1 00:00:16,100 --> 00:00:18,770 ‪ถ้าอยากเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างถ่องแท้ 2 00:00:19,729 --> 00:00:20,646 ‪เราต้องย้อนกลับไป 3 00:00:34,702 --> 00:00:36,370 ‪(สหภาพโซเวียต) 4 00:00:38,623 --> 00:00:42,418 ‪ในปี 1944 โจเซฟ สตาลิน ‪ผู้นําเผด็จการของสหภาพโซเวียต 5 00:00:42,418 --> 00:00:46,380 ‪ได้ตัดสินว่าชาวเชเชนไปช่วยนาซีเยอรมนี 6 00:00:46,881 --> 00:00:49,175 ‪ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงถูกขนขึ้นรถขนปศุสัตว์ 7 00:00:49,175 --> 00:00:52,136 ‪ส่งไปยังพื้นที่ห่างไกลในเอเชียกลาง 8 00:00:53,638 --> 00:00:56,766 ‪มันเป็นการเนรเทศกลุ่มชาติพันธุ์ 9 00:00:56,766 --> 00:00:58,351 ‪คนครึ่งหนึ่งตายระหว่างทาง 10 00:00:59,894 --> 00:01:01,104 ‪คนที่รอดมาได้ 11 00:01:01,104 --> 00:01:05,316 ‪รวมถึงปู่ของทาเมอร์ลันและโซคาร์ ‪ชื่อไซน์ดี ซาร์นาเยฟ 12 00:01:06,609 --> 00:01:11,072 ‪เพื่อหาเลี้ยงชีพและหาเลี้ยงครอบครัว ‪ไซน์ดีจะไปคุ้ยหาของ 13 00:01:11,072 --> 00:01:14,450 ‪ตามลานเศษเหล็ก ‪เพื่อหาอะไหล่ที่เอาไปขายต่อได้ 14 00:01:15,743 --> 00:01:20,581 ‪วันหนึ่งเขาเอาของขึ้นรถ ‪โดยที่ไม่รู้เลยว่าของชิ้นหนึ่งที่เก็บมา 15 00:01:20,581 --> 00:01:24,377 ‪เป็นกระสุนปืนใหญ่ที่พร้อมปะทุ ‪มันระเบิดแล้วฆ่าเขาตายคาที่ 16 00:01:26,629 --> 00:01:30,758 ‪อันซอร์ลูกชายเขาไปพบผู้หญิงชื่อซูเบดัต ‪พวกเขาแต่งงานกัน 17 00:01:30,758 --> 00:01:32,260 ‪มีลูกสี่คน 18 00:01:32,844 --> 00:01:36,139 ‪ลูกคนโตคือทาเมอร์ลัน คนเล็กคือโซคาร์ 19 00:01:37,140 --> 00:01:39,267 ‪พวกเขาได้รับสถานะผู้ลี้ภัย 20 00:01:39,267 --> 00:01:41,936 ‪และได้ย้ายมาอยู่สหรัฐฯ แถบบอสตัน 21 00:01:41,936 --> 00:01:43,813 ‪เขาไปตามหาความฝันของอเมริกันชน 22 00:01:46,065 --> 00:01:47,275 ‪แต่พอพวกเขามาถึง 23 00:01:48,943 --> 00:01:51,988 ‪ฝันนั้นกลับไม่มีอยู่จริง 24 00:01:52,488 --> 00:01:55,992 ‪และทุกอย่างก็ไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจ 25 00:02:02,039 --> 00:02:07,545 ‪(American Manhunt: ‪วินาศกรรมบอสตัน มาราธอน) 26 00:02:08,880 --> 00:02:11,841 ‪(บทที่สาม คนตายพูดไม่ได้) 27 00:02:15,428 --> 00:02:19,599 {\an8}‪นี่เป็นเรื่องราวที่น่าทึ่งที่สุด ‪ที่ผมเคยได้ยิน หรือเห็น 28 00:02:19,599 --> 00:02:21,684 {\an8}‪หรือได้พบเจอในชีวิตนี้เลย 29 00:02:23,060 --> 00:02:26,689 ‪และมันกําลังเกิดขึ้นในตอนนั้น ที่วอเตอร์ทาวน์ 30 00:02:26,689 --> 00:02:28,524 ‪(ชั่วโมงที่ 83 ‪วันศุกร์) 31 00:02:28,524 --> 00:02:30,818 ‪(ชั่วโมงที่ 84 ‪วันศุกร์) 32 00:02:30,818 --> 00:02:34,614 ‪ผู้ต้องสงสัยคนหนึ่งตายไปแล้ว ‪ส่วนอีกคนหลบหนีไปได้ 33 00:02:34,614 --> 00:02:39,076 {\an8}‪เราไล่ค้นตามโถงบ้านและโรงรถกันตลอดทั้งคืน 34 00:02:39,076 --> 00:02:42,955 ‪ตํารวจไม่ยอมบอกอะไร ‪แต่ผู้อยู่อาศัยที่นั่นพร้อมเล่า 35 00:02:42,955 --> 00:02:44,999 ‪และพวกเขาบรรยายว่ามีการยิงกัน 36 00:02:45,583 --> 00:02:49,212 ‪เราได้ยินเสียงตู้มๆ เสียงเหมือนปืนลูกซองเปี๊ยบ 37 00:02:49,212 --> 00:02:51,255 ‪แล้วก็ปังๆ ตู้มๆ 38 00:02:55,259 --> 00:02:56,677 ‪ยิงสวนกันไปมา บ้าที่สุดเลย 39 00:02:56,677 --> 00:02:59,138 ‪ปังๆ แล้วฉันก็... เราไม่รู้ว่าเสียงอะไร 40 00:02:59,138 --> 00:03:02,266 ‪แล้วจู่ๆ ก็เห็นรถตํารวจโผล่มาร้อยคันได้ 41 00:03:02,266 --> 00:03:05,895 ‪เรามุ่งหน้าไปทางนั้น ‪แล้วผู้อยู่อาศัยออกมาตะโกนบอกทางหน้าต่าง 42 00:03:05,895 --> 00:03:08,731 ‪"นี่ นั่นมันเสียงปืน อย่าไปทางนั้น" 43 00:03:11,734 --> 00:03:16,572 {\an8}‪เราได้รับรายงานว่าตํารวจบอสตัน ‪กําลังคุยกับคนขับแท็กซี่ 44 00:03:16,572 --> 00:03:20,868 ‪ที่รับผู้โดยสารชาวเชเชนจากวอเตอร์ทาวน์ไปส่ง 45 00:03:20,868 --> 00:03:24,580 ‪ที่สถานีรถไฟใต้ที่บอสตัน 46 00:03:24,580 --> 00:03:26,290 ‪อีกทั้งยังมีรายงานว่า 47 00:03:26,290 --> 00:03:30,878 ‪พบระเบิดไปป์บอมบ์บนถนน ‪ไม่ไกลจากสถานีรถไฟแห่งนั้น 48 00:03:30,878 --> 00:03:36,008 ‪"พระเจ้าช่วย นี่มันอะไรกัน ‪มีคนอื่นนอกจากพี่น้องซาร์นาเยฟเหรอ" 49 00:03:36,008 --> 00:03:40,263 ‪"ระบบรถไฟเรากําลังถูกโจมตีไหม ‪มีคนเอาระเบิดเข้าไปในนั้นไหม" 50 00:03:40,263 --> 00:03:43,933 ‪เราต้องการข้อมูลเพิ่มเติม ‪เราจึงส่งเจ้าหน้าที่ไปที่นั่นมากขึ้น 51 00:03:43,933 --> 00:03:48,020 {\an8}‪เราสั่งหยุดรถไฟแอมแทร็กกลางทาง ‪ซึ่งกําลังมุ่งหน้าจากบอสตัน 52 00:03:48,020 --> 00:03:52,275 ‪ไปเมืองนิวยอร์กและวอชิงตัน ดีซี ‪เพื่อทําการค้นรถไฟ 53 00:03:52,275 --> 00:03:53,651 {\an8}‪ตอนนั้นเราอยู่ที่ศูนย์บัญชาการ 54 00:03:53,651 --> 00:03:56,195 {\an8}‪กับหัวหน้าหน่วยตํารวจขนส่ง 55 00:03:56,195 --> 00:03:57,738 ‪และผู้ว่าการรัฐ 56 00:03:58,322 --> 00:04:00,866 ‪เรารู้ว่ารถเมล์ 57 00:04:00,866 --> 00:04:04,912 ‪ที่จะเริ่มวิ่งเวลาตีห้าครึ่งหรือหกโมงเช้า 58 00:04:04,912 --> 00:04:06,622 ‪อาจใช้เป็นทางหนีได้ 59 00:04:08,624 --> 00:04:12,086 ‪เราเรียกทุกคนมาประชุมแผนว่าใครควรทําอะไร 60 00:04:13,879 --> 00:04:16,590 ‪ได้มีการตัดสินใจปิดเมือง 61 00:04:17,008 --> 00:04:19,343 ‪(6.33 น.) 62 00:04:21,095 --> 00:04:23,848 {\an8}‪อรุณสวัสดิ์ครับทุกคน ‪ตอนนี้กําลังมีการไล่ล่าหาตัวคนร้าย 63 00:04:23,848 --> 00:04:25,766 {\an8}‪(เดวาล แพทริค ‪ผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์) 64 00:04:25,766 --> 00:04:28,144 {\an8}‪เราได้ระงับการให้บริการขนส่งทั้งหมด 65 00:04:29,979 --> 00:04:35,276 ‪เราขอให้ทุกคนอยู่กับที่ ‪กรุณาอยู่แต่ในบ้านและล็อกประตูไว้ 66 00:04:35,276 --> 00:04:37,570 ‪อย่าเปิดประตูรับใคร 67 00:04:37,570 --> 00:04:41,365 ‪นอกจากเจ้าหน้าที่รักษากฎหมาย ‪ที่มีหลักฐานยืนยันตัวตน 68 00:04:41,365 --> 00:04:46,787 ‪คําสั่งนั้นมีผลที่นี่ ที่วอเตอร์ทาวน์ ‪อีกทั้งยังรวมถึงเคมบริดจ์ วอลแธม 69 00:04:46,787 --> 00:04:53,127 ‪นิวตัน เบลมอนต์ ‪และ ณ เวลานี้ ทั่วทั้งบอสตันด้วย 70 00:04:53,127 --> 00:04:55,713 ‪ตอนนี้คนหนึ่งล้านคนถูกล็อกดาวน์ที่บอสตัน 71 00:04:55,713 --> 00:04:57,548 ‪อย่างที่ได้ยิน ทุกอย่างปิดหมด 72 00:04:57,548 --> 00:04:59,175 ‪เรื่องแบบนี้ไม่เคยมีมาก่อน 73 00:04:59,175 --> 00:05:01,052 ‪เมืองนี้กลายเป็นเมืองร้างไปเลย 74 00:05:02,345 --> 00:05:04,055 ‪ไม่มีใครในท้องถนน 75 00:05:04,764 --> 00:05:06,599 {\an8}‪ทุกคนปฏิบัติตาม 76 00:05:06,599 --> 00:05:09,935 ‪ทั่วทั้งเมืองบอสตัน ทางการขอให้ผู้อยู่อาศัย 77 00:05:09,935 --> 00:05:12,772 ‪"อยู่แต่ในบ้าน อย่าเปิดประตูให้ใคร 78 00:05:12,772 --> 00:05:15,232 ‪ยกเว้นว่าจะเห็นคนที่เป็นตํารวจอย่างชัดเจน" 79 00:05:15,232 --> 00:05:16,859 ‪เหตุการณ์พลิกผันอย่างไม่น่าเชื่อ 80 00:05:16,859 --> 00:05:20,237 ‪ผู้บังคับใช้กฎหมาย ‪จําเป็นต้องเข้าถึงทุกอย่างได้ทันทีบนถนน 81 00:05:20,237 --> 00:05:22,239 ‪ไม่ใช่แค่ที่บอสตันหรือวอเตอร์ทาวน์ 82 00:05:22,239 --> 00:05:24,950 ‪แต่เกือบทุกพื้นที่ ‪ทางตะวันออกของรัฐแมสซาชูเซตส์ 83 00:05:26,410 --> 00:05:29,372 ‪มันเป็นการใช้อํานาจของตํารวจ ‪ในระดับที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน 84 00:05:30,081 --> 00:05:33,584 ‪เราระดมทรัพยากรของรัฐ ‪และท้องถิ่นไปที่เมืองวอเตอร์ทาวน์ 85 00:05:33,584 --> 00:05:37,004 ‪เพื่อตามล่าคนที่เราระบุได้แล้วว่า ‪คือโซคาร์ ซาร์นาเยฟ 86 00:05:38,547 --> 00:05:41,092 ‪เจ้าหน้าที่ตํารวจยกกองทัพมาที่นี่ 87 00:05:41,092 --> 00:05:43,469 ‪ตรงนี้ดูเหมือนตํารวจเทศกิจ 88 00:05:43,469 --> 00:05:46,180 ‪อีกทั้งยังมีตํารวจรัฐ ถูกเรียกมาหมด 89 00:05:46,680 --> 00:05:51,185 ‪สุดท้ายแล้ว ที่วอเตอร์ทาวน์ ‪มีตํารวจประมาณ 2,500 คนได้ 90 00:05:52,978 --> 00:05:55,940 ‪บางคนมาไกลจากนิวแฮมป์เชียร์กับโรดไอแลนด์ 91 00:05:56,982 --> 00:06:00,111 ‪พวกเขาได้ข่าวเหตุการณ์ ‪จึงรีบขึ้นรถไปที่เมืองนั้น 92 00:06:02,154 --> 00:06:05,366 ‪ตํารวจยังคงคุมเข้มพื้นที่นี้ 93 00:06:05,366 --> 00:06:08,786 ‪ซึ่งพวกเขาเชื่อว่า ‪ผู้ต้องสงสัยหมายเลขสองกบดานอยู่ 94 00:06:09,495 --> 00:06:13,040 ‪เรามีมืออาชีพที่เข้าใจกฎหมาย ‪เข้าใจสิทธิพลเมือง 95 00:06:13,040 --> 00:06:16,335 ‪เข้าใจว่าต้องทํางานยังไง ‪ให้ถูกต้อง และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น 96 00:06:16,335 --> 00:06:19,130 ‪แต่พวกเขาทํางานนั้นอย่างเร่งด่วน 97 00:06:19,130 --> 00:06:20,172 ‪(ชั่วโมงที่ 85 ‪วันศุกร์) 98 00:06:20,172 --> 00:06:21,257 ‪(ชั่วโมงที่ 86 ‪วันศุกร์) 99 00:06:21,257 --> 00:06:25,761 ‪ตอนนี้มีการล่าตัวผู้ร้ายที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ‪ในการวางระเบิดมาราธอนเมื่อวันจันทร์ 100 00:06:25,761 --> 00:06:28,973 ‪ทางการขอให้ชาวเมืองวอเตอร์ทาวน์ ‪อยู่แต่ในบ้าน 101 00:06:32,935 --> 00:06:34,854 ‪ผมกับภรรยาติดตามข่าวกันตลอดทั้งคืน 102 00:06:34,854 --> 00:06:38,441 ‪แล้วประมาณตีห้าครึ่งเราตื่นขึ้นมา ‪เพราะได้ยินเสียงตํารวจเข้ามาในพื้นที่ 103 00:06:38,441 --> 00:06:40,067 ‪ไล่ค้นดูทีละบ้าน 104 00:06:42,445 --> 00:06:44,905 ‪เรากําลังไปตามบ้านทุกหลัง ‪เพื่อตรวจดูความเรียบร้อย 105 00:06:44,905 --> 00:06:46,449 ‪- เรียบร้อยดีครับ ‪- ไม่มีอะไรนะ 106 00:06:46,449 --> 00:06:47,366 ‪- ครับ ‪- โอเค 107 00:06:47,366 --> 00:06:51,412 ‪ตํารวจไล่ค้นบ้าน ‪โดยสันนิษฐานว่าอาจมีใครช่วยเขาหนีอยู่ 108 00:06:51,412 --> 00:06:53,873 ‪- ห้องใต้ดินไม่มีใคร ล็อกไว้หมดใช่ไหม ‪- ครับ 109 00:06:53,873 --> 00:06:57,585 ‪- ด้านหลังบ้านเรามีโรงรถที่ไม่มีประตู ‪- ขอตรวจดูนะครับ 110 00:06:57,585 --> 00:07:01,464 ‪- ครับ แต่เราล็อกห้องใต้หลังคาไว้ ‪- โอเค ขอบคุณครับ 111 00:07:02,965 --> 00:07:04,884 ‪พระเจ้า ดูสิ มากันเต็มเลย 112 00:07:06,260 --> 00:07:08,053 ‪ไม่อยากตื่นมาเจอเรื่องนี้อีกแล้ว 113 00:07:08,053 --> 00:07:11,432 ‪ประชาชนหลายคนไม่พอใจที่มีตํารวจ 114 00:07:11,432 --> 00:07:13,976 ‪ตรวจค้นหลังบ้านทุกคน ‪ตรวจซอยหลังบ้านทุกซอย 115 00:07:13,976 --> 00:07:16,937 ‪ช่วง 24 ชั่วโมงที่ผ่านมาเป็นอย่างไรบ้างครับ 116 00:07:18,105 --> 00:07:19,064 ‪น่ากลัวมากค่ะ 117 00:07:19,064 --> 00:07:20,524 ‪รู้สึกอย่างไรครับ 118 00:07:21,192 --> 00:07:25,279 ‪ผมหวาดผวาครับ มันแย่มาก ‪มันทําให้ผมรู้สึกกระวนกระวาย 119 00:07:25,279 --> 00:07:27,364 ‪กลัวจะตายอยู่แล้ว ผมกลัว 120 00:07:28,616 --> 00:07:31,368 ‪มีใครอยู่ในนั้นอีกไหม แค่สองคนเหรอ 121 00:07:31,368 --> 00:07:33,537 ‪นี่เป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่หรือว่ามีอะพาร์ตเมนต์ 122 00:07:33,537 --> 00:07:35,664 ‪เราตัดสินใจถูกแล้วที่ให้ทุกคนหลบอยู่แต่ในบ้าน 123 00:07:36,165 --> 00:07:40,044 ‪เขาอาจอยู่ที่ไหนก็ได้ ‪แต่เรารู้สึกว่าเขาน่าจะอยู่ในวอเตอร์ทาวน์ 124 00:07:43,964 --> 00:07:47,426 ‪มันไม่ชัดเจนว่าเขาไปไหน ‪หรือมีใครเกี่ยวข้องอีกไหม 125 00:07:47,426 --> 00:07:50,221 ‪มีระเบิดอื่นในเมืองไหม เราไม่รู้เลยจริงๆ 126 00:07:50,221 --> 00:07:53,641 ‪การสืบสวนนี้มีสองส่วนด้วยกัน 127 00:07:54,141 --> 00:07:58,687 ‪ส่วนแรกคือการหาตัวผู้ต้องสงสัยในพื้นที่นั้น 128 00:07:58,687 --> 00:08:00,564 ‪ซึ่งดึงความสนใจเราไปมาก 129 00:08:02,441 --> 00:08:06,403 ‪อีกส่วนคือการทําความเข้าใจสองพี่น้องคู่นี้ 130 00:08:06,403 --> 00:08:08,197 ‪พวกเขาทําสิ่งที่ทําลงไปยังไง 131 00:08:08,948 --> 00:08:12,451 ‪และที่สําคัญคือต้องสืบว่า ‪มีคนอื่นที่สมคบคิดด้วยไหม 132 00:08:12,451 --> 00:08:13,410 ‪(เคมบริดจ์) 133 00:08:13,410 --> 00:08:14,620 ‪(ชั่วโมงที่ 87 ‪วันศุกร์) 134 00:08:14,620 --> 00:08:17,456 ‪(ชั่วโมงที่ 88 ‪วันศุกร์) 135 00:08:19,291 --> 00:08:23,003 ‪ต่อมาเราได้รู้ว่าพี่น้องซาร์นาเยฟ ‪อาศัยอยู่เคมบริดจ์ รัฐแมสซาชูเซตส์ 136 00:08:23,003 --> 00:08:26,757 ‪เราจึงขอหมายตรวจค้นที่อยู่นั้นทันที 137 00:08:26,757 --> 00:08:28,926 {\an8}‪(เลขที่ 410 ถนนนอร์ฟอล์ก ‪บ้านซาร์นาเยฟ) 138 00:08:34,473 --> 00:08:39,895 ‪ทีมพิสูจน์หลักฐานพบอุปกรณ์ ‪ที่ใช้ทําระเบิดอย่างรวดเร็ว 139 00:08:41,730 --> 00:08:43,732 ‪แต่โซคาร์ไม่อยู่ที่บ้าน 140 00:08:44,400 --> 00:08:46,944 ‪เราไปรู้ว่าทาเมอร์ลันมีภรรยา ‪ชื่อแคเทอริน รัสเซลล์ 141 00:08:46,944 --> 00:08:51,282 ‪ทางโปรดิวเซอร์ของเราเห็นตํารวจ ‪ออกมาจากตึกของเขากับผู้หญิงคนหนึ่ง 142 00:08:52,491 --> 00:08:56,620 ‪เธอได้รู้จักกับทาเมอร์ลัน ‪แล้วเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลาม 143 00:08:57,871 --> 00:08:59,873 ‪เธอถูกสอบปากคํา 144 00:08:59,873 --> 00:09:01,625 ‪เธอไม่ให้ความร่วมมือ 145 00:09:02,251 --> 00:09:05,504 ‪คนบริสุทธิ์ที่เห็นเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น 146 00:09:05,504 --> 00:09:09,633 ‪มักจะเสียใจที่ญาติหรือคนในครอบครัวมีส่วน 147 00:09:09,633 --> 00:09:11,885 ‪ในเรื่องที่ชั่วช้าแบบนี้ 148 00:09:11,885 --> 00:09:14,638 ‪ผมสะดุดกับการสอบปากคํานั้นตรงจุดนั้นละ 149 00:09:14,638 --> 00:09:16,807 ‪เธอไม่รู้สึกผิดหรือสงสารเหยื่อเลย 150 00:09:17,308 --> 00:09:21,937 ‪ผมมองว่าเธอเห็นตรงกับทาเมอร์ลัน 151 00:09:21,937 --> 00:09:25,232 ‪และถึงแม้เขาจะกระทําการโหดเหี้ยม 152 00:09:25,232 --> 00:09:28,110 ‪เธอก็ไม่คิดจะช่วยรัฐบาลสหรัฐฯ 153 00:09:31,614 --> 00:09:34,908 ‪ผมแอบหวังว่าเราจะมีข้อมูล ‪มากพอที่จะดําเนินคดีเธอได้ 154 00:09:34,908 --> 00:09:37,494 ‪เพราะผมคิดว่าเธอน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้อง 155 00:09:37,494 --> 00:09:39,455 ‪แต่สุดท้ายก็เอาผิดเธอไม่ได้ 156 00:09:39,455 --> 00:09:42,541 ‪เรามีหลักฐานไม่พอ 157 00:09:42,541 --> 00:09:44,752 ‪ที่จะแจ้งข้อหาแคเทอริน รัสเซลล์ 158 00:09:45,252 --> 00:09:50,883 ‪ถ้าเราไปรู้หรือแม้แต่แค่คิดว่า ‪ใครบางคนอาจก่อเหตุอาชญากรรม 159 00:09:50,883 --> 00:09:54,428 ‪ก็ไม่ผิดกฎหมายถ้าจะปิดปากเงียบ 160 00:09:54,428 --> 00:09:58,849 ‪ไม่บอกใคร หรือไม่พยายามยับยั้งเหตุการณ์ 161 00:10:02,019 --> 00:10:04,063 ‪(ชั่วโมงที่ 87 ‪วันศุกร์) 162 00:10:04,063 --> 00:10:06,565 ‪(ชั่วโมงที่ 88 ‪วันศุกร์) 163 00:10:06,565 --> 00:10:09,568 ‪แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะคุมการรั่วไหลของสื่อ 164 00:10:09,568 --> 00:10:11,570 ‪ในการสืบสวนคดีใหญ่แบบนี้ 165 00:10:15,991 --> 00:10:17,117 ‪กรุณาเงียบ 166 00:10:17,117 --> 00:10:19,411 ‪เราจึงตัดสินใจเผยชื่อคนร้าย 167 00:10:22,456 --> 00:10:25,626 ‪(กรมตํารวจบอสตัน ‪ปล่อยภาพใหม่ของโซคาร์ ซาร์นาเยฟ) 168 00:10:28,629 --> 00:10:34,385 {\an8}‪มีการระบุชื่อผู้ต้องสงสัยที่เสียชีวิต ‪ทาเมอร์ลัน ซาร์นาเยฟ 169 00:10:34,385 --> 00:10:36,345 ‪- ทาเมอร์ลัน ‪- ทาเมอร์ลัน 170 00:10:36,345 --> 00:10:39,473 ‪คนที่ตํารวจยังตามจับอยู่คือโซคาร์ 171 00:10:39,473 --> 00:10:40,516 ‪โซคาร์ ซาร์นาเยฟ 172 00:10:40,516 --> 00:10:41,558 ‪โซคาร์ 173 00:10:42,476 --> 00:10:46,313 ‪ผมขับรถมาแต่เช้า ผมได้ยินชื่อพวกเขาทางวิทยุ 174 00:10:46,313 --> 00:10:49,983 {\an8}‪พอได้ยินชื่อสกุล "ซาร์นาเยฟ" ‪รู้เลยว่าเป็นชาวเชเชน 175 00:10:49,983 --> 00:10:54,655 ‪พ่อแม่ของทั้งสองกลับไปดาเกสถานแล้ว ‪และเอลิซาเบธ พาลเมอร์ไปสัมภาษณ์พวกเขา 176 00:10:58,158 --> 00:10:59,702 {\an8}‪สิ่งที่เกิดขึ้นเลวร้ายมาก 177 00:10:59,702 --> 00:11:00,786 {\an8}‪(ซูเบดัต ซาร์นาเยฟ) 178 00:11:00,786 --> 00:11:04,248 {\an8}‪แต่ฉันรู้ว่าลูกๆ ฉันไม่ได้มีส่วนแน่นอน 179 00:11:04,248 --> 00:11:06,542 {\an8}‪ฉันรู้ดี ฉันเป็นแม่ 180 00:11:06,542 --> 00:11:08,627 {\an8}‪ผมกลัวลูกจะถูกฆ่าตาย 181 00:11:08,627 --> 00:11:09,586 {\an8}‪(อันซอร์ ซาร์นาเยฟ) 182 00:11:09,586 --> 00:11:12,715 {\an8}‪พวกเขาควรจับเป็นลูก 183 00:11:13,757 --> 00:11:14,591 ‪จับเป็น 184 00:11:14,591 --> 00:11:17,469 ‪และระบบตุลาการควรตรวจสอบทุกอย่างก่อน 185 00:11:17,469 --> 00:11:19,054 ‪ว่าใครถูกใครผิด 186 00:11:19,722 --> 00:11:24,226 ‪นักข่าวเจอลุงของผู้ต้องสงสัย ‪เขาฝากบอกหลานว่า "มอบตัวซะ" 187 00:11:24,226 --> 00:11:30,774 ‪ถ้ายังมีชีวิตอยู่ ก็ให้มอบตัวแล้วก็ขอขมา 188 00:11:31,942 --> 00:11:33,318 ‪จากเหยื่อซะ 189 00:11:33,819 --> 00:11:37,406 ‪(แลร์รี่ แอร์รอนสัน) 190 00:11:37,406 --> 00:11:39,032 ‪(ครูและเพื่อนบ้าน) 191 00:11:39,032 --> 00:11:42,870 ‪ตอนที่ผมได้ยินชื่อโซคาร์ครั้งแรก ผมช็อกมาก 192 00:11:42,870 --> 00:11:46,123 {\an8}‪โซคาร์ ซาร์นาเยฟยังลอยนวล 193 00:11:46,123 --> 00:11:49,585 {\an8}‪และทางตํารวจกําลังตามหา ‪ทุกซอกทุกมุมเมืองบอสตัน 194 00:11:49,585 --> 00:11:52,171 ‪โซคาร์เป็นเพื่อนบ้านและเป็นนักเรียน 195 00:11:52,171 --> 00:11:53,672 ‪ที่โรงเรียนมัธยมปลายที่ผมสอน 196 00:11:55,215 --> 00:11:58,677 {\an8}‪เขาชอบเข้าสังคมมาก เขาน่าดึงดูด 197 00:11:58,677 --> 00:12:01,305 ‪เขามีเพื่อนเยอะ เป็นเด็กป๊อปมาก 198 00:12:04,391 --> 00:12:06,101 ‪เขาอยู่ทีมมวยปล้ํา 199 00:12:10,063 --> 00:12:11,398 ‪เขาเป็นเด็กมีเสน่ห์ 200 00:12:11,899 --> 00:12:15,235 ‪มีคนมาถามผมว่า "ทําไมคุณไม่โทรไปแจ้ง 201 00:12:15,235 --> 00:12:17,321 ‪ว่ารู้ว่าคนร้ายคนนี้เป็นใคร" 202 00:12:17,321 --> 00:12:20,407 ‪ก็เพราะนี่มันไม่มีทางเป็นเด็กคนนี้ได้จริงไง 203 00:12:20,407 --> 00:12:21,492 ‪ทําไมครับ 204 00:12:21,492 --> 00:12:25,162 ‪เพราะเขาไม่มีอะไร ‪ที่บ่งชี้ว่าจะทําเรื่องแบบนี้ได้เลย 205 00:12:25,162 --> 00:12:27,247 ‪ทั้งการเมือง ศาสนา ไม่มีสักอย่าง 206 00:12:27,247 --> 00:12:31,543 ‪ผมเริ่มจะเข้าใจชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ว่า... 207 00:12:32,711 --> 00:12:35,047 ‪"แลร์รี่ นี่คือโซคาร์" 208 00:12:35,839 --> 00:12:38,842 ‪"เรารู้จักเขา เขาคือมือวางระเบิด" 209 00:12:38,842 --> 00:12:42,054 {\an8}‪ตอนที่ผมรู้ว่าเป็นโซคาร์จริงๆ 210 00:12:43,013 --> 00:12:45,015 ‪ผมทําใจยอมรับไม่ได้ 211 00:12:45,933 --> 00:12:48,101 ‪ใจผมรู้สึกขัดแย้งมาก 212 00:12:48,977 --> 00:12:51,522 ‪ไม่ว่าใครจะมาบอกอะไรผม 213 00:12:51,522 --> 00:12:55,108 ‪ผมก็ไม่เชื่อว่าพวกเขาก่อเหตุนี้ 214 00:12:55,108 --> 00:13:00,781 ‪ต้องมีคนมาบอกผมตรงๆ ‪ว่าเขาเห็นสองคนนั้นทํากับตาตัวเอง 215 00:13:00,781 --> 00:13:05,077 ‪แล้วต้องเป็นคนที่ผมไว้ใจด้วยนะ 216 00:13:07,246 --> 00:13:10,499 ‪ผมเจอโซคาร์ครั้งแรกตอนผมเริ่มเล่นบาสฯ 217 00:13:10,499 --> 00:13:13,252 ‪เขาเป็นเด็กป๊อปมาก ใครๆ ก็รู้จัก 218 00:13:15,587 --> 00:13:18,423 ‪ผมจําได้ว่าทุกวันศุกร์ ผมจะไปที่มัสยิด 219 00:13:19,258 --> 00:13:20,926 ‪ทั้งห้องมีคนแน่นขนัด 220 00:13:22,177 --> 00:13:24,972 ‪แล้วผมเห็นโซคาร์ ซึ่งทําให้ผมสับสนมาก 221 00:13:25,556 --> 00:13:28,725 ‪เพราะผมนึกว่าโซคาร์เป็นเด็กผิวขาวจากบอสตัน 222 00:13:28,725 --> 00:13:33,105 ‪ผมไปนั่งข้างๆ เขา ‪แล้วถามว่า "นายมาทําอะไรที่นี่" 223 00:13:35,399 --> 00:13:38,360 ‪เขาก็ตอบว่า "ใช่ว่ะ ฉันเป็นมุสลิมมาทั้งชีวิต" 224 00:13:38,360 --> 00:13:41,905 ‪"ไม่นึกว่าเป็นเรื่องสําคัญที่ต้องแบบ..." 225 00:13:41,905 --> 00:13:48,203 ‪ผมก็บอกเขาว่า "เพื่อน เราไปแกร่วกันได้นะ ‪ทําเรื่องแบบมุสลิมกัน" 226 00:13:49,830 --> 00:13:52,416 ‪เราเริ่มไปขลุกอยู่ด้วยกันทุกวัน 227 00:13:53,083 --> 00:13:55,961 ‪ผมเข้าใจเขาในระดับที่เมื่อก่อนไม่เข้าใจ 228 00:13:55,961 --> 00:14:00,549 ‪เขาอ่อนน้อมถ่อมตน ใจดี ‪เขาให้เงินผมไปซื้อข้าวเที่ยงห้าดอลลาร์ 229 00:14:01,508 --> 00:14:03,343 ‪เขาเข้ากับทุกคนได้ 230 00:14:03,343 --> 00:14:08,098 ‪ผมไม่เคยเห็นเขาเป็นคนที่มีอุดมการณ์อะไร ‪แล้วก็ดูไม่น่าจะพร้อมรบใคร ไม่เคยเลย 231 00:14:08,098 --> 00:14:09,933 ‪และความจริงก็คือมีบางครั้ง 232 00:14:09,933 --> 00:14:13,854 ‪ที่ผมพยายามคุยกับเขา ‪เรื่องปัญหาความไม่เป็นธรรมในสังคม 233 00:14:13,854 --> 00:14:16,690 ‪แต่เขาไม่สนใจจะคุยเรื่องแบบนั้นเลย 234 00:14:16,690 --> 00:14:20,027 ‪เขาไม่ได้แสดงให้เห็นว่า ‪เขาสนใจการเมืองแม้แต่น้อยนิด 235 00:14:21,695 --> 00:14:26,867 ‪พ่อแม่เขาหย่ากัน ‪และย้ายกลับไปอยู่กันคนละบ้านที่ดาเกสถาน 236 00:14:26,867 --> 00:14:31,997 ‪จู่ๆ บ้านที่ควรเป็นบ้านในอุดมคติก็แตกร้าว 237 00:14:31,997 --> 00:14:34,499 ‪แล้วพวกเขาโทษอเมริกา 238 00:14:35,334 --> 00:14:40,339 ‪การต้องสูญเสียทั้งพ่อและแม่ไป ‪หลังเริ่มเรียนมหาลัยเกือบในทันที 239 00:14:40,339 --> 00:14:42,257 ‪มันคงสะเทือนใจมาก 240 00:14:43,717 --> 00:14:45,886 ‪โซคาร์กับพี่เริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น 241 00:14:45,886 --> 00:14:48,805 ‪เขาเชิดชูพี่ชายมาก 242 00:14:48,805 --> 00:14:52,351 ‪ถึงจุดที่ผมแทบจะอิจฉาความสัมพันธ์พวกเขา 243 00:14:55,020 --> 00:14:59,316 {\an8}‪ความสัมพันธ์ระหว่างทาเมอร์ลันกับโซคาร์ 244 00:14:59,316 --> 00:15:02,569 {\an8}‪ในยิมมวยมันคล้ายคลึงกันมาก 