1
00:01:03,648 --> 00:01:10,530
‎(อาณาจักรชิมแปนซี)

2
00:01:23,918 --> 00:01:26,879
‎ผ่านไปไม่กี่วันหลังศึกปะทะกับพวกตะวันตก

3
00:01:29,507 --> 00:01:32,009
‎และแจ็คสันยังบาดเจ็บอยู่

4
00:01:36,347 --> 00:01:38,558
‎แต่จ่าฝูงจะเผยความอ่อนแอไม่ได้

5
00:01:52,697 --> 00:01:55,491
{\an8}‎(เอบรัมส์)

6
00:01:57,201 --> 00:01:58,786
{\an8}‎(วิลสัน)

7
00:01:58,911 --> 00:02:01,164
{\an8}‎ทุกตัวกําลังตัดสินความแข็งแกร่งของแจ็คสัน

8
00:02:08,212 --> 00:02:09,213
‎สําหรับจ่าฝูง

9
00:02:09,797 --> 00:02:12,800
‎จุดอ่อนทางร่างกายก็คือจุดอ่อนทางการเมือง

10
00:02:15,761 --> 00:02:17,680
‎แม้แต่พันธมิตรที่ใกล้ชิดของแจ็คสัน

11
00:02:17,680 --> 00:02:19,056
‎(ไมลส์)

12
00:02:19,056 --> 00:02:20,266
‎ก็ห่างเหินมากขึ้น

13
00:02:33,696 --> 00:02:35,448
‎เอบรัมส์และวิลสัน

14
00:02:36,073 --> 00:02:37,575
‎มองเห็นโอกาส

15
00:03:06,312 --> 00:03:08,231
{\an8}‎(คริสทีน)

16
00:03:08,231 --> 00:03:09,815
{\an8}‎ยิ่งวันเวลาผ่านไป

17
00:03:11,192 --> 00:03:13,945
‎ลูกน้อยของคริสทีนก็ยิ่งพึ่งพาตัวเองมากขึ้น

18
00:03:25,539 --> 00:03:30,127
‎มันแข็งแรงและปราดเปรียว
‎ปีนป่ายขึ้นไปบนเรือนยอดไม้เองได้

19
00:03:35,675 --> 00:03:37,635
‎และดูเหมือนมันจะอยากอวดฝีมือ

20
00:04:14,547 --> 00:04:15,589
‎น่าประทับใจ

21
00:04:15,589 --> 00:04:16,549
‎(นาดีน)

22
00:04:24,557 --> 00:04:28,644
‎ยิ่งมันห่างจากแม่เท่าไร
‎มันก็ยิ่งมีโอกาสเจอปัญหามากเท่านั้น

23
00:04:30,146 --> 00:04:31,981
‎และยุคนี้ป่าวุ่นวาย

24
00:04:42,950 --> 00:04:47,580
‎(เอบรัมส์) (วิลสัน)

25
00:04:48,622 --> 00:04:50,833
‎(แจ็คสัน)

26
00:04:58,299 --> 00:05:00,676
‎เอบรัมส์กับวิลสันกําลังเดินแต้ม

27
00:05:07,683 --> 00:05:09,060
{\an8}‎(เอบรัมส์)

28
00:05:52,353 --> 00:05:54,814
‎แจ็คสันถูกวิ่งไล่จนเตลิดหนี

29
00:05:56,357 --> 00:05:57,942
‎ให้ทั้งฝูงได้เห็นกันเต็มๆ ตา

30
00:06:07,410 --> 00:06:10,162
{\an8}‎(เอบรัมส์)

31
00:06:10,162 --> 00:06:11,622
{\an8}‎ด้วยความช่วยเหลือจากวิลสัน

32
00:06:12,164 --> 00:06:14,583
{\an8}‎เอบรัมส์ได้สร้างความเสียหายมหาศาล

33
00:06:33,686 --> 00:06:36,730
‎และในป่าแห่งนี้ ข่าวแพร่เร็ว

34
00:06:39,191 --> 00:06:40,276
‎(ริชมอนด์)

35
00:06:40,276 --> 00:06:44,071
‎(เบอร์เกิล)

36
00:06:47,658 --> 00:06:50,327
‎(แกร์ริสัน)

37
00:07:02,381 --> 00:07:05,676
{\an8}‎(รอลลินส์)

38
00:07:05,676 --> 00:07:09,597
‎ฝูงตะวันตกฟังออกเมื่อได้ยิน
‎เสียงความตื่นตระหนกและสับสน

39
00:07:12,683 --> 00:07:15,603
‎มันสัมผัสได้ถึงความอ่อนแอที่ใจกลางป่าอึนโกโก

40
00:07:44,256 --> 00:07:46,175
{\an8}‎ตอนนี้เอบรัมส์ต้องตัดสินใจ

41
00:07:46,175 --> 00:07:47,092
{\an8}‎(เอบรัมส์)

42
00:08:28,759 --> 00:08:30,469
‎มันเคยเอาชนะแจ็คสันมาแล้วครั้งหนึ่ง

43
00:08:31,178 --> 00:08:32,680
‎แต่ก็ได้บาดแผล

44
00:08:42,773 --> 00:08:44,984
‎และงานนี้ยังไม่จบเร็วๆ นี้แน่

45
00:08:44,984 --> 00:08:46,652
‎(แจ็คสัน)

46
00:08:52,116 --> 00:08:54,118
‎โจมตีแค่ครั้งเดียว

47
00:08:54,618 --> 00:08:56,870
‎โค่นอํานาจจ่าฝูงอย่างแจ็คสันไม่ได้หรอก

48
00:09:45,085 --> 00:09:47,421
‎การแข่งขันเพื่อแย่งชิงอํานาจนั้นอันตราย...

49
00:09:53,677 --> 00:09:55,888
‎ทั้งสําหรับจ่าฝูงและผู้ท้าตําแหน่ง

50
00:09:57,598 --> 00:10:00,142
‎และเอบรัมส์มีเวลาอยู่ข้างมัน

51
00:10:18,118 --> 00:10:20,746
‎มันเลยตัดสินใจคืนดีกับแจ็คสัน

52
00:10:30,756 --> 00:10:31,757
‎สงบศึก

53
00:10:38,931 --> 00:10:39,932
‎ไปก่อน

54
00:11:06,583 --> 00:11:09,044
‎ความสงบสุขหวนคืนมาชั่วคราว

55
00:11:17,010 --> 00:11:20,514
‎ดังนั้นฝูงใจกลางกลับมารวมตัวกัน
‎ได้อย่างสบายใจ

56
00:11:40,617 --> 00:11:41,535
‎สําหรับกัส

57
00:11:43,287 --> 00:11:44,413
‎ชีวิตดีขึ้น

58
00:11:49,418 --> 00:11:53,380
‎มันได้ใช้เวลากับคริสทีน
‎และครอบครัวของมันมากขึ้นเรื่อยๆ

59
00:12:09,646 --> 00:12:11,690
‎คริสทีนสบายใจกับกัส

60
00:12:12,191 --> 00:12:15,194
‎แต่มันถูกดึงความสนใจไปที่อื่น

61
00:12:36,882 --> 00:12:39,635
‎กัสยังเป็นวัยรุ่นอันดับต่ําๆ อยู่

62
00:12:40,719 --> 00:12:45,557
‎ในทางกลับกัน ปีเตอร์สัน
‎เป็นตัวผู้โตเต็มวัยที่มีตําแหน่งสูง

63
00:13:39,194 --> 00:13:41,154
‎ชิมแปนซีจะเปลี่ยนนิสัยเมื่ออายุมากขึ้น

64
00:13:41,822 --> 00:13:44,032
‎แต่พวกมันไม่เคยสูญเสียความขี้เล่น

65
00:13:48,912 --> 00:13:51,290
‎หรือความต้องการใกล้ชิดกัน

66
00:14:22,362 --> 00:14:23,989
‎เมื่อสงบศึกกันแล้ว

67
00:14:23,989 --> 00:14:26,617
‎แจ็คสันก็สามารถปลีกตัวออกไป

68
00:14:26,617 --> 00:14:28,410
‎เพื่อฟื้นฟูพละกําลัง

69
00:14:31,580 --> 00:14:34,082
‎มันออกมาที่ขอบนอกของฝูงเพื่อพักผ่อน

70
00:14:39,421 --> 00:14:44,343
‎(กัส)

71
00:15:53,704 --> 00:15:58,083
‎แทบไม่มีโอกาสเลย
‎ที่แจ็คสันจะตอบแทนการหาเห็บของกัส

72
00:16:09,553 --> 00:16:12,973
‎ถึงกระนั้น แค่ได้มีโอกาสใช้เวลากับจ่าฝูง

73
00:16:13,765 --> 00:16:14,766
‎ก็ถือว่ายังดี

74
00:16:31,533 --> 00:16:32,868
‎พายุกําลังก่อตัว

75
00:16:37,706 --> 00:16:40,876
‎และแจ็คสันกําลังกลับไปที่ฝูงเพื่อรอให้ฝนซา

76
00:17:50,195 --> 00:17:51,238
{\an8}‎(แจ็คสัน)

77
00:17:51,238 --> 00:17:53,824
{\an8}‎ยามฝนตกหนัก ป่าจะอันตรายขึ้น

78
00:17:57,160 --> 00:17:59,121
‎เพราะมองเห็นภัยที่มาเยือนได้ยากขึ้น

79
00:19:41,181 --> 00:19:42,432
‎พวกตะวันตกมา

80
00:19:46,811 --> 00:19:51,107
‎(ริชมอนด์)

81
00:20:06,706 --> 00:20:08,500
‎(รอลลินส์)

82
00:20:12,295 --> 00:20:14,381
‎รอลลินส์กับเดเมี่ยนประชิดเข้ามาแล้ว

83
00:20:25,809 --> 00:20:29,354
‎แต่คราวนี้ ริชมอนด์เป็นแม่ทัพนําโจมตี

84
00:20:41,408 --> 00:20:44,744
‎(แจ็คสัน)

85
00:21:03,013 --> 00:21:05,056
‎ชิมแปนซีฝูงใจกลางแตกกระเจิง

86
00:21:08,893 --> 00:21:11,896
‎และแจ็คสันถูกทิ้งไว้ให้โดดเดี่ยว

87
00:22:00,111 --> 00:22:02,489
‎พวกตะวันตกมีจํานวนมากกว่าแจ็คสัน

88
00:22:04,616 --> 00:22:05,867
‎และมันถูกล้อม

89
00:22:23,885 --> 00:22:26,471
‎(ริชมอนด์)

90
00:23:21,526 --> 00:23:24,571
‎ตัวผู้ฝูงใจกลางตัวอื่นๆ
‎ได้ยินเสียงร้องของแจ็คสัน

91
00:23:26,030 --> 00:23:27,240
{\an8}‎พวกมันกําลังไปช่วย

92
00:23:27,240 --> 00:23:28,158
{\an8}‎(เอบรัมส์)

93
00:23:29,951 --> 00:23:30,910
‎(ไมลส์)

94
00:23:32,495 --> 00:23:33,955
‎(วิลสัน)

95
00:23:39,419 --> 00:23:41,796
‎ริชมอนด์กดแจ็คสันกับพื้น

96
00:24:08,615 --> 00:24:12,660
‎พวกตะวันตกถูกขับไล่ไปแล้ว
‎แต่ท่ามกลางความโกลาหล

97
00:24:13,286 --> 00:24:14,621
‎แจ็คสันหายตัวไป

98
00:24:53,910 --> 00:24:55,870
‎แจ็คสันหนีออกมาได้

99
00:24:58,164 --> 00:24:59,916
‎แต่มันบาดเจ็บสาหัส

100
00:25:11,553 --> 00:25:12,804
‎มันยังเป็นจ่าฝูงอยู่

101
00:25:16,015 --> 00:25:17,016
‎และแม้แต่ตอนนี้

102
00:25:17,976 --> 00:25:20,353
‎มันก็เผยความอ่อนแอให้ฝูงเห็นไม่ได้

103
00:25:28,611 --> 00:25:30,697
‎มันจึงถอยหนีเข้าไปในป่า

104
00:25:32,240 --> 00:25:33,241
‎ตามลําพัง

105
00:27:00,203 --> 00:27:04,248
‎ชิมแปนซีฝูงใจกลางส่วนใหญ่
‎ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตอนพายุเข้า

106
00:27:10,672 --> 00:27:12,548
‎แม้แต่ชิมแปนซีที่อยู่ในเหตุการณ์

107
00:27:13,591 --> 00:27:16,302
‎ก็ยังไม่ได้เห็นแจ็คสันตั้งแต่แยกกัน

108
00:27:26,104 --> 00:27:27,980
‎ชีวิตจึงดําเนินต่อไปตามปกติ

109
00:27:31,943 --> 00:27:34,904
‎(คริสทีน) (ปีเตอร์สัน)

110
00:27:36,239 --> 00:27:38,825
‎แต่ปีเตอร์สันดูกังวล

111
00:28:07,854 --> 00:28:09,814
‎มันกําลังเดินออกมาจากฝูง

112
00:28:14,110 --> 00:28:15,653
‎เข้าไปในป่า

113
00:29:08,039 --> 00:29:10,583
‎แจ็คสันอยู่ตามลําพังมาพักใหญ่แล้ว

114
00:29:17,799 --> 00:29:20,051
‎และอาการบาดเจ็บไม่ดีขึ้นเลย

115
00:31:21,130 --> 00:31:22,882
‎แจ็คสันอ่อนแรงลงเรื่อยๆ

116
00:31:34,977 --> 00:31:36,979
‎แต่อย่างน้อยมันก็ไม่โดดเดี่ยวแล้ว

117
00:31:43,194 --> 00:31:47,365
‎(ปีเตอร์สัน)

118
00:32:51,721 --> 00:32:53,014
‎การจากไปของแจ็คสัน

119
00:32:53,514 --> 00:32:56,058
‎คือจุดสิ้นสุดของยุคสมัยที่ป่าอึนโกโก

120
00:33:02,815 --> 00:33:06,193
‎เป็นเวลา 32 ปีที่มันอาศัยอยู่ในป่าแห่งนี้

121
00:33:07,028 --> 00:33:08,404
‎ได้มีชีวิตที่สมบูรณ์พร้อม

122
00:33:11,198 --> 00:33:14,994
‎มันไต่เต้าขึ้นไปถึงจุดสูงสุด
‎ของฝูงชิมแปนซีใหญ่ที่สุดที่เราเคยรู้จัก

123
00:33:17,121 --> 00:33:20,082
‎และรักษาตําแหน่งไว้อยู่นานหกปี

124
00:33:24,712 --> 00:33:27,339
‎แต่ระหว่างทางมันได้สร้างศัตรูไว้มากมาย

125
00:33:28,507 --> 00:33:30,843
‎และสุดท้ายต้องจ่ายด้วยชีวิต

126
00:33:40,227 --> 00:33:43,606
‎แต่เรื่องราวของชิมแปนซีนั้น
‎ไม่ได้จบลงเมื่อมันสิ้นลมเสมอไป

127
00:33:46,067 --> 00:33:47,526
{\an8}‎(เฮอร์ซ็อก วัย 7 ปี)

128
00:33:47,526 --> 00:33:48,903
{\an8}‎(ลูเครเซีย วัย 10 ปี)

129
00:33:48,903 --> 00:33:51,822
{\an8}‎เหตุผลหนึ่งที่แจ็คสันดิ้นรนเพื่อตําแหน่งจ่าฝูง

130
00:33:52,531 --> 00:33:54,617
‎ก็เพื่อจะได้ส่งต่อมรดก

131
00:33:54,617 --> 00:33:56,118
‎(เคลย์ตัน วัย 12 ปี)

