1 00:00:17,727 --> 00:00:19,187 ‎มีชิมแปนซีถูกฆ่าตาย 2 00:00:20,521 --> 00:00:22,857 ‎ณ ใจกลางอาณาเขตอึนโกโก 3 00:00:26,861 --> 00:00:27,862 ‎ร่างของพอร์คพาย 4 00:00:42,210 --> 00:00:43,377 ‎จะเกิดเหตุการณ์นี้ได้ 5 00:00:44,879 --> 00:00:47,757 ‎ฆาตกรก็ต้องแอบรุกล้ําเข้ามาในอาณาเขตของมัน 6 00:00:52,887 --> 00:00:55,389 ‎ตัวการเป็นได้แค่ฝูงเดียวเท่านั้น 7 00:00:58,726 --> 00:01:01,729 ‎ฝูงที่ชิมแปนซีอึนโกโกรู้จักเป็นอย่างดี 8 00:01:11,823 --> 00:01:12,824 ‎พวกตะวันตก 9 00:01:19,247 --> 00:01:21,791 ‎สงครามกําลังจะปะทุที่ป่าอึนโกโก 10 00:01:24,627 --> 00:01:30,049 ‎(อาณาจักรชิมแปนซี) 11 00:01:31,843 --> 00:01:35,346 ‎(ฝั่งตะวันตกของป่าอึนโกโก) 12 00:01:35,346 --> 00:01:39,016 ‎(สองวันก่อนหน้า) 13 00:02:17,013 --> 00:02:20,725 ‎ชิมแปนซีทางฝั่งตะวันตกของป่าอึนโกโก ‎เป็นชิมแปนซีอีกฝูงหนึ่ง 14 00:02:22,226 --> 00:02:23,728 ‎ที่มีอาณาเขตเป็นของตน 15 00:02:28,316 --> 00:02:30,026 ‎พวกตะวันตกไม่เหมือนมัน 16 00:02:35,489 --> 00:02:38,826 ‎ฝูงนี้มีขนาดเล็กกว่าฝูงใจกลางของแจ็คสันมากนัก 17 00:02:41,621 --> 00:02:43,247 ‎แต่มันสามัคคีกัน 18 00:02:44,415 --> 00:02:46,125 ‎ทําให้แข็งแกร่ง 19 00:02:57,011 --> 00:02:59,388 ‎พวกมันมีตัวผู้โตเต็มวัยแค่แปดตัว 20 00:03:00,014 --> 00:03:02,642 ‎เทียบกับฝูงใจกลางที่มี 24 ตัว 21 00:03:04,727 --> 00:03:06,020 ‎ดังนั้นตัวเมีย 22 00:03:07,021 --> 00:03:08,731 ‎จึงยืนหยัดต่อสู้ร่วมกับตัวผู้ 23 00:03:09,941 --> 00:03:11,734 ‎เพื่อช่วยกันปกป้องอาณาเขต 24 00:03:18,074 --> 00:03:20,368 {\an8}‎(ฮัทเชอร์สัน วัย 27 ปี) 25 00:03:20,368 --> 00:03:22,870 {\an8}‎มันมีจ่าฝูงที่แกร่ง ชื่อฮัทเชอร์สัน 26 00:03:24,205 --> 00:03:26,040 ‎ซึ่งแตกต่างจากแจ็คสัน 27 00:03:26,874 --> 00:03:29,043 ‎เพราะมันไม่ได้มีสิทธิ์ขาดในการปกครอง 28 00:03:30,711 --> 00:03:33,422 ‎ที่นี่ ทุกตัวแบ่งปันอํานาจอย่างเท่าเทียมกว่า 29 00:03:37,176 --> 00:03:40,513 ‎และผู้ใหญ่ตัวผู้ทุกตัวมีบทบาทสําคัญ 30 00:03:46,435 --> 00:03:47,561 {\an8}‎(แกร์ริสัน วัย 44 ปี) 31 00:03:47,561 --> 00:03:50,898 {\an8}‎แกร์ริสันเป็นตัวผู้ตัวหนึ่งในนั้น 32 00:03:51,941 --> 00:03:53,985 ‎มันเริ่มจะแก่ชราเกินไปสําหรับตัวผู้ 33 00:03:53,985 --> 00:03:56,862 ‎แต่อายุมาพร้อมปัญญา 34 00:04:07,248 --> 00:04:09,583 ‎มันรู้จักต้นไม้ทุกต้นที่ป่าอึนโกโก 35 00:04:10,501 --> 00:04:13,462 ‎เส้นทางของทั้งป่าฝังแน่นอยู่ในหัวมัน 36 00:04:17,258 --> 00:04:18,926 ‎ถ้าหากที่ใดมีอาหาร 37 00:04:20,386 --> 00:04:21,345 ‎มันก็ต้องหาเจอ 38 00:04:49,582 --> 00:04:51,125 ‎การเก็บหาของป่านั้นเหนื่อยยาก 39 00:04:55,588 --> 00:04:57,631 ‎และมักได้ผลลัพธ์เพียงน้อยนิด 40 00:05:23,908 --> 00:05:27,661 ‎ครั้งนี้ แกร์ริสันได้พา ‎ฝูงตะวันตกไปเจอของอร่อยที่หายาก 41 00:05:51,227 --> 00:05:52,728 ‎ชิมแปนซีโปรดปรานน้ําผึ้งป่า 42 00:05:59,819 --> 00:06:01,570 ‎แต่กินไม่นานก็หมด 43 00:06:02,405 --> 00:06:04,448 ‎และไม่สามารถทําให้ทั้งฝูงอิ่มท้อง 44 00:06:08,494 --> 00:06:09,328 ‎หากจะอิ่ม 45 00:06:09,328 --> 00:06:11,539 ‎ฝูงตะวันตกก็ต้องกินผลไม้ 46 00:06:20,256 --> 00:06:27,221 ‎(วันเสียชีวิตของพอร์คพาย) 47 00:06:34,937 --> 00:06:36,272 ‎ผลไม้สุก 48 00:06:36,897 --> 00:06:39,024 ‎เป็นอาหารสําคัญที่สุดที่ป่าอึนโกโก 49 00:06:40,276 --> 00:06:41,277 ‎และในตอนนี้ 50 00:06:42,194 --> 00:06:46,240 ‎ไม้ผลที่มีผลดกที่สุดอยู่สุดขอบอาณาเขตฝูงตะวันตก 51 00:06:51,120 --> 00:06:52,121 ‎ที่ชายแดน 52 00:06:53,080 --> 00:06:54,999 ‎ของอาณาจักรฝูงกลางของแจ็คสัน 53 00:07:02,214 --> 00:07:03,132 {\an8}‎(รอลลินส์ วัย 35 ปี) 54 00:07:03,132 --> 00:07:06,302 {\an8}‎รอลลินส์เป็นหัวหน้า ‎หน่วยลาดตระเวนฝูงตะวันตก 55 00:07:10,139 --> 00:07:13,350 ‎มันปกป้องชายแดนป่าอึนโกโกมาหลายปีแล้ว 56 00:07:21,150 --> 00:07:23,819 ‎(เดเมี่ยน วัย 14 ปี) 57 00:07:23,819 --> 00:07:26,530 ‎เดเมี่ยนเป็นน้องชายของมัน 58 00:07:29,241 --> 00:07:30,868 ‎ยังเป็นแค่วัยรุ่นอยู่เลย 59 00:07:32,161 --> 00:07:33,621 ‎แต่ก็แข็งแรง 60 00:07:35,915 --> 00:07:36,916 ‎มั่นใจ 61 00:07:39,126 --> 00:07:40,252 ‎และฉลาดมากแล้ว 62 00:07:44,131 --> 00:07:46,425 ‎เมื่อต้องไปเยือนพื้นที่ชายแดน 63 00:07:46,425 --> 00:07:48,302 ‎พี่น้องน่าเกรงขามคู่นี้ 64 00:07:49,428 --> 00:07:50,429 ‎จะเป็นผู้นําทัพ 65 00:08:15,913 --> 00:08:17,873 ‎เมื่อเข้าใกล้ชายแดน 66 00:08:17,873 --> 00:08:21,418 ‎แกร์ริสันจะคอยจับตาดูสมาชิกทุกตัว 67 00:09:03,002 --> 00:09:04,920 ‎พวกมันเข้าสู่พื้นที่ชายแดนแล้ว 68 00:09:06,213 --> 00:09:09,300 ‎ฝูงใจกลางของแจ็คสันก็มาหาอาหารที่นี่เช่นกัน 69 00:09:10,175 --> 00:09:12,177 ‎ดังนั้นป่าแถบนี้จึงอันตราย 70 00:09:25,107 --> 00:09:26,859 ‎(รอลลินส์) 71 00:09:26,859 --> 00:09:28,485 ‎แต่มันคุ้มที่จะเสี่ยง 72 00:09:29,737 --> 00:09:32,740 ‎เพราะมีต้นมะเดื่อสูงใหญ่ที่ออกผลเต็มต้น 73 00:09:34,033 --> 00:09:36,076 ‎เป็นสิ่งที่ฝูงนี้ต้องการพอดี 74 00:09:40,164 --> 00:09:43,626 ‎(เดเมี่ยน) 75 00:10:38,847 --> 00:10:41,100 ‎ชิมแปนซีส่วนใหญ่ในฝูงกินอย่างสบายใจเฉิบ 76 00:10:43,310 --> 00:10:45,854 ‎แต่รอลลินส์กับเดเมี่ยนไม่ไปร่วมโต๊ะ 77 00:10:53,946 --> 00:10:57,324 ‎เป้าหมายหนึ่งในการลาดตระเวน ‎คือการปกป้องทรัพยากร 78 00:10:59,243 --> 00:11:00,369 ‎แต่ไม่ใช่แค่นั้น 79 00:11:03,539 --> 00:11:07,501 ‎ชิมแปนซีจะหาทางขยายอาณาเขตอยู่เสมอ 80 00:11:09,628 --> 00:11:10,587 ‎โดยใช้วิธีการ 81 00:11:10,587 --> 00:11:14,133 ‎ตามหาและโจมตีอริ 82 00:11:18,637 --> 00:11:20,264 ‎ถ้าฝ่ายมันมีจํานวนมากกว่าน่ะนะ 83 00:11:23,976 --> 00:11:27,896 ‎เพราะฉะนั้นรอลลินส์ ‎กับเดเมี่ยนไม่ควรไปกันสองตัว 84 00:11:28,939 --> 00:11:33,110 ‎ตัวผู้ตัวอื่นๆ จะต้องตามหลังไปติดๆ ด้วย 85 00:12:01,430 --> 00:12:04,266 ‎มันกําลังเคลื่อนพลบุกรุก ‎เข้าไปในอาณาเขตฝูงใจกลาง 86 00:12:09,646 --> 00:12:11,482 ‎กลุ่มนี้เล็กมาก 87 00:12:11,482 --> 00:12:15,068 ‎และมันไม่รู้ว่า ‎อาจไปปะทะกับชิมแปนซีฝ่ายศัตรูกี่ตัว 88 00:12:16,111 --> 00:12:17,362 ‎มันต้องระมัดระวัง 89 00:12:18,906 --> 00:12:19,907 ‎และเงียบเชียบ 90 00:12:25,329 --> 00:12:28,499 ‎เดเมี่ยนอยู่เคียงข้างรอลลินส์มาทั้งชีวิต 91 00:12:29,625 --> 00:12:32,044 ‎ทั้งสองมีสายสัมพันธ์แน่นแฟ้น 92 00:12:44,515 --> 00:12:46,099 ‎ในภารกิจลอบเร้น 93 00:12:46,099 --> 00:12:49,603 ‎สิ่งนี้อาจชี้เป็นชี้ตายได้เลย 94 00:12:59,446 --> 00:13:01,406 ‎สายตรวจได้ยินอะไรบางอย่าง 95 00:13:28,642 --> 00:13:29,643 ‎เสียงพอร์คพาย 96 00:13:33,105 --> 00:13:34,106 ‎มันตัวลําพัง 97 00:15:09,326 --> 00:15:10,786 ‎เช่นเดียวกับมนุษย์ 98 00:15:11,411 --> 00:15:13,622 ‎ชิมแปนซีเป็นสัตว์สังคม 99 00:15:15,707 --> 00:15:17,084 ‎แต่ต่างจากเรา 100 00:15:18,251 --> 00:15:20,545 ‎มันสามารถสร้างความสัมพันธ์ 101 00:15:20,545 --> 00:15:23,215 ‎แค่กับสมาชิกภายในฝูงเดียวกันเท่านั้น 102 00:15:26,843 --> 00:15:28,971 ‎มันหนีตัวตนความเป็นสัตว์หวงถิ่น 103 00:15:30,013 --> 00:15:31,014 ‎และถือเผ่าไม่ได้ 104 00:15:37,646 --> 00:15:40,774 ‎เป็นธรรมชาติของมันที่ต้องแก่งแย่งทรัพยากร 105 00:15:42,776 --> 00:15:46,113 ‎และมองเห็นชิมแปนซี ‎จากฝูงอริเป็นเพียง "พวกอื่น 106 00:15:48,198 --> 00:15:50,784 ‎ที่ต้องเข้าโจมตีและกําจัดทิ้ง 107 00:16:00,043 --> 00:16:03,547 ‎ชีวิตชิมแปนซีมีแต่ความขัดแย้งไม่รู้จบ 108 00:16:13,390 --> 00:16:14,516 ‎สําหรับฝูงตะวันตก 109 00:16:15,142 --> 00:16:16,643 ‎พอร์คพายเป็นคนนอก 110 00:16:19,104 --> 00:16:20,939 ‎และเมื่ออีกฝูงมาเจอมันอยู่ตามลําพัง 111 00:16:22,858 --> 00:16:24,067 ‎ชะตามันจึงขาด 112 00:17:18,121 --> 00:17:20,165 ‎ชิมแปนซีทุกตัวมีสองด้าน 113 00:17:30,717 --> 00:17:35,097 ‎ตัวผู้ที่โตเต็มวัยอย่างรอลลินส์ ‎อาจมีด้านที่อ่อนโยนและขี้เล่น 114 00:17:44,940 --> 00:17:46,900 ‎แล้วก็มีด้านที่โหดเหี้ยมอํามหิต 115 00:17:52,531 --> 00:17:55,617 ‎แต่ด้านที่รุนแรงนี้มีความสําคัญยิ่งต่อสังคมนี้ 116 00:17:58,912 --> 00:18:02,999 ‎สงครามอาณาเขตกับต่างฝูงนั้น ‎ไม่ใช่การต่อสู้เพื่อสะสมความมั่งคั่ง 117 00:18:04,042 --> 00:18:06,211 ‎แต่เป็นการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด 118 00:18:16,012 --> 00:18:18,390 ‎ฝูงตะวันตกมีหลายปากท้อง 119 00:18:24,146 --> 00:18:25,647 ‎และสมาชิกฝูงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ 120 00:18:37,325 --> 00:18:39,161 ‎มันต้องเพิ่มอาณาเขต 121 00:18:42,539 --> 00:18:43,498 ‎และเพิ่มอาหารที่มี 122 00:18:58,763 --> 00:19:02,767 ‎มันกําลังสู้รบกับฝูงที่ใหญ่กว่าและทรงพลังยิ่งกว่า 123 00:19:05,854 --> 00:19:08,106 ‎ดังนั้นมันจึงมีโอกาสชนะน้อย 124 00:19:09,691 --> 00:19:10,692 ‎แค่ในตอนนี้ 125 00:19:45,310 --> 00:19:47,437 ‎ฝูงตะวันตกอาจเล็กกว่า... 126 00:19:50,982 --> 00:19:52,234 ‎แต่ทุกตัวสามัคคี 127 00:19:58,949 --> 00:20:01,326 ‎พวกมันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน 128 00:20:07,916 --> 00:20:09,167 ‎และคอยสนับสนุนกัน 129 00:20:09,668 --> 00:20:15,674 ‎(การ์โบ วัย 65 ปี) 130 00:20:17,300 --> 00:20:20,679 ‎การ์โบเป็นชิมแปนซีอาวุโสที่สุดในป่าอึนโกโก 131 00:20:23,765 --> 00:20:27,519 ‎วัย 65 ปี อายุยืน ‎น่าประทับใจมากสําหรับชิมแปนซี 132 00:20:31,523 --> 00:20:34,192 ‎แต่ตัวเมียตัวนี้ก็ยังมีบทบาทหน้าที่ในชุมชนของมัน 133 00:20:44,995 --> 00:20:47,747 ‎(ฮัทเชอร์สัน) 134 00:20:47,747 --> 00:20:49,916 ‎การที่ลูกมันเป็นจ่าฝูงก็อาจมีส่วนช่วย 135 00:20:51,835 --> 00:20:55,755 ‎เมื่อมีลูกคอยดูแล การ์โบจึงมีชีวิตที่ดี... 136 00:20:57,757 --> 00:20:59,592 ‎และได้รับความเคารพ 137 00:21:12,647 --> 00:21:14,149 ‎การ์โบมีลูกชายอีกตัว 138 00:21:20,947 --> 00:21:22,032 ‎ริชมอนด์ 139 00:21:22,741 --> 00:21:24,826 ‎ที่คอยดูแลแม่เช่นกัน 140 00:21:25,744 --> 00:21:27,245 ‎แม้มันจะมีปัญหาชีวิตอยู่แล้ว 141 00:21:30,540 --> 00:21:31,750 ‎ตอนอายุยังน้อย 142 00:21:32,542 --> 00:21:35,628 ‎ริชมอนด์เสียมือไปหนึ่งข้าง ‎เพราะไปติดกับดักพรานเถื่อน 143 00:21:45,513 --> 00:21:48,725 ‎ถึงแม้ชีวิตในป่าจะลําบากขึ้นในทุกๆ ด้าน... 144 00:21:58,234 --> 00:21:59,736 ‎แต่มันไม่ใช่แค่อยู่รอด 145 00:22:00,236 --> 00:22:01,237 ‎มันประสบความสําเร็จ 146 00:22:10,413 --> 00:22:13,208 ‎ริชมอนด์เคยเป็นจ่าฝูงตะวันตกมาแล้ว 147 00:22:15,085 --> 00:22:18,004 ‎จนกระทั่งน้องชายขึ้นมาแทนที่มัน 148 00:22:23,343 --> 00:22:25,095 ‎แต่มันยังมีอํานาจ 149 00:22:26,429 --> 00:22:27,430 ‎และอิทธิพลอยู่ 150 00:22:42,320 --> 00:22:45,115 ‎เนื่องจากฝูงตะวันตกมีตัวผู้ที่โตเต็มวัยน้อย 151 00:22:45,824 --> 00:22:49,786 ‎มันจึงเป็นอันตรายได้ ‎หากฝูงใจกลางที่เป็นอริเปิดศึกกับมัน 152 00:22:56,501 --> 00:22:58,670 ‎มีตัวผู้ที่อายุน้อยกว่าบางตัวที่กําลังไต่เต้า 153 00:22:59,170 --> 00:23:02,966 {\an8}‎(เบอร์เกิล วัย 10 ปี) 154 00:23:02,966 --> 00:23:05,510 {\an8}‎แต่เส้นทางนี้อาจมีขวากหนาม 155 00:23:11,724 --> 00:23:13,435 ‎เบอร์เกิลเป็นชิมแปนซีกําพร้า 156 00:23:14,144 --> 00:23:15,979 ‎มันจึงต้องรีบโต... 157 00:23:19,232 --> 00:23:20,733 ‎และหาทางเอาตัวรอด 158 00:23:24,028 --> 00:23:25,613 ‎แต่ในฐานะตัวผู้วัยเด็ก 159 00:23:26,448 --> 00:23:29,826 ‎มันกําลังเปลี่ยนแปลง ‎และเริ่มอยากอวดดีมากขึ้น 160 00:23:40,003 --> 00:23:42,505 ‎มันกําลังพยายามแสดงออกว่ามันมีอํานาจ 161 00:23:56,144 --> 00:23:57,562 ‎มันต้องระวังบ้าง 162 00:23:59,314 --> 00:24:01,524 ‎เพราะเริ่มจะดึงดูดความสนใจตัวอื่นแล้ว 163 00:24:12,619 --> 00:24:14,829 ‎ในช่วงนี้ของชีวิตชิมแปนซีตัวผู้ 164 00:24:15,663 --> 00:24:16,664 ‎(บัคเนอร์ วัย 21 ปี) 165 00:24:16,664 --> 00:24:20,084 ‎ตัวผู้ที่มีบทบาทอยู่แล้วจะเริ่มเห็นมันเป็นคู่แข่ง 166 00:24:32,222 --> 00:24:35,892 ‎การเล่นปาหี่ของเบอร์เกิลกําลังจะพามันซวย 167 00:25:15,807 --> 00:25:19,936 ‎สักวันหนึ่ง ความก้าวร้าวของเบอร์เกิล ‎อาจมีประโยชน์ต่อฝูงตะวันตกในยามกรําศึก 168 00:25:22,814 --> 00:25:25,483 ‎แต่ในตอนนี้มันต้องเจียมกะลาหัว 169 00:25:26,484 --> 00:25:28,736 ‎และได้แผลเหวอะที่มือมาเป็นของที่ระลึก 170 00:25:58,516 --> 00:26:00,810 {\an8}‎โจย่าก็กําพร้าเช่นเดียวกัน 171 00:26:00,810 --> 00:26:03,104 {\an8}‎(วัย 10 ปี) 172 00:26:03,104 --> 00:26:04,856 {\an8}‎มันอายุเท่ากับเบอร์เกิล 173 00:26:10,612 --> 00:26:12,697 ‎และมันก็เริ่มจะเปลี่ยนแปลงด้วย 174 00:26:42,644 --> 00:26:45,355 ‎มันเริ่มมีสัญชาตญาณความเป็นแม่ 175 00:26:46,272 --> 00:26:48,816 ‎และอยากช่วยเลี้ยงดูเหล่าตัวน้อย 176 00:26:59,619 --> 00:27:01,371 ‎แต่เพราะไม่เคยมีแม่เป็นต้นแบบให้ 177 00:27:04,040 --> 00:27:07,126 ‎ทักษะการเลี้ยงลูกของมันจึงยังไม่สมบูรณ์นัก 178 00:27:21,474 --> 00:27:22,558 ‎ต่างจากเบอร์เกิล 179 00:27:23,059 --> 00:27:24,435 ‎เมื่อโจย่าทําผิดพลาด... 180 00:27:26,437 --> 00:27:27,980 ‎ทุกตัวมีความอดทนมาก 181 00:27:36,030 --> 00:27:39,325 ‎และในฝูงมีคุณแม่มากประสบการณ์หลายตัว ‎ที่มันใช้เป็นแบบอย่างได้ 182 00:27:39,325 --> 00:27:41,994 {\an8}‎(คาร์สัน วัย 27 ปี) 183 00:27:41,994 --> 00:27:45,707 {\an8}‎(อี.โอ. วัย 3 ปี) 184 00:27:46,916 --> 00:27:49,168 ‎คาร์สันมีลูกแล้วสองตัว 185 00:27:50,795 --> 00:27:52,296 ‎และกําลังท้องอีกตัว 186 00:27:56,926 --> 00:27:58,136 ‎มันเป็นแม่ที่ดี 187 00:27:59,178 --> 00:28:02,056 ‎แต่ที่แดนตะวันตก มันต้องเป็นมากกว่านั้น 188 00:28:09,355 --> 00:28:11,649 ‎มันไปร่วมลาดตระเวนกับตัวผู้ 189 00:28:12,942 --> 00:28:14,235 ‎อีกทั้งยังล่าเหยื่อ 190 00:28:19,824 --> 00:28:21,826 ‎ฝูงตะวันตกจะออกล่าด้วยกัน 191 00:28:21,826 --> 00:28:24,203 ‎ทั้งตัวผู้และตัวเมีย 192 00:28:24,829 --> 00:28:25,913 ‎เคียงบ่าเคียงไหล่ 193 00:28:59,530 --> 00:29:02,742 ‎ลิงโคโลบัสขนขาวดําเป็นเหยื่อที่จับยาก 194 00:29:10,041 --> 00:29:11,876 ‎มันคล่องแคล่วว่องไว 195 00:29:15,630 --> 00:29:16,964 ‎จะจับได้ 196 00:29:16,964 --> 00:29:18,925 ‎ชิมแปนซีก็ต้องร่วมมือกัน 197 00:29:29,727 --> 00:29:31,312 ‎ริชมอนด์ออกล่าอย่างทุลักทุเล 198 00:29:36,108 --> 00:29:38,194 ‎แต่มันรู้ว่างานนี้คุ้มที่จะทําเต็มที่ 199 00:29:59,841 --> 00:30:01,467 ‎การล่าครั้งนี้ประสบผลสําเร็จ 200 00:30:06,514 --> 00:30:08,224 ‎ได้เนื้อมาแบ่งปันกัน 201 00:30:09,100 --> 00:30:10,393 ‎บนต้นไม้ 202 00:30:14,063 --> 00:30:16,983 ‎(ฮัทเชอร์สัน) 203 00:30:19,193 --> 00:30:20,736 ‎ถ้าริชมอนด์อยากได้ส่วนแบ่ง 204 00:30:21,696 --> 00:30:23,656 ‎มันก็ต้องขึ้นไปเอาเอง 205 00:31:14,415 --> 00:31:16,375 ‎การ์โบแก่เกินไปที่จะออกล่า 206 00:31:17,251 --> 00:31:19,962 ‎แต่ก็ไม่แปลว่ามันจะไม่ได้เนื้อด้วย 207 00:31:36,896 --> 00:31:39,815 ‎การ์โบหาเลี้ยงริชมอนด์ตอนมันยังเด็ก 208 00:31:42,026 --> 00:31:44,070 ‎และตอนนี้ริชมอนด์จึงหาเลี้ยงแม่ 209 00:31:48,950 --> 00:31:50,785 ‎บางครั้งชีวิตในป่าอึนโกโกก็ลําบาก 210 00:31:51,744 --> 00:31:53,663 ‎และการมีครอบครัวที่พึ่งพาได้ 211 00:31:54,830 --> 00:31:56,749 ‎ช่วยให้อยู่ง่ายขึ้น 212 00:32:24,819 --> 00:32:27,738 ‎ชิมแปนซีส่วนใหญ่มีสายใยเหนียวแน่นกับแม่ 213 00:32:37,289 --> 00:32:39,750 ‎แต่เบอร์เกิลไม่มีครอบครัว 214 00:32:47,341 --> 00:32:49,802 ‎ชิมแปนซีตัวผู้ทุกตัวต้องผ่านช่วงเวลานี้ทั้งนั้น 215 00:32:53,264 --> 00:32:55,933 ‎และพวกมันจะถูกซ้อมบ้างระหว่างทาง 216 00:33:13,242 --> 00:33:15,411 ‎แต่ชีวิตของเด็กกําพร้ายากเป็นพิเศษ 217 00:33:19,123 --> 00:33:20,916 ‎ไม่มีแม่คอยปลอบใจ 218 00:33:22,960 --> 00:33:25,421 ‎เบอร์เกิลจึงต้องอยู่ลําพัง 219 00:33:34,638 --> 00:33:36,932 ‎มันไม่ใช่แค่ขาดความสัมพันธ์เท่านั้น 220 00:33:42,063 --> 00:33:45,274 ‎แต่การหาเห็บก็มีความจําเป็นต่อสุขภาพที่ดี 221 00:33:50,071 --> 00:33:51,072 ‎ถ้าไม่มีใครหาเห็บให้ 222 00:33:51,655 --> 00:33:53,240 ‎เบอร์เกิลอาจอ่อนแอ 223 00:34:14,011 --> 00:34:16,889 ‎ปกติชิมแปนซีไม่ค่อยชอบทําอะไรเวลาฝนตก 224 00:34:17,723 --> 00:34:20,643 ‎แต่ฝูงตะวันตกไม่หาที่หลบฝน 225 00:34:30,236 --> 00:34:32,488 ‎พวกมันดูจะมีชีวิตชีวาขึ้นในพายุ 226 00:35:02,643 --> 00:35:06,021 ‎ฝูงนี้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ 227 00:35:29,461 --> 00:35:30,796 ‎เบอร์เกิลยังคงโดดเดี่ยว 228 00:35:32,882 --> 00:35:34,133 ‎และมันเริ่มป่วย 229 00:35:36,844 --> 00:35:39,555 ‎หน้าของมันติดเชื้อจากปรสิต 230 00:35:56,322 --> 00:35:57,323 ‎มันต้องให้ช่วย 231 00:36:18,052 --> 00:36:21,096 ‎ปกติแล้วละมั่งจะกลัวชิมแปนซี 232 00:36:23,515 --> 00:36:24,642 ‎แต่ในสภาพนี้ 233 00:36:26,101 --> 00:36:27,311 ‎เบอร์เกิลไม่เป็นภัย 234 00:36:48,624 --> 00:36:51,627 ‎ชิมแปนซีส่วนใหญ่ในฝูง ‎ไม่สังเกตว่าเบอร์เกิลหายไป 235 00:36:54,880 --> 00:36:58,092 ‎(แกร์ริสัน) 236 00:37:03,931 --> 00:37:05,099 ‎แต่มีตัวหนึ่งที่รู้ 237 00:37:29,915 --> 00:37:31,166 ‎เมื่อมีอายุมากขึ้น 238 00:37:31,166 --> 00:37:33,335 ‎ชิมแปนซีตัวผู้จะก้าวร้าวน้อยลง 239 00:37:34,628 --> 00:37:35,629 ‎และใส่ใจมากขึ้น 240 00:37:40,134 --> 00:37:41,093 ‎และบางครั้ง 241 00:37:42,261 --> 00:37:45,097 ‎มันจะรับหน้าที่ดูแลชิมแปนซีกําพร้า 242 00:37:50,477 --> 00:37:52,646 ‎ฝูงตะวันตกต้องการเบอร์เกิล 243 00:37:53,939 --> 00:37:55,899 ‎แต่ถ้าอยากมีจุดยืนในฝูง 244 00:37:55,899 --> 00:37:58,819 ‎มันก็ต้องรู้จักควบคุมอารมณ์ให้เป็น 245 00:38:03,741 --> 00:38:07,286 ‎และเมื่อมีชิมแปนซีมากประสบการณ์ ‎อย่างแกร์ริสันคอยสนับสนุน 246 00:38:07,828 --> 00:38:08,829 ‎ก็ยังพอมีความหวัง 247 00:38:18,839 --> 00:38:21,967 ‎โจย่าใช้เวลาอยู่กับเด็กๆ มากขึ้น 248 00:38:27,222 --> 00:38:28,432 ‎มันกําลังเรียนรู้ 249 00:38:28,432 --> 00:38:31,518 ‎และเมื่อถึงเวลาต้องสร้างครอบครัวของตัวเอง 250 00:38:31,518 --> 00:38:32,811 ‎มันก็จะพร้อม 251 00:38:38,942 --> 00:38:41,153 ‎เบอร์เกิลและโจย่ากําลังคลําหาเส้นทางตัวเอง 252 00:38:43,614 --> 00:38:47,242 ‎ค่อยๆ เรียนรู้บทบาทของตัวเองในสังคมชิมแปนซี 253 00:39:01,632 --> 00:39:03,884 ‎สังคมนี้ต้องได้รับการค้ําจุน 254 00:39:06,595 --> 00:39:08,931 ‎ดังนั้นเหมือนกับทุกๆ วัน 255 00:39:09,431 --> 00:39:12,893 ‎ฝูงตะวันตกต้องออกเดินทางหาอาหาร 256 00:39:37,042 --> 00:39:39,545 ‎เดเมี่ยนค้นพบอะไรบางอย่าง 257 00:39:41,797 --> 00:39:44,174 ‎และนี่ไม่ใช่เศษผลไม้ที่เห็นกันได้ทุกวัน 258 00:39:48,720 --> 00:39:49,888 ‎แต่เป็นคริสโซฟิลลัม 259 00:39:52,641 --> 00:39:55,519 ‎สมบัติที่หายากและมีค่าที่สุดในอึนโกโก 260 00:39:58,814 --> 00:40:01,942 ‎มันจะออกผลมหาศาลทุกๆ สองสามปี 261 00:40:07,030 --> 00:40:08,198 ‎คาดเดาผลผลิตได้ยาก 262 00:40:09,158 --> 00:40:10,534 ‎แต่เมื่อออกผลแล้ว 263 00:40:13,454 --> 00:40:16,415 ‎มันจะมีลูกดกมากจนชิมแปนซีกินไม่หวาดไม่ไหว 264 00:40:31,263 --> 00:40:33,307 ‎ต้นคริสโซฟิลลัมส่วนใหญ่ 265 00:40:34,016 --> 00:40:35,434 ‎ขึ้นที่อีกฝั่งชายแดน 266 00:40:36,727 --> 00:40:38,228 ‎ในอาณาเขตใจกลาง 267 00:40:47,821 --> 00:40:51,325 ‎แต่ตัวผู้ฝูงตะวันตกรู้ดีว่าต้องไปหาต้นนี้ได้ตรงไหน 268 00:41:01,126 --> 00:41:02,711 ‎เพราะเป็นเวลานานหลายปี 269 00:41:03,670 --> 00:41:04,963 ‎ที่ต้นไม้เหล่านั้น 270 00:41:05,881 --> 00:41:07,174 ‎และอาณาเขตนั้น 271 00:41:08,342 --> 00:41:09,843 ‎เคยเป็นของมัน 272 00:41:22,314 --> 00:41:23,941 ‎และบัดนี้ก็ถึงเวลาแล้ว 273 00:41:25,484 --> 00:41:26,610 ‎ที่จะชิงมันคืนมา 274 00:42:06,942 --> 00:42:11,530 ‎คําบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล