1 00:00:02,000 --> 00:00:07,000 Downloaded from YTS.MX 2 00:00:08,000 --> 00:00:13,000 Official YIFY movies site: YTS.MX 3 00:00:32,916 --> 00:00:35,500 เธอทำตัวดีใช่ไหม นอกจากเรื่องนี้น่ะ 4 00:00:36,000 --> 00:00:38,500 เขาดูโอเคนะ อย่างน้อยก็ดีกว่าที่ฉันนึกภาพไว้ 5 00:00:38,583 --> 00:00:40,541 ไม่ต่างกับครั้งก่อนที่ฉันมาที่นี่มากนัก 6 00:00:40,625 --> 00:00:43,375 บอกได้ยากว่าเขาเจ็บปวดหรือเปล่า อย่างน้อยก็ตอนเขาหลับ 7 00:00:43,458 --> 00:00:45,166 แต่เธอจัดการมันได้ใช่ไหม 8 00:00:45,250 --> 00:00:48,625 เพราะฉันคิดว่านั่นคือสิ่งสำคัญ คือให้ไร้ความเจ็บปวดที่สุดเท่าที่จะทำได้ 9 00:00:49,125 --> 00:00:51,041 วิธีการคือ ฉันว่าสิ่งที่ฉันกำลังพูด 10 00:00:51,125 --> 00:00:53,250 คือฉันหวังว่าเราจะทำให้มันง่ายสำหรับเขาได้ 11 00:00:53,333 --> 00:00:55,000 แค่อย่าทำอะไรให้เป็นเรื่องใหญ่ 12 00:00:55,083 --> 00:00:57,791 ถ้าเราไม่เห็นพ้องกัน เราก็คุยกันแบบไม่ใช้อารมณ์ ตะโกนใส่กัน 13 00:00:57,875 --> 00:00:59,458 หรืออะไรก็ตามที่จะทำให้เขาโกรธ 14 00:00:59,541 --> 00:01:02,166 เราจะทำมันแบบผู้ใหญ่ ให้สมกับวัยของเรา 15 00:01:02,250 --> 00:01:04,333 ฉันไม่เห็นมีอะไรที่เราจะไม่เห็นพ้องกัน 16 00:01:04,416 --> 00:01:06,750 สุดท้ายแล้ว ความจริงที่รับได้ยาก ก็คือเขากำลังจะตาย 17 00:01:06,833 --> 00:01:09,500 เราสองคนทำอะไรเพื่อไม่ให้มันเกิดขึ้นไม่ได้เลย 18 00:01:09,583 --> 00:01:13,375 ฉันไม่ได้พยายามจะเย็นชานะ แต่มันเป็น เรื่องของการอยู่เคียงข้างเขา การอยู่ที่นี่ 19 00:01:13,458 --> 00:01:15,833 เรื่องในอดีตไม่สำคัญ ไม่ใช่ตอนนี้ 20 00:01:15,916 --> 00:01:19,375 ถ้ามีอะไรต้องแก้ไข ค่อยทำมันทีหลังได้ หวังว่าเธอคงจะเห็นด้วยนะ 21 00:01:19,458 --> 00:01:22,500 ฉันอารมณ์เสีย ฉันรู้ว่าเธอก็เหมือนกัน เราเป็นกันทุกคน มันยาก มันแย่ 22 00:01:22,583 --> 00:01:24,458 อย่าทำให้มันยากไปกว่านี้เลย โอเคไหม 23 00:01:24,541 --> 00:01:25,583 ฉันเห็น… 24 00:01:26,250 --> 00:01:29,208 ฉันเห็นแล้วว่าไม่มีการเซ็น คำสั่งปฏิเสธการกู้ชีพตามที่ฉันขอ 25 00:01:29,291 --> 00:01:31,791 หลายครั้งเลย ฉันเข้าใจ มันไม่ง่ายขนาดนั้น 26 00:01:31,875 --> 00:01:35,666 ที่จริงมันง่ายนะ ตอนนี้มันยากขึ้นเยอะ ฉันไม่ได้ทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ 27 00:01:35,750 --> 00:01:38,416 ฉันแค่กำลังบอกว่าตอนนี้มันยากขึ้น เพราะเขาไม่ไปหาหมอแล้ว 28 00:01:38,500 --> 00:01:41,583 ฉันต้องเรียกหมอแซนเดอร์มาที่นี่ หรือคนที่เป็นพยานการเซ็นชื่อของเขาได้ 29 00:01:41,666 --> 00:01:44,291 มันคงง่ายกว่ากันเยอะ ตอนเธอพาเขาไปโรงพยาบาล 30 00:01:44,375 --> 00:01:46,791 ฉันไม่รู้ว่าฉันมีเวลาแค่ไหน เขามีเวลาแค่ไหน 31 00:01:46,875 --> 00:01:48,166 มันเป็นเรื่องสำคัญ 32 00:01:48,250 --> 00:01:49,583 มันสำคัญมากจริงๆ 33 00:01:54,500 --> 00:01:56,250 เขาลืมตาแป๊บนึง 34 00:01:57,291 --> 00:01:59,375 ดีจังเลย เขารู้ว่าเราอยู่ที่นี่ 35 00:01:59,458 --> 00:02:01,416 ฉันดูออกเลยว่ามันทำให้เขามีความสุข 36 00:02:03,125 --> 00:02:03,958 ฉันรู้ 37 00:02:04,958 --> 00:02:06,833 ฉันสัญญาว่าจะไม่เป็นแบบนี้ตลอดเวลา 38 00:02:06,916 --> 00:02:09,875 ฉันจะไม่ร้องไห้ตลอดเวลาหรอก แค่ตอนนี้เท่านั้น 39 00:02:10,958 --> 00:02:15,166 มันแปลกๆ ที่อยู่ห่างมิราเบลลากับเดวิด แต่นั่นเป็นส่วนหนึ่งของมัน 40 00:02:15,250 --> 00:02:17,833 - นี่เป็นครั้งแรกของฉันจริงๆ - เธอน่าจะพาพวกเขามาด้วย 41 00:02:17,916 --> 00:02:21,041 ไม่ ดีแล้วที่พวกเขาไม่อยู่ที่นี่ พวกเขาไม่เป็นไรหรอก 42 00:02:21,125 --> 00:02:23,458 ฉันอยากให้พวกเขาจดจำ การมาเยี่ยมครั้งก่อนมากกว่า 43 00:02:23,541 --> 00:02:26,541 ตอนนั้นเขาอาการดีกว่านี้ นั่นแหละสิ่งที่เจ็บปวดมากกว่า 44 00:02:26,625 --> 00:02:31,416 เขายังป่วยอยู่ แน่นอน แต่เขายังคงอยู่ที่นั่น 45 00:02:31,500 --> 00:02:33,083 ยังทำโน่นนี่ได้ 46 00:02:33,833 --> 00:02:36,916 ฉันแค่ไม่คิดว่าอะไรๆ มันจะมาถึงจุดนี้ได้ ไม่ใช่ปุบปับแบบนี้ 47 00:02:37,416 --> 00:02:41,166 ฉันคงจะดูหนังมากไป โดยเฉพาะหนังสำหรับเด็ก 48 00:02:41,250 --> 00:02:45,166 กับมิราเบลลาสองสามปีที่ผ่านมา ทุกอย่างดีมาก สดใส 49 00:02:45,791 --> 00:02:47,541 ต่อให้มันยากลำบาก 50 00:02:47,625 --> 00:02:49,958 ทุกอย่างก็มีความดีงามและชัดเจน 51 00:02:50,041 --> 00:02:51,708 มันรู้สึกเหมือนจริงมาก 52 00:02:51,791 --> 00:02:53,708 ฉันพูดไปเรื่อย ขอโทษที เจ็ตแล็กน่ะ 53 00:02:53,791 --> 00:02:55,916 ฉันอารมณ์อ่อนไหวกว่านี้อีกเวลาอยู่บนเครื่องบิน 54 00:02:56,666 --> 00:02:58,333 ยังไงก็เถอะ 55 00:02:59,375 --> 00:03:01,291 ดีจริงๆ ที่มีเรา มีแค่เรา 56 00:03:01,375 --> 00:03:03,833 มันควรจะเป็นแบบนี้ แบบที่เขาคงจะต้องการ 57 00:03:05,000 --> 00:03:06,958 ฉันขัดจังหวะบางอย่าง ขอโทษนะ 58 00:03:07,708 --> 00:03:11,791 เป็นไงบ้าง เรเชล ฉันรู้สึกว่าเราไม่ได้คุยกัน ตั้งแต่วันขอบคุณพระเจ้า สบายดีไหม 59 00:03:13,583 --> 00:03:14,583 ฉันสบายดี 60 00:03:17,666 --> 00:03:21,125 ไม่รู้ว่าพี่อยากให้ฉันพูดว่าไง ฉันสบายดี ก็ฉันสบายดีจริงๆ 61 00:03:21,208 --> 00:03:24,333 เธอเมาอยู่แน่ๆ กลิ่นกัญชาฟุ้งไปทั้งบ้าน 62 00:03:24,416 --> 00:03:27,083 ใช่ ฉันเมา โคตรเมาเลยละ 63 00:03:27,166 --> 00:03:29,416 สิ่งแรกที่ฉันทำในตอนเช้าคือมวนกัญชาสูบ 64 00:03:29,500 --> 00:03:31,875 แล้วทั้งวันก็สูบอีกอย่างน้อยสามมวน 65 00:03:31,958 --> 00:03:35,291 - รู้ไหมทำไม เพราะฉันสูบมันแบบนั้นไง - ฉันไม่สนหรอกที่เธอสูบกัญชา 66 00:03:35,375 --> 00:03:37,958 มันไม่ถูกต้องที่สูบในบ้านเวลามีคนป่วย 67 00:03:38,041 --> 00:03:39,166 พ่อไม่ว่าอะไร 68 00:03:39,833 --> 00:03:43,166 เชื่อฉันสิ ฉันสูบใกล้ๆ เขาตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาไม่เคยมีปัญหาเลย 69 00:03:43,250 --> 00:03:47,125 ที่จริงเขาชอบกลิ่นกัญชา บอกฉันหลายครั้งแล้ว 70 00:03:47,208 --> 00:03:50,791 เพราะควันน่ะ ควัน ไม่ใช่กลิ่น เขากำลังจะตาย ต้องออกไปสูบข้างนอก 71 00:03:50,875 --> 00:03:52,666 ให้ตายสิ พี่ใช้เวลาแค่ห้านาที 72 00:03:52,750 --> 00:03:55,708 ห้านาทีใช่ไหม ที่มาพูดเรื่องกัญชาของฉัน 73 00:03:55,791 --> 00:03:57,583 เมื่อกี้มันแบบว่า "มาคุยกันดีๆ เถอะ" 74 00:03:57,666 --> 00:04:00,833 ใช่ ใจเย็นๆ กันเถอะ ไม่มีเหตุผลให้เรื่องนี้กลายเป็นปัญหา 75 00:04:00,916 --> 