1 00:00:08,468 --> 00:00:12,180 (เม มาร์ติน: หนืด) 2 00:00:34,202 --> 00:00:36,329 - ให้ตายสิ แม่เจ้า เม! ตกใจหมด - โทษที 3 00:00:36,996 --> 00:00:37,872 ดี 4 00:00:37,955 --> 00:00:39,665 - มาร์ชแมลโลว์ไหม - ไม่ดีกว่า 5 00:00:40,750 --> 00:00:42,335 - หนังยางไหม - เอาสิ ขอเส้นนึง 6 00:00:42,418 --> 00:00:43,836 - โอเค - ขอบคุณ 7 00:00:50,384 --> 00:00:52,095 ได้เวลาเล่าเรื่องแล้ว 8 00:00:52,178 --> 00:00:54,055 - เจ๋งเลย ฉันจะนั่งให้สบายนะ - โอเค 9 00:01:03,815 --> 00:01:05,483 เม ฉันเพิ่งเปลี่ยนเครื่องใหม่เองนะ 10 00:01:13,324 --> 00:01:15,701 หวังว่านายจะเก็บรูปงานแต่งนายไว้แล้วนะ 11 00:01:17,453 --> 00:01:19,497 - ช่วยแนะนำฉันหน่อยสิ - ได้ 12 00:01:19,580 --> 00:01:22,458 - พูดว่า "และบัดนี้" ด้วยนะ - "และบัดนี้" นะ ได้ รู้เรื่อง 13 00:01:22,542 --> 00:01:23,584 ขอบคุณ 14 00:01:24,460 --> 00:01:29,257 และบัดนี้ ขอเสียงปรบมือ 15 00:01:30,133 --> 00:01:35,221 ต้อนรับหนึ่งเดียวคนนี้ขึ้นสู่เวที 16 00:01:35,304 --> 00:01:38,933 เม มาร์ติน! 17 00:01:48,734 --> 00:01:49,569 หวัดดี 18 00:01:53,531 --> 00:01:54,657 เป็นไงกันบ้าง 19 00:02:00,079 --> 00:02:00,997 ไง 20 00:02:02,832 --> 00:02:03,791 หวัดดี 21 00:02:05,543 --> 00:02:06,919 ดีใจที่ได้เจอนะ 22 00:02:08,504 --> 00:02:11,257 ให้ตายสิ นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดเลย 23 00:02:11,340 --> 00:02:13,759 ขอบคุณมากที่มาที่นี่ 24 00:02:13,843 --> 00:02:16,220 นี่มัน… โอเค 25 00:02:16,804 --> 00:02:19,015 ฉันมีเรื่องจะเล่าให้คุณฟังเยอะมากจริงๆ 26 00:02:19,515 --> 00:02:22,393 ทุกคนชื่ออะไรกันบ้าง เราควรเริ่มจาก… 27 00:02:22,476 --> 00:02:26,480 นับหนึ่งถึงสามแล้วทุกคนพูดชื่อตัวเองนะ พร้อมไหม หนึ่ง สอง สาม 28 00:02:28,357 --> 00:02:31,277 สวัสดี ฉันเม 29 00:02:31,903 --> 00:02:35,072 ฉันตื่นเต้นมากที่ได้อยู่ที่แคนาดาตอนนี้ ฉัน… 30 00:02:38,492 --> 00:02:41,621 ฉันเป็นคนแคนาดานะ ฉันมีความเป็นแคนาดามาก 31 00:02:41,704 --> 00:02:45,333 แต่ฉันอยู่ที่อังกฤษมาตลอด 12 ปีที่ผ่านมา 32 00:02:45,416 --> 00:02:49,462 อยู่ที่ลอนดอน สำเนียงฉันเลยฟังดูเหมือนคนงี่เง่า 33 00:02:49,545 --> 00:02:51,339 ฉันติดสำเนียงอังกฤษ 34 00:02:52,006 --> 00:02:55,092 แบบมาดอนน่านิดๆ และฉันกำลังพยายามอย่างหนักที่จะไม่พูดแบบนั้น 35 00:02:55,176 --> 00:02:56,177 ฉันขอโทษจริงๆ 36 00:02:56,260 --> 00:03:00,598 แต่… พ่อฉันเป็นคนอังกฤษ อังกฤษสุดๆ เลย 37 00:03:00,681 --> 00:03:04,810 เขา… พ่อฉันเหมือนสุภาพบุรุษชาวอังกฤษผู้ลึกลับ 38 00:03:04,894 --> 00:03:07,396 เขาเป็นผู้ชายที่มีมนตร์ขลัง 39 00:03:07,480 --> 00:03:11,525 เขาชอบเรื่องข้างขึ้นข้างแรมมาก เขาเป็นมนุษย์ดวงจันทร์ เขาชอบ… 40 00:03:12,652 --> 00:03:14,987 เขารู้จักนกทุกตัวที่เคยบินมาที่สวนของเขา 41 00:03:15,071 --> 00:03:18,783 และเขามีความสัมพันธ์ที่พิเศษกับนกแต่ละตัว 42 00:03:19,659 --> 00:03:23,412 และวัยเด็กของฉัน ตลอดวัยเด็กของฉัน ก็ค่อนข้างลึกลับ 43 00:03:23,496 --> 00:03:25,790 ตัวอย่างที่ดีที่สุดที่ฉันนึกออก… 44 00:03:25,873 --> 00:03:27,959 โอเค ตอนฉันประมาณแปดขวบ 45 00:03:28,042 --> 00:03:31,254 พ่อฉันขับรถพาฉันกับพี่ชายไปเรียนคาราต้ 46 00:03:31,337 --> 00:03:33,089 และฉากมันก็แคนาดามากๆ 47 00:03:33,172 --> 00:03:36,634 เป็นช่วงห้าโมงเย็น พระอาทิตย์ตกไปแล้ว 48 00:03:36,717 --> 00:03:40,054 หิมะตก เราอยู่บนทางหลวง เรากำลังจะไปโรงเรียนคาราเต้ 49 00:03:40,137 --> 00:03:43,474 ฉันกับพี่ชายนั่งอยู่เบาะหลัง ฉันแปดขวบ พี่ชายฉันอายุ 12 50 00:03:43,557 --> 00:03:46,978 ตอนนั้นฉันเป็นนักคาราเต้สายเขียว พี่ฉันสายเหลือง 51 00:03:47,561 --> 00:03:50,231 เขาแก่กว่าฉันสี่ปี แต่อยู่ต่ำกว่าฉันสองระดับ 52 00:03:52,233 --> 00:03:55,778 ซึ่งไม่สำคัญหรอก แต่ฉันคิดว่าจะพูดถึงมัน 53 00:03:57,113 --> 00:04:01,450 แล้วเราก็ขับรถไปตามทางหลวง แล้วอยู่ๆ พ่อฉัน 54 00:04:01,534 --> 00:04:05,037 ก็หักพวงมาลัยไปที่ริมทางหลวง ด้วยท่าทางตื่นตระหนก 55 00:04:05,121 --> 00:04:07,415 ยางรถดังเอี๊ยด คนบีบแตรกันใหญ่ 56 00:04:07,498 --> 00:04:10,501 อันตรายมาก พ่อจอดรถ และตัวสั่นมาก แล้วพูดว่า 57 00:04:10,584 --> 00:04:14,088 "พ่อขอโทษนะเด็กๆ แต่เราต้องลงจากรถ" 58 00:04:14,171 --> 00:04:16,966 เรางง "ฮะ" แล้วเราก็ลงจากรถ 59 00:04:17,049 --> 00:04:19,510 แล้วก็ยืนอยู่ริมทางหลวงท่ามกลางหิมะ 60 00:04:19,593 --> 00:04:22,596 พี่ชายฉันอายุ 12 เขาอายมาก เขา… 61 00:04:22,680 --> 00:04:24,890 ใส่ชุดคาราเต้อยู่ แล้วคนก็ขับรถผ่านไป 62 00:04:24,974 --> 00:04:26,934 พูดว่า "เขาสายเหลืองเหรอ" 63 00:04:28,019 --> 00:04:30,771 "เดี๋ยวนะ เขาดูโตกว่านะ…" 64 00:04:32,273 --> 00:04:34,775 "เราจะกลับรถกัน ดูสิ" 65 00:04:34,859 --> 00:04:37,445 แล้วเราก็ถาม "เกิดอะไรขึ้น" แล้วพ่อก็บอกว่า 66 00:04:37,528 --> 00:04:40,323 "พ่อเพิ่งเห็นจันทร์ดับทางกระจก" 67 00:04:41,574 --> 00:04:46,037 คือเขาเห็นเศษเสี้ยวของจันทร์ดับทางกระจกรถ 68 00:04:46,120 --> 00:04:48,080 และเราต้องจอดรถ ลงมาจากรถ 69 00:04:48,164 --> 00:04:50,750 และเขาให้พวกเราโค้งคำนับพระจันทร์สามครั้ง 70 00:04:50,833 --> 00:04:53,252 เราต้องทำพิธีทั้งหมดนี้ 71 00:04:53,336 --> 00:04:56,005 เราต้องพูดว่า "สวัสดีตอนเย็น คุณพระจันทร์" 72 00:04:57,173 --> 00:05:00,593 มันลึกลับมาก เขาเป็นมนุษย์ดวงจันทร์ เขาชอบพระจันทร์มาก 73 00:05:00,676 --> 00:05:05,222 และฉันเพิ่งกลับไปเยี่ยมบ้านเมื่อเร็วๆ นี้ 74 00:05:05,306 --> 00:05:07,641 มันคือบ้านในวัยเด็กของฉัน ฉันโตที่นั่น 75 00:05:07,725 --> 00:05:10,728 และพวกเขาอยู่กันมานานมากก่อนฉันเกิด 76 00:05:10,811 --> 00:05:12,229 ฉันอยู่ในครัวกับพ่อแม่ 77 00:05:12,313 --> 00:05:16,609 แล้วพ่อฉันก็เข้ามาหาฉันและพูดว่า "ไปเจอพ่อที่ห้องทำงานตอนโพล้เพล้นะ" 78 00:05:17,193 --> 00:05:19,570 ฉันแบบ "แต่หนู…" ฉันไปหาแม่และถามว่า 79 00:05:19,653 --> 00:05:21,489 "โพล้เพล้คือกี่โมง" 80 00:05:21,572 --> 00:05:23,449 แม่บอก "แม่ไม่รู้" 81 00:05:23,532 --> 00:05:26,077 แล้วฉันก็ขึ้นไปห้องทำงาน ซึ่งเหมือนกับ… 82 00:05:26,160 --> 00:05:29,288 มันเป็นมาหลายอย่างตลอดหลายปีที่ผ่านมา มันเคยเป็นห้องว่าง 83 00:05:29,372 --> 00:05:32,083 พ่อฉันอยู่ที่นั่น ถือแก้วไวน์ มองออกไปนอกหน้าต่าง 84 00:05:32,166 --> 00:05:37,046 พ่ออยากให้ฉันดูว่า มีครอบครัวแร็กคูนอาศัยอยู่บนต้นไม้ 85 00:05:37,129 --> 00:05:38,506 ในสวนของเพื่อนบ้าน 86 00:05:38,589 --> 00:05:43,552 และทุกคืนตอนโพล้เพล้ พวกมันจะโผล่มา และพ่อมีความสัมพันธ์กับทุกตัว 87 00:05:44,512 --> 00:05:46,806 เราก็ยืนรอแร็กคูนกัน 88 00:05:47,306 --> 00:05:49,642 แล้วพ่อก็พูดออกมาอย่างเพ้อฝันสุดๆ ว่า 89 00:05:50,393 --> 00:05:53,062 "รู้ไหม ลูกปฏิสนธิในห้องนี้นะ" 90 00:05:56,941 --> 00:05:58,275 ฉันเลยแบบว่า "โอ้…" 91 00:05:58,359 --> 00:06:02,363 และฉันไม่อยากให้พ่อเสียกำลังใจ ตอนที่เขากำลังเปิดเผยสุดๆ ฉันเลย… 92 00:06:03,197 --> 00:06:08,285 ฉันถามว่า "พ่อจำได้เลยเหรอ ว่าหนูปฏิสนธิคืนไหน" 93 00:06:08,369 --> 00:06:11,372 แล้วพ่อพูดประโยคนี้ที่ทำให้ฉันหลอนจริงๆ 94 00:06:12,331 --> 00:06:13,916 ตั้งแต่นั้นมา พ่อพูดว่า 95 00:06:13,999 --> 00:06:17,461 "แน่นอนอยู่แล้ว พ่อจำได้ พ่อจำได้แม่นเลยละ" 96 00:06:19,338 --> 00:06:20,589 เขาพูดแบบนี้ 97 00:06:20,673 --> 00:06:23,426 "แสงจันทร์ส่องเข้ามาบนก้นของแม่ลูก" 98 00:06:33,602 --> 00:06:35,479 บน… 99 00:06:35,563 --> 00:06:38,190 ฉันว่าคุณคงไม่ค่อยเข้าใจว่า… 100 00:06:39,692 --> 00:06:42,820 ตอนนี้ฉันรู้ท่าที่ฉันปฏิสนธิแล้ว 101 00:06:43,362 --> 00:06:45,364 ฉันสยอง 102 00:06:47,366 --> 00:06:50,744 ไม่มีใครอยากปฏิสนธิด้วยท่าหมาหรอก 103 00:06:50,828 --> 00:06:53,122 มันเดียวดายมาก 104 00:06:54,415 --> 00:06:57,168 เราไม่… เราอยากปฏิสนธิแบบหันหน้าเข้าหากัน… 105 00:06:57,751 --> 00:06:59,295 สบตากัน 106 00:06:59,378 --> 00:07:02,131 ในจังหวะที่หลั่งน้ำอสุจิ เแบบว่าเรา… 107 00:07:02,673 --> 00:07:04,133 "เรากำลังเลือก 108 00:07:04,758 --> 00:07:05,926 ที่จะสร้างชีวิตนึงขึ้นมา" 109 00:07:07,344 --> 00:07:09,930 ไม่ใช่แบบว่า "กัดหมอนสิ" มันแย่มาก 110 00:07:12,141 --> 00:07:13,809 มันเดียวดาย มันเหมือนกับว่า… 111 00:07:14,310 --> 00:07:17,188 มันเปลี่ยนวิธีที่ฉันมองตัวเองไปเลย คือฉัน… 112 00:07:18,689 --> 00:07:20,608 ฉันเป็นหนูน้อยท่าหมา 113 00:07:22,276 --> 00:07:24,111 แต่ที่จริงก็มีเหตุผลมากเลยละ 114 00:07:24,778 --> 00:07:25,863 ทำให้เข้าใจทุกอย่างเลย 115 00:07:26,363 --> 00:07:29,033 มันส่งผลต่อท่าทางของฉัน ฉันค่อนข้างจะ… 116 00:07:29,575 --> 00:07:30,910 หลังค่อมนิดๆ 117 00:07:33,704 --> 00:07:36,832 และฉันว่าฉันดูออกด้วยว่าใครเป็นหนูน้อยท่าหมา 118 00:07:36,916 --> 00:07:40,211 เวลาฉันออกไปข้างนอก ร้อยทั้งร้อยเลย จะมี… 119 00:07:40,753 --> 00:07:43,005 เวลาฉันขึ้นรถไฟใต้ดิน และมีคน… 120 00:07:44,798 --> 00:07:46,967 สูบบุหรี่อยู่ในรถไฟใต้ดิน ฉันก็แบบ "ใช่เลย" 121 00:07:48,844 --> 00:07:50,846 หรือเวลาไปบาร์ และบาร์เทนเดอร์พูดว่า 122 00:07:50,930 --> 00:07:53,807 "มีคนฝากเครื่องดื่มให้คุณครับ" ฉันมองไปที่ปลายเคาน์เตอร์ และ… 123 00:07:55,017 --> 00:07:56,519 เจอหนูน้อยท่าหมาอีกคนและ… 124 00:07:56,602 --> 00:07:59,605 คืนนี้ที่นี่ก็มี ฉันเห็นอยู่ หลายคนเลย 125 00:08:03,400 --> 00:08:07,154 พวกเขา… ทุกครั้งที่ฉันกลับไปเยี่ยมบ้าน จะมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้น 126 00:08:07,238 --> 00:08:10,574 อะไรที่ทำให้ การเข้าใจความจริงของฉันหยุดชะงัก 127 00:08:10,658 --> 00:08:14,161 พ่อแม่ฉันมีเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อยู่เรื่องนึง 128 00:08:14,245 --> 00:08:16,622 และมันเป็นเรื่องที่พวกเขาเล่ามาตลอดชีวิตฉัน 129 00:08:16,705 --> 00:08:21,210 พวกเขาจะดื่มนิดหน่อย และเล่าเรื่องนี้ในงานเลี้ยงมื้อค่ำปีละครั้ง 130 00:08:21,752 --> 00:08:24,088 และมันทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิด 131 00:08:24,171 --> 00:08:26,799 เพราะฉันคิดว่า "มันไม่มีทางเป็นเรื่องจริง" 132 00:08:26,882 --> 00:08:29,843 แล้วทำไมถึงทำแบบนี้กับฉัน นี่มันอะไรกัน 133 00:08:29,927 --> 00:08:32,179 และฉันกับพี่ชายก็หงุดหงิดมาก 134 00:08:32,263 --> 00:08:34,557 ฉันจะเล่าให้พวกคุณฟัง และพวกคุณลองตัดสินดู 135 00:08:34,640 --> 00:08:36,559 ว่าคิดว่ามันจริงรึเปล่า โอเคไหม 136 00:08:37,059 --> 00:08:40,896 โอเค พ่อแม่ฉันสาบานว่า 137 00:08:41,522 --> 00:08:45,693 ตอนพวกเขาอายุ 20 ปลายๆ พวกเขาขับรถผ่านออนแทรีโอตอนเหนือ 138 00:08:45,776 --> 00:08:48,279 ไปตามถนนที่คดเคี้ยวผ่านป่าไป 139 00:08:48,362 --> 00:08:51,824 และพวกเขาขับรถลอดท้องกวางมูส 140 00:08:57,788 --> 00:08:58,998 พวกเขาสาบาน 141 00:09:00,124 --> 00:09:01,083 พวกเขาสาบาน 142 00:09:02,751 --> 00:09:05,921 แม่ฉันบอกว่าพวกเขากำลังขับรถ ไปตามถนนที่คดเคี้ยว 143 00:09:06,005 --> 00:09:08,007 กวางมูสยืนขวางถนนอยู่ 144 00:09:08,090 --> 00:09:10,092 และพวกเขาขับรถลอดท้องมันไป 145 00:09:11,260 --> 00:09:12,886 มันทำให้ฉันรู้สึกบ้า… 146 00:09:12,970 --> 00:09:15,055 ฉันแบบ "พ่อกับแม่พูดอะไรกันน่ะ" 147 00:09:15,598 --> 00:09:18,183 มัน… และมันก็… 148 00:09:18,267 --> 00:09:21,854 แม่ทำเสียงประกอบ เป็นเสียงของขนที่ท้อง 149 00:09:21,937 --> 00:09:24,773 ของกวางมูสที่สีไปกับหลังคารถเบาๆ 150 00:09:24,857 --> 00:09:25,733 แบบว่า… 151 00:09:26,775 --> 00:09:28,068 นึกออกไหม 152 00:09:28,861 --> 00:09:32,156 มันทำให้ฉันรู้สึกบ้าบอ มันทำให้ฉันรู้สึกบ้า 153 00:09:32,740 --> 00:09:35,492 และมันทำให้พี่ชายฉันโมโหด้วย 154 00:09:35,576 --> 00:09:38,662 ครั้งสุดท้ายที่ฉันไปเยี่ยมบ้าน ฉันกับพี่คิดว่า 155 00:09:38,746 --> 00:09:40,289 "เราต้องหาความจริงเรื่องนี้ให้ได้" 156 00:09:40,372 --> 00:09:42,750 เราต้องหาคำตอบว่ามันเป็นไปได้ไหม 157 00:09:42,833 --> 00:09:47,296 เราเลยหาข้อมูลกันและเราเจอ ความสูงของรถโตโยต้าเทอร์เซล 158 00:09:47,379 --> 00:09:49,256 นั่นคือรถที่พวกเขาขับกัน 159 00:09:49,340 --> 00:09:50,674 นั่นคือความสูงของหลังคารถ 160 00:09:50,758 --> 00:09:54,261 เรากูเกิลหากวางมูสตัวใหญ่ที่สุด ที่เคยถูกบันทึกไว้ 161 00:09:56,597 --> 00:09:58,766 และสิ่งที่น่าโมโหคือ 162 00:09:59,850 --> 00:10:02,686 มันอาจเกิดขึ้นได้จริงๆ 163 00:10:07,858 --> 00:10:10,527 เป็นไปได้ยังไงเนี่ย 164 00:10:11,236 --> 00:10:15,032 ถ้าพวกเขาบังเอิญเจอกวางมูส ตัวใหญ่ที่สุดที่เคยถูกบันทึกไว้ 165 00:10:15,699 --> 00:10:17,534 ฉันคิดว่ามันเป็นไปได้ 166 00:10:17,618 --> 00:10:18,869 มันทำให้ฉันรู้สึกบ้า 167 00:10:21,163 --> 00:10:23,374 คิดว่าจริงไหม ขอเสียงหน่อยถ้าคิดว่าจริง 168 00:10:25,793 --> 00:10:26,794 จริงดิ 169 00:10:27,336 --> 00:10:29,213 ขอเสียงหน่อยถ้าคิดว่าไร้สาระ 170 00:10:30,130 --> 00:10:31,215 เห็นไหม 171 00:10:32,007 --> 00:10:33,008 ไม่รู้สิ 172 00:10:33,092 --> 00:10:35,552 ฉันคิดว่ามันบอกอะไร เกี่ยวกับโลกทัศน์ของคุณเยอะเลย 173 00:10:35,636 --> 00:10:39,807 นึกออกไหม ถ้าคุณเชื่อเรื่องกวางมูส แปลว่าใจคุณยังไม่แก่ 174 00:10:41,141 --> 00:10:45,396 คุณรักษาเศษเสี้ยว ของความกระตือรือร้นที่เหมือนเด็ก 175 00:10:45,896 --> 00:10:46,855 เกี่ยวกับชีวิตไว้ได้ 176 00:10:46,939 --> 00:10:50,943 ถ้าคุณไม่เชื่อเรื่องกวางมูส คุณก็… คืองี้ สองสามปีที่ผ่านมามันลำบากมาก 177 00:10:52,236 --> 00:10:54,988 มันลำบาก ใช่ไหมล่ะ พระเจ้าช่วย 178 00:10:55,614 --> 00:10:58,617 ลำบากจริงๆ เราต้องทำทุกอย่าง เพื่อให้ผ่านมาได้ 179 00:10:58,701 --> 00:11:00,661 นึกออกไหม อะไรก็ตามที่ทำให้เรารู้สึกดี 180 00:11:00,744 --> 00:11:04,873 เมื่อไม่นานมานี้พ่อฉันส่งข่าวมาให้อ่าน 181 00:11:04,957 --> 00:11:08,085 พ่อส่งข่าวมาให้ฉันและบอกว่า "พ่อคิดว่าลูกน่าจะชอบข่าวนี้" 182 00:11:08,168 --> 00:11:10,921 "พ่อคิดว่าลูกคงเข้าใจมัน" เขาใช้คำพูดพวกนั้น 183 00:11:11,004 --> 00:11:12,673 "พ่อคิดว่าลูกคงเข้าใจมัน" 184 00:11:12,756 --> 00:11:15,551 เรื่องราวมันเป็นอย่างนี้ และฉันยังไม่หยุดคิดเรื่องนี้เลย 185 00:11:15,634 --> 00:11:16,969 ฉันจะเล่าให้พวกคุณฟัง 186 00:11:17,052 --> 00:11:19,221 มันเกิดขึ้นที่เนเธอแลนด์ 187 00:11:19,304 --> 00:11:21,390 ในเมืองเล็กๆ ในเนเธอแลนด์ 188 00:11:21,473 --> 00:11:25,978 ซึ่งครอบครัวนี้สังเกตว่า พวกเขาไม่ได้รับจดหมายเลย 189 00:11:26,061 --> 00:11:28,939 พวกเขาคิดว่า "เราไม่ได้รับจดหมายมานานแล้วนะ" 190 00:11:29,022 --> 00:11:30,691 เวลาเริ่มผ่านไปหลายสัปดาห์ 191 00:11:30,774 --> 00:11:33,110 พวกเขาคิดว่า "เราไม่ได้รับใบแจ้งหนี้ 192 00:11:33,193 --> 00:11:35,779 หรือใบปลิวทางไปรษณีย์ด้วยซ้ำ มันแปลกจริงๆ" 193 00:11:35,863 --> 00:11:38,782 พวกเขาไปหาเพื่อนบ้าน "พวกคุณได้รับจดหมายบ้างไหม" 194 00:11:38,866 --> 00:11:41,869 เพื่อนบ้านตอบ "ไม่ มันแปลกมาก ไม่ได้มานานแล้ว" 195 00:11:41,952 --> 00:11:46,081 พวกเขาเลยไปที่ไปรษณีย์และคุยกับหัวหน้า 196 00:11:46,165 --> 00:11:47,791 หัวหน้าไปรษณีย์น่ะ นึกออกไหม 197 00:11:48,292 --> 00:11:49,752 หัวหน้าไปรษณีย์น่ะ 198 00:11:50,586 --> 00:11:52,296 ที่คุณต้องปราบ 199 00:11:53,881 --> 00:11:55,382 เพื่อให้ผ่านด่านที่สิบ 200 00:11:56,675 --> 00:11:57,843 เขาแบบว่า… 201 00:11:59,178 --> 00:12:01,513 พวกเขาบอกว่า "เราไม่ได้รับจดหมายเลย" 202 00:12:01,597 --> 00:12:03,265 เขาบอกว่า "ได้ ผมจะดูให้" 203 00:12:03,348 --> 00:12:06,602 แล้วเขาก็ไปคุยกับบุรุษไปรษณีย์ ที่รับผิดชอบบล็อกนั้น 204 00:12:06,685 --> 00:12:11,273 ฉันจำชื่อบุรุษไปรษณีย์ไม่ได้ เราจะเรียกเขาว่าแกรี่แล้วกัน 205 00:12:11,940 --> 00:12:15,861 เขาบอกว่า "แกรี่ คนพวกนี้บอกว่า ไม่ได้รับจดหมายเลย 206 00:12:15,944 --> 00:12:16,945 เกิดอะไรขึ้น" 207 00:12:17,029 --> 00:12:19,740 แล้วแกรี่ก็แก้ตัวอย่างประหลาดทันที 208 00:12:19,823 --> 00:12:22,743 เขาบอกว่า "ผมไม่รู้จะบอกอะไรคุณ ผมส่งจดหมาย 209 00:12:22,826 --> 00:12:25,662 ถ้าพวกเขาไม่ได้รับจดหมาย ก็แปลว่าไม่มีใครส่งถึงพวกเขา" 210 00:12:25,746 --> 00:12:27,164 พวกเขาแบบว่า "โอเค" 211 00:12:27,748 --> 00:12:29,750 หัวหน้าไปรษณีย์เลยบอกว่า "โอเค แกรี่" 212 00:12:29,833 --> 00:12:33,378 แต่เขาแอบไปพูดกับเพื่อนร่วมงานว่า "แกรี่เป็นอะไรของเขา" 213 00:12:33,462 --> 00:12:35,047 แกรี่ทำตัวแปลกมาก 214 00:12:35,130 --> 00:12:38,967 พวกเขาเลยตัดสินใจว่า จะจับตาดูแกรี่และตรวจสอบสถานการณ์ 215 00:12:39,051 --> 00:12:40,511 แล้ววันต่อมา 216 00:12:40,594 --> 00:12:43,555 แกรี่ก็มาทำงานและสัญญาณผิดปกติอย่างแรกคือ 217 00:12:43,639 --> 00:12:46,099 เขาหยิบจดหมายมาแล้วขึ้นรถส่วนตัวของเขา 218 00:12:46,183 --> 00:12:48,018 ไม่ใช่รถส่งจดหมายอะไรพวกนั้น 219 00:12:48,101 --> 00:12:50,479 แล้วก็ขับรถออกนอกเมือง 220 00:12:51,688 --> 00:12:56,068 พวกเขาแบบว่า "เชี่ยละ" แล้วพวกเขาก็ตามแกรี่ไป 221 00:12:56,151 --> 00:12:58,695 แลแกรี่ขับรถเข้าไปในป่า ในประเทศเนเธอแลนด์ 222 00:12:58,779 --> 00:13:00,989 พวกเขาตามแกรี่ไปห่างๆ 223 00:13:01,073 --> 00:13:03,951 พวกเขาดูแกรี่จอดรถ พวกเขาจอดรถ พวกเขาจับตาดูแกรี่ 224 00:13:04,034 --> 00:13:05,702 พวกเขาเห็นแกรี่ลงจากรถ 225 00:13:05,786 --> 00:13:09,414 แกรี่หยิบกระเป๋าใส่จดหมาย เดินเข้าไปในป่า หายไป 45 นาที 226 00:13:09,498 --> 00:13:11,500 เขากลับออกมาโดยไม่มีกระเป๋า 227 00:13:12,167 --> 00:13:13,961 ขึ้นรถแล้วก็ขับออกไป 228 00:13:14,044 --> 00:13:17,339 พวกเขาเลยตามเขาไป เข้าไปในป่า 229 00:13:17,840 --> 00:13:20,759 ลองนึกภาพนะ นี่คือภาพที่พวกเขาเห็น โอเคไหม 230 00:13:20,843 --> 00:13:23,804 แดดสาดแสงแต้มลงบนพื้นอย่างงดงาม 231 00:13:23,887 --> 00:13:25,681 หมอกลอยขึ้นมาจากมอสส์ 232 00:13:25,764 --> 00:13:29,601 มีกวางมูสหนึ่งตัว กวางมูสตัวใหญ่อยู่ด้านหลัง 233 00:13:29,685 --> 00:13:31,854 สูงตระหง่านอยู่เหนือต้นไม้จริงๆ 234 00:13:33,647 --> 00:13:36,275 และพวกเขาเห็น เท่าที่จะมองเห็นได้ 235 00:13:36,358 --> 00:13:39,486 มันมีกองดินถูกขุดขึ้นมาใหม่ๆ เป็นร้อยๆ กอง 236 00:13:39,570 --> 00:13:42,739 เรียงเป็นแถวเป็นระเบียบไปทั่วป่า 237 00:13:42,823 --> 00:13:44,950 แล้วพวกเขาก็ปัดดินขึ้นมา 238 00:13:45,033 --> 00:13:47,119 แกรี่ฝังจดหมายมาตลอด 239 00:13:48,787 --> 00:13:50,289 เขาฝังมันมานานมากแล้ว 240 00:13:50,372 --> 00:13:54,209 เห็นได้ชัดว่ามันเกิดขึ้นมานานแล้ว และตอนนี้มันเพิ่มขึ้น 241 00:13:54,293 --> 00:13:55,669 พวกเขาแบบว่า "เวรเอ๊ย" 242 00:13:56,253 --> 00:13:58,630 วันรุ่งขึ้นพวกเขาเข้าไปหาแกรี่ที่ทำงาน 243 00:13:58,714 --> 00:13:59,840 อย่างสุภาพ 244 00:13:59,923 --> 00:14:02,259 พวกเขาพูดอย่างสุภาพว่า "นี่ แกร์… 245 00:14:04,678 --> 00:14:07,180 เรารู้มาว่าคุณฝังจดหมายมาตลอด 246 00:14:09,266 --> 00:14:12,227 เราแค่สงสัยว่าทำไมคุณถึงทำแบบนั้น" 247 00:14:12,311 --> 00:14:16,315 และในข่าว นี่คือคำพูดที่ยกมา จากบุรุษไปรษณีย์โดยตรง 248 00:14:16,398 --> 00:14:19,067 กับการตอบคำถามที่ว่า "ทำไมคุณถึงฝังจดหมาย" 249 00:14:19,151 --> 00:14:21,528 นี่คือสิ่งที่เขาพูด เขาพูดว่า 250 00:14:21,612 --> 00:14:24,323 "ผมทำไปครั้งนึง แล้วมันรู้สึกดี" 251 00:14:27,451 --> 00:14:30,621 "และตอนนี้มันเป็นสิ่งที่ผมทำเป็นปกติ" 252 00:14:32,581 --> 00:14:34,708 ฉันรักเขา 253 00:14:35,626 --> 00:14:37,377 เขาเป็นฮีโร่ของฉัน ฉัน… 254 00:14:37,461 --> 00:14:39,588 ทุกคน แกรี่ติดคุกนะ 255 00:14:39,671 --> 00:14:42,215 เขาติดคุกแปดเดือน ใช่ 256 00:14:42,299 --> 00:14:45,344 คุณยุ่งกับจดหมายไม่ได้ มันเป็นความผิดอาญา 257 00:14:45,427 --> 00:14:48,722 เขาติดคุก ฉันอยากเขียน จดหมายจากแฟนคลับหาเขาในคุกเลย 258 00:14:48,805 --> 00:14:50,265 แต่ฉันไม่อยากทำให้เขาเครียด 259 00:14:50,349 --> 00:14:52,351 เดี๋ยวเขาจะ "ฉันอยากฝังมัน" 260 00:14:57,147 --> 00:15:00,984 แต่ไม่ ฉันไม่เคยรู้สึกว่า พ่อเข้าใจฉันขนาดนั้นมาก่อนเลย 261 00:15:02,277 --> 00:15:03,111 มัน… 262 00:15:04,446 --> 00:15:07,866 มันยากมาก ฉันพยายามกลับมามีชีวิตชีวา 263 00:15:07,950 --> 00:15:11,078 และรู้สึกถึงความกระตือรือร้นของชีวิต ก่อนเกิดโรคระบาดอีกครั้ง 264 00:15:11,161 --> 00:15:16,124 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันมีปัญหากับการรู้สึก ถึงความกระตือรือร้นในชีวิตรักของฉัน 265 00:15:16,208 --> 00:15:18,418 ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกันรึเปล่า 266 00:15:18,502 --> 00:15:21,254 การเดตกันหลังโรคระบาด 267 00:15:21,338 --> 00:15:24,007 เพราะฉันอายุ 35 268 00:15:24,091 --> 00:15:26,677 ตอนฉันอายุ 20 ต้นๆ มันโรแมนติกมาก 269 00:15:26,760 --> 00:15:28,637 หมกมุ่นกับการตามหาคนที่ใช่ 270 00:15:28,720 --> 00:15:32,015 พ่อแม่ฉันรักกันมาก และนั่นคือต้นแบบของฉัน 271 00:15:32,099 --> 00:15:35,519 บางคนถามว่า "เธอมีเวลาเหรอ" ฉันจะตอบว่า "ฉันก็รักคุณเหมือนกัน" 272 00:15:36,520 --> 00:15:37,688 นั่นใช่… 273 00:15:38,271 --> 00:15:39,398 และฉัน… 274 00:15:39,481 --> 00:15:41,233 และฉันก็อยากไปกับคุณ 275 00:15:42,859 --> 00:15:44,111 เราจะไปไหนกันก่อน 276 00:15:45,696 --> 00:15:48,365 และตอนนี้ฉันก็ค่อนข้าง ไม่รู้สิ 277 00:15:48,448 --> 00:15:52,661 ฤดูร้อนที่แล้วฉันเดตกับผู้ชายคนนึง ผู้ชายที่น่ารัก ถ้าคุณเชื่อนะ 278 00:15:52,744 --> 00:15:54,788 เดี๋ยวนะ ไม่ใช่ว่า… 279 00:15:55,956 --> 00:15:58,792 ไม่ใช่ถ้าคุณเชื่อว่าผู้ชายน่ารักได้นะ 280 00:15:58,875 --> 00:16:00,377 พวกเขาน่ารักได้อยู่แล้ว 281 00:16:00,460 --> 00:16:02,295 แต่ถ้าคุณเชื่อว่าฉัน… 282 00:16:03,839 --> 00:16:07,467 ใช่ เราเดตกันประมาณหกเดือน ฉันกับผู้ชายคนนี้ และ… 283 00:16:07,551 --> 00:16:10,887 มันดีมากเลยละ แต่ฉันอายุ 35 เขา 36 284 00:16:10,971 --> 00:16:14,016 ณ จุดนี้ เราต่างก็มีแฟนเก่าเบอร์ใหญ่ในอดีต 285 00:16:14,099 --> 00:16:17,811 เข้าใจที่ฉันพูดไหม เราจะไม่มีวัน เป็นแฟนเก่าเบอร์ใหญ่ของกันและกัน 286 00:16:17,894 --> 00:16:22,024 เราจะไม่มีวันทำร้ายกันอย่างเหมาะสมได้ มันก็เลยแบบว่า… 287 00:16:22,524 --> 00:16:23,525 เพื่ออะไร 288 00:16:25,569 --> 00:16:26,445 และ… 289 00:16:26,987 --> 00:16:30,240 มีคืนนึงเราอยู่บนเตียง และเราก็แค่คุยกัน 290 00:16:30,323 --> 00:16:33,744 เราคุยกันเรื่องเบาๆ เขาไม่ได้พยายามจะคุยเรื่องหนักๆ 291 00:16:33,827 --> 00:16:37,330 เขาแค่พูดว่า "ถ้าวันนึงเรามีลูกกัน เราจะตั้งชื่อลูกว่าอะไร" 292 00:16:37,414 --> 00:16:38,707 ฉันก็แบบว่า "ฉันไม่…" 293 00:16:38,790 --> 00:16:40,751 ฉันไม่รู้ 294 00:16:40,834 --> 00:16:44,463 ถึงตอนนี้ ฉันคุยเรื่องแบบนั้นกับคนมาเยอะแล้ว 295 00:16:45,005 --> 00:16:47,382 ฉันบอก "ฉันไม่รู้" 296 00:16:48,091 --> 00:16:52,596 "ฉันขอค่อยๆ ดูสุสาน ของเด็กในมโนที่ตายไปแล้วนี้ 297 00:16:53,889 --> 00:16:56,475 เพื่อให้ได้เด็กในมโนคนใหม่ก่อนนะ" 298 00:16:56,558 --> 00:16:58,894 ฉันเดินผ่านผี… ฉันบอก "ดูสิ 299 00:16:58,977 --> 00:17:01,646 มีโอลิฟกับเบซิล เป็นฝาแฝด" 300 00:17:03,482 --> 00:17:06,610 พวกเขาอยู่ตรงนั้น พวกเขาบอกว่า "คุณลืมเราไปแล้ว" 301 00:17:07,694 --> 00:17:09,362 ฉันแบบ "โอ๊ย ไปให้พ้น" 302 00:17:09,905 --> 00:17:14,117 มีคลีเมนไทน์น้อย ฉันส่งเธอไปโรงเรียนเอกชน 303 00:17:14,785 --> 00:17:17,204 มีคลาริเน็ตเสียบทะลุหัวเธออยู่ 304 00:17:17,746 --> 00:17:20,457 "มาเล่นกันเถอะ" ฉันแบบ "ไม่" 305 00:17:21,291 --> 00:17:25,128 แล้วในที่สุดฉันก็เจอเด็กในมโนคนใหม่ 306 00:17:25,212 --> 00:17:28,090 ฉันแบบว่า "ฉันไม่เหลือพลังความคิดสร้างสรรค์ 307 00:17:28,173 --> 00:17:31,843 ที่จะตั้งชื่อเด็กพวกนี้แล้ว เราเรียกทั้งคู่ว่าเอียนได้มะ" 308 00:17:34,805 --> 00:17:37,766 พวกคุณรู้ไหม นี่เป็นเรื่องจริงนะ 309 00:17:37,849 --> 00:17:41,603 ในปี 2018 ไม่มีคนชื่อเอียนเกิดใหม่เลย ไม่มี… 310 00:17:42,354 --> 00:17:46,233 นี่เรื่องจริงนะ ในปี 2018 ไม่มีการแจ้งเกิดคนชื่อเอียน 311 00:17:46,316 --> 00:17:48,068 บนโลกนี้เลย มันเป็นเรื่องจริง 312 00:17:49,486 --> 00:17:51,279 และถ้าคุณดูโชว์นี้อยู่ 313 00:17:51,905 --> 00:17:54,491 และคุณไม่ชอบ อย่างน้อยก็ฟังข้อมูลนี้ไว้นะ 314 00:17:55,909 --> 00:17:59,412 เดี๋ยวนะ ตกลงพวกคุณเข้าใจไหม ที่ฉันพูดว่าแฟนเก่าเบอร์ใหญ่ 315 00:17:59,496 --> 00:18:02,249 อย่างเช่นคุณมีแฟนเก่า 316 00:18:02,332 --> 00:18:04,209 โอเค เข้าใจจริงๆ 317 00:18:04,292 --> 00:18:06,002 คุณแบบว่า "เออ เราเข้าใจ" 318 00:18:08,171 --> 00:18:12,717 เราจะมีแฟนเก่าทั่วไป แล้วก็มีแฟนเก่าเบอร์ใหญ่ 319 00:18:13,969 --> 00:18:16,930 เมื่อคุณไปถึงหน้านึงในนิยายชีวิตของคุณ… ไม่ 320 00:18:18,098 --> 00:18:21,560 ฉันรู้สึกจริงๆ ว่าเมื่ออายุเราถึงจุดนึง และเราต้องยอมรับว่า 321 00:18:21,643 --> 00:18:24,146 ชีวิตที่เหลือ มันจะมีบางชื่อ 322 00:18:24,229 --> 00:18:28,150 ที่ทุกครั้งที่คุณได้ยินมัน ตับไตไส้พุงเรามันจะละลายเลย 323 00:18:29,067 --> 00:18:32,487 แล้วก็หลุดออกมาทางช่องคลอด 324 00:18:33,864 --> 00:18:35,615 หรือรูก้นถ้าคุณไม่มี… 325 00:18:36,867 --> 00:18:41,580 และคุณต้องพกถุงก๊อบแก๊บไว้ เผื่อว่าต้องเก็บ… 326 00:18:43,540 --> 00:18:44,666 มันน่าอ้วกเนอะ 327 00:18:46,209 --> 00:18:50,172 ฉันมีแฟนเก่าเบอร์ใหญ่คนสำคัญอยู่สองสามคน แต่มีคนนึงที่… 328 00:18:50,255 --> 00:18:52,090 ฉันอยากเล่าเรื่องนี้ให้คุณฟัง 329 00:18:52,174 --> 00:18:57,470 พูดง่ายๆคือ แฟนเก่าคนนี้ เป็นความสัมพันธ์ที่จริงจังมาก คบกันสี่ปี 330 00:18:57,554 --> 00:18:59,389 และเราแอบคบกัน 331 00:18:59,472 --> 00:19:02,475 เพราะเธอเพิ่งคบกับคนเพศเดียวกันเป็นครั้งแรก 332 00:19:02,559 --> 00:19:05,562 เธอบอกว่า "เราบอกใครไม่ได้" และเราอยู่ด้วยกัน 333 00:19:05,645 --> 00:19:07,814 มันเครียดมาก แล้วเธอก็ขอเลิกกับฉัน 334 00:19:07,898 --> 00:19:09,357 ซึ่งฉันไม่ได้ยอมเลิก 335 00:19:10,817 --> 00:19:13,904 ซึ่งฉันคิดว่าฉันพูดไว้ชัดเจนแล้ว 336 00:19:17,532 --> 00:19:19,284 มันเป็นการเลิกกันที่ยืดเยื้อนานมาก 337 00:19:19,367 --> 00:19:21,995 แต่นั่นแหละ ตอนที่เรื่องนี้เกิดขึ้น 338 00:19:22,078 --> 00:19:24,706 ฉันไม่ได้เจอเธอมาปีครึ่ง และไม่ได้ติดต่อกันเลย 339 00:19:24,789 --> 00:19:29,794 ฉันอยู่ที่ลอนดอนและฉันกำลังทำการแสดง และคืนนั้นฉันรู้สึกดี 340 00:19:29,878 --> 00:19:32,255 นึกออกไหม ฉันตัดผมมาใหม่ 341 00:19:32,339 --> 00:19:34,341 เพิ่งตัดผมมาหมาดๆ เข้าใจความรู้สึกนั้นไหม 342 00:19:35,175 --> 00:19:38,428 ฉันใส่เสื้อยืดสีดำอย่างเนี้ยบและ… 343 00:19:40,096 --> 00:19:42,724 เนี้ยบกว่านี้ ต้องขอโทษด้วย 344 00:19:42,807 --> 00:19:45,644 นี่มัน… ยับ 345 00:19:45,727 --> 00:19:47,729 ยับเพิลสติลสกินทีเดียว 346 00:19:51,233 --> 00:19:52,984 จำรัมเพิลสติลสกินได้ไหม 347 00:19:55,028 --> 00:19:57,822 เกิดอะไรขึ้นกับเขา เขาเคยอยู่ทุกที่ 348 00:19:59,449 --> 00:20:02,160 เราเคยพูดถึงเขาตลอด ตอนเราเด็กๆ 349 00:20:02,244 --> 00:20:04,454 รัมเพิลสติลสกินอย่างนั้น รัมเพิลสติลสกิน… 350 00:20:05,038 --> 00:20:07,040 เดี๋ยวนี้เราไม่เคยได้ยินชื่อเขาเลย 351 00:20:08,625 --> 00:20:09,876 ฉันเข้าใจ 352 00:20:11,002 --> 00:20:13,213 มันยากที่จะยังร่วมสมัย 353 00:20:13,296 --> 00:20:16,299 เขาเหมือนจางหายไปในความคลุมเครือ 354 00:20:17,342 --> 00:20:20,679 แต่นั่นแหละ คืนนั้นฉันรู้สึกดี รู้สึกเท่ 355 00:20:20,762 --> 00:20:22,389 รู้สึกตัดผมใหม่ และ… 356 00:20:23,306 --> 00:20:25,976 และคืนนั้นโจเพื่อนซี้ฉันก็อยู่กับฉันด้วย 357 00:20:26,059 --> 00:20:28,019 เขานั่งอยู่ในกลุ่มคนดูในโชว์ของฉัน 358 00:20:28,103 --> 00:20:30,730 ฉันชอบที่มีโจอยู่ในกลุ่มคนดู เขาเป็นคนที่หัวเราะสะใจมาก 359 00:20:30,814 --> 00:20:33,191 เขาเป็นเพื่อนรักของฉันที่เป็นเทวดาตัวจริง 360 00:20:33,275 --> 00:20:35,485 และฉันก็แสดงไป ราบรื่นดี 361 00:20:35,568 --> 00:20:39,656 หลังจากนั้นฉันก็ไปที่ห้องพักนักแสดง ออกมาจากห้องพักเพื่อเจอกับโจ 362 00:20:39,739 --> 00:20:42,534 และฉันก็แบบว่า "ไงพวก โชว์สนุกเนอะ" 363 00:20:42,617 --> 00:20:44,244 แต่หน้าเขาซีดมาก 364 00:20:44,327 --> 00:20:47,038 หน้าเขาซีดเป็นไก่ต้มเลย แล้วเขาก็พูดว่า 365 00:20:47,122 --> 00:20:48,081 "นางอยู่ที่นี่" 366 00:20:48,999 --> 00:20:50,458 แล้วฉันก็แบบ "เวร" 367 00:20:50,542 --> 00:20:53,503 ฉันรู้ทันทีว่าเขาหมายถึงใคร ฉันเลยแบบ "โอเค" 368 00:20:53,586 --> 00:20:55,171 แล้วเขาก็บอกว่า "นางอยู่ข้างบน" 369 00:20:55,255 --> 00:20:58,508 "นางไม่รู้ว่าเธออยู่ในตึกนี้ นางแค่มาดื่มที่บาร์ 370 00:20:58,591 --> 00:21:00,343 กับเพื่อนเราบางคน" 371 00:21:00,427 --> 00:21:02,262 เขาบอก "แอบย่องออกด้านหลังกันเถอะ 372 00:21:02,345 --> 00:21:05,807 ไปสนุกกัน เราควรจะสนุก เราจะไปบาร์อื่นกัน" 373 00:21:05,890 --> 00:21:07,600 แล้วฉันก็คิดๆ ดู 374 00:21:10,270 --> 00:21:12,522 แล้วฉันก็คิดว่า "ไม่" 375 00:21:15,150 --> 00:21:16,943 "ฉันไม่อยากสนุก" 376 00:21:22,407 --> 00:21:23,950 ฉันบอก "เราจะขึ้นไปข้างบน" 377 00:21:24,034 --> 00:21:28,455 แล้วเราก็ขึ้นไป ฉันรู้สึกมั่นใจ เธออยู่กับเพื่อนของเราและ… 378 00:21:28,538 --> 00:21:32,042 พวกคุณจะต้องภูมิใจในตัวฉันมาก ฉันเดินไปแบบเท่มากๆ 379 00:21:32,584 --> 00:21:33,960 หมายความว่าไงเนี่ย 380 00:21:34,044 --> 00:21:35,086 ฉันเดินไปแบบ… 381 00:21:38,089 --> 00:21:40,508 ไม่ ฉันเดินไปด้วยความรู้สึกมั่นใจ 382 00:21:40,592 --> 00:21:44,679 และฉันก็… ฉันจู่โจมเธอโดยไม่ทันตั้งตัว เธอไม่รู้ว่าฉันอยู่ในตึกนั้น 383 00:21:44,763 --> 00:21:47,599 ฉันเลยคิดว่างานนี้ฉันได้เปรียบแน่ ฉันเดินไปและพูดว่า "ไง" 384 00:21:47,682 --> 00:21:49,351 เพื่อนของเรา 385 00:21:49,434 --> 00:21:52,437 ทุกคนรู้ว่าเราเลิกกันแย่แค่ไหน พอเห็นฉันมาก็เลิ่กลั่ก 386 00:21:55,273 --> 00:21:56,858 ฉันถาม "ไง เป็นไงบ้าง" 387 00:21:56,941 --> 00:21:59,903 เธอแบบ "โอ้พระเจ้า หวัดดี" เธอลุกขึ้น เรากอดกัน 388 00:21:59,986 --> 00:22:02,864 มันดีมาก ฉันบอก "ดีใจที่เจอนะ 389 00:22:02,947 --> 00:22:05,533 ได้ข่าวว่าเธอได้บทนั้น เจ๋งมากเลย" 390 00:22:05,617 --> 00:22:08,745 เธอบอก "ใช่ ยินดีด้วยกับเรื่องนั้น" ฉันก็บอก "ใช่ เยี่ยมมาก" 391 00:22:08,828 --> 00:22:11,081 และมันราบรื่นดี แล้วฉันก็คิดว่า "เฮ้ย 392 00:22:11,164 --> 00:22:13,750 ฉันต้องเป็นฝ่ายจบการปฏิสัมพันธ์ครั้งนี้" ถูกไหม 393 00:22:13,833 --> 00:22:16,753 ฉันต้องรักษาการควบคุมสถานการณ์ไว้ 394 00:22:16,836 --> 00:22:20,215 เราคุยกันสักพักแล้วฉันก็บอกว่า "นี่ ดีใจที่ได้เจอนะ…" 395 00:22:20,298 --> 00:22:22,050 เธอถามว่า "อยากนั่งไหม" 396 00:22:22,133 --> 00:22:24,260 ฉันบอก "ไม่ๆ ฉันจะไปอยู่กับเพื่อนฉันที่บาร์ 397 00:22:24,344 --> 00:22:27,472 แต่ดีใจมากที่ได้เจอเธอ" เรากอดกันอีกรอบ เธอนั่งลง 398 00:22:27,555 --> 00:22:31,184 ฉันกำลังเดินไปที่บาร์ และเธอก็ยังหันมามอง 399 00:22:31,267 --> 00:22:33,436 เหลียวหลังมามองระหว่างที่ฉันเดินไปที่บาร์ 400 00:22:34,104 --> 00:22:37,232 และระหว่างที่ฉันเดินไปที่บาร์ อยู่ๆ ฉันก็นึกขึ้นได้ 401 00:22:37,899 --> 00:22:39,609 "เพื่อนคนไหนที่บาร์เหรอ" 402 00:22:41,736 --> 00:22:44,322 ไม่มีเพื่อนอยู่ที่บาร์ 403 00:22:45,240 --> 00:22:47,700 โจนั่งอยู่ที่โต๊ะเธอแล้ว 404 00:22:49,077 --> 00:22:50,578 เขาคืองูพิษ 405 00:22:51,496 --> 00:22:52,872 เขาตายไปแล้วสำหรับฉัน 406 00:22:54,666 --> 00:22:56,709 ฉันลนไปหมดเพราะเธอยังมองอยู่ 407 00:22:56,793 --> 00:22:58,670 และฉันกำลังเดินไปที่บาร์ 408 00:22:58,753 --> 00:23:02,924 และขอบคุณพระเจ้า ในวินาทีสุดท้าย ฉันเห็นผู้หญิงสามคนที่อยู่ในโชว์ของฉัน 409 00:23:03,007 --> 00:23:04,968 พวกเขานั่งดูแถวหน้าเลย 410 00:23:05,051 --> 00:23:06,636 ฉันเลยเดินเข้าไปที่บาร์ 411 00:23:06,719 --> 00:23:09,431 ขอบคุณพระเจ้า หนึ่งในพวกเขาพูดว่า "นี่ คืนนี้โชว์เจ๋งมาก" 412 00:23:09,514 --> 00:23:10,390 ฉันคิดว่า… 413 00:23:12,976 --> 00:23:16,146 ฉันคิดว่าบางทีสิ่งที่เธอต้องการ จากปฏิสัมพันธ์ครั้งนั้น 414 00:23:16,229 --> 00:23:19,190 สิ่งที่เธอคาดหวังจากปฏิสัมพันธ์ครั้งนั้นคือ 415 00:23:19,274 --> 00:23:22,068 "โชว์คืนนี้เจ๋งนะ" "ขอบคุณ ขอบคุณที่มานะ" 416 00:23:26,906 --> 00:23:31,119 แต่สิ่งที่เธอได้รับมันจริงจังมาก 417 00:23:32,245 --> 00:23:36,040 ฉันแบบว่า "ไง เป็นไงบ้าง พวกคุณชื่ออะไรทำงานอะไรกัน" 418 00:23:36,541 --> 00:23:39,294 มีการถูกเนื้อต้องตัวกันด้วย แบบประหลาดมาก 419 00:23:39,377 --> 00:23:42,797 ฉันเอาแขนไปโอบไหล่พวกเขา เอาหัวไปพิงไหล่พวกเขา 420 00:23:46,134 --> 00:23:48,970 พวกเขาแบบว่า "โอ้ โอเค" เราคุยกัน 421 00:23:49,053 --> 00:23:52,515 ขอบคุณพระเจ้า เราเริ่มคุยกัน มันไปได้สวย เราเข้ากันได้ดี 422 00:23:52,599 --> 00:23:53,892 หลีกเลี่ยงวิกฤตได้ 423 00:23:53,975 --> 00:23:57,145 พวกเขาถาม "คุณอยากดื่มไหม" ฉันบอก "อยากสิ" แล้วเราก็ดื่มกัน 424 00:23:57,228 --> 00:24:01,774 แล้วอยู่ๆ ฉันก็รู้สึกว่ามีคนมาแตะไหล่ ฉันหันไปดู เป็นแฟนเบอร์ใหญ่ของฉันเอง 425 00:24:01,858 --> 00:24:05,570 และคราวนี้เธอจู่โจมฉันแบบไม่ทันตั้งตัว เพราะฉันคาดไม่ถึงเลย 426 00:24:05,653 --> 00:24:10,074 เธอพูดว่า "ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ ฉันแค่อยากบอกลา ฉันจะกลับแล้ว" 427 00:24:10,158 --> 00:24:13,119 ฉันแบบ "ได้สิ" แล้วเราก็กอดกัน 428 00:24:13,703 --> 00:24:15,622 และเธอพูดบางอย่างที่แย่มากว่า… 429 00:24:16,915 --> 00:24:20,084 "ฉันเชื่อว่าสักวันเส้นทางของเรา จะมาบรรจบกัน" คุณนึกออกไหม 430 00:24:20,168 --> 00:24:22,003 อะไรทำนองนั้น 431 00:24:22,086 --> 00:24:25,381 ตับไตไส้พุงฉันละลาย หยิบถุงก๊อบแก๊บออกมา 432 00:24:28,009 --> 00:24:30,011 เรากอดกันแล้วเธอก็ไป 433 00:24:30,094 --> 00:24:32,847 และเธอยังบอกลาบางคนที่นั่นอยู่ 434 00:24:32,931 --> 00:24:34,933 แล้วฉันก็หันกลับไปหา "เพื่อน" ของฉัน 435 00:24:36,267 --> 00:24:39,521 แล้วอยู่ๆ ฉันว่าฉันคงไม่ไหวแล้ว 436 00:24:39,604 --> 00:24:41,731 ความรู้สึกมันล้นทะลัก 437 00:24:41,814 --> 00:24:43,316 แล้วฉันก็เริ่มร้องไห้ 438 00:24:44,025 --> 00:24:46,778 หน้าฉันแหลกละเอียด ไหล่ฉัน… 439 00:24:46,861 --> 00:24:48,655 ฉันแบบว่า… 440 00:24:48,738 --> 00:24:51,699 พวกเขาก็แบบว่า "ตายแล้ว คุณโอเคไหม" แล้วฉันก็บอกว่า 441 00:24:51,783 --> 00:24:52,867 "หัวเราะสิ หัวเราะ" 442 00:24:55,286 --> 00:24:56,329 "หัวเราะ!" 443 00:24:57,580 --> 00:25:01,668 มันเป็นพฤติกรรมที่โรคจิตมาก 444 00:25:02,168 --> 00:25:04,420 ฉันแบบว่า "หัวเราะสิ" 445 00:25:06,172 --> 00:25:07,423 และทุกคนก็แบบว่า… 446 00:25:14,764 --> 00:25:17,267 เรื่องนั้นไม่มีมุกเด็ดอะไร มันเป็นแค่… 447 00:25:18,142 --> 00:25:20,353 ละครฉากสั้นๆ จะเรียกอย่างนั้นก็ได้ 448 00:25:21,688 --> 00:25:25,024 เพื่อแสดงให้เห็นถึงระดับความรู้สึกที่ฉันเป็นอยู่ 449 00:25:25,608 --> 00:25:28,528 ฉันมีความรู้สึกเยอะมาก พวกคุณมีความรู้สึกเยอะไหม 450 00:25:31,364 --> 00:25:33,074 มันเหนื่อยนะรู้ไหม 451 00:25:33,741 --> 00:25:36,786 ฉันมีความรู้สึกเยอะจนเต็มปริ่มเลย 452 00:25:36,869 --> 00:25:38,871 ฉันมักจะนึกภาพ 453 00:25:39,664 --> 00:25:41,791 ซุปมะเขือเทศของแคมป์เบลล์ 454 00:25:41,874 --> 00:25:43,418 เข้าใจที่พูดใช่ไหม 455 00:25:43,501 --> 00:25:46,129 ซุปมะเขือเทศของแคมป์เบลล์ และฉันก็เต็มจนปริ่ม 456 00:25:46,212 --> 00:25:49,257 ขึ้นมาจนถึงหัวกะโหลก และฉันพยายามเก็บมันไว้ในตัว 457 00:25:49,340 --> 00:25:52,051 พยายามไม่ให้มันกระฉอก ออกไปทางรูต่างๆ ของฉัน 458 00:25:52,135 --> 00:25:56,306 ระหว่างที่ฉันค่อยๆ เคลื่อนตัวผ่านชีวิตไป ฉันรู้สึกแบบนั้นกับความรู้สึกของฉัน 459 00:25:56,389 --> 00:25:59,684 ถ้าแค่เจอคนทักว่า "เป็นไงบ้าง" มันก็แบบว่า… 460 00:25:59,767 --> 00:26:01,394 มันพุ่งออกมาจากหูฉันเลย 461 00:26:01,477 --> 00:26:03,980 พวกเขาแบบว่า "พระเจ้าช่วย" ฉันแบบ "โทษที" 462 00:26:05,356 --> 00:26:07,358 "มันไม่เกี่ยวกับคุณเลย" 463 00:26:10,069 --> 00:26:12,530 ฉันไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวนี้ฉันพบนักบำบัดแล้ว 464 00:26:12,614 --> 00:26:14,365 ใช่ๆ 465 00:26:15,867 --> 00:26:18,995 ใช่ คุณก็ต้องพบเหมือนกันนะ พูดจริงๆ 466 00:26:20,455 --> 00:26:23,666 ถ้าคุณจะบ่นพอๆ กับที่ฉันบ่น 467 00:26:23,750 --> 00:26:26,044 แต่โชคไม่ดี คุณต้องมีนักบำบัดจริงๆ 468 00:26:26,669 --> 00:26:27,545 ใช่ 469 00:26:28,921 --> 00:26:31,174 ฉันรู้สึกว่าเพื่อนฉันเริ่มจะแบบว่า 470 00:26:31,257 --> 00:26:34,385 "เธอควรจ้างใครสักคน มาทำสิ่งที่เธอคาดหวังจากเรานะ" 471 00:26:35,428 --> 00:26:37,096 ฉันก็แบบ "อ้อ ก็ได้" 472 00:26:37,597 --> 00:26:41,809 ฉันเจอนักบำบัดคนนี้ และเขาเก่งมากและเราซูมกัน 473 00:26:41,893 --> 00:26:45,772 เขาพูดบางอย่างที่น่าสนใจ เขาบอกว่า "จำไว้นะว่าคุณไม่ใช่ความรู้สึก 474 00:26:45,855 --> 00:26:49,901 แน่นอนว่าคุณรู้สึกว่าถูกความรู้สึกกลืนกิน แต่คุณไม่ใช่ความรู้สึก" 475 00:26:49,984 --> 00:26:56,282 เขาบอกว่า "ในตัวคุณและในตัวทุกคน มีตัวตนที่นิ่ง เป็นกลาง ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่" 476 00:26:56,366 --> 00:27:00,370 และคุณเผชิญกับความรู้สึกต่างๆ แต่คุณไม่ได้ถูกมันกลืนกินหรอก 477 00:27:00,453 --> 00:27:03,790 เขาบอกว่า "แทนที่จะระบุตัวตนด้วยความรู้สึก 478 00:27:03,873 --> 00:27:08,169 เช่น 'ฉันกังวล ฉันเป็นแบบนี้'" เขาบอกว่า "อย่าปล่อยให้ความรู้สึกกลืนกิน" 479 00:27:08,252 --> 00:27:12,256 "แค่สังเกตความรู้สึกเมื่อมันเกิดขึ้น ด้วยความสงสัย" 480 00:27:14,592 --> 00:27:17,387 เคยได้ยินมาก่อนไหม ดูเหมือนว่านั่นจะ… 481 00:27:17,470 --> 00:27:19,806 ฉันคิดว่าคุณคงจะแบบว่า "เฮอะ" 482 00:27:24,727 --> 00:27:26,187 "ฉันกำลังเผชิญกับ 483 00:27:27,397 --> 00:27:28,272 ความโกรธแค้น" 484 00:27:31,609 --> 00:27:33,152 "น่าสงสัยจัง" 485 00:27:34,904 --> 00:27:36,447 "น่าสงสัยจัง" 486 00:27:42,120 --> 00:27:45,707 ฉันเคยมีความรู้สึกที่แปลกมากๆ 487 00:27:45,790 --> 00:27:48,793 ตอนเกิดโรคระบาด… ฉันใช้เวลาช่วงเกิดโรคระบาดอยู่ที่ลอนดอน 488 00:27:48,876 --> 00:27:53,131 ฉันอยู่แต่ในอะพาร์ตเมนต์ฉัน ท่ามกลางสายฝน ในลอนดอน… เป็นปีๆ 489 00:27:54,382 --> 00:27:58,678 แล้วฉันก็สังเกตเห็น ความรู้สึกที่คาดไม่ถึงผุดขึ้นมาซึ่ง 490 00:27:58,761 --> 00:28:00,888 ฉันคิดว่า "ทำไมฉันถึงรู้สึกอับอาย" 491 00:28:00,972 --> 00:28:03,015 ฉันจะตื่นขึ้นมาโดยที่รู้สึกอับอาย 492 00:28:03,099 --> 00:28:06,811 และฉันก็ใช้เวลาส่วนใหญ่ อยู่ในอะพาร์ตเมนต์ของฉัน 493 00:28:06,894 --> 00:28:09,939 ในห้องนั่งเล่นของฉัน และโดยเฉพาะในห้องนอนฉัน 494 00:28:10,022 --> 00:28:12,734 และฉันก็แบบ "เดี๋ยวนะ โอเค อาจเป็นเพราะเรื่องนี้" 495 00:28:13,317 --> 00:28:14,402 โอเค ฟังฉันนะ 496 00:28:14,485 --> 00:28:17,780 คุณไม่คิดว่ามันน่าอายเหรอที่เราเป็นผู้ใหญ่แล้ว 497 00:28:17,864 --> 00:28:19,449 และเรายังมีห้องอยู่ 498 00:28:20,783 --> 00:28:22,577 โอเค เดี๋ยวนะ 499 00:28:22,660 --> 00:28:25,580 ที่เราแบบว่า "นี่คือห้องฉัน" 500 00:28:28,374 --> 00:28:29,751 "นี่คือห้องฉัน" 501 00:28:31,127 --> 00:28:32,587 "อย่าเข้าไปในห้องฉัน" 502 00:28:33,921 --> 00:28:37,216 มันน่าอาย "ฉันต้องทำความสะอาดห้องฉัน" 503 00:28:37,967 --> 00:28:42,930 เดี๋ยวนะ แน่นอนว่าฉันยอมรับ และเข้าใจว่าเราต้องมีห้อง 504 00:28:43,014 --> 00:28:47,894 เราต้องการกำแพงสี่ด้าน เพื่อซุกหัวที่เหนื่อยล้าในแต่ละคืน 505 00:28:48,603 --> 00:28:51,230 แต่ฉันคิดว่าสิ่งที่ฉันอายมากเกี่ยวกับมัน 506 00:28:51,314 --> 00:28:56,027 คือวิธีที่เราตกแต่งห้อง เพื่อสะท้อนความเป็นตัวเรา 507 00:28:56,778 --> 00:28:58,780 แล้วเราก็แบบ "ฉันคือตัวฉัน" ใช่ไหม 508 00:29:00,156 --> 00:29:02,492 "ฉันคือตัวฉันในห้องฉัน" 509 00:29:02,575 --> 00:29:04,577 มันน่าอายมาก 510 00:29:05,119 --> 00:29:07,121 "ฉันมีโคมไฟเกลือหิมาลายัน" 511 00:29:08,206 --> 00:29:09,791 "ใช่ ฉันมี และฉันคือตัวฉัน" 512 00:29:10,792 --> 00:29:13,252 "ฉันมีรูปฉันอยู่บนผนัง และฉัน…" 513 00:29:13,336 --> 00:29:15,963 เวลาคุณอ่านหนังสือจบ คุณไม่เคยทิ้งมัน 514 00:29:16,047 --> 00:29:17,924 คุณจะแบบว่า "ฉันวางมันไว้บนชั้น 515 00:29:18,007 --> 00:29:21,177 นั่นคือบุคลิกของฉันที่แสดงให้ทุกคนเห็น" 516 00:29:24,972 --> 00:29:26,349 "คนอื่นไม่ใช่ตัวฉัน" 517 00:29:27,892 --> 00:29:31,020 แล้วฉันก็คิดว่า… โอเค อันนี้ก็นามธรรมนิดหน่อย 518 00:29:31,103 --> 00:29:34,315 แต่คุณไม่คิดเหรอว่าในแง่นึง สมองเราและความคิดเรา 519 00:29:34,398 --> 00:29:35,817 ก็เหมือนห้องเรา 520 00:29:35,900 --> 00:29:39,904 และเราตกแต่งความคิดเรา ด้วยประสบการณ์ที่เราสั่งสมมา 521 00:29:39,987 --> 00:29:42,865 เพื่อสร้างสิ่งที่เราคิดว่า เป็นเอกลักษณ์และตัวตนของเราขึ้นมา 522 00:29:42,949 --> 00:29:44,283 นั่นคือสิ่งที่เราทำกันอยู่ 523 00:29:44,367 --> 00:29:48,162 เราเป็นนักล่าผู้มีประสบการณ์น้อยนิด ที่เก็บสิ่งเหล่านี้เพื่อเอาไปวางบนชั้นวางสมอง 524 00:29:48,246 --> 00:29:49,914 และบอกว่า "ฉันคือตัวฉัน" 525 00:29:49,997 --> 00:29:53,209 และฉันมักจะนึกภาพทุกประสบการณ์ ที่เราเก็บรวบรวมมา 526 00:29:53,292 --> 00:29:55,336 ว่าเป็นเหมือนลูกแก้วหิมะที่แปลกใหม่ 527 00:29:55,419 --> 00:29:57,421 และเราก็เดินไปทั่วและ 528 00:29:57,505 --> 00:30:00,883 "มีครั้งนึงฉันเจอแอนโตนิโอ แบนเดอรัส ที่สนามบิน ใช่ ฉันเคยเจอ" 529 00:30:01,509 --> 00:30:03,719 "ฉันคือตัวฉันเอง คนอื่นไม่ใช่ฉัน" 530 00:30:05,721 --> 00:30:06,556 แล้ว 531 00:30:07,306 --> 00:30:10,560 ปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์มันช่าง… 532 00:30:10,643 --> 00:30:15,147 ฉันสังเกตเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นช่วงโรคระบาดจริงๆ ปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์มัน… 533 00:30:15,231 --> 00:30:18,609 มันคือการผลัดกัน เอาลูกแก้วหิมะให้กันและกันดูดีๆ นี่เอง 534 00:30:19,986 --> 00:30:23,030 และผลัดกันอย่างน่าสมเพช 535 00:30:23,614 --> 00:30:26,826 และจะมีคนเอาลูกแก้วหิมะของพวกเขามาให้คุณดู 536 00:30:26,909 --> 00:30:28,744 และคุณพยายามจะเป็นผู้ฟังที่ดี 537 00:30:28,828 --> 00:30:31,289 มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับปาร์ตี้ ที่พวกเขาไปเมื่อห้าปีก่อน 538 00:30:31,372 --> 00:30:33,916 และคุณก็แบบ "ใช่ และคุณก็คือตัวคุณเหมือนกัน" 539 00:30:36,043 --> 00:30:38,087 แบบว่า "ใช่ ใช่เลย ใช่" 540 00:30:38,170 --> 00:30:40,548 "การที่คุณเป็นตัวคุณก็วิเศษมากเหมือนกัน" 541 00:30:41,257 --> 00:30:45,052 แต่ตลอดเวลา สายตาคุณพุ่งไปที่ชั้นวางของของคุณ 542 00:30:45,136 --> 00:30:49,140 ร้อยเปอร์เซ็นต์ ตลอดเวลา คุณพูดว่า "อืม ใช่ ไม่ ใช่" 543 00:30:49,223 --> 00:30:50,766 รอช่วงเวลาของคุณ 544 00:30:51,767 --> 00:30:54,061 เพื่อจะพูดว่า "ฉันก็เหมือนกัน ฉันมี…" 545 00:30:57,648 --> 00:30:58,566 ขอบคุณ 546 00:31:09,452 --> 00:31:11,746 น่าตื่นเต้นจัง รู้อะไรไหม 547 00:31:12,496 --> 00:31:13,456 ฉันกำลังคิดว่า… 548 00:31:14,290 --> 00:31:16,417 ฉันดูเดี่ยวไมค์เยอะมาก 549 00:31:16,500 --> 00:31:18,544 แล้วเดี่ยวไมค์ของเพื่อนฉันก็เพิ่งฉายไม่นานนี้ 550 00:31:18,628 --> 00:31:20,338 และพวกเขาปล่อยเทรลเลอร์ 551 00:31:20,421 --> 00:31:22,548 ฉันแบบว่า "เข้ มันมีพลังมาก" 552 00:31:22,632 --> 00:31:24,884 เธอเป็นธรรมชาติมากบนเวที และทำ… 553 00:31:24,967 --> 00:31:27,887 ฉันแบบว่า "ฉันไม่ค่อยเคลื่อนไหวเลย" แบบว่าฉัน… 554 00:31:27,970 --> 00:31:29,180 ถ้าสมมติ… 555 00:31:29,263 --> 00:31:31,641 เพราะฉันอยากให้เทรลเลอร์ของฉันมีพลังบ้าง 556 00:31:31,724 --> 00:31:33,184 ฉันเลยคิดว่า "สมมติว่าฉัน…" 557 00:31:33,726 --> 00:31:36,646 ฉันมีภาพที่อยากเห็นในเทรลเลอร์อยู่ในหัวฉัน 558 00:31:36,729 --> 00:31:39,899 ฉันแค่ไม่ได้เขียนมุก ที่เข้ากับการเคลื่อนไหวพวกนั้น 559 00:31:39,982 --> 00:31:42,360 ฉันเลยคิดว่า "ฉันอาจจะแค่เคลื่อนไหว" 560 00:31:42,443 --> 00:31:45,237 แล้วก็ใส่ไว้ในเทรลเลอร์ และมันจะแบบ… 561 00:31:47,573 --> 00:31:50,618 นั่นจะอยู่ในเทรลเลอร์ ดีไหมล่ะ คุณจะคิดว่าฉันต้องดูให้ได้ 562 00:31:55,915 --> 00:31:59,460 ฉันน่าจะใช้หมาที่ผ่านการฝึกมาสักร้อยตัว 563 00:31:59,543 --> 00:32:01,712 พวกมันจะออกมาหน้าเวทีแบบนี้ 564 00:32:01,796 --> 00:32:05,800 และพวกมันจะกระโดดอยู่บนขาหลัง แล้วเราจะใส่ภาพนั้น 565 00:32:05,883 --> 00:32:07,885 ไว้ในเทรลเลอร์ แต่ไม่อยู่ในโชว์เลยนะ 566 00:32:12,682 --> 00:32:14,558 ความรู้สึก ฉันมีความรู้สึกเยอะมาก 567 00:32:17,353 --> 00:32:20,940 ก็… ความโกรธแค้น ความอับอาย นี่คือบางส่วนของความรู้สึก 568 00:32:21,857 --> 00:32:23,484 อีกความรู้สึกที่ฉัน… 569 00:32:23,567 --> 00:32:26,612 มันมีบทบาทสำคัญในชีวิตฉัน และฉันคิดว่าหลายๆ คนเข้าใจ 570 00:32:26,696 --> 00:32:29,198 นั่นคือการคิดถึงอดีต ฉันคิดถึงอดีตมาก 571 00:32:29,281 --> 00:32:31,450 นึกออกไหม และฉันรู้ว่ามันเป็นความรู้สึกที่ 572 00:32:31,534 --> 00:32:33,035 ไร้ประโยชน์ คือฉัน… 573 00:32:33,119 --> 00:32:36,789 ฉันคิดถึงช่วงเวลาก่อนโรคระบาด และเราไม่เคยรู้ว่ามันดีแค่ไหน 574 00:32:36,872 --> 00:32:40,751 ฉันคิดถึงอดีตสมัยก่อนเป็นวัยรุ่นมาก นี่พูดจริงๆ นะ 575 00:32:41,419 --> 00:32:43,838 ทุกอย่างมันผิดพลาดตอนนั้นแหละ 576 00:32:44,463 --> 00:32:45,381 แบบว่า… 577 00:32:46,007 --> 00:32:49,176 ใช่ และเพื่อนๆ ฉันก็พูดว่า "เธอคิดถึงยุค 90" 578 00:32:49,260 --> 00:32:51,387 เป็นยุคที่ไม่เหมือนใครมากๆ 579 00:32:51,470 --> 00:32:55,016 "คิดถึงที่พ่อแม่เรา ชอบมีหนังยางในบ้านเยอะๆ ไหม" 580 00:32:57,810 --> 00:32:59,854 จำได้ไหมว่าทุกคนมีหนังยาง 581 00:32:59,937 --> 00:33:01,897 คุณจะเจอมันอยู่ตามที่จับลิ้นชัก 582 00:33:01,981 --> 00:33:04,608 หนังยางมัดกันเป็นก้อนกลมเลย เอาไว้ทำอะไรก่อน 583 00:33:04,692 --> 00:33:06,318 เดี๋ยวนี้ฉันไม่มีหนังยางแล้ว 584 00:33:09,989 --> 00:33:13,617 "คุณคิดถึงที่พ่อแม่ทุกคนมีเปลือกหอยสังข์ อันใหญ่ๆ ในห้องน้ำไหม" 585 00:33:13,701 --> 00:33:15,494 ฉันแบบว่า "ฉันคิดถึงมันมาก" 586 00:33:15,995 --> 00:33:16,954 ใช่ 587 00:33:17,038 --> 00:33:20,958 และฉันคิดถึงการทำแท้งที่ง่ายกว่านี้ และประชานิยมน้อยกว่านี้ด้วย 588 00:33:21,042 --> 00:33:22,668 เข้าใจใช่ไหม นั่นแหละ 589 00:33:23,753 --> 00:33:25,838 ฉันรู้สึกจริงๆ ฉันคิดว่าฉันเป็นคนที่ 590 00:33:25,921 --> 00:33:28,632 ฉันไม่เคยก้าวข้ามช่วงวัยรุ่นมาได้จริงๆ 591 00:33:28,716 --> 00:33:30,217 ด้วยเหตุผลสองสามข้อ 592 00:33:30,301 --> 00:33:32,636 ฉันคิดว่าช่วงวัยรุ่นมีผลกระทบกับฉันรุนแรงมาก 593 00:33:32,720 --> 00:33:37,224 ก่อนอื่นเลย ฉันเป็นกลุ่มประชากรที่ 594 00:33:37,308 --> 00:33:41,228 สำหรับฉัน ช่วงวัยรุ่นเกิดขึ้น ไล่เลี่ยกับการมาถึงของอินเทอร์เน็ต 595 00:33:41,312 --> 00:33:43,105 และการทำให้อินเทอร์เน็ตแพร่หลาย 596 00:33:43,189 --> 00:33:45,483 ฉันโชคดีมาก ช่วงหนึ่งขวบถึง 13 ขวบ 597 00:33:45,566 --> 00:33:48,152 ยังไม่มีเน็ต และฉันจำตอนที่ คอมพิวเตอร์เครื่องเดียว 598 00:33:48,235 --> 00:33:50,362 ในห้องเรียนเรามีอินเทอร์เน็ตได้ 599 00:33:50,446 --> 00:33:54,450 และในชั่วข้ามคืน โลกก็ระเบิดเลย ทุกอย่างเปลี่ยนไป มันแบบว่า… 600 00:33:54,533 --> 00:33:57,036 เราทุกคนมีอีเมลแอดเดรสอันแรก 601 00:33:57,119 --> 00:34:00,122 ของฉันคือฮอต-เม-เอลแอดฮอตเมลด็อตคอม 602 00:34:02,291 --> 00:34:03,125 ขอบคุณ 603 00:34:03,626 --> 00:34:06,796 นั่นคือยุคที่คุณตั้งอีเมลแอดเดรสดีๆ ได้ 604 00:34:07,630 --> 00:34:11,342 แต่มันเหมือนกับว่าชั่วข้ามคืน โลกเปลี่ยนไปจากโลกที่สามารถจัดการได้มากๆ… 605 00:34:11,425 --> 00:34:15,596 ทุกอย่างที่ฉันเคยอยากรู้ มีอยู่แค่ในสารานุกรมบริแทนนิกา 606 00:34:15,679 --> 00:34:17,014 ในห้องใต้ดินของพ่อแม่ฉัน 607 00:34:17,098 --> 00:34:20,684 มันผ่อนคลายมาก มันเป็นข้อเท็จจริงที่มีจำกัด 608 00:34:20,768 --> 00:34:21,769 มันคือแบบนั้นเลย 609 00:34:21,852 --> 00:34:24,563 กระดาษบางๆ สวยๆ เข้าใจที่พูดใช่ไหม 610 00:34:24,647 --> 00:34:27,066 มันจัดการได้ มันไม่ได้… 611 00:34:27,149 --> 00:34:29,193 และมันก็เป็นความจริงที่เป็นรูปธรรมด้วย 612 00:34:29,276 --> 00:34:33,823 ไม่มีใครเสนอข้อโต้แย้งจากสารานุกรมหรอก 613 00:34:33,906 --> 00:34:36,700 เข้าใจใช่ไหม แบบว่า "อืม…" 614 00:34:37,827 --> 00:34:40,329 "แน่ใจเหรอว่าลิม่าเป็นเมืองหลวงของเปรู" 615 00:34:43,207 --> 00:34:45,334 แล้วชั่วข้ามคืนมันก็… 616 00:34:45,417 --> 00:34:48,337 ฉันหมกมุ่นกับมันมาก ฉันจำได้ว่าเพื่อนฉันพูดตอนพักเที่ยงว่า 617 00:34:48,420 --> 00:34:50,548 "เราจะออกไปเล่นกัน อยากไปไหม" 618 00:34:50,631 --> 00:34:54,718 ฉันบอกว่า "ไม่ มีงานต้องทำ บนอินเทอร์เน็ตเยอะมาก" 619 00:34:54,802 --> 00:34:57,429 "มีเรื่องเกิดขึ้นเยอะมาก" ฉันบอกว่า "ฉันต้อง 620 00:34:58,305 --> 00:35:01,267 คัดลอกและแปะรูปจากเรื่องมือใหม่ปราบผี 621 00:35:02,852 --> 00:35:04,562 ลงไปในเอกสารเวิร์ด" 622 00:35:06,605 --> 00:35:09,150 แล้วฉันก็ต้องพิมพ์เอกสารเวิร์ดนั่น 623 00:35:09,942 --> 00:35:12,444 กระดาษจะเปียกชุ่มไปด้วยหมึก 624 00:35:13,737 --> 00:35:16,323 น้ำหมึกเยอะมาก 625 00:35:17,950 --> 00:35:21,704 ฉันต้องตัดรูปพวกนั้น และมันจะเหมือนตัดกระดาษทิชชู่เปียกๆ 626 00:35:22,204 --> 00:35:24,832 แล้วฉันก็ต้องแปะรูปพวกนั้น ลงไปในสมุดบันทึกการบ้าน 627 00:35:24,915 --> 00:35:26,083 ฉันยุ่งน่ะ 628 00:35:27,835 --> 00:35:30,546 ฉันรู้สึกจริงๆ ว่าฉันงานยุ่งตั้งแต่นั้นมา 629 00:35:30,629 --> 00:35:31,672 ฉันเหนื่อยมาก 630 00:35:32,756 --> 00:35:36,802 และอีกเหตุผลที่ฉันคิดว่าช่วงวัยรุ่น มีผลกระทบกับฉันหนักมากก็คือ 631 00:35:36,886 --> 00:35:39,138 โอเค ใช่ ก็เหมือนเรื่องวัยรุ่นทั่วไป 632 00:35:39,221 --> 00:35:42,600 แล้วอินเทอร์เน็ตก็มาถึง และสิ่งที่มาพร้อมกับมัน 633 00:35:42,683 --> 00:35:47,271 และสำหรับฉัน ช่วงวัยรุ่นกระตุ้น ความทุกข์ใจในเพศสภาพอย่างมาก 634 00:35:47,354 --> 00:35:48,230 และเรื่องเพศด้วย 635 00:35:48,314 --> 00:35:50,316 - เข้าใจใช่ไหม - เข้าใจ 636 00:35:53,068 --> 00:35:54,111 เงียบกริบ 637 00:35:56,614 --> 00:35:58,657 ไม่ แต่จริงๆ นะ ก่อนวัยรุ่น 638 00:35:58,741 --> 00:36:01,243 ฉันรู้สึกว่าฉันเป็นเด็กกะเทยที่ลั้นลา 639 00:36:01,327 --> 00:36:04,955 มั่นใจมาก เลียนแบบเอซ เวนทูร่าเยอะมาก 640 00:36:05,664 --> 00:36:08,459 แล้วอยู่ๆ ความเป็นวัยรุ่นก็จู่โจม แล้วร่างกายฉันก็เปลี่ยนไป 641 00:36:08,542 --> 00:36:10,878 และฉันรู้สึก… และนี่ก็เป็นยุค 90 เหมือนกัน 642 00:36:10,961 --> 00:36:13,714 เป็นยุคของเกิร์ลกรุ๊ปและบอยแบนด์ใช่ไหม 643 00:36:13,797 --> 00:36:16,926 เป็นสองสิ่งที่มีความเป็นป๊อปมากๆ 644 00:36:17,009 --> 00:36:20,638 และฉันเรียนโรงเรียนหญิงล้วน ซึ่งฉัน… 645 00:36:20,721 --> 00:36:24,558 คำถามที่พบได้ทั่วไป คำถามที่คุณต้องรู้คำตอบ 646 00:36:24,642 --> 00:36:26,727 ที่โรงเรียนฉันคือคุณเป็นสไปซ์เกิร์ลคนไหน 647 00:36:26,810 --> 00:36:30,147 และมีคำตอบที่เป็นไปได้แค่ห้าคำตอบ 648 00:36:30,231 --> 00:36:33,108 คุณต้องรู้ คุณจะอยู่ในห้องโถง 649 00:36:33,192 --> 00:36:35,861 และสาวๆ จะมาต้อนคุณเข้ามุม "เธอเป็นคนไหน" 650 00:36:36,362 --> 00:36:38,364 เพราะพวกเขาจัดแจงการลิปซิงก์กันอยู่ 651 00:36:38,447 --> 00:36:41,951 พวกเขาจำเป็นต้องรู้ อย่าไปว่าเลย พวกเขาจำเป็นต้องรู้จริงๆ 652 00:36:42,034 --> 00:36:44,453 ว่าคุณเหมาะจะอยู่ตรงไหนของกลุ่มดาว 653 00:36:45,621 --> 00:36:49,625 "เธอเป็นคนไหน" ฉันบอก "จัสติน ทิมเบอร์เลก ไม่รู้สิ" 654 00:36:50,960 --> 00:36:51,919 "นิค คาร์เตอร์มั้ง" 655 00:36:54,255 --> 00:36:58,300 ฉันคิดว่าต่อให้คุณไม่มีปัญหาเรื่องเพศ 656 00:36:58,384 --> 00:37:02,137 ยังไงช่วงวัยรุ่นแม่งก็เป็นฝันร้ายอยู่ดี คุณรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเอเลี่ยน 657 00:37:02,221 --> 00:37:05,975 แล้วทุกอย่างที่คุณเคยเจ๋ง ก็กลายเป็นสิ่งไร้ค่าในชั่วข้ามคืน 658 00:37:06,058 --> 00:37:09,186 โอเค ฉันเคยมีลูกเล่นนี้ 659 00:37:09,270 --> 00:37:12,523 มันคือเสียงที่ฉันใช้มือทำได้ 660 00:37:12,606 --> 00:37:15,442 และสาบานได้ว่าสมัยนั้นคนชอบมาก 661 00:37:15,526 --> 00:37:18,362 คนชอบเวลาฉันทำ มันเท่มากในปาร์ตี้ 662 00:37:18,988 --> 00:37:20,823 ฉันจะทำให้พวกคุณดูเดี๋ยวนี้แหละ 663 00:37:21,448 --> 00:37:25,077 พวกคุณบางคนอาจจำได้ เสียงเป็นแบบนี้ 664 00:37:32,376 --> 00:37:33,627 จำได้ไหม 665 00:37:35,254 --> 00:37:38,215 ทุกคน สาบานได้ว่าเมื่อก่อนมันเท่มากในปาร์ตี้ 666 00:37:38,299 --> 00:37:40,551 คนจะขอให้ทำเลย "ทำเสียงหน่อย" 667 00:37:40,634 --> 00:37:41,969 ฉันก็จะแบบ "ได้สิ" 668 00:37:42,469 --> 00:37:46,724 ฉันเคยทำในการประชุมโรงเรียนครั้งนึง มันเลยเถิดไปหน่อย แต่… 669 00:37:48,183 --> 00:37:51,061 มันเท่มาก แล้วอยู่ๆ ความเป็นวัยรุ่นก็จู่โจม 670 00:37:51,145 --> 00:37:53,689 ฉันอยู่ในปาร์ตี้ตามบ้าน ฉันอยู่ในตู้ 671 00:37:53,772 --> 00:37:56,608 กับเด็กผู้ชายอายุ 13 สิวเกรอะที่จู๋โด่นิดหน่อย… 672 00:37:58,902 --> 00:38:00,904 และเขาแบบว่า "อะไรวะเนี่ย" 673 00:38:04,408 --> 00:38:07,745 เขาบอก "นึกว่าเธอจะชักว่าวให้ฉันซะอีก" ฉันบอก "ไม่… 674 00:38:09,038 --> 00:38:14,877 ฉันบอกว่าฉันใช้มือทำอะไรเจ๋งๆ ได้" 675 00:38:17,588 --> 00:38:21,592 เขาทิ้งฉันไว้ในตู้คนเดียว ฉันอยู่ในความมืดคนเดียว แล้วก็… 676 00:38:32,144 --> 00:38:33,437 เศร้ามาก 677 00:38:36,607 --> 00:38:39,276 การใช้ชีวิตในวัยนั้นมันยาก มัน… 678 00:38:40,694 --> 00:38:43,280 ไม่คิดเหรอว่าวิธีเดียวในการจีบกันตอนอายุ 13 679 00:38:43,364 --> 00:38:46,533 วิธีเดียวที่ยอมรับได้คือการพูดว่า "มือเธอใหญ่แค่ไหนเหรอ" 680 00:38:46,617 --> 00:38:49,119 มัน… ไม่คิดงั้นเหรอ จำได้ไหม 681 00:38:49,203 --> 00:38:52,998 "มือเธอใหญ่แค่ไหน" ฉันยังคิดว่านั่นเป็นวิธีที่ดีในการ 682 00:38:53,499 --> 00:38:56,210 ถูกเนื้อต้องตัวคนที่คุณชอบ 683 00:38:56,293 --> 00:38:58,379 เว้นแต่ว่าฉันเรียนโรงเรียนหญิงล้วน 684 00:38:58,462 --> 00:39:02,091 เลยมีการเข้าใจผิดเล็กน้อย "ใช่ มือฉันใหญ่ทีเดียว" 685 00:39:03,175 --> 00:39:05,219 "เออ มือเธอเล็กจริง" 686 00:39:07,012 --> 00:39:10,099 เดินไปรอบสนามเด็กเล่นและพูดว่า "รู้ไหมเขาว่ากันว่าไง" 687 00:39:17,606 --> 00:39:19,983 "มือใหญ่แปลว่าแคมใหญ่" 688 00:39:27,658 --> 00:39:28,492 แต่… 689 00:39:29,159 --> 00:39:33,831 เรื่องทั้งหมดนั้นเกิดขึ้น และฉันคิดว่าทุกคน 690 00:39:33,914 --> 00:39:35,499 ตอนเป็นวัยรุ่น คุณจะ… 691 00:39:35,999 --> 00:39:38,752 คุณเริ่มมีความคิดเชิงวิเคราะห์ แล้วจู่ๆ 692 00:39:38,836 --> 00:39:41,505 ความจริงของชีวิตก็จู่โจมคุณ 693 00:39:41,588 --> 00:39:44,174 ฉันคิดว่าถ้าคุณแตกต่างในแง่ใดแง่หนึ่ง 694 00:39:44,258 --> 00:39:48,220 อย่างถ้าเรื่องเล่าเด่นๆ ที่ทุกคนเล่าให้คุณฟัง 695 00:39:48,303 --> 00:39:50,681 ไม่ตรงกับที่คุณกำลังเจออยู่… 696 00:39:50,764 --> 00:39:53,934 อย่างเรื่องเพศ คนบอกว่า "มีสองเพศ 697 00:39:54,017 --> 00:39:57,521 คุณเป็นผู้หญิงและนี่คือสิ่งที่มันเป็น" คุณแบบว่า "โอเค" 698 00:39:57,604 --> 00:40:00,566 แต่คุณกำลังเจอสิ่งที่ ต่างจากคำพูดพวกนั้นโดยสิ้นเชิง 699 00:40:00,649 --> 00:40:02,401 คุณก็มีสองทางเลือก 700 00:40:02,484 --> 00:40:05,737 คุณจะสงสัยความถูกต้องของตัวเอง และประสบการณ์ของคุณก็ได้ 701 00:40:05,821 --> 00:40:08,824 หรือคุณจะสงสัยความถูกต้องของเรื่องอื่นทั้งหมด 702 00:40:08,907 --> 00:40:10,659 และระบบทั้งหมดก็ได้ 703 00:40:10,742 --> 00:40:13,454 พอคุณเริ่มไปยุ่งกับปัญหาปุ๊บ คุณก็เริ่มฉิบหายแล้ว 704 00:40:14,121 --> 00:40:15,330 การมีคู่ครองคนเดียว 705 00:40:15,414 --> 00:40:19,001 ฉันควงไปงานพรอมสองคนได้ไหม ทำไมล่ะ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ได้ 706 00:40:20,002 --> 00:40:22,087 และฉันรู้สึกจริงๆ อีกอย่าง… 707 00:40:22,171 --> 00:40:26,675 ตัวฉันเนี่ย ฉันเริ่มเล่นตลกตอนอายุ 13 และ 708 00:40:26,758 --> 00:40:30,721 ฉันค้นพบว่า… ฉันติดยาหนักมาก ยาหลอนประสาทน่ะ 709 00:40:30,804 --> 00:40:34,433 นั่นทำให้คลื่นของการดำรงอยู่ทั่วไปรุนแรงขึ้น 710 00:40:34,516 --> 00:40:38,228 ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังดึงวอลล์เปเปอร์ ที่ปิดความเป็นจริงอยู่ออกมา 711 00:40:38,312 --> 00:40:42,441 และฉันเห็นนั่งร้านที่บอบบางมากๆ กำลังประคองทุกอย่างอยู่ 712 00:40:42,524 --> 00:40:43,775 แบบว่า "เกิดอะไรขึ้นเนี่ย" 713 00:40:43,859 --> 00:40:46,737 อยู่ๆ เราก็รู้ว่าพ่อแม่เรามีข้อบกพร่อง 714 00:40:46,820 --> 00:40:49,448 ครูของเราเหงาหรืออะไรสักอย่าง 715 00:40:50,574 --> 00:40:52,868 จำได้ว่าแบบ "ฉันว่าครูบูแคนันเหงานะ 716 00:40:52,951 --> 00:40:56,580 ฉันรู้สึกกดดันมาก ที่ต้องหัวเราะกับมุกของครู ไม่รู้สิ" 717 00:40:59,249 --> 00:41:00,792 และใช่ ฉันจำได้ว่าเครียดมากว่า 718 00:41:02,878 --> 00:41:06,715 ทำไมเราที่เป็นชุมชนถึงไม่พูดถึงความจริงที่ว่า 719 00:41:06,798 --> 00:41:09,343 หนังเรื่องเปิดโลกใบใหญ่ของนายมด กับตัวบั๊กส์ หัวใจไม่บั๊กส์ 720 00:41:10,636 --> 00:41:12,638 ออกมาในปีเดียวกันให้มากกว่านั้น 721 00:41:15,015 --> 00:41:18,602 แน่นอนว่ากองกำลังที่ทรงพลังกำลังเกิดขึ้น 722 00:41:19,228 --> 00:41:22,397 แล้วเราจะไม่พูดถึงมันเหรอ มันคืออะ… 723 00:41:27,903 --> 00:41:28,737 นั่นแหละ 724 00:41:30,113 --> 00:41:33,575 ก็นั่นแหละ ฉันเครียด และ… 725 00:41:34,993 --> 00:41:38,247 และฉันคิดว่าการใช้ยา ช่วยให้ฉันหลุดพ้นจากร่างกายตัวเองได้ 726 00:41:38,330 --> 00:41:41,833 ฉันรู้สึกอึดอัดในร่างกายตัวเอง และมันเป็นเพราะประตูกลนี่แหละ 727 00:41:41,917 --> 00:41:44,670 ฉันเลยติดยาหนักมาก แต่ประเด็นสำคัญคือ 728 00:41:44,753 --> 00:41:47,631 ฉันเปลี่ยนจากการใช้ยาหลอนประสาท ไปใช้ยาที่แย่มากๆ 729 00:41:47,714 --> 00:41:50,551 ฉันโดนไล่ออกจากบ้าน ฉันลาออกจากโรงเรียน 730 00:41:50,634 --> 00:41:53,220 กรอภาพไปข้างหน้า สุดท้ายฉันต้องไปบำบัด 731 00:41:53,303 --> 00:41:56,223 ตอนฉันอายุ 19 ฉันไปเข้าโครงการบำบัดช่วงกลางวัน 732 00:41:56,306 --> 00:41:57,391 เป็นเวลาเก้าเดือน 733 00:41:58,141 --> 00:42:01,019 โครงการบำบัดช่วงกลางวันสำหรับวัยรุ่น 734 00:42:01,103 --> 00:42:02,771 เป็นความคิดที่ไม่ดีเลย 735 00:42:02,854 --> 00:42:05,899 ในแง่นึงน่ะ คุณเอากลุ่มวัยรุ่นมารวมตัวกัน 736 00:42:05,983 --> 00:42:08,068 สิ่งเดียวที่พวกเขาเหมือนกันคือชอบยาเสพติด 737 00:42:08,151 --> 00:42:11,280 ทุกวัน ตอนบ่ายสาม เสียงกริ่งดัง 738 00:42:11,363 --> 00:42:14,032 แล้วพวกเขาก็แบบ "ไปกับเพื่อนใหม่ของเธอเลยจ้ะ" 739 00:42:15,075 --> 00:42:17,953 "วิ่งไปเลย ไปสนิทกันในตรอกนะ" 740 00:42:18,579 --> 00:42:20,581 "วิธีเดียวที่คุณทำเป็น" 741 00:42:22,124 --> 00:42:25,377 แต่มันเปิดหูเปิดตาฉันมาก มันเป็นจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ 742 00:42:25,460 --> 00:42:28,922 ฉันไปเข้าโครงการนั้น และมีเด็กอีก 12 คนในนั้น 743 00:42:29,006 --> 00:42:30,632 ฉันคิดทันทีเลยว่า "แม่เจ้า" 744 00:42:30,716 --> 00:42:33,385 เด็กพวกนี้มาจากวิถีชีวิตที่ยากลำบากจริงๆ 745 00:42:33,468 --> 00:42:36,221 และสภาพครอบครัวที่ยากลำบาก 746 00:42:36,305 --> 00:42:39,933 ฉันเป็นเด็กชนชั้นกลางที่มีอภิสิทธิ์ จริงๆ แล้วฉันกำลังต่อต้านอะไรอยู่กันแน่ 747 00:42:40,017 --> 00:42:42,477 แต่ฉันต้องไปที่นั่นและมันก็ดี 748 00:42:42,561 --> 00:42:45,272 ฉันอยากเข้ากับคนอื่นได้ พวกเขาอยู่ที่นั่นมาสักพักแล้ว 749 00:42:45,355 --> 00:42:46,773 พวกเขาสนิทกันมาก 750 00:42:46,857 --> 00:42:48,859 และพวกเขาตั้งฉายาให้กัน 751 00:42:48,942 --> 00:42:52,237 ฉันไม่เคยมีฉายา และฉันอยากมีส่วนร่วม 752 00:42:52,321 --> 00:42:55,699 และฉันตื่นเต้นมาก เพราะหลังจากบำบัดไปได้สองเดือน 753 00:42:55,782 --> 00:42:59,161 เช้าวันนึงฉันเข้าไป และมีคนนึงพูดว่า "โย่ น้ำอาบ ว่าไง" 754 00:43:00,954 --> 00:43:03,040 ฉันแบบ "น้ำอาบเหรอ" 755 00:43:03,749 --> 00:43:06,627 แล้วทุกคนก็เริ่มเรียกฉันว่าน้ำอาบ 756 00:43:07,419 --> 00:43:10,005 แล้วครูก็เริ่มเรียกตาม มันติดหู 757 00:43:10,088 --> 00:43:11,923 พวกครูแบบว่า "อรุณสวัสดิ์ น้ำอาบ" 758 00:43:12,007 --> 00:43:13,467 ฉันงง "เกิดอะไรขึ้น" 759 00:43:13,967 --> 00:43:17,679 แต่ฉันเข้ากับที่นั่นได้แล้ว ฉันไม่อยากยอมรับ ว่าฉันไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงเรียกฉันแบบนั้น 760 00:43:17,763 --> 00:43:19,848 ฉันเลยแบบว่า "ก็โอเคค่ะ ดีอยู่" 761 00:43:19,931 --> 00:43:24,144 นั่นแหละ แล้วในที่สุด ฉันก็สบายใจกับพวกเขามากพอ 762 00:43:24,227 --> 00:43:25,562 และเราทุกคนสนิทกัน 763 00:43:25,646 --> 00:43:28,398 ฉันบอก "เพื่อน ฉันอยากถามพวกเธอ มาหลายเดือนแล้ว 764 00:43:28,482 --> 00:43:30,442 ทำไมถึงเรียกฉันว่าน้ำอาบ" 765 00:43:30,525 --> 00:43:35,072 พวกเขาตอบว่า "อ๋อ เพราะตอนเธอมาที่นี่ พวกเราทุกคนคุยกัน 766 00:43:35,155 --> 00:43:39,868 และตัดสินใจว่าเธอดูเหมือน เด็กที่จะดื่มน้ำที่ตัวเองอาบ" 767 00:43:41,453 --> 00:43:42,329 มัน… 768 00:43:43,955 --> 00:43:45,582 เฉพาะเจาะจงมาก 769 00:43:47,250 --> 00:43:48,919 เย้ยหยันกันมากๆ 770 00:43:49,586 --> 00:43:51,171 และสร้างสรรค์ ใช่ 771 00:43:52,422 --> 00:43:56,301 ดื่มน้ำที่… คืองี้ ตอนเด็กๆ ฉันก็เคยดื่มน้ำที่อาบจริงๆ แหละ 772 00:43:56,385 --> 00:43:57,302 ใช่ 773 00:43:58,011 --> 00:43:59,513 ไม่ได้ดื่มกันทุกคนหรอกเหรอ 774 00:44:01,598 --> 00:44:03,642 คือไม่ได้ถึงกับ… 775 00:44:05,268 --> 00:44:06,728 หรือใช้หลอดดูด ก็แค่… 776 00:44:09,064 --> 00:44:10,315 ไม่ แต่เราทุกคน… 777 00:44:11,233 --> 00:44:13,110 เราทุกคนเคยดื่มใช่ไหม 778 00:44:13,193 --> 00:44:15,278 เดี๋ยวนะ จำเวลาอาบน้ำได้ไหม 779 00:44:15,779 --> 00:44:20,575 จำเวลาอาบน้ำได้ไหม เวลาอาบน้ำ คุณเคยเอาผ้าสักหลาดเปียกๆ… 780 00:44:20,659 --> 00:44:22,703 คุณเรียกผ้าสักหลาดหรือผ้าเช็ดหน้า 781 00:44:22,786 --> 00:44:24,913 ผ้าสักหลาด ใช่ แคนาดา ใช่ 782 00:44:25,789 --> 00:44:27,582 คุณเคยเอาผ้าสักหลาดเปียกๆ 783 00:44:27,666 --> 00:44:30,460 มาวางบนหน้า และหายใจผ่านมันไหม 784 00:44:30,544 --> 00:44:33,380 แล้วอยู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนกำลังทรมานตัวเองไหม 785 00:44:33,463 --> 00:44:34,881 แบบว่า "ไม่นะ" 786 00:44:35,966 --> 00:44:38,677 หรือคุณเคยดูดน้ำจากผ้าสักหลาดไหม 787 00:44:39,177 --> 00:44:40,011 ใช่มะ 788 00:44:40,512 --> 00:44:43,640 รู้สึกสะอาดมาก รู้สึกดีจริงๆ 789 00:44:45,934 --> 00:44:46,852 เวลาอาบน้ำ 790 00:44:47,561 --> 00:44:48,770 เข้าใจใช่ไหม 791 00:44:49,980 --> 00:44:51,106 สิ่งที่ฉันคิดถึงที่สุด… 792 00:44:51,189 --> 00:44:55,068 ฉันจะเลิกพูดเรื่องเวลาอาบน้ำแน่ แต่ขอพูดสั้นๆ ว่า 793 00:44:55,152 --> 00:44:57,154 สิ่งที่ฉันคิดถึงที่สุดเวลาอาบน้ำคือ 794 00:44:57,237 --> 00:44:59,489 จะมีคนพูดวันละครั้งว่า "ได้เวลาอาบน้ำแล้ว" 795 00:45:00,657 --> 00:45:04,035 มันดีใช่ไหมล่ะ ฉันคิดว่า เราไม่ชอบหรอกตอนเรายังเด็ก 796 00:45:04,119 --> 00:45:06,663 แต่ลองนึกภาพว่า คุณไปออกเดตสุดห่วยกับคนในทินเดอร์ 797 00:45:06,747 --> 00:45:08,832 แล้วบริกรก็เดินเข้ามาบอกว่า 798 00:45:08,915 --> 00:45:12,586 "ขอโทษที่ขัดจังหวะนะครับ แต่ได้เวลาอาบน้ำแล้ว" คุณจะเด้งเลย 799 00:45:13,295 --> 00:45:14,713 คุณจะออกไปจากที่นั่น 800 00:45:18,133 --> 00:45:20,385 หนุ่มสาวไม่เห็นคุณค่าความเยาว์วัย 801 00:45:21,720 --> 00:45:23,513 หนุ่มสาวไม่เห็นคุณค่าความเยาว์วัย 802 00:45:25,390 --> 00:45:27,058 ใช่ ก็เลย… 803 00:45:27,142 --> 00:45:30,395 ฉันว่าเหตุผลที่ฉันหมกมุ่นกับช่วงวัยรุ่นของฉัน 804 00:45:30,479 --> 00:45:35,942 และทำความเข้าใจมันอยู่ตลอดเวลาเป็นเพราะ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าฉันเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง 805 00:45:36,026 --> 00:45:38,904 และฉันก็เคยมีช่วงวัยรุ่นที่วุ่นวาย 806 00:45:38,987 --> 00:45:41,239 และมันหดหู่มาก มันบ้าบอ 807 00:45:41,323 --> 00:45:43,950 แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าฉันกลายเป็นอีกคนไปแล้วจริงๆ 808 00:45:44,034 --> 00:45:45,827 ตอนนี้ฉันไม่ชอบความเสี่ยงเลย 809 00:45:45,911 --> 00:45:47,120 คุณ… ใช่ 810 00:45:48,205 --> 00:45:51,082 คุณน่าจะเห็นฉันบนบันไดเลื่อน มันบ้ามาก 811 00:45:51,166 --> 00:45:53,251 ฉันจับราวไว้แน่นมาก 812 00:45:53,335 --> 00:45:54,920 ฉันแบบว่า… 813 00:45:55,003 --> 00:45:57,005 พอบันไดมันเลื่อนเข้ามา "โอ้พระเจ้า" 814 00:45:57,088 --> 00:45:59,049 ฉันแบบ "หนึ่ง สอง สาม ไป" 815 00:45:59,132 --> 00:46:00,258 รอจังหวะของฉัน 816 00:46:02,427 --> 00:46:05,055 ถ้าฉันไม่พร้อมและมันมาแล้ว ฉันจะเดินถอยหลัง 817 00:46:05,138 --> 00:46:06,264 ฉันจะ "โอเค…" 818 00:46:08,016 --> 00:46:10,018 นั่นแหละ ใช่ 819 00:46:11,686 --> 00:46:13,688 แต่ใช่เลย ฉันรู้สึกเปลี่ยนไป 820 00:46:13,772 --> 00:46:17,442 ฉันคิดว่าฉันยังรู้สึกถึง ความรู้สึกของการทำร้ายตัวเองอยู่ 821 00:46:17,526 --> 00:46:19,277 ไอ้ความกดดันที่เพิ่มขึ้นนั่น 822 00:46:19,361 --> 00:46:21,738 ฉันรู้สึกว่าเราทุกคนมีแรงกระตุ้นพวกนั้น 823 00:46:21,822 --> 00:46:25,116 และคุณต้องหาวิธีที่ดีต่อสุขภาพ เพื่อจัดการกับความรู้สึกเหล่านั้น 824 00:46:25,700 --> 00:46:27,702 ฉันเล่นเกมไขห้องปริศนาบ่อยมาก 825 00:46:28,328 --> 00:46:30,580 ฉันเล่นเกมไขห้องปริศนาตลอด 826 00:46:31,456 --> 00:46:32,999 ตลอดเวลาเลย 827 00:46:33,583 --> 00:46:37,879 ฉันเพิ่งออกทัวร์เมื่อเร็วๆ นี้ และการออกทัวร์มันจริงจัง 828 00:46:37,963 --> 00:46:40,924 อีกอย่างฉันออกทัวร์คนเดียว ไม่มีการแสดงเปิดก่อน 829 00:46:41,007 --> 00:46:42,968 หรือผู้จัดการทัวร์อะไรทั้งนั้น 830 00:46:43,051 --> 00:46:44,427 ฉันเดินทางคนเดียว 831 00:46:44,511 --> 00:46:47,514 และฉันเหนื่อยมากกับการแสดง ในเมืองต่างๆ ในสหราชอาณาจักร 832 00:46:47,597 --> 00:46:49,599 และฉันไปแสดงที่เอดินเบอระ 833 00:46:49,683 --> 00:46:52,060 วันนั้นฉันอยู่ที่ที่เอดินเบอระคนเดียว 834 00:46:52,143 --> 00:46:55,564 และฉันรู้สึกว่าความกดดันมันเพิ่มขึ้น 835 00:46:55,647 --> 00:46:56,857 เข้าใจใช่ไหม 836 00:46:56,940 --> 00:46:59,776 และฉันเพิ่งดูหนังเรื่องแก๊งเมาแหลก พันธุ์แหกกฎ ฉันเลยรู้สึก 837 00:46:59,860 --> 00:47:01,194 ว่าเราอยู่ในแดนอันตราย 838 00:47:01,278 --> 00:47:03,321 แล้วฉันก็พูดว่า "ฉันควรทำยังไง" 839 00:47:03,405 --> 00:47:06,616 ฉันเลยเข้าเน็ตแล้วเจอว่า คุกใต้ดินของเอดินเบอระเปิดอยู่ 840 00:47:06,700 --> 00:47:10,328 มันค่อนข้างเหมือนคุกใต้ดินในลอนดอนที่สยอง 841 00:47:10,412 --> 00:47:12,122 เป็นประสบการณ์ที่สยองสุดๆ 842 00:47:12,205 --> 00:47:15,125 มีนักแสดงแต่งตัวแบบยุควิกตอเรีย มาทำให้คุณตกใจ 843 00:47:15,208 --> 00:47:18,295 และคุณเดินผ่านเขาวงกตแห่งนรก ฉันคิดเลยว่า "แจ่ม" 844 00:47:19,504 --> 00:47:23,550 และฉันมีแพคเกจวีไอพีด้วย ซึ่งจ่ายเงินแค่ 20 เหรียญ 845 00:47:23,633 --> 00:47:27,012 และที่ต้องทำก็แค่ พอไปถึง พวกเขาจะถ่ายรูปเรา 846 00:47:27,095 --> 00:47:28,471 บนฉากสีเขียว 847 00:47:28,555 --> 00:47:30,974 แล้วพวกเขาก็เอากุญแจให้เรา แล้วก็ฉายภาพสุสาน 848 00:47:31,057 --> 00:47:32,684 และเอาพวงกุญแจให้เรา 849 00:47:32,767 --> 00:47:36,521 ตอนนั้นแหละที่ฉันคิดว่า "นี่คือสิ่งที่เราควรทำกับเพื่อน" 850 00:47:38,607 --> 00:47:40,233 เพื่อนหรือคนที่เรารัก 851 00:47:40,317 --> 00:47:43,236 ตอนนี้ฉันมีพวงกุญแจที่… 852 00:47:47,657 --> 00:47:48,533 แล้ว 853 00:47:49,534 --> 00:47:52,704 ฉันเดินไป และเป็นฉันกับกลุ่มคนแปลกหน้า 854 00:47:52,787 --> 00:47:56,416 และเราจะเดินไปด้วยกันเป็นกลุ่ม ผ่านเขาวงกตสุดสยองนั่น 855 00:47:56,499 --> 00:47:59,127 พวกเขาเป็นนักท่องเที่ยวและครอบครัว เรามีกันสิบคน 856 00:47:59,669 --> 00:48:02,422 เรากำลังจะเดินเข้าไป แล้วก็มีผู้ชายคนนึงโผล่มา 857 00:48:02,505 --> 00:48:05,091 แต่งตัวเหมือนนักฆ่าสมัยวิกตอเรีย 858 00:48:05,175 --> 00:48:08,470 ตัวเปื้อนเลือดเต็มไปหมด และถือมีดแล่เนื้อเล่มใหญ่ เครายาวเฟื้อย 859 00:48:08,553 --> 00:48:11,097 เป็นคนสกอตต์ เขาพูดว่า "ข้าเป็นนักฆ่า" 860 00:48:11,181 --> 00:48:13,391 ฉันเลียนแบบสำเนียงไม่เก่ง 861 00:48:13,475 --> 00:48:15,518 เขาบอกว่า "ยินดีต้อนรับสู่คุกใต้ดินเอดินเบอระ 862 00:48:15,602 --> 00:48:18,772 เราจะฆ่าพวกเจ้า" และฉันแบบว่า "สุดยอด!" 863 00:48:19,397 --> 00:48:21,524 "เจ๋งเลย ฉันอยากตายมานานแล้ว" 864 00:48:22,901 --> 00:48:26,446 แล้วเขาก็พูดว่า "แต่ก่อนอื่น ต้องขอแจ้งเรื่องความปลอดภัยนิดหน่อย 865 00:48:27,447 --> 00:48:31,785 หากกำลังตั้งครรภ์หรือเป็นโรคลมบ้าหมู อย่าเข้าไปในคุกใต้ดิน" 866 00:48:33,286 --> 00:48:35,288 ฉันก็แบบ "โอเค" แล้วเขาก็พูดว่า 867 00:48:35,789 --> 00:48:39,876 "ไม่ว่าตอนไหน นักแสดงทุกคนในคุกใต้ดิน จะไม่สัมผัสตัวคุณหรือจับตัวคุณเลย" 868 00:48:39,960 --> 00:48:41,878 ฉันก็แบบว่า "ดีเลย" 869 00:48:41,962 --> 00:48:44,965 ไม่มีใครอยากโดนจับตัวในคุกหรอก ฉันเลยแบบว่า 870 00:48:45,507 --> 00:48:46,466 "แจ่ม" 871 00:48:47,467 --> 00:48:51,346 แล้วเราก็เริ่มเดินเข้าไป และทุกคน มันน่ากลัวมาก 872 00:48:51,429 --> 00:48:55,183 มันแบบว่า… ฉันกลัวจนตัวสั่นเลย 873 00:48:55,266 --> 00:48:57,102 ฉันอยู่กับคนแปลกหน้าพวกนี้ที่เดินเข้าไป 874 00:48:57,185 --> 00:49:00,730 พวกเขาทำสิ่งที่พวกเขาชอบทำ นั่นคือปิดไฟมืดสนิท 875 00:49:00,814 --> 00:49:04,484 แล้วพอไฟสว่างก็มีผู้หญิง ยืนอยู่ห่างจากหน้าเราหนึ่งนิ้ว 876 00:49:04,567 --> 00:49:05,819 และทำแบบ… 877 00:49:06,444 --> 00:49:09,072 น่ากลัวมาก แต่ฉันชอบมาก 878 00:49:09,155 --> 00:49:12,450 และมันมีโครงเรื่องหลักด้วย ซึ่งในตอนต้นๆ 879 00:49:12,534 --> 00:49:17,038 นักฆ่าบอกว่า "เจ้าจะได้พบซอว์นีย์ บีน มนุษย์กินคนในตำนาน" 880 00:49:17,122 --> 00:49:21,042 มีใครรู้จักซอว์นีย์ บีนไหม ดูเหมือนจะเป็นมนุษย์กินคนในตำนาน และ… 881 00:49:21,960 --> 00:49:25,964 พวกเราบอกว่า "เราไม่อยากเจอเขา เรากลัว" 882 00:49:26,047 --> 00:49:28,216 เขาบอก "เขาจะรักพวกเจ้า" 883 00:49:28,299 --> 00:49:30,093 เรารู้ว่ามันกำลังปูทางไปสู่อะไรสักอย่าง 884 00:49:30,176 --> 00:49:35,015 แล้วเราก็ไปถึงส่วนนี้ที่มีเรืออยู่ใต้ดิน 885 00:49:35,098 --> 00:49:36,933 เราอยู่ในเมืองเอดินเบอระใช่ไหม 886 00:49:37,017 --> 00:49:40,311 และมันมีเรืออยู่บนราง แล้วเราทุกคนก็ลงเรือ 887 00:49:40,395 --> 00:49:44,024 เราได้ยินเสียงซอว์นีย์ บีนในความมืด ตรงที่ที่เรากำลังมุ่งหน้าไป 888 00:49:44,107 --> 00:49:46,609 พูดว่า "ข้าคือซอว์นีย์ บีน" เราก็แบบ "ไม่" 889 00:49:47,110 --> 00:49:50,864 แล้วนักฆ่าก็พูดว่า "เอาละทุกคน พวกเจ้าต้องพึ่งตัวเองแล้ว ข้าไปละ" 890 00:49:50,947 --> 00:49:53,867 เราแบบ "ไม่ เดี๋ยว เราเริ่มรักคุณแล้ว เราต้องการคุณ" 891 00:49:54,367 --> 00:49:56,619 เขาบอกว่า "ไปตายซะ" แล้วเขาก็ไป 892 00:49:56,703 --> 00:49:59,372 ตอนนี้เลยเหลือแค่ฉันกับกลุ่มของฉัน และเราอยู่ในเรือลำเล็กๆ 893 00:49:59,456 --> 00:50:02,042 ไฟก็ดับและมันมืดสนิท 894 00:50:02,125 --> 00:50:04,711 มองไม่เห็นมือที่อยู่ตรงหน้าตัวเองเลย มันมืดมาก 895 00:50:04,794 --> 00:50:06,379 และชื้นและเย็น 896 00:50:06,463 --> 00:50:09,340 และเราได้ยิน "ข้าคือซอว์นีย์ บีน" ฉันสติแตกเลย 897 00:50:09,424 --> 00:50:13,928 แล้วฉันก็รู้สึกว่ามีมือบนหลังฉัน 898 00:50:14,012 --> 00:50:16,222 ไต่ขึ้นมาบนหลังฉัน 899 00:50:16,306 --> 00:50:18,308 แล้วก็ขึ้นมาแถวๆ คอ 900 00:50:18,391 --> 00:50:21,019 และฉันกลัวมากเพราะฉันจำได้ว่า 901 00:50:21,102 --> 00:50:23,980 พวกเขาไม่ได้รับอนุญาต ให้โดนตัวเราในคุก ใช่ไหม 902 00:50:24,731 --> 00:50:27,859 ฉันแบบ "เกิดอะไรขึ้น" แสงไฟก็กลับมาสว่าง ฉันหันไปด้านหลัง 903 00:50:27,942 --> 00:50:32,238 ปรากฏว่าเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่อยู่ในกลุ่มเรา 904 00:50:35,325 --> 00:50:36,618 และเธอทำท่า… 905 00:50:39,162 --> 00:50:39,996 มัน… 906 00:50:41,289 --> 00:50:42,332 บ้ามาก 907 00:50:46,294 --> 00:50:49,130 และเธอมากับลูกสาววัยรุ่นสองคน 908 00:50:49,214 --> 00:50:51,633 ซึ่งนั่งอยู่ข้างเธอทั้งสองด้าน พวกเขาแบบว่า 909 00:50:51,716 --> 00:50:53,885 "แม่ ทำบ้าอะไรน่ะ" 910 00:50:54,886 --> 00:50:55,720 เธอก็แบบ… 911 00:50:58,181 --> 00:51:00,558 ฉันคิดถึงเธอตลอดเวลา 912 00:51:02,811 --> 00:51:05,605 เธอเหมือนบุรุษไปรษณีย์ เธอเป็นฮีโร่นะ 913 00:51:05,688 --> 00:51:06,773 ฮีโร่ของเราทุกคน 914 00:51:13,154 --> 00:51:17,575 แต่ฉันต้องทำอะไรแบบนั้น เพื่อให้รู้สึกมีชีวิตชีวาและ… 915 00:51:19,494 --> 00:51:23,915 ฉันพยายามเฝ้าระวังสมองของฉันมากๆ 916 00:51:23,998 --> 00:51:26,876 เพราะฉันมีเรื่องอับอาย เกี่ยวกับช่วงวัยรุ่นของฉันเยอะ 917 00:51:26,960 --> 00:51:31,339 ฉันเคยทำตัวแย่มาก ฉันชอบทำร้ายตัวเองมาก และฉัน… 918 00:51:32,257 --> 00:51:36,177 ที่แปลกก็คือฉันโกรธมาก ฉันโกรธมากๆ 919 00:51:36,678 --> 00:51:39,639 ที่แปลกคือตั้งแต่ประมาณปี 2016… 920 00:51:39,722 --> 00:51:44,352 ฉันจำได้ว่าตอนที่ทรัมป์ชนะเลือกตั้ง ฉันแบบว่า "เราปฏิเสธไม่ได้แล้วจริงๆ สินะ 921 00:51:44,435 --> 00:51:48,314 ว่าโลกเริ่มไม่อยู่ในแกนโลกเดิม" มันแย่นิดๆ นะ ว่าไหม 922 00:51:48,398 --> 00:51:51,276 ตอนนี้เรามีข้อมูลเยอะมาก 923 00:51:51,359 --> 00:51:54,279 มันยากที่จะปฏิเสธว่าระบบไม่ได้ดีสำหรับทุกคน 924 00:51:54,821 --> 00:51:57,699 อย่างพวกมหาเศรษฐีไม่เสียภาษี และทุกอย่างที่เรารู้ 925 00:51:57,782 --> 00:52:00,910 ฉันเลยคิดว่า "โอเค ความโกรธของฉันมันมีเหตุผล" 926 00:52:00,994 --> 00:52:04,789 ฉันคิดว่าวัยรุ่นหลายคน รู้สึกถึงความโกรธแค้นที่ชอบธรรมนี้ 927 00:52:04,873 --> 00:52:08,126 แต่วิธีการก่อกบฏของฉันมันกาก 928 00:52:08,209 --> 00:52:12,672 เหมือนมันเป็นการทำร้ายตัวเองมาก และเกี่ยวข้องกับตัวเองมาก 929 00:52:12,755 --> 00:52:16,217 สุดท้ายแล้วมันก็ไร้ประโยชน์ ฉันไปสักนี่มา 930 00:52:16,301 --> 00:52:18,636 ตอนอายุ 16 เขียนว่า "ข้าวโอ๊ต" 931 00:52:20,346 --> 00:52:22,015 เขียนว่า "ข้าวโอ๊ต" สองครั้ง 932 00:52:23,349 --> 00:52:26,352 ฉันจำได้ว่าคิดว่า "ช่างหัวมันสิ" 933 00:52:26,436 --> 00:52:28,229 คือแบบ อะไรเนี่ย 934 00:52:36,946 --> 00:52:38,364 มันเลยอยู่ตรงนั้นตลอดไป 935 00:52:43,578 --> 00:52:44,579 ฉัน… 936 00:52:45,538 --> 00:52:47,207 ฉันจำได้ว่ารู้สึก… 937 00:52:47,916 --> 00:52:51,669 ฉันรู้สึกเหมือนโลกนี้เป็นบ้านที่ถูกขายให้ฉัน 938 00:52:51,753 --> 00:52:55,006 ตอนเด็กมากๆ ตอนที่ฉันยังเด็ก เกินกว่าจะเซ็นสัญญากู้บ้านได้ 939 00:52:55,089 --> 00:52:57,759 บ้านที่ขายให้ฉันโดยนายหน้าที่ไม่น่าไว้ใจสุดๆ 940 00:52:57,842 --> 00:53:01,304 ออกแนวน่าสงสัย เหมือนนายหน้าหนูน้อยท่าหมา 941 00:53:02,847 --> 00:53:05,642 "เซ็นตรงนี้เลยไอ้หนู" แล้วฉันก็แบบ "โอเค" 942 00:53:05,725 --> 00:53:09,270 "ความฝันของเธอจะเป็นจริง" ฉันเซ็นชื่อ แล้วอยู่ๆ ฉันก็อยู่ในบ้านหลังนี้ 943 00:53:09,354 --> 00:53:12,690 เราพัฒนาความคิดเชิงวิเคราะห์ เราตื่นขึ้นมาในบ้านตอนวัยรุ่น 944 00:53:12,774 --> 00:53:14,025 เราคิดว่า "เดี๋ยวนะ" 945 00:53:14,525 --> 00:53:16,903 เดี๋ยวนะ รากฐานของบ้านมันผุพังนี่ 946 00:53:16,986 --> 00:53:19,739 สนามหลังบ้านไฟไหม้เพราะเจ้าของเก่า 947 00:53:19,822 --> 00:53:22,408 ให้ความร้อนมันด้วยเชื้อเพลิงฟอสซิลอยู่ได้ 948 00:53:22,492 --> 00:53:27,747 ปฏิกิริยาของฉันคือ "ฉันจะเอารถแทรกเตอร์ พังบ้านโดยที่ตัวเองอยู่ในบ้านซะ" 949 00:53:28,498 --> 00:53:32,126 และแน่นอนว่าตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันควรทำ 950 00:53:32,627 --> 00:53:35,255 คือทุ่มพลังสุดตัวในการซ่อมบ้านต่างหาก 951 00:53:35,338 --> 00:53:36,673 นั่นคือสิ่งที่เราต้องทำ… 952 00:53:36,756 --> 00:53:39,717 หวังว่านั่นคือสิ่งที่เราพยายามทำกันอยู่ เราต้องทำ ใช่ไหม 953 00:53:39,801 --> 00:53:42,720 ทุ่มเทพลังในการทำให้บ้านน่าอยู่ขึ้น 954 00:53:42,804 --> 00:53:44,722 เพราะมันทำเองไม่ได้ ใช่ 955 00:53:47,350 --> 00:53:49,477 ฉันรู้สึกว่าเราต้องทำอย่างมีสติ 956 00:53:49,560 --> 00:53:51,187 ไม่งั้นมันจะไม่เกิดขึ้น 957 00:53:51,813 --> 00:53:53,731 และนั่นคือเหตุผลที่ฉัน… ฉันชอบ… 958 00:53:54,232 --> 00:53:56,734 ฉันรู้สึกว่าคนเจนแซดน่าทึ่งมาก 959 00:53:56,818 --> 00:53:59,279 อย่าเชื่อว่าพวกเขาอยู่แค่ในติ๊กต็อก ฉันว่าพวกเขาเจ๋งมาก 960 00:53:59,362 --> 00:54:01,614 พวกเขาไม่ธรรมดา พวกเขาทำนั่นทำนี่ 961 00:54:02,240 --> 00:54:06,119 เช่นการประท้วงเรื่องภูมิอากาศเปลี่ยน และการรื้อความคิดเรื่องการมีแค่สองเพศ 962 00:54:06,202 --> 00:54:07,245 แล้วเมื่อก่อนฉันทำอะไร 963 00:54:07,328 --> 00:54:10,873 ฉันเลื้อยถามไปเรื่อยว่า "ใครมีแอลเอสดีมั่งไหม" 964 00:54:11,749 --> 00:54:14,043 เป็นพฤติกรรมที่ไร้ประโยชน์ 965 00:54:16,838 --> 00:54:18,339 แต่พวกเขาเจ๋งมาก 966 00:54:19,257 --> 00:54:20,800 ฉันอยากพูดถึง 967 00:54:20,883 --> 00:54:24,429 ฉันอยากพูดถึงเรื่องเพศสักแป๊บ 968 00:54:25,430 --> 00:54:26,264 คือ… 969 00:54:28,099 --> 00:54:31,686 แค่เพราะฉันเคยอยู่ที่สหราชอาณาจักร และตอนนี้ฉันอยู่ที่อเมริกา 970 00:54:31,769 --> 00:54:37,108 และตอนนี้ในทั้งสองประเทศก็มีความหวาดผวา เรื่องเพศและอัตลักษณ์ทางเพศมาก 971 00:54:37,191 --> 00:54:40,570 และฉันคิดว่าส่วนนึงมาจากความเข้าใจผิด 972 00:54:40,653 --> 00:54:43,948 ว่านี่คือแฟชั่นล่าสุดของคนเจนแซด หรือแฟชั่นยุคมิลเลนเนียล ใช่ไหม 973 00:54:44,032 --> 00:54:47,118 ที่มีความลื่นไหลเรื่องเพศ มันเหมือนกับ… 974 00:54:47,201 --> 00:54:50,455 ตราบใดที่มีอารยธรรมของมนุษย์ 975 00:54:50,538 --> 00:54:52,665 เรารู้ว่าย่อมมีการเปลี่ยนแปลงในเรื่องเพศ 976 00:54:52,749 --> 00:54:56,836 มีหลายวัฒนธรรมที่ยอมรับเพศที่สามและเพศที่สี่ 977 00:54:56,919 --> 00:54:58,921 ไม่ใช่แค่ยอมรับ แต่ให้เกียรติเลย 978 00:54:59,589 --> 00:55:01,507 ฉันอาจได้รับการให้เกียรตินะ 979 00:55:02,091 --> 00:55:03,718 ฉันอาจได้รับการให้เกียรติ 980 00:55:04,260 --> 00:55:05,178 มันแย่มาก 981 00:55:05,261 --> 00:55:08,431 แต่ฉันกลับทำตัวแบบว่า "ฉันเข้าห้องน้ำห้องไหนได้เหรอ" 982 00:55:11,017 --> 00:55:16,064 และมันคือแฟชั่นยุคอาณานิคมใหม่จริงๆ ไอ้การบอกว่าเพศมีแค่สองเพศเนี่ย 983 00:55:16,147 --> 00:55:20,401 มันเหมือนเราเดินทางไปทั่วโลก เพื่อทำลายความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ 984 00:55:20,985 --> 00:55:22,612 ของสิ่งสวยงามเหล่านี้ 985 00:55:22,695 --> 00:55:25,782 ในสหราชอาณาจักร ที่ฉันเคยอยู่ ฉันจำได้ว่า 986 00:55:25,865 --> 00:55:29,869 ในปี 2018 อินเดียกำหนดให้การรักร่วมเพศ เป็นเรื่องถูกกฎหมาย ซึ่งเยี่ยมมาก 987 00:55:29,952 --> 00:55:33,664 มีการฉลองใหญ่ น่าตื่นเต้นมาก แต่มันก็น่าหงุดหงิดมาก 988 00:55:33,748 --> 00:55:37,543 เพราะการรายงานข่าวในสหราชอาณาจักร มันใจแคบมาก ข่าวพูดประมาณว่า 989 00:55:38,086 --> 00:55:39,670 "ซะทีนะ อินเดีย" 990 00:55:39,754 --> 00:55:43,883 ซึ่งแบบ อังกฤษไปอินเดีย และทำให้ การรักร่วมเพศเป็นเรื่องผิดกฎหมายเองนะ 991 00:55:44,425 --> 00:55:46,302 เมื่อปี 1896 น่ะ คือแบบ… 992 00:55:46,844 --> 00:55:49,305 มันเป็นอะไรที่สับขาหลอกสุดๆ 993 00:55:49,847 --> 00:55:52,683 เหมือนไปเผาบ้านใครสักคนจนไฟไหม้แล้วพูดว่า 994 00:55:52,767 --> 00:55:55,978 "แปลกมากที่คุณใช้เวลานานมากในการดับไฟ 995 00:55:56,646 --> 00:55:58,106 น่าอายมาก" 996 00:55:59,482 --> 00:56:00,900 นั่นแหละ ขอบคุณ 997 00:56:06,697 --> 00:56:07,532 ใช่ 998 00:56:07,615 --> 00:56:09,617 และสิ่งที่น่ารำคาญคือ 999 00:56:10,576 --> 00:56:13,371 ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องเพศจริงๆ 1000 00:56:13,454 --> 00:56:15,248 เพราะมันมีแต่แพ้กับแพ้ 1001 00:56:15,331 --> 00:56:17,500 โดยเฉพาะถ้ามันกระทบกับเราเป็นการส่วนตัว 1002 00:56:17,583 --> 00:56:20,002 และเราแคร์มัน มันก็เถียงไม่ค่อยออก 1003 00:56:20,086 --> 00:56:22,922 ถ้าคุณมีอารมณ์ร่วม คุณก็แพ้แล้ว เพราะคุณแบบว่า… 1004 00:56:23,631 --> 00:56:27,051 มันยาก แต่ฉันรู้สึกว่าฉันควรพูดถึงมัน 1005 00:56:27,135 --> 00:56:30,221 เพราะทุกคนที่เป็นนักแสดงตลก 1006 00:56:30,304 --> 00:56:34,767 นักแสดงตลกระดับมหาเศรษฐีเบอร์ใหญ่ ในโชว์เดี่ยวไมค์ของพวกเขา 1007 00:56:34,851 --> 00:56:36,853 พยายามพูดจาดูถูก 1008 00:56:36,936 --> 00:56:39,897 ในยุคที่สิทธิของคนข้ามเพศแทบจะไม่มีความหมาย 1009 00:56:39,981 --> 00:56:43,067 และติดอยู่กับอดีต มันไม่… นั่นแหละ 1010 00:56:43,651 --> 00:56:45,653 ไม่ๆ แต่ฉันรู้สึก… 1011 00:56:46,737 --> 00:56:48,739 พวกคุณบอก ใช่ พวกเขาติดอยู่กับอดีต 1012 00:56:48,823 --> 00:56:49,907 ล้อเล่นน่า 1013 00:56:50,408 --> 00:56:51,868 ฉันรู้สึกทันที่ว่า "แย่แล้ว" 1014 00:56:54,078 --> 00:56:57,623 ประเด็นคือ ฉันดูเดี่ยวไมค์พวกนั้น เพื่อที่จะได้มีข้อมูล 1015 00:56:57,707 --> 00:57:01,502 เวลาโดนขอให้พูดถึงเดี่ยวไมค์ ของคนพวกนั้นในทุกการสัมภาษณ์ 1016 00:57:01,586 --> 00:57:03,963 แต่สิ่งที่คิดมาตลอดคือ 1017 00:57:04,464 --> 00:57:06,132 "เพศสภาพคือความจริง" 1018 00:57:06,215 --> 00:57:08,301 นั่นคือสิ่งที่ถูกพูดถึงซ้ำๆ " เพศสภาพคือความจริง" 1019 00:57:08,384 --> 00:57:12,388 แล้วพวกเขาก็ตัดไปที่ผู้ชม พวกเขาถูกใจ และมันเหมือนกับ… 1020 00:57:12,472 --> 00:57:15,558 ฉันรู้สึกเหมือนกำลังพยายาม โน้มน้าวคนที่เห็นด้วยอยู่แล้ว แต่ 1021 00:57:16,225 --> 00:57:21,731 ขอพูดสั้นๆ… แน่นอนว่า เพศสรีระมีอยู่จริง มันมีอยู่จริง 1022 00:57:21,814 --> 00:57:25,067 แต่ในนั้นมันมีความหลากหลายอยู่เยอะมาก มันเหมือนกับ… 1023 00:57:25,151 --> 00:57:29,280 ในทางวิทยาศาสตร์ มันไม่ไีด้มีแค่สองเพศ อย่างที่เราคิด มีทั้งคนที่มีภาวะเพศกำกวม 1024 00:57:29,363 --> 00:57:31,449 ความแปรปรวนของฮอร์โมน มีทุกอย่าง 1025 00:57:31,532 --> 00:57:34,494 แต่แน่นอนว่าเพศสรีระ ไม่มีใครปฏิเสธว่ามีอยู่จริง 1026 00:57:34,577 --> 00:57:38,289 แต่เพศสภาพนั้นมันไม่จีรังกว่ามากๆ และเป็นเรื่องของ 1027 00:57:38,372 --> 00:57:39,874 สิ่งที่อยู่ในนี้และในนี้มากกว่า 1028 00:57:39,957 --> 00:57:42,627 เหมือนโครงสร้างทางสังคม 1029 00:57:42,710 --> 00:57:43,628 และลื่นไหลมากกว่า 1030 00:57:43,711 --> 00:57:46,255 วิธีที่ฉันอธิบายให้คนที่อยากเข้าใจ 1031 00:57:46,339 --> 00:57:49,592 ความแตกต่างระหว่างเพศสรีระกับเพศสภาพคือ 1032 00:57:49,675 --> 00:57:51,677 ฉันบรรยายภาพของสเปกตรัมเพศสภาพ 1033 00:57:52,470 --> 00:57:54,472 คุณรู้จักหนังเรื่องโฉมงามกับเจ้าชายอสูรไหม 1034 00:57:55,014 --> 00:57:56,140 โอเค 1035 00:57:56,224 --> 00:58:00,061 ลองนึกภาพว่าที่ปลายด้านนึง ของสเปกตรัมเพศสภาพ เรามีแกสตอง 1036 00:58:00,144 --> 00:58:02,563 จำเขาได้ไหม เขาบอกว่า "ไม่มีใครสู้เหมือน…" 1037 00:58:02,647 --> 00:58:03,898 เขาเซ็กซี่ 1038 00:58:03,981 --> 00:58:06,651 เขามีความเป็นชายสุดๆ 1039 00:58:06,734 --> 00:58:08,945 ส่วนปลายอีกด้านของสเปกตรัม คุณมีเบลล์ 1040 00:58:09,028 --> 00:58:11,072 ซึ่งมีอาการหลงรักผู้ร้าย 1041 00:58:11,697 --> 00:58:13,616 หดหู่มาก แต่… 1042 00:58:14,367 --> 00:58:17,078 แต่ทุกคน เธอก็ยังเป็นต้นแบบที่ยอดเยี่ยมนะ 1043 00:58:17,161 --> 00:58:18,788 เพราะเธออ่านหนังสือออก 1044 00:58:20,414 --> 00:58:21,666 เธอรักหนังสือ 1045 00:58:22,542 --> 00:58:24,001 คุณต้องส่งหนังสือให้เธอ 1046 00:58:25,086 --> 00:58:28,923 แล้วตรงกลางของสเปกตรัม คุณมีเชิงเทียน ใช่ไหม 1047 00:58:29,715 --> 00:58:31,092 คุณมีลูเมียร์ 1048 00:58:31,717 --> 00:58:34,428 และฉันก็เข้าใจหัวอกลูเมียร์มาก 1049 00:58:34,512 --> 00:58:36,097 ฉันเข้าใจลูเมียร์ 1050 00:58:36,889 --> 00:58:39,559 และเห็นได้ชัดว่า ยิ่งเราให้อำนาจกับลูเมียร์มากเท่าไหร่ 1051 00:58:39,642 --> 00:58:41,644 เบลล์กับแกสตองก็จะยิ่งสนุกมากขึ้นเท่านั้น 1052 00:58:41,727 --> 00:58:44,939 ลูเมียร์จะจัดปาร์ตี้ พวกเขาบอกว่า "เอาเลย จัดไป" 1053 00:58:45,648 --> 00:58:46,482 ใช่ 1054 00:58:47,400 --> 00:58:48,609 ฉันมีจินตนาการเรื่องนึง 1055 00:58:49,318 --> 00:58:51,195 ฉันมีจินตนาการเรื่องนึงที่… 1056 00:58:52,071 --> 00:58:54,073 มันเป็นภาพที่ชัดเจนในหัวฉัน… 1057 00:58:54,156 --> 00:58:57,159 มีเดฟ แชปเปลล์, ริคกี้ เจอร์เวส, หลุยส์ ซี.เค. 1058 00:58:57,660 --> 00:59:01,414 ใส่โจ โรแกนลงไปด้วย และพวกเขากำลังกินหมูย่าง 1059 00:59:01,497 --> 00:59:05,376 ในจินตนาการนี้ มันเป็นหมูตัวใหญ่ และพวกเขากำลังฉีกเนื้อมันออกมา 1060 00:59:05,459 --> 00:59:08,296 พวกเขาดื่มเหล้าน้ำผึ้ง 1061 00:59:08,379 --> 00:59:10,798 เครื่องดื่มยุคกลางนั่น พวกเขาโยนเงินไป 1062 00:59:10,881 --> 00:59:12,967 แล้วพวกเขาก็เปิดทีวี 1063 00:59:13,050 --> 00:59:16,053 และเห็นฉันพูดเรื่องเพศสภาพ ของโฉมงามกับเจ้าชายอสูร… 1064 00:59:16,137 --> 00:59:17,680 แบบว่า… "และเชิงเทียน" 1065 00:59:19,015 --> 00:59:22,727 และพวกเขาดูมัน และแบบว่า "พระเจ้า เรา… พวก" 1066 00:59:23,227 --> 00:59:24,228 "เราคิดผิด" 1067 00:59:26,314 --> 00:59:28,649 แล้วพวกเขาก็… นั่นคือจินตนาการของฉัน 1068 00:59:29,150 --> 00:59:32,111 แล้วพวกเขาก็… รู้ไหมว่าฉันต้องการอะไร ฉันอยากให้พวกเขา… 1069 00:59:32,903 --> 00:59:34,405 ฉันอยากให้พวกเขาไกวเปลให้กัน 1070 00:59:34,488 --> 00:59:37,783 ฉันอยากให้พวกเขาอุ้มกันและกันอย่างอ่อนโยน และเขย่าเบาๆ 1071 00:59:38,326 --> 00:59:41,037 พูดง่ายๆ คือ ฉันอยากให้พวกเขาเลี้ยงดูตัวเองใหม่ 1072 00:59:41,579 --> 00:59:42,913 แล้วก็จุ๊บนิดหน่อย 1073 00:59:43,497 --> 00:59:48,502 เพราะฉันก็เข้าใจนะ ฉันเข้าใจ การเรียนรู้ภาษาใหม่มันยาก นึกออกไหม 1074 00:59:48,586 --> 00:59:50,588 ถึงแม้จะ… ยากเหรอ คือแบบ… 1075 00:59:51,213 --> 00:59:53,382 โอมิครอน นึกออกไหม 1076 00:59:54,425 --> 00:59:56,218 เราก็เรียนรู้มันได้เร็วมากนะ 1077 00:59:58,095 --> 00:59:59,430 แต่… 1078 01:00:00,264 --> 01:00:02,683 มุกที่ฉันมักจะได้ยิน… นี่เคยเป็นมุกที่… 1079 01:00:02,767 --> 01:00:04,810 มุกนี้เคยฮิตมากในยุค 90 1080 01:00:04,894 --> 01:00:07,480 มันกลับมาพร้อมกับการล้างแค้นในวงจรเดี่ยวไมค์ 1081 01:00:07,563 --> 01:00:11,233 แบบว่า "ฉันระบุตัวเองว่าเป็นกระบองเพชร หรือฉันระบุตัวเองว่าเป็น 1082 01:00:11,317 --> 01:00:15,154 เสาไฟ หรือวัตถุที่เคลื่อนไหวไม่ได้" และมันแบบว่า… 1083 01:00:16,614 --> 01:00:20,242 ใช่ ฉันเป็นนอนไบนารี ซึ่งอยู่ภายใต้ธงของอัตลักษณ์ข้ามเพศ 1084 01:00:20,326 --> 01:00:24,705 ก็คือเพศที่ฉันได้มาตอนเกิดมันไม่ใช่… 1085 01:00:26,082 --> 01:00:26,916 และ… 1086 01:00:27,583 --> 01:00:31,921 แต่ฉันไม่ได้อยากระบุตัวเองว่า เป็นนอนไบนารีหรือคนข้ามเพศเสมอไป 1087 01:00:32,004 --> 01:00:35,383 ฉันแค่เป็นตัวฉัน และการพูดว่าฉันเป็นอย่างอื่นมันประหลาด 1088 01:00:35,466 --> 01:00:37,843 มันจะเหมือนการใช้ความรุนแรงกับตัวฉันเอง 1089 01:00:37,927 --> 01:00:41,222 มันจะรู้สึกแบบนั้น มันจะเป็นซุปมะเขือเทศร้อนๆ 1090 01:00:41,305 --> 01:00:43,599 คูณร้อย เต็มไปด้วยซุปมะเขือเทศ 1091 01:00:43,683 --> 01:00:45,518 มันยากเพราะมันเหมือนกับว่า… 1092 01:00:46,227 --> 01:00:48,938 คุณแค่ต้องเชื่อคำพูดฉันว่าฉันรู้ว่าฉันเป็นใคร 1093 01:00:49,021 --> 01:00:51,440 และการพูดแบบนั้นกับใครๆ มันยาก 1094 01:00:51,524 --> 01:00:53,484 คุณแค่ต้องเชื่อคำพูดฉัน 1095 01:00:53,567 --> 01:00:55,569 ฉันมั่นใจ 1096 01:00:55,653 --> 01:00:59,865 ฉันอาจไม่มั่นใจว่าโตโยต้าเทอร์เซล จะลอดใต้ท้องกวางมูสได้ไหม 1097 01:01:00,991 --> 01:01:02,368 ไม่มั่นใจสุดๆ 1098 01:01:03,744 --> 01:01:05,246 แต่เรื่องนี้ฉันรู้ดี 1099 01:01:05,329 --> 01:01:08,958 อีกอย่าง คุณไม่จำเป็นต้องเข้าใจมันด้วยซ้ำ 1100 01:01:09,041 --> 01:01:10,835 เข้าใจใช่ไหม 1101 01:01:10,918 --> 01:01:13,587 ฉันไม่เข้าใจไวไฟ มันทำงานยังไง มันคืออะไร 1102 01:01:13,671 --> 01:01:16,799 แต่ฉันรู้ว่ามันมีอยู่จริง ฉันรู้ว่ามันมีอยู่ในหมู่พวกเรา 1103 01:01:17,299 --> 01:01:19,635 ฉันแค่ยอมรับว่ามันอยู่ตรงนั้น 1104 01:01:20,428 --> 01:01:22,513 ฉันไม่ยอมให้มันทำให้ฉันนอนไม่หลับ 1105 01:01:24,014 --> 01:01:25,015 ฉันไม่ใช่… 1106 01:01:25,599 --> 01:01:26,475 นั่นแหละ 1107 01:01:27,935 --> 01:01:32,022 ฉันผ่าตัดช่วงบนมาเมื่อธันวาคมปีที่แล้ว 1108 01:01:32,106 --> 01:01:35,609 และฉันรับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนปริมาณต่ำๆ ตลอดปีที่ผ่านมา 1109 01:01:35,693 --> 01:01:38,988 และมันเป็นปีที่ดีที่สุดของฉันเลย จริงๆ นะ 1110 01:01:39,071 --> 01:01:42,366 ฉันอายุ 35 ปี นี่เป็นปีที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน 1111 01:01:42,908 --> 01:01:43,826 ขอบคุณ 1112 01:01:44,994 --> 01:01:46,245 และมัน… 1113 01:01:48,164 --> 01:01:50,958 ที่แปลกคือฉันไม่ได้มีความสุขขนาดนั้น 1114 01:01:51,041 --> 01:01:55,087 ฉันไม่ได้กระโดดไปมา ก็แค่ความทุกข์ทรมานมันหายไป 1115 01:01:55,171 --> 01:01:56,297 แค่นั้นเลย 1116 01:01:56,380 --> 01:01:58,382 ซึ่งเป็นมาตรฐานที่ต่ำมาก และ… 1117 01:01:58,466 --> 01:02:01,969 เราเป็นใครถึงจะเที่ยวปฏิเสธใคร ใช่ไหม ความทุกข์ทรมานมันหายไป ใช่ 1118 01:02:02,052 --> 01:02:05,055 นั่นจะเป็นชื่ออัลบั้มของฉัน 1119 01:02:08,476 --> 01:02:09,477 อืม โอเค 1120 01:02:10,060 --> 01:02:12,062 และฉันก็รู้สึก 1121 01:02:13,063 --> 01:02:16,233 ดีใจมากที่ตอนนี้มีภาษาแล้ว 1122 01:02:16,317 --> 01:02:18,944 ตอนเด็กๆ ฉันไม่มีภาษานั้น 1123 01:02:19,028 --> 01:02:21,447 ฉันรู้สึกแบบนั้นมาตลอด และจำได้ว่า… 1124 01:02:21,530 --> 01:02:25,993 จำตอนที่คุณอายุสี่ห้าขวบ และพ่อแม่เล่าเรื่องตอนที่คุณเกิดได้ไหม 1125 01:02:26,076 --> 01:02:27,745 ฉันรู้สึกเหมือนพ่อแม่ฉัน… 1126 01:02:27,828 --> 01:02:31,457 ดูเหมือนพวกเขาชอบพูดถึงการปฏิสนธิของฉัน และการเกิดของฉัน 1127 01:02:31,540 --> 01:02:34,001 สาบานได้ว่าเราก็คุยเรื่องทั่วไปเหมือนกัน 1128 01:02:34,084 --> 01:02:36,420 แต่ฉันจำได้ว่าพ่อบอกฉันว่า 1129 01:02:36,504 --> 01:02:39,548 "แม่ไปคลอดลูก เราไปโรงพยาบาลกัน" 1130 01:02:39,632 --> 01:02:42,092 พ่อบอกว่าวันนึงลูกอาจจะมีลูกเป็นของตัวเองก็ได้ 1131 01:02:42,176 --> 01:02:43,969 และฉันนึกภาพว่าฉันมีลูก 1132 01:02:44,053 --> 01:02:48,724 ในจินตนาการของฉันที่ฉันมีลูก ฉันไม่เคยเป็นฝ่ายที่ตั้งท้องเลย 1133 01:02:49,225 --> 01:02:54,522 มันเป็นจินตนาการที่เฉพาะเจาะจงมาก ฉันเป็นพ่อนักธุรกิจยุค 50 1134 01:02:54,605 --> 01:02:57,274 กำลังเดินไปตามทางเดินของโรงพยาบาล 1135 01:02:59,276 --> 01:03:01,529 ให้ความรู้สึกแบบเรื่อง 101 ไอ้จุดมหาสนุก 1136 01:03:01,612 --> 01:03:03,906 แล้วพยาบาลก็จะโผล่มา "คุณได้ลูกชายค่ะ" 1137 01:03:03,989 --> 01:03:05,783 และฉันก็จะ "ไชโย คุณสุภาพบุรุษ 1138 01:03:07,451 --> 01:03:08,994 ผมจะตั้งชื่อเขาว่าบัสเตอร์ 1139 01:03:10,204 --> 01:03:12,039 ส่งเขาไปที่เหมือง" 1140 01:03:13,165 --> 01:03:15,376 ใช่ โอเค โชว์ใกล้จบแล้ว 1141 01:03:15,459 --> 01:03:18,462 มีอีกเรื่องที่ฉันจะเล่าให้คุณฟัง ขอไปหยิบขาตั้งไมค์ก่อน 1142 01:03:18,546 --> 01:03:21,006 ถ้าฉัน… ใช่ นึกภาพว่าฉันทำมันหายสิ 1143 01:03:23,008 --> 01:03:24,468 ฉันรู้สึกว่า… 1144 01:03:24,552 --> 01:03:28,556 และขอบคุณมากนะ วันนี้ช่าง… พวกคุณสุดยอดมาก 1145 01:03:32,643 --> 01:03:35,145 ฉันรู้สึกว่าเราผ่าน… 1146 01:03:35,229 --> 01:03:39,066 ในแง่ของโลกทัศน์ของเรา เราผ่านการมองโลกแง่ร้ายและแง่ดีมาแล้ว 1147 01:03:39,149 --> 01:03:41,151 และฉันอยากปิดท้ายด้วยความรู้สึกดีๆ 1148 01:03:41,235 --> 01:03:44,655 ฉันอยากพูดถึงเรื่องเล่าของชาวพุทธ ที่ฉันชอบให้คุณฟัง 1149 01:03:44,738 --> 01:03:46,740 นี่คือ… ฟังฉันก่อนนะ 1150 01:03:47,616 --> 01:03:49,118 ฉันชอบเรื่องนี้มาก 1151 01:03:49,869 --> 01:03:51,203 เล่าจบแล้วฉันจะไป 1152 01:03:51,287 --> 01:03:54,373 มันเกิดขึ้นในป่า เรากลับมาในป่าแล้ว 1153 01:03:54,456 --> 01:03:58,502 และในเรื่องเล่านี้ ชายคนนึงถูกตามล่า 1154 01:03:58,586 --> 01:04:00,629 ถูกตามเข้าไปในป่าโดย… 1155 01:04:00,713 --> 01:04:03,549 ฉันอธิบายได้แค่ว่ามันคืออสูรร้ายจากนรก 1156 01:04:03,632 --> 01:04:06,135 เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวมาก 1157 01:04:06,218 --> 01:04:09,972 มีขากรรไกรเหมือนสิงโต และร่างกายที่ใหญ่โตน่ากลัว 1158 01:04:10,055 --> 01:04:12,933 มันเป็นจอมตะกละโดยสันดาน มันอยากกินผู้ชายคนนี้ 1159 01:04:13,017 --> 01:04:16,145 และมันไล่ตามเขามาหลายวันแล้ว และเขาก็วิ่งหนี 1160 01:04:16,228 --> 01:04:18,105 และเขาเริ่มเหนื่อยแล้ว 1161 01:04:18,188 --> 01:04:20,608 ถึงจุดนึง เขาจะยอมจำนนต่อสัตว์ร้าย 1162 01:04:20,691 --> 01:04:24,486 แล้วพอเขาคิดว่าเขาจะหมดสติ และสัตว์ร้ายจะกินเขา 1163 01:04:24,570 --> 01:04:27,823 เขาก็เห็นบ่อน้ำหินอยู่กลางป่า 1164 01:04:27,907 --> 01:04:28,949 บ่อน้ำเล็กๆ กลมๆ 1165 01:04:29,033 --> 01:04:31,535 เขาคิดว่า "ฉันจะลงไปหลบสัตว์ร้ายในบ่อน้ำ" 1166 01:04:31,619 --> 01:04:34,204 แล้วเขาก็โดดลงไป แน่นอนว่าสัตว์ร้ายไม่ได้ตามเขาลงไป 1167 01:04:34,288 --> 01:04:36,206 มันหยุดอยู่ปากบ่อและแบบว่า… 1168 01:04:36,290 --> 01:04:39,752 เขาคิดว่า "เยี่ยม" เขาตกลงไปในบ่อน้ำ และระหว่างที่ตกลงไป 1169 01:04:39,835 --> 01:04:43,339 เขารู้สึกว่ามีน้ำกระเซ็นขึ้นมาบนเท้าเขา 1170 01:04:43,422 --> 01:04:45,633 เขาคิดว่า "แปลกจัง" แล้วเขาก็ก้มดู 1171 01:04:46,133 --> 01:04:48,427 และข้างใต้เขา ที่เขากำลังลงไป 1172 01:04:48,510 --> 01:04:50,304 น้ำกำลังปั่นป่วน 1173 01:04:50,387 --> 01:04:53,098 แล้วเขาก็คิดได้… อะไรอยู่ใต้บ่อน้ำ 1174 01:04:53,682 --> 01:04:54,558 สัตว์ร้ายอีกตัว 1175 01:04:54,642 --> 01:04:56,936 ใช่ มันคือสถานการณ์ที่มีสัตว์ร้ายสองตัว 1176 01:04:57,686 --> 01:04:59,772 ข่าวร้าย ข่าวร้ายสุดๆ 1177 01:04:59,855 --> 01:05:01,440 สัตว์ร้ายที่ปากบ่อ สัตว์ร้ายที่ก้นบ่อ 1178 01:05:03,317 --> 01:05:07,112 แบบนี้ และในวินาทีสุดท้าย เขาเห็นกิ่งไม้ 1179 01:05:07,196 --> 01:05:09,698 งอกออกมาจากบ่อน้ำ กิ่งไม้ตะปุ่มตะป่ำ… 1180 01:05:09,782 --> 01:05:13,535 เขาเลยคว้ามันไว้ และใช้พลังเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่ 1181 01:05:13,619 --> 01:05:16,413 ปีนขึ้นไปบนกิ่งไม้กิ่งนี้ 1182 01:05:16,497 --> 01:05:18,707 และกล้ามเนื้อเขาสั่นไปหมด 1183 01:05:18,791 --> 01:05:21,335 เขาคิดว่า "ฉันรอดแล้ว" สัตว์ร้ายบนนั้น สัตว์ร้ายข้างล่าง 1184 01:05:21,418 --> 01:05:24,338 และกิ่งไม้ก็เสียงดังเอี๊ยดอ๊าดใต้น้ำหนักของเขา 1185 01:05:24,421 --> 01:05:27,049 นี่ไม่ใช่ทางแก้ปัญหาที่ยั่งยืน 1186 01:05:27,132 --> 01:05:29,969 เมื่อถึงจุดนึง กิ่งไม้ก็จะหัก 1187 01:05:30,052 --> 01:05:33,555 และเขาเหงื่อออกตรงรอยพับตรงนี้ นึกออกไหม 1188 01:05:35,182 --> 01:05:38,727 ถ้าคุณเหงื่อออกที่รอยพับนี่ คุณซวยแล้วละ 1189 01:05:40,020 --> 01:05:43,482 แล้วทันใดนั้น เขาก็มองไปที่ปลายกิ่งไม้และเห็น 1190 01:05:43,565 --> 01:05:45,693 อะไรบางอย่างที่แวววาวตรงปลายกิ่งไม้ 1191 01:05:45,776 --> 01:05:48,153 เขาคิด "อะไรน่ะ" เขาเลยทรงตัว 1192 01:05:48,237 --> 01:05:51,448 และเอื้อมนิ้วไปที่ปลายกิ่งไม้ 1193 01:05:51,532 --> 01:05:55,411 แล้วเอานิ้วแตะมันมา มันคือยางไม้หนืดๆ สีทองแวววาว 1194 01:05:55,494 --> 01:05:56,412 มันคือยางไม้หนืดๆ 1195 01:05:56,495 --> 01:05:59,248 แล้วเขาก็เอาเข้าปาก และแบบว่า 1196 01:06:00,416 --> 01:06:01,625 "อร่อยแฮะ" 1197 01:06:04,378 --> 01:06:06,797 ทุกคน มันเป็นเรื่องดีๆ นะ เดี๋ยวนะ 1198 01:06:07,339 --> 01:06:09,341 นั่น… แค่นั้นแหละ ไม่ 1199 01:06:11,260 --> 01:06:12,136 คุณขา 1200 01:06:14,013 --> 01:06:14,847 โอเค 1201 01:06:18,225 --> 01:06:19,268 โอเค 1202 01:06:20,686 --> 01:06:23,355 เชื่อฉันสิ ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีมาก 1203 01:06:24,064 --> 01:06:26,984 คุณต้องเห็นด้วยนะ ขอร้อง ฉันตั้งชื่อโชว์ว่าหนืดนะ 1204 01:06:27,067 --> 01:06:28,819 คุณต้องเห็นด้วยจริงๆ 1205 01:06:29,319 --> 01:06:32,698 คือ… ของพวกนี้ไม่ใช่ถูกๆ นะ 1206 01:06:36,035 --> 01:06:39,288 แต่ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องดีๆ จริงๆ เพราะคืองี้ 1207 01:06:39,371 --> 01:06:42,583 ชีวิตอาจจะอยู่ในสภาวะสัตว์ร้ายสองตัวได้ 1208 01:06:42,666 --> 01:06:46,378 ชีวิตอาจจะเป็นแบบนั้น… ในแง่นึง ใช่ไหมล่ะ 1209 01:06:46,462 --> 01:06:48,338 แต่โชคดีที่มียางไม้หนืดๆ อยู่เยอะมาก 1210 01:06:48,422 --> 01:06:52,301 และเราก็แค่ต้องใช้เวลา มันคุ้มค่าที่ได้เพลิดเพลินกับยางไม้ 1211 01:06:52,384 --> 01:06:54,219 และปลูกมันในที่ที่เราปลูกได้ 1212 01:06:54,303 --> 01:06:57,139 และฉันคิดว่าโชคดีที่มียางไม้เยอะมาก 1213 01:06:57,222 --> 01:07:00,100 ทุกที่ที่คุณมองไป ถ้าคุณดูให้ดีๆ 1214 01:07:00,184 --> 01:07:01,477 คุณมีหมา 1215 01:07:03,687 --> 01:07:06,857 หมาทุกตัวบนโลกนี้ 1216 01:07:06,940 --> 01:07:09,902 กางเกงยีนส์ดีๆ สักตัว นั่นก็เป็นยางไม้ได้ 1217 01:07:09,985 --> 01:07:12,237 เดอะบีเทิลส์เป็นยางไม้สำหรับฉัน 1218 01:07:12,863 --> 01:07:16,533 เพื่อนคุณ ซีรีส์เรื่องเฟรนส์ ไม่สิ… การมีเพื่อน 1219 01:07:17,576 --> 01:07:19,953 เซ็กซ์เป็นเรื่องดี มีเซ็กซ์กับเพื่อนคุณก็ดีนะ 1220 01:07:21,538 --> 01:07:23,832 การทำให้คนกลัว… ใช่ ถ้ามัน… 1221 01:07:25,751 --> 01:07:28,962 ฉันชอบตั้งแคมป์ไฟ ย่างมาร์ชแมลโลว์ 1222 01:07:29,046 --> 01:07:31,465 เพลงเบนนี่แอนด์เดอะเจ็ตส์ของเอลตัน จอห์น 1223 01:07:33,509 --> 01:07:38,806 ใช่ การกอดและดอกไม้ไฟ ไฟคริสต์มาส อะไรพวกนั้น 1224 01:07:38,889 --> 01:07:39,890 ยางไม้ทั้งนั้น 1225 01:07:39,973 --> 01:07:41,934 ทั้งหมดนั้นเป็นยางไม้ได้ 1226 01:07:42,017 --> 01:07:44,019 จริงๆ แล้วพูดแบบนี้อาจฟังดูเลี่ยน 1227 01:07:44,103 --> 01:07:48,690 แต่จริงๆ นะ นี่คือยางไม้ของฉัน การทำแบบนี้ทำให้ฉันมีความสุขมาก 1228 01:07:48,774 --> 01:07:50,400 และมันคือยางไม้สำหรับฉัน 1229 01:07:50,484 --> 01:07:52,694 และฉันรู้สึกขอบคุณพวกคุณทุกคนที่มามากๆ 1230 01:07:54,029 --> 01:07:55,155 ขอบคุณมาก 1231 01:08:16,385 --> 01:08:19,221 ขอบคุณมาก ขอบคุณมากเลย 1232 01:08:21,640 --> 01:08:22,599 ให้ตายสิ 1233 01:08:24,643 --> 01:08:27,396 โอ้พระเจ้า 1234 01:08:27,479 --> 01:08:29,648 เดี๋ยวนะ นายร้องไห้เหรอ 1235 01:08:30,607 --> 01:08:32,901 ใช่ มันเศร้ามากเลย 1236 01:08:34,611 --> 01:08:36,155 มันควรจะตลกนะ 1237 01:08:36,738 --> 01:08:40,033 - มันไม่ตลกเลย - ตลกสิ ทั้งหมดน่ะ 1238 01:08:40,784 --> 01:08:41,994 จริงเหรอ 1239 01:08:45,414 --> 01:08:47,583 อารมณ์ขันของเรามันคงต่างกัน 1240 01:08:48,417 --> 01:08:50,294 ยังไงก็ขอบคุณที่ฟังนะ 1241 01:08:51,253 --> 01:08:53,255 มันดีที่ได้ระบายเรื่องพวกนั้นออกไป 1242 01:08:56,383 --> 01:08:57,968 ไม่ มัน… 1243 01:08:59,178 --> 01:09:01,305 นั่นฉัน ฉันคือตัวฉัน 1244 01:09:04,391 --> 01:09:05,392 เธอคือตัวเธอ 1245 01:09:06,185 --> 01:09:07,311 มันวิเศษมาก 1246 01:09:10,689 --> 01:09:13,317 - เริ่มกันเลยดีไหม - เอาสิ 1247 01:09:15,360 --> 01:09:18,197 - ตื่นเต้นไหม - ตื่นเต้นสิ ฉันกังวลนิดหน่อย ฉันตื่นเต้น 1248 01:09:18,280 --> 01:09:19,781 ไม่แปลกหรอก ไอ้นี่หนักนิดหน่อยนะ 1249 01:09:19,865 --> 01:09:21,825 ฤดูกาลนี้พวกบูแคนันได้รับจดหมายเยอะมาก 1250 01:09:21,909 --> 01:09:23,911 - จริงเหรอ เนื้อหอมนะ - เธอต้องชอบแน่ 1251 01:09:23,994 --> 01:09:25,370 - โอเค - เอาพลั่วไหม 1252 01:09:25,454 --> 01:09:26,371 เอาสิ 1253 01:09:28,790 --> 01:09:31,168 - ฉันดีใจมากที่เธอมา - อืม ขอบคุณที่ชวนนะ 1254 01:09:31,251 --> 01:09:33,253 ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันควรจะตลก 1255 01:09:33,337 --> 01:09:34,546 - ใช่ ก็… - บ้ามาก 1256 01:09:34,630 --> 01:09:36,632 บางส่วนมันคงสะเทือนอารมณ์มั้ง 1257 01:09:36,715 --> 01:09:40,093 ใช่ เอาละ เริ่มเลยนะ มาขุดหลุมเล็กๆ ตรงนี้กัน 1258 01:09:40,177 --> 01:09:43,597 อย่างนั้นแหละ เจาะลงไป เธอต้องชอบแน่ เม 1259 01:09:43,680 --> 01:09:45,098 - ใช่ - อยากให้โยนข้ามไหล่ไหม 1260 01:09:45,182 --> 01:09:48,101 - เอาสิ พร้อมนะ - หนึ่ง สอง สาม นั่นแหละ! 1261 01:09:48,727 --> 01:09:50,020 - รู้สึกดีใช่ไหมล่ะ - เจ๋ง 1262 01:09:50,604 --> 01:09:52,064 ใช่ หยิบจดหมายมา 1263 01:09:53,148 --> 01:09:55,192 ปกติทำยังไง แบบนี้โอเคไหม 1264 01:10:00,989 --> 01:10:02,991 คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล