1
00:00:10,120 --> 00:00:14,480
‎จะดื่มอะไรก่อนไหม กาแฟสักแก้ว

2
00:00:14,480 --> 00:00:16,440
‎- หรือโกโก้ร้อน
‎- ไปตายซะ

3
00:00:16,440 --> 00:00:18,880
‎- นั่นต่างหากที่ฉันอยากพูดออกไป
‎- ไม่ล่ะ ขอบคุณ

4
00:00:21,200 --> 00:00:24,520
‎ฉันทําเป็นห้าว
‎ทั้งที่จริงๆ ไม่เคยมีเรื่องขึ้นโรงพักมาก่อน

5
00:00:24,520 --> 00:00:26,280
‎แปลว่าคุณไม่รู้ว่าทําไมถึงโดนสอบสวน

6
00:00:26,280 --> 00:00:28,600
‎ตอนนั้นฉันยังคิดว่าฉันเอาอยู่

7
00:00:28,600 --> 00:00:30,680
‎ฉันบอกหลายรอบแล้วไงว่าไม่รู้

8
00:00:34,080 --> 00:00:35,920
‎ฉันไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไร

9
00:00:35,920 --> 00:00:38,800
‎เราปล่อยให้แม่ที่กําลังกังวล
‎อยู่กับหลานสาวพิการของฉัน

10
00:00:38,800 --> 00:00:43,400
‎ถ้าไม่จับเราขังไว้แล้วหาทนายให้
‎ก็ปล่อยเราไปสักที

11
00:00:44,360 --> 00:00:46,440
‎- ฉันต้องไปทํางาน
‎- งั้นเหรอ

12
00:00:46,440 --> 00:00:48,440
‎เราเห็นคุณใน 24 นิวส์

13
00:00:48,440 --> 00:00:49,760
‎คุณขึ้นกล้องดีนะ

14
00:00:50,960 --> 00:00:52,200
‎- ขอบคุณ
‎- อืม

15
00:00:52,200 --> 00:00:54,320
‎แต่คุณดันฆ่าตัวตายออกอากาศ

16
00:00:55,320 --> 00:00:57,320
‎- อย่างน้อยฉันก็ยังมีงานทํา
‎- คุณเคยมี

17
00:00:58,120 --> 00:00:59,480
‎เคยมี มันจบแล้ว

18
00:01:04,920 --> 00:01:08,480
‎เขาพูดถูก แต่วันนี้มันควรเป็นวันที่ดีสิ

19
00:01:09,680 --> 00:01:11,080
‎(นาฬิกาปลุก)

20
00:01:18,960 --> 00:01:20,520
‎ฉันอาศัยอยู่ที่เขต 14

21
00:01:20,520 --> 00:01:23,400
‎ฉันนอนในห้องนั่งเล่น กินในนั้น แต่งตัวในนั้น

22
00:01:23,400 --> 00:01:26,160
‎พักผ่อนที่นั่น นั่นแหละ
‎ใช้ชีวิตแบบคนปารีสขนานแท้

23
00:01:29,480 --> 00:01:33,160
‎เจ้าของบ้านแก่และรวยมาก
‎แถมยังขี้เหนียวสุดๆ เลยด้วย

24
00:01:33,160 --> 00:01:36,000
‎เขาควรซ่อมห้องน้ําให้ฉัน
‎ตั้งแต่หกเดือนก่อน แต่ดันทํามึน

25
00:01:36,000 --> 00:01:38,560
‎ทีค่าเช่าไม่เคยลืมเก็บสักครั้ง

26
00:01:41,600 --> 00:01:44,680
‎ฉันทํางานรับจ้างได้เงิน 2,000 ยูโร
‎แต่ต้องจ่ายค่าเช่า 1,500 ยูโร

27
00:01:44,680 --> 00:01:45,760
‎แม่เป็นยังไงบ้าง

28
00:01:45,760 --> 00:01:48,680
‎- สบายดี แกหลับสบายไหม
‎- ขอบคุณพระเจ้า แม่ล่ะคะ

29
00:01:48,680 --> 00:01:51,880
‎- ฉันไม่มีทางกินซูชิเป็นมื้อเที่ยงได้
‎- ได้เลย เดี๋ยวหนูไป

30
00:01:51,880 --> 00:01:54,960
‎- หาเงินเพิ่มได้ ฉันก็เอาไปให้แม่หมด
‎- แม่

31
00:01:54,960 --> 00:01:57,920
‎วันนี้หนูจะได้ออกทีวี แม่จะดูไหม

32
00:01:57,920 --> 00:02:00,840
‎- ดูสิ แม่ดูตลอดแหละ
‎- คราวนี้งานใหญ่

33
00:02:00,840 --> 00:02:02,800
‎ใส่แว่น ปิดมือถือ คอยดูให้ดี

34
00:02:02,800 --> 00:02:05,280
‎- มันเป็นเซอร์ไพรส์
‎- ส่งวิดีโอมาให้แม่แล้วกัน

35
00:02:05,280 --> 00:02:08,320
‎วันนั้นทางช่องเตรียมประกาศว่าฉันจะได้รายงาน

36
00:02:08,320 --> 00:02:10,040
‎ข่าวเที่ยงวันของ 24 นิวส์

37
00:02:13,039 --> 00:02:15,880
‎หลังลําบากมาหลายปี
‎ชีวิตฉันก็ได้ฤกษ์เปลี่ยนไปสักที

38
00:02:19,040 --> 00:02:20,920
{\an8}‎เรื่องเดิมๆ ในโครงการบ้านเอื้ออาทร

39
00:02:20,920 --> 00:02:25,080
{\an8}‎ฉันกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในสลัม
‎คอยชูภาพดูดีมีศีลธรรมให้ช่อง

40
00:02:25,080 --> 00:02:26,520
{\an8}‎- ฮัลโหล
‎- ฟาร่า ถึงไหนแล้ว

41
00:02:26,520 --> 00:02:28,600
‎เรารออยู่ จะถ่ายทอดสดแล้ว

42
00:02:28,600 --> 00:02:29,960
{\an8}‎ฉันหาเหตุจลาจลให้คุณอยู่

43
00:02:29,960 --> 00:02:32,440
{\an8}‎- หมายความว่าไง
‎- ไม่มีอะไรเลย ไม่มีจลาจล

44
00:02:32,440 --> 00:02:35,480
{\an8}‎ไม่มีแม้แต่นักเลงยืนสูบกัญชา ไม่มีอะไรเลย

45
00:02:35,480 --> 00:02:36,960
‎รอแป๊บ เดี๋ยวเอาให้ดู

46
00:02:37,800 --> 00:02:39,600
‎มีแค่รถที่ถูกเผาคันนี้

47
00:02:40,200 --> 00:02:41,520
‎โอเค เราจัดการได้

48
00:02:42,280 --> 00:02:44,160
‎- ยังไง
‎- ไปยืนหน้ารถ

49
00:02:44,160 --> 00:02:46,160
‎- ไปสิ
‎- ยังจะให้รายงานอยู่อีกเหรอ

50
00:02:46,160 --> 00:02:48,240
{\an8}‎- ทําตามที่ผมบอก สูงอีก
‎- อะไรนะ

51
00:02:48,240 --> 00:02:49,800
{\an8}‎- ตรงนั้นเหรอ
‎- จะได้เห็นตึกหมองๆ

52
00:02:49,800 --> 00:02:52,560
{\an8}‎- โอเค
‎- เยี่ยม อีกสองนาทีถ่ายทอดสด ให้ไว

53
00:02:55,720 --> 00:02:58,160
‎- ฉันอยากเป็นนักข่าวมาตลอด
‎- บ้าเอ๊ย

54
00:02:58,960 --> 00:03:02,880
‎ข่าวแรกที่ฉันรายงานคือวันเกิดพ่อ

55
00:03:06,520 --> 00:03:15,560
‎- สุขสันต์วันเกิดค่ะ พ่อ
‎- สุขสันต์วันเกิดครับ พ่อ

56
00:03:15,560 --> 00:03:16,480
‎ทําอะไรกันน่ะ

57
00:03:19,240 --> 00:03:22,560
‎พ่อคะ วันนี้วันเกิดพ่อ

58
00:03:22,560 --> 00:03:24,720
‎- เราอยากทําให้พ่อมีความสุข
‎- เราขอโทษค่ะ

59
00:03:24,720 --> 00:03:28,040
‎จะไม่เป่าเทียนเหรอฮะ เพราะจะดูข่าวเหรอ

60
00:03:29,280 --> 00:03:31,640
‎พ่อฉันโดนข่าวสะกดเข้าอย่างจัง

61
00:03:32,480 --> 00:03:35,240
‎ขอโทษนะ ข่าวมาแล้ว เดี๋ยวพ่อค่อยเป่าทีหลัง

62
00:03:35,240 --> 00:03:37,800
‎ฉันอยากออกทีวีแทบไม่ไหว พ่อจะได้สนใจ

63
00:03:37,800 --> 00:03:39,920
‎- มันกลายเป็นความหมกมุ่น
‎- มานี่เถอะ

64
00:03:39,920 --> 00:03:44,080
‎จะได้เป็นผู้หญิงแอฟริกาเหนือคนแรก
‎ที่ได้รายงานข่าวในเตแอฟเอิง

65
00:03:44,760 --> 00:03:48,240
‎แคลร์ ชาซาล เวอร์ชั่นอาหรับ

66
00:03:48,240 --> 00:03:49,440
‎สวัสดีค่ะ

67
00:03:49,440 --> 00:03:52,080
‎- คุณกําลังรับชมข่าวประจําวัน
‎- ฟาร่า

68
00:03:52,080 --> 00:03:54,120
‎ต่อไปเป็นข่าวเด่นของเรา

69
00:03:54,120 --> 00:03:58,040
‎- ฟาร่า!
‎- รายงานสดโดยฟาร่า เบ็นตาเย็บ

70
00:03:58,040 --> 00:04:01,360
‎- ฟาร่า แม่เรียกกินข้าวแล้ว
‎- มาแล้วค่ะ!

71
00:04:01,360 --> 00:04:04,640
‎ฉันทํางานกากๆ เพื่อจ่ายค่าเรียน
‎วิทยาลัยวารสารศาสตร์ชั้นนํา

72
00:04:04,640 --> 00:04:05,560
‎สวัสดีครับ

73
00:04:05,560 --> 00:04:07,960
‎แล้วก็ได้ไปสัมภาษณ์งานกับกลุ่มสื่อที่ใหญ่ที่สุด

74
00:04:07,960 --> 00:04:10,960
‎เราได้รับเรซูเม่และสนใจประวัติของคุณค่ะ

75
00:04:10,960 --> 00:04:12,800
‎พูดตรงๆ นะคะ

76
00:04:12,800 --> 00:04:15,760
‎เรายังค่อนข้างขาด...

77
00:04:15,760 --> 00:04:16,960
‎ความหลากหลายเหรอคะ

78
00:04:16,960 --> 00:04:19,280
‎ฉันไม่เห็นด้วยกับหลักการทําข่าว
‎ของพวกเขาสักนิด

79
00:04:19,280 --> 00:04:20,840
‎แต่มันเป็นก้าวแรก

80
00:04:20,840 --> 00:04:22,399
‎แล้วโอกาสก้าวหน้าล่ะคะ

81
00:04:22,399 --> 00:04:25,760
‎พิสูจน์ให้เราเห็นนอกห้องส่งสิ
‎คุณเป็นผู้ประกาศข่าวได้เลยนะ

82
00:04:32,840 --> 00:04:34,840
{\an8}‎แปดปีต่อมา ฉันก็ยังอยู่นอกห้องส่ง

83
00:04:35,400 --> 00:04:38,680
{\an8}‎ดาวเด่นของช่องกําลังจะลาออก
‎ในที่สุดก็มีตําแหน่งว่าง

84
00:04:38,680 --> 00:04:41,920
{\an8}‎- สวัสดีครับทุกคน มาร์โกต์
‎- สวัสดีค่ะ ฟิลิปป์

85
00:04:41,920 --> 00:04:44,680
{\an8}‎- คุณจะไปแล้วสินะ
‎- ถึงตาฉันได้เฉิดฉายแล้ว

86
00:04:45,880 --> 00:04:48,000
‎และจะมีประกาศในรายการสดด้วย

87
00:04:48,000 --> 00:04:50,200
{\an8}‎นี่เป็นวันสุดท้ายของฉันในรายการนี้

88
00:04:50,200 --> 00:04:53,040
{\an8}‎ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป
‎คุณเอกลองทีน กัลทิเยร์จะมารับช่วงต่อค่ะ

89
00:04:53,040 --> 00:04:54,400
{\an8}‎ใช่แล้วครับ

90
00:04:54,400 --> 00:04:55,880
{\an8}‎ผมจะคิดถึงคุณนะ มาร์โกต์

91
00:04:55,880 --> 00:04:57,320
‎ฉันก็จะคิดถึงคุณค่ะ

92
00:04:58,280 --> 00:05:01,760
‎ผู้หญิงอีกคนที่ทํางานได้แค่หกเดือน
‎ฉกที่นั่งตัดหน้าฉันไป

93
00:05:08,480 --> 00:05:10,480
{\an8}‎ต่อไปเป็นข่าวเด่นของเรา

94
00:05:11,080 --> 00:05:12,760
{\an8}‎ขณะที่เดือนเราะมะฎอนเริ่มขึ้น...

95
00:05:12,760 --> 00:05:15,520
‎อัลบอง คุณรู้มาก่อนไหม นี่มันอะไร

96
00:05:15,520 --> 00:05:18,080
‎- ใจเย็นๆ ไว้ค่อยคุยกัน
‎- ใจเย็นเหรอ

97
00:05:18,080 --> 00:05:21,400
‎ฉันไม่ได้เลื่อนตําแหน่งมาสองรอบแล้วนะ
‎งานนี้ควรเป็นของฉัน

98
00:05:22,200 --> 00:05:23,400
‎ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา

99
00:05:24,440 --> 00:05:26,600
{\an8}‎ตั้งสติหน่อย คราวหน้าคุณต้องทําได้แน่

100
00:05:26,600 --> 00:05:30,680
{\an8}‎- เป็นมืออาชีพหน่อย
‎- ไปที่ผู้สื่อข่าวของเรา ฟาร่า เบ็นตาเย็บ

101
00:05:30,680 --> 00:05:33,560
{\an8}‎ค่ะ ฟิลิปป์ ฉันอยู่ที่โครงการบ้านสี่ฤดู

102
00:05:33,560 --> 00:05:36,080
{\an8}‎ในวิลลิเยอร์ส เลอ เบล
‎ที่ซึ่งความสงบกลับมาอีกครั้ง

103
00:05:36,080 --> 00:05:39,320
‎แต่ความตึงเครียดระหว่างคนหนุ่มสาว
‎และตํารวจยังคงสูงอยู่

104
00:05:39,320 --> 00:05:42,840
{\an8}‎คืนนี้จะมีการบังคับใช้กฎหมาย
‎ในวิลลิเยอร์ส เลอ เบลค่ะ

105
00:05:42,840 --> 00:05:45,080
{\an8}‎ครับ เราเห็นรถโดนเผาเกรียมอยู่ด้านหลังคุณ

106
00:05:45,080 --> 00:05:47,760
‎ความเสียหายหนักมากไหมครับ

107
00:05:50,920 --> 00:05:52,360
{\an8}‎เป็นอะไรไป ฟาร่า ตอบสิ

108
00:05:52,360 --> 00:05:54,760
{\an8}‎(วิลลิเยอร์ส เลอ เบล: ค่ําคืนแห่งการจลาจล)

109
00:05:54,760 --> 00:05:57,280
{\an8}‎ใช่ค่ะ ฟิลิปป์ ความเสียหายรุนแรงมาก

110
00:05:57,280 --> 00:06:00,200
{\an8}‎มีรถถูกเผากับนกพิราบนอนตายอยู่

111
00:06:02,600 --> 00:06:05,440
{\an8}‎ความจริงคือข่าวช่องนี้เป็นข่าวปลอม

112
00:06:05,440 --> 00:06:06,480
{\an8}‎คุณพูดแบบนี้ไม่ได้นะ

113
00:06:06,480 --> 00:06:09,160
{\an8}‎ได้สิ เราไม่ได้มารายงาน
‎ให้คนฝรั่งเศสรู้ข่าวสาร

114
00:06:09,160 --> 00:06:10,520
{\an8}‎แต่มาขู่ให้พวกเขากลัว

115
00:06:10,520 --> 00:06:11,680
‎- แตกแยก
‎- ข่าวต่อไป

116
00:06:11,680 --> 00:06:13,120
‎- ล้อเล่นเหรอ
‎- บ่มเพาะความเกลียดชัง

117
00:06:13,120 --> 00:06:15,280
{\an8}‎- คัต!
‎- ไปต่อกันเลยนะครับ มาร์โกต์

118
00:06:15,280 --> 00:06:17,440
{\an8}‎ไปต่อเหรอ ไอ้พวกเวร

119
00:06:19,480 --> 00:06:22,840
‎ต่อไปเป็นข่าวที่น่าสนใจค่ะ การบริโภค...

120
00:06:23,800 --> 00:06:26,160
‎พอกันที เชิญไปตายกันให้หมดเลยไป

121
00:06:27,680 --> 00:06:29,240
‎นายเป็นผู้กํากับประสาอะไร

122
00:06:29,240 --> 00:06:30,760
‎- ใจเย็นๆ
‎- เธอทํารายการฉันพัง!

123
00:06:30,760 --> 00:06:31,920
‎- เธอทําของเธอเอง
‎- จบเห่แล้ว!

124
00:06:31,920 --> 00:06:33,240
‎- เธอเป็นคนทํา!
‎- ใจเย็นๆ

125
00:06:33,800 --> 00:06:35,640
‎เราให้คุณเข้าไปไม่ได้ ฟาร่า

126
00:06:35,640 --> 00:06:37,520
‎คุณรู้จักฉันมาสิบปีแล้วนะ

127
00:06:38,120 --> 00:06:40,520
‎- เขาไม่รู้จักคุณด้วยซ้ํา มามาดู
‎- ใช่ แต่คุณเข้าไม่ได้

128
00:06:40,520 --> 00:06:42,280
‎- ไม่เอาน่า
‎- เข้าไปไม่ได้

129
00:06:42,280 --> 00:06:43,320
‎คําสั่งจากเบื้องบน

130
00:06:47,160 --> 00:06:48,920
‎- ฟาร่า หยุดนะ
‎- บ้าเอ๊ย!

131
00:06:48,920 --> 00:06:51,080
‎- พอแล้ว
‎- เฮ้ย มานี่เลย!

132
00:06:51,080 --> 00:06:52,920
‎- มามาดู ผมเอง
‎- เยี่ยม ส่งเจ้าชายชาลส์มาซะด้วย

133
00:06:54,720 --> 00:06:57,360
‎- ฉันแค่อยากคุยกับพวกเขา
‎- ใจเย็นๆ

134
00:06:57,880 --> 00:07:00,240
‎- ฉันแค่อยากคุยด้วย
‎- พอเถอะ ฟาร่า

135
00:07:00,240 --> 00:07:02,160
‎ตอนนี้คุณไม่มีสติ

136
00:07:02,160 --> 00:07:04,800
‎คุณจะทํายังไง บังคับให้เขาให้งานคุณเหรอ

137
00:07:04,800 --> 00:07:07,400
‎พวกเขาสัญญากับฉันแล้ว คุณเข้าใจไหม

138
00:07:07,400 --> 00:07:09,600
‎คําสัญญาไม่มีความหมายที่นี่

139
00:07:10,560 --> 00:07:12,480
‎- พวกเขายังไม่พร้อม ใช่
‎- งั้นเหรอ

140
00:07:12,480 --> 00:07:14,920
‎ไม่พร้อมให้คนอาหรับรายงานข่าวสินะ

141
00:07:17,000 --> 00:07:18,960
‎คุณกําลังทําให้ตัวเองเดือดร้อน

142
00:07:37,040 --> 00:07:38,600
‎ฉันพยายามจะลืม

143
00:07:38,600 --> 00:07:40,520
‎แต่อินเทอร์เน็ตไม่ยอมให้ฉันลืม

144
00:07:40,520 --> 00:07:43,400
‎ฉันตกต่ําที่สุดในชีวิต
‎แต่ดันพุ่งแรงในทวิตเตอร์

145
00:07:44,240 --> 00:07:46,560
‎ขอบคุณพระเจ้าที่ฉันยังมีครอบครัว

146
00:07:46,560 --> 00:07:49,560
‎เวลาฉันรู้สึกแย่ คนที่บ้านรู้ว่าต้องพูดอะไร

147
00:07:49,560 --> 00:07:51,080
‎คนพวกนี้ไม่สนใจหรอก

148
00:07:51,080 --> 00:07:54,280
‎สําหรับพวกนั้น เธอก็แค่ผู้หญิงอาหรับ
‎จากโครงการบ้านเอื้ออาทร

149
00:07:54,280 --> 00:07:56,360
‎เดี๋ยวพวกมันก็โยงไปเรื่องเชื้อชาติอีก

150
00:07:56,360 --> 00:07:57,560
‎พูดถูกเผง ใช่เลย

151
00:07:57,560 --> 00:08:00,280
‎ขอบคุณนะ อย่างกับเรายังโดนเกลียดไม่พอ

152
00:08:00,280 --> 00:08:02,000
‎ทําไมทําแบบนั้นล่ะ ลูกรัก

153
00:08:02,000 --> 00:08:03,800
‎อุตส่าห์เรียนมาตั้งหลายปี

154
00:08:03,800 --> 00:08:05,680
‎เสียอะไรตั้งมากมาย...

155
00:08:05,680 --> 00:08:07,360
‎- ลูกไม่พูดอะไรเลย ทําไมล่ะ
‎- แม่

156
00:08:07,360 --> 00:08:08,680
‎ฟังนะ หนูพยายามแล้ว

157
00:08:08,680 --> 00:08:11,640
‎การปิดปากเงียบอยู่เฉยๆ
‎ไม่ช่วยให้อะไรเปลี่ยนได้หรอก

158
00:08:11,640 --> 00:08:12,840
‎ขอโทษนะที่หนูก่อเรื่อง

159
00:08:12,840 --> 00:08:15,440
‎ถ้าลูกตกงานและกําลังลําบาก

160
00:08:15,440 --> 00:08:16,960
‎ก็กลับบ้านเถอะนะ ลูกรัก

161
00:08:16,960 --> 00:08:19,080
‎มาอยู่กับแม่นี่

162
00:08:19,080 --> 00:08:20,600
‎ใช่แล้ว ลูกรัก ลูกรักจ๋า

163
00:08:20,600 --> 00:08:22,120
‎แม่ ทําอะไรสักอย่างสิ

164
00:08:22,120 --> 00:08:24,120
‎เธอทําให้เราขายหน้านะ คนอื่นจะดูถูกเรา

165
00:08:24,120 --> 00:08:26,120
‎- ตายแล้ว พอเถอะ
‎- แม่เรียกเธอว่าลูกรักเหรอ

166
00:08:26,120 --> 00:08:28,000
‎คืนนี้อย่าเพิ่งคุยเรื่องนี้เลย

167
00:08:32,200 --> 00:08:34,080
‎วันแรกของเดือนเราะมะฎอนต้องเป็นวันดี

168
00:08:34,080 --> 00:08:37,120
‎- โอเค ไม่พูดก็ได้
‎- ได้ เราจะไม่พูดอะไรแล้ว

169
00:08:37,120 --> 00:08:38,880
‎จะมาใช่ไหม ลูกรัก

170
00:08:38,880 --> 00:08:40,559
‎คืนนี้ลูกจะมาไหม

171
00:08:40,559 --> 00:08:41,480
‎โอเคค่ะ แม่

172
00:08:41,480 --> 00:08:44,080
‎โอเค ทําเพื่อแม่นะ เห็นแก่แม่

173
00:08:44,080 --> 00:08:46,679
‎- เอาชาเมียมาด้วยล่ะ
‎- ได้ค่ะ

174
00:08:46,679 --> 00:08:49,000
‎ส่วนน้องชายของลูกจะเอาอินทผลัมมา รักลูกนะ

175
00:08:58,840 --> 00:09:00,600
‎รับสิ ฟาร่า

176
00:09:06,720 --> 00:09:07,720
‎บ้าเอ๊ย

177
00:09:09,520 --> 00:09:12,120
‎ฟาร่า ตอนนี้พี่อยู่บ้านหรือเปล่า

178
00:09:12,120 --> 00:09:15,000
‎- อยู่
‎- ยังปล่อยให้เช่าที่จอดรถอยู่ไหม

179
00:09:15,000 --> 00:09:17,800
‎- มีอะไรหรือเปล่า
‎- ผมมีนัดใกล้บ้านพี่

180
00:09:17,800 --> 00:09:19,960
‎ขอจอดรถที่นั่นหน่อยได้ไหม

181
00:09:19,960 --> 00:09:22,360
‎- ตอนนี้นายอยู่ไหน
‎- ไม่รู้สิ

182
00:09:22,360 --> 00:09:25,440
‎จะรีบไปให้เร็วที่สุด อีกสามนาทีน่าจะถึง

183
00:09:25,440 --> 00:09:28,480
‎- โอเค แล้วเจอกัน เจอกันนะ
‎- โอเค แล้วเจอกัน

184
00:09:30,280 --> 00:09:31,280
‎แม่งเอ๊ย

185
00:09:34,040 --> 00:09:36,880
‎- ขอบใจ
‎- มีอะไร เกิดอะไรขึ้น

186
00:09:36,880 --> 00:09:38,000
‎ไม่มีอะไร

187
00:09:39,040 --> 00:09:41,040
‎ผมมาเจอพี่สาวบ้างไม่ได้หรือไง

188
00:09:41,040 --> 00:09:43,520
‎- ฉันก็ไม่ได้ว่า
‎- รับทราบ

189
00:09:43,520 --> 00:09:44,520
‎เดี๋ยว

190
00:09:44,520 --> 00:09:45,720
‎ไหนล่ะจุ๊บ

191
00:09:47,080 --> 00:09:50,240
‎- จุ๊บแบบขอไปทีมาก
‎- วันนี้ผมเจอเรื่องแย่ๆ มา

192
00:09:50,960 --> 00:09:52,040
‎ฉันว่าของฉันแย่กว่าแน่

193
00:09:52,040 --> 00:09:54,560
‎ฉันด่ากราดสถานีต่อหน้าคนดูสามล้านคน

194
00:09:55,320 --> 00:09:56,520
‎ทําแบบนั้นทําไม

195
00:09:56,520 --> 00:10:00,320
‎พวกเขาปั่นหัวฉันมากไปแล้ว มานี่ มา

196
00:10:01,360 --> 00:10:03,160
‎- อะไร
‎- มานี่

197
00:10:06,840 --> 00:10:08,920
‎ทําไมหน้าบูดแบบนั้นล่ะ

198
00:10:10,040 --> 00:10:11,840
‎หา มีอะไร

199
00:10:13,960 --> 00:10:15,960
‎ฉันสนิทกับเซลิมมาตลอด

200
00:10:20,240 --> 00:10:21,800
‎- ไปให้พ้น
‎- ให้ตายสิ

201
00:10:21,800 --> 00:10:23,760
‎คุณจะไม่ได้เห็นหน้าผมอีก

202
00:10:25,400 --> 00:10:27,720
‎แต่เรายิ่งสนิทกันมากขึ้นหลังพ่อทิ้งเราไป

203
00:10:30,040 --> 00:10:31,840
‎ฉันกลายเป็นแม่คนที่สองของเขา

204
00:10:31,840 --> 00:10:33,760
‎ระหว่างที่แม่ฉันต้องควบสามงาน

205
00:10:34,480 --> 00:10:35,840
‎คืนนี้อย่ากลับดึกนะ

206
00:10:35,840 --> 00:10:38,360
‎- ก็รู้ว่าแม่เป็นยังไง ไม่ยอมกินถ้าคนไม่ครบ
‎- ได้

207
00:10:39,120 --> 00:10:41,600
‎- นายเอาชาเมียมาได้ไหม
‎- ผมไม่ว่างน่ะ

208
00:10:41,600 --> 00:10:43,040
‎ช่วยซื้อแทนผมได้ไหม

209
00:10:43,720 --> 00:10:45,280
‎- ก็ได้
‎- ไว้เจอกันนะ

210
00:10:54,640 --> 00:10:58,400
‎อยากไปวิลลิเยอร์ส เลอ เบลกับผมไหม
‎ไปเดินเล่นกัน ไปดูจลาจลของจริง

211
00:10:59,320 --> 00:11:00,400
‎ได้สิ ไปกันเลย

212
00:11:00,400 --> 00:11:02,800
‎- ไปกัน จับมือกันไป
‎- นั่นไม่ใช่ประเด็น

213
00:11:04,320 --> 00:11:06,760
‎- แล้วประเด็นคืออะไร
‎- เซลิม

214
00:11:08,520 --> 00:11:11,680
‎ฟาร่า เบ็นตาเย็บกับเซลิม ซาฮิรี
‎อธิบายมาซิ ว่าไง

215
00:11:12,840 --> 00:11:17,240
‎- เขาใช้นามสกุลแม่ ฉันใช้นามสกุลพ่อ
‎- ใช่ ทําไมล่ะ หย่ากันเหรอ

216
00:11:17,240 --> 00:11:19,640
‎- พ่อฉันทิ้งไป
‎- คิดไม่ผิดเลย แปลกจัง

217
00:11:19,640 --> 00:11:21,840
‎- อะไรของหมอนี่
‎- กลับเข้าเรื่อง

218
00:11:21,840 --> 00:11:23,240
‎น้องชายคุณอยู่ไหน

219
00:11:28,840 --> 00:11:31,240
‎ทาง 24 นิวส์รู้หรือเปล่า
‎ว่าน้องคุณมีประวัติอาชญากรรม

220
00:11:31,240 --> 00:11:33,040
‎พวกเขาไม่รู้ด้วยว่าแม่ฉันมีพังผืด

221
00:11:33,040 --> 00:11:34,920
‎- เรื่องนั้นผมรู้
‎- รู้จักแม่ฉันเหรอ

222
00:11:34,920 --> 00:11:36,560
‎ก็เธอเป็นคนดังแถวนี้

223
00:11:36,560 --> 00:11:37,960
‎- แม่คุณมากกว่า
‎- ไปตายซะ

224
00:11:37,960 --> 00:11:40,240
‎- อย่าลากพวกแม่ๆ มาเกี่ยวเลย
‎- ให้ฉันไปตายเหรอ

225
00:11:40,240 --> 00:11:41,760
‎คุณไม่รู้เหรอว่าเซลิมอยู่ไหน

226
00:11:46,160 --> 00:11:49,160
‎ฉันบอกหลายรอบแล้วไงว่าฉันไม่รู้

227
00:11:49,160 --> 00:11:51,240
‎เขาไปอยู่กับเพื่อนหรือแฟนหรือเปล่า

228
00:11:51,960 --> 00:11:55,960
‎ฉันไม่ค่อยได้เจอน้อง
‎คุณต้องการอะไรจากเขาหรือจากเรากันแน่

229
00:11:55,960 --> 00:11:58,240
‎- พวกพี่คุณไม่ได้ข่าวเขาเลยเหรอ
‎- ไม่เลย

230
00:11:58,240 --> 00:12:00,760
‎ทั้งฉันกับพี่ไม่มีใครได้เจอเขาเลย

231
00:12:01,320 --> 00:12:03,960
‎เขาควรจะมากินมื้อค่ํากับเรา
‎เหมือนทุกเดือนเราะมะฎอน

232
00:12:04,600 --> 00:12:06,320
‎หมดคําถามหรือยังคะ

233
00:12:14,360 --> 00:12:16,040
‎นี่ค่ะ แม่

234
00:12:17,560 --> 00:12:19,040
‎น้องน่าจะกําลังมาค่ะแม่

235
00:12:19,920 --> 00:12:22,600
{\an8}‎- รู้สึกดีจังที่ได้กิน
‎- ค่อยๆ

236
00:12:22,600 --> 00:12:25,280
{\an8}‎- เดี๋ยวหนูจะไปหานูร์
‎- ไม่ได้ คืนนี้ต้องอยู่กับครอบครัว

237
00:12:25,280 --> 00:12:27,840
‎ปล่อยไปเถอะน่า พวกเธอยังเด็ก

238
00:12:27,840 --> 00:12:30,080
‎เด็กเหรอ เพื่อนเธอไปทําก้นมาแล้ว

239
00:12:32,680 --> 00:12:35,160
‎- เธอทําแบบนั้นทําไม
‎- เธอเป็นเด็กเสี่ย

240
00:12:35,160 --> 00:12:36,120
‎ไม่จริงสักหน่อย

241
00:12:36,120 --> 00:12:38,280
‎- เด็กเสี่ยคืออะไร
‎- เด็กเสี่ยเหรอ

242
00:12:38,280 --> 00:12:40,960
‎- เด็กเสี่ย...
‎- ก็แปลว่าเด็กน่ารักไง

243
00:12:40,960 --> 00:12:42,240
‎จริงเหรอ

244
00:12:44,120 --> 00:12:45,440
‎เป็นอะไรไป ลีน่า

245
00:12:45,440 --> 00:12:47,080
‎เธอถูกไล่ออกจากโรงเรียน

246
00:12:47,080 --> 00:12:49,040
‎- ทําไมต้องบอกคนอื่นด้วย
‎- เกิดอะไรขึ้น

247
00:12:49,040 --> 00:12:50,800
‎น้าสนใจตั้งแต่เมื่อไหร่

248
00:12:50,800 --> 00:12:53,800
‎ฉันจะสนก็ต่อเมื่อเธอสะกดคําเก่งขึ้นนั่นแหละ

249
00:12:53,800 --> 00:12:56,280
‎- เคยเห็นเธอเขียน "ฉันหวัง" ง. สองตัว
‎- ฮามาก

250
00:12:56,280 --> 00:12:58,240
‎- "ฉันหวัง" มี ง. กี่ตัว อิแมน
‎- หนึ่งตัว

251
00:12:58,240 --> 00:12:59,240
‎- นั่นไง
‎- นั่นไง

252
00:12:59,240 --> 00:13:01,920
‎- ขอบคุณจ้ะ อิแมน สอนพี่เขาหน่อย
‎- สอนเธอเขียนหน่อย

253
00:13:01,920 --> 00:13:04,040
‎- เธอเขียนเหมือนดาราเรียลลิตี้
‎- ตลกเนอะ

254
00:13:04,040 --> 00:13:06,320
‎- เดี๋ยวอิแมนสอนให้
‎- ตลกมาก

255
00:13:06,320 --> 00:13:07,560
‎ใช่ไหมล่ะ คิดว่าไง

256
00:13:07,560 --> 00:13:09,200
‎- พอกันที หนูไปล่ะ
‎- ทําไมล่ะ

257
00:13:09,200 --> 00:13:10,680
‎- ตามใจ
‎- ได้ ไปเลย

258
00:13:10,680 --> 00:13:12,480
‎- ขอทีเถอะ
‎- ไม่เอาน่า ลีน่า

259
00:13:12,480 --> 00:13:13,880
‎แม่บอกแล้วไง

260
00:13:13,880 --> 00:13:15,960
‎ต้องจบที่ใครสักคนร้องไห้ทุกที

261
00:13:15,960 --> 00:13:17,880
‎- ใช่เรื่องใหญ่ที่ไหน
‎- กลับมานะ ลีน่า

262
00:13:17,880 --> 00:13:19,360
‎มานี่ก่อน

263
00:13:20,360 --> 00:13:21,640
‎เซลิมเหรอ

264
00:13:21,640 --> 00:13:22,880
‎ไม่ใช่ค่ะแม่

265
00:13:22,880 --> 00:13:25,880
‎- โถ น่าสงสารจริง
‎- อย่ากินหมดล่ะ เดี๋ยวฉันมา

266
00:13:25,880 --> 00:13:27,920
‎ตอนเธอกลับมาคงไม่เหลืออะไรแล้ว

267
00:13:27,920 --> 00:13:30,320
‎- ฮัลโหล
‎- ไง รู้สึกดีขึ้นหรือยัง

268
00:13:31,160 --> 00:13:34,520
‎ฟังนะ ฉันพยายามมีค่ําคืนปกติสุขกับครอบครัวอยู่

269
00:13:35,320 --> 00:13:36,800
‎- หาที่นั่งก่อนเถอะ
‎- ทําไม

270
00:13:37,760 --> 00:13:39,960
‎ช่องอยากให้คุณเป็นพิธีกรรายการข่าว

271
00:13:42,240 --> 00:13:44,480
‎ที่คุณฟิวส์ขาดกลายเป็นไวรัล

272
00:13:44,480 --> 00:13:46,960
‎ส่วน 24 นิวส์โดนทัวร์ลงทุกสื่อโซเชียล

273
00:13:46,960 --> 00:13:50,080
‎พวกเขาเลยอยากหาทางแก้เกม

274
00:13:50,080 --> 00:13:51,240
‎คุณคิดว่าไง

275
00:13:52,960 --> 00:13:54,280
‎ไม่รู้สิ คุณว่าไง

276
00:13:54,280 --> 00:13:56,960
‎มันเป็นกับดักชัดๆ แต่ก็บอกปัดยากนะ

277
00:13:56,960 --> 00:13:59,760
‎คุณจะได้ปีละแปดหมื่น รถบริษัท...

278
00:13:59,760 --> 00:14:01,960
‎คุณแค่ต้องหุบปาก นั่งตัวตรง

279
00:14:01,960 --> 00:14:05,120
‎เลิกพูดไร้สาระและทําตามนโยบาย แค่นั้นแหละ

280
00:14:06,440 --> 00:14:08,400
‎แต่ผมต้องขอคําตอบเดี๋ยวนี้เลย

281
00:14:08,400 --> 00:14:10,840
‎กินอีกหน่อยสิแม่

282
00:14:10,840 --> 00:14:12,400
‎แม่โทรหาเขาแล้ว

283
00:14:12,400 --> 00:14:15,040
‎- ว่าไง คุณต้องการแบบนั้นไม่ใช่เหรอ
‎- เดี๋ยวโทรหาเซลิม

284
00:14:15,040 --> 00:14:16,120
‎บอกไปว่าฉันตกลง

285
00:14:17,440 --> 00:14:19,280
‎- ดูแลตัวเองด้วย แล้วเจอกัน
‎- บาย

286
00:14:20,960 --> 00:14:23,760
‎คนแรกที่ฉันอยากบอกเรื่องนี้ด้วย...

287
00:14:23,760 --> 00:14:24,920
‎- แม่คะ
‎- คือแม่

288
00:14:25,800 --> 00:14:27,560
‎บรรณาธิการใหญ่ของหนู

289
00:14:27,560 --> 00:14:29,440
‎พวกเขาจะให้หนูเป็นพิธีกรรายการข่าว

290
00:14:29,440 --> 00:14:31,320
‎จริงเหรอ ทั้งที่เกิดเรื่องเนี่ยนะ

291
00:14:31,320 --> 00:14:34,000
‎ค่ะ พวกเขาอยากมีภาพลักษณ์ที่ดีกว่านี้
‎เราก็เหมือนกัน

292
00:14:35,600 --> 00:14:39,240
‎ลูกทํางานหนักมาก
‎และความพยายามก็ให้ดอกผลเสมอ ลูกรัก

293
00:14:39,240 --> 00:14:40,800
‎แม่ดีใจด้วยจริงๆ

294
00:14:40,800 --> 00:14:44,240
‎ดีใจมากเลย ฟังนะ ไม่ต้องบอกพวกพี่ๆ

295
00:14:44,240 --> 00:14:46,400
‎เรามากินกันเงียบๆ ดีกว่า

296
00:14:56,480 --> 00:14:58,160
‎เซลิม ซาฮิรีอยู่ที่นี่หรือเปล่า

297
00:15:00,560 --> 00:15:04,400
{\an8}‎(เลือดข้นกว่าน้ํา)

298
00:15:13,760 --> 00:15:16,320
‎ฉันนึกว่าวันเฮงซวยนี่จะจบลงด้วยดี

299
00:15:16,320 --> 00:15:18,440
‎แต่ฉันดันถูกจับพร้อมพวกพี่สาว

300
00:15:18,440 --> 00:15:20,920
‎ยาสมีน่า เบ็นตาเย็บ ตามผมมา

301
00:15:21,720 --> 00:15:23,240
‎ฉันแต่งงานแล้ว มีลูกสองคน

302
00:15:23,240 --> 00:15:25,200
‎เธอคือตัวแทนของสิ่งที่เราเรียกว่า...

303
00:15:25,200 --> 00:15:27,200
‎- ไม่เอาน่า ลูกพี่
‎- นั่นสิ ลูกพี่

304
00:15:27,200 --> 00:15:30,040
‎- ฉันไม่ใช่พี่แก ฉันเป็นแม่แก
‎- ภาระทางใจ

305
00:15:30,040 --> 00:15:31,520
‎ฉันทํางานที่ศาลากลาง

306
00:15:31,520 --> 00:15:33,640
‎ช่วยอะไรไม่ได้สักอย่าง

307
00:15:33,640 --> 00:15:35,440
‎ฉันไม่เคยขึ้นโรงพักมาก่อนเลย

308
00:15:35,440 --> 00:15:38,040
‎ซูอิลา เบ็นตาเย็บ เชิญตามผมมาครับ

309
00:15:38,040 --> 00:15:41,240
‎- พี่คนโต ซูอิลา
‎- ลองไปดูที่มัสยิดสิคะ

310
00:15:41,240 --> 00:15:44,120
‎หลังหย่า เธอรักแต่พระเจ้า

311
00:15:44,120 --> 00:15:46,720
‎และลูกสาวที่เลี้ยงมาด้วยตัวคนเดียว

312
00:15:46,720 --> 00:15:49,240
‎- เดือนเราะมะฎอน ห้ามแต่งหน้า
‎- หนูไม่กินหรอกน่า

313
00:15:49,240 --> 00:15:51,000
‎อิแมน ลูกรักของที่บ้าน

314
00:15:51,000 --> 00:15:53,680
‎- และลีน่า วัยรุ่นหัวรั้น
‎- เสร็จหรือยัง

315
00:15:53,680 --> 00:15:54,840
‎พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน

316
00:15:54,840 --> 00:15:57,880
‎มีผู้ติดตามแสนคนในติ๊กต็อก
‎เลยคิดว่าตัวเองเป็นริฮานน่า

317
00:15:57,880 --> 00:16:00,680
‎- ทั้งที่อยู่ในสลัม
‎- คุณสอบปากคําหนูได้เหรอ

318
00:16:00,680 --> 00:16:03,920
‎- หนูเป็นผู้เยาว์นะ
‎- เซลิมทํางานอะไร

319
00:16:03,920 --> 00:16:06,520
‎- เขาทําหลายอย่าง
‎- ธุรกิจเช่ารถ

320
00:16:06,520 --> 00:16:08,760
‎- งั้นเหรอ
‎- เขาทําธุรกิจนําเข้าส่งออก

321
00:16:08,760 --> 00:16:11,160
‎ทําธุรกิจนําเข้าส่งออกและให้เช่ารถ

322
00:16:11,160 --> 00:16:12,560
‎บางครั้งก็แบบนั้น

323
00:16:14,480 --> 00:16:15,960
‎หมดคําถามหรือยังคะ

324
00:16:19,360 --> 00:16:22,000
‎เอ้า เซ็นรับรองคําให้การซะ

325
00:16:22,000 --> 00:16:25,080
‎- ได้ฤกษ์สักทีนะ โคลัมโบ
‎- ใช่

326
00:16:25,080 --> 00:16:26,520
‎จะไปไหนก็ไป

327
00:16:28,840 --> 00:16:30,040
‎แล้วเจอกัน

328
00:16:34,360 --> 00:16:37,160
‎เปล่า พวกเขาแค่ถามเรื่องเซลิม

329
00:16:38,520 --> 00:16:40,280
‎ไม่ เราไม่รู้อะไรเลย

330
00:16:41,200 --> 00:16:42,680
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ แม่

331
00:16:42,680 --> 00:16:45,480
‎- ทุกอย่างเรียบร้อยตรงไหน
‎- เดี๋ยวไปหานะคะ

332
00:16:47,280 --> 00:16:50,120
‎- ว่าไง พวกนั้นได้บอกอะไรแกบ้างไหม
‎- ไม่เลย

333
00:16:50,120 --> 00:16:51,480
‎เดี๋ยวเรียกแท็กซี่ให้

334
00:16:52,480 --> 00:16:53,320
‎ขอโทษนะครับ

335
00:16:54,360 --> 00:16:56,320
‎วันนี้ไม่เห็นเขาเลยเหรอครับ

336
00:16:57,920 --> 00:17:00,520
‎- ค่ะ
‎- คุณมีปัญหาอะไรกับเขาเหรอ

337
00:17:01,880 --> 00:17:04,360
‎ผมไม่ใช่ศัตรูนะ เราอยู่ข้างเดียวกัน

338
00:17:04,360 --> 00:17:06,880
‎ผมอยากหาเซลิมให้เจอ
‎เรื่องจะได้ไม่เลวร้ายไปกว่านี้

339
00:17:06,880 --> 00:17:10,040
‎พวกคุณทําเหมือนเราเป็นอาชญากร
‎แถมไม่มีใครบอกว่าทําไม

340
00:17:10,640 --> 00:17:12,119
‎ยังจะมีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกเหรอ

341
00:17:12,119 --> 00:17:14,359
‎เขาฝ่าไฟแดงตรงทางออก

342
00:17:14,359 --> 00:17:17,400
‎เพื่อนร่วมงานผมที่พยายามจับเขาไปขวางไว้

343
00:17:18,680 --> 00:17:20,880
‎เขาขับรถชนตํารวจอายุ 37 ปี

344
00:17:29,119 --> 00:17:30,560
‎เสียใจด้วยเรื่องเพื่อนร่วมงาน

345
00:17:33,560 --> 00:17:34,720
‎เขาไม่ได้บอกคุณเหรอ

346
00:17:34,720 --> 00:17:38,520
‎เห็นเขาโทรหาคุณตอน 17:42 น.

347
00:17:38,520 --> 00:17:40,120
‎คุยอะไรกันเหรอ

348
00:17:43,040 --> 00:17:45,040
‎เขาโทรมาถามว่ามื้อค่ําต้องซื้ออะไรไปไหม

349
00:17:45,040 --> 00:17:46,880
‎แต่เขาไปหาคุณที่บ้านทําไมล่ะ

350
00:17:47,600 --> 00:17:49,960
‎- สัญญาณมือถือเขาอยู่แถวตึกคุณ
‎- ไม่รู้สิ

351
00:17:50,880 --> 00:17:52,200
‎เขาอาจเดินเล่นไปเรื่อยก็ได้

352
00:17:52,200 --> 00:17:54,480
‎- หรือไม่รถเขาก็โดนขโมย
‎- ใช่

353
00:17:54,480 --> 00:17:56,240
‎เขาอาจไม่ได้ขับเองก็ได้

354
00:17:56,240 --> 00:17:58,280
‎งั้นเขาก็ยิ่งน่าจะตรงมาหาตํารวจสิ

355
00:18:00,840 --> 00:18:01,800
‎โอเค

356
00:18:03,040 --> 00:18:05,560
‎ขอโทษนะคะ แท็กซี่รออยู่ค่ะ ไปกันเถอะ

357
00:18:25,960 --> 00:18:27,360
‎ไม่อยากจะเชื่อเลย

358
00:18:30,760 --> 00:18:31,800
‎บ้าเอ๊ย

359
00:18:32,960 --> 00:18:35,080
‎ถ้าเขาทําจริงก็คงเพราะไม่มีทางเลือก

360
00:18:35,080 --> 00:18:37,840
‎ไม่มีทางเลือกเหรอ เขาลากฉันมาเกี่ยว
‎ฉันจะมีเอี่ยวด้วยไม่ได้

361
00:18:37,840 --> 00:18:40,480
‎- เราก็เหมือนกันย่ะ คุณนักข่าว
‎- ขอทีเถอะ

362
00:18:40,480 --> 00:18:41,880
‎เราจะทํายังไงดี

363
00:18:41,880 --> 00:18:42,960
‎ไม่รู้สิ

364
00:18:43,800 --> 00:18:45,960
‎ใช้น้ํายาฟอกขาวทําความสะอาดข้างใน
‎กําจัดดีเอ็นเอ

365
00:18:45,960 --> 00:18:48,160
‎แล้วบอกว่าคนอื่นเป็นคนขับ จบเรื่อง

366
00:18:48,160 --> 00:18:50,280
‎ใช่ น้ํายาฟอกขาว ไม่เอาน้ํามันมะกอกเลยล่ะ

367
00:18:50,280 --> 00:18:54,280
‎แล้วคนอื่นจะมาจอดรถที่บ้านฟาร่าหรือไง
‎คิดหน่อย

368
00:18:55,440 --> 00:18:57,880
‎- พอกันที
‎- จะทําอะไร

369
00:18:57,880 --> 00:19:02,000
‎- โทรหาเซลิม อะไรล่ะ
‎- ถ้าตํารวจสงสัยเขา ป่านนี้ก็คงดักฟังอยู่

370
00:19:02,000 --> 00:19:03,280
‎แต่เราไม่ได้ทําอะไรผิดนี่

371
00:19:03,920 --> 00:19:06,160
‎- หมายความว่าไง
‎- ฉันโกหก ฉันมีส่วนรู้เห็น

372
00:19:06,160 --> 00:19:08,640
‎- แต่ฉันเปล่า
‎- อยู่ตรงนี้เธอก็ไม่รอด

373
00:19:09,240 --> 00:19:11,600
‎- เปิดได้แฮะ
‎- ลีน่า อย่าแตะอะไรนะ

374
00:19:11,600 --> 00:19:12,680
‎เขาทิ้งกุญแจไว้

375
00:19:21,680 --> 00:19:22,560
‎มานี่

376
00:19:23,600 --> 00:19:26,920
‎เราต้องย้ายรถไปที่อื่น
‎ถ้าตํารวจเจอรถ ฉันจบเห่แน่

377
00:19:27,600 --> 00:19:30,680
‎ฉันอยู่นี่ไม่ได้ การิมกับเด็กๆ รออยู่ที่บ้าน

378
00:19:30,680 --> 00:19:32,640
‎นี่เดือนเราะมะฎอน มาเชื่อในพระเจ้าเถอะ

379
00:19:32,640 --> 00:19:35,080
‎กลับบ้านไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาจัดการ

380
00:19:35,080 --> 00:19:36,280
‎ใจเย็นๆ กันก่อน

381
00:19:36,280 --> 00:19:39,480
‎ได้ กลับบ้านไปสงบสติอารมณ์กัน แล้วรถล่ะ

382
00:19:39,480 --> 00:19:41,480
‎- จะให้เราทํายังไง
‎- ฉันไม่รู้

383
00:19:42,560 --> 00:19:46,280
‎ที่ฉันรู้คือแม่อยู่ไม่ได้แน่ ถ้าเซลิมติดคุก

384
00:19:46,280 --> 00:19:49,320
‎พวกเธอก็รู้ดี เราต้องแก้ไขเรื่องนี้กันเอง

385
00:19:50,080 --> 00:19:52,240
‎- "แก้ไข" เหรอ
‎- "กันเอง" เนี่ยนะ

386
00:19:53,160 --> 00:19:57,160
‎เราจะขับรถไปวิลลิเยอร์ส เลอ เบล
‎ใช้ข้อมูลของตํารวจตลบหลังตํารวจ

387
00:19:57,160 --> 00:19:59,840
‎ตํารวจบอกว่ามีจลาจล เราจะไปเผารถที่นั่น

388
00:19:59,840 --> 00:20:01,280
‎- อะไรนะ
‎- เอาเลย

389
00:20:01,280 --> 00:20:02,680
‎ทุกอย่างลงล็อก

390
00:20:02,680 --> 00:20:04,680
‎- ใครมันจะไปทํา
‎- เราไม่เผารถหรอก

391
00:20:04,680 --> 00:20:05,880
‎เราไม่ใช่นักเลงนะ

392
00:20:05,880 --> 00:20:07,440
‎ไม่มีรถก็ไม่มีหลักฐาน

393
00:20:07,440 --> 00:20:10,200
‎ไม่มีหลักฐาน เซลิมก็ไม่มีความผิด
‎เราก็เหมือนกัน

394
00:20:13,840 --> 00:20:18,280
‎ข่าวเพิ่มเติมในปารีส เจ้าหน้าที่ตํารวจถูกรถชน

395
00:20:18,280 --> 00:20:22,200
‎โดยคนที่ปฏิเสธให้ตรวจค้นรถ
‎ใกล้กับปอร์เตอ เมลโลต์

396
00:20:22,200 --> 00:20:25,160
‎พอเห็นสายตรวจ คนขับก็เร่งความเร็ว

397
00:20:25,160 --> 00:20:27,040
‎แล้วพุ่งชนเจ้าหน้าที่ตํารวจ

398
00:20:27,040 --> 00:20:29,080
‎ซึ่งต่อมาถูกนําตัวส่งโรงพยาบาลทันที

399
00:20:29,080 --> 00:20:33,240
‎รัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทยถูกตรวจสอบ...

400
00:20:41,360 --> 00:20:42,360
‎ซวยแล้ว

401
00:20:55,880 --> 00:20:59,080
{\an8}‎ทําหน้าเหมือนท้องผูกแบบนั้น
‎เดี๋ยวก็โดนจับกันหมดพอดี

402
00:20:59,080 --> 00:21:01,200
‎แล้วจะให้ทําอะไร ทเวิร์กเหรอ

403
00:21:01,200 --> 00:21:03,440
‎ไม่รู้สิ คุยกันมั้ง

404
00:21:07,240 --> 00:21:09,080
‎- ฉันจะได้ประกาศข่าวในห้องส่ง
‎- อะไรนะ

405
00:21:09,080 --> 00:21:10,560
‎- จริงเหรอ
‎- ไม่มีทาง

406
00:21:11,280 --> 00:21:12,720
‎ได้เริ่มงานพรุ่งนี้

407
00:21:13,560 --> 00:21:15,760
‎- เธอนี่หน้าไม่อายจริงๆ
‎- แม่สาวตัวแทนชาวอาหรับ

408
00:21:15,760 --> 00:21:17,080
‎คนเขาจะว่ายังไง

409
00:21:17,640 --> 00:21:19,080
‎ว่าเธอขายตัวเองน่ะสิ

410
00:21:20,800 --> 00:21:22,760
‎ขายตัวเองเหรอ พวกเธอไม่เข้าใจหรอก

411
00:21:22,760 --> 00:21:23,880
‎ไม่เอาน่า ยิ้มหน่อย

412
00:21:24,560 --> 00:21:26,240
‎ยิ้มสิ ยิ้มๆ

413
00:21:33,440 --> 00:21:34,480
‎สตาร์ทรถ

414
00:21:35,320 --> 00:21:36,160
‎เกิดอะไรขึ้น

415
00:21:36,160 --> 00:21:37,920
‎- เร็วเข้า ไปได้แล้ว
‎- มันไม่ติด

416
00:21:37,920 --> 00:21:40,280
‎- อย่าบอกนะว่าน้ํามันหมด
‎- น้ํามันหมด

417
00:21:40,280 --> 00:21:41,960
‎- ไม่ได้เช็กก่อนเหรอ
‎- ให้ตายสิ

418
00:21:41,960 --> 00:21:43,800
‎- แล้วเธอล่ะ
‎- ฉันไม่ใช่คนขับนะ

419
00:21:43,800 --> 00:21:46,760
‎นี่ไม่ใช่รถฉัน ฉันขับแล้วดูน้ํามันไปพร้อมกันไม่ได้

420
00:21:47,400 --> 00:21:49,560
‎- หุบปาก
‎- อย่ามาสั่งฉันแบบนั้น

421
00:21:49,560 --> 00:21:52,480
‎ฉันพูดกับคนที่บีบแตรต่างหาก
‎เธอระแวงเกินไปแล้ว

422
00:21:52,480 --> 00:21:54,800
‎อย่ามาว่าฉันระแวง เธอทําฉันยัวะแล้วนะ

423
00:21:54,800 --> 00:21:55,920
{\an8}‎- ฉันสุดทนแล้ว
‎- อะไรนะ

424
00:21:55,920 --> 00:21:58,840
{\an8}‎พอ! เลิกตะโกนใส่กันได้แล้ว มันช่วยอะไรไม่ได้

425
00:22:01,160 --> 00:22:03,640
‎- แล้วเราจะทํายังไงต่อ
‎- ไม่รู้

426
00:22:06,280 --> 00:22:07,160
‎งั้นเผามันตรงนี้เลย

427
00:22:07,160 --> 00:22:09,280
‎เออ ทําบาร์บีคิวแล้วก็ย่างไส้กรอกด้วย

428
00:22:09,280 --> 00:22:12,400
‎คิดอะไรดีกว่านี้ออกไหมล่ะ
‎เรียกอาซิซมาลากรถเลยดีไหม

429
00:22:20,360 --> 00:22:23,000
‎- จะไปไหน
‎- ไปซาวน่า

430
00:22:23,000 --> 00:22:26,640
‎ยัยนั่นกวนส้นชะมัด อยากซัดหน้าสักทีจริงๆ

431
00:22:27,920 --> 00:22:28,960
‎ฟาร่า

432
00:22:31,240 --> 00:22:32,440
‎ทําอะไรน่ะ

433
00:22:32,440 --> 00:22:34,840
‎ฟาร่า รู้ไหมเนี่ยว่าเราอยู่ไหน

434
00:22:34,840 --> 00:22:37,120
‎- เดี๋ยวได้ไปโผล่ในข่าวห่วยๆ ของเธอหรอก
‎- ลีน่า

435
00:22:37,120 --> 00:22:39,240
‎ใช่ ไม่ก็นอนคุก

436
00:22:39,240 --> 00:22:41,040
‎- ลีน่า
‎- ว่าไง

437
00:22:41,040 --> 00:22:44,440
‎- จะให้เธอไปทําอะไร
‎- เห็นปั๊มน้ํามันตรงโน้นไหม

438
00:22:44,440 --> 00:22:45,760
‎- เห็น
‎- ไปซื้อน้ํามันมา

439
00:22:45,760 --> 00:22:48,520
‎เดี๋ยว จะให้เธอไปที่นั่นจริงๆ เหรอ
‎มันมืดมากนะ

440
00:22:48,520 --> 00:22:50,920
‎- ทําไมไม่ไปเองล่ะ
‎- เราต้องเข็นรถ

441
00:22:50,920 --> 00:22:54,800
‎ไม่เป็นไร ไม่มีใครอยู่แถวนี้
‎แล้วจะทํายังไงกับมันต่อ

442
00:22:54,800 --> 00:22:56,680
‎- เผาทิ้ง มีโทรศัพท์อยู่กับตัวไหม
‎- มี

443
00:22:56,680 --> 00:22:58,040
‎- ไปเลย
‎- โอเค

444
00:22:58,040 --> 00:23:00,720
‎- ลีน่า แม่ยังไม่ได้อนุญาตเลยนะ!
‎- เดี๋ยวหนูมา

445
00:23:00,720 --> 00:23:03,280
‎ถ้าลูกฉันเป็นอะไรไป ฉันจะจับเธอย่างสด

446
00:23:03,280 --> 00:23:04,920
‎นี่มันบ้าบอสิ้นดี

447
00:23:09,840 --> 00:23:10,840
‎ออกแรงหน่อย

448
00:23:50,240 --> 00:23:51,680
‎ให้ตาย

449
00:23:51,680 --> 00:23:53,480
‎- ดูสิ
‎- ไง สาวน้อย มีอะไรเหรอ

450
00:23:54,280 --> 00:23:55,280
‎มันปิดอยู่

451
00:23:56,640 --> 00:23:58,280
‎ทําไม จะเอาอะไรเหรอ

452
00:24:00,280 --> 00:24:02,480
‎ใช่ ช่วยฉันหน่อยได้ไหม

453
00:24:03,080 --> 00:24:04,880
‎- ไม่มีปัญหา
‎- ฉันมีแต่เงินสด

454
00:24:04,880 --> 00:24:07,120
‎เราช่วยได้อยู่แล้ว ไม่มีปัญหา

455
00:24:07,120 --> 00:24:08,960
‎- ขอบคุณ
‎- เอาไปเติมให้หน่อย

456
00:24:08,960 --> 00:24:10,840
‎- น่ารักจัง
‎- ใช้เวลาไม่นานหรอก

457
00:24:10,840 --> 00:24:12,520
‎- ชื่ออะไรล่ะเธอ
‎- ลีน่า

458
00:24:12,520 --> 00:24:14,520
‎- ยินดีที่ได้รู้จัก
‎- ชื่อเพราะจัง

459
00:24:14,520 --> 00:24:15,880
‎- ชื่อสวย
‎- สวยสมชื่อเลย

460
00:24:15,880 --> 00:24:18,360
‎- มีไอจีไหม
‎- ฉันไม่ได้เล่นไอจี

461
00:24:18,360 --> 00:24:20,640
‎- น่ารักแบบนี้ น่าจะเล่นนะ
‎- ขอบคุณนะ

462
00:24:20,640 --> 00:24:22,400
‎เอาขวดให้เธอไปเถอะ

463
00:24:22,400 --> 00:24:24,080
‎- ขอบคุณ
‎- แต่ไม่ได้ให้ฟรีนะ

464
00:24:24,080 --> 00:24:26,000
‎ฉันมี 20 ยูโร นี่

465
00:24:26,000 --> 00:24:28,240
‎- เราน่าจะมาตกลงกันก่อน
‎- อะไร

466
00:24:28,240 --> 00:24:30,920
‎- มากับเราสิ
‎- เห็นฉันมีค่าแค่น้ํามันหนึ่งขวดเหรอ

467
00:24:30,920 --> 00:24:33,440
‎- ไม่เอาน่า ไม่ได้จะพูดแบบนั้น
‎- เปล่านะ

468
00:24:33,440 --> 00:24:34,800
‎เอามาให้ฉันเร็ว

469
00:24:34,800 --> 00:24:37,640
‎ไม่เห็นต้องเดือดเลย
‎อย่างน้อยก็ขอเบอร์ไว้หน่อย

470
00:24:38,520 --> 00:24:39,640
‎มีรถดีกว่านี้ค่อยมาพูด

471
00:24:39,640 --> 00:24:41,640
‎อะไรนะ ไว้ก้นสวยกว่านี้ค่อยมาพูด

472
00:24:41,640 --> 00:24:43,640
‎- เออ
‎- เธอพูดจริงเหรอเนี่ย

473
00:24:44,920 --> 00:24:46,080
‎เธอมาแล้ว

474
00:24:47,920 --> 00:24:49,240
‎ได้มาแล้ว

475
00:24:49,240 --> 00:24:50,680
‎- สักที
‎- ไม่เป็นไรใช่ไหม

476
00:24:50,680 --> 00:24:51,600
‎ขอบคุณนะ

477
00:24:51,600 --> 00:24:53,880
‎- เรียบร้อยดีนะ
‎- ค่ะ เรียบร้อยดี

478
00:24:58,440 --> 00:25:00,800
‎ราดไปให้ทั่วๆ เลย

479
00:25:26,960 --> 00:25:28,240
‎เราจะบอกแม่ว่าไงดี

480
00:25:37,880 --> 00:25:39,480
‎พูดแค่เรื่องตํารวจพอ

481
00:25:41,680 --> 00:25:42,680
‎เรื่องทั้งหมดนี้...

482
00:25:43,800 --> 00:25:45,160
‎รู้กันแค่เรา

483
00:25:46,080 --> 00:25:47,280
‎อย่าพูดถึงมันอีก

484
00:25:48,840 --> 00:25:49,760
‎เข้าใจไหม

485
00:25:55,760 --> 00:25:56,840
‎มันเป็นความลับของเรา

486
00:25:59,480 --> 00:26:01,560
‎ความลับที่อาจทําให้เราเสียหายหนัก

487
00:26:02,080 --> 00:26:04,480
‎ในตอนที่ฉันทําให้ชีวิตครอบครัวดีขึ้นได้

488
00:26:09,720 --> 00:26:11,640
‎ครอบครัวคือทุกอย่างสําหรับเรา

489
00:26:12,480 --> 00:26:15,200
‎ไม่ว่าเราจะทําหรือพูดอะไร
‎หรือต่อให้ทะเลาะกันก็ตาม

490
00:26:15,200 --> 00:26:17,200
‎เวลาที่ใครมีปัญหา

491
00:26:17,200 --> 00:26:19,400
‎ทุกคนก็พร้อมช่วยเสมอ

492
00:26:19,400 --> 00:26:22,840
‎ช่วยไม่ได้ เราถูกเลี้ยงมาแบบนั้น

493
00:26:35,520 --> 00:26:36,960
‎บ้าเอ๊ย

494
00:26:36,960 --> 00:26:38,560
‎มันหักหลังเรา

495
00:26:38,560 --> 00:26:39,960
‎ไอ้สารเลว

496
00:26:40,960 --> 00:26:43,120
‎อ้าว มาทําอะไรกันตรงนี้

497
00:26:43,120 --> 00:26:44,880
‎- ไอ้โง่
‎- พวกคุณไม่ได้พักที่นี่

498
00:26:44,880 --> 00:26:46,320
‎ไสหัวไป ไม่งั้นโดนอัดแน่

499
00:26:46,320 --> 00:26:48,560
‎- ผมจะแจ้งนิติ
‎- ห้ามบอกใครทั้งนั้น

500
00:26:48,560 --> 00:26:50,360
‎- ไสหัวไป
‎- โอเค

501
00:26:50,360 --> 00:26:52,600
‎เขาไม่มีทางหักหลังเราหรอกใช่ไหม

502
00:26:52,600 --> 00:26:54,720
‎- ทํายังไงดี
‎- เผ่นก่อน

503
00:26:57,680 --> 00:26:58,520
‎เวรเอ๊ย

504
00:27:00,160 --> 00:27:03,280
‎ฉันต้องอยู่กับความจริงที่ว่า...

505
00:27:05,520 --> 00:27:07,160
‎เราตกอยู่ในสถานการณ์นี้

506
00:27:08,080 --> 00:27:09,680
‎ก็เพราะฉัน

507
00:27:21,400 --> 00:27:25,760
‎สวัสดีค่ะ ฉันฟาร่า เบ็นตาเย็บ
‎ขณะนี้เวลาบ่ายโมง มาชมข่าวเด็ดกันค่ะ

508
00:27:55,400 --> 00:27:59,000
{\an8}‎(เลือดข้นกว่าน้ํา)

509
00:29:23,160 --> 00:29:26,880
‎คําบรรยายโดย: นัทธมน เปรมสําราญ