1
00:00:21,459 --> 00:00:26,293
(ฮีแมน เจ้าจักรวาล: ปฏิวัติ)

2
00:00:26,376 --> 00:00:30,293
(การขึ้นครองราชย์)

3
00:00:33,793 --> 00:00:34,709
{\an8}ระวัง!

4
00:00:34,793 --> 00:00:38,251
{\an8}ถ้ามีอะไรผิดที่ผิดทางแค่นิดเดียว ท่านพ่อรู้แน่ๆ

5
00:00:38,334 --> 00:00:40,501
{\an8}เราไม่อยากทําให้เขาโมโหหรอกนะ

6
00:00:40,584 --> 00:00:42,293
{\an8}เขามักจะโมโหตลอดเวลา

7
00:00:42,376 --> 00:00:44,293
{\an8}เปล่า เขาแค่จริงจังน่ะ

8
00:00:44,376 --> 00:00:47,126
{\an8}การเป็นกษัตริย์เป็นความรับผิดชอบยิ่งใหญ่

9
00:00:48,584 --> 00:00:49,584
{\an8}เจอแล้ว

10
00:00:49,668 --> 00:00:51,418
{\an8}ขวดลับของท่านพ่อ

11
00:00:51,501 --> 00:00:52,793
{\an8}ขวดอะไรเหรอ

12
00:00:55,126 --> 00:00:56,834
{\an8}ตามหลักก็น้ําผลไม้

13
00:00:58,501 --> 00:00:59,876
ท่านพ่อกําลังมา

14
00:01:02,043 --> 00:01:05,584
ท่านสัญญากับมิโร แม่ของเขา
ด้วยนามและเกียรติของท่าน

15
00:01:05,668 --> 00:01:07,834
ว่าจะส่งเด็กชายกลับบ้านเมื่อเขาถึงวัย

16
00:01:07,918 --> 00:01:09,001
เขาคือสายเลือดข้า

17
00:01:09,084 --> 00:01:11,001
แต่ไม่ใช่รัชทายาทของท่าน

18
00:01:11,084 --> 00:01:14,168
จะมีสิ่งใดในราชสํานัก
ที่ลูกนอกสมรสของกษัตริย์ต้องเจอ

19
00:01:14,251 --> 00:01:17,709
หากมิใช่ความเจ็บปวด
ที่ได้เห็นน้องชายขึ้นครองราชย์

20
00:01:17,793 --> 00:01:19,918
โดยที่เขาถูกปฏิเสธเพราะชาติกําเนิด

21
00:01:20,001 --> 00:01:21,876
กฎหมายต่างหากที่ปฏิเสธเขา

22
00:01:21,959 --> 00:01:24,626
งั้นก็เปลี่ยนกฎหมายสิ ฝ่าบาท

23
00:01:24,709 --> 00:01:27,334
มันซับซ้อนกว่านั้นนัก

24
00:01:27,418 --> 00:01:29,959
คนของเขาไม่ไว้ใจเรา

25
00:01:30,043 --> 00:01:32,251
พวกเขาถูกห้ามมิให้ออกจากชายฝั่ง

26
00:01:32,334 --> 00:01:34,543
และเหยียบย่างบนดินแดนของเรา

27
00:01:34,626 --> 00:01:38,543
หากข้าส่งลูกชายไปที่นั่น ก็เท่ากับข้าเนรเทศเขา

28
00:01:38,626 --> 00:01:41,459
อีเทอร์นอสก็มิต่างจากการเนรเทศเขา

29
00:01:41,543 --> 00:01:44,668
ที่อันวัตการ์ เขาจะมีโอกาสเติบใหญ่

30
00:01:44,751 --> 00:01:48,084
แต่ที่นี่ เขาจะเป็นที่สองรองจากน้องชายเสมอ

31
00:01:48,168 --> 00:01:51,418
จนกว่าแรนดอร์จะมีรัชทายาท
และเคลดอร์เป็นอันดับสาม

32
00:01:51,501 --> 00:01:54,709
เคลดอร์ก็เป็นส่วนหนึ่งของข้านะ อมิเลีย

33
00:01:54,793 --> 00:01:57,459
และแรนเดอร์คิดว่าเคลดอร์สุดยอดที่สุด

34
00:01:58,084 --> 00:02:00,001
อันไหนเปี่ยมเมตตากว่ากัน ที่รัก

35
00:02:00,501 --> 00:02:01,876
ให้เขาอยู่ใกล้ๆ

36
00:02:01,959 --> 00:02:04,501
ลงโทษให้เขาอุทิศชีวิตเพื่อรับใช้กษัตริย์

37
00:02:04,584 --> 00:02:07,334
ซึ่งควรเป็นของเขาด้วยเทวสิทธิ์

38
00:02:07,834 --> 00:02:09,668
หรือส่งเขากลับบ้าน

39
00:02:09,751 --> 00:02:12,418
บ้านที่เขาสามารถสร้างชีวิตใหม่ได้

40
00:02:12,501 --> 00:02:15,084
โดยหลุดพ้นเป็นอิสระจากเงื้อมเงาแห่งกษัตริย์

41
00:02:20,876 --> 00:02:22,834
ท่านพ่อรู้ว่านางพูดถูก

42
00:02:23,626 --> 00:02:25,334
ข้าจากไปในหนึ่งสัปดาห์

43
00:02:26,001 --> 00:02:30,043
หลังจากข้ากลับสู่อันวัตการ์ พวกฮอร์ดก็บุกโจมตี

44
00:02:30,126 --> 00:02:31,459
ข้าบาดเจ็บ

45
00:02:31,543 --> 00:02:35,376
{\an8}ข่าวลือแพร่สะพัดว่าข้าตาย ทว่าข้ายังมีชีวิตอยู่

