1
00:00:14,875 --> 00:00:17,541
ในที่สุด ช่วงเวลาที่ฉันชอบก็มาถึง

2
00:00:23,166 --> 00:00:26,541
(โรงเรียนยูนิคอร์น
เหมายัน)

3
00:00:32,000 --> 00:00:34,916
เป็นเวลาแห่งเหมายัน

4
00:00:35,000 --> 00:00:38,625
พวกเราจงมาฉลองสุขสันต์ให้ท่วมท้น

5
00:00:38,708 --> 00:00:41,666
เรารอคอยวันนี้ด้วยกัน

6
00:00:41,750 --> 00:00:44,875
ดูแพรวพราววาววับชวนฝันด้วยเวทมนตร์

7
00:00:45,583 --> 00:00:50,458
เฮฮาจากเสียงทุกคนอึ้งอลกังวาน

8
00:00:53,708 --> 00:00:54,791
เอ้า ขอเสียงหน่อย

9
00:00:54,875 --> 00:00:58,333
รำ รำเหมายัน จงก้องไกล

10
00:00:58,416 --> 00:01:01,583
มีแสงอาทิตย์ส่อง ปกคลุมทั่วกัน

11
00:01:01,666 --> 00:01:05,125
ความมืดมิดจงสิ้นสลายไป

12
00:01:05,208 --> 00:01:08,375
ไปกับฟ้าใหม่ช่วงเหมายัน

13
00:01:10,375 --> 00:01:13,500
ทำของเล่นแท่งไม้ด้วยใจ

14
00:01:13,583 --> 00:01:16,083
ได้แบ่งบันอาหารเลิศรสเหนือใคร

15
00:01:16,166 --> 00:01:17,000
ง่ำๆ

16
00:01:17,083 --> 00:01:20,041
ตบและแต่งด้วยหรีดสวยทั้งคอกม้า

17
00:01:20,125 --> 00:01:23,500
ไฟตะเกียงก็จุดมันขึ้นมา

18
00:01:26,375 --> 00:01:29,791
เร็วเข้าทุกคน อย่าให้แผ่ว
ฮึบเข้าไว้ เรามีงานต้องทำ

19
00:01:29,875 --> 00:01:31,625
ดเวอร์ปินรวมพลัง

20
00:01:31,708 --> 00:01:35,166
รำ รำเหมายัน จงก้องไกล

21
00:01:35,250 --> 00:01:38,166
มีแสงอาทิตย์ส่อง ปกคลุมทั่วกัน

22
00:01:38,250 --> 00:01:41,916
ความมืดมิดจงสิ้นสลายไป

23
00:01:42,000 --> 00:01:46,541
ร่วมฉลองสุขหรรษาช่วงเหมายัน

24
00:01:50,875 --> 00:01:52,666
ฉันรอพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว

25
00:01:52,750 --> 00:01:55,041
พี่ชายเล่าเรื่องสนุกในวันเหมายันให้ฟัง

26
00:01:55,125 --> 00:01:58,666
สมัยที่พี่เรียนยูนิคอร์นอะคาเดมี่
แต่ในที่สุดก็ถึงตาเราบ้าง

27
00:02:02,833 --> 00:02:05,916
ของตกแต่งพวกนั้นสวยระยิบระยับเลย พวกเธอ

28
00:02:07,000 --> 00:02:09,625
ฉันชอบการตกแต่งวันเหมายันที่สุด

29
00:02:09,708 --> 00:02:12,833
ไหนเธอบอกว่าชอบเพลงวันเหมายันที่สุดไง

30
00:02:12,916 --> 00:02:16,166
ฉันชอบทุกอย่างเกี่ยวกับเหมายัน
ทั้งงานเลี้ยง เพลง

31
00:02:16,250 --> 00:02:17,083
ใจเย็น เอวา

32
00:02:17,166 --> 00:02:21,000
ลมหนาวที่บอกว่าฤดูหนาวมาถึงแล้ว
แต่ไม่มีอะไรเทียบได้กับของขวัญ

33
00:02:21,083 --> 00:02:22,125
พักหายใจก่อนไหม

34
00:02:25,625 --> 00:02:27,791
ฉันพูดรัวจนลืมหายใจอีกแล้ว

35
00:02:27,875 --> 00:02:28,875
ไม่รู้ตัวเลยเนอะ

36
00:02:30,166 --> 00:02:33,875
ฉันแค่ตื่นเต้นสุดๆ กับของขวัญน่ะ

37
00:02:33,958 --> 00:02:36,500
ดเวอร์ปินแขวนหรีดในคอกให้ยูนิคอร์น

38
00:02:36,583 --> 00:02:40,375
แล้วก็แกะสลักยูนิคอร์นไม้น่ารัก
ทิ้งไว้ใต้เตียงให้เราด้วย

39
00:02:40,458 --> 00:02:43,250
พรุ่งนี้ฉันอยากได้สีเหลืองเหมือนกับยัยหนูน้อยตัวนี้

40
00:02:44,458 --> 00:02:46,625
เธอชอบวันหยุดสุดโปรดของฉันตรงไหน

41
00:02:46,708 --> 00:02:48,583
ชอบที่มันมาจากวิทยาศาสตร์

42
00:02:48,666 --> 00:02:51,541
เหมายันคือวันที่โลกโคจรออกไกลดวงอาทิตย์ที่สุด

43
00:02:51,625 --> 00:02:53,375
ทำให้กลางวันสั้นที่สุดในปีนั้น

44
00:02:56,458 --> 00:02:58,166
แล้วก็ครีมพัฟฟ์ในงานเลี้ยงด้วย

45
00:02:58,250 --> 00:02:59,791
ฉันแค่ตื่นเต้นที่ได้มีวันหยุด

46
00:02:59,875 --> 00:03:02,875
ไม่ต้องไปเรียน ได้เล่นกับเพื่อนสนิททั้งวัน

47
00:03:03,375 --> 00:03:04,500
ใครจะขอมากไปกว่านี้

48
00:03:04,583 --> 00:03:07,541
ฉัน ฉันเห็นด้วยกับเลย์ล่า ฉันสนแต่งานเลี้ยง

49
00:03:07,625 --> 00:03:09,250
เจอตะเกียงเพิ่มแล้ว

50
00:03:10,666 --> 00:03:12,291
สตอร์ม ใช้เขาช่วยทีได้ไหม

51
00:03:19,083 --> 00:03:20,291
ของกล้วยๆ

52
00:03:20,375 --> 00:03:24,166
ของตกแต่งชิ้นสุดท้ายแล้ว
เหลือแค่นอนอีกคืนเดียว

53
00:03:24,666 --> 00:03:28,416
เหมายันวันพรุ่งนี้ ของขวัญมาให้เต็มที่

54
00:03:29,875 --> 00:03:34,583
ขอเถอะ ที่บ้านฉันฉลองเหมายันทุกปี
มันก็เหมือนวันอื่นน่ะแหละ

55
00:03:34,666 --> 00:03:38,666
ที่จริงมันแย่กว่าด้วยซ้ำ
คนชอบคาดหวังบ้าๆ บอๆ เยอะเกินไป

56
00:03:38,750 --> 00:03:43,250
ฉันจะไม่ยอมให้เธอพูดจาเสียๆ
ในคืนก่อนวันที่ดีที่สุดของปีหรอกนะ

57
00:03:43,333 --> 00:03:44,500
ย้อนเลย โซเฟีย

58
00:03:45,583 --> 00:03:49,333
ใช่ ก็น่าจะสนุก
แต่ฉันไม่เคยฉลองเหมายันมาก่อน

59
00:03:49,416 --> 00:03:53,500
มันเป็นธรรมเนียมเกาะยูนิคอร์น
พ่อฉันเก็บทุกอย่างเป็นความลับ จำได้ไหม

60
00:03:55,000 --> 00:03:58,208
เห็นชัดเลยว่าไม่มีใครเข้าใจ
งั้นก็มีแค่อย่างเดียวที่ต้องทำ

61
00:03:58,291 --> 00:04:02,791
ฉันจะจัดงานเหมายันที่สมบูรณ์แบบ
ทำให้พวกเธอชอบวันนี้พอๆ กับฉัน

62
00:04:03,291 --> 00:04:05,791
ไปนอนกันซะ ดเวอร์ปินจะได้ส่งของขวัญ

63
00:04:05,875 --> 00:04:07,083
แค่นี้ก็สนุกแล้ว

64
00:04:15,541 --> 00:04:17,291
เช้าหรือยังนะ

65
00:04:18,666 --> 00:04:19,750
ตอนนี้ล่ะ

66
00:04:20,458 --> 00:04:22,291
ตอนนี้ล่ะ

67
00:04:22,833 --> 00:04:24,250
แล้ว…

68
00:04:25,750 --> 00:04:26,750
ตอนนี้ล่ะ

69
00:04:32,583 --> 00:04:34,291
ชิ้นสุดท้ายแล้ว ทิมเบิล

70
00:04:34,375 --> 00:04:35,791
ขอบคุณ เพื่อนรัก

71
00:04:35,875 --> 00:04:38,333
ขอให้มีความสุขกับคืนก่อนเหมายัน

72
00:04:43,958 --> 00:04:49,291
พัสดุสุดสำคัญหนึ่งชิ้น ส่งที่โรงเรียนยูนิคอร์น

73
00:04:50,125 --> 00:04:51,166
ทุกคนขึ้นกระเช้า

74
00:04:52,375 --> 00:04:53,458
ขึ้นกระเช้าครบแล้ว

75
00:04:54,750 --> 00:04:57,583
เด็กๆ ตื่นมาเห็นของขวัญต้องตื่นเต้นแน่เลย

76
00:05:12,500 --> 00:05:14,333
สุขสันต์วันเหมายัน

77
00:05:15,500 --> 00:05:19,833
ฉันรอดูไม่ไหวแล้วว่า
ดเวอร์ปินให้ยูนิคอร์นสีอะไรฉัน ขอสีเหลืองนะ