00:04:03,333 และเธอเอากัญชาห่วยแตกของเธอ ออกไปสูบข้างนอก 76 00:04:03,416 --> 00:04:06,458 กัญชาห่วยแตกเหรอ ขอร้องเถอะ ไม่ใช่เลย ฉันสูบของดีนะ 77 00:04:06,541 --> 00:04:08,666 ไม่ใช่ของห่วยๆ ที่พี่สูบทั้งวัน 78 00:04:08,750 --> 00:04:10,750 - คิดว่าฉันลืมเหรอ - นั่นมันสมัยมัธยมปลาย 79 00:04:10,833 --> 00:04:13,000 ตั้งแต่นั้นมาฉันโตขึ้นเยอะ ไม่เหมือนคนอื่น 80 00:04:13,083 --> 00:04:17,000 - โตแล้วก็ยังงี่เง่าอยู่ดี - เรเชล เคที ไม่เอาน่า หยุดเถอะ 81 00:04:17,625 --> 00:04:18,458 ฟังนะ 82 00:04:19,333 --> 00:04:21,500 สวัสดีค่ะ คุณพยายามหาเราอยู่เหรอคะ 83 00:04:22,083 --> 00:04:23,916 เชิญค่ะ มานั่งด้วยกันสิ 84 00:04:29,291 --> 00:04:31,750 - ขอโทษนะคะ เรา… - ไม่ครับ ไม่ต้องขอโทษหรอก 85 00:04:31,833 --> 00:04:34,500 ผมเข้าใจว่าสถานการณ์ตึงเครียดเป็นยังไง 86 00:04:34,583 --> 00:04:36,708 มันเป็นเรื่องปกติ เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก 87 00:04:37,291 --> 00:04:39,916 ขณะที่มิราเบลลาเพื่อนร่วมงานของผม อยู่ในห้องกับพ่อคุณ 88 00:04:40,000 --> 00:04:42,208 ผมหวังว่าจะได้คุยกับคุณ ว่าตอนนี้เราอยู่ตรงจุดไหน 89 00:04:42,291 --> 00:04:43,375 มิราเบลลาเหรอ 90 00:04:43,458 --> 00:04:45,000 นั่นชื่อลูกสาวฉัน 91 00:04:45,666 --> 00:04:48,708 - ว้าว - จริงเหรอ ชื่อเพราะดีนะครับ 92 00:04:48,791 --> 00:04:50,583 - เธออายุสามขวบ - ดีจัง 93 00:04:51,250 --> 00:04:54,291 และก็ดีมากด้วย ที่พวกคุณทุกคนอยู่ที่นี่ในช่วงเวลาแบบนี้ 94 00:04:54,375 --> 00:04:56,041 มันไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป 95 00:04:56,125 --> 00:04:57,458 มีสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นในครอบครัว 96 00:04:57,541 --> 00:05:00,375 บางครั้งก็มีคนมาอยู่ด้วยไม่ได้ เพราะเหตุผลทางการแพทย์ 97 00:05:00,458 --> 00:05:03,541 บางครั้งก็มีเรื่องอื่นๆ 98 00:05:04,333 --> 00:05:06,291 ผมเข้าใจว่าภรรยาเขาตายเมื่อหลายปีก่อน 99 00:05:06,375 --> 00:05:07,375 เขาแต่งงานสองครั้งน่ะ 100 00:05:07,458 --> 00:05:11,666 ใช่ค่ะ มะเร็งเต้านม เมื่อราวๆ 20 ปีก่อน ใช่ไหม 101 00:05:11,750 --> 00:05:14,250 เสียใจด้วยครับ ผมไม่รู้ว่าขั้นตอนนั้นเป็นยังไง 102 00:05:14,333 --> 00:05:17,458 แต่ผมว่ามันน่าจะช่วยได้ที่เข้าใจขั้นตอนที่นี่ 103 00:05:17,541 --> 00:05:19,625 ในเมื่อตอนนี้พ่อคุณรับอาหารและของเหลวไม่ได้ 104 00:05:19,708 --> 00:05:22,416 ผม หรือมิราเบลลา หรือไม่ก็เราทั้งคู่ ถ้าเป็นไปได้ 105 00:05:22,500 --> 00:05:25,125 จะอยู่ที่นี่ทุกเช้าเวลาประมาณนี้ 106 00:05:25,208 --> 00:05:27,916 แต่คุณจะมีเบอร์โทรของผม 107 00:05:28,000 --> 00:05:31,791 ผมจะพยายามตอบทุกคำถามหรือมาที่นี่ถ้าจำเป็น 108 00:05:33,875 --> 00:05:37,083 คุณจะโทรหาเราตอนที่เขาสิ้นลม 109 00:05:37,791 --> 00:05:40,541 เราสามารถประกาศการตายได้ เว้นแต่มีเหตุผลทางการแพทย์ 110 00:05:40,625 --> 00:05:42,166 ที่ต้องพาเขาไปโรงพยาบาลก่อน 111 00:05:42,250 --> 00:05:45,166 ขอโทษนะ มันแปลกมากเลยที่นั่นก็เป็นชื่อเธอ 112 00:05:45,250 --> 00:05:47,666 ฉันได้แต่นึกภาพลูกสาวตัวเองตอนคุณพูดถึงเธอ 113 00:05:48,750 --> 00:05:50,708 พูดต่อเลยค่ะ ขอโทษที 114 00:05:50,791 --> 00:05:55,750 ฉะนั้น เป็นข่าวดีที่พ่อคุณ ตอบสนองการรักษาอาการเจ็บปวดได้ดี 115 00:05:56,833 --> 00:05:59,666 มะเร็งของเขาลุกลามมาก และเมื่อมีอาการเจ็บปวด 116 00:05:59,750 --> 00:06:04,166 ร่างกายของเราพยายามต่อสู้กับมัน แม้ว่าจริงๆ แล้วมันทำให้เราเจ็บปวดมากขึ้น 117 00:06:04,916 --> 00:06:08,916 ความรู้สึกสบายของเขา อาจเร่งกระบวนการให้เร็วขึ้นในแง่ของอวัยวะ 118 00:06:09,000 --> 00:06:12,625 นั่นคือสิ่งที่ต่างกันมากระหว่าง การดูแลในสถานบริบาลกับในโรงพยาบาล 119 00:06:12,708 --> 00:06:14,250 ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อยืดอายุ 120 00:06:14,916 --> 00:06:17,416 ไร้ความเจ็บปวดที่สุดคือเป้าหมายของเราเสมอ 121 00:06:17,500 --> 00:06:19,000 แต่อีกเรื่องคือ 122 00:06:19,083 --> 00:06:22,500 มันไม่ใช่แค่ร่างกายของเราที่ส่งผลต่อเวลา ว่านานเท่าไหร่กว่าจะสิ้นลม 123 00:06:22,583 --> 00:06:23,916 ผมบอกคุณในแง่วิทยาศาสตร์ไม่ได้ 124 00:06:24,000 --> 00:06:26,333 แต่ 12 ปีที่ผมทำงาน ในสถานบริบาลผู้ป่วยระยะสุดท้าย 125 00:06:26,416 --> 00:06:28,625 มันชัดเจนสำหรับผมมากว่าจิตใจ 126 00:06:28,708 --> 00:06:30,791 คือปัจจัยที่สำคัญพอๆ กับร่างกาย 127 00:06:30,875 --> 00:06:32,666 นั่นคือจุดที่คุณช่วยได้มาก 128 00:06:32,750 --> 00:06:35,750 ในกรณีที่เขาทนอยู่ ไม่อยากจากไปเพราะกลัว 129 00:06:35,833 --> 00:06:39,125 คุณช่วยได้ด้วยการบอกให้เขารู้ ด้วยการทำให้เขามั่นใจ 130 00:06:39,208 --> 00:06:40,500 ว่ามันไม่เป็นไร 131 00:06:41,833 --> 00:06:44,166 จิตใจไม่มีอำนาจที่จะรักษาหรือพลิกผันโรค 132 00:06:44,250 --> 00:06:47,791 ไม่ใช่กับโรคระยะนี้ แต่ถ้าเขารู้ว่าเขาจะไม่เป็นไร 133 00:06:48,375 --> 00:06:49,916 รู้ว่าพวกคุณทุกคนจะไม่เป็นไร 134 00:06:50,833 --> 00:06:52,333 มันอาจมีความหมายมาก 135 00:06:54,666 --> 00:06:56,458 ขอโทษค่ะ เอนเจิลใช่ไหมคะ 136 00:06:56,541 --> 00:06:58,625 เป็นชื่อที่ดีมากเมื่อพิจารณาถึงสิ่งที่คุณทำ 137 00:06:58,708 --> 00:06:59,833 ฉันอยากถามคุณว่า 138 00:06:59,916 --> 00:07:03,208 พ่อฉันควรจะเซ็นดีเอ็นอาร์ แบบฟอร์มคำสั่งปฏิเสธการกู้ชีพ 139 00:07:03,291 --> 00:07:07,041 แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร มันไม่เกิดขึ้นขณะที่เขายังไปหาหมออยู่ 140 00:07:07,125 --> 00:07:08,541 แต่มันยังสำคัญสำหรับเขา 141 00:07:08,625 --> 00:07:11,083 ฉันถึงได้อยากรู้ว่าเขามีเวลามากเท่าไหร่ 142 00:07:11,166 --> 00:07:13,041 ฉันเข้าใจ มันไม่ใช่สมการคณิตศาสตร์ง่ายๆ 143 00:07:13,125 --> 00:07:14,166 เขาพูดไม่ชัดเจน 144 00:07:14,250 --> 00:07:18,208 ฟังดูเหมือนมันเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ หรืออาจจะสองสามวัน อาจจะนานกว่านั้น 145 00:07:18,291 --> 00:07:19,875 คุณน่าจะได้เห็นเขา เขาดูไม่ดีเลย 146 00:07:19,958 --> 00:07:21,583 ฉันเพิ่งเห็นเขาเมื่อเดือนก่อน 147 00:07:21,666 --> 00:07:23,958 แต่ดูเขาตอนนี้แล้วมันเหมือนนานหลายปีเลย 148 00:07:24,625 --> 00:07:27,583 อย่างน้อยตอนนี้ แผนคือฉันจะอยู่ที่นี่ 149 00:07:27,666 --> 00:07:29,958 เราทุกคนจะผลัดกันเฝ้าดูแล 150 00:07:30,041 --> 00:07:31,833 เราจะอยู่ด้วยกันตอนมันเกิดขึ้น 151 00:07:31,916 --> 00:07:34,833 ฉันมั่นใจว่าถ้าฉันกลับไป พอฉันกลับไป และไกลเกินกว่าจะรีบกลับมา 152 00:07:34,916 --> 00:07:36,500 มันคงจะเกิดขึ้นตอนนั้น 153 00:07:37,416 --> 00:07:38,666 ได้ยินไหม 154 00:07:38,750 --> 00:07:41,375 ตอนนี้คริสตินาร้องเพลงให้เขาฟังในห้องเขา 155 00:07:41,875 --> 00:07:44,208 ไม่รู้สิ หวังว่าคงไม่ใช่เพลงวงเกรทฟูล เดด 156 00:07:44,291 --> 00:07:47,833 เขาฟังแล้วคงตายทันที เขาเกลียดเพลงนั้นพอๆ กับที่ฉันเกลียด 157 00:07:48,375 --> 00:07:51,291 เธอสบายดี อย่างน้อยเธอก็เหมือนเดิม 158 00:07:51,875 --> 00:07:54,916 หวังว่าคงไม่ร้องเพลงนานเกินไป ฉันคงตายแน่ 159 00:07:56,375 --> 00:07:58,083 เธอ… 160 00:07:58,166 --> 00:08:00,041 เธอเป็นอย่างที่เธอเป็นมาตลอด 161 00:08:00,125 --> 00:08:03,083 ฉันขอให้เธอทำเรื่องง่ายๆ อย่างเดียว ให้พ่อเซ็นคำสั่งปฏิเสธการกู้ชีพ 162 00:08:03,166 --> 00:08:05,375 ซึ่งตอนนี้มันทำได้ยากขึ้นเยอะ 163 00:08:05,458 --> 00:08:08,208 ฉันหวังว่าคนจากสถานบริบาลคงจะช่วยได้ แต่ดูเหมือนฉันจะต้อง 164 00:08:08,291 --> 00:08:11,625 เรียกหมอมาที่บ้านและจับเวลามันอีกครั้ง 165 00:08:11,708 --> 00:08:14,041 จะได้รู้ว่าเขาตื่นเมื่อไหร่และพูดจามีสติแค่ไหน 166 00:08:14,541 --> 00:08:15,458 ตอนนี้เธออยู่ข้างนอก 167 00:08:15,541 --> 00:08:17,791 ฉันขอให้เธอเลิกสูบกัญชาในบ้าน แล้วเธอก็อารมณ์เสีย 168 00:08:17,875 --> 00:08:20,583 เหมือนเธอรอจนเขาตายไม่ไหว อะพาร์ตเมนต์จะได้เป็นของเธอ 169 00:08:20,666 --> 00:08:24,583 ดูซิฉันจะสนใจไหมว่าเธอทำอะไรในนี้หลังจากนั้น ไม่ใช่ความรับผิดชอบของฉัน 170 00:08:50,458 --> 00:08:53,416 เรเชล ทำอะไรน่ะ คุณก็รู้ว่าทำแบบนั้นข้างนอกนี่ไม่ได้ 171 00:08:54,041 --> 00:08:55,166 วิกเตอร์ 172 00:08:58,916 --> 00:09:01,583 คุณทำอะไรของคุณ ฉันจะสูบให้หมดมวน 173 00:09:02,083 --> 00:09:05,125 คุณไม่ควรสูบมันตรงนี้ นั่นแหละปัญหา 174 00:09:05,833 --> 00:09:07,291 มันถูกกฎหมายแล้ว 175 00:09:07,375 --> 00:09:09,375 คุณติดอยู่ในยุค 90 ตอนสูบครั้งสุดท้ายหรือไง 176 00:09:09,458 --> 00:09:10,875 ไม่เอาน่า 177 00:09:10,958 --> 00:09:15,166 ผมสูบทุกคืน แต่สูบตอนกลับถึงบ้าน ในอะพาร์ตเมนต์ของผมเอง 178 00:09:15,250 --> 00:09:16,666 คุณก็รู้ว่าที่นี่เป็นยังไง 179 00:09:16,750 --> 00:09:19,833 คนพวกนี้โกรธเวลามีคนสูบบุหรี่ข้างนอกนี่ 180 00:09:20,333 --> 00:09:23,083 พวกเขาขอให้ผมเรียกตำรวจ มันบ้ามากเลย 181 00:09:23,916 --> 00:09:25,625 ฟังนะ ทำไมคุณไม่อยู่ในบ้าน 182 00:09:25,708 --> 00:09:27,625 ที่ที่ผมโทรบอกคุณได้ว่ามีคนร้องเรียน 183 00:09:27,708 --> 00:09:29,916 แล้วคุณก็ด่าผมได้ว่าไปตายซะ 184 00:09:30,000 --> 00:09:30,833 โอเค 185 00:09:32,375 --> 00:09:33,333 ขออีกปื้ดนะ 186 00:09:45,958 --> 00:09:48,083 เพราะพี่สาวงี่เง่าของฉันน่ะ 187 00:09:48,166 --> 00:09:51,958 เธอพยายามบอกฉันว่าควันจะทำให้พ่อเราตาย 188 00:09:52,750 --> 00:09:54,166 วินนี่เป็นยังไงบ้าง 189 00:09:54,250 --> 00:09:57,375 เขาใกล้จะตายแล้ว แต่ไม่ใช่เพราะควันกัญชาของฉัน 190 00:09:57,458 --> 00:09:59,041 เธอก็แค่… 191 00:10:00,000 --> 00:10:01,625 มันต้องมีอะไรสักอย่างตลอด 192 00:10:01,708 --> 00:10:04,833 ตอนนี้เธอไล่ฉันออกมาข้างนอกนี่ พยายามผ่อนคลาย โดนคุณตะโกนด่า 193 00:10:04,916 --> 00:10:06,708 ไม่ได้ดูหมิ่นนะ คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณ 194 00:10:06,791 --> 00:10:09,958 แต่เธอคือคนที่คุณควรตะโกนด่า ไม่ใช่ฉัน 195 00:10:10,041 --> 00:10:10,916 ฉัน… 196 00:10:11,708 --> 00:10:13,958 ฉันแค่พยายามทำตัวให้ดีๆ ไว้น่ะ 197 00:10:17,333 --> 00:10:19,375 ไงจ๊ะ อยากเข้ามานั่งเฝ้าพ่อกับเราไหม 198 00:10:19,458 --> 00:10:20,666 เดี๋ยวพยาบาลก็มาแล้ว 199 00:10:20,750 --> 00:10:24,041 เราจะได้นั่งอยู่รอบๆ เขาก่อนที่เธอจะมาถึง เราร้องเพลงให้เขาฟังได้ 200 00:10:24,125 --> 00:10:26,666 หรือเธอกับเขาอาจอยู่ด้วยกันตามลำพัง แบบนั้นก็ได้นะ 201 00:10:26,750 --> 00:10:28,916 เขาหลับอยู่ แต่เขาดูสงบมาก 202 00:10:29,791 --> 00:10:30,625 แน่ใจนะ 203 00:10:31,916 --> 00:10:34,750 โอเค ถ้าเธอเปลี่ยนใจก็บอก 204 00:10:35,291 --> 00:10:38,916 ฉันไม่อยากให้เธอรู้สึกว่า เรารุกล้ำพื้นที่ของเธอน่ะ 205 00:10:49,083 --> 00:10:50,041 คริสตินา 206 00:10:50,833 --> 00:10:51,791 คริสตินา 207 00:10:55,041 --> 00:10:56,041 ว่าไง 208 00:10:58,000 --> 00:10:59,333 นี่คือสิ่งที่อยู่ในนี้ 209 00:10:59,416 --> 00:11:01,375 ไม่ใช่แค่แอปเปิลหนึ่งถุง สามถุง 210 00:11:01,458 --> 00:11:03,458 แล้วรู้อะไรไหม มันดูเก่าทุกถุง 211 00:11:03,541 --> 00:11:06,708 มันนิ่มหมดแล้ว มีแค่นี้ จริงๆ นะ เธอมาดูเองก็ได้ 212 00:11:06,791 --> 00:11:10,333 แอปเปิลสามถุง เครื่องปรุงรสก็ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มีแค่นี้ 213 00:11:10,916 --> 00:11:12,416 จริงๆ นะ หล่อนอายุเท่าไหร่แล้ว 214 00:11:12,500 --> 00:11:14,333 ฉันออกไปซื้อของให้ก็ได้นะ 215 00:11:14,416 --> 00:11:16,750 ไม่ ฉันจะไปเอง แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น 216 00:11:16,833 --> 00:11:19,541 เดเมียนอายุเก้าขวบ เขาดูแลตัวเองได้ดีกว่าอีก 217 00:11:19,625 --> 00:11:22,708 พอพ่อทำอะไรไม่ได้ หล่อนมีแค่นี้เอง 218 00:11:22,791 --> 00:11:26,250 นั่นแค่ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา หลังจากพ่อไม่อยู่แล้ว หล่อนจะเป็นยังไง 219 00:11:26,333 --> 00:11:28,500 ฉันบอกได้อย่างหนึ่ง จะไม่ใช่เราแน่ 220 00:11:28,583 --> 00:11:31,000 เธออยู่อีกฟากของประเทศ และมีครอบครัวที่ต้องดูแล 221 00:11:31,083 --> 00:11:34,416 ส่วนฉันก็งานมีเรื่องต้องทำเยอะแยะ ยิ่งกว่าเยอะซะอีก 222 00:11:34,500 --> 00:11:37,666 หล่อนโคตรแย่เลย แต่มันจะเป็นปัญหาของฉันไม่ได้ 223 00:11:38,291 --> 00:11:40,000 ตอนนี้เธอออกไปซื้อของอยู่ 224 00:11:40,500 --> 00:11:41,875 ใช่ เธออยู่ที่นี่ด้วย 225 00:11:41,958 --> 00:11:44,958 เราจะผลัดกันเฝ้าดูแลเขา มีพยาบาลอยู่กับเขาด้วย 226 00:11:45,041 --> 00:11:47,791 ตอนนี้เธอมาคอยดูแลสี่ชั่วโมงทุกวัน 227 00:11:49,041 --> 00:11:49,875 ไม่เป็นไรค่ะ 228 00:11:50,833 --> 00:11:52,625 ไม่ค่ะ ฉันเดาไม่ได้ว่านานแค่ไหน 229 00:11:52,708 --> 00:11:54,916 ไม่มีใครเดาได้ และฉันก็ไม่อยากเดา แต่… 230 00:11:55,750 --> 00:11:57,708 ฉันว่าฉันคงจะได้กลับบ้านเร็วๆ นี้แหละ 231 00:11:59,458 --> 00:12:00,333 ไม่เป็นไรค่ะ 232 00:12:01,208 --> 00:12:02,291 ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณ 233 00:12:02,875 --> 00:12:05,958 ฉันแค่อยากรู้ว่าที่นั่นเป็นยังไงบ้าง พวกคุณสนุกกันไหม 234 00:12:07,875 --> 00:12:11,166 ดูว่าพวกเขาจะกลับไปที่คาดีม แจ็คไหม 235 00:12:11,250 --> 00:12:13,166 (พีลิแกนส์ ปะทะ เซเวนตีซิกเซอร์ส นิกส์ ปะทะ เซลติกส์) 236 00:12:13,250 --> 00:12:14,375 (เจ็ตส์) 237 00:12:14,458 --> 00:12:15,333 แจ็คลุยเข้าไป 238 00:12:15,416 --> 00:12:17,041 โดดขึ้นชู้ต 239 00:12:17,125 --> 00:12:19,708 แล้วก็ทำฟาวล์โดยทีมรุก 240 00:12:22,375 --> 00:12:23,833 แจ็คทำฟาวล์บุคคลครับ 241 00:12:24,958 --> 00:12:27,500 สิ่งที่พวกเขาได้จากเขา เอริค การบุกลุยที่เร็วและสวยงาม 242 00:12:27,583 --> 00:12:30,250 แต่ระวังด้านในหรือแขนซ้าย ตัดสินใจได้ดีครับ 243 00:12:30,333 --> 00:12:34,000 - เขาเคลียร์พื้นที่… - ฉันคิดถึงคุณค่ะ คิดถึงคุณทั้งคู่มากเลย 244 00:12:34,083 --> 00:12:38,083 ยังไม่ถึงวันเลย ฉันคิดอยู่อย่างเดียว คือกลับไปหาคุณทั้งคู่ 245 00:12:38,166 --> 00:12:40,500 ที่นี่ไม่ใช่บ้านอีกต่อไปแล้ว 246 00:12:41,000 --> 00:12:43,208 ฉันโชคดีมากเลย ไม่ คุณไม่รู้หรอก เชื่อฉันสิ 247 00:12:43,291 --> 00:12:45,250 ห้าคนที่เริ่มเกม 248 00:12:45,333 --> 00:12:48,250 เดคเกอร์ออกจากเกม มีอาการคล้ายสมองถูกกระทบกระเทือน 249 00:12:48,333 --> 00:12:49,250 นั่นเธอเหรอ 250 00:12:49,875 --> 00:12:50,708 คะ 251 00:12:51,333 --> 00:12:53,000 ค่ะ ขอบคุณ 252 00:12:55,125 --> 00:12:57,125 นางฟ้าของแม่ 253 00:12:58,541 --> 00:13:00,916 จ้ะ ใช่จ้ะ นี่แม่เอง 254 00:13:02,208 --> 00:13:05,125 สวัสดีจ้ะ มิราเบลลาแสนสวยของแม่ 255 00:13:07,000 --> 00:13:08,500 คิดถึงแม่ไหมจ๊ะ 256 00:13:09,333 --> 00:13:12,166 ได้ยินว่าลูกสนุกกับพ่อมากเลย 257 00:13:13,208 --> 00:13:18,000 เปล่าจ้ะ แม่ร้องไห้เพราะดีใจมาก ที่ได้ยินเสียงลูก แม่ไม่ได้เสียใจจ้ะ เธอ… 258 00:13:19,166 --> 00:13:21,375 เธอดีใจเพราะเธอรักลูกน่ะจ้ะ 259 00:13:21,458 --> 00:13:23,375 และอยากเจอลูกจะแย่แล้ว 260 00:13:24,375 --> 00:13:25,750 มิราเบลลา รู้อะไรไหม 261 00:13:25,833 --> 00:13:28,458 วันนี้แม่เจอผู้หญิงคนหนึ่ง เธอช่วยคนอื่น 262 00:13:28,541 --> 00:13:31,541 เธอเหมือนหมอเลย เธอเป็นหมอน่ะ 263 00:13:31,625 --> 00:13:33,333 แล้วทายซิว่าเธอชื่ออะไร 264 00:13:46,625 --> 00:13:47,833 เขาเป็นยังไงบ้าง 265 00:13:47,916 --> 00:13:51,083 เขายังหลับอยู่ พยาบาลจะอยู่กับเราอีกครึ่งชั่วโมง 266 00:13:51,166 --> 00:13:54,333 อาเลสวอน อเลฌวน อาลีจานน่ะ เธอเป็นคนดี 267 00:13:54,416 --> 00:13:56,625 - ให้เธอกินด้วยดีไหม มีพอนะ - ฉันถามเธอได้ 268 00:13:56,708 --> 00:14:00,333 ก็อาจจะได้ ใช่ เธออาจอยากกลับบ้าน ไม่รู้ว่าเธอต้องเดินทางไกลแค่ไหน 269 00:14:00,416 --> 00:14:02,208 แต่ได้ ฉันว่าลองเสนอดู 270 00:14:02,291 --> 00:14:04,291 มันจะช่วยได้ถ้าเธอไม่เกลียดเรา 271 00:14:05,541 --> 00:14:07,166 แล้วเรเชลล่ะ 272 00:14:08,125 --> 00:14:10,000 ฉันไม่อยากรุกล้ำความเป็นส่วนตัวของหล่อน 273 00:14:17,541 --> 00:14:19,750 ฉันจะบอกหล่อนว่ามีอาหารอยู่ เชิญมากินได้ 274 00:14:19,833 --> 00:14:22,458 ได้ ฉันทำอาหารให้หล่อน บอกหล่อนด้วยแล้วกัน 275 00:14:22,541 --> 00:14:26,041 ฉันทำอาหารให้หล่อนถ้าหล่อนอยากกิน บอกพยาบาลแล้วก็บอกหล่อนด้วย 276 00:14:30,000 --> 00:14:32,875 ทุกอย่างที่เป็นสีเขียว ไม่รู้ทำไม ถ้าเป็นสีเขียว เธอไม่กิน 277 00:14:32,958 --> 00:14:36,416 เราคิดจริงๆ จังๆ เลยว่า จะย้อมสีอาหารของเธอ แค่สีผสมอาหารนิดหน่อย 278 00:14:36,500 --> 00:14:39,458 จริงๆ นะ ถ้าแตงกวาเป็นสีม่วง เธอก็คงไม่รู้หรอก 279 00:14:39,958 --> 00:14:42,250 พอเธอโตขึ้น เธออาจจะสับสนก็ได้ 280 00:14:42,333 --> 00:14:45,250 เรื่องนั้นเธอมั่นใจได้เลย จะไม่ใช่แค่อย่างเดียวหรอก 281 00:14:45,333 --> 00:14:47,416 มีหลายเรื่องให้พวกเขาสับสนเมื่อพวกเขาโตขึ้น 282 00:14:47,500 --> 00:14:49,750 อะไรๆ ดีขึ้นบ้างหรือยัง 283 00:14:49,833 --> 00:14:50,666 กับเทรซีย์เหรอ 284 00:14:50,750 --> 00:14:53,000 ดีขึ้นเป็นสัมพันธภาพ หมายถึงอะไรล่ะ "ดีขึ้น" น่ะ 285 00:14:53,083 --> 00:14:54,458 เธอคุยกับเราไหม ก็คุย 286 00:14:54,541 --> 00:14:56,875 เธอเป็นวัยรุ่นปากร้าย เหลวไหลไร้สาระซะส่วนใหญ่ 287 00:14:56,958 --> 00:14:59,666 ทำกับเราเหมือนเป็นศัตรู โดยเฉพาะฉัน 288 00:14:59,750 --> 00:15:03,583 ที่หน้าที่อย่างเดียวในฐานะแม่ คือห้ามไม่ให้เธอทำสิ่งที่อยากทำน่ะเหรอ ใช่ 289 00:15:03,666 --> 00:15:04,500 ฉันไม่… 290 00:15:05,333 --> 00:15:06,875 ฉันไม่… อย่าพูดถึงมันดีกว่านะ 291 00:15:17,916 --> 00:15:19,208 ชอบอาหารไหม 292 00:15:29,708 --> 00:15:32,791 - ว่าไงนะ - อาหารที่ฉันทำน่ะ ชอบหรือเปล่า 293 00:15:33,625 --> 00:15:35,750 ชอบ ฉันชอบอาหารที่พี่ทำ 294 00:15:37,125 --> 00:15:39,083 ขอบคุณที่ทำอาหารที่พี่ทำ 295 00:15:40,208 --> 00:15:41,708 อาหารที่พี่ทำอร่อยดี 296 00:15:42,208 --> 00:15:44,166 ฉันเดิมพันพาร์เลย์อยู่ กำลังลุ้นทีมสุดท้าย 297 00:15:44,250 --> 00:15:47,041 ฉันถึงได้ดูโทรศัพท์ ฉันทำงานอยู่ 298 00:15:47,125 --> 00:15:49,291 เธอดูการแข่งขันที่เธอพนันไว้เหรอ 299 00:15:49,791 --> 00:15:55,958 ใช่ ฉันเดิมพันที่ 413 ฉะนั้นสิบเหรียญก็จะได้ 270 300 00:15:58,125 --> 00:16:00,250 คิดว่าดูแล้วจะเปลี่ยนผลการแข่งขันได้เหรอ 301 00:16:05,666 --> 00:16:07,166 ขอบคุณสำหรับมื้อค่ำนะ 302 00:16:19,041 --> 00:16:20,666 ดูสิ หล่อนไม่ล้างจานด้วยซ้ำ 303 00:17:23,583 --> 00:17:24,875 หนูหมุนตัว 304 00:18:20,083 --> 00:18:20,958 ตลกดีนะ 305 00:18:22,208 --> 00:18:23,125 เสื้อเธอน่ะ 306 00:18:23,916 --> 00:18:27,666 อ๋อใช่ ฉันเจอมันในกล่องใบหนึ่งในห้องเรา 307 00:18:27,750 --> 00:18:31,833 ฉันน่าจะรื้อดูให้หมดแล้วเอาสิ่งที่ฉันต้องการไป และเอาที่เหลือทิ้งไปซะ แต่… 308 00:18:32,708 --> 00:18:35,166 ใช่ ฉันดีใจที่เจอมัน 309 00:18:35,250 --> 00:18:37,916 เธอยังชอบมันอยู่ เธอไม่ได้ไปดูการแสดงแล้วใช่ไหม 310 00:18:38,500 --> 00:18:41,083 เป็นที่รู้กันว่าฉันขับรถสองสามชั่วโมงได้ถ้าจำเป็น 311 00:18:41,166 --> 00:18:42,083 จอห์น เมเยอร์เหรอ 312 00:18:42,666 --> 00:18:43,500 ใช่ 313 00:18:44,458 --> 00:18:48,708 ใช่ ครอบครัวก็คือครอบครัว ทำไมพี่ยังไม่นอนอีก พี่อยู่กับพ่อจนถึงตีสี่ 314 00:18:48,791 --> 00:18:50,791 ฉันนอนไม่หลับเมื่อรู้ว่าพวกเขาต้องไปโรงเรียน 315 00:18:50,875 --> 00:18:52,958 ฉันส่งข้อความหาทุกคน เจย์แย่กว่าลูกๆ อีก 316 00:18:53,041 --> 00:18:57,000 แต่เขาเอาพวกเขาอยู่ เพราะงั้นก็ไม่ได้แย่นัก เทรซีย์ไม่กินมื้อเช้า 317 00:18:57,083 --> 00:18:59,291 ฉันได้หลับไปบ้างแล้ว เดี๋ยวฉันค่อยนอนต่ออีกหน่อย 318 00:18:59,375 --> 00:19:01,291 รู้ใช่ไหมว่าหล่อนไม่ได้มาเปลี่ยนกะเฝ้าพ่อ 319 00:19:01,375 --> 00:19:02,291 ใคร 320 00:19:04,541 --> 00:19:05,625 อ๋อใช่ 321 00:19:05,708 --> 00:19:06,583 ฉันไม่แน่ใจ 322 00:19:07,666 --> 00:19:09,750 ฉันควรกลับเข้าไปอยู่กับเขาได้แล้ว 323 00:19:09,833 --> 00:19:11,958 - ฉันไปเอาน้ำก่อนนะ - เธอว่ามันไม่แปลกเหรอ 324 00:19:12,041 --> 00:19:14,791 พอเรามาอยู่ที่นี่ หล่อนก็หยุดรับผิดชอบหมดทุกอย่างเลย 325 00:19:15,458 --> 00:19:16,833 กาแฟยังร้อนอยู่นะ 326 00:19:16,916 --> 00:19:18,041 ขอบคุณ 327 00:19:18,125 --> 00:19:21,375 ฉันเขียนข่าวมรณกรรมของเขาอยู่ คงจะดีนะถ้าเธออ่านมันดูอีกที 328 00:19:21,458 --> 00:19:23,125 ค่ะ ฉันเข้าใจ 329 00:19:23,208 --> 00:19:26,458 ถ้าเขาทำไม่ได้ ฉันต้องการใครสักคน ที่อนุมัติการเซ็นชื่อของเขาได้มาที่นี่ 330 00:19:26,541 --> 00:19:28,375 เรื่องนี้สำคัญสำหรับเขามาก 331 00:19:30,500 --> 00:19:34,666 ฉันเข้าใจค่ะ ใช่ แต่เราอยู่ที่นี่แล้ว และตอนนี้เขาป่วยจนไปไหนไม่ได้ 332 00:19:35,166 --> 00:19:38,166 เขาตายได้ทุกเมื่อ ฉะนั้นจริงๆ นะ ฉันแค่ต้องการทางออก 333 00:19:41,166 --> 00:19:42,833 ค่ะ ได้โปรด ฉันจะรอ 334 00:19:44,750 --> 00:19:47,250 - เอนเจิลกับมิราเบลลาน่าจะมาแล้ว - จ้ะ ฉันไปเปิดเอง 335 00:20:00,083 --> 00:20:01,750 - ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม - ค่ะ 336 00:20:01,833 --> 00:20:04,083 ครับ เยี่ยมเลย ไปดูกันเถอะ 337 00:20:06,291 --> 00:20:09,833 ผมพบว่าการฟังมันจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น 338 00:20:11,458 --> 00:20:12,291 หวัดดี 339 00:20:13,333 --> 00:20:14,166 อรุณสวัสดิ์ 340 00:20:14,666 --> 00:20:15,625 เรเชลใช่ไหม 341 00:20:17,083 --> 00:20:21,125 ไปใส่เสื้อผ้าแล้วมาคุยกับเราสิ เอนเจิลกำลัง บอกเราว่าเขาคิดว่าสิ่งต่างๆ อยู่ตรงจุดไหน 342 00:20:21,208 --> 00:20:22,041 ได้ 343 00:20:30,166 --> 00:20:31,291 ดื่มกาแฟหน่อยไหมคะ 344 00:20:33,000 --> 00:20:34,750 เอาละ ใช่ครับ 345 00:20:34,833 --> 00:20:37,958 ผมกำลังบอกพี่สาวคุณว่าดูแล้ววินเซนต์ 346 00:20:38,041 --> 00:20:40,625 อาการแย่กว่าตอนที่ผมเห็นเขาเมื่อวานเยอะเลย 347 00:20:40,708 --> 00:20:42,958 ผมไม่อยากบอกเป็นนัยว่า ผมรู้ว่าเขาจะสิ้นลมเมื่อไหร่ 348 00:20:43,041 --> 00:20:46,708 ผมว่าการเดาของผมมันผิดพอๆ กับถูก 349 00:20:46,791 --> 00:20:50,458 และผมก็เคยเห็นแค่ไม่กี่คนที่อาการคล้ายกับพ่อคุณ 350 00:20:50,541 --> 00:20:53,250 ทนได้นานกว่าที่ผมคิดไว้มาก 351 00:20:53,333 --> 00:20:55,833 ผมแค่จะบอกว่า เตรียมตัวให้พร้อม 352 00:20:55,916 --> 00:20:58,333 โดยเฉพาะเมื่อเขาพูดจามีสติน้อยลง 353 00:20:58,416 --> 00:21:01,083 ช่วงนี้คุณได้พูดคุยกับเขาบ้างไหม 354 00:21:02,166 --> 00:21:03,666 ค่ะ พูดคุยกันนิดหน่อย 355 00:21:04,458 --> 00:21:08,166 มีบางช่วงที่เขาพูดสองสามคำเพื่อตอบบางอย่าง 356 00:21:08,250 --> 00:21:12,291 เขาคิดว่าฉันเป็นใครบางคนที่ไม่ใช่ฉัน หรือขออะไรบางอย่างที่ไม่สมเหตุสมผล 357 00:21:12,375 --> 00:21:16,125 ดูเหมือนเขาจะยังคิดว่าตัวเองมีงาน หรือเส้นตายของอะไรสักอย่าง 358 00:21:16,208 --> 00:21:17,375 งานเป็นเรื่องใหญ่ 359 00:21:17,458 --> 00:21:19,791 ต่อให้งานห่วยแตก 360 00:21:19,875 --> 00:21:22,375 และคนคนนั้นรอวันเกษียณไม่ไหว 361 00:21:22,458 --> 00:21:26,833 ถึงอย่างนั้น มันก็อาจเป็นวัฏจักร ของความคุ้นเคยที่จำเป็นตอนนี้ 362 00:21:28,583 --> 00:21:31,708 ถ้าคุณต้องการนะ ผมหวังว่าพวกคุณทุกคนจะ 363 00:21:31,791 --> 00:21:35,875 หาโอกาสเท่าที่จะทำได้ พูดอะไรก็ตามที่คุณรู้สึกว่าต้องพูด 364 00:21:36,750 --> 00:21:37,666 ถ้าคุณต้องการนะ 365 00:21:38,291 --> 00:21:39,666 ตอนนี้คงถึงเวลาแล้ว 366 00:21:39,750 --> 00:21:42,750 - แบบฟอร์มคำสั่งปฏิเสธการกู้ชีพนี่ - ครับ 367 00:21:42,833 --> 00:21:44,208 มันยากที่จะหาใครสักคนมาที่นี่ 368 00:21:44,291 --> 00:21:46,750 และตอนนี้ที่คุณมาพูดแบบนี้ รู้สึกว่ามันยิ่งเป็นไปไม่ได้ 369 00:21:46,833 --> 00:21:50,458 - ครับ ผมเข้าใจ เรื่องนี้สำคัญกับคุณมาก - กับเขาน่ะ 370 00:21:50,541 --> 00:21:53,250 ฉันรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อะไรเกิดขึ้นได้ ถ้าไม่มีมัน 371 00:21:53,333 --> 00:21:56,666 หน่วยแพทย์ฉุกเฉินทำซี่โครงแม่ของเพื่อนสนิทฉัน หักเกือบหมด 372 00:21:56,750 --> 00:21:59,250 ตอนพยายามกู้ชีพเธอ หลังจากที่เธอตายอย่างสงบ 373 00:21:59,333 --> 00:22:01,791 ผู้หญิงน่าสงสารคนนั้น ถูกทิ้งไว้อีกสามสัปดาห์ทั้งที่สมองตาย 374 00:22:01,875 --> 00:22:03,375 ซี่โครงหักและช้ำไปหมด 375 00:22:03,458 --> 00:22:07,333 นั่นไม่ใช่สิ่งที่พ่อฉันต้องการ ตอนเขาจากไป ก็ควรยอมให้เขาจากไป 376 00:22:07,416 --> 00:22:09,625 - คุณเข้าใจใช่ไหม - ผมเข้าใจ 377 00:22:10,916 --> 00:22:12,083 บางครั้ง… 378 00:22:13,083 --> 00:22:15,208 บางครั้งคนก็ไม่โทรหาหน่วยแพทย์ฉุกเฉินทันที 379 00:22:15,291 --> 00:22:17,583 เมื่อพวกเขาเชื่อว่าคนที่พวกเขารักเสียชีวิตแล้ว 380 00:22:18,208 --> 00:22:20,708 บางครั้งพวกเขาก็ไม่แน่ใจเต็มร้อย 381 00:22:20,791 --> 00:22:23,625 นั่นอาจทำให้การโทรนั้นล่าช้าไปสักพักได้ 382 00:22:24,625 --> 00:22:25,625 ใช่ค่ะ 383 00:22:25,708 --> 00:22:28,791 ใช่ แต่จะเป็นยังไงถ้าอยู่ๆ เขาต้องไปโรงพยาบาลด้วยเหตุผลบางอย่าง 384 00:22:29,375 --> 00:22:32,750 ผมเชื่อมั่นคำสั่งปฏิเสธการกู้ชีพมาก 385 00:22:33,458 --> 00:22:34,875 ผมแค่เซ็นมันไม่ได้ 386 00:22:46,708 --> 00:22:48,458 - ว่าไง - คืออย่างนี้นะ 387 00:22:48,541 --> 00:22:50,166 ฉันเข้าใจว่าเธอไม่อยากเข้าห้องเขา 388 00:22:50,250 --> 00:22:52,750 ใช่ ฉันอยู่ที่นั่นจนถึงตีสี่ และคริสตินาก็เข้าไปอยู่ต่อ 389 00:22:52,833 --> 