1 00:00:20,666 --> 00:00:21,667 {\an8}(แปซิฟิกวิว) 2 00:00:24,503 --> 00:00:25,629 ไปกันเถอะ 3 00:00:29,383 --> 00:00:31,135 พวกเขาพร้อมแล้ว 4 00:00:32,678 --> 00:00:34,889 ฉันจะเข้าไปคนเดียว ที่เหลือรอตรงนี้ 5 00:00:35,389 --> 00:00:39,643 ถ้าคุณอยากถามอะไรจูลี่ เรื่อง "ปฏิบัติการ" นี่ละก็ เชิญเลย 6 00:00:40,519 --> 00:00:42,604 - ดีดี้ - อะไร 7 00:00:42,605 --> 00:00:43,980 ผมควรไปกับคุณ 8 00:00:43,981 --> 00:00:45,356 บ้าไปแล้วเหรอ 9 00:00:45,357 --> 00:00:48,027 ผมว่าสถานการณ์จะดีขึ้น ถ้าผมอยู่ด้วย 10 00:00:48,611 --> 00:00:49,904 หน้าตาที่เป็นมิตร 11 00:00:51,197 --> 00:00:53,282 เขาอาจจะพูดถูกนะ ดีดี้ 12 00:00:54,950 --> 00:00:56,744 อย่าพูดอะไรจนกว่าฉันจะให้พูด 13 00:01:09,507 --> 00:01:11,842 (เมืองเพื่อนบ้าน) 14 00:01:15,888 --> 00:01:16,722 เร็วเข้า 15 00:01:21,143 --> 00:01:23,521 (เป็นเกียรติที่ได้รับการยอมรับ ศูนย์ดูแลผู้ป่วยหลงลืมที่ดีที่สุด) 16 00:01:44,083 --> 00:01:45,126 อรุณสวัสดิ์ 17 00:01:59,932 --> 00:02:01,141 อรุณสวัสดิ์ กลาดิส 18 00:02:01,142 --> 00:02:02,475 อรุณสวัสดิ์ 19 00:02:02,476 --> 00:02:04,602 ฉันชื่อดีดี้ ฉันทํางานที่นี่ 20 00:02:04,603 --> 00:02:07,981 ฉันอยากมาดูว่าคุณปรับตัวเข้ากับ ห้องใหม่ของคุณได้หรือยัง 21 00:02:07,982 --> 00:02:11,860 มันเงียบมาก และไข่ก็ไม่ใส่เกลือมากพอ 22 00:02:11,861 --> 00:02:13,946 เราแก้เรื่องนั้นได้ ฉันจะคุยกับเชฟให้ค่ะ 23 00:02:14,530 --> 00:02:16,406 กลาดิส ฉันมีเรื่องอยากถามคุณ 24 00:02:16,407 --> 00:02:19,076 ฉันรู้จักคุณ คุณเป็นนักแสดง 25 00:02:21,579 --> 00:02:24,373 ใช่แล้ว ผมชาร์ลส์ 26 00:02:25,416 --> 00:02:26,624 ชาร์ลส์ 27 00:02:26,625 --> 00:02:29,252 ใช่แล้ว ชาร์ลส์ 28 00:02:29,253 --> 00:02:32,422 เรื่องกายส์แอนด์ดอลส์ 29 00:02:32,423 --> 00:02:36,384 กลาดิส เรามาหาคุณ เพราะเราต้องการให้คุณช่วย 30 00:02:36,385 --> 00:02:39,179 คุณมีรสนิยมด้านแฟชั่นมากเลย 31 00:02:39,180 --> 00:02:41,848 ผมคิดว่าคุณอาจช่วยหาบางอย่างให้ผม 32 00:02:41,849 --> 00:02:45,561 สูทตัวใหม่ใช่ไหม ตัวนี้เก่าไปหน่อย 33 00:02:46,270 --> 00:02:48,981 ไม่ ไม่ใช่สําหรับผม 34 00:02:49,481 --> 00:02:51,649 ผมกําลังหาสร้อยคอผู้หญิง 35 00:02:51,650 --> 00:02:54,402 และผมคิดว่าคุณอาจมีอยู่ในคอลเลกชั่นของคุณ 36 00:02:54,403 --> 00:02:57,031 อ๋อ ฉันมีสร้อยคอเยอะเลย 37 00:03:03,454 --> 00:03:05,872 นี่จากเรื่องเดอะคิงแอนด์ไอ 38 00:03:05,873 --> 00:03:09,667 ถ้าคุณมองหาอะไรแบบเชื้อพระวงศ์สยาม 39 00:03:09,668 --> 00:03:13,713 อันที่จริง ผมกําลังหาอะไรที่มีทับทิม 40 00:03:13,714 --> 00:03:15,465 ทับทิมเหรอ 41 00:03:15,466 --> 00:03:16,759 ทับทิม 42 00:03:22,723 --> 00:03:23,890 นี่จากเรื่องคาบาเรต์ 43 00:03:23,891 --> 00:03:28,479 แน่นอนว่ามันเป็นของปลอม แต่ดีไซน์สวยมาก 44 00:03:31,398 --> 00:03:34,026 นี่แหละสิ่งที่ผมตามหาอยู่ 45 00:03:34,944 --> 00:03:36,277 ผมขอยืมหน่อยได้ไหม 46 00:03:36,278 --> 00:03:37,820 เอาไปเลย 47 00:03:37,821 --> 00:03:40,740 ฉันต้องกําจัดของพวกนี้ให้หมด 48 00:03:40,741 --> 00:03:43,410 ผมซาบซึ้งใจมากเลย 49 00:03:45,496 --> 00:03:48,165 ที่จริงผมมีบางอย่างที่คุณอาจจะชอบ 50 00:03:52,211 --> 00:03:54,671 เหมือนหมาฉันเลย เจ้าบันชี่ 51 00:03:54,672 --> 00:03:58,801 เยี่ยมเลย ผมอยากให้คุณเก็บเจ้านี่ไว้ 52 00:03:59,510 --> 00:04:00,678 แน่ใจเหรอ 53 00:04:01,553 --> 00:04:03,138 แน่ใจสิ 54 00:04:04,306 --> 00:04:05,724 มันสมควรอยู่กับคุณ 55 00:04:14,942 --> 00:04:17,987 {\an8}(สายสืบวงในวัยเก๋า) 56 00:04:19,488 --> 00:04:22,240 เธอมีสร้อยคอ เข็มกลัดพรินซ์ตันของแกรนต์ 57 00:04:22,241 --> 00:04:25,744 ค้อนของซูซาน และขวดเกลือประมาณ 30 ขวด 58 00:04:26,704 --> 00:04:29,998 ฉันจะตรวจสอบรายงาน ดูว่ามีอะไรอีกที่คนแจ้งหาย 59 00:04:29,999 --> 00:04:32,542 ภรรยาผมก็ทําแบบนี้จนเธอเสียชีวิต 60 00:04:32,543 --> 00:04:35,295 เอาของคนอื่นไป คิดว่าเป็นของเธอ 61 00:04:35,296 --> 00:04:38,381 ไม่ใช่ความประสงค์ร้าย แค่ความสับสน 62 00:04:38,382 --> 00:04:43,594 เมื่อคืน จู่ๆ ผมก็นึกขึ้นได้ว่า ไม่มีใครแจ้งว่าของหาย 63 00:04:43,595 --> 00:04:45,722 ตั้งแต่กลาดิสย้ายไปที่ศูนย์ฯ 64 00:04:45,723 --> 00:04:47,974 และผมจําได้ว่าในสมุดสเก็ตช์ 65 00:04:47,975 --> 00:04:52,312 เธอวาดรูปผู้อาศัย ควบคู่ไปกับการออกแบบชุดของเธอ 66 00:04:52,313 --> 00:04:56,608 คิดว่าเธอน่าจะเอามารวมกับชีวิตจริงด้วย 67 00:04:57,192 --> 00:05:02,364 ไม่มีใครสงสัยเธอเพราะทุกคนตีตัวออกห่าง 68 00:05:03,490 --> 00:05:06,159 กลาดิสไม่ได้ขโมยนาฬิกาของเอลเลียตเหรอ 69 00:05:06,160 --> 00:05:08,619 ไม่ เธอทํา ผมหมายถึงเธอคงเอามันไป 70 00:05:08,620 --> 00:05:13,499 จากนั้น ได้ยินคนพูดกันเรื่องโรเล็กซ์ที่จูลี่ให้ผม 71 00:05:13,500 --> 00:05:14,584 แล้วก็สับสน 72 00:05:14,585 --> 00:05:17,879 เธอเอานาฬิกาของเอลเลียตมาวางที่ห้องผม 73 00:05:17,880 --> 00:05:19,255 คิดว่าเป็นนาฬิกาของผม 74 00:05:19,256 --> 00:05:22,300 ฉันนึกว่าเป็นหัวขโมย ต้องการบอกให้เรารู้ว่าเขาดูเราอยู่ 75 00:05:22,301 --> 00:05:26,596 ฉันเลยเอาไปวางไว้ที่นอกชาน เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากชาร์ลส์ 76 00:05:26,597 --> 00:05:29,265 โอเค นี่เป็นสัปดาห์ที่เหนื่อยมาก 77 00:05:29,266 --> 00:05:31,142 ผมจะพิมพ์รายงานให้แล้วส่งสําเนาให้คุณ 78 00:05:31,143 --> 00:05:32,353 ขอบคุณ 79 00:05:34,688 --> 00:05:35,813 คุณคิดถูก 80 00:05:35,814 --> 00:05:37,440 ยินดีด้วย 81 00:05:37,441 --> 00:05:38,941 แล้วยังไงต่อ 82 00:05:38,942 --> 00:05:40,943 คุณออกไปจากที่นี่ภายในหนึ่งชั่วโมง 83 00:05:40,944 --> 00:05:43,405 ไม่งั้นตํารวจซานฟรานซิสโกจะพาคุณไป 84 00:05:45,282 --> 00:05:47,993 - คุณบอกคนอื่นเรื่องผมหรือเปล่า - ไม่ 85 00:05:48,494 --> 00:05:50,454 แต่คุณก็รู้ว่าที่นี่ข่าวไปเร็วแค่ไหน 86 00:05:58,629 --> 00:06:00,381 ขอบคุณสําหรับเรื่องทุกอย่าง 87 00:06:01,548 --> 00:06:03,509 ฟังนะ ฉันแค่ทํางานของฉัน 88 00:06:05,803 --> 00:06:08,096 คุณโกหกเพื่อเข้ามาในตึกของฉัน 89 00:06:08,097 --> 00:06:11,392 คุณกล่าวหาลูกน้องของฉัน ว่าก่ออาชญากรรมร้ายแรง 90 00:06:11,892 --> 00:06:14,602 ลูกน้องฉันต้องทนกับเรื่องบ้าๆ ในวันเดียว 91 00:06:14,603 --> 00:06:17,605 มากกว่าที่คุณต้องทนในหนึ่งเดือน ไล่ตามพวกคนมีชู้กับพวกโกงภาษี 92 00:06:17,606 --> 00:06:19,565 โอเค ฉันแก่เกินจะฟังบรรยายแล้ว 93 00:06:19,566 --> 00:06:22,193 ฟังนะ มีของหายไปและตอนนี้ได้มันกลับมา 94 00:06:22,194 --> 00:06:24,821 คุณหาไม่เจอ คนของฉันหาเจอ ด้วยความยินดี 95 00:06:24,822 --> 00:06:26,948 เราไม่จําเป็นต้องเจอหน้ากันอีก 96 00:06:26,949 --> 00:06:28,492 งั้นก็ไปนะ 97 00:06:32,579 --> 00:06:34,540 อรุณสวัสดิ์ แชซ 98 00:06:35,624 --> 00:06:36,875 อรุณสวัสดิ์ คาล 99 00:06:37,751 --> 00:06:38,626 นายไปไหนมา 100 00:06:38,627 --> 00:06:42,672 ฉันตื่นเช้า นายเป็นแรงบันดาลใจ ให้ฉันสํารวจอะไรนิดหน่อย 101 00:06:42,673 --> 00:06:44,757 {\an8}ดูที่ฉันเจอสิ 102 00:06:44,758 --> 00:06:45,842 {\an8}(ประตูสู่แปซิฟิก) 103 00:06:45,843 --> 00:06:47,593 - หนังสือของฉัน - ครับท่าน 104 00:06:47,594 --> 00:06:49,388 ฉันอยากได้ลายเซ็นด้วย 105 00:06:50,973 --> 00:06:53,307 นี่จะเพิ่มมูลค่าการขายต่อ 106 00:06:53,308 --> 00:06:57,104 จะเอาไปขายต่อในอีเบย์เผื่อได้สักสี่เหรียญ 107 00:07:03,944 --> 00:07:06,572 คาลเบิร์ต ยังไงซะนายก็ต้องรู้อยู่ดี 108 00:07:07,156 --> 00:07:08,991 ฉันเลยอยากให้นายได้ยินจากปากฉัน 109 00:07:10,367 --> 00:07:12,119 ฉันจะย้ายออกเร็วๆ นี้ 110 00:07:13,704 --> 00:07:14,955 ที่จริงวันนี้ 111 00:07:16,457 --> 00:07:17,374 ทําไม 112 00:07:18,959 --> 00:07:21,336 ผู้หญิงที่นายรู้จักในฐานะลูกสาวฉัน 113 00:07:22,129 --> 00:07:24,297 จริงๆ แล้วเป็นนักสืบเอกชน 114 00:07:24,298 --> 00:07:27,341 เธอจ้างฉันให้มาที่นี่และสืบเรื่องโจรกรรม 115 00:07:27,342 --> 00:07:29,052 สร้อยคอของเฮเลน 116 00:07:30,596 --> 00:07:32,181 ฉันไม่ได้คิดจะมาอยู่ที่นี่ 117 00:07:33,140 --> 00:07:34,892 นี่หลอกกันเหรอ 118 00:07:35,601 --> 00:07:37,185 ตลอดเวลา ทั้งหมดเลยเหรอ 119 00:07:37,186 --> 00:07:38,437 ใช่ 120 00:07:39,688 --> 00:07:41,063 แต่มันก็เป็นเรื่องจริงด้วย 121 00:07:41,064 --> 00:07:43,400 สาบานได้ ฉันหมายถึง ฉัน... 122 00:07:44,735 --> 00:07:45,694 ฉัน 123 00:07:46,195 --> 00:07:47,696 ฉันเขียนหนังสือเล่มนั้น 124 00:07:48,197 --> 00:07:50,781 นายกับฉันไปดูการแข่งเบสบอลกัน 125 00:07:50,782 --> 00:07:52,200 และภรรยาฉัน วิกตอเรีย 126 00:07:52,201 --> 00:07:56,787 ตายเมื่อหนึ่งปีก่อนจากโรคแทรกซ้อน ที่เกี่ยวข้องกับอัลไซเมอร์ 127 00:07:56,788 --> 00:07:58,790 ทั้งหมดนั่นเป็นเรื่องจริง 128 00:07:59,791 --> 00:08:02,919 ฉันต้องไปแล้ว 129 00:08:02,920 --> 00:08:05,755 แต่ถ้าเรามาเจอกันบ้าง มื้อกลางวันหรือมื้อค่ํา 130 00:08:05,756 --> 00:08:08,257 ฉันอยากอธิบายเรื่องทั้งหมดนี้ 131 00:08:08,258 --> 00:08:09,968 คงไม่ต้องฟังอะไรแล้ว 132 00:08:22,523 --> 00:08:24,358 ต้องบอกลาใครไหมคะ 133 00:08:26,109 --> 00:08:27,861 ถ้าพ่อไปเลยจะง่ายกว่า 134 00:08:40,999 --> 00:08:43,626 แถวนี้ข่าวไปเร็วมาก 135 00:08:43,627 --> 00:08:45,586 พ่อมั่นใจว่าทุกคนรู้แล้ว 136 00:08:45,587 --> 00:08:49,049 อรุณสวัสดิ์ ชาร์ลส์ พรุ่งนี้มาทานมื้อค่ํากับผมนะ 137 00:08:51,176 --> 00:08:52,094 คนส่วนใหญ่รู้ 138 00:08:57,057 --> 00:08:58,516 ขอบใจที่ช่วยนะ 139 00:08:58,517 --> 00:08:59,768 แน่นอนสิคะ 140 00:09:00,769 --> 00:09:05,107 โจเอลอยู่กับลูกๆ ถ้าพ่ออยากไปหาอะไรกินกัน 141 00:09:06,733 --> 00:09:08,359 ที่จริง ถ้าลูกยังพอมีเวลา 142 00:09:08,360 --> 00:09:11,863 พ่อกําลังคิดว่าเราน่าจะทําอะไรได้อีกหน่อย 143 00:09:12,990 --> 00:09:14,908 เก็บของและเอาของออก 144 00:09:45,689 --> 00:09:47,565 (เก็บไว้) 145 00:09:47,566 --> 00:09:49,651 (บริจาค) 146 00:09:51,945 --> 00:09:53,529 (ทะเลสาบชาสตา) 147 00:09:53,530 --> 00:09:57,199 นั่นมาจากทริปล่องเรือที่เราไปทะเลสาบชาสตา 148 00:09:57,200 --> 00:09:59,035 ใช่ หนูจําได้ว่าพ่อตกน้ํา 149 00:09:59,036 --> 00:10:01,162 แล้วก็ต้องซื้อนี่มาใส่แทนเสื้อเปียก 150 00:10:01,163 --> 00:10:03,122 ตกน้ําเหรอ ดูเหมือนพ่อจะจําได้นะ 151 00:10:03,123 --> 00:10:05,708 ว่ามีคนโยนตุ๊กตาปลาตัวใหม่ของเธอลงน้ํา 152 00:10:05,709 --> 00:10:08,502 เพื่อดูว่ามันว่ายน้ําได้ไหมและรู้ว่ามันว่ายไม่ได้ 153 00:10:08,503 --> 00:10:09,421 หนูทําเหรอ 154 00:10:10,172 --> 00:10:11,464 พ่อเลยลงน้ําไปเก็บมัน 155 00:10:11,465 --> 00:10:14,884 พ่อลงน้ําไปเก็บมัน เพราะมันคือหน้าที่ของพ่อ 156 00:10:14,885 --> 00:10:16,428 ขอดูหน่อย 157 00:10:17,346 --> 00:10:20,182 ใช่ แม่ของลูกชอบมันเพราะมันนุ่มมาก 158 00:10:20,766 --> 00:10:22,351 งั้นเก็บไว้หรือบริจาคคะ 159 00:10:23,101 --> 00:10:23,935 เก็บไว้สิ 160 00:10:24,436 --> 00:10:26,771 พ่อคะ ประเด็นคือเราต้องเคลียร์ของออกบ้าง 161 00:10:26,772 --> 00:10:29,775 คือพ่อใส่มันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 162 00:10:31,151 --> 00:10:32,152 ลูกพูดถูก 163 00:10:33,195 --> 00:10:34,154 บริจาค 164 00:10:49,044 --> 00:10:50,002 แล้วก็... โอ้ 165 00:10:50,003 --> 00:10:52,755 นั่นลูกชายของบ็อบบี้ เรย์ บนบ่าของพ่อ 166 00:10:52,756 --> 00:10:54,382 นั่นปี 1978 หรือ 1979 167 00:10:54,383 --> 00:10:57,177 - รู้ไหมว่าหนูกับเรย์จูบกันตอนม.ปลาย - อี๋ 168 00:10:57,678 --> 00:11:00,096 เอาละ นั่นปี 1979 169 00:11:00,097 --> 00:11:02,973 แม่ซื้อกระโปรงนั่นที่ซานตาเฟ่ 170 00:11:02,974 --> 00:11:05,935 เราอยู่กันในรถตู้ของเธอตลอดฤดูร้อนนั้นเลย 171 00:11:05,936 --> 00:11:08,230 - เดี๋ยวนะ แม่มีรถตู้เหรอคะ - ใช่ 172 00:11:08,772 --> 00:11:11,107 พวกพ่ออยู่ในรถตู้หนึ่งปีก่อนหนูเกิดเหรอ 173 00:11:11,108 --> 00:11:13,151 เก้าเดือนก่อนลูกเกิด 174 00:11:16,488 --> 00:11:20,950 ได้ยินว่าเขาซ่อนตัวอยู่ในกําแพง และมองผ่านช่องระบายอากาศ 175 00:11:20,951 --> 00:11:22,661 แล้วเขาเห็นอะไร 176 00:11:23,328 --> 00:11:24,203 เขาชอบหรือเปล่า 177 00:11:24,204 --> 00:11:27,540 นามสกุลของลูกสาวจอมปลอมคือ โควาเลนโก 178 00:11:27,541 --> 00:11:28,749 เธอเป็นคนโซเวียต 179 00:11:28,750 --> 00:11:30,918 เขาทํางานให้รัสเซีย 180 00:11:30,919 --> 00:11:35,424 โอเค เขาไม่ได้สอดแนมให้รัสเซีย หรือมหาอํานาจจากต่างประเทศ 181 00:11:36,258 --> 00:11:37,759 แต่เขาสอดแนม 182 00:11:38,593 --> 00:11:39,552 ประมาณนั้น ใช่ 183 00:11:39,553 --> 00:11:42,096 บอกแล้วไง มีบางอย่างแปลกๆ กับหมอนั่น 184 00:11:42,097 --> 00:11:45,976 ทุกคนในห้องนี้ต้องขอโทษผมด้วย 185 00:11:46,476 --> 00:11:47,518 ดีดี้ คุณคนแรก 186 00:11:47,519 --> 00:11:49,103 โอเค ที่เราจะทําก็คือ 187 00:11:49,104 --> 00:11:52,732 ฉันจะคุยกับคนที่อยากคุยเรื่องนี้ ตัวต่อตัวที่ห้องทํางานฉัน 188 00:11:52,733 --> 00:11:56,110 ฉันจะบอกทุกอย่างที่ฉันรู้ ถ้าคุณมีคําถามอะไรก็ถามได้เลย 189 00:11:56,111 --> 00:11:57,194 ฉันคนแรก 190 00:11:57,195 --> 00:11:58,696 แน่นอนอยู่แล้ว 191 00:11:58,697 --> 00:12:00,073 แน่นอน 192 00:12:00,574 --> 00:12:05,161 จริงอยู่ที่เรื่องวุ่นๆ ทั้งหมดนี้ ทําให้ฉันกังวลเรื่องความปลอดภัย 193 00:12:05,162 --> 00:12:07,663 แต่ฉันเชื่อใจชาร์ลส์ 194 00:12:07,664 --> 00:12:10,416 ฉันตั้งเขาเป็นรองประธาน 195 00:12:10,417 --> 00:12:12,461 แล้วเขาก็หักหลังฉัน 196 00:12:12,961 --> 00:12:14,962 เหมือนเจอรัลด์ ฟอร์ด 197 00:12:14,963 --> 00:12:19,008 ฉันไม่สนว่าเขาหาสร้อยฉันเจอ ฉันไม่อยากคุยกับผู้ชายคนนั้นอีก 198 00:12:19,009 --> 00:12:21,302 ข่าวดี เฮเลน เขาไปแล้ว 199 00:12:21,303 --> 00:12:22,804 แล้วเขาไม่ได้บอกลาเหรอ 200 00:12:23,305 --> 00:12:24,180 หยาบคาย 201 00:12:24,181 --> 00:12:27,141 เขาทําเครื่องดื่มให้ฉันในคืนแรก 202 00:12:27,142 --> 00:12:29,102 เขาล่อลวงฉันให้ทําบาป 203 00:12:30,270 --> 00:12:33,898 ตอนนี้ฉันกําลังคิดเรื่องบัดสีกับเขา 204 00:12:33,899 --> 00:12:37,526 แน่นอน ช่วงกลางยุค 80 ตราสารหนี้ขยะกําลังบูม 205 00:12:37,527 --> 00:12:40,196 และผมทํางานอยู่ที่ ซัลลิแวน บราเธอร์ส 206 00:12:40,197 --> 00:12:42,698 แกรนต์ ฉันอยากให้เราคุยเรื่องชาร์ลส์ 207 00:12:42,699 --> 00:12:46,035 ผมเกริ่นเบื้องหลังในมุมมองของผมก่อน 208 00:12:46,036 --> 00:12:51,123 ในปี 1985 ผมพักที่ริทซ์คาร์ลตัน ในเนเปิลส์ ฟลอริดา 209 00:12:51,124 --> 00:12:54,836 แล้วมีใครที่ไหนจะกล้าเข้ามา นอกจากซินดี้ เลาเปอร์ 210 00:12:56,421 --> 00:12:58,381 อ๊ะ เจอแล้ว! 211 00:12:59,841 --> 00:13:01,383 นี่ พ่อเจอแล้ว 212 00:13:01,384 --> 00:13:05,262 โอ้ ว้าว หนูไม่เคยเห็นรูปนี้เลย แม่วาดตั้งแต่เมื่อไหร่คะ 213 00:13:05,263 --> 00:13:07,891 - หลายปีมากแล้ว พ่อชอบรูปนี้ ชอบเสมอ - ค่ะ 214 00:13:10,560 --> 00:13:13,313 นี่กระเป๋าอะไรคะ เหมือนมีแต่ลูกอม 215 00:13:16,900 --> 00:13:18,485 แม่ของลูกจัดกระเป๋าใบนั้น 216 00:13:20,111 --> 00:13:22,655 เธอเห็นพ่อจัดกระเป๋าเลยพยายามช่วย 217 00:13:22,656 --> 00:13:25,784 แต่พ่อเก็บของพวกนี้หลังจากที่แม่ตาย 218 00:13:28,411 --> 00:13:30,747 ในช่วงหลายเดือนสุดท้าย 219 00:13:31,456 --> 00:13:33,791 มันมีทั้งวันที่ดีและวันที่แย่ 220 00:13:33,792 --> 00:13:34,708 ลูกจําได้สิ 221 00:13:34,709 --> 00:13:35,960 ค่ะ 222 00:13:35,961 --> 00:13:39,422 แต่สุดท้ายก็มีแต่วันแย่ๆ 223 00:13:40,632 --> 00:13:42,466 มันเกินกว่าที่พ่อจะรับไหว 224 00:13:42,467 --> 00:13:46,513 พยาบาลบอกว่า บ้านไม่ปลอดภัยสําหรับเธออีกแล้ว 225 00:13:48,932 --> 00:13:50,267 พ่อก็เลย... 226 00:13:52,102 --> 00:13:53,520 พ่อต้องตัดสินใจ 227 00:13:57,858 --> 00:13:59,775 พ่อคะ พ่อจะ... 228 00:13:59,776 --> 00:14:01,736 เธอกําลังจะไปที่ศูนย์ดูแลผู้ป่วยหลงลืม 229 00:14:03,029 --> 00:14:05,823 อยู่ที่เบิร์กลีย์ เพื่อนร่วมงานบอกพ่อ 230 00:14:05,824 --> 00:14:09,077 พวกเขามาและเก็บของทุกอย่าง 231 00:14:11,580 --> 00:14:13,707 พ่อบอกเธอว่าเราจะไปเที่ยวกัน 232 00:14:15,292 --> 00:14:18,044 แล้วพ่อก็บอกตัวเองว่ามันเป็นเรื่องจริง 233 00:14:19,296 --> 00:14:21,297 เธอจะย้ายเข้าไปวันจันทร์ 234 00:14:21,298 --> 00:14:24,134 แต่คืนนั้นก่อนที่เธอจะไป... 235 00:14:27,304 --> 00:14:28,513 มันเป็นคืนสุดท้ายของเธอ 236 00:14:30,765 --> 00:14:32,434 พ่อสัญญากับเธอแล้ว 237 00:14:33,560 --> 00:14:35,019 ว่าเธอไม่จําเป็นต้องไป 238 00:14:35,020 --> 00:14:38,106 พ่อสัญญาแล้วว่าเธอจะไม่มีวันออกจากบ้าน 239 00:14:39,941 --> 00:14:41,443 พ่อทําผิดสัญญา 240 00:14:41,943 --> 00:14:46,323 ค่ะ แต่คนที่พ่อสัญญาด้วยไม่อยู่ที่นี่แล้ว 241 00:14:47,324 --> 00:14:50,619 พ่อให้ชีวิตที่ดีที่สุดกับแม่แล้ว 242 00:14:52,996 --> 00:14:56,291 พ่อรักแม่เสมอ พ่อทําดีที่สุดแล้ว 243 00:14:57,459 --> 00:14:58,960 ไม่เป็นไรค่ะ พ่อ 244 00:15:02,297 --> 00:15:03,632 ไม่เป็นไร 245 00:15:05,467 --> 00:15:06,635 ไม่เป็นไรเลย 246 00:15:10,013 --> 00:15:13,307 ทุกอย่างดีขึ้นตั้งแต่เขาไป ไปซะได้ก็ดี 247 00:15:13,308 --> 00:15:14,975 คุณเป็นบ้าอะไร 248 00:15:14,976 --> 00:15:18,437 ถ้าไม่ใช่เพราะชาร์ลส์ คุณกับฉันคงไม่กลับมาคืนดีกันหรอกนะ 249 00:15:18,438 --> 00:15:20,064 และเขาเจอนาฬิกาคุณ 250 00:15:20,065 --> 00:15:21,358 คงงั้นมั้ง 251 00:15:22,734 --> 00:15:24,109 และมันสนุกที่ได้ต่อยเขา 252 00:15:24,110 --> 00:15:25,569 ต่อยใครก็สนุกดี 253 00:15:25,570 --> 00:15:27,363 ผมจะต่อยทุกคน ผมไม่สน 254 00:15:27,364 --> 00:15:29,406 เขาดีกับฉัน 255 00:15:29,407 --> 00:15:30,574 และโฟล 256 00:15:30,575 --> 00:15:32,327 โฟลชอบเขา 257 00:15:33,119 --> 00:15:34,411 ฉันไม่สนว่าเขาทําอะไร 258 00:15:34,412 --> 00:15:35,789 ฉันเสียใจที่เขาไป 259 00:15:37,749 --> 00:15:39,459 คุณรู้จักเขาดีกว่าใคร 260 00:15:40,710 --> 00:15:42,212 คุณคิดยังไงกับเรื่องทั้งหมดนี้ 261 00:15:44,881 --> 00:15:47,549 ชาร์ลส์เป็นคนโกหกและหลอกลวง 262 00:15:47,550 --> 00:15:49,427 เขาทําให้เราเป็นพวกหน้าโง่ 263 00:15:49,928 --> 00:15:51,554 ผมดีใจที่เขาไป 264 00:16:05,527 --> 00:16:10,114 จําที่หนูบอกได้ไหม หนูไม่แน่ใจ ว่าความสัมพันธ์ของเราควรจะเป็นแบบไหน 265 00:16:10,115 --> 00:16:11,741 แต่เราจะรู้ถ้าเจอมัน 266 00:16:13,368 --> 00:16:14,577 นี่แหละค่ะ 267 00:16:15,537 --> 00:16:16,704 อะไรแบบนี้ 268 00:16:16,705 --> 00:16:18,498 ใช่ ใช่ 269 00:16:19,082 --> 00:16:20,125 ดีเลย 270 00:16:22,419 --> 00:16:25,629 โอเค งั้นเราจะมาสัปดาห์หน้าในวันพ่อนะคะ 271 00:16:25,630 --> 00:16:26,547 ทั้งห้าคนเลย 272 00:16:26,548 --> 00:16:29,675 โจเอลจะได้ช่วยเราเคลียร์ของที่เหลือเร็วขึ้น 273 00:16:29,676 --> 00:16:32,845 เพราะงั้นอย่าลืมนัดรถรับบริจาคนะคะ 274 00:16:32,846 --> 00:16:35,974 พ่อคงต้องเรียกคนกําจัดเชื้อรา เพราะในนั้นเหม็นอับมาก 275 00:16:37,392 --> 00:16:38,268 พ่อก็รักลูก 276 00:17:18,183 --> 00:17:19,059 พ่อ! 277 00:17:23,563 --> 00:17:25,439 (ดาวรุ่งของออริโอลส์กําลังเจิดจรัส) 278 00:17:25,440 --> 00:17:28,234 (คาลเบิร์ต) 279 00:17:35,909 --> 00:17:37,452 {\an8}(นิวเวนไดก์ คาลเบิร์ต แกรห์ม) 280 00:17:43,333 --> 00:17:44,583 ตอนนี้คุณกําลังทําอะไรอยู่ 281 00:17:44,584 --> 00:17:46,836 มีเคสใหม่มาแรงไหม 282 00:17:47,337 --> 00:17:48,587 มีหนึ่งเคส อันที่จริง 283 00:17:48,588 --> 00:17:51,548 ฉันกําลังตามสืบอดีตลูกจ้าง 284 00:17:51,549 --> 00:17:54,176 ที่เอาแต่สอดรู้เรื่องที่ไม่ใช่ธุระของเขา 285 00:17:54,177 --> 00:17:57,596 คุณหมายถึงลูกจ้างที่ช่วยคุณไว้ 286 00:17:57,597 --> 00:18:00,474 คนที่ทําให้คุณชนะ ทั้งๆ ที่เกือบแพ้ 287 00:18:00,475 --> 00:18:02,893 ไม่คิดเหรอว่าคุณติดค้างอะไรเขา 288 00:18:02,894 --> 00:18:04,437 คุณได้เงิน ใช่ไหม 289 00:18:06,898 --> 00:18:09,024 ก็ได้ ฉันติดค้างคุณอย่างนึง 290 00:18:09,025 --> 00:18:12,112 ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็โทรมานะ 291 00:18:13,404 --> 00:18:14,863 คุณคับเบลอร์มาแล้ว 292 00:18:14,864 --> 00:18:16,240 ยินดีต้อนรับค่ะ 293 00:18:16,241 --> 00:18:19,076 คุณจําชาร์ลส์ได้ไหม สายสืบวงในของเรา 294 00:18:19,077 --> 00:18:20,327 จริงด้วย 295 00:18:20,328 --> 00:18:22,579 ผมน่าจะมาเร็วกว่านี้ แต่ผมยุ่งมาก 296 00:18:22,580 --> 00:18:24,873 - นี่เช็คของคุณ - ขอบคุณค่ะ 297 00:18:24,874 --> 00:18:28,710 นี่คือรายงานฉบับสมบูรณ์ รวมถึงบันทึกของชาร์ลส์ด้วย 298 00:18:28,711 --> 00:18:31,630 ต้องขอบคุณเขา เขาคือคนที่ไขคดีนี้ 299 00:18:31,631 --> 00:18:33,298 ทําได้ดีมาก 300 00:18:33,299 --> 00:18:36,845 นึกว่าจะมีคนโดนไล่ออก หรือไม่ก็ติดคุก แต่ชีวิตก็แบบนี้ 301 00:18:37,512 --> 00:18:39,305 ผู้หญิงแก่คนนั้นถูกล็อกไว้ในห้องหรือยัง 302 00:18:40,098 --> 00:18:43,225 กลาดิส เธออยู่ในศูนย์ผู้ป่วยหลงลืม ถ้าคุณหมายถึงแบบนั้น 303 00:18:43,226 --> 00:18:45,853 ช่างเถอะ ตราบใดที่แม่ปลอดภัย 304 00:18:45,854 --> 00:18:47,646 ผมยังไม่ไว้ใจแปซิฟิกวิวอยู่ดี 305 00:18:47,647 --> 00:18:51,441 อีเมลทุกฉบับที่เธอส่งมา ทุกข้อความเสียง บ่นไม่ซ้ําเรื่อง 306 00:18:51,442 --> 00:18:53,068 ที่นั่นมันเสื่อมโทรม 307 00:18:53,069 --> 00:18:56,405 ผมเสียใจที่ได้ยินว่าเฮเลนไม่มีความสุข 308 00:18:56,406 --> 00:18:59,159 คุณได้ไปเยี่ยมเธอบ้างไหม 309 00:18:59,659 --> 00:19:01,535 คุยกับเธอเรื่องที่เธอต้องเจอ 310 00:19:01,536 --> 00:19:03,453 ขอย้ําอีกครั้ง ผมยุ่งมาก 311 00:19:03,454 --> 00:19:04,454 แน่ละ 312 00:19:04,455 --> 00:19:10,043 เพราะตลอดเวลาที่ผมอยู่ที่นั่น ผมไม่เคยเห็นคุณเลยสักครั้ง 313 00:19:10,044 --> 00:19:13,839 ไม่ใช่มื้อเที่ยง ไม่ใช่วันเกิดเธอ 314 00:19:13,840 --> 00:19:18,136 รู้ไหม ผมคิดว่าปัญหาที่แม่คุณมี กับแปซิฟิกวิวก็คือ... 315 00:19:18,761 --> 00:19:19,803 คุณไม่เคยอยู่ที่นั่น 316 00:19:19,804 --> 00:19:22,765 ผมจ้างคุณให้หาสร้อยคอ ไม่ใช่ทําตัวเป็นนักบําบัด 317 00:19:24,350 --> 00:19:26,602 คือว่าดีดี้ เธอเป็นผู้อํานวยการ 318 00:19:26,603 --> 00:19:29,521 เธอบอกผมว่าสําหรับผู้สูงอายุส่วนใหญ่ 319 00:19:29,522 --> 00:19:35,153 สิ่งที่อันตรายที่สุดต่อความเป็นอยู่ของพวกเขา ไม่ใช่ความเจ็บป่วยหรืออุบัติเหตุ 320 00:19:36,154 --> 00:19:37,572 แต่คือความโดดเดี่ยว 321 00:19:38,656 --> 00:19:42,202 ถ้าดีดี้ฉลาดและใส่ใจมาก แล้วทําไมเธอลาออกล่ะ 322 00:19:43,203 --> 00:19:44,912 - คุณคงเข้าใจผิด - ผมไม่ 323 00:19:44,913 --> 00:19:47,624 เธอยื่นใบลาออกทันทีที่คุณไป 324 00:19:48,166 --> 00:19:50,835 อย่างน้อยก็มีหนึ่งคนต้องเผชิญกับผลที่ตามมา 325 00:19:51,502 --> 00:19:52,503 ผมไปละ 326 00:19:56,382 --> 00:19:59,051 เอาละ ใจเย็นๆ นะ ชาร์ลส์ 327 00:19:59,052 --> 00:20:02,095 อะไร ยังไม่จบแค่นี้ 328 00:20:02,096 --> 00:20:05,933 ดีดี้ลาออกเพราะสิ่งที่เราทํา 329 00:20:05,934 --> 00:20:09,561 ตอนนี้เราต้องทําให้เธอเปลี่ยนใจ เรา... 330 00:20:09,562 --> 00:20:14,359 ไม่ ฉันว่าเราสร้างปัญหามากพอแล้ว ที่แปซิฟิกวิว ฉันขอผ่าน 331 00:20:15,109 --> 00:20:15,985 โอเค 332 00:20:17,070 --> 00:20:18,195 ไม่มีปัญหา 333 00:20:18,196 --> 00:20:20,240 - ขอเวลาเดี๋ยวนะ - ได้สิ 334 00:20:28,873 --> 00:20:29,748 ฮัลโหล 335 00:20:29,749 --> 00:20:34,087 สวัสดีจูลี่ นี่ชาร์ลส์ นิวเวนไดก์ ผมโทรมาทวงบุญคุณ 336 00:20:34,671 --> 00:20:35,880 (สํานักงานนักสืบโควาเลนโก) 337 00:20:43,221 --> 00:20:44,680 คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่นี่ 338 00:20:44,681 --> 00:20:46,139 งานนักสืบธรรมดาๆ 339 00:20:46,140 --> 00:20:50,435 ทุกวันเวลาบ่ายสองครึ่งเป๊ะ คุณออกไปพักเบรก 340 00:20:50,436 --> 00:20:55,190 และคุณกลับมาพร้อมแก้วกาแฟ ที่มีโลโก้ของร้านนี้ 341 00:20:55,191 --> 00:20:57,150 และเราโทรไปแปซิฟิกวิว เจย์เลนบอกเรา 342 00:20:57,151 --> 00:20:59,654 ให้ตายสิ จูลี่ เรื่องที่ผมบอกก็ใช้ได้ 343 00:21:01,281 --> 00:21:04,199 ดีดี้ นี่เป็นความผิดของเรา คุณลาออกไม่ได้นะ 344 00:21:04,200 --> 00:21:05,617 ฉันทําไปแล้ว 345 00:21:05,618 --> 00:21:08,036 ฉันแค่อยู่ต่อจนกว่าพวกเขาจะหาคนมาแทน 346 00:21:08,037 --> 00:21:09,496 มันไม่ใช่ความผิดของคุณทั้งหมด 347 00:21:09,497 --> 00:21:11,123 เรื่องเกิดในความดูแลของฉัน 348 00:21:11,124 --> 00:21:15,043 หน้าที่ของฉันคือดูแลผู้อยู่อาศัยให้ปลอดภัย และฉันทําให้พวกเขาเสี่ยง ได้เวลาไปแล้ว 349 00:21:15,044 --> 00:21:18,297 ไม่ คุณเหมาะสมกับแปซิฟิกวิว 350 00:21:18,298 --> 00:21:20,716 คุณอยู่ที่นั่นแค่หนึ่งเดือน คุณจะรู้อะไร 351 00:21:20,717 --> 00:21:22,385 ไม่ต้องถึงหนึ่งเดือนหรอก 352 00:21:24,887 --> 00:21:26,638 ผมรู้ทันทีที่ไปถึง 353 00:21:26,639 --> 00:21:28,223 จูลี่ นี่ชาร์ลส์ 354 00:21:28,224 --> 00:21:30,309 บ่ายของวันที่ห้า 355 00:21:30,310 --> 00:21:34,271 อากาศแจ่มใส อุณหภูมิ 20 องศา ลมเบาๆ จากตะวันตกเฉียงใต้ 356 00:21:34,272 --> 00:21:36,898 ความกดอากาศกําลังลดลง 357 00:21:36,899 --> 00:21:38,692 ใช่ เขาทําแบบนั้นทุกวัน 358 00:21:38,693 --> 00:21:41,695 อุปสรรคใหญ่ที่สุดของเราอาจเป็นดีดี้ 359 00:21:41,696 --> 00:21:43,905 เธอสังเกตเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น 360 00:21:43,906 --> 00:21:46,284 รู้ทุกอย่าง เห็นทุกอย่าง 361 00:21:46,868 --> 00:21:50,370 เป็นที่เคารพของเจ้าหน้าที่และผู้อยู่อาศัย 362 00:21:50,371 --> 00:21:56,293 เธอมีความสามารถแปลกประหลาด ที่รู้ว่าผู้อยู่อาศัยต้องการอะไร 363 00:21:56,294 --> 00:22:00,381 และมอบให้พวกเขาอย่างสมศักดิ์ศรีและสง่างาม 364 00:22:00,882 --> 00:22:02,549 เธอเป็นคนที่น่าทึ่งจริงๆ 365 00:22:02,550 --> 00:22:06,261 คงยากน่าดูที่จะแอบทําอะไรโดยไม่ให้เธอรู้ 366 00:22:06,262 --> 00:22:08,555 ซึ่งนําผมไปสู่ความคิดเห็นต่อไป 367 00:22:08,556 --> 00:22:10,391 อดทนฟังก่อนนะ 368 00:22:10,892 --> 00:22:17,856 ผมกลับมาอีกครั้งในฐานะพี่ชายฝาแฝด เบอร์นาร์ด นิวเวนไดก์ 369 00:22:17,857 --> 00:22:19,649 - โอเค นั่น... - เราต้องฟังนี่ 370 00:22:19,650 --> 00:22:24,821 หนวดปลอม เสื้อผ้าคนละแนว และเขามาจากลอนดอนที่มีหมอกหนา 371 00:22:24,822 --> 00:22:27,533 โอเค เอาละ นั่นมัน... ฟังนะ 372 00:22:28,493 --> 00:22:31,162 มาสนใจแค่ส่วนแรกดีกว่า 373 00:22:31,829 --> 00:22:35,665 ผมอยู่ที่นั่นด้วยการเสแสร้ง ใช่ 374 00:22:35,666 --> 00:22:37,250 แต่ผมโดดเดี่ยวจริงๆ 375 00:22:37,251 --> 00:22:38,627 แล้วคุณก็เห็น 376 00:22:38,628 --> 00:22:42,672 คุณส่งเวอร์จิเนียกับฟลอเรนซ์ ไปต้อนรับผมที่ห้องในวันแรก 377 00:22:42,673 --> 00:22:45,884 คุณมาคุยกับผมคืนนั้นในห้องสมุด 378 00:22:45,885 --> 00:22:48,179 คุณช่วยดึงสติผมคืนมา 379 00:22:48,763 --> 00:22:50,097 จะเกิดอะไรขึ้น 380 00:22:50,098 --> 00:22:53,976 ถ้ามีคนโดดเดี่ยวคนต่อไป ย้ายเข้ามาตอนที่คุณไปแล้ว 381 00:22:58,106 --> 00:23:00,399 โอเค ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากฟังฉันพูด 382 00:23:00,400 --> 00:23:01,316 ถูกต้อง 383 00:23:01,317 --> 00:23:05,362 แต่ฉันเข้าใจหัวอกคนบ้างานเหมือนกัน 384 00:23:05,363 --> 00:23:09,492 ฉันรู้ว่ามันเป็นยังไงที่ทุ่มเททุกอย่างเพื่องาน 385 00:23:10,660 --> 00:23:14,538 รู้ไหม ฉันเห็นเล่ห์เหลี่ยม และความไม่ใส่ใจมาทุกรูปแบบ 386 00:23:14,539 --> 00:23:18,500 แค่ทํางานให้มันเสร็จๆ ไป 387 00:23:18,501 --> 00:23:21,712 เวลาที่ฉันเห็นคนที่ใส่ใจจริงๆ 388 00:23:22,839 --> 00:23:24,256 คือคุณจับฉันได้ 389 00:23:24,257 --> 00:23:26,591 มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย 390 00:23:26,592 --> 00:23:30,721 เพราะคนส่วนใหญ่ตอกบัตรเข้าออก จากนั้นพวกเขาไม่สน 391 00:23:32,098 --> 00:23:33,266 แต่คุณสน 392 00:23:35,017 --> 00:23:36,060 และมันน่าชื่นชม 393 00:23:49,740 --> 00:23:51,199 (แปซิฟิกวิว) 394 00:23:51,200 --> 00:23:54,911 ฉันว่าฉันชอบน้ําพุแชมเปญให้อยู่ใกล้ๆ ฉัน 395 00:23:54,912 --> 00:23:57,789 แซลมอน งานแต่งของเราสีแซลมอนเหรอ 396 00:23:57,790 --> 00:24:00,000 มันคือสีของต่อมลูกหมากที่แข็งแรง 397 00:24:00,001 --> 00:24:01,042 เหรอ 398 00:24:01,043 --> 00:24:03,044 อาจจะ ไม่รู้สิ 399 00:24:03,045 --> 00:24:06,923 งั้นเราวางน้ําพุแชมเปญไว้ข้างโต๊ะหลัก 400 00:24:06,924 --> 00:24:10,343 แต่ต้องขยับโต๊ะวางชีสไปที่บาร์ 401 00:24:10,344 --> 00:24:12,637 โต๊ะวางชีสเหรอ มีระดับ 402 00:24:12,638 --> 00:24:15,724 บอกทีมแพทย์เตรียมยาย่อยนมให้แกรนต์ด้วย 403 00:24:15,725 --> 00:24:17,309 ดีดี้บอกว่าจะจัดการให้ 404 00:24:17,310 --> 00:24:19,769 ดีดี้เหรอ ตอนนั้นเธอไปแล้วมั้ง 405 00:24:19,770 --> 00:24:22,356 คุณยังไม่รู้เหรอ เธอจะอยู่ต่อ 406 00:24:23,983 --> 00:24:25,318 นี่ ดีดี้ 407 00:24:26,903 --> 00:24:28,154 คุณอยู่ต่อเหรอ 408 00:24:28,905 --> 00:24:30,614 ฉันตั้งใจจะบอกคุณอยู่เหมือนกัน 409 00:24:30,615 --> 00:24:33,909 ไม่ต้องพูดแล้ว ถึงคุณไปก็ไม่ช่วยอะไร 410 00:24:33,910 --> 00:24:35,536 ชาร์ลส์ต่างหากที่ผิด 411 00:24:36,871 --> 00:24:39,832 ที่จริงแล้ว ชาร์ลส์คือคนที่โน้มน้าวให้ฉันอยู่ต่อ 412 00:24:40,708 --> 00:24:41,875 เขามาคุยกับฉัน 413 00:24:41,876 --> 00:24:45,795 เขาสาธยายทุกอย่างให้ฉันฟัง ว่าเขาโดดเดี่ยวแค่ไหน 414 00:24:45,796 --> 00:24:46,880 ก่อนที่เขาจะมาที่นี่ 415 00:24:46,881 --> 00:24:49,759 มันเปลี่ยนเขาไปมากแค่ไหน 416 00:24:50,468 --> 00:24:51,677 เพื่อนที่เขาสร้างไว้ 417 00:24:52,386 --> 00:24:56,724 ไม่รู้สิ ฉันก็อยากเกลียดเขานะ แต่สุดท้ายแล้ว... 418 00:25:13,449 --> 00:25:17,745 "สําหรับคาลเบิร์ต เพื่อนใหม่ ซึ่งรู้สึกเหมือนปาฏิหาริย์" 419 00:25:20,665 --> 00:25:25,085 นั่นคือสิ่งที่ทําให้เราแยกได้ ระหว่างวิศวกรรมที่ยอดเยี่ยม 420 00:25:25,086 --> 00:25:28,046 และวิศวกรรมที่แค่ใช้งานได้ 421 00:25:28,047 --> 00:25:31,466 รูปทรงตรงกับการใช้งานหรือไม่ 422 00:25:31,467 --> 00:25:35,846 จิตวิญญาณของสิ่งนั้น สําคัญกับคนที่ใช้งานมันไหม 423 00:25:36,472 --> 00:25:41,185 มีหัวใจอยู่ในโครงสร้างนั้นหรือไม่ 424 00:25:42,270 --> 00:25:48,067 ในกรณีนี้ ตอบได้เต็มปากเลยว่าใช่ 425 00:25:49,235 --> 00:25:52,280 ขอบคุณ 426 00:25:58,369 --> 00:26:00,870 ขอบคุณครับ อาจารย์ 427 00:26:00,871 --> 00:26:04,041 - ด้วยความยินดีค่ะ ชาร์ลส์ เยี่ยมไปเลย - ดีเลย 428 00:26:04,709 --> 00:26:06,419 - ยังไม่พร้อมเท่าไหร่ - ดูไม่ออกเลย 429 00:26:07,336 --> 00:26:08,379 เพื่อนคุณเหรอ 430 00:26:13,467 --> 00:26:15,553 นายชอบพูดจริงๆ นั่นแหละ 431 00:26:16,137 --> 00:26:18,055 ฉันถูกกล่าวหาแบบนั้น ใช่ 432 00:26:18,723 --> 00:26:19,974 กลับมาสอนแล้วเหรอ 433 00:26:20,725 --> 00:26:24,353 แค่การบรรยายรับเชิญ แต่ฉันอาจจะทํามากกว่านี้ 434 00:26:26,480 --> 00:26:27,564 สบายดีนะ คาลเบิร์ต 435 00:26:27,565 --> 00:26:31,151 ยุ่งๆ น่ะ ออกไปข้างนอก เที่ยวชมเมือง 436 00:26:31,152 --> 00:26:32,403 ดีแล้ว 437 00:26:32,945 --> 00:26:35,031 ซีเจเป็นยังไงบ้างที่สิงคโปร์ 438 00:26:35,740 --> 00:26:37,033 เรื่องมันตลกน่ะ 439 00:26:37,533 --> 00:26:40,620 หลังจากวันนั้นที่เราไปเที่ยว เราคุยกัน ฉันกับลูก 440 00:26:41,120 --> 00:26:43,414 เปิดใจคุยกันแบบไม่เคยทํามาก่อน 441 00:26:44,040 --> 00:26:47,334 เขาบอกเจ้านายว่าไปไกลจากพ่อขนาดนั้นไม่ได้ 442 