78
00:05:23,041 --> 00:05:25,125
ใต้เตียงไม่มีของขวัญ อย่าเพิ่งแตกตื่น

79
00:05:25,208 --> 00:05:26,458
- อะไรนะ
- นี่ก็ไม่มี

80
00:05:26,541 --> 00:05:28,125
ตรงนี้ก็ไม่มี ตรงไหนก็ไม่มี

81
00:05:28,208 --> 00:05:29,250
นี่ ระวังหน่อย

82
00:05:30,125 --> 00:05:31,458
โอเค ฉันแตกตื่นแล้ว

83
00:05:32,916 --> 00:05:36,458
รหัสแดง เกิดเหตุฉุกเฉินวันเหมายัน

84
00:05:37,250 --> 00:05:40,708
เขาอาจจะทิ้งของขวัญไว้ที่คอกม้า
พร้อมหรีดของยูนิคอร์นก็ได้

85
00:05:49,208 --> 00:05:51,333
ของขวัญอยู่ที่ไหน

86
00:05:52,750 --> 00:05:55,458
ยูนิคอร์นก็ไม่ได้หรีดเหมือนกันเหรอ

87
00:05:55,541 --> 00:05:59,708
เดี๋ยวนะ ถ้าไม่มีของขวัญ ไม่มีหรีด

88
00:05:59,791 --> 00:06:01,541
ก็แปลว่า…

89
00:06:02,791 --> 00:06:04,250
ไม่มีงานเลี้ยงด้วยเหรอ

90
00:06:07,208 --> 00:06:09,291
เกิดอะไรขึ้น

91
00:06:11,916 --> 00:06:13,541
อ้าว เป็นอะไรหรือเปล่า

92
00:06:14,083 --> 00:06:16,916
ฉันชื่อเฟรลล่า ไม่ ฉันไม่โอเคชัดๆ เลย

93
00:06:17,000 --> 00:06:20,208
หมู่บ้านดเวอร์ปินต้องส่งพัสดุชิ้นใหญ่มาที่นี่

94
00:06:20,291 --> 00:06:22,250
แต่กระเช้าก็ไม่มา

95
00:06:23,000 --> 00:06:25,625
- ของที่มาส่งนั่นมี…
- อาหารงานเลี้ยง

96
00:06:25,708 --> 00:06:27,916
มันอยู่ในนั้นแน่นอน แต่ไม่ต้องห่วง

97
00:06:28,000 --> 00:06:32,250
ฉันมั่นใจว่าทำทุกอย่างใหม่ได้ ขอเวลาแค่…

98
00:06:33,416 --> 00:06:34,958
หนึ่งวันมีกี่ชั่วโมงนะ

99
00:06:35,041 --> 00:06:36,958
ไม่อยากเชื่อเลย

100
00:06:37,041 --> 00:06:39,541
ฉันแค่อยากให้พวกเราได้มีวันเหมายันที่ดีที่สุด

101
00:06:39,625 --> 00:06:42,000
แต่มันล่มซะแล้ว

102
00:06:43,000 --> 00:06:45,750
เอวา ไม่เป็นไรนะ เรายังมีวันหยุดให้ได้เล่นกัน

103
00:06:45,833 --> 00:06:49,791
เราไปเล่นกันวันไหนก็ได้
เหมายันต้องเป็นวันพิเศษสิ

104
00:06:51,500 --> 00:06:54,375
มันควรจะพิเศษ ใช่

105
00:06:54,458 --> 00:06:57,166
ฉันจะมาช่วยส่งของขวัญแล้วกลับบ้าน

106
00:06:57,250 --> 00:06:59,500
ไปอยู่กับครอบครัวในวันเหมายัน

107
00:06:59,583 --> 00:07:01,291
มันเป็นธรรมเนียม

108
00:07:01,375 --> 00:07:04,541
แต่ดเวอร์ปินคนอื่นๆ ไปเที่ยววันหยุดกันหมดแล้ว

109
00:07:04,625 --> 00:07:09,291
เลยเหลือแค่ฉันคนเดียวที่ต้องจัดงานเลี้ยง

110
00:07:13,291 --> 00:07:16,750
ถ้ากระเช้าไม่มา ยังไงฉันก็กลับขึ้นเขาไม่ได้อยู่ดี

111
00:07:16,833 --> 00:07:20,041
ของขวัญอยู่บนกระเช้า แต่กระเช้าไม่มา

112
00:07:20,125 --> 00:07:22,583
แปลว่าของทั้งหมดอยู่ระหว่างทางจากที่นี่

113
00:07:22,666 --> 00:07:24,083
ไปหมู่บ้านดเวอร์ปิน ถูกไหม

114
00:07:24,166 --> 00:07:25,666
ไม่มีทางเป็นที่อื่นได้

115
00:07:26,333 --> 00:07:28,416
งั้นเราก็ต้องออกไปหาเอง

116
00:07:28,500 --> 00:07:32,500
ฉันจะทำให้วันเหมายันครั้งนี้สมบูรณ์แบบ
ช่วยฉันด้วยนะ เทพเจ้ายูนิคอร์น

117
00:07:32,583 --> 00:07:34,916
ฉันไปด้วย เธอก็ไปด้วยกันสิ เฟรลล่า

118
00:07:35,000 --> 00:07:37,500
เราอยากได้คนนำทาง เราพาเธอกลับบ้านได้

119
00:07:37,583 --> 00:07:38,875
แต่งานเลี้ยงล่ะ

120
00:07:38,958 --> 00:07:43,333
ไม่ต้องห่วงให้เสียผมนุ่มฟูหรอก เฟรลล่า
เพื่อนจะทำอาหารแทนตอนเราไม่อยู่

121
00:07:43,416 --> 00:07:44,833
- โทษที
- ว่าไงนะ

122
00:07:44,916 --> 00:07:46,958
นี่เราเดินมาเจออะไรเนี่ย

123
00:07:47,041 --> 00:07:50,958
เหมายันขาดงานเลี้ยงไม่ได้
เราอยากจัดงานตอนได้ของขวัญกลับมา

124
00:07:51,041 --> 00:07:55,583
ขอบคุณนะ ขอบคุณมากๆ

125
00:07:55,666 --> 00:07:58,041
งั้นเราก็ปฏิเสธไม่ได้แล้วสินะ

126
00:08:01,833 --> 00:08:05,625
กับข้าวมีเต็มตู้
ทุกอย่างที่ต้องใช้จัดงานเลี้ยงมีพร้อม

127
00:08:05,708 --> 00:08:08,458
มีหนังสือด้วย ฉันขอแล้วกันนะ

128
00:08:10,166 --> 00:08:12,333
ไปกอบกู้เหมายันกันเลย

129
00:08:14,916 --> 00:08:16,250
ใครช่วยรับฉันลงหน่อยสิ

130
00:08:16,916 --> 00:08:19,666
ตามมา กระเช้าอยู่ทางนี้

131
00:08:19,750 --> 00:08:22,375
ทุกคนมีน้ำใจมากจริงๆ

132
00:08:22,458 --> 00:08:23,791
เรายินดีพาเธอกลับบ้าน

133
00:08:23,875 --> 00:08:26,416
ฉันรู้ว่ามันยากแค่ไหนที่ต้องห่างคนอื่นในวันหยุด

134
00:08:26,500 --> 00:08:28,583
ฉันถึงต้องกลับบ้านให้ได้

135
00:08:28,666 --> 00:08:31,666
พี่ชายฉันทำเรื่องไม่ดีไว้

136
00:08:31,750 --> 00:08:35,125
แทนที่จะรับผิดชอบ
เขากลับฉวยโอกาสรีบหนีไปเลย

137
00:08:35,208 --> 00:08:37,000
เราก็ได้แต่หวังว่าเขาจะกลับมา

138
00:08:37,083 --> 00:08:39,541
แต่เราก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลยตั้งแต่วันนั้น

139
00:08:39,625 --> 00:08:41,208
พ่อแม่ฉันคงทำใจไม่ได้

140
00:08:41,291 --> 00:08:43,750
ถ้าฉันไม่ได้กลับบ้านในวันเหมายันอีกคน

141
00:08:43,833 --> 00:08:45,750
เสียใจด้วยนะ เฟรลล่า

142
00:08:48,500 --> 00:08:49,458
นั่นไง

143
00:08:49,541 --> 00:08:51,958
นี่คือจุดที่กระเช้าควรจะมาส่งของ

144
00:08:52,458 --> 00:08:53,833
ฉันไม่เห็นดเวอร์ปินสักคน

145
00:08:53,916 --> 00:08:55,416
ไม่มีร่องรอยกระเช้าด้วย

146
00:08:55,500 --> 00:08:57,875
ดเวอร์ปินไม่เคยส่งของพลาด

147
00:08:57,958 --> 00:08:59,250
ต้องมีเรื่องผิดปกติแน่

148
00:08:59,333 --> 00:09:02,166
ไม่ต้องกลัว เราจะพาเธอกลับ
และช่วยทุกคนให้ปลอดภัย

149
00:09:02,250 --> 00:09:05,291
ใช่ ระหว่างทาง เราจะหาของขวัญที่หายไปด้วย

150
00:09:06,333 --> 00:09:08,875
อะไรกัน ก็ดเวอร์ปินคงอยากให้ทำอย่างนั้น

151
00:09:27,958 --> 00:09:31,875
ร่าเริงหน่อยน่า สาวๆ
แรพโซดี้ก็เศร้าที่หรีดหายไปเหมือนกัน

152
00:09:31,958 --> 00:09:34,791
แต่วันนี้ก็ยังเป็นเหมายัน

153
00:09:34,875 --> 00:09:37,500
ใช่ วันที่มืดมนที่สุดของปี

154
00:09:37,583 --> 00:09:39,916
ฉันฝันถึงงานเลี้ยงเหมายันมาตลอด

155
00:09:40,000 --> 00:09:43,000
แต่ตอนนี้ เราจะมีวันนี้ไปเพื่ออะไรกัน

156
00:09:49,083 --> 00:09:52,208
- แฮมชิ้นใหญ่เลยนะเนี่ย
- อย่าลืมน้ำหมักเค็มแวววาว

157
00:09:52,291 --> 00:09:55,666
จะลืมได้ยังไง ในเมื่อฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร

158
00:09:57,791 --> 00:10:01,291
โอเค ต้องใช้เกลือหนึ่งดิงเคิลแดช
หนึ่งดิงเคิลแดชคือแค่ไหน

159
00:10:01,375 --> 00:10:04,041
หนึ่งดิงเคิลแดชเท่ากับสี่ช้อนบีบ

160
00:10:04,125 --> 00:10:06,875
แล้วหนึ่งช้อนบีบคือแค่ไหน

161
00:10:06,958 --> 00:10:08,166
รอเดี๋ยว

162
00:10:10,500 --> 00:10:12,416
ไง เด็กเก่ง

163
00:10:12,500 --> 00:10:13,625
- สวัสดีครับ
- สวัสดีค่ะ

164
00:10:13,708 --> 00:10:17,708
ได้ข่าวว่าหอแซฟไฟร์
กำลังเตรียมอาหารจัดงานเลี้ยงเหมายัน

165
00:10:18,500 --> 00:10:19,500
ใช่ค่ะ

166
00:10:20,166 --> 00:10:21,625
โล่งอกไปทีนะ

167
00:10:21,708 --> 00:10:24,625
พวกนักเรียนเศร้ากันมากเลย

168
00:10:24,708 --> 00:10:26,833
เศร้าอย่างหนักเลยล่ะ

169
00:10:26,916 --> 00:10:29,250
ครูไม่เคยเจอพลังด้านลบขนาดนี้

170
00:10:29,333 --> 00:10:31,083
ตั้งแต่เรเวนเซลล่ามายึดครอง

171
00:10:31,666 --> 00:10:33,666
ล้อเล่นน่ะ หรือเรื่องจริง

172
00:10:35,458 --> 00:10:38,708
จริงไม่จริงไม่สำคัญ
เพราะพวกเธอมากอบกู้สถานการณ์แล้ว

173
00:10:39,208 --> 00:10:41,166
พวกเราเลยครับ ฝ่ายกอบกู้

174
00:10:41,666 --> 00:10:44,916
ขอแค่มีคนอธิบายวิธีทำแฮมหมักเค็มแวววาว

175
00:10:46,416 --> 00:10:49,750
พวกเธอทำอาหารไปนะ
ครูจะไปบอกทั้งโรงเรียน

176
00:10:49,833 --> 00:10:51,833
ว่างานเลี้ยงเหมายันยังจัดได้

177
00:10:51,916 --> 00:10:54,666
ไม่จำเป็นหรอกค่ะ ไม่เป็นไร

178
00:10:54,750 --> 00:10:57,833
ขอบใจนะ เราต้องการงานนี้จริงๆ

179
00:11:01,125 --> 00:11:03,125
ไม่กดดันเลยเนอะ เฮ้ย

180
00:11:12,541 --> 00:11:13,791
ฉันน่าจะใส่หมวกมา

181
00:11:13,875 --> 00:11:16,875
พวกกระจอกนี่
คงแข็งตายอยู่บนภูเขาถ้าเราไม่มาด้วย

182
00:11:16,958 --> 00:11:18,833
ซินเดอร์ ให้ไออุ่นเขาหน่อยซิ

183
00:11:24,541 --> 00:11:27,625
- สบายจัง ขอบใจนะ ซินเดอร์
- อย่าพูดนะว่าเราไม่เคยช่วย

184
00:11:27,708 --> 00:11:30,708
เห็นไหม เราไปกันได้สวยอยู่แล้ว

185
00:11:30,791 --> 00:11:33,125
ฉันรู้เลยว่าวันนี้จะเป็นวันเหมายันที่ดีที่สุด

186
00:11:33,208 --> 00:11:34,583
คงไม่หรอก

187
00:11:34,666 --> 00:11:39,333
วันเหมายันที่ดีที่สุด
คือวันที่คุณย่าฉันเผลอดื่มวิงเคิลวอช

188
00:11:39,416 --> 00:11:42,833
ตอนที่จะดื่มไซเดอร์ พอคุณย่าจะตะโกนบ่นพ่อ

189
00:11:42,916 --> 00:11:46,833
เพราะไม่เอาไปเก็บ คุณย่าก็เรอออกมาเป็นฟอง

190
00:11:47,958 --> 00:11:52,166
คุณย่าอายมากจนไล่ทุกคนกลับบ้านก่อนงานเลี้ยง

191
00:11:53,666 --> 00:11:56,416
พี่ชายฉันก็ชอบแกล้งแบบนี้

192
00:11:56,916 --> 00:12:00,791
เขาเคยเอาหมอนมาปลอมเป็นขนมปังเหมายัน

193
00:12:01,541 --> 00:12:05,291
ป๊าฉันตกใจเพราะนุ่นระเบิด
ตอนพยายามแกะสลักมัน

194
00:12:10,291 --> 00:12:11,291
ตอนฉันเด็กๆ

195
00:12:11,375 --> 00:12:15,166
เราก็ฉลองวันแรกของฤดูหนาวกัน
ด้วยศึกปาหิมะครั้งใหญ่

196
00:12:15,250 --> 00:12:19,041
ฉันกับพ่อเคยไม่ได้นอน
เพราะปั้นหิมะเพื่อซุ่มปาใส่แม่

197
00:12:19,125 --> 00:12:20,458
กับมาร์โค่ตอนเช้า…

198
00:12:23,291 --> 00:12:24,708
เปิดศึกเลยนะ

199
00:12:33,041 --> 00:12:34,541
ตูม โดนซะ

200
00:12:38,291 --> 00:12:39,666
แล้วเธอจะต้องชดใช้

201
00:12:42,333 --> 00:12:44,041
อยากให้คนอื่นๆ มาด้วยจัง

202
00:12:44,125 --> 00:12:46,791
เลย์ล่ากับเกลเซียร์ต้องเล่นปาหิมะเก่งแน่ๆ

203
00:12:47,458 --> 00:12:51,708
ฮัลโหล เรามีปริศนาลึกลับ
ให้ตามสืบนะ จำได้ไหม

204
00:12:51,791 --> 00:12:53,333
ระวังของเย็น

205
00:12:54,833 --> 00:12:56,625
เฮ้ย เธอด้วยเหรอ

206
00:12:56,708 --> 00:13:01,000
ดเวอร์ปินมีพันธุกรรมที่ปฏิเสธศึกปาหิมะไม่ได้

207
00:13:01,500 --> 00:13:03,083
มันอยู่ในสายเลือด

208
00:13:06,708 --> 00:13:09,500
โอเค วันนี้อาจจะเป็นเหมายันที่ดีที่สุด

209
00:13:10,541 --> 00:13:15,250
โอ๊ะโอ ฉันไม่ยอมให้พวกเธอยอมรับ
วันเหมายันอันน่าเศร้าว่างเปล่าแบบนี้หรอก

210
00:13:15,333 --> 00:13:17,500
เราต้องหาของขวัญให้เจอ

211
00:13:21,250 --> 00:13:23,583
เจอของขวัญแล้ว

212
00:13:25,375 --> 00:13:28,583
กระเช้า แต่ทำไมทิมเบิลถึงมาจอดที่นี่

213
00:13:28,666 --> 00:13:29,666
ไปดูกันเถอะ

214
00:13:35,708 --> 00:13:38,208
ยู้ฮู มีใครอยู่ไหม

215
00:13:38,958 --> 00:13:40,291
คุณพระคุณเจ้าช่วย

216
00:13:42,958 --> 00:13:43,791
ทิมเบิล

217
00:13:43,875 --> 00:13:44,708
เฟรลล่า

218
00:13:45,208 --> 00:13:47,791
รอดตายไปที ดีใจจริงๆ ที่เจอเธอ

219
00:13:50,500 --> 00:13:53,000
ฉันเตรียมตัวไปส่งของเหมายันที่โรงเรียน

220
00:13:53,083 --> 00:13:54,791
แล้วก็มีคนเข้ามาลอบโจมตี

221
00:13:54,875 --> 00:13:57,375
รู้ตัวอีกที ฉันก็ถูกมัดอยู่กลางทุ่งหิมะ

222
00:14:00,291 --> 00:14:01,583
อุ่นดีจังเลย

223
00:14:02,625 --> 00:14:04,583
คุณทิมเบิลไม่เป็นไรก็ดีแล้ว

224
00:14:04,666 --> 00:14:07,125
เอาของขวัญกลับไปส่งที่โรงเรียนกันเถอะ

225
00:14:07,208 --> 00:14:09,000
โจรไม่ได้ลักพาตัวฉันอย่างเดียว

226
00:14:09,083 --> 00:14:12,083
ตอนที่กระเช้าจอด ฉันได้ยินเสียงโจรขนของ

227
00:14:12,166 --> 00:14:13,750
สำหรับวันเหมายันไปด้วย

228
00:14:13,833 --> 00:14:17,208
หมายถึงอาหาร หรีด
กับยูนิคอร์นไม้สีเหลืองของฉันด้วยเหรอ

229
00:14:17,291 --> 00:14:19,291
ทุกอย่างถูกขโมยไปเหรอ

230
00:14:21,083 --> 00:14:22,750
ขโมยเหมายันเนี่ยนะ

231
00:14:23,625 --> 00:14:28,041
แต่นั่นคือเรื่องที่ไม่สมควรทำ
ในวันเหมายันที่สุดที่ฉันเคยได้ยินเลย

232
00:14:28,125 --> 00:14:30,583
หวังว่าทุกคนที่หมู่บ้านจะปลอดภัยนะ

233
00:14:30,666 --> 00:14:32,833
ไม่ต้องกลัว เราจะพาเธอกับทิมเบิลไปส่ง

234
00:14:32,916 --> 00:14:33,916
นำทางไปเลย

235
00:14:35,458 --> 00:14:37,666
หมู่บ้านดเวอร์ปินไปทางนั้น

236
00:14:38,916 --> 00:14:39,875
ไปกันเลย

237
00:14:49,000 --> 00:14:49,958
รอยนี้

238
00:14:50,041 --> 00:14:54,083
ดูเหมือนมีคนตัวเล็กมากๆ
ลากของชิ้นใหญ่มากๆ ไปด้วย

239
00:14:54,166 --> 00:14:56,708
อย่างเช่น ตุ๊กตายูนิคอร์นไม้

240
00:14:58,250 --> 00:14:59,916
ของขวัญอยู่ทางนั้น

241
00:15:00,791 --> 00:15:02,583
เราสัญญาจะพาเฟรลล่าไปส่งนะ

242
00:15:02,666 --> 00:15:05,666
ฉันก็สัญญาจะสร้างวันเหมายันที่สมบูรณ์แบบไว้

243
00:15:05,750 --> 00:15:10,666
เราจะปล่อยให้โจรวันหยุดลอยนวลไม่ได้
ออกมาซะ เจ้าหัวขโมย

244
00:15:14,916 --> 00:15:17,250
เบาเสียงหน่อยก็ดีนะ

245
00:15:17,333 --> 00:15:19,875
เอาของขวัญของเราคืนมา

246
00:15:19,958 --> 00:15:22,000
เอวา ขอล่ะ ตามเรามาเถอะ

247
00:15:23,291 --> 00:15:27,458
ไม่มีทาง เราจะปล่อยให้
โจรขโมยความสุขลอยนวลไม่ได้

248
00:15:30,458 --> 00:15:32,000
อย่าเลยดีกว่า…

249
00:15:38,916 --> 00:15:41,416
หิมะถล่ม

250
00:15:53,208 --> 00:15:54,250
เอวา

251
00:16:16,208 --> 00:16:17,375
โว้ว

252
00:16:27,750 --> 00:16:29,166
ทางนี้

253
00:16:38,166 --> 00:16:39,083
พวกนางล่ะ

254
00:16:46,750 --> 00:16:48,708
- ลีฟ
- โซเฟีย

255
00:16:59,375 --> 00:17:00,750
นิ่งไว้

256
00:17:11,416 --> 00:17:15,625
อย่าตะโกนบนเทือกเขาสิ

257
00:17:20,625 --> 00:17:22,375
หม้อร้อน ขอทางหน่อย

258
00:17:27,666 --> 00:17:30,583
ตั้งไฟเตาอบที่ 42 องศาเพอร์รีมินต์

259
00:17:30,666 --> 00:17:33,166
เดี๋ยวนะ เพอร์รีมินต์แปลงหน่วยยังไง

260
00:17:37,666 --> 00:17:39,833
ริเวอร์ เธอต้มน้ำเดือดได้ไหม

261
00:17:40,416 --> 00:17:41,375
ทำไมทำไม่ได้ล่ะ

262
00:17:54,583 --> 00:17:57,000
ทำไมพวกดเวอร์ปินเก็บของไว้สูงจัง

263
00:18:08,125 --> 00:18:09,958
ไม่นะ บันไดหลุด

264
00:18:16,041 --> 00:18:17,375
ตกพื้นห้าวินาที

265
00:18:18,250 --> 00:18:19,125
โว้ว

266
00:18:21,291 --> 00:18:22,208
โอเค

267
00:18:22,291 --> 00:18:24,208
ไม่นะ เฮ้ย

268
00:18:36,583 --> 00:18:40,416
คนทั้งโรงเรียนนั่งโต๊ะ
พร้อมกินอาหารจัดเลี้ยงแสนอร่อยแล้ว

269
00:18:45,041 --> 00:18:46,166
โอ้โฮ

270
00:18:46,666 --> 00:18:48,166
เลอะเทอะนิดหน่อยสินะ

271
00:18:48,250 --> 00:18:51,208
เอาเถอะ เชฟทุกคนมีวิธีของตัวเอง

272
00:18:57,375 --> 00:18:59,666
ปกติแฮมมีชีพจรไหม

273
00:19:07,291 --> 00:19:09,250
เราใกล้จะถึงหมู่บ้านดเวอร์ปินแล้ว

274
00:19:09,916 --> 00:19:12,333
ขอโทษที่เมื่อกี้ติดขัดเล็กๆ นะ

275
00:19:12,416 --> 00:19:15,041
ไม่เป็นไร โกโก้แก้วเดียวก็หาย

276
00:19:15,125 --> 00:19:17,958
ขอบใจนะ แต่พอไปส่งเธอ
แล้วแน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี

277
00:19:18,041 --> 00:19:20,041
เราต้องกลับไปตามรอยเจ้าหัวขโมย

278
00:19:20,125 --> 00:19:23,125
นี่เธอยังคิดจะตามหาของขวัญอีกจริงเหรอ

279
00:19:23,208 --> 00:19:26,166
จริงสิ ไม่มีของขวัญ เหมายันก็พัง

280
00:19:26,708 --> 00:19:28,666
ไม่ เอวา เธอทำเหมายันพัง

281
00:19:28,750 --> 00:19:29,750
อะไรนะ

282
00:19:30,666 --> 00:19:32,583
แบบนี้ค่อยเหมือนเหมายันหน่อย

283
00:19:32,666 --> 00:19:36,000
ขอโทษนะที่ฉันอยากให้เพื่อน
ได้มีวันหยุดที่สมบูรณ์แบบ

284
00:19:36,083 --> 00:19:37,708
อย่ามาอ้างว่าทำเพื่อเราเลย

285
00:19:37,791 --> 00:19:40,000
เธอสนใจแค่ของขวัญงี่เง่า

286
00:19:40,083 --> 00:19:44,083
ใช่ เพราะฉันอยากให้เธอชอบเหมายันเหมือนฉัน

287
00:19:44,166 --> 00:19:46,666
แต่ฉันอยากใช้เวลาวันหยุดอยู่กับเพื่อน

288
00:19:46,750 --> 00:19:49,708
บางที ถ้าเธอไม่ได้ดื้อรั้นจะแก้ไขทุกอย่าง

289
00:19:49,791 --> 00:19:53,208
เราอาจจะได้มีวันที่สมบูรณ์แบบก็ได้ ไม่ใช่แบบนี้

290
00:20:04,166 --> 00:20:08,041
ถ้าอยากล้มเลิก ก็ตามใจ
แต่ฉันจะไม่หยุดจนกว่าจะได้กอบกู้เหมายัน

291
00:20:08,125 --> 00:20:09,625
- ได้สิ
- ได้

292
00:20:30,458 --> 00:20:31,708
ไม่ต้องมีพวกนางหรอก

293
00:20:31,791 --> 00:20:34,291
เราจะตามหาโจรขโมยของขวัญกันเอง

294
00:20:41,291 --> 00:20:46,500
ฉันปลดปล่อยเรเวนเซลล่า
ทรยศยูนิคอร์นอะคาเดมี่แค่ครั้งเดียว

295
00:20:46,583 --> 00:20:49,958
แล้วพวกเขาก็โยนฉันทิ้ง อย่างว่างเปล่า

296
00:20:50,041 --> 00:20:52,333
เหมือนขวดวิงเคิลวอช

297
00:20:52,416 --> 00:20:55,416
แต่ตอนนี้ ฉันจะชิงสิ่งที่เป็นของฉันคืนมา

298
00:20:55,500 --> 00:20:57,541
สิ่งที่ฉันควรได้รับ

299
00:20:57,625 --> 00:21:00,708
เหมายันสุขสันต์ในฝัน

300
00:21:03,916 --> 00:21:07,208
โซเฟียคิดได้ยังไงว่าฉันเห็นแก่ตัว

301
00:21:07,291 --> 00:21:11,416
ฉันสร้างวันหยุดสมบูรณ์แบบให้เขา
มันไม่เห็นแก่ตัวเลยสักนิด

302
00:21:13,875 --> 00:21:17,875
ฉันรู้ ฉันก็หนาว หิวด้วย

303
00:21:17,958 --> 00:21:21,375
ฉันไม่ได้คิดภาพไว้เลย
ว่าจะใช้เวลาวันเหมายันทำแบบนี้

304
00:21:21,458 --> 00:21:23,333
เราจะกลับไปมือเปล่าไม่ได้

305
00:21:23,416 --> 00:21:26,125
ฉันบอกว่าฉันจะกอบกู้สถานการณ์ ฉันจะทำ

306
00:21:26,708 --> 00:21:30,208
ด้วยการตามหาหัวขโมย
แล้วชิงของขวัญที่ถูกขโมยไปคืนมา

307
00:21:34,208 --> 00:21:38,000
เจอรอยแล้วเหรอ เก่งมาก ลีฟ
เรายังกอบกู้เหมายันได้

308
00:21:46,375 --> 00:21:48,041
นั่นกลิ่นอะไรน่ะ

309
00:21:48,125 --> 00:21:50,500
- ทวิซเซิลอบเชย
- ทวิซเซิลอบเชย

310
00:21:50,583 --> 00:21:54,458
กลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์
ของหมู่บ้านดเวอร์ปิน ใกล้ถึงแล้วแน่เลย

311
00:22:01,291 --> 00:22:03,291
ไม่อยากเชื่อว่าเอวาจะทิ้งเราไป

312
00:22:03,375 --> 00:22:06,208
ที่จริง ดูท่าทีนางวันนี้แล้ว

313
00:22:06,291 --> 00:22:07,750
ฉันก็ไม่แปลกใจนะ

314
00:22:07,833 --> 00:22:11,166
ใจเย็นน่า ฉันรู้ว่านางอาจจะไม่ค่อยเต็ม

315
00:22:11,250 --> 00:22:14,958
แต่เอวาก็แค่พยายาม
ทำให้เหมายันไม่เลวร้ายสำหรับเธอ

316
00:22:15,541 --> 00:22:18,500
งั้นนางก็ควรจะรู้
ว่าฉันไม่ได้สนใจงานเลี้ยงหรือของขวัญ

317
00:22:18,583 --> 00:22:20,291
หรือยูนิคอร์นม้าอะไรเลย

318
00:22:22,041 --> 00:22:25,833
ดเวอร์ปินตั้งใจทำมากเลยนะ

319
00:22:25,916 --> 00:22:28,791
จริงด้วย ขอโทษนะ มันก็สวยแหละ

320
00:22:28,875 --> 00:22:30,583
แต่ฉันไม่อยากได้สิ่งของ

321
00:22:30,666 --> 00:22:33,791
ฉันไม่อยากมีวันหยุดที่ต้องคิดถึงคนอื่น

322
00:22:33,875 --> 00:22:36,416
โอเค เริ่มจะคุยเรื่องอ่อนไหวกันแล้วไง

323
00:22:36,500 --> 00:22:37,916
พวกเราขอ…

324
00:22:42,125 --> 00:22:44,000
ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอนะ

325
00:22:44,083 --> 00:22:46,625
ตอนที่พี่ชายฉันทิ้งเราไป

326
00:22:46,708 --> 00:22:49,583
ฉันโกรธมากๆ

327
00:22:49,666 --> 00:22:52,958
แต่ฉันเองก็เศร้า

328
00:22:53,541 --> 00:22:55,958
เราก็ได้แต่หวังว่าเขาจะได้สติ

329
00:22:56,041 --> 00:22:59,125
เดี๋ยวเอวาก็กลับมา ฉันรับรอง

330
00:22:59,625 --> 00:23:02,125
ไม่มีใครอยากอยู่คนเดียวในวันเหมายันหรอก

331
00:23:05,291 --> 00:23:06,833
พวกมนุษย์เอ๋ย

332
00:23:06,916 --> 00:23:09,625
เอาคุกกี้มาทำลายหน้าเค้กอยู่เรื่อย

333
00:23:13,750 --> 00:23:17,208
หรีดเทศกาล ให้ฉันเหรอ

334
00:23:17,958 --> 00:23:22,916
จะไปแขวนในคอกยูนิคอร์ทำไม
ในเมื่อแขวนตรงนี้ก็ได้

335
00:23:23,000 --> 00:23:24,750
ใช่ ชั้นเลิศเลย

336
00:23:24,833 --> 00:23:27,833
แล้วก็ไม่ต้องแบ่งกับใครด้วย

337
00:23:29,166 --> 00:23:30,583
ทางนั้น ลีฟ

338
00:23:30,666 --> 00:23:32,000
มีคนมา

339
00:23:35,000 --> 00:23:38,083
แย่แล้วล่ะสิ ได้เวลาหนีแล้ว

340
00:23:45,875 --> 00:23:49,166
ถ้ำเหรอ รังโจรคลาสสิกเลย

341
00:23:50,541 --> 00:23:54,791
มันกินคุกกี้ยังไม่หมดเลย
นี่มันโรคจิตประเภทไหนกัน

342
00:23:54,875 --> 00:23:58,833
เจ้าหัวขโมยมาที่นี่แน่นอน แล้วก็หนีไปแล้ว

343
00:24:09,750 --> 00:24:13,625
สรุปว่าหนึ่งดิงเคิลแดชไม่เท่ากับหนึ่งช้อนโต๊ะ

344
00:24:13,708 --> 00:24:15,958
เรายังมีเวลาพลิกสถานการณ์

345
00:24:16,041 --> 00:24:18,416
มีใครทำกับข้าวเป็นสักอย่างไหม

346
00:24:18,500 --> 00:24:22,250
คิดสิ มื้อค่ำวันหยุด ธรรมเนียมครอบครัว

347
00:24:22,333 --> 00:24:26,166
ทุกครั้งที่คิดถึงบ้าน
ฉันจะคิดถึงแต่มักกะโรนีฝีมือแม่

348
00:24:26,250 --> 00:24:30,166
ใช่ ดีเลย มักกะโรนี นี่แหละเข้าท่า มีอะไรอีก

349
00:24:30,250 --> 00:24:33,291
นี่ พ่อฉันทำถั่วจิ้มซอสอร่อยที่สุด

350
00:24:33,375 --> 00:24:36,208
แต่ทำในโอกาสพิเศษเท่านั้น ส่วนวันอื่นตลอดปี

351
00:24:36,291 --> 00:24:38,791
เขาก็ปล่อยให้เราโหยหาถั่ว มันบ้ามาก

352
00:24:38,875 --> 00:24:40,666
โอเค เราทำได้

353
00:24:40,750 --> 00:24:44,625
อาจจะไม่ใช่งานเลี้ยงเหมายัน
แบบดั้งเดิม แต่เราก็ยังจัดงานกันได้

354
00:24:44,708 --> 00:24:46,833
เอาล่ะ ต่อไปก็ของหวาน

355
00:24:46,916 --> 00:24:50,125
เป็นเวลาแห่งเหมายัน

356
00:24:50,208 --> 00:24:52,625
พวกเราจงมาฉลองสุขสันต์…

357
00:24:52,708 --> 00:24:55,958
ให้ท่วมท้น

358
00:24:56,791 --> 00:24:59,500
ไม่ร้องเพลงด้วยกันหน่อยเหรอ

359
00:24:59,583 --> 00:25:01,541
เสียงเรายังไม่พอหรอก

360
00:25:01,625 --> 00:25:05,583
บางที ถ้าคุณกลับบ้านไปหาเพื่อนกับครอบครัว…

361
00:25:06,458 --> 00:25:09,541
ฉันกำลังมีความสุขดีกับเหมายัน ฉันคนเดียว

362
00:25:09,625 --> 00:25:10,666
เฟอร์นาคัส

363
00:25:11,875 --> 00:25:13,833
คุณเป็นคนขโมยเหมายันไปสินะ

364
00:25:14,958 --> 00:25:16,500
เอวา ลีฟ

365
00:25:17,291 --> 00:25:20,083
พวกเธอมาทำลายวันหยุดของฉันใช่ไหม

366
00:25:20,666 --> 00:25:22,166
วันหยุด "ของคุณ" เหรอ

367
00:25:23,083 --> 00:25:26,166
- เฮ้ย กลับมานะ
- เสียใจ ไม่กลับ ลาแล้วลาลับ

368
00:25:28,208 --> 00:25:29,666
ลาก่อน ยัยหนูน้อย

369
00:25:31,916 --> 00:25:33,958
เร็วเข้า ลีฟ เราตามไปสกัดได้

370
00:25:44,208 --> 00:25:46,041
หยุดนะ เจ้าหัวขโมย

371
00:25:50,875 --> 00:25:53,125
หมู่บ้านดเวอร์ปินน่ารักจัง

372
00:25:59,166 --> 00:26:01,625
เหมือนออกมาจากเทพนิยายเลย

373
00:26:02,500 --> 00:26:03,791
เอวาต้องชอบแน่ๆ

374
00:26:03,875 --> 00:26:07,541
ฉันต้องไปแจ้งข่าวร้ายที่พัสดุเหมายันถูกขโมย

375
00:26:07,625 --> 00:26:10,291
ต้องเป็นข่าวที่น่าตกใจแน่เลย

376
00:26:12,000 --> 00:26:15,333
ทุกอย่างในหมู่บ้านดูเรียบร้อยดี
อย่างน้อยทางนี้ก็โล่งใจได้

377
00:26:15,416 --> 00:26:16,916
ถูกขโมยเหรอ

378
00:26:18,583 --> 00:26:21,833
หม่าม้ากับป่าป๊าต้องตกใจมากแน่
ถ้าได้ฟังเรื่องที่เกิดขึ้น

379
00:26:21,916 --> 00:26:25,166
เธอช่วยพาเราชมเมือง
ระหว่างทางกลับบ้านเธอได้ไหม

380
00:26:25,250 --> 00:26:26,375
ได้สิ

381
00:26:26,458 --> 00:26:29,333
ที่นี่ไม่ค่อยมีแขกมาเยี่ยม ถือเป็นเกียรติเลย

382
00:26:30,083 --> 00:26:31,500
นั่นคือโรงน้ำตาล

383
00:26:31,583 --> 00:26:35,375
ส่วนทางนั้นคือโรงเรียนเย็บผ้า
ของครูมิมซี่ อยู่ข้างร้านไอศกรีม

384
00:26:35,458 --> 00:26:38,125
นี่ร้านไพนส์แอนด์ทไวนส์ ร้านยาร์นส์บายแยนซี่

385
00:26:38,208 --> 00:26:39,833
ทางนั้นคือฟัซซี่…

386
00:26:48,458 --> 00:26:51,083
แม่ฉันบอกว่าการเต้นทำให้อาหารอร่อยขึ้น

387
00:26:51,166 --> 00:26:54,666
ฉันรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ในทางวิทยาศาสตร์
แต่ฉันก็ไม่อยากเสี่ยง

388
00:27:04,666 --> 00:27:07,708
ฉันขอท้าพิสูจน์
เธอไม่เคยกินถั่วจิ้มซอสอร่อยกว่านี้แน่

389
00:27:13,833 --> 00:27:15,166
ถั่วอร่อยมาก

390
00:27:15,250 --> 00:27:18,000
สูตรของพ่อ ผสมเวทมนตร์นิดหน่อย

391
00:27:18,833 --> 00:27:20,750
ใส่พริกคาเยนน์อีกหน่อยไหม

392
00:27:20,833 --> 00:27:24,166
นี่ อย่ามาทำลาย
ธรรมเนียมของตระกูลคาร์ไมเคิลนะ

393
00:27:24,250 --> 00:27:27,000
ทำไมล่ะ เราก็แหกธรรมเนียมทุกอย่างอยู่แล้วนี่

394
00:27:27,083 --> 00:27:28,625
เธอทำอะไรนะ

395
00:27:29,125 --> 00:27:32,125
ครูโรสแมรี่บอกให้มาดูอาหารงานเลี้ยงเหมายัน

396
00:27:32,208 --> 00:27:34,625
แต่นี่ดูไม่เหมือนเหมายันเลย

397
00:27:34,708 --> 00:27:37,416
เค้กไซเดอร์อยู่ไหน แล้วแฮมแวววาวล่ะ

398
00:27:39,166 --> 00:27:41,083
ยังมีเหลือบนเพดานอีกนะ

399
00:27:41,583 --> 00:27:45,875
นี่ เราก็ทำอาหารที่ทำเป็น
จากสูตรเมนูวันหยุดประจำตระกูล

400
00:27:46,583 --> 00:27:48,166
แต่ธรรมเนียม…

401
00:27:48,250 --> 00:27:50,000
บางครั้งก็ต้องปรับให้ทันสมัย

402
00:27:51,125 --> 00:27:55,083
งั้นขอมันบดไม่ต้องปอกเปลือกได้ไหม

403
00:27:55,708 --> 00:27:57,208
ถ้าเธอช่วยก็ทำได้

404
00:28:11,583 --> 00:28:12,666
หม่าม้า

405
00:28:12,750 --> 00:28:15,958
ขอบคุณพระเจ้า เรานึกว่าลูกจะไม่มาซะแล้ว

406
00:28:16,041 --> 00:28:17,750
เฟรลล่าจ้ะพ่อ

407
00:28:18,250 --> 00:28:21,000
เฟรลล่า ลูกมาแล้ว

408
00:28:21,083 --> 00:28:23,041
เฟรลลี่ๆ

409
00:28:23,125 --> 00:28:27,708
ขอโทษที่มาช้านะ กระเช้าไม่มารับ
เพราะทิมเบิลถูกมัดไว้กลางหิมะ

410
00:28:27,791 --> 00:28:30,375
อยู่ตั้งหลายชั่วโมงหลังจากของขวัญถูกขโมย

411
00:28:30,458 --> 00:28:32,875
แต่เพื่อนๆ หนูก็ช่วยพามาส่ง

412
00:28:32,958 --> 00:28:35,541
โซเฟียค่ะ ได้ฟังเรื่องคุณมาเยอะเลย

413
00:28:35,625 --> 00:28:38,750
วาเลนติน่า ฟิวรี่ค่ะ คุณคงได้ฟังเรื่องฉันมาเยอะ

414
00:28:39,250 --> 00:28:42,416
ใครถูกมัด ของขวัญอะไรกัน

415
00:28:42,500 --> 00:28:45,458
พัสดุวันเหมายันส่งไปไม่ถึงที่โรงเรียนค่ะ

416
00:28:48,000 --> 00:28:49,625
มีคนขโมยไป

417
00:28:49,708 --> 00:28:52,333
ก็ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีของขวัญน่ะสิ

418
00:28:52,916 --> 00:28:55,125
เหมายันจะขาดของขวัญได้ยังไง

419
00:28:57,500 --> 00:29:01,541
เฟรลล่าตื่นเต้นอยากใช้เวลากับครอบครัวน่ะค่ะ

420
00:29:02,708 --> 00:29:05,000
เราก็ดีใจที่เจอลูกนะ

421
00:29:05,083 --> 00:29:07,250
เราต้มโกโก้ไว้บนเตา

422
00:29:07,333 --> 00:29:10,458
มันคงเยอะเกินไปสำหรับเราแค่สามคน

423
00:29:10,541 --> 00:29:14,291
สามคน พี่ไม่มาสินะคะ

424
00:29:15,166 --> 00:29:19,333
พี่ชายไม่เอาไหนของลูก
ไม่เคยโผล่หน้ามาแถวนี้เลย

425
00:29:19,833 --> 00:29:24,041
แต่ก็ไม่มีเวลาจะมากังวลเรื่องนั้น
วันนี้จะหมดวันแล้ว

426
00:29:24,125 --> 00:29:27,750
แต่เรารวมคนทั้งหมู่บ้าน เราก็ยังพอหาของ

427
00:29:27,833 --> 00:29:30,083
ให้กับเหล่าผู้ขี่ยูนิคอร์นได้

428
00:29:31,333 --> 00:29:32,750
โอเค ถ้าเราไม่ต้องช่วย

429
00:29:32,833 --> 00:29:35,208
ฉันจะไปดูว่าร้านเสื้อผ้ามีไซส์ฉันบ้างไหม

430
00:29:35,291 --> 00:29:40,916
- ที่จริง ฉันมีงานให้คนตัวสูงๆ อย่างเธอนะ
- เฮ้ยๆ

431
00:29:48,750 --> 00:29:49,875
กลับมานี่นะ

432
00:29:54,750 --> 00:29:57,500
เฟอร์นาคัส ของพวกนั้นเป็นของเหล่าผู้ขี่ยูนิคอร์น

433
00:29:57,583 --> 00:29:58,583
คุณก็รู้ดี

434
00:29:58,666 --> 00:30:02,583
มีแต่คนนิสัยเสียอย่างคุณนี่แหละ
ที่จะทำเรื่องเลวๆ อย่างนี้ได้

435
00:30:02,666 --> 00:30:06,166
คราวก่อนก็ร่วมมือกับเรเวนเซลล่า
เพื่อทำลายเกาะยูนิคอร์น

436
00:30:06,250 --> 00:30:08,583
โอเค ครั้งนั้นเขาทำเกินกว่าที่ฉันคิด

437
00:30:09,958 --> 00:30:12,583
แล้วคราวนี้ก็ขโมยเหมายันอีก

438
00:30:12,666 --> 00:30:13,541
ใช่

439
00:30:13,625 --> 00:30:16,541
ฉันไม่สมควรได้มีวันหยุดสุขสันต์บ้างหรือไง

440
00:30:19,958 --> 00:30:22,666
แต่ไม่ใช่มาทำลายวันหยุดของคนอื่น

441
00:30:27,583 --> 00:30:31,458
คุณมันชั่วจนจำความดีไม่ได้แล้ว

442
00:30:31,541 --> 00:30:33,375
คิดว่าฉันไม่รู้ตัวหรือไง

443
00:30:33,458 --> 00:30:35,833
ทั้งที่โรงเรียน พวกดเวอร์ปิน

444
00:30:35,916 --> 00:30:38,000
ทุกคนก็รู้ว่าฉันมันเลว

445
00:30:41,750 --> 00:30:43,166
เฮ้ย

446
00:30:48,375 --> 00:30:52,666
เสียใจด้วยที่คนอื่นโกรธคุณ
เพราะเกือบทำลายเกาะยูนิคอร์นน่ะ

447
00:30:53,750 --> 00:30:55,916
แต่การขโมยของก็ไม่ช่วยให้คนชอบหรอก

448
00:30:56,000 --> 00:30:59,333
ถ้าทุกคนไม่ต้องการเฟอร์นี่
เฟอร์นี่ก็ไม่ต้องการใครเหมือนกัน

449
00:31:00,208 --> 00:31:04,916
ใครจะอยากกลับบ้านวันเหมายัน
ในเมื่อเอาทุกอย่างไปฉลองคนเดียวได้

450
00:31:08,083 --> 00:31:09,875
ฉันสัญญาไว้

451
00:31:09,958 --> 00:31:13,166
ฉันจะไม่ไปไหนจนกว่าจะได้ของคืน

452
00:31:13,750 --> 00:31:16,041
เธอไม่มีวันได้ของคืนไปหรอก

453
00:31:25,000 --> 00:31:26,125
ไม่ ฉันไม่ยอม

454
00:31:27,541 --> 00:31:29,416
ทำไมถึงแรงเยอะนัก

455
00:31:30,958 --> 00:31:31,875
ปล่อยนะ

456
00:31:31,958 --> 00:31:33,875
ไม่ เธอสิปล่อย

457
00:31:33,958 --> 00:31:36,791
ฉันต้องการของขวัญ

458
00:31:36,875 --> 00:31:40,000
ฉันก็เหมือนกัน

459
00:31:57,500 --> 00:31:58,500
อุ๊ยตาย

460
00:32:03,833 --> 00:32:05,791
ผมไม่มีกิ่งไม้จะทำหรีด

461
00:32:05,875 --> 00:32:08,875
แต่ผู้ขี่ม้าอาจจะใช้นี่ทำของตกแต่งได้

462
00:32:10,625 --> 00:32:12,333
แค่นั้นก็ต้องเอาแล้ว

463
00:32:12,416 --> 00:32:16,375
เราไม่มีเวลามาเรื่องมาก
ว่าจะให้ของขวัญอะไรกับพวกนักเรียน

464
00:32:16,458 --> 00:32:18,500
เอาลูกวอลเลย์บอลดีไหมคะ

465
00:32:18,583 --> 00:32:21,083
ดีนะที่เธอเอาแขนยาวๆ มาด้วย

466
00:32:21,166 --> 00:32:25,333
เราไม่ได้เห็นของที่หายไปบนนั้น
มานานหลายปีแล้ว

467
00:32:29,750 --> 00:32:33,208
ไม่ต้องห่วงว่าทุกคน
จะต้องได้ของขวัญใหม่ๆ ก็ได้ค่ะ

468
00:32:33,291 --> 00:32:35,458
อย่าเสียเวลาวันเหมายันมาทำงานเลย

469
00:32:36,291 --> 00:32:38,666
ตรงนี้มีกุญแจอีกสิบชุด

470
00:32:38,750 --> 00:32:43,750
ไม่เสียเวลาหรอก
สำหรับเรา เหมายันคือการอยู่กับครอบครัว

471
00:32:44,375 --> 00:32:46,666
แล้วเราก็อยู่ตรงนี้ด้วยกัน

472
00:32:47,833 --> 00:32:50,625
อย่างน้อยก็บางคนล่ะนะ

473
00:32:54,166 --> 00:32:55,666
ธรรมเนียมนี้ดีมากเลยค่ะ

474
00:32:55,750 --> 00:32:58,333
ตอนพ่อฉันไม่อยู่ วันหยุดก็รู้สึกแปลกๆ

475
00:32:58,875 --> 00:33:00,958
ของขวัญ ของตกแต่ง เพลง

476
00:33:01,458 --> 00:33:05,000
มันไม่ได้ชดเชยสิ่งที่ฉันต้องการที่สุด
นั่นคือการที่ทุกคนอยู่พร้อมหน้า

477
00:33:05,958 --> 00:33:08,833
นั่นแหละเหมายันที่สมบูรณ์แบบ

478
00:33:10,958 --> 00:33:12,750
ใครทำไพ่คริบเบจหายหรือเปล่า

479
00:33:16,166 --> 00:33:17,583
ของขวัญยังอยู่ดีหรือเปล่า

480
00:33:19,166 --> 00:33:22,041
ของขวัญเหรอ แล้วพวกเราล่ะ

481
00:33:22,125 --> 00:33:27,583
เฟอร์นาคัส พวกเราเกือบโดนน้ำพุร้อนปะทุใส่
เพราะแย่งยูนิคอร์นไม้กันนะ

482
00:33:27,666 --> 00:33:29,416
ถ้าเธอไม่อยากได้ก็เอามา

483
00:33:32,458 --> 00:33:34,583
ฉันมาถึงจุดนี้ได้ยังไงเนี่ย

484
00:33:34,666 --> 00:33:37,458
ฉันมาตามหาของขวัญ ทั้งที่ควรใช้เวลาวันนี้

485
00:33:37,541 --> 00:33:38,791
อยู่กับเพื่อนแท้ๆ เลย

486
00:33:44,000 --> 00:33:45,958
แล้วนี่ก็ใกล้จะหมดวันแล้วด้วย

487
00:33:48,208 --> 00:33:49,458
แต่ก็ยังไม่หมด

488
00:33:51,291 --> 00:33:54,375
มาเร็ว สาวน้อย
หวังว่าฉันจะยังมีเวลาพอแก้ตัวนะ

489
00:33:58,000 --> 00:34:01,250
เดี๋ยวสิ แล้วของพวกนี้ล่ะ

490
00:34:01,333 --> 00:34:02,666
เราไม่ต้องการแล้ว

491
00:34:04,500 --> 00:34:07,750
ก็ดี ฉันจะได้มีเยอะๆ

492
00:34:43,541 --> 00:34:45,958
มันวัดกันที่เจตนาเนอะ

493
00:34:46,625 --> 00:34:48,083
ใครสอนลูกแบบนั้นน่ะ

494
00:34:50,750 --> 00:34:53,833
นักเรียนชอบแฮมแวววาวกับเค้กไซเดอร์

495
00:34:53,916 --> 00:34:57,500
แต่ยูนิคอร์นไม้
คือสิ่งที่ฉันชอบที่สุดในวันเหมายัน

496
00:34:58,291 --> 00:35:00,500
ฉันอยู่กับยูนิคอร์น 24 ชั่วโมง

497
00:35:00,583 --> 00:35:02,083
ทำไมปั้นได้ไม่สวยสักที

498
00:35:03,958 --> 00:35:08,500
เรารวบรวมของเท่าที่พอหาได้แล้ว
ทางยูนิคอร์นไม้เป็นยังไงบ้าง

499
00:35:10,125 --> 00:35:12,791
ผู้ขี่ม้าคงเอาสามตัวนี้ไปแบ่งกันได้แหละ

500
00:35:12,875 --> 00:35:13,875
สี่ตัว

501
00:35:15,583 --> 00:35:16,583
สามตัว

502
00:35:18,125 --> 00:35:22,083
ล้อเล่นหรือเปล่า
ไม่มีใครอยากได้ของแบบนี้หรอก

503
00:35:23,375 --> 00:35:25,916
เจ้าหัวขโมยทำทุกอย่างพังจริงๆ

504
00:35:26,416 --> 00:35:29,916
ปลาเน่าตัวเดียวทำพังไปทั้งวัน

505
00:35:30,000 --> 00:35:32,791
คุณพูดเหมือนเอวาเลย
จริงๆ นะ พวกหนูไม่เป็นไร

506
00:35:32,875 --> 00:35:34,125
ของขวัญไม่สำคัญหรอก

507
00:35:37,208 --> 00:35:42,375
ไม่สำคัญเหรอ ของขวัญคือธรรมเนียม
ที่สืบทอดกันมาหลายชั่วรุ่น

508
00:35:42,458 --> 00:35:46,166
นานมาแล้ว มีพายุหิมะในเทือกเขา

509
00:35:46,250 --> 00:35:48,000
ดเวอร์ปินหลงทาง

510
00:35:48,083 --> 00:35:49,875
พวกเขาเกือบไม่รอด

511
00:35:50,375 --> 00:35:52,541
แต่ผู้ขี่ยูนิคอร์นก็ปกป้องพวกเขาไว้

512
00:35:52,625 --> 00:35:56,541
เหมือนที่เธอปกป้องเวทมนตร์ของเกาะตอนนี้

513
00:35:56,625 --> 00:35:59,708
พวกเขาคือแสงสว่างในความมืดมิด

514
00:35:59,791 --> 00:36:04,833
ที่นำพาดเวอร์ปินออกจากพายุหิมะ
กลับมายังหมู่บ้าน

515
00:36:04,916 --> 00:36:09,416
หลังจากนั้นมา
ของขวัญนี้ก็คือวิธีขอบคุณเหล่าผู้ขี่ยูนิคอร์น

516
00:36:09,500 --> 00:36:12,625
เหมายันเป็นวันที่มืดที่สุดของปี

517
00:36:12,708 --> 00:36:15,083
เราเลยพยายามมอบแสงให้…

518
00:36:16,541 --> 00:36:20,500
ให้ผู้ขี่ยูนิคอร์นบ้าง เหมือนที่เขาช่วยเราไว้

519
00:36:21,000 --> 00:36:22,458
ฉันไม่รู้มาก่อนเลย

520
00:36:23,250 --> 00:36:26,125
เอวาพูดถูก ของพวกนี้พิเศษจริงๆ

521
00:36:26,958 --> 00:36:28,458
เธอต้องชอบแน่ ถ้าเธออยู่…

522
00:36:28,541 --> 00:36:30,375
โซเฟีย

523
00:36:30,458 --> 00:36:31,291
ที่นี่

524
00:36:31,791 --> 00:36:38,166
ขอโทษนะ ฉันขอโทษๆ

525
00:36:38,666 --> 00:36:41,000
เอวา หรี่เสียงหน่อย

526
00:36:41,083 --> 00:36:42,083
โทษที

527
00:36:42,875 --> 00:36:45,458
นั่นใครน่ะ

528
00:36:45,541 --> 00:36:47,791
ว่าไง หนูน้อย

529
00:36:48,375 --> 00:36:50,875
เอวา เธอโอเคไหมเนี่ย

530
00:36:50,958 --> 00:36:53,416
ไม่ ฉันมันเลว

531
00:36:53,500 --> 00:36:56,875
ฉันมัวแต่บ้าของขวัญ เป็นเพื่อนที่แย่

532
00:36:57,375 --> 00:37:00,375
โซเฟีย ฉันอยากให้วันนี้เป็นเหมายันที่ดีที่สุด

533
00:37:00,458 --> 00:37:03,083
แต่ฉันก็พยายามมากไป จนมันพังทลาย

534
00:37:03,583 --> 00:37:05,958
เธอก็ยึดติดเกินไปจริงๆ

535
00:37:06,041 --> 00:37:08,208
แต่ฉันก็ขอโทษด้วย

536
00:37:08,291 --> 00:37:11,041
เหมายันเป็นวันที่วิเศษ
ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอชอบ

537
00:37:11,125 --> 00:37:13,291
จริงๆ วันนี้ก็โอเคนะ

538
00:37:13,375 --> 00:37:15,250
เหมายันที่ดีที่สุด

539
00:37:15,833 --> 00:37:18,375
งั้นฉันก็ไม่ได้ทำทุกอย่างพังเหรอ

540
00:37:18,875 --> 00:37:20,875
ฉันแค่ดีใจที่เธอมาแล้ว

541
00:37:22,000 --> 00:37:23,458
แรดสีเหลือง

542
00:37:24,041 --> 00:37:25,041
โซฟ

543
00:37:26,666 --> 00:37:29,291
ขอโทษนะที่ฉันเอาของกลับมาไม่ได้

544
00:37:29,375 --> 00:37:31,375
เธอไม่ผิดหรอก นั่นมัน…

545
00:37:32,750 --> 00:37:34,291
- เฟอร์นาคัส
- เฟอร์นาคัส

546
00:37:37,916 --> 00:37:39,166
คุณมาทำอะไรที่นี่

547
00:37:39,666 --> 00:37:41,083
ฉันแค่อยาก…

548
00:37:41,708 --> 00:37:45,208
เอาของขวัญที่ยืมไปมาคืน

549
00:37:46,958 --> 00:37:50,250
บางชิ้นอาจจะ "แหลกซะไม่มีชิ้นดี"

550
00:37:50,333 --> 00:37:52,583
แต่อาจจะไม่มีใครสังเกตก็ได้

551
00:37:52,666 --> 00:37:56,250
กล้าดียังไงถึงกลับมา ไม่ละอายบ้างหรือไง

552
00:37:56,750 --> 00:38:00,125
ฉันรู้ว่าฉันทำเรื่องเลวร้าย

553
00:38:00,208 --> 00:38:03,000
เรื่องเลวร้ายหลายเรื่องเลยด้วย

554
00:38:03,083 --> 00:38:04,583
แต่ช่วยฟังฉันก่อน

555
00:38:05,458 --> 00:38:06,541
ขอร้องล่ะ

556
00:38:07,625 --> 00:38:12,791
นี่ ฟังนะ เฟอร์นาคัสไม่ใช่พ่อพระ
ทุกคนมีเหตุผลให้โกรธเขาได้

557
00:38:12,875 --> 00:38:15,875
เขาโกหกเรา เขาช่วยเรเวนเซลล่าหนี

558
00:38:15,958 --> 00:38:18,875
เขาเกือบทำให้เวทมนตร์ร้าย
ทำลายทั้งเกาะยูนิคอร์น

559
00:38:18,958 --> 00:38:21,416
ฉันไม่รู้นี่ว่าเขาจะทำอะไรกันแน่

560
00:38:21,500 --> 00:38:24,041
แต่พูดต่อเถอะ

561
00:38:24,125 --> 00:38:26,500
เขาไม่จำเป็นต้องกลับมาเลย

562
00:38:26,583 --> 00:38:30,916
แต่เขากลับบ้าน
เพราะเหมายันคือวันของการอยู่ร่วมกัน

563
00:38:31,708 --> 00:38:33,375
เพื่อนฉันก็ยกโทษให้ฉัน

564
00:38:33,875 --> 00:38:35,958
คุณช่วยยกโทษให้เฟอร์นาคัสได้ไหม

565
00:38:41,333 --> 00:38:42,291
ป่าป๊า

566
00:38:44,333 --> 00:38:45,416
ป่าป๊าเหรอ

567
00:38:45,916 --> 00:38:49,375
จะยกโทษได้ยังไง จากที่เขาทำไว้น่ะ

568
00:38:49,875 --> 00:38:54,708
ป่าป๊าบอกว่าเหมายันคือวันครอบครัว

569
00:38:55,625 --> 00:39:00,458
พี่ชายหนูอยู่ในจุดที่มืดมิดมานาน

570
00:39:00,541 --> 00:39:02,541
แต่เขาก็กลับมาแล้ว

571
00:39:02,625 --> 00:39:04,875
เหมือนเรื่องที่เธอเล่าให้ฟัง

572
00:39:05,458 --> 00:39:08,458
ที่ผู้ขี่ยูนิคอร์นพาฉันกลับมา

573
00:39:22,708 --> 00:39:24,208
เบบี้ๆ

574
00:39:27,375 --> 00:39:28,541
โอเค ทุกคน

575
00:39:28,625 --> 00:39:30,125
เลิกเอ้อระเหยกันได้แล้ว

576
00:39:30,208 --> 00:39:32,958
เราไม่เคยส่งพัสดุโรงเรียนไม่ทันในวันเหมายัน

577
00:39:33,041 --> 00:39:34,750
ฉันไม่อยากจะพลาดตอนนี้

578
00:39:38,875 --> 00:39:41,375
สถานีต่อไป ยูนิคอร์นอะคาเดมี่

579
00:39:45,083 --> 00:39:47,416
ไปก่อนนะ ต้องมีคนช่วยส่งของขวัญ

580
00:39:47,500 --> 00:39:49,916
เด็กๆ ต้องการคนช่วยทำอาหารแน่เลย

581
00:39:51,666 --> 00:39:54,583
แต่ฉันต้องชดเชยเวลากับพวกเธออีกเยอะ

582
00:39:56,291 --> 00:39:57,666
ฉันจะรีบกลับ

583
00:40:02,916 --> 00:40:06,083
ดูเหมือนเธอจะได้มี
วันเหมายันที่สมบูรณ์แบบแล้วนะ เอวา

584
00:40:06,583 --> 00:40:08,958
แต่ครอบครัวเขาก็ควรได้อยู่พร้อมหน้ากัน

585
00:40:15,708 --> 00:40:16,791
ไม่

586
00:40:16,875 --> 00:40:18,958
ฉันจะไม่ทำลายเหมายันซ้ำสอง

587
00:40:21,625 --> 00:40:22,791
รอเราด้วย

588
00:40:33,666 --> 00:40:37,625
เป็นไงบ้าง ธรรมเนียมใหม่ของเหมายัน

589
00:40:37,708 --> 00:40:39,208
ถูกใจสุดๆ

590
00:40:41,000 --> 00:40:42,291
โอเค แผนใหม่

591
00:40:42,916 --> 00:40:46,375
ธรรมเนียมใหม่กว่าเหรอ เยี่ยม

592
00:41:01,375 --> 00:41:03,250
เย่

593
00:41:09,041 --> 00:41:11,958
ทีนี้ทุกคนก็จะได้ฉลองวันหยุดด้วยกัน

594
00:41:21,416 --> 00:41:22,458
เชิญรับประทาน

595
00:41:35,416 --> 00:41:37,875
ให้เธอ ยูนิคอร์นไม้ครึ่งตัว

596
00:41:37,958 --> 00:41:40,708
ส่วนเธอ เอายูนิคอร์นไม้อีกครึ่งตัวไป

597
00:41:41,458 --> 00:41:44,500
ของนาย ลูกวอลเลย์บอลเก่า

598
00:41:54,375 --> 00:41:56,958
เหมายันปีนี้ดีที่สุดเลย

599
00:42:07,500 --> 00:42:11,583
ฉันรู้ว่าไม่เจอกันนาน เฟอร์นี่
แต่อยากทำพิธีเปิดไหม

600
00:42:19,208 --> 00:42:21,666
เป็นเวลาแห่งเหมายัน

601
00:42:22,750 --> 00:42:26,458
พวกเราจงมาฉลองสุขสันต์ให้ท่วมท้น

602
00:42:26,541 --> 00:42:30,041
เรารอคอยวันนี้ด้วยกัน

603
00:42:30,708 --> 00:42:34,625
ดูแพรวพราววาววับชวนฝันด้วยเวทมนตร์

604
00:42:34,708 --> 00:42:40,208
เฮฮาจากเสียงทุกคนอึ้งอลกังวาน

605
00:42:45,666 --> 00:42:49,833
รำ รำเหมายัน จงก้องไกล

606
00:42:49,916 --> 00:42:53,708
ให้แสงอาทิตย์ส่อง ปกคลุมทั่วกัน

607
00:42:53,791 --> 00:42:57,708
ความมืดมิดจงสิ้นสลายไป

608
00:42:57,791 --> 00:43:03,458
ร่วมฉลองสุขหรรษาช่วงเหมายัน

609
00:43:05,416 --> 00:43:07,541
ใจนำทางได้

610
00:43:07,625 --> 00:43:09,541
มนต์ที่เราร่าย

611
00:43:09,625 --> 00:43:11,208
บันดาลจิตใจผูกพัน

612
00:43:11,291 --> 00:43:13,958
น่าอัศจรรย์ ยึดเหนี่ยวต่อกัน

613
00:43:14,041 --> 00:43:18,625
แค่เปิดใจนำทาง

614
00:43:18,708 --> 00:43:20,250
มนต์ที่ลอยคว้าง

615
00:43:20,333 --> 00:43:22,833
มนต์ที่ลอยคว้าง

616
00:43:22,916 --> 00:43:25,166
แค่เปิดใจนำทาง

617
00:43:28,458 --> 00:43:30,250
คำบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา