1 00:00:18,644 --> 00:00:21,439 ‪ผมเป็นตํารวจที่บอสตันมา 38 ปี 2 00:00:23,858 --> 00:00:25,401 ‪ผมได้เรียนรู้อะไรมามาก 3 00:00:28,196 --> 00:00:30,073 ‪แต่บทเรียนที่สําคัญที่สุดคือ... 4 00:00:31,574 --> 00:00:35,161 ‪ถ้าคนเราอยากทําร้ายคนอื่น ‪เขาจะหาทางทําให้จนได้ 5 00:01:07,985 --> 00:01:11,030 ‪เราพยายามเต็มที่แล้ว ‪เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดโศกนาฏกรรมแบบนี้ แต่... 6 00:01:13,199 --> 00:01:16,410 ‪คนเรามีด้านที่ไม่เคยมีใครได้เห็น 7 00:01:21,999 --> 00:01:27,463 ‪(American Manhunt: ‪วินาศกรรมบอสตัน มาราธอน) 8 00:01:28,881 --> 00:01:31,759 ‪(บทที่หนึ่ง หมวกขาว หมวกดํา) 9 00:01:46,315 --> 00:01:48,109 ‪ผมวิ่งมาราธอนมาแล้ว 59 ครั้ง 10 00:01:50,236 --> 00:01:52,864 ‪และบอสตันเป็นมาราธอนที่ดีที่สุดในโลก 11 00:01:52,864 --> 00:01:56,450 ‪(บิลลี่ เอวานส์ ‪ผู้กํากับกรมตํารวจบอสตัน) 12 00:01:56,450 --> 00:01:59,370 ‪มันเหมือนพิธีเริ่มต้นฤดูใบไม้ผลิ ‪ตรงกับช่วงอีสเตอร์พอดี 13 00:01:59,370 --> 00:02:01,998 ‪เมืองกําลังมีชีวิตชีวา ดอกไม้เบ่งบาน 14 00:02:01,998 --> 00:02:04,083 ‪ทุกคนตั้งตารอวันรักชาติ 15 00:02:06,711 --> 00:02:08,713 ‪มันเป็นวันหยุดท้องถิ่นในบอสตัน 16 00:02:09,213 --> 00:02:11,841 ‪ทุกคนออกมาดูการวิ่งมาราธอน 17 00:02:11,841 --> 00:02:14,343 ‪วันนี้เป็นวันสําคัญของเมือง ‪วันนี้เป็นวันพิเศษ 18 00:02:14,343 --> 00:02:18,264 ‪รัฐแมสซาชูเซตส์เป็นหนึ่งใน ‪ไม่กี่ที่ที่ฉลองวันรักชาติ 19 00:02:18,264 --> 00:02:19,473 ‪(แคเรน แม็ควัตเตอร์ส ‪ผู้ชม) 20 00:02:19,473 --> 00:02:22,435 ‪มันน่าทึ่งมาก เพราะที่นี่มีประวัติศาสตร์มากมาย 21 00:02:22,435 --> 00:02:26,147 ‪ผมดีใจอย่างยิ่งที่ได้กลับมายังเมือง 22 00:02:26,147 --> 00:02:28,482 ‪ที่สําเนียงของผมถือว่าปกติ 23 00:02:29,650 --> 00:02:33,070 ‪ผู้อยู่อาศัยในบอสตันคือคนบอสตันดั้งเดิม ‪เป็นเมืองที่มีความภาคภูมิใจ 24 00:02:33,070 --> 00:02:37,408 ‪ผมว่าในโลกนี้ไม่มีใครดีกว่า ‪คนที่อาศัยอยู่บอสตันแล้ว 25 00:02:40,244 --> 00:02:42,079 ‪- ชนะแล้ว! ‪- ไปตาย! 26 00:02:42,079 --> 00:02:44,957 ‪พอเป็นเรื่องเชียร์กีฬาแล้ว ‪บางครั้งพวกเขาก็น่ารําคาญนิดนึง 27 00:02:44,957 --> 00:02:49,128 ‪บรูอินส์สู้ๆ! 28 00:02:49,128 --> 00:02:51,964 ‪แต่การแข่งมาราธอนเป็นเรื่องใหญ่ในบอสตัน 29 00:02:52,548 --> 00:02:55,259 {\an8}‪นี่เป็นการแข่งมาราธอนที่เก่าแก่ที่สุดในอเมริกา 30 00:02:56,344 --> 00:02:57,678 ‪และสําคัญที่สุด 31 00:02:59,472 --> 00:03:03,226 ‪เป็นวันที่สนุกสนานเฮฮา ‪ผู้คนออกมาฉลองกันยกใหญ่ 32 00:03:03,726 --> 00:03:08,189 {\an8}‪พวกเขาหยุดเดินรถไฟ หยุดเดินรถเมล์ ‪ผู้คนออกมาเต็มท้องถนน 33 00:03:08,814 --> 00:03:10,566 ‪ปกติฉันจะไปงานมาราธอนทุกปี 34 00:03:10,566 --> 00:03:14,904 ‪และกลุ่มก๊วนของเราก็จะไปดูเควินแฟนฉันวิ่งด้วย 35 00:03:14,904 --> 00:03:16,239 ‪(เควิน แม็ควัตเตอร์ส ‪นักวิ่ง) 36 00:03:16,239 --> 00:03:18,532 ‪เอาจริงแล้วผมไม่นึกว่า ‪ชีวิตนี้จะวิ่งมาราธอนกับเขา 37 00:03:18,532 --> 00:03:21,911 ‪ผมเพิ่งมาวิ่งเอาก็ตอนอายุ 42 ได้ 38 00:03:22,578 --> 00:03:24,580 ‪แต่มันเยี่ยมมาก เหมือนงานปาร์ตี้ 39 00:03:25,706 --> 00:03:28,334 ‪ทุกคนมาเชียร์ทุกคน 40 00:03:28,960 --> 00:03:30,336 ‪วันนั้นเราเท่าเทียมกัน 41 00:03:30,920 --> 00:03:31,963 ‪(บอสตัน) 42 00:03:31,963 --> 00:03:37,009 {\an8}‪จุดเริ่มต้นอยู่ที่ฮอปกินตัน 43 00:03:37,802 --> 00:03:41,013 {\an8}‪แล้วไปจบลงที่เส้นชัยในเมือง พอไปถึง 44 00:03:41,013 --> 00:03:43,349 {\an8}‪ทุกคนเป็นมิตรและอวยพรเรา 45 00:03:43,975 --> 00:03:46,310 ‪ทุกคนนิสัยดีกันมากเลย 46 00:03:46,310 --> 00:03:49,230 ‪เมืองฮอปกินตันพร้อมแล้ว 47 00:03:49,230 --> 00:03:52,775 ‪คําขวัญของพวกเขาคือ "ทุกอย่างเริ่มต้นที่นี่" ‪ซึ่งก็สัมผัสได้จากบรรยากาศ 48 00:03:52,775 --> 00:03:55,403 ‪ถ้าได้แข่งที่บอสตันก็ถือว่าเก่งมาก 49 00:03:55,403 --> 00:03:58,823 ‪ใช่ว่าแค่ไปสมัครก็วิ่งได้ ‪แต่คุณสมบัติต้องถึงด้วย 50 00:03:58,823 --> 00:04:02,285 ‪ถ้าได้วิ่งในงานบอสตัน ‪แปลว่าถึงจุดสูงสุดของชีวิตแล้ว 51 00:04:03,035 --> 00:04:04,870 ‪ใจกลางบอสตัน แม่น้ําชาร์ลส์ 52 00:04:04,870 --> 00:04:07,415 ‪นี่เป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองวันรักชาติ 53 00:04:07,415 --> 00:04:08,457 ‪(15 เมษายน 2013) 54 00:04:08,457 --> 00:04:12,670 ‪วันนั้นผมได้วิ่งออกไปในระลอกแรกสุด 55 00:04:13,796 --> 00:04:18,134 {\an8}‪(บอสตันมาราธอน 2013) 56 00:04:18,134 --> 00:04:21,971 {\an8}‪และบอสตันมาราธอนได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ‪สําหรับบางท่าน 57 00:04:21,971 --> 00:04:25,975 ‪ภาพเต็มของบอสตันมาราธอน ‪ตอนนี้เกิดขึ้นแล้ว แต่บางครั้ง... 58 00:04:25,975 --> 00:04:28,769 ‪มันก็เหมือนกับงานวิ่งมาราธอนทุกงาน ‪ทุกคนมีความสุข 59 00:04:28,769 --> 00:04:31,022 ‪ภาพวันนั้นสมบูรณ์แบบที่สุดแล้ว 60 00:04:31,022 --> 00:04:33,858 ‪แค่ฝึกฝนกับพ่อค่ะ พ่อมาวิ่งคู่กันสักพัก 61 00:04:33,858 --> 00:04:35,026 ‪- ทักทายสิคะพ่อ ‪- ว่าไง 62 00:04:37,236 --> 00:04:39,071 ‪ฉันกับเพื่อนชื่อคริสเติลไปร่วมงานช้า 63 00:04:39,071 --> 00:04:43,159 ‪เพราะเราปาร์ตี้หนักไปหน่อย ‪ในคืนก่อนหน้า ก็เลยตื่นสาย 64 00:04:43,951 --> 00:04:44,910 ‪แล้วดูสิครับ 65 00:04:44,910 --> 00:04:48,039 ‪บอสตันมาราธอนวิ่งผ่านเฟนเวย์พาร์ค 66 00:04:48,039 --> 00:04:51,834 ‪ซึ่งจะว่างเปล่าในอีกไม่ช้า ‪เมื่อทีมเร้ดซ็อกซ์และเรย์แข่งเสร็จแล้ว 67 00:04:51,834 --> 00:04:54,462 ‪และคนอีกนับพันจะลงถนน 68 00:04:54,462 --> 00:04:58,049 ‪ว่ากันว่ามีคนถึงครึ่งล้านที่มาดูบอสตันมาราธอน 69 00:04:58,049 --> 00:04:59,884 ‪ริมถนนนิวอิงแลนด์แห่งนี้ 70 00:05:00,676 --> 00:05:02,803 ‪คริสเติลไม่เคยไปร่วมงานบอสตันมาราธอน 71 00:05:02,803 --> 00:05:05,306 ‪เพราะเธอมักจะไปดูเกมแข่งของเร้ดซ็อกซ์ 72 00:05:06,599 --> 00:05:09,518 ‪ลูกไปทางซ้ายของสนาม ปีนกําแพงไปแล้ว 73 00:05:09,518 --> 00:05:12,772 ‪เปโดรเรียวิ่งรอบเบสเพื่อกลับเบสบ้าน 74 00:05:12,772 --> 00:05:18,069 ‪ลูกนี้จะมาช้าไป ทีมเร้ดซ็อกซ์ชนะ! ‪ชัยชนะในวันรักชาติ 75 00:05:18,069 --> 00:05:20,654 ‪วันนั้นฉันกับคริสเติลเดินบนถนนเล็ก 76 00:05:20,654 --> 00:05:23,657 ‪แล้วเราก็มาถึงจุดที่เพอร์เฟกต์ที่สุด ที่เส้นชัย 77 00:05:23,657 --> 00:05:26,369 ‪ถ้ามองลงถนนบอยล์สตัน จะเห็นผู้คนเต็มไปหมด 78 00:05:26,369 --> 00:05:27,661 ‪เห็นธงนานาประเทศ 79 00:05:28,537 --> 00:05:32,083 ‪ฉันถ่ายรูปธงที่เส้นชัยไว้ 80 00:05:32,083 --> 00:05:33,876 ‪แล้วโพสต์เฟซบุ๊ก 81 00:05:36,545 --> 00:05:40,341 ‪เราส่งข้อความหาเพื่อนทุกคน ‪และพวกเขาเอาแต่พูดว่า "มาหาเราสิ" 82 00:05:40,341 --> 00:05:41,884 ‪แต่เราบอกว่าเราจะอยู่ตรงนี้ 83 00:05:41,884 --> 00:05:44,678 ‪เพราะเราน่าจะถ่ายรูปสวยๆ ให้เควิน 84 00:05:44,678 --> 00:05:47,723 ‪ตอนที่เขากําลังเข้าเส้นชัยได้ ‪เราก็เลยปักหลักตรงนั้น 85 00:05:48,516 --> 00:05:51,727 ‪และผมจําได้เสมอว่าเลี้ยวซ้ายเข้าถนนบอยล์สตัน 86 00:05:51,727 --> 00:05:54,271 ‪และได้เห็นเส้นชัยอยู่ห่างออกไปห้าช่วงตึก 87 00:05:56,148 --> 00:05:59,819 ‪และถึงแม้จะเจ็บปวดไปทั้งร่าง ‪แต่ฝูงชนโห่ร้องเชียร์เราอยู่ 88 00:06:04,448 --> 00:06:07,118 ‪ครอบครัวผมอยู่ด้วย กรมตํารวจก็ไปด้วย 89 00:06:07,785 --> 00:06:09,328 ‪ปลื้มจนขนลุก 90 00:06:10,579 --> 00:06:14,667 ‪ผมวิ่งถึงเส้นชัยภายในสามชั่วโมง 35 นาที ‪ซึ่งถ้าถามผมนะ 91 00:06:15,501 --> 00:06:16,794 ‪ผมดีใจมาก 92 00:06:17,753 --> 00:06:22,842 ‪ถึงตอนนั้นผมก็ขึ้นรถแล้วขับกลับบ้านที่เซาท์บอสตัน 93 00:06:22,842 --> 00:06:25,761 ‪(5 ชั่วโมงหลังเริ่มการแข่งขัน ‪14.49 น.) 94 00:06:25,761 --> 00:06:29,014 ‪วันนี้มันเริ่มจะคึกคักขึ้นเล็กน้อย 95 00:06:29,014 --> 00:06:30,641 ‪มีนักวิ่งเข้าเส้นชัยกันมากขึ้น 96 00:06:30,641 --> 00:06:33,811 ‪เราเริ่มให้กําลังใจนักวิ่ง ‪"เก่งมาก คุณทําสําเร็จแล้ว" 97 00:06:33,811 --> 00:06:35,688 ‪(จาเนลล์ จิเมเนซ ‪เจ้าหน้าที่กู้ชีพ) 98 00:06:35,688 --> 00:06:40,109 ‪ฉันชอบบรรยากาศงาน ฉันชอบเสียงเชียร์ 99 00:06:41,569 --> 00:06:43,362 ‪เหมือนงานเลี้ยงใหญ่เลย 100 00:06:45,448 --> 00:06:47,533 ‪ตอนนั้นเรายืนรอเควินกัน 101 00:06:48,492 --> 00:06:51,454 ‪และเพื่อนๆ ที่ตามตําแหน่งเขา ‪ส่งข้อความมาบอกว่า 102 00:06:51,454 --> 00:06:55,124 ‪เควินเป็นตะคริวแถวเคมบริดจ์ 103 00:06:55,124 --> 00:06:58,878 ‪คงต้องรออีกสักหน่อยกว่าเขาจะถึงเส้นชัย 104 00:07:01,046 --> 00:07:04,842 ‪และเราพูดว่า "เราได้ทําเลดี ‪น่าจะรอตรงนี้แหละ" 105 00:07:34,788 --> 00:07:35,623 ‪ตายแล้ว 106 00:07:36,248 --> 00:07:37,750 ‪โคตรเถื่อนเลย 107 00:08:02,608 --> 00:08:05,861 ‪แปดสามศูนย์ มีการระเบิดที่จุดเส้นชัย 108 00:08:08,030 --> 00:08:09,865 ‪ยูซีซี ได้ยินถูกต้องหรือเปล่า 109 00:08:10,533 --> 00:08:12,243 ‪ใช่ ยืนยันว่าถูกต้อง 110 00:08:12,243 --> 00:08:15,329 ‪ระเบิดสองลูกได้ระเบิด ‪ที่บอยล์สตันกับเอ็กเซเตอร์ 111 00:08:15,329 --> 00:08:17,498 ‪(ชั่วโมงที่ 00 ‪วันจันทร์) 112 00:08:17,498 --> 00:08:21,627 ‪(ชั่วโมงที่ 01 ‪วันจันทร์) 113 00:08:21,627 --> 00:08:24,380 ‪- วาเนสซ่า ‪- บ้าอะไรเนี่ย 114 00:08:24,380 --> 00:08:27,841 ‪- ไม่ ‪- เชี่ยไรวะ! 115 00:08:43,065 --> 00:08:45,192 ‪ฉันจําได้ว่าฟื้นขึ้นมาบนทางเท้า 116 00:08:47,278 --> 00:08:49,488 ‪มันมีกลิ่นที่เหม็นฉุนมาก 117 00:08:50,114 --> 00:08:53,617 ‪หูฉันอื้ออึงมากจนได้ยินอะไรไม่ค่อยชัด 118 00:08:54,952 --> 00:08:57,162 ‪ถึงตอนนั้นทุกอย่างโกลาหล 119 00:09:09,049 --> 00:09:10,718 ‪ฉันมองไปรอบๆ ตัว 120 00:09:13,304 --> 00:09:16,599 ‪ผู้คนร้องโหยหวนด้วยความสยดสยอง 121 00:09:21,687 --> 00:09:22,730 ‪โอเคนะ 122 00:09:23,480 --> 00:09:24,607 ‪ขยับไปทางนั้นหน่อย 123 00:09:25,399 --> 00:09:29,653 ‪มีผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันไปดูขาของเธอ แล้วฉันแบบ 124 00:09:29,653 --> 00:09:30,863 ‪"มันเละมากเลย" 125 00:09:33,032 --> 00:09:35,409 ‪แต่ฉันต้องหาทางห้ามเลือดให้ได้ 126 00:09:36,410 --> 00:09:37,786 ‪ทั้งตัวมีแค่เข็มขัด 127 00:09:38,287 --> 00:09:41,123 ‪เลยถอดเข็มขัดตัวเอง ‪แล้วจําได้ว่าเอาไปรัดขาเธอ 128 00:09:41,123 --> 00:09:42,625 ‪เพื่อพยายามห้ามเลือด 129 00:09:44,835 --> 00:09:46,378 ‪เจ้าหน้าที่คุยกันทางวิทยุ 130 00:09:46,378 --> 00:09:48,881 ‪ว่าอาจมีระเบิดลูกที่สาม 131 00:09:49,381 --> 00:09:51,759 ‪เราขวางถนนไว้เผื่อมีวัตถุระเบิดชิ้นอื่นอีก 132 00:09:52,885 --> 00:09:57,014 ‪ฉันโทรหาแฟนที่คบอยู่ตอนนั้น บอกรักเขา 133 00:10:00,351 --> 00:10:01,185 ‪ขออภัยค่ะ 134 00:10:02,478 --> 00:10:04,980 ‪แล้วฉันก็ฝากเขาไปบอกรักแม่ให้ด้วย 135 00:10:11,028 --> 00:10:11,862 ‪แล้วก็... 136 00:10:12,488 --> 00:10:14,073 ‪จู่ๆ สายก็ถูกตัดไป 137 00:10:24,083 --> 00:10:25,918 ‪มองไปทางไหนก็เห็นแต่เลือด 138 00:10:26,418 --> 00:10:30,964 ‪เท้าฉันมันหันไปด้านข้าง เพราะเท้าหัก 139 00:10:30,964 --> 00:10:35,928 ‪แต่ฉันอยู่ข้างคริสเติลแล้วจับมือเธออยู่ 140 00:10:36,720 --> 00:10:38,847 ‪แต่เธอดูเหมือนตุ๊กตาผ้าเลย 141 00:10:40,015 --> 00:10:44,603 ‪ณ ตอนนั้นเองที่ฉันตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น 142 00:10:44,603 --> 00:10:45,938 ‪มันแย่มาก 143 00:10:57,366 --> 00:11:00,744 ‪โอเค อย่าไปห่วงเรื่องระเบิดนะครับ 144 00:11:00,744 --> 00:11:02,413 ‪มันดังมาก 145 00:11:02,413 --> 00:11:05,833 ‪ฉันจําได้ว่ามีคนทีมใหญ่วิ่งมาช่วยฉัน 146 00:11:06,333 --> 00:11:09,128 ‪พวกเขาถามชื่อฉัน แต่ฉันตอบไม่ได้ 147 00:11:23,183 --> 00:11:24,893 ‪ตอนที่พวกเขาพาฉันขึ้นรถพยาบาล 148 00:11:24,893 --> 00:11:28,564 ‪มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาหาฉัน ‪แล้วบอกว่า "คุณคะ นี่มือถือคุณ" 149 00:11:28,564 --> 00:11:31,734 ‪ฉันรับมือถือมาใส่ไว้ในกระเป๋า 150 00:11:32,234 --> 00:11:34,319 ‪แต่มันไม่ใช่ของฉัน 151 00:11:34,319 --> 00:11:35,779 ‪เป็นมือถือของคริสเติล 152 00:11:35,779 --> 00:11:37,531 ‪หลังจากนั้นก็จําอะไรไม่ได้อีกเลย 153 00:11:42,202 --> 00:11:46,415 ‪(25 นาทีหลังการระเบิด) 154 00:12:04,600 --> 00:12:06,769 ‪(ข่าวด่วน) 155 00:12:06,769 --> 00:12:10,689 ‪เราขอรายงานข่าวด่วน ‪ที่กําลังเกิดขึ้นตอนนี้ที่บอสตัน 156 00:12:10,689 --> 00:12:15,903 ‪เราเข้าใจว่าได้มีการระเบิด ‪อย่างน้อยสองจุดใกล้กับเส้นชัย 157 00:12:15,903 --> 00:12:17,863 ‪ที่การแข่งขันบอสตันมาราธอน 158 00:12:17,863 --> 00:12:21,700 ‪ตอนนี้เรากําลังถ่ายทอดสด ‪ภาพที่ถ่ายจากเฮลิคอปเตอร์ 159 00:12:21,700 --> 00:12:26,872 {\an8}‪ดูเหมือนว่าจะเกิดเรื่องน่าสลดมาก ‪ในบ่ายวันนี้ที่บอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ 160 00:12:26,872 --> 00:12:30,876 {\an8}‪เราไม่ทราบว่าอะไรระเบิด ‪เราไม่ทราบว่าเกิดอุบัติเหตุหรือไม่ 161 00:12:30,876 --> 00:12:32,920 {\an8}‪เราไม่ทราบว่าใครมาวางระเบิดไว้ไหม 162 00:13:00,739 --> 00:13:04,117 ‪ตอนที่ฉันมองไปรอบๆ ตัว ‪ทุกอย่างวุ่นวายโกลาหล 163 00:13:05,619 --> 00:13:08,372 ‪มีคนพูดว่า 164 00:13:09,706 --> 00:13:12,376 ‪ที่นั่นมีคนที่ได้... 165 00:13:15,128 --> 00:13:15,963 ‪เสียชีวิตแล้ว 166 00:13:19,967 --> 00:13:24,680 ‪ณ จุดนี้ เราพยายามพา ‪คนที่เจ็บหนักที่สุดไปโรงพยาบาลก่อน 167 00:13:28,976 --> 00:13:30,978 ‪มีคนมาขวางผมไว้ใกล้กับเส้นชัย 168 00:13:30,978 --> 00:13:34,690 ‪เจ้าหน้าที่ตํารวจมาประกาศว่า ‪การแข่งขันถูกยกเลิกแล้ว 169 00:13:34,690 --> 00:13:37,568 ‪การแข่งขันจบลงแล้ว ‪มันจบแล้ว การวิ่งมาราธอนจบแล้ว 170 00:13:40,028 --> 00:13:42,447 ‪พวกเขาบอกว่ามีการระเบิดหรืออะไรนี่แหละ 171 00:13:42,948 --> 00:13:46,159 ‪นั่นคือสิ่งที่ผม... แต่ไม่มีใครรู้อะไรกันเลย 172 00:13:46,159 --> 00:13:47,077 ‪วิ่ง! 173 00:13:48,787 --> 00:13:51,206 ‪ทุกคนกุลีกุจอรีบหนีออกจากเมือง 174 00:13:52,082 --> 00:13:55,252 ‪ผมโทรหาแคเรนหลายครั้ง แต่สัญญาณไม่มีเลย 175 00:13:56,044 --> 00:13:59,298 ‪ผมรู้เลยว่าเกิดปัญหาแล้วแน่ๆ ปัญหาใหญ่ 176 00:13:59,798 --> 00:14:05,304 ‪ไปเร็ว ทุกคนไปทางนี้ ‪ทุกคน วันนี้กลับบ้านไปซะ ให้ไว 177 00:14:05,971 --> 00:14:07,973 ‪แล้วจะให้เราไปไหน 178 00:14:10,726 --> 00:14:13,979 ‪หลังงานมาราธอน ผมกลับไปที่เซาท์บอสตัน 179 00:14:15,063 --> 00:14:18,233 ‪จ่าตํารวจผมคนหนึ่งวิ่งเข้ามาแจ้งว่า 180 00:14:18,734 --> 00:14:22,529 ‪"พวกเขาแจ้งว่ามีระเบิดสองลูกที่เส้นชัย" 181 00:14:22,529 --> 00:14:28,410 ‪ผมก็อึ้ง "อะไร เป็นไปไม่ได้ ‪ผมก็เพิ่งจะกลับมาจากตรงนั้นเนี่ย" 182 00:14:31,496 --> 00:14:34,416 ‪ผมรีบขึ้นรถแล้วเปิดไซเรนทันที 183 00:14:35,292 --> 00:14:37,628 ‪แล้วผมขับไปที่สะพานซอยสี่ 184 00:14:39,212 --> 00:14:40,756 ‪ผมเห็นคนร้องห่มร้องไห้ 185 00:14:46,261 --> 00:14:48,931 ‪ดูแล้วรู้เลยว่างานนี้โหดแน่ๆ 186 00:14:52,351 --> 00:14:53,644 ‪พอไปถึงที่เกิดเหตุ 187 00:14:54,144 --> 00:14:57,648 ‪ผมได้พบกับผบ.ตร.เดวิส ‪ที่เพิ่งกลับมายังที่เกิดเหตุเช่นกัน 188 00:14:57,648 --> 00:15:01,652 ‪(เอ็ด เดวิส) 189 00:15:02,778 --> 00:15:05,322 ‪ผมก้าวลงจากรถ 190 00:15:05,322 --> 00:15:09,534 ‪และทันทีที่เท้าถึงพื้น ‪ก็รู้สึกได้เลยว่าใต้ฝ่าเท้ามีสะเก็ดระเบิด 191 00:15:11,495 --> 00:15:13,997 ‪แล้วผมก็ได้เห็นภาพความเสียหายบนถนน 192 00:15:17,668 --> 00:15:20,337 ‪ปริมาณเลือดและชิ้นส่วนอวัยวะบนพื้น 193 00:15:20,337 --> 00:15:22,130 ‪มันเยอะอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน 194 00:15:23,173 --> 00:15:26,551 ‪ไป ไปเร็วเข้า ไปให้สุดทาง 195 00:15:26,551 --> 00:15:28,345 ‪การได้มาเห็นภาพการทําลายล้าง 196 00:15:29,304 --> 00:15:32,015 ‪และร่างคนหนุ่มสาวนอนเกลื่อนถนน 197 00:15:33,100 --> 00:15:36,770 ‪ผมไม่มีวันลบภาพนั้นออกไป ‪จากความคิดได้ ติดตามาจนถึงทุกวันนี้ 198 00:15:39,022 --> 00:15:40,899 ‪ณ ตอนนั้นผมตระหนักว่า 199 00:15:40,899 --> 00:15:45,362 ‪นี่น่าจะเป็นฝีมือผู้ก่อการร้าย ‪และพูดตามตรงนะครับ มันเกินรับไหว 200 00:15:46,655 --> 00:15:48,407 ‪ไม่มีใครรู้ว่าต้องคิดอะไร 201 00:15:48,907 --> 00:15:51,326 ‪ความคิดมากมายแล่นเข้ามาในหัว 202 00:15:51,326 --> 00:15:52,953 ‪มันต้องเริ่มยังไงเถอะ 203 00:15:52,953 --> 00:15:55,205 ‪(ฟิลลิป มาร์ติน ‪นักข่าวสืบสวน บอสตัน) 204 00:15:55,205 --> 00:15:58,000 ‪ผมเป็นนักข่าวมากว่าสามทศวรรษ 205 00:15:58,000 --> 00:16:03,088 ‪เมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้ ‪สถานการณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อนที่บอสตัน 206 00:16:03,088 --> 00:16:08,051 ‪ในฐานะนักข่าวเชิงสืบสวน ‪เราก็อยากหาคําตอบให้กับผู้อ่าน 207 00:16:10,178 --> 00:16:14,141 ‪ผมรีบไปยังที่เกิดเหตุ ‪ตอนที่พวกเขากําลังกั้นเทปเหลืองกันอยู่ 208 00:16:14,933 --> 00:16:17,978 ‪และมีการสันนิษฐานว่านี่อาจเป็นเรื่องที่ใหญ่กว่า 209 00:16:17,978 --> 00:16:19,396 ‪สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น 210 00:16:20,272 --> 00:16:22,733 ‪นี่เป็นสถานการณ์ที่ทําให้ทุกคนหวาดผวา 211 00:16:22,733 --> 00:16:25,152 {\an8}‪ตอนนี้เรายังไม่ทราบสาเหตุของการระเบิด 212 00:16:25,152 --> 00:16:28,780 ‪ตอนนี้ทุกคนพยายาม ‪ทําความเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น 213 00:16:29,364 --> 00:16:32,325 ‪เรานั่งอยู่ในร้านอาหาร ‪แล้วมีเสียงระเบิดดังสองครั้ง 214 00:16:32,325 --> 00:16:35,871 ‪ครั้งแรกเสียงเบากว่าหน่อย ‪ครั้งที่สองดังมาก มันแย่มากครับ 215 00:16:35,871 --> 00:16:37,622 ‪ลูกแรกเสียงเหมือนปืนใหญ่เลย 216 00:16:37,622 --> 00:16:40,459 ‪แต่มันแรงมากจนหมวกผมแทบกระเด็น 217 00:16:40,459 --> 00:16:43,837 ‪ไม่แน่ใจนะว่าพวกเขาแจ้งว่าไง ‪นี่เป็นอุบัติเหตุหรือเปล่า 218 00:16:43,837 --> 00:16:45,756 ‪ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 219 00:16:46,506 --> 00:16:49,593 ‪และทางตํารวจเองก็สับสนกันมาก 220 00:16:49,593 --> 00:16:50,969 ‪- เขาไม่... ‪- วิ่งด้วยไหม 221 00:16:50,969 --> 00:16:54,056 ‪ค่ะ เขาไม่รู้ภาษาอังกฤษเลย ‪เราหาเขาไม่เจอ 222 00:16:54,056 --> 00:16:56,224 ‪ตํารวจเดินเข้ามาบอกฉันว่า 223 00:16:56,224 --> 00:16:59,936 ‪"ออกไปจากที่นี่ซะ ‪เราไม่รู้ว่าอาจเกิดอะไรขึ้นอีก" 224 00:16:59,936 --> 00:17:03,899 ‪เราเริ่มได้รับรายงานแจ้ง ‪เรื่องระเบิดไปทั่วทั้งเมือง 225 00:17:05,692 --> 00:17:09,321 ‪แล้วก็เกิดเหตุไฟไหม้ ‪ที่น่าสงสัยที่ห้องสมุดเจเอฟเค 226 00:17:09,321 --> 00:17:13,158 ‪เหตุไฟไหม้นี้เกิดขึ้น ‪หลังจากเหตุระเบิดทั้งสองลูกนั้นไม่นาน 227 00:17:13,158 --> 00:17:15,202 ‪ทั้งสองเหตุการณ์อาจเกี่ยวข้องกันหรือไม่ 228 00:17:15,202 --> 00:17:16,828 ‪เราเจอระเบิดไปแล้วสองลูก 229 00:17:16,828 --> 00:17:19,164 ‪ทุกคนคิดว่าปกติผู้ร้ายชอบวางสามลูก 230 00:17:19,164 --> 00:17:22,209 ‪สิ่งที่เรากลัวที่สุดคือจะมีการก่อเหตุระลอกสอง 231 00:17:22,876 --> 00:17:27,172 ‪เรากําลังรับมือกับเรื่องที่ไม่เคยเจอมาก่อน ‪และผมรู้ว่ายิ่งมีคนมาช่วยเยอะยิ่งดี 232 00:17:27,172 --> 00:17:30,092 ‪ผมจึงติดต่อริค เดอลอรีเอร์ทันที 233 00:17:30,092 --> 00:17:33,512 ‪(ริค เดอลอรีเอร์) 234 00:17:33,512 --> 00:17:36,264 ‪(เจ้าหน้าที่พิเศษผู้ดูแลคดี ‪เอฟบีไอ) 235 00:17:36,264 --> 00:17:38,308 ‪เพื่อนร่วมงานบางคนบอกว่า 236 00:17:38,308 --> 00:17:40,143 ‪ผมคือคนที่ชอบประเมินทุกอย่าง 237 00:17:41,394 --> 00:17:43,522 ‪ผมประเมินทุกอย่างละเอียดมาก 238 00:17:44,189 --> 00:17:45,482 ‪และทําความเข้าใจว่า 239 00:17:45,482 --> 00:17:48,193 ‪ต้องทํายังไงเรื่องนี้ถึงจะจบลงโดยดีที่สุด 240 00:17:51,029 --> 00:17:52,155 ‪(ชั่วโมงที่ 01 ‪วันจันทร์) 241 00:17:52,155 --> 00:17:53,490 ‪(ชั่วโมงที่ 02 ‪วันจันทร์) 242 00:17:53,490 --> 00:17:55,075 ‪ตอนผมไปถึงบอสตัน 243 00:17:55,575 --> 00:17:59,538 ‪สิ่งสําคัญอันดับแรก ‪คือต้องแน่ใจว่าในพื้นที่ไม่มีระเบิดล็อตที่สอง 244 00:18:00,622 --> 00:18:03,291 ‪แต่เราทําไม่ได้จนกว่าเราจะกั้นที่เกิดเหตุได้แล้ว 245 00:18:04,751 --> 00:18:07,379 ‪เราต้องกั้นพื้นที่ถนนบอยล์สตัน 500 เมตร 246 00:18:07,379 --> 00:18:10,674 ‪บวกกับอีกหนึ่งช่วงตึก ‪ทั้งทางเหนือและใต้ของถนนนั้น 247 00:18:11,174 --> 00:18:14,010 ‪มันเป็นภาพที่น่าใจหายมาก ‪มีเศษซากความตายเต็มไปหมด 248 00:18:14,010 --> 00:18:16,555 ‪ริมทางเดินยังมีเลือดของเหยื่ออยู่เลย 249 00:18:17,639 --> 00:18:21,852 ‪พอมองดูที่เกิดเหตุแล้ว ‪ผมถึงได้รู้ว่ามันมีถุงอยู่เต็มไปหมด 250 00:18:21,852 --> 00:18:23,937 ‪ถุงใบไหนก็อาจเป็นระเบิดได้ 251 00:18:24,855 --> 00:18:27,941 ‪หน้าที่ของเราในตอนนั้น ‪คือต้องส่งเจ้าหน้าที่กู้ระเบิดเข้าไป 252 00:18:27,941 --> 00:18:30,318 ‪เพื่อค้นหาระเบิดลูกอื่นๆ 253 00:18:32,154 --> 00:18:33,488 ‪เราให้หมาดมหาระเบิด 254 00:18:33,488 --> 00:18:36,575 ‪ตามกระเป๋าเป้ ตามหน้าร้านต่างๆ 255 00:18:36,575 --> 00:18:38,410 ‪เรายังค้นที่เกิดเหตุกันอยู่ 256 00:18:40,704 --> 00:18:43,206 ‪หน่วยเก็บกู้ระเบิดเริ่มเคลียร์พื้นที่เกิดเหตุ 257 00:18:43,206 --> 00:18:46,209 ‪เพื่อให้นักวิเคราะห์ทีมอื่นๆ ‪เข้าไปทํางานได้อย่างปลอดภัย 258 00:18:48,420 --> 00:18:49,296 ‪เมื่อสรุปได้แล้วว่า 259 00:18:49,296 --> 00:18:52,090 ‪ไม่มีอุปกรณ์สร้างความไม่สงบชิ้นอื่น ‪ณ จุดเกิดเหตุแล้ว 260 00:18:53,133 --> 00:18:55,302 ‪เราจึงโทรหาคาร์เมน ออร์ตีซ อัยการสหรัฐฯ 261 00:18:55,302 --> 00:18:57,637 ‪(คาร์เมน ออร์ตีซ ‪อัยการสหรัฐฯ รัฐแมสซาชูเซตส์) 262 00:18:57,637 --> 00:19:01,349 ‪สุดท้ายแล้วเธอจะเป็นคน ‪ที่มีหน้าที่ดําเนินคดีผู้ร้ายวางระเบิด 263 00:19:01,850 --> 00:19:03,435 ‪(ชั่วโมงที่ 02 ‪วันจันทร์) 264 00:19:03,435 --> 00:19:04,352 ‪(ชั่วโมงที่ 03) 265 00:19:04,352 --> 00:19:06,396 ‪ตอนที่ฉันได้ไปเห็นภาพความเสียหาย 266 00:19:07,397 --> 00:19:10,192 ‪ฉันยืนตัวแข็งทื่อ หนาวไปถึงขั้ว 267 00:19:11,026 --> 00:19:13,653 ‪ดูเหมือนจะเป็นการก่อการร้ายอย่างแน่นอน 268 00:19:14,446 --> 00:19:17,699 ‪เรามองเห็นเศษเหล็กจากระเบิด ‪เม็ดกระสุนพลาสติก เลือด 269 00:19:17,699 --> 00:19:21,411 ‪เรารู้เลยว่านี่ต้องเป็นระเบิดอะไรสักอย่างแน่ๆ 270 00:19:21,912 --> 00:19:25,498 ‪เราส่งกองกําลังตํารวจรัฐ ‪ไปที่สนามบินโลแกนเพื่อไปดักรอ 271 00:19:25,498 --> 00:19:27,751 ‪คนที่อาจถ่ายรูปเหตุการณ์เอาไว้ได้ 272 00:19:28,376 --> 00:19:31,129 ‪นั่นคือตอนที่เราตั้งสถานีแบล็กฟัลคอน 273 00:19:31,129 --> 00:19:33,882 ‪เป็นสถานที่ตรวจสอบหลักฐาน 274 00:19:33,882 --> 00:19:36,927 ‪(สถานีแบล็กฟัลคอน) 275 00:19:36,927 --> 00:19:41,348 ‪สถานที่นี้สําคัญมาก ‪เพราะเป็นสถานที่ปลอดภัยและสะดวก 276 00:19:41,348 --> 00:19:43,683 ‪ซึ่งเราใช้เก็บรวบรวมหลักฐานไปตรวจสอบ 277 00:19:43,683 --> 00:19:45,936 ‪ก่อนบินไปส่งที่ควอนติโก รัฐเวอร์จิเนีย 278 00:19:47,270 --> 00:19:49,356 ‪มีหลักฐานหลายชิ้นมาก 279 00:19:49,356 --> 00:19:52,317 ‪คดีนี้ใหญ่กว่าที่ผมเคยเห็นมา 280 00:19:52,984 --> 00:19:56,154 ‪นี่เป็นคดีที่ใหญ่ที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในเมืองนี้ 281 00:19:56,154 --> 00:19:58,448 ‪และเราไม่รู้เลยว่าใครเป็นตัวการ 282 00:19:59,658 --> 00:20:03,620 ‪เราจึงส่งสายสืบไปสอบปากคําผู้บาดเจ็บ 283 00:20:03,620 --> 00:20:07,999 ‪ผมมีสะเก็ดระเบิดฝังอยู่ด้านหลังขา ‪และที่มือ ก็เห็นอยู่นะ 284 00:20:07,999 --> 00:20:11,002 ‪แล้วผมก็มีแผลไหม้ แต่ผมโชคดีครับ 285 00:20:11,002 --> 00:20:15,632 ‪ผู้ป่วยบางรายได้รับการตัดขา ณ ที่เกิดเหตุแล้ว 286 00:20:15,632 --> 00:20:17,425 ‪เพราะขาของพวกเขาถูกระเบิดเละ 287 00:20:18,260 --> 00:20:21,846 ‪จากนั้นเราได้รับรายงานว่าพบบุคคลน่าสงสัย 288 00:20:21,846 --> 00:20:24,349 ‪ที่ถูกนําตัวกลับไปส่งที่ห้องฉุกเฉิน 289 00:20:25,350 --> 00:20:28,770 ‪เขาเป็นผู้ชายชาวซาอุฯ โผล่มาจากไหนไม่รู้ 290 00:20:28,770 --> 00:20:32,065 ‪เขามีบาดแผลเต็มตัว เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง 291 00:20:32,649 --> 00:20:34,734 ‪แล้วเมื่อตํารวจเดินไปทางเขา 292 00:20:34,734 --> 00:20:37,862 ‪เขาเห็นตํารวจเดินไปหา เขาถือมือถืออยู่ 293 00:20:37,862 --> 00:20:40,532 ‪เขาขว้างมือถือลงพื้นจนแตกเป็นเสี่ยงๆ 294 00:20:40,532 --> 00:20:41,992 ‪มือถือใช้สั่งระเบิดได้ 295 00:20:41,992 --> 00:20:44,577 ‪มีบุคคลที่ถูกควบคุมตัวอยู่ 296 00:20:44,577 --> 00:20:48,790 ‪เขาเป็นชาวซาอุฯ อยู่ใกล้จุดเกิดเหตุระเบิด 297 00:20:48,790 --> 00:20:50,834 ‪ผมถามตัวเอง "นี่เป็นหนึ่งในคนร้ายไหมนะ" 298 00:20:50,834 --> 00:20:51,876 ‪(ชั่วโมงที่ 04 ‪วันจันทร์) 299 00:20:51,876 --> 00:20:52,794 ‪(ชั่วโมงที่ 05) 300 00:20:52,794 --> 00:20:54,337 ‪ข่าวแรกๆ ที่เราได้รับแจ้งคือ 301 00:20:54,337 --> 00:20:57,882 ‪ชาวซาอุฯ ตกเป็นผู้ต้องสงสัย 302 00:20:57,882 --> 00:21:01,553 ‪มีข้อสันนิษฐานว่า ‪เหตุการณ์นี้อาจเกี่ยวข้องกับอัลกออิดะฮ์ 303 00:21:01,553 --> 00:21:02,804 ‪เป็นเวลากว่าสิบปี 304 00:21:02,804 --> 00:21:07,142 ‪ที่ประเทศนี้หวาดหวั่น ‪เฝ้าระวังการก่อเหตุครั้งต่อไป 305 00:21:07,142 --> 00:21:08,768 ‪และวันนี้มันเกิดขึ้นแล้ว 306 00:21:09,519 --> 00:21:12,397 ‪เขาได้รับบาดเจ็บและตํารวจไปสอบปากคํา 307 00:21:12,397 --> 00:21:14,983 ‪ชาวซาอุฯ คนนี้ที่เข้าโรงพยาบาล 308 00:21:15,483 --> 00:21:16,359 ‪เราคุยกับเขา 309 00:21:16,359 --> 00:21:20,530 ‪แล้วเราสั่งให้หน่วยสวาท ‪และสายสืบไปที่บ้านของเขา 310 00:21:24,534 --> 00:21:26,369 ‪เราพบวัตถุน่าสงสัยที่บ้านเขา 311 00:21:26,369 --> 00:21:30,040 ‪เอกสารทางการ หนังสือเดินทาง ‪ของประเภทนั้นแหละ ซึ่งอาจเป็นปัญหา 312 00:21:30,915 --> 00:21:35,462 ‪เนื่องจากสถานการณ์นี้รุนแรงมาก ‪เราก็ต้องใช้วิธีการที่ถูกกฎหมาย 313 00:21:35,462 --> 00:21:37,255 ‪เพื่อที่ถ้าหลักฐานนั้นชี้ทาง 314 00:21:37,255 --> 00:21:39,841 ‪ไปหาตัวคนที่เชื่อว่าเป็นคนร้ายได้จริง 315 00:21:39,841 --> 00:21:42,177 ‪เราจะต้องสามารถใช้หลักฐานนั้นในชั้นศาลได้ 316 00:21:42,177 --> 00:21:44,888 ‪เจ้าหน้าที่ตํารวจตรวจค้น ‪อะพาร์ตเมนต์นักศึกษาต่างชาติ 317 00:21:44,888 --> 00:21:47,599 ‪ที่ได้รับบาดเจ็บจากการระเบิด ‪และมีผู้พบเห็นเขาวิ่งหนี 318 00:21:47,599 --> 00:21:50,810 ‪แต่ไม่พบหลักฐานใดๆ ‪และเขาไม่ถือเป็นผู้ต้องสงสัย 319 00:21:50,810 --> 00:21:54,022 ‪ปรากฏว่าเขาเป็นแค่เหยื่อ ‪ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ 320 00:21:55,732 --> 00:21:58,109 ‪เขาแค่บังเอิญเป็นแค่ชาวซาอุฯ ที่อยู่ใกล้เส้นชัย 321 00:21:58,109 --> 00:22:00,904 ‪ที่เกิดมาในยุคที่คนเกลียดกลัวศาสนาอิสลาม 322 00:22:01,654 --> 00:22:04,407 ‪และไม่ต้องสงสัยเลยว่าทุกคนมีอคติอยู่แล้ว 323 00:22:04,407 --> 00:22:06,117 ‪ว่าใครอาจเป็นคนร้าย 324 00:22:06,993 --> 00:22:08,953 ‪วันแรกผ่านไป เรายังไม่มีผู้ต้องสงสัย 325 00:22:08,953 --> 00:22:13,083 ‪มีเบาะแสเล็กน้อย แต่จับต้องไม่ได้ ‪และเราจะจัดงานแถลงข่าว 326 00:22:13,083 --> 00:22:16,378 ‪เพื่อบอกประชาชนชาวอเมริกัน ‪ว่าเรารู้อะไรเรื่องการวางระเบิดบ้าง 327 00:22:17,462 --> 00:22:20,340 ‪ผมบอกผู้ว่าการรัฐว่านี่อาจเป็นการก่อการร้าย 328 00:22:20,340 --> 00:22:23,343 ‪ดังนั้นทางเอฟบีไอยินดีนําการสืบสวน 329 00:22:23,343 --> 00:22:26,554 {\an8}‪พูดตามตรงนะ ผมตอบว่า ‪"ได้ เอาไปเลย" 330 00:22:27,138 --> 00:22:30,183 {\an8}‪แต่ผู้ว่าการรัฐขอให้ผมเป็นคนแถลงข่าว 331 00:22:30,183 --> 00:22:32,477 {\an8}‪ผมก็แบบ "ผมเนี่ยนะ" 332 00:22:32,477 --> 00:22:35,271 ‪ซึ่งผมก็น่าจะรู้ตัวอยู่แล้ว 333 00:22:35,772 --> 00:22:39,734 ‪พวกนักการเมืองไม่ชอบเป็นคนแจ้งข่าวร้าย ‪ผมมีหน้าที่แจ้งข่าวร้าย 334 00:22:39,734 --> 00:22:44,406 ‪ผมขอส่งต่อให้เอ็ด เดวิส ‪ผู้บัญชาการตํารวจของเมืองบอสตัน 335 00:22:46,199 --> 00:22:47,283 ‪ขอบคุณครับท่านผู้ว่าฯ 336 00:22:48,451 --> 00:22:52,539 ‪เวลา 14.50 น. ได้มีการระเบิดติดต่อกัน 337 00:22:52,539 --> 00:22:55,625 ‪ใกล้เส้นชัย บนเส้นทางการวิ่งบอสตันมาราธอน 338 00:22:55,625 --> 00:22:58,795 ‪ทุกคนควรอยู่ในความสงบ แต่ก็ควรเข้าใจว่า 339 00:22:58,795 --> 00:23:01,506 ‪เหตุการณ์นี้ยังไม่จบ และทุกคนควรเข้าใจว่า 340 00:23:01,506 --> 00:23:05,718 ‪เราต้องการข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่จะหาได้ 341 00:23:05,718 --> 00:23:08,513 ‪ผมบอกประชาชนว่า "ถ้ามีรูปรีบส่งให้เราทันที" 342 00:23:08,513 --> 00:23:11,641 ‪ถ้ามีใครเห็นอะไรก็ตามในเหตุการณ์นี้ 343 00:23:11,641 --> 00:23:18,189 ‪กรุณาโทรแจ้งเบาะแสที่ 1-800-494-เบาะแส 344 00:23:18,189 --> 00:23:21,776 ‪หลายครั้งในคดีแบบนี้ ‪จะมีคนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วเอะใจว่า 345 00:23:21,776 --> 00:23:23,528 ‪"ตายแล้ว เขาบอกว่า 346 00:23:23,528 --> 00:23:26,573 ‪เขาจะลงมือทําแบบนี้ ฉันต้องแจ้งตํารวจแล้ว" 347 00:23:26,573 --> 00:23:29,534 ‪งั้นเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นการก่อการร้ายไหมคะ 348 00:23:29,534 --> 00:23:33,538 ‪ผู้ว่าฯ แพทริคบอกว่านี่เป็นการก่อเหตุ ‪แต่ท่านผบ.ตร.จะบอกว่าเป็นการก่อการร้ายไหม 349 00:23:33,538 --> 00:23:36,082 ‪ตอนนี้เรายังให้คํานิยามที่ชัดเจนไม่ได้ 350 00:23:36,082 --> 00:23:41,171 ‪แต่เชิญสรุปกันเอาเองจากสิ่งที่เกิดขึ้น 351 00:23:41,671 --> 00:23:47,302 ‪ในฐานะพลเมืองและนักข่าว ‪เหตุการณ์นี้ดูเหมือนการก่อการร้าย 352 00:23:47,302 --> 00:23:51,848 ‪ประชาชนบางคนตําหนิเอฟบีไอ ‪ที่ไม่ยอมเรียกเหตุการณ์นี้ว่าการก่อการร้ายทันที 353 00:23:51,848 --> 00:23:53,850 ‪แต่เรายังทําไม่ได้จนกว่าจะมีหลักฐาน 354 00:23:53,850 --> 00:23:57,020 ‪(ชั่วโมงที่ 05 ‪วันจันทร์) 355 00:23:57,020 --> 00:23:58,938 ‪(ชั่วโมงที่ 06 ‪วันจันทร์) 356 00:23:58,938 --> 00:24:02,066 ‪คืนนั้น ผมออกไปตามหาแคเรน 357 00:24:03,818 --> 00:24:05,653 ‪ผมไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น 358 00:24:06,404 --> 00:24:08,072 ‪แล้วลูกผมบอกว่า 359 00:24:08,072 --> 00:24:10,992 ‪"เราโพสต์รูปกับธงบนเฟซบุ๊กได้ไหม" 360 00:24:12,744 --> 00:24:14,078 ‪(ขอให้เธอปลอดภัยนะ) 361 00:24:14,078 --> 00:24:16,122 ‪(หวังว่าคุณจะปลอดภัยและติดต่อมาเร็วๆ นี้) 362 00:24:16,539 --> 00:24:19,000 ‪แล้วโจ แฟนของคริสเติล โทรมาหาผม 363 00:24:20,084 --> 00:24:22,170 ‪โจมารับผม 364 00:24:22,170 --> 00:24:25,632 ‪เขาให้ผมดูรูปแคเรนกับคริสเติลนอนกับพื้น 365 00:24:28,259 --> 00:24:30,261 ‪มีคนโพสต์รูปนั้นไปแล้ว 366 00:24:31,387 --> 00:24:36,726 ‪ผมเห็นหน้าของพวกเขา ‪ดูเหมือนใบหน้าที่ไม่มีชีวิตอยู่แล้ว 367 00:24:39,979 --> 00:24:42,565 ‪เรารีบมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลแมสซาชูเซตส์ 368 00:24:48,696 --> 00:24:52,325 ‪พอไปถึงที่โรงพยาบาล ‪พวกเขาแจ้งผมว่าคริสเติลอยู่ที่นั่น 369 00:24:52,325 --> 00:24:54,786 ‪กําลังผ่าตัดขาเพราะสภาพแย่มาก 370 00:24:54,786 --> 00:24:56,329 ‪จะรักษาขาให้ไม่ต้องตัดทิ้ง 371 00:24:57,497 --> 00:24:59,958 ‪แต่พวกเขาบอกว่าแคเรนไม่อยู่ที่นั่น 372 00:25:01,292 --> 00:25:06,381 ‪แล้วพวกเขาก็ให้คําตอบผมไม่ได้ ‪พวกเขาไม่รู้อะไรกันเลย 373 00:25:06,923 --> 00:25:07,757 ‪พวกเขาบอกว่า 374 00:25:08,591 --> 00:25:10,176 ‪"เราไม่รู้จะบอกอะไรคุณ" 375 00:25:10,176 --> 00:25:13,263 ‪และพวกเขาก็กลับไปทํางานต่อ 376 00:25:15,306 --> 00:25:16,558 ‪มันไม่สมเหตุสมผลเลย 377 00:25:17,850 --> 00:25:18,893 ‪และพวกเขาบอกว่า 378 00:25:19,811 --> 00:25:23,439 ‪"พวกคุณต้องไปหาดูทุกโรงพยาบาลเอาเอง" 379 00:25:24,732 --> 00:25:26,234 ‪เราเลยเริ่มเดิน 380 00:25:27,986 --> 00:25:31,030 ‪บนท้องถนนไม่มีใครสักคน ‪ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย 381 00:25:31,030 --> 00:25:33,032 ‪เมืองบอสตันไม่มีใครออกมากันสักคน 382 00:25:40,373 --> 00:25:44,252 {\an8}‪เราตามหาทั่วทุกที่ โทรหาทุกโรงพยาบาล 383 00:25:44,252 --> 00:25:46,337 {\an8}‪ไม่มีใครบอกอะไรเราได้เลย 384 00:25:46,337 --> 00:25:48,673 ‪หาแค่ไหนก็ไม่เจอแคเรน 385 00:25:49,173 --> 00:25:53,553 ‪ในใจผมตอนนั้นคิดว่า ‪แคเรนตายแล้วแน่ๆ ไม่ต้องสงสัยเลย 386 00:25:57,056 --> 00:25:59,601 ‪แล้วจู่ๆ โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นมา 387 00:26:00,685 --> 00:26:03,938 ‪พวกเขาบอกว่าแคเรนอยู่ในห้องผ่าตัด 388 00:26:04,522 --> 00:26:09,027 ‪ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ‪ผมต้องไปเห็นด้วยตาตัวเอง 389 00:26:10,862 --> 00:26:12,780 ‪ผมกลับไปที่โรงพยาบาล 390 00:26:14,407 --> 00:26:15,575 ‪แล้วเห็นแคเรน 391 00:26:18,745 --> 00:26:22,373 ‪ตอนที่ฉันฟื้นขึ้นมา หน้าแรกที่เห็นคือเควิน 392 00:26:22,373 --> 00:26:26,711 ‪ผมดีใจมาก ผมทั้งกุมมือทั้งบีบมือเธอ 393 00:26:27,420 --> 00:26:29,297 ‪เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 394 00:26:29,797 --> 00:26:32,008 ‪แต่ผมบอกว่า "ทุกอย่างจะดีเอง" 395 00:26:32,008 --> 00:26:33,801 ‪"ไม่ต้องกลัวนะ ผมรักคุณ" 396 00:26:34,302 --> 00:26:36,638 ‪"ผมรักคุณ ทุกอย่างจะดีเอง" 397 00:26:39,682 --> 00:26:41,309 ‪มันคือปาฏิหาริย์ 398 00:26:41,309 --> 00:26:42,602 ‪(ชั่วโมงที่ 10 ‪วันจันทร์) 399 00:26:42,602 --> 00:26:45,521 ‪(ชั่วโมงที่ 11 ‪วันอังคาร) 400 00:26:45,521 --> 00:26:46,689 ‪ในคืนแรก 401 00:26:46,689 --> 00:26:50,234 ‪เรารู้ว่าเบาะแสที่ดีที่สุดของเรา ‪คือวิดีโอที่ถ่ายไว้ในที่เกิดเหตุ 402 00:26:50,234 --> 00:26:54,739 ‪นี่เป็นการแข่งกีฬาครั้งสําคัญ ‪สื่อระดับชาติมากมายไปทําข่าว 403 00:26:54,739 --> 00:26:58,576 ‪ผู้คนธรรมดาทั่วทั้งงาน ‪ก็มีมือถือและกล้องถ่ายวิดีโอ 404 00:26:59,077 --> 00:27:00,411 ‪ซึ่งเป็นคิวของเควิน สวินดอน 405 00:27:00,411 --> 00:27:02,497 ‪(เควิน สวินดอน) 406 00:27:02,497 --> 00:27:03,831 ‪(หน่วยไซเบอร์ ‪เอฟบีไอ) 407 00:27:03,831 --> 00:27:07,627 ‪เควิน สวินดอนเป็นหัวหน้าหน่วยไซเบอร์ 408 00:27:07,627 --> 00:27:09,420 ‪สํานักงานเอฟบีไอบอสตัน 409 00:27:10,254 --> 00:27:13,341 ‪หน้าที่ของผมคือนิติคอมพิวเตอร์และนิติดิจิทัล 410 00:27:14,842 --> 00:27:17,428 ‪เรารู้ทันทีว่าสื่อดิจิทัลจะเป็น 411 00:27:17,428 --> 00:27:20,598 ‪ปัจจัยสําคัญในการสืบสวนครั้งนี้ 412 00:27:21,099 --> 00:27:24,352 ‪โทรศัพท์อาจไม่ดัง แต่มีอีเมลหลั่งไหลเข้ามา 413 00:27:25,812 --> 00:27:29,190 ‪ถึงจุดที่กล่องอีเมลเราเสี่ยงเต็ม 414 00:27:29,732 --> 00:27:31,651 ‪อีเมลเป็นหมื่นๆ ฉบับ 415 00:27:31,651 --> 00:27:36,197 ‪สิ่งที่ผมไม่ได้คํานึงถึง ‪คือปริมาณของหลักฐานดิจิทัล 416 00:27:36,197 --> 00:27:37,490 ‪ที่จะถูกส่งเข้ามา 417 00:27:37,990 --> 00:27:42,412 ‪พวกเขาได้รูปถ่าย ‪และคลิปวิดีโอจากไอโฟนเป็นพันๆ ไฟล์ 418 00:27:42,412 --> 00:27:44,747 ‪ดูเหมือนจะทําเวลา ‪ได้ประมาณสามชั่วโมง 38 นาที 419 00:27:44,747 --> 00:27:49,419 ‪เราเก็บมือถือมาจากถนนบอยล์สตัน ‪ได้กว่า 125 เครื่อง 420 00:27:51,254 --> 00:27:53,923 ‪โอเค วิ่งได้หนึ่งไมล์แล้ว ‪ในบอสตันมาราธอน 421 00:27:55,842 --> 00:27:56,801 ‪ตายแล้ว 422 00:27:58,010 --> 00:27:58,970 ‪อะไรวะเนี่ย 423 00:28:00,596 --> 00:28:02,140 ‪ตอนนั้นเรายังไม่พบเบาะแส 424 00:28:02,140 --> 00:28:05,685 ‪เราจึงหาเบาะแสจากพวกคลิปวิดีโอ 425 00:28:06,602 --> 00:28:09,522 ‪เรามีภาพจากร้านโฟรัม เรามีภาพจากวอลกรีนส์ 426 00:28:09,522 --> 00:28:13,818 ‪เรามีภาพจากธนาคาร ‪ไม่ว่าจะเป็นกิจการอะไรบนเส้นทางนั้น 427 00:28:13,818 --> 00:28:17,155 ‪เราก็ไปเก็บรวบรวมวิดีโอทั้งหมดที่หาได้ 428 00:28:17,155 --> 00:28:20,908 ‪เรามีคลิปวิดีโอเป็นแสน ‪แต่งานที่ท้าทายในการประมวลผล 429 00:28:20,908 --> 00:28:22,618 ‪หลักฐานทางวิดีโอที่เยอะขนาดนั้น 430 00:28:22,618 --> 00:28:25,621 ‪ก็คือมันมีข้อจํากัดทางเวลาอยู่ด้วย 431 00:28:27,623 --> 00:28:30,376 ‪ถ้าเรามีคลิปวิดีโอที่ต้องตรวจสอบยาวแปดชั่วโมง 432 00:28:30,376 --> 00:28:32,462 ‪มันก็จะใช้เวลาดูแปดชั่วโมง 433 00:28:36,674 --> 00:28:41,763 ‪เรามีทีมงานจํานวนมากที่ทําหน้าที่ตรวจสอบวิดีโอ 434 00:28:43,431 --> 00:28:46,225 ‪ปัญหาคือเรามีวิดีโอรวมกันยาวหลายพันชั่วโมง 435 00:28:50,271 --> 00:28:51,939 ‪นอกจากนี้ ความท้าทายคือ 436 00:28:51,939 --> 00:28:55,067 ‪เราไม่รู้ว่าต้องมองหาอะไรหรือใคร 437 00:28:55,067 --> 00:28:56,569 ‪ทุกนาทีที่ผ่านไป 438 00:28:56,569 --> 00:29:00,114 ‪มีความเป็นไปได้ที่ตัวการเรื่องนี้อาจรอดตัวไปได้ 439 00:29:01,657 --> 00:29:04,535 ‪ผมต้องรับมือกับการสืบสวนที่เข้มข้นที่สุด 440 00:29:04,535 --> 00:29:06,996 ‪ที่กรมตํารวจบอสตันเคยทํามาเลย 441 00:29:15,129 --> 00:29:16,881 ‪ตอนที่เกิดการระเบิด 442 00:29:17,632 --> 00:29:20,676 ‪ผมกับครอบครัวไปพักร้อนกันที่รัฐแอริโซนา 443 00:29:22,386 --> 00:29:25,306 ‪ผมเพิ่งแจ้งทางเอฟบีไอว่าผมจะเกษียณ 444 00:29:26,140 --> 00:29:30,520 ‪(จอห์น โฟลีย์) 445 00:29:30,520 --> 00:29:32,939 ‪(ผู้ช่วยเจ้าหน้าที่พิเศษผู้รับผิดชอบคดี ‪เอฟบีไอ) 446 00:29:32,939 --> 00:29:38,444 ‪แต่พอเราไปถึงเซโดนา ‪มือถือผมดังไม่หยุดเลย 447 00:29:39,570 --> 00:29:42,657 ‪และนั่นคือตอนที่ผมเห็นภาพเหตุการณ์ระเบิด 448 00:29:46,994 --> 00:29:48,162 ‪มันเลวร้ายมาก 449 00:29:52,416 --> 00:29:55,628 ‪ผมทําคดีอาชญากรรมรุนแรง ยาเสพติด แก๊ง 450 00:29:57,588 --> 00:30:00,132 ‪หลายคนอาจพูดว่าผมดึงดูดพวกเรื่องบัดซบ 451 00:30:03,010 --> 00:30:05,555 ‪และตอนที่ผมเห็นภาพเหตุการณ์ระเบิด... 452 00:30:10,518 --> 00:30:13,020 ‪ภรรยาผมพูดว่า ‪"ไปจับไอ้เหี้ยที่ก่อเรื่องมาลงโทษ" 453 00:30:13,020 --> 00:30:14,313 ‪(ชั่วโมงที่ 16 ‪วันอังคาร) 454 00:30:14,313 --> 00:30:15,648 ‪(ชั่วโมงที่ 17 ‪วันอังคาร) 455 00:30:15,648 --> 00:30:17,400 ‪เราเข้าใกล้ที่สุดได้แค่นี้ 456 00:30:17,400 --> 00:30:20,403 ‪ณ จุดวางระเบิดบอสตันมาราธอนเมื่อวาน 457 00:30:20,403 --> 00:30:23,322 ‪เจ้าหน้าที่เฝ้าพื้นที่นี้อย่างหนาแน่นตามคาดหมาย 458 00:30:23,322 --> 00:30:26,409 ‪เรายังไม่ทราบว่าใครเป็นคนก่อเหตุเมื่อวาน 459 00:30:26,409 --> 00:30:27,702 ‪อีกทั้งยังไม่รู้แรงจูงใจ 460 00:30:27,702 --> 00:30:31,539 {\an8}‪ยังไม่มีการจับกุมใคร ‪ณ ตอนนี้ยังไม่มีการแจ้งว่าใครเป็นผู้ต้องสงสัย 461 00:30:31,539 --> 00:30:32,957 {\an8}‪(เสียชีวิตสาม บาดเจ็บ 176) 462 00:30:32,957 --> 00:30:37,461 ‪ทางการพบระเบิดแค่สองลูก ‪และทั้งสองลูกได้ระเบิดไปแล้ว 463 00:30:37,461 --> 00:30:40,631 ‪ทางตํารวจไม่พบลูกอื่นที่ยังไม่ได้ระเบิด 464 00:30:41,716 --> 00:30:44,427 ‪เช้าวันอังคาร ทีมค้นหาหลักฐาน 465 00:30:44,427 --> 00:30:47,597 ‪เริ่มเข้าไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ 466 00:30:48,556 --> 00:30:52,560 ‪เราพบหลักฐานบนดาดฟ้าอาคาร ‪ริมหน้าต่าง บนรถยนต์ 467 00:30:54,020 --> 00:30:58,941 ‪ที่เกิดเหตุนี้ใหญ่มาก ‪และของทุกชิ้นถูกเหยียบย่ํา ไม่ก็ถูกเตะ 468 00:31:00,526 --> 00:31:03,195 ‪เราพบลูกกระสุนพลาสติก สะเก็ดระเบิด 469 00:31:03,195 --> 00:31:07,158 ‪สะเก็ดระเบิดที่ทางตํารวจพบ ‪ไม่ใช่แค่เศษเหล็กทั่วไปตามพื้น 470 00:31:07,158 --> 00:31:10,912 ‪แต่ว่าเป็นตะปู และวัตถุที่คล้ายกระสุนพลาสติก 471 00:31:10,912 --> 00:31:15,249 ‪ทางตํารวจกําลังตรวจสอบว่า ‪ระเบิดลูกนี้ประกอบอย่างไร 472 00:31:15,249 --> 00:31:19,754 ‪วัสดุที่ใช้คืออะไร ‪ฟิวส์คืออะไร ใช้อะไรเป็นตัวจุดระเบิด 473 00:31:20,421 --> 00:31:26,010 ‪มีกระเป๋าเป้ที่ขาดวิ่น ‪ไม่เหมือนเป้ที่แค่โดนสะเก็ดระเบิด 474 00:31:26,594 --> 00:31:29,680 ‪เราเชื่อว่านี่เป็นกระเป๋าที่ใช้ใส่ระเบิด 475 00:31:30,306 --> 00:31:35,478 ‪ผู้เชี่ยวชาญด้านระเบิดบอกทันทีว่า ‪"นี่คือระเบิดที่ควบคุมจากระยะไกล" 476 00:31:36,562 --> 00:31:38,189 ‪ขณะที่เรารวบรวมหลักฐาน 477 00:31:38,189 --> 00:31:41,108 ‪เราก็เริ่มต่อจิ๊กซอว์ระเบิดได้ 478 00:31:44,195 --> 00:31:46,405 {\an8}‪ระเบิดลูกแรกระเบิดใกล้เส้นชัย 479 00:31:48,532 --> 00:31:50,785 {\an8}‪ลูกที่สองระเบิดหลังจากนั้นประมาณ 12 วินาที 480 00:31:50,785 --> 00:31:52,954 {\an8}‪หน้าร้านอาหารชื่อเดอะโฟรัม 481 00:31:55,539 --> 00:31:56,540 ‪ทฤษฎีของเราคือ 482 00:31:56,540 --> 00:31:59,961 ‪ระเบิดถูกขนย้ายใส่กระเป๋าเป้ไปที่จุดระเบิด 483 00:31:59,961 --> 00:32:03,839 ‪และมันน่าจะเป็นระเบิดหม้ออัดแรงดัน ‪ที่ใส่เศษเหล็กไว้ข้างใน 484 00:32:03,839 --> 00:32:06,968 ‪ระเบิดหม้ออัดแรงดัน ‪เป็นอาวุธยอดนิยมของผู้ก่อการร้าย 485 00:32:06,968 --> 00:32:09,679 ‪เพราะสามารถซื้อชิ้นส่วนได้จากหลายๆ ร้าน 486 00:32:09,679 --> 00:32:12,640 ‪ฝาหม้ออัดแรงดัน ‪ที่ใช้ในการระเบิดเมื่อวันจันทร์ 487 00:32:12,640 --> 00:32:15,559 {\an8}‪ถูกพบบนดาดฟ้าที่อยู่ไม่ไกล 488 00:32:15,559 --> 00:32:16,769 {\an8}‪คุณมองว่า 489 00:32:16,769 --> 00:32:19,939 {\an8}‪มันดูเหมือนจะเป็นการก่อการร้าย ‪ภายในประเทศไหมคะ 490 00:32:19,939 --> 00:32:23,234 ‪นี่คือการสืบสวนการก่อการร้าย ‪มันเป็นคดีก่อการร้าย 491 00:32:23,234 --> 00:32:25,361 ‪และไม่ว่านักการเมืองจะกังวลว่า 492 00:32:25,361 --> 00:32:27,279 ‪"มันฟังดูแย่ เราไม่อยากใช้คํานั้น" หรือไม่ 493 00:32:27,279 --> 00:32:31,283 ‪ก็ไม่เป็นไร แต่อย่าเข้าใจผิดครับ ‪นี่คือการสืบสวนคดีก่อการร้าย 494 00:32:31,283 --> 00:32:33,035 ‪เอฟบีไอถึงเป็นแม่งาน 495 00:32:33,035 --> 00:32:36,330 ‪การก่อการร้ายคือการโจมตี ‪ที่ขับเคลื่อนด้วยอุดมการณ์ 496 00:32:36,330 --> 00:32:39,375 ‪ในการวางระเบิดบอสตันมาราธอน ‪เราไม่รู้ว่าอุดมการณ์นั้นคืออะไร 497 00:32:40,167 --> 00:32:42,753 ‪แต่ตอนนั้น ไม่ว่าคนร้ายจะเป็นใคร 498 00:32:42,753 --> 00:32:45,506 ‪เราได้เจอกระเป๋าเป้ ‪และระเบิดหม้ออัดแรงดันแล้ว 499 00:32:45,506 --> 00:32:48,592 ‪เราเจอเศษเหล็กที่มาจากข้างในหม้ออัดแรงดัน 500 00:32:48,592 --> 00:32:51,512 ‪เห็นได้ชัดว่ามันถูกสร้างขึ้นมา ‪เพื่อฆ่าคนหรือทําให้คนพิการ 501 00:32:52,013 --> 00:32:54,265 ‪ดังนั้นเราจึงกล้าบอกชาวอเมริกันได้เต็มปาก 502 00:32:54,265 --> 00:32:56,600 ‪ว่าเราคิดว่านี่อาจเป็นการก่อการร้าย 503 00:32:56,600 --> 00:32:58,019 ‪(ชั่วโมงที่ 20 ‪วันอังคาร) 504 00:32:58,019 --> 00:33:00,771 ‪(ชั่วโมงที่ 21 ‪วันอังคาร) 505 00:33:03,733 --> 00:33:04,859 ‪อรุณสวัสดิ์ครับทุกคน 506 00:33:05,568 --> 00:33:08,487 ‪ผมเพิ่งได้รับรายงานจากทีมความมั่นคงแห่งชาติ 507 00:33:08,487 --> 00:33:11,949 ‪รวมถึงคุณมูลเลอร์ ผู้อํานวยการเอฟบีไอ ‪เรื่องการก่อเหตุที่บอสตัน 508 00:33:11,949 --> 00:33:15,536 ‪และจากข้อมูลที่เราได้รับทราบ ‪เกี่ยวกับเหตุการณ์แล้วในตอนนี้ 509 00:33:15,536 --> 00:33:18,581 ‪ทางเอฟบีไอจะสืบสวนคดีนี้ ‪ในฐานะคดีก่อการร้าย 510 00:33:19,582 --> 00:33:23,252 ‪เมื่อใดก็ตามที่มีการใช้ระเบิด ‪ในการมุ่งทําร้ายพลเรือนบริสุทธิ์ 511 00:33:23,753 --> 00:33:25,129 ‪ถือเป็นการก่อการร้าย 512 00:33:25,880 --> 00:33:29,216 ‪ตอนนี้เรายังไม่ทราบว่า ‪ใครเป็นคนทํา และทําเพื่ออะไร 513 00:33:29,717 --> 00:33:33,179 ‪และเราไม่ควรด่วนสรุปอะไร ‪ถ้ายังไม่รู้ข้อเท็จจริงทั้งหมด 514 00:33:33,721 --> 00:33:37,475 ‪แต่อย่าเข้าใจผิด เราจะสืบหาคําอธิบายให้ได้ 515 00:33:37,475 --> 00:33:41,562 ‪และเราจะหาตัวการให้พบ ‪รวมทั้งแรงจูงใจของคนร้าย 516 00:34:05,669 --> 00:34:09,090 ‪(อิสมาอิล เฟนนี่) 517 00:34:09,090 --> 00:34:13,344 ‪(สังคมอิสลามแห่งบอสตัน ‪อิหม่าม) 518 00:34:13,344 --> 00:34:16,722 ‪ผมคิดว่าเหตุการณ์ 11 กันยายน ‪เป็นจุดเปลี่ยนสําหรับเราทุกคน 519 00:34:17,848 --> 00:34:19,558 ‪แต่สําหรับชาวมุสลิมโดยเฉพาะ 520 00:34:20,768 --> 00:34:23,312 ‪เราตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น 521 00:34:25,481 --> 00:34:27,525 ‪แต่มีการเปลี่ยนแปลงแน่นอน 522 00:34:29,902 --> 00:34:35,741 ‪จู่ๆ ก็เกิดบรรยากาศ ‪ประหนึ่งว่าเราเป็นผู้กระทําผิด 523 00:34:40,746 --> 00:34:42,498 ‪เป็นช่วงที่ยากลําบากมากสําหรับเรา 524 00:34:42,498 --> 00:34:44,542 ‪(อย่าลืม 11 กันยายน ‪ไม่เอามัสยิดญิฮาด) 525 00:34:44,542 --> 00:34:48,963 ‪แก่นแท้ของศาสนาอิสลาม ‪คือการสอนให้คนเป็นคนดี 526 00:34:48,963 --> 00:34:53,134 ‪เราอยู่ที่นี่ในฐานะชาวอเมริกัน ‪เราเป็นส่วนหนึ่งของสังคมนี้ 527 00:34:54,385 --> 00:34:57,304 ‪แต่เวลาที่คนเราไม่รู้จักอะไร 528 00:34:58,556 --> 00:35:01,892 ‪ปฏิกิริยาแรกที่มีคือความกลัว 529 00:35:01,892 --> 00:35:03,561 ‪(อิสลามเป็นของปีศาจ) 530 00:35:03,561 --> 00:35:06,480 ‪และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับชาวมุสลิม 531 00:35:07,565 --> 00:35:08,983 ‪(จงอย่าลืม) 532 00:35:11,569 --> 00:35:12,820 ‪กลับบ้านไปซะ! 533 00:35:12,820 --> 00:35:13,946 ‪ออกไป! 534 00:35:13,946 --> 00:35:14,989 ‪กลับประเทศไป๊! 535 00:35:17,241 --> 00:35:19,952 ‪(ยูสเซฟ เอดดาฟาลี ‪นักศึกษา) 536 00:35:19,952 --> 00:35:21,704 ‪ในยุคหลังเหตุการณ์ 11 กันยายน 537 00:35:21,704 --> 00:35:23,873 ‪เราโดนบูลลี่หนักมาก 538 00:35:23,873 --> 00:35:26,208 ‪โดนอย่างต่อเนื่อง ทุกวันไม่มีเว้น 539 00:35:28,627 --> 00:35:34,383 ‪ผมต้องคอยปิดบังบางมุมของตัวเองอยู่ตลอด 540 00:35:34,383 --> 00:35:35,509 ‪ทุกครั้งที่ผม... 541 00:35:36,802 --> 00:35:38,179 ‪ต้องใช้ชีวิต 542 00:35:39,138 --> 00:35:41,515 ‪ผมย้ายมาอยู่บอสตันตอนเจ็ดขวบ 543 00:35:42,558 --> 00:35:44,268 ‪สองสัปดาห์ก่อนเหตุการณ์ 11 กันยายน 544 00:35:45,561 --> 00:35:47,938 ‪พวกเด็กๆ ชอบถือระเบิดปลอมมาหาผม 545 00:35:48,439 --> 00:35:50,774 ‪แล้ววิ่งหนีไประหว่างทําเสียงนาฬิกา 546 00:35:51,817 --> 00:35:54,486 ‪ผมรู้สึกอับอายมากที่เป็นมุสลิม 547 00:35:56,238 --> 00:35:58,782 ‪ตอนเกิดเหตุวางระเบิด ‪ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัย 548 00:36:00,743 --> 00:36:04,288 ‪ตอนนั้นผมคิดว่า "ขอร้องละ ‪อย่าให้ศาสนาอิสลามมีส่วนเกี่ยวข้องเลย" 549 00:36:05,122 --> 00:36:08,167 ‪เราอดรู้สึกใจตกไม่ได้ 550 00:36:08,876 --> 00:36:12,755 ‪เมื่อคิดว่าผู้ก่อเหตุคนนี้ 551 00:36:14,215 --> 00:36:15,174 ‪อาจเป็นมุสลิมก็ได้ 552 00:36:17,343 --> 00:36:20,304 ‪กระแสเกลียดกลัวอิสลาม ‪เพิ่งจะเริ่มซาลงแล้วเชียว 553 00:36:21,722 --> 00:36:27,645 ‪ผมรู้ในทันทีว่าพวกเขาต้องโทษอิสลามแน่นอน 554 00:36:29,980 --> 00:36:32,316 ‪(ชั่วโมงที่ 22 ‪วันอังคาร) 555 00:36:32,316 --> 00:36:34,902 ‪(ชั่วโมงที่ 23 ‪วันอังคาร) 556 00:36:36,528 --> 00:36:39,365 ‪เมื่อเราฟันธงได้แล้วว่าเป็นการก่อการร้าย 557 00:36:39,990 --> 00:36:43,911 ‪ทางรัฐบาลกลางก็ทุ่มทรัพยากร ‪ตามหาตัวการวางระเบิด 558 00:36:45,996 --> 00:36:47,873 {\an8}‪เรารู้ว่าเหตุระเบิดเกิดขึ้นที่ไหน 559 00:36:47,873 --> 00:36:50,251 {\an8}‪เรารู้ว่าริมถนนบอยล์สตันมีหลายกิจการ 560 00:36:50,251 --> 00:36:52,294 {\an8}‪ที่มีกล้องวงจรปิดหน้าร้าน 561 00:36:52,294 --> 00:36:54,880 ‪เราจึงรู้ว่าถ้าเราดูคลิปพวกนั้น 562 00:36:54,880 --> 00:36:58,050 ‪เราน่าจะพบภาพคนวางระเบิด 563 00:36:58,968 --> 00:37:03,305 {\an8}‪หลักฐานสําคัญชิ้นแรก ‪คือคลิปวิดีโอจากร้านเดอะโฟรัม 564 00:37:04,348 --> 00:37:07,851 ‪พวกเขามีกล้องกลางแจ้งติดอยู่เหนือประตู 565 00:37:07,851 --> 00:37:12,356 ‪ซึ่งอยู่ในตําแหน่งที่หันออกไป ‪ทางจุดที่เกิดการระเบิดครั้งที่สองขึ้น 566 00:37:13,607 --> 00:37:15,609 ‪และเราเริ่มตรวจดูคลิปในทันที 567 00:37:16,151 --> 00:37:19,780 ‪เพราะเรารู้ว่าอาจพบหลักฐานสําคัญ 568 00:37:20,906 --> 00:37:25,661 ‪เราให้นักวิเคราะห์ดูวิดีโอนี้ซ้ําแล้วซ้ําอีก 569 00:37:25,661 --> 00:37:29,331 ‪กรอเทป เปิดดูอีกรอบ กรอเทปอีกรอบ 570 00:37:30,374 --> 00:37:31,208 ‪ปรับภาพให้คมขึ้น 571 00:37:34,920 --> 00:37:36,380 ‪ตลอดทั้งคืน ดูทุกเฟรม 572 00:37:40,801 --> 00:37:43,512 ‪คลิปวิดีโอนั้นไม่มีอะไรพิเศษเลย 573 00:37:45,723 --> 00:37:48,684 ‪แต่เราได้รับสายโทรศัพท์ ‪จากประชาชนคนหนึ่งที่แจ้งว่า 574 00:37:48,684 --> 00:37:53,105 ‪"ผมยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม ‪และผมมีภาพนิ่งสองสามภาพที่คุณอาจต้องการ" 575 00:37:53,105 --> 00:37:56,692 ‪"ภาพพวกนี้ถ่ายไว้ก่อนระเบิดแป๊บเดียว" 576 00:37:59,028 --> 00:38:02,114 ‪เราให้ทีมเก็บหลักฐานเอารูปพวกนั้นมา 577 00:38:02,114 --> 00:38:05,576 ‪และภาพนิ่งใบนั่นจับภาพกระเป๋าที่วางอยู่กับพื้น 578 00:38:07,911 --> 00:38:12,750 ‪เราเทียบเวลาของภาพนั้น ‪เข้ากับวิดีโอจากร้านเดอะโฟรัม 579 00:38:13,250 --> 00:38:17,004 ‪และมันเผยให้เห็นคนที่สูงกว่าคนอื่นนิดนึง 580 00:38:17,004 --> 00:38:18,213 ‪สวมหมวกสีขาว 581 00:38:19,548 --> 00:38:21,508 ‪ผมโทรไปบอกริคทันที 582 00:38:21,508 --> 00:38:24,219 ‪"ริค รีบขึ้นมาดูนี่ที่ห้องปฏิบัติการเร็ว" 583 00:38:24,720 --> 00:38:28,098 ‪เควิน สวินดอนโทรมาบอกผมว่า ‪"หัวหน้า ผมมีวิดีโอให้ดู" 584 00:38:29,224 --> 00:38:33,228 ‪มันจะเห็นคนสวมหมวกขาว ‪เดินเข้าไปทางจุดที่เกิดการระเบิด 585 00:38:33,771 --> 00:38:36,273 ‪แล้วเขาหยุดริมต้นไม้หน้าร้านเดอะโฟรัม 586 00:38:36,273 --> 00:38:38,859 ‪แล้วยืนมองไปรอบๆ เหมือนกับทุกคน 587 00:38:39,360 --> 00:38:43,530 ‪จะเห็นเขาวางกระเป๋าที่พื้น แล้วยืนอยู่สักพัก 588 00:38:44,156 --> 00:38:47,493 ‪ดูเหมือนเขากําลังถ่ายรูปคนวิ่ง หรือส่งข้อความ 589 00:38:48,744 --> 00:38:53,040 ‪จากนั้นเราก็เห็นปฏิกิริยาที่เกิดจากระเบิดลูกแรก 590 00:38:54,166 --> 00:38:58,462 ‪ทุกคนในกล้องมองไปทางซ้าย ‪แล้วชายคนนั้นก็รีบเดินไปทางขวา 591 00:38:58,462 --> 00:39:04,176 ‪พระเจ้าช่วย มีอะไรระเบิดน่ะ ‪ตายแล้ว เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 592 00:39:04,176 --> 00:39:07,388 ‪แล้วทันทีที่เขาเดินออกไปพ้นมุมกล้อง 593 00:39:07,388 --> 00:39:10,349 ‪ลูกที่สองก็ระเบิดหน้าร้านเดอะโฟรัมทันที 594 00:39:12,017 --> 00:39:16,605 ‪ในตอนนั้นเรารู้แล้วว่า ‪เรามีคลิปวิดีโอมือวางระเบิดหนึ่งคนแล้ว 595 00:39:18,816 --> 00:39:20,109 ‪เราเรียกเขาว่าหมวกขาว 596 00:39:25,739 --> 00:39:27,449 ‪(ชั่วโมงที่ 38 ‪วันพุธ) 597 00:39:27,449 --> 00:39:29,201 ‪(ชั่วโมงที่ 39 ‪วันพุธ) 598 00:39:29,201 --> 00:39:33,288 ‪วันพุธแทบจะเหมือนวันไฟดับเลย ‪เพราะเราไม่ได้รับข่าวสารอะไรทั้งนั้น 599 00:39:33,831 --> 00:39:37,709 {\an8}‪แล้วจู่ๆ พวกเขาก็ยกเลิก ‪การแถลงข่าวที่นัดเอาไว้กะทันหัน 600 00:39:37,709 --> 00:39:39,253 ‪เราจะมีการแถลงข่าวแน่นอน 601 00:39:39,253 --> 00:39:41,964 ‪แต่ตอนนี้ขอเวลาเตรียมตัวเพิ่ม ขอบคุณครับ 602 00:39:41,964 --> 00:39:45,092 ‪- จะแถลงกี่โมง ‪- ผมไม่ทราบว่ากี่โมง 603 00:39:45,092 --> 00:39:47,386 ‪เราตัดสินใจว่าจะไม่แถลงข่าว 604 00:39:47,386 --> 00:39:50,055 ‪เพราะในตอนนั้นเราเพิ่งพบหลักฐานวิดีโอ 605 00:39:50,055 --> 00:39:52,391 ‪และเราต้องโฟกัสเรื่องนั้นก่อน 606 00:39:52,975 --> 00:39:55,936 ‪แต่ผมคิดว่านั่นทําให้สื่อคาดเดาไปกันเอง 607 00:39:55,936 --> 00:39:57,855 ‪ว่าอาจเกิดอะไรขึ้น 608 00:39:58,772 --> 00:40:04,153 ‪ตํารวจพยายามปกปิดข้อมูลไม่ให้ใครรู้ 609 00:40:04,153 --> 00:40:07,239 ‪แต่ช่องว่างนั้นถูกเติมเต็มในสื่อโซเชียล 610 00:40:11,535 --> 00:40:16,415 ‪ผู้คนพากันวิเคราะห์รูป ‪"รู้อะไรเกี่ยวกับคนนี้บ้าง" 611 00:40:16,415 --> 00:40:19,960 ‪ปัญหาของการถามคําถามนั้นก็คือ ‪มันเป็นการกล่าวหา 612 00:40:20,752 --> 00:40:22,421 ‪หลายคนถูกชี้โทษ 613 00:40:22,963 --> 00:40:25,924 ‪และตํารวจบอสตันได้รับเบาะแสปลอมเยอะ 614 00:40:25,924 --> 00:40:28,635 {\an8}‪มีคนโพสต์รูปเป็นเงาของคน 615 00:40:28,635 --> 00:40:30,095 {\an8}‪ที่เดินอยู่บนดาดฟ้า 616 00:40:30,095 --> 00:40:32,890 ‪ภาพแตกอย่างพวกรูปสัตว์ประหลาดบิ๊กฟุต 617 00:40:33,432 --> 00:40:36,602 ‪แล้วเราก็ได้รับภาพกระเป๋าบนทางวิ่ง 618 00:40:36,602 --> 00:40:38,020 ‪ตรงจุดระเบิด 619 00:40:38,020 --> 00:40:41,773 ‪ทางสํานักงานก็วิเคราะห์รูป ‪และสรุปได้ว่า "ไม่ใช่ รูปนี้โฟโต้ชอป" 620 00:40:41,773 --> 00:40:46,445 ‪มันดึงเอาทรัพยากรการสืบสวนไป ‪เสียเวลาจับคนร้ายหมด 621 00:40:47,196 --> 00:40:49,490 ‪แต่เรื่องพวกนี้มันไปปรากฏในโลกออนไลน์ 622 00:40:49,490 --> 00:40:53,285 {\an8}‪คนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นที่บ้าน ‪ต่างสวมวิญญาณนักสืบบนโซเชียล 623 00:40:53,952 --> 00:40:56,330 ‪และมันก็เปิดโอกาสให้พวกเหยียด 624 00:40:56,330 --> 00:40:59,708 ‪ได้เกลือกกลิ้งในอคติของตัวเอง ‪และเผยแพร่ความคิดนั้นออกไป 625 00:41:00,667 --> 00:41:03,545 ‪มีหลายคนที่พูดว่านี่เป็นฝีมือ ‪ผู้ก่อการร้ายอิสลามอย่างแน่นอน 626 00:41:03,545 --> 00:41:06,256 ‪(นี่มันความผิดพวกอาหรับชัวร์) 627 00:41:06,256 --> 00:41:07,257 ‪(ฉันโทษพวกอาหรับ) 628 00:41:07,257 --> 00:41:11,512 ‪ซึ่งก็ยิ่งแล้วไปใหญ่ ‪พอพวกไอดอลฝั่งขวาเอามาพูดต่อ 629 00:41:11,512 --> 00:41:15,724 ‪ผู้ก่อการร้ายส่วนใหญ่ ‪อย่างน้อยก็ในช่วงนี้ เป็นชาวมุสลิม 630 00:41:15,724 --> 00:41:20,145 ‪พวกเขาสุมไฟกระแสเกลียดกลัวอิสลาม ‪ทั่วทั้งประเทศให้ลุกโชนขึ้นมาใหม่ 631 00:41:20,145 --> 00:41:23,815 ‪พวกสื่อก็ยิ่งไม่ช่วยให้ดีขึ้นเลย 632 00:41:23,815 --> 00:41:28,612 ‪แหล่งข่าวของเราในเรื่องนี้ ‪สนับสนุนให้เราสืบให้ละเอียด 633 00:41:28,612 --> 00:41:30,948 ‪ว่าชาวซาอุฯ คนนี้เป็นใคร 634 00:41:30,948 --> 00:41:34,201 ‪ถึงเขาจะไม่ใช่ผู้ต้องสงสัยแล้ว สื่อก็ยังไล่บี้ 635 00:41:34,201 --> 00:41:36,954 ‪ชาวซาอุดีอาระเบียคนนั้น รูมเมตเขายังโดน 636 00:41:36,954 --> 00:41:38,914 ‪รู้เรื่องการวางระเบิดบ้างหรือเปล่า 637 00:41:38,914 --> 00:41:42,543 ‪คุณกับเพื่อนมีส่วนเกี่ยวข้องไหม ‪เพราะตํารวจบุกค้นอะพาร์ตเมนต์คุณ 638 00:41:42,543 --> 00:41:46,004 ‪แล้วก็มีคนพูดว่ามีการควบคุมตัว ‪ใครบางคนไปที่สํานักงานศาลรัฐบาลกลาง 639 00:41:46,004 --> 00:41:51,051 {\an8}‪สื่อหลายสถาบันได้รายงานว่า ‪มีการจับกุมตัวคนร้ายแล้ว 640 00:41:51,051 --> 00:41:53,929 {\an8}‪ตอนนี้ก็เลยมีคนมารอหน้าสํานักงานศาลเป็นร้อย 641 00:41:53,929 --> 00:41:57,599 ‪นักข่าวมากันเต็ม วุ่นวายซะไม่มี 642 00:41:58,183 --> 00:42:00,811 {\an8}‪ผมจําได้ว่าผมถามว่า "เราจับเขาแล้วเหรอ" 643 00:42:00,811 --> 00:42:02,437 {\an8}‪พวกเขาตอบว่า "ไม่นะ ไม่เห็นรู้" 644 00:42:02,437 --> 00:42:06,858 ‪มีการเผยแพร่ข่าวปลอมเยอะ ‪เพราะอยากจะรายงานข่าวด่วนกันให้ได้ 645 00:42:07,818 --> 00:42:08,819 ‪มารู้ตัวอีกที 646 00:42:08,819 --> 00:42:12,823 ‪ก็อาจมีระเบิดหรืออะไรสักอย่างในบริเวณนี้ 647 00:42:13,323 --> 00:42:15,867 ‪พอหายวุ่นวายแล้ว พวกเขาก็ให้เราเข้าไปได้ 648 00:42:15,867 --> 00:42:19,037 ‪และพนักงานได้รับอนุญาต ‪ให้กลับเข้าไปหยิบข้าวของ 649 00:42:19,037 --> 00:42:21,206 ‪จากนั้นศาลก็ปิดทําการสําหรับวันนี้ 650 00:42:21,206 --> 00:42:24,293 ‪ทางตํารวจย้ําว่าตอนนี้ไม่มีการคุมตัวผู้ต้องสงสัย 651 00:42:24,293 --> 00:42:27,254 ‪มันมีการปั่นข่าวปลอมให้เข้าใจผิดกันเยอะมาก 652 00:42:27,254 --> 00:42:31,300 ‪เราต้องโฟกัสว่าอะไรเป็นเรื่องจริง ‪และอะไรเป็นเรื่องแต่ง 653 00:42:31,300 --> 00:42:33,510 ‪(ชั่วโมงที่ 52 ‪วันพุธ) 654 00:42:33,510 --> 00:42:35,929 ‪(ชั่วโมงที่ 53 ‪วันพุธ) 655 00:42:37,389 --> 00:42:40,934 ‪ณ จุดนั้น เรารู้ว่าเราระบุตัวผู้ร้าย ‪ด้วยภาพได้หนึ่งคนแล้ว 656 00:42:43,895 --> 00:42:46,189 ‪สิ่งสําคัญอันดับต่อไปคือการรวบรวมหลักฐานวิดีโอ 657 00:42:46,189 --> 00:42:47,733 ‪จากถนนบอยล์สตันมาเพิ่ม 658 00:42:48,942 --> 00:42:51,153 ‪เราอยากรู้ว่ามีเบาะแสอื่น 659 00:42:51,153 --> 00:42:53,447 ‪ที่จะช่วยให้เราระบุตัวคนคนนี้ได้อีกไหม 660 00:42:54,114 --> 00:42:57,159 ‪หลักฐานสําคัญชิ้นต่อไปที่เราได้รับมา 661 00:42:57,159 --> 00:42:59,578 ‪คือวิดีโอจากกิจการหนึ่ง 662 00:42:59,578 --> 00:43:02,372 ‪ที่อยู่ตรงหัวมุมถนนบอยล์สตัน ชื่อวิสกีส์ 663 00:43:03,749 --> 00:43:06,460 ‪จากวิดีโอนี้ เราได้เทียบเวลา 664 00:43:06,460 --> 00:43:09,171 ‪เพื่อระบุตัวชายหมวกขาวเดินเลี้ยวตรงหัวมุม 665 00:43:12,215 --> 00:43:14,509 ‪แต่ปรากฏว่าในวิดีโอไม่ได้มีแค่นั้น 666 00:43:16,762 --> 00:43:20,515 ‪เขามากับสุภาพบุรุษอีกคน ‪ที่ใส่หมวกสีดําและสะพายกระเป๋าเป้ 667 00:43:20,515 --> 00:43:21,433 ‪พวกเขามาด้วยกัน 668 00:43:23,268 --> 00:43:28,106 ‪อันนั้นก็แตกออกไปเป็นการสืบสวนใหม่ ‪เรามีภาพที่พวกเขาอยู่ตรงนี้ 669 00:43:28,106 --> 00:43:32,361 {\an8}‪เราจะย้อนรอยของพวกเขากลับไป ‪โดยใช้คลิปวิดีโอได้ยังไง 670 00:43:32,903 --> 00:43:36,782 ‪เราได้ปะติดปะต่อไทม์ไลน์ ‪ระหว่างทั้งสองโลเคชั่นนั้น 671 00:43:36,782 --> 00:43:39,159 ‪โดยใช้กล้องบันทึกวิดีโอดิจิทัลหลายตัว 672 00:43:41,036 --> 00:43:42,621 ‪จากนั้นก็ตามรอยพวกเขาไป 673 00:43:42,621 --> 00:43:46,750 ‪เลี้ยวขึ้นถนนใหญ่ที่ร้านวิสกีส์ ‪แล้วเดินไปทางร้านโฟรัม 674 00:43:48,418 --> 00:43:51,797 ‪เห็นได้ชัดว่าสองคนนี้ซ่อนตัวอยู่ในที่แจ้ง 675 00:43:55,092 --> 00:43:58,512 ‪สองคนนี้ไม่สวมฮู้ดคลุมหัว ‪พวกเขาไม่ปิดหน้าปิดตา 676 00:43:58,512 --> 00:44:00,597 ‪เราระบุตัวพวกเขาจากภาพพวกนี้ได้ 677 00:44:01,098 --> 00:44:03,809 ‪สองคนนี้เป็นชายหนุ่มผิวขาวสองคน 678 00:44:04,309 --> 00:44:07,145 ‪พวกเขาใส่หมวก สวมแว่นกันแดด 679 00:44:07,145 --> 00:44:09,856 ‪ปัญหาคือเราไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร 680 00:44:10,857 --> 00:44:13,485 ‪ในตอนนั้นโปรแกรมจดจําใบหน้ามันใช้ได้นะ 681 00:44:13,485 --> 00:44:16,279 ‪ถ้ามีภาพหน้าตรงชัดๆ ขนาดสามคูณสามนิ้ว 682 00:44:17,322 --> 00:44:20,492 ‪แต่ภาพเรามันยังชัดไม่พอ ภาพมันแตก 683 00:44:20,492 --> 00:44:22,911 ‪บางภาพก็ถ่ายจากระยะไกล 684 00:44:22,911 --> 00:44:24,329 ‪เราไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร 685 00:44:24,329 --> 00:44:27,124 ‪ไม่รู้ว่ามีแรงจูงใจอะไรถึงมาวางระเบิด 686 00:44:27,124 --> 00:44:29,292 ‪แต่เราเห็นพวกเขาแล้ว 687 00:44:32,504 --> 00:44:34,548 ‪ผมได้รับสายจากริค เดอลอรีเอร์ 688 00:44:34,548 --> 00:44:36,925 ‪ผมรีบบึ่งไปที่นั่นทันที 689 00:44:38,135 --> 00:44:41,972 ‪คาร์เมน ออร์ตีซอยู่ด้วย ‪พวกเขาเปิดวิดีโอให้ผมดู 690 00:44:41,972 --> 00:44:44,766 ‪และผมได้เห็นสองคนนั้นเป็นครั้งแรก 691 00:44:46,727 --> 00:44:48,603 ‪พวกเขาเปิดคลิปให้ดูซ้ําๆ 692 00:44:52,816 --> 00:44:55,944 ‪ตอนที่ฉันได้ดูวิดีโอ ฉันพูดว่า "ได้ตัวแล้ว" 693 00:44:56,528 --> 00:44:58,155 ‪นี่แหละคนร้าย 694 00:45:00,949 --> 00:45:03,785 ‪ผมอึ้งมากตรงที่พวกเขาดูไม่มีพิษภัยเลย 695 00:45:04,411 --> 00:45:06,621 ‪สะพายเป้ข้างเดียว เดินบนถนน 696 00:45:06,621 --> 00:45:08,039 ‪เหมือนเด็กมหาลัยทั่วไป 697 00:45:09,207 --> 00:45:10,292 ‪แต่เราไม่รู้ 698 00:45:11,042 --> 00:45:12,002 ‪ว่าพวกเขาเป็นใคร 699 00:45:13,211 --> 00:45:14,171 ‪อยู่ที่ไหน 700 00:45:14,755 --> 00:45:16,840 ‪แล้วร่วมมือกับคนอื่นอีกไหม 701 00:45:18,216 --> 00:45:20,051 ‪ตอนนั้นเราต้องตัดสินใจว่า 702 00:45:20,051 --> 00:45:22,846 ‪จะทํายังไงกับหลักฐานทางวิดีโอนี่ดี 703 00:45:22,846 --> 00:45:26,349 ‪เราควรเผยแพร่ให้ประชาชน ‪ชาวอเมริกันเห็นไหม หรือเก็บไว้ก่อน 704 00:45:26,349 --> 00:45:29,269 ‪แล้วทํางานเบื้องหลังต่อไป ‪เพื่อสืบว่าพวกเขาเป็นใคร 705 00:45:29,269 --> 00:45:33,899 ‪ผมคิดว่าเราจําเป็นต้องเผยแพร่ ‪รูปเหล่านี้ให้ประชาชนเห็น 706 00:45:35,734 --> 00:45:37,736 ‪แต่ใช่ว่าทุกคนจะเห็นด้วยกับความคิดนี้ 707 00:45:40,530 --> 00:45:42,073 ‪เราเห็นไม่ตรงกัน 708 00:45:42,073 --> 00:45:46,077 ‪ว่าควรเผยแพร่รูปเหล่านี้ออกไป ‪แล้วขอความช่วยเหลือจากประชาชนเมื่อไร 709 00:45:46,077 --> 00:45:49,664 ‪ตามความคิดผม เราไม่ควรปกปิดข้อมูลนี้ 710 00:45:49,664 --> 00:45:52,584 ‪เราควรเผยแพร่มันออกไป ‪และผมมั่นใจว่าถ้าทําแบบนั้นแล้ว 711 00:45:52,584 --> 00:45:55,253 ‪เราจะจับตัวคนร้ายได้ภายในไม่กี่ชั่วโมง 712 00:45:56,880 --> 00:45:58,924 ‪พอพูดออกไป ทุกคนเงียบกริบ 713 00:45:59,966 --> 00:46:02,302 ‪ในหน่วยเอฟบีไอ เราอยากควบคุมสถานการณ์ 714 00:46:02,302 --> 00:46:03,887 ‪ถ้าคุมได้ มันจะปลอดภัยกว่า 715 00:46:03,887 --> 00:46:07,599 ‪ถ้าเผยแพร่รูปคนร้ายวางระเบิด ‪พวกเขาก็จะรู้ว่า 716 00:46:07,599 --> 00:46:10,727 ‪เรารู้ว่าพวกเขาเป็นใคร ‪และอาจทําให้พวกเขาหนีได้ 717 00:46:10,727 --> 00:46:13,063 ‪มันก็เป็นไปได้ที่ถ้ามีใครเห็น 718 00:46:13,063 --> 00:46:15,607 ‪รูปตัวเองถูกเผยแพร่ เขาก็อาจหนี 719 00:46:16,441 --> 00:46:17,359 ‪แต่ใครสนล่ะ 720 00:46:17,359 --> 00:46:21,238 ‪ประชาชนรู้ว่าใครก่อเหตุนี้ ‪และพวกเขาจะให้ความร่วมมือ 721 00:46:21,238 --> 00:46:23,365 ‪เรามีรูปคนสองคน 722 00:46:23,365 --> 00:46:25,700 ‪มีแค่สองคนนี้หรือเปล่า หรือว่าทีมใหญ่กว่า 723 00:46:25,700 --> 00:46:27,994 ‪พวกนั้นอาจไม่ใช่มือวางระเบิด 724 00:46:27,994 --> 00:46:29,079 ‪แต่เราต้องสืบว่า 725 00:46:29,079 --> 00:46:32,457 ‪มีใครสมรู้ร่วมคิด ‪ร่วมมือกับคนวางระเบิดหรือเปล่า 726 00:46:32,457 --> 00:46:36,211 ‪เราไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง ‪ดังนั้นถ้าปล่อยภาพออกไป 727 00:46:36,211 --> 00:46:37,504 ‪เราก็คุมอะไรไม่ได้เลย 728 00:46:37,504 --> 00:46:40,966 ‪มันเสี่ยงมากและอาจเกิดความเสียหายรุนแรง 729 00:46:40,966 --> 00:46:42,759 ‪ทุกการตัดสินใจของเราในการสืบสวน 730 00:46:42,759 --> 00:46:46,763 ‪โดยเฉพาะในแง่ของ ‪การเผยแพร่หลักฐานสู่สาธารณชนอเมริกัน 731 00:46:46,763 --> 00:46:48,390 ‪ต้องได้รับการอนุมัติจากคาร์เมน 732 00:46:48,390 --> 00:46:50,684 ‪และกระทรวงยุติธรรมในวอชิงตัน ดีซี 733 00:46:51,643 --> 00:46:53,937 ‪คาร์เมนบอกว่า "ฉันคุยกับกระทรวงยุติธรรมแล้ว 734 00:46:53,937 --> 00:46:56,231 ‪ห้ามเราเผยแพร่รูปภาพ" 735 00:46:56,857 --> 00:46:59,442 ‪ผมไม่พอใจพอสมควร 736 00:46:59,442 --> 00:47:01,361 ‪ฉันว่าเราน่าจะรอก่อน 737 00:47:01,361 --> 00:47:05,156 ‪ถ้าเรามีเบาะแสเด็ดๆ ที่ทําให้ตามกลิ่นพวกนี้ได้ 738 00:47:05,156 --> 00:47:08,827 ‪เราก็ควรจะใช้วิธีนั้น ‪เพื่อแอบจับพวกเขาก่อนไหวตัวทัน 739 00:47:08,827 --> 00:47:13,415 ‪ผมก็เลยพูดไปว่า ‪"งั้นรู้ไว้นะว่าถ้ามีใครเจ็บตัวอีก 740 00:47:13,415 --> 00:47:15,709 ‪ผมจะแฉข้อมูลนั้นทันที" 741 00:47:16,501 --> 00:47:17,669 ‪ทุกคนเงียบ 742 00:47:19,462 --> 00:47:22,132 ‪จบการประชุม และผมเดินออกมาคนเดียว 743 00:47:24,634 --> 00:47:26,678 ‪(ชั่วโมงที่ 52 ‪วันพุธ) 744 00:47:26,678 --> 00:47:28,722 ‪(ชั่วโมงที่ 53 ‪วันพุธ) 745 00:47:33,894 --> 00:47:36,146 ‪แคเรนหลับๆ ตื่นๆ 746 00:47:36,980 --> 00:47:40,567 {\an8}‪แต่เธอถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับคริสเติล 747 00:47:42,360 --> 00:47:46,406 {\an8}‪ครั้งแรกที่ฉันพูดได้ว่า "เธอตายหรือเปล่า ‪ฉันรู้ว่าเธอตาย บอกฉันมาสิ" 748 00:47:47,157 --> 00:47:49,284 {\an8}‪พวกเขาถึงยอมบอกว่าเธอเสียชีวิต 749 00:47:49,784 --> 00:47:52,621 ‪วันนี้ได้มีการระบุตัวผู้เสียชีวิตอีกราย 750 00:47:52,621 --> 00:47:56,374 ‪คริสเติล แคมป์เบลล์วัย 29 ปี ‪จากเมดฟอร์ด รัฐแมสซาชูเซตส์ 751 00:47:56,374 --> 00:48:00,003 ‪เราไปรู้ว่าเกิดการเข้าใจผิด ‪เพราะมือถือของคริสเติล 752 00:48:00,003 --> 00:48:01,588 ‪ถูกนําไปใส่ในกระเป๋าแคเรน 753 00:48:01,588 --> 00:48:05,091 ‪มือถือที่อยู่ในกระเป๋าฉันเป็นของคริสเติล 754 00:48:05,091 --> 00:48:06,468 ‪ครอบครัวเธอโทรหา 755 00:48:06,468 --> 00:48:09,930 ‪พวกเขาถามหาคริสเติล ‪เจ้าหน้าที่ก็ตอบว่า "คริสเติลอยู่นี่" 756 00:48:10,430 --> 00:48:14,559 ‪แต่ที่จริงแล้วคนในห้องผ่าตัด ‪คือแคเรน ไม่ใช่คริสเติล 757 00:48:15,435 --> 00:48:18,021 ‪แฟนที่คริสเติลคบอยู่ตอนนั้น 758 00:48:18,021 --> 00:48:22,734 ‪เป็นคนที่เข้ามาในห้องผ่าตัด ‪แล้วระบุว่าฉันเป็นใคร 759 00:48:23,944 --> 00:48:27,364 ‪ผมนึกไม่ออกเลยว่า ‪ครอบครัวคริสเติลรู้สึกยังไง 760 00:48:27,364 --> 00:48:32,410 ‪ที่ไปนั่งรอตลอดทั้งคืน ‪คิดว่าคริสเติลไม่เป็นอะไร แต่แล้วจู่ๆ 761 00:48:33,662 --> 00:48:36,081 ‪พอหันกลับมาอีกที มันเหลือเชื่อจริงๆ 762 00:48:36,081 --> 00:48:40,335 ‪เราใจสลายกับการเสียชีวิตของคริสเติลลูกเรา 763 00:48:40,835 --> 00:48:42,504 ‪ลูกเป็นคนดีมาก 764 00:48:45,799 --> 00:48:48,134 ‪ทุกคนที่รู้จักเธอต่างรักเธอ 765 00:48:48,802 --> 00:48:53,306 ‪มันเป็นอะไรที่ทําใจยากมาก ‪ยากมากจริงๆ ถึงวันนี้ก็ไม่ได้ง่ายขึ้นเลย 766 00:48:53,306 --> 00:48:55,308 ‪ฉันยังไม่เข้าใจอยู่ดี 767 00:48:55,308 --> 00:48:58,937 {\an8}‪(คริสเติล แคมป์เบลล์) 768 00:48:58,937 --> 00:49:02,482 {\an8}‪มันทําให้ผมใจสลายเมื่อคิดถึง ‪เหยื่อผู้น่าสงสารที่เสียชีวิต 769 00:49:02,482 --> 00:49:05,485 {\an8}‪(มาร์ติน ริชาร์ด) 770 00:49:05,485 --> 00:49:10,240 {\an8}‪เรื่องนี้กลายเป็นแค้นส่วนตัวไปแล้ว ‪ผมอยากล่าตัวคนผิดมาให้ได้ 771 00:49:11,783 --> 00:49:13,410 ‪แต่เช้าวันพฤหัสบดี 772 00:49:13,410 --> 00:49:15,787 ‪ท่านประธานาธิบดีโอบามากับภรรยาจะมาเยือน 773 00:49:15,787 --> 00:49:17,372 ‪(ชั่วโมงที่ 65 ‪วันพฤหัสบดี) 774 00:49:17,872 --> 00:49:21,042 ‪สํานักงานเราวิ่งวุ่นหาตัวคนร้ายกัน 775 00:49:21,751 --> 00:49:23,920 ‪แต่ผมก็ต้องมารับงานต้อนรับประธานาธิบดีอีก 776 00:49:23,920 --> 00:49:28,633 ‪ครั้งใดก็ตามที่ประธานาธิบดี ‪มาเยือนเมืองเรา ต่อให้เป็นวันที่ดีก็เหนื่อยมาก 777 00:49:30,093 --> 00:49:34,514 ‪เรามีตํารวจ 11 เขต ‪มีเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบประมาณ 1,800 คน 778 00:49:35,682 --> 00:49:39,102 ‪และผมต้องบริหาร ‪ให้พวกเขาอยู่ในที่ที่เป็นประโยชน์ที่สุด 779 00:49:41,688 --> 00:49:45,150 ‪ความสิ้นเปลืองทรัพยากร ‪เป็นปัญหาหนึ่งที่เรากังวลกันมาก 780 00:49:47,819 --> 00:49:51,614 ‪ครั้งนั้นเป็นการเตรียมการ ‪ต้อนรับประธานาธิบดีที่เข้มข้นที่สุด 781 00:49:51,614 --> 00:49:53,908 ‪เพราะมีภัยคุกคามต่อท่านประธานาธิบดีมากขึ้น 782 00:49:54,909 --> 00:49:58,163 ‪พวกเขาบอกว่าประธานาธิบดีโอบามาจะมาหาฉัน 783 00:49:58,163 --> 00:49:59,539 ‪จําได้ว่าฉันคิดว่า 784 00:49:59,539 --> 00:50:02,792 ‪"ฉันเพิ่งเสียเพื่อนไป ยังไม่พร้อมจะเล่าสู่กันฟัง" 785 00:50:02,792 --> 00:50:05,253 ‪"ฉันอยากอยู่เงียบๆ รักษาตัวไปคนเดียว" 786 00:50:05,253 --> 00:50:07,756 ‪เขาเดินเข้ามา เขาเป็นคนที่เด่นมาก 787 00:50:07,756 --> 00:50:10,884 ‪เขาพูดว่า "เราจะจับไอ้พวกสารเลวให้ได้" 788 00:50:13,928 --> 00:50:15,638 ‪พวกเขาคิดจะข่มขวัญเรา 789 00:50:17,307 --> 00:50:18,516 ‪ข่มขู่เรา 790 00:50:19,225 --> 00:50:23,438 ‪อยากทําให้ค่านิยมความเป็นอเมริกันสั่นคลอน 791 00:50:23,438 --> 00:50:27,776 ‪ตอนนี้มันก็น่าจะรู้แล้วนะว่าเลือกผิดเมืองแล้ว 792 00:50:36,743 --> 00:50:38,161 ‪บอสตันไม่กลัวหรอก 793 00:50:42,707 --> 00:50:44,042 ‪บอสตันไม่กลัว 794 00:50:46,336 --> 00:50:50,006 ‪และเวลานี้ในปีหน้า โลกจะกลับมา 795 00:50:50,006 --> 00:50:53,927 ‪สู่เมืองที่ยิ่งใหญ่ของอเมริกาแห่งนี้ ‪เพื่อวิ่งสุดชีวิตยิ่งกว่าเก่า 796 00:50:53,927 --> 00:51:00,016 ‪และส่งเสียงเชียร์ดังกึกก้อง ‪ให้กับบอสตันมาราธอนครั้งที่ 118 797 00:51:03,728 --> 00:51:04,562 ‪พนันได้เลย 798 00:51:16,324 --> 00:51:21,037 ‪ผมคิดว่าสุนทรพจน์ของเขาทรงพลังมาก ‪มันเพิ่มพลังให้กับทั้งสัปดาห์นั้น 799 00:51:21,037 --> 00:51:25,250 ‪ที่พวกเราทุกคนมารวมตัวกัน ‪เพื่อช่วยกันสืบสาวเหตุการณ์ 800 00:51:25,834 --> 00:51:28,253 ‪ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่คนจะกลัวอะไรง่ายๆ 801 00:51:28,253 --> 00:51:31,089 ‪และผมคิดว่ามันเป็นตัวอย่างที่ดี ‪ของสิ่งที่เราควรทํา 802 00:51:31,089 --> 00:51:33,883 ‪เมื่อเจอสถานการณ์กดดัน 803 00:51:34,384 --> 00:51:36,970 {\an8}‪มันแค่เบี่ยงเบนความสนใจคน 804 00:51:37,887 --> 00:51:40,431 ‪แต่ผมคิดว่ามันเป็นประโยชน์ต่อชาวเมืองมาก 805 00:51:45,645 --> 00:51:48,648 ‪ในวันที่สี่ เกิดการรั่วไหลของข้อมูล 806 00:51:49,315 --> 00:51:52,402 ‪สื่อสํานักหนึ่งได้ภาพไป 807 00:51:53,778 --> 00:51:57,240 ‪สถานีสื่อบอสตันแห่งหนึ่งจะปล่อยรูป 808 00:51:57,240 --> 00:51:59,951 ‪สู่ประชาชนชาวอเมริกัน ‪ซึ่งมันทําให้ผมโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ 809 00:52:01,911 --> 00:52:02,787 ‪คือว่าฉัน... 810 00:52:03,746 --> 00:52:05,957 ‪มันใหญ่เกินกว่าจะคุมได้ 811 00:52:05,957 --> 00:52:09,752 ‪เราต้องตัดสินใจทําสิ่งที่ดีที่สุดที่ทําได้ 812 00:52:10,295 --> 00:52:12,714 ‪ระหว่างที่สถานการณ์เปลี่ยนแปลง 813 00:52:13,298 --> 00:52:15,008 ‪ผ่านไปสี่วันแล้ว 814 00:52:15,008 --> 00:52:16,634 ‪ไม่มีอะไรเกิดขึ้น 815 00:52:17,135 --> 00:52:20,096 ‪และตอนนี้เราไม่มีเบาะแสที่ใช้ได้เลย 816 00:52:21,097 --> 00:52:22,098 ‪แค่รูปถ่าย 817 00:52:23,391 --> 00:52:25,852 ‪เราจึงตัดสินใจว่าทางเลือกที่ดีที่สุด 818 00:52:25,852 --> 00:52:29,272 ‪คือชิงเผยแพร่หลักฐานทางวิดีโอ ‪สู่ประชาชนชาวอเมริกันก่อนสื่อ 819 00:52:31,524 --> 00:52:34,110 ‪พูดตรงๆ นะ ผมโล่งอกที่จะทําแบบนั้น 820 00:52:34,944 --> 00:52:36,112 {\an8}‪มีใครคิดไหมครับว่า 821 00:52:36,112 --> 00:52:38,364 {\an8}‪"เอ็ดเป็นคนเดียวที่อยากเผยแพร่รูป" 822 00:52:39,574 --> 00:52:42,702 ‪ผมไม่มีวันทําแบบนั้น ‪ในการสืบสวนคดีใหญ่แบบนี้หรอก 823 00:52:42,702 --> 00:52:45,038 ‪ผมไม่รู้จริงๆ ว่ารั่วออกไปได้ยังไง 824 00:52:45,955 --> 00:52:51,502 ‪เย็นวันนั้น เราได้ข่าวว่า ‪มีการเตรียมการแถลงข่าวพิเศษ 825 00:52:53,588 --> 00:52:58,468 ‪แหล่งข่าวของผมบอกว่า ‪มีความก้าวหน้าครั้งสําคัญในคดีนี้ 826 00:52:58,468 --> 00:53:02,597 ‪ถ้ามองด้านหลังดิฉันนะคะ ‪จะเห็นว่าพวกเขาเอาขาตั้งมาวาง 827 00:53:02,597 --> 00:53:07,477 ‪ดิฉันจะหลีกทางนะคะ ‪เพราะทางเจ้าหน้าที่กําลังเตรียมแถลงข่าวแล้ว 828 00:53:09,812 --> 00:53:11,648 ‪งานแถลงข่าวนี้มีสื่อไปกันตรึม 829 00:53:11,648 --> 00:53:15,485 ‪ตั้งแต่ทําอาชีพนี้มา ‪ผมไม่เคยเห็นห้องแถลงข่าวแน่นแบบนั้นเลย 830 00:53:16,861 --> 00:53:19,530 ‪ก่อนที่ผมจะเดินขึ้นเวทีไปแถลงข่าว 831 00:53:20,323 --> 00:53:22,867 ‪ผมไม่เคยรู้สึกกดดันขนาดนั้นมาก่อนเลยในชีวิต 832 00:53:24,035 --> 00:53:26,454 ‪เหมือนแบกโลกทั้งใบไว้บนบ่า 833 00:53:28,665 --> 00:53:31,084 ‪ตอนผมเป็นเด็ก แล้วก็ตอนที่เรียนกฎหมายอยู่ด้วย 834 00:53:31,084 --> 00:53:32,835 ‪ผมกลัวการพูดต่อหน้าคนจํานวนมาก 835 00:53:32,835 --> 00:53:35,505 ‪เล่นเกมเสี่ยงชีวิต ‪กับปืนที่มีกระสุนห้านัดยังจะดีกว่า 836 00:53:35,505 --> 00:53:37,548 ‪ให้ขึ้นไปกล่าวสุนทรพจน์บนเวที 837 00:53:38,508 --> 00:53:41,427 ‪แต่ผมรู้ว่าเป็นหน้าที่ผมที่ต้องแถลงวันนั้น 838 00:53:41,427 --> 00:53:43,513 ‪ผมเป็นคนเดียวที่จะขึ้นไปแถลง 839 00:53:43,513 --> 00:53:45,515 ‪และผมต้องทําให้ได้เพื่อเหยื่อทุกคน 840 00:53:47,809 --> 00:53:49,894 {\an8}‪สวัสดีครับ ผมริชาร์ด เดอลอรีเอร์ 841 00:53:49,894 --> 00:53:53,481 {\an8}‪และผมเป็นเจ้าหน้าที่พิเศษ ‪ที่ดูแลสํานักงานบอสตันของเอฟบีไอ 842 00:53:53,481 --> 00:53:55,608 {\an8}‪คําแถลงข่าวครั้งนั้นเตรียมการอยู่นาน 843 00:53:55,608 --> 00:53:57,652 ‪ทางกระทรวงยุติธรรมต้องอ่านดูก่อน 844 00:53:57,652 --> 00:54:02,115 ‪เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีคําไหน ‪ที่อาจเป็นผลเสียต่อการดําเนินคดีอาญา 845 00:54:02,615 --> 00:54:06,244 ‪หลังจากได้มีการวิเคราะห์รูปภาพ ‪วิดีโอ และหลักฐานอื่นโดยละเอียด 846 00:54:06,244 --> 00:54:09,163 ‪เราตัดสินใจเผยแพร่ภาพผู้ต้องสงสัยสองคน 847 00:54:09,664 --> 00:54:12,834 ‪เราเรียกพวกเขาว่า ‪ผู้ต้องสงสัยรายที่หนึ่งและรายที่สอง 848 00:54:13,584 --> 00:54:15,503 ‪ดูเหมือนพวกเขาจะรู้จักกัน 849 00:54:15,503 --> 00:54:18,506 ‪หากเห็นบุคคลในภาพ กรุณาแจ้งตํารวจ 850 00:54:18,506 --> 00:54:21,759 {\an8}‪หากรู้อะไรเกี่ยวกับการวางระเบิด ‪หรือบุคคลในภาพ 851 00:54:21,759 --> 00:54:24,554 {\an8}‪กรุณาโทรแจ้งเบอร์ที่อยู่ในภาพ 852 00:54:25,054 --> 00:54:27,932 ‪ด้วยความช่วยเหลือจากสื่อ ‪ภาพเหล่านี้จะถูกส่งตรง 853 00:54:27,932 --> 00:54:30,476 ‪ถึงมือของประชาชนนับล้านทั่วโลก 854 00:54:30,476 --> 00:54:33,855 ‪เราเชื่อว่าพวกเขามีอาวุธและอันตรายมาก 855 00:54:34,480 --> 00:54:36,107 ‪อย่าเข้าหาพวกเขา 856 00:54:36,607 --> 00:54:39,902 ‪และอย่าพยายามจับกุม ‪หากไม่ใช่ผู้รักษากฎหมาย 857 00:54:40,403 --> 00:54:41,612 ‪ขอบคุณมากครับ 858 00:54:48,411 --> 00:54:50,705 ‪หมวกดํา หมวกขาว 859 00:54:50,705 --> 00:54:54,083 ‪สองคนนี้คือคนที่เราตามหา ใช่อย่างแน่นอน 860 00:54:54,083 --> 00:54:58,629 ‪ทุกคนหยิบมือถือขึ้นมาทันที ‪ยกขึ้นมาถ่ายรูป 861 00:54:58,629 --> 00:55:01,507 ‪แล้วเผยแพร่ข้อมูลที่ได้รับมาสู่ประชาชนทันที 862 00:55:01,507 --> 00:55:05,636 ‪ทางเอฟบีไอได้ปล่อยภาพผู้ต้องสงสัยสองคน 863 00:55:05,636 --> 00:55:07,889 ‪ในคดีวางระเบิดบอสตันมาราธอน 864 00:55:07,889 --> 00:55:11,851 ‪นี่คือช่วงเวลาที่คนทั่วโลกเฝ้ารอคอย 865 00:55:11,851 --> 00:55:15,563 ‪ตอนนี้เราได้เห็นภาพกันแล้ว ‪ทางการขอความช่วยเหลือจากประชาชน 866 00:55:15,563 --> 00:55:18,483 ‪เห็นได้ชัดว่ามีจุดประสงค์ ‪เพื่อบีบผู้ต้องสงสัยออกมาจากที่ซ่อน 867 00:55:18,483 --> 00:55:21,778 ‪และเห็นได้ชัดด้วยว่าทางตํารวจกดดันกันมาก 868 00:55:21,778 --> 00:55:25,239 ‪เรามั่นใจว่า ‪ประชาชนจะระบุตัวมือระเบิดพวกนี้ได้ 869 00:55:25,239 --> 00:55:27,033 ‪แล้วแจ้งให้พวกเราทราบ 870 00:55:27,033 --> 00:55:31,245 ‪พวกเขาคือผู้ร้าย ‪ที่อเมริกาต้องการตัวที่สุดคืนนี้ ดูครับ 871 00:55:31,245 --> 00:55:36,584 {\an8}‪วันนี้เอฟบีไอเผยโฉมหน้า ‪ผู้ต้องสงสัยหนึ่งและผู้ต้องสงสัยสอง 872 00:55:36,584 --> 00:55:40,505 ‪ผู้ต้องสงสัยสองคน ‪และเรียกร้องให้ประชาชนช่วยระบุตัวคนร้าย 873 00:55:40,505 --> 00:55:42,632 ‪ที่ทางการแจ้งว่ามีอาวุธและอันตราย 874 00:55:42,632 --> 00:55:46,052 ‪เจ้าหน้าที่สืบสวนอยากรู้ชื่อของบุคคลในภาพ 875 00:55:51,933 --> 00:55:54,977 ‪เพื่อนคนหนึ่งโทรมาหาผมตอนตีสาม 876 00:55:55,478 --> 00:55:58,773 ‪เขาส่งรูปหมวกขาวหมวกดํามาให้ผม 877 00:55:58,773 --> 00:56:01,776 ‪เขาบอกว่า ‪"เฮ้ย ไอ้นี่หน้าเหมือนโซคาร์เลยนะ" 878 00:56:02,485 --> 00:56:03,319 ‪ผมก็แบบ 879 00:56:04,237 --> 00:56:09,534 ‪"ก่อนอื่นเลยนะ รู้ไหมว่า ‪มันร้ายแรงแค่ไหนที่นายไปกล่าวหาเขา" 880 00:56:10,076 --> 00:56:12,578 ‪"รู้ไหมว่านี่กําลังพูดอะไรอยู่" 881 00:56:13,496 --> 00:56:14,872 ‪"นี่ไม่ใช่โซคาร์" 882 00:56:17,458 --> 00:56:18,793 ‪เราเป็นไลฟ์การ์ดด้วยกัน 883 00:56:19,877 --> 00:56:21,838 ‪เขาเป็นกัปตันทีมมวยปล้ํา 884 00:56:23,297 --> 00:56:25,049 ‪เด็กป๊อปสุดชิล 885 00:56:26,884 --> 00:56:31,556 ‪มันเหลือเชื่อมาก ‪จนผมโน้มน้าวเพื่อนว่าไม่ใช่เขาหรอก 886 00:56:32,056 --> 00:56:37,353 ‪แล้วบทสนทนาก็จบประมาณ ‪"เออ นายพูดถูก ไม่มีทางหรอกเนอะ" 887 00:56:43,443 --> 00:56:47,196 ‪ตอนนี้ผมต้องแบกตราบาปที่ได้รู้ว่า 888 00:56:47,989 --> 00:56:50,658 ‪เพื่อนคนที่ผมห่วงใยและไว้ใจ 889 00:56:51,784 --> 00:56:52,910 ‪ทําเรื่องนั้นลงไป 890 00:56:58,624 --> 00:56:59,834 ‪และผมรับไม่ได้จริงๆ 891 00:57:03,379 --> 00:57:06,507 {\an8}‪พอมองย้อนกลับไป ‪รู้สึกยังไงกับการเผยแพร่รูปครับ 892 00:57:06,507 --> 00:57:09,886 {\an8}‪รู้แบบนี้แล้วจะเก็บข้อมูลต่อไป ‪หรือว่าคิดถูกแล้วครับ 893 00:57:11,179 --> 00:57:12,180 ‪คือว่าฉัน... 894 00:57:16,225 --> 00:57:20,563 ‪สิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นสิ่งที่ ‪เราไม่ต้องการให้เกิดขึ้นเลย 895 00:57:28,362 --> 00:57:33,701 {\an8}‪คุณพระช่วย ทุกหน่วยตอบรับด้วย ‪มีเจ้าหน้าที่ถูกยิง ทุกหน่วย 896 00:57:36,537 --> 00:57:37,538 {\an8}‪มีระเบิดเสียงดัง! 897 00:59:44,999 --> 00:59:49,920 ‪คําบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล