1
00:00:48,548 --> 00:00:51,926
(คุณหมอชา)

2
00:00:54,012 --> 00:00:55,805
ความรักคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ใช่เหรอครับ

3
00:00:55,889 --> 00:00:57,223
คุณผ่านประสบการณ์จริงมาแล้วนี่

4
00:00:59,601 --> 00:01:00,685
แล้วยังไง

5
00:01:00,769 --> 00:01:03,146
แกเลยป้วนเปี้ยนใกล้เมียฉันเหรอ

6
00:01:05,190 --> 00:01:06,274
ถ้าใช่แล้วจะทำไม

7
00:01:06,858 --> 00:01:07,692
อะไรนะ

8
00:01:07,776 --> 00:01:10,904
ไม่เคยพบเคยเห็น
ไอ้ ******* แบบนี้เลยเว้ย

9
00:01:11,613 --> 00:01:12,739
เฮ้ย

10
00:01:13,698 --> 00:01:14,949
มีสิทธิ์อะไรมาด่าฉันวะ

11
00:01:15,033 --> 00:01:17,327
ก็แกมันสมควรโดนด่าไง จะทำไม

12
00:01:18,703 --> 00:01:20,580
เฮ้ยๆ ทำอะไรกันเนี่ย

13
00:01:20,663 --> 00:01:22,248
บงซุกนี่เรื่องของเรานะ
พวกคุณแย่งซีนทำไม

14
00:01:22,332 --> 00:01:23,958
แก

15
00:01:24,667 --> 00:01:26,836
เป็นหมอแท้ๆ
นี่โรงพยาบาลนะ ทำอะไรกันเนี่ย

16
00:01:26,920 --> 00:01:28,088
เป็นอะไรกันไปหมดเนี่ย

17
00:01:30,632 --> 00:01:31,883
อย่าปอดแหกไปกัดเขาสิ

18
00:01:33,092 --> 00:01:33,968
เดี๋ยวจะเจ็บตัว

19
00:01:34,052 --> 00:01:35,178
- เลือดกำเดา
- เลือดกำเดา

20
00:01:39,933 --> 00:01:42,018
อาจารย์หมอพวกนี้
ทำอะไรในโรงพยาบาลเนี่ย

21
00:01:43,311 --> 00:01:44,687
อันตราย อย่านะ

22
00:01:47,190 --> 00:01:48,191
อาจารย์ซอ

23
00:01:50,610 --> 00:01:52,195
- ทำอะไรกันเนี่ย
- เดี๋ยว

24
00:01:52,278 --> 00:01:54,155
- บ้าไปแล้วไหมเนี่ย
- ปัดโธ่

25
00:01:55,824 --> 00:01:56,950
ทำบ้าอะไรกันในโรงพยาบาล

26
00:01:59,244 --> 00:02:01,830
- เพราะแกนั่นแหละ
- หรือจะเอาสักหมัด

27
00:02:02,747 --> 00:02:04,707
- ปล่อย
- เอาสักหมัดไหม

28
00:02:04,791 --> 00:02:05,667
- สองหมัดไหมล่ะ
- สามหมัดจัดไป

29
00:02:05,750 --> 00:02:07,710
- สี่หมัดเดี๋ยวจัดให้
- ผิดที่นายนั่นแหละ

30
00:02:07,794 --> 00:02:09,087
เพราะนายคนเดียว

31
00:02:09,170 --> 00:02:10,880
อย่าหยุมหัวฉัน

32
00:02:10,964 --> 00:02:13,174
ทุกคนหยุดค่ะ

33
00:02:20,723 --> 00:02:21,891
โอ๊ยหลัง

34
00:02:25,270 --> 00:02:28,815
เราตีกันเรื่องบงซุกอยู่แท้ๆ
แต่ทำไมพวกคุณ…

35
00:02:41,411 --> 00:02:43,163
{\an8}เพี้ยนไปแล้วหรือไง

36
00:02:43,246 --> 00:02:45,248
{\an8}เล่นบ้าอะไรกันในโรงพยาบาล

37
00:02:46,499 --> 00:02:49,460
{\an8}ถามจริง คนที่ห่วงภาพลักษณ์
แทบตายแบบคุณ สมองกลับเหรอ

38
00:02:49,544 --> 00:02:51,171
{\an8}เป็นบ้าไปแล้วหรือไง

39
00:02:52,172 --> 00:02:53,423
{\an8}คุณหมอก็เป็นอะไรไปอีกคนคะ

40
00:02:54,007 --> 00:02:56,759
{\an8}แค่นี้คนก็ลือกันสนั่นอยู่แล้ว
ว่าเราสามคนคือรักสามเส้า

41
00:02:57,343 --> 00:03:00,388
{\an8}ใจคอจะปั่นกระแส
ให้เป็นขี้ปากกว่าเดิมเหรอคะ

42
00:03:00,471 --> 00:03:03,099
{\an8}ทำไมสองคนนี้ไม่มีความคิด
แถมไม่รู้จักโตได้ขนาดนี้นะ

43
00:03:03,600 --> 00:03:06,519
{\an8}ทำไมข่มความรู้สึกตัวเองไม่ได้
จนมันเกิดอะไรแบบนี้ขึ้นคะ

44
00:03:07,103 --> 00:03:09,731
{\an8}ผมขอโทษจริงๆ ครับ คุณหมอ
ผมไม่มีอะไรจะแก้ตัวเลย

45
00:03:10,231 --> 00:03:14,569
{\an8}ขอสรุปว่าเราสองคน
ทะเลาะกันเพราะไม่ถูกกันแล้วกันครับ

46
00:03:15,111 --> 00:03:16,905
- ตลกมากมั้ง มีสิทธิ์อะไรมาสรุป…
- พอเลย

47
00:03:21,409 --> 00:03:23,661
ว่าแต่คุณเถอะ บ้านก็มี
ไปซุกหัวบ้านคนอื่นเพื่อ

48
00:03:23,745 --> 00:03:24,579
ไม่รู้จักอายฟ้าดิน

49
00:03:25,413 --> 00:03:27,874
ทำไมฉันต้องอาย อายเรื่องอะไรก่อน

50
00:03:27,957 --> 00:03:28,958
ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว

51
00:03:29,042 --> 00:03:31,002
หมอจอนกับหัวหน้าฮวังก็อยู่

52
00:03:31,711 --> 00:03:33,630
มองเห็นแต่อะไรไม่รู้ ให้ตายเถอะ

53
00:03:33,713 --> 00:03:35,465
อาจารย์ซอคิดอะไรอยู่กันแน่ครับ

54
00:03:35,548 --> 00:03:37,800
พูดออกมาก็ดีแล้ว
คิดว่าผมจะคิดอะไรล่ะ

55
00:03:38,384 --> 00:03:40,011
ลองมองในมุมกลับกันสิ

56
00:03:40,094 --> 00:03:43,056
มองกลับยากแหละครับ
เพราะผมไม่เคยนอกใจตั้งแต่แรก

57
00:03:44,140 --> 00:03:45,975
แถมยังมีลูกติดมาอีก

58
00:03:46,059 --> 00:03:48,394
ไอ้ ******* เอ๊ย

59
00:03:48,478 --> 00:03:50,480
โอ๊ย ถือว่าฉันขอเถอะ

60
00:03:51,397 --> 00:03:52,523
หลบเหรอ เดี๋ยวจะ…

61
00:03:55,485 --> 00:03:56,527
โอ๊ย

62
00:03:57,153 --> 00:03:58,112
ให้ตายเถอะ

63
00:03:59,364 --> 00:04:00,657
เย็นไว้เรา

64
00:04:02,033 --> 00:04:02,867
โอ๊ยเจ็บ

65
00:04:06,913 --> 00:04:09,082
ทำไมฝืนตัวเองขนาดนี้ครับ

66
00:04:09,165 --> 00:04:10,917
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยกูซาน)

67
00:04:20,051 --> 00:04:21,928
พรุ่งนี้น้องจะกลับบ้านแล้วค่ะ

68
00:04:22,011 --> 00:04:23,972
จริงเหรอ ดีจังเลย

69
00:04:25,056 --> 00:04:27,308
- ตั้งชื่อให้น้องหรือยังคะ
- ลีจีค่ะ

70
00:04:27,392 --> 00:04:28,226
"ลีจี" เหรอคะ

71
00:04:28,309 --> 00:04:29,560
ย่อมาจาก "ลิตเติ้ล จีซอน"

72
00:04:30,603 --> 00:04:32,897
ได้ยินว่าตั้งชื่อพ้องกับภาษาอังกฤษ
กำลังมาแรงค่ะ

73
00:04:35,942 --> 00:04:38,695
- น้องน่ารักใช่ไหมคะ
- ค่ะ น่ารักสุดๆ เลย

74
00:04:40,196 --> 00:04:43,783
น้องเริ่มสบตาแล้ว บางทีก็มองฉันแล้วยิ้ม

75
00:04:43,866 --> 00:04:47,537
แต่เห็นว่าไม่ใช่การยิ้มจริงๆ
เป็นแค่ปฏิกิริยาอะไรสักอย่างค่ะ

76
00:04:48,121 --> 00:04:48,955
น่ารักไม่ไหวเลยค่ะ

77
00:04:50,707 --> 00:04:52,625
เป็นอะไรคะ เจ็บเหรอ

78
00:04:53,710 --> 00:04:56,504
ค่ะ ฉันปวดท้องอยู่เรื่อยเลย

79
00:04:58,131 --> 00:05:01,384
- หรือว่าใกล้ตายแล้วนะ
- พูดอะไรแบบนั้นคะ

80
00:05:01,926 --> 00:05:03,303
ไปห้องฉุกเฉินเถอะค่ะ นะคะ

81
00:05:04,095 --> 00:05:06,180
คุณหมอช่วยดูให้ไม่ได้เหรอคะ

82
00:05:06,264 --> 00:05:08,349
โธ่ แบบนั้นไม่ดีหรอก

83
00:05:08,433 --> 00:05:12,103
งั้นไปที่แผนกเวชศาสตร์ครอบครัว
แล้วตรวจไข้แบบผู้ป่วยนอกดูนะคะ

84
00:05:12,937 --> 00:05:15,106
วันนี้อาจารย์หมอคนไหนประจำตรวจนะ

85
00:05:20,611 --> 00:05:23,406
- ปวดท้องมากไหมคะ
- ดีกว่าก่อนหน้านี้แล้วค่ะ

86
00:05:23,489 --> 00:05:26,326
คนไข้เพิ่งจะคลอดได้ไม่นาน

87
00:05:26,409 --> 00:05:29,203
อาการเล็กน้อยก็อาจพัฒนา
เป็นโรคร้ายแรงได้ค่ะ

88
00:05:29,746 --> 00:05:30,580
ค่ะ

89
00:05:31,497 --> 00:05:35,960
แถมยังมีปัญหากับลำไส้ใหญ่อยู่ด้วย
ถือว่าน่ากังวลเลยค่ะ

90
00:05:36,544 --> 00:05:38,755
ฉันสงสัยว่าอาจจะเป็นลำไส้อุดตัน

91
00:05:39,547 --> 00:05:42,508
แต่ฉันว่าแอดมิตแล้วดูอาการน่าจะดีกว่านะคะ

92
00:05:43,718 --> 00:05:44,761
แอดมิตเหรอคะ

93
00:06:02,570 --> 00:06:03,738
อย่าออกอาการสิ

94
00:06:04,238 --> 00:06:06,282
ถ้าจะเป็นลม ก็ทำงานให้เสร็จก่อน

95
00:06:17,335 --> 00:06:18,419
ซอจองมินพูดสายครับ

96
00:06:19,796 --> 00:06:22,048
ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้

97
00:06:33,559 --> 00:06:34,477
นายโอเคไหมเนี่ย

98
00:06:39,690 --> 00:06:43,694
พรุ่งนี้ลูกฉันจะกลับบ้านแล้วนะคะ
ฉันต้องกลับบ้านพร้อมลูกค่ะ

99
00:06:43,778 --> 00:06:46,656
งั้นเมื่อกี้ก็ควรบอกว่าจะไม่แอดมิตสิคะ

100
00:06:47,740 --> 00:06:51,744
เมื่อกี้อาจารย์หมอสั่งให้แอดมิต
แกเลยตั้งตัวไม่ทันค่ะ

101
00:06:51,828 --> 00:06:54,831
คุณหมอ ให้ฉันกลับบ้านนะคะ

102
00:06:54,914 --> 00:06:57,250
อาจารย์ของเรา
ขอคำปรึกษากับแผนกศัลยกรรมแล้ว

103
00:06:57,333 --> 00:07:00,586
เราจะขอฟังความเห็นของศัลยแพทย์ก่อน
แล้วจะอนุญาตให้กลับนะคะ