00:26:47,335 --> 00:26:50,086 ดีสําหรับเขา และดีกับนายด้วย 443 00:26:50,087 --> 00:26:53,966 ฉันนั่งรถไปกินมื้อเที่ยงที่ออฟฟิศเขาบ้าง 444 00:26:54,925 --> 00:26:58,511 รู้ไหมพวกเขามีอาหารให้กินฟรีทั้งวัน 445 00:26:58,512 --> 00:27:00,680 พวกเขาไม่เรียกมันว่าโรงอาหารนะ 446 00:27:00,681 --> 00:27:02,974 เขาเรียกศูนย์รวมอาหาร 447 00:27:02,975 --> 00:27:07,395 เรามีโรงอาหารที่นี่นะ ถ้านายอยากดื่มกาแฟสักแก้ว 448 00:27:07,396 --> 00:27:09,064 - ฉันอยู่นานไม่ได้ - ก็ได้ 449 00:27:09,065 --> 00:27:11,067 เอาไว้วันหลังได้ไหม 450 00:27:11,942 --> 00:27:13,444 เสาร์นี้นายทําอะไร 451 00:27:15,613 --> 00:27:17,490 (ขอแสดงความยินดีกับ เวอร์จิเนียและเอลเลียต อีกครั้ง) 452 00:27:22,620 --> 00:27:26,374 ว้าว ฉันว่าเราทุกคนมีเนื้อคู่คงเป็นเรื่องจริง 453 00:27:27,917 --> 00:27:29,334 คุณคิดว่ายังไง แกรนต์ 454 00:27:29,335 --> 00:27:32,380 ผมคิดว่าชีสร็อกฟอร์ชนะขาด 455 00:27:34,298 --> 00:27:36,299 ดูสิว่าใครมา 456 00:27:36,300 --> 00:27:38,719 สงสัยมาขโมยของชําร่วย 457 00:27:39,804 --> 00:27:41,638 จริงดิ นายพานิวเวนไดก์มา 458 00:27:41,639 --> 00:27:44,307 นายให้ฉันเชิญมาได้คนนึง เขาเป็นคู่เดตฉันไง 459 00:27:44,308 --> 00:27:46,643 ฉันดีใจที่คุณมานะ อาจารย์ 460 00:27:46,644 --> 00:27:50,480 ความหวังเล็กๆ ของฉัน คือคุณจะรีบมาและคัดค้านงานแต่ง 461 00:27:50,481 --> 00:27:52,482 แต่คุณพลาดโอกาสแล้ว 462 00:27:52,483 --> 00:27:55,110 ผมคิดว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น 463 00:27:55,111 --> 00:27:56,612 ฉันก็เหมือนกัน 464 00:27:58,531 --> 00:28:00,240 พวกนายจะไปฮันนีมูนกันไหม 465 00:28:00,241 --> 00:28:03,451 ฉันอยากไปโบคาแต่ขึ้นอยู่กับคุณผู้หญิง 466 00:28:03,452 --> 00:28:06,122 ลืมบอกไป ฉันตัดสินใจได้แล้ว 467 00:28:06,914 --> 00:28:09,917 ฉันอยากไปปารีสมานานแล้ว 468 00:28:10,501 --> 00:28:11,460 เราจะไปปารีสกัน 469 00:28:12,712 --> 00:28:15,756 นี่จะเป็นหนึ่งในฮันนีมูนที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน 470 00:29:05,347 --> 00:29:10,018 ขอโทษที่รบกวนนะ แต่มีคนเปิดกล่องสีทิ้งไว้ข้ามคืน 471 00:29:10,019 --> 00:29:12,687 สีแห้งหมด เราไม่มีสีสําหรับชั้นเรียนพรุ่งนี้ 472 00:29:12,688 --> 00:29:13,731 โอเค ฉันจัดการเอง 473 00:29:17,026 --> 00:29:21,571 น่าประทับใจจัง ดูพวกเขาเต้นด้วยกันสิ 474 00:29:21,572 --> 00:29:23,240 เห็นไหมว่าชาร์ลส์กลับมาแล้ว 475 00:29:23,741 --> 00:29:26,869 ชาร์ลส์ นิวเวนไดก์ พระเจ้าช่วย 476 00:30:00,027 --> 00:30:02,028 บ้าเอ๊ย! 477 00:30:02,029 --> 00:30:05,198 นายไม่เคยทอยได้สี่เลยสักครั้ง เวลาที่นายต้องการมัน 478 00:30:05,199 --> 00:30:06,575 ไม่เคยเลย 479 00:30:08,327 --> 00:30:10,161 - ฉันจะเสี่ยง - ความคิดไม่เข้าท่า 480 00:30:10,162 --> 00:30:13,415 ไม่ เป็นความคิดที่ดี เพราะไม่มีทาง ที่นายจะทอยได้... 481 00:30:14,708 --> 00:30:15,793 ไม่เอาน่า 482 00:30:16,585 --> 00:30:17,794 เหลือเชื่อ 483 00:30:17,795 --> 00:30:19,295 ลูกเต๋าถูกโกงแน่ๆ 484 00:30:19,296 --> 00:30:21,340 เปล่า ฉันเก่ง 485 00:30:22,508 --> 00:30:23,551 โอ้ ไม่... 486 00:30:35,104 --> 00:30:36,563 {\an8}โอเค เราจะติดต่อไป 487 00:30:36,564 --> 00:30:37,606 ขอบคุณ 488 00:30:38,899 --> 00:30:39,858 คิดว่าไง 489 00:30:39,859 --> 00:30:41,235 มันเป็นไปไม่ได้ 490 00:30:41,819 --> 00:30:42,694 เราต้องปฏิเสธ 491 00:30:42,695 --> 00:30:45,488 คดีนี้น่าสนใจและพวกเขาจ่ายหนักด้วย 492 00:30:45,489 --> 00:30:48,074 ฉันรู้ แต่เราไม่รู้จักใครเลยที่ทําได้ 493 00:30:48,075 --> 00:30:49,450 รู้จักสิ 494 00:30:49,451 --> 00:30:51,245 ใคร โอ๊ย ให้ตายสิ 495 00:30:53,080 --> 00:30:56,208 ไม่ มันไม่ได้ผลหรอก เพราะ... ให้ตายสิ 496 00:30:57,001 --> 00:30:58,210 ให้ตาย 497 00:31:02,715 --> 00:31:04,008 นี่จูลี่นะ 498 00:31:04,925 --> 00:31:07,261 ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะพูดแบบนี้ แต่ 499 00:31:07,970 --> 00:31:09,470 ฉันมีงานใหม่ให้คุณทํา 500 00:31:09,471 --> 00:31:11,307 ไม่ต้องพูดแล้ว 501 00:31:26,739 --> 00:31:29,116 นี่ ขอโทษนะ ผมอยากให้คุณพูดมากกว่านี้ 502 00:31:29,700 --> 00:31:32,912 แต่ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ผมเอาด้วย 503 00:32:41,480 --> 00:32:43,398 (สร้างจากเรื่อง "เอล เอเจนเต โทโป") 504 00:32:43,399 --> 00:32:45,401 (คําบรรยายโดย ชิราพร ปิ่นสุวรรณ)