46
00:02:36,501 --> 00:02:39,376
และข้าเลือกให้ข่าวลือเป็นไปเช่นนั้น

47
00:02:39,459 --> 00:02:43,751
ข้าคิดว่าการตายของข้าจะทําให้อะไรๆ ง่ายขึ้น
สําหรับท่านปู่ของเจ้า

48
00:02:43,834 --> 00:02:45,418
และสําหรับแรนดอร์

49
00:02:45,501 --> 00:02:48,251
ท่านพ่อเลยโทษตัวเองกับสิ่งที่เกิดขึ้น

50
00:02:48,334 --> 00:02:49,209
ใช่

51
00:02:49,293 --> 00:02:54,168
แรนดอร์มักยืดอกรับผิดชอบทุกอย่างเสมอ

52
00:02:54,751 --> 00:02:57,543
ถึงข้าคิดว่าเขาเกิดมาเป็นกษัตริย์

53
00:02:58,293 --> 00:02:59,293
แต่เขาใช่หรือ

54
00:02:59,793 --> 00:03:01,459
เจ้าต้องรู้ไว้นะ อดัม

55
00:03:01,543 --> 00:03:05,959
เมื่อก่อน ข้าคงไม่ยอมรับมงกุฎนี้

56
00:03:06,043 --> 00:03:09,543
ทําไมล่ะ ท่านเป็นบุตรคนโตของราชามิโรนี่นา

57
00:03:09,626 --> 00:03:10,876
มันเป็นสิทธิ์ของท่าน

58
00:03:10,959 --> 00:03:14,459
แต่ไม่ใช่หน้าที่ของข้า
และแน่นอนว่าไม่ใช่ความปรารถนาข้า

59
00:03:14,543 --> 00:03:16,418
เลือดราชามิโรอาจไหลในกายข้า

60
00:03:16,501 --> 00:03:19,459
แต่มันก็เป็นเลือดซาริน เลือดแม่ข้า เลือดการ์

61
00:03:19,543 --> 00:03:22,168
ที่ทําให้ข้าเป็นบุรุษอย่างที่เป็นวันนี้

62
00:03:22,668 --> 00:03:25,584
คุ้นเคยกับงานวิศวกรรมและคณิตศาสตร์

63
00:03:25,668 --> 00:03:28,126
มากกว่าการทูตและการเมือง

64
00:03:28,918 --> 00:03:31,876
ยังไม่นับผลงานมากมายที่เจ้าทํา อดัม

65
00:03:32,501 --> 00:03:35,501
หรือคนที่ทํา... คือฮีเแมนกันแน่

66
00:03:37,001 --> 00:03:38,834
ข้าเองก็ไม่ใช่นักการเมือง

67
00:03:39,668 --> 00:03:41,126
เป็นแค่นักรบ

68
00:03:41,209 --> 00:03:43,626
แต่อีกไม่นานจะได้เป็นกษัตริย์

69
00:03:43,709 --> 00:03:45,876
ภาระใหญ่หลวงสําหรับบุรุษเพียงผู้เดียว

70
00:03:46,459 --> 00:03:49,293
แม้แต่ผู้แข็งแกร่งเช่นเจ้า

71
00:03:51,334 --> 00:03:56,043
พ่อข้าเชื่อว่าไม่มีผู้ใดควรถือทั้งดาบและคทา

72
00:03:56,668 --> 00:03:59,834
เขารู้สึกว่าการแยกกันระหว่างราชากับแชมเปียน

73
00:03:59,918 --> 00:04:02,251
คือเจตจํานงแห่งอํานาจด้วยตัวมันเอง

74
00:04:02,334 --> 00:04:04,709
แล้วเจ้ารู้สึกยังไง

75
00:04:06,876 --> 00:04:08,084
สับสน

76
00:04:08,876 --> 00:04:13,793
ทําไมพลังถึงสําแดงอานุภาพแก่ข้า
ถ้าข้าถูกลิขิตให้ต้องสละมัน

77
00:04:13,876 --> 00:04:17,876
โชคชะตาอาจน่าสับสนเมื่อเกิดขึ้นผิดที่ผิดทาง

78
00:04:17,959 --> 00:04:20,376
นั่นคือสิ่งที่ข้าได้เรียนรู้

79
00:04:20,959 --> 00:04:24,793
ข้าไม่ได้ปรารถนาบัลลังก์ อดัม

80
00:04:25,709 --> 00:04:27,709
และข้าว่าเจ้าเองก็ด้วย

81
00:04:28,501 --> 00:04:29,626
กระนั้น...

82
00:04:31,126 --> 00:04:33,334
อีเทอร์เนียต้องการกษัตริย์

83
00:04:37,334 --> 00:04:38,751
และแชมเปียน

84
00:04:42,959 --> 00:04:44,043
ท่านแม่

85
00:04:44,126 --> 00:04:45,126
แม่ไม่เป็นไร อดัม

86
00:04:45,209 --> 00:04:47,043
ฮีแมน ข้าหมายถึง อดัม

87
00:04:47,126 --> 00:04:49,376
ราชาอดัม ฝ่าบาท

88
00:04:49,459 --> 00:04:50,668
เราเจอปัญหาแล้ว

89
00:04:51,668 --> 00:04:53,334
ดันแคน ใครโจมตีเรา

90
00:04:55,376 --> 00:04:56,668
สเกเลทอร์

91
00:05:01,126 --> 00:05:03,209
เอาแล้วไง ข้าคุ้นสีหน้านั้น

92
00:05:03,293 --> 00:05:05,001
ทุกคนถอยไป!

93
00:05:05,668 --> 00:05:07,876
ด้วยพลังแห่งเกรย์สกัลล์...

94
00:05:07,959 --> 00:05:11,834
ข้ามีพลัง!

95
00:05:53,584 --> 00:05:55,459
การสงบศึกแห่งสามหอคอย

96
00:05:56,084 --> 00:05:57,334
เดี๋ยวก่อน...

97
00:05:58,334 --> 00:05:59,459
สี่เหรอ

98
00:05:59,959 --> 00:06:01,959
ไม่ได้มีสี่หอคอยซะหน่อย

99
00:06:02,626 --> 00:06:05,209
ไม่มีหอคอยเลยต่างหาก

100
00:06:11,001 --> 00:06:16,084
ไม่มีนับตั้งแต่มหาพิบัติครั้งพรีเทอร์เนียล่มสลาย

101
00:06:18,168 --> 00:06:22,584
ลอร์ดกรานาเมียร์ ท่านผู้ยิ่งใหญ่เกรียงไกรสูงสุด

102
00:06:22,668 --> 00:06:23,501
ข้า...

103
00:06:24,376 --> 00:06:25,709
ข้าจําได้

104
00:06:25,793 --> 00:06:27,501
นางเรียกเจ้าว่าไงนะ

105
00:06:27,584 --> 00:06:30,251
อ๋อ ใช่ "นกน้อย"

106
00:06:30,334 --> 00:06:35,626
การทําหน้าที่แทนแม่เจ้า
ดูจะบรรเทาความโอหังของเจ้าลงนะ

107
00:06:37,376 --> 00:06:42,709
ฟังนะ แต่ก่อนคําพูดอวยหวานหูอาจชนะใจข้าได้

108
00:06:42,793 --> 00:06:47,459
แต่ตอนนี้การทูตถือเป็นความพยายามอันเสียเวลา

109
00:06:48,376 --> 00:06:51,668
ว่ามาสิ ก่อนจะสายเกินไป

110
00:06:51,751 --> 00:06:53,084
สายเกินไปเหรอ

111
00:06:53,584 --> 00:06:56,834
ที่จะบอกลา สาวน้อย

112
00:06:57,709 --> 00:07:00,251
เจ้าถึงมาที่นี่ใช่ไหมล่ะ

113
00:07:00,334 --> 00:07:07,084
เพื่อนําความเสียใจจากราชาเจ้า
มามอบให้ความมรณาในไม่ช้าของข้า

114
00:07:07,709 --> 00:07:08,793
ท่านกําลังจะตายรึ

115
00:07:09,293 --> 00:07:11,709
ข้าขอโทษ ข้าไม่รู้ว่าท่าน...

116
00:07:12,293 --> 00:07:15,376
และข้าเกรงว่า... ราชาสวรรคตแล้ว

117
00:07:18,501 --> 00:07:20,793
ราชาองค์ใหม่จงทรงพระเจริญ

118
00:07:21,418 --> 00:07:23,793
ที่จริงข้ามาทําภารกิจเพื่อช่วยเหลือเขา

119
00:07:23,876 --> 00:07:26,293
ที่จริงก็วิญญาณเขา

120
00:07:26,376 --> 00:07:31,251
และวิญญาณสูงศักดิ์ทุกดวง
ที่ร่อนเร่หรือจะร่อนเร่ ไร้จุดหมาย

121
00:07:31,334 --> 00:07:32,793
นับตั้งแต่มหาพิบัติ

122
00:07:33,418 --> 00:07:36,459
ตํานานบอกเราว่ากรานาเมียร์ผู้ยิ่งใหญ่

123
00:07:36,543 --> 00:07:40,709
เคยอนุญาตให้มนุษย์เข้าถึงคา เวทมนตร์อสรพิษ

124
00:07:41,376 --> 00:07:46,293
ข้าตั้งใจคืนชีพพรีเทอร์เนีย
เพื่อกอบกู้ความยิ่งใหญ่ของมัน

125
00:07:46,376 --> 00:07:48,709
แต่ข้าทําไม่ได้หากไม่มีพลังแห่งคา

126
00:07:48,793 --> 00:07:50,418
ข้ามาที่นี่เพื่อขอให้ช่วย

127
00:07:50,501 --> 00:07:52,668
เจ้าคงไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเขา

128
00:07:54,459 --> 00:07:58,459
เพราะงั้นหยุดร้องขอได้แล้ว เจ้านกน้อย

129
00:08:19,043 --> 00:08:20,334
นั่นอะไร

130
00:08:20,418 --> 00:08:22,043
เราน่าจะลองถามเขาดู

131
00:08:26,168 --> 00:08:27,418
สเกเลทอร์

132
00:08:28,418 --> 00:08:30,668
ข้าว่าเขาน่าจะเป็นสเกเลเทคมากกว่า

133
00:08:31,543 --> 00:08:33,126
สเกเลเทคเหรอ

134
00:08:34,043 --> 00:08:35,251
ข้าชอบนะ

135
00:08:35,334 --> 00:08:37,793
เจ้าเป็นคนคิดเองใช่ไหม

136
00:08:44,084 --> 00:08:45,084
เคลดอร์

137
00:08:47,459 --> 00:08:49,793
ฮีโร่มาในร่างสีฟ้าแล้วสินะ

138
00:08:56,334 --> 00:08:57,709
มีดีแค่นี้เองเหรอ

139
00:08:57,793 --> 00:08:59,418
ยังมีอีกเยอะ

140
00:09:04,334 --> 00:09:06,584
เขาทําแบบนั้นได้ไง

141
00:09:06,668 --> 00:09:08,376
ระเบิดควันพวกนั้นน่ะเอง

142
00:09:08,459 --> 00:09:10,834
พวกมันผสมนาโนเทคโนโลยี

143
00:09:12,501 --> 00:09:14,376
เดี๋ยว ข้าไม่อยากทําร้ายพวกเจ้า

144
00:09:21,918 --> 00:09:26,084
นานมาแล้ว
อีเทอร์เนียยอมรับแต่เพียงเทคโนโลยี

145
00:09:27,084 --> 00:09:30,418
คนยุคโบราณสร้างสิ่งมหัศจรรย์
เชิงจักรกลขนาดมหึมา

146
00:09:30,501 --> 00:09:33,876
เพื่อต่อสู้กับพลังเวทมนตร์ชั่วร้าย

147
00:09:34,376 --> 00:09:37,084
นานแสนนานที่พวกมันนอนนิ่งสนิท

148
00:09:37,168 --> 00:09:39,709
ถูกฝังลึกอยู่ใต้ผืนดินและถูกหลงลืม

149
00:09:40,251 --> 00:09:43,501
แต่ด้วยความช่วยเหลือจากมาเธอร์บอร์ด

150
00:09:43,584 --> 00:09:48,793
ยุคเทคโนโลยีอันรุ่งเรือง
ของอีเทอร์เนียจึงฟื้นคืนมาใหม่

151
00:09:53,584 --> 00:09:55,418
จงดู!

152
00:09:56,043 --> 00:09:57,918
หนึ่งในยักษ์เทคโน-ไททัน

153
00:09:58,001 --> 00:10:03,418
เศษซากจากยุคอดีต
แห่งเทคโนโลยีอันรุ่งโรจน์ของอีเทอร์เนีย

154
00:10:24,209 --> 00:10:26,334
ออร์โก้ มาช่วยข้าตรงนี้ที

155
00:10:53,293 --> 00:10:55,001
ฮีแมน เราจะทํายังไง...

156
00:10:55,084 --> 00:10:56,293
ฮีแมน

157
00:11:03,918 --> 00:11:06,668
แมนแอตอาร์มส์ ข้ามีแผน

158
00:11:10,001 --> 00:11:11,584
ไกลพอแล้ว

159
00:11:11,668 --> 00:11:13,209
ก็อาจจะ

160
00:11:13,293 --> 00:11:16,168
แต่ข้าก็สนุกกับส่วนเกินอยู่นะ

161
00:11:16,876 --> 00:11:18,334
ปล่อยเขาซะ

162
00:11:18,418 --> 00:11:20,418
จงจําไว้ ฮีแมน

163
00:11:20,501 --> 00:11:26,834
วันนี้คือการเปิดฉากระดมยิง
จากจอมมาเธอร์บอร์ดผู้เกรียงไกร

164
00:11:57,834 --> 00:11:59,751
แบตเทิลแคต โค่นมันให้ได้

165
00:12:07,376 --> 00:12:10,126
ออร์โก้ เราต้องตรึงเจ้านั่นให้อยู่นิ่งๆ

166
00:12:13,584 --> 00:12:17,251
แมนแอตอาร์มส์
ด้วยการดัดแปลงจากปลอกข้อมือการ์ของข้า

167
00:12:17,334 --> 00:12:22,084
เราจะใช้ปืนของเจ้าอัปโหลด
คําสั่งทําลายตนเองของเจ้าไททันได้

168
00:12:22,168 --> 00:12:23,668
ท่านรู้เรื่องนี้ได้ยังไง

169
00:12:23,751 --> 00:12:27,043
เจ้ายักษ์เทคโน-ไททัน
ถูกพัฒนาจากเทคโนโลยีการ์โบราณ

170
00:12:27,126 --> 00:12:29,709
เจ้าต้องเล็งที่โพรเซสเซอร์กลาง น่าจะอยู่...

171
00:12:29,793 --> 00:12:32,459
ให้เดานะ ตรงลูกตาสีแดงกลมโตใช่ไหม

172
00:12:32,543 --> 00:12:33,959
ตรงนั้นแหละ

173
00:12:39,209 --> 00:12:41,751
ใช่ มันได้ผล ทําต่อไป

174
00:12:42,834 --> 00:12:46,168
ทุกคน ข้าไม่รู้ว่าจะต้านเขาได้อีกนานแค่ไหน

175
00:12:52,001 --> 00:12:53,168
ดาบ...

176
00:13:07,043 --> 00:13:10,209
แปดสิบสามเปอร์เซ็นต์ แข็งใจอีกนิด ออร์โก้

177
00:13:10,293 --> 00:13:11,293
ใกล้สําเร็จแล้ว

178
00:13:18,709 --> 00:13:21,334
(กําลังอัปโหลด 97%... 99%)

179
00:13:25,959 --> 00:13:27,668
การอัปโหลดไม่สําเร็จ

180
00:13:33,126 --> 00:13:33,959
ระวัง!

181
00:14:01,626 --> 00:14:03,918
อันดรา เราเหลือโอกาสอีกแค่ครั้งเดียว

182
00:14:04,501 --> 00:14:07,959
ข้ากําลังเปลี่ยนชุดคําสั่งทําลายตัวเองที่เหลือ
ไปที่ปืนของเจ้า

183
00:14:08,043 --> 00:14:11,876
เราต้องยิงให้โดนเพื่ออัปโหลดให้สําเร็จ
และโค่นเจ้าหุ่นนั่นให้ได้

184
00:14:12,376 --> 00:14:14,918
- ถ้าข้าพลาดล่ะ
- ข้าเคยเห็นฝีมือเจ้า

185
00:14:15,001 --> 00:14:17,293
เจ้าคือแมนแอตอาร์มส์แห่งอีเทอร์นอส

186
00:14:17,376 --> 00:14:20,376
ถ้าจะมีใครสักคนที่ยิงได้ คนคนนั้นคือเจ้า

187
00:14:31,751 --> 00:14:32,876
เอาเลย!

188
00:14:37,501 --> 00:14:40,834
{\an8}(อัปโหลดสําเร็จ
เริ่มการทําลายตนเองโดยสมบูรณ์)

189
00:14:56,543 --> 00:14:57,959
เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม

190
00:15:23,918 --> 00:15:28,459
เอาละ ส่วนไหนของคําว่า
"เนรเทศไปดาวโทรลล่า" ที่เจ้าไม่เข้าใจ

191
00:15:28,543 --> 00:15:30,751
ชาวดาวโทรลล่ารู้ว่าข้าอยู่ที่นี่

192
00:15:30,834 --> 00:15:33,084
แล้วทําไมเจ้าอยู่ที่นี่ ลิน

193
00:15:33,168 --> 00:15:36,459
ดูเหมือนการที่ข้าวุ่นวายกับสมดุลจักรวาล

194
00:15:36,543 --> 00:15:39,168
ก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึง

195
00:15:40,334 --> 00:15:42,459
เจ้าหมายถึงอาการของกรานาเมียร์...

196
00:15:42,543 --> 00:15:44,793
เป็นเพราะข้า ใช่แล้ว

197
00:15:44,876 --> 00:15:47,709
เดี๋ยว ตกลงเจ้าอยู่ที่นี่เพื่ออะไร คอยดูแลเขารึ

198
00:15:47,793 --> 00:15:49,626
เหมือนพยาบาลรึไง

199
00:15:50,834 --> 00:15:52,959
ให้ตายเถอะ ใช่จริงด้วย

200
00:15:53,043 --> 00:15:55,626
- ทําไม
- ไม่ใช่เรื่องของเจ้า

201
00:15:55,709 --> 00:15:58,293
ไม่ใช่เรื่องของพรีเทอร์เนียด้วย จะว่าไป

202
00:15:58,918 --> 00:16:02,626
อย่างที่เห็น ลอร์ดกรานาเมียร์
ไม่อยู่ในสภาพจะพูดดีกับเจ้าได้

203
00:16:02,709 --> 00:16:05,043
ประสาอะไรกับให้เวทมนตร์อสรพิษกับเจ้า

204
00:16:05,126 --> 00:16:07,209
เจ้ากําลังเสียเวลาเปล่า

205
00:16:08,168 --> 00:16:09,418
มนุษย์...

206
00:16:10,126 --> 00:16:14,459
มนุษย์ผู้ทะยานอยาก ละโมบโลภมาก

207
00:16:14,543 --> 00:16:16,959
ข้าเคยมอบคาให้บรรพบุรุษพวกเจ้า

208
00:16:17,043 --> 00:16:22,334
และพวกมันใช้คาเพื่อก่อสงคราม
และการเข่นฆ่าให้บังเกิดกับโลกใบนี้

209
00:16:23,543 --> 00:16:26,209
ข้าได้บทเรียนเมื่อนานมาแล้ว

210
00:16:26,293 --> 00:16:30,876
ว่านิสัยมนุษย์ที่เชื่อถือได้เพียงข้อเดียวคือ
ความกระหายพลังอํานาจ

211
00:16:31,543 --> 00:16:36,043
และเจ้าก็มาที่นี่ อีกครา อ้อนวอนขอพลังอํานาจ

212
00:16:36,543 --> 00:16:40,834
คําตอบคือไม่

213
00:16:40,918 --> 00:16:46,001
กับสงคราม กับความตายและกับเจ้า

214
00:16:50,418 --> 00:16:53,543
นางโง่เขลามากเสียยิ่งกว่าที่เจ้าพูด

215
00:16:54,168 --> 00:16:56,959
ข้าไม่ได้พูดว่า "โง่เขลา" ข้าพูดว่า "เซ่อ"

216
00:16:58,209 --> 00:17:00,209
อะไรล่ะ มันดีกว่าตั้งเยอะ

217
00:17:03,793 --> 00:17:06,418
พรีเทอร์เนียไม่ใช่สิ่งที่ข้าจะลืมไปเฉยๆ

218
00:17:06,501 --> 00:17:08,668
และมันเป็นปัญหาของเจ้าเหมือนกัน

219
00:17:08,751 --> 00:17:10,293
ปัญหาของเจ้าโดยเฉพาะ

220
00:17:10,834 --> 00:17:14,876
รู้ไหม การที่เจ้าอยู่ที่นี่ คอยช่วยกรานาเมียร์
ดูเหมือนการสํานึกผิด

221
00:17:15,459 --> 00:17:18,959
ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากําลังจะมาไม้ไหน
หรือพยายามทําตัวดีขึ้นจริงๆ

222
00:17:19,043 --> 00:17:22,209
แต่ยังไงก็ตาม จะมีอะไรที่เจ้าพอจะแก้ตัว

223
00:17:22,293 --> 00:17:25,126
ได้ดีกว่าการช่วยข้ากอบกู้สิ่งที่เจ้าทําลายได้อีกล่ะ

224
00:17:27,293 --> 00:17:28,793
การฟื้นคืนพรีเทอร์เนีย

225
00:17:28,876 --> 00:17:32,668
ไม่ใช่แค่การไถ่บาปเพื่อวิญญาณเร่ร่อน
ของเหล่าแชมเปียนผู้วายชนม์

226
00:17:32,751 --> 00:17:36,126
แต่เป็นการไถ่บาปเพื่อเจ้าด้วย อีวิลลิน

227
00:17:36,834 --> 00:17:38,293
ช่วยข้าเกลี้ยกล่อมเขาที

228
00:17:41,376 --> 00:17:43,668
เว้นแต่ว่าเจ้าไม่ได้เปลี่ยนไปเลยจริงๆ

229
00:17:46,751 --> 00:17:49,168
พลังแห่งเกรย์สกัลล์ปกป้องข้า

230
00:17:49,668 --> 00:17:53,084
ข้าเลยพยายามแบ่งปันพลังเสี้ยวเล็กๆ กับเด็กนั่น

231
00:17:53,168 --> 00:17:54,959
เหมือนที่ข้าทํากับครินเจอร์

232
00:17:55,043 --> 00:17:58,668
และเขาหายดีจากไวรัสเทคโนของมาเธอร์บอร์ด

233
00:17:58,751 --> 00:18:02,668
เยี่ยม ท่านแค่ชี้ดาบไปที่ทุกคนที่ติดเชื้อ

234
00:18:02,751 --> 00:18:05,209
เรามีชาวเมืองหลายสิบคนติดเชื้อแล้ว

235
00:18:05,293 --> 00:18:08,709
และด้วยระเบิดพวกนั้น
ไวรัสก็แพร่กระจายเร็วเกินไป

236
00:18:08,793 --> 00:18:11,584
ท่านต้องใช้ดาบกับทั้งอีเทอร์เนียในครั้งเดียว

237
00:18:11,668 --> 00:18:13,293
ซึ่งเป็นไปไม่ได้

238
00:18:13,376 --> 00:18:16,793
แต่ถ้าเราสามารถเพิ่มขอบเขตพลังออกไปได้...

239
00:18:16,876 --> 00:18:21,251
ถ้ามันเป็นไปได้
ก็มีชายเพียงผู้เดียวในอีเทอร์เนียที่ทําได้

240
00:18:24,459 --> 00:18:28,793
ออร์โก้ ข้าขอมอบดาบแห่งพลัง
ให้เจ้าดูแล เพื่อนยาก

241
00:18:31,459 --> 00:18:33,376
ด้วยพลังแห่ง...

242
00:18:33,459 --> 00:18:34,793
- ออร์โก้ ไม่
- อย่า

243
00:18:34,876 --> 00:18:36,418
หยอกเล่นน่า

244
00:18:37,543 --> 00:18:41,001
นี่อาจไม่ใช่เวลามาเล่นมุกตลกสินะ

245
00:18:43,209 --> 00:18:45,168
ข้าจะไม่ทําให้ท่านผิดหวัง ฮีแมน

246
00:18:45,751 --> 00:18:47,209
เจ้าไม่ทําข้าผิดหวังแน่

247
00:18:50,043 --> 00:18:52,668
ยังมีเวลาให้เจ้าเปลี่ยนใจ

248
00:18:52,751 --> 00:18:56,084
ไม่ มันต้องเป็นแบบนี้ อีเทอร์เนียต้องการกษัตริย์

249
00:18:56,168 --> 00:18:57,543
อีเทอร์เนียต้องการเจ้า

250
00:18:58,209 --> 00:19:01,293
ดาบ คทา ปากกา และหมึก มันคือหนึ่งเดียว

251
00:19:01,376 --> 00:19:03,001
ถือว่าเป็นข้อคิดจากชายชรา...

252
00:19:03,084 --> 00:19:08,918
มันไม่เกี่ยวกับว่าเจ้าถืออะไรในมือ
แต่เจ้ายึดถืออะไรในใจต่างหาก

253
00:19:17,209 --> 00:19:18,959
เจ้าเงียบเชียวนะ

254
00:19:19,459 --> 00:19:21,543
จะหายใจให้เสียเปล่าทําไม

255
00:19:21,626 --> 00:19:26,584
ท่านกับข้าผ่านเรื่องราวกันมามากพอ
จนอ่านใจกันออกทะลุปรุโปร่ง

256
00:19:26,668 --> 00:19:28,626
บางครั้งข้าก็ต้องได้ยินกับหู

257
00:19:29,459 --> 00:19:32,376
การตัดสินใจอยู่ในมือท่าน

258
00:19:32,918 --> 00:19:37,709
และข้าจะติดตามท่านและอยู่เคียงข้างท่าน
ในทุกๆ สังเวียนที่ท่านเลือก

259
00:19:37,793 --> 00:19:42,334
แต่ในเมื่อมันเกี่ยวพันกับอนาคตข้าด้วย

260
00:19:42,418 --> 00:19:46,668
ข้าว่าท่านควรรู้ไว้
ถึงท่านอาจฟังแล้วประหลาดใจก็ตาม

261
00:19:47,168 --> 00:19:50,793
ว่าข้ารักที่ได้เป็นแบตเทิลแคตของท่าน

262
00:19:59,126 --> 00:20:02,168
ข้าเคยผ่านทั้งเรื่องร้ายและดีกับพ่อข้า

263
00:20:03,293 --> 00:20:04,918
ลูกกับพ่อก็แบบนี้ใช่ไหมล่ะ

264
00:20:05,918 --> 00:20:10,126
เป็นที่รู้กันดีกว่าพ่อข้าอยากให้ข้า
เดินตามรอยเท้าราชาเช่นเขา

265
00:20:10,626 --> 00:20:14,876
พ่อข้ายังรู้สึกว่า
ชายคนหนึ่งไม่ควรเป็นทั้งราชาและแชมเปียน

266
00:20:15,543 --> 00:20:18,959
การจากไปของพ่อข้าจึงทําให้ข้า
เหลือทางเลือกที่เป็นไปไม่ได้

267
00:20:19,459 --> 00:20:23,126
จนกระทั่งท่านลุงเคลดอร์ของข้ากลับมา

268
00:20:23,876 --> 00:20:27,668
ทายาทอันแท้จริงผู้มีสิทธิ์ชอบธรรมบนบัลลังก์มิโร

269
00:20:28,251 --> 00:20:31,584
และดังนั้น ด้วยการยกเลิกกฎหมาย
อันโหดร้ายและล้าหลัง

270
00:20:31,668 --> 00:20:33,751
ที่ห้ามมิให้เขาขึ้นเป็นกษัตริย์

271
00:20:33,834 --> 00:20:36,918
ข้าจึงไม่ต้องเผชิญทางเลือก
ที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป

272
00:20:37,001 --> 00:20:41,418
ชาวอีเทอร์นอสทุกคนวันนี้เป็นพยาน
ถึงความกล้าและเฉลียวฉลาดของเคลดอร์

273
00:20:41,501 --> 00:20:44,709
ในยามที่เขาเสี่ยงชีวิต
เพื่อช่วยชาวอีเทอร์เนียนับไม่ถ้วน

274
00:20:44,793 --> 00:20:46,543
จากพลังปีศาจชั่วร้าย

275
00:20:47,126 --> 00:20:51,168
เขาได้พิสูจน์ความหาญกล้า เขาได้เผยจิตใจ

276
00:20:51,834 --> 00:20:55,459
และถ้าเขาจะมอบโอกาสแก้ตัวให้เรา

277
00:20:57,293 --> 00:20:58,959
ข้านึกถึงคนที่ดีกว่าไม่ได้เลย

278
00:20:59,043 --> 00:21:03,709
คนผู้ที่นําพาคนของเราไปสู่บทใหม่ต่อไป
ของประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ของเรา

279
00:21:04,501 --> 00:21:11,126
นับเป็นเกียรติและอภิสิทธิ์ของข้า
ที่จะให้ทุกคนได้พบกับราชาเคลดอร์เดอะเฟิร์สต์

280
00:21:13,209 --> 00:21:14,584
ราชาเคลดอร์!

281
00:21:35,043 --> 00:21:39,668
พูดเป็นครั้งสุดท้าย คําตอบคือไม่

282
00:21:39,751 --> 00:21:41,293
ได้โปรด ลอร์ดกรานาเมียร์

283
00:21:41,376 --> 00:21:44,043
ไม่มีผู้ยังมีชีวิตคนไหนที่มีพลังจะช่วยข้าได้อีกแล้ว

284
00:21:44,126 --> 00:21:48,584
- ข้าสัญญาว่า...
- คําสัญญาของเจ้าไร้ค่า

285
00:21:50,543 --> 00:21:52,293
งั้นก็จบเท่านี้สินะ

286
00:21:53,751 --> 00:21:54,793
ไม่

287
00:21:55,459 --> 00:21:59,459
ข้าขอพูดเจ็บๆ ให้มันจบๆ
ท่าน กรานาเมียร์ มีค่าพอกับคนตายไปแล้ว

288
00:21:59,543 --> 00:22:02,001
เก็บลมหายใจร้อยเล่ห์ของเจ้าไว้เถอะ

289
00:22:02,084 --> 00:22:05,293
ข้ารู้ดีแก่ใจกับความจริงที่ว่าวิญญาณข้า

290
00:22:05,376 --> 00:22:10,334
จะล่องลอยในกาลอวกาศโดยไร้จุดหมาย

291
00:22:10,418 --> 00:22:14,001
และจากนั้น... ก็มลายหายไป

292
00:22:14,918 --> 00:22:17,959
ล่องลอยและมลายหายไป วิญญาณท่านน่ะรึ

293
00:22:18,043 --> 00:22:21,126
วิญญาณของผู้ตัดสินใจครั้งมหาวิบัติในตํานาน

294
00:22:21,209 --> 00:22:26,084
ที่นําไปสู่สงครามสุดนองเลือด
เท่าที่โลกนี้หรืออาจจะจักรวาลนี้เคยเห็นมา

295
00:22:26,168 --> 00:22:31,043
ท่านใช้เวลาหลายศตวรรษรังเกียจมนุษย์
โยนความผิดของท่านให้พวกเขา

296
00:22:31,126 --> 00:22:35,001
ใช่ พวกเขาใช้อํานาจในทางผิด
แต่มันก็เป็นอํานาจที่ท่านมอบให้

297
00:22:35,626 --> 00:22:38,668
ท่านคิดว่าจะเยียวยาตนเอง
จากภาระรับผิดชอบนั้น

298
00:22:38,751 --> 00:22:41,918
ด้วยการหลบซ่อนในถ้ํา
และหวังผลลัพธ์ที่ดีที่สุดรึไง

299
00:22:42,001 --> 00:22:44,584
ข้าไม่ได้มาบรรเทาทุกข์การจากไปของท่าน

300
00:22:44,668 --> 00:22:48,793
เพราะข้าชอบกลิ่นเนื้อมังกรเน่าเฟะ
และความโอหังมั่นหน้ามิรู้จักโต

301
00:22:48,876 --> 00:22:53,501
แต่ข้ามาขอล้างบาป
เพื่อมิให้ความผิดน่าชังของข้านําพาข้า

302
00:22:53,584 --> 00:22:56,668
สู่ความทรมานในอเวจีชั่วกัปชั่วกัลป์
ในซับเทอร์เนีย

303
00:22:57,793 --> 00:23:00,543
นั่นคือสิ่งที่รอเราทั้งคู่

304
00:23:00,626 --> 00:23:01,959
คงจะอวดดียิ่งนัก

305
00:23:02,043 --> 00:23:05,709
หากคิดว่าวิญญาณกรานาเมียร์ผู้ชั่วร้าย

306
00:23:05,793 --> 00:23:08,959
จะไม่พบกับความสยดสยองเกินคณานับ
แบบเดียวกับข้า

307
00:23:09,584 --> 00:23:13,418
แต่เรามีโอกาส ท่านกับข้า

308
00:23:14,001 --> 00:23:16,876
ถ้าซอร์เซอเรสคนใหม่
แห่งเกรย์สกัลล์สามารถฟื้นคืน

309
00:23:16,959 --> 00:23:19,168
มิติหลังความตายขึ้นมาโดยมีเราช่วย

310
00:23:19,251 --> 00:23:24,168
เช่นนั้น บางทีอาจยังมีที่สําหรับท่านและข้า

311
00:23:24,709 --> 00:23:28,293
จักรวาลยังไม่หมดหวังกับท่าน ทั้งสองคนเลย

312
00:23:28,793 --> 00:23:31,376
ยังพอเหลือเวลาทําสิ่งดีๆ อยู่นะ

313
00:23:40,293 --> 00:23:43,584
เกิดอะไรขึ้น ได้ผลไหม ท่านจะช่วยไหม

314
00:23:43,668 --> 00:23:46,876
ก่อนอื่น ปริศนาคําทาย
มักจะมีปริศนาคําทายเสมอ

315
00:23:48,334 --> 00:23:50,751
ปริศนาคําทายที่เหมาะสม

316
00:23:50,834 --> 00:23:56,751
ความย้อนแย้งที่ทําให้
ผู้วิเศษและกษัตริย์ต่างมืดบอดไม่แพ้กัน

317
00:23:56,834 --> 00:24:03,001
ไม่เหมือนอสรพิษ
ยิ่งใช้มากแค่ไหน ยิ่งทิ้งไว้เบื้องหลังแค่นั้น

318
00:24:03,709 --> 00:24:04,834
มันคือสิ่งใด

319
00:24:06,293 --> 00:24:07,668
เห็นชัดว่าคือพลังอํานาจ

320
00:24:08,251 --> 00:24:10,001
ไม่ ไม่ใช่พลังอํานาจ

321
00:24:10,084 --> 00:24:12,584
"ยิ่งใช้แค่ไหน ยิ่งทิ้งไว้เบื้องหลังแค่นั้น..."

322
00:24:13,251 --> 00:24:14,793
คําตอบคือรอยเท้า

323
00:24:16,834 --> 00:24:19,793
บางทีเจ้าอาจพร้อมแล้ว

324
00:24:20,418 --> 00:24:22,834
ไม้คทาเป็นแค่สื่อส่งพลัง

325
00:24:22,918 --> 00:24:27,918
นางจะต้องฝึกฝนพลังคาและฮาว็อค

326
00:24:28,501 --> 00:24:29,668
ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้า

327
00:25:21,668 --> 00:25:23,501
ช่างเป็นอุบายที่สมบูรณ์แบบ

328
00:25:24,001 --> 00:25:26,834
เจ้าพวกโง่ดวงกุดไม่สงสัยอะไรเลย

329
00:25:26,918 --> 00:25:30,584
และตอนนี้ หมากแต่ละตัวอยู่ประจําที่แล้ว

330
00:25:31,084 --> 00:25:34,084
เบี้ย อัศวิน...

331
00:25:36,209 --> 00:25:40,209
ราชินี... และราชา

332
00:25:44,376 --> 00:25:46,418
พูดถึงก็มา ตายยากเสียจริง

333
00:25:46,501 --> 00:25:49,626
โอ้ ผู้สูงส่งของข้า

334
00:25:49,709 --> 00:25:52,376
ข้ามั่นใจว่าท่านพูดว่าตายยาก...

335
00:25:53,418 --> 00:25:55,793
ก็คงไม่เกินจริง

336
00:25:55,876 --> 00:25:59,876
จอมราชาจงเจริญ!

337
00:26:52,126 --> 00:26:55,209
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์