132
00:33:56,869 --> 00:33:58,996
{\an8}‎และมันประสบความสําเร็จมาก

133
00:34:00,790 --> 00:34:02,500
‎(โทชิ วัย 10 ปี)

134
00:34:03,709 --> 00:34:06,462
‎มันมีลูกแปดตัวเป็นผู้สืบทอด

135
00:34:06,462 --> 00:34:08,631
‎(ปุชชีนี วัย 14 ปี)

136
00:34:09,548 --> 00:34:12,802
‎และบาร์โทลี่เพิ่งให้กําเนิดลูกชายตัวใหม่

137
00:34:14,970 --> 00:34:16,639
‎นี่อาจเป็นลูกตัวที่เก้าของแจ็คสัน

138
00:34:22,895 --> 00:34:24,188
‎เมื่อพวกมันโตขึ้น

139
00:34:24,188 --> 00:34:27,149
‎ใช้ชีวิต และมีลูกหลานของตัวเอง

140
00:34:29,110 --> 00:34:33,155
‎พวกมันจะสืบทอดความทรงจํา
‎ของแจ็คสันในป่าอึนโกโก

141
00:34:35,491 --> 00:34:37,118
‎แม้หลังมันจากไปนานแล้ว

142
00:35:02,852 --> 00:35:04,145
‎ปีที่แล้ว

143
00:35:04,145 --> 00:35:06,647
‎ทุกอย่างที่ป่าอึนโกโกเปลี่ยนไป

144
00:35:15,948 --> 00:35:20,077
‎ฝูงตะวันตกมีปีที่ยากลําบาก
‎แต่ก็ประสบความสําเร็จ

145
00:35:33,007 --> 00:35:35,676
‎รอลลินส์กับเดเมี่ยนทําหน้าที่สําเร็จ

146
00:35:37,136 --> 00:35:40,097
‎ความพยายามของพวกมันได้ช่วยเพิ่มอาณาเขต...

147
00:35:42,933 --> 00:35:45,352
‎และฝูงตะวันตกเติบโตขึ้นเรื่อยๆ

148
00:35:52,443 --> 00:35:54,320
‎ลูกของคาร์สันลืมตาดูโลกแล้ว

149
00:35:55,154 --> 00:35:57,114
‎และมันจะต้องพักผ่อน

150
00:35:57,698 --> 00:35:58,949
‎อย่างน้อยก็สักพัก

151
00:36:01,785 --> 00:36:02,828
‎ส่วนเบอร์เกิล...

152
00:36:05,748 --> 00:36:09,251
‎ก็พยายามจะมีส่วนร่วม
‎ในการเพิ่มจํานวนประชากรฝูง

153
00:36:20,137 --> 00:36:23,682
‎แม้แต่การ์โบก็เคยเห็นยุค
‎ที่เจริญรุ่งเรืองแบบนี้มาแค่ไม่กี่ปี

154
00:36:27,102 --> 00:36:29,647
‎และขณะที่ชีวิตยืนยาวของมันใกล้สิ้นสุดลง

155
00:36:30,356 --> 00:36:32,149
‎มรดกของมันก็ดูจะมั่นคงขึ้น

156
00:36:36,987 --> 00:36:39,448
‎ฮัทเชอร์สัน ลูกชายของมัน ยังเป็นจ่าฝูง

157
00:36:42,660 --> 00:36:47,456
‎และริชมอนด์ น้องชายของมัน
‎ได้คร่าชีวิตของแจ็คสันผู้เป็นอริเก่าแก่

158
00:36:53,837 --> 00:36:55,798
‎แต่ถึงแม้ฝูงนี้จะเฟื่องฟู

159
00:36:56,298 --> 00:37:00,636
‎เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้ว่าชัยชนะนี้คงทนเพียงไร

160
00:37:04,640 --> 00:37:06,183
‎เมื่อแจ็คสันไม่อยู่แล้ว

161
00:37:06,183 --> 00:37:08,978
‎จ่าฝูงตัวใหม่จะขึ้นมาแทนที่ในฝูงใจกลาง

162
00:37:10,938 --> 00:37:13,857
‎และจ่าฝูงที่ไม่เกรงกลัวพวกตะวันตก

163
00:37:14,608 --> 00:37:17,403
‎อาจเปลี่ยนสมดุลอํานาจ ณ ป่าอึนโกโก

164
00:37:25,744 --> 00:37:26,870
‎ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

165
00:37:27,538 --> 00:37:29,915
‎ชิมแปนซีตัวหนึ่งจะไม่ได้อยู่เห็นภาพนั้น

166
00:37:30,457 --> 00:37:33,794
{\an8}‎(โจย่า วัย 11 ปี)

167
00:37:33,794 --> 00:37:35,421
{\an8}‎โจย่ากําลังโตเป็นสาว

168
00:37:41,302 --> 00:37:42,970
‎และมันต้องออกจากป่าอึนโกโก

169
00:37:54,648 --> 00:37:58,193
‎นี่คือวิธีที่สังคมชิมแปนซี
‎แลกเปลี่ยนพันธุกรรมให้สุขภาพดีอยู่ได้

170
00:38:05,784 --> 00:38:08,245
‎ตัวเมียวัยสาวจะย้ายระหว่างฝูง

171
00:38:09,621 --> 00:38:11,290
‎เพื่อไปมีครอบครัวใหม่

172
00:38:17,296 --> 00:38:21,467
‎โจย่ากําลังจากลาทุกอย่าง
‎และญาติมิตรทุกตัวที่มันรู้จัก

173
00:38:28,766 --> 00:38:30,726
‎แต่ที่ไหนสักแห่งในป่า

174
00:38:31,352 --> 00:38:35,147
‎มันจะไปเจอฝูงใหม่ที่มันไปสร้างชีวิตได้

175
00:38:43,405 --> 00:38:48,660
‎(ใจกลางป่าอึนโกโก)

176
00:38:56,835 --> 00:39:00,047
‎ฝูงใจกลางป่าอึนโกโกได้เสียจ่าฝูงไปแล้ว

177
00:39:06,678 --> 00:39:09,932
‎และทั้งฝูงจะต้องปรับตัวเข้ากับชีวิตที่ไม่มีแจ็คสัน

178
00:39:17,856 --> 00:39:20,025
‎สําหรับไมลส์ มันอาจต้องเกษียณ

179
00:39:21,819 --> 00:39:23,779
‎มันต่อสู้มาหลายปีแล้ว

180
00:39:25,989 --> 00:39:27,908
‎ควรได้มีชีวิตที่สงบสุขบ้าง

181
00:39:34,915 --> 00:39:38,085
‎นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของยุคเอบรัมส์

182
00:39:39,670 --> 00:39:41,380
‎แต่ไม่มีอะไรแน่นอน

183
00:39:44,091 --> 00:39:46,760
‎ที่ป่าอึนโกโก การเมืองไม่หยุดนิ่ง

184
00:39:48,053 --> 00:39:50,681
‎และพันธมิตรจะกลายเป็นคู่แข่งได้ในพริบตา

185
00:39:51,890 --> 00:39:53,517
‎เมื่อมันมองเห็นโอกาส

186
00:39:54,226 --> 00:39:58,647
‎(วิลสัน)

187
00:40:08,449 --> 00:40:10,284
‎ปีนี้เป็นปีที่ยากลําบากสําหรับกัส

188
00:40:12,119 --> 00:40:13,662
‎แต่มันไม่เคยยอมแพ้

189
00:40:20,210 --> 00:40:23,714
‎และในที่สุด ก็มีตัวผู้ยอมหาเห็บให้มันเสียที

190
00:40:34,224 --> 00:40:37,060
‎กัสไม่ได้เป็นที่โหล่อีกต่อไป

191
00:40:52,910 --> 00:40:55,954
‎ถึงแม้ปีก่อนจะมีความวุ่นวาย
‎และภัยอันตรายมากมาย

192
00:40:57,456 --> 00:41:00,667
‎แต่ลูกน้อยของคริสทีนอยู่รอดมาจนครบหนึ่งขวบ

193
00:41:03,378 --> 00:41:04,630
‎ถึงเวลาตั้งชื่อ

194
00:41:08,425 --> 00:41:09,426
{\an8}‎อิโซเบล

195
00:41:09,426 --> 00:41:11,678
{\an8}‎(อิโซเบล วัย 1 ปี)

196
00:41:12,554 --> 00:41:14,723
‎ตอนนี้อิโซเบลเป็นส่วนหนึ่งของสังคมนี้

197
00:41:18,894 --> 00:41:21,688
‎และไม่ว่าชีวิตนี้มีอะไรรอมันอยู่

198
00:41:22,731 --> 00:41:24,358
‎มันก็จะกลายเป็นส่วนเล็กๆ

199
00:41:26,026 --> 00:41:27,277
‎ในเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่กว่า

200
00:42:04,147 --> 00:42:10,153
‎ชิมแปนซีและบรรพบุรุษของพวกมัน
‎อาศัยอยู่ในป่าแอฟริกามานานหลายล้านปี

201
00:42:15,784 --> 00:42:17,286
‎และตลอดเวลาที่ผ่านมา

202
00:42:17,286 --> 00:42:19,705
‎เรื่องราวแบบนี้ค่อยๆ ปรากฏ

203
00:42:23,041 --> 00:42:24,126
‎ปีแล้วปีเล่า

204
00:42:28,130 --> 00:42:29,131
‎รุ่นแล้ว

205
00:42:30,882 --> 00:42:32,009
‎รุ่นเล่า

206
00:42:43,061 --> 00:42:44,062
‎มิตรภาพ

207
00:42:48,400 --> 00:42:49,401
‎การแข่งขัน

208
00:42:52,279 --> 00:42:53,280
‎ความหวัง

209
00:42:56,116 --> 00:42:57,117
‎และความกลัว

210
00:43:03,874 --> 00:43:05,542
‎ในฐานะญาติใกล้ชิดที่สุดของมัน

211
00:43:06,627 --> 00:43:08,295
‎มันหมายความว่าอย่างไรสําหรับเรา

212
00:43:14,092 --> 00:43:15,093
‎เราเป็นใคร

213
00:43:18,930 --> 00:43:21,016
‎เรามาเป็นอย่างที่เราเป็นได้อย่างไร

214
00:43:26,647 --> 00:43:28,732
‎ชิมแปนซีอาจให้เบาะแสได้บ้าง

215
00:43:32,653 --> 00:43:36,948
‎เรามักจะมองเห็นคุณสมบัติ
‎ที่ดีที่สุดและแย่ที่สุดของเราในตัวมัน

216
00:43:42,120 --> 00:43:44,539
‎หากเราสามารถเข้าใจโลกของมันอย่างถ่องแท้

217
00:43:46,958 --> 00:43:49,294
‎ก็อาจเข้าใจโลกของเราเองเช่นกัน

218
00:43:52,798 --> 00:43:56,968
‎ดูเหมือนพวกมันจะมีอะไรใหม่ๆ
‎น่าอัศจรรย์ใจมาให้เราเห็นอยู่เสมอ

219
00:44:01,098 --> 00:44:03,141
‎ขอให้ยืนยาวสืบต่อไป

220
00:44:08,146 --> 00:44:14,444
‎(อาณาจักรชิมแปนซี)

221
00:44:15,362 --> 00:44:18,323
‎(ชิมแปนซีเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์
‎ที่ป่าอึนโกโกและทั่วทวีปแอฟริกา)

222
00:44:18,323 --> 00:44:21,493
‎(มันมีจํานวนน้อยลงเรื่อยๆ
‎เพราะสูญเสียที่อยู่อาศัย ถูกล่า และติดโรค)

223
00:44:21,493 --> 00:44:26,164
‎(อนาคตของมันอยู่ในมือมนุษย์)

224
00:44:26,748 --> 00:44:31,336
‎(ด้วยความระลึกถึง
‎เซบาสเตียน รามิเรซ อมายา)

225
00:44:57,529 --> 00:45:02,117
‎คําบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล