1 00:00:31,687 --> 00:00:34,812 ผมมาโกมาลา เพราะคําบอกเล่าว่าพ่อของผมอยู่ที่นี่ 2 00:00:35,896 --> 00:00:37,979 ชายที่ชื่อเปโดร ปาราโม 3 00:00:39,437 --> 00:00:40,854 แม่เป็นคนบอกผม 4 00:00:43,021 --> 00:00:45,104 และผมรับปากแม่ว่าจะมา 5 00:00:46,312 --> 00:00:49,896 แม่กําลังจะสิ้นใจ ไม่ว่าแม่ขออะไร ผมก็ยอมรับปากทั้งนั้น 6 00:00:51,854 --> 00:00:53,604 ก่อนหน้านั้น แม่กําชับกับผม 7 00:00:54,187 --> 00:00:56,396 "อย่าร้องขออะไรจากเขาทั้งสิ้น 8 00:00:57,104 --> 00:00:59,104 เรียกร้องสิ่งที่เป็นของเรา 9 00:01:00,104 --> 00:01:02,271 ด้วยที่เขาไม่เคยเหลียวแลเรา ลูกแม่ 10 00:01:03,187 --> 00:01:04,812 ให้เขาชดใช้อย่างสาสม" 11 00:01:26,646 --> 00:01:28,854 ผมไม่ได้คิดจะรักษาคําพูดนั้น 12 00:01:29,604 --> 00:01:32,146 จนกระทั่งผมเริ่มเพ้อฝัน 13 00:01:33,271 --> 00:01:35,604 มีภาพมายาโลดแล่นในห้วงความคิด 14 00:01:36,312 --> 00:01:40,896 โลกใบหนึ่งก่อตัวขึ้นบนความหวังที่มีต่อชายผู้นั้น 15 00:01:41,937 --> 00:01:43,521 สามีของแม่ 16 00:02:10,021 --> 00:02:12,687 คุณจะไปโกมาลาทําไมรึ ขอถามได้ไหม 17 00:02:14,354 --> 00:02:15,937 ผมจะไปเจอพ่อครับ 18 00:02:20,229 --> 00:02:22,521 เขาคงจะเลี้ยงต้อนรับคุณอย่างดี 19 00:02:24,187 --> 00:02:26,271 เขาคงดีใจที่ได้เจอใครสักคน 20 00:02:27,812 --> 00:02:28,896 แล้ว... 21 00:02:29,646 --> 00:02:31,687 พ่อคุณรูปร่างหน้าตายังไงล่ะ 22 00:02:32,312 --> 00:02:33,604 ผมไม่รู้จักเขาหรอก 23 00:02:34,812 --> 00:02:36,854 รู้แค่ว่าเขาชื่อเปโดร ปาราโม 24 00:02:41,812 --> 00:02:43,104 อย่างนั้นเอง 25 00:02:46,812 --> 00:02:48,604 คุณรู้จักเปโดร ปาราโมไหมครับ 26 00:02:53,187 --> 00:02:54,187 เขาเป็นใครครับ 27 00:02:56,604 --> 00:02:58,187 ความอาฆาตพยาบาทที่มีชีวิต 28 00:03:08,479 --> 00:03:10,729 - ที่นี่ร้อนนะครับ - ใช่ 29 00:03:12,771 --> 00:03:14,354 นี่ยังไม่เท่าไหร่ 30 00:03:15,604 --> 00:03:19,229 พอไปถึงโกมาลาจะยิ่งร้อนกว่านี้อีก 31 00:03:19,812 --> 00:03:21,604 ว่ากันว่า 32 00:03:22,104 --> 00:03:24,312 หลายคนที่ตายที่นั่น 33 00:03:25,312 --> 00:03:28,437 ถึงลงนรกไปแล้ว ก็ยังต้องกลับขึ้นมาหยิบผ้าห่ม 34 00:03:32,646 --> 00:03:35,479 ผมก็เป็นลูกของเปโดร ปาราโมเหมือนกัน 35 00:04:00,396 --> 00:04:02,312 แน่ใจนะว่านั่นคือโกมาลา 36 00:04:02,312 --> 00:04:04,104 แน่ใจครับ 37 00:04:06,562 --> 00:04:08,187 ทําไมมันดูรันทดแบบนั้น 38 00:04:09,271 --> 00:04:11,271 เพราะกาลเวลาไงล่ะครับ 39 00:04:18,187 --> 00:04:19,687 ดูเหมือนเป็นหมู่บ้านร้าง 40 00:04:20,312 --> 00:04:21,729 ไม่ใช่แค่ดูเหมือน 41 00:04:22,271 --> 00:04:23,396 แต่เป็นอย่างนั้นเลย 42 00:04:24,187 --> 00:04:26,021 ไม่มีใครอยู่ที่นี่หรอก 43 00:04:28,021 --> 00:04:29,521 แล้วเปโดร ปาราโมล่ะ 44 00:04:31,479 --> 00:04:33,896 เปโดร ปาราโมตายไปหลายปีดีดักแล้ว 45 00:04:50,396 --> 00:04:52,479 ผมจะหาที่พักได้ที่ไหนครับ 46 00:04:52,979 --> 00:04:56,396 ไปหาดอญญาเอดูบิเฆส ถ้าแกยังมีชีวิตอยู่นะ 47 00:04:56,979 --> 00:04:58,937 บอกว่าผมแนะนํามา 48 00:04:59,437 --> 00:05:00,812 คุณชื่ออะไรครับ 49 00:05:01,312 --> 00:05:02,812 อาบุนดิโอ... 50 00:05:14,562 --> 00:05:18,187 ผมพกดวงตาคู่เดียวกับที่แม่ใช้มองสิ่งเหล่านี้ 51 00:05:19,021 --> 00:05:20,271 แม่เคยบอกผม 52 00:05:20,854 --> 00:05:22,812 "ที่นั่น ลูกจะเห็นเมืองของแม่ 53 00:05:23,312 --> 00:05:25,396 เมืองบนพื้นที่ราบ 54 00:05:26,187 --> 00:05:28,354 เขียวชอุ่มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้า 55 00:05:29,771 --> 00:05:31,646 ที่นั่น ลูกจะได้ยินเสียงแม่ชัดขึ้น 56 00:05:32,521 --> 00:05:34,312 แม่จะอยู่ใกล้ลูกยิ่งขึ้น" 57 00:05:37,979 --> 00:05:39,896 ผมอยากบอกกับแม่ 58 00:05:41,646 --> 00:05:43,687 "แม่คงจําผิดแล้ว 59 00:05:44,979 --> 00:05:47,146 แม่ส่งผมมาเมืองร้าง 60 00:05:48,521 --> 00:05:50,479 มาตามหาคนที่ไม่มีตัวตนอยู่แล้ว" 61 00:06:17,771 --> 00:06:18,771 ขอโทษนะครับ 62 00:06:20,104 --> 00:06:22,354 ทราบไหมครับว่าบ้านดอญญาเอดูบิเฆสอยู่ไหน 63 00:06:23,062 --> 00:06:24,104 ทางนั้น 64 00:06:24,854 --> 00:06:27,479 บ้านสีชมพูที่มีซุ้มโค้ง 65 00:06:56,896 --> 00:06:58,521 ฉันเอดูบิเฆส ดยาดาจ้ะ 66 00:07:00,437 --> 00:07:01,604 เข้ามาสิ 67 00:07:12,312 --> 00:07:13,396 ทางนี้จ้ะ 68 00:07:20,187 --> 00:07:21,521 ของพวกนี้คืออะไรครับ 69 00:07:23,062 --> 00:07:24,437 สิ่งละอันพันละน้อยน่ะ 70 00:07:25,104 --> 00:07:28,062 บ้านนี้เต็มไปด้วยสิ่งละอันพันละน้อย 71 00:07:29,562 --> 00:07:32,521 คนที่จากไปเลือกบ้านนี้เป็นที่เก็บข้าวของ 72 00:07:32,521 --> 00:07:35,187 และไม่มีใครกลับมาเอาคืนเลย 73 00:07:39,104 --> 00:07:41,312 เธอเป็นลูกชายของหล่อนสินะ 74 00:07:42,437 --> 00:07:43,437 ใครครับ 75 00:07:45,271 --> 00:07:47,104 โดโลริตัสไง 76 00:07:49,271 --> 00:07:50,937 ครับ แต่คุณรู้ได้ยังไง 77 00:07:51,604 --> 00:07:53,437 หล่อนบอกว่าเธอจะมา 78 00:07:55,979 --> 00:07:57,521 บอกว่าจะมาถึงวันนี้ 79 00:07:58,562 --> 00:07:59,771 ใครครับ แม่ผมเหรอ 80 00:07:59,771 --> 00:08:00,979 ใช่จ้ะ 81 00:08:01,771 --> 00:08:02,854 แม่เธอนั่นแหละ 82 00:08:08,896 --> 00:08:10,479 พักห้องนี้นะ 83 00:08:13,312 --> 00:08:16,146 ฉันเก็บกวาดไว้เรียบร้อยตลอด เผื่อใครแวะมา 84 00:08:21,062 --> 00:08:22,771 ไม่มีที่นอนเลยครับ 85 00:08:24,979 --> 00:08:26,979 ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก 86 00:08:26,979 --> 00:08:30,187 ความอ่อนล้าเป็นฟูกนอนชั้นเยี่ยม 87 00:08:31,271 --> 00:08:34,729 ไม่ง่ายเลยที่จะตระเตรียมทุกอย่าง ให้พร้อมได้ในนาทีสุดท้าย 88 00:08:35,312 --> 00:08:38,187 และแม่เธอก็เพิ่งบอกฉันเมื่อครู่นี่เอง 89 00:08:40,104 --> 00:08:41,354 แม่ผมเสียแล้วครับ 90 00:08:44,354 --> 00:08:46,187 เสียงหล่อนถึงอ่อนแรงแบบนั้นสินะ 91 00:08:47,604 --> 00:08:49,104 อย่างนี้นี่เอง 92 00:08:50,354 --> 00:08:52,187 เสียไปนานแค่ไหนแล้ว 93 00:08:53,646 --> 00:08:55,437 เจ็ดวันแล้วครับ 94 00:08:57,021 --> 00:08:59,062 แม่เธอคงรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง 95 00:09:00,062 --> 00:09:02,396 เราสัญญากันไว้ว่าจะตายด้วยกัน 96 00:09:02,896 --> 00:09:05,354 จะได้คอยเป็นกําลังใจให้กันในการเดินทาง 97 00:09:06,729 --> 00:09:09,271 หล่อนชิงไปก่อนสินะ 98 00:09:10,979 --> 00:09:13,562 ฉันจะตามทันแน่นอน 99 00:09:14,812 --> 00:09:17,354 ฉันรู้หนทางลัด 100 00:09:17,854 --> 00:09:21,146 เราก็แค่ต้องตายในตอนที่ตัวเองต้องการ 101 00:09:21,146 --> 00:09:22,854 ไม่ใช่ตอนที่พระองค์กําหนด 102 00:09:25,854 --> 00:09:28,062 มากินอะไรสักหน่อยก่อนเถอะ 103 00:09:28,771 --> 00:09:31,146 - นิดหน่อยก็ยังดี - ครับ 104 00:09:34,187 --> 00:09:35,437 เดี๋ยวผมไปครับ 105 00:10:24,562 --> 00:10:26,854 มัวทําอะไรอยู่ในส้วมน่ะ พ่อหนุ่ม 106 00:10:27,854 --> 00:10:29,146 ไม่ได้ทําอะไรครับแม่ 107 00:10:29,687 --> 00:10:33,187 มัวนั่งอยู่ในนั้น ระวังงูเงี้ยวจะกัดเอา 108 00:10:34,937 --> 00:10:36,271 ปล่อยสายป่านอีก ซูซานา 109 00:10:48,521 --> 00:10:49,854 - ไม่นะ - ไม่ 110 00:11:02,271 --> 00:11:04,021 ฉันรักที่นี่ก็เพราะนาย 111 00:11:08,062 --> 00:11:10,271 แต่ฉันเกลียดมันเพราะทุกอย่างที่เหลือ 112 00:11:12,187 --> 00:11:14,229 เกลียดแม้แต่การที่ตัวเองเกิดที่นี่ 113 00:11:22,062 --> 00:11:23,896 ไว้ฉันจะกลับมาเยี่ยมนะ 114 00:11:26,771 --> 00:11:28,187 เธอไม่กลับมาหรอก 115 00:11:34,104 --> 00:11:35,479 เธอจะไม่มีวันกลับมา 116 00:12:46,354 --> 00:12:48,187 แม่บอกให้ออกมาไง 117 00:12:49,312 --> 00:12:50,562 จะไปแล้วครับแม่ 118 00:12:51,687 --> 00:12:52,854 ผมจะออกไปแล้ว 119 00:12:52,854 --> 00:12:55,146 พ่อแกบอกว่าหวังพึ่งแกไม่ได้ 120 00:12:56,854 --> 00:12:58,812 ว่าแกกลายเป็นคนไม่เอาถ่าน 121 00:13:13,396 --> 00:13:15,521 นี่เวลาทํางานแกไม่ใช่เหรอ 122 00:13:16,354 --> 00:13:18,396 ไม่ครับ โรเฆลิโอไม่ให้ค่าจ้างผม 123 00:13:18,396 --> 00:13:23,354 แกไม่ได้ไปเอาค่าจ้าง แต่ไปเพื่อศึกษาหาวิชาต่างหาก 124 00:13:24,187 --> 00:13:26,771 ระหว่างนี้ก็ทนไปก่อน 125 00:13:27,562 --> 00:13:29,562 ให้คนอื่นทนไปเถอะครับยาย 126 00:13:30,604 --> 00:13:32,604 ผมไม่ใช่คนที่ต้องทนกับอะไร 127 00:13:33,354 --> 00:13:35,354 เจ้าหลานพิลึกคน 128 00:13:36,646 --> 00:13:40,062 ฉันสังหรณ์ว่าชีวิตแก จะจบไม่สวย เปโดร ปาราโม 129 00:13:44,187 --> 00:13:46,604 ตอนแรกผมคิดว่าผู้หญิงคนนั้นสติไม่ดี 130 00:13:48,104 --> 00:13:49,812 แต่ต่อมา ผมก็ไม่คิดเชื่ออะไรอีก 131 00:13:51,104 --> 00:13:52,979 ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในโลกอันไกลโพ้น 132 00:13:53,479 --> 00:13:55,479 และปล่อยให้ตัวเองถูกพัดพาไป 133 00:13:57,396 --> 00:13:58,562 จะว่าใช่ก็ได้นะ 134 00:13:59,646 --> 00:14:02,396 ฉันเกือบได้เป็นแม่ของเธอแล้ว 135 00:14:05,812 --> 00:14:07,437 แม่ไม่เคยเล่าให้ฟังเหรอ 136 00:14:07,937 --> 00:14:08,896 ไม่ครับ 137 00:14:09,396 --> 00:14:11,229 แม่เล่าให้ฟังแต่เรื่องดีๆ 138 00:14:19,646 --> 00:14:22,396 ผมทราบชื่อคุณจากคนจูงล่อที่นําทางผมมา 139 00:14:23,646 --> 00:14:24,937 คนที่ชื่ออาบุนดิโอ 140 00:14:25,896 --> 00:14:27,271 พ่ออาบุนดิโอน้ําใจงาม 141 00:14:27,771 --> 00:14:31,812 ฉันเคยให้ค่าหัวตอบแทนเขา เวลาส่งนักเดินทางมาบ้านนี้ 142 00:14:32,687 --> 00:14:34,146 จนกระทั่งเขาหูหนวกน่ะ 143 00:14:36,854 --> 00:14:38,896 เขาดูได้ยินเป็นปกตินะ 144 00:14:38,896 --> 00:14:42,062 เอาละ กลับมาเรื่องแม่เธอ 145 00:14:42,896 --> 00:14:45,312 ตอนกําลังจะแต่งงานกับเปโดร ปาราโม 146 00:14:45,979 --> 00:14:50,187 พวกเขาบอกหล่อนว่าคืนนั้นห้ามหลับนอนกับชายใด 147 00:14:50,771 --> 00:14:51,979 พระจันทร์กําลังแดงเดือดน่ะ 148 00:14:54,937 --> 00:14:58,062 แม่เธอเลยขอให้ฉันไปแทน 149 00:15:03,062 --> 00:15:04,521 คุณนอนกับเปโดร ปาราโมเหรอ 150 00:15:06,479 --> 00:15:08,729 ฉันขึ้นเตียงกับเขาด้วยความยินดี 151 00:15:11,354 --> 00:15:13,646 แต่ด้วยงานเฉลิมฉลองในวันนั้น 152 00:15:13,646 --> 00:15:16,687 ทําเอาเขาหมดแรงจนนอนกรนทั้งคืน 153 00:15:17,187 --> 00:15:19,104 พอปีถัดมาเธอก็เกิด 154 00:15:20,562 --> 00:15:21,646 แต่คนคลอดไม่ใช่ฉัน 155 00:15:22,146 --> 00:15:24,396 ถึงอย่างนั้น เธอก็เกือบได้เป็นลูกฉันแล้ว 156 00:15:27,187 --> 00:15:31,729 แม่เธออาจไม่ได้เล่าให้ฟังเพราะรู้สึกละอาย 157 00:15:37,271 --> 00:15:38,937 ผมพกรูปแม่มาด้วยครับ 158 00:15:43,271 --> 00:15:45,896 แม่เธอเกลียดเปโดร ปาราโมมาตลอด 159 00:15:46,896 --> 00:15:50,271 เขาดีแต่บ่นและออกคําสั่ง 160 00:15:50,771 --> 00:15:52,854 ถึงจะชินชาแล้ว 161 00:15:54,437 --> 00:15:57,062 แต่แววตาใสซื่อของแม่เธอก็แข็งกระด้างขึ้น 162 00:15:58,437 --> 00:16:00,479 นั่นเป็นตอนที่หล่อนเริ่มถอนใจ 163 00:16:01,062 --> 00:16:04,646 ท้ายที่สุด เปโดร ปาราโม ก็ส่งแม่เธอไปอยู่กับพี่สาว 164 00:16:07,771 --> 00:16:09,604 เราอยู่กับป้าที่โกลิมา 165 00:16:09,604 --> 00:16:13,271 หลายเดือนต่อมา ฉันถามข่าวคราวแม่เธอกับเปโดร ปาราโม 166 00:16:14,812 --> 00:16:17,354 ฉันถามว่า "สองคนแม่ลูกจะอยู่กันยังไง" 167 00:16:17,854 --> 00:16:20,812 เขาตอบว่า "ให้พระเจ้าดูแลพวกนั้นแล้วกัน" 168 00:16:23,562 --> 00:16:25,187 "ให้พระเจ้าดูแลพวกนั้นแล้วกัน" 169 00:16:32,146 --> 00:16:34,312 เมื่อไหร่จะยอมพักเสียที 170 00:16:45,146 --> 00:16:46,312 ตื่นได้แล้ว 171 00:17:06,187 --> 00:17:07,562 ร้องไห้ทําไมครับแม่ 172 00:17:11,437 --> 00:17:13,021 พ่อแกตายแล้ว 173 00:17:16,187 --> 00:17:18,062 พวกมันฆ่าพ่อแก 174 00:17:27,104 --> 00:17:28,937 แล้วใครฆ่าแม่ครับ 175 00:17:41,146 --> 00:17:43,021 เมื่อไหร่จะยอมพักเสียที 176 00:17:44,521 --> 00:17:46,187 มีอะไรหรือเปล่าครับ ดอญญาเอดูบิเฆส 177 00:17:49,937 --> 00:17:52,229 เจ้าม้าของมิเกล ปาราโมน่ะ 178 00:17:54,229 --> 00:17:57,229 มันควบไปทางเมเดีย ลูนา 179 00:17:58,146 --> 00:17:59,812 มีคนอยู่ที่เมเดีย ลูนาด้วยเหรอครับ 180 00:18:00,396 --> 00:18:03,396 ไม่ ไม่มีใครอยู่ที่นั่น 181 00:18:05,521 --> 00:18:06,646 ผมไม่เข้าใจ 182 00:18:08,062 --> 00:18:10,396 - ผมไม่ได้ยินเสียงม้าที่ไหน - ไม่ได้ยินเหรอ 183 00:18:10,396 --> 00:18:11,479 ไม่ครับ 184 00:18:14,646 --> 00:18:17,521 ถ้าอย่างนั้นคงจะเป็นสัมผัสที่หกของฉัน 185 00:18:19,146 --> 00:18:21,021 เป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานให้ 186 00:18:23,062 --> 00:18:25,271 หรืออาจเป็นคําสาปก็ได้ 187 00:18:27,437 --> 00:18:28,771 มิเกล ปาราโมคือใครครับ 188 00:18:28,771 --> 00:18:30,604 ลูกชายของเปโดร ปาราโมไง 189 00:18:31,646 --> 00:18:32,687 ลูกชายอีกคนเหรอ 190 00:18:33,812 --> 00:18:35,937 แค่คนเดียวที่เขายอมรับว่าเป็นลูก 191 00:18:39,021 --> 00:18:42,062 บางคืนเขาก็มานอนค้างบ้านฉัน 192 00:18:42,062 --> 00:18:44,479 จนกระทั่งไปเจอแม่สาวจากกอนต์ลา 193 00:18:45,271 --> 00:18:47,854 ตกกลางคืน เขาจะออกไปคุยกับแม่นั่น 194 00:18:49,354 --> 00:18:51,896 พอรุ่งสางถึงจะกลับ 195 00:18:52,979 --> 00:18:54,812 แต่คืนนั้นเขาไม่กลับมา 196 00:18:57,687 --> 00:19:01,854 ตอนฉันได้ยินเสียงคนเคาะหน้าต่าง ม้าเขายังเพิ่งควบผ่านไปอยู่เลย 197 00:19:03,771 --> 00:19:06,187 หรือฉันอาจจินตนาการไปเองก็ได้ 198 00:19:14,896 --> 00:19:16,312 เกิดอะไรขึ้นล่ะ 199 00:19:17,146 --> 00:19:18,646 โดนหักอกมาหรือไง 200 00:19:19,812 --> 00:19:22,271 เปล่าครับ ไม่ใช่ 201 00:19:23,437 --> 00:19:25,312 แค่ว่าผมหาหมู่บ้านไม่เจอน่ะ 202 00:19:28,062 --> 00:19:29,604 พูดอะไรของเธอ มิเกล 203 00:19:30,854 --> 00:19:32,562 มีหมอกหนามาก 204 00:19:34,021 --> 00:19:35,062 ไม่ก็ควัน 205 00:19:35,812 --> 00:19:39,729 ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไร รู้แค่ว่ากอนต์ลาหายไป 206 00:19:41,771 --> 00:19:45,896 ผมมาบอกคุณเพราะรู้ว่าคุณจะเข้าใจ 207 00:19:46,812 --> 00:19:51,146 ถ้าไปบอกคนอื่นในโกมาลา เขาคงหาว่าผมบ้า 208 00:19:52,646 --> 00:19:54,271 เหมือนทุกครั้ง 209 00:19:57,271 --> 00:19:58,396 ไม่หรอก 210 00:19:59,646 --> 00:20:01,521 เธอไม่ได้บ้าหรอก มิเกล 211 00:20:04,479 --> 00:20:06,354 เธอคงตายแล้วแน่ๆ 212 00:20:07,771 --> 00:20:11,104 จําได้ไหมที่ใครก็ว่า ม้าตัวนั้นจะทําเธอตายเข้าสักวัน 213 00:20:11,854 --> 00:20:14,729 ผมแค่โดดข้ามรั้วหินที่พ่อทําไว้ 214 00:20:14,729 --> 00:20:17,437 จะได้ไม่ต้องอ้อมไปไกล 215 00:20:19,021 --> 00:20:20,854 จากนั้นรอบตัวก็มีแต่ควัน 216 00:20:24,687 --> 00:20:25,896 ไปเถอะ 217 00:20:32,187 --> 00:20:34,521 ไปสู่สุคตินะลูกนะ 218 00:20:38,812 --> 00:20:41,187 ขอบใจที่มาบอกลากันนะ 219 00:21:01,604 --> 00:21:05,229 อาเมน 220 00:21:07,187 --> 00:21:09,104 ขอสดุดีพระองค์ 221 00:21:11,979 --> 00:21:14,187 คุณพ่อ โปรดสวดชําระบาปให้เขา 222 00:21:15,312 --> 00:21:17,604 ไม่ พ่อจะไม่สวด 223 00:21:19,021 --> 00:21:23,104 เขาเป็นคนโฉดชั่ว และจะไม่ได้เข้าสู่พระอาณาจักรสวรรค์ 224 00:21:23,104 --> 00:21:26,562 พระผู้เป็นเจ้าจะทรงขุ่นเคืองหากพ่อแทรกแซง 225 00:22:15,104 --> 00:22:17,479 รู้ไหมว่าใครถูกฝังวันนี้ 226 00:22:21,062 --> 00:22:22,062 รู้ค่ะลุง 227 00:22:23,521 --> 00:22:26,229 แน่ใจใช่ไหมว่าเป็นเขา 228 00:22:31,937 --> 00:22:33,271 ไม่แน่ใจขนาดนั้นค่ะลุง 229 00:22:34,771 --> 00:22:36,021 หนูไม่เห็นหน้าเขา 230 00:22:36,521 --> 00:22:38,437 เขาเข้าหาหนูตอนกลางคืน ตอนนั้นมืดมาก 231 00:22:38,437 --> 00:22:42,354 แล้วรู้ได้ยังไงว่าเป็นมิเกล ปาราโม 232 00:22:43,979 --> 00:22:45,271 เขาพูดเองค่ะ 233 00:22:47,062 --> 00:22:50,104 เขาบอกชื่อ แล้วบอกว่าไม่ต้องกลัว 234 00:22:54,896 --> 00:22:59,979 แต่ก็รู้นี่ว่าการตายของพ่อหลานเป็นฝีมือเขา 235 00:23:01,187 --> 00:23:02,312 ค่ะลุง 236 00:23:02,937 --> 00:23:06,104 แล้วได้ทําอะไรเพื่อไล่เขาไปบ้างไหม 237 00:23:09,812 --> 00:23:11,146 ไม่ได้ทําค่ะ 238 00:23:15,479 --> 00:23:17,896 เขาบอกว่าจะมาขอโทษ 239 00:23:18,479 --> 00:23:20,979 หนูเลยนึกถึงคําสั่งสอนของลุง 240 00:23:23,354 --> 00:23:25,312 ว่าเราไม่ควรเกลียดชังใคร 241 00:23:28,312 --> 00:23:30,271 จากนั้นถึงรู้สึกว่าเขาขึ้นมาคร่อม 242 00:23:33,104 --> 00:23:35,771 เขาเริ่มทํามิดีมิร้ายหนู 243 00:23:39,062 --> 00:23:40,896 หนูนึกว่าเขาจะฆ่าหนูเสียแล้ว 244 00:23:50,562 --> 00:23:54,354 ตอนนี้เขาคงกําลังตกนรกหมกไหม้ 245 00:23:56,104 --> 00:23:58,604 เพราะนั่นคือคําขอที่หนูสวดวิงวอนต่อนักบุญทุกองค์ 246 00:24:00,104 --> 00:24:02,937 เราแน่ใจไม่ได้นักหรอก ลูกเอ๋ย 247 00:24:03,687 --> 00:24:06,937 ไม่รู้ว่าตอนนี้ มีคนมากมายแค่ไหนสวดภาวนาให้เขา 248 00:24:11,771 --> 00:24:14,479 อีกอย่าง ลุงทําพิธีอภัยบาปให้เขาแล้ว 249 00:24:16,896 --> 00:24:18,437 ลุงหมายความว่ายังไงคะ 250 00:24:20,562 --> 00:24:23,687 เรามาขอบคุณพระเจ้า ที่ทรงพรากเขาไปเสียจากโลกนี้ 251 00:24:23,687 --> 00:24:26,437 ที่ซึ่งเขาสร้างความเดือดร้อน ไว้มากมายเหลือเกิน 252 00:24:26,437 --> 00:24:29,854 ไม่สําคัญหรอกหากว่าเขาจะได้ขึ้นสวรรค์ 253 00:25:05,479 --> 00:25:07,687 ขอโทษนะคะ คุณพ่อเรนเตเรีย 254 00:25:08,312 --> 00:25:09,771 มีอะไรให้พ่อช่วยเหรอ 255 00:25:13,771 --> 00:25:15,479 พี่สาวฉันเสียแล้วค่ะ 256 00:25:17,062 --> 00:25:19,021 เกิดอะไรขึ้น 257 00:25:22,854 --> 00:25:25,396 พี่จบชีวิตตัวเองค่ะ 258 00:25:32,146 --> 00:25:34,354 แล้วจะให้พ่อทําอะไร มาเรีย 259 00:25:35,812 --> 00:25:38,854 ฉันมาขอให้ท่านช่วยพี่ค่ะ 260 00:25:39,812 --> 00:25:41,937 แต่พี่เธอฆ่าตัวตาย 261 00:25:43,646 --> 00:25:46,354 หล่อนทําสิ่งที่ขัดต่อประสงค์ของพระเจ้า 262 00:25:47,812 --> 00:25:49,854 มาสั่นคลอนเอาตอนสุดท้าย 263 00:25:53,229 --> 00:25:57,021 ความดีมากมายที่สะสมไว้เพื่อไปสู่หนทางหลุดพ้น 264 00:25:57,937 --> 00:26:00,354 แต่กลับต้องสูญเสียทั้งหมดไปในพริบตา 265 00:26:00,354 --> 00:26:02,771 ไม่ค่ะ พี่ไม่ได้เสียมันไปนะคะ 266 00:26:03,771 --> 00:26:06,812 พี่ฉันตายเพราะสําลักเลือดตัวเอง 267 00:26:06,812 --> 00:26:08,562 เจ็บปวดทรมานมาก 268 00:26:09,312 --> 00:26:10,687 และความเจ็บปวด... 269 00:26:13,812 --> 00:26:17,271 ท่านเคยกล่าวอะไรสักอย่าง เรื่องความเจ็บปวดที่ฉันจําไม่ได้แล้ว 270 00:26:18,396 --> 00:26:23,312 อาจเป็นไปได้ หากเราสวดบทเกรกอรีสักสองสามบท 271 00:26:23,812 --> 00:26:27,104 แต่ต้องมีคนช่วย ต้องขอให้ส่งบาทหลวงมา 272 00:26:28,479 --> 00:26:30,021 แบบนั้นต้องใช้เงิน 273 00:26:30,937 --> 00:26:33,062 ฉันไม่มีเงินค่ะ 274 00:26:34,187 --> 00:26:36,396 คุณพ่อก็รู้ 275 00:26:40,729 --> 00:26:42,896 เช่นนั้นเราคงต้องปล่อยวาง 276 00:26:44,146 --> 00:26:45,646 เชื่อมั่นในพระเจ้ากันเถอะ 277 00:26:53,229 --> 00:26:54,437 ค่ะคุณพ่อ 278 00:27:43,521 --> 00:27:48,771 วันทามารีอา 279 00:27:49,812 --> 00:27:54,812 โปรดเมตตาวิญญาณผู้วายชนม์ 280 00:27:55,979 --> 00:28:00,979 โปรดช่วยให้หลุดพ้นจากไฟชําระ 281 00:28:01,479 --> 00:28:05,771 ด้วยการอภัยของท่าน 282 00:28:06,687 --> 00:28:11,979 จุดเทียนสว่าง 283 00:28:12,729 --> 00:28:16,896 ส่องทางสู่การพักผ่อนชั่วนิรันดร 284 00:28:20,771 --> 00:28:23,271 เคยได้ยินเสียงคร่ําครวญของคนตายไหม 285 00:28:25,937 --> 00:28:26,937 ไม่ครับ 286 00:28:34,521 --> 00:28:36,354 ดีแล้วล่ะลูก 287 00:28:53,271 --> 00:28:54,521 ดอญญาเอดูบิเฆส 288 00:28:59,479 --> 00:29:00,896 ดอญญาเอดูบิเฆส 289 00:29:05,146 --> 00:29:06,146 ดอญญาเอดูบิเฆส 290 00:29:10,312 --> 00:29:11,687 คุณจะไม่กลับออกมาแล้วเหรอ 291 00:29:19,187 --> 00:29:20,937 ให้ฉันกลับบ้านเถอะ 292 00:29:23,354 --> 00:29:24,562 ปล่อยนะ 293 00:29:25,062 --> 00:29:26,312 ดอนฟุลกอร์ 294 00:29:27,312 --> 00:29:28,437 ไม่นะ 295 00:29:28,437 --> 00:29:30,562 ไม่ 296 00:30:00,354 --> 00:30:01,896 ดอญญาเอดูบิเฆส นั่นคุณหรือเปล่า 297 00:30:04,812 --> 00:30:06,437 ฉันไม่ใช่เอดูบิเฆส 298 00:30:09,104 --> 00:30:10,896 ฉันชื่อดาเมียนา 299 00:30:11,937 --> 00:30:13,354 ฉันรู้ว่าเธออยู่ที่นี่ 300 00:30:14,437 --> 00:30:15,771 ก็เลยมารับ 301 00:30:17,521 --> 00:30:19,104 ดาเมียนา ซิสเนโรสเหรอครับ 302 00:30:21,271 --> 00:30:23,062 คุณอยู่ที่เมเดีย ลูนาเหรอ 303 00:30:23,062 --> 00:30:26,396 เดี๋ยวนี้ฉันอยู่ที่นั่นแล้ว เลยมาถึงช้าไงล่ะ 304 00:30:27,729 --> 00:30:30,562 แม่ผมเคยเล่าถึงคนชื่อดาเมียนา ที่เลี้ยงผมตอนยังเล็ก 305 00:30:31,979 --> 00:30:35,562 ฉันรู้จักเธอตั้งแต่ วันที่เธอลืมตาดูโลก ฆวน เปรเซียโด 306 00:30:41,187 --> 00:30:44,104 ผมไปด้วยครับ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ 307 00:30:45,687 --> 00:30:47,604 มีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้น 308 00:30:57,354 --> 00:30:58,896 ผมต้องบอกว่า... 309 00:31:00,354 --> 00:31:02,062 เมื่อครู่นี้เอง 310 00:31:02,562 --> 00:31:04,021 ในห้องนั้น 311 00:31:05,312 --> 00:31:07,229 ผมได้ยินเสียงคนร้องโหยหวน 312 00:31:08,687 --> 00:31:10,396 เหมือนกําลังเจ็บปวดเจียนตาย 313 00:31:10,979 --> 00:31:14,021 อาจเป็นเสียงสะท้อนที่ติดอยู่ในนั้น 314 00:31:14,937 --> 00:31:19,687 ในห้องนั้นน่ะ โตริบิโอ อัลเดรเตถูกจับแขวนคอเมื่อนานมาแล้ว 315 00:31:20,187 --> 00:31:23,229 แล้วพวกนั้นก็ปิดตายเอาไว้จนศพเขาแห้ง 316 00:31:27,021 --> 00:31:28,979 ฉันไม่รู้ว่าเธอเข้าไปได้ยังไง 317 00:31:29,937 --> 00:31:32,146 ห้องนั้นไม่มีกุญแจเปิด 318 00:32:03,729 --> 00:32:07,062 ไม่มีใครว่าคุณไม่สมชายชาตรีหรอก ดอนฟุลกอร์ 319 00:32:07,771 --> 00:32:09,896 ผมรู้ว่าคุณทําได้ทุกอย่าง 320 00:32:10,521 --> 00:32:14,604 และไม่ใช่เพราะมีอํานาจหนุนหลัง แต่ด้วยตัวคุณเอง 321 00:32:16,521 --> 00:32:20,896 แต่คุณกับผมจะเอากระดาษแผ่นนี้ไปเช็ดก้น 322 00:32:21,396 --> 00:32:23,896 เพราะมันมีค่าแค่นั้น 323 00:32:25,146 --> 00:32:29,604 พอรู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง ผมก็อดขําไม่ได้ 324 00:32:31,812 --> 00:32:34,687 ในนี้เขียนว่า "โตริบิโอ อัลเดรเต 325 00:32:34,687 --> 00:32:38,854 เพิกเฉยต่อขอบเขตทรัพย์สินตน 326 00:32:39,354 --> 00:32:43,396 และดําเนินการวางกั้นรั้ว 327 00:32:43,396 --> 00:32:45,979 บนที่ดินของเมเดีย ลูนา 328 00:32:46,562 --> 00:32:49,646 ซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของดอนเปโดร ปาราโม" 329 00:32:55,479 --> 00:32:58,979 คุณอ่านแล้วไม่ขําเหมือนกันเหรอ ดอนฟุลกอร์ 330 00:33:16,604 --> 00:33:18,604 ละเมิด "สิทธิเก็บกิน" 331 00:33:20,521 --> 00:33:23,687 "ข้อกล่าวหาว่าละเมิดสิทธิเก็บกิน" 332 00:33:25,062 --> 00:33:29,437 เจ้านายคุณควรอายเสียบ้างที่โง่เขลาขนาดนี้ 333 00:33:31,604 --> 00:33:32,854 นี่ บิเฆส 334 00:33:34,396 --> 00:33:36,479 ขอใช้ห้องชั้นบนได้ไหม 335 00:33:36,479 --> 00:33:38,437 ได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ดอนฟุลกอร์ 336 00:33:39,187 --> 00:33:41,229 พวกลูกน้องคุณจะค้างกันที่นี่เหรอ 337 00:33:41,229 --> 00:33:42,312 ไม่ใช่หรอก 338 00:33:43,562 --> 00:33:44,854 แค่คนเดียวน่ะ 339 00:33:47,896 --> 00:33:50,229 ไม่ต้องสนใจเรา แล้วเข้านอนซะ 340 00:33:51,687 --> 00:33:53,146 ทิ้งกุญแจไว้ก็พอ 341 00:34:23,479 --> 00:34:26,479 นั่งสิ ฟุลกอร์ จะได้คุยกันสะดวกหน่อย 342 00:34:28,479 --> 00:34:29,687 ทําไมไม่นั่งล่ะ 343 00:34:30,187 --> 00:34:31,979 ขอยืนดีกว่า เปโดร 344 00:34:31,979 --> 00:34:34,729 ก็ตามใจ แต่อย่าลืมคําว่า "ดอน" 345 00:34:35,646 --> 00:34:37,479 - กิจการเป็นยังไงบ้าง - กิจการอะไร 346 00:34:38,479 --> 00:34:40,062 ก็เมเดีย ลูนาไง 347 00:34:40,062 --> 00:34:41,687 อ้อ แย่มาก 348 00:34:42,521 --> 00:34:43,687 ไม่มีอะไรเหลือแล้ว 349 00:34:44,187 --> 00:34:46,021 เราขายปศุสัตว์ฝูงสุดท้ายไปแล้ว 350 00:34:46,521 --> 00:34:50,687 ฟังนะ ผมจะไม่ลงรายละเอียด เพราะคุณไม่รู้จักที่นั่นด้วยซ้ํา 351 00:34:50,687 --> 00:34:53,146 อย่างน้อยก็ไม่เคยเห็นคุณโผล่ไป 352 00:34:53,146 --> 00:34:55,104 จนถึงวันนี้ เราติดหนี้... 353 00:34:55,104 --> 00:34:56,396 เราติดหนี้ใคร 354 00:34:56,896 --> 00:34:58,771 ฉันไม่สนว่าเท่าไหร่ แค่อยากรู้ว่าใคร 355 00:34:59,271 --> 00:35:02,854 เราติดหนี้ก้อนใหญ่สุดกับครอบครัวเปรเซียโด 356 00:35:03,562 --> 00:35:06,354 รองลงมาคือบ้านเฟรโกโซ แล้วก็พวกกุซมาน 357 00:35:07,396 --> 00:35:10,312 ไม่เหลืออะไรให้เอาไปใช้หนี้แล้ว นั่นแหละปัญหา 358 00:35:10,312 --> 00:35:11,271 ทําไมเป็นงั้นล่ะ 359 00:35:11,271 --> 00:35:14,854 ก็เพราะครอบครัวคุณใช้จนเกลี้ยงไง 360 00:35:15,771 --> 00:35:18,146 เที่ยวหยิบยืมแต่ไม่เคยจ่ายคืนสักครั้ง 361 00:35:18,146 --> 00:35:21,312 ผมเคยบอกแม่คุณที่สิ้นไปแล้ว ขอพระเจ้าทรงรับวิญญาณท่านไว้ 362 00:35:22,104 --> 00:35:24,937 "ถ้าขืนทําแบบนี้ต่อไป คุณนายจะหมดเนื้อหมดตัว" 363 00:35:24,937 --> 00:35:26,812 แล้วมันก็เกิดขึ้นจริง 364 00:35:28,271 --> 00:35:32,646 แต่ก็มีคนสนใจซื้อที่ดินและพร้อมให้ราคางามนะ 365 00:35:34,396 --> 00:35:36,896 - คนนั้นคือนายหรือเปล่า - คิดแบบนั้นได้ยังไง 366 00:35:36,896 --> 00:35:39,562 ฉันคิดได้ทุกอย่างแหละ ฟุลกอร์ 367 00:35:42,812 --> 00:35:44,104 เอาละ 368 00:35:44,104 --> 00:35:46,771 พรุ่งนี้เราจะเริ่มจัดการธุระให้เข้าที่เข้าทาง 369 00:35:47,312 --> 00:35:48,979 เริ่มจากบ้านเปรเซียโด 370 00:35:49,479 --> 00:35:51,854 - เห็นว่าเราติดหนี้พวกนั้นมากสุดใช่ไหม - ใช่ 371 00:35:52,521 --> 00:35:56,271 ได้ข่าวว่าลูกสาวคนนึง ย้ายไปอยู่ตัวเมืองแล้ว ไปโกลิมาน่ะ 372 00:35:56,896 --> 00:36:02,396 ทีนี้โลลา หมายถึงดอญญาโดโลเรสน่ะ เลยเป็นเจ้าของไร่เอนเมดิโอแต่เพียงผู้เดียว 373 00:36:02,396 --> 00:36:04,521 เธอนี่แหละเจ้าหนี้เรา 374 00:36:08,562 --> 00:36:10,979 พรุ่งนี้นายไปสู่ขอโลลาซะ 375 00:36:10,979 --> 00:36:13,771 เธอไม่เอาผมหรอก ผมแก่แล้ว 376 00:36:13,771 --> 00:36:16,646 ไม่สิ ไปขอในนามฉัน 377 00:36:17,271 --> 00:36:19,521 จะว่าไปเธอก็มีเสน่ห์อยู่ 378 00:36:20,562 --> 00:36:23,979 บอกเธอว่าฉันรักเธอสุดหัวใจ พรุ่งนี้ลงมือซะ 379 00:36:24,479 --> 00:36:25,479 ได้เลย 380 00:36:25,479 --> 00:36:27,896 แล้วบอกบาทหลวงเรนเตเรียให้จัดแจงเรื่องพิธี 381 00:36:27,896 --> 00:36:30,437 - เรามีเงินเท่าไหร่ - ไม่มีสักแดง ดอนเปโดร 382 00:36:30,437 --> 00:36:33,396 งั้นรับปากไปก่อน บอกว่าถ้ามีแล้วจะจ่ายให้ 383 00:36:35,812 --> 00:36:37,354 จะไม่นั่งหน่อยเหรอ 384 00:36:37,354 --> 00:36:38,854 นั่งสิครับ ดอนเปโดร 385 00:36:38,854 --> 00:36:41,521 ขอยอมรับเลยว่าผมถูกใจการทํางานกับคุณ 386 00:36:42,646 --> 00:36:44,604 บอกโลลาว่าฉันรักเธอ 387 00:36:44,604 --> 00:36:46,396 - เรื่องนั้นสําคัญมาก - ได้ 388 00:36:46,396 --> 00:36:48,812 พูดจริงนะ เซดาโน ฉันรักเธอ 389 00:36:48,812 --> 00:36:50,771 เพราะดวงตาของเธอน่ะ 390 00:36:51,896 --> 00:36:54,312 ดวงตาของเธอ แน่ล่ะ 391 00:36:56,187 --> 00:36:58,937 ขอโทษที่หน้าแดงนะคะ ดอนฟุลกอร์ 392 00:37:00,896 --> 00:37:05,437 แต่ฉันไม่เคยคิดมาก่อน ว่าดอนเปโดรจะเห็นฉันในสายตา 393 00:37:06,271 --> 00:37:08,896 เขาไม่หลับไม่นอน เอาแต่คิดถึงคุณ 394 00:37:08,896 --> 00:37:11,187 เขามีตัวเลือกตั้งเยอะแยะ 395 00:37:11,687 --> 00:37:14,062 โกมาลามีผู้หญิงสวยๆ เต็มไปหมด 396 00:37:15,812 --> 00:37:17,771 พวกเธอจะว่ายังไงตอนที่รู้เรื่อง 397 00:37:18,521 --> 00:37:20,396 เขาเป็นคนสงวนท่าทีมาก 398 00:37:21,104 --> 00:37:26,687 ดอนลูกัส ปาราโม ขอให้ท่านไปสู่สุคติ บอกลูกชายว่าคุณไม่คู่ควรกับเขา 399 00:37:27,729 --> 00:37:30,521 เขาเลยเก็บเงียบไว้เพราะอยากอยู่ในโอวาท 400 00:37:31,437 --> 00:37:33,687 และในเมื่อตอนนี้พ่อแม่เขาไม่อยู่แล้ว 401 00:37:34,187 --> 00:37:37,187 เลยไม่มีอะไรขวางเขาได้ 402 00:37:37,687 --> 00:37:40,354 เรามาจัดงานแต่งวันมะรืนนี้เถอะ 403 00:37:40,354 --> 00:37:41,854 คิดว่ายังไง 404 00:37:42,521 --> 00:37:43,937 นั่นเร็วมากเลยนะคะ 405 00:37:45,521 --> 00:37:46,562 คุณคะ 406 00:37:50,937 --> 00:37:52,687 ทางนี้ไม่มีอะไรพร้อมเลย 407 00:37:53,187 --> 00:37:57,062 ฉันต้องสั่งชุดเจ้าสาว เขียนจดหมายบอกพี่สาว... 408 00:37:58,937 --> 00:38:00,104 ไม่นะ 409 00:38:01,979 --> 00:38:05,396 กว่าฉันจะพร้อมก็ต้องวันที่ 8 เมษายน 410 00:38:05,396 --> 00:38:07,479 ฝากบอกเขาว่าฉันขอเวลาอีกหน่อยเถอะค่ะ 411 00:38:08,229 --> 00:38:10,562 เขาอยากให้จัดงานทันที 412 00:38:11,854 --> 00:38:15,396 ไม่ต้องห่วงเรื่องชุดเจ้าสาว ทางเราจะจัดการเอง 413 00:38:15,979 --> 00:38:20,562 แม่ผู้ล่วงลับของดอนเปโดร คงอยากให้คุณใส่ชุดท่าน 414 00:38:21,187 --> 00:38:23,729 เป็นธรรมเนียมของตระกูลน่ะ 415 00:38:25,271 --> 00:38:27,771 แต่วันนั้นมีปัญหาอีกอย่างน่ะค่ะ 416 00:38:28,354 --> 00:38:30,229 ปัญหาของผู้หญิงน่ะ 417 00:38:31,812 --> 00:38:34,479 ฉันอายจริงๆ ที่ต้องพูด ดอนฟุลกอร์ 418 00:38:36,187 --> 00:38:37,187 ฉันจะมีรอบเดือนน่ะ 419 00:38:37,979 --> 00:38:39,229 น่าอายเหลือเกิน 420 00:38:40,146 --> 00:38:41,479 แล้วยังไงล่ะ 421 00:38:41,479 --> 00:38:45,479 การแต่งงานไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นสักหน่อย 422 00:38:45,979 --> 00:38:47,312 เป็นเรื่องของความรักต่างหาก 423 00:38:47,812 --> 00:38:49,771 คุณไม่เข้าใจค่ะ ดอนฟุลกอร์ 424 00:38:49,771 --> 00:38:53,479 เข้าใจสิ เราจะจัดงานแต่งวันมะรืน 425 00:38:58,604 --> 00:39:02,771 อย่าลืมบอกผู้พิพากษา ว่าจะเป็นเจ้าของทรัพย์สินร่วมกัน 426 00:39:04,146 --> 00:39:05,771 เจ้าของร่วม 427 00:39:06,271 --> 00:39:08,812 - ค่ะ ดอนฟุลกอร์ - ขอตัวนะ 428 00:39:23,979 --> 00:39:25,562 ต้มน้ําที ดาเมียนา 429 00:39:26,062 --> 00:39:27,187 ค่ะคุณหนู 430 00:39:31,187 --> 00:39:34,812 ฉันจะทําให้มันมาเร็วขึ้น คืนนี้เลย 431 00:39:38,521 --> 00:39:41,271 ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ยังไงก็ต้องอีกสามวันอยู่ดี 432 00:39:43,646 --> 00:39:46,729 ขอบคุณค่ะ ขอบคุณพระเจ้า ที่ทรงประทานดอนเปโดรให้ลูก 433 00:39:49,479 --> 00:39:51,354 ถึงต่อไปเขาจะเกลียดฉันก็เถอะ 434 00:40:06,104 --> 00:40:09,187 ตกลงยังไง ดอนฟุลกอร์ จะประกาศขายเมเดีย ลูนาหรือเปล่า 435 00:40:09,187 --> 00:40:11,229 เราต้องหางานใหม่ไหม 436 00:40:11,979 --> 00:40:16,312 เอ็งไม่รู้หรอกว่างานคืออะไร แต่เดี๋ยวจะได้เรียนรู้เอง ไม่ต้องห่วง 437 00:40:17,354 --> 00:40:20,521 ดอนฟุลกอร์ แสดงว่าคุณจะอยู่ต่อใช่ไหม 438 00:40:21,229 --> 00:40:23,312 ไหนเคยพูดว่าเปโดรไม่เอาไหนไง 439 00:40:23,312 --> 00:40:26,187 นั่นเป็นคําพูดของดอนลูกัสเจ้านายผมต่างหาก 440 00:40:26,187 --> 00:40:29,437 ว่าท่านคงหวังพึ่งพาเขาตอนแก่ไม่ได้ 441 00:40:30,396 --> 00:40:32,771 ท่านว่า "ลูกชายฉันมันไม่ได้เรื่องได้ราว" 442 00:40:34,354 --> 00:40:36,771 จากนี้ไปต้องเรียกเขาว่า "ดอนเปโดร" นะ 443 00:40:38,062 --> 00:40:40,771 ผมไปสู่ขอเธอแล้ว เธอดูเต็มอกเต็มใจมาก 444 00:40:41,354 --> 00:40:45,062 บาทหลวงขอ 60 เปโซ ถ้าอยากข้ามขั้นตอนประกาศแต่งงาน 445 00:40:45,062 --> 00:40:47,271 ผมบอกไปว่าเราจะจ่ายให้ทีหลัง 446 00:40:47,854 --> 00:40:50,146 ไม่ได้ขอล่วงหน้ามาจากโดโลเรสบ้างเหรอ 447 00:40:50,146 --> 00:40:51,562 ไม่ครับนาย 448 00:40:52,146 --> 00:40:54,146 ผมไม่กล้าพอ ขอบอกตามตรง 449 00:40:54,146 --> 00:40:56,062 ฟุลกอร์ นายมันไก่อ่อนชะมัด 450 00:40:57,187 --> 00:40:59,354 ไม่อยากไปขัดความดีอกดีใจของเธอน่ะ 451 00:41:00,979 --> 00:41:04,229 ฟังนะ สัปดาห์หน้าไปหาอัลเดรเต 452 00:41:04,729 --> 00:41:07,937 บอกให้เขาวางรั้วใหม่ มันล้ําเข้ามาในเขตเมเดีย ลูนา 453 00:41:08,562 --> 00:41:11,646 เขารังวัดถูกแล้วนะ ผมมั่นใจ 454 00:41:11,646 --> 00:41:14,562 งั้นก็บอกว่าเขาทําผิด คํานวณพลาด 455 00:41:14,562 --> 00:41:16,854 ถ้าจําเป็นก็รื้อรั้วไปเลย 456 00:41:16,854 --> 00:41:17,979 แล้วทางกฎหมายล่ะ 457 00:41:18,479 --> 00:41:20,062 กฎหมายอะไร ฟุลกอร์ 458 00:41:20,062 --> 00:41:22,812 จากนี้ไป เราจะเป็นคนเขียนกฎหมายเอง 459 00:41:22,812 --> 00:41:24,604 ยื่นฟ้องอัลเดรเต 460 00:41:24,604 --> 00:41:28,021 บอกว่าเขาละเมิดสิทธิเก็บกิน หรืออะไรก็ได้ที่นึกออก 461 00:41:28,521 --> 00:41:32,146 บอกเขาว่าลูกัส ปาราโมตายแล้ว เขาต้องมาทําข้อตกลงใหม่กับฉัน 462 00:41:32,146 --> 00:41:35,229 - ได้เลยนาย งั้นผมไปก่อนนะ - ไปเลย 463 00:41:35,729 --> 00:41:37,437 "สิทธิเก็บกิน" 464 00:41:50,187 --> 00:41:53,979 ไม่มีใครกล้าปากพล่อย กับลูกผู้ชายตัวจริงแบบคุณหรอก ดอนฟุลกอร์ 465 00:41:54,854 --> 00:41:59,562 แต่ผมล่ะเหลืออดกับไอ้เจ้านายขี้หมาของคุณ 466 00:42:04,021 --> 00:42:05,771 จะทําอะไรกัน 467 00:42:05,771 --> 00:42:07,396 จะพาคุณไปนอนไง 468 00:42:07,396 --> 00:42:11,604 ฉันไม่เคยเดินกลับบ้านไม่ไหว เพราะฤทธิ์เตกิล่าสักครั้ง 469 00:42:16,062 --> 00:42:17,312 ทางนี้ โตริบิโอ 470 00:42:18,021 --> 00:42:19,396 "สิทธิเก็บกิน" 471 00:42:27,729 --> 00:42:32,479 ดอนฟุลกอร์ อย่าเคืองกันเลยนะ แต่ผมอยากกลับไปนอนบ้านมากกว่า 472 00:42:32,479 --> 00:42:34,521 เพื่อเมียผมน่ะ เธอจะได้ไม่ต้องห่วง 473 00:42:35,021 --> 00:42:36,479 ผมไม่อยากรบกวนคุณ 474 00:42:36,479 --> 00:42:38,854 ไม่รบกวนเลยสักนิด ดอนโตริบิโอ 475 00:42:39,812 --> 00:42:40,937 ไปเถอะ 476 00:42:47,854 --> 00:42:49,812 จะทําอะไรกันน่ะ 477 00:42:51,187 --> 00:42:53,812 ปล่อยนะ ให้ฉันกลับบ้านเถอะ 478 00:42:54,312 --> 00:42:56,521 ขอฉันไปลาเมียก่อน 479 00:42:56,521 --> 00:42:57,854 ปล่อยนะ 480 00:43:00,937 --> 00:43:02,646 ขอร้องล่ะ ดอนฟุลกอร์ 481 00:43:04,312 --> 00:43:05,604 ดอนฟุลกอร์ 482 00:43:08,312 --> 00:43:09,354 ไม่นะ 483 00:43:10,354 --> 00:43:11,937 ไม่ 484 00:43:19,354 --> 00:43:22,271 ดอนรูเบน ยินดีมากที่ท่านมาร่วมงาน 485 00:43:22,271 --> 00:43:23,729 ขอบคุณมาก ดอนเปโดร 486 00:43:23,729 --> 00:43:25,562 - ขอบคุณ - ขอตัวก่อนครับ เช่นกัน 487 00:43:31,146 --> 00:43:34,187 - เป็นไงบ้างหนุ่มๆ เรียบร้อยดีนะ - ดีมากครับ 488 00:43:34,187 --> 00:43:35,354 ขอตัวนะ 489 00:43:37,312 --> 00:43:38,396 สุภาพบุรุษ 490 00:43:40,771 --> 00:43:42,146 ดื่มกันครับ ดอนเปโดร 491 00:43:42,937 --> 00:43:46,521 ผมกับพวกอยากแสดงความยินดีกับคุณ 492 00:43:46,521 --> 00:43:47,979 ขอบใจนะ ฟุลกอร์ 493 00:43:47,979 --> 00:43:49,062 ทุกท่าน 494 00:43:52,604 --> 00:43:54,979 จัดการปัญหาเรื่องโตริบิโอ อัลเดรเตแล้วหรือยัง 495 00:43:54,979 --> 00:43:56,937 จัดการเรียบร้อยแล้ว เจ้านาย 496 00:43:57,646 --> 00:44:01,146 ทีนี้ก็เหลือบ้านเฟรโกโซ กับปัญหาอีกอย่างที่เราจะสะสางกันทีหลัง 497 00:44:01,146 --> 00:44:02,479 ปัญหาอะไรเหรอ ดอนเปโดร 498 00:44:02,479 --> 00:44:04,646 หาตัวไอ้คนที่ฆ่าพ่อฉัน 499 00:44:06,396 --> 00:44:09,854 เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ตอนนี้ฉันยุ่งกับการดื่มน้ําผึ้งพระจันทร์น่ะ 500 00:44:11,354 --> 00:44:12,896 ไปกันเถอะ พวกเรา 501 00:44:13,396 --> 00:44:15,187 - ขอตัวครับนาย - ไปเถอะ ฟุลกอร์ 502 00:44:25,937 --> 00:44:27,937 ดอนเปโดร ยินดีด้วยนะ 503 00:44:27,937 --> 00:44:29,437 - ท่านที่ปรึกษา - ยินดีด้วย 504 00:44:30,354 --> 00:44:32,104 เก็บจานเลยไหมคะ คุณพ่อ 505 00:44:34,562 --> 00:44:35,937 ถูกปากไหมคะ คุณพ่อ 506 00:44:56,896 --> 00:44:58,062 โดโรเตอา 507 00:44:59,104 --> 00:45:00,146 เอ้านี่ 508 00:45:02,687 --> 00:45:05,562 ขอให้พระเจ้าอวยพร ดาเมียนา 509 00:45:05,562 --> 00:45:07,729 เสร็จแล้วออกไปทางประตูหลังนะ 510 00:45:10,646 --> 00:45:11,854 ขอตัวนะครับ 511 00:45:16,854 --> 00:45:17,979 อะไรเหรอ 512 00:45:19,021 --> 00:45:21,229 เดี๋ยวมานะคะ เป็นอะไรไป 513 00:45:23,062 --> 00:45:26,146 - ว่าไงนะ - เขาเมา คงไม่รู้เรื่องหรอก 514 00:45:27,562 --> 00:45:29,687 หมายความว่ายังไง โลลา 515 00:45:30,354 --> 00:45:32,437 คิดว่าเขาจะดูไม่ออกเหรอ 516 00:45:32,937 --> 00:45:35,312 ฉันแก่กว่าเธอ ผิวก็ไม่เข้มเท่า 517 00:45:35,312 --> 00:45:37,021 พอมืดก็ดูไม่ออกหรอก 518 00:45:38,521 --> 00:45:39,812 ฉันทําไม่ได้ 519 00:45:40,771 --> 00:45:42,354 โดโลเรส เธอต้องไปเอง 520 00:45:42,354 --> 00:45:44,479 ยังเป็นวันนั้นของเดือนอยู่เลย 521 00:45:45,812 --> 00:45:48,229 ช่วยฉันทีนะ ไว้ฉันจะตอบแทนให้ 522 00:45:50,604 --> 00:45:52,146 ไปแทนฉันที 523 00:45:52,896 --> 00:45:55,187 - เพื่อนต้องช่วยเพื่อนสิ - ไม่ได้สิ 524 00:46:11,729 --> 00:46:14,479 เมืองนี้เต็มไปด้วยเสียงสะท้อน 525 00:46:17,396 --> 00:46:22,771 บางคืนฉันได้ยินเสียงงานเลี้ยงเอะอะ 526 00:46:24,021 --> 00:46:26,521 เสียงดังไปถึงเมเดีย ลูนาโน่น 527 00:46:27,812 --> 00:46:30,354 ฉันเดินมาดูว่าโหวกเหวกอะไรกัน 528 00:46:30,854 --> 00:46:34,062 แล้วก็เจอกับภาพนี้ ภาพที่เราเห็นอยู่นี่ 529 00:46:34,562 --> 00:46:36,812 ท้องถนนว่างเปล่าเหมือนตอนนี้ 530 00:46:37,854 --> 00:46:39,437 เดี๋ยวนี้ฉันเลิกกลัวแล้วล่ะ 531 00:46:39,437 --> 00:46:43,604 ฉันว่าเสียงสะท้อนพวกนี้จะจางหายไปสักวัน 532 00:46:45,771 --> 00:46:49,604 ถ้าเป็นเสียงสะท้อนก็ต้องมีแหล่งที่มาของเสียง 533 00:46:50,812 --> 00:46:52,021 แล้วเธอจะได้ยินเอง 534 00:46:52,521 --> 00:46:56,271 ราวกับมันเล็ดลอด ออกมาจากรอยแยกหรือใต้ซอกหิน 535 00:47:01,146 --> 00:47:03,562 ที่นี่เคยเป็นบ้านของครอบครัวปาราโม 536 00:47:04,062 --> 00:47:07,146 ตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายมาตั้งรกรากที่โกมาลา 537 00:47:13,021 --> 00:47:17,937 ถึงดอนเปโดร จะไปอยู่ที่เมเดีย ลูนาเกือบทั้งชีวิตก็เถอะ 538 00:47:18,771 --> 00:47:20,062 ส่วนฉันก็ติดตามไปด้วย 539 00:47:22,979 --> 00:47:25,937 ฉันเป็นหัวหน้าแม่บ้านของบ่าวรับใช้ทุกคน 540 00:47:25,937 --> 00:47:28,229 เพราะฉันรู้ว่าทํายังไงคนถึงจะเคารพ 541 00:47:28,896 --> 00:47:32,271 ฉันเป็นคนเดียวที่ไม่ยอมให้เขาขึ้นเตียง 542 00:47:37,396 --> 00:47:38,979 คุณจะไปเมเดีย ลูนาใช่ไหมครับ 543 00:47:40,354 --> 00:47:42,521 พอไปที่นั่น เธอจะได้พัก 544 00:47:46,896 --> 00:47:51,562 เธอนึกไม่ออกเลยล่ะ ว่าถนนหนทางแถวนี้มีวิญญาณอะไรเร่ร่อนอยู่บ้าง 545 00:47:52,229 --> 00:47:54,854 วิญญาณของคนที่ตายโดยไม่ได้รับการอภัยบาป 546 00:47:54,854 --> 00:47:56,646 และผู้ที่ยังอาลัยอาวรณ์ 547 00:47:57,187 --> 00:47:59,312 โดยเฉพาะพวกที่ตายด้วยน้ํามือเปโดร ปาราโม 548 00:47:59,312 --> 00:48:01,479 หลังจากที่พ่อเขาถูกฆ่า 549 00:48:02,854 --> 00:48:05,312 - มากมายขนาดนั้นเลยเหรอครับ - ใช่ 550 00:48:11,271 --> 00:48:13,646 แม่ผมเป็นคนบอกคุณเหมือนกันเหรอว่าผมจะมา 551 00:48:13,646 --> 00:48:14,812 ไม่นี่ 552 00:48:16,562 --> 00:48:19,604 ว่าแต่แม่เธอเป็นยังไงบ้าง 553 00:48:20,104 --> 00:48:21,104 แม่เสียแล้วครับ 554 00:48:22,521 --> 00:48:24,271 คุณอาจจะทราบอยู่แล้วนะ 555 00:48:26,771 --> 00:48:28,646 ฉันจะรู้ได้ยังไง 556 00:48:30,896 --> 00:48:33,229 ฉันไม่รู้อะไรต่ออะไรมาหลายปีแล้ว 557 00:48:34,062 --> 00:48:36,146 แล้วคุณหาผมเจอได้ยังไง 558 00:48:39,896 --> 00:48:41,604 ดาเมียนา คุณยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า 559 00:48:48,437 --> 00:48:49,521 ดาเมียนา 560 00:48:51,562 --> 00:48:52,896 ดาเมียนา ซิสเนโรส 561 00:48:54,854 --> 00:48:56,187 ดาเมียนา 562 00:49:18,229 --> 00:49:19,521 - รับที ดาเมียนา - ค่ะ 563 00:49:31,937 --> 00:49:33,937 ถอนใจทําไม โดโลริตัส 564 00:49:34,437 --> 00:49:38,271 ฉันอยากเป็นนกแร้ง จะได้บินไปหาพี่สาว 565 00:49:38,771 --> 00:49:41,271 ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ดอญญาโดโลริตัส 566 00:49:41,771 --> 00:49:43,687 เชิญไปหาพี่สาวได้เดี๋ยวนี้เลย 567 00:49:44,479 --> 00:49:45,562 กลับกันเถอะ 568 00:49:46,354 --> 00:49:47,979 เก็บกระเป๋าให้เธอด้วย 569 00:49:48,479 --> 00:49:49,896 เชิญตามสบายเลย 570 00:49:57,854 --> 00:50:00,521 แม่ผมมีชีวิตอยู่กับการถวิลหาโกมาลา 571 00:50:01,646 --> 00:50:02,979 เฝ้านึกถึงวันที่จะได้หวนกลับ 572 00:50:04,146 --> 00:50:07,021 ไปยังสถานที่ที่อยากอยู่ไปตลอดชีวิต 573 00:50:08,562 --> 00:50:10,646 นั่นฟิโลเตโอ อาเรชิกาไม่ใช่เหรอ 574 00:50:11,562 --> 00:50:13,521 จริงด้วย ทําเป็นมองไม่เห็นนะ 575 00:50:14,937 --> 00:50:16,854 เธอว่าเขาตามเราอยู่หรือเปล่า 576 00:50:16,854 --> 00:50:17,896 ขอให้ไม่ใช่เถอะ 577 00:50:17,896 --> 00:50:21,687 ลือกันว่าเขานี่แหละ ที่คอยหาผู้หญิงให้ดอนเปโดร 578 00:50:21,687 --> 00:50:22,979 - จริงเหรอ - มาทางนี้ 579 00:50:22,979 --> 00:50:24,187 ขอโทษนะครับ 580 00:50:28,312 --> 00:50:29,312 ขอโทษครับ 581 00:50:41,396 --> 00:50:43,521 ฉันก็แค่ผ่านมา 582 00:50:48,104 --> 00:50:50,646 ดอนเปโดรไม่ได้ตั้งใจจะเอาชีวิตฉันหรอก 583 00:50:51,146 --> 00:50:55,146 เขาแค่อยากรู้ ว่าฉันอยู่ในงานแต่งที่พ่อเขาถูกฆ่าหรือเปล่า 584 00:50:56,479 --> 00:50:58,687 เขากําลังไล่ฆ่าแขกทุกคน 585 00:51:01,937 --> 00:51:03,937 แต่เขาแค่อยากขู่ให้ฉันกลัวเฉยๆ 586 00:51:14,021 --> 00:51:15,854 สรวงสวรรค์ช่างกว้างใหญ่ 587 00:51:44,187 --> 00:51:45,521 มาทําอะไรตรงนี้ 588 00:51:46,187 --> 00:51:47,687 พวกคุณยังไม่ตายใช่ไหม 589 00:51:50,229 --> 00:51:51,437 ท่าทางจะเมา 590 00:51:53,437 --> 00:51:55,187 เขาแค่กลัวน่ะ 591 00:51:55,687 --> 00:51:56,854 เข้ามาข้างในสิ 592 00:52:22,896 --> 00:52:24,104 เป็นอะไรหรือเปล่า 593 00:52:25,104 --> 00:52:27,729 ผมแค่อยากกลับไปยังที่ที่จากมา 594 00:52:27,729 --> 00:52:29,687 รอพรุ่งนี้ก่อนดีกว่า 595 00:52:31,604 --> 00:52:34,062 ทางทุกเส้นมีพุ่มไม้รกเป็นพง 596 00:52:34,979 --> 00:52:36,354 จะหลงทางเอาได้ 597 00:52:37,646 --> 00:52:39,479 พรุ่งนี้ผมจะบอกทางให้ 598 00:53:07,896 --> 00:53:09,146 เขาเป็นใครกันนะ 599 00:53:11,896 --> 00:53:13,562 มาที่นี่ได้ยังไง 600 00:53:16,229 --> 00:53:17,771 ต้องหลงทางมาแน่ 601 00:53:20,437 --> 00:53:22,479 ทําไมเธอไม่นอนซะล่ะ 602 00:53:24,104 --> 00:53:25,937 ฉันจะได้พักบ้าง 603 00:53:33,604 --> 00:53:34,771 ดูเขาสิ 604 00:53:39,604 --> 00:53:41,562 ดูเขาดิ้นกระสับกระส่าย 605 00:53:44,021 --> 00:53:45,771 ราวคนต้องสาป 606 00:53:56,646 --> 00:53:59,729 เขาต้องเป็นคนที่ติดค้างคนตายไว้มากโขแน่ 607 00:54:14,062 --> 00:54:15,437 น้ําดอกส้มน่ะ 608 00:54:16,854 --> 00:54:17,937 ช่วยบรรเทาความกลัวได้ 609 00:54:23,562 --> 00:54:25,187 ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ 610 00:54:31,104 --> 00:54:32,521 ผมจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไง 611 00:54:32,521 --> 00:54:33,729 ไปไหนล่ะ 612 00:54:34,646 --> 00:54:35,896 ที่ไหนก็ได้ 613 00:54:38,187 --> 00:54:39,812 มีเส้นทางตั้งมากมาย 614 00:54:45,229 --> 00:54:46,771 สามีคุณไปไหนซะล่ะ 615 00:54:49,604 --> 00:54:50,812 เขาไม่ใช่สามีฉัน 616 00:54:52,104 --> 00:54:53,104 เขาเป็นพี่ชายฉัน 617 00:55:00,229 --> 00:55:02,021 เขาไม่อยากเชื่อหรอก... 618 00:55:06,396 --> 00:55:08,854 แต่คุณว่าฉันไม่ดูน่าเกลียดน่ากลัวเหรอ 619 00:55:11,187 --> 00:55:12,396 เข้ามาใกล้กว่านี้สิ 620 00:55:15,146 --> 00:55:16,396 มองหน้าฉัน 621 00:55:21,854 --> 00:55:23,771 อยากให้ผมมองอะไรครับ 622 00:55:27,729 --> 00:55:29,396 ไม่เห็นบาปที่อยู่บนเนื้อตัวฉันเหรอ 623 00:55:34,937 --> 00:55:37,062 ไม่เห็นรอยที่เหมือนผื่นนี่เหรอ 624 00:55:41,396 --> 00:55:43,187 นั่นแค่ภายนอกนะ 625 00:55:47,937 --> 00:55:50,354 ข้างใน ฉันไม่ต่างอะไรกับทะเลโคลน 626 00:55:53,771 --> 00:55:55,062 ถ้าคุณไม่ว่าอะไร... 627 00:55:57,771 --> 00:55:59,437 ผมอยากนอนพักสักหน่อย 628 00:56:47,312 --> 00:56:48,812 เขาไม่กลับมาแล้วล่ะ 629 00:56:50,687 --> 00:56:51,812 อะไรนะครับ 630 00:56:51,812 --> 00:56:53,937 ฉันอ่านสายตาเขาออก 631 00:56:56,437 --> 00:56:59,479 เขากําลังรอให้ใครสักคนมาเพื่อที่เขาจะได้ไป 632 00:57:02,354 --> 00:57:04,562 ทีนี้คุณก็ต้องดูแลฉัน 633 00:57:06,062 --> 00:57:07,146 ทําไมล่ะ 634 00:57:09,229 --> 00:57:10,771 ไม่อยากดูแลฉันเหรอ 635 00:57:26,687 --> 00:57:28,271 มานอนข้างฉันสิ 636 00:57:29,521 --> 00:57:30,771 ผมนอนตรงนี้ได้ครับ 637 00:57:32,104 --> 00:57:34,187 คุณควรขึ้นมานอนบนเตียงนะ 638 00:57:34,854 --> 00:57:36,979 เห็บไรที่พื้นจะกินคุณทั้งเป็น 639 00:59:50,687 --> 00:59:52,937 เปโดร ปาราโมไม่ไว้ชีวิตใคร 640 00:59:53,521 --> 00:59:54,979 เรื่องนั้นให้อภัยไม่ได้ 641 00:59:54,979 --> 00:59:56,854 แล้วคดีข่มขืนตั้งมากมายล่ะ 642 00:59:57,437 --> 00:59:59,604 เราก็กลัวเขาเหมือนกัน 643 01:00:00,271 --> 01:00:02,271 เราต้องรอให้เขาตาย 644 01:00:02,271 --> 01:00:03,854 คุณไม่ได้อะไรจากที่นี่หรอก 645 01:00:19,354 --> 01:00:21,687 สวดอ้อนวอนให้เราที ฆวน เปรเซียโด 646 01:00:21,687 --> 01:00:24,271 สวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าให้ด้วย ฆวน เปรเซียโด 647 01:00:38,062 --> 01:00:41,562 ฆวน เปรเซียโด 648 01:00:55,562 --> 01:00:59,396 จะให้ฉันเชื่อว่าคุณตาย เพราะหายใจไม่ออกเหรอ ฆวน เปรเซียโด 649 01:01:00,396 --> 01:01:02,854 ฉันเจอคุณนอนตัวแข็งเกร็ง 650 01:01:03,354 --> 01:01:06,479 เหมือนคนที่ตายเพราะหวาดกลัวสุดขีด 651 01:01:09,104 --> 01:01:10,687 เป็นเรื่องจริงครับ โดโรเตอา 652 01:01:11,396 --> 01:01:13,396 ผมตายเพราะเสียงพึมพํา 653 01:01:13,937 --> 01:01:15,979 ความกลัวค่อยๆ เพิ่มพูนขึ้น 654 01:01:16,562 --> 01:01:18,687 และตอนนั้นเองที่วิญญาณของผมไม่ไหวติง 655 01:01:21,354 --> 01:01:22,521 ได้ยินไหม 656 01:01:23,396 --> 01:01:25,771 ข้างนอกฝนตก 657 01:01:26,562 --> 01:01:29,437 รู้สึกถึงฝนที่ตกมากระทบไหม 658 01:01:31,021 --> 01:01:33,937 รู้สึกเหมือนมีคนเดินอยู่บนตัวเรา 659 01:01:34,771 --> 01:01:37,062 พยายามนึกถึงสิ่งดีๆ เข้าไว้ 660 01:01:37,062 --> 01:01:40,896 เราจะถูกฝังอยู่ตรงนี้นานแสนนาน 661 01:01:49,104 --> 01:01:50,854 ฝนจ๋า ตกลงมาเลย 662 01:01:51,354 --> 01:01:53,854 เทลงมาให้หมดฟ้าเลย 663 01:02:23,146 --> 01:02:26,187 ไปไหนมาล่ะ ถึงได้กลับเอาตอนนี้ 664 01:02:26,187 --> 01:02:27,562 ออกไปรีดนมมา 665 01:02:28,229 --> 01:02:29,562 รีดนมใครล่ะ 666 01:02:29,562 --> 01:02:31,062 เดาไม่ถูกเหรอ 667 01:02:31,062 --> 01:02:35,271 สงสัยจะเป็นนังเป๋โดโรเตอา 668 01:02:35,271 --> 01:02:38,354 - ป้าแกเป็นคนเดียวที่ชอบเด็กน้อย - โคตรตลกเลย ฟุลกอร์ 669 01:02:41,687 --> 01:02:43,062 มาร์การิตาจ๊ะ 670 01:02:44,062 --> 01:02:45,979 หายไปไหนมา มิเกล 671 01:02:46,729 --> 01:02:49,979 ไปโน่นมานี่ เยี่ยมพวกแม่ๆ น่ะ 672 01:02:50,896 --> 01:02:51,896 นี่ 673 01:02:52,854 --> 01:02:55,396 รู้จักคนชื่อโดโรเตอาไหม ที่เขาเรียกนังเป๋น่ะ 674 01:02:56,687 --> 01:02:58,854 ถ้าอยากเจอก็มองออกไปข้างนอกสิ 675 01:03:00,521 --> 01:03:03,437 ป้าแกตื่นตั้งแต่ไก่โห่มากินข้าวเช้าที่นี่ 676 01:03:03,437 --> 01:03:05,979 แกเป็นคนยากไร้ที่อาศัยทานจากชาวบ้าน 677 01:03:06,562 --> 01:03:08,312 ไอ้แก่เวรตะไล 678 01:03:09,104 --> 01:03:10,312 โดโรเตอา 679 01:03:11,604 --> 01:03:13,979 มานี่สิ ฉันมีอะไรจะเสนอ 680 01:03:20,062 --> 01:03:22,479 ยกไข่มาเลย 681 01:03:24,104 --> 01:03:27,146 จากนี้ไป ให้ป้านั่นกินอาหารแบบเดียวกับผม 682 01:03:27,854 --> 01:03:29,896 คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงเท่าไหร่หรอก 683 01:03:40,187 --> 01:03:41,146 ฟุลกอร์ 684 01:03:46,062 --> 01:03:48,437 - ขออนุญาตครับ - งานเป็นไงบ้าง 685 01:03:49,187 --> 01:03:52,771 เราต้อนวัวจากไร่เอนเมดิโอ ผ่านที่ที่เคยเป็นของครอบครัวเฟรโกโซ 686 01:03:52,771 --> 01:03:55,729 และส่วนของพวกเฟรโกโซ เราก็ต้อนไปตรงเนินเขาบิลมาโย 687 01:03:55,729 --> 01:03:56,812 ดี 688 01:03:58,604 --> 01:04:00,021 งั้นมีเรื่องอะไรล่ะ 689 01:04:01,729 --> 01:04:05,521 มีคนมาเมื่อเช้าครับ กล่าวหาว่ามิเกลลูกคุณฆ่าคน 690 01:04:07,687 --> 01:04:09,687 คิดเสียว่าเป็นฉันแล้วกัน 691 01:04:09,687 --> 01:04:12,229 ไม่ว่าเจ้านั่นจะทําอะไรก็โยนความผิดให้ฉันซะ 692 01:04:13,687 --> 01:04:16,396 มิเกลจะก่อเรื่องปวดหัวให้คุณอีกเยอะนะครับ 693 01:04:16,396 --> 01:04:17,896 เขาชอบสร้างปัญหา 694 01:04:18,396 --> 01:04:21,146 ปล่อยไปเถอะ เด็กผู้ชายก็แบบนี้ 695 01:04:21,646 --> 01:04:23,062 เขาอายุเท่าไหร่กันเชียว 696 01:04:23,062 --> 01:04:25,562 คงสัก 17 ใช่ไหม ฟุลกอร์ 697 01:04:25,562 --> 01:04:26,896 น่าจะใช่ 698 01:04:27,604 --> 01:04:30,354 แต่เขาบ้าระห่ําและรีบร้อนใช้ชีวิตเหลือเกิน 699 01:04:30,354 --> 01:04:34,146 บางทีผมก็คิดว่าเขากําลังแข่งกับเวลา 700 01:04:35,146 --> 01:04:37,396 สุดท้ายเขาจะแพ้นะ ไว้คุณคอยดูสิ 701 01:04:38,437 --> 01:04:40,021 เขายังเด็กอยู่ ฟุลกอร์ 702 01:04:40,604 --> 01:04:42,646 ตามแต่คุณจะว่าเลย 703 01:04:43,187 --> 01:04:46,812 แต่ผู้หญิงที่มาร้องทุกข์ว่าลูกชายคุณฆ่าผัวหล่อน 704 01:04:46,812 --> 01:04:48,896 ร้องไห้ปริ่มจะขาดใจ 705 01:04:49,812 --> 01:04:51,021 ใครล่ะ 706 01:04:52,062 --> 01:04:53,396 ไม่ใช่คนที่ผมรู้จัก 707 01:04:53,396 --> 01:04:57,604 ไม่ต้องสนใจหรอก ฟุลกอร์ คนพวกนั้นไม่สลักสําคัญอะไร 708 01:04:58,937 --> 01:05:01,437 เฉยไว้ เราจะไม่ทําอะไรทั้งนั้น 709 01:05:02,187 --> 01:05:03,187 ได้ครับ 710 01:05:03,687 --> 01:05:04,896 ขอตัวนะนาย 711 01:05:09,437 --> 01:05:13,062 แม่ผมเคยเล่าให้ฟังถึงทุ่งสีเขียวและหมู่เมฆ 712 01:05:14,687 --> 01:05:17,062 แต่แม่กลับมาตายที่นี่ไม่ได้ด้วยซ้ํา 713 01:05:19,021 --> 01:05:21,771 แม้แต่เรื่องนั้น แม่ก็ส่งผมมาแทน 714 01:05:23,646 --> 01:05:25,354 แปลกดีนะครับ โดโรเตอา 715 01:05:26,937 --> 01:05:29,354 ที่ผมไม่มีโอกาสได้เห็นฟ้าเห็นสวรรค์ด้วยซ้ํา 716 01:05:30,729 --> 01:05:33,062 ฉันเลิกสนใจเรื่องสวรรค์ 717 01:05:33,062 --> 01:05:37,687 ตอนที่บาทหลวงเรนเตเรียบอกว่า ฉันจะไม่มีวันได้สัมผัสพระสิริของพระเจ้า 718 01:05:39,146 --> 01:05:41,271 เพราะฉันมีบาปหนานัก 719 01:05:41,937 --> 01:05:44,479 แต่ท่านไม่ควรบอกฉันแบบนั้นเลย 720 01:05:45,854 --> 01:05:48,896 เมื่อเราถูกปิดประตูใส่หน้า 721 01:05:49,396 --> 01:05:52,521 และประตูบานเดียวที่เปิด เป็นหนทางที่นําไปสู่นรก 722 01:05:53,271 --> 01:05:55,229 คงจะดีเสียกว่าหากไม่ต้องเกิดมา 723 01:06:23,021 --> 01:06:25,937 ได้ข่าวว่าดอญญาซูซานากับพ่อ ออกจากมาสโกตาไปแล้วครับ 724 01:06:25,937 --> 01:06:27,187 แล้วไปไหนล่ะ 725 01:06:27,187 --> 01:06:29,396 ผมเที่ยวหาจนทั่วแนวเขา 726 01:06:29,396 --> 01:06:31,896 คนนึงบอกไปทางซ้าย อีกคนบอกไปทางขวา 727 01:06:32,396 --> 01:06:33,812 หายังไงก็ไม่เจอครับ ดอนเปโดร 728 01:06:33,812 --> 01:06:37,562 ฉันยอมจ่ายไม่อั้น หาพวกนั้นให้เจอ จะอยู่ซอกหลืบไหนของโลกก็เถอะ 729 01:06:37,562 --> 01:06:38,521 ได้ครับ ดอนเปโดร 730 01:07:58,271 --> 01:08:01,396 ไม่ใช่แบบนั้น หันทางหัวเข้าก่อน 731 01:08:22,937 --> 01:08:24,062 พวกมันทําอะไรเขา 732 01:08:26,062 --> 01:08:27,437 ไม่มีใครทําอะไร 733 01:08:28,979 --> 01:08:32,646 - เขาตายเพราะตัวเอง - เจ้าม้าทําเขาตายครับ ดอนเปโดร 734 01:08:34,937 --> 01:08:36,896 เวรกรรมเริ่มตามฉันทันแล้วสินะ 735 01:08:39,812 --> 01:08:42,604 เริ่มแต่เนิ่นก็ดีเหมือนกัน จะได้สิ้นสุดเร็วๆ 736 01:08:46,771 --> 01:08:49,979 มีเวลาเมื่อไหร่ก็จัดการไอ้ม้าตัวนั้นให้พ้นทุกข์ซะ 737 01:08:49,979 --> 01:08:51,354 ครับ ดอนเปโดร 738 01:09:09,521 --> 01:09:12,937 ดอนเปโดร คุณพ่อเรนเตเรียขอพบค่ะ 739 01:09:13,437 --> 01:09:14,562 ตอนนี้เนี่ยนะ 740 01:09:17,021 --> 01:09:18,229 ให้ท่านเข้ามา 741 01:09:20,354 --> 01:09:22,229 คุณพ่อ เชิญค่ะ 742 01:09:25,562 --> 01:09:27,271 ขอโทษที่มารบกวน 743 01:09:30,104 --> 01:09:35,021 ดอนเปโดร มีคนบอกว่าแม่ของเด็กคนนี้ ตายตอนคลอด และเด็กเป็นลูกของคุณ 744 01:09:35,021 --> 01:09:36,354 เจ้าหนูคนนี้น่ะ 745 01:09:40,396 --> 01:09:42,021 ไม่เก็บไว้เองล่ะ คุณพ่อ 746 01:09:42,854 --> 01:09:43,937 เลี้ยงให้เป็นบาทหลวง 747 01:09:45,104 --> 01:09:49,646 ด้วยสายเลือดในตัวเขา พ่อคงทําไม่ได้ พ่อไม่อยากแบกรับความรับผิดชอบนั้น 748 01:09:52,062 --> 01:09:53,979 คิดว่าผมมีเลือดชั่วสินะ 749 01:09:56,479 --> 01:09:58,521 พ่อคิดแบบนั้น ดอนเปโดร 750 01:10:00,229 --> 01:10:02,062 ผมจะพิสูจน์ให้เห็นว่าท่านคิดผิด 751 01:10:02,562 --> 01:10:05,437 ทิ้งเด็กไว้นี่แหละ มีคนเยอะแยะที่จะช่วยเลี้ยง 752 01:10:05,437 --> 01:10:06,604 พ่อก็คิดแบบนั้น 753 01:10:06,604 --> 01:10:09,437 ถ้าอยู่กับคุณ อย่างน้อยเด็กก็ไม่อดอยาก 754 01:10:10,687 --> 01:10:11,896 ดาเมียนา 755 01:10:19,312 --> 01:10:20,729 ดูแลเจ้านี่ด้วย 756 01:10:21,229 --> 01:10:22,437 ลูกชายฉันเอง 757 01:10:29,646 --> 01:10:33,021 ดื่มให้แม่เด็กที่ตายไปและดื่มให้ท่าน 758 01:10:33,521 --> 01:10:34,646 แล้วเด็กล่ะ 759 01:10:35,479 --> 01:10:37,604 ดื่มให้เด็กด้วย ทําไมจะไม่ได้ล่ะ 760 01:10:39,479 --> 01:10:40,479 นี่ครับ 761 01:11:15,521 --> 01:11:17,646 ข้าแต่พระองค์ โปรดประทานการพักผ่อนอันนิรันดร 762 01:11:17,646 --> 01:11:19,937 ขอให้แสงสว่างนิรันดรส่องแก่เขาผู้นี้ 763 01:11:26,687 --> 01:11:28,687 โปรดเมตตาข้ารับใช้ของพระองค์ 764 01:11:28,687 --> 01:11:31,646 - โปรดเมตตาวิญญาณเขาผู้นี้ - อาเมน 765 01:11:45,521 --> 01:11:47,437 ผมรู้ว่าท่านเกลียดเขา 766 01:11:48,729 --> 01:11:50,187 ท่านก็สมควรเกลียด 767 01:11:50,937 --> 01:11:53,021 เขาทําน้องชายท่านตาย 768 01:11:54,062 --> 01:11:55,854 เรื่องอานาหลานท่าน 769 01:11:56,354 --> 01:11:58,021 แต่ขอให้ลืมไปก่อน 770 01:11:58,812 --> 01:12:02,479 ไตร่ตรองดู แล้วให้อภัยเขา เหมือนที่พระเจ้าคงอภัยให้เขาแล้วเช่นกัน 771 01:12:07,479 --> 01:12:09,812 รับไว้เป็นเงินบริจาคของโบสถ์ 772 01:12:29,187 --> 01:12:31,396 พระองค์คงทราบดีว่าเท่านี้เพียงพอหรือไม่ 773 01:12:33,687 --> 01:12:36,104 แต่ลูกขอสาปส่งมันผู้นั้น 774 01:12:41,771 --> 01:12:44,854 - วันทามารีอา - แม่พระปฏิสนธินิรมล 775 01:12:45,687 --> 01:12:47,229 จงสารภาพบาปของลูก 776 01:12:47,229 --> 01:12:50,521 ฉันขอสารภาพบาปค่ะ คุณพ่อ เมื่อคืนฉันหลับนอนกับเปโดร ปาราโม 777 01:12:50,521 --> 01:12:53,187 - มีอะไรอีก - ฉันอุ้มท้องลูกของเปโดร ปาราโมอยู่ค่ะ 778 01:12:54,021 --> 01:12:56,687 ฉันยอมให้ลูกสาวตกเป็นของเปโดร ปาราโม 779 01:12:56,687 --> 01:12:59,479 ขอให้ความชั่วร้ายที่กระทําถูกชําระไป 780 01:12:59,479 --> 01:13:00,771 ด้วยสํานึกบาป 781 01:13:00,771 --> 01:13:02,646 พระบิดาผู้ทรงเมตตา 782 01:13:09,437 --> 01:13:11,354 วันทามารีอา 783 01:13:12,479 --> 01:13:15,187 แม่พระปฏิสนธินิรมล 784 01:13:16,437 --> 01:13:18,521 เดี๋ยวนี้เมามาแล้วเหรอ 785 01:13:20,271 --> 01:13:25,854 ในเมื่อตอนนี้ ฉันทําความเดือดร้อนให้เขาไม่ได้แล้ว 786 01:13:27,479 --> 01:13:28,729 จึงพูดได้ 787 01:13:29,521 --> 01:13:33,771 ว่าฉันคือคนที่คอยหาเด็กสาวพวกนั้น 788 01:13:34,271 --> 01:13:37,812 ไปให้มิเกลิโต ปาราโมผู้ล่วงลับ 789 01:13:39,146 --> 01:13:40,771 เธอพาผู้หญิงไปหาเขาเหรอ 790 01:13:41,729 --> 01:13:43,187 บางครั้งก็ใช่ 791 01:13:44,354 --> 01:13:47,271 บางครั้งก็แค่เป็นคนจัดแจง 792 01:13:47,271 --> 01:13:53,271 ไม่ก็คอยบอกว่าพวกเธอจะอยู่ตามลําพังตอนไหน เขาจะได้ไปฉุดแบบไม่ทันตั้งตัว 793 01:14:02,021 --> 01:14:03,021 คุณพ่อ 794 01:14:08,854 --> 01:14:12,521 คุณพ่อ จะไม่ให้ฉันชําระบาปสักนิดเหรอ 795 01:14:16,021 --> 01:14:18,979 จะให้พ่อทํายังไงกับเธอ โดโรเตอา 796 01:14:21,396 --> 01:14:25,104 จงตัดสินตนเองเถิด พิจารณาดูว่าอภัยให้ตัวเองได้ไหม 797 01:14:27,396 --> 01:14:29,854 ฉันทําไม่ได้ค่ะ คุณพ่อ 798 01:14:30,604 --> 01:14:32,396 แต่ท่านทําได้ 799 01:14:32,396 --> 01:14:34,354 เธอมาที่นี่กี่ครั้งแล้ว 800 01:14:34,354 --> 01:14:37,896 มาขอให้พ่อส่งเธอขึ้นสวรรค์เมื่อตัวตาย 801 01:14:38,771 --> 01:14:42,896 เธออยากรู้ว่าจะเจอลูกชายบนนั้นไหม ถูกไหม โดโรเตอา 802 01:14:44,354 --> 01:14:45,521 ถ้าอย่างนั้น 803 01:14:46,646 --> 01:14:49,521 เธอขึ้นสวรรค์ไม่ได้แล้ว 804 01:14:51,062 --> 01:14:53,271 แต่ขอพระเจ้าทรงอภัยให้ 805 01:14:58,104 --> 01:15:00,146 ขนตาของแม่ ที่ยามนี้ไม่เคลื่อนไหว 806 01:15:00,646 --> 01:15:02,229 หัวใจของแม่ ที่ยามนี้ไม่เต้น 807 01:15:02,229 --> 01:15:04,604 เมื่อกี้เสียงคุณพูดเหรอ โดโรเตอา 808 01:15:05,146 --> 01:15:06,521 คุณยังไม่หายกลัวอีกเหรอ 809 01:15:06,521 --> 01:15:09,437 สิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นตายไปแล้ว 810 01:15:09,937 --> 01:15:11,604 ผมได้ยินเสียงใครสักคนพูด 811 01:15:12,104 --> 01:15:13,437 เสียงผู้หญิง 812 01:15:13,437 --> 01:15:14,979 ผมนึกว่าเป็นคุณ 813 01:15:15,479 --> 01:15:17,562 คงเป็นผู้หญิงคนนั้นที่ชอบพูดกับตัวเอง 814 01:15:18,062 --> 01:15:19,937 คนที่อยู่ในหลุมใหญ่น่ะ 815 01:15:19,937 --> 01:15:21,646 ดอญญาซูซานิตา 816 01:15:22,604 --> 01:15:24,937 ร่างเธอฝังอยู่ข้างเรา 817 01:15:25,437 --> 01:15:27,646 ถ้าร่างตายนานแล้ว 818 01:15:27,646 --> 01:15:32,312 พอโดนความชื้นเข้าก็จะเริ่มพลิกไปมา 819 01:15:32,312 --> 01:15:33,562 จากนั้นก็จะตื่นขึ้น 820 01:15:34,312 --> 01:15:35,396 แล้วเธอเป็นใครครับ 821 01:15:36,979 --> 01:15:39,896 เมียคนสุดท้ายของเปโดร ปาราโม 822 01:15:40,812 --> 01:15:43,062 ว่ากันว่าเธอสติไม่ดี 823 01:15:44,771 --> 01:15:46,312 เธอพูดอะไรเหรอ 824 01:15:47,604 --> 01:15:49,062 เธอแค่รําพึงรําพันครับ 825 01:15:50,937 --> 01:15:52,562 อาจเพราะเขาทําให้เธอระทมทุกข์ 826 01:15:54,979 --> 01:15:56,271 ไม่ใช่หรอก 827 01:15:56,937 --> 01:15:58,354 เขารักเธอ 828 01:15:59,146 --> 01:16:03,646 เขารักเธอมากกว่าผู้หญิงคนไหน 829 01:16:22,271 --> 01:16:23,771 ไม่ เธอแพ้แล้ว 830 01:17:06,854 --> 01:17:10,021 ฉันจําได้แล้วล่ะ แม่เธอเป็นวัณโรคตาย 831 01:17:12,062 --> 01:17:15,646 หลังจากนั้นเธอกับพ่อก็หายไป 832 01:17:19,771 --> 01:17:23,812 ตอนที่เขาพาเธอกลับมาหาเปโดร ปาราโม หลังผ่านไปหลายต่อหลายปี 833 01:17:23,812 --> 01:17:26,146 เธอก็ทนทุกข์ทรมานมามากแล้ว 834 01:17:28,771 --> 01:17:30,062 เขารักเธอมาก 835 01:17:30,062 --> 01:17:33,979 จนเขาใช้ช่วงชีวิตที่เหลือ นั่งจมอยู่บนเก้าอี้เอกิปัล 836 01:17:34,979 --> 01:17:38,937 เหม่อมองไปยังถนนสายที่นําร่างเธอสู่สุสาน 837 01:17:42,937 --> 01:17:44,479 คงอีกไม่นานหรอก 838 01:17:47,187 --> 01:17:48,187 คงอีกไม่นาน 839 01:17:54,604 --> 01:17:55,604 ขอเข้าไปนะครับ 840 01:18:00,812 --> 01:18:03,437 บัญชีที่ขอดูครับ ดอนเปโดร 841 01:18:04,271 --> 01:18:05,604 โอย 842 01:18:09,687 --> 01:18:11,437 รู้ไหมว่าใครกลับมาแล้ว 843 01:18:11,437 --> 01:18:13,312 บาร์โตโลเม ซานฆวน 844 01:18:15,521 --> 01:18:16,521 ไหงงั้นล่ะ 845 01:18:16,521 --> 01:18:18,896 ผมก็อยากรู้เหมือนกัน 846 01:18:19,646 --> 01:18:21,854 หมอนั่นตรงไปที่บ้านหลังเก่าของคุณ 847 01:18:21,854 --> 01:18:24,354 อย่างกับว่าคุณตกลงให้เขาเช่าแล้ว 848 01:18:25,104 --> 01:18:27,146 อย่างน้อยเขาก็มีท่าทีแบบนั้น 849 01:18:27,812 --> 01:18:30,146 พรุ่งนี้ผมจะจัดการให้เอง ดอนเปโดร 850 01:18:31,271 --> 01:18:32,437 มากันทั้งคู่เลยไหม 851 01:18:32,437 --> 01:18:33,687 ครับ 852 01:18:33,687 --> 01:18:34,937 ทั้งเขาทั้งเมีย 853 01:18:35,437 --> 01:18:36,687 คุณรู้ได้ยังไง 854 01:18:36,687 --> 01:18:38,021 น่าจะเป็นลูกสาวมากกว่าไหม 855 01:18:40,521 --> 01:18:45,187 ไม่รู้สิ ดูจากท่าทางเขา เหมือนจะเป็นเมียนะ 856 01:18:52,854 --> 01:18:54,146 ซูซานาน่ะ 857 01:18:55,021 --> 01:18:56,354 ต้องใช่แน่ ฟุลกอร์ 858 01:18:58,729 --> 01:19:02,521 เราเจอสองคนนั้นที่เหมืองร้างลา อันโดรเมดา 859 01:19:08,062 --> 01:19:11,896 พวกนั้นคงมาที่นี่ เพราะมีข่าวลือว่าประชาชนพากันลุกฮือ 860 01:19:11,896 --> 01:19:13,312 เป็นไปได้ 861 01:19:13,812 --> 01:19:16,021 เห็นว่าเริ่มหนักข้อใหญ่แล้ว 862 01:19:16,937 --> 01:19:19,729 เขาคงอยากพาเธอมาที่ที่คนพลุกพล่าน 863 01:19:21,604 --> 01:19:22,646 ไปนอนเถอะ ฟุลกอร์ 864 01:19:23,937 --> 01:19:25,687 งั้นผมขอตัวล่ะ เจ้านาย 865 01:19:33,729 --> 01:19:36,312 เมืองนี้มีกลิ่นของเคราะห์ร้าย 866 01:19:37,812 --> 01:19:40,562 เราจะไม่พบหนทางหลุดพ้นถ้าอยู่ที่นี่ 867 01:19:41,604 --> 01:19:42,979 ฉันสัมผัสได้ 868 01:19:46,562 --> 01:19:50,812 ฉันกะไว้แล้วว่าทุกอย่างที่มันให้เรา ไม่มีอะไรที่ให้เปล่า 869 01:19:52,479 --> 01:19:54,979 รู้ไหมว่าเปโดร ปาราโมขออะไร 870 01:19:58,562 --> 01:20:00,771 มันบอกว่าสิ่งเดียวที่อยากได้จากฉัน 871 01:20:01,271 --> 01:20:02,812 คือแก 872 01:20:03,729 --> 01:20:05,979 ว่าแกคือผลงานที่ดีที่สุดของฉัน 873 01:20:07,187 --> 01:20:10,312 มันบอกว่าพวกแกเคยเล่นด้วยกันตอนเด็กๆ 874 01:20:10,854 --> 01:20:13,521 ว่าเคยว่ายในแม่น้ําเล่นกันด้วยซ้ําไป 875 01:20:14,812 --> 01:20:18,187 ถ้าฉันรู้ ฉันคงเฆี่ยนแกตายคามือไปแล้ว 876 01:20:20,187 --> 01:20:21,437 แน่อยู่แล้ว 877 01:20:24,979 --> 01:20:28,146 แล้วแกจะยอมนอนกับมันใช่ไหม 878 01:20:28,646 --> 01:20:31,062 - ค่ะ บาร์โตโลเม - อย่าเรียกฉันว่าบาร์โตโลเม 879 01:20:32,604 --> 01:20:33,854 ฉันเป็นพ่อแก 880 01:20:37,562 --> 01:20:39,437 ฉันบอกมันแล้วว่าแกเป็นม่าย 881 01:20:40,229 --> 01:20:42,396 ว่าแกยังมีผัวอยู่ข้างกาย 882 01:20:44,437 --> 01:20:47,812 หรืออย่างน้อยแกก็ทําตัวแบบนั้น 883 01:20:51,771 --> 01:20:53,896 ฉันพยายามเกลี้ยกล่อมให้มันเปลี่ยนใจ 884 01:20:54,437 --> 01:20:57,396 แต่มันทําหน้าถมึงทึงตอนที่ฉันพูด 885 01:20:59,437 --> 01:21:01,104 มันเป็นคนชั่วช้าสามานย์ 886 01:21:01,771 --> 01:21:03,187 นั่นแหละเปโดร ปาราโม 887 01:21:07,854 --> 01:21:09,187 แล้วฉันล่ะเป็นอะไร 888 01:21:10,354 --> 01:21:11,479 แกเป็นลูกสาวฉัน 889 01:21:12,396 --> 01:21:13,437 ของของฉัน 890 01:21:14,562 --> 01:21:16,687 ลูกสาวของบาร์โตโลเม ซานฆวน 891 01:21:23,937 --> 01:21:25,187 นี่เราทําอะไรลงไป 892 01:21:27,312 --> 01:21:29,562 เหตุใดวิญญาณเราจึงเสื่อมทราม 893 01:21:32,437 --> 01:21:33,562 ไม่จริงเลย 894 01:21:35,562 --> 01:21:38,146 - ไม่จริงเลย - อะไรไม่จริง 895 01:21:39,396 --> 01:21:40,771 แกเสียสติไปแล้วใช่ไหม 896 01:21:43,479 --> 01:21:44,812 ค่ะ บาร์โตโลเม 897 01:21:46,229 --> 01:21:47,562 ยังไม่รู้อีกเหรอ 898 01:22:10,479 --> 01:22:14,437 รู้ไหมฟุลกอร์ ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก 899 01:22:16,687 --> 01:22:19,229 ฉันนึกว่าเสียเธอไปตลอดกาลแล้ว 900 01:22:20,354 --> 01:22:22,604 แต่ฉันจะไม่ยอมเสียเธอไปอีก 901 01:22:25,312 --> 01:22:27,479 - เข้าใจฉันใช่ไหม ฟุลกอร์ - เข้าใจครับ 902 01:22:29,562 --> 01:22:33,646 บอกพ่อเธอว่าเราจะเตรียมทุกอย่าง ที่เขาต้องใช้เพื่อทํางานในเหมืองต่อไป 903 01:22:34,562 --> 01:22:38,271 คงทําให้ไอ้แก่หายตัวไปง่ายกว่า ถ้าอยู่ที่นั่น ว่าไหม 904 01:22:38,271 --> 01:22:39,521 คงใช่ 905 01:22:40,312 --> 01:22:41,521 เราต้องทําให้เป็นแบบนั้นสิ 906 01:22:43,104 --> 01:22:44,979 เธอจะต้องเป็นกําพร้า 907 01:22:46,104 --> 01:22:48,104 เราต้องช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก 908 01:22:50,896 --> 01:22:54,104 แล้วถ้าเธอรู้เข้าล่ะนาย 909 01:22:55,146 --> 01:22:56,396 ใครจะบอกล่ะ 910 01:22:57,229 --> 01:22:59,229 มีแค่เราสองคน ใครจะบอกเธอ 911 01:22:59,229 --> 01:23:00,937 ไม่มี คงไม่มีใครบอก 912 01:23:00,937 --> 01:23:02,771 ไม่มีคําว่า "คง" 913 01:23:03,271 --> 01:23:05,312 แล้วนายจะเห็นว่าทุกอย่างลงเอยด้วยดี 914 01:23:07,187 --> 01:23:08,771 ส่งเขาไปทํางานที่นั่นต่อ 915 01:23:08,771 --> 01:23:11,187 แต่เขาไม่ควรคิดพาลูกสาวไปด้วย 916 01:23:11,187 --> 01:23:12,396 เธอต้องอยู่ที่นี่ 917 01:23:13,937 --> 01:23:14,937 ไปบอกเขา ฟุลกอร์ 918 01:23:20,187 --> 01:23:23,062 เป็นอีกครั้งที่ผมถูกใจ วิธีจัดการธุระของคุณครับ เจ้านาย 919 01:23:24,146 --> 01:23:26,646 คุณดูกลับมากระปรี้กระเปร่าอีกครั้ง 920 01:23:48,896 --> 01:23:50,146 ทางนี้ 921 01:23:50,687 --> 01:23:51,687 เอ้าพวกเรา 922 01:23:54,854 --> 01:23:56,479 ยินดีต้อนรับ คุณผู้หญิง 923 01:23:56,479 --> 01:23:58,021 เชิญเลย 924 01:23:58,812 --> 01:23:59,979 ทางนี้ครับ 925 01:24:06,104 --> 01:24:07,104 ซูซานา 926 01:24:12,062 --> 01:24:13,771 ฉันเปโดร ปาราโม 927 01:24:14,812 --> 01:24:15,896 เปโดรไง 928 01:24:27,812 --> 01:24:30,812 คุณคะ เดี๋ยวฉันพาไป 929 01:25:14,229 --> 01:25:16,104 บาร์โตโลเมเหรอ 930 01:25:46,646 --> 01:25:47,896 นี่เราทําอะไรลงไป 931 01:25:49,271 --> 01:25:50,937 เป็นอะไรไป ดาเมียนา 932 01:25:51,687 --> 01:25:52,812 ร้องเสียงดังทําไม 933 01:25:53,312 --> 01:25:54,312 ไม่นี่ 934 01:25:55,146 --> 01:25:56,437 ฉันไม่ได้ร้องนะ 935 01:25:57,312 --> 01:25:59,146 คุณคงฝันไป 936 01:26:00,562 --> 01:26:02,396 บอกแล้วไงว่าฉันไม่เคยฝัน 937 01:26:03,187 --> 01:26:04,312 ไม่เคยสักครั้ง 938 01:26:06,937 --> 01:26:09,937 อีกอย่าง ฉันแทบไม่ได้หลับด้วยซ้ํา 939 01:26:11,146 --> 01:26:14,271 เมื่อคืนเธอไม่ปล่อยแมวออกไป มันก่อกวนจนฉันไม่ได้นอน 940 01:26:15,396 --> 01:26:18,146 เมื่อคืนเจ้าแมวนอนซุกอยู่ตรงหว่างขาฉัน 941 01:26:18,646 --> 01:26:22,229 ตัวมันเปียกซ่ก ฉันสงสาร เลยยอมให้นอนด้วยบนเตียง 942 01:26:22,937 --> 01:26:25,687 บอกแล้วไง เมื่อคืนมันพล่านไม่หยุด 943 01:26:26,937 --> 01:26:30,312 มันขี้อ้อนดี แต่ฉันไม่อยากให้มันเข้ามากวนเวลานอน 944 01:26:35,604 --> 01:26:37,396 น่าสงสารจริงๆ ซูซานา 945 01:26:44,604 --> 01:26:46,229 พ่อคุณเสียแล้ว 946 01:26:48,229 --> 01:26:49,229 เมื่อสองคืนก่อน 947 01:26:49,229 --> 01:26:52,437 พวกนั้นมาบอกเราวันนี้ว่าทําอะไรไม่ได้แล้ว 948 01:26:52,937 --> 01:26:54,354 ทางนั้นฝังเขาไปแล้ว 949 01:26:55,937 --> 01:26:58,896 พวกเขานําร่างมาที่นี่ไม่ไหว เพราะทางไกลเกินไป 950 01:27:03,771 --> 01:27:05,646 ตอนนี้คุณเหลือตัวคนเดียวแล้ว 951 01:27:25,521 --> 01:27:27,021 เป็นเขาเองสินะ 952 01:27:41,312 --> 01:27:43,104 ที่แท้ก็มาบอกลาฉัน 953 01:28:18,604 --> 01:28:20,312 เห็นอะไรบ้าง ซูซานา 954 01:28:21,187 --> 01:28:23,146 ไม่เห็นอะไรเลยค่ะพ่อ 955 01:28:24,271 --> 01:28:27,937 ฉันจะโรยตัวแกลงไปอีก ถึงพื้นแล้วบอกนะ 956 01:28:31,104 --> 01:28:32,896 พยายามหาให้เจอ 957 01:28:34,479 --> 01:28:35,812 เงินน่ะ 958 01:28:37,312 --> 01:28:39,312 ก้อนกลมๆ สีทอง 959 01:28:39,937 --> 01:28:41,021 หาให้เจอ ซูซานา 960 01:28:57,604 --> 01:28:58,646 ซูซานา 961 01:29:01,812 --> 01:29:03,104 ซูซานา 962 01:29:06,021 --> 01:29:07,854 ซูซานา 963 01:29:11,229 --> 01:29:12,854 หาอีกสิ ซูซานา 964 01:29:13,437 --> 01:29:14,604 เงินน่ะ 965 01:29:26,646 --> 01:29:27,812 พ่อเหรอ 966 01:29:29,021 --> 01:29:31,437 พ่อมาปลอบประโลมลูก 967 01:29:36,021 --> 01:29:38,312 หัวใจของท่านกําลังริบหรี่ 968 01:29:50,979 --> 01:29:53,479 อย่าปล่อยให้หัวใจดับลง 969 01:30:08,937 --> 01:30:10,437 ไปเสียเถอะ คุณพ่อ 970 01:30:12,146 --> 01:30:13,521 แล้วอย่ากลับมาอีก 971 01:30:16,354 --> 01:30:18,854 จะมาหาฉันทําไมในเมื่อตัวเองตายไปแล้ว 972 01:30:37,729 --> 01:30:39,687 ทีนี้ก็เปิดทาง นั่นแหละ 973 01:30:40,437 --> 01:30:42,104 เบิกร่องให้น้ําไหลไปทางนั้น 974 01:30:43,021 --> 01:30:44,521 ขุดให้ลึกอีก 975 01:30:45,896 --> 01:30:46,937 ทางนั้น 976 01:31:04,812 --> 01:31:06,187 ฉันรู้จักหมอนั่น 977 01:31:07,187 --> 01:31:09,187 มันเป็นผู้จัดการไร่เมเดีย ลูนา 978 01:31:18,354 --> 01:31:19,646 มีอะไรให้ช่วยไหม 979 01:31:20,812 --> 01:31:22,854 คุณทํางานให้เปโดร ปาราโมเหรอ 980 01:31:24,979 --> 01:31:25,812 ใช่ 981 01:31:25,812 --> 01:31:28,312 ไปบอกเขาว่าเราเป็นนักปฏิวัติ 982 01:31:28,812 --> 01:31:30,521 เรามายึดที่ดินเขา 983 01:31:34,354 --> 01:31:35,771 - ได้ - เร็วเข้า 984 01:31:36,896 --> 01:31:38,937 บอกเขาว่าเราจะไปหา 985 01:31:39,437 --> 01:31:40,312 เร็วอีก 986 01:31:41,562 --> 01:31:42,979 วิ่งให้เร็วกว่านี้สิวะ 987 01:31:42,979 --> 01:31:44,312 เร็วอีก 988 01:32:14,604 --> 01:32:16,479 พวกมันไม่ได้ใส่ใจผม 989 01:32:16,479 --> 01:32:20,229 แต่น่าสงสารดอนฟุลกอร์ ที่วิ่งคะมําล้มตายไปทั้งอย่างนั้น 990 01:32:20,229 --> 01:32:23,021 ไปบอกพวกมัน ว่าอยากได้อะไรให้มาบอกฉันที่นี่ 991 01:32:23,021 --> 01:32:26,562 ให้มาคุยกับฉันเอง มันเป็นนักปฏิวัติกลุ่มไหน 992 01:32:26,562 --> 01:32:29,479 ไม่รู้เหมือนกันครับ พวกมันเรียกตัวเองแบบนั้น 993 01:32:30,437 --> 01:32:34,396 แต่ก่อนอื่น ไปที่ลา กอนซากราซิออน รู้จักติลกัวเตใช่ไหม ไอ้ตาเดียวน่ะ 994 01:32:34,896 --> 01:32:37,354 - บอกเขาว่าฉันต้องการตัวด่วน - ครับนาย 995 01:33:08,146 --> 01:33:11,229 ทุกท่าน มีอะไรให้รับใช้อีกไหม 996 01:33:11,229 --> 01:33:14,896 ก็อย่างที่เห็น พวกเราจับอาวุธกันแล้ว 997 01:33:15,937 --> 01:33:16,937 แล้วไง 998 01:33:17,812 --> 01:33:20,312 แค่นั้นแหละ คิดว่าแค่นั้นยังไม่พอเหรอ 999 01:33:21,021 --> 01:33:22,396 แล้วทําไปทําไม 1000 01:33:23,021 --> 01:33:26,312 เพราะคนอื่นเขาก็ทํากัน ไม่รู้ข่าวเหรอ 1001 01:33:27,187 --> 01:33:31,812 รอคําสั่งจากเราก่อน ไว้จะบอกว่าทําไมถึงทํา 1002 01:33:31,812 --> 01:33:33,021 ฉันรู้ว่าทําไมถึงทํา 1003 01:33:34,146 --> 01:33:35,771 ถ้าอยากรู้เดี๋ยวบอกให้ 1004 01:33:39,271 --> 01:33:42,687 เราลุกฮือต่อต้านรัฐบาลและคนอย่างพวกแก 1005 01:33:42,687 --> 01:33:45,729 เพราะเราเหลือทนแล้ว 1006 01:33:46,812 --> 01:33:48,896 เราสู้กับรัฐบาลที่ทําตัวเป็นนักเลง 1007 01:33:49,604 --> 01:33:55,271 และพวกแกที่เป็นโจรระยําต่ําช้า 1008 01:33:56,062 --> 01:33:58,354 กับรัฐบาล เราจะไม่เอ่ยปากพูดอะไร 1009 01:33:59,521 --> 01:34:02,729 เพราะเราจะใช้กระสุนพูดแทน 1010 01:34:05,437 --> 01:34:07,687 พวกคุณต้องการเท่าไหร่ในการปฏิวัติ 1011 01:34:07,687 --> 01:34:09,521 เผื่อว่าผมจะช่วยได้ 1012 01:34:10,021 --> 01:34:12,854 สุภาพบุรุษท่านนี้ พูดจาเข้าท่านะ เปร์เซเบรานซิโอ 1013 01:34:12,854 --> 01:34:16,312 เราต้องมีสหายกระเป๋าหนักสักคนคอยสนับสนุน 1014 01:34:16,312 --> 01:34:18,771 แล้วจะมีใครเหมาะไปกว่าเขาคนนี้อีก 1015 01:34:19,437 --> 01:34:20,521 ไหนว่ามาซิ กาซิลโด 1016 01:34:21,229 --> 01:34:22,687 เราต้องใช้เงินเท่าไหร่ 1017 01:34:22,687 --> 01:34:25,729 ไอ้นี่มันขี้ไม่ให้หมากินด้วยซ้ํา 1018 01:34:27,271 --> 01:34:29,354 มาใช้เวลาตอนนี้ให้คุ้มค่าที่สุดกันเถอะ 1019 01:34:30,271 --> 01:34:33,604 แล้วกอบโกยทุกอย่างที่มันมี ไม่ให้เหลือแม้แต่ข้าวโพดสักเมล็ด 1020 01:34:33,604 --> 01:34:36,104 ใจเย็นน่า เปร์เซเบรานซิโอ 1021 01:34:36,812 --> 01:34:38,521 เรามาตกลงกันดีกว่า 1022 01:34:39,437 --> 01:34:40,937 ว่ามาสิ กาซิลโด 1023 01:34:44,021 --> 01:34:51,021 ฉันว่าเริ่มต้นสักสองหมื่นเปโซน่าจะกําลังดี 1024 01:34:53,604 --> 01:34:56,312 หรือท่านผู้นี้อาจมองว่าน้อยเกินไป 1025 01:34:56,312 --> 01:34:59,562 ดูจากที่เขามีน้ําใจอยากช่วยเหลือเกิน 1026 01:35:00,729 --> 01:35:03,021 เอาเป็นห้าหมื่นแล้วกัน 1027 01:35:03,979 --> 01:35:05,062 ตกลงไหม 1028 01:35:11,104 --> 01:35:12,854 ผมจะให้พวกคุณแสนเปโซ 1029 01:35:13,354 --> 01:35:14,937 พวกคุณมีกันกี่คน 1030 01:35:14,937 --> 01:35:16,521 สามร้อย 1031 01:35:17,021 --> 01:35:22,271 ได้ ผมจะให้ยืมคนอีกสามร้อย จะได้ช่วยเสริมกําลังพล 1032 01:35:22,771 --> 01:35:25,521 คุณจะได้คนและเงินภายในหนึ่งสัปดาห์ 1033 01:35:25,521 --> 01:35:29,521 เงินคือของขวัญ ส่วนคนผมให้ยืม 1034 01:35:33,937 --> 01:35:35,104 ตกลงตามนั้น 1035 01:35:35,937 --> 01:35:38,312 ถ้าอย่างนั้นอีกแปดวันเจอกันนะทุกท่าน 1036 01:35:38,312 --> 01:35:40,354 ยินดีที่ได้รู้จัก 1037 01:35:51,562 --> 01:35:54,021 คิดว่าใครเป็นหัวหน้าใหญ่ 1038 01:35:56,187 --> 01:35:59,062 คงเป็นไอ้คนพุงใหญ่ที่นั่งตรงกลาง 1039 01:35:59,062 --> 01:36:01,021 ที่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสักครั้งล่ะมั้ง 1040 01:36:01,604 --> 01:36:02,729 น่าจะเป็นหมอนั่น 1041 01:36:02,729 --> 01:36:04,104 ผิดแล้ว ดามาซิโอ 1042 01:36:04,604 --> 01:36:05,854 นายต่างหากที่เป็นหัวหน้าใหญ่ 1043 01:36:06,437 --> 01:36:08,396 หรือไม่อยากเข้าร่วมการปฏิวัติล่ะ 1044 01:36:08,396 --> 01:36:10,521 ผมน่ะพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อมอีก 1045 01:36:10,521 --> 01:36:12,479 ออกหมัดแบบนี้งานถนัดเลย 1046 01:36:12,479 --> 01:36:16,021 นายเห็นด้วยตาตัวเองแล้ว คงไม่ต้องให้ฉันแนะนํา 1047 01:36:16,021 --> 01:36:19,021 รวบรวมคนที่ไว้ใจได้สามร้อยคน แล้วเข้าร่วมกับกลุ่มต่อต้าน 1048 01:36:19,854 --> 01:36:21,896 ที่เหลือก็คิดเอาเอง 1049 01:36:22,479 --> 01:36:23,521 แล้วเรื่องเงินล่ะ 1050 01:36:23,521 --> 01:36:25,521 ให้ส่งมอบเลยไหม 1051 01:36:25,521 --> 01:36:27,479 ฉันจะให้นายหัวละสิบเปโซ 1052 01:36:27,479 --> 01:36:29,771 น่าจะพอค่าใช้จ่ายที่เร่งด่วนที่สุดของพวกมัน 1053 01:36:29,771 --> 01:36:32,687 บอกไปว่าที่เหลือจะเก็บไว้ที่นี่ จะได้ปลอดภัย มันมาเอาได้ทุกเมื่อ 1054 01:36:33,979 --> 01:36:35,979 อย่าไปไกลจากเขตที่ดินฉันมากนัก 1055 01:36:35,979 --> 01:36:38,396 ถ้ากลุ่มอื่นมา จะได้เห็นว่ามีคนยึดครองไว้แล้ว 1056 01:36:38,396 --> 01:36:41,271 แล้วมาหาฉันเท่าที่จะมาได้หรือทุกเมื่อที่มีข่าว 1057 01:36:41,271 --> 01:36:44,687 - รับทราบ ไว้เจอกันครับนาย - ไปเถอะ 1058 01:36:54,062 --> 01:36:56,687 ตอนนี้เธอพูดแล้ว ฆวน เปรเซียโด 1059 01:36:57,646 --> 01:36:59,146 เธอพูดอะไรเหรอ 1060 01:37:00,396 --> 01:37:03,854 เธอพูดว่าเธอปล่อยตัวให้ล่องลอยในตัวเขา 1061 01:37:05,979 --> 01:37:08,646 ระหว่างที่รู้สึกว่าเนื้อหนังฉีกออก 1062 01:37:12,021 --> 01:37:14,479 แต่การตายของเขาทําให้เธอเจ็บปวดยิ่งกว่า 1063 01:37:15,479 --> 01:37:16,646 เธอพูดแบบนั้นครับ 1064 01:37:17,354 --> 01:37:19,354 เธอพูดถึงใครกัน 1065 01:37:21,479 --> 01:37:24,312 คงเป็นคนที่ตายก่อนเธอแน่ 1066 01:38:56,437 --> 01:38:57,646 มาร์การิตา 1067 01:39:02,187 --> 01:39:03,937 เปิดประตู มาร์การิตา 1068 01:40:07,021 --> 01:40:08,937 ก็แค่ก้อนเนื้อน้อยๆ ในกํามือ 1069 01:40:19,896 --> 01:40:21,771 ทรายนี่เอง 1070 01:40:26,104 --> 01:40:27,979 ว่ายน้ําด้วยกันเถอะ 1071 01:40:31,021 --> 01:40:32,437 ฟองคลื่นเต็มไปหมด 1072 01:40:35,187 --> 01:40:37,021 เมื่อไหร่จะจบสิ้นเสียที 1073 01:40:39,937 --> 01:40:41,771 ไม่มีอะไรจะคงอยู่ได้นานขนาดนี้ 1074 01:40:43,604 --> 01:40:47,354 ความทรงจําใด ไม่ว่าฝังลึกแค่ไหน ยังไงก็ย่อมมีวันเลือนหาย 1075 01:40:49,146 --> 01:40:51,104 อาจไม่ใช่ความทรงจําก็ได้ 1076 01:41:12,729 --> 01:41:14,104 สามสิบปี 1077 01:41:17,521 --> 01:41:19,562 ฉันรอคอยเพื่อให้ได้ครอบครองทุกอย่าง 1078 01:41:20,396 --> 01:41:23,771 ไม่ใช่แค่บางอย่าง แต่ทุกอย่างที่จะเป็นเจ้าของได้ 1079 01:41:23,771 --> 01:41:25,104 เพื่อที่... 1080 01:41:26,146 --> 01:41:28,354 จะไม่เหลือสิ่งใดให้ปรารถนาอีก 1081 01:41:30,062 --> 01:41:31,354 นอกจากเธอ 1082 01:41:32,729 --> 01:41:34,146 ความปรารถนาที่ฉันมีต่อเธอ 1083 01:41:42,854 --> 01:41:44,979 ตอนที่ได้ข่าวว่าเธอจะกลับมา 1084 01:41:47,271 --> 01:41:49,229 ฉันอยากโอบกอดเธอ 1085 01:41:50,312 --> 01:41:52,104 ห่อหุ้มเธอไว้ด้วยความสุข 1086 01:41:54,187 --> 01:41:55,687 และฉันร้องไห้ด้วย ซูซานา 1087 01:41:57,229 --> 01:41:59,479 ตอนที่รู้ว่าในที่สุดเธอจะกลับมา 1088 01:42:48,771 --> 01:42:49,896 คุณคะ 1089 01:43:06,479 --> 01:43:08,812 เธอว่าจริงไหมที่ค่ําคืนเต็มไปด้วยบาป ดาเมียนา 1090 01:43:10,521 --> 01:43:11,854 ค่ะ ซูซานา 1091 01:43:16,271 --> 01:43:18,521 แล้วชีวิตคืออะไรหากไม่ใช่บาป 1092 01:43:27,521 --> 01:43:28,687 ไม่ได้ยินเหรอ 1093 01:43:32,479 --> 01:43:34,604 ไม่ได้ยินเสียงแผ่นดินลั่นเหรอ 1094 01:43:38,604 --> 01:43:39,896 ไม่เลย ซูซานา 1095 01:43:42,437 --> 01:43:43,812 ฉันไม่ได้ยินเสียงอะไร 1096 01:43:47,354 --> 01:43:49,604 ฉันไม่ได้โชคดีเหมือนคุณ 1097 01:43:51,646 --> 01:43:55,187 เธอนึกไม่ออกหรอกว่าฉันได้ยินเสียงอะไรบ้าง 1098 01:44:14,521 --> 01:44:16,604 เธอเชื่อเรื่องนรกไหม ดาเมียนา 1099 01:44:18,604 --> 01:44:19,937 เชื่อสิ ซูซานา 1100 01:44:21,646 --> 01:44:23,229 และเชื่อในสวรรค์ด้วย 1101 01:44:26,271 --> 01:44:28,229 ฉันเชื่อแต่เรื่องนรก 1102 01:44:45,354 --> 01:44:46,521 คุณผู้หญิงเป็นยังไงบ้าง 1103 01:44:46,521 --> 01:44:48,771 แย่ค่ะ อาการไม่ดีเลย 1104 01:44:56,604 --> 01:44:57,937 ซูซานา 1105 01:45:01,562 --> 01:45:04,062 ฉันเห็นดอญญาซูซานิตาตาย 1106 01:45:05,062 --> 01:45:06,729 ว่ายังไงนะ โดโรเตอา 1107 01:45:06,729 --> 01:45:08,396 อย่างที่พูดนั่นล่ะ 1108 01:45:09,937 --> 01:45:12,354 ฉันจําได้ว่าแสงไฟที่หน้าต่างดับลง 1109 01:45:12,354 --> 01:45:15,354 หลังจากที่สว่างมาตลอดสามปี 1110 01:45:15,854 --> 01:45:17,479 คืนแล้วคืนเล่า 1111 01:45:19,271 --> 01:45:21,521 ดี งั้นรอตรงนี้นะ 1112 01:45:33,312 --> 01:45:35,729 ปากข้าเต็มไปด้วยดิน 1113 01:45:38,104 --> 01:45:39,271 ค่ะคุณพ่อ 1114 01:45:40,187 --> 01:45:41,812 อย่าพูดว่า "ค่ะคุณพ่อ" 1115 01:45:41,812 --> 01:45:44,479 พูดตามที่พ่อบอก 1116 01:45:46,979 --> 01:45:48,812 ท่านจะบอกอะไรฉันคะ 1117 01:45:50,271 --> 01:45:52,187 จะให้ฉันสารภาพบาปอีกแล้วเหรอ 1118 01:45:53,062 --> 01:45:56,479 ไม่ ซูซานา พ่อแค่มาคุยกับลูก 1119 01:45:56,979 --> 01:45:58,729 เพื่อเตรียมตัวลูกสําหรับความตาย 1120 01:45:59,854 --> 01:46:01,187 ฉันกําลังจะตายเหรอ 1121 01:46:03,562 --> 01:46:04,646 ใช่แล้วลูก 1122 01:46:09,021 --> 01:46:11,437 งั้นทําไมไม่ปล่อยฉันไปล่ะ 1123 01:46:13,021 --> 01:46:14,937 ฉันอยากพักผ่อน 1124 01:46:18,104 --> 01:46:19,979 พ่อจะปล่อยลูกไป ซูซานา 1125 01:46:20,479 --> 01:46:23,646 ในระหว่างที่ลูกพูดตามพ่อ 1126 01:46:24,562 --> 01:46:26,312 ลูกจะหลับใหล 1127 01:46:26,812 --> 01:46:29,146 และจะไม่มีใครมาปลุกลูกอีก 1128 01:46:30,229 --> 01:46:31,562 ได้ค่ะคุณพ่อ 1129 01:46:32,312 --> 01:46:33,812 ฉันจะทําตามนั้น 1130 01:46:36,396 --> 01:46:39,812 ปากข้าเต็มไปด้วยดิน 1131 01:46:45,229 --> 01:46:48,062 สําลักกินน้ําลายที่เป็นฟอง 1132 01:46:48,979 --> 01:46:54,062 บดเคี้ยวก้อนดินที่หนอนคืบคลาน 1133 01:46:56,396 --> 01:47:01,521 ปากบิดเบี้ยวเหยเก ซี่ฟันเสียดแทง 1134 01:47:03,271 --> 01:47:07,646 นัยน์ตาหลอมละลาย 1135 01:47:08,354 --> 01:47:11,896 เรือนผมมอดไหม้ด้วยเปลวไฟในคราเดียว 1136 01:47:17,229 --> 01:47:19,646 เขาตระกองกอดฉันไว้ในอ้อมแขน 1137 01:47:21,604 --> 01:47:22,854 เขามอบความรักให้ฉัน 1138 01:47:25,812 --> 01:47:27,521 ยังไม่หมดนะ 1139 01:47:29,104 --> 01:47:30,812 นิมิตแห่งพระเจ้า 1140 01:47:31,812 --> 01:47:37,312 ภาพสุดท้ายที่ผุดขึ้นในห้วงความคิด ของผู้ซึ่งถูกตัดสินให้ทรมานชั่วกัปชั่วกัลป์ 1141 01:47:38,937 --> 01:47:41,854 แสงอันอ่อนโยน แห่งสวรรค์ที่ไร้ขอบเขตของพระองค์ 1142 01:47:41,854 --> 01:47:44,437 ความปรีดาของเหล่าทูตสวรรค์ 1143 01:47:45,021 --> 01:47:47,479 สายตาปีติของพระผู้เป็นพระเจ้า 1144 01:47:49,146 --> 01:47:50,812 และไม่ใช่แค่นั้น 1145 01:47:51,896 --> 01:47:57,312 ทั้งหมดจะหลอมรวมกับทุกข์โศกทางโลก 1146 01:48:04,771 --> 01:48:08,729 ไขกระดูกของเราลุกโชน 1147 01:48:10,729 --> 01:48:14,562 โลหิตในเส้นเลือดปะทุเป็นสายเพลิง 1148 01:48:15,646 --> 01:48:20,187 จนต้องขดตัวด้วยความเจ็บปวดเหลือคณา 1149 01:48:21,896 --> 01:48:23,896 ความทรมานที่ไม่เคยจางหาย 1150 01:48:24,979 --> 01:48:28,812 คุกรุ่นอยู่เสมอด้วยพระพิโรธของพระเจ้า 1151 01:48:40,021 --> 01:48:42,521 ลูกจะไปยืนต่อหน้าพระผู้เป็นเจ้า 1152 01:48:43,437 --> 01:48:46,687 และการพิพากษาคนบาปของพระองค์ จะไม่ปรานีผู้ใด 1153 01:48:53,604 --> 01:48:55,271 ไปเสียเถอะ คุณพ่อ 1154 01:48:57,146 --> 01:48:59,021 ไม่ต้องห่วงฉัน 1155 01:49:00,646 --> 01:49:02,229 จิตใจฉันสงบแล้ว 1156 01:49:03,812 --> 01:49:05,562 และฉันเหนื่อยเหลือเกิน 1157 01:49:15,604 --> 01:49:16,604 ดาเมียนา 1158 01:49:17,479 --> 01:49:19,646 ขอล่ะ ไปร้องไห้ที่อื่น 1159 01:51:24,354 --> 01:51:27,854 เสียงลั่นระฆังอาลัยครั้งนั้น กินเวลายาวนานกว่าที่ควร 1160 01:51:27,854 --> 01:51:29,479 (แม่พระปฏิสนธินิรมล) 1161 01:51:33,187 --> 01:51:35,812 ผู้คนเริ่มแห่แหนกันมาจากทั่วสารทิศ 1162 01:51:35,812 --> 01:51:38,437 เพราะเสียงลั่นระฆังนั้น 1163 01:51:53,937 --> 01:51:57,646 จากนั้นงานรื่นเริงขนาดใหญ่ก็เริ่มก่อตัวขึ้น 1164 01:51:58,729 --> 01:52:03,729 โกมาลาคลาคล่ําไปด้วยผู้คน งานเฉลิมฉลอง และความครื้นเครง 1165 01:52:06,604 --> 01:52:08,979 ดูนั่น เธอเดินกลางอากาศ 1166 01:52:10,146 --> 01:52:12,271 ยอดเยี่ยม 1167 01:52:14,771 --> 01:52:16,271 หลบไปหน่อย 1168 01:52:32,771 --> 01:52:34,771 เสียงระฆังหยุดดังในที่สุด 1169 01:52:35,896 --> 01:52:37,521 แต่งานรื่นเริงยังดําเนินต่อไป 1170 01:52:38,896 --> 01:52:41,187 ไม่มีหนทางที่จะทําให้คนพวกนั้นเข้าใจ 1171 01:52:41,187 --> 01:52:45,062 ว่านั่นเป็นช่วงไว้อาลัย เป็นวันไว้ทุกข์ 1172 01:54:20,562 --> 01:54:21,562 ไฟไหม้ 1173 01:54:49,062 --> 01:54:51,562 อย่ามัวยืนอยู่ตรงนั้นเลย ดอนเปโดร 1174 01:54:53,562 --> 01:54:55,146 อย่างน้อยก็นั่งลงเถอะ 1175 01:54:56,646 --> 01:54:58,271 ฉันจะกอดอกนิ่งเฉย 1176 01:54:59,229 --> 01:55:01,687 แล้วโกมาลาก็จะอดตาย 1177 01:56:15,729 --> 01:56:17,021 นายครับ 1178 01:56:19,271 --> 01:56:21,979 บาทหลวงเรนเตเรียจับอาวุธแล้ว 1179 01:56:22,937 --> 01:56:24,687 ทําไมเป็นงั้นล่ะ 1180 01:56:25,187 --> 01:56:29,771 เพราะรัฐบาลปฏิวัติ ระงับการประกอบพิธีทางศาสนาของท่านน่ะสิ 1181 01:56:32,479 --> 01:56:34,812 นายไม่ได้อยู่ฝ่ายบิยาหรอกเหรอ 1182 01:56:35,312 --> 01:56:37,521 หรือเป็นพวกโอเบรกอน 1183 01:56:39,104 --> 01:56:41,521 เหตุการณ์ทางนั้นสงบแล้ว ดอนเปโดร 1184 01:56:42,229 --> 01:56:43,771 พวกเราไม่มีผู้นําแล้ว 1185 01:56:45,521 --> 01:56:46,729 เราควรทํายังไงดี 1186 01:56:47,521 --> 01:56:49,479 จะเข้าร่วมหรือสู้กับท่านดี 1187 01:56:50,271 --> 01:56:52,104 ไม่น่าถามเลย 1188 01:56:52,604 --> 01:56:54,271 ต้องอยู่ฝ่ายรัฐบาลสิ 1189 01:56:54,271 --> 01:56:56,521 แต่เราเป็นกองกําลังไร้สังกัด 1190 01:56:57,229 --> 01:56:58,812 พวกนั้นเห็นเราเป็นกบฏ 1191 01:57:00,729 --> 01:57:02,729 งั้นก็ทําตามใจเถอะ 1192 01:57:03,312 --> 01:57:05,396 ผมจะไปเข้ากับฝั่งบาทหลวง 1193 01:57:05,896 --> 01:57:07,687 เสียงท่านร้องโหวกเหวกรื่นหูดี 1194 01:57:08,187 --> 01:57:10,854 แถมน่าจะได้ขึ้นสวรรค์แน่ๆ ด้วย 1195 01:57:18,146 --> 01:57:19,604 ถ้าอย่างนั้นล่ะก็ นาย 1196 01:57:21,104 --> 01:57:22,271 ไว้เจอกันใหม่ 1197 01:57:44,479 --> 01:57:46,437 - ไปกันเถอะ - ไปกัน 1198 01:58:18,146 --> 01:58:22,562 นับตั้งแต่วันที่เปโดร ปาราโม ไล่คนงานออกและนั่งลงบนเก้าอี้เอกิปัล 1199 01:58:24,062 --> 01:58:26,521 ผืนดินก็รกร้าง เหลือเพียงซากปรักหักพัง 1200 01:58:29,646 --> 01:58:31,812 เมืองเริ่มไร้ผู้คน 1201 01:58:32,812 --> 01:58:35,396 ชาวบ้านรอบตัวพากันอดอยาก 1202 01:58:36,521 --> 01:58:39,062 และโกมาลาก็มีแต่คําลา 1203 01:58:41,396 --> 01:58:43,937 ฉันอยู่ต่อเพราะไม่มีที่ไป 1204 01:58:45,854 --> 01:58:49,396 แต่ทานที่ฉันเคยใช้ประทังชีวิตก็หายไปพร้อมผู้คน 1205 01:58:50,896 --> 01:58:52,937 ฉันเริ่มอดอยากเจียนตาย 1206 01:58:55,187 --> 01:58:57,312 หลังจากเราเจอร่างคุณ 1207 01:58:57,312 --> 01:59:00,146 กระดูกในตัวฉันหมายมั่นว่าจะหยุดพักเสียที 1208 01:59:01,146 --> 01:59:02,521 แล้ววิญญาณคุณล่ะ 1209 01:59:03,937 --> 01:59:05,604 คิดว่าวิญญาณของคุณไปอยู่ที่ไหน 1210 01:59:07,687 --> 01:59:11,729 มันวอนขอให้ฉันลุกขึ้นแล้วทนอยู่ต่อไป 1211 01:59:12,354 --> 01:59:16,396 ราวกับยังหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์ มาชําระล้างบาปของฉัน 1212 01:59:17,729 --> 01:59:19,854 ฉันไม่ต้องพยายามด้วยซ้ํา 1213 01:59:22,312 --> 01:59:24,437 ฉันเผยอปากเพื่อปล่อยมันออกมา 1214 01:59:26,062 --> 01:59:27,312 แล้ววิญญาณฉันก็หลุดลอยไป 1215 01:59:29,729 --> 01:59:32,271 ฉันรู้สึกได้เมื่อสายเลือดเส้นนั้น 1216 01:59:32,271 --> 01:59:34,896 ที่เชื่อมวิญญาณเข้ากับหัวใจ ขาดผึงลงในมือทั้งสอง 1217 01:59:39,687 --> 01:59:41,771 ฉันนึกว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็น 1218 01:59:44,812 --> 01:59:47,229 ฉันไม่เคยเกะกะขวางทางใคร 1219 01:59:50,562 --> 01:59:53,479 ฉันไม่เบียดเบียนเนื้อที่ในแผ่นดินด้วยซ้ํา 1220 01:59:54,937 --> 01:59:57,062 พวกนั้นฝังฉันไว้ในหลุมศพคุณ 1221 01:59:57,062 --> 02:00:00,187 วางฉันลงตรงที่ว่างในอ้อมแขนคุณได้พอดิบพอดี 1222 02:00:02,146 --> 02:00:06,562 ฉันเพิ่งนึกได้ว่าฉันต่างหาก ที่ควรโอบกอดคุณไว้ในอ้อมแขน 1223 02:00:32,521 --> 02:00:33,896 แล้วเปโดร ปาราโมล่ะครับ 1224 02:00:35,729 --> 02:00:40,146 ผ่านไปหลายต่อหลายปี เขายังคงอยู่ที่เดิม ราวกับหุ่นไล่กา 1225 02:00:40,979 --> 02:00:43,937 เขาลืมหลับลืมนอน ลืมเวลา 1226 02:00:44,687 --> 02:00:48,896 เพราะเขากลัวยามค่ําคืน ที่นําความมืดมาพร้อมเหล่าผีสาง 1227 02:00:50,146 --> 02:00:52,687 กลัวการถูกขังไว้กับผีที่คอยหลอกหลอน 1228 02:00:53,312 --> 02:00:54,979 นั่นคือสิ่งที่เขากลัว 1229 02:00:55,479 --> 02:00:56,854 ดาเมียนา 1230 02:00:58,354 --> 02:01:00,396 มาดูซิว่าผู้ชายคนนี้ต้องการอะไร 1231 02:01:29,021 --> 02:01:32,104 ขอเงินไปฝังเมียผมหน่อยเถอะ 1232 02:01:33,521 --> 02:01:37,187 พระผู้เป็นเจ้า โปรดช่วยเราจากบ่วงของมารร้าย 1233 02:01:39,062 --> 02:01:40,271 ว่าไงนะ 1234 02:01:47,812 --> 02:01:51,771 ผมมาขอให้ช่วยหน่อย ผมต้องไปฝังเมีย 1235 02:01:52,271 --> 02:01:55,812 อุตส่าห์ขายลาไปจ่ายค่าหมอ แต่ถึงอย่างนั้น... 1236 02:01:55,812 --> 02:01:57,604 ไปเสียเถอะ 1237 02:01:57,604 --> 02:01:59,604 แต่กลับสูญเปล่า 1238 02:02:02,979 --> 02:02:04,021 เธออยู่ที่นั่น 1239 02:02:05,937 --> 02:02:07,104 ตามลําพัง 1240 02:02:08,604 --> 02:02:10,521 ต้องทนอบอ้าว 1241 02:02:14,146 --> 02:02:18,354 ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยเราที 1242 02:02:24,271 --> 02:02:25,729 ขอสักนิดก็ยังดี 1243 02:02:32,396 --> 02:02:33,479 สักนิดก็ยังดี 1244 02:02:36,146 --> 02:02:37,521 สักนิดก็ยังดี 1245 02:02:58,396 --> 02:02:59,646 เป็นอะไรไหมครับนาย 1246 02:03:17,729 --> 02:03:18,979 มานี่เลย 1247 02:03:53,896 --> 02:03:55,104 ฉันเองค่ะ ดอนเปโดร 1248 02:03:57,979 --> 02:03:59,937 ให้ฉันยกมื้อเที่ยงมาให้ไหม 1249 02:04:01,687 --> 02:04:03,021 ฉันจะเข้าไปเอง 1250 02:04:07,979 --> 02:04:09,229 ฉันจะไปเอง 1251 02:04:33,562 --> 02:04:40,562 {\an8}(อวสาน) 1252 02:04:52,937 --> 02:04:57,396 (สร้างจากนวนิยายของฆวน รุลโฟ) 1253 02:10:30,104 --> 02:10:35,771 คําบรรยายโดย ณัฐณิชา พุฒพิทักษ์