104
00:07:01,963 --> 00:07:02,880
คุณหมอมาแล้วค่ะ

105
00:07:03,840 --> 00:07:05,299
คุณหมอมาแล้วเหรอคะ

106
00:07:05,383 --> 00:07:06,300
สวัสดีครับ

107
00:07:10,972 --> 00:07:12,515
ครับ คนไข้คนนั้นครับ

108
00:07:14,225 --> 00:07:16,227
เธอมาที่แผนกเวชศาสตร์ครอบครัว
เพราะปวดท้อง

109
00:07:16,310 --> 00:07:17,770
มีอาการคลื่นไส้อาเจียนด้วยครับ

110
00:07:17,854 --> 00:07:20,189
ไม่ได้รุนแรง ขับถ่ายอุจจาระได้อยู่ครับ

111
00:07:20,273 --> 00:07:21,149
รีบาวด์เหรอครับ

112
00:07:21,232 --> 00:07:23,526
ค่อนข้างก้ำกึ่งครับ

113
00:07:23,609 --> 00:07:25,403
เหมือนจะไม่ใช่ไส้ติ่งอักเสบ

114
00:07:25,486 --> 00:07:27,321
ไม่ใช่อาการที่เกี่ยวกับลำไส้ใหญ่ด้วยครับ

115
00:07:27,405 --> 00:07:29,866
ผมคิดว่าน่าจะลำไส้อืดนิดหน่อยด้วย

116
00:07:30,950 --> 00:07:31,784
ครับ

117
00:07:31,868 --> 00:07:35,371
งั้นเดี๋ยวผมจะอธิบายตามนั้น
และให้เธอกลับบ้านได้นะครับ

118
00:07:37,582 --> 00:07:40,168
มันมีอาการที่เรียกว่า
ปวดท้องเฉียบพลันอยู่

119
00:07:40,251 --> 00:07:43,838
จะเกิดขึ้นเมื่อกระเพาะอาหารหรือลำไส้แตก
ไม่ก็เยื่อบุช่องท้องอักเสบ

120
00:07:43,921 --> 00:07:47,884
อาการตอนนี้
ยังไม่ถึงขั้นปวดท้องเฉียบพลันซะทีเดียว

121
00:07:47,967 --> 00:07:50,094
แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ครับ

122
00:07:50,178 --> 00:07:53,181
อาจารย์หมอบอกว่าถ้าเป็นไปได้
ก็อยากให้แอดมิต

123
00:07:53,264 --> 00:07:56,642
หรืออย่างน้อยก็ทำซีทีสแกน
เพื่อเช็กเถอะครับ

124
00:07:56,726 --> 00:07:59,395
ถ้าเกิดว่าคนไข้กลับบ้านไปเฉยๆ

125
00:07:59,479 --> 00:08:01,731
เป็นไปได้ว่าอาการปวดท้องอาจจะแย่ลง

126
00:08:01,814 --> 00:08:04,775
ถ้าเยื่อบุช่องท้องอักเสบ
หรือกระเพาะลำไส้ทะลุขึ้นมา

127
00:08:04,859 --> 00:08:06,903
ก็อาจจะทำการผ่าตัดได้ยากด้วยครับ

128
00:08:09,614 --> 00:08:13,201
แต่ถ้ายืนยันว่าจะกลับ
ก็ควรงดอาหารสักมื้อสองมื้อ

129
00:08:13,284 --> 00:08:15,286
พออาการดีขึ้น
ก็ค่อยทานอาหารอ่อนๆ นะครับ

130
00:08:15,369 --> 00:08:17,914
หมั่นทำให้ท้องอบอุ่นอยู่เสมอด้วย

131
00:08:17,997 --> 00:08:19,248
ค่ะ ฉันจะทำตามนั้น

132
00:08:20,875 --> 00:08:22,919
ผู้ป่วยมะเร็งจะเจ็บบ้างก็ไม่แปลกหรอกค่ะ

133
00:08:23,961 --> 00:08:25,463
- ครับ
- ว่าแต่ หมอคะ

134
00:08:26,047 --> 00:08:26,923
ไม่สบายหรือเปล่าคะ

135
00:08:27,423 --> 00:08:29,217
หมอดูป่วยกว่าฉันอีกนะ

136
00:08:32,803 --> 00:08:34,096
ไม่เป็นไรครับ

137
00:08:34,180 --> 00:08:36,474
หมอคะ อยากดูรูปลูกฉันไหมคะ

138
00:08:43,648 --> 00:08:44,482
น่ารักจังครับ

139
00:08:46,234 --> 00:08:48,361
(ผลการสอบจำลอง)

140
00:09:30,069 --> 00:09:31,946
หนูเก็บของออกมาจากกวดวิชาศิลปะแล้ว

141
00:09:32,029 --> 00:09:33,906
รับเงินค่าเรียนเดือนนี้คืนมาซะ

142
00:09:37,702 --> 00:09:39,745
ออกราวด์เสร็จแล้วใช่ไหม ไปกันก่อนได้เลย

143
00:09:40,329 --> 00:09:41,622
ส่วนหมอชามาคุยกับฉันหน่อย

144
00:09:47,545 --> 00:09:49,046
จะตัดสินใจเมื่อไหร่ล่ะ

145
00:09:50,506 --> 00:09:52,466
- อะไรนะ
- จะหย่าหรือไม่หย่า

146
00:09:52,550 --> 00:09:55,970
เธอต้องตัดสินใจมาก่อน
ฉันจะได้เลือกเดินก้าวต่อไปถูก

147
00:09:56,053 --> 00:09:59,432
- เธอสมองกลับแล้วสินะ
- ไม่ ฉันปกติดี

148
00:09:59,515 --> 00:10:01,517
ความรู้สึกฉันชัดเจนยิ่งกว่าตอนไหนๆ

149
00:10:01,601 --> 00:10:03,894
ฉันเหม็นขี้หน้าเธอ

150
00:10:04,478 --> 00:10:06,772
ฉันรำคาญลูกตา
ที่เห็นเธอในโรงพยาบาลเช้ายันค่ำ

151
00:10:06,856 --> 00:10:08,274
จนจะบ้าตายอยู่แล้ว

152
00:10:08,357 --> 00:10:09,650
รีบออกไปซะ

153
00:10:09,734 --> 00:10:10,651
ชเวซึงฮี

154
00:10:10,735 --> 00:10:12,528
เธอใช่ผู้หญิงเก่งๆ ที่ฉันเคยรู้จักจริงเหรอ

155
00:10:13,154 --> 00:10:16,490
นึกว่าเธอจะแตกต่างสักนิดซะอีก
ฉันผิดหวังจัง

156
00:10:16,574 --> 00:10:18,743
ที่แท้เธอก็ต่ำช้าเลวทรามแบบนี้เองเหรอ

157
00:10:18,826 --> 00:10:21,078
ฉันทำแบบนี้
เพราะไม่อยากต่ำช้าเลวทรามต่างหาก

158
00:10:21,162 --> 00:10:22,705
ตั้งแต่เธอมาทำงานที่โรงพยาบาลนี้

159
00:10:22,788 --> 00:10:25,875
แค่เห็นเงาเธอไกลๆ
ฉันก็ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เหมือนคนบาป

160
00:10:26,751 --> 00:10:28,878
แต่ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว

161
00:10:28,961 --> 00:10:31,881
ฉันทนไม่ไหวที่ลูกฉัน
ต้องถูกเหยียดเหมือนคนบาปอีกคน

162
00:10:34,050 --> 00:10:35,593
ตลกใหญ่แล้ว

163
00:10:35,676 --> 00:10:38,971
คนที่รู้ตัวว่าตัวเองบาป
ดันทำตัวแบบนี้เนี่ยนะ

164
00:10:39,055 --> 00:10:40,806
ก็ดี เธอพูดขึ้นมาก็ดีแล้ว

165
00:10:41,307 --> 00:10:44,727
สมัยเรียนมหาลัย
ที่ฉันท้องจนต้องแต่งงานกับเขา

166
00:10:45,394 --> 00:10:46,520
เธอ…

167
00:10:46,604 --> 00:10:49,231
มองฉันด้วยสายตารังเกียจจนวันเรียนจบ

168
00:10:49,315 --> 00:10:53,319
เธอดูถูก เหยียดหยาม
มองจิกฉันด้วยแววตากดขี่

169
00:10:53,402 --> 00:10:56,739
เธอข่มให้ฉันลืมความผิดของตัวเองไม่ลง
จนวินาทีสุดท้ายที่เรียนจบ

170
00:10:57,740 --> 00:11:01,535
แต่เธอรู้สึกเสียเปรียบ
ที่ถูกมองเป็นคนบาปแค่ไม่กี่เดือนเนี่ยนะ

171
00:11:01,619 --> 00:11:04,538
โกรธมากเลยเหรอ
ที่ลูกสาวเธอต้องเข้ามหาลัยช้าไปปีเดียว

172
00:11:06,332 --> 00:11:08,167
แบบนี้มันไม่ยุติธรรมสิ

173
00:11:09,710 --> 00:11:13,756
โอเค ถ้าไม่อยากลาออกนัก
ก็เชิญทำงานที่นี่ต่อเลย

174
00:11:13,839 --> 00:11:14,757
แต่กลับกัน

175
00:11:15,716 --> 00:11:17,176
ตลอดเวลาที่ฉันฝึกอบรม

176
00:11:17,259 --> 00:11:20,221
ถ้าเจอหน้าฉันเมื่อไหร่
ก็จำไว้ให้ขึ้นใจเถอะ

177
00:11:20,304 --> 00:11:21,722
ว่าเธอเคยทำอะไรไว้บ้าง

178
00:11:27,353 --> 00:11:30,398
งั้นครอบครัวแสนสุข
ที่เธออุตส่าห์ปั้นมาเกิน 20 ปี

179
00:11:30,481 --> 00:11:32,483
สิ่งที่เธอแย่งไปจากฉัน

180
00:11:33,984 --> 00:11:35,528
ฉันขอทวงคืนมาได้ไหมล่ะ

181
00:11:37,863 --> 00:11:38,697
นังบ้า

182
00:11:38,781 --> 00:11:40,991
ระวังปากเถอะ ฉันเป็นที่ปรึกษาเธอนะ

183
00:11:41,075 --> 00:11:43,494
- หัดเจียมตัวด้วย
- น่าอนาถจัง

184
00:11:44,078 --> 00:11:46,330
ตอนนี้เธอกร่างใส่ฉันได้แค่นั้นล่ะสิ

185
00:11:47,081 --> 00:11:47,915
หือ

186
00:11:48,457 --> 00:11:52,837
เป้าหมายของเธอ
คือการรังแกฉัน หรือซออินโฮล่ะ

187
00:11:52,920 --> 00:11:55,047
ฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายให้เธอฟัง

188
00:11:55,131 --> 00:11:58,509
หยุดยืดเยื้อแล้วรีบตัดสินใจมาซะ
ว่าจะทำยังไง

189
00:11:58,592 --> 00:12:01,387
ฉันบอกแล้วนะ
ฉันไม่คิดจะลาออกจากโรงพยาบาลนี้

190
00:12:01,470 --> 00:12:03,264
เพราะงั้นถ้าจะออก ก็เชิญเธอออกไปเอง

191
00:12:03,347 --> 00:12:06,016
หรือไม่ก็แฉทุกอย่าง
จะได้เห็นดำเห็นแดงกัน

192
00:12:18,821 --> 00:12:20,573
ไม่อยากรู้บ้างเหรอว่าอึนซอเป็นไงบ้าง

193
00:12:21,157 --> 00:12:23,075
แกอาจจะไม่ได้เข้ามหาลัยปีนี้นะ

194
00:12:23,159 --> 00:12:25,786
แกวาดรูปไม่ได้
ก็เลยออกจากกวดวิชาแล้ว

195
00:12:25,870 --> 00:12:28,622
แถมยังไม่รู้ด้วยว่าถอดเฝือกแล้ว
นานแค่ไหนถึงจะฟื้นตัว

196
00:12:31,167 --> 00:12:32,126
พูดอะไรบ้างสิ

197
00:12:33,043 --> 00:12:34,628
คุณก็เลยไปหาภรรยาผมเหรอ

198
00:12:34,712 --> 00:12:36,839
ใช่ ฉันไม่ลาออกจากโรงพยาบาลหรอกนะ

199
00:12:37,423 --> 00:12:40,050
ถ้านางไม่พอใจก็เชิญออกไปเองสิ
จะมาสั่งให้ฉันลาออกทำไม

200
00:12:40,134 --> 00:12:43,095
จากนี้ฉันจะไม่ถอยอีกแล้ว
ฉันจะทวงของของฉันคืน

201
00:12:44,472 --> 00:12:46,098
ทำไม ไม่ได้เหรอ

202
00:12:46,182 --> 00:12:47,933
ฉันสร้างครอบครัวที่ปกติบ้างไม่ได้เหรอ

203
00:12:48,017 --> 00:12:49,935
อึนซอต้องอยู่แบบไม่มีพ่อไปชั่วชีวิตเหรอ

204
00:12:55,107 --> 00:12:57,985
ซึงฮี ผมไม่รู้แล้วว่าแบบนี้มันถูกต้องไหม

205
00:12:58,068 --> 00:12:59,904
ดูจากที่ไปๆ มาๆ ก็กลายเป็นแบบนี้

206
00:12:59,987 --> 00:13:02,198
แสดงว่าเราอาจจะมีชะตาต้องกันก็ได้

207
00:13:02,823 --> 00:13:03,908
เลิกงานแล้วค่อยคุยกัน

208
00:13:07,703 --> 00:13:09,288
(ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน)

209
00:13:10,539 --> 00:13:12,708
คือว่า ขอดูผลซีทีสแกน
ของคนไข้ยูจีซอนหน่อยครับ

210
00:13:21,467 --> 00:13:22,301
โห

211
00:13:25,638 --> 00:13:27,556
ขอรายงานเกี่ยวกับคนไข้ห้องฉุกเฉินครับ

212
00:13:27,640 --> 00:13:31,185
คนไข้หญิงอายุ 21 ปี
มีอาการเจ็บท้องทั้งตอนกดและปล่อย

213
00:13:31,268 --> 00:13:34,104
ผลแล็บแสดงจำนวนเซลล์
เม็ดเลือดขาว 18,000 ฮีโมโกลบิน 8.5

214
00:13:34,188 --> 00:13:36,190
ส่วนค่าซีอาร์พีสูงถึง 56 ครับ

215
00:13:36,273 --> 00:13:38,567
และจากภาพเอกซเรย์ทรวงอก
พบว่ามีลมด้วยครับ

216
00:13:38,651 --> 00:13:40,194
ผลซีทีสแกนพบว่ากระเพาะอาหารทะลุ

217
00:13:40,277 --> 00:13:43,197
พบของเหลวจำนวนมากในเยื่อบุช่องท้อง
และสิ่งตกค้างในลำไส้ครับ

218
00:13:43,280 --> 00:13:45,449
งั้นก็ต้องรายงานแผนก
ศัลยกรรมระบบทางเดินอาหารสิ

219
00:13:45,533 --> 00:13:48,911
วันนี้อาจารย์แผนกนั้นส่วนใหญ่
ติดประชุมทางวิชาการเลยไม่ได้ประจำอยู่ที่นี่

220
00:13:48,994 --> 00:13:50,996
คนที่ไม่ได้ไปก็เข้าผ่าตัดอยู่ครับ

221
00:13:51,080 --> 00:13:52,706
วันนี้อาจารย์อยู่เวร

222
00:13:52,790 --> 00:13:54,375
ผมมาหาเพราะฉุกเฉินมากจริงๆ ครับ

223
00:13:55,793 --> 00:13:56,627
สัญญาณชีพล่ะ

224
00:13:56,710 --> 00:13:58,671
ความดันโลหิต 90/50
อัตราการเต้นของหัวใจ 105

225
00:13:58,754 --> 00:14:00,005
มีไข้ 38.1 องศาเซลเซียสครับ

226
00:14:00,089 --> 00:14:03,300
- ใช้ยากระตุ้นความดันโลหิตอยู่ไหม
- ครับ สอดสายสวนหลอดเลือดดำส่วนกลาง

227
00:14:03,384 --> 00:14:04,969
และให้โดปามีนปริมาณต่ำๆ อยู่ครับ

228
00:14:05,553 --> 00:14:07,638
ให้สารน้ำไปแล้ว 500 ซีซีครับ

229
00:14:08,347 --> 00:14:09,431
คนไข้ชื่ออะไรนะ

230
00:14:10,724 --> 00:14:11,559
ยูจีซอนครับ

231
00:14:13,102 --> 00:14:15,563
ตามวิสัญญีแพทย์ รีบหาห้องผ่าตัด
และขอใบยินยอมมา

232
00:14:16,146 --> 00:14:18,148
เตือนญาติคนไข้ด้วยว่าอาจจะน่าห่วง

233
00:14:18,232 --> 00:14:19,483
ฉันจะรีบไปห้องผ่าตัดทันที

234
00:14:19,567 --> 00:14:20,442
ได้ครับ ขอบคุณครับ

235
00:14:31,328 --> 00:14:33,247
โห กลิ่น

236
00:14:33,330 --> 00:14:34,957
เหมือนจะนานกว่าที่คิดแฮะ

237
00:14:41,922 --> 00:14:44,091
รอยโรครุนแรงเกินกว่าจะเป็นแผลเปื่อยแฮะ

238
00:14:45,718 --> 00:14:47,094
นี่มันมะเร็งทะลุหรือเปล่า

239
00:14:47,845 --> 00:14:49,597
สัมผัสได้ว่ามีก้อนเล็กๆ ที่ผนังหน้าท้อง

240
00:14:50,180 --> 00:14:51,891
น่าจะเป็นการแพร่กระจาย
ไปที่เยื่อบุช่องท้อง แย่แล้วสิ

241
00:14:51,974 --> 00:14:54,643
คนไข้คนนี้เป็นมะเร็งลำไส้
ที่ลุกลามไปยังตับด้วยนี่ครับ

242
00:14:54,727 --> 00:14:56,562
นี่มันลุกลามไปถึงกระเพาะแล้วเหรอครับ

243
00:14:56,645 --> 00:14:58,397
ยิ่งกว่าการแพร่กระจายไปที่กระเพาะ

244
00:14:58,480 --> 00:15:00,941
นี่น่าจะเป็นมะเร็งกระเพาะอาหารทะลุ
ที่มีการแพร่กระจายที่เยื่อบุช่องท้อง

245
00:15:01,025 --> 00:15:02,943
งั้นก็เป็นมะเร็งปฐมภูมิซ้ำซ้อนเหรอครับ

246
00:15:03,527 --> 00:15:05,154
ต้องตรวจชิ้นเนื้อก่อนถึงจะรู้ครับ

247
00:15:23,547 --> 00:15:25,966
สถานการณ์เลวร้ายมาก
แต่ก็ลองกันสักตั้งนะครับ

248
00:15:26,050 --> 00:15:27,885
เตรียมน้ำเกลืออุ่นไว้เยอะๆ

249
00:15:27,968 --> 00:15:30,596
ติดต่อแผนกพยาธิวิทยา
เพื่อตรวจชิ้นเนื้อด้วยนะครับ

250
00:15:30,679 --> 00:15:31,972
ค่ะ

251
00:15:48,030 --> 00:15:49,156
กินข้าวหรือยัง

252
00:15:49,239 --> 00:15:50,950
รับบทแมวเป็นห่วงหนูซะด้วย

253
00:15:54,703 --> 00:15:57,915
นางสั่งให้ฉันลาออก
แล้วหย่ากับคุณด้วย ยัยชเวซึงฮีน่ะ

254
00:16:00,876 --> 00:16:03,087
ดูท่านางจะอยากลงหลักปักฐานกับคุณนะ

255
00:16:03,671 --> 00:16:05,005
คุณก็คิดแบบนั้นด้วยไหม

256
00:16:05,089 --> 00:16:06,966
ขอแค่ฉันยอมถอย ทุกคนก็จะแฮปปี้เหรอ

257
00:16:07,049 --> 00:16:09,301
พูดอะไรของคุณ
ผมไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้นนะ

258
00:16:09,385 --> 00:16:10,469
จะยังไงก็ช่าง

259
00:16:10,552 --> 00:16:13,013
พวกคุณสองคน
จะลงหลักปักฐานกันหรือไม่ ฉันก็ไม่สน

260
00:16:13,097 --> 00:16:14,306
อย่ามากวนประสาทฉันแล้วกัน

261
00:16:15,516 --> 00:16:17,601
อย่ามาทำให้ฉันเดือดไปกว่านี้

262
00:16:18,310 --> 00:16:19,353
ช่วยรออีกหน่อยเถอะ

263
00:16:20,354 --> 00:16:21,563
ผมจะสะสางเอง

264
00:16:25,734 --> 00:16:28,070
ซึงฮี ผมมีเรื่องจะคุยด้วย

265
00:16:28,654 --> 00:16:30,990
ว่ามาสิ แค่อย่าบอกเลิกก็พอ

266
00:16:32,408 --> 00:16:34,660
ถ้าคุณบอกเลิก ฉันจะฆ่าคุณซะ

267
00:16:39,707 --> 00:16:40,708
ขอโทษนะ

268
00:16:41,375 --> 00:16:43,252
ผมไม่รู้จะพูดอะไรเลย

269
00:16:43,961 --> 00:16:45,295
เงียบปากนะ

270
00:16:45,379 --> 00:16:47,297
กับอึนซอ ผมจะทำให้ดีที่สุด

271
00:16:48,924 --> 00:16:49,967
ผมว่าผมควร…

272
00:16:51,510 --> 00:16:52,845
กลับไปยังที่ของผมแล้ว

273
00:16:54,638 --> 00:16:56,890
ชีวิตที่นอกลู่นอกทาง
เพราะความผิดพลาดของผม

274
00:16:56,974 --> 00:16:59,393
ผมควรจะทำให้มันเข้าที่เข้าทางตอนนี้ก็ยังดี

275
00:17:00,102 --> 00:17:02,896
ถ้าไม่ใช่ตอนนี้ ผมคงไม่มีโอกาสตลอดกาล

276
00:17:04,148 --> 00:17:07,901
ผมรู้สึกผิดและรู้ว่ามันโหดร้ายสำหรับคุณมาก

277
00:17:08,485 --> 00:17:11,530
แต่บางที
นี่อาจจะดีกว่าสำหรับคุณด้วยก็ได้

278
00:17:12,281 --> 00:17:13,574
ผมคิดแบบนั้นนะ

279
00:17:13,657 --> 00:17:14,700
นี่คุณจะ…

280
00:17:15,868 --> 00:17:17,244
เขี่ยฉันทิ้งอีกแล้วเหรอ

281
00:17:17,953 --> 00:17:20,873
ถึงจะไม่มีผม คุณก็มีชีวิตที่ดีกว่านี้ได้

282
00:17:20,956 --> 00:17:24,376
ทำไมถึงมีแค่คุณที่ไม่รู้ล่ะ อย่างกับคนโง่

283
00:17:24,460 --> 00:17:26,420
คุณจะมาตัดสินแทนฉันทำไม

284
00:17:26,503 --> 00:17:29,006
ที่ผ่านมาฉันโดดเดี่ยวแค่ไหน

285
00:17:29,840 --> 00:17:32,551
อึนซอต้องการพ่อแค่ไหน

286
00:17:33,135 --> 00:17:34,386
คุณไม่รู้จริงๆ เหรอ

287
00:17:36,847 --> 00:17:38,599
ถึงคุณกลับไปตอนนี้

288
00:17:39,516 --> 00:17:41,435
คุณก็จะไม่ถูกมองเหมือนเมื่อก่อนหรอก

289
00:17:41,935 --> 00:17:44,063
คุณจะถูกข่มเหงไปจนตาย

290
00:17:44,688 --> 00:17:45,856
ผมรู้

291
00:17:46,732 --> 00:17:48,150
รู้ก็ยังจะไปงั้นเหรอ

292
00:17:49,401 --> 00:17:51,195
คุณรักเมียคุณเหรอ

293
00:17:51,820 --> 00:17:52,738
ผม…

294
00:17:54,656 --> 00:17:55,491
พึ่งเธอเยอะมาก

295
00:17:57,201 --> 00:17:58,494
พอย้อนมาคิดดู

296
00:17:59,203 --> 00:18:01,955
ตอนที่เธอมีลูกทั้งที่เราอายุน้อยกันทั้งคู่

297
00:18:02,706 --> 00:18:04,458
รวมถึงตอนที่คุณพ่อผมป่วย

298
00:18:05,876 --> 00:18:07,753
ผมเป็นฝ่ายพึ่งพาเธอ

299
00:18:08,837 --> 00:18:10,589
ผมเลยอยากใช้ชีวิตนี้

300
00:18:11,131 --> 00:18:13,050
อ้อนวอนขอการอภัยจากเธอ

301
00:18:15,594 --> 00:18:18,639
พอตอนนี้จะมาอ้างว่าพึ่งพาเมียเหรอ

302
00:18:20,099 --> 00:18:21,266
อ้อนวอนขอการอภัยงั้นเหรอ

303
00:18:22,267 --> 00:18:24,603
ถ้ายังมียางอายอยู่
คุณไม่ควรพูดแบบนั้นสิ

304
00:18:24,686 --> 00:18:27,773
คุณไม่มีสิทธิ์พูดอะไรแบบนั้น

305
00:18:28,899 --> 00:18:32,152
ถ้าระหว่างคุณกับฉันต้องจบ ฉันจะจบมันเอง

306
00:18:32,778 --> 00:18:34,279
ต่อไปถ้าคุณยังพูดแบบนี้อีก

307
00:18:34,363 --> 00:18:37,574
ฉันนี่แหละจะแฉทุกอย่างเอง ไม่ใช่เมียคุณ

308
00:18:37,658 --> 00:18:39,576
- เข้าใจไหม
- ซึงฮี

309
00:18:41,370 --> 00:18:42,746
อย่าดื้อดึงเลย

310
00:18:44,790 --> 00:18:46,041
ไอ้สารเลว

311
00:18:47,417 --> 00:18:48,544
ไอ้คนขี้ขลาด

312
00:18:49,962 --> 00:18:51,004
ไอ้ชาติหมา

313
00:19:06,520 --> 00:19:07,729
(วิทยุ)

314
00:19:23,829 --> 00:19:28,834
(ห้องเตรียมการผ่าตัด)

315
00:19:50,230 --> 00:19:51,440
- คุณหมอ สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ

316
00:20:13,253 --> 00:20:14,379
ว่าไง มีอะไร

317
00:20:23,513 --> 00:20:24,431
เล่ารายละเอียดมาซิ

318
00:20:35,317 --> 00:20:36,735
นี่มาเพราะจองมินเหรอ

319
00:20:36,818 --> 00:20:39,029
แกไม่อยู่ที่โรงพยาบาล โทรหาก็ไม่รับสาย

320
00:20:40,948 --> 00:20:42,699
ฉันเลยมาเผื่อว่าแกจะอยู่บ้าน

321
00:20:44,910 --> 00:20:46,703
- คุณแม่ล่ะ
- ท่านไม่อยู่

322
00:20:47,287 --> 00:20:48,997
อีรังก็ยังไม่กลับจากกวดวิชา

323
00:20:50,457 --> 00:20:51,500
ไอ้คนปวกเปียก

324
00:20:52,501 --> 00:20:54,503
ไม่คิดจะสะสางปัญหา
แต่ซุกไว้แทนเนี่ยนะ

325
00:20:54,586 --> 00:20:55,963
ใช่เวลามาพูดแบบนั้นไหม

326
00:20:57,214 --> 00:20:58,840
ที่ผมพูดก็เพราะเสียใจเหมือนกัน

327
00:21:09,518 --> 00:21:10,352
ค่ะ คุณครู

328
00:21:10,936 --> 00:21:12,521
คุณแม่ สวัสดีค่ะ

329
00:21:12,604 --> 00:21:16,024
ทราบใช่ไหมคะว่า
คะแนนสอบจำลองของอีรังออกแล้ว

330
00:21:16,108 --> 00:21:16,942
อ๋อค่ะ

331
00:21:18,652 --> 00:21:20,821
แต่ว่าฉันยังไม่ได้ดูเลยค่ะ

332
00:21:21,780 --> 00:21:25,325
คราวนี้อันดับระดับประเทศของแก
ตกลงเยอะมาก

333
00:21:25,909 --> 00:21:27,828
อีรังเสียกำลังใจมากเลยค่ะ

334
00:21:28,328 --> 00:21:30,622
แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง…

335
00:21:32,332 --> 00:21:33,250
ค่ะ

336
00:21:35,711 --> 00:21:36,837
ค่ะ ใช่ค่ะ

337
00:21:40,799 --> 00:21:42,301
เข้าใจแล้วค่ะ คุณครู

338
00:21:44,720 --> 00:21:45,804
ขอบคุณนะคะ

339
00:21:51,059 --> 00:21:52,185
ครูประจำชั้นอีรังเหรอ

340
00:21:53,228 --> 00:21:54,062
ว่าไงเหรอ

341
00:21:54,146 --> 00:21:56,273
คะแนนสอบจำลองของแกตกลงเยอะมาก

342
00:21:59,860 --> 00:22:01,278
เห็นไหม กะแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้

343
00:22:02,612 --> 00:22:04,698
แกนิ่งนอนใจเพราะเห็นว่าเป็นศิลปะ

344
00:22:04,781 --> 00:22:07,784
ผมถึงบอกว่าต่อให้เปลี่ยนสาย
ก็ไม่ควรนิ่งนอนใจไง

345
00:22:07,868 --> 00:22:09,494
ก็เรื่องนี้มันเป็นเพราะใครล่ะ

346
00:22:12,372 --> 00:22:14,333
เห็นว่าช่วงนี้ที่โรงเรียน อีรังไม่ค่อยพูด

347
00:22:14,416 --> 00:22:17,461
ไหนจะเกรดตกอีก
ครูเขาถามฉันว่าที่บ้านมีปัญหาอะไรไหม

348
00:22:18,462 --> 00:22:20,797
ยังไม่เข้าใจเหรอ
ว่าทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นเพราะอะไร

349
00:22:27,471 --> 00:22:29,264
ไม่มีเวลาแล้ว เปลี่ยนชุดซะ

350
00:22:30,474 --> 00:22:31,725
เรามีที่ที่ต้องไปกัน

351
00:22:56,374 --> 00:23:00,253
ผมไม่รู้ว่าจะต้องปลอบด้วยคำไหนเลยครับ

352
00:23:07,719 --> 00:23:10,931
ได้ยินว่าหมอคนนั้นที่ละเลยลูกฉัน
คือลูกชายคุณนี่ ฮะ

353
00:23:11,723 --> 00:23:16,353
ทำไมมากันแค่สองคน
ลูกชายคุณที่ฆ่าลูกฉันล่ะอยู่ไหน

354
00:23:17,395 --> 00:23:22,359
แกเป็นโรคร้ายอยู่แล้ว
จะตายเร็วขึ้นก็ได้งั้นใช่ไหม

355
00:23:23,360 --> 00:23:25,070
แบบนี้มันทุรเวชปฏิบัติ

356
00:23:25,946 --> 00:23:28,156
ฉันจะฟ้องพวกคุณซะ

357
00:23:28,240 --> 00:23:31,576
ฉันจะฟ้องพวกคุณให้ไปกินข้าวแดงในคุกซะ

358
00:23:32,953 --> 00:23:34,287
พอได้แล้วคุณ

359
00:23:34,830 --> 00:23:36,206
เดี๋ยวจีซอนก็ได้ยินหรอก

360
00:23:36,289 --> 00:23:38,500
ก็ฉันพูดให้แกได้ยินไง

361
00:23:40,627 --> 00:23:44,422
ปล่อยคนไข้กลับบ้าน
โดยไม่แจ้งญาติสักคำได้ยังไง

362
00:23:44,506 --> 00:23:46,758
นี่มันทุรเวชปฏิบัติชัดๆ รับผิดชอบซะ

363
00:23:46,842 --> 00:23:50,220
โธ่เอ๊ย สงสารจีซอนของเราจับใจเลย

364
00:23:50,720 --> 00:23:52,097
ยังจะกล้าเสนอหน้ามาอีก

365
00:23:53,056 --> 00:23:54,558
ไอ้หมอคนนั้นอยู่ไหน ไปพามันมา

366
00:23:55,142 --> 00:23:58,395
โอ๊ย จีซอนของเราน่าสงสารเหลือเกิน

367
00:23:59,146 --> 00:24:01,940
จะรับผิดชอบชีวิตจีซอนของเรายังไงคะ

368
00:24:02,023 --> 00:24:03,150
ถามว่าจะรับผิดชอบยังไง

369
00:24:03,233 --> 00:24:06,319
มีปากก็พูดมาสิ พูด

370
00:24:06,403 --> 00:24:10,073
{\an8}- จีซอนของเราน่าสงสารเหลือเกิน
- ให้ตายเถอะ

371
00:24:26,673 --> 00:24:28,258
(ซอจองมิน)

372
00:24:30,844 --> 00:24:32,012
- คุณหมอครับ
- คะ

373
00:24:32,095 --> 00:24:35,265
คนไข้ฮงซอฮีขอเจอคุณหมอครับ
เห็นว่าปวดมาก

374
00:24:35,348 --> 00:24:37,100
อ้อ เดี๋ยวฉันไปเลยค่ะ

375
00:24:37,184 --> 00:24:39,978
คุณหมอครับ
เมื่อกี้ผมเห็นคุณหมอซอจองมินด้วยนะ

376
00:24:41,021 --> 00:24:42,230
ที่ไหนคะ

377
00:25:07,672 --> 00:25:08,673
คนไข้คนนั้น

378
00:25:09,716 --> 00:25:11,885
เวชศาสตร์ครอบครัว
มาขอคำปรึกษาแผนกเราใช่ไหม

379
00:25:11,968 --> 00:25:12,886
ตอนนั้นคือเมื่อไหร่

380
00:25:14,721 --> 00:25:15,972
วันที่เธอกลับบ้าน

381
00:25:16,556 --> 00:25:17,891
ใครคือแพทย์เจ้าของไข้

382
00:25:17,974 --> 00:25:20,644
แพทย์ประจำบ้านปีสามชื่อพัคจียอน
เป็นหัวหน้าของเรา

383
00:25:22,020 --> 00:25:24,105
- ถามทำไม
- ผมจะเช็กความจริง

384
00:25:24,689 --> 00:25:26,316
ต้องแยกให้ชัดว่าใครถูกใครผิด

385
00:25:27,400 --> 00:25:30,195
แผนกคุณอาจจะวินิจฉัยผิดตั้งแต่ต้นก็ได้นี่

386
00:25:31,655 --> 00:25:34,074
ได้ดูชาร์ตดีๆ หรือยัง

387
00:25:34,658 --> 00:25:35,533
ดูแล้ว

388
00:25:35,617 --> 00:25:39,454
เราขอให้แผนกศัลยกรรมทั่วไปช่วยดูแล้ว
ก่อนจะปล่อยเธอกลับไป

389
00:25:40,330 --> 00:25:42,874
แล้วจองมินก็มาบอกเธอว่า
อนุญาตให้กลับบ้านได้

390
00:25:45,210 --> 00:25:48,046
ถึงมันจะแทงใจดำ แต่จองมินก็ผิดจริงๆ

391
00:25:48,964 --> 00:25:51,007
อย่างน้อยก็ควรจะตรวจก่อน

392
00:25:52,425 --> 00:25:54,511
แล้วคุณจะแยกถูกผิดอะไร

393
00:25:54,594 --> 00:25:58,348
ยังไงเราก็ต้องทำให้เรื่องนี้
เป็นความประมาทของแผนกคุณ

394
00:25:59,724 --> 00:26:02,560
ถึงจะห้ามไม่ให้เกิดเหตุการณ์
ที่เลวร้ายที่สุดกับจองมินได้

395
00:26:05,772 --> 00:26:07,148
อาจารย์ที่รับผิดชอบคือชเวซึงฮี

396
00:26:08,483 --> 00:26:10,485
ถ้าคุณเอาแต่จะรื้อฟื้นปัญหา

397
00:26:10,568 --> 00:26:12,654
ซึงฮีอาจจะติดร่างแหไปด้วยนะ

398
00:26:14,281 --> 00:26:15,740
ผมเลิกกับซึงฮีแล้ว

399
00:26:16,783 --> 00:26:17,701
จริงก็บ้าแล้ว

400
00:26:19,911 --> 00:26:22,080
ถ้าจะพูดให้ถูกคือ เรากำลังห่างกันอยู่

401
00:26:22,914 --> 00:26:25,542
ผมจะจัดการเรื่องจองมินเอง คุณไม่ต้องห่วง

402
00:26:26,501 --> 00:26:27,544
ถ้าเลิกกันแล้ว

403
00:26:28,336 --> 00:26:29,713
คุณจะทำแบบนั้นกับเธอก็ได้เหรอ

404
00:26:31,089 --> 00:26:32,507
นี่มันเรื่องลูกชายผมนี่

405
00:26:34,759 --> 00:26:35,719
อยากจะขำให้ฟันร่วง

406
00:26:36,219 --> 00:26:39,014
ทำไมฉันรู้สึกสงสารซึงฮีก็ไม่รู้นะ

407
00:26:40,015 --> 00:26:42,559
ผมทนมองจองมินดิ่งลงเหวไม่ได้หรอก

408
00:26:42,642 --> 00:26:43,852
ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น

409
00:26:56,197 --> 00:26:57,240
มีคนเจอจองมินแล้ว

410
00:27:01,036 --> 00:27:02,287
ฉันจะไปดูแลอีรัง

411
00:27:02,370 --> 00:27:06,082
ส่วนคุณก็ไปเจอจองมิน
ไปเจอแล้วทำให้แกตั้งสติได้ซะ

412
00:27:06,166 --> 00:27:07,584
ตอนนี้จองมิน

413
00:27:08,585 --> 00:27:09,836
ต้องการคุณมากกว่าฉัน

414
00:27:12,589 --> 00:27:13,590
แล้วเราล่ะ

415
00:27:15,258 --> 00:27:16,676
ระหว่างเราล่ะจะเป็นยังไง

416
00:27:20,180 --> 00:27:21,306
จองซุก

417
00:27:22,599 --> 00:27:24,017
ยกโทษให้ผมไม่ได้เหรอ

418
00:27:52,170 --> 00:27:53,922
(ขอให้ไปสู่สุคติ)

419
00:27:58,718 --> 00:28:00,595
{\an8}(ยูจีซอนผู้ล่วงลับ)

420
00:28:43,138 --> 00:28:43,972
ก่อนที่ฉัน…

421
00:28:45,515 --> 00:28:47,600
จะเริ่มมาเป็นแพทย์ประจำบ้าน

422
00:28:48,768 --> 00:28:51,146
ฉันเกือบตายเพราะภาวะตับวายเฉียบพลันค่ะ

423
00:28:52,522 --> 00:28:56,109
ฉันยังเสียใจมากเลยที่ตัวเองเกือบตาย

424
00:28:56,693 --> 00:28:58,570
แต่คุณต้องมาเสียลูกตัวเองไปแบบนั้น

425
00:29:01,406 --> 00:29:03,366
ฉันคงอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้หรอกค่ะ

426
00:29:04,909 --> 00:29:05,952
ทำไมคุณจีซอน

427
00:29:07,078 --> 00:29:09,956
ถึงอยากเก็บเด็กไว้ขนาดนั้น

428
00:29:11,541 --> 00:29:13,001
ฉันว่าฉันเข้าใจนะคะ

429
00:29:14,669 --> 00:29:16,838
พ่อแม่เธอจะได้ไม่เหงา

430
00:29:18,131 --> 00:29:19,674
จะได้ไม่ยอมแพ้กับชีวิต

431
00:29:21,217 --> 00:29:23,219
และมีชีวิตอยู่ต่อไปกับลูกของเธอ

432
00:29:24,304 --> 00:29:25,680
นั่นคงเป็นวิธีในแบบของเธอ

433
00:29:26,639 --> 00:29:28,558
ที่เตรียมการไว้ก่อนจะจากไป

434
00:29:35,607 --> 00:29:36,608
คุณจีซอน…

435
00:29:38,067 --> 00:29:40,195
เหมือนจะรู้ตัวอยู่ตลอด

436
00:29:42,071 --> 00:29:43,948
ว่าตัวเองอาจจะจากไปได้ทุกเมื่อ

437
00:29:45,992 --> 00:29:49,162
ได้โปรดเข้าใจ
ความต้องการของเธอด้วยนะคะ

438
00:29:51,414 --> 00:29:56,461
ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับนางฟ้าตัวน้อย
ที่ลูกสาวคุณทิ้งไว้

439
00:29:57,629 --> 00:29:58,546
แล้วต่อไป…

440
00:30:01,508 --> 00:30:02,467
หลังจากนั้น

441
00:30:03,676 --> 00:30:05,053
ค่อยเจอกับเธออีกครั้งนะคะ

442
00:30:12,435 --> 00:30:13,353
ทำไมถึง…

443
00:30:15,230 --> 00:30:17,649
ไม่ขอให้ฉันยกโทษให้ลูกชายคุณล่ะคะ

444
00:30:21,569 --> 00:30:23,655
ฉันไม่มีสิทธิ์พูดแบบนั้นหรอกค่ะ

445
00:30:45,134 --> 00:30:48,888
(ที่จอดรถสำหรับผู้พิการ)

446
00:31:15,415 --> 00:31:16,374
(คนขับเป็นผู้พิการ)

447
00:31:16,457 --> 00:31:17,917
ลงทะเบียนระดับความพิการหรือยัง

448
00:31:18,418 --> 00:31:19,502
ระดับความพิการเหรอ

449
00:31:23,423 --> 00:31:26,050
จะลงไปทำไมกัน
ไม่ได้ประโยชน์อะไรสักหน่อย

450
00:31:26,134 --> 00:31:29,053
พูดอะไรแบบนั้น
เดี๋ยวนี้หาที่จอดรถยากจะตาย

451
00:31:29,137 --> 00:31:31,014
จอดรถในพื้นที่ผู้พิการได้
นี่แหละเป็นประโยชน์สุดๆ

452
00:31:31,097 --> 00:31:32,515
ทำเลดีอีกต่างหาก

453
00:31:50,783 --> 00:31:52,160
วันนี้จองซุกมาไม่ได้ค่ะ

454
00:31:53,119 --> 00:31:54,203
ผมรู้อยู่แล้วครับ

455
00:31:54,787 --> 00:31:59,417
รู้อยู่แล้วก็ยังมาชะเง้อ
เผื่อว่านางจะมาเหรอคะ

456
00:31:59,500 --> 00:32:00,335
อะไรนะครับ

457
00:32:04,631 --> 00:32:06,466
- ก็…
- ถ้าวันนี้คุณไม่มีนัด

458
00:32:06,549 --> 00:32:08,551
วิ่งเสร็จแล้วเราไปดื่มแต่หัววันกันไหมคะ

459
00:32:13,848 --> 00:32:17,143
มาถึงขั้นนี้แล้ว
ได้เวลาที่ธาตุแท้เราจะโผล่แล้วนะ

460
00:32:17,226 --> 00:32:21,064
ฉันถือคติว่ามีให้ต้องมีรับกับทุกเรื่องค่ะ

461
00:32:21,147 --> 00:32:25,443
เพราะงั้นฉันจะบอกความลับให้คุณอย่างหนึ่ง

462
00:32:26,361 --> 00:32:28,112
กลับกันฉันขอถามอะไรอย่างได้ไหมคะ

463
00:32:29,322 --> 00:32:30,406
โอเค

464
00:32:30,490 --> 00:32:31,658
หล่อจัง

465
00:32:33,576 --> 00:32:37,455
ที่จริงฉันเคยวิ่งฟูลมาราธอนแหละค่ะ

466
00:32:38,039 --> 00:32:40,500
วิ่งถึงเส้นชัยเก้าครั้งด้วยนะ ไม่รู้ใช่ไหมคะ

467
00:32:41,668 --> 00:32:43,086
ก็คงไม่รู้แหละค่ะ

468
00:32:43,169 --> 00:32:45,171
ก็ฉันเล่นแอ๊บซะขนาดนั้น

469
00:32:48,466 --> 00:32:49,550
ถึงตาคุณแล้ว

470
00:32:50,843 --> 00:32:52,095
ชอบจองซุกหรือเปล่าคะ

471
00:32:56,599 --> 00:33:01,396
แต่ว่าผมรู้อยู่แล้วนะ
ว่าคุณหมอแพคเคยวิ่งฟูลมาราธอนถึงเส้นชัย

472
00:33:02,897 --> 00:33:06,067
ท่าทางการวิ่งของคุณนี่ไม่ได้มาเล่นๆ
แถมการหายใจก็คงที่ด้วย

473
00:33:08,152 --> 00:33:09,320
เวรจริง

474
00:33:10,238 --> 00:33:11,990
งั้นเอาเป็นความลับอย่างอื่น

475
00:33:12,657 --> 00:33:16,828
ฉันมาร่วมทีมนี้เพราะมีใจให้อาจารย์ค่ะ

476
00:33:18,830 --> 00:33:21,624
แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วนะ

477
00:33:21,708 --> 00:33:24,377
ตอนนี้คุณเป็นแค่เพื่อนร่วมทีม

478
00:33:25,920 --> 00:33:29,132
ทีนี้ถึงตาคุณพูดบ้างแล้ว

479
00:33:30,842 --> 00:33:31,676
เรื่องจองซุก

480
00:33:34,345 --> 00:33:35,179
ผม…

481
00:33:43,479 --> 00:33:44,897
หนูสอบจำลองพังเละเลย

482
00:33:45,815 --> 00:33:46,691
แม่รู้แล้ว

483
00:33:47,316 --> 00:33:49,235
อยากทำให้พ่อเห็นแท้ๆ เชียว

484
00:33:50,653 --> 00:33:54,490
ว่าที่หนูจะเรียนศิลปะ ไม่ใช่เพราะ
เข้าแพทย์ไม่ได้ แต่หนูเลือกที่จะไม่เข้า

485
00:33:55,324 --> 00:33:56,993
อยากให้พ่อกระจ่างแท้ๆ

486
00:33:57,827 --> 00:33:58,995
เซ็งชะมัด

487
00:34:00,663 --> 00:34:04,083
การเรียนคือการทำเพื่อตัวเองนะ

488
00:34:04,167 --> 00:34:05,793
ไม่ใช่เพื่อก่อกบฏใครสักหน่อย

489
00:34:07,795 --> 00:34:08,671
แม่

490
00:34:09,547 --> 00:34:10,965
ปลอบได้จืดเว่อร์

491
00:34:13,092 --> 00:34:13,968
เหอะ

492
00:34:16,596 --> 00:34:19,640
แม่ด่ากราดใส่หนูมาเลย
ว่าทำไมถึงสอบไม่ได้เรื่องยังจะดีกว่า

493
00:34:19,724 --> 00:34:24,020
แม่ทำให้พวกแกเครียดซะขนาดนั้น
จะมีหน้าที่ไหนไปด่าล่ะ

494
00:34:26,564 --> 00:34:28,941
การจัดการกับสถานการณ์ตอนนี้

495
00:34:29,776 --> 00:34:30,860
คงจะไม่ง่ายหรอก

496
00:34:31,861 --> 00:34:35,448
แต่แม่จะแก้ไขด้วยวิธีการที่สันติที่สุดนะ

497
00:34:36,908 --> 00:34:41,245
ให้แกสองคนกับแม่
หลงเหลือบาดแผลในใจน้อยสุดเท่าที่จะทำได้

498
00:34:45,166 --> 00:34:46,959
หนูดูมาจากในทีวี

499
00:34:47,043 --> 00:34:49,128
แม่น่ะเลี้ยงหนูมาแบบตามใจเกิน

500
00:34:51,297 --> 00:34:54,175
นี่แกกำลังตำหนิ
วิธีการเลี้ยงดูลูกของแม่อยู่เหรอ

501
00:34:56,677 --> 00:34:57,887
แหมๆ

502
00:34:58,387 --> 00:35:02,850
โตจนกล้าพูดทุกอย่างเชียวนะ คุณซออีรัง

503
00:35:02,934 --> 00:35:04,977
ดีนะที่พ่อต่างกับแม่ลิบลับ

504
00:35:05,061 --> 00:35:07,188
หนูเลยคาบเส้นกลาง

505
00:35:07,271 --> 00:35:10,399
ไม่งั้นนะ หนูคงเหลวแหลกสุดๆ ไปแล้ว

506
00:35:10,483 --> 00:35:12,151
เหลวแหลกเลยเหรอ

507
00:35:14,403 --> 00:35:15,238
ให้ตายสิ

508
00:35:23,788 --> 00:35:24,747
แม่…

509
00:35:26,624 --> 00:35:30,628
อยากให้ลูกๆ ของแม่
โตไปแบบไม่ค่อยรู้จักโตน่ะ

510
00:35:32,505 --> 00:35:35,049
กลับบ้านมาเมื่อไหร่ก็มีแม่อยู่เสมอ

511
00:35:36,509 --> 00:35:39,846
อยากได้อะไรก็งอแงขอให้ซื้อให้

512
00:35:41,931 --> 00:35:43,724
แม่ไม่มีโอกาสได้ทำแบบนั้นน่ะ

513
00:35:46,394 --> 00:35:51,440
พูดอีกอย่างก็คือ
แม่ตั้งใจเลี้ยงลูกด้วยวิธีการแบบนั้นเอง

514
00:35:53,067 --> 00:35:54,360
งั้นก็บรรลุเป้าหมายแล้วสิ

515
00:35:54,443 --> 00:35:58,322
แน่นอน เห็นไหมล่ะ แม่เลี้ยงแกแบบตามใจ

516
00:35:58,406 --> 00:36:00,199
แกเลยตามหาเส้นทางของตัวเองเจอไง

517
00:36:01,284 --> 00:36:02,493
อันนั้นก็ถูกนะ

518
00:36:05,538 --> 00:36:07,540
แต่แม่ยังสงสัยอยู่เลยนะ

519
00:36:08,124 --> 00:36:11,919
อีรังของเราได้ใครมาถึงวาดรูปเก่งขนาดนี้นะ

520
00:36:15,506 --> 00:36:20,344
คนไข้รายนี้แอดมิตที่โรงพยาบาลเรา
เพื่อผ่าตัดมะเร็งลำไส้ใหญ่

521
00:36:20,970 --> 00:36:25,266
สาเหตุแรกที่เรากำลังดูอยู่
ก็คือความสูงวัยครับ

522
00:36:25,349 --> 00:36:29,896
ผลจากการตรวจสอบของเราพบว่า
คนไข้ซึ่งอายุมากนั้น

523
00:36:29,979 --> 00:36:33,357
พฤติกรรมการกินอาหาร
ที่สืบเนื่องมาจนปัจจุบัน

524
00:36:33,441 --> 00:36:35,735
ขาดการรับประทานใยอาหารอย่างมากครับ

525
00:36:35,818 --> 00:36:38,279
คนไข้ทานอาหารที่มีไขมันสูง

526
00:36:38,362 --> 00:36:41,824
รวมถึงอาหารที่ผ่านการขัดสี
หรือแปรรูปเยอะเกินไป

527
00:36:41,908 --> 00:36:43,826
เรามองว่านั่นคือสาเหตุครับ

528
00:36:50,541 --> 00:36:53,211
- หายหัวไปไหน…
- อย่าพูดแบบนั้นสิ

529
00:36:54,587 --> 00:36:56,631
ฉันจะไม่บอกให้คุณโอ๋แกหรอก

530
00:36:57,340 --> 00:36:58,966
อย่าเหยียบย่ำก็พอ

531
00:37:05,264 --> 00:37:06,098
ผมขอโทษครับ

532
00:37:11,229 --> 00:37:13,731
ตอนที่ฉันอยู่เวรดึกในห้องฉุกเฉิน
ในฐานะปีหนึ่ง

533
00:37:14,649 --> 00:37:17,485
เคยมีคนไข้ถูกรถชนเข้ามาพร้อมกันสามคน

534
00:37:18,986 --> 00:37:22,365
ทุกคนสัญญาณชีพไม่คงที่
แถมเลือดก็ทะลักเหมือนเขื่อนแตก

535
00:37:24,575 --> 00:37:27,870
สถานการณ์วิกฤตสุดๆ แต่เรามีหมอไม่พอ

536
00:37:29,372 --> 00:37:32,333
ฉันคิดว่าขืนเป็นแบบนี้
มีหวังต้องประกาศการเสียชีวิตทั้งสามคนแน่

537
00:37:33,251 --> 00:37:35,878
แต่โชคดีที่คนไข้สองคน
รอดตายเพราะผ่าตัดได้ทันเวลา

538
00:37:37,004 --> 00:37:38,172
แล้วอีกคนล่ะครับ

539
00:37:38,256 --> 00:37:40,591
ตอนนั้นในหัวฉันมีสองทางเลือก

540
00:37:41,676 --> 00:37:44,720
หนึ่ง รออาจารย์หมอมาผ่าตัดให้

541
00:37:44,804 --> 00:37:46,222
สอง ส่งตัวไปที่อื่น

542
00:37:47,765 --> 00:37:49,642
ตอนนั้นฉันเลือกส่งคนไข้ไปที่อื่น

543
00:37:51,143 --> 00:37:52,937
แต่ระหว่างการส่งตัว

544
00:37:54,313 --> 00:37:56,732
คนไข้หัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน
จนสุดท้ายก็เสียชีวิต

545
00:37:59,860 --> 00:38:03,406
ถ้าตอนนั้นฉันรอ คนไข้จะได้ผ่าตัดหรือเปล่า

546
00:38:03,990 --> 00:38:05,700
งั้นเขาก็น่าจะรอดตายหรือเปล่า

547
00:38:06,325 --> 00:38:07,910
ฉันคิดไปต่างๆ นานา

548
00:38:09,245 --> 00:38:10,288
และตอนนั้นฉันก็เข้าใจ

549
00:38:11,080 --> 00:38:12,540
ว่าการตัดสินใจของหมอ

550
00:38:13,582 --> 00:38:15,710
คือการชี้ความเป็นความตายของคนไข้

551
00:38:19,088 --> 00:38:20,006
จองมิน

552
00:38:21,007 --> 00:38:25,594
สิ่งหนึ่งที่แน่ชัดก็คือคนไข้ตายแล้ว
เราปฏิเสธเรื่องนั้นไม่ได้

553
00:38:26,637 --> 00:38:27,471
ครับ

554
00:38:27,555 --> 00:38:31,517
ถ้าแกอยากเป็นหมอที่ดีจริงๆ
แกจะหลบหลีกสถานการณ์นี้ไม่ได้

555
00:38:31,600 --> 00:38:33,060
ถ้าแกมีอะไรจะแย้ง ก็แย้งไป

556
00:38:33,144 --> 00:38:35,271
หรือยอมรับความผิดพลาด
และขอให้เขายกโทษให้

557
00:38:36,647 --> 00:38:38,649
อย่าลืมความผิดพลาดของตัวเอง
แล้วเรียนรู้ซะ

558
00:38:39,400 --> 00:38:41,485
แกจะได้ตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง

559
00:38:43,070 --> 00:38:44,864
และช่วยคนได้อีกมากมาย

560
00:38:47,783 --> 00:38:49,493
ทุกคนก็เป็นหมอกันมาแบบนั้นแหละ

561
00:38:50,995 --> 00:38:51,829
ครับ

562
00:38:53,581 --> 00:38:55,499
ฉันไม่รู้นะ ว่าแกจะคิดยังไง

563
00:38:56,667 --> 00:38:57,710
แต่แก…

564
00:39:00,629 --> 00:39:02,548
มีมุมที่ดีกว่าฉันแน่นอน

565
00:39:52,390 --> 00:39:53,265
โอเคไหม

566
00:39:54,433 --> 00:39:55,267
ไม่

567
00:39:56,018 --> 00:39:57,061
ถ้าเป็นไปได้

568
00:39:58,270 --> 00:39:59,522
ฉันอยากหายไปซะ

569
00:40:00,356 --> 00:40:01,357
อย่างที่นายรู้

570
00:40:03,025 --> 00:40:04,276
ฉันพูดสวยหรูไม่เป็นหรอก

571
00:40:04,777 --> 00:40:05,903
อีกอย่าง

572
00:40:08,364 --> 00:40:11,242
ตอนนี้ไม่ว่าคำพูดไหน
ก็คงทำให้นายรู้สึกดีขึ้นไม่ได้

573
00:40:13,244 --> 00:40:14,912
แต่ฉันสัญญาอย่างหนึ่งแล้วกัน

574
00:40:16,372 --> 00:40:18,416
จนกว่านายจะลุกขึ้นยืนได้ด้วยตัวเอง

575
00:40:21,168 --> 00:40:22,294
ฉันจะอยู่ข้างๆ นาย

576
00:40:25,172 --> 00:40:26,424
ถ้านายอนุญาตนะ

577
00:40:59,248 --> 00:41:00,833
ญาติผู้ตายขู่จะฟ้องใหญ่เลย

578
00:41:00,916 --> 00:41:02,918
ทางโรงพยาบาลก็จะรับมืออยู่หรอก

579
00:41:03,002 --> 00:41:05,421
แต่ในเมื่อซอจองมิน
คือหมอที่ปล่อยให้คนไข้กลับบ้าน

580
00:41:05,504 --> 00:41:07,256
ญาติผู้ตายเลยโยนความผิดไปที่เขา

581
00:41:07,339 --> 00:41:11,093
หมอซอจองมินคงต้องพยายาม
ตกลงเป็นการส่วนตัวด้วยแล้วล่ะ

582
00:41:11,177 --> 00:41:14,722
ในมุมของนายอาจจะรู้สึกว่าไม่แฟร์
แต่จะทำอะไรได้ล่ะ

583
00:41:14,805 --> 00:41:18,893
ก่อนเรื่องจะบานปลายไปกว่านี้
แก้ไขให้เรียบร้อยเป็นอันดีที่สุดนะ

584
00:41:19,643 --> 00:41:22,062
ผมเข้าใจที่ทั้งสองท่านพูดชัดเจนครับ

585
00:41:22,146 --> 00:41:27,109
แต่ผมมองว่าจำเป็นต้อง
ทำให้เรื่องนี้กระจ่างกว่านี้ครับ

586
00:41:29,695 --> 00:41:30,696
อาจารย์ซออินโฮ

587
00:41:30,779 --> 00:41:33,824
พยายามจะโบ้ยทุรเวชปฏิบัติครั้งนี้
มาที่แผนกเราครับ

588
00:41:34,617 --> 00:41:36,368
ลูกชายเขามีเอี่ยวกับเรื่องนี้

589
00:41:36,452 --> 00:41:39,955
เขาเลยพยายามจะโบ้ยใส่เรา
แบบเอาเป็นเอาตาย

590
00:41:41,790 --> 00:41:44,668
โธ่ นี่ก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย

591
00:41:45,252 --> 00:41:46,545
อาจารย์ซออินโฮน่ะเหรอคะ

592
00:41:46,629 --> 00:41:48,923
หมอนั่นมันดื้อด้านไม่มีที่สิ้นสุด

593
00:41:49,673 --> 00:41:50,508
คนไข้คนนั้น

594
00:41:51,217 --> 00:41:52,885
เคยเป็นคนไข้ของอาจารย์ชเวนี่

595
00:41:52,968 --> 00:41:53,928
ตั้งการ์ดดีๆ นะครับ

596
00:41:54,011 --> 00:41:56,764
เพราะถ้าพลาดขึ้นมา
คอคุณหลุดจากบ่าได้เลย

597
00:42:06,524 --> 00:42:07,399
อาจารย์

598
00:42:10,319 --> 00:42:11,529
กินข้าวไม่ลงใช่ไหมครับ

599
00:42:14,114 --> 00:42:15,115
คงงั้นค่ะ

600
00:42:16,408 --> 00:42:18,410
เลยนัดตรวจมาแล้วนะ ทำไมไม่มาล่ะครับ

601
00:42:18,494 --> 00:42:19,328
จริงด้วย

602
00:42:20,371 --> 00:42:22,206
ยังมียาเหลืออยู่ ฉันเลยลืมไปน่ะค่ะ

603
00:42:22,289 --> 00:42:24,583
- ไว้จะไปค่ะ
- คุณบอกว่ายายังเหลือ

604
00:42:24,667 --> 00:42:26,835
ก็แปลว่ากินยาไม่ครบน่ะสิ

605
00:42:27,836 --> 00:42:28,754
ไม่จริงนะคะ

606
00:42:28,837 --> 00:42:31,674
อย่างอื่นไม่รู้นะ แต่เรื่องยา
ฉันกินไม่เคยขาดค่ะ

607
00:42:34,093 --> 00:42:35,219
จะดื้ออีกนานไหมครับ

608
00:42:37,930 --> 00:42:41,058
ที่จริง ฉันลืมกินไปสองสามครั้งค่ะ

609
00:42:42,601 --> 00:42:44,562
ข้าวก็ไม่กิน ยาก็ไม่กินอีก

610
00:42:45,563 --> 00:42:48,691
ไม่ได้การแล้ว
ผมจะรอจนกว่าคุณจะกินข้าวเสร็จครับ

611
00:42:49,733 --> 00:42:51,402
อย่าทำแบบนั้นเลยค่ะอาจารย์

612
00:42:52,152 --> 00:42:53,112
คุณหมอชา

613
00:42:54,196 --> 00:42:57,491
ลองเอาใจใส่ตัวเองให้ได้
สักครึ่งที่เอาใจใส่คนอื่นสิครับ

614
00:42:58,450 --> 00:43:00,953
ถ้าคุณยังละเลยการดูแลตัวเองไปเรื่อยๆ

615
00:43:01,036 --> 00:43:02,705
เดี๋ยวจะแย่เอาจริงๆ นะครับ

616
00:43:04,290 --> 00:43:07,084
ผมมีสิทธิ์บ่นคุณหมอนะครับ

617
00:43:08,919 --> 00:43:11,714
แน่นอนสิคะ
ตั้งแต่นี้ไปฉันจะกินให้สม่ำเสมอค่ะ

618
00:43:12,423 --> 00:43:13,549
จะกินข้าวเยอะๆ ด้วย

619
00:43:13,632 --> 00:43:15,509
ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ อาจารย์

620
00:43:27,855 --> 00:43:28,939
อาจารย์ซออินโฮ

621
00:43:33,444 --> 00:43:36,155
ได้ยินว่าคุณโทษเรา
เรื่องคนไข้มะเร็งคนนั้นเหรอคะ

622
00:43:38,574 --> 00:43:41,201
คนไข้ได้แอดมิตและกลับบ้าน
จากแผนกเวชศาสตร์ครอบครัว

623
00:43:41,285 --> 00:43:43,704
ในเมื่อมันมีปัญหา
คุณก็ต้องรับผิดชอบไม่ใช่เหรอครับ

624
00:43:43,787 --> 00:43:45,623
มันจะเป็นความรับผิดชอบ
ของแผนกเราได้ไงคะ

625
00:43:45,706 --> 00:43:47,416
เราขอคำปรึกษาแล้ว

626
00:43:47,499 --> 00:43:50,669
แล้วแผนกคุณก็ดูอาการ
และปล่อยคนไข้กลับไปเลยนี่คะ

627
00:43:53,297 --> 00:43:54,131
เราทำงั้นเหรอครับ

628
00:43:54,840 --> 00:43:56,258
นี่ ซออินโฮ

629
00:43:57,468 --> 00:44:00,721
ฉันรู้มาว่าแพทย์ประจำบ้านแผนกคุณ
โทรหาแพทย์ประจำบ้านแผนกฉัน

630
00:44:00,804 --> 00:44:03,599
และยืนยันว่าอาจารย์หมอให้คนไข้กลับบ้านได้

631
00:44:03,682 --> 00:44:05,434
คุณไม่รู้เรื่องจริงๆ เหรอ

632
00:44:06,018 --> 00:44:08,604
คนไข้กลับไปก่อนจะได้คำตอบ
อย่างเป็นทางการด้วยซ้ำครับ

633
00:44:08,687 --> 00:44:11,940
หรือต่อให้เป็นแบบนั้น
การอนุญาตให้คนไข้กลับอย่างเป็นทางการ

634
00:44:12,024 --> 00:44:13,567
ก็เป็นงานของแผนกที่แอดมิตนะครับ

635
00:44:13,651 --> 00:44:16,236
พูดกันให้ถูก คนไข้คนนั้น
เป็นคนไข้แผนกศัลยกรรมไม่ใช่เหรอคะ

636
00:44:16,820 --> 00:44:19,782
เราถึงได้ขอคำปรึกษา
แล้วแพทย์ประจำบ้านของคุณก็มาดูให้

637
00:44:19,865 --> 00:44:22,076
แถมคุณก็ยืนยันแล้วด้วยซ้ำ

638
00:44:22,159 --> 00:44:23,535
ถ้าแผนกศัลย์อนุญาตให้กลับได้

639
00:44:23,619 --> 00:44:25,871
เราจะไม่ให้เธอกลับก็ไม่ได้สิคะ

640
00:44:26,372 --> 00:44:28,916
แพทย์ประจำบ้านของผมคงจะพลาดไปหน่อย

641
00:44:28,999 --> 00:44:31,210
ผมจะตักเตือนเขาในจุดนั้นเองครับ

642
00:44:31,293 --> 00:44:34,838
แค่ตักเตือนเขา
ไม่ได้แปลว่าจะแก้ปัญหาได้นี่คะ

643
00:44:34,922 --> 00:44:35,964
ก็ไม่รู้สิครับ

644
00:44:36,548 --> 00:44:38,175
ถ้าเขาบันทึกผลไว้อย่างละเอียด

645
00:44:38,258 --> 00:44:40,636
และทำหน้าที่หลักอย่างเต็มที่แล้ว

646
00:44:40,719 --> 00:44:43,263
ก็แปลว่าคนไข้เพิกเฉยคำเตือนจากแพทย์
และเลือกที่จะกลับเอง

647
00:44:43,889 --> 00:44:47,309
สำหรับเยื่อบุช่องท้องอักเสบ
เราเองก็ผ่าตัดอย่างแข็งขันและทันท่วงทีแล้ว

648
00:44:47,393 --> 00:44:48,769
แต่ผลลัพธ์ดันน่าเสียดาย

649
00:44:48,852 --> 00:44:50,979
จะมองว่าผิดที่โรงพยาบาล
อย่างเดียวไม่ได้นะครับ

650
00:44:51,063 --> 00:44:56,151
ยังไงก็เถอะ ฉันไม่พอใจที่แผนกฉัน
ต้องมาติดร่างแหกับเรื่องนี้ค่ะ

651
00:44:56,235 --> 00:44:58,487
เรื่องนี้เวชศาสตร์ครอบครัว
มีเอี่ยวอยู่แล้วครับ

652
00:44:59,071 --> 00:45:03,534
ทุรเวชปฏิบัติมันเกิดขึ้นได้
โดยไม่จำเป็นต้องมีคนตั้งใจหรือทำพลาดนี่ครับ

653
00:45:03,617 --> 00:45:07,079
แต่มันต้องมีใครสักคนรับผิดชอบเสมอ

654
00:45:07,621 --> 00:45:10,165
เราต้องแยกคนผิดคนถูกให้ชัดเจนสิครับ

655
00:45:10,749 --> 00:45:12,709
เรื่องนี้ส่งผลต่อการจัดการในแผนกฉัน…

656
00:45:12,793 --> 00:45:15,921
ถ้าคนไข้มาตรวจ
ที่แผนกเวชศาสตร์ครอบครัวและแอดมิต…

657
00:45:16,004 --> 00:45:17,423
จะยังไงก็เถอะ

658
00:45:17,506 --> 00:45:19,091
กรุณาถอนคำพูดที่คุณร่ายไปทั่ว

659
00:45:19,174 --> 00:45:21,802
ว่าแผนกเวชศาสตร์ครอบครัว
ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยค่ะ

660
00:45:21,885 --> 00:45:25,764
- หือ
- ฉันจะเข้าใจว่าคุณรับทราบตามนั้น ขอตัวค่ะ

661
00:45:53,500 --> 00:45:54,835
มาอีกแล้วเหรอคะ

662
00:45:55,919 --> 00:45:56,753
ที่จริง

663
00:45:57,963 --> 00:46:00,257
ผมมีเรื่องจะมาบอกทั้งสองท่านครับ

664
00:46:00,340 --> 00:46:04,136
เมื่อกี้แพทย์ประจำบ้าน
ที่ปล่อยให้ลูกเรากลับบ้าน

665
00:46:04,219 --> 00:46:05,762
เพิ่งจะมาคุกเข่าร้องไห้ไปเอง

666
00:46:06,305 --> 00:46:09,349
แต่ทำแบบนั้น
ก็ไม่ได้ทำให้ลูกเราฟื้นขึ้นมาได้นี่ครับ

667
00:46:09,433 --> 00:46:13,729
ผมอยากมาอธิบายเหตุผล
ที่ลูกสาวคุณเสียชีวิตให้ชัดเจนครับ

668
00:46:13,812 --> 00:46:15,731
ผมไม่อยากฟังอีกแล้ว กลับไปเถอะครับ

669
00:46:30,412 --> 00:46:32,498
แกมาทำอะไรเวลานี้ ไม่บอกฉันก่อนสักคำ

670
00:46:32,581 --> 00:46:33,832
มีเรื่องอะไรเหรอ

671
00:46:34,416 --> 00:46:35,375
ไม่มีอะไรสักหน่อย

672
00:46:36,376 --> 00:46:38,879
หนูแค่จะมานอนกับแม่เฉยๆ

673
00:46:40,005 --> 00:46:41,423
ไม่ได้มีเรื่องอะไรแน่นะ

674
00:46:42,341 --> 00:46:43,842
โธ่ ก็บอกว่าไม่มีไง

675
00:46:43,926 --> 00:46:47,930
หนูกินเลี้ยงเสร็จแล้วคิดถึงแม่มาก
ก็เลยมาหา

676
00:46:56,730 --> 00:46:57,731
(แม่ลูกสะใภ้)

677
00:47:00,317 --> 00:47:02,069
ค่ะ คุณแม่ลูกสะใภ้

678
00:47:02,653 --> 00:47:03,570
ไม่เจอกันนานเลยนะคะ

679
00:47:04,363 --> 00:47:06,281
โทรมาหาฉันทำไมเหรอ

680
00:47:06,365 --> 00:47:08,367
แค่โทรมาถามความเป็นอยู่น่ะค่ะ

681
00:47:08,951 --> 00:47:11,620
ฉันใช้เครื่องสำอางที่คุณให้มา

682
00:47:12,454 --> 00:47:14,414
แล้วอยากรู้ว่าคุณสบายดีไหม

683
00:47:15,249 --> 00:47:17,834
ผ่าตัดไปแล้วคุณเป็นยังไงบ้างน่ะค่ะ

684
00:47:18,460 --> 00:47:20,128
อ๋อค่ะๆ

685
00:47:20,712 --> 00:47:25,717
แหม ต้องขอบคุณคุณเลย ฉันสบายดีมากค่ะ

686
00:47:26,969 --> 00:47:29,972
อาจารย์ซอกับลูกฉัน
ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันใช่ไหมคะ

687
00:47:31,056 --> 00:47:33,350
อันที่จริง คราวก่อน

688
00:47:33,433 --> 00:47:36,770
ฉันเห็นว่าลูกฉันดูไม่ค่อยสดใส
ก็เลยคาใจน่ะค่ะ

689
00:47:38,730 --> 00:47:39,565
โธ่

690
00:47:40,774 --> 00:47:42,484
งานที่โรงพยาบาลคงจะหนักน่ะสิคะ

691
00:47:43,277 --> 00:47:44,152
อ้อ

692
00:47:45,028 --> 00:47:49,241
จะว่าไป ฉันมีที่ที่อยากพาคุณไปด้วยพอดีเลย

693
00:47:49,825 --> 00:47:51,159
วันนี้ว่างไหมคะ

694
00:47:51,743 --> 00:47:52,619
วันนี้เหรอคะ

695
00:47:59,501 --> 00:48:01,920
ที่นี่คือคลินิก
แพทย์แผนเกาหลีชื่อดังมากๆ นะคะ

696
00:48:02,546 --> 00:48:04,423
ฉันกินยาของที่นี่อยู่

697
00:48:05,465 --> 00:48:06,592
เลยกลับมาฟิตปั๋งนี่ไงคะ

698
00:48:08,885 --> 00:48:10,178
คุณโอด็อกรเย

699
00:48:10,929 --> 00:48:12,806
- อ้อค่ะ
- ค่ะ

700
00:48:21,398 --> 00:48:23,483
(อาจารย์พัคโฮวอน:
รับยอดเงินลงทุนครับ)

701
00:48:23,567 --> 00:48:24,860
(ขอให้วันข้างหน้าของคุณกับผม
มีแต่ความโชคดี)

702
00:48:25,485 --> 00:48:28,071
ชีพจรเต้นผิดจังหวะมากครับ

703
00:48:28,739 --> 00:48:31,533
ความหนาแน่นของเลือด
ที่ไหลเข้าสู่หลอดเลือดก็ต่ำด้วย

704
00:48:31,617 --> 00:48:33,327
การไหลเวียนก็ไม่ราบรื่น

705
00:48:33,410 --> 00:48:36,371
โดยเฉพาะชีพจรที่เชื่อมโยงกับ
การทำงานของตับและกระเพาะ

706
00:48:36,455 --> 00:48:38,373
เสื่อมสภาพมากนะครับ

707
00:48:38,874 --> 00:48:40,792
มีการอักเสบในร่างกายด้วย

708
00:48:41,376 --> 00:48:43,128
แย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ

709
00:48:43,211 --> 00:48:45,672
คุณยังมีชีวิตและขยับได้อยู่
ก็ถือว่าโชคดีแล้วครับ

710
00:48:45,756 --> 00:48:50,594
นี่คุณคงแทบจะนอนไม่หลับ
ทานอาหารก็ลำบากด้วย

711
00:48:50,677 --> 00:48:53,639
ยาก็เรื่องหนึ่ง
แต่ตอนนี้รักษาตัวก่อนเถอะครับ

712
00:48:59,269 --> 00:49:01,021
(คลินิกแพทย์แผนเกาหลีน้ำใสใจจริง)

713
00:49:01,104 --> 00:49:03,357
ปกติแล้วหมอคนนั้นฝีมือไม่ธรรมดาแท้ๆ

714
00:49:04,149 --> 00:49:05,275
แปลกจัง

715
00:49:06,234 --> 00:49:08,236
อย่าคิดมากเลยค่ะ

716
00:49:08,320 --> 00:49:09,988
แก่แล้วก็แบบนี้แหละ

717
00:49:10,072 --> 00:49:14,493
เดี๋ยวฉันเลี้ยงมื้อเย็นอร่อยๆ เองค่ะ
คุณแม่ลูกสะใภ้อยากทานอะไรคะ

718
00:49:15,994 --> 00:49:18,080
- ชวนฉันกินข้าวเย็นเหรอคะ
- ค่ะ

719
00:49:18,163 --> 00:49:19,456
คุณแม่ลูกเขย

720
00:49:19,956 --> 00:49:21,625
ไม่รู้เหรอคะว่าวันนี้วันอะไร

721
00:49:22,376 --> 00:49:23,418
วันนี้วันอะไรล่ะคะ

722
00:49:24,419 --> 00:49:25,796
วันเกิดฉันก็ไม่ใช่

723
00:49:26,380 --> 00:49:27,339
วันอะไร

724
00:49:28,131 --> 00:49:29,925
มีแอปเปิลแดงๆ กว่านี้ไหมคะ

725
00:49:30,008 --> 00:49:32,469
มีสิ ทำไมจะไม่มีล่ะ
จะเอาไปขึ้นโต๊ะไหว้เหรอ

726
00:49:32,552 --> 00:49:33,387
ค่ะ

727
00:49:33,887 --> 00:49:35,639
ไหว้ใครเหรอคะ

728
00:49:36,932 --> 00:49:37,974
พ่อสามีน่ะค่ะ

729
00:49:38,058 --> 00:49:39,518
โห ยุคสมัยนี้เนี่ยนะ

730
00:49:40,435 --> 00:49:42,646
บ้านนั้นได้ลูกสะใภ้ชั้นเยี่ยมเชียว

731
00:49:43,730 --> 00:49:44,648
ขอบคุณค่ะ

732
00:50:01,707 --> 00:50:03,959
- แกใช้ให้มาเหรอ
- เปล่านะครับ

733
00:50:04,543 --> 00:50:05,627
ผมก็มียางอายนะ

734
00:50:05,711 --> 00:50:08,130
จะไปกล้าสั่งให้เธอ
มาเตรียมของไหว้คุณพ่อได้ไงครับ

735
00:50:08,213 --> 00:50:09,756
ถ้านางกลับมาเอง

736
00:50:09,840 --> 00:50:12,175
เพื่อมาเตรียมของไหว้พ่อสามี

737
00:50:12,259 --> 00:50:13,885
ก็แปลว่าจะยกโทษให้แกหรือเปล่า

738
00:50:14,428 --> 00:50:16,722
นางจัดการทุกอย่างแล้ว
และจะกลับมาหาครอบครัว

739
00:50:16,805 --> 00:50:19,683
มันคือการส่งสารเงียบๆ ทำนองนี้หรือเปล่า

740
00:50:20,475 --> 00:50:21,643
แบบนั้นก็ดีไปครับ

741
00:50:21,727 --> 00:50:25,272
วันนี้คุณแม่กับผมต้องไปช่วยเธอ
เตรียมอาหารด้วยกันนะครับ

742
00:50:26,481 --> 00:50:28,150
ฉันเพิ่งไปทำเล็บมานะ

743
00:50:28,233 --> 00:50:29,985
คราวนี้คุณแม่ร่วมมือหน่อยเถอะครับ

744
00:50:30,068 --> 00:50:32,195
ในสายตาเธอ เราสมรู้ร่วมคิดกันนะ

745
00:50:32,279 --> 00:50:34,072
สมรู้ร่วมคิดบ้านแกสิ

746
00:50:34,156 --> 00:50:35,699
แกมีชู้เองนะ ไม่ใช่ฉัน

747
00:50:36,283 --> 00:50:39,077
พูดจาอัปมงคล
ในวันครบรอบพ่อตัวเองอยู่ได้

748
00:50:39,161 --> 00:50:40,662
เกินเยียวยาจริงๆ

749
00:50:40,746 --> 00:50:43,540
ถ้าวันนี้พ่อแกกินของไหว้แล้วไม่ท้องอืด

750
00:50:44,666 --> 00:50:46,126
ก็ถือว่าโชคดีแล้ว

751
00:50:57,888 --> 00:50:58,722
เธอ

752
00:51:00,265 --> 00:51:01,475
มีอะไรให้ฉันช่วยไหม

753
00:51:04,478 --> 00:51:07,773
อย่าหั่นหัวไชเท้าที่จะใส่ในซุปถั่วงอก
สั้นเกินไปนะคะ

754
00:51:07,856 --> 00:51:10,192
หั่นให้พอๆ กับความยาวของถั่วงอกค่ะ

755
00:51:10,275 --> 00:51:11,693
- เท่านี้เหรอ
- ค่ะ

756
00:51:12,486 --> 00:51:14,154
กุยช่ายทอดหรือต้นหอมทอดก็เหมือนกัน

757
00:51:15,030 --> 00:51:17,991
อาหารที่เอาขึ้นโต๊ะไหว้
จะหั่นแบบสั้นๆ ไม่ได้ค่ะ

758
00:51:18,074 --> 00:51:20,410
โธ่ เธอเข้าใจดีก็พอแล้ว

759
00:51:20,994 --> 00:51:22,412
ฉันรู้ไปก็เท่านั้นแหละ

760
00:51:24,289 --> 00:51:26,625
ฉันทำแบบนี้ไปตลอดไม่ได้นี่คะ

761
00:51:28,668 --> 00:51:29,628
หือ

762
00:51:33,006 --> 00:51:36,676
ที่รัก ทำแบบนี้ได้ไหม

763
00:51:44,392 --> 00:51:47,646
ดูดีๆ นะ ไม่ใช่เสียบตรงกลาง
แต่เป็นตรงหนึ่งในสาม

764
00:51:47,729 --> 00:51:50,857
จะได้เห็นสีแดงของปูอัดอยู่ข้างหน้า

765
00:51:50,941 --> 00:51:51,817
อือ

766
00:51:51,900 --> 00:51:54,194
จากนั้นก็ไชเท้าดองสีเหลือง

767
00:51:54,277 --> 00:51:55,320
อือ

768
00:51:55,403 --> 00:51:56,446
ต้นหอมก็เหมือนกันเลย

769
00:51:56,530 --> 00:51:59,366
เสียบตามแนวยาว ไม่ใช่แนวตั้ง

770
00:51:59,449 --> 00:52:00,617
- อ๋อ
- อ๋อ

771
00:52:01,868 --> 00:52:03,036
เห็ดก็เหมือนกัน

772
00:52:05,497 --> 00:52:08,875
ต่อไปก็แฮม เสียบแบบนี้สีสันจะได้สวย

773
00:52:10,126 --> 00:52:13,713
สุดท้ายก็เสียบปูอัดด้านสีแดงอีกที

774
00:52:16,591 --> 00:52:18,260
การทำพิธีไหว้คือการเอาใจใส่

775
00:52:18,343 --> 00:52:20,387
ต้องทำแบบนี้
เวลาเอาขึ้นโต๊ะไหว้จะได้สวยๆ

776
00:52:20,470 --> 00:52:24,015
พอชุบไข่กับแป้งแล้วมันจะติดทั่วถึง
และทอดออกมาสุกดี

777
00:52:24,766 --> 00:52:27,310
- ดูอันนี้แล้วทำตามได้เลย
- อือ โอเคๆ

778
00:52:27,394 --> 00:52:30,355
ยังไงก็แค่ทำตามพิธีแหละ
ทำลวกๆ ไปเถอะ

779
00:52:40,323 --> 00:52:41,283
ทำอะไรลงไปเนี่ย

780
00:52:41,366 --> 00:52:42,617
อะไร

781
00:53:29,164 --> 00:53:30,248
จากนี้

782
00:53:31,750 --> 00:53:33,627
ฉันว่าเราควรเลิกจัดพิธีไหว้กันได้แล้ว

783
00:53:37,672 --> 00:53:41,134
ในวันแบบนี้ เราควรจะมาอยู่กันพร้อมหน้า
ร่วมกันอธิษฐาน กินข้าวด้วยกัน

784
00:53:41,718 --> 00:53:42,969
ฉันว่ามันควรเป็นแบบนั้น

785
00:53:45,096 --> 00:53:45,931
จู่ๆ เป็นอะไรครับ

786
00:53:46,014 --> 00:53:47,599
เราเป็นครอบครัวคริสเตียน

787
00:53:47,682 --> 00:53:49,684
พ่อแกก็น่าจะไปอยู่บนสวรรค์แล้ว

788
00:53:50,435 --> 00:53:51,895
ทำแบบนี้จะได้อะไรขึ้นมา

789
00:53:52,812 --> 00:53:56,274
อีกอย่าง เห็นแม่จองมินลำบากแบบนั้นแล้ว
ฉันว่าแบบนี้มันไม่ถูก

790
00:53:57,025 --> 00:53:58,151
ดูอย่างวันนี้สิ

791
00:53:58,234 --> 00:54:00,820
เธอยืนอยู่ในครัวทั้งวัน
งานหนักกว่านี้ไม่มีแล้ว

792
00:54:02,697 --> 00:54:04,532
หลังจากนี้คุณแม่ก็ค่อยทำเองไงคะ

793
00:54:05,742 --> 00:54:08,912
เธอก็รู้ ฉันไม่มีฝีมือในการทำอาหาร

794
00:54:08,995 --> 00:54:12,332
ก่อนที่เธอจะแต่งเข้ามา
แม่สามีฉันก็เป็นคนดูแลงานครัว

795
00:54:12,415 --> 00:54:15,418
ตั้งแต่เธอเข้ามา
เธอก็คล่องแคล่วทำเองได้ทุกอย่าง

796
00:54:15,502 --> 00:54:18,338
ฉันไม่ว่างจะเรียนรู้เรื่องอาหารน่ะ

797
00:54:18,421 --> 00:54:20,006
เรียนรู้หลังจากนี้ก็ได้นี่คะ

798
00:54:20,090 --> 00:54:22,717
- หนูช่วยอีกแรงค่ะ
- ไม่สิ

799
00:54:23,677 --> 00:54:26,846
ก็ฉันบอกว่าจะเลิกทำพิธีไหว้ไง

800
00:54:26,930 --> 00:54:30,934
ทำไมจู่ๆ จะเลิกทำพิธีไหว้คุณพ่อล่ะครับ
ผมก็ไม่เข้าใจนะครับ คุณแม่

801
00:54:37,983 --> 00:54:39,693
คุณย่ามีแฟนเหรอคะ

802
00:54:44,864 --> 00:54:45,907
คือว่า…

803
00:54:48,535 --> 00:54:52,163
ใช่ อือ ฉันมีคนที่คบหาอยู่

804
00:54:55,500 --> 00:54:58,044
ในอนาคตก็ยังไม่รู้หรอก
ว่าฉันกับเขาจะลงเอยกันยังไง

805
00:54:58,128 --> 00:55:00,588
การจะไหว้พ่อแกต่อไป

806
00:55:01,506 --> 00:55:02,757
ฉันแอบลำบากใจน่ะ

807
00:55:09,180 --> 00:55:12,017
สรุปว่าคุณแม่มีแฟนเหรอครับ

808
00:55:13,018 --> 00:55:14,728
คิดจะแต่งงานด้วยไหมครับ

809
00:55:14,811 --> 00:55:15,645
ทำไม

810
00:55:16,396 --> 00:55:17,731
แล้วไม่ได้ตรงไหน

811
00:55:17,814 --> 00:55:18,815
ฉันโสดนะ

812
00:55:22,736 --> 00:55:24,863
มีแฟนตอนอายุปูนนั้นเนี่ยนะ

813
00:55:25,739 --> 00:55:26,865
อึ้งไปเลยสิ

814
00:55:31,202 --> 00:55:32,996
ดูท่าคุณจะคิดไม่ถึง

815
00:55:33,079 --> 00:55:36,124
แต่อีกนิดเดียว
คุณจะมีพ่อสามีคนใหม่แล้วนะ

816
00:55:36,207 --> 00:55:38,126
เข้าห้องไปเถอะ เดี๋ยวฉันทำเอง

817
00:55:38,209 --> 00:55:42,088
ไม่เอา ที่ผ่านมาผมละเลยงานบ้านเกินไปแล้ว
ต่อไปผมจะช่วยคุณสุดพลังเลย

818
00:55:44,090 --> 00:55:45,967
ก็ดี เรียนรู้ไว้ก็ดี

819
00:55:47,093 --> 00:55:48,595
หลังจากนี้ฉันจะไม่อยู่แล้ว

820
00:55:54,559 --> 00:55:57,062
พูดอะไรของคุณอีกเนี่ย

821
00:56:06,321 --> 00:56:08,490
วันนี้คือการเตรียมของไหว้
ครั้งสุดท้ายของฉันนะ

822
00:56:11,076 --> 00:56:12,160
เรา…

823
00:56:13,328 --> 00:56:14,245
หย่ากันเถอะ

824
00:56:15,914 --> 00:56:16,790
หย่าเหรอ

825
00:56:19,459 --> 00:56:21,878
ฉันเห็นรถคุณที่ลานจอดรถในโรงพยาบาล

826
00:56:22,587 --> 00:56:24,672
ติดสติกเกอร์ผู้พิการที่ฉันได้มา

827
00:56:25,256 --> 00:56:28,843
แถมคุณยังจอดรถในพื้นที่จอดสำหรับผู้พิการ

828
00:56:28,927 --> 00:56:30,470
ตรงหน้าทางเข้าโรงพยาบาลเลย

829
00:56:30,553 --> 00:56:32,013
(คนขับเป็นผู้พิการ)

830
00:56:34,349 --> 00:56:36,351
(ที่จอดรถสำหรับผู้พิการ)

831
00:56:37,143 --> 00:56:40,980
พอคิดว่าคุณติดสติกเกอร์ผู้พิการของฉัน

832
00:56:44,692 --> 00:56:47,028
แล้วขับรถคันนั้นพาซึงฮีไปไหนต่อไหน

833
00:56:53,493 --> 00:56:55,036
ฉันก็หลุดหัวเราะออกมา

834
00:57:00,166 --> 00:57:02,043
ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา

835
00:57:02,919 --> 00:57:05,255
ฉันคอยปรนนิบัติคนเส็งเคร็งแบบนี้
ในฐานะสามี

836
00:57:07,132 --> 00:57:10,260
ฉันมันทั้งโง่และน่าสมเพช

837
00:57:11,594 --> 00:57:12,595
แล้วจู่ๆ

838
00:57:13,638 --> 00:57:14,973
ความคิดพวกนี้ก็ผุดขึ้นมา

839
00:57:16,599 --> 00:57:20,436
ทั้งหมดนี้มันไม่ใช่ความผิดคุณคนเดียว

840
00:57:22,188 --> 00:57:24,774
ทั้งแม่คุณที่สั่งสอนคุณไม่ได้
ว่าอะไรผิดอะไรถูก

841
00:57:25,358 --> 00:57:30,321
และฉันที่ปล่อยใจกับทุกอย่างมากเกินไป

842
00:57:31,406 --> 00:57:33,825
เรามีส่วนรับผิดชอบต่อเรื่องนี้ไม่ใช่น้อยๆ เลย

843
00:57:42,625 --> 00:57:44,002
ฉันอยากแจ้งความค่ะ

844
00:57:44,586 --> 00:57:48,590
มีรถคันหนึ่งจอดผิดกฎหมาย
ในที่จอดรถของผู้พิการค่ะ

845
00:57:49,591 --> 00:57:53,136
คนขับติดสติกเกอร์ผู้พิการไว้ด้วยนะคะ

846
00:57:54,012 --> 00:57:55,638
ทั้งที่ตัวเองก็ปกติดี

847
00:57:58,725 --> 00:57:59,642
โอเค

848
00:58:00,143 --> 00:58:01,394
ฉันตัดสินใจแล้ว

849
00:58:03,480 --> 00:58:04,772
ฉันว่าถึงเวลาแล้ว

850
00:58:05,857 --> 00:58:10,445
ที่ถึงเราจะอยู่ในฐานะพ่อแม่
ของจองมินกับอีรังก็ไม่เป็นไร

851
00:58:11,779 --> 00:58:14,240
ฉันยอมให้คุณได้ในฐานะพ่อของลูก

852
00:58:14,741 --> 00:58:15,783
แต่ว่า

853
00:58:17,494 --> 00:58:19,162
ในฐานะสามี

854
00:58:21,080 --> 00:58:22,123
ตอนนี้คุณ…

855
00:58:23,333 --> 00:58:24,667
ไม่มีความหมายอะไรกับฉันแล้ว

856
00:58:26,544 --> 00:58:28,922
ฉันไม่อยากเกลียดคุณอีกแล้ว

857
00:58:29,714 --> 00:58:31,799
ไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องเกลียดคุณด้วย

858
00:58:34,344 --> 00:58:35,428
ระหว่างเราสองคน

859
00:58:37,472 --> 00:58:38,681
มันจบไปแล้ว

860
00:58:39,516 --> 00:58:43,645
ฉันอยากเป็นอิสระจากนรกขุมนี้แล้ว

861
00:58:45,980 --> 00:58:47,190
เลิกกันเถอะ

862
00:58:51,819 --> 00:58:53,112
เราหย่ากัน

863
00:59:18,388 --> 00:59:19,430
อย่ามาเล่นละครนะ

864
00:59:20,348 --> 00:59:21,182
ลุกขึ้น

865
00:59:22,183 --> 00:59:23,393
ลุกขึ้นมา

866
00:59:32,110 --> 00:59:33,069
ที่รัก

867
00:59:33,152 --> 00:59:34,779
ที่รัก ลืมตาสิ

868
00:59:35,280 --> 00:59:36,114
ที่รัก

869
00:59:36,739 --> 00:59:37,699
พ่อจองมิน

870
00:59:38,366 --> 00:59:39,617
คุณเป็นอะไร

871
00:59:39,701 --> 00:59:41,035
ลืมตาสิ พ่อจองมิน

872
00:59:42,203 --> 00:59:43,204
ที่รัก

873
00:59:45,748 --> 00:59:47,333
ที่รัก ฟื้นขึ้นมาสิ

874
00:59:51,045 --> 00:59:53,006
(คุณหมอชา)

875
01:00:14,110 --> 01:00:16,863
{\an8}ผมไม่อยากหย่า

876
01:00:16,946 --> 01:00:19,407
{\an8}ใช้โอกาสนี้สวมบทสามีแสนดีให้สมใจนะ

877
01:00:19,490 --> 01:00:22,201
{\an8}คุณซออินโฮคะ มันสายเกินไปแล้ว

878
01:00:22,285 --> 01:00:24,203
{\an8}แม่ไม่สบายตรงไหน แม่เป็นอะไร

879
01:00:24,287 --> 01:00:26,706
{\an8}อย่าเพิ่งหลุดเรื่องของเราให้แม่ฉันรู้
ไปสักพักก่อน

880
01:00:26,789 --> 01:00:28,583
{\an8}อาจารย์หมอที่รับผิดชอบคุณยาย

881
01:00:28,666 --> 01:00:30,877
{\an8}คืออาจารย์ชเวซึงฮีครับ

882
01:00:31,461 --> 01:00:33,630
{\an8}นี่เธอตั้งใจรับแม่ฉันเป็นคนไข้เหรอ

883
01:00:34,213 --> 01:00:36,591
{\an8}อันนั้นก็ขึ้นอยู่กับเธอไม่ใช่เหรอ

884
01:00:38,217 --> 01:00:43,222
{\an8}คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์