1
00:00:48,548 --> 00:00:51,926
(คุณหมอชา)

2
00:01:12,489 --> 00:01:14,532
กลับมาแล้ว เช็กสัญญาณชีพทีค่ะ

3
00:01:14,616 --> 00:01:15,533
คุณหมอ

4
00:01:16,743 --> 00:01:18,411
คุณหมอชา คุณหมอ

5
00:01:18,495 --> 00:01:20,163
ตั้งสติสิคะ คุณหมอ

6
00:01:20,663 --> 00:01:21,539
คุณหมอชา

7
00:01:24,084 --> 00:01:24,959
อะไรล่ะนั่น

8
00:01:27,462 --> 00:01:28,713
คุณหมอ

9
00:01:30,590 --> 00:01:31,633
เกิดอะไรขึ้น เธอเป็นอะไร

10
00:01:31,716 --> 00:01:34,719
โดนไฟดูดเพราะแตะตัวคนไข้
ระหว่างที่ทำซีพีอาร์ค่ะ

11
00:01:34,803 --> 00:01:37,180
ให้ตายเถอะ เซ่อซ่าเป็นบ้า

12
00:01:45,438 --> 00:01:46,314
โอ๊ะ

13
00:01:53,196 --> 00:01:54,030
ฟื้นแล้วนี่ครับ

14
00:01:55,323 --> 00:01:56,199
เป็นอะไรไหมครับ

15
00:01:58,618 --> 00:02:00,161
ทำไมฉันมาอยู่ตรงนี้

16
00:02:00,245 --> 00:02:01,412
จำไม่ได้เหรอครับ

17
00:02:02,080 --> 00:02:04,374
ก็สลบไปเพราะโดนไฟดูด
ระหว่างที่ทำซีพีอาร์ไงครับ

18
00:02:04,457 --> 00:02:05,291
ฉันน่ะเหรอ

19
00:02:08,044 --> 00:02:08,878
คะ

20
00:02:09,587 --> 00:02:12,215
คุณพลาดอะไรที่ขนาดนักศึกษาแพทย์
ยังไม่พลาดเลย

21
00:02:12,298 --> 00:02:15,301
จารึกตำนานบทใหม่
ของโรงพยาบาลเชียวนะคะ

22
00:02:15,969 --> 00:02:19,055
ไงก็เถอะ ฉันว่าคุณหมอนอนมากพอแล้ว
ลุกขึ้นมาได้แล้วนะคะ

23
00:02:19,722 --> 00:02:21,975
ค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ

24
00:02:27,564 --> 00:02:29,232
ทำแบบนั้นทำไมครับ

25
00:02:29,816 --> 00:02:30,650
ไม่รู้

26
00:02:31,693 --> 00:02:33,611
ฉันคงสติหลุดไปแหงเลย

27
00:02:35,822 --> 00:02:37,198
โอ๊ย ขายขี้หน้า

28
00:02:37,949 --> 00:02:39,242
ประเด็นมันไม่ใช่เรื่องนั้นสิ

29
00:02:39,325 --> 00:02:41,870
รู้ไหมว่าผมตกใจแค่ไหน แล้วเมื่อกี้…

30
00:02:43,371 --> 00:02:44,873
เมื่อกี้คุณพ่อก็อยู่ที่ห้องฉุกเฉิน

31
00:02:44,956 --> 00:02:48,751
ตกใจจนตะโกนบอกให้ทุกคนหลบ
แล้วก็แบกแม่มาถึงตรงนี้เนี่ย

32
00:02:49,460 --> 00:02:51,754
ผมเพิ่งเคยเห็น
พ่อลนลานขนาดนั้นครั้งแรกนี่แหละ

33
00:02:51,838 --> 00:02:55,675
หลบไปให้หมด หลบไป

34
00:02:56,426 --> 00:02:59,304
ไม่นะ ไม่

35
00:02:59,971 --> 00:03:01,681
ไม่นะ

36
00:03:04,142 --> 00:03:05,226
พ่อน่ะเหรอ

37
00:03:05,852 --> 00:03:09,772
เช็กอาการของแม่บ่อยๆ
จองมิน แกคอยดูแลหน่อยนะ

38
00:03:09,856 --> 00:03:12,692
{\an8}มันอาจจะยาก
แต่พ่อเชื่อว่าแกจะเข้าใจในมุมของพ่อ

39
00:03:14,193 --> 00:03:15,194
{\an8}งั้นก็เต็มที่นะ

40
00:03:17,071 --> 00:03:18,781
{\an8}คนที่เต็มที่คือฉันเองนี่แหละ

41
00:03:34,797 --> 00:03:36,257
{\an8}ทำไมฉัน…

42
00:03:45,391 --> 00:03:46,768
เกิดอะไรขึ้น เธอเป็นอะไร

43
00:03:46,851 --> 00:03:49,437
โดนไฟดูดเพราะแตะตัวคนไข้
ระหว่างที่ทำซีพีอาร์ค่ะ

44
00:03:49,520 --> 00:03:50,730
ให้ตายเถอะ เซ่อซ่าเป็นบ้า

45
00:04:09,457 --> 00:04:12,001
ความเห็นใจเพื่อนมนุษย์ของนาย
ที่ฉันยังขาดอยู่

46
00:04:12,502 --> 00:04:15,463
พูดให้ดูดีคือความเห็นใจเพื่อนมนุษย์
แต่พูดตรงๆ คือความจุ้นจ้านแหละ

47
00:04:15,546 --> 00:04:16,381
ไงก็แล้วแต่

48
00:04:16,965 --> 00:04:19,509
ตอนแรกฉันยอมคบด้วย
เพราะชอบจุดนั้นของนาย

49
00:04:20,093 --> 00:04:22,470
แต่เดี๋ยวนี้ชักจะไม่สบอารมณ์แฮะ

50
00:04:24,180 --> 00:04:26,849
นายไม่คิดว่าตัวเอง
เยอะกับยัยป้าคนนั้นไปหน่อยเหรอ

51
00:04:27,600 --> 00:04:29,143
- ฉันน่ะเหรอ
- ใช่

52
00:04:30,478 --> 00:04:33,856
อธิบายไม่ถูกจริงๆ ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร

53
00:04:33,940 --> 00:04:35,024
หึงเหรอ

54
00:04:36,401 --> 00:04:37,735
จะเรียกว่างั้นก็จะอ้วก

55
00:04:38,820 --> 00:04:39,821
มิตรภาพเพื่อนร่วมงาน…

56
00:04:40,905 --> 00:04:42,991
จะเรียกแบบนั้นก็ขยะแขยงเกิน

57
00:04:43,074 --> 00:04:45,618
ไอ้คำว่าหึง ฉันได้ยินแล้วก็จะอ้วกเหมือนกัน

58
00:04:45,702 --> 00:04:47,245
ไม่มีอะไรมากสักหน่อย ก็แค่…

59
00:04:47,829 --> 00:04:49,289
คิดว่าเป็นมิตรภาพเพื่อนร่วมงานเถอะ

60
00:04:51,207 --> 00:04:52,750
คำนั้นชวนโมโห

61
00:04:54,502 --> 00:04:55,837
เรียกว่าใจบุญแล้วกัน

62
00:04:55,920 --> 00:04:57,672
เอาเหอะ ตามใจเลย

63
00:04:58,172 --> 00:04:59,215
อันนั้นก็เรื่องหนึ่ง

64
00:05:00,216 --> 00:05:01,384
ว่าแต่ "ยอมคบด้วย" เหรอ

65
00:05:02,218 --> 00:05:03,136
นี่ยอมคบกับฉันเหรอ

66
00:05:03,636 --> 00:05:07,015
ถึงฉันจะเป็นฝ่ายชอบก่อนก็เถอะ
แต่แบบนี้มันบ้าอำนาจขั้นสุดเลยนี่

67
00:05:07,098 --> 00:05:08,349
ไม่รู้เหรอ

68
00:05:08,891 --> 00:05:11,519
แม้แต่ในความสัมพันธ์คู่รัก
ก็มีฝ่ายที่เป็นต่อกับเป็นรองอยู่

69
00:05:12,520 --> 00:05:14,772
ใครชอบมากกว่า ก็เท่ากับเป็นรองไง

70
00:05:15,273 --> 00:05:16,107
เอ่อ…

71
00:05:24,449 --> 00:05:25,283
ครูคะ

72
00:05:25,908 --> 00:05:26,868
อ้าว มาแล้วเหรอ

73
00:05:32,040 --> 00:05:34,334
ครูไม่ค่อยรู้เรื่องคณะเกี่ยวกับศิลปะ

74
00:05:34,417 --> 00:05:36,419
ไม่รู้เลยว่าจะช่วยเธอยังไงดี

75
00:05:36,502 --> 00:05:39,130
คุณแม่มีกลยุทธ์อย่างอื่น
ที่จะสนับสนุนเธอบ้างไหม

76
00:05:40,465 --> 00:05:41,424
แม่เหรอคะ

77
00:05:41,507 --> 00:05:43,384
ตอนที่อีรังเตรียมเข้าคณะแพทย์

78
00:05:43,468 --> 00:05:45,636
คุณแม่ก็น่าจะมีข้อมูลแน่นพอ
ถึงขั้นโค้ชเธอได้นี่

79
00:05:46,345 --> 00:05:49,057
แม่ไม่รู้เรื่องการสอบเข้าคณะศิลปะเลยค่ะ

80
00:05:49,599 --> 00:05:50,892
อีกอย่าง ตอนนี้…

81
00:05:52,518 --> 00:05:54,479
แม่ยุ่งกับการหาเส้นทางอาชีพ
ของตัวเองอยู่ค่ะ

82
00:06:08,951 --> 00:06:10,078
คือว่า อาจารย์คะ

83
00:06:15,124 --> 00:06:17,794
มีอะไรติดผมอยู่น่ะค่ะ

84
00:06:18,503 --> 00:06:19,712
ตรงนี้

85
00:06:24,342 --> 00:06:25,301
ขอบคุณนะคะ

86
00:06:30,348 --> 00:06:31,641
จ้ะ ลูกสาว

87
00:06:31,724 --> 00:06:32,934
มีอะไรเหรอ

88
00:06:33,976 --> 00:06:35,520
ฉันตาฝาดไปเหรอ

89
00:06:40,358 --> 00:06:41,275
"ลูกสาว" เหรอ

90
00:06:42,777 --> 00:06:44,070
เธอมีลูกสาวด้วยเหรอ

91
00:06:49,534 --> 00:06:51,702
แผลผ่าตัดกำลังสมานดีเลยครับ

92
00:06:52,328 --> 00:06:54,580
หมอว่าน่าจะกลับบ้านได้ภายในสัปดาห์นี้

93
00:06:54,664 --> 00:06:57,792
- โอย ขอบคุณค่ะ คุณหมอ
- ไม่เป็นไรครับ

94
00:06:58,751 --> 00:07:02,588
- งั้นเจอกันตอนออกราวด์พรุ่งนี้นะครับ
- เดี๋ยวก่อนค่ะ

95
00:07:06,134 --> 00:07:06,968
นี่

96
00:07:07,468 --> 00:07:10,304
ฉันคั้นจากแอปเปิลที่เราปลูกเองที่บ้าน

97
00:07:10,388 --> 00:07:11,764
เอาไปแบ่งกันทานนะคะ

98
00:07:13,224 --> 00:07:14,976
- ขอบคุณนะครับ
- ค่ะ

99
00:07:17,103 --> 00:07:17,937
สุดมากใช่ไหมคะ

100
00:07:18,521 --> 00:07:20,106
นี่ ของขวัญครับ

101
00:07:20,189 --> 00:07:23,484
น้ำแอปเปิลแท้ 100 เปอร์เซ็นต์
ที่คั้นจากผลแอปเปิลที่ปลูกเองกับมือ

102
00:07:23,568 --> 00:07:25,945
นี่ของมีค่านะ
ค่อยๆ กินอย่างละเมียดละไมล่ะ

103
00:07:26,028 --> 00:07:27,405
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณค่ะ

104
00:07:27,488 --> 00:07:30,491
ว่าแต่มีอะไรสนุกขนาดนั้นเหรอ

105
00:07:31,075 --> 00:07:34,036
อาจารย์ จำป้าแพทย์ประจำบ้าน
คนนั้นได้ใช่ไหมคะ

106
00:07:34,579 --> 00:07:37,540
คนที่ขอซ้อนมอเตอร์ไซค์อาจารย์
ตอนที่เราไปกินเลี้ยงไง

107
00:07:38,124 --> 00:07:39,542
- หมอชาจองซุกเหรอ
- ค่ะ

108
00:07:39,625 --> 00:07:44,672
วันนี้แพทย์ประจำบ้านคนนั้นโดนไฟดูด
เพราะนางแตะตัวคนไข้ตอนทำซีพีอาร์ค่ะ

109
00:07:44,755 --> 00:07:46,257
สุดมากใช่ไหมคะ

110
00:07:48,259 --> 00:07:50,136
แล้วเขาเป็นอะไรไหม

111
00:07:50,970 --> 00:07:52,346
ไม่บาดเจ็บตรงไหนเหรอ

112
00:07:53,097 --> 00:07:55,433
ค่ะ เห็นว่ากลับมาทำงานได้ในไม่นานนะ

113
00:07:56,267 --> 00:07:58,519
อีกอย่าง เป็นแพทย์ประจำบ้านปีหนึ่ง

114
00:07:58,603 --> 00:07:59,937
ถึงไม่โอเคก็ต้องโอเคค่ะ

115
00:08:00,021 --> 00:08:00,855
โล่งอกไป

116
00:08:02,732 --> 00:08:06,277
ว่าแต่เรื่องนั้นมันน่าขำขนาดนั้นเลยเหรอ

117
00:08:33,387 --> 00:08:35,515
(คุณหมอชา ผมได้ยินข่าวแล้ว…)

118
00:08:43,564 --> 00:08:45,358
จะเข้ารับการผ่าตัดเหรอคะ

119
00:08:45,441 --> 00:08:46,275
อือ

120
00:08:46,859 --> 00:08:49,362
- จะไม่ไปอเมริกาแล้วเหรอคะ
- ไม่ไปแล้ว

121
00:08:49,445 --> 00:08:51,447
ฉันจะเข้ารับการผ่าตัดที่นี่

122
00:08:51,531 --> 00:08:53,491
ฝากเธอช่วยดูแลหน่อยนะ

123
00:08:54,075 --> 00:08:58,120
ถึงฉันจะไม่บังอาจมีส่วนร่วม
ในการผ่าตัดท่านประธาน

124
00:08:58,913 --> 00:09:01,541
แต่ท่านคิดถูกแล้วค่ะ ท่านประธาน

125
00:09:01,624 --> 00:09:03,042
เราจะทำสุดฝีมือค่ะ

126
00:09:03,125 --> 00:09:05,628
เธอไม่เป็นไรเหรอ

127
00:09:06,295 --> 00:09:08,214
เธอสลบไประหว่างที่ช่วยฉันนี่

128
00:09:10,508 --> 00:09:12,009
ใครบอกมาเหรอคะ

129
00:09:12,093 --> 00:09:13,511
ฉันเห็นกับตา

130
00:09:15,304 --> 00:09:18,349
แต่ตอนนั้นท่านประธาน
หัวใจหยุดเต้นอยู่นะคะ

131
00:09:19,350 --> 00:09:22,353
คือว่านะ ฉันได้สัมผัส

132
00:09:22,853 --> 00:09:26,774
ประสบการณ์แปลก
ที่ไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิต

133
00:09:45,668 --> 00:09:48,045
เขาดึงดันจะออกจากโรงพยาบาลให้ได้

134
00:09:48,921 --> 00:09:50,464
ป่วนจนวินาทีสุดท้ายเลยแฮะ

135
00:09:50,548 --> 00:09:51,966
อันนั้นใครก็รู้ค่ะ

136
00:09:52,675 --> 00:09:55,428
ดูท่าจะอดไปอเมริกา
ที่ว่าดีนักดีหนานั่นซะแล้ว

137
00:09:59,015 --> 00:10:01,183
จู่ๆ ก็หมดสติไปน่ะ

138
00:10:01,267 --> 00:10:02,893
ใครจะไม่รู้ล่ะว่าวันเกิดอึนบี

139
00:10:03,519 --> 00:10:05,271
งั้นจะให้ฉันทำไงล่ะ

140
00:10:05,354 --> 00:10:07,064
ให้ทิ้งตาแก่นั่นไว้คนเดียวเหรอ

141
00:10:07,773 --> 00:10:08,774
เดี๋ยวก็โดนด่าตายพอดี

142
00:10:09,525 --> 00:10:10,568
เอาน่า ครั้งนี้…

143
00:10:11,402 --> 00:10:13,779
นี่แค่ครั้งเดียวเองไหม
ไม่ใช่ว่าจะเป็นแบบนี้ตลอดนี่

144
00:10:13,863 --> 00:10:14,989
ขอล่ะ

145
00:10:15,072 --> 00:10:16,324
"ตาแก่" เหรอ

146
00:10:16,407 --> 00:10:18,409
อากาศดีสุดๆ เลยแฮะ

147
00:10:18,492 --> 00:10:20,911
วันแบบนี้ฉันต้องออกไปตีกอล์ฟแท้ๆ

148
00:10:21,704 --> 00:10:24,165
พี่ไม่เป็นห่วงคุณพ่อเหรอ

149
00:10:24,248 --> 00:10:26,834
ฉายาตาแก่บ้าน้ำลายนั่น
คือ "หนังเหนียว" น่ะสิ

150
00:10:26,917 --> 00:10:29,879
บางทีคราวนี้อาจจะหนังเหนียว
รอดตายอีกก็ได้

151
00:10:29,962 --> 00:10:32,923
แกเสียดายเงินที่หามาได้
เลยจากไปทั้งอย่างนี้ไม่ได้ไง

152
00:10:33,007 --> 00:10:35,676
ไม่ใช่ว่าพี่แอบหวังให้แกตายไปเหรอ

153
00:10:35,760 --> 00:10:37,970
นี่ เธอเห็นฉันเป็นคนยังไง

154
00:10:38,471 --> 00:10:40,222
ฉันไม่จำเป็นต้องหวังแบบนั้นไหม

155
00:10:40,306 --> 00:10:42,725
ยังไงทุกอย่างก็เป็นของฉันอยู่ดี

156
00:10:45,645 --> 00:10:47,438
ไอ้ลูกไม่รักดี

157
00:10:50,775 --> 00:10:52,026
ลูกชั่ว

158
00:10:52,860 --> 00:10:53,861
อยู่ไหนนะ

159
00:11:05,998 --> 00:11:06,957
ชาร์จ 200 จูล

160
00:11:08,501 --> 00:11:09,585
ชาร์จ 200 จูล

161
00:11:09,669 --> 00:11:11,420
หนึ่ง สอง ช็อก

162
00:11:16,759 --> 00:11:20,971
ฉันต้องเรียกสิ่งนี้ว่า
ประสบการณ์หลังความตาย

163
00:11:21,055 --> 00:11:23,224
หรือต้องเรียกว่าถอดจิตออกจากร่างนะ

164
00:11:25,101 --> 00:11:26,310
ไงก็เถอะ

165
00:11:27,186 --> 00:11:29,188
พอผ่านความตายมาแล้วฉันก็ได้รู้ซึ้ง

166
00:11:29,939 --> 00:11:31,357
ว่าฉันต้องมีชีวิตต่อ

167
00:11:32,066 --> 00:11:36,612
ไม่ว่าชีวิตจะเส็งเคร็งแค่ไหน
แต่การมีชีวิตในชาตินี้ย่อมดีกว่า

168
00:11:36,695 --> 00:11:38,280
ถ้าตายไป ก็มีแต่ฉันที่ขาดทุน

169
00:11:39,407 --> 00:11:40,366
หมอชา

170
00:11:41,033 --> 00:11:42,701
กำหนดวันผ่าตัดให้ฉันทีนะ

171
00:11:43,285 --> 00:11:44,120
ได้ค่ะ ท่านประธาน

172
00:11:45,663 --> 00:11:48,290
ฉันเองก็เข้าใจ
เพราะเคยผ่านความตายมาเหมือนกัน

173
00:11:48,916 --> 00:11:52,294
มีชีวิตรอดจนถึงที่สุด
แล้วทำทุกอย่างที่อยากทำนะคะ

174
00:11:52,378 --> 00:11:54,255
- ไม่ต้องเสียดายทีหลัง
- เอางั้นเหรอ

175
00:11:54,338 --> 00:11:56,841
- ตายแล้ว เป็นอะไรหรือเปล่าคะ
- ไม่เป็นไร

176
00:11:56,924 --> 00:12:00,010
โอ๊ย ตกใจหมดเลย
ท่านประธานต้องระวังหน่อยนะคะ

177
00:12:00,094 --> 00:12:01,679
ไม่เป็นไรๆ

178
00:12:03,806 --> 00:12:06,225
ฉันมีคนไข้เจ้าปัญหาอยู่สองคนค่ะ

179
00:12:07,768 --> 00:12:11,647
เพราะทั้งสองคน
เอาแต่ย้ำว่าจะไม่รับการรักษา

180
00:12:12,731 --> 00:12:16,444
แต่ว่าวันนี้ หนึ่งคนในนั้น
ตกลงจะเข้ารับการผ่าตัดแล้วค่ะ

181
00:12:17,736 --> 00:12:22,241
ตอนแรกที่เขาได้ฟังอาการของตัวเอง
เขาร้องไห้แทบขาดใจเลย

182
00:12:23,325 --> 00:12:25,244
ฉันเองก็รู้สึกใจไม่ดี

183
00:12:25,327 --> 00:12:26,704
แต่ก็โล่งอกไปค่ะ

184
00:12:26,787 --> 00:12:30,749
ตอนแรกที่ได้รับรู้เกี่ยวกับโรคของฉัน

185
00:12:30,833 --> 00:12:32,585
ฉันเองก็ร้องไห้ค่ะ

186
00:12:34,086 --> 00:12:35,921
เพราะรู้สึกขอบคุณเหลือเกิน

187
00:12:39,049 --> 00:12:42,219
สำหรับคนที่ไม่กล้าพอจะฆ่าตัวตายอย่างฉัน

188
00:12:45,723 --> 00:12:47,808
มันเหมือนเป็นของขวัญ

189
00:12:49,393 --> 00:12:53,731
ถึงฉันจะกล้าทำร้ายคนอื่น

190
00:12:54,231 --> 00:12:58,235
แต่ฉันไม่ใจกล้าพอจะปลิดชีวิตตัวเอง

191
00:12:58,736 --> 00:13:00,696
ในเมื่อไม่ใช่คนใจกล้าแบบนั้น

192
00:13:02,156 --> 00:13:04,992
แล้วทำแบบนั้นกับคนอื่นได้ยังไงกันคะ

193
00:13:15,628 --> 00:13:17,129
- คุณหมอคะ
- คะ

194
00:13:17,213 --> 00:13:20,674
ไม่ทราบว่าคุณหมอจ่ายยาแก้ไข้
ให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ

195
00:13:20,758 --> 00:13:21,884
ไม่สบายเหรอคะ

196
00:13:21,967 --> 00:13:23,302
ฉันรู้สึกเหมือนมีไข้

197
00:13:23,928 --> 00:13:26,472
แต่เผอิญครอบครัวผู้คุมที่จะมาเปลี่ยนกะ
เสียชีวิตกะทันหัน

198
00:13:26,555 --> 00:13:30,142
ทำไงดีล่ะคะ จ่ายยาในวอร์ดน่าจะยากเลย

199
00:13:30,226 --> 00:13:31,894
แต่เดี๋ยวฉันลองหายาให้ค่ะ

200
00:13:38,025 --> 00:13:40,069
(คุณหมอชา ผมได้ยินข่าวแล้ว
เป็นอะไรไหม…)

201
00:13:58,003 --> 00:13:59,046
อ้าว อาจารย์

202
00:13:59,630 --> 00:14:01,006
มาทำอะไรที่นี่

203
00:14:03,342 --> 00:14:04,969
มาดูว่าหัวหน้าฮวังอยู่ไหมน่ะครับ

204
00:14:05,052 --> 00:14:07,471
ไม่ได้อยู่ที่นี่นะ เธอไม่รับสายเหรอคะ

205
00:14:08,597 --> 00:14:09,723
เดี๋ยวผมลองโทรดูครับ

206
00:14:10,307 --> 00:14:11,684
ค่ะ งั้นฉันขอตัวก่อน

207
00:14:20,276 --> 00:14:21,235
ก็ดูไม่เป็นไรแฮะ

208
00:14:28,367 --> 00:14:29,201
แม่

209
00:14:29,285 --> 00:14:30,578
หนูมีเรื่องจะคุยด้วย

210
00:14:31,161 --> 00:14:33,289
- ตอนนี้เหรอ
- อือ เดี๋ยวนี้เลย

211
00:14:35,666 --> 00:14:36,500
อือ

212
00:14:40,713 --> 00:14:44,884
เรื่องรายงานโครงการศิลปะ
หนูว่าที่ให้ทางกวดวิชาตรวจให้ก็อาจจะไม่พอ

213
00:14:46,176 --> 00:14:49,305
อันนั้นเป็นหัวใจของรอบรับตรงเลย
แต่ลำพังหนูคนเดียวทำไม่ได้หรอก

214
00:14:50,431 --> 00:14:51,640
หนูลองหาดูแล้ว

215
00:14:51,724 --> 00:14:54,310
มีที่ปรึกษาที่เชี่ยวชาญ
ด้านการสอบเข้าคณะศิลปะ…

216
00:14:55,477 --> 00:14:56,562
แม่

217
00:14:59,356 --> 00:15:00,649
แม่เผลอหลับไปเหรอ

218
00:15:01,650 --> 00:15:03,903
ขอโทษนะ ช่วงนี้แม่เหนื่อยมากเลย

219
00:15:04,403 --> 00:15:06,113
เราคุยกันถึงไหนแล้วนะ

220
00:15:06,196 --> 00:15:09,033
ช่างเหอะ หนูจะคุยกับแม่
ที่ไม่สนใจหนูด้วยซ้ำไปทำไม

221
00:15:09,116 --> 00:15:11,452
โธ่ ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย

222
00:15:11,535 --> 00:15:13,662
ทำไมแม่จะไม่สนใจอีรังล่ะ

223
00:15:13,746 --> 00:15:16,665
งั้นรู้ไหมล่ะว่าวันนี้
หนูปรึกษากับครูประจำชั้นมา

224
00:15:19,209 --> 00:15:22,922
ช่วงนี้สติแม่ไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวน่ะ

225
00:15:23,005 --> 00:15:24,006
อีรัง

226
00:15:24,590 --> 00:15:27,009
วันนี้แม่เจออะไรมาเยอะมากเลยนะ

227
00:15:27,593 --> 00:15:29,136
แม่จะอธิบาย…

228
00:15:29,219 --> 00:15:30,596
ไม่ต้องอธิบายหรอก

229
00:15:30,679 --> 00:15:32,890
เราแค่ต่างคนต่างอยู่เถอะ

230
00:15:34,016 --> 00:15:35,684
แม่เองก็น่าจะชอบแบบนั้นนี่

231
00:15:36,894 --> 00:15:38,103
อีรัง

232
00:15:43,651 --> 00:15:44,944
แกทำอะไรน่ะ

233
00:15:45,819 --> 00:15:46,654
ตกใจหมด

234
00:16:07,341 --> 00:16:08,342
นอนแล้วเหรอ

235
00:16:09,677 --> 00:16:10,678
ยัง

236
00:16:14,598 --> 00:16:15,891
แล้วทำอะไรอยู่น่ะ

237
00:16:16,517 --> 00:16:17,726
มีเรื่องอะไรไม่ดีเหรอ

238
00:16:17,810 --> 00:16:18,936
เปล่าหรอก

239
00:16:20,479 --> 00:16:21,313
มีอะไรจะพูดเหรอ

240
00:16:22,189 --> 00:16:23,023
เอ่อ

241
00:16:27,069 --> 00:16:27,945
มานี่สิ

242
00:16:29,154 --> 00:16:29,989
มีอะไร

243
00:16:30,072 --> 00:16:32,282
บอกให้มาก็มาสิ จะพูดมากทำไม

244
00:16:38,914 --> 00:16:39,999
มีอะไรล่ะ

245
00:16:46,088 --> 00:16:47,339
ของขวัญวันเกิดเหรอ

246
00:16:47,923 --> 00:16:48,757
สร้อยข้อมือนั่นเหรอ

247
00:16:56,181 --> 00:16:57,725
สวยจังเลย

248
00:16:59,018 --> 00:17:00,602
สวยมากเลย ที่รัก

249
00:17:01,520 --> 00:17:02,354
ส่งมาสิ

250
00:17:06,275 --> 00:17:07,401
สวยจัง

251
00:17:08,152 --> 00:17:10,195
ได้ยินแบบนั้นค่อยคุ้มที่ซื้อมาหน่อย

252
00:17:14,366 --> 00:17:15,993
ฉันจะทะนุถนอมไปทั้งชีวิตเลย

253
00:17:16,618 --> 00:17:17,870
ขอบคุณนะ ที่รัก

254
00:17:17,953 --> 00:17:20,873
จะถนอมไปทั้งชีวิตทำไม ผมซื้อให้อีกก็ได้

255
00:17:20,956 --> 00:17:23,917
นี่เป็นของขวัญชิ้นแรก
ที่ฉันได้จากคุณเลยนี่นา

256
00:17:24,001 --> 00:17:25,753
ก็เลยมีความหมายมากไง

257
00:17:26,712 --> 00:17:27,546
ชิ้นแรกเหรอ

258
00:17:27,629 --> 00:17:30,424
คุณเองก็คิดว่าตัวเองใจร้ายเกินใช่ไหม

259
00:17:33,010 --> 00:17:34,219
เรื่องอีรังน่ะ

260
00:17:34,303 --> 00:17:37,222
แกอยู่ในช่วงวัยรุ่น
เลยแข็งข้อขึ้นมาไม่เหมือนที่เคย

261
00:17:37,306 --> 00:17:38,557
ความผิดฉันเองแหละ

262
00:17:39,391 --> 00:17:41,894
ฉันดูแลลูกได้ไม่ดีพอ ทั้งที่แกเรียนม.หกอยู่

263
00:17:41,977 --> 00:17:43,187
ที่ผมจะพูดก็คือ

264
00:17:44,396 --> 00:17:47,733
คุณเลื่อนการเป็นแพทย์ประจำบ้านไปก่อนสักปี

265
00:17:47,816 --> 00:17:49,359
จนกว่าอีรังจะสอบติดหมอดีกว่าไหม

266
00:17:50,611 --> 00:17:54,073
ถ้าคุณยังไม่เปลี่ยนใจ
หลังจากที่อีรังสอบติดหมอแล้ว

267
00:17:54,156 --> 00:17:55,616
ค่อยเริ่มตอนนั้นก็ไม่สายนะ

268
00:17:57,326 --> 00:17:59,369
ฉันก็รู้สึกไม่สบายใจเรื่องอีรังอยู่นะ

269
00:18:05,417 --> 00:18:06,502
ก็แน่อยู่แล้ว

270
00:18:06,585 --> 00:18:10,756
ความรู้สึกโดดเดี่ยวที่แม่ไม่สนใจไยดี
ในช่วงเวลาสำคัญของชีวิตแก

271
00:18:10,839 --> 00:18:12,800
ก่อตัวเป็นความรู้สึกต่อต้าน

272
00:18:13,550 --> 00:18:15,928
คิดดูสิว่าแกจะทรมานแค่ไหน จริงไหม

273
00:18:16,428 --> 00:18:18,013
ฉันคิดว่าฉันคงจะ

274
00:18:19,014 --> 00:18:21,892
มองปัญหาของลูกๆ ง่ายเกินไป

275
00:18:30,567 --> 00:18:31,401
จะว่าไป ที่รัก

276
00:18:33,862 --> 00:18:37,032
เหมือนว่าซึงฮีก็มีลูกสาวด้วยนะ

277
00:18:43,455 --> 00:18:44,414
เหรอ

278
00:19:01,557 --> 00:19:02,599
กินเยอะๆ นะ

279
00:19:05,686 --> 00:19:08,230
มีความสุขนักใช่ไหมที่ได้แอบกินกันสองคน

280
00:19:10,816 --> 00:19:12,568
ทำไมฮะ เวรเอ๊ย

281
00:19:13,777 --> 00:19:16,572
ฮะ ไอ้พวกไร้ค่า

282
00:19:35,424 --> 00:19:37,509
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยกูซาน
เงินเข้า 3,260,000 วอน)

283
00:19:39,178 --> 00:19:41,096
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยกูซาน
เงินเข้า 3,260,000 วอน)

284
00:19:46,518 --> 00:19:47,352
(แม่)

285
00:19:50,355 --> 00:19:52,566
แม่ อยากได้อะไรไหม

286
00:19:53,358 --> 00:19:56,528
จู่ๆ ก็มาถามว่าฉันอยากได้อะไรซะงั้น
อะไรกันเนี่ย

287
00:19:56,612 --> 00:19:59,323
แม่ หนูได้เงินเดือนแล้วนะ

288
00:20:01,283 --> 00:20:03,035
แม่อยากได้อะไรเหรอ

289
00:20:03,827 --> 00:20:05,746
เดี๋ยวนะ หรือเป็นเงินสดดีกว่า

290
00:20:05,829 --> 00:20:08,582
ฉันไม่เป็นไรหรอก
แกเอาไว้ใช้เพื่อตัวเองเถอะ

291
00:20:08,665 --> 00:20:09,833
ใช้ให้ถึงใจไปเลย

292
00:20:09,917 --> 00:20:13,587
โธ่ มันไม่เยอะพอให้ถึงใจนี่สิ

293
00:20:16,506 --> 00:20:18,300
(โอน 500,000 วอนให้โอด็อกรเย)

294
00:20:18,383 --> 00:20:19,885
(โอน 500,000 วอนให้โอด็อกรเยแล้ว)

295
00:20:19,968 --> 00:20:22,054
{\an8}(ชุดชั้นใน 3 เซต
89,900 วอน)

296
00:20:22,137 --> 00:20:24,181
(ซื้อแล้ว)

297
00:20:24,932 --> 00:20:25,807
โชคดีนะคะ

298
00:20:25,891 --> 00:20:26,808
โชคดีค่ะ

299
00:20:26,892 --> 00:20:28,936
(หนังสือภาพโดยมุงค์)

300
00:20:29,645 --> 00:20:31,438
(ซื้อแล้ว)

301
00:20:31,521 --> 00:20:34,441
(เนกไทผู้ชาย)

302
00:20:34,524 --> 00:20:35,859
(รายละเอียดสินค้า
เนกไทสำหรับฤดูหนาวแรก)

303
00:20:35,943 --> 00:20:38,237
(ซื้อแล้ว)

304
00:20:38,320 --> 00:20:39,988
{\an8}(บริการสลักชื่อ นาฬิกาข้อมือหนัง
230,000 วอน)

305
00:20:40,072 --> 00:20:43,075
(บริการสลักชื่อ
แด่ลูกชายที่รัก…)

306
00:20:43,158 --> 00:20:45,577
(แด่ลูกชายที่รัก จองมิน)

307
00:20:45,661 --> 00:20:48,288
(ซื้อแล้ว)

308
00:20:50,165 --> 00:20:52,668
โอยๆ

309
00:20:55,837 --> 00:20:58,423
(เงินให้แม่ ชุดชั้นในให้คุณแม่
เนกไทให้สามี)

310
00:20:58,507 --> 00:21:00,717
(หนังสือภาพให้ลูกสาว
นาฬิกาให้ลูกชาย)

311
00:21:05,847 --> 00:21:09,101
ผมว่าการผ่าตัดด้วยการเปิดหน้าท้อง
น่าจะถูกต้องนะ

312
00:21:09,184 --> 00:21:11,395
แต่อีกใจก็คิดว่า
การผ่าตัดส่องกล้องก็คุ้มที่จะลอง

313
00:21:11,478 --> 00:21:14,606
ในเมื่อคนไข้มีอายุแล้ว
ผมว่าการผ่าตัดส่องกล้องน่าจะเหมาะสมกว่า

314
00:21:14,690 --> 00:21:16,733
เพราะคนไข้จะฟื้นตัวได้เร็วกว่า
และมีโอกาสเกิด

315
00:21:16,817 --> 00:21:19,111
ภาวะแทรกซ้อน
เช่น พังผืดในช่องท้องน้อยกว่าครับ

316
00:21:19,194 --> 00:21:21,154
ยิ่งคนไข้คนนี้เป็นเคสที่ละเอียดอ่อนด้วย

317
00:21:21,238 --> 00:21:22,739
แน่นอนว่าใช่ครับ

318
00:21:23,240 --> 00:21:24,533
แต่เนื่องด้วยรอยโรคที่ตับ

319
00:21:24,616 --> 00:21:26,660
การผ่าตัดส่องกล้องน่าจะฝืนเกินไปครับ

320
00:21:26,743 --> 00:21:28,704
ถ้าเราตัดเนื้องอกออกให้มากที่สุด
แล้วทำอาร์เอฟเอ

321
00:21:28,787 --> 00:21:30,455
ก็น่าจะเอาออกได้เกือบหมด

322
00:21:30,539 --> 00:21:32,582
ฉะนั้นการผ่าตัดเปิดท้องน่าจะดีกว่าครับ

323
00:21:32,666 --> 00:21:35,627
มะเร็งลุกลามไปที่ตับ
และต่อมน้ำเหลืองหลอดเลือดแดงแล้วด้วย

324
00:21:35,711 --> 00:21:38,505
เราตัดส่วนที่มั่นใจออกไปก่อน

325
00:21:38,588 --> 00:21:41,758
แล้วก็ค่อยทำเคมีบำบัดต่อ
ก่อนจะผ่าตัดอีกไม่ดีกว่าเหรอครับ

326
00:21:41,842 --> 00:21:43,218
ผมว่าฝืนไปก็ไม่มีอะไรดีนะ

327
00:21:43,302 --> 00:21:46,305
เรารู้กันดีอยู่แล้วว่าสำหรับผู้ป่วย
ที่มะเร็งลำไส้ลุกลามไปที่ตับแล้ว

328
00:21:46,388 --> 00:21:50,600
การตัดเซลล์มะเร็งออกอย่างสมบูรณ์
เป็นวิธีการที่ดีที่สุด

329
00:21:51,226 --> 00:21:53,854
ขืนทำการรักษา
ในขณะที่มีเซลล์มะเร็งหลงเหลืออยู่

330
00:21:53,937 --> 00:21:56,398
คนไข้จะอาการแย่ลงเพราะการรักษา

331
00:21:56,481 --> 00:21:59,067
การให้การรักษาที่ดีที่สุด

332
00:21:59,151 --> 00:22:01,194
ในขอบเขตที่คนไข้จะสามารถทนได้

333
00:22:01,278 --> 00:22:03,822
คือสิ่งที่ศัลยแพทย์มะเร็ง
ควรทำไม่ใช่เหรอครับ

334
00:22:05,365 --> 00:22:08,243
ผมจะตัดสินเองครับ
ว่าอะไรฝืนหรือไม่ฝืนกำลัง

335
00:22:12,539 --> 00:22:14,958
ไม่รู้ว่าพูดแบบนี้จะแทงใจดำหรือเปล่า

336
00:22:15,042 --> 00:22:19,212
แต่ด้วยฝีมือคุณ จะกำจัดมะเร็ง
ที่ลุกลามไปที่ตับได้หมดเหรอครับ

337
00:22:20,380 --> 00:22:21,882
ผมว่าคุณใจกล้าไปหน่อยนะ

338
00:22:23,300 --> 00:22:24,384
ถูกครับ

339
00:22:25,177 --> 00:22:26,762
ผมใจกล้าพอตัวเลย

340
00:22:27,554 --> 00:22:28,847
ก็ฝีมือผมมันถึงนี่ครับ

341
00:22:31,433 --> 00:22:34,478
แหม อย่างกับดู
"พยัคฆ์ระห่ำ มังกรผยองโลก" อยู่เลย

342
00:22:34,561 --> 00:22:36,897
- กระชากคอเสื้อกันเลยก็ได้นะ
- เอางั้นเหรอครับ

343
00:23:09,304 --> 00:23:10,388
ยกลำไส้ขึ้นมาหน่อยนะ

344
00:23:10,472 --> 00:23:11,431
ค่ะ

345
00:23:11,515 --> 00:23:13,100
- นำกล้องเข้ามา
- ค่ะ

346
00:23:13,600 --> 00:23:15,602
หันมุมกล้องไปทางซ้ายนิดนึง

347
00:23:17,145 --> 00:23:18,355
เทียบกับที่เห็นในภาพ

348
00:23:18,438 --> 00:23:20,524
การลุกลามไปยังกล้ามเนื้อหูรูด
ยังไม่ลึกมากนะ

349
00:23:20,607 --> 00:23:22,275
เราน่าจะรักษาภายนอกไว้ได้

350
00:23:22,859 --> 00:23:25,195
เราเก็บทวารหนักไว้ได้
โดยตัดกล้ามเนื้อหูรูดออก

351
00:23:25,278 --> 00:23:26,863
คนไข้ต้องดีใจมากแน่เลยค่ะ

352
00:23:26,947 --> 00:23:28,073
นั่นสิ

353
00:23:28,657 --> 00:23:31,326
ถึงจะต้องใส่ทวารเทียมชั่วคราว
แต่ไม่กี่เดือนก็เอาออกได้แล้ว

354
00:23:33,078 --> 00:23:34,913
- เอาล่ะ จะลงไปด้านล่างนะครับ
- ค่ะ

355
00:23:34,996 --> 00:23:37,207
(ระยะเวลาผ่าตัด ระยะเวลาวางยาสลบ)

356
00:23:39,167 --> 00:23:41,169
- ดูดของเหลวหน่อย
- ค่ะ

357
00:23:41,920 --> 00:23:43,421
คนไข้เป็นคนดังมากซะด้วย

358
00:23:43,505 --> 00:23:45,799
ถ้ามีข่าวลือออกไปว่าอาจารย์เป็นคนผ่าตัด

359
00:23:46,383 --> 00:23:47,884
มีหวังงานยุ่งกว่าเดิมแน่เลยค่ะ

360
00:23:47,968 --> 00:23:51,012
สำหรับฉัน ทุกคนก็เป็นคนไข้
เหมือนกันหมดแหละ

361
00:23:51,847 --> 00:23:52,931
ขอกรรไกรครับ

362
00:23:59,980 --> 00:24:02,399
ทำไมมารออยู่แล้วเนี่ย

363
00:24:02,482 --> 00:24:04,442
เสร็จแล้วเดี๋ยวเราก็เรียกอยู่ดี

364
00:24:04,526 --> 00:24:05,402
จริงไหม

365
00:24:11,908 --> 00:24:15,203
{\an8}(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยกูซาน)

366
00:24:15,829 --> 00:24:18,540
โชคดีมากๆ เลยค่ะ ท่านประธาน

367
00:24:18,623 --> 00:24:20,917
ฉันนึกว่าจะต้อง
ตัดทวารหนักไปด้วยแล้วซะอีก

368
00:24:21,001 --> 00:24:23,086
เป็นไปได้ยังไงคะเนี่ย

369
00:24:24,337 --> 00:24:27,674
ยินดีด้วยจากใจเลยค่ะ
ที่รักษาทวารหนักไว้ได้

370
00:24:29,217 --> 00:24:31,344
ใช่ ก็ดีแล้วแหละ

371
00:24:31,428 --> 00:24:32,387
ก็ใช่น่ะสิคะ

372
00:24:32,470 --> 00:24:36,725
คุณภาพชีวิตเปลี่ยนไปได้เยอะ
ขึ้นอยู่กับว่ามีทวารหนักหรือไม่มีนะคะ

373
00:24:36,808 --> 00:24:40,353
ทวารเทียมอันนี้
จะใส่ไว้แค่ช่วงที่ทำเคมีบำบัดค่ะ

374
00:24:40,937 --> 00:24:43,023
ดีใจออกนอกหน้าอะไรขนาดนั้น

375
00:24:43,106 --> 00:24:49,029
ลูกในไส้ฉันยังไม่สนใจด้วยซ้ำ
ว่าฉันจะต้องติดถุงอึหรือเปล่า

376
00:24:50,322 --> 00:24:51,907
แหม ไม่หรอกค่ะ

377
00:24:52,699 --> 00:24:57,162
พวกเขาแค่ไม่แสดงออกเฉยๆ
แต่ก็คงจะโล่งใจนั่นแหละค่ะ

378
00:24:58,455 --> 00:24:59,873
อ้อ แล้วก็…

379
00:25:00,999 --> 00:25:03,710
ฉันซื้ออันนี้มาให้ท่านประธานนะ

380
00:25:04,336 --> 00:25:05,545
อะไรล่ะนั่น

381
00:25:05,629 --> 00:25:08,715
ถ้าท่านต้องใส่ทวารเทียม
ก็จะต้องใส่ชุดชั้นในที่ตัวใหญ่ขึ้น

382
00:25:08,798 --> 00:25:10,217
ฉันก็เลยซื้อมาค่ะ

383
00:25:10,300 --> 00:25:13,511
แต่ในเมื่อต้องใส่แค่ชั่วคราว
งั้นฉันจะเอาไปขอคืนเงินนะคะ

384
00:25:13,595 --> 00:25:16,556
ตั้งใจซื้อให้ฉันแล้วจะเอาไปคืนได้ไง

385
00:25:16,640 --> 00:25:18,433
- ส่งมานี่
- มันใหญ่เกินไปสำหรับท่านนะ

386
00:25:18,516 --> 00:25:20,393
ปัดโธ่ ฉันมีเงินเยอะนะ

387
00:25:20,477 --> 00:25:22,437
ค่อยส่งให้ร้านแก้ก็ได้ เอามานี่

388
00:25:22,520 --> 00:25:24,147
- จริงเหรอคะ
- อือ

389
00:25:24,731 --> 00:25:26,650
- ฉันเปิดให้นะคะ
- เอาสิ

390
00:25:26,733 --> 00:25:27,943
- อยากดูไหมคะ
- อือๆ

391
00:25:30,153 --> 00:25:31,029
โอ้โฮ

392
00:25:43,708 --> 00:25:46,920
เสียใจใช่ไหมล่ะคะที่เคยดูถูกฉันตอนแรก

393
00:25:50,257 --> 00:25:53,301
แต่อันนี้ไม่ใช่ของในห้างสักหน่อย

394
00:25:55,720 --> 00:25:57,555
- เอาคืนมาค่ะ
- ไม่ๆ

395
00:25:57,639 --> 00:25:59,557
- ฉันจะเอาไปคืน…
- ให้ฉันมาแล้วนี่

396
00:26:30,964 --> 00:26:32,007
ลิฟต์กำลังลงค่ะ

397
00:26:33,967 --> 00:26:35,176
ประตูกำลังปิดค่ะ

398
00:26:44,936 --> 00:26:46,146
กำลังกลับบ้านสินะคะ

399
00:26:46,813 --> 00:26:47,647
ค่ะ

400
00:27:03,330 --> 00:27:04,331
ลิฟต์กำลังลงค่ะ

401
00:27:05,582 --> 00:27:07,208
ประตูกำลังปิดค่ะ

402
00:27:07,292 --> 00:27:08,585
(อาจารย์ซออินโฮ)

403
00:27:22,557 --> 00:27:23,808
หมอมุน

404
00:27:24,517 --> 00:27:25,810
บ้านไปทางไหนเหรอ

405
00:27:27,103 --> 00:27:28,897
สนิทกับเพื่อนร่วมงานบ้างหรือยัง

406
00:27:29,647 --> 00:27:31,066
ยังอึดอัดกันอยู่เลยค่ะ

407
00:27:31,566 --> 00:27:32,400
ทำไมล่ะ

408
00:27:32,984 --> 00:27:34,069
เข้ากันไม่ได้เหรอ

409
00:27:35,737 --> 00:27:37,822
จะว่าเข้ากันไม่ได้ก็คงไม่ใช่

410
00:27:38,448 --> 00:27:40,784
แต่พอมีข่าวลือแย่ๆ ในโรงพยาบาล

411
00:27:41,409 --> 00:27:42,577
เลยไม่ค่อยสนิทใจน่ะค่ะ

412
00:27:43,495 --> 00:27:45,914
- ข่าวลือแย่ๆ เหรอ
- อาจารย์ไม่รู้เหรอคะ

413
00:27:46,498 --> 00:27:49,959
หมอชาจองซุกกับอาจารย์ซออินโฮ
จากแผนกศัลยกรรมทั่วไปกิ๊กกันอยู่

414
00:27:50,043 --> 00:27:51,669
คนเขาลือกันทั่วโรงพยาบาลเลยนะคะ

415
00:27:57,425 --> 00:27:58,676
หมายความว่าไงกัน

416
00:27:59,260 --> 00:28:01,221
ก็มันมีข่าวลือแบบนั้นน่ะค่ะ

417
00:28:01,304 --> 00:28:03,723
ตอนที่หมอชาจองซุกสลบไปตอนที่ทำซีพีอาร์

418
00:28:03,807 --> 00:28:05,975
เห็นว่าอาจารย์ซออินโฮวิ่งไปหา
แล้วก็ห่วงใหญ่เลย…

419
00:28:06,059 --> 00:28:07,727
อย่าพูดอะไรเพ้อเจ้อ

420
00:28:08,353 --> 00:28:10,188
สองคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมคณะกัน

421
00:28:10,271 --> 00:28:11,981
คนรู้จักจะเป็นห่วงกันก็ไม่ได้เหรอ

422
00:28:13,149 --> 00:28:17,404
แล้วนี่เธอปล่อยข่าวลือไปทั่ว
ทั้งที่ยืนยันความจริงไม่ได้ด้วยซ้ำได้ไง

423
00:28:17,987 --> 00:28:20,073
หมอมุนไม่มีความจริงใจ
กับเพื่อนร่วมงานเลยหรือไง

424
00:28:39,634 --> 00:28:41,344
เอาไปซะ ฉันไม่ต้องการแล้ว

425
00:28:41,428 --> 00:28:43,221
จู่ๆ คุณพูดอะไรเนี่ย

426
00:28:43,304 --> 00:28:46,850
จะให้ฉันสวมสร้อยข้อมือ
แบบเดียวกับของเมียคุณเป๊ะๆ ได้ยังไง

427
00:28:50,812 --> 00:28:53,314
กล้าดียังไงถึงซื้อสร้อยข้อมือ
แบบเดียวกันให้ทั้งสองคน

428
00:28:53,398 --> 00:28:55,650
ซึงฮี ใจเย็นๆ แล้วมานั่งก่อนนะ

429
00:29:04,367 --> 00:29:07,162
ภรรยาผมเจอใบเสร็จน่ะ

430
00:29:07,787 --> 00:29:09,831
ใบเสร็จสร้อยข้อมือที่ผมซื้อให้คุณ

431
00:29:11,958 --> 00:29:14,627
ผมแถไปว่าซื้อให้เธอเป็นของขวัญวันเกิด
เลยต้องจำใจซื้อมา

432
00:29:15,879 --> 00:29:17,672
ผมก็จะบ้าตายแล้วเหมือนกัน

433
00:29:21,092 --> 00:29:23,344
ผมจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก

434
00:29:23,428 --> 00:29:25,305
ผมขอโทษจริงๆ

435
00:29:26,306 --> 00:29:27,515
ผมซื้ออย่างอื่นให้เอาไหม

436
00:29:31,603 --> 00:29:34,230
ให้ตายก็ไม่พูดว่าจะเลิกใช่ไหม

437
00:29:42,113 --> 00:29:44,657
เลิกเรียนเร็วทั้งที จัดลาเต้สักแก้วไหมเรา

438
00:29:44,741 --> 00:29:46,075
ได้สิ ไปกันเลย

439
00:29:48,661 --> 00:29:49,704
อึนซอ

440
00:29:52,165 --> 00:29:53,291
ใครน่ะ

441
00:29:53,917 --> 00:29:54,918
แม่เหรอ

442
00:29:55,794 --> 00:29:58,505
โทษที ฉันขอตัวก่อน
ไว้ค่อยกินลาเต้กันคราวหลังนะ

443
00:30:10,850 --> 00:30:12,769
นานแล้วใช่ไหมที่แม่ไม่ได้ออกมารับ

444
00:30:13,436 --> 00:30:15,063
เราหาของอร่อยกินก่อนกลับบ้านดีไหม

445
00:30:15,146 --> 00:30:17,190
- กินอะไรดี
- กลับบ้านเหอะ

446
00:30:17,273 --> 00:30:18,566
ไม่กินข้าวเหรอ

447
00:30:18,650 --> 00:30:21,528
- ทำไมล่ะ ไปกินซูชิที่ลูกชอบ…
- ก็บอกว่ากลับบ้านไง

448
00:30:43,299 --> 00:30:44,467
ชเวอึนซอ

449
00:30:46,302 --> 00:30:47,303
อึนซอ

450
00:30:48,096 --> 00:30:49,013
มีอะไรหรือเปล่า

451
00:30:49,681 --> 00:30:50,765
ทำไมโกรธขนาดนั้นล่ะ

452
00:30:51,349 --> 00:30:52,183
ออกไป

453
00:30:56,020 --> 00:30:58,648
แกต้องบอกมาก่อนสิว่าโกรธเรื่องอะไร
จะได้แก้ปัญหาถูก

454
00:30:59,732 --> 00:31:01,734
แม่คบกับผู้ชายดีๆ แล้วแต่งงานทีเถอะ

455
00:31:03,027 --> 00:31:04,863
พูดอะไรไม่มีปี่มีขลุ่ย

456
00:31:05,613 --> 00:31:07,907
แม่ไม่คิดจะหาพ่อใหม่ให้แกหรอก

457
00:31:09,701 --> 00:31:11,828
ทำไม ไอ้หมอนั่นมันห้ามไม่ให้แต่งเหรอ

458
00:31:12,787 --> 00:31:14,289
"ไอ้หมอนั่น" งั้นเหรอ

459
00:31:14,372 --> 00:31:15,832
ลูกที่ไหนเขาเรียกพ่อแบบนั้นกัน

460
00:31:15,915 --> 00:31:18,918
หนูเป็นแค่ลูกเมียน้อย
จะบังอาจเรียกเขาว่า "พ่อ" ได้ไงล่ะ

461
00:31:19,711 --> 00:31:21,838
ทำไม หนูพูดอะไรผิดเหรอ

462
00:31:21,921 --> 00:31:23,631
ก็แม่เป็นเมียน้อยจริงๆ นี่

463
00:31:29,304 --> 00:31:30,263
ชเวอึนซอ

464
00:31:33,683 --> 00:31:35,351
ไม่งั้นทำไมหนูถึงเป็นชเวอึนซอล่ะ

465
00:31:36,019 --> 00:31:38,980
ถ้าไม่ใช่ลูกเมียน้อย
แล้วทำไมหนูถึงเป็นชเวอึนซอ ไม่ใช่ซออึนซอ

466
00:31:39,063 --> 00:31:43,526
แกอยู่ในวัยที่ฉันไม่ต้องอธิบายทุกอย่าง
ก็เข้าใจได้ไม่ใช่เหรอ

467
00:31:43,610 --> 00:31:47,322
แกอยากสร้างแผลใจให้แม่
เหมือนพวกวัยรุ่นไม่รู้จักโตหรือไง

468
00:31:47,405 --> 00:31:49,073
มีแค่หนูที่สร้างแผลใจให้แม่เหรอ

469
00:31:49,157 --> 00:31:51,409
คนที่ทำให้หนูเกิดมาเป็นลูก
ของผู้ชายที่มีเมียแล้ว

470
00:31:51,492 --> 00:31:54,245
เรียกพ่อว่าพ่อไม่ได้ไปตลอดชีวิต
ก็คือแม่เองไง

471
00:31:54,329 --> 00:31:56,581
ต่อให้แต่งงาน
และสร้างครอบครัวจริงๆ จังๆ

472
00:31:56,664 --> 00:31:59,334
แต่พออยู่ไป อะไรมันก็เกิดขึ้นได้

473
00:32:00,084 --> 00:32:01,377
ช่วยเข้าใจแบบนั้นไม่ได้เหรอ

474
00:32:01,461 --> 00:32:03,630
หนูไม่เข้าใจ ไม่อยากเข้าใจด้วย

475
00:32:06,007 --> 00:32:06,841
อีกไม่นาน…

476
00:32:08,509 --> 00:32:10,053
รออีกไม่นานนะ

477
00:32:11,763 --> 00:32:13,932
- ถึงมันจะสายไป แต่…
- สายไปแล้วยังไง

478
00:32:14,599 --> 00:32:16,851
หมอนั่นบอกว่าจะหย่ากับเมีย
แล้วมาหาแม่เหรอ

479
00:32:18,645 --> 00:32:19,854
แม่เชื่อแบบนั้นเหรอ

480
00:32:21,564 --> 00:32:24,025
ขนาดหนูยังรู้เลยว่านั่นมันคำโกหกหน้าด้านๆ

481
00:32:24,108 --> 00:32:26,778
แม่อายุปูนนี้แล้ว
ยังใสซื่อเชื่อคำนั้นอยู่อีกหรือไง

482
00:32:28,446 --> 00:32:31,574
ฉันต้องเป็นคนบาปสำหรับแกไปถึงเมื่อไหร่

483
00:32:32,158 --> 00:32:33,409
แล้วคลอดหนูมาทำไม

484
00:32:34,118 --> 00:32:35,787
แม่ควรจะมีชีวิตดีๆ ไปคนเดียวสิ

485
00:32:35,870 --> 00:32:37,080
จะคลอดหนูออกมา

486
00:32:37,163 --> 00:32:40,208
แล้วโดนเฉดหัวออกจากบ้าน
แถมโดนลูกตัวเองทำตัวแบบนี้ใส่ทำไม

487
00:32:41,167 --> 00:32:43,086
เพราะฉันอยากเจอแกมากไง

488
00:32:45,838 --> 00:32:48,383
ฉันคลอดแกออกมาเพราะอยากเจอแกมาก

489
00:32:48,466 --> 00:32:50,635
เพราะฉันอยากเจอแกเหลือเกิน

490
00:33:13,282 --> 00:33:16,411
{\an8}(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยกูซาน)

491
00:33:35,388 --> 00:33:36,639
ค่ะ เชิญเข้ามา

492
00:33:37,515 --> 00:33:38,558
รายงานการประชุมเหรอคะ

493
00:33:38,641 --> 00:33:42,228
ใช่ ตอน 19:30 น.
จะมีการประชุมที่ห้องสัมมนาชั้นห้า

494
00:33:42,311 --> 00:33:44,856
หมอชาต้องเข้ามา
เขียนรายงานการประชุมหน่อยนะ

495
00:33:45,898 --> 00:33:47,233
เลิกงานแล้วมาเลย

496
00:33:49,235 --> 00:33:50,069
อ๋อ

497
00:33:50,153 --> 00:33:52,155
ทำไม ไม่อยากทำเหรอ

498
00:33:53,114 --> 00:33:55,158
ค่ะ ไม่เอาด้วยหรอก

499
00:33:56,242 --> 00:33:58,036
ที่นี่ไม่มีแพทย์ประจำบ้านคนอื่นเหรอคะ

500
00:33:58,119 --> 00:33:59,412
อยากรู้จังเลยค่ะ

501
00:33:59,495 --> 00:34:02,040
ว่าทำไมถึงมาสั่งแพทย์
ที่ถูกส่งไปแผนกอื่นอย่างฉัน

502
00:34:02,123 --> 00:34:03,207
แล้วอีกอย่าง

503
00:34:04,000 --> 00:34:06,711
ทำไมพูดไม่มีหางเสียงกับฉันอยู่ได้ยะ

504
00:34:07,378 --> 00:34:08,755
ไม่อยากทำเหรอ

505
00:34:10,757 --> 00:34:12,925
ไม่อยากอะไรกันคะ เข้าใจแล้วค่ะ

506
00:34:15,386 --> 00:34:18,264
ไปที่ห้องสมุดภายในแล้วเอาข้อมูลพวกนี้มา

507
00:34:25,480 --> 00:34:26,939
ฝากจัดการข้อมูลหน่อยนะ

508
00:34:35,114 --> 00:34:38,576
เตรียมงานนำเสนอ
สำหรับใช้ประชุมพรุ่งนี้เช้ามาทีนะคะ

509
00:34:52,632 --> 00:34:54,300
ช่วยพิมพ์วิทยานิพนธ์หน่อยได้ไหม

510
00:34:54,884 --> 00:34:57,553
เผอิญข้อมือฉันไม่ค่อยดีน่ะ

511
00:35:03,392 --> 00:35:04,560
พิมพ์ให้เร็วขึ้นหน่อยสิ

512
00:35:09,816 --> 00:35:10,775
ช้าไปนะ

513
00:35:14,904 --> 00:35:15,822
สวัสดีค่ะ

514
00:35:22,203 --> 00:35:23,788
ขอบคุณค่ะ

515
00:35:29,919 --> 00:35:31,420
แย่ลงมากเลยเหรอคะ

516
00:35:34,215 --> 00:35:37,093
ผมคิดไว้แล้วเชียว
ค่าการทำงานของตับสูงขึ้นนิดนึงจริงๆ

517
00:35:38,052 --> 00:35:40,513
ยังกินยากดภูมิคุ้มกันตรงเวลาใช่ไหมครับ

518
00:35:41,681 --> 00:35:42,515
ค่ะ

519
00:35:43,975 --> 00:35:47,061
ที่จริงบางทีฉันก็ลืมค่ะ เพราะว่ายุ่งเกิน

520
00:35:47,145 --> 00:35:48,396
ถึงจะยุ่งแค่ไหน

521
00:35:48,479 --> 00:35:51,524
ก็ห้ามลืมหรือกินยาไม่ตรงเวลา
เด็ดขาดนะครับ

522
00:35:51,607 --> 00:35:53,693
แค่ครั้งสองครั้งอาจจะไม่ร้ายแรงก็จริง

523
00:35:53,776 --> 00:35:56,070
แต่ในเคสที่เลวร้ายที่สุด
ตับคุณอาจจะเสียหายอีก

524
00:35:57,071 --> 00:35:59,824
อย่าชะล่าใจ
แค่เพราะตอนนี้ไม่เป็นอะไรนะครับ

525
00:36:03,870 --> 00:36:06,873
ไม่รู้ว่าถูกต้องหรือเปล่า
ถ้าจะบอกให้คุณอย่าเต็มที่เกิน

526
00:36:07,456 --> 00:36:09,292
แต่สุขภาพคุณสำคัญที่สุด

527
00:36:10,501 --> 00:36:12,044
จำไว้เสมอนะครับ

528
00:36:12,128 --> 00:36:14,463
"ตับฉันมีค่า"

529
00:36:24,223 --> 00:36:28,019
(ห้องผ่าตัดอาคารย่อย)

530
00:36:28,895 --> 00:36:32,690
ส่งแพทย์ประจำบ้านจากเวชศาสตร์ครอบครัว
มาที่แผนกผมได้แล้วมั้งครับ

531
00:36:34,942 --> 00:36:36,569
ไม่รู้สิครับ

532
00:36:36,652 --> 00:36:40,573
หมอแผนกเวชศาสตร์ครอบครัว
ดูจะไม่อยากทำงานในแผนกคุณเท่าไรนะ

533
00:36:40,656 --> 00:36:44,285
สำหรับการรักษาขั้นต้น พวกเขาต้องเรียนรู้
เกี่ยวกับกระเพาะและลำไส้อีกเยอะ

534
00:36:44,368 --> 00:36:46,495
ไม่รู้ว่าจะมีเวลาไปอยู่แผนกคุณหรือเปล่า

535
00:36:47,955 --> 00:36:50,791
หมอเวชศาสตร์ครอบครัวควรรู้อะไรอีกมาก
เกี่ยวกับตับ ทางเดินน้ำดีและตับอ่อน

536
00:36:51,459 --> 00:36:53,961
อย่างเช่น ถุงน้ำดีอักเสบเฉียบพลัน
และตับอ่อนอักเสบนะครับ

537
00:36:55,129 --> 00:36:56,422
ต้องขอโทษด้วยนะครับ

538
00:36:56,505 --> 00:36:57,924
พอดีว่าแผนกเราก็ขาดคนอยู่

539
00:37:14,440 --> 00:37:15,524
ว้าย ใจหายใจคว่ำ

540
00:37:16,400 --> 00:37:17,610
ปัดโธ่ คุณหมอ

541
00:37:17,693 --> 00:37:19,028
ตกใจอะไรเบอร์นั้นคะ

542
00:37:19,111 --> 00:37:22,657
ยืนเหมือนผีหลอกแบบนั้น
ฉันจะไม่ตกใจได้ไงคะ

543
00:37:23,324 --> 00:37:25,368
ฉันกำลังดูว่าคุณหมอ
สั่งอะไรผิดอีกไหมน่ะค่ะ

544
00:37:27,286 --> 00:37:28,454
เห็นตาปิดไปครึ่งหนึ่งแล้ว

545
00:37:29,956 --> 00:37:32,416
ฉันกำลังตั้งอกตั้งใจป้อนข้อมูลอยู่ค่ะ

546
00:37:33,668 --> 00:37:35,169
ฉันมีเรื่องหนึ่งจะถามค่ะ

547
00:37:36,128 --> 00:37:36,963
ถามฉันเหรอคะ

548
00:37:37,672 --> 00:37:39,340
เป็นอะไรกับอาจารย์ซออินโฮเหรอคะ

549
00:37:42,969 --> 00:37:44,804
จะเป็นอะไรได้ล่ะคะ

550
00:37:44,887 --> 00:37:47,556
เขาลือกันว่าคุณสองคนมีอะไรในกอไผ่กัน

551
00:37:48,224 --> 00:37:51,811
มีคนมาถามฉัน แต่ฉันไม่รู้เรื่อง
ก็เลยปฏิเสธไปไม่ได้น่ะค่ะ

552
00:37:52,478 --> 00:37:54,981
ถามบ่อยๆ ก็น่ารำคาญ
ตอบฉันมาให้จบในครั้งเดียวเลยดีกว่า

553
00:37:55,064 --> 00:37:58,109
ถ้าเป็นก็บอกว่าเป็น ถ้าไม่ก็ตอบมาว่าไม่
บอกมาหน่อยได้ไหมคะ

554
00:38:01,195 --> 00:38:03,030
ไม่ได้เป็นอะไรกันนะคะ

555
00:38:06,659 --> 00:38:10,079
คุณดูเลิ่กลั่กเกินกว่าจะบอกว่า
ไม่เป็นอะไรกันนะคะ

556
00:38:14,083 --> 00:38:15,126
เอาเป็นว่าเข้าใจแล้วค่ะ

557
00:38:25,720 --> 00:38:26,637
"กิ๊ก" เหรอ

558
00:38:27,179 --> 00:38:28,014
ใช่ไง

559
00:38:28,681 --> 00:38:30,266
อาจารย์ซอกับหมอชา

560
00:38:31,475 --> 00:38:33,936
ยัยป้าคนนั้นมีเสน่ห์มัดใจอะไร
ที่ฉันไม่รู้หรือไงนะ

561
00:38:34,020 --> 00:38:36,314
ทำไมรอบตัวมีผู้ชายรุมล้อมเบอร์นั้น

562
00:38:36,397 --> 00:38:38,733
นางดูสนิทกับอาจารย์รอยด้วยนะ

563
00:38:38,816 --> 00:38:40,276
นายเองก็พูดถึงนางไม่หยุดปาก

564
00:38:41,110 --> 00:38:43,612
ทำไมทุกคน
กระเสือกกระสนจะไปยุ่งกับนางอยู่ได้

565
00:38:46,490 --> 00:38:47,533
ให้ตาย

566
00:38:49,744 --> 00:38:51,037
ตั้งสติหน่อย

567
00:38:51,120 --> 00:38:52,330
นี่เรื่องพ่อนายนะ

568
00:38:55,791 --> 00:38:58,336
- ก็แค่ข่าวไม่มีมูลน่า
- นายรู้ได้ไงเหอะ

569
00:39:00,171 --> 00:39:01,297
นี่แน่ะ

570
00:39:01,839 --> 00:39:03,090
จับตามองอาจารย์ไว้ให้ดีเลย

571
00:39:12,391 --> 00:39:16,896
ปกติแล้วฉันไม่ควรทำแบบนี้
แต่ฉันยืนไม่ไหวแล้วจริงๆ ค่ะ

572
00:39:16,979 --> 00:39:19,815
เดี๋ยวจะมีเพื่อนร่วมงานคนอื่น
มาที่นี่ในหนึ่งชั่วโมง

573
00:39:19,899 --> 00:39:22,651
ฉันขอรบกวนจนถึงตอนนั้นนะคะ

574
00:39:22,735 --> 00:39:25,029
ได้ค่ะ เป็นการตรวจแบบง่ายๆ
แป๊บเดียวก็กลับค่ะ

575
00:39:25,738 --> 00:39:30,284
แต่พอดีว่าที่ข้อมือคนไข้เป็นแผลอยู่

576
00:39:30,368 --> 00:39:33,329
ช่วยคลายกุญแจมือ
ให้หลวมๆ หน่อยได้ไหมคะ

577
00:39:49,095 --> 00:39:50,763
ค่ะ เดี๋ยวกลับมานะคะ

578
00:39:58,896 --> 00:40:01,941
วันนี้เราจะเอกซเรย์
และตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจค่ะ

579
00:40:02,525 --> 00:40:04,777
เป็นการตรวจแบบง่ายๆ ไม่ต้องกังวลนะคะ

580
00:40:06,570 --> 00:40:07,613
หมอชา

581
00:40:08,697 --> 00:40:11,617
- ว่างอยู่ไหม
- ฉันต้องพาคนไข้ไปตรวจน่ะค่ะ

582
00:40:11,700 --> 00:40:13,452
ไปที่โรงพยาบาลคังนัมเดี๋ยวนี้เลย

583
00:40:14,161 --> 00:40:16,956
ข้อมูลงานวิจัยของฉันอยู่ที่นั่น
ต้องไปเอามาตอนนี้เลย

584
00:40:22,503 --> 00:40:25,172
เดี๋ยวฉันเอาเบอร์ติดต่อให้
ไปเอามาจากคนนั้นได้เลย

585
00:40:25,256 --> 00:40:26,215
เดี๋ยวสิ…

586
00:40:26,841 --> 00:40:27,925
รอเดี๋ยวนะคะ

587
00:40:29,218 --> 00:40:30,136
คุณหมอคะ

588
00:40:31,429 --> 00:40:32,555
คุณหมอ

589
00:40:33,639 --> 00:40:35,266
อีกหนึ่งชั่วโมงค่อยไปได้ไหมคะ

590
00:40:35,349 --> 00:40:37,476
ฉันต้องไปกับคนไข้ด้วยตอนตรวจน่ะค่ะ

591
00:40:37,560 --> 00:40:40,855
แพทย์ประจำบ้านมีหน้าที่ตามประกบคนไข้
ที่ไปตรวจตั้งแต่เมื่อไหร่

592
00:40:40,938 --> 00:40:42,314
คือว่า…

593
00:40:42,857 --> 00:40:44,900
- บอกลากันสิ
- บ๊ายบาย

594
00:40:47,069 --> 00:40:50,573
ฝากอินเทิร์นดูแลคนไข้
แล้วเธอไปเดี๋ยวนี้เลย

595
00:41:24,523 --> 00:41:26,484
(เส้นทางรถบัสในโซล)

596
00:41:30,029 --> 00:41:32,364
คุณป้า เป็นอะไรไหมคะ

597
00:41:33,032 --> 00:41:34,033
จะไปไหนคะ

598
00:41:34,116 --> 00:41:36,452
รักษาอยู่ที่โรงพยาบาลม.กูซานแน่เลย

599
00:41:36,535 --> 00:41:39,038
คือว่า ขอโทษที่รบกวนทั้งที่เราเพิ่งเจอกัน

600
00:41:39,121 --> 00:41:42,458
แต่ฉันขอยืมค่าแท็กซี่หน่อยได้ไหมคะ

601
00:41:46,462 --> 00:41:48,214
- ทำไงดีคะ
- เกิดอะไรขึ้นคะ

602
00:41:48,297 --> 00:41:50,549
คนไข้จางแฮนัมหายไปค่ะ

603
00:41:54,053 --> 00:41:56,388
ยังไม่เจอคนไข้จางแฮนัมเหรอคะ

604
00:41:57,097 --> 00:41:57,932
ค่ะ

605
00:41:58,933 --> 00:42:00,226
เสียสติหรือไง

606
00:42:00,809 --> 00:42:02,228
- ขอโทษค่ะ
- หุบปาก

607
00:42:03,270 --> 00:42:06,815
เป็นแพทย์ประจำบ้านกระจอกๆ
กล้าดียังไงมาทำโรงพยาบาลเราเสื่อมเสีย

608
00:42:07,316 --> 00:42:09,068
มีแต่เตียง ไม่มีคนไข้

609
00:42:10,152 --> 00:42:11,362
ให้ตายสิวะ

610
00:42:24,625 --> 00:42:26,043
ไปรอที่ห้องทำงานเลยค่ะ

611
00:42:40,683 --> 00:42:42,142
(ตำรวจ)

612
00:42:51,777 --> 00:42:52,778
ไปไหนครับ

613
00:42:55,322 --> 00:42:56,574
กูพาบัลค่ะ

614
00:42:57,283 --> 00:42:58,409
ตรงไหนของกูพาบัลครับ

615
00:42:59,243 --> 00:43:00,911
กูพาบัล

616
00:43:00,995 --> 00:43:01,870
เอ่อ…

617
00:43:03,163 --> 00:43:05,666
ฉันไม่แน่ใจว่ายังมีอยู่ไหม

618
00:43:06,709 --> 00:43:08,544
โบสถ์นั่นชื่ออะไรนะ

619
00:43:10,254 --> 00:43:12,840
ให้ตายสิ ฉันนึกชื่อไม่ออกค่ะ

620
00:43:12,923 --> 00:43:14,216
คุณยาย

621
00:43:15,092 --> 00:43:16,594
รู้เบอร์โทรที่บ้านไหมครับ

622
00:43:17,219 --> 00:43:18,345
เบอร์โทรที่บ้านเหรอคะ

623
00:43:18,429 --> 00:43:22,016
พอจะจำเบอร์โทร
ของคนในครอบครัวได้ไหมครับ

624
00:43:23,350 --> 00:43:24,310
ลูกๆ น่ะครับ

625
00:43:24,393 --> 00:43:25,894
ฉันมีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง

626
00:43:28,355 --> 00:43:29,857
ก่อนที่ฉันจะตาย

627
00:43:32,318 --> 00:43:34,236
ฉันอยากเจอแก

628
00:43:35,738 --> 00:43:37,239
แค่สักครั้ง…

629
00:43:46,290 --> 00:43:47,249
คุณหมอชา

630
00:43:47,750 --> 00:43:48,667
เจอแล้วเหรอคะ

631
00:43:48,751 --> 00:43:52,004
ทางสถานีตำรวจโทรมาครับ
คนขับแท็กซี่พาแกมาส่งที่สถานี

632
00:43:52,588 --> 00:43:55,674
แกขึ้นแท็กซี่แล้วพูดวกไปวนมา
คนขับเลยคิดว่าเป็นผู้ป่วยสมองเสื่อม

633
00:43:56,258 --> 00:43:57,092
ปลอดภัยไหมคะ

634
00:43:57,718 --> 00:43:59,261
ครับ ไม่ต้องเป็นห่วง

635
00:43:59,345 --> 00:44:00,596
ทุกอย่างเรียบร้อยครับ

636
00:44:02,348 --> 00:44:03,807
โล่งอกไปที

637
00:44:04,683 --> 00:44:06,060
โล่งอกไป

638
00:44:13,233 --> 00:44:14,902
(หัวหน้าแผนกอิมจงกวอน)

639
00:44:20,491 --> 00:44:23,035
คิดว่าจะทำงานต่อไปได้ไหม

640
00:44:24,286 --> 00:44:25,120
คะ

641
00:44:25,204 --> 00:44:28,123
อันที่จริง ฉันกังวลมาก
ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาแล้ว

642
00:44:28,207 --> 00:44:33,629
ถ้าเธอสร้างความเดือดร้อนในแผนกเรา
เราก็ปกปิดได้อยู่หรอก

643
00:44:33,712 --> 00:44:36,298
แต่ถ้าเธอไปสร้างความเดือดร้อนให้แผนกอื่น

644
00:44:36,382 --> 00:44:37,800
เราก็เข้าไปยุ่มย่ามไม่ได้

645
00:44:38,384 --> 00:44:42,971
- ขอโทษค่ะ
- เราเลยเลี่ยงรับแพทย์ประจำบ้านที่มีอายุไง

646
00:44:43,847 --> 00:44:45,933
ถ้าคนหนุ่มสาวทำพลาด
มันก็แค่ความผิดพลาด

647
00:44:46,016 --> 00:44:47,935
แต่ถ้าคนมีอายุทำพลาดขึ้นมา

648
00:44:48,560 --> 00:44:49,853
เท่ากับไร้ความสามารถนะ

649
00:44:50,688 --> 00:44:52,940
ถ้าความเป็นอยู่ของเธอไม่ได้ขัดสนนัก

650
00:44:53,023 --> 00:44:54,692
ลองเก็บไปคิดดูอีกทีไหม

651
00:44:55,818 --> 00:44:58,612
หมายถึงให้ฉันลาออกเหรอคะ

652
00:44:59,822 --> 00:45:01,782
ฟังดูเป็นแบบนั้นเหรอ

653
00:45:01,865 --> 00:45:05,953
ฉันแค่หมายความว่า
ให้เธอลองไปคิดดูอีกทีเฉยๆ

654
00:45:06,870 --> 00:45:10,874
อาจารย์คะ เรื่องที่ฉันสะเพร่า
จนทำให้คนไข้หนีออกไปจากโรงพยาบาล

655
00:45:10,958 --> 00:45:13,210
ฉันขอน้อมรับว่าฉันผิดเอง
โดยไม่มีอะไรจะเถียง

656
00:45:13,293 --> 00:45:15,838
แต่ฉันรู้สึกไม่แฟร์
ที่ถูกหยามว่าความผิดพลาดของฉัน

657
00:45:15,921 --> 00:45:18,841
เท่ากับการไร้ความสามารถ
เพียงเพราะว่าฉันอายุมาก

658
00:45:19,466 --> 00:45:22,803
ฉันเองก็เป็นแค่แพทย์ประจำบ้านปีหนึ่ง
ที่ยังต้องเรียนรู้อีกมากค่ะ อาจารย์

659
00:46:04,845 --> 00:46:05,888
เลิกงานแล้วเหรอครับ

660
00:46:06,680 --> 00:46:07,514
ค่ะ

661
00:46:07,598 --> 00:46:08,974
จะนั่งรถอะไรไปครับ

662
00:46:12,603 --> 00:46:15,022
ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนไร้ประโยชน์เลยค่ะ

663
00:46:16,273 --> 00:46:18,775
อยู่ที่โรงพยาบาลก็โง่ไม่มีใครเกิน

664
00:46:18,859 --> 00:46:20,694
ร่างกายก็ไม่เหมือนแต่ก่อน

665
00:46:21,195 --> 00:46:24,072
ทอดทิ้งลูกสาวที่กำลังจะสอบเข้ามหาลัย

666
00:46:25,574 --> 00:46:27,576
มันถูกต้องหรือเปล่าที่ฉันจะทำแบบนี้ต่อไป

667
00:46:29,119 --> 00:46:30,037
งั้นก็ลาออกสิครับ

668
00:46:31,622 --> 00:46:35,125
แม้แต่การแปะตาบนตุ๊กตา
ถ้ากลับมาทำในรอบ 20 ปี ก็คงไม่ง่ายนะครับ

669
00:46:35,209 --> 00:46:37,419
ยิ่งอาชีพหมอยิ่งไม่ต้องพูดถึง

670
00:46:38,086 --> 00:46:40,005
นั่นก็จริงค่ะ

671
00:46:40,088 --> 00:46:43,759
ถ้าไม่มั่นใจ
รีบถอยให้เร็วที่สุดจะดีกว่านะครับ

672
00:46:43,842 --> 00:46:46,595
ขืนอยู่ในรพ.ต่อไปด้วยความคิดนั้น
คุณจะไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย

673
00:46:47,304 --> 00:46:49,890
พอดีผมมีนัด
ขอตัวขึ้นแท็กซี่จากตรงนี้นะครับ

674
00:47:15,832 --> 00:47:18,085
ฉันโล่งใจมากเลยค่ะ
ที่ท่านได้กลับบ้านอย่างแข็งแรง

675
00:47:18,168 --> 00:47:19,753
ฉันยังต้องทำเคมีบำบัดอยู่นี่

676
00:47:20,837 --> 00:47:23,549
เธอเองก็อย่าหงอยแค่เพราะอายุมากนะ

677
00:47:24,216 --> 00:47:26,843
เรียนรู้จากโรงพยาบาลเยอะๆ
แล้วเป็นหมอที่ดีให้ได้

678
00:47:27,469 --> 00:47:29,972
ถ้าเธอเปิดคลินิกเมื่อไหร่
เดี๋ยวฉันไปเป็นคนไข้เอง

679
00:47:31,348 --> 00:47:33,392
แค่นึกภาพก็สนุกแล้วค่ะ

680
00:47:33,475 --> 00:47:34,977
เธอจะแค่นึกภาพทำไมเล่า

681
00:47:35,060 --> 00:47:36,436
ทำให้กลายเป็นจริงซะสิ

682
00:47:37,813 --> 00:47:41,316
ว่าแต่ทำไมหน้าตาดูเศร้าๆ จังล่ะ
มีเรื่องอะไรไม่ดีเหรอ

683
00:47:42,776 --> 00:47:43,944
ดูเป็นงั้นเหรอคะ

684
00:47:45,153 --> 00:47:45,988
เอ่อ

685
00:47:46,530 --> 00:47:49,241
ขอโทษนะคะ ฉันนี่งี่เง่าจริงๆ

686
00:47:50,367 --> 00:47:52,077
ไม่เอาน่า มานั่งก่อนมา

687
00:47:56,999 --> 00:47:57,833
นี่

688
00:47:58,709 --> 00:48:00,877
เกิดอะไรขึ้น เล่ามาให้หมดนะ

689
00:48:01,628 --> 00:48:04,256
ระบายมันออกมา
อย่างน้อยเธอจะได้สบายใจ

690
00:48:05,716 --> 00:48:07,092
ฉันคิดว่า

691
00:48:08,385 --> 00:48:11,054
ฉันคงต้องลาออกจากโรงพยาบาลแล้วค่ะ

692
00:48:11,138 --> 00:48:12,222
อ้าว ทำไม

693
00:48:12,848 --> 00:48:15,475
เพราะฉันยังไม่ดีพอ แล้วก็

694
00:48:16,184 --> 00:48:17,102
ไม่ได้เรื่องน่ะค่ะ

695
00:48:18,562 --> 00:48:21,064
พูดจาด้อยค่า
ความได้เปรียบของตัวเองไปได้

696
00:48:22,399 --> 00:48:25,319
ได้รับโอกาสแบบนี้ตอนอายุเท่านี้
ก็เป็นเรื่องน่าขอบคุณไหม

697
00:48:25,402 --> 00:48:27,321
พูดจาไม่สวยแบบนั้นได้ยังไง

698
00:48:28,071 --> 00:48:31,325
ไม่ต้องพูดอะไรเหลวไหล
แล้วคิดซะว่าต้องเรียนรู้ต่อไป

699
00:48:31,992 --> 00:48:34,703
ค่อยๆ เรียนรู้ทีละนิดทีละหน่อย

700
00:48:34,786 --> 00:48:36,246
แล้วเป็นหมอเจ๋งๆ ซะสิ

701
00:48:38,665 --> 00:48:39,833
หัวเราะทำไม

702
00:48:39,916 --> 00:48:41,752
นี่ฉันจริงจังอยู่นะ

703
00:48:44,755 --> 00:48:47,007
ท่านเหมือนพ่อฉันเลยน่ะค่ะ

704
00:48:50,969 --> 00:48:53,180
ถ้าพ่อฉันยังมีชีวิตอยู่

705
00:48:55,140 --> 00:48:58,477
ป่านนี้พ่อก็คงดุฉันเหมือนที่ท่านประธานทำ

706
00:49:03,440 --> 00:49:04,399
แต่ว่า…

707
00:49:05,609 --> 00:49:06,652
หลังจากนั้น…

708
00:49:07,736 --> 00:49:10,489
"เอาเถอะ ทำตามที่แกอยากทำเถอะ"

709
00:49:11,740 --> 00:49:13,075
ท่านคงจะพูดแบบนี้ค่ะ

710
00:49:16,119 --> 00:49:17,120
แล้วยังไง

711
00:49:18,163 --> 00:49:20,040
จะลาออกให้ได้เลยหรือไง

712
00:49:27,798 --> 00:49:31,677
ค่อยคุยกันที่บ้านก็ได้
ทำไมต้องดึงดันจะคุยที่นี่ให้ได้ด้วยเนี่ย

713
00:49:31,760 --> 00:49:35,097
มีข่าวลือแพร่ในโรงพยาบาล
ว่าเราสองคนมีอะไรในกอไผ่กัน

714
00:49:35,847 --> 00:49:36,682
รู้ไหม

715
00:49:37,557 --> 00:49:38,392
รู้

716
00:49:40,018 --> 00:49:41,103
รู้เหรอ

717
00:49:41,186 --> 00:49:42,646
ใช่ไง รู้

718
00:49:43,438 --> 00:49:45,399
รู้แล้วไม่คิดอะไรบ้างเหรอ

719
00:49:45,482 --> 00:49:48,068
คุณพูดเปิดเผยว่าสามีตายแล้ว
ก็เลยไม่เสียหายอะไร

720
00:49:48,151 --> 00:49:49,861
แต่ผมคือชายที่มีเจ้าของแล้วนะ

721
00:49:50,445 --> 00:49:52,656
ผมโดนตราหน้าเสียๆ หายๆ
ว่าเป็นชายที่มีบ้านเล็ก

722
00:49:52,739 --> 00:49:55,242
แล้วผมจะแบกหน้าไปเจอคนไข้ได้ไง

723
00:49:55,325 --> 00:49:57,786
คุณห่วงแต่ความสำเร็จ
ในหน้าที่การงานของตัวเอง

724
00:49:57,869 --> 00:50:00,914
แต่ไม่ห่วงหน้าตาสามีกับลูกชาย
ถึงจะป่นปี้ไม่มีชิ้นดีงั้นเหรอ

725
00:50:00,997 --> 00:50:02,374
คุณมันเห็นแก่ตัวแบบนี้เองเหรอ

726
00:50:02,457 --> 00:50:04,042
ฉันว่าจะลาออกจากโรงพยาบาล

727
00:50:04,126 --> 00:50:05,127
เอ่อ…

728
00:50:07,963 --> 00:50:09,381
โล่งใจไหมล่ะ

729
00:50:14,052 --> 00:50:16,179
พูดอะไรแบบนั้นล่ะ

730
00:50:19,349 --> 00:50:21,727
ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนใจเหรอ

731
00:50:22,477 --> 00:50:23,603
ก็ไม่ใช่จู่ๆ หรอก

732
00:50:25,063 --> 00:50:27,107
ฉันเตรียมตัวแค่สอบแพทย์ประจำบ้าน

733
00:50:27,774 --> 00:50:30,277
แถมเก้ๆ กังๆ
กับงานที่โรงพยาบาลไปซะหมด

734
00:50:32,279 --> 00:50:33,822
สุขภาพก็ไม่ค่อยดีอีก

735
00:50:35,532 --> 00:50:39,619
ที่สำคัญที่สุด
ฉันต้องช่วยอีรังสอบเข้ามหาลัย

736
00:50:40,871 --> 00:50:42,748
ว่ากันว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือลูกไง

737
00:50:43,248 --> 00:50:46,460
ถ้าแกสอบไม่ติดแล้วมาโทษฉันทีหลังขึ้นมาล่ะ

738
00:50:47,127 --> 00:50:47,961
ดีแล้ว

739
00:50:48,920 --> 00:50:50,255
คิดถูกแล้วล่ะ

740
00:50:53,884 --> 00:50:55,343
แล้วจะบอกโรงพยาบาลเมื่อไหร่

741
00:50:57,888 --> 00:50:59,181
อีกสักสองสามวัน

742
00:50:59,765 --> 00:51:01,850
ฉันเองก็ต้องการเวลาจัดการตัวเอง

743
00:51:02,684 --> 00:51:05,061
แผนกที่ฉันถูกส่งมาก็จะเดือดร้อนด้วยนี่

744
00:51:06,354 --> 00:51:09,649
ฉันเข้ามาแทนที่
เพราะหมอคนก่อนลาออกไป

745
00:51:09,733 --> 00:51:11,526
ถ้าฉันลาออกไปอีกคนจะทำไงล่ะ

746
00:51:12,110 --> 00:51:15,739
ไม่ต้องกังวลถึงขั้นนั้นหรอก
ความคิดเห็นของคุณสำคัญที่สุดนะ

747
00:51:18,325 --> 00:51:21,703
เขาจะยอมให้ฉันลาตั้งหนึ่งปีไหมนะ

748
00:51:26,249 --> 00:51:27,167
อย่าห่วงเลย

749
00:51:27,751 --> 00:51:31,838
ถ้าปีหน้าคุณเข้าโรงพยาบาลนี้ไม่ได้
ผมจะใช้เส้นสาย

750
00:51:33,882 --> 00:51:35,717
ยัดคุณเข้าโรงพยาบาลอื่นให้ได้

751
00:51:39,888 --> 00:51:40,722
ขอบคุณนะ

752
00:51:54,110 --> 00:51:55,028
นางจะลาออกเหรอ

753
00:51:55,654 --> 00:51:56,530
จริงแท้แน่นอน

754
00:51:59,616 --> 00:52:01,493
ที่ผ่านมาคุณคงปวดใจมากเลยสิ

755
00:52:02,661 --> 00:52:03,495
ผมขอโทษนะ

756
00:52:04,079 --> 00:52:06,206
นางลาออก ฉันจะได้โล่งใจไปเรื่องหนึ่ง

757
00:52:06,289 --> 00:52:09,125
เดี๋ยวเราจะได้เจอกันที่ห้องประชุมไหม
ได้ยินว่ามีกิจกรรมนี่

758
00:52:09,709 --> 00:52:10,627
ฉันก็ได้ข่าวมาแล้ว

759
00:52:11,169 --> 00:52:13,171
- ถึงเวลาแล้วจะไปนะ
- โอเค

760
00:52:13,713 --> 00:52:15,215
ถ้ามาได้ก็มาเจอกันเถอะ

761
00:52:26,268 --> 00:52:27,853
น่าอร่อยจังเลย

762
00:52:27,936 --> 00:52:29,813
แกมีเวลาเอาไปทำกินไหมเนี่ย

763
00:52:30,355 --> 00:52:32,607
- ฉันน่าจะทำมาให้เลยแท้ๆ
- โธ่

764
00:52:36,152 --> 00:52:36,987
แม่

765
00:52:37,821 --> 00:52:38,655
หนู…

766
00:52:39,447 --> 00:52:41,199
ว่าจะลาออกจากโรงพยาบาล

767
00:52:41,992 --> 00:52:42,826
หือ

768
00:52:44,035 --> 00:52:44,870
ทำไมล่ะ

769
00:52:45,412 --> 00:52:47,664
มันหนักหนาเกินจนทำต่อไม่ไหวเหรอ

770
00:52:48,248 --> 00:52:49,457
นั่นก็ส่วนหนึ่ง

771
00:52:50,834 --> 00:52:52,294
อีกอย่างอีรังเรียนม.หกอยู่ด้วย

772
00:52:52,377 --> 00:52:54,921
พอหนูไม่ได้ช่วยดูแล แกก็ยุ่งเหยิงไปหมด

773
00:52:56,965 --> 00:52:58,049
งั้นเหรอ

774
00:53:00,093 --> 00:53:03,013
แกคงคิดมาเยอะแล้วก่อนจะตัดสินใจ

775
00:53:04,389 --> 00:53:05,599
อย่าเสียดายไปเลย

776
00:53:06,099 --> 00:53:07,559
สุขภาพแกต้องมาก่อนทุกสิ่ง

777
00:53:08,143 --> 00:53:10,478
และเขาก็ว่ากันว่าลูกมีค่ายิ่งกว่าเงินทองนี่

778
00:53:11,104 --> 00:53:13,773
ไม่มีอะไรในโลกที่สำคัญไปกว่าลูกแล้ว

779
00:53:14,691 --> 00:53:17,068
โห แม่มาแปลกแฮะ

780
00:53:18,111 --> 00:53:20,530
หนูนึกว่าแม่จะเสียใจกว่าหนูซะอีก

781
00:53:20,614 --> 00:53:23,909
ก็เพราะว่าตอนนั้นแกยังสาวมากไง

782
00:53:23,992 --> 00:53:26,620
แล้วก็รู้ๆ อยู่ว่าแกจะโดนแม่สามีข่ม

783
00:53:27,787 --> 00:53:32,125
แต่แกก็เลี้ยงจองมินกับอีรังมา
จนโตขนาดนั้นแล้วนี่

784
00:53:33,084 --> 00:53:37,172
พอคิดแบบนั้น
ก็ไม่มีอะไรให้เสียดายหรือเสียใจแล้ว

785
00:53:39,549 --> 00:53:40,592
อือ

786
00:53:41,384 --> 00:53:42,302
ถูกของแม่

787
00:53:43,053 --> 00:53:45,680
แม่พูดอะไรก็ถูกเสมอเลย

788
00:53:48,433 --> 00:53:53,146
จริงสิ หนูนัดวันตรวจสุขภาพแม่
ที่โรงพยาบาลนี้ไว้แล้วนะ

789
00:53:54,356 --> 00:53:57,108
หนูควรจะทำตัวเป็นลูกที่ดี
ก่อนจะลาออกไง

790
00:53:57,192 --> 00:54:00,487
ยัยนี่ ฉันบอกว่าไม่เอาก็ดื้อจนได้สินะ

791
00:54:00,570 --> 00:54:03,323
โธ่ แม่ก็จะปฏิเสธอะไรนักหนา

792
00:54:03,406 --> 00:54:04,449
โอ๊ย ไม่เอา

793
00:54:04,532 --> 00:54:06,034
ไม่ได้ เอาไปเลย

794
00:54:06,117 --> 00:54:06,952
ไม่เอา

795
00:54:07,035 --> 00:54:07,994
เดี๋ยวเถอะ

796
00:54:23,385 --> 00:54:25,095
(ห้องทำงานอาจารย์)

797
00:54:27,430 --> 00:54:28,974
ตายจริง

798
00:54:30,475 --> 00:54:32,060
หมอชามาทำอะไรเหรอ

799
00:54:32,143 --> 00:54:34,062
ที่มาเพราะรู้อยู่แล้วเหรอ

800
00:54:34,646 --> 00:54:35,772
ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ

801
00:54:36,898 --> 00:54:38,400
ฉันมีเรื่องจะบอกน่ะค่ะ

802
00:54:38,483 --> 00:54:40,819
ดีเลย มาได้ถูกเวลาเป๊ะ

803
00:54:42,278 --> 00:54:44,864
ผอ.โรงพยาบาล
อยากเจอเธอพอดี ตามฉันมา

804
00:54:45,407 --> 00:54:46,449
ท่านผอ.เหรอคะ

805
00:54:48,743 --> 00:54:49,744
ครับ

806
00:54:52,622 --> 00:54:53,832
สวัสดีจ้า

807
00:54:58,253 --> 00:55:00,922
ผมใช้ชีวิตมา 76 ปี

808
00:55:01,006 --> 00:55:05,468
เป็นคนขี้งกที่ไม่รู้จักใช้เงิน
แม้แต่ 100 วอนเพื่อคนอื่น

809
00:55:06,469 --> 00:55:10,890
ขนาดผมเองยังรู้สึกตื้นตันใจ
ที่จะได้บริจาคเงินไม่ใช่แค่ 100 วอน

810
00:55:10,974 --> 00:55:13,059
ไม่ใช่หนึ่งล้านวอน

811
00:55:13,935 --> 00:55:16,646
แต่เป็นหนึ่งหมื่นล้านวอนครับ

812
00:55:17,939 --> 00:55:21,818
เหนือสิ่งอื่นใด ขอขอบคุณอาจารย์ซออินโฮ

813
00:55:22,402 --> 00:55:26,489
และอาจารย์รอยคิมที่ช่วยผ่าตัดให้ผมครับ

814
00:55:28,116 --> 00:55:29,868
(พิธีมอบเงินบริจาค 1 หมื่นล้านวอน)

815
00:55:34,789 --> 00:55:40,712
แต่ว่ายังมีหมออีกคน
ที่ช่วยให้ผมได้เกิดใหม่แบบนี้

816
00:55:42,422 --> 00:55:43,256
นั่นก็คือ

817
00:55:44,090 --> 00:55:45,216
หมอชาจองซุก

818
00:55:50,805 --> 00:55:53,349
หมอชาจองซุก เชิญออกมาข้างหน้าครับ

819
00:55:59,731 --> 00:56:00,857
ออกมาเลยครับ

820
00:56:04,277 --> 00:56:08,948
ในขณะที่คนอื่นทำตัวใจดีกับผมจากภายนอก

821
00:56:09,783 --> 00:56:13,369
แต่ดูถูกผมอยู่ในใจว่าเป็นตาแก่จอมจู้จี้

822
00:56:13,453 --> 00:56:15,330
หมอชาจองซุกแตกต่างจากคนอื่นครับ

823
00:56:18,541 --> 00:56:22,045
ตอนที่ผมร้องไห้สิ้นหวังกับโรคร้าย

824
00:56:22,128 --> 00:56:24,047
เธอปลอบผมจากใจจริง

825
00:56:24,714 --> 00:56:26,174
ฉันขอโทษค่ะ

826
00:56:26,257 --> 00:56:30,678
และตอนที่หัวใจผมหยุดเต้น
เธอก็ทุ่มสุดแรงเพื่อช่วยชีวิตผม

827
00:56:31,262 --> 00:56:35,141
ตอนที่การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี
แล้วผมไม่ต้องใส่ทวารเทียมถาวรกับตัว

828
00:56:35,225 --> 00:56:37,018
เธอดีใจกับผม

829
00:56:37,894 --> 00:56:39,813
ยิ่งกว่าลูกผมซะอีก

830
00:56:42,941 --> 00:56:47,946
หมอชาจองซุกเข้าอกเข้าใจผม
อย่างไม่มีเงื่อนไข

831
00:56:52,117 --> 00:56:53,159
หมอชา

832
00:56:54,702 --> 00:56:55,912
ขอบคุณมากจริงๆ

833
00:56:57,413 --> 00:57:01,417
ฉันจะไม่ลืมไปจนวันตายเลย

834
00:57:08,925 --> 00:57:13,805
แต่ปัญหาก็คือหมอชาจองซุกคนนี้
บอกว่าอาจจะลาออกจากโรงพยาบาล

835
00:57:13,888 --> 00:57:17,433
เพราะงานหนักหรืออะไรก็ไม่รู้

836
00:57:17,517 --> 00:57:20,895
แต่ผมจะจับตามองไม่ให้คลาดสายตาเลย

837
00:57:20,979 --> 00:57:24,566
ถ้าเสียบุคลากรแบบนี้ไป
โรงพยาบาลนี้ก็สิ้นอนาคต

838
00:57:25,233 --> 00:57:28,361
และผมก็จะเรียกเงินบริจาคหมื่นล้านวอน
คืนมาไม่ให้เหลือด้วย

839
00:57:34,242 --> 00:57:36,911
ผมจะแอบเข้ามาเช็กที่นี่แบบสายฟ้าแลบ

840
00:57:36,995 --> 00:57:40,915
จนกว่าหมอชาจองซุกคนนี้
จะได้เป็นแพทย์เฉพาะทางเลยคอยดู

841
00:57:41,958 --> 00:57:45,962
ไม่สิ จนกว่าเธอจะได้เป็นอาจารย์หมอ
ในโรงพยาบาลนี้เลยแล้วกัน

842
00:57:46,880 --> 00:57:48,673
ถ้าหมอชาจองซุกจะทำวิจัย

843
00:57:48,756 --> 00:57:53,595
ผมจะทุ่มค่าวิจัยให้ทุกสตางค์
โดยไม่ถาม ไม่เซ้าซี้เลยสักคำ

844
00:58:14,782 --> 00:58:16,743
(ข้อตกลงการบริจาค
เพื่อกองทุนการพัฒนาโรงพยาบาล)

845
00:58:16,826 --> 00:58:17,827
(โอชางกยู)

846
00:58:17,911 --> 00:58:20,121
(พิธีมอบเงินบริจาค 1 หมื่นล้านวอน)

847
00:58:21,706 --> 00:58:23,249
(ประธานโอชางกยู
โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยกูซาน)

848
00:58:24,584 --> 00:58:25,877
หมอชา

849
00:58:28,171 --> 00:58:29,506
อาจารย์ซอมานี่ด้วย

850
00:58:41,684 --> 00:58:43,186
เอาล่ะ

851
00:58:43,269 --> 00:58:46,189
ขอเสียงปรบมือดังๆ อีกครั้ง

852
00:58:46,272 --> 00:58:48,066
ให้กับหมอชาจองซุกด้วยครับ

853
00:59:08,378 --> 00:59:10,213
เขาจะซื้อหุ่นยนต์ช่วยผ่าตัด
ให้ตั้งสองเครื่องแน่ะ

854
00:59:10,296 --> 00:59:12,048
เรามีหมอนำโชคมาอยู่ในแผนกแล้ว

855
00:59:12,131 --> 00:59:13,967
ฉันรู้ตั้งแต่เห็นแวบแรกแล้วแหละ

856
00:59:14,050 --> 00:59:15,843
- ดูแลเธอดีๆ นะ
- ครับ

857
00:59:15,927 --> 00:59:17,971
อาจารย์ซอ คงดีใจน่าดูเลยนะครับ

858
00:59:18,054 --> 00:59:19,472
ครับ

859
00:59:28,481 --> 00:59:30,650
งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ

860
00:59:30,733 --> 00:59:31,568
อือ

861
00:59:32,527 --> 00:59:33,861
จุ้นไม่เลือกที่เลยนะนาย

862
00:59:41,995 --> 00:59:43,162
คุณหมอชาจองซุก

863
00:59:45,540 --> 00:59:46,666
จะลาออกจริงๆ เหรอครับ

864
00:59:52,964 --> 00:59:53,881
จะบ้าเหรอคะ

865
01:00:08,396 --> 01:00:10,356
(คุณหมอชา)

866
01:00:31,461 --> 01:00:33,671
{\an8}ฆาตกรออกจากโรงพยาบาล
โดยไม่ได้รับอนุญาตนะครับ

867
01:00:33,755 --> 01:00:36,215
{\an8}ผมว่าเรื่องนี้ไม่ควรปล่อยผ่านไปง่ายๆ

868
01:00:36,299 --> 01:00:38,551
{\an8}ทำไมเป็นบ้าเป็นหลังจะไล่ฉันออกให้ได้เนี่ย

869
01:00:38,635 --> 01:00:42,347
{\an8}หยุดพฤติกรรมหลอกลวงคู่สมรสซะดีไหมครับ

870
01:00:42,430 --> 01:00:44,265
{\an8}อาจารย์กับอาจารย์ชเวซึงฮีน่ะ

871
01:00:44,349 --> 01:00:46,601
{\an8}ผู้ชายคนนั้นเขามีใจให้แกหรือเปล่า

872
01:00:47,185 --> 01:00:49,729
{\an8}ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เธอก็ต้องทำใจให้นิ่งเข้าไว้

873
01:00:49,812 --> 01:00:53,441
{\an8}- มาทำอะไรที่นี่คะ
- ผมมีเรื่องจะบอกครับ

874
01:00:55,526 --> 01:01:00,531
{\an8}คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์