1 00:00:09,200 --> 00:00:10,280 กล่าวกันว่า 2 00:00:10,360 --> 00:00:11,920 "เหนือฟ้ายังมีฟ้า 3 00:00:12,000 --> 00:00:13,280 เหนือคนยังมีคน" 4 00:00:14,200 --> 00:00:16,160 ในโลกที่อยู่เหนือฟ้านั่น 5 00:00:16,239 --> 00:00:18,160 มีคนแบบนี้อยู่กลุ่มหนึ่ง 6 00:00:18,240 --> 00:00:20,680 พวกเขามีพลังพิเศษ 7 00:00:20,760 --> 00:00:21,600 ถูกเรียกว่า 8 00:00:22,360 --> 00:00:23,280 คนเหนือมนุษย์ 9 00:00:23,360 --> 00:00:24,200 (คนเหนือมนุษย์) 10 00:00:24,280 --> 00:00:25,120 เล่ากันว่า 11 00:00:25,200 --> 00:00:26,520 หลายปีก่อน 12 00:00:26,600 --> 00:00:28,720 คนเหนือมนุษย์หลายคน ได้บรรลุถึงแปดอัศจรรย์ 13 00:00:28,800 --> 00:00:30,760 ในสถานที่ลึกลับแห่งหนึ่ง 14 00:00:30,840 --> 00:00:33,480 ความสามารถทั้งแปดนั้น มอบพลังยิ่งใหญ่เหลือคณา 15 00:00:33,560 --> 00:00:36,480 ก่อให้เกิดความวุ่นวายในโลกคนเหนือมนุษย์ 16 00:00:36,560 --> 00:00:38,680 เพื่อแย่งชิงพลังแปดอัศจรรย์ 17 00:00:38,760 --> 00:00:41,640 คนเหนือมนุษย์ทั้งหลาย จึงเกิดการนองเลือดกัน 18 00:00:42,560 --> 00:00:44,480 ปีนั้นคือปีเจี่ยเซินพอดี 19 00:00:44,560 --> 00:00:45,520 ประวัติศาสตร์เรียกว่า 20 00:00:45,600 --> 00:00:47,160 กบฏเจี่ยเซิน 21 00:00:48,240 --> 00:00:50,680 เนื่องจากคนในตำนานตายบ้าง หายไปบ้าง 22 00:00:50,760 --> 00:00:52,200 ความลับอันยิ่งใหญ่จึงถูกฝังกลบ 23 00:00:52,840 --> 00:00:54,040 กงล้อแห่งชะตาหมุนไป 24 00:00:54,760 --> 00:00:56,360 ความสงบสุขถูกทำลาย 25 00:00:56,440 --> 00:00:57,840 เรื่องราวของพวกเรา 26 00:00:57,920 --> 00:00:59,960 เริ่มขึ้นจากคืนหนึ่ง 27 00:01:08,560 --> 00:01:10,720 ไอ้พวกคนชั่ว 28 00:01:11,440 --> 00:01:12,760 ดูถูกฉันนี่หว่า 29 00:01:12,840 --> 00:01:14,360 ไม่ให้ฉันดื่มเหล้า 30 00:01:14,440 --> 00:01:16,280 ฉันเองก็มีเหล้านะโว้ย 31 00:01:19,280 --> 00:01:20,280 สักวันเถอะ 32 00:01:20,360 --> 00:01:21,280 ฉัน… 33 00:01:21,360 --> 00:01:22,240 ฉัน… 34 00:01:23,400 --> 00:01:25,480 ฉันจะไปจากที่ห่วยๆ นี่ 35 00:01:29,320 --> 00:01:30,800 เพื่อน 36 00:01:30,880 --> 00:01:32,080 ขอยืมหลุมฝังศพ 37 00:01:32,960 --> 00:01:34,080 พักแป๊บหนึ่งนะ 38 00:01:38,000 --> 00:01:39,400 ลุกมาๆ 39 00:01:40,120 --> 00:01:41,720 ลุกมาดื่มสักสองแก้ว 40 00:02:28,400 --> 00:02:30,960 ไม่ดื่มแล้ว ฉันจะไม่ดื่มเหล้าอีกแล้ว 41 00:02:35,520 --> 00:02:36,960 ได้ศพแล้ว 42 00:02:37,040 --> 00:02:38,320 พวกเราไปกันเถอะ 43 00:02:45,000 --> 00:02:45,840 คืนนั้น 44 00:02:46,320 --> 00:02:48,720 จากการที่ศพนี้ถูกขโมยไป 45 00:02:48,800 --> 00:02:49,880 บ่อเกิดแห่งหายนะ 46 00:02:49,960 --> 00:02:51,280 ที่ถูกฝังไว้เมื่อปีเจี่ยเซิน 47 00:02:51,360 --> 00:02:52,880 ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง 48 00:02:53,680 --> 00:02:54,840 ความไม่สงบ 49 00:02:55,320 --> 00:02:58,000 ของโลกคนเหนือมนุษย์ เกิดขึ้นอีกครา 50 00:02:58,480 --> 00:03:01,000 (ดัดแปลงจากเว็บคอมิก "พันธุ์แปลกแสบสุดขั้ว") 51 00:03:05,680 --> 00:03:07,240 (ผลงานเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง) 52 00:03:07,320 --> 00:03:09,080 (กรุณาอย่าลอกเลียนแบบการต่อสู้ในเรื่อง) 53 00:03:10,000 --> 00:03:11,480 แปลกเกินไปแล้ว 54 00:03:11,560 --> 00:03:12,720 ที่กันดารแบบนี้ 55 00:03:12,800 --> 00:03:14,000 ไม่มีของในหลุมศพหรอก 56 00:03:14,080 --> 00:03:16,000 หลุมพวกนี้ยังพอว่า 57 00:03:16,080 --> 00:03:17,520 แต่อันนั้นน่ะแย่สุดแล้ว 58 00:03:17,600 --> 00:03:18,480 ท่านมาดูสิ 59 00:03:18,560 --> 00:03:19,880 ศพถูกแบกไปเลย 60 00:03:19,960 --> 00:03:21,560 เมื่อคืนผมเห็นเองกับตา 61 00:03:22,600 --> 00:03:23,440 ท่านว่า 62 00:03:23,520 --> 00:03:24,600 มีโจรปล้นสุสานที่ไหน 63 00:03:24,680 --> 00:03:26,640 ที่จะขโมยศพเก่าๆ โดยเฉพาะ 64 00:03:27,440 --> 00:03:29,240 นี่มันตั้งกี่ปีแล้ว 65 00:03:29,320 --> 00:03:30,600 หลุมฝังศพของใครกัน 66 00:03:30,680 --> 00:03:32,800 (หลุมฝังศพของจางซีหลิน) 67 00:03:32,880 --> 00:03:34,800 จางซีหลิน 68 00:03:34,880 --> 00:03:37,680 (จางซีหลิน) 69 00:03:37,760 --> 00:03:40,040 (เมืองซินผู่) 70 00:03:40,120 --> 00:03:42,240 (มหาวิทยาลัยซินผู่ไค) 71 00:03:42,320 --> 00:03:43,360 รุ่นน้องทุกท่าน 72 00:03:43,440 --> 00:03:45,640 ลำดับต่อไป ฉันขอแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับ 73 00:03:45,720 --> 00:03:48,040 บุคคลที่เป็นตำนานที่สุด ตั้งแต่ก่อตั้งมหาวิทยาลัยมา 74 00:03:48,120 --> 00:03:50,640 ตอนปีหนึ่ง เขานำทีมยิมนาสติกของมหาวิทยาลัยเรา 75 00:03:50,720 --> 00:03:52,520 ไปคว้าแชมป์กีฬามหาวิทยาลัยระดับประเทศ 76 00:03:52,600 --> 00:03:54,440 ในระดับทีมและระดับบุคคล 77 00:03:54,520 --> 00:03:56,160 ปีสอง เขาลาออกจากทีมยิมนาสติก 78 00:03:56,240 --> 00:03:57,720 ไปวิจัยเชิงวิชาการ 79 00:03:57,800 --> 00:03:58,680 ฉู่หลัน 80 00:04:01,080 --> 00:04:02,080 ไม่ตื่นเต้นใช่ไหม 81 00:04:02,840 --> 00:04:03,720 ไม่ตื่นเต้น 82 00:04:04,320 --> 00:04:05,840 เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนไหม 83 00:04:07,080 --> 00:04:08,200 ฉันเชื่อว่านายทำได้ 84 00:04:08,280 --> 00:04:09,160 ไปเถอะ 85 00:04:09,240 --> 00:04:11,040 เป็นงานบุกเบิกทางวิชาการที่แท้จริง 86 00:04:11,120 --> 00:04:12,960 ลำดับต่อไปขอให้พวกเราต้อนรับ 87 00:04:13,040 --> 00:04:14,360 รุ่นพี่ในตำนานคนนี้ 88 00:04:14,440 --> 00:04:15,520 ขึ้นมาบนเวทีเลยค่ะ 89 00:04:15,600 --> 00:04:17,040 (ซินผู่ไค คนรุ่นใหม่อนาคตไกล) 90 00:04:29,920 --> 00:04:31,240 ใครน่ะ 91 00:04:31,320 --> 00:04:32,840 - ใครกัน - รุ่นพี่ล่ะ 92 00:04:32,920 --> 00:04:35,200 รุ่นพี่อู๋ล่ะ 93 00:04:35,280 --> 00:04:37,360 รุ่นพี่อู๋มาแล้ว 94 00:05:01,840 --> 00:05:07,360 (จางฉู่หลัน บุคคลไร้ตัวตน ความอดทน 98 เปอร์เซ็นต์) 95 00:05:19,000 --> 00:05:20,320 นักศึกษาทั้งหลาย 96 00:05:21,040 --> 00:05:22,000 สบายดีไหม 97 00:05:22,080 --> 00:05:23,760 - สบายดีค่ะ - สบายดีครับ 98 00:05:35,640 --> 00:05:37,480 พวกเรายังวัยรุ่นแบบนี้ 99 00:05:37,560 --> 00:05:40,240 เราสามารถเรียนรู้วัฒนธรรมและค่านิยม 100 00:05:40,320 --> 00:05:41,640 ที่หลากหลายได้มากกว่านี้ 101 00:05:41,720 --> 00:05:42,800 ตรงหน้าของพวกเรา 102 00:05:42,880 --> 00:05:45,120 มีอนาคตที่มีความเป็นไปได้อย่างไม่มีขีดจำกัด 103 00:05:45,200 --> 00:05:46,480 สิ่งที่พวกเราขาดไม่ได้มากที่สุดก็คือ… 104 00:05:46,560 --> 00:05:47,440 อะไรครับ 105 00:05:47,520 --> 00:05:48,920 - ความหวัง - ความหวัง 106 00:05:49,000 --> 00:05:50,840 - ฮัลโหล - ใช่แล้ว ความหวัง 107 00:05:51,880 --> 00:05:53,080 ผู้ใหญ่บ้านเหรอ 108 00:05:53,840 --> 00:05:55,000 ผู้ใหญ่บ้านไหนกันน่ะ 109 00:05:57,880 --> 00:05:59,640 ศพของปู่ผมถูกขโมยงั้นเหรอ 110 00:05:59,720 --> 00:06:01,560 ศพปู่คุณนั่นแหละที่โดนขโมย 111 00:06:01,640 --> 00:06:03,280 บ้าหรือไง 112 00:06:24,880 --> 00:06:26,080 (ป้ายสุดท้าย หมู่บ้านจิ่วหลง) 113 00:06:51,040 --> 00:06:56,480 (หลุมฝังศพของจางซีหลิน) 114 00:06:58,360 --> 00:06:59,400 ผู้ใหญ่บ้าน 115 00:07:01,960 --> 00:07:03,280 เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่ 116 00:07:03,840 --> 00:07:05,000 ถ้าฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 117 00:07:05,080 --> 00:07:07,440 จะเรียกให้นายถ่อกลับมาทำไม 118 00:07:07,520 --> 00:07:10,040 ฉู่หลัน ปู่นายมีนายเป็นญาติคนเดียว 119 00:07:10,120 --> 00:07:12,200 ตอนนี้ศพปู่นายถูกขโมยไป 120 00:07:12,280 --> 00:07:15,040 เรื่องนี้ นายเป็นคนตัดสินใจเองแล้วกันนะ 121 00:07:52,160 --> 00:07:53,320 ไม่เป็นไร 122 00:07:53,400 --> 00:07:55,920 เบาะแสของศพปู่ฉัน ฉันจะตามสืบเอง 123 00:07:57,200 --> 00:07:58,120 ปู่เธอเหรอ 124 00:07:58,680 --> 00:07:59,680 ปู่ของฉันคือจางซีหลิน 125 00:07:59,760 --> 00:08:01,720 ฉันเป็นหลานสาวของเขา ชื่อจางเป่าเปา 126 00:08:02,480 --> 00:08:03,720 ฉันเป็นพี่สาวนาย 127 00:08:04,680 --> 00:08:05,520 ได้เจอกันสักทีนะ 128 00:08:06,200 --> 00:08:07,160 เธอบ้าไปแล้วหรือไง 129 00:08:07,240 --> 00:08:08,560 ฉันมีพี่สาวที่ไหน 130 00:08:09,480 --> 00:08:11,400 จางซีหลินเป็นปู่ของฉัน จางอวี่เต๋อเป็นพ่อของฉัน 131 00:08:11,480 --> 00:08:13,840 เมื่อ 14 ปีก่อน สกุลจางมาตั้งถิ่นฐานที่หมู่บ้านนี้ 132 00:08:13,920 --> 00:08:16,160 สมาชิกในครอบครัวมีทั้งหมดสามคน แบ่งเป็นสามรุ่น 133 00:08:16,240 --> 00:08:17,840 จางซีหลิน จางอวี่เต๋อ จางฉู่หลัน 134 00:08:17,920 --> 00:08:20,200 นายชื่อจางฉู่หลัน ปีนี้อายุ 22 ไปเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ในเมือง 135 00:08:20,280 --> 00:08:21,680 ปู่ถูกฆ่าตอนนายสิบขวบ 136 00:08:21,760 --> 00:08:24,120 ที่จริงตอนนั้นจางอวี่เต๋อมาอยู่กับแม่ฉัน 137 00:08:31,440 --> 00:08:33,200 ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่า 138 00:08:33,280 --> 00:08:34,880 สกุลจางมีลูกสาวด้วย 139 00:08:34,960 --> 00:08:35,960 แม่เพิ่งบอกฉัน 140 00:08:36,039 --> 00:08:37,000 เมื่อไม่นานมานี้ 141 00:08:37,080 --> 00:08:39,480 แม่เป็นคนบอกให้ฉันมาดูหลุมฝังศพของปู่ที่นี่ 142 00:08:40,320 --> 00:08:41,240 บอกให้มาก็มาเนอะ 143 00:08:41,320 --> 00:08:42,600 แค่รูปใบนี้เนี่ยนะ 144 00:08:42,679 --> 00:08:44,400 ถามคนอื่นดูสิ ใครจะเชื่อคำพูดบ้าๆ นี้ของเธอ 145 00:08:45,080 --> 00:08:46,880 นี่คือลูกชายของจางซีหลินเองเหรอ 146 00:08:46,960 --> 00:08:48,800 จะว่าไป ดูคนนี้สิ 147 00:08:48,880 --> 00:08:50,360 หน้าเหมือนกันอยู่นะ 148 00:08:50,440 --> 00:08:51,840 จริงด้วย ดูตาสิ 149 00:08:51,920 --> 00:08:52,840 ปากด้วย 150 00:08:52,920 --> 00:08:54,000 ฉันเข้าใจตาแก่นั่นผิดซะแล้ว 151 00:08:54,080 --> 00:08:56,240 ฉันคิดมาตลอดเลยว่าเขาเก็บฉู่หลันมาเลี้ยง 152 00:08:56,720 --> 00:08:58,160 ตอนนี้ใช่เวลามาเม้าท์หรือไง 153 00:08:58,240 --> 00:08:59,440 มันใช่ประเด็นไหมเนี่ย 154 00:09:00,120 --> 00:09:02,400 ประเด็นคือผู้หญิงคนนี้อาจจะโกหกก็ได้ 155 00:09:02,480 --> 00:09:03,920 ผู้ใหญ่บ้าน ช่วยตัดสินอย่างเป็นธรรมให้หน่อย 156 00:09:05,680 --> 00:09:08,040 ฉันเป็นคนของสกุลจาง ฉันจะจัดการเรื่องของปู่เอง 157 00:09:08,120 --> 00:09:09,320 ผู้ใหญ่บ้าน ขอบคุณค่ะ 158 00:09:12,200 --> 00:09:14,640 ถ้าเกิดว่า พวกเธอต้องการความช่วยเหลืออะไร 159 00:09:14,720 --> 00:09:16,280 บอกทางหมู่บ้านได้เลยนะ 160 00:09:16,360 --> 00:09:17,880 พวกเราแจ้งความแล้ว 161 00:09:17,960 --> 00:09:19,800 ถ้าเกิดพวกเธอเจอเบาะแสอะไร 162 00:09:19,880 --> 00:09:22,440 ก็มารายงานที่ฉันได้เลย 163 00:09:22,520 --> 00:09:24,400 ฉันไม่รบกวนพวกเธอรำลึกความหลังแล้ว 164 00:09:24,920 --> 00:09:26,040 แยกย้าย 165 00:09:26,120 --> 00:09:27,080 - จ้ะ - ไปๆ 166 00:09:27,160 --> 00:09:28,160 ไม่กวนแล้ว 167 00:09:29,280 --> 00:09:30,160 ผู้ใหญ่บ้าน 168 00:09:30,240 --> 00:09:31,640 ยัยนี่น่าสงสัยมากนะ 169 00:09:41,040 --> 00:09:43,320 (หลุมฝังศพของจางซีหลิน) 170 00:10:05,360 --> 00:10:06,320 ปู่ครับ 171 00:10:08,320 --> 00:10:09,960 วันนี้ผมทำขาหมู 172 00:10:11,720 --> 00:10:13,040 น่าเสียดายที่ปู่ไม่ได้กิน 173 00:10:13,120 --> 00:10:16,280 (หลุมฝังศพของจางซีหลิน) 174 00:10:24,640 --> 00:10:25,760 ฉู่หลัน 175 00:10:25,840 --> 00:10:28,080 เดี๋ยวปู่ทำขาหมูให้กินนะ 176 00:10:33,480 --> 00:10:37,800 (หลุมฝังศพของจางซีหลิน) 177 00:10:42,240 --> 00:10:44,000 หลายปีมานี้ 178 00:10:44,080 --> 00:10:46,200 ปู่พาผมหลบๆ ซ่อนๆ ไปทั่ว 179 00:10:49,280 --> 00:10:51,000 จนตายก็ไม่ได้บอกผมว่าเพราะอะไร 180 00:10:52,360 --> 00:10:54,560 ตอนนี้หลุมฝังศพถูกขุด 181 00:10:54,640 --> 00:10:56,200 ศพก็ถูกขโมยไปแล้ว 182 00:10:59,120 --> 00:11:00,760 ปู่เข้าฝันผมหน่อยได้ไหม 183 00:11:01,600 --> 00:11:03,000 บอกผม 184 00:11:03,080 --> 00:11:04,240 ว่าศัตรูเป็นใคร 185 00:11:04,320 --> 00:11:07,320 (หลุมฝังศพของจางซีหลิน) 186 00:11:18,800 --> 00:11:20,960 สวมรอยเป็นพี่สาวฉัน 187 00:11:21,720 --> 00:11:23,880 ฉันว่าเธอนั่นแหละ เป็นคนขโมยศพปู่ฉันไป 188 00:11:23,960 --> 00:11:25,280 จับได้แล้ว 189 00:11:25,360 --> 00:11:26,640 นี่แหละหลักฐาน 190 00:11:55,120 --> 00:11:55,960 อย่าเข้ามานะ 191 00:12:09,720 --> 00:12:12,320 เมื่อกี้เธอฆ่าอะไรไปน่ะ 192 00:12:19,480 --> 00:12:21,160 เธอไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เห็นอะไรเลย 193 00:12:21,240 --> 00:12:22,320 และฉันจะไม่บอกใครด้วย 194 00:12:22,400 --> 00:12:24,200 เป็นพระคุณใหญ่หลวง ไว้จะเลี้ยงข้าวนะ 195 00:12:33,560 --> 00:12:34,440 เธอจะทำอะไรฉัน 196 00:12:34,520 --> 00:12:35,840 ฉันไม่เห็นอะไรจริงๆ นะ 197 00:12:35,920 --> 00:12:37,120 ช่วยด้วย 198 00:12:37,200 --> 00:12:39,000 เลิกร้องได้แล้ว ไม่มีใครได้ยินหรอก 199 00:12:39,640 --> 00:12:41,000 ช่วยด้วย 200 00:12:41,080 --> 00:12:42,440 ต่อให้ฉันได้ยิน 201 00:12:42,520 --> 00:12:43,600 ฉันก็ไม่ช่วยนายหรอก 202 00:12:49,640 --> 00:12:51,320 ยัยผีบ้า เธอคิดจะทำอะไรกันแน่ 203 00:12:52,040 --> 00:12:53,960 นายเห็นเยอะเกินไปแล้ว 204 00:12:54,040 --> 00:12:55,280 ฉันเองก็จนปัญญา 205 00:12:55,360 --> 00:12:56,240 ทำได้แค่ฝังนายแล้ว 206 00:12:56,320 --> 00:12:58,200 ฉันเห็นอะไรเธอถึงจะฝังฉัน 207 00:13:04,720 --> 00:13:06,880 เธออยู่ในแก๊งมาเฟียหรือไง คิดจะฝังก็ฝัง 208 00:13:18,720 --> 00:13:19,560 พี่จ๋า 209 00:13:19,640 --> 00:13:20,840 ฉันคือจางฉู่หลันไง 210 00:13:22,080 --> 00:13:23,760 ฉันคือน้องชายแท้ๆ ของเธอไง 211 00:13:23,840 --> 00:13:25,640 เธอทำใจฝังฉันไม่ลงหรอก ใช่ไหม 212 00:13:25,720 --> 00:13:27,920 ถึงยังไงเลือดก็ย่อมข้นกว่าน้ำ 213 00:13:29,120 --> 00:13:30,040 เธอรู้ไหม 214 00:13:30,120 --> 00:13:31,320 ตอนเจอเธอครั้งแรก 215 00:13:31,400 --> 00:13:33,480 ฉันก็รู้สึกผูกพันกับเธอ 216 00:13:33,560 --> 00:13:35,240 รู้สึกเหมือนเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อน 217 00:13:36,640 --> 00:13:38,880 จริงสิพี่จ๋า ตาแก่หนังเหนียวอย่างพ่อเรา… 218 00:13:41,480 --> 00:13:42,640 คนแก่อย่างพ่อเรา 219 00:13:42,720 --> 00:13:43,840 เขาสบายดีไหม 220 00:14:00,360 --> 00:14:02,120 ยัยผีบ้าที่สวมรอยเป็นพี่สาวคนอื่น 221 00:14:02,200 --> 00:14:03,160 ถือมีดทำกับข้าว 222 00:14:03,240 --> 00:14:05,920 ไล่ฟันฝูงสัตว์ประหลาดดินทรายอยู่เหรอเนี่ย 223 00:14:16,840 --> 00:14:18,280 ไม่สิ 224 00:14:18,360 --> 00:14:19,480 ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆ 225 00:14:19,560 --> 00:14:21,160 ใช่ ตอนนี้ฉันยังอยู่หอ 226 00:14:21,240 --> 00:14:22,640 ฉันไม่ได้กลับมาบ้านหรอก 227 00:14:22,720 --> 00:14:25,920 จะต้องเป็นเพราะช่วงนี้เรียนเครียดไปแน่เลย 228 00:14:38,720 --> 00:14:39,880 ตื่นสิ 229 00:14:42,520 --> 00:14:43,400 ตื่น 230 00:14:43,480 --> 00:14:46,320 เผชิญหน้ากับความเป็นจริง อย่างมีความสุขเถอะ 231 00:14:57,040 --> 00:14:58,320 ไร้สาระ 232 00:15:02,320 --> 00:15:03,800 - ไม่เล่นด้วยแล้ว - เธอจะไปดื้อๆ เลยเหรอ 233 00:15:03,880 --> 00:15:06,440 ความจริง ณ ที่นี้ นายก็เผชิญมันอย่างมีความสุขแล้วกัน 234 00:15:07,000 --> 00:15:08,120 เธอจัดการพวกมัน 235 00:15:08,200 --> 00:15:10,000 แล้วค่อยฝังฉันก็ได้ 236 00:15:19,560 --> 00:15:20,640 อย่าเข้ามานะ 237 00:15:20,720 --> 00:15:22,080 อย่าเข้ามา 238 00:15:22,160 --> 00:15:23,680 ช่วยด้วย 239 00:15:51,200 --> 00:15:52,120 เป็นไงบ้าง เป่าเปา 240 00:15:52,200 --> 00:15:53,080 สายไปแล้ว 241 00:15:53,160 --> 00:15:54,960 หลุมฝังศพของจางซีหลินถูกขุดเกลี้ยงเลย 242 00:15:55,040 --> 00:15:57,080 ศพก็หาไม่เจอ 243 00:15:58,680 --> 00:15:59,600 เรามาช้าเกินไปจริงๆ 244 00:15:59,680 --> 00:16:02,000 จริงสิ ซานเอ๋อร์ ฉันถูกผีหุ่นเชิดโจมตีด้วย 245 00:16:02,560 --> 00:16:03,560 ผีหุ่นเชิดเหรอ 246 00:16:04,480 --> 00:16:07,280 ผู้ที่ควบคุมผีหุ่นเชิดได้ มีแค่นักเชิดหุ่นสายเลือดเซียงซี 247 00:16:07,360 --> 00:16:08,200 พวกเขาก็มายุ่งด้วยเหรอ 248 00:16:09,120 --> 00:16:12,040 แล้วทำไมพวกเขา ถึงสนใจศพของจางซีหลินล่ะ 249 00:16:12,120 --> 00:16:13,720 ช่วยด้วย 250 00:16:13,800 --> 00:16:15,360 ช่วยด้วย 251 00:16:15,440 --> 00:16:16,800 ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ 252 00:16:17,280 --> 00:16:18,480 จางฉู่หลัน 253 00:16:18,560 --> 00:16:20,000 จางฉู่หลันเขาร้องอะไรน่ะ 254 00:16:20,560 --> 00:16:22,440 เขาถูกผีหุ่นเชิดล้อมไว้ 255 00:16:22,520 --> 00:16:24,360 เธอทิ้งจางฉู่หลันไว้กับพวกผีหุ่นเชิดได้ยังไง 256 00:16:24,440 --> 00:16:26,240 ไม่ต้องเป็นห่วง เจ้าเด็กนั่นไม่ตายหรอก 257 00:16:26,800 --> 00:16:28,520 ไม่ตายได้ไง เขาเป็นคนธรรมดานะ 258 00:16:54,320 --> 00:16:55,640 บอกแล้ว 259 00:16:55,720 --> 00:16:57,280 เจ้าเด็กนั่นไม่ตายหรอก 260 00:16:57,360 --> 00:16:58,640 อย่าพูดแบบนี้ เป่าเปา 261 00:17:05,440 --> 00:17:07,040 ลงทุนขนาดนี้ 262 00:17:07,119 --> 00:17:09,359 เพื่อขโมยศพจางซีหลินแค่นี้เองเหรอ 263 00:17:24,119 --> 00:17:25,640 โชคดีอะไรขนาดนี้ 264 00:17:25,720 --> 00:17:28,400 คนธรรมดาคนหนึ่ง หนีจากผีหุ่นเชิดเยอะขนาดนี้ไปได้ 265 00:17:28,480 --> 00:17:29,640 ต้องมีคนแอบช่วยเขาแน่ 266 00:17:32,640 --> 00:17:33,600 เป่าเปา 267 00:17:34,520 --> 00:17:35,760 เธอเคยเรียนมหาวิทยาลัยไหม 268 00:17:37,320 --> 00:17:39,320 มหาวิทยาลัย คืออะไร 269 00:17:40,440 --> 00:17:41,720 เล่นมุกเป็นแล้วเหรอ 270 00:17:42,280 --> 00:17:43,280 ฉันจะทำบัตรนักศึกษาให้เธอ 271 00:17:43,360 --> 00:17:44,920 เธอเตรียมตัวไปเรียนได้เลย 272 00:17:45,680 --> 00:17:47,600 งั้นฉันก็จะมีตัวตนใหม่อีกแล้วเหรอ 273 00:17:47,680 --> 00:17:49,120 เธอชื่อเป่าเปาเหมือนเดิมนั่นแหละ 274 00:17:50,200 --> 00:17:51,720 งั้นศพของจางซีหลิน 275 00:17:51,800 --> 00:17:52,960 ฉันไม่ต้องสืบแล้วเหรอ 276 00:17:53,040 --> 00:17:55,520 ใครขโมยศพของเขา ฉันกับเหล่าซื่อจะสืบเอง 277 00:17:57,160 --> 00:17:59,040 (หลุมฝังศพของจางซีหลิน) 278 00:17:59,120 --> 00:18:00,520 ช่วยด้วย 279 00:18:02,320 --> 00:18:03,160 ช่วยด้วย 280 00:18:04,000 --> 00:18:04,880 อย่าเข้ามานะ 281 00:18:04,960 --> 00:18:06,000 ช่วยด้วย 282 00:18:08,280 --> 00:18:09,400 ช่วยด้วย 283 00:18:10,720 --> 00:18:12,000 อย่าเข้ามานะ 284 00:18:12,080 --> 00:18:13,040 อย่าเข้ามา 285 00:18:13,120 --> 00:18:13,960 ช่วยด้วย 286 00:18:18,880 --> 00:18:19,720 อย่าเข้ามา 287 00:18:21,440 --> 00:18:23,080 อย่าเข้ามา 288 00:18:25,760 --> 00:18:27,040 อย่าเข้ามานะ 289 00:18:35,240 --> 00:18:38,840 ฉันบรรยาย ได้ไม่น่าฟังขนาดนั้นเลยเหรอ 290 00:18:38,920 --> 00:18:40,480 ไม่ใช่นะครับ อาจารย์อี้ 291 00:18:40,560 --> 00:18:44,040 อาจารย์บรรยายได้ กระจ่างแจ้งแถมไพเราะจับใจ 292 00:18:45,080 --> 00:18:47,800 เมื่อกี้ผมแอบตะโกนอยู่ในใจ 293 00:18:47,880 --> 00:18:50,440 ไม่นึกว่าจะเผลอตะโกนออกมา 294 00:18:50,520 --> 00:18:51,440 ไหนบอกมาซิ 295 00:18:51,520 --> 00:18:52,440 ว่าฉันพูดถึงไหนแล้ว 296 00:18:55,200 --> 00:18:56,760 อาจารย์พูดถึง… 297 00:18:57,400 --> 00:18:58,880 จุดเริ่มต้นของทุกสรรพสิ่ง 298 00:19:00,960 --> 00:19:02,120 จุดเริ่มต้นของทุกสรรพสิ่ง 299 00:19:02,200 --> 00:19:05,840 - หนทางสู่ความเรียบง่าย - หนทางสู่ความเรียบง่าย 300 00:19:05,920 --> 00:19:08,040 พัฒนาสู่ความเจริญรุ่งเรือง 301 00:19:11,120 --> 00:19:12,920 พัฒนาสู่ความเจริญรุ่งเรือง 302 00:19:15,440 --> 00:19:16,320 นายเป็นอะไรอีกเนี่ย 303 00:19:16,400 --> 00:19:17,240 เธอ… 304 00:19:19,440 --> 00:19:20,680 เธอมาตั้งแต่ตอนไหน 305 00:19:21,240 --> 00:19:22,840 มาตอนนายหลับไง 306 00:19:23,600 --> 00:19:24,600 มีปัญหาอะไรไหม 307 00:19:27,200 --> 00:19:29,160 อาจารย์อี้ครับ เธอไม่ใช่นักศึกษามหาวิทยาลัยเรา 308 00:19:31,520 --> 00:19:33,040 นี่บัตรนักศึกษาของฉัน 309 00:19:36,400 --> 00:19:37,840 บัตรนักศึกษาของเธอเป็นของปลอม 310 00:19:38,360 --> 00:19:40,680 นักศึกษาที่ไหนห้อยบัตรนักศึกษาไว้ที่คอกัน 311 00:19:42,120 --> 00:19:44,080 ห้อยบัตรนักศึกษาไว้ที่คอ 312 00:19:45,080 --> 00:19:46,360 จะได้ไม่หายง่ายๆ 313 00:19:48,680 --> 00:19:49,520 จางฉู่หลัน 314 00:19:50,120 --> 00:19:50,960 นายหลับต่อเถอะ 315 00:19:51,040 --> 00:19:52,240 อย่ารบกวนคนอื่นเรียน 316 00:19:54,280 --> 00:19:56,720 ลัทธิซวนซื่อ หรืออีกชื่อหนึ่งคือเต๋าดำ 317 00:19:57,280 --> 00:19:59,200 ถูกสร้างต่อยอดจากปรัชญาของเหล่าจวง 318 00:19:59,680 --> 00:20:01,040 ใช้อธิบายเล่าจื๊อ… 319 00:20:01,880 --> 00:20:03,280 เธอมามหาวิทยาลัยฉันทำไม 320 00:20:03,360 --> 00:20:04,440 มีจุดประสงค์อะไร 321 00:20:04,520 --> 00:20:05,640 ฉันมาเรียนไง 322 00:20:07,480 --> 00:20:08,720 เธอมาเรียนอะไร 323 00:20:09,840 --> 00:20:11,240 ซี่โครงหมู 324 00:20:12,280 --> 00:20:13,400 หลัวซือเฝิ่น 325 00:20:15,400 --> 00:20:16,480 เพิ่มไข่พะโล้ 326 00:20:18,240 --> 00:20:20,840 ร้านอาหารใกล้มหาวิทยาลัยร้านนี้น่ากินมาก 327 00:20:20,920 --> 00:20:23,360 (พื้นที่ทานอาหารส่วนตัว) 328 00:20:29,920 --> 00:20:32,360 พี่ พี่ดูสิ ผมซื้อของกินให้พี่ตั้งเยอะขนาดนี้ 329 00:20:32,440 --> 00:20:34,280 พี่ก็ควรจะตอบแทนสักหน่อยไหม 330 00:20:34,360 --> 00:20:35,880 ศพของปู่เราหายไป 331 00:20:35,960 --> 00:20:37,400 เราต้องหาให้เจอ 332 00:20:37,480 --> 00:20:38,360 ฉันไม่ใช่พี่นาย 333 00:20:39,840 --> 00:20:41,480 จะไม่ใช่พี่ผมได้ไงล่ะ 334 00:20:41,560 --> 00:20:43,440 พี่เป็นพี่สาวแท้ๆ ของผม 335 00:20:43,520 --> 00:20:44,640 ตั้งแต่เห็นพี่ครั้งแรก 336 00:20:44,720 --> 00:20:46,640 ผมนี่อึ้งเลยว่าเราสองคนหน้าเหมือนกันจัง 337 00:20:46,720 --> 00:20:49,520 เหมือนโขกมาจากพิมพ์เดียวกันเลย 338 00:20:50,720 --> 00:20:52,360 ฉันไม่ใช่พี่สาวนายจริงๆ 339 00:20:52,920 --> 00:20:54,280 เมื่อวานพี่ยังบอกว่าใช่อยู่เลย 340 00:20:54,360 --> 00:20:56,640 เมื่อวานใช่ วันนี้ไม่ใช่แล้ว 341 00:20:57,800 --> 00:20:58,880 งั้นวันนี้พี่คือ… 342 00:21:04,840 --> 00:21:06,440 ฉันชื่อสวีเป่าเปา 343 00:21:06,520 --> 00:21:08,800 ฉันเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากไต้หวัน 344 00:21:09,560 --> 00:21:11,920 พ่อฉันทำกิจการเกี่ยวกับ 345 00:21:12,000 --> 00:21:14,040 ผลิตภัณฑ์ยางคุณภาพดี ในจีนแผ่นดินใหญ่ 346 00:21:14,800 --> 00:21:17,880 บ้านเกิดฉันอยู่ที่ เมืองจางไถ มณฑลหูเยี่ยน 347 00:21:20,720 --> 00:21:21,840 เรื่องแม่ไม่ได้เขียน 348 00:21:24,280 --> 00:21:25,760 ไต้หวันเหรอ 349 00:21:26,360 --> 00:21:28,560 พูดสำเนียงซานชวนแท้ๆ 350 00:21:28,640 --> 00:21:30,800 ตอนนี้โกหกแบบไม่เขียนบทแล้วหรือไง 351 00:21:30,880 --> 00:21:33,040 บอกให้นะ ไม่ว่าพี่จะเป็นใครและมีจุดประสงค์อะไร 352 00:21:33,120 --> 00:21:34,280 ต่อจากนี้ห้ามมารบกวนผมอีก 353 00:21:34,360 --> 00:21:36,000 ผมไม่ให้รังแกง่ายๆ หรอกนะ 354 00:21:38,080 --> 00:21:39,000 ไม่น่าได้ 355 00:21:39,080 --> 00:21:40,920 นายรอก่อนนะ ฉันขอโทรตรวจสอบก่อน 356 00:21:45,320 --> 00:21:46,880 ฮัลโหล สวีซานเหรอ 357 00:21:48,320 --> 00:21:49,240 ของที่ฉันรวบมาได้ 358 00:21:49,320 --> 00:21:50,880 ให้ฉันจัดการได้ตามใจเลยใช่ไหม 359 00:21:51,920 --> 00:21:54,360 - เข้าใจแล้ว - ไม่เห็นฉันเป็นคนแล้วหรือไงเนี่ย 360 00:21:56,560 --> 00:21:57,880 ถามมาแล้ว จางฉู่หลัน 361 00:21:57,960 --> 00:21:59,040 จากวันนี้เป็นต้นไป 362 00:21:59,720 --> 00:22:00,960 นายก็คือทาสของฉัน 363 00:22:01,440 --> 00:22:02,600 ทาสเหรอ 364 00:22:02,680 --> 00:22:03,760 ทาสบ้านเธอสิ 365 00:22:06,520 --> 00:22:07,680 ไม่ต้องตื่นเต้นไป 366 00:22:13,200 --> 00:22:14,680 เราออกไปคุยกันเถอะ 367 00:22:28,720 --> 00:22:30,160 (ทางออกไปศูนย์การค้า) 368 00:22:36,280 --> 00:22:37,200 (ทางออกไปศูนย์การค้า) 369 00:23:11,400 --> 00:23:12,800 ช่วยด้วย 370 00:23:13,960 --> 00:23:14,840 อะไรซวยๆ นะ 371 00:23:14,920 --> 00:23:16,960 ช่วยด้วยครับ 372 00:23:17,640 --> 00:23:18,560 ช่วยด้วยอะไรกัน 373 00:23:19,040 --> 00:23:22,600 มีผู้หญิงถือมีดจะฟันผม 374 00:23:22,680 --> 00:23:23,600 ไม่มีทาง 375 00:23:23,680 --> 00:23:24,760 กลางวันแสกๆ แบบนี้ 376 00:23:24,840 --> 00:23:25,880 ในรั้วมหาวิทยาลัยที่สงบสุข 377 00:23:25,960 --> 00:23:27,000 ใครจะกล้า 378 00:23:27,080 --> 00:23:28,280 จริงๆ นะครับลุง 379 00:23:28,360 --> 00:23:29,680 ลุงรับแจ้งความสิ 380 00:23:29,760 --> 00:23:30,920 เธอมีมีดจริงๆ 381 00:23:31,000 --> 00:23:31,880 แจ้งความอะไร 382 00:23:31,960 --> 00:23:33,120 ฉันเนี่ยแหละ รปภ. 383 00:23:35,640 --> 00:23:36,720 เธอมาแล้ว 384 00:23:36,800 --> 00:23:37,840 นายตะโกนอะไรเนี่ย 385 00:23:37,920 --> 00:23:39,080 ตกใจหมด 386 00:23:40,400 --> 00:23:41,520 ใครน่ะ 387 00:23:52,000 --> 00:23:53,400 เข้ามา 388 00:24:06,200 --> 00:24:08,280 สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าจางฉู่หลันอยู่นี่ไหมคะ 389 00:24:08,360 --> 00:24:09,880 - คนนี้แหละ - นายตะโกนอะไรเนี่ย 390 00:24:09,960 --> 00:24:10,840 ตกใจหมด 391 00:24:11,720 --> 00:24:12,960 ก็แค่สาวน้อยคนหนึ่ง 392 00:24:13,760 --> 00:24:15,120 เธอมีมีด 393 00:24:17,720 --> 00:24:18,680 นักศึกษา 394 00:24:18,760 --> 00:24:20,120 เชื่อฟังอา รปภ.นะ 395 00:24:20,800 --> 00:24:22,680 เอามีดมาให้อา เชื่อฟังนะ 396 00:24:29,320 --> 00:24:30,960 นี่คือมีดเหรอ 397 00:24:32,600 --> 00:24:33,800 นี่คือมีดงั้นเหรอ 398 00:24:36,280 --> 00:24:37,800 ไม่ใช่สิ 399 00:24:43,760 --> 00:24:45,000 ลุงเชื่อผมสิ 400 00:24:45,080 --> 00:24:46,640 ผมเห็นกับตาว่าเธอมีมีดจริง 401 00:24:46,720 --> 00:24:48,600 มีดที่ฟันประตูขาดครึ่ง 402 00:24:48,680 --> 00:24:49,920 มีดจะต้องอยู่ในตัวเธอแน่ๆ 403 00:24:51,040 --> 00:24:52,280 ลุกขึ้นมา 404 00:24:53,120 --> 00:24:54,400 ทำตัวแมนๆ หน่อย 405 00:24:54,480 --> 00:24:55,560 ดูซิเนี่ย 406 00:24:55,640 --> 00:24:57,200 แขม่วพุง ยืดอก 407 00:24:57,280 --> 00:24:58,280 เงยหน้า 408 00:24:59,120 --> 00:25:00,200 นักศึกษา 409 00:25:00,880 --> 00:25:02,160 พวกเธอสองคนมีเรื่องอะไรกันเหรอ 410 00:25:02,720 --> 00:25:03,960 - ฉันเป็นนาย… - เธอให้ผมเป็นทาส 411 00:25:04,040 --> 00:25:05,360 เงียบซะ 412 00:25:06,680 --> 00:25:07,560 เธอว่ามาก่อน 413 00:25:08,960 --> 00:25:10,000 เขาเป็นทาสของฉัน 414 00:25:11,200 --> 00:25:12,120 เข้าใจแล้ว 415 00:25:13,320 --> 00:25:14,240 นายว่ามา 416 00:25:15,400 --> 00:25:16,760 ก็ได้ยินแล้วไม่ใช่หรือไง 417 00:25:16,840 --> 00:25:18,200 เธอให้ผมเป็นทาสเธอ 418 00:25:19,120 --> 00:25:20,200 โชคดีจริงๆ 419 00:25:20,920 --> 00:25:22,160 นี่มันดีจะตาย 420 00:25:23,120 --> 00:25:24,960 วัยรุ่นอย่างพวกเธอนี่ 421 00:25:25,520 --> 00:25:26,960 ก็ช่างเล่นเนอะ 422 00:25:29,120 --> 00:25:30,880 เก็บกวาดให้ฉันด้วย 423 00:25:30,960 --> 00:25:32,080 - เละเทะหมดแล้ว - ไม่เป็นไร ฉันเองค่ะ 424 00:25:34,840 --> 00:25:36,760 นายดูสิ 425 00:25:36,840 --> 00:25:39,600 เด็กคนนี้ฉลาดจะตาย 426 00:25:46,640 --> 00:25:49,160 ทำไมเธอถึงได้ไปชอบเขาเนี่ย 427 00:25:49,240 --> 00:25:51,400 ไม่เป็นไร ฉันจะค่อยๆ สอนเขาเอง 428 00:25:51,960 --> 00:25:55,280 ต้องพากลับไปสั่งสอนให้ดีนะ 429 00:25:56,720 --> 00:25:57,800 ยังจะหนีอยู่ไหม 430 00:25:58,440 --> 00:25:59,320 ยังจะหนีอยู่ไหม 431 00:26:02,600 --> 00:26:03,440 ไม่หนีแล้ว 432 00:26:04,280 --> 00:26:05,640 คุยกันหน่อยไหม 433 00:26:05,720 --> 00:26:06,800 คุยกันหน่อยไหม 434 00:26:10,600 --> 00:26:11,440 คุย 435 00:26:11,520 --> 00:26:12,600 ไปเถอะ 436 00:26:13,240 --> 00:26:14,160 ไปเถอะ 437 00:26:16,520 --> 00:26:17,600 ไปสิ 438 00:26:20,800 --> 00:26:22,560 มาๆ ไม่ต้องเขิน 439 00:26:22,640 --> 00:26:24,040 ไปเลยๆ 440 00:26:24,120 --> 00:26:25,320 เอาไป ถือของเล่นให้ดีๆ 441 00:26:26,000 --> 00:26:27,880 ไป รีบไป 442 00:26:27,960 --> 00:26:28,840 เล่นให้สนุกล่ะ 443 00:26:28,920 --> 00:26:31,080 เธอสองคนนี่น่ารักจริงๆ 444 00:26:31,160 --> 00:26:33,160 หาที่สวยๆ 445 00:26:33,240 --> 00:26:34,600 คุยกันไปนะ 446 00:26:34,680 --> 00:26:36,000 ปรองดองกันดีจะตาย 447 00:26:36,080 --> 00:26:37,080 ดูซิน่ะ 448 00:26:37,160 --> 00:26:38,040 จ้ะๆ 449 00:26:38,120 --> 00:26:38,960 ไปเถอะ 450 00:26:39,040 --> 00:26:40,360 ไปเลย 451 00:27:01,720 --> 00:27:03,000 ว่ามา 452 00:27:03,080 --> 00:27:04,120 มีจุดประสงค์อะไร 453 00:27:04,200 --> 00:27:06,040 แสดงวิธีที่นายหนีมาจากผีหุ่นเชิดเมื่อคืน 454 00:27:06,120 --> 00:27:07,760 ให้ฉันดูหน่อยสิ 455 00:27:07,840 --> 00:27:08,680 ให้ไว 456 00:27:08,760 --> 00:27:09,960 เลิกแกล้งบื้อได้แล้ว 457 00:27:10,040 --> 00:27:10,920 นายมีวิธี 458 00:27:11,000 --> 00:27:12,600 ฉันรู้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว 459 00:27:19,360 --> 00:27:20,920 ที่ทิ้งนายไว้ที่นั่น 460 00:27:21,000 --> 00:27:23,080 ก็เพราะจะดูว่านายจะเผยธาตุแท้เมื่อไหร่ 461 00:27:23,160 --> 00:27:24,880 นี่เป็นใครกันแน่ 462 00:27:29,400 --> 00:27:31,160 เร็ว แสดงให้ดูหน่อย 463 00:27:31,720 --> 00:27:33,080 นายเป็นทาสฉันแล้ว 464 00:27:33,160 --> 00:27:34,600 อย่าให้ฉันใช้กำลัง 465 00:27:35,240 --> 00:27:37,040 ผมเคยสาบานแล้ว 466 00:27:37,600 --> 00:27:40,320 ว่าจะไม่โชว์พลังต่อหน้าคนธรรมดา 467 00:27:45,240 --> 00:27:46,680 พี่บังคับผมเองนะ 468 00:27:46,760 --> 00:27:48,160 (ความอดทน) 469 00:27:52,600 --> 00:27:54,760 (ความอดทน) 470 00:28:01,440 --> 00:28:02,480 (ความอดทน) 471 00:28:03,280 --> 00:28:04,920 พี่เป่าเอ๋อร์ ผมผิดไปแล้ว 472 00:28:05,000 --> 00:28:07,120 ผมทำไม่เป็นจริงๆ 473 00:28:07,200 --> 00:28:08,680 (ความอดทน 100 เปอร์เซ็นต์) 474 00:28:20,040 --> 00:28:20,920 นายร้องไห้ทำไม 475 00:28:21,480 --> 00:28:22,720 เสื้อผ้านี้แพงหรือไง 476 00:28:31,240 --> 00:28:33,320 นายดูสิ ฉันจริงใจแค่ไหน 477 00:28:33,400 --> 00:28:34,720 ฉันฟันแค่เสื้อนาย 478 00:28:34,800 --> 00:28:35,960 ไม่ได้ทำร้ายร่างกายนาย 479 00:28:40,720 --> 00:28:41,800 แชะๆ 480 00:28:42,880 --> 00:28:43,720 ทำอะไรน่ะ 481 00:28:44,800 --> 00:28:45,920 ส่งให้ผู้ใหญ่บ้านไง 482 00:28:46,000 --> 00:28:47,680 ทำไมต้องส่งให้ผู้ใหญ่บ้านด้วย 483 00:28:51,280 --> 00:28:52,720 ที่แท้ก็ตราต้องห้ามเหรอเนี่ย 484 00:28:52,800 --> 00:28:54,240 ยัยนี่มองเห็นมันด้วยเหรอ 485 00:29:00,040 --> 00:29:02,560 มีอันนี้ไม่รู้สึกไม่สบายตัวเหรอ 486 00:29:04,560 --> 00:29:06,120 ยัยลามกจกเปรต 487 00:29:06,200 --> 00:29:07,960 พี่เป็นคนฟันเสื้อผมจนเป็นสภาพนี้เองนะ 488 00:29:08,040 --> 00:29:09,880 แล้วยังจะมาเป็นห่วงเป็นใยอีก 489 00:29:13,600 --> 00:29:14,760 เอาแบบนี้แล้วกัน 490 00:29:14,840 --> 00:29:17,040 ต่อจากนี้นายให้ฉันเป็นนายท่าน 491 00:29:17,120 --> 00:29:19,160 ไม่อย่างนั้น ฉันจะเอารูปนาย 492 00:29:19,240 --> 00:29:21,160 ไปโพสต์ในบอร์ดมหาวิทยาลัย 493 00:29:21,920 --> 00:29:22,840 ได้เลยพี่เป่าเอ๋อร์ 494 00:29:22,920 --> 00:29:25,560 ข้าน้อยจางฉู่หลัน จากวันนี้เป็นต้นไปก็คือทาสของท่าน 495 00:29:25,640 --> 00:29:26,960 อยากทำอะไรก็ทำเลย 496 00:29:28,480 --> 00:29:30,480 อย่าเห็นผมเป็นคนเด็ดขาด 497 00:29:31,760 --> 00:29:33,200 ห้ามเรียกว่าพี่เป่าเอ๋อร์ 498 00:29:33,280 --> 00:29:34,200 ให้เรียกว่านายท่าน 499 00:29:34,280 --> 00:29:35,480 (เฝิงเป่าเปา อายุ: ไม่ทราบ อาชีพ: ไม่ทราบ ฐานะ: ไม่ทราบ) 500 00:29:35,560 --> 00:29:36,760 เอาไป 501 00:29:40,800 --> 00:29:42,720 โนเกีย 6310 502 00:29:43,840 --> 00:29:45,120 เอาวัตถุโบราณนี้มาจากไหนกันน่ะ 503 00:29:45,200 --> 00:29:46,720 โทรศัพท์เครื่องอื่นเปราะบางเกินไป 504 00:29:48,480 --> 00:29:49,480 เปราะบางเหรอ 505 00:29:50,000 --> 00:29:51,080 คิดจะทำอะไร 506 00:29:51,160 --> 00:29:52,800 เอาล่ะ เสี่ยวหลันจื่อ 507 00:29:53,600 --> 00:29:54,880 ฉันจะติดต่อนายผ่านโทรศัพท์ 508 00:29:54,960 --> 00:29:56,880 เสี่ยวหลันจื่อเหรอ 509 00:29:57,480 --> 00:29:58,600 ใคร… 510 00:30:01,880 --> 00:30:03,280 ฉันไปซ่อมประตูก่อนล่ะ 511 00:30:05,320 --> 00:30:07,040 แล้วผมจะทำยังไงล่ะ 512 00:30:07,120 --> 00:30:08,280 จะไปรู้ได้ไง 513 00:30:08,360 --> 00:30:10,520 อย่างน้อยก็ให้เสื้อผมสักตัวสิ 514 00:30:12,440 --> 00:30:14,360 พี่ขา 515 00:30:14,440 --> 00:30:15,960 - เราไปซ้อมเต้นกันตรงนั้นดีกว่า - จ้ะ 516 00:30:19,720 --> 00:30:20,560 นายทำอะไรน่ะ 517 00:30:20,640 --> 00:30:21,920 ที่สาธารณะนะ 518 00:30:22,000 --> 00:30:23,000 กลัวว่าเธอจะหนาวน่ะ 519 00:30:23,080 --> 00:30:24,400 เอาเสื้อไปใส่นะ 520 00:30:26,120 --> 00:30:27,560 ขอจุ๊บทีหนึ่งได้ไหมยัยน้อง 521 00:30:28,560 --> 00:30:29,440 บ้าน่า 522 00:30:35,280 --> 00:30:36,480 พี่เซี่ยเหอ 523 00:30:36,560 --> 00:30:38,680 พาศพของจางซีหลินมาแล้วนะ 524 00:30:39,320 --> 00:30:42,040 มีประสิทธิภาพใช้ได้เลย 525 00:30:42,120 --> 00:30:43,800 เราไปเจอกันที่ห้องลับแล้วกัน 526 00:31:15,240 --> 00:31:17,640 (เซี่ยเหอ กลุ่มรวมพันธุ์) 527 00:31:17,720 --> 00:31:19,720 (โรงพยาบาลทั่วไปเจียซาน เมืองเจียซาน) 528 00:31:33,680 --> 00:31:37,080 (หลี่ว์เหลียง กลุ่มรวมพันธุ์) 529 00:31:41,680 --> 00:31:44,160 เสี่ยวหลี่ว์เหลียง ไปกันเถอะ 530 00:31:52,880 --> 00:31:53,840 ห้องลับน่ากลัวขนาดนี้ 531 00:31:53,920 --> 00:31:55,360 ทำไมต้องนัดมาเจอที่นี่ด้วย 532 00:31:57,920 --> 00:31:58,840 มีแค่ที่นี่ 533 00:31:58,920 --> 00:32:01,160 ที่ผีหุ่นเชิดของฉันจะไม่ถูกคนอื่นสังเกตได้ 534 00:32:01,240 --> 00:32:02,320 ในสายตาคนอื่น 535 00:32:02,400 --> 00:32:03,840 ผีหุ่นเชิดก็เป็นเพียงแค่ 536 00:32:03,920 --> 00:32:05,440 เอ็นพีซีที่ขยันขันแข็งเท่านั้นเอง 537 00:32:08,760 --> 00:32:10,520 ฉันพาศพที่เธอต้องการมาแล้ว 538 00:32:13,560 --> 00:32:14,560 ไปสิ 539 00:32:22,640 --> 00:32:27,360 (วิชาเปิดเผยวิญญาณ) 540 00:32:41,840 --> 00:32:42,720 ใช่เขานั่นแหละ 541 00:32:42,800 --> 00:32:44,280 ทำได้ดีเลย 542 00:32:46,560 --> 00:32:49,440 ฉันเอาศพของจางซีหลินมาให้นายแล้ว 543 00:32:49,520 --> 00:32:50,920 เรื่องที่นายรับปากกับฉัน… 544 00:32:51,000 --> 00:32:52,360 งั้นก็ต้องดูก่อนว่า 545 00:32:52,440 --> 00:32:54,800 ฉันจะได้ในสิ่งที่ฉันต้องการหรือเปล่า 546 00:33:05,320 --> 00:33:06,920 โอ้โฮ 547 00:33:07,000 --> 00:33:08,680 ตาแก่นี่ตายไปตั้งนานแล้ว 548 00:33:09,440 --> 00:33:11,800 ยังดูดพลังชี่จากร่างมาได้เยอะขนาดนี้เลย 549 00:33:16,440 --> 00:33:17,720 น่าเสียดาย 550 00:33:17,800 --> 00:33:19,880 แค่เศษพลังพวกนี้ 551 00:33:19,960 --> 00:33:21,720 คงจะไม่ได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ 552 00:33:24,800 --> 00:33:25,720 อย่างที่บอก 553 00:33:26,440 --> 00:33:28,640 ฉันพาศพของจางซีหลินมาแล้ว 554 00:33:29,120 --> 00:33:31,400 เข้าร่วมกลุ่มรวมพันธุ์ของพวกนายได้หรือยัง 555 00:33:32,640 --> 00:33:33,760 ขอโทษนะ 556 00:33:33,840 --> 00:33:36,200 เพราะศพที่เธอเอามาไม่ได้ผลตามคาดเท่าไร 557 00:33:36,760 --> 00:33:38,080 เพราะงั้นพวกเรายังรับเธอไม่ได้ 558 00:33:38,160 --> 00:33:39,880 เรื่องที่นายรับปากฉัน 559 00:33:39,960 --> 00:33:41,440 ตอนนี้จะกลับคำแล้วเหรอ 560 00:33:51,440 --> 00:33:53,720 เดิมทีพวกเราก็ไม่น่าเชื่อถือ ไม่มีกฎเกณฑ์อะไรอยู่แล้ว 561 00:33:53,800 --> 00:33:54,960 เธอเองก็รู้นี่ 562 00:33:58,000 --> 00:33:59,480 ถ้าอยากเข้าร่วมกับพวกเรา 563 00:33:59,560 --> 00:34:02,120 ทำภารกิจง่ายๆ แค่นี้สำเร็จ ไม่พอหรอกนะ 564 00:34:02,200 --> 00:34:03,680 จากความสามารถของเธอในตอนนี้ 565 00:34:03,760 --> 00:34:05,520 ยังขาดความชำนาญไปนิด 566 00:34:23,560 --> 00:34:24,639 พี่ 567 00:34:24,719 --> 00:34:26,159 วิชาเสน่ห์ของพี่ทรงพลังขึ้นแล้ว 568 00:34:26,239 --> 00:34:29,000 แม้แต่สิ่งที่ไร้ชีวิตแบบนี้ก็โดนพี่ตกได้ 569 00:34:29,480 --> 00:34:31,520 ไม่ว่าพวกมันจะอยู่ในรูปแบบไหน 570 00:34:32,080 --> 00:34:34,239 ทุกสิ่งก็เป็นทาสของความปรารถนาทั้งนั้น 571 00:34:34,800 --> 00:34:36,239 ในเมื่อพวกนายไร้กฎเกณฑ์ขนาดนี้ 572 00:34:36,320 --> 00:34:38,239 งั้นก็ถือซะว่าฉันไม่เคยมาแล้วกัน 573 00:34:41,840 --> 00:34:42,840 เดี๋ยวก่อน 574 00:34:44,400 --> 00:34:45,440 เอาศพไว้ 575 00:34:45,520 --> 00:34:46,840 ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง 576 00:34:47,600 --> 00:34:49,320 เธอบอกว่าเธอเจอหลานของจางซีหลิน 577 00:34:49,400 --> 00:34:51,199 กับยัยผีบ้าถือมีดทำครัว 578 00:34:53,280 --> 00:34:54,440 ผู้หญิงคนนั้น 579 00:34:55,400 --> 00:34:56,400 เธออย่าไปหาเรื่องเลย 580 00:34:57,280 --> 00:34:58,960 แต่หลานของจางซีหลิน 581 00:34:59,040 --> 00:35:01,440 ตามหลักแล้ว ก็น่าจะเป็นคนเหนือมนุษย์เหมือนกัน 582 00:35:03,040 --> 00:35:04,280 เธอไปเอาตัวหลานเขามา 583 00:35:04,360 --> 00:35:05,280 เป็นหรือตายก็ได้ 584 00:35:05,360 --> 00:35:07,560 จากนั้น เธอก็เข้าร่วมพวกเราได้แล้ว 585 00:35:08,520 --> 00:35:10,040 ทำไมฉันต้องเชื่อนายด้วย 586 00:35:10,120 --> 00:35:11,840 ถ้านายกลับคำอีกล่ะ 587 00:35:13,240 --> 00:35:14,280 ประตูอยู่ทางนั้น 588 00:35:14,360 --> 00:35:15,920 ถ้าไม่อยากทำก็เชิญ 589 00:35:16,000 --> 00:35:17,880 อีกอย่าง ฉันไม่ได้มีหน้าที่ทำให้เธอเชื่ออยู่แล้ว 590 00:35:17,960 --> 00:35:19,160 ก็ได้ 591 00:35:19,240 --> 00:35:20,720 งั้นฉันจะเชื่อนายครั้งสุดท้าย 592 00:35:21,640 --> 00:35:23,800 ไปเอาตัวหลานของจางซีหลินมาให้พวกนาย 593 00:35:32,720 --> 00:35:34,120 บ้าไปแล้ว 594 00:35:34,880 --> 00:35:36,280 ซ้อมจนดึกขนาดนี้เลย 595 00:35:43,760 --> 00:35:44,600 พี่จ๋า 596 00:35:45,120 --> 00:35:46,640 ตรงนั้นเหมือนมีคนอยู่เลย 597 00:35:48,240 --> 00:35:49,080 โรคจิต 598 00:35:49,160 --> 00:35:51,360 เขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้า 599 00:35:51,440 --> 00:35:52,360 เร็วเข้า เอามือถือมาถ่ายเขาไว้ 600 00:35:54,560 --> 00:35:55,560 เขาจะหนีไปแล้ว เร็ว 601 00:35:55,640 --> 00:35:56,480 รีบถ่ายเขา หนีไปแล้ว 602 00:35:59,200 --> 00:36:00,960 (บอร์ดมหาวิทยาลัยซินผู่ไค พาดหัวข่าววันนี้) 603 00:36:01,040 --> 00:36:02,360 (สิ่งมีชีวิตปริศนาปรากฏตัวขึ้นที่มหาวิทยาลัย) 604 00:36:02,440 --> 00:36:04,360 (นี่คือเรื่องสยองขวัญหรือล้อกันเล่น) 605 00:36:04,440 --> 00:36:05,520 (บทความโดยสมาคมข่าวในมหาวิทยาลัย) 606 00:36:06,440 --> 00:36:08,480 พายุฝนในช่วงนี้เกิดจาก 607 00:36:08,560 --> 00:36:11,120 กระแสอากาศอุ่นและชื้นที่พัดผ่าน 608 00:36:11,200 --> 00:36:12,800 เป็นปรากฏการณ์ปกติ 609 00:36:12,880 --> 00:36:15,280 ผู้ฟังอย่าได้เป็นกังวลไป 610 00:36:15,360 --> 00:36:18,080 อย่าลืมพกอุปกรณ์กันฝนเมื่อออกจากบ้านในฤดูฝน 611 00:36:18,800 --> 00:36:22,320 (หวังเหย่ อู่ตัง) 612 00:36:29,680 --> 00:36:31,160 เถ้าแก่เนี้ย เท่าไรครับ 613 00:36:31,240 --> 00:36:32,080 นี่ 614 00:36:33,720 --> 00:36:34,600 เอาไป 615 00:36:36,880 --> 00:36:37,960 ชุดคอสเพลย์ของนายนี่ 616 00:36:38,040 --> 00:36:39,120 งานดีเลยนะ 617 00:36:39,200 --> 00:36:40,160 ซื้อที่ไหนเนี่ย 618 00:36:41,160 --> 00:36:42,080 อู่ตัง 619 00:36:42,160 --> 00:36:43,200 อู่ตัง 620 00:36:43,920 --> 00:36:45,280 นายเป็นนักพรตจริงๆ เหรอเนี่ย 621 00:36:48,320 --> 00:36:49,840 อะไรคือจริง 622 00:36:49,920 --> 00:36:51,320 อะไรคือปลอมล่ะ 623 00:37:34,920 --> 00:37:36,040 ผู้โดยสารทุกท่าน 624 00:37:36,120 --> 00:37:38,040 รถไฟใต้ดินที่มุ่งหน้าไปยังเขาอู่ตัง 625 00:37:38,120 --> 00:37:39,480 ใกล้จะถึงสถานีแล้ว 626 00:37:39,560 --> 00:37:41,960 ขอให้ผู้โดยสารทุกท่านเตรียมตัวขึ้นรถ 627 00:37:42,040 --> 00:37:43,720 โดยยืนอยู่หลังเส้นเหลืองค่ะ 628 00:39:24,000 --> 00:39:25,640 "ปีเจี่ยเซิน" 629 00:40:14,960 --> 00:40:20,760 ห้วงนิมิตโผล่มาแบบที่ ยังไม่ทันถามหาได้ยังไงกัน 630 00:40:23,200 --> 00:40:24,720 ผ่านมาหลายปีแล้ว 631 00:40:25,680 --> 00:40:28,080 พลังชี่ยังหลงเหลือ 632 00:40:28,160 --> 00:40:30,600 ตอนตาแก่นี่มีชีวิตอยู่ 633 00:40:30,680 --> 00:40:32,760 จะเก่งแค่ไหนกันนะ 634 00:40:32,840 --> 00:40:36,280 งั้นผมลองดูก่อน ว่าในความทรงจำของตาแก่นี่ซ่อนอะไรไว้ 635 00:40:36,360 --> 00:40:39,680 เราจะต้องหาหลานเขาให้เจอให้ได้ 636 00:40:43,000 --> 00:40:44,360 คนในห้วงนิมิตนี้ 637 00:40:45,240 --> 00:40:46,560 คือใครกันแน่