1
00:00:13,916 --> 00:00:16,750
มีใครรู้ไหมว่าทําไมถึงมีรถลีมูซีนคันหรู
จอดอยู่ข้างนอก
2
00:00:27,666 --> 00:00:30,208
{\an8}รูบี้
ขอเวลาแป๊บนึงนะ
3
00:00:36,791 --> 00:00:40,583
ฉันหลงใหลแนวคิดเรื่องการพรางตัว
ในชีววิทยามาตลอด
4
00:00:42,458 --> 00:00:45,833
การพรางตัวได้แนบเนียน
จนนักล่ามองไม่เห็นเหยื่อ
5
00:00:45,833 --> 00:00:47,875
เพราะผสานกลมกลืน
กับสภาพแวดล้อมรอบตัว
6
00:00:49,750 --> 00:00:51,583
แต่การพรางตัวจะได้ผลก็ต่อเมื่อ
7
00:00:51,583 --> 00:00:53,958
อีกฝ่ายไม่รู้ว่าจะต้องมองหาอะไร
8
00:00:55,625 --> 00:00:58,000
และตราบเท่าที่เราไม่อยากให้หาเจอ
9
00:01:01,333 --> 00:01:03,333
เราจะกลับมาไม่เกินสองทุ่ม คุณเบลล์
10
00:01:03,333 --> 00:01:04,375
ค่ะ
11
00:01:04,500 --> 00:01:05,750
- หวัดดี
- ไง ลูกรัก
12
00:01:05,750 --> 00:01:07,750
ไม่เห็นบอกแม่เลยว่าจะไปลอนดอน
13
00:01:08,875 --> 00:01:12,291
งานคณะกรรมการน่ะค่ะ
พรุ่งนี้ต้องพิมพ์โปสเตอร์งานกาล่า
14
00:01:13,833 --> 00:01:15,625
- งั้นก็ โชคดีนะจ๊ะ
- ขอบคุณค่ะ
15
00:01:16,916 --> 00:01:18,000
รูบี้
16
00:01:18,000 --> 00:01:20,541
- ถ้ามีอะไร โทรหาแม่นะ
- แม่
17
00:01:22,958 --> 00:01:24,416
- แล้วเจอกันค่ะ
- ขอให้สนุกนะ
18
00:01:26,125 --> 00:01:27,708
ใช่ๆ
19
00:01:28,125 --> 00:01:30,791
ชุดเดรสจากยุควิกตอเรีย ใช่
20
00:01:31,875 --> 00:01:33,583
เป็นธีมของงานกาล่า
21
00:01:34,791 --> 00:01:37,333
เยี่ยมเลยครับ ใช่เลย
22
00:01:37,333 --> 00:01:38,416
คุณผู้หญิง
23
00:01:46,583 --> 00:01:47,666
ไม่นานหรอกครับ
24
00:01:48,833 --> 00:01:50,458
ครับ โอเค ขอบคุณครับ บาย
25
00:01:53,458 --> 00:01:54,291
หวัดดี
26
00:01:55,000 --> 00:01:56,041
ขอบคุณที่มารับนะ
27
00:02:04,041 --> 00:02:05,291
ทําไมถึงเปลี่ยนใจล่ะ
28
00:02:06,083 --> 00:02:09,041
ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
เราแค่ไปถ่ายรูปชุดแล้วก็กลับ
29
00:02:21,958 --> 00:02:24,583
จริงหรือเปล่าที่ว่า
นายตัดชุดให้สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์
30
00:02:25,333 --> 00:02:26,250
ใช่
31
00:02:27,375 --> 00:02:30,291
ไม่แน่วันนี้เราอาจจะเจอพระองค์
เธอต้องถอนสายบัวด้วยนะ
32
00:02:37,458 --> 00:02:39,166
อย่าเชื่อทุกอย่างที่ใครเขาบอกสิ
33
00:02:42,958 --> 00:02:44,541
งั้นก็ไม่เป็นความจริง
34
00:02:44,541 --> 00:02:45,708
ที่ว่านายกินคาเวียร์
35
00:02:45,708 --> 00:02:48,416
อาบน้ําแชมเปญ
และมีเซ็กซ์จนเตียงน้ําพัง
36
00:02:50,166 --> 00:02:52,666
อย่าแกล้งทําเป็นไม่รู้สิ่งที่คนเขานินทานาย
37
00:02:54,791 --> 00:02:56,708
ฉันเคยทําแชมเปญตกสระน้ําหนหนึ่ง
38
00:02:56,708 --> 00:02:58,708
และลงไปว่ายน้ํา โดยไม่ได้ตั้งใจ
39
00:02:59,458 --> 00:03:00,916
ฉันคิดว่าคาเวียร์น่าขยะแขยง
40
00:03:01,916 --> 00:03:03,875
ส่วนข้อที่สาม
41
00:03:05,291 --> 00:03:06,541
มันไม่ใช่เตียงน้ํา
42
00:03:09,958 --> 00:03:10,958
น่าเบื่อจัง
43
00:03:28,666 --> 00:03:30,416
อยากฟังอะไรที่น่าเบื่อจริงๆ ไหม
44
00:03:32,250 --> 00:03:35,166
- ไม่มีข่าวลือเกี่ยวกับเธอเลย
- ฉันตั้งใจให้เป็นอย่างนั้น
45
00:03:38,041 --> 00:03:39,333
ฉันไม่ชอบเป็นจุดเด่น
46
00:03:43,458 --> 00:03:47,250
เล่าเรื่องเธอให้ฟังหน่อยสิ
เรื่องที่ไม่มีเพื่อนร่วมชั้นของเราคนไหนรู้
47
00:03:55,416 --> 00:03:57,125
ครอบครัวฉันไม่มีใครเรียนมหาลัยเลย
48
00:03:59,958 --> 00:04:02,500
เราแทบไม่อยากจะเชื่อตอน
ฉันได้ทุนเรียนที่แม็กซ์ตัน ฮอลล์
49
00:04:03,500 --> 00:04:05,500
จู่ๆ ออกซ์ฟอร์ดก็ไม่ไกลเกินเอื้อม
50
00:04:06,166 --> 00:04:09,333
ฉันอยากไปเรียนที่นั่นไวๆ
ได้เรียนกับอาจารย์ที่ได้รับรางวัลโนเบล
51
00:04:09,333 --> 00:04:13,333
อ่านทุกอย่างในห้องสมุดบอดเลียน
ถกกันเกี่ยวกับฮอบส์และนิทซ์เช
52
00:04:21,875 --> 00:04:22,791
ขอโทษครับ
53
00:05:07,625 --> 00:05:08,791
พร้อมรึยัง
54
00:05:18,458 --> 00:05:20,916
ทําให้เสร็จแล้วส่งไป
55
00:05:20,916 --> 00:05:22,166
ท่านครับ
56
00:05:24,791 --> 00:05:26,791
- คุณคงเป็นคุณเบลล์แน่ๆ
- หวัดดีค่ะ
57
00:05:26,791 --> 00:05:29,583
ยินดีต้อนรับ ผมทริสตัน ช่างตัดเสื้อที่นี่
58
00:05:30,291 --> 00:05:31,416
โปรดตามผมมา
59
00:05:59,125 --> 00:06:00,125
สอง
60
00:06:05,541 --> 00:06:08,125
นี่คือโชว์รูมคอลเล็กชันของโบฟอร์ต
61
00:06:08,125 --> 00:06:10,458
ซึ่งมีมาตั้งแต่ปี 1848
62
00:06:12,666 --> 00:06:14,750
เราได้เตรียมชุดไว้ให้คุณสองสามชุด
63
00:06:17,666 --> 00:06:18,750
ฉันจําชุดนี้ได้
64
00:06:19,333 --> 00:06:21,958
เคยจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์
วิกตอเรียแอนด์อัลเบิร์ตเมื่อปีที่แล้ว
65
00:06:22,833 --> 00:06:23,916
ถูกต้องแล้วครับ
66
00:06:24,500 --> 00:06:26,666
เพื่อรําลึกถึงสมเด็จพระราชินีวิกตอเรีย
67
00:06:28,083 --> 00:06:30,833
น้องสาวลากฉันไปดูตั้งสองรอบ
เธอเป็นพวกบ้าแฟชั่น
68
00:06:32,416 --> 00:06:34,416
ชุดพวกนี้เป็นการทําเลียนแบบขึ้นมา
69
00:06:34,416 --> 00:06:38,875
ชุดของจริงบอบบางเกินกว่า
จะเอาออกมาจัดแสดงต่อสาธารณชน
70
00:06:40,208 --> 00:06:41,625
ว่าไง พอใช้ได้ไหม
71
00:06:42,833 --> 00:06:43,833
สุดยอดเลยละ
72
00:06:45,333 --> 00:06:46,916
ฉันขอถ่ายรูปได้ไหมคะ
73
00:06:46,916 --> 00:06:48,250
เชิญเลยครับ
74
00:06:58,250 --> 00:07:00,458
{\an8}รูบี้
@เคียแรน: นี่พอจะเป็นโปสเตอร์ได้ไหม
75
00:07:04,583 --> 00:07:07,000
{\an8}เคียแรน
เธอนี่เจ๋งมาก รูบี้ ฉันจะเริ่มทําเดี๋ยวนี้
76
00:07:07,000 --> 00:07:08,500
{\an8}เจสซาลิน
เธอไปถ่ายมาได้ไงเนี่ย
77
00:07:08,500 --> 00:07:10,458
{\an8}คามิลล์
เธออยู่ที่โบฟอร์ตคอลเล็กชันเหรอ
78
00:07:10,458 --> 00:07:11,458
{\an8}เจสซาลิน
เธอเป็นใคร
79
00:07:13,875 --> 00:07:14,708
นี่นาย
80
00:07:15,583 --> 00:07:16,416
ลองใส่ดูไหม
81
00:07:16,958 --> 00:07:18,708
- บ้าน่ะ
- ทําไมล่ะ
82
00:07:20,500 --> 00:07:22,791
มันคงแพงกว่ารายได้ของพ่อแม่ฉันทั้งปี
83
00:07:23,416 --> 00:07:25,041
ฉันขออยู่ห่างๆ มันดีกว่า
84
00:07:28,916 --> 00:07:31,958
มันคงใส่ยากน่าดู
กระดุมเยอะขนาดนั้นและ...
85
00:07:31,958 --> 00:07:33,125
แต่เธอชอบนี่
86
00:07:33,125 --> 00:07:35,791
ลองใส่เถอะ
จะมีโอกาสแบบนี้อีกทีเมื่อไหร่
87
00:07:43,708 --> 00:07:44,916
ถ้านายใส่ด้วยนะ
88
00:09:18,958 --> 00:09:21,583
ทริสตัน ถ่ายรูปให้หน่อยได้ไหม
ครอบครัวของเธอคงอยากเห็น
89
00:09:22,833 --> 00:09:24,958
ไม่ดีกว่า นั่น...
90
00:10:52,000 --> 00:10:53,250
อยู่นี่เอง
91
00:10:58,416 --> 00:10:59,916
ขอถามได้ไหมว่าคนนี้ใคร
92
00:11:03,541 --> 00:11:05,125
ฉันรูบี้ เบลล์ค่ะ
93
00:11:07,250 --> 00:11:09,208
ฉันทํางานกับลูกชายคุณ
ในคณะกรรมการจัดงาน
94
00:11:11,125 --> 00:11:12,333
ยินดีที่ได้พบจ้ะ
95
00:11:12,875 --> 00:11:13,916
เธอดูสวยมากเลยนะ
96
00:11:14,416 --> 00:11:18,041
เขามัวแต่เล่นแต่งตัวอยู่
ขณะที่เรารอให้มากินมื้อเที่ยงกับเอลลิงตัน
97
00:11:20,333 --> 00:11:23,416
พ่อรู้ว่าแกกําลังอยู่ในวัยหัวขบฎ
98
00:11:24,458 --> 00:11:27,416
แต่มันก็ไม่ควรจะ
ลากสาวน้อยที่น่าสงสารนี่มาพัวพัน
99
00:11:29,041 --> 00:11:32,125
ขอโทษที่บุ่มบ่ามเข้ามาแต่เกรงว่า
100
00:11:32,125 --> 00:11:35,083
เจมส์ทําตามอําเภอใจไม่รู้จักหน้าที่
101
00:11:38,083 --> 00:11:41,000
ส่วนชุดนี้ ฉันขอบอกนะว่า
102
00:11:41,500 --> 00:11:43,666
ช่วงหน้าอกมันดูจะคับเกินไปนิด
103
00:11:46,750 --> 00:11:49,083
- ทริสตัน...
- เขามีอย่างอื่นที่ดีกว่าให้ทํา
104
00:11:50,625 --> 00:11:52,375
เจมส์เอารูปไปลงโซเชียลมีเดียได้
105
00:11:52,958 --> 00:11:56,375
แบบว่าย้อนรําลึกก่อนจะออกคอลเล็กชันใหม่
106
00:11:57,500 --> 00:11:59,416
ผมไม่แน่ใจว่านี่เป็นภาพลักษณ์
107
00:11:59,416 --> 00:12:01,875
ที่โบฟอร์ตอยากจะนําเสนอ
108
00:12:04,416 --> 00:12:06,750
ไม่ได้ว่านะ แต่ว่า
109
00:12:07,583 --> 00:12:10,625
นั่นเป็นชุดของราชินี
110
00:12:23,250 --> 00:12:24,333
ฉันจะไปเปลี่ยนชุดคืน
111
00:13:20,208 --> 00:13:24,291
ลูกสาวของเขาอยากรอแก
112
00:13:32,583 --> 00:13:33,833
เพอร์ซี่รออยู่ข้างล่าง
113
00:13:37,416 --> 00:13:39,458
ขอบคุณสําหรับประสบการณ์ที่ลืมไม่ลง
114
00:13:45,958 --> 00:13:47,500
ฝากถวายความเคารพ
พระเจ้าชาร์ลส์ด้วย
115
00:14:01,958 --> 00:14:03,041
ฉันจะขึ้นรถไฟกลับ
116
00:14:23,083 --> 00:14:26,583
หลิน
ไปกับเจมส์เป็นยังไงบ้าง
117
00:14:45,041 --> 00:14:50,250
{\an8}Maxton Hall -
โลกที่ขวางระหว่างเรา
118
00:14:51,416 --> 00:14:55,291
สร้างจากนวนิยายเรื่อง "SAVE ME"
โดย โมนา คัสเซิน
119
00:14:57,041 --> 00:14:59,125
- นี่
- พ่อไม่พยายามด้วยซ้ํา
120
00:14:59,125 --> 00:15:01,708
- ลูกต้องโยนให้ถูกวิธี
- หนูโยนถูกแล้ว
121
00:15:04,791 --> 00:15:05,625
เอ็มเบอร์
122
00:15:05,625 --> 00:15:08,916
- แล้วสวนล่ะ
- หนูไม่มีเวลา หนูต้องทําการบ้าน
123
00:15:45,500 --> 00:15:48,916
เมื่อวานลูกหมกตัวอยู่แต่ในห้อง ลูกรัก
124
00:15:48,916 --> 00:15:50,041
ลอนดอนเป็นไงบ้างจ๊ะ
125
00:15:54,208 --> 00:15:55,291
ทุกอย่างโอเคไหม
126
00:15:58,750 --> 00:15:59,583
ค่ะ
127
00:16:05,083 --> 00:16:06,458
หนูต้องไปแล้ว แล้วเจอกันค่ะ
128
00:16:07,000 --> 00:16:08,666
- บาย
- แล้วเจอกันนะ
129
00:16:42,958 --> 00:16:47,666
{\an8}งานกาล่าสมทบทุน
130
00:17:14,500 --> 00:17:15,750
ออกแบบได้น่าสนใจ คุณเบลล์
131
00:17:17,125 --> 00:17:20,708
{\an8}ผมไม่นึกว่าคุณโบฟอร์ตกับคุณ
จะมาดูแลเรื่องการออกแบบ
132
00:17:21,916 --> 00:17:24,416
อย่างน้อยคนก็พูดไม่ได้ว่า
คุณไม่ได้ทุ่มสุดตัว
133
00:17:27,166 --> 00:17:29,750
- คุณคิดว่าไง คุณซัตตัน
- ครับๆ
134
00:17:30,375 --> 00:17:31,958
ทําได้ดีมาก จริงๆ นะ
135
00:17:34,000 --> 00:17:35,000
ขอบคุณค่ะ
136
00:17:38,750 --> 00:17:41,833
- มาโน่นแล้ว
- ไม่เคยเห็นหน้า เด็กใหม่เหรอ
137
00:17:41,833 --> 00:17:44,250
ได้ยินว่าแม่หล่อนทํางานในร้านเบเกอรี่
138
00:17:47,750 --> 00:17:48,708
ไง รูบี้
139
00:17:49,583 --> 00:17:52,083
ฉันแค่อยากจะบอกว่าโปสเตอร์เจ๋งมาก
140
00:17:52,083 --> 00:17:54,958
แต่คงดีถ้าบอกกันหน่อยว่าเธอจะทําเอง
141
00:17:54,958 --> 00:17:57,625
- ฉันอุตส่าห์เหนื่อยตลอดเสาร์อาทิตย์
- ฉันขอโทษ
142
00:17:58,458 --> 00:18:00,666
- ทําโฟโต้ชอป
- ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย
143
00:18:15,250 --> 00:18:16,166
ขอคุยด้วยสักเดี๋ยวนะ
144
00:18:28,416 --> 00:18:30,625
- นี่นายบ้าจริงๆ หรือไง
- อะไร
145
00:18:32,083 --> 00:18:34,625
แค่ที่ลอนดอนฉันยังขายหน้าไม่พอเหรอ
146
00:18:34,625 --> 00:18:36,250
ในภาพเธอดูดีจะตาย
147
00:18:36,250 --> 00:18:40,083
ฉันพยายามไม่ทําตัวเด่น
แล้วนายเอาหน้าฉันแปะทั่วโรงเรียนนี่นะ
148
00:18:40,083 --> 00:18:41,958
เธอต้องการโปสเตอร์และฉัน...
149
00:18:49,208 --> 00:18:51,083
เราควรจะกลับไปเป็นแบบเมื่อก่อนนะ
150
00:18:54,000 --> 00:18:54,833
เมื่อก่อนเหรอ
151
00:18:56,916 --> 00:18:58,791
ตอนที่นายไม่รู้ว่าฉันมีตัวตน
152
00:19:00,375 --> 00:19:01,833
ตอนนั้นฉันยังดีกว่านี้เยอะ
153
00:19:27,000 --> 00:19:27,875
ทุกอย่างโอเคไหม
154
00:19:30,541 --> 00:19:33,416
เขาไล่ฉันออกจากโชว์รูมต่อหน้าพ่อแม่เขา
155
00:19:34,750 --> 00:19:35,750
อะไรนะ ทําไม
156
00:19:39,000 --> 00:19:39,958
เขาอายที่อยู่กับฉัน
157
00:19:42,833 --> 00:19:45,916
พ่อของเขามองฉันเหมือน
เป็นเศษดินบนรองเท้า
158
00:19:46,666 --> 00:19:47,750
ถามจริง
159
00:19:48,541 --> 00:19:50,625
ในรูปนั้นเธอดูเหมือนราชินีเลยนะ
160
00:19:52,625 --> 00:19:55,333
อย่าให้พวกเขาทํากับเธอแบบนั้น
ไม่ใช่จากพวกเขา
161
00:19:57,875 --> 00:19:59,000
เขาแค่พูดความจริง
162
00:20:06,583 --> 00:20:09,708
เธอก็คงไม่คุยกับฉันเหมือนกัน
ถ้าพ่อเธอไม่ได้สิ้นเนื้อประดาตัว
163
00:20:18,250 --> 00:20:19,958
ขอบใจนะที่คิดกับฉันแบบนั้น
164
00:20:34,000 --> 00:20:35,250
อรุณสวัสดิ์
165
00:20:35,250 --> 00:20:39,333
วันนี้เราจะมาจําลองการสัมภาษณ์
166
00:20:39,333 --> 00:20:41,500
ที่พวกเธอจะได้เจอที่ออกซ์ฟอร์ด
167
00:20:42,333 --> 00:20:43,875
แอบไปจู๋จี๋กับเจมส์มาเหรอ
168
00:20:43,875 --> 00:20:46,583
กรุณาหยิบแบบสอบถามของเมื่อวานออกมา
169
00:20:47,500 --> 00:20:49,666
เริ่มจากเธอ คุณเบลล์
170
00:21:01,708 --> 00:21:04,500
ไม่ทุกคนที่ชอบเป็นจุดสนใจ
171
00:21:04,500 --> 00:21:07,333
แต่การมีสติภายใต้ความกดดัน
มันเรียนรู้กันได้
172
00:21:09,208 --> 00:21:10,541
ว่าไง คุณเบลล์
173
00:21:13,666 --> 00:21:16,541
ทําไมเธอถึงคิดว่า
เธอจะเป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยม
174
00:21:16,541 --> 00:21:19,125
สําหรับวิทยาลัยเซนต์ฮิลดาที่ออกซ์ฟอร์ด
175
00:21:29,291 --> 00:21:31,166
เซนต์ฮิลดา...
176
00:21:32,208 --> 00:21:33,916
เซนต์ฮิลดาเป็น...
177
00:21:35,125 --> 00:21:37,916
วิทยาลัยสตรีแห่งสุดท้าย
ที่ตั้งขึ้นที่ออกซ์ฟอร์ด
178
00:21:37,916 --> 00:21:41,750
และมีแนวคิดไม่แบ่งแยกและเท่าเทียม...
179
00:21:41,750 --> 00:21:43,500
น่าเบื่อ
180
00:21:44,875 --> 00:21:46,666
เล่าเรื่องที่ไปกับเจมส์ให้ฟังหน่อย
181
00:21:46,666 --> 00:21:48,041
ถ้าทําตัวดีๆ ไม่ได้
182
00:21:48,041 --> 00:21:49,875
ก็ออกไปจากห้องเรียนของฉัน
183
00:21:50,583 --> 00:21:53,083
- เข้าใจไหม
- ครับ เข้าใจ
184
00:21:54,541 --> 00:21:56,625
คุณเบลล์ ครูถาม
185
00:21:56,625 --> 00:21:58,583
ทําไมพวกเขาถึงควรรับเธอเข้าเรียน
186
00:21:59,000 --> 00:22:00,833
ไม่ใช่ข้อดีของวิทยาลัย
187
00:22:06,541 --> 00:22:07,875
เซนต์ฮิลดา...
188
00:22:10,166 --> 00:22:11,375
แตกต่างจาก...
189
00:22:17,666 --> 00:22:20,166
แตกต่างจากวิทยาลัยชั้นนําอื่นๆ
190
00:22:21,791 --> 00:22:23,958
ฉันก็เลยคิดว่าฉันเหมาะกับที่นี่ค่ะ
191
00:22:23,958 --> 00:22:25,958
ได้ยินไหม เธอแตกต่าง
192
00:22:27,875 --> 00:22:30,333
เธอมันกระจอก ยัยบ้านนอกหลังเขา
193
00:22:30,333 --> 00:22:31,708
ฉันชื่อรูบี้
194
00:22:31,708 --> 00:22:33,833
นั่นเป็นชุดของราชินี
195
00:22:34,208 --> 00:22:35,333
นี่นายบ้าจริงๆ หรือไง
196
00:22:35,333 --> 00:22:37,583
เพราะแบบนี้ไงถึงไม่มีใครสนใจนาย
197
00:22:37,583 --> 00:22:39,333
{\an8}ออกแบบได้น่าสนใจ คุณเบลล์
198
00:22:39,333 --> 00:22:42,541
{\an8}- ไม่มีจดหมายแนะนํา
- ฉันพยายามไม่ทําตัวเด่น
199
00:22:42,541 --> 00:22:44,541
นายเอาหน้าฉันแปะทั่วโรงเรียนนี่นะ
200
00:22:44,958 --> 00:22:46,750
เราควรจะกลับไปเป็นแบบเมื่อก่อนนะ
201
00:22:53,708 --> 00:22:56,791
ไง ซีริล ยังปากเก่งเหมือนเดิมไหม
202
00:23:29,416 --> 00:23:31,500
ดีใจที่ลูกมา พ่อนี่ซุ่มซ่ามจริง
203
00:23:32,125 --> 00:23:34,250
พ่อทําหกหมดทั้งจาน
204
00:23:34,250 --> 00:23:37,250
- เลยต้องทิ้งครีมพัฟฟ์
- ตายจริง
205
00:23:38,541 --> 00:23:40,000
แป๊บเดียวเชื้อโรคไม่เห็นค่ะ
206
00:23:41,958 --> 00:23:43,625
มันอยู่ตรงนั้นไม่แป๊บน่ะสิ
207
00:23:45,791 --> 00:23:48,666
พ่อหยิบไม่ถึง มันอยู่ใต้เคาน์เตอร์
208
00:23:55,958 --> 00:23:57,166
มันจะเป็นความลับของเราค่ะ
209
00:24:04,625 --> 00:24:05,958
นึกยังไงทําขนมคะ
210
00:24:07,916 --> 00:24:10,083
วันนี้เป็นวันครบรอบ 20 ปีของเรา
211
00:24:11,250 --> 00:24:12,916
พ่ออยากเซอร์ไพรส์แม่น่ะ
212
00:24:12,916 --> 00:24:15,791
หนูช่วยได้นะ ทําไมไม่บอกหนูล่ะ
213
00:24:15,791 --> 00:24:18,208
เรื่องบางเรื่องเราก็ต้องทําเองน่ะ
214
00:24:19,708 --> 00:24:22,750
และการเอาใจเมียก็คือหนึ่งในนั้น
215
00:24:32,625 --> 00:24:33,583
ทุกอย่างโอเคไหม
216
00:25:06,125 --> 00:25:07,208
ลืมอะไรเหรอ
217
00:25:26,041 --> 00:25:27,041
ไง
218
00:25:34,833 --> 00:25:37,208
เมื่อวันเสาร์ฉันทําตัวงี่เง่ามาก
219
00:25:39,041 --> 00:25:39,958
ฉันรู้ตัว
220
00:25:42,333 --> 00:25:43,750
มันไม่ใช่เพราะเธอหรอกนะ
221
00:25:44,375 --> 00:25:46,375
- พ่อฉันกับฉัน...
- นายอับอาย
222
00:25:47,583 --> 00:25:48,875
ฉันอายตัวเอง
223
00:25:49,958 --> 00:25:53,000
ฉันพิมพ์โปสเตอร์
เพื่อให้เธอเห็นว่าฉันไม่ใช่คนแบบนั้น
224
00:25:56,708 --> 00:25:57,583
แบบไหน
225
00:25:58,416 --> 00:25:59,250
คนที่...
226
00:26:00,916 --> 00:26:03,458
ดูถูกเหยียดหยามคนอื่น
227
00:26:08,666 --> 00:26:10,708
- ฉันกลายเป็นตัวตลก
- ไม่มีใครหัวเราะเยาะ
228
00:26:12,041 --> 00:26:13,500
พวกเขาแค่อยากรู้ว่าเป็นใคร
229
00:26:15,333 --> 00:26:16,750
และฉันคิดว่าพวกเขาควรได้รู้
230
00:26:18,416 --> 00:26:20,875
เธอพิเศษเกินกว่าจะซ่อนตัวไว้
231
00:26:27,541 --> 00:26:29,208
แต่ฉันควรเป็นคนตัดสินใจไม่ใช่เหรอ
232
00:26:35,625 --> 00:26:37,083
สิ่งที่เธอพูดที่โรงเรียนวันนี้...
233
00:26:41,250 --> 00:26:42,791
ถ้าฉันไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมล่ะ
234
00:26:58,583 --> 00:27:00,541
- ซีริลจะจัดปาร์ตี้ให้ทีม
- เจมส์
235
00:27:00,541 --> 00:27:04,041
ถ้าเธอได้รู้จักพวกเขา พวกเขานิสัยดี
236
00:27:04,041 --> 00:27:05,416
อลิสแตร์ก็...
237
00:27:05,416 --> 00:27:07,958
ลอนดอน แม็กซ์ตัน ฮอลล์ ปาร์ตี้ของซีริล
นั่นคือโลกของนาย
238
00:27:11,375 --> 00:27:12,791
ฉันเข้าไม่ถึงและไม่อยากเข้าด้วย
239
00:27:13,916 --> 00:27:15,166
ฉันก็มีโลกของฉัน
240
00:27:15,166 --> 00:27:18,125
มันไปได้ดีถ้าฉันตั้งใจ
และหลีกเลี่ยงคนอย่างนายกับซีริล
241
00:27:27,166 --> 00:27:28,125
ตราบใดที่ฉันไร้ตัวตน
242
00:27:43,708 --> 00:27:44,541
รูบี้
243
00:27:48,833 --> 00:27:50,083
เธอไม่ได้ไร้ตัวตนอีกแล้วนะ
244
00:27:52,750 --> 00:27:53,583
ไม่ใช่กับฉัน
245
00:28:20,333 --> 00:28:21,958
- หวัดดีจ้ะ ลูกรัก
- หวัดดี
246
00:28:23,708 --> 00:28:25,666
นี่จ้ะ มันแขวนอยู่ที่ประตูรั้ว
247
00:28:32,833 --> 00:28:35,708
- สุขสันต์วันครบรอบ นางฟ้าของผม
- หวานซะ
248
00:28:36,291 --> 00:28:37,791
นี่น้ําตาลไอซิ่งรึเปล่า
249
00:28:37,791 --> 00:28:40,416
มันดูน่าอร่อยจังเลยค่ะ
250
00:28:57,000 --> 00:29:00,416
ชุดนี้ทํามาเพื่อเธอ แค่เร็วไป 200 ปี
251
00:29:00,416 --> 00:29:06,041
ใส่ชุดนี้ไปงานกาล่านะ
เธอสวยเกินกว่าจะไม่ใส่มัน เจเอ็มบี
252
00:29:12,208 --> 00:29:14,416
ไปลงนรกซะ เจมส์ โบฟอร์ต
253
00:29:21,625 --> 00:29:25,166
แฮโรลด์ ผมจะส่งบัตรเชิญ
งานยังโบฟอร์ตไปให้คุณ
254
00:29:25,166 --> 00:29:27,708
- พร้อมกับสําเนาสัญญา
- เยี่ยมเลย
255
00:29:33,708 --> 00:29:36,250
ขอบคุณที่มาค่ะ
มันดีมากที่มีคุณมาร่วมกับเรา
256
00:29:36,250 --> 00:29:37,541
ถือเป็นเกียรติครับ
257
00:29:43,000 --> 00:29:44,416
- ลาก่อนค่ะ
- ลาก่อนครับ
258
00:29:44,416 --> 00:29:45,791
- ลาล่ะครับ
- ลาก่อนค่ะ
259
00:29:51,666 --> 00:29:52,500
ทําได้ดีมาก
260
00:29:59,625 --> 00:30:01,750
ภูมิใจไหม
261
00:30:04,666 --> 00:30:06,583
ยังโบฟอร์ตได้ทุนสนับสนุนเต็มที่
262
00:30:07,416 --> 00:30:09,291
การลงทุนครั้งนี้เป็นผลงานแก
263
00:30:09,291 --> 00:30:12,333
ผมนึกว่าผมทําพลาดเพราะมัวไปเล่นแต่งตัว
264
00:30:12,333 --> 00:30:13,958
แทนที่จะมากินข้าวกับพวกเอลลิงตัน
265
00:30:16,291 --> 00:30:19,708
พ่อรู้ว่าแกคิดว่าแกโกรธพ่อ
266
00:30:19,708 --> 00:30:22,166
เพราะพ่อขัดจังหวะ
งานปาร์ตี้ชุดแฟนซีของแก
267
00:30:22,958 --> 00:30:24,208
แต่ถ้าแกไม่หลอกตัวเอง
268
00:30:24,833 --> 00:30:27,958
แกจะรู้ว่าจริงๆ พ่อช่วยแกไว้
269
00:30:28,791 --> 00:30:31,125
ผู้หญิงแบบนั้นฝืนทนได้ไม่นาน
270
00:30:31,125 --> 00:30:33,083
ไอ้ภาพมายาของการเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเอง
271
00:30:37,000 --> 00:30:38,125
แล้วพ่อฝืนทําอยู่ได้ยังไง
272
00:30:44,583 --> 00:30:47,208
บริษัทนี้ผ่านช่วงเวลาที่ยากลําบากมาได้
273
00:30:48,416 --> 00:30:49,958
ก็เพราะพ่อทํางานหนัก
274
00:30:49,958 --> 00:30:53,083
ทําให้พ่อกับแม่แกฝ่าฟันมันมาได้
275
00:30:56,625 --> 00:30:57,875
พ่อสละทุกอย่าง
276
00:30:58,750 --> 00:31:00,083
เพื่อชื่อเสียงของครอบครัวนี้
277
00:31:01,041 --> 00:31:05,333
ถ้าแกยังทําไม่ได้อย่างพ่อ ก็หุบปากไปซะ
278
00:31:05,333 --> 00:31:08,791
ถ้าพ่อไม่พอใจผมนัก
ทําไมพ่อไม่ยกทุกอย่างให้ลิเดียแทน
279
00:31:08,791 --> 00:31:10,458
ยังโบฟอร์ตเป็นความคิดของน้อง
280
00:31:10,458 --> 00:31:12,166
เธอทุ่มเทมากกว่าหลายเท่า ฝีมือ...
281
00:31:12,166 --> 00:31:14,125
เธออยากจะเชื่อแบบนั้น
282
00:31:14,125 --> 00:31:17,208
ความจริงก็คือลิเดียมีจุดอ่อน
เรื่องทําผิดพลาดบ่อย
283
00:31:17,208 --> 00:31:19,416
ทําให้ไม่สามารถจะมารับช่วงต่อได้
284
00:31:25,583 --> 00:31:29,250
จําไว้ว่าแกเป็นหนี้แม่แกกับบริษัทนี้
285
00:31:30,083 --> 00:31:31,166
โอเคนะ
286
00:31:32,000 --> 00:31:33,416
และก็เป็นผู้เป็นคนได้แล้ว
287
00:31:56,583 --> 00:31:58,166
ตอนนี้เธอมีหลายเรื่องรุมเร้าสินะ
288
00:32:02,041 --> 00:32:03,750
ฉันขอโทษเรื่องคาบที่แล้วค่ะ
289
00:32:05,958 --> 00:32:07,208
ฉันมีวันที่เลวร้ายและ...
290
00:32:07,208 --> 00:32:09,541
ฉันรู้ว่าเธอมีเป้าหมายใหญ่
291
00:32:11,083 --> 00:32:13,166
เธอต้องตัดสินใจว่าอยากไปถึงหรือเปล่า
292
00:32:15,416 --> 00:32:18,875
เธอจะหวังสูง
แต่บินต่ําไปด้วยไม่ได้
293
00:32:19,416 --> 00:32:25,208
มีแต่คนที่ทนคําติฉินนินทาได้เท่านั้น
ถึงจะมีโอกาสประสบความสําเร็จ
294
00:32:27,000 --> 00:32:29,791
แกรห์ม... คุณซัตตัน
295
00:32:30,583 --> 00:32:33,083
ชมเธอเอาไว้ซะยกใหญ่
296
00:32:34,333 --> 00:32:36,833
ดังนั้นเธอต้องเต็มที่
297
00:32:37,708 --> 00:32:38,708
นะจ๊ะ
298
00:32:40,208 --> 00:32:43,833
และแสดงให้ฉันเห็นว่า
เราสามารถเรียนจนจบคาบ
299
00:32:44,833 --> 00:32:46,500
โดยไม่สร้างดราม่าใหญ่โตได้
300
00:33:11,916 --> 00:33:13,166
ไม่รู้สิ
301
00:33:13,166 --> 00:33:14,375
อันนั้น
302
00:33:16,666 --> 00:33:20,083
เธอแขวนรูปบนผนังทั้งหมด
อย่างกับพวกบ้าชอบตามตื๊อ
303
00:33:20,083 --> 00:33:22,750
- คิดว่าตัวเองพิเศษนักหรือไง
- น่าสงสารเจมส์
304
00:33:29,750 --> 00:33:32,375
- เม้าท์อะไรรูบี้
- แล้วเธอเกี่ยวอะไรด้วย
305
00:33:33,375 --> 00:33:35,583
ฉันรู้เธอคิดว่านี่คือโลกแห่งความเป็นจริง
306
00:33:35,583 --> 00:33:38,541
แต่เงินกับความเคารพ
มันสามารถหายวับ แบบนี้
307
00:33:40,458 --> 00:33:42,166
จากนั้นเธอก็จะเหลือแต่ตัว
308
00:33:43,083 --> 00:33:45,416
ฉะนั้นเร่งพัฒนานิสัยของเธอซะ
309
00:33:45,416 --> 00:33:47,333
อย่าเอาแต่คิดจะช้อปกระเป๋าใบใหม่
310
00:34:02,041 --> 00:34:03,041
ทําแล็บด้วยกันนะ
311
00:34:22,625 --> 00:34:23,833
ฉันขอโทษที่พูดไม่ดีกับเธอ
312
00:34:24,666 --> 00:34:25,750
ฉันเจอวันแย่ๆ น่ะ
313
00:34:28,000 --> 00:34:29,000
ไม่เป็นไร
314
00:34:30,125 --> 00:34:33,750
ฉันก็คงไม่สุงสิงกับเธอ
ถ้าพ่อไม่ได้ล้มละลาย
315
00:34:35,166 --> 00:34:37,625
เมื่อก่อนฉันก็ไม่ใช่คนดีเท่าไหร่หรอก
316
00:34:38,666 --> 00:34:42,291
งั้นฉันต้องขอบคุณพ่อด้วยซ้ําไป
317
00:34:56,500 --> 00:34:58,041
เจมส์ชวนฉันไปงานปาร์ตี้
318
00:35:00,041 --> 00:35:01,750
หมอนี่สับสนหรืออะไรกันแน่เนี่ย
319
00:35:01,750 --> 00:35:04,500
เขาไปขอโทษฉันที่บ้านและบอกว่า
320
00:35:05,666 --> 00:35:08,375
- เขาไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนก่อน
- เจมส์
321
00:35:11,833 --> 00:35:13,541
เจมส์ โบฟอร์ตพูดอย่างนั้นเหรอ
322
00:35:15,625 --> 00:35:16,958
แม่เจ้า
323
00:35:18,333 --> 00:35:19,166
แล้วไง
324
00:35:19,833 --> 00:35:20,666
เธอจะไปไหม
325
00:35:23,208 --> 00:35:24,791
เธอจะกลับเข้าซอกหลืบไม่ได้แล้วนะ
326
00:35:25,500 --> 00:35:27,666
หนุ่มฮอตที่สุดในโรงเรียนต้องการเธอ
327
00:35:28,916 --> 00:35:31,875
งั้นก็แสดงให้พวกงั่งเห็นเลยว่า
รูบี้ เบลล์เป็นใคร
328
00:35:35,750 --> 00:35:39,166
พอชื่อเสียงเธอป่นปี้แล้ว
ใครก็ทําอะไรเธอไม่ได้หรอก
329
00:35:39,166 --> 00:35:40,458
เชื่อฉันสิ ฉันรู้ดี
330
00:35:41,833 --> 00:35:43,083
แต่ฉันยังพังได้อีกนะ
331
00:35:44,250 --> 00:35:45,375
ฉันยังไม่ถึงกับป่นปี้
332
00:35:45,916 --> 00:35:48,958
งั้นก็ไปแบบเริ่ดๆ เชิดๆ ตามสไตล์เธอ
333
00:35:49,541 --> 00:35:50,958
เจมส์ไม่เห็นจะว่าอะไรนี่
334
00:36:05,291 --> 00:36:10,500
- แม็กซ์ตัน
- ฮอลล์
335
00:36:15,375 --> 00:36:16,291
บางทีมันอาจจะจริง
336
00:36:16,875 --> 00:36:20,416
บางทีมันอาจมีช่องว่าง
ระหว่างโลกของผมกับของคนอื่น
337
00:36:22,416 --> 00:36:23,833
เป็นโลกที่ใครห้ามเข้า
338
00:36:24,583 --> 00:36:26,083
และใครก็ตามที่ข้ามไป
339
00:36:26,083 --> 00:36:27,833
ไม่ว่าจะไปฝั่งไหน
340
00:36:27,833 --> 00:36:30,041
ก็ต้องเจ็บปวดแน่นอน
341
00:36:36,000 --> 00:36:37,750
ต้องใช้ความกล้าเพื่อไปยังจุดนั้น
342
00:36:38,375 --> 00:36:40,416
กล้าที่จะยืนหยัดเพื่อสิ่งที่ต้องการ
343
00:36:55,916 --> 00:36:58,250
แต่ไม่มีอะไรน่าเหนื่อยหน่ายเท่าคําถามว่า
344
00:36:58,250 --> 00:37:00,625
ถ้าการลองคือการตัดสินใจที่ผิดล่ะ
345
00:37:20,250 --> 00:37:23,833
หมอจัดกระดูกแนวใหม่ที่กําลังนิยม
จากลอนดอนทําให้ฉันดู
346
00:37:25,625 --> 00:37:27,916
มันช่วยแก้ปวดหัวเพราะเครียดได้ดีมาก
347
00:37:31,250 --> 00:37:33,125
เป็นประธานของยังโบฟอร์ต
348
00:37:34,000 --> 00:37:35,791
ฉันพอนึกออกว่าจะกดดันแค่ไหน
349
00:37:36,541 --> 00:37:38,625
พ่อแม่ฉันวางแผนให้ฉันไปฝึกงานแล้ว
350
00:37:41,958 --> 00:37:44,000
แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่รู้สึกกดดันมากเกินไป
351
00:37:44,583 --> 00:37:47,541
ฉันจะพยายามนึกไว้ว่า
สักวันทั้งหมดจะต้องเป็นของเรา
352
00:37:48,875 --> 00:37:50,708
เราจะเป็นผู้ดูแลทุกอย่าง
353
00:38:10,000 --> 00:38:14,166
เมื่อการพรางตัวไม่ได้ผล
เหยื่อมีทางเลือกแค่สองทาง
354
00:38:14,583 --> 00:38:16,291
สู้หรือหนี
355
00:38:16,833 --> 00:38:18,041
แต่เรื่องก็คือ
356
00:38:18,041 --> 00:38:20,833
เมื่อเราเผยตัวแล้ว แบบหมดเปลือก
357
00:38:20,833 --> 00:38:24,916
เราอาจตระหนักได้ว่าเราไม่ได้ไร้พิษสง
หรืออ่อนแออย่างที่คิด
358
00:38:25,375 --> 00:38:27,666
ว่าภายใต้ลายพรางนั้นมีหนามซ่อนอยู่
359
00:38:27,666 --> 00:38:29,833
และไม่จําเป็นต้องหลบอยู่ในเงามืด
360
00:38:42,041 --> 00:38:43,041
รูบี้
361
00:38:44,166 --> 00:38:45,875
อย่าบอกนะว่าซีริลเชิญเธอมา
362
00:38:47,041 --> 00:38:48,708
พี่ชายเธอเป็นคนชวนน่ะ
363
00:38:51,333 --> 00:38:52,416
จะเอาอย่างนี้ใช่ไหม
364
00:38:55,083 --> 00:38:56,708
คงรู้สึกว่าตัวเองมีอํานาจมากสินะ
365
00:38:58,583 --> 00:39:02,833
มีเจมส์อยู่ในกํามือ
และยังกุมความลับของฉันอีก
366
00:39:06,625 --> 00:39:07,750
แต่เธอรู้อะไรไหม
367
00:39:09,375 --> 00:39:11,375
เธออยากจะพูดอะไรก็เอาเลย
368
00:39:12,500 --> 00:39:14,291
มันไม่มีอะไรให้แฉอีกแล้ว
369
00:39:16,166 --> 00:39:17,166
มันจบแล้ว
370
00:39:17,916 --> 00:39:18,916
จบแบบถาวร
371
00:39:20,208 --> 00:39:21,208
ต้องขอบใจเธอ
372
00:39:25,916 --> 00:39:27,000
ฉันขอโทษ ลิเดีย
373
00:39:29,458 --> 00:39:30,625
ไม่ต้องมาเวทนาฉัน
374
00:39:33,875 --> 00:39:35,791
แต่เข้าใจไว้อย่างหนึ่งนะ
375
00:39:36,666 --> 00:39:38,791
เจมส์กับฉันคอยดูแลกันและกัน
376
00:39:39,416 --> 00:39:40,541
ถ้าเธอจะคบกับเขา
377
00:39:41,375 --> 00:39:43,041
เธอจะไม่มีที่ซ่อนอีกต่อไป
378
00:39:44,750 --> 00:39:46,125
และถ้าเธอหักอกเขา
379
00:39:47,416 --> 00:39:48,541
ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่
380
00:40:16,500 --> 00:40:17,500
เธอมาจนได้
381
00:40:20,291 --> 00:40:21,291
ฉันคิดมาแล้ว
382
00:40:25,916 --> 00:40:27,500
ฉันว่าอดีต...
383
00:40:29,000 --> 00:40:30,000
ไม่ได้ดีขนาดนั้น
384
00:42:32,416 --> 00:42:33,833
ขอบคุณสําหรับชุดนะ
385
00:42:35,750 --> 00:42:36,750
ด้วยความยินดี
386
00:43:11,208 --> 00:43:12,166
โทษทีนะ
387
00:43:13,750 --> 00:43:14,958
ในนี้มันคนแน่น
388
00:43:17,125 --> 00:43:19,833
เธอมาได้จังหวะ กําลังร้อนอยู่พอดี
389
00:43:22,666 --> 00:43:23,666
ออกไปจากที่นี่กันเถอะ
390
00:43:35,125 --> 00:43:37,000
- ฉันจะไปหยิบแจ็กเกต
- ฉันรอตรงนี้นะ
391
00:43:37,833 --> 00:43:40,541
นายออกจากปาร์ตี้ก่อนตีสี่ตั้งแต่เมื่อไหร่
392
00:43:40,541 --> 00:43:42,750
- แล้วนายเกี่ยวอะไรด้วยวะ
- นั่นดิ
393
00:43:45,166 --> 00:43:46,125
หยุดนะ
394
00:43:48,000 --> 00:43:48,958
ไง รูบี้
395
00:43:49,541 --> 00:43:51,458
เอาเพื่อนเราคืนมานะ
396
00:43:52,416 --> 00:43:54,458
- เราเพื่อนกันทั้งนั้น
- เฮ้ย ซีริล
397
00:43:54,458 --> 00:43:56,375
ไม่ๆ
398
00:44:19,125 --> 00:44:20,125
อายแทน
399
00:44:45,875 --> 00:44:50,125
เจมส์ เจมส์ เจมส์
400
00:44:50,125 --> 00:44:51,250
เจมส์
401
00:45:00,875 --> 00:45:02,416
นี่ ไม่เป็นไร
402
00:45:02,416 --> 00:45:03,958
ไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัวๆ
403
00:45:09,000 --> 00:45:09,833
ไม่เป็นไรนะ
404
00:45:30,625 --> 00:45:31,625
หยุดถ่าย
405
00:45:47,375 --> 00:45:48,375
เพอร์ซี่
406
00:45:49,458 --> 00:45:50,916
เรามีเสื้อผ้าอุ่นๆ ไหม
407
00:46:53,083 --> 00:46:54,208
ตอนฉันยังเด็ก
408
00:47:04,000 --> 00:47:05,625
พ่อกับฉันไปล่องเรือ
409
00:47:11,500 --> 00:47:13,458
แล้วหมีเท็ดดี้ของฉันตกลงไปในน้ํา
410
00:47:15,333 --> 00:47:17,583
ฉันพยายามจะคว้ามันและเสียหลัก
411
00:47:23,916 --> 00:47:26,708
พ่อกระโดดตามฉัน ฉันยังว่ายน้ําไม่เป็น
412
00:47:36,541 --> 00:47:37,875
แล้วทันใดนั้นก็มีเรืออีกลําหนึ่ง
413
00:47:58,833 --> 00:48:00,916
มันเป็นความผิดของฉันที่พ่อต้องนั่งรถเข็น
414
00:48:57,625 --> 00:48:59,791
ให้ผมขับวนอีกรอบไหมครับ
415
00:49:14,541 --> 00:49:15,666
ผมไม่รู้
416
00:49:16,666 --> 00:49:18,166
ว่าผมกําลังทําอะไรอยู่ เพอร์ซี่
417
00:51:14,416 --> 00:51:16,416
คําบรรยายโดย อัญชิสา ทองคํา
418
00:51:16,416 --> 00:51:18,500
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ฑิตธีมา ซิ้มเจริญ