1
00:00:33,012 --> 00:00:36,723
(ชุมชนผู้สูงอายุแปซิฟิกวิว)

2
00:00:36,724 --> 00:00:40,226
เจ้านายครับ ไวไฟเสีย
และสายดึงฉุกเฉินห้อง 204 หลุดอีกแล้ว

3
00:00:40,227 --> 00:00:41,936
อรุณสวัสดิ์ เจย์เลน เป็นไงบ้าง

4
00:00:41,937 --> 00:00:44,815
- กําลังเครียดเรื่องสายดึงครับ
- คุณรีเซ็ตระบบหรือยัง

5
00:00:45,649 --> 00:00:46,816
คอยดูเชอรีลไว้นะ

6
00:00:46,817 --> 00:00:48,234
- ฉันจะโทรหาฝ่ายไอที
- โอเค

7
00:00:48,235 --> 00:00:50,737
ดีดี้จ๊ะ ไวไฟใช้ไม่ได้

8
00:00:50,738 --> 00:00:53,281
- เรากําลังซ่อมอยู่ค่ะ คอยเช็กดูนะ
- ของผมเปิดไม่ติด

9
00:00:53,282 --> 00:00:54,742
นั่นสํารับไพ่ แซม

10
00:00:55,242 --> 00:00:56,743
เดเรค นี่ดีดี้นะ

11
00:00:56,744 --> 00:00:59,871
ใช่ คุณเดาไว้แล้ว
โอเค อีกสิบนาทีเจอกัน

12
00:00:59,872 --> 00:01:01,916
นี่ คุณรู้เรื่องไวไฟด้วยไหม

13
00:01:02,458 --> 00:01:03,792
แบบว่า ไม่รู้สิ

14
00:01:03,793 --> 00:01:06,002
มีใครรู้ไหมว่าทําไมไวไฟเสีย

15
00:01:06,003 --> 00:01:07,545
จู่ๆ มันก็เสียไปดื้อๆ เลยเหรอ

16
00:01:07,546 --> 00:01:08,797
ฉันซุ่มซ่ามจัง

17
00:01:08,798 --> 00:01:10,548
ขอบคุณนะ แล้วก็...

18
00:01:10,549 --> 00:01:13,718
คุณพ่อเดวิดยังไม่มาเลย
และกลุ่มศึกษาพระคัมภีร์กําลังรออยู่

19
00:01:13,719 --> 00:01:15,220
โอเค เดี๋ยวฉันโทรหาเขา

20
00:01:15,221 --> 00:01:17,430
ไม่ ไม่ใช่คุณ ฉันโทรหาคุณแล้ว

21
00:01:17,431 --> 00:01:19,349
ฉันกําลังคุยกับคุณนี่ไง มานี่เลย

22
00:01:19,350 --> 00:01:22,393
ดีดี้ ทุกๆ วัน คุณเป็นแรงบันดาลใจให้ฉัน

23
00:01:22,394 --> 00:01:25,605
ความแกร่งและความมีไหวพริบของคุณ

24
00:01:25,606 --> 00:01:27,315
เบียทริซ นั่นเซอร์จิโอ

25
00:01:27,316 --> 00:01:29,234
เซอร์จิโอ อรุณสวัสดิ์

26
00:01:29,235 --> 00:01:30,318
เป็นไงบ้าง

27
00:01:30,319 --> 00:01:32,987
ซูซาน อยากคุยกับฉันเหรอ

28
00:01:32,988 --> 00:01:36,616
สภาผู้อยู่อาศัยอนุมัต
แผนความปลอดภัยใหม่ของฉันแล้ว

29
00:01:36,617 --> 00:01:38,409
เราควรมาทบทวนด้วยกัน

30
00:01:38,410 --> 00:01:40,036
ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง

31
00:01:40,037 --> 00:01:43,165
- เอามาให้ฉันเลยเป็นไง
- ก็ได้

32
00:01:44,625 --> 00:01:46,376
คุณอยากฟังเรื่องแปลกไหม

33
00:01:46,377 --> 00:01:47,585
ว่ามา

34
00:01:47,586 --> 00:01:49,296
ที่โรยเกลือเหลือน้อยแล้ว

35
00:01:49,839 --> 00:01:51,714
ไม่ใช่เกลือ แต่...

36
00:01:51,715 --> 00:01:54,634
ขวดใส่เกลือไว้โรยนั่นแหละ เหลือแค่สิบขวด

37
00:01:54,635 --> 00:01:56,136
แล้วเราเคยมีเท่าไหร่

38
00:01:56,137 --> 00:01:57,220
ไม่รู้สิ ห้าสิบมั้ง

39
00:01:57,221 --> 00:01:58,848
หายไป 40 ขวดเลยเหรอ

40
00:01:59,598 --> 00:02:01,057
- ใช่
- อะไรเนี่ย เดนนิส

41
00:02:01,058 --> 00:02:02,267
ไม่ใช่ความผิดผมสักหน่อย

42
00:02:02,268 --> 00:02:04,811
เอาละ ฉันต้องจัดการเรื่องไวไฟ
เดี๋ยวฉันสั่งทีหลัง

43
00:02:04,812 --> 00:02:06,437
เอาอันนั้นมาให้ใช้อ้างอิง

44
00:02:06,438 --> 00:02:09,024
โอเค แต่ผมต้องการมันคืนก่อนมื้อเที่ยง

45
00:02:11,110 --> 00:02:13,779
ขอโทษค่ะ การโทรของคุณไม่สําเร็จ

46
00:02:16,615 --> 00:02:17,658
อรุณสวัสดิ์

47
00:02:18,742 --> 00:02:20,161
ห้อง 826

48
00:02:22,121 --> 00:02:23,038
ให้ตายสิ

49
00:02:25,916 --> 00:02:26,834
ให้ตายสิ

50
00:02:29,461 --> 00:02:32,173
{\an8}(ฟิลซ์ คอฟฟี่)

51
00:02:37,261 --> 00:02:41,015
{\an8}(สายสืบวงในวัยเก๋า)

52
00:02:43,767 --> 00:02:44,976
อรุณสวัสดิ์ คาล

53
00:02:44,977 --> 00:02:46,395
อรุณสวัสดิ์ แชซ

54
00:02:48,606 --> 00:02:50,733
นี่ นายติดกระดุมผิด

55
00:02:52,193 --> 00:02:54,903
ตั้งสติหน่อย นิวเวนไดก์ ขอบใจนะ

56
00:02:54,904 --> 00:02:56,196
อรุณสวัสดิ์

57
00:02:56,197 --> 00:02:57,530
- อรุณสวัสดิ์
- สวัสดี

58
00:02:57,531 --> 00:02:58,740
ฟลอเรนซ์ล่ะ

59
00:02:58,741 --> 00:03:00,116
คงนอนตื่นสาย

60
00:03:00,117 --> 00:03:03,703
เธอวางแผนจัดปาร์ตี้สละโสด
มาสามวันไม่พักเลย

61
00:03:03,704 --> 00:03:06,915
พูดถึงเรื่องนั้น ฉันคิดเรื่อง
ปาร์ตี้สละโสดของฝ่ายชาย

62
00:03:06,916 --> 00:03:09,834
เราไปกินสเต๊กมื้อค่ําที่จอห์นส์กริลล์

63
00:03:09,835 --> 00:03:12,253
หรือจะนั่งรถปาร์ตี้ไปฮูตเตอร์ส

64
00:03:12,254 --> 00:03:13,881
ขอทางหน่อยครับ

65
00:03:16,300 --> 00:03:17,468
ทางนี้

66
00:03:17,968 --> 00:03:19,136
ข้างหน้า ทางขวา

67
00:03:29,813 --> 00:03:31,732
(รถพยาบาล)

68
00:03:47,873 --> 00:03:48,916
เกิดอะไรขึ้น

69
00:03:50,292 --> 00:03:51,627
ฟลอเรนซ์ไปแล้วเหรอ

70
00:03:54,088 --> 00:03:57,424
ขอโทษค่ะ จินนี่ ฉันเปิดเผย
ข้อมูลทางการแพทย์ส่วนบุคคลไม่ได้

71
00:04:14,483 --> 00:04:16,819
วันที่น่าเศร้า

72
00:04:20,239 --> 00:04:21,323
วันที่เศร้ามากๆ

73
00:04:23,617 --> 00:04:26,494
พิธีไว้อาลัยของฟลอเรนซ์จะจัดขึ้นเย็นวันพรุ่งนี้

74
00:04:26,495 --> 00:04:29,123
คงใช้เวลานานเพราะเธอมีเพื่อนเยอะ

75
00:04:30,124 --> 00:04:34,043
ในเมื่อโรเบิร์ตถูกย้าย
จะมีห้องว่างที่ศูนย์ดูแลผู้ป่วยหลงลืม

76
00:04:34,044 --> 00:04:35,503
กลาดิสจะย้ายเข้าพรุ่งนี้

77
00:04:35,504 --> 00:04:37,714
จะมีสองห้องว่างในอาคารหลัก

78
00:04:37,715 --> 00:04:40,634
ให้ฝ่ายซ่อมบํารุงทําความสะอาดให้เรียบร้อย

79
00:04:43,053 --> 00:04:47,390
แล้วก็ขวดใส่เกลือเราหายไปประมาณ 40 ขวด

80
00:04:47,391 --> 00:04:48,975
ฉันอยากได้รายชื่อผู้ต้องสงสัย

81
00:04:48,976 --> 00:04:51,520
เริ่มจากกวางตัวไหนก็ได้
ที่คุณเห็นเดินเตร็ดเตร่ตามทางเดิน

82
00:04:53,063 --> 00:04:54,940
พอแค่นี้ก่อน ขอบใจนะทุกคน

83
00:05:26,555 --> 00:05:28,723
เซอร์ไพรส์ ไงจ๊ะ ลูกรัก

84
00:05:28,724 --> 00:05:32,602
หวัดดีค่ะ พ่อมาทําอะไรที่นี่
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

85
00:05:32,603 --> 00:05:33,853
ทุกอย่างเรียบร้อยดี

86
00:05:33,854 --> 00:05:37,190
วันนี้ไม่มีอะไรและพ่ออยากเจอพวกลูกๆ

87
00:05:37,191 --> 00:05:38,775
พ่อเลยโดดขึ้นรถไฟมาเลย

88
00:05:38,776 --> 00:05:41,986
เยี่ยมเลย หนูดีใจที่พ่อมา

89
00:05:41,987 --> 00:05:44,238
- เป็นสุดสัปดาห์ที่ยุ่งมาก
- ขอบใจนะ

90
00:05:44,239 --> 00:05:45,990
หนูมีธุระต้องทําเป็นล้านอย่าง

91
00:05:45,991 --> 00:05:48,242
พ่อจะไม่กวนลูกเลย พ่อจะเป็นวอลเปเปอร์

92
00:05:48,243 --> 00:05:49,619
วันนี้ลูกทําอาหารเย็นไหม

93
00:05:49,620 --> 00:05:51,954
พ่อว่าจะสั่งอาหารจีนมาทานกัน

94
00:05:51,955 --> 00:05:55,376
พ่อเลี้ยงเอง หลานชายสุดหล่อของตาอยู่ไหน

95
00:05:58,253 --> 00:05:59,254
เอาละ

96
00:06:00,047 --> 00:06:02,299
- ลูกกินแค่นั้นเหรอ
- พวก ผมกินซีเรียลแล้ว

97
00:06:03,050 --> 00:06:04,008
อะไรนะ เมื่อไหร่

98
00:06:04,009 --> 00:06:05,552
ยี่สิบนาทีที่แล้ว

99
00:06:06,678 --> 00:06:08,304
ไม่ค่ะ พ่อ นั่งเลย

100
00:06:08,305 --> 00:06:10,515
เด็กๆ จะช่วยหนูเก็บจาน ใช่ไหมจ๊ะ

101
00:06:10,516 --> 00:06:13,976
- เด็กๆ จะช่วยไหม
- ถ้าตาไม่ทํา ทําไมเราต้องทําฮะ

102
00:06:13,977 --> 00:06:17,022
- ใช่
- มันมีเหตุผลนะ พวก

103
00:06:17,773 --> 00:06:20,317
- ขอบคุณค่ะ พ่อ ดีใจสุดๆ
- พระเจ้าช่วย พวก

104
00:06:24,321 --> 00:06:26,073
ตั้งสติหน่อย นิวเวนไดก์

105
00:06:26,990 --> 00:06:28,282
พ่อคุณสบายดีหรือเปล่า

106
00:06:28,283 --> 00:06:31,994
มันแปลกที่จู่ๆ เขาก็มาหา

107
00:06:31,995 --> 00:06:33,080
ฉันว่าเขาสบายดี

108
00:06:33,580 --> 00:06:35,665
แต่จังหวะไม่ใช่มากๆ

109
00:06:35,666 --> 00:06:37,959
พรุ่งนี้ฉันมีหลายล้านอย่างที่ต้องทํา

110
00:06:37,960 --> 00:06:41,254
- ผมช่วยได้นะ
- เขาคงไม่สนว่าฉันไม่อยู่

111
00:06:41,255 --> 00:06:45,258
เขากําลังใช้เวลาอย่างมีคุณภาพ
และมีความหมายกับหลานๆ ของเขา

112
00:06:45,259 --> 00:06:46,426
โอ้พระเจ้า

113
00:06:46,427 --> 00:06:47,427
- พวก
- ไม่

114
00:06:47,428 --> 00:06:49,930
- ฉันทําแต้มได้
- ไม่ ตาทําแต้มให้เรา

115
00:06:51,265 --> 00:06:53,600
เดี๋ยวก่อนๆ ชู่วๆ

116
00:06:54,518 --> 00:06:55,560
ตาต้องรับสายนี้

117
00:06:55,561 --> 00:06:57,937
- ว่าไง สวัสดี
- คุณอยู่ไหน

118
00:06:57,938 --> 00:06:59,939
คุณควรมาที่นี่เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว

119
00:06:59,940 --> 00:07:03,819
ใช่ และผมไปไม่ได้เพราะผมอยู่ซาคราเมนโต

120
00:07:04,403 --> 00:07:05,361
อะไรนะ

121
00:07:05,362 --> 00:07:09,449
ผมต้องทําให้สมองปลอดโปร่ง
คืนนี้เลยมานอนที่บ้านเอมิลี่

122
00:07:09,450 --> 00:07:11,451
- ชาร์ลส์ ไม่นะ ฉันบอกคุณแล้ว
- จูลี่

123
00:07:11,452 --> 00:07:14,328
นี่เป็นสัปดาห์ที่หนักมาก

124
00:07:14,329 --> 00:07:17,540
กลาดิสกําลังแย่ลง แล้วก็เรื่องฟลอเรนซ์

125
00:07:17,541 --> 00:07:20,669
ผมอยากอยู่กับครอบครัว นั่นคือสิ่งที่ผมจะทํา

126
00:07:22,504 --> 00:07:24,089
ก็ได้ ยุติธรรมดี

127
00:07:25,048 --> 00:07:26,132
พรุ่งนี้จะมาไหม

128
00:07:26,133 --> 00:07:28,635
ใช่ พรุ่งนี้ไป แล้วเจอกัน

129
00:07:29,219 --> 00:07:30,471
พระเจ้า

130
00:07:30,971 --> 00:07:33,682
ไหนบอกว่าจะหยุดเกมไง ทําอะไรน่ะ

131
00:07:37,060 --> 00:07:38,269
หนึ่งร้อยสี่สิบสี่เหรอ

132
00:07:38,270 --> 00:07:40,022
มันมากกว่าที่ฉันต้องการเป็นร้อย

133
00:07:41,148 --> 00:07:43,984
ก็ได้ ช่างมัน ฉันเหมาเลย

134
00:07:44,485 --> 00:07:46,069
แล้วฉันจะได้ของเมื่อไหร่

135
00:07:46,987 --> 00:07:48,238
สิบสัปดาห์เหรอ

136
00:07:49,072 --> 00:07:50,072
โอเค ก็ได้

137
00:07:50,073 --> 00:07:51,909
ฉันจะกรอกเอกสารให้

138
00:07:52,409 --> 00:07:54,286
ไม่ละ ขอบคุณนะ เจนเน็ต

139
00:07:55,996 --> 00:07:57,539
ว่าไง ริค เป็นไงบ้าง

140
00:07:59,374 --> 00:08:00,541
ใช่ ได้สิ

141
00:08:00,542 --> 00:08:02,377
ฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย

142
00:08:09,384 --> 00:08:11,678
{\an8}(สํานักงานใหญ่แปซิฟิกวิว
เวลา 10:35 น.)

143
00:08:18,602 --> 00:08:21,270
ดีดี้ ขอโทษที่ให้รอนะ

144
00:08:21,271 --> 00:08:24,358
วันนี้ยุ่งมากๆ ผมมีประชุมสามครั้งต่อกันเลย

145
00:08:25,192 --> 00:08:26,400
ว้าว ยุ่งเนอะ

146
00:08:26,401 --> 00:08:28,820
ใช่ โอเค ขึ้นไปข้างบนกัน

147
00:08:29,321 --> 00:08:31,989
ขอบคุณที่มานะ ดีดี้ เอากาแฟไหม

148
00:08:31,990 --> 00:08:33,325
เอาสิ

149
00:08:33,825 --> 00:08:35,785
เอสเปรสโซ มัคคิอาโต หรือลาเต้ดีคะ

150
00:08:35,786 --> 00:08:38,621
โอเค ขอลาเต้ค่ะ

151
00:08:38,622 --> 00:08:41,582
ดีค่ะ สกิม อัลมอนด์ ถั่วเหลือง ข้าวโอ๊ต
หรือไขมันสองเปอร์เซ็นต์คะ

152
00:08:41,583 --> 00:08:43,709
เริ่มงงแล้ว เอาอันง่ายที่สุด ขอบคุณค่ะ

153
00:08:43,710 --> 00:08:45,254
ง่ายทุกอันค่ะ ฉันแค่กดปุ่ม

154
00:08:46,004 --> 00:08:47,756
โอเค เอามาเลยค่ะ

155
00:08:49,216 --> 00:08:51,551
โอเค ผมเข้าเรื่องเลยแล้วกัน

156
00:08:51,552 --> 00:08:56,514
ชุมชนผู้สูงอายุแปซิฟิกวิวจะเป็นพันธมิตรทางธุรกิจ

157
00:08:56,515 --> 00:08:58,225
กับไบนัม เซาธ์เวสต์

158
00:08:58,976 --> 00:09:02,103
พระเจ้า พวกคุณหยุดควบรวมกิจการได้ไหมเนี่ย

159
00:09:02,104 --> 00:09:04,439
หยุดลดขนาดและปรับโครงสร้าง

160
00:09:05,732 --> 00:09:07,108
ไม่น่าได้ ไม่

161
00:09:07,109 --> 00:09:09,277
เยี่ยม พวกเขายึดเราหรือเรายึดเขา

162
00:09:09,278 --> 00:09:11,113
นี่คือพันธมิตรทางธุรกิจ

163
00:09:12,197 --> 00:09:13,155
พวกเขายึดเรา

164
00:09:13,156 --> 00:09:14,615
แต่มันดีกับคุณนะ

165
00:09:14,616 --> 00:09:17,577
เพราะสํานักงานใหญ่ของพวกเขาอยู่ที่บาฮามาส

166
00:09:17,578 --> 00:09:21,248
พวกเขาเลยมองหาใครสักคนมาบริหารภูมิภาคนี้

167
00:09:23,959 --> 00:09:26,586
คุณอยากให้ฉันทํางานที่นี่ ที่บริษัทเหรอ

168
00:09:26,587 --> 00:09:28,212
ฉันไม่รู้ว่าต้องทํายังไง

169
00:09:28,213 --> 00:09:31,091
อย่าดูถูกตัวเองสิ ดีดี้ เรารู้ว่าคุณเก่งแค่ไหน

170
00:09:31,592 --> 00:09:33,134
เงินเดือนจะสูงขึ้น

171
00:09:33,135 --> 00:09:34,385
เวลาทํางานดีขึ้น

172
00:09:34,386 --> 00:09:36,846
คุณอยู่หน้างานมา 12 ปีแล้ว

173
00:09:36,847 --> 00:09:39,141
ไม่อยากพักจากความเครียดตรงนั้นเหรอ

174
00:09:39,933 --> 00:09:40,934
ขอบคุณ

175
00:09:41,602 --> 00:09:45,521
คือว่านะ ริค ฉันไม่ได้คิดจะดูหมิ่น

176
00:09:45,522 --> 00:09:47,023
องค์กรบริหารห่วย

177
00:09:47,024 --> 00:09:48,441
ระบบสั่งการมันตลกมาก

178
00:09:48,442 --> 00:09:51,193
ฉันใช้เวลาสี่ชั่วโมงทําเรื่องขอซื้อขวดเกลือ

179
00:09:51,194 --> 00:09:55,573
โอเค งั้นก็มาทํางานที่นี่สิ
แล้วปรับจากข้างบน ดีไหม

180
00:09:55,574 --> 00:09:59,411
เป็นคนที่ทําให้พวกผู้จัดการ
สั่งซื้อขวดเกลือได้ง่ายขึ้น

181
00:10:00,829 --> 00:10:01,830
ให้ตายสิ อร่อย

182
00:10:03,123 --> 00:10:04,708
มีเครื่องนี้ทุกชั้นเลยนะ

183
00:10:07,461 --> 00:10:09,630
- ขวดใส่เกลือล่ะ
- ฉันจัดการอยู่

184
00:10:17,971 --> 00:10:20,389
- ไปเลย นั่นแหละ
- พระเจ้าช่วย

185
00:10:20,390 --> 00:10:22,892
- ใช่ ฉันทําได้
- โอ้พระเจ้า

186
00:10:22,893 --> 00:10:24,644
- ไม่นะ
- พระเจ้า

187
00:10:24,645 --> 00:10:26,520
จะบ้าตาย

188
00:10:26,521 --> 00:10:27,438
อะไรเนี่ย

189
00:10:27,439 --> 00:10:28,607
จะบ้าตาย

190
00:10:30,150 --> 00:10:31,318
คุณตา

191
00:10:32,069 --> 00:10:33,194
เป็นอะไรครับ

192
00:10:33,195 --> 00:10:34,321
ตาชนะ

193
00:10:35,656 --> 00:10:39,493
ตาแค่ดีใจกับเจ้ารถฟุตบอลใส่หมวก แค่นั้นแหละ

194
00:10:41,703 --> 00:10:44,580
แล้วตาร้องไห้ทําไม

195
00:10:44,581 --> 00:10:46,958
สัปดาห์นี้ของตามันแย่มาก

196
00:10:50,754 --> 00:10:52,421
นี่ เจ้านาย ขอเวลาสักครู่ได้ไหม

197
00:10:52,422 --> 00:10:53,423
ได้สิ ว่าไง

198
00:10:54,091 --> 00:10:56,801
คุณก็รู้ว่าผมขับรถพาเอลเลียต
ไปซื้อซิการ์ทุกสัปดาห์

199
00:10:56,802 --> 00:11:00,471
ตอนนี้ผมรู้สึกแปลกๆ ที่พาเขาไป
เพราะเขาเป็นมะเร็ง

200
00:11:00,472 --> 00:11:03,599
คุณพูดถึงปัญหาสุขภาพของเอลเลียตไม่ได้
มันเป็นเรื่องส่วนตัว

201
00:11:03,600 --> 00:11:05,059
เขาพูดถึงมันตลอด

202
00:11:05,060 --> 00:11:07,353
ผมขอใช้รีโมต ผมเป็นมะเร็ง

203
00:11:07,354 --> 00:11:08,730
ก็จริง

204
00:11:09,398 --> 00:11:11,816
ทุกคนรับมือกับข่าวร้ายต่างกัน ใช่ไหม

205
00:11:11,817 --> 00:11:13,818
บางคนร้องไห้ บางคนก็ไม่

206
00:11:13,819 --> 00:11:16,529
บางคนสูบซิการ์และกลายเป็นอันธพาล

207
00:11:16,530 --> 00:11:19,323
เอลเลียตโตแล้ว คุณทําเหมือนเขาเป็นเด็กไม่ได้

208
00:11:19,324 --> 00:11:24,413
ผมรู้ครับ แต่มันดูไม่ค่อยดีที่ไปช่วยเขาซื้อ
สิ่งที่ทําให้สุขภาพเขาแย่ลง

209
00:11:25,622 --> 00:11:27,665
โอเค วันนี้ฉันจะพาเขาไป

210
00:11:27,666 --> 00:11:28,959
ขอบคุณครับ

211
00:11:30,085 --> 00:11:31,461
แค่นั้นเหรอ

212
00:11:32,421 --> 00:11:34,880
อีกคําถามนึง

213
00:11:34,881 --> 00:11:38,384
คือว่าความสัมพันธ์โรแมนติกในออฟฟิศ...

214
00:11:38,385 --> 00:11:39,511
มันเหมือนกับ...

215
00:11:40,303 --> 00:11:41,262
คุณคิดว่า...

216
00:11:41,263 --> 00:11:42,764
ยอมรับได้ไหม หรือว่า...

217
00:11:44,391 --> 00:11:47,560
ถ้าพูดอย่างเป็นทางการ บริษัทคงจะไม่อนุญาต

218
00:11:47,561 --> 00:11:48,686
อ๋อ

219
00:11:48,687 --> 00:11:50,730
นั่นคือเหตุผลที่ทุกคนเกลียดบริษัทไง

220
00:11:50,731 --> 00:11:52,189
ชีวิตมันสั้น ใช้ชีวิตให้สนุกสิ

221
00:11:52,190 --> 00:11:54,692
ไงจ๊ะ ทาบีธ่า อรุณสวัสดิ์

222
00:11:54,693 --> 00:11:55,986
หวัดดี ดีดี้

223
00:11:59,364 --> 00:12:00,406
ไปเอาน้ําผลไม้ให้หน่อย

224
00:12:00,407 --> 00:12:01,575
ผมเป็นมะเร็ง

225
00:12:02,743 --> 00:12:07,037
นี่ ช่วยแม่หน่อยได้ไหม
เอาสายยางออกไปข้างนอกให้ที

226
00:12:07,038 --> 00:12:08,123
โอเค

227
00:12:08,707 --> 00:12:09,957
เจส

228
00:12:09,958 --> 00:12:11,084
ฮะ

229
00:12:11,585 --> 00:12:13,587
- ช่วยทําตอนนี้เลยได้ไหม
- ได้

230
00:12:14,629 --> 00:12:15,880
เจส

231
00:12:15,881 --> 00:12:18,966
แม่ หมกมุ่นกับสายยางมากไป ใจเย็นก่อน

232
00:12:18,967 --> 00:12:21,719
ตาให้ผมบอกแม่ว่าเขาออกไปซื้อกาแฟ

233
00:12:21,720 --> 00:12:22,970
- โอเค
- เขาโอเคไหม

234
00:12:22,971 --> 00:12:24,346
เขาไม่เป็นไร ถามทําไม

235
00:12:24,347 --> 00:12:25,515
เพราะเพื่อนเขาตาย

236
00:12:26,183 --> 00:12:27,057
อะไรนะ ใคร

237
00:12:27,058 --> 00:12:29,393
ฟลอเรนซ์ ขอให้ไปสู่สุคติ

238
00:12:29,394 --> 00:12:30,978
ไม่นะ ฟลอเรนซ์ตายเหรอ

239
00:12:30,979 --> 00:12:33,397
- ใช่ พวก พูดต่อดิ
- เดี๋ยวนะ ลูกรู้ได้ยังไง

240
00:12:33,398 --> 00:12:36,400
คุณตาร้องไห้ เราเลยถามเขาว่าทําไม
เขาไม่ยอมบอกเรา

241
00:12:36,401 --> 00:12:39,945
- แต่เราเอาแต่ถาม แล้วเขาก็บอกเรา
- คุยอะไรกันน่ะ

242
00:12:39,946 --> 00:12:42,991
- แม่ไม่รู้ว่าทําไมตาถึงเศร้า
- เพราะฟลอเรนซ์ตาย

243
00:12:43,658 --> 00:12:45,409
พวก ทําเหมือนอีโมจิเป๊ะ

244
00:12:45,410 --> 00:12:47,495
หรือเพราะซีเจจะย้ายไปไซบีเรีย

245
00:12:47,496 --> 00:12:48,954
สิงคโปร์ อ่านหนังสือหน่อย

246
00:12:48,955 --> 00:12:50,706
- เงียบไปเลย
- แล้วใครคือซีเจ

247
00:12:50,707 --> 00:12:53,751
เขาบอกทุกคนในบ้านหลังนี้ ยกเว้นแม่เหรอ

248
00:12:53,752 --> 00:12:56,003
เขาบอกไม่ได้เพราะแม่ไปทําธุระทั้งวัน

249
00:12:56,004 --> 00:12:57,547
อย่าโทษมือปืนเลย

250
00:12:58,048 --> 00:12:59,799
"อย่าโทษคนส่งสาร" น่ะเหรอ

251
00:12:59,800 --> 00:13:01,676
ช่างเถอะ ประมาณนั้นแหละ

252
00:13:02,177 --> 00:13:03,136
เจ๋ง

253
00:13:04,137 --> 00:13:06,139
แม่บอกให้เอาสายยางไปข้างนอก

254
00:13:06,765 --> 00:13:08,225
พระเจ้า

255
00:13:09,643 --> 00:13:12,270
{\an8}สนุกจริงๆ ขอบใจที่ให้พ่อค้างด้วยนะ

256
00:13:13,271 --> 00:13:14,815
แน่ใจนะว่าพ่อไม่เป็นไร

257
00:13:16,274 --> 00:13:17,108
ใช่

258
00:13:18,026 --> 00:13:20,444
ทําไมเหรอ ลูกมีอะไร...

259
00:13:20,445 --> 00:13:22,531
คือแบบว่า...

260
00:13:23,114 --> 00:13:25,115
ลูกๆ บอกว่าเพื่อนของพ่อตาย

261
00:13:25,116 --> 00:13:26,034
อ๋อ

262
00:13:26,618 --> 00:13:27,661
น่าเศร้า

263
00:13:28,161 --> 00:13:29,246
น่าเศร้ามาก

264
00:13:30,789 --> 00:13:33,667
ปั๊มอาร์โค่เปลี่ยนเป็นเชฟรอนแล้ว

265
00:13:34,292 --> 00:13:35,752
เปลี่ยนตั้งแต่เมื่อไหร่

266
00:13:37,170 --> 00:13:41,715
ประเด็นคือ หนูหวังว่าเวลา
ที่มีเรื่องเศร้าใจเกิดขึ้นกับพ่อ

267
00:13:41,716 --> 00:13:44,427
พ่อสามารถคุยกับหนูได้นะคะ

268
00:13:44,928 --> 00:13:47,054
มันไม่ใช่ความผิดของพ่อที่พ่อบอกหนูไม่ได้

269
00:13:47,055 --> 00:13:49,849
คือว่า... เรา

270
00:13:49,850 --> 00:13:52,101
เราติดอยู่ในวังวนที่พ่อหลีกเลี่ยงที่จะพูด

271
00:13:52,102 --> 00:13:55,105
และหนูก็หลีกเลี่ยง มันเลยไม่มีใคร...

272
00:13:56,314 --> 00:14:01,944
มัน... คือเราไม่พูดหรือแค่พูดไม่ได้

273
00:14:01,945 --> 00:14:07,033
และหนูอยากให้เราพูดออกมาได้

274
00:14:09,244 --> 00:14:10,453
ก็นะ

275
00:14:10,954 --> 00:14:12,455
พ่อว่าลูกพูดถูก

276
00:14:13,123 --> 00:14:17,586
เราควรจะคุยกันมากกว่านี้ คราวหน้าที่พ่อมา

277
00:14:22,382 --> 00:14:24,008
ลูก...

278
00:14:24,009 --> 00:14:26,886
ลูกไม่ได้เลี้ยวไปทางสถานีรถไฟ

279
00:14:26,887 --> 00:14:28,721
พ่อจะไม่กลับทางรถไฟ

280
00:14:28,722 --> 00:14:32,224
หนูจะขับรถพาพ่อกลับซานฟรานซิสโก
และเราจะต้องคุยกัน

281
00:14:32,225 --> 00:14:33,225
เราทั้งคู่

282
00:14:33,226 --> 00:14:34,686
- คือ...
- ทีละคน

283
00:14:35,729 --> 00:14:39,106
เจย์เลนอยู่ไหน เขาต้องพาผมไปร้านขายบุหรี่

284
00:14:39,107 --> 00:14:41,985
เขาออกไปทําธุระ วันนี้ฉันจะพาคุณไปเอง

285
00:14:42,485 --> 00:14:43,319
ดูนี่สิ

286
00:14:43,320 --> 00:14:44,778
ถ้าฉันอยากได้ขวดเกลือใหม่

287
00:14:44,779 --> 00:14:47,907
บริษัทให้กรอกแบบฟอร์มอย่างกับยื่นจํานองบ้าน

288
00:14:47,908 --> 00:14:49,242
ขอบใจนะ โอบามา

289
00:14:51,411 --> 00:14:53,037
ไม่นะ คุณพูดจริง

290
00:14:53,038 --> 00:14:54,664
เอาละ ไปกันเถอะ

291
00:14:56,625 --> 00:14:58,167
แล้วคุณเป็นไงบ้างคะ

292
00:14:58,168 --> 00:15:00,211
- ผมเป็นมะเร็ง
- ฉันก็ได้ยินมาว่างั้น

293
00:15:01,463 --> 00:15:05,591
{\an8}หนูคิดว่าแม่เป็นเหมือนกาวใจของครอบครัว

294
00:15:05,592 --> 00:15:09,512
พอไม่มีแม่ พ่อกับหนูก็เชื่อมถึงกันน้อยลง

295
00:15:10,347 --> 00:15:12,432
เพราะกาวที่เชื่อมเราหายไป

296
00:15:14,976 --> 00:15:18,228
หรือ... เหมือนเราเป็นซุ้มประตูโค้ง

297
00:15:18,229 --> 00:15:19,688
และแม่คือ...

298
00:15:19,689 --> 00:15:21,775
มันเรียกว่าอะไรนะคะ ศิลาหลักเหรอ

299
00:15:22,567 --> 00:15:25,110
ลูกเพิ่งใช้ศัพท์ทางสถาปัตย์ฯ

300
00:15:25,111 --> 00:15:26,279
ใช่ค่ะ

301
00:15:27,906 --> 00:15:29,490
อยากฟังเรื่องเหลือเชื่อ

302
00:15:29,491 --> 00:15:33,202
เกี่ยวกับซุ้มประตูโบสถ์อายุ 900 ปี
ในเบลเยียมไหมล่ะ

303
00:15:33,203 --> 00:15:36,456
โอ้โฮ ฟังดูน่าเบื่อจัง

304
00:15:39,626 --> 00:15:42,628
{\an8}หนูรู้เรื่องที่เพื่อนพ่อตายจากลูกๆ เนี่ยนะ

305
00:15:42,629 --> 00:15:44,213
พ่อกําลังเศร้า

306
00:15:44,214 --> 00:15:47,841
และพ่อรู้สึกว่าไม่มีเหตุผล
ที่จะทําให้เอมิลี่เศร้าไปด้วย

307
00:15:47,842 --> 00:15:52,638
ลูกมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ
มีทั้งงาน ลูกๆ และโจเอล

308
00:15:52,639 --> 00:15:56,183
และสิ่งสุดท้ายที่พ่ออยากเป็นคือภาระ

309
00:15:56,184 --> 00:16:00,938
แต่พ่อคะ นั่นแหละประเด็น
การที่เราไม่สื่อสารกันคือภาระ

310
00:16:00,939 --> 00:16:04,317
หนูรู้สึกถึงภาระของการที่ไม่ได้ใกล้ชิดพ่อ

311
00:16:06,653 --> 00:16:09,739
พูดตามตรง พ่อไม่เคยคิดแบบนั้นเลย

312
00:16:12,283 --> 00:16:13,284
ว้าว

313
00:16:15,328 --> 00:16:17,998
ใช่ค่ะ รู้ไหม ตอนที่พ่อ...

314
00:16:18,957 --> 00:16:20,165
โทษนะคะ

315
00:16:20,166 --> 00:16:21,668
พ่อทําอะไรน่ะ

316
00:16:22,335 --> 00:16:24,294
พ่อว่าจะฟังเอซร่า ไคลน์

317
00:16:24,295 --> 00:16:26,131
พ่อนึกว่าเราเคลียร์กันได้แล้ว

318
00:16:26,631 --> 00:16:27,548
เราเคลียร์กันแล้วใช่ไหม

319
00:16:27,549 --> 00:16:29,592
เราเพิ่งเริ่มเองนะ

320
00:16:32,220 --> 00:16:33,471
เวอร์จิเนียเป็นยังไงบ้าง

321
00:16:34,848 --> 00:16:38,977
เธอยังทําใจไม่ได้ และผมรู้สึก
เหมือนผมช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย

322
00:16:39,477 --> 00:16:43,564
คุณทําได้แค่อยู่ตรงนั้นเพื่อเธอ
ตอนที่เธอต้องการคุณ

323
00:16:43,565 --> 00:16:46,025
สิ่งที่เธอต้องการคือมีเวลากับฟลอเรนซ์มากกว่านี้

324
00:16:46,026 --> 00:16:47,861
และผมให้สิ่งนั้นกับเธอไม่ได้

325
00:16:49,696 --> 00:16:51,573
จําได้ว่าตอนที่แม่ฉันตาย

326
00:16:52,240 --> 00:16:53,324
ฉันคิดว่า

327
00:16:55,160 --> 00:16:56,786
"ขออีกห้านาทีได้ไหม"

328
00:16:57,287 --> 00:17:00,832
ฉันไม่ยอมแลกห้านาทีที่ได้อยู่แม่กับอะไรทั้งนั้น

329
00:17:01,332 --> 00:17:03,793
พวกเราทุกคนต้องการแบบนั้นใช่ไหม

330
00:17:04,711 --> 00:17:06,379
มีเวลาอยู่กับคนที่เรารักมากขึ้น

331
00:17:07,630 --> 00:17:10,842
จินนี่รักฟลอเรนซ์ และเธอก็รักคุณ

332
00:17:12,218 --> 00:17:14,095
พระเจ้าเท่านั้นที่เข้าใจ แต่เธอรักคุณ

333
00:17:16,389 --> 00:17:18,349
เอาละ ฉันจะไปรอในรถตู้

334
00:17:18,933 --> 00:17:20,226
ในนี้เหม็นชะมัด

335
00:17:28,610 --> 00:17:31,153
{\an8}งั้นพ่อมาที่บ้านหนูเพื่อสงบปากสงบคํา

336
00:17:31,154 --> 00:17:33,280
{\an8}ใช่ พ่อก็ว่างั้น

337
00:17:33,281 --> 00:17:35,282
เห็นไหมคะ พ่อ นั่นคือปัญหา

338
00:17:35,283 --> 00:17:38,744
เวลาที่พ่อต้องการหลีกเลี่ยง
การสํารวจสถานะทางอารมณ์ของพ่อ

339
00:17:38,745 --> 00:17:40,913
พ่อถึงมาอยู่กับลูกสาวพ่อเหรอคะ

340
00:17:40,914 --> 00:17:44,042
พ่อแค่อยากหยุดพักจากคดีสักหนึ่งวัน

341
00:17:44,542 --> 00:17:46,710
หยุดพักจากความเศร้า จากทุกสิ่ง

342
00:17:46,711 --> 00:17:48,922
มันยากที่จะเข้าใจเหรอ

343
00:17:49,422 --> 00:17:51,298
จูลี่เข้าใจงั้นเหรอ

344
00:17:51,299 --> 00:17:54,093
พ่อคุยกับลูกสาวตัวปลอม แต่ไม่คุยกับหนู

345
00:17:54,094 --> 00:17:55,135
โธ่ ลูก...

346
00:17:55,136 --> 00:17:57,513
ข้อแรก อย่าบอกนะว่าลูกอิจฉาเธอ

347
00:17:57,514 --> 00:18:02,059
ข้อสอง อย่างน้อยเธอก็พูดโต้งๆ
ว่าไม่อยากคุยเรื่องนี้

348
00:18:02,060 --> 00:18:05,979
แต่กับลูก ข้อสองจุดหนึ่ง พ่อโผล่มาที่บ้าน

349
00:18:05,980 --> 00:18:07,314
แล้วลูกก็หายไป

350
00:18:07,315 --> 00:18:11,443
ลูกใช้เวลาสามชั่วโมง
ไปหาซื้อสายยางทําสวนใหม่

351
00:18:11,444 --> 00:18:14,238
โอเค ตอนแรกก็บอกแล้ว
ว่านี่เป็นความผิดของหนูด้วย

352
00:18:14,239 --> 00:18:16,406
แล้วทําไมลูกพูดเหมือนกําลังโทษพ่อ

353
00:18:16,407 --> 00:18:18,242
- ไม่รู้สิ หนูขอโทษ
- ลูกโทษพ่อ

354
00:18:18,243 --> 00:18:20,286
- ฟังดูเป็นแบบนั้น
- หนูขอโทษ

355
00:18:23,081 --> 00:18:24,623
{\an8}(ซานฟรานซิสโก แคลิฟอร์เนีย
16:53 น.)

356
00:18:24,624 --> 00:18:25,583
{\an8}นี่ลูก

357
00:18:27,335 --> 00:18:29,754
พูดตามตรง พ่อว่าเราไม่ต้องกังวลหรอก

358
00:18:30,755 --> 00:18:36,051
พ่อคิดว่าอะไรที่มันซับซ้อน

359
00:18:36,052 --> 00:18:38,680
ที่เป็นปัญหาทางอารมณ์หลายชั้น

360
00:18:39,305 --> 00:18:42,892
เดี๋ยวมันจะคลี่คลายได้ด้วยตัวเอง

361
00:18:51,234 --> 00:18:53,236
เมื่อกี้ เรา...

362
00:18:54,028 --> 00:18:55,655
คุยกันออกรสมาก

363
00:18:56,406 --> 00:18:58,449
พ่อขอถามอะไรจริงจังหน่อยได้ไหม

364
00:18:59,159 --> 00:19:04,247
เราจะรู้ได้ยังไงว่า
เรามีความสัมพันธ์แบบที่เราอยากมี

365
00:19:05,373 --> 00:19:07,208
ไม่รู้สิคะ หนูว่า...

366
00:19:08,459 --> 00:19:10,085
เราจะรู้เองถ้ามันใช่

367
00:19:10,086 --> 00:19:14,632
เพราะพ่อไม่คิดว่าพ่อจะไปถึงจุดที่สบายใจได้

368
00:19:15,133 --> 00:19:18,343
เวลาที่เป็นภาระของลูก
กับเรื่องเศร้าๆ ทั้งหลายในชีวิต

369
00:19:18,344 --> 00:19:21,723
แต่เรื่องเศร้าบางเรื่องก็เป็นของหนูเหมือนกัน

370
00:19:22,223 --> 00:19:24,349
นั่นคือวิธีรักษาแผลใจไงคะ

371
00:19:24,350 --> 00:19:28,771
พวกเขาแบ่งปันความเศร้า
กับเพื่อนและคนที่พวกเขารัก

372
00:19:29,439 --> 00:19:31,940
แม่ตาย และภายในหนึ่งวัน

373
00:19:31,941 --> 00:19:35,360
พ่อเก็บของทุกอย่างของแม่
ติดป้ายและเก็บไว้ในห้องใต้ดิน

374
00:19:35,361 --> 00:19:37,864
และเราไม่พูดถึงมันตั้งแต่นั้นมา

375
00:19:38,364 --> 00:19:41,409
ไม่ว่าวิธีที่ถูกต้องคืออะไร

376
00:19:41,910 --> 00:19:43,077
แต่ไม่ใช่วิธีนั้น

377
00:19:46,748 --> 00:19:50,042
- หนูควรกลับได้แล้ว
- ไม่ ลูกขับมาไกลถึงนี่

378
00:19:50,043 --> 00:19:51,376
อย่าขับตอนกลางคืน

379
00:19:51,377 --> 00:19:53,629
เวลานี้บนสะพานรถติดมาก

380
00:19:53,630 --> 00:19:54,630
ขอร้องละ แค่...

381
00:19:54,631 --> 00:19:57,300
เอากุญแจไป นอนบ้านพ่อ

382
00:19:58,092 --> 00:19:59,718
มีแปรงสีฟันสํารองใต้อ่างล้างหน้า

383
00:19:59,719 --> 00:20:01,386
และถ้าลูกต้องการอากาศ

384
00:20:01,387 --> 00:20:04,139
เครื่องควบคุมอุณหภูมิชั้นล่าง ให้ลูกใช้อันนั้น

385
00:20:04,140 --> 00:20:07,142
แต่จําไว้นะ เซนเซอร์อยู่ที่ห้องใต้หลังคา

386
00:20:07,143 --> 00:20:09,269
บ้านทั้งหลังก็เลยร้อน

387
00:20:09,270 --> 00:20:12,523
แล้วก็มีถุงกาแฟที่ปิดสนิทไว้อยู่ในช่องแช่แข็ง

388
00:20:13,566 --> 00:20:14,692
หนูรักพ่อค่ะ

389
00:20:25,954 --> 00:20:27,621
เอลเลียต สหายเฒ่า

390
00:20:27,622 --> 00:20:31,833
ไปสูบบุหรี่ที่นอกชานกันเถอะ
ก่อนที่เราจะมาทําความเคารพชุมชน

391
00:20:31,834 --> 00:20:32,919
ผมขอผ่าน

392
00:20:34,420 --> 00:20:35,880
คุณไปก็ได้นะ

393
00:20:36,381 --> 00:20:38,840
ผมกําลังคิดว่า

394
00:20:38,841 --> 00:20:41,218
ผมสูบน้อยลงดีกว่า

395
00:20:41,219 --> 00:20:42,844
ผมรู้ว่าคุณอยากกําจัดผม

396
00:20:42,845 --> 00:20:46,516
แต่ผมอยากมีชีวิตนานขึ้นอีกหน่อย

397
00:20:54,857 --> 00:20:56,358
คุยเรื่องสําคัญเป็นไงบ้าง

398
00:20:56,359 --> 00:20:57,818
ไม่รู้สิ

399
00:20:57,819 --> 00:20:58,945
ดีมั้ง

400
00:20:59,570 --> 00:21:00,905
ยากจัง ฉัน...

401
00:21:01,823 --> 00:21:04,241
ฉันไม่เก่งเรื่องนี้เลย รู้ไหม

402
00:21:04,242 --> 00:21:08,078
คุยกับเขาเรื่องอารมณ์ความรู้สึก

403
00:21:08,079 --> 00:21:10,957
คือฉัน... ไปไม่เป็น

404
00:21:11,499 --> 00:21:13,375
ไม่เอาน่า ที่รัก ไม่มีใครเก่งหรอก

405
00:21:13,376 --> 00:21:14,961
เป็นไปไม่ได้

406
00:21:15,461 --> 00:21:18,046
ไม่ว่าคุณจะเป็นฝ่ายทํา

407
00:21:18,047 --> 00:21:20,091
หรือคุณเป็นฝ่ายที่ไม่ได้ทํา

408
00:21:20,591 --> 00:21:22,843
แค่คุณพยายามเอาใจเขามาใส่ใจเรา

409
00:21:22,844 --> 00:21:24,512
มันก็ดีมากแล้ว

410
00:21:26,222 --> 00:21:28,890
ฉันรักคุณ และฉันดีใจมากที่เราแต่งงานกัน

411
00:21:28,891 --> 00:21:31,477
พวก นี่ใครพูดเนี่ย

412
00:21:33,229 --> 00:21:35,230
พวก นี่ภรรยาคุณไง เอมิลี่

413
00:21:35,231 --> 00:21:36,773
อ๋อ ใช่

414
00:21:36,774 --> 00:21:39,027
งั้นผมก็รักคุณนะ

415
00:21:39,986 --> 00:21:42,030
เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก

416
00:21:42,613 --> 00:21:46,826
เธอตื่นเต้นตลอดเลย
ตอนที่แชปสติ๊กออกรสชาติใหม่

417
00:21:48,661 --> 00:21:51,289
และเธอถามถึงลูกๆ ของผมเสมอ

418
00:21:54,250 --> 00:21:55,918
ผมคงคิดถึงเธอมากแน่ๆ

419
00:22:01,341 --> 00:22:02,842
ขอบคุณนะ อาร์วัน

420
00:22:05,636 --> 00:22:08,598
โฟลเพิ่งซื้อเก้าอี้ตัวนี้มาเอง

421
00:22:09,599 --> 00:22:11,976
เธอบอกว่าอยากให้ทุกคนได้ลอง

422
00:22:14,187 --> 00:22:17,398
เชิญมานวดได้เพื่อเป็นเกียรติแก่โฟล

423
00:22:20,234 --> 00:22:22,111
เธอเป็นคนที่ดีที่สุด...

424
00:22:24,447 --> 00:22:25,740
ที่ฉันเคยเจอ

425
00:22:26,324 --> 00:22:29,327
ไม่มีสักคนในห้องนี้ที่ไม่ได้รักเธอ

426
00:22:29,994 --> 00:22:32,413
แม้แต่ซูซานที่เกลียดทุกคน

427
00:22:34,499 --> 00:22:35,999
ยังไงก็เถอะ ฉันร้องไห้พอแล้ว

428
00:22:36,000 --> 00:22:39,294
ขอบคุณ ทุกคน
สําหรับคําพูดที่สวยงามของคุณ

429
00:22:39,295 --> 00:22:43,715
มีใครอีกไหมที่อยากแบ่งปันความรู้สึก

430
00:22:43,716 --> 00:22:46,427
หรือความทรงจํากับโฟลโจของพวกเรา

431
00:22:54,685 --> 00:22:57,814
ฟลอเรนซ์เป็นเพื่อนกลุ่มแรกที่ผมมีที่นี่

432
00:23:01,526 --> 00:23:05,612
ผู้คนคิดว่านักเขียนเป็นคนที่โดดเดี่ยว

433
00:23:05,613 --> 00:23:08,699
แต่เธอใจดีและร่าเริงมาก

434
00:23:10,159 --> 00:23:13,121
ก่อนหน้านี้ เธอช่วยผมทําบางอย่าง

435
00:23:13,663 --> 00:23:16,791
แต่ผมก็ไม่กล้าทํา

436
00:23:18,459 --> 00:23:20,420
ตอนนี้น่าจะเหมาะแล้ว

437
00:23:23,423 --> 00:23:29,262
"โลกคือโรงละครโรงใหญ่
ชายและหญิงทุกคนคือนักแสดง"

438
00:23:30,304 --> 00:23:32,974
"พวกเขาเข้ามาและจากไป

439
00:23:33,474 --> 00:23:36,894
และคนคนหนึ่งมีหลายบทบาท"

440
00:23:37,812 --> 00:23:42,525
"ฉากแรกเป็นทารก
ร้องไห้และอ้วกในอ้อมแขนของพยาบาล"

441
00:23:43,151 --> 00:23:46,027
"จากนั้นเป็นเด็กนักเรียนขี้แย
สะพายกระเป๋าใบใหญ่

442
00:23:46,028 --> 00:23:51,284
และใบหน้ายามเช้าที่เปล่งปลั่ง
เดินช้าเหมือนหอยทากไม่อยากไปโรงเรียน"

443
00:23:52,201 --> 00:23:53,660
"จากนั้นเป็นคนรัก

444
00:23:53,661 --> 00:23:55,412
ถอนหายใจแรงเหมือนเตาไฟ

445
00:23:55,413 --> 00:23:59,500
ร้องเพลงบัลลาดแสนเศร้า
ด้วยความคิดถึงหญิงผู้เป็นที่รัก"

446
00:24:00,334 --> 00:24:06,174
"แล้วก็กลายเป็นทหาร ไว้เครา
มีความภาคภูมิใจและมีเกียรติ

447
00:24:06,674 --> 00:24:09,844
อิจฉาในลาภยศ มุทะลุดุดัน
ทะเลาะกันอย่างไม่คิด"

448
00:24:11,387 --> 00:24:13,972
"ฉากที่หกเปลี่ยนร่างเป็น

449
00:24:13,973 --> 00:24:16,099
คนแก่ผอมแห้งจนกางเกงหลวม

450
00:24:16,100 --> 00:24:20,771
สวมแว่นตาคาไว้บนจมูก
และมีกระเป๋าวางข้างๆ"

451
00:24:21,564 --> 00:24:23,191
"ฉากสุดท้าย

452
00:24:23,691 --> 00:24:27,861
จุดสิ้นสุดเรื่องราวอันน่าพิศวง

453
00:24:27,862 --> 00:24:30,155
คือการกลับไปเป็นเหมือนทารก

454
00:24:30,156 --> 00:24:32,241
และการลืมเลือน

455
00:24:33,993 --> 00:24:40,666
ไร้ฟัน ไร้การมองเห็น
ไร้รสชาติ ไร้ทุกอย่าง"

456
00:25:30,049 --> 00:25:31,007
คุณยังอยู่ไหม

457
00:25:31,008 --> 00:25:33,468
อย่าเพิ่งกลับจนกว่าฉันจะเข้าไป ฉันมีของจะให้

458
00:25:33,469 --> 00:25:34,845
128.61 ดอลลาร์

459
00:25:35,346 --> 00:25:37,472
เอานี่ด้วย...

460
00:25:37,473 --> 00:25:38,473
นี่คืออะไร

461
00:25:38,474 --> 00:25:40,393
รสแตงโมสตรอว์เบอร์รี

462
00:25:48,609 --> 00:25:49,985
ขวดเกลือหนึ่งร้อยขวด

463
00:25:49,986 --> 00:25:52,904
น่าจะอยู่ได้สักสองสามเดือนมั้ง

464
00:25:52,905 --> 00:25:54,447
ทําไมถึงได้เร็วขนาดนี้

465
00:25:54,448 --> 00:25:56,950
ขอโทษที่ก่อนหน้านี้ฉันเหวี่ยงๆ ใส่คุณ

466
00:25:56,951 --> 00:25:59,704
สองสามวันมานี้เรื่องเยอะมาก
คุณอยากได้อะไรอีกไหม

467
00:27:23,996 --> 00:27:24,913
(สร้างจากเรื่อง "เอล เอเจนเต โทโป")

468
00:27:24,914 --> 00:27:27,917
(คําบรรยายโดย ชิราพร ปิ่นสุวรรณ)