1
00:00:15,473 --> 00:00:20,437
‎ตอนเวลาประมาณตีสี่ ฉันได้รับโทรศัพท์

2
00:00:22,397 --> 00:00:24,107
‎เกิดอุบัติเหตุทางเรือ

3
00:00:24,107 --> 00:00:29,362
‎และเด็กๆ อยู่ที่
‎โรงพยาบาลบิวฟอร์ต เมโมเรียลกันเกือบครบ

4
00:00:29,362 --> 00:00:31,865
‎แต่พวกเขาหามัลลอรี่ไม่เจอ

5
00:00:35,285 --> 00:00:39,789
‎ผมได้รับโทรศัพท์
‎แม่ของมัลลอรี่โทรมา ร้องเสียงหลง

6
00:00:40,749 --> 00:00:43,209
‎สายที่ผมได้รับเช้านั้นมัน...

7
00:00:44,919 --> 00:00:48,381
‎มันคือสายที่ผมไม่อยากให้พ่อแม่คนไหนได้รับเลย

8
00:00:53,386 --> 00:00:55,055
‎ผมแค่บอกตัวเองว่า...

9
00:00:56,306 --> 00:00:57,682
‎นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง

10
00:00:57,682 --> 00:00:59,559
‎ไม่จริง เป็นไปไม่ได้

11
00:01:08,234 --> 00:01:11,571
‎ผมจดจ่ออยู่กับแค่การไปให้ถึงบิวฟอร์ต

12
00:01:12,280 --> 00:01:13,698
‎ผมคิดอะไรไม่ออกเลย

13
00:01:15,033 --> 00:01:17,952
‎เรายังไม่รู้เลยว่าต้องไปไหน

14
00:01:17,952 --> 00:01:19,621
‎เราแค่มุ่งหน้าไปทางบิวฟอร์ต

15
00:01:19,621 --> 00:01:22,999
‎ฉันไม่อยากไปที่โรงพยาบาล
‎เพราะฉันรู้ว่ามัลลอรี่ไม่ได้อยู่ที่นั่น

16
00:01:22,999 --> 00:01:28,296
‎เราจอดข้างทางแล้วก็นั่งคิดว่า
‎แล้วเราต้องไปที่ไหน

17
00:01:31,883 --> 00:01:35,678
‎ในที่สุดเราก็ได้ข้อมูลมาว่า
‎อุบัติเหตุเกิดขึ้นที่อาเชอร์สครีก

18
00:01:37,388 --> 00:01:40,683
‎ตอนที่เราไปถึงที่นั่น
‎มีฝ่ายบังคับใช้กฎหมายอยู่เต็มไปหมด

19
00:01:42,060 --> 00:01:44,521
‎แอนโทนี่ไม่ยอมไปโรงพยาบาล

20
00:01:44,521 --> 00:01:46,773
‎เจ้าหน้าที่รู้ว่าไหล่ของแอนโทนี่ผิดปกติ

21
00:01:46,773 --> 00:01:49,651
‎แต่แอนโทนี่ไม่ยอมไปจากที่นั่นเลย

22
00:01:49,651 --> 00:01:52,695
‎เพราะเขาบอกว่าจะไม่ยอมไปไหน
‎โดยที่ไม่มีมัลลอรี่

23
00:01:55,949 --> 00:01:59,619
‎ผมสวดภาวนา "พระเจ้า ลูก...
‎ลูกไม่เข้าใจพระองค์"

24
00:01:59,619 --> 00:02:03,873
‎และผมถาม "ทําไมต้องเป็นลูกของลูกด้วย"

25
00:02:06,501 --> 00:02:09,420
‎คุณจะพูดอะไรกับใครสักคนหนึ่ง ที่เดินมาหาคุณ

26
00:02:09,420 --> 00:02:10,880
‎ในขณะที่ลูกของคุณยังอยู่ดี

27
00:02:11,464 --> 00:02:13,758
‎แต่ลูกของพวกเขาหายไป หายไปเลย

28
00:02:15,051 --> 00:02:18,805
‎เขาปวดใจมาก แล้วก็รู้สึกผิดมาก

29
00:02:23,309 --> 00:02:25,436
‎เรานั่งอยู่ตรงตําแหน่งเดียวกันเลย

30
00:02:26,896 --> 00:02:29,232
‎ทําไมผมขึ้นจากน้ําได้ แต่เขาไม่ได้

31
00:02:29,858 --> 00:02:34,279
‎(Murdaugh Murders: คดีฉาวแดนใต้)

32
00:02:36,614 --> 00:02:39,409
‎พวกเขาพาทีมนักประดาน้ําเข้ามา

33
00:02:40,201 --> 00:02:42,745
‎และพยายามดําลงไปเพื่อตามหาเธอ

34
00:02:42,745 --> 00:02:44,789
‎แต่กระแสน้ําเชี่ยวมาก

35
00:02:44,789 --> 00:02:46,207
‎(5:30 น.
‎24 กุมภาพันธ์ 2019)

36
00:02:46,207 --> 00:02:52,213
‎ตอนนี้กระแสน้ําน่าจะพัดเธอไปไกลแล้ว

37
00:02:53,006 --> 00:02:55,216
‎ต้องโทรขอเฮลิคอปเตอร์ไหม

38
00:02:55,216 --> 00:02:57,135
‎หมอกหนาเกินไป

39
00:02:58,720 --> 00:03:02,807
{\an8}‎และฉันได้แต่นั่งรออยู่ที่นั่น

40
00:03:09,189 --> 00:03:12,358
‎ไมลีย์โทรมา เป็นการขับรถที่รู้สึกแย่มาก

41
00:03:13,401 --> 00:03:16,070
‎ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร หรือคิดอะไรด้วยซ้ํา

42
00:03:17,155 --> 00:03:18,698
{\an8}‎เราทําได้แค่สวดภาวนา

43
00:03:19,657 --> 00:03:21,951
{\an8}‎เราทําได้แค่สวดภาวนา และเราก็ทําอยู่แค่นั้น

44
00:03:23,953 --> 00:03:28,791
‎ตอนนั้นมีแค่ฉัน พอล กับคอนเนอร์ที่โรงพยาบาล

45
00:03:29,834 --> 00:03:33,254
‎คอนเนอร์แทบจะพูดไม่ได้เลย
‎เพราะที่กรามเขาบวมไปหมด

46
00:03:33,254 --> 00:03:34,881
‎เขามีแผลฉีกขนาดใหญ่

47
00:03:34,881 --> 00:03:37,008
‎และฉันเริ่มขวัญเสีย เรื่องมัลลอรี่

48
00:03:37,008 --> 00:03:40,011
‎ฉันถามคนนั้นคนนี้ ว่ามีความคืบหน้าบ้างไหม

49
00:03:40,011 --> 00:03:42,680
{\an8}‎คุณรู้อะไรไหม พวกเขาหาเธอเจอรึยัง

50
00:03:42,680 --> 00:03:44,891
{\an8}‎พยายามที่จะมีความหวัง เท่าที่จะมีได้

51
00:03:46,142 --> 00:03:49,854
‎ที่โรงพยาบาล
‎ฉันเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริง

52
00:03:52,232 --> 00:03:55,485
‎พยาบาลทุกคนเดินเข้าเดินออก
‎ถามคําถามมากมาย

53
00:03:55,485 --> 00:03:57,654
{\an8}‎และเรื่องเดียวที่ฉันคิดก็คือ

54
00:03:57,654 --> 00:04:00,240
{\an8}‎ตอนนั้นมีใครเจอมัลลอรี่รึยัง

55
00:04:01,074 --> 00:04:02,617
‎และฉันอยากให้แม่อยู่กับฉันด้วย

56
00:04:03,368 --> 00:04:06,579
‎ตอนที่ฉันไปถึง
‎พวกเขารีบพาฉันเข้าไปในห้อง

57
00:04:06,579 --> 00:04:11,167
{\an8}‎ตอนนั้นพวกเขากําลังจะเย็บแผลที่นิ้วให้เธอ
‎เพราะผิวหนังฉีก

58
00:04:11,167 --> 00:04:14,212
‎พยาบาลคนหนึ่ง เขายืนอยู่ในนั้น

59
00:04:14,212 --> 00:04:16,631
‎กําลังเปลี่ยนสายน้ําเกลือให้เธอและเขาบอกว่า

60
00:04:17,548 --> 00:04:21,636
‎"ที่จริงผมไม่ควรบอกคุณ
‎แต่พอลน่ะ เขาเมาจนขาดสติ

61
00:04:21,636 --> 00:04:25,098
‎และคุณต้องออกห่างจากเขาให้เร็วที่สุด"

62
00:04:26,057 --> 00:04:28,643
‎จากนั้น ตอนที่พยาบาลจะพามอร์แกนไปเอ็กซ์เรย์

63
00:04:28,643 --> 00:04:30,937
‎พยาบาลอีกคนเดินมาหาฉันแล้วพูดว่า

64
00:04:30,937 --> 00:04:35,900
‎"ในฐานะที่เป็นพยาบาลและแม่เหมือนกัน
‎คุณต้องกันให้เธออยู่ห่างๆ จากเขาซะ"

65
00:04:38,695 --> 00:04:40,822
‎ฉันไปถึงโรงพยาบาลได้แค่สิบนาที

66
00:04:40,822 --> 00:04:43,408
‎ก็ถูกสอบสวนโดยเจ้าหน้าที่พริตเชอร์

67
00:04:43,408 --> 00:04:46,327
‎เขาบอกว่า "ฉันต้องขอคําให้การหน่อย"

68
00:04:46,327 --> 00:04:49,080
‎ตอนนั้นแหละที่ฉันเริ่มเข้าใจจริงๆ แล้วว่า

69
00:04:49,080 --> 00:04:51,207
‎ตอนนี้มันคือการสืบสวนแล้ว

70
00:04:52,250 --> 00:04:56,004
‎ในเวลาไม่นาน อเล็กซ์ เมอร์ดอห์
‎กับแรนดอล์ฟ ปู่ของพอล

71
00:04:56,004 --> 00:04:57,130
‎ก็มาถึงอีกกลุ่ม

72
00:04:58,381 --> 00:05:02,427
‎คนที่เป็นที่นับหน้าถือตาในแฮมป์ตันเคาน์ตี้

73
00:05:03,094 --> 00:05:06,931
‎ฉันคิดแน่นอนว่าพวกเขาจะโกหก เล่นไม่ซื่อ
‎และจะพยายามปกปิด

74
00:05:08,266 --> 00:05:10,310
‎พอลเมาจนคุมตัวเองไม่อยู่

75
00:05:10,310 --> 00:05:13,646
‎เราอยู่ห่างไปไม่ไกล
‎และฉันได้ยินคุณแรนดอล์ฟกับอเล็กซ์

76
00:05:13,646 --> 00:05:18,860
‎จําได้ว่าแรนดอล์ฟ เมอร์ดอห์พูดว่า
‎"ไม่ได้ สัมภาษณ์เขาตอนนี้ไม่ได้"

77
00:05:18,860 --> 00:05:20,778
‎"เขาเมายิ่งกว่าหมาอีก"

78
00:05:23,740 --> 00:05:25,408
‎คอนเนอร์โทรมา บอกว่า

79
00:05:25,408 --> 00:05:29,495
‎"พ่อ เราเกิดอุบัติเหตุ มัลลอรี่หายตัวไป"

80
00:05:29,495 --> 00:05:33,541
‎โทรศัพท์ผมดังขึ้นอีกครั้ง
‎ปลายสายคืออเล็กซ์ เมอร์ดอห์

81
00:05:34,542 --> 00:05:39,714
{\an8}‎และเขาเริ่มบอกผมกับคริสทีนว่า
‎คอนเนอร์เป็นคนขับเรือ

82
00:05:40,256 --> 00:05:44,093
‎เขาห่วงว่าเหตุสลดไม่ได้มีแค่เรื่องเดียว
‎แต่มีสองเรื่อง

83
00:05:44,093 --> 00:05:47,472
‎แล้วเขาก็เริ่มบอกเราว่าไม่ต้องกังวลใจไป

84
00:05:47,472 --> 00:05:51,142
‎เขาจะดูแลคอนเนอร์ให้เอง
‎"ไม่ต้องห่วง ทางเราจะดูแลคอนเนอร์เอง"

85
00:05:52,018 --> 00:05:55,646
‎จําได้ว่าตอนที่พวกเขาพาผมออกมาจากห้อง
‎เพื่อไปทําซีทีสแกนที่คาง

86
00:05:55,646 --> 00:05:58,024
‎อเล็กซ์มากระซิบข้างหูผมว่า

87
00:05:58,024 --> 00:06:00,568
‎"เงียบๆ ไว้ ฉันจัดการเอง ไม่ต้องพูดอะไรนะ"

88
00:06:02,487 --> 00:06:06,032
{\an8}‎แบบนั้นมันเหมือนจะบอกเป็นนัยว่า
‎คนที่ขับเรือคือผม

89
00:06:06,783 --> 00:06:11,079
‎ตอนที่เราไปถึงโรงพยาบาล
‎ฉันพยายามจะไปหาลูก

90
00:06:11,079 --> 00:06:14,123
‎และเขาก็เบรกเราไว้กลางทาง

91
00:06:14,123 --> 00:06:17,877
‎แรนดอล์ฟกับอเล็กซ์
‎กําลังคุยกับฝ่ายบังคับใช้กฎหมาย

92
00:06:17,877 --> 00:06:20,755
‎แล้วพวกเขาก็เข้ามาในห้องของคอนเนอร์
‎และเขาก็พูดว่า

93
00:06:20,755 --> 00:06:24,008
‎- "เธอถูก... ระบุชื่อว่าเป็นคนขับเรือ"
‎- ถูกระบุชื่อว่าเป็นคนขับเรือ

94
00:06:24,008 --> 00:06:27,178
‎ตอนที่ฉันรับการผ่าตัดที่มืออยู่

95
00:06:27,178 --> 00:06:30,848
‎แรนดอล์ฟก็เข้ามา เขาจ้องฉัน

96
00:06:30,848 --> 00:06:32,183
‎เราได้ยินเสียงเคาะประตู

97
00:06:32,183 --> 00:06:36,229
‎อเล็กซ์ เมอร์ดอห์
‎ใช้นิ้วเคาะกระจกที่ประตู และพูดว่า

98
00:06:36,229 --> 00:06:38,815
‎"ขอเข้าไปหน่อย ฉันเป็นตัวแทนเธอ"

99
00:06:39,607 --> 00:06:42,360
‎ก่อนที่ฉันจะไปถึงด้วยซ้ํา
‎อเล็กซ์หันมาและพูดว่า

100
00:06:42,360 --> 00:06:46,406
‎เขาเป็นตัวแทนและทําหน้าที่ผู้ปกครองให้มอร์แกน

101
00:06:46,406 --> 00:06:48,574
‎ฉันมองหัวหน้าพยาบาลและพูดว่า

102
00:06:48,574 --> 00:06:50,952
‎"คุณคะ อย่าให้ผู้ชายคนนั้นเข้ามานะคะ"

103
00:06:54,330 --> 00:06:57,417
‎คุณแรนดอล์ฟมาคุยกับฉัน ฉันถามไปว่า

104
00:06:57,417 --> 00:07:01,295
‎"มีข่าวเรื่องมัลลอรี่บ้างไหม ว่าเขาอยู่ไหน"

105
00:07:01,295 --> 00:07:02,755
‎"เจออะไรบ้างไหม"

106
00:07:02,755 --> 00:07:07,343
‎และเขาพูดว่า "คุณพูดถึงใคร"

107
00:07:07,343 --> 00:07:11,305
‎ฉันบอก "มัลลอรี่ บีชไง คุณแรนดอล์ฟ มัลลอรี่"

108
00:07:11,305 --> 00:07:16,769
‎และเขาบอกว่า "อ๋อ ผมแน่ใจทีเดียวว่า
‎เราต่างก็รู้ว่าผลจะออกมายังไง"

109
00:07:18,438 --> 00:07:21,482
‎ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าเขาพูดแบบนั้น

110
00:07:24,152 --> 00:07:25,069
‎(6 ชม.หลังอุบัติเหตุ)

111
00:07:25,069 --> 00:07:27,071
‎ยังไม่มีผู้ใดพบเห็นมัลลอรี่ บีช วัย 19 ปี

112
00:07:27,071 --> 00:07:29,615
‎ตั้งแต่เกิดเหตุเรือที่เธอและเพื่อนอีกห้าคนนั่งมา

113
00:07:29,615 --> 00:07:33,619
‎ชนเข้ากับตอม่อสะพานในอาร์เชอร์สครีก
‎เมื่อเวลาตีสองของวันอาทิตย์

114
00:07:33,619 --> 00:07:36,164
‎ทีมกู้ภัยจากบิวฟอร์ตเคาน์ตี้และแพร์ริสไอส์แลนด์

115
00:07:36,164 --> 00:07:38,833
‎ปูพรมค้นหาใต้น้ําและบริเวณใกล้เคียง

116
00:07:38,833 --> 00:07:40,418
‎ผมเปิดคอมพิวเตอร์

117
00:07:40,418 --> 00:07:42,837
{\an8}‎และสิ่งแรกที่เห็นคือ

118
00:07:42,837 --> 00:07:45,756
{\an8}‎ให้ตาย มีเด็กสาวที่แฮมป์ตันเคาน์ตี้หายตัวไป

119
00:07:47,008 --> 00:07:50,803
‎แล้วพอเราได้รู้ว่า
‎ตระกูลเมอร์ดอห์มีส่วนเกี่ยวข้อง

120
00:07:51,929 --> 00:07:54,015
‎พวกเราแบบ "เอาแล้ว"

121
00:07:54,015 --> 00:07:56,225
‎(แฮมป์ตัน)

122
00:07:57,977 --> 00:08:00,563
‎ผมได้ข่าวในเช้าวันถัดไป ที่โบสถ์

123
00:08:00,563 --> 00:08:03,065
‎มัลลอรี่เป็นลูกศิษย์ของผม

124
00:08:03,065 --> 00:08:05,902
‎เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมาก

125
00:08:05,902 --> 00:08:11,657
{\an8}‎แล้วพอลเป็นคนขับเรือในตอนที่เมาหนัก
‎ทําให้ความตึงเครียดทวีคูณ

126
00:08:11,657 --> 00:08:16,746
‎คนส่วนใหญ่ได้ยินมาว่า
‎อาจมีการตั้งคําถามว่าใครเป็นคนขับเรือ

127
00:08:19,582 --> 00:08:23,002
‎หลังออกจากโรงพยาบาล ฉันก็ไปที่สะพาน

128
00:08:23,002 --> 00:08:25,004
‎ทีมค้นหามารวมตัวกัน

129
00:08:25,004 --> 00:08:27,924
‎ทุกครั้งที่นักประดาน้ําโผล่ขึ้นมา
‎ใจฉันเหมือนจะหยุดเต้น

130
00:08:27,924 --> 00:08:31,344
‎แล้วพอพวกเขาบอกว่า ไม่เจออะไร
‎ใจฉันก็ปวดไปหมด

131
00:08:31,344 --> 00:08:33,221
‎แล้วพวกเขาก็ย้ายไปค้นหาอีกจุด

132
00:08:37,934 --> 00:08:39,310
{\an8}‎(การค้นหาผู้พลัดตกเรือดําเนินต่อไป)

133
00:08:39,310 --> 00:08:42,563
{\an8}‎ฉันไปหาแอนโทนี่กับพ่อแม่ของเขา

134
00:08:42,563 --> 00:08:44,941
‎แต่เขาก็ยังไม่ยอมไปจากท่าน้ํา

135
00:08:44,941 --> 00:08:45,900
{\an8}‎(แอนโทนี่ คุก)

136
00:08:45,900 --> 00:08:49,695
{\an8}‎ผมเริ่มจะออกไปจากที่นั่นยากขึ้นทุกที

137
00:08:52,657 --> 00:08:55,368
{\an8}‎ผมอยู่ที่นั่นทั้งวัน

138
00:08:55,368 --> 00:08:57,620
{\an8}‎เขาไม่อยากกลับ เขาอยากอยู่ตรงนั้น

139
00:08:58,412 --> 00:09:00,873
‎ทุกวัน แอนโทนี่จะไปที่แม่น้ํา

140
00:09:01,374 --> 00:09:03,876
‎เขาจะพูดกับเธอและสวดภาวนา และ...

141
00:09:04,961 --> 00:09:08,214
‎วันนั้น ฉันได้ยินเขาบอกเพื่อนคนหนึ่งว่า

142
00:09:08,214 --> 00:09:10,758
‎"ฉันไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป

143
00:09:11,384 --> 00:09:15,638
‎แต่ถ้าเธอเดินขึ้นมาจากน้ําตอนนี้

144
00:09:15,638 --> 00:09:17,598
‎ฉันจะแต่งงานกับเธอวันนี้เลย"

145
00:09:18,099 --> 00:09:20,101
‎"ฉันจะพาเธอไปและแต่งกับเธอตอนนี้เลย"

146
00:09:22,436 --> 00:09:25,731
‎เราไปถึงที่สะพาน และฉันจําได้ว่าเห็นพ่อแม่เธอ

147
00:09:25,731 --> 00:09:28,609
‎และมันก็... เรื่องทุกอย่างมันวนกลับมาอีก

148
00:09:28,609 --> 00:09:31,988
‎มันเหมือนเป็นการตอกย้ําความจริง

149
00:09:31,988 --> 00:09:33,739
‎ทุกครั้งที่เราต้องเผชิญหน้ากับมัน

150
00:09:35,199 --> 00:09:38,244
‎ไมลีย์เป็นเพื่อนสนิทกับมัลลอรี่มาตั้งแต่อนุบาล

151
00:09:38,244 --> 00:09:43,291
{\an8}‎ที่ผมทําได้ก็แค่ โอบเธอไว้
‎กอดเธอ แล้วก็ร้องไห้

152
00:09:44,792 --> 00:09:49,088
‎ฉันจะไม่มีวันลืมภาพไมลีย์ร้องไห้ให้มัลลอรี่

153
00:09:50,172 --> 00:09:54,594
‎เราโตมากับใครสักคน
‎และมีสายใยถึงกันอย่างที่ไมลีย์กับมัลลอรี่มี

154
00:09:55,553 --> 00:09:58,598
‎เสียงของเธอฟังดูเหมือน
‎กําลังอ้อนวอนพระเจ้าให้ช่วยมัลลอรี่

155
00:09:59,765 --> 00:10:01,100
{\an8}‎(การค้นหาผู้ผลัดตกเรือ
‎บิวฟอร์ตเคาน์ตี้)

156
00:10:01,100 --> 00:10:03,227
{\an8}‎มีเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย

157
00:10:03,227 --> 00:10:07,523
{\an8}‎คอยปิดกั้นจุดที่เรือจอดอยู่
‎และจุดที่ทีมประดาน้ําวางอุปกรณ์

158
00:10:07,523 --> 00:10:08,608
{\an8}‎(ปิดพื้นที่ ห้ามเข้า)

159
00:10:09,191 --> 00:10:11,068
{\an8}‎แต่ฉันก็ขอเขาว่า

160
00:10:11,068 --> 00:10:15,948
‎"ฉันแค่อยากลงไปเห็น ไปดูที่เกิดเหตุ"

161
00:10:15,948 --> 00:10:19,869
‎ฉันแค่อยากเห็นเรือ อยากเห็นจุดที่เกิดอุบัติเหตุ

162
00:10:19,869 --> 00:10:21,203
‎(ระวัง)

163
00:10:21,203 --> 00:10:23,039
‎และเขาบอกว่าให้เข้าไปไม่ได้

164
00:10:23,039 --> 00:10:26,626
‎บอกว่าเขาได้รับคําสั่งเคร่งครัด
‎ว่าห้ามไม่ให้ใครผ่านเข้าไป

165
00:10:27,418 --> 00:10:29,712
‎แล้วหลังจากนั้นไม่นาน

166
00:10:29,712 --> 00:10:34,342
‎ฉันก็เห็นคุณแรนดอล์ฟ เมอร์ดอห์
‎กับแม็กกี้ เมอร์ดอห์ สองคน

167
00:10:34,342 --> 00:10:37,428
‎ลงไปยังบริเวณที่เป็นจุดเกิดเหตุ

168
00:10:40,848 --> 00:10:43,851
‎ทําไมอนุญาตให้สองคนนั้นเข้าไปล่ะ

169
00:10:44,685 --> 00:10:48,356
‎คนที่ทุกคนตามหาอยู่คือลูกสาวฉันแท้ๆ

170
00:10:50,066 --> 00:10:52,818
‎ตอนนั้นแหละที่ฉันเริ่มรู้ตัวว่าพวกเมอร์ดอห์

171
00:10:52,818 --> 00:10:55,529
‎ห่วงเรื่องการปกปิด

172
00:10:55,529 --> 00:10:58,032
‎มากกว่าจะตามหามัลลอรี่

173
00:10:58,866 --> 00:11:02,411
‎ก็ไม่แปลกใจ ไม่แปลกใจเลย

174
00:11:02,411 --> 00:11:06,082
‎แอนโทนี่อยากอยู่ใกล้ๆ
‎กับจุดที่มัลลอรี่ตกลงไปในน้ํา

175
00:11:06,082 --> 00:11:07,833
‎แต่เจ้าหน้าที่ก็ไม่อนุญาตเหมือนกัน

176
00:11:07,833 --> 00:11:10,753
‎จอห์น มาร์วิน น้องของอเล็กซ์
‎ลากเรือออกไปจากตรงนั้น

177
00:11:11,837 --> 00:11:14,215
‎ตอนนั้นเราไม่รู้หรอก แต่ว่า...

178
00:11:15,424 --> 00:11:17,677
‎ไม่ควรทํา มันเป็นที่เกิดเหตุอาชญากรรม

179
00:11:20,388 --> 00:11:22,515
‎(72 ชม.หลังอุบัติเหตุ)

180
00:11:22,515 --> 00:11:26,394
{\an8}‎การค้นหาผ่านมาสามวัน
‎ยังไม่มีร่องรอยของเด็กวัยรุ่นที่พลัดตกเรือ

181
00:11:26,394 --> 00:11:30,106
{\an8}‎กรมทรัพยากรทางธรรมชาติ
‎ยังส่งเรือลาดตระเวนประมาณเก้าถึง 12 ลํา

182
00:11:30,106 --> 00:11:32,316
{\an8}‎ทีมนักประดาน้ํา และแม้กระทั่งเฮลิคอปเตอร์

183
00:11:33,067 --> 00:11:35,903
{\an8}‎แน่นอนครับ เส้นเวลาตอนนี้ยิ่งวิกฤตกว่าเดิม

184
00:11:35,903 --> 00:11:38,948
{\an8}‎ในการปฏิบัติการค้นหากู้ภัยและเรื่องอื่นๆ

185
00:11:38,948 --> 00:11:41,742
{\an8}‎ถ้ามีคนตกน้ําในช่วงเวลานี้ของปี

186
00:11:41,742 --> 00:11:44,453
{\an8}‎แน่นอนว่ายิ่งหาเจอเร็วยิ่งดี ดีกว่า...

