1
00:01:11,905 --> 00:01:15,117
{\an8}สังคมออสเตรเลียในยุค 1960 ถูกปิดกั้น

2
00:01:15,200 --> 00:01:17,452
{\an8}(เสียงของโอลิเวีย นิวตัน-จอห์น)

3
00:01:20,914 --> 00:01:23,834
เราถูกตัดขาดจากโลกภายนอก

4
00:01:27,004 --> 00:01:28,964
เหมือนเรากำลังเดินละเมอ

5
00:01:41,059 --> 00:01:42,811
{\an8}เสียงเพลงปลุกเราให้ตื่น

6
00:01:42,895 --> 00:01:44,104
{\an8}(เสียงของจิมมี่ บาร์นส์)

7
00:01:50,903 --> 00:01:54,948
คำถามสำคัญคือใครจะเป็นดาราใหญ่ของเรา

8
00:01:55,032 --> 00:01:56,742
เราจะบูชาใคร

9
00:02:01,914 --> 00:02:04,291
ผมเกิดในลอนดอน ใจกลางลอนดอน

10
00:02:05,876 --> 00:02:08,503
ผมมาที่ออสเตรเลียตอนอายุประมาณสิบขวบ

11
00:02:14,051 --> 00:02:15,928
{\an8}มันมีดนตรีอยู่ตลอด

12
00:02:16,011 --> 00:02:17,012
{\an8}(โรส ฟาร์นแฮม มารดา)

13
00:02:17,095 --> 00:02:19,306
{\an8}จีนกับจอห์นห่างกันแค่สองปี

14
00:02:19,389 --> 00:02:24,102
{\an8}พวกเขาเคยให้ความบันเทิงกับคนแก่ในอังกฤษ

15
00:02:28,732 --> 00:02:31,902
มีช่วงหนึ่งที่จีนกับจอห์นทำเพลง "ทินโซลเยอร์"

16
00:02:31,985 --> 00:02:34,112
และจีนต้องนั่งตักจอห์นนี่

17
00:02:34,196 --> 00:02:37,449
เธอร่วงจากตักของเขา และจอห์นก็แสดงต่อไป

18
00:02:38,075 --> 00:02:41,662
ตั้งแต่นั้น พ่อสามีของฉันบอกว่า
เขาจะเป็นนักแสดง

19
00:03:02,599 --> 00:03:06,270
{\an8}(อนุสรณ์ทหารโคฮูน่าไชร์)

20
00:03:06,353 --> 00:03:09,356
{\an8}เราเล่นที่โรงเต้นรำคันทรี่ ชื่อโคฮูน่า

21
00:03:09,982 --> 00:03:11,817
{\an8}ผมเข้ากลุ่มชื่อสตริงส์อันลิมิเต็ด

22
00:03:11,900 --> 00:03:14,862
{\an8}เราเคยทำงานในดิสโก้ท้องถิ่น
งานเต้นรำและอื่นๆ

23
00:03:14,945 --> 00:03:18,532
{\an8}เราเล่นตนตรีให้เบฟ ฮาร์เรลล์
ที่เป็นนักร้องของแอดิเลด ตอนนั้นเธอดังมาก

24
00:03:18,615 --> 00:03:21,869
{\an8}ฉันมาทำอะไรที่นี่กับเธอ

25
00:03:21,952 --> 00:03:25,455
ในเมื่อฉันสัญญาแล้วว่าจะจริงใจ

26
00:03:25,539 --> 00:03:28,333
ฉันมาถึงและซ้อมเสร็จแล้ว

27
00:03:28,417 --> 00:03:30,752
วงดนตรีก็เริ่มเล่น

28
00:03:30,836 --> 00:03:32,671
{\an8}ฉันไม่รู้ว่านักร้องเป็นใคร

29
00:03:32,754 --> 00:03:33,630
{\an8}(เบฟ ฮาร์เรลล์)

30
00:03:43,932 --> 00:03:46,143
ฉันแอบดูที่มุมห้อง

31
00:03:46,226 --> 00:03:48,562
เพื่อดูเด็กคนนี้

32
00:03:48,645 --> 00:03:53,233
และคิดว่า "ว้าวๆ"

33
00:03:54,067 --> 00:03:55,611
ในทุกทาง

34
00:03:56,570 --> 00:03:59,656
ฉันอยู่ที่นั่นกับแดร์ริล แฟนของฉัน

35
00:04:00,240 --> 00:04:02,409
ฉันว่าเขาก็คงคิดเหมือนฉัน

36
00:04:02,492 --> 00:04:04,661
นี่คือดาวที่กำลังจะเกิด

37
00:04:04,745 --> 00:04:07,831
อะไรบอกคุณว่าเขามีศักยภาพที่จำเป็น

38
00:04:07,915 --> 00:04:09,875
{\an8}หน้าตาของเขา วิธีที่เขาแสดงต่อหน้าสาธารณชน

39
00:04:09,958 --> 00:04:11,210
{\an8}(แดร์ริล แซมเบล ผู้จัดการ)

40
00:04:11,293 --> 00:04:12,878
{\an8}แล้วเราก็สานต่อจากจุดนั้น

41
00:04:12,961 --> 00:04:14,630
แดร์ริลเดินไปหาจอห์นแล้วพูดว่า

42
00:04:14,713 --> 00:04:19,091
"ฟังนะ ขอเบอร์คุณได้มั้ย
ผมสนใจจะเป็นผู้จัดการให้คุณ"

43
00:04:19,176 --> 00:04:23,597
เขาโทรมาหาเจ็ดสัปดาห์ต่อมาและพูดว่า
"ผมมีงานให้คุณทำในแอดิเลด

44
00:04:23,680 --> 00:04:26,058
ให้เงิน 30 เหรียญสำหรับสามงาน"

45
00:04:26,141 --> 00:04:29,311
ตอนนั้นผมยังเป็นลูกมือช่างประปา
ได้เงินสัปดาห์ละ 22 ดอลลาร์

46
00:04:29,394 --> 00:04:33,607
ผมไปที่แอดิเลด และทำงานเต้นรำสามงาน
นั่นเป็นครั้งแรกที่มีคนกรีดร้องให้ผม

47
00:04:34,650 --> 00:04:39,029
ผมกำลังทำรายการทีวีกับเบฟ
และได้พบกับแดร์ริล แซมเบล

48
00:04:39,112 --> 00:04:42,366
เธอว่า "ผู้ชายคนนี้ทำผมให้ฉัน
เขาเป็นเพื่อนฉัน"

49
00:04:42,449 --> 00:04:44,535
{\an8}เราคุยกันระหว่างทำรายการทีวี

50
00:04:44,618 --> 00:04:45,994
{\an8}(เดวิด แม็คเคย์ โปรดิวเซอร์ด้านดนตรี)

51
00:04:46,078 --> 00:04:49,581
{\an8}เขาว่า "มีคนหนึ่งที่คุณต้องฟัง
เขาชื่อจอห์นนี่ ฟาร์นแฮม"

52
00:04:50,749 --> 00:04:56,171
ผมอยู่ในสตูดิโอ และปีเตอร์ เบสต์
เขาแต่งเพลงโฆษณาให้แอนเซตต์-เอเอ็นเอ

53
00:04:56,255 --> 00:04:59,591
พวกเขาว่า "เราต้องการเสียงดีๆ
สำหรับเพลงโฆษณานี้

54
00:04:59,675 --> 00:05:01,218
คุณรู้จักใครบ้างมั้ย"

55
00:05:02,386 --> 00:05:05,430
ผมว่า "ฟังเด็กคนนี้สิ"
พวกเขาว่า "เสียงนี้แหละ"

56
00:05:05,514 --> 00:05:06,849
ซูซาน โจนส์

57
00:05:06,932 --> 00:05:07,933
สวัสดีค่ะ

58
00:05:08,016 --> 00:05:11,436
ผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดกับรอยยิ้มที่เป็นมิตรที่สุด

59
00:05:11,520 --> 00:05:13,647
เขาไม่มีประสบการณ์ในสตูดิโอ

60
00:05:13,730 --> 00:05:16,233
เขาไม่ได้เป็นนักร้องอาชีพ

61
00:05:16,316 --> 00:05:18,610
แต่เขาทำตามแนวทางตั้งแต่ต้น

62
00:05:18,694 --> 00:05:20,863
เขาล่องลอยไปตามโน้ตพวกนี้

63
00:05:20,946 --> 00:05:25,033
ซึ่งแม้แต่นักร้องเพลงโฆษณาอาชีพ
ก็ไม่ค่อยมีใครทำ

64
00:05:25,117 --> 00:05:27,119
ผมเดินเข้าไปในสตูดิโอแล้วพูดว่า

65
00:05:27,202 --> 00:05:30,038
"ผมอยากให้คุณเซ็นสัญญากับอีเอ็มไอ"

66
00:05:30,122 --> 00:05:33,876
และเขาพูดว่า "ครับ คุณต้องมาคุยกับพ่อแม่ผม"

67
00:05:35,586 --> 00:05:39,089
วันรุ่งขึ้นผมออกไปพบพ่อแม่เขา

68
00:05:40,757 --> 00:05:42,217
เราสงสัยว่าเขาจะไปทำอะไร

69
00:05:42,301 --> 00:05:43,635
{\an8}(จอห์น ฟาร์นแฮม ซีเนียร์ บิดา)

70
00:05:43,719 --> 00:05:45,971
{\an8}เขายกเลิกการเป็นลูกมือ

71
00:05:47,139 --> 00:05:50,517
ผมไปหาพ่อแม่แล้วบอกว่า "ฟังนะ ผมมีโอกาสที่นี่

72
00:05:50,601 --> 00:05:53,312
จะให้ผมเป็นช่างประปาต่อไป

73
00:05:53,395 --> 00:05:55,856
และทำงานนั้นไปตลอดชีวิตก็ได้"

74
00:05:55,939 --> 00:05:58,567
ผมเลยต้องเลือกทำแค่อย่างใดอย่างหนึ่ง

75
00:05:58,650 --> 00:06:03,280
ผมเลยคิดว่า "ฉันมีโอกาสแค่ครั้งเดียวในชีวิต
ที่จะจดจ่อกับการร้องเพลงจริงๆ"

76
00:06:03,363 --> 00:06:06,408
พวกเขาเลยบอกว่า
"ก็ได้ ถ้าอยากร้องก็เอาเลย

77
00:06:06,491 --> 00:06:08,869
เราจะคอยสนับสนุนลูกตลอดทาง"

78
00:06:08,952 --> 00:06:12,122
ตอนที่ผมไปที่บ้านกับเขา
แล้วถามว่า "คุณแต่งเพลงมั้ย"

79
00:06:12,206 --> 00:06:15,209
แล้วเขาก็ร้องเพลง "อินมายรูม"

80
00:06:15,292 --> 00:06:19,004
ในห้องฉันมีเรื่องปวดใจ

81
00:06:19,087 --> 00:06:22,883
ในห้องฉันมีเรื่องเศร้า

82
00:06:22,966 --> 00:06:27,888
ในห้องฉันไม่มีความสุข มีแต่ความเจ็บปวด

83
00:06:27,971 --> 00:06:30,766
แล้วผมก็ว่า
"เพลงนี้เพราะมาก เป็นเพลงที่น่าฟัง"

84
00:06:30,849 --> 00:06:34,061
มันเป็นยุคที่ศิลปินไม่แต่งเพลงเอง

85
00:06:34,144 --> 00:06:37,648
โปรดิวเซอร์ค่ายเพลง
จะขอเดโมจากต่างประเทศ

86
00:06:39,691 --> 00:06:41,276
เกิดอะไรขึ้น นี่ใคร

87
00:06:41,360 --> 00:06:43,654
- ทำความสะอาดตอนนี้ไม่ได้
- ใครน่ะ

88
00:06:43,737 --> 00:06:46,490
ผมบอกหลายรอบแล้วว่า
อย่าทำความสะอาดตอนออกอากาศ

89
00:06:46,573 --> 00:06:50,536
ผมเขียนจดหมายถึงบริษัทเพลงทั่วโลก
เพื่อให้ได้เพลงมา

90
00:06:50,619 --> 00:06:53,830
พวกเขาจะส่งแต่เพลงที่ยังไม่ถึงมือศิลปินใหญ่

91
00:06:53,914 --> 00:06:55,874
ในอเมริกาและอังกฤษ

92
00:06:55,958 --> 00:06:58,544
- คุณชื่ออะไร
- เซดี้ แม่บ้านทำความสะอาด

93
00:06:58,627 --> 00:07:01,630
และ "เซดี้" ก็เป็นหนึ่งในเพลงที่ไม่มีใครสนใจ

94
00:07:01,713 --> 00:07:05,843
เขาเล่นให้ผมฟัง ผมบอกว่า
"ไม่ล่ะ ผมอยากเป็นนักร้องร็อกแอนด์โรล"

95
00:07:05,926 --> 00:07:11,390
เดวิดพยายามโน้มน้าวให้เขาร้องเพลงนี้
เพราะรู้ว่ามันจะขึ้นอันดับหนึ่ง

96
00:07:11,473 --> 00:07:12,432
ใช่ครับ

97
00:07:12,516 --> 00:07:16,436
นั่นเป็นเรื่องใหญ่มากที่จะโน้มน้าวใครสักคน

98
00:07:16,520 --> 00:07:20,649
ให้พูดว่า "ไว้รอครั้งหน้า
อยากทำอะไรก็ทำเลย"

99
00:07:20,732 --> 00:07:22,901
- ผมว่าเหมือนฟิลลิส ดิลเลอร์
- คุณผู้หญิงๆ

100
00:07:22,985 --> 00:07:25,279
เด็กคนนี้ร้องเพลงเกี่ยวกับฉัน

101
00:07:25,362 --> 00:07:26,572
ดูเหมือนมันจะไปรุ่ง

102
00:07:26,655 --> 00:07:28,824
เขาเริ่มร้องเพลงกับวงต่างๆ ทั่วเมลเบิร์น

103
00:07:28,907 --> 00:07:31,702
{\an8}และตอนนี้กำลังถูกขัดเกลาให้เป็น
หนึ่งในความหวังของวงการเพลงป็อป

104
00:07:31,785 --> 00:07:35,789
{\an8}ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
การแสดงเปิดเวทีของจอห์นนี่ ฟาร์นแฮม

105
00:07:37,416 --> 00:07:42,254
เซดี้ แม่บ้านทำความสะอาด

106
00:07:42,337 --> 00:07:47,176
ด้วยแปรงขัดถูคู่ใจและน้ำในถัง

107
00:07:47,259 --> 00:07:50,470
ทำงานตัวเป็นเกลียว

108
00:07:50,554 --> 00:07:53,557
เพื่อชีวิตที่เธอมีอยู่ที่บ้าน

109
00:07:53,640 --> 00:07:58,228
เราวางจำหน่าย
ในวันที่ 19 พฤศจิกายน ปี 1967

110
00:07:58,312 --> 00:08:02,316
เซดี้ แม่บ้านทำความสะอาด

111
00:08:02,399 --> 00:08:06,361
พอถึงวันที่ 21 มันก็ขึ้นอันดับหนึ่งในวิกตอเรีย

112
00:08:06,445 --> 00:08:08,614
น่าทึ่งมาก เหลือเชื่อจริงๆ

113
00:08:10,032 --> 00:08:14,369
มันทำให้เขาแจ้งเกิดทันที
เขากลายเป็นขวัญใจในชั่วข้ามคืน

114
00:08:14,453 --> 00:08:18,415
เธอจะได้นอนดูทีวีทั้งคืน

115
00:08:18,498 --> 00:08:21,502
ตอนนั้นเขาอายุ 17 ยังเด็กอยู่เลย

116
00:08:25,672 --> 00:08:29,885
จอห์นนี่ ฟาร์นแฮมเจ๋งมาก
เขาเป็นขวัญใจตัวน้อย

117
00:08:29,968 --> 00:08:33,514
เซดี้ แม่บ้านทำความสะอาด

118
00:08:33,597 --> 00:08:35,015
{\an8}ฉันตามไปดูกับแก๊งเพื่อนสาว

119
00:08:35,097 --> 00:08:36,308
{\an8}(เชอรี โรมาโร ผู้บริหารดนตรี)

120
00:08:36,390 --> 00:08:37,851
{\an8}ไปดูคอนเสิร์ตที่เพิร์ท

121
00:08:37,934 --> 00:08:40,604
ฉันจำได้ว่าสาวๆ กรี๊ดกันใหญ่

122
00:08:40,687 --> 00:08:42,898
มือเธอเปื้อนผงซักฟอกสีแดง

123
00:08:42,981 --> 00:08:44,399
เขามีแค่เพลง "เซดี้"

124
00:08:44,483 --> 00:08:47,277
ไม่ได้จับมือผู้ชายมาหลายปี

125
00:08:47,361 --> 00:08:52,157
และเวลาก็พบว่าหัวใจเธอหยุดเต้น
เพราะความโหยหา

126
00:08:52,241 --> 00:08:57,079
ขัดพื้น ทำงานบ้าน เซดี้ที่รัก

127
00:08:57,162 --> 00:08:59,081
ตอนเด็กๆ ผมชอบเพลงฮาร์ดร็อก

128
00:08:59,164 --> 00:09:00,332
{\an8}(จิมมี่ บาร์นส์)

129
00:09:00,415 --> 00:09:02,626
{\an8}แม้แต่ตอนเด็ก ผมก็ชอบมัน
เพราะพี่ชายอยู่ในวงดนตรี

130
00:09:02,709 --> 00:09:05,796
{\an8}แต่เสียงของจอห์น แม้จะเป็นเพลงแปลกใหม่

131
00:09:05,879 --> 00:09:07,464
และมันเหมือนละครสลับฉาก

132
00:09:07,548 --> 00:09:09,967
มีบางอย่างเกี่ยวกับเสียงของเขาที่มีเสน่ห์มาก

133
00:09:10,050 --> 00:09:12,970
คุณจะพบว่าตัวเองผิวปาก
ร้องเพลงนี้ขณะเดินไปมา

134
00:09:13,053 --> 00:09:16,139
{\an8}ตอนที่เขาเล่นเพลง "เซดี้" ผมหัวเราะ
คิดในใจว่า "เขาทำอะไรน่ะ"

135
00:09:16,223 --> 00:09:17,766
{\an8}(ปีเตอร์ ฟ็อกกี้ มือกลองวงสตริงส์อันลิมิเต็ด)

136
00:09:17,850 --> 00:09:20,102
{\an8}เขาอยากได้เพลงร็อกแอนด์โรล
แต่ดันมาร้อง "เซดี้"

137
00:09:20,185 --> 00:09:24,606
{\an8}มันไม่ใช่เพลงแบบที่ฉันชอบหลายคนชอบนะ

138
00:09:25,691 --> 00:09:27,442
{\an8}ตอนนี้มันยากที่จะเชื่อ

139
00:09:27,526 --> 00:09:30,612
{\an8}แต่ "เซดี้" เป็นเพลงที่ดังที่สุดในยุค 60

140
00:09:30,696 --> 00:09:32,948
ในออสเตรเลีย เป็นเพลงที่ดังที่สุดในทศวรรษนั้น

141
00:09:33,031 --> 00:09:34,408
(ท็อป 40 วันที่ 31 มกราคม 1968)

142
00:09:35,617 --> 00:09:37,911
{\an8}โชคร้ายที่เพราะความสำเร็จของ "เซดี้"

143
00:09:37,995 --> 00:09:43,458
{\an8}เขาเลยไม่มีเวลาเขียนเพลง เพราะมัวแต่ยุ่ง
กับการออกรายการทีวี และเรื่องอื่นๆ

144
00:09:43,542 --> 00:09:46,003
เราเลยไม่ค่อยได้อัดเพลงของเขา

145
00:09:51,300 --> 00:09:54,553
หยาดฝนโปรยปรายลงบนหัวฉัน

146
00:09:55,262 --> 00:10:00,601
ฉันเป็นเหมือนผู้ชายที่เท้าใหญ่เกินเตียงนอน

147
00:10:00,684 --> 00:10:02,853
ไม่มีอะไรพอดีสักอย่าง

148
00:10:02,936 --> 00:10:06,523
{\an8}จำได้ว่าตอนนั้น ผมกำลังตามหาภาพลักษณ์

149
00:10:06,607 --> 00:10:09,443
{\an8}มีคนที่ใส่รองเท้าบูตถึงเข่า กางเกงรัดติ้ว

150
00:10:09,526 --> 00:10:12,446
เสื้อเชิ้ตหลวมๆ กับลูกปัดเยอะๆ

151
00:10:12,529 --> 00:10:14,823
ผมว่าจะให้เขาใส่ชุดคล้ายๆ กัน

152
00:10:14,907 --> 00:10:18,118
เหมือนผู้ชายในขวดจอห์นนี่ วอล์คเกอร์

153
00:10:19,453 --> 00:10:21,079
แน่นอนว่าไม่ใส่หมวก

154
00:10:21,538 --> 00:10:25,209
เพราะฉันจะไม่มีวันหยุดฝน

155
00:10:25,292 --> 00:10:29,463
{\an8}"เรนดรอปส์" เวอร์ชันจอห์นนี่
ขึ้นอันดับหนึ่งอีกครั้ง

156
00:10:29,546 --> 00:10:32,716
{\an8}เพราะฉันเป็นอิสระ

157
00:10:32,799 --> 00:10:35,010
ไม่มีอะไรทำให้ฉันกังวล

158
00:10:35,093 --> 00:10:36,470
เขาคือจอห์นนี่ผู้น่ารัก

159
00:10:36,553 --> 00:10:38,847
เขาดูดี เขามีเพลงฮิต

160
00:10:38,931 --> 00:10:42,059
ฉันยอมเพื่อเธอทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ที่รัก

161
00:10:42,142 --> 00:10:44,061
ไม่อยากเชื่อว่าเธอพยายามจะทำอะไร

162
00:10:44,144 --> 00:10:46,355
แล้วสวมมงกุฎบนหัว

163
00:10:46,438 --> 00:10:48,190
เก่งมาก ราชา

164
00:10:48,273 --> 00:10:50,275
ราชาผู้ยิ่งใหญ่รอคุณอยู่

165
00:10:52,611 --> 00:10:55,989
ฉันยอมเพื่อเธอทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ที่รัก

166
00:10:56,073 --> 00:10:58,700
ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เธอพยายามทำ

167
00:10:58,784 --> 00:11:00,619
จอห์นนี่ ฟาร์นแฮม

168
00:11:03,789 --> 00:11:05,999
ผมต้องการมัน ผมต้องการมัน

169
00:11:06,875 --> 00:11:09,294
ผมมีชุดที่เข้ากับมันสุดๆ

170
00:11:13,924 --> 00:11:14,925
{\an8}ราชาเพลงป๊อป

171
00:11:15,008 --> 00:11:16,260
{\an8}(แดริล เบรธเวต นักร้อง)

172
00:11:16,343 --> 00:11:17,761
{\an8}เป็นสิ่งที่ผมมองด้วยความรัก

173
00:11:18,512 --> 00:11:22,349
เพราะผมชนะสามครั้ง
และจอห์นชนะห้าครั้งติดกัน

174
00:11:22,432 --> 00:11:24,601
ยินดีด้วย คุณสมควรได้รับมันจริงๆ

175
00:11:24,685 --> 00:11:27,521
ผมว่าคุณน่าทึ่งมาก เยี่ยมมาก

176
00:11:28,188 --> 00:11:29,773
หวังว่าจะใส่พอดีนะ

177
00:11:29,857 --> 00:11:32,943
จอห์นคู่ควรกับตำแหน่งสูงสุด

178
00:11:33,026 --> 00:11:34,278
และผู้คนก็บูชาเขา

179
00:11:38,073 --> 00:11:43,912
หนึ่งคือตัวเลขที่โดดเดี่ยวที่สุดที่คุณจะได้ทำ

180
00:11:43,996 --> 00:11:48,166
สถานีโทรทัศน์ทุกแห่งต้องการตัวเขา
หนังสือพิมพ์ทุกฉบับต้องการตัวเขา

181
00:11:48,250 --> 00:11:51,128
ซิกซ์เควายเพิร์ท เราจะให้จอห์นนี่อ่านบทโฆษณา

182
00:11:51,211 --> 00:11:52,588
- จอห์นนี่
- ตอนนี้เหรอ

183
00:11:52,671 --> 00:11:54,047
- ใช่ ตอนนี้เลย
- ตอนนี้ๆ

184
00:11:54,131 --> 00:11:57,134
เช่าทีวีเจเนอรัลอิเล็กทริก
จ่ายแค่ 1.85 ดอลลาร์

185
00:11:57,217 --> 00:12:00,304
จอห์นจะทำได้ดี เขาจะทำทุกอย่างที่คุณขอให้ทำ

186
00:12:00,387 --> 00:12:02,723
- ถ้าผมไม่ทำงานก็หลับ
- ขอบคุณ มาร์ค

187
00:12:02,806 --> 00:12:05,559
ผมทำงานหลายชั่วโมงมาก

188
00:12:05,642 --> 00:12:07,769
ดังนั้นเมื่อผมตื่น ผมจะอ่อนแอ

189
00:12:07,853 --> 00:12:10,314
ใช่ มันเป็นสิ่งที่น่าเศร้าที่สุด

190
00:12:10,397 --> 00:12:12,232
มันเป็นเกมสำหรับแดร์ริล

191
00:12:12,316 --> 00:12:15,194
เขาไม่มีประสบการณ์ในวงการนี้เลย

192
00:12:15,277 --> 00:12:20,407
เขาเคยเป็นช่างทำผม แล้วจู่ๆ เขาก็มาอยู่ที่นี่
บริหารสินทรัพย์ที่ฮ็อตที่สุดในประเทศ

193
00:12:20,490 --> 00:12:23,577
ผมมักจะเลือกเพลงที่เขาร้อง

194
00:12:23,660 --> 00:12:26,246
แล้วก็ซ้อมวงดนตรีด้วย

195
00:12:26,330 --> 00:12:29,541
ผมไม่รู้เรื่องดนตรีเลย
แต่ผมรู้ว่ามันฟังดูเป็นยังไง

196
00:12:31,210 --> 00:12:33,295
แดร์ริลไม่เหมือนใครแน่นอน

197
00:12:33,378 --> 00:12:36,215
เขามีสมาธิมาก และถ้าเขาเลือกจอห์น

198
00:12:36,298 --> 00:12:38,967
เขาจะทุ่มเททุกอย่างให้จอห์น

199
00:12:39,885 --> 00:12:41,220
แดร์ริลหลงรักเขา

200
00:12:41,303 --> 00:12:42,304
{\an8}(จิล ฟาร์นแฮม ภรรยา)

201
00:12:42,387 --> 00:12:45,557
{\an8}เขาไม่ใช่คนดี ที่จริงเขาชั่วร้ายมาก

202
00:12:45,641 --> 00:12:47,601
คนที่โดดเดี่ยวที่สุด

203
00:12:47,684 --> 00:12:50,229
เขาเคยให้ยาระงับประสาทจอห์น

204
00:12:50,312 --> 00:12:53,815
จอห์นนอนทั้งวันแล้วคิดว่า "ทำไมฉันนอนนานจัง"

205
00:12:53,899 --> 00:12:55,567
เขามีเวลาให้สาวๆ บ้างมั้ย

206
00:12:55,651 --> 00:12:57,611
น้อยมาก เขา...

207
00:12:57,694 --> 00:12:59,321
ไม่มีแฟน

208
00:12:59,905 --> 00:13:03,033
{\an8}เขาอยู่ในความเมตตาของแฟนๆ
หรืออยู่ในความเมตตาของผู้จัดการ

209
00:13:03,116 --> 00:13:07,496
เขาเป็นแค่คนที่ถูกผลักไปตรงนั้นตรงนี้
แล้วเปิดเครื่องเหรอ

210
00:13:07,579 --> 00:13:13,585
จอห์นกับผม เราเป็นเพื่อนกันมากกว่า
เป็นแค่ผู้จัดการกับศิลปิน

211
00:13:14,962 --> 00:13:17,339
บทบาทของคุณคือความเป็นพ่อเหรอ

212
00:13:17,422 --> 00:13:22,052
{\an8}ไม่รู้สิ ผมว่าผมดูแลสิ่งที่ผมสนใจมั้ง

213
00:13:36,608 --> 00:13:41,697
ฉันขอให้สุดที่รักไปเดินเล่น

214
00:13:41,780 --> 00:13:44,408
{\an8}ทุกคนอยากไปลอนดอนเพื่อเป็นดารา

215
00:13:44,491 --> 00:13:48,745
{\an8}โอลิเวีย นิวตัน-จอห์นกำลังรุ่ง
ตอนนั้นเธอดังมาก

216
00:13:48,829 --> 00:13:52,040
เธอมีอาชีพที่จอห์นควรจะมี

217
00:13:52,124 --> 00:13:56,253
ลอนดอนเต็มไปด้วยดนตรี และผู้คนที่น่าทึ่งเหล่านี้

218
00:13:56,336 --> 00:13:58,088
ใช่ เป็นช่วงเวลาที่เหลือเชื่อ

219
00:13:58,172 --> 00:14:03,844
ริมฝั่งแม่น้ำโอไฮโอ

220
00:14:05,846 --> 00:14:10,225
ทุกวงที่มีค่าจะหาทางมาลอนดอน

221
00:14:11,518 --> 00:14:13,353
อเมริกายังคงเป็นร้านที่ปิดอยู่

222
00:14:13,437 --> 00:14:15,898
ในขณะที่ผมคิดว่าเพราะเราทุกคนมาจากอังกฤษ

223
00:14:15,981 --> 00:14:18,734
{\an8}และการพยายามประสบความสำเร็จที่นั่น

224
00:14:18,817 --> 00:14:20,819
{\an8}เป็นเหมือนนครเมกกะสำหรับเรา

225
00:14:25,407 --> 00:14:28,619
- เขาเป็นดาวเด่นในต่างประเทศได้มั้ย
- แน่นอน แน่นอน

226
00:14:28,702 --> 00:14:30,078
ง่ายแค่ไหน

227
00:14:30,162 --> 00:14:32,706
ง่ายมาก เราแค่ต้องหาช่องทางที่ใช่

228
00:14:32,789 --> 00:14:34,791
คุณเป็นดาราในต่างประเทศด้วยได้มั้ย

229
00:14:35,417 --> 00:14:38,212
ไม่รู้สิ แต่ผมจะลองดู

230
00:14:42,716 --> 00:14:46,470
เพราะเพลง "เซดี้"
อีเอ็มไอเสนองานที่ถนนแอบบีย์ให้ผม

231
00:14:46,553 --> 00:14:48,472
{\an8}และจอห์นก็ยังเซ็นสัญญากับอีเอ็มไอ

232
00:14:48,555 --> 00:14:50,807
{\an8}ผมเลยคิดว่าถ้าผมจะไปอยู่กับอีเอ็มไอในอังกฤษ

233
00:14:50,891 --> 00:14:55,062
อย่างน้อยผมก็มีโอกาส
ทำให้พวกเขาสนใจจอห์นในอังกฤษ

234
00:14:55,145 --> 00:14:56,522
"ถนนแอ็บบี้"

235
00:14:56,605 --> 00:15:00,567
แดร์ริลบินไปกับจอห์น
และเป็นความน่าอับอายตั้งแต่ต้น

236
00:15:00,651 --> 00:15:02,986
เพราะเขาดื่มเหล้าไม่เก่ง

237
00:15:03,070 --> 00:15:08,200
และเขาควรจะมาแนะนำจอห์นนี่
ให้คนที่อีเอ็มไอรู้จัก

238
00:15:09,117 --> 00:15:11,286
ผมทำให้พวกเขาสนใจจอห์นไม่ได้

239
00:15:11,370 --> 00:15:15,123
ผมพาเขาไปหาอีเอ็มไอ พาเขาไปบริษัทเพลง

240
00:15:15,207 --> 00:15:18,836
แต่อีเอ็มไอว่า "เรามีคลิฟฟ์ ริชาร์ดแล้ว"
เราไม่ต้องการหมอนี่"

241
00:15:18,919 --> 00:15:23,006
ยินดีด้วยและยินดีปรีดา

242
00:15:23,090 --> 00:15:26,552
ฉันอยากให้โลกรู้ว่า
ฉันมีความสุขเท่าที่เป็นได้

243
00:15:26,635 --> 00:15:29,763
จอห์นเลยขึ้นเครื่องบินกลับไปเมลเบิร์น

244
00:15:29,847 --> 00:15:31,765
ซึ่งทำให้ผมใจสลาย

245
00:15:44,361 --> 00:15:45,988
(อย่าขึ้นทะเบียนฆาตกรรม)

246
00:15:47,573 --> 00:15:48,991
(เราต่อต้านการเรียกร้อง)

247
00:15:54,663 --> 00:15:57,291
{\an8}ทุกอย่างเปลี่ยนไปในออสเตรเลีย

248
00:15:58,333 --> 00:16:00,002
{\an8}เราอยู่ในสงครามในเวียดนาม

249
00:16:00,085 --> 00:16:02,171
เพราะฉันรักเธอ

250
00:16:02,254 --> 00:16:05,299
ไม่ใช่เพราะเราอยู่ห่างกัน

251
00:16:06,300 --> 00:16:09,303
แต่เป็นเพราะฉันคิดถึงเธอ

252
00:16:09,720 --> 00:16:12,848
ความคิดถึงเธอหวนกลับมาหาฉัน

253
00:16:13,640 --> 00:16:16,476
ที่บ้าน วงการดนตรีวุ่นวายมาก

254
00:16:16,560 --> 00:16:18,395
กับอีเวนต์อย่างซันเบอรี

255
00:16:18,478 --> 00:16:22,357
ทำสิ่งที่เธออยากทำ เป็นสิ่งที่เธออยากเป็น

256
00:16:28,030 --> 00:16:32,075
ทำสิ่งที่เธออยากทำ เป็นสิ่งที่เธออยากเป็น

257
00:16:40,501 --> 00:16:42,127
ครั้งหนึ่งเราเคยเดินด้วยกัน

258
00:16:42,211 --> 00:16:45,797
ป๊อปสตาร์ที่ถูกปั้นขึ้นมากลายเป็นอดีตไปแล้ว

259
00:16:45,881 --> 00:16:48,467
มันไม่เกี่ยวกับคนคนเดียวอีกต่อไป

260
00:16:48,550 --> 00:16:49,760
มันกลายเป็นวงดนตรี

261
00:16:52,137 --> 00:16:56,308
ทำในสิ่งที่เธออยากทำ เป็นในสิ่งที่เธออยากเป็น

262
00:16:56,391 --> 00:16:58,018
ผมอยู่วงมาสเตอร์แอพเพรนทิซ

263
00:16:58,101 --> 00:17:00,812
เรามักได้รับฉายาว่า
"แบดบอยส์แห่งวงการร็อก"

264
00:17:00,896 --> 00:17:02,481
{\an8}จอห์นเป็นนักร้องเพลงป๊อป

265
00:17:02,564 --> 00:17:03,398
{\an8}(เกล็น วีตลีย์)

266
00:17:03,482 --> 00:17:05,858
{\an8}เราเหมือนน้ำกับน้ำมันในแง่นั้น

267
00:17:05,943 --> 00:17:08,612
แต่นั่นไม่ได้หยุดเราจากการเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

268
00:17:08,694 --> 00:17:11,073
น้องสาวฉันเด็กกว่าสี่ปี

269
00:17:11,156 --> 00:17:15,035
เธอมีโปสเตอร์จอห์น ฟาร์นแฮมทุกใบในห้องนอน

270
00:17:15,117 --> 00:17:16,369
{\an8}(เกย์เนอร์ วีตลีย์)

271
00:17:16,453 --> 00:17:19,540
{\an8}ฉันอยู่ห้องข้างๆ กับโปสเตอร์
วงมาสเตอร์แอพเพรนทิซบนผนัง

272
00:17:19,623 --> 00:17:23,042
แล้วทั้งคู่ก็ปะทะกันที่ไหนสักแห่งในโถงทางเดิน

273
00:17:25,753 --> 00:17:29,258
เราเคยออกไปยิงกระต่ายด้วยกันช่วงสุดสัปดาห์

274
00:17:29,341 --> 00:17:32,177
ออกไปวันการัตตาและนอนในรถตู้มาสเตอร์

275
00:17:32,678 --> 00:17:34,972
เราทำเรื่องงี่เง่าด้วยกัน

276
00:17:35,472 --> 00:17:37,975
จอห์นกับเกล็นกลายเป็นเพื่อนกัน

277
00:17:38,058 --> 00:17:42,271
ผ่านประสบการณ์ร่วมกันในวงการในตอนนั้น

278
00:17:42,354 --> 00:17:43,981
(มาสเตอร์แอพเพรนทิซ จอห์นนี่ ฟาร์นแฮม)

279
00:17:44,064 --> 00:17:47,901
ใช่ เกล็นเป็นร็อกแอนด์โรลสุดขั้ว
แต่จิตใจเขาน่ารักมาก

280
00:17:47,985 --> 00:17:50,612
และฉันคิดว่าจอห์นน่ารักมาก

281
00:17:50,696 --> 00:17:54,199
แต่อาจมีร็อกแอนด์โรลอยู่ในนั้นที่อยากออกมา

282
00:17:54,283 --> 00:17:58,287
และพวกเขาพบที่ราบสูง
ที่สวยงามที่พวกเขาทั้งคู่...

283
00:17:58,370 --> 00:18:02,958
ไม่ได้ต้องการการปลอบประโลมจากกันและกัน
แต่ต้องการความเป็นเพื่อน

284
00:18:05,502 --> 00:18:08,505
เรามีผู้จัดการคนเดียวกัน แดร์ริล แซมเบล

285
00:18:09,464 --> 00:18:11,550
เรานอนด้วยกันที่เซนต์คิลดา

286
00:18:11,633 --> 00:18:15,512
อย่างที่แดร์ริลชอบพูดเสมอว่า
เราพักที่เพนต์เฮาส์ของเขา

287
00:18:16,471 --> 00:18:19,308
มันเป็นชั้นบนสุดของแฟลต

288
00:18:20,225 --> 00:18:23,854
เพนท์เฮาส์เต็มไปด้วยเพื่อนของแดร์ริล

289
00:18:26,607 --> 00:18:28,734
และนี่คือเด็กชายผมบลอนด์สองคน

290
00:18:34,489 --> 00:18:36,992
คืนหนึ่งชีวิตผมเปลี่ยนไปมาก

291
00:18:37,075 --> 00:18:40,370
หลังการแสดงที่เฟสติวัลฮอลล์
กับมาสเตอร์แอพเพรนทิซ

292
00:18:40,454 --> 00:18:43,332
ตั๋วขายหมดเกลี้ยง เรากลายเป็นดาวเด่น

293
00:18:43,415 --> 00:18:47,127
คืนนั้นมีความวุ่นวายเกิดขึ้น
และผมจำได้ว่าถูกดึงลงจากเวที

294
00:18:47,211 --> 00:18:49,922
ชุดกำมะหยี่ของผมขาดรุ่งริ่ง

295
00:18:50,005 --> 00:18:53,550
กีตาร์ของผมร่อนไปทั่วงาน
ก่อนที่มันจะกลับมาหาผม

296
00:18:53,634 --> 00:18:54,843
(มาสเตอร์สก่อจลาจล)

297
00:18:54,927 --> 00:18:57,721
ผมจำได้แค่ว่าผู้จัดการวิ่งวุ่นบอกว่า

298
00:18:57,804 --> 00:18:59,848
"เรามีคนดูเยอะกว่าเดอะบีเทิลส์อีก"

299
00:19:00,641 --> 00:19:03,477
ผมนั่งอยู่ตรงนี้ "คนดูเยอะกว่าเดอะบีเทิลส์อีก"

300
00:19:04,728 --> 00:19:07,397
นั่นเป็นคืนที่ผมได้เงินมา

301
00:19:07,481 --> 00:19:09,733
เราได้เงินแค่ 200 ดอลลาร์

302
00:19:09,816 --> 00:19:12,528
พอถึงตอนที่ทั้งสี่คนแบ่งเงิน 200 นั่น

303
00:19:12,611 --> 00:19:16,740
คืนนั้นผมก็เข้าเนื้อแล้ว
เพราะสูทที่ผมต้องเปลี่ยนราคา 70 ดอลลาร์

304
00:19:16,823 --> 00:19:19,493
ผมเริ่มคิดว่า "การจัดการนี้มีปัญหาบางอย่าง

305
00:19:19,576 --> 00:19:21,328
มันไม่สมเหตุสมผลเลย"

306
00:19:21,411 --> 00:19:24,790
วันนั้นผมเลยตัดสินใจไปใจจากแดร์ริล แซมเบล

307
00:19:24,873 --> 00:19:27,334
ผมเข้ามาดูแลวงมาสเตอร์แอพเพรนทิซ

308
00:19:28,043 --> 00:19:30,087
และเปลี่ยนวิธีทำธุรกิจของเรา

309
00:19:31,713 --> 00:19:34,132
สวัสดีครับ เราคือลิตเติลริเวอร์แบนด์

310
00:19:34,216 --> 00:19:37,261
เกล็นเปลี่ยนจากเล่นเบส
มาเป็นผู้จัดการวงดนตรีเต็มเวลา

311
00:19:37,344 --> 00:19:41,223
เขารวบรวมนักร้องและนักแต่งเพลงฝีมือดีสองคน

312
00:19:41,306 --> 00:19:43,559
ที่กลายเป็นลิตเติลริเวอร์แบนด์

313
00:19:43,642 --> 00:19:46,019
ให้ตายสิ พวกเขาดังเป็นพลุแตกเลย

314
00:19:46,103 --> 00:19:48,230
ทำไมต้องรีบขนาดนั้นด้วย

315
00:19:48,313 --> 00:19:50,649
มันคุ้มที่จะกังวลจริงๆ เหรอ

316
00:19:50,732 --> 00:19:54,319
มองไปรอบๆ แล้วช้าลงหน่อย

317
00:19:54,820 --> 00:19:57,155
ข้างในฟองสบู่เป็นยังไงบ้าง

318
00:19:57,239 --> 00:19:59,116
สมองเธอเคยทำให้เธอมีปัญหามั้ย

319
00:19:59,199 --> 00:20:01,451
ไม่ผิดบาป

320
00:20:01,535 --> 00:20:03,287
แลกมันมา

321
00:20:03,370 --> 00:20:07,624
อดทนไว้ ความช่วยเหลือกำลังมา

322
00:20:07,708 --> 00:20:11,128
ฉันจะรีบไปให้เร็วที่สุด

323
00:20:12,546 --> 00:20:14,631
พระเจ้า พวกเขาเก่งแค่ไหนเนี่ย

324
00:20:15,007 --> 00:20:17,384
ไม่มีโน้ตไหนผิดเลย

325
00:20:17,467 --> 00:20:20,637
ไม่มีเสียงไหนที่ไม่ตรงคีย์เป๊ะ

326
00:20:20,721 --> 00:20:21,930
{\an8}(ทอมมี่ เอ็มมานูเอล มือกีตาร์)

327
00:20:22,014 --> 00:20:23,265
{\an8}ทุกอย่างถูกเขียนไว้อย่างดี

328
00:20:24,933 --> 00:20:29,646
{\an8}เรามองแอลอาร์บีเหมือนว่า
พวกเขาจะมาแทนที่วงอีเกิลส์

329
00:20:29,730 --> 00:20:33,025
อย่าลืมว่าใครจะดูแลเธอ

330
00:20:33,108 --> 00:20:37,863
พวกเขาประสบความสำเร็จในต่างประเทศ
ในแบบที่คนอย่างเราได้แต่ฝันถึง

331
00:20:41,867 --> 00:20:46,121
ในออสเตรเลีย มีข่าวลือเรื่องข้อตกลง
มูลค่าหลายล้านดอลลาร์

332
00:20:46,205 --> 00:20:48,373
ระหว่างคุณกับแคปิตอลเรคคอร์ดส์

333
00:20:50,250 --> 00:20:51,668
ผมเกรงว่ามันไม่ใช่ข่าวลือ

334
00:20:52,127 --> 00:20:56,465
มันเป็นข้อตกลงสำคัญที่เราทำกับ
แคปิตอลเรคคอร์ดส์ในอเมริกา

335
00:20:56,548 --> 00:20:57,966
อดทนไว้

336
00:21:09,561 --> 00:21:14,149
กลางยุค 70 ความเป็นดาวของจอห์นนี่เริ่มดับ
และเพลงฮิตเริ่มหมดไป

337
00:21:18,362 --> 00:21:20,364
สเลท 11 เทคหนึ่ง

338
00:21:20,948 --> 00:21:24,701
- คุณเคยหดหู่บ้างมั้ย
- บ่อยเลย ผมไม่ชอบคำว่า "ซึมเศร้า"

339
00:21:25,327 --> 00:21:28,247
ผมเป็นคนใช้คำแปลกๆ แต่ผม...

340
00:21:29,748 --> 00:21:32,584
ผมกำลังคิดถึงเรื่อง...

341
00:21:35,420 --> 00:21:39,258
ที่ที่ผมอยากไป สิ่งที่ผมอยากทำ
และผมก็ไม่ได้...

342
00:21:39,842 --> 00:21:42,886
ทำอะไรกับสิ่งที่ผมคิด

343
00:21:43,428 --> 00:21:45,264
และมันเป็นวิธีที่ตลกมาก

344
00:21:52,187 --> 00:21:55,858
แดร์ริลไขว่คว้าทุกอย่าง
ถึงกับให้จอห์นนี่เล่นละครเพลง

345
00:21:55,941 --> 00:21:56,942
(ชาร์ลีเกิร์ล)

346
00:21:57,025 --> 00:21:59,486
มันคือที่ที่เขาได้พบพันธมิตรที่แข็งแกร่งที่สุด

347
00:21:59,570 --> 00:22:01,196
(จอห์นนี่ ฟาร์นแฮม)

348
00:22:01,280 --> 00:22:04,783
{\an8}เขาตลกมาก น่ายินดีที่ได้อยู่ด้วย

349
00:22:04,867 --> 00:22:09,079
{\an8}เขาเข้ากับคนได้ง่าย น่ารักสุดๆ

350
00:22:15,669 --> 00:22:20,299
ตอนนั้นจิลเป็นนักเต้นสมัยใหม่
ที่เก่งที่สุดในยุคของเธอ

351
00:22:22,426 --> 00:22:24,595
เธอยอดเยี่ยมมาก

352
00:22:24,678 --> 00:22:28,265
และไม่นานจอห์นก็สังเกตเห็นเธอ
ในวงประสานเสียง

353
00:22:28,640 --> 00:22:32,811
เมื่อเขาปักใจและหมายตาเธอ

354
00:22:32,895 --> 00:22:34,396
มันก็จบแค่นั้น ชัดเจนแจ่มแจ้ง

355
00:22:34,479 --> 00:22:38,483
เธอมาจากไหน ไม่มีใครรู้

356
00:22:39,276 --> 00:22:41,778
ไหนๆ เธอก็ถามฉันแล้ว

357
00:22:41,862 --> 00:22:46,366
แดร์ริลอาจรู้สึกว่ากำลังเสียจอห์นไป
เพราะจอห์นตกหลุมรัก

358
00:22:46,450 --> 00:22:48,869
วิธีที่เธอยิ้มให้เขา

359
00:22:48,952 --> 00:22:50,913
หัวใจเขาพองโต

360
00:22:50,996 --> 00:22:52,581
แดร์ริลอยากให้จิลไป

361
00:22:52,664 --> 00:22:56,293
และเขาทำทุกอย่างที่ทำได้
เพื่อทำลายความสัมพันธ์นั้น

362
00:22:56,376 --> 00:22:58,420
ซึ่งมีแต่จะทำให้มันแน่นแฟ้นขึ้น

363
00:22:59,004 --> 00:23:00,339
{\an8}(โบสถ์เซนต์แมทธิวส์แองกลิคัน)

364
00:23:01,798 --> 00:23:04,259
ที่รัก มันคือเวทมนตร์

365
00:23:05,052 --> 00:23:08,847
มองตาเธอสิ มันพร่ามัวเล็กน้อย

366
00:23:08,931 --> 00:23:13,018
สรวงสวรรค์มาหาสาวน้อยน่ารัก

367
00:23:13,101 --> 00:23:14,728
ไม่รู้เหรอว่ามันคือเวทมนตร์

368
00:23:14,811 --> 00:23:16,021
ที่รัก

369
00:23:16,104 --> 00:23:18,524
ที่รัก มันคือเวทมนตร์

370
00:23:19,191 --> 00:23:23,320
พรมวิเศษสำหรับผู้หญิงที่มีความรัก

371
00:23:23,403 --> 00:23:25,656
(บิลแมน - ฟาร์นแฮม งานเลี้ยงแต่งงาน)

372
00:23:25,739 --> 00:23:29,368
หลังจากเป็นหุ้นส่วนมาเก้าปี
จอห์นนี่ไล่แดร์ริลออก

373
00:23:30,369 --> 00:23:32,829
ไม่กี่เดือนต่อมา อีเอ็มไอก็ทิ้งจอห์นนี่

374
00:23:32,913 --> 00:23:39,169
พรมวิเศษสำหรับเธอและฉัน

375
00:23:39,253 --> 00:23:42,881
มันเป็นธุรกิจที่โหดเพราะคุณอาจถูกเขี่ยทิ้งได้

376
00:23:45,384 --> 00:23:49,054
มีช่วงหนึ่งในยุค 70 ที่ฉันไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน

377
00:23:49,137 --> 00:23:52,349
เสียงอันน่าตื่นตาตื่นใจนี้หายไปในพริบตา

378
00:23:52,432 --> 00:23:56,478
เพราะฉันจะไม่มีวันหยุดฝน

379
00:23:56,562 --> 00:24:00,566
เราห่างหายไปจากจอห์น
เขาก็อาจจะตะเกียกตะกายเหมือนกัน

380
00:24:01,859 --> 00:24:03,902
ผมกลับมาที่โกลด์โคสต์ ออสเตรเลีย

381
00:24:03,986 --> 00:24:07,072
จอห์นแสดงที่ทวินทาวน์ ผมเลยไปดูเขาแสดง

382
00:24:09,032 --> 00:24:12,286
คุณชอบเพลงเก่าๆ มั้ย ชอบเพลงเก่าๆ มั้ย

383
00:24:12,369 --> 00:24:15,080
ขอซีครับ ทุกคน ซี

384
00:24:15,163 --> 00:24:16,999
ผมว่า... ใช่ ร้องว่า...

385
00:24:21,086 --> 00:24:23,714
เขามีวงดนตรีที่เล่นไม่เป็น

386
00:24:23,797 --> 00:24:25,841
แล้วพอถึงจุดหนึ่ง
พอเล่นเพลงหนึ่งไปได้ครึ่งเพลง

387
00:24:25,924 --> 00:24:28,594
เขายกมือขึ้นและพูดว่า "ผมเล่นต่อไม่ได้"

388
00:24:28,677 --> 00:24:30,929
แล้วเขาก็บอกวงดนตรีว่า
"โอเค ทุกคน มันมาแล้ว

389
00:24:31,013 --> 00:24:34,433
{\an8}หนึ่ง สอง สาม สี่"

390
00:24:34,516 --> 00:24:35,934
{\an8}เขาต้องนับจังหวะให้วงดนตรี

391
00:24:38,145 --> 00:24:40,272
ผมนั่งอยู่ตรงนั้นแล้วคิดว่า "นี่มันแย่ที่สุด

392
00:24:40,355 --> 00:24:45,569
นี่จอห์น ฟาร์นแฮม
นักร้องที่เก่งที่สุดที่ผมเคยได้ยิน

393
00:24:45,652 --> 00:24:47,237
แต่ดันมีวงดนตรีที่เล่นไม่เป็น"

394
00:24:50,240 --> 00:24:52,951
{\an8}บางคืนมีคนดูแค่ 15 คน

395
00:24:53,035 --> 00:24:55,037
{\an8}เรามาถึงจุดตกต่ำ

396
00:24:56,371 --> 00:24:59,374
ผมคว้าเน็กไทสีดำของเขาโยนลงถังขยะ

397
00:24:59,458 --> 00:25:03,921
ผมว่า "เพื่อน นายร้องเพลง
กับวงที่เล่นไม่ทันจังหวะด้วยซ้ำ

398
00:25:04,963 --> 00:25:06,590
มันแย่ขนาดนั้นเลย"

399
00:25:10,886 --> 00:25:12,304
ราตรีสวัสดิ์ ขอพระเจ้าคุ้มครอง

400
00:25:15,557 --> 00:25:17,267
{\an8}มองไปรอบๆ สิ

401
00:25:17,351 --> 00:25:19,853
{\an8}คืนแห่งโชคชะตาคือตอนที่จอห์นมาเวกัส

402
00:25:19,937 --> 00:25:22,856
{\an8}เกล็นเชิญจอห์นกับจิลมาดูวงลิตเติลริเวอร์แบนด์

403
00:25:22,940 --> 00:25:24,316
ตอนกำลังดังสุดขีด

404
00:25:24,399 --> 00:25:27,152
หาเวลา หาเวลาไปที่นั่น

405
00:25:27,236 --> 00:25:29,363
จอห์นไม่อยากเชื่อว่า
วงเล็กๆ จากออสเตรเลียวงนี้

406
00:25:29,446 --> 00:25:31,823
จะเล่นให้คนดูที่บัตรขายหมดเกลี้ยง
แล้วคนก็คลั่งกันใหญ่

407
00:25:31,907 --> 00:25:33,617
มองไปรอบๆ สิ

408
00:25:33,700 --> 00:25:35,118
ผมอึ้งไปเลย

409
00:25:35,202 --> 00:25:37,538
หลังจากนั้นเราดื่มเบียร์ด้วยกัน และเขาพูดว่า

410
00:25:37,621 --> 00:25:40,541
{\an8}"คุณทำอะไรอยู่" ผมว่า "ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก"

411
00:25:40,624 --> 00:25:43,669
{\an8}รู้สึกถึงฤดูหนาว แต่อย่าเย็นชา

412
00:25:43,752 --> 00:25:45,587
{\an8}เขามีปัญหาเรื่องเงิน

413
00:25:45,671 --> 00:25:47,714
{\an8}ลงทุนในร้านอาหารที่เจ๊ง

414
00:25:47,798 --> 00:25:49,883
และฉันรักเธอที่สุด

415
00:25:51,677 --> 00:25:53,887
เธอไม่เหมือนคนอื่น

416
00:25:53,971 --> 00:25:55,931
เขาถังแตก

417
00:25:56,014 --> 00:25:58,684
เธออยู่ตรงนั้นเมื่อฉันต้องการเธอ

418
00:25:58,767 --> 00:26:01,562
ผมบอกว่า "ฟังนะ เพื่อน
ให้ฉันเป็นผู้จัดการนายดีมั้ย"

419
00:26:01,645 --> 00:26:05,023
ผมต้องการคุณ

420
00:26:06,316 --> 00:26:07,943
ตอนที่จอห์นเซ็นสัญญากับเกล็น

421
00:26:08,026 --> 00:26:11,405
ฉันคิดว่าในที่สุดเขาก็เจอคนที่เชื่อมั่นในตัวเขา

422
00:26:11,488 --> 00:26:13,198
และมีวิสัยทัศน์ให้เขา

423
00:26:13,282 --> 00:26:16,034
จอห์นเป็นนักสร้างสรรค์ เขาไม่ใช่นักธุรกิจ

424
00:26:16,118 --> 00:26:19,955
เขาต้องการการสนับสนุน
เพื่อที่เขาจะได้ทำสิ่งที่เขาทำได้ดีที่สุด

425
00:26:20,038 --> 00:26:23,208
ผมแนะนำไปว่า "เพื่อน นายไม่ใช่จอห์นนี่อีกแล้ว

426
00:26:23,292 --> 00:26:26,628
{\an8}จอห์นนี่ ฟาร์นแฮมเปรียบได้กับ
"เซดี้ เดอะคลีนนิ่งเลดี้"

427
00:26:26,712 --> 00:26:28,714
{\an8}แต่นายคือจอห์น จอห์น ฟาร์นแฮม"

428
00:26:28,797 --> 00:26:32,009
พอเขาเปลี่ยนชื่อเป็นจอห์น
มันสื่อว่า "ผมจริงจังนะ

429
00:26:32,092 --> 00:26:35,053
ผมคือศิลปินที่โตแล้ว และนี่คือที่ที่ผมจะไป"

430
00:26:36,471 --> 00:26:38,432
ผมหงุดหงิดอยู่พักหนึ่งเลย

431
00:26:38,515 --> 00:26:40,642
ผมไม่ได้แรงกระตุ้นจากสิ่งที่ผมทำ

432
00:26:40,726 --> 00:26:44,771
ผมไม่คิดว่าคนที่ผมทำงาน
ได้แรงกระตุ้นจากสิ่งที่ผมทำเช่นกัน

433
00:26:44,855 --> 00:26:48,734
ผมตัดสินใจที่จะเสี่ยงและเดินไปในทิศทางอื่น

434
00:26:49,610 --> 00:26:52,779
"เฮลป์" ในเวอร์ชันของเขา
มาจากการร้องที่บ้าน

435
00:26:52,863 --> 00:26:54,531
เล่นเปียโนด้วยตัวเอง

436
00:26:54,615 --> 00:27:00,787
ตอนฉันยังเด็ก เด็กกว่านี้มาก

437
00:27:01,872 --> 00:27:04,958
{\an8}เพลง "เฮลป์" เป็นตอนที่เขารู้ตัวว่า
"โอ้ ฉันทำได้"

438
00:27:05,042 --> 00:27:07,085
{\an8}นั่นคือช่วงเวลาแห่งการรู้แจ้ง

439
00:27:07,169 --> 00:27:11,131
{\an8}เขาทำมันในแบบที่สอดคล้องกับพรสวรรค์
และความหลากหลายของเขา

440
00:27:11,215 --> 00:27:12,341
{\an8}(ริชาร์ด มาร์กซ์)

441
00:27:12,841 --> 00:27:15,427
ช่วยฉันด้วยถ้าทำได้

442
00:27:15,511 --> 00:27:17,930
ฉันรู้สึกเศร้าหมอง

443
00:27:20,349 --> 00:27:26,813
และฉันซาบซึ้งใจที่เธอแวะมา

444
00:27:26,897 --> 00:27:29,858
นี่คือตัวเขาที่กำลังทำสิ่งที่เป็นจอห์น ฟาร์นแฮม

445
00:27:29,942 --> 00:27:31,068
การเรียบเรียงของเขาเอง

446
00:27:31,151 --> 00:27:33,445
เขาประกาศให้โลกรู้ว่า "นี่แหละฉัน"

447
00:27:34,071 --> 00:27:38,659
และตอนนี้ชีวิตฉันได้เปลี่ยนไปมากมาย

448
00:27:38,742 --> 00:27:40,911
อารมณ์ที่หลั่งไหลเข้ามา

449
00:27:40,994 --> 00:27:45,415
นั่นคือตอนที่ฉันเริ่มคิดว่า "พระเจ้า
จอห์นนี่ ฟาร์นแฮมร้องเพลงได้"

450
00:27:45,499 --> 00:27:48,168
ช่วยฉันทีถ้าทำได้

451
00:27:48,252 --> 00:27:50,671
ฉันรู้สึกหดหู่

452
00:27:52,756 --> 00:27:57,052
และฉันรู้สึกขอบคุณเธอ

453
00:27:57,135 --> 00:28:01,014
ตอนที่จอห์นทำ
มันกลายเป็นเพลงชาติบัลลาดทรงพลัง

454
00:28:01,098 --> 00:28:03,934
มันกลายเป็นชั้นเรียนร้องเพลง
แค่เพลงนั้นเพลงเดียว

455
00:28:04,017 --> 00:28:10,357
ได้โปรด ช่วยฉันด้วย

456
00:28:10,440 --> 00:28:13,360
ฉันคงไม่เรียกมันว่าความสิ้นหวังในเพลง

457
00:28:13,443 --> 00:28:15,529
แต่มันมี...

458
00:28:15,612 --> 00:28:19,533
นี่แทบจะเป็นการออดิชันของจอห์น
ต่อโลกใบนี้อีกครั้ง

459
00:28:23,829 --> 00:28:25,330
ฉันจะเข้าถึงเธอได้ยังไง

460
00:28:25,414 --> 00:28:26,957
จอห์นเป็นนักดนตรีที่น่าทึ่ง

461
00:28:27,040 --> 00:28:28,417
ด้วยคำพูดที่หลากหลาย

462
00:28:28,500 --> 00:28:32,004
สิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจคือเขาร้องเพลงได้ทุกแนว

463
00:28:32,087 --> 00:28:34,798
และมีบางอย่างที่ฉันต้องพูด

464
00:28:34,882 --> 00:28:36,383
ผมนัดประชุม

465
00:28:36,466 --> 00:28:37,426
{\an8}(แกรแฮม โกเบิล)

466
00:28:37,509 --> 00:28:38,677
{\an8}ผมว่า "ผมอยากโปรดิวซ์"

467
00:28:38,760 --> 00:28:40,304
เธอก็รู้ว่าฉันต้องการเธอ

468
00:28:40,387 --> 00:28:44,141
ฉันเชื่อว่าเกล็นติดต่อแกรแฮม
ให้โปรดิวซ์เพลงให้จอห์น

469
00:28:44,224 --> 00:28:47,811
เพื่อให้เขาได้เริ่มต้นใหม่ เพลงใหม่ อัลบั้มใหม่

470
00:28:47,895 --> 00:28:50,189
"เอาเสียงของจอห์นกลับมากันเถอะ"

471
00:28:50,272 --> 00:28:53,442
มาทำให้มันเป็นครั้งสุดท้าย

472
00:28:54,902 --> 00:28:58,280
แกรแฮม โกเบิลเป็นสมาชิก
ผู้ก่อตั้งวงลิตเติลริเวอร์แบนด์

473
00:28:58,363 --> 00:29:01,700
และเป็นผู้แต่งเพลงที่พิเศษที่สุด
เพลงฮิตส่วนใหญ่ของพวกเขา

474
00:29:01,783 --> 00:29:04,411
คืนวันศุกร์ มันดึกแล้ว
ฉันกำลังเดินไปส่งเธอที่บ้าน

475
00:29:04,494 --> 00:29:08,540
เราไปที่ประตู ฉันฝันถึงคืนนั้น

476
00:29:08,624 --> 00:29:11,043
ในวงลิตเติลริเวอร์แบนด์
เรามีนักแต่งเพลงคนอื่น

477
00:29:11,126 --> 00:29:12,711
มันจะออกมาดีมั้ย

478
00:29:12,794 --> 00:29:14,755
คุณอาจจะได้ปีละสามเพลง

479
00:29:16,381 --> 00:29:19,843
{\an8}ผมคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับจอห์นและผม

480
00:29:19,927 --> 00:29:22,888
ฉันอยากสร้างโลกของฉันรอบตัวเธอ

481
00:29:22,971 --> 00:29:25,265
เกล็นรู้ว่าเกรแฮมเจ้าเล่ห์แค่ไหน

482
00:29:25,766 --> 00:29:30,020
แต่เขาก็รู้ว่าเขาหมกมุ่น
กับเสียงของจอห์นแค่ไหน

483
00:29:30,103 --> 00:29:33,065
และเขายังมีเพลงที่ยอดเยี่ยมด้วย

484
00:29:33,148 --> 00:29:36,693
มันคือการนำเสียงเพราะ
มาเจอกับเพลงเพราะ "ลุยกันเลย"

485
00:29:36,777 --> 00:29:39,154
จอห์นมีกระเป๋าอุปกรณ์ที่เต็มไปด้วยเทปคาสเซ็ตต์

486
00:29:39,238 --> 00:29:42,658
เขาว่า "นี่คือเพลงที่คนแต่งให้ผมหรือให้ผมมา"

487
00:29:42,741 --> 00:29:44,576
น่าจะมีเป็นร้อยเพลงได้

488
00:29:44,660 --> 00:29:47,663
ผมพูดตรงๆ และบอกว่า
"ไม่ค่อยมีอะไรโดนใจผม

489
00:29:47,746 --> 00:29:49,831
นอกจากการเรียบเรียงเพลง "เฮลป์"

490
00:29:49,915 --> 00:29:53,836
กับ "จิลลี่ซอง" ที่เขาแต่งถึงภรรยาเขา จิลลี่

491
00:29:53,919 --> 00:29:57,923
เขาว่า "คุณมีเพลงบ้างมั้ย"
ผมว่า "แน่นอน หลายเพลงเลย"

492
00:29:58,006 --> 00:30:01,134
แกรแฮมเป็นพวกชอบบงการ

493
00:30:02,052 --> 00:30:05,973
แกรแฮมคงรู้ว่าอยากให้จอห์นร้องเพลงอะไร

494
00:30:06,056 --> 00:30:09,059
ก่อนที่พวกเขาจะมีอัลบั้มด้วยซ้ำ

495
00:30:11,645 --> 00:30:15,315
ผมว่าอัลบั้ม "อันคัฟเวอร์"
เป็นเพลงที่ดีที่สุดที่เขาเคยทำมา

496
00:30:15,399 --> 00:30:16,817
(จอห์น ฟาร์นแฮม อันคัฟเวอร์)

497
00:30:16,900 --> 00:30:20,612
"อันคัฟเวอร์" น่าจะเป็นอัลบั้ม
ที่โดดเด่นของจอห์น

498
00:30:20,696 --> 00:30:25,117
แต่เกรแฮมเป็นโปรดิวเซอร์
และอีกครั้งที่จอห์นถูกควบคุมอย่างมาก

499
00:30:25,200 --> 00:30:29,955
สุดท้ายผมก็เขียนแปดเพลงจากสิบเพลง
รวมถึงรับหน้าที่โปรดิวซ์

500
00:30:30,372 --> 00:30:32,666
หลายคนอาจไม่ชอบการเดิมพันของคุณ

501
00:30:32,749 --> 00:30:37,254
เมื่อคุณตัดสินใจเปลี่ยนภาพลักษณ์
ไปเป็นสไตล์ร็อกที่ซับซ้อนขึ้น

502
00:30:37,337 --> 00:30:38,839
ไม่ใช่แค่พูดว่า "ทำเพลงใหม่กัน"

503
00:30:38,922 --> 00:30:39,965
{\an8}(วิลซี ปี 1981)

504
00:30:40,048 --> 00:30:42,926
{\an8}- เกือบเหมือนการเปลี่ยนวิถีชีวิต
- ใช่ เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

505
00:30:43,010 --> 00:30:45,137
{\an8}ผมไม่ร้องเพลง "เซดี้"
หรือ "เรนดรอปส์" แล้ว

506
00:30:45,220 --> 00:30:47,389
ผมอยากก้าวไปข้างหน้า
กว่าจะตัดสินใจได้ก็นานทีเดียว

507
00:30:47,472 --> 00:30:50,309
"คุณคือจอห์น นักร้องที่เก่งที่สุดในประเทศ"

508
00:30:50,392 --> 00:30:52,644
ผมจะพาคุณออกไป และทำสิ่งที่คุณควรทำ"

509
00:30:52,728 --> 00:30:55,272
มากเกินไป เร็วเกินไป

510
00:30:55,355 --> 00:30:57,524
ผมรวบรวมวงที่ดีที่สุดในประเทศ

511
00:30:57,608 --> 00:31:00,903
คนอย่างทอมมี่ เอ็มมานูเอล มันเป็นวงที่ดังมาก

512
00:31:00,986 --> 00:31:02,279
จอห์นชอบมันมาก

513
00:31:02,362 --> 00:31:05,032
{\an8}ตอนที่เราเริ่มซ้อม เราปรับแต่งมัน

514
00:31:05,115 --> 00:31:09,203
{\an8}ซาวด์เพลงนั้นสุดยอด เขามีทีมที่สุดยอดอยู่รอบตัว

515
00:31:09,286 --> 00:31:11,288
แล้วเราก็พาวงนั้นออกเดินสาย

516
00:31:11,371 --> 00:31:12,915
ฉันไม่อยากให้เธอไป

517
00:31:12,998 --> 00:31:16,668
ฉันจำคืนเปิดตัวได้ เป็นคืนที่ฉันเจอเกล็น

518
00:31:16,752 --> 00:31:19,463
เขาให้จอห์นแสดงกับวงใหม่สุดฮ็อตของเขา

519
00:31:19,546 --> 00:31:22,925
และพวกเขาร้องเพลงจากอัลบั้ม "อันคัฟเวอร์"

520
00:31:23,008 --> 00:31:25,928
ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ไม่มีเพลง "เซดี้"

521
00:31:28,305 --> 00:31:30,432
{\an8}วงการเพลงออสเตรเลียในยุค 80 นั้น

522
00:31:30,516 --> 00:31:34,436
{\an8}เต็มไปด้วยซาวด์ที่แปลกใหม่และแหวกแนวนี้

523
00:31:36,396 --> 00:31:41,693
ทุกคนจะไปผับ
เพื่อไปร็อกกับวงดนตรีเก่งๆ พวกนี้

524
00:31:41,777 --> 00:31:44,780
มิดไนต์ออยล์ โคลด์ชิสิ่วกับจิมมี่

525
00:31:45,155 --> 00:31:48,992
เมื่อคืนเราเรียน

526
00:31:49,076 --> 00:31:52,579
เวลาเราอยู่ในผับ ดื่มเบียร์จนเมาปลิ้น

527
00:31:52,663 --> 00:31:55,666
แล้วมีคนจับก้นเรา มันเหมือนอยู่ในชนเผ่า

528
00:31:55,749 --> 00:31:57,543
ไม่ใช่ที่สำหรับคนใจเสาะ

529
00:31:57,626 --> 00:31:59,962
ในที่ที่ความสัมพันธ์ขาดสะบั้น

530
00:32:00,045 --> 00:32:04,383
ถ้าคุณดีเกินไป เนี้ยบเกินไป
หรือพลาดสายสัมพันธ์ดั้งเดิมนั้น

531
00:32:04,466 --> 00:32:06,301
มันก็ไม่สำคัญว่าคุณเก่งแค่ไหน

532
00:32:08,846 --> 00:32:11,181
สภาพแวดล้อมโดยธรรมชาติของจอห์นไม่ใช่ผับ

533
00:32:12,850 --> 00:32:15,018
คุณให้เขาใส่กางเกงหนังได้

534
00:32:15,102 --> 00:32:17,437
แต่มันไม่ได้ทำให้เขาเป็นจิมมี่ บาร์นส์

535
00:32:19,773 --> 00:32:21,275
{\an8}เขาไม่ใช่แบบนั้น

536
00:32:21,358 --> 00:32:25,696
{\an8}ยิ่งรวมกับสภาพแวดล้อมนั่น
จอห์นนี่ไม่เหมาะกับมันเลย

537
00:32:25,779 --> 00:32:29,449
ผมจำได้ว่าลงจากเวที และเราอยู่ในห้องแต่งตัว

538
00:32:29,533 --> 00:32:31,243
{\an8}แล้วเขาก็ต่อยประตูล็อกเกอร์

539
00:32:31,326 --> 00:32:33,787
{\an8}มันเป็นโลหะ เขาต่อยมันจนยุบ

540
00:32:33,871 --> 00:32:36,081
{\an8}ผมพูดกับเขาว่า "นี่ นักร้อง

541
00:32:36,164 --> 00:32:38,792
เดี๋ยวก็ถึงเวลาของนาย ไม่ต้องห่วง

542
00:32:38,876 --> 00:32:40,377
เวลาของนายใกล้มาถึงแล้ว"

543
00:32:40,460 --> 00:32:42,921
สุขสันต์วันครบรอบนะ ที่รัก

544
00:32:43,005 --> 00:32:45,299
มีเธออยู่ในใจฉัน

545
00:32:45,382 --> 00:32:48,510
เป็นแอลอาร์บีในที่สาธารณะ
เป็นแอลอาร์บีในที่ส่วนตัว

546
00:32:48,594 --> 00:32:50,179
ไม่รู้ว่าเกล็นทำได้ยังไง

547
00:32:50,262 --> 00:32:54,183
ไม่รู้ว่าเขาจัดการกับบุคลิก
ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง

548
00:32:54,266 --> 00:32:55,726
ฉันเห็นมันในแววตาเธอ

549
00:32:55,809 --> 00:32:58,520
การจัดการลิตเติลริเวอร์แบนด์
เหมือนจัดการสงครามโลกครั้งที่สอง

550
00:32:58,604 --> 00:32:59,813
(ไร้สาระ)

551
00:32:59,897 --> 00:33:03,317
มันเหมือนประทัดที่พร้อมจะปะทุเสมอ

552
00:33:04,026 --> 00:33:05,527
รอยล้อรถ

553
00:33:05,611 --> 00:33:07,821
เราเคยเล่นกับทั้งกับวงฟลีตวูดแม็กและดิอีเกิลส์

554
00:33:07,905 --> 00:33:11,074
{\an8}และพูดตามตรง
เราคิดว่าเราเก่งพอๆ กับพวกเขา

555
00:33:11,158 --> 00:33:14,995
แกรแฮมสละชอร์ร็อกเพื่อให้ได้จอห์น

556
00:33:15,704 --> 00:33:21,251
มันมาถึงจุดที่เกล็นสติแตก
และผมก็เหลืออดกับเขาแล้ว

557
00:33:22,377 --> 00:33:26,048
ผมว่าเกล็นก็เหลืออดกับเราเหมือนกัน
เราต่างรู้สึกแบบเดียวกัน

558
00:33:26,131 --> 00:33:28,759
{\an8}ผมไม่ได้ตัดสินใจออกจากวง
มันถูกสร้างมาเพื่อผม

559
00:33:28,842 --> 00:33:29,968
{\an8}(เกล็น ชอร์ร็อก)

560
00:33:30,052 --> 00:33:31,470
เกล็นถูกขอให้ลาออก

561
00:33:31,553 --> 00:33:35,974
{\an8}ทั้งคู่เป็นนักร้องที่น่าทึ่ง
แต่เกล็นจะตีความเพลงของผม

562
00:33:36,058 --> 00:33:38,352
ส่วนจอห์นจะร้องเพลงที่ผมแต่ง

563
00:33:38,435 --> 00:33:42,564
นั่นคือความแตกต่างและดึงดูดผม
ในฐานะนักแต่งเพลง

564
00:33:42,648 --> 00:33:47,986
มีบทเรียนให้เรียนรู้เมื่อคนรักทิ้งเราไป

565
00:33:48,070 --> 00:33:51,156
ตอนนั้นเกล็นกับฉันเพิ่งแต่งงานกัน

566
00:33:51,240 --> 00:33:53,992
อย่างแรกเลย
เกล็น ชอร์ร็อกกับจอห์น ฟาร์นแฮม

567
00:33:54,076 --> 00:33:56,578
เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวในงานแต่งเราทั้งคู่

568
00:33:56,662 --> 00:33:58,038
เราเลยรักพวกเขาทั้งคู่

569
00:33:58,956 --> 00:34:00,916
จอห์นเป็นคนเดียวที่เราอยากเลือก

570
00:34:00,999 --> 00:34:03,001
สุขสันต์วันครบรอบ

571
00:34:05,754 --> 00:34:09,132
{\an8}จอห์นถามฉันว่า "คุณคิดว่ายังไง"
ฉันว่า "คุณมีอะไรจะเสียล่ะ"

572
00:34:11,051 --> 00:34:14,638
ฉันคิดว่าการที่จอห์นเป็นนักร้องนำของแอลอาร์บี

573
00:34:14,721 --> 00:34:18,141
เป็นการเปลี่ยนผ่าน
เข้าสู่เพลงป็อปกระแสหลักที่สำคัญมาก

574
00:34:18,225 --> 00:34:20,310
มันเหมาะเจาะกับเขามาก

575
00:34:21,228 --> 00:34:23,981
จู่ๆ คนก็พูดว่า "ฉันเห็นภาพจอห์นอยู่ในวงดนตรี

576
00:34:24,063 --> 00:34:27,860
ฉันเห็นภาพจอห์นร้องเพลงที่
อะพอลโลสเตเดียมหรือโรงละคร"

577
00:34:28,610 --> 00:34:29,902
ตอนที่ผมถูกชวนให้เข้าร่วม

578
00:34:29,987 --> 00:34:32,281
ผมว่า "ถ้าอยากให้ผมร้องเพลง
เหมือนเกล็น ชอร์ร็อก

579
00:34:32,364 --> 00:34:34,783
เรามีปัญหาแล้ว เพราะผมทำไม่ได้

580
00:34:34,867 --> 00:34:36,909
ผมร้องได้แค่แบบที่ผมร้อง"

581
00:34:38,536 --> 00:34:39,621
{\an8}ก็...

582
00:34:39,705 --> 00:34:41,915
{\an8}(ดอนเลนโชว์ ปี 1983)

583
00:34:41,998 --> 00:34:45,460
{\an8}มันน่าตื่นเต้นมากสำหรับเราทุกคนที่นี่

584
00:34:45,543 --> 00:34:47,670
มันส่งผลต่อวงยังไง

585
00:34:47,754 --> 00:34:50,007
กับการเลือกนักร้องนำคนใหม่

586
00:34:50,090 --> 00:34:53,886
โดยเฉพาะคนระดับจอห์น
เพราะเขามีความเป็นปัจเจกสูง

587
00:34:53,969 --> 00:34:57,556
ส่วนที่น่ากังวลสำหรับเราคือเรายังไม่รู้คำตอบ

588
00:34:57,639 --> 00:35:01,643
นี่เป็นการออกงานครั้งแรกแบบทางการ
ตั้งแต่จอห์นมาร่วมวง

589
00:35:01,727 --> 00:35:03,478
เราอยู่ในสตูดิโอมาตลอด

590
00:35:03,562 --> 00:35:07,524
เวลาจะบอกเอง เราทุกคนมั่นใจ
เรารู้สึกว่ามันจะได้ผล

591
00:35:07,608 --> 00:35:10,444
จอห์นต้องร้องเพลงเก่าด้วย
ลิตเติลริเวอร์แบนด์ขึ้นชื่อเรื่องนั้น

592
00:35:10,527 --> 00:35:12,613
ไม่ใช่จอห์น ฟาร์นแฮม
กับลิตเติลริเวอร์แบนด์เหรอ

593
00:35:12,696 --> 00:35:14,114
แต่เป็นลิตเติลริเวอร์แบนด์

594
00:35:14,198 --> 00:35:18,452
ฉันจำได้ว่าจอห์นตื่นเต้นมาก
ที่จะได้ทัวร์กับลิตเติลริเวอร์แบนด์

595
00:35:18,535 --> 00:35:22,873
ฉันรู้ว่าเป้าหมายของจอห์นคือ
ไม่ต้องเป็นนักร้องในผับ

596
00:35:22,956 --> 00:35:25,417
ไม่ต้องเป็นนักร้องคาบาเรต์

597
00:35:25,501 --> 00:35:27,920
ในที่สุดเขาก็ได้อยู่ในจุดที่เขาควรอยู่

598
00:35:28,003 --> 00:35:32,966
บนเวทีใหญ่ ทีมงานใหญ่ กับแสงสวยๆ

599
00:35:33,050 --> 00:35:37,554
โปรดักชันเต็มรูปแบบต่อหน้าคนหลายหมื่นคน

600
00:35:37,638 --> 00:35:39,056
วิเศษมาก

601
00:35:39,806 --> 00:35:41,016
ขอบคุณมากครับ

602
00:35:42,392 --> 00:35:47,189
ถ้าจะมีอะไรในชีวิตฉันขาดหายไป

603
00:35:47,272 --> 00:35:50,526
ก็คือเวลาที่ฉันอยู่คนเดียว

604
00:35:51,652 --> 00:35:57,783
ล่องเรือไปบนน้ำใสและเย็นสบาย

605
00:35:59,576 --> 00:36:01,411
มีผู้คนเป็นมิตรมากมาย

606
00:36:01,495 --> 00:36:04,581
จอห์นกับผมเป็นเด็กใหม่
ของวงลิตเติลริเวอร์แบนด์

607
00:36:04,665 --> 00:36:06,500
{\an8}(เดวิด เฮิร์ชเฟลเดอร์
นักดนตรี/ประพันธ์เพลง)

608
00:36:06,583 --> 00:36:10,838
{\an8}ผมว่าเราทั้งคู่อยากสอดแทรกบุคลิกของเราให้วง

609
00:36:10,921 --> 00:36:12,548
ใช่เลย เร็วเข้า

610
00:36:12,631 --> 00:36:14,258
- เขาเป็นนักร้องนำ
- เร็วเข้า

611
00:36:14,341 --> 00:36:18,929
จอห์นชอบโลดโผนบนเวทีมากกว่าพวกเขาทุกคน

612
00:36:20,389 --> 00:36:22,182
เขาก้าวออกมาทันที

613
00:36:22,266 --> 00:36:24,476
และร้องเพลงให้ผู้คนฟัง
ดึงดูดความสนใจของฝูงชน

614
00:36:24,560 --> 00:36:26,436
เขาคือคนที่อยู่ในแสงไฟ

615
00:36:26,520 --> 00:36:28,272
แค่พูดว่าเธอรักฉัน

616
00:36:29,273 --> 00:36:33,861
{\an8}แสงไฟจะส่องไปที่จอห์นเสมอ
และเรารู้สึกว่า "เรามาที่นี่ทำไม"

617
00:36:33,944 --> 00:36:36,905
เพราะไม่มีใครสนใจเราเลย

618
00:36:37,573 --> 00:36:40,826
และเรารู้สึกว่า
เราเป็นวงแบ็กอัปให้กับศิลปินเดี่ยว

619
00:36:42,703 --> 00:36:46,206
ณ จุดหนึ่ง แกรแฮมให้ทีมงานพันเทปขาตั้งไมค์

620
00:36:46,290 --> 00:36:47,916
แล้วนำไปตั้งหน้าเวที

621
00:36:48,000 --> 00:36:50,502
เขากระชากมันออกจากพื้น

622
00:36:50,586 --> 00:36:53,755
เขาว่า "นายมัดฉันไว้กับเวที"

623
00:36:56,925 --> 00:36:58,927
ผมจำไม่ค่อยได้

624
00:36:59,011 --> 00:37:00,929
ฟังดูเหมือนสิ่งที่ผมจะทำในสมัยก่อน

625
00:37:02,723 --> 00:37:03,932
ทุกวันนี้ผมคงไม่ทำแบบนั้น

626
00:37:10,105 --> 00:37:11,815
ฉันว่าเขาคิดว่า

627
00:37:11,899 --> 00:37:16,069
เขาจะเข้าไปในนั้นพร้อมการนำเสนอเล็กๆ

628
00:37:16,153 --> 00:37:18,447
ว่าเขาจะร้องเพลงอะไร

629
00:37:20,199 --> 00:37:22,367
แต่มันไม่ใช่แบบนั้น

630
00:37:22,451 --> 00:37:28,332
เขาร้องเพลงของคนอื่น
บนเวที "เกรแฮมส์" ของคนอื่น

631
00:37:29,416 --> 00:37:33,295
ผมเป็นแค่นักร้องที่ร้องเพลงฮิตที่มีอยู่แล้ว

632
00:37:33,378 --> 00:37:35,255
ผมไม่เคยได้อยู่ในวงจริงๆ

633
00:37:35,339 --> 00:37:38,509
ผมคิดว่าเขาคงรู้สึกติดอยู่ในแอลอาร์บีอยู่พักหนึ่ง

634
00:37:38,592 --> 00:37:40,636
เขาควบคุมสิ่งที่ตัวเองร้องไม่ได้

635
00:37:40,719 --> 00:37:42,971
มันเหมือน "เซดี้" อีกครั้ง

636
00:37:43,055 --> 00:37:44,765
ผมว่ามันท้าทายมาก

637
00:37:45,682 --> 00:37:48,936
อีกครั้งที่จอห์นพบว่าตัวเองถูกควบคุม

638
00:37:49,686 --> 00:37:51,813
ผมจะไม่ถอดเสื้อ ไม่

639
00:37:51,897 --> 00:37:53,524
{\an8}(โรเบิร์ต ฟาร์นแฮม ลูกชาย)

640
00:37:53,607 --> 00:37:55,984
{\an8}- ผมไม่อยากทำเสื้อแคชเมียร์พัง
- เทคหก

641
00:37:56,068 --> 00:37:57,444
เมื่อเธอเดินหมาก...

642
00:37:57,528 --> 00:38:00,030
ฉันจำตอนที่จอห์นแต่งเพลง "เพลย์อิ้งทูวิน" ได้

643
00:38:00,113 --> 00:38:01,740
ว่าเขาภูมิใจกับเพลงนั้นแค่ไหน

644
00:38:01,823 --> 00:38:03,325
เธออาจสายเกินไป

645
00:38:03,408 --> 00:38:05,369
นั่นเป็นเพลงบรรลุนิติภาวะของเขา

646
00:38:06,078 --> 00:38:09,790
"เพลย์อิ้งทูวิน" เป็นคติประจำใจผมแน่นอน

647
00:38:09,873 --> 00:38:12,543
เพลงที่ผมแต่งตอนอยู่กับ
ลิตเติลริเวอร์แบนด์ "เพลย์อิ้งทูวิน"

648
00:38:12,626 --> 00:38:17,589
{\an8}จอห์นแต่งเพลง "เพลย์อิ้งทูวิน"
และนั่นเป็นข้อความถึงแอลอาร์บี

649
00:38:17,673 --> 00:38:21,051
คืนนั้นที่สนามกีฬายูนิเวอร์แซลสำคัญมาก

650
00:38:21,134 --> 00:38:23,887
ทุกคนมาดูลิตเติลริเวอร์แบนด์

651
00:38:23,971 --> 00:38:25,722
เธออาจมาช้าเกินไป

652
00:38:26,974 --> 00:38:29,726
ครั้งนี้ฉันจะเล่นเพื่อชนะ

653
00:38:29,810 --> 00:38:33,230
ที่นั่นมีแต่ดาราดัง มีคนดังมากมายอยู่ในกลุ่มผู้ชม

654
00:38:33,313 --> 00:38:34,565
แฟรงก์ ซินาตรา

655
00:38:34,648 --> 00:38:39,111
และเกล็นก็ดูวงแตกเป็นเสี่ยงๆ

656
00:38:39,194 --> 00:38:42,406
ครั้งนี้เล่นเพื่อชนะ

657
00:38:42,489 --> 00:38:46,952
ผมวิ่งเหมือนงูไม่มีหัว
พยายามปลอบทุกคนว่า "ตั้งสติหน่อย"

658
00:38:47,452 --> 00:38:49,329
ถ้าใช้เวลานานเกินไป...

659
00:38:49,413 --> 00:38:52,833
ฉันเลยหยิบเครื่องดื่มของเกล็น
แล้วผสมแวเลียมลงไป

660
00:38:52,916 --> 00:38:54,918
ครั้งนี้ฉันเล่นเพื่อชนะ

661
00:38:55,002 --> 00:38:57,004
น่าจะเป็นแวเลียมสองเม็ด

662
00:38:57,087 --> 00:38:59,673
ฉันไม่น่าใส่แวเลียมเม็ดที่สองเลย

663
00:38:59,756 --> 00:39:04,386
เพราะขณะที่ทุกคนทึ้งผมกัน

664
00:39:04,469 --> 00:39:07,806
เราเดินเข้าไปในห้องผู้จัดงาน
เกล็นหลับอยู่บนโซฟา

665
00:39:07,890 --> 00:39:11,476
ฉันไม่เห็นว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ

666
00:39:11,560 --> 00:39:13,395
ฉันมันโง่

667
00:39:13,729 --> 00:39:17,191
นั่นคือจุดจบ คืนนั้นจอห์นมาหา
เกรแฮมกับบี๊บและพูดว่า

668
00:39:17,274 --> 00:39:20,944
"นายกำลังขวางฉัน ฉันอยากให้พวกนายหลบไป"

669
00:39:22,196 --> 00:39:25,365
ผมคือคนที่เป็นจุดสนใจ และมันกดดันผมมาก

670
00:39:25,449 --> 00:39:27,910
ผมคิดว่าถ้าจะกดดันตัวเองแบบนี้

671
00:39:27,993 --> 00:39:31,413
ผมก็จะทำด้วยเหตุผลและยืนหยัด
หรือล้มเหลวกับการตัดสินใจของตัวเอง

672
00:39:32,956 --> 00:39:35,459
เขาเล่นเพลงที่ยอดเยี่ยมพวกนั้น

673
00:39:35,542 --> 00:39:38,420
คุณคงคิดว่าเขาจะทำเงินได้เยอะ

674
00:39:38,504 --> 00:39:40,797
หนี้ที่แอลอาร์บีมี

675
00:39:40,881 --> 00:39:43,926
จากอัลบั้มก่อนๆ ที่ไม่ประสบความสำเร็จ

676
00:39:44,009 --> 00:39:46,762
ถูกนำไปใช้กับรายได้ของจอห์น

677
00:39:47,721 --> 00:39:52,309
เมื่อจอห์นจากไป ที่จริงแอลอาร์บีมีหนี้ก้อนโต

678
00:39:56,563 --> 00:40:02,611
เป็นความงดงามที่สอน

679
00:40:02,694 --> 00:40:07,699
หัวใจฉันให้หวาดกลัว

680
00:40:08,784 --> 00:40:12,079
และด้วยความงดงาม

681
00:40:12,162 --> 00:40:19,169
ความกลัวของฉันก็หายไป

682
00:40:19,253 --> 00:40:22,089
มันยากมาก ผมต้องขายบ้าน
ขายรถ ขายข้าวของ

683
00:40:22,172 --> 00:40:25,592
แม่ยายผมนั่งอยู่ตรงนั้น แล้วเธอก็ว่า
"พาโรเบิร์ตไปแมคโดนัลด์กัน"

684
00:40:25,676 --> 00:40:27,761
ผมพาพวกเขาไปไม่ได้

685
00:40:27,845 --> 00:40:31,014
ผมหันไปหาภรรยา "ผมพาไปไม่ได้"
เราทำไม่ได้ เราไม่มีเงิน"

686
00:40:31,098 --> 00:40:37,312
ผ่านอันตรายมามากมาย

687
00:40:37,396 --> 00:40:41,400
ความลำบากและกับดัก

688
00:40:42,025 --> 00:40:44,736
จอห์นทิ้งให้แอลอาร์บีเป็นหนี้
แต่เขาก็เป็นลูกผู้ชายเต็มตัว

689
00:40:44,820 --> 00:40:51,827
ฉันมาแล้ว

690
00:40:52,619 --> 00:40:56,957
เป็นความงดงามที่นำไปสู่...

691
00:40:57,040 --> 00:41:00,002
ผมพยายามให้เขาได้เซ็นสัญญาทำเพลง
แต่ก็ทำไม่ได้

692
00:41:00,085 --> 00:41:02,880
ปัญหาก็คือนี่คือคำสาปของ
"เซดี้ เดอะคลีนนิ่งเลดี้"

693
00:41:02,963 --> 00:41:07,217
เพราะทุกค่ายเพลงบอกว่า
"ผมจะไม่เซ็นสัญญากับจอห์นนี่ ฟาร์นแฮม"

694
00:41:07,301 --> 00:41:09,219
ทุกคนพากันบอกปัด

695
00:41:09,303 --> 00:41:13,765
จะพาฉันกลับบ้าน

696
00:41:14,808 --> 00:41:18,937
พรของพระเจ้า

697
00:41:19,021 --> 00:41:21,023
เขาร้องเพลงได้เป๊ะทุกเพลง

698
00:41:21,106 --> 00:41:23,400
เสียงอันไพเราะ

699
00:41:23,483 --> 00:41:26,737
เมื่อเขาร้องเพลง "อะเมซิ่งเกรซ"
วิธีที่เขาถ่ายทอดมัน

700
00:41:26,820 --> 00:41:30,115
{\an8}การมีส่วนร่วมของเขา มันจริงใจและชัดเจนมาก

701
00:41:30,199 --> 00:41:31,742
{\an8}(เวอร์เน็ตต้า ฟิลด์ส นักร้อง)

702
00:41:31,825 --> 00:41:36,496
คนบาปอย่างฉัน

703
00:41:37,331 --> 00:41:42,669
ฉันเคยหลงทาง

704
00:41:42,753 --> 00:41:44,087
ผมสัญญากับเขาไว้

705
00:41:44,171 --> 00:41:49,676
"ฉันสัญญาว่าจะให้โอกาสนายทำอัลบั้ม"
ที่นิยามความเป็นจอห์น ฟาร์นแฮม"

706
00:41:51,261 --> 00:41:56,475
มันง่ายมากสำหรับจอห์นที่จะดึงผ้าคลุมขึ้น
และรู้สึกเหมือนถูกบดขยี้

707
00:41:57,809 --> 00:42:02,231
แต่ระหว่างเกล็นกับจิล และเสียงของจอห์น

708
00:42:02,314 --> 00:42:05,567
พวกเขาร่วมมือกันวางแผน

709
00:42:05,651 --> 00:42:10,989
ฉันเข้าใจแล้วๆ

710
00:42:11,073 --> 00:42:17,871
เข้าใจแล้ว

711
00:42:20,999 --> 00:42:23,418
สวัสดีครับ นี่คือข่าว

712
00:42:26,505 --> 00:42:28,090
มีคำถามสองสามข้อจากเกย์เนอร์

713
00:42:28,173 --> 00:42:31,844
{\an8}ตอนที่ผมบอกว่า
เราต้องเอาบ้านไปจำนองเพื่อยืมเงิน

714
00:42:31,927 --> 00:42:37,558
{\an8}เพราะผมต้องการเงิน
เราต้องจ่ายค่าสตูดิโอ จ่ายให้นักดนตรี

715
00:42:37,641 --> 00:42:40,853
สมัยนั้นเราไม่ต้องจำนองบ้าน
มันเป็นช่วงเวลาที่ดี

716
00:42:40,936 --> 00:42:44,439
พระเจ้า ตอนนี้เราจำนองใหม่จำนองซ้ำไปซ้ำมา

717
00:42:44,523 --> 00:42:45,566
ไม่มีใครมาปรึกษาฉัน

718
00:42:45,649 --> 00:42:50,362
{\an8}แต่ฉันยอมเอาบ้านสองหลังไปจำนอง
เพื่อจอห์น ณ ช่วงเวลานั้น

719
00:42:50,445 --> 00:42:52,197
{\an8}เมื่อมองย้อนกลับไป ก็อาจจะ

720
00:42:53,574 --> 00:42:58,161
ผมพยายามอย่างมากที่จะเชิญ
โปรดิวเซอร์ชื่อดังทุกคนมา

721
00:42:58,245 --> 00:42:59,663
ควินซี่ โจนส์ใช่มั้ย

722
00:42:59,746 --> 00:43:04,501
เกล็นพยายามชวนควินซี่มาทำอัลบั้มต่อไป
ของฟาร์นแฮม แต่เขาทำไม่สำเร็จ

723
00:43:04,585 --> 00:43:07,963
รอสเป็นโปรดิวเซอร์เพลงที่เป็นผู้จัดการเวทีด้วย

724
00:43:08,046 --> 00:43:10,966
ตอนออกทัวร์ในอเมริกาสมัยยุคแอลอาร์บีเอ

725
00:43:11,049 --> 00:43:12,593
รอสบอกว่า "เลือกผม"

726
00:43:12,676 --> 00:43:16,513
และด้วยเหตุผลบางอย่าง เกล็นก็เลือกเขา

727
00:43:16,597 --> 00:43:17,931
จอห์นชอบรอส

728
00:43:18,015 --> 00:43:21,018
เพราะรอสเป็นคนเงียบๆ สบายๆ

729
00:43:21,810 --> 00:43:24,104
ผมคิดว่าจอห์นรู้สึกสบายใจกับรอส

730
00:43:24,188 --> 00:43:27,482
ผมจับคู่ให้เขา เขาเช่าบ้านอยู่ที่ถนนแมนนิงแฮม

731
00:43:27,566 --> 00:43:30,944
มันทำลายจิตวิญญาณ แต่เขามีโรงรถ

732
00:43:31,028 --> 00:43:35,115
วงจากโรงรถจึงถือกำเนิดขึ้น จิลอยู่ชั้นบน

733
00:43:35,199 --> 00:43:36,992
{\an8}ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย

734
00:43:37,075 --> 00:43:39,369
{\an8}ฉันจะพาพวกเขาไปกินบิสกิตเป็นครั้งคราว

735
00:43:39,453 --> 00:43:42,915
{\an8}จอห์นว่า "เราควรเรียกเฮิร์ชชี่มา
แล้วลงมือกันเลย"

736
00:43:43,832 --> 00:43:45,542
ผมโทรหาเฮิร์ชชี่แล้วพูดว่า

737
00:43:45,626 --> 00:43:49,922
"สนใจมาร่วมงานกับผมและจอห์น
เพื่อทำเพลงมั้ย" เขาว่า "สนใจสิ"

738
00:43:50,005 --> 00:43:55,427
ผมเพิ่งลงทุนเงินไปเยอะ
กับอุปกรณ์ราคาแพงที่เรียกว่าแฟร์ไลต์

739
00:43:55,511 --> 00:43:59,264
ซึ่งมีราคา 35,000 ดอลลาร์ในปี 1984

740
00:43:59,890 --> 00:44:02,226
ซึ่งผมคิดว่ามันบ้ามาก

741
00:44:02,309 --> 00:44:05,103
ไม่อยากเชื่อว่าผมใช้เงินทั้งหมดนั่น
ไปกับอุปกรณ์ชิ้นเดียว

742
00:44:05,187 --> 00:44:09,441
ผมเลยเอาคอมบิมา ผมใส่อุปกรณ์ทั้งหมดลงไป

743
00:44:09,525 --> 00:44:14,905
ผมมีแฟร์ไลท์ ผมมีดีเอกซ์เซเว่น
ผมมีเครื่องสังเคราะห์เสียงโพรเฟตไฟฟ์

744
00:44:14,988 --> 00:44:16,782
{\an8}เครื่องลำดับคิวเอกซ์หนึ่ง

745
00:44:16,865 --> 00:44:21,703
{\an8}ต่อเข้ากับระบบดีเอกซ์เซเว่นแปดตัวซึ่งเป็นโมดูล

746
00:44:21,787 --> 00:44:24,164
จอห์นมีเครื่องบันทึกเสียงเอทแทร็ค

747
00:44:24,248 --> 00:44:27,793
เราอัดเสียงเขาลงเทปอะนาล็อกได้

748
00:44:27,876 --> 00:44:30,128
แล้วเราก็รวมมันเข้ากับรอส

749
00:44:30,212 --> 00:44:32,589
เขามีดรัมแมชชีนตัวใหม่ ดรัมแมชชีนแบบแซมพลิง

750
00:44:32,673 --> 00:44:35,801
นั่นคือวงออร์เคสตร้าของเราในโรงรถของจอห์น

751
00:44:36,593 --> 00:44:38,929
นั่นคือสีสันที่เราใช้กับ "วิสเพอริงแจ็ก"

752
00:44:39,471 --> 00:44:42,057
โลกดิจิตอลเพิ่งเริ่มต้นตอนที่เราทำสิ่งนี้

753
00:44:42,140 --> 00:44:44,768
และการทำแซมพลิง นี่เป็นช่วงแรกๆ

754
00:44:44,852 --> 00:44:48,564
ผมคิดว่าเครื่องแซมเพลอร์ที่เรามี ดรัมแมชชีนนั่น

755
00:44:48,647 --> 00:44:50,566
เป็นหนึ่งในเครื่องแรกๆ ของประเทศ

756
00:44:50,649 --> 00:44:54,152
และสิ่งที่คุณพบในตัวจอห์นคือ
เขาชอบลองอะไรใหม่ๆ

757
00:44:54,236 --> 00:44:56,572
เขาพร้อมสำหรับทุกสิ่ง เขาว่า "ฉันพร้อมรับมัน"

758
00:44:59,741 --> 00:45:02,202
เราอยู่บนเรือลำเล็กๆ ท่าทางแปลกๆ ด้วยกัน

759
00:45:02,286 --> 00:45:04,538
คนเพี้ยนสามคนที่บุคลิกต่างกัน

760
00:45:07,040 --> 00:45:10,752
จอห์นกับผมเป็นแรงสร้างสรรค์หลัก

761
00:45:10,836 --> 00:45:16,300
รอสอยู่ที่นั่นเพื่อสังเกตและนำทาง
และช่วยเลือกช่วงเวลาที่ดีที่สุด

762
00:45:16,383 --> 00:45:18,302
ผมคิดว่ามันเป็นทีมที่ดี

763
00:45:18,385 --> 00:45:22,806
อัลบั้มนี้สำคัญกับเขามาก
เพราะมีหลายสิ่งขึ้นอยู่กับมัน

764
00:45:23,932 --> 00:45:25,601
มีหลายสิ่งขึ้นอยู่กับมัน

765
00:45:26,935 --> 00:45:29,354
การตามหาเพลงคือจุดเริ่มต้นพื้นฐาน

766
00:45:29,438 --> 00:45:32,524
และผมน่าจะฟังไป 2,000 เพลง

767
00:45:32,608 --> 00:45:34,318
เทปเดโม ผมฟังทุกอย่าง

768
00:45:34,401 --> 00:45:36,361
และผมต้องฟังเพลงทั้งหมด

769
00:45:36,445 --> 00:45:39,114
เพราะผมเองก็เป็นนักแต่งเพลงมือใหม่

770
00:45:39,198 --> 00:45:41,867
ผมเข้าใจว่าคนพวกนี้ทุ่มเทกับมันแค่ไหน

771
00:45:41,950 --> 00:45:44,328
อย่างน้อยผมก็ต้องทำอย่างนั้น
เพื่อให้เกียรติพวกเขา

772
00:45:44,411 --> 00:45:47,206
ผมโทรหาบริษัทเพลงและว่า
"ส่งเพลงมา ส่งเพลงมา"

773
00:45:47,289 --> 00:45:48,957
{\an8}แต่หลายคนไม่ใส่ใจ

774
00:45:49,041 --> 00:45:50,334
{\an8}(รอส เฟรเซอร์ ผู้ผลิตเพลง)

775
00:45:50,417 --> 00:45:53,295
{\an8}"จอห์น ฟาร์นแฮมเหรอ ไม่ดีกว่า ไม่
จอห์นนี่เหรอ ไม่เอา"

776
00:45:55,547 --> 00:45:58,634
แม้จะมีแรงกดดันมากมายแต่นี่เป็นครั้งแรก

777
00:45:58,717 --> 00:46:00,719
ที่เขาควบคุมอาชีพของตัวเองได้

778
00:46:00,802 --> 00:46:02,888
และเขามีความสุขมากจริงๆ

779
00:46:03,680 --> 00:46:05,307
จอห์นเป็นคนจู้จี้มาก

780
00:46:05,390 --> 00:46:08,101
เขาปฏิเสธเพลงดังๆ หลายเพลง

781
00:46:08,185 --> 00:46:12,689
เพลงหนึ่งที่ผมจำได้คือเราได้เดโม
เพลง "วีบิลต์ดิสซิตีออนร็อกแอนด์โรล"

782
00:46:12,773 --> 00:46:14,358
เราสร้างเมืองนี้

783
00:46:15,901 --> 00:46:20,489
เราสร้างเมืองนี้ด้วยร็อกแอนด์โรล

784
00:46:20,572 --> 00:46:24,701
รอสกับผมมองหน้ากันแล้วคิดว่า
"ว้าว เป็นเพลงป๊อปสุดๆ เลย"

785
00:46:24,785 --> 00:46:28,747
แล้วจอห์นก็ว่า "ไม่ ฉันไม่ชอบ
มันหวานแหววเกิน มันเหมือน..."

786
00:46:28,830 --> 00:46:30,415
เราสร้างเมืองนี้

787
00:46:30,499 --> 00:46:32,501
เขาเริ่มล้อเลียนมัน แบบว่า "เพลงต่อไป"

788
00:46:36,797 --> 00:46:41,051
เราทุ่มเทอย่างมากกับเสียง
และการเรียบเรียงเพลง

789
00:46:41,134 --> 00:46:42,719
มันเป็นอัลบั้มที่สำคัญมากสำหรับผม

790
00:46:42,803 --> 00:46:45,013
ผมอยากเดินจากมันไปแล้วพูดว่า

791
00:46:45,097 --> 00:46:47,307
"นี่เป็นอัลบั้มที่ดีที่สุดที่ผมเคยทำมา"

792
00:46:47,391 --> 00:46:52,020
เธอไม่มีเหตุให้สงสัยในสิ่งที่เห็น

793
00:46:52,104 --> 00:46:56,400
หลับตาและปล่อยความรู้สึกเป็นอิสระ

794
00:46:58,986 --> 00:47:01,572
ปล่อยกงล้อให้หมุนไป

795
00:47:03,198 --> 00:47:05,868
แล้วมองมันหมุนไป

796
00:47:06,910 --> 00:47:09,955
ฉันอยากล่องเรือข้ามมหาสมุทร

797
00:47:10,038 --> 00:47:13,041
ฉันเริ่มเบื่อหน่ายเมืองนี้

798
00:47:13,125 --> 00:47:15,919
ฉันว่าพวกเขาฟังครบทุกเพลง

799
00:47:16,003 --> 00:47:18,922
เดโมทุกเพลงที่ถูกส่งมา และมันมีเส้นตาย

800
00:47:19,006 --> 00:47:20,924
เราต้องปล่อยอัลบั้มนี้

801
00:47:21,508 --> 00:47:23,760
ใกล้ชิดเธออีกนิด

802
00:47:23,844 --> 00:47:27,723
เรามีแปดเพลงที่ดีมาก แต่เราต้องการอีกเพลง

803
00:47:27,806 --> 00:47:31,226
ผมไม่เคยลืมเช้าวันที่เราหยิบเทปออกมา

804
00:47:31,310 --> 00:47:34,104
เปิดเทปแล้วก็เจอ "ยูอาร์เดอะวอยซ์"

805
00:47:36,273 --> 00:47:39,067
แต่งโดยนักแต่งเพลงของแมนเฟรด แมนน์

806
00:47:39,151 --> 00:47:42,696
เขาแต่งเพลงนี้ ผมคิดในใจ
"ใช่ เขาเป็นนักแต่งเพลงที่เก่ง"

807
00:47:42,779 --> 00:47:44,740
สงครามนิวเคลียร์ไม่มีทางชนะได้

808
00:47:44,823 --> 00:47:46,491
คุณคุยกับสหภาพโซเวียต

809
00:47:46,575 --> 00:47:49,286
เหมือนที่คุณคุยกับรัฐบาลและรัฐอื่นๆ ไม่ได้

810
00:47:49,369 --> 00:47:54,374
{\an8}ตอนนั้นเป็นช่วงที่ความกลัว
อาวุธนิวเคลียร์รุนแรงที่สุด

811
00:47:54,958 --> 00:47:56,793
{\an8}ผมอยู่กับเพื่อนๆ เราจะไปเดินขบวนกลุ่มซีเอ็นดี

812
00:47:56,877 --> 00:47:58,587
{\an8}(คริส ธอมป์สัน นักดนตรี/นักแต่งเพลง)

813
00:47:58,670 --> 00:48:01,507
{\an8}ซึ่งเริ่มตอนหกโมงเช้าและ...

814
00:48:01,590 --> 00:48:02,799
ใช่ เราตื่นสาย

815
00:48:05,969 --> 00:48:09,556
ผมคิดว่ามีผู้คนราว 150,000 คน

816
00:48:10,474 --> 00:48:13,519
ผมค่อนข้างหงุดหงิดตัวเองที่ไม่ได้อยู่ที่นั่น

817
00:48:13,602 --> 00:48:16,813
และมันทำให้ผมมีไอเดียสำหรับเพลง

818
00:48:16,897 --> 00:48:21,818
ผมมีนัดกับนักเขียนอีกสองคน
ที่ผมเคยร่วมงานด้วยบ่อยๆ

819
00:48:21,902 --> 00:48:24,112
แอนดี้ คูนตากับแม็กกี้ ไรเดอร์

820
00:48:25,531 --> 00:48:29,535
ภายในหนึ่งชั่วโมง
เราก็ได้สิ่งที่เราชอบเป็นท่อนเวิร์ส

821
00:48:32,079 --> 00:48:34,915
ผมคิดไอเดียนี้ขึ้นมาได้ แล้วเธอก็ร้องว่า...

822
00:48:38,919 --> 00:48:39,920
แล้วผมก็ร้องว่า...

823
00:48:42,339 --> 00:48:43,757
เราพูดว่า "วิเศษสุด"

824
00:48:44,383 --> 00:48:47,719
คีธ รี้ด นักแต่งเนื้อเพลงที่ยอดเยี่ยม
ของโพรคูลฮารัม

825
00:48:48,095 --> 00:48:49,930
วันต่อมาผมไปที่บ้านเขา

826
00:48:50,013 --> 00:48:53,934
และภายในสี่ชั่วโมง
เราก็เขียนเนื้อเพลงที่เป็นอย่างทุกวันนี้

827
00:48:55,644 --> 00:48:59,064
ดอริส ไทเลอร์ทำงานในบริษัทเพลงให้เกล็น

828
00:48:59,731 --> 00:49:00,858
เธอมอบมันให้ผม

829
00:49:00,941 --> 00:49:03,277
ผมขึ้นรถ ขับไปบ้านจอห์น

830
00:49:03,360 --> 00:49:06,446
แล้วผมก็ว่า "ให้ตายสิ นี่มันเจ๋งมาก"

831
00:49:06,530 --> 00:49:08,740
ผมไปที่ห้องของจอห์น ผมพูดว่า "เปิดเพลงนี้"

832
00:49:09,741 --> 00:49:13,287
เราฟังมัน มองหน้ากันแล้วคิดว่า "ว้าว"

833
00:49:13,370 --> 00:49:14,955
เขาว่า "มันสุดยอดมาก"

834
00:49:15,038 --> 00:49:19,042
แล้ว "ยูอาร์เดอะวอยซ์" ก็ออกมา
ราวสองสัปดาห์ก่อนที่เราจะอัดอัลบั้มเสร็จ

835
00:49:19,126 --> 00:49:22,421
ผมอึ้งไปเลย ผมว่า
"นั่นเพลงของผม ผมอยากได้เพลงนั้น"

836
00:49:23,130 --> 00:49:25,966
เราต้องได้เพลงนี้เดี๋ยวนี้ นี่มันสุดยอดมาก

837
00:49:26,049 --> 00:49:28,844
ผมได้รับสายจากค่ายเพลงของผม

838
00:49:28,927 --> 00:49:32,639
พวกเขาบอกว่า "จอห์น ฟาร์นแฮม
อัดเพลง 'ยูอาร์เดอะวอยซ์'

839
00:49:32,723 --> 00:49:34,808
อนุญาตให้เขาได้มั้ย"

840
00:49:34,892 --> 00:49:38,437
ผมตอบว่า "ไม่ได้ๆ"

841
00:49:38,520 --> 00:49:42,482
สิ่งเดียวที่ผมรู้เกี่ยวกับจอห์น ฟาร์นแฮม
คือเพลงชื่อ "เซดี้ เดอะคลีนนิ่งเลดี้"

842
00:49:42,566 --> 00:49:47,112
เซดี้ แม่บ้านทำความสะอาด

843
00:49:47,196 --> 00:49:50,824
เรารับคำปฏิเสธไม่ได้ แต่เราก็ทำอยู่ดี

844
00:49:50,908 --> 00:49:52,242
แล้วพวกเขาก็อัดเสียงไว้

845
00:49:52,326 --> 00:49:56,538
พวกเขาไม่ควรทำโดยไม่ได้รับอนุญาต
แต่พวกเขาก็ทำ

846
00:49:56,622 --> 00:50:00,167
เราตัดสินใจใช้เสียงปืนกลเป็นเอฟเฟกต์ปรบมือ

847
00:50:00,250 --> 00:50:05,714
เพื่อแสดงถึงการทหาร
และเป็นการเฉลิมฉลองชนเผ่า

848
00:50:05,797 --> 00:50:07,883
ผมไม่รู้ว่าเราทำอะไร แต่มัน...

849
00:50:07,966 --> 00:50:12,179
ทั้งหมดนั่นดูจะเข้ากับเนื้อร้องของเพลง

850
00:50:13,388 --> 00:50:17,476
แต่ในท่อนโซโล่ ไอเดียของผมคือใช้ขลุ่ยอินคา

851
00:50:18,352 --> 00:50:22,648
ขลุ่ยจากเทือกเขาแอนดีส
ผมเลียนแบบมันในเครื่องสังเคราะห์เสียง

852
00:50:22,731 --> 00:50:26,068
และใช้ตัวอย่างเสียงของขลุ่ยอินคาของจริงด้วย

853
00:50:26,151 --> 00:50:30,405
แต่จอห์นว่า "มีบางสิ่งขาดหายไป
มันยังไม่ยกระดับได้มากพอ

854
00:50:31,532 --> 00:50:33,367
นึกออกแล้ว ปี่สกอตไง"

855
00:50:37,913 --> 00:50:41,708
ผมว่า "ถามจริง เอาจริงอ่ะ"
"ใช่ ผมได้ยินมัน"

856
00:50:41,792 --> 00:50:43,460
ผมว่า "โอเค แล้วแต่คุณ"

857
00:50:43,544 --> 00:50:47,005
เราติดต่อตัวแทนนักเป่าปี่สกอต
ที่เก่งที่สุดในเมลเบิร์น

858
00:50:47,089 --> 00:50:51,009
เขาว่า "ปี่สกอตเล่นได้คีย์เดียวคือบีแฟลต"

859
00:50:51,093 --> 00:50:52,970
ผมว่า "เราเล่นคีย์เอฟ"

860
00:51:00,102 --> 00:51:05,023
เมื่อผมต้องเปลี่ยนการเรียบเรียงทั้งหมด
เพื่อไปให้ถึงคีย์นั้นของปี่สกอต

861
00:51:05,107 --> 00:51:09,945
สิ่งที่น่าทึ่งคือเพลงนี้ฟังดูดีขึ้น
ก่อนที่เราจะใส่ปี่สกอตลงไปด้วยซ้ำ

862
00:51:10,988 --> 00:51:16,410
บางครั้งข้อจำกัดของเครื่องดนตรีคือ
สิ่งที่คุณต้องการ

863
00:51:16,493 --> 00:51:18,161
เพื่อสร้างสิ่งที่ยอดเยี่ยม

864
00:51:18,245 --> 00:51:22,040
สำหรับฉัน สุดยอดเพลงของทุกเพลง
คือ "ยูอาร์เดอะวอยซ์"

865
00:51:22,124 --> 00:51:26,128
ฉันบอกเกล็นว่าอยากอยู่ในสตูดิโอ
ตอนพวกเขาอัดเพลงนี้

866
00:51:27,713 --> 00:51:30,465
"โอเค เราพร้อมแล้ว เราจะเล่นเพลงกันเลย"

867
00:51:30,549 --> 00:51:33,260
เพราะพวกเขาไม่ยอมให้ผมเข้าไปตอนมิกซ์เสียง

868
00:51:33,343 --> 00:51:36,013
เกย์เนอร์กับเกล็นเข้ามา
พวกเขาออกไปร้านอาหาร

869
00:51:36,096 --> 00:51:38,056
พวกเขาใส่เสื้อผ้าสวยหรู

870
00:51:38,140 --> 00:51:39,516
เราดื่มแชมเปญกัน

871
00:51:39,600 --> 00:51:42,644
เราจะเข้าไปในสตูดิโอ เตรียมตัวฟังมัน

872
00:51:42,728 --> 00:51:47,357
"โอเค จัดมา เล่นให้ฟังหน่อย"
แล้วผมก็อึ้งไปเลย

873
00:51:47,774 --> 00:51:51,737
เกล็นกับฉันมองหน้ากัน แบบว่า "นั่นไม่ใช่... "

874
00:51:52,112 --> 00:51:56,283
- มันไม่ใช่... จอห์นมองหน้าเรา
- เขาว่า "คุณไม่ชอบมันใช่มั้ย"

875
00:51:56,366 --> 00:51:58,327
ฉันว่า "มันไม่เหมือนเพลงเดโม"

876
00:51:58,410 --> 00:52:00,245
เขาว่า "แต่เราอัดเสียงถูกต้องแล้ว"

877
00:52:00,329 --> 00:52:03,749
ผมบอกว่า "ปัญหาของผมคือ
ผมคิดว่าเสียงร้องของคุณในเดโมดีกว่า

878
00:52:03,832 --> 00:52:05,501
เสียงร้องที่คุณทำในเพลงนี้"

879
00:52:05,584 --> 00:52:08,879
- แล้วเขาก็โกรธ
- เขาเลยโกรธผมมาก

880
00:52:08,962 --> 00:52:13,091
เขาพูดกับรอส เฟรเซอร์ว่า
"ผมจะออกไปร้องมันอีกครั้ง

881
00:52:13,175 --> 00:52:15,719
ปิดไฟแล้วเร่งเสียงด้วย"

882
00:52:15,802 --> 00:52:18,639
ผมเกลียดเวลามีคนอยู่ในห้องอัด
ตอนที่ผมพยายามร้องเพลง

883
00:52:18,722 --> 00:52:22,226
เพราะผมวิตกจริต ผมคิดว่า
พวกเขาหัวเราะเยาะผม พวกเขาพูดถึงผม

884
00:52:22,309 --> 00:52:25,437
เธอคือเสียงนั้น พยายามเข้าใจหน่อย

885
00:52:25,521 --> 00:52:28,232
ส่งเสียงออกมาให้ชัดเจน

886
00:52:30,025 --> 00:52:34,071
และเขาร้องเพลงนั้นสุดเสียงเลย

887
00:52:34,154 --> 00:52:38,367
แล้วขนแขนกับหลังคอก็ลุกพรึ่บ

888
00:52:38,450 --> 00:52:40,536
แล้วก็แบบว่า "เพลงนี้แหละ"

889
00:52:40,619 --> 00:52:42,037
มันเจ๋งมาก

890
00:52:44,331 --> 00:52:46,041
แล้วมันก็กลายเป็นเพลงดัง

891
00:52:47,751 --> 00:52:53,549
นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมทุ่มเทเกินร้อยจริงๆ

892
00:52:53,632 --> 00:52:55,926
ผมอยู่ในทุกจังหวะของทุกห้องเพลง

893
00:52:56,009 --> 00:52:59,805
หลังจากความยินดีทั้งหมด
ที่รู้ว่าเรามีสินค้าที่ยอดเยี่ยม

894
00:52:59,888 --> 00:53:04,852
ตอนนั้นเองที่ฉันคิดว่าจอห์นดิ่งลงเหว
เพราะเรากลับไปในที่ที่ไม่รู้จัก

895
00:53:04,935 --> 00:53:07,354
ผลตอบรับจะดีมั้ย เราไม่รู้เลย

896
00:53:08,397 --> 00:53:11,191
ผมทรุดลงกับพื้นหลังอัดเพลงนี้เสร็จ

897
00:53:11,275 --> 00:53:14,486
มันสำคัญกับผม มากกว่าสิ่งอื่นใด

898
00:53:15,654 --> 00:53:20,492
เรามีงานเปิดตัว "วิสเพอริงแจ็ก"
และมีแค่คนที่เกี่ยวข้อง

899
00:53:20,576 --> 00:53:22,744
มีแค่เพื่อนฝูง มันไม่ใช่งานสื่อ

900
00:53:23,412 --> 00:53:25,747
จอห์นไม่อยู่ที่นั่น จอห์นไม่มา

901
00:53:25,831 --> 00:53:27,249
จอห์นไม่ยอมมา

902
00:53:27,332 --> 00:53:29,668
จอห์นไม่ชอบปาร์ตี้หรืองานสังสรรค์

903
00:53:29,751 --> 00:53:32,629
แต่นี่เป็นช่วงเวลาของเขา
นี่เป็นการฉลองของเขา

904
00:53:32,713 --> 00:53:36,216
เกล็นพูดกับจิลว่า "คุณต้องพาเขามาที่นี่

905
00:53:36,300 --> 00:53:39,428
เขาต้องอยู่ที่นี่ นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับเขา"

906
00:53:39,511 --> 00:53:40,929
จิลบอกว่าเขาไม่กล้าเผชิญกับมัน

907
00:53:41,013 --> 00:53:43,849
เธอต้องลากเขาออกจากบ้าน
เพราะเขาอยู่ในท่าเด็กทารก

908
00:53:43,932 --> 00:53:45,642
เธอบอกว่าสภาพเขาเละเทะ

909
00:53:45,726 --> 00:53:48,103
{\an8}เราเลยใช้รถโคโรลล่าสีน้ำเงินคันเล็ก

910
00:53:48,187 --> 00:53:52,774
{\an8}ฉันขับรถไป จอห์นนั่งขดตัว
ร้องไห้อยู่ที่เบาะข้างคนขับ

911
00:53:52,858 --> 00:53:58,155
ฉันพูดกับเขาว่า "ฟังนะ ถ้าคุณไม่ลงจากรถ
ตอนที่เราไปถึงและเดินเข้าไป

912
00:53:58,238 --> 00:53:59,781
มันจะไม่เกิดขึ้น"

913
00:54:00,824 --> 00:54:04,870
สมัยนั้นเราไม่ค่อยรู้จักคำว่าซึมเศร้าเท่าไร

914
00:54:04,953 --> 00:54:08,957
แต่ผมคิดว่าจอห์นกำลังเผชิญกับช่วงนั้น

915
00:54:09,041 --> 00:54:11,460
กับอัลบั้มนี้ โดยเฉพาะตอนที่เขาทำมันเสร็จ

916
00:54:12,920 --> 00:54:16,006
ผมรู้ว่าเราทำบางอย่างที่น่าสนใจ
และจอห์นก็...

917
00:54:16,089 --> 00:54:17,674
เสียงฟังดูน่าทึ่งมาก

918
00:54:17,758 --> 00:54:20,135
แต่คุณไม่มีทางรู้ว่าผู้คนจะเข้าใจมันหรือเปล่า

919
00:54:20,219 --> 00:54:22,971
แล้วฉันก็จำได้ว่าเกล็นคิดว่า
"ทีนี้จะทำยังไงกับมันดี"

920
00:54:24,264 --> 00:54:28,143
เกล็นเริ่มตระเวนไปตามสถานีวิทยุ
และพยายามให้พวกเขาเล่นเพลงนี้

921
00:54:28,227 --> 00:54:31,647
แต่ไม่มีใครยอม "จอห์นนี่ ฟาร์นแฮม
ไม่ล่ะ เราไม่ต้องการ"

922
00:54:31,980 --> 00:54:33,440
พวกเขาอาจจะไม่ฟังด้วยซ้ำ

923
00:54:33,524 --> 00:54:35,901
ผมหาค่ายใหญ่ๆ มาจัดจำหน่ายให้ไม่ได้

924
00:54:37,236 --> 00:54:40,739
สุดท้าย ผมก็ตัดสินใจว่าจะลุยเดี่ยว

925
00:54:40,822 --> 00:54:43,825
และตั้งค่ายเพลงเล็กๆ ของตัวเอง

926
00:54:43,909 --> 00:54:45,160
{\an8}"วีตลีย์เรคคอร์ดส์"

927
00:54:45,827 --> 00:54:47,454
"จอห์น ฟาร์นแฮม ยูอาร์เดอะวอยซ์"

928
00:54:47,538 --> 00:54:52,084
ผมนำแผ่นเสียงไปที่ทริปเปิลเอ็ม
เขาบอกว่า "เกล็น นี่คือจอห์นนี่

929
00:54:52,167 --> 00:54:54,294
ตราบใดที่ผมยังมีสติดีอยู่

930
00:54:54,378 --> 00:54:57,047
เราจะไม่เล่นเพลงของ
จอห์นนี่ ฟาร์นแฮมในทริปเปิลเอ็ม"

931
00:54:57,130 --> 00:55:00,551
เกล็นโทรมาบอกว่าเขาจะแวะมา

932
00:55:00,634 --> 00:55:03,846
พร้อมอัลบั้มใหม่ของจอห์น
และเขาอยากเล่นให้ฉันฟัง

933
00:55:03,929 --> 00:55:07,975
{\an8}สิ่งที่ฉันรู้คือเกล็นแวะไปสถานีวิทยุหลายแห่ง

934
00:55:08,058 --> 00:55:09,184
{\an8}แล้วโดนตอกหน้าหงาย

935
00:55:09,268 --> 00:55:11,311
{\an8}ฉันเลยกังวลนิดหน่อย

936
00:55:11,395 --> 00:55:13,772
ว่ามันจะเป็นเหมือน "เซดี้"
หรือเพลงห่วยๆ เพลงอื่น

937
00:55:14,731 --> 00:55:18,652
เกล็นกระโดดข้ามโต๊ะเหมือนทุกครั้ง

938
00:55:18,735 --> 00:55:20,696
พร้อมอัลบั้ม "มาเปิดเพลงนี้กัน"

939
00:55:20,779 --> 00:55:22,865
แล้วเขาก็พูดว่า "นี่คือซิงเกิล"

940
00:55:22,948 --> 00:55:25,617
แล้วฉันก็ได้ยินอินโทร

941
00:55:28,495 --> 00:55:33,417
ฉันคิดว่า "นั่นไม่ธรรมดาเลย"
และมันก็ไต่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆ

942
00:55:37,004 --> 00:55:39,256
แล้วเครื่องดนตรีก็ดุงขึ้นมา

943
00:55:48,515 --> 00:55:49,892
แล้วจอห์นก็ร้องเข้ามา

944
00:55:49,975 --> 00:55:52,019
เรามี

945
00:55:52,644 --> 00:55:57,024
โอกาสที่จะพลิกหน้ากระดาษ

946
00:55:57,107 --> 00:56:01,778
ฉันคิดในใจว่า "ให้ตายสิ
นี่มันงดงามมาก มันเลิศมาก"

947
00:56:01,862 --> 00:56:05,240
และฉันไม่ได้รอจนจบเพลง
ฉันเริ่มจะอ่อนไหวแล้ว

948
00:56:05,324 --> 00:56:10,412
ฉันไม่รอ ฉันเดินไปตามทาง
สู่สตูดิโอที่กำลังออกอากาศ

949
00:56:10,495 --> 00:56:13,165
แล้วฉันก็พูดกับผู้ประกาศว่า
"ช่วยเปิดเพลงนี้ด้วย"

950
00:56:13,248 --> 00:56:15,375
เขาว่า "นั่นใคร" ฉันว่า "จอห์น ฟาร์นแฮม"

951
00:56:15,459 --> 00:56:18,086
เขาว่า "อะไรนะ" ฉันว่า "เปิดเลย"

952
00:56:18,170 --> 00:56:21,340
เธอคือเสียงนั่นพยายามทำความเข้าใจมัน

953
00:56:21,423 --> 00:56:24,301
ส่งเสียงออกมาให้ชัดเจน

954
00:56:28,430 --> 00:56:30,974
ฉันถามว่า "จอห์นอยู่ไหน"
"เขาอยู่ในห้องประชุม

955
00:56:31,058 --> 00:56:35,103
ป่านนี้คงนอนคุดคู้อยู่ใต้โต๊ะประชุม"

956
00:56:35,896 --> 00:56:38,315
จอห์นเข้ามา พวกเขากอดกัน

957
00:56:38,398 --> 00:56:40,776
เกล็นมองมาที่ฉัน แล้วพูดว่า "ขอบคุณ"

958
00:56:40,859 --> 00:56:43,820
ฉันว่า "ไม่ต้องขอบคุณฉัน นี่มันเลิศมาก"

959
00:56:43,904 --> 00:56:48,200
มันเป็นหนึ่งในช่วงเวลาแสนวิเศษ
ในอาชีพของคุณที่คุณ...

960
00:56:48,283 --> 00:56:49,785
คุณจะไม่มีวันลืมมัน

961
00:56:51,620 --> 00:56:54,623
ด้วยพลังที่จะทรงพลัง

962
00:56:54,706 --> 00:56:57,584
{\an8}ผมขับรถไปทั่วซิดนีย์

963
00:56:57,668 --> 00:57:01,213
{\an8}แล้วมันก็พุ่งออกจากลำโพง
แบบว่า "แม่เจ้า นี่ใคร ระวัง"

964
00:57:01,296 --> 00:57:03,882
{\an8}ผมไปรับเพื่อนที่เป็นนักแต่งเพลง

965
00:57:03,966 --> 00:57:07,344
เขาออกมาจากบ้านทั้งน้ำตา ผมเลยบอกว่า

966
00:57:07,427 --> 00:57:11,473
"บ๊อบบี้ คุณไม่เป็นไรนะ"
เขาว่า "ผมได้ฟังเพลงใหม่ของเขา"

967
00:57:11,557 --> 00:57:13,600
และเขาร้องไห้ เขาช่าง...

968
00:57:13,684 --> 00:57:17,604
เขารู้เหมือนกับผม เรารู้ว่ามันจะเป็นเพลงฮิต

969
00:57:17,688 --> 00:57:19,815
เรารู้ว่านี่แหละใช่เลย เขาไปไกลแน่

970
00:57:19,898 --> 00:57:23,151
มันฟังดูเหมือน "พระเจ้า
เขาเจอเสียงของตัวเองแล้ว

971
00:57:23,235 --> 00:57:25,112
นี่มันอันตราย เขาจะต้องดังแน่"

972
00:57:25,195 --> 00:57:28,282
แน่นอน ทันทีที่ผมได้ยินมัน
ผมรู้เลยว่ามันเป็นเพลงที่ดี

973
00:57:28,365 --> 00:57:29,992
และเขาร้องมันได้ดีมาก

974
00:57:30,075 --> 00:57:32,160
การมีปี่สกอตอยู่ในนั้นเป็นอะไรที่พิเศษมาก

975
00:57:32,244 --> 00:57:34,872
ผมแบบว่า "หมอนี่เป็นใคร"

976
00:57:34,955 --> 00:57:36,790
{\an8}มันทรงพลังสุดๆ

977
00:57:36,874 --> 00:57:38,125
{\an8}(เซลีน ดิออน)

978
00:57:38,208 --> 00:57:40,043
{\an8}เสียงเขาน่าทึ่งมาก

979
00:57:40,127 --> 00:57:43,714
{\an8}มันดูเคร่งศาสนาโดยไม่ต้องเคร่งศาสนา
และผมชอบแบบนั้น

980
00:57:43,797 --> 00:57:44,923
{\an8}(ร็อบบี้ วิลเลียมส์)

981
00:57:45,007 --> 00:57:49,219
{\an8}มันเติมเต็มช่องว่างที่ศาสนาควรอยู่
ถ้าคุณไม่มีศาสนา

982
00:57:49,303 --> 00:57:50,929
อย่างแรกเลย เพลงนี้สุดยอดมาก

983
00:57:51,013 --> 00:57:56,435
แต่การแสดงของจอห์น เสียงร้องของเขา
ในเพลงนั้นคือสิ่งที่ทำให้มันเกิดขึ้น

984
00:57:56,518 --> 00:58:00,147
สะเทือนอารมณ์มาก ฉันชอบมันมาก

985
00:58:00,230 --> 00:58:02,608
จอห์นรักอารมณ์ความรู้สึก จริงๆ นะ

986
00:58:02,691 --> 00:58:05,319
ผมเป็นแค่นักร้อง และผมสามารถออกความเห็น

987
00:58:05,402 --> 00:58:09,031
และหวังว่าจะจับจินตนาการของใครสักคนได้
และทำให้พวกเขาคิดถึงมัน

988
00:58:09,114 --> 00:58:12,743
{\an8}มันเป็นเพลงที่เหลือเชื่อมาก
และการตีความของจอห์นก็เหลือเชื่อ

989
00:58:13,327 --> 00:58:16,955
{\an8}เราคือเสียงและบางครั้งฉันคิดว่า
เราทุกคนลืมเรื่องนั้นไป

990
00:58:17,039 --> 00:58:20,459
ว่าเรามีสิทธิ์มีเสียงถ้าเรายืนหยัดในสิ่งที่เราเชื่อ

991
00:58:21,752 --> 00:58:25,255
เหตุผลทั้งหมดที่ผมอัดเพลงที่ผมให้สัมภาษณ์

992
00:58:25,339 --> 00:58:29,301
ที่ผมมีส่วนร่วมในเรื่องนี้
ก็เพื่อที่ผมจะได้ออกไปเล่นดนตรีสด

993
00:58:29,384 --> 00:58:30,385
เท่านั้นแหละ

994
00:58:37,017 --> 00:58:41,855
เราทำอัลบั้มที่น่าทึ่งนี้ขึ้นมา
ตอนนี้จอห์นอยากเอามันออกเดินสาย

995
00:58:41,939 --> 00:58:46,235
เราคุยกันแล้ว และจอห์นก็ตัดสินใจว่า
เราต้องการนักดนตรีรุ่นใหม่

996
00:58:46,318 --> 00:58:48,153
ที่เล่นได้ไม่เหมือนใคร

997
00:58:48,237 --> 00:58:50,739
ใช่ ถ้าคุณต้องการกีตาร์ขั้นเทพ 32 บาร์

998
00:58:50,822 --> 00:58:54,535
งั้นคุณก็มาถูกที่แล้ว นั่นคือสิ่งที่ผมมีคุณสมบัติที่จะทำ

999
00:58:56,161 --> 00:58:58,080
มันดิบเถื่อน เต็มไปด้วยพลังงาน

1000
00:59:00,958 --> 00:59:02,835
ผมเริ่มทำเดโมเพื่อความสนุก

1001
00:59:02,918 --> 00:59:06,672
ส่งเทปคาสเซ็ตไปให้ค่ายเพลง
หรือค่ายเพลงทุกค่ายที่หาได้

1002
00:59:07,506 --> 00:59:10,425
{\an8}(เบร็ต การ์เซด มือกีตาร์)

1003
00:59:10,509 --> 00:59:12,678
{\an8}ที่อยู่นึงที่ผมพบคือวีตลีย์ออร์แกไนเซชั่น

1004
00:59:12,761 --> 00:59:17,599
เบร็ตอยู่ที่เซ็นทรัลวิคตอเรีย
เขาส่งเทปมาทางไปรษณีย์

1005
00:59:17,683 --> 00:59:19,685
หัวจดหมายบริษัทวีตลีย์ ยอดไปเลยใช่มั้ย

1006
00:59:19,768 --> 00:59:22,938
"ถึงเบร็ต ผมเพิ่งได้รับเทปและ
จดหมายของคุณ โทรหาผมด้วย"

1007
00:59:23,021 --> 00:59:25,983
เบร็ต การ์เซด เขาเพิ่งได้เข้าวง

1008
00:59:26,066 --> 00:59:28,485
เป็นจดหมายที่ดีนะ นั่นคือจดหมายที่คุณต้องการ

1009
00:59:29,278 --> 00:59:30,821
จากเทปคาสเซตต์ของเขา ง่ายๆ แค่นั้น

1010
00:59:30,904 --> 00:59:34,449
หนึ่งในมือกีตาร์ที่น่าทึ่งที่สุด
เท่าที่คุณจะจินตนาการได้

1011
00:59:34,533 --> 00:59:38,704
และเป็นสไตล์ที่จอห์นต้องการ
ซับซ้อนและคล่องแคล่ว

1012
00:59:38,787 --> 00:59:40,581
แต่ก็มีคอร์ดหนักๆ ด้วย

1013
00:59:40,664 --> 00:59:44,835
เหลืออีกแค่ก้าวเดียวที่คุณต้องเอาชนะ
ในการแสวงหาความสำเร็จ

1014
00:59:45,669 --> 00:59:46,670
ความกดดัน

1015
00:59:49,131 --> 00:59:52,634
พวกเขาให้เทปผมมาสี่ห้าเพลงจากอัลบั้มนี้

1016
00:59:52,718 --> 00:59:54,678
{\an8}ผมคร่ำเคร่งศึกษามันอยู่เป็นอาทิตย์

1017
00:59:54,761 --> 00:59:56,054
{\an8}(แองกัส เบอร์แชลล์ มือกลอง)

1018
00:59:56,138 --> 00:59:58,348
เราจะเลือกมือกลอง
ที่มีประสบการณ์มากที่สุดก็ได้

1019
00:59:58,432 --> 01:00:00,350
แต่มีบางอย่างเกี่ยวกับพลังงานของแองกัส

1020
01:00:00,434 --> 01:00:01,685
เขาเพิ่งอายุครบ 20

1021
01:00:01,768 --> 01:00:05,397
เขามีรอยยิ้มที่น่ารัก ไม่ใช่แค่บนหน้า
แต่ในการตีกลองของเขาด้วย

1022
01:00:05,480 --> 01:00:09,651
แต่เขาก็สามารถตีกลองได้
เขาคือจอห์นในเวอร์ชั่นมือกลอง

1023
01:00:09,735 --> 01:00:12,029
คืนนั้นพวกเขาโทรหาผมว่า
"เริ่มพรุ่งนี้เลยได้มั้ย"

1024
01:00:12,112 --> 01:00:13,030
ผมตอบว่า "ได้"

1025
01:00:15,032 --> 01:00:19,077
ผมมีเด็กหนุ่มสองคนในวง
เบร็ต การ์เซด มือกีตาร์ที่ร้อนแรงสุดๆ

1026
01:00:19,161 --> 01:00:20,787
และมือกลองของเรา แองกัส เบอร์แชลล์

1027
01:00:22,372 --> 01:00:24,958
พวกเขายังไม่เกิด ตอนผมเริ่มงานนี้
ก็เลยไม่มีอคติใดๆ

1028
01:00:25,042 --> 01:00:26,043
มันยอดมาก

1029
01:00:29,963 --> 01:00:33,383
ผมอยากออกไปแสดงมาก
หวังว่าเราจะได้แสดงกันเยอะๆ

1030
01:00:33,467 --> 01:00:38,263
จอห์นพร้อมจะออกไปร้องเพลง
ด้วยเพลงที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้

1031
01:00:40,807 --> 01:00:43,644
เราไม่ค่อยได้ออกงานมากนัก

1032
01:00:46,438 --> 01:00:48,690
ผมคิดว่าสิ่งที่กลายเป็นปัญหาคือ

1033
01:00:48,774 --> 01:00:50,984
ผู้คนไม่เคยมองว่าผมเป็นนักร้องที่น่าเชื่อถือ

1034
01:00:51,068 --> 01:00:53,820
เพราะฉันรู้สึกได้ มันกำลังก่อตัวเหมือนพายุ

1035
01:00:53,904 --> 01:00:56,323
ผมถูกประทับตราด้วยเพลงเบาๆ อย่าง "เซดี้"

1036
01:00:56,406 --> 01:00:59,117
เว้นแต่ว่ามันผ่านมา 19 ปีแล้ว
ผมไม่ทำแบบนั้นในคอนเสิร์ตแล้ว

1037
01:00:59,201 --> 01:01:02,079
ลดความกดดันลง

1038
01:01:02,162 --> 01:01:06,542
เอเจนซี่หางานแสดงให้จอห์น
ตามมารยาทเพื่อรักษาน้ำใจ

1039
01:01:06,625 --> 01:01:08,168
งานที่พวกเขาจองตัวจอห์น

1040
01:01:09,878 --> 01:01:12,297
เป็นงานแสดงในผับที่ห่วยที่สุด

1041
01:01:13,340 --> 01:01:15,884
จับพวงมาลัยและหมุนมัน

1042
01:01:15,968 --> 01:01:18,428
{\an8}ผมจำได้ว่าเขาพูดว่า
"ผมไม่อยากกลับไปลีกส์คลับ"

1043
01:01:18,512 --> 01:01:21,515
{\an8}เขาว่า "ถ้าผมต้องทำแบบนั้น งั้นมันก็จบแล้ว"

1044
01:01:24,977 --> 01:01:28,146
เราจะขึ้นรถแล้วขับไปเบนดิโกกับบัลลารัต

1045
01:01:28,230 --> 01:01:30,607
แล้วก็ไปแอดิเลด นั่งอัดกันไปในรถทาราโก

1046
01:01:31,400 --> 01:01:32,693
อย่างน้อยหกคืนต่อสัปดาห์

1047
01:01:32,776 --> 01:01:37,406
หลายสิ่งเปลี่ยนไป ตั้งแต่เราเจอเธอ

1048
01:01:37,489 --> 01:01:41,535
การแสดงช่วงแรกๆ ในผับสนุกมาก
เพราะมันดิบเถื่อน

1049
01:01:42,452 --> 01:01:45,956
ผู้ชมที่เดินเข้าประตูมามีหลากหลายแบบมาก

1050
01:01:46,039 --> 01:01:48,250
การได้เห็นพวกเขาในระยะประชิด

1051
01:01:48,333 --> 01:01:50,294
มันไม่เหมือนกัน

1052
01:01:50,377 --> 01:01:54,381
รู้สึกถึงพลังงานของพวกเขาในระยะประชิด
มันน่าตื่นเต้นสุดๆ

1053
01:01:56,049 --> 01:01:59,720
เธอไม่รู้หรือ

1054
01:01:59,803 --> 01:02:02,306
ว่ามันคืออะไร

1055
01:02:02,389 --> 01:02:05,475
มันยืนยันว่าเรามีของดีเกิดขึ้น

1056
01:02:05,559 --> 01:02:08,604
ไป ไป ไป อย่ารอนานเกินไป

1057
01:02:08,687 --> 01:02:10,856
คุณจะกลายเป็นคนงานเหมืองถ่านหินในธุรกิจนี้

1058
01:02:10,939 --> 01:02:14,026
โดยเฉพาะในจุดที่ผมอยู่ตอนนี้
เมื่อสถิตินี้เริ่มถูกทำลาย

1059
01:02:14,109 --> 01:02:16,820
ในที่ต่างๆ คุณแค่ต้องเล่นตามน้ำ

1060
01:02:16,904 --> 01:02:18,739
อย่ารอนานเกินไป

1061
01:02:18,822 --> 01:02:20,991
ในทุกเวที เราเก่งขึ้นเรื่อยๆ

1062
01:02:21,074 --> 01:02:25,913
และเขามีอุดมการณ์ว่าเขาอยากให้มันเป็นยังไง
เมื่อมันเริ่มขยับ เขารู้ว่าเขาต้องการอะไร

1063
01:02:25,996 --> 01:02:27,873
วิธีที่พวกเขาปกครองโลกของเธอ

1064
01:02:27,956 --> 01:02:31,043
มันเหมือนผลกระทบโดมิโนทั่วประเทศ

1065
01:02:31,126 --> 01:02:33,921
ทุกคนพูดว่า "พระเจ้า นี่มันน่าทึ่ง"

1066
01:02:35,172 --> 01:02:36,757
มันเยี่ยมมากที่ได้เห็น

1067
01:02:36,840 --> 01:02:38,926
จำได้ว่าแม่ตะโกนเรียกผม

1068
01:02:39,009 --> 01:02:41,261
"เร็วเข้า ลูกได้ออกทีวีแล้วๆ"

1069
01:02:41,345 --> 01:02:42,638
ผมวิ่งลงมา

1070
01:02:42,721 --> 01:02:45,516
วิดีโอ "ยูอาร์เดอะวอยซ์"
ออกอากาศทุกรายการตอนเช้า

1071
01:02:45,599 --> 01:02:48,810
แล้วพวกเขาก็เอาแต่เลือกคลิปนี้ที่ผมใส่เสื้อกล้าม

1072
01:02:50,395 --> 01:02:51,605
ให้ตายสิ

1073
01:02:52,606 --> 01:02:55,067
ผมคิดในใจ "เขาได้รับมันแล้ว ได้รับการยอมรับ

1074
01:02:55,150 --> 01:02:57,945
ในที่สุดมันก็เกิดกับเขา
มันงดงาม มันต้องได้ผลแน่"

1075
01:02:58,028 --> 01:03:00,447
เธอเป็นแค่ชื่อ

1076
01:03:01,365 --> 01:03:02,699
แค่ธงที่คลี่ออก

1077
01:03:02,783 --> 01:03:05,619
พอผู้คนได้ฟังอัลบั้มนี้ มันก็ก้องกังวาน

1078
01:03:05,702 --> 01:03:08,747
สิ่งที่พวกเขาพูด

1079
01:03:09,581 --> 01:03:11,917
คือสิ่งที่เธอทำ

1080
01:03:13,752 --> 01:03:16,171
และการออกทัวร์ก็ครอบคลุมมากขึ้น

1081
01:03:17,089 --> 01:03:20,968
สถานที่ก็ใหญ่มาก
แล้วเราก็หาสถานที่ใหญ่พอไม่ได้

1082
01:03:23,971 --> 01:03:26,515
ทุกการแสดง พวกเขาจะล้อมวงกับวง

1083
01:03:26,598 --> 01:03:28,392
{\an8}นักร้องแบ็กอัป ฟาร์นแฮม เกล็น เกย์เนอร์

1084
01:03:28,475 --> 01:03:29,518
{\an8}(พอล เดนตี้ ผู้จัดคอนเสิร์ต)

1085
01:03:29,601 --> 01:03:32,813
เหมือนช่วงเวลาของครอบครัว
ในวันคริสต์มาส ก่อนจะขึ้นเวที

1086
01:03:32,896 --> 01:03:36,149
และดื่มนิดหน่อยตอนพวกเขาขึ้นเวที

1087
01:03:36,233 --> 01:03:39,111
ครอบครัวใหญ่ ทุกคนรักจอห์น

1088
01:03:39,194 --> 01:03:40,863
ไป ไป ไป

1089
01:03:42,155 --> 01:03:47,494
(ชาร์ตอัลบั้ม 50 อันดับแรก
วิสเพอริงแจ็ก จอห์น ฟาร์นแฮม)

1090
01:03:47,578 --> 01:03:50,372
ผมจำวันที่อัลบั้มขึ้นอันดับหนึ่งได้

1091
01:03:50,455 --> 01:03:53,876
{\an8}เรากำลังขับรถไปงาน
ผมมองไปรอบๆ แล้วพูดว่า

1092
01:03:53,959 --> 01:03:57,671
{\an8}"จอห์น คุณรู้มั้ยว่า
เรามีอัลบั้มอันดับหนึ่งของประเทศ

1093
01:03:57,754 --> 01:03:59,173
คุณเชื่อมั้ยล่ะ"

1094
01:04:02,259 --> 01:04:03,760
เขาระเบิดอารมณ์ออกมา

1095
01:04:05,512 --> 01:04:08,932
เขา... น้ำตาเขาไหลพราก

1096
01:04:11,977 --> 01:04:13,937
ผมคิดเสมอว่าเรามีอะไรที่พิเศษ

1097
01:04:14,021 --> 01:04:17,441
แต่ให้ตายสิ การเป็นที่หนึ่งถึง 26 สัปดาห์

1098
01:04:17,524 --> 01:04:19,151
ไม่มีใครคาดคิดเลย

1099
01:04:20,277 --> 01:04:23,947
มันเป็นสิ่งที่น่าทึ่งที่สุด
เพราะเราเจอการต่อต้านมากมาย

1100
01:04:24,031 --> 01:04:27,492
ผมไม่ได้รับความเชื่อถือ
หรือความน่าเชื่อถือในฐานะนักดนตรี

1101
01:04:27,576 --> 01:04:29,411
โดยเฉพาะในฐานะนักร้อง

1102
01:04:30,579 --> 01:04:32,080
เขาให้เทปม้วนเล็กๆ กับผม

1103
01:04:32,164 --> 01:04:35,083
{\an8}มีข้อความที่เขียนด้วยลายมือว่า
"ขอบคุณนะ เพื่อน สำหรับเรื่องนี้

1104
01:04:35,167 --> 01:04:38,378
{\an8}ขอบคุณที่ให้โอกาสผม รัก จอห์นนี่"

1105
01:04:38,462 --> 01:04:40,881
{\an8}มันเป็นของที่ระลึกที่มีค่ามาก

1106
01:04:40,964 --> 01:04:43,258
{\an8}มันมีความสำคัญกับเกล็นมาตลอด

1107
01:04:44,301 --> 01:04:47,221
เขาเปลี่ยนจากการเป็นคนที่...

1108
01:04:47,304 --> 01:04:50,182
เจอวิกฤตวัยกลางคน
ในวงการเพลงก่อนวัยอันควรใช่มั้ย

1109
01:04:50,265 --> 01:04:52,643
พยายามจะเป็นหนุ่มร็อกใช่มั้ย

1110
01:04:52,726 --> 01:04:56,188
ไม่ว่ามุมมองของผู้คนจะเป็นยังไง
มันก็ถูกปัดตกไป

1111
01:04:56,271 --> 01:04:58,941
ด้วยการยอมรับของสาธารณชน
ซึ่งไม่มีใครคาดคิด

1112
01:05:00,108 --> 01:05:05,989
คนทั้งรุ่นค้นพบการแสดงใหม่นี้ นักร้องใหม่นี้

1113
01:05:06,073 --> 01:05:08,951
เพลงที่น่าทึ่งเหล่านี้ และผู้ชายที่น่าทึ่งคนนี้

1114
01:05:09,618 --> 01:05:12,371
{\an8}และเขาอยู่ใต้จมูกพวกเขามาตลอด

1115
01:05:12,454 --> 01:05:15,040
ฉันว่ายิ่งคนเยอะ เขาก็ยิ่งมีความสุข

1116
01:05:15,123 --> 01:05:18,877
ทัวร์ทำลายสถิติในออสเตรเลียของ
จอห์น ฟาร์นแฮม จะย้ายไปซิดนีย์คืนนี้

1117
01:05:18,961 --> 01:05:21,797
พร้อมตารางจัดคอนเสิร์ตห้าครั้งที่ศูนย์บันเทิง

1118
01:05:21,880 --> 01:05:23,966
ทัวร์วิสเพอริงแจ็กของจอห์น ฟาร์นแฮม

1119
01:05:24,049 --> 01:05:26,301
เป็นทัวร์ศิลปินชาวออสเตรเลียที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

1120
01:05:26,385 --> 01:05:28,595
มีคนบอกว่าเรามีคนดูราว 250,000 คน

1121
01:05:28,679 --> 01:05:31,056
ผมได้ชื่อทุกคนมาแล้ว
ผมจะเขียนไปขอบคุณพวกเขา

1122
01:05:31,139 --> 01:05:32,724
อันดับหนึ่งในเยอรมนีตะวันตก

1123
01:05:32,808 --> 01:05:35,477
อันดับหนึ่งในสวีเดน ติดชาร์ตฝรั่งเศสและอิตาลี

1124
01:05:35,561 --> 01:05:38,772
ที่อังกฤษ เขาติดอันดับ 66 ใน 100 อันดับแรก

1125
01:05:38,856 --> 01:05:40,774
และอเมริกาก็อยากได้ตัวเขามาก

1126
01:05:40,858 --> 01:05:43,861
ยินดีด้วย จอห์น อวยพรให้เขาหน่อย

1127
01:05:43,944 --> 01:05:46,864
อันดับหนึ่งในสวีเดน นอร์เวย์ และเดนมาร์ก

1128
01:05:46,947 --> 01:05:48,490
เขาคือราชาเพลงป๊อปในสวีเดน

1129
01:05:51,743 --> 01:05:54,288
{\an8}และการได้เห็นแฟนๆ ชาวเยอรมัน
เป็นอะไรที่พิเศษมาก

1130
01:05:54,371 --> 01:05:56,081
{\an8}(มิถุนายน ปี 1987 มิวนิค เยอรมนีตะวันตก)

1131
01:05:59,459 --> 01:06:03,338
{\an8}(เดอะวอยซ์)

1132
01:06:07,801 --> 01:06:11,346
กำแพงเบอร์ลินยังตั้งอยู่ ผู้คนเหลืออดแล้ว

1133
01:06:11,972 --> 01:06:15,017
นั่นคือเหตุผลที่ "ยูอาร์เดอะวอยซ์"
ประสบความสำเร็จที่นั่น

1134
01:06:15,100 --> 01:06:17,311
เพราะพวกเขาพร้อมรับการเปลี่ยนแปลง

1135
01:06:17,936 --> 01:06:19,730
พร้อมรับการเปลี่ยนแปลงของผู้คน

1136
01:06:19,813 --> 01:06:23,192
เรามีโอกาส

1137
01:06:23,275 --> 01:06:27,446
ที่จะพลิกหน้ากระดาษ

1138
01:06:29,740 --> 01:06:32,409
เราจะเขียนอะไรก็ได้ที่อยากเขียน

1139
01:06:32,492 --> 01:06:39,166
เราต้องหาเงินให้พอใช้ก่อนจะแก่ไปกว่านี้

1140
01:06:39,750 --> 01:06:41,627
และมีคนดูมากกว่า 100,000 คน

1141
01:06:42,169 --> 01:06:44,796
พอเราขึ้นเวที พวกเขาก็คลั่งกันใหญ่

1142
01:06:44,880 --> 01:06:47,299
เราทุกคนเป็นลูกสาวของใครสักคน

1143
01:06:47,925 --> 01:06:50,636
เราทุกคนเป็นลูกชายของใครสักคน

1144
01:06:51,470 --> 01:06:57,434
เราจะมองหน้ากัน

1145
01:06:59,102 --> 01:07:02,564
ผ่านปากกระบอกปืนได้อีกนานแค่ไหน

1146
01:07:02,648 --> 01:07:03,857
ร้องเลย

1147
01:07:03,941 --> 01:07:06,777
เธอคือเสียงนั้น จงพยายามเข้าใจมัน

1148
01:07:06,860 --> 01:07:09,321
ส่งเสียงออกมาให้ชัดเจน

1149
01:07:15,577 --> 01:07:18,121
เราจะไม่นั่งอยู่เงียบๆ

1150
01:07:18,205 --> 01:07:20,874
เราจะไม่อยู่กับความกลัว

1151
01:07:26,755 --> 01:07:28,799
เราไม่มีนักเป่าปี่สกอต

1152
01:07:28,882 --> 01:07:31,218
หนึ่งในคนยกเครื่องดนตรีของเรา
อย่างน้อยก็เป็นชาวสกอตแลนด์

1153
01:07:31,301 --> 01:07:33,178
เขาถือปี่สกอตแล้วเดินออกไป

1154
01:07:33,262 --> 01:07:34,721
เขาเกือบล้มพับ

1155
01:07:36,849 --> 01:07:40,519
ผมเห็นด้านหลังของเขา
แล้วพอเขาหันมา เขาตัวขาวซีด

1156
01:07:41,061 --> 01:07:43,146
เราทุกคนเป็นลูกสาวของใครสักคน

1157
01:07:44,064 --> 01:07:46,608
เราทุกคนเป็นลูกชายของใครสักคน

1158
01:07:47,317 --> 01:07:53,824
เราจะมองหน้ากัน

1159
01:07:55,868 --> 01:07:59,955
ผ่านปากกระบอกปืนได้อีกนานแค่ไหน

1160
01:08:02,958 --> 01:08:05,669
เธอคือเสียงนั้น จงพยายามเข้าใจมัน

1161
01:08:05,752 --> 01:08:08,380
เปล่งเสียงออกมาให้ชัดเจน

1162
01:08:14,178 --> 01:08:16,930
เราจะไม่นั่งอยู่เงียบๆ

1163
01:08:17,014 --> 01:08:19,640
เราจะไม่อยู่กับความกลัว

1164
01:08:24,770 --> 01:08:28,066
เธอคือเสียงนั้น จงพยายามเข้าใจมัน

1165
01:08:28,149 --> 01:08:29,776
เปล่งเสียงออกมา...

1166
01:08:30,068 --> 01:08:32,904
ไม่เป็นไร ไม่ต้องรีบ ผมมีเวลาทั้งคืน

1167
01:08:34,823 --> 01:08:39,786
จอห์นรักแฟนๆ ของเขา
แต่การได้รับการยอมรับจากเพื่อนร่วมวงการ

1168
01:08:39,870 --> 01:08:41,537
มีความหมายกับเขามาก

1169
01:08:41,622 --> 01:08:43,372
{\an8}ผู้ชนะคือ...

1170
01:08:43,457 --> 01:08:45,082
{\an8}ที่รัก หวังว่าคุณจะซื้อบ้านหลังใหญ่กว่านี้

1171
01:08:45,167 --> 01:08:46,542
{\an8}จอห์น ฟาร์นแฮม "ยูอาร์เดอะวอยซ์"

1172
01:08:46,627 --> 01:08:48,212
{\an8}(รางวัลอุตสาหกรรมแผ่นเสียงออสเตรเลีย)

1173
01:08:48,295 --> 01:08:50,881
{\an8}เหนือสิ่งอื่นใด ผมอยากขอบคุณผู้จัดการของผม

1174
01:08:50,964 --> 01:08:53,425
{\an8}และเพื่อนสนิท เกล็น วีตลีย์

1175
01:08:54,426 --> 01:08:57,930
{\an8}เขาสนับสนุนสิ่งที่ผมพูด และผมขอขอบคุณเขา

1176
01:08:58,013 --> 01:09:00,224
{\an8}ขอบคุณ เกล็น ขอบคุณมากครับ

1177
01:09:00,307 --> 01:09:03,894
{\an8}คืนนั้นเราชนะรางวัลเออาร์ไอเจ็ดรางวัล

1178
01:09:03,977 --> 01:09:07,981
"วิสเพอริงแจ็ก" กลายเป็น
อัลบั้มที่มียอดขายสูงสุดแห่งปี

1179
01:09:08,064 --> 01:09:13,487
มันยังคงเป็นอัลบั้มที่มียอดขายสูงสุด
โดยศิลปินท้องถิ่นในออสเตรเลีย

1180
01:09:14,863 --> 01:09:17,950
เราจะไม่อยู่กับความกลัว

1181
01:09:33,799 --> 01:09:36,801
ราตรีสวัสดิ์ ขอบคุณมากครับ ลาก่อน

1182
01:09:37,928 --> 01:09:41,180
ดีจริงๆ ที่ได้เห็นคนอย่างจอห์นกลับมา
หลังผ่านไป 20 ปี

1183
01:09:41,265 --> 01:09:42,724
{\an8}และทำเพลงได้ดีกว่าที่เขาเคยทำมา

1184
01:09:42,808 --> 01:09:45,810
{\an8}ผมว่ามันยิ่งใหญ่มาก เป็นแรงบันดาลใจให้ทุกคน

1185
01:09:51,649 --> 01:09:54,486
{\an8}การได้ยินเพลง "ยูอาร์เดอะวอยซ์"
เป็นแรงบันดาลใจที่ดีมาก

1186
01:09:54,570 --> 01:09:56,780
{\an8}ผมคิดแค่ว่า "พระเจ้า

1187
01:09:56,864 --> 01:09:59,241
{\an8}ฉันทำงานบนถนนให้สภาเทศบาล

1188
01:09:59,324 --> 01:10:02,744
พยายามรวบรวมเพลงมาทำอัลบั้ม"

1189
01:10:02,828 --> 01:10:07,249
ความรักในชีวิตของฉันแข็งแกร่งขึ้น

1190
01:10:07,332 --> 01:10:10,419
เมื่อวันเวลาผ่านไป

1191
01:10:12,212 --> 01:10:16,675
ไม่ใช่แค่ความสำเร็จของเขา
แต่เป็นการที่เขาทำบางอย่างที่...

1192
01:10:18,177 --> 01:10:19,428
ดีมากเหลือเกิน

1193
01:10:20,179 --> 01:10:21,263
จนคุณ...

1194
01:10:21,346 --> 01:10:24,141
คุณอดไม่ได้ที่จะฟังมันและฟังเขา

1195
01:10:24,683 --> 01:10:26,852
แล้วรู้สึกถึงแรงกระตุ้นจากมันซึ่งผมเป็นอย่างนั้น

1196
01:10:26,935 --> 01:10:30,230
บางอย่างดูไม่เหมือน

1197
01:10:30,731 --> 01:10:33,901
อย่างที่เคยเป็น ไม่เลย

1198
01:10:33,984 --> 01:10:36,445
มันผลักดันให้อาชีพผมก้าวหน้า

1199
01:10:36,528 --> 01:10:38,989
ฉันเข้าไปใกล้อีกนิด

1200
01:10:39,072 --> 01:10:40,574
ผมก็เริ่มลงมือทำ

1201
01:10:40,657 --> 01:10:46,246
จอห์นเข้ามาร้องเพลง "แอสเดอะเดย์ส'
แล้วเขาก็ร้องอีกสี่หรือห้าเพลง

1202
01:10:46,330 --> 01:10:49,249
เมื่อวันเวลาผ่านไป

1203
01:10:49,333 --> 01:10:51,877
ฉันเข้าไปใกล้ขึ้นอีกนิด

1204
01:10:51,960 --> 01:10:53,587
คุณต้องการแรงกระตุ้นนั้น

1205
01:10:53,670 --> 01:10:58,008
และเขาเป็นส่วนสำคัญ
ที่ทำให้อัลบั้มนั้นเสร็จสมบูรณ์

1206
01:10:58,800 --> 01:11:01,929
เมื่อเวลาผ่านไป...

1207
01:11:02,012 --> 01:11:03,680
ขอบคุณนะ จอห์น

1208
01:11:04,598 --> 01:11:09,561
ฉันจะกลับไปหาเธอ

1209
01:11:18,070 --> 01:11:22,533
ผมยังมีปัญหากับสิ่งที่ผมคิดว่า
ผมขาดความน่าเชื่อถือ

1210
01:11:23,659 --> 01:11:25,994
เพลง "เซดี้" ออกมาแล้วดังเปรี้ยง

1211
01:11:26,078 --> 01:11:29,456
ผมออกจากงานประปาสองวัน
ก่อนที่มันจะปล่อยเพลง แล้วมันก็ฮิตไปทั่ว

1212
01:11:29,540 --> 01:11:32,459
ตั้งแต่วันที่เราเกิด

1213
01:11:32,543 --> 01:11:34,670
เรามุ่งหน้าไปตามทาง

1214
01:11:34,753 --> 01:11:37,840
ผมรู้สึกว่าผมไม่เคยต้องทำงานเพื่อมัน
มันถูกมอบให้ผมเปล่าๆ

1215
01:11:37,923 --> 01:11:40,926
บางครั้งมันก็ถูกสร้างมาให้ดี

1216
01:11:41,009 --> 01:11:43,595
ตอนนี้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะแล้ว
เพราะผมทำงานหนักมาก

1217
01:11:45,681 --> 01:11:48,392
และถ้าเรามองไปข้างหลัง

1218
01:11:49,101 --> 01:11:51,728
มีลมพัดลงมา

1219
01:11:53,897 --> 01:11:59,820
พาเราไปสู่ยุคใหม่

1220
01:11:59,903 --> 01:12:01,947
แล้วโลกนี้ล่ะ

1221
01:12:02,030 --> 01:12:06,618
แล้วโลกรอบตัวเราล่ะ

1222
01:12:06,702 --> 01:12:08,996
แล้วโลกใบนี้ล่ะ

1223
01:12:09,079 --> 01:12:13,083
หลังจากควานหาเพลง
จากนักประพันธ์ที่ไม่มีใครรู้จัก

1224
01:12:13,166 --> 01:12:15,878
หลังจาก "วิสเพอริงแจ็ก" เราก็ดังเป็นพลุแตก

1225
01:12:17,754 --> 01:12:19,715
และตอนนี้พ่อของเรา...

1226
01:12:19,798 --> 01:12:23,051
ทุกคนเสนอผลงานล่าสุดและดีที่สุดให้เรา

1227
01:12:23,135 --> 01:12:26,096
ถ้ามันไม่โดนใจจอห์น เขาจะไม่ร้อง

1228
01:12:26,180 --> 01:12:31,935
แล้วยุคสมัยแห่งเหตุผล

1229
01:12:32,019 --> 01:12:34,980
เดวิด เฮิร์ชเฟลเดอร์
กับเปียโนของเขาครับ ทุกคน

1230
01:12:35,439 --> 01:12:37,900
โชคดีของผมตอนนี้คือผมมีทีมทำงาน

1231
01:12:37,983 --> 01:12:40,861
ทุกคนเป็นผู้เล่นที่เก่ง
และต้องการสิ่งดีสุดสำหรับโปรเจกต์

1232
01:12:47,201 --> 01:12:49,786
อัลบั้มที่สองของจอห์น "ดิเอจออฟรีซัน"

1233
01:12:49,870 --> 01:12:54,124
เป็นอัลบั้มที่ยอดเยี่ยม
และเปิดตัวที่อันดับหนึ่งในออสเตรเลีย

1234
01:12:54,708 --> 01:12:57,544
ผมว่ามันช่วยยืนยันว่านี่ไม่ใช่เพลงดังเพลงเดียว

1235
01:12:57,628 --> 01:12:59,379
ว่าเขาทำอัลบั้มที่สอง และมันดีพอๆ กัน

1236
01:13:09,640 --> 01:13:11,892
ผมจำได้ว่าเขาเคยบอกผมครั้งหนึ่ง
ในช่วงแรกๆ ของเขา

1237
01:13:11,975 --> 01:13:15,312
ใครก็ตามที่เป็นโปรดิวเซอร์
จะเป็นคนเลือกเพลง เลือกคีย์

1238
01:13:15,395 --> 01:13:17,940
อัดเพลง แล้วเขาก็จะเข้ามาร้อง

1239
01:13:18,023 --> 01:13:21,193
มันต่างกันโดยสิ้นเชิง

1240
01:13:21,276 --> 01:13:23,612
พอถึงอัลบั้มที่สาม เราก็แต่งเพลงกันเอง

1241
01:13:23,695 --> 01:13:27,824
คืนนี้ฉันสร้างปัญหาให้ตัวเอง

1242
01:13:28,617 --> 01:13:31,912
ฉันคงแค่รู้สึกเศร้า

1243
01:13:32,829 --> 01:13:34,164
มันช่าง...

1244
01:13:34,248 --> 01:13:36,041
ครั้งแรกที่ได้ยินเพลง "เบิร์นฟอร์ยู"

1245
01:13:36,124 --> 01:13:39,169
ผมคิด "พระเจ้า เขาเอาชนะตัวเองได้

1246
01:13:39,253 --> 01:13:41,880
เขาเพิ่มเดิมพันขึ้นไปเรื่อยๆ"

1247
01:13:43,340 --> 01:13:45,259
แต่ฉันมอดไหม้...

1248
01:13:45,342 --> 01:13:48,554
"เบิร์นฟอร์ยู" เป็นเพลงที่เจ๋งมาก

1249
01:13:48,637 --> 01:13:51,849
ฉันรู้ภูมิหลังของเพลงพวกนี้หลายเพลง

1250
01:13:53,058 --> 01:13:56,186
ใช่ ฉันคิดว่าคืนหนึ่งเขาก่อปัญหาให้ตัวเองจริงๆ

1251
01:13:56,270 --> 01:13:58,063
ไม่ใช่ปัญหาที่แย่ แต่ใช่

1252
01:13:58,146 --> 01:14:03,151
ฉันรู้ว่า "เบิร์นฟอร์ยู"
เป็นหนึ่งในการ "ขุดทางออกจากหลุม"

1253
01:14:03,235 --> 01:14:06,613
เธอคงรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวตลอด

1254
01:14:06,697 --> 01:14:11,159
ผมจำตอนที่ต้องบอกเขาว่าผมมีปัญหาติดยาได้

1255
01:14:11,243 --> 01:14:13,579
{\an8}เขาตกใจและเจ็บปวด

1256
01:14:13,662 --> 01:14:16,081
{\an8}เพราะผมไม่เคยบอกเขามาก่อน

1257
01:14:16,707 --> 01:14:20,878
{\an8}แต่เขาก็ยังใจดีและรักผม

1258
01:14:20,961 --> 01:14:23,130
และบอกว่า "เร็วเข้า ทำอะไรสักอย่าง"

1259
01:14:23,213 --> 01:14:24,381
นึกออกมั้ย แล้วผมก็ทำ

1260
01:14:24,464 --> 01:14:28,760
ฉันมอดไหม้เพื่อเธอ

1261
01:14:29,595 --> 01:14:33,724
ฉันจะทำยังไงดี

1262
01:14:33,807 --> 01:14:37,186
ฉันมอดไหม้...

1263
01:14:37,269 --> 01:14:40,397
มีจุดหนึ่งที่เขารู้สึกมั่นใจพอที่จะ

1264
01:14:40,480 --> 01:14:44,318
แบ่งปันเสียงของเขาในรูปแบบการเขียน
และเขาอยากร้องเพลงของเขา

1265
01:14:44,401 --> 01:14:46,320
เขาเขียนเพลงดีๆ ไว้หลายเพลง

1266
01:14:46,987 --> 01:14:49,948
{\an8}คิดว่านั่นเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญสำหรับศิลปิน

1267
01:14:50,032 --> 01:14:53,243
{\an8}ที่จะสามารถแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมา

1268
01:14:53,327 --> 01:14:55,954
และไม่พึ่งพาคนอื่นให้เขียนเพลงของพวกเขา

1269
01:14:56,038 --> 01:15:02,961
จงมอดไหม้

1270
01:15:04,171 --> 01:15:10,010
เพื่อเธอ

1271
01:15:14,515 --> 01:15:17,184
มีคนขอให้เขาร้องเพลง "เซดี้" เป็นครั้งคราว

1272
01:15:17,267 --> 01:15:19,603
{\an8}- และเขาปฏิเสธอยู่หลายปี
- ไม่

1273
01:15:20,437 --> 01:15:21,813
ใหญ่กว่านี้

1274
01:15:21,897 --> 01:15:25,150
ในที่สุด เขาไม่ได้แค่ร้องสด...

1275
01:15:25,234 --> 01:15:26,401
งั้นก็ได้

1276
01:15:28,403 --> 01:15:32,616
ผมเรียบเรียงดนตรี
ให้วงออร์เคสตร้า 96 ชิ้นบรรเลงคลอไปด้วย

1277
01:15:32,699 --> 01:15:34,743
"ยัยเซดี้มาแล้ว อยู่ตรงหน้าเลย"

1278
01:15:34,826 --> 01:15:39,081
เซดี้ แม่บ้านทำความสะอาด

1279
01:15:39,164 --> 01:15:40,541
เราเล่นอูคูเลเล่กัน

1280
01:15:40,624 --> 01:15:43,418
ด้วยแปรงขัดและถังที่ไว้ใจได้

1281
01:15:43,502 --> 01:15:45,379
ไม่อยากเชื่อว่าผมจะทำแบบนี้

1282
01:15:45,462 --> 01:15:51,218
ทำงานตัวเป็นเกลียวเพื่อชีวิตที่เธอมีที่บ้าน

1283
01:15:51,301 --> 01:15:55,222
เขาร้องอย่างมั่นใจด้วยความอบอุ่น
จิตวิญญาณและหัวใจที่ดี

1284
01:15:55,305 --> 01:15:56,431
เอาเลย

1285
01:15:56,515 --> 01:15:58,392
เซดี้

1286
01:15:59,059 --> 01:16:02,396
ในตอนนั้น ผมสังเกตว่าจอห์น ฟาร์นแฮมพูดว่า

1287
01:16:02,479 --> 01:16:05,023
"ฉันไม่สนแล้วว่าคนอื่นจะคิดยังไง"

1288
01:16:08,402 --> 01:16:11,780
ผมไม่เคยคิดจะสร้างภาพลักษณ์ใดๆ นั่นคือตัวผม

1289
01:16:12,155 --> 01:16:14,491
คนอื่นติดชื่อและติดป้ายให้มัน

1290
01:16:14,575 --> 01:16:16,910
ผมไม่กังวลเลยสักนิด

1291
01:16:19,329 --> 01:16:22,708
มันเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยม
สำหรับทั้งเกล็นและจอห์น

1292
01:16:24,710 --> 01:16:28,130
การได้เห็นจอห์นเฉิดฉายในทุกระดับ

1293
01:16:30,549 --> 01:16:34,720
เรื่องราวความเชื่อของเกล็น
ในตัวจอห์นเป็นตำนาน

1294
01:16:34,803 --> 01:16:38,140
มันไม่เหมือนอะไรที่ผมเคยได้ยินมาก่อน

1295
01:16:38,223 --> 01:16:44,313
ถ้าคุณอยากหาคนที่ดี มีคุณภาพ
ซื่อสัตย์และเห็นอกเห็นใจผู้อื่น

1296
01:16:44,396 --> 01:16:45,898
{\an8}วงการบันเทิง

1297
01:16:45,981 --> 01:16:50,068
{\an8}อาจไม่ใช่วงการแรกที่คุณมองหาสิ่งนั้น

1298
01:16:50,152 --> 01:16:54,239
นั่นคือเหตุผลที่พวกเขา...
คนที่เป็นคนดีจริงๆ จะโดดเด่นออกมา

1299
01:16:54,323 --> 01:16:57,326
พวกเขาตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋ในหลายๆ ด้าน

1300
01:16:57,409 --> 01:17:01,705
มีการแสดงไม่กี่ครั้งที่ผมจำได้ว่า
ไม่เห็นเกล็นอยู่ข้างเวที

1301
01:17:02,414 --> 01:17:05,083
เราเหมือนพี่น้องกัน เราสนิทกันมาก

1302
01:17:05,167 --> 01:17:07,920
เขาเป็นพ่อทูนหัวของลูกผม
เพื่อนเจ้าบ่าวในงานแต่งผม

1303
01:17:08,003 --> 01:17:09,338
เราไม่เคยทำสัญญา

1304
01:17:09,421 --> 01:17:11,924
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราคิดว่าจำเป็น

1305
01:17:12,007 --> 01:17:13,592
เกล็นอยู่เคียงข้างจอห์น

1306
01:17:13,675 --> 01:17:17,346
แต่จอห์นอยู่เคียงข้างเกล็นมามากกว่าหนึ่งครั้ง

1307
01:17:19,014 --> 01:17:22,893
เขาอยู่กับเราตลอดทั้งช่วงขาขึ้นและขาลง

1308
01:17:22,976 --> 01:17:24,811
ผมเป็นผู้จัดการจอห์น ฟาร์นแฮม

1309
01:17:24,895 --> 01:17:27,231
ผมหันมาทำฝ่ายบริหารด้านกีฬา

1310
01:17:27,314 --> 01:17:30,692
บริษัทของผม วีตลีย์ออร์แกไนเซชัน
ลงเอยด้วยการลอยอยู่ในตลาดหุ้น

1311
01:17:30,776 --> 01:17:33,612
ผมอยากให้คุณช่วยทำตัวเป็นชอล์กบนกระดาน

1312
01:17:33,695 --> 01:17:35,239
รู้มั้ยว่าพวกนั้นเป็นอะไร

1313
01:17:35,322 --> 01:17:38,075
ผมใช้ชอล์กได้ แต่ไม่รู้ว่าต้องเขียนอะไร

1314
01:17:38,158 --> 01:17:40,035
- เคยไปตลาดหุ้นมั้ย
- ไม่เคย

1315
01:17:40,118 --> 01:17:41,870
- แย่กว่าคอนเสิร์ตร็อกอีก
- เหรอ

1316
01:17:41,954 --> 01:17:43,580
- ร้ายกาจ
- โอเค

1317
01:17:44,456 --> 01:17:48,335
ผมอยู่ในช่วงแรกๆ ของการเปิดตัว
วิทยุเอฟเอ็มในออสเตรเลีย

1318
01:17:48,418 --> 01:17:53,257
ความโอหังเข้ามาขวางทางผม
ผมรู้สึกว่าตัวเองไร้เทียมทาน

1319
01:17:56,134 --> 01:17:58,011
{\an8}เกล็นเข้าไปพัวพันกับการโกงภาษี

1320
01:17:58,095 --> 01:18:01,431
{\an8}มีคนใหญ่คนโตหลายคนเกี่ยวข้อง
ด้วยเงินก้อนใหญ่กว่านั้นมาก

1321
01:18:01,515 --> 01:18:05,519
{\an8}วีตลีย์เป็นคนแรกที่ถูกตัดสินว่าผิด
ภายใต้ปฏิบัติการวิกเคนบีของรัฐบาล

1322
01:18:05,602 --> 01:18:08,313
กรมสรรพากรออสเตรเลีย
ต้องการเชือดไก่ให้ลิงดู

1323
01:18:08,397 --> 01:18:09,731
และพวกเขาก็ทำได้จริงๆ

1324
01:18:09,815 --> 01:18:12,484
เขาถูกตัดสินจำคุกขั้นต่ำ 15 เดือน

1325
01:18:12,568 --> 01:18:14,903
ข้อหาฉ้อโกงภาษีมูลค่า 320,000 ดอลลาร์

1326
01:18:14,987 --> 01:18:17,948
เกล็นลงเอยด้วยการติดคุก 15 เดือน

1327
01:18:18,031 --> 01:18:20,826
ติดคุกสิบเดือน แล้วกักบริเวณที่บ้านห้าเดือน

1328
01:18:20,909 --> 01:18:22,870
เขารับโทษและจ่ายคืนหมดแล้ว

1329
01:18:22,953 --> 01:18:27,291
เขาจะกลับไปทำงาน
และเขาจะใช้เวลามากมายกอบกู้ชื่อเสียงตัวเอง

1330
01:18:27,374 --> 01:18:28,917
ในสายตาของทุกคน

1331
01:18:29,001 --> 01:18:31,753
ฉันจะช่วยเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

1332
01:18:31,837 --> 01:18:35,090
เพื่อนเราหลายคนไม่รู้จะทำยังไง
ตอนที่เกล็นติดคุก

1333
01:18:35,174 --> 01:18:39,386
มันเป็นสถานการณ์ทางสังคมที่ลำบาก
แต่ดูเหมือนจอห์นจะรู้เสมอว่าต้องทำยังไง

1334
01:18:40,262 --> 01:18:42,973
{\an8}หลายคนคงเดินหนีไป ใช่มั้ย

1335
01:18:43,056 --> 01:18:44,766
{\an8}ในวงการนี้ ใช่มั้ย

1336
01:18:44,850 --> 01:18:47,060
{\an8}คงเป็นข้ออ้างที่ดีที่จะเดินจากไป

1337
01:18:47,144 --> 01:18:48,353
แต่ไม่ใช่ฟาร์นแฮม

1338
01:18:50,480 --> 01:18:52,065
ศูนย์กลางของความภักดี

1339
01:18:52,149 --> 01:18:55,194
แน่นอนว่าผมเห็นใจเขา
มันยากและผมจะไม่ทิ้งเขา

1340
01:18:55,277 --> 01:18:56,570
ในสถานการณ์แบบนั้น

1341
01:18:56,653 --> 01:18:59,323
และเขาจะไม่ทิ้งผมในสถานการณ์เดียวกัน

1342
01:18:59,406 --> 01:19:02,826
ผมรักเขา เขาเป็นเพื่อนผม
เขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวผม

1343
01:19:04,369 --> 01:19:07,206
เขาพูดแค่ว่า "ผมแค่ตอบแทนบุญคุณ

1344
01:19:09,291 --> 01:19:10,501
คุณช่วยผมไว้

1345
01:19:11,460 --> 01:19:13,504
ควักเงินออกมาตอนที่ผมต้องการ

1346
01:19:14,505 --> 01:19:15,714
คุณมอบอัลบั้มให้ผม

1347
01:19:17,049 --> 01:19:19,259
ผมแค่ตอบแทนบุญคุณ ก็เท่านั้น"

1348
01:19:21,303 --> 01:19:24,723
สิ่งที่ผมเชื่ออย่างแรงกล้าคือ

1349
01:19:24,806 --> 01:19:26,558
สิ่งที่คุณให้คือสิ่งที่คุณได้รับ

1350
01:19:30,395 --> 01:19:34,149
เมื่อสงครามจบลง

1351
01:19:35,275 --> 01:19:37,361
ต้องหนีไป

1352
01:19:40,072 --> 01:19:41,406
หลังจากเกล็นออกจากคุก

1353
01:19:41,490 --> 01:19:43,575
ทุกอย่างก็เริ่มต้นอีกครั้ง เราทำโชว์ที่ยอดเยี่ยม

1354
01:19:43,659 --> 01:19:49,414
เธอกับฉัน เราใช้ไหล่ของกันและกัน

1355
01:19:49,498 --> 01:19:55,462
ยังเด็กมาก แต่ก็แก่กว่ามาก

1356
01:19:56,463 --> 01:20:02,803
ฉันจะกลับบ้านโดยไม่หลงระเริงได้ยังไง

1357
01:20:09,017 --> 01:20:16,024
ไม่มีใครขโมยหัวใจดวงนี้ได้

1358
01:20:18,443 --> 01:20:21,780
ก่อนอื่นเลย ผมเป็นแฟนเพลง
จำได้ว่าผมค่อนข้างจะ...

1359
01:20:21,864 --> 01:20:23,490
"จอห์น ร้องเพลงกับผมได้มั้ย"

1360
01:20:23,574 --> 01:20:25,993
เขาว่า "ไม่ต้องห่วง คุณเลิศจะตาย"

1361
01:20:27,578 --> 01:20:32,040
ผมโชคดีที่ได้ร่วมงาน
กับคนที่มีพรสวรรค์มากมายตลอดหลายปีมานี้

1362
01:20:33,584 --> 01:20:37,004
เมื่อสงครามจบลง

1363
01:20:37,713 --> 01:20:40,883
ต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง

1364
01:20:40,966 --> 01:20:44,261
ตลอดหลายปีของการทำงาน ทำการแสดง

1365
01:20:45,637 --> 01:20:46,889
งานห่วยๆ

1366
01:20:49,349 --> 01:20:51,977
งานดีๆ งานที่อยู่กึ่งกลาง

1367
01:20:57,900 --> 01:21:04,031
เธอกับฉัน เราส่งเรื่องราวให้กัน

1368
01:21:04,114 --> 01:21:09,995
แค่หน้าเดียว ฉันหลงอยู่ในความรุ่งโรจน์ของมัน

1369
01:21:10,078 --> 01:21:16,919
ฉันจะกลับบ้านโดยไม่หลงระเริงได้ยังไง

1370
01:21:17,002 --> 01:21:18,462
เขามีสปิริตแรงกล้า

1371
01:21:19,421 --> 01:21:21,215
เขาไม่ยอมจำนน

1372
01:21:21,298 --> 01:21:23,550
คนดูต้องสนุกสุดเหวี่ยง

1373
01:21:24,176 --> 01:21:26,178
ไม่งั้นเขาจะแสดงต่อไปไม่หยุด

1374
01:21:26,720 --> 01:21:28,514
โดยไม่หลงระเริง

1375
01:21:28,597 --> 01:21:31,058
ไม่มีใครจะขโมย...

1376
01:21:31,141 --> 01:21:32,935
ผมอธิบายไม่ถูกว่าผมรักมันแค่ไหน

1377
01:21:33,018 --> 01:21:35,521
ผมอธิบายไม่ถูกว่าผมมีความสุขแค่ไหน

1378
01:21:35,604 --> 01:21:37,606
โดยเฉพาะเมื่อมีผู้คนอยู่ด้วย

1379
01:21:38,232 --> 01:21:41,777
จนถึงวันนี้ฉันคิดว่าเขากลัวว่าจะไม่มีใครมา

1380
01:21:42,986 --> 01:21:49,409
มันมาจากยุคที่มีครอบครัวและเพื่อน
แค่ไม่กี่คนในช่วงยุค 70

1381
01:21:49,993 --> 01:21:52,996
และนั่นคือคำสัญญาที่เกล็นให้ไว้กับเขามาตลอด

1382
01:21:53,080 --> 01:21:55,374
"เพื่อน ถ้าที่นั่งไม่เต็ม คุณจะไม่ขึ้นเวที"

1383
01:21:55,999 --> 01:22:00,420
เกล็นมุ่งมั่นมาก
ที่จะทำให้ตั๋วทุกรอบขายหมดเกลี้ยง

1384
01:22:03,006 --> 01:22:05,801
การแสดงครั้งสุดท้ายของเราก่อนเกิดโรคระบาด

1385
01:22:05,884 --> 01:22:07,928
ส่วนใหญ่เป็นการแสดงกลางแจ้ง

1386
01:22:08,011 --> 01:22:10,514
กับพวกเด็กๆ เขาทำได้ดีมาก

1387
01:22:11,682 --> 01:22:13,183
เด็กๆ รักเขา

1388
01:22:13,267 --> 01:22:16,103
พวกเขาแทบคลั่ง เขาร้องได้ไพเราะมาก

1389
01:22:29,783 --> 01:22:31,577
เบร็ต การ์เซด มือกีตาร์ครับ

1390
01:22:33,245 --> 01:22:34,246
ใช่เลย

1391
01:22:38,083 --> 01:22:40,294
เมื่อมีบางอย่างผิดปกติ

1392
01:22:41,587 --> 01:22:45,424
กับที่รักของฉัน

1393
01:22:46,884 --> 01:22:51,096
โอลิเวียรักจอห์น จอห์นก็รักโอลิเวียเช่นกัน

1394
01:22:52,472 --> 01:22:55,017
มันน่ารักที่ได้ดูพวกเขาอยู่ด้วยกัน

1395
01:22:55,100 --> 01:23:00,063
พวกเขาเฉิ่มเบ๊อะและสนุกสนาน
แถมยังน่ารักสุดๆ

1396
01:23:00,147 --> 01:23:04,902
เราผ่านอะไรด้วยกันมามาก

1397
01:23:04,985 --> 01:23:08,030
เขาเป็นนักร้องคนโปรดของฉัน
ฉันร่วมงานกับนักร้องหลายคน

1398
01:23:08,113 --> 01:23:10,365
และฟังนักร้องมาเป็นพันๆ คน

1399
01:23:10,449 --> 01:23:13,410
เราคุยกันเป็นหนึ่งเดียว

1400
01:23:13,493 --> 01:23:15,204
เขาคือเดอะวอยซ์ จริงมั้ย

1401
01:23:15,287 --> 01:23:16,997
นั่นคือสิ่งที่ทำให้มันดีขึ้น

1402
01:23:17,080 --> 01:23:19,124
นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่พวกเขาแสดงด้วยกัน

1403
01:23:20,042 --> 01:23:22,419
แค่คิดก็รู้สึกอ่อนไหวแล้ว

1404
01:23:22,503 --> 01:23:26,256
{\an8}สวัสดี ชาวออสเตรเลียหลายชั่วอายุคน
เติบโตมากับเพลงของเธอ

1405
01:23:26,340 --> 01:23:28,634
เมื่อเธอกลายเป็นดาราฮอลลีวู้ด

1406
01:23:28,717 --> 01:23:31,845
คืนนี้พวกเขามารวมตัวกันกับคนดังจากทั่วโลก

1407
01:23:31,929 --> 01:23:34,139
เพื่ออุทิศให้โอลิเวีย นิวตัน-จอห์น

1408
01:23:34,223 --> 01:23:37,643
ขวัญใจออสเตรเลียยุค 70 และ 80 เป็นที่จดจำ

1409
01:23:37,726 --> 01:23:40,729
จากความสามารถของเธอ
และงานการกุศลของเธอ

1410
01:23:40,812 --> 01:23:43,065
และความกล้าหาญในการต่อสู้กับมะเร็ง

1411
01:23:43,148 --> 01:23:47,736
จิลบอกว่าเขาร้องไห้แบบควบคุมไม่ได้

1412
01:23:47,819 --> 01:23:49,947
ซึ่งฉันเข้าใจดี

1413
01:23:50,030 --> 01:23:53,116
ผมคิดว่ามันทำร้ายจิตใจพ่อมาก

1414
01:23:53,700 --> 01:23:55,536
เขารักและเคารพเธอ

1415
01:23:57,079 --> 01:23:58,705
เราทุกคนรู้ว่ามันจะเกิดขึ้น

1416
01:23:59,248 --> 01:24:02,668
ฉันติดต่อเธอไปเพราะคิดว่าเธอเป็นยาชูกำลัง

1417
01:24:04,211 --> 01:24:06,046
และเธอก็เป็นยาชูกำลัง

1418
01:24:07,089 --> 01:24:12,302
เธอรู้ทุกสิ่งที่ควรพูด
และเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจมาก

1419
01:24:12,386 --> 01:24:15,180
แล้วหนึ่งสัปดาห์ต่อมา เธอก็จากไป

1420
01:24:15,639 --> 01:24:17,307
ฉันจะรักษามันไว้อย่างดี

1421
01:24:17,391 --> 01:24:21,812
ใช่ เธอเป็นผู้หญิงที่อบอุ่น วิเศษและงดงาม

1422
01:24:27,401 --> 01:24:30,445
ฉันจำตอนที่เกล็นติดโควิดอยู่ในห้องไอซียูได้

1423
01:24:30,529 --> 01:24:33,866
พยาบาลคนหนึ่งเข้ามาบอกว่า
"พอเราพาคนพวกนี้กลับบ้าน

1424
01:24:33,949 --> 01:24:37,786
พวกเขาจะอยู่กับโควิดได้ยังไง

1425
01:24:37,870 --> 01:24:40,122
กับร่างกายที่ถูกทำลาย"

1426
01:24:40,205 --> 01:24:43,876
จำได้ว่าฉันคิดว่า "เธอบอกฉันเรื่องนี้ทำไม

1427
01:24:43,959 --> 01:24:45,711
ฉันจะพาเกล็นกลับบ้าน

1428
01:24:45,794 --> 01:24:51,258
นี่เกล็นนะ ไม่มีใครทำลายเขาได้
และเขาก็เดินหน้าต่อไป"

1429
01:24:51,341 --> 01:24:55,345
แต่ฉันคิดว่าเธอบอกให้ฉันเตรียมใจ

1430
01:24:55,429 --> 01:24:58,640
มันต้องมีเหตุผลแน่ๆ ฉันแค่ไม่ได้ยิน

1431
01:24:58,724 --> 01:25:02,811
อุตสาหกรรมเพลงออสเตรเลีย
ขอสดุดีเกล็น วีตลีย์

1432
01:25:02,895 --> 01:25:05,939
โปรโมเตอร์และผู้จัดการชื่อดังเสียชีวิตเมื่อวาน

1433
01:25:06,023 --> 01:25:08,108
จากภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากโควิด

1434
01:25:08,192 --> 01:25:09,151
เขาอายุ 74 ปี

1435
01:25:09,234 --> 01:25:13,614
การตายของเกล็น วีตลีย์
ได้ทำลายชายผู้มีฉายาว่าเดอะวอยซ์

1436
01:25:13,697 --> 01:25:17,576
เมื่อคืนจอห์น ฟาร์นแฮมรับหน้าที่
อันน่าหวั่นใจในการแจ้งข่าวกับเพื่อนๆ

1437
01:25:17,659 --> 01:25:18,827
ว่าเพื่อนของพวกเขาตายแล้ว

1438
01:25:18,911 --> 01:25:21,121
{\an8}เขาทำใจไม่ได้อยู่พักใหญ่ซึ่งก็เข้าใจได้

1439
01:25:21,205 --> 01:25:22,414
{\an8}(เจมส์ ฟาร์นแฮม ลูกชาย)

1440
01:25:22,497 --> 01:25:23,707
การสูญเสียเพื่อนรัก

1441
01:25:23,790 --> 01:25:26,502
และเป็นคนที่อยู่กับเขามาทั้งชีวิต

1442
01:25:28,420 --> 01:25:30,088
ผมยังรู้สึกเศร้าอยู่เลย

1443
01:25:30,964 --> 01:25:32,633
เราสนิทกันมาก

1444
01:25:32,716 --> 01:25:34,134
สนิทกันมากจริงๆ

1445
01:25:35,260 --> 01:25:38,472
และผมไม่อยากให้มันเกิดขึ้น

1446
01:25:44,603 --> 01:25:49,107
เกล็นมีความรับผิดชอบต่อจอห์นมาก
ดูแลเขาเป็นอย่างดี

1447
01:25:49,191 --> 01:25:51,610
ให้ตายสิ เหมือนพี่น้องกันเลย

1448
01:25:52,528 --> 01:25:53,529
โทษที

1449
01:25:55,489 --> 01:25:58,659
ผมไม่คิดว่ามันจะหายเป็นปกติได้ซึ่งน่าเศร้า

1450
01:25:58,742 --> 01:26:00,702
แต่นั่นแหละคือความรัก

1451
01:26:00,786 --> 01:26:05,040
ฉันคุยโทรศัพท์กับจอห์น
เพื่อบอกว่าเกล็นจะอยู่กับเราอีกไม่นาน

1452
01:26:05,123 --> 01:26:11,004
ฉันเลยเอาโทรศัพท์จ่อหูเกล็น
และหนึ่งในเสียงสุดท้ายที่เขาได้ยิน

1453
01:26:11,088 --> 01:26:12,923
คือเสียงของจอห์น

1454
01:26:13,841 --> 01:26:15,259
และฉันก็...

1455
01:26:15,634 --> 01:26:17,636
ฉันดีใจมาก

1456
01:26:18,887 --> 01:26:21,890
ผมต้องพูดกับเขาได้ว่า "คุณคือตำนาน

1457
01:26:22,683 --> 01:26:25,519
คุณไม่อยากคิดว่าตัวเองเป็นตำนาน

1458
01:26:26,103 --> 01:26:27,104
แต่คุณคือตำนาน"

1459
01:26:30,774 --> 01:26:33,360
อาชีพเขามีช่วงขาขึ้นขาลงเยอะมาก

1460
01:26:33,443 --> 01:26:36,154
และเขาต้องต่อสู้มามากเพื่อไปต่อ

1461
01:26:36,238 --> 01:26:39,199
และเพื่อให้ประสบความสำเร็จอีกครั้ง

1462
01:26:39,283 --> 01:26:43,120
สาธารณชนถึงได้รักเขามากเหมือนกัน

1463
01:26:44,746 --> 01:26:46,582
มันเป็นเรื่องราวของวีรบุรุษ

1464
01:26:50,169 --> 01:26:52,504
นกฟลามิงโกเดิน

1465
01:26:52,588 --> 01:26:55,257
และแกว่งไกวอย่างสงบสุข

1466
01:26:56,884 --> 01:27:00,512
เห็นแบบนี้แล้ว ปัญหาของฉันก็หมดไป

1467
01:27:00,596 --> 01:27:02,222
มีศิลปินเก่งๆ หลายคน

1468
01:27:02,306 --> 01:27:05,184
แต่ผมคิดว่ามีไม่กี่คนที่มีอาชีพแบบนั้น

1469
01:27:05,267 --> 01:27:07,811
ทิ้งแผลเป็นสีชมพูไว้

1470
01:27:07,895 --> 01:27:12,316
ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้นั่งแถวหน้า

1471
01:27:12,399 --> 01:27:15,569
ไม่ใช่แค่ดูเกล็นกับจอห์นแสดง

1472
01:27:15,652 --> 01:27:17,571
แต่ได้ดูจอห์นร้องเพลงด้วย

1473
01:27:17,654 --> 01:27:22,284
สิ่งที่ฉันทำคือมองเข้าไปในตาเธอ

1474
01:27:23,368 --> 01:27:28,874
จอห์นเชิญเราเข้ามา วงดนตรีเข้ามา
ทีมงานเข้ามา แฟนเพลงทุกคนของเขา

1475
01:27:28,957 --> 01:27:33,045
{\an8}และฉันคิดว่าผู้ชมทุกคนของเขา
รู้สึกว่าพวกเขาได้นั่งแถวหน้า

1476
01:27:33,128 --> 01:27:34,963
สรวงสวรรค์

1477
01:27:36,465 --> 01:27:42,638
สัมผัสพิเศษของสรวงสวรรค์

1478
01:27:42,721 --> 01:27:46,517
เธอจับมือฉันไว้ นั่นคือตอนที่เราจูบกัน

1479
01:27:46,600 --> 01:27:48,602
ดนตรีสำคัญกับเรามาก

1480
01:27:48,685 --> 01:27:51,605
และมันใช้เวลาไม่นาน ไม่ ไม่ ไม่

1481
01:27:51,688 --> 01:27:54,107
{\an8}มันตรงเข้าไปในหัวใจของใครสักคนได้

1482
01:27:55,150 --> 01:27:56,360
คุณรู้สึกถึงเสียงของพวกเขา

1483
01:27:56,443 --> 01:27:59,321
ของความรักที่ยืดยาวออกไป

1484
01:27:59,404 --> 01:28:01,406
มันเยียวยาคุณได้ มันช่วยคุณ

1485
01:28:02,616 --> 01:28:04,618
และมันเข้าถึงคนได้มากมาย

1486
01:28:04,701 --> 01:28:07,162
ขณะที่เราเดินบนทราย

1487
01:28:07,246 --> 01:28:10,040
ฉันรู้สึกโชคดีมากที่ได้ทำงานกับเขาเยอะมาก

1488
01:28:10,123 --> 01:28:13,001
สิ่งที่ฉันทำคือมองเข้าไปในตาเธอ

1489
01:28:13,085 --> 01:28:16,713
เชื่อกันว่าตำนานออสเตรเลียวัย 73 ปี
เพิ่งได้รับการวินิจฉัย

1490
01:28:16,797 --> 01:28:19,591
เมื่อสองสัปดาห์ก่อนครอบครัวตัดสินใจ...

1491
01:28:19,675 --> 01:28:23,679
มันเป็นเรื่องตลกร้ายที่เดอะวอยซ์เป็นมะเร็งปาก

1492
01:28:23,762 --> 01:28:25,973
มันโหดร้ายมาก

1493
01:28:26,056 --> 01:28:30,185
นายกรัฐมนตรีแอนโทนี่ อัลบาเนส
เป็นผู้นำการสนับสนุนอย่างล้นหลาม

1494
01:28:30,269 --> 01:28:33,689
โดยกล่าวว่าคนในชาติเป็นกำลังใจ
ให้ฟาร์นแฮมและครอบครัว

1495
01:28:34,439 --> 01:28:38,068
เราโชคดีที่จอห์นค้นพบเสียงของเขา
เขาแบ่งปันมันกับเรา

1496
01:28:38,151 --> 01:28:41,071
และไม่ว่าเขาจะร้องเพลงหรือไม่

1497
01:28:41,154 --> 01:28:45,450
ดนตรีจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผู้คนไปตลอดกาล

1498
01:28:45,534 --> 01:28:48,704
เมื่อเราสบตากัน

1499
01:28:49,288 --> 01:28:52,249
ผมไม่รู้ว่าเขาอยากทำอะไรอีก
ผมว่าเขาทำสำเร็จแล้ว

1500
01:28:52,958 --> 01:28:56,879
เขาปีนขึ้นเขาได้แล้ว ธงของเขายังอยู่บนยอด

1501
01:28:57,838 --> 01:29:01,675
และฉันเดินตัวสั่นออกไป

1502
01:29:01,758 --> 01:29:03,760
ผมนไม่คิดว่าเขาจะถูกลืม

1503
01:29:03,844 --> 01:29:07,681
และผมคิดว่าจะมีคนดู
สำหรับจอห์น ฟาร์นแฮมเสมอ

1504
01:29:07,764 --> 01:29:09,725
(ห้องสวีทเกล็น วีตลีย์)

1505
01:29:09,808 --> 01:29:10,976
มันเหลือเชื่อมาก

1506
01:29:11,059 --> 01:29:13,687
ผมดีใจที่ได้มีอิทธิพลต่อชีวิตผู้คนด้วยเสียงเพลง

1507
01:29:14,563 --> 01:29:16,607
เป็นเรื่องดีที่คุณสามารถทำสิ่งนี้ได้

1508
01:29:16,690 --> 01:29:18,275
มันส่งผลกับผมอย่างยิ่ง

1509
01:29:18,358 --> 01:29:22,654
{\an8}ผมเลยหวังว่ามันจะส่งผลกับคนอื่นเช่นกัน

1510
01:29:22,738 --> 01:29:27,117
{\an8}และทั้งหมดที่ฉันทำคือมองตาเธอ

1511
01:29:28,452 --> 01:29:33,081
{\an8}เพื่อสัมผัสพิเศษของสรวงสวรรค์

1512
01:29:33,165 --> 01:29:35,167
โอ้ ที่รัก

1513
01:29:35,250 --> 01:29:40,047
แค่สัมผัสพิเศษของสรวงสวรรค์

1514
01:29:41,673 --> 01:29:46,094
แค่สัมผัสพิเศษของสรวงสวรรค์

1515
01:29:46,178 --> 01:29:48,263
แสดงให้ฉันเห็นสิ แสดงให้ฉันเห็น

1516
01:29:48,347 --> 01:29:52,893
แค่สัมผัส สัมผัสของสรวงสวรรค์

1517
01:29:52,976 --> 01:29:54,853
เย่ เย่ เย่

1518
01:29:54,937 --> 01:29:59,691
แค่สัมผัสพิเศษของสรวงสวรรค์

1519
01:30:00,067 --> 01:30:01,318
แสดงให้ฉันเห็นสิ

1520
01:30:01,401 --> 01:30:06,782
แค่สัมผัส สัมผัสของสรวงสวรรค์

1521
01:30:07,866 --> 01:30:12,412
แค่สัมผัส สัมผัสของสรวงสวรรค์

1522
01:30:12,496 --> 01:30:14,456
เย่ เย่ เย่

1523
01:30:14,540 --> 01:30:18,377
แค่สัมผัสพิเศษของสรวงสวรรค์

1524
01:30:18,460 --> 01:30:21,046
แสดงให้ฉันเห็นสิ แสดงให้ฉันเห็นสิ

1525
01:30:21,129 --> 01:30:26,552
แค่สัมผัส สัมผัสของสรวงสวรรค์

1526
01:30:36,603 --> 01:30:39,731
(ภาพยนตร์เรื่องนี้อุทิศแด่เกล็น วีตลีย์
ปี 1948 - ปี 2022)

1527
01:30:39,815 --> 01:30:41,275
คุณใจดีจัง ขอบคุณ

1528
01:30:42,317 --> 01:30:43,777
ผมชอบเพลงนั้น ชอบจริงๆ

1529
01:34:38,887 --> 01:34:40,889
{\an8}แปลคำบรรยายไทยโดย
กัลยกร ฉัตรศิริมงคล