1
00:00:39,880 --> 00:00:41,200
- จานเดียว
- อะไรก็ได้เหรอ

2
00:00:41,200 --> 00:00:42,760
- อะไรก็ได้ที่ชอบเหรอ
- เอ่อ...

3
00:00:42,760 --> 00:00:43,920
- หน่อไม้ฝรั่ง
- ลาซานญา

4
00:00:43,920 --> 00:00:45,240
- พิซซ่า
- เอา...

5
00:00:45,240 --> 00:00:47,320
เค้กช็อกโกแลตอุ่นๆ ใส่น้ําตาลมะพร้าว

6
00:00:47,320 --> 00:00:49,040
ไข่ดาวกับเฟรนช์ฟรายส์ค่ะ

7
00:00:49,040 --> 00:00:51,920
- สลัดผักผลไม้สดวีแกน
- ผมกินพิซซ่าทุกวัน

8
00:00:51,920 --> 00:00:55,520
- กุ้งกระเทียม
- ไอศกรีมวานิลลาแยกอีกจานได้ไหม

9
00:00:55,520 --> 00:00:58,040
ไข่แดงสุกๆ เลยนะคะ

10
00:00:58,040 --> 00:01:00,600
- ใส่ข้าวสาลีบด
- เอาที่มีเนื้อเยอะที่สุด

11
00:01:00,600 --> 00:01:02,360
ฉันไม่ชอบให้มันโดนอาหาร

12
00:01:02,360 --> 00:01:04,600
- แต่ไม่แตก
- เนื้อ หมู ไก่

13
00:01:04,600 --> 00:01:05,520
กับขมิ้น

14
00:01:05,520 --> 00:01:06,480
ของหนึ่งอย่าง...

15
00:01:06,480 --> 00:01:07,760
- อะไรก็ได้ใช่ไหม
- เอ่อ...

16
00:01:09,200 --> 00:01:10,320
ปากกานั่น

17
00:01:10,840 --> 00:01:12,320
- มีดพก
- ขวานได้ไหม

18
00:01:12,320 --> 00:01:13,800
- ดิลโด้
- กริช

19
00:01:14,640 --> 00:01:15,640
พูดเล่นน่ะ

20
00:01:15,640 --> 00:01:17,400
ภาพวาดสวยๆ ค่ะ

21
00:01:17,400 --> 00:01:20,480
คุณรับรองได้ไหมว่าผมจะได้กินพิซซ่าทุกวัน

22
00:01:20,480 --> 00:01:22,200
รับรอง

23
00:01:22,200 --> 00:01:25,720
แค่จะบอกเฉยๆ ว่าผมอาจมีน้ําโห ถ้าไม่ได้กิน

24
00:01:28,520 --> 00:01:30,160
ขนาดไหน

25
00:01:30,960 --> 00:01:33,200
คุณรู้ใช่ไหมว่าอะไรทําให้ผมมาที่นี่

26
00:01:35,920 --> 00:01:39,840
มันลงไว้ว่าคุณพยายามจุดไฟเผาบ้านพ่อแม่

27
00:01:39,840 --> 00:01:41,720
ขณะพวกเขาหลับ

28
00:01:41,720 --> 00:01:43,480
งั้นก็นั่นแหละ ขนาดนั้น

29
00:01:52,800 --> 00:01:55,520
(ชั้น 24)

30
00:01:55,520 --> 00:01:59,680
ไม่ละอายบ้างรึไง ไอ้พวกสารเลว

31
00:01:59,680 --> 00:02:00,880
มองอะไร

32
00:02:00,880 --> 00:02:04,360
- ยี่สิบเอ็ด
- เขาน่ะเอง คนที่แอบทํา

33
00:02:04,360 --> 00:02:05,920
คนที่อยู่ชั้น 21

34
00:02:05,920 --> 00:02:08,720
เขากินเนื้อจากพิซซ่าและหมูสันนอก

35
00:02:08,720 --> 00:02:11,440
มาวันแรกก็เละเทะแล้ว

36
00:02:11,440 --> 00:02:13,000
ยี่สิบเอ็ด

37
00:02:18,320 --> 00:02:19,320
เฮ้ย อย่านะ

38
00:02:19,320 --> 00:02:20,680
- อย่า
- เซ็ง พวกน้องใหม่

39
00:02:20,680 --> 00:02:23,280
ต้องให้บอกกี่ครั้ง

40
00:02:24,000 --> 00:02:26,120
ว่าฉันกินได้แต่อาหารของตัวเองน่ะเหรอ

41
00:02:26,120 --> 00:02:30,480
ใช่ หรือไม่ก็ที่นายตกลงกับคนอื่น
ว่าจะสลับอาหารกันโดยสมัครใจ

42
00:02:30,480 --> 00:02:31,560
มันเป็นกฎ

43
00:02:32,880 --> 00:02:37,080
หมายถึงกฎที่ไอ้คนที่กินอาหารของฉัน
แม่งไม่สนน่ะเหรอ

44
00:02:37,080 --> 00:02:38,560
พรุ่งนี้เราจะจัดการเรื่องนั้น

45
00:02:38,560 --> 00:02:41,560
แต่นายจะทําตัวเป็นพวกกบฏ
และกินอะไรตามใจไม่ได้

46
00:02:41,560 --> 00:02:46,520
ไม่ใช่ พวกกบฏตัวจริงน่ะอยู่ชั้น 21
มันกินอาหารของฉัน

47
00:02:46,520 --> 00:02:48,880
ฉันคิดว่าอย่างน้อยฉันมีสิทธิ์จะกิน...

48
00:02:48,880 --> 00:02:54,320
นายมีสิทธิ์จะให้พวกสาวกอย่างเรา
คุ้มครองอาหารของนาย เข้าใจนะ

49
00:02:54,320 --> 00:02:55,440
ซึ่งเราก็จัดการอยู่

50
00:02:55,440 --> 00:02:58,640
ถ้านี่ยังเป็นวิธีที่พวกสาวกใช้จัดการสิ่งต่างๆ อยู่

51
00:02:58,640 --> 00:03:00,960
เราได้มีปัญหาแน่

52
00:03:01,480 --> 00:03:05,120
มันไม่ง่าย แต่ตั้งแต่เริ่มมี
การปฏิวัติเพื่อประโยชน์ส่วนรวมมา

53
00:03:05,120 --> 00:03:07,840
หลุมก็มีความยุติธรรมมากขึ้นทุกเดือน

54
00:03:07,840 --> 00:03:13,320
และถ้าทุกคนร่วมด้วยช่วยกัน
อีกไม่นานกฎก็จะไปถึงชั้นก้นหลุม

55
00:03:13,320 --> 00:03:18,000
คิดดูสิว่าถ้านายกินอาหารของคนอื่น

56
00:03:18,000 --> 00:03:20,480
แล้วเจ้าของอาหารรู้สึกแย่

57
00:03:20,480 --> 00:03:22,920
และรู้สึกว่ามีสิทธิ์จะกินอะไรก็ได้ตามใจ

58
00:03:22,920 --> 00:03:26,960
นั่นจะทําร้ายคนอื่น
แล้วจะยิ่งทําร้ายคนจํานวนมากขึ้นไปอีก

59
00:03:26,960 --> 00:03:32,160
ส่งผลกระทบเป็นลูกโซ่
ทําให้พวกที่อยู่ก้นหลุมไม่ได้อาหาร

60
00:03:39,760 --> 00:03:40,880
จบยัง

61
00:03:40,880 --> 00:03:45,240
ฟังนะ เจ้างั่ง มันจะเป็นแบบนั้น
ถ้านายกินปีกไก่นั่น

62
00:03:45,240 --> 00:03:47,200
"เจ้างั่ง" เหรอ

63
00:03:47,720 --> 00:03:49,560
ดูที่เจ้างั่งคนนี้จะทํานะ

64
00:03:49,560 --> 00:03:52,480
จริง มันจะเป็นแบบนั้น

65
00:03:57,600 --> 00:04:00,240
เออ เธอก็พูดง่ายสิ

66
00:04:00,240 --> 00:04:03,360
ยังไม่มีใครกินโครเก็ตเหม็นๆ ของเธอนี่

67
00:04:03,360 --> 00:04:04,360
เอาสักชิ้นไหม

68
00:04:19,880 --> 00:04:20,880
ได้

69
00:04:21,480 --> 00:04:24,680
แต่หวังว่าพรุ่งนี้จะไม่มีเซอร์ไพรส์อีกนะ

70
00:04:25,720 --> 00:04:28,800
ดี ทีนี้ก็กินซะไวๆ ก่อนที่แท่นจะลงไป

71
00:04:28,800 --> 00:04:31,720
ผู้ดูแลไม่อนุญาตให้เราเก็บอาหารไว้

72
00:04:31,720 --> 00:04:35,160
มีบทลงโทษ ขั้นเด็ดขาดเลยด้วย เข้าใจนะ

73
00:04:35,160 --> 00:04:36,760
เข้าใจแล้ว

74
00:04:36,760 --> 00:04:42,200
ทําไมไม่ลงโทษไอ้พวกเลวชั้น 21
ที่กินพิซซ่าของฉันล่ะ

75
00:04:42,200 --> 00:04:47,040
พวกเราเองที่ตั้งกฎเรื่องการกิน
เฉพาะอาหารของตัวเองขึ้นมา ไม่ใช่ผู้ดูแล

76
00:04:47,040 --> 00:04:52,280
จําไว้ เดือนนี้นายถือว่าโชคดีที่ตื่นมาอยู่ชั้น 24

77
00:04:52,280 --> 00:04:54,880
เดือนหน้านายอาจลงเอยที่ชั้นล่างๆ ก็ได้

78
00:04:54,880 --> 00:04:59,160
แต่ที่นายทําเมื่อกี้ในวันแรกของนาย
ถือเป็นการแสดงออกที่มีเกียรติ

79
00:04:59,160 --> 00:05:02,200
จงเคารพผู้อื่น
และรักษาระดับชั้นของตัวเองไว้ให้ดี

80
00:05:02,200 --> 00:05:04,600
อย่าให้หลุมชนะเราได้

81
00:05:06,440 --> 00:05:08,360
"อย่าให้หลุมชนะเราได้"

82
00:05:15,520 --> 00:05:16,800
คุณชื่ออะไร

83
00:05:22,120 --> 00:05:23,480
ซามิอาติน

84
00:05:25,240 --> 00:05:26,240
เปเรมปวน

85
00:05:28,720 --> 00:05:29,920
เปเรมปวน

86
00:05:34,120 --> 00:05:36,480
ที่จริงอาหารโปรดของฉันคือ

87
00:05:37,360 --> 00:05:40,600
โครเก็ตแฮมที่อดีตแฟนของฉันเคยทําให้กิน

88
00:05:41,120 --> 00:05:43,240
แต่แน่นอนว่าตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้ว

89
00:05:44,400 --> 00:05:45,800
คุณคิดถึงเขาไหม

90
00:05:56,360 --> 00:05:58,000
คุณหวังอะไรจากในหลุม

91
00:06:01,200 --> 00:06:02,360
เวลา

92
00:06:04,320 --> 00:06:07,760
ฉันต้องการเวลาเพื่อลืมสิ่งที่ฉันทําไป

93
00:06:29,680 --> 00:06:31,160
สี่สิบสี่

94
00:06:32,160 --> 00:06:35,040
สี่สิบสี่

95
00:06:36,880 --> 00:06:38,000
สี่สิบสี่

96
00:06:42,560 --> 00:06:47,240
สี่สิบสี่ ส่งสารต่อกันไปด้วย ส่งขึ้นไป

97
00:06:47,240 --> 00:06:49,320
- สี่สิบสี่
- ส่งต่อขึ้นไป

98
00:06:49,320 --> 00:06:52,840
ระบบลูกโซ่การสื่อสารถูกตัดขาดที่ชั้น 44

99
00:06:52,840 --> 00:06:57,080
เราเลยไม่รู้ว่าอาหารถูกส่งต่อลงไป
อย่างเป็นธรรมไหมจากชั้นนั้น

100
00:06:57,080 --> 00:06:59,800
แต่เรารู้ว่าจากชั้น 21 ลงมาไม่เป็นธรรมแน่

101
00:07:00,800 --> 00:07:01,960
มีทั้งหมดกี่ชั้น

102
00:07:03,000 --> 00:07:05,160
สามร้อยสามสิบสาม

103
00:07:07,040 --> 00:07:09,880
มีกี่ชั้นไม่สําคัญหรอก

104
00:07:09,880 --> 00:07:12,680
มันสําคัญตรงที่อาหารส่งถึงครบทุกคน

105
00:07:12,680 --> 00:07:15,960
พรุ่งนี้สหายของเราจากชั้น 19 และ 20

106
00:07:15,960 --> 00:07:19,240
จะลงมาชั้น 21 เพื่อคุ้มครองพิซซ่าของนาย

107
00:07:19,240 --> 00:07:23,320
ส่วนสหายที่ชั้น 42 และ 43 จะลงไปชั้น 44

108
00:07:23,320 --> 00:07:25,160
เพื่อที่คนข้างล่างจะได้กิน

109
00:07:25,160 --> 00:07:26,640
นี่แหละวิธีจัดการ

110
00:07:28,520 --> 00:07:30,440
แต่ตอนนี้นายถอยไปก่อนดีกว่า

111
00:07:32,080 --> 00:07:34,520
อะไรวะ ยืนตรงนี้เฉยๆ ก็ไม่ได้งั้นเหรอ

112
00:07:45,160 --> 00:07:46,920
คุณรู้สึกยังไงตอนนั้น

113
00:07:46,920 --> 00:07:48,960
ตอนที่เกือบจะฆ่าพ่อแม่น่ะเหรอ

114
00:07:50,200 --> 00:07:52,720
โทษที เดี๋ยวนะ

115
00:07:53,400 --> 00:07:57,480
ในนี้บอกว่า คุณพยายามจุดไฟเผาห้องตัวเอง

116
00:07:57,480 --> 00:08:00,200
แต่เปลี่ยนใจหลังจากนั้น 30 วินาที

117
00:08:00,680 --> 00:08:05,440
มีแค่ตะกร้าขยะ อัตชีวประวัติที่คุณกําลังเขียน

118
00:08:06,000 --> 00:08:08,960
และกล่องเปล่าพิซซ่าสองสามกล่องที่ถูกไฟเผา

119
00:08:10,440 --> 00:08:12,640
คุณควรจะรู้สิ ซื่อบื้อเอ๊ย

120
00:08:14,040 --> 00:08:17,120
ว่าที่พวกเขาส่งผมมานี่ก็เพราะพวกเขากลัวผม

121
00:08:17,640 --> 00:08:24,400
อาหารของฉันอยู่ไหนเอ่ย

122
00:08:26,280 --> 00:08:31,840
อาหารของฉันอยู่ไหนเอ่ย

123
00:08:33,440 --> 00:08:36,760
อาหารของฉัน...

124
00:08:40,320 --> 00:08:41,320
เกิดอะไรขึ้น

125
00:08:41,840 --> 00:08:44,240
คนที่ชั้น 21 ตั้งใจจะต่อต้าน

126
00:08:45,440 --> 00:08:48,120
เกรงว่าจะโดนลงโทษขั้นเด็ดขาด

127
00:08:54,560 --> 00:08:58,600
- มา ใครคนต่อไป นาย หรือนาย มาเลย
- ไอ้แม่...

128
00:08:58,600 --> 00:08:59,520
เรียบร้อย

129
00:08:59,520 --> 00:09:00,720
มาชั้น 22 แล้ว

130
00:09:01,440 --> 00:09:02,440
ลุยเลย

131
00:09:02,440 --> 00:09:04,280
พวกเขาอยู่บนแท่น

132
00:09:05,160 --> 00:09:07,320
ถ้ายังหยุดพวกเขาที่ชั้น 22 ไม่ได้

133
00:09:07,320 --> 00:09:09,400
ต่อไปก็เป็นเราที่จะกําราบพวกเขา

134
00:09:09,400 --> 00:09:10,680
แล้วก็นายด้วย

135
00:09:13,040 --> 00:09:14,480
เราด้วยเหรอ

136
00:09:14,480 --> 00:09:17,640
ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อสู้
ไม่เห็นมีใครพูดถึงเรื่องการต่อสู้

137
00:09:17,640 --> 00:09:19,720
ฉันยกโทษให้พวกเขาเรื่องเมื่อวาน
จบเรื่องนะ

138
00:09:19,720 --> 00:09:21,760
รื้อเตียงแล้วเอาคานเหล็กออกมา

139
00:09:24,240 --> 00:09:26,400
นี่ เดี๋ยวนี้

140
00:09:26,400 --> 00:09:27,880
- เอาไงดี
- ไม่รู้สิ

141
00:09:27,880 --> 00:09:29,680
เรโวลูซีอง โซลิแดร์!

142
00:09:37,240 --> 00:09:38,840
เร็วเข้าสิ

143
00:09:45,640 --> 00:09:46,880
เฮ้ยๆ

144
00:09:46,880 --> 00:09:49,200
- ข้างบนเกิดอะไรขึ้น
- พวกเขาอยากให้เราต่อสู้

145
00:09:49,200 --> 00:09:51,000
- ฮ้า
- เพื่ออาหาร กับคนที่อยู่เหนือเรา

146
00:09:51,000 --> 00:09:52,040
เราเหรอ

147
00:09:53,480 --> 00:09:56,640
เฮ้ย นายที่อยู่ข้างบนน่ะ ได้ยินฉันไหม ได้ยินไหม

148
00:09:56,640 --> 00:09:58,840
ฉันจะยกพิซซ่าให้ ไม่เป็นไร นายเอาไปเลย

149
00:09:58,840 --> 00:10:01,040
แต่อย่าทําร้ายฉันเลยนะ ขอร้อง

150
00:10:03,480 --> 00:10:05,080
- เฮ้ย
- บ้าเอ๊ย

151
00:10:21,960 --> 00:10:25,440
ร้อนๆ ร้อน

152
00:11:27,720 --> 00:11:28,720
แท่น

153
00:11:28,720 --> 00:11:32,160
อาหาร เราต้องเอาอาหารออกไป ช่วยกันเร็ว

154
00:11:35,160 --> 00:11:36,800
หนาว

155
00:11:37,320 --> 00:11:39,600
พวกเขากําลังแช่แข็งเรา

156
00:11:40,560 --> 00:11:41,840
หนาวจัง

157
00:11:47,760 --> 00:11:48,880
หนาว

158
00:11:58,760 --> 00:12:00,000
จบแล้ว

159
00:12:00,000 --> 00:12:01,360
มันหยุดแล้ว

160
00:12:09,760 --> 00:12:10,920
จบแล้ว

161
00:12:14,600 --> 00:12:15,760
เก่งมาก

162
00:12:16,480 --> 00:12:17,480
ช่างกล้าหาญ

163
00:12:28,280 --> 00:12:30,240
เขายังไม่ฟื้นอีกเหรอ

164
00:12:30,240 --> 00:12:31,320
ยัง

165
00:12:32,720 --> 00:12:34,280
อยากกินพิซซ่าใช่ไหม

166
00:12:35,000 --> 00:12:36,360
อยากกินพิซซ่าใช่ไหม ไอ้เลว

167
00:12:36,360 --> 00:12:37,360
- อยากไหม
- อย่า

168
00:12:41,720 --> 00:12:44,400
คนที่ฝ่าฝืนกฎคนนี้ทําให้เกิดความเดือดร้อน

169
00:12:46,240 --> 00:12:48,960
เป็นเพราะเขา วันนี้ทุกคนจะไม่ได้กินอาหาร

170
00:12:48,960 --> 00:12:51,640
แต่ทําแบบนั้นไม่ใช่วิธีของเรา

171
00:12:51,640 --> 00:12:52,720
เออสิ

172
00:12:53,920 --> 00:12:57,120
วิธีที่นายใช้จัดการมันดีเกินไปสําหรับเรื่องนี้

173
00:12:57,120 --> 00:12:58,200
ไงนะ

174
00:12:58,200 --> 00:13:01,200
อาจไม่ใช่เขาคนเดียวที่ทํา ไม่คิดบ้างเหรอ

175
00:13:01,200 --> 00:13:03,720
เมื่อวานฉันน่าจะกินอย่างอื่น

176
00:13:03,720 --> 00:13:06,360
มีอาหารตั้งเยอะ แต่นายไม่ยอมให้ฉันกิน

177
00:13:06,360 --> 00:13:07,640
กลายเป็นความผิดเราเหรอ

178
00:13:07,640 --> 00:13:11,000
ฉันแค่กําลังบอกว่า
บางครั้งการให้เสรีภาพเล็กๆ น้อยๆ แก่ผู้คน...

179
00:13:11,000 --> 00:13:13,600
ไม่ หุบปากเดี๋ยวนี้เลยนะ

180
00:13:13,600 --> 00:13:14,600
ไม่

181
00:13:15,120 --> 00:13:18,000
เสรีภาพไม่เกี่ยวกันกับ
การกินอะไรก็ได้ตามใจชอบ

182
00:13:18,000 --> 00:13:19,520
ไม่เกี่ยวกัน โอเคนะ

183
00:13:24,000 --> 00:13:25,120
เธอตายแล้ว

184
00:13:30,280 --> 00:13:35,640
ไม่นะ ไอ้สารเลว ไอ้ชาติชั่ว

185
00:13:46,400 --> 00:13:47,960
ช่างกล้าหาญนัก

186
00:13:49,600 --> 00:13:50,440
พอที

187
00:14:01,200 --> 00:14:02,880
เราจะทํายังไงกับหมอนี่

188
00:14:07,080 --> 00:14:08,640
เธอกับเขาไม่ต้องทําอะไร

189
00:14:08,640 --> 00:14:11,840
ฉันจะลงไปกับหมอนี่จนกว่าจะเจอผู้ที่ถูกเจิม

190
00:14:13,320 --> 00:14:14,600
ผู้ที่ถูกเจิม...

191
00:14:17,800 --> 00:14:21,720
คือกลุ่มคนที่โชคดีที่ได้พบกับพระอาจารย์แล้ว

192
00:14:21,720 --> 00:14:24,040
เขาคือคนที่วางรากฐานให้กับกฎ

193
00:14:24,040 --> 00:14:26,440
ผู้ที่ถูกเจิมมีหน้าที่บังคับใช้กฎอย่างมีไหวพริบ...

194
00:14:26,440 --> 00:14:27,840
เดี๋ยวนะ เดี๋ยวๆ

195
00:14:29,640 --> 00:14:30,720
พระอาจารย์เหรอ

196
00:14:33,200 --> 00:14:34,960
บางคนเรียกเขาว่า

197
00:14:36,120 --> 00:14:37,240
พระเมสสิยาห์

198
00:14:38,280 --> 00:14:40,200
หรืออิดัลโก

199
00:14:40,720 --> 00:14:42,800
ไม่มีใครรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ไหม

200
00:14:42,800 --> 00:14:44,560
หรือมีตัวตนจริงรึเปล่า

201
00:15:10,920 --> 00:15:12,560
เมื่อนานมาแล้ว

202
00:15:12,560 --> 00:15:18,080
ก่อนฉันจะมาที่นี่
พระอาจารย์ได้ส่งสารแห่งความหวัง

203
00:15:19,920 --> 00:15:23,160
ว่ากันว่าเขารอดหนึ่งเดือนเต็มมาได้
โดยไม่มีอาหาร

204
00:15:23,160 --> 00:15:25,720
ที่ชั้นใต้ล่างสุด

205
00:15:25,720 --> 00:15:27,400
ทําสมาธิ

206
00:15:27,400 --> 00:15:30,600
เดือนต่อมาเขาตื่นขึ้นในอีกชั้นหนึ่ง

207
00:15:31,200 --> 00:15:33,320
ที่อาหารไปไม่ถึง

208
00:15:38,240 --> 00:15:41,600
เขาตัดเนื้อจากต้นขาตัวเอง

209
00:15:43,760 --> 00:15:46,680
ให้เป็นอาหารแก่คนหิวโหย

210
00:15:46,680 --> 00:15:48,160
คือผู้ที่ถูกเจิมของเขา

211
00:15:48,160 --> 00:15:50,960
ตั้งแต่นั้นมา เดือนแล้วเดือนเล่า

212
00:15:50,960 --> 00:15:54,600
คนเหล่านั้นได้เผยแพร่สารของเขา
เกี่ยวกับประโยชน์ส่วนรวมไปทั่วหลุม

213
00:15:54,600 --> 00:15:57,840
ส่งเสริมให้เกิดการแจกจ่ายอาหารอย่างยุติธรรม

214
00:16:01,120 --> 00:16:03,760
นั่นคือสิ่งที่เราจะร่วมมือกันทําให้สําเร็จ

215
00:16:06,480 --> 00:16:09,120
ต่อให้ต้องหัวหลุดจากบ่า

216
00:16:17,760 --> 00:16:21,000
ยังไงก็เถอะ โรเบสปิแอร์

217
00:16:21,000 --> 00:16:25,560
ฉันไม่ได้กินอะไรมาสองวันแล้ว

218
00:16:26,520 --> 00:16:27,840
และฉันอยากกินพิซซ่า

219
00:16:39,760 --> 00:16:42,080
นายแน่ใจเรื่องนั้นนะ โรเบสปิแอร์

220
00:16:42,080 --> 00:16:45,760
ไม่คิดเหรอว่าพระอาจารย์ของนายจะพอใจยิ่งขึ้น
ถ้านายหั่นเธอเป็นชิ้นๆ

221
00:16:45,760 --> 00:16:48,760
ให้เป็นอาหารแก่คนหิวโหย

222
00:16:49,840 --> 00:16:51,520
ไหนๆ เธอก็ถูกย่างจนสุกแล้ว

223
00:16:51,520 --> 00:16:54,120
กฎห้ามไม่ให้กินเนื้อกันเอง

224
00:16:54,120 --> 00:16:57,360
ตั้งแต่พระอาจารย์ชี้ทางให้เรา
ด้วยการเสียสละของเขา

225
00:16:57,360 --> 00:17:01,680
นายตั้งกฎใหม่ขึ้นทุกวัน โรเบสปิแอร์

226
00:18:30,000 --> 00:18:32,040
พวกนี้เป็นของคนที่ตายเมื่อวาน

227
00:18:32,040 --> 00:18:34,240
- ฉันต้องทิ้ง
- ต้องทิ้งเหรอ

228
00:18:34,240 --> 00:18:36,560
กฎห้ามเรากินเกินหนึ่งจาน

229
00:18:36,560 --> 00:18:38,040
ทําไมล่ะ

230
00:18:38,040 --> 00:18:41,760
การแจกจ่ายของเหลือตามอําเภอใจ
เอื้อประโยชน์แก่คนส่วนน้อย

231
00:18:41,760 --> 00:18:45,400
และจะไม่มีใครเคารพกฎ
ที่เอื้อให้เกิดความไม่เท่าเทียม

232
00:18:45,400 --> 00:18:47,600
ก็ไม่จําเป็นต้องแจกตามอําเภอใจ

233
00:18:47,600 --> 00:18:49,480
เรากินเองก็ได้

234
00:18:51,280 --> 00:18:52,240
โอเค แล้วก็...

235
00:18:52,760 --> 00:18:55,520
หอยแมลงภู่ ทอร์เรซโน และแกะย่าง

236
00:18:56,040 --> 00:18:59,800
ตอนนี้พวกนายเป็นผู้พิทักษ์อาหาร
ของคนข้างบนที่หายไป

237
00:18:59,800 --> 00:19:03,680
ทุกวันนายต้องดูให้แน่ใจว่า
พวกมันมาถึงครบโดยสมบูรณ์

238
00:19:03,680 --> 00:19:05,760
แล้วกําจัดต้นตอของความขัดแย้งนี้ซะ

239
00:19:05,760 --> 00:19:07,480
อยากจะสลับอาหารก็ได้นะ

240
00:19:07,480 --> 00:19:09,960
แต่นายต้องทิ้งอาหารของตัวเอง

241
00:19:12,360 --> 00:19:13,360
โอเค

242
00:19:14,440 --> 00:19:17,120
เชื่อเถอะ วิธีนี้ดีที่สุดในระยะยาว

243
00:19:17,120 --> 00:19:20,000
ไม่มีใครควรต้องเห็น
ความตายของสหายเป็นรางวัลใช่ไหม

244
00:19:29,720 --> 00:19:30,760
ไปกัน

245
00:19:32,320 --> 00:19:33,600
บทลงโทษเขาจะเป็นยังไง

246
00:19:35,240 --> 00:19:36,360
จะรุนแรง

247
00:19:36,880 --> 00:19:37,920
แต่เป็นธรรม

248
00:19:47,920 --> 00:19:52,280
หวังว่าจะเจอผู้ที่ถูกเจิมก่อนถึงชั้น 44

249
00:19:52,280 --> 00:19:53,920
เหลือพวกเขาไม่มากแล้ว

250
00:19:57,400 --> 00:19:58,680
จงเคารพกฎ

251
00:20:00,200 --> 00:20:01,400
และทําให้กฎเป็นที่เคารพ

252
00:22:42,560 --> 00:22:44,160
เธอเชื่อเรื่องพวกนั้นเหรอ

253
00:22:55,760 --> 00:22:56,960
เราอยู่ชั้นนี้วันสุดท้ายแล้ว

254
00:22:59,000 --> 00:23:00,240
ขอดูฝีมือคุณวาดหน่อยสิ

255
00:23:08,240 --> 00:23:10,080
ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์มากกว่า

256
00:23:16,960 --> 00:23:19,120
ฉันไม่ได้โง่อย่างที่เห็นหรอก

257
00:23:19,960 --> 00:23:22,880
ฉันทุ่มเททั้งชีวิตให้กับคณิตศาสตร์

258
00:23:25,920 --> 00:23:27,280
แต่ฉันยอมแพ้แล้ว

259
00:23:27,960 --> 00:23:28,920
ทําไมล่ะ

260
00:23:37,080 --> 00:23:38,080
เพราะไอ้นี่

261
00:23:38,080 --> 00:23:40,960
รากที่สองของลบหนึ่ง

262
00:23:40,960 --> 00:23:43,000
คําตอบของมันคือ

263
00:23:43,000 --> 00:23:47,120
สิ่งที่ในวิชาคณิตศาสตร์เรียกว่าจํานวนจินตภาพ

264
00:23:47,800 --> 00:23:49,320
จินตนาการไง

265
00:23:52,800 --> 00:23:56,480
อยู่มาวันหนึ่งฉันก็คิดได้ว่า ถ้าเรายอมรับคําตอบ

266
00:23:56,480 --> 00:24:00,920
ที่ไม่ตรงกับความเป็นจริงทางกายภาพใดๆ
ในจักรวาลของเรา

267
00:24:00,920 --> 00:24:04,520
ฉันก็ไม่สามารถจะเชื่อคณิตศาสตร์ได้อีกแล้ว

268
00:24:08,240 --> 00:24:09,360
อย่างอื่นก็ด้วย

269
00:24:20,240 --> 00:24:24,800
ฉันลาออกจากงาน
และเลิกทํางานวิจัยของฉันที่มหาวิทยาลัย

270
00:24:34,920 --> 00:24:36,720
ฉันละทิ้งครอบครัว

271
00:24:37,760 --> 00:24:41,760
- คุณทิ้งครอบครัวเพราะเรื่องนั้นเหรอ
- ฉันย้ายกลับเข้าไปอยู่กับพ่อแม่

272
00:24:45,240 --> 00:24:46,360
คุณมีลูกไหม

273
00:24:52,320 --> 00:24:53,960
จินตนาการมันผิดตรงไหน

274
00:25:07,840 --> 00:25:09,920
แล้วเธอล่ะ มีลูกไหม

275
00:25:20,120 --> 00:25:22,680
จินตนาการไม่มีอยู่จริง

276
00:25:25,040 --> 00:25:27,160
และมันไม่มีประโยชน์

277
00:25:32,320 --> 00:25:34,840
เรื่องของเธอล่ะเป็นยังไง เปเรมปวน

278
00:25:37,240 --> 00:25:39,040
ฉันต้องการเวลา...

279
00:25:42,080 --> 00:25:43,480
ในการให้อภัยตัวเอง

280
00:25:45,480 --> 00:25:51,000
เดือนนี้อาหารลงไปถึงชั้น 175 แล้ว

281
00:25:51,000 --> 00:25:54,920
- มันถึงชั้น 175 แล้ว
- เราต้องฉลอง

282
00:25:54,920 --> 00:25:57,480
ได้ยินไหม ถึงชั้น 175

283
00:26:05,880 --> 00:26:06,920
มานี่สิ

284
00:26:06,920 --> 00:26:08,280
- ทําไม
- เต้นรํากัน

285
00:26:08,280 --> 00:26:09,600
เต้นรําเหรอ

286
00:26:09,600 --> 00:26:11,320
เธอบ้าไปแล้ว

287
00:26:26,760 --> 00:26:27,760
ก็ได้

288
00:26:40,960 --> 00:26:41,960
(ชั้น 180)

289
00:26:50,920 --> 00:26:54,600
นี่ชั้น 179 คาเนลโลนีกับหมูเปรี้ยวหวาน

290
00:26:56,760 --> 00:26:58,440
พิซซ่ากับโครเก็ต

291
00:26:59,080 --> 00:27:01,640
คนข้างล่างบางคนบอกว่าจะไม่ให้ความร่วมมือ

292
00:27:01,640 --> 00:27:04,400
พวกเขาจะกินทุกอย่างที่กินได้ เมื่อมันถึงพวกเขา

293
00:27:05,080 --> 00:27:06,080
อาหารของเธอคืออะไร

294
00:27:06,080 --> 00:27:08,160
ฉันสั่งของหวาน ปันชีเนตา

295
00:27:14,560 --> 00:27:17,000
ได้กินของหวานบ้างก็ดีนะ

296
00:27:18,920 --> 00:27:20,760
ไม่เห็นเหรอว่าเราอยู่ชั้นไหน

297
00:27:20,760 --> 00:27:22,880
ระบบนี้ได้ผลมากขึ้นทุกเดือน

298
00:27:22,880 --> 00:27:24,280
อย่ามากังขาตอนนี้

299
00:27:24,280 --> 00:27:26,240
หนึ่งร้อยหกสิบเก้า

300
00:27:27,080 --> 00:27:28,520
มีข่าวจากข้างบนไหม

301
00:27:28,520 --> 00:27:32,360
การสื่อสารหยุดที่ชั้น 169 เรารู้แค่นั้น

302
00:27:32,360 --> 00:27:37,040
หวังว่าแก๊งของโรเบสปิแอร์จะบังคับใช้กฎ
และเริ่มกระทืบใครได้แล้ว

303
00:27:37,040 --> 00:27:41,280
กฎคือความรัก กฎคือเจตจํานง

304
00:27:41,280 --> 00:27:44,520
กฎคือความรักในมือของเจตจํานง

305
00:27:44,520 --> 00:27:46,800
อย่าให้คนโง่เขลาโกหกเอาได้

306
00:27:46,800 --> 00:27:48,720
เรื่องมีความรักอยู่ในหลุม

307
00:27:48,720 --> 00:27:54,840
พวกเขารู้สึกโดดเดี่ยวและไร้หนทาง
มีเพียงกฎเท่านั้น กฎมีไว้เพื่อทุกคน

308
00:27:55,680 --> 00:27:59,080
เดือนที่แล้วเขาอดอาหาร 25 วันที่ชั้น 165

309
00:27:59,080 --> 00:28:00,160
แม่งเพี้ยนแล้ว

310
00:28:00,160 --> 00:28:03,080
เพื่อนร่วมห้องขังฉันเพิ่งมาใหม่
ดูเหมือนมีน้องใหม่มาเพิ่มข้างบน

311
00:28:03,080 --> 00:28:04,120
ข้างล่างก็ด้วย

312
00:28:05,040 --> 00:28:07,160
นั่นแปลว่าเดือนที่ผ่านมามีคนตายเยอะ

313
00:28:07,160 --> 00:28:10,160
เรายังใหม่กับที่นี่เหมือนกัน
และเราเรียนรู้ที่จะเคารพกฎแล้ว

314
00:28:10,160 --> 00:28:14,400
เราเรียนรู้ที่จะเคารพกฎบนชั้น 24 โน่น

315
00:28:24,760 --> 00:28:26,760
เราทุกคนได้รับเลือก

316
00:28:26,760 --> 00:28:30,240
เราทุกคนจะถูกยกให้สูงส่ง

317
00:28:30,240 --> 00:28:34,840
ความทุกข์เศร้าเป็นแค่เงาที่ผ่านมาและจางหาย

318
00:28:35,640 --> 00:28:38,440
ไม่มีความเศร้าอยู่ท่ามกลางหมู่เรา

319
00:28:38,440 --> 00:28:41,160
ความแข็งแกร่งและความรักสถิตในตัวเรา

320
00:28:41,160 --> 00:28:46,440
ดูก่อน จงมองดูแสงสว่าง
ที่พระอาจารย์ส่องมาที่เรา

321
00:28:48,280 --> 00:28:52,000
ต่อให้บ้านของเราถูกทําลายด้วยไฟและดาบ

322
00:28:52,000 --> 00:28:59,920
บ้านล่องหนของเขาจะมั่นคง

323
00:28:59,920 --> 00:29:04,720
พวกเจ้า พวกเจ้ายังไม่รู้
ความหมายที่แท้จริงของเขา

324
00:29:04,720 --> 00:29:07,680
เขาอยู่ที่ศูนย์กลางของทุกแห่งหน

325
00:29:08,200 --> 00:29:09,720
เขาเป็นผู้มหัศจรรย์

326
00:29:10,680 --> 00:29:11,960
เขาคือชีวิต

327
00:29:12,960 --> 00:29:14,120
และเป็นผู้ให้ชีวิต

328
00:29:17,040 --> 00:29:18,440
เขาคือเปลวไฟที่ลุกโชน

329
00:29:19,720 --> 00:29:23,200
ในใจของทุกคน และที่ใจกลางของดาวทุกดวง

330
00:29:25,080 --> 00:29:29,560
ดูก่อน จงมองดูแสงสว่าง
ที่พระอาจารย์ส่องมาที่เรา

331
00:29:29,560 --> 00:29:32,560
หากเจตจํานงหยุดร่ําร้องว่า "ทําไม"

332
00:29:32,560 --> 00:29:36,640
เจตจํานงก็จะหมดสิ้นไป และไม่ได้รับการสานต่อ

333
00:29:36,640 --> 00:29:38,720
มันเห็นกฎ แต่ไม่เข้าใจ

334
00:29:38,720 --> 00:29:40,640
เขาคือเปลวไฟที่ลุกโชน

335
00:29:41,680 --> 00:29:43,760
- ที่ใจกลางของดาวทุกดวง
- หยุดซะที

336
00:29:54,920 --> 00:29:56,800
มันคือสัญญาณที่เรารอคอย

337
00:29:56,800 --> 00:29:59,800
เหล่าผู้ที่ถูกเจิมกําลังปลดปล่อยหลุมจากพวกกบฏ

338
00:29:59,800 --> 00:30:01,680
- ไม่ต้องกลัวแล้ว
- ไม่จําเป็น

339
00:30:01,680 --> 00:30:03,920
ทําไมพวกเขาไม่ลงมาคุ้มครองอาหารของเรา

340
00:30:03,920 --> 00:30:06,280
ทําไมปล่อยปละพวกแหกกฎที่อยู่ข้างบน

341
00:30:06,280 --> 00:30:08,240
นั่นจะเป็นการฆ่าตัวตายสําหรับคนอื่น

342
00:30:08,240 --> 00:30:11,160
กฎคืออํานาจ

343
00:30:12,000 --> 00:30:13,760
การลงโทษที่รุนแรง และระเบียบ

344
00:30:13,760 --> 00:30:16,640
ผู้ที่ทรงธรรมจะคงความชอบธรรม

345
00:30:16,640 --> 00:30:19,400
ผู้ที่แปดเปื้อนจะคงความแปดเปื้อน

346
00:30:19,400 --> 00:30:20,920
หุบปากทีได้ไหม

347
00:30:27,200 --> 00:30:28,320
ที่ชั้นไหน

348
00:30:28,880 --> 00:30:32,440
ขึ้นไปอีกไกล เรายังต้องรออีกสองสามวัน

349
00:30:38,240 --> 00:30:42,080
เราต้องหาพวกทรยศให้เจอ
และกําจัดพวกเขาซะ

350
00:30:43,600 --> 00:30:45,240
ความตายจะงดงาม

351
00:30:45,880 --> 00:30:49,640
ความตายจะเป็นตราประทับรักแท้ของเรา

352
00:30:51,080 --> 00:30:52,840
จงทําดีตั้งแต่ตอนนี้

353
00:30:52,840 --> 00:30:56,400
แล้วพวกเจ้าจะได้รับรางวัลนับจากนี้ไป

354
00:30:58,960 --> 00:31:01,040
จงทําดีตั้งแต่ตอนนี้

355
00:31:01,040 --> 00:31:04,720
แล้วพวกเจ้าจะได้รับรางวัลนับจากนี้ไป

356
00:31:05,320 --> 00:31:06,600
มีข่าวดี

357
00:31:06,600 --> 00:31:10,720
เหลือการปิดกั้นแค่ที่ชั้น 169 และ 168

358
00:31:10,720 --> 00:31:14,400
พวกกบฏกําลังพยายามลอบทําลายการสื่อสาร

359
00:31:14,400 --> 00:31:18,960
แต่ผู้ที่ถูกเจิมซึ่งนําการปลดปล่อย
ต้องการให้เราเข้มแข็ง

360
00:31:18,960 --> 00:31:21,200
ไม่ใช่คนที่เหลือตาเดียวโว้ย
คนที่ตาเหล่ต่างหาก

361
00:31:21,200 --> 00:31:27,280
นี่ เขาขอให้เราระบุตัวชายขาเป๋กับหญิงตาเหล่

362
00:31:27,280 --> 00:31:31,600
ที่กินเหมือนยัดนุ่นที่ชั้น 176

363
00:31:31,600 --> 00:31:35,720
และเจ้ายักษ์ที่ทําร้ายเพื่อนร่วมห้องขังที่ชั้น 98

364
00:31:35,720 --> 00:31:38,440
- ชั้น 24
- แล้วชั้น 24 ล่ะ

365
00:31:38,440 --> 00:31:41,640
เจ้าอ้วน ทอร์เรซโน

366
00:31:42,440 --> 00:31:45,040
เจ้าอ้วนที่ชั้น 24

367
00:31:45,040 --> 00:31:49,800
กินอาหารของสหายที่ตายแล้ว ไอ้สารเลว

368
00:31:51,720 --> 00:31:53,080
พวกเธออยู่ชั้นไหนมาก่อน

369
00:31:53,080 --> 00:31:54,440
สี่สิบหก

370
00:31:55,480 --> 00:31:56,600
แล้วคุณล่ะ

371
00:31:59,240 --> 00:32:00,280
เจ็ดสิบสี่

372
00:32:00,800 --> 00:32:01,800
โอเค

373
00:32:03,880 --> 00:32:04,880
โอเค

374
00:32:08,760 --> 00:32:11,840
ไม่ต้องห่วง ไม่มีใครรู้ว่าเราเคยอยู่ชั้น 24

375
00:32:11,840 --> 00:32:13,080
พวกเขาเคยเห็นเรา

376
00:32:14,640 --> 00:32:19,520
พออาหารมาถึง เรากินได้เฉพาะอาหารของเรา

377
00:32:20,040 --> 00:32:23,400
หรือที่เราสลับกัน และฉันสั่งพิซซ่าไว้

378
00:32:23,400 --> 00:32:24,840
ส่วนฉัน โครเก็ต

379
00:32:30,600 --> 00:32:33,880
ฉันตายแน่ถ้าไม่ได้กินอาหารดีๆ

380
00:32:34,400 --> 00:32:37,240
วันที่พวกเขามาถึงนี่
เราต้องทําตามที่พวกเขาบอก

381
00:32:37,240 --> 00:32:39,680
หรือไม่ก็ทําทุกอย่างที่ทําได้

382
00:32:39,680 --> 00:32:41,000
พวกเขาจะลงโทษเรา

383
00:33:05,440 --> 00:33:09,360
ไม่ใช่ ที่คุณมานี่ ไม่ใช่เพราะพวกเขากลัวคุณ

384
00:33:10,280 --> 00:33:12,480
คุณลาออกจากโรงเรียนตอนอายุ 16

385
00:33:14,040 --> 00:33:16,640
การร่วมธุรกิจของคุณล้มเหลวหมด

386
00:33:18,160 --> 00:33:21,160
เมียกับลูกๆ ของคุณไล่คุณออกจากบ้าน

387
00:33:22,840 --> 00:33:26,200
พ่อแม่คุณก็เริ่มเอือมระอากับคุณเหมือนกัน

388
00:33:30,120 --> 00:33:32,360
พวกเขามอบโอกาสให้คุณ

389
00:33:32,360 --> 00:33:36,080
เพราะเชื่อว่าคุณจําเป็นต้องมีวินัยบ้าง

390
00:33:43,400 --> 00:33:44,400
วินัย

391
00:33:47,920 --> 00:33:49,440
มีวินัยเพื่ออะไร

392
00:33:50,840 --> 00:33:52,680
มีวินัย

393
00:33:53,640 --> 00:33:57,960
เพื่อจะได้หยุดร้องขอ
การเอาอกเอาใจที่น่าสมเพชเหล่านั้น

394
00:34:29,360 --> 00:34:32,800
- ทําอะไรน่ะ
- ฉันทําผิดพลาดมามาก

395
00:34:34,920 --> 00:34:36,120
พวกเขาเป็นเด็กดี

396
00:34:37,320 --> 00:34:40,200
ไม่ค่อยฉลาดเท่าไร ได้แม่มาเยอะ

397
00:34:40,200 --> 00:34:41,640
ฉันไม่โกรธเคืองพวกเขาหรอก

398
00:34:45,200 --> 00:34:46,320
พูดเรื่องอะไรน่ะ

399
00:34:46,320 --> 00:34:48,280
ฉันกินอาหารที่ไม่ใช่ของฉัน

400
00:34:50,680 --> 00:34:51,640
อย่าเข้ามานะ

401
00:34:53,800 --> 00:34:56,360
ฉันไม่น่ากินมันเลย

402
00:34:56,360 --> 00:34:57,520
อย่าเข้ามา

403
00:35:01,040 --> 00:35:02,880
- อย่าเข้ามา
- มีวินัย

404
00:35:02,880 --> 00:35:04,800
ฉันไม่อยากให้เธอติดร่างแห

405
00:35:04,800 --> 00:35:07,480
เธอไม่ควรถูกลงโทษที่ช่วยฉัน

406
00:35:13,680 --> 00:35:15,760
ออกไปแล้วไปหาลูกๆ ของฉันนะ

407
00:35:15,760 --> 00:35:18,160
บอกพวกเขาว่าฉันรักพวกเขาเสมอ

408
00:35:18,160 --> 00:35:20,320
บอกพวกเขาว่า อย่างน้อยจุดจบของฉัน

409
00:35:22,280 --> 00:35:23,760
ไม่ใช่เรื่องโกหก

410
00:36:43,320 --> 00:36:45,080
ฉันอยากคิดว่าเขาไม่ได้ทรมาน

411
00:36:48,320 --> 00:36:49,800
ว่าเขาตายทันที

412
00:36:55,280 --> 00:36:57,240
(ชั้น 51)

413
00:37:13,240 --> 00:37:14,400
สวัสดี

414
00:37:14,920 --> 00:37:17,120
ดูเหมือนข้างบนจะสงบดี

415
00:37:17,120 --> 00:37:19,080
พวกเขาไม่เจอพวกกบฏ

416
00:37:19,080 --> 00:37:22,080
ตรงนี้เรามีปาเอยากับข้าวผัดรวมมิตร

417
00:37:22,080 --> 00:37:23,080
โครเก็ต

418
00:37:23,080 --> 00:37:26,440
สลัดผักผลไม้สดวีแกน และสเต๊กซอสพริกไทย

419
00:37:26,440 --> 00:37:30,800
ลงไปถึงชั้น 71 เป็นพวกสาวกกับน้องใหม่ทั้งหมด
มาดูกันว่าพวกเขาปฏิบัติตัวยังไง

420
00:37:39,520 --> 00:37:40,960
เราโชคดี

421
00:37:40,960 --> 00:37:42,560
ชั้น 51 ก็ไม่แย่นะ

422
00:37:43,080 --> 00:37:45,280
มีแท่นวางอาหารส่งลงมาวันละครั้ง

423
00:37:46,280 --> 00:37:49,640
เรามีเวลากินอาหารที่เราเลือกไว้สองสามนาที

424
00:37:49,640 --> 00:37:50,960
เธอเลือกอะไรไว้ล่ะ

425
00:37:53,360 --> 00:37:54,920
นี่

426
00:37:59,760 --> 00:38:01,000
เลือกอะไรไว้

427
00:38:01,520 --> 00:38:03,360
- ลูกพลัม
- เธอจะกินได้แค่นั้น

428
00:38:03,360 --> 00:38:05,480
นอกจากจะสลับกับใครสักคน

429
00:38:20,960 --> 00:38:22,400
นั่นของของเธอเหรอ

430
00:38:24,120 --> 00:38:25,280
หมอนฉัน

431
00:38:28,080 --> 00:38:30,200
ฉันนอนไม่หลับถ้าไม่มีมัน

432
00:38:50,840 --> 00:38:54,040
น้องใหม่บางคนไม่อยากเคารพกฎ

433
00:38:54,040 --> 00:38:58,760
ดูเหมือนมีคนขัดขวางอยู่สองคน
คนหนึ่งอยู่ชั้น 46 อีกคนอยู่ชั้นสูงกว่า

434
00:38:59,280 --> 00:39:01,040
แต่มีผู้ที่ถูกเจิมคนหนึ่งอยู่เหนือขึ้นไป

435
00:39:01,040 --> 00:39:03,600
ไม่นานเขาจะกําราบสองคนนั้นได้

436
00:39:21,600 --> 00:39:22,960
เธอจะกินพรุ่งนี้

437
00:39:28,960 --> 00:39:32,360
- มีพวกกบฏอยู่ชั้น 54
- เป็นหนึ่งในสองคนนั้น

438
00:39:32,360 --> 00:39:35,440
- พวกกบฏ ชั้น 54
- มีพวกกบฏอยู่ชั้น 54

439
00:39:35,440 --> 00:39:37,680
เขาแสร้งทําเป็นพวกเดียวกับเรา

440
00:39:37,680 --> 00:39:41,000
แต่มีคนจําเขาได้
และเขาก็ทําร้ายเพื่อนร่วมห้องขังที่มาใหม่

441
00:39:41,000 --> 00:39:42,200
เขาคือหนึ่งในสองคนนั้น

442
00:39:42,200 --> 00:39:44,360
นั่นแหละ เขาคือหนึ่งในสองคนนั้น

443
00:39:44,360 --> 00:39:47,400
เดือนที่แล้วเขาอยู่ชั้นสอง
คนบนชั้นหนึ่งกําราบเขาไม่ได้

444
00:39:47,400 --> 00:39:51,720
ว่ากันว่าไอ้เวรนั่นกินอย่างกับหมู
กินเข้าไปเต็มคราบทุกวันจนอ้วก

445
00:39:51,720 --> 00:39:54,600
พรุ่งนี้เราจะลงไปกําราบเขา จะได้จบเรื่อง

446
00:39:54,600 --> 00:39:55,760
ฉันจะลงไปกับคุณ

447
00:39:55,760 --> 00:39:57,200
ไม่ต้อง ไม่จําเป็นหรอก

448
00:39:57,200 --> 00:40:00,440
- ต้องไม่ให้ไอ้เลวนั่นหนีไปได้
- แน่นอน แต่กฎมีความชัดเจน

449
00:40:00,440 --> 00:40:03,640
อันดับแรกต้องเป็นสี่คนจากชั้นถัดขึ้นไป

450
00:40:03,640 --> 00:40:05,320
ฉันเคยอยู่ชั้นสี่และเห็นเขา

451
00:40:05,320 --> 00:40:08,080
ไปจัดการเขากัน

452
00:40:14,120 --> 00:40:17,720
เพื่อนร่วมห้องขังของฉันตาย
เพราะคนที่ฝ่าฝืนกฎเหมือนไอ้คนข้างล่าง

453
00:40:17,720 --> 00:40:21,160
ที่กินเหมือนยัดนุ่นตอนอยู่ชั้นสองเดือนที่แล้ว

454
00:40:21,880 --> 00:40:24,280
ถ้ามีคนไม่เคารพกฎ ก็จะมีคนอื่นตาย

455
00:40:24,280 --> 00:40:26,600
ยิ่งอยู่สูงก็ยิ่งต้องมีความรับผิดชอบมากขึ้น

456
00:40:27,240 --> 00:40:28,640
เข้าใจไหม

457
00:40:38,800 --> 00:40:40,560
ฉันเข้าใจความโกรธของเธอ

458
00:40:41,480 --> 00:40:44,280
คนแบบนั้นแหละที่ทําลายทุกอย่าง

459
00:41:32,720 --> 00:41:34,240
ตายซะ!

460
00:41:34,240 --> 00:41:37,000
ใช่แล้ว ดากิน บาบี

461
00:41:37,600 --> 00:41:40,320
ผู้ที่ถูกเจิมคือดากิน บาบี นี่

462
00:41:40,320 --> 00:41:41,880
เขาคือดากิน บาบี

463
00:41:41,880 --> 00:41:44,320
ผู้ที่ถูกเจิมคือดากิน บาบี

464
00:41:44,320 --> 00:41:48,200
เราปลอดภัยแล้ว
เขาไม่ปล่อยพวกใส่หน้ากากคนไหนให้รอดแน่

465
00:42:27,160 --> 00:42:28,800
จะปล่อยให้เขาหนีไม่ได้

466
00:42:32,360 --> 00:42:34,960
- พวกเธอจะทําบ้าอะไร
- ทวงความยุติธรรม

467
00:42:34,960 --> 00:42:36,760
ไม่ใช่เธอสองคน

468
00:43:01,360 --> 00:43:03,360
อะไรวะเนี่ย พวกเธอทําแบบนี้ไม่ได้

469
00:43:03,360 --> 00:43:05,280
- หกคนดีกว่า
- มันผิดกฎ

470
00:43:05,280 --> 00:43:07,360
พวกเธอกําลังทําลูกโซ่การสื่อสารเสียระบบ

471
00:43:07,360 --> 00:43:10,760
มีช่องว่างสามชั้นไม่ทําให้ระบบเสียหรอก

472
00:43:10,760 --> 00:43:12,320
ออกมา พวกเราจะลงไป

473
00:43:12,320 --> 00:43:13,680
ไม่ เราไม่ออกแน่

474
00:43:13,680 --> 00:43:18,400
เลือกเอา จะเสี่ยงสู้กับเราให้ตาย
หรือจะอยู่รักษาระบบลูกโซ่ห่าเหวนี่

475
00:43:21,600 --> 00:43:23,720
นายไปกับพวกเธอละกัน ฉันจะดูแลลูกโซ่เอง

476
00:43:41,400 --> 00:43:44,800
เราต้องการคนไปจัดการเจ้าหมูนั่น
คําสั่งจากข้างบน

477
00:43:56,680 --> 00:43:59,920
ไอ้สารเลว หุบปาก

478
00:44:33,880 --> 00:44:36,600
สาวๆ ฉันไม่อยากมีปัญหา ฉันจะวางมันลง

479
00:44:38,800 --> 00:44:39,840
ไม่นะ

480
00:44:40,480 --> 00:44:41,400
ไม่

481
00:44:47,920 --> 00:44:49,680
อีบ้า

482
00:45:20,560 --> 00:45:22,160
พอแล้ว

483
00:45:22,840 --> 00:45:23,920
พอแล้ว

484
00:45:25,880 --> 00:45:27,520
ฉันไม่ได้ทําอะไรผิด

485
00:45:29,320 --> 00:45:30,960
ปล่อยฉันไปตามทางของฉันเถอะ

486
00:45:30,960 --> 00:45:33,480
ฉันติดอยู่ในนี้นานกว่าหนึ่งปีครึ่งแล้ว

487
00:45:35,840 --> 00:45:36,800
ขอร้องนะ

488
00:45:37,920 --> 00:45:39,920
ฉันจําเป็นต้องกินเพื่อฟื้นตัว

489
00:45:40,400 --> 00:45:43,920
กรุณาเถอะ ฉันแค่อยากมีชีวิตรอดเหมือนคนอื่นๆ

490
00:45:56,680 --> 00:45:59,480
ไม่นะ

491
00:45:59,480 --> 00:46:01,800
ไม่ เราต้องลงต่อไปเรื่อยๆ

492
00:46:01,800 --> 00:46:03,920
- ไม่
- เขาไปได้ไม่ไกลหรอก

493
00:46:05,160 --> 00:46:09,480
ไม่ใช่เพราะเขา

494
00:46:19,840 --> 00:46:22,160
นี่ไม่ใช่เดือนแรกที่เธออยู่ในหลุมใช่ไหม

495
00:47:01,480 --> 00:47:03,480
ฉันอยู่มาหกเดือนแล้ว

496
00:47:08,520 --> 00:47:09,880
ในวันแรกของฉัน

497
00:47:11,160 --> 00:47:12,720
เพื่อนร่วมห้องขังของฉัน...

498
00:47:14,360 --> 00:47:15,560
เคกาซิห์

499
00:47:17,520 --> 00:47:18,720
อธิบายเรื่อง...

500
00:47:20,320 --> 00:47:23,400
กฎให้ฉันฟัง และฉันก็เข้าใจ

501
00:47:23,880 --> 00:47:25,680
มันไม่ใช่กฎที่ยุติธรรม

502
00:47:27,240 --> 00:47:31,720
เพราะมันแค่คุ้มครองอาหาร
ที่เราระบุไว้ตอนมาถึงหลุม

503
00:47:32,240 --> 00:47:33,400
แต่...

504
00:47:36,240 --> 00:47:38,200
ฉันคิดว่าการมีกฎเป็นการเริ่มต้นที่ดี

505
00:47:42,920 --> 00:47:45,840
เราเคยเคารพกฎตลอด

506
00:47:47,080 --> 00:47:49,640
เรากินแต่อาหารของตัวเอง

507
00:47:50,520 --> 00:47:54,440
และมีส่วนร่วมในการกําราบคนอื่นเมื่อจําเป็น

508
00:47:57,600 --> 00:47:58,880
แต่มีครั้งหนึ่ง...

509
00:48:00,760 --> 00:48:02,520
เราเจอชายหนุ่มคนหนึ่ง

510
00:48:02,520 --> 00:48:05,320
เขาขาดสารอาหารและกําลังจะตาย

511
00:48:05,320 --> 00:48:07,640
เราถือโอกาสเอาอาหารที่เหลือจากคนตาย

512
00:48:07,640 --> 00:48:10,120
ให้เขามากกว่าที่เขามีสิทธิ์ได้

513
00:48:15,160 --> 00:48:17,000
สองสามวันต่อมา

514
00:48:18,600 --> 00:48:20,040
ผู้ที่ถูกเจิมก็มา

515
00:48:22,200 --> 00:48:23,480
ดากิน บาบี

516
00:48:25,200 --> 00:48:28,560
ดากิน บาบีคือผู้ที่ถูกเจิมที่เข้มงวดที่สุด

517
00:48:29,080 --> 00:48:31,880
เขาเข้มงวดหนักขึ้นเรื่อยๆ เข้มงวดจัด

518
00:48:33,120 --> 00:48:37,440
เขาตัดสินใจออกบทลงโทษเพื่อเป็นแบบอย่าง

519
00:48:40,160 --> 00:48:41,560
สําหรับการฝ่าฝืนกฎ

520
00:48:44,440 --> 00:48:47,080
เคกาซิห์สู้กลับ

521
00:48:48,040 --> 00:48:49,680
และควักลูกตาเขาออกมา

522
00:48:55,440 --> 00:48:59,000
ดากิน บาบีสั่งให้มัด
ร่างเปลือยเปล่าของเธอไว้กับแท่น

523
00:48:59,000 --> 00:49:02,080
และส่งเธอลงไปชั้นล่างๆ แบบไร้ทางสู้

524
00:49:05,360 --> 00:49:07,040
พวกเขาบังคับให้ฉันดู

525
00:49:07,040 --> 00:49:10,640
พวกเขากินเธอทั้งเป็นที่ชั้นลึกๆ ลงไป

526
00:49:18,920 --> 00:49:21,480
เราจะไม่มีวันปลอดภัยในหลุม

527
00:49:28,200 --> 00:49:30,160
ผู้ที่ถูกเจิมไม่ได้เหมือนกันทุกคน

528
00:49:30,160 --> 00:49:33,440
เดือนที่แล้วมีคนหนึ่งมาถึงทันเวลา

529
00:49:33,440 --> 00:49:35,960
ช่วยคนหลายคนไม่ให้อดตาย

530
00:49:35,960 --> 00:49:39,240
เธอคิดว่าเขาลงมาถึงชั้นเธอยังไง

531
00:49:47,400 --> 00:49:49,320
เราต้องช่วยกันต่อไป

532
00:49:51,800 --> 00:49:53,480
ต้องเป็นธรรมกว่านี้

533
00:49:56,320 --> 00:49:59,920
เราต้องอดทนจนกว่าจะออกไปจากที่นี่

534
00:50:00,560 --> 00:50:02,520
ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ

535
00:50:03,800 --> 00:50:06,040
ไม่มีใครได้ออกไปจากที่นี่

536
00:50:06,760 --> 00:50:09,560
ที่นี่ไม่มีใครรอด

537
00:50:23,120 --> 00:50:25,000
แต่มีสิ่งหนึ่งที่เราทําได้

538
00:50:25,000 --> 00:50:26,640
หนี

539
00:50:32,360 --> 00:50:34,280
หนีในช่วงข้ามต่อ

540
00:50:36,600 --> 00:50:37,600
ช่วงอะไรนะ

541
00:50:39,800 --> 00:50:44,360
ทุกสิ้นเดือนมีการจัดหลุมใหม่

542
00:50:44,360 --> 00:50:47,120
แก๊สที่พวกเขาใช้

543
00:50:47,640 --> 00:50:49,720
เป็นยาสลบชนิดหนึ่ง

544
00:50:52,560 --> 00:50:54,240
จังหวะนั้นแหละ

545
00:50:54,240 --> 00:50:57,920
แต่เราจะไม่สลบได้ยังไง

546
00:50:59,400 --> 00:51:02,440
ฉันหามันทุกเดือน

547
00:51:02,440 --> 00:51:04,040
แต่ยังไม่มีโชคเลย

548
00:51:04,840 --> 00:51:08,480
แต่ถ้าเราเจอมัน เราจะมีโอกาสแค่ครั้งเดียว

549
00:51:12,760 --> 00:51:13,920
เราจะเจอก็ต่อเมื่อ

550
00:51:15,120 --> 00:51:16,640
เราต้องลงไปเรื่อยๆ

551
00:51:19,120 --> 00:51:20,880
เราจะหาอะไร

552
00:51:29,440 --> 00:51:30,640
อย่า

553
00:51:34,920 --> 00:51:36,240
นั่นดากิน

554
00:51:36,240 --> 00:51:37,840
ตอนนี้แหละ

555
00:51:40,840 --> 00:51:44,240
ดากิน บาบีและคนของเขาต้องลงมากับแท่นแน่ๆ

556
00:51:44,240 --> 00:51:46,360
แต่มีการปิดกั้นที่ชั้น 46

557
00:51:46,360 --> 00:51:48,800
พวกเขาต้องหยุดตรงนั้นเพื่อใช้กฎ

558
00:51:48,800 --> 00:51:51,720
นี่คือโอกาสของเรา เราต้องลงไปวันนี้

559
00:51:56,880 --> 00:52:00,000
แผนนี้ของเธอมันบ้า ถ้าเกิดไม่ได้ผลล่ะ

560
00:52:00,000 --> 00:52:01,200
ฉันไม่รู้หรอก

561
00:52:01,200 --> 00:52:04,480
ฉันรู้แค่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าดากิน บาบีมาถึงเรา

562
00:52:13,640 --> 00:52:15,520
ควรพาเขาไปด้วยไหม

563
00:52:36,200 --> 00:52:37,440
ฆ่าฉันที

564
00:52:58,840 --> 00:52:59,840
ออกไป

565
00:53:21,400 --> 00:53:25,240
มีคนบอกฉันเรื่องที่ไม่ธรรมดาเกี่ยวกับเธอสองคน

566
00:53:25,240 --> 00:53:29,040
เรื่องความมุ่งมั่นที่จะมีส่วนร่วม
ในการกําราบผู้ละเมิดกฎ

567
00:53:29,040 --> 00:53:30,680
ทั้งที่มันไม่เกี่ยวกับพวกเธอ

568
00:53:32,920 --> 00:53:33,880
เพื่อเป็นการตอบแทน

569
00:53:33,880 --> 00:53:38,160
วันนี้จะให้พวกเธอดื่มไวน์ได้เท่าที่อยากดื่ม
ขณะกินอาหารของพวกเธอ

570
00:53:43,560 --> 00:53:45,160
เอาเลย ไม่ต้องอาย

571
00:53:46,360 --> 00:53:48,720
การกินไม่ได้เป็นแค่สิทธิ์ มันเป็นหน้าที่

572
00:53:48,720 --> 00:53:52,600
เราต้องใช้ชายหญิงที่แข็งแกร่งในการปกป้องกฎ

573
00:53:59,400 --> 00:54:00,400
กินให้อร่อย

574
00:54:09,200 --> 00:54:11,360
ปล่อยเธอนะ เวรเอ๊ย

575
00:54:11,960 --> 00:54:13,440
ปล่อยฉัน

576
00:54:16,200 --> 00:54:18,040
- เกิดอะไรขึ้น
- อย่ามายุ่งกับฉัน

577
00:54:18,040 --> 00:54:20,120
- เกิดอะไรขึ้น
- ขอเถอะ

578
00:54:20,880 --> 00:54:22,560
เราต้องเชื่อฟังกฎ

579
00:54:23,600 --> 00:54:25,360
และต้องแน่ใจว่ามีการบังคับใช้กฎ

580
00:54:25,880 --> 00:54:27,240
เสมอ

581
00:54:27,240 --> 00:54:29,280
โดยไม่มีข้อยกเว้น

582
00:54:29,280 --> 00:54:32,360
พวกนายรู้กฎสี่ตําแหน่งถัดไปใช่ไหม

583
00:54:32,880 --> 00:54:34,520
ต้องรู้อยู่แล้วสิ

584
00:54:34,520 --> 00:54:36,600
ถ้ารู้ก็บอกฉันมาที

585
00:54:36,600 --> 00:54:40,760
ทําไมนายถึงปล่อยให้พวกเธอ
มีส่วนร่วมในการกําราบ

586
00:54:43,280 --> 00:54:44,520
ว่าไงนะ

587
00:54:44,520 --> 00:54:48,680
ฉันบอกพวกเธอแล้วว่ามันไม่ถูก

588
00:54:49,440 --> 00:54:51,200
และก็ไม่ได้ทําอะไรเพื่อหยุดพวกเธอ

589
00:54:51,200 --> 00:54:55,120
ไม่นะ ฉันอยู่ประจําตําแหน่ง
เพื่อไม่ให้เสียระบบลูกโซ่สื่อสาร

590
00:54:55,120 --> 00:54:59,160
จริงสิ แม้แต่คนตาบอดก็ยังเห็น
ว่านายกล้าหาญแค่ไหนที่ทําแบบนั้น

591
00:55:02,960 --> 00:55:06,360
นึกออกแล้ว ยังไม่ใช่วันนี้ แต่เป็นพรุ่งนี้

592
00:55:06,360 --> 00:55:09,320
นายดื่มไวน์ได้ตามใจชอบเลย

593
00:55:11,880 --> 00:55:14,200
พร้อมกับมื้อสุดท้ายของนาย

594
00:55:14,720 --> 00:55:18,800
หลังจากนั้นนายจะถูกประหาร
โทษฐานละทิ้งหน้าที่สองครั้ง

595
00:55:18,800 --> 00:55:21,560
ละทิ้งหน้าที่สองครั้งเหรอ ฉันทํา...

596
00:55:21,560 --> 00:55:22,840
ใช่ ละทิ้งหน้าที่สองครั้ง

597
00:55:22,840 --> 00:55:24,800
หนึ่ง ไม่ลงข้างล่างเมื่อถึงตานาย

598
00:55:24,800 --> 00:55:27,840
สอง นายปล่อยให้พวกเธอทํา

599
00:55:29,880 --> 00:55:31,200
นายก็ปล่อยให้พวกเธอทํา

600
00:55:32,360 --> 00:55:33,960
เพราะงั้นนายจะเสียแขนหนึ่งข้าง

601
00:55:35,640 --> 00:55:39,120
แล้วเธอล่ะ ทําไมต้องเป็นฉัน ไม่ใช่เธอ

602
00:55:41,200 --> 00:55:43,320
นายไม่ได้บอกฉันเหรอว่านายหลอกเธอ

603
00:55:43,320 --> 00:55:45,360
เธอไม่รู้ว่ากําลังทําผิดกฎ

604
00:55:45,360 --> 00:55:48,000
มีคนสนับสนุนมากขึ้นดูเป็นเรื่องที่ดี

605
00:55:58,280 --> 00:55:59,960
ไม่ได้ให้ตีความกฎ

606
00:55:59,960 --> 00:56:00,880
ให้เชื่อฟังแค่นั้น

607
00:56:02,960 --> 00:56:06,320
ข้อยกเว้นของผู้เที่ยงธรรม
คือข้ออ้างของคนที่ไม่ซื่อสัตย์

608
00:56:09,160 --> 00:56:10,680
เธอทําความผิด

609
00:56:10,680 --> 00:56:12,160
เธอจะเสียแขนหนึ่งข้าง

610
00:56:13,520 --> 00:56:15,960
นายลงโทษคนที่ปกป้องกฎไม่ได้นะ

611
00:56:15,960 --> 00:56:17,640
ไม่ใช่ เธอเข้าใจผิดแล้ว

612
00:56:17,640 --> 00:56:19,680
คนที่ฝ่าฝืนกฎไม่ได้ปกป้องกฎ

613
00:56:20,920 --> 00:56:23,800
ยิ่งกว่านั้น คนที่ทําแบบนั้น

614
00:56:23,800 --> 00:56:27,600
สุดท้ายก็จะตีความกฎในแง่ที่
เอื้อประโยชน์ให้ตัวเอง

615
00:56:27,600 --> 00:56:28,640
ฟังฉันนะ

616
00:56:29,320 --> 00:56:33,520
มีคนตายมากมาย
หรือไม่ก็สูญเสียไปเยอะกว่าจะมาถึงวันนี้ได้

617
00:56:35,080 --> 00:56:36,240
ฉันเสียลูกตาไป

618
00:56:40,840 --> 00:56:43,600
เพื่อนเธอน่าจะรู้ความหมาย
ของการเสียบางอย่างไปเหมือนกัน

619
00:56:48,080 --> 00:56:51,520
แต่ดูเหมือนเธอจะยังไม่ได้บทเรียน

620
00:56:52,400 --> 00:56:53,960
นี่เป็นการทําผิดซ้ําสอง

621
00:56:57,840 --> 00:57:00,280
เธอสมควรได้รับชะตากรรมเดียวกับ
เพื่อนเก่าของเธอ

622
00:57:00,280 --> 00:57:02,320
- ไอ้สารเลว
- นี่ไม่ใช่การทําตามอําเภอใจ

623
00:57:02,320 --> 00:57:04,400
ไม่ใช่เลยสักนิด

624
00:57:04,400 --> 00:57:07,320
เราฆ่าเพื่อสร้างอนาคตที่จะไม่มีใครฆ่าใครอีก

625
00:57:07,320 --> 00:57:09,160
ข้างล่างมีพวกกบฏมากมาย

626
00:57:09,160 --> 00:57:12,360
และมีแต่ความกลัวเท่านั้นที่ปราบสัตว์ร้ายได้

627
00:57:12,360 --> 00:57:15,200
ความหวาดกลัวคือสาร

628
00:57:18,640 --> 00:57:20,880
ถ้าปล่อยให้เธอมีชีวิต เธอจะหนี

629
00:57:32,960 --> 00:57:33,960
พูดมาสิลูก

630
00:57:34,880 --> 00:57:36,400
พวกเธอมีแผน

631
00:57:37,400 --> 00:57:42,000
- เล่ามา
- ผมได้ยินพวกเธอคุยกันเรื่องสําคัญ

632
00:57:42,520 --> 00:57:44,360
แต่พวกเธอคิดว่าผมหลับอยู่

633
00:57:44,960 --> 00:57:46,040
ผมไม่ได้หลับ

634
00:57:46,040 --> 00:57:50,200
เพราะผมรู้ว่าการตื่นอยู่
เป็นวิธีที่จะช่วยให้รู้เรื่องต่างๆ ได้ดีที่สุด

635
00:57:50,200 --> 00:57:53,320
เธอคุยกับเธอเรื่องสถานที่

636
00:57:53,320 --> 00:57:56,360
ที่โลกนี้ถูกสร้างขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า

637
00:57:56,360 --> 00:57:58,600
และบอกเธอว่าถ้ากินหมา

638
00:57:58,600 --> 00:58:01,080
อาจทําให้ตื่นจากความฝันและหนีได้

639
00:58:01,680 --> 00:58:05,080
พวกเธออยากลักพาตัวผม แต่ผมไม่กินหมา

640
00:58:28,360 --> 00:58:29,440
ไม่ต้องกลัวนะลูก

641
00:58:31,080 --> 00:58:32,840
จะไม่มีใครต้องกินหมา

642
01:00:39,680 --> 01:00:41,560
(ชั้น 72)

643
01:00:48,840 --> 01:00:50,480
นี่เดือนแรกที่คุณอยู่ในหลุมใช่ไหม

644
01:01:02,160 --> 01:01:03,960
สวัสดียามเช้า เพื่อนบ้าน

645
01:01:03,960 --> 01:01:05,840
เริ่มเดือนใหม่ในหลุม

646
01:01:05,840 --> 01:01:10,000
ตรงนี้เรามีปลาทรายแดงกับไข่ปลาคาเวียร์
แต่จะไม่แลกกับอะไรทั้งนั้น

647
01:01:10,000 --> 01:01:12,240
มาดูกันว่าพวกขอทานมีอะไรบ้าง

648
01:01:12,240 --> 01:01:13,360
อย่าคุยกับคนข้างบน

649
01:01:13,360 --> 01:01:16,560
ชั้น 73 อาหารของฉันอยู่ไหน ฉันหิว

650
01:01:17,440 --> 01:01:18,880
ไอ้พวกสาวกงี่เง่า

651
01:01:19,520 --> 01:01:23,000
- นายเป็นใคร ระบุตัวตนมา
- นายล่ะเป็นใคร ระบุตัวตนมาสิ

652
01:01:23,600 --> 01:01:25,280
อย่าพูดกับคนข้างล่างเราด้วย

653
01:01:25,800 --> 01:01:27,960
ฉันพูดแล้วก็เหนื่อย

654
01:01:27,960 --> 01:01:29,480
ฉันเคยทําตามกฎอย่างเคร่งครัด

655
01:01:29,480 --> 01:01:33,920
และเมื่อเดือนก่อน
ที่ชั้น 203 ไม่เห็นมีใครมาช่วยฉันเลย

656
01:01:33,920 --> 01:01:35,520
คุณเลือกเอาของอะไรเข้ามา

657
01:01:43,720 --> 01:01:45,720
ฉันเอามาหั่นขนมปัง

658
01:01:45,720 --> 01:01:47,640
ที่บ้านฉันซื้อแบบหั่นเป็นแผ่นแล้ว

659
01:01:47,640 --> 01:01:49,800
แต่ที่นี่ฉันไม่รู้

660
01:01:52,560 --> 01:01:53,560
ขอใช้ได้ไหม

661
01:02:01,560 --> 01:02:02,880
มีสิ่งหนึ่งที่เราทําได้

662
01:02:05,240 --> 01:02:08,040
หนีในช่วงข้ามต่อ

663
01:02:08,040 --> 01:02:10,280
แต่เราจะไม่สลบได้ยังไง

664
01:02:10,280 --> 01:02:12,600
ฉันหามันทุกเดือน

665
01:02:14,640 --> 01:02:15,920
เราต้องลงไปเรื่อยๆ

666
01:02:16,400 --> 01:02:18,800
เราต้องหาภาพหมาจมน้ํา

667
01:02:33,920 --> 01:02:37,240
- นี่
- ดูหมอนั่นสิ ไอ้หมูเอ๊ย

668
01:02:37,240 --> 01:02:40,360
- หยุดนะ
- เราต้องเคารพกฎ

669
01:02:42,720 --> 01:02:45,560
อ้าว จะไปไหน

670
01:02:45,560 --> 01:02:49,080
นี่ ทําแบบนั้นไม่ได้นะ

671
01:02:49,080 --> 01:02:51,000
เดี๋ยวแม่ลงไปเฆี่ยนซะนี่

672
01:02:51,000 --> 01:02:54,600
- ห้ามเหยียบอาหาร ไอ้พวกหมู
- คุณควรไปกับฉัน

673
01:02:54,600 --> 01:02:56,080
ลงมาจากตรงนั้นนะ ให้ตายสิ

674
01:02:56,080 --> 01:02:57,840
หูหนวกรึไง แม่นี่หูหนวก

675
01:02:57,840 --> 01:03:00,960
ต้องหูหนวกแน่ๆ ไม่ฟังที่ฉันพูดสักคํา

676
01:03:00,960 --> 01:03:02,120
ออกไปจากตรงนั้น

677
01:03:02,720 --> 01:03:03,800
จะไปไหม

678
01:03:05,320 --> 01:03:06,320
ก็เห็นอยู่

679
01:03:18,280 --> 01:03:19,440
มาเลย

680
01:03:23,840 --> 01:03:25,840
คุณทําอะไรคนเดียวไม่สําเร็จหรอก

681
01:03:25,840 --> 01:03:29,480
ถ้าอยากต่อต้านพวกสาวก
ก็ต้องทําเหมือนพวกเขา

682
01:03:29,480 --> 01:03:30,640
รวมกลุ่ม

683
01:03:37,400 --> 01:03:39,720
- ลงมาจากตรงนั้นและทําตามกฎ
- ใจเย็นๆ

684
01:03:39,720 --> 01:03:41,400
ฉันจะปกป้องกฎด้วยชีวิต

685
01:03:41,400 --> 01:03:43,840
- แน่ใจนะว่าอยากทําแบบนั้น
- ฟังนะ

686
01:03:43,840 --> 01:03:46,280
ไม่ควรมีใครจํากัดเสรีภาพของเรา

687
01:03:46,280 --> 01:03:50,400
ไม่ว่าใครทั้งนั้น
เราโตพอที่จะตัดสินใจทําอะไรได้เอง

688
01:03:51,640 --> 01:03:53,720
แกะนี่โคตรอร่อย

689
01:03:53,720 --> 01:03:55,080
พวกกบฏกําลังลงมา

690
01:03:55,080 --> 01:03:59,960
คนพวกนี้คือพวกกบฏ ไอ้พวกกบฏ

691
01:04:01,240 --> 01:04:05,120
ถ้าอยากรอดพ้นจากการลงโทษและทรมาน ขึ้นมา

692
01:04:05,120 --> 01:04:07,480
ผู้ที่ถูกเจิมจะลงมาพรุ่งนี้

693
01:04:07,480 --> 01:04:13,200
เราพวกสาวกจะรวมตัวกัน
และลงไปกําจัดพวกแก ทีละคน

694
01:04:13,880 --> 01:04:15,720
ได้ยินไหม

695
01:04:15,720 --> 01:04:17,960
เราควรทําให้อีกคนหมดฤทธิ์

696
01:04:17,960 --> 01:04:19,880
พวกแกก็รู้นี่นะ

697
01:04:22,320 --> 01:04:25,240
- เราไม่ทําอะไรแบบนั้น
- ไอ้พวกกบฏห่าเหว

698
01:04:29,360 --> 01:04:34,000
เราเกิดมาเสรี
ส่วนพวกสาวกเหล่านี้เกลียดเสรีภาพ

699
01:04:34,000 --> 01:04:35,240
พวกเขาถึงได้เกลียดเรา

700
01:04:35,240 --> 01:04:38,920
เพราะเราเป็นอิสระ และเราจะเป็นอิสระเสมอ

701
01:04:38,920 --> 01:04:42,240
พวกเขาจะห้ามเรา
ไม่ให้ทําสิ่งที่เราต้องการไม่ได้

702
01:04:42,240 --> 01:04:45,880
ที่นี่เต็มไปด้วยอาหาร
ทําไมเราจะกินอะไรตามใจไม่ได้

703
01:04:45,880 --> 01:04:48,680
เราฝันถึงเสรีภาพมาตลอดชีวิต

704
01:04:48,680 --> 01:04:50,400
ขึ้นมาเลย เพื่อน ดูสิว่าเราทําอะไร

705
01:04:50,400 --> 01:04:55,000
เพราะเราอยู่ที่นี่มานาน
และเรามีสิทธิ์มากกว่าพวกเขา

706
01:04:55,000 --> 01:04:56,360
เพื่อเสรีภาพ

707
01:04:56,360 --> 01:05:01,240
กินให้เรียบ

708
01:05:01,240 --> 01:05:02,840
มาเร็ว ขึ้นมา

709
01:05:02,840 --> 01:05:04,640
- เสรีภาพอยู่ข้างบน
- ขึ้นมาเถอะน่า

710
01:05:04,640 --> 01:05:06,600
ไม่มีใครบังคับฉันให้ขึ้นไปได้หรอก

711
01:05:06,600 --> 01:05:09,520
พวกเขาอยากให้เราเก็บกด อดกลั้น

712
01:05:09,520 --> 01:05:11,680
ได้เวลาแล้ว

713
01:05:11,680 --> 01:05:17,240
เพื่อเสรีภาพ

714
01:05:25,480 --> 01:05:27,800
พอแค่นี้ เราจะอยู่ตรงนี้

715
01:05:27,800 --> 01:05:29,280
มีพวกเรามากพอแล้ว

716
01:05:29,880 --> 01:05:32,960
ชายหญิงผู้มีเสรี เราจะอยู่ตรงนี้

717
01:05:46,960 --> 01:05:49,120
เขาวาดมันบนผนังบ้านของเขา

718
01:05:49,120 --> 01:05:52,320
แล้วพวกเขาก็ย้ายมันมาลงบนผืนผ้าใบนี้

719
01:05:54,520 --> 01:05:56,360
เหลือเชื่อเลยไหมล่ะ

720
01:05:57,200 --> 01:05:58,720
ต้นฉบับเลยนะ

721
01:06:04,680 --> 01:06:07,360
ฉันดีใจจังที่ในที่สุดเราก็ได้ทําอะไรสักอย่าง

722
01:06:07,360 --> 01:06:10,640
กับพวกนิกายชั่วช้าและกฎของพวกเขา

723
01:06:10,640 --> 01:06:13,880
แต่ก่อนอื่น เราต้องจัดระเบียบ

724
01:06:13,880 --> 01:06:16,880
เพื่อนหญิงชายทั้งหลาย

725
01:06:16,880 --> 01:06:19,400
ขอต้อนรับสู่บ้านหลังน้อยของฉัน

726
01:06:19,400 --> 01:06:21,200
ซากส้วมน้อยๆ ละไม่ว่า

727
01:06:22,640 --> 01:06:25,120
- เธอเป็นสหายเรานะ
- ฉันคิดว่าบริเวณนี้...

728
01:06:25,120 --> 01:06:26,880
หุบปากเลย ยัยเพี้ยน

729
01:06:27,400 --> 01:06:28,560
มารยาทงามเหลือเกิน

730
01:06:29,080 --> 01:06:31,760
จะมีมารยาทไปไหน

731
01:06:35,720 --> 01:06:38,240
อาหารกับไวน์ชั้นเลิศ

732
01:06:38,240 --> 01:06:44,320
วันนี้เราทั้งหลายจะอิ่มหนําสําราญ

733
01:06:44,320 --> 01:06:50,720
อาหารของเราทุกจานคือสุดยอด

734
01:06:50,720 --> 01:06:54,600
ปรุงรสอย่างดี

735
01:06:54,600 --> 01:06:59,960
ตามด้วยของหวานรสละมุน

736
01:06:59,960 --> 01:07:01,600
และกาแฟดีๆ

737
01:07:01,600 --> 01:07:04,000
กาแฟดีๆ

738
01:07:05,640 --> 01:07:12,360
ของหวานรสละมุน กาแฟดีๆ

739
01:07:13,040 --> 01:07:16,440
และร่วมรักกัน

740
01:07:32,040 --> 01:07:34,480
อะไรวะ เฮ้ย ตื่น

741
01:07:34,480 --> 01:07:36,280
ตื่น ให้ตายสิวะ

742
01:07:37,920 --> 01:07:40,280
พวกมันลงมาแล้ว

743
01:07:40,280 --> 01:07:42,760
- พวกเราเตรียมพร้อม
- ไอ้พวกสารเลว

744
01:08:38,800 --> 01:08:39,800
เตรียมพร้อมไว้

745
01:08:53,160 --> 01:08:55,160
- อะไรวะ
- วันที่สามแล้ว

746
01:08:55,160 --> 01:08:56,480
ดูไอ้เลวนั่นสิ

747
01:08:56,480 --> 01:08:58,840
พวกแกจะไม่ได้กินอะไรไปจนตลอดเดือน

748
01:08:58,840 --> 01:09:01,440
แท่นจะลงมาทุกวัน

749
01:09:01,440 --> 01:09:03,480
แต่จะว่างเปล่า ไม่มีอาหาร

750
01:09:04,160 --> 01:09:07,120
และเมื่อพวกแกหิวและหมดแรง

751
01:09:07,120 --> 01:09:10,640
พวกเราจะลงไปจัดการพวกแกให้หมด

752
01:09:10,640 --> 01:09:13,240
- ไอ้สารเลว
- ลงมาสู้กันสิวะ

753
01:09:13,240 --> 01:09:16,560
แกจะลงโทษคนข้างล่างพวกนั้นให้ตายด้วยรึไง

754
01:09:16,560 --> 01:09:20,280
ไม่เอาน่า ข้างล่างนั่นมี
พวกสารเลวอย่างแกอยู่เยอะแยะ

755
01:09:20,280 --> 01:09:23,600
แกจะทํายังไง จะลงโทษพวกเขาไปจนตายรึไง

756
01:09:23,600 --> 01:09:25,520
ใช่ น่าเสียดายที่ต้องแลก

757
01:09:25,520 --> 01:09:27,760
แต่ก็ควรค่า เพื่อรักษากฎ

758
01:09:27,760 --> 01:09:28,880
ฟังฉันนะ

759
01:09:30,760 --> 01:09:31,760
ถ้าพวกแกยอมแพ้

760
01:09:31,760 --> 01:09:35,880
ฉันจะลงโทษแค่พวกหัวโจกของการจลาจลบ้าๆ นี่

761
01:09:36,680 --> 01:09:39,120
ฟังนะ สหาย

762
01:09:39,120 --> 01:09:42,800
สหาย จงฟัง เขาเสนอทางออกให้เราแล้ว

763
01:09:42,800 --> 01:09:45,360
- มีเหตุผลด้วย
- ไปไกลๆ เลย ตาเฒ่า

764
01:09:45,360 --> 01:09:47,560
- ไอ้สารเลว
- เชี่ยเอ๊ย

765
01:09:55,160 --> 01:09:58,840
ไอ้บอดนั่นมันขู่
เขาไม่ลงโทษคนของตัวเองจนตายหรอก

766
01:09:58,840 --> 01:10:00,240
ถ้านายคิดผิดล่ะ

767
01:10:00,240 --> 01:10:01,200
ฮ้า

768
01:10:01,200 --> 01:10:03,280
แล้วทีนี้เราจะกินอะไร

769
01:10:05,160 --> 01:10:06,280
เราควรทํายังไง

770
01:10:11,640 --> 01:10:13,360
แล้วถ้าเราลงไปข้างล่าง

771
01:10:14,800 --> 01:10:16,760
และกินคนของเขาซะเลยล่ะ

772
01:10:22,560 --> 01:10:24,560
ได้ยินไหม ไอ้บอด

773
01:10:24,560 --> 01:10:27,280
เราจะลงไปกินคนของแก

774
01:10:29,720 --> 01:10:32,320
หลังจากทํางานหนักมาหลายปี

775
01:10:32,320 --> 01:10:34,200
ในที่สุดคืนสําคัญของฉันก็มาถึง

776
01:10:35,120 --> 01:10:36,520
นิทรรศการครั้งที่สี่ของฉัน

777
01:10:37,720 --> 01:10:40,280
จัดร่วมกับศิลปินชั้นยอดทั้งนั้น

778
01:10:40,880 --> 01:10:45,520
ฉันจัดแสดงซีรีส์ประติมากรรม
ที่แสดงให้เห็นความโหดร้ายของสัตว์

779
01:10:47,840 --> 01:10:49,040
แฟนฉันไปดู

780
01:10:49,040 --> 01:10:51,640
เขาพาลูกชายไป ในที่สุดฉันก็ได้เจอลูกชายเขา

781
01:10:51,640 --> 01:10:53,040
แล้ว...

782
01:10:55,080 --> 01:10:57,080
เด็กไม่เคยนั่งนิ่งๆ อยู่แล้ว

783
01:11:01,840 --> 01:11:03,240
เขาไม่อยู่นิ่งเลย

784
01:11:06,320 --> 01:11:11,120
หนึ่งในผลงานของฉันคือหมาดุ

785
01:11:12,520 --> 01:11:14,000
โหดเหี้ยม

786
01:11:14,680 --> 01:11:15,880
ร้ายกาจ

787
01:11:16,800 --> 01:11:20,920
กรงเล็บของมันคือใบมีดคมกริบ
หันไปทางผู้เข้าชม

788
01:11:23,800 --> 01:11:26,040
คุณไม่ควรทําแบบนี้

789
01:11:26,040 --> 01:11:29,600
ถ้าไม่กิน คุณจะตายนะ

790
01:11:31,480 --> 01:11:33,320
พวกเขาบอกฉันว่ามันอันตราย

791
01:11:34,920 --> 01:11:39,040
แต่สําหรับฉัน ถ้ามันดูเสี่ยง ดูกล้า

792
01:11:39,760 --> 01:11:42,120
มันยิ่งวิเศษ

793
01:11:42,120 --> 01:11:44,960
ฉันไม่ยอมให้ล้อมกั้นเขตปลอดภัยในพื้นที่

794
01:11:49,200 --> 01:11:51,040
เด็กนั่นวิ่งไม่หยุด

795
01:11:52,160 --> 01:11:53,640
แล้วเขาก็สะดุดล้ม

796
01:11:54,680 --> 01:11:56,480
หนึ่งในกรงเล็บ

797
01:11:58,320 --> 01:12:00,040
ที่เป็นใบมีด

798
01:12:04,360 --> 01:12:06,040
ปักเข้าไปในลูกตาเขา

799
01:12:12,200 --> 01:12:14,280
ฉันอยากคิดว่าเขาไม่ได้ทรมาน

800
01:12:16,600 --> 01:12:18,320
ว่าเขาตายทันที

801
01:12:30,680 --> 01:12:32,800
ทนายทํางานได้ดีมาก

802
01:12:36,560 --> 01:12:39,080
ผู้พิพากษาตัดสินว่าเป็นอุบัติเหตุ

803
01:12:41,360 --> 01:12:42,880
ประกันจ่ายทั้งหมด

804
01:12:45,720 --> 01:12:50,320
ฉันกลายเป็นหนึ่งในศิลปิน
ที่ทรงคุณค่าที่สุดของคนรุ่นฉัน

805
01:12:52,200 --> 01:12:55,480
ผลงานทุกชิ้นจากซีรีส์ความโหดร้ายของสัตว์

806
01:12:55,480 --> 01:12:57,680
ขายได้หลายล้าน

807
01:12:59,480 --> 01:13:01,280
โดยเฉพาะหมา

808
01:13:03,320 --> 01:13:04,480
พวกกบฏ

809
01:13:05,240 --> 01:13:07,000
ไปลากพวกมันลงมา

810
01:13:07,000 --> 01:13:08,320
ข้อเท้าพวกมัน

811
01:13:08,320 --> 01:13:11,680
เริ่มการปฏิวัติได้

812
01:13:12,400 --> 01:13:15,200
- เราต้องเตรียมตัว
- เตรียมตัวให้พร้อม

813
01:13:30,360 --> 01:13:32,320
พวกกบฏ ลุย

814
01:15:24,520 --> 01:15:25,520
ภาพวาด

815
01:15:28,920 --> 01:15:31,120
ทําไมมันถึงสําคัญนัก

816
01:16:51,640 --> 01:16:52,680
เธอ

817
01:16:54,120 --> 01:16:56,760
จบเรื่องที่เธอเริ่มไว้ซะสิ เร็วเข้า

818
01:16:56,760 --> 01:16:59,040
แกไร้ทางสู้

819
01:16:59,640 --> 01:17:01,640
และฉันก็มีมีด

820
01:17:07,320 --> 01:17:09,600
แต่ฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้น

821
01:17:09,600 --> 01:17:12,000
ฉันอาจรักษาแผลให้แก

822
01:17:12,000 --> 01:17:16,360
และเฉือนเนื้อของแก
ป้อนให้แกกินตลอดเดือนที่เหลือก็ได้

823
01:17:16,360 --> 01:17:20,440
ฉันจะเฉือนอย่างระมัดระวังไม่ให้แกตาย

824
01:17:21,280 --> 01:17:24,120
แกจะได้รับเกียรติสมกันกับพระอาจารย์ของแก

825
01:17:31,520 --> 01:17:32,760
แต่ฉันจะไม่ทําอย่างนั้น

826
01:17:32,760 --> 01:17:37,320
ฉันจะไม่ใช้จินตนาการของฉันทรมานใคร

827
01:17:37,960 --> 01:17:39,320
ไม่จําเป็นหรอก

828
01:17:41,320 --> 01:17:43,480
เธอตัดสินโทษประหารเราทุกคนไปแล้ว

829
01:17:48,640 --> 01:17:50,280
พวกเขาบอกว่าหมามันอันตราย

830
01:17:52,240 --> 01:17:53,640
แต่ฉันก็ยังทําต่อโดยไม่สน

831
01:17:55,480 --> 01:17:57,280
ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้

832
01:17:57,800 --> 01:17:59,440
และช่วยเขา...

833
01:17:59,440 --> 01:18:01,000
แต่คุณทําไม่ได้

834
01:18:02,960 --> 01:18:04,600
คุณหวังอะไรจากในหลุม

835
01:18:05,640 --> 01:18:06,640
เวลา

836
01:18:10,240 --> 01:18:12,600
ฉันต้องการเวลาในการให้อภัยตัวเอง

837
01:18:22,440 --> 01:18:24,200
ฉันต้องหนี

838
01:18:26,600 --> 01:18:28,360
เพื่อลืมสิ่งที่ฉันทําไป

839
01:18:53,360 --> 01:18:54,400
ฉันไปก่อนนะ

840
01:18:55,600 --> 01:18:57,360
อยากไปกับฉันไหม

841
01:18:57,880 --> 01:18:58,880
ไม่

842
01:19:00,040 --> 01:19:02,960
นี่เป็นเดือนที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน

843
01:19:10,360 --> 01:19:12,720
เราเป็นนักโทษของตัวเอง

844
01:19:13,240 --> 01:19:14,440
และเมื่อเป็นอย่างนั้น

845
01:19:16,040 --> 01:19:17,400
เราก็ไม่มีทางหนี

846
01:19:38,880 --> 01:19:40,440
พอเราเริ่มได้กลิ่นแก๊ส

847
01:19:42,160 --> 01:19:43,320
จังหวะนั้นแหละ

848
01:19:43,320 --> 01:19:45,680
แต่เราจะไม่สลบได้ยังไง

849
01:19:45,680 --> 01:19:48,640
ถ้ามันได้ผล พวกเขาจะคิดว่าเราตายแล้ว

850
01:19:48,640 --> 01:19:50,280
แต่เราจะตื่น

851
01:19:50,280 --> 01:19:52,960
เราจะปล่อยให้พวกเขาพาเราออกไป

852
01:19:52,960 --> 01:19:55,800
พร้อมกับศพ จากนั้น...

853
01:20:03,400 --> 01:20:04,640
เราต้องไปคิดเอาตรงนั้น

854
01:20:09,600 --> 01:20:11,040
ถ้าเกิดไม่ได้ผลล่ะ

855
01:20:11,720 --> 01:20:12,720
เราตาย

856
01:23:05,120 --> 01:23:07,840
(ชั้น 331)

857
01:23:14,120 --> 01:23:17,280
(ชั้น 332)

858
01:23:58,720 --> 01:24:02,160
(ชั้น 333)

859
01:25:11,280 --> 01:25:12,560
ฉันต้องหนี

860
01:25:17,600 --> 01:25:19,160
ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้

861
01:25:22,120 --> 01:25:23,840
ฉันต้องหนี

862
01:25:26,080 --> 01:25:28,960
ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้ เพื่อช่วยเขา

863
01:25:31,560 --> 01:25:33,080
ฉันต้องหนี

864
01:25:37,040 --> 01:25:38,040
ช่วยเขา

865
01:29:19,240 --> 01:29:21,480
มีแต่พวกเขาเท่านั้นที่ขึ้นไปได้

866
01:29:22,880 --> 01:29:24,760
ฉันจะไม่ทิ้งเขา

867
01:29:28,560 --> 01:29:30,840
การเดินทางของเธอจบลงแล้ว

868
01:29:31,360 --> 01:29:32,680
แต่เขา

869
01:29:33,640 --> 01:29:35,320
จะมีโอกาสอีกครั้ง

870
01:31:45,040 --> 01:31:48,600
"เราจะออกไปด้วยกัน เดินทางไปด้วยกัน

871
01:31:49,200 --> 01:31:53,800
เราทั้งสองคนจะได้มีทั้งโชค
และมีชะตาเดียวกัน"

872
01:31:54,880 --> 01:31:58,200
การเดินทางของนายจบลงแล้ว เจ้าหอยทาก

873
01:32:14,360 --> 01:32:15,760
เธอคือสารของเรา

874
01:32:16,280 --> 01:32:17,840
เธอคือสารของเรา

875
01:32:35,160 --> 01:32:36,160
คุณ

876
01:32:39,080 --> 01:32:40,440
คุณมาทําอะไรที่นี่

877
01:38:37,400 --> 01:38:42,400
(คําบรรยายโดย นิติพร โจโดวิน)