1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:06,000 --> 00:00:08,480
‪(บันทึกภาพที่โรงอุปรากรซิดนีย์)

3
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

4
00:00:08,480 --> 00:00:11,920
‪(บนแผ่นดินของเผ่ากาดิกัลแห่งชนชาติอีโยรา)

5
00:00:26,080 --> 00:00:33,080
‪(แฮนนาห์ แกดสบี้: สิ่งพิเศษ)

6
00:00:35,800 --> 00:00:36,960
‪สวัสดีฮะ

7
00:00:41,320 --> 00:00:42,840
‪ขอบคุณฮะ

8
00:00:54,640 --> 00:00:56,040
‪เราแต่งงานแล้ว

9
00:00:58,200 --> 00:01:00,240
‪ใช่ฮะ

10
00:01:00,240 --> 00:01:01,240
‪มันดีนะ

11
00:01:01,920 --> 00:01:03,800
‪เราชอบ

12
00:01:03,800 --> 00:01:06,080
‪โชว์นี้ก็จะพูดเรื่องนี้แหละ

13
00:01:06,760 --> 00:01:10,560
‪เรารู้ มันจะเป็นโรแมนติกคอเมดี้

14
00:01:12,120 --> 00:01:12,960
‪แหวะ

15
00:01:14,600 --> 00:01:18,120
‪ไม่นะ จริงๆ โชว์นี้คุณจะได้ฟิน ได้สะใจ

16
00:01:18,720 --> 00:01:19,560
‪ใช่

17
00:01:20,400 --> 00:01:22,840
‪ใช่ โชว์นี้ได้มีความสุขกันแน่นอน

18
00:01:22,840 --> 00:01:25,560
‪เพราะเราเชื่อว่าเราติดค้างโชว์ดีๆ กับคุณอยู่

19
00:01:28,960 --> 00:01:29,800
‪ใช่

20
00:01:30,760 --> 00:01:36,080
‪เราลากคุณมาฟังเรื่องบ้งๆ ของเราตั้งหลายปี

21
00:01:36,080 --> 00:01:39,080
‪แล้วคุณก็ยังอยู่กับเรา ขอบคุณมากฮะ

22
00:01:39,080 --> 00:01:41,400
‪แต่มันก็ถึงเวลาตอบแทนกันบ้าง

23
00:01:41,400 --> 00:01:45,040
‪โชว์นี้ก็จะอารมณ์แบบ "แถ่นแท้น" หน่อยๆ

24
00:01:45,040 --> 00:01:47,960
‪แค่ประมาณชั่วโมงเดียว เราจะได้รู้สึกดีกัน

25
00:01:47,960 --> 00:01:50,920
‪เราจะทําให้คุณคนแปลกหน้าเต็มห้อง

26
00:01:50,920 --> 00:01:52,440
‪รู้สึกดีไปด้วยกันนะฮะ

27
00:01:52,960 --> 00:01:54,920
‪เห็นมือเรานะ มือเราไม่เกี่ยวเบ็ดนะ

28
00:01:54,920 --> 00:01:58,200
‪ใช่ไหม มุกเลสเบี้ยนนิดหน่อย แอบหยอดเข้าไป

29
00:01:59,280 --> 00:02:01,360
‪เริ่มต้นได้ดีเลยล่ะ เราว่า

30
00:02:01,360 --> 00:02:03,240
‪เปิดฉากได้สวยเลย

31
00:02:03,840 --> 00:02:05,520
‪ก่อนเราจะเริ่ม

32
00:02:06,240 --> 00:02:08,720
‪เราอยากบอกว่าเรายอมรับแล้ว
‪ว่าโลกกําลังถึงกาลอวสาน

33
00:02:09,720 --> 00:02:13,280
‪เราไม่อยากให้คุณคิดว่าเราไม่สน
‪เปล่าเลย เราสํานึกได้แล้ว

34
00:02:13,280 --> 00:02:16,080
‪เราจบเห่แล้ว เราซวยแล้ว

35
00:02:16,080 --> 00:02:19,160
‪แต่ประเด็นคือเราว่าเราคงแก้ไม่ได้

36
00:02:21,200 --> 00:02:22,400
‪ไม่ใช่คืนนี้ ไม่...

37
00:02:23,040 --> 00:02:24,640
‪ไม่ใช่ในเวลาที่เรามี

38
00:02:24,640 --> 00:02:26,840
‪ดังนั้น เราก็จะลืมๆ มันไปก่อน

39
00:02:26,840 --> 00:02:29,840
‪แล้วในหนึ่งชั่วโมงข้างหน้านี้
‪เราทุกคนจะได้มีความสุขไปด้วยกัน

40
00:02:29,840 --> 00:02:31,360
‪แล้วค่อยกลับออกไปข้างนอกกัน

41
00:02:31,360 --> 00:02:33,840
‪ไปทําลายโลกล้างเผ่าพันธุ์อย่างที่เราทํา

42
00:02:33,840 --> 00:02:36,160
‪ทุกคนพร้อมไหมฮะ เอาล่ะ

43
00:02:42,360 --> 00:02:43,880
‪เริ่มเลยนะ

44
00:02:45,800 --> 00:02:49,160
‪เจนนีย์ ชื่อคู่สมรสหญิงของเราเอง ใช่

45
00:02:50,080 --> 00:02:52,640
‪ปรบมือไป เรื่องจริง

46
00:02:55,520 --> 00:02:57,160
‪เราเรียกเธอว่าเจนโน

47
00:02:57,160 --> 00:02:58,600
‪ตามประสาคนออสเตรเลียเนอะ

48
00:02:59,640 --> 00:03:01,880
‪เธอว่าน่ารักดี มันก็ดีแหละ

49
00:03:01,880 --> 00:03:06,000
‪ถือว่าได้ผลดีทั้งที่ไม่ต้องพยายาม
‪ได้แค่นี้ก็ต้องพอใจแล้วนะ

50
00:03:06,760 --> 00:03:10,800
‪จะบอกอะไรให้ เรื่องต้องเรียนรู้มันมีเยอะมาก

51
00:03:10,800 --> 00:03:13,760
‪สําหรับคู่เราตอนจัดงานแต่ง

52
00:03:14,640 --> 00:03:18,040
‪ฉิบหายเถอะ
‪ชายจริงหญิงแท้นี่ความรู้สึกเยอะโคตร

53
00:03:19,360 --> 00:03:22,720
‪พวกนั้นรู้สึกอะไรหลายๆ อย่าง
‪เกี่ยวกับงานแต่ง ซึ่งเราไม่รู้เลย

54
00:03:23,800 --> 00:03:24,800
‪เรื่องจริงนะ

55
00:03:24,800 --> 00:03:28,240
‪เราคิดว่าคงเป็นเพราะ
‪เราไม่ได้รับเชิญไปงานแต่งมานานแล้ว

56
00:03:29,080 --> 00:03:31,560
‪เราไม่รู้เลยว่ามันเป็นโอกาสพิเศษ

57
00:03:32,600 --> 00:03:34,560
‪ใครจะไปรู้ล่ะ ก็ชายจริงหญิงแท้นี่แหละ

58
00:03:35,840 --> 00:03:38,480
‪แต่เห็นว่าคู่เราทําพลาดหลายอย่างเลย

59
00:03:39,280 --> 00:03:41,880
‪อย่างแรก เค้กเราเป็นรูปฉลาม

60
00:03:43,520 --> 00:03:46,560
‪ใช่ เค้กงานแต่งของเราเป็นเค้กสั่งทํา

61
00:03:47,320 --> 00:03:50,680
‪ใช่ มันเป็นหัวฉลามโคตรใหญ่
‪ออกมาจากหน้าเค้ก แบบ...

62
00:03:52,200 --> 00:03:54,400
‪เป็นฉลามขาว ขอบคุณที่ถามนะฮะ

63
00:03:55,760 --> 00:03:58,760
‪มันมีสายตานักฆ่าอยู่สองข้าง ฟันเขี้ยวสองแถว

64
00:03:58,760 --> 00:04:00,120
‪ก็รู้ๆ กันอยู่

65
00:04:01,120 --> 00:04:03,600
‪มันอยู่บนหน้าเค้กนั่นแหละ ก็เค้กฉลาม

66
00:04:05,480 --> 00:04:08,680
‪เรามีตุ๊กตาตัวเล็กๆ ที่เอาไว้ติดบนเค้กแต่งงาน

67
00:04:08,680 --> 00:04:11,800
‪เรียกว่าอะไรนะ ตุ๊กตาติดประทุนเหรอ
‪ไม่รู้สิ เราไม่สนหรอก

68
00:04:12,320 --> 00:04:15,640
‪คนส่วนใหญ่เป็นตุ๊กตาเจ้าบ่าวเจ้าสาว
‪แต่ไม่ใช่คู่เรา ก็รู้ๆ กันอยู่เนอะ

69
00:04:16,200 --> 00:04:17,920
‪ตุ๊กตาเราเป็นตัวนากสองตัว

70
00:04:19,480 --> 00:04:20,920
‪จับมือกัน

71
00:04:20,920 --> 00:04:21,840
‪ใช่ฮะ

72
00:04:21,840 --> 00:04:23,280
‪อยู่ในปากฉลามเลย

73
00:04:30,200 --> 00:04:31,440
‪แขกในงานไม่ชอบ

74
00:04:32,760 --> 00:04:33,600
‪เขางงๆ นิดหน่อย

75
00:04:33,600 --> 00:04:37,200
‪แบบ "ทําไมเป็นเค้กฉลาม
‪ทําไมเป็นเค้กสั่งทําติงต๊อง ฉันไม่ชอบเลย"

76
00:04:37,800 --> 00:04:39,000
‪เขาไม่ได้พูดเสียงแบบนั้นนะ

77
00:04:39,840 --> 00:04:42,600
‪แต่นั่นคือเสียงที่เราได้ยิน นั่นคือจุดเด่นสําคัญ

78
00:04:43,720 --> 00:04:46,480
‪แต่คู่เราก็มีเหตุผลดีๆ ที่ต้องใช้เค้กสั่งทํา

79
00:04:47,320 --> 00:04:50,720
‪เหตุผลก็คือเราอยากหลอกนักอบขนมคริสเตียน

80
00:04:56,520 --> 00:05:01,840
‪ใช่ เราอยากหลอกนักอบขนมคริสเตียน
‪ให้ทําเค้กแต่งงานให้ชาวเกย์ แล้ว...

81
00:05:02,880 --> 00:05:04,800
‪มันได้ผลด้วย เราบอกแบบ...

82
00:05:05,760 --> 00:05:08,400
‪"ไม่ สหาย นั่นไม่ใช่เค้กแต่งงาน
‪เรากําลังจะสิบขวบ"

83
00:05:12,480 --> 00:05:13,680
‪ง่ายๆ หูเบามาก

84
00:05:13,680 --> 00:05:15,600
‪เชื่อมันซะทุกอย่าง พวกคริสเตียนนี่

85
00:05:22,760 --> 00:05:24,280
‪ก็นั่นแหละ เขาจะตกนรก

86
00:05:26,080 --> 00:05:28,640
‪ทุกคนต้องช่วยกันผลักดันวาระของชาวเกย์

87
00:05:29,720 --> 00:05:32,600
‪ช่วยกันส่งนักอบขนมคริสเตียนไปนรกทีละคน

88
00:05:33,760 --> 00:05:36,720
‪เป็นการเคลื่อนไหวที่ได้ผลมากเลยนะ ว่าไหม

89
00:05:37,800 --> 00:05:40,200
‪เราไม่ได้บอกนะ ว่าโชว์นี้ใครจะสะใจ

90
00:05:40,200 --> 00:05:41,120
‪แต่ก็น่าจะบอก

91
00:05:42,520 --> 00:05:43,920
‪เรารู้สึกสะใจสุดๆ เลย

92
00:05:48,160 --> 00:05:52,880
‪เราว่าเหตุผลหนึ่ง
‪ที่เรากับเจนโนจัดงานแต่งกันไม่ถูก

93
00:05:53,480 --> 00:05:57,480
‪ก็เพราะเราทั้งคู่ไม่มีใคร
‪เสียเวลาชีวิตคิดเรื่องนี้เลย

94
00:05:57,480 --> 00:06:01,360
‪เรื่องวางแผนจัดงาน "วันพิเศษ" เนี่ย
‪รู้สึกว่ามันจะต้องคิดบ้างนะ

95
00:06:01,360 --> 00:06:03,640
‪สําหรับพวกเราที่เกิดมาเป็นผู้หญิง

96
00:06:04,400 --> 00:06:07,800
‪คุณจะต้องใช้เวลานานโขไปกับการเพ้อฝัน

97
00:06:07,800 --> 00:06:10,920
‪เรื่องโทนสี เรื่องการจัดดอกไม้

98
00:06:11,600 --> 00:06:14,000
‪ในวันที่คุณขายออก แล้วเราก็...

99
00:06:15,720 --> 00:06:17,760
‪เราไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย

100
00:06:17,760 --> 00:06:20,120
‪เพราะก่อนหน้านี้ตั้งนาน
‪มันไม่ใช่ทางที่เราเลือกได้

101
00:06:20,120 --> 00:06:22,440
‪คุณต้องจําไว้นะ เราโตมาในยุคที่

102
00:06:22,440 --> 00:06:25,640
‪ชาวเกย์อย่างเรารับดูแลถนนไม่ได้ด้วยซ้ํา

103
00:06:26,760 --> 00:06:30,360
‪ใช่ไหม เรื่องแต่งงาน
‪กับคนที่อยากแตะต้อง ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

104
00:06:31,240 --> 00:06:32,920
‪แล้วเราจะเสียเวลาทําไม

105
00:06:32,920 --> 00:06:34,680
‪เจนโนเป็นไบเซ็กชวล

106
00:06:34,680 --> 00:06:37,240
‪ตามหลักแล้ว เธอก็คิดได้ครึ่งนึง

107
00:06:39,280 --> 00:06:41,160
‪แต่ก็ไม่ได้คิด เธอไม่ว่าง ไม่มีเวลา

108
00:06:41,160 --> 00:06:43,240
‪สมกับเป็นไบ ถูกไหมฮะ

109
00:06:44,280 --> 00:06:46,160
‪ว่าไหม ไม่

110
00:06:46,760 --> 00:06:48,640
‪ไม่ มันไม่ถูก

111
00:06:48,640 --> 00:06:50,600
‪แบบนั้นมันเหมารวมน่าเกลียด

112
00:06:51,160 --> 00:06:54,480
‪แต่เราก็ชอบอวดนะ
‪ว่าเราแต่งงานกับผู้หญิงไบเซ็กชวล

113
00:06:55,080 --> 00:06:58,760
‪เพราะมันทําให้
‪ผู้ชายเจาะจงประเภทหนึ่งหงุดหงิด

114
00:07:00,560 --> 00:07:02,440
‪ที่เราชอบยั่วโมโหมากๆ เลย

115
00:07:03,280 --> 00:07:05,040
‪เพราะนี่คือเพศที่เราเลือก

116
00:07:06,400 --> 00:07:07,360
‪แต่นายไม่ได้เลือกเว้ย

117
00:07:10,120 --> 00:07:13,920
‪บอกอีกทีนะ
‪เราไม่ได้ระบุว่าโชว์นี้สะใจสําหรับใคร

118
00:07:16,080 --> 00:07:20,440
‪จะว่าไป เราสองคนชอบงานแต่งของเรา
‪บอกไว้ก่อน เราสนุกกันมากๆ

119
00:07:20,440 --> 00:07:25,720
‪งานเป็นพิธีเล็กๆ จัดที่บ้าน
‪มีแขกแค่เพื่อนกับครอบครัว

120
00:07:25,720 --> 00:07:27,360
‪มีแค่เพื่อนกับครอบครัวฝั่งเรานะ

121
00:07:27,360 --> 00:07:29,320
‪เพราะเราคือฝ่ายที่สําคัญกว่า

122
00:07:30,960 --> 00:07:33,320
‪นั่นมุกนะ แล้วก็ไม่ใช่มุกที่ดี

123
00:07:33,320 --> 00:07:36,840
‪คุณทําได้ดีมาก ที่เฉยๆ กับมุกเมื่อกี้

124
00:07:36,840 --> 00:07:39,520
‪คุณอ่านบรรยากาศออก ขอบคุณมากฮะ

125
00:07:39,520 --> 00:07:43,840
‪ไม่ เหตุผลก็คือเจนโนมาจากอเมริกา

126
00:07:43,840 --> 00:07:46,360
‪"อะไรนะ ไม่ได้"
‪นี่ความหลากหลาย ไม่ต้องให้บอก

127
00:07:48,440 --> 00:07:51,120
‪ตอนนั้นมันช่วงโรคระบาด ปิดประเทศอยู่

128
00:07:51,120 --> 00:07:53,880
‪ครอบครัวกับเพื่อนของเจนโน
‪ก็เลยมางานแต่งเราไม่ได้

129
00:07:53,880 --> 00:07:55,320
‪ซึ่งมันก็เศร้า

130
00:07:55,320 --> 00:07:57,480
‪แต่มันเศร้าจริงเหรอ

131
00:08:02,280 --> 00:08:05,640
‪เรื่องหนึ่งของวัฒนธรรมงานแต่งที่เราไม่เข้าใจ

132
00:08:05,640 --> 00:08:07,400
‪คือทําไมต้องกดดันเรื่องขอแต่งงาน

133
00:08:08,720 --> 00:08:13,320
‪ในช่วงระหว่างงานหมั้นกับงานแต่ง

134
00:08:13,320 --> 00:08:15,560
‪ในเวลาสั้นๆ ที่เป็นเหมือนฝีเย็บ

135
00:08:17,680 --> 00:08:20,280
‪มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
‪เป็นฝีเย็บสั้นๆ ในกาลเวลา

136
00:08:20,280 --> 00:08:24,640
‪เพราะมันไม่ได้เสร็จตรงนั้น แต่มันก็สยิวมากๆ

137
00:08:28,720 --> 00:08:29,560
‪ใน...

138
00:08:31,120 --> 00:08:33,160
‪ในช่วงฝีเย็บแห่งกาลเวลานั้น

139
00:08:33,680 --> 00:08:39,680
‪เรื่องเดียวที่ทุกคนอยากรู้คือ
‪"คุณขอแต่งงานยังไงเหรอ"

140
00:08:39,680 --> 00:08:41,680
‪เราแบบ "คุณไม่ถามชื่อเธอบ้างวะ"

141
00:08:42,640 --> 00:08:45,880
‪"ไม่ ใครสนล่ะ"

142
00:08:46,400 --> 00:08:52,240
‪รู้สึกคุณจะต้องไปขอแต่งงาน
‪ริมหาดหรือตอนดูพระอาทิตย์ตก อะไรพวกนี้

143
00:08:52,240 --> 00:08:56,960
‪ยกตัวอย่างพระอาทิตย์ตกละกัน
‪พระอาทิตย์ตกก็ดี แต่ริมหาดเนี่ย ไม่เว้ย

144
00:08:57,840 --> 00:08:59,600
‪เราเกลียดชายหาด

145
00:08:59,600 --> 00:09:01,400
‪เราไม่ไว้ใจทราย

146
00:09:02,080 --> 00:09:04,760
‪ไม่ชอบเลย มันไม่เคยอยู่ในจุดที่มันบอกว่าจะอยู่

147
00:09:06,480 --> 00:09:09,640
‪รับรองได้เลย ไปเที่ยวทะเลกลับมาหกเดือน

148
00:09:09,640 --> 00:09:12,040
‪เราจะเจอไข่มุกในตัวแฟน

149
00:09:13,840 --> 00:09:17,400
‪นี่ก็มุกฝีเย็บเหมือนกันนะ ถ้าลองคิดดู ว่าไหม

150
00:09:17,400 --> 00:09:19,560
‪เหมือนเพชรเม็ดเล็กๆ ในป่าดงดิบ คนนี้เก็ต

151
00:09:25,360 --> 00:09:28,280
‪รู้สึกว่าการขอแต่งงาน
‪คือมารยาทที่สําคัญ โรแมนติก

152
00:09:28,280 --> 00:09:29,920
‪ต้องเล่นใหญ่ ไม่งั้นก็เป็นโสดต่อไป

153
00:09:30,560 --> 00:09:31,400
‪นะฮะ

154
00:09:31,400 --> 00:09:34,760
‪เราไม่เข้าใจว่าความโรแมนติกมันอยู่ตรงไหน

155
00:09:35,720 --> 00:09:37,120
‪ในการขอแต่งงาน

156
00:09:37,120 --> 00:09:38,720
‪เพราะจากที่เราเข้าใจนะ

157
00:09:38,720 --> 00:09:42,120
‪การขอแต่งงาน อย่างดีก็คือ
‪การด้นสดที่เตรียมมาก่อนแบบวิศวกรรมย้อนกลับ

158
00:09:44,040 --> 00:09:46,240
‪อย่างแย่ มันคือการเล่นทีเผลอ

159
00:09:48,640 --> 00:09:52,520
‪เอาอย่างดีก่อนนะ
‪อย่างน้อย คู่รักจะต้องประชุมทีมกัน

160
00:09:53,600 --> 00:09:58,080
‪เขาจะประชุมทีมกัน วางแผนกัน
‪เสนอไอเดียการขอแต่งงานกัน ซึ่งมันแปลกนะ

161
00:09:59,400 --> 00:10:01,200
‪แล้วก็เขียนลิสต์สิ่งที่ต้องทํา

162
00:10:02,080 --> 00:10:04,520
‪ไปซื้อแหวน เลือกสถานที่พร้อม

163
00:10:04,520 --> 00:10:05,920
‪อาจจะเป็นริมหาดก็ได้

164
00:10:06,440 --> 00:10:09,360
‪แล้วฝ่ายหนึ่งในคู่รักก็ออกไปทําตามลิสต์ที่ต้องทํา

165
00:10:09,360 --> 00:10:13,160
‪ส่วนอีกฝ่ายลืมไปให้หมดว่าเคยช่วยวางแผน

166
00:10:15,000 --> 00:10:17,040
‪เพื่อให้ตอนที่โดนขอแต่งงานจริงๆ

167
00:10:17,040 --> 00:10:19,680
‪จะได้แบบ "คุณพระ เซอร์ไพรส์สุดๆ

168
00:10:20,680 --> 00:10:26,440
‪ดูแหวนนั่นสิ คุณพระช่วย
‪ฉันไม่เคยเห็นอะไรสวยขนาดนี้เลย"

169
00:10:26,440 --> 00:10:27,840
‪เลิกตอแหลเลยนะ

170
00:10:29,320 --> 00:10:33,600
‪เอาจริงๆ คุณเลือกแหวนเองด้วย

171
00:10:35,320 --> 00:10:38,200
‪เลิกหลอกตัวเองได้แล้ว

172
00:10:39,680 --> 00:10:40,720
‪มันขายหน้า

173
00:10:41,800 --> 00:10:44,040
‪แต่นั่นคืออย่างดีนะฮะ

174
00:10:44,760 --> 00:10:47,600
‪เพราะถ้าอย่างแย่ มันก็ไม่มีประชุมทีม

175
00:10:48,880 --> 00:10:52,160
‪ฝ่ายหนึ่งในคู่รักมโนไปเองว่า
‪"ฉันนี่แหละโคตรคนที่ใช่"

176
00:10:54,480 --> 00:10:55,960
‪มั่นหน้าจริงๆ แล้วก็...

177
00:10:57,800 --> 00:11:01,240
‪เราเข้าใจว่าในโลกของชายจริงหญิงแท้

178
00:11:02,360 --> 00:11:03,760
‪นั่นคือฝ่ายชาย

179
00:11:06,280 --> 00:11:08,760
‪เป็นการเหมารวมที่น่าเกลียดสุดๆ

180
00:11:08,760 --> 00:11:10,640
‪แต่ก็เป็นเรื่องจริงร้อยเปอร์เซ็นต์

181
00:11:12,320 --> 00:11:13,680
‪เราค้นคว้าด้วยตัวเองมา

182
00:11:15,840 --> 00:11:17,680
‪ยืนยันอคติของตัวเองมาแล้ว

183
00:11:17,680 --> 00:11:20,640
‪แต่มันต้องเป็นฝ่ายชาย ซึ่งก็สนุกดีนะ

184
00:11:20,640 --> 00:11:23,480
‪เพราะใครรับมือการถูกปฏิเสธได้ดีที่สุด

185
00:11:26,320 --> 00:11:29,120
‪ก็ผู้ชายที่คิดว่าตัวเองเป็นคนที่ใช่โคตรๆ นี่ไง

186
00:11:30,200 --> 00:11:33,560
‪นี่แหละสูตรสําเร็จแห่งความสุข ถ้าจะมีสักสูตรนะ

187
00:11:33,560 --> 00:11:34,960
‪ถ้าแต่ง ก็แต่งงานกัน

188
00:11:34,960 --> 00:11:37,240
‪ถ้าไม่แต่ง แปลว่าโรคจิตแอบตาม
‪นี่แหละความรัก

189
00:11:37,240 --> 00:11:38,160
‪มันเป็นกับดัก

190
00:11:40,920 --> 00:11:43,800
‪ขอบคุณฮะๆ รับมุกกันดีจริงๆ

191
00:11:43,800 --> 00:11:45,360
‪เหมือนมีคนคอยบอกเลย

192
00:11:53,480 --> 00:11:55,440
‪เราขอเจนโนแต่งงาน

193
00:11:56,200 --> 00:11:58,280
‪ไม่ได้แน่นอนว่าเธอจะตกลง เราไม่ใช่ฝ่ายชาย

194
00:12:00,040 --> 00:12:02,240
‪เรามีความสัมพันธ์กันแบบเควียร์แท้ๆ

195
00:12:02,240 --> 00:12:05,040
‪ซึ่งแปลว่าในแง่ของการแบ่งหน้าที่

196
00:12:05,040 --> 00:12:08,680
‪เราแบ่งงานกันทําให้เหมาะสมกับทักษะจริง

197
00:12:09,360 --> 00:12:11,240
‪กับใครก็ตามที่ว่างทํา

198
00:12:12,600 --> 00:12:14,600
‪แล้วมันก็ไปได้สวย จริงๆ นะฮะ

199
00:12:14,600 --> 00:12:17,840
‪เราแทบไม่เคยลืมทิ้งขยะเลย

200
00:12:18,960 --> 00:12:20,280
‪แทบทุกอาทิตย์เลยล่ะ

201
00:12:20,280 --> 00:12:23,160
‪มีความสุขกันมากๆ

202
00:12:23,160 --> 00:12:27,440
‪แต่เราขอแต่งงาน เราได้ประชุมทีมกัน

203
00:12:27,440 --> 00:12:31,520
‪เราคุยกันว่าเราก็อยากได้
‪สิทธิตามกฎหมายที่แสนหอมหวานนั่นบ้าง

204
00:12:33,000 --> 00:12:35,720
‪แล้วเราก็ไม่ได้ทําอะไรต่อ
‪เราไม่มีเวลา ตามสูตร

205
00:12:36,240 --> 00:12:38,920
‪นะฮะ แล้วสุดท้ายเราก็ขอแต่งงาน

206
00:12:38,920 --> 00:12:41,000
‪เราไม่ได้...

207
00:12:41,520 --> 00:12:42,680
‪เราไม่ได้วางแผนนะ

208
00:12:43,280 --> 00:12:46,200
‪เราไม่ได้ตื่นมาวันหนึ่งแล้วคิดว่า "วันนี้แหละ"

209
00:12:46,200 --> 00:12:48,520
‪เราเล่นทีเผลอใส่เราทั้งคู่เลย

210
00:12:49,600 --> 00:12:53,480
‪นะฮะ เราไม่ได้พล่ามยาว ไม่ได้เตรียมแหวน

211
00:12:53,480 --> 00:12:55,360
‪เราไม่ได้เตรียมสถานที่

212
00:12:55,360 --> 00:12:59,280
‪เราไม่ได้คุกเข่าลงไป ช่างแม่งสิ เรา...

213
00:12:59,280 --> 00:13:02,120
‪ทําไมเหรอ
‪เราผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียมมาสามครั้ง

214
00:13:02,720 --> 00:13:04,240
‪กระดูกสะบ้าเรายวบหมดแล้ว

215
00:13:04,240 --> 00:13:06,920
‪จริงๆ มันปวดมากเลยนะ เวลาเราคุกเข่า

216
00:13:07,520 --> 00:13:09,120
‪เราถึงมีอะไรกับผู้ชายไม่ได้

217
00:13:15,800 --> 00:13:16,960
‪เมื่อกี้มุกนะ

218
00:13:18,200 --> 00:13:20,360
‪แล้วเราก็ไม่เข้าใจเลยสักนิด

219
00:13:21,600 --> 00:13:24,800
‪เหตุผลอื่นที่เข้าท่ากว่ามีตั้งมากมาย

220
00:13:30,000 --> 00:13:32,120
‪จริงๆ เราขอแต่งงานแบบนี้นะ เราทําแบบนี้

221
00:13:34,280 --> 00:13:35,560
‪ท่านี้ก็ดีนะ ยืดเส้นยืดสายดี

222
00:13:35,560 --> 00:13:38,120
‪คนชอบถามเรานะ "คุณผ่าตัดเข่ามาสามครั้งแล้ว

223
00:13:38,120 --> 00:13:39,120
‪คุณเป็นนักกีฬาเหรอ"

224
00:13:40,280 --> 00:13:42,720
‪แล้วเราก็ตอบว่า
‪"เปล่า แล้วคุณเป็นนักสืบหรือไง

225
00:13:44,240 --> 00:13:45,920
‪คุณไม่เก่งเท่าไหร่เลย"

226
00:13:47,680 --> 00:13:50,320
‪"คุณเคยเล่นเน็ตบอลสมัยก่อนแน่เลย
‪มันทําให้เข่าเสื่อม

227
00:13:50,320 --> 00:13:53,880
‪คุณเคยเล่นเน็ตบอลแน่เลย"
‪หุบปากเลย เราเล่น... ไม่ เราไม่เคยเล่น

228
00:13:54,960 --> 00:13:56,360
‪เน็ตบอลมีไว้ให้กะหรี่เล่น

229
00:13:58,120 --> 00:13:59,280
‪เราไม่เล่นเน็ตบอลหรอก

230
00:14:00,640 --> 00:14:03,920
‪เรายืนยันคําเดิมนะ เน็ตบอลมีไว้ให้กะหรี่เล่น

231
00:14:06,800 --> 00:14:11,280
‪บอกไว้ก่อน
‪เราไม่ได้เหยียดทั้งเน็ตบอลหรือกะหรี่

232
00:14:12,160 --> 00:14:14,440
‪เราชอบทั้งสองอย่างมากๆ ด้วย บอกตรงๆ

233
00:14:17,600 --> 00:14:18,680
‪เราแค่ชอบพูดเฉยๆ

234
00:14:19,440 --> 00:14:22,680
‪แค่พูดแล้วมันสะใจดีน่ะ นึกออกไหม

235
00:14:22,680 --> 00:14:24,440
‪"เน็ตบอลมีไว้ให้กะหรี่เล่น"

236
00:14:25,560 --> 00:14:28,000
‪มันระบายอารมณ์ดีนะ นี่คติประจําใจเราเลย

237
00:14:28,000 --> 00:14:29,920
‪มันทําให้เรารอดจากช่วงโรคระบาดมาได้

238
00:14:30,680 --> 00:14:31,720
‪จริงๆ

239
00:14:32,280 --> 00:14:35,440
‪ตอนนั้นแบบ "เราคิดงานไม่ออก
‪เน็ตบอลมีไว้ให้กะหรี่เล่น มาโว้ย"

240
00:14:36,240 --> 00:14:38,480
‪เป็นช่วงเวลาที่ดีเลยล่ะ

241
00:14:39,800 --> 00:14:44,280
‪เราพูดบ่อยนะ แต่ประเด็นคือ
‪เจนโนไม่รู้ว่าเน็ตบอลคืออะไร

242
00:14:45,400 --> 00:14:46,680
‪แล้วเราก็ไม่บอกเธอ

243
00:14:46,680 --> 00:14:49,560
‪เพราะมันต้องรักษาความเป็นปริศนาไว้
‪เข้าใจเราใช่ไหม

244
00:14:50,720 --> 00:14:53,000
‪ต่อให้เราอยากอธิบายเน็ตบอลกับเธอ

245
00:14:53,000 --> 00:14:55,240
‪แล้วจะให้อธิบายยังไง

246
00:14:56,280 --> 00:14:57,440
‪"มันก็เหมือนบาสเกตบอล

247
00:14:57,440 --> 00:14:59,440
‪แต่พอได้บอลแล้ว พื้นคือลาวา"

248
00:15:01,840 --> 00:15:03,920
‪มันก็แค่คนใส่เสื้อกั๊กวิ่งเล่นกัน

249
00:15:03,920 --> 00:15:05,640
‪แต่ไม่มีใครเลี้ยงบอลเป็น

250
00:15:08,680 --> 00:15:12,360
‪เราจะไม่พาเธอไปดูเกมหรอก ไม่เอาเด็ดขาด

251
00:15:12,360 --> 00:15:13,680
‪มันทําแต่แบบนี้กันเยอะเกินไป

252
00:15:15,640 --> 00:15:17,080
‪ตลอดเวลาเลย มีแต่...

253
00:15:20,880 --> 00:15:22,120
‪เจนโนเป็นชาวยิวนะ

254
00:15:23,840 --> 00:15:25,000
‪ใช่ฮะ

255
00:15:26,080 --> 00:15:27,600
‪ใช่เลย

256
00:15:37,600 --> 00:15:38,440
‪มัน...

257
00:15:40,560 --> 00:15:43,480
‪จริงๆ เราน่าจะเล่าว่าทําไมเราบาดเจ็บบ่อย

258
00:15:43,480 --> 00:15:46,520
‪เพราะเรามีอาการที่เรียกว่า "ท่าเดินมีปัญหา"

259
00:15:47,440 --> 00:15:51,080
‪หมอเรียกว่าเป็นอาการนั้น
‪หมอบอกว่า "ท่าเดินมีปัญหา"

260
00:15:51,640 --> 00:15:53,560
‪ไม่ใช่หมอนรีเวชนะ ไม่ได้หมายถึงเดินท่านั้น

261
00:15:54,400 --> 00:15:57,240
‪มันต่างกันมากนะ

262
00:16:00,640 --> 00:16:02,560
‪นี่แหละเราถึงมีอะไรกับผู้ชายไม่ได้ มันแบบ...

263
00:16:03,360 --> 00:16:04,200
‪ไม่

264
00:16:07,800 --> 00:16:08,800
‪เราขอแต่งงานแบบนี้

265
00:16:08,800 --> 00:16:12,120
‪จริงๆ เราเกิดอาการแพนิกตอนขอแต่งงานด้วย

266
00:16:12,120 --> 00:16:14,000
‪ทําไมจะเป็นไม่ได้ นี่มันยุคไหนแล้ว

267
00:16:15,720 --> 00:16:17,920
‪เจนโนพูดแบบนี้ แบบที่บอกทุกครั้ง

268
00:16:17,920 --> 00:16:19,800
‪เวลาเราสติแตก

269
00:16:19,800 --> 00:16:21,440
‪เธอบอกว่า "อย่าแตกตื่น"

270
00:16:23,680 --> 00:16:26,720
‪ซึ่งถ้าพูดแค่นี้ ไร้ประโยชน์ อย่าพูดนะ

271
00:16:26,720 --> 00:16:31,160
‪ถ้าคุณเห็นใครเกิดอาการแพนิก
‪อย่าไปบอก "กําลังแพนิกเหรอ

272
00:16:32,000 --> 00:16:33,880
‪ลองสงบสติหรือยัง" นั่นมัน...

273
00:16:35,440 --> 00:16:36,320
‪เปล่าประโยชน์

274
00:16:36,320 --> 00:16:38,960
‪แต่คําที่เจนโนพูดตามมา มันทําให้คิดจริงๆ

275
00:16:38,960 --> 00:16:41,560
‪เธอบอกว่า "อย่าแตกตื่น คุณอยากเป็นใคร"

276
00:16:41,560 --> 00:16:44,080
‪สมองเราได้ยินคํานั้น แล้วก็แบบ...

277
00:16:44,840 --> 00:16:46,480
‪ในสมองเรานะ เวลามีอาการแพนิก

278
00:16:46,480 --> 00:16:49,680
‪เราจะคิด "ทํายังไงดี เราจะทํายังไงดี

279
00:16:49,680 --> 00:16:52,520
‪เราต้องทํายังไง ทํายังไงถึงจะถูก"

280
00:16:52,520 --> 00:16:53,960
‪เธอบอกว่า "หยุด แล้วตอบมา

281
00:16:55,240 --> 00:16:56,400
‪คุณอยากเป็นใคร"

282
00:16:57,080 --> 00:17:00,200
‪สมองเราได้ยินคํานั้น แล้วก็คิด "เกมนี่นา"

283
00:17:02,320 --> 00:17:05,600
‪เราชอบเล่นเกม แล้วอาการแพนิกก็จบ
‪เราเป็นคนง่ายๆ แบบนั้นแหละ

284
00:17:08,000 --> 00:17:11,160
‪แล้วในวันนั้น เธอถามว่า "คุณอยากเป็นใคร"

285
00:17:11,160 --> 00:17:12,120
‪แล้วเราก็ตอบ

286
00:17:12,840 --> 00:17:14,400
‪"ภรรยาคุณไง"

287
00:17:15,360 --> 00:17:17,240
‪ใช่ฮะ

288
00:17:17,920 --> 00:17:21,680
‪เราเห็นด้วย

289
00:17:22,600 --> 00:17:26,000
‪ตอบได้เนียน ใช่ไหมล่ะ

290
00:17:26,000 --> 00:17:28,000
‪มันน่ารักสุดๆ เลย

291
00:17:29,280 --> 00:17:32,160
‪แต่ดูเหมือนจะยังไม่พอสําหรับคนชอบแนวนี้

292
00:17:32,920 --> 00:17:37,120
‪คนที่ชอบแนวคิดการขอแต่งงาน
‪อยากเห็นหลักฐานว่าเรามีแผน

293
00:17:38,080 --> 00:17:41,240
‪เขาอยากเห็นความพยายาม
‪เขาอยากให้เรื่องราวมีบริบท

294
00:17:41,240 --> 00:17:42,600
‪เราทําแบบนั้นให้คุณไม่ได้

295
00:17:42,600 --> 00:17:46,080
‪ถ้าเราต้องอธิบายให้เห็นภาพ
‪ยิ่งกว่าที่พูดไปเมื่อกี้ มันก็ไม่ดีแล้ว

296
00:17:46,880 --> 00:17:48,920
‪ไม่มีความโรแมนติก มีการตายด้วย

297
00:17:49,440 --> 00:17:51,720
‪เราจะไม่พูดเรื่องนั้น โชว์นี้ต้องมีความสุข

298
00:17:52,600 --> 00:17:54,160
‪แต่บอกไว้ก่อนว่ามันมี

299
00:17:54,160 --> 00:17:56,480
‪นี่คือโชว์แห่งความสุข เราไม่ได้หลอกนะ

300
00:17:56,480 --> 00:17:58,360
‪เราไม่ได้จะทําแบบที่เราขึ้นชื่อ

301
00:18:00,760 --> 00:18:04,120
‪เราหลอกคุณให้ตายใจแบบว่า "รู้สึกดีจัง"

302
00:18:04,120 --> 00:18:07,920
‪แล้วเราก็ "ไม่ ไม่ต้องรู้สึกดี
‪หดหู่ไปซะ กลับบ้านไป รู้สึกแย่ลงอีก" นั่น...

303
00:18:09,320 --> 00:18:11,960
‪ไม่ใช่โชว์ที่จะเกิดขึ้นคราวนี้
‪นี่คือโชว์แห่งความสุข

304
00:18:11,960 --> 00:18:12,880
‪ใช่หรือเปล่านะ

305
00:18:13,440 --> 00:18:15,000
‪ไม่หรอก ล้อเล่น

306
00:18:16,000 --> 00:18:16,840
‪ล้อเล่น

307
00:18:18,000 --> 00:18:21,200
‪เราอยากเปลี่ยนเรื่องนั้น
‪ให้เป็นเรื่องเล่าโรแมนติกน่ารัก

308
00:18:21,200 --> 00:18:24,080
‪อยากทําจริงๆ เราไม่อยากช็อตฟีลตลอดเวลา

309
00:18:24,920 --> 00:18:25,760
‪แต่เราทําไม่ได้

310
00:18:26,440 --> 00:18:29,040
‪เราเปลี่ยนเรื่องนั้นเป็นเรื่องเล่าน่ารักๆ ไม่ได้

311
00:18:29,040 --> 00:18:32,200
‪แล้วมันก็น่าผิดหวังนะ เพราะเราเล่าเรื่องเก่ง

312
00:18:32,920 --> 00:18:35,480
‪เราค่อนข้างเป็นมืออาชีพนะ บอกตรงๆ

313
00:18:36,680 --> 00:18:39,600
‪แต่เราทําไม่ได้ แล้วเจนโนก็เล่าเรื่องนั้นไม่ได้

314
00:18:39,600 --> 00:18:43,040
‪เพราะเธอเล่าเรื่องไม่เป็น โคตรห่วยเลยล่ะ

315
00:18:43,040 --> 00:18:45,760
‪บอกไว้ก่อน นั่นไม่ใช่ความเห็นส่วนตัวของเรานะ

316
00:18:46,400 --> 00:18:48,920
‪เราชอบวิธีเล่าเรื่องของเจนโน

317
00:18:48,920 --> 00:18:52,120
‪แต่นี่คือความเห็น
‪ของคนอื่นทุกคนที่เคยได้รู้จักเธอ

318
00:18:53,600 --> 00:18:55,280
‪แต่เราชอบวิธีเล่าเรื่องของเธอนะ

319
00:18:55,280 --> 00:18:58,720
‪ความสัมพันธ์เรามาถึงขั้นนี้แล้ว
‪เราเล่าเรื่องของคู่รักได้แล้ว

320
00:18:58,720 --> 00:19:01,080
‪เรารู้ แต่ก็... จริงฮะ

321
00:19:01,080 --> 00:19:05,160
‪เราชอบส่งต่อ บอกเลย
‪เราบอกว่า "คุณเล่าเถอะ เจนโน"

322
00:19:05,160 --> 00:19:09,400
‪คุณจะเห็นสีหน้าหวาดผวาของคนอื่นได้ทันที

323
00:19:09,400 --> 00:19:11,720
‪ทุกคนแบบ "ไม่ คุณต้องช่วยเล่าสิ

324
00:19:12,520 --> 00:19:14,120
‪คุณเป็นมืออาชีพนะ"

325
00:19:14,760 --> 00:19:16,840
‪เราก็ย้อน "วันนี้วันหยุด พวก เล่าเลย เจนโน"

326
00:19:20,040 --> 00:19:23,040
‪เราได้ทักษะการเล่าเรื่องมาจากแม่

327
00:19:23,040 --> 00:19:25,720
‪แม่เป็นนักเล่าเรื่องที่เก่งมาก
‪เก่งที่สุดคนหนึ่งเลย

328
00:19:25,720 --> 00:19:29,120
‪เรื่องของเรื่องคือแม่เรา ทุกครั้ง ไม่เคยพลาด

329
00:19:29,120 --> 00:19:31,280
‪เล่าจบ ลงจอดเครื่องบินได้สวยเสมอ

330
00:19:31,280 --> 00:19:33,080
‪นะฮะ นี่คือทักษะชั้นยอด

331
00:19:33,600 --> 00:19:35,040
‪แต่พลังพิเศษของแม่

332
00:19:35,040 --> 00:19:39,160
‪พลังพิเศษในการเล่าเรื่องของแม่คือแม่เก่งมากๆ

333
00:19:39,160 --> 00:19:42,360
‪ในการไฮแจ็กเครื่องบินเรื่องเล่าของคนอื่น

334
00:19:43,840 --> 00:19:46,000
‪แล้วพาไปลงจอดแบบหน้าทิ่ม

335
00:19:47,560 --> 00:19:49,880
‪มันน่าทึ่งนะ แต่ก็น่ากลัว

336
00:19:50,680 --> 00:19:55,360
‪เราดีใจที่ได้บอกว่าแม่กับเจนโนเข้ากันได้ดีมาก

337
00:19:55,880 --> 00:19:59,920
‪โล่งอกเลยล่ะ เพราะเรารับไม่ไหวจริงๆ
‪ถ้าต้องเจอบรรยากาศตึงเครียดแบบนั้น

338
00:19:59,920 --> 00:20:03,000
‪ถ้าแม่กับแฟนเราเข้ากันไม่ได้
‪ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะต้องออกไป

339
00:20:03,880 --> 00:20:06,120
‪ต้องไปจริงๆ แล้วเราก็วิเคราะห์มาแล้ว

340
00:20:07,920 --> 00:20:09,880
‪ฝ่ายนั้นคือเราเอง เรา...

341
00:20:11,400 --> 00:20:14,160
‪เราคือจุดอ่อน แน่นอนที่สุด

342
00:20:17,360 --> 00:20:18,480
‪แต่มันก็โล่งอกมากๆ

343
00:20:18,480 --> 00:20:21,800
‪เพราะแม่เราไม่ได้ขึ้นชื่อว่าจะดีกับใครแต่แรกๆ

344
00:20:22,360 --> 00:20:24,720
‪เราเคยแนะนําแฟนสาวให้แม่รู้จัก

345
00:20:24,720 --> 00:20:26,480
‪แม่บอก "แม่ไม่ชอบนาง

346
00:20:30,520 --> 00:20:32,040
‪ไม่จําเป็นต้องชอบด้วย"

347
00:20:33,480 --> 00:20:35,640
‪เรารู้ เราแบบ "ก็เข้าใจได้ แม่

348
00:20:35,640 --> 00:20:37,120
‪แต่เธออยู่ตรงนั้นเองนะ

349
00:20:38,800 --> 00:20:41,440
‪เราคุยเรื่องนี้กันทีหลังก็ได้" แล้วแม่ก็...

350
00:20:44,720 --> 00:20:47,320
‪เราไม่ได้โดนคนเดียวนะ
‪เราเป็นคนเล็กในพี่น้องห้าคน

351
00:20:47,320 --> 00:20:51,320
‪พี่ๆ ทุกคนต้องหาหนทาง
‪กว่าจะพาคู่ของตัวเองเข้ามาได้

352
00:20:51,320 --> 00:20:54,680
‪พี่เขยสนิทกับแม่เรามาก ตอนนี้นะ

353
00:20:55,480 --> 00:20:57,400
‪แต่ตอนแรกน่ะ ลําบากสุดๆ

354
00:20:57,400 --> 00:21:02,040
‪เพราะเขาบังเอิญเป็นผู้ชายไอริช
‪แล้วผิวเขาก็ขาวซีดมาก

355
00:21:02,040 --> 00:21:03,800
‪แม้จะเทียบกับเราก็ตาม

356
00:21:03,800 --> 00:21:05,640
‪เราขาวเหมือนออมเล็ตบนเครื่องบิน

357
00:21:05,640 --> 00:21:06,560
‪แต่...

358
00:21:08,000 --> 00:21:13,320
‪แต่เขาขาวเหมือนมันฝรั่ง
‪ที่ต้มจนซีดใส มันน่าทึ่งเลยล่ะ

359
00:21:13,320 --> 00:21:15,640
‪แล้วแม่เราก็เรียกเขาว่าแคสเปอร์

360
00:21:18,160 --> 00:21:21,080
‪พอแม่รู้ว่าเขาไม่ชอบ แม่ก็จัดใหญ่เลย

361
00:21:22,480 --> 00:21:25,240
‪ตลอดสองสามปี พี่เขาแบบ "ผมมีชื่อนะเว้ย"

362
00:21:25,240 --> 00:21:27,320
‪แล้วแม่ก็แบบ "แม่ไม่รู้ว่าเขามีปัญหาอะไร

363
00:21:28,480 --> 00:21:30,280
‪แคสเปอร์เป็นผีน้อยน่ารักนะ"

364
00:21:32,600 --> 00:21:35,880
‪เหมือนเล่าเกร็ดความรู้แล้วแอบขู่ฆ่าไปพร้อมกัน

365
00:21:39,960 --> 00:21:44,240
‪แต่แม่กับเจนโนเข้ากันได้ดีตั้งแต่แรก
‪สองคนนั้นได้เจอกันหลังจบโชว์ของเราครั้งหนึ่ง

366
00:21:45,200 --> 00:21:47,160
‪เกร็ดน่ารู้ เจนโนเป็นโปรดิวเซอร์ให้เราเอง

367
00:21:47,800 --> 00:21:49,160
‪เธออยู่ตรงนั้น

368
00:21:50,160 --> 00:21:51,000
‪ใช่ฮะ

369
00:21:55,880 --> 00:22:01,440
‪เผื่อคุณจะสงสัยนะ
‪ว่าคู่เราอํานาจถ่วงดุลไปทางไหน

370
00:22:01,440 --> 00:22:04,120
‪ระหว่างที่เราเล่าเรื่องของเราอยู่บนเวที

371
00:22:04,680 --> 00:22:07,920
‪เจนโนควบคุมแสงและเสียงได้โดยสิ้นเชิง

372
00:22:08,520 --> 00:22:09,400
‪ดังนั้น...

373
00:22:10,840 --> 00:22:11,680
‪นั่นแหละฮะ

374
00:22:13,400 --> 00:22:14,640
‪ผีน้อยน่ารัก

375
00:22:15,880 --> 00:22:19,480
‪เจนโนกับแม่เจอกันหลังจบโชว์ของเรา
‪เพราะเจนโนเป็นโปรดิวเซอร์

376
00:22:19,480 --> 00:22:21,360
‪เธอก็เลยสะพายเป้อยู่ตลอด

377
00:22:22,000 --> 00:22:26,040
‪นั่นคือสไตล์ของเธอ
‪ในฐานะโปรดิวเซอร์ เธอสะพายเป้ตลอด

378
00:22:26,040 --> 00:22:28,240
‪งานมันอยู่ในนั้น ใช่ไหมล่ะ

379
00:22:28,920 --> 00:22:30,360
‪ตอนแม่ได้เจอเจนโน

380
00:22:31,280 --> 00:22:32,360
‪เธอสะพายเป้อยู่

381
00:22:33,440 --> 00:22:35,760
‪แม่มองเธอครั้งเดียว แล้วบอกว่า

382
00:22:35,760 --> 00:22:38,560
‪"สวัสดี ดอร่า นักผจญภัย"

383
00:22:42,520 --> 00:22:45,560
‪แล้วเจนโนก็แค่บอก "ขอบคุณค่ะ"

384
00:22:46,160 --> 00:22:47,640
‪"แม่ดูออกด้วย"

385
00:22:49,880 --> 00:22:53,840
‪แต่คืนนั้น แม่กับเจนโนได้ไปคุยกันลับหลังเรา

386
00:22:53,840 --> 00:22:56,720
‪ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน
‪นั่นไม่ใช่แผนของเราเลยนะ

387
00:22:56,720 --> 00:23:00,840
‪ถ้าเราเลือกได้ แม่กับเจนโน
‪จะไม่มีวันได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง ไม่มีวัน

388
00:23:00,840 --> 00:23:03,560
‪แม่เราประหลาด
‪เดาทางยากเกินไป เราไม่ไว้ใจ

389
00:23:05,320 --> 00:23:06,680
‪แต่สองคนนั้น ได้คุยกันทันทีเลย

390
00:23:06,680 --> 00:23:09,120
‪แต่เจนโนก็มาเล่าทุกอย่างให้เราฟังในวันถัดมา

391
00:23:09,120 --> 00:23:11,120
‪ที่บอกว่าเล่าทุกอย่าง เราหมายถึง

392
00:23:11,120 --> 00:23:15,040
‪เธอแค่พูดตามแม่วนไปซ้ําๆ

393
00:23:15,040 --> 00:23:17,920
‪ซ้ําแล้วซ้ําเล่า

394
00:23:17,920 --> 00:23:20,280
‪โดยหวังลมๆ แล้งๆ ว่าสักวันจะเข้าใจ

395
00:23:21,320 --> 00:23:22,880
‪ไม่ล่ะ

396
00:23:22,880 --> 00:23:25,600
‪เธอบอกว่า "แฮนนาห์ แม่คุณบอกว่า..."

397
00:23:25,600 --> 00:23:27,560
‪เจนโนเป็นคนอเมริกันนะ

398
00:23:27,560 --> 00:23:30,840
‪แต่จากเสียงที่เราเล่า
‪มันจะติดสําเนียงออสเตรเลียมากๆ

399
00:23:30,840 --> 00:23:31,760
‪คิดว่า...

400
00:23:32,680 --> 00:23:35,920
‪คุณต้องไปจินตนาการในหัวเอาเอง
‪เพราะเราไม่เปลี่ยนสําเนียงหรอก

401
00:23:35,920 --> 00:23:37,040
‪เราไม่มีเวลา

402
00:23:37,600 --> 00:23:40,360
‪เราไม่มีเวลาออกเสียงตัวอาร์ให้ครบ

403
00:23:40,360 --> 00:23:43,400
‪ที่คนที่นั่นเขายืนกรานให้ออกเสียง มันน่าเบื่อ

404
00:23:43,400 --> 00:23:47,080
‪ไม่มีชนชาติไหนในโลกที่พูดภาษาอังกฤษ

405
00:23:47,080 --> 00:23:50,760
‪ใช้คําว่า "รูรัล" ในบทสนทนาทั่วไป

406
00:23:52,200 --> 00:23:55,600
‪มีคําอื่นที่พูดง่ายกว่านี้ที่แปลว่า "นอกเมือง"

407
00:23:57,360 --> 00:24:00,720
‪แต่ไม่ใช่คนที่นั่น เขาจะแบบ
‪"เรามาจาก 'รูรัลอเมริกา'"

408
00:24:01,440 --> 00:24:03,520
‪เราแค่ "จริงเหรอ บ้านเราอยู่ใน 'เดอะบุช'"

409
00:24:08,560 --> 00:24:12,000
‪เจนโนใส่ตัวอาร์ในชื่อเรา "แฮนนาร์"

410
00:24:13,160 --> 00:24:14,240
‪มันไม่มีสักหน่อย

411
00:24:17,360 --> 00:24:19,760
‪เธอพูด "แฮนนาร์..."
‪เห็นไหม เราไม่เลียนสําเนียง

412
00:24:19,760 --> 00:24:24,360
‪เธอบอกว่า "แฮนนาห์ แม่คุณเล่าให้ฟัง
‪ว่าท่านถอนเงินจากธนาคาร

413
00:24:25,400 --> 00:24:26,320
‪เอาไปเก็บ...

414
00:24:33,080 --> 00:24:34,120
‪ไว้ทําฟัน"

415
00:24:36,400 --> 00:24:39,520
‪"แฮนนาห์ แม่ถอนเงินจากธนาคาร

416
00:24:39,520 --> 00:24:41,120
‪เอาไปเก็บไว้ทําฟัน"

417
00:24:41,120 --> 00:24:42,560
‪"แฮนนาห์ๆ

418
00:24:42,560 --> 00:24:44,760
‪ฟังอยู่หรือเปล่า แฮนนาห์ แม่คุณ

419
00:24:46,160 --> 00:24:50,040
‪ถอนเงินจากธนาคารไปเก็บไว้ทําฟัน"

420
00:24:50,040 --> 00:24:53,280
‪"ที่รัก นี่มันเป็นความคิดสามอย่าง
‪ที่ไม่ได้เกี่ยวกันเลย

421
00:24:54,240 --> 00:24:56,320
‪แต่มันเกี่ยวกันสําหรับแม่คุณ"

422
00:24:57,120 --> 00:25:00,600
‪"แฮนนาห์ แม่คุณถอนเงินจากธนาคาร

423
00:25:00,600 --> 00:25:03,040
‪ไปเก็บไว้ทําฟัน"

424
00:25:03,040 --> 00:25:05,520
‪"แฮนนาห์ ฉันไม่เห็นเข้าใจเลย"

425
00:25:05,520 --> 00:25:07,560
‪เราก็บอก "เรารู้โว้ย"

426
00:25:09,760 --> 00:25:14,280
‪เราฟังเรื่องแผนเก็บเงินทําฟัน
‪ของแม่มาหลายปีแล้ว

427
00:25:15,960 --> 00:25:19,400
‪ทุกวันเงินบํานาญออก
‪แม่จะแอบแยกไว้ 10-15 ดอลลาร์

428
00:25:19,400 --> 00:25:21,080
‪เอาไปเก็บไว้ในลิ้นชักพิเศษ

429
00:25:22,080 --> 00:25:24,280
‪แม่บอกว่า "แฮนนาห์
‪ถ้าแม่ทิ้งไว้ในบัญชีธนาคารนะ

430
00:25:26,360 --> 00:25:27,560
‪แม่เอามาใช้แน่"

431
00:25:33,800 --> 00:25:37,040
‪เราจําตอนที่แม่ทําฟันปลอมชุดแรกได้

432
00:25:37,040 --> 00:25:40,320
‪นั่นเป็นช่วงชีวิตที่น่าสะพรึงมากๆ ของเราเลย

433
00:25:40,320 --> 00:25:41,400
‪ตอนนั้นเรายังวัยรุ่นอยู่

434
00:25:41,400 --> 00:25:43,080
‪ตอนแม่ทําฟันปลอม

435
00:25:43,800 --> 00:25:45,080
‪มันใหญ่เกินไป

436
00:25:45,680 --> 00:25:47,240
‪เพราะอะไรก็ไม่รู้

437
00:25:47,240 --> 00:25:51,560
‪แม่ไม่ยอมเอาไปปรับตั้งสองสามปี

438
00:25:51,560 --> 00:25:53,880
‪มันก็จะสั่นอยู่ในปากนั่นแหละ

439
00:25:53,880 --> 00:25:56,840
‪ทุกครั้งที่แม่ออกอารมณ์

440
00:25:57,800 --> 00:26:02,080
‪ฟันบนจะหย่อนลงมา
‪แล้วสีหน้าแม่ก็จะเปลี่ยนไปเลย

441
00:26:03,200 --> 00:26:05,120
‪เวลาแม่โมโหมากๆ

442
00:26:06,280 --> 00:26:09,000
‪ฟันปลอมก็จะหย่อนลงมา
‪กลายเป็นยิ้มสวยปากกว้างเลยฮะ

443
00:26:12,640 --> 00:26:15,560
‪แม่แบบ "แกจะหนีออกจากบ้านก็แล้วแต่

444
00:26:15,560 --> 00:26:17,520
‪ที่นี่ไม่ต้อนรับแก"

445
00:26:23,520 --> 00:26:24,600
‪มัน...

446
00:26:26,200 --> 00:26:29,160
‪ตอนแม่หาวยิ่งหนักเลย

447
00:26:30,560 --> 00:26:33,800
‪เพราะเวลาแม่หาว ฟันบนก็จะหย่อนลงมา

448
00:26:33,800 --> 00:26:35,680
‪แล้วฟันล่างก็จะเด้งขึ้นไป

449
00:26:36,560 --> 00:26:38,080
‪มันจะไปเจอกันตรงกลาง

450
00:26:38,920 --> 00:26:43,360
‪คุณเคยเห็นคนกัดฟันหาวไหมล่ะ

451
00:26:44,840 --> 00:26:48,360
‪มันสะพรึงไปถึงสัญชาตญาณดิบเลยนะ

452
00:26:49,560 --> 00:26:51,840
‪เพราะร่างกายบอกว่า "ผ่อนคลาย"

453
00:26:51,840 --> 00:26:54,920
‪แต่สีหน้าบอกว่า "ฉันจะตามล่าแก"

454
00:27:02,320 --> 00:27:03,480
‪แต่แม่ชอบเจนโน

455
00:27:04,840 --> 00:27:07,520
‪แม่บอกว่า "แม่ชอบนางนะ นางไม่สันดานเสีย"

456
00:27:08,320 --> 00:27:11,280
‪ซึ่งเป็นคําชมสูงสุดแล้ว

457
00:27:12,160 --> 00:27:13,800
‪เราต้องถามพ่อว่าเขาคิดยังไง

458
00:27:13,800 --> 00:27:17,120
‪เพราะเขาไม่แฉแบบชูวิทย์
‪ถ้าเรื่องความรู้สึกส่วนตัว

459
00:27:17,120 --> 00:27:18,200
‪เราเลยไปถามพ่อ...

460
00:27:18,200 --> 00:27:20,000
‪มันน่าจะขํากว่านี้นะ แต่ก็แล้วแต่

461
00:27:22,160 --> 00:27:24,280
‪"ชูวิทย์แฉความรู้สึกส่วนตัว" เราชอบนะ

462
00:27:24,280 --> 00:27:26,400
‪เราอาจจะตัดออกตอนฉาย เพราะมันฮากริบ

463
00:27:27,560 --> 00:27:31,120
‪อยู่ที่ว่าคุณรู้สึกยังไงกับโชว์นี้ เราไม่ยึดติดหรอก

464
00:27:33,040 --> 00:27:34,440
‪โอเค ถึงจุดนั้นแล้ว

465
00:27:35,520 --> 00:27:38,000
‪เราบอก "พ่อ พ่อคิดยังไงกับเจนโน"

466
00:27:38,000 --> 00:27:40,280
‪พ่อก็ตอบ "อ้อ จริงด้วย ใช่

467
00:27:40,280 --> 00:27:42,080
‪ใช่ พ่อ... นั่นแหละ

468
00:27:43,600 --> 00:27:45,840
‪ใช่ๆ นั่นแหละ..."

469
00:27:46,440 --> 00:27:48,520
‪"แม่แกว่าไงล่ะ พ่ออาจจะ..."

470
00:27:51,960 --> 00:27:53,800
‪พ่อเล่าเรื่องไม่เป็นเลย

471
00:27:54,400 --> 00:27:57,520
‪เรื่องจริงฮะ พ่อเราเล่าเรื่องได้ห่วยแตกที่สุด

472
00:27:57,520 --> 00:28:00,240
‪ขณะเดียวกัน แม่เราก็เก่งที่สุด

473
00:28:00,240 --> 00:28:03,200
‪แล้วความบันเทิงที่เราชอบอย่างหนึ่ง

474
00:28:04,000 --> 00:28:07,520
‪ก็คือการดูพ่อเล่าเรื่องให้คนอื่นฟังต่อหน้าแม่

475
00:28:08,480 --> 00:28:11,000
‪เพราะมันทําให้แม่โมโห

476
00:28:11,000 --> 00:28:13,040
‪คุณจะเห็นแม่สั่น

477
00:28:13,040 --> 00:28:17,080
‪รอโอกาสแรกที่จะไฮแจ็กเครื่องบินเรื่องเล่า

478
00:28:17,640 --> 00:28:21,280
‪แต่ประเด็นคือ ไม่มีใครไฮแจ็ก
‪เครื่องบินเรื่องเล่าของพ่อเราได้

479
00:28:21,280 --> 00:28:23,640
‪เพราะมันไม่เคยได้ลอยขึ้น

480
00:28:27,800 --> 00:28:28,760
‪ไม่เคยเลย

481
00:28:30,080 --> 00:28:34,240
‪พ่อแบบ "ไม่รู้ได้เล่าหรือยังนะ
‪วันก่อนพ่อไปร้านค้า

482
00:28:34,240 --> 00:28:35,880
‪ไปซื้อนมน่ะ"

483
00:28:35,880 --> 00:28:40,160
‪"แต่พ่อตื่นมาประมาณ 6.45 น.

484
00:28:40,160 --> 00:28:42,560
‪ปกติพ่อจะตื่นประมาณ 6.15 น.

485
00:28:42,560 --> 00:28:45,360
‪หรือ 5.45 น. ประมาณนี้ แต่พ่อตื่นสาย"

486
00:28:45,360 --> 00:28:48,040
‪"สองคืนก่อน พ่อโดนขัดจังหวะการนอน

487
00:28:48,040 --> 00:28:51,200
‪เพราะมาร์การเร็ตโทรมา
‪แล้วพ่อก็กระวนกระวายนิดหน่อย"

488
00:28:51,200 --> 00:28:53,720
‪"มันนอนชดเชยคืนต่อมาไม่ได้

489
00:28:53,720 --> 00:28:55,320
‪กว่าจะปรับกลับได้ก็สองสามคืน"

490
00:28:55,320 --> 00:28:59,480
‪"พ่อนอนตื่นสายประมาณ 6.45 น. แล้ว...

491
00:29:00,240 --> 00:29:04,200
‪แปลว่ากว่าพ่อจะได้ออกไปซื้อนม

492
00:29:04,200 --> 00:29:06,760
‪แถวโรงเรียนก็รถติดแล้ว ให้ตายสิ"

493
00:29:07,720 --> 00:29:10,440
‪"ให้ตายเถอะ พ่อว่าที่เขาทํากันนะ

494
00:29:11,960 --> 00:29:14,760
‪คือเขาพยายามหลบรถติดสะสมบนถนนใหญ่

495
00:29:14,760 --> 00:29:18,080
‪แล้วขับผ่านบ้านเราไปทางนั้นแทน
‪พ่อว่าทุกคนทําแบบนั้นแน่"

496
00:29:18,080 --> 00:29:20,800
‪"ถนนใหญ่ยังโล่งอยู่เลย ทางนี้มากันเพียบแล้ว"

497
00:29:21,640 --> 00:29:23,440
‪แล้วเราก็เห็นแม่ แม่แบบว่า...

498
00:29:25,000 --> 00:29:27,040
‪"หุบปากสักทีได้ไหม"

499
00:29:27,920 --> 00:29:30,680
‪แล้วพ่อก็ "ผมพยายามเล่าเรื่องอยู่นะ"

500
00:29:31,320 --> 00:29:33,680
‪แม่แบบ "มันไม่ใช่เรื่องเล่านะ โรเจอร์"

501
00:29:33,680 --> 00:29:36,400
‪"นั่นคุณแค่ไล่ลําดับเหตุการณ์ที่นึกขึ้นได้

502
00:29:36,400 --> 00:29:39,240
‪ระหว่างทางสู่การเป็นผู้ชายน่าเบื่อ"

503
00:29:43,240 --> 00:29:44,080
‪ร้ายมาก

504
00:29:47,480 --> 00:29:51,360
‪พ่อเราไม่ค่อยรู้สึกอะไรหรอก
‪พ่อแบบ "เออน่า ชาสักแก้วไหม

505
00:29:52,480 --> 00:29:53,520
‪พ่อมีนมนะ"

506
00:29:56,560 --> 00:29:59,960
‪พ่อเราเป็นคนเงียบๆ
‪ไม่ค่อยแสดงออก เงียบมากๆ

507
00:29:59,960 --> 00:30:02,920
‪สไตล์การเลี้ยงลูกของพ่อแม่เราคือแบบ

508
00:30:02,920 --> 00:30:04,680
‪ตํารวจเลวกับตํารวจหลับ

509
00:30:05,320 --> 00:30:06,760
‪พ่อแม่เราเป็นแบบนั้น

510
00:30:06,760 --> 00:30:09,120
‪พ่อไม่เคยขึ้นเสียงกับพวกเราลูกๆ

511
00:30:09,120 --> 00:30:13,480
‪พ่อเป็นคนพูดเบามากๆ
‪พ่อเคยขึ้นเสียงจริงๆ ครั้งเดียวเท่านั้น

512
00:30:13,480 --> 00:30:15,960
‪แล้วมันก็ช็อกมาก เราไม่มีวันลืมเลย

513
00:30:15,960 --> 00:30:20,080
‪มันแตกต่างมากๆ กับตัวตนที่เรารู้จักพ่อ

514
00:30:20,760 --> 00:30:22,080
‪เรื่องมีอยู่ว่า

515
00:30:23,000 --> 00:30:24,840
‪พ่อทําชีสหล่นชิ้นหนึ่ง

516
00:30:26,800 --> 00:30:27,960
‪แล้วหมาก็คาบไป

517
00:30:29,920 --> 00:30:31,280
‪นั่นแหละชนวนของเขา

518
00:30:32,360 --> 00:30:36,200
‪มันไม่ใช่ชีสที่แพงเลยด้วยซ้ํา

519
00:30:36,200 --> 00:30:38,080
‪มันเป็นแค่เชดดาร์ของโฮมแบรนด์

520
00:30:38,080 --> 00:30:40,400
‪แต่มันเป็นชีสของพ่อ

521
00:30:40,400 --> 00:30:41,880
‪แล้วพ่อก็ทําตก

522
00:30:41,880 --> 00:30:43,520
‪แล้วหมาก็คาบไป

523
00:30:44,240 --> 00:30:46,760
‪เขา "คายออกมานะ ไอ้หมาพันธุ์ทาง"

524
00:30:46,760 --> 00:30:50,600
‪"เดี๋ยวนี้เลยนะ คายซะ คายออกมา"

525
00:30:51,520 --> 00:30:52,360
‪แล้วหมามันก็...

526
00:30:54,480 --> 00:30:59,160
‪เรากับพี่ชายเห็น แล้วถามว่า "นี่ใครเนี่ย"

527
00:30:59,160 --> 00:31:01,240
‪พ่อก็แบบ "เออ ไอ้เฮงซวย"

528
00:31:07,640 --> 00:31:09,480
‪เราต้องคายออกมา ตอนฉายอาจจะตัดออก

529
00:31:10,760 --> 00:31:12,600
‪เราออกทัวร์จัดโชว์นี้มาหนึ่งปีแล้ว

530
00:31:13,200 --> 00:31:15,280
‪ทุกคืน เราตั้งใจมาก

531
00:31:16,000 --> 00:31:17,000
‪กลืน...

532
00:31:19,040 --> 00:31:20,680
‪ชีสในจินตนาการลงไปซะ

533
00:31:21,960 --> 00:31:25,520
‪แต่ในใจเราคิดว่า "ไม่ได้ มันตกพื้นแล้ว"

534
00:31:27,480 --> 00:31:29,720
‪แต่มันไม่ได้ตก มันไม่มีจริง

535
00:31:29,720 --> 00:31:32,320
‪ในใจเรา เราว่ามันไม่สําคัญนะ

536
00:31:33,560 --> 00:31:37,160
‪เราแกล้งทําเป็นกลืนชีสในจินตนาการไม่ได้

537
00:31:38,720 --> 00:31:41,600
‪นั่นก็อาจจะเป็นอีกเหตุผล
‪ที่เรามีอะไรกับผู้ชายไม่ได้

538
00:31:42,200 --> 00:31:43,760
‪ไงล่ะ

539
00:31:43,760 --> 00:31:44,840
‪ไม่หรอก

540
00:31:49,320 --> 00:31:51,760
‪เราไม่เข้าใจเลยสักนิด

541
00:31:56,120 --> 00:31:59,040
‪เรามีแฟนมาหลายคนก่อนเจนโน

542
00:32:00,000 --> 00:32:01,800
‪ไม่ได้อวดนะ แต่ก็เยอะ สวัสดี

543
00:32:03,800 --> 00:32:07,080
‪เราไม่ได้ตั้งใจจะเป็นนักเน็ตบอล เรา...

544
00:32:10,080 --> 00:32:12,600
‪เราแค่ไม่ค่อยเก่งเรื่องทําความเข้าใจ

545
00:32:12,600 --> 00:32:18,240
‪แต่กลายเป็นว่าความเข้าใจ
‪คือส่วนสําคัญของความสัมพันธ์

546
00:32:18,920 --> 00:32:20,560
‪มันก็ไม่ได้มีอะไรดราม่ามากนะ

547
00:32:20,560 --> 00:32:24,760
‪ความสัมพันธ์ส่วนใหญ่ของเรา
‪จบแบบที่เหนื่อยกันทั้งคู่จนถอดใจ

548
00:32:25,920 --> 00:32:29,120
‪เราเคยโดนเทเพราะโดนจับโกหกได้

549
00:32:30,400 --> 00:32:32,640
‪ส่วนตัวเราดีใจมากเลยนะ

550
00:32:33,360 --> 00:32:35,880
‪เพราะเราโกหกไม่เป็นเลย

551
00:32:36,480 --> 00:32:40,760
‪เราแกล้งทําเป็นกลืนชีสในจินตนาการ
‪แล้วไม่บอกไม่ได้ เรา...

552
00:32:42,040 --> 00:32:43,960
‪การที่เราจะโกหกใครได้

553
00:32:43,960 --> 00:32:48,200
‪แล้วรักษาคําโกหกให้นานพอ
‪จนกลายเป็นการทรยศความไว้ใจ

554
00:32:48,800 --> 00:32:52,360
‪สําหรับเรา มันรู้สึกเหมือน
‪สัญญาณบ่งบอกว่าเราเริ่มเป็นผู้ใหญ่แล้ว

555
00:32:52,360 --> 00:32:55,560
‪แบบ "สักวันเจ้าจะกลายเป็นเด็กจริงๆ"

556
00:32:57,240 --> 00:32:59,360
‪เราจะเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น
‪รู้สึกว่าคุณเริ่มนิ่งเกินแล้ว

557
00:32:59,360 --> 00:33:00,640
‪"ไหนว่าไว้ใจได้ไง"

558
00:33:02,880 --> 00:33:06,520
‪เรื่องมีอยู่ว่าแฟนเราถามว่าอยากกินไอศกรีมไหม

559
00:33:07,520 --> 00:33:09,080
‪ใช่ฮะ เดิมพันสูงมาก

560
00:33:10,600 --> 00:33:14,280
‪เราตอบว่าใช่ เพราะอยากกินไอศกรีม

561
00:33:14,280 --> 00:33:16,280
‪ไม่ได้โกหกตรงนั้นนะ เราไม่ได้เลวขนาดนั้น

562
00:33:16,800 --> 00:33:19,760
‪แต่เราตอบไปแบบนี้

563
00:33:19,760 --> 00:33:23,320
‪เราตอบ "อยากสิ ไอสกรีม ยูสกรีม
‪วีออลสกรีมฟอร์ไอศกรีม"

564
00:33:24,000 --> 00:33:27,640
‪แฟนตอบว่า "ว้าว มุกเมื่อกี้เพิ่งคิดเหรอ"

565
00:33:34,240 --> 00:33:37,880
‪"ใช่ เราเพิ่งคิด ใช่" นั่นแหละฮะ

566
00:33:39,080 --> 00:33:39,920
‪ทําไมจะไม่ได้ล่ะ

567
00:33:42,120 --> 00:33:45,040
‪เราค่อนข้างมั่นใจว่าเรากําลังจะเฉลยทีหลัง

568
00:33:45,880 --> 00:33:49,440
‪นะฮะ เราไม่ได้รู้สึกว่าเราจะเก็บคําโกหกไว้

569
00:33:49,440 --> 00:33:52,840
‪แต่พอไปกินไอศกรีม
‪เราก็มัวแต่สนใจเรื่องอื่น จนลืมไป

570
00:33:53,760 --> 00:33:56,600
‪หกเดือนต่อมา แฟนไปรู้เข้า

571
00:33:58,960 --> 00:34:01,680
‪ว่าจริงๆ เราไม่ใช่ยอดนักกวี

572
00:34:03,040 --> 00:34:04,800
‪เธอโมโหมากๆ

573
00:34:05,720 --> 00:34:07,120
‪เธอมาบอกว่า "คุณโกหกฉัน

574
00:34:08,520 --> 00:34:11,680
‪ฉันจะไว้ใจคุณอีกได้ยังไง คุณโกหกฉัน"

575
00:34:12,560 --> 00:34:16,480
‪ตอนจบ เราบอกไปว่า
‪"เอาจริงๆ นะ เราคิดว่าเราไม่ได้ผิด

576
00:34:17,400 --> 00:34:20,360
‪ที่คุณขาดความรู้ทั่วไปจนเห็นชัดขนาดนี้"

577
00:34:23,200 --> 00:34:24,040
‪ใช่ฮะ

578
00:34:28,560 --> 00:34:31,880
‪เราว่าเรื่องนั้นก็ถือเป็นความไม่เข้าใจได้

579
00:34:33,640 --> 00:34:37,000
‪เลิกกับแฟนครั้งที่จบแย่ที่สุด เราเป็นฝ่ายบอกเลิก

580
00:34:37,000 --> 00:34:39,560
‪มันเลวร้ายมากๆ เพราะมันไปกันไม่รอด

581
00:34:41,880 --> 00:34:45,360
‪เราบอกเลิกแฟน แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

582
00:34:45,360 --> 00:34:49,200
‪ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็น

583
00:34:49,200 --> 00:34:52,600
‪มันเหมือนเมินกันแบบย้อนกลับ
‪ทุกอย่างร้อนแรงมาก

584
00:34:54,040 --> 00:34:57,920
‪เราช็อกมากๆ
‪จนต้องรออีกอาทิตย์ แล้วลองใหม่อีกที

585
00:34:59,040 --> 00:35:01,520
‪เราบอกว่า "เราไม่อยากมีความสัมพันธ์นี้"

586
00:35:01,520 --> 00:35:03,680
‪เธอตอบว่า "อืม แต่ฉันอยาก"

587
00:35:06,120 --> 00:35:07,840
‪เราก็ย้อน "เราว่ามันทําแบบนั้นไม่ได้นะ

588
00:35:08,960 --> 00:35:11,200
‪เราควรต้องตกลงปลงใจกันทั้งคู่

589
00:35:11,760 --> 00:35:13,280
‪ไม่งั้นก็ไม่ได้

590
00:35:13,280 --> 00:35:16,040
‪มันเป็นเรื่องของความยินยอม"

591
00:35:16,600 --> 00:35:20,000
‪แล้วเธอก็ย้อนว่า
‪"ใช่ แล้วคุณได้รับความยินยอมไหมล่ะ"

592
00:35:20,720 --> 00:35:21,920
‪ใช่ฮะ

593
00:35:22,960 --> 00:35:27,160
‪บอกตรงๆ เราจําไม่ได้
‪ว่าความสัมพันธ์ครั้งนั้นจบลงยังไง

594
00:35:27,160 --> 00:35:28,800
‪รู้สึกว่าเราจะเลิกกัน

595
00:35:32,120 --> 00:35:35,680
‪แต่เราไม่มีความจําที่ชัดเจน
‪ในช่วงนั้นของชีวิตเลย

596
00:35:35,680 --> 00:35:38,320
‪มันก็นานมากแล้วล่ะ 20 กว่าปีได้

597
00:35:38,320 --> 00:35:40,240
‪มันไม่ใช่ช่วงที่ดีของชีวิตเราเลย

598
00:35:40,800 --> 00:35:43,640
‪ประเด็นของเรื่องบัดซบ ชีวิตบัดซบ

599
00:35:44,280 --> 00:35:45,840
‪คือเราก็ไม่ได้บัดซบทั้งชีวิตหรอก

600
00:35:45,840 --> 00:35:48,000
‪แต่สมองดันบอกว่า "จําตอนนี้เอาไว้นะ

601
00:35:49,000 --> 00:35:51,880
‪เก็บเรื่องนี้ไว้รําลึกความหลังในอนาคต"

602
00:35:51,880 --> 00:35:54,000
‪ไม่ ความจําในนั้นมันผสมกันเป็นซุปไปหมด

603
00:35:54,000 --> 00:35:56,920
‪เราแค่โยนมันไปกองๆ ไว้ข้างในลึกๆ ช่างมัน

604
00:35:56,920 --> 00:35:58,520
‪มันผสมกันเป็นเนื้อเดียวเหมือนซุป

605
00:35:58,520 --> 00:36:02,080
‪เรามีเรื่องเดียวที่จําได้ชัดเจน
‪จากความสัมพันธ์ครั้งนั้น

606
00:36:02,080 --> 00:36:04,480
‪มันเหมือนตัวอย่างหนังเลย

607
00:36:05,200 --> 00:36:07,880
‪นึกออกไหม เวลาดูตัวอย่างหนัง
‪แล้วมันมีอะไรเกิดขึ้นเยอะมาก

608
00:36:08,360 --> 00:36:10,960
‪ตอนจบตัวอย่าง เราจะเกิดคําถามมากมาย

609
00:36:11,880 --> 00:36:14,960
‪แต่ไม่ได้รู้สึกอยากดูหนังขยะเรื่องนี้เลย

610
00:36:16,240 --> 00:36:17,440
‪มันก็แบบนั้นแหละ

611
00:36:17,440 --> 00:36:20,160
‪เรื่องมีอยู่ว่าเรากําลังขับรถตอนดึกมากๆ

612
00:36:20,160 --> 00:36:22,080
‪แฟนเราเป็นคนขับ เราไม่ได้ขับ

613
00:36:22,080 --> 00:36:23,920
‪แต่นั่นมันแค่ในรถ

614
00:36:24,400 --> 00:36:25,240
‪แล้ว...

615
00:36:26,400 --> 00:36:29,600
‪เราจําไม่ได้ว่ากลับจากไหนหรือกําลังจะไปไหน

616
00:36:29,600 --> 00:36:33,600
‪แต่มันเป็นถนนนอกเมือง
‪มืดมากๆ มีแต่ไฟหน้าส่องทาง

617
00:36:33,600 --> 00:36:35,640
‪ไม่ได้ราดยางมะตอย ยังเป็นลูกรังอยู่เลย

618
00:36:35,640 --> 00:36:38,840
‪แล้วเธอก็ค่อนข้างตีนผี ซิ่งไปเลย

619
00:36:38,840 --> 00:36:41,680
‪แล้วอยู่ดีๆ เธอก็เหยียบเบรก

620
00:36:41,680 --> 00:36:45,440
‪แล้วรถก็หมุนไปทั่วถนนเลย มันสยองมาก

621
00:36:45,440 --> 00:36:50,720
‪มันหมุนครบรอบ 360 องศา
‪แล้วก็หยุดตอนฝุ่นฟุ้งตลบ

622
00:36:50,720 --> 00:36:52,160
‪แต่เธอลงจากรถไปแล้ว

623
00:36:52,160 --> 00:36:54,680
‪ก่อนที่เราจะรู้ตัวอีกว่ารถหยุดแล้ว

624
00:36:54,680 --> 00:36:56,640
‪เราไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

625
00:36:57,160 --> 00:36:59,600
‪เธอวิ่งไปอยู่หน้ารถ แล้วก็ก้มลง

626
00:36:59,600 --> 00:37:03,280
‪เรามองไม่เห็นเธอ
‪เราแบบ "เกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

627
00:37:04,440 --> 00:37:05,720
‪แล้วพอเธอยืนขึ้น

628
00:37:06,840 --> 00:37:10,240
‪เธอก็หิ้วหูศพกระต่ายขึ้นมา

629
00:37:10,880 --> 00:37:13,120
‪ใช่ฮะ ลองฟังเสียงตัวเองดูสิ

630
00:37:13,760 --> 00:37:17,200
‪เมื่อกี้คือเสียงตอบรับ
‪จากคนดูที่เป็นเลสเบี้ยนซะส่วนใหญ่

631
00:37:18,600 --> 00:37:19,520
‪ใช่ไหมฮะ

632
00:37:19,520 --> 00:37:22,680
‪น้องต่ายน้อยถูกทําร้าย
‪แล้วคุณก็แบบ "แย่ที่สุดเลย"

633
00:37:23,640 --> 00:37:26,480
‪แต่คุณดูจะโอเคมาก ตอนเราเล่าเป็นฉากๆ

634
00:37:26,480 --> 00:37:29,280
‪เรื่องความสัมพันธ์ที่เข้าข่ายทารุณกรรม

635
00:37:30,040 --> 00:37:31,080
‪คุณทําเงี้ย

636
00:37:36,560 --> 00:37:37,480
‪กระต่ายตายเนี่ยสิ

637
00:37:41,440 --> 00:37:44,800
‪นั่นแหละ เธอจับซากกระต่ายขึ้นมา แล้วเธอก็ยิ้ม

638
00:37:45,400 --> 00:37:48,680
‪เรางงอยู่นะ เราไม่รู้ว่าเราควรรู้สึกยังไง

639
00:37:48,680 --> 00:37:53,160
‪แต่เราว่าความรู้สึกแรกคงไม่ใช่ความสุขหรอก

640
00:37:53,840 --> 00:37:55,880
‪เธอบอก "โดนเต็มๆ เลย"

641
00:37:57,080 --> 00:38:00,000
‪ใช่ฮะ เรานี่แบบ
‪"นี่พวกเราเล่นเกมกันอยู่ แล้วเราไม่รู้ตัวเหรอ"

642
00:38:01,000 --> 00:38:03,680
‪เธอแบบ "ฉันจะเอากลับบ้านไปให้หมากิน"

643
00:38:04,200 --> 00:38:05,920
‪เรานี่แบบ "ไม่โว้ย ไม่เอาน่า"

644
00:38:06,760 --> 00:38:10,040
‪แล้วเธอก็พูดเรื่องที่เลวร้ายที่สุดที่เราเคยได้ยิน

645
00:38:10,720 --> 00:38:11,640
‪เธอบอกว่า

646
00:38:12,400 --> 00:38:14,680
‪"ฉันว่าจะถลกหนังมันตอนนี้เลย"

647
00:38:16,680 --> 00:38:21,040
‪เรานี่แบบ "อย่าๆ ทําไมๆ"

648
00:38:21,600 --> 00:38:22,520
‪"ทํายังไง"

649
00:38:24,000 --> 00:38:25,320
‪แล้วเราก็ได้รู้

650
00:38:27,760 --> 00:38:31,920
‪เธอก้มลงอีกครั้ง เรามองไม่เห็นเธอ
‪เราแบบ "เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย"

651
00:38:32,880 --> 00:38:34,680
‪พอเธอลุกขึ้นมาอีกรอบ

652
00:38:35,320 --> 00:38:39,560
‪เธอกัดข้อเท้าเจ้ากระต่ายน้อยไว้

653
00:38:39,560 --> 00:38:41,120
‪เออ คุณเงียบไปเลยนะ

654
00:38:41,880 --> 00:38:43,920
‪คุณไม่ใช่คนที่ต้องจูบเธอ

655
00:38:43,920 --> 00:38:44,840
‪เออไง

656
00:38:47,240 --> 00:38:48,080
‪เธอแบบ...

657
00:38:48,880 --> 00:38:50,240
‪พยายามจะกัดให้แน่น

658
00:38:52,200 --> 00:38:53,880
‪มองเห็นเลย แล้วก็ได้ยินเสียง...

659
00:38:54,600 --> 00:38:58,800
‪แล้วเธอก็ลอกหนังมันออกมา

660
00:38:58,800 --> 00:39:02,000
‪อย่างคล่องแคล่วในทีเดียวเลย มันแบบ...

661
00:39:04,040 --> 00:39:08,960
‪นี่คือเรื่องป่วยๆ ที่น่าทึ่งที่สุดที่เราเคยเห็นเลย

662
00:39:08,960 --> 00:39:12,160
‪มันเหมือนมายากล
‪ที่บัดซบที่สุดที่คุณจะจินตนาการได้

663
00:39:13,240 --> 00:39:15,560
‪เพราะมันไม่มีการใช้มือหลอกตาเลย

664
00:39:16,320 --> 00:39:17,760
‪คุณจะเห็นทุกอย่าง

665
00:39:18,520 --> 00:39:20,320
‪แต่มันก็ยังเป็นมายากล

666
00:39:21,440 --> 00:39:23,480
‪เพราะเธอทําแบบ "นี่กระต่ายหนึ่งตัวนะ"

667
00:39:25,160 --> 00:39:27,120
‪"เสกให้เป็นสองตัวแล้ว

668
00:39:28,360 --> 00:39:30,160
‪ตัวหนึ่งสีแดง"

669
00:39:31,400 --> 00:39:33,040
‪ใช่ฮะ

670
00:39:33,040 --> 00:39:34,720
‪คุณคงไม่อยากดูคลิปนั้นหรอก ใช่ไหม

671
00:39:35,920 --> 00:39:38,280
‪เมื่อกี้มันดาร์กไปหน่อย เรายอมรับ

672
00:39:38,280 --> 00:39:41,400
‪มุกเมื่อกี้ดาร์กที่สุดในโชว์นี้แล้วนะ

673
00:39:41,400 --> 00:39:43,400
‪แค่นั้นแหละ ต่อไปมีแต่เบาสมอง

674
00:39:46,280 --> 00:39:49,560
‪เราได้เจอเจนโน ซึ่งก็ดีแล้วล่ะ เพราะไม่งั้น...

675
00:39:49,560 --> 00:39:51,840
‪นี่คือกลลวงหาแฟน
‪ด้วยโปรไฟล์ปลอมที่ซับซ้อนมากนะ

676
00:39:53,560 --> 00:39:55,960
‪เราได้เจอเธอในช่วงที่แปลกมากๆ ของชีวิต

677
00:39:55,960 --> 00:39:57,800
‪เธอเป็นโปรดิวเซอร์หน้างาน

678
00:39:57,800 --> 00:40:01,080
‪ช่วงแสดงโชว์ "นาเน็ตต์"
‪ในโรงละครเล็กสมัยก่อน

679
00:40:01,560 --> 00:40:05,320
‪เธอเป็นอเมริกันคนแรกที่เราเจอตอนลงเครื่อง

680
00:40:05,320 --> 00:40:07,480
‪ดูเหมือนเราจะบอกแค่แบบ "มานี่ คุณนี่แหละใช่"

681
00:40:09,200 --> 00:40:10,880
‪เปล่าหรอก เราก็อ่อย

682
00:40:10,880 --> 00:40:12,400
‪เราทํางี้ "สวัสดี คุณนาย"

683
00:40:12,400 --> 00:40:15,080
‪มันได้ผลมากเลยนะ

684
00:40:15,080 --> 00:40:18,400
‪แต่มันก็ประมาณหกเดือน เราเจอกันได้หกเดือน

685
00:40:18,400 --> 00:40:22,040
‪ก่อนที่งานเน็ตฟลิกซ์จะเข้ามา
‪พลิกชีวิตเราแบบกลับตาลปัตร

686
00:40:22,040 --> 00:40:26,640
‪แล้วพอมองย้อนไป เราถึงคิดได้
‪ว่าเราใช้เวลาหกเดือนนั้นได้ไม่ฉลาดเลย

687
00:40:26,640 --> 00:40:29,080
‪ส่วนใหญ่เรานอนกลางวันน่ะ

688
00:40:29,080 --> 00:40:31,760
‪เราเป็นคนขี้เซา จะว่าไงได้

689
00:40:31,760 --> 00:40:35,840
‪เรามาคิดได้ว่าสิ่งที่เราควรทํา
‪ในช่วงหกเดือนนั้นก็คือ

690
00:40:35,840 --> 00:40:38,920
‪เราควรเตรียมตัวให้พร้อมสําหรับชื่อเสียง

691
00:40:40,480 --> 00:40:42,920
‪อย่าดังโดยไม่พร้อมเหมือนเราเลย

692
00:40:42,920 --> 00:40:45,640
‪เพราะมันทําเราพัง แล้วเราก็ทํามันพังด้วย

693
00:40:45,640 --> 00:40:48,200
‪จริงๆ นะฮะ คุณต้องเตรียมพร้อมก่อนดัง

694
00:40:48,200 --> 00:40:51,120
‪ถ้าคุณจะได้ข้อคิดจากโชว์นี้ ก็เรื่องนี้เลย

695
00:40:51,120 --> 00:40:53,040
‪เตรียมพร้อมก่อนดัง ต้องให้พร้อมจริงๆ นะ

696
00:40:53,840 --> 00:40:55,080
‪ต้องพร้อมก่อนดัง

697
00:40:55,080 --> 00:40:59,120
‪ไม่ต้องไปกลัวภัยธรรมชาติ
‪ไม่ต้อง เอาแค่เตรียมพร้อมก่อนดัง

698
00:40:59,120 --> 00:41:01,400
‪อย่าไปคาดหวัง มันน่าเกลียด แต่แค่...

699
00:41:03,200 --> 00:41:05,720
‪ถ้าเกิดคุณฟลุค จับพลัดจับผลูดังขึ้นมา

700
00:41:05,720 --> 00:41:07,280
‪คุณก็ควรจะพร้อม

701
00:41:07,280 --> 00:41:11,320
‪เพราะเราไม่พร้อม
‪แล้วเราก็ทําพังเละเลยล่ะ เละสุดๆ

702
00:41:11,320 --> 00:41:14,800
‪ถ้าเราพร้อมก่อนดังตอนได้เจอรูบี้ โรส

703
00:41:15,760 --> 00:41:19,080
‪แล้วเธอบอกเราว่าเธอคิดว่าเราน่าทึ่งแค่ไหน

704
00:41:19,080 --> 00:41:22,800
‪ถ้าเราพร้อม เราคงไม่ขําใส่หน้าเธอ

705
00:41:24,440 --> 00:41:27,200
‪เราไม่รู้ว่าขําของเราหมายถึงยังไง
‪มันไม่ได้มีเจตนาร้ายนะ

706
00:41:27,200 --> 00:41:30,480
‪เราคิดว่าเราแค่ลืมไป
‪ว่าเธอไม่ใช่รูปภาพน่ะ นึกออกไหม

707
00:41:32,720 --> 00:41:35,160
‪"ทําไมคุยตอบได้ด้วยเนี่ย เวทมนตร์เหรอ"

708
00:41:36,720 --> 00:41:38,600
‪ถ้าเราพร้อมก่อนดัง

709
00:41:38,600 --> 00:41:41,400
‪ตอนที่เราได้เจอโจดี้ ฟอสเตอร์

710
00:41:42,200 --> 00:41:43,080
‪ใช่

711
00:41:44,920 --> 00:41:48,400
‪ไม่ดีเลยนะ จริงๆ ก็ครั้งที่สองแล้ว
‪ที่เราได้เจอโจดี้ ฟอสเตอร์

712
00:41:48,400 --> 00:41:51,600
‪เรื่องมีอยู่ว่ามันบังเอิญเป็นวันเกิดเราพอดี

713
00:41:52,200 --> 00:41:53,440
‪เรื่องนั้นเรารู้

714
00:41:54,240 --> 00:41:55,720
‪มันต้องรู้อยู่แล้วหรือเปล่า

715
00:41:56,800 --> 00:41:58,000
‪แต่ที่ไม่คิดมาก่อนก็คือ

716
00:41:58,000 --> 00:42:00,920
‪โจดี้ ฟอสเตอร์ก็รู้ว่าวันนั้นวันเกิดเรา

717
00:42:00,920 --> 00:42:04,560
‪ซึ่งมันก็เจ๋งดีนะ
‪จนเราได้มองภาพรวม มันเลยออกจะโรคจิต

718
00:42:06,680 --> 00:42:08,720
‪แต่เธอมีของขวัญมาให้เราด้วย

719
00:42:10,520 --> 00:42:11,640
‪เรารู้

720
00:42:12,320 --> 00:42:16,800
‪เราได้ของขวัญวันเกิดจากโจดี้ ฟอสเตอร์เลยนะ

721
00:42:18,360 --> 00:42:19,200
‪เรารู้

722
00:42:22,200 --> 00:42:23,040
‪ใช่ฮะ

723
00:42:24,960 --> 00:42:26,400
‪จะบอกบริบทให้นะ

724
00:42:26,400 --> 00:42:28,320
‪จบไม่สวยหรอก

725
00:42:29,000 --> 00:42:30,400
‪เราทําพัง จําได้ไหม

726
00:42:32,200 --> 00:42:34,880
‪เราได้ของขวัญวันเกิด แล้วมันก็เป็นของดีด้วย

727
00:42:34,880 --> 00:42:36,920
‪เป็นเกม "บานานาแกรมส์" เราโคตร...

728
00:42:36,920 --> 00:42:38,520
‪เป็นของขวัญที่ดีมากนะ

729
00:42:38,520 --> 00:42:40,840
‪เราชอบเกม เราชอบคําศัพท์

730
00:42:40,840 --> 00:42:42,800
‪เราชอบกระเป๋าเล็กๆ ไว้ใส่เที่ยว

731
00:42:42,800 --> 00:42:45,120
‪เราชอบอุปมาเรื่องโพแทสเซียม

732
00:42:45,120 --> 00:42:47,120
‪มันเป็นของดีที่ไม่มีวันหมด

733
00:42:48,320 --> 00:42:51,240
‪ถ้าเราพร้อมก่อนดัง เราคงรับของขวัญ

734
00:42:51,240 --> 00:42:54,760
‪แล้วบอกว่า
‪"ขอบคุณฮะ ใจดีมากเลย คุณมีน้ําใจสุดๆ

735
00:42:54,760 --> 00:42:56,360
‪คุณจะขึ้นเป็นราชินีองค์ต่อไปเหรอ"

736
00:42:57,480 --> 00:42:58,320
‪หรือทํานองนั้น

737
00:42:59,440 --> 00:43:01,440
‪แต่เราไม่พร้อม

738
00:43:01,440 --> 00:43:02,720
‪รู้ไหมเราพูดอะไรออกไป

739
00:43:03,400 --> 00:43:04,840
‪"เรามี 'บานานาแกรมส์' แล้ว"

740
00:43:09,160 --> 00:43:11,680
‪นั่นสิฮะ

741
00:43:15,280 --> 00:43:17,800
‪มันแบบ "ช้าไปแล้วต๋อย ไว้คราวหน้ามาใหม่"

742
00:43:19,520 --> 00:43:20,960
‪คงสื่อออกไปแบบนั้น

743
00:43:22,280 --> 00:43:26,960
‪ถ้าเราพร้อมก่อนดังตอนได้เจอริชาร์ด เคอร์ติส

744
00:43:27,560 --> 00:43:29,840
‪เราก็คงจะรู้ว่าเขาเป็นใคร

745
00:43:31,480 --> 00:43:34,000
‪เราคงจะรู้ว่าเขาคือผู้ชายที่สร้าง

746
00:43:34,000 --> 00:43:37,520
‪หนังโรแมนติกคลาสสิกอย่าง
‪"รักบานฉ่ําที่น็อตติ้งฮิลล์" กับ "ทุกหัวใจมีรัก"

747
00:43:39,200 --> 00:43:40,640
‪ถ้าเราพร้อม

748
00:43:40,640 --> 00:43:43,840
‪ตอนที่เขาถามว่า
‪เราชอบโรแมนติกคอเมดี้เรื่องไหน

749
00:43:45,080 --> 00:43:47,120
‪เราอาจจะตอบแบบรักษาน้ําใจได้

750
00:43:47,640 --> 00:43:49,680
‪อาจจะเป็นหนังของเขาสักเรื่อง

751
00:43:49,680 --> 00:43:51,720
‪แต่เราไม่พร้อมไง รู้ไหมเราตอบไปว่าไง

752
00:43:52,600 --> 00:43:54,640
‪"เราไม่ชอบโรแมนติกคอเมดี้"

753
00:43:58,840 --> 00:44:00,080
‪ใช่ฮะ

754
00:44:00,920 --> 00:44:04,680
‪ริชาร์ดชํานาญการเป็นคนดังมาก
‪เขาวางตัวดีมากในวินาทีนั้น

755
00:44:04,680 --> 00:44:08,440
‪เขาพลิกบทสนทนาได้โดยไม่สะทกสะท้านเลย

756
00:44:08,440 --> 00:44:12,160
‪เขาชี้ให้เราเห็นทางสว่าง
‪ออกจากความอึดอัดที่เราเพิ่งก่อไว้

757
00:44:12,880 --> 00:44:15,720
‪เป็นทางที่เห็นชัดๆ ซึ่งเราไม่ตามไป

758
00:44:18,960 --> 00:44:22,040
‪เขาบอกว่า "ไม่เป็นไร ไม่ใช่ทุกคนจะชอบ

759
00:44:22,560 --> 00:44:25,840
‪แต่คุณไม่ชอบโรแมนติกคอเมดี้ตรงไหนเหรอ"

760
00:44:26,560 --> 00:44:27,480
‪เราตอบว่า

761
00:44:28,120 --> 00:44:30,560
‪"เราไม่ชอบเสียงจูบเลยฮะ"

762
00:44:34,120 --> 00:44:36,320
‪เราก็ไม่รู้ว่าทําไม

763
00:44:37,360 --> 00:44:38,800
‪บอกตรงๆ เราไม่...

764
00:44:38,800 --> 00:44:41,000
‪ต่อให้มานึกย้อนทีหลัง มันก็ไม่ได้เห็นชัดเสมอไป

765
00:44:41,000 --> 00:44:46,800
‪เรานึกย้อนกลับไป
‪เรายังไม่รู้เลยว่าทําไมถึงพูดแบบนั้น

766
00:44:51,480 --> 00:44:55,320
‪อีกปัจจัยที่ทําให้ชีวิตเราซับซ้อน
‪ตอนได้เจอเจนโนครั้งแรก

767
00:44:55,840 --> 00:44:59,720
‪คือเราเพิ่งจะตรวจพบไม่นานว่าเป็นออทิสติก

768
00:44:59,720 --> 00:45:02,680
‪แล้วเราก็ยังหาคําตอบอยู่
‪ว่ามันมีความหมายยังไงกับเรา

769
00:45:02,680 --> 00:45:05,400
‪บอกไว้เลยนะ
‪ความหมายส่วนใหญ่สําหรับเราก็คือ

770
00:45:05,400 --> 00:45:07,560
‪เราไม่ชอบเสียงจูบ

771
00:45:10,680 --> 00:45:12,120
‪แต่ตอนเราได้เจอเจนโน

772
00:45:12,120 --> 00:45:15,480
‪เรากําลังเรียนรู้ว่าเราอยู่ตรงไหน
‪ในสเปกตรัมของออทิสติก ซึ่งยากมากๆ

773
00:45:15,480 --> 00:45:17,200
‪แล้วสุดท้าย สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ

774
00:45:17,200 --> 00:45:19,520
‪ตอนทํางานไปด้วยกัน เราก็ได้เรียนรู้ด้วยกัน

775
00:45:19,520 --> 00:45:22,480
‪มันกลายเป็นโชคดีสําหรับเรา

776
00:45:23,120 --> 00:45:28,440
‪เพราะสุดท้าย เราก็ต้องการมุมมองคนนอก

777
00:45:29,360 --> 00:45:31,920
‪เพราะเราไม่รู้ตัวเลยว่าทําอะไร

778
00:45:31,920 --> 00:45:33,440
‪สักสามส่วนสี่ของเวลาทั้งหมดได้

779
00:45:34,440 --> 00:45:38,880
‪เรากับเจนโนเวลาเจอเหตุการณ์เดียวกัน

780
00:45:39,680 --> 00:45:42,400
‪หลังจากนั้น พอกลับบ้าน เราจะคุยกัน

781
00:45:42,400 --> 00:45:45,200
‪เราจะบอกว่า "เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นแบบนี้"

782
00:45:45,960 --> 00:45:48,960
‪แล้วเจนโนก็จะตอบว่า "คุณไปอยู่โลกไหนมาน่ะ"

783
00:45:53,400 --> 00:45:54,240
‪เรารู้

784
00:45:55,120 --> 00:46:01,040
‪เราจะยกตัวอย่างดีๆ ให้ฟัง
‪ประสาทสัมผัสของเราทํางานต่างจากคุณนิดหน่อย

785
00:46:01,040 --> 00:46:04,800
‪ลักษณะเฉพาะอย่างหนึ่งของเรา
‪คือฝ่ามือเราไวต่อความรู้สึกมากๆ

786
00:46:04,800 --> 00:46:06,240
‪มันน่ารําคาญนิดๆ นะ

787
00:46:06,240 --> 00:46:07,560
‪เรื่องที่เกิดขึ้นก็คือ

788
00:46:07,560 --> 00:46:10,800
‪เวลาเราจับอะไรที่เล็กๆ ทรงแปลกๆ

789
00:46:10,800 --> 00:46:14,240
‪เราจะหงุดหงิดมากๆ แทบโมโหเลยล่ะ

790
00:46:14,800 --> 00:46:17,440
‪จริงๆ นั่นก็เหตุผลที่เรามีอะไรกับผู้ชายไม่ได้

791
00:46:17,440 --> 00:46:20,200
‪ไม่ ไม่ๆ

792
00:46:22,360 --> 00:46:25,600
‪มุกมันเล่นไม่ได้เลย แต่คุณก็ยังตามน้ํา

793
00:46:26,360 --> 00:46:30,520
‪เราชอบพูดนะ "เล็กๆ ทรงแปลกๆ" สนุกดี

794
00:46:30,520 --> 00:46:33,280
‪นั่นแหละ เราจับอะไรที่เล็กๆ ทรงแปลกๆ

795
00:46:33,280 --> 00:46:35,880
‪แล้วเราก็จะโมโห เราต้องรีบปล่อยมือจากมัน

796
00:46:36,400 --> 00:46:38,040
‪นะฮะ เราแบบ... แล้วก็...

797
00:46:41,600 --> 00:46:44,560
‪เราบอกเจนโน
‪"เราทําของตกบ่อย เราซุ่มซ่ามมาก"

798
00:46:44,560 --> 00:46:48,280
‪เธอก็ตอบ "ไม่ คุณไม่ได้ทําตก

799
00:46:49,520 --> 00:46:51,760
‪ดูสิมันปลิวไปไกลแค่ไหน"

800
00:46:53,600 --> 00:46:55,280
‪มันส่งผลกับเรามากจริงๆ

801
00:46:55,280 --> 00:46:58,480
‪ครั้งแรกที่เราได้เจอโจดี้ ฟอสเตอร์

802
00:47:00,840 --> 00:47:04,560
‪เรื่องมีอยู่ว่าเธอมาดูโชว์
‪แล้วเธอก็เข้ามาคุยด้วยหลังฉากตอนจบ

803
00:47:04,560 --> 00:47:05,680
‪เป็นเกียรติจริงๆ

804
00:47:05,680 --> 00:47:08,880
‪นะฮะ มันดีมากๆ เราได้คุยกัน

805
00:47:08,880 --> 00:47:10,520
‪แล้วตอนที่กําลังคุยกันอยู่นั้น

806
00:47:10,520 --> 00:47:15,160
‪เธอเขียนเบอร์โทรศัพท์เธอ
‪ใส่เศษกระดาษลังให้เรา

807
00:47:15,160 --> 00:47:16,320
‪เรารับมา แล้ว...

808
00:47:16,320 --> 00:47:19,360
‪ไม่ใช่แบบนั้นนะ แหงสิ
‪นั่นมันเรื่องงาน นี่คือธุรกิจ

809
00:47:20,160 --> 00:47:23,480
‪มันไม่... เธอไม่ได้... เธอแต่งงานแล้ว ไม่เป็นไร

810
00:47:23,480 --> 00:47:26,600
‪แต่พอพูดออกเสียงขึ้นมาแล้ว เราก็ไม่แน่ใจ

811
00:47:30,080 --> 00:47:32,160
‪ยังไงตอนนี้มันก็สายไปแล้ว ใช่ไหม

812
00:47:35,000 --> 00:47:38,320
‪ไม่ๆ เธอจดเบอร์ให้ เรื่องงานล้วนๆ คิดว่านะ

813
00:47:38,320 --> 00:47:40,320
‪เรารับมา แล้วก็คุยกัน

814
00:47:40,320 --> 00:47:42,080
‪แล้วเราก็เริ่มขยํากระดาษนั่น

815
00:47:43,480 --> 00:47:45,320
‪เราทําต่อหน้าเธอเลยนะเว้ย

816
00:47:45,320 --> 00:47:47,320
‪แบบ "ขอบคุณที่ให้เบอร์ฮะ แต่เราคิดแบบนี้"

817
00:47:47,800 --> 00:47:49,320
‪เราไม่รู้ตัวเลยว่าเราทําแบบนั้น

818
00:47:49,320 --> 00:47:52,000
‪เรามารู้จากเจนโน
‪ที่มาเป็นพยานให้ปากคําหลังจากนั้น

819
00:47:53,440 --> 00:47:54,800
‪เราเข้าโหมดสมาธิอยู่

820
00:47:55,760 --> 00:47:59,760
‪นะฮะ แล้วเราก็ขยํากระดาษนั่นต่อหน้าเธอเลย

821
00:48:00,520 --> 00:48:02,400
‪แล้วเราก็เอามันไปทิ้ง

822
00:48:04,040 --> 00:48:06,480
‪ต่อหน้าเธอเลยเหมือนกัน

823
00:48:08,920 --> 00:48:12,520
‪แล้วเราก็รู้สึกว่ามีคนดึงมือ เราหันไปดู

824
00:48:12,520 --> 00:48:15,920
‪เจนโนอยู่ตรงนั้น เธอบอกว่า
‪"เอามาให้ฉัน ฉันจะเอาใส่กระเป๋าเป้ไว้"

825
00:48:15,920 --> 00:48:17,600
‪ให้...

826
00:48:18,120 --> 00:48:18,960
‪ใช่ฮะ

827
00:48:21,720 --> 00:48:22,720
‪ทําได้ยอดเยี่ยมมาก

828
00:48:24,720 --> 00:48:27,120
‪แชมป์ตัวจริงเลย

829
00:48:27,120 --> 00:48:30,320
‪และนั่นก็คือลักษณะความสัมพันธ์ของเรา

830
00:48:31,080 --> 00:48:32,320
‪เหมือนกีฬาเคอร์ลิง

831
00:48:34,040 --> 00:48:35,840
‪ใช่ กีฬาหน้าหนาวที่น่ารักนั่นแหละ

832
00:48:36,680 --> 00:48:38,040
‪เราเป็นลูกพัคยักษ์

833
00:48:39,640 --> 00:48:42,080
‪ทุกเช้า คู่เราจะประชุมทีม บอกว่า

834
00:48:42,080 --> 00:48:44,000
‪"วันนี้คุณต้องไปที่นี่นะ

835
00:48:44,560 --> 00:48:47,840
‪ไปได้เร็วเท่านี้ นี่คือสายที่ต้องไป

836
00:48:47,840 --> 00:48:50,400
‪นี่คือสิ่งที่อาจจะเจอระหว่างทาง"

837
00:48:50,400 --> 00:48:52,040
‪แล้วเราก็โดนส่งออกมา

838
00:48:52,040 --> 00:48:54,200
‪เราทําอะไรไม่ได้สักอย่างเลย

839
00:48:59,800 --> 00:49:01,360
‪เจนโนอยู่หน้าบ้าน แบบ...

840
00:49:06,000 --> 00:49:10,920
‪เธอขยันมากๆ

841
00:49:10,920 --> 00:49:12,680
‪เรากังวลมากเลย

842
00:49:12,680 --> 00:49:18,200
‪อัตราส่วนระหว่างการถูน้ําแข็งกับลูกพัค
‪มันเอียงไปข้างเดียวเกินไปในความสัมพันธ์เรา

843
00:49:18,760 --> 00:49:20,120
‪เราอยากช่วยเจนโนบ้าง

844
00:49:20,120 --> 00:49:22,680
‪เราอยากดูแลเธอเหมือนที่เธอดูแลเรา

845
00:49:22,680 --> 00:49:26,120
‪แต่เรื่องของเรื่องคือเจนโนเก่งสุดๆ

846
00:49:26,720 --> 00:49:28,240
‪เก่งทุกอย่าง

847
00:49:29,120 --> 00:49:30,600
‪แต่เราไม่เก่งเลย

848
00:49:31,240 --> 00:49:32,800
‪เราเก่งงานนี้

849
00:49:32,800 --> 00:49:34,640
‪พูดเดี่ยวนี่เราโคตรเทพ

850
00:49:34,640 --> 00:49:36,880
‪แต่ประเด็นของการพูดเดี่ยวคือ

851
00:49:36,880 --> 00:49:39,440
‪มันไม่เกิดขึ้นในชีวิตทั่วไป

852
00:49:41,120 --> 00:49:43,360
‪มันไม่เคยเกิดขึ้นข้างนอกที่ไหนเลย

853
00:49:43,960 --> 00:49:47,560
‪มันเกิดขึ้นได้เพราะเจนโนจัดโชว์ให้เท่านั้น

854
00:49:50,960 --> 00:49:52,280
‪เขาคงปรบมือให้คุณแหละ

855
00:49:55,520 --> 00:49:57,760
‪บางครั้งเราก็พยายามนะ

856
00:49:58,320 --> 00:50:02,240
‪เราพยายามตามเช็ดตามล้างให้เจนโน
‪นะฮะ เราก็พยายามเป็นฮีโร่

857
00:50:02,240 --> 00:50:04,800
‪และทุกครั้งเลยนะ

858
00:50:05,320 --> 00:50:06,400
‪เราจะทําพัง

859
00:50:07,400 --> 00:50:11,120
‪แต่มีครั้งหนึ่ง ครั้งเดียวที่เราพยายามจะเป็นฮีโร่

860
00:50:11,120 --> 00:50:12,600
‪แล้วเราก็ยังทําพัง

861
00:50:13,320 --> 00:50:18,120
‪แต่มันเป็นการล้มเหลวโดยสิ้นเชิงที่อลังการมากๆ

862
00:50:18,120 --> 00:50:21,880
‪ถึงขั้นที่มันมาบรรจบกับความสําเร็จในภายหลัง

863
00:50:22,560 --> 00:50:24,640
‪ใช่ฮะ มันเหลือเชื่อเลย

864
00:50:24,640 --> 00:50:27,640
‪เรื่องเกิดขึ้นตอนที่พวกเราพาหมาไปเดินเล่นกัน

865
00:50:28,200 --> 00:50:30,480
‪เรามีหมาสองตัว พาน้องๆ ไปเดินเล่น

866
00:50:30,480 --> 00:50:34,080
‪เจนโนอยู่ข้างหน้า เธอเดินนําหน้าไปไกลมาก

867
00:50:34,080 --> 00:50:37,000
‪เราเป็นคนเดินช้า นะฮะ

868
00:50:37,000 --> 00:50:39,440
‪ตอนแรกที่เราเริ่มจูงหมาด้วยกัน

869
00:50:39,440 --> 00:50:41,240
‪เธอไม่เคยทิ้งเราเลย

870
00:50:41,240 --> 00:50:44,000
‪เพราะเธอกลัวว่าหมาเราจะไปจับกระต่ายเข้า

871
00:50:44,920 --> 00:50:47,120
‪เราต้องบอกเธอว่า "ดูหมาเราสิ"

872
00:50:47,640 --> 00:50:48,600
‪มัน...

873
00:50:48,600 --> 00:50:51,960
‪มันเหมือนเชฟสวีเดนผสมพันธุ์กับแกะ

874
00:50:51,960 --> 00:50:53,200
‪มันร้อง...

875
00:50:54,200 --> 00:50:57,160
‪หมาเราจับกระต่ายไม่ได้หรอก

876
00:50:57,720 --> 00:50:59,840
‪เราเคยเห็นหมาเราวิ่งไล่ตามกระต่าย

877
00:50:59,840 --> 00:51:02,200
‪แล้วกระต่ายก็เบื่อ

878
00:51:03,920 --> 00:51:06,520
‪นะฮะ สุดท้ายเธอก็เลิกกังวล

879
00:51:06,520 --> 00:51:09,040
‪เธอรู้แล้วว่าหมาเราไม่ไปจับกระต่ายหรอก

880
00:51:09,040 --> 00:51:12,320
‪เธอก็เลยไปตามความเร็วของตัวเอง

881
00:51:12,320 --> 00:51:15,800
‪แล้วเราก็ช้ากว่าเยอะมาก

882
00:51:16,720 --> 00:51:19,640
‪เพราะเราเดินช้า
‪แต่ก็เพราะเรามีปัญหาที่ต้องแก้ด้วย

883
00:51:20,280 --> 00:51:23,200
‪เราเดินไปคิดไปพร้อมกันไม่ได้

884
00:51:23,200 --> 00:51:25,560
‪นี่ก็เกี่ยวกับเรื่องท่าเดินมีปัญหา

885
00:51:26,720 --> 00:51:30,520
‪นั่นแหละ เราไปเดินจูงหมากัน
‪เราน่าจะเล่าบริบทอีกหน่อย ก่อนที่จะเล่าต่อ

886
00:51:30,520 --> 00:51:32,920
‪เรากับเจนโนเคยจัดทัวร์รอบโลกด้วยกัน

887
00:51:32,920 --> 00:51:36,800
‪แล้วเราก็กลับออสเตรเลียมาพักผ่อน

888
00:51:38,120 --> 00:51:39,200
‪เราพยายามออกเสียงนะ

889
00:51:40,000 --> 00:51:42,680
‪เจนโนว่าจะอยู่แค่สองสามอาทิตย์

890
00:51:42,680 --> 00:51:44,520
‪แต่นั่นคือเดือนมีนาคมปี 2020

891
00:51:45,400 --> 00:51:48,000
‪นะฮะ ทริปที่เจนโนเริ่มต้น

892
00:51:48,000 --> 00:51:51,800
‪จากการเที่ยววันหยุดสนุกๆ
‪ในประเทศแปลกใหม่กับแฟนใหม่

893
00:51:52,800 --> 00:51:56,400
‪กลายเป็นถูกจับเป็นตัวประกัน
‪ขังไว้ในชนบททันทีเลย

894
00:51:57,600 --> 00:51:58,600
‪นะฮะ

895
00:51:59,640 --> 00:52:03,160
‪ส่วนใหญ่แล้ว ช่วงโรคระบาดเราก็สบายดี

896
00:52:03,160 --> 00:52:06,120
‪มีขาขึ้นขาลง
‪เน็ตบอลมีไว้ให้กะหรี่เล่น อะไรต่างๆ

897
00:52:07,280 --> 00:52:11,400
‪แต่เราเล่นเกมกันบ่อยมาก
‪นะฮะ เราชอบเล่นเกมกันทั้งคู่

898
00:52:11,400 --> 00:52:14,360
‪ไม่ใช่เกมสงครามประสาทนะ เกมธรรมดา

899
00:52:14,360 --> 00:52:17,440
‪ครั้งแรกที่เราเล่น "เกสฮู" กับเจนโน

900
00:52:17,440 --> 00:52:20,840
‪มันเปิดโลกใบใหม่เลย
‪ตอนเด็กๆ เราไม่มีเกม "เกสฮู" เล่น

901
00:52:20,840 --> 00:52:23,920
‪มันซับซ้อนเกินไป
‪ส่วนที่เคลื่อนไหวเยอะเกินไป เข้าใจใช่ไหม

902
00:52:23,920 --> 00:52:27,360
‪เราเป็นครอบครัว "แบ็คแกมมอน"
‪นะฮะ เราโคตรชอบ "แบ็คแกมมอน" เลย

903
00:52:27,360 --> 00:52:28,960
‪กระเป๋า "แบ็คแกมมอน" ใบนั้น

904
00:52:28,960 --> 00:52:31,640
‪คือของตกแต่งที่หรูที่สุดในบ้านเรา

905
00:52:32,360 --> 00:52:36,160
‪ผ้าหนังเทียมสีน้ําตาลทูโทน อย่างสวย

906
00:52:36,160 --> 00:52:39,360
‪เรารักกระเป๋า "แบ็คแกมมอน" ใบนั้น
‪ถ้าไม่มีใครเล่น "แบ็คแกมมอน"

907
00:52:39,360 --> 00:52:42,400
‪เราจะถือเดินไปเดินมาในบ้าน
‪บอกว่า "เราไปทําธุรกิจนะ"

908
00:52:44,680 --> 00:52:47,200
‪ในช่วงเวลาสั้นๆ ช่วงหนึ่ง

909
00:52:47,200 --> 00:52:49,480
‪เราใช้กระเป๋าใบนั้นเป็นกระเป๋านักเรียน

910
00:52:51,840 --> 00:52:54,600
‪"เราไม่ได้ไปโรงเรียน เราไปทําธุรกิจ"

911
00:52:55,320 --> 00:52:57,640
‪โดนแกล้งไหม แน่อยู่แล้ว

912
00:52:57,640 --> 00:53:00,720
‪แต่ข้อดีคือเราไม่รู้ตัวเลย

913
00:53:01,640 --> 00:53:03,920
‪คนอื่นแบบ "กระเป่าสวยนะ อีง่าว"

914
00:53:03,920 --> 00:53:05,760
‪เราก็ "ขอบใจนะ"

915
00:53:08,040 --> 00:53:10,800
‪มันเลยเถิดถึงขั้นที่
‪พี่ชายเราต้องเรียกไปคุย เขาบอกว่า

916
00:53:10,800 --> 00:53:13,720
‪"น้องห้ามเอากระเป๋าใบนั้นไปโรงเรียนอีกนะ
‪พี่โดนแกล้งแทนแล้ว"

917
00:53:16,320 --> 00:53:18,280
‪เราบอก "แต่เราไปทําธุรกิจ" ที่บ้าน

918
00:53:20,880 --> 00:53:22,720
‪เราไม่เคยเล่นเกม "เกสฮู" มาก่อน

919
00:53:22,720 --> 00:53:26,080
‪เจนโนก็ใจดีอาสาสอนให้ บอกกฎกติกา

920
00:53:26,080 --> 00:53:28,240
‪เราอวดเก่งบอกไปว่า "ไม่จําเป็น

921
00:53:29,200 --> 00:53:32,040
‪เราเคยเห็นโฆษณา นี่มันเกมเด็กๆ"

922
00:53:33,280 --> 00:53:35,920
‪นี่คือคําถามแรกของเรา

923
00:53:36,480 --> 00:53:38,960
‪ในเกม "เกสฮู" ตอนอายุ 42

924
00:53:40,560 --> 00:53:43,720
‪เราถามว่า "โอเค คุณมาทํางานใหม่วันแรก"

925
00:53:46,280 --> 00:53:48,760
‪ใช่ฮะๆ

926
00:53:49,840 --> 00:53:50,680
‪เดี๋ยวมีหนักกว่านี้

927
00:53:52,360 --> 00:53:54,280
‪เราถามว่า "คุณมาทํางานใหม่วันแรก

928
00:53:54,280 --> 00:53:56,360
‪คุณเจองานถาโถมหนักมาก
‪งานต้องเรียนรู้เยอะ

929
00:53:56,360 --> 00:53:58,640
‪คุณทําพลาดตลอด ทุกคนยังใจดี

930
00:53:58,640 --> 00:54:02,080
‪แต่คุณก็ไม่แน่ใจ
‪ว่าทุกคนจะมีน้ําใจกับคุณได้นานแค่ไหน

931
00:54:02,600 --> 00:54:04,840
‪หลักๆ ก็เพราะคุณเรียกชื่อทุกคนผิดตลอด"

932
00:54:05,480 --> 00:54:07,920
‪"ตอนนี้เวลาพักดื่มชารอบเช้า คุณเข้าไปห้องพัก

933
00:54:07,920 --> 00:54:11,400
‪คุณชงชาดื่มสักแก้วเพื่อตั้งสติ สงบสติอารมณ์

934
00:54:11,400 --> 00:54:13,840
‪แล้วแฟนคุณเดินเข้ามาทําหน้าแบบนี้

935
00:54:13,840 --> 00:54:15,120
‪คุณจะอยากตบไหม"

936
00:54:19,040 --> 00:54:19,880
‪ใช่ฮะ

937
00:54:23,200 --> 00:54:24,400
‪ซึ่งเจนโนตอบว่า

938
00:54:24,400 --> 00:54:25,480
‪"ไม่เลย"

939
00:54:26,560 --> 00:54:28,320
‪แล้วก็ "ว้าว"

940
00:54:29,720 --> 00:54:33,120
‪เธอตอบว่า "ฟังนะ แฮนนาห์
‪ฉันว่าเราอ่านสีหน้าคนไม่เหมือนกัน"

941
00:54:35,480 --> 00:54:38,400
‪"ทําไมหน้าแบบนี้มันน่าตบสําหรับคุณนัก"

942
00:54:39,280 --> 00:54:41,960
‪เราก็ตอบ "เป็นคําถามที่ดีนะ ขอบคุณที่ถาม"

943
00:54:41,960 --> 00:54:43,760
‪เรามองอีกที แล้วก็คิดว่า

944
00:54:43,760 --> 00:54:45,960
‪"จริงด้วย มีหลายคนเลยที่น่าตบ

945
00:54:47,520 --> 00:54:48,360
‪เราเข้าใจแล้ว"

946
00:54:48,960 --> 00:54:50,840
‪"คุณเห็นฟันเขาไหม"

947
00:54:53,600 --> 00:54:55,680
‪แล้วเจนโนก็ตอบว่า "คุณหมายถึง

948
00:54:56,640 --> 00:54:58,000
‪'เขายิ้มอยู่หรือเปล่า' เหรอ"

949
00:55:04,880 --> 00:55:05,720
‪ใช่ฮะ

950
00:55:06,400 --> 00:55:10,360
‪กลายเป็นว่าเราเห็นความเป็นมิตรเป็นภัยคุกคาม

951
00:55:11,880 --> 00:55:15,400
‪มันอาจจะเป็นเพราะอาการออทิสติก

952
00:55:16,120 --> 00:55:17,880
‪แต่มันก็อาจจะเป็นเพราะ...

953
00:55:17,880 --> 00:55:20,560
‪ช่วงสองสามปีที่แม่ใส่ฟันปลอมหลวมๆ

954
00:55:21,480 --> 00:55:23,240
‪ไม่มั้ง พันธุกรรมหรือการเลี้ยงดู

955
00:55:24,360 --> 00:55:25,520
‪เราไม่มีวันหาคําตอบได้

956
00:55:29,480 --> 00:55:33,280
‪เราสบายดีในช่วงโรคระบาด
‪ขอบคุณที่ถามนะ เรา...

957
00:55:33,280 --> 00:55:37,760
‪เพราะเราไม่ต้องการปฏิสัมพันธ์มนุษย์เยอะ
‪เพื่อรักษาสภาพจิตใจ นะฮะ

958
00:55:38,280 --> 00:55:42,880
‪แต่เราก็อายที่ต้องยอมรับว่าเราไม่ทันได้คิดเลย

959
00:55:44,320 --> 00:55:48,200
‪ว่าเจนโนอาจจะเจอประสบการณ์ที่แตกต่างกัน

960
00:55:48,840 --> 00:55:55,280
‪ในฐานะคนอเมริกันที่อยู่นอกประเทศ
‪ไปไหนไม่ได้ในช่วงโรคระบาดทั่วโลก

961
00:55:55,280 --> 00:55:59,160
‪ใน "เดอะบุช" อย่างที่เรายืนยันจะเรียก

962
00:56:00,000 --> 00:56:02,560
‪นะฮะ เราไม่ทันได้คิดเลย

963
00:56:02,560 --> 00:56:07,840
‪จนกระทั่งวันหนึ่ง
‪เราได้ยินเธอคุยกับหมาตัวหนึ่งของเรา

964
00:56:07,840 --> 00:56:10,840
‪ซึ่งควรจะเป็นสัญญาณอันตรายนะ

965
00:56:12,200 --> 00:56:13,160
‪แต่มันกลับไม่ใช่

966
00:56:14,000 --> 00:56:16,120
‪นะฮะ เธอบอกว่า "ดักลาส

967
00:56:16,120 --> 00:56:19,480
‪ก่อนโรคระบาด ฉันไม่เคยมีเวลาเลี้ยงหมาเลย"

968
00:56:19,480 --> 00:56:21,120
‪"แกมันดูแลยาก

969
00:56:22,520 --> 00:56:24,680
‪แต่ตอนนี้แกเป็นเพื่อนสนิทฉัน"

970
00:56:25,600 --> 00:56:26,600
‪ใช่ฮะ

971
00:56:26,600 --> 00:56:28,480
‪แจสเปอร์ก็อยู่ตรงนั้นด้วย

972
00:56:29,440 --> 00:56:30,560
‪ใช่ฮะ

973
00:56:32,880 --> 00:56:35,760
‪ไม่หรอก ไม่เป็นไร
‪มันเป็นหมารับมาเลี้ยง มันรู้จักเจียมตัว

974
00:56:39,400 --> 00:56:42,680
‪นั่นคือมุกที่ส่อเสียดที่สุด
‪ที่เล่นได้กับคนดูที่เป็นเลสเบี้ยนซะส่วนใหญ่

975
00:56:42,680 --> 00:56:43,600
‪ใช่ไหมฮะ

976
00:56:43,600 --> 00:56:45,960
‪แบบ "ตอกย้ําสัตว์ที่รับมาเลี้ยง

977
00:56:45,960 --> 00:56:47,040
‪หัวรุนแรงจัง"

978
00:56:47,800 --> 00:56:51,520
‪แค่มุกน่ะ เรารักน้อง
‪นั่นเจ้าชายน้อยที่เรารับมาเลี้ยง ไม่ต้องห่วง

979
00:56:51,520 --> 00:56:52,440
‪นั่นแหละ

980
00:56:54,840 --> 00:57:00,920
‪แต่เราได้ยินเข้า แล้วเราก็ตกใจนิดหน่อย

981
00:57:00,920 --> 00:57:04,800
‪เราไม่ชอบที่ได้ยินเลยนะ
‪เพราะเราเป็นแฟนเจนโน

982
00:57:06,760 --> 00:57:08,200
‪เราเป็นเจ้านายเธอด้วย

983
00:57:11,280 --> 00:57:13,720
‪แล้วเราก็มารู้จากบทสนทนานั้นอีก

984
00:57:13,720 --> 00:57:16,040
‪ว่าเราเป็นเจ้าของเพื่อนสนิทเธอด้วย

985
00:57:17,080 --> 00:57:23,080
‪เราแบบ "ไม่ดีนะ
‪เราไม่ชอบสมดุลอํานาจแบบนี้"

986
00:57:23,080 --> 00:57:25,600
‪เราเลยตัดสินใจตอนนั้น ตรงนั้นเลย

987
00:57:25,600 --> 00:57:30,560
‪เราบอกว่า "หน้าที่ของเรา
‪คือต้องช่วยเจนโนสานสัมพันธ์กับชุมชน"

988
00:57:31,040 --> 00:57:35,560
‪นะฮะ บ่ายวันนั้น
‪เราพาน้องหมาออกไปเดินเล่นกัน

989
00:57:36,160 --> 00:57:40,000
‪เจนโนนําหน้าไปไกลเลย
‪กับเพื่อนสนิทเธอแหละ ดักลาส นะฮะ

990
00:57:40,640 --> 00:57:42,680
‪ส่วนเรารั้งท้ายอยู่นี่

991
00:57:42,680 --> 00:57:47,200
‪แทบจะยืนนิ่งไปเลย เพราะนี่คือปัญหาที่แก้ยาก

992
00:57:47,200 --> 00:57:51,360
‪ความคิดที่ว่าเราจะช่วยคนอื่น
‪เรื่องเข้าสังคมเนี่ย มันโคตรตลกสิ้นดี

993
00:57:53,080 --> 00:57:56,680
‪วันนั้นเรายังแก้ปัญหาไม่ได้นะ
‪เราไม่อยากให้คุณคิดว่าเรื่องจะไปทางนั้น

994
00:57:56,680 --> 00:57:58,160
‪เราแก้ปัญหาไม่ได้

995
00:57:58,160 --> 00:58:02,000
‪กว่าเราจะแก้ได้ก็หกเดือนต่อมา
‪เราทําได้ โดยบังเอิญด้วย

996
00:58:02,000 --> 00:58:05,480
‪มันเป็นช่วงก่อนสายพันธุ์ใหม่จะเข้า

997
00:58:06,040 --> 00:58:08,680
‪ในฝีเย็บแห่งกาลเวลาสั้นๆ นั่นแหละ

998
00:58:10,200 --> 00:58:11,720
‪ที่เรานึกว่ามันจะจบแล้วน่ะ

999
00:58:11,720 --> 00:58:14,720
‪แล้วจากนั้น "โอมิครอน" ก็เข้ามา

1000
00:58:14,720 --> 00:58:16,080
‪เราอยู่ที่ซูเปอร์มาร์เก็ต

1001
00:58:16,080 --> 00:58:18,560
‪เราเห็นโปสเตอร์ทีมฟุตบอลท้องถิ่น

1002
00:58:18,560 --> 00:58:19,720
‪เราก็คิดว่า "นี่แหละ

1003
00:58:20,320 --> 00:58:24,480
‪จะมีวิธีไหนที่คนอเมริกัน
‪จะสานสัมพันธ์กับเมืองเล็กๆ ในออสเตรเลียได้

1004
00:58:25,040 --> 00:58:27,360
‪ดีไปกว่าเล่นกีฬาที่เธอไม่เคยดู"

1005
00:58:29,400 --> 00:58:33,120
‪เราเอาโปสเตอร์กลับบ้าน แล้วบอกว่า
‪"คุณควรไปเข้าทีมฟุตบอลหญิงของชุมชนนะ"

1006
00:58:33,120 --> 00:58:35,160
‪เธอบอกว่า "คุณเอาโปสเตอร์มา"

1007
00:58:38,680 --> 00:58:41,920
‪เราก็บอก "ใช่ นี่ข้อเท็จจริง นี่ข้อมูล"

1008
00:58:42,480 --> 00:58:45,080
‪แล้วเธอก็บอก "คิดบ้างไหมว่า
‪คนอื่นอาจจะอยากรู้ข้อมูลนั้น"

1009
00:58:46,600 --> 00:58:49,280
‪เราก็ "ไม่รู้สิ เราไม่รู้ว่าทีมทํางานยังไง"

1010
00:58:50,880 --> 00:58:53,600
‪แต่เธอก็ไปเข้าร่วมทีมนะ ชื่อทีมไทเกอร์ส

1011
00:58:53,600 --> 00:58:55,520
‪รู้ไหมว่าคติประจําสโมสรคืออะไร

1012
00:58:55,520 --> 00:58:57,520
‪"กล้าแพ้ได้ยังไง"

1013
00:58:59,000 --> 00:59:01,280
‪เราไม่รู้เลยว่าหมายถึงเวลาไหน

1014
00:59:02,880 --> 00:59:06,000
‪ต้องพูดก่อนเกม หรือต้องพูดหลังเกม

1015
00:59:06,760 --> 00:59:11,760
‪กระตุ้นอย่าให้แพ้ หรือด่าซ้ําที่ไปแพ้มา
‪หรือผสมให้กํากวมแบบฉลาดๆ

1016
00:59:11,760 --> 00:59:12,920
‪เราไม่รู้เลย

1017
00:59:14,520 --> 00:59:15,600
‪ฉลาดมาก

1018
00:59:20,640 --> 00:59:23,000
‪เธอไปซ้อมบอลวันแรกกลับมา

1019
00:59:23,000 --> 00:59:25,480
‪มีเรื่องเล่าเพียบ

1020
00:59:25,480 --> 00:59:27,640
‪เราถามว่า "เป็นไงบ้าง" เธอก็ตอบ

1021
00:59:27,640 --> 00:59:29,680
‪"เขาไม่เรียกฟุตบอลนะ

1022
00:59:30,160 --> 00:59:31,160
‪เขาเรียกฟุตตี้"

1023
00:59:32,560 --> 00:59:34,440
‪"แล้วเราก็ใช้มือขว้างลูกฟุตตี้บอลไม่ได้

1024
00:59:35,280 --> 00:59:37,160
‪แต่ตบต่อให้เพื่อนได้"

1025
00:59:38,680 --> 00:59:40,760
‪แล้วเธอก็บอกว่า "ฉันชอบเข้าปะทะ

1026
00:59:40,760 --> 00:59:43,720
‪แต่พอได้ยินเสียงนกหวีด เราต้องปล่อย

1027
00:59:43,720 --> 00:59:45,880
‪ไม่งั้นจะเสียลูกโทษระยะ 50 เมตร"

1028
00:59:45,880 --> 00:59:48,680
‪"ฉันไม่รู้ว่า 50 เมตรมันไกลแค่ไหน
‪มันก็เลยไม่สําคัญสําหรับฉัน"

1029
00:59:49,760 --> 00:59:53,600
‪"ฉันนับสาวผมแดงในทีมได้เจ็ดคน
‪ดูเหมือนจะเยอะนะ

1030
00:59:53,600 --> 00:59:57,480
‪แต่สามคนในนั้นยืนกรานว่าตัวเอง
‪ผมบลอนด์อมสีสตรอว์เบอ์รรี แต่ฉันไม่เชื่อหรอก"

1031
00:59:59,400 --> 01:00:00,360
‪"อันนี้ฉันคิดเองนะ

1032
01:00:00,360 --> 01:00:03,040
‪แต่ดูเหมือนจะมีแค่
‪40 เปอร์เซ็นต์ในทีมที่รู้ว่าคุณเป็นใคร

1033
01:00:03,040 --> 01:00:05,800
‪อีก 60 เปอร์เซ็นต์สนใจมันฝรั่งมากกว่าคุณอีก"

1034
01:00:06,920 --> 01:00:09,160
‪ระหว่างที่เรานั่งฟังเรื่องเล่าของเจนโน

1035
01:00:09,160 --> 01:00:12,480
‪เราก็เพิ่งรู้ว่าในเรื่องเล่าของเจนโนน่ะ

1036
01:00:13,440 --> 01:00:14,880
‪เราชอบตรงไหนนักหนา

1037
01:00:14,880 --> 01:00:18,520
‪เพราะสิ่งที่เราได้ฟังมันไม่ใช่เรื่องเล่า

1038
01:00:20,640 --> 01:00:21,600
‪สิ่งที่มันเป็น...

1039
01:00:21,600 --> 01:00:23,680
‪ก็คือลําดับเหตุการณ์

1040
01:00:24,720 --> 01:00:27,120
‪เพราะเราแต่งงานกับพ่อตัวเอง

1041
01:00:30,240 --> 01:00:31,080
‪ชัดเลย

1042
01:00:35,160 --> 01:00:37,800
‪และที่ต่างจากแม่ คือเราชอบมาก

1043
01:00:37,800 --> 01:00:41,760
‪เราโคตรรักเลย เรารอฟังเลย เราชอบ...

1044
01:00:41,760 --> 01:00:45,520
‪เธอรวบรวมเหตุการณ์ได้เก่งมาก

1045
01:00:45,520 --> 01:00:48,120
‪ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องสําคัญ
‪บางเรื่องจะแปลกๆ หน่อย

1046
01:00:48,120 --> 01:00:52,040
‪บางเรื่องก็งงสุดๆ แต่ไปโยงได้ทีหลัง

1047
01:00:52,040 --> 01:00:55,120
‪เธอเก่งมาก
‪แต่ไม่ใช่แค่เหตุการณ์ที่เธอเก็บมาเล่านะ

1048
01:00:55,120 --> 01:00:57,160
‪มันอยู่ที่การเรียงลําดับเหตุการณ์

1049
01:00:57,680 --> 01:00:59,480
‪เหมือนเธอทําประติมากรรมลําดับเหตุการณ์

1050
01:00:59,480 --> 01:01:02,120
‪เพราะเราคิดว่าเรื่องเล่าจะมีทิศทาง

1051
01:01:02,120 --> 01:01:04,360
‪แต่พอเธอเล่าจบ เราจะแบบ "ก็ไม่นี่หว่า"

1052
01:01:07,440 --> 01:01:09,080
‪มันก็แค่ลําดับเหตุการณ์

1053
01:01:10,400 --> 01:01:13,360
‪เราชอบมาก
‪เพราะเราเก็บลําดับเหตุการณ์แบบนั้นไม่ได้

1054
01:01:13,360 --> 01:01:14,600
‪ในสถานการณ์ใหม่ๆ

1055
01:01:14,600 --> 01:01:17,520
‪ถ้าเราเข้าไปสภาพแวดล้อม
‪ที่ไม่เคยเจอ เราจะไม่จําเหตุการณ์

1056
01:01:18,280 --> 01:01:21,960
‪เราจะดื่มด่ําทุกอย่าง ซึมซับมันเข้าไป

1057
01:01:21,960 --> 01:01:24,520
‪เราไม่จําเก็บไว้
‪เราเหมือนฟองน้ําที่ซึมซับเปียกๆ

1058
01:01:25,080 --> 01:01:28,240
‪นะฮะ เราเปียกจนชุ่ม
‪แล้วมันก็ล้น แล้วเราก็ต้องกลับบ้าน

1059
01:01:28,240 --> 01:01:31,760
‪แล้วเราก็บีบตัวเองให้แห้ง
‪ตอนนั้นจะแบบ "เกิดบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย"

1060
01:01:32,240 --> 01:01:34,360
‪"แล้วทําไมฟันมันหลายซี่จัง"

1061
01:01:36,520 --> 01:01:38,800
‪ตั้งแต่คบกับเจนโน เราก็มั่นใจขึ้น

1062
01:01:38,800 --> 01:01:41,200
‪เพราะเรารู้ว่า
‪ถ้าเราอยู่ด้วยกันในสถานการณ์ที่แปลกใหม่

1063
01:01:41,200 --> 01:01:44,280
‪เธอจะจําเหตุการณ์ต่างๆ
‪แล้วเราก็จะเข้าใจได้ทีหลัง

1064
01:01:44,280 --> 01:01:45,280
‪มันดีมากจริงๆ

1065
01:01:45,280 --> 01:01:48,520
‪เราอยากให้เธอกลับไป
‪จําเหตุการณ์มาเพิ่มอีกจริงๆ

1066
01:01:49,560 --> 01:01:52,960
‪เราบอกว่า "คุณต้องกลับไปซ้อมอีกนะ"
‪แต่เธอย้อนว่า "ฉันนิ้วซ้น"

1067
01:01:52,960 --> 01:01:55,240
‪เราเลยบอก "กล้าแพ้ได้ยังไง"

1068
01:02:01,480 --> 01:02:05,280
‪เธอกลับไปซ้อมแล้วมาบอกว่า
‪"มันเป็นกีฬาอันตรายนะ แฮนนาห์"

1069
01:02:05,280 --> 01:02:08,760
‪"กัปตันเจ็บเข่าถอนตัวออกไป
‪เธอบาดเจ็บระหว่างแข่งปีที่แล้ว"

1070
01:02:08,760 --> 01:02:12,080
‪"แคซก็เจ็บเข่าถอนตัวไปเหมือนกัน
‪แต่ไม่ได้เจ็บระหว่างการแข่ง"

1071
01:02:12,080 --> 01:02:13,840
‪"เธอโดนวัววิ่งชน

1072
01:02:15,480 --> 01:02:18,280
‪ซึ่งไม่ใช่คําด่าอีวัวบ้าทีมอื่นอย่างที่ฉันคิด"

1073
01:02:19,440 --> 01:02:22,400
‪"แล้วก็มีแชซ ตอนนี้แชซลงซ้อมไม่ได้

1074
01:02:22,400 --> 01:02:26,480
‪เพราะเธอต้องรอให้หายติดอ่าง
‪หลังจากสมองกระทบกระเทือน"

1075
01:02:26,480 --> 01:02:28,120
‪"แต่เธอก็มา..." ใช่ฮะ

1076
01:02:28,120 --> 01:02:30,960
‪"แต่เธอก็มาซ้อมอยู่ดี เธอยืนบนเส้นขอบ"

1077
01:02:30,960 --> 01:02:33,280
‪"ฉันว่าเธอเป็นหัวหน้างานก่อสร้างนะ

1078
01:02:33,280 --> 01:02:36,360
‪เพราะเธอใส่เสื้อผ้าที่เป็นสีสะท้อนแสง

1079
01:02:36,360 --> 01:02:38,400
‪แล้วก็ใส่หมวกลายรถแทร็กเตอร์"

1080
01:02:38,400 --> 01:02:40,720
‪"เธอสูบ 'เดอร์รี่' ซึ่งไม่ใช่ยาเสพติด

1081
01:02:40,720 --> 01:02:42,520
‪แต่เป็น 'ซิกกี้' ซึ่งหมายถึง 'ซิการ์'

1082
01:02:42,520 --> 01:02:45,120
‪เธอดื่มเบียร์จากกระป๋องที่เรียกว่า 'ทินนี่'"

1083
01:02:47,040 --> 01:02:49,640
‪"เธอชื่อแชนนอน แต่คนเรียกเธอว่า 'แชซ'

1084
01:02:50,800 --> 01:02:53,200
‪เรียกลอร่าว่า 'ลอซ' เรียกเทอร์รี่ว่า 'เทซ'

1085
01:02:53,200 --> 01:02:55,320
‪เวลาจะขอโทษก็ไม่ 'ซอร์รี่' แต่เป็น 'ซอซ'"

1086
01:02:56,960 --> 01:03:01,160
‪"พอได้ยินแคซบอกว่า
‪เรียก 'แอมโบ' ให้แชซหน่อย

1087
01:03:02,120 --> 01:03:03,920
‪ฉันแบบ 'ฉันรู้แล้ว'"

1088
01:03:03,920 --> 01:03:06,320
‪"ฉันรู้แล้วว่าคุณใช้คําศัพท์กันยังไง

1089
01:03:07,760 --> 01:03:10,120
‪ฉันรู้แล้วว่าคนบ้านคุณใช้คําศัพท์กันยังไง"

1090
01:03:10,120 --> 01:03:14,800
‪"คุณเอาคํานามดีๆ มาตัดคําที่พยัญชนะตัวใกล้สุด

1091
01:03:14,800 --> 01:03:17,440
‪ตัดที่เหลือทิ้งไป ใส่ตัวแซดหรือตัวโอลงไปแทน"

1092
01:03:17,440 --> 01:03:18,880
‪"นั่นแหละที่คุณทํากัน"

1093
01:03:20,160 --> 01:03:21,000
‪ใช่ฮะ

1094
01:03:22,880 --> 01:03:24,880
‪เราบอกว่า "ก็ใช่ไง...

1095
01:03:26,080 --> 01:03:27,200
‪เจนโน"

1096
01:03:29,240 --> 01:03:30,480
‪แล้วเธอก็ตอบว่า

1097
01:03:36,320 --> 01:03:38,440
‪"ฉันนึกว่าพิเศษให้ฉันคนเดียว"

1098
01:03:40,720 --> 01:03:43,080
‪เราเลยตอบ "เปล่า

1099
01:03:45,480 --> 01:03:47,840
‪พี่ชายเราก็เรียกเมียตัวเองว่า 'เจนโน'"

1100
01:03:49,200 --> 01:03:50,720
‪"เบนโนกับเจนโน"

1101
01:03:50,720 --> 01:03:53,040
‪เหมือนตอน "เรามี 'บานานาแกรมส์' แล้ว"

1102
01:03:54,080 --> 01:03:55,000
‪เราแค่...

1103
01:03:56,240 --> 01:03:58,640
‪เราก็จําบทเรียนเป็นนะ

1104
01:03:58,640 --> 01:04:02,080
‪เราจํา แต่มันเจาะจงมากๆ

1105
01:04:02,960 --> 01:04:07,920
‪ถ้าโจดี้ ฟอสเตอร์ให้เกม
‪"บานานาแกรมส์" เป็นของขวัญวันเกิดเราอีก

1106
01:04:07,920 --> 01:04:09,560
‪เราจะรู้ว่าต้องทํายังไง

1107
01:04:11,400 --> 01:04:14,280
‪แต่ถ้าทอม ครูสให้เกม "เกสฮู"
‪เป็นของขวัญคริสต์มาส

1108
01:04:14,280 --> 01:04:16,720
‪เราคงตบไอ้ตัวร้ายฟันขาวนั่น

1109
01:04:23,760 --> 01:04:25,400
‪นั่นแหละ นั่นมันหกเดือนต่อมา

1110
01:04:26,000 --> 01:04:29,440
‪หกเดือนก่อนหน้า เรายังพยายามแก้ปัญหานั้นอยู่

1111
01:04:30,000 --> 01:04:32,160
‪เจนโนเดินนําไปก่อนแล้ว กับเพื่อนสนิท ดักลาส

1112
01:04:32,160 --> 01:04:35,440
‪ส่วนเรากําลังทอดน่อง
‪แจสเปอร์อยู่ในพงหญ้า กําลังคุ้ยอยู่

1113
01:04:35,440 --> 01:04:38,000
‪แล้วมันก็ไล่กระต่ายน้อยตัวหนึ่งออกมา

1114
01:04:38,000 --> 01:04:40,520
‪มันกระโดดมายืนบนทางเดินข้างหน้าเรา

1115
01:04:41,080 --> 01:04:44,400
‪แล้วมันก็หยุด เงยขึ้นมามองเรา
‪แล้วเราก็มองลงไปหามัน

1116
01:04:45,000 --> 01:04:47,440
‪มันเป็นวินาทีมหัศจรรย์

1117
01:04:47,920 --> 01:04:50,000
‪รู้สึกเหมือนมีแค่เราสอง

1118
01:04:50,520 --> 01:04:53,560
‪เราแบบ "คุณพระ เราคือสโนว์ไวต์"

1119
01:04:57,720 --> 01:04:59,400
‪แล้วเราก็เพิ่งสังเกต

1120
01:04:59,400 --> 01:05:01,280
‪เราแบบ "ไม่นะ

1121
01:05:01,280 --> 01:05:04,000
‪แกไม่รู้จักกลัวตายเลยสินะ ใช่ไหม"

1122
01:05:04,000 --> 01:05:05,440
‪เจ้าต่ายก็ "ไม่กลัวหรอก

1123
01:05:06,480 --> 01:05:07,880
‪ผมป่วย"

1124
01:05:08,640 --> 01:05:10,120
‪ใช่ฮะ ลูกตามันเน่าเลย

1125
01:05:10,120 --> 01:05:13,640
‪แล้วเราก็คิด "วันนี้ไม่เอานะ วันนี้คงไม่ใช่วันที่

1126
01:05:13,640 --> 01:05:15,840
‪เราอยากให้หมาของเราจับกระต่ายตัวแรกได้

1127
01:05:15,840 --> 01:05:16,920
‪แถมเป็นกระต่ายป่วย

1128
01:05:16,920 --> 01:05:19,400
‪แถมเจนโนก็คิดถึงบ้าน แล้วเราก็เพิ่งมารู้"

1129
01:05:21,080 --> 01:05:24,200
‪เราไม่ภูมิใจกับเรื่องนี้เลยนะ
‪แต่เราเอาเท้าไปเขี่ยเจ้าต่ายนั่น

1130
01:05:25,360 --> 01:05:26,640
‪เพื่อเอาออกให้พ้นทางเดิน

1131
01:05:26,640 --> 01:05:29,080
‪มันกลิ้งไปตามต้นโคลเวอร์ ไปอยู่ใต้พุ่มไม้

1132
01:05:29,080 --> 01:05:30,720
‪เราแบบ "เยี่ยม แม่นมาก"

1133
01:05:30,720 --> 01:05:33,640
‪เรามองขึ้นมา เจนโนยังไม่เห็น
‪เราก็แบบ "เยี่ยม"

1134
01:05:34,840 --> 01:05:36,040
‪แต่แจสเปอร์เห็น

1135
01:05:36,840 --> 01:05:40,640
‪มันรีบพุ่งออกมา มันแบบว่า
‪"ผมจะจับกระต่ายตัวแรก"

1136
01:05:40,640 --> 01:05:42,520
‪เพราะมันเป็นเจ้าตัวจิ๋วที่ดุมาก เรารักมันนะ

1137
01:05:42,520 --> 01:05:45,560
‪มันแบบ "ผมจะเอา..."
‪แล้วเราก็แบบ "ไม่ยอมหรอกเว้ย"

1138
01:05:45,560 --> 01:05:47,720
‪บอกก่อน เราไม่ได้ถีบน้องนะ

1139
01:05:48,520 --> 01:05:50,080
‪เราไม่ได้ถีบน้อง

1140
01:05:50,080 --> 01:05:52,720
‪ขาเราอยู่นิ่งๆ เฉยๆ

1141
01:05:53,360 --> 01:05:55,120
‪หมามันตัดสินใจเอง

1142
01:05:57,240 --> 01:06:01,800
‪บอกให้ชัดไว้ก่อนเลยนะ
‪น้องตัดสินใจวิ่งมาชนขาเรา

1143
01:06:01,800 --> 01:06:05,560
‪มันตัดสินใจมาชนอย่างแรง อย่างเร็วมากๆ

1144
01:06:05,560 --> 01:06:07,880
‪ทันทีที่น้องโดนขาเรา เราก็...

1145
01:06:09,000 --> 01:06:09,840
‪ร่วงไปเลย

1146
01:06:09,840 --> 01:06:12,240
‪เราจับปลอกคอตรงท้ายทอยมันทันพอดี

1147
01:06:13,040 --> 01:06:14,680
‪เราแบบ "โล่งอก"

1148
01:06:14,680 --> 01:06:16,000
‪แล้วเราก็เงยขึ้นมามอง

1149
01:06:16,800 --> 01:06:19,600
‪เราเห็นว่าเจนโนหันกลับมามอง

1150
01:06:19,600 --> 01:06:21,080
‪เธอเห็นเหตุการณ์

1151
01:06:22,480 --> 01:06:24,280
‪เธอไม่เห็นกระต่าย

1152
01:06:24,880 --> 01:06:27,520
‪เธอเห็นแค่เรากัดกับหมาตัวเอง

1153
01:06:28,520 --> 01:06:29,600
‪แล้วแพ้

1154
01:06:30,640 --> 01:06:34,400
‪เธอก็เลยวิ่งกลับมาถามว่า "คุณถีบหมาทําไมน่ะ"

1155
01:06:35,080 --> 01:06:37,120
‪เราก็ตอบ "มันเป็นเรื่องกระต่ายน่ะ

1156
01:06:37,120 --> 01:06:41,120
‪ตามหลักแล้ว เราไม่ได้ถีบมันนะ
‪มันเป็นการเข้าปะทะมากกว่า แล้ว..."

1157
01:06:42,000 --> 01:06:44,040
‪เธอเลยถาม "เข้าปะทะคืออะไร"

1158
01:06:44,040 --> 01:06:46,160
‪เรื่องเกิดก่อนที่เธอจะเริ่มเล่นฟุตบอล

1159
01:06:46,160 --> 01:06:48,560
‪เธอถามว่า "เข้าปะทะคืออะไร"

1160
01:06:48,560 --> 01:06:51,760
‪แล้วเธอก็แบบ "คุณพระ กระต่ายนี่นา"

1161
01:06:52,560 --> 01:06:55,240
‪ไอ้เจ้าต่ายนั่นไม่รู้เลยว่าอันตราย

1162
01:06:56,040 --> 01:06:57,800
‪มันไม่รู้ตัวว่ามันเพิ่งรอดมาได้

1163
01:06:57,800 --> 01:07:00,040
‪แล้วมันก็กลับมาขวางบนทางเดินอีกรอบ

1164
01:07:00,560 --> 01:07:03,440
‪มันแบบ "เอาล่ะ หาข้าวกินๆ ไหนเกิดอะไรขึ้น"

1165
01:07:03,440 --> 01:07:04,960
‪"ให้ผมช่วยไหม ช่วยไม่ได้หรอก"

1166
01:07:05,720 --> 01:07:09,920
‪เราดูออกว่าเจนโนอยากเอามือไปจับเจ้าต่ายนั่น

1167
01:07:09,920 --> 01:07:13,000
‪แจสเปอร์ก็อยากเอาเขี้ยว
‪ไปจับเจ้าต่ายเหมือนกัน

1168
01:07:13,920 --> 01:07:15,000
‪นะฮะ

1169
01:07:15,000 --> 01:07:17,840
‪เหตุการณ์ต่อมาเกิดขึ้นรวดเร็วมาก

1170
01:07:17,840 --> 01:07:19,760
‪แต่เราจะเล่าให้ฟังเป็นฉากๆ

1171
01:07:20,360 --> 01:07:23,320
‪เราจะเริ่มจากเจตนาของเราก่อน

1172
01:07:24,960 --> 01:07:26,680
‪เพราะมันไม่มีทางเห็นชัดเจนได้เลย

1173
01:07:28,240 --> 01:07:30,600
‪ที่เราอยากทําคือถอดแจ็กเก็ต

1174
01:07:31,120 --> 01:07:32,880
‪แล้วเอาไปคลุมเจ้าต่ายไว้

1175
01:07:33,800 --> 01:07:35,680
‪ให้เป็นดักแด้เสื้อโค้ต

1176
01:07:36,320 --> 01:07:38,400
‪แล้วอุ้มน้องขึ้นมา ช้อนน้องขึ้นมา

1177
01:07:38,400 --> 01:07:40,880
‪พาน้องไปหาหมอ เพื่อให้หมอฆ่าแทน

1178
01:07:41,400 --> 01:07:44,840
‪นะฮะ มันกําลังทรมาน น้องป่วยใกล้ตายแล้ว

1179
01:07:44,840 --> 01:07:48,360
‪เราเป็นฮีโร่ นะฮะ เราเป็นฮีโร่ จําไว้เลยนะ

1180
01:07:48,360 --> 01:07:50,240
‪นั่นแหละคติประจําใจ เราเป็นฮีโร่

1181
01:07:50,240 --> 01:07:51,640
‪เราอาจจะเป็นฝ่ายชายก็ได้

1182
01:07:54,880 --> 01:07:56,720
‪นั่นแหละ เอาล่ะ

1183
01:07:56,720 --> 01:07:59,920
‪เรื่องมีอยู่ว่าเราจับท้ายทอยแจสเปอร์ไว้

1184
01:08:00,520 --> 01:08:03,480
‪เราต้องไปให้ถึงเจ้าต่าย
‪แต่เราก็ต้องหาทางออกตัวก่อนหมา

1185
01:08:03,480 --> 01:08:06,840
‪เพราะแจสเปอร์มีสี่ขา ใช้ขาเก่งด้วย

1186
01:08:06,840 --> 01:08:09,840
‪ส่วนเรามีแค่สองขา แล้วก็รู้กันอยู่ว่าขาเราไม่ดี

1187
01:08:09,840 --> 01:08:13,120
‪เราก็เลยต้องชิงออกตัวก่อน

1188
01:08:13,120 --> 01:08:15,520
‪โดยการจับหมาเหวี่ยงไปอีกทาง

1189
01:08:17,320 --> 01:08:18,280
‪ใช่ฮะ

1190
01:08:18,280 --> 01:08:21,320
‪แต่มันไม่ใช่แค่แบบ
‪"ไปโน่นเลย พวก ไปทางโน้น"

1191
01:08:22,040 --> 01:08:25,760
‪ไม่เลย เราทําแบบนักขว้างจักรทีมชาติโซเวียต

1192
01:08:26,480 --> 01:08:28,320
‪เหมือนหลุดมาจากยุค 80 เลย

1193
01:08:28,320 --> 01:08:31,200
‪อยู่ๆ ก็ดีดสเตียรอยด์มาจากไหนไม่รู้ เราแบบ...

1194
01:08:35,480 --> 01:08:38,280
‪เรามองแจสเปอร์ลอยออกไปแบบ...

1195
01:08:38,280 --> 01:08:41,720
‪"ลงถึงพื้นเมื่อไหร่ ผมจะกลับ
‪ผมจะไปจับเจ้าต่ายนั่น ผมมาแล้ว"

1196
01:08:42,280 --> 01:08:46,960
‪เราหันไปมอง เราพยายามจับกระต่ายอยู่นะ

1197
01:08:46,960 --> 01:08:49,360
‪แล้วอยู่ๆ โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

1198
01:08:49,960 --> 01:08:54,640
‪ดักลาสก็ตัดสินใจว่า
‪วันนี้เป็นวันที่มันจะเป็นหมาพันธุ์แท้

1199
01:08:55,840 --> 01:08:58,440
‪อยู่ๆ มันโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

1200
01:08:59,200 --> 01:09:02,640
‪มันใช้เขี้ยวมรณะขย้ําเจ้าต่ายนั่น

1201
01:09:02,640 --> 01:09:04,680
‪ใช่ฮะ ต่อหน้าเพื่อนสนิทมันเลย

1202
01:09:05,320 --> 01:09:06,160
‪ใช่ฮะ

1203
01:09:06,800 --> 01:09:09,640
‪เราก็เลยทําสิ่งเดียวที่เราทําเป็น

1204
01:09:10,880 --> 01:09:16,720
‪"คายออกมานะ ไอ้หมาพันธุ์ทาง
‪เดี๋ยวนี้เลยนะ คายซะ"

1205
01:09:21,520 --> 01:09:22,680
‪น้องเป็นเด็กดี

1206
01:09:23,600 --> 01:09:24,440
‪มันก็...

1207
01:09:25,640 --> 01:09:28,240
‪แต่เจนโนกับหมาสองตัวก็แบบ...

1208
01:09:28,240 --> 01:09:31,240
‪"นี่คุณเป็นใครเนี่ย"

1209
01:09:31,240 --> 01:09:32,920
‪แล้วน้องต่ายก็ยังไม่ตาย

1210
01:09:33,600 --> 01:09:35,720
‪ใช่ฮะ แต่มันกลัวตายแล้ว

1211
01:09:36,320 --> 01:09:38,400
‪แล้วมันก็เริ่มกรีดร้อง

1212
01:09:38,400 --> 01:09:41,280
‪เราไม่รู้ว่าคุณเคยได้ยิน
‪กระต่ายร้องไหม มันไม่เพราะหรอก

1213
01:09:41,280 --> 01:09:43,840
‪"ยุทธการทุ่งวอเตอร์ชิป" ไม่ใช่หนังสําหรับเด็ก

1214
01:09:44,840 --> 01:09:46,080
‪มันโกหกทั้งเพ

1215
01:09:46,080 --> 01:09:47,440
‪มันเริ่มร้องแบบ...

1216
01:09:47,440 --> 01:09:50,600
‪คุณก็รู้ว่าเรื่องนี้ไม่มีทางจบ
‪โดยที่เราไม่ได้ฆ่ากระต่าย

1217
01:09:51,320 --> 01:09:54,440
‪เราต้องช่วยสงเคราะห์เจ้ากระต่าย
‪มันเป็นมนุษยธรรม

1218
01:09:54,440 --> 01:09:56,960
‪มันอาการหนักแล้ว มันใกล้ตายแล้ว

1219
01:09:56,960 --> 01:09:58,760
‪มันต้องตายเร็วขึ้นเพื่อที่...

1220
01:09:58,760 --> 01:10:00,200
‪เราเป็นฮีโร่นะ โอเค

1221
01:10:02,440 --> 01:10:03,760
‪เรารู้เลยว่าเราต้องทํายังไง

1222
01:10:03,760 --> 01:10:07,720
‪ตรงนั้นมีท่อนไม้ใหญ่ๆ
‪เราจะหยิบขึ้นมาทุ่มใส่เจ้ากระต่าย ทับมันให้ตาย

1223
01:10:08,240 --> 01:10:09,080
‪เราเป็นฮีโร่

1224
01:10:09,080 --> 01:10:11,240
‪แต่เราก็ไม่อยากทําต่อหน้าเจนโน

1225
01:10:11,240 --> 01:10:12,760
‪เรารู้สึกว่าเธอเห็นมามากพอแล้ว

1226
01:10:13,760 --> 01:10:15,360
‪เราเลยส่งเธอไปทําธุระ

1227
01:10:16,560 --> 01:10:18,880
‪เราบอกว่า "ขอกิ่งไม้หน่อย"

1228
01:10:18,880 --> 01:10:22,320
‪เราไม่ต้องใช้กิ่งไม้หรอก
‪แต่เรารู้ว่าถ้าเราขออะไรสักอย่าง

1229
01:10:22,320 --> 01:10:25,400
‪เจนโนจะสวมวิญญาณโปรดิวเซอร์
‪แล้วบอกว่า "เดี๋ยวจัดให้"

1230
01:10:25,400 --> 01:10:27,560
‪นะฮะ แล้วเธอก็วิ่งออกไป เราก็ "เยี่ยม"

1231
01:10:27,560 --> 01:10:28,960
‪เราหยิบท่อนไม้ขึ้นมา

1232
01:10:29,560 --> 01:10:31,360
‪ข้อดีของเจนโนก็คือ

1233
01:10:32,080 --> 01:10:33,480
‪เธอทํางานฉับไวมาก

1234
01:10:36,200 --> 01:10:37,120
‪แต่เราไม่

1235
01:10:39,240 --> 01:10:42,320
‪เธอกลับมาในจังหวะที่เลวร้ายที่สุด

1236
01:10:43,560 --> 01:10:45,160
‪เพราะเราอยู่ตรงนี้

1237
01:10:48,440 --> 01:10:53,200
‪นะฮะ ต่อให้เราไม่อยาก
‪จะทุ่มท่อนไม้ใส่เจ้ากระต่าย เราก็หยุดไม่ทันแล้ว

1238
01:10:54,000 --> 01:10:58,160
‪กว่าเราจะเห็นเธอ
‪โมเมนตัมกับแรงโน้มถ่วงก็ทํางานแล้ว

1239
01:10:58,160 --> 01:11:00,080
‪ตอนลงมือ เราหันกลับไป

1240
01:11:01,120 --> 01:11:04,680
‪และนั่นเป็นครั้งแรกในทั้งชีวิต

1241
01:11:04,680 --> 01:11:07,560
‪ที่เราสบตานานๆ

1242
01:11:09,520 --> 01:11:10,920
‪กับมนุษย์อีกคนหนึ่ง

1243
01:11:12,480 --> 01:11:13,320
‪ใช่ฮะ

1244
01:11:14,200 --> 01:11:15,040
‪แบบ...

1245
01:11:16,240 --> 01:11:18,240
‪จ้องเธอเขม็งเลย แล้วเราก็...

1246
01:11:22,880 --> 01:11:25,560
‪ตอนนั้น เราเข้าโหมดจริงจังแล้ว

1247
01:11:26,400 --> 01:11:30,320
‪ซึ่งแปลว่าเราต้องดูให้แน่ใจ
‪ว่าเจ้ากระต่ายตายแล้ว

1248
01:11:30,320 --> 01:11:34,000
‪เรายังไม่ละสายตา แล้วเราก็...

1249
01:11:39,360 --> 01:11:43,640
‪แล้วเราก็เริ่มใจเย็น
‪เรามองเจนโน แม้แต่เราก็ดูสีหน้าออก

1250
01:11:45,360 --> 01:11:47,720
‪เป็นสีหน้าเศร้า อาจจะใจเสียด้วย

1251
01:11:47,720 --> 01:11:52,520
‪เรามองสีหน้านั้น แล้วก็แบบ "ไม่นะ

1252
01:11:53,720 --> 01:11:55,320
‪เราเคยอยู่จุดนั้น"

1253
01:11:57,520 --> 01:12:01,480
‪"เราเคยติดอยู่ในความสัมพันธ์กับนักฆ่ากระต่าย"

1254
01:12:05,240 --> 01:12:06,400
‪เราไม่อยากเป็นแบบนั้น

1255
01:12:08,520 --> 01:12:10,920
‪เราไม่อยากให้เจนโนเจอแบบนั้น

1256
01:12:12,640 --> 01:12:14,560
‪เราเลยพยายามแก้ไข

1257
01:12:14,560 --> 01:12:17,920
‪เราบอก "มันป่วย
‪เราช่วยสงเคราะห์มัน เราเป็นฮีโร่

1258
01:12:17,920 --> 01:12:21,640
‪มันเป็นโรคกระต่ายติดเชื้อ
‪เราย่อว่าโรคมิกโซ เพราะเราสนุกกับคําศัพท์"

1259
01:12:22,600 --> 01:12:26,200
‪"มันเป็นโรคจากต่างถิ่น
‪เพราะการล่าอาณานิคมไม่ใช่ความคิดที่ดี

1260
01:12:26,200 --> 01:12:29,560
‪ถ้าคุณอยากกลับอเมริกา
‪คุณก็ควรกลับนะ เราไม่อยากให้กลับ

1261
01:12:29,560 --> 01:12:31,680
‪แต่คุณก็คงคิดถึงครอบครัวกับเพื่อนที่นั่น"

1262
01:12:31,680 --> 01:12:34,200
‪"เรารอได้ เราไม่รู้ว่าโรคระบาดจะนานแค่ไหน

1263
01:12:34,200 --> 01:12:37,480
‪คู่เราแน่นแฟ้น เราซูมหากันก็ได้
‪มันก็แย่ แต่เราจะอยู่ได้"

1264
01:12:37,480 --> 01:12:40,320
‪"คุณอยากให้เราทํายังไง เราควรทํายังไง

1265
01:12:40,320 --> 01:12:43,560
‪เราต้องทํายังไง ทํายังไงถึงจะถูก"

1266
01:12:43,560 --> 01:12:46,040
‪"เราจะทํายังไงดีๆ"

1267
01:12:46,040 --> 01:12:47,080
‪แล้วเธอก็บอก "หยุด"

1268
01:12:48,400 --> 01:12:49,680
‪"อย่าแตกตื่น"

1269
01:12:51,160 --> 01:12:52,520
‪"คุณอยากเป็นใคร"

1270
01:12:58,200 --> 01:12:59,440
‪"ภรรยาคุณไง"

1271
01:13:01,400 --> 01:13:02,880
‪ขอบคุณฮะ

1272
01:13:59,280 --> 01:14:02,880
{\an8}‪คําบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา