1 00:00:48,548 --> 00:00:51,926 (คุณหมอชา) 2 00:00:53,011 --> 00:00:53,887 มีเรื่องอะไร 3 00:00:54,679 --> 00:00:55,638 ใช่ไหมล่ะคะ 4 00:00:57,474 --> 00:00:58,308 มีค่ะ 5 00:00:59,642 --> 00:01:00,518 มีก็จริง 6 00:01:01,603 --> 00:01:02,854 แต่ฉันทำใจเชื่อไม่ลงเลยค่ะ 7 00:01:04,189 --> 00:01:05,690 อย่างกับเรื่องโกหกแน่ะ 8 00:01:09,194 --> 00:01:11,196 ฉันว่าฉันรู้นะคะว่าเรื่องอะไร 9 00:01:12,280 --> 00:01:13,156 ไม่หรอกค่ะ 10 00:01:14,574 --> 00:01:15,909 ไม่มีทางรู้หรอก 11 00:01:17,035 --> 00:01:18,495 ฉันว่าฉันรู้ว่าเรื่องอะไรนะ 12 00:01:25,460 --> 00:01:27,879 คุณอยากฆ่าสองชั่วนั่นไงคะ 13 00:01:45,313 --> 00:01:46,940 ก็อาจารย์ซออินโฮนอกใจนี่คะ 14 00:01:52,612 --> 00:01:53,905 ฝนตกค่ะ 15 00:01:55,615 --> 00:01:56,741 รีบปิดสิคะ 16 00:01:57,534 --> 00:01:58,701 ทำไงดี 17 00:01:58,785 --> 00:02:00,662 - ทำไมไม่ได้ล่ะ - รีบทำอะไรสักอย่างสิคะ 18 00:02:00,745 --> 00:02:01,746 ทำอยู่นี่ไงคะ 19 00:02:01,830 --> 00:02:03,790 ปิดหลังคารถตัวเองก็ไม่เป็นเหรอคะ 20 00:02:03,873 --> 00:02:05,416 ฉันก็เพิ่งเปิดวันแรกนี่แหละค่ะ 21 00:02:07,252 --> 00:02:09,087 โธ่เอ๊ย ทำไงดี 22 00:02:09,587 --> 00:02:10,588 โอ๊ย เย็น 23 00:02:12,882 --> 00:02:13,716 ปัดโธ่ 24 00:02:22,934 --> 00:02:24,644 ใช่เวลามาขำไหมคะ 25 00:02:27,856 --> 00:02:28,857 โอ๊ย เย็น 26 00:02:39,075 --> 00:02:41,411 หยุดขำเลยนะคะ 27 00:03:20,491 --> 00:03:22,660 ทะเลาะกันอีท่าไหนถึงได้ลงเอยสภาพนี้ 28 00:03:22,744 --> 00:03:26,039 แกจะเอามือแบบนี้ไปวาดรูปได้ยังไง ใกล้จะสอบเข้าอยู่แล้วนะ 29 00:03:29,459 --> 00:03:32,086 - ทำไมเล่า - ไหนว่าปลดปล่อยไปหมดแล้วไง 30 00:03:32,170 --> 00:03:34,505 แกควรทำเป็นไม่สนสิ จะไปทะเลาะกันทำไม 31 00:03:34,589 --> 00:03:36,549 งั้นหนูควรยอมทั้งที่โดนจิกหัวเหรอ 32 00:03:37,216 --> 00:03:38,051 อะไรนะ 33 00:03:38,134 --> 00:03:39,427 ทำไมหนูต้องย้ายกวดวิชาด้วย 34 00:03:40,011 --> 00:03:41,638 นางสั่งให้หนูย้ายอยู่ได้ 35 00:03:41,721 --> 00:03:43,932 นังนั่นทำอย่างกับว่าหนูก็เป็นชู้ด้วย 36 00:03:52,607 --> 00:03:53,733 ฉันกลับนะคะ 37 00:03:53,816 --> 00:03:55,443 - เหนื่อยแย่เลยนะคะ - ขอบคุณนะคะ 38 00:03:55,526 --> 00:03:56,527 ลานะคะ 39 00:04:02,492 --> 00:04:03,576 อีรัง 40 00:04:08,164 --> 00:04:10,083 {\an8}(ตอน 11) 41 00:04:10,166 --> 00:04:11,209 {\an8}จริงๆ เลย 42 00:04:12,460 --> 00:04:14,170 {\an8}โชคดีที่น่าจะไม่ทิ้งรอยแผลเป็น 43 00:04:15,338 --> 00:04:17,048 {\an8}ไม่มีแผลที่อื่นแล้วใช่ไหม 44 00:04:19,926 --> 00:04:21,928 {\an8}นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ 45 00:04:23,221 --> 00:04:25,765 {\an8}นี่เธอโดนกลั่นแกล้งในโรงเรียน อะไรแบบนี้เหรอ 46 00:04:27,016 --> 00:04:29,936 {\an8}ไม่ใช่เด็กม.ต้นกันแล้วนะ จะเป็นผู้ใหญ่วันนี้วันพรุ่งแล้ว 47 00:04:30,019 --> 00:04:31,729 {\an8}เป็นอะไรกันเนี่ย ให้ตายสิ 48 00:04:31,813 --> 00:04:33,022 {\an8}มันเป็นใคร ฮะ 49 00:04:34,315 --> 00:04:35,775 {\an8}- คุณน้า - ว่า 50 00:04:36,818 --> 00:04:39,070 {\an8}หนูสงสารแม่ชะมัดเลยค่ะ 51 00:04:40,113 --> 00:04:40,947 แม่เหรอ 52 00:04:44,409 --> 00:04:46,077 {\an8}(มีฮี: อีรังแวะมาที่คลินิกฉัน…) 53 00:04:50,456 --> 00:04:53,042 (มีฮี: อีรังแวะมาที่คลินิกฉัน) 54 00:04:53,126 --> 00:04:58,256 (ฉันจะพาแกไปส่งบ้านเอง ไม่ต้องเป็นห่วงนะ) 55 00:05:02,218 --> 00:05:03,511 ใครคะ 56 00:05:10,643 --> 00:05:12,061 มีแบบไม่มีแอลกอฮอล์ด้วยนะ 57 00:05:14,689 --> 00:05:16,065 ตอนวันเกิดคุณย่า 58 00:05:17,692 --> 00:05:20,236 ทุกคนในครอบครัวฉัน มารวมตัวกินข้าวด้วยกันค่ะ 59 00:05:21,195 --> 00:05:22,238 ที่โรงแรม 60 00:05:23,489 --> 00:05:26,242 แล้ววันนั้นฉันก็บังเอิญเห็นอาจารย์หมอ 61 00:05:28,578 --> 00:05:30,455 แล้วก็เห็นด้วยว่าอีกฝ่ายคือใคร 62 00:05:38,880 --> 00:05:40,298 ตอนฉันเรียนม.ต้น 63 00:05:42,091 --> 00:05:44,093 พ่อฉันก็เคยทำแบบนั้นค่ะ 64 00:05:45,636 --> 00:05:48,556 แม่ฉันเป็นโรคซึมเศร้าเพราะเรื่องนั้น 65 00:05:49,557 --> 00:05:51,267 ท่านทรมานมามากกว่าสิบปีเลย 66 00:05:52,602 --> 00:05:54,228 ฉันก็เลยพอรู้อยู่บ้าง 67 00:05:54,854 --> 00:05:58,733 ว่าเรื่องพวกนั้นมันมีพลังทำลายล้าง พอที่จะทำให้คนคนหนึ่ง… 68 00:06:00,693 --> 00:06:01,986 แหลกสลายไม่มีชิ้นดี 69 00:06:05,907 --> 00:06:06,908 แล้วเป็นไงคะ 70 00:06:07,575 --> 00:06:08,951 อยากให้พ่อกับแม่ 71 00:06:10,203 --> 00:06:12,121 หย่ากันไหมคะ 72 00:06:12,747 --> 00:06:13,831 ตอนนั้น 73 00:06:15,291 --> 00:06:18,252 ฉันว่าแม่อยู่ได้ด้วยแรงเกลียดพ่อค่ะ 74 00:06:20,505 --> 00:06:21,839 ถ้าพวกเขาหย่ากัน 75 00:06:21,923 --> 00:06:25,510 ฉันกลัวว่าแม่ จะสูญเสียความมุ่งมั่นเดียวในชีวิตไป 76 00:06:26,094 --> 00:06:26,928 ฉันเลยบอกพ่อ 77 00:06:28,679 --> 00:06:29,972 ว่าถ้าเขาหย่ากับแม่ 78 00:06:31,599 --> 00:06:33,810 ฉันจะกระโดดดาดฟ้าฆ่าตัวตายซะ 79 00:06:34,727 --> 00:06:35,978 ฉันขู่แบบนั้นค่ะ 80 00:06:43,069 --> 00:06:44,737 คุณไม่ชอบเล่าเรื่องตัวเองแท้ๆ 81 00:06:47,240 --> 00:06:49,033 แต่ก็พยายามปลอบใจฉัน 82 00:06:50,284 --> 00:06:51,452 ขอบคุณนะคะ 83 00:06:51,536 --> 00:06:53,788 ฉันไม่ได้พูดเพื่อจะปลอบหรอก 84 00:06:56,582 --> 00:06:57,416 แค่จะบอกว่า… 85 00:06:58,668 --> 00:06:59,752 เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นค่ะ 86 00:07:01,921 --> 00:07:03,256 เยอะกว่าที่เราคิดด้วย 87 00:07:46,174 --> 00:07:48,009 นอนหลับเก็บแรงหน่อยสิคะ 88 00:07:51,512 --> 00:07:53,806 ขอบคุณที่พาไปขับรถเล่นวันนี้นะคะ 89 00:07:54,849 --> 00:07:55,683 ค่ะ 90 00:07:58,853 --> 00:07:59,979 ที่จริง 91 00:08:03,441 --> 00:08:04,442 ฉันมีเรื่องจะสารภาพค่ะ 92 00:08:07,195 --> 00:08:08,404 ทั้งสองคน 93 00:08:08,488 --> 00:08:09,697 จองมิน 94 00:08:10,531 --> 00:08:12,283 เรื่องที่คุณคบกับลูกชายฉัน 95 00:08:13,409 --> 00:08:14,327 ฉันรู้อยู่แล้วนะคะ 96 00:08:16,120 --> 00:08:17,538 พอมาดูตอนนี้แล้ว 97 00:08:19,540 --> 00:08:20,875 ทั้งคู่เหมาะกันดีนะคะ 98 00:09:49,463 --> 00:09:51,257 (แพทย์เฉพาะทางด้านศัลยกรรม ลำไส้ใหญ่และทวารหนัก ซออินโฮ) 99 00:09:51,340 --> 00:09:52,174 (ไม่อยู่) 100 00:10:25,458 --> 00:10:28,085 - ฝากเช็กคำขอปรึกษาด้วยนะคะ - ค่ะ ได้ค่ะ 101 00:10:52,902 --> 00:10:54,862 วันนี้จะทำงานไหวเหรอคะ 102 00:10:55,780 --> 00:10:56,781 ต้องทำสิคะ 103 00:10:58,366 --> 00:11:01,577 นี่คือสิ่งเดียวที่ฉันทำได้ในตอนนี้ 104 00:11:16,133 --> 00:11:17,843 - เห็นตรงนี้ใช่ไหม - อือ 105 00:11:17,927 --> 00:11:20,054 มีปัญหาเพราะส่วนนี้นี่แหละ 106 00:11:22,431 --> 00:11:24,892 - เธอบอกว่าแกวาดรูปใช่ไหม - อือ 107 00:11:24,975 --> 00:11:27,978 ถึงจะถอดเฝือกออก แขนแกก็อาจจะยืดได้ไม่เต็มที่ 108 00:11:28,687 --> 00:11:30,981 ข้อมือก็อาจจะขยับได้ไม่เท่าที่ต้องการ 109 00:11:31,482 --> 00:11:34,693 กว่าเส้นประสาทจะฟื้นตัว อาจใช้เวลาอย่างน้อยสามเดือน 110 00:11:34,777 --> 00:11:36,362 หรืออย่างมากก็หกเดือน 111 00:11:59,468 --> 00:12:03,055 คนที่อยู่ใต้บารมีสามีและพ่อแม่ มีครอบครัวสุขสบายแบบเธอจะไปรู้อะไร 112 00:12:03,139 --> 00:12:05,599 ผมขอโทษที่ไม่ได้บอกว่า ซึงฮีทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลเรา 113 00:12:06,392 --> 00:12:10,062 แต่ผมก็อธิบายไปแล้วว่า ที่ไม่บอกเพราะไม่ใช่เรื่องดีอะไร 114 00:12:10,646 --> 00:12:13,232 ส่วนเรื่องที่ลูกซึงฮีกับอีรังเป็นเพื่อนกัน ผมก็เพิ่งรู้นี่แหละ 115 00:12:13,315 --> 00:12:16,235 สร้อยข้อมือนั่น ฉันขอถามได้ไหมว่าซื้อมาจากไหน 116 00:12:16,318 --> 00:12:19,655 สามีฉันซื้อให้ ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาซื้อมาจากไหน 117 00:12:47,308 --> 00:12:50,269 - ตอนนี้ชเวซึงฮีอยู่ไหนคะ - คะ 118 00:12:51,604 --> 00:12:54,273 น่าจะอยู่ในห้องสัมมนานะคะ วันนี้อาจารย์หมอทุกคน… 119 00:12:56,066 --> 00:12:58,110 เมื่อกี้เขาเรียกว่าชเวซึงฮีเฉยๆ ไหม 120 00:12:58,194 --> 00:13:00,488 "ตอนนี้ชเวซึงฮีอยู่ไหนคะ" เหมือนจะพูดว่างั้นนะ 121 00:13:00,571 --> 00:13:02,198 บ้า ไม่น่าใช่มั้ง 122 00:13:04,492 --> 00:13:09,121 ที่เรายื่นเรื่องขอเงินทุนทางวิชาการไป ได้เรื่องว่ายังไงบ้าง 123 00:13:09,205 --> 00:13:12,041 เราตั้งใจว่าจะยื่นเรื่องขอร่วมวิจัย เป็นทีมสหสาขาวิชาชีพ 124 00:13:12,124 --> 00:13:13,876 เลยอยู่ในช่วงเตรียมแผนการวิจัยร่วมกัน 125 00:13:13,959 --> 00:13:15,794 กับแผนกโรคติดเชื้อและวิทยาปอดค่ะ 126 00:13:15,878 --> 00:13:18,506 เราควรจะต้องมีการประชุม เป็นประจำนะครับ 127 00:13:19,173 --> 00:13:21,383 โอเคครับ ประชุมก็เรื่องหนึ่ง 128 00:13:21,467 --> 00:13:24,345 แต่ระหว่างนั้นก็ต้องรายงานทางอีเมล… 129 00:13:27,515 --> 00:13:28,933 อือ มีอะไรเหรอ 130 00:13:29,016 --> 00:13:30,017 อาจารย์ชเวซึงฮี 131 00:13:31,393 --> 00:13:32,645 มาคุยกับฉันหน่อยสิคะ 132 00:13:35,397 --> 00:13:37,441 ถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนก็ค่อยคุยค่ะ ฉันประชุมอยู่… 133 00:13:37,525 --> 00:13:38,651 เรื่องด่วนค่ะ 134 00:13:40,486 --> 00:13:41,403 หรือจะคุยตรงนี้คะ 135 00:13:49,995 --> 00:13:51,789 - มีอะไร - ไปที่ห้องเธอ 136 00:14:02,007 --> 00:14:03,259 บอกให้เขามาที่นี่ 137 00:14:04,760 --> 00:14:06,011 ซออินโฮ 138 00:14:07,346 --> 00:14:08,556 ฟังไม่รู้เรื่องเหรอ 139 00:14:08,639 --> 00:14:09,848 บอกซออินโฮ 140 00:14:10,516 --> 00:14:11,559 ให้มาที่นี่ซะ 141 00:14:12,226 --> 00:14:13,102 เดี๋ยวนี้เลย 142 00:14:20,568 --> 00:14:21,610 โทรสิ 143 00:14:25,656 --> 00:14:26,490 อือ 144 00:14:27,616 --> 00:14:29,618 เพิ่งตรวจคนไข้นอกเสร็จ เลยพอมีเวลานิดนึง 145 00:14:32,705 --> 00:14:33,622 ที่ห้องคุณเหรอ 146 00:14:33,706 --> 00:14:36,333 มาเถอะ ไม่ต้องถาม มาแล้วเดี๋ยวก็รู้เอง 147 00:14:40,754 --> 00:14:42,006 มาที่นี่เดี๋ยวนี้ 148 00:14:42,923 --> 00:14:44,341 ถ้าไม่อยากให้เรื่องคบชู้ 149 00:14:45,718 --> 00:14:49,305 ระหว่างคุณกับชเวซึงฮี ฉาวโฉ่ไปทั้งโรงพยาบาล 150 00:14:59,648 --> 00:15:02,610 (ห้องทำงานอาจารย์) 151 00:15:22,504 --> 00:15:25,049 (แพทย์เฉพาะทางด้านเวชศาสตร์ครอบครัว ชเวซึงฮี อยู่) 152 00:15:25,132 --> 00:15:26,216 (ไม่อยู่) 153 00:15:45,527 --> 00:15:46,695 - ที่รัก - หุบปาก 154 00:15:48,238 --> 00:15:49,490 ฉันต้องเช็กเรื่องหนึ่งก่อน 155 00:15:50,866 --> 00:15:51,992 เพื่อนของอีรัง อึนซอ 156 00:15:54,495 --> 00:15:55,537 ลูกสาวเธอน่ะ 157 00:15:56,288 --> 00:15:57,331 คือลูกซออินโฮหรือเปล่า 158 00:15:57,414 --> 00:15:58,874 ที่รัก เรื่องนั้น… 159 00:15:58,958 --> 00:16:00,751 ใช่ ลูกสาวซออินโฮ 160 00:16:04,338 --> 00:16:06,715 คุณอินโฮมาอบรมที่โรงพยาบาล ในชิคาโกที่ฉันฝึกงานอยู่ 161 00:16:06,799 --> 00:16:08,217 เราเลยบังเอิญเจอกัน 162 00:16:09,009 --> 00:16:11,428 เรามีอึนซอตอนนั้น และฉันก็คลอดแกออกมา 163 00:16:11,512 --> 00:16:12,972 เราไม่ได้ไปมาหาสู่กันตลอดนะ 164 00:16:13,055 --> 00:16:16,517 ซึงฮีกลับมาเกาหลีเมื่อสามปีก่อน แล้วก็มาอยู่โรงพยาบาลนี้ 165 00:16:16,600 --> 00:16:18,185 เราก็เลยใกล้ชิดกันอีก… 166 00:16:19,895 --> 00:16:22,564 ไม่มีที่อื่นให้ไปเล่าเรื่องรักๆ ของพวกเธอแล้วเหรอ 167 00:16:22,648 --> 00:16:24,316 สองคนพูดรับส่งกัน 168 00:16:24,400 --> 00:16:26,777 เหมือนจะขาดใจถ้าไม่ได้พูดงั้นแหละ 169 00:16:27,945 --> 00:16:30,072 ก็ได้ ทั้งสองคน 170 00:16:31,115 --> 00:16:31,991 รักกันงั้นเหรอ 171 00:16:34,952 --> 00:16:36,370 ขอให้รักกันชั่วนิรันดร์แล้วกัน 172 00:16:36,453 --> 00:16:37,871 ไม่ใช่แบบนั้นนะ ที่จริง… 173 00:16:39,123 --> 00:16:42,001 - เราจะเลิกกัน… - ใครจะเลิกไม่ทราบ 174 00:16:43,919 --> 00:16:45,379 ฉันไม่ได้คิดจะเลิกนะ 175 00:16:49,842 --> 00:16:51,343 ทั้งสองคนจะเลิกกันหรือไม่ 176 00:16:52,136 --> 00:16:54,346 จะอยู่ด้วยกันเป็นพันปีหมื่นปีหรือไม่ 177 00:16:55,305 --> 00:16:56,849 ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันอีกแล้ว 178 00:16:58,183 --> 00:17:02,813 ฉันกลับมาเป็นแพทย์ประจำบ้าน อีกครั้งในรอบ 20 ปี และจะเรียนให้จบด้วยดี 179 00:17:03,522 --> 00:17:04,606 พวกเธอสองคน 180 00:17:05,816 --> 00:17:07,693 อย่ามาทำให้ฉันกับลูกชายฉันเสื่อมเสีย 181 00:17:10,571 --> 00:17:11,530 แล้วก็ ชเวซึงฮี 182 00:17:12,364 --> 00:17:13,365 เธอออกจากโรงพยาบาลนี้ซะ 183 00:17:14,158 --> 00:17:16,076 นอกจากที่นี่เธอก็ยังมีที่ไปอีกเยอะนี่ 184 00:17:16,160 --> 00:17:17,828 เธอมันลูกคนรวยไม่ใช่เหรอ 185 00:17:19,163 --> 00:17:23,500 ที่ผ่านมาพวกเธอพยายามทำทุกวิถีทาง ให้ฉันออกจากโรงพยาบาลนี้ 186 00:17:24,501 --> 00:17:25,377 ฉันรู้หมดนะ 187 00:17:26,170 --> 00:17:29,631 แผนการต่ำๆ พวกนั้นไม่ได้ผลแล้ว เธอลาออกไปซะเถอะ 188 00:17:30,549 --> 00:17:31,842 ฉันให้หนึ่งเดือน 189 00:17:31,925 --> 00:17:33,218 ลาออกภายในหนึ่งเดือน 190 00:17:33,302 --> 00:17:35,929 และไปให้พ้นหน้าฉัน 191 00:17:37,848 --> 00:17:39,683 ส่วนแก ซออินโฮ 192 00:17:41,727 --> 00:17:43,020 เจียมตัวรอให้เหมือนคนตายซะ 193 00:17:44,563 --> 00:17:47,191 ฉันกำลังคิดอยู่ว่าจะทำยังไงกับแกดี 194 00:18:03,332 --> 00:18:05,542 ไหนว่าให้ห่างกันไปทบทวน 195 00:18:05,626 --> 00:18:07,586 ไม่ได้แปลว่าคุณขอเลิกหรอกเหรอ 196 00:18:07,669 --> 00:18:09,797 คุณอยากได้ยินแบบนั้นล่ะสิ 197 00:18:09,880 --> 00:18:12,841 คงหวังให้ฉันตัดใจแทบแย่สิท่า 198 00:18:12,925 --> 00:18:14,134 ไม่ใช่แบบนั้น 199 00:18:14,218 --> 00:18:15,302 งั้นหลังจากนี้… 200 00:18:17,054 --> 00:18:18,472 เราต้องเลิกกันด้วยเหรอ 201 00:18:19,264 --> 00:18:21,600 คุณน่าจะได้หมดพันธะแล้วนี่ 202 00:18:23,602 --> 00:18:26,230 - หมดพันธะเหรอ - ไม่คิดว่าจะโดนหย่าเร็วๆ นี้เหรอ 203 00:18:58,679 --> 00:18:59,805 นี่มัน… 204 00:19:03,767 --> 00:19:05,644 อีรังรู้ถึงขั้นไหน 205 00:19:06,895 --> 00:19:08,230 บอกฉันมาตรงๆ 206 00:19:09,273 --> 00:19:10,232 รู้ทุกอย่าง 207 00:19:14,987 --> 00:19:15,904 จองมินล่ะ 208 00:19:16,989 --> 00:19:18,532 - เขารู้ - อะไรนะ 209 00:19:18,615 --> 00:19:19,908 คุณแม่ก็รู้ด้วย 210 00:19:28,125 --> 00:19:30,002 เชื่อเขาเลยจริงๆ 211 00:19:30,085 --> 00:19:32,880 ใช้ชีวิตโสมมแบบนั้น ยังมีหน้ามาอวดดี ทำเป็นวางท่า 212 00:19:32,963 --> 00:19:34,173 จองหองใส่ฉันอีกเหรอ 213 00:19:34,256 --> 00:19:37,759 สงสารลูกชะมัดที่มีพ่อแบบแก ไอ้เวร 214 00:19:37,843 --> 00:19:39,136 เบาๆ หน่อยสิ 215 00:19:39,219 --> 00:19:41,513 ทำไมทำให้ฉันโง่อยู่คนเดียว ทั้งที่ทั้งบ้านรู้กันหมด 216 00:19:41,597 --> 00:19:42,973 ทำไมไม่ให้ฉันรู้อยู่คนเดียว 217 00:19:43,056 --> 00:19:44,558 ลูกๆ ห้ามไว้ 218 00:19:50,397 --> 00:19:54,484 คุณยิ่งไม่สบายอยู่ เด็กๆ เลยห้ามไม่ให้พูด เพราะกลัวคุณจะช็อก 219 00:19:59,239 --> 00:20:00,699 ใช้ทั้งชีวิตแก 220 00:20:02,576 --> 00:20:03,911 ชดใช้กรรมต่อลูกๆ ซะ 221 00:20:05,996 --> 00:20:07,206 ไอ้ชาติชั่วเอ๊ย 222 00:20:09,875 --> 00:20:11,001 ทำแบบนี้ได้ยังไง 223 00:20:11,960 --> 00:20:13,921 ทำแบบนี้กับลูกของเราได้ยังไง 224 00:20:26,892 --> 00:20:29,061 คุณหมอ สวัสดีค่ะ 225 00:20:29,603 --> 00:20:31,355 - มาดูลูกอีกแล้วเหรอ - ค่ะ 226 00:20:32,522 --> 00:20:34,149 โล่งอกไปที่ปลอดภัยทั้งคู่นะครับ 227 00:20:34,775 --> 00:20:37,194 ตอนที่รู้ว่าต้องคลอดทันที เพราะภาวะน้ำคร่ำแตกก่อนเจ็บครรภ์ 228 00:20:37,277 --> 00:20:38,237 ผมตกใจมากเลย 229 00:20:38,946 --> 00:20:41,031 น้องเข้มแข็งแกทนเก่งน่ะค่ะ 230 00:20:41,114 --> 00:20:43,575 น้องกำลังฟื้นตัวอย่างดี เหมือนชื่อเล่น "น้องเข้มแข็ง" 231 00:20:44,368 --> 00:20:45,202 เก่งจังเลยครับ 232 00:20:46,161 --> 00:20:47,329 ได้ยินว่าจะกลับบ้านแล้ว 233 00:20:47,955 --> 00:20:48,789 ค่ะ 234 00:20:49,331 --> 00:20:52,292 ส่วนน้องเข้มแข็งก็น่าจะกลับบ้านได้ ในอีกสองสัปดาห์ค่ะ 235 00:20:54,586 --> 00:20:57,214 จะกลับไปทั้งที่ไม่รักษาจริงๆ เหรอครับ 236 00:20:58,257 --> 00:20:59,258 ค่ะ 237 00:20:59,925 --> 00:21:02,928 ฉันจะกลับไปบ้าน ให้แม่ช่วยดูแลหลังคลอด 238 00:21:03,011 --> 00:21:04,263 และพอลูกได้กลับบ้าน 239 00:21:05,055 --> 00:21:08,350 ฉันก็จะป้อนนมให้แก กล่อมแกเข้านอน อาบน้ำให้แก 240 00:21:09,017 --> 00:21:10,185 ฉันอยากทำแบบนั้นค่ะ 241 00:21:10,269 --> 00:21:12,562 ถ้าฉันเริ่มการรักษา ฉันก็จะทำแบบนั้นไม่ได้นี่คะ 242 00:21:13,146 --> 00:21:14,606 ยังไงก็ไม่มีหวังอยู่แล้ว 243 00:21:17,150 --> 00:21:19,778 ทำดีกับแม่ไว้นะคะ เป็นแม่นี่ยากชะมัดเลย 244 00:21:29,830 --> 00:21:31,581 หนูไปดูน้องเข้มแข็งมา 245 00:21:31,665 --> 00:21:33,667 น้องจ้ำม่ำกว่าเมื่อวานอีกนะ 246 00:21:33,750 --> 00:21:35,961 พอหนูเรียกว่า "น้องเข้มแข็ง" 247 00:21:36,044 --> 00:21:38,714 น้องก็ลืมตาแบบนี้ อย่างกับจำเสียงหนูได้… 248 00:21:38,797 --> 00:21:40,340 ฉันไม่อยากฟัง พอแล้ว 249 00:21:41,258 --> 00:21:43,051 ใครเขายินดีกับแกไม่ทราบ 250 00:21:43,885 --> 00:21:44,803 แม่ 251 00:21:49,349 --> 00:21:51,226 เลิกเกลียดลูกหนูได้แล้ว 252 00:21:52,185 --> 00:21:55,147 พอไม่มีหนู แกก็มีแค่แม่กับพ่อที่จะพึ่งพาได้ 253 00:21:56,356 --> 00:21:58,317 แม่กับพ่อต้องเลี้ยงดูแกนะ 254 00:21:58,400 --> 00:21:59,776 แกก็เลี้ยงเองสิ 255 00:21:59,860 --> 00:22:02,404 ลูกแก แกก็เลี้ยงเองสิ จะมาขอให้ใครเขาเลี้ยงให้ 256 00:22:03,155 --> 00:22:06,283 แกต้องจัดงานฉลอง 100 วัน จัดงานฉลองครบขวบให้ลูกแก 257 00:22:06,366 --> 00:22:09,036 รอดูลูกเข้าโรงเรียน ทุกอย่างนั่นแหละ 258 00:22:09,661 --> 00:22:11,621 ไม่งั้นฉันไม่เลี้ยงลูกแกหรอกนะ 259 00:22:14,875 --> 00:22:15,709 เข้าใจแล้ว 260 00:22:17,836 --> 00:22:19,838 หนูจะทำทุกอย่างเลย 261 00:22:49,826 --> 00:22:52,245 ครับ สถานีตำรวจซอโชใช่ไหมครับ 262 00:22:52,996 --> 00:22:55,791 ผมอยากตามหาครอบครัว ที่จากกันไปเมื่อตอนเด็กๆ ครับ 263 00:22:57,834 --> 00:23:01,880 ถ้าจะลงทะเบียนดีเอ็นเอ ผมต้องทำยังไงบ้างครับ 264 00:23:14,935 --> 00:23:16,061 เลิกงานแล้วว่างไหม 265 00:23:20,774 --> 00:23:21,983 รู้ตัวไหมว่าพูดงั้นครั้งแรกเลย 266 00:23:23,443 --> 00:23:27,906 เธอไม่เคยเป็นฝ่ายถามก่อนว่าฉันว่างไหม หรือชวนมาเจอเลยสักครั้ง 267 00:23:28,698 --> 00:23:32,160 ฉันเป็นฝ่ายตามตื๊อเธอ เอาใจเธอ แล้วก็โกรธเองตลอด 268 00:23:33,495 --> 00:23:36,123 ขนาดนั้นแล้ว เธอก็ยังมาเจอฉันแค่หนึ่งในห้าครั้งเองมั้ง 269 00:23:37,624 --> 00:23:39,751 ฉันว่านี่ไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่ปกติแล้ว 270 00:23:39,835 --> 00:23:41,044 โอเค 271 00:23:41,128 --> 00:23:43,046 ถ้านายคิดแบบนั้นก็ตามนั้น 272 00:23:43,130 --> 00:23:46,842 ทำไมคนเอาแต่ใจแบบเธอ ถึงเห็นด้วยกับฉันได้ง่ายๆ ในเวลาแบบนี้ล่ะ 273 00:23:47,717 --> 00:23:51,471 เธอควรจะเกรี้ยวกราดใส่ฉัน ว่าความสัมพันธ์มันมีหลายแบบไม่ใช่เหรอ 274 00:23:52,389 --> 00:23:54,474 จะเกรี้ยวกราดให้ได้อะไร ก็ทุกอย่างมันจะจบแล้ว 275 00:23:55,016 --> 00:23:56,726 แต่เราก็ควรจะจบกันดีๆ สิ 276 00:23:57,435 --> 00:23:58,895 ใช่ว่าจะไม่ได้เจอหน้ากันอีก 277 00:23:59,771 --> 00:24:01,273 ฉันมีเรื่องจะพูดด้วย 278 00:24:01,356 --> 00:24:02,899 เลิกงานแล้วมาเจอกันหน่อย 279 00:24:34,973 --> 00:24:37,058 (ดีแอนด์เจ โรงเรียนกวดวิชาศิลปะ) 280 00:24:39,853 --> 00:24:40,979 - ซออีรัง - แม่ 281 00:24:44,024 --> 00:24:45,150 รอนานไหม 282 00:24:45,233 --> 00:24:46,985 ไม่นานเท่าไรหรอก 283 00:24:48,320 --> 00:24:49,529 ดูขยันขันแข็งเชียว 284 00:24:49,613 --> 00:24:51,114 - เห็นด้วยเหรอ - เห็นสิ 285 00:24:52,574 --> 00:24:53,742 ไปกินของอร่อยๆ กัน 286 00:24:53,825 --> 00:24:55,452 - เลิศ - เลิศ 287 00:25:07,714 --> 00:25:09,090 แม่มีอะไรจะพูดเหรอ 288 00:25:13,762 --> 00:25:15,180 แม่… 289 00:25:15,764 --> 00:25:17,766 - รู้เรื่องแล้วนะ - เรื่องอะไร 290 00:25:18,600 --> 00:25:19,434 เรื่องพ่อ 291 00:25:21,561 --> 00:25:24,397 แล้วก็เรื่องอึนซอ เพื่อนแกด้วย 292 00:25:31,780 --> 00:25:33,490 แกคงปวดใจมากเลย 293 00:25:34,491 --> 00:25:36,201 จะบอกแม่ก็ไม่ได้ 294 00:25:37,702 --> 00:25:39,287 มันรู้สึกแปลกๆ น่ะ 295 00:25:40,288 --> 00:25:42,499 ที่ดันมีพี่น้องอีกคนที่ไม่ใช่พี่จองมิน 296 00:25:45,460 --> 00:25:48,088 มีใครอีกคนเรียกพ่อหนูว่า "พ่อ" เหมือนกัน 297 00:25:49,089 --> 00:25:51,716 และคนคนนั้นก็ดันเป็นอึนซอ 298 00:25:53,218 --> 00:25:54,636 ขอโทษนะ 299 00:25:54,719 --> 00:25:58,265 ที่ทำให้ลูกต้องคิดมาก กับเรื่องที่เด็กคนอื่นไม่ต้องพบเจอ 300 00:26:00,016 --> 00:26:01,476 บอกพี่หรือยัง 301 00:26:01,559 --> 00:26:02,727 ว่าแม่รู้ทุกอย่างแล้ว 302 00:26:03,311 --> 00:26:05,730 พี่เขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว แม่ไม่ห่วงหรอก 303 00:26:05,814 --> 00:26:08,316 หนูก็โตแล้วนะ ไม่ต้องเป็นห่วงหนูหรอก 304 00:26:09,484 --> 00:26:11,236 อีกอย่าง แม่อยากทำอะไรก็ทำเลย 305 00:26:11,319 --> 00:26:13,113 ไม่ว่าเรื่องอะไร หนูก็ไม่สนหรอก 306 00:26:13,989 --> 00:26:16,366 ไม่สิ หนูไม่เป็นไร 307 00:26:19,869 --> 00:26:21,663 แม่รู้สึกอุ่นใจจัง 308 00:26:23,164 --> 00:26:24,582 ที่มีลูกๆ อยู่ 309 00:26:27,877 --> 00:26:29,170 รีบกินสิ 310 00:26:29,796 --> 00:26:31,047 เดี๋ยวหนูกินหมดซะเลย 311 00:26:31,881 --> 00:26:32,716 กินจ้ะ 312 00:26:33,508 --> 00:26:35,051 กินกันเถอะ ต็อกบกกีอร่อยไหม 313 00:26:35,719 --> 00:26:36,553 อร่อยนะ 314 00:26:47,355 --> 00:26:49,232 อึนซอ เป็นอะไรไป 315 00:26:49,316 --> 00:26:51,234 หนูจะใช้มือนี่สอบรับตรงได้ยังไง 316 00:26:51,318 --> 00:26:52,444 สอบรอบปกติก็ได้ไง 317 00:26:53,069 --> 00:26:54,654 ค่อยเตรียมตัวหลังถอดเฝือกก็ได้นี่ 318 00:26:55,780 --> 00:26:57,615 แม่ไม่รู้อะไรเลย 319 00:26:57,699 --> 00:26:58,908 ตอนสอบรอบปกติ 320 00:26:58,992 --> 00:27:01,745 หนูสมัครม.ฮันกุกหรือม.ฮงอิน ได้แค่ที่เดียว 321 00:27:01,828 --> 00:27:03,121 ก็สมัครแค่ที่เดียวสิ 322 00:27:03,747 --> 00:27:05,373 แม่เคยเซ้าซี้แกเรื่องมหาลัยด้วยเหรอ 323 00:27:05,457 --> 00:27:08,543 แต่ซออีรังจะสอบรอบรับตรงกับรอบปกติ ในม.ที่หนูอยากเข้าได้หมดเลยนะ 324 00:27:09,210 --> 00:27:12,589 ส่วนหนูหมดสิทธิ์สอบรอบรับตรง แถมสมัครรอบปกติได้แค่ที่เดียวอีก 325 00:27:12,672 --> 00:27:13,673 อึนซอ 326 00:27:13,757 --> 00:27:16,426 ให้ตายหนูก็ไม่ยอมเข้ามหาลัย ที่กระจอกกว่ายัยซออีรังนั่นหรอก 327 00:27:17,761 --> 00:27:20,722 ถ้าใส่เฝือกตั้งสองเดือน หนูก็ต้องมือตกสิ 328 00:27:21,389 --> 00:27:22,724 หนูจะทำยังไง 329 00:27:27,395 --> 00:27:28,355 ไม่เป็นไรนะ 330 00:27:29,147 --> 00:27:30,357 ลูกไม่มือตกหรอก 331 00:27:30,857 --> 00:27:31,900 ลูกสาวแม่… 332 00:27:33,109 --> 00:27:33,943 จะทำได้ดี 333 00:27:35,153 --> 00:27:36,613 ทำไมต้องมีแค่หนูที่ถูกแย่งล่ะ 334 00:27:37,822 --> 00:27:39,783 ทั้งพ่อ ทั้งโอกาส 335 00:27:40,492 --> 00:27:42,160 ทำไมต้องเป็นหนูตลอด 336 00:27:53,838 --> 00:27:57,384 เราจำเป็นต้องมาเจอกัน เพื่อบอกเลิกกันด้วยเหรอ 337 00:27:57,467 --> 00:27:58,968 ฉันมีเรื่องจะพูด 338 00:27:59,552 --> 00:28:00,387 เอาสิ 339 00:28:00,470 --> 00:28:03,556 เผอิญฉันรู้แล้วว่าอาจารย์ซอมีชู้ 340 00:28:04,474 --> 00:28:08,269 และเผอิญรู้ด้วยว่าหมอชาจองซุก 341 00:28:09,187 --> 00:28:10,397 รู้เรื่องนั้นแล้ว 342 00:28:11,523 --> 00:28:15,527 ฉันกระดากใจที่ดันมารู้ เรื่องในครอบครัวนายทุกซอกทุกมุม 343 00:28:15,610 --> 00:28:17,278 แต่ฉันคิดว่าฉันควรจะบอกนาย 344 00:28:17,904 --> 00:28:20,990 ถ้านายยังไม่รู้ ก็ควรจะรู้ไว้ 345 00:28:22,200 --> 00:28:23,034 ไม่รู้เหรอ 346 00:28:23,118 --> 00:28:24,994 ฉันรู้ว่าพ่อนอกใจ 347 00:28:28,456 --> 00:28:30,291 แต่เพิ่งรู้นี่แหละว่าแม่รู้เรื่องแล้ว 348 00:28:31,668 --> 00:28:34,295 - นายคงเจ็บปวดมาก - มันคือสิ่งที่ฉันต้องรับมือ 349 00:28:34,379 --> 00:28:35,588 พูดจบแล้วใช่ไหม 350 00:28:38,550 --> 00:28:39,467 ไปนะ 351 00:28:49,477 --> 00:28:50,687 {\an8}(ผิวพรรณและความงาม) 352 00:29:26,347 --> 00:29:27,891 ซออินโฮ ไอ้เวรนั่น 353 00:29:27,974 --> 00:29:30,393 ดูทรงแล้วไม่ใช่แนวนั้นเลย 354 00:29:30,477 --> 00:29:35,273 ที่แท้ก็เป็นมนุษย์ที่มีสัญชาตญาณ ในการสืบพันธุ์อย่างรุนแรงนี่เอง 355 00:29:35,356 --> 00:29:39,027 ไม่งั้นมันจะมีสองบ้าน แถมมีลูกกับชู้ 356 00:29:39,110 --> 00:29:40,779 ในยุคสมัยนี้ได้ยังไง 357 00:29:41,279 --> 00:29:42,113 เอาเลย 358 00:29:42,197 --> 00:29:45,116 ไปบอกให้คนเขารู้สามบ้านแปดบ้านเลยสิ ว่าสามีฉันมีสองบ้าน 359 00:29:45,700 --> 00:29:47,869 ทำไมล่ะ อยากได้ไมค์ด้วยไหม 360 00:29:48,536 --> 00:29:50,580 ไอ้หมอนั่นมันมีเสน่ห์ตรงไหน 361 00:29:51,080 --> 00:29:55,710 มันมีสิทธิ์อะไรมาเป็นเจ้าของ ผู้หญิงเลิศๆ สองคนไว้แค่คนเดียว 362 00:29:56,211 --> 00:29:58,463 ซออินโฮแซ่บเรื่องบนเตียงเหรอ 363 00:29:59,506 --> 00:30:01,257 โอ๊ย ให้ตายเถอะ 364 00:30:01,341 --> 00:30:05,136 ทำไมยะ ฉันต้องรู้ก่อน จะได้อธิบายสถานการณ์นี้ได้ไง 365 00:30:05,220 --> 00:30:06,137 นี่ 366 00:30:08,556 --> 00:30:12,018 แกคิดว่าฉันจะระลึกได้ไหมล่ะ แยกห้องกันมาสิบปีแล้ว 367 00:30:12,602 --> 00:30:14,771 ก็จริง แกมันแคนดี้นี่นะ 368 00:30:18,107 --> 00:30:19,776 แล้วหลังจากนี้จะทำไงต่อ 369 00:30:20,360 --> 00:30:21,945 ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ 370 00:30:23,404 --> 00:30:25,156 ทะเลาะกันไป ยั่วยุกันไป 371 00:30:26,574 --> 00:30:28,284 สุดท้ายก็คงจบที่การหย่า 372 00:30:28,368 --> 00:30:31,079 แกจะหย่าไปเพื่อใครกัน 373 00:30:35,875 --> 00:30:36,793 แล้วยังไง 374 00:30:37,669 --> 00:30:38,878 ทีนี้แกจะเอายังไงต่อ 375 00:30:39,546 --> 00:30:42,674 แกจะอยู่กับแม่เด็กๆ ต่อไป 376 00:30:42,757 --> 00:30:45,385 หรือจะหย่ากันแล้วไปอยู่กับยัยคนนั้น 377 00:30:45,468 --> 00:30:46,719 เด็กๆ ก็อยู่ตรงนี้ด้วย… 378 00:30:46,803 --> 00:30:49,722 พวกเราก็ควรจะรู้สิครับ ทิศทางชีวิตคุณพ่อหลังจากนี้น่ะ 379 00:30:51,266 --> 00:30:52,976 สรุปว่าจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นเหรอ 380 00:30:53,059 --> 00:30:54,853 พูดอะไรไม่เข้าท่า 381 00:30:54,936 --> 00:30:56,563 แบบนี้มันทุเรศสุดๆ เลยนะ 382 00:30:57,105 --> 00:31:00,859 จะทิ้งใครก็ทิ้งไป แล้วทุ่มเทกับคนคนเดียวยังจะดีกว่าอีก 383 00:31:00,942 --> 00:31:03,486 แบบนี้มันทุเรศสุดๆ ทั้งกับแม่และผู้หญิงคนนั้นเลย 384 00:31:03,570 --> 00:31:06,114 มันไม่ใช่การตัดสินใจง่ายๆ เหมือนอย่างที่แกคิดนะ 385 00:31:06,614 --> 00:31:09,033 แกจะมาพูดเรื่องของผู้ใหญ่ แบบสนุกปากไม่ได้ 386 00:31:09,117 --> 00:31:10,910 สรุปว่าจะหย่าไหมล่ะครับ 387 00:31:10,994 --> 00:31:12,871 สรุปว่าแกจะเอายังไงต่อ 388 00:31:22,839 --> 00:31:23,923 ผม… 389 00:31:26,593 --> 00:31:27,844 ไม่อยากหย่าครับ 390 00:31:34,058 --> 00:31:34,893 เดินดีๆ สิ 391 00:31:36,394 --> 00:31:39,230 เกิดมาฉันเพิ่งจะเคยเดิน ออกจากร้านเหล้าเอง 392 00:31:39,314 --> 00:31:40,982 เพราะขายหน้านี่แหละ 393 00:31:41,065 --> 00:31:43,234 แกไม่โตขึ้นบ้างหรือไงเนี่ย 394 00:31:43,318 --> 00:31:45,111 ทำไมเหมือนสมัยมหาลัยได้ขนาดนี้ 395 00:31:45,194 --> 00:31:50,491 จ้า มีแต่แกนี่แหละที่โตเป็นผู้ใหญ่ โตเหลือเกินจ้ะสาว พอใจไหม 396 00:31:50,575 --> 00:31:51,409 พอใจละ 397 00:31:51,492 --> 00:31:53,369 - โอ๊ย เหนื่อย - นั่งก่อน 398 00:31:53,453 --> 00:31:55,663 โธ่เอ๊ย จะดื่มเยอะทำไมก็ไม่รู้ 399 00:32:00,418 --> 00:32:01,294 จองซุก 400 00:32:02,545 --> 00:32:07,216 รอบตัวฉัน มีผู้ชายห่วยแบบนั้นเต็มไปหมด 401 00:32:07,300 --> 00:32:10,261 แกคงคิดว่าเมียคนพวกนั้น ไม่ได้เรื่องใช่ไหมล่ะ 402 00:32:10,345 --> 00:32:13,598 ไม่เลย ทุกคนปกติดี 403 00:32:13,681 --> 00:32:18,603 คิดว่าผู้หญิงพวกนั้นไม่หย่า เพราะไม่มีศักดิ์ศรีเหรอ 404 00:32:19,729 --> 00:32:20,980 พวกนางก็แค่อยู่ๆ ไป 405 00:32:22,023 --> 00:32:23,816 แกสนุกกับการใช้ชีวิตคนเดียว 406 00:32:23,900 --> 00:32:26,653 พอตอนนี้จะมาห้ามไม่ให้ฉันหย่าเหรอ 407 00:32:26,736 --> 00:32:28,363 ชีวิตฉันก็กระจอกเหมือนกันแหละ 408 00:32:28,446 --> 00:32:32,408 แกไม่รู้ว่าควรจะขอบคุณ ชีวิตกระจอกๆ นั่นต่างหาก 409 00:32:33,076 --> 00:32:34,035 เอาจริงนะ 410 00:32:34,911 --> 00:32:36,204 ถ้านรกมีจริง 411 00:32:37,288 --> 00:32:38,122 ที่นั่น 412 00:32:39,332 --> 00:32:40,458 ก็คงเป็นตรงนี้ 413 00:32:42,251 --> 00:32:44,629 แต่ยังไง แค่นั้นฉันก็อิจฉาแล้ว 414 00:32:45,713 --> 00:32:47,548 แกใช้ชีวิตให้สมกับเป็นตัวเองเหอะ 415 00:32:47,632 --> 00:32:49,425 จะให้ฉันทนต่อไปแบบนี้เหรอ 416 00:32:51,177 --> 00:32:54,555 ต้นไม้ราคา 5,000 วอน ที่ฉันซื้อให้แกสมัยเรียนมหาลัย 417 00:32:54,639 --> 00:32:58,267 จนตอนนี้ผ่านมาเกิน 20 ปี แกยังเลี้ยงดูไม่ให้มันตายด้วยซ้ำ 418 00:32:58,351 --> 00:33:01,062 คนที่ประคับประคองทุกความสัมพันธ์จนยิบตา 419 00:33:01,145 --> 00:33:03,022 ไม่ว่าจะกับสัตว์หรือพืชอย่างแกเนี่ย 420 00:33:03,106 --> 00:33:04,983 จะทิ้งซออินโฮลงเหรอ 421 00:33:06,025 --> 00:33:07,110 ก็ได้ 422 00:33:07,193 --> 00:33:09,237 ถ้านั่นคือหนทางที่ทำให้แกมีความสุข 423 00:33:09,320 --> 00:33:11,781 ฉันก็ยินดีด้วย พร้อมอ้าสองแขนและสองขา… 424 00:33:11,864 --> 00:33:13,241 นี่ๆ 425 00:33:13,324 --> 00:33:15,410 - เต้นยักไหล่ให้ด้วยเลย - โอ๊ย จริงๆ เลย 426 00:33:17,912 --> 00:33:19,372 ไงก็เถอะ 427 00:33:20,832 --> 00:33:22,750 ตัดทุกเรื่องไปก่อน 428 00:33:22,834 --> 00:33:26,004 ถ้าการเลิกราคือหนทางที่จะทำให้แกทุกข์ 429 00:33:26,671 --> 00:33:28,464 มันก็ไม่ใช่ไหม จองซุก 430 00:33:29,590 --> 00:33:30,925 ลองคิดดูดีๆ 431 00:33:33,553 --> 00:33:36,472 ไม่มีใครมาใช้ชีวิตแกแทนแกสักหน่อย 432 00:33:40,435 --> 00:33:41,811 แกรู้จักฉันดี 433 00:33:43,146 --> 00:33:45,064 ยิ่งกว่าตัวฉันเองซะอีก 434 00:35:03,518 --> 00:35:05,394 ทำไมฉันต้องลาออกจากโรงพยาบาลด้วย 435 00:35:05,478 --> 00:35:08,439 ถ้าเธอหย่า ฉันจะลาออกเอง 436 00:35:09,190 --> 00:35:11,317 แบบนั้นเธอคงจะเรียนจบ ได้อย่างราบรื่นเลย 437 00:35:11,400 --> 00:35:12,610 นี่เธอกำลังบอกให้ฉัน 438 00:35:13,611 --> 00:35:14,570 หย่างั้นเหรอ 439 00:35:20,034 --> 00:35:21,410 ฉันจะหย่าหรือไม่ 440 00:35:22,120 --> 00:35:24,038 เธอมีสิทธิ์อะไรมาพ่นคำนั้นออกจากปาก 441 00:35:24,122 --> 00:35:25,206 "สิทธิ์" เหรอ 442 00:35:25,289 --> 00:35:27,083 งั้นเธอล่ะมีสิทธิ์อะไร 443 00:35:28,501 --> 00:35:31,796 เธอเป็นฝ่ายแย่งผู้ชายของฉัน จนท้องแล้วแต่งงานกับเขาก่อนเอง 444 00:35:32,338 --> 00:35:34,298 เธอกล้าดียังไงมาร่ายเรื่องสิทธิ์กับฉัน 445 00:35:34,382 --> 00:35:36,134 อย่างเธอเนี่ยนะ ชาจองซุก 446 00:35:36,217 --> 00:35:38,970 ถ้าเธอไม่ทำตัวแบบนั้น เรื่องแบบนี้มันก็ไม่เกิดขึ้นหรอก 447 00:35:39,470 --> 00:35:41,347 แม้แต่ตอนที่ฉันท้องที่อเมริกา 448 00:35:41,430 --> 00:35:43,266 ฉันก็ไม่คิดจะทำลายครอบครัวเธอเลยสักนิด 449 00:35:44,183 --> 00:35:46,310 พอมาย้อนคิดดู ฉันคงจะทะนงตัวแหละ 450 00:35:46,394 --> 00:35:49,063 ฉันไม่อยากเป็นผู้หญิงที่ตามราวี เลยแกล้งทำตัวสง่าผ่าเผย 451 00:35:49,147 --> 00:35:50,982 แต่เอาจริงๆ มันไม่จำเป็นเลย 452 00:35:51,858 --> 00:35:53,985 ฉันน่าจะแกล้งบ้า แย่งเขาคืนมาแบบหน้าด้านๆ ซะ 453 00:35:54,068 --> 00:35:55,736 เหมือนกับที่เธอทำ 454 00:35:55,820 --> 00:35:57,280 นี่เธอกำลังหาความชอบธรรม 455 00:35:58,489 --> 00:35:59,615 ให้การกระทำของตัวเองเหรอ 456 00:35:59,699 --> 00:36:01,576 ใช่ ฉันไม่บอกว่าฉันทำถูกหรอก 457 00:36:02,368 --> 00:36:04,245 งั้นซออินโฮควรทำยังไงล่ะ 458 00:36:04,328 --> 00:36:06,080 เขามีลูกชั่วข้ามคืนเพราะพลาด 459 00:36:06,789 --> 00:36:09,167 ให้เหมือนกับที่เขาทิ้งฉันไปเพราะเธอท้อง 460 00:36:09,250 --> 00:36:11,586 เขาควรจะทิ้งเธอไป เพราะมีลูกกับฉันด้วยไหม 461 00:36:12,086 --> 00:36:14,547 แบบนั้นเหรอ งั้นเธอก็ไม่ควรได้รับการชดใช้เหมือนกัน 462 00:36:14,630 --> 00:36:16,257 เธอกับฉันต่างกันแค่เส้นบางๆ นี่ 463 00:36:16,340 --> 00:36:18,342 ทำไมมีแค่ฉันที่เป็นคนผิดศีลธรรมล่ะ 464 00:36:18,426 --> 00:36:19,719 ทำไมมีแค่เธอที่เป็นเหยื่อ 465 00:36:19,802 --> 00:36:22,138 ฉันก็เป็นเหยื่อเหมือนกัน ลูกสาวฉันก็เป็นเหยื่อด้วย 466 00:36:22,221 --> 00:36:25,975 อึนซอลูกฉันอาจจะต้องตัดใจ จากการเข้ามหาลัยปีนี้ก็เพราะลูกเธอ 467 00:36:26,893 --> 00:36:28,477 ทีนี้สะใจเธอหรือยังล่ะ 468 00:36:32,607 --> 00:36:33,441 ไม่ 469 00:36:34,192 --> 00:36:35,818 สำหรับสถานการณ์ของฉันตอนนี้ 470 00:36:35,902 --> 00:36:38,446 แค่ลูกสาวเธอลงเอยแบบนั้น ไม่พอให้ฉันสะใจหรอก 471 00:36:39,822 --> 00:36:42,491 แต่ฉันหวังว่าเธอจะคิดได้อย่างหนึ่งนะ 472 00:36:42,575 --> 00:36:46,495 ความโชคร้ายของลูกเธอ คือราคาจากการกระทำของเธอเอง 473 00:36:48,289 --> 00:36:49,665 ไม่ต้องเจ็บช้ำน้ำใจหรอก 474 00:36:49,749 --> 00:36:54,003 เพราะฉันก็จะคิดว่ากำลังชดใช้ ราคาจากการกระทำของฉันเองเหมือนกัน 475 00:38:35,938 --> 00:38:37,606 มีผ่าตัดด่วนสินะคะ 476 00:38:37,690 --> 00:38:40,651 มีคนไข้เยื่อบุช่องท้องอักเสบ จากการอุดตันของมะเร็งเข้ามา 477 00:38:40,735 --> 00:38:43,446 ฉันเลยผ่าตัดแบบฮาร์ตแมนน์ไปแล้ว โชคดีที่การผ่าตัดราบรื่น 478 00:38:44,822 --> 00:38:46,365 - ตั้งใจทำงานนะ - ค่ะ 479 00:38:49,076 --> 00:38:49,910 อาจารย์คะ 480 00:38:57,918 --> 00:39:00,004 - อาจารย์คะ สวัสดีค่ะ - เกิดอะไรขึ้นครับ 481 00:39:00,087 --> 00:39:03,090 ไฟน่าจะไหม้หอพักเพราะไฟฟ้าลัดวงจรค่ะ 482 00:39:03,174 --> 00:39:05,051 โชคดีที่ลุงยามไปเจอเร็ว 483 00:39:05,134 --> 00:39:06,302 เลยไม่ลามไปเยอะนัก 484 00:39:06,385 --> 00:39:09,597 แต่ควันรุนแรงมากเลยค่ะ อย่างกับการฝึกในห้องรมแก๊สน้ำตาไรงี้ 485 00:39:09,680 --> 00:39:11,140 โอเคครับ ไว้เจอกันนะ 486 00:39:53,808 --> 00:39:55,601 จองซุก 487 00:39:56,268 --> 00:39:58,229 ฉันต้องไป ต้องไป 488 00:40:14,578 --> 00:40:16,122 จองซุก 489 00:40:32,888 --> 00:40:33,722 คุณหมอชา 490 00:40:34,932 --> 00:40:36,392 คุณหมอชา อยู่ข้างในไหมครับ 491 00:40:37,268 --> 00:40:38,686 คุณหมอชา ตื่นครับ 492 00:40:40,271 --> 00:40:41,564 คุณหมอชา ตื่นสิครับ 493 00:40:42,982 --> 00:40:43,816 คุณหมอชา 494 00:40:44,483 --> 00:40:45,776 เปิดประตูครับ เดี๋ยวนี้ 495 00:40:52,491 --> 00:40:53,409 คุณหมอชา 496 00:40:54,326 --> 00:40:55,202 คุณหมอชาครับ 497 00:41:01,667 --> 00:41:02,918 เราต้องออกไปจากที่นี่ครับ 498 00:41:08,591 --> 00:41:09,425 รีบออกไปกันครับ 499 00:41:09,967 --> 00:41:10,801 จับผมไว้นะ 500 00:41:39,413 --> 00:41:40,581 จองซุก 501 00:41:49,256 --> 00:41:51,342 ผมจะพาภรรยาผมไปเองครับ 502 00:42:10,110 --> 00:42:11,862 ปล่อยสิ ปล่อยฉันลง 503 00:42:12,696 --> 00:42:13,656 ปล่อยฉัน 504 00:42:21,622 --> 00:42:22,706 ฉันไม่เป็นไรแล้ว ไปซะ 505 00:42:23,541 --> 00:42:26,418 ว่าแต่ไอ้หมอนั่นอยู่ที่นี่กับคุณได้ไง 506 00:42:28,420 --> 00:42:29,755 แล้วคุณล่ะมาทำไม 507 00:42:30,839 --> 00:42:31,799 ทำไม 508 00:42:31,882 --> 00:42:33,592 กลัวว่าฉันจะตบซึงฮีหรือไง 509 00:42:35,094 --> 00:42:36,095 ซึงฮีมาหาเหรอ 510 00:42:36,178 --> 00:42:38,681 ใช่ นางมาอาละวาดใส่ฉันเต็มที่แล้วก็ไป 511 00:42:46,105 --> 00:42:47,273 ซึงฮี 512 00:43:17,136 --> 00:43:18,387 - แม่ - อือ 513 00:43:20,055 --> 00:43:20,973 ขอบใจจ้ะ 514 00:43:22,099 --> 00:43:23,809 ควันยังเยอะอยู่ใช่ไหม 515 00:43:23,892 --> 00:43:25,269 ดีกว่าก่อนหน้านี้แล้วครับ 516 00:43:27,688 --> 00:43:28,564 คือว่า แม่ 517 00:43:29,815 --> 00:43:31,483 ได้ยินว่าแม่รู้เรื่องนั้นแล้ว 518 00:43:33,819 --> 00:43:34,820 เรื่องพ่อน่ะครับ 519 00:43:37,740 --> 00:43:38,782 หมอโซราบอกเหรอ 520 00:43:39,867 --> 00:43:40,701 ครับ 521 00:43:41,577 --> 00:43:43,996 เราค่อยคุยเรื่องนั้นทีหลังเถอะ 522 00:43:44,913 --> 00:43:46,498 ตอนนี้แม่ไม่มีแรงเลย 523 00:43:49,209 --> 00:43:50,127 ไม่เป็นไรหรอก 524 00:43:51,378 --> 00:43:53,464 แม่แค่ต้องการเวลานิดหน่อย 525 00:43:53,547 --> 00:43:55,215 แม่ไปห้องฉุกเฉินกับผมนะครับ 526 00:43:55,841 --> 00:43:58,886 แม่สูดควันไปเยอะเลยนี่ แถมดูไม่ค่อยสู้ดีเลย 527 00:43:58,969 --> 00:44:01,180 แม่ออกมาเร็ว เลยสูดควันไปไม่เยอะ 528 00:44:02,014 --> 00:44:02,973 พักสักหน่อยก็พอ 529 00:44:03,557 --> 00:44:05,059 แต่หอพักจะปิดสามวันนะครับ 530 00:44:05,142 --> 00:44:06,769 พวกเขาต้องหาสาเหตุเพลิงไหม้ 531 00:44:08,020 --> 00:44:09,063 อ้อ 532 00:44:09,146 --> 00:44:11,523 จะกลับมาที่บ้านไหมครับ 533 00:44:24,244 --> 00:44:26,205 (อาจารย์รอย) 534 00:44:26,872 --> 00:44:29,416 ผมเปิดห้องว่างแบบฟรีๆ ให้เหล่าแพทย์ประจำบ้าน 535 00:44:29,500 --> 00:44:31,418 ที่เสียห้องพักเพราะเพลิงไหม้ครับ 536 00:44:31,502 --> 00:44:33,629 เดินจากโรงพยาบาลสามนาที 537 00:44:33,712 --> 00:44:35,714 มีขนมปังกับรามยอนให้ไม่อั้น 538 00:44:37,132 --> 00:44:40,010 (ห้องเวรดึก) 539 00:44:40,094 --> 00:44:42,471 คุณหมอ อาการเป็นไงบ้างคะ 540 00:44:42,554 --> 00:44:43,555 ไม่เป็นไรแล้วค่ะ 541 00:44:46,058 --> 00:44:47,559 มาทำอะไรที่นี่ตอนนี้คะ 542 00:44:47,643 --> 00:44:50,020 ห้องเวรดึกที่แผนกฉันเต็มแล้ว 543 00:44:50,104 --> 00:44:53,148 ถ้าที่นี่ยังมีที่ว่างอยู่ ฉันว่าจะมางีบสักหน่อยน่ะค่ะ 544 00:44:53,816 --> 00:44:55,234 ไม่เห็นข้อความเหรอคะ 545 00:44:55,317 --> 00:44:57,444 เห็นว่าอาจารย์รอยเปิดห้องที่บ้านด้วยนะ 546 00:44:59,113 --> 00:45:00,739 แต่จะให้ฉันไปที่นั่นได้ไงล่ะคะ 547 00:45:01,323 --> 00:45:03,283 แล้วจะอาบน้ำนอนหลับที่ไหนล่ะคะ 548 00:45:03,367 --> 00:45:05,285 ห้องเวรดึกที่นี่ไม่มีที่แล้วค่ะ 549 00:45:05,369 --> 00:45:07,329 แต่จะให้ฉันไปมันก็… 550 00:45:08,372 --> 00:45:11,583 ถ้าเราไปทีละคน เดี๋ยวมันจะดูเก้ๆ กังๆ 551 00:45:12,167 --> 00:45:13,419 งั้นไปด้วยกันเถอะค่ะ 552 00:45:13,502 --> 00:45:15,379 ผมอุตส่าห์เล่นใหญ่ ประกาศซะขนาดนั้น 553 00:45:15,462 --> 00:45:17,047 กลุ้มอยู่เลยว่าถ้าไม่มีใครมาจะทำไง 554 00:45:17,131 --> 00:45:19,508 ยินดีต้อนรับทั้งสองท่านจากใจครับ 555 00:45:20,259 --> 00:45:22,219 ทางนั้นมีห้องว่างสองห้อง 556 00:45:22,302 --> 00:45:23,637 ใช้คนละห้องได้เลยครับ 557 00:45:23,720 --> 00:45:24,805 ฉันขออาบน้ำก่อนนะคะ 558 00:45:25,597 --> 00:45:28,058 ส่วนเรื่องห้อง ใครจองก่อนก็ได้ก่อนใช่ไหมคะ 559 00:45:28,142 --> 00:45:29,059 ตามสบายเลย 560 00:45:34,565 --> 00:45:36,483 เป็นยังไงบ้างครับ 561 00:45:37,234 --> 00:45:39,361 ก่อนหน้านี้คุณดูอาการไม่ดีเลย 562 00:45:40,821 --> 00:45:41,697 ไม่เป็นไรค่ะ 563 00:45:43,073 --> 00:45:44,324 ฉันน่าจะฝันร้ายน่ะค่ะ 564 00:45:48,120 --> 00:45:49,621 ดื่มชาสักแก้วไหมครับ 565 00:46:02,259 --> 00:46:03,510 พ่อแม่ผมเองครับ 566 00:46:03,594 --> 00:46:06,263 งั้นที่บอกว่าถูกรับเลี้ยงก็… 567 00:46:06,346 --> 00:46:07,264 เป็นเรื่องจริงครับ 568 00:46:14,229 --> 00:46:16,315 พวกเขาดูเป็นคนดีนะคะ 569 00:46:19,026 --> 00:46:20,360 ใช่แล้วครับ 570 00:46:20,444 --> 00:46:23,155 ผมเป็นเคสที่โชคดีมากๆ 571 00:46:24,948 --> 00:46:28,494 ที่จริง ผมว่าจะพยายาม ตามหาครอบครัวที่เกาหลีครับ 572 00:46:29,578 --> 00:46:31,955 เริ่มจากลงทะเบียนดีเอ็นเอก่อน 573 00:46:34,333 --> 00:46:35,584 คิดถูกแล้วค่ะ 574 00:46:36,960 --> 00:46:40,422 ต้องลองดูก่อนสักครั้ง จะได้ไม่เสียใจทีหลังค่ะ 575 00:46:41,089 --> 00:46:42,925 ขอให้โชคดีนะคะ 576 00:46:44,551 --> 00:46:45,385 ขอบคุณครับ 577 00:46:46,386 --> 00:46:48,639 ฉันขอตัวเข้าข้างในก่อนนะคะ 578 00:46:54,436 --> 00:46:58,232 ขอบคุณสำหรับวันนี้มากๆ นะคะ 579 00:46:59,149 --> 00:47:02,778 ถ้าไม่ใช่เพราะอาจารย์ ฉันคงหนีออกมาไม่ได้ 580 00:47:31,473 --> 00:47:32,766 อาจารย์ นี่คือโอกาสนะคะ 581 00:47:33,934 --> 00:47:35,769 - อะไรนะครับ - อาจารย์ชอบหมอชานี่คะ 582 00:47:37,396 --> 00:47:38,438 ผมน่ะเหรอครับ 583 00:47:38,522 --> 00:47:41,525 ออกอาการขนาดนั้น คิดว่าคนอื่นเขาจะไม่รู้เหรอคะ 584 00:47:42,276 --> 00:47:46,071 ถึงจะผิดศีลธรรมนิดนึง แต่ตอนนี้ถือเป็นสถานการณ์ยกเว้น 585 00:47:46,780 --> 00:47:47,948 ฉันว่าไม่เป็นไรนะคะ 586 00:47:48,574 --> 00:47:49,866 รุกเลยค่ะ 587 00:47:51,118 --> 00:47:52,661 ก็รู้ว่าอาจารย์ซออินโฮนอกใจนี่คะ 588 00:47:55,289 --> 00:47:56,164 ก็… 589 00:47:57,916 --> 00:47:59,167 แต่ว่า… 590 00:47:59,251 --> 00:48:00,460 หมอชาอาจจะ… 591 00:48:01,628 --> 00:48:02,504 ให้อภัยก็ได้นี่ครับ 592 00:48:04,172 --> 00:48:06,300 ถึงเธอจะจิตใจแม่พระแค่ไหน 593 00:48:06,883 --> 00:48:08,260 ก็น่าจะให้อภัยได้ยากนะคะ 594 00:48:08,885 --> 00:48:10,178 เขามีลูกด้วยนะ 595 00:48:10,262 --> 00:48:13,223 อาจารย์ซอกับหญิงชู้น่ะ 596 00:48:23,775 --> 00:48:24,818 สวัสดีครับ 597 00:48:36,830 --> 00:48:38,749 บอกให้แม่แกกลับมาบ้านสิ 598 00:48:39,333 --> 00:48:41,043 ได้ยินว่าหอพักปิดหลายวันเลยนี่ 599 00:48:41,126 --> 00:48:44,463 ผมก็บอกแบบนั้นแล้ว แต่แม่บอกว่าจะไม่กลับครับ 600 00:48:46,173 --> 00:48:47,424 งั้นจะไปนอนที่ไหน 601 00:48:48,300 --> 00:48:50,552 เห็นว่าอยู่ที่บ้านอาจารย์รอยนะครับ 602 00:48:50,636 --> 00:48:51,511 อะไรนะ 603 00:48:53,221 --> 00:48:57,017 อาจารย์เขาเปิดบ้านตัวเอง ให้แพทย์ที่ไม่มีที่ไปเพราะเหตุไฟไหม้น่ะครับ 604 00:48:58,143 --> 00:48:59,645 น่าจะมีคนไปเยอะอยู่นะ 605 00:49:18,497 --> 00:49:20,791 เอาล่ะ เราไปต่อที่วาระต่อไปกันเลย 606 00:49:21,375 --> 00:49:22,834 ที่อาจารย์รอยยื่นเรื่อง… 607 00:49:22,918 --> 00:49:24,961 เครื่องมือที่คุณยื่นขออนุมัติซื้อ 608 00:49:25,045 --> 00:49:26,588 จะเอาให้ได้ใช่ไหมครับ 609 00:49:26,672 --> 00:49:27,756 ครับ 610 00:49:30,342 --> 00:49:32,219 เวลาคนเขาถาม 611 00:49:33,053 --> 00:49:35,472 คุณควรจะตอบมาพร้อมเหตุผลไม่ใช่เหรอครับ 612 00:49:36,723 --> 00:49:38,809 ด้วยเครื่องมือส่องกล้องที่เรามีอยู่ตอนนี้ 613 00:49:38,892 --> 00:49:40,394 มันยากที่จะผ่าตัดตับครั้งใหญ่ได้ 614 00:49:40,477 --> 00:49:44,064 เลยต้องมีระบบส่องกล้อง คุณภาพระดับสี่เคและความคมชัดสามมิติครับ 615 00:49:44,147 --> 00:49:47,984 เราต้องการกล้องไอซีจี เพื่อเช็กขอบเขตการผ่าตัดอย่างแม่นยำ 616 00:49:48,068 --> 00:49:50,070 และลดการบาดเจ็บที่ท่อน้ำดีให้มากที่สุดด้วย 617 00:49:50,153 --> 00:49:53,031 คุณก็ใช้เครื่องมือส่องกล้อง ความคมชัดสามมิติอยู่แล้วนี่ครับ 618 00:49:55,951 --> 00:49:57,703 คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว 619 00:49:57,786 --> 00:50:01,081 มันอาจจะไม่มีปัญหาอะไร ในการผ่าตัดทางเดินอาหาร 620 00:50:01,164 --> 00:50:03,792 แต่มันมีข้อจำกัดในการผ่าตัดตับ ถุงน้ำดีและตับอ่อนอยู่ครับ 621 00:50:03,875 --> 00:50:06,169 แถมแปลงไอซีจีแบบเรียลไทม์ไม่ได้ด้วย 622 00:50:06,253 --> 00:50:08,588 ผมเคยอธิบายไปหมดแล้ว ในการประชุมทางการแพทย์คราวก่อน 623 00:50:08,672 --> 00:50:11,258 ก่อนจะยื่นขออนุมัติซะอีก แต่คุณมามีปัญหาเอาตอนนี้… 624 00:50:12,259 --> 00:50:13,135 ผมขัดใจนะครับ 625 00:50:13,218 --> 00:50:15,637 เราเพิ่งจะซื้อเครื่องมือไปไม่ถึงสามปีเอง 626 00:50:15,721 --> 00:50:18,140 คุณเล่นขอซื้อทันทีที่เข้ามาอยู่โรงพยาบาลนี้ 627 00:50:18,223 --> 00:50:20,308 แล้วเครื่องมือที่แผนกอื่นขอล่ะครับ จะทำยังไง 628 00:50:20,809 --> 00:50:23,270 ท่านผอ.โรงพยาบาล กับผอ.ฝ่ายวางแผนจะลำบากใจเอานะครับ 629 00:50:23,353 --> 00:50:26,440 เรามีคนไข้น้อยลงแล้ว ถึงเปลี่ยนเครื่องมือไป รายได้ก็ยังเท่าเดิม 630 00:50:26,523 --> 00:50:27,733 แล้วนี่ยังจะขออนุมัติอีก 631 00:50:29,443 --> 00:50:31,027 โทษทีนะครับ ผมขอพูดอะไรอย่าง 632 00:50:31,820 --> 00:50:33,613 เอ่อ เรื่องนี้… 633 00:50:33,697 --> 00:50:35,824 นั่นมันตอนที่ผมไม่ได้อยู่โรงพยาบาลนี้นี่ 634 00:50:35,907 --> 00:50:38,702 ในเมื่อผมมาอยู่นี่แล้ว หลายอย่างก็ควรเปลี่ยนไม่ใช่เหรอครับ 635 00:50:39,369 --> 00:50:42,080 อีกอย่างอาจารย์ซอจะกังวลไปทำไมครับ 636 00:50:42,164 --> 00:50:43,957 หัวหน้าแผนกยังไม่ว่าอะไรเลย 637 00:50:44,040 --> 00:50:45,709 อะไรนะ 638 00:50:50,839 --> 00:50:52,174 พอๆ พอแล้ว 639 00:50:53,550 --> 00:50:56,052 มาจิกเปียกันแบบนี้ ระหว่างการประชุมได้ยังไง 640 00:50:57,012 --> 00:50:59,347 เป็นหมอซะเปล่า ทำตัวเป็นแบบอย่างก็ไม่ได้ 641 00:50:59,431 --> 00:51:00,932 ยังจะตาเขียวใส่กันอีก 642 00:51:01,516 --> 00:51:03,643 ขนาดฉันพูดอยู่ ก็ยังจะจ้องกันอีก 643 00:51:27,209 --> 00:51:28,919 ตอนประชุม ผมทำเกินไปครับ 644 00:51:30,003 --> 00:51:30,879 ผมขอโทษครับ 645 00:51:31,588 --> 00:51:35,050 ทีตอนแหกหน้าผม คุณทำโจ่งแจ้งต่อหน้าทุกคน 646 00:51:36,051 --> 00:51:38,970 พอตอนขอโทษ ดันทำในที่ลับตาคน มีเจตนาอะไรกันแน่ครับ 647 00:51:41,264 --> 00:51:43,558 ผมเข้าใจได้ว่าคุณไม่รู้วัฒนธรรมองค์กร 648 00:51:43,642 --> 00:51:44,810 เพราะโตที่เมืองนอก 649 00:51:44,893 --> 00:51:48,063 แต่เล่นมารยาทก็ไม่มี แถมหน้าไหว้หลังหลอกด้วยได้ไงเนี่ย 650 00:51:56,238 --> 00:51:59,699 เห็นคุณมองผมด้วยแววตาดูถูกแบบนั้นตลอด แต่อย่าสำคัญตัวผิดล่ะ 651 00:52:00,200 --> 00:52:02,118 คุณกับผมแตกต่างกันตรงไหนเหรอ 652 00:52:03,161 --> 00:52:04,246 อย่างน้อยผมก็… 653 00:52:06,623 --> 00:52:08,834 ไม่เคยจ้องจะงาบของของคนอื่น 654 00:52:09,334 --> 00:52:10,710 น่าเกลียดซะไม่มี 655 00:52:25,225 --> 00:52:26,059 อือ ที่รัก 656 00:52:27,352 --> 00:52:28,770 ว่ามาสิ ที่รัก 657 00:52:30,647 --> 00:52:32,607 ไม่เป็นไร พูดมาได้เลย 658 00:52:37,195 --> 00:52:38,822 ฮัลโหล อาจารย์ครับ 659 00:52:38,905 --> 00:52:40,657 จ้าๆ อือ 660 00:52:42,200 --> 00:52:43,326 บอกให้พูดมาไง 661 00:52:43,910 --> 00:52:45,036 ครับ 662 00:52:45,704 --> 00:52:48,123 ญาติคนไข้พัคกวีนัม ที่ผ่าตัดไปเมื่อสองวันก่อน 663 00:52:48,206 --> 00:52:50,083 บอกว่าอยากพบอาจารย์ให้ได้ครับ 664 00:52:50,876 --> 00:52:51,751 เอาไงดีครับ 665 00:52:51,835 --> 00:52:54,754 คนไข้กำลังเจ็บ แวะมาดูสักครั้งมันยากนักเหรอคะ 666 00:52:54,838 --> 00:52:56,089 แค่ผ่าตัดก็เป็นอันจบเหรอ 667 00:52:56,172 --> 00:52:58,550 คนไข้เจ็บจากการผ่าตัดของคุณนะ 668 00:52:58,633 --> 00:53:01,261 คุณก็ควรจะทำอะไรสักอย่าง ไม่ให้แกเจ็บสิ 669 00:53:02,137 --> 00:53:03,805 ผมเข้าใจว่าเป็นห่วงนะครับ 670 00:53:03,889 --> 00:53:07,100 แต่เพิ่งจะผ่านมาแค่สองวันหลังผ่าตัด ก็ไม่แปลกที่จะยังเจ็บมาก 671 00:53:07,183 --> 00:53:11,605 ก็เลยขอยาอยู่นี่ไง ขืนคนแก่เป็นแบบนี้ต่อไป เดี๋ยวก็ตายกันพอดี 672 00:53:11,688 --> 00:53:14,816 เราให้ยาแก้ปวดคนไข้ไป มากเท่าที่จะให้ได้แล้วครับ 673 00:53:14,900 --> 00:53:16,026 ถ้าเราให้มากกว่านี้ 674 00:53:16,109 --> 00:53:18,653 แล้วยาแก้ปวด ทำให้พบจุดที่ปวดจุดอื่นสายไป 675 00:53:18,737 --> 00:53:20,155 อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ได้ 676 00:53:22,616 --> 00:53:24,492 ทำเป็นห่วงใยไปได้ 677 00:53:25,076 --> 00:53:28,747 คุณป้าฉันเคยผ่าตัดมะเร็งลำไส้ใหญ่ ที่โรงพยาบาลอื่นมาแล้วเหมือนกัน 678 00:53:28,830 --> 00:53:31,875 แต่แกหายปวดเป็นปลิดทิ้งในวันเดียว แถมเดินได้ด้วย 679 00:53:31,958 --> 00:53:35,128 เป็นแค่หมอเถื่อนที่ผ่าตัดชุ่ยๆ ยังจะมีหน้ามาพูดหมาๆ อีก 680 00:53:35,211 --> 00:53:36,588 เวรเอ๊ย 681 00:53:40,383 --> 00:53:41,968 การผ่าตัดเรียบร้อยดีครับ 682 00:53:42,052 --> 00:53:44,262 ระดับความเจ็บปวดที่คนไข้กำลังประสบอยู่ 683 00:53:44,971 --> 00:53:48,099 คือภาวะแทรกซ้อนที่เราอธิบายไว้แล้ว ตอนให้เซ็นใบยินยอม 684 00:53:48,183 --> 00:53:49,809 ถ้าคนไข้อาการแย่ลง 685 00:53:50,560 --> 00:53:53,063 เราจะหายาแก้ปวด ที่สามารถจ่ายให้ได้นะครับ 686 00:54:03,448 --> 00:54:04,532 อะไรน่ะ 687 00:54:04,616 --> 00:54:06,242 เกิดอะไรขึ้น 688 00:54:06,326 --> 00:54:07,869 นางถุยน้ำลายใส่ 689 00:54:07,953 --> 00:54:08,954 - ฮะ - ว่าไงนะคะ 690 00:54:09,037 --> 00:54:09,955 ถุยน้ำลายใส่หน้า 691 00:54:10,038 --> 00:54:11,331 - น้ำลายเหรอ - ถุยน้ำลายเลยเหรอ 692 00:54:11,414 --> 00:54:12,499 ใคร 693 00:54:12,582 --> 00:54:13,833 ตายแล้ว 694 00:54:13,917 --> 00:54:15,251 ทำอะไรผิดอีกล่ะเนี่ย 695 00:54:15,961 --> 00:54:17,462 - ฉันแค่… - คืองี้ เดี๋ยวนะ… 696 00:54:18,421 --> 00:54:19,881 ปอดแหกเอาฟันมากัดฉันเหรอ 697 00:54:20,799 --> 00:54:22,384 ปอดแหกเอาเล็บมาหยิกฉันเหรอ 698 00:54:22,467 --> 00:54:25,595 - ฉันหยิกเพราะนายกัดก่อนไง - ฉันกัดเพราะนายหยิกไง 699 00:54:25,679 --> 00:54:27,764 เดี๋ยวพ่อจับส่งเข้าไอซียูซะเลย 700 00:54:29,975 --> 00:54:32,519 มาตีกันในโรงพยาบาลเนี่ยนะ ขายหน้าเป็นบ้า 701 00:54:33,603 --> 00:54:34,437 นาย 702 00:54:35,105 --> 00:54:36,815 รู้ไว้ซะว่าวันนี้โชคดีที่ยังไม่สิ้นใจ 703 00:54:36,898 --> 00:54:39,818 ต่อไปนี้ถ้านายติดต่อมาหาบงซุกอีกสักทีละก็ 704 00:54:40,402 --> 00:54:41,861 ไม่มีคำว่าเพื่อนหรืออะไรทั้งนั้น 705 00:54:41,945 --> 00:54:43,363 ฉันบอกกี่รอบแล้ว 706 00:54:43,446 --> 00:54:45,240 บงซุกแชตมาหาฉันก่อน 707 00:54:45,824 --> 00:54:46,658 วันนี้น่ะนะ 708 00:54:46,741 --> 00:54:50,078 จะแชตหรือข้อความอะไรก็ไม่ต้องสน บล็อกไปซะสิ 709 00:54:50,161 --> 00:54:51,955 อย่ามาสั่งฉันนะ ไม่ต้องมายุ่ง 710 00:54:52,038 --> 00:54:54,416 หักหลังน้องสาวฉันไปแต่งกับลูกคนรวย 711 00:54:54,499 --> 00:54:56,251 ยังจะมาเล่นกับใจน้องฉันอีก 712 00:54:56,334 --> 00:54:57,794 ไอ้เชื้อโรคเวรเอ๊ย 713 00:54:57,877 --> 00:54:59,462 เชื้อโรคเหรอ 714 00:55:02,424 --> 00:55:04,259 ไอ้ไวรัส นายมายุ่งอะไรด้วย 715 00:55:04,342 --> 00:55:06,553 จะมายุ่งกับความรักอันร้อนแรง และถึงใจของเราทำไม 716 00:55:06,636 --> 00:55:08,179 นายคือพี่บงซุก ไม่ใช่พ่อนะโว้ย 717 00:55:08,263 --> 00:55:09,347 ฉันเป็นพี่ที่เหมือนพ่อ 718 00:55:09,431 --> 00:55:12,517 ตอนที่พ่อฉันจะสิ้นใจ ท่านสั่งเสียไว้ ว่าอย่าคบกับคนแบบนายเด็ดขาด 719 00:55:12,600 --> 00:55:15,145 พ่อนายตายตอนนายเรียนประถม ก่อนเราจะเจอกันอีกโว้ย 720 00:55:15,228 --> 00:55:17,230 ฉันเอาเข็มในห้องผ่าตัด เย็บปากนายซะดีไหมเนี่ย 721 00:55:17,313 --> 00:55:18,732 - เอาอีกสักหมัดไหม หรือสาม - เดี๋ยวฉันจะให้สอง 722 00:55:18,815 --> 00:55:21,192 - ฉันให้สี่ หกเลยเอ้า - เดี๋ยวโดนสักห้า 723 00:55:22,027 --> 00:55:23,486 เงียบหน่อยสิครับ 724 00:55:28,324 --> 00:55:30,952 ก็ไอ้หมอนี่มันเรียกฉันว่าเชื้อโรคนี่นา 725 00:55:32,203 --> 00:55:34,497 ฉันกะจะเรียกว่าไอ้เนื้อร้าย แต่ยั้งปากไว้ 726 00:55:34,581 --> 00:55:36,624 ไอ้สารเลว นายเป็นพ่อม่ายลูกสองนะ 727 00:55:36,708 --> 00:55:38,960 น้องฉันยังเป็นสาวโสดอยู่ กล้าดียังไงมาเกาะแกะ 728 00:55:39,044 --> 00:55:42,047 ใจเย็นหน่อยสิครับ ทั้งสองคนทำแบบนี้ไป… 729 00:55:42,130 --> 00:55:44,382 ทั้งสองคนทำแบบนี้ไป ก็แก้ไขอะไรไม่ได้นะครับ 730 00:55:45,467 --> 00:55:47,260 นั่นแหละครับที่ผมจะพูด 731 00:55:48,303 --> 00:55:49,179 แล้วสรุป… 732 00:55:50,096 --> 00:55:51,306 หัวหน้าแผนกยุน 733 00:55:51,389 --> 00:55:52,974 จะทำยังไงต่อไปครับ 734 00:55:55,268 --> 00:55:56,603 ขอแค่บงซุกยกโทษให้ 735 00:55:57,604 --> 00:55:59,230 ฉันก็อยากกลับไปเริ่มใหม่ด้วยใจจริง 736 00:56:00,523 --> 00:56:01,733 หัวหน้าแผนกอิม 737 00:56:01,816 --> 00:56:03,610 ถ้าน้องสาวคุณยกโทษให้เขา 738 00:56:03,693 --> 00:56:05,153 นี่จะเป็นพรหมลิขิต และเหมาะสม… 739 00:56:05,236 --> 00:56:06,946 ยกโทษกับมะเหงกสิ 740 00:56:07,655 --> 00:56:09,908 บงซุกเองก็บอกฉันว่ายังลังเลอยู่ 741 00:56:09,991 --> 00:56:12,410 น้องฉันกำลังไปได้สวย กับทนายที่เพิ่งไปนัดบอดมา 742 00:56:14,996 --> 00:56:16,706 ถ้าเป็นหมอ หมอจะไม่ห้ามเหรอ 743 00:56:18,666 --> 00:56:19,959 ถ้าคนนั้นคือคนที่สำคัญ 744 00:56:21,419 --> 00:56:22,253 ผมก็ห้ามครับ 745 00:56:24,422 --> 00:56:25,924 แล้วก็เชียร์รักครั้งใหม่ด้วย 746 00:56:27,926 --> 00:56:30,428 คนมันเคยหักหลังมาแล้ว คิดว่าจะไม่มีครั้งที่สองเหรอครับ 747 00:56:30,512 --> 00:56:32,847 - จริง - ไอ้นี่ หมอรอย 748 00:56:34,557 --> 00:56:36,476 ถ้าคุณบงซุกให้อภัยล่ะ คุณจะเอายังไง 749 00:56:38,269 --> 00:56:39,521 ความรัก… 750 00:56:40,438 --> 00:56:41,773 คือสิ่งที่นิรันดร์นะ 751 00:56:45,193 --> 00:56:47,070 ความรักคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ใช่เหรอครับ 752 00:56:48,196 --> 00:56:49,739 คุณผ่านประสบการณ์จริงมาแล้วนี่ 753 00:56:56,621 --> 00:56:57,956 พร้อมแล้วสินะคะ 754 00:56:58,581 --> 00:57:02,043 สวัสดีค่ะ มาแล้วเหรอคะ เมื่อกี้คุณหมอรอยก็แวะมาด้วยนะ 755 00:57:02,127 --> 00:57:04,587 คนไข้ของฉันจะกลับบ้านทั้งคน ฉันก็ต้องมาสิคะ 756 00:57:05,839 --> 00:57:08,216 - วันนี้ก็ไปดูลูกมาเหรอคะ - ค่ะ 757 00:57:08,883 --> 00:57:09,926 น่ารักใจเจ็บเลยค่ะ 758 00:57:10,718 --> 00:57:12,137 จะห่างกันได้ยังไงล่ะเนี่ย 759 00:57:13,096 --> 00:57:14,806 ตอนนี้ลูกอาจจะเหมือนนางฟ้านะ 760 00:57:14,889 --> 00:57:17,183 แต่พอเลี้ยงไป จะเหนื่อยจนคิดไม่ถึงเลยค่ะ 761 00:57:17,267 --> 00:57:18,101 เนอะ คุณแม่ 762 00:57:20,478 --> 00:57:23,940 แต่ว่ากันว่าไม่มีแม่คนไหน เสียใจที่คลอดลูกออกมาหรอกค่ะ 763 00:57:26,359 --> 00:57:28,361 นี่เตรียมจัดงานครบขวบแรกแล้วเหรอคะ 764 00:57:28,445 --> 00:57:30,572 - ค่ะ - โธ่ อย่าให้พูดดีกว่าค่ะ 765 00:57:30,655 --> 00:57:34,784 แกเตรียมจองโต๊ะ แถมเตรียมตัดชุดฮันบกให้วุ่นเลยค่ะ 766 00:57:34,868 --> 00:57:37,370 ให้ตายเถอะ ไม่มีแม่ที่ไหนขี้เห่อกว่านี้แล้ว 767 00:57:37,454 --> 00:57:38,580 ก็เหมือนคุณแม่ไงคะ 768 00:57:40,665 --> 00:57:44,461 คุณหมอคะ ตอนงานครบขวบแรก คุณหมอจับอะไรเหรอคะ 769 00:57:45,295 --> 00:57:46,421 ผมเหรอครับ 770 00:57:50,633 --> 00:57:52,093 เอ่อ… 771 00:57:54,679 --> 00:57:55,597 คุณหมอซอ 772 00:57:56,764 --> 00:57:58,057 จับดินสอค่ะ 773 00:57:59,767 --> 00:58:02,020 ที่จริง นี่ลูกชายฉันเองค่ะ 774 00:58:02,103 --> 00:58:03,104 - อุ๊ย - อุ๊ย 775 00:58:03,688 --> 00:58:04,814 จริงเหรอคะ 776 00:58:05,398 --> 00:58:07,817 - พระเจ้าช่วย - คล้ายกันเลยค่ะ 777 00:58:07,901 --> 00:58:08,985 - คล้ายเนอะ - ค่ะ 778 00:58:09,819 --> 00:58:11,237 เขาคล้ายพ่อน่ะค่ะ 779 00:58:11,905 --> 00:58:12,739 อ๋อ 780 00:58:13,531 --> 00:58:17,243 - งั้นฉันรบกวนคุณหมออย่างหนึ่งได้ไหมคะ - ครับ 781 00:58:17,327 --> 00:58:21,206 ฉันว่าจะเตรียมม้วนด้าย แบบที่แข็งแรงสุดๆ ไว้ 782 00:58:21,289 --> 00:58:25,251 แต่ดินสอเนี่ย เขาว่าให้เป็นของที่ใช้แล้วจะดีกว่า 783 00:58:25,335 --> 00:58:26,961 เป็นของที่คนฉลาดใช้ 784 00:58:27,045 --> 00:58:31,591 อ้อ ปากกาลูกลื่นก็ใช้ได้ใช่ไหมครับ 785 00:58:32,091 --> 00:58:33,426 ฉันรับอันนี้ไว้ได้ใช่ไหมคะ 786 00:58:33,510 --> 00:58:34,511 ครับ 787 00:58:34,594 --> 00:58:35,595 ขอบคุณค่ะ 788 00:58:42,018 --> 00:58:43,186 ขอบคุณนะคะ 789 00:58:43,770 --> 00:58:44,604 เดินทางปลอดภัยนะคะ 790 00:58:47,315 --> 00:58:48,983 - แม่ ส่งมาเลย - โธ่ ไม่เป็นไร 791 00:58:49,067 --> 00:58:50,610 เอามา หนูถือเอง 792 00:58:52,570 --> 00:58:54,447 เธอจะได้จัดงานครบขวบแรกใช่ไหมครับ 793 00:58:57,367 --> 00:58:58,493 ได้จัดสิ 794 00:59:00,912 --> 00:59:01,746 จริงสิ 795 00:59:02,789 --> 00:59:06,251 ปากกาลูกลื่นเมื่อกี้ พ่อให้แกเป็นของขวัญไม่ใช่เหรอ 796 00:59:06,918 --> 00:59:08,336 ตอนที่แกสอบติดคณะแพทย์ 797 00:59:09,671 --> 00:59:10,505 ครับ 798 00:59:12,590 --> 00:59:13,424 ผมไม่สนหรอก 799 00:59:15,802 --> 00:59:16,719 ไปนะครับ 800 00:59:31,317 --> 00:59:32,986 ค่ะ ชาจองซุกพูดสาย 801 00:59:33,945 --> 00:59:35,196 อะไรนะคะ 802 00:59:36,322 --> 00:59:38,324 อันตรายนะ เฮ้ยๆ 803 00:59:38,408 --> 00:59:39,701 หยุดสิ 804 00:59:39,784 --> 00:59:41,035 จับไอ้หมอนี่ไว้ 805 00:59:41,119 --> 00:59:43,496 - หยุดเลย นี่โรงพยาบาลนะ - ไม่จริงมั้ง 806 00:59:43,580 --> 00:59:44,581 ไม่หรอก 807 00:59:47,041 --> 00:59:49,627 - บอกให้หยุดไง - ตายแล้ว 808 00:59:49,711 --> 00:59:50,795 ตายแล้ว 809 00:59:52,046 --> 00:59:53,298 - ตายๆ - บอกให้หยุด 810 00:59:53,381 --> 00:59:55,008 - บ้าไปแล้วไหมเนี่ย - ปัดโธ่ 811 00:59:58,886 --> 01:00:00,805 (คุณหมอชา) 812 01:00:21,909 --> 01:00:24,120 คนที่ห่วงภาพลักษณ์แทบตายแบบคุณ สมองกลับเหรอ 813 01:00:24,203 --> 01:00:27,707 {\an8}ตั้งการ์ดดีๆ นะครับ เพราะถ้าพลาดขึ้นมา คอคุณหลุดจากบ่าได้เลย 814 01:00:27,790 --> 01:00:30,001 {\an8}ต้องมีใครสักคนรับผิดชอบเสมอ 815 01:00:30,084 --> 01:00:31,836 {\an8}นี่ ซออินโฮ 816 01:00:31,919 --> 01:00:33,755 {\an8}ฉันรำคาญจนจะบ้าตายอยู่แล้ว 817 01:00:33,838 --> 01:00:34,881 {\an8}รีบออกไปซะ 818 01:00:34,964 --> 01:00:36,132 {\an8}เธอสมองกลับแล้วสินะ 819 01:00:36,215 --> 01:00:38,301 {\an8}ถ้าคุณบอกเลิก ฉันจะฆ่าคุณซะ 820 01:00:38,384 --> 01:00:40,762 {\an8}ผมจะรอจนกว่าคุณจะกินข้าวเสร็จครับ 821 01:00:41,471 --> 01:00:43,806 {\an8}เราหย่ากันเถอะ 822 01:00:46,184 --> 01:00:51,189 {\an8}คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์