187
00:11:44,453 --> 00:11:48,249
{\an8}‎ปลัดของบิวฟอร์ตเคาน์ตี้ลงความเห็นว่า
‎คนที่ขับเรือต้องเป็นคนใดคนหนึ่ง

188
00:11:48,249 --> 00:11:50,376
{\an8}‎ไม่พอล เมอร์ดอห์ ก็คอนเนอร์ คุก

189
00:11:51,377 --> 00:11:55,631
{\an8}‎ไพ่ใบสุดท้ายของอเล็กซ์
‎คือใส่ความลูกผม ไม่ใช่ลูกตัวเอง

190
00:11:56,757 --> 00:11:59,468
‎น่าตกใจมาก แทบจะเชื่อไม่ลง

191
00:11:59,969 --> 00:12:01,762
‎พวกเราโตมากับครอบครัวเมอร์ดอห์

192
00:12:01,762 --> 00:12:03,848
‎ผมกับจอห์น มาร์วิน เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

193
00:12:03,848 --> 00:12:05,891
‎มาร์ตี้กับอเล็กซ์เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

194
00:12:05,891 --> 00:12:07,727
‎เราเคยเล่นกีฬาด้วยกัน

195
00:12:07,727 --> 00:12:12,022
‎พอเราจบชั้นม.ปลาย อเล็กซ์ไปทาง ผมก็ไปทาง

196
00:12:12,022 --> 00:12:14,483
‎เราเหมือนว่าห่างกันไป

197
00:12:15,359 --> 00:12:18,195
‎หลังเกิดอุบัติเหตุได้สามคืน
‎ผมได้รับโทรศัพท์จากอเล็กซ์

198
00:12:19,196 --> 00:12:22,491
‎และเขาพูดว่า "มาร์ตี้ เราต้องมานั่งคุยกัน"

199
00:12:23,784 --> 00:12:27,329
‎ตอนที่ผมไปถึง มันก็มืดแล้ว
‎ที่ลานจอดไม่มีรถคันอื่นอยู่เลย

200
00:12:28,205 --> 00:12:30,624
‎ผมลงจากรถ เขาลงจากรถ

201
00:12:30,624 --> 00:12:33,836
‎เขาควักมือถือออกมาจากกระเป๋า

202
00:12:33,836 --> 00:12:37,923
‎แล้วก็ปิดเครื่อง วางไว้ในรถ แล้วบอกกับผมว่า

203
00:12:37,923 --> 00:12:40,468
‎"ฉันอยากให้รู้ไว้ว่า ฉันไม่ได้อัดเสียงนาย"

204
00:12:41,469 --> 00:12:44,638
‎พอเราเข้าไปข้างใน
‎เขาพูดว่า "เลือกห้องเลย มาร์ตี้"

205
00:12:46,182 --> 00:12:47,558
‎ผมถาม "หมายความว่าไง อเล็กซ์"

206
00:12:47,558 --> 00:12:51,312
‎เขาบอก "ฉันอยากให้แน่ใจ
‎ว่านายไม่รู้สึกว่าเราวางกับดักอะไรไว้"

207
00:12:51,312 --> 00:12:53,898
‎"ว่านายไม่รู้สึกว่าถูกอัดเสียงหรืออัดคลิป"

208
00:12:54,648 --> 00:12:57,318
‎แต่ในจังหวะนั้นผมบอกกับตัวเองเลยว่า

209
00:12:58,903 --> 00:13:01,113
‎"ฉันติดกับครั้งใหญ่แล้ว"

210
00:13:01,906 --> 00:13:04,241
‎เขานั่งอยู่ที่โต๊ะ แล้วพูดว่า

211
00:13:04,241 --> 00:13:07,161
‎"ฉันอยากรู้ว่าพวกนายมีจุดยืนยังไง"

212
00:13:07,161 --> 00:13:09,580
‎"ฉันเศร้าไม่ออกด้วยซ้ําที่สูญเสียมัลลอรี่

213
00:13:09,580 --> 00:13:12,541
‎เพราะมัวแต่กังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับลูกฉัน"

214
00:13:14,293 --> 00:13:17,671
‎ผมบอกว่า "อเล็กซ์ ในหัวฉันไม่มีเรื่องอื่นเลย
‎นอกจากการสูญเสียเด็กคนนั้น"

215
00:13:17,671 --> 00:13:19,465
‎เขาอยากให้แน่ใจว่า...

216
00:13:22,092 --> 00:13:24,637
‎ปิดปากทุกคนได้ ในคืนนั้น

217
00:13:25,304 --> 00:13:29,391
‎ผมเคยได้ยินมาตลอด
‎ว่าพวกเมอร์ดอห์ทําให้ใครสักคนหายไปได้

218
00:13:31,477 --> 00:13:35,856
‎คอนเนอร์มาหาผม ขอให้ผมนั่งลง ร้องไห้

219
00:13:35,856 --> 00:13:39,109
‎เขาถามผมว่า
‎"พ่อ พวกนั้นจะพยายามฆ่าผมไหม"

220
00:13:42,029 --> 00:13:44,323
‎(5 วันหลังอุบัติเหตุ)

221
00:13:46,867 --> 00:13:50,079
‎ไม่มีผู้ใดพบเห็นมัลลอรี่ บีชวัย 19 ปี
‎ตั้งแต่เช้าวันอาทิตย์

222
00:13:50,079 --> 00:13:54,542
‎เจ้าหน้าที่กล่าวว่า แม้จะผ่านไปห้าวันแล้ว
‎พวกเขาก็ยังถือว่านี่เป็นภารกิจช่วยเหลือ

223
00:13:57,127 --> 00:14:02,508
‎ฉันกลัวอยู่ในใจลึกๆ ตลอดระยะเวลาที่...

224
00:14:03,175 --> 00:14:04,927
‎ที่มีบางอย่าง...

225
00:14:06,554 --> 00:14:07,888
‎ไม่ชอบมาพากล

226
00:14:07,888 --> 00:14:10,140
‎มีหลายครั้งที่ฉันคิดว่า

227
00:14:10,140 --> 00:14:13,060
‎"ทําไมพวกเขาไม่ทําแบบนี้"
‎"ทําไมพวกเขาไม่ทําแบบนั้น"

228
00:14:13,060 --> 00:14:17,022
‎ฉันยังไม่เข้าใจด้วยซ้ํา พวกเขา...
‎พวกเขาได้ปิงไปที่นาฬิกาเธอไหม

229
00:14:17,022 --> 00:14:18,315
‎เธอใช้แอปเปิลวอทช์

230
00:14:18,983 --> 00:14:23,362
‎ควรมีใครลองวิธีนั้นก่อนหน้านี้ตั้งนาน และ...

231
00:14:23,362 --> 00:14:26,907
‎- เช้าวันเกิดเหตุเลย
‎- ควรจะใช้วิธีนั้นทันที

232
00:14:26,907 --> 00:14:29,285
‎บ้านเมอร์ดอห์ไม่อยากให้หาเธอพบ

233
00:14:29,285 --> 00:14:32,288
{\an8}‎เพราะถ้าหาไม่พบ ก็ไม่ถือเป็นอาชญากรรม

234
00:14:36,000 --> 00:14:39,587
‎ฉันมองดูเฮลิคอปเตอร์
‎แล้วก็สวดภาวนา สวดภาวนา และ...

235
00:14:39,587 --> 00:14:42,172
‎ฉันได้ยินเสียงใครสักคนขึ้นมาที่เบาะหลัง

236
00:14:43,340 --> 00:14:45,718
‎ฉันก็เลยหันไป ปรากฏว่าเป็นแม็กกี้

237
00:14:45,718 --> 00:14:47,428
‎จากนั้นเขาก็พูดกับฉันว่า

238
00:14:48,012 --> 00:14:50,848
‎"เบเวอร์ลี่ ถ้าพวกเขาหาเธอไม่เจอเลยล่ะ"

239
00:14:50,848 --> 00:14:54,727
‎แล้วในหัวฉันก็คิดไปต่างๆ นานา

240
00:14:54,727 --> 00:14:57,688
‎ถ้าเราหาตัวเด็กคนนั้นไม่เจอเลย

241
00:14:58,981 --> 00:15:02,735
‎ในใจลึกๆ ฉันคงคิดว่า "พวกนี้ทําอะไรลงไป"

242
00:15:12,953 --> 00:15:15,205
‎(7 วันหลังอุบัติเหตุ)

243
00:15:15,205 --> 00:15:19,960
‎เราไปที่โบสถ์
‎กับพ่อของมัลลอรี่ กับทั้งครอบครัวเธอ

244
00:15:20,961 --> 00:15:23,964
‎แล้วเราก็จะไปที่สะพาน และ...

245
00:15:25,883 --> 00:15:28,552
‎ฉันจําได้ว่ามีคนคนหนึ่งขับรถกระบะผ่านมา

246
00:15:28,552 --> 00:15:31,055
‎เขาพูดว่า "หาเจอแล้วนะ"

247
00:15:32,598 --> 00:15:34,266
‎หัวใจฉันหล่นวูบ

248
00:15:35,434 --> 00:15:38,312
‎คนอื่นๆ กําลังกลับกันแล้ว

249
00:15:38,812 --> 00:15:41,690
‎ส่วนฉันสติแตก คิดว่า "นี่ไม่ใช่เรื่องจริง"

250
00:15:43,901 --> 00:15:46,111
‎เก้าหนึ่งหนึ่ง มีเหตุด่วนที่ไหนคะ

251
00:15:46,654 --> 00:15:48,280
‎ผมเคนนี่ แคมป์เบลล์

252
00:15:48,280 --> 00:15:51,867
‎เราอยู่ทีมค้นหากู้ภัย

253
00:15:52,368 --> 00:15:53,827
‎เราคิดว่าเราเจอเธอแล้ว

254
00:15:55,579 --> 00:15:56,830
‎โลกของผมพังทลาย

255
00:16:00,751 --> 00:16:05,506
‎ความรู้สึกตอนนั้นคือ ผิดหวัง ใจสลาย

256
00:16:05,506 --> 00:16:08,133
‎ฉันขึ้นรถ และขับกลับบ้าน

257
00:16:08,884 --> 00:16:11,512
‎และร้องไห้ในอ้อมแขนของพ่อ

258
00:16:13,055 --> 00:16:13,889
‎โทษที

259
00:16:23,440 --> 00:16:25,526
‎ผมดีใจที่พวกเขาพบเธอแล้ว

260
00:16:26,068 --> 00:16:29,530
‎และผมก็เสียใจมากที่เธอจากไปแล้ว

261
00:16:31,031 --> 00:16:34,702
‎แต่พอได้รู้ว่าพวกเขาพบเธอแล้ว
‎ทางครอบครัวจะได้ไม่ค้างคาใจ

262
00:16:35,202 --> 00:16:39,623
‎ตอนนั้นผมเริ่มบอก
‎ให้ตัวเองเข้าใจแล้วล่ะ ว่าบางที...

263
00:16:39,623 --> 00:16:41,041
‎ว่าเธอน่าจะจากไปแล้ว

264
00:16:44,086 --> 00:16:45,754
‎เขาเข้าไปในห้องตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ํา

265
00:16:45,754 --> 00:16:48,841
‎ฉันก็เลยนอนที่ห้องนั่งเล่นเป็นเพื่อนเขา

266
00:16:50,843 --> 00:16:55,639
‎แล้วเขาก็จะสะดุ้งตื่นมาร้องลั่น
‎หรือคิดว่าตัวเองอยู่ในน้ํา

267
00:16:55,639 --> 00:16:59,852
‎เขายอมแลกทุกอย่าง เพื่อปกป้องเธอ

268
00:16:59,852 --> 00:17:01,645
‎(แก๊งเพื่อนสาว)

269
00:17:01,645 --> 00:17:05,315
‎ทําไมต้องเป็นคนที่ฉันสนิทที่สุดด้วย

270
00:17:07,151 --> 00:17:10,154
‎คนคนเดียวที่ทําอะไรร่วมกันมาทุกอย่าง

271
00:17:12,990 --> 00:17:15,034
‎คนที่สะอาดบริสุทธิ์ที่สุด

272
00:17:16,452 --> 00:17:19,371
‎ฉันคิดว่าเธอน่าจะ ดีเกินไปสําหรับโลกใบนี้

273
00:17:25,377 --> 00:17:26,295
‎มัน...

274
00:17:28,505 --> 00:17:31,050
‎มันชัดเลย ว่าเธอไม่อยู่แล้ว

275
00:17:36,013 --> 00:17:37,181
{\an8}‎(ร่วมไว้อาลัยมัลลอรี่ บีช)

276
00:17:37,181 --> 00:17:42,061
{\an8}‎ที่งานศพเธอ มีคนยืนต่อแถวยาวไปถึงลานจอดรถ

277
00:17:42,061 --> 00:17:44,188
{\an8}‎ผู้คนรอเข้างาน

278
00:17:44,188 --> 00:17:49,485
{\an8}‎ทุกคนมอบความรักมาให้ล้นหลาม
‎บางคนฉันไม่เคยเจอมาก่อนด้วยซ้ํา

279
00:17:50,736 --> 00:17:55,908
‎น่าทึ่งมาก ที่มีคนมากขนาดนี้ห่วงใยเธอ

280
00:17:58,577 --> 00:18:01,121
‎วิญญาณของเธอไปอยู่กับพระเจ้าแล้ว

281
00:18:03,373 --> 00:18:07,795
‎และผมรู้ว่าสักวัน เราจะได้อยู่พร้อมหน้ากันอีก

282
00:18:07,795 --> 00:18:12,216
‎แฮปปี้เบิร์ธเดย์ คุณหมีใจดี

283
00:18:12,216 --> 00:18:15,677
‎แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู

284
00:18:15,677 --> 00:18:20,349
‎แต่เราอยากเห็นความยุติธรรมของโลกนี้

285
00:18:21,683 --> 00:18:23,477
‎เพราะพวกเราไม่มีใครอยู่เหนือกฎหมาย

286
00:18:24,061 --> 00:18:27,564
‎ฉันอยากจะแน่ใจว่า จะไม่มีการปกปิดเรื่องนี้

287
00:18:28,357 --> 00:18:29,691
‎และความยุติธรรมจะบังเกิด

288
00:18:31,276 --> 00:18:34,738
‎ตลอดชีวิตที่โตมาในแฮมป์ตันเคาน์ตี้
‎คุ้นชินกับตระกูลเมอร์ดอห์

289
00:18:35,364 --> 00:18:37,491
‎พวกเขาคิดว่าตัวเองอยู่เหนือกฎหมาย

290
00:18:37,491 --> 00:18:43,747
‎เพื่อนฉันก็เลยแนะนําให้เราไปหามาร์ค ทินสลีย์

291
00:18:45,374 --> 00:18:48,001
‎เรเน่เชื่อว่าครอบครัวเมอร์ดอห์

292
00:18:48,001 --> 00:18:50,963
‎จะชนะคดีได้แบบลอยลํา

293
00:18:51,463 --> 00:18:55,467
{\an8}‎นั่นคือสิ่งที่กระตุ้นให้เธอโทรหาผม

294
00:18:57,678 --> 00:18:59,930
{\an8}‎มีการสืบสวนอย่างต่อเนื่อง

295
00:19:00,556 --> 00:19:03,100
{\an8}‎ไม่มีใครให้ข้อมูลกับทางครอบครัว

296
00:19:03,100 --> 00:19:05,561
{\an8}‎(อยู่ระหว่างสืบสวนอุบัติเหตุ
‎อยู่ระหว่างรอตั้งข้อกล่าวหา)

297
00:19:06,436 --> 00:19:08,897
‎สิ่งเดียวที่ผมรู้คือเด็กผู้หญิงคนหนึ่งถูกฆ่า

298
00:19:08,897 --> 00:19:13,360
‎มีหลายคนบาดเจ็บ และมันก็เลวร้ายมาก

299
00:19:15,070 --> 00:19:17,739
‎ผมเองก็มีลูกสาว รุ่นราวคราวเดียวกัน

300
00:19:17,739 --> 00:19:21,618
‎ผมจําได้ว่าตัวผมสงสารครอบครัวนี้แค่ไหน

301
00:19:22,786 --> 00:19:24,830
‎ผมอาศัยอยู่ในเขตที่ติดกับแฮมป์ตัน

302
00:19:24,830 --> 00:19:27,124
‎เป็นเวลา 21 ปี

303
00:19:28,584 --> 00:19:30,043
‎ทุกคนรู้จักกัน

304
00:19:30,043 --> 00:19:35,174
‎ผมรู้จักอเล็กซ์
‎และคนที่สํานักงานกฎหมายนั้นมานานกว่า 20 ปี

305
00:19:36,508 --> 00:19:40,137
‎เรากําลังรับมือกับคนที่เก่งที่สุด หัวรุนแรงที่สุด

306
00:19:40,637 --> 00:19:44,057
‎และเราต้องเตรียมพร้อมไว้ตลอดเวลา

307
00:19:44,057 --> 00:19:48,353
‎สิ่งหนึ่งที่ผมทําคือการเริ่มสืบเรื่องนี้

308
00:19:48,353 --> 00:19:50,439
‎เพื่อหาคําตอบว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

309
00:19:50,439 --> 00:19:53,650
‎เพื่อพิสูจน์ให้กระจ่างว่าพอลเป็นคนขับ

310
00:19:53,650 --> 00:19:54,818
‎(12 องศาเซลเซียส)

311
00:19:54,818 --> 00:19:56,153
‎(23 ก.พ. 2019
‎คืนวันเกิดเหตุ)

312
00:19:56,153 --> 00:19:58,947
‎วันที่ 23 กุมภาพันธ์ นั่นคือคืนงานเลี้ยง

313
00:19:58,947 --> 00:20:02,117
‎พอลกับมอร์แกน แอนโทนี่ มัลลอรี่

314
00:20:02,117 --> 00:20:04,578
‎คอนเนอร์ คุก และไมลีย์ อัลท์แมน

315
00:20:04,578 --> 00:20:07,247
‎พอลไปร้านสะดวกซื้อพาร์คเกอร์ส

316
00:20:07,247 --> 00:20:10,834
‎ที่นั่น เขาซื้อแอลกอฮอล์มูลค่าห้าสิบดอลลาร์

317
00:20:11,418 --> 00:20:14,755
‎พอลสูง 170 ซม. หนัก 67 กิโล

318
00:20:14,755 --> 00:20:19,092
‎เขาใช้ใบขับขี่ของบัสเตอร์
‎เพราะอายุเขายังไม่ถึง

319
00:20:19,593 --> 00:20:23,222
‎แคชเชียร์สแกนใบขับขี่
‎เครื่องส่งเสียงปิ๊บว่าผ่าน

320
00:20:23,222 --> 00:20:25,182
‎เขาซื้อเหล้ามา

321
00:20:29,394 --> 00:20:33,106
‎พอลรู้ว่าคืนนั้นจะมีการตั้งด่าน

322
00:20:33,106 --> 00:20:36,193
‎นั่นคือสาเหตุที่เขาอยากไปทางเรือ

323
00:20:36,193 --> 00:20:40,781
‎พวกเขาไปที่บ้านริมน้ํา เอาเรือออก แล้วเริ่มดื่ม

324
00:20:42,199 --> 00:20:45,244
‎พอลใช้กรวยกรอกเบียร์
‎แนเชอรอลไลท์หกกระป๋องลงคอ

325
00:20:45,953 --> 00:20:48,747
‎พวกเขาขึ้นเรือ
‎มุ่งหน้าไปงานเลี้ยงหอยนางรมเผา

326
00:20:51,166 --> 00:20:53,001
‎พวกเขาลงจากเรือ และเข้างาน

327
00:20:54,753 --> 00:20:57,464
‎ตอนที่พวกเขาออกจากงานเลี้ยงหอยนางรมเผา

328
00:20:58,090 --> 00:20:59,633
‎เรามีประวัติการโทรของพอล

329
00:21:00,425 --> 00:21:01,969
‎และคนที่พอลโทรหา

330
00:21:01,969 --> 00:21:05,555
‎คนแรกคือพ่อ เขาไม่รับโทรศัพท์

331
00:21:06,265 --> 00:21:07,683
‎แล้วเขาก็โทรหาแม่

332
00:21:07,683 --> 00:21:10,560
‎พอลกับแม็กกี้คุยกันประมาณห้านาที

333
00:21:10,560 --> 00:21:14,314
‎แอลกอฮอล์ในเลือดของพอล
‎สูงกว่าที่กฎหมายกําหนดสามเท่า

334
00:21:15,148 --> 00:21:17,943
‎เรารู้ เพราะโรงพยาบาลเจาะเลือดเขา

335
00:21:17,943 --> 00:21:19,861
‎เพราะเขาอาละวาดจนคุมไม่อยู่

336
00:21:20,737 --> 00:21:22,823
‎เขาเมา เรื่องนั้นไม่ต้องสงสัยเลย

337
00:21:24,074 --> 00:21:27,619
‎คลิปที่เด็กๆ เดินไปที่เรือ

338
00:21:27,619 --> 00:21:30,497
‎นั่นคือครั้งสุดท้ายที่เราเห็นมัลลอรี่ บีช ยังมีชีวิต

339
00:21:31,248 --> 00:21:34,835
‎เธอยิ้ม มีความสุข อยู่ในวัยสวยสะพรั่ง...

340
00:21:35,544 --> 00:21:37,379
‎ซึ่งจะสิ้นสุดลงภายในประมาณหนึ่งชั่วโมง

341
00:21:39,006 --> 00:21:40,549
‎พอลไม่ยอมให้คนอื่นขับ

342
00:21:40,549 --> 00:21:44,803
‎เขาถ่มน้ําลายใส่มอร์แกน
‎เรียกเธอว่าอีตัว แล้วก็ตบหน้าเธอ

343
00:21:45,637 --> 00:21:49,516
‎เดินกลับไปที่พังงา แล้วเร่งความเร็วจนสุด

344
00:21:50,600 --> 00:21:55,439
‎เรือชนสะพาน
‎แล้วพุ่งขึ้นไปเกยโขดหินที่เชิงสะพาน

345
00:22:02,154 --> 00:22:03,238
‎หลังจากการชนปะทะ

346
00:22:04,156 --> 00:22:08,869
‎มีเจ้าหน้าที่รักษากฎหมาย
‎ของละแวกนี้ประมาณ 20 นาย

347
00:22:08,869 --> 00:22:09,911
‎มาที่จุดเกิดเหตุ

348
00:22:10,746 --> 00:22:14,583
‎และไม่มีสักคน
‎ที่คิดจะจับพอล เมอร์ดอห์มานั่งหน้ารถ

349
00:22:14,583 --> 00:22:16,626
‎เพื่อถามเขาเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

350
00:22:17,127 --> 00:22:18,337
‎พอลเป็นคนขับ

351
00:22:18,337 --> 00:22:19,588
‎พอลขับเหรอ

352
00:22:19,588 --> 00:22:20,505
‎ใช่

353
00:22:20,505 --> 00:22:22,257
‎เรารู้ไหมว่าใครเป็นคนขับเรือ

354
00:22:22,257 --> 00:22:25,635
‎รู้ เขาบอกว่าคนที่ไม่ใส่เสื้อผ้าเป็นคนขับ

355
00:22:25,635 --> 00:22:28,889
‎นี่ไม่ใช่ข้อบ่งชี้ถึงการบกพร่องต่อหน้าที่

356
00:22:28,889 --> 00:22:31,808
‎เพราะคนเรา
‎ไม่มีทางบกพร่องต่อหน้าที่ได้ขนาดนั้น

357
00:22:31,808 --> 00:22:34,019
‎สิ่งที่เราไม่รู้ตัวในตอนนั้น

358
00:22:34,019 --> 00:22:38,148
‎คือเส้นสายที่คนพวกนั้นมี
‎กับตระกูลเมอร์ดอห์ กับอเล็กซ์

359
00:22:40,525 --> 00:22:45,280
‎ไมเคิล บร็อคได้เป็นหัวหน้าฝ่ายสืบสวน
‎ในช่วง 24 ชั่วโมงแรก แต่งตั้งโดย

360
00:22:45,280 --> 00:22:47,324
‎กรมทรัพยากรทางธรรมชาติ

361
00:22:47,324 --> 00:22:49,868
‎และเขามีความใกล้ชิดกับครอบครัวเมอร์ดอห์

362
00:22:50,869 --> 00:22:55,082
‎แอนโทนี่ คุกบอกไมเคิล บร็อคว่า
‎"พอล เมอร์ดอห์ฆ่าแฟนผม"

363
00:22:55,082 --> 00:22:57,959
‎แต่เราไม่มีคลิปเสียงนั้นเป็นหลักฐาน

364
00:22:57,959 --> 00:23:00,045
‎(รู้ไหมว่าเทปนั้นอยู่ไหน)

365
00:23:00,045 --> 00:23:01,922
‎(ไม่อยู่ที่ผม ผมก็ไม่รู้)

366
00:23:01,922 --> 00:23:04,341
‎มีเจ้าหน้าที่อีกคน ไมเคิล พอล โธมัส

367
00:23:05,092 --> 00:23:08,178
{\an8}‎ไมเคิล พอล โธมัส
‎เป็นเจ้าหน้าที่กรมทรัพยากรที่คนรู้จักเยอะ

368
00:23:08,178 --> 00:23:10,514
‎และเขาเคยช่วยพอลเวลาเกิดปัญหาหลายครั้ง

369
00:23:10,514 --> 00:23:14,976
{\an8}‎ชายคนนี้ก็เหมือนหมารับใช้ของอเล็กซ์ เมอร์ดอห์

370
00:23:16,853 --> 00:23:21,233
‎ไมเคิล พอล โธมัสมีสถานะเป็นเพื่อนสนิท
‎ของจอห์น มาร์วิน เมอร์ดอห์

371
00:23:22,401 --> 00:23:25,112
{\an8}‎จอห์น มาร์วิน เมอร์ดอห์เป็นน้องของอเล็กซ์

372
00:23:25,612 --> 00:23:26,780
‎ผมมีประวัติการโทร

373
00:23:27,280 --> 00:23:31,535
‎ในคืนที่เกิดเหตุเรือชนสะพาน
‎และหลายวันหลังจากนั้น

374
00:23:31,535 --> 00:23:35,288
‎จอห์น มาร์วิน เมอร์ดอห์
‎โทรหาไมเคิล พอล โธมัสหลายสาย

375
00:23:36,248 --> 00:23:39,418
‎เอกสารของกรมทรัพยากรทางธรรมชาติชี้ว่า

376
00:23:39,418 --> 00:23:43,505
‎จอห์น มาร์วิน เมอร์ดอห์
‎โทรหาออสติน พริตเชอร์ด้วย

377
00:23:43,505 --> 00:23:47,592
‎เขาเป็นเจ้าหน้าที่ อยู่ที่โรงพยาบาล
‎พยายามจะสัมภาษณ์เด็กๆ

378
00:23:49,136 --> 00:23:53,807
{\an8}‎มันบ่งชี้ว่า
‎จอห์น มาร์วินไปเอารถพ่วงมาที่เรือจริงๆ

379
00:23:53,807 --> 00:23:57,561
{\an8}‎และเขาได้ช่วยขนเรือออกไปหรือไม่ ผมไม่รู้

380
00:23:57,561 --> 00:24:02,232
{\an8}‎แต่มีการบันทึกไว้เป็นเอกสารและบ่งชี้ว่า
‎เขาอยู่ที่นั่น ในที่เกิดเหตุ ในวันนั้น

381
00:24:03,150 --> 00:24:06,695
‎พอแรนดอล์ฟ เมอร์ดอห์
‎กับอเล็กซ์ เมอร์ดอห์ มาถึงที่โรงพยาบาล

382
00:24:06,695 --> 00:24:11,283
‎ลูกจ้างโรงพยาบาลเล่าว่า
‎มีความพยายามจากทางด้านอเล็กซ์

383
00:24:11,283 --> 00:24:13,326
‎ที่จะบงการสิ่งที่เกิดขึ้น

384
00:24:15,704 --> 00:24:18,290
‎อเล็กซ์ไม่ได้ห่วงเรื่องตามหามัลลอรี่

385
00:24:18,290 --> 00:24:22,043
‎เขาห่วงแต่การสร้างความสับสน

386
00:24:22,043 --> 00:24:24,254
‎ให้แน่ใจว่าไม่มีใครพูดอะไร

387
00:24:24,254 --> 00:24:26,965
‎ว่าทุกคนปิดปากเงียบ ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้น

388
00:24:26,965 --> 00:24:29,801
‎ก็จะไม่สามารถระบุได้ว่าใครเป็นคนขับเรือ

389
00:24:29,801 --> 00:24:31,803
‎ประวัติการโทรยาวเหยียด

390
00:24:31,803 --> 00:24:35,432
‎ผู้สืบสวนโทรหาพวกเมอร์ดอห์

391
00:24:35,974 --> 00:24:39,561
‎ไม่มีสักสายที่โทรหาฟิลลิปหรือเรเน่ บีช

392
00:24:41,688 --> 00:24:43,857
‎ฉันถามเรื่องครอบครัวของมัลลอรี่น่ะ

393
00:24:43,857 --> 00:24:46,985
‎ฉันมีเบอร์โทรนะ แต่ฉันไม่อยากเป็นคนโทร

394
00:24:46,985 --> 00:24:48,028
‎และฉันก็ไม่รู้ว่า...

395
00:24:48,028 --> 00:24:50,363
‎จนกว่าเราจะรู้แน่นอน

396
00:24:50,864 --> 00:24:54,201
‎การโทรไปบอกพวกเขา อาจไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก

397
00:24:54,826 --> 00:24:59,372
‎เราไม่อยากสร้างความตระหนก
‎ไม่อยากให้พวกเขามาที่นี่และสร้างปัญหาอะไร

398
00:24:59,372 --> 00:25:03,710
‎แม่ของเรเน่ได้ข่าวเรื่องเรือชนและโทรหาเรเน่

399
00:25:04,211 --> 00:25:07,088
‎แต่ก็ยังไม่มีใครพูดกับเธอ...

400
00:25:08,131 --> 00:25:10,467
‎คือ... กรมทรัพยากรไม่เคยโทรหาเธอเลย

401
00:25:11,259 --> 00:25:13,637
‎ไม่มีเจ้าหน้าที่โทรหาเธอสักคน

402
00:25:13,637 --> 00:25:17,974
‎ไม่มีใครจากฝ่ายบังคับใช้กฎหมายโทรหาเราเลย

403
00:25:17,974 --> 00:25:21,394
‎ไม่มีเจ้าหน้าที่รักษากฎหมาย
‎หรือใครก็ตามติดต่อมาเลย

404
00:25:21,394 --> 00:25:23,563
‎เพื่อที่จะบอกว่า ลูกสาวคุณหายไป

405
00:25:25,398 --> 00:25:26,900
‎เรื่องมันอาจต่างไปจากนี้

406
00:25:26,900 --> 00:25:29,277
‎อาจไม่มีอะไรต่าง แต่ก็อาจต่างไปจากนี้ก็ได้

407
00:25:31,988 --> 00:25:36,201
‎ทีนี้ สิ่งหนึ่งที่เราทําก็คือ
‎เราว่าจ้างวิศวกรชีวกลศาสตร์

408
00:25:37,244 --> 00:25:40,664
‎ผมแน่ใจว่าหลายคนเคยเห็นหุ่นทดสอบการชน

409
00:25:40,664 --> 00:25:44,000
‎พูดง่ายๆ วิศวกรชีวกลศาสตร์คือผู้เชี่ยวชาญ

410
00:25:44,000 --> 00:25:45,919
‎ด้านการเคลื่อนไหวของร่างกายและฟิสิกส์

411
00:25:45,919 --> 00:25:50,674
{\an8}‎ดังนั้นสิ่งที่เขาสามารถทําได้คือ
‎เอาตําแหน่งของคนบนเรือ

412
00:25:51,466 --> 00:25:53,552
{\an8}‎กับบาดแผลที่ได้รับ

413
00:25:54,052 --> 00:25:56,054
{\an8}‎ไปคํานวณว่าแต่ละคนอยู่ตรงไหน

414
00:25:56,054 --> 00:25:59,015
{\an8}‎ตามความเสียหายของเรือ และอาการบาดเจ็บ

415
00:26:01,101 --> 00:26:03,853
{\an8}‎มัลลอรี่กับแอนโทนี่อยู่ด้านหลังของเรือ

416
00:26:03,853 --> 00:26:06,398
{\an8}‎ตอนที่เรือชนสะพาน หน้าเรือจมลง

417
00:26:06,398 --> 00:26:08,400
{\an8}‎ท้ายเรือเชิดขึ้น

418
00:26:08,400 --> 00:26:11,653
‎เหวี่ยงแอนโทนี่กับมัลลอรี่ออกจากเรือ

419
00:26:12,696 --> 00:26:16,324
‎มัลลอรี่ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะจากการกระแทก

420
00:26:17,325 --> 00:26:21,079
‎หลังจากนั้นเธอก็จมน้ํา

421
00:26:22,706 --> 00:26:26,835
‎ไมลีย์กับมอร์แกน
‎นั่งอยู่บนถังน้ําแข็งที่ด้านหน้าสุดของเรือ

422
00:26:26,835 --> 00:26:28,628
{\an8}‎มอร์แกนถูกเหวี่ยงไปข้างหน้า

423
00:26:28,628 --> 00:26:32,340
‎มือโดนบดทับระหว่างเรือกับตัวสะพาน

424
00:26:32,924 --> 00:26:34,926
‎ไมลีย์อยู่ทางขวาของเธอ

425
00:26:35,468 --> 00:26:36,511
‎ไมลีย์ยกเท้าขึ้น

426
00:26:37,220 --> 00:26:39,180
‎เธอไม่โดนแรงกระแทกมากนัก

427
00:26:39,180 --> 00:26:41,558
{\an8}‎คอนเนอร์ถูกเหวี่ยงไปที่คอนโซลกลาง

428
00:26:41,558 --> 00:26:45,228
‎ที่กรามเขาเกิดการฉีกขาดและกระดูกหัก

429
00:26:45,228 --> 00:26:48,106
‎ด้านข้างคอนโซลมีที่ยึดคันเบ็ดอยู่

430
00:26:49,107 --> 00:26:51,192
‎เป็นจุดที่คอนเนอร์ไปโดน เกิดพังเสียหาย

431
00:26:53,778 --> 00:26:57,115
‎กระจกบังลมมีรอยร้าว ซึ่งก่อนหน้านั้นไม่มี

432
00:26:57,115 --> 00:27:00,243
{\an8}‎และคานที่คอนเนอร์จับไว้ก็โก่งคด

433
00:27:00,243 --> 00:27:02,787
{\an8}‎คอนเนอร์ไม่ใช่คนที่ขับเรือแน่นอน

434
00:27:02,787 --> 00:27:05,582
{\an8}‎ไม่งั้นตัวเขาคงไม่ทําให้
‎ที่ยึดคันเบ็ดเกิดความเสียหายได้

435
00:27:05,582 --> 00:27:07,792
‎คงไม่ทําให้ตัวเองกรามหัก

436
00:27:07,792 --> 00:27:10,128
‎และลงไปกองอยู่ที่ด้านขวาของเรือ

437
00:27:10,128 --> 00:27:12,088
‎หลักฐานในคดีนี้คือ

438
00:27:12,088 --> 00:27:15,508
‎ความจริงหนึ่งเดียวว่า

439
00:27:15,508 --> 00:27:18,720
‎คอนเนอร์ คุก ไม่ได้ขับเรือลํานั้น

440
00:27:20,347 --> 00:27:21,181
‎(18 เม.ย. 2019)

441
00:27:21,181 --> 00:27:23,808
‎มัลลอรี่ บีช เสียชีวิตไปเมื่อเกือบสองเดือนที่แล้ว

442
00:27:23,808 --> 00:27:26,978
‎เมื่อเรือที่เธอโดยสารมา
‎ชนเข้ากับสะพานใกล้กับแพร์ริสไอส์แลนด์

443
00:27:26,978 --> 00:27:29,981
‎คืนนี้ มีผู้ได้รับข้อกล่าวหาเป็นครั้งแรก

444
00:27:29,981 --> 00:27:32,859
‎พอล เมอร์ดอห์วัย 21 ปี ถูกตั้งสามข้อหา

445
00:27:32,859 --> 00:27:35,153
‎ขับเรือภายใต้ฤทธิ์สุรา เป็นเหตุให้ผู้อื่นเสียชีวิต

446
00:27:35,153 --> 00:27:39,032
‎และขับเรือภายใต้ฤทธิ์สุรา
‎เป็นเหตุให้ผู้อื่นบาดเจ็บ อีกสองกระทง

447
00:27:39,032 --> 00:27:42,369
‎จมน้ํา และได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะจากการกระแทก

448
00:27:42,369 --> 00:27:46,331
‎นั่นคือผลชันสูตร
‎สาเหตุการเสียชีวิตของมัลลอรี่ บีช

449
00:27:46,331 --> 00:27:48,500
‎นักเดินเรือชาวซาแมเรียเป็นผู้พบศพ

450
00:27:48,500 --> 00:27:51,169
‎ที่บริเวณบรอดครีกมารินา ในหนึ่งสัปดาห์ให้หลัง

451
00:27:51,169 --> 00:27:53,588
‎ตอนนี้ที่สํานักงานหัวหน้านิติกรเคลื่อนที่ที่ 14

452
00:27:53,588 --> 00:27:56,758
‎ผู้พิพากษาของบิวฟอร์ตเคาน์ตี้สองคน
‎และสํานักงานนายอําเภอบิวฟอร์ตเคาน์ตี้

453
00:27:56,758 --> 00:28:00,345
‎ต่างถอนตัวจากคดีนี้
‎เนื่องจากมีความใกล้ชิดกับครอบครัวเมอร์ดอห์

454
00:28:00,345 --> 00:28:02,555
{\an8}‎ผู้อํานวยการฝ่ายสื่อสาร
‎โรเบิร์ต คิตเทิลบอกผมว่า

455
00:28:02,555 --> 00:28:06,267
{\an8}‎เมอร์ดอห์จะไม่ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
‎เพราะครอบครัวของเขา

456
00:28:06,267 --> 00:28:10,063
{\an8}‎ที่หลายคนถกเถียงกันคือ
‎ทําไมเมอร์ดอห์ถึงยังไม่ถูกจองจํา

457
00:28:10,063 --> 00:28:11,940
‎เราอาจไม่ได้พูดคุยกับพอล เมอร์ดอห์

458
00:28:11,940 --> 00:28:15,610
‎หรือไม่ได้พบเห็นเขา
‎จนกว่าจะมีการนําตัวขึ้นศาลในอีกไม่กี่สัปดาห์

459
00:28:15,610 --> 00:28:19,280
‎นายเมอร์ดอห์ วัย 20 ปี
‎อาจต้องรับโทษนานกว่า 25 ปีก็เป็นได้

460
00:28:19,280 --> 00:28:21,366
‎แน่นอนครับ เราจะมาอัปเดตเรื่อยๆ

461
00:28:22,242 --> 00:28:24,285
‎ผมรู้ว่าความจริงจะปรากฏ

462
00:28:24,285 --> 00:28:27,372
‎ผมรู้สึกเหมือนได้ยกภูเขาลูกใหญ่ออกจากอก

463
00:28:27,372 --> 00:28:31,710
{\an8}‎แต่ก็น่าตกใจนะ
‎ที่เห็นคนใหญ่คนโตขนาดนั้นได้รับโทษ

464
00:28:31,710 --> 00:28:34,754
‎แต่ในใจลึกๆ เราก็คิดอยู่ตลอด

465
00:28:34,754 --> 00:28:39,384
‎ว่าเขาจะถูกตั้งข้อหาจริงไหม

466
00:28:39,384 --> 00:28:41,803
‎เขาจะได้รับโทษอย่างที่ควรได้รับจริงไหม

467
00:28:41,803 --> 00:28:44,431
‎หรือว่าเรื่องนี้จะพลิกล็อก

468
00:28:44,431 --> 00:28:45,473
‎(กําลังพิมพ์...)

469
00:28:45,724 --> 00:28:47,142
‎พอลติดต่อมาหาฉัน

470
00:28:47,142 --> 00:28:49,144
‎(พอล: ขอคุยได้ไหม หวัดดี)

471
00:28:49,144 --> 00:28:52,063
{\an8}‎เขาก็แค่พยายามจะบงการ

472
00:28:52,063 --> 00:28:56,025
{\an8}‎เพื่อที่จะทําให้ฉันกลับไปหา แต่ว่า...

473
00:28:57,235 --> 00:28:59,195
‎ฉันบอกเขาให้เลิกส่งข้อความหาฉัน

474
00:28:59,195 --> 00:29:05,076
‎ปล่อยให้ฉันได้กลับไปเป็นคนปกติ
‎ให้ฉันได้ทําใจกับการตายของมัลลอรี่

475
00:29:05,577 --> 00:29:08,872
‎ให้ฉันได้พยายามทําความเข้าใจ
‎กับความจริงที่ว่าเป็นเพราะนาย

476
00:29:10,123 --> 00:29:11,791
{\an8}‎พอลอาจจะติดคุก

477
00:29:12,959 --> 00:29:14,961
‎ผมเกิดความรู้สึกหลายอย่างปนกันไป

478
00:29:14,961 --> 00:29:20,800
‎ผมกลัวที่มันจะเป็นอย่างนั้น แต่ว่าผมก็โกรธเขา

479
00:29:21,718 --> 00:29:24,262
‎เรามีอะไรสักอย่างที่รักมากๆ...

480
00:29:25,597 --> 00:29:28,641
‎แล้วมันก็หายไป ก่อนที่เราจะได้...

481
00:29:31,728 --> 00:29:33,021
‎ก่อนได้บอกลาด้วยซ้ํา

482
00:29:35,940 --> 00:29:40,069
‎ผมนึกไปถึงการตัดสินใจโง่ๆ ที่มาจากเขา

483
00:29:40,737 --> 00:29:42,781
‎ท่าทางไร้สาระของเขา

484
00:29:42,781 --> 00:29:46,534
‎จําได้ว่าเป็นเพื่อนกับเขามันยากแค่ไหน

485
00:29:46,534 --> 00:29:49,329
‎นายอาจต้องเข้าคุกจริงๆ ก็ได้วะ

486
00:29:49,329 --> 00:29:51,206
‎เมื่อไหร่จะเรียนรู้สักที

487
00:29:51,206 --> 00:29:54,959
{\an8}‎(ศาลแฮมป์ตันเคาน์ตี้)

488
00:29:57,253 --> 00:30:00,799
‎(3 เดือนหลังอุบัติเหตุ)

489
00:30:01,508 --> 00:30:03,218
‎ผมเดล แชนนอน วันนี้เป็นวันแรก

490
00:30:03,218 --> 00:30:06,054
‎ที่เราได้เห็นเมอร์ดอห์ในศาล

491
00:30:06,054 --> 00:30:08,807
‎เขาโดนข้อหาร้ายแรงหลายกระทง

492
00:30:09,974 --> 00:30:12,894
‎มีนักข่าวอยู่ที่นั่นนับสิบ

493
00:30:12,894 --> 00:30:14,813
‎อเล็กซ์กับแม็กกี้เดินเข้ามา

494
00:30:15,438 --> 00:30:17,649
{\an8}‎อเล็กซ์ เขาบอกว่า "ไง ไมเคิล เป็นไงบ้าง"

495
00:30:18,149 --> 00:30:20,735
{\an8}‎เขาอยู่ในศาล
‎และลูกชายเขากําลังถูกนําตัวขึ้นศาล

496
00:30:20,735 --> 00:30:25,490
{\an8}‎ด้วยความผิดอาญาร้ายแรง
‎แต่เขาทําเหมือนเราอยู่ที่แคมป์ล่าสัตว์ของพ่อเขา

497
00:30:25,490 --> 00:30:28,368
‎กําลังจะชงเครื่องดื่มหรือทอดปลา
‎หรืออะไรสักอย่าง

498
00:30:29,035 --> 00:30:33,331
{\an8}‎เขาได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
‎ตลอดการพิจารณาคดี ด้วยนามสกุลเขา

499
00:30:34,332 --> 00:30:36,334
‎วันนั้นตอนเขาไปที่ศาล

500
00:30:36,334 --> 00:30:40,213
‎เขาได้ถ่ายรูปทําประวัติ
‎โดยสวมเสื้อโปโลปกติ

501
00:30:41,965 --> 00:30:44,425
‎ถ้าคืนนั้นคนที่ขับเรือเป็นผม

502
00:30:44,425 --> 00:30:46,553
‎หรือใครก็ได้ที่ไม่ใช่พอล

503
00:30:46,553 --> 00:30:49,138
{\an8}‎คืนนั้นเราคงได้นอนในคุกไปแล้ว

504
00:30:49,138 --> 00:30:51,099
{\an8}‎และน่าจะยังไม่ได้ออกจากคุกด้วยซ้ํา

505
00:30:51,850 --> 00:30:55,895
{\an8}‎ศาลถือว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์
‎เขาให้การว่าตนไม่ผิด

506
00:30:56,563 --> 00:30:58,648
{\an8}‎ทนายของเมอร์ดอห์ให้การว่าไม่มีความผิด

507
00:30:58,648 --> 00:31:02,318
{\an8}‎ต่อข้อหาทั้งสามกระทง
‎และปฏิเสธการรับฟังข้อกล่าวหา

508
00:31:02,318 --> 00:31:06,322
{\an8}‎ซึ่งแปลว่าจะยังไม่มีการเปิดเผยรายละเอียด
‎จนกว่าจะมีการพิจารณาคดี

509
00:31:06,322 --> 00:31:08,992
{\an8}‎ศาลขอกําหนดเงินประกัน

510
00:31:08,992 --> 00:31:11,661
{\an8}‎ไว้ที่ห้าหมื่นดอลลาร์

511
00:31:11,661 --> 00:31:13,329
{\an8}‎เราดําเนินการตามปกติ

512
00:31:13,329 --> 00:31:15,331
‎ทุกอย่างได้รับการจัดการในแบบปกติทั่วไป

513
00:31:15,331 --> 00:31:17,625
‎ทําไมเขาถึงให้การว่าไม่มีความผิดครับ

514
00:31:17,625 --> 00:31:18,877
‎เพราะเขาไม่มีความผิด

515
00:31:19,377 --> 00:31:20,795
{\an8}‎เขาไม่เคยต้องเข้าคุกเลย

516
00:31:20,795 --> 00:31:24,132
{\an8}‎ไม่เคยใส่กุญแจมือ ไม่เคยใส่ชุดนักโทษ

517
00:31:24,883 --> 00:31:27,677
{\an8}‎เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลย

518
00:31:28,469 --> 00:31:31,264
‎พอล เมอร์ดอห์ถูกฟ้องความผิดอาญาร้ายแรง

519
00:31:31,264 --> 00:31:34,058
{\an8}‎ซึ่งรวมถึงการขับเรือภายใต้ฤทธิ์สุรา
‎เป็นเหตุให้ผู้อื่นเสียชีวิต

520
00:31:34,058 --> 00:31:37,145
{\an8}‎พ่อแม่ของบีชเดินออกมาพร้อมบอกว่า
‎ไม่ขอพูดอะไร

521
00:31:37,645 --> 00:31:41,190
{\an8}‎ยังไม่มีการกําหนด
‎วันพิจารณาคดีข้อหาอาญาดังกล่าว

522
00:31:41,190 --> 00:31:44,611
‎(เรื่องนี้เสื่อมมาก
‎#มัลลอรี่บีช จะไม่ได้รับความเป็นธรรม)

523
00:31:44,611 --> 00:31:47,155
{\an8}‎(#ระบบคนดีทางใต้ ยังคงมีอยู่)

524
00:31:47,780 --> 00:31:48,781
‎(ไม่มีกุญแจมือ)

525
00:31:48,781 --> 00:31:49,699
‎(ไม่มีชุดนักโทษ)

526
00:31:49,699 --> 00:31:50,700
‎(ไม่ต้องเข้าคุก)

527
00:31:55,705 --> 00:31:59,167
‎(2021
‎2 ปีหลังอุบัติเหตุ)

528
00:31:59,167 --> 00:32:02,128
‎หลังจากที่พอลไปขึ้นศาล

529
00:32:02,795 --> 00:32:06,633
‎เขาก็ย้ายไปอยู่กระท่อมของครอบครัวที่โมเซลล์

530
00:32:07,884 --> 00:32:10,261
‎ผ่านมาสองปี นับตั้งแต่เหตุเรือชนในวันนั้น

531
00:32:10,261 --> 00:32:16,476
‎แล้วเราก็เห็นสตอรีส์ในสแนปแชท
‎ว่ายังมีคนไปดื่มเหล้ากับพอลอยู่เลย

532
00:32:16,976 --> 00:32:20,521
‎เขาใช้ชีวิตตามปกติ เหมือนตอนก่อนอุบัติเหตุ

533
00:32:27,695 --> 00:32:30,490
‎เรื่องนี้ฉันโกรธมาก
‎และฉันตัดพวกเขาออกไปจากชีวิต

534
00:32:30,490 --> 00:32:33,993
‎เพราะฉันรู้สึกว่า
‎พวกเขาไม่ให้เกียรติมัลลอรี่อย่างที่ควรเลย

535
00:32:35,620 --> 00:32:37,080
‎หลังเกิดอุบัติเหตุครั้งนั้น

536
00:32:37,080 --> 00:32:39,791
‎ฉันไปเข้ารับคําปรึกษากับหลายคน

537
00:32:39,791 --> 00:32:41,960
‎แต่ไม่มีคนไหนเหมาะกับฉันจริงๆ

538
00:32:41,960 --> 00:32:43,753
‎รู้สึกเหมือนพวกเขาไม่ได้ช่วยฉัน

539
00:32:43,753 --> 00:32:47,924
‎คลายปมในใจ จากอุบัติเหตุครั้งนั้น

540
00:32:47,924 --> 00:32:49,342
‎คลายความรู้สึกผิดที่เป็นผู้รอด

541
00:32:49,342 --> 00:32:55,348
‎แล้วก็การที่เสียเพื่อนสนิทคนหนึ่งไป
‎ตั้งแต่อายุยังน้อย

542
00:32:55,348 --> 00:33:00,937
‎ความเจ็บปวดจากความสัมพันธ์กับพอลในอดีต

543
00:33:04,649 --> 00:33:07,610
‎การที่เธอซ่อนมันไว้มานานหลายปี มัน...

544
00:33:10,405 --> 00:33:12,115
‎มันทําให้ผมเจ็บปวดอยู่ข้างใน

545
00:33:12,907 --> 00:33:14,283
{\an8}‎ก่อนจะถึงวันที่เกิดอุบัติเหตุ

546
00:33:14,283 --> 00:33:17,745
{\an8}‎ผมไม่เคยรู้เลย เรื่องการถ่มน้ําลาย ชก ตบตี

547
00:33:17,745 --> 00:33:20,498
‎และทําให้เธอเสื่อมเสียเกียรติ

548
00:33:20,498 --> 00:33:21,916
‎ผมไม่เคยรู้เลย

549
00:33:22,709 --> 00:33:25,128
‎และฉันขอบอกตามความจริงว่า

550
00:33:26,379 --> 00:33:29,841
‎ตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ ว่ามันเป็นแบบนั้นอยู่นานแค่ไหน

551
00:33:30,341 --> 00:33:31,342
‎ใช่ค่ะ

552
00:33:31,342 --> 00:33:32,927
‎มันคงเป็นแบบนั้นอยู่นานพอสมควร

553
00:33:32,927 --> 00:33:35,888
‎เพราะวันที่เกิดเหตุ มันจบเลย

554
00:33:35,888 --> 00:33:37,640
‎- เธอพอเลย เธอไม่เอาแล้ว
‎- จบ

555
00:33:37,640 --> 00:33:41,227
‎- วันนั้นยุติทุกอย่าง
‎- เธอมักจะพูดว่ามัลลอรี่ช่วยเธอไว้

556
00:33:41,227 --> 00:33:45,023
‎และมัลลอรี่ก็ได้ช่วยเธอไว้จริงๆ ในทางหนึ่ง

557
00:33:51,654 --> 00:33:56,659
‎ผมกับพอล... ผมไม่ได้เจอเขาเลย

558
00:33:56,659 --> 00:34:01,289
{\an8}‎ตั้งแต่วันที่สองหลังอุบัติเหตุ

559
00:34:03,583 --> 00:34:05,668
‎ผมพยายามไม่มองเขา

560
00:34:06,586 --> 00:34:10,548
‎เพราะในตอนนั้น ผมยังเดือดอยู่ และ...

561
00:34:11,507 --> 00:34:14,260
‎ในที่สุดผมก็รู้สึกว่าเขาจ้องมาที่ผม

562
00:34:14,802 --> 00:34:17,096
‎เขากําลังรอให้ผมหันไปมองเขา

563
00:34:19,015 --> 00:34:21,434
‎และผมก็หันไปมองเขา

564
00:34:21,434 --> 00:34:26,064
‎ทันทีที่เราสบตากัน เขา... พูดเสียงแผ่วๆ ว่า

565
00:34:27,023 --> 00:34:29,108
‎"ฉันรักนายนะ และฉันเสียใจ"

566
00:34:29,108 --> 00:34:30,068
‎และ...

567
00:34:30,985 --> 00:34:34,030
‎ผมบอก "ฉันก็รักนาย แต่นายไปซะเถอะ"

568
00:34:37,116 --> 00:34:39,118
‎ฉันติดตามข่าวในเซาท์แคโรไลนาใกล้ชิดมาก

569
00:34:39,118 --> 00:34:41,245
‎ฉันเขียนข่าวของทางใต้ให้วอลสตรีทเจอร์นัล

570
00:34:41,245 --> 00:34:43,414
‎ทํามาเกือบ 17 ปีแล้ว

571
00:34:44,832 --> 00:34:48,127
‎ฉันก็เลยเริ่มติดตามคดีนี้อย่างใกล้ชิด

572
00:34:49,087 --> 00:34:50,129
‎(โดยวาเลอรี บาวเออร์ลีน)

573
00:34:50,129 --> 00:34:53,758
{\an8}‎และโดยลักษณะทั่วไป
‎ในช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิถึงต้นฤดูร้อนของปี 2021

574
00:34:53,758 --> 00:34:55,927
{\an8}‎ครอบครัวเมอร์ดอห์เจอสถานการณ์ไม่สู้ดีเลย

575
00:34:57,345 --> 00:35:00,598
‎พอลถูกตั้งข้อหาอาชญากรรม
‎เพราะการเสียชีวิตของมัลลอรี่ บีช

576
00:35:00,598 --> 00:35:04,185
‎และคดีนั้นก็อยู่ในกระบวนการ

577
00:35:04,185 --> 00:35:08,439
‎แต่ว่าพฤติกรรมของพอล
‎และเรื่องปวดหัวกับผู้รักษากฎหมาย

578
00:35:08,439 --> 00:35:11,776
‎ก็ยังมีต่อไป ถึงเขาจะอยู่
‎ภายใต้การตรวจสอบข้อเท็จจริงก็ตาม

579
00:35:11,776 --> 00:35:13,444
‎- สบายดีไหม
‎- สบายดีครับ

580
00:35:13,444 --> 00:35:15,321
‎ผมตรวจความเร็วคุณได้ 125

581
00:35:15,321 --> 00:35:16,823
‎- ได้ 125 เหรอ
‎- ครับ

582
00:35:16,823 --> 00:35:19,867
‎- ผมรู้ตัวว่าเร่งความเร็วตอนเห็นคุณ
‎- โอเค

583
00:35:19,867 --> 00:35:22,453
‎บัสเตอร์ เมอร์ดอห์ถูกไล่ออก

584
00:35:22,453 --> 00:35:25,373
‎จากมหาวิทยาลัยเซาท์แคโรไลนา
‎เพราะขโมยผลงาน

585
00:35:26,165 --> 00:35:27,208
‎และนอกเหนือจากนั้น

586
00:35:27,208 --> 00:35:31,003
‎ก็มีความเครียดหนักในชีวิตคู่ของแม็กกี้กับอเล็กซ์

587
00:35:33,923 --> 00:35:37,885
‎แม็กกี้ เมอร์ดอห์เริ่มรู้ว่ามีค่าใช้จ่ายค้างอยู่

588
00:35:38,594 --> 00:35:42,473
‎มีคนพูดกันต่อเนื่องว่า เธอว่าจ้างนักบัญชีนิติ

589
00:35:42,473 --> 00:35:44,142
‎เพื่อมาช่วยจัดการเรื่องเงิน

590
00:35:44,142 --> 00:35:46,435
‎ข่าวลืออีกเรื่องที่มีการตีพิมพ์

591
00:35:46,435 --> 00:35:49,564
‎คือเธอไปพบทนายความคดีหย่าร้างด้วย

592
00:35:49,564 --> 00:35:54,026
‎ดังนั้นจึงมีข้อบ่งชี้ว่า
‎มีความเครียดเพิ่มสูงขึ้นในครอบครัว

593
00:35:54,026 --> 00:35:55,361
‎ในหลายๆ ระดับ

594
00:35:57,113 --> 00:35:59,490
‎ระหว่างที่ครอบครัวนั้นเกิดเรื่องต่างๆ

595
00:35:59,490 --> 00:36:04,078
‎ตัวผมเองไม่รู้ เพราะผมไม่ได้อยู่ด้วย
‎แต่ผมรู้จักเขามานานมาก

596
00:36:04,078 --> 00:36:06,080
‎ผมรู้ว่าเขาเป็นคนยังไง

597
00:36:06,080 --> 00:36:10,126
‎ตลอดสองปีที่พอลต้องเผชิญเรื่องทุกอย่าง
‎เขารู้สึกเจ็บ

598
00:36:10,126 --> 00:36:13,880
‎เขาไม่ได้ใช้ชีวิตเหมือนตัวเองรอดความผิดไปได้

599
00:36:13,880 --> 00:36:15,965
‎อย่างที่คนอื่นๆ มองเขา

600
00:36:15,965 --> 00:36:16,924
‎เขา...

601
00:36:18,426 --> 00:36:19,427
‎เขากลัว

602
00:36:20,595 --> 00:36:24,765
‎(7 มิถุนายน 2021)

603
00:36:42,950 --> 00:36:45,786
‎แฮมป์ตันเคาน์ตี้ 911 มีเหตุด่วนอะไรครับ

604
00:36:45,786 --> 00:36:50,958
‎ผมอเล็กซ์ เมอร์ดอห์
‎บ้านเลขที่ 4147 ถนนโมเซลล์

605
00:36:50,958 --> 00:36:53,794
‎ผมต้องการตํารวจและรถพยาบาลด่วนเลย

606
00:36:53,794 --> 00:36:56,339
‎โอเค 4147 ถนนโมเซลล์ใช่ไหม

607
00:36:56,339 --> 00:36:59,342
‎ภรรยากับลูกผมถูกยิงอาการสาหัส

608
00:37:00,092 --> 00:37:02,887
‎พวกเขาไม่... พวกเขาไม่กระดิกเลย

609
00:37:04,430 --> 00:37:06,641
‎ผมลองดูแล้ว อาการแย่มาก

610
00:37:07,475 --> 00:37:08,893
‎อย่าเพิ่งวางสายนะครับ

611
00:37:11,437 --> 00:37:13,522
‎ฉันอยู่ที่ทํางาน กับเรเน่

612
00:37:14,023 --> 00:37:16,984
‎เราได้ข่าวไวมาก เพราะเราเป็นพยาบาลทั้งคู่

613
00:37:16,984 --> 00:37:18,277
‎ประจําในเรือนจํา

614
00:37:19,028 --> 00:37:21,197
‎เธอตื่นตระหนกทันที

615
00:37:21,197 --> 00:37:24,116
‎พูดว่า "เธอต้องไปถามดูเดี๋ยวนี้ว่าเกิดอะไรขึ้น"

616
00:37:24,617 --> 00:37:26,744
‎ฉันได้รับโทรศัพท์จากแม่

617
00:37:26,744 --> 00:37:29,330
‎ว่าพอลกับคุณแม็กกี้ถูกฆ่า

618
00:37:29,330 --> 00:37:31,582
‎ฉันพูดอะไรไม่ออกเลย

619
00:37:33,501 --> 00:37:36,128
‎คนที่ฉันเคยคบอยู่สี่ปีถูกฆ่า

620
00:37:36,671 --> 00:37:40,049
‎แม่เขาเองก็ถูกฆ่า ข้างกันกับเขา

621
00:37:48,933 --> 00:37:51,143
‎ฉันรู้ว่าฉันโกรธให้พอล แต่...

622
00:37:52,353 --> 00:37:54,438
‎ในใจฉันมันเจ็บที่ได้รู้

623
00:37:54,438 --> 00:37:59,193
‎ว่าคนคนหนึ่งถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม

624
00:38:01,279 --> 00:38:02,405
‎แม่กับลูกชาย

625
00:38:03,656 --> 00:38:05,825
‎ฉันทําใจรับข่าวนี้ได้ยากมาก

626
00:38:08,035 --> 00:38:10,830
‎ฉันได้ข่าวเรื่องฆาตกรรมสองศพ แม็กกี้กับพอล

627
00:38:10,830 --> 00:38:12,290
‎ทันทีหลังจากเกิดเหตุ

628
00:38:12,290 --> 00:38:15,668
‎เหตุยิงครั้งนั้นเกิดขึ้นตอนดึก
‎กว่าจะมีการรายงานก็ผ่านไปสองสามชั่วโมง

629
00:38:15,668 --> 00:38:17,169
‎และมีข้อมูลน้อยมาก

630
00:38:17,169 --> 00:38:19,547
‎ฉันได้รับข้อความจากหลายทาง

631
00:38:19,547 --> 00:38:21,757
‎"ได้ข่าวเรื่องที่เกิดขึ้นที่โลวคันทรี่รึยัง"

632
00:38:22,258 --> 00:38:24,635
‎แต่พอผ่านไปหนึ่งวัน ผ่านไปสองวัน

633
00:38:24,635 --> 00:38:26,637
‎มันก็เริ่มออกข่าวท้องถิ่นและข่าวระดับรัฐ

634
00:38:27,346 --> 00:38:31,726
{\an8}‎สองสมาชิกตระกูลดังของโลวคันทรี่
‎ถูกพบเป็นศพในเวลาข้ามคืน

635
00:38:31,726 --> 00:38:34,603
‎ปริศนาฆาตกรรมที่เกิดขึ้น
‎ด้านหลังแนวรั้วของกระท่อมล่าสัตว์แห่งนี้

636
00:38:34,603 --> 00:38:35,813
{\an8}‎ในคอลเลตันเคาน์ตี้

637
00:38:35,813 --> 00:38:38,607
{\an8}‎พอล เมอร์ดอห์วัย 22
‎และคุณแม่มาร์กาเร็ต เมอร์ดอห์

638
00:38:38,607 --> 00:38:42,445
{\an8}‎คือเหยื่อในเหตุยิงในคืนที่ผ่านมา
‎ลึกเข้าไปตามทางรถที่คุณเห็นด้านหลังผม...

639
00:38:42,445 --> 00:38:43,404
‎(ห้ามเข้า)

640
00:38:43,404 --> 00:38:46,115
{\an8}‎เราได้ข้อมูลจากเจ้าหน้าที่สืบสวนของรัฐน้อยมาก

641
00:38:46,824 --> 00:38:49,076
{\an8}‎ผู้รักษากฎหมายไม่แถลงข่าว

642
00:38:49,076 --> 00:38:51,412
{\an8}‎ไม่ตอบคําถามอะไร ยกเว้นเป็นแถลงการณ์

643
00:38:53,664 --> 00:38:55,708
{\an8}‎(ห้ามผ่าน)

644
00:38:57,293 --> 00:38:58,919
‎ผู้รักษากฎหมายไม่ได้ให้ข้อมูลมากนัก

645
00:38:58,919 --> 00:39:00,838
‎แต่ที่เรารู้ก็คือ

646
00:39:00,838 --> 00:39:03,049
{\an8}‎ฆาตกรยังลอยนวลอยู่

647
00:39:04,717 --> 00:39:10,431
‎ในช่วงหลายชั่วโมงหลังการฆาตกรรม
‎มีความคลุมเครืออยู่เยอะมาก

648
00:39:11,057 --> 00:39:14,769
‎แต่สิ่งที่เรารู้คือสิ่งที่อเล็กซ์ เมอร์ดอห์
‎บอกเจ้าหน้าที่สืบสวนของรัฐ

649
00:39:15,811 --> 00:39:17,813
‎อเล็กซ์อยู่ที่บ้าน งีบหลับไป

650
00:39:18,814 --> 00:39:20,816
‎ตื่นขึ้นมา ไม่เห็นแม็กกี้กับพอล

651
00:39:20,816 --> 00:39:23,152
‎ที่ดินกว้างมาก ไม่รู้ว่าสองคนนั้นอยู่ไหน

652
00:39:23,152 --> 00:39:26,947
‎ส่งข้อความไปบอกว่า "จะออกไปหาพ่อกับแม่"

653
00:39:26,947 --> 00:39:28,949
‎แล้วก็ออกไปหาพ่อของเขา

654
00:39:28,949 --> 00:39:32,119
‎พ่อเขาสุขภาพทรุดโทรมหลังจากป่วยมานาน

655
00:39:32,119 --> 00:39:34,538
‎แม่เขาก็ป่วยเป็นโรคสมองเสื่อม

656
00:39:35,081 --> 00:39:37,541
‎ใช้เวลาสักพักกว่าจะไปถึง ถามไถ่ กลับมาบ้าน

657
00:39:37,541 --> 00:39:41,504
‎ตอนที่เขากลับมาถึงโมเซลล์
‎เวลาสี่ทุ่ม 15 ถึงสี่ทุ่ม 20

658
00:39:41,504 --> 00:39:45,257
‎ตอนนั้นเขาก็ได้พบว่าเกิดเรื่องโกลาหล

659
00:39:46,926 --> 00:39:48,803
{\an8}‎จุดที่ยิงคือบริเวณใกล้คอกหมา

660
00:39:48,803 --> 00:39:51,555
{\an8}‎ซึ่งขับรถจากบ้านหลังใหญ่ไปไม่ไกล

661
00:39:51,555 --> 00:39:54,975
‎แม็กกี้ถูกยิงหลายนัดเข้าที่หน้าอกและหลัง

662
00:39:54,975 --> 00:39:59,438
‎จากตําแหน่ง
‎ดูเหมือนเธอกําลังวิ่งหนีใครหรืออะไรบางอย่าง

663
00:40:01,690 --> 00:40:07,571
‎พอลถูกยิงที่หน้าอกหนึ่งนัด
‎ซึ่งเป็นการตายที่ทรมานมาก

664
00:40:07,571 --> 00:40:11,117
‎แล้วเขาก็ถูกยิงอีกนัดเข้าที่คอและศีรษะ

665
00:40:11,117 --> 00:40:14,829
‎เขาถูกยิงสาหัสสากรรจ์ซะจน...

666
00:40:14,829 --> 00:40:16,163
‎แทบไม่เหลือเค้าเดิม

667
00:40:16,163 --> 00:40:18,666
‎อเล็กซ์ เมอร์ดอห์โทรแจ้ง 911

668
00:40:19,500 --> 00:40:20,626
‎การโทรหา 911 น่ะ

669
00:40:20,626 --> 00:40:24,422
‎เป็นสายที่แต่ละคนก็จะได้ยินไม่เหมือนกัน

670
00:40:24,422 --> 00:40:27,007
‎อเล็กซ์ เมอร์ดอห์อยู่ในสายกับผม

671
00:40:33,514 --> 00:40:35,433
‎โอเค เธอชื่ออะไรคะ

672
00:40:38,185 --> 00:40:40,521
‎แม็กกี้... แม็กกี้กับพอล

673
00:40:40,521 --> 00:40:42,356
‎เขายังหายใจอยู่รึเปล่า

674
00:40:42,982 --> 00:40:44,608
‎ไม่ ไม่หายใจทั้งคู่

675
00:40:44,608 --> 00:40:46,360
‎แล้วเธอ... โอเค

676
00:40:46,360 --> 00:40:50,156
‎คุณเห็นอะไร... คุณเห็นใครแถวนั้นไหม

677
00:40:50,948 --> 00:40:51,824
‎ไม่เห็น

678
00:40:51,824 --> 00:40:54,785
‎ผมไปข้างนอกมา เพิ่งกลับบ้าน

679
00:40:55,953 --> 00:40:58,456
‎คุณอย่าแตะตัวพวกเขานะ โอเคไหม

680
00:40:59,206 --> 00:41:03,043
‎ผมแตะไปแล้ว ดูว่ายังหายใจอยู่ไหม

681
00:41:05,921 --> 00:41:08,841
‎ฉันว่าเราสามารถพูดได้ว่า
‎เสียงของอเล็กซ์สูงกว่าปกติ

682
00:41:08,841 --> 00:41:11,427
‎เขาพูดเร็วมาก เขาหายใจแรงมาก

683
00:41:11,427 --> 00:41:16,724
‎และคุณได้ยินเสียงหมาเห่า
‎มันเป็นฉากที่โกลาหล ประหลาด คลุมเครือ

684
00:41:16,724 --> 00:41:18,893
{\an8}‎เช้านี้ สมาชิกตระกูลเมอร์ดอห์

685
00:41:18,893 --> 00:41:21,770
{\an8}‎ออกมาพูดเป็นครั้งแรก
‎ตั้งแต่พี่ของพวกเขา อเล็กซ์ เมอร์ดอห์

686
00:41:21,770 --> 00:41:25,232
{\an8}‎พบลูกชายวัย 22 ปี พอล และภรรยา แม็กกี้

687
00:41:25,232 --> 00:41:28,986
{\an8}‎ถูกยิงเสียชีวิตบริเวณนอกบ้าน
‎ที่เซาท์แคโรไลนาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

688
00:41:29,945 --> 00:41:31,197
{\an8}‎พี่ชายคุณเป็นยังไงบ้าง

689
00:41:31,197 --> 00:41:35,910
{\an8}‎เขาเป็นคนเที่ยงตรง
‎เข้มแข็ง สร้างเนื้อสร้างตัว

690
00:41:35,910 --> 00:41:38,662
{\an8}‎แต่แล้วเขาก็ไม่เป็นผู้เป็นคน

691
00:41:38,662 --> 00:41:39,747
{\an8}‎เขา...

692
00:41:41,290 --> 00:41:42,374
{\an8}‎เราทําใจได้ยากมาก

693
00:41:42,374 --> 00:41:44,418
{\an8}‎ทําให้ทั้งครอบครัวเปลี่ยนไป...

694
00:41:48,923 --> 00:41:53,135
{\an8}‎และผมนึกไม่ออกเลย
‎ว่าพี่ผมต้องอกสั่นขวัญแขวนแค่ไหน

695
00:41:54,094 --> 00:41:58,015
{\an8}‎ครอบครัวเมอร์ดอห์บอกเราว่า
‎พอลได้รับคําขู่จากคนแปลกหน้า

696
00:41:58,015 --> 00:42:00,267
{\an8}‎คนที่พวกเขาบอกว่าไม่รู้จักมาก่อน

697
00:42:00,267 --> 00:42:01,685
{\an8}‎คําขู่พวกนั้นรุนแรงไหม

698
00:42:01,685 --> 00:42:03,729
{\an8}‎ตอนนั้นผมไม่คิดว่าเป็นคําขู่จริงๆ

699
00:42:03,729 --> 00:42:07,566
{\an8}‎ไม่งั้นผมคงพยายามจะทําอะไรสักอย่าง
‎หรือแจ้งเตือนใครไปแล้ว

700
00:42:08,317 --> 00:42:09,235
{\an8}‎แต่ผมคิดว่า

701
00:42:09,944 --> 00:42:10,778
{\an8}‎คือ...

702
00:42:11,487 --> 00:42:12,947
{\an8}‎ผมน่าจะพลาดไป

703
00:42:12,947 --> 00:42:16,825
‎อเล็กซ์กับบัสเตอร์ เมอร์ดอห์
‎ตั้งเงินรางวัลหนึ่งแสนดอลลาห์

704
00:42:16,825 --> 00:42:19,954
‎ให้คนที่มีข้อมูลซึ่งนําไปสู่การจับกุมและลงโทษ

705
00:42:19,954 --> 00:42:23,249
‎คนที่ฆ่าแม็กกี้และพอล เมอร์ดอห์

706
00:42:23,249 --> 00:42:27,253
‎แม่กับลูกชายเป็นศพอยู่บนพื้น ห่างกันไม่ไกล

707
00:42:28,879 --> 00:42:31,131
‎ความกลัวเข้าเกาะกุมชุมชนนี้

708
00:42:31,131 --> 00:42:32,508
‎ใครฆ่าพอลกับแม็กกี้

709
00:42:33,926 --> 00:42:36,554
‎มีการคาดเดากันไปต่างๆ นานา

710
00:42:36,554 --> 00:42:38,347
‎ว่าตอนนั้นน่าจะเกิดอะไรขึ้น

711
00:42:38,347 --> 00:42:42,101
{\an8}‎คิดว่านี่อาจเกี่ยวข้องกับการตายของมัลลอรี่ บีช

712
00:42:42,101 --> 00:42:46,772
{\an8}‎อะไรคือแรงจูงใจ
‎นอกจากความโกรธหรือการแก้แค้น

713
00:42:46,772 --> 00:42:49,984
‎อย่างน้อยครอบครัวบีช
‎ก็แสดงความเห็นใจผ่านสาธารณะ

714
00:42:49,984 --> 00:42:51,485
‎แต่บางคนอาจพูดว่า หรือสงสัยว่า

715
00:42:51,485 --> 00:42:55,698
{\an8}‎มีใครได้ประโยชน์จากเรื่องนี้ไหม

716
00:42:55,698 --> 00:42:58,117
{\an8}‎จะมีคนหมายหัวและก่อเหตุยิง

717
00:42:58,117 --> 00:43:00,911
{\an8}‎ชายหนุ่มคนนี้ เพราะการตายของมัลลอรี่ไหม

718
00:43:03,330 --> 00:43:07,918
‎นี่เป็นเมืองเล็ก คนก็เลยจับกลุ่มกันพูดไปเรื่อย

719
00:43:07,918 --> 00:43:10,462
‎และใครๆ ก็มองมาที่

720
00:43:10,462 --> 00:43:13,090
‎คนที่อยู่บนเรือในคืนนั้น

721
00:43:13,090 --> 00:43:16,218
‎แฟนฉันหายไปนะเว้ย

722
00:43:16,218 --> 00:43:18,304
‎ขอให้แกตกนรกหมกไหม้

723
00:43:19,305 --> 00:43:24,893
‎ฝ่ายบังคับใช้กฎหมายมาที่ที่ทํางานผม
‎จ้องตาผมแล้วพูดว่า

724
00:43:24,893 --> 00:43:29,231
‎"นี่ นายเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง
‎และฉันต้องขอพยานที่อยู่หน่อย"

725
00:43:29,231 --> 00:43:33,277
‎ผมเกือบจะฉุนขาด

726
00:43:34,945 --> 00:43:37,448
‎คนที่คุณพูดถึงคือเพื่อนรักคนหนึ่งของผม

727
00:43:39,450 --> 00:43:42,286
{\an8}‎มีหลายอย่างที่บ่งบอกว่า...

728
00:43:42,286 --> 00:43:48,250
{\an8}‎ด้วยความที่พวกเขา
‎พยายามโทษคอนเนอร์ว่าเป็นคนขับเรือ

729
00:43:48,250 --> 00:43:52,212
‎คอนเนอร์ก็เลยถูกเพ่งเล็งหนักกว่าคนอื่น

730
00:43:52,755 --> 00:43:58,302
‎ผมไม่ใช่คนที่ปกติจะสติแตกหรือฉุนขาด แต่...

731
00:43:59,595 --> 00:44:00,554
‎มันก็ยาก

732
00:44:01,639 --> 00:44:04,475
‎ในตาฉัน เธอคือคนสวย

733
00:44:04,475 --> 00:44:07,645
‎ในพันธสัญญาเดิมมีคํากล่าวว่า ตาต่อตา

734
00:44:08,687 --> 00:44:10,856
‎ผมคิดว่าพอลกลัว

735
00:44:11,357 --> 00:44:15,277
‎เพราะมีคนเคยบอกผมว่า พวกเขากลัวผม

736
00:44:15,277 --> 00:44:18,197
‎สิ่งที่ผมจะทํา สิ่งที่จะเกิด เพราะว่าเขา...

737
00:44:18,197 --> 00:44:22,368
‎ผมรักลูกผมมากแค่ไหนและ...
‎ผมกับลูกผูกพันกันยังไง

738
00:44:23,243 --> 00:44:26,664
‎เย็นวันหนึ่งเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายติดต่อผมมา
‎ตอนผมเลิกงานจะกลับบ้าน

739
00:44:26,664 --> 00:44:29,333
‎รู้สึกว่าที่ผมตอบเขาไปว่า

740
00:44:29,333 --> 00:44:33,253
‎ผมแปลกใจนะที่คุณไม่โทรมาเร็วกว่านี้

741
00:44:34,546 --> 00:44:36,840
‎เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายมาที่ทํางานฉัน

742
00:44:37,549 --> 00:44:41,345
‎และเธออยากได้ตัวอย่างดีเอ็นเอเป็นเส้นผมฉัน

743
00:44:41,345 --> 00:44:42,763
‎ลายนิ้วมือ กับน้ําลาย

744
00:44:43,722 --> 00:44:46,308
‎เพราะฉันมีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวนี้
‎ฉันก็เข้าใจได้

745
00:44:46,809 --> 00:44:51,188
‎แต่ฉันมองตาเธอแล้วพูดว่า
‎"อย่ามองข้ามอเล็กซ์ เมอร์ดอห์ล่ะ"

746
00:44:51,855 --> 00:44:54,483
{\an8}‎สนง.นายอําเภอและฝ่ายบังคับใช้กฎหมาย
‎บอกว่าไม่มีเบาะแส

747
00:44:54,483 --> 00:44:58,070
{\an8}‎แต่พวกเขาเชื่อว่า
‎ประชาชนไม่จําเป็นต้องกังวลกับเหตุการณ์นี้

748
00:44:58,070 --> 00:45:00,280
‎แม้นี่จะเป็นคดีฆาตกรรมสองศพ

749
00:45:00,280 --> 00:45:02,783
‎แต่ก็ไม่เป็นภัยกับประชาชนในตอนนี้

750
00:45:02,783 --> 00:45:07,204
‎และจากการรายงานครั้งสุดท้าย
‎เจ้าหน้าที่ไม่ได้ตามหาผู้ต้องสงสัยในคดี

751
00:45:07,204 --> 00:45:09,707
‎มันผิดปกติ ถ้าคุณไปคุยกับนักอาชญาวิทยา

752
00:45:09,707 --> 00:45:12,251
‎ไม่มีรูปพรรณสัณฐานผู้ต้องสงสัย
‎ไม่มีภาพสเก็ตช์

753
00:45:12,251 --> 00:45:14,002
‎ไม่มีพาหนะที่ต้องสอดส่องมองหา

754
00:45:14,002 --> 00:45:14,962
‎(แฮมป์ตัน)

755
00:45:14,962 --> 00:45:18,298
‎ตํารวจพูดตั้งแต่แรกว่าไม่เป็นภัยกับประชาชน

756
00:45:18,298 --> 00:45:21,093
‎ดังนั้นก็มีคําถามสําคัญผุดขึ้นมา

757
00:45:21,093 --> 00:45:22,886
‎ทําไมถึงไม่เป็นภัยต่อประชาชนล่ะ

758
00:45:22,886 --> 00:45:26,598
‎เรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่นี่ มันเงียบจนน่ากลัว

759
00:45:27,307 --> 00:45:30,602
‎ในตอนนั้น เรามีข้อมูลดีๆ ให้ตามต่อ

760
00:45:31,270 --> 00:45:36,400
{\an8}‎ก่อนหน้านี้ ทนายของอเล็กซ์ เมอร์ดอห์ยืนยันว่า
‎เขามีพยานที่อยู่แน่นหนา

761
00:45:36,400 --> 00:45:39,236
‎ซึ่งก็คือการไปเยี่ยมพ่อแม่ในเย็นวันนั้น

762
00:45:40,612 --> 00:45:44,158
‎แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราได้ข้อมูลเพิ่มเติม
‎เกี่ยวกับปืนสองกระบอกที่มีการนํามาใช้

763
00:45:45,534 --> 00:45:48,328
‎พอลถูกยิงหลายนัดด้วยปืนลูกซอง

764
00:45:48,912 --> 00:45:50,539
‎ซึ่งแกะรอยยากกว่ามาก

765
00:45:50,539 --> 00:45:54,585
‎ปืนลูกซองไม่ทิ้งร่องรอยวิถีกระสุนแบบปืนไรเฟิล

766
00:45:55,085 --> 00:45:57,796
‎แต่เรารู้จากรูปในโซเชียลมีเดียซึ่งถ่ายที่โมเซลล์

767
00:45:57,796 --> 00:46:00,966
‎ว่ามีปืนลูกซองหลายกระบอกในที่ดินผืนนั้น

768
00:46:01,633 --> 00:46:04,845
‎แม็กกี้ถูกยิงด้วยปืนไรเฟิลสไตล์เออาร์ 15

769
00:46:04,845 --> 00:46:06,138
‎ซึ่งผิดปกติมาก

770
00:46:06,638 --> 00:46:08,807
‎ปืนนั้นบรรจุกระสุนที่เรียกว่า "แบลคเอาท์ 300"

771
00:46:08,807 --> 00:46:12,227
‎ซึ่งเป็นกระสุนที่เฉพาะตัวมาก

772
00:46:12,978 --> 00:46:15,397
‎และมีปลอกกระสุนตกอยู่ในที่เกิดเหตุ

773
00:46:15,397 --> 00:46:19,443
‎ปืนที่ใช้ยิงแม็กกี้คือปืนไรเฟิลชนิดนี้เลย

774
00:46:20,527 --> 00:46:23,155
‎แล้วรู้ไหม ครอบครัวเมอร์ดอห์มีปืนชนิดนั้นด้วย

775
00:46:24,072 --> 00:46:26,241
‎และยังไม่มีการส่งปืนให้เจ้าหน้าที่สืบสวน

776
00:46:26,241 --> 00:46:28,243
‎เพื่อตัดออกจากการเป็นอาวุธสังหาร

777
00:46:33,499 --> 00:46:35,709
‎ในอดีต สักสิบหรือ 15 ปีก่อน

778
00:46:35,709 --> 00:46:37,711
‎เกิดเรื่องเลวร้ายที่เชื่อมโยงกับครอบครัวนี้

779
00:46:37,711 --> 00:46:40,297
‎แล้วเรื่องมันก็เงียบไป

780
00:46:41,089 --> 00:46:44,092
‎คดีฆาตกรรมแม็กกี้กับพอลเปลี่ยนทุกอย่างไปเลย

781
00:46:45,761 --> 00:46:49,056
‎ทุกสายตาจับจ้องไปที่แฮมป์ตัน
‎เซาท์แคโรไลนา ในโลว์คันทรี่

782
00:46:49,556 --> 00:46:53,393
‎ถ้าครอบครัวเมอร์ดอห์ปิดบังเรื่องอะไรไว้
‎มันก็ปรากฏตอนนี้แหละ

783
00:46:59,274 --> 00:47:00,818
‎เกิดเหตุอะไรคะ

784
00:47:00,818 --> 00:47:03,862
‎แม่บ้านฉันล้ม แล้วก็มีเลือดออกที่หัว

785
00:47:03,862 --> 00:47:05,197
‎ฉันพยุงให้เธอลุกไม่ได้เลย

786
00:47:06,281 --> 00:47:08,784
‎โอเค เธออยู่บริเวณพื้น หรืออยู่ใกล้...

787
00:47:08,784 --> 00:47:10,786
‎อยู่ที่พื้นค่ะ

788
00:47:10,786 --> 00:47:11,995
‎เธอรู้สึกตัวไหม

789
00:47:11,995 --> 00:47:13,372
‎ไม่ค่ะ ไม่เลย

790
00:47:15,082 --> 00:47:17,084
‎โอเค คุณรู้จักเธอรึเปล่า

791
00:47:17,084 --> 00:47:18,752
‎คุณช่วยเลิกถามสักที...

792
00:47:18,752 --> 00:47:22,256
‎ฉันส่งคนไปแล้ว...

793
00:47:23,715 --> 00:47:27,135
‎ถามว่าผมกลัวผลสะท้อนจากพวกเขาไหม

794
00:47:27,135 --> 00:47:28,053
‎กลัวสิ

795
00:47:29,179 --> 00:47:32,766
‎ผู้คนพูดกันเรื่อง
‎ตระกูลเมอร์ดอห์ทําให้คนหายไปได้

796
00:47:32,766 --> 00:47:35,269
‎ผมว่าเรื่องมันยังไม่ใกล้บทสรุปด้วยซ้ํา

797
00:47:35,269 --> 00:47:39,314
‎และใช่ ผมกังวลนิดๆ กับการมาให้สัมภาษณ์แบบนี้

798
00:47:39,898 --> 00:47:42,192
‎สิบโทรบุคเกอร์
‎ตํารวจทางหลวงเซาท์แคโรไลนา

799
00:47:42,192 --> 00:47:46,655
‎เกี่ยวกับเหตุที่ถนนแซนดี้รันในแฮมป์ตันเคาน์ตี้

800
00:47:46,655 --> 00:47:49,449
‎ชายหนุ่มผิวขาวบาดเจ็บสาหัสที่ศีรษะ

801
00:47:49,449 --> 00:47:50,701
‎ขอถามหน่อย

802
00:47:50,701 --> 00:47:53,328
‎ตอนที่เขาบอกว่ารู้สึกเหมือนถูกตาม

803
00:47:53,328 --> 00:47:56,498
‎เขาได้พูดไหมว่า "มีรถตามฉันมา" หรือ...

804
00:47:56,498 --> 00:47:59,167
‎ผมถามไปว่า "นี่เดินอยู่รึเปล่า
‎พอดีได้ยินเสียงรถวิ่งผ่าน"

805
00:47:59,167 --> 00:48:01,295
‎แล้วสายก็ตัดไป

806
00:48:01,879 --> 00:48:04,798
‎มีข้อเท็จจริงที่ฟังไม่ขึ้น

807
00:48:04,798 --> 00:48:08,135
‎มีศพที่เชื่อมโยงกับครอบครัวนี้

808
00:48:08,635 --> 00:48:11,388
‎ผมได้ยินชื่อ และชื่อนั้นคือเมอร์ดอห์

809
00:48:11,388 --> 00:48:13,140
‎- เมอร์ดอห์
‎- เมอร์ดอห์

810
00:48:13,140 --> 00:48:15,976
‎ใครๆ ก็มาบอกฉันว่าเป็นเด็กตระกูลเมอร์ดอห์

811
00:48:15,976 --> 00:48:17,811
‎เด็กตระกูลเมอร์ดอห์อยู่เบื้องหลัง

812
00:48:17,811 --> 00:48:21,899
‎ฉันเผชิญหน้ากับพวกเขา
‎แล้วพวกเขาก็ขําเหมือนไม่สนใจ

813
00:48:21,899 --> 00:48:24,067
‎สัญชาตญาณของฉันบอกว่ามีเรื่องอะไรแน่ๆ

814
00:48:24,067 --> 00:48:26,862
‎คนที่รู้จักมอร์แกนพากันตาย

815
00:48:26,862 --> 00:48:28,363
‎เกิดอะไรขึ้น

816
00:48:32,576 --> 00:48:35,787
‎(กรมทรัพยากรทางธรรมชาติ
‎ปฏิเสธที่จะให้ความคิดเห็น)

817
00:48:35,787 --> 00:48:39,041
‎(หรือมอบหมายให้เจ้าหน้าที่มาร่วมให้สัมภาษณ์)

818
00:48:39,041 --> 00:48:41,752
‎(ไมเคิล บร็อคไม่ได้ทํางานให้กรมฯ แล้ว)

819
00:49:38,558 --> 00:49:43,563
‎(คําบรรยายโดย อัจฉริยา สุกใส)