1
00:00:49,674 --> 00:00:53,970
(ชาตินี้ก็ฝากด้วยนะ)

2
00:01:15,492 --> 00:01:17,035
ในยุคญี่ปุ่นยึดครองเกาหลี

3
00:01:18,078 --> 00:01:21,206
ฉันเคยวิ่งโดยไม่หยุดพักหลังสูญเสียลูกไป

4
00:01:24,042 --> 00:01:25,418
หลังเอาแต่วิ่งไปแบบนั้น

5
00:01:26,544 --> 00:01:29,547
ฉันก็จดจ่อได้กับแค่ลมหายใจโดยไม่รู้ตัว

6
00:01:39,474 --> 00:01:43,353
พอวิ่งไปถึงทุ่งดอกบัควีทสีขาว ความคิดที่ว่า

7
00:01:45,688 --> 00:01:48,066
"ช่วงเวลาที่ยากลำบากจะผ่านพ้นไปเอง"

8
00:01:49,150 --> 00:01:50,151
"และฉัน…

9
00:01:52,111 --> 00:01:53,655
จะเดินทางไปถึงที่ใดสักที่

10
00:01:54,948 --> 00:01:59,577
และมีชีวิตได้อีกครั้ง" ก็ผุดขึ้นมาในหัวของฉัน

11
00:02:03,414 --> 00:02:09,546
{\an8}(ทอยลูกเต๋าเสี่ยงดวง)

12
00:02:44,581 --> 00:02:46,249
{\an8}คุณต้องตามหาความสัมพันธ์ในชาติแรก

13
00:02:46,332 --> 00:02:48,543
{\an8}ที่อยู่ในความทรงจำนั้นครับ

14
00:02:51,337 --> 00:02:52,922
{\an8}(เว็บตูนออริจินอลซีรีส์
"ชาตินี้ก็ฝากด้วยนะ" โดยอีฮเย)

15
00:05:50,224 --> 00:05:51,350
กรรมการคะ

16
00:06:47,240 --> 00:06:48,074
ท่านประธานใหญ่ครับ

17
00:06:48,991 --> 00:06:49,867
ทำไม

18
00:06:50,451 --> 00:06:51,994
เหมือนจะสรุปว่าเป็นการฆ่าตัวตายครับ

19
00:06:58,793 --> 00:07:02,296
ท่านประธานใหญ่มุนยังติดหนี้ฉันอีกหลายอย่าง
รวมถึงชานฮยอกลูกฉันด้วย

20
00:07:05,424 --> 00:07:07,468
รู้ไว้ด้วยว่าประธานจางเป็นคนเดียว

21
00:07:08,594 --> 00:07:10,221
ที่ผมยอมแพ้ให้

22
00:07:20,231 --> 00:07:21,441
(ท่านประธานใหญ่มุน)

23
00:07:24,235 --> 00:07:25,194
ค่ะ ท่านประธานใหญ่

24
00:07:25,903 --> 00:07:27,613
มีเรื่องอะไรถึงโทรมาหาฉันเวลานี้คะ

25
00:07:30,616 --> 00:07:32,118
ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ

26
00:07:33,911 --> 00:07:36,038
เขาอยากคุยกับคุณ
โทรศัพท์คุณตายไปแล้วเหรอ

27
00:07:37,707 --> 00:07:38,708
ทำไรอยู่ รับสิ

28
00:07:41,252 --> 00:07:42,170
ครับ ท่านประธานใหญ่

29
00:07:44,881 --> 00:07:45,965
ครับ ทราบแล้วครับ

30
00:07:49,010 --> 00:07:50,303
ทำไม เขาว่าไงเหรอ

31
00:07:51,512 --> 00:07:53,055
เขาชวนไปกินมื้อเช้าด้วยกัน

32
00:07:53,139 --> 00:07:55,683
มีเรื่องอะไรกันเขาถึงโทรหาฉันเพื่อคุยกับคุณ

33
00:07:55,766 --> 00:07:58,019
เขาคงรู้ว่าประธานจางจะเรียกผมมา

34
00:07:58,978 --> 00:08:00,855
เพราะปัญหาของซอฮายุ่งยากขึ้น

35
00:08:05,193 --> 00:08:06,277
ช่างเถอะ

36
00:08:07,737 --> 00:08:08,571
ผมไปก่อนนะ

37
00:08:09,155 --> 00:08:10,239
จะให้ฉันดื่มคนเดียวเหรอ

38
00:08:42,063 --> 00:08:43,439
เธอคงรู้เหตุผล

39
00:08:44,148 --> 00:08:45,608
ที่ฉันเรียกเธอมากะทันหันดีใช่ไหม

40
00:08:46,192 --> 00:08:47,485
ได้ยินว่าเธอ

41
00:08:48,361 --> 00:08:49,570
อยู่ในจุดเกิดเหตุกับซอฮาเหรอ

42
00:08:50,363 --> 00:08:51,614
ค่ะ ท่านประธานใหญ่

43
00:08:52,490 --> 00:08:53,950
ถ้าเธอต้องการทำเพื่อซอฮา

44
00:08:54,534 --> 00:08:58,287
ก็ควรขัดขวาง
ไม่ให้เขาไปข้องเกี่ยวกับเรื่องอันตรายสิ

45
00:09:08,589 --> 00:09:10,383
ท่านกำลังปิดบังอะไรอยู่เหรอคะ

46
00:09:12,218 --> 00:09:14,387
- ว่าไงนะ
- อุบัติเหตุตอนเด็กทำกรรมการเกือบตาย

47
00:09:14,470 --> 00:09:15,805
และครั้งนี้เขาก็ได้รับบาดเจ็บนะคะ

48
00:09:17,557 --> 00:09:19,141
ฉันแค่คิดว่า "คนเป็นพ่อ

49
00:09:19,225 --> 00:09:22,311
ควรออกโรง
เพื่อจับคนร้ายก่อนใครไม่ใช่เหรอ" น่ะค่ะ

50
00:09:23,437 --> 00:09:24,814
ตำรวจคงจับเองแหละ

51
00:09:31,404 --> 00:09:33,364
และฉันก็กำลังปกป้องลูกชายในฐานะพ่อ

52
00:09:33,864 --> 00:09:35,866
ขอแค่เธอปิดปากเงียบไว้ก็พอ

53
00:09:37,159 --> 00:09:40,329
สั่งให้ฉันปิดปากเพื่อปกป้องลูกชายงั้นเหรอ

54
00:09:42,248 --> 00:09:45,126
ไม่ทราบว่าท่านทราบตัวคนร้ายอยู่แล้วเหรอคะ

55
00:09:45,209 --> 00:09:47,169
เธอคงคุยกับฉันไม่รู้เรื่องสินะ

56
00:09:49,297 --> 00:09:51,090
ฉันเตือนเธอชัดเจนแล้วนะ

57
00:09:52,592 --> 00:09:53,426
ไปได้แล้ว

58
00:10:44,644 --> 00:10:46,395
คนร้ายชนแล้วหนีตอนนั้นน่ะ

59
00:10:46,896 --> 00:10:48,564
ฉันเป็นคนหามาเอง

60
00:10:52,401 --> 00:10:54,028
- นี่ๆ เกิดเรื่องแล้ว
- อะไรนะครับ

61
00:10:54,111 --> 00:10:54,945
นายเอาอันนี้ไป

62
00:10:55,029 --> 00:10:57,031
- แล้วหนีไปก่อน
- ผมจะทิ้งลูกพี่ไว้ได้ไงครับ

63
00:10:57,114 --> 00:10:59,283
ไม่เป็นไร ก็บอกให้ไปไงวะ

64
00:10:59,367 --> 00:11:00,201
รีบไปซะ

65
00:11:05,915 --> 00:11:07,291
- ชน
- ชน

66
00:11:13,089 --> 00:11:14,548
โอ้ อร่อยจริงๆ

67
00:11:15,299 --> 00:11:16,467
เอาล่ะ

68
00:11:16,550 --> 00:11:17,927
มินกีของเรากินก่อนเลย

69
00:11:18,511 --> 00:11:19,345
ครับ

70
00:11:20,346 --> 00:11:21,931
กินเก่งจริงๆ

71
00:11:22,515 --> 00:11:23,516
- อร่อยมากครับ
- เหรอ

72
00:11:23,599 --> 00:11:24,600
ครับ

73
00:11:29,563 --> 00:11:30,398
มินกี

74
00:11:32,733 --> 00:11:35,569
ฉันไม่รู้หรอกว่านายมีธุระอะไร
ถึงออกไปเตร็ดเตร่ข้างนอกบ่อยๆ

75
00:11:37,905 --> 00:11:39,698
แต่อย่าลืมกินข้าวด้วยนะ

76
00:11:40,282 --> 00:11:41,117
รู้ไหม

77
00:11:43,244 --> 00:11:45,871
- ครับ
- ถ้าอยากกินอะไรก็บอกได้เลยนะ

78
00:11:46,539 --> 00:11:47,373
ครับ

79
00:11:49,208 --> 00:11:52,461
เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะป้อนอีกคำนะจ๊ะ

80
00:11:52,545 --> 00:11:53,879
- เอ้า
- ผมยังกินไม่หมดเลยนะครับ

81
00:11:53,963 --> 00:11:55,506
- ยังเหรอ
- ทานเถอะครับ

82
00:11:55,589 --> 00:11:57,842
- ฉันป้อนเยอะไปเหรอ เอาล่ะ อ้าปาก
- ครับ

83
00:11:58,592 --> 00:12:01,762
ใครมาเห็นเข้าคงนึกว่าเจอลูกชายที่พลัดพราก

84
00:12:01,846 --> 00:12:04,223
มาได้จังหวะพอดีเลย
มานั่งเร็ว เพิ่งทำเสร็จร้อนๆ เลย

85
00:12:04,306 --> 00:12:05,224
รีบนั่งเร็ว

86
00:12:05,307 --> 00:12:06,767
ไม่เป็นไร ฉันเหนื่อยจนกินอะไรไม่ลง

87
00:12:06,851 --> 00:12:07,977
เหนื่อยเหรอ

88
00:12:08,060 --> 00:12:09,812
แต่ถึงยังไงก็กินหน่อยเถอะ

89
00:12:12,481 --> 00:12:13,315
เอ้านี่

90
00:12:14,692 --> 00:12:15,693
นี่อะไร

91
00:12:15,776 --> 00:12:18,195
ฉันแค่เดินผ่านร้านแล้วคิดว่าน่าจะเหมาะกับน้า

92
00:12:18,279 --> 00:12:19,113
ตายจริง

93
00:12:19,864 --> 00:12:20,865
ซื้อให้ฉันเหรอ

94
00:12:21,574 --> 00:12:23,284
ตายแล้ว อะไรกันเนี่ย

95
00:12:27,705 --> 00:12:29,582
ตายจริง คุณพระคุณเจ้า

96
00:12:30,458 --> 00:12:31,542
ฉันชอบสีเหลืองมัสตาร์ดน่ะ

97
00:12:32,501 --> 00:12:34,295
ตายแล้ว สวยจริงๆ

98
00:12:35,171 --> 00:12:37,298
ในนี้มีน้าเสมอนะ

99
00:12:38,674 --> 00:12:39,967
ในนี้ก็มีเธอเหมือนกัน

100
00:12:41,135 --> 00:12:42,761
- คุณพระ
- คุณน้าใส่ขึ้นมากเลยครับ

101
00:12:42,845 --> 00:12:43,846
- จริงเหรอ
- ครับ

102
00:12:43,929 --> 00:12:45,055
- ฉันใส่ขึ้นเหรอ
- ขึ้นมากครับ

103
00:12:45,764 --> 00:12:47,016
คุณพระคุณเจ้า ตายแล้วๆ

104
00:12:47,099 --> 00:12:49,560
- คุณมินกี ฉันขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ
- สวยจริงๆ

105
00:12:50,394 --> 00:12:51,812
ขอยืมตัวเขาแป๊บนะ

106
00:12:52,980 --> 00:12:54,106
ทานก่อนได้เลยนะครับ

107
00:12:59,987 --> 00:13:01,280
สองคนนั้นสนิทกันแล้วสินะ

108
00:13:02,865 --> 00:13:04,742
คุณพระ สวยจัง

109
00:13:06,619 --> 00:13:08,454
ความทรงจำในชาติแรกผุดขึ้นมาในหัวฉันค่ะ

110
00:13:09,371 --> 00:13:11,790
ไม่สิ แทนที่จะบอกว่าผุดขึ้นมา
ฉันมองเห็นมากกว่า

111
00:13:12,750 --> 00:13:14,043
เป็นเพราะกระดิ่งร่างทรงใช่ไหมคะ

112
00:13:16,587 --> 00:13:17,421
เล่าละเอียดหน่อยครับ

113
00:13:18,923 --> 00:13:20,466
ฉันไปที่นั่นครั้งแรกค่ะ

114
00:13:21,050 --> 00:13:23,052
ฉันกำลังมองด้านหลังของใครคนหนึ่งอยู่

115
00:13:23,969 --> 00:13:25,888
แล้วความทรงจำนั้นก็ซ้อนทับขึ้นมาค่ะ

116
00:13:30,100 --> 00:13:31,602
ไม่ได้มีแค่คนเดียวค่ะ

117
00:13:34,021 --> 00:13:35,773
และหนึ่งในนั้นก็เป็นคนที่ฉันรู้จักด้วยค่ะ

118
00:13:37,399 --> 00:13:38,234
ใครครับ

119
00:13:40,069 --> 00:13:41,862
คนที่ล้ำค่ากับฉันมากๆ ในชาตินี้ค่ะ

120
00:13:46,992 --> 00:13:47,826
คุณคังมินกี

121
00:13:49,662 --> 00:13:51,789
ที่คุณคังมินกีมาทำงานที่นี่

122
00:13:52,748 --> 00:13:54,124
เป็นเรื่องบังเอิญจริงไหมคะ

123
00:13:56,919 --> 00:13:58,671
ไม่ทราบว่าคุณคังมินกี

124
00:14:00,005 --> 00:14:01,173
อยู่ในชาติแรกของฉันด้วยเหรอคะ

125
00:14:05,302 --> 00:14:06,679
ทำไมไม่ตอบล่ะคะ

126
00:14:07,638 --> 00:14:08,472
อย่าบอกนะว่าเรา…

127
00:14:12,977 --> 00:14:15,187
เคยคบกันเมื่อพันปีก่อนเหรอคะ

128
00:14:19,900 --> 00:14:20,734
ไม่มีทางหรอก

129
00:14:21,944 --> 00:14:22,778
งั้นเหรอคะ

130
00:14:23,904 --> 00:14:25,948
ฉันก็นึกว่าคุณเป็นรักแรกของฉันซะอีก

131
00:14:26,532 --> 00:14:27,366
เดี๋ยวก่อน

132
00:14:29,034 --> 00:14:30,703
ลองจับกระดิ่งร่างทรงอีกครั้งนะครับ

133
00:14:31,287 --> 00:14:32,872
แบบนั้นคุณบันจีอึมอาจจะจำได้ก็ได้นี่ครับ

134
00:15:47,029 --> 00:15:50,824
ซอฮาเคยมีความสัมพันธ์กับฉันในชาติแรกเหรอ

135
00:15:52,618 --> 00:15:53,452
จับดูอีกทีนะครับ

136
00:15:53,535 --> 00:15:54,995
ไม่ต้องแล้วค่ะ แค่นี้ก็พอแล้ว

137
00:15:56,747 --> 00:15:57,998
งั้นฉันขอตัวก่อน

138
00:16:26,527 --> 00:16:27,987
มาแล้วหรือเจ้าคะ ท่านชอนอุน

139
00:17:28,964 --> 00:17:30,424
ลูกพี่ผมไม่ได้ฆ่าตัวตายครับ

140
00:17:30,966 --> 00:17:33,052
เขาบอกว่าในนี้มีหลักฐานที่จะเผยตัวคนร้ายได้

141
00:18:00,412 --> 00:18:02,164
(หนังสือรับรองการชำระหนี้)

142
00:18:02,748 --> 00:18:04,583
"ปฏิบัติการรถดัมพ์" เหรอ

143
00:18:04,666 --> 00:18:06,668
"วันที่ 23 เมษายน 1998"

144
00:18:23,227 --> 00:18:25,562
{\an8}(ผู้กู้ยืม
ชื่อ: บันฮักซู)

145
00:18:25,646 --> 00:18:26,814
"บันฮักซู"

146
00:18:32,027 --> 00:18:34,071
(แบบฟอร์มการกู้ยืมหนี้)

147
00:18:35,697 --> 00:18:38,075
{\an8}(ผู้กู้ยืม: บันฮักซู
ผู้ค้ำประกันร่วม: บันดงอู)

148
00:18:39,743 --> 00:18:40,619
"บันดงอู"

149
00:18:40,702 --> 00:18:43,705
ผมได้ยินมาเต็มสองหูว่า
มันไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาๆ ครับ

150
00:18:59,680 --> 00:19:03,183
(พ่อ: บันฮักซู
พี่ชาย: บันดงอู)

151
00:19:04,768 --> 00:19:07,521
(ผู้กู้ยืม: บันฮักซู
ผู้ค้ำประกันร่วม: บันดงอู)

152
00:19:10,691 --> 00:19:14,695
บางทีศัตรูในชาติที่แล้ว
ก็กลายมาเป็นสายเลือดเดียวกันในชาติปัจจุบัน

153
00:19:15,279 --> 00:19:18,115
ในกรณีแบบนั้น
การตัดความสัมพันธ์คือคำตอบค่ะ

154
00:19:19,658 --> 00:19:20,868
ทำไมถึงเลือดเย็นขนาดนี้

155
00:19:22,661 --> 00:19:23,912
ไม่ได้เลือดเย็น

156
00:19:24,788 --> 00:19:25,914
แต่มันหนักอึ้งค่ะ

157
00:19:26,415 --> 00:19:27,666
สิ่งที่เรียกว่าชีวิตน่ะ

158
00:19:48,687 --> 00:19:55,444
(เรซูเม่
ชื่อ: บันจีอึม)

159
00:20:15,839 --> 00:20:17,424
- "บันจีอึม"
- เอาคืนมา

160
00:20:17,507 --> 00:20:18,592
หมอนี่คือใคร

161
00:20:18,675 --> 00:20:21,595
- บอกให้เอาคืนมาไง
- "กรรมการมุนซอฮา โรงแรมเอ็มไอ"

162
00:20:21,678 --> 00:20:22,846
พ่อจะรู้ไปเพื่อ

163
00:20:22,930 --> 00:20:24,389
- เอ็มไอ…
- เอามานะ

164
00:20:24,473 --> 00:20:26,141
บอกว่าเอามาให้ผมไง

165
00:20:26,225 --> 00:20:28,185
ไอ้หมอนี่ เดี๋ยวเถอะ

166
00:20:52,960 --> 00:20:53,794
ฮัลโหล

167
00:20:54,419 --> 00:20:55,379
คุณอยู่ไหนคะ

168
00:20:58,131 --> 00:20:59,174
กำลังจะนอนครับ

169
00:20:59,758 --> 00:21:02,678
โธ่ ฉันได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องนะ

170
00:21:03,387 --> 00:21:04,513
อยู่ข้างนอกเหรอคะ

171
00:21:06,139 --> 00:21:08,308
ผมนอนไม่หลับ
เลยออกมาสูดอากาศข้างนอกน่ะครับ

172
00:21:08,892 --> 00:21:10,686
รู้งี้ฉันน่าจะกล่อมคุณนอนก่อน

173
00:21:10,769 --> 00:21:11,812
น่าเสียดายจัง

174
00:21:14,439 --> 00:21:18,151
ช่วยทำอันนั้นที่คุณบันจีอึมถนัดหน่อยสิครับ

175
00:21:20,779 --> 00:21:21,697
กรรมการคะ

176
00:21:21,780 --> 00:21:23,115
ถ้าหากว่า

177
00:21:24,032 --> 00:21:26,410
ชาติที่แล้วพวกเราเคยเจอกันมาก่อน

178
00:21:26,493 --> 00:21:28,161
คิดว่าเราจะเคยเป็นอะไรกันเหรอคะ

179
00:21:29,538 --> 00:21:30,372
ไม่แน่ใจสิครับ

180
00:21:31,665 --> 00:21:33,000
ลองจินตนาการดูสิคะ

181
00:21:33,583 --> 00:21:36,586
สมมติว่าพวกเราเคยเจอกันมาก่อน

182
00:21:36,670 --> 00:21:38,297
เมื่อประมาณพันปีที่แล้ว

183
00:21:42,592 --> 00:21:43,927
แม่ทัพกับม้าแคระเหรอ

184
00:21:44,011 --> 00:21:46,555
"ม้าแคระ" เหรอคะ

185
00:21:47,347 --> 00:21:49,308
คุณจีอึมเป็นแม่ทัพ

186
00:21:49,391 --> 00:21:50,517
ส่วนผมเป็นม้าแคระ

187
00:21:50,600 --> 00:21:53,562
คุณเป็นคนไม่โรแมนติกเลยสินะ

188
00:21:55,647 --> 00:21:57,065
เอาล่ะ ลองฟังดูนะคะ

189
00:21:58,442 --> 00:22:00,902
ชายหญิงคู่หนึ่ง
กำลังมองกันและกันอยู่บนสะพาน

190
00:22:01,486 --> 00:22:03,447
ขณะที่ดอกไม้ไฟถูกจุดอยู่รอบตัวพวกเขา

191
00:22:05,073 --> 00:22:07,659
ชายหนุ่มมีรูปงามเปล่งประกายเหมือนพระจันทร์

192
00:22:08,327 --> 00:22:10,662
ส่วนหญิงสาวก็งดงามราวกับดอกบัวที่เบ่งบาน

193
00:22:11,288 --> 00:22:13,040
แล้วเราที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก

194
00:22:14,082 --> 00:22:15,917
ก็ตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกพบค่ะ

195
00:22:19,171 --> 00:22:20,005
เป็นยังไงคะ

196
00:22:23,008 --> 00:22:24,134
ลองพูดต่อสิครับ

197
00:22:25,260 --> 00:22:27,387
เรารักกันอย่างมาก

198
00:22:27,929 --> 00:22:30,891
แต่ก็ตายไปอย่างน่าเศร้า
เพราะถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏค่ะ

199
00:22:31,892 --> 00:22:35,687
เพราะงั้นเราถึงได้มาเจอกันอีกครั้งในชาตินี้

200
00:22:37,272 --> 00:22:39,816
เพื่อเติมเต็มความรักที่ไม่สมหวังในครั้งนั้น
ให้สมหวังไงคะ

201
00:22:42,319 --> 00:22:43,278
สนุกดีนะครับ

202
00:22:45,530 --> 00:22:47,157
แต่ชาติที่แล้วน่ะ

203
00:22:48,325 --> 00:22:49,659
มันมีอยู่จริงเหรอ

204
00:22:53,205 --> 00:22:54,247
จะต้องมีแน่ค่ะ

205
00:22:55,248 --> 00:22:58,293
พวกเราจะต้องเป็นเนื้อคู่ที่ถูกลิขิต
ให้มาเจอกันในรอบพันปีแน่ๆ ค่ะ

206
00:22:59,419 --> 00:23:00,253
ถ้างั้น

207
00:23:01,129 --> 00:23:03,006
ตอนนี้พวกเราจะเป็นยังไงต่อเหรอครับ

208
00:23:05,801 --> 00:23:08,053
จะต้องมีเหตุผลให้พวกเรามาเจอกันแน่ค่ะ

209
00:23:10,180 --> 00:23:12,307
คุณกรรมการคิดว่าเหตุผลนั้นคืออะไรคะ

210
00:23:19,022 --> 00:23:20,107
ผมคิดว่า

211
00:23:22,859 --> 00:23:24,194
ไม่มีเหตุผลคงดีกว่าครับ

212
00:23:25,195 --> 00:23:26,029
ทำไมคะ

213
00:23:30,659 --> 00:23:31,785
ผมแค่ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น

214
00:23:35,330 --> 00:23:36,498
งั้นก็ได้ค่ะ

215
00:23:37,290 --> 00:23:38,458
เอาเป็นว่าพวกเรา

216
00:23:39,042 --> 00:23:41,419
ถูกลิขิตมาให้รักกันโดยไม่มีเหตุผลแล้วกันค่ะ

217
00:23:43,004 --> 00:23:45,048
รักกันเหมือนคนทั่วๆ ไป

218
00:23:45,966 --> 00:23:47,968
แล้วหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด

219
00:23:49,761 --> 00:23:51,847
วิญญาณของพวกเราจะกลายเป็นหนึ่งเดียว

220
00:23:51,930 --> 00:23:53,598
แล้วพบเจอกับความสงบสุขค่ะ

221
00:23:55,851 --> 00:23:57,018
ช่วยพูดคำสุดท้าย…

222
00:23:59,479 --> 00:24:00,772
อีกครั้งสิครับ

223
00:24:05,610 --> 00:24:07,529
วิญญาณของพวกเราจะกลายเป็นหนึ่งเดียว

224
00:24:09,531 --> 00:24:11,408
แล้วพบเจอกับความสงบสุขค่ะ

225
00:25:00,957 --> 00:25:02,083
พ่อกลับมาแล้ว

226
00:25:02,167 --> 00:25:04,252
เหมือนว่าเขาจะไปไถเงินจากเธอ

227
00:25:05,629 --> 00:25:07,422
คนพวกนี้นี่จริงๆ เลย

228
00:25:28,693 --> 00:25:31,821
{\an8}(เรซูเม่
ชื่อ: บันจีอึม)

229
00:25:45,335 --> 00:25:46,169
มาแล้วเหรอคะ

230
00:25:48,546 --> 00:25:49,464
อรุณสวัสดิ์ครับ

231
00:25:55,971 --> 00:25:56,972
เขาเป็นอะไรไปนะ

232
00:25:59,224 --> 00:26:00,767
กรรมการแปลกไป

233
00:26:01,810 --> 00:26:04,145
ตรงไหนเหรอ เขาก็ดูปกติดีนี่

234
00:26:04,729 --> 00:26:06,856
วันนี้เขาดูเรียบร้อยจัง

235
00:26:06,940 --> 00:26:09,276
พี่ซอฮาก็เรียบร้อยอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ

236
00:26:09,359 --> 00:26:11,695
ไม่ ถึงจะเรียบร้อยแต่ก็เรียบร้อยกว่าทุกวัน

237
00:26:12,529 --> 00:26:14,698
คุณเลขาฮา
ตอนมามีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ

238
00:26:15,573 --> 00:26:16,408
ไม่นะครับ

239
00:26:16,992 --> 00:26:19,119
กรรมการมุนก็เรียบร้อยตลอดอยู่แล้ว

240
00:26:19,202 --> 00:26:20,620
คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ

241
00:26:35,760 --> 00:26:37,804
ค่ะ บันจีอึม ทีมวางแผนกลยุทธ์ค่ะ

242
00:26:37,887 --> 00:26:38,847
ฉันอยู่ที่ล็อบบี้โรงแรม

243
00:26:39,472 --> 00:26:40,807
ทำไมแกถึงไม่รับโทรศัพท์ฉัน…

244
00:27:00,201 --> 00:27:01,828
พ่อคุณอยู่ตรงนั้นค่ะ

245
00:27:03,872 --> 00:27:06,583
จีอึม ทางนี้ ฉันอยู่นี่

246
00:27:09,002 --> 00:27:09,961
ขอโทษด้วยนะคะ

247
00:27:15,675 --> 00:27:17,761
คุณบันฮักซู คุณมาทำอะไรที่นี่คะ

248
00:27:17,844 --> 00:27:20,388
ว่าไงนะ "บันฮักซู" เหรอ

249
00:27:20,472 --> 00:27:22,932
นังนี่ กล้าดียังไงมาเรียกฉันแบบนั้น

250
00:27:23,016 --> 00:27:24,059
นังลูกตัวดี

251
00:27:24,142 --> 00:27:27,979
ในโลกนี้คงไม่มีลูกสาวคนไหน
เรียกชื่อพ่อแบบไร้มารยาทอย่างแกหรอก

252
00:27:28,063 --> 00:27:28,897
บังอาจนัก

253
00:27:30,607 --> 00:27:33,151
เบาเสียงลงและบอกมาตามตรงด้วยค่ะ

254
00:27:33,234 --> 00:27:34,069
แกน่ะ

255
00:27:34,986 --> 00:27:36,946
พี่ชายเพียงคนเดียวของแกอยู่คนเดียว

256
00:27:37,030 --> 00:27:40,784
แกก็น่าจะไปทำความสะอาดบ้าน
กับทำกับข้าวให้เขากินหน่อยสิ

257
00:27:40,867 --> 00:27:42,911
บ้านเขาเละเทะอย่างกับอะไร

258
00:27:42,994 --> 00:27:45,372
ทำไมแกถึงได้เห็นแก่ตัวแบบนี้นะ

259
00:27:45,455 --> 00:27:47,582
ช่วยพูดเข้าประเด็นแล้วกลับไปด้วยค่ะ

260
00:27:47,665 --> 00:27:51,378
บ้านเขาไม่มีที่ให้ยืดแข้งยืดขาเลย

261
00:27:53,171 --> 00:27:54,923
ขอห้องให้พ่อสักห้องสิ

262
00:27:56,674 --> 00:27:59,844
เลิกพูดเพ้อเจ้อแล้วรีบกลับไป
ก่อนที่ฉันจะไล่ตะเพิดออกไปด้วยค่ะ

263
00:27:59,928 --> 00:28:01,846
ว่าไงนะ ไล่ตะเพิดเหรอ

264
00:28:01,930 --> 00:28:03,181
นังนี่ กล้าดียังไง

265
00:28:03,264 --> 00:28:07,727
ฉันได้ยินว่า
แกกับกรรมการผู้จัดการโรงแรมนี้คบกันอยู่นี่

266
00:28:07,811 --> 00:28:09,562
แล้วให้ห้องฉันสักห้องไม่ได้งั้นเหรอ

267
00:28:09,646 --> 00:28:11,231
นังลูกคนนี้ กล้าดียังไง

268
00:28:19,406 --> 00:28:22,367
โอ๊ยๆ พ่อแม่พี่น้องครับ โอ๊ย

269
00:28:28,039 --> 00:28:29,541
ปล่อยนะ ฉันไม่ไปหรอก

270
00:28:49,769 --> 00:28:51,980
ทำไมถึงเดินมาเท่แบบนี้ล่ะคะ

271
00:28:52,063 --> 00:28:53,106
นึกว่านายแบบซะอีก

272
00:28:59,529 --> 00:29:00,613
เหนื่อยมามากนะครับ

273
00:29:04,242 --> 00:29:05,076
เรื่องอะไรคะ

274
00:29:06,995 --> 00:29:09,539
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็เหนื่อยมามากนะครับ

275
00:29:11,875 --> 00:29:13,626
กรรมการมีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ

276
00:29:14,753 --> 00:29:16,463
วันนี้คุณดูแปลกๆ นะ

277
00:29:18,506 --> 00:29:19,466
ที่ผ่านมา…

278
00:29:21,217 --> 00:29:23,136
มีหลายเรื่องเกิดขึ้นกับพวกเรานี่ครับ

279
00:29:24,345 --> 00:29:26,097
ผมเลยว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเองนิดหน่อย

280
00:29:29,809 --> 00:29:31,186
งั้นก็ค่อยโล่งอกหน่อยค่ะ

281
00:29:31,770 --> 00:29:33,146
เย็นนี้ผมจะทำอาหารให้ทานครับ

282
00:29:33,229 --> 00:29:34,439
เดี๋ยวกลับบ้านพร้อมกันนะครับ

283
00:29:35,523 --> 00:29:36,357
ค่ะ

284
00:29:50,330 --> 00:29:52,707
รู้สึกดีจังเลยค่ะ
ที่ได้มาทำงานนอกสถานที่กับคุณเลขาฮา

285
00:29:56,669 --> 00:29:58,004
พวกเขาเหมาะสมกันจัง

286
00:30:05,470 --> 00:30:06,304
คุณเลขาฮา

287
00:30:07,222 --> 00:30:08,932
ฉันมาลองคิดดูแล้วค่ะ

288
00:30:10,183 --> 00:30:13,770
ถึงเราจะไม่คบกัน แต่ฉันก็จะชอบคุณต่อไปค่ะ

289
00:30:13,853 --> 00:30:14,771
คุณยุนโชวอน

290
00:30:15,605 --> 00:30:17,899
ฉันแค่อยากให้คุณรับรู้ความรู้สึกของฉันน่ะค่ะ

291
00:30:24,072 --> 00:30:25,615
ต้นไม้พวกนั้นอยู่ตรงนี้เอง

292
00:30:31,120 --> 00:30:32,121
รู้อะไรไหมคะ

293
00:30:33,039 --> 00:30:35,583
ต้นไม้สองต้นนี้ลำต้นมันพันกันอยู่ใช่ไหมล่ะคะ

294
00:30:35,667 --> 00:30:38,002
ว่ากันว่าถ้าสัญญาว่าจะรักกันใต้ต้นไม้นี้

295
00:30:38,086 --> 00:30:40,255
ก็จะกลายเป็นพรหมลิขิตกันไปถึงชาติหน้าเลยค่ะ

296
00:30:43,091 --> 00:30:45,969
ฉันอยากมาดูต้นไม้นี้กับคุณเลขาฮาให้ได้เลยน่ะค่ะ

297
00:31:01,985 --> 00:31:04,195
ฉันไม่ได้จะต่อยคุณ แค่ให้ดูแหวนน่ะ

298
00:31:06,656 --> 00:31:07,657
ไม่สิ ดอกไม้น่ะค่ะ

299
00:31:12,745 --> 00:31:14,497
คุณให้ผมทำไม

300
00:31:14,581 --> 00:31:16,791
ฉันกำลังแสดงความรักกับคุณอยู่ค่ะ

301
00:31:20,086 --> 00:31:23,923
ฉันทำจากดอกไม้ที่บานสวยที่สุด
ในสวนเช้านี้เลยนะคะ

302
00:31:24,841 --> 00:31:26,551
นี่เป็นความรักของฉันในวันนี้ค่ะ

303
00:31:44,903 --> 00:31:45,737
เชิญค่ะ

304
00:31:52,368 --> 00:31:53,912
ท่านประธานจางยอนอ๊กใช่ไหมคะ

305
00:31:53,995 --> 00:31:54,829
ใช่ค่ะ

306
00:31:59,792 --> 00:32:00,835
ฉันมาส่งดอกไม้ค่ะ

307
00:32:01,461 --> 00:32:02,754
ใครเป็นคนส่งมาคะ

308
00:32:03,338 --> 00:32:04,881
ฉันแค่มาส่งเฉยๆ น่ะค่ะ

309
00:32:18,269 --> 00:32:21,522
นี่เป็นดอกไม้ที่ฉันชอบที่สุด พี่จำได้ไหม

310
00:32:28,279 --> 00:32:29,322
ดอกนี้อีกแล้วเหรอ

311
00:32:30,365 --> 00:32:32,200
ฉันว่าดอกไม้นี้สวยมากเลย

312
00:32:32,283 --> 00:32:33,368
ดอกแกลดิโอลัส

313
00:32:34,118 --> 00:32:36,120
- ไม่คิดว่ามันสวยเหรอ
- สวยสิ

314
00:32:37,956 --> 00:32:38,998
พี่

315
00:32:41,626 --> 00:32:43,336
รู้ไหมว่าดอกไม้นี้มีความหมายว่าอะไร

316
00:32:44,629 --> 00:32:45,463
ไม่รู้สิ

317
00:33:21,165 --> 00:33:23,876
คนที่คุณเห็นเมื่อกี้คือพ่อฉันเองค่ะ

318
00:33:29,340 --> 00:33:31,509
ว่ากันว่าเราจะทนคนคนหนึ่งได้

319
00:33:31,592 --> 00:33:35,179
ถ้าอย่างน้อยยังมีหนึ่งความทรงจำดีๆ
ในสิบความทรงจำ

320
00:33:37,473 --> 00:33:38,725
แต่บันฮักซู คนคนนั้น

321
00:33:39,934 --> 00:33:42,020
ไม่เคยให้ความทรงจำดีๆ กับฉันเลยสักครั้งค่ะ

322
00:33:42,103 --> 00:33:43,104
เงินอยู่ไหน

323
00:33:44,981 --> 00:33:47,108
- เอาเงินมา
- ฉันนอนหลับไม่สนิททุกคืน

324
00:33:47,191 --> 00:33:48,443
ให้ตายเถอะ จริงๆ เลย

325
00:33:48,526 --> 00:33:50,695
และตื่นขึ้นมาด้วยความเศร้าทุกเช้าค่ะ

326
00:33:52,321 --> 00:33:53,865
(บันจีอึม สาวน้อยมากความสามารถ
จากรายการสตาร์ควีน)

327
00:33:53,948 --> 00:33:55,908
(บันจีอึม สาวน้อยมากความสามารถ สู้ๆ )

328
00:33:56,492 --> 00:33:58,411
แม้จะแหลกสลาย แต่ฉันก็อดทนฝ่าฟันมา

329
00:33:59,537 --> 00:34:01,205
สุดท้ายฉันก็ออกมาจากบ้านหลังนั้นค่ะ

330
00:34:05,877 --> 00:34:09,047
คนที่รับฉันไว้ตอนออกมาจากบ้านและไม่มีที่ไป

331
00:34:09,130 --> 00:34:10,798
ก็คือคุณน้าที่ฉันอยู่ด้วยตอนนี้ค่ะ

332
00:34:10,882 --> 00:34:11,716
อ้าปากหน่อย

333
00:34:13,468 --> 00:34:14,844
- ท่านไม่ใช่ครอบครัว
- ตายแล้วๆ

334
00:34:15,428 --> 00:34:17,972
แต่ก็มักจะถามฉันตอนตื่นนอน
ว่าเมื่อคืนหลับสบายไหม

335
00:34:18,890 --> 00:34:20,892
และคอยอยู่ข้างๆ เวลาฉันป่วย

336
00:34:20,975 --> 00:34:22,435
(ขอแสดงความยินดี)

337
00:34:22,518 --> 00:34:24,187
เวลาที่ฉันมีเรื่องดีๆ

338
00:34:24,270 --> 00:34:26,272
ท่านก็ดีใจยิ่งกว่าฉันอีกค่ะ

339
00:34:26,773 --> 00:34:28,941
ตายจริง เธอโตแล้วจริงๆ

340
00:34:30,610 --> 00:34:33,488
แบบนั้นสิที่เรียกว่าครอบครัวจริงๆ

341
00:34:37,575 --> 00:34:39,202
ฉันแค่เล่าให้ฟังเฉยๆ ค่ะ

342
00:34:40,661 --> 00:34:41,621
ฉันแค่…

343
00:34:43,456 --> 00:34:45,124
รู้สึกว่าควรเล่าให้คุณฟังน่ะค่ะ

344
00:34:50,171 --> 00:34:51,214
ไม่ต้องห่วงนะครับ

345
00:34:52,632 --> 00:34:54,759
เพราะผมเองก็ไม่ได้มีพ่อดีๆ หรอก

346
00:34:57,970 --> 00:34:58,805
พวกเราแค่

347
00:34:59,555 --> 00:35:02,225
ไม่ต้องสนใจครอบครัวของอีกฝ่ายดีกว่าครับ

348
00:35:04,352 --> 00:35:05,812
บันจีอึมกับมุนซอฮา

349
00:35:07,355 --> 00:35:09,398
ผมตัดสินใจที่จะคิดถึงแค่เราสองคนครับ

350
00:35:22,620 --> 00:35:24,288
จะทานให้อร่อยนะคะ

351
00:35:31,420 --> 00:35:32,255
ทำไมครับ

352
00:35:33,089 --> 00:35:34,590
อร่อยจนอึ้งเลยเหรอ

353
00:35:35,508 --> 00:35:36,717
ทำไมถึงไม่อร่อยล่ะ

354
00:35:37,426 --> 00:35:39,512
ทั้งที่ดูน่าอร่อย
แต่ทำไมไม่อร่อยเลยล่ะคะ กรรมการ

355
00:35:41,973 --> 00:35:43,850
คุณก็พูดตรงเกิน

356
00:35:43,933 --> 00:35:47,812
เวลาแบบนี้ คุณควรเล่นละคร
ว่ามันอร่อยไม่ใช่เหรอ

357
00:35:49,605 --> 00:35:51,399
ล้อเล่นค่ะ อร่อยแล้วค่ะ

358
00:36:06,664 --> 00:36:07,748
ขอบคุณสำหรับอาหารนะคะ

359
00:36:09,083 --> 00:36:11,294
ขึ้นไปรอข้างบนนะครับ
ผมจะเตรียมผลไม้กับชาไปให้

360
00:36:12,378 --> 00:36:13,212
ค่ะ

361
00:36:13,296 --> 00:36:16,132
งั้นฉันขึ้นไปรอข้างบนนะคะ

362
00:36:16,215 --> 00:36:17,133
ครับ

363
00:36:25,558 --> 00:36:27,393
แม่ทัพกับม้าแคระ

364
00:37:10,645 --> 00:37:13,731
{\an8}(เรซูเม่)

365
00:37:20,154 --> 00:37:21,697
(หนังสือรับรองการชำระหนี้)

366
00:37:21,781 --> 00:37:24,742
(ผู้กู้ยืม
ชื่อ: บันฮักซู)

367
00:37:28,788 --> 00:37:29,789
พวกเราแค่

368
00:37:30,748 --> 00:37:33,125
ไม่ต้องสนใจครอบครัวของอีกฝ่ายดีกว่าครับ

369
00:37:35,336 --> 00:37:36,754
บันจีอึมกับมุนซอฮา

370
00:37:38,297 --> 00:37:40,341
ผมตัดสินใจที่จะคิดถึงแค่เราสองคนครับ

371
00:38:11,080 --> 00:38:12,081
ไม่ทันตั้งตัวงี้เลยเหรอ

372
00:38:12,164 --> 00:38:13,165
ขอแค่แป๊บเดียวค่ะ

373
00:38:14,709 --> 00:38:16,335
ขออยู่แบบนี้สักแป๊บนะคะ

374
00:38:48,284 --> 00:38:49,118
พ่ออยู่ไหน

375
00:38:50,119 --> 00:38:51,412
อยู่ตรงหน้าฉัน

376
00:38:52,038 --> 00:38:54,123
เขาจะทำฉันเป็นบ้าจริงๆ

377
00:38:54,206 --> 00:38:55,916
จับเขาไว้ ห้ามให้ไปไหนเด็ดขาด

378
00:39:42,171 --> 00:39:43,506
พี่ออกไปรอข้างนอกก่อน

379
00:40:00,314 --> 00:40:01,190
อะไรวะ

380
00:40:02,149 --> 00:40:03,609
ลุกขึ้นมานั่งดีๆ ด้วยค่ะ

381
00:40:03,692 --> 00:40:05,486
นังนี่ มันไร้มารยาทได้ใครมากัน

382
00:40:06,195 --> 00:40:07,196
หุบปาก

383
00:40:09,740 --> 00:40:10,825
แล้วลุกขึ้นมานั่งดีๆ ค่ะ

384
00:40:18,958 --> 00:40:20,000
คุณบันฮักซู

385
00:40:21,419 --> 00:40:23,087
คุณเคยฆ่าคนไหม

386
00:40:25,965 --> 00:40:28,050
ฉันถามว่าคุณเคยฆ่าคนไหมไงคะ

387
00:40:29,343 --> 00:40:30,594
ตอบฉันมาด้วยค่ะ

388
00:40:32,513 --> 00:40:35,391
อุบัติเหตุรถดัมพ์ วันที่ 23 เมษายน 1998

389
00:40:37,268 --> 00:40:38,436
จำไม่ได้เหรอคะ

390
00:40:45,401 --> 00:40:46,569
ทำไมคุณถึงทำแบบนั้น

391
00:40:48,821 --> 00:40:51,615
เล่ามาตั้งแต่ต้นจนจบ
โดยไม่ต้องแก้ตัวอะไรทั้งนั้นค่ะ

392
00:41:06,422 --> 00:41:08,048
(หนังสือรับรองการชำระหนี้)

393
00:41:16,515 --> 00:41:17,850
(แบบฟอร์มขอทำงาน)

394
00:41:17,933 --> 00:41:18,934
สรุปก็คือ

395
00:41:19,643 --> 00:41:23,439
ผมแค่จอดรอแล้วขับเข้าไปชนเฉยๆ ใช่ไหมครับ

396
00:41:23,522 --> 00:41:25,316
จะถามอะไรนักหนา ทำไม ไม่อยากทำเหรอ

397
00:41:25,399 --> 00:41:27,943
- ฉันเอาไปให้คนอื่นทำดีไหม
- ไม่ครับๆ

398
00:41:28,736 --> 00:41:31,614
ผมแค่ไม่อยากเชื่อว่าคุณจะยกหนี้พวกนี้ให้

399
00:41:31,697 --> 00:41:32,907
แลกกับการทำงานง่ายๆ น่ะครับ

400
00:41:34,783 --> 00:41:35,618
ให้ตายเถอะ

401
00:41:36,327 --> 00:41:37,953
ฉันก็แค่…

402
00:41:38,996 --> 00:41:41,790
ทำงานพาร์ตไทม์
เพื่อหาเลี้ยงครอบครัวเท่านั้น

403
00:41:41,874 --> 00:41:42,833
งานพาร์ตไทม์เหรอคะ

404
00:41:45,294 --> 00:41:46,962
ทำงานพาร์ตไทม์ฆ่าคนเนี่ยนะ

405
00:41:47,046 --> 00:41:49,548
ฉันไม่รู้ว่าแกไปได้ยินอะไรจากที่ไหนมา

406
00:41:49,632 --> 00:41:51,675
แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าใครนะ

407
00:41:51,759 --> 00:41:53,928
แค่ขับรถชนเฉยๆ
ใช่แล้ว แค่เป็นการขับรถชน

408
00:41:54,011 --> 00:41:57,306
มีคนตายถึงสองคน
และมีเด็กชายอีกคนบาดเจ็บสาหัสนะคะ

409
00:41:58,474 --> 00:41:59,683
เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วนี่

410
00:42:01,018 --> 00:42:03,562
ฉันได้ยินว่าแกคบอยู่กับ
ลูกชายประธานใหญ่เอ็มไอนี่

411
00:42:03,646 --> 00:42:06,065
แกต้องปิดบังเรื่องนี้ถึงจะเป็นผลดีต่อแกนะ

412
00:42:06,148 --> 00:42:08,150
ขุดคุ้ยไปก็มีแต่แกที่จะเสีย นังคนนี้

413
00:42:08,234 --> 00:42:09,735
พวกเขาซวยเอง

414
00:42:09,818 --> 00:42:11,529
- พวกเขา…
- พ่อคะ

415
00:42:13,697 --> 00:42:14,657
พ่อคนนี้

416
00:42:15,908 --> 00:42:17,952
เห็นแก่แกเลยขอบอกอะไรอย่างหนึ่งนะ

417
00:42:18,702 --> 00:42:20,704
แกควรทำเป็นไม่รู้ถึงจะเป็นผลดีกับแก

418
00:42:20,788 --> 00:42:22,081
หุบปากด้วยค่ะ

419
00:42:27,670 --> 00:42:28,837
คุณมันไม่ใช่คน

420
00:42:30,464 --> 00:42:31,507
บันฮักซู

421
00:42:32,758 --> 00:42:34,009
วันนี้จะเป็นวันสุดท้าย

422
00:42:35,052 --> 00:42:36,929
ที่คุณกับฉันจะได้เจอกันในชาตินี้

423
00:42:40,599 --> 00:42:42,226
ถึงตายก็อย่ามาเจอกันอีกเลยค่ะ

424
00:42:46,730 --> 00:42:49,066
ก็อยู่ๆ เบรกมันไม่ทำงาน จะให้ทำไงล่ะวะ

425
00:42:51,986 --> 00:42:53,362
เบรกเป็นอะไรเนี่ย

426
00:43:17,845 --> 00:43:19,471
ช่วยด้วยครับ

427
00:43:23,434 --> 00:43:25,060
ช่วยด้วยครับ

428
00:43:27,896 --> 00:43:29,398
ช่วยด้วยครับ

429
00:43:31,984 --> 00:43:35,321
(หนังสือรับรองการชำระหนี้)

430
00:43:42,286 --> 00:43:43,495
{\an8}(แบบฟอร์มการกู้ยืมหนี้)

431
00:44:01,847 --> 00:44:02,681
นี่ บันจีอึม

432
00:44:06,727 --> 00:44:07,561
รีบไปเถอะ

433
00:44:37,341 --> 00:44:39,468
ไม่มีการตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
ระบบจะโอน…

434
00:45:07,996 --> 00:45:11,166
(วันที่ 8 เมษายน 1998)

435
00:45:13,001 --> 00:45:15,212
ฉันได้ยินว่าคนที่อยู่เบื้องหลัง
เป็นคนในเอ็มไอกรุ๊ป

436
00:45:16,004 --> 00:45:17,423
คุณป้าพอจะนึกใครออกบ้างไหมคะ

437
00:45:18,924 --> 00:45:20,217
คนในกรุ๊ปเหรอ

438
00:45:25,514 --> 00:45:26,473
มีอยู่คนหนึ่ง

439
00:45:27,933 --> 00:45:31,395
คนที่รู้สึกขัดใจกับซอฮาที่สุด
หลังจากที่ฉันตายไป

440
00:45:32,771 --> 00:45:36,692
เป็นคนที่แย่งหลายๆ อย่าง
ไปจากซอฮาได้ง่ายๆ ถ้าเขาตาย

441
00:45:39,486 --> 00:45:40,696
ท่านประธานจางยอนอ๊กเหรอ

442
00:45:43,073 --> 00:45:44,825
ไปลองตรวจสอบกันดูก่อนเถอะค่ะ

443
00:45:44,908 --> 00:45:46,160
ฉันรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

444
00:45:56,837 --> 00:45:59,214
คุณสมาชิก คุณสวิงได้ดีขึ้นเยอะเลยนะคะ

445
00:45:59,298 --> 00:46:00,883
การเรียนไม่สูญเปล่านะ

446
00:46:14,688 --> 00:46:16,148
โอ๊ย ตกใจหมด

447
00:46:16,857 --> 00:46:18,442
ลมอะไรหอบมาที่นี่เหรอ

448
00:46:19,193 --> 00:46:20,694
ฉันมีเรื่องที่ต้องตรวจสอบ
กับท่านประธานจางน่ะค่ะ

449
00:46:21,904 --> 00:46:23,363
อยู่ๆ มีเรื่องอะไรนะ

450
00:46:24,323 --> 00:46:26,617
จำอุบัติเหตุ
ตอนกรรมการมุนซอฮาเด็กๆ ได้ไหมคะ

451
00:46:29,119 --> 00:46:30,037
มันทำไมเหรอ

452
00:46:57,773 --> 00:46:58,774
ฉันสงสัยว่า

453
00:46:59,483 --> 00:47:02,819
ประธานจางอยู่เบื้องหลัง
อุบัติเหตุครั้งนั้นหรือเปล่าน่ะค่ะ

454
00:47:04,029 --> 00:47:05,239
เมื่อไม่นานมานี้

455
00:47:05,322 --> 00:47:08,408
ท่านประธานใหญ่มุนยื่นซองเงินให้ฉัน
แล้วสั่งให้ฉันปิดปากด้วยค่ะ

456
00:47:10,661 --> 00:47:11,787
เธอมั่นใจเหรอ

457
00:47:12,538 --> 00:47:14,373
ท่านประธานใหญ่มุนให้ซองเงินเธอเหรอ

458
00:47:14,456 --> 00:47:17,417
คุณคงมีความสุขนะคะ ที่มีคนคอยช่วยปกปิด

459
00:47:19,044 --> 00:47:20,879
ลูกเขาเกือบตายทั้งคน

460
00:47:20,963 --> 00:47:23,340
แต่เขาสั่งให้เธอเงียบเพื่อปกป้องฉันว่างั้น

461
00:47:31,348 --> 00:47:32,975
เหลือเชื่อจริงๆ เลยเนอะ คนคนนั้น

462
00:47:33,058 --> 00:47:34,142
น่าประทับใจเหลือเกิน

463
00:47:34,643 --> 00:47:36,436
โรแมนติกดีเนอะ ว่าไหม

464
00:47:46,029 --> 00:47:48,490
โจยงชอล 7,500,000 วอน

465
00:47:48,574 --> 00:47:50,409
ครบกำหนด 21 มีนาคม

466
00:47:53,662 --> 00:47:56,331
คิมชางชิก 5,000,000 วอน

467
00:47:56,415 --> 00:47:58,542
ครบกำหนด 12 มีนาคม

468
00:48:02,129 --> 00:48:03,589
โออิลยง 9,000,000 วอน

469
00:48:04,089 --> 00:48:06,258
ครบกำหนด 15 มีนาคม

470
00:48:10,012 --> 00:48:12,180
บันฮักซู 7,000,000 วอน

471
00:48:12,264 --> 00:48:14,224
ครบกำหนด 25 มีนาคม

472
00:48:18,562 --> 00:48:20,022
ฉันน่ะนะ

473
00:48:20,105 --> 00:48:23,317
ไม่ทำอะไรที่ทำให้
ท่านประธานใหญ่มุนไม่ปลื้มหรอก

474
00:48:25,110 --> 00:48:25,944
ทำไมน่ะเหรอ

475
00:48:26,987 --> 00:48:28,989
เพราะฉันก็ต้องอยู่รอดเหมือนกัน

476
00:48:35,245 --> 00:48:37,039
ไม่ใช่ท่านประธานจางสินะคะ

477
00:48:40,167 --> 00:48:41,960
ถ้าอย่างนั้นใครกัน

478
00:48:55,140 --> 00:48:56,642
ใครครับ

479
00:49:03,023 --> 00:49:04,066
ในบรรดาลูกหนี้ของคุณ

480
00:49:05,108 --> 00:49:06,318
มีคนขับรถบรรทุกไหมครับ

481
00:49:07,653 --> 00:49:10,155
คุณตามหาคนขับรถบรรทุกทำไมครับ

482
00:49:11,698 --> 00:49:13,450
ผมต้องการคนขับรถหน่อยน่ะครับ

483
00:49:17,245 --> 00:49:18,413
ทำไมเสียงนี้ถึงได้…

484
00:49:26,296 --> 00:49:27,798
ผมต้องการคนขับรถหน่อยน่ะครับ

485
00:49:29,508 --> 00:49:31,009
ยิ่งเป็นคนต่ำต้อยยิ่งดี

486
00:49:35,389 --> 00:49:36,390
ลุงเหรอ

487
00:49:46,525 --> 00:49:48,402
คนที่ท่านประธานใหญ่ต้องการปกปิด

488
00:49:51,571 --> 00:49:53,824
คนที่จะให้ซอฮารู้ไม่ได้เป็นอันขาด

489
00:50:00,622 --> 00:50:02,791
เจ้าหมอนี่ชื่อบันฮักซู

490
00:50:02,874 --> 00:50:04,000
เขาขับรถดัมพ์ครับ

491
00:50:05,335 --> 00:50:06,545
เขาเป็นหนี้เท่าไรครับ

492
00:50:06,628 --> 00:50:09,923
เงินต้น 7,000,000 วอน
รวมดอกแล้วก็ประมาณ 14 ล้านวอนครับ

493
00:50:14,052 --> 00:50:15,345
ผมจะให้คุณ 40 ล้านวอนครับ

494
00:50:17,347 --> 00:50:20,517
ผมจะใช้หนี้แทนเขาคนนี้

495
00:50:21,852 --> 00:50:24,396
แลกกับการให้เขาก่ออุบัติเหตุรถชนหนึ่งครั้ง

496
00:50:39,953 --> 00:50:41,580
เธอทำงานให้กรรมการมุนใช่ไหม

497
00:50:42,330 --> 00:50:43,582
มีเรื่องอะไรที่นี่เหรอ

498
00:51:02,142 --> 00:51:03,101
มีเรื่องอะไรเหรอ

499
00:51:03,685 --> 00:51:05,061
เรื่องชักจะยุ่งยากขึ้นแล้วแฮะ

500
00:51:11,985 --> 00:51:14,738
ให้ผมก่ออุบัติเหตุรถชนยังไงดีครับ

501
00:51:17,699 --> 00:51:18,867
ทำไมลุงถึง…

502
00:51:28,126 --> 00:51:29,336
เป็นไปไม่ได้นี่

503
00:51:32,881 --> 00:51:34,424
ทำไมลุงถึง…

504
00:51:42,224 --> 00:51:44,351
ผมจะใช้หนี้แทนเขาคนนี้

505
00:51:44,935 --> 00:51:47,062
แลกกับการให้เขาก่ออุบัติเหตุรถชนหนึ่งครั้ง

506
00:51:48,605 --> 00:51:50,482
ผมจะใช้หนี้แทนเขาคนนี้

507
00:51:51,066 --> 00:51:53,610
แลกกับการให้เขาก่ออุบัติเหตุรถชนหนึ่งครั้ง

508
00:51:58,490 --> 00:51:59,491
ได้ยังไง…

509
00:52:05,205 --> 00:52:06,456
เขาทำแบบนั้นได้ยังไง

510
00:52:09,167 --> 00:52:10,544
ในบรรดาลูกหนี้ของคุณ

511
00:52:11,837 --> 00:52:12,963
มีคนขับรถบรรทุกไหมครับ

512
00:52:14,297 --> 00:52:15,549
ผมจะให้คุณ 40 ล้านวอนครับ

513
00:52:15,632 --> 00:52:18,218
แลกกับการให้เขาก่ออุบัติเหตุรถชนหนึ่งครั้ง

514
00:52:22,514 --> 00:52:23,640
ทำไมลุงถึงทำแบบนั้น

515
00:52:24,766 --> 00:52:25,851
ทำแบบนี้กับผมทำไม

516
00:52:27,853 --> 00:52:29,062
ทำแบบนี้กับผมทำไม

517
00:52:29,771 --> 00:52:32,023
ทำไมกัน ทำไม

518
00:52:39,072 --> 00:52:41,700
พี่จูวอนตายไปตอนอยู่กับพี่เขานี่

519
00:52:44,327 --> 00:52:48,164
- พี่ พี่จูวอน
- แม่ไม่ตายหรอก

520
00:52:53,003 --> 00:52:54,337
วันนั้นพ่อฉัน…

521
00:52:55,797 --> 00:52:57,757
แค่เสียไประหว่างทำงานเท่านั้น

522
00:53:05,056 --> 00:53:05,891
ซอฮา

523
00:55:13,018 --> 00:55:15,353
หน้าหล่อๆ ของคุณเสียโฉมหมดแล้ว

524
00:55:15,937 --> 00:55:16,938
คุณกลับไปเถอะครับ

525
00:55:19,774 --> 00:55:21,568
ผมไม่อยากให้คุณเห็นสภาพนี้

526
00:55:28,616 --> 00:55:29,451
ตอนนั้น…

527
00:55:31,995 --> 00:55:33,496
คนที่ต้องตายควรเป็นผมแท้ๆ

528
00:55:35,665 --> 00:55:36,666
แต่เพราะผม…

529
00:55:41,421 --> 00:55:43,590
เป็นเพราะผม
คนที่สมควรได้รับความรัก…

530
00:55:47,093 --> 00:55:48,303
เลยต้องมาตายแทนผมครับ

531
00:55:53,308 --> 00:55:54,392
เพราะงั้นผมถึง…

532
00:56:00,023 --> 00:56:02,442
ไม่ควรมีความสุขโดยเด็ดขาด

533
00:56:14,746 --> 00:56:16,748
คุณกรรมการ ไม่เป็นไรค่ะ

534
00:56:21,836 --> 00:56:24,047
แต่ความเจ็บปวดใจจากอุบัติเหตุครั้งนั้น

535
00:56:25,256 --> 00:56:26,633
มีมากเกินจะรับไหวครับ

536
00:56:57,831 --> 00:56:58,915
ซอฮา

537
00:57:01,709 --> 00:57:05,046
ถ้าฉันทำแบบนี้
จะช่วยให้นายรู้สึกผิดน้อยลงได้บ้างไหม

538
00:57:15,223 --> 00:57:17,142
มีเรื่องที่ฉันอยากบอกกรรมการค่ะ

539
00:58:17,410 --> 00:58:20,371
นี่เป็นเพลงที่คนคนหนึ่งแต่งขึ้น

540
00:58:20,455 --> 00:58:23,625
ในยุคญี่ปุ่นยึดครองเกาหลี
เพราะคิดถึงคนรัก

541
00:58:24,125 --> 00:58:26,753
แต่ไม่มีใครรู้ว่าคนแต่งเพลงคือใคร

542
00:58:28,296 --> 00:58:30,965
แล้วพี่รู้จักเพลงนี้ได้ยังไง

543
00:58:43,561 --> 00:58:46,272
คุณรู้จักเพลงนั้นได้ยังไงครับ

544
00:58:50,068 --> 00:58:51,778
เพราะคนที่แต่งเพลงนี้

545
00:58:53,780 --> 00:58:54,781
คือฉันเอง

546
00:58:55,573 --> 00:58:57,575
เพราะคนที่แต่งเพลงนี้คือฉันเอง

547
00:59:01,788 --> 00:59:03,248
ลองเล่นเวลาที่คิดถึงใครบางคนนะ

548
00:59:04,499 --> 00:59:05,959
ลองเล่นเวลาที่คิดถึงใครบางคนนะ

549
00:59:06,042 --> 00:59:08,169
- มันจะทำให้นายรู้สึกดีขึ้น
- มันจะทำให้นายรู้สึกดีขึ้น

550
00:59:09,170 --> 00:59:11,047
ยุนจูวอนเคยบอกคุณแบบนั้นใช่ไหมคะ

551
00:59:13,550 --> 00:59:15,843
คุณบันจีอึมรู้เรื่องนั้นได้ยังไง

552
00:59:20,765 --> 00:59:22,517
เพราะฉันคือยุนจูวอนค่ะ

553
01:00:09,480 --> 01:00:13,443
(ชาตินี้ก็ฝากด้วยนะ)

554
01:00:13,526 --> 01:00:16,779
{\an8}ฉันสารภาพกับซอฮาไปแล้ว
ว่าฉันคือยุนจูวอน

555
01:00:17,280 --> 01:00:18,364
{\an8}ชาติก่อนเหรอ

556
01:00:18,448 --> 01:00:20,491
{\an8}ตอนนี้คุณพูดเรื่องอะไรอยู่ครับ

557
01:00:20,575 --> 01:00:24,912
{\an8}ท่านประธานใหญ่กับฉัน
คิดตรงกันในเรื่องพวกนี้นี่คะ

558
01:00:24,996 --> 01:00:27,415
{\an8}มีเรื่องที่ฉันอยากบอกซอฮาให้ได้

559
01:00:27,498 --> 01:00:30,376
{\an8}ในฐานะยุนจูวอน ไม่ใช่บันจีอึม

560
01:00:31,669 --> 01:00:34,005
{\an8}คุณควรปล่อยสายสัมพันธ์แบบนั้นให้ผ่านไป
อย่าไปเจอพวกเขาอีก

561
01:00:35,089 --> 01:00:37,050
{\an8}นี่ ปล่อยเขานะ ปล่อยเดี๋ยวนี้

562
01:00:37,133 --> 01:00:38,176
{\an8}พอเถอะครับ

563
01:00:38,259 --> 01:00:41,346
{\an8}คนคนหนึ่งที่จำเรื่องราว 18 ชาติของตัวเองได้

564
01:00:41,429 --> 01:00:43,723
{\an8}จะสามารถยิ้มไปกับเด็กน้อยได้ไหมนะ

565
01:00:44,474 --> 01:00:49,479
{\an8}คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน