1
00:00:00,000 --> 00:00:20,000
{\an8}Downloaded from - MoviesMod.lol
2
00:00:51,021 --> 00:00:51,938
พ่อ
3
00:00:54,438 --> 00:00:56,896
อยากรู้ไหมว่า
จะเอาชนะทุกเกมได้ยังไง เจมส์
4
00:00:57,438 --> 00:00:58,688
แบบไม่มีพลาด
5
00:00:59,730 --> 00:01:02,646
ลูกไม่ต้องเป็นอัจฉริยะ
ก็ครองกระดานหมากรุกได้
6
00:01:03,563 --> 00:01:06,730
ลูกแค่ต้องเปิดโอกาส
ให้ฝ่ายตรงข้ามทําผิดพลาด
7
00:01:06,855 --> 00:01:08,230
แล้วใช้ประโยชน์จากมัน
8
00:01:08,980 --> 00:01:11,646
บีบให้พวกเขารู้สึก
9
00:01:12,230 --> 00:01:14,730
เหมือนพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
10
00:01:18,396 --> 00:01:19,980
ในชีวิตก็เหมือนกัน
11
00:01:22,355 --> 00:01:26,021
ใครเหนือกว่า คนนั้นเป็นผู้กําหนดชะตา
12
00:01:26,855 --> 00:01:28,438
ใครวางอาวุธก่อน
13
00:01:29,396 --> 00:01:30,396
คนนั้นตาย
14
00:02:04,521 --> 00:02:07,396
อัตตาคือบาปเจ็ดประการอย่างแรก
15
00:02:07,396 --> 00:02:10,230
แต่ที่จริงมันเป็น
หนึ่งในอารมณ์ที่มีประโยชน์สุด
16
00:02:10,230 --> 00:02:12,105
อัตตากําหนดสถานะ
17
00:02:12,105 --> 00:02:15,188
และผู้คนมักจะตอบสนองต่ออัตตา
18
00:02:16,230 --> 00:02:19,771
ทุกคนบนโลกมีที่ของตัวเอง
เหมือนหมากบนกระดาน
19
00:02:20,646 --> 00:02:23,438
เบี้ยสามารถสู้ถวายหัวเพื่อเป็นคิง
20
00:02:23,438 --> 00:02:25,980
แต่ผู้ที่เกิดมาเป็นคิงเท่านั้นที่รู้
21
00:02:25,980 --> 00:02:28,230
{\an8}ว่าตําแหน่งนั้นมีค่ายังไง
22
00:02:28,230 --> 00:02:29,646
{\an8}คุณมีอํานาจ
23
00:02:29,646 --> 00:02:31,355
{\an8}เป็นเป้าหมายของทั้งกระดาน
24
00:02:31,480 --> 00:02:32,980
{\an8}แต่คุณก็เปราะบางที่สุด
25
00:02:32,980 --> 00:02:34,063
{\an8}ลิเดีย
พรุ่งนี้ สองทุ่มครึ่ง
26
00:02:34,063 --> 00:02:35,480
{\an8}เพื่อรักษาตําแหน่งของคุณ
27
00:02:35,480 --> 00:02:37,980
{\an8}คุณต้องเดินหมากแบบพร้อมชน
28
00:02:37,980 --> 00:02:40,105
โบฟอร์ตจะไม่ยอมให้ใครมาชี้นิ้วสั่ง
29
00:02:40,105 --> 00:02:43,855
ทั้งครูใหญ่ และแน่นอน รูบี้ เบลล์
30
00:02:46,521 --> 00:02:47,771
มีเพลงใหม่ไหม เพอร์ซี่
31
00:02:48,355 --> 00:02:49,980
ฟังเพลงคลาสสิกไหมครับ
32
00:03:05,896 --> 00:03:11,313
{\an8}Maxton Hall -
โลกที่ขวางระหว่างเรา
33
00:03:12,146 --> 00:03:16,313
สร้างจากนวนิยายเรื่อง "SAVE ME"
โดย โมนา คัสเซิน
34
00:03:30,438 --> 00:03:34,313
เราทุกคนรู้ดีว่างานเลี้ยงต้อนรับ
ไม่ได้เป็นไปตามต้องการ
35
00:03:34,313 --> 00:03:35,563
พูดแค่นั้นยังน้อยไป
36
00:03:36,063 --> 00:03:37,896
ซึ่งไม่ใช่ความผิดของเราเลย
37
00:03:38,396 --> 00:03:40,188
ไม่สําคัญหรอก สิ่งที่สําคัญในตอนนี้
38
00:03:40,188 --> 00:03:42,355
คือเราต้องจัดงานกาล่าผู้บริจาค
ให้สมบูรณ์แบบ
39
00:03:42,355 --> 00:03:43,438
ไม่ให้เกิดเหตุการณ์ใดๆ
40
00:03:43,438 --> 00:03:46,063
พูดถึงเรื่องนั้น
เจมส์ควรจะมาได้แล้วไม่ใช่เหรอ
41
00:03:49,563 --> 00:03:52,730
ยิ่งเจมส์ โบฟอร์ตอยู่ห่าง
จากการประชุมนี้เท่าไหร่ก็ยิ่งดี
42
00:03:53,521 --> 00:03:54,938
เริ่มกันเลยดีไหม
43
00:03:55,438 --> 00:03:57,355
ดีมาก ทางขวามือ ด้านนอก
44
00:03:57,355 --> 00:04:00,063
พิกแอนด์โรล ถ้าต้องการก็ส่งบอลลงพื้น
45
00:04:00,063 --> 00:04:01,688
- ลงพื้น ดีมาก
- ไปเลย
46
00:04:01,688 --> 00:04:05,771
หวดไม้ ดี เปลี่ยนมาขวาใน
47
00:04:05,771 --> 00:04:06,896
โบฟอร์ต
48
00:04:07,688 --> 00:04:09,146
นายมาทําอะไรที่นี่
49
00:04:09,146 --> 00:04:11,771
ถ้าโค้ชดูไม่ออก ก็แสดงว่าผมทําไม่ถูก
50
00:04:11,771 --> 00:04:16,230
นายถูกสั่งพักเพราะ
การเล่นพิเรนทร์ที่งานเลี้ยง ลืมแล้วเหรอ
51
00:04:16,230 --> 00:04:18,605
เล็กซิงตันจะทํายังไง โยนผมออกไปเหรอ
52
00:04:19,313 --> 00:04:21,105
ไม่ใช่นาย แต่ฉันนี่แหละจะโดน
53
00:04:22,063 --> 00:04:24,355
ถ้านายไม่ไปทําหน้าที่คณะกรรมการ
54
00:04:24,355 --> 00:04:25,938
ฉันนี่แหละจะซวย
55
00:04:28,480 --> 00:04:30,146
นายหาเรื่องเอง โบฟอร์ต
56
00:04:31,896 --> 00:04:33,855
เทอมนี้นายไม่มีสิทธิ์ลงสนาม
57
00:04:38,521 --> 00:04:39,771
โค้ชไม่เอาจริงหรอก
58
00:04:41,021 --> 00:04:42,021
เสียใจด้วย เจมส์
59
00:04:42,896 --> 00:04:44,271
ฉันช่วยอะไรไม่ได้
60
00:04:47,688 --> 00:04:49,688
ตระกูลผมให้เงินสนับสนุนที่นี่
61
00:04:49,688 --> 00:04:54,480
ตั้งแต่เครื่องแบบไปจนถึงค่าเช่า
เล็กซิงตันไม่สามารถแตะต้องผมได้
62
00:04:55,688 --> 00:04:56,688
เจมส์
63
00:04:57,188 --> 00:04:58,896
คําสั่งพักนั่นน่ะ
64
00:05:00,438 --> 00:05:01,855
มาจากพ่อของนาย
65
00:05:03,021 --> 00:05:05,021
ถ้าคุณอยากควบคุมโลกละก็
66
00:05:05,021 --> 00:05:06,521
ต้องเข้าใจอย่างหนึ่ง
67
00:05:06,521 --> 00:05:07,938
ถ้าคุณยอมอ่อนข้อละก็
68
00:05:07,938 --> 00:05:11,605
อํานาจจะหลุดมือไปอย่างรวดเร็ว
พอๆ กับตอนที่ได้มันมา
69
00:05:11,605 --> 00:05:14,646
โอเค เพื่อน กลับไปประจําที่ ซ้อมกันต่อ
70
00:05:15,646 --> 00:05:17,855
และวิธีตอบโต้สถานการณ์แบบนั้น
71
00:05:19,188 --> 00:05:21,980
มันเป็นตัวกําหนดว่า
คุณเป็นฝ่ายชนะหรือฝ่ายแพ้
72
00:05:21,980 --> 00:05:25,355
เร็วเข้า อย่าหลับ เล่นต่อ
73
00:05:25,980 --> 00:05:28,396
พี่จะคาดหวังอะไรล่ะ
ก็เล่นแรงเกิน ถึงจะเป็นพี่ก็เถอะ
74
00:05:28,396 --> 00:05:32,146
พ่อไม่เคยแคร์มาก่อน
ตราบใดที่ฉันเชื่อฟังเขานอกโรงเรียน
75
00:05:32,146 --> 00:05:34,605
ไม่มีใครบังคับให้พี่ทําลายงานเลี้ยง
ด้วยระบําเปลื้องผ้า
76
00:05:34,605 --> 00:05:36,521
รูบี้ไง มันคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน
77
00:05:37,105 --> 00:05:39,980
ไปคุยกับพ่อ ให้เขาเคลียร์ให้
พี่เป็นลูกรักนี่
78
00:05:39,980 --> 00:05:44,271
คุยแน่ ฉันจะทําให้รูบี้ เบลล์
รู้สึกผิดที่มาเหยียบโรงเรียนนี้
79
00:05:44,271 --> 00:05:47,855
อย่ายั่วยุหล่อน
โชคดีแล้วที่หล่อนเก็บเงียบมาจนถึงตอนนี้
80
00:05:47,855 --> 00:05:49,355
หล่อนคิดว่าตัวเองชนะ
81
00:05:49,355 --> 00:05:52,563
หล่อนไม่รู้หรอกว่ากําลังเล่นกับใครอยู่
82
00:05:53,063 --> 00:05:54,188
เกมนี้หล่อนจะไม่ชนะ
83
00:05:55,605 --> 00:05:56,980
พ่อต้องภูมิใจในตัวพี่แน่ๆ
84
00:05:57,480 --> 00:06:01,021
ทําให้ฝ่ายตรงข้ามคิดว่า
พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นใช่ไหม
85
00:06:02,355 --> 00:06:03,605
ระวังตัวด้วย
86
00:06:03,605 --> 00:06:08,313
- พี่ไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้
- หล่อนทําได้ทุกอย่างเพื่อเข้าออกซ์ฟอร์ด
87
00:06:08,313 --> 00:06:10,771
คณะกรรมการงี่เง่านั่นคือ
ใบเบิกทางของหล่อน
88
00:06:11,605 --> 00:06:14,980
คราวก่อนเราถกกัน
เรื่องความสง่างามกับความเรียบง่าย
89
00:06:14,980 --> 00:06:18,605
แต่แนว "ขาวดํา"
ยังมีอะไรมากกว่านั้นเยอะ
90
00:06:18,605 --> 00:06:19,980
แสงและเงา
91
00:06:19,980 --> 00:06:22,646
ความจริงกับความไม่ซื่อ ดีกับเลว
92
00:06:22,646 --> 00:06:24,938
เมื่อคืนฉันทําในแลปท็อปถึงตีสาม
93
00:06:24,938 --> 00:06:28,563
และนี่คือโปสเตอร์ที่ฉันออกแบบ
94
00:06:32,855 --> 00:06:33,980
ว้าว
95
00:06:35,938 --> 00:06:38,396
ขอบคุณสําหรับงานของนายนะ
96
00:06:39,480 --> 00:06:40,480
เอาจริงเหรอ
97
00:06:42,021 --> 00:06:44,396
ธีมงานกาล่าผู้บริจาคคือ "ขาวดํา" เหรอ
98
00:06:44,396 --> 00:06:46,980
นายมีปัญหางั้นเหรอ โบฟอร์ต
99
00:06:46,980 --> 00:06:49,021
งานศพของเธอเองนะ เชิญเลย
100
00:06:49,021 --> 00:06:52,563
ฉันนึกว่าเธออยากทําให้เล็กซิงตันประทับใจ
เพื่อให้ได้จดหมายแนะนํา
101
00:06:52,563 --> 00:06:55,855
ถ้าจะมาสาย อย่างน้อยก็หุบปากซะ
102
00:06:55,855 --> 00:06:58,855
เล็กซิงตันอยากให้ฉัน
มีส่วนกับงานของเธอจริงๆ
103
00:06:58,855 --> 00:07:01,271
เขาคงคิดว่า
นักเต้นระบําเปลื้องผ้าน่าตื่นเต้น
104
00:07:01,271 --> 00:07:04,563
- งานนี้เราไม่ต้องการโสเภณี
- คนยังพูดถึงมันอยู่เลย
105
00:07:05,146 --> 00:07:08,188
มีอะไรที่สร้างสรรค์จะพูดไหม
หรือต้องให้เราเมินนายซะ
106
00:07:08,188 --> 00:07:10,605
อาจมี เธอแค่ต้องถามฉัน
107
00:07:10,605 --> 00:07:12,063
ฉันว่าฉันเพิ่งถามนะ
108
00:07:12,063 --> 00:07:13,730
ฉันว่าฉันไม่ชอบน้ําเสียงเธอ
109
00:07:13,730 --> 00:07:18,688
- น้ําเสียงฉันปกติ แต่นายเอาแต่บ่น
- จงดีใจที่มีคนพูดความจริง
110
00:07:20,730 --> 00:07:23,730
เป็นพระคุณมากเลย
111
00:07:26,230 --> 00:07:28,105
มีความเห็นเรื่อง
โปสเตอร์ของเคียแรนอีกไหม
112
00:07:33,313 --> 00:07:36,521
ห้องโถงใหญ่เหมาะมาก
ที่จะจัดงานปาร์ตี้ยุควิกตอเรีย
113
00:07:38,313 --> 00:07:40,563
กําหนดการแต่งกาย
ว่าต้องหรูเริดพรรณรายตามยุคนั้น
114
00:07:40,563 --> 00:07:43,646
เราจะจัดโต๊ะตามแบบยุคนั้น
ใช้ผ้าเช็ดปากที่มีลูกไม้
115
00:07:44,271 --> 00:07:47,563
ใช้แค่แสงเทียน เพื่อนฉันจัดหาวง
ออร์เคสตรามาบรรเลงได้
116
00:07:47,563 --> 00:07:51,105
- เราไม่ได้ถกเรื่องธีม เรามีธีมแล้ว
- นั่นน่ะเหรอ
117
00:07:51,105 --> 00:07:54,980
ลองนึกภาพชุดกระโปรง สูทวิกตอเรีย
118
00:07:55,480 --> 00:07:57,605
- แสงเทียน
- เราออกแบบงานใหม่ไม่ได้หรอก
119
00:07:57,605 --> 00:07:59,938
เราขอตัวอย่างการตกแต่งไปแล้ว
เรามีเมนูแล้ว
120
00:07:59,938 --> 00:08:01,813
จะพิมพ์โปสเตอร์ภายในสามวัน
121
00:08:01,813 --> 00:08:05,938
ฉันผิดเอง นึกว่าเป้าหมายคือ
วางแผนงานเลี้ยงที่ดีที่สุดเท่าที่จะทําได้
122
00:08:05,938 --> 00:08:07,896
นายมีโปสเตอร์มาด้วยไหมล่ะ
123
00:08:15,188 --> 00:08:16,230
ขอเอาลงนะ
124
00:08:56,105 --> 00:08:57,521
นั่นอะไรไม่ทราบ
125
00:08:58,105 --> 00:09:00,896
ผู้หญิงในชุดวิกตอเรีย
กฎการแต่งกายมางาน
126
00:09:00,896 --> 00:09:04,813
เราหาอะไรเท่ๆ มาแปะรอบๆ ได้
จะได้ดูเหมือนหนังฮิตช์ค็อกน้อยลงหน่อย
127
00:09:12,105 --> 00:09:14,146
เธอเงียบจนน่าสงสัยนะ รูบี้ เบลล์
128
00:09:24,355 --> 00:09:25,355
ก็ได้
129
00:09:27,021 --> 00:09:29,230
ใครเห็นด้วยกับแนวคิดวิกตอเรีย
130
00:09:40,646 --> 00:09:42,313
ต้องนับคนที่ไม่เห็นด้วยไหม
131
00:09:55,313 --> 00:09:57,563
แล้วร้านชุดให้เช่าในแฮดดิงตันล่ะ
132
00:09:57,563 --> 00:10:01,188
ชุดร้านนั้น ฉันใส่แล้วเหมือน
เอลซ่าจาก โฟรเซ่น หลังน้ําท่วม
133
00:10:01,188 --> 00:10:04,021
เราใส่ผ้าใยสังเคราะห์
ถ่ายโปสเตอร์ไม่ได้
134
00:10:09,355 --> 00:10:10,355
อะไร
135
00:10:10,355 --> 00:10:13,396
โบฟอร์ตเป็นหนึ่งในแบรนด์หรู
ที่เก่าแก่ที่สุดในอังกฤษ
136
00:10:13,396 --> 00:10:16,355
คอลเลกชันของพวกเขา
ย้อนกลับไปหลายร้อยปี
137
00:10:19,521 --> 00:10:20,355
ฉันก่อน
138
00:10:20,355 --> 00:10:22,771
- ฉันเร็วกว่าครึ่งวิ
- หลิน ขอร้อง
139
00:10:28,605 --> 00:10:29,855
ใครจับได้ฝา
140
00:10:31,188 --> 00:10:32,646
ต้องไปคุยกับโบฟอร์ต
141
00:10:53,855 --> 00:10:56,396
เมื่อกี๊เก่งนะ ทักษะการเป็นผู้นําสุดยอด
142
00:10:58,271 --> 00:11:00,771
นายพอมีคอลเลกชันวิกตอเรียบ้างไหม
143
00:11:01,271 --> 00:11:04,188
มีสิ ชุดสวยๆ เยอะเลย มีค่ามากด้วย
144
00:11:05,063 --> 00:11:07,688
เราอยากขอถ่ายรูปมาทําโปสเตอร์น่ะ
145
00:11:07,688 --> 00:11:09,688
ฟังดูเป็นความคิดที่ดีนะ
146
00:11:09,688 --> 00:11:13,230
นายขออนุญาตพ่อแม่นาย
เพื่อเข้าชมคอลเลกชันได้ไหม
147
00:11:15,730 --> 00:11:17,271
เสียใจด้วยแต่คงไม่ได้
148
00:11:18,980 --> 00:11:19,938
นายไม่อยากทําน่ะสิ
149
00:11:19,938 --> 00:11:23,146
จะอยากหรือไม่อยาก รูบี้ เบลล์
คําตอบของฉันก็ยังเหมือนเดิม
150
00:11:23,146 --> 00:11:26,646
แต่ฉันมั่นใจว่าหัวหน้าทีม
คนเก่งอย่างเธอจะหาทางได้
151
00:11:39,105 --> 00:11:41,063
รูปที่สองดีนะ ยิ้มด้วย
152
00:11:41,063 --> 00:11:42,938
เธอก็ยิ้มทุกรูปแหละ
153
00:11:42,938 --> 00:11:46,563
ใช่ แต่มันมียิ้มแบบนี้ แล้วก็แบบนี้
154
00:11:47,063 --> 00:11:49,521
พี่คงรู้ถ้าพี่เคยอ่อยหนุ่มๆ
155
00:11:51,396 --> 00:11:53,271
รูปออกมาดีนะ ขอบใจ
156
00:11:53,271 --> 00:11:56,480
แล้วชุดวิกตอเรียนี่มันยังไงกันเหรอ
157
00:11:56,480 --> 00:11:58,063
โรงเรียนพี่นี่หรูน่าดูนะ
158
00:11:58,063 --> 00:12:01,855
เราต้องการชุดวิกตอเรียของจริง
มาถ่ายเป็นโปสเตอร์
159
00:12:01,855 --> 00:12:05,271
มีเวลาไม่ถึงสองวัน
ฉันนึกว่าเธอจะรู้จักร้าน
160
00:12:05,271 --> 00:12:07,521
ที่ขายชุดวิกตอเรียน่ะเหรอ
161
00:12:07,521 --> 00:12:10,063
- ในกอร์มซีย์
- เธอเป็นอัจฉริยะแฟชั่น ฉันคิดว่า
162
00:12:10,063 --> 00:12:13,938
ชุดวิกตอเรียในกอร์มซีย์เนี่ยนะ
163
00:12:15,021 --> 00:12:16,021
เธอพูดถูก
164
00:12:17,230 --> 00:12:19,063
แบบนี้ไม่รอดแน่
165
00:12:26,146 --> 00:12:29,438
ถ้าฉันรู้จักช่างเย็บผ้าระดับเทพก็ดีน่ะสิ
166
00:12:31,271 --> 00:12:32,271
ใช่
167
00:12:32,855 --> 00:12:33,896
ฉันจะตัดให้พี่เอง
168
00:12:34,730 --> 00:12:37,021
- สองวัน แค่นี้จิ๊บๆ
- พูดจริงนะ
169
00:12:38,896 --> 00:12:41,188
เปล่า ไม่จริงเลยสักนิด
170
00:12:41,188 --> 00:12:43,105
ใครมันจะไปทําได้ ยังไงก็ไม่มีทาง
171
00:12:43,105 --> 00:12:44,813
จะเอาวันมะรืนนี้เนี่ยนะ
172
00:12:45,313 --> 00:12:46,313
เอาไป
173
00:12:49,605 --> 00:12:51,688
บ้าแล้ว ให้เริ่มจากศูนย์
174
00:12:53,771 --> 00:12:57,855
ถ้ามีชุดให้เอามาต่อยอดก็ยังพอไหว
175
00:12:59,896 --> 00:13:03,105
เย็บเสื้อติดเข้าไป จับจีบกระโปรง
176
00:13:03,105 --> 00:13:06,813
เป็นกระโปรงมีหางยาวลากพื้น
ถ้าฉันหาผ้าแพรโปร่งได้สักม้วน
177
00:13:07,313 --> 00:13:09,938
ฉันจะเย็บติดตรงเอว เสื้อท่อนบน
178
00:13:09,938 --> 00:13:15,021
ฉันเก็บด้ายเงินไว้ที่ไหนสักแห่ง
มันจะเข้ากันมากกับ...
179
00:13:19,063 --> 00:13:22,021
- พี่รู้ว่าฉันจะจัดให้ ถ้าพี่ขอ
- ฉันไม่ได้พูดอะไรเลยนะ
180
00:13:28,438 --> 00:13:30,646
ฉันจะเตรียมจักร พี่ไปชงกาแฟนะ
181
00:13:30,646 --> 00:13:32,021
คืนนี้ยังอีกยาวไกล
182
00:13:51,896 --> 00:13:55,438
อะไรเนี่ย ลูกชายฉันตื่นแต่เช้าเหรอ
183
00:13:55,438 --> 00:13:58,146
ผมกะออกกําลังกายก่อนไปโรงเรียน
อย่างที่พ่อสอน
184
00:13:58,146 --> 00:14:01,146
ใช่ วิ่งแข่งกันไปที่ม้านั่ง
185
00:14:13,896 --> 00:14:15,896
เยี่ยม
186
00:14:19,313 --> 00:14:21,438
- ผมอ่อนให้หรอก
- เหรอ
187
00:14:23,313 --> 00:14:26,355
- ผมยอมให้พ่อชนะ
- ขี้โม้มันก็ดีอยู่หรอก
188
00:14:26,855 --> 00:14:29,396
แต่คราวหน้าทําให้ได้อย่างที่โม้ล่ะ
189
00:14:48,896 --> 00:14:50,980
ผมต้องกลับไปเล่นลาครอส
190
00:14:55,313 --> 00:15:01,105
เราทุกคนมีงานล้นมือกับการเตรียมต้อนรับ
นักลงทุนและเสื้อผ้าไลน์ใหม่
191
00:15:01,105 --> 00:15:02,730
โดยเฉพาะอย่างยิ่งแก
192
00:15:02,730 --> 00:15:06,438
ซึ่งเป็นหน้าตาของยังโบฟอร์ต
193
00:15:08,188 --> 00:15:10,938
เรากําลังจะเป็นแชมป์สมัยที่สามติดกัน
194
00:15:10,938 --> 00:15:13,396
ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ในประวัติศาสตร์แม็กซ์ตัน ฮอลล์
195
00:15:13,396 --> 00:15:15,730
ไอ้กีฬาผู้หญิงเล่นนั่นเหรอ
196
00:15:24,105 --> 00:15:26,105
พ่อจะคุยกับเล็กซิงตันหรือจะให้ผมคุย
197
00:15:30,063 --> 00:15:31,063
ได้โปรดครับ พ่อ
198
00:15:32,188 --> 00:15:33,188
นี่ปีสุดท้ายของผม
199
00:15:37,480 --> 00:15:39,980
ควรมองทุกอุปสรรคในชีวิตของเราว่าเป็น
200
00:15:40,813 --> 00:15:44,688
การฝึกซ้อมสําหรับช่วงเวลาที่สําคัญจริงๆ
201
00:15:44,688 --> 00:15:47,521
ช่วงเวลาที่จะสร้างอนาคตของเรา
202
00:15:47,521 --> 00:15:50,063
และช่วงเวลาแรกนั้นก็คืองานต้อนรับ
203
00:15:50,646 --> 00:15:54,563
แกต้องตั้งใจเต็มที่
และทํามันออกมาให้ดีเยี่ยม
204
00:15:55,146 --> 00:15:57,105
ภาพลักษณ์ของบริษัทขึ้นอยู่กับงานนี้
205
00:15:57,105 --> 00:15:59,188
ภาพลักษณ์ของตระกูลเราก็เช่นกัน
206
00:16:02,438 --> 00:16:03,813
อีกอย่าง พ่อคิดว่า
207
00:16:04,521 --> 00:16:08,480
เราเพิ่งพบกีฬาใหม่ให้แกได้ฝึกซ้อม
208
00:16:11,271 --> 00:16:13,146
คราวหน้า หวังว่าแกจะชนะ
209
00:16:44,688 --> 00:16:45,521
อย่าสิ
210
00:17:24,480 --> 00:17:26,021
ครับ เราแค่ดูๆ
211
00:17:26,021 --> 00:17:27,105
ขอบคุณ
212
00:17:27,230 --> 00:17:28,188
เราแค่ดูๆ อยู่
213
00:17:28,188 --> 00:17:30,271
ไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ เรามี...
214
00:17:31,438 --> 00:17:32,521
ดูดีสุดๆ
215
00:17:34,271 --> 00:17:36,813
- อยากเห็นคอลเลกชันใหม่จะแย่แล้ว
- นั่นสิ
216
00:17:50,146 --> 00:17:52,980
แขกผู้ทรงเกียรติ มิตรสหายที่รัก
217
00:17:55,438 --> 00:17:59,563
นาฬิกาเรือนนี้เป็นของปู่ทวดของฉัน
218
00:17:59,563 --> 00:18:02,605
ผู้ก่อตั้งโบฟอร์ตเมื่อ 125 ปีก่อน
219
00:18:03,730 --> 00:18:07,188
ฉันคิดว่าเขาคงจะภูมิใจ
ถ้าเขาได้เห็นว่าวันนี้เรามาไกลแค่ไหน
220
00:18:08,105 --> 00:18:10,063
จากร้านตัดเสื้อธรรมดา
221
00:18:10,063 --> 00:18:13,646
เติบโตเป็นบริษัทระดับโลก
มีประเพณีที่ยาวนาน
222
00:18:14,230 --> 00:18:18,605
กําหนดแนวทางแฟชั่นหรูมาหลายทศวรรษ
223
00:18:19,188 --> 00:18:22,188
ไม่เพียงเพราะเสื้อผ้าที่เป็นเอกลักษณ์
224
00:18:22,188 --> 00:18:25,813
แต่ยังเพราะเราคือแนวหน้าที่ยั่งยืน
ในตลาดนี้เสมอมา
225
00:18:25,813 --> 00:18:27,605
ซึ่งเราภาคภูมิใจอย่างมาก
226
00:18:29,396 --> 00:18:33,813
แต่โบฟอร์ตยังคงเป็นธุรกิจครอบครัว
เหมือนอย่างที่เป็นมา
227
00:18:34,563 --> 00:18:35,563
จนถึงทุกวันนี้
228
00:18:36,063 --> 00:18:38,480
ดังนั้น ฉันจึงภูมิใจเหลือเกิน
229
00:18:38,480 --> 00:18:41,938
ที่ได้ส่งมอบให้ลูกชายที่แสนดีของฉัน เจมส์
230
00:18:41,938 --> 00:18:45,271
เขาจะบอกคุณว่า
ทําไมเราถึงมาอยู่ที่นี่กันในเย็นนี้
231
00:18:46,105 --> 00:18:47,396
เจมส์
232
00:18:56,188 --> 00:18:58,646
เราทุกคนเป็นสักขีพยาน
ในช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่นี้
233
00:18:58,646 --> 00:19:01,605
โบฟอร์ตกําลังขยายอาณาจักร
234
00:19:02,146 --> 00:19:04,480
เราแต่งกายให้กษัตริย์ ประธานาธิบดี
235
00:19:04,480 --> 00:19:07,396
และนักธุรกิจ
ที่ประสบความสําเร็จที่สุดในโลก
236
00:19:07,980 --> 00:19:10,021
และตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้ว
237
00:19:10,021 --> 00:19:13,146
ที่จะให้คนรุ่นต่อไปเข้ามาอยู่ในแวดวงนี้
238
00:19:13,146 --> 00:19:16,855
โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่โลก
กําลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
239
00:19:16,855 --> 00:19:19,146
โลกที่คนหนุ่มสาว
240
00:19:19,146 --> 00:19:23,480
ต้องเข้ามารับผิดชอบ
โชคชะตาตัวเอง
241
00:19:24,646 --> 00:19:28,646
สิ่งที่เห็นอยู่นี้คืออนาคตของโบฟอร์ต
242
00:19:29,396 --> 00:19:31,521
แล้วคุณคิดว่าไงครับ
243
00:19:35,105 --> 00:19:36,730
ดื่มอวยพร
244
00:19:37,855 --> 00:19:41,063
แด่โบฟอร์ตรุ่นใหม่
245
00:19:41,938 --> 00:19:45,688
ทันสมัย สูงส่ง มีพลัง
246
00:20:28,021 --> 00:20:29,438
โอ๊ยตายแล้ว มันสวยมาก
247
00:20:31,063 --> 00:20:32,480
ฉันรู้ว่าเธอทําได้
248
00:20:32,480 --> 00:20:35,605
พี่ถ่ายโปสเตอร์เสร็จแล้ว
ฉันจะเอามาลงในบล็อกนะ
249
00:20:35,605 --> 00:20:37,146
ปังแน่นอน
250
00:20:38,646 --> 00:20:40,521
เอาไปรีดได้ไหม
251
00:20:40,521 --> 00:20:43,146
ฉันขอตัวไปสลบเหมือดสักแปดถึงสิบชั่วโมง
252
00:20:43,146 --> 00:20:44,688
ได้สิ ไปพักผ่อนเถอะ
253
00:20:45,396 --> 00:20:46,438
ราตรีสวัสดิ์
254
00:20:47,396 --> 00:20:48,480
ขอบใจนะ เอ็ม
255
00:21:15,521 --> 00:21:19,146
{\an8}รูบี้ - ชุดสําหรับโปสเตอร์ของเรา
เป็นรูปเป็นร่างแล้ว
256
00:21:19,146 --> 00:21:23,188
{\an8}ขอบคุณเจมส์ ที่ไม่ได้ช่วย!
257
00:21:23,313 --> 00:21:24,938
{\an8}คามิล - เยี่ยม
หลิน - แม่เจ้า
258
00:21:24,938 --> 00:21:27,230
{\an8}เจสซาลิน - เริดจ้า รูบี้
เคียแรน - สุดยอด
259
00:21:55,230 --> 00:21:56,938
เจมส์ - หลังจากที่ฉันออกความคิดนี้
260
00:21:56,938 --> 00:22:00,896
ฉันดีใจที่คณะกรรมการก็มีส่วนร่วมด้วย
261
00:22:01,563 --> 00:22:05,021
ปล. ช่างตัดเสื้อของเธอชื่ออะไร
262
00:22:05,688 --> 00:22:07,813
เจมส์ - เขาตัดเก่งนะ
263
00:22:07,813 --> 00:22:11,396
ถึงแม้จักรเย็บผ้าจะดูเหมือนมาจากถังขยะ
264
00:22:11,980 --> 00:22:13,730
ไอ้ทุเรศ หยิ่งยโส...
265
00:22:20,605 --> 00:22:21,938
ไม่ๆ
266
00:22:49,438 --> 00:22:50,438
เอ็มเบอร์ ฉัน... มัน...
267
00:22:52,396 --> 00:22:54,146
มันเป็นอุบัติเหตุ ฉันขอโทษ
268
00:23:05,938 --> 00:23:07,730
พี่คิดว่ามันยังใช้ได้ไหม
269
00:24:05,271 --> 00:24:08,146
สวัสดี ทุกคน ฉันชื่อ ฟิลิปปา วินฟิลด์
270
00:24:08,646 --> 00:24:11,646
- เรียกฉันว่าพิปป้า
- อยากให้เรียกยังไงก็ได้เลย ที่รัก
271
00:24:11,646 --> 00:24:15,688
ตอนที่ฉันเตรียมตัวสมัครเข้าออกซ์ฟอร์ด
272
00:24:15,688 --> 00:24:18,771
ฉันพบว่าการพูดคุยปรึกษาปัญหา
กับคนอื่นๆ นั้นเป็นประโยชน์
273
00:24:19,313 --> 00:24:22,230
และนั่นคือสิ่งที่เราจะทําในคลาสนี้
274
00:24:25,730 --> 00:24:29,146
ช่วยส่งแผ่นชีตไปด้านหลังด้วย ขอบคุณ
275
00:24:30,771 --> 00:24:33,188
ตามใจเลย เพื่อน
276
00:24:36,105 --> 00:24:39,980
งั้นเธออ่านคําถามแรกให้เราฟังละกัน
277
00:24:40,563 --> 00:24:41,563
ได้
278
00:24:43,646 --> 00:24:46,480
"ถ้าเราหาเหตุผลให้การกระทําของเราได้
279
00:24:46,480 --> 00:24:49,230
แปลว่าการกระทําของเรามีเหตุผลใช่ไหม"
280
00:24:52,188 --> 00:24:54,396
อารมณ์กระตุ้นให้เกืดการกระทําได้
281
00:24:54,396 --> 00:24:58,355
ในทุกๆ วัน เราตัดสินใจทําตาม
ความความรู้สึกกี่ครั้งแล้ว
282
00:24:59,688 --> 00:25:04,230
มันแปลกที่จะแบ่งแยกอารมณ์
กับความมีเหตุผลอย่างชัดเจน
283
00:25:04,230 --> 00:25:07,021
ราวกับสมองและหัวใจไม่ได้ทํางานร่วมกัน
284
00:25:07,021 --> 00:25:10,271
ถ้าฉันทําตามหลักการที่ฉันคิดว่ามีเหตุผล
285
00:25:10,271 --> 00:25:12,896
แล้วฉันต้องเป็นทุกข์
งั้นการกระทําของฉันมีเหตุผลไหม
286
00:25:15,855 --> 00:25:19,646
เห็นได้ชัดเลยว่า
หลักการของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน
287
00:25:19,646 --> 00:25:23,896
ฉันคงไม่มองการกระทําที่ทําให้ตัวเอง
หรือผู้อื่นเป็นทุกข์ว่ามีเหตุมีผล
288
00:25:25,146 --> 00:25:27,730
หลักการบางอย่างก็เป็นสากล
289
00:25:27,730 --> 00:25:29,438
มันเรียกว่าสัจพจน์
290
00:25:30,938 --> 00:25:32,980
เช่น ถ้ามีคนเสนองานให้เธอสองงาน
291
00:25:32,980 --> 00:25:36,396
งานหนึ่งจ่ายเยอะกว่า
แต่เธอคิดว่างานที่จ่ายน้อยกว่าแฮปปี้กว่า
292
00:25:36,396 --> 00:25:39,313
การตัดสินใจที่มีเหตุผลคือ
การเลือกงานที่จ่ายดีกว่า
293
00:25:39,313 --> 00:25:42,230
ก็ใช่นะ ถ้านายมีแรงจูงใจเป็นเงิน
ซึ่งฉันไม่แปลกใจเลย
294
00:25:42,230 --> 00:25:44,063
ก่อนอื่น เธอไม่รู้จักฉันดี
295
00:25:44,646 --> 00:25:47,480
คนจะไม่สนใจเธอถ้าเธอไม่มีเงิน
296
00:25:47,480 --> 00:25:50,688
ถ้านายถูกสอนอย่างนั้นมาตั้งแต่เกิด
297
00:25:50,688 --> 00:25:53,605
แน่นอนนายต้องบอกว่าอย่างอื่นไม่สําคัญ
298
00:25:53,605 --> 00:25:55,021
น่าสมเพชดีนะ
299
00:25:55,021 --> 00:25:59,188
ถกเถียงกันอย่างเผ็ดร้อนมันก็ดี
แต่ขอร้องอย่าโจมตีกันเป็นการส่วนตัว
300
00:25:59,188 --> 00:26:01,730
น่าสนใจนะ ไอ้ความคิดที่ว่า
ตัวเองดีเลิศประเสริฐศรีน่ะ
301
00:26:01,730 --> 00:26:04,313
ฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองเหนือกว่าใคร
302
00:26:04,313 --> 00:26:06,313
แล้วปฏิบัติต่อคนอื่นเหมือนขยะหรอกนะ
303
00:26:06,313 --> 00:26:09,938
ลองไปสั่งคนอื่นโดยที่ไม่มีเงิน
แล้วดูสิว่าจะเป็นยังไง
304
00:26:09,938 --> 00:26:10,980
ฉันสงสารนายจริงๆ
305
00:26:10,980 --> 00:26:13,480
- ทุกคน พอเถอะ
- นายอยากใช้ทั้งชีวิตนาย
306
00:26:13,480 --> 00:26:17,480
โอ้อวดความรวย
ที่นายไม่ได้มีส่วนสร้างงั้นเหรอ
307
00:26:17,480 --> 00:26:20,021
มีเงินเยอะจัด
นายไม่ต้องมีความคิดของตัวเองก็ได้
308
00:26:20,021 --> 00:26:23,688
ทั้งมรดก ทั้งการกลั่นแกล้ง
นายนี่มันกลวงซะจริงๆ
309
00:26:23,688 --> 00:26:26,521
เพราะแบบนี้ไงถึงไม่มีใครสนใจนาย
310
00:26:26,980 --> 00:26:28,355
พวกเขาสนแต่เงินของนาย
311
00:27:26,855 --> 00:27:29,146
เราต้องคุยกันว่าจะทํายังไงถ้ารูบี้พูด
312
00:27:32,396 --> 00:27:33,730
ผมไม่คิดว่าเธอจะพูด
313
00:27:40,730 --> 00:27:45,146
สิ่งที่เราควรทํา เราทั้งคู่รู้กันมานานแล้ว
314
00:27:46,855 --> 00:27:48,063
อะไรคะ
315
00:27:49,813 --> 00:27:52,813
ข้อคิดจากเหตุการณ์นี้คือ
316
00:27:52,813 --> 00:27:54,896
มันแสดงให้เห็นว่าเราไปต่อไม่ได้
317
00:27:54,896 --> 00:27:57,396
- ทําไม
- เราไปไกลเกินไปแล้ว ลิด
318
00:28:00,355 --> 00:28:03,521
ไม่ช้าก็เร็ว เรื่องต้องแดง
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
319
00:28:05,271 --> 00:28:07,855
เราจะอยู่เงียบๆ จนกว่าคนจะลืม
320
00:28:08,438 --> 00:28:09,980
อีกไม่นานฉันก็เรียนจบแล้ว
321
00:28:10,605 --> 00:28:12,105
- จากนั้น...
- จากนั้นยังไง
322
00:28:14,313 --> 00:28:18,605
คิดว่าพ่อแม่คุณจะต้อนรับผมเหรอ
ครูของลูกสาวเนี่ยนะ
323
00:28:23,771 --> 00:28:25,313
ผมไม่อยากให้คุณทิ้งขว้าง
324
00:28:25,313 --> 00:28:27,313
โอกาสในอนาคตของคุณที่โบฟอร์ตเพื่อผม
325
00:28:29,188 --> 00:28:31,896
พ่อไม่เคยเห็นหัวฉันมานานแล้ว
326
00:28:33,271 --> 00:28:36,271
ฉันถูกนักข่าวกดดันให้บอกข้อมูล
327
00:28:37,688 --> 00:28:39,980
ยังโบฟอร์ตเป็นความคิดของคุณ
328
00:28:40,563 --> 00:28:42,896
คุณพัฒนาแนวคิดสําหรับการเปิดตัวทั้งหมด
329
00:28:44,188 --> 00:28:48,271
มอร์ติเมอร์อาจจะเป็นพ่อที่ห่วยมาก
แต่เขาเป็นนักธุรกิจที่ฉลาด
330
00:28:49,230 --> 00:28:51,480
เขาจะไม่ยอมให้พรสวรรค์ของคุณสูญเปล่า
331
00:28:52,896 --> 00:28:54,730
คุณจะได้รับโอกาสของคุณ ผมรู้
332
00:29:03,813 --> 00:29:04,896
แต่เราจะไม่มีทางได้
333
00:29:17,938 --> 00:29:19,021
ถ้าคุณพูดอย่างนั้น
334
00:29:50,355 --> 00:29:51,938
เอาเลย
335
00:29:52,813 --> 00:29:53,813
เอาเลย
336
00:29:56,355 --> 00:29:59,146
{\an8}โปรไฟล์
วิกเตอร์
337
00:30:07,646 --> 00:30:09,855
ขอสามคําที่อธิบายถึงตัวฉัน
338
00:30:10,730 --> 00:30:11,730
ตอนนี้เลยเหรอ
339
00:30:15,105 --> 00:30:18,730
เอาเป็น "ม้าหนุ่ม โคตร เซ็กซี่"
340
00:30:20,438 --> 00:30:21,438
ถูกต้องที่สุด
341
00:30:25,646 --> 00:30:28,813
แต่การแกล้งถ่อมตัวมักจะทําให้ชีวิตเจริญ
342
00:30:32,855 --> 00:30:33,980
ทุกอย่างโอเคไหม
343
00:30:35,271 --> 00:30:38,855
เด็กฉันคนปัจจุบันเล่นตัว
ฉันเลยมองหาตัวสํารอง
344
00:30:41,980 --> 00:30:44,938
แต่แค่นี้จิ๊บๆ ถ้าเทียบกับดราม่าของนาย
345
00:30:48,688 --> 00:30:53,563
หรือเรายังแกล้งทําเป็นว่าเรื่องระหว่าง
นายกับรูบี้ในวิชาออกซ์ฟอร์ดมันปกติ
346
00:30:53,563 --> 00:30:54,646
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
347
00:30:54,646 --> 00:30:57,688
วิชานั้นเสียเวลาเปล่า
และฉันอย่างอื่นให้ทํา
348
00:30:57,688 --> 00:30:58,771
เข้าใจแล้ว
349
00:31:00,646 --> 00:31:01,771
เข้าใจอะไร
350
00:31:04,480 --> 00:31:06,771
เธอจี้ใจดํานายใช่ไหม
351
00:31:07,896 --> 00:31:10,230
โอเค ฉันไม่แซะก็ได้
352
00:31:14,021 --> 00:31:17,438
ฉันไม่เคยเห็นเธอน็อตหลุดแบบนั้นเลยนะ
353
00:31:19,730 --> 00:31:20,771
บังเอิญเหรอ
354
00:31:49,355 --> 00:31:50,896
รูบี้
355
00:31:53,146 --> 00:31:56,105
ใจลอยไปไหน ทุกอย่างโอเคไหม ลูกรัก
356
00:32:00,730 --> 00:32:02,938
ไม่ใช่เรื่องสําคัญหรอกค่ะ
357
00:32:05,688 --> 00:32:06,813
ไม่ต้องกังวลค่ะ
358
00:32:07,730 --> 00:32:09,230
แต่ลูกกําลังกังวล
359
00:32:09,730 --> 00:32:13,396
และสัญญาตลอดชีพในฐานะพ่อ
บอกว่าพ่อต้องกังวลด้วย
360
00:32:17,271 --> 00:32:20,355
พ่อเคยทําร้ายจิตใจใครหนัก
จนเขาออกจากห้องไปเลยไหมคะ
361
00:32:21,688 --> 00:32:22,855
เคยสิ
362
00:32:24,771 --> 00:32:26,146
รู้ไหม รูบี้
363
00:32:26,646 --> 00:32:28,438
พ่อปาไปจะห้าสิบแล้ว
364
00:32:29,480 --> 00:32:32,521
พ่อทําผิดมาเยอะและทําร้ายจิตใจหลายคน
365
00:32:33,188 --> 00:32:35,105
มันหลีกเลี่ยงไม่ได้
366
00:32:35,105 --> 00:32:37,771
แต่ขอบคุณพระเจ้า
ที่มันไม่ได้ทําให้เราเป็นคนเลว
367
00:32:38,605 --> 00:32:39,605
ไม่เหรอคะ
368
00:32:40,146 --> 00:32:41,146
ไม่
369
00:32:41,730 --> 00:32:44,605
สิ่งสําคัญคือลูกเรียนรู้
จากความผิดพลาดของตัวเอง
370
00:32:46,605 --> 00:32:48,271
และรับผิดชอบมัน
371
00:32:51,980 --> 00:32:54,646
ทําไมบางครั้งการทําสิ่งที่ถูกต้อง
ถึงได้ยากนักคะ
372
00:32:56,188 --> 00:32:57,188
มัน...
373
00:32:58,605 --> 00:33:00,105
ถึงเรียกว่า "สิ่งที่ถูกต้อง" ไง
374
00:33:00,688 --> 00:33:02,188
ไม่ใช่ "สิ่งที่ง่าย"
375
00:33:48,271 --> 00:33:51,271
เธอจะไปฟ้องเล็กซิงตัน
เรื่องเวลาว่างของฉันด้วยไหม
376
00:33:51,271 --> 00:33:53,230
ฉันอยากจะบอกว่านายพูดถูก
377
00:33:55,313 --> 00:33:56,396
ฉันไม่รู้จักนาย
378
00:33:58,438 --> 00:34:01,271
ที่ฉันทําในวิชาออกซ์ฟอร์ด
มันล้ําเส้นเกินไป
379
00:34:02,688 --> 00:34:05,230
ฉันไม่รู้ว่าอะไรเข้าสิงฉัน แต่...
380
00:34:09,771 --> 00:34:10,980
ฉันขอโทษ
381
00:34:17,021 --> 00:34:19,563
ธีมวิกตอเรียเป็นความคิดที่ดีกว่าจริงๆ
382
00:34:23,480 --> 00:34:24,688
ก็แหงน่ะสิ
383
00:34:32,438 --> 00:34:34,063
ตัดชุดไปถึงไหนแล้วล่ะ
384
00:34:38,313 --> 00:34:39,813
ผิดแผนนิดหน่อย
385
00:34:41,938 --> 00:34:42,938
เกิดอะไรขึ้น
386
00:34:45,938 --> 00:34:47,063
มันไหม้
387
00:34:48,146 --> 00:34:50,230
- ไหม้เหรอ
- ไหม้
388
00:34:54,355 --> 00:34:57,730
โปสเตอร์อาจจะไม่ใช่จุดขายของเรา
แต่ก็นะ
389
00:34:58,646 --> 00:35:00,355
ไม่มีทางได้ดั่งใจทุกอย่าง
390
00:35:11,021 --> 00:35:12,021
โอเค ถ้างั้น
391
00:35:13,396 --> 00:35:14,396
เจอกันวันจันทร์
392
00:35:17,021 --> 00:35:19,730
ฝากทักทายเล็กซิงตันด้วย
393
00:36:07,105 --> 00:36:08,105
ไง
394
00:36:11,188 --> 00:36:13,855
อยากไปหวดลูกกอล์ฟให้สมองโล่งไหม
395
00:36:18,646 --> 00:36:23,271
พ่อต้องการคู่ไปตีด้วยและคิดว่า
พอเสร็จแล้วจะไปหาอะไรกินกัน
396
00:36:24,355 --> 00:36:25,855
- ได้ครับ
- ตกลงนะ
397
00:36:26,855 --> 00:36:28,146
ต้องการคนตีกอล์ฟเพิ่มไหมคะ
398
00:36:29,438 --> 00:36:30,688
เราเล่นกันเป็นทีมสี่คน
399
00:36:31,438 --> 00:36:32,938
เอาไว้คราวหน้านะ
400
00:36:39,188 --> 00:36:40,396
จะไปหรือยัง
401
00:36:41,688 --> 00:36:42,688
ไปเถอะ
402
00:37:17,230 --> 00:37:18,896
พวกเขาอยู่นั่น
403
00:37:19,480 --> 00:37:21,688
- ใครครับ
- เพื่อนร่วมทีมของเรา
404
00:37:22,355 --> 00:37:26,896
แฮโรลด์ เอลลิงตันกําลังพิจารณา
ลงทุนเงินก้อนใหญ่กับยังโบฟอร์ต
405
00:37:29,688 --> 00:37:32,271
เขาเป็นนักลงทุนรายสุดท้ายที่เราต้องการ
406
00:37:34,271 --> 00:37:35,480
ทําไมอีเลนถึงมาอยู่ที่นี่
407
00:37:35,480 --> 00:37:38,188
ถ้าแกสนใจเธอได้สักครึ่ง
ของที่เธอสนใจแก
408
00:37:38,188 --> 00:37:40,146
เราจะยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
409
00:37:40,730 --> 00:37:44,688
จูเนียร์ซีอีโอของโบฟอร์ตต้องมี
หุ้นส่วนที่เหมาะสมไว้เคียงข้าง
410
00:37:45,271 --> 00:37:47,980
และน้องสาวของเพื่อนสนิทแกก็เหมาะที่สุด
411
00:37:47,980 --> 00:37:50,438
สวยไม่เปลี่ยนเลย
412
00:37:51,021 --> 00:37:53,896
- ปากหวานแท้
- ยินดีที่ได้พบ แฮโรลด์
413
00:37:53,896 --> 00:37:54,980
ยินดีเช่นกัน
414
00:37:56,771 --> 00:37:59,313
อากาศดีน่าออกรอบ ว่าไหม
415
00:38:03,313 --> 00:38:04,730
- สวัสดีค่ะ
- ไง
416
00:38:05,646 --> 00:38:07,105
- สองเหรอ
- สองเสมอค่ะ
417
00:38:11,480 --> 00:38:15,146
ผู้รากมากดีแท้ๆ
อย่างพวกเอลลิงตันน่ะหายากนะ
418
00:38:16,021 --> 00:38:19,021
อีเลนชอบแกมาก
แกไม่ต้องเหนื่อยเลยด้วยซ้ํา
419
00:38:20,021 --> 00:38:23,438
ฉันจะดูแลแฮโรลด์ ส่วนแกก็สนุกกับโชว์
420
00:38:27,646 --> 00:38:31,521
ฉันคิดเสมอว่ามีสองวิธีที่จะจบเกมในชีวิต
421
00:38:31,521 --> 00:38:33,438
ชัยชนะหรือพ่ายแพ้
422
00:38:33,438 --> 00:38:36,146
คิงของคุณจะยังอยู่ หรือถูกโค่น
423
00:38:36,146 --> 00:38:39,271
และโบฟอร์ตจะสู้จนหยดสุดท้าย
เพื่อให้ยังคงยืนหยัด
424
00:38:41,980 --> 00:38:44,771
ฉันไม่เคยพิจารณาตัวเลือกที่สาม
425
00:38:45,396 --> 00:38:47,146
เสมอกัน ตัดสินไม่ได้
426
00:38:48,563 --> 00:38:53,688
บางทีมันอาจจะเป็นช่วงเวลานั้น
เมื่อคิงทั้งสองก้มหัวให้กันและกัน
427
00:38:54,313 --> 00:38:56,105
แสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ที่แท้จริง
428
00:38:58,771 --> 00:39:02,271
ขนาดแอลส์สันซึ่งเด็กที่สุดในโขลง
ก็ยังกล้าลงน้ํา
429
00:39:02,271 --> 00:39:06,271
ค่อยๆ ใช้งวงคลําหาทางไป
430
00:39:06,271 --> 00:39:09,355
และแม่ของมันก็เฝ้าดูไม่วางตา
431
00:39:09,355 --> 00:39:14,230
ช้างทะเลทรายดื่มน้ําได้มากถึง
สองร้อยลิตรต่อวัน
432
00:39:14,230 --> 00:39:19,146
งวงของช้างโตเต็มวัยจุดน้ําได้ถึงแปดลิตร
433
00:39:19,646 --> 00:39:20,938
แต่ความแห้งแล้ง...
434
00:39:20,938 --> 00:39:22,021
อะไรเหรอ
435
00:39:23,563 --> 00:39:24,646
ฉันต้องไปเข้าห้องน้ํา
436
00:39:24,646 --> 00:39:29,021
ยักษ์ใหญ่สีเทาพวกนี้
ต้องเดินวันละกว่า 70 กิโลต่อวัน
437
00:39:29,021 --> 00:39:30,688
ในสภาวะที่แร้นแค้น
438
00:39:34,980 --> 00:39:39,730
ฉันคุยเรื่องคลังเสื้อผ้าให้แล้ว
เราไปดูชุดในลอนดอนได้ เจ
439
00:39:46,771 --> 00:39:50,730
นายพูดจริงหรือเปล่า
ไม่ใช่ไปเจอพวกจ้ําบ๊ะในลอนดอนนะ อาร์
440
00:39:58,438 --> 00:40:00,646
งั้นรอดูเองแล้วกัน เจบี
441
00:40:05,938 --> 00:40:09,605
เราจะไปลอนดอนกันยังไง อาร์บี
442
00:40:11,271 --> 00:40:13,771
{\an8}คนขับรถของฉันจะไปรับเธอ เจเอ็มบี
443
00:40:16,063 --> 00:40:19,688
อายุ 18 แล้วไม่ใช่เหรอ
ไม่มีเวลาไปสอบใบขับขี่รึไง
444
00:40:19,688 --> 00:40:25,521
ปล. นายมีตัวย่อกี่ตัวกันเนี่ย อาร์เจบี
445
00:40:25,521 --> 00:40:28,438
{\an8}เยอะพอๆ กับเธอนั่นแหละ เจเอ็มบี
446
00:40:32,480 --> 00:40:34,730
ออกเดินทางกี่โมง
447
00:40:34,730 --> 00:40:39,563
ตอนนี้เลยดีไหม
448
00:42:47,188 --> 00:42:49,188
คําบรรยายโดย อัญชิสา ทองคํา
449
00:42:49,188 --> 00:42:51,271
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ฑิตธีมา ซิ้มเจริญ
450
00:42:52,271 --> 00:43:12,271
{\an8}Downloaded from - MoviesMod.lol