1
00:00:00,376 --> 00:00:02,420
(พัคฮยองชิก)

2
00:00:06,006 --> 00:00:08,175
(จอนโซนี)

3
00:00:09,385 --> 00:00:11,846
(พโยเยจิน)

4
00:00:12,888 --> 00:00:14,515
(ยุนจงซอก)

5
00:00:18,227 --> 00:00:19,854
(อีแทซอน)

6
00:00:22,148 --> 00:00:24,900
(วัยเยาว์ที่ผลิบาน)

7
00:00:26,110 --> 00:00:27,611
(ละครเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง)

8
00:00:27,695 --> 00:00:29,280
(ตัวละคร องค์กร สถานที่ เหตุการณ์
และศาสนาในเรื่อง)

9
00:00:29,363 --> 00:00:32,324
(เป็นเพียงการสมมติเท่านั้น)

10
00:00:32,408 --> 00:00:33,701
(ฉากที่มีสัตว์ร่วมแสดงถ่ายทำโดยใช้)

11
00:00:33,784 --> 00:00:35,578
(อุปกรณ์ประกอบและเทคนิคพิเศษ)

12
00:01:09,403 --> 00:01:13,199
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีหรือไม่

13
00:01:13,783 --> 00:01:17,703
ที่นี่เพิ่งมีเหตุดินถล่ม
เนื่องจากฝนตกหนักเมื่อไม่นานมานี้

14
00:01:17,787 --> 00:01:19,330
ข้ารับใช้ของข้า

15
00:01:19,413 --> 00:01:23,667
พบป้ายหินสลักลอยตามน้ำมา
ซึ่งไม่ใช่ของคนในตระกูลข้า

16
00:01:23,751 --> 00:01:25,002
ป้ายหินสลัก

17
00:01:25,085 --> 00:01:27,296
ป้ายหน้าหลุมศพน่ะหรือ

18
00:01:27,379 --> 00:01:31,467
ป้ายหน้าหลุมศพของตระกูลอื่น
มาอยู่ในพื้นที่ตระกูลมินได้อย่างไร

19
00:01:32,802 --> 00:01:33,886
(ชะตาบ้านเมือง)

20
00:01:33,969 --> 00:01:35,638
(คำสั่งที่ไม่อาจฝ่าฝืน
ที่ดินของกษัตริย์)

21
00:01:36,680 --> 00:01:39,934
จุดที่หินสลักหน้าหลุมศพนั้น
ถูกฝังไว้ไม่ใช่พื้นที่ทั่วๆ ไป

22
00:01:40,017 --> 00:01:42,102
หลังจากให้
ผู้ดูแลพื้นที่ตรวจสอบก็พบว่า

23
00:01:42,186 --> 00:01:43,354
มันเป็นที่ของกษัตริย์

24
00:01:43,437 --> 00:01:47,066
หมายความว่าจะเป็น
ที่ฝังพระศพของฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ

25
00:01:47,149 --> 00:01:48,901
เช่นนั้นก็มีคนสร้างสุสานตระกูล

26
00:01:48,984 --> 00:01:50,945
ในที่ดินสำหรับราชวงศ์หรือ

27
00:01:51,028 --> 00:01:53,697
หากผู้ใดสร้างสุสาน
ทับที่ดินที่ตระเตรียมไว้ให้กษัตริย์

28
00:01:53,781 --> 00:01:56,325
ก็ไม่ต่างจากการประกาศว่าจะให้
ลูกหลานตนครองบัลลังก์แทนไม่ใช่รึ

29
00:01:56,408 --> 00:02:00,496
กระหม่อมสงสัยนักว่า
ผู้ใดกันที่อาจหาญถึงขั้นนั้น

30
00:02:04,166 --> 00:02:07,419
แต่น่าตกใจนัก
ที่เจ้าของหินสลักหน้าหลุมศพแผ่นนั้น

31
00:02:07,503 --> 00:02:10,756
คือซงซูชอนที่เสียชีวิต

32
00:02:10,840 --> 00:02:13,050
เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน ปีมะโรง

33
00:02:14,343 --> 00:02:17,179
เจ้าจำชื่อนี้ได้หรือไม่

34
00:02:17,263 --> 00:02:19,890
มันคือชื่อเต็มของนายซง

35
00:02:19,974 --> 00:02:22,476
ที่ถูกแขวนคอ
ที่ซึงนเยมุนเมื่อสิบปีที่แล้ว

36
00:02:24,311 --> 00:02:27,481
ไม่น่าเชื่อ
เช่นนี้คงเป็นเรื่องใหญ่แล้ว

37
00:02:28,148 --> 00:02:30,442
องค์รัชทายาท ทรงทราบหรือไม่ว่า

38
00:02:30,526 --> 00:02:34,947
เหตุวุ่นวายในตระกูลมินนั้นเชื่อมโยง
กับเรื่องที่เกิดขึ้นในบยอกชอน

39
00:02:55,175 --> 00:02:57,970
บนหินสลักหน้าหลุมศพระบุไว้ว่า

40
00:02:58,053 --> 00:03:00,347
ซงฮยอน บุตรชายของซงซูชอน

41
00:03:00,431 --> 00:03:04,226
ซึ่งเกิดวันที่ 9 มีนาคม
ปีมะเส็งนั้นยังมีชีวิตอยู่

42
00:03:05,436 --> 00:03:08,355
นี่มัน เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด

43
00:03:08,439 --> 00:03:09,899
อะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ

44
00:03:09,982 --> 00:03:13,819
วันที่ 9 มีนาคม ปีมะเส็ง…

45
00:03:15,404 --> 00:03:16,906
บุตรชายของซงซูชอน…

46
00:03:16,989 --> 00:03:19,950
พระองค์ทรงทราบว่า
เป็นวันเกิดของใครหรือ

47
00:03:24,038 --> 00:03:26,206
หากเป็นอย่างที่ทรงคิดจริง…

48
00:03:27,082 --> 00:03:28,626
จะทำเช่นไรดีพ่ะย่ะค่ะ

49
00:03:32,963 --> 00:03:34,798
เมื่อนานมาแล้ว

50
00:03:34,882 --> 00:03:37,718
เด็กชายคนหนึ่ง
นามว่า "ฮยอน" ได้ถือกำเนิด

51
00:03:37,801 --> 00:03:40,554
บิดาของเขาเป็นช่างตีเหล็ก

52
00:03:40,638 --> 00:03:43,140
มารดาของเขาเป็นกีแซง นางคณิกา

53
00:03:43,474 --> 00:03:44,558
นี่หมายความว่าอย่างไร

54
00:03:44,642 --> 00:03:46,894
ข้าบอกให้เจ้าฝนมันให้คมอย่างไรเล่า

55
00:03:46,977 --> 00:03:48,896
มีดเล่มเล็กเช่นนั้นจะใช้ทำสิ่งใด

56
00:03:49,688 --> 00:03:52,399
ข้าจะใช้ทำสิ่งใด
ก็ไม่ใช่กงการของเจ้า ไปฝนมาเสีย

57
00:03:52,483 --> 00:03:56,111
- หากจะใช้มันปลิดชีพตัวเอง อย่าเลย
- เจ้าไม่ต้องมาสอด

58
00:04:00,616 --> 00:04:01,742
อยู่ต่อไปเถิด

59
00:04:04,078 --> 00:04:06,997
ไม่ว่าจะทำงานเพียงใด
ข้าก็ไม่มีวันไถ่ตัวเองออกไปได้

60
00:04:07,081 --> 00:04:10,376
- เช่นนั้นจะอยู่ไปเพื่ออะไรกัน
- ค่าตัวเจ้าเท่าไรล่ะ

61
00:04:12,086 --> 00:04:15,297
ข้าได้ยินว่าตระกูลเจ้า
เก็บหอมรอมริบมาหลายชั่วอายุคน

62
00:04:15,381 --> 00:04:17,800
เจ้าอยากนำทรัพย์สมบัติของตระกูล
มาใช้ไถ่ตัวกีแซงนางหนึ่ง

63
00:04:17,883 --> 00:04:20,177
เพื่อหวังให้นางตกหลุมรักจริงๆ น่ะรึ

64
00:04:22,596 --> 00:04:23,931
ไม่ใช่เช่นนั้นหรอก

65
00:04:24,014 --> 00:04:27,017
ข้าจะไถ่ตัวเจ้าออกมาเอง
ดังนั้นมีชีวิตอยู่ต่อไปเถิด

66
00:04:27,101 --> 00:04:29,269
ข้าเพียงอยากเห็น
สตรีที่งดงามเช่นเจ้า

67
00:04:30,270 --> 00:04:32,481
หลุดพ้นจาก
สถานที่เช่นนี้ก็เท่านั้นเอง

68
00:04:35,234 --> 00:04:36,235
ข้าพูดจากใจจริง

69
00:04:38,696 --> 00:04:43,993
ข้าไม่มีคุณค่ามากพอ
สำหรับเงินทองของเจ้าหรอก

70
00:04:44,535 --> 00:04:48,330
บิดาขายข้าแลกกับ
ข้าวห้ากระสอบตอนข้าอายุได้ห้าขวบ

71
00:04:48,414 --> 00:04:50,499
อย่าได้ทำอะไรโง่เขลา
เพียงเพราะหลงใหล…

72
00:04:51,333 --> 00:04:53,127
ในรูปกายของข้าเลย

73
00:04:53,210 --> 00:04:55,671
ข้ารู้ว่าจิตใจเจ้าก็งดงามเช่นกัน

74
00:04:55,754 --> 00:04:58,507
ข้าไม่อยากทนเห็นโลกที่คนดีๆ

75
00:04:58,590 --> 00:05:00,342
ต้องตายตกก็เท่านั้น

76
00:05:00,426 --> 00:05:02,177
ข้าอยากช่วยให้คนเหล่านั้นได้อยู่ต่อ

77
00:05:26,493 --> 00:05:29,079
โอ๊ยๆ ตายๆ

78
00:05:29,163 --> 00:05:30,706
จับมาซิ

79
00:05:30,789 --> 00:05:32,124
นี่มันเรื่องบ้าอันใด

80
00:05:33,208 --> 00:05:34,334
ปัดโธ่

81
00:05:35,252 --> 00:05:37,713
ในเมื่อหมู่บ้านเรา
ไม่ได้จัดงานมงคลมานาน

82
00:05:37,796 --> 00:05:39,715
ก็ต้องสังสรรค์เสียหน่อยสิ

83
00:05:39,798 --> 00:05:41,800
ไก่ตัวนี้หลุดมาจากบ้านของเจ้าพัค

84
00:05:41,884 --> 00:05:44,428
ช่วยกันจับตาดูแล้วนำมัน
ไปส่งคืนแบบยังเป็นตัวอยู่เล่า

85
00:05:44,511 --> 00:05:46,430
อย่าให้กลายเป็นกับข้าวเชียว

86
00:05:49,391 --> 00:05:52,227
แหม เจ้าสาวจะไม่ลงทุนลงแรงหน่อยหรือ

87
00:05:52,311 --> 00:05:55,439
เจ้าจะแต่งงานทั้งทีเหตุใดจึง
ไม่แต่งหน้าแต่งตาเสียหน่อยเล่า

88
00:05:55,522 --> 00:05:57,483
วันนี้คือวันที่เจ้า
สมควรมีความสุขที่สุด

89
00:05:57,566 --> 00:06:01,779
เช่นนั้นต้องแต่งแต้มสีสันให้หน้า
ปรนนิบัติตัวเองเพื่อให้สมกับฤกษ์ดี

90
00:06:06,825 --> 00:06:09,369
แหม เจ้าช่างงามนัก

91
00:06:14,917 --> 00:06:19,379
- ยินดีกับพิธีมงคลสมรสนี้ด้วย
- เช่นนั้น…

92
00:06:21,423 --> 00:06:24,301
ดูไกลๆ ก็คล้ายเกาลัดอยู่นะ

93
00:06:27,346 --> 00:06:28,430
เอาล่ะ

94
00:06:30,933 --> 00:06:34,311
งานแต่งเช่นนี้
จะขาดเหล้ายา ปลาปิ้งไปได้อย่างไร

95
00:06:34,394 --> 00:06:36,688
เหล้าอะไรกัน
ข้าเห็นนะว่าในนั้นเป็นน้ำจากบ่อ

96
00:06:36,772 --> 00:06:39,274
- เหยียบไว้
- พวกเจ้ามัวชักช้าอะไรกัน

97
00:06:39,358 --> 00:06:41,318
เจ้าบ่าวตั้งหน้าตั้งตารออยู่แท้ๆ

98
00:06:41,401 --> 00:06:43,946
หากเป็นเช่นนี้
เมื่อใดพวกเขาจะได้เข้าหอเล่า

99
00:06:50,410 --> 00:06:52,037
เอ้า รับไปเสีย

100
00:07:03,966 --> 00:07:07,344
ทีนี้ก็ถึงคราเจ้าบ่าว
และเจ้าสาวคำนับต่อกันได้

101
00:07:08,345 --> 00:07:10,430
ยามที่มารดาของเด็กชายรู้ว่า

102
00:07:10,514 --> 00:07:13,308
นางกำลังตั้งครรภ์เขาอยู่

103
00:07:13,392 --> 00:07:16,353
นางกับบุรุษผู้เป็นบิดาของเขา

104
00:07:17,855 --> 00:07:20,357
ก็ตั้งชื่อให้เขาว่า "ฮยอน"

105
00:07:20,440 --> 00:07:23,193
เพื่อให้เขาเป็นผู้ที่
มีความเมตตากรุณาสมดังชื่อ

106
00:07:23,277 --> 00:07:25,028
"ฮยอน" ที่แปลว่า
จิตใจอันเปี่ยมด้วยเมตตา

107
00:07:26,029 --> 00:07:27,698
นั่นแหละคือนามของเจ้า

108
00:07:29,158 --> 00:07:31,702
เหตุใดเสด็จแม่ทรงเล่าเรื่องนี้
ให้ลูกฟังล่ะพ่ะย่ะค่ะ

109
00:07:31,785 --> 00:07:34,163
ลูกรู้จักเด็กชายในเรื่องนี้หรือไม่

110
00:07:38,750 --> 00:07:40,961
เมื่อเวลาอันสมควรมาถึง

111
00:07:41,044 --> 00:07:45,382
แม่จะเล่าเรื่องทั้งหมดให้เจ้าฟัง
ทั้งเรื่องของเด็กชายผู้นั้น

112
00:07:45,465 --> 00:07:47,551
และเรื่องของบิดามารดาของเขา

113
00:07:47,634 --> 00:07:49,678
แต่บัดนี้รู้เพียงเท่านี้ก่อน

114
00:07:56,560 --> 00:07:58,187
หากเป็นอย่างที่ทรงคิดจริง

115
00:07:58,270 --> 00:08:01,648
อาจเกิดเหตุนองเลือด
ในราชสำนักอีกคราได้เลยนะพ่ะย่ะค่ะ

116
00:08:01,732 --> 00:08:03,692
ท่านคิดว่าบุตรชายของซง

117
00:08:04,776 --> 00:08:06,528
คือเขาจริงๆ น่ะรึ

118
00:08:07,070 --> 00:08:11,742
วันเกิดที่ระบุไว้ตรงกับวันประสูติ
ขององค์ชายใหญ่มยองอันจริงพ่ะย่ะค่ะ

119
00:08:15,120 --> 00:08:19,875
องค์รัชทายาท
พระองค์ต้องทำพระทัยให้สงบไว้

120
00:08:20,584 --> 00:08:23,420
นี่เป็นจดหมายฉบับสุดท้าย
ที่มินโฮซึงทิ้งไว้ให้

121
00:08:23,503 --> 00:08:25,631
มันไม่มีทางเป็นเรื่องโกหกไปได้

122
00:08:25,714 --> 00:08:27,925
โปรดระลึกถึงครอบครัวของพระองค์

123
00:08:28,008 --> 00:08:30,052
และละทิ้งความรู้สึก
ที่ไม่จำเป็นด้วยเถิด

124
00:08:36,308 --> 00:08:38,894
(ข้าลอบส่งจดหมายฉบับนี้ให้เจ้า
ช่วยตรวจสอบให้ทีเถิด)

125
00:08:38,977 --> 00:08:41,104
(ข้าฝังหินสลักแผ่นนั้นไว้ใต้เตาไฟ)

126
00:08:41,813 --> 00:08:43,523
เช่นนั้นใต้เท้ามินก็ฝัง

127
00:08:43,607 --> 00:08:46,151
หินสลักหน้าหลุมศพไว้ใต้เตาไฟรึ

128
00:08:46,235 --> 00:08:48,320
หากมีผู้ค้นพบหินสลักแผ่นนั้น

129
00:08:48,403 --> 00:08:51,782
ทุกผู้ทุกคนก็จะรู้
ว่าบุตรชายของซงเป็นใคร

130
00:08:51,865 --> 00:08:54,618
ด้วยเหตุนี้ครอบครัว
ของนายท่านจึงถูกสังหารอย่างไรล่ะ

131
00:08:54,701 --> 00:08:55,953
ก่อนชิมยองตาย

132
00:08:56,036 --> 00:08:58,664
มีข่าวว่าเขาค้นหา
อะไรบางอย่างทั่วเรือนตระกูลมิน

133
00:08:58,747 --> 00:09:00,540
ต้องเป็นหินสลักแผ่นนั้นแน่พ่ะย่ะค่ะ

134
00:09:10,550 --> 00:09:11,802
เช่นนั้นจงไปยังแกซอง

135
00:09:12,636 --> 00:09:14,596
และหาหินสลักแผ่นนั้นให้เจอเสีย

136
00:09:14,680 --> 00:09:16,807
- พ่ะย่ะค่ะองค์รัชทายาท
- เพคะองค์รัชทายาท

137
00:09:16,890 --> 00:09:18,350
หลังพวกเจ้ากลับมา

138
00:09:18,433 --> 00:09:20,394
ในวังจะต้องโกลาหลอย่างแน่นอน

139
00:09:20,477 --> 00:09:22,521
หากได้หินสลักกลับมาเป็นหลักฐาน

140
00:09:22,604 --> 00:09:25,148
- ให้บิดาของเจ้าเก็บไว้เสีย
- ได้พ่ะย่ะค่ะ

141
00:09:30,904 --> 00:09:33,115
ขันทีโกซุนดลที่สังกัดวังตะวันออก

142
00:09:33,198 --> 00:09:35,284
คือมินแจอี บุตรสาวของพระอาจารย์มิน

143
00:09:36,368 --> 00:09:38,412
เหตุใดพระมเหสี
จึงนำสิ่งนี้มาให้ข้าดู

144
00:09:38,495 --> 00:09:41,373
หากพระนางคิดว่า
มันเป็นเพียงเรื่องหยอกล้อ

145
00:09:41,456 --> 00:09:43,667
ในหมู่นางกำนัลเพียงเท่านั้น

146
00:09:48,755 --> 00:09:50,882
กล่องนี้มันเปิดได้ด้วยหรือ

147
00:09:50,966 --> 00:09:52,217
สิ่งใดอยู่ข้างในกันนะ

148
00:09:52,301 --> 00:09:53,427
องค์รัชทายาท

149
00:09:57,097 --> 00:09:59,308
องค์รัชทายาท
เสด็จมาแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ

150
00:10:01,143 --> 00:10:02,561
มันเปิดได้อย่างไร

151
00:10:02,644 --> 00:10:05,731
- สิ่งที่อยู่ข้างในหายไปไหน
- มีสิ่งใดอยู่ในกล่องนี้ด้วยหรือ

152
00:10:05,814 --> 00:10:08,900
ก่อนหน้านี้ขันทีโกบุ่มบ่าม
เข้ามาตามหาพระองค์ถึงที่นี่

153
00:10:08,984 --> 00:10:10,902
กล่องใบนี้เปิดไว้
ตั้งแต่ตอนนั้นพ่ะย่ะค่ะ

154
00:10:10,986 --> 00:10:12,738
ซุนดลมาตามหาข้าเช่นนั้นรึ

155
00:10:12,821 --> 00:10:13,822
พ่ะย่ะค่ะ

156
00:10:13,822 --> 00:10:15,657
เขาดูรีบร้อนด้วยเหตุบางอย่าง

157
00:10:15,741 --> 00:10:20,037
เขาดูกล่องใบนี้เสร็จก็วิ่งออกไป
ร้องบอกว่าพระชายาทรงอยู่ในอันตราย

158
00:10:20,120 --> 00:10:24,416
- เขาไปที่ตำหนักของพระชายารึ
- องค์รัชทายาท

159
00:10:25,417 --> 00:10:28,712
ฝ่าบาท ขอประทานอภัย
ที่ต้องรบกวนเวลาบรรทม

160
00:10:28,795 --> 00:10:32,132
ทว่าพระชายา
ถูกลอบปลงพระชนม์พ่ะย่ะค่ะ

161
00:10:34,301 --> 00:10:37,054
ลอบปลงพระชนม์ นางตายแล้วรึ

162
00:10:41,600 --> 00:10:42,851
นั่นพวกเจ้าทำอันใด

163
00:10:47,272 --> 00:10:48,357
รัชทายาท

164
00:10:53,153 --> 00:10:55,030
ปล่อยเขาไปเสีย

165
00:10:55,113 --> 00:10:57,824
ไม่รู้หรืออย่างไรว่า
เขาเป็นขันทีประจำวังตะวันออก

166
00:10:57,908 --> 00:11:00,702
พวกเจ้ากล้าดีอย่างไร
จึงปฏิบัติกับเขาเช่นนั้น

167
00:11:07,793 --> 00:11:09,544
บอกข้ามาว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้น

168
00:11:09,628 --> 00:11:13,548
องค์รัชทายาท
เรากำลังจับกุมตัวเขาไปขัง

169
00:11:13,632 --> 00:11:15,425
ตามราชโองการของฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ

170
00:11:15,509 --> 00:11:16,802
จับกุมเขาเพราะเหตุอันใด

171
00:11:16,885 --> 00:11:20,222
องค์รัชทายาท
พระชายาถูกลอบปลงพระชนม์พ่ะย่ะค่ะ

172
00:11:20,889 --> 00:11:23,767
และเขาก็รับสารภาพแล้วว่าเขา

173
00:11:23,850 --> 00:11:25,894
เป็นผู้ลงมือสังหารพระนาง

174
00:11:25,977 --> 00:11:27,396
เป็นไปไม่ได้

175
00:11:28,188 --> 00:11:29,439
รับสารภาพรึ

176
00:11:32,818 --> 00:11:35,278
บอกความจริงข้ามาเถิด

177
00:11:35,362 --> 00:11:37,531
เจ้าได้สังหารพระชายาจริงหรือไม่

178
00:11:37,614 --> 00:11:40,909
บอกข้ามาเสียสิ เหตุใดเจ้า
ต้องรับสารภาพทั้งที่ไม่ได้ทำ

179
00:11:47,666 --> 00:11:49,000
เป็นความจริงเพคะ

180
00:11:51,211 --> 00:11:52,379
หม่อมฉัน

181
00:11:53,880 --> 00:11:56,383
เป็นผู้ปลงพระชนม์พระชายาเพคะ

182
00:12:02,639 --> 00:12:04,558
พวกท่านทุกคนฟังให้ดี

183
00:12:05,475 --> 00:12:07,185
ข้าไม่ใช่โกซุนดล

184
00:12:07,269 --> 00:12:08,770
หยุดบัดเดี๋ยวนี้

185
00:12:15,527 --> 00:12:20,490
ข้าคือฆาตกรแห่งแกซอง

186
00:12:20,574 --> 00:12:21,783
มินแจอี

187
00:12:21,867 --> 00:12:25,162
ข้าสังหารครอบครัวของตัวเอง
และลอบเข้ามาเป็นขันที

188
00:12:25,245 --> 00:12:27,622
เพื่อปลงพระชนม์องค์ชายรัชทายาท

189
00:12:27,706 --> 00:12:30,417
และข้าได้สังหารพระชายา

190
00:12:30,500 --> 00:12:31,918
ด้วยมีดของข้า

191
00:12:32,002 --> 00:12:33,753
ข้าคือคนร้าย

192
00:12:33,837 --> 00:12:35,797
นำมีดมาให้พวกเขาดูเสียสิ

193
00:12:35,881 --> 00:12:38,800
เหล่าขันทีและนางกำนัล
จากวังตะวันออกจะรู้ว่า

194
00:12:38,884 --> 00:12:40,927
มีดเล่มที่ใช้
สังหารพระชายาคือมีดของข้า

195
00:12:41,553 --> 00:12:43,763
นำมีด ซึ่งเป็นอาวุธ
ที่ใช้ก่อเหตุออกมาเสีย

196
00:12:50,061 --> 00:12:51,229
มีดเล่มนี้พ่ะย่ะค่ะ

197
00:12:55,066 --> 00:12:56,109
ถูกต้องแล้ว

198
00:12:56,193 --> 00:12:59,488
องค์รัชทายาท มีนางกำนัลกลุ่มนึง
เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างพ่ะย่ะค่ะ

199
00:12:59,571 --> 00:13:01,573
พวกนางเห็นเขาวิ่งเข้าไป

200
00:13:01,656 --> 00:13:03,783
ในพระตำหนักของพระชายา

201
00:13:03,867 --> 00:13:06,077
และลงมือปลงพระชนม์

202
00:13:06,161 --> 00:13:07,704
ด้วยมีดเล่มนี้พ่ะย่ะค่ะ

203
00:13:07,787 --> 00:13:10,832
ต้องขอประทานอภัย
ทว่านี่เป็นราชโองการจากฝ่าบาท

204
00:13:10,916 --> 00:13:13,251
แม้เป็นพระองค์
ก็ไม่อาจขัดขวางได้พ่ะย่ะค่ะ

205
00:13:47,452 --> 00:13:49,204
ไปพานางกำนัลชเวมา

206
00:13:49,287 --> 00:13:51,873
ในเมื่อนางรับหน้าที่ดูแลพระชายา

207
00:13:51,957 --> 00:13:53,833
บอกให้นางพาตัวนางกำนัล

208
00:13:53,917 --> 00:13:55,919
คนใดก็ตามที่บอกว่า
เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างมาเสีย

209
00:13:56,002 --> 00:13:57,295
พ่ะย่ะค่ะองค์รัชทายาท

210
00:14:53,226 --> 00:14:57,063
ว่าที่กษัตริย์มีเพียงหนึ่งเดียว
คือองค์ชายอึยฮยอน ผู้ที่ข้า

211
00:14:57,147 --> 00:14:59,107
ดูแลรับใช้มาตั้งแต่ทรงพระเยาว์

212
00:14:59,190 --> 00:15:01,818
ข้าเสียใจเพียงเรื่องเดียว
คือการที่ข้าไม่มีโอกาส

213
00:15:01,901 --> 00:15:04,904
ได้เห็นอีฮวาน ผู้สังหารพระองค์
ถูกปลดจากตำแหน่งด้วยตาของตัวเอง

214
00:15:07,699 --> 00:15:09,242
ไม่…

215
00:15:13,913 --> 00:15:15,540
สลับจดหมายลาตายแล้วใช่หรือไม่

216
00:15:15,624 --> 00:15:18,168
เพคะ หม่อมฉันทำตามรับสั่งแล้ว

217
00:15:49,074 --> 00:15:52,619
ข้าขอชดใช้ความผิด
ที่ไม่อาจปกป้องพระชายาได้

218
00:15:52,702 --> 00:15:54,496
ด้วยชีวิตของข้า

219
00:15:55,288 --> 00:15:57,499
ในเมื่อนางกำนัลชเว
ทิ้งจดหมายลาตายไว้เช่นนี้

220
00:15:57,582 --> 00:16:00,377
มันก็แน่นอนแล้ว
ไม่ใช่หรือพ่ะย่ะค่ะว่า

221
00:16:01,586 --> 00:16:03,463
ขันทีโกปลงพระชนม์พระชายาจริง

222
00:16:10,929 --> 00:16:13,556
เจ้าว่าอย่างไรนะ
ข้าได้ยินไม่ผิดใช่หรือไม่

223
00:16:13,640 --> 00:16:15,642
นางรับสารภาพความจริงทุกอย่างแล้ว

224
00:16:15,725 --> 00:16:18,186
ตอนนี้ในวังกำลังโกลาหลนักขอรับ
ท่านหัวหน้าหน่วย

225
00:16:18,269 --> 00:16:19,979
นางสังหารโซอึนเช่นนั้นรึ

226
00:16:21,064 --> 00:16:22,607
ตอนนี้นางอยู่ที่ใด

227
00:16:22,691 --> 00:16:24,109
ถูกคุมขังอยู่ขอรับ

228
00:16:24,192 --> 00:16:26,403
- เช่นนั้นข้าจะไปหานาง
- ไม่ได้นะขอรับ

229
00:16:26,486 --> 00:16:28,488
หากทำเช่นนั้นท่านจะต้องเสี่ยง

230
00:16:28,571 --> 00:16:30,782
นางลักลอบเข้ามาในวัง
และปลอมเป็นขันที

231
00:16:30,865 --> 00:16:32,867
เพื่อลอบปลงพระชนม์รัชทายาท

232
00:16:32,951 --> 00:16:35,328
และบัดนี้ก็ได้
สังหารพระชายาสำเร็จไปแล้ว

233
00:16:35,412 --> 00:16:38,623
ความสัมพันธ์ใดก็ตามที่ท่านมีกับนาง

234
00:16:38,707 --> 00:16:40,417
จะต้องตัดทิ้งเสียขอรับ

235
00:16:50,343 --> 00:16:54,723
ชั่วช้าสามานย์อะไรอย่างนี้
เดี๋ยวเป็นขันที เดี๋ยวเป็นสตรี

236
00:16:54,806 --> 00:16:57,976
ทำพฤติกรรมประหลาดเช่นนี้
ช่างผิดวิปริตนัก

237
00:17:08,403 --> 00:17:10,864
แจอีไม่มีทาง
สังหารพระชายาอย่างแน่นอน

238
00:17:12,699 --> 00:17:15,493
ก่อนหน้านี้ขันทีโกบุ่มบ่าม
เข้ามาตามหาพระองค์ถึงที่นี่

239
00:17:15,577 --> 00:17:17,620
กล่องใบนี้เปิดไว้
ตั้งแต่ตอนนั้นพ่ะย่ะค่ะ

240
00:17:17,704 --> 00:17:20,457
เขาดูกล่องใบนี้เสร็จก็วิ่งออกไป

241
00:17:20,540 --> 00:17:22,625
ร้องบอกว่าพระชายาทรงอยู่ในอันตราย

242
00:17:22,709 --> 00:17:26,254
ข้าคือฆาตกรแห่งแกซอง มินแจอี

243
00:17:26,337 --> 00:17:30,884
นางคงรู้แน่แล้วว่ามันเป็นกับดัก

244
00:17:30,967 --> 00:17:34,846
หากเขาเคยเข้ามาในห้องลับนี้มาก่อน
เขาก็คงรู้แล้วว่าหม่อมฉันคือมินแจอี

245
00:17:34,929 --> 00:17:37,682
นางรู้ว่าไม่สามารถ
ปิดบังตัวตนได้อีกต่อไป

246
00:17:37,766 --> 00:17:41,019
จึงพยายามตัดความเชื่อมโยงใดๆ กับข้า

247
00:17:41,102 --> 00:17:44,814
ก่อนที่ศัตรูจะใช้นางเป็นเครื่องมือ

248
00:17:44,898 --> 00:17:46,608
ในการทำลายข้า

249
00:17:47,192 --> 00:17:48,818
ลอบเข้ามาเป็นขันที

250
00:17:48,902 --> 00:17:51,780
เพื่อปลงพระชนม์องค์ชายรัชทายาท

251
00:17:51,863 --> 00:17:54,657
และข้าได้สังหารพระชายา

252
00:17:54,741 --> 00:17:56,075
ด้วยมีดของข้า

253
00:17:56,493 --> 00:17:58,161
นางจึงสารภาพออกมา

254
00:17:58,244 --> 00:18:02,457
ว่านางแทรกซึมเข้ามาในวัง
ต่อหน้าทุกคน ณ ที่แห่งนั้น

255
00:18:02,540 --> 00:18:05,376
เพื่อปกป้องข้า…

256
00:18:06,669 --> 00:18:07,879
รัชทายาท

257
00:18:09,130 --> 00:18:10,882
ทรงปล่อยมือจากหม่อมฉันเถิด

258
00:18:12,091 --> 00:18:13,760
อย่าได้สนพระทัยหม่อมฉัน

259
00:18:15,261 --> 00:18:16,930
พระองค์ต้องปล่อยหม่อมฉันไป

260
00:18:18,348 --> 00:18:20,433
และคิดถึงอนาคต
ของพระองค์เข้าไว้นะเพคะ

261
00:18:22,644 --> 00:18:23,728
มินแจอี

262
00:18:24,521 --> 00:18:26,773
ข้าจะหาหนทาง…

263
00:18:28,066 --> 00:18:29,901
ช่วยเจ้าให้จงได้

264
00:18:32,654 --> 00:18:34,280
ไม่มีทางใช่คุณหนูแจอีแน่

265
00:18:34,364 --> 00:18:37,158
ข้าเคยพบนางมาหลายหน
ยามทำตามรับสั่งของรัชทายาท

266
00:18:37,242 --> 00:18:39,077
นางไม่มีทางทำเรื่องเช่นนั้น…

267
00:18:39,160 --> 00:18:40,245
ใช่

268
00:18:41,329 --> 00:18:45,041
นางไม่ใช่ฆาตกรตัวจริงหรอก

269
00:18:46,459 --> 00:18:50,088
ท่านพ่อทราบเรื่อง
คุณหนูแจอีอยู่แล้วหรือขอรับ

270
00:19:01,516 --> 00:19:03,351
ฝ่าบาท

271
00:19:03,434 --> 00:19:06,104
โปรดปลดองค์ชายรัชทายาทด้วยเถิด

272
00:19:06,187 --> 00:19:07,730
รัชทายาทคือรากฐานของแผ่นดิน

273
00:19:07,814 --> 00:19:09,941
และต้องประพฤติตน
เป็นตัวอย่างแก่ราษฎร

274
00:19:10,024 --> 00:19:11,442
ทว่าพระองค์กลับยอม

275
00:19:11,526 --> 00:19:14,946
ให้สตรีที่กระทำเรื่อง
ผิดศีลธรรมอย่างร้ายแรง

276
00:19:15,029 --> 00:19:18,575
เข้ามาสร้างความวุ่นวาย
ในวังที่ฝ่าบาทประทับอยู่

277
00:19:18,658 --> 00:19:20,285
ทรงปล่อยไปไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ

278
00:19:20,368 --> 00:19:22,954
ฝ่าบาท นางรับสารภาพแล้วว่า

279
00:19:23,037 --> 00:19:25,248
นางลอบเข้าวังมา
เพื่อสังหารองค์รัชทายาทพ่ะย่ะค่ะ

280
00:19:25,331 --> 00:19:27,584
คงเป็นเพราะว่านางมีใจ
ให้องค์รัชทายาทนั่นแหละ

281
00:19:27,667 --> 00:19:29,627
จึงได้สารภาพเท็จเช่นนั้น

282
00:19:31,713 --> 00:19:32,797
มีใจรึ

283
00:19:32,881 --> 00:19:35,383
สตรีที่กระทำความผิดร้ายแรง

284
00:19:35,466 --> 00:19:38,177
บังอาจตกหลุมรัก
องค์ชายรัชทายาทเช่นนั้นรึ

285
00:19:38,261 --> 00:19:40,889
ไม่ใช่นางเพียงเดียวพ่ะย่ะค่ะ

286
00:19:40,972 --> 00:19:44,559
ทุกคนในวังตะวันออกย่อมรู้กันดี

287
00:19:44,642 --> 00:19:47,353
ว่ารัชทายาททรงโปรดปรานขันทีโก

288
00:19:47,437 --> 00:19:49,689
อย่างออกพระพักตร์เพียงใด

289
00:19:49,772 --> 00:19:52,901
ฝ่าบาท ทั้งหมดเป็น
การสร้างสถานการณ์พ่ะย่ะค่ะ

290
00:19:52,984 --> 00:19:55,987
องค์ชายรัชทายาทเพียงมีน้ำพระทัย
และทรงเมตตาข้าราชบริพาร

291
00:19:56,070 --> 00:19:58,406
แต่ใต้เท้าโชกลับตีไข่ใส่สี
การกระทำของพระองค์

292
00:19:58,489 --> 00:20:00,950
ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะ
มันไม่มีทางเป็นเช่นนั้นได้เลย

293
00:20:01,034 --> 00:20:03,369
ย่อมเป็นไปได้อยู่แล้วสิ

294
00:20:03,453 --> 00:20:06,039
ว่าที่กษัตริย์
พระเนตรมืดบอดเพราะความรัก

295
00:20:06,122 --> 00:20:10,585
และฝ่าฝืนกฎหมายอันศักดิ์สิทธิ์
ทั้งที่สตรีนางนั้นก็มีคู่หมั้น…

296
00:20:10,668 --> 00:20:11,669
ใต้เท้า!

297
00:20:11,753 --> 00:20:15,965
กล้าดีอย่างไรจึงคิดเออออเอาเอง
และพูดจาให้ราชวงศ์แปดเปื้อนเช่นนั้น

298
00:20:16,049 --> 00:20:18,092
ด้วยเหตุนี้ โปรดไต่สวนมินแจอี

299
00:20:18,176 --> 00:20:23,222
และสืบหาความจริงด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ
จะปล่อยให้อาชญากรลอยนวลไม่ได้

300
00:20:23,306 --> 00:20:25,975
ให้สำนักผู้ตรวจการหลวง
ดำเนินการตัดสินนาง

301
00:20:26,059 --> 00:20:28,645
โปรดไต่สวนนางอย่างเข้มงวด

302
00:20:28,728 --> 00:20:31,981
เพื่อไม่ให้มีคำโกหกอื่นใด
ออกมาจากปากนางอีก

303
00:20:32,065 --> 00:20:36,611
นอกเหนือไปจากนั้น โปรดเปิดเผย
สิ่งชั่วช้าที่นางกระทำลงไป

304
00:20:36,694 --> 00:20:40,490
ให้ทุกผู้ทุกคนรู้ทั่วกันและตระหนัก
ถึงกฎหมายของประเทศด้วยเถิด

305
00:20:41,199 --> 00:20:43,826
โปรดพิจารณาด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

306
00:20:49,540 --> 00:20:52,293
ฝ่าบาท ปัญหาไม่ได้มี
เพียงเรื่องนั้นด้วยพ่ะย่ะค่ะ

307
00:20:52,377 --> 00:20:53,628
กระหม่อมเชื่อว่าใต้เท้าฮัน

308
00:20:53,711 --> 00:20:56,506
ก็สมควรถูกตัดสินโทษฐานฝ่าฝืนกฎหมาย

309
00:20:56,589 --> 00:20:59,467
และทุจริตในการคัดเลือกพระชายา
ด้วยเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ

310
00:20:59,550 --> 00:21:01,219
โปรดพิจารณาด้วยเถิด

311
00:21:01,302 --> 00:21:03,805
โปรดพิจารณาด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

312
00:21:04,639 --> 00:21:05,723
นำตัวมันเข้ามา

313
00:21:11,562 --> 00:21:13,773
ฝ่าบาท มันผู้นี้คือข้ารับใช้

314
00:21:13,856 --> 00:21:15,692
จากตระกูลของพระชายาพ่ะย่ะค่ะ

315
00:21:16,901 --> 00:21:17,986
ทูลพระองค์ไปซิ

316
00:21:18,069 --> 00:21:19,529
ไว้ชีวิตกระหม่อมด้วย

317
00:21:19,612 --> 00:21:21,406
กระหม่อมเพียงแค่

318
00:21:21,489 --> 00:21:23,658
แอบฝังร่างภรรยาของนายท่าน

319
00:21:23,741 --> 00:21:26,035
ไปเมื่อประมาณ
หนึ่งเดือนก่อนเท่านั้นเองพ่ะย่ะค่ะ

320
00:21:27,328 --> 00:21:29,664
นายท่านของกระหม่อมกำชับไว้ว่า

321
00:21:31,457 --> 00:21:33,710
เรื่องนี้ต้องห้าม
ไม่ให้ผู้ใดล่วงรู้เป็นอันขาด

322
00:21:35,336 --> 00:21:36,921
ฝ่าบาท

323
00:21:37,005 --> 00:21:39,340
ฮันจุงออนกับตระกูลของเขาได้แทรกแซง

324
00:21:39,424 --> 00:21:41,009
ขั้นตอนการคัดเลือก

325
00:21:41,092 --> 00:21:43,261
และผลักดันให้สตรี
ที่มีคุณสมบัติไม่ครบถ้วน

326
00:21:43,344 --> 00:21:45,471
ขึ้นเป็นพระชายาพ่ะย่ะค่ะ

327
00:21:49,892 --> 00:21:53,771
พระชายาจะต้องมาจากตระกูลฮันเท่านั้น

328
00:21:53,855 --> 00:21:57,483
ข้าจะไม่ปล่อยให้ตระกูลโช
เข้ามาเกี่ยวดองกับราชวงศ์อีกต่อไป

329
00:21:57,567 --> 00:21:59,360
นี่คือดวงชะตาขององค์ชายรัชทายาท

330
00:21:59,444 --> 00:22:01,529
พาตัวบุตรสาวฮันจุงซอบมา

331
00:22:01,612 --> 00:22:03,531
หลังแก้ดวงชะตานางให้สมพงษ์แล้ว

332
00:22:04,657 --> 00:22:07,118
เป็นเรื่องจริงรึ ใต้เท้าฮัน

333
00:22:07,952 --> 00:22:10,955
ฝ่าบาท เรื่องนี้ต้องเป็น
ฝีมือของกลุ่มคนที่พยายาม

334
00:22:11,039 --> 00:22:13,541
ป้ายสีใต้เท้าฮัน
กับตระกูลอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ

335
00:22:13,624 --> 00:22:15,209
เป็นความจริงพ่ะย่ะค่ะ

336
00:22:15,293 --> 00:22:16,294
ใต้เท้า…

337
00:22:17,879 --> 00:22:19,797
มันเป็นการตัดสินใจของกระหม่อม

338
00:22:19,881 --> 00:22:22,216
ที่จะหยุดยั้ง
ไม่ให้ตระกูลโชเรืองอำนาจ

339
00:22:22,300 --> 00:22:24,886
ไปมากกว่านี้
เพื่อลูกหลานของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ

340
00:22:24,969 --> 00:22:27,555
ลูกหลานของท่านเช่นนั้นรึ

341
00:22:27,638 --> 00:22:29,724
ฟังไม่ขึ้นแม้แต่นิด

342
00:22:29,807 --> 00:22:32,643
ฮันจุงออนเพียงแต่หักพระพักตร์ฝ่าบาท

343
00:22:33,519 --> 00:22:35,229
เพื่อผลประโยชน์ส่วนตน

344
00:22:35,313 --> 00:22:38,566
โปรดพิจารณาให้ฮันจุงออน
ได้ชดใช้ความผิดด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

345
00:22:38,649 --> 00:22:42,361
ให้ฮันจุงออนชดใช้ความผิดด้วยเถิด

346
00:22:42,445 --> 00:22:46,365
ฝ่าบาท โปรดปลดองค์ชายรัชทายาท
ผู้นำความโกลาหลมาสู่วังหลวง

347
00:22:46,449 --> 00:22:47,950
และฝ่าฝืนกฎหมายด้วยเถิด

348
00:22:48,409 --> 00:22:51,412
โปรดปลดองค์ชายรัชทายาทด้วยเถิด

349
00:22:52,330 --> 00:22:56,918
โปรดพิจารณาให้ฮันจุงออน
ชดใช้ความผิดด้วยเถิด

350
00:22:58,586 --> 00:23:01,589
โปรดปลดองค์ชายรัชทายาทด้วยเถิด

351
00:23:52,515 --> 00:23:56,644
องค์รัชทายาท ทรงไขปริศนา
จิกกึมโดได้แล้วใช่หรือไม่เพคะ

352
00:23:56,727 --> 00:24:01,816
มันใช่เรื่องที่สำคัญยามนี้หรือ
อีกไม่นานจะมีการไต่สวน

353
00:24:01,899 --> 00:24:05,111
พวกเขาจะทรมานเจ้า
ตามบาปที่ได้กระทำลงไป

354
00:24:05,194 --> 00:24:07,155
เจ้าจะต้องทนทุกข์ทรมาน

355
00:24:07,238 --> 00:24:09,198
จากการถูกเฆี่ยนตีและหักกระดูก

356
00:24:09,991 --> 00:24:12,618
เหตุใดจึงสารภาพ
ในสิ่งที่เจ้าไม่ได้ทำลงไป

357
00:24:15,204 --> 00:24:18,916
พระองค์ทรงไม่ทราบเหตุผล
จริงๆ หรือเพคะ

358
00:24:21,544 --> 00:24:24,172
พระองค์ทรงมีสิ่งที่ต้องทำอยู่

359
00:24:26,215 --> 00:24:28,801
คนบริสุทธิ์ต้องตายตกไปอีกคนแล้ว

360
00:24:31,053 --> 00:24:34,599
ทรงคิดว่าเพราะเหตุใด
พระชายาจึงถูกสังหารเล่าเพคะ

361
00:24:53,659 --> 00:24:56,495
ฮวานอีโนแซง ดุกอีวูซา

362
00:24:56,537 --> 00:24:58,831
"เจ้าจะแก่ตัวและตายเพียงลำพัง

363
00:24:58,915 --> 00:25:01,292
ไร้ซึ่งภรรยาหรือลูกหลาน"

364
00:25:01,375 --> 00:25:03,336
จดหมายภูตผีบอกใบ้ไว้แล้วเพคะ

365
00:25:03,419 --> 00:25:05,796
"ผู้คนจะพยายามปลดเจ้าจากตำแหน่ง

366
00:25:05,880 --> 00:25:08,799
ทุกผู้ทุกคนจะหันหลังให้กับเจ้า
เจ้าจะเหลือตัวคนเดียว"

367
00:25:08,883 --> 00:25:13,054
พวกมันจะไม่หยุด
จนกว่าคำสาปจะบรรลุเพคะ

368
00:25:13,137 --> 00:25:15,181
พระองค์ต้องหยุดพวกมันให้ได้

369
00:25:19,310 --> 00:25:20,728
หากเจ้าตาย…

370
00:25:24,190 --> 00:25:25,775
หากเจ้าไม่อยู่กับข้า…

371
00:25:28,152 --> 00:25:32,615
ข้าจะทำทุกอย่างไปเพื่อเหตุใดกัน

372
00:25:34,492 --> 00:25:36,494
พิสูจน์ความบริสุทธิ์
ให้หม่อมฉันทีเถิด

373
00:25:37,203 --> 00:25:39,413
พระองค์เป็นผู้เดียว
ที่จะล้างมลทินให้หม่อมฉันได้

374
00:25:39,497 --> 00:25:41,958
เพื่อที่ครอบครัว
ของหม่อมฉันจะได้ไปสู่สุคติ

375
00:25:44,418 --> 00:25:48,297
พระองค์จะต้องได้ครองบัลลังก์

376
00:25:51,217 --> 00:25:53,469
และเป็นกษัตริย์ผู้ปราดเปรื่องให้ได้

377
00:25:54,345 --> 00:25:56,472
ดังที่บิดาของหม่อมฉันเชื่อมั่นเพคะ

378
00:25:58,099 --> 00:26:00,476
พระองค์ต้องทรงเข้มแข็งไว้นะเพคะ

379
00:26:00,559 --> 00:26:03,437
อย่าได้หันกลับมาดู
สิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว

380
00:26:03,521 --> 00:26:06,732
และก้าวต่อไปอย่างมุ่งมั่นเถิดนะเพคะ

381
00:26:07,692 --> 00:26:09,694
สิ่งที่หม่อมฉันต้องการให้พระองค์ทำ

382
00:26:11,320 --> 00:26:12,947
มีเพียงเท่านั้นเพคะ

383
00:26:14,073 --> 00:26:15,408
ขอประทานอภัยด้วย

384
00:26:15,491 --> 00:26:17,785
ที่หม่อมฉันจะต้องจากไปเพียงลำพัง

385
00:26:17,868 --> 00:26:21,539
- และทิ้งภาระไว้ให้พระองค์
- จากไปรึ เจ้าคิดจะจากไปที่ใด

386
00:26:26,043 --> 00:26:27,628
อย่าพูดเช่นนั้นเลย

387
00:26:27,712 --> 00:26:29,797
หม่อมฉันไม่กลัวความตายเพคะ

388
00:26:30,589 --> 00:26:34,635
อย่างไรเสีย
หม่อมฉันก็กำลังจะได้ไปยังที่

389
00:26:34,719 --> 00:26:37,388
ที่ท่านพ่อ ท่านแม่ และท่านพี่อยู่

390
00:26:40,933 --> 00:26:44,228
แต่มีเรื่องหนึ่งที่หม่อมฉัน
ไม่ได้ทำสมใจอยากเพคะ

391
00:26:44,312 --> 00:26:47,606
หม่อมฉันไม่มีโอกาสได้บอกความในใจ

392
00:26:47,690 --> 00:26:50,192
กับบุรุษที่หม่อมฉันมีใจให้

393
00:26:50,860 --> 00:26:53,112
พระองค์ทรงอยากทราบใช่หรือไม่

394
00:26:54,530 --> 00:26:56,782
ว่าบุรุษผู้นั้นเป็นใคร

395
00:26:59,577 --> 00:27:01,579
หม่อมฉันจะทูลเดี๋ยวนี้แหละเพคะ

396
00:27:04,999 --> 00:27:06,917
บุรุษที่หม่อมฉันมีใจให้…

397
00:27:10,379 --> 00:27:11,464
ผู้ที่…

398
00:27:13,090 --> 00:27:18,512
ผู้ที่หม่อมฉันตกหลุมรัก…

399
00:27:25,269 --> 00:27:26,645
ก็คือพระองค์เพคะ

400
00:27:36,822 --> 00:27:38,532
ว่าอย่างไรนะ…

401
00:27:42,453 --> 00:27:45,039
เหตุใดจึงมาบอกข้าเอาป่านนี้

402
00:27:46,749 --> 00:27:49,585
หม่อมฉันบังอาจตกหลุมรัก
ผู้ที่ไม่สมควรมีใจให้

403
00:27:51,087 --> 00:27:53,798
ทั้งที่ควรเก็บงำความรู้สึกนี้ไว้

404
00:27:55,674 --> 00:27:56,759
แต่ว่า

405
00:27:59,720 --> 00:28:01,138
หม่อมฉันก็อยาก…

406
00:28:03,432 --> 00:28:07,061
ทูลพระองค์ไว้เพคะ
อย่างไรเสีย นี่ก็จะเป็นครั้งสุดท้าย

407
00:28:08,396 --> 00:28:09,939
หม่อมฉันอยากทูลให้ทราบ

408
00:28:11,399 --> 00:28:13,401
ว่าที่ผ่านมาหม่อมฉัน…

409
00:28:14,276 --> 00:28:20,533
มีความสุขเพียงใดที่ได้พบพระองค์
และตกหลุมรักพระองค์

410
00:28:26,038 --> 00:28:27,331
ขอประทานอภัย

411
00:28:28,374 --> 00:28:32,253
ที่หม่อมฉันทำตัว
ล่วงเกินพระองค์เช่นนี้

412
00:28:34,213 --> 00:28:36,215
ทรงอย่าอภัยให้หม่อมฉันเลยเพคะ

413
00:28:37,550 --> 00:28:38,717
รัชทายาท

414
00:29:35,191 --> 00:29:38,194
หากคุณหนูแจอีล้างมลทินให้ตัวเองได้

415
00:29:38,277 --> 00:29:40,821
นางจะกลับมาที่นี่หรือไม่นะ

416
00:29:40,905 --> 00:29:43,824
ข้าก็ไม่อาจรู้ได้
เจ้าคิดว่านางจะอยากกลับมาหรือ

417
00:29:43,866 --> 00:29:45,117
แล้วเจ้าเล่า

418
00:29:46,494 --> 00:29:48,245
เจ้ากลับมาที่นี่ไม่ได้หรอกนะ

419
00:29:48,787 --> 00:29:49,788
ทำไมล่ะเจ้าคะ

420
00:29:49,872 --> 00:29:52,082
ก็เจ้าสัญญากับข้าไว้แล้วไม่ใช่หรือ

421
00:29:52,166 --> 00:29:55,252
ว่าเจ้าจะอยู่กับข้าไปตลอดชีวิต

422
00:29:57,713 --> 00:30:01,467
มยองจินผู้นี้แหละ
จะทำให้โชซอนยอดเยี่ยมยิ่งขึ้นไปอีก

423
00:30:01,550 --> 00:30:03,427
ข้าขอร่วมด้วยขอรับ

424
00:30:04,553 --> 00:30:06,555
ข้าจะเป็นลูกศิษย์ของท่านไปตลอดชีวิต

425
00:30:06,639 --> 00:30:07,640
ดี

426
00:30:07,723 --> 00:30:09,558
มันจะเป็นสัญญาไปได้อย่างไร

427
00:30:09,642 --> 00:30:10,851
- เป็นสิ
- ยามนั้นข้าแค่…

428
00:30:10,935 --> 00:30:12,937
หากข้าบอกว่าเป็นสัญญาก็เป็นสัญญาซี่

429
00:30:16,232 --> 00:30:18,150
- เอ๊า
- ครัวอยู่ที่ใดกัน

430
00:30:18,234 --> 00:30:19,777
ต้องหาแผ่นหินก่อน

431
00:30:20,402 --> 00:30:22,613
ไม่ใช่ทางนั้นเจ้าค่ะ ทางนี้ต่างหาก

432
00:30:22,696 --> 00:30:25,699
อ้อ นั่นสินะ
คงไม่ใช่ทางเมื่อสักครู่หรอก

433
00:30:25,783 --> 00:30:26,784
มาเถิด

434
00:30:32,456 --> 00:30:35,709
ช้าก่อน
องค์ชายรัชทายาทรับสั่งข้ามานะ

435
00:30:35,793 --> 00:30:36,794
อย่างไรหรือ

436
00:30:37,670 --> 00:30:40,005
เจ้าไม่ต้องแย่งงานข้าทำหรอก

437
00:30:40,089 --> 00:30:41,173
โธ่

438
00:30:45,386 --> 00:30:47,221
ประเดี๋ยว

439
00:30:47,304 --> 00:30:48,305
เอ้า

440
00:30:49,265 --> 00:30:52,226
เจ้านั่งรอเฉยๆ

441
00:30:52,309 --> 00:30:55,062
คอยดูข้าทำตามรับสั่ง
ของรัชทายาทไปเถิด

442
00:31:02,403 --> 00:31:05,864
ต้องล้วงเข้าไปลึกกว่านี้สิเจ้าคะ

443
00:31:05,948 --> 00:31:09,326
นายท่านซ่อนมันไว้ให้พ้นตาผู้อื่น
จะให้อยู่ใกล้มือได้อย่างไร

444
00:31:11,453 --> 00:31:13,080
ล้วงเข้าไปลึกกว่านี้สิ

445
00:31:16,875 --> 00:31:19,378
ท่านต้องเข้าไปทั้งตัวเลยเจ้าคะ

446
00:31:21,797 --> 00:31:23,299
มันต้องอยู่ลึกๆ สิ

447
00:31:26,885 --> 00:31:27,845
โอ๊ะ

448
00:31:29,763 --> 00:31:30,973
ข้าว่าข้าเจอแล้ว

449
00:31:37,563 --> 00:31:39,148
"ตระกูลอีจะพินาศ

450
00:31:39,231 --> 00:31:41,442
คนจากตระกูลซงจะปรากฏตัว

451
00:31:41,525 --> 00:31:42,985
และตั้งราชวงศ์ใหม่

452
00:31:43,068 --> 00:31:46,488
ซงซูชอน วันที่ 25 มิถุนายน ปีมะโรง"

453
00:31:46,572 --> 00:31:49,950
แล้วส่วนนี้
"เกิดวันที่ 9 มีนาคม ปีมะเส็ง

454
00:31:50,034 --> 00:31:51,994
ซงฮยอน"

455
00:32:20,272 --> 00:32:21,398
ตามข้ามา

456
00:32:27,404 --> 00:32:29,365
กลับบ้านไปก่อนเถิด

457
00:32:29,448 --> 00:32:31,033
แล้วอีกไม่นานข้าจะเรียกเจ้ามา

458
00:32:32,076 --> 00:32:33,077
แทกัง

459
00:32:33,744 --> 00:32:36,789
หากฝาแฝดของเจ้ามาที่วัง
โดยแต่งกายเป็นเจ้าแล้วล่ะก็

460
00:32:36,872 --> 00:32:38,832
เขาย่อมรู้ที่อยู่ของเจ้าเป็นแน่

461
00:32:38,916 --> 00:32:41,543
หากมีวันใดที่ฝาแฝดของเจ้ามาหา

462
00:32:41,627 --> 00:32:43,962
หากเขาบอกอะไรเจ้ามาล่ะก็

463
00:32:44,046 --> 00:32:45,839
ช่วยบอกข้าได้หรือไม่

464
00:32:47,007 --> 00:32:49,468
รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ
กระหม่อมจะรีบมาทูลทันที

465
00:33:07,861 --> 00:33:10,489
- แทกัง
- ข้าก็หวังว่าตัวเองจะสามารถ

466
00:33:10,572 --> 00:33:13,659
พูดได้อย่างเต็มปากว่า
รู้สึกดีใจที่ท่านยังไม่ตายอยู่หรอก

467
00:33:13,742 --> 00:33:14,868
แต่มันเป็นเรื่องจริงรึ

468
00:33:14,952 --> 00:33:17,413
ท่านพี่ได้ยิงศรใส่องค์ชายรัชทายาท

469
00:33:17,496 --> 00:33:19,498
สังหารตระกูลมิน

470
00:33:19,581 --> 00:33:22,292
และโปรยกระดาษแดง
ที่มีคำสาปจริงหรือไม่

471
00:33:22,376 --> 00:33:24,795
ท่านทำเรื่องพรรค์นั้นลงไป

472
00:33:27,506 --> 00:33:31,260
โดยแต่งกายเป็นข้าจริงหรือไม่

473
00:33:31,343 --> 00:33:33,345
ข้าต้องทำตามคำสั่ง
เราจึงจะกลับบ้านได้

474
00:33:33,429 --> 00:33:35,723
แต่ท่านสังหาร
ประชาชนคนบริสุทธิ์ไปนะขอรับ

475
00:33:35,806 --> 00:33:38,642
แล้วชาวบยอกชอน
ไม่ใช่ประชาชนคนบริสุทธิ์รึ

476
00:33:38,726 --> 00:33:40,018
เจ้าไม่รู้หรอก

477
00:33:40,102 --> 00:33:42,479
ว่าในวันนั้นชาวบยอกชอน
ต้องตายตกอย่างไร

478
00:33:43,480 --> 00:33:45,566
สารภาพความจริงกับรัชทายาทเถิด

479
00:33:45,649 --> 00:33:48,736
หากท่านพี่ทูลเรื่อง
ที่เกิดขึ้นในบยอกชอนกับรัชทายาท

480
00:33:48,819 --> 00:33:51,530
- พระองค์จะต้อง…
- ข้าไม่ไว้ใจพวกที่ใส่เครื่องแบบ

481
00:33:52,990 --> 00:33:55,951
เจ้าไปแกซองพร้อมกับข้าเถิด

482
00:33:56,034 --> 00:33:58,662
ชาวบ้านจากบยอกชอน
ที่รอดมาได้อาศัยอยู่ที่นั่นกัน

483
00:34:06,420 --> 00:34:10,924
ข้ากำลังจะไปหมู่บ้านแนวัง
มันมีภูเขารายล้อมจึงตัดขาดจากภายนอก

484
00:34:11,008 --> 00:34:12,926
เมื่อใดที่พระจันทร์เต็มดวงลอยสูง

485
00:34:13,010 --> 00:34:15,471
จงไปที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์บนเขาซงอัก

486
00:34:15,554 --> 00:34:18,766
ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่นั่น

487
00:34:18,849 --> 00:34:21,351
- ท่านพี่…
- เจ้าไม่จำเป็นต้องไปทันที

488
00:34:21,435 --> 00:34:24,313
แต่จงจำไว้ว่า
ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่นั่นเสมอ

489
00:34:25,606 --> 00:34:26,690
อย่าได้ลืมล่ะ

490
00:34:47,461 --> 00:34:50,714
ฝ่าบาท สำนักตรวจสอบ
สำนักผู้ตรวจการใหญ่

491
00:34:50,798 --> 00:34:52,591
และสำนักราชครู

492
00:34:52,674 --> 00:34:54,635
ได้ยื่นฎีกามาพ่ะย่ะค่ะ

493
00:34:54,718 --> 00:34:56,261
หากฝ่าบาททรงไม่รับไว้

494
00:34:56,345 --> 00:34:59,723
พวกเขาแจ้งว่า
จะประท้วงด้วยการหยุดงานพ่ะย่ะค่ะ

495
00:34:59,807 --> 00:35:02,976
ฝ่าบาท ราชเลขาธิการฝ่ายซ้าย
และฝ่ายขวามาขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ

496
00:35:03,060 --> 00:35:04,102
ให้เข้ามา

497
00:35:10,901 --> 00:35:14,655
ฝ่าบาท ทั้งหมดนี้เป็นฎีกา
จากเหล่าบัณฑิตขงจื๊อพ่ะย่ะค่ะ

498
00:35:15,239 --> 00:35:19,117
ฝ่าบาท นี่เป็นฎีกา
จากบัณฑิตยสถานแห่งชาติพ่ะย่ะค่ะ

499
00:36:13,672 --> 00:36:15,090
หมู่บ้านแนวังหรือ

500
00:36:15,173 --> 00:36:18,844
เช่นนั้นพวกเขา
ก็ไปรวมตัวกันในแกซองจริงๆ ด้วย

501
00:36:18,927 --> 00:36:21,305
ในตอนที่เจ้าตัดสินใจมาบอกข้า

502
00:36:21,388 --> 00:36:23,390
ไม่นึกห่วงพี่ชายฝาแฝดรึ

503
00:36:23,974 --> 00:36:25,851
พระองค์มีรับสั่งแล้ว

504
00:36:27,227 --> 00:36:28,478
กระหม่อมเพียงทำตาม

505
00:36:28,562 --> 00:36:30,480
ความผิดที่ฝาแฝดเจ้าได้ทำไปนั้น

506
00:36:31,440 --> 00:36:33,025
เป็นกรณีร้ายแรงนัก

507
00:36:33,859 --> 00:36:36,236
เขาทั้งสังหารประชาชนคนบริสุทธิ์

508
00:36:36,904 --> 00:36:39,573
แล้วป้ายความผิดให้ผู้อื่น

509
00:36:39,656 --> 00:36:41,909
ทั้งสาปแช่งราชวงศ์ของประเทศ

510
00:36:41,992 --> 00:36:43,243
และวางแผนก่อกบฏ

511
00:36:43,327 --> 00:36:45,746
เจ้าคิดหรือไม่ว่าเขาสมควรชดใช้

512
00:36:47,372 --> 00:36:48,916
ในความผิดที่ก่อ

513
00:36:51,585 --> 00:36:53,962
ไม่ว่าท่านพี่จะต้อง
เผชิญบทลงโทษเช่นไร

514
00:36:55,797 --> 00:36:57,674
กระหม่อมแน่ใจว่ามันจะยุติธรรมแล้ว

515
00:36:58,675 --> 00:37:01,678
กระหม่อมเชื่อมั่นว่า
พระองค์จะทรงตัดสินพระทัย

516
00:37:01,762 --> 00:37:03,430
โดยชอบธรรมพ่ะย่ะค่ะ

517
00:37:03,513 --> 00:37:08,977
เช่นนั้นเจ้าจะไว้ใจข้า
และทำตามที่ข้าบอกหรือไม่

518
00:37:09,061 --> 00:37:10,479
แน่นอนพ่ะย่ะค่ะ

519
00:37:12,856 --> 00:37:16,193
เจ้าพอจะรู้หรือไม่ว่า
มีทหารที่ภักดีกับเจ้ากี่นาย

520
00:37:25,535 --> 00:37:27,579
จะทรงปล่อยคุณหนูแจอี
ไว้เช่นนั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ

521
00:37:27,663 --> 00:37:30,374
พระองค์ทรงทราบดีว่า
นางไม่ได้กระทำความผิดอันใด

522
00:37:32,834 --> 00:37:35,003
จะทรงนิ่งดูดาย
อยู่เช่นนี้หรือพ่ะย่ะค่ะ

523
00:37:37,756 --> 00:37:40,717
มีผู้คนต้องการปลดข้า
จากตำแหน่งมากมาย

524
00:37:40,801 --> 00:37:45,931
ยามนี้ลำพังรักษาตำแหน่งก็ยากแล้ว
ข้าจึงไร้อำนาจในการจัดการเรื่องนั้น

525
00:37:46,598 --> 00:37:47,599
รัชทายาท

526
00:37:48,892 --> 00:37:50,394
พระองค์ทรงไม่มีพระทัย

527
00:37:54,356 --> 00:37:56,233
ให้คุณหนูแจอีแม้แต่นิดเชียวหรือ

528
00:37:56,316 --> 00:37:59,861
ไม่สิ พระองค์ทรงไม่ทราบ
เลยหรือว่าคุณหนูแจอี

529
00:38:02,739 --> 00:38:03,782
มีใจให้

530
00:38:13,417 --> 00:38:14,668
ฝ่าบาท

531
00:38:15,711 --> 00:38:19,965
กระหม่อมทราบดีว่า
ฝ่าบาททรงลำบากพระทัย

532
00:38:20,048 --> 00:38:22,676
ในฐานะบิดา มิใช่ในฐานะกษัตริย์

533
00:38:22,759 --> 00:38:26,972
และแน่นอนว่าสำหรับกระหม่อมเอง
การจะทูลขอให้ฝ่าบาทปลดรัชทายาท

534
00:38:27,973 --> 00:38:30,267
ลงจากตำแหน่งนั้นก็เป็นเรื่องยาก

535
00:38:30,767 --> 00:38:35,063
ทว่ายามนี้ไม่ใช่เวลาที่สมควร
จะเอาความรู้สึกส่วนตัวมาตัดสิน

536
00:38:35,147 --> 00:38:39,192
มีการถวายฎีกาเข้ามา
มากขึ้นทุกวันๆ นะพ่ะย่ะค่ะ

537
00:38:40,902 --> 00:38:43,613
กระหม่อม เสนาบดีฝ่ายขวา
โชวอนโบ ทูลขอให้ฝ่าบาท

538
00:38:43,697 --> 00:38:45,949
เสริมสร้างความแข็งแกร่งให้ประเทศนี้

539
00:38:46,033 --> 00:38:48,702
ด้วยการรักษา
ระเบียบวินัยของราษฎรในแผ่นดิน

540
00:38:48,785 --> 00:38:52,080
และเลือกองค์ชายผู้ไร้ข้อบกพร่อง

541
00:38:53,081 --> 00:38:55,709
มาเป็นว่าที่กษัตริย์ด้วยเถิด

542
00:38:57,210 --> 00:38:58,545
ฝ่าบาท

543
00:39:00,797 --> 00:39:01,923
ได้โปรด

544
00:39:04,342 --> 00:39:07,095
ปลดองค์ชายรัชทายาทด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

545
00:39:08,638 --> 00:39:10,891
ปลดรัชทายาทองค์ปัจจุบัน

546
00:39:10,974 --> 00:39:13,018
และแต่งตั้งว่าที่กษัตริย์องค์ใหม่

547
00:39:13,852 --> 00:39:18,982
เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่ง
ของแผ่นดินนี้ด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

548
00:39:21,443 --> 00:39:25,530
เสด็จพ่อ ได้โปรดปลดลูก
ออกจากตำแหน่งด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

549
00:39:48,095 --> 00:39:49,262
เสด็จพ่อ

550
00:39:50,639 --> 00:39:52,349
ได้โปรดปลดลูกออกจากตำแหน่งด้วยเถิด

551
00:39:53,350 --> 00:39:57,062
ลูกรู้ดีอยู่แก่ใจว่าโกซุนดล

552
00:39:57,145 --> 00:39:59,231
เป็นสตรีพ่ะย่ะค่ะ

553
00:39:59,314 --> 00:40:03,193
ลูกยอมให้นางอยู่ข้างกาย
เนื่องจากนางร้องขอให้ช่วย

554
00:40:03,276 --> 00:40:05,195
ล้างมลทินให้กับนาง

555
00:40:05,278 --> 00:40:06,279
อย่างไรก็ตาม

556
00:40:08,532 --> 00:40:13,370
ลูกได้ทำสิ่งที่บาปมหันต์
อย่างการทำผิดจารีตประเพณีไปแล้ว

557
00:40:14,246 --> 00:40:18,208
ลูกจึงไม่มีคุณสมบัติพอ
ที่จะเป็นว่าที่กษัตริย์ได้พ่ะย่ะค่ะ

558
00:40:18,291 --> 00:40:21,670
เสด็จพ่อ โปรดอย่าได้อภัยให้ลูก

559
00:40:21,753 --> 00:40:23,505
และปลดลูกด้วยเถิด

560
00:40:35,142 --> 00:40:39,020
เสด็จพ่อ ได้โปรดปลดลูก
ออกจากตำแหน่งด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

561
00:40:40,647 --> 00:40:42,482
ลูกเป็นคนบาป

562
00:40:57,122 --> 00:41:01,001
เสด็จพ่อ ได้โปรดปลดลูก
ออกจากตำแหน่งด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

563
00:41:01,960 --> 00:41:03,753
ลูกเป็นคนบาป

564
00:41:29,988 --> 00:41:32,949
เพื่อสตรีต้อยต่ำเพียงนางเดียว

565
00:41:33,033 --> 00:41:36,328
เขาถึงกับยอม
สละตำแหน่งว่าที่กษัตริย์เชียวรึ

566
00:41:43,001 --> 00:41:47,797
หรือว่าองค์ชายรัชทายาท
จะมีใจให้นางจริง…

567
00:41:53,386 --> 00:41:58,016
เสด็จพ่อ ได้โปรดปลดลูก
ออกจากตำแหน่งด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

568
00:42:06,566 --> 00:42:08,568
ได้โปรดปลดลูกด้วยเถิด

569
00:42:18,495 --> 00:42:23,250
เสด็จพ่อ ได้โปรดปลดลูก
ออกจากตำแหน่งด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

570
00:42:27,003 --> 00:42:31,383
ข้าจะรับฟังความเห็น
อันเป็นเอกฉันท์ของปวงประชา

571
00:42:31,466 --> 00:42:33,468
และตัดสินใจเพื่ออนาคตที่ดียิ่งขึ้น

572
00:42:33,551 --> 00:42:36,972
ข้าจึงขอประกาศปลดองค์ชายอีฮวาน
จากตำแหน่งองค์ชายรัชทายาท

573
00:42:37,055 --> 00:42:38,974
กล้าดีอย่างไรถึงขัดขวางข้าเช่นนี้

574
00:42:39,057 --> 00:42:41,518
หลีกไปเสีย ข้าจะเข้าไปหาเสด็จพี่

575
00:42:41,601 --> 00:42:42,811
เสด็จพี่

576
00:42:43,228 --> 00:42:46,273
เสด็จพี่ อย่าไปจากวังเลยนะพ่ะย่ะค่ะ

577
00:42:46,356 --> 00:42:48,858
อย่าทำเช่นนี้เลยพ่ะย่ะค่ะเสด็จพี่

578
00:42:48,942 --> 00:42:50,193
เสด็จพี่

579
00:42:50,443 --> 00:42:54,447
องค์ชายรัชทายาท

580
00:42:55,907 --> 00:42:58,451
องค์รัชทายาท

581
00:42:59,160 --> 00:43:02,497
องค์ชายรัชทายาท

582
00:43:02,580 --> 00:43:06,501
องค์ชายรัชทายาทอีฮวาน
รู้เห็นเป็นใจกับฆาตกรมินแจอี

583
00:43:06,584 --> 00:43:09,254
โดยให้นางแต่งกายเป็นขันที

584
00:43:09,337 --> 00:43:11,840
และอนุญาตให้นางอยู่ในวังตะวันออก

585
00:43:13,049 --> 00:43:14,843
องค์รัชทายาท

586
00:43:16,636 --> 00:43:19,764
การกระทำนี้นับว่าผิดต่อศีลธรรมอันดี

587
00:43:19,848 --> 00:43:24,019
และเป็นความผิดบาป
ที่ไม่อาจอภัยให้ได้

588
00:43:24,102 --> 00:43:27,731
องค์ชายรัชทายาทที่ถูกปลด
จะต้องออกจากวัง

589
00:43:27,814 --> 00:43:29,649
และไปอยู่ที่กังฮวาโดทันที

590
00:43:34,696 --> 00:43:36,865
เสนาบดีฝ่ายซ้ายฮันจุงออนได้ปกปิด

591
00:43:36,948 --> 00:43:41,036
ความจริงเรื่องการเสียชีวิต
ของมารดาของคุณหนูฮันโซอึน

592
00:43:41,119 --> 00:43:44,080
และเสนอชื่อนาง
ให้เข้ารับการคัดเลือกเป็นพระชายา

593
00:43:45,498 --> 00:43:49,544
บทลงโทษเดิม
คือทั้งตระกูลจะต้องโทษประหาร

594
00:43:49,627 --> 00:43:53,256
แต่เห็นแก่ที่เขา
ยอมรับความผิดแต่โดยดี

595
00:43:53,340 --> 00:43:55,633
และทำไปเพื่อประโยชน์สุขของแผ่นดิน

596
00:43:55,717 --> 00:43:58,219
ด้วยเหตุนี้แล้วโทษของเขา

597
00:43:58,303 --> 00:44:00,305
จึงเหลือเพียงการไล่ออกจากตำแหน่ง

598
00:44:00,388 --> 00:44:04,059
และถูกกักบริเวณให้อยู่
แค่ในพัสถานของตนเท่านั้น

599
00:44:04,100 --> 00:44:07,479
โดยจะมีกำลังทหาร
คอยจับตาดูอยู่รอบบริเวณ

600
00:44:08,480 --> 00:44:11,399
มินแจอีรับสารภาพว่า
สังหารบิดา มารดา พี่ชาย

601
00:44:11,483 --> 00:44:14,486
และลอบปลงพระชนม์พระชายา

602
00:44:14,569 --> 00:44:17,197
เนื่องจากมีหลักฐานมัดตัวชัดเจน

603
00:44:17,280 --> 00:44:18,948
โทษของนางคือประหารชีวิต

604
00:44:20,158 --> 00:44:23,661
ว่าแต่ แล้วชะตากรรม
ของหัวหน้าหน่วยฮันเล่า

605
00:44:23,745 --> 00:44:24,662
อยู่นี่อย่างไร

606
00:44:24,746 --> 00:44:27,207
ครอบครัวของฮันจุงออน
จะไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

607
00:44:27,290 --> 00:44:29,876
ผลกระทบ หมายความว่าอย่างไรหรือ

608
00:44:29,959 --> 00:44:33,213
หมายความว่าบุตรชายจะไม่ถูกลงโทษ
เพราะความผิดของบิดาอย่างไรล่ะ

609
00:44:33,296 --> 00:44:36,508
ผู้เดียวที่ต้องรับโทษ
คือบิดาของเขาเท่านั้น

610
00:44:36,591 --> 00:44:39,386
อ๋อ เป็นเช่นนั้นนี่เอง

611
00:44:39,469 --> 00:44:41,638
พวกเขาไม่ต้องรับโทษร่วมกัน

612
00:44:41,721 --> 00:44:44,349
บาปของบิดา
ย่อมเป็นของบิดาเพียงผู้เดียว

613
00:44:44,432 --> 00:44:46,476
เหตุใดทางการต้องใช้คำเข้าใจยากด้วย

614
00:44:47,018 --> 00:44:48,186
ก็นั่นน่ะสิ

615
00:45:01,908 --> 00:45:02,992
รัชทายาท

616
00:45:04,452 --> 00:45:09,249
ยามนี้แหละ
ทุกผู้ทุกคนจะหันหลังให้กับเจ้า

617
00:45:10,625 --> 00:45:12,293
เจ้าจะเหลือตัวคนเดียว

618
00:45:13,002 --> 00:45:17,090
และจะวิกลจริต เร่ร่อนไปทั่วประเทศ

619
00:45:18,049 --> 00:45:21,428
สุดท้ายก็จะตายอย่างโดดเดี่ยว

620
00:45:22,345 --> 00:45:24,597
ไม่มีสิ่งใดที่เจ้าทำได้หรอก

621
00:45:26,015 --> 00:45:27,892
จงอย่าดิ้นรนอีกเลย

622
00:45:29,185 --> 00:45:31,354
เพราะคำสาปนี้จะคลายได้

623
00:45:32,647 --> 00:45:35,150
ก็ต่อเมื่อเจ้าตายแล้วเท่านั้น

624
00:45:36,943 --> 00:45:38,736
เสียดายพลาดไปหน่อย

625
00:45:38,820 --> 00:45:41,448
เหตุใดหัวหน้าหน่วยฮันจึงรอดตัวไปได้

626
00:45:41,531 --> 00:45:44,242
ข้าล่ะข้องอกข้องใจเสียจริง

627
00:45:44,325 --> 00:45:46,327
เขาทำอะไรเราไม่ได้หรอก

628
00:45:46,411 --> 00:45:49,038
ใช่ขอรับ หัวหน้าหน่วยฮัน
เป็นคู่หมั้นของมินแจอี

629
00:45:49,122 --> 00:45:52,000
และในเมื่อองค์ชายรัชทายาท
ทำลายตระกูลเขา

630
00:45:52,083 --> 00:45:54,377
เขาคงหมดสิ้นความภักดีแล้วล่ะ

631
00:45:54,461 --> 00:45:56,463
จะอย่างไรก็ช่างมันเถิด

632
00:45:56,546 --> 00:46:02,385
เพราะข้าจะสังหารองค์ชายรัชทายาท
ก่อนที่เขาจะไปถึงกังฮวาโดเสียอีก

633
00:46:22,489 --> 00:46:25,825
ข้าได้ข่าวมาว่า
ท่านจะอารักขาองค์ชายรัชทายาท

634
00:46:25,909 --> 00:46:27,827
ไปยังกังฮวาโดเช่นนั้นสินะ

635
00:46:27,911 --> 00:46:28,912
พ่ะย่ะค่ะ

636
00:46:34,751 --> 00:46:37,587
เมื่อพระองค์เสด็จถึงที่นั่น
ท่านช่วยถวายสิ่งนี้ให้ที

637
00:46:37,670 --> 00:46:39,214
มันคืออะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ

638
00:46:40,840 --> 00:46:42,425
พระองค์ต้องเสด็จประพาสไกล

639
00:46:42,509 --> 00:46:44,886
ข้าจึงไม่อยากให้ทรงกระหายน้ำ

640
00:46:45,637 --> 00:46:47,722
นี่เป็นชาที่ข้าชงไว้

641
00:46:47,805 --> 00:46:50,308
เพื่อที่พระองค์
จะได้หลุดพ้นจากวังแห่งนี้

642
00:46:50,391 --> 00:46:52,727
ได้ลืมความเจ็บปวดทั้งหมดทั้งมวล

643
00:46:54,187 --> 00:46:56,564
และได้อยู่อย่างเป็นสุขเสียที

644
00:47:13,581 --> 00:47:16,584
ท่านเสนาบดีฝ่ายขวาเรียกหาท่านขอรับ

645
00:47:19,337 --> 00:47:23,633
ข้าขอแสดงความเสียใจ
กับครอบครัวของเจ้าด้วย

646
00:47:23,716 --> 00:47:26,719
แต่ในฐานะผู้ที่
ทำงานรับใช้แผ่นดินนี้

647
00:47:26,803 --> 00:47:29,639
ข้ารู้ว่าไม่มีผู้ใด
น่ายกย่องเท่าบิดาเจ้าแล้ว

648
00:47:30,390 --> 00:47:34,352
ด้วยเหตุนี้ข้าจึงพยายามทำให้เขา
ได้กลับมารับตำแหน่งเดิมอยู่

649
00:47:35,687 --> 00:47:38,606
เจ้าเองก็คงไม่อยากเป็น
หัวหน้าหน่วยไปตลอดชีวิตใช่หรือไม่

650
00:47:41,025 --> 00:47:43,528
ท่านต้องการสิ่งใดจากข้าหรือ

651
00:47:43,611 --> 00:47:48,366
หัวหน้าหน่วย เจ้าต้องตามไป
อารักขาองค์ชายรัชทายาทใช่หรือไม่

652
00:47:50,910 --> 00:47:53,830
ก่อนที่พระองค์จะเสด็จถึงกังฮวาโด

653
00:47:55,248 --> 00:47:57,208
ข้าอยากให้เจ้าสังหารพระองค์เสีย

654
00:48:04,966 --> 00:48:07,969
คำสั่งปลดท่านพ่อจากตำแหน่ง
เป็นราชโองการของฝ่าบาท

655
00:48:08,052 --> 00:48:10,138
ท่านจะช่วยท่านพ่อได้อย่างไร

656
00:48:10,221 --> 00:48:12,056
ยามนี้ไม่มีผู้ใดเป็นว่าที่กษัตริย์

657
00:48:12,140 --> 00:48:14,225
เจ้าคิดว่าใครจะได้นั่ง
ในตำแหน่งนั้นแทนเล่า

658
00:48:14,309 --> 00:48:16,352
ย่อมเป็นองค์ชายใหญ่มยองอันอยู่แล้ว

659
00:48:16,436 --> 00:48:18,980
หากเจ้าทำตามคำสั่งของข้า

660
00:48:19,063 --> 00:48:21,524
ข้าก็จะรักษาสัญญาที่ให้ไว้

661
00:48:28,072 --> 00:48:29,490
เช่นนั้นข้า…

662
00:48:30,825 --> 00:48:31,993
จะทำตามที่ท่านสั่ง

663
00:48:36,080 --> 00:48:40,043
แต่ข้าต้องการหลักฐานยืนยัน
เป็นลายลักษณ์อักษร

664
00:48:41,252 --> 00:48:45,465
ข้าต้องการให้ท่านเขียนหนังสือสัญญา
ระบุว่าข้ากับท่านลงเรือลำเดียวกัน

665
00:48:45,548 --> 00:48:46,799
พร้อมลายมือของท่านด้วย

666
00:49:36,182 --> 00:49:38,768
ฝ่าบาท หัวหน้าราชเลขาธิการ
มาเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ

667
00:49:47,235 --> 00:49:48,736
ฝ่าบาท

668
00:49:48,778 --> 00:49:51,906
กระหม่อมได้รับแจ้งมาว่า
องค์ชายอีฮวานเพิ่งเสด็จออกจากวัง

669
00:49:51,989 --> 00:49:55,576
เสด็จพ่อจะทรงไล่
เสด็จพี่ฮวานไปเช่นนี้จริงหรือ

670
00:49:56,703 --> 00:49:57,954
ไม่ได้นะเพคะ

671
00:50:22,395 --> 00:50:25,273
บุงจาแบโด วูจาฮยางกอม

672
00:50:25,356 --> 00:50:28,484
สหายคนสนิทของเจ้าจะหันมาแทงข้างหลัง

673
00:50:54,093 --> 00:50:56,846
มันอกดังออน อินยอจีวู

674
00:50:56,929 --> 00:51:00,183
จะมีคนมากมายต้องตาย

675
00:51:00,266 --> 00:51:01,851
เพราะความโง่เขลาของเจ้า

676
00:51:07,482 --> 00:51:09,025
คุ้มกันองค์ชาย

677
00:51:11,903 --> 00:51:12,904
รีบหนีไปพ่ะย่ะค่ะ

678
00:51:47,939 --> 00:51:48,940
ลืมแล้วรึ

679
00:51:49,023 --> 00:51:51,818
ว่าเขาสั่งให้ข้าเป็นผู้สังหาร
องค์ชายรัชทายาทอีฮวาน

680
00:52:02,370 --> 00:52:03,412
ลืมแล้วรึ

681
00:52:03,496 --> 00:52:06,415
ว่าเขาสั่งให้ข้าเป็นผู้สังหาร
องค์ชายรัชทายาทอีฮวาน

682
00:52:37,280 --> 00:52:38,906
ประทานอภัยให้กระหม่อมด้วย

683
00:52:41,909 --> 00:52:43,536
พระองค์ต้องรีบไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้

684
00:52:51,419 --> 00:52:53,379
พระองค์ต้องปกป้องนางให้ได้

685
00:52:53,462 --> 00:52:57,091
และต้องทรงหาหนทางรักษา
ตำแหน่งรัชทายาทไว้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ

686
00:52:58,342 --> 00:52:59,677
เจ้าไม่เกลียดชังข้ารึ

687
00:53:00,344 --> 00:53:03,264
แม้ว่านางจะมาหาข้า

688
00:53:04,807 --> 00:53:06,350
ข้ากลับไม่ส่งนางไปหาเจ้า

689
00:53:09,186 --> 00:53:10,313
เกลียดสิพ่ะย่ะค่ะ

690
00:53:11,105 --> 00:53:14,025
หากทรงบอกข้าตั้งแต่เนิ่นๆ

691
00:53:14,108 --> 00:53:16,736
พระองค์คงไม่ต้องรู้สึกแย่เช่นนี้

692
00:53:18,946 --> 00:53:21,490
คงไม่ต้องแบกรับ
ภาระทุกอย่างไว้เพียงผู้เดียว

693
00:53:22,491 --> 00:53:24,702
เจ้าคิดเช่นนั้นจริงๆ น่ะหรือ

694
00:53:24,785 --> 00:53:26,037
ทรงลืมไปแล้วหรือ

695
00:53:28,247 --> 00:53:31,208
ไม่มียามไหนเลยที่กระหม่อม
ไม่เป็นสหายของพระองค์พ่ะย่ะค่ะ

696
00:53:31,292 --> 00:53:34,837
กระหม่อมจะช่วยคุณหนูแจอี
เพื่อพระองค์และจะเสี่ยงชีวิต

697
00:53:34,921 --> 00:53:37,298
เพื่อให้พระองค์รักษา
ตำแหน่งรัชทายาทไว้ได้พ่ะย่ะค่ะ

698
00:54:18,673 --> 00:54:21,258
ปล่อย ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ

699
00:54:21,759 --> 00:54:22,885
บอกให้ปล่อย

700
00:54:22,969 --> 00:54:25,680
ปล่อยข้าลงเดี๋ยวนี้
บอกให้ปล่อยอย่างไรเล่า

701
00:54:25,763 --> 00:54:28,099
เจ้าเป็นผู้ใดกัน จะพาข้าไปที่ใด

702
00:54:28,182 --> 00:54:31,143
ปล่อย บอกให้ปล่อย เจ้าเป็นใครกัน

703
00:54:50,121 --> 00:54:51,539
ก็ราชองครักษ์อย่างไรเล่า

704
00:55:00,589 --> 00:55:03,259
รัชทายาททรงมีรับสั่ง
ให้ข้ามาชิงตัวเจ้าไป

705
00:55:17,815 --> 00:55:20,818
รัชทายาททรงส่งเจ้ามาช่วยข้าหรือ

706
00:55:20,901 --> 00:55:21,944
ใช่

707
00:55:22,028 --> 00:55:25,072
เจ้าคิดจริงๆ หรือว่า
พระองค์จะทรงปล่อยให้เจ้าตาย

708
00:55:26,157 --> 00:55:27,742
ข้าอุตส่าห์มาช่วยแท้ๆ

709
00:55:28,534 --> 00:55:29,994
อารมณ์ร้อนเสียจริง

710
00:55:31,287 --> 00:55:33,372
เจ้าก็น่าจะรีบบอกสิ

711
00:55:33,456 --> 00:55:35,416
จู่ๆ มีคนถือดาบเข้ามา

712
00:55:35,499 --> 00:55:37,960
จะให้ข้าอยู่เฉยรึ ข้าจะ…

713
00:55:38,044 --> 00:55:39,837
"ข้าจะเอาคืนแน่"

714
00:55:39,920 --> 00:55:42,256
ข้ารู้ดีว่าเจ้า
ควบคุมตัวเองได้แย่เพียงใด

715
00:55:44,633 --> 00:55:46,552
เจ้าคือแทกังตัวจริงสินะ

716
00:55:48,429 --> 00:55:50,264
เจ้าดูไม่ได้เอาเสียเลย

717
00:55:50,347 --> 00:55:52,391
ข้าไม่เคยเห็นสตรีนางใดแต่งกาย…

718
00:55:54,602 --> 00:55:56,645
ได้แย่เพียงนี้ เสียสายตาจริง

719
00:55:58,939 --> 00:56:00,649
แล้วรัชทายาทเล่า

720
00:56:06,072 --> 00:56:08,657
ข้าปลดองค์ชายรัชทายาท
ตามที่พวกเขาต้องการแล้ว

721
00:56:08,741 --> 00:56:10,367
เหตุใดมีฎีกาเข้ามาอีก

722
00:56:14,288 --> 00:56:17,083
ฝ่าบาท อย่างไรเสีย
ตำแหน่งรัชทายาทก็ยังว่าง

723
00:56:17,166 --> 00:56:19,043
กระหม่อมจำเป็นพ่ะย่ะค่ะ

724
00:56:19,126 --> 00:56:22,129
เช่นนั้นนี่ก็เป็นฎีกา
เรียกร้องให้แต่งตั้งองค์ชายมยองอัน

725
00:56:22,213 --> 00:56:23,881
เป็นรัชทายาทใช่หรือไม่

726
00:56:29,762 --> 00:56:32,807
เสด็จพ่อ พรุ่งนี้โปรดเสด็จ
มาพบลูกอย่างลับๆ

727
00:56:32,890 --> 00:56:36,185
ที่ห้องหนังสือของลูก
พร้อมกับท่านเสนาบดีฝ่ายซ้ายด้วยเถิด

728
00:56:36,560 --> 00:56:39,814
ฝ่าบาท ทรงปลดองค์ชายรัชทายาท

729
00:56:39,897 --> 00:56:41,482
และปล่อยกระหม่อมไปเถิด

730
00:56:41,565 --> 00:56:44,568
จะให้ข้าทั้งไล่เจ้าออก
และปลดรัชทายาทได้อย่างไรกัน

731
00:56:44,652 --> 00:56:46,737
มันเป็นแผนตบตาเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ

732
00:56:46,821 --> 00:56:49,115
คืนนี้ลูกจะไปนั่ง
คุกเข่าหน้าพระตำหนัก

733
00:56:49,198 --> 00:56:51,158
และขอให้เสด็จพ่อปลดลูก

734
00:56:51,242 --> 00:56:53,786
และฝ่าบาทจะต้องทรงไล่กระหม่อม

735
00:56:53,869 --> 00:56:57,206
ออกจากตำแหน่งเสนาบดีฝ่ายซ้าย
ดังที่พวกเขาต้องการ

736
00:56:57,289 --> 00:56:59,708
ก่อนที่เราจะเปิดเผย
ความชั่วของตระกูลโช

737
00:56:59,792 --> 00:57:02,378
เราต้องช่วย
ชาวบยอกชอนเสียก่อนพ่ะย่ะค่ะ

738
00:57:02,461 --> 00:57:05,422
เราต้องบอกพวกเขาว่าเราพร้อมจะรับฟัง

739
00:57:05,506 --> 00:57:08,342
เพื่อให้พวกเขา
ยอมละทิ้งความแค้นพ่ะย่ะค่ะ

740
00:57:08,425 --> 00:57:12,471
ลูกจะลอบไปยังหมู่บ้านแนวัง
โดยไม่ให้ผู้ใดรับรู้พ่ะย่ะค่ะ

741
00:57:12,555 --> 00:57:14,890
เราต้องคืนชีวิต
เยี่ยงประชาชนคนบริสุทธิ์ให้

742
00:57:14,974 --> 00:57:17,143
พวกเขาจึงจะสามารถอยู่ในโชซอนได้

743
00:57:20,980 --> 00:57:24,483
องค์ชายรัชทายาท
กับหัวหน้าหน่วยฮันหายตัวไปรึ

744
00:57:28,112 --> 00:57:29,613
แล้วแจอีเล่า

745
00:57:29,697 --> 00:57:32,366
นางอยู่ที่ใด
ถูกพาตัวไปยังลานประหารหรือไม่

746
00:57:32,449 --> 00:57:35,828
ส่งคนจากสำนักผู้ตรวจการหลวง
ไปตามหานางเสีย

747
00:57:37,163 --> 00:57:38,789
นางก็หายตัวไปรึ

748
00:57:52,428 --> 00:57:54,013
ขอบใจมากที่มากัน

749
00:57:54,096 --> 00:57:55,890
ทรงปลอดภัยใช่หรือไม่

750
00:57:58,225 --> 00:58:00,352
เราจะไปที่ใดกันหรือเพคะ

751
00:58:01,145 --> 00:58:04,857
เราจะไปหมู่บ้านแนวังกัน

752
00:58:14,742 --> 00:58:16,952
เจ้ามัวทำบ้าอันใดอยู่

753
00:58:18,662 --> 00:58:22,082
คงไม่ต้องการเงินค่ายา
ให้บุตรสาวเจ้าแล้วใช่หรือไม่

754
00:58:22,166 --> 00:58:24,418
อยากจะตายไปพร้อมบุตรสาวหรืออย่างไร

755
00:58:24,501 --> 00:58:27,463
- ตอบมาเสียดีๆ
- นายท่าน ท่านเจ้ากรม…

756
00:58:28,589 --> 00:58:30,466
ท่านพี่

757
00:58:30,549 --> 00:58:32,593
ท่านพี่ เรื่องใหญ่ขอรับ

758
00:58:32,676 --> 00:58:35,304
ดูกุกบยองมิน จดหมาย…

759
00:58:35,387 --> 00:58:37,181
ฮงแจยง

760
00:58:37,264 --> 00:58:40,476
ข้านึกแล้วว่าเคยเห็นหน้ามันมาก่อน
ทว่าทำอย่างไรก็นึกไม่ออก

761
00:58:40,559 --> 00:58:42,228
ข้าคือฮงแจยง

762
00:58:42,311 --> 00:58:45,231
ข้าเป็นหัวหน้า ฆ่าข้าผู้เดียวก็พอ

763
00:58:45,314 --> 00:58:47,942
- ชาวบ้านคนอื่นไม่รู้เห็นด้วย
- ฟาดพวกมันเสีย

764
00:58:48,025 --> 00:58:52,363
ฮงแจยง มันคือผู้ที่
เขียนจดหมายฉบับนั้นขอรับ

765
00:58:52,446 --> 00:58:54,031
ข้าเจอมันที่ตลาด

766
00:58:55,282 --> 00:58:58,327
เช่นนั้นก็ไปลากคอมัน
มาหาข้าเดี๋ยวนี้

767
00:58:58,410 --> 00:58:59,703
ขอรับใต้เท้า

768
00:58:59,787 --> 00:59:01,705
มันหน้าตาเหมือนกระเทียม

769
00:59:01,789 --> 00:59:04,625
ต้องมีผู้ที่สังเกตเห็นมัน
อยู่ในตลาดเป็นแน่

770
00:59:04,708 --> 00:59:07,044
เพราะอย่างไรเสีย
ข้าก็บังเอิญคุยกับมันมาก่อน

771
00:59:07,127 --> 00:59:08,587
ไป รีบไป

772
00:59:21,016 --> 00:59:22,434
นั่นเจ้าหรือมันดอก

773
00:59:27,273 --> 00:59:28,899
รู้จักผู้ที่เคยอาศัยอยู่ที่นี่รึ

774
00:59:29,233 --> 00:59:32,486
ขอรับ แต่ไม่เห็นพวกเขามาหลายวันแล้ว

775
00:59:32,569 --> 00:59:35,698
จู่ๆ เขากับภรรยาและลูก
ก็หายตัวไปเสียอย่างนั้น

776
00:59:35,781 --> 00:59:36,782
รู้ชื่อมันหรือไม่

777
00:59:36,865 --> 00:59:38,867
เหตุใดต้องมาถามข้า…

778
00:59:38,951 --> 00:59:40,953
ตอบคำถามข้ามาเสียดีๆ

779
00:59:41,036 --> 00:59:43,330
มีผู้ใดที่มัน
สนิทชิดเชื้อด้วยหรือไม่

780
00:59:43,414 --> 00:59:45,165
มี…

781
00:59:45,249 --> 00:59:46,667
(มันยอนดัง)

782
01:00:01,724 --> 01:00:04,101
- หนึ่ง
- หนึ่ง

783
01:00:05,269 --> 01:00:07,229
- สอง
- สอง

784
01:00:09,523 --> 01:00:11,734
- สาม
- สาม

785
01:00:11,817 --> 01:00:13,861
ที่นี่คือหมู่บ้านแนวังหรือขอรับ

786
01:00:14,987 --> 01:00:17,031
เราจะมาอยู่ที่นี่
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปหรือ

787
01:00:17,114 --> 01:00:19,033
ชาวบยอกชอนอาศัยอยู่ที่นี่

788
01:00:19,074 --> 01:00:21,327
อย่างหลบๆ ซ่อนๆ
โดยเรียกที่นี่ว่า "หมู่บ้านแนวัง"

789
01:00:21,410 --> 01:00:25,164
แนวังที่หมายถึง
แวะมาแล้วจากไปนั่นแหละ

790
01:00:25,247 --> 01:00:27,166
ที่นี่เป็นสถานที่อยู่ชั่วคราว

791
01:00:27,249 --> 01:00:29,626
อย่างไรเสีย เราก็จะต้อง
กลับบ้านเกิดเมืองนอนให้ได้

792
01:00:31,211 --> 01:00:33,255
- แปด
- แปด

793
01:00:48,395 --> 01:00:50,689
คนดูแลโรงเตี๊ยมสองคนนั้น
มาจากบยอกชอนหรอกรึ

794
01:00:50,773 --> 01:00:52,483
ชาวบยอกชอน

795
01:00:52,566 --> 01:00:55,569
มักส่งข้าวของไปยังแกซอง
มาตลอดใช่หรือไม่เพคะ

796
01:00:55,652 --> 01:00:56,695
หลังได้ยินเช่นนั้น

797
01:00:56,779 --> 01:01:00,240
หม่อมฉันก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเห็น
พวกเขาส่งของกลับบ้านเกิดเช่นกัน

798
01:01:00,324 --> 01:01:02,117
กระหม่อมแวะไปที่นั่น

799
01:01:02,201 --> 01:01:04,578
ระหว่างขากลับไปหาบิดา
แต่พวกเขาก็จากไป

800
01:01:04,661 --> 01:01:05,788
พร้อมดัลแรกับมอรูแล้ว

801
01:01:05,871 --> 01:01:08,165
เช่นนั้นพวกเขาก็คงไป
ที่หมู่บ้านแนวังเพคะ

802
01:01:08,540 --> 01:01:11,293
เช่นนั้นผู้ที่ลอบปลงพระชนม์พระชายา

803
01:01:11,377 --> 01:01:14,088
ก็ต้องเป็นฝาแฝดผู้นั้น…

804
01:01:15,089 --> 01:01:17,466
หลังจากตอนนั้น
ท่านพี่ก็ไม่ได้กลับไปที่วังแล้ว

805
01:01:18,467 --> 01:01:22,388
- ฝีมือนางกำนัลชเววังข้าต่างหาก
- นางกำนัลชเวรึ เป็นไปได้อย่างไร

806
01:01:22,471 --> 01:01:24,348
นางก็มาจากบยอกชอนหรือ

807
01:01:25,766 --> 01:01:29,019
นางเคยถวายการรับใช้
เสด็จพี่ของข้ามานาน

808
01:01:29,103 --> 01:01:31,063
แต่เดิมนางจะต้องถูกไล่ออก

809
01:01:31,146 --> 01:01:33,690
ทว่าข้าขอร้องเสด็จพ่อให้นางอยู่ต่อ

810
01:01:33,774 --> 01:01:36,402
เช่นนั้นนางคงเชื่อข่าวลือ
ที่ว่าองค์รัชทายาท

811
01:01:36,485 --> 01:01:39,822
เป็นผู้ถวายลูกท้อให้องค์ชายอึยฮยอน

812
01:01:39,905 --> 01:01:41,698
เพื่อสังหารพระองค์สินะเพคะ

813
01:01:41,782 --> 01:01:44,576
พวกเขาคงสังเกตเห็น
ความเกลียดชังที่นางกำนัลชเวมีต่อข้า

814
01:01:44,660 --> 01:01:47,496
และยื่นข้อเสนอ
ให้ร่วมมือกันอย่างไรเล่า

815
01:01:47,579 --> 01:01:49,748
เช่นนั้นผู้ที่
ส่งจดหมายภูตผีให้พระองค์…

816
01:01:49,832 --> 01:01:52,543
จดหมายภูตผีรึ
มันคือสิ่งใดหรือพ่ะย่ะค่ะ

817
01:02:01,093 --> 01:02:02,719
ข้าได้รับมันเมื่อสามปีก่อน

818
01:02:09,476 --> 01:02:11,145
ไม่น่าเชื่อ เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร

819
01:02:16,900 --> 01:02:20,779
ฮงแจยงจากบยอกชอน
กับภรรยาของมันสนิทสนม

820
01:02:20,863 --> 01:02:23,198
กับอาจารย์มันยอนดังขอรับ

821
01:02:23,282 --> 01:02:26,034
ข้าจึงเข้าไปค้นข้างใน
และพบกระดาษเหล่านี้

822
01:02:27,119 --> 01:02:31,498
เช่นนั้นคนจากบยอกชอน
ก็อยู่เบื้องหลังทุกอย่างหรือ

823
01:02:31,582 --> 01:02:35,502
ดูเหมือนว่าองค์ชายรัชทายาท
กับอาจารย์มันยอนดังจะตามหาพวกนั้น

824
01:02:35,586 --> 01:02:39,089
และข้ายังพบสิ่งนี้
อยู่ที่นั่นด้วยขอรับ

825
01:02:47,556 --> 01:02:49,475
จดหมายรูปกังหันของเรา

826
01:02:49,558 --> 01:02:52,186
หากบรรดาท่านบัณฑิตรูปงาม
กับท่านอาจารย์คิมได้อ่าน

827
01:02:52,269 --> 01:02:54,229
พวกเขาจะมาพบเราใช่หรือไม่

828
01:02:54,980 --> 01:02:56,023
เงียบเสีย

829
01:02:57,608 --> 01:03:01,153
ท่านพ่อกับท่านแม่บอกแล้วอย่างไร
ว่าที่แห่งนี้ต้องเก็บเป็นความลับ

830
01:03:01,236 --> 01:03:03,530
เราจะไปหมู่บ้านแนวังกันขอรับ

831
01:03:03,614 --> 01:03:06,617
ชาวบยอกชอนหลบซ่อนตัวอยู่บนเขาซงอัก

832
01:03:06,700 --> 01:03:08,327
เราคงคิดถึงพวกท่านมาก

833
01:03:08,410 --> 01:03:11,079
โปรดเดินทางมาเยี่ยมเรา
ที่หมู่บ้านแนวังด้วยนะขอรับ

834
01:03:12,623 --> 01:03:16,043
องค์ชายรัชทายาทกับแจอี
ต้องไปที่หมู่บ้านแนวังแน่ขอรับ

835
01:03:16,126 --> 01:03:17,628
ท่านพี่

836
01:03:17,711 --> 01:03:21,131
หากองค์ชายรัชทายาทค้นพบความจริง…

837
01:03:21,215 --> 01:03:23,383
ท่านจำสิ่งที่พัคฮันซูพูดได้หรือไม่

838
01:03:23,425 --> 01:03:25,636
เขาบอกว่าภรรยาของซงยังมีชีวิตอยู่

839
01:03:25,719 --> 01:03:27,638
นางออกมาจากเรือนของท่าน

840
01:03:27,721 --> 01:03:29,473
และขึ้นเกี้ยวไป

841
01:03:29,556 --> 01:03:32,893
ท่านไม่รู้
จริงๆ หรือขอรับว่านางเป็นผู้ใด

842
01:03:32,976 --> 01:03:35,979
เจ้าพูดเรื่องอันใดน่ะ

843
01:03:36,063 --> 01:03:40,567
ภรรยาของซงจะออกไปจากเรือนของท่านพี่

844
01:03:40,651 --> 01:03:42,361
และไปขึ้นเกี้ยวได้อย่างไร

845
01:04:02,673 --> 01:04:04,424
(ยอนฮี)

846
01:04:07,928 --> 01:04:09,054
นังนั่น…

847
01:04:12,516 --> 01:04:14,142
กล้าดีอย่างไร…

848
01:04:18,313 --> 01:04:22,859
มันต้องตายสถานเดียว!

849
01:04:54,391 --> 01:04:56,476
(วัยเยาว์ที่ผลิบาน)

850
01:04:56,727 --> 01:04:59,062
องค์ชายใหญ่มยองอัน
จะต้องได้เป็นรัชทายาท

851
01:04:59,146 --> 01:05:00,606
และได้ครองบัลลังก์

852
01:05:00,689 --> 01:05:01,732
หยุด

853
01:05:01,815 --> 01:05:03,317
เราชาวบยอกชอน

854
01:05:03,400 --> 01:05:05,444
จะต้องมี
องค์ชายองค์ใหม่จึงจะได้กลับบ้าน

855
01:05:06,695 --> 01:05:08,322
ความแค้นที่สั่งสม

856
01:05:08,405 --> 01:05:12,159
มากว่าสิบปีจะหายไปง่ายๆ ได้อย่างไร

857
01:05:13,243 --> 01:05:15,787
พิสูจน์ให้เห็นด้วยการกระทำสิ

858
01:05:15,871 --> 01:05:18,540
เจ้ารู้ว่าข้ารู้สึกเช่นไร

859
01:05:18,624 --> 01:05:21,668
ข้าคือองค์ชายรัชทายาทแห่งโชซอน

860
01:05:21,752 --> 01:05:24,004
คิดว่าทุกสิ่งจะเป็นดั่งใจหรือ