1
00:00:15,141 --> 00:00:16,559
‎(ป่าอึนโกโก)

2
00:00:16,559 --> 00:00:19,896
‎(ปี 1993)

3
00:00:23,941 --> 00:00:26,861
‎เมื่อนักวิทยาศาสตร์เพิ่งมาถึง
‎ป่าอึนโกโกเป็นครั้งแรก

4
00:00:31,949 --> 00:00:34,744
‎พวกเขาได้มาค้นพบสังคมชิมแปนซีที่เจริญรุ่งเรือง

5
00:00:47,465 --> 00:00:49,926
‎ในช่วงหลายสิบปีต่อมา สังคมนั้น

6
00:00:50,760 --> 00:00:54,180
‎ได้เติบโตกลายเป็นฝูงชิมแปนซีที่ใหญ่ที่สุด

7
00:00:54,180 --> 00:00:55,473
‎ในบันทึกประวัติศาสตร์

8
00:00:56,682 --> 00:00:58,392
‎พวกมันขยายอาณาเขต

9
00:00:59,852 --> 00:01:01,354
‎ปกครองป่า

10
00:01:02,647 --> 00:01:05,191
‎และสร้างอาณาจักรขึ้นมา

11
00:01:14,075 --> 00:01:16,077
‎แต่ได้เกิดการชิงดีชิงเด่นกัน

12
00:01:17,537 --> 00:01:19,956
‎อาณาจักรนั้นจึงแตกออก

13
00:01:23,960 --> 00:01:27,964
‎กลุ่มตัวผู้กลุ่มเล็กๆ แต่แข็งแกร่ง
‎แยกตัวออกไปสร้างฝูงเอง

14
00:01:29,924 --> 00:01:30,967
‎พวกมันกลายเป็น

15
00:01:32,885 --> 00:01:34,011
‎ฝูงตะวันตก

16
00:01:35,847 --> 00:01:38,266
‎ชิมแปนซีที่เคยอยู่ด้วยกันมานานหลายปี

17
00:01:39,767 --> 00:01:41,269
‎กลายเป็นศัตรู

18
00:01:49,777 --> 00:01:51,028
‎และตอนนี้...

19
00:01:53,030 --> 00:01:56,159
‎การต่อสู้ของมันทําให้มีการเข่นฆ่ากัน

20
00:02:01,622 --> 00:02:04,709
‎(อาณาจักรชิมแปนซี)

21
00:02:06,335 --> 00:02:12,550
‎(ใจกลางป่าอึนโกโก)

22
00:02:26,606 --> 00:02:28,399
‎เพิ่งผ่านไปได้ไม่กี่วัน

23
00:02:28,983 --> 00:02:30,818
‎ที่ฝูงใจกลาง

24
00:02:31,861 --> 00:02:33,237
‎มาเจอศพของพอร์คพาย

25
00:02:40,119 --> 00:02:42,830
‎เราไม่รู้ว่าชิมแปนซีเข้าใจความตายว่าอย่างไร

26
00:02:45,333 --> 00:02:46,751
‎หรือว่ามันเศร้าโศกเป็นไหม

27
00:02:51,172 --> 00:02:55,051
‎แต่การสูญเสียพอร์คพาย
‎มีผลกระทบอย่างเห็นได้ชัด

28
00:03:01,098 --> 00:03:02,642
‎สําหรับชิมแปนซีฝูงใจกลาง

29
00:03:02,642 --> 00:03:05,811
‎โลกใบนี้กลายเป็นสถานที่อันตรายขึ้น

30
00:03:38,177 --> 00:03:42,765
‎(คริสทีน) (นาดีน)

31
00:03:42,765 --> 00:03:45,643
‎ตอนนี้ลูกน้อยของคริสทีนมีอายุเก้าเดือน

32
00:03:50,940 --> 00:03:52,316
‎ตอนเพิ่งลืมตาดูโลกใหม่ๆ

33
00:03:53,067 --> 00:03:55,903
‎นาดีน พี่สาวของมัน ถูกละเลย

34
00:03:59,573 --> 00:04:01,075
‎ตอนนี้น้องอายุมากขึ้น

35
00:04:02,618 --> 00:04:05,246
‎เริ่มมีบุคลิกเป็นของตัวเอง

36
00:04:06,914 --> 00:04:09,292
‎จึงเริ่มมีบทบาทในชีวิตของนาดีน

37
00:04:13,713 --> 00:04:15,214
‎พวกมันไม่ใช่แค่พี่น้องกัน

38
00:04:16,757 --> 00:04:18,342
‎แต่เป็นเพื่อนซี้กันด้วย

39
00:04:43,868 --> 00:04:46,203
‎ป่าอึนโกโกจะอุดมสมบูรณ์ที่สุด

40
00:04:46,203 --> 00:04:49,206
‎ก็ยามที่ต้นคริสโซฟิลลัมออกผล

41
00:04:50,458 --> 00:04:52,460
‎และมันทําให้ชิมแปนซีมารวมตัวกัน

42
00:05:14,523 --> 00:05:18,277
{\an8}‎(แจ็คสัน)

43
00:05:19,487 --> 00:05:21,572
‎แจ็คสันยังอยู่ภายใต้แรงกดดัน

44
00:05:25,117 --> 00:05:27,203
‎เอบรัมส์กลับไปอยู่ในที่ทางของมันแล้ว

45
00:05:27,203 --> 00:05:29,121
‎แต่มันไม่ยอมแพ้แน่

46
00:05:32,666 --> 00:05:35,586
‎แจ็คสันต้องเตือนความจําทุกตัวว่าใครใหญ่สุด

47
00:06:31,434 --> 00:06:34,186
‎ในขณะที่แจ็คสันกําลังสนใจเรื่องการกร่างที่บ้าน

48
00:06:34,979 --> 00:06:38,357
‎ชิมแปนซีตัวอื่นก็ไปยืนพิทักษ์ชายแดนตะวันตก...

49
00:06:42,319 --> 00:06:44,363
‎เพื่อตั้งรับภัยคุกคามใหม่ที่มาเยือน

50
00:06:58,544 --> 00:06:59,587
‎(เอบรัมส์)

51
00:06:59,587 --> 00:07:01,255
‎เอบรัมส์ก็อยู่ที่นี่

52
00:07:03,340 --> 00:07:05,551
‎รวมทั้งตัวผู้โตเต็มวัยอีกหลายตัว

53
00:07:27,490 --> 00:07:29,617
‎แต่พวกมันไม่มีทางรู้ได้ว่า

54
00:07:29,617 --> 00:07:32,369
‎พวกตะวันตกจะบุกโจมตีอีกเมื่อไร

55
00:08:00,272 --> 00:08:02,483
{\an8}‎ชีวิตของจ่าฝูงตัวผู้นั้นไม่ง่าย

56
00:08:04,568 --> 00:08:06,403
‎แต่มันก็มาพร้อมสวัสดิการ

57
00:08:08,697 --> 00:08:11,450
‎โดยปกติแล้ว ยิ่งมีตําแหน่งสูง

58
00:08:12,117 --> 00:08:14,537
‎ก็ยิ่งมีโอกาสผสมพันธุ์มากขึ้น

59
00:08:17,665 --> 00:08:18,791
‎(บาร์โทลี่)

60
00:08:18,791 --> 00:08:21,085
‎ตัวเมียที่โตเต็มวัยอย่างบาร์โทลี่

61
00:08:21,752 --> 00:08:25,214
‎มักจะออกลูกทุกห้าหรือหกปี

62
00:09:08,716 --> 00:09:12,177
{\an8}‎เฮอร์ซ็อก ลูกชายของบาร์โทลี่
‎มีอายุหกปีแล้ว

63
00:09:14,263 --> 00:09:16,515
‎และมันพร้อมจะตั้งครรภ์อีกรอบ

64
00:09:28,569 --> 00:09:30,946
‎เชื้อของแจ็คสันถือว่าไม่แพ้ใคร

65
00:09:32,823 --> 00:09:34,366
‎แต่มันต้องระวัง

66
00:09:38,078 --> 00:09:40,748
‎แจ็คสันตัวใหญ่ ทรงพลัง

67
00:09:40,748 --> 00:09:42,041
‎และอารมณ์ขึ้นลงง่าย

68
00:09:45,252 --> 00:09:48,547
‎มันต้องปกป้องตัวเองกับเฮอร์ซ็อกเอาไว้

69
00:09:51,342 --> 00:09:54,345
‎โดยไม่ทําให้แจ็คสันคลั่ง

70
00:10:05,731 --> 00:10:08,150
‎เฮอร์ซ็อกสับสนกับภาพทั้งหมดที่เห็น

71
00:10:14,657 --> 00:10:15,908
‎แต่มันเป็นแค่ลูกชิมแปนซี

72
00:10:15,908 --> 00:10:18,160
‎จึงต้องอยู่ใกล้แม่เอาไว้

73
00:10:25,334 --> 00:10:26,585
‎ไม่ว่าแม่จะทําอะไรอยู่ก็ตาม

74
00:10:56,615 --> 00:10:58,701
‎แจ็คสันกําลังลงมือจีบ

75
00:11:00,786 --> 00:11:02,079
‎ด้วยการโบกกิ่งไม้

76
00:11:02,955 --> 00:11:05,708
‎มันกําลังบอกให้บาร์โทลี่ตามมันไป

77
00:11:08,293 --> 00:11:09,211
‎เพื่อผสมพันธุ์

78
00:11:32,109 --> 00:11:33,652
‎และบาร์โทลี่ดูจะเต็มใจ

79
00:11:59,136 --> 00:12:01,472
‎เฮอร์ซ็อกพยายามเข้าไปจับแยก

80
00:12:10,689 --> 00:12:11,774
‎แต่สายไปแล้ว

81
00:12:19,615 --> 00:12:21,283
‎แจ็คสันได้สิ่งที่ต้องการ

82
00:12:26,789 --> 00:12:28,040
‎บาร์โทลี่ก็เช่นกัน

83
00:12:33,003 --> 00:12:34,630
‎แต่วันนี้เหนื่อยแล้ว

84
00:12:40,511 --> 00:12:43,764
‎ชิมแปนซีตัวเมียจะผสมพันธุ์กับตัวผู้หลายตัว

85
00:12:43,764 --> 00:12:45,265
‎จึงไม่สามารถรับประกันได้ว่า

86
00:12:45,265 --> 00:12:47,976
‎แจ็คสันจะได้เป็นพ่อของลูกบาร์โทลี่

87
00:12:52,314 --> 00:12:54,149
‎แต่มันมีโอกาสสูง

88
00:12:55,609 --> 00:12:57,361
‎เพราะเคยสําเร็จมาก่อนแล้ว

89
00:12:58,403 --> 00:13:00,405
‎ถึงแจ็คสันจะไม่รู้ก็เถอะ

90
00:13:01,657 --> 00:13:03,784
‎แต่เฮอร์ซ็อกเป็นลูกของมัน

91
00:13:34,481 --> 00:13:37,359
‎ชิมแปนซีไม่ล่าสัตว์เฉพาะเวลาหิวเท่านั้น

92
00:13:40,737 --> 00:13:43,615
‎ที่จริงแล้วมักจะตรงกันข้ามเลย

93
00:13:46,660 --> 00:13:50,789
‎มันล่าบ่อยกว่าเมื่อกินอิ่ม
‎และมีเรี่ยวแรงเหลือเฟือ

94
00:13:54,293 --> 00:13:56,420
‎เมื่อคริสโซฟิลลัมออกผลดก

95
00:13:57,212 --> 00:13:59,840
‎ชิมแปนซีจะออกล่าบ่อยเป็นพิเศษ

96
00:14:28,118 --> 00:14:30,704
‎ชิมแปนซีไม่คิดจะอนุรักษ์ทรัพยากร...

97
00:14:35,667 --> 00:14:38,587
‎หรือคิดถึงธรรมชาติของสิ่งที่มันกินหรอก

98
00:14:48,305 --> 00:14:49,806
‎เมื่อล่าได้มากขนาดนี้

99
00:14:50,474 --> 00:14:53,393
‎การแบ่งเนื้อถือเป็นเรื่องการเมืองมาก

100
00:15:03,236 --> 00:15:08,408
‎สําหรับแจ็คสัน ละมั่งตัวใหญ่ตัวนี้
‎เป็นโอกาสให้มันได้หนุนอํานาจตัวเอง

101
00:15:09,076 --> 00:15:10,911
‎ด้วยการแบ่งปันเนื้อกับพันธมิตร

102
00:15:28,387 --> 00:15:31,056
{\an8}‎(ปีเตอร์สัน)

103
00:15:34,142 --> 00:15:37,771
‎วันนี้มันลําเอียงให้ตัวผู้ตําแหน่งสูงอีกตัว

104
00:15:42,025 --> 00:15:43,026
‎ปีเตอร์สัน

105
00:15:52,411 --> 00:15:53,912
‎แต่ที่สําคัญไม่แพ้กัน

106
00:15:53,912 --> 00:15:55,872
‎คือตัวที่มันไม่แบ่งให้

107
00:16:29,281 --> 00:16:32,159
‎วิลสันเป็นตัวผู้รุ่นใหม่ไฟแรงอีกตัว

108
00:16:36,913 --> 00:16:37,956
‎มันแข็งแรง

109
00:16:38,623 --> 00:16:39,791
‎และมีความทะยานอยาก

110
00:16:42,252 --> 00:16:43,962
‎แจ็คสันไม่แบ่งเนื้อให้มัน

111
00:16:54,890 --> 00:16:56,475
‎ทําให้มันไม่พอใจมาก

112
00:17:16,787 --> 00:17:19,289
‎เมื่ออยู่ใกล้เนื้อ บางครั้งตัวผู้อาจก้าวร้าว

113
00:17:19,790 --> 00:17:22,751
‎ตัวเมียจะทําอะไรจึงต้องระมัดระวัง

114
00:17:22,751 --> 00:17:25,003
‎(คริสทีน)

115
00:17:36,389 --> 00:17:37,891
‎คริสทีนอยากกินเนื้อด้วย

116
00:17:43,605 --> 00:17:45,816
‎และมันพร้อมจะลองเสี่ยง

117
00:18:05,460 --> 00:18:08,088
‎วิลสันจับตาดูอย่างตั้งใจ

118
00:18:31,903 --> 00:18:33,822
‎คริสทีนได้เนื้อสมใจหวัง

119
00:18:40,370 --> 00:18:42,205
‎แต่มันอาจเก็บไว้ได้ไม่นาน

120
00:18:58,555 --> 00:19:00,849
‎วิลสันกําลังระบายความหงุดหงิด

121
00:19:26,875 --> 00:19:29,169
‎โชคดีที่ลูกน้อยไม่บาดเจ็บ

122
00:19:33,715 --> 00:19:37,510
‎แต่คริสทีนต้องพาครอบครัวออกไปให้พ้นภัย

123
00:20:14,422 --> 00:20:16,508
‎ป่าบริเวณนี้เงียบสงบ

124
00:20:17,384 --> 00:20:19,094
‎ห่างจากตัวอื่นๆ ส่วนใหญ่ในฝูง

125
00:20:25,892 --> 00:20:27,811
‎แต่คริสทีนไม่ได้อยู่ลําพัง

126
00:20:41,074 --> 00:20:44,619
‎(กัส)

127
00:21:19,237 --> 00:21:22,324
‎กัสปกป้องมันจากชิมแปนซีอย่างวิลสันไม่ได้

128
00:21:23,450 --> 00:21:25,869
‎แต่อย่างน้อยมันก็ให้ความสบายใจ

129
00:21:30,957 --> 00:21:33,084
‎กับคริสทีนและครอบครัวได้บ้าง

130
00:22:10,747 --> 00:22:13,792
‎(เอบรัมส์)

131
00:22:13,792 --> 00:22:16,711
‎เอบรัมส์ต้องชะลอ
‎การท้าทายอํานาจแจ็คสันไปก่อน

132
00:22:20,632 --> 00:22:24,094
{\an8}‎แจ็คสันมีพันธมิตรที่แข็งแกร่งหลายตัวคอยหนุน

133
00:22:24,969 --> 00:22:27,013
‎(ปีเตอร์สัน)

134
00:22:36,398 --> 00:22:39,025
‎(ไมลส์)

135
00:22:44,656 --> 00:22:47,033
‎และเอบรัมส์ไม่มีใครเข้าข้าง

136
00:22:53,123 --> 00:22:55,917
{\an8}‎แต่ตอนนี้มีชิมแปนซีใฝ่สูงอีกตัวแล้ว

137
00:22:55,917 --> 00:22:56,835
{\an8}‎(วิลสัน)

138
00:22:56,835 --> 00:22:58,711
{\an8}‎และมันกําลังแค้นแจ็คสัน

139
00:23:24,821 --> 00:23:27,949
‎นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของพันธมิตรที่ทรงพลัง

140
00:23:48,303 --> 00:23:51,347
‎ในตอนนี้ เอบรัมส์กับวิลสัน

141
00:23:51,973 --> 00:23:55,393
‎กําลังไปร่วมลาดตระเวนทางตะวันตกกับกลุ่มตัวผู้

142
00:24:13,495 --> 00:24:15,038
‎แจ็คสันไม่ได้ไปด้วย

143
00:24:22,712 --> 00:24:25,215
‎ถึงมันจะมีอํานาจในเขตแดนตัวเอง

144
00:24:26,674 --> 00:24:29,010
‎แต่แจ็คสันกลัวพวกตะวันตก

145
00:24:36,434 --> 00:24:37,769
‎มันโตมาในฝั่งตะวันตก

146
00:24:38,645 --> 00:24:41,564
‎และเคยเป็นพันธมิตรของพวกตะวันตกนานหลายปี

147
00:24:45,151 --> 00:24:46,653
‎แต่พอฝูงนั้นแตกกัน

148
00:24:47,529 --> 00:24:48,821
‎มันก็ทอดทิ้งพวกนั้นมา

149
00:24:48,821 --> 00:24:52,408
‎เพื่อเป็นจ่าฝูงปกครองกลุ่มใจกลางที่ใหญ่กว่า

150
00:24:57,872 --> 00:24:59,290
‎เมื่อสงครามปะทุขึ้น

151
00:25:00,083 --> 00:25:03,002
‎ตัวผู้ของพวกตะวันตก
‎พุ่งเป้าโจมตีแจ็คสันโดยเฉพาะ

152
00:25:09,717 --> 00:25:11,261
‎มันหนีเอาชีวิตรอดออกมาได้

153
00:25:12,971 --> 00:25:14,931
‎แต่ยังคงมีบาดแผลที่ฝากเอาไว้

154
00:25:21,688 --> 00:25:25,441
‎พวกตะวันตกเป็นภัยร้ายต่อตัวผู้ฝูงใจกลางทุกตัว

155
00:25:26,317 --> 00:25:29,696
‎แต่พวกมันขุ่นแค้นแจ็คสันเกินใคร

156
00:25:31,698 --> 00:25:33,992
‎มันจึงกลัวพวกนั้นจนถึงทุกวันนี้

157
00:25:39,581 --> 00:25:45,461
‎(พื้นที่ชายแดนตะวันตก)

158
00:25:47,130 --> 00:25:49,882
‎พื้นที่ชายแดนมีต้นคริสโซฟิลลัมขึ้นอยู่เต็ม

159
00:26:00,852 --> 00:26:04,522
‎พวกตะวันตกเข้ามากินผลไม้ที่นี่บ่อยขึ้นเรื่อยๆ

160
00:26:10,570 --> 00:26:12,447
‎หลังสังหารพอร์คพาย

161
00:26:12,447 --> 00:26:14,240
‎พวกมันก็มั่นใจขึ้น

162
00:26:14,240 --> 00:26:15,742
‎(อี.โอ.)
‎(คาร์สัน)

163
00:26:21,414 --> 00:26:24,542
‎(โจย่า)

164
00:26:27,003 --> 00:26:28,004
‎(แกร์ริสัน)

165
00:26:28,004 --> 00:26:31,341
‎และชิมแปนซีบางตัวในฝูงจะไม่ยอมหยุดแค่นี้

166
00:26:31,341 --> 00:26:33,801
‎(รอลลินส์)

167
00:26:36,512 --> 00:26:39,599
‎(เดเมี่ยน)

168
00:26:50,401 --> 00:26:54,030
‎รอลลินส์กับเดเมี่ยน
‎จะอยากได้อาณาเขตเพิ่มเสมอ

169
00:27:10,880 --> 00:27:13,216
‎ตัวผู้ฝูงตะวันตกแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

170
00:27:26,145 --> 00:27:28,106
‎มันอวดพละกําลังอยู่ตลอด

171
00:27:29,732 --> 00:27:32,944
‎(ฮัทเชอร์สัน)

172
00:27:45,289 --> 00:27:47,625
‎พวกตะวันตกกําลังเตรียมตัวจู่โจม

173
00:28:09,814 --> 00:28:11,107
‎(ริชมอนด์)

174
00:28:11,107 --> 00:28:13,985
‎และริชมอนด์อยู่ศูนย์กลางทัพนี้

175
00:28:39,135 --> 00:28:40,678
‎มันไม่ได้เป็นจ่าฝูงแล้ว

176
00:28:41,220 --> 00:28:43,347
‎แต่มันยังเป็นชิมแปนซีที่น่าเกรงขามอยู่

177
00:28:55,234 --> 00:28:59,405
‎(เบอร์เกิล)

178
00:29:00,573 --> 00:29:02,325
‎เบอร์เกิลกลับมาแข็งแรงแล้ว

179
00:29:11,292 --> 00:29:13,252
‎และนั่นไม่ใช่อย่างเดียวที่มันก้าวหน้า

180
00:29:46,202 --> 00:29:48,454
‎มันกับแกร์ริสันหาเห็บให้กันเป็นประจํา

181
00:29:49,789 --> 00:29:51,833
‎ซึ่งแกร์ริสันดูจะเป็นแบบอย่างที่ดี

182
00:30:05,263 --> 00:30:08,349
‎และมันเริ่มจะสานสัมพันธ์
‎กับเหล่าผู้นําหน่วยลาดตระเวนตะวันตกแล้ว

183
00:30:09,141 --> 00:30:12,353
{\an8}‎(เดเมี่ยน)

184
00:30:17,733 --> 00:30:19,527
{\an8}‎(รอลลินส์)

185
00:30:28,870 --> 00:30:30,913
‎การปล้ํากันเป็นวิธีการที่ดีในการทดสอบกําลัง

186
00:30:43,968 --> 00:30:47,889
‎และมันทําให้รอลลินส์กับเดเมี่ยน
‎มีโอกาสได้เห็นว่าเบอร์เกิลแน่แค่ไหน

187
00:31:16,375 --> 00:31:18,920
‎ฝูงตะวันตกต้องใช้ชิมแปนซีทุกตัวที่มี

188
00:31:24,759 --> 00:31:27,094
‎ถ้ามันอยากยึดเขตแดนนี้เป็นของตน

189
00:31:27,094 --> 00:31:30,264
‎ก็ต้องไปเผชิญหน้ากับฝูงใจกลาง
‎ในอาณาเขตของพวกมัน

190
00:31:31,933 --> 00:31:33,225
‎แล้วบี้ให้พวกมันถอยไป

191
00:31:37,563 --> 00:31:39,899
‎จะทําได้ก็ต้องทัพใหญ่

192
00:31:43,569 --> 00:31:45,404
‎ดังนั้นมันจึงออกเดินทางเต็มกําลัง

193
00:31:46,280 --> 00:31:48,824
‎ทั้งตัวผู้และตัวเมียร่วมกัน

194
00:32:51,220 --> 00:32:54,473
{\an8}‎บาร์โทลี่กับเฮอร์ซ็อกอยู่ใกล้พื้นที่ชายแดน

195
00:32:55,182 --> 00:32:59,228
{\an8}‎เพื่อหาที่สงบห่างไกลจากแจ็คสัน
‎และตัวผู้ฝูงใจกลางตัวอื่นๆ

196
00:33:02,106 --> 00:33:03,149
‎ต้องการอย่างมาก

197
00:33:08,654 --> 00:33:10,656
‎แต่มันไม่รู้เลยว่าอะไรกําลังมาทางมัน

198
00:33:33,763 --> 00:33:34,847
‎ถ้าพวกนั้นมาเจอมัน

199
00:33:35,347 --> 00:33:36,891
‎เฮอร์ซ็อกอาจถูกฆ่า

200
00:34:42,915 --> 00:34:45,751
‎ตัวผู้ฝูงตะวันตกไล่บาร์โทลี่ขึ้นไปบนเรือนยอดไม้

201
00:34:55,177 --> 00:34:57,263
‎มันพลัดหลงกับเฮอร์ซ็อก

202
00:35:14,071 --> 00:35:16,782
‎แต่เฮอร์ซ็อกไม่ยอมทิ้งแม่

203
00:35:21,787 --> 00:35:23,289
‎มันจะพยายามปกป้องแม่

204
00:35:31,714 --> 00:35:33,632
‎ผู้บุกรุกหันมาสนใจมันแล้ว

205
00:35:40,556 --> 00:35:43,434
‎แต่ตอนนี้ทั้งคู่ติดอยู่บนเรือนยอดไม้

206
00:35:48,022 --> 00:35:50,983
‎สุดแล้วแต่ตัวผู้ฝูงตะวันตกจะเมตตา

207
00:36:26,101 --> 00:36:28,020
‎แต่พวกตะวันตกไม่โจมตี

208
00:36:39,990 --> 00:36:41,200
‎พวกมันเดินหน้าต่อไป

209
00:37:13,857 --> 00:37:17,152
‎พวกตะวันตกไม่ได้เข้ามา
‎เพื่อทําร้ายครอบครัวเดียวโดดๆ

210
00:37:47,891 --> 00:37:49,852
‎บาร์โทลี่กับเฮอร์ซ็อก

211
00:37:50,477 --> 00:37:51,895
‎ย่องหนีไปด้วยกัน

212
00:38:06,368 --> 00:38:09,496
‎พวกตะวันตกกําลังรุกล้ํา
‎ลึกเข้าไปในเขตแดนฝูงใจกลาง

213
00:38:20,174 --> 00:38:23,552
‎และชิมแปนซีบางตัวเริ่มจะหวาดหวั่น

214
00:38:30,851 --> 00:38:33,312
‎สําหรับคาร์สัน งานนี้เสี่ยงไป

215
00:38:37,858 --> 00:38:40,444
‎ความปลอดภัยของอี.โอ.จะต้องมาก่อน

216
00:38:48,911 --> 00:38:51,914
‎ตัวเมียและชิมแปนซีอายุน้อยหลายตัว

217
00:38:52,706 --> 00:38:54,917
‎จะถอยเมื่ออาจต้องเปิดศึกกันจริงๆ

218
00:38:57,503 --> 00:38:58,420
‎และโจย่า

219
00:38:59,380 --> 00:39:01,382
‎เลือกที่จะตามคาร์สันกลับบ้าน

220
00:39:12,393 --> 00:39:15,729
‎ชิมแปนซีอย่างเบอร์เกิลก็ควรถอยเช่นกัน

221
00:39:17,147 --> 00:39:19,441
‎มันยังเด็กและตัวยังเล็ก

222
00:39:29,868 --> 00:39:31,120
‎แต่เบอร์เกิลจะไปต่อ

223
00:39:38,085 --> 00:39:39,628
‎มันมั่นใจมากขึ้น

224
00:39:42,297 --> 00:39:45,592
‎และสําหรับมัน ความขัดแย้งอยู่ในสายเลือด

225
00:39:57,271 --> 00:39:59,231
‎ถึงแม้ทั้งสองจะไม่รู้เรื่องนี้...

226
00:40:05,737 --> 00:40:07,156
‎แต่มันเป็นลูกของรอลลินส์

227
00:40:17,875 --> 00:40:21,712
‎ตัวผู้ฝูงตะวันตกบุกลึกเข้าไป
‎ในเขตของฝูงใจกลางแล้ว

228
00:40:31,054 --> 00:40:33,765
‎และมันสัมผัสได้ว่าศัตรูอยู่ใกล้

229
00:41:11,512 --> 00:41:14,848
‎ชิมแปนซีฝูงใจกลางป่าเคยโดนเล่นทีเผลอมาก่อน

230
00:41:27,444 --> 00:41:28,570
‎แต่ไม่ใช่คราวนี้

231
00:41:31,865 --> 00:41:33,867
{\an8}‎คราวนี้มันตั้งรับพร้อมสู้

232
00:42:19,621 --> 00:42:23,375
‎เมื่อสองกลุ่มใหญ่มาประจันหน้ากัน

233
00:42:24,126 --> 00:42:27,337
‎ผลลัพธ์นั้นคาดเดาไม่ได้เลย

234
00:42:58,035 --> 00:42:59,411
‎พวกตะวันตกโจมตี

235
00:43:07,002 --> 00:43:09,921
‎และพวกใจกลางก็พุ่งเข้าใส่

236
00:43:28,440 --> 00:43:30,192
‎เบอร์เกิลอยู่กลางสมรภูมิ

237
00:43:42,329 --> 00:43:44,915
‎ฝูงตะวันตกไล่บี้ให้ฝูงใจกลางถอยหลัง

238
00:44:10,190 --> 00:44:11,900
‎(เอบรัมส์)

239
00:44:23,829 --> 00:44:26,832
‎แต่ชิมแปนซีบางตัวยังไม่มาร่วมต่อสู้

240
00:44:33,004 --> 00:44:36,091
{\an8}‎(แจ็คสัน)

241
00:44:52,232 --> 00:44:54,609
‎ถ้าฝูงใจกลางจะสู้กลับ

242
00:44:54,609 --> 00:44:57,779
‎ก็ต้องเป็นตอนนี้ โดยมีจ่าฝูงเป็นผู้นํา

243
00:45:16,673 --> 00:45:19,217
‎แจ็คสันเผชิญหน้ากับอริเก่าแก่

244
00:45:20,135 --> 00:45:22,888
‎ชิมแปนซีพวกที่หมายจะฆ่ามันเมื่อหลายปีก่อน

245
00:45:34,900 --> 00:45:37,986
{\an8}‎(แกร์ริสัน) (ริชมอนด์)

246
00:45:43,074 --> 00:45:45,702
‎(ฮัทเชอร์สัน)

247
00:45:48,914 --> 00:45:50,457
‎แจ็คสันไม่เผยความกลัวออกมา

248
00:45:56,755 --> 00:45:59,090
‎และทั้งฝูงก็ตามหลังมันมา

249
00:46:59,150 --> 00:47:01,653
‎พวกตะวันตกถูกดันกลับไป

250
00:47:02,821 --> 00:47:03,989
‎และมันกําลังถอยหนี

251
00:47:42,777 --> 00:47:45,363
‎ชิมแปนซีฝูงใจกลางสกัดคู่ปรับไว้ได้

252
00:47:49,451 --> 00:47:51,703
‎แต่แจ็คสันบาดเจ็บจากการต่อสู้

253
00:48:10,597 --> 00:48:12,182
‎มันปกป้องอาณาเขตของตน

254
00:48:15,769 --> 00:48:16,978
‎แต่ต้องแลกด้วยอะไร

255
00:48:53,765 --> 00:48:58,353
‎คําบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล