1
00:00:16,543 --> 00:00:21,001
ณ ใจกลางของจุดกําเนิดแห่งสรรพสิ่ง
ยังมีดาวเคราะห์อีเทอร์เนีย

2
00:00:21,084 --> 00:00:23,418
โลกแห่งเทวภาพสุดมหัศจรรย์

3
00:00:23,918 --> 00:00:27,918
มนุษย์และสัตว์ประหลาด พ่อมดและขุนศึก

4
00:00:28,001 --> 00:00:30,501
วิทยาศาสตร์และเวทมนตร์

5
00:00:30,584 --> 00:00:32,501
เฉกเช่นญาติพี่น้องคู่พิพาท

6
00:00:32,584 --> 00:00:35,668
พลังอํานาจนี้ก่อสงครามมายาวนานเกินคณานับ

7
00:00:35,751 --> 00:00:39,501
แม้ว่าเจ้าแห่งเวทมนตร์จะครองอํานาจสูงสุด

8
00:00:40,043 --> 00:00:42,834
แต่หลังอุบัติการณ์แห่งมหาวิบัติ...

9
00:00:46,501 --> 00:00:48,918
ความลับก็ไม่มีอีกต่อไป

10
00:00:49,001 --> 00:00:55,001
และทุกอุบัติการณ์ที่เปิดเผย
นํามาซึ่งคํามั่นแห่งการปฏิวัติ

11
00:00:56,584 --> 00:01:03,543
(แม้แต่ราชาก็ไม่เว้น)

12
00:01:58,293 --> 00:02:01,668
จงหนีไปก่อนที่เจ้าจะเสียสติ

13
00:02:02,459 --> 00:02:05,834
จงอย่าเชื่อในสิ่งที่ซับเทอร์เนียแสดงให้เห็น

14
00:02:08,001 --> 00:02:11,418
ด้วยความหวาดกลัวเติมเชื้อไฟอเวจีให้ลุกโชน

15
00:02:11,501 --> 00:02:14,168
อเวจีอันเป็นของลอร์ดที่ชื่อว่า...

16
00:02:18,251 --> 00:02:20,751
ข้าไม่ได้กลิ่นความกลัว

17
00:02:22,334 --> 00:02:24,459
รู้หรือไม่ เจ้ามนุษย์

18
00:02:24,543 --> 00:02:28,043
ว่านี่คือสถานที่ที่ความสิ้นหวังเข้าแทนที่ความฝัน

19
00:02:28,126 --> 00:02:31,543
และความหวังม้วยมรณา

20
00:02:31,626 --> 00:02:37,168
แต่แม้กระทั่งที่นี่ ในอาณาจักรแห่งกลียุค
เรายังเชื่อมั่นในระเบียบ

21
00:02:37,751 --> 00:02:41,209
ความทุกข์ทรมานเริ่มขึ้นก็ต่อเมื่อเจ้ายอมมอบ

22
00:02:41,293 --> 00:02:47,084
สมบัติเพียงชิ้นเดียวที่ดวงวิญญาณใดๆ
ยังมีอยู่เมื่อชีวิตจบสิ้น...

23
00:02:47,168 --> 00:02:49,168
นามของเจ้า

24
00:02:50,043 --> 00:02:52,001
นามข้าเหรอ

25
00:02:52,959 --> 00:02:54,376
ข้าคืออดัม

26
00:02:54,459 --> 00:02:55,793
เจ้าชายแห่งอีเทอร์เนีย

27
00:02:55,876 --> 00:02:58,418
และผู้พิทักษ์ความลับแห่งปราสาทเกรย์สกัลล์

28
00:02:59,001 --> 00:03:00,418
แชมป์เปียนน่ะหรือ

29
00:03:00,918 --> 00:03:02,876
และข้าคืออร์โก้

30
00:03:02,959 --> 00:03:06,668
สหายผู้กล้าที่มีตั๋วจิ๋วเข้าสู่ซับเทอร์เนีย

31
00:03:06,751 --> 00:03:08,459
เจ้า...

32
00:03:11,084 --> 00:03:13,126
เราไม่ได้มาสู้ สแกร์โกลว

33
00:03:13,209 --> 00:03:17,668
สหายเราถูกสเกเลทอร์ส่งไปที่ซับเทอร์เนีย
ตอนเขาช่วงชิงพลังอํานาจไป

34
00:03:17,751 --> 00:03:20,501
เราจึงอยากขอเจ้าให้เราไปจากดินแดนคนตาย

35
00:03:20,584 --> 00:03:24,043
พร้อมวิญญาณสหายเรา แคลมป์แชมป์และฟิสโต้

36
00:03:24,126 --> 00:03:26,959
เรเนียสกับมัลคอล์มตายเยี่ยงวีรบุรุษ

37
00:03:27,043 --> 00:03:29,543
พวกเขาจึงคู่ควรอยู่ในสถานที่ที่ดีกว่านี้

38
00:03:30,584 --> 00:03:32,209
แล้วมันที่ไหนกันล่ะ

39
00:03:32,293 --> 00:03:36,584
ในเมื่อสวรรค์ล่มสลายแล้ว
ตอนอีวิลลินทําลายพรีเทอร์เนียพินาศ

40
00:03:37,293 --> 00:03:42,626
อีกอย่าง พวกเขาคือของสะสมเพิ่มสุดเพอร์เฟกต์
ในคอลเลกชันของข้า

41
00:03:42,709 --> 00:03:45,459
และถ้าข้าสละสมบัตินี้ไป

42
00:03:45,543 --> 00:03:49,459
ข้าก็ต้องยอมสละความกลัวอันหอมหวาน
ทั้งหมดของพวกมันไปด้วย

43
00:03:49,543 --> 00:03:54,626
ความสยดสยองอันแน่ชัด
เจ้ายังได้ยินเสียงกรีดร้องของพวกมัน

44
00:03:57,209 --> 00:04:01,709
ไม่ละ ข้าว่าจะปล่อยให้มันอยู่ที่เดิมของมันดีกว่า

45
00:04:01,793 --> 00:04:05,793
และรู้ไหมว่าอะไรจะดูดีงามยิ่งขึ้น
เมื่อห้อยอยู่ข้างๆ พวกมัน

46
00:04:06,834 --> 00:04:08,418
เจ้าไง

47
00:04:11,501 --> 00:04:13,668
พอซะทีกับการเจรจาการทูต

48
00:04:13,751 --> 00:04:15,293
ได้เวลาแผนสํารองแล้วสินะ

49
00:04:16,584 --> 00:04:18,918
ด้วยพลังแห่งเกรย์สกัลล์

50
00:04:27,168 --> 00:04:31,834
ข้ามีพลัง

51
00:04:46,209 --> 00:04:51,168
ในเมื่อเจ้าระดมพวกพ้องมาซะเยอะ
ข้าว่าสหายข้าก็น่าจะมาด้วยได้

52
00:04:54,043 --> 00:04:56,168
มีใครตื่นเต้นบ้างไหมล่ะ

53
00:04:56,876 --> 00:05:00,584
ข้ารู้สึกกําลังจะจาม

54
00:05:04,043 --> 00:05:06,751
แม้แต่คาวบอยก็ยังอยากยิง

55
00:05:06,834 --> 00:05:08,543
ยิงแบบ ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว

56
00:05:08,626 --> 00:05:11,084
ยี้ฮ่า!

57
00:05:37,043 --> 00:05:40,418
ไก่กําลังหนีออกจากเล้า และกําลังบินไปหาเจ้า

58
00:05:53,918 --> 00:05:55,126
เห็นเมื่อกี้ใช่ไหม

59
00:05:55,209 --> 00:05:57,418
ข้ายิงโดนมันตั้งแต่นัดแรก!

60
00:05:57,501 --> 00:05:59,584
ไม่เลวสําหรับชายสวมมงกุฎ

61
00:06:04,876 --> 00:06:06,584
ตาดีมาก ทหาร

62
00:06:07,168 --> 00:06:10,293
แมนแอตอาร์มส์พร้อมยื่นมือช่วยเสมอ ฝ่าบาท

63
00:06:10,376 --> 00:06:12,543
หวังว่าเจ้าคงชอบคลาวด์ครัชเชอร์นะ

64
00:06:12,626 --> 00:06:14,168
ข้าทําเองกับมือเลยนะ

65
00:06:15,418 --> 00:06:17,126
สกายสเลดส์ มากับข้า

66
00:06:47,001 --> 00:06:50,126
- ท่านพ่อ
- เจ้าอันธพาลนี่กวนใจเจ้าไหม ลูกชาย

67
00:07:01,626 --> 00:07:03,293
ดีมาก อดัม

68
00:07:03,376 --> 00:07:05,001
ยังงี้สิลูกพ่อ

69
00:07:11,334 --> 00:07:12,501
เจ้าหัวขโมย!

70
00:07:12,584 --> 00:07:14,834
เจ้าผู้บุกรุก!

71
00:07:14,918 --> 00:07:20,918
พวกเจ้าทุกคน
จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของคอลเลกชันข้า

72
00:07:21,584 --> 00:07:22,876
จัดการเขา ลูกชาย

73
00:08:01,126 --> 00:08:02,001
ทีล่า!

74
00:08:02,709 --> 00:08:06,126
ปิดตาเจ้าซะ ข้าจะฉายแสงสว่างในคุกใต้ดินนี้

75
00:08:20,001 --> 00:08:22,918
เปิดตัวได้อลังการมาก ซอร์เซอเรสของข้า

76
00:08:23,418 --> 00:08:26,293
แค่ทําตามคําบัญชาของท่าน แชมเปียนของข้า

77
00:08:26,376 --> 00:08:29,793
ค่อยจีบกันทีหลัง เจ้าของคน
รีบไปจากขุมนรกนี่กันเถอะ

78
00:08:29,876 --> 00:08:31,709
คลาวด์ครัชเชอร์ เรากําลังไป

79
00:08:43,959 --> 00:08:45,626
จบภารกิจได้ๆ!

80
00:08:49,459 --> 00:08:53,293
ข้าจะแผดเผาเจ้าทั้งเป็นและกินเนื้อเจ้า

81
00:08:53,376 --> 00:08:57,126
ขณะที่วิญญาณเจ้าจมจ่อมในความสิ้นหวังอันดํามืด

82
00:08:57,209 --> 00:09:00,626
เพราะข้าคือลอร์ดแห่งซับ...

83
00:09:02,293 --> 00:09:03,793
โทษที สแกร์โกลว

84
00:09:06,793 --> 00:09:09,334
ซับเทอร์เนียถูกปิดอย่างเป็นทางการ

85
00:09:21,209 --> 00:09:22,084
เยี่ยม!

86
00:09:23,043 --> 00:09:24,043
มันได้ผล!

87
00:09:24,126 --> 00:09:27,459
ที่จริง ตอนท่านมีเทคโนโลยี ท่านก็มีพรสวรรค์

88
00:09:27,959 --> 00:09:29,793
และเวทมนตร์นิดหน่อยก็ช่วยได้

89
00:09:29,876 --> 00:09:32,126
เมื่อกี้เจ้าน่าทึ่งมากๆ

90
00:09:32,793 --> 00:09:34,376
แล้วท่านล่ะ

91
00:09:34,459 --> 00:09:37,584
ไม่มีใครเคยทําลายประตูสู่นรกมาก่อน

92
00:09:37,668 --> 00:09:39,959
ข้าว่ามันน่ารักชะมัดเลย

93
00:09:40,043 --> 00:09:44,043
สุดท้ายเจ้าเด็กสองคนนี้ได้เห็น
สิ่งที่เราทุกคนเคยเห็นมาแล้วหลายปีก่อน

94
00:09:44,126 --> 00:09:46,834
ท่านพ่อพูดอะไรกับประชาชนครับ

95
00:09:47,334 --> 00:09:48,376
ท่านพ่อ

96
00:09:48,459 --> 00:09:49,418
ฝ่าบาท!

97
00:09:49,501 --> 00:09:50,459
พ่อ!

98
00:09:50,543 --> 00:09:51,459
ไม่นะ!

99
00:10:03,126 --> 00:10:05,709
"ไปภูเขาอสรพิษกันเถอะ" เขาพูด

100
00:10:06,376 --> 00:10:08,168
"พวกเขาเปิดรับคนตลอด"

101
00:10:08,251 --> 00:10:11,501
สองหัวไม่ดีกว่าหนึ่งหัว เพราะงั้นหุบปากซะ!

102
00:10:12,001 --> 00:10:14,043
พอซะที เดี๋ยวเจ้าจะโดนโขกหัว

103
00:10:14,126 --> 00:10:15,668
เจ้าน่ะสิจะโดน

104
00:10:15,751 --> 00:10:18,751
เหล่าสมุนของมาเธอร์บอร์ดผู้ยิ่งใหญ่

105
00:10:20,459 --> 00:10:25,459
มีช่วงเวลาที่เวทมนตร์คืออาวุธที่ข้าเลือก
ไม่ใช่เครื่องจักร

106
00:10:25,543 --> 00:10:30,084
และแผนการหลังจากแผนน่าอนาถล้มเหลว

107
00:10:30,168 --> 00:10:36,251
ข้าโทษมนตร์โง่ๆ และคาถางี่เง่าๆ งั้นหรือ

108
00:10:36,751 --> 00:10:39,334
ไม่ ลูกข้า

109
00:10:39,418 --> 00:10:42,793
ข้าโทษตัวข้าผู้เดียว

110
00:10:44,834 --> 00:10:47,418
แต่ยามที่ข้ายอมจํานน

111
00:10:47,501 --> 00:10:51,918
ให้ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี
ของมารดาหนึ่งเดียวอันแท้จริงของข้า

112
00:10:52,001 --> 00:10:57,751
ข้าตระหนักว่าความไร้ประโยชน์
ของความล้มเหลวของข้าหาใช่ความผิดข้า

113
00:10:57,834 --> 00:11:02,084
พอๆ กับที่หาใช่ความโง่เขลา
ที่ศรัทธาในเวทมนตร์

114
00:11:02,168 --> 00:11:05,668
และบัดนี้ที่จิตของข้าเปิด

115
00:11:06,668 --> 00:11:10,001
ข้าเชื่อเฉพาะสิ่งที่ข้าเห็น

116
00:11:10,084 --> 00:11:16,043
และทั้งหมดที่ข้าเห็นคือมาเธอร์บอร์ด!

117
00:11:16,126 --> 00:11:21,543
ขอให้บอร์ดผู้ยิ่งใหญ่จงเกรียงไกรรุ่งโรจน์!

118
00:11:21,626 --> 00:11:23,834
เยี่ยมมาก สเกเลทอร์

119
00:11:23,918 --> 00:11:25,959
เจ้าให้เกียรติมารดาของเจ้า

120
00:11:27,293 --> 00:11:30,668
และบิดาของเจ้าด้วย

121
00:11:43,501 --> 00:11:47,584
วิญญาณอีกดวงถูกดูดกลืนเพื่อบอร์ดแล้ว นายท่าน

122
00:11:48,751 --> 00:11:50,751
แล้วสเกเลทอร์ล่ะ

123
00:11:51,251 --> 00:11:53,543
หลังถูกทอดทิ้งนานนับทศวรรษ

124
00:11:53,626 --> 00:11:56,293
เขาได้เห็นวิถีที่ผิดพลาดของตนเอง

125
00:11:56,376 --> 00:11:59,626
และหันมารับใช้เราแค่เราเท่านั้น นายท่าน

126
00:12:00,251 --> 00:12:04,293
ตอนนี้เขาเป็นสาวกผู้น่ายกย่องแห่งฮอร์ด

127
00:12:05,168 --> 00:12:07,709
เก่งมาก มิสเทรสมาเธอร์บอร์ด

128
00:12:08,418 --> 00:12:12,501
เจ้าทําสําเร็จในสิ่งที่ทุกคนทําให้ข้าผิดหวัง

129
00:12:12,584 --> 00:12:16,334
และดังนั้น การเปลี่ยนแปลง
ของอีเทอร์เนียจะยังดําเนินต่อไป

130
00:12:16,418 --> 00:12:19,793
จงทําตามแผนการที่ข้าวางไว้ มือขวาข้า

131
00:12:20,376 --> 00:12:25,376
อีกไม่ช้า ข้าจะคว้ารางวัล
ที่เคยปฏิเสธข้าเมื่อนานมาแล้ว

132
00:12:26,043 --> 00:12:27,834
และเมื่อวันนั้นมาถึง

133
00:12:27,918 --> 00:12:33,251
ท้องฟ้าเหนือเกรย์สกัลล์
จะเต็มไปด้วยกองทัพฮอร์ด

134
00:12:36,876 --> 00:12:39,334
เขาไม่ได้รับบาดเจ็บในการสู้รบ เมนดอร์

135
00:12:39,876 --> 00:12:41,876
ตกลงพ่อข้าเป็นอะไรกันแน่

136
00:12:42,584 --> 00:12:46,584
มันคือภาวะอวัยวะล้มเหลว
ที่ข้าไม่เคยเจอมาก่อน อดัม

137
00:12:46,668 --> 00:12:49,168
และเรายังหายารักษาไม่ได้

138
00:12:49,251 --> 00:12:50,293
ยังหาไม่ได้เหรอ

139
00:12:50,876 --> 00:12:53,376
เราพบอาการเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน นายท่าน

140
00:12:53,459 --> 00:12:56,751
แต่บิดาของท่านห้ามไม่ให้ข้าบอกคําวินิจฉัยกับใคร

141
00:12:56,834 --> 00:12:58,376
ยกเว้นราชินีกับลอร์ดดันแคน

142
00:12:59,043 --> 00:13:00,626
ท่านแม่รู้เรื่องนี้เหรอ

143
00:13:00,709 --> 00:13:03,709
ท่านแม่ปล่อยให้ท่านพ่อไปซับเทอร์เนียกับข้าได้ไง

144
00:13:04,209 --> 00:13:06,459
ฝ่าบาทตั้งใจแน่วแน่

145
00:13:07,001 --> 00:13:11,584
อดัม การต่อสู้เคียงบ่าลูกชาย
แชมเปียนแห่งเกรย์สกัลล์

146
00:13:11,668 --> 00:13:13,501
เพื่อดวงวิญญาณสหายของท่านพ่อ

147
00:13:14,043 --> 00:13:16,459
นับเป็นคําขอสุดท้ายของท่านพ่อของลูก

148
00:13:16,543 --> 00:13:18,126
คําขอสุดท้ายเหรอ ไม่!

149
00:13:18,751 --> 00:13:20,293
ช่วยเขาที ทีล่า

150
00:13:20,376 --> 00:13:22,043
เหมือนที่เจ้าช่วยข้า

151
00:13:28,043 --> 00:13:30,793
ถึงนางจะช่วยพ่อได้ พ่อก็ไม่ยอมหรอก

152
00:13:32,126 --> 00:13:34,501
ความตายมาเยือนเราทุกคน ลูกพ่อ

153
00:13:35,459 --> 00:13:38,834
ใช่ แม้กษัตริย์ก็ไม่เว้น

154
00:13:39,501 --> 00:13:41,584
เก็บแรงท่านไว้เถอะ สวามีข้า

155
00:13:41,668 --> 00:13:43,501
ด้วยแรงที่ข้ายังพอมีเหลือ

156
00:13:43,584 --> 00:13:46,626
ข้าอยากใช้เวลากับสองสุดที่รักของข้า

157
00:13:49,959 --> 00:13:53,584
ข้าอยากพูดกับครอบครัวข้า ตามลําพัง ได้โปรด

158
00:15:17,459 --> 00:15:21,584
ข้าไม่เข้าใจว่า
เราพยายามจะร่ายคาถาอะไรที่นี่ ทีล่า

159
00:15:22,959 --> 00:15:24,126
พรีเทอร์เนีย

160
00:15:24,668 --> 00:15:27,251
ข้าพยายามสร้างพรีเทอร์เนียขึ้นมาใหม่

161
00:15:27,334 --> 00:15:31,334
เพื่อที่วิญญาณวีรบุรุษ
อย่างเรเนียสและมัลคอล์มจะได้มีที่ให้ไป

162
00:15:31,918 --> 00:15:34,501
แต่ตอนนี้ราชาแรนดอร์กําลังจะตาย

163
00:15:34,584 --> 00:15:38,459
ถ้าข้าไม่กอบกู้พรีเทอร์เนียกลับมา
จะเกิดอะไรขึ้นกับวิญญาณเขา

164
00:15:39,751 --> 00:15:42,793
ข้าจะปล่อยให้มันสลายหายไปตลอดกาลไม่ได้

165
00:15:42,876 --> 00:15:47,251
และอดัมต้องรู้ว่าพ่อของเขา
จะได้เดินทางสู่ดินแดนอันยิ่งใหญ่

166
00:15:47,751 --> 00:15:49,793
บางทีซอร์เซอเรสอาจช่วยได้

167
00:15:49,876 --> 00:15:51,834
ตอนนี้ข้าเป็นซอร์เซอเรสแล้ว

168
00:15:51,918 --> 00:15:54,584
ข้าจึงควรคิดหาวิธีด้วยตัวข้าเอง

169
00:15:54,668 --> 00:15:57,751
จะให้ข้าวิ่งไปขอให้แม่ช่วยแก้ปัญหาตลอดไปไม่ได้

170
00:15:58,334 --> 00:16:02,709
แต่การขอให้คนที่รักเจ้า
มาช่วยเจ้าก็ไม่ผิดเช่นกันนะ ทีล่า

171
00:16:03,418 --> 00:16:06,834
โดยเฉพาะในเมื่อ
ราชาแรนดอร์เหลือเวลาน้อยลงทุกที

172
00:16:09,709 --> 00:16:12,709
ราชินีผู้สูงส่งแสนงดงามของข้า

173
00:16:13,376 --> 00:16:17,043
เจ้ามาหาข้าจากสรวงสวรรค์ราวเทพธิดา

174
00:16:17,126 --> 00:16:20,418
และมอบความรักและเสียงหัวเราะให้ข้า
มานานนับทศวรรษ

175
00:16:21,126 --> 00:16:25,959
สุดยอดการผจญภัยที่ข้าเคยออกเดินทาง
ในฐานะเจ้าผู้ครองดินแดนนี้

176
00:16:26,043 --> 00:16:28,209
คือการผจญภัยที่ข้าได้เดินทางกับเจ้า

177
00:16:30,834 --> 00:16:36,084
ขอบใจ...
ที่ทําให้ข้าเป็นชายที่ควรค่ากับอิสตรีเช่นเจ้า

178
00:16:36,959 --> 00:16:40,793
และขอบใจที่ให้กําเนิดบุตรชายของเรา

179
00:16:41,918 --> 00:16:45,626
อดัม ความภาคภูมิใจและความสุขของข้า

180
00:16:46,168 --> 00:16:49,876
พ่อภาวนาให้เจ้าสัมผัสความสุขเดียวกันนี้
ที่เจ้ามอบให้พ่อในฐานะพ่อ

181
00:16:49,959 --> 00:16:51,126
เมื่อเจ้าได้เป็นพ่อคน

182
00:16:51,876 --> 00:16:56,376
เจ้าเป็นผู้เปี่ยมด้วยหัวใจ
มากกว่าใครในอีเทอร์เนีย

183
00:16:56,918 --> 00:16:59,709
ซึ่งแปลว่าเจ้ามีใจให้แบ่งปันเหลือเฟือ

184
00:17:00,293 --> 00:17:04,584
ฉะนั้นอย่ารอนานเกินไป
ที่จะบอกทีล่าว่าเจ้ารู้สึกเช่นไร

185
00:17:15,918 --> 00:17:16,876
หวัดดีค่ะ แม่

186
00:17:19,293 --> 00:17:21,043
นกน้อยของแม่

187
00:17:21,543 --> 00:17:24,418
เจ้าเป็นซอร์เซอเรสผู้เก่งกาจน่ายกย่อง

188
00:17:24,918 --> 00:17:28,418
ทว่าผู้เป็นแม่ย่อมรู้ว่าเมื่อใดที่ลูกกําลังลําบาก

189
00:17:29,418 --> 00:17:31,626
แม่ช่วยอะไรเจ้าได้บ้าง ทีล่า

190
00:17:31,709 --> 00:17:35,834
ข้าพยายามกอบกู้พรีเทอร์เนียกลับคืนมา
โดยการใช้พลังแห่งเกรย์สกัลล์

191
00:17:35,918 --> 00:17:38,543
และทุกเวทมนตร์โซอาร์ที่ข้าสามารถร่ายได้

192
00:17:39,043 --> 00:17:41,751
แต่ข้าก็ยังทําไม่สําเร็จ ท่านแม่

193
00:17:42,376 --> 00:17:47,959
ข้ายังคิดหาวิธีไม่ออก
และข้าว่าฉันคงไม่แข็งแกร่งพอ

194
00:17:48,043 --> 00:17:50,918
มันไม่เกี่ยวกับความแข็งแกร่ง ทีล่า

195
00:17:51,918 --> 00:17:56,501
มีเพียงของขวัญแห่งโซอาร์เท่านั้น
ที่ถูกมอบให้เราในฐานะซอร์เซอเรส

196
00:17:56,584 --> 00:18:02,126
และพรีเทอร์เนียถูกสร้างด้วยเวทมนตร์
จากเทพเจ้าโบราณทั้งสาม...

197
00:18:02,209 --> 00:18:07,459
โซอาร์ คาและฮาว็อค

198
00:18:07,543 --> 00:18:10,168
ดังนั้นเพื่อกอบกู้พรีเทอร์เนียคืนมา

199
00:18:10,251 --> 00:18:14,084
เจ้าต้องการความช่วยเหลือจากพลังทั้งสาม
ที่สร้างพรีเทอร์เนียขึ้นมา

200
00:18:14,168 --> 00:18:15,209
ยังไงคะ

201
00:18:15,751 --> 00:18:19,334
ความลับแห่งเวทมนตร์อสรพิษ
สูญหายไปกับมวลมนุษย์มาช้านาน

202
00:18:20,043 --> 00:18:24,251
ถ้าเช่นนั้นก็ต้องใช้สิ่งที่เป็นมากกว่ามนุษย์
เพื่อค้นหามันอีกครั้ง

203
00:18:24,918 --> 00:18:26,918
จําเป็นต้องใช้ซอร์เซอเรส

204
00:18:28,501 --> 00:18:30,501
รู้ไหมว่าข้าควรเริ่มจากที่ใด

205
00:18:30,584 --> 00:18:34,543
ในฐานะซอร์เซอเรส
แม่ถูกลิขิตให้อยู่ที่ปราสาทนี้ตลอดกาล

206
00:18:34,626 --> 00:18:36,626
และเมื่อไม่มีพรีเทอร์เนียแล้ว

207
00:18:36,709 --> 00:18:39,793
วิญญาณของแม่จะยังถูกตรึงไว้ ณ ที่แห่งนี้

208
00:18:39,876 --> 00:18:42,584
ไร้ซึ่งพลังอํานาจไปชั่วกัลปาวสาน

209
00:18:42,668 --> 00:18:44,709
แต่เจ้า ทีล่า

210
00:18:45,209 --> 00:18:48,876
เจ้าเป็นซอร์เซอเรสคนแรก
ที่ไปจากเกรย์สกัลล์ได้

211
00:18:48,959 --> 00:18:52,709
ดังนั้นจงออกตามหาสิ่งของของคา
ในที่ที่มันถูกพบเห็นเป็นครั้งสุดท้าย

212
00:18:52,793 --> 00:18:56,126
ในม่านหมอกเวทมนตร์แห่งดาร์กสโมค

213
00:18:56,626 --> 00:18:57,793
ดาร์กสโมคเหรอ

214
00:18:58,709 --> 00:19:02,251
ขนาดซับเทอร์เนีย
ยังไม่ทําให้ข้ากลัวได้เท่าที่แห่งนั้น

215
00:19:02,334 --> 00:19:04,293
ข้าถึงจะไปที่นั่นคนเดียว

216
00:19:04,376 --> 00:19:06,918
ฟังดูยิ่งอันตรายกว่าเดิมซะอีก

217
00:19:08,043 --> 00:19:09,001
ขอบคุณ ท่านแม่

218
00:19:10,209 --> 00:19:12,543
ลูกทําได้ ทีล่า

219
00:19:12,626 --> 00:19:17,626
ลูกเปล่งประกายเจิดจรัสที่สุด
ในยามที่ใจลูกแน่วแน่

220
00:19:20,876 --> 00:19:23,709
ทําไมท่านไม่บอกข้าว่ากําลังจะตาย ท่านพ่อ

221
00:19:24,501 --> 00:19:29,209
เพราะหากบอกเจ้า เจ้าจะทําทุกอย่าง
ที่อํานาจแห่งฮีแมนบันดาลได้

222
00:19:29,293 --> 00:19:30,501
เพื่อช่วยพ่อ

223
00:19:31,001 --> 00:19:32,668
และพ่อไม่ต้องการเช่นนั้น

224
00:19:34,668 --> 00:19:39,334
ที่ของเจ้าตอนนี้ไม่ใช่ในสนามรบในฐานะฮีแมน

225
00:19:39,834 --> 00:19:43,251
แต่เป็นในราชวังในฐานะเจ้าชายอดัม

226
00:19:43,959 --> 00:19:47,001
เมื่อสิ้นลมหายใจสุดท้ายของพ่อ

227
00:19:48,251 --> 00:19:53,209
เจ้า ลูกพ่อ จะกลายเป็นราชาแห่งอีเทอร์เนีย

228
00:19:53,293 --> 00:19:54,918
ท่านพ่อ ได้โปรด

229
00:19:55,418 --> 00:19:59,001
แต่เจ้าจะปกครองในฐานะอดัมหรือฮีแมน

230
00:19:59,626 --> 00:20:01,459
เพราะจะเป็นทั้งคู่ไม่ได้

231
00:20:02,209 --> 00:20:05,751
ราชาไม่สามารถทอดทิ้งพสกนิกรเพื่อออกผจญภัย

232
00:20:06,334 --> 00:20:10,626
การเป็นแชมเปียนแห่งเกรย์สกัลล์
ก็เป็นภาระหนักอึ้งอยู่แล้ว

233
00:20:11,251 --> 00:20:13,543
แต่ยิ่งมีมงกุฎเพิ่มบนหัว

234
00:20:13,626 --> 00:20:17,501
อาจทําลายได้แม้แต่ชายผู้ทรงพลังที่สุดในจักรวาล

235
00:20:20,959 --> 00:20:23,793
ฉะนั้นเจ้าต้องเลือก ลูกพ่อ

236
00:20:24,376 --> 00:20:27,168
ทางเลือกที่พ่อไม่เคยต้องเลือกในฐานะราชา

237
00:20:27,709 --> 00:20:31,834
ทางเลือกระหว่างดาบและคทา

238
00:20:32,584 --> 00:20:33,751
อย่าร้องไห้

239
00:20:34,376 --> 00:20:36,668
เพราะพ่อใช้ชีวิตมาเนิ่นนานนัก

240
00:20:36,751 --> 00:20:41,293
ชีวิตที่พ่อได้ลิ้มลองรสชาติชัยชนะ
แต่ต้องแลกมาด้วยราคาค่างวด

241
00:20:43,001 --> 00:20:47,501
พ่อสูญเสียสหาย ครอบครัว และแม้แต่น้องชาย

242
00:20:48,084 --> 00:20:52,209
กระนั้น พ่อก็ตายอย่างคนโชคดีกว่าคนส่วนใหญ่

243
00:20:53,834 --> 00:20:55,418
หาใช่เพราะพ่อเป็นราชา...

244
00:20:55,918 --> 00:20:59,584
แต่เพราะข้าเป็นสามีเจ้า

245
00:20:59,668 --> 00:21:01,543
และข้าพ่อเจ้า

246
00:21:03,043 --> 00:21:06,334
ข้ารักเจ้าทั้งสอง...

247
00:21:06,876 --> 00:21:07,876
เพราะงั้น...

248
00:21:25,043 --> 00:21:27,584
ท่านจะเป็นผู้กล่าวเพียงผู้เดียว ฝ่าบาท

249
00:21:27,668 --> 00:21:32,251
และหลังท่านสรรเสริญบิดาเสร็จ
ราชินีมาร์เลน่าจะแต่งตั้งท่านเป็นกษัตริย์

250
00:21:32,918 --> 00:21:35,501
เราต้องทําพิธีราชาภิเษกเร็วขนาดนั้นเลยรึ

251
00:21:36,001 --> 00:21:37,834
ท่านพ่อเพิ่งจากไปแค่วันเดียว

252
00:21:37,918 --> 00:21:41,626
ซึ่งแปลว่าอีเทอร์เนียขาดกษัตริย์มานานแล้ว

253
00:21:42,209 --> 00:21:45,126
พิธีราชาภิเษกมักจัดขึ้นหลังพิธีบรมศพ อดัม

254
00:21:45,209 --> 00:21:48,001
มันคือราคาที่เราต้องจ่ายเพื่อสวมมงกุฎ

255
00:21:48,084 --> 00:21:49,709
และในฐานะราชาองค์ใหม่

256
00:21:49,793 --> 00:21:52,668
ลูกต้องบอกพสกนิกรว่าลูกอยู่ที่นี่เพื่อพวกเขา

257
00:21:52,751 --> 00:21:55,293
แม้ลูกยังจมจ่อมอยู่ในความเศร้าโศกก็ตาม

258
00:21:56,459 --> 00:21:58,501
ข้าควรพูดว่าอะไร

259
00:21:58,584 --> 00:22:00,751
แค่บอกความจริงกับพวกเขา ลูกแม่

260
00:22:01,459 --> 00:22:05,168
และความจริงก็คือลูกรักพ่อของลูกมาก

261
00:22:05,709 --> 00:22:07,709
และท่านพ่อก็รักลูก

262
00:22:08,376 --> 00:22:11,459
อดัม... ได้เวลาแล้ว

263
00:22:43,751 --> 00:22:47,251
หัวใจชาวอีเทอร์เนียหนักอึ้ง
จากความสูญเสียองค์ราชาของเรา

264
00:22:48,376 --> 00:22:51,626
เพราะองค์ราชาแรนดอร์คือ...

265
00:22:53,501 --> 00:22:54,918
พระราชาคือ...

266
00:22:56,876 --> 00:22:58,459
พระราชา

267
00:23:05,793 --> 00:23:07,918
ครั้งหนึ่ง ข้าเคยอยากได้บิลโลว์-ไบค์

268
00:23:09,001 --> 00:23:11,709
เด็กทุกคนในอีเทอร์เนียมีบิลโลว์-ไบค์ในปีนั้น

269
00:23:11,793 --> 00:23:13,709
และข้าก็ขอให้พ่อหาให้ข้าเช่นกัน

270
00:23:14,584 --> 00:23:16,918
แต่บิลโลว์-ไบค์ขายหมดเกลี้ยงทุกคัน

271
00:23:17,501 --> 00:23:22,001
ดังนั้นแทนที่พ่อข้าจะสั่งให้พสกนิกรทําอีกคันขึ้นมา
รู้ไหมว่าพ่อข้าทําอะไร

272
00:23:22,084 --> 00:23:24,043
พ่อข้า องค์ราชา

273
00:23:24,793 --> 00:23:26,918
ท่านทําบิลโลว์-ไบค์ให้ข้า

274
00:23:27,584 --> 00:23:30,834
เขาใช้จักรยานคันเก่าของข้า
และใส่อะไหล่ใหม่เข้าไป

275
00:23:30,918 --> 00:23:35,293
และตลอดสี่คืน พ่อข้าดัดแปลงจักรยานให้ข้า

276
00:23:35,376 --> 00:23:36,709
ทั้งหมดด้วยตัวเอง

277
00:23:36,793 --> 00:23:41,918
พ่อข้าไม่เคยใส่เข็มขัดเครื่องมือมาก่อนในชีวิต
จนกระทั่งสัปดาห์นั้น

278
00:23:43,501 --> 00:23:45,918
และเมื่อพ่อข้าเอาบิลโลว์-ไบค์

279
00:23:46,001 --> 00:23:48,584
คันที่เขาสร้างเองกับมือมาให้ข้าดู

280
00:23:48,668 --> 00:23:52,626
ข้าใจไม่กล้าพอจะบอกเขาว่ามันดูแย่แค่ไหน

281
00:23:53,376 --> 00:23:54,584
จักรยานบ้านๆ ชัดๆ

282
00:23:55,084 --> 00:23:57,084
คือข้าทนขี่ออกไปให้คนเห็นไม่ได้

283
00:23:57,168 --> 00:24:00,043
ไม่งั้นคงโดนหัวเราะเยาะไปทั่วอีเทอร์เนีย

284
00:24:00,751 --> 00:24:04,334
และข้าก็ไม่เคยขี่จักรยานบิลโลว์-ไบค์
คันที่พ่อทําให้ข้าเลย

285
00:24:05,001 --> 00:24:06,209
แต่ตอนนี้...

286
00:24:07,126 --> 00:24:11,376
ข้ายอมสละเงินทองทั้งหมดในโลก
เพื่อได้ขี่จักรยานบิลโลว์-ไบค์คันนั้น

287
00:24:11,459 --> 00:24:12,626
แค่สักครั้ง

288
00:24:17,376 --> 00:24:20,793
เราสูญเสียกษัตริย์ผู้ยอดเยี่ยมที่สุด
เท่าที่อีเทอร์เนียเคยรู้จักมา

289
00:24:21,501 --> 00:24:23,918
และขณะที่ข้าเตรียมครองมงกุฎ

290
00:24:24,001 --> 00:24:26,209
ข้ากล่าวได้เพียงว่าข้าเสียใจ

291
00:24:26,293 --> 00:24:31,918
ที่ข้าไม่มีวันเป็นบุรุษหรือเป็นราชา
ได้ดีแม้ครึ่งหนึ่งของท่านพ่อข้า

292
00:24:32,626 --> 00:24:35,126
งั้นก็ไม่ต้องรับมงกุฎ

293
00:24:35,626 --> 00:24:38,376
- ใครพูดน่ะ เมื่อกี้ใคร
- เกิดอะไรขึ้น

294
00:24:38,459 --> 00:24:39,918
ใครพูดน่ะ

295
00:24:40,626 --> 00:24:43,376
คนที่ถูกปล้นสิทธิ์โดยกําเนิดไปน่ะสิ

296
00:24:48,126 --> 00:24:51,001
ข้าคือเคลดอร์ น้องชายของแรนดอร์

297
00:24:51,668 --> 00:24:54,876
และผู้ปกครองอันชอบธรรมแห่งอีเทอร์นอส

298
00:25:42,418 --> 00:25:45,501
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์