245 00:15:02,569 --> 00:15:06,073 ‪กับความสัมพันธ์ระหว่างทาเมอร์ลันกับพ่อเขา 246 00:15:07,074 --> 00:15:11,119 ‪ทาเมอร์ลันคอยสั่งน้องทําโน่นทํานี่ 247 00:15:11,119 --> 00:15:14,247 ‪เหมือนตอนที่พ่อฝึกเขาเปี๊ยบ 248 00:15:14,247 --> 00:15:18,293 ‪แต่โซคาร์ไม่ชอบชกมวย เขาอยากเล่นมวยปล้ํา 249 00:15:22,631 --> 00:15:24,841 ‪โซคาร์สอบเข้า ‪มหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์ ดาร์ธมัธ 250 00:15:29,763 --> 00:15:31,390 ‪เขาบอกว่าเขาเรียนดี 251 00:15:31,390 --> 00:15:34,309 ‪เขาชอบทุกอย่าง แถมทําเงินได้แล้วด้วย 252 00:15:34,309 --> 00:15:35,769 ‪ปรากฏว่าไม่จริง 253 00:15:37,604 --> 00:15:39,856 ‪โซคาร์โกหกว่าเขาจะย้ายสถาบัน 254 00:15:39,856 --> 00:15:43,735 ‪ว่าเขาได้คะแนนดี แต่ที่จริงเขากําลังสอบตก 255 00:15:44,569 --> 00:15:48,281 ‪ตอนนี้เขาไม่ใช่เด็กป๊อปชาวอเมริกัน ‪ในอุดมคติแล้ว แต่เขาค้ายา 256 00:15:48,281 --> 00:15:53,161 ‪ตั้งแต่ไปเรียนที่ดาร์ธมัธ เขาขายกัญชา 257 00:15:55,539 --> 00:15:58,250 ‪ผมรู้ว่าเขาขายกัญชา แต่เพื่อนผมก็ขายกันหมด 258 00:15:58,250 --> 00:15:59,876 ‪ขายเป็นปอนด์แน่นอน 259 00:16:00,585 --> 00:16:03,755 ‪แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่เอฟบีไอจะไปตามจับ 260 00:16:04,715 --> 00:16:09,011 ‪ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน ‪คือหนึ่งเดือนก่อนเกิดเหตุระเบิด 261 00:16:09,886 --> 00:16:12,556 ‪เรากําลังจะออกไปเจอเพื่อนๆ คนอื่นๆ กัน 262 00:16:12,556 --> 00:16:14,641 ‪คืนนั้นมีสองบ้านที่จัดปาร์ตี้ 263 00:16:14,641 --> 00:16:15,851 ‪แล้ว... 264 00:16:17,686 --> 00:16:19,521 ‪พี่ชายโทรมาหาเขา 265 00:16:19,521 --> 00:16:24,151 ‪แล้วทันทีที่วางสาย เขาหันมาบอกเราว่า 266 00:16:24,735 --> 00:16:26,236 ‪"นี่เพื่อน ฉันต้องไปแล้ว" 267 00:16:27,738 --> 00:16:32,451 ‪เราก็ถาม "เป็นไรไหม มีอะไรหรือเปล่า" ‪เขาตอบ "อือ แค่เรื่องครอบครัว" 268 00:16:36,038 --> 00:16:37,164 ‪นั่นเป็น... 269 00:16:38,707 --> 00:16:40,125 ‪ครั้งสุดท้ายที่ผมเจอเขา 270 00:16:47,549 --> 00:16:50,302 ‪นี่เป็นเรื่องที่มีผลกระทบรุนแรงที่สุดสําหรับผม 271 00:16:52,888 --> 00:16:56,308 ‪และในฐานะครูสอนประวัติศาสตร์ ‪ผมมีหน้าที่หาเหตุผลให้กับเรื่องที่เกิด 272 00:17:03,190 --> 00:17:07,277 ‪แต่เรื่องนี้ผมจับต้นชนปลายไม่ถูกจริงๆ 273 00:17:11,239 --> 00:17:12,991 ‪(ชั่วโมงที่ 94 ‪วันศุกร์) 274 00:17:12,991 --> 00:17:15,327 ‪(ชั่วโมงที่ 95 ‪วันศุกร์) 275 00:17:15,327 --> 00:17:17,454 ‪(ยินดีต้อนรับสู่มหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์ ‪ดาร์ธมัธ) 276 00:17:17,454 --> 00:17:21,458 {\an8}‪เราไปรู้ว่าโซคาร์มีอะพาร์ตเมนต์ ‪ที่มหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์ ดาร์ธมัธ 277 00:17:21,458 --> 00:17:24,169 ‪(วอเตอร์ทาวน์) (เคมบริดจ์) ‪(บอสตัน) 278 00:17:24,669 --> 00:17:29,883 {\an8}‪ตํารวจรัฐแมสซาชูเซตส์ ‪ส่งทีมยุทธวิธีไปที่อะพาร์ตเมนต์นั้น 279 00:17:29,883 --> 00:17:31,426 {\an8}‪(ขอต้อนรับอนาคตทีมคอร์เซร์) 280 00:17:33,512 --> 00:17:35,972 ‪ส่วนผมส่งทีมเอชอาร์ที หรือทีมกู้ตัวประกัน 281 00:17:35,972 --> 00:17:39,267 ‪บินขึ้นแบล็กฮอว์กไปที่นั่นจากเวอร์จิเนีย 282 00:17:41,269 --> 00:17:45,065 ‪ทุกคนต่างหวาดกลัวเมื่อนักศึกษาหลายร้อยคน ‪ถูกอพยพออกจากเขตมหาลัยเมื่อเช้านี้ 283 00:17:45,065 --> 00:17:48,276 ‪เพราะได้รับแจ้งทางข้อความว่ามีเหตุผิดปกติ 284 00:17:48,276 --> 00:17:50,654 ‪รูมเมตผมเข้ามาบอกว่า 285 00:17:50,654 --> 00:17:53,156 ‪"เออนี่ เราต้องออกจากเขตมหาลัย 286 00:17:53,156 --> 00:17:56,451 ‪เพราะเขาเรียนที่นี่" ‪ผมก็ถาม "เขาเป็นศิษย์เก่าที่นี่เหรอ" 287 00:17:56,451 --> 00:17:59,955 ‪เขาตอบ "ไม่ใช่ เขาเป็น ‪คนที่บางครั้งเราไปแกร่วด้วย" 288 00:17:59,955 --> 00:18:01,581 ‪ผมยังช็อกอยู่เลย 289 00:18:01,581 --> 00:18:03,583 ‪ฉันอยากให้พวกเขาออกไปซะที 290 00:18:04,459 --> 00:18:07,879 ‪นั่นคือความหวังสูงสุดของเรา ‪ที่จะเจอเขาตัวเป็นๆ ที่นั่น 291 00:18:07,879 --> 00:18:11,258 ‪แม่งหน่วยสวาทอยู่หน้าบ้านกูเลยเว้ย 292 00:18:11,258 --> 00:18:13,969 ‪รถหุ้มเกราะ เชี่ยไรวะ 293 00:18:13,969 --> 00:18:16,221 ‪เราฟังรายงานสดทางวิทยุ 294 00:18:16,805 --> 00:18:19,808 ‪โซคาร์ ซาร์นาเยฟ กรุณาออกมาจากที่พักอาศัย 295 00:18:20,725 --> 00:18:23,645 ‪ชูมือแล้วเดินออกมา อย่าขยับมือนะ 296 00:18:24,521 --> 00:18:26,022 ‪เราได้ยินเสียงพวกเขาบุกเข้าไป 297 00:18:26,022 --> 00:18:28,483 ‪แล้วคุยกับคนในนั้น สั่งให้ทุกคนหมอบลง 298 00:18:28,483 --> 00:18:30,527 ‪เราลุ้นรอฟังเสียงเหตุการณ์ 299 00:18:30,527 --> 00:18:33,572 ‪เราคิดว่า "โซคาร์ต้องอยู่ในห้องแน่ๆ" 300 00:18:33,572 --> 00:18:36,074 ‪"เขาต้องเป็นหนึ่งในนั้นแหละน่ะ" 301 00:18:39,911 --> 00:18:40,912 ‪อะไรวะเนี่ย 302 00:18:44,416 --> 00:18:47,460 ‪สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่อยู่ที่นั่นตามที่เราหวังไว้ 303 00:18:47,460 --> 00:18:50,255 ‪นั่นเป็นประสบการณ์ที่ทําให้เราหมดกําลังใจมาก 304 00:18:51,173 --> 00:18:52,883 ‪ไม่เจออะไรกันเลย 305 00:18:53,383 --> 00:18:57,137 ‪พวกเขาไปถึงทางตัน แล้วตํารวจก็พากันงุนงง 306 00:18:57,137 --> 00:18:59,723 ‪เราทุ่มเทใช้ทุกอย่างที่เรามี 307 00:18:59,723 --> 00:19:03,768 ‪แต่ต้องเข้าใจนะครับ ‪เราเริ่มจะไม่เหลือเบาะแสดีๆ แล้ว 308 00:19:03,768 --> 00:19:06,229 ‪(ชั่วโมงที่ 97 ‪วันศุกร์) 309 00:19:06,229 --> 00:19:08,523 ‪(ชั่วโมงที่ 98 ‪วันศุกร์) 310 00:19:08,523 --> 00:19:11,651 ‪พวกเขาเริ่มย่อพื้นที่ค้นหาเหลือพื้นที่เล็กลงเรื่อยๆ 311 00:19:13,987 --> 00:19:15,906 ‪ผู้บัญชาการคนหนึ่งของผมพูดว่า 312 00:19:15,906 --> 00:19:19,451 ‪"เราต้องค้นอีกสองสามช่วงตึกก่อนเสร็จงาน" 313 00:19:21,536 --> 00:19:24,915 ‪เรารู้สึกว่าเขาต้องอยู่ในซอยพวกนี้แน่ๆ 314 00:19:25,498 --> 00:19:28,585 ‪และเรารู้สึกเสมอว่าใกล้แล้ว แต่ตลอดทั้งวันนั้น 315 00:19:28,585 --> 00:19:32,339 ‪หน่วยสวาททีมต่างๆ ‪ทยอยกันแจ้งเข้ามาว่าไม่พบอะไร 316 00:19:32,339 --> 00:19:34,758 ‪ลุ้นเหมือนรถไฟเหาะตีลังกา 317 00:19:34,758 --> 00:19:37,844 ‪แต่สุดท้ายแล้วมาพูดว่า "ไม่มีเลยเหรอ" 318 00:19:38,470 --> 00:19:39,888 ‪"เขาหนีไปได้งั้นเหรอ" 319 00:19:40,388 --> 00:19:41,473 ‪ผมรู้สึกแย่มาก 320 00:19:43,642 --> 00:19:46,269 ‪พวกเขาจะสั่งให้คนอยู่แต่ในบ้านตลอดไปไม่ได้ 321 00:19:46,269 --> 00:19:51,066 ‪มันเสียเวลาทํามาหากินที่มีค่า ‪มันทําให้ประชาชนไม่สบายใจ 322 00:19:51,566 --> 00:19:54,486 ‪และ ณ ตอนนั้น ‪พวกเขาไม่มั่นใจว่าคนร้ายอยู่ที่ไหน 323 00:19:57,322 --> 00:19:59,115 ‪แล้วผู้ว่าฯ ก็โทรมา 324 00:19:59,115 --> 00:20:01,243 ‪เขาได้รับโทรศัพท์จากประธานาธิบดีโอบามา 325 00:20:01,243 --> 00:20:04,371 ‪และโอบามากังวล ‪เรื่องคําสั่งให้ประชาชนอยู่ในบ้าน 326 00:20:04,371 --> 00:20:08,917 ‪ท่านประธานาธิบดีโอบามาบอกว่า ‪"พวกคุณสั่งปิดมหานครตลอดไปไม่ได้" 327 00:20:08,917 --> 00:20:12,045 ‪ถึงตอนนั้นทุกคนหมดแรงกันแล้ว 328 00:20:12,045 --> 00:20:15,298 ‪เราจึงประกาศยกเลิกคําสั่งให้อยู่แต่ในบ้าน 329 00:20:15,966 --> 00:20:17,968 ‪แต่กรุณาระวังตัวให้มากๆ 330 00:20:17,968 --> 00:20:21,429 ‪ถ้าไม่จําเป็นอย่าออกจากบ้าน ‪เรายังตามหาคนร้ายอยู่ 331 00:20:22,138 --> 00:20:25,100 ‪(18.03 น.) 332 00:20:25,100 --> 00:20:28,478 ‪จากพัฒนาการของเหตุการณ์วันนี้ 333 00:20:28,478 --> 00:20:31,147 ‪เราขอยกเลิกคําสั่งให้อยู่แต่ในที่พักอาศัย 334 00:20:31,898 --> 00:20:36,778 ‪เราจะเปิดให้บริการขนส่งในบอสตันทันที 335 00:20:36,778 --> 00:20:39,614 ‪เราขอให้สาธารณชนช่วยเป็นหูเป็นตา 336 00:20:39,614 --> 00:20:45,704 ‪บุคคลที่อันตรายมากยังคงลอยนวลอยู่ 337 00:20:45,704 --> 00:20:47,580 ‪ทุกคนเริ่มกลับบ้าน 338 00:20:47,580 --> 00:20:51,209 ‪ผมเห็นตํารวจรัฐและหน่วยอื่นๆ เริ่มเก็บข้าวของ 339 00:20:51,209 --> 00:20:54,963 ‪ตํารวจที่มาค้นพื้นที่นี้กําลังออกจากพื้นที่ 340 00:20:54,963 --> 00:20:58,508 ‪หลังจากการแถลงข่าวที่ค่อนข้างน่าผิดหวัง 341 00:20:58,508 --> 00:21:02,595 {\an8}‪และข้อสรุปสําคัญจากการแถลงข่าวคือ ‪คนร้ายหลบหนีไปได้ 342 00:21:02,595 --> 00:21:04,556 {\an8}‪ตอนนี้คนน้องยังลอยนวลอยู่ 343 00:21:04,556 --> 00:21:08,852 {\an8}‪เขามีอาวุธ เป็นคนอันตรายมาก ‪แต่เจ้าหน้าที่ในท้องที่ออกมาพูดว่า 344 00:21:08,852 --> 00:21:11,771 {\an8}‪"เอางี้ เราจะคลายการล็อกดาวน์ 345 00:21:11,771 --> 00:21:16,109 {\an8}‪เชิญทุกคนกลับไปทํางานกันตามเดิม" ‪ยกเลิกการหยุดชะงักเมืองแล้ว 346 00:21:16,609 --> 00:21:18,903 ‪นั่นเป็นคืนวันศุกร์ 347 00:21:19,738 --> 00:21:23,867 ‪ผมน่าจะได้นอนแค่แปดชั่วโมง ‪ตลอดห้าวันที่ผ่านมา 348 00:21:23,867 --> 00:21:28,079 ‪แค่มีแรงยืนอยู่ได้ก็ดีใจแล้ว ‪และผมไม่ภูมิใจหรอกนะ 349 00:21:28,079 --> 00:21:31,041 ‪ผมไม่ได้ภูมิใจเลย แต่มันก็เป็นแบบนั้น 350 00:21:31,708 --> 00:21:34,210 ‪ริค เดอลอรีเอร์มองไปรอบๆ ห้อง 351 00:21:34,210 --> 00:21:39,758 ‪แล้วเขาเห็นว่าทุกคน ‪อ่อนระโหยโรยแรงกันแค่ไหน เขาพูดว่า 352 00:21:39,758 --> 00:21:44,721 ‪"ในตอนนี้เราไม่มีเบาะแสที่ใช้ได้ ‪เลิกทํางานกันดีกว่า" 353 00:21:44,721 --> 00:21:47,182 ‪"เหลือไว้แค่คนที่จําเป็นพอ" 354 00:21:47,182 --> 00:21:50,935 ‪"กลับบ้านไปนอนสักสองสามชั่วโมง ‪แล้วค่อยกลับมาตอนสดชื่นกันแล้ว" 355 00:21:54,856 --> 00:21:55,857 ‪ผมเพลียมาก 356 00:21:55,857 --> 00:21:58,985 ‪ผมให้หัวหน้าหน่วยกลับบ้าน ‪เพราะเขาลืมตาไม่ขึ้นแล้ว 357 00:21:59,778 --> 00:22:04,616 ‪เราเสียคนในหน่วยสวาทบางคน ‪ที่ต้องไปโรงพยาบาลเพราะหมดแรงข้าวต้ม 358 00:22:04,616 --> 00:22:09,454 ‪และดูเหมือนว่าเราต้องพักผ่อน ‪แล้วให้คนอื่นมารับหน้าที่แทนก่อน 359 00:22:09,454 --> 00:22:12,749 ‪ผมขึ้นรถเพื่อขับกลับบ้านไปนอน 360 00:22:12,749 --> 00:22:18,755 ‪ผมเป็นหนึ่งในไม่กี่คนในสภาพนั้น ‪ที่ยังอยู่ที่วอเตอร์ทาวน์ 361 00:22:19,255 --> 00:22:22,384 ‪เพราะผมต้องพยายามหาคนมาแทนก่อน 362 00:22:22,384 --> 00:22:24,344 ‪(ชั่วโมงที่ 98 ‪วันศุกร์) 363 00:22:24,344 --> 00:22:26,805 ‪(ชั่วโมงที่ 99 ‪วันศุกร์) 364 00:22:29,516 --> 00:22:32,977 ‪911 สายนี้มีการบันทึกเสียง ‪มีเหตุฉุกเฉินอะไรครับ 365 00:22:32,977 --> 00:22:36,314 ‪เลขที่ 67 ถนนแฟรงคลิน วอเตอร์ทาวน์ 366 00:22:36,314 --> 00:22:38,942 ‪ครับ ต้องการตํารวจ ‪ดับเพลิง หรือรถพยาบาลครับ 367 00:22:38,942 --> 00:22:42,445 ‪ผมจอดเรือในสนามบ้าน 368 00:22:42,445 --> 00:22:46,908 {\an8}‪ด้านในเรือเปื้อนเลือดเต็มไปหมด ‪แล้วก็มีคนอยู่ในเรือผม 369 00:22:47,659 --> 00:22:48,493 ‪แน่ใจนะครับ 370 00:22:48,493 --> 00:22:50,120 ‪ผมเพิ่งดูในเรือ 371 00:22:50,745 --> 00:22:52,747 ‪(18.42 น.) 372 00:22:52,747 --> 00:22:53,998 ‪อย่าเพิ่งวางสายนะครับ 373 00:22:53,998 --> 00:22:54,916 ‪ครับ 374 00:22:57,585 --> 00:23:01,131 ‪ตํารวจวอเตอร์ทาวน์วิ่งมาหาผมแล้วบอกว่า 375 00:23:01,131 --> 00:23:03,675 ‪"เราได้รับแจ้งว่ามีคนอยู่ในเรือ 376 00:23:03,675 --> 00:23:05,677 ‪หลังบ้านเลขที่ 67 ถนนแฟรงคลิน" 377 00:23:05,677 --> 00:23:06,845 ‪ผมตอบ "พูดเป็นเล่นไป" 378 00:23:06,845 --> 00:23:08,555 ‪เขาก็บอกว่า "ตามมาสิ" 379 00:23:11,015 --> 00:23:16,396 ‪เราจึงขับตามเขาไปเงียบๆ ‪จนถึงหน้าบ้านเลขที่ 67 ถนนแฟรงคลิน 380 00:23:18,064 --> 00:23:20,525 ‪ไม่เปิดไซเรน ไม่แสดงตน เข้าไปเงียบๆ 381 00:23:22,819 --> 00:23:27,365 ‪เราเป็นสองคนแรกที่ไปถึงที่บ้านนั้น ‪ยังไม่มีการแจ้งข่าวทางวิทยุแต่อย่างใด 382 00:23:29,868 --> 00:23:32,954 ‪ผมกับผู้หมวดเดินเข้าไปตรงทางจอดรถ 383 00:23:32,954 --> 00:23:34,664 ‪เราชักปืนออกมาแล้ว 384 00:23:34,664 --> 00:23:37,000 ‪ผมจําได้ว่าผมมองไปที่ซีลเก็บความร้อน 385 00:23:37,000 --> 00:23:39,210 ‪รู้ไหม ที่เรือมันจะมีที่คลุมสําหรับหน้าหนาวน่ะ 386 00:23:39,210 --> 00:23:44,048 ‪เรามองเห็นเขา ‪เขาพยายามจิ้มนิ้วหรือกระบอกปืนออกมา 387 00:23:46,176 --> 00:23:48,928 ‪เรารู้ว่ามีคนอยู่ในเรือแน่ๆ แต่เขาเป็นใคร 388 00:23:49,471 --> 00:23:51,514 ‪ขอร้องล่ะ เป็นคนร้ายเราทีเถอะ 389 00:23:52,891 --> 00:23:56,060 ‪ถึงตอนนั้นผมถามตัวเอง ‪"เราบุกจับเขากันเองเลยดีไหม" 390 00:23:56,060 --> 00:23:59,105 ‪เราไม่รู้ว่าเขาสวมเสื้อกั๊กติดระเบิดอยู่หรือเปล่า 391 00:24:01,483 --> 00:24:03,860 ‪เราเห็นปลอกกระสุนที่ตกอยู่บนถนน 392 00:24:03,860 --> 00:24:06,279 ‪เราไม่รู้ว่ามีคนอยู่บนเรือกี่คน 393 00:24:06,279 --> 00:24:10,116 ‪ตอนนั้นผมจึงตัดสินใจเรียกหน่วยยุทธวิธีมา 394 00:24:10,116 --> 00:24:11,659 ‪ไม่ต้องรีบร้อน 395 00:24:11,659 --> 00:24:15,497 ‪ค่อยๆ พาเขาออกมา ‪ด้วยสันติวิธีอย่างปลอดภัยดีกว่า 396 00:24:16,206 --> 00:24:20,585 {\an8}‪ขอกําลังเสริมหน่วยแทคมาด้วย ‪บ้านเลขที่ 67 ถนนแฟรงคลิน 397 00:24:20,585 --> 00:24:23,588 ‪แต่ปัญหาคือพอเราแจ้งเรื่องนี้ออกไป 398 00:24:24,589 --> 00:24:26,466 ‪ทุกคนก็แห่มา 399 00:24:28,134 --> 00:24:29,677 ‪468 ซันนี่แบงก์ 400 00:24:30,220 --> 00:24:35,225 ‪ท่านครับ ผมได้รับแจ้งจาก ‪บ้านเลขที่ 67 ถนนแฟรงคลิน 401 00:24:36,017 --> 00:24:39,437 ‪มีเรืออยู่ในสวนหลังบ้าน ‪ผ้าคลุมเปื้อนเลือดเต็มไปหมด 402 00:24:39,437 --> 00:24:42,857 ‪ผมได้ยินทางวิทยุ "หัวหน้า เจอตัวมันแล้ว!" 403 00:24:43,900 --> 00:24:45,109 ‪"หัวหน้าต้องรีบกลับไป" 404 00:24:45,610 --> 00:24:48,279 ‪ผมก็ตอบ "ก็ได้ เพิ่งขับออกมาเอง" 405 00:24:48,279 --> 00:24:50,698 ‪กลับรถแล้วก็ซิ่งกลับไปที่เดิม 406 00:24:50,698 --> 00:24:55,537 ‪สายนั้นแจ้งว่ามีการรายงาน ‪ว่ามีผู้ต้องสงสัยอยู่ในเรือที่วอเตอร์ทาวน์ 407 00:24:56,120 --> 00:24:58,623 {\an8}‪พอมองย้อนกลับไปมันก็ตลกดี ‪แต่ผมถามคนขับว่า 408 00:24:58,623 --> 00:25:01,251 {\an8}‪"น้ําที่วอเตอร์ทาวน์มันอยู่ไหน ‪เขาเอาเรือไปลงน้ําที่ไหน" 409 00:25:01,876 --> 00:25:04,754 ‪หากใครเพิ่งเปิดมาช่องเรา ตอนนี้ดูเหมือนว่า 410 00:25:04,754 --> 00:25:07,882 ‪จะมีความก้าวหน้าครั้งใหญ่ ‪ในการค้นหาคนร้ายที่ยากลําบาก 411 00:25:09,968 --> 00:25:12,387 ‪ถ้าคนคนนี้คือโซคาร์ ซาร์นาเยฟ 412 00:25:12,387 --> 00:25:16,933 ‪งั้นหมอนี่ก็ซ่อนตัวอยู่ในเรือนานตั้ง 18 ชั่วโมง 413 00:25:16,933 --> 00:25:17,850 ‪(วอเตอร์ทาวน์) 414 00:25:17,850 --> 00:25:22,397 ‪จากจุดที่เขาทิ้งรถกับจุดที่เขาไปซ่อนตัว 415 00:25:23,606 --> 00:25:24,816 ‪ห่างกันแค่หนึ่งช่วงตึก 416 00:25:26,276 --> 00:25:29,571 ‪ตํารวจพลาดไม่เห็นเรือ ‪ที่จอดอยู่ในสวนหลังบ้านคน 417 00:25:29,571 --> 00:25:32,031 ‪แล้วไม่เห็นรอยเลือดได้ไง 418 00:25:32,615 --> 00:25:36,035 ‪ตํารวจท้องถิ่นเมืองวอเตอร์ทาวน์แจ้งทุกคนว่า 419 00:25:36,035 --> 00:25:40,456 ‪ลืมเรื่องที่เพิ่งพูดไปเมื่อชั่วโมงก่อนซะ ‪อย่าออกจากบ้าน อย่าออกมาข้างนอก 420 00:25:40,456 --> 00:25:43,126 ‪เห็นได้ชัดว่านี่เป็นช่วงเวลาที่สําคัญมาก 421 00:25:43,626 --> 00:25:46,963 ‪ทันทีทันใดผมก็เห็นตํารวจ ‪แห่กันมาจากทั่วทุกสารทิศ 422 00:25:46,963 --> 00:25:48,464 ‪ผมได้ยินเสียงไซเรน 423 00:25:49,340 --> 00:25:52,427 ‪ผมตะโกนบอกพวกเขาว่า ‪"อย่าให้ตํารวจมาที่นี่" 424 00:25:52,427 --> 00:25:55,388 ‪"ผมจัดการทุกอย่างไว้แล้ว ‪อย่าให้ทุกคนแห่กันเข้ามา" 425 00:25:55,388 --> 00:25:57,682 ‪ไม่ต้องกรูกันเข้ามาช่วย 426 00:25:57,682 --> 00:26:00,018 ‪ผมรู้ว่ามันจะทําให้ที่เกิดเหตุวุ่นวาย 427 00:26:04,272 --> 00:26:06,983 ‪ศูนย์ควบคุมรถวอเตอร์ทาวน์ ‪ถึงรถทุกคัน ห้ามเข้าใกล้เรือ 428 00:26:06,983 --> 00:26:08,610 ‪กั้นเขตรอบๆ ไว้ 429 00:26:08,610 --> 00:26:12,113 ‪เมื่อคนทั้งโลกรอจับตัวเขามาห้าวันแล้ว 430 00:26:12,113 --> 00:26:14,532 ‪คุณคงนึกออกนะว่าตอนนั้นตํารวจตอบโต้ยังไง 431 00:26:14,532 --> 00:26:16,492 ‪ผมถึงคุมไม่ค่อยจะอยู่ 432 00:26:16,492 --> 00:26:17,952 ‪เข้ามากันอีกแล้ว 433 00:26:17,952 --> 00:26:21,581 ‪พอสถานการณ์สงบลง มันก็เงียบสงบดี 434 00:26:23,499 --> 00:26:24,751 ‪แต่แล้วจู่ๆ... 435 00:26:39,849 --> 00:26:41,100 ‪พวกเขายิงกันเหรอ 436 00:26:42,185 --> 00:26:44,228 ‪- เสียงปืนนี่นา ‪- เสียงยิงปืน 437 00:26:44,228 --> 00:26:45,563 ‪ได้ยินไหมครับ 438 00:26:49,567 --> 00:26:51,778 ‪ทุกคนพากันพุ่งลงพื้น 439 00:26:53,237 --> 00:26:54,864 ‪ผมไม่รู้หรอกนะว่าใครยิงก่อน 440 00:26:54,864 --> 00:26:57,241 ‪ผมรู้แค่ว่าต้องสั่งให้ทุกคนหยุดยิง 441 00:26:57,241 --> 00:26:59,702 ‪ก่อนที่เราจะฆ่าคนในเรือ 442 00:26:59,702 --> 00:27:02,789 ‪บิลลี่ตะโกนบอกทุกคนทางไมโครโฟน 443 00:27:02,789 --> 00:27:04,707 ‪"หยุดยิง" 444 00:27:04,707 --> 00:27:07,585 ‪"ทุกคน กรุณาหยุดยิง หยุดยิงกันก่อน!" 445 00:27:07,585 --> 00:27:09,879 ‪ทุกหน่วยหยุดยิง หยุดยิง 446 00:27:09,879 --> 00:27:13,508 ‪ทุกคนรอจนกว่าทีมยุทธวิธีจะมาถึงก่อนนะ 447 00:27:13,508 --> 00:27:15,510 ‪ตอนแรกเขารายงานว่ามีการยิงออกมา 448 00:27:15,510 --> 00:27:18,012 ‪แน่นอนว่าตอนนี้เรารู้แล้วว่า ‪ตํารวจต่างหากที่ยิงเข้าไป 449 00:27:18,012 --> 00:27:21,307 ‪ผมคิดว่าเรือลํานั้นน่าจะกินกระสุนไปสักร้อยนัดได้ 450 00:27:21,933 --> 00:27:23,726 ‪สองร้อยยี่สิบหกนัด 451 00:27:23,726 --> 00:27:26,396 ‪นี่ยังไม่นับกระสุนที่ยิงไม่โดนเรือด้วยนะ 452 00:27:26,396 --> 00:27:29,315 ‪ลูกปืนบินว่อนไปทั่วละแวกบ้านนั้นเลย 453 00:27:29,315 --> 00:27:34,529 ‪หลายลูกก็มาจากตํารวจ ‪ที่ไม่มีหน้าที่จะไปอยู่ตรงนั้นด้วยซ้ํา 454 00:27:34,529 --> 00:27:37,990 ‪ไม่ได้รับอนุญาตให้ไปร่วมทําปฏิบัติการนั้นเลย 455 00:27:37,990 --> 00:27:40,868 ‪แต่ดันทะเล่อทะล่าเข้าไปกันเอง 456 00:27:41,452 --> 00:27:44,163 ‪เมื่อเจ้าหน้าที่ไปถึงบ้านเลขที่ 67 ถนนแฟรงคลิน 457 00:27:44,163 --> 00:27:46,708 ‪บางคนนึกว่าเห็นโซคาร์เล็งปืนไปทางพวกเขา 458 00:27:46,708 --> 00:27:47,750 ‪ผมคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้น 459 00:27:47,750 --> 00:27:50,128 ‪คือพอตํารวจคนหนึ่งยิง คนอื่นก็ยิงไปตามๆ กัน 460 00:27:50,712 --> 00:27:53,506 ‪มันมีเรื่องที่เกิดขึ้นตอนเปิดฉากยิงกันครั้งแรก 461 00:27:53,506 --> 00:27:57,885 ‪แล้วก็ที่เรือ ซึ่งชี้ให้เห็นว่าเราจําเป็น 462 00:27:57,885 --> 00:28:03,224 ‪ต้องมีระบบสั่งการและควบคุม ‪เจ้าหน้าที่ตํารวจจากหลายหน่วยงาน 463 00:28:03,224 --> 00:28:07,562 ‪เพื่อประสานการตอบสนองต่อเหตุการณ์ ‪นั่นเป็นบทเรียนที่เราได้รับ 464 00:28:08,146 --> 00:28:10,231 {\an8}‪มีการเปิดฉากยิง และตอนนั้นเรามั่นใจแล้ว 465 00:28:10,231 --> 00:28:13,943 {\an8}‪และผู้ต้องสงสัยถูกยิง ทางตํารวจแจ้งมาแล้วครับ 466 00:28:13,943 --> 00:28:18,072 {\an8}‪ตอนนี้เรายังไม่ทราบว่า ‪ผู้ต้องสงสัยเสียชีวิตแล้วหรือไม่ 467 00:28:18,072 --> 00:28:20,491 ‪เราอยากจับเป็น กฎหมายเรามีกระบวนการ 468 00:28:20,491 --> 00:28:23,369 ‪เราต้องดําเนินคดีเขาและหาคําตอบ 469 00:28:23,369 --> 00:28:27,957 ‪ผมผิดหวังมาก ‪เพราะผมอยากสอบปากคําเขาจริงๆ 470 00:28:27,957 --> 00:28:31,961 ‪เราไม่สามารถเข้าใจได้ว่า ‪มีการสมคบคิดในวงกว้างหรือมีนายทุนไหม 471 00:28:31,961 --> 00:28:33,212 ‪ถ้าเราไปไต่สวนคนตาย 472 00:28:33,212 --> 00:28:34,839 ‪เราไม่รู้ว่าเขาตายหรือยัง 473 00:28:39,677 --> 00:28:41,220 ‪เฮลิคอปเตอร์ตํารวจรัฐ 474 00:28:41,220 --> 00:28:44,348 ‪เปิดกล้องตรวจคลื่นอินฟราเรด 475 00:28:44,348 --> 00:28:48,686 ‪มันคือกล้องอินฟราเรด ‪ที่สามารถตรวจจับคลื่นความร้อน 476 00:28:48,686 --> 00:28:50,104 ‪แล้วแสดงให้เห็นเป็นภาพ 477 00:28:50,772 --> 00:28:53,483 ‪ตอนนั้นผมเข้าไปในห้องบัญชาการแล้ว ‪มันตึงเครียดมาก 478 00:28:53,483 --> 00:28:56,861 ‪เรามองเห็นคลื่นความร้อน ‪เป็นภาพโซคาร์ที่กําลังนอนอยู่ในเรือ 479 00:28:56,861 --> 00:28:59,906 {\an8}‪มีการถ่ายทอดสดด้วยนะครับ 480 00:28:59,906 --> 00:29:01,991 {\an8}‪เราจึงได้รับชมเหตุการณ์นี้ 481 00:29:01,991 --> 00:29:04,952 {\an8}‪ผมจ้องโทรทัศน์ไม่ลุกไปไหน 482 00:29:04,952 --> 00:29:07,121 ‪เราดูข่าวอยู่นานมาก 483 00:29:07,121 --> 00:29:11,626 ‪จนรู้สึกอึดอัดเหมือนอยู่ที่แคบ ‪รู้สึกตึงเครียด มันเกินรับไหว 484 00:29:11,626 --> 00:29:14,420 ‪โลกกําลังดูถ่ายทอดสดเหตุการณ์นี้ 485 00:29:14,420 --> 00:29:17,507 ‪ฟาราห์ คุณอยู่ที่นี่ด้วย ‪ผมรู้ว่าคุณกําลังถามแหล่งข่าว 486 00:29:17,507 --> 00:29:19,967 ‪บอกผู้ชมทีครับว่าตอนนี้รู้อะไรมาบ้าง 487 00:29:19,967 --> 00:29:25,598 ‪เจ้าหน้าที่ตํารวจหลายร้อยคน ‪กําลังล้อมชายที่เชื่อว่าเป็นผู้ต้องสงสัย 488 00:29:25,598 --> 00:29:26,974 ‪ต้อนเขาจนมุมแล้ว 489 00:29:26,974 --> 00:29:29,268 ‪พวกเขามองเห็นว่าเขาทําอะไรอยู่ 490 00:29:29,268 --> 00:29:31,145 ‪เราได้รับคําสั่งให้เตรียมพร้อม 491 00:29:31,145 --> 00:29:34,190 ‪เพราะเห็นได้ชัดว่านี่อาจเป็นช่วงเวลาชี้ชะตา 492 00:29:35,316 --> 00:29:36,734 ‪(ชั่วโมงที่ 99 ‪วันศุกร์) 493 00:29:36,734 --> 00:29:39,320 ‪(ชั่วโมงที่ 100 ‪วันศุกร์) 494 00:29:39,904 --> 00:29:42,406 ‪ผมยังไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ไหม 495 00:29:51,374 --> 00:29:54,001 ‪แทงโก เก้า สาม บี ‪ตํารวจอากาศรัฐแจ้งมาว่า 496 00:29:54,001 --> 00:29:56,671 ‪มีการเคลื่อนไหวในเรือแน่นอน 497 00:29:57,380 --> 00:29:59,674 ‪โอเค มีการเคลื่อนไหวในเรือ 498 00:29:59,674 --> 00:30:03,052 ‪สิ่งสําคัญคือนักบินเฮลิคอปเตอร์บอกว่า 499 00:30:03,052 --> 00:30:05,012 ‪"มีการเคลื่อนไหวในเรือ" 500 00:30:05,012 --> 00:30:06,806 ‪เอชอาร์ทีกําลังเข้าไปทางซ้าย 501 00:30:07,723 --> 00:30:11,727 ‪ทีมยุทธวิธีส่งรถกู้ภัยหุ้มเกราะมายังที่เกิดเหตุ 502 00:30:12,895 --> 00:30:15,815 ‪พวกเขาใช้รถคันนี้เข้าไปใกล้เรือ 503 00:30:15,815 --> 00:30:17,942 ‪แล้วดึงผ้าคลุมออกมา 504 00:30:18,651 --> 00:30:21,320 ‪ซึ่งทําให้ผู้ปฏิบัติงานได้เปรียบ 505 00:30:21,320 --> 00:30:24,365 ‪แต่ก็ให้โอกาสคนร้าย 506 00:30:24,365 --> 00:30:27,702 ‪ได้ลุกขึ้นยืนและยอมมอบตัว ‪ถ้าเขาเลือกที่จะทําแบบนั้น 507 00:30:31,080 --> 00:30:35,209 ‪ผู้อํานวยการทีมกู้ตัวประกันเอฟบีไอ ‪เข้ามาหาผมและพูดว่า 508 00:30:35,209 --> 00:30:37,461 ‪"เราจะปาระเบิดควันเข้าไปในเรือ" 509 00:30:37,461 --> 00:30:40,256 ‪"คุณโอเคไหม" ผมก็ตอบว่า "ได้เลย" 510 00:30:44,010 --> 00:30:45,678 ‪ไม่ได้ผล แล้วเขาก็กลับมาบอกว่า 511 00:30:45,678 --> 00:30:47,847 ‪"เราจะปาระเบิดแสงใส่เรือนะ" 512 00:30:47,847 --> 00:30:49,974 ‪ผมบอก "ได้" เขาก็พูดว่า "ปัญหาคือ 513 00:30:49,974 --> 00:30:52,560 ‪เรือลํานั้นมีน้ํามัน 170 ลิตร" 514 00:30:52,560 --> 00:30:55,855 ‪เขาบอกว่า "เรามีแนวโน้ม ‪ที่จะระเบิดบ้านและทุกอย่างไปด้วย" 515 00:30:55,855 --> 00:30:57,982 ‪"เราต้องเตรียมรถดับเพลิง" 516 00:30:57,982 --> 00:31:00,651 ‪รถดับเพลิงมาทางถนนวอลนัต 517 00:31:00,651 --> 00:31:04,196 ‪ตอนนี้ทางตํารวจดันเราออกมาจากพื้นที่ 518 00:31:04,196 --> 00:31:06,532 ‪มาถึงข้างหลังถังขยะเล็กน้อย 519 00:31:09,410 --> 00:31:11,871 ‪เอริน มีเสียงระเบิดแปดครั้งติดกันครับ 520 00:31:11,871 --> 00:31:15,124 ‪อาจเป็นระเบิดแสงที่จอห์น คิงพูดถึง 521 00:31:15,124 --> 00:31:19,712 ‪เรือลํานั้นไม่ระเบิด ‪และวิธีการนั้นก็บีบให้เขาออกมาไม่ได้ 522 00:31:21,213 --> 00:31:22,590 ‪มันเป็นแบบนี้เลย 523 00:31:22,590 --> 00:31:25,092 ‪ฉันลุ้นดูด้วยความระทึกใจ 524 00:31:33,851 --> 00:31:35,269 ‪พวกเขาต่อรองกับเขา 525 00:31:38,689 --> 00:31:39,774 ‪เขายอมลุกขึ้นนั่ง 526 00:31:45,529 --> 00:31:46,614 ‪เขาลุกขึ้นยืน 527 00:31:52,203 --> 00:31:54,372 ‪ตํารวจขอให้เขาเปิดเสื้อ 528 00:31:56,874 --> 00:31:58,501 ‪ดูเหมือนไม่มีอาวุธ 529 00:32:00,836 --> 00:32:02,797 ‪มันจะเกิดขึ้นแล้วใช่ไหม 530 00:32:08,094 --> 00:32:10,137 ‪เขาถูกควบคุมตัวแล้ว 531 00:32:11,722 --> 00:32:13,265 ‪หน่วยสวาทมหานครเข้าคุมสถานการณ์ 532 00:32:13,265 --> 00:32:17,353 ‪คุมตัวผู้ต้องสงสัยได้แล้ว 533 00:32:17,979 --> 00:32:20,398 ‪ไม่อยากจะเชื่อ 534 00:32:25,236 --> 00:32:28,072 ‪"คุมตัวได้แล้ว" เป็นคําที่ฟังแล้วรื่นหูที่สุด 535 00:32:28,072 --> 00:32:30,241 ‪เราได้ยินเสียงคนปรบมือกันเลย 536 00:32:30,241 --> 00:32:32,076 ‪ทําได้ดีมากครับทุกคน 537 00:32:32,076 --> 00:32:35,705 ‪ทางวิทยุก็พากันเชียร์ ทุกคนร้อง "เย่" 538 00:32:37,331 --> 00:32:40,668 ‪ผมกลัวจริงๆ ว่า ‪คนในเรือจะไม่ใช่คนร้ายของเรา 539 00:32:40,668 --> 00:32:42,086 ‪และผมจะไม่มีวันลืม 540 00:32:42,086 --> 00:32:45,965 ‪ตอนที่หัวหน้าฝ่ายบุคคล ‪มาหาผม ผมก็เงยหน้ามองเขา 541 00:32:45,965 --> 00:32:48,467 ‪เขาน่าเกรงขามมากสําหรับคนแห้งๆ อย่างผม 542 00:32:48,467 --> 00:32:51,387 ‪ผมถาม "ใช่คนร้ายของเราไหม" ‪แล้วเขาก็ยกนิ้ว 543 00:32:51,387 --> 00:32:53,806 ‪"ร้อยเปอร์เซ็นต์ คนร้ายของเรา" แบบนั้นเลย 544 00:32:54,390 --> 00:32:56,726 ‪โล่งเหมือนยกภูเขาออกจากอก 545 00:32:56,726 --> 00:33:02,523 ‪นั่นเป็นช่วงเวลาหนึ่งที่น่าพึงพอใจที่สุด ‪ในอาชีพผู้บังคับใช้กฎหมายของผม 546 00:33:02,523 --> 00:33:04,650 ‪คือตอนที่ได้เห็นโซคาร์ ซาร์นาเยฟถูกจับ 547 00:33:05,151 --> 00:33:07,695 ‪สวัสดี กรมตํารวจบอสตันโพสต์ทวีตแล้ว 548 00:33:07,695 --> 00:33:08,946 ‪ตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งหมด 549 00:33:08,946 --> 00:33:13,075 ‪"จับได้แล้ว! การไล่ล่าสิ้นสุดลง ‪ผู้ต้องสงสัยถูกควบคุมตัวแล้ว" 550 00:33:13,075 --> 00:33:16,287 ‪อาจมีอย่างอื่นหลงเหลืออยู่ ‪เราต้องทําการสืบสวน 551 00:33:16,287 --> 00:33:18,247 ‪ดูว่ามีผู้อื่นเกี่ยวข้องอีกไหม 552 00:33:18,247 --> 00:33:22,585 ‪แต่การตามล่าหาตัวผู้ร้าย ‪ที่เข้มข้นดุเดือด ซึ่งดําเนินมาตลอดสี่วัน 553 00:33:22,585 --> 00:33:24,879 ‪สิ้นสุดลงแล้ว เราจับเขาได้แล้ว 554 00:33:32,053 --> 00:33:34,972 ‪เราใช้เวลา 101 ชั่วโมงตามจับสองคนนี้ 555 00:33:34,972 --> 00:33:38,100 ‪(ชั่วโมงที่ 101 ‪วันศุกร์) 556 00:33:38,100 --> 00:33:42,104 ‪เราขับรถออกจากพื้นที่ปิดล้อม ‪บนถนนของเมืองวอเตอร์ทาวน์ 557 00:33:42,104 --> 00:33:45,900 ‪แล้วมีประชาชนมาร้องเชียร์และโบกมือให้ 558 00:33:46,817 --> 00:33:49,570 ‪อย่างกับเราเพิ่งปลดปล่อยฝรั่งเศส ‪ในสงครามโลกครั้งที่สอง 559 00:33:49,570 --> 00:33:54,325 ‪ประชาชนมาปรบมือส่งเสียงเชียร์ ‪เหมือนเราแห่ขบวนพาเหรดอยู่เลย 560 00:34:01,749 --> 00:34:03,292 ‪มีผู้คนมากมาย... 561 00:34:05,878 --> 00:34:08,756 ‪มายืนเต็มสองฝั่งถนน ฉันรู้สึกรักชาติมาก 562 00:34:08,756 --> 00:34:12,009 ‪ฉันรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของประเทศนี้ ‪และเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทําให้มันดี 563 00:34:14,136 --> 00:34:17,014 ‪ประสบการณ์นั้นทําให้ผมรู้สึกเต็มตื้น 564 00:34:17,014 --> 00:34:19,975 ‪ที่ได้เห็นผู้คนหลั่งไหลกันออกมาจากอาคารต่างๆ 565 00:34:19,975 --> 00:34:22,603 ‪โบกธงอเมริกา และขอบคุณผู้รักษากฎหมาย 566 00:34:22,603 --> 00:34:25,856 ‪จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังน้ําตาเอ่อทุกครั้งที่นึกถึง 567 00:34:25,856 --> 00:34:29,735 ‪ผมคิดว่าเป็นการปิดฉากที่ดีครับ ‪จบเรื่องด้วยการจับกุมตัวผู้ร้าย 568 00:34:29,735 --> 00:34:31,529 ‪ให้ทุกคนสบายใจได้ในตอนนี้ 569 00:34:31,529 --> 00:34:33,989 ‪โล่งค่ะ คืนนี้เรานอนหลับสบายได้ซะที 570 00:34:33,989 --> 00:34:38,285 ‪มันคือชัยชนะสําหรับสันติภาพ ‪มันคือชัยชนะสําหรับความรัก สําหรับประเทศชาติ 571 00:34:38,285 --> 00:34:40,579 ‪มันคือชัยชนะสําหรับเราทุกคน สําหรับบอสตัน 572 00:34:40,579 --> 00:34:44,583 ‪บอสตันที่รัก บอสตันเข้มแข็ง ‪ไม่มีอะไรทําลายเราได้ 573 00:34:46,127 --> 00:34:49,588 ‪นักเรียนออกมาจากหอพัก ‪มาเดินขบวนบนท้องถนน 574 00:34:49,588 --> 00:34:51,757 ‪ราวกับว่าเราเพิ่งชนะสงคราม 575 00:34:51,757 --> 00:34:56,220 ‪พระเจ้าคุ้มครองอเมริกา 576 00:34:56,846 --> 00:35:01,559 ‪บ้านแสนสุขของฉัน 577 00:35:01,559 --> 00:35:04,562 ‪วันนี้เมืองบอสตัน เมืองเคมบริดจ์ 578 00:35:04,562 --> 00:35:07,606 ‪และเมืองวอเตอร์ทาวน์ ‪จะได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก 579 00:35:07,606 --> 00:35:11,861 ‪เมื่อรู้ว่าผู้กระทําผิดสองคน ‪ที่สร้างความเจ็บปวดรวดร้าวมหาศาล 580 00:35:11,861 --> 00:35:14,321 ‪ไม่เป็นภัยต่อความปลอดภัยของตัวเรา 581 00:35:14,321 --> 00:35:15,865 ‪และชุมชนของเราอีกต่อไป 582 00:35:15,865 --> 00:35:20,077 ‪ตอนนั้นเราอ่านพาดหัวข่าว ‪ที่เขียนว่า "พบศพบนเรือ" 583 00:35:20,077 --> 00:35:22,746 ‪เราเลยคิดว่าเขาตายแล้ว 584 00:35:23,539 --> 00:35:27,418 ‪เราเดินไปตามถนน ผู้คนร้องตะโกน 585 00:35:27,418 --> 00:35:30,880 ‪ยูเอสเอ! 586 00:35:30,880 --> 00:35:32,339 ‪แต่เราว้าวุ่น 587 00:35:32,339 --> 00:35:34,758 ‪เพื่อนเราเพิ่งตายไปนะ 588 00:35:36,468 --> 00:35:40,556 ‪แล้วมีคนขี่จักรยานคนหนึ่ง ‪ถามเราว่า "เฮ้ย รู้เรื่องยัง" 589 00:35:41,432 --> 00:35:46,187 ‪เราฟิวส์ขาดใส่มันเลย 590 00:35:46,187 --> 00:35:49,773 ‪"ไปไกลๆ ตีนโว้ย!" ‪"อย่ามายุ่งกับเราโว้ย" 591 00:35:49,773 --> 00:35:54,236 ‪หน้าเขาเหวอเลย สับสนสุดๆ 592 00:35:55,446 --> 00:35:57,072 ‪เราไปเจอเพื่อนอีกสองสามคน 593 00:35:57,072 --> 00:35:59,408 ‪แล้วตอนนั้นถึงได้รู้ว่าเขา... 594 00:36:00,159 --> 00:36:02,578 ‪เขาถูกจับ ไม่ใช่วิสามัญ 595 00:36:16,926 --> 00:36:17,760 {\an8}‪(บอสตันเข้มแข็ง) 596 00:36:17,760 --> 00:36:19,595 ‪(20 เมษายน 2013) 597 00:36:19,595 --> 00:36:20,638 ‪(วันถัดมา) 598 00:36:20,638 --> 00:36:23,974 ‪ผมจําได้ว่าเช้าวันต่อมา ‪ผมเข้าไปที่ศูนย์บัญชาการ 599 00:36:23,974 --> 00:36:26,060 ‪แล้วผบ.ตร.เดวิสเรียกเราเข้าไป 600 00:36:26,060 --> 00:36:28,938 ‪เขาพูดว่า "ไป พวกเราจะไปเฟนเวย์พาร์คกัน" 601 00:36:28,938 --> 00:36:32,107 ‪พวกเขาอยากให้เกียรติเรากันเล็กน้อย 602 00:36:32,107 --> 00:36:34,818 ‪เอาละ บอสตัน 603 00:36:37,988 --> 00:36:39,782 ‪(บอสตันเข้มแข็ง ‪ด้วยรัก จากวอเตอร์ทาวน์) 604 00:36:39,782 --> 00:36:46,372 ‪เสื้อแข่งที่เราสวมใส่วันนี้ ‪ไม่ได้เขียนว่าเร้ดซ็อกซ์ มันเขียนว่าบอสตัน 605 00:36:50,376 --> 00:36:52,836 ‪เราอยากขอบคุณทุกคนในกรมตํารวจ 606 00:36:52,836 --> 00:36:55,631 ‪ที่ทําหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยมในสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ 607 00:36:57,049 --> 00:36:58,801 ‪นี่แม่งเมืองของเราโว้ย 608 00:36:58,801 --> 00:37:02,596 ‪(ขอบคุณเจ้าหน้าที่ผู้รักษากฎหมาย ‪บอสตันเข้มแข็ง) 609 00:37:02,596 --> 00:37:05,140 ‪และห้ามใครมาพรากอิสรภาพของเรา 610 00:37:06,058 --> 00:37:08,352 ‪เข้มแข็งไว้ ขอบคุณครับ 611 00:37:08,936 --> 00:37:13,148 ‪ตอนที่บิ๊กปาปี้พูดว่า "นี่... เมืองของเรา" ‪ถึงแม้เขาจะใช้คําที่หยาบคายมาก 612 00:37:13,148 --> 00:37:17,861 ‪แต่มันช่วยปลดปล่อย ‪ความตึงเครียดของคนทั้งเมืองในตอนนั้น 613 00:37:18,570 --> 00:37:21,740 {\an8}‪สโลแกน "บอสตันเข้มแข็ง" ‪มันไม่ใช่กลเม็ดขายอะไร มันเป็นของจริง 614 00:37:21,740 --> 00:37:23,993 {\an8}‪ถ้าคุณอาศัยอยู่บอสตันตอนนั้น มันจริงแท้ 615 00:37:23,993 --> 00:37:25,911 ‪(อะไรก็ล้มเราไม่ได้! บอสตันเข้มแข็ง) 616 00:37:26,578 --> 00:37:29,581 ‪ถึงจะจับโซคาร์ได้แล้ว ‪แต่การสืบสวนนี้เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น 617 00:37:30,874 --> 00:37:35,546 {\an8}‪เราต้องเริ่มหาคําตอบว่า "ทําไม" ‪พวกเขาเป็นใคร ตั้งใจทําอะไร 618 00:37:35,546 --> 00:37:37,006 {\an8}‪มีใครร่วมงานด้วยบ้าง 619 00:37:37,006 --> 00:37:39,008 {\an8}‪เราต้องเข้าใจรูปแบบชีวิต 620 00:37:39,008 --> 00:37:40,551 {\an8}‪(แผนกฉุกเฉิน) 621 00:37:40,551 --> 00:37:42,469 {\an8}‪ไม่นานหลังจากโซคาร์ถูกจับ 622 00:37:42,469 --> 00:37:45,180 ‪เขาถูกพาไปรักษาตัวกับแพทย์ที่โรงพยาบาล 623 00:37:45,180 --> 00:37:47,182 ‪ทันทีที่สอบปากคําได้แล้ว 624 00:37:47,182 --> 00:37:51,061 ‪ทางทีมสอบสวนบุคคลสําคัญสูง ‪ของเอฟบีไอก็ไปสอบปากคําเขา 625 00:37:51,061 --> 00:37:54,315 ‪พวกเขาจะสอบปากคําเขา ‪เขาจะไม่ได้รับสิทธิที่จะงดให้การ 626 00:37:54,315 --> 00:37:56,150 ‪และจะไม่สามารถมีทนายในทันที 627 00:37:56,150 --> 00:37:59,069 ‪ซึ่งก็มักจะทํากันในคดีก่อการร้าย 628 00:37:59,653 --> 00:38:04,408 ‪ท่อนหนึ่งในรัฐบัญญัติความรักปิตุภูมิ ‪อนุญาตให้สามารถมีการสอบปากคํา 629 00:38:04,408 --> 00:38:09,330 ‪โดยไม่ต้องสนใจสิทธิคุ้มครอง ‪จากรัฐธรรมนูญของพลเมืองคนนั้น 630 00:38:09,330 --> 00:38:12,708 ‪โดยเฉพาะเมื่อรับมือกับ ‪การสืบสวนเหตุการก่อการร้ายที่ยังไม่เสร็จสิ้น 631 00:38:12,708 --> 00:38:15,794 ‪โซคาร์พูดไม่ได้เนื่องจากอาการบาดเจ็บ 632 00:38:16,462 --> 00:38:19,173 ‪เขาจึงต้องเขียนคําตอบออกมา จากที่ฉันจําได้ 633 00:38:19,173 --> 00:38:20,591 {\an8}‪(ทนายล่ะ) 634 00:38:21,175 --> 00:38:23,344 {\an8}‪ทางสํานักงานอัยการสหรัฐฯ ‪สามารถใช้วิจารณญาณ 635 00:38:23,344 --> 00:38:25,554 {\an8}‪ตัดสินว่าต้องอ่านสิทธิมิแรนดาให้เมื่อไร 636 00:38:26,430 --> 00:38:29,099 {\an8}‪ถึงแม้เขาอาจขอพบทนายความ 637 00:38:29,099 --> 00:38:33,062 ‪เราก็สามารถสอบปากคําต่อได้ ‪ตราบใดที่มีมันเหตุผลที่เหมาะสม 638 00:38:33,062 --> 00:38:36,357 {\an8}‪(ฟังนะ ผมรู้สิทธิของผม) 639 00:38:36,357 --> 00:38:38,400 {\an8}‪แต่เรามีเวลาจํากัด 640 00:38:38,400 --> 00:38:41,904 ‪ที่จะคุมตัวใครคนหนึ่งโดยยังไม่ดําเนินคดีได้ 641 00:38:42,613 --> 00:38:43,739 ‪เราค้นเรือ 642 00:38:43,739 --> 00:38:47,076 ‪หลักฐานเล็กๆ น้อยๆ ทุกชิ้น ‪มีความสําคัญมากในตอนนั้น 643 00:38:47,826 --> 00:38:50,371 ‪สิ่งที่เราพบในนั้นคือคําประกาศญิฮาด 644 00:38:50,371 --> 00:38:54,500 ‪ที่โซคาร์เขียนไว้ในเรือ ‪ซึ่งเป็นหนึ่งในเบาะแสแรกๆ ของเรา 645 00:38:54,500 --> 00:38:58,420 ‪ว่าสองคนนี้ได้รับแรงบันดาลใจ ‪จากความเชื่อหัวรุนแรงของผู้ก่อการร้าย 646 00:38:58,420 --> 00:39:01,006 ‪และที่ผ่านมาเคยถูกปลุกปั้นให้มีแนวคิดหัวรุนแรง 647 00:39:03,008 --> 00:39:03,842 ‪เราอยากรู้ให้ได้ว่า 648 00:39:03,842 --> 00:39:06,720 ‪มีใครช่วยพวกเขาสร้างระเบิดขึ้นมาหรือเปล่า 649 00:39:06,720 --> 00:39:08,931 ‪(ไม่มีคนอื่นแล้ว) 650 00:39:08,931 --> 00:39:10,766 ‪หลักฐานที่อยู่ในคอมพิวเตอร์ของเขา 651 00:39:10,766 --> 00:39:13,852 ‪มีพวกไฟล์นิตยสารอินสไปร์หลายฉบับ 652 00:39:13,852 --> 00:39:16,855 ‪ซึ่งเป็นที่รู้จักว่าเป็นสื่อของผู้ก่อการร้าย 653 00:39:16,855 --> 00:39:20,734 ‪วิธีการทําระเบิดในครัวแม่ 654 00:39:20,734 --> 00:39:24,446 ‪นิตยสารอินสไปร์ ‪เป็นนิตยสารของกลุ่มอัลกออิดะฮ์ 655 00:39:24,446 --> 00:39:25,572 {\an8}‪(รู้จักอินสไปร์ไหม) 656 00:39:25,572 --> 00:39:27,741 {\an8}‪เขาถูกสอบปากคํานานสองถึงสามวัน 657 00:39:27,741 --> 00:39:30,369 {\an8}‪แต่สุดท้ายแล้วก็ได้ข้อมูลมาไม่มาก 658 00:39:30,369 --> 00:39:33,372 {\an8}‪สุดท้ายแล้วเราก็ต้องอ่านสิทธิมิแรนดาให้เขาฟัง 659 00:39:33,372 --> 00:39:35,707 ‪แต่เราก็สืบดูหลายๆ คน 660 00:39:35,707 --> 00:39:37,167 ‪ที่เป็นเพื่อนพวกเขาด้วย 661 00:39:37,751 --> 00:39:42,339 ‪เอฟบีไอไล่สอบปากคําทุกคนเลย ‪แต่ผมรู้ว่าพวกเขาเจาะจง 662 00:39:42,339 --> 00:39:46,301 ‪เพื่อนชาวมุสลิมของผมมากเป็นพิเศษ 663 00:39:46,802 --> 00:39:49,513 ‪ผมถูกสอบปากคําอยู่แปดชั่วโมง 664 00:39:49,513 --> 00:39:51,807 ‪ตอนนั้นผมอายุ 19 ผมกลัวมาก 665 00:39:51,807 --> 00:39:54,726 ‪ชีวิตผมแขวนอยู่บนเส้นด้าย ‪ผมรู้ตัว พวกเขาก็รู้ดี 666 00:39:55,477 --> 00:39:59,189 ‪มันรู้สึกเหมือนเรามีความผิดไปแล้ว ‪และต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์กันเอาเอง 667 00:39:59,189 --> 00:40:03,110 ‪ผมว่าเราต้องเพ่งเล็ง ‪คนบางกลุ่มแล้วนะ ว่าไหมแองจี้ 668 00:40:03,110 --> 00:40:04,611 ‪- เห็นด้วย ‪- เพราะที่ผ่านมามีแต่ 669 00:40:04,611 --> 00:40:07,656 ‪ชาวมุสลิมตะวันออกกลางที่ไปวางระเบิดชาวบ้าน 670 00:40:07,656 --> 00:40:10,701 ‪ไม่ก็พยายามจะวางระเบิด ‪ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา 671 00:40:10,701 --> 00:40:15,873 ‪ผู้ก่อการร้ายหลายคนเป็นมุสลิม ‪และเราคงโง่แล้วถ้าไม่สนใจปรากฏการณ์นี้ 672 00:40:15,873 --> 00:40:17,124 ‪และเตรียมตัวให้พร้อม 673 00:40:17,124 --> 00:40:20,335 {\an8}‪สิ่งที่ผมกลัวที่สุดกลายเป็นจริงขึ้นมา 674 00:40:20,919 --> 00:40:25,048 ‪คนที่ก่อเหตุชั่วช้าคนนั้น ‪ไม่เพียงเป็นชาวมุสลิมเท่านั้น 675 00:40:25,048 --> 00:40:29,261 ‪แต่เขาเป็นคนที่ผมรู้จัก ‪และเป็นคนที่มาที่มัสยิดของเราด้วย 676 00:40:29,261 --> 00:40:34,558 ‪พูดตามตรงนะครับ ‪นั่นเป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่ง 677 00:40:36,935 --> 00:40:40,022 ‪ต่อมาเราได้รู้ว่ารูมเมตของคนน้อง 678 00:40:40,022 --> 00:40:42,524 ‪จํารูปเขาได้จากที่ออกข่าว 679 00:40:43,025 --> 00:40:45,277 ‪พวกเขาช่วยกันกําจัดหลักฐาน 680 00:40:47,696 --> 00:40:49,323 ‪พวกเขามีหลักฐานระเบิด 681 00:40:49,323 --> 00:40:52,159 ‪ที่แอบเอาไปทิ้งในลานขยะ 682 00:40:52,159 --> 00:40:56,079 ‪และเราได้เก็บหลักฐานนั้นมา ‪ซึ่งก็ได้นําไปใช้เป็นมูลฐาน 683 00:40:56,079 --> 00:40:59,041 ‪ในการดําเนินคดีสองคนนั้น ‪ด้วยข้อหาขัดขวางกระบวนการยุติธรรม 684 00:40:59,041 --> 00:41:02,336 ‪ทันทีที่พวกเขาเห็นว่าเพื่อนก่อเหตุ ‪แล้วเห็นรูปของเพื่อนในสื่อ 685 00:41:02,336 --> 00:41:05,047 ‪ก็น่าจะออกมาแจ้งเบาะแส 686 00:41:05,047 --> 00:41:07,925 ‪ถ้าทําแบบนั้น เจ้าหน้าที่คอลลิเออร์คงไม่ต้องตาย 687 00:41:08,425 --> 00:41:12,054 ‪ถึงแม้เพื่อนของเขาบางคนจะโกหกเอฟบีไอ 688 00:41:12,054 --> 00:41:16,266 ‪แต่เราก็เข้าใจว่า ‪การก่อเหตุครั้งนี้มีแค่สองพี่น้องคู่นี้เท่านั้น 689 00:41:16,266 --> 00:41:20,854 ‪ว่าพวกเขาทําระเบิดกันเองที่นี่ ‪ประกอบระเบิดในครัวของทาเมอร์ลัน 690 00:41:20,854 --> 00:41:22,689 ‪ผมไม่เชื่อแม้แต่แป๊บเดียว 691 00:41:22,689 --> 00:41:26,818 ‪ว่าพวกเขาสร้างระเบิดพวกนี้ ‪ด้วยข้อมูลจากอินเทอร์เน็ต 692 00:41:26,818 --> 00:41:29,071 ‪ผมเชื่อว่ามีคนช่วย ผมไม่รู้ว่าใคร 693 00:41:29,071 --> 00:41:32,199 ‪แต่การจะสร้างอุปกรณ์ ‪แบบนี้ขึ้นมาได้นั้นยากมาก 694 00:41:32,199 --> 00:41:36,161 ‪แล้วให้ทั้งสองลูกระเบิดใกล้ๆ กัน ‪ได้อย่างสมบูรณ์แบบ 695 00:41:36,161 --> 00:41:37,704 ‪โดยใช้รีโมตควบคุมจากระยะไกล 696 00:41:38,622 --> 00:41:41,166 ‪ผมคิดว่าคงมีบางคน ‪ที่คิดว่ามันมีการสมคบคิดครั้งยิ่งใหญ่ 697 00:41:41,166 --> 00:41:42,292 ‪ว่ามันไม่ชอบมาพากล 698 00:41:42,292 --> 00:41:44,628 ‪แต่ไม่ใช่เลย เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง 699 00:41:44,628 --> 00:41:45,796 ‪มีพวกชอบฉายเดี่ยว 700 00:41:45,796 --> 00:41:51,134 ‪นี่ไม่ใช่ฝีมือของมือสมัครเล่น ‪ระเบิดพวกนี้เป็นของมืออาชีพ 701 00:41:51,134 --> 00:41:56,139 ‪และทีมกู้ระเบิดแสวงเครื่องที่อัฟกานิสถาน ‪ก็เห็นด้วยกับการประเมินของผม 702 00:41:56,139 --> 00:41:59,768 ‪เราได้ตัดสินว่าทั้งสองคน ‪เป็นมือวางระเบิดหัวรุนแรงที่ทํางานกันเอง 703 00:41:59,768 --> 00:42:04,773 ‪และได้รับแรงบันดาลใจจากการอ่าน ‪นิตยสารอินสไปร์ของอันวาร์ อัล‪-‪เอาลากี 704 00:42:04,773 --> 00:42:07,192 ‪ซึ่งทําขึ้นมาเพื่อสร้างนักรบญิฮาดทั่วโลก 705 00:42:09,570 --> 00:42:12,197 ‪ทุกครั้งที่ผมได้ยินใครพูดถึงญิฮาด 706 00:42:13,198 --> 00:42:18,203 ‪ในบริบทของการฆ่าคน ผมรู้สึกแขยง 707 00:42:18,912 --> 00:42:21,707 {\an8}‪ญิฮาด คํานั้นเป็นภาษาอารบิก ‪แปลว่าการดิ้นรน 708 00:42:22,583 --> 00:42:25,711 ‪ถ้าเราดิ้นรนเพื่อสร้างชีวิตที่ดี นั่นคือญิฮาด 709 00:42:26,503 --> 00:42:29,965 ‪ถ้าเราดิ้นรนเพื่อเป็นคนซื่อสัตย์ นั่นก็ญิฮาด 710 00:42:30,966 --> 00:42:34,761 ‪ดิ้นรนเพื่อเป็นศาสนิกชนที่ดี นั่นก็ญิฮาด 711 00:42:35,637 --> 00:42:36,930 ‪ญิฮาดมันไม่ใช่... 712 00:42:38,682 --> 00:42:44,813 ‪การหยิบปืนขึ้นมา ‪หรือการสร้างระเบิดเอาไปฆ่าคนบริสุทธิ์ 713 00:42:44,813 --> 00:42:51,528 ‪(ออร์แลนโด รัฐฟลอริดา) 714 00:42:51,528 --> 00:42:54,114 ‪ไม่กี่สัปดาห์หลังการวางระเบิด ‪และผลลัพธ์ที่ตามมา 715 00:42:54,114 --> 00:42:59,786 ‪ตํารวจกับเอฟบีไอไปสอบปากคํา ‪คนที่ชื่อว่าอิบรากิม โทดาเชฟ 716 00:43:00,454 --> 00:43:03,040 ‪เขาเป็นเพื่อนกับทาเมอร์ลัน ซาร์นาเยฟ 717 00:43:03,540 --> 00:43:06,084 ‪เป็นชาวเชเชนและเป็นนักมวยแบบผสมเช่นกัน 718 00:43:06,793 --> 00:43:10,672 ‪ว่ากันว่าเขาได้รับสารภาพว่าฆ่าคนสามคน 719 00:43:10,672 --> 00:43:14,968 ‪รวมถึงเบรนดอน เมสส์ ‪เมื่อวันที่ 11 กันยายน ปี 2011 720 00:43:15,802 --> 00:43:19,598 ‪เบรนดอน เมสส์เป็นเพื่อนซี้ ‪ของทาเมอร์ลัน ซาร์นาเยฟ 721 00:43:20,223 --> 00:43:22,684 ‪พวกเขารู้จักกัน ‪เพราะเรียนศิลปะการต่อสู้แบบผสมด้วยกัน 722 00:43:23,268 --> 00:43:26,855 ‪ระหว่างการสารภาพ ‪ในอะพาร์ตเมนต์ของโทดาเชฟ 723 00:43:26,855 --> 00:43:29,066 ‪ก็เกิดเหตุการณ์ที่แปลกมาก 724 00:43:29,066 --> 00:43:32,778 ‪เอฟบีไอกับตํารวจรัฐบอกว่าเขาพุ่งใส่พวกเขา 725 00:43:34,363 --> 00:43:37,741 ‪หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้ยิง ‪อิบรากิม โทดาเชฟหลายนัด 726 00:43:40,243 --> 00:43:42,871 ‪หลายคนคิดว่าเรื่องนี้มันมีพิรุธ 727 00:43:43,455 --> 00:43:45,791 ‪ผมว่าพวกเขายิงเขาเอง เขาไม่ได้ทําอะไรเลย 728 00:43:45,791 --> 00:43:49,002 ‪ผมรู้นิสัยเขา ‪เขาแค่อยากให้ทุกอย่างจบๆ ไปซะที 729 00:43:49,586 --> 00:43:54,174 ‪เนื้อเรื่องนี้มันซับซ้อนและดูทะแม่งๆ มากขึ้น 730 00:43:54,174 --> 00:43:57,302 ‪เมื่อมีข้อสรุปว่าอิบรากิม โทดาเชฟสารภาพ 731 00:43:57,302 --> 00:44:02,265 ‪ว่าได้ฆ่าชายทั้งสามคนนี้ ‪ร่วมกับทาเมอร์ลัน ซาร์นาเยฟ 732 00:44:04,476 --> 00:44:07,813 {\an8}‪ผมคิดว่าลําดับเหตุการณ์นี้มันสําคัญมาก 733 00:44:07,813 --> 00:44:12,317 ‪เบรนดอน เมสส์ถูกฆาตกรรม ‪ในอะพาร์ตเมนต์ของเขา 734 00:44:12,317 --> 00:44:15,237 ‪หลังจากที่ทาเมอร์ลันได้รู้ว่าเขาไม่สามารถ 735 00:44:15,237 --> 00:44:17,322 ‪ไปคัดตัวเพื่อแข่งโอลิมปิก 736 00:44:18,115 --> 00:44:22,077 ‪ไม่มีหลักฐานการงัดห้องแต่อย่างใด ‪แปลว่าคนที่ก่อเหตุฆาตกรรม 737 00:44:22,077 --> 00:44:24,121 ‪ต้องเป็นคนรู้จัก ได้รับเชิญเข้าบ้าน 738 00:44:24,121 --> 00:44:25,831 ‪ลักษณะการฆาตกรรมคดีนี้ 739 00:44:25,831 --> 00:44:28,583 ‪ซึ่งตามที่บรรยายคือหัวเกือบขาด 740 00:44:28,583 --> 00:44:29,751 ‪นี่มันแค้นส่วนตัวชัดๆ 741 00:44:31,586 --> 00:44:34,881 ‪เพื่อนชาวยิวเขาได้ใช้ชีวิต ‪ตามความฝันของอเมริกันชน 742 00:44:35,424 --> 00:44:38,385 ‪เขามีโอกาสทุกอย่าง ‪เขาไม่ต้องทํางาน เขารวยโคตรๆ อยู่แล้ว 743 00:44:38,385 --> 00:44:40,554 ‪แต่ทาเมอร์ลันกลับต้องไปเจอชีวิตอีกแบบ 744 00:44:40,554 --> 00:44:43,724 ‪เขาไม่มีโอกาสเหมือนกับเพื่อน 745 00:44:45,142 --> 00:44:46,226 ‪ตามความเข้าใจของผม 746 00:44:46,226 --> 00:44:49,229 ‪ทาเมอร์ลัน ซาร์นาเยฟมีส่วนในการฆ่า ‪มียาเสพติดเข้ามาพัวพัน 747 00:44:49,229 --> 00:44:51,690 ‪แต่ผมออกความเห็นเรื่องนั้นมากไม่ได้ 748 00:44:51,690 --> 00:44:54,943 ‪คดีการสืบสวนการฆาตกรรม ‪ที่วอลแธมยังไม่สามารถปิดคดีได้ 749 00:44:54,943 --> 00:44:57,028 ‪มันกวนใจผมนะ กวนใจถึงทุกวันนี้ 750 00:44:57,028 --> 00:45:00,115 ‪เรื่องทั้งหมดนี้มันยังมีคําถาม ‪อีกหลายข้อที่ยังไม่ได้รับคําตอบ 751 00:45:00,782 --> 00:45:03,160 ‪หลังจากการฆาตกรรมสามศพที่วอลแธมไม่นาน 752 00:45:03,160 --> 00:45:06,872 ‪เราเข้าใจว่าทาเมอร์ลัน ซาร์นาเยฟ ‪ได้เดินทางไปดาเกสถาน 753 00:45:06,872 --> 00:45:09,708 ‪และได้ไปร่วมทํากิจกรรมหัวรุนแรงที่นั่น 754 00:45:10,709 --> 00:45:14,880 ‪เราเชื่อว่านั่นเป็นหนึ่งในเสาหลัก ‪ที่ทําให้เขามีความคิดหัวรุนแรงขึ้นมา 755 00:45:15,380 --> 00:45:20,093 ‪สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างที่เขาไปที่นั่น ‪คงต้องมีผลกระทบต่อเขามาก 756 00:45:20,844 --> 00:45:22,596 ‪เพราะตอนที่เขากลับมา 757 00:45:22,596 --> 00:45:25,766 ‪เราก็รู้แล้วว่าเขาได้เริ่มวางแผน ‪และจัดการวางระเบิดที่บอสตัน 758 00:45:26,892 --> 00:45:31,021 ‪(ดาเกสถาน) 759 00:45:31,980 --> 00:45:34,900 ‪ในฤดูร้อนปี 2012 ทาเมอร์ลันไปดาเกสถาน 760 00:45:34,900 --> 00:45:38,361 ‪เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับรากเหง้า ‪และศาสนาของตัวเองมากขึ้น 761 00:45:40,113 --> 00:45:44,367 {\an8}‪ในฐานะนักข่าว ‪นั่นแปลว่าเรื่องราวนี้มันเกิดขึ้นที่นั่น 762 00:45:46,453 --> 00:45:48,371 ‪เราอยากเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้ผู้คนรับรู้ 763 00:45:48,371 --> 00:45:50,707 ‪เราอยากให้ทุกคนเข้าใจ 764 00:45:50,707 --> 00:45:52,918 ‪อย่าใช้แต่วิธีการเหมารวม 765 00:45:52,918 --> 00:45:54,711 ‪นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น 766 00:45:57,088 --> 00:46:00,675 ‪ผมไปอยู่เชชเนีย ‪ดาเกสถาน และคีร์กีซสถานสองเดือน 767 00:46:00,675 --> 00:46:02,385 ‪ผมไปตามหาคนที่รู้จักพวกเขา 768 00:46:02,886 --> 00:46:06,264 ‪คนที่อาจอยู่แถวนั้นตอนที่ทาเมอร์ลันไปที่นั่น 769 00:46:07,349 --> 00:46:11,186 ‪เขาไปนัดเจอกับเด็กหนุ่มชาวมุสลิม ‪ที่อยู่ในกลุ่มนักเคลื่อนไหว 770 00:46:11,186 --> 00:46:12,687 ‪ชื่อ "สหภาพผู้ชอบธรรม" 771 00:46:19,945 --> 00:46:21,196 ‪สันติสุขจงมีแด่ท่าน 772 00:46:21,196 --> 00:46:24,032 ‪ดูไอ้พี่น้องมัคคัชกาลามันบูลลี่ 773 00:46:24,533 --> 00:46:29,037 ‪พี่ชายที่มาไกลจากอเมริกาสิ 774 00:46:29,037 --> 00:46:29,955 ‪คนนี้ไง 775 00:46:29,955 --> 00:46:33,291 ‪แล้วยังจะบูลลี่จามาตแห่งคิซลียาร์ที่มี... 776 00:46:33,291 --> 00:46:37,003 ‪ผมไปใช้เวลากับพวกเขา ‪และขอบอกว่าพวกเขาไปเที่ยวทะเล กินบาร์บีคิว 777 00:46:37,003 --> 00:46:39,256 ‪ไปมัสยิด พวกเขาชอบคุยกัน 778 00:46:40,465 --> 00:46:42,467 ‪แต่สิ่งที่พวกเขาคุยกันมันไม่ได้หัวรุนแรง 779 00:46:42,467 --> 00:46:44,594 ‪ไปกว่าคําพูดที่ได้ยินที่อื่นเลย 780 00:46:46,054 --> 00:46:49,057 ‪เราเรียกร้องสิ่งที่ได้รับอนุญาต ‪และห้ามสิ่งที่ไม่ได้รับอนุญาต 781 00:46:49,558 --> 00:46:52,602 ‪และผมขอเตือนให้คุณเดิน ‪บนเส้นทางแห่งความจริง 782 00:46:52,602 --> 00:46:54,396 ‪รังแกกันชัดๆ 783 00:46:56,731 --> 00:46:58,483 ‪พวกเขาไม่ใช่กลุ่มติดอาวุธ 784 00:47:02,279 --> 00:47:06,867 ‪ผมก็เลยหาข้อมูลสนับสนุนหรือหักล้าง ‪เรื่องที่ว่าทาเมอร์ลันได้ติดต่อ 785 00:47:06,867 --> 00:47:09,786 ‪กับคนที่หานักรบให้กับกลุ่มก่อการร้ายของจริง 786 00:47:10,328 --> 00:47:14,207 ‪มีคนพาผมไปไกลสุดทางเท่าที่ไปได้ ‪แล้วก็ชี้เส้นทางให้ผมไปเองต่อจากนั้น 787 00:47:16,001 --> 00:47:18,795 ‪ผมเดินขึ้นไปเจอกลุ่มคน 788 00:47:20,005 --> 00:47:23,341 ‪และไม่ พวกเขาไม่รู้เรื่องอะไรกันเลย 789 00:47:24,676 --> 00:47:28,430 ‪เราไม่พบจุดไหนเลยที่เขาจะไปนั่งพูดว่า 790 00:47:28,430 --> 00:47:31,349 ‪"รู้อะไรไหม เราไปฆ่าบริสุทธิ์กันดีกว่า" 791 00:47:31,349 --> 00:47:35,145 ‪เขาน่าจะไม่ได้ตัดสินใจแบบนั้น ‪ตอนไปเที่ยวดาเกสถาน 792 00:47:35,145 --> 00:47:38,189 ‪ผมคิดว่าเขาไปดาเกสถานเพื่อค้นหาความหมาย 793 00:47:39,024 --> 00:47:40,358 ‪เขามีข้อสงสัย 794 00:47:40,358 --> 00:47:43,069 ‪เขาเข้าทีมโอลิมปิกไม่ได้ 795 00:47:43,069 --> 00:47:45,322 ‪เขาโทษแนวคิดต่อต้านมุสลิม 796 00:47:45,322 --> 00:47:48,033 ‪เขาจึงอยากรู้ว่าอะไรคือการเป็นมุสลิม 797 00:47:48,033 --> 00:47:49,659 ‪และเขาต้องสร้างชีวิตยังไง 798 00:47:49,659 --> 00:47:52,787 ‪แต่เขาไม่ได้ไปกลายเป็นนักรบที่นั่น 799 00:47:53,663 --> 00:47:56,833 ‪ช่วงเวลานั้นมันเกิดขึ้นตอนที่เขากลับมาสหรัฐฯ 800 00:47:56,833 --> 00:47:59,502 ‪แล้วพบว่ามันไม่ได้พลิกชีวิต ‪มันไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย 801 00:47:59,502 --> 00:48:01,087 ‪และเขาไม่ได้อยู่ในที่ที่ดีกว่า 802 00:48:02,047 --> 00:48:05,050 ‪ยิ่งพี่น้องคู่นี้ถลําลึกเข้าไปในศาสนาอิสลาม 803 00:48:05,050 --> 00:48:08,720 ‪พวกเขาก็ยิ่งผูกมัน ‪เข้ากับความล้มเหลวของตัวเอง 804 00:48:08,720 --> 00:48:11,765 ‪แล้วจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนอกประเทศด้วย 805 00:48:11,765 --> 00:48:13,183 ‪ซึ่ง ณ ตอนนั้น 806 00:48:13,183 --> 00:48:16,686 ‪สหรัฐฯ กําลังทําสงคราม ‪กับสองประเทศที่ส่วนใหญ่เป็นมุสลิม 807 00:48:17,187 --> 00:48:19,940 ‪ถ้าดูจากสิ่งที่โซคาร์เขียนในเรือ 808 00:48:19,940 --> 00:48:23,568 ‪เขาโทษนโยบายที่สหรัฐฯ มีต่อชาวมุสลิม 809 00:48:24,569 --> 00:48:25,445 ‪ผมจึงเขียนข่าวนั้น 810 00:48:25,445 --> 00:48:27,197 ‪(การล่มสลายของบ้านซาร์นาเยฟ) 811 00:48:27,197 --> 00:48:31,034 ‪หลายคนไม่พอใจมาก เพราะบางคนมองว่า 812 00:48:31,034 --> 00:48:35,956 ‪การเขียนข่าวให้พวกเขาดูเป็นคน ‪แปลว่าเราหาเหตุผลให้กับการกระทําพวกเขา 813 00:48:35,956 --> 00:48:39,626 {\an8}‪หรือหาข้ออ้างให้ หรือปล่อยผ่านเรื่องนี้ 814 00:48:42,003 --> 00:48:47,217 ‪ผมได้รับอีเมลฉบับหนึ่ง ‪"ฉันขอให้แกหรือคนที่แกรัก 815 00:48:47,217 --> 00:48:51,137 ‪ถูกพวกผู้ก่อการร้ายอิสลามฆ่าตาย ‪แกจะได้เข้าใจความรู้สึก" 816 00:48:51,137 --> 00:48:55,976 ‪ผมเข้าใจความรู้สึกนั้นอยู่แล้ว ‪ที่คนรักถูกผู้ก่อการร้ายอิสลามฆ่าตาย 817 00:48:55,976 --> 00:48:59,562 ‪พ่อผมอยู่บนเครื่องบินลําแรก ‪ที่พุ่งชนตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ 818 00:49:00,563 --> 00:49:02,691 ‪แล้วมันชอกช้ําใจเป็นพิเศษ 819 00:49:02,691 --> 00:49:07,487 ‪เพราะทุกวันที่ 11 กันยายน ‪เราจะได้เห็นเครื่องบินลํานั้นพุ่งชนตึกซ้ําๆ 820 00:49:07,487 --> 00:49:09,364 ‪ผมต้องทนเห็นภาพนั้นกี่ครั้ง 821 00:49:09,364 --> 00:49:13,868 ‪ผมต้องทนดูพ่อตัวเองถูกระเบิดตายกี่หน 822 00:49:14,369 --> 00:49:18,373 ‪สิ่งที่เราทําอยู่เนี่ย ‪มันไม่ใช่การหาข้ออ้างให้กับพวกเขา 823 00:49:18,373 --> 00:49:20,792 ‪ด้วยการเล่าว่าชีวิตพวกเขาลําบาก 824 00:49:20,792 --> 00:49:23,837 ‪แต่คนเหล่านี้ไม่ได้เกิดมา ‪เพื่อวางระเบิดงานมาราธอน 825 00:49:23,837 --> 00:49:25,088 ‪แต่มาเป็นเอาทีหลัง 826 00:49:25,714 --> 00:49:27,424 ‪นั่นคือความจริง นั่นคือเรื่องราวที่เล่า 827 00:49:32,178 --> 00:49:34,389 ‪(4 มีนาคม 2015) 828 00:49:34,389 --> 00:49:36,975 ‪(2 ปีหลังจากโซคาร์ ซาร์นาเยฟถูกจับ) 829 00:49:46,818 --> 00:49:49,404 ‪ผมทําข่าวการพิจารณาคดีตั้งแต่ต้นจนจบ 830 00:49:51,740 --> 00:49:54,951 ‪ไม่ต้องสงสัยเลย โซคาร์ ซาร์นาเยฟ ‪ต้องถูกตัดสินว่ามีความผิดอย่างแน่นอน 831 00:49:54,951 --> 00:49:58,788 ‪แต่สิ่งที่เป็นเดิมพัน ‪ระหว่างการพิจารณาคดีคือโทษประหารชีวิต 832 00:50:00,999 --> 00:50:04,627 ‪หรือศาลอาจตัดสิน ‪ให้จําคุกตลอดชีวิตในเรือนจําความมั่นคงสูง 833 00:50:07,088 --> 00:50:10,842 ‪ฉันได้ขึ้นไปให้การ และทําอย่างเต็มใจ 834 00:50:10,842 --> 00:50:13,178 {\an8}‪อีกทั้งยังได้ขึ้นให้การผลกระทบที่ฉันได้รับ 835 00:50:13,178 --> 00:50:17,432 {\an8}‪ฉันคิดว่าการทําแบบนั้นสําคัญมาก ‪เพื่อคริสเติล 836 00:50:19,142 --> 00:50:22,645 ‪ฉันอยากที่จะเป็นกระบอกเสียงนั้นมาก 837 00:50:26,858 --> 00:50:28,526 {\an8}‪(จอห์น โจเซฟ โมคลีย์ ‪สํานักงานศาลสหรัฐอเมริกา) 838 00:50:28,526 --> 00:50:30,779 {\an8}‪ตอนที่โซคาร์เข้ามาในห้องพิจารณาคดี 839 00:50:30,779 --> 00:50:35,492 ‪นักข่าวหลายคนรายงานว่า ‪เขาดูหยิ่งยโสและห่างเหิน 840 00:50:37,243 --> 00:50:42,457 ‪แต่ผมตีความว่าเขายอมแพ้ ‪เขาดูจะยอมศิโรราบให้ชะตากรรม 841 00:50:43,792 --> 00:50:46,920 ‪แล้วขอบอกเลย ‪ตอนผมมองหน้าเขา ผมเห็นมาร 842 00:50:47,420 --> 00:50:51,925 {\an8}‪ตาเขาเละไปข้าง แล้วมันดูเหมือนมารเลย 843 00:50:51,925 --> 00:50:53,384 {\an8}‪มันเป็นสีแดงน่ากลัวมาก 844 00:50:53,384 --> 00:50:57,138 ‪เขามองตรงมาที่ฉันเลย จ้องตาไม่ละ 845 00:50:57,722 --> 00:50:59,265 ‪มันยากมากค่ะ 846 00:51:00,809 --> 00:51:03,269 ‪การได้ฟังผู้รอดชีวิตมาเล่าสิ่งที่พบเจอ 847 00:51:03,269 --> 00:51:06,231 ‪และผลกระทบที่จะติดตัวไปตลอดชีวิตพวกเขา... 848 00:51:08,858 --> 00:51:12,028 ‪มันเป็นสิ่งที่ติดตรึงใจฉันจากการพิจารณาคดีนั้น 849 00:51:13,988 --> 00:51:16,157 ‪ผมคิดว่าฝ่ายจําเลยพยายามแสดงว่า 850 00:51:16,157 --> 00:51:19,911 ‪พี่ชายของเขาเป็นคนที่ชอบใช้อํานาจเด็ดขาด 851 00:51:20,495 --> 00:51:24,457 ‪และมีบุคลิกที่จริงจังและอาจรุนแรง 852 00:51:24,457 --> 00:51:27,001 ‪จนเขาต้องยอมจํานนให้กับพี่ชาย 853 00:51:27,001 --> 00:51:30,880 ‪เขาก่อเหตุนี้เพราะว่าถูกพี่ชายบังคับ 854 00:51:30,880 --> 00:51:32,966 ‪เขาอาจได้รับอิทธิพลจากพี่ชาย 855 00:51:32,966 --> 00:51:38,513 ‪ฉันคิดว่าเขาก็รู้สึกว่าบางครั้งก็ปฏิเสธพี่ไม่ได้ 856 00:51:38,513 --> 00:51:42,350 ‪แต่เขาเลือกที่จะเอา ‪กระเป๋าเป้ไปวางใกล้เด็กๆ เอง 857 00:51:42,350 --> 00:51:46,938 ‪พี่ชายเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้น ‪แล้วสั่งให้ต้องวางใกล้เด็กๆ ซะหน่อย 858 00:51:47,730 --> 00:51:51,818 ‪แล้วเมื่อไประเบิดครอบครัวอายุน้อย ‪อย่างครอบครัวริชาร์ด และทําร้ายหลิงซี ลู่ 859 00:51:51,818 --> 00:51:56,281 ‪ฆ่าแคมป์เบลล์กับฌอน ‪จะอ้างยังไงมันก็ฟังไม่ขึ้นหรอก 860 00:51:56,281 --> 00:51:59,284 ‪อย่าคิดจะไปโทษว่า ‪ถูกพี่ชายสอนให้เป็นคนหัวรุนแรง 861 00:51:59,284 --> 00:52:02,370 ‪สําหรับฉัน สิ่งที่ชี้ว่า 862 00:52:02,370 --> 00:52:06,833 ‪เขารู้ตัวว่าทําอะไรอยู่ ‪และกระทําด้วยความเต็มใจนั้น 863 00:52:06,833 --> 00:52:10,086 ‪มันไม่ใช่แค่เพราะฉันได้เห็นภาพเขาวางระเบิด 864 00:52:10,086 --> 00:52:13,923 ‪แล้วเดินหนีออกมาทันเวลา ‪เพื่อไม่ให้ตัวเองเจ็บตัวเท่านั้น 865 00:52:16,551 --> 00:52:19,429 ‪แต่หลังจากนั้นไม่นาน ในบ่ายวันเดียวกัน 866 00:52:19,429 --> 00:52:23,141 ‪มีคลิปวิดีโอตอนที่เขาไปซื้อของที่โฮลฟู้ดส์ 867 00:52:23,141 --> 00:52:25,101 ‪เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 868 00:52:27,145 --> 00:52:32,025 ‪แล้วหลังการฆาตกรรมฌอน คอลลิเออร์ ‪และการลักพาตัวแดนนี่ เหมิง 869 00:52:32,025 --> 00:52:37,655 ‪เราก็มีวิดีโอตอนที่เขาเลือกซื้อขนม ‪ที่ปั๊มเชลล์ เขาดูสงบนิ่งมาก 870 00:52:39,908 --> 00:52:41,159 ‪ไม่หวั่นไหวใดๆ 871 00:52:41,159 --> 00:52:44,329 ‪ระหว่างการพิจารณาคดีนั้น ‪ผมว่ามีเหตุการณ์สองอย่างที่น่าจะ 872 00:52:44,329 --> 00:52:46,831 ‪ทําให้คนเชื่อไปกันว่าเขาจะโดนโทษประหาร 873 00:52:46,831 --> 00:52:51,461 ‪อย่างแรกคือมีการเผยแพร่คลิป ‪ออกมาจากสํานักงานของคาร์เมน ออร์ตีซ 874 00:52:51,461 --> 00:52:58,009 ‪ซึ่งเป็นคลิปที่ดูเหมือนโซคาร์ ซาร์นาเยฟ ‪จะชูนิ้วกลางให้กับกล้องในห้องขัง 875 00:52:58,009 --> 00:53:01,971 ‪ซึ่งทุกคนตีความว่าเขาแจกนิ้วให้กับชาวบอสตัน 876 00:53:01,971 --> 00:53:04,974 ‪แล้วฝ่ายอัยการก็พูดให้เหมือนเขาทําแบบนั้น 877 00:53:05,475 --> 00:53:09,437 ‪อีกอย่างคือผู้พิพากษาตัดสินใจ ‪ไม่ยอมให้ใช้หลักฐาน 878 00:53:09,437 --> 00:53:14,108 ‪ที่เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมเพื่อนสนิท ‪ของทาเมอร์ลันที่วอลแธมเมื่อหลายปีก่อน 879 00:53:14,734 --> 00:53:17,862 ‪ฝ่ายจําเลยรู้สึกว่าถ้าโยงคดีนี้ ‪เข้ากับคดีฆาตกรรมวอลแธม 880 00:53:17,862 --> 00:53:20,448 ‪ก็อาจแสดงให้เห็นว่าคนโหดเหี้ยมอํามหิต 881 00:53:20,448 --> 00:53:23,826 ‪ที่กล้าปาดคาเพื่อนรักได้ลงคอ ‪เขาอาจทําอะไรก็ได้ 882 00:53:23,826 --> 00:53:26,913 ‪และน้องชายถูกเขาบังคับขู่เข็ญ 883 00:53:26,913 --> 00:53:30,667 ‪ศาลไม่อนุญาตให้ใช้ ‪ทําให้ฝ่ายจําเลยเสียเปรียบมาก 884 00:53:30,667 --> 00:53:32,377 {\an8}‪(โทษประหารชีวิตคือการฆาตกรรม) 885 00:53:32,377 --> 00:53:34,170 ‪(เมตตา ไม่ใช่บูชายัญ) 886 00:53:34,170 --> 00:53:37,215 ‪ฉันกับเควินตกลงกันไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่า 887 00:53:37,215 --> 00:53:41,094 ‪ถ้าเขาได้รับโทษประหาร ‪หรือถ้าคณะลูกขุนตัดสินจําคุกตลอดชีวิต 888 00:53:41,094 --> 00:53:42,595 ‪ก็ถือว่ายุติธรรมแล้ว 889 00:53:45,765 --> 00:53:48,935 ‪สุดท้ายแล้ว โซคาร์ ซาร์นาเยฟได้โทษประหาร 890 00:53:48,935 --> 00:53:50,728 ‪ตอนที่อ่านคําตัดสิน 891 00:53:50,728 --> 00:53:54,816 ‪เขาไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ‪และการพิจารณาคดีก็สิ้นสุดลง 892 00:53:58,027 --> 00:53:59,529 ‪การแถลงข่าวเรื่องนี้ 893 00:53:59,529 --> 00:54:02,407 ‪จัดขึ้นด้านนอก หลังห้องพิจารณาคดี 894 00:54:02,407 --> 00:54:05,660 ‪และพวกเขาได้ขอให้เหยื่อ ‪และครอบครัวเหยื่อขึ้นไปกล่าว 895 00:54:05,660 --> 00:54:09,872 ‪ฉันอยากขอบคุณเพื่อนๆ ‪ผู้รอดชีวิตทุกคนเป็นการส่วนตัว 896 00:54:10,373 --> 00:54:12,375 ‪ขอบคุณนะคะที่มาให้กําลังใจเรา 897 00:54:12,959 --> 00:54:15,253 ‪ฉันต้องทนดูลูกชายสองคนใส่ขาเทียมทุกวัน 898 00:54:15,253 --> 00:54:18,798 ‪เพราะงั้นจะเรียกว่าสบายใจคงไม่ได้ ‪แต่ขอบอกว่ามันรู้สึก 899 00:54:18,798 --> 00:54:21,676 ‪เหมือนยกภูเขาออกจากอกค่ะ... 900 00:54:21,676 --> 00:54:25,013 ‪ฉากหลังเป็นท่าเรือ ‪นี่ไม่ใช่แค่การปิดฉากสําหรับพวกเขาเท่านั้น 901 00:54:25,013 --> 00:54:26,764 ‪แต่สําหรับคนทั้งเมืองด้วย 902 00:54:39,819 --> 00:54:41,237 ‪นี่มันไม่ใช่ความยุติธรรม 903 00:54:42,196 --> 00:54:44,240 ‪โศกนาฏกรรมนี้มีคนตายไปสี่คน 904 00:54:45,783 --> 00:54:47,785 ‪หลายคนต้องสูญเสียแขนขา 905 00:54:47,785 --> 00:54:51,122 ‪พวกเขาสูญเสียความไร้เดียงสาไปจากชีวิตแล้ว 906 00:54:51,122 --> 00:54:54,876 ‪ดังนั้นการจะพูดว่ามันจบแล้ว ‪ยังไงมันก็ไม่มีวันจบ 907 00:54:56,961 --> 00:54:59,881 ‪ผมรู้จักครอบครัวริชาร์ด ‪และผมรู้จักครอบครัวแคมป์เบลล์ 908 00:55:00,798 --> 00:55:03,551 ‪พวกเขาต้องทนใช้ชีวิต ‪อยู่กับโศกนาฏกรรมนี้ตลอดไป 909 00:55:03,551 --> 00:55:05,345 ‪(หาข้อมูล ผู้ต้องสงสัยนิรนามคนที่สอง) 910 00:55:05,928 --> 00:55:08,931 ‪สําหรับคนที่อยู่ในเหตุการณ์ เรื่องนี้มันไม่จบหรอก 911 00:55:08,931 --> 00:55:10,933 ‪สิ่งนี้จะเป็นความทรงจําเสมอ 912 00:55:10,933 --> 00:55:14,020 ‪พวกเขาจะไม่มีวัน ‪ลบตัวเองออกไปจากเหตุการณ์นั้นได้ 913 00:55:14,020 --> 00:55:15,980 ‪ทั้งหน่วยกู้ภัย 914 00:55:15,980 --> 00:55:19,275 ‪ทั้งคนที่ต้องพิการหรือบาดเจ็บ 915 00:55:19,275 --> 00:55:21,402 ‪ทั้งคนที่สูญเสียคนรักไป 916 00:55:21,986 --> 00:55:25,448 ‪ทุกคนจะจดจําช่วงเวลานั้นไปจนตลอดชีวิต 917 00:55:26,240 --> 00:55:28,785 ‪ไม่ใช่เรื่องที่จะลืมได้ง่ายๆ 918 00:55:28,785 --> 00:55:31,329 ‪พูดตามตรง มันยังฝังแน่นอยู่ในใจเรา 919 00:55:33,164 --> 00:55:35,458 ‪มันทําให้ผมไปถึงจุดตกต่ําที่สุดในชีวิต 920 00:55:35,458 --> 00:55:40,421 ‪ผมไม่รู้แล้วว่าตัวเองเป็นใคร ‪ผมสูญเสียตัวตนเดิมของผมไป 921 00:55:42,673 --> 00:55:47,845 ‪เอาจริงนะ ผมรู้สึกผิดหวังและถูกหักหลัง 922 00:55:48,846 --> 00:55:53,726 ‪ทุกๆ ปี ความทรงจํานี้ ‪จะหวนกลับมาหลอกหลอนแคเรน 923 00:55:53,726 --> 00:55:56,270 ‪และมันลําบาก มันยังทําใจยาก 924 00:55:56,270 --> 00:55:58,856 ‪ฉันไม่อยากให้คริสเติลถูกลืม 925 00:56:00,066 --> 00:56:02,443 ‪ฉันเสียเพื่อนไป ซึ่งเป็นสิ่งที่โหดร้ายมาก 926 00:56:02,443 --> 00:56:04,487 ‪และมันจะโหดร้ายเสมอ 927 00:56:06,114 --> 00:56:10,368 ‪ผ่านมาสิบปีแล้ว พอดูคลิปเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 928 00:56:10,368 --> 00:56:17,333 ‪ก็จะเห็นพลเรือน เจ้าหน้าที่มาราธอน ‪เจ้าหน้าที่ตํารวจ 929 00:56:17,333 --> 00:56:22,380 ‪และทีมกู้ภัยรีบเข้าไปช่วยเหลือกันเต็มที่ 930 00:56:23,172 --> 00:56:25,425 ‪มันสื่อถึงความกล้าหาญ 931 00:56:25,425 --> 00:56:28,136 ‪และความมุ่งมั่นของพลเมืองบอสตัน 932 00:56:28,136 --> 00:56:29,804 ‪ที่มีต่อเพื่อนบ้าน 933 00:56:29,804 --> 00:56:33,057 ‪และในการลุกขึ้นต่อสู้คนที่มาทําร้ายเรา 934 00:56:34,308 --> 00:56:37,019 ‪ไม่อยากเชื่อเลยว่าผ่านมาสิบปีแล้ว 935 00:56:37,019 --> 00:56:42,442 ‪ผมแค่ดีใจที่ตัวเองยังไม่ตาย 936 00:56:42,442 --> 00:56:45,027 ‪คืนนั้นชะตาผมเกือบขาดแล้ว 937 00:56:47,613 --> 00:56:49,490 ‪แดนนี่ เหมิงเป็นฮีโร่คนสําคัญคนหนึ่ง 938 00:56:49,490 --> 00:56:51,617 ‪ในการสืบสวนคดีวางระเบิดบอสตันมาราธอน 939 00:56:51,617 --> 00:56:55,872 ‪ความกล้าหาญของเขา ‪ได้นําไปสู่การปราบทาเมอร์ลัน ซาร์นาเยฟ 940 00:56:55,872 --> 00:56:58,166 ‪และการจับกุมโซคาร์ ซาร์นาเยฟ 941 00:56:59,667 --> 00:57:03,754 ‪ผมให้สัมภาษณ์เรื่องนี้มาเยอะ ‪แต่ผมไม่ได้ทําเพื่อชื่อเสียง 942 00:57:03,754 --> 00:57:06,215 ‪นี่ไม่เกี่ยวกับว่าใครเป็นฮีโร่ 943 00:57:06,215 --> 00:57:11,596 ‪มันเกี่ยวกับการที่บอสตันมารวมตัวกัน ‪เพื่อให้กําลังใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนั้น 944 00:57:11,596 --> 00:57:15,892 ‪ให้กําลังใจครอบครัว ‪ที่ชีวิตของพวกเขาจะเปลี่ยนไปตลอดกาล 945 00:57:16,851 --> 00:57:18,102 ‪ฉันอยากเห็น 946 00:57:18,102 --> 00:57:22,899 ‪บอสตันมาราธอนกลับไปเป็น ‪งานอีเวนต์สุดปังในเมือง 947 00:57:22,899 --> 00:57:27,945 ‪ที่ไม่ถูกบดบังด้วยเรื่องน่าสยดสยองที่เกิดขึ้น 948 00:57:27,945 --> 00:57:31,115 ‪เพราะงานมาราธอนสร้างสิ่งดีๆ มากมาย 949 00:57:36,078 --> 00:57:41,125 ‪นักวิ่งในคลื่นลูกแรก ‪ของบอสตันมาราธอนวันรักชาติปีนี้ 950 00:57:41,125 --> 00:57:42,418 ‪กําลังออกตัวแล้ว 951 00:57:44,128 --> 00:57:47,006 ‪(กีฬามาราธอน ‪ฉลองบอสตัน 2022) 952 00:57:47,006 --> 00:57:50,593 ‪(มาร์ติน ริชาร์ด หลิงซี ลู่ ‪คริสเติล แคมป์เบลล์ และฌอน คอลลิเออร์) 953 00:57:50,593 --> 00:57:53,471 ‪(ได้สูญเสียชีวิตในการวางระเบิดและการไล่ล่า) 954 00:57:53,471 --> 00:57:55,890 ‪(มีผู้บาดเจ็บกว่า 250 ราย) 955 00:57:56,641 --> 00:58:01,729 ‪(แคเรนและเควินแต่งงานกัน ‪หนึ่งปีหลังการวางระเบิด) 956 00:58:02,522 --> 00:58:04,607 ‪(เอ็ด เดวิส ‪ริค เดอลอรีเอร์ และจอห์น โฟลีย์) 957 00:58:04,607 --> 00:58:06,234 ‪(เกษียณไม่กี่เดือนหลังจับตัวคนร้าย) 958 00:58:06,234 --> 00:58:09,278 ‪(บิลลี่ เอวานส์ได้รับแต่งตั้ง ‪เป็นผบ.ตร.หกเดือนหลังจากนั้น) 959 00:58:15,535 --> 00:58:17,203 ‪(หลังจากถูกปฏิเสธไม่ให้ยื่นอุทธรณ์) 960 00:58:17,203 --> 00:58:20,957 ‪(ศาลสูงสุดได้ต่ออายุ ‪โทษประหารชีวิตของโซคาร์ในปี 2022) 961 00:58:20,957 --> 00:58:23,626 ‪(ตอนนี้เขาถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจํากลางมั่นคงสูง) 962 00:58:23,626 --> 00:58:25,086 ‪(ระหว่างรอประหาร) 963 01:01:18,509 --> 01:01:23,514 ‪คําบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล