1 00:00:24,760 --> 00:00:27,240 (ดัดแปลงจากเว็บคอมิก "พันธุ์แปลกแสบสุดขั้ว") 2 00:00:31,640 --> 00:00:33,000 (ผลงานเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง) 3 00:00:33,080 --> 00:00:34,960 (กรุณาอย่าลอกเลียนแบบการต่อสู้ในเรื่อง) 4 00:00:41,480 --> 00:00:42,400 เกราะป่วนเวลา 5 00:00:44,720 --> 00:00:46,160 โอ้โฮ 6 00:00:46,240 --> 00:00:50,080 นายถึงขนาดคิดกระโดดลงจากตึก เพื่อจะได้ไม่ต้องทำงาน 7 00:00:50,160 --> 00:00:51,480 ถ้าฉันเป็นเจ้าสำนักอู่ตัง 8 00:00:51,560 --> 00:00:53,400 - ฉันก็จะไล่นายออกเหมือนกัน - ได้ 9 00:00:53,480 --> 00:00:54,480 ฉันขึ้นไปเดี๋ยวนี้แหละ 10 00:00:54,560 --> 00:00:56,240 ไม่ต้องเป็นห่วง เหล่าชิงไปแล้ว 11 00:00:56,320 --> 00:00:57,760 งั้นก็โอเค 12 00:01:02,280 --> 00:01:03,720 พวกมัน 11 คน 13 00:01:04,480 --> 00:01:05,560 พี่เป่าเอ๋อร์ 14 00:01:05,640 --> 00:01:06,920 ส่ง 11 คนนี้กลับบริษัท 15 00:01:07,000 --> 00:01:08,560 ก็ถือว่าเป็นความดีความชอบแล้วเหรอ 16 00:01:08,640 --> 00:01:09,480 อือ 17 00:01:13,640 --> 00:01:14,760 นายท่าทางอวดดีขนาดนี้ 18 00:01:14,840 --> 00:01:16,440 คงเป็นหัวหน้าสินะ 19 00:01:16,520 --> 00:01:17,720 เอาแบบนี้ 20 00:01:17,800 --> 00:01:19,360 บอกฉันมาว่าใครส่งพวกนายมา 21 00:01:19,440 --> 00:01:20,720 แล้วฉันจะปล่อยพวกนายไป 22 00:01:20,800 --> 00:01:22,520 ไอ้เด็กเมื่อวานซืน 23 00:01:22,600 --> 00:01:23,960 อย่ามาไม้นี้เลย 24 00:01:25,240 --> 00:01:26,240 เราทำงานสายนี้ 25 00:01:26,320 --> 00:01:27,720 การรักษาคำพูดมาเป็นอันดับแรก 26 00:01:28,360 --> 00:01:29,480 ถ้าฉันบอกนาย 27 00:01:29,560 --> 00:01:31,160 ต่อไปฉันจะใช้ชีวิตยังไง 28 00:01:31,800 --> 00:01:32,760 ถ้าฉันไม่บอก 29 00:01:32,840 --> 00:01:34,480 นายจะทำอะไรฉันได้ 30 00:01:36,640 --> 00:01:37,840 ฉันจะทำอะไรนายได้น่ะเหรอ 31 00:01:40,000 --> 00:01:40,880 พี่เป่าเอ๋อร์ 32 00:01:41,640 --> 00:01:43,880 บอกเขาสิว่าผมจะทำอะไรเขาได้ 33 00:01:43,960 --> 00:01:44,800 ได้เลย 34 00:02:02,560 --> 00:02:03,440 เจ๋ง 35 00:02:09,600 --> 00:02:10,479 เห็นหรือยัง 36 00:02:10,560 --> 00:02:12,040 ฉันบาดเจ็บระหว่างการทำงาน 37 00:02:12,120 --> 00:02:13,880 รายงานบริษัทเรียบร้อยแล้ว 38 00:02:13,960 --> 00:02:16,400 บริษัทของเราสามัคคีกันมาก 39 00:02:16,480 --> 00:02:18,800 เป็นองค์กรที่เต็มไปด้วยความรัก 40 00:02:18,880 --> 00:02:19,880 ชื่อของนาย 41 00:02:19,960 --> 00:02:21,200 จากวันนี้เป็นต้นไป 42 00:02:21,280 --> 00:02:23,240 จะถูกแขวนในบริษัทเราแล้ว 43 00:02:24,120 --> 00:02:26,480 นายอัดฉันซะจนเป็นแบบนี้ 44 00:02:27,680 --> 00:02:28,600 จากวันนี้เป็นต้นไป 45 00:02:28,680 --> 00:02:31,240 นายกลายเป็นเป้าของบริษัทเราแน่ 46 00:02:31,320 --> 00:02:33,040 ยังกล้าคิดไปใช้ชีวิตข้างนอกอีกเหรอ 47 00:02:34,120 --> 00:02:35,040 ใส่ร้ายกันนี่ 48 00:02:35,640 --> 00:02:36,640 ใส่ร้ายเหรอ 49 00:02:37,960 --> 00:02:39,880 รู้แต่แรกอยู่แล้ว ว่าเขาเลวทรามขนาดนี้ 50 00:02:39,960 --> 00:02:41,240 ถึงได้ให้ฉันตามตัวเขามาสินะ 51 00:02:41,880 --> 00:02:42,960 ฉันจะรู้ได้ไง 52 00:02:44,480 --> 00:02:45,320 นี่ 53 00:02:45,400 --> 00:02:47,480 ถือว่าได้มาเพราะเหตุสุดวิสัยแล้วกัน 54 00:02:48,880 --> 00:02:49,880 ฉันพูดไม่ได้ 55 00:02:53,160 --> 00:02:54,280 ทำไมต้องมุ่งเป้ามาที่ฉัน 56 00:02:54,360 --> 00:02:55,520 ทำไมมาเข้าใกล้ครอบครัวฉัน 57 00:02:55,600 --> 00:02:56,480 นักพรตหวัง 58 00:02:57,120 --> 00:02:59,360 พวกเรายังไม่ได้ลงมือกับครอบครัวนายเลย 59 00:02:59,440 --> 00:03:00,360 ร้อนใจอะไรนัก 60 00:03:01,320 --> 00:03:02,520 ยังคิดกล้าลงมืออีกเหรอ 61 00:03:02,600 --> 00:03:03,640 บอกมา 62 00:03:03,720 --> 00:03:04,720 ใครส่งพวกแกมา 63 00:03:05,440 --> 00:03:06,640 ข้างนอกยังมีพวกแกอีกกี่คน 64 00:03:07,960 --> 00:03:08,840 จะบอกไหม 65 00:03:09,480 --> 00:03:10,680 แก… 66 00:03:10,760 --> 00:03:11,920 เหล่าหวัง 67 00:03:12,000 --> 00:03:12,880 อย่าลงมือเลย 68 00:03:12,960 --> 00:03:14,480 ใช่ เหล่าหวัง 69 00:03:14,560 --> 00:03:17,160 นายดูฉันทำร้ายตัวเองจนขนาดนี้แล้ว เขาก็ยังไม่ยอมบอก 70 00:03:17,240 --> 00:03:18,800 เราไปคุยกันก่อนเถอะ 71 00:03:25,400 --> 00:03:28,160 ตอนนี้ถ้าอยากหามือมืดที่อยู่เบื้องหลัง 72 00:03:28,240 --> 00:03:29,640 ต้องเอาห้วงนิมิตของพวกนายสองคน 73 00:03:29,720 --> 00:03:31,360 มาใช้สักหน่อยแล้วหรือเปล่า 74 00:03:35,240 --> 00:03:36,680 ทำไมทำหน้าแบบนั้น 75 00:03:36,760 --> 00:03:37,880 ฉันพูดอะไรผิดอีกแล้วเหรอ 76 00:03:37,960 --> 00:03:39,160 นายพูดถูก 77 00:03:39,760 --> 00:03:40,680 นี่คือเรื่องของฉัน 78 00:03:41,640 --> 00:03:43,400 ฉันควรจะแบกรับมันคนเดียว 79 00:03:43,960 --> 00:03:44,880 อย่าสิ 80 00:03:44,960 --> 00:03:46,400 ถ้าแบกคนเดียวได้สบายๆ 81 00:03:46,480 --> 00:03:48,440 นายก็ทำอย่างนั้นไปแต่แรกแล้วสิ 82 00:03:48,520 --> 00:03:49,400 มาร่วมมือกันเถอะ 83 00:03:49,480 --> 00:03:50,760 รวมอาเหลียนไปด้วย 84 00:03:50,840 --> 00:03:52,000 เราสามคนแบกมันไปด้วยกัน 85 00:03:52,600 --> 00:03:53,480 ด้วยกันเหรอ 86 00:03:54,160 --> 00:03:55,080 นายล้อเล่นหรือเปล่า 87 00:03:56,040 --> 00:03:56,920 เดี๋ยวสิ 88 00:03:57,000 --> 00:03:58,080 พวกนายไปคิดคำนวณ 89 00:03:58,160 --> 00:03:59,680 แล้วให้คำตอบเป๊ะๆ กับฉันทีได้ไหม 90 00:03:59,760 --> 00:04:02,000 เหล่าหวัง นายทำสี่แผ่นบรรจบได้ไหม 91 00:04:02,080 --> 00:04:03,000 ได้ 92 00:04:03,680 --> 00:04:05,800 นายบอกว่าทำด้วยกันสามคนหมายความว่าไง 93 00:04:05,880 --> 00:04:07,480 สามคนจะทำนายชะตายังไง 94 00:04:08,000 --> 00:04:09,480 ที่แท้ก็มีเรื่องที่นายทำไม่เป็น 95 00:04:10,760 --> 00:04:12,960 นี่น่ะ คือวิชาที่สาบสูญของตระกูลอู่โหวของเรา 96 00:04:13,040 --> 00:04:14,360 เราค้นพบตั้งนานแล้วว่า 97 00:04:14,440 --> 00:04:16,680 ห้วงนิมิตไม่ได้แตกต่างไป สำหรับผู้ใช้อาคมแต่ละคน 98 00:04:16,760 --> 00:04:18,079 หลังจากเข้าสู่ห้วงนิมิตแล้ว 99 00:04:18,160 --> 00:04:19,360 ก็รับรู้เหมือนกันหมด 100 00:04:19,440 --> 00:04:20,600 พี่เป่าเอ๋อร์ 101 00:04:20,680 --> 00:04:22,120 พี่ช่วยคุ้มกันพวกเราสามคนด้วยนะ 102 00:04:22,200 --> 00:04:24,480 แล้วก็อย่าให้คนพวกนั้นหนีไปได้นะ 103 00:04:24,560 --> 00:04:25,480 จิ๊บๆ 104 00:04:37,160 --> 00:04:38,880 เรียบร้อย พวกเขาขยับไปไหนไม่ได้แล้ว 105 00:04:48,360 --> 00:04:49,880 ฉันชอบสไตล์พี่เป่าเอ๋อร์มาก 106 00:04:49,960 --> 00:04:50,800 ไปกัน 107 00:04:50,880 --> 00:04:51,800 เราไปหาที่ว่างกัน 108 00:04:54,080 --> 00:04:54,920 จางฉู่หลัน 109 00:04:55,000 --> 00:04:56,040 ตานายโอเคไหม 110 00:04:56,120 --> 00:04:57,080 ผมนวดแล้ว 111 00:04:57,160 --> 00:04:59,120 เหล่าหวัง ฉันว่าที่นี่ใช้ได้เลย 112 00:04:59,200 --> 00:05:00,160 ที่นี่แล้วกัน 113 00:05:00,240 --> 00:05:01,240 ก่อนอื่น 114 00:05:01,320 --> 00:05:02,280 ค่ายกลนี้ 115 00:05:02,360 --> 00:05:03,480 เหล่าหวังต้องเป็นคนตั้ง 116 00:05:04,200 --> 00:05:06,400 วิชาสี่แผ่นบรรจบ จะเคลื่อนหนึ่งครั้งทุกสองชั่วโมง 117 00:05:06,480 --> 00:05:07,920 ค่ายกลนี้ 118 00:05:08,000 --> 00:05:09,160 จะใช้ได้ก็ต่อเมื่อ 119 00:05:09,240 --> 00:05:10,440 สี่แผ่นบรรจบกัน 120 00:05:10,520 --> 00:05:11,360 ก็หมายความว่า 121 00:05:11,440 --> 00:05:12,920 สามขุนพล หกองครักษ์ 122 00:05:13,000 --> 00:05:15,000 ประตูทั้งแปด นพเคราะห์ 123 00:05:15,080 --> 00:05:15,960 แปดเทพ 124 00:05:16,040 --> 00:05:17,640 จะต้องอยู่ในตำแหน่งของตัวเอง 125 00:05:18,120 --> 00:05:19,920 จังหวะแบบนั้นไม่ได้หาได้ง่ายๆ 126 00:05:20,000 --> 00:05:21,800 ดังนั้นในสายตาของตระกูลจูเก่ออย่างเรา 127 00:05:21,880 --> 00:05:23,600 ค่ายกลนี้ไม่มีทางเป็นไปได้ 128 00:05:23,680 --> 00:05:24,600 แต่เหล่าหวังอยู่นี่ 129 00:05:24,680 --> 00:05:26,160 เงื่อนไขเรื่องจังหวะเวลา 130 00:05:26,240 --> 00:05:27,240 ก็ไม่เป็นปัญหาแล้ว 131 00:05:27,320 --> 00:05:29,880 ขั้นที่สอง จะต้องมีคนที่รู้วิชาพลังชี่อยู่ในตำแหน่ง 132 00:05:29,960 --> 00:05:31,120 เอาตัวเองเป็นของเซ่นไหว้ 133 00:05:31,200 --> 00:05:32,120 จากคำกล่าวของคนโบราณ 134 00:05:32,200 --> 00:05:35,920 จูเก่อเลี่ยงขงเบ้ง เคยคิดจะรวม 15 ของเซ่นไหว้สามขุนพล หกองครักษ์ 135 00:05:36,000 --> 00:05:38,400 อาศัยค่ายกลนี้ เพื่อให้ได้พลังแห่งสวรรค์ 136 00:05:38,480 --> 00:05:40,600 น่าเสียดาย สุดท้ายก็ล้มเหลว 137 00:05:40,680 --> 00:05:41,880 แน่นอนว่า 138 00:05:41,960 --> 00:05:43,000 พวกเรามีแค่สามคน 139 00:05:43,080 --> 00:05:44,120 ไม่ได้เป็นร่างแปลงกาย 140 00:05:44,200 --> 00:05:45,800 และไม่ได้ต้องการพลังแห่งสวรรค์อะไร 141 00:05:45,880 --> 00:05:47,440 แค่ถามอะไรบางอย่าง คงไม่มีอะไรมาก 142 00:05:47,520 --> 00:05:49,360 อีกเดี๋ยว ฉันยืนอยู่ที่ไฟเปี้ย 143 00:05:49,440 --> 00:05:50,360 เหล่าหวัง 144 00:05:50,440 --> 00:05:51,480 นายยืนอยู่ที่ไฟเต็ง 145 00:05:51,560 --> 00:05:53,040 เหล่าจางไม่เหมาะกับไม้อิก 146 00:05:53,120 --> 00:05:54,200 นายใช้คาถาแสงสีทองก็พอ 147 00:05:55,560 --> 00:05:56,640 พี่เป่าเอ๋อร์ 148 00:05:56,720 --> 00:05:58,120 เฝ้าพวกเราสามคนให้ด้วยนะ 149 00:05:58,680 --> 00:06:00,280 พวกเราสามคนยืนอยู่ที่สามขุนพล 150 00:06:00,360 --> 00:06:01,360 ฉันจะอาศัยค่ายกลนี้ 151 00:06:01,440 --> 00:06:03,240 พาพวกเราเข้าสู่ห้วงนิมิต 152 00:06:03,320 --> 00:06:04,960 - เริ่มกันเลย เหล่าหวัง - อือ 153 00:06:06,960 --> 00:06:08,880 วิชาแสดงภาพจิตฉีเหมิน 154 00:06:18,560 --> 00:06:20,000 จูเก่อชิง 155 00:06:20,080 --> 00:06:22,160 นี่คือจุดประสงค์ที่แท้จริง ที่นายมาหาฉันสินะ 156 00:06:22,240 --> 00:06:24,040 ไม่ว่าจะใช้ข้ออ้างอะไรก็ตาม 157 00:06:24,120 --> 00:06:26,360 นายแค่อยากเห็นวิชาประตูลี้ลับเฟิงโฮ่วอีกครั้ง 158 00:06:30,080 --> 00:06:31,480 ไม่เห็นมีอะไรเปลี่ยนไปเลย 159 00:06:31,560 --> 00:06:32,600 มันกำลังเปลี่ยนไป 160 00:06:34,960 --> 00:06:35,840 เสร็จแล้ว 161 00:06:41,200 --> 00:06:42,080 ทีนี้ 162 00:06:42,560 --> 00:06:44,120 ฉันต้องไปไหนเหรอ 163 00:06:44,960 --> 00:06:46,360 นายไปอยู่ทางนั้น 164 00:06:52,480 --> 00:06:53,400 เริ่มเลยดีกว่า 165 00:06:54,160 --> 00:06:55,080 ตัวอักษรหลี 166 00:06:56,280 --> 00:06:57,160 เปลวไฟระเบิด 167 00:06:59,760 --> 00:07:00,760 คาถาแสงสีทอง 168 00:07:02,680 --> 00:07:03,760 ตัวอักษรหลี 169 00:07:03,840 --> 00:07:05,080 ลำแสงหิ่งห้อย 170 00:07:06,400 --> 00:07:07,520 กลับสู่ค่ายแรก 171 00:07:07,600 --> 00:07:08,640 กลับสู่ค่ายกลเดิม 172 00:07:54,120 --> 00:07:56,320 นี่คือที่ไหนน่ะ 173 00:08:12,040 --> 00:08:13,160 จางฉู่หลัน 174 00:08:13,240 --> 00:08:14,280 ตอนนี้นายกับเหล่าหวัง 175 00:08:14,360 --> 00:08:15,880 อยู่ในห้วงนิมิตฉัน 176 00:08:16,960 --> 00:08:18,440 ถ้าพูดง่ายๆ ก็คือ 177 00:08:19,360 --> 00:08:21,040 พวกนายอยู่ในโลกแห่งจิตใจฉัน 178 00:08:21,560 --> 00:08:22,600 ส่วนร่างกาย 179 00:08:23,160 --> 00:08:25,000 พี่เป่าเอ๋อร์คอยคุ้มกันให้อยู่ข้างนอก 180 00:08:26,760 --> 00:08:27,920 เจ๋งขนาดนี้เลย 181 00:08:28,000 --> 00:08:28,960 เหล่าจาง 182 00:08:29,040 --> 00:08:30,440 นายพูดถึงลอตเตอรี่ไม่ใช่เหรอ 183 00:08:34,080 --> 00:08:35,400 นายลองคิดถามดูสิ 184 00:08:35,480 --> 00:08:37,000 ว่าลูกบอลลอตเตอรี่จะออกเลขอะไร 185 00:08:37,080 --> 00:08:38,480 ถามเหรอ ถามยังไง 186 00:08:38,559 --> 00:08:39,960 คิดเฉยๆ ก็ได้แล้วเหรอ 187 00:08:44,080 --> 00:08:45,280 นี่ก็คือคำตอบ 188 00:08:45,360 --> 00:08:46,400 ทำให้มันแตก 189 00:08:46,480 --> 00:08:47,800 นายก็จะได้คำตอบนั้น 190 00:08:53,840 --> 00:08:55,640 เปิดไม่ออก 191 00:08:58,120 --> 00:08:59,040 ถ้าให้พวกนายเปิด 192 00:08:59,120 --> 00:09:00,080 จะง่ายกว่าฉันใช่ไหม 193 00:09:00,920 --> 00:09:01,760 ฉลาดนี่ 194 00:09:01,840 --> 00:09:02,920 เพราะหมายเลขนี้ 195 00:09:03,000 --> 00:09:04,200 ไม่มีค่าสำหรับพวกเรา 196 00:09:04,280 --> 00:09:06,480 เพราะฉะนั้นพวกเราเลยได้มาง่ายๆ 197 00:09:08,120 --> 00:09:09,640 แต่เพราะพวกนายอยู่ในห้วงนิมิตฉัน 198 00:09:10,760 --> 00:09:11,760 ข้อมูลพวกนี้ 199 00:09:11,840 --> 00:09:13,160 เลยแชร์กันได้ 200 00:09:26,400 --> 00:09:29,320 ถ้าเราเอาเลขลอตเตอรี่นี้ ไปบอกคนอื่น จะเป็นยังไง 201 00:09:29,400 --> 00:09:30,560 นี่เรียกว่าหลอกลวงสวรรค์ 202 00:09:31,120 --> 00:09:32,000 โชคชะตาของนาย 203 00:09:32,080 --> 00:09:33,160 จะถูกตัดทอนให้ลดลง 204 00:09:33,240 --> 00:09:35,080 โทษสถานเบา ก็จะเจออุปสรรคต่างๆ 205 00:09:35,160 --> 00:09:36,080 สถานหนัก 206 00:09:36,680 --> 00:09:37,640 จะตายโหง 207 00:09:38,280 --> 00:09:39,320 การลงโทษจะหนักหรือเบา 208 00:09:39,400 --> 00:09:41,880 ขึ้นอยู่กับข้อมูลที่นายเผยแพร่ ว่ามีผลต่อโลกนี้ยังไง 209 00:09:42,960 --> 00:09:45,120 แต่ถ้านายบอกไปด้วยการใช้ภาษาลับที่คลุมเครือ 210 00:09:45,920 --> 00:09:46,760 ไม่แน่ 211 00:09:46,840 --> 00:09:48,360 ก็อาจจะลดโทษได้นิดหน่อย 212 00:09:49,520 --> 00:09:51,000 เป็นเหตุผลว่าทำไมผู้มีวิชาของเรา 213 00:09:51,080 --> 00:09:53,200 ถึงได้พูดจาอ้อมไปอ้อมมา 214 00:09:53,280 --> 00:09:55,800 เอาล่ะ เหล่าจาง หลักพื้นฐานนายน่าจะเข้าใจแล้ว 215 00:10:07,560 --> 00:10:08,480 เริ่มกันเลยดีกว่า 216 00:10:08,560 --> 00:10:10,040 นี่ก็คือเรื่องที่เราเข้ามาถาม 217 00:10:10,120 --> 00:10:11,840 คนที่บงการอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้ 218 00:10:11,920 --> 00:10:13,120 ใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอ 219 00:10:13,200 --> 00:10:16,320 ใหญ่กว่าตอนถามลอตเตอรี่เยอะเลย 220 00:10:16,400 --> 00:10:18,760 ใช่ ไม่งั้นก็คงเข้ามาพร้อมกันสามคนไม่ได้หรอก 221 00:10:18,840 --> 00:10:20,440 และการสูญเสียพลังและการบาดเจ็บในนี้ 222 00:10:20,920 --> 00:10:22,440 คือพลังชีวิตของพวกนาย 223 00:10:23,480 --> 00:10:25,000 ถ้าอยากจะออกยังทัน 224 00:10:25,080 --> 00:10:26,200 ฉันรู้แต่แรกแล้ว 225 00:10:26,680 --> 00:10:27,600 ไม่ต้องพูดมากหรอก 226 00:10:27,680 --> 00:10:28,880 เหล่าหวัง 227 00:10:29,680 --> 00:10:31,200 เรื่องอายุขัยที่สั้นลง 228 00:10:31,280 --> 00:10:32,360 ฉันคิดเงินเพิ่มนะ 229 00:10:37,480 --> 00:10:38,480 เริ่มกันเถอะ 230 00:10:38,560 --> 00:10:39,480 เหล่าจาง 231 00:10:39,560 --> 00:10:40,400 นายใช้วิชาอสนีบาต 232 00:10:40,880 --> 00:10:42,480 โจมตีบอลไฟนี้สุดแรง 233 00:10:47,120 --> 00:10:48,840 ทำไมวิชาอสนีบาตของฉัน เป็นแบบนี้ไปได้ 234 00:10:48,920 --> 00:10:50,200 ในสถานการณ์แบบนี้ 235 00:10:50,280 --> 00:10:52,000 นายเหยียบไม้อิกเข้าสู่ห้วงนิมิต 236 00:10:52,080 --> 00:10:54,040 ตอนนี้จึงเป็นร่างแปลงกายของไม้อิก 237 00:10:54,120 --> 00:10:55,400 ส่วนฉัน 238 00:10:55,960 --> 00:10:57,400 คือไฟเปี้ย 239 00:11:01,480 --> 00:11:02,720 ฉันคือไฟเต็ง 240 00:11:10,200 --> 00:11:11,320 บอลไฟนี้ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ 241 00:11:11,400 --> 00:11:12,440 พวกเราโจมตีไม่แตกหรอก 242 00:11:13,680 --> 00:11:14,720 มันกำลังต่อต้าน 243 00:11:14,800 --> 00:11:16,760 พวกนายคิดว่าข้อมูลที่สำคัญขนาดนี้ 244 00:11:16,840 --> 00:11:18,040 จะได้มาง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ 245 00:11:18,120 --> 00:11:19,960 เตรียมตัวสู้สุดชีวิตได้เลย 246 00:11:27,200 --> 00:11:28,080 จางฉู่หลัน 247 00:11:42,640 --> 00:11:43,600 อดทนไว้ 248 00:12:13,480 --> 00:12:14,360 สำเร็จแล้ว 249 00:12:19,760 --> 00:12:20,880 ถ้าอาศัยฉันแค่คนเดียว 250 00:12:20,960 --> 00:12:22,680 คงต้องสูญเสียพลังครึ่งชีวิตถึงจะทำได้ 251 00:12:22,760 --> 00:12:23,960 เป็นไง เหล่าหวัง 252 00:12:24,040 --> 00:12:25,240 ได้สัมผัสแล้วล่ะสิ 253 00:12:25,720 --> 00:12:26,920 สิ่งล้ำเลิศของวิชาอู่โหว 254 00:12:28,280 --> 00:12:29,440 เหล่าหวัง 255 00:12:29,520 --> 00:12:31,200 จ่ายเงินเพิ่มให้ด้วยนะ 256 00:12:32,320 --> 00:12:33,320 รู้แล้วใช่ไหม 257 00:12:33,800 --> 00:12:35,400 มือมืดเบื้องหลัง 258 00:12:35,480 --> 00:12:37,200 อันดับหนึ่งแห่งสำนักตัวอักษรซู่ 259 00:12:37,280 --> 00:12:38,600 หนึ่งในสิบผู้อาวุโส 260 00:12:39,240 --> 00:12:40,400 เฉินจินขุย 261 00:12:40,480 --> 00:12:42,560 ผู้มีวิชาอย่างพวกนายนี่สบายดีเนอะ 262 00:12:42,640 --> 00:12:44,560 รู้คำตอบได้สบายๆ 263 00:12:44,640 --> 00:12:46,680 ถ้าไม่ใช่เพราะพวกนายพาฉันเข้ามาในห้วงนิมิต 264 00:12:46,760 --> 00:12:47,760 ชีวิตนี้ของฉัน 265 00:12:47,840 --> 00:12:49,120 ก็คงไม่มีประสบการณ์แบบนี้ 266 00:12:49,600 --> 00:12:51,760 พวกเราอาศัยจังหวะที่ค่ายกลยังไม่สิ้นสุด 267 00:12:51,840 --> 00:12:52,680 ถามอะไรเพิ่มอีกสิ 268 00:12:52,760 --> 00:12:53,960 อย่าได้คิดเชียว 269 00:13:03,080 --> 00:13:05,080 จางฉู่หลัน นายถามอะไรไปน่ะ 270 00:13:18,880 --> 00:13:21,080 นี่คือความจริงของกบฏเจี่ยเซินอย่างนั้นเหรอ 271 00:13:30,240 --> 00:13:31,120 จางฉู่หลัน 272 00:13:44,480 --> 00:13:46,120 จางฉู่หลัน หยุดนะ 273 00:13:53,680 --> 00:13:54,520 รามือเถอะ 274 00:13:54,600 --> 00:13:55,760 อย่าว่าแต่พวกเราสามคนเลย 275 00:13:55,840 --> 00:13:58,000 ต่อให้สิบคนร้อยคนก็เปิดไม่ออก 276 00:13:58,680 --> 00:13:59,720 จางฉู่หลัน 277 00:13:59,800 --> 00:14:01,000 มีสติหน่อยสิ 278 00:14:06,600 --> 00:14:08,200 หมอนี่ถามอะไรกันแน่นะ 279 00:14:17,880 --> 00:14:19,120 มีสติหน่อยสิ 280 00:14:26,440 --> 00:14:27,760 แย่แล้ว 281 00:14:27,840 --> 00:14:28,800 แย่กันทั้งสามคนเลย 282 00:14:28,880 --> 00:14:30,560 ต้องปรับพลังชี่ของพวกเขา 283 00:14:30,640 --> 00:14:32,280 คนนี้ แบบนี้แล้วกัน 284 00:14:44,720 --> 00:14:46,000 อาโชะ 285 00:14:47,800 --> 00:14:49,040 จางฉู่หลัน 286 00:14:57,000 --> 00:14:57,960 หลบไปซะ 287 00:15:34,960 --> 00:15:35,800 พี่เป่าเอ๋อร์ 288 00:15:44,720 --> 00:15:46,560 โอ้โฮ เกิดอะไรขึ้น 289 00:15:47,200 --> 00:15:48,560 ในที่สุดก็ได้สติสักที รีบไป 290 00:15:49,400 --> 00:15:50,760 คลาย 291 00:15:52,480 --> 00:15:53,440 เกิดอะไรขึ้น 292 00:15:54,640 --> 00:15:56,800 เจ็บๆ 293 00:15:56,880 --> 00:15:58,480 เฝิงเป่าเปา พอแล้ว 294 00:16:01,000 --> 00:16:04,000 ฟื้นแล้วเหรอ ฉันเห็นพลังชี่พวกนาย วิ่งมั่วไปหมดทั่วทุกที่เลย 295 00:16:04,080 --> 00:16:05,360 เลยจัดชีพจรให้พวกนาย 296 00:16:08,600 --> 00:16:09,480 จางฉู่หลัน 297 00:16:09,560 --> 00:16:10,920 นายถามอะไรกันแน่ 298 00:16:11,000 --> 00:16:12,840 นายเกือบทำพวกเราสองคนตายแล้ว รู้ไหมเนี่ย 299 00:16:16,760 --> 00:16:17,960 ฉันถามนายอยู่นะ 300 00:16:19,360 --> 00:16:20,400 ไม่เป็นไรหรอกเหล่าชิง 301 00:16:20,480 --> 00:16:22,800 เอาคนนอกเข้าห้วงนิมิต ก็เป็นความรับผิดชอบของพวกเรา 302 00:16:22,880 --> 00:16:24,240 ขอโทษ 303 00:16:24,320 --> 00:16:25,800 ฉันทำให้ทุกคนมาพัวพันด้วย 304 00:16:26,560 --> 00:16:28,200 นายไม่เคยฝึกวิชาจิตฉีเหมิน 305 00:16:28,760 --> 00:16:29,920 ง่ายที่จะถูกลวง 306 00:16:30,000 --> 00:16:32,560 ถ้าฉันไม่ได้ตื่นมาจากห้วงนิมิต 307 00:16:32,640 --> 00:16:33,760 ผลจะเป็นยังไง 308 00:16:35,480 --> 00:16:37,120 ถ้านายไม่ได้สติ 309 00:16:37,200 --> 00:16:38,880 ตัวตนของพวกเราสามขุนพลจะคงไว้ไม่อยู่ 310 00:16:39,560 --> 00:16:41,280 ฉันก็ไม่มีทางปลดค่ายกลได้ 311 00:16:41,880 --> 00:16:42,880 ส่วนนาย 312 00:16:42,960 --> 00:16:45,160 ถ้าดึงดันไปหาคำตอบนั้น 313 00:16:45,240 --> 00:16:47,000 ร่างกายจะต้องแหลกสลายแน่ 314 00:16:47,080 --> 00:16:49,280 สุดท้ายพวกเราสองคนก็จะถูกคำตอบนั้นกลืนกิน 315 00:16:49,360 --> 00:16:50,640 ติดอยู่ในห้วงนิมิต 316 00:16:51,440 --> 00:16:52,520 กลายเป็นซากศพที่เดินได้ 317 00:16:56,640 --> 00:16:58,920 พี่เป่าเอ๋อร์ โชคดีที่พี่ลงมือได้ทันเวลา 318 00:16:59,000 --> 00:17:00,200 บุญคุณใหญ่หลวงไม่อาจตอบแทน 319 00:17:00,280 --> 00:17:01,160 ไม่เป็นไร 320 00:17:02,120 --> 00:17:03,200 เอาล่ะ 321 00:17:03,280 --> 00:17:04,440 ไม่ว่ายังไง 322 00:17:04,520 --> 00:17:05,839 การเสี่ยงครั้งนี้ก็ถือว่าคุ้ม 323 00:17:06,440 --> 00:17:09,000 อย่างน้อยพวกเราก็รู้แล้วว่า ศัตรูที่ต้องเผชิญด้วยคือใคร 324 00:17:09,079 --> 00:17:11,079 ต่อไปก็ยกให้เป็นหน้าที่ฉันเอง 325 00:17:11,160 --> 00:17:13,400 รับเงินเขามาก็ต้องช่วยเขาขจัดเคราะห์ภัย 326 00:17:13,480 --> 00:17:15,280 งานของฉันยังไม่จบเลย 327 00:17:34,720 --> 00:17:38,440 นายก็คือจางฉู่หลัน ผู้ชนะเลิศการประลองคนเหนือมนุษย์สินะ 328 00:17:39,320 --> 00:17:40,400 ท่านอาจารย์เฉิน 329 00:17:40,480 --> 00:17:42,600 นั่นก็แค่ใช้ฝีมือเล็กๆ น้อยๆ 330 00:17:42,680 --> 00:17:44,600 เทียบกับท่านอาจารย์เฉินไม่ได้หรอกครับ 331 00:17:46,040 --> 00:17:48,040 ว่ามา อยู่ๆ มาหาฉัน 332 00:17:48,120 --> 00:17:49,200 มีเรื่องอะไร 333 00:17:50,320 --> 00:17:51,800 แบบนี้ครับ ท่านอาจารย์เฉิน 334 00:17:51,880 --> 00:17:53,320 รู้จักหวังเหย่แห่งอู่ตังไหมครับ 335 00:17:54,640 --> 00:17:55,840 ไม่รู้จัก 336 00:17:55,920 --> 00:17:56,880 ไม่เคยเห็น 337 00:17:57,760 --> 00:17:58,680 ไม่รู้จัก 338 00:17:58,760 --> 00:17:59,680 ไม่เคยเห็นเหรอ 339 00:18:00,480 --> 00:18:02,000 แปลกจัง 340 00:18:02,080 --> 00:18:03,360 ทำไมผมได้ยินมาว่า 341 00:18:03,440 --> 00:18:04,480 ท่านจัดแจงคนมากมาย 342 00:18:04,560 --> 00:18:06,080 ให้ไปอยู่รอบตัวคนในครอบครัวเขานะ 343 00:18:09,760 --> 00:18:10,880 ท่านอาจารย์เฉิน 344 00:18:11,520 --> 00:18:12,960 ท่านอย่าโมโหไปสิ 345 00:18:13,040 --> 00:18:14,320 ผมก็ถูกคนอื่นฝากมา 346 00:18:14,400 --> 00:18:15,760 ให้มาคุยกับท่าน 347 00:18:16,320 --> 00:18:18,240 หวังเหย่เองก็คิดแบบนี้ 348 00:18:18,320 --> 00:18:19,920 มีเรื่องอะไรท่านก็มุ่งเป้าไปที่เขา 349 00:18:20,000 --> 00:18:21,640 อย่าได้ไปยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวเขาเลยครับ 350 00:18:21,720 --> 00:18:23,200 ถ้าทั้งสองฝ่ายเป็นแบบนี้ 351 00:18:24,400 --> 00:18:25,640 ก็แย่น่ะสิ 352 00:18:44,360 --> 00:18:45,640 ท่านอาจารย์เฉิน 353 00:18:45,720 --> 00:18:47,200 ผมขอแนะนำอะไรท่านอีกอย่าง 354 00:18:47,280 --> 00:18:49,160 ถ้าท่านอยากประลองกับหวังเหย่จริงๆ 355 00:18:49,240 --> 00:18:50,720 งั้นก็ไปประลองหนึ่งต่อหนึ่งเลย 356 00:18:50,800 --> 00:18:53,800 หรือไม่ท่านก็สั่งให้คน 50 คนไปรุมอัดเขาก็ได้ 357 00:18:53,880 --> 00:18:55,480 แต่อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวเขา 358 00:18:55,560 --> 00:18:58,400 จริงสิ ได้ยินมาว่า เพื่อนๆ พวกนั้นของท่านราคาแพงกันทั้งนั้น 359 00:18:58,480 --> 00:18:59,920 ท่านยกเลิกคำสั่งเถอะ 360 00:19:01,080 --> 00:19:02,640 นายใช้วิธีอะไรกันแน่ 361 00:19:02,720 --> 00:19:04,400 ไม่ใช่แค่รู้ว่าใครสั่งเรามา 362 00:19:04,480 --> 00:19:05,960 แถมยังทำให้เขายกเลิกคำสั่งอีก 363 00:19:06,960 --> 00:19:07,960 ดวง 364 00:19:08,040 --> 00:19:09,320 ดวงทั้งนั้น 365 00:19:11,720 --> 00:19:12,720 เอ้า 366 00:19:13,440 --> 00:19:14,960 หลายวันมานี้ดูแคลนทุกคนไปหน่อย 367 00:19:15,040 --> 00:19:16,280 เอาไปแบ่งกันคนละส่วน 368 00:19:16,360 --> 00:19:17,920 ทุกคนอย่าได้ปฏิเสธนะ 369 00:19:18,000 --> 00:19:19,480 ก่อนหน้านี้ปฏิบัติต่อทุกคนยังไง 370 00:19:19,560 --> 00:19:21,560 ให้ถือว่าเป็นฝีมือจางฉู่หลัน พนักงานหน่าโตวทงเท่านั้น 371 00:19:21,640 --> 00:19:23,040 ตอนนี้เรื่องราวจบลงแล้ว 372 00:19:23,640 --> 00:19:25,960 ถึงจะไม่ถือว่าเป็นมิตรกัน แต่ไม่อาฆาตกันแน่ 373 00:19:26,040 --> 00:19:28,000 วันหน้ายังอาจได้ไปขอความช่วยเหลือจากทุกคน 374 00:19:28,080 --> 00:19:29,000 เงินพวกนี้ 375 00:19:29,080 --> 00:19:31,320 ประธานหวังของพวกเรา ให้ทุกท่านเป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ 376 00:19:31,400 --> 00:19:33,800 หวังว่าทุกคนจะมีความสุขสนุกกับที่นี่นะ 377 00:19:36,760 --> 00:19:37,920 หวังเหย่ 378 00:19:38,000 --> 00:19:39,240 ฉันไม่ขอโทษนายแล้วกัน 379 00:19:39,320 --> 00:19:41,240 พวกเราก็รับเงินเขามา เลยทำงานตามคำสั่ง 380 00:19:41,320 --> 00:19:43,000 ไม่ได้จงใจจะมุ่งเป้าไปที่นาย 381 00:19:43,080 --> 00:19:44,960 ต่อจากนี้นายมีเรื่องอะไร ติดต่อพวกเราได้ 382 00:19:45,040 --> 00:19:46,480 จะจัดการให้นายอย่างดี 383 00:19:47,000 --> 00:19:48,680 ทุกคน ขอตัวก่อน 384 00:19:52,880 --> 00:19:53,880 กลับดีๆ นะ 385 00:19:58,280 --> 00:19:59,320 ขอบใจนะ เหล่าจาง 386 00:20:00,440 --> 00:20:01,800 ตอนแรกเงินนี้จะเอาให้นาย 387 00:20:01,880 --> 00:20:03,480 แต่นายกลับให้พวกเขารับน้ำใจฉันไปแทน 388 00:20:04,160 --> 00:20:05,400 บอกตามตรง 389 00:20:05,480 --> 00:20:07,160 นายให้บทเรียนฉันจริงๆ 390 00:20:07,240 --> 00:20:08,840 เล็กน้อยน่า 391 00:20:09,920 --> 00:20:11,760 เดี๋ยวไปกินอะไรกันดี พี่เป่าเอ๋อร์ 392 00:20:11,840 --> 00:20:12,720 เป็ดย่าง 393 00:20:45,080 --> 00:20:46,240 ฉันทำเอง 394 00:21:11,640 --> 00:21:13,480 จบงานสักที 395 00:21:13,560 --> 00:21:16,680 หลายวันแล้วที่ไม่ได้กินอะไรดีๆ 396 00:21:16,760 --> 00:21:17,680 จบงานเหรอ 397 00:21:17,760 --> 00:21:19,040 จบแล้วเหรอ 398 00:21:19,880 --> 00:21:20,800 หลักๆ ก็ใช่ไง 399 00:21:20,880 --> 00:21:21,880 เหลือแค่เก็บงาน 400 00:21:23,280 --> 00:21:24,400 ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ 401 00:21:26,560 --> 00:21:27,920 แล้วจะให้ยังไงอีก 402 00:21:28,000 --> 00:21:29,320 เล่นงานครอบครัวเฉินจินขุย 403 00:21:29,400 --> 00:21:30,320 ฆ่าล้างครัวเขาเลยไหม 404 00:21:31,080 --> 00:21:32,040 ฉันจะบอกให้นะ 405 00:21:32,120 --> 00:21:34,160 ตอนนี้ทั้งสองฝ่าย ยังลงมือไม่ถึงขั้นสุด 406 00:21:34,240 --> 00:21:36,360 ถือเป็นโอกาสดีที่ต่างฝ่ายจะยอมถอยคนละก้าว 407 00:21:36,440 --> 00:21:37,560 ทำไมเขาถึงเรียกคนกลับไป 408 00:21:37,640 --> 00:21:39,560 หมายความว่าเขาก็กังวลเหมือนกัน 409 00:21:39,640 --> 00:21:41,280 เขากังวลก็จัดการได้ง่าย 410 00:21:41,360 --> 00:21:43,200 พูดถึงฝีมือ นายแข็งแกร่งกว่าเฉินจินขุย 411 00:21:43,280 --> 00:21:44,280 แต่นายเคยคิดไหม 412 00:21:44,360 --> 00:21:46,120 ว่าทำไมครั้งนี้นายถึงปวดหัวขนาดนี้ 413 00:21:47,720 --> 00:21:49,440 เพราะนายเจอคนไร้สัจจะเข้าไง 414 00:21:49,520 --> 00:21:50,680 อะไรคือคนไร้สัจจะ 415 00:21:50,760 --> 00:21:52,640 ไม่เลือกวิธีการเพื่อบรรลุตามเป้าหมาย 416 00:21:52,720 --> 00:21:54,440 เพราะฉะนั้นเขาถึงได้เล่นงานคนแบบนาย 417 00:21:54,520 --> 00:21:56,120 เพราะอยากจะทำยังไงก็ทำอย่างนั้น 418 00:21:56,200 --> 00:21:57,920 แต่ถ้าคนไร้สัจจะ เจอเข้ากับคนไร้สัจจะ 419 00:21:59,600 --> 00:22:01,280 ในตอนที่ทุกคนยังไว้หน้ากัน 420 00:22:01,360 --> 00:22:02,680 ทุกคนจะระมัดระวังตัว 421 00:22:02,760 --> 00:22:04,000 เพราะเมื่อไม่ไว้หน้ากันแล้ว 422 00:22:04,080 --> 00:22:06,680 นั่นก็คือการประลองว่าใครมีขีดจำกัดที่ต่ำกว่ากัน 423 00:22:07,280 --> 00:22:09,160 เพราะงั้น เพื่อปกป้องครอบครัวนาย 424 00:22:09,240 --> 00:22:10,640 นายต้องบอกเขาว่า 425 00:22:10,720 --> 00:22:11,880 นายเองก็เป็นคนไร้สัจจะ 426 00:22:13,760 --> 00:22:15,280 หลังจากเรื่องนี้จบลง 427 00:22:15,360 --> 00:22:17,560 จะไปไหนก็ตามใจ 428 00:22:17,640 --> 00:22:19,680 นายจะปกป้องทั้งครอบครัวด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ 429 00:22:19,760 --> 00:22:21,320 จะทำให้คนอื่นเห็นจุดอ่อนของนายเอา 430 00:22:21,400 --> 00:22:23,520 เพราะงั้นนอกบ้าน งานดูแลให้เป็นหน้าที่คนอื่น 431 00:22:25,720 --> 00:22:27,120 ฉันก็เคยคิดนะ 432 00:22:28,240 --> 00:22:29,320 แต่ว่า 433 00:22:29,400 --> 00:22:31,520 มอบให้เป็นหน้าที่ใครฉันถึงจะวางใจนะ 434 00:22:35,440 --> 00:22:36,320 มองฉันทำไม 435 00:22:36,400 --> 00:22:37,800 เหล่าชิง 436 00:22:37,880 --> 00:22:39,400 ฉันว่านายก็ดูว่างดีนะ 437 00:22:40,040 --> 00:22:41,040 ถ้างั้น 438 00:22:41,120 --> 00:22:42,400 มาทำพาร์ตไทม์ที่บ้านฉันไหม 439 00:22:42,480 --> 00:22:43,440 ไม่เอา 440 00:22:44,720 --> 00:22:46,880 เอาแบบนี้ดีกว่า ฉันแนะนำคนสามคนให้นายเอง 441 00:23:04,960 --> 00:23:05,840 เพื่อนพวกนี้ของผม 442 00:23:05,920 --> 00:23:07,800 พึ่งพาได้กว่าบอดี้การ์ดพวกนั้นของพ่ออีก 443 00:23:08,800 --> 00:23:10,880 ฝีมือใช้ได้เลยนะ 444 00:23:11,600 --> 00:23:12,720 งั้นพ่อลองพิจารณา 445 00:23:12,800 --> 00:23:13,640 จ้างพวกเขามาดู 446 00:23:15,360 --> 00:23:17,640 คนตัวสูงนั่น ให้เป็นบอดี้การ์ดประกบตัวพ่อ 447 00:23:17,720 --> 00:23:19,880 ผู้หญิงคนนั้น เป็นบอดี้การ์ดประกบตัวแม่ 448 00:23:19,960 --> 00:23:21,800 คนตัวเตี้ยนั่น ปกป้องพี่กับทุกคน 449 00:23:23,480 --> 00:23:25,080 แกจัดแจงดีขนาดนี้ 450 00:23:25,160 --> 00:23:27,040 วางแผนที่จะออกจากบ้านอีกแล้วสิ 451 00:23:29,120 --> 00:23:30,160 หลายปีก่อน 452 00:23:31,200 --> 00:23:32,680 แกจบมหาวิทยาลัย 453 00:23:32,760 --> 00:23:34,000 ก็จะออกจากบ้าน 454 00:23:34,720 --> 00:23:36,760 พ่อโมโหจนตบหน้าแกไป 455 00:23:37,320 --> 00:23:38,320 รอแกมาตั้งนาน 456 00:23:39,280 --> 00:23:41,040 ในที่สุดแกก็กลับมาจากอู่ตัง 457 00:23:42,600 --> 00:23:44,040 แต่สุดท้าย 458 00:23:44,120 --> 00:23:45,920 ก็รั้งแกไว้ไม่อยู่ 459 00:23:46,000 --> 00:23:47,400 พ่อ 460 00:23:47,480 --> 00:23:49,400 ถ้าพ่อยังไม่หายโกรธ 461 00:23:49,480 --> 00:23:50,640 งั้นพ่อก็ตบผมอีกรอบสิ 462 00:23:57,200 --> 00:23:58,320 ลูกชาย 463 00:23:59,720 --> 00:24:00,720 แกโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว 464 00:24:01,600 --> 00:24:03,040 ทางเดินของตัวเอง 465 00:24:03,120 --> 00:24:03,960 ก็เดินเอง 466 00:24:06,640 --> 00:24:08,800 พ่ออยากขอร้องแค่เรื่องเดียว 467 00:24:10,240 --> 00:24:11,120 เวลาออกไปน่ะ 468 00:24:11,200 --> 00:24:12,800 ถ้าเจออันตราย 469 00:24:12,880 --> 00:24:13,800 มีปัญหาอะไร 470 00:24:13,880 --> 00:24:15,720 อย่าได้แบกรับไว้คนเดียว 471 00:24:16,800 --> 00:24:17,880 กลับบ้าน 472 00:24:19,160 --> 00:24:20,480 ลูกมีพ่ออยู่ 473 00:24:24,320 --> 00:24:25,280 ได้ครับ 474 00:24:26,440 --> 00:24:27,520 พ่อครับ 475 00:24:28,160 --> 00:24:30,200 ที่จริงผมรู้ว่าพ่อมีเงิน มีฝีมือ 476 00:24:31,480 --> 00:24:32,880 แต่พวกรถหรู บ้านหรู 477 00:24:32,960 --> 00:24:34,280 ผมไม่ใช้จริงๆ 478 00:24:34,360 --> 00:24:36,200 พ่อเก็บไว้ให้พี่ๆ ของผมดีกว่า 479 00:24:37,600 --> 00:24:38,760 นั่นสินะ 480 00:24:40,440 --> 00:24:41,400 เพราะแบบนี้ 481 00:24:41,480 --> 00:24:43,200 พ่อเลยไม่รู้จะทำยังไงกับแกดี 482 00:24:44,440 --> 00:24:45,640 พ่อ 483 00:24:45,720 --> 00:24:46,880 อย่าพูดแบบนี้สิครับ 484 00:24:48,320 --> 00:24:49,320 ที่จริง 485 00:24:51,520 --> 00:24:52,960 ผมพึ่งพาพ่อมากกว่าพวกเขาอีก 486 00:24:54,680 --> 00:24:56,000 เพราะมีพ่ออยู่ 487 00:24:57,200 --> 00:24:59,200 ผมถึงได้มีอิสระในการเลือกมากขึ้น 488 00:25:00,480 --> 00:25:01,840 ได้กลายเป็นตัวผมเอง 489 00:25:03,800 --> 00:25:04,760 พ่อครับ 490 00:25:06,080 --> 00:25:07,160 ขอบคุณนะครับ 491 00:25:12,560 --> 00:25:13,680 เพื่อนพวกนั้นของลูก 492 00:25:14,480 --> 00:25:15,720 เดี๋ยวพ่อจะรับไว้ 493 00:25:17,720 --> 00:25:20,320 พรุ่งนี้ ไปกินข้าวเป็นเพื่อนแม่ซะ 494 00:25:20,400 --> 00:25:21,440 ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้ 495 00:25:22,400 --> 00:25:23,480 เดี๋ยวทางแม่ 496 00:25:24,560 --> 00:25:25,600 พ่อจะไปปลอบเอง 497 00:25:33,360 --> 00:25:34,240 ลูกชาย 498 00:25:35,200 --> 00:25:36,240 แกน่ะ 499 00:25:37,480 --> 00:25:38,640 ก็แอบไปซะเถอะ 500 00:26:01,800 --> 00:26:02,920 พี่เป่าเอ๋อร์ 501 00:26:03,000 --> 00:26:04,480 อาหารเช้าโรงแรมมีแตงกวาด้วยเหรอ 502 00:26:05,280 --> 00:26:06,720 เอามาจากห้องครัว 503 00:26:06,800 --> 00:26:08,640 นี่พี่ไปห้องครัวเขาด้วยเหรอเนี่ย 504 00:26:08,720 --> 00:26:09,960 เขาก็ดูใจดีนะ 505 00:26:10,040 --> 00:26:11,120 หยิบไปต่อหน้าเลยเหรอ 506 00:26:11,800 --> 00:26:14,280 คุณจางครับ เราขับรถคุณ มาจอดไว้ที่ประตูหน้าแล้วนะครับ 507 00:26:14,360 --> 00:26:15,720 นี่กุญแจของคุณครับ 508 00:26:32,440 --> 00:26:33,280 ขอบคุณครับ 509 00:26:34,880 --> 00:26:36,040 ได้เงินมาเยอะขนาดนี้ 510 00:26:36,120 --> 00:26:37,200 ทำไมยังขี้งกอยู่อีก 511 00:26:37,880 --> 00:26:40,000 เหล่าหวัง ครั้งนี้ต้องขอบคุณนายมาก 512 00:26:40,840 --> 00:26:42,320 ถ้าไม่ต้องกลับบริษัทไปทำงาน 513 00:26:42,400 --> 00:26:44,360 ฉันก็อยากอยู่โรงแรมของนายต่ออีกสักหน่อย 514 00:26:44,440 --> 00:26:45,800 ใช่ที่ไหนกันล่ะ 515 00:26:45,880 --> 00:26:47,920 ครั้งนี้ ฉันต่างหากต้องขอบคุณพวกนาย 516 00:26:48,000 --> 00:26:50,320 ที่ทำให้ครอบครัวฉัน หลุดพ้นจากเรื่องวุ่นวายเจี่ยเซิน 517 00:26:50,400 --> 00:26:52,120 เรื่องที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง 518 00:26:52,720 --> 00:26:53,600 ไปก่อนนะ 519 00:27:00,880 --> 00:27:02,120 จางฉู่หลัน 520 00:27:02,200 --> 00:27:03,520 เฝิงเป่าเปา 521 00:27:03,600 --> 00:27:04,840 ถ้ามีโอกาสไว้เจอกันใหม่นะ 522 00:27:05,760 --> 00:27:06,680 จริงสิ 523 00:27:06,760 --> 00:27:09,040 เงินที่เกินมาฉันโอนเข้าบัญชีนายแล้วนะ 524 00:27:09,800 --> 00:27:10,880 ไม่อยากได้เงินแล้วเหรอ 525 00:27:11,880 --> 00:27:13,520 นายพาฉันเข้าไปห้วงนิมิตแล้ว 526 00:27:13,600 --> 00:27:15,320 ฉันไม่มีความสามารถเอาคำตอบมาเอง 527 00:27:15,400 --> 00:27:16,920 นายไม่ได้ติดค้างอะไรฉันสักหน่อย 528 00:27:17,000 --> 00:27:19,320 จะได้เจอกันอีกทีเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ 529 00:27:23,040 --> 00:27:25,200 ฉันไม่ได้เห็นกระจกรถแบบหมุนมาหลายปีแล้ว 530 00:27:27,640 --> 00:27:28,800 เดี๋ยวฉันหมุนให้ดูอีกรอบ 531 00:27:28,880 --> 00:27:30,640 พอแล้ว รีบไปเถอะ 532 00:27:35,360 --> 00:27:36,400 หวังเหย่ 533 00:27:36,480 --> 00:27:37,560 ขอบใจนะ 534 00:27:38,200 --> 00:27:41,120 ถึงแม้ฉันจะเห็นความจริงแค่เลือนราง 535 00:27:41,200 --> 00:27:43,520 ต่อไปฉันต้องหาหลี่ว์เหลียงให้เจอ 536 00:27:43,600 --> 00:27:45,760 หวังว่านายจะพบเส้นทางของตัวเองเหมือนกัน 537 00:27:50,160 --> 00:27:51,760 ส่งสองพี่น้องจอมแปลกนั่นไปแล้วเหรอ 538 00:27:55,160 --> 00:27:56,800 อยู่ๆ ก็รู้สึกสงบเงียบ 539 00:27:56,880 --> 00:27:58,120 ไม่ค่อยชินเลย 540 00:28:00,440 --> 00:28:01,280 นายล่ะ 541 00:28:02,000 --> 00:28:03,360 ไม่คิดจะกลับไปเหรอ 542 00:28:04,760 --> 00:28:06,360 ไม่กลับหรอก 543 00:28:06,440 --> 00:28:07,760 ฉันต้องออกท่องเที่ยวไปให้ทั่ว 544 00:28:09,360 --> 00:28:10,800 ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนาย 545 00:28:10,880 --> 00:28:14,000 ฉันคงไม่ได้เจอคนน่าสนใจ เจอเรื่องสนุกๆ มากมายขนาดนี้หรอก 546 00:28:15,680 --> 00:28:16,880 ฉันรู้สึกติดใจแล้วแหละ 547 00:28:17,480 --> 00:28:18,360 นายล่ะ 548 00:28:20,680 --> 00:28:22,160 ฉันไม่รู้เหมือนกัน 549 00:28:25,000 --> 00:28:27,240 ที่จริงสองสามวันมานี้ฉันเอาแต่คิด 550 00:28:28,640 --> 00:28:29,880 ทำไมจางฉู่หลัน 551 00:28:29,960 --> 00:28:31,480 ทำอะไรก็ดูง่ายดายขนาดนั้น 552 00:28:35,240 --> 00:28:37,040 ฉันน่ะ… 553 00:28:37,120 --> 00:28:38,200 ไม่ได้จะคุยโวหรอกนะ 554 00:28:39,720 --> 00:28:41,040 ก็ถือว่าฉลาด 555 00:28:42,440 --> 00:28:43,760 รับมือกับคนรอบตัวได้ดี 556 00:28:43,840 --> 00:28:45,160 มาตั้งแต่เด็ก 557 00:28:46,800 --> 00:28:47,800 พ่อแม่ 558 00:28:48,560 --> 00:28:49,800 คุณครู 559 00:28:49,880 --> 00:28:50,880 เพื่อนนักเรียน 560 00:28:52,000 --> 00:28:53,480 รวมถึงพี่ชายทั้งสองของฉัน 561 00:28:54,240 --> 00:28:55,880 ฉันทำให้พวกเขาพอใจได้หมด 562 00:28:58,320 --> 00:29:00,640 แต่ไม่ว่าจะเรื่องความสัมพันธ์หรือว่าผลการเรียน 563 00:29:01,960 --> 00:29:03,880 สำหรับฉันก็แค่เอาใจพวกเขาเท่านั้น 564 00:29:05,280 --> 00:29:07,800 ฉันคิดว่าเรื่องพวกนั้นยุ่งยากมาก 565 00:29:09,560 --> 00:29:10,680 เพราะแบบนี้ 566 00:29:11,560 --> 00:29:12,840 หลังจากเรียนจบ 567 00:29:13,680 --> 00:29:14,920 ฉันก็ไปบำเพ็ญเพียรที่อู่ตัง 568 00:29:17,560 --> 00:29:18,400 นายรู้ไหม 569 00:29:20,040 --> 00:29:21,000 หลังจากนั้น 570 00:29:22,400 --> 00:29:24,320 ตอนที่ฉันเจอหน้าผู้คนรอบตัวฉัน 571 00:29:25,040 --> 00:29:26,880 ฉันก็รู้สึกเหนือกว่าคนอื่นแปลกๆ 572 00:29:28,760 --> 00:29:30,960 เห็นคนโง่เหล่านั้น 573 00:29:32,080 --> 00:29:33,720 วันๆ เอาแต่เหนื่อยวิ่งเต้น 574 00:29:33,800 --> 00:29:35,400 เพื่อความหวังเล็กๆ น้อยๆ ของตัวเอง 575 00:29:35,480 --> 00:29:36,560 ดูฉันสิ 576 00:29:37,240 --> 00:29:38,080 อิสระจะตาย 577 00:29:38,160 --> 00:29:39,440 สบายใจจะตาย 578 00:29:39,520 --> 00:29:41,960 ขณะที่พวกนายกำลังทำงานหนักในโลกมนุษย์ 579 00:29:42,040 --> 00:29:43,880 ตัวฉันก็หลุดพ้นจากเรื่องนั้นไปแล้ว 580 00:29:45,680 --> 00:29:46,760 แต่ว่า 581 00:29:47,480 --> 00:29:50,120 ความรู้สึกเหนือกว่าใครนี่ ไม่กี่วันมานี้ก็หายไปหมดเกลี้ยง 582 00:29:51,840 --> 00:29:53,960 ที่จริงฉันก็มีเรื่องที่รับมือไม่ไหว 583 00:29:58,480 --> 00:30:00,000 ตัวฉันที่ขัดเกลามาดีถึงเพียงนี้ 584 00:30:01,160 --> 00:30:04,440 จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือ จากคนที่ธรรมดาเอาซะมากๆ 585 00:30:08,120 --> 00:30:12,440 ทำไมนายถึงเอาแต่เลือกทางเลือกที่แย่ที่สุดล่ะ 586 00:30:12,960 --> 00:30:14,560 เรื่องที่ตัวฉันอยากทำ 587 00:30:15,280 --> 00:30:16,640 ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง 588 00:30:16,720 --> 00:30:17,720 ฉันจะแบกรับไว้เอง 589 00:30:18,240 --> 00:30:20,800 ถึงแม้ฉันจะไม่รู้ว่า จางฉู่หลันถามอะไรในห้วงนิมิต 590 00:30:21,400 --> 00:30:22,880 แต่ความจริงที่เขาต้องเผชิญ 591 00:30:23,360 --> 00:30:24,440 คือภัยพิบัติ 592 00:30:25,480 --> 00:30:26,680 ตอนนี้ฉันเชื่อว่า 593 00:30:27,240 --> 00:30:29,720 ต่อให้วันใดวันหนึ่ง เขาก้าวขึ้นเหยียบรถไฟขบวนนั้นจริงๆ 594 00:30:29,800 --> 00:30:31,320 แล้วพบความจริงเข้า 595 00:30:32,000 --> 00:30:34,560 เขาก็คงเผชิญหน้ากับอันตราย อย่างไม่หวั่นได้อยู่แล้ว 596 00:30:36,080 --> 00:30:37,880 พอเห็นสองคนนั้น 597 00:30:38,640 --> 00:30:40,440 ฉันถึงพบว่าตัวเองโง่มากแค่ไหน 598 00:30:43,320 --> 00:30:45,360 สิ่งที่พวกเขามีวันนี้ 599 00:30:46,400 --> 00:30:47,600 แต่ฉันไม่มี 600 00:30:49,040 --> 00:30:50,960 ก็คืออดีตทางโลก 601 00:30:51,040 --> 00:30:52,720 นั่นเป็นเพราะผ่านการขัดเกลามาแล้ว 602 00:30:54,720 --> 00:30:56,280 ถ้าเทียบกับพวกเขา 603 00:30:58,360 --> 00:30:59,880 สิ่งที่ฉันได้เปรียบ 604 00:31:00,880 --> 00:31:02,880 ก็คือการเกิดมามีชีวิตที่ดีกว่า 605 00:31:03,760 --> 00:31:05,480 ฉันที่หลบหนีการเข้าสังคมมาตลอด 606 00:31:07,080 --> 00:31:08,840 จะมีสิทธิ์พูดเรื่องหลุดพ้นได้ยังไง 607 00:31:12,680 --> 00:31:13,680 เหล่าหวัง 608 00:31:14,280 --> 00:31:15,640 ที่จริงไม่ว่ายังไง 609 00:31:16,360 --> 00:31:17,520 ผ่านเรื่องนี้มา 610 00:31:17,600 --> 00:31:18,960 นายก็ได้เรียนรู้อะไรไปบ้าง 611 00:31:19,040 --> 00:31:20,160 นั่นก็ถือเป็นเรื่องที่ดี 612 00:31:20,720 --> 00:31:22,600 แต่นายอย่าเอาอย่างอาเหลียนเด็ดขาด 613 00:31:22,680 --> 00:31:23,880 หน้าไม่อายสุดๆ 614 00:31:25,600 --> 00:31:27,000 ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น 615 00:31:32,240 --> 00:31:33,680 ที่จริงฉันกำลังคิดว่า 616 00:31:34,720 --> 00:31:36,480 ที่ท่านอาจารย์ปู่ให้ฉันไปจากอู่ตัง 617 00:31:37,400 --> 00:31:39,360 อาจจะมีความหมายอื่นแฝง 618 00:31:43,000 --> 00:31:44,080 ฉันก็เลยออกมา 619 00:31:45,240 --> 00:31:46,240 เป็นผู้บำเพ็ญเพียร 620 00:31:47,320 --> 00:31:49,360 ดูว่าตัวเองมีความสามารถแค่ไหนกันแน่ 621 00:31:50,240 --> 00:31:51,800 การที่ฉันจากไป 622 00:31:51,880 --> 00:31:53,640 ทำให้ชีวิตของครอบครัวฉัน 623 00:31:53,720 --> 00:31:54,760 กลับไปสงบเหมือนเดิม 624 00:31:55,880 --> 00:31:56,840 ไปแล้วนะ 625 00:31:59,120 --> 00:32:00,680 ไปแบบนี้เลยน่ะเหรอ 626 00:32:19,600 --> 00:32:22,080 พี่เป่าเอ๋อร์ ยังมีแตงกวาไหม ขอสักคำสิ 627 00:32:36,120 --> 00:32:37,760 (หลี่ว์เหลียง) 628 00:33:50,400 --> 00:33:51,280 ฉันเอง 629 00:33:56,840 --> 00:33:58,320 นายกล้ามาด้วย 630 00:33:58,400 --> 00:33:59,400 ไม่กลัวฉันฆ่าหรือไง 631 00:34:02,240 --> 00:34:03,080 หัวเราะอะไร 632 00:34:04,760 --> 00:34:05,800 ถ้านายอยากฆ่าฉัน 633 00:34:05,880 --> 00:34:07,160 ก็ลงมือซะตอนนี้เลยสิ 634 00:34:07,880 --> 00:34:09,239 คนอยากฆ่าฉันตั้งเยอะแยะ 635 00:34:09,320 --> 00:34:10,679 ได้ตายในมือนาย 636 00:34:10,760 --> 00:34:11,880 เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด 637 00:34:13,280 --> 00:34:14,280 ทำไม 638 00:34:14,360 --> 00:34:15,320 ทำใจลงมือไม่ได้ล่ะสิ 639 00:34:15,400 --> 00:34:17,480 เพราะฉันเป็นคนประเภทเดียวกับนาย ใช่ไหมล่ะ 640 00:34:18,280 --> 00:34:19,800 ใครประเภทเดียวกับนายกัน 641 00:34:25,520 --> 00:34:26,480 นายหลอกฉัน 642 00:34:26,560 --> 00:34:28,120 ฉันรู้ความลับเกี่ยวกับแปดอัศจรรย์ 643 00:34:28,199 --> 00:34:29,120 จางฉู่หลัน 644 00:34:29,199 --> 00:34:30,400 ฉันหมดหนทาง… 645 00:34:32,080 --> 00:34:32,920 อ้าว 646 00:34:35,960 --> 00:34:38,320 มองอะไร ฉันก็อายเป็นเหมือนกันนะ 647 00:34:38,400 --> 00:34:39,639 ฉันแอบมาเจอคนชั่วอย่างนาย 648 00:34:39,719 --> 00:34:41,199 ก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อมอยู่แล้ว 649 00:34:41,280 --> 00:34:42,639 นายนี่เหมือนเดิมเลยนะ 650 00:34:45,040 --> 00:34:46,719 นี่คือความทรงจำสำคัญของปู่นายและฉัน 651 00:34:46,800 --> 00:34:48,639 ความจริงของกบฏเจี่ยเซินอยู่ในนี้ 652 00:34:48,719 --> 00:34:50,159 แต่ฉันปลดได้แค่คนเดียว 653 00:34:50,239 --> 00:34:52,199 ฉันมอบให้นาย ไม่ใช่เพราะเชื่อใจนาย 654 00:34:52,280 --> 00:34:53,800 แต่เป็นเพราะนายจะต้องมาหาฉันแน่ 655 00:35:01,640 --> 00:35:03,800 - นี่มันอะไร… - ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว รีบไปซะ 656 00:35:12,000 --> 00:35:13,880 - แยกกันตามไป - ครับ 657 00:35:16,000 --> 00:35:17,360 กลุ่มรวมพันธุ์แตกแล้ว 658 00:35:17,440 --> 00:35:19,280 ฉันทำได้แค่หลบซ่อนไปเรื่อยๆ 659 00:35:19,360 --> 00:35:21,600 ฉันไม่มีแรงที่จะไปตามหาความจริงแล้ว 660 00:35:21,680 --> 00:35:23,200 ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง 661 00:35:23,280 --> 00:35:25,040 ฉันจำเป็นต้องกลับไปที่แห่งนั้น 662 00:35:25,120 --> 00:35:25,960 จางฉู่หลัน 663 00:35:26,040 --> 00:35:27,760 ฉันทำสัญลักษณ์ตรงทุกสิ่งที่เกี่ยวข้อง 664 00:35:27,840 --> 00:35:29,160 กับความทรงจำนายไว้ก่อนแล้ว 665 00:35:29,720 --> 00:35:31,200 หวังว่าจะได้เจอกันอีกครั้ง 666 00:35:31,280 --> 00:35:33,160 นายเป็นคนเดียวที่จะช่วยฉันได้ 667 00:35:49,200 --> 00:35:50,200 เอาไง 668 00:35:51,200 --> 00:35:52,160 ยังจะหนีอยู่ไหม 669 00:35:53,480 --> 00:35:54,760 ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ 670 00:35:54,840 --> 00:35:55,680 พี่กง 671 00:35:56,240 --> 00:35:57,360 ถ้าพี่คิดถึงผม 672 00:35:57,440 --> 00:35:58,880 โทรมาก็พอ 673 00:35:59,600 --> 00:36:00,720 ผมก็คิดถึงพี่เหมือนกัน 674 00:36:01,240 --> 00:36:02,920 ผมไม่ได้กลับไปหลายปีแล้ว 675 00:36:03,000 --> 00:36:04,880 งั้นคืนนี้นายก็กลับไปพบอาจารย์ปู่กับฉันสิ 676 00:36:07,600 --> 00:36:08,760 ได้สิ 677 00:36:08,840 --> 00:36:09,720 หลายปีมาแล้ว 678 00:36:10,440 --> 00:36:12,080 ไม่รู้สุขภาพอาจารย์ปู่เป็นยังไงบ้าง 679 00:36:13,560 --> 00:36:14,480 นายทำอะไรน่ะ 680 00:36:21,200 --> 00:36:22,760 หยุดได้แล้ว 681 00:36:23,560 --> 00:36:24,800 อาจารย์ปู่ต้องการตัวเป็นๆ 682 00:36:33,440 --> 00:36:34,560 นายคิดว่า 683 00:36:34,640 --> 00:36:36,320 แบบนี้จะหนีพ้นเหรอ 684 00:36:36,880 --> 00:36:37,720 ฝันไปเถอะ 685 00:36:42,120 --> 00:36:43,080 เอาตัวไป 686 00:36:47,960 --> 00:36:50,440 ความลับที่อาจารย์เถียนพยายามจะปกปิด 687 00:36:51,040 --> 00:36:52,800 สุดท้ายก็ปิดไม่อยู่ 688 00:36:53,440 --> 00:36:58,480 (ความคืบหน้าในการเปิดเผยความจริง สิบเปอร์เซ็นต์)