1
00:00:12,679 --> 00:00:14,305
อรุณสวัสดิ์ พร้อมประชุมกันรึยัง

2
00:00:14,389 --> 00:00:17,017
ยังค่ะ แต่เราต้องคุยกับคุณเดี๋ยวนี้เลย

3
00:00:17,100 --> 00:00:18,935
เราเชื่อว่าเราไขคดีได้แล้ว

4
00:00:19,728 --> 00:00:20,687
ยอดเยี่ยม

5
00:00:20,770 --> 00:00:25,275
เมื่อคืนเราเข้าถึงไฟล์ชื่อโครงการออโรร่าได้

6
00:00:25,358 --> 00:00:30,113
แผนลับของแบรด วีนิค
เพื่อสร้างมหาวิทยาวีลเลอร์รูปแบบใหม่

7
00:00:30,196 --> 00:00:33,366
ภาควิชามนุษยศาสตร์จะถูกปิด
อาจารย์หลายร้อยคนจะถูกเลิกจ้าง

8
00:00:33,450 --> 00:00:34,951
อาคารเก่าแก่จะถูกรื้อถอน

9
00:00:35,035 --> 00:00:38,246
มีแค่คนเดียวเท่านั้นในวีลเลอร์ที่รู้เรื่องนี้

10
00:00:38,329 --> 00:00:41,583
และมีแรงจูงใจที่จะหยุดมัน

11
00:00:41,666 --> 00:00:43,084
และคนคนนั้น…

12
00:00:45,170 --> 00:00:46,713
คือคุณ คุณเบเรนเจอร์

13
00:00:47,922 --> 00:00:49,299
ผมเหรอ อะไรนะ

14
00:00:49,382 --> 00:00:50,717
พวกคุณ ไม่เอาน่า

15
00:00:50,800 --> 00:00:52,594
เขาเป็นคนทำข้อตกลงนะ

16
00:00:52,677 --> 00:00:54,054
เขาจะทำลายมันทำไม

17
00:00:54,137 --> 00:00:57,599
นั่นแหละที่เราคิดไม่ออก
จนกระทั่งเราได้อ่านไฟล์

18
00:00:57,682 --> 00:00:58,725
สมมติฐานของเราคือ

19
00:00:58,808 --> 00:01:02,854
หลังจากคุณกับวีนิคทำข้อตกลงกันเรื่องเงินบริจาค

20
00:01:02,937 --> 00:01:05,231
เขาคงบอกคุณแล้วว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่

21
00:01:05,315 --> 00:01:09,069
มหาลัยนี้จะกลายเป็นห้องทดลองด้านประสิทธิภาพ

22
00:01:09,152 --> 00:01:11,321
สร้างผู้นำทางธุรกิจและนักนวัตกรรม…

23
00:01:11,404 --> 00:01:15,742
ครับ แต่จะยังสอนดนตรี การละคร
วรรณกรรม ใช่ไหม

24
00:01:15,825 --> 00:01:18,912
ไม่ มันเป็นอดีตไปแล้ว วิชาประวัติศาสตร์ด้วย

25
00:01:18,995 --> 00:01:20,163
เรามีแชมเปญอีกไหม

26
00:01:20,246 --> 00:01:24,542
คุณกังวลเพราะคุณพยายาม
จะใช้เรื่องเงินบริจาคสุดอลังการนี่

27
00:01:24,626 --> 00:01:27,462
ไปต่อยอดให้ได้งานที่ม.ไรคลิฟฟ์ที่เท็กซัส

28
00:01:27,545 --> 00:01:32,383
คุณไปประชุมที่นั่นหลายครั้งแล้ว
คงโม้ว่าคุณทำได้ดีแค่ไหน

29
00:01:32,467 --> 00:01:34,344
ในการระดมทุนที่วีลเลอร์

30
00:01:35,136 --> 00:01:37,806
ปัญหาคือถ้าข่าวเรื่องออโรร่าแพร่ออกไป

31
00:01:37,889 --> 00:01:40,100
อาจารย์และเจ้าหน้าที่คงจะประท้วง

32
00:01:40,600 --> 00:01:45,897
ไม่มีมหาวิทยาลัยไหนอยากรับคน
ที่โดนเหล่าอาจารย์รุมไล่ออกจากงานเก่าหรอก

33
00:01:45,980 --> 00:01:48,316
คุณต้องการเวลาเพื่อให้ได้งานใหม่

34
00:01:48,399 --> 00:01:51,402
แล้วก็ไปก่อนที่ทุกอย่างจะถาโถมใส่คุณ

35
00:01:51,486 --> 00:01:54,280
คุณเลยสร้างบัญชีปลอมขึ้นมา

36
00:01:54,364 --> 00:01:56,699
ส่งอีเมลข่มขู่หาตัวเอง

37
00:01:56,783 --> 00:01:58,576
และขโมยแล็ปท็อปของตัวเอง

38
00:01:58,660 --> 00:02:02,122
มันเป็นแผนจัดฉาก เพื่อให้คุณดูเหมือนเหยื่อ

39
00:02:02,205 --> 00:02:06,334
คุณจ้างให้เรา "สืบสวน"
หวังว่ามันจะทำให้วีนิคช้าลง

40
00:02:06,417 --> 00:02:07,794
แต่มันไม่ได้ผล

41
00:02:07,877 --> 00:02:10,713
ที่งานเปิดตัวภาพเหมือน วีนิคคงบอกคุณแล้ว

42
00:02:10,797 --> 00:02:14,926
ว่าเขาจะเดินหน้าเต็มที่
พร้อมกับประกาศเรื่องเงินบริจาค

43
00:02:15,009 --> 00:02:19,097
คุณตื่นตระหนกอีกแล้ว เลยทิ้งภาพลงถังขยะ

44
00:02:19,180 --> 00:02:21,599
และใช้ซิการ์ที่วีนิคแจกคืนนั้น

45
00:02:21,683 --> 00:02:26,813
เพื่อชะลอการเผา
จนกว่าคุณอยู่บนเวทีเพื่อกล่าวเปิดงาน

46
00:02:26,896 --> 00:02:28,064
มีพยานสมบูรณ์แบบ

47
00:02:28,148 --> 00:02:28,982
บ้าบอมากๆ

48
00:02:29,065 --> 00:02:30,859
มันไม่มีอะไรจริงเลย

49
00:02:30,942 --> 00:02:33,027
ยกเว้นเรื่องไรคลิฟฟ์ ซึ่งก็จริง

50
00:02:33,111 --> 00:02:34,070
คุณรู้ได้ยังไง

51
00:02:34,154 --> 00:02:36,739
ก็คุณไปดัลลัสบ่อยมาก

52
00:02:36,823 --> 00:02:40,326
แล้วคุณก็ดูอารมณ์ดีมากที่งานคืนสู่เหย้า

53
00:02:40,410 --> 00:02:42,370
คิดว่าคงได้งานใหม่แล้ว

54
00:02:42,453 --> 00:02:46,332
โอเค ใช่ ผมรับงานเงินเดือนสูงที่ไรคลิฟฟ์

55
00:02:46,416 --> 00:02:52,255
และใช่ ผมรู้ว่าวีนิคมีแผนการ
"แปลกแหวกแนว" ที่จะปฏิรูปวีลเลอร์

56
00:02:52,338 --> 00:02:56,050
แต่ผมสาบาน ผมไม่เกี่ยวข้อง
กับเรื่องอีเมลหรือเรื่องภาพ

57
00:02:56,134 --> 00:02:59,679
อีกอย่าง ทำไมผมต้องปล่อยข้อมูลส่วนตัวผม

58
00:02:59,762 --> 00:03:00,930
ให้หนังสือพิมพ์มหาลัยล่ะ

59
00:03:01,014 --> 00:03:02,015
เพื่อหลอกให้เราสับสน

60
00:03:02,098 --> 00:03:05,894
ที่สำคัญคือคุณคือคนเดียวที่รู้แผนของวีนิค

61
00:03:05,977 --> 00:03:08,271
ไม่ใช่เขาคนเดียวหรอก

62
00:03:09,355 --> 00:03:12,609
แจ็คอาจจะขี้ขลาดและเห็นแก่ตัว

63
00:03:12,692 --> 00:03:15,403
แต่เขาทำเรื่องนี้คนเดียวไม่ได้

64
00:03:15,486 --> 00:03:17,155
เขาไม่ฉลาดพอ

65
00:03:17,739 --> 00:03:18,573
ขอบคุณ

66
00:03:18,656 --> 00:03:20,241
ผมรู้ว่าเขาไม่ได้ทำ

67
00:03:20,325 --> 00:03:21,701
นั่นเพราะว่า

68
00:03:22,744 --> 00:03:23,745
ผมทำเอง

69
00:03:24,287 --> 00:03:30,627
(สายสืบวงในวัยเก๋า)

70
00:03:30,710 --> 00:03:33,713
- เอ่อ… ผมงงไปหมดแล้ว
- แน่นอนอยู่แล้ว

71
00:03:33,796 --> 00:03:36,049
จะว่าไปผมประหลาดใจมาก

72
00:03:36,132 --> 00:03:37,592
ตลอดเรื่องนี้

73
00:03:37,675 --> 00:03:40,303
ผมนึกว่าคุณเป็นอาจารย์ธรรมดาๆ

74
00:03:40,386 --> 00:03:43,431
แต่ที่แท้คุณก็เป็นนักสืบฝีมืองั้นๆ ด้วย

75
00:03:44,098 --> 00:03:47,936
แล้ว… คุณรู้เรื่องโครงการออโรร่าได้ยังไง

76
00:03:48,019 --> 00:03:50,313
ผมรู้ว่าข้อตกลงใกล้จะสำเร็จแล้ว

77
00:03:50,396 --> 00:03:54,234
ผมเลยแวะมาคุยกับเบเรนเจอร์
เรื่องกันเงินส่วนนึง

78
00:03:54,317 --> 00:03:56,778
ให้ภาควิชาของผม

79
00:03:56,861 --> 00:04:00,740
ผมรออยู่ตรงโถงทางเดินนั้น
ที่เชื่อมกับห้องทำงานของฮอลลี่

80
00:04:01,241 --> 00:04:03,701
เมื่อผมทำเสร็จ คุณจะจำมันไม่ได้เลย

81
00:04:03,785 --> 00:04:08,331
นั่นคือตอนที่ผมได้ยินวีนิคอธิบาย
สิ่งที่เขาเตรียมไว้ให้วีลเลอร์

82
00:04:08,414 --> 00:04:12,335
หลังจากที่พวกเขาไป
ผมก็หาหลักฐานของแผนการนั้น

83
00:04:12,418 --> 00:04:15,630
ในเมื่อหาไม่เจอ ผมเลยขโมยแล็ปท็อปไป

84
00:04:15,713 --> 00:04:19,592
สร้างบัญชีผู้ปกป้องวีลเลอร์ แล้วส่งอีเมลข่มขู่

85
00:04:20,093 --> 00:04:24,180
ผมหวังว่ามันคงพอที่จะกดดันฮอลลี่กับแจ็ค

86
00:04:24,264 --> 00:04:28,268
ให้ตัดสัมพันธ์กับวีนิคไปตลอดกาล
แต่มันไม่เป็นอย่างนั้น

87
00:04:28,351 --> 00:04:32,272
ผมเลยเขียนคำขู่ที่น่ากลัวขึ้น ขโมยภาพ

88
00:04:32,355 --> 00:04:34,524
แล้วก็เผามัน

89
00:04:34,607 --> 00:04:36,401
โดยใช้ซิการ์ของวีนิค

90
00:04:36,985 --> 00:04:39,279
ซึ่งทำให้ผมมีเวลาหนี

91
00:04:40,071 --> 00:04:41,781
อย่างน้อยผมก็คิดถูกเรื่องนึง

92
00:04:41,864 --> 00:04:43,157
ใช่แล้ว เก่งมาก

93
00:04:43,241 --> 00:04:45,451
ก็ยังดีกว่าไม่ถูกสักเรื่อง

94
00:04:46,202 --> 00:04:48,413
ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะทำแบบนี้

95
00:04:48,496 --> 00:04:50,206
ฮอลลี่ ผมทำไปแล้ว

96
00:04:50,290 --> 00:04:52,125
และผมก็พิสูจน์ได้

97
00:04:53,876 --> 00:04:55,503
คอมพิวเตอร์ของอธิการบดีเบเรนเจอร์

98
00:04:56,629 --> 00:05:00,758
และปากกาหมึกซึมที่ผมใช้เขียนโน้ต

99
00:05:01,676 --> 00:05:03,344
ถ้าคุณตรวจสอบอย่างละเอียด

100
00:05:03,428 --> 00:05:06,514
คุณจะพบว่าปลายปากกามีรอยบิ่นที่เป็นเอกลักษณ์

101
00:05:07,432 --> 00:05:10,977
ฮอลลี่ ยังไงพวกเขาก็ต้องรู้ความจริง

102
00:05:11,060 --> 00:05:15,148
และอาชีพของผมก็ต้องจบลงอยู่ดี

103
00:05:16,232 --> 00:05:19,902
ในเมื่อผมสารภาพความผิดแล้ว

104
00:05:19,986 --> 00:05:22,947
ผมขอลาออกจากมหาวิทยาลัยวีลเลอร์

105
00:05:24,157 --> 00:05:25,700
มีผลทันที

106
00:05:33,499 --> 00:05:34,959
(แผนลับของวีนิคถูกเปิดโปง)

107
00:05:35,043 --> 00:05:37,045
พวกเขาได้เอกสารของออโรร่าไปได้ไง

108
00:05:37,128 --> 00:05:38,254
มันไม่สำคัญแล้วค่ะ

109
00:05:38,338 --> 00:05:41,007
เห็นได้ชัดว่าคุณหลอกเราและบอร์ด

110
00:05:41,090 --> 00:05:43,468
พวกเขาเลยโหวตไม่รับเงินบริจาคของคุณ

111
00:05:43,551 --> 00:05:46,262
คุณไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธผม ผมปฏิเสธคุณต่างหาก

112
00:05:46,346 --> 00:05:49,599
- โอเค ยังไงก็ได้
- ผมพยายามจะกอบกู้ที่นี่

113
00:05:49,682 --> 00:05:53,102
โครงการออโรร่าจะสร้าง
มหาเศรษฐีร้อยล้าน พันล้าน

114
00:05:53,186 --> 00:05:56,439
เด็กที่ทำเงินได้จริงๆ ในสายเทคและธุรกิจ

115
00:05:56,522 --> 00:05:59,025
ก็อาจจะ แต่มีหลายสถาบันที่เน้นเรื่องนั้น

116
00:05:59,108 --> 00:06:02,111
วีลเลอร์มีเป้าหมายที่แตกต่าง เพื่อเด็กอีกแบบนึง

117
00:06:02,195 --> 00:06:05,698
เราให้ความสำคัญกับชุมชน
และความรู้มีค่าในตัวมันเอง

118
00:06:05,782 --> 00:06:08,117
"ชุมชน ความรู้"

119
00:06:08,201 --> 00:06:09,911
"เราฉลาดและถังแตก"

120
00:06:09,994 --> 00:06:11,204
พระเจ้า คุณมันน่าสมเพช

121
00:06:11,954 --> 00:06:13,998
สัปดาห์นี้ห่วยแตก

122
00:06:14,499 --> 00:06:17,001
เรื่องแรก เมียผมขอหย่า แล้วก็มาเรื่องนี้

123
00:06:17,085 --> 00:06:19,754
- เสียใจที่ได้ยินแบบนั้นนะ
- ขอบคุณ

124
00:06:19,837 --> 00:06:21,339
เธอจะดูดเงินผมหมดตัว

125
00:06:21,422 --> 00:06:22,965
เธอขอเดือนละสองแสน

126
00:06:23,049 --> 00:06:25,134
และเธอจะได้ตามที่ขอเพราะเธอท้อง

127
00:06:25,218 --> 00:06:26,886
และประเทศนี้เกลียดผู้ชาย

128
00:06:26,969 --> 00:06:28,054
นี่มันฝันร้ายชัดๆ

129
00:06:28,137 --> 00:06:31,182
เธอสวยนะ แต่ไม่ใช่สวยระดับ 40 ล้าน

130
00:06:31,265 --> 00:06:34,185
อยากรู้จังว่าใครสวยระดับ 40 ล้าน

131
00:06:34,268 --> 00:06:35,603
ไคอา เกอร์เบอร์ ซิดนีย์ สวีนีย์

132
00:06:35,686 --> 00:06:38,064
แอลล์ แมคเฟอร์สัน ตอนปี 1988

133
00:06:38,147 --> 00:06:40,108
และแวนนา ไวท์
ตอนเธอหันหน้าเข้ากระดาน

134
00:06:40,191 --> 00:06:43,736
ทำไมโลกใจร้ายกับฉันขนาดนี้

135
00:06:48,783 --> 00:06:52,453
มหาวิทยาลัยวีลเลอร์เป็นหนี้บุญคุณพวกคุณ

136
00:06:52,537 --> 00:06:55,706
ซึ่งเราไม่มีทางตอบแทนได้เลย

137
00:06:55,790 --> 00:06:58,126
ที่นี่จะรอดไหมถ้าไม่มีเงินของเขา

138
00:06:58,209 --> 00:06:59,335
ฉันไม่รู้จริงๆ

139
00:06:59,419 --> 00:07:02,797
แต่ถ้าเราต้องล้มจริงๆ
ก็ขอจบในแบบของเราดีกว่า

140
00:07:02,880 --> 00:07:06,217
พวกคุณมีญาติรวยๆ ที่ขี้โรคไหมล่ะ

141
00:07:07,385 --> 00:07:08,636
ถามดูก็ไม่เสียหาย

142
00:07:09,554 --> 00:07:12,890
คุณได้ทำคดีเด็ดที่คุณต้องการ
และคุณก็ไขมันได้

143
00:07:14,684 --> 00:07:15,977
เป็นอะไรไป

144
00:07:16,060 --> 00:07:18,062
คนร้ายสารภาพเอง

145
00:07:18,146 --> 00:07:20,022
ผมไม่ได้ไขคดีได้

146
00:07:20,106 --> 00:07:22,442
โอ้พระเจ้า จริงด้วย แย่ชะมัด

147
00:07:23,693 --> 00:07:25,153
ชนะก็คือชนะน่า

148
00:07:25,736 --> 00:07:26,737
ดีใจกับมันเถอะ

149
00:07:27,822 --> 00:07:29,240
โอเค ก็ได้

150
00:07:29,323 --> 00:07:30,283
คุณพูดถูก

151
00:07:30,366 --> 00:07:31,659
ผมเจ๋งสุดๆ

152
00:07:32,618 --> 00:07:34,954
พรุ่งนี้คุณเป็นคนสรุปงานได้ไหม

153
00:07:35,037 --> 00:07:36,581
ฉันต้องไปหาแม่

154
00:07:37,081 --> 00:07:39,834
แม่กับอะพอลโลเพิ่งเลิกกัน แม่จะย้ายออก

155
00:07:40,334 --> 00:07:41,711
เพราะเธอช่วยเรารึเปล่า

156
00:07:41,794 --> 00:07:44,589
เปล่า พวกเขาระหองระแหงกันสักพักแล้ว

157
00:07:45,089 --> 00:07:48,426
สองสามสัปดาห์ก่อน
เขาบอกว่าเขาอยากมีลูกกับเธอ

158
00:07:48,509 --> 00:07:50,887
แม่เลยบอกว่า "ฉัน 67 แล้วนะ"

159
00:07:50,970 --> 00:07:53,473
แล้วเขาก็แบบ "อายุเป็นแค่ตัวเลข"

160
00:07:53,556 --> 00:07:55,683
แม่ก็บอกว่า "ไม่ใช่กับเรื่องนี้"

161
00:07:55,766 --> 00:07:58,686
- อ้อ เลิกกันน่าจะดีที่สุด
- ใช่

162
00:08:07,236 --> 00:08:08,779
คิดถึงที่นี่แล้วเหรอ

163
00:08:09,906 --> 00:08:10,781
ใช่

164
00:08:10,865 --> 00:08:12,742
ฉันคนนึงแหละดีใจที่คุณไป

165
00:08:12,825 --> 00:08:17,997
ฉันมีงานต้องทำที่นี่ และการได้เห็นคุณใส่ชุดนั้น
มันรบกวนจิตใจฉันมาก

166
00:08:20,124 --> 00:08:21,459
คุณได้ยินเรื่องเบนรึยัง

167
00:08:21,542 --> 00:08:24,295
บอกตามตรงฉันไม่แปลกใจเลย

168
00:08:25,254 --> 00:08:27,507
เขาจะถูกจดจำในฐานะวีรบุรุษ

169
00:08:28,007 --> 00:08:29,467
ไปทานมื้อค่ำกันไหม

170
00:08:29,550 --> 00:08:30,635
พรุ่งนี้ได้ไหม

171
00:08:30,718 --> 00:08:32,845
คาลเบิร์ตกำลังจะผ่าตัด

172
00:08:32,929 --> 00:08:35,306
ผมต้องไปอยู่กับเขาเพื่อให้กำลังใจ

173
00:08:36,724 --> 00:08:39,143
นี่ ตื่นได้แล้ว

174
00:08:41,062 --> 00:08:42,730
- กี่โมงแล้วเนี่ย
- สิบโมงเช้า

175
00:08:42,813 --> 00:08:46,108
นายหลับนานกว่าฉันอีก ทั้งที่ฉันโดนดมยาสลบ

176
00:08:46,734 --> 00:08:49,237
อดเจอซีเจเลย เขาฝากสวัสดี

177
00:08:49,320 --> 00:08:52,907
พอฉันหายดีแล้ว
เราจะไปดูเบสบอลช่วงฤดูใบไม้ผลิ

178
00:08:52,990 --> 00:08:55,368
ฉันดีใจมากที่ตัดสินใจทำ

179
00:08:55,451 --> 00:08:59,872
ฉันจะไม่พูดว่าฉันบอกนายแล้ว
เพราะฉันไม่ใช่คนใจแคบ

180
00:09:01,374 --> 00:09:04,085
คิดว่านายจะพาโมนามาด้วย เป็นไงบ้างล่ะ

181
00:09:04,168 --> 00:09:08,005
ก็ดี ถึงเรากำลังเข้าสู่สถานการณ์
ที่ไม่เคยเจอมาก่อน

182
00:09:08,089 --> 00:09:10,424
เธอกับฉันคงไม่ได้เจอกันทุกวันแล้ว

183
00:09:10,508 --> 00:09:14,512
ฉันเลยคิดว่าจะทำ
พิกคาตาไก่สูตรเด็ดของฉันให้เธอทาน

184
00:09:14,595 --> 00:09:17,473
และชวนเธอไปเที่ยวสุดสัปดาห์นี้

185
00:09:17,557 --> 00:09:19,517
ไอเดียดีนะ ลุยเลยเพื่อน

186
00:09:19,600 --> 00:09:21,852
ฉันไม่อยากให้นายอยู่คนเดียว

187
00:09:21,936 --> 00:09:23,312
ฉันสบายดี ไปเถอะน่า

188
00:09:23,396 --> 00:09:25,982
ทำไมนายอยากให้ฉันไปจัง

189
00:09:26,065 --> 00:09:27,108
ฉันมารบกวนรึเปล่า

190
00:09:27,817 --> 00:09:29,277
ไม่เลย

191
00:09:29,360 --> 00:09:32,238
จอย นี่ชาร์ลส์ เพื่อนผม

192
00:09:32,321 --> 00:09:33,739
เขากำลังจะไปพอดี

193
00:09:35,116 --> 00:09:37,034
ยินดีที่ได้รู้จักครับ จอย

194
00:09:37,118 --> 00:09:40,371
ไม่แน่ใจว่าคุณเห็นอะไรในตัวคาลเบิร์ต
แต่คุณดูดีมากครับ

195
00:09:40,454 --> 00:09:42,748
เช่นกันค่ะ

196
00:09:42,832 --> 00:09:44,750
ฉันชวนคาลเบิร์ตไปทานมื้อค่ำ

197
00:09:44,834 --> 00:09:48,296
เขาเลยแกล้งล้มเพื่อจะหนี
แต่ฉันไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก

198
00:09:48,963 --> 00:09:50,423
นี่เป็นเดตแรกของเรานะ

199
00:09:50,506 --> 00:09:53,467
ไม่ค่อยโรแมนติกอย่างที่ผมหวังไว้

200
00:09:53,551 --> 00:09:55,636
ฉันขอค้าน

201
00:09:55,720 --> 00:09:57,597
ฉันพาคุณขึ้นเตียงได้แล้ว

202
00:09:57,680 --> 00:09:59,056
แถมคุณยังเปลือยครึ่งตัว

203
00:09:59,557 --> 00:10:00,850
นี่มันต้องเดตครั้งที่สี่

204
00:10:02,435 --> 00:10:03,811
ฉันจะดูแลเขาอย่างดี

205
00:10:03,894 --> 00:10:05,146
ผมเชื่อว่าคุณทำได้

206
00:10:06,439 --> 00:10:08,941
มันเป็นไก่ที่อร่อยที่สุดที่ฉันเคยทาน

207
00:10:09,025 --> 00:10:14,864
ในปี 1970 ลาเวนเดอร์ไฮเวย์
ไปทัวร์อีสต์โคสต์กับซานทาน่า

208
00:10:14,947 --> 00:10:17,241
และผู้ชายคนนั้นทำอาหารเป็น

209
00:10:18,868 --> 00:10:19,869
นี่…

210
00:10:20,911 --> 00:10:22,455
ผมขอถามอะไรหน่อย

211
00:10:23,164 --> 00:10:26,459
คุณกับผมไปผจญภัยกันดีไหม

212
00:10:27,084 --> 00:10:28,669
ไปเที่ยวช่วงสุดสัปดาห์

213
00:10:28,753 --> 00:10:33,549
ผมคิดว่าอาจจะไปคาร์เมล
หรือถ้าอยากสนุกหน่อยก็ไปมอนเทอเรย์

214
00:10:34,050 --> 00:10:35,676
ฉันมีไอเดียดีกว่านั้น

215
00:10:36,177 --> 00:10:39,597
เราจะย้ายไปโครเอเชียหนึ่งปี

216
00:10:41,140 --> 00:10:42,391
เดี๋ยวนะ ใครคือ "เรา"

217
00:10:43,517 --> 00:10:44,644
คือเราเหรอ

218
00:10:44,727 --> 00:10:49,023
ใช่ ฉันจะไปซาเกร็บเพื่อสอนหลักสูตร

219
00:10:49,106 --> 00:10:52,485
เรื่องอิทธิพลของชาวสลาฟ
ต่อดนตรีพื้นบ้านของแคลิฟอร์เนีย

220
00:10:52,568 --> 00:10:54,945
อาจารย์อีกคนถอนตัวนาทีสุดท้าย

221
00:10:55,029 --> 00:10:58,532
พวกเขาเลยเสนองานนี้ให้ฉันและฉันก็ตกลง

222
00:10:58,616 --> 00:11:00,034
ฉันจะไปสัปดาห์หน้า

223
00:11:00,117 --> 00:11:02,370
คุณอยากให้ผมไปด้วย

224
00:11:02,453 --> 00:11:06,999
ทิ้งทุกอย่างแล้วย้ายไปโครเอเชียเหรอ

225
00:11:07,625 --> 00:11:11,879
แต่ผมมีเอมิลี่กับหลานๆ และงานของผมกับจูลี่

226
00:11:11,962 --> 00:11:16,717
ฉันรู้ว่าเราคงคิดหาเหตุผลเป็นล้านที่จะไม่ไป

227
00:11:16,801 --> 00:11:18,386
แต่ชีวิตมันสั้นนะ

228
00:11:18,469 --> 00:11:20,971
เราเคยไปมอนเทอเรย์แล้ว

229
00:11:21,472 --> 00:11:23,974
คุณเคยไปโครเอเชียไหมล่ะ

230
00:11:24,058 --> 00:11:25,267
ไม่

231
00:11:25,351 --> 00:11:26,894
ฉันก็เหมือนกัน

232
00:11:28,020 --> 00:11:32,191
ที่รัก เรามีฤดูร้อนที่ผ่านพ้นไป
มากกว่าฤดูร้อนที่รออยู่ข้างหน้าแล้วนะ

233
00:11:32,274 --> 00:11:37,446
และฉันอยากใช้ฤดูร้อนที่เหลืออยู่ให้มากที่สุด

234
00:11:37,530 --> 00:11:39,240
เพื่อออกไปผจญภัยกับสิ่งใหม่ๆ

235
00:11:41,325 --> 00:11:42,576
ช่างมันเถอะ

236
00:11:43,494 --> 00:11:45,204
ไปโครเอเชียกันเถอะ

237
00:11:49,291 --> 00:11:50,584
ยอมแพ้ดีกว่า

238
00:11:50,668 --> 00:11:53,170
แม่ไม่เก่งเรื่องพวกนี้เลย

239
00:11:53,254 --> 00:11:55,131
อะพอลโลเป็นคนจัดการเรื่องอะไรแบบนี้

240
00:11:55,214 --> 00:11:57,174
เราทำได้ เราไม่ต้องการเขาหรอกค่ะ

241
00:11:58,342 --> 00:12:00,886
คือแม่ก็ไม่เคยต้องการเขา

242
00:12:00,970 --> 00:12:04,515
แต่เขาเป็นคนน่ารักและเป็นผู้ฟังที่ดี

243
00:12:05,307 --> 00:12:07,727
เขาพยายามจะลงแข่งการแข่งขันสุนัข

244
00:12:07,810 --> 00:12:10,980
เปล่านะ เราแค่ไปดูการแข่ง

245
00:12:11,063 --> 00:12:13,065
แล้วเขาแค่อยากดูว่าจะวิ่งในสนาม

246
00:12:13,149 --> 00:12:14,692
ได้เร็วกว่าบอสตันเทอร์เรียรึเปล่า

247
00:12:14,775 --> 00:12:17,194
แต่เขาทำไม่ได้ และเขาก็ถูกจับ

248
00:12:17,778 --> 00:12:19,739
- ก็ได้ เขาเพี้ยน
- ใช่

249
00:12:19,822 --> 00:12:22,992
ยิ่งแม่อายุมากขึ้น แม่ก็ยิ่งเห็นคุณค่า
ของการมีใครสักคนอยู่ข้างๆ

250
00:12:23,534 --> 00:12:25,870
หนูอยู่ห่างแค่ 20 นาทีเอง

251
00:12:26,454 --> 00:12:27,621
ตอนนี้แม่มีหนูแล้ว

252
00:12:28,789 --> 00:12:29,915
ใช่แล้วจ้ะ

253
00:12:30,916 --> 00:12:33,419
- โอเค ไปทำดูซิ
- ไม่นะ มันดูไม่รู้เรื่องเลย

254
00:12:33,502 --> 00:12:35,004
ไม่เอาน่า

255
00:12:40,968 --> 00:12:43,387
เยี่ยมเลย งั้นเราคุยกันเร็วๆ นี้นะคะ

256
00:12:43,471 --> 00:12:44,764
โอเค บายค่ะ

257
00:12:45,389 --> 00:12:48,184
หนูเพิ่งวางสายจากฮอลลี่

258
00:12:48,267 --> 00:12:50,811
ถ้าหนูต้องการมัน งานนั้นจะเป็นของหนู

259
00:12:51,395 --> 00:12:52,480
เยี่ยมเลย

260
00:12:52,563 --> 00:12:55,775
ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันจะเข้าล็อกขนาดนี้

261
00:12:55,858 --> 00:12:57,568
พวกเขายังไม่อยากจ้างเต็มเวลา

262
00:12:57,651 --> 00:12:59,653
หนูก็แบบว่า "ฉันก็ยังไม่อยากทำเต็มเวลา"

263
00:12:59,737 --> 00:13:04,033
และเหมือนหนูได้เรียนฟรีๆ นี่มันวินสามเด้งเลย

264
00:13:04,116 --> 00:13:07,286
ในอีกไม่กี่สัปดาห์ หนูจะได้ระดมทุนให้วีลเลอร์

265
00:13:07,369 --> 00:13:08,704
และหลังจากนั้นไม่กี่ปี

266
00:13:08,788 --> 00:13:12,500
หนูจะได้ปริญญาโทด้านสังคมสงเคราะห์

267
00:13:12,583 --> 00:13:14,210
และได้เป็นนักบำบัด

268
00:13:14,293 --> 00:13:15,669
การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

269
00:13:16,170 --> 00:13:17,296
ของเราทั้งคู่

270
00:13:17,379 --> 00:13:21,759
ใช่ พ่อตัดสินใจได้บ้าบิ่นมากค่ะ

271
00:13:22,468 --> 00:13:23,677
นั่นสิ

272
00:13:24,470 --> 00:13:25,805
ใช่เลย

273
00:13:30,601 --> 00:13:31,977
- พ่อคะ
- ว่าไง

274
00:13:34,522 --> 00:13:36,732
พ่ออยากไปไกลขนาดนั้นเลยเหรอ

275
00:13:38,067 --> 00:13:39,860
พ่ออยากอยู่กับโมนา

276
00:13:41,445 --> 00:13:43,322
พ่อตอบไม่ตรงคำถามนะ

277
00:13:44,865 --> 00:13:47,243
หนูรู้ว่าเธอน่าทึ่ง

278
00:13:47,326 --> 00:13:50,329
เธอทำให้เราเชื่อว่าทุกอย่างเป็นไปได้

279
00:13:50,412 --> 00:13:52,706
เธอเป็นคนมีเสน่ห์ดึงดูด

280
00:13:53,499 --> 00:13:55,334
ไม่เคยเจอใครแบบเธอเลย

281
00:13:56,752 --> 00:13:58,337
พ่อไม่อยากเสียเธอไป

282
00:14:01,423 --> 00:14:03,717
แต่พ่อก็ไม่อยากไปซาเกร็บ

283
00:14:04,969 --> 00:14:06,053
หนูรู้

284
00:14:07,847 --> 00:14:09,306
เราเคยไปซานตาเฟครั้งนึง

285
00:14:09,390 --> 00:14:12,142
พ่อเอาแต่พูดว่าพ่อไม่ชินกับความต่างของเวลา

286
00:14:15,229 --> 00:14:19,358
ความสัมพันธ์จะไปต่อไม่ได้
ถ้าการตัดสินใจเกิดจากความสิ้นหวังนะคะ

287
00:14:21,318 --> 00:14:22,903
พ่อต้องไปคุยกับเธอ

288
00:14:24,697 --> 00:14:26,073
ใช่ พ่อรู้

289
00:14:29,243 --> 00:14:30,244
ขอบใจนะ

290
00:14:36,876 --> 00:14:37,918
นี่แหละ…

291
00:14:39,003 --> 00:14:40,504
นี่คือสิ่งที่ผมคิด

292
00:14:41,964 --> 00:14:45,718
มีอะไรที่ฉันจะพูดเพื่อเปลี่ยนใจคุณได้ไหม

293
00:14:46,719 --> 00:14:48,345
ผมว่าไม่มีนะ

294
00:14:49,221 --> 00:14:51,348
ผมเข้าใจนะว่าทำไมคุณอยากไป

295
00:14:51,432 --> 00:14:53,475
ผมชอบที่คุณเป็นคนแบบนี้

296
00:14:53,559 --> 00:14:55,853
คนที่ทำเรื่องต่างๆ

297
00:14:55,936 --> 00:14:58,188
โดยไม่ลังเล

298
00:14:58,272 --> 00:15:02,401
แต่ว่าผมใช้เวลาสองสามปีมานี้เพื่อสร้าง

299
00:15:03,235 --> 00:15:04,904
ชีวิตใหม่ให้กับตัวเอง

300
00:15:04,987 --> 00:15:07,156
และผมชอบชีวิตแบบนี้

301
00:15:07,865 --> 00:15:09,325
ผมไม่อยากทิ้งมันไป

302
00:15:11,827 --> 00:15:14,705
งั้นก็… มาได้แค่นี้สินะ

303
00:15:15,915 --> 00:15:17,291
ว้าว

304
00:15:17,374 --> 00:15:19,501
ฉันไม่เคยถูกบอกเลิกตั้งแต่…

305
00:15:20,085 --> 00:15:21,045
ยุค 70

306
00:15:21,754 --> 00:15:23,839
ลืมไปแล้วว่ามันรู้สึกยังไง

307
00:15:23,923 --> 00:15:25,257
ฉันไม่ชอบมันเลย

308
00:15:30,387 --> 00:15:33,682
โอเค อย่าไปเสียเวลากับการเลิกกันที่น่าเศร้า

309
00:15:33,766 --> 00:15:38,520
ชูแก้วกาแฟไอริชขึ้นและดื่มฉลองให้กับ

310
00:15:39,438 --> 00:15:42,066
ความสัมพันธ์ในอดีต และ

311
00:15:42,733 --> 00:15:44,401
มิตรภาพในปัจจุบัน

312
00:15:45,778 --> 00:15:51,408
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอยังคงบ้าบิ่น
เป็นตัวของตัวเอง และมีอิสระ"

313
00:15:52,576 --> 00:15:55,454
เจมส์ จอยซ์น่ะ
นักเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในไอร์แลนด์

314
00:15:57,247 --> 00:16:00,376
"พอรู้ตัวแล้ว ก็ต้องปล่อยวาง…"

315
00:16:00,459 --> 00:16:03,545
"ในเมื่องานปาร์ตี้ไม่ได้สนุกเหมือนก่อน"

316
00:16:04,213 --> 00:16:08,968
"ถึงมันจะเจ็บปวด จงปล่อยให้มันเป็นไป"

317
00:16:09,843 --> 00:16:12,596
อัชเชอร์ ผู้ชายที่ฮอตที่สุดในอเมริกา

318
00:16:48,257 --> 00:16:50,801
ยังปวดอยู่รึเปล่า

319
00:16:50,884 --> 00:16:53,345
ก็ยังปวดๆ บ้างนิดหน่อย

320
00:16:53,429 --> 00:16:56,140
แต่โดยรวมแล้ว นี่คือปาฏิหาริย์เลย

321
00:16:56,223 --> 00:17:00,561
จอยบอกว่าถ้าฉันทำกายภาพบำบัดเสร็จ
เราจะไปคอสตาริกากัน

322
00:17:01,687 --> 00:17:04,106
เธออยากไปโหนสลิง

323
00:17:04,189 --> 00:17:07,735
ฉันบอกเธอว่าฉันจะรออยู่บนพื้น
ที่ที่มนุษย์ควรจะอยู่

324
00:17:09,069 --> 00:17:10,904
ดีใจกับนายด้วยนะเพื่อน

325
00:17:10,988 --> 00:17:13,198
ฉันรู้ว่าฉันเคยพูดไปแล้ว แต่

326
00:17:14,074 --> 00:17:16,744
ขอบใจนะที่จู้จี้ฉันเรื่องผ่าตัด

327
00:17:17,578 --> 00:17:20,748
งานต่อไปของนายคือหาผู้หญิงดีๆ ให้ตัวเอง

328
00:17:20,831 --> 00:17:24,501
คนที่ฉลาดและสนุก
เราสี่คนจะได้ไปเที่ยวพร้อมกัน

329
00:17:24,585 --> 00:17:25,961
สักวันอาจจะเจอ

330
00:17:26,462 --> 00:17:29,590
ฉันพยายามทำใจเรื่องโมนาอยู่เลย

331
00:17:30,090 --> 00:17:31,300
นายคิดถึงเธอสินะ

332
00:17:32,426 --> 00:17:33,343
ใช่

333
00:17:33,844 --> 00:17:36,805
แต่ฉันก็รู้ว่าเราไม่ใช่เนื้อคู่กัน

334
00:17:36,889 --> 00:17:40,726
มันเหมือนชีวิตสองแบบที่ต่างกันสุดๆ

335
00:17:41,310 --> 00:17:44,354
ฉันมองซ้ายมองขวาก่อนข้ามถนน

336
00:17:44,438 --> 00:17:47,232
แต่เธอตีลังกาไปกลางถนนเลย

337
00:17:47,733 --> 00:17:51,820
อีกไม่นานหรอก เดี๋ยวนายก็พร้อมเปิดใจ

338
00:17:52,321 --> 00:17:55,741
ระหว่างนี้ เป็นส่วนเกินไปก่อนแล้วกัน

339
00:17:59,203 --> 00:18:01,288
ลองเปิดกระป๋องทูน่า

340
00:18:01,371 --> 00:18:05,584
ใส่ไว้ในช่องแอร์ของรถเธอ
แล้วเอารถกลับไปจอดที่เดิมสิ

341
00:18:06,668 --> 00:18:08,045
คิดว่าทำได้นะ

342
00:18:08,128 --> 00:18:09,379
นั่นแหละ

343
00:18:09,463 --> 00:18:11,548
เริ่มใจอ่อนแล้วนะ มาร์ส

344
00:18:12,716 --> 00:18:15,010
สนุกมากเลย

345
00:18:15,094 --> 00:18:17,805
ใช่ เรื่องนี้เยี่ยมมาก

346
00:18:18,680 --> 00:18:20,808
ลูกยังจะวิจารณ์งานนักสืบของเธออีกเหรอ

347
00:18:20,891 --> 00:18:23,519
กล้องของเธอใหญ่ไป เห็นชัดเลย

348
00:18:24,019 --> 00:18:26,897
ผู้หญิงที่เล่นเป็นเวโรนิก้าก็เล่นดีนะ

349
00:18:26,980 --> 00:18:28,065
เธอเล่นเรื่องอื่นอีกไหม

350
00:18:28,148 --> 00:18:29,316
ไม่รู้สิคะ

351
00:18:29,399 --> 00:18:31,777
นี่คือละครทีวีเรื่องแรกที่หนูดูในรอบ 25 ปี

352
00:18:31,860 --> 00:18:35,739
พอเราดูเรื่องนี้จบแล้ว เมแกนบอกว่าเราต้องดู…

353
00:18:37,199 --> 00:18:38,117
พาลส์…

354
00:18:39,368 --> 00:18:41,120
- เฟรนส์เหรอ
- เฟรนส์

355
00:18:41,203 --> 00:18:42,246
โอเค

356
00:18:43,413 --> 00:18:44,623
โอเค หนูต้องไปแล้ว

357
00:18:45,541 --> 00:18:48,043
หนูมีเรื่องต้องจัดการกับชาร์ลส์

358
00:18:48,127 --> 00:18:49,711
- เจอกันสัปดาห์หน้านะ
- ค่ะ

359
00:18:49,795 --> 00:18:50,796
โอเค

360
00:18:52,256 --> 00:18:55,217
ลูกค้าบอกว่าสามีเธออยู่ที่นั่นตอนหนึ่งทุ่มตรง

361
00:18:55,300 --> 00:18:56,468
ใจเย็น เรามีเวลา

362
00:18:56,552 --> 00:18:58,178
ฉันต้องไปหยิบแฟ้ม

363
00:18:59,972 --> 00:19:01,140
เซอร์ไพรส์!

364
00:19:01,223 --> 00:19:03,433
อะไรกันเนี่ย…

365
00:19:03,517 --> 00:19:08,188
ชาร์ลส์ นิวเวนไดก์
ด้วยอำนาจที่รัฐแคลิฟอร์เนียมอบให้ฉัน

366
00:19:08,272 --> 00:19:09,439
ขอประกาศอย่างเป็นทางการว่า…

367
00:19:09,523 --> 00:19:10,482
(นักสืบเอกชน)

368
00:19:10,566 --> 00:19:12,109
คุณเป็นนักสืบเอกชน

369
00:19:12,192 --> 00:19:16,113
ตั้งแต่เมื่อวาน คุณมีชั่วโมงพอ
ที่จะได้ใบอนุญาตแล้ว ยินดีด้วย

370
00:19:17,364 --> 00:19:18,490
- เย่
- เย่

371
00:19:19,408 --> 00:19:20,576
ขอบคุณมาก

372
00:19:20,659 --> 00:19:25,706
ก่อนที่ผมจะมาทำงานที่นี่
ผมใช้เวลาอยู่คนเดียวมานาน

373
00:19:27,207 --> 00:19:31,044
ชีวิตผมมีคุณค่ามากขึ้น เมื่อออกไปเจอโลก

374
00:19:31,128 --> 00:19:35,340
และเชื่อมต่อกับผู้คนที่ผมห่วงใย

375
00:19:36,925 --> 00:19:39,595
เพราะงั้น… ขอบคุณนะ

376
00:19:40,345 --> 00:19:41,471
เย่!

377
00:19:45,893 --> 00:19:48,103
(ยินดีด้วยนะ ชาร์ลส์!)

378
00:19:48,187 --> 00:19:49,813
เอาละ แบบไหนดีกว่ากัน

379
00:19:51,815 --> 00:19:54,193
"ผมชาร์ลส์ นิวเวนไดก์ นักสืบเอกชน"

380
00:19:54,902 --> 00:19:55,944
หรือ…

381
00:19:56,778 --> 00:19:59,656
"ผมชาร์ลส์ นิวเวนไดก์… นักสืบเอกชน"

382
00:19:59,740 --> 00:20:01,491
แบบแรกครับ ทำพร้อมกันเลย

383
00:20:01,575 --> 00:20:03,076
- เหรอ
- ไม่เอาน่า

384
00:20:03,160 --> 00:20:05,287
ตอนโชว์บัตรนี่คือจุดไคลแมกซ์

385
00:20:05,370 --> 00:20:10,417
แบบว่า "คิดว่าฉันเป็นแค่
ชาร์ลส์ นิวเวนไดก์ธรรมดาๆ เหรอ" แล้วก็ตู้ม!

386
00:20:10,500 --> 00:20:13,003
เขาพูดถูก ลืมที่ผมพูดตะกี้ แบบที่สอง

387
00:20:13,086 --> 00:20:15,881
โอเค จากนี้ไป จะเป็น

388
00:20:15,964 --> 00:20:18,800
"ผมชาร์ลส์ นิวเวนไดก์ นักสืบเอกชน"

389
00:20:21,678 --> 00:20:22,679
เจ๋งจัง

390
00:20:24,973 --> 00:20:26,099
ขอบคุณที่มานะ

391
00:20:26,183 --> 00:20:27,351
ยินดีค่ะ

392
00:20:28,018 --> 00:20:29,895
คำถามเดียว คุณเชิญฉันมาทำไม

393
00:20:30,479 --> 00:20:32,856
เพราะมันมีความหมายกับชาร์ลส์ถ้าคุณมา

394
00:20:34,942 --> 00:20:35,943
แล้วก็…

395
00:20:37,694 --> 00:20:41,073
เพราะฉันอยากขอโทษ

396
00:20:41,156 --> 00:20:42,991
อย่างที่คุณเห็นในวันขอบคุณพระเจ้า

397
00:20:43,075 --> 00:20:46,328
ฉันมีปัญหาทางอารมณ์ที่ยังไม่ได้จัดการ

398
00:20:46,411 --> 00:20:49,331
และคิดว่าฉันควบคุมมันได้ แต่

399
00:20:49,915 --> 00:20:52,209
น่าตกใจที่ฉันคุมไม่ได้

400
00:20:52,292 --> 00:20:57,506
และมันทำให้ฉันทำบางอย่างที่
เจ็บปวดและโหดร้าย

401
00:20:57,589 --> 00:20:59,424
- และแปลกด้วย
- และแปลกด้วย

402
00:21:00,133 --> 00:21:03,553
ใช่ แต่ฉันดีขึ้นแล้ว

403
00:21:04,054 --> 00:21:07,724
ยังอยู่ในช่วงปรับตัว แต่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ และ…

404
00:21:08,976 --> 00:21:10,143
ฉันขอโทษ

405
00:21:10,227 --> 00:21:12,062
ฉันยอมรับคำขอโทษ

406
00:21:12,145 --> 00:21:14,815
ฉันดีใจกับคุณและแม่ด้วย

407
00:21:15,899 --> 00:21:18,193
ตลกดีนะ คุณก็พูดถูกอยู่นิดหน่อย

408
00:21:19,194 --> 00:21:22,906
ตอนที่ฉันขอให้คุณเช็กประวัติ
จริงๆ แล้วฉันกะจะเล่นเกมยาว

409
00:21:23,782 --> 00:21:26,994
ฉันจ้างคุณเป็นข้ออ้างเพื่อได้ใช้เวลากับคุณ

410
00:21:28,745 --> 00:21:30,539
- จริงเหรอ
- ไม่รู้สิ

411
00:21:30,622 --> 00:21:33,750
ตอนคุณมาที่ร้านกาแฟหลังคดีแปซิฟิกวิวจบ

412
00:21:33,834 --> 00:21:36,253
คุณพูดเรื่องดีๆ เกี่ยวกับฉัน ฉันเลยคิดว่า…

413
00:21:37,170 --> 00:21:39,256
อาจมีความรู้สึกบางอย่างระหว่างเรา

414
00:21:41,591 --> 00:21:45,971
แสดงว่าฉันตีความสถานการณ์นั้นผิด
ไปมากกว่าที่คิดไว้ซะอีก

415
00:21:48,140 --> 00:21:50,225
ยังไงก็ขอบคุณที่มานะ

416
00:21:50,976 --> 00:21:52,227
ถามจริง

417
00:21:52,311 --> 00:21:53,270
ล้อเล่นน่ะ

418
00:21:54,146 --> 00:21:55,605
ว่างๆ ไปหาอะไรดื่มกันไหม

419
00:21:56,273 --> 00:21:57,941
- ได้
- ดี

420
00:22:02,487 --> 00:22:03,697
บอกแล้วไง

421
00:22:03,780 --> 00:22:04,740
โอเค

422
00:22:15,584 --> 00:22:19,254
(ไม่มีใครแก่เกินไปที่จะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ)

423
00:22:19,338 --> 00:22:20,213
คิดถึงที่นี่จัง

424
00:22:20,297 --> 00:22:22,632
อดคิดถึงไม่ได้ ว่าไหมคะ

425
00:22:22,716 --> 00:22:24,217
ใช่ จริงด้วย

426
00:22:25,469 --> 00:22:26,553
เรียนเป็นไงบ้าง

427
00:22:26,636 --> 00:22:28,221
เหนื่อยมากเลยค่ะ

428
00:22:28,305 --> 00:22:29,514
โจเอลแสนดีสุดๆ

429
00:22:29,598 --> 00:22:33,435
หนูกลับบ้านดึกสามคืนต่อสัปดาห์
เราเลยจัดตารางงานบ้านให้เด็กๆ ทำ

430
00:22:33,518 --> 00:22:38,690
การดูเจสพยายามใส่จานลงในเครื่องล้างจาน
คือความบันเทิงขั้นสุด

431
00:22:39,608 --> 00:22:41,693
ลูกดีใจไหมที่รับงานนี้

432
00:22:41,777 --> 00:22:43,570
พระเจ้า ดีใจสิคะ

433
00:22:43,653 --> 00:22:45,280
ทุกคนกระตือรือร้นกันมาก

434
00:22:45,364 --> 00:22:47,949
สัปดาห์แรก มีคนแวะมาที่ออฟฟิศเกือบ 20 คน

435
00:22:48,033 --> 00:22:49,993
มาถามหนูว่ามีอะไรให้ช่วยไหม

436
00:22:50,077 --> 00:22:53,538
เหมือนทุกคนมีเป้าหมายเดียวกัน
เพื่อทำให้มหาลัยนี้เจ๋ง

437
00:22:53,622 --> 00:22:55,540
มันน่าประทับใจมากเลย

438
00:22:58,001 --> 00:22:58,960
พ่อโอเคไหม

439
00:23:00,420 --> 00:23:02,005
โอเค พ่อแค่…

440
00:23:03,131 --> 00:23:04,257
คิดอะไรออก

441
00:23:04,341 --> 00:23:05,967
เดี๋ยวพ่อเลี้ยงกาแฟนะ

442
00:23:06,051 --> 00:23:07,052
ดีค่ะ

443
00:23:11,306 --> 00:23:12,474
ชาร์ลส์ หวัดดี

444
00:23:13,100 --> 00:23:14,935
เดี๋ยวนะ คุณยังทำงานที่นี่อยู่เหรอ

445
00:23:15,018 --> 00:23:16,645
ฉันลืมจริงๆ

446
00:23:16,728 --> 00:23:18,355
ไม่ค่อยได้นอนเลย

447
00:23:18,438 --> 00:23:20,774
ผมมาเยี่ยมเอมิลี่ เลยแวะมาทักทายน่ะ

448
00:23:21,441 --> 00:23:24,027
แล้วแจ็คเป็นยังไงบ้างที่ดัลลัส

449
00:23:24,111 --> 00:23:26,863
เขาชอบเมืองนั้นมากค่ะ

450
00:23:26,947 --> 00:23:28,949
อย่ามาแหยมกับเท็กซัส

451
00:23:31,701 --> 00:23:34,496
ขอถามอะไรที่ผมยังคาใจกับคดีได้ไหม

452
00:23:34,579 --> 00:23:36,164
ได้สิ

453
00:23:36,915 --> 00:23:40,710
ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ที่ดร.โคลสารภาพ

454
00:23:41,336 --> 00:23:45,507
เขารักที่นี่มาก เขาคงทำทุกอย่าง
เพื่อให้ที่นี่ไปรอด

455
00:23:45,590 --> 00:23:50,262
แต่ก็มีคนอื่นที่รักมหาวิทยาลัยวีลเลอร์แบบนั้น

456
00:23:50,345 --> 00:23:53,682
ขอโทษนะ คุณกำลังหมายถึงอะไร

457
00:23:53,765 --> 00:23:57,894
เบน โคลรับผิดแทนคุณใช่ไหม ฮอลลี่

458
00:23:57,978 --> 00:23:58,979
อะไรนะ

459
00:23:59,771 --> 00:24:02,107
ไม่ ชาร์ลส์ เขาไม่ได้ทำแบบนั้น

460
00:24:02,190 --> 00:24:04,734
ฉันไม่มีเหตุผลที่ต้องแบล็กเมลเบเรนเจอร์

461
00:24:04,818 --> 00:24:07,487
ฉันไม่รู้เรื่องโครงการออโรร่าด้วยซ้ำ

462
00:24:07,571 --> 00:24:10,949
จนกระทั่งคุณกับจูลี่บอกฉัน หลังจากทำภารกิจ

463
00:24:11,032 --> 00:24:12,909
ผมว่ามันไม่จริงนะ

464
00:24:13,702 --> 00:24:15,412
ผมคิดว่าคุณรู้แล้ว

465
00:24:15,495 --> 00:24:18,498
ว่าวีนิคจะทำอะไรกับวีลเลอร์ตั้งแต่คืนแรก

466
00:24:18,582 --> 00:24:23,003
คุณรู้ว่าคงไม่มีใครหยุดเขาได้

467
00:24:23,086 --> 00:24:26,381
ที่จริงผมคิดว่ามีกลุ่มคน

468
00:24:26,465 --> 00:24:29,259
ที่ร่วมกันวางแผนเพื่อปกป้องวีลเลอร์

469
00:24:29,885 --> 00:24:32,179
แต่… คุณคือหัวโจก

470
00:24:32,262 --> 00:24:34,514
แล้วคุณรู้ได้ยังไง

471
00:24:34,598 --> 00:24:38,101
ผมให้จูลี่ส่งสำเนา
สัญญาไม่เปิดเผยความลับที่คุณเซ็น

472
00:24:38,185 --> 00:24:42,147
กับสำนักงานนักสืบโควาเลนโก
วันที่คุณมาหาเราที่ออฟฟิศ

473
00:24:42,772 --> 00:24:48,278
ปากกาที่คุณใช้มีรอยบิ่นที่เป็นเอกลักษณ์มาก

474
00:24:54,367 --> 00:24:58,955
วีลเลอร์อดได้เงิน 400 ล้าน
แถมยังเสียอาจารย์เก่งๆ ไปหนึ่งคน

475
00:24:59,456 --> 00:25:00,999
ไม่จำเป็นต้องเสียคุณไปอีกคน

476
00:25:01,082 --> 00:25:02,709
ผมไม่ปากโป้งหรอก

477
00:25:02,792 --> 00:25:04,711
ผมแค่อยากรู้ว่าคุณทำยังไง

478
00:25:08,048 --> 00:25:11,927
หลังจากหลายปีที่คอยเอาใจวีนิค

479
00:25:12,010 --> 00:25:14,221
ประจบสอพลอเขา จูบก้นเขา

480
00:25:14,304 --> 00:25:16,640
เขากับเบเรนเจอร์ก็ได้ทำข้อตกลงกัน

481
00:25:18,058 --> 00:25:19,434
พวกเขาเมานิดหน่อย

482
00:25:19,518 --> 00:25:21,645
เคลซีย์ก็ทำเรื่องที่เธอถนัด

483
00:25:21,728 --> 00:25:24,397
- ที่รัก ฉันจะไปแล้วนะ
- ได้เลย ก็แล้วแต่

484
00:25:24,481 --> 00:25:26,149
ฉันเตรียมตัวจะกลับบ้านอยู่ห้องข้างๆ

485
00:25:26,233 --> 00:25:27,943
พวกเขาไม่สังเกตว่าฉันอยู่

486
00:25:28,026 --> 00:25:30,779
ที่นี่จะเปลี่ยนไปเยอะภายในหนึ่งปี

487
00:25:30,862 --> 00:25:32,989
ลา ลา ลา ผมไม่อยากได้ยิน

488
00:25:33,073 --> 00:25:34,366
ขอปฏิเสธอย่างมีเหตุผล

489
00:25:34,449 --> 00:25:36,910
แต่คุณจะทำอะไรก็ได้หลังจากเซ็นสัญญา

490
00:25:36,993 --> 00:25:40,038
มันจะกลายเป็นปัญหาของคนที่มาแทนผม

491
00:25:40,121 --> 00:25:42,541
ส่วนห้องทำงานนี้ ผมจะทุบตึกนี้ทิ้ง

492
00:25:42,624 --> 00:25:46,127
แล้วผมจะสร้างสตูดิโอพอดแคสต์เจ๋งๆ

493
00:25:46,211 --> 00:25:47,879
แบรด ขอร้องนะ หยุดพูดเถอะ

494
00:25:47,963 --> 00:25:49,506
คุณควรจะขอบคุณผมสิ

495
00:25:49,589 --> 00:25:51,466
คนพวกนี้ควรขอบคุณผม

496
00:25:51,550 --> 00:25:52,884
วีลเลอร์สภาพแย่มากๆ

497
00:25:53,677 --> 00:25:56,096
อยากไล่พวกอาจารย์ที่ไร้ประโยชน์ออก

498
00:25:56,179 --> 00:26:00,183
ทุบที่นี่ให้เกลี้ยง
แล้วสร้างมหาลัยจริงๆ ขึ้นมาใหม่

499
00:26:00,267 --> 00:26:03,103
หลังจากที่พวกเขาไป ฉันค้นคอมพิวเตอร์ของแจ็ค

500
00:26:03,186 --> 00:26:06,147
เพื่อหาแผนการของวีนิค แต่ฉันหามันไม่เจอ

501
00:26:06,231 --> 00:26:09,609
ฉันต้องการเวลาเพิ่ม ฉันเลยขโมยแล็ปท็อป

502
00:26:09,693 --> 00:26:12,153
และส่งอีเมลขู่ให้แจ็ค

503
00:26:12,237 --> 00:26:14,239
คุณไม่อยากแจ้งตำรวจเหรอ

504
00:26:14,322 --> 00:26:16,449
ผมโดนแบล็กเมลนะ

505
00:26:16,533 --> 00:26:19,744
เราต้องควบคุมสถานการณ์ให้ได้

506
00:26:19,828 --> 00:26:21,788
ฉันว่าเราต้องจ้างนักสืบเอกชน

507
00:26:21,871 --> 00:26:25,792
รู้อะไรไหม ผมมีไอเดียดีๆ
เราจะจ้างนักสืบเอกชน

508
00:26:25,875 --> 00:26:26,876
ไอเดียดีมาก

509
00:26:27,502 --> 00:26:32,257
การที่คุณเป็นคนนำการสืบสวน
เพื่อคอยจับตาดูเรา

510
00:26:33,216 --> 00:26:35,635
ฉันหวังว่าคุณจะเจอหลักฐานที่แน่นหนา

511
00:26:35,719 --> 00:26:39,681
ของแผนของวีนิค ฉันจะได้
ส่งให้บอร์ดรู้ แล้วทำลายดีลนี้ซะ

512
00:26:39,764 --> 00:26:42,142
แล้วเผาภาพทำไม

513
00:26:42,225 --> 00:26:45,520
วีนิคพูดอะไรที่ทำให้คุณเล่นแรงขึ้น

514
00:26:45,604 --> 00:26:49,024
ที่จริงเขาไม่ได้พูดใส่ฉัน

515
00:26:49,107 --> 00:26:52,235
ถ้าคุณอยากขอบคุณใครบนเวที

516
00:26:52,319 --> 00:26:54,904
คุณควรขอบคุณทั้งภาควิชาศิลปกรรม

517
00:26:54,988 --> 00:26:57,824
ก่อนอื่นเลย การขอบคุณคนอื่น มันดูอ่อนแอเกินไป

518
00:26:57,907 --> 00:27:01,620
อย่างที่สอง เมื่อผมเข้ามาคุม
ภาควิชาศิลปะทั้งหมดจะ…

519
00:27:02,495 --> 00:27:05,999
คุณกับเพื่อนคงต้องเริ่มเตรียมเรซูเม่แล้วละที่รัก

520
00:27:07,417 --> 00:27:09,419
เอ็มปานาดาจิ๋วนี่สุดยอดเลย

521
00:27:09,502 --> 00:27:10,503
คุณทำนี่เหรอ

522
00:27:10,587 --> 00:27:13,173
ถ้าคุณทำขนมพวกนี้ คุณก็อยู่ได้

523
00:27:16,134 --> 00:27:17,677
เบ็ตซี่ ทำอะไรน่ะ

524
00:27:17,761 --> 00:27:19,638
ฮอลลี่ เขาโกหกเรา

525
00:27:19,721 --> 00:27:22,098
เขาจะไล่ฉันออก เขาจะไล่เราทุกคนออก

526
00:27:22,182 --> 00:27:24,726
ฉันรู้ ฉันกำลังพยายามหยุดเขา

527
00:27:25,393 --> 00:27:26,394
อยากช่วยฉันใช่ไหม

528
00:27:26,478 --> 00:27:27,937
- อยากสิ
- ดี

529
00:27:28,021 --> 00:27:32,150
โอเค ถ้ามีใครมาถาม ซึ่งมีแน่ๆ คุณจะบอกว่า…

530
00:27:32,233 --> 00:27:34,819
หวังว่าเราคงไม่ทำให้หมอนั่นกลัวนะ

531
00:27:34,903 --> 00:27:37,697
ฉันรู้ว่าที่นี่เราไม่ค่อยไว้ใจพวกนักธุรกิจ

532
00:27:37,781 --> 00:27:40,742
แต่พิพิธภัณฑ์จำเป็นต้องใช้เงินเขา

533
00:27:41,493 --> 00:27:43,328
ขอต้อนรับสู่กลุ่มต่อต้าน

534
00:27:44,329 --> 00:27:47,207
ตอนแรกมันควรจะมีแค่ฉันกับเบ็ตซี่

535
00:27:47,999 --> 00:27:50,710
เธอเป็นคนส่งอีเมลหาจูลี่

536
00:27:50,794 --> 00:27:52,212
จากบัญชีผู้ปกป้องวีลเลอร์

537
00:27:52,295 --> 00:27:53,546
(คุณทำงานของคุณ ฉันก็เหมือนกัน)

538
00:27:53,630 --> 00:27:57,050
แต่พออะไรๆ มันซับซ้อนขึ้น
เราเลยต้องการคนมากขึ้น

539
00:27:57,133 --> 00:28:00,136
คุณปล่อยข้อมูลให้หนังสือพิมพ์
โดยไม่ถูกแกะรอยได้ไหม

540
00:28:00,220 --> 00:28:02,222
โอ้ ได้แน่นอน

541
00:28:02,889 --> 00:28:05,100
- วันนี้เจ๋งที่สุดในชีวิตผมเลย
- เหรอ

542
00:28:05,183 --> 00:28:06,351
ใช่ ชีวิตผมมันห่วย

543
00:28:06,434 --> 00:28:07,727
ต้องมาอยู่ที่ห้องทำงาน

544
00:28:07,811 --> 00:28:09,062
ต้องขายมอเตอร์ไซค์ทิ้ง

545
00:28:09,145 --> 00:28:11,106
ที่ต้องถือหมวกเดินไปมาเพราะมันเท่

546
00:28:11,189 --> 00:28:13,566
ผมต้องหาอาหารกินจากถังขยะ

547
00:28:13,650 --> 00:28:15,944
โอเค เราไม่มีเวลา ปล่อยข้อมูลเถอะ

548
00:28:16,027 --> 00:28:16,903
ได้เลย

549
00:28:16,986 --> 00:28:20,448
ในที่สุด เราก็มีทีมที่พยายามโค่นวีนิค

550
00:28:20,532 --> 00:28:23,493
ฉันไม่รู้ว่านิวเวนไดก์
จะไปงานเจมส์ จอยซ์รึเปล่า

551
00:28:23,576 --> 00:28:25,704
แต่ถ้าเขาไป ก็ทำตัวตามปกติ

552
00:28:25,787 --> 00:28:29,082
แต่จับตาดูเขาไว้ว่าเขาสงสัยใครรึเปล่า

553
00:28:29,165 --> 00:28:30,583
ขอเตือนก่อนนะว่า

554
00:28:30,667 --> 00:28:34,212
อย่าบอกอะไรฉันเกี่ยวกับเรื่องที่พวกคุณทำ

555
00:28:34,295 --> 00:28:39,134
ฉันโกหกไม่ได้และจะไม่โกหก
ถ้าจูลี่หรือชาร์ลส์มาถามอะไรฉัน

556
00:28:39,217 --> 00:28:41,761
จรรยาบรรณของคุณเซ็กซี่เป็นบ้า

557
00:28:41,845 --> 00:28:43,930
จีบฉันไม่ติดหรอก สลาวอย อย่าหวัง

558
00:28:44,431 --> 00:28:48,351
ตลอดเวลาที่ผ่านมา การสอบปากคำพวกเขา

559
00:28:48,435 --> 00:28:50,937
เพื่อหาคนคนเดียวที่ทำ

560
00:28:51,020 --> 00:28:52,689
ปรากฏว่าทุกคนทำ

561
00:28:52,772 --> 00:28:54,399
อืม ไม่ใช่ทุกคนหรอก

562
00:28:54,482 --> 00:28:59,070
โมนาไม่เคยเกี่ยวข้อง
เพราะคุณกับเธอสนิทกันเร็วมาก

563
00:28:59,654 --> 00:29:02,991
และมีอีกคนที่ฉันพยายามปิดบัง

564
00:29:03,074 --> 00:29:04,951
แต่สุดท้ายแล้ว…

565
00:29:05,452 --> 00:29:06,953
เล่ามาให้หมด

566
00:29:07,662 --> 00:29:08,997
คุณพูดเรื่องอะไร

567
00:29:09,080 --> 00:29:14,878
นิวเวนไดก์ขี่สกู๊ตเตอร์ไล่ตามแอนเดรีย
ไปครึ่งค่อนมหาวิทยาลัย

568
00:29:14,961 --> 00:29:18,256
และคุณนักสืบเอกชนก็สอบสวนเธอใกล้ๆ บ่อเต่า

569
00:29:18,339 --> 00:29:20,425
คุณมีประชุมลับสิบครั้งต่อสัปดาห์

570
00:29:20,508 --> 00:29:23,720
และคุณไม่เคยเชิญผมไปสักครั้งเดียว

571
00:29:23,803 --> 00:29:25,930
พูดตามตรง มันทำร้ายความรู้สึกผม

572
00:29:26,014 --> 00:29:27,640
ให้ผมช่วยคุณเถอะ

573
00:29:28,141 --> 00:29:32,604
ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟัง
และเขาไม่พูดอะไรเลยจนฉันพูดจบ

574
00:29:32,687 --> 00:29:35,023
แล้วเขาก็ถามฉันหนึ่งคำถาม

575
00:29:35,106 --> 00:29:38,026
ผมเดาว่าคุณกำจัดหลักฐานไปแล้ว

576
00:29:38,526 --> 00:29:40,236
ใช่ มันปลอดภัย

577
00:29:40,320 --> 00:29:41,404
ฉันซ่อนคอมพิวเตอร์

578
00:29:41,488 --> 00:29:44,949
และปากกาไว้ในตู้เก็บของเก่าๆ
ที่ห้องใต้ดินของห้องแล็บ

579
00:29:45,700 --> 00:29:46,701
ดี

580
00:29:47,535 --> 00:29:52,081
ฉันไม่เคยคิดเลยว่า
เขาจะไปเอามันมาและทำสิ่งที่เขาทำ

581
00:29:52,165 --> 00:29:53,833
เขารู้ดีว่าอีกไม่นาน

582
00:29:53,917 --> 00:29:57,837
จูลี่กับผมจะรู้ว่าเบเรนเจอร์บริสุทธิ์

583
00:29:58,463 --> 00:30:00,715
คนที่น่าสงสัยคนต่อไปคงเป็นคุณ

584
00:30:00,799 --> 00:30:01,800
เบนผู้น่าสงสาร

585
00:30:01,883 --> 00:30:04,177
ที่นี่คือสิ่งเดียวที่เขามี

586
00:30:04,260 --> 00:30:06,679
เขาอยู่คนเดียว เขาไม่มีครอบครัว

587
00:30:07,388 --> 00:30:11,518
ฉันคิดที่จะมอบตัวทุกวันเพื่อให้เขาได้งานคืน

588
00:30:11,601 --> 00:30:15,730
ถ้าทำแบบนั้น เรื่องอื้อฉาวจะลุกลาม
ไปทั้งมหาวิทยาลัย

589
00:30:15,814 --> 00:30:19,400
แม็กซ์ เบ็ตซี่ พาเมล่า… พวกคุณจะถูกไล่ออก

590
00:30:19,484 --> 00:30:22,153
เบนทำสิ่งที่เขาทำเพื่อป้องกันเรื่องนั้น

591
00:30:22,654 --> 00:30:27,158
การขอบคุณเขาที่ดีที่สุด

592
00:30:27,659 --> 00:30:29,410
คือคุณอยู่ที่นี่

593
00:30:29,494 --> 00:30:30,995
และทำให้วีลเลอร์ปลอดภัย

594
00:30:35,500 --> 00:30:37,669
คุณจบปริญญาตรีที่นี่ใช่ไหม

595
00:30:38,253 --> 00:30:39,754
คุณเรียนเอกอะไร

596
00:30:40,338 --> 00:30:41,256
เอกการละคร

597
00:30:42,340 --> 00:30:45,051
ก็ถึงว่า คุณแสดงได้เยี่ยมมาก

598
00:30:52,350 --> 00:30:54,185
อ้อ ก็ดี

599
00:30:54,269 --> 00:30:55,895
ชาร์ลส์ นิวเวนไดก์

600
00:30:56,479 --> 00:30:58,189
ยินดีที่ได้พบเช่นกัน

601
00:30:58,273 --> 00:30:59,274
มีเวลาไหม

602
00:31:00,900 --> 00:31:02,485
เกษียณแล้วเป็นยังไงบ้าง

603
00:31:02,569 --> 00:31:05,905
ผมตื่นเช้า ออกไปเดิน แล้วก็อ่านหนังสือ

604
00:31:05,989 --> 00:31:11,411
ผมนอนหลับแล้วก็ตื่น
แล้วก็ทำเหมือนเดิมในวันต่อไป

605
00:31:13,204 --> 00:31:15,999
- คุณได้คุยกับฮอลลี่บ้างไหม
- ไม่ค่อย

606
00:31:16,082 --> 00:31:19,377
สิ่งสุดท้ายที่ผมต้องการคือการเป็นภาระ

607
00:31:20,169 --> 00:31:22,422
ถึงเธอจะโทรหาผมเมื่อเช้าก็เถอะ

608
00:31:22,505 --> 00:31:24,299
เธอบอกผม…

609
00:31:25,258 --> 00:31:26,467
เรื่อง…

610
00:31:27,385 --> 00:31:29,053
ความคืบหน้าล่าสุด

611
00:31:30,847 --> 00:31:32,515
ผมดีใจที่เธออยู่ที่นั่น

612
00:31:33,516 --> 00:31:34,934
ช่วงเวลาที่ยากลำบากแบบนี้

613
00:31:35,018 --> 00:31:37,729
วีลเลอร์ต้องการมือที่มั่นคงของเธอ

614
00:31:42,400 --> 00:31:45,361
แล้วอะไรพาคุณมาที่บ้านผมล่ะ ชาร์ลส์

615
00:31:45,445 --> 00:31:47,864
อยากให้คุณช่วยอะไรผมหน่อย

616
00:31:48,573 --> 00:31:51,659
เอาจดหมายนี่ไปส่งให้ผม ไปด้วยตัวเอง

617
00:31:52,410 --> 00:31:54,787
นี่มันลึกลับซับซ้อนมาก

618
00:31:55,288 --> 00:31:56,748
ข้างในมีอะไร

619
00:31:56,831 --> 00:31:58,166
แค่ข้อความสั้นๆ น่ะ

620
00:31:58,666 --> 00:32:01,836
- ทำไมคุณไม่ไปส่งเองล่ะ
- นั่นไม่สำคัญหรอก

621
00:32:01,920 --> 00:32:04,672
แค่รู้ว่าเนื้อหาสำคัญก็พอ

622
00:32:04,756 --> 00:32:07,258
และต้องส่งโดยเร็วที่สุด

623
00:32:07,342 --> 00:32:11,137
ผมว่าผมติดหนี้คุณอยู่ครั้งนึง

624
00:32:12,597 --> 00:32:14,140
งั้นถือว่าเราหายกันแล้ว

625
00:32:18,686 --> 00:32:19,896
ดูแลตัวเองด้วยนะ

626
00:32:19,979 --> 00:32:21,689
ลาก่อน ชาร์ลส์

627
00:32:21,773 --> 00:32:24,359
ผมหวังจริงๆ ว่าจะไม่เจอคุณอีก

628
00:32:25,443 --> 00:32:27,278
ผมรู้สึกว่าคุณจะเจอผมอีก

629
00:32:45,588 --> 00:32:46,631
ขอโทษนะ

630
00:32:48,091 --> 00:32:51,344
คุณคือ ดีดี้ แซนโตส คอร์เดโร ใช่ไหม

631
00:32:51,427 --> 00:32:53,304
ใช่ค่ะ คุณล่ะ

632
00:32:53,388 --> 00:32:54,681
ดร.เบนจามิน โคล

633
00:32:54,764 --> 00:32:58,977
อดีตเพื่อนร่วมงานผม
ขอให้ผมเอาจดหมายนี่มาให้คุณ

634
00:32:59,060 --> 00:33:02,188
แม้ผมจะไม่รู้ว่าทำไม

635
00:33:03,439 --> 00:33:06,025
"ดีดี้ ฝากดูแลเบนด้วยนะ"

636
00:33:06,109 --> 00:33:10,613
"เขาเป็นอาจารย์ที่ดื้อด้านมาก
และเขาต้องการให้คุณช่วย ชาร์ลส์"

637
00:33:13,574 --> 00:33:16,244
คุณเป็นอาจารย์ด้านวิศวกรรมด้วยเหรอคะ

638
00:33:16,327 --> 00:33:17,453
โอ้พระเจ้า ไม่นะ

639
00:33:17,537 --> 00:33:18,830
ไม่ ผมสอน…

640
00:33:19,622 --> 00:33:23,292
ผมเคยสอนวรรณคดีอังกฤษน่ะ

641
00:33:23,376 --> 00:33:26,754
จนเมื่อไม่นานมานี้ ที่ผม…

642
00:33:27,338 --> 00:33:28,339
ผม…

643
00:33:28,923 --> 00:33:29,966
ผมเกษียณแล้ว

644
00:33:30,466 --> 00:33:32,802
ขอบคุณที่เอาจดหมายมาส่งนะเบน

645
00:33:33,302 --> 00:33:35,263
ขอโทษนะ ให้เรียกเบนจามินหรือเบนดีคะ

646
00:33:35,346 --> 00:33:37,682
ผมอยากให้เรียกดร.เบนจามิน โคล

647
00:33:37,765 --> 00:33:39,809
ขอถามได้ไหมว่าในนั้นมีอะไร

648
00:33:39,892 --> 00:33:43,771
ฉันกำลังหาคนมาปรับปรุงห้องสมุดของเรา

649
00:33:43,855 --> 00:33:45,815
และชาร์ลส์คิดว่าคุณน่าจะเหมาะ

650
00:33:46,315 --> 00:33:47,316
ให้ฉันพาไปดูนะคะ

651
00:33:48,317 --> 00:33:49,444
ครับ คงงั้นมั้ง

652
00:33:50,611 --> 00:33:53,281
ผมชอบห้องสมุดดีๆ

653
00:33:53,364 --> 00:33:56,367
ของเราเล็กกว่ามาตรฐานของคุณ
แต่คุณช่วยปรับปรุงมันได้

654
00:33:56,451 --> 00:33:58,953
แวะดื่มกาแฟระหว่างทางได้นะ ถ้าคุณอยาก

655
00:33:59,037 --> 00:34:02,957
ใกล้ถึงชั่วโมงแห่งความสุขแล้ว
ถ้าคุณอยากอยู่ต่ออีกสักพัก

656
00:34:19,432 --> 00:34:22,560
เอาละ ทุกคนคิดยังไงกับหนังสือที่อ่าน

657
00:34:22,643 --> 00:34:23,519
หนังสืออะไร

658
00:34:23,603 --> 00:34:25,146
ผมไม่ได้อ่านหนังสือ

659
00:34:25,229 --> 00:34:28,274
ผมถูกขอให้อ่านนิยายล่าตุลาแดง

660
00:34:28,357 --> 00:34:30,777
- มีปัญหากับหนังสือที่ฉันเลือกเหรอ
- หลายอย่างเลย

661
00:34:30,860 --> 00:34:34,363
โครงเรื่องมันพิลึกพิลั่น
บทสนทนาแบบเด็กวัยรุ่น

662
00:34:34,447 --> 00:34:38,576
และโครงสร้างประโยคทำให้เฮมิงเวย์
ดูเหมือนมาร์เซล พรูสท์

663
00:34:38,659 --> 00:34:40,578
ให้ตายสิ ฉันทำแบบนี้อีกไม่ได้แล้ว

664
00:34:40,661 --> 00:34:44,499
เรากำจัดอาจารย์ขี้โอ่คนนึงไป
เพื่อจะได้อาจารย์ขี้โอ่อีกคนเหรอ

665
00:34:44,582 --> 00:34:45,833
นายชอบหรือไม่ชอบ

666
00:34:45,917 --> 00:34:48,377
ผมวางมันไม่ลงเลย

667
00:34:48,461 --> 00:34:49,837
หัวใจผมเต้นระรัว

668
00:34:49,921 --> 00:34:52,465
พระเจ้าช่วย เรื่องนี้สนุกเร้าใจจริงๆ

669
00:34:52,548 --> 00:34:57,345
ปกหนังสือเขียนว่าแจ็ค ไรอันยังมีภาคต่อเหรอ

670
00:34:57,428 --> 00:34:59,138
ใช่ แต่อย่าอ่านหนังสือเลย

671
00:34:59,222 --> 00:35:00,473
ไปดูหนังสิ

672
00:35:00,556 --> 00:35:03,643
นักแสดงที่เล่นบทเขา หล่อทุกคนเลย

673
00:35:03,726 --> 00:35:06,687
อเล็กซ์ บอลด์แมน แฮร์ริสตัน ฟอร์ด

674
00:35:06,771 --> 00:35:09,065
จิม… ออฟฟิศ…

675
00:35:09,148 --> 00:35:11,567
- บอสตัน แบทแมน…
- เยี่ยมเลย

676
00:35:11,651 --> 00:35:14,487
บางทีเราน่าจะตั้งชมรมภาพยนตร์ด้วย

677
00:35:14,570 --> 00:35:18,658
ไม่ คาลเบิร์ตจะให้เราดูแคดดี้แช็คเป็นครั้งที่ล้าน

678
00:35:18,741 --> 00:35:20,409
หนังดีจะตาย

679
00:35:20,493 --> 00:35:22,495
คุณมาเข้าชมรมหนังสือได้ยังไง

680
00:35:22,578 --> 00:35:24,914
คุณไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ

681
00:35:24,997 --> 00:35:27,208
ชู่ว ไปให้พ้น

682
00:35:27,708 --> 00:35:30,753
ฉันว่าเราสองคนอาจจะเข้ากันได้ดีนะ

683
00:35:33,256 --> 00:35:34,382
ออกไปเลย ขี้โม้

684
00:36:52,460 --> 00:36:54,879
คำบรรยายโดย ชิราพร ปิ่นสุวรรณ