1
00:00:06,548 --> 00:00:08,091
(ทุกวันพฤหัส-ลิเบอร์ตี้การประมูล)

2
00:00:08,174 --> 00:00:09,843
("ผู้นำการประมูลตะวันออกเฉียงใต้")

3
00:00:16,391 --> 00:00:18,852
(16 มีนาคม 2023 - สองปีหลังเหตุฆาตกรรม)

4
00:00:21,688 --> 00:00:24,524
เอาล่ะ คนทำข่าวมากันแล้ว

5
00:00:25,108 --> 00:00:28,028
นี่เป็นงานประมูลข้าวของเครื่องใช้

6
00:00:28,111 --> 00:00:30,530
ของอเล็กซ์ เมอร์ดอห์

7
00:00:31,489 --> 00:00:32,323
มาถึงแล้ว

8
00:00:32,991 --> 00:00:34,409
ตรงนั้นมีโคมไฟกระดองเต่า

9
00:00:35,952 --> 00:00:37,829
และพวกถ้วยชามของแม็กกี้

10
00:00:38,580 --> 00:00:40,749
ล่าสุด 25 มีผู้เสนอ 25

11
00:00:40,832 --> 00:00:43,001
ล่าสุด 25 มีผู้เสนอ 25 ขึ้นไป 30…

12
00:00:43,084 --> 00:00:45,712
มีข้าวของหลายร้อยรายการ
อยู่ที่โรงประมูลลิเบอร์ตี้

13
00:00:45,795 --> 00:00:47,922
โดยมีการนำออกประมูลในวันพฤหัสนี้

14
00:00:48,006 --> 00:00:51,259
เจ้าของคาดหวังว่าจะมีผู้คน
มาประมูลมากสุดในประวัติการณ์

15
00:00:51,342 --> 00:00:55,096
มีประชาชนราว 700 คน
ลงทะเบียนร่วมประมูลข้าวของ

16
00:00:55,180 --> 00:00:58,183
จากที่ดินที่โมเซลล์ของเมอร์ดอห์ผู้อื้อฉาว

17
00:00:58,266 --> 00:01:01,311
แต่มีของแต่งบ้านอย่างหนึ่ง

18
00:01:01,394 --> 00:01:03,438
ที่ดึงดูดสายตาผู้คนเป็นพิเศษ

19
00:01:04,022 --> 00:01:07,108
ฉันตั้งใจมาเพราะโคมไฟกระดองเต่า

20
00:01:07,192 --> 00:01:08,610
ยังไงก็ต้องเอากลับบ้านให้ได้

21
00:01:09,694 --> 00:01:11,446
ตอนพวกเขาจัดงานประมูล

22
00:01:11,529 --> 00:01:14,115
มีกระดองเต่าของคุณแม็กกี้ด้วย

23
00:01:14,199 --> 00:01:17,368
เธอสะสมไว้เยอะ ติดประดับผนังบ้าง

24
00:01:17,452 --> 00:01:18,870
คุณแม็กกี้แต่งบ้านเก่ง

25
00:01:18,953 --> 00:01:21,748
บ้านหลังนั้นอบอุ่น และน่าอยู่มาก

26
00:01:22,415 --> 00:01:26,252
และสมบูรณ์แบบในทุกรายละเอียด

27
00:01:26,336 --> 00:01:29,005
คุณแม็กกี้ใส่ใจกับของในบ้านทุกอย่าง

28
00:01:29,089 --> 00:01:31,257
ฉันใจสลายที่เห็นข้าวของถูกนำมาประมูล

29
00:01:38,098 --> 00:01:41,184
ทุกคน นี่คือจักรยานของแม็กกี้ เมอร์ดอห์

30
00:01:41,267 --> 00:01:45,730
และชุดป้องกันสารเคมีของอเล็กซ์

31
00:01:49,442 --> 00:01:53,988
หนึ่งวันก่อนงานประมูล ฉันได้รับอนุญาต

32
00:01:54,072 --> 00:01:57,659
ให้เข้าไปเพื่อสำรวจสินค้าข้างใน

33
00:01:59,702 --> 00:02:02,956
ของที่น่าขนลุกอย่างหนึ่งที่ฉันซื้อมา

34
00:02:03,039 --> 00:02:03,915
(ดอว์น มาร์ติน)

35
00:02:03,998 --> 00:02:05,375
คือเครื่องดูดฝุ่น

36
00:02:05,458 --> 00:02:09,587
ราคามันประมาณ 50 ดอลลาร์

37
00:02:09,671 --> 00:02:12,465
แต่ที่น่าขนลุกคือมันมาพร้อมกับ

38
00:02:12,549 --> 00:02:17,637
ถุงเก็บฝุ่นของเดิมซึ่งเต็มเอี้ยด

39
00:02:17,720 --> 00:02:22,517
ฉันอยากเปิดดูในถุงนะ แต่ยังไม่ได้ทำ

40
00:02:24,435 --> 00:02:29,816
ตอนประมูล ผู้ประมูลชูกระเป๋ากล้องขึ้นมา

41
00:02:29,899 --> 00:02:33,653
และเริ่มประมูล ฉันก็ชูบัตรที่เสนอราคา

42
00:02:33,736 --> 00:02:36,281
และมารู้เอาตอนจบ

43
00:02:36,364 --> 00:02:39,617
ว่า 704 เป็นผู้ชนะประมูล

44
00:02:39,701 --> 00:02:41,369
กระเป๋ากล้องนี่

45
00:02:41,452 --> 00:02:43,037
จนกระทั่งต่อมา

46
00:02:43,121 --> 00:02:46,082
ฉันเอาเมมโมรี่การ์ดออกจากกล้อง

47
00:02:47,500 --> 00:02:51,838
จึงได้รู้ว่ารูปถ่ายยังอยู่ครบเลย

48
00:02:51,921 --> 00:02:56,676
รูปที่พวกเขาไปพักผ่อน และปาร์ตี้ที่บ้าน

49
00:02:58,428 --> 00:03:04,017
ส่วนใหญ่ก็ดูเป็นภาพช่วงเวลาแห่งความสุข

50
00:03:04,809 --> 00:03:07,228
นึกภาพไม่ออกเลยว่า

51
00:03:08,271 --> 00:03:14,235
ผู้เป็นสามีจะฆ่า
ภรรยาและลูกอย่างเหี้ยมโหดปานนั้น

52
00:03:15,737 --> 00:03:18,948
บอกตามตรง ฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อ

53
00:03:23,411 --> 00:03:25,580
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้เห็นรูปพวกนี้

54
00:03:29,209 --> 00:03:34,589
(Murdaugh Murders: คดีฉาวแดนใต้)

55
00:03:37,300 --> 00:03:40,261
(8 มิถุนายน 2021-วันต่อมาหลังเหตุฆาตกรรม)

56
00:03:55,568 --> 00:03:56,444
ไม่ใช่

57
00:03:57,528 --> 00:04:00,740
- มันไม่เหมือนกัน
- อันนี้ที่อยู่ในลูกซองปั๊ม

58
00:04:00,823 --> 00:04:02,075
อันนี้อยู่ในลูกซองปั๊ม

59
00:04:04,744 --> 00:04:06,079
ผมเจอ…

60
00:04:08,790 --> 00:04:11,459
กระสุน .300 อยู่อีกกล่อง

61
00:04:12,335 --> 00:04:14,420
ไม่เจอโคเคนหรืออะไรพวกนั้น

62
00:04:15,088 --> 00:04:17,882
ไม่ได้มาค้นหายา มันเหตุฆาตกรรม

63
00:04:22,262 --> 00:04:23,096
ใช่แล้ว

64
00:04:25,932 --> 00:04:27,016
ใช่ .300

65
00:04:31,020 --> 00:04:36,693
อเล็กซ์โทรหาฉัน
ตอนนั้นน่าจะหกโมงหรือหกโมงครึ่ง

66
00:04:37,443 --> 00:04:39,237
น้ำเสียงเขาไม่ดีเลย

67
00:04:42,490 --> 00:04:45,743
เขาบอกว่า"บี พวกเขาจากไปแล้ว"

68
00:04:45,827 --> 00:04:47,203
(บลังก้า ซิมป์สัน - แม่บ้าน)

69
00:04:47,287 --> 00:04:50,999
ฉันถาม"หมายความว่าไง พวกเขาจากไปแล้ว"

70
00:04:51,082 --> 00:04:53,293
เขาบอกว่า"พวกเขาตายแล้ว บี"

71
00:04:54,127 --> 00:04:55,253
ฉันพูดว่า"อะไรนะ"

72
00:04:55,962 --> 00:04:57,380
เขาตอบ"แม็กกี้กับพอลตายแล้ว"

73
00:04:59,048 --> 00:05:00,133
ฉันตกใจมาก

74
00:05:02,427 --> 00:05:04,387
อเล็กซ์ถามว่า"ยังฟังอยู่รึเปล่า"

75
00:05:06,097 --> 00:05:09,017
ฉันก็"ค่ะ ฟังอยู่"

76
00:05:09,100 --> 00:05:12,812
เขาบอกว่า"จะมีคนมาที่บ้านเยอะเลย"

77
00:05:12,895 --> 00:05:17,066
และ"ช่วยมาจัดบ้านให้หน่อยได้ไหม
ทำความสะอาดด้วย"

78
00:05:17,775 --> 00:05:21,654
ฉันบอกว่า"ถ้ามีอะไรที่ฉันต้องดูแล ก็บอกได้"

79
00:05:23,448 --> 00:05:28,911
ตอนนั้นฉันต้องเปลี่ยนบทบาท และทำสิ่งที่ต้องทำ

80
00:05:30,288 --> 00:05:33,708
เขาขอให้ช่วยจัดบ้านให้เรียบร้อย
เพราะจะมีคนมาที่บ้าน

81
00:05:33,791 --> 00:05:37,211
ทั้งแม่ น้องสาว และพ่อของเขา

82
00:05:38,713 --> 00:05:42,216
ฉันอยากให้ทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

83
00:05:42,300 --> 00:05:45,428
อย่างที่แม็กกี้เคยทำ เวลาพวกเขาจะมาที่บ้าน

84
00:05:48,473 --> 00:05:53,186
ก่อนไปเขาสั่งว่า
"อย่าเข้าทางฝั่งคอกสุนัข ให้เข้าอีกฝั่ง

85
00:05:53,269 --> 00:05:55,980
เพราะมีเจ้าหน้าที่อยู่ฝั่งนั้น"

86
00:05:58,441 --> 00:06:01,402
ตอนไปถึง ฉันเห็นเจ้าหน้าที่ทำงานกันอยู่

87
00:06:03,821 --> 00:06:05,073
ไม่มีใครพูดอะไรกับฉัน

88
00:06:05,156 --> 00:06:08,618
ไม่มีใครเรียกฉัน"นี่ คุณมาทำอะไร"

89
00:06:09,327 --> 00:06:10,578
ฉันเดินเข้าบ้านเลย

90
00:06:11,454 --> 00:06:14,123
ลงจากรถ เดินไปที่ประตูหน้า

91
00:06:14,207 --> 00:06:16,042
เปิดล็อกประตู เดินเข้าบ้าน

92
00:06:19,295 --> 00:06:22,006
ฉันเลี้ยวและเดินไปที่ห้องครัว

93
00:06:22,799 --> 00:06:27,804
ฉันสำรวจและสงสัยว่าหม้ออยู่ไหน
เพราะมันไม่อยู่ในอ่างล้างจาน

94
00:06:28,388 --> 00:06:30,098
ฉันเปิดตู้เย็น

95
00:06:30,598 --> 00:06:35,019
จึงพบว่าหม้อกับกระทะทั้งหมด
อยู่ในตู้เย็นพร้อมฝาปิด

96
00:06:36,187 --> 00:06:41,025
ฉันก็แบบ"แปลกจัง ปกติพวกเขาไม่ทำแบบนี้"

97
00:06:42,735 --> 00:06:44,862
ฉันเดินผ่านห้องครัว

98
00:06:44,946 --> 00:06:48,783
เลี้ยวไปทางซ้าย จึงสังเกตเห็นชุดนอนของแม็กกี้

99
00:06:49,617 --> 00:06:53,663
วางอยู่ตรงทางเข้าประตูอย่างเรียบร้อย

100
00:06:55,248 --> 00:06:58,251
- ผิดปกติไหม
- ผิดปกติมากค่ะ

101
00:06:58,334 --> 00:07:00,878
เธอไม่วางเสื้อผ้าไว้แบบนั้นแน่

102
00:07:01,379 --> 00:07:03,756
ไม่วางไว้กลางทางเข้าประตูแบบนั้น

103
00:07:03,840 --> 00:07:06,092
เขาไม่ควรกังวลเรื่องความเรียบร้อยของบ้าน

104
00:07:06,175 --> 00:07:07,468
ฉันแค่คิดว่ามันแปลก

105
00:07:07,552 --> 00:07:09,053
ที่ขอให้เธอมาทำความสะอาด

106
00:07:09,137 --> 00:07:10,179
(เกว็น เจเนเรตต์ - ลูกขุน)

107
00:07:10,263 --> 00:07:11,973
เหมือนให้ทำความสะอาดที่เกิดเหตุ

108
00:07:18,521 --> 00:07:20,231
เช้าวันถัดมา ทุกฝ่ายต่างถกเถียงกัน

109
00:07:20,314 --> 00:07:22,567
ทกุคนต่างมารวมตัวในที่เกิดเหตุ

110
00:07:24,777 --> 00:07:27,655
รวมถึงจอห์น มาร์วิน น้องชายคนเล็ก

111
00:07:28,906 --> 00:07:29,949
สวัสดีครับ

112
00:07:30,825 --> 00:07:33,953
เจ้าหน้าที่ได้เข้าไปตรวจค้นตอนคุณอยู่รึเปล่า

113
00:07:34,036 --> 00:07:36,831
ใช่ครับ ผมไม่แน่ใจว่า
ตอนนั้นผมอยู่ที่นั่นนานแค่ไหนแล้ว

114
00:07:36,914 --> 00:07:41,919
พวกเขาเข้ามา เราคุยกันอยู่ในห้องกิจกรรม

115
00:07:42,003 --> 00:07:44,714
มีคนเรียกมันว่า"ห้องเก็บปืน"

116
00:07:45,673 --> 00:07:50,386
พวกเขาบอกว่าต้องเข้ามาในบ้านเพื่อตรวจค้น

117
00:07:52,513 --> 00:07:56,726
พวกเขาจะนำร่างพอลกับคุณแม็กกี้กลับมาบ้าน

118
00:07:56,809 --> 00:08:00,229
แต่เพราะมีสองคน เลยต้องใช้เวลานานหน่อย

119
00:08:00,313 --> 00:08:01,731
เดี๋ยวจะนำร่างมาคืนให้

120
00:08:03,357 --> 00:08:05,985
คุณอยู่บริเวณที่เกิดเหตุนานแค่ไหน

121
00:08:06,068 --> 00:08:08,029
- จำได้ไหม
- ค่อนข้างนานเลย

122
00:08:08,529 --> 00:08:10,615
อาการของอเล็กซ์เป็นยังไง

123
00:08:10,698 --> 00:08:14,035
เขาก็ใจสลาย กระวนกระวาย

124
00:08:14,118 --> 00:08:16,496
ทุกคนแหละ มีอีกสองสามคนอยู่ที่นั่น

125
00:08:16,579 --> 00:08:21,792
แต่เราก็ต่างกอดกันร้องไห้
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุยอะไรกัน

126
00:08:25,755 --> 00:08:28,257
คุณได้เดินไปที่คอกสุนัขไหม

127
00:08:28,341 --> 00:08:29,217
ไปครับ

128
00:08:29,300 --> 00:08:32,470
ผมอยากเห็นกับตาว่าเกิดอะไรขึ้น

129
00:08:32,553 --> 00:08:35,014
จะได้ทำความเข้าใจเหตุการณ์

130
00:08:35,723 --> 00:08:38,434
ขอบอกว่า ก่อนที่ผมจะเดินไปตรงนั้น

131
00:08:38,518 --> 00:08:42,063
ผมไม่แน่ใจว่าจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปหรือไม่

132
00:08:42,146 --> 00:08:44,065
เพราะมันเป็นที่เกิดเหตุ

133
00:08:45,233 --> 00:08:48,528
ก็เลยติดต่อหาเพื่อนในฝ่ายบังคับกฎหมาย

134
00:08:49,654 --> 00:08:53,199
และไมเคิล พอลได้อนุญาตให้เข้าไปได้

135
00:08:53,282 --> 00:08:54,492
(ไมเคิล พอล โธมัส)

136
00:08:54,575 --> 00:08:55,660
ทำความสะอาดแล้วรึยัง

137
00:08:56,285 --> 00:08:58,329
ไม่ครับ ยังไม่ได้ทำความสะอาด

138
00:08:59,080 --> 00:09:01,415
เมื่อพูดถึงที่เกิดเหตุอาชญากรรมนองเลือดใหญ่

139
00:09:01,499 --> 00:09:04,168
รัฐจะออกเงินให้สำหรับค่าใช้จ่ายราคาสูง

140
00:09:04,252 --> 00:09:05,962
ในการทำความสะอาดที่เกิดเหตุ

141
00:09:06,629 --> 00:09:10,841
มีการเสนอบริการให้ครอบครัวนี้ และถูกปฏิเสธ

142
00:09:10,925 --> 00:09:14,971
ผมเห็นเลือด เห็นสมอง และชิ้นส่วนของกะโหลก

143
00:09:15,471 --> 00:09:18,182
พูดไม่ออกกับภาพที่เห็น มันเลวร้ายสุดๆ

144
00:09:18,724 --> 00:09:21,686
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมคิดว่าเป็น…

145
00:09:22,812 --> 00:09:26,649
เรื่องทำความสะอาดเป็นสิ่งที่ผมต้องทำเพื่อพอล

146
00:09:28,150 --> 00:09:30,236
รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ผมควรทำ

147
00:09:31,320 --> 00:09:32,697
รู้สึกเหมือนผมเป็นหนี้เขา

148
00:09:41,747 --> 00:09:43,165
ถ้าถามความเห็นผม

149
00:09:43,833 --> 00:09:47,628
หน้าที่ของผู้เชี่ยวชาญอิสระ คือการบอกความจริง

150
00:09:47,712 --> 00:09:49,755
เท่าที่เรารู้

151
00:09:50,256 --> 00:09:53,968
และถ่ายทอดหลักฐานนั้นให้คณะลูกขุนชายหญิงรับรู้

152
00:09:54,051 --> 00:09:57,346
ไม่จำเป็นต้องอาศัยเครื่องตรวจลายนิ้วมือวิเศษ

153
00:09:57,430 --> 00:09:59,140
หรือเครื่องตรวจรอยเท้าวิเศษก็ได้

154
00:09:59,223 --> 00:10:01,934
ขอให้มีอุปกรณ์กล้องดีๆ

155
00:10:02,018 --> 00:10:05,271
กับเครื่องมือวัด และเอกสารพยานประกอบ

156
00:10:06,647 --> 00:10:08,733
หลักฐานจะชี้ไปยังทิศทางที่ถูกต้อง

157
00:10:08,816 --> 00:10:12,903
มันสำคัญว่าการอนุมานนั้นถูกต้องหรือไม่

158
00:10:12,987 --> 00:10:16,490
ซึ่งเราได้เห็นบางอย่างที่สำคัญในคดีนี้

159
00:10:18,534 --> 00:10:23,289
ขณะที่เราเดินหน้าสืบสวน
ฝ่ายจำเลยได้เสนอหลักการแก้ต่าง

160
00:10:23,372 --> 00:10:25,625
พวกเขาพยายามพิสูจน์ว่ามีปืนสองกระบอก

161
00:10:25,708 --> 00:10:28,336
อเล็กซ์ เมอร์ดอห์จึงไม่ใช่ฆาตกรคนเดียว

162
00:10:28,419 --> 00:10:30,671
ต้องมีมือปืนสองคน

163
00:10:30,755 --> 00:10:31,839
ผมคับข้องใจมาก

164
00:10:31,922 --> 00:10:35,551
เลยเริ่มคุยกับเคนเนธ คินซีย์
ปรึกษาว่าเป็นไปได้หรือไม่

165
00:10:36,260 --> 00:10:37,637
ผมจึงไปดูที่เกิดเหตุ

166
00:10:38,387 --> 00:10:40,931
หน้าที่ของผมคือการยืนยันสิ่งที่ได้รับรายงานมา

167
00:10:41,932 --> 00:10:44,644
ลำดับบาดแผลการโดนยิงของพอลเป็นยังไง

168
00:10:45,519 --> 00:10:47,480
มือปืนอยู่ในจุดไหน

169
00:10:47,563 --> 00:10:50,858
อัยการสูงสุดจ้างผมให้ตอบคำถามพวกนั้น

170
00:10:52,443 --> 00:10:54,654
พวกเขารู้ว่ามีปืนสองกระบอก ไม่ใช่หนึ่ง

171
00:10:54,737 --> 00:10:58,282
เพราะมีการพบปลอกกระสุนกต่างชนิดกันที่นั่น

172
00:10:58,366 --> 00:11:02,370
มันมองได้สองทาง แต่ผมเชื่อว่ามีมือปืนคนเดียว

173
00:11:02,453 --> 00:11:03,954
ถ้ามีมือปืนสองคนจริง

174
00:11:04,038 --> 00:11:07,917
การก่อเหตุจะมีประสิทธิภาพมากกว่าที่เกิดขึ้น

175
00:11:10,795 --> 00:11:14,298
การจำลองเหตุการณ์นั้น
จะช่วยให้เห็นสิ่งที่เราพิสูจน์ได้

176
00:11:16,592 --> 00:11:17,843
เหตุการณ์เกิดขึ้นแบบนี้

177
00:11:17,927 --> 00:11:20,971
เพราะเรามีข้อมูลการกระทำแวดล้อมทั้งหมด

178
00:11:21,472 --> 00:11:26,102
อันนี้ผมไม่ได้สร้างเอง
แต่เคยเห็นแอนิเมชั่นคล้ายๆ แบบนี้

179
00:11:26,185 --> 00:11:29,105
อันนี้มีความแม่นยำสูงทีเดียว

180
00:11:32,108 --> 00:11:35,111
ตามความเห็นของผม พอลเป็นเหยื่อรายแรก

181
00:11:37,738 --> 00:11:41,117
เขาเป็นชายหนุ่มที่มีกำลังต่อสู้
และแข็งแรงทีเดียว

182
00:11:41,200 --> 00:11:42,535
พูดตามตรงนะ

183
00:11:42,618 --> 00:11:45,287
เขาต้องสู้กลับแน่ ถ้าเขาไม่ได้ถูกยิงคนแรก

184
00:11:45,371 --> 00:11:50,459
เขาต้องไม่ยอมให้แม่ตกเป็นเหยื่อ

185
00:11:50,543 --> 00:11:52,837
โดยไม่พยายามตอบโต้ฆาตกร

186
00:11:53,671 --> 00:11:56,674
เขายืนอยู่ช่วงกลางห้องให้อาหาร

187
00:11:57,967 --> 00:12:01,137
ตอนแรกเขาโดนยิงหนึ่งนัด

188
00:12:01,220 --> 00:12:05,558
แล้วเขาก็เดินไปที่ประตูห้อง

189
00:12:06,642 --> 00:12:08,728
ใครก็ตามที่เหนี่ยวไกปืนลูกซองนั้น

190
00:12:08,811 --> 00:12:12,690
คงประหลาดใจมากที่พอลยังยืนอยู่ได้

191
00:12:12,773 --> 00:12:16,152
ในเวลานั้นก็มีแค่ทางเลือกเดียว

192
00:12:16,235 --> 00:12:19,864
คือยิงนัดที่สองเพื่อให้จบภารกิจ

193
00:12:21,157 --> 00:12:23,993
พอลโดนยิงนัดที่สองซึ่งรุนแรงถึงชีวิต

194
00:12:24,076 --> 00:12:27,955
ร่างกายท่อนบนจึงพ้นออกมานอกประตู

195
00:12:29,457 --> 00:12:31,876
เหยื่อรายที่สองคือคุณแม็กกี้ เมอร์ดอห์

196
00:12:32,877 --> 00:12:36,046
เธอไม่ได้ถูกยิงด้วยปืนชนิดเดียวกับที่พอลถูกยิง

197
00:12:36,130 --> 00:12:39,925
เธอถูกยิงด้วยปืนไรเฟิล .300 แบล็กเอาต์

198
00:12:40,718 --> 00:12:44,472
จากหลักฐานแวดล้อมที่พวกเขาพบร่างคุณแม็กกี้

199
00:12:44,555 --> 00:12:47,975
ทำให้รู้ว่าเธอกำลังจะเดินไปที่ห้องให้อาหาร

200
00:12:50,019 --> 00:12:52,062
คุณแม็กกี้เผชิญหน้ากับมือปืน

201
00:12:53,606 --> 00:12:56,650
เราไม่รู้ว่ากระสุนนัดไหนทำให้เธอเสียชีวิต

202
00:12:56,734 --> 00:12:59,278
แต่รู้ว่ากระสุนสามนัดไม่รุนแรงถึงชีวิต

203
00:12:59,361 --> 00:13:03,908
หนึ่งนัดที่ต้นขาซ้ายของเธอ หนึ่งนัดที่ท้อง

204
00:13:03,991 --> 00:13:06,619
เธอจึงล้มลงโดยใช้มือและเข่ายันตัวไว้

205
00:13:07,495 --> 00:13:10,623
และช่วงนั้นเองที่เธอโดนกระสุน
ที่ร้ายแรงถึงชีวิตนัดแรก

206
00:13:11,582 --> 00:13:13,959
ทำให้ร่างเธอกองลงกับพื้น

207
00:13:15,127 --> 00:13:16,754
เธอนิ่งสนิท

208
00:13:17,838 --> 00:13:21,300
ถึงจุดนั้นมือปืนก็เปลี่ยนตำแหน่งอ้อมตัวเธอไป

209
00:13:21,884 --> 00:13:23,636
แม้ว่าเธอสิ้นลมแล้ว

210
00:13:23,719 --> 00:13:27,431
มือมืนยังยิงใส่ที่เหนือศีรษะ

211
00:13:28,849 --> 00:13:31,644
ครอบครัวเมอร์ดอห์สะสมอาวุธมากมาย

212
00:13:31,727 --> 00:13:34,146
และมีปืนลูกซองหลายกระบอก

213
00:13:34,230 --> 00:13:38,734
โดยเฉพาะปืนไรเฟิล .300 แบล็กเอาต์
ซึ่งมีอยู่หลายกระบอก

214
00:13:40,152 --> 00:13:44,490
มีการจงใจใช้ปืนสองกระบอกเพื่อลวงตา

215
00:13:44,573 --> 00:13:47,284
และเพื่อสร้างข้อแก้ตัวว่า"ไม่ใช่ผมแน่"

216
00:13:47,368 --> 00:13:49,954
และ"ผมทำไม่ได้หรอก ต้องมีมือปืนสองคน"

217
00:13:56,877 --> 00:13:58,629
อเล็กซ์ วันนี้รู้สึกเป็นไงบ้าง

218
00:14:00,548 --> 00:14:04,051
ระหว่างการพิจารณาคดี
ฝ่ายจำเลยต้องการแสดงให้เห็น

219
00:14:04,134 --> 00:14:06,262
เพื่อให้คณะลูกขุนรับรู้ว่า

220
00:14:06,345 --> 00:14:10,099
คนในตระกูลเมอร์ดอห์
อยู่ข้างอเล็กซ์ และยินดีช่วยเขา

221
00:14:10,724 --> 00:14:14,019
ฝ่ายจำเลยจึงเรียกลูกชายอีกคนของอเล็กซ์

222
00:14:14,103 --> 00:14:15,980
บัสเตอร์ เมอร์ดอห์ขึ้นเบิกความ

223
00:14:16,814 --> 00:14:18,399
บัสเตอร์ ผมอยากสอบถาม

224
00:14:18,482 --> 00:14:21,110
เรื่องช่วงสุดสัปดาห์ ก่อนเกิดเหตุ 7 มิถุนายน

225
00:14:21,193 --> 00:14:24,238
กรุณาเปิดสิ่งที่ฝ่ายจำเลยนำมาแสดงเลขที่ 61

226
00:14:24,321 --> 00:14:25,364
อยู่ในส่วนของหลักฐาน

227
00:14:27,324 --> 00:14:29,994
(คลิปงานฉลองวันเกิด)

228
00:14:30,077 --> 00:14:32,913
แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู

229
00:14:32,997 --> 00:14:35,457
(27 พฤษภาคม 2021 - วันเกิดของอเล็กซ์)

230
00:14:35,541 --> 00:14:38,460
แฮปปี้เบิร์ธเดย์ อเล็กซ์ที่รัก

231
00:14:39,336 --> 00:14:43,173
แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู

232
00:14:43,257 --> 00:14:45,634
- ขอบคุณมากทุกคน
- เย่!

233
00:14:46,260 --> 00:14:51,515
นั่นคือวันแห่งความทรงจำช่วงสุดสัปดาห์
ที่ฉลองกับครอบครัว เพื่อนๆ ที่เอดิสโตใช่ไหม

234
00:14:51,599 --> 00:14:52,433
ใช่แล้วครับ

235
00:14:53,100 --> 00:14:54,476
ไม่จริงค่ะ

236
00:14:54,560 --> 00:14:56,812
ช่วงนั้นมีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย

237
00:14:58,522 --> 00:15:00,983
หนึ่งสัปดาห์ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม

238
00:15:01,984 --> 00:15:03,444
ฉันได้คุยกับแม็กกี้

239
00:15:03,527 --> 00:15:06,113
เธอบอกว่า"พอลเจอเรื่องยุ่งอีกแล้ว"

240
00:15:06,196 --> 00:15:07,698
ฉันถามว่า"หมายความว่าไง"

241
00:15:07,781 --> 00:15:10,993
เขาไปล่องเรือกับเพื่อนๆ และดื่มกัน

242
00:15:11,827 --> 00:15:14,079
เธอบอกว่าพวกเขาโทรหาอเล็กซ์

243
00:15:14,163 --> 00:15:17,416
และคิดว่าอเล็กซ์อาสาจัดเตรียมทุกอย่างให้

244
00:15:19,710 --> 00:15:21,128
จนท.ทรัพยากรฯเรียกให้หยุด

245
00:15:21,211 --> 00:15:23,589
ทุกคนบนเรือดื่มเหล้า

246
00:15:23,672 --> 00:15:26,383
มีเหล้าเพียบในถังแช่เย็นสำหรับล่องเรือ

247
00:15:26,467 --> 00:15:30,262
จนท.สั่งให้เรือหยุด และยึดเหล้าทั้งหมดบนเรือ

248
00:15:30,346 --> 00:15:33,140
คงไม่มีใครคิดว่าบุคคลที่จะไปร่วมขึ้นศาล

249
00:15:33,223 --> 00:15:34,767
เพื่อตัดสินว่าอเล็กซ์จะติดคุกหรือไม่

250
00:15:34,850 --> 00:15:38,354
ข้อหาฆ่าคนตายจากเหตุเรือล่มเมื่อสองปีก่อน

251
00:15:38,938 --> 00:15:44,443
บุคคลนั้นจะมาร่วมปาร์ตี้บนเรืออยู่กับอเล็กซ์

252
00:15:44,985 --> 00:15:48,781
เรื่องนี้ทำให้สงสัยว่า
น่าจะเป็นประเด็นกดดันอีกเรื่องของอเล็กซ์

253
00:15:49,448 --> 00:15:51,951
ที่รู้ว่าตนไม่สามารถควบคุมสิ่งที่พอลเคยทำไว้

254
00:15:53,118 --> 00:15:57,081
นี่จึงเป็นอีกหนึ่งประเด็นกดดัน
ที่เพิ่มเข้ามาในชีวิตอเล็กซ์

255
00:15:59,875 --> 00:16:02,878
(10 มิถุนายน 2021-สามวันหลังเหตุฆาตกรรม)

256
00:16:04,672 --> 00:16:05,589
เอาล่ะครับ

257
00:16:06,548 --> 00:16:08,509
ที่เราคุยกันเมื่อคืนก่อน

258
00:16:09,176 --> 00:16:12,471
ผมได้ภาพรวมเบื้องต้นแล้ว

259
00:16:12,554 --> 00:16:16,684
- ครับผม
- เป็นเรื่องที่… สะเทือนใจมาก

260
00:16:16,767 --> 00:16:19,937
ไม่เป็นไร เข้าใจว่าคุณต้องถาม
ถามได้เลยตามที่จำเป็น

261
00:16:20,020 --> 00:16:20,980
อยากให้คุณ…

262
00:16:21,480 --> 00:16:23,107
ช่วยเล่าเริ่มตั้งแต่เช้าวันจันทร์

263
00:16:23,190 --> 00:16:25,067
ทั้งวันคุณทำอะไรบ้าง

264
00:16:27,444 --> 00:16:28,404
เช้าวันจันทร์

265
00:16:29,363 --> 00:16:30,280
ผมออกไปทำงาน

266
00:16:33,575 --> 00:16:37,663
ผมกลับเร็วกว่าปกตินิดหน่อย
เพราะพอลลูกชายจะกลับมาบ้าน

267
00:16:39,957 --> 00:16:43,252
เราตั้งใจจะปลูกต้นทานตะวันใหม่วันรุ่งขึ้น

268
00:16:48,424 --> 00:16:51,969
เราขับรถเที่ยวในที่ของเรา คุยกันเรื่อยเปื่อย

269
00:16:52,553 --> 00:16:54,013
ตระเวนหาพวกหมู

270
00:16:55,055 --> 00:16:56,890
ฝึกยิงเป้ากัน

271
00:16:57,474 --> 00:17:00,227
จำได้ว่าเขายิงสองนัด ผมยิงไปหนึ่ง

272
00:17:08,527 --> 00:17:09,653
ก็ยังดีกว่าเดิม

273
00:17:11,113 --> 00:17:12,865
เราอยู่ด้วยกันชั่วโมงกว่ามั้ง

274
00:17:13,949 --> 00:17:15,034
แม็กกี้ยังไม่กลับบ้าน

275
00:17:15,117 --> 00:17:17,494
เธอไปหาหมอตามนัด

276
00:17:19,705 --> 00:17:22,750
แล้วต่อมาเราทุกคนก็ได้กลับเข้าบ้านด้วยกัน

277
00:17:23,292 --> 00:17:24,752
แม็กกี้กลับมาถึงบ้าน

278
00:17:29,006 --> 00:17:31,550
เราอยู่ด้วยกันในบ้านสักพักหนึ่ง

279
00:17:33,886 --> 00:17:36,346
แล้วแม็กกี้กับพอลก็ออกไปที่คอกสุนัข

280
00:17:36,430 --> 00:17:39,266
ปกติพวกเขาจะขับรถไป

281
00:17:39,349 --> 00:17:41,518
ขับรถบักกี้ หรือเจ้าโฟร์วีล

282
00:17:42,144 --> 00:17:43,562
หรือไม่ก็เดินไป

283
00:17:45,105 --> 00:17:46,732
ผมอยู่ในบ้าน

284
00:17:46,815 --> 00:17:48,734
นั่งดูทีวี

285
00:17:48,817 --> 00:17:50,903
แล้วเผลอหลับไปบนโซฟา

286
00:17:52,362 --> 00:17:55,741
พอตื่นขึ้นมา สิ่งแรกๆ ที่ทำก็คือโทรหาแม็กกี้

287
00:17:56,950 --> 00:17:58,911
เพราะผมจะต้องไปบ้านแม่

288
00:18:00,537 --> 00:18:02,790
ผมส่งข้อความหาเธอตอน 21:06 น.

289
00:18:04,541 --> 00:18:06,335
แต่เธอไม่ตอบกลับ

290
00:18:07,086 --> 00:18:09,379
จากนั้นผมก็ออกไปบ้านแม่

291
00:18:09,463 --> 00:18:10,798
(อัลมีดา)

292
00:18:13,592 --> 00:18:14,676
ผมเข้าไปดูแลแม่

293
00:18:15,260 --> 00:18:17,387
คุยกับเชลลีสองสามนาที

294
00:18:19,932 --> 00:18:21,141
แล้วก็ออกจากบ้านแม่

295
00:18:21,225 --> 00:18:23,977
(อเล็กซ์: โทรกลับด้วย ที่รัก)

296
00:18:24,061 --> 00:18:26,063
ระหว่างทางก็คุยโทรศัพท์

297
00:18:26,146 --> 00:18:28,315
รับโทรศัพท์จากจอห์นน้องชายผม

298
00:18:28,398 --> 00:18:30,567
โทรคุยกับบัสเตอร์ด้วย

299
00:18:31,819 --> 00:18:32,820
ผมกลับถึงบ้าน

300
00:18:33,529 --> 00:18:34,655
เข้าไปในบ้าน

301
00:18:35,364 --> 00:18:36,490
แต่ไม่มีใครอยู่เลย

302
00:18:36,573 --> 00:18:38,283
ผมจึงขึ้นรถ

303
00:18:38,367 --> 00:18:39,868
ขับไปที่คอกสุนัข

304
00:18:39,952 --> 00:18:43,914
และเห็นแม็กกี้กับพอลนอนอยู่ที่พื้น ผมรู้…

305
00:18:45,833 --> 00:18:46,959
ผมรู้ว่าต้องเลวร้ายแน่

306
00:18:47,543 --> 00:18:49,586
จึงรีบโทรแจ้ง 911

307
00:18:53,340 --> 00:18:54,424
(ตำรวจ)

308
00:18:54,508 --> 00:18:55,968
ตอนเจ้าหน้าที่ไปสัมภาษณ์นั้น

309
00:18:56,051 --> 00:18:58,637
อเล็กซ์กับครอบครัวอยู่ที่บ้านของจอห์น มาร์วิน

310
00:18:59,388 --> 00:19:03,725
ตามที่เข้าใจ แรนดอล์ฟนั้น
เพิ่งออกจากโรงพยาบาล และไปหาอเล็กซ์

311
00:19:03,809 --> 00:19:06,645
เพื่อให้กำลังใจ และตรวจสอบสถานการณ์

312
00:19:06,728 --> 00:19:08,522
ตอนนั้นแรนดอล์ฟเปราะบางมาก

313
00:19:09,815 --> 00:19:12,401
และโศกเศร้ามากซึ่งเป็นที่เข้าใจได้

314
00:19:14,153 --> 00:19:17,322
แรนดอล์ฟกลับไปบ้านระหว่างการสัมภาษณ์

315
00:19:17,823 --> 00:19:19,408
เขาตายหลังจากนั้นในวันเดียวกัน

316
00:19:19,491 --> 00:19:21,660
(ร่วมรำลึกถึง แรนดอล์ฟ เมอร์ดอห์ที่สาม)

317
00:19:21,743 --> 00:19:23,912
เป็นการสูญเสียที่หนักมาก ไม่ใช่แค่สำหรับอเล็กซ์

318
00:19:23,996 --> 00:19:25,247
แต่สำหรับพี่น้องทุกคนด้วย

319
00:19:25,330 --> 00:19:29,334
เป็นการสูญเสียต่อเนื่องครั้งใหญ่ในเวลาไม่กี่วัน

320
00:19:29,418 --> 00:19:34,798
แรนดอล์ฟที่สาม แม็กกี้ และพอล
ทั้งสามถูกฝังในช่วงสุดสัปดาห์เดียวกัน

321
00:19:38,093 --> 00:19:42,055
ข่าวมรณกรรมของแม็กกี้ยังอยู่ในไบเบิลของฉัน

322
00:19:42,556 --> 00:19:44,641
แม็กกี้กับฉันเคยคุยกัน

323
00:19:44,725 --> 00:19:46,518
เราก็แค่คุยกันเล่นๆ

324
00:19:46,602 --> 00:19:48,812
เราคุยกันเรื่องตอนเราแก่ชรา

325
00:19:48,896 --> 00:19:51,523
แม็กกี้บอกว่า"ฉันจะไปร้องเพลงในงานศพเธอ"

326
00:19:51,607 --> 00:19:53,942
ฉันก็บอก"ฉันจะไปร้องเพลงในงานศพเธอ"

327
00:19:54,026 --> 00:19:57,237
ฉันบอกว่า"ไม่ว่าใครจะไปก่อน
แต่เราก็ต้องแก่ชรา"

328
00:19:57,988 --> 00:20:01,533
และ"เรามีเวลาเหลือเฟือที่จะฝึกร้องเพลง"

329
00:20:02,117 --> 00:20:03,744
เธออยากได้เพลง"พระคุณพระเจ้า"

330
00:20:05,537 --> 00:20:08,498
แล้วเราก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้อีก

331
00:20:12,419 --> 00:20:14,338
คืนที่เขาจากไป

332
00:20:14,421 --> 00:20:15,964
ฉันยังไม่รู้ว่าเขาจากไปแล้ว

333
00:20:16,048 --> 00:20:19,593
จำได้ว่าฉันเพิ่งทำกับข้าว ทำความสะอาดบ้าน

334
00:20:20,552 --> 00:20:22,221
แล้วก็คิดถึงพอลขึ้นมา

335
00:20:24,514 --> 00:20:29,937
รู้สึกว่าเขาคงดีใจมากที่เห็นพัฒนาการชีวิตฉัน

336
00:20:30,020 --> 00:20:32,189
แล้ววันรุ่งขึ้น พอฉันตื่นขึ้นมา

337
00:20:32,272 --> 00:20:36,193
แม่ก็โทรมาหาบอกว่าเขาจากไปแล้ว

338
00:20:39,321 --> 00:20:40,906
มันอาจฟังดูประหลาด

339
00:20:40,989 --> 00:20:43,242
ฉันรู้สึกเหมือนเขามาหา

340
00:20:43,992 --> 00:20:46,328
ไม่รู้สิ ตอนเขาเดินทางเปลี่ยนภพ

341
00:20:59,091 --> 00:21:00,342
หลังงานศพ

342
00:21:00,425 --> 00:21:03,845
ปลายมิถุนา กรกฎา จนถึงต้นสิงหาคม
มีแค่แถลงการณ์เบื้องต้นออกมาว่า

343
00:21:03,929 --> 00:21:06,807
ไม่เป็นภัยต่อสาธารณะ ไม่มีอันตราย แค่นั้น

344
00:21:06,890 --> 00:21:10,769
ไม่มีรายละเอียดว่าแม็กกี้กับพอลถูกฆ่ายังไง

345
00:21:10,852 --> 00:21:12,396
หรือใครเป็นผู้ต้องสงสัย

346
00:21:12,479 --> 00:21:13,522
เงียบไปหมด

347
00:21:13,605 --> 00:21:15,274
ระหว่างการสืบสวน

348
00:21:15,357 --> 00:21:19,361
เราพยายามรวบรวมไทม์ไลน์
และยืนยันเรื่องราวของอเล็กซ์

349
00:21:20,279 --> 00:21:23,156
เขาบอกว่าคืนนั้นเขาไปเยี่ยมแม่ที่อัลมีดา

350
00:21:23,657 --> 00:21:26,368
บุคคลเดียวที่เขาอ้างว่าได้คุยด้วย

351
00:21:26,451 --> 00:21:29,871
คือผู้ดูแลแม่ของเขา เชลลี
เราจึงตัดสินใจติดต่อเธอ

352
00:21:35,669 --> 00:21:38,130
ในฐานะทนาย เรามีสิทธิ์ร้องให้คนเป็นพยานได้

353
00:21:38,839 --> 00:21:40,632
แต่เราอยากให้คนกล้าลุกขึ้น

354
00:21:40,716 --> 00:21:43,093
และเล่าเรื่องในส่วนที่ตนพบเจอ

355
00:21:43,176 --> 00:21:47,055
และเข้าใจว่าบุคคลมีหน้าที่ต่อความยุติธรรม

356
00:21:47,139 --> 00:21:51,935
และความยุติธรรมนั้นขึ้นอยู่กับ
ความมุ่งมั่นของบุคคลที่จะก้าวออกมา

357
00:21:52,019 --> 00:21:53,895
และขึ้นเบิกความเพื่อบอกเล่าเรื่องราว

358
00:21:53,979 --> 00:21:57,983
ในคดีนี้จะเป็นข่าว
ทั้งในระดับประเทศ และระดับนานาชาติ

359
00:22:02,654 --> 00:22:05,449
แม่บอกเสมอว่า"ถ้าเจ็บ ก็จงพูดความจริง"

360
00:22:08,618 --> 00:22:13,165
ฉันดีใจที่มีคนสนับสนุนที่ดี
คือลูกๆ ทั้งลูกชายและลูกสาว

361
00:22:14,541 --> 00:22:16,793
ลูกๆ คือสิ่งที่ช่วยให้ฉันรอดพ้น

362
00:22:16,877 --> 00:22:19,963
(เชลลี สมิธ - ผู้ดูแลลิบบี้ เมอร์ดอห์)

363
00:22:20,047 --> 00:22:24,343
รัฐเซาท์แคโรไลนาขอเรียก
คุณมิเชล สมิธขึ้นเบิกความ

364
00:22:26,845 --> 00:22:29,097
ชีวิตฉันเปลี่ยนไป เมื่อขึ้นไปเบิกความ

365
00:22:30,557 --> 00:22:34,102
มันสอนให้เข้าใจความหมาย
ที่แท้จริงของความซื่อสัตย์

366
00:22:35,354 --> 00:22:40,108
คุณสมิท ช่วยเล่าเรื่อง
คืนวันที่ 7 มิถุนายนให้ทุกท่านฟังหน่อย

367
00:22:45,155 --> 00:22:48,658
วันที่ 7 มิถุนายน คืนนั้นฉันมาทำงานที่บ้านคุณลิบบี้

368
00:22:49,910 --> 00:22:51,119
คืนนั้นก็เหมือนปกติ

369
00:22:52,162 --> 00:22:55,415
ราวสามทุ่มครึ่ง อเล็กซ์โทรหาฉัน

370
00:22:55,499 --> 00:22:57,834
เขาบอกว่า"เชลลี ผมอยู่หน้าประตู"
ฉันตอบ"โอเค"

371
00:22:58,335 --> 00:23:00,337
ฉันไปที่ประตู และเปิดให้เขาเข้ามา

372
00:23:01,088 --> 00:23:02,422
อเล็กซ์เข้าไปเพื่อดูแม่ของเขา

373
00:23:02,506 --> 00:23:04,800
และเพื่อจะบอกว่าพ่อยังอยู่ในโรงพยาบาล

374
00:23:04,883 --> 00:23:06,009
แต่เธอหลับไปแล้ว

375
00:23:08,136 --> 00:23:10,972
เขามีท่าทางแปลกๆ ดูกระวนกระวาย

376
00:23:12,015 --> 00:23:16,478
เขานั่งดูทีวีบนเตียง
จากนั้นก็บอกว่า"ผมจะไปแล้ว"

377
00:23:17,187 --> 00:23:18,146
แล้วเขาก็กลับไป

378
00:23:20,273 --> 00:23:24,694
วันรุ่งขึ้น หลังเหตุฆาตกรรม
อเล็กซ์มาที่บ้านเพื่อคุยกับฉัน

379
00:23:24,778 --> 00:23:26,405
(8 มิ.ย. 2021-หนึ่งวันหลังเหตุฆาตกรรม)

380
00:23:26,488 --> 00:23:29,658
เขาบอกว่า"ถ้ามีคนถามเรื่องผมมาที่บ้านแม่

381
00:23:29,741 --> 00:23:32,160
ให้บอกว่าผมอยู่ที่นี่ 30 ถึง 40 นาที"

382
00:23:32,244 --> 00:23:35,539
ไม่จริง เขาอยู่ที่นี่แค่ 20 นาที

383
00:23:35,622 --> 00:23:36,998
เขาได้บอกอะไรคุณ

384
00:23:37,082 --> 00:23:39,334
เรื่องที่เขาไปบ้านแม่ในคืนที่เกิดเหตุฆาตกรรม

385
00:23:40,085 --> 00:23:42,045
ให้บอกว่าเขาอยู่ที่นั่น 30 ถึง 40 นาที

386
00:23:42,796 --> 00:23:44,965
เรานั่งฟัง และรู้สึกว่า

387
00:23:45,048 --> 00:23:46,174
ทุกคนส่งกำลังใจให้เชลลี

388
00:23:46,258 --> 00:23:50,137
เพราะรู้ว่ามันยากมากๆ ที่เธอขึ้นไปให้การ

389
00:23:50,846 --> 00:23:52,514
ทำไมถึงร้องไห้ครับ

390
00:23:54,641 --> 00:23:58,145
เพราะพวกเขาเป็นครอบครัวที่ดี
และฉันมีความสุขที่ได้ทำงานที่นั่น

391
00:23:58,937 --> 00:24:00,856
และฉันเสียใจที่เกิดเรื่องทั้งหมดนี้

392
00:24:01,565 --> 00:24:04,943
ฉันรู้สึกแย่แทนคุณเชลลี
เห็นได้เลยว่าเธอรู้สึกเสียใจ

393
00:24:06,236 --> 00:24:08,905
ฉันรู้ว่าเธอกลัวที่ต้องมาให้ถ้อยคำต่อศาล

394
00:24:08,989 --> 00:24:11,450
แต่เธอรู้ดีว่าต้องเปิดเผยความจริง

395
00:24:11,533 --> 00:24:13,285
นั่นคือเหตุผลที่เธอมาศาล

396
00:24:14,161 --> 00:24:17,289
เธอไม่ยอมใจอ่อนตามที่อเล็กซ์ขอร้อง

397
00:24:17,372 --> 00:24:18,707
เธอยืนยันระยะเวลาตามจริง

398
00:24:19,291 --> 00:24:21,418
เห็นได้ชัดว่าระหว่างการให้ถ้อยคำนั้น

399
00:24:21,501 --> 00:24:25,213
เธอรู้สึกกลัวอย่างมาก
เธอเผยความจริงต่อสมาชิกครอบครัวนี้ว่า

400
00:24:25,297 --> 00:24:27,883
เธอมีความสงสัยในเรื่องที่อเล็กซ์ เมอร์ดอห์

401
00:24:27,966 --> 00:24:30,385
ขอให้เธอบิดเบือนเรื่องระยะเวลา

402
00:24:30,469 --> 00:24:34,514
เราพูดคุยกันแบบพี่น้อง
เพราะเขาเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ

403
00:24:34,598 --> 00:24:40,562
ฉันก็แบบ"ก็ได้ แค่พูดความจริงออกไป ก็แค่นั้น

404
00:24:40,645 --> 00:24:42,355
แค่พูดความจริง ต้องซื่อสัตย์"

405
00:24:42,439 --> 00:24:45,358
- เขาไม่ได้อยู่บ้านแม่ 30 หรือ 40 นาทีใช่ไหม
- ไม่

406
00:24:47,986 --> 00:24:49,529
ไม่อยากจะเชื่อเลย

407
00:24:49,613 --> 00:24:52,449
ชัดเจนแล้วว่าเรื่องที่อเล็กซ์ไปหาแม่ที่อัลมีดา

408
00:24:52,532 --> 00:24:53,950
เป็นแค่ข้ออ้างว่าอยู่ที่อื่น

409
00:24:54,034 --> 00:24:56,745
เขาโกหกเรื่องเวลาที่อยู่ที่บ้านแม่
เพื่อให้ดูเหมือนว่า

410
00:24:56,828 --> 00:24:58,622
เขาไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุฆาตกรรม

411
00:24:59,122 --> 00:25:01,833
ดูเหมือนว่ามีฉันคนเดียวที่คุยกับเขา

412
00:25:01,917 --> 00:25:03,460
คืนที่แม็กกี้กับพอลถูกฆาตกรรม

413
00:25:03,543 --> 00:25:06,838
นั่นคือสาเหตุที่อเล็กซ์ขอให้ฉันเป็นพยานเรื่องที่อยู่

414
00:25:08,256 --> 00:25:11,134
ไม่อยากจะเชื่อเลย ฉันอึ้งมาก

415
00:25:12,052 --> 00:25:14,221
เขาคิดว่าฉันจะอยู่ข้างเขา

416
00:25:14,304 --> 00:25:15,514
แต่ฉันจะไม่ยอมโกหก

417
00:25:22,103 --> 00:25:24,731
หลังงานศพของพอลกับแม็กกี้

418
00:25:25,273 --> 00:25:28,151
อเล็กซ์โทรหาบอกว่า"อยากให้คุณช่วยหน่อย

419
00:25:28,235 --> 00:25:33,031
เป็นไปได้ไหม ถ้าคุณกับไมเคิล"สามีฉันน่ะ
"จะย้ายมาอยู่ที่บ้านโมเซลล์"

420
00:25:34,574 --> 00:25:36,993
ตอนนั้นเขาอยู่บ้านที่อัลมีดา

421
00:25:37,702 --> 00:25:41,456
เราคิดว่าเราก็ทำในส่วนที่ช่วยเขาได้

422
00:25:43,041 --> 00:25:47,295
คืนแรกที่ไปพักที่บ้านนั้นมันค่อนข้างน่ากลัว

423
00:25:47,379 --> 00:25:48,755
ที่ดินของบ้านที่โมเซลล์นั้น

424
00:25:49,965 --> 00:25:54,094
สำหรับคนที่ไม่เคยสัมผัส
กับความดำมืดอย่างแท้จริง

425
00:25:54,177 --> 00:25:56,763
นี่คือนิยามใหม่ของความดำมืดเลยล่ะ

426
00:25:58,807 --> 00:26:03,103
ถึงแม้พวกเขาได้ออกประกาศว่า
บริเวณนี้ไม่มีอันตราย

427
00:26:04,062 --> 00:26:07,607
แต่ก็ไม่รู้ว่าอาจมีใครบุกรุกเข้ามา
เพราะคิดว่าไม่มีคนอยู่

428
00:26:07,691 --> 00:26:10,777
ตอนนั้นเราก็คุยกันเรื่องความสูญเสีย

429
00:26:10,860 --> 00:26:13,488
ของเหตุฆาตกรรมที่เกิดขึ้น

430
00:26:13,572 --> 00:26:15,365
ซึ่งไม่มีความคืบหน้าในคดี

431
00:26:15,448 --> 00:26:18,451
และไม่สามารถระบุตัวผู้เกี่ยวข้องได้เลย

432
00:26:18,535 --> 00:26:22,581
พวกเขายังมีการตามดูอเล็กซ์กับบัสเตอร์ไหม

433
00:26:22,664 --> 00:26:27,419
แต่ดูเหมือนอเล็กซ์กับบัสเตอร์
ก็ออกไปทำกิจกรรมกัน

434
00:26:27,502 --> 00:26:31,798
จำได้ว่าเห็นพวกเขาอยู่ที่เอดิสโตจากเฟซบุ๊ก

435
00:26:31,881 --> 00:26:33,216
ทั้งไปท่องเที่ยว

436
00:26:33,300 --> 00:26:36,303
และไปร่วมงานแข่งเรือที่เอดิสโตช่วงฤดูร้อน

437
00:26:36,386 --> 00:26:39,097
พวกเขาใช้ชีวิตเหมือนปกติ

438
00:26:42,559 --> 00:26:45,854
แล้วอเล็กซ์ก็กลับมา ผิวสีแทนและผอมลงมาก

439
00:26:46,354 --> 00:26:49,149
เขามาที่สนง.บังคับกฎหมายในวอลเตอร์โบโร

440
00:26:49,232 --> 00:26:53,737
เพื่อติดตามความคืบหน้าของคดีที่เขาร้องขอ

441
00:26:53,820 --> 00:26:57,282
ซึ่งต่อมาพวกเขาคิดว่าเป็นการสัมภาษณ์เก็บข้อมูล

442
00:26:57,365 --> 00:26:59,868
(11 ส.ค. 2021-สองเดือนหลังเหตุฆาตกรรม)

443
00:26:59,951 --> 00:27:02,078
อเล็กซ์ ขอบคุณที่มาวันนี้ครับ

444
00:27:03,330 --> 00:27:05,540
- ยินดีที่จะช่วยครับ
- เข้าใจครับ

445
00:27:05,624 --> 00:27:07,125
เรามีอะไรต้องคุยกันเยอะเลย

446
00:27:07,208 --> 00:27:09,169
คุณเองก็ต้องมีคำถามมากมาย

447
00:27:11,379 --> 00:27:14,299
แต่ก่อนเราจะเริ่มคุยเรื่องที่คุณอยากรู้

448
00:27:15,508 --> 00:27:17,469
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมากว่าสองเดือนแล้ว

449
00:27:17,969 --> 00:27:20,180
และเราก็ทำงานหนักกันมาก

450
00:27:20,263 --> 00:27:21,139
ผมรู้ครับ

451
00:27:21,222 --> 00:27:25,018
ผมมีคำถามอีกหลายข้อที่อยากขอความกระจ่าง

452
00:27:25,602 --> 00:27:30,649
เรื่องหนึ่งที่พยายามทำความเข้าใจ
คือไทม์ไลน์ของคุณ

453
00:27:31,232 --> 00:27:33,401
คืนนั้นพอลกลับมาบ้านกี่โมง

454
00:27:34,653 --> 00:27:35,862
ผมกับพอล…

455
00:27:38,281 --> 00:27:40,241
ไปถึงบ้านเวลาไล่เลี่ยกัน

456
00:27:48,208 --> 00:27:49,167
ก็ยังดีกว่าเดิม

457
00:27:49,250 --> 00:27:54,381
มีคลิปของคุณกับเขาที่ฟาร์มคืนนั้น

458
00:27:55,131 --> 00:27:57,634
คุณใส่กางเกงขายาวสีกากีกับเสื้อเชิ้ต

459
00:27:59,344 --> 00:28:01,137
กำลังโยกต้นไม้เล่น

460
00:28:04,182 --> 00:28:06,434
- นึกไม่ออกว่าเล่นกับต้นไม้
- ครับ

461
00:28:06,935 --> 00:28:11,189
คำถามคือตอนที่ผมไปเจอคุณคืนนั้น

462
00:28:11,272 --> 00:28:12,774
คุณใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืด

463
00:28:12,857 --> 00:28:15,527
คุณเปลี่ยนเสื้อผ้าตอนไหนครับ

464
00:28:19,989 --> 00:28:21,074
ไม่แน่ใจ

465
00:28:21,991 --> 00:28:23,618
น่าจะเป็น…

466
00:28:25,161 --> 00:28:27,747
- ก่อนหรือหลังมื้อค่ำ
- ไม่ น่าจะเป็น…

467
00:28:29,416 --> 00:28:32,669
ตอนนั้นกี่โมงครับ
ผมนึกว่าตัวเองเปลี่ยนชุดแล้วซะอีก

468
00:28:33,169 --> 00:28:36,506
ไม่มีการประทับเวลา เพราะมันมีตั้งหลายโพสต์

469
00:28:36,589 --> 00:28:39,759
แต่ถ้าให้บอกก็น่าจะช่วงโพล้เพล้

470
00:28:40,719 --> 00:28:43,138
น่าจะราวๆ ทุ่มครึ่งหรือสองทุ่ม

471
00:28:44,472 --> 00:28:47,100
คิดว่าเข้าไปเปลี่ยนชุดตอนกลับเข้าบ้านนั่นแหละ

472
00:28:49,185 --> 00:28:52,147
มันน่าแปลกใจ
เพราะเดวิด โอเว่นคุยเรื่องหลักฐานที่มีว่า

473
00:28:52,230 --> 00:28:55,859
"คุณใส่ชุดอื่นที่ต่างไปจากชุดที่ใส่ในคืนนั้น

474
00:28:55,942 --> 00:28:58,069
แล้วคุณไปอาบน้ำตอนไหน เปลี่ยนชุดตอนไหน"

475
00:28:58,153 --> 00:29:01,114
เป็นคืนที่สำคัญที่สุดในชีวิต แต่อเล็กซ์กลับจำไม่ได้

476
00:29:04,325 --> 00:29:07,829
วันที่ 20 สิงหาคม 2021 อเล็กซ์เดินเข้ามาหา

477
00:29:08,788 --> 00:29:11,291
เขาบอกว่า"บี มานี่สิ มีเรื่องจะคุยด้วย

478
00:29:11,374 --> 00:29:13,293
มานั่งก่อนสิ" และฉันก็…

479
00:29:13,793 --> 00:29:17,672
อย่างแรก มันแปลกที่เขาบอกให้ฉันนั่งลง

480
00:29:17,756 --> 00:29:19,340
เขาไม่เคยอยู่กับที่

481
00:29:19,424 --> 00:29:22,177
และฉันก็ไม่เคยได้คุยกับเขาจริงๆ จังๆ

482
00:29:22,260 --> 00:29:23,595
เพราะเขามักยุ่งอยู่ตลอด

483
00:29:24,095 --> 00:29:27,182
พอเขาเรียก ฉันก็แบบ"โอเค นั่งก็ได้"

484
00:29:27,891 --> 00:29:30,143
ฉันนั่งลงและถามว่า"มีเรื่องอะไรเหรอ"

485
00:29:30,226 --> 00:29:33,813
เขาบอกว่า"จำชุดที่ผมใส่วันนั้นได้ไหม"

486
00:29:34,355 --> 00:29:36,733
หมายถึงวันที่แม็กกี้กับพอลถูกฆ่า

487
00:29:37,650 --> 00:29:41,780
ฉันรู้สึกว่ามันแปลกๆ ที่จริงฉันจำชุดที่เขาใส่ได้

488
00:29:42,864 --> 00:29:44,657
แต่ไม่อยากพูดอะไรออกไป

489
00:29:44,741 --> 00:29:49,037
แต่เขาก็ย้ำ"จำเสื้อกับกางเกงที่ผมใส่ได้ไหม"

490
00:29:49,621 --> 00:29:51,748
เขาบอกว่า"ผมแค่รู้สึกไม่ดีน่ะ"

491
00:29:52,832 --> 00:29:56,628
ในตอนนั้น ฉันไม่เข้าใจว่าเขาพูดเรื่องอะไร

492
00:29:56,711 --> 00:29:59,214
เพราะไม่รู้ว่ามีคลิปที่ถ่ายเขาไว้

493
00:30:00,548 --> 00:30:02,717
คิดแค่ว่าเขาคงเสียใจกับเรื่องวันนั้น

494
00:30:03,551 --> 00:30:07,055
ฉันก็สงสัยมากที่เขาถามเรื่องอะไรแบบนั้น

495
00:30:07,138 --> 00:30:09,390
แต่ก็เป็นแค่ความรู้สึกส่วนตัว

496
00:30:09,474 --> 00:30:14,562
ที่เขาถามเรื่องชุดที่ใส่ซ้ำแล้วซ้ำอีก

497
00:30:15,522 --> 00:30:17,190
- ขอถามอีกสองสามข้อ
- โอเค

498
00:30:17,899 --> 00:30:21,027
- คุณฆ่าแม็กกี้รึเปล่า
- ไม่ ฆ่าเมียผมเนี่ยนะ

499
00:30:21,110 --> 00:30:22,445
- ครับ
- ไม่ เดวิด

500
00:30:24,030 --> 00:30:26,950
- รู้ไหมว่าใครเป็นคนทำ
- ไม่ ไม่รู้ว่าใครทำ

501
00:30:29,202 --> 00:30:31,830
- คุณฆ่าพอลรึเปล่า
- ไม่ ผมไม่ได้ฆ่าพอล

502
00:30:32,455 --> 00:30:35,250
- รู้ไหมว่าใครเป็นคนทำ
- ไม่ ไม่รู้ว่าใครทำ

503
00:30:35,750 --> 00:30:37,460
คิดว่าผมฆ่าแม็กกี้เหรอ

504
00:30:42,006 --> 00:30:44,092
ผมต้องว่าไปตามหลักฐาน และข้อเท็จจริงที่มี

505
00:30:44,175 --> 00:30:45,260
ผมเข้าใจดี

506
00:30:47,679 --> 00:30:49,305
และคิดว่าผมฆ่าพอลเหรอ

507
00:30:49,389 --> 00:30:52,100
ผมต้องว่าไปตามหลักฐาน และข้อเท็จจริงที่มี

508
00:30:52,183 --> 00:30:57,564
และตอนนี้ยังไม่มีสิ่งใดที่บ่งชี้ไปยังคนอื่น

509
00:30:59,858 --> 00:31:02,318
หมายความว่าผมเป็นผู้ต้องสงสัยเหรอ

510
00:31:02,902 --> 00:31:04,237
ยังอยู่ในข่ายนั้น

511
00:31:08,116 --> 00:31:11,995
สองสามวันหลังการพบ
กับหัวหน้าอาวุโสฝ่ายบังคับกฎหมาย

512
00:31:12,495 --> 00:31:15,582
โลกของเขากำลังจะถูกเปิดโปง

513
00:31:18,835 --> 00:31:22,005
ประชุมทางโทรศัพท์ สัมภาษณ์อเล็กซ์ เมอร์ดอห์

514
00:31:22,839 --> 00:31:24,048
วันที่ 13 กันยา 2021

515
00:31:24,924 --> 00:31:26,092
นี่จิมพูด

516
00:31:26,175 --> 00:31:30,096
หวัดดี จิม นี่ไรอัน เคลลี่
อยู่กับโจฝ่ายบังคับกฎหมาย สบายดีไหม

517
00:31:30,179 --> 00:31:32,390
- หวัดดี ไรอันกับโจ
- ว่าไง

518
00:31:33,224 --> 00:31:37,145
เราอยู่ในออฟฟิศกับอเล็กซ์และดิค

519
00:31:37,228 --> 00:31:41,149
เดี๋ยวผมจะวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะข้างอเล็กซ์

520
00:31:41,733 --> 00:31:43,359
ผมรู้สึกแย่สุดๆ

521
00:31:43,443 --> 00:31:44,694
หมายความว่าไง

522
00:31:44,777 --> 00:31:47,780
ผมคิดว่ามันน่าจะดีกว่า ถ้าไม่ต้องทนอยู่

523
00:31:47,864 --> 00:31:51,659
ครอบครัวผมจะได้ไม่ต้องวุ่นวายกันอีก

524
00:31:52,744 --> 00:31:54,078
ถ้าผมตาย

525
00:31:54,162 --> 00:31:56,039
คุณตัดสินใจจบชีวิตงั้นเหรอ

526
00:31:56,122 --> 00:31:57,248
ถูกต้องครับ

527
00:31:57,749 --> 00:32:00,668
ผมเป็นคนโทรหาเคอร์ติส เอ็ดดี้ สมิธ

528
00:32:00,752 --> 00:32:02,545
เคอร์ติส เอ็ดดี้ สมิธคือใคร

529
00:32:03,087 --> 00:32:05,798
พวกเขาเรียกเอ็ดดี้ สมิธว่า"เมอร์ดอห์ที่สี่"

530
00:32:05,882 --> 00:32:09,052
เขาช่วยเก็บกวาดทุกอย่างให้เรียบร้อยตามคำสั่ง

531
00:32:09,135 --> 00:32:11,095
เอ็ดดี้ตกเป็นข่าวว่าเป็นพ่อค้ายาของอเล็กซ์

532
00:32:11,179 --> 00:32:12,013
(อ๊อกซีโคโดน)

533
00:32:12,096 --> 00:32:13,932
พวกเขาเกี่ยวข้องกันในเรื่องยาเสพติด

534
00:32:14,015 --> 00:32:16,184
การฉ้อโกง การนำเช็คไปขึ้นเงิน

535
00:32:16,267 --> 00:32:17,810
เขาพัวพันกับเหตุฆาตกรรมไหม

536
00:32:22,190 --> 00:32:25,109
คุณยิงคนหนึ่งคนใดในที่ดินบ้านโมเซลล์รึเปล่า

537
00:33:25,211 --> 00:33:30,216
คำบรรยายโดย กุลวดี โสวัฒนสกุล