00:22:55,791 จะขอบคุณมากถ้าเธอช่วยได้ ทุกคนรับมือกับการตายในแบบของตัวเอง 390 00:22:55,875 --> 00:22:58,000 ฉันจะไม่บอกว่าต้องทำยังไง นั่นมันเรื่องระหว่างเธอกับเขา 391 00:22:58,083 --> 00:22:59,875 และเธอคิดว่าควรใช้ชีวิตของตัวเองยังไง 392 00:22:59,958 --> 00:23:03,500 สิ่งที่ฉันจะขอให้เธอทำคือ ไม่ทำตัวเหมือนวัยรุ่นแอบสูบกัญชาในห้องน้ำ 393 00:23:03,583 --> 00:23:05,625 มันไม่ใช่แอบสูบ เพราะกลิ่นฟุ้งไปทั้งบ้าน 394 00:23:05,708 --> 00:23:09,541 ฉันไม่ได้ขอให้เธอทำเพื่อเขา ถึงเขาจะพูดเองไม่ได้ก็ตาม ฉันขอเพื่อตัวฉันเอง 395 00:23:09,625 --> 00:23:11,666 ฉันขอให้เธอเคารพฉันและความต้องการของฉัน 396 00:23:11,750 --> 00:23:14,166 ขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่และฉันอยู่ที่นี่ ให้ไปสูบข้างนอก แค่นั้น 397 00:23:14,250 --> 00:23:16,250 หลังจากนั้น ที่นี่จะเป็นของเธอ ชื่อเธออยู่ในสัญญาเช่า 398 00:23:16,333 --> 00:23:18,208 เธออยากจะทำอะไรก็ทำได้ ฉันไม่มีสิทธิ์พูด 399 00:23:18,291 --> 00:23:20,541 เธออยากแช่แอปเปิลเน่าในตู้เย็น ไม่ใช่เรื่องของฉัน 400 00:23:20,625 --> 00:23:23,041 เธออยากสูบกัญชาทั้งวันทั้งคืน ไม่ใช่เรื่องของฉัน 401 00:23:23,125 --> 00:23:25,208 แต่ตอนนี้ ทุกครั้งที่เธอออกไปสูบกัญชาข้างนอก 402 00:23:25,291 --> 00:23:27,333 คิดซะว่า "ฉันเคารพเคที" 403 00:23:27,416 --> 00:23:29,916 และฉันก็จะรู้ว่าเธอเคารพฉัน โอเคไหม 404 00:23:31,083 --> 00:23:31,958 ได้ 405 00:23:51,833 --> 00:23:54,125 ฉันไม่อยากฟัง วิกเตอร์ ฉันไม่มีอารมณ์ 406 00:23:54,208 --> 00:23:57,000 - เรเชล… - ฟังนะ ฉันรักคุณ วิกเตอร์ แต่ไปให้พ้น 407 00:23:57,083 --> 00:23:59,041 อยากโทรหาก็โทร อยากทำอะไรก็ทำ 408 00:23:59,125 --> 00:24:01,750 ฉันไม่สนจริงๆ ฉันรู้แค่ว่ากัญชาถูกกฎหมาย 409 00:24:05,291 --> 00:24:06,458 ใช่แล้ว 410 00:24:07,833 --> 00:24:09,500 เอาเรื่องไร้สาระนั่นไสหัวไปซะ 411 00:24:15,666 --> 00:24:17,041 เป็นไงบ้าง สบายดีไหม 412 00:24:17,125 --> 00:24:19,041 ก็แค่พยายามใช้ชีวิตไปวันๆ น่ะ 413 00:24:19,541 --> 00:24:21,625 ใช่ ฉันรู้ 414 00:24:21,708 --> 00:24:23,208 ฉันรู้ดี พี่ชาย 415 00:24:23,708 --> 00:24:25,791 ฉันคงชวนคุณนั่ง แต่เห็นคุณมีลูกมาด้วยน่ะ 416 00:24:25,875 --> 00:24:26,875 อ๋อ ไม่เป็นไร 417 00:24:26,958 --> 00:24:30,166 อ้อ อีกไม่นานพวกเธอก็ออกมาที่นี่ ไม่ต้องห่วง 418 00:24:30,250 --> 00:24:32,291 จุดกัญชามวนโตๆ สูบเองเลย ว่าไหม 419 00:24:32,375 --> 00:24:33,791 - รู้แล้วน่า - ใช่ 420 00:24:33,875 --> 00:24:34,958 ผมรู้อยู่แล้ว 421 00:24:36,541 --> 00:24:37,625 พวกเด็กเวร 422 00:24:53,500 --> 00:24:55,875 ฉันออกมา คิดว่าจะได้สูดอากาศสักหน่อย 423 00:24:57,541 --> 00:25:00,916 ลืมง่ายจริงๆ ว่ามีข้างนอกอยู่ 424 00:25:01,000 --> 00:25:03,000 ได้ออกมาสูดอากาศบ้างก็ดี 425 00:25:06,833 --> 00:25:11,458 ฉันไม่ได้นั่งตรงนี้นานแล้ว น่าจะหลายปี 426 00:25:11,541 --> 00:25:14,500 แต่ก็ดีนะ ฉันลืมไปเลย 427 00:25:16,458 --> 00:25:19,291 ฉันจำได้ว่าเคยออกมานั่งเล่นที่นี่ 428 00:25:19,375 --> 00:25:21,250 ฉันจำได้ว่าต้องการมัน 429 00:25:22,250 --> 00:25:25,375 มันแปลกที่เราลืมเรื่องต่างๆ สิ่งที่ดีๆ สำหรับเรา 430 00:25:25,458 --> 00:25:28,583 อย่างการก้าวออกมาจากสิ่งต่างๆ สักครู่ 431 00:25:31,666 --> 00:25:32,625 เธอเป็นไงบ้าง 432 00:25:33,208 --> 00:25:38,500 ฉันรู้ว่ามันไม่ง่ายที่เคทีกับฉัน รุกล้ำพื้นที่ของเธอในแบบที่เราทำ 433 00:25:39,208 --> 00:25:40,208 มันไม่ใช่พื้นที่ของฉัน 434 00:25:40,291 --> 00:25:42,875 ไม่ มันใช่นะ มันเป็นของพ่อกับของเธอ 435 00:25:42,958 --> 00:25:46,166 แต่อีกไม่นานมันก็จะเป็นของเธอ 436 00:25:47,250 --> 00:25:51,000 ฉันวางแผนจะเอาของของฉันที่เก็บไว้ออกมา ถ้าไม่ทิ้งถังขยะก็เอากลับบ้านไปด้วย 437 00:25:51,500 --> 00:25:55,291 ขอโทษนะที่ทิ้งของไว้ในนั้นนานขนาดนี้ ฉันจะไม่ทิ้งมันไว้กับเธอหรอก 438 00:25:56,083 --> 00:25:56,916 ฉันไม่สนหรอก 439 00:25:57,583 --> 00:25:59,750 ถ้ามันไม่ได้อยู่ในห้องฉัน ก็ไม่ใช่เรื่องของฉัน 440 00:25:59,833 --> 00:26:03,208 ฉันสน และฉันแค่จะบอกว่า ไม่มีเหตุผลที่จะทิ้งมันไว้ที่นั่น 441 00:26:03,291 --> 00:26:04,541 บ้านฉันมีพื้นที่เหลือเฟือ 442 00:26:05,041 --> 00:26:06,166 มีพื้นที่เยอะเกินไป 443 00:26:07,458 --> 00:26:10,708 คงพอสำหรับลูกอีกคนเมื่อถึงเวลา 444 00:26:10,791 --> 00:26:12,916 แต่ตอนนี้มิราเบลลาคนเดียวก็หนักพออยู่แล้ว 445 00:26:13,000 --> 00:26:16,375 มันยากที่จะคิดมีลูกสองคน แต่ว่ากันว่ามันจะง่ายขึ้น 446 00:26:17,583 --> 00:26:19,291 อย่างน้อยคนก็พูดกันแบบนั้น 447 00:26:19,375 --> 00:26:20,666 ฉันรู้ว่าเดวิดพร้อมแล้ว 448 00:26:22,000 --> 00:26:23,000 แล้วเธอล่ะ 449 00:26:25,291 --> 00:26:26,125 ฉันทำไมเหรอ 450 00:26:26,625 --> 00:26:27,458 ลูกไง 451 00:26:27,958 --> 00:26:29,208 เธออยากมีลูกไหม 452 00:26:30,375 --> 00:26:33,833 ขอโทษนะ แต่พี่บ้าไปแล้ว ไม่ได้ว่านะ ออกจะบ้าๆ น่ะ 453 00:26:34,791 --> 00:26:35,625 ฉันเหรอ 454 00:26:38,166 --> 00:26:39,833 หมายความว่าไง "บ้า" 455 00:26:39,916 --> 00:26:42,458 ยังไง แบบไหนเหรอ 456 00:26:43,166 --> 00:26:45,750 ไม่รู้สิ อาจเป็นเพราะเห็ดและอะไรที่พี่สูบก็ได้ 457 00:26:45,833 --> 00:26:48,125 เพลงวงเกรทฟูล เดด มันบ้าๆ น่ะ 458 00:26:50,375 --> 00:26:51,208 ใช่ 459 00:26:52,875 --> 00:26:53,791 ใช่ ก็จริง 460 00:27:01,166 --> 00:27:02,000 รู้ไหม… 461 00:27:04,583 --> 00:27:07,541 มันไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย 462 00:27:07,625 --> 00:27:09,500 ฉันมั่นใจว่าสำหรับบางคน แต่… 463 00:27:11,208 --> 00:27:13,250 สำหรับฉันมันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น 464 00:27:15,000 --> 00:27:19,125 โอเค ฉันแค่ล้อเล่น ฉันเมากัญชา แค่นั้นแหละ ช่างมันเถอะ 465 00:27:19,208 --> 00:27:21,958 ไม่ ฉันไม่ได้คิดจะมีลูก 466 00:27:22,041 --> 00:27:25,000 ไม่เป็นไร เชื่อฉันสิ สมัยก่อนฉันเจอมาเยอะ 467 00:27:25,083 --> 00:27:28,166 คนมีรูปฉันเปลือยกายในโคลน 468 00:27:28,250 --> 00:27:30,958 และเรื่องวูดสต็อกทุกอย่างนั่น แต่ความจริงก็คือการแสดง 469 00:27:31,041 --> 00:27:33,958 มันก็แค่คนกลุ่มหนึ่งที่คอยดูแลกันและกัน 470 00:27:34,458 --> 00:27:35,416 แค่นั้นเอง 471 00:27:37,916 --> 00:27:38,916 ทุกคน 472 00:27:40,000 --> 00:27:43,250 เชื่อมโยงกันด้วยความรักดนตรี 473 00:27:43,333 --> 00:27:47,000 ซึ่งทำให้พวกเขาเชื่อมโยงกัน สัมพันธ์กัน และใส่ใจกัน 474 00:27:47,083 --> 00:27:50,416 มันสำหรับคนที่ยังไม่พบสิ่งนั้นที่อื่น 475 00:27:50,500 --> 00:27:55,833 ไม่ได้รับสิ่งนั้น และต้องหามันให้กับตัวเอง 476 00:28:00,291 --> 00:28:02,458 ใช่ อย่างน้อยก็สำหรับบางคน ไม่ใช่ทุกคน 477 00:28:07,916 --> 00:28:09,958 ฉันน่าจะเดินเล่นสักหน่อย 478 00:28:13,041 --> 00:28:13,958 ฉันจะไปซื้ออาหาร 479 00:28:14,041 --> 00:28:16,583 เธออยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม 480 00:28:16,666 --> 00:28:18,166 ไม่ ฉันไม่เอา ขอบคุณนะ 481 00:28:19,583 --> 00:28:21,541 โอเค แล้วเจอกัน 482 00:28:21,625 --> 00:28:22,458 ได้ 483 00:28:24,750 --> 00:28:25,791 แล้วเจอกัน 484 00:28:35,541 --> 00:28:38,083 ฉันได้เบอร์คุณจาก ออฟฟิศคุณหมอโรเบิร์ต แซนเดอร์ส 485 00:28:38,166 --> 00:28:40,500 บอกว่าเป็นที่ที่หมอไปตรวจรักษาตามบ้านได้ 486 00:28:41,583 --> 00:28:44,541 พ่อฉันป่วยหนัก 487 00:28:44,625 --> 00:28:45,541 เขากำลังจะตาย 488 00:28:46,625 --> 00:28:47,791 ขอบคุณค่ะ ใช่ค่ะ 489 00:28:47,875 --> 00:28:51,750 เขาอยากเซ็นแบบฟอร์มปฏิเสธการกู้ชีพ แต่ป่วยเกินกว่าจะไปที่โรงพยาบาลได้ 490 00:28:52,375 --> 00:28:54,083 ค่ะ เขามีสติอยู่ค่ะ 491 00:28:54,166 --> 00:28:57,208 ก็ไม่ตลอดเวลาหรอก เขาได้รับการดูแลประคับประคองอยู่ที่บ้าน 492 00:28:57,291 --> 00:28:59,541 - คุณคิดว่าหมอจะ… - เคที 493 00:28:59,625 --> 00:29:02,750 การหายใจของเขาเริ่มแปลกๆ มีบางอย่างเกิดขึ้น 494 00:29:05,666 --> 00:29:06,583 พ่อคะ 495 00:29:06,666 --> 00:29:08,791 - เรเชล เธอควรมานะ - พ่อคะ ถ้าพ่อได้ยินหนู… 496 00:29:08,875 --> 00:29:11,083 - การหายใจของเขาผิดปกติ - พ่อ 497 00:29:11,583 --> 00:29:13,750 ฉันไม่เข้าใจ ไม่มี… เขาไม่ตอบสนอง 498 00:29:13,833 --> 00:29:17,083 โอเค ฉันว่าเราควรโทรแจ้ง 911 499 00:29:17,166 --> 00:29:18,583 - ไม่ - เราควรโทร 500 00:29:18,666 --> 00:29:20,875 - ไม่ ฉันว่าฉันควรโทรหาเอนเจิล - โอเค 501 00:29:52,958 --> 00:29:54,583 - เขาไม่เป็นไร - เขาไม่เป็นไร 502 00:29:54,666 --> 00:29:55,666 เขาไม่เป็นไร 503 00:30:13,791 --> 00:30:15,041 พระเจ้าช่วย 504 00:30:16,625 --> 00:30:18,291 ใช่ มันบ้ามากเลย 505 00:30:18,791 --> 00:30:19,791 ฉันคิดว่า… 506 00:30:21,500 --> 00:30:23,000 - ใช่ - ไม่รู้สิ 507 00:30:23,083 --> 00:30:27,000 ฉันรู้ว่าเขาแข็งแกร่ง ตัดเขาออกไม่ได้จนกว่าเขาจะพร้อม 508 00:30:27,500 --> 00:30:29,708 - พี่จะฉลองเหรอ - ต้องฉลองสิ 509 00:30:29,791 --> 00:30:32,958 ฉันรู้ว่ามีเหตุผลที่ฉันมีไวน์ ไม่ยักรู้ว่าจะได้ดื่มฉลองชีวิต 510 00:30:33,041 --> 00:30:34,958 แต่นี่ เดี๋ยวฉันรินให้ 511 00:30:35,875 --> 00:30:39,125 แค่นิดเดียวพอนะ เอนเจิลบอกว่าเขาจะมาเร็วๆ นี้ 512 00:30:39,208 --> 00:30:41,166 เราไม่ควรปาร์ตี้กันตอนเขามาถึงที่นี่ 513 00:30:41,250 --> 00:30:42,541 นั่นอาจจะดูไม่ดีได้ 514 00:30:42,625 --> 00:30:43,750 เอนเจิล 515 00:30:43,833 --> 00:30:45,500 เทวทูตแห่งความตายซะมากกว่า 516 00:30:47,250 --> 00:30:48,166 ดื่มเถอะน่า 517 00:30:48,666 --> 00:30:50,458 ดื่มให้พ่อ 518 00:31:02,041 --> 00:31:04,583 เข้าใจที่เขาพูดก่อนหน้านี้ใช่ไหม เอนเจิลน่ะ 519 00:31:05,291 --> 00:31:08,000 อย่าโทรหาเขาหรือคนอื่นจนกว่าพ่อจะตาย 520 00:31:08,083 --> 00:31:10,250 ดูให้แน่ใจว่าเขาไม่หายใจและก็อะไรอื่นๆ 521 00:31:13,541 --> 00:31:16,583 ฉันควรกลับไปที่ห้องเขา และทำให้แน่ใจว่าทุกอย่างคงที่ 522 00:31:18,791 --> 00:31:21,000 เทวทูตแห่งความตายมาแล้วเอาเขาไป 523 00:31:23,083 --> 00:31:24,083 ไปสิ 524 00:31:26,666 --> 00:31:29,333 บุกลึกเข้าไป แล้วใช้มือขวาชู้ตลูกลงห่วง 525 00:31:29,416 --> 00:31:30,916 และการเล่นนั้น ที่… 526 00:31:31,500 --> 00:31:33,708 - เล่นกับ… - อย่าทำแบบนั้น เลิกทำแบบนั้นสักที 527 00:31:33,791 --> 00:31:35,833 ไม่ ฉันต้องดูทั้งสองอย่าง ฉันเดิมพันทั้งสองอย่าง 528 00:31:35,916 --> 00:31:39,916 ไม่สำคัญหรอก ดูสักอย่างสิ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมามันโคตรน่ารำคาญ 529 00:31:40,000 --> 00:31:41,875 เลือกอันที่สำคัญกว่าแล้วก็ดูมันให้จบ 530 00:31:41,958 --> 00:31:45,583 ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นทั้งบาสทั้งบอล เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่นั่นแหละ 531 00:31:46,833 --> 00:31:47,666 ใช่ไหม 532 00:31:48,583 --> 00:31:51,666 - ครองบอล ไนเจล เฮย์สทำได้ดีมาก - ขอบคุณ 533 00:31:52,166 --> 00:31:55,416 ได้ครองบอลต่อ คุณทำได้ยังไง สละร่างกาย 534 00:31:55,500 --> 00:31:56,833 กัสเซอร์ทำมันอยู่ตรงนั้น 535 00:31:57,333 --> 00:31:59,458 เราต้องออกไปสูบข้างนอก 536 00:31:59,541 --> 00:32:00,916 จะไปทางอื่น 537 00:32:01,000 --> 00:32:02,208 พี่ฉันขอไว้ 538 00:32:04,000 --> 00:32:05,333 เรากำลังดูการแข่งขันอยู่ 539 00:32:06,500 --> 00:32:08,000 โทษที มันไม่คุ้มกัน 540 00:32:09,833 --> 00:32:11,625 ไม่มีปัญหาเลย มันเป็นงานของผม 541 00:32:11,708 --> 00:32:14,541 ผมดีใจที่คุณโทรหาตอนที่ผม อยู่ใกล้พอที่จะมาเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ 542 00:32:14,625 --> 00:32:16,708 อีก 30 นาที ผมคงมุ่งหน้าไปควีนส์แล้ว 543 00:32:16,791 --> 00:32:19,250 เห็นได้ชัดว่าเราดีใจที่เขายังอยู่กับเรา 544 00:32:19,333 --> 00:32:22,666 แต่เรื่องเสียงที่เขาทำตอนที่เขาหายใจติดขัด… 545 00:32:22,750 --> 00:32:25,791 ความกังวลของฉัน ความกังวลของเรา คือเขากำลังเจ็บปวด 546 00:32:25,875 --> 00:32:28,250 ครับ และตอนนี้มิราเบลลาน่าจะกำลังตรวจดูอยู่ 547 00:32:28,333 --> 00:32:31,500 การดื้อยาเพิ่มขึ้นแน่นอน เช่นเดียวกับความเจ็บปวด 548 00:32:31,583 --> 00:32:34,375 ผมขอแนะนำว่าเราควรเพิ่มมอร์ฟีน 549 00:32:34,916 --> 00:32:37,000 มันเป็นแค่เส้นบางๆ ที่เราต้องคิดให้ออก 550 00:32:37,083 --> 00:32:39,041 มากพอที่จะช่วยได้ แต่ไม่ได้ทำให้ตาย 551 00:32:39,708 --> 00:32:41,541 เมื่อมิราเบลลาพร้อม เธอจะบอกเรา 552 00:32:41,625 --> 00:32:44,583 แต่คุณเข้าใจที่ฉันพูดก่อนหน้านี้ใช่ไหม 553 00:32:44,666 --> 00:32:45,875 เราอาจโทรแจ้ง 911 ก็ได้ 554 00:32:45,958 --> 00:32:48,291 เราอาจจะโทรถ้าการหายใจยังเป็นแบบนั้นต่อไป 555 00:32:48,375 --> 00:32:50,708 เห็นได้ชัดว่าเขาเจ็บปวด และเราไม่รู้ว่าต้องทำยังไง 556 00:32:50,791 --> 00:32:55,000 ผมรู้ เชื่อผมสิ สิ่งสุดท้ายที่ทุกคนต้องการ คือที่ที่อยู่ระหว่างกลางนั่น 557 00:32:55,083 --> 00:32:57,791 เราทุกคนอยากให้เขา เปลี่ยนผ่านอย่างสงบเท่าที่จะเป็นไปได้ 558 00:32:57,875 --> 00:32:59,083 แต่มิราเบลลาน่าจะช่วยได้ 559 00:32:59,166 --> 00:33:01,958 เธอจะบอกเราว่าให้ยาได้อีกมากเท่าไหร่ 560 00:33:02,041 --> 00:33:03,333 ถ้าอาการแบบนั้นเกิดขึ้นอีกล่ะ 561 00:33:03,416 --> 00:33:05,791 เขาเจ็บปวด และเราให้ยาเขามากกว่าที่เธอแนะนำ 562 00:33:07,000 --> 00:33:10,833 คุณจงใจทำแบบนั้นไม่ได้ ในเมืองนี้มันถูกมองว่าเป็นการฆาตกรรม 563 00:33:10,916 --> 00:33:15,541 เมืองส่วนใหญ่ของประเทศนี้ในตอนนี้ แม้ว่าคนไข้จะร้องขอก็ตาม 564 00:33:15,625 --> 00:33:20,125 ทางเดียวที่จะทำแบบนั้นได้คือทำผิดพลาด เพราะไม่ได้ทำมันโดยเจตนา 565 00:33:20,208 --> 00:33:22,708 อาจมีคนไม่ได้วัดปริมาณยาอย่างถูกต้อง 566 00:33:22,791 --> 00:33:25,291 บางครั้งถ้าปริมาณมากเกินไปนิดเดียว ก็อาจถึงตายได้ 567 00:33:25,375 --> 00:33:30,041 ไม่รู้สิ แต่มีความผิดพลาดเกิดขึ้น และอุบัติเหตุก็เป็นเรื่องธรรมชาติ ใช่ไหม 568 00:33:30,916 --> 00:33:33,166 ผมเสียใจที่เขาเจ็บปวด 569 00:33:33,250 --> 00:33:35,750 ผมเข้าใจว่ามันแย่แค่ไหนที่คุณเห็นมัน 570 00:33:35,833 --> 00:33:40,208 แต่เขาอยู่กับคุณที่นี่ ไม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาล 571 00:33:40,291 --> 00:33:44,541 ด้วยความหวังว่าทุกอย่างจะดำเนินต่อไป อย่างสงบที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ 572 00:33:45,333 --> 00:33:46,791 เทวทูตแห่งความตาย 573 00:33:46,875 --> 00:33:48,541 บอกแล้ว ฉันพูดไม่ผิด 574 00:33:49,083 --> 00:33:51,333 เขาพยายามจะช่วยน่ะ พี่เป็นคนถามเขาเอง 575 00:33:51,416 --> 00:33:53,833 ฉันรู้ เขาก็รู้ เชื่อฉันสิ ฉันซาบซึ้งมากเลย 576 00:33:53,916 --> 00:33:57,625 แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะให้ยาพ่อเราเกินขนาด โดยบังเอิญอย่างที่เอนเจิลบอก 577 00:33:57,708 --> 00:33:59,125 ฉันแค่ไม่อยากให้เขาเจ็บปวด 578 00:33:59,208 --> 00:34:01,625 เราน่าจะคิดกันว่าจะทำมื้อค่ำอะไรดี ตอนพยาบาลยังอยู่ที่นี่ 579 00:34:01,708 --> 00:34:04,166 โอเค เธอไม่อยากคุยเรื่องนั้น ไม่เป็นไร 580 00:34:04,250 --> 00:34:06,333 เอาไวน์ไหม เหลืออีกสองแก้วในขวดนี้ 581 00:34:06,416 --> 00:34:08,250 - มีอีกขวดนะ ถ้าเราอยาก… - ไม่เอาแล้ว 582 00:34:19,291 --> 00:34:20,291 เรเชล 583 00:34:26,458 --> 00:34:28,458 ว่าไง มีปัญหาอะไรเหรอ 584 00:34:28,541 --> 00:34:30,458 มีปัญหาอะไรน่ะเหรอ เธอบอกฉันสิ 585 00:34:30,541 --> 00:34:33,708 ฟังนะ อย่าหาเรื่องด่า โอเคนะ เราไปสูบข้างนอกแล้วตามที่พี่ขอ 586 00:34:34,250 --> 00:34:36,208 ตอนนี้เราอยู่ในห้องฉัน ดูแลตัวเอง 587 00:34:36,291 --> 00:34:39,291 เธอไม่คิดว่ามันแปลกไปหน่อยเหรอ มันแปลกๆ นะ ว่าไหม 588 00:34:39,375 --> 00:34:42,083 พาคนแปลกหน้ามาที่บ้านในเวลาแบบนี้น่ะ 589 00:34:42,166 --> 00:34:45,166 เธอว่ามันถูกต้องเหรอที่มีคนแปลกหน้าอยู่ที่นี่ ตอนที่พ่ออาจสิ้นลมได้ทุกเมื่อ 590 00:34:45,250 --> 00:34:48,708 เขาไม่ใช่คนแปลกหน้า เบนจี้กับฉันคบกันได้สักพักแล้ว 591 00:34:49,208 --> 00:34:52,250 แค่เพราะพี่ไม่รู้จักเขา ไม่ได้แปลว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า 592 00:34:53,250 --> 00:34:55,125 และพ่อก็ชอบเขา นั่นแหละที่สำคัญ 593 00:34:57,416 --> 00:34:58,250 โอเค 594 00:35:01,458 --> 00:35:02,291 โอเค 595 00:35:05,750 --> 00:35:09,666 - ฉันว่าพี่น่าจะใจดีกับหล่อนหน่อย - นี่ก็ใจดีกับหล่อนแล้วนะ 596 00:35:16,708 --> 00:35:19,625 คือมันน่ากลัวมาก ฉันมั่นใจมากเลยว่าเขากำลังจะไปแล้ว 597 00:35:19,708 --> 00:35:22,666 เสียงลมหายใจของเขาแย่มาก หน้าเขา… 598 00:35:22,750 --> 00:35:25,000 หวังว่าฉันจะลบภาพนั้นออกจากใจฉันได้นะ 599 00:35:26,375 --> 00:35:28,750 ใช่ค่ะ ตอนนี้พวกเขาเพิ่มยาให้เขาแล้ว เขาหลับอยู่ 600 00:35:28,833 --> 00:35:30,875 ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอีกไหม 601 00:35:31,583 --> 00:35:34,666 ฉันไม่เป็นไร อย่างน้อยนั่นก็แปลว่า ฉันน่าจะได้กลับบ้านเร็วๆ นี้ 602 00:35:35,666 --> 00:35:37,000 ไม่เป็นไรค่ะ 603 00:35:38,041 --> 00:35:42,958 เคทีเริ่มดื่มเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เธอกับเรเชล มันแบบว่า… 604 00:35:45,625 --> 00:35:48,958 ยังไงก็เถอะ ไม่เป็นไรค่ะ ทุกอย่างเรียบร้อยดี 605 00:35:58,125 --> 00:36:00,958 เป็นเรื่องที่น่าทึ่งจริงๆ ครับ ควอเตอร์แบ็คลำดับที่สาม 606 00:36:01,541 --> 00:36:03,375 กำลังป้องกันแชมป์ระดับประเทศ 607 00:36:04,208 --> 00:36:05,083 อะไร 608 00:36:06,125 --> 00:36:08,875 เปล่า ฉันไม่จำเป็นต้องรับมือกับการนอนของคุณ 609 00:36:08,958 --> 00:36:12,291 - ฉันมีเรื่องให้รับมือมากพออยู่แล้ว - ผมรู้สึกดี ไม่ได้จะนอน 610 00:36:13,375 --> 00:36:15,541 อย่าให้ผมไปอยู่กับพวกงี่เง่าข้างนอกก็พอ 611 00:36:15,625 --> 00:36:18,416 พวกนั้นเป็นพี่สาวฉัน ฉันว่าพวกเธองี่เง่าได้ แต่คุณว่าไม่ได้ 612 00:36:18,916 --> 00:36:19,916 ก็ใช่ 613 00:36:20,000 --> 00:36:23,250 พี่สาวคุณที่บอกให้คุณไปสูบกัญชาข้างนอก นี่บ้านคุณนะ 614 00:36:23,333 --> 00:36:25,250 - จริงๆ นะ ฉันไม่อยากมีเรื่อง - โอเค 615 00:36:25,333 --> 00:36:26,791 โอเค อย่าเสียงดัง 616 00:36:26,875 --> 00:36:29,375 โอเค แต่คุณรู้ว่ามันไร้สาระ ใช่ไหม 617 00:36:29,458 --> 00:36:31,625 และคุณก็รู้ว่า คุณไม่จำเป็นต้องทำสิ่งที่พวกเธอบอก 618 00:36:31,708 --> 00:36:35,083 ในบ้านนี้มีแต่คุณที่ดูแลพ่อมาตลอด 619 00:36:35,583 --> 00:36:37,250 แล้วอยู่ๆ มันก็เป็นบ้านพวกเธอเหรอ 620 00:36:37,333 --> 00:36:39,333 - พวกเธอทำมันหรือไง ไสหัวไปเลย - หยุดนะ 621 00:36:39,416 --> 00:36:41,583 เงียบๆ เถอะ คุณตะโกนเสียงดัง 622 00:36:41,666 --> 00:36:43,875 ที่ผมกำลังพูดก็คือ 623 00:36:45,375 --> 00:36:46,791 พี่สาวคุณบ้านอยู่ที่ไหน 624 00:36:47,541 --> 00:36:48,875 บรุกลินเหรอ 625 00:36:48,958 --> 00:36:50,541 แล้วเธอมาเมื่อไหร่ 626 00:36:50,625 --> 00:36:52,500 มากสุดก็เดือนละครั้ง 627 00:36:52,583 --> 00:36:53,625 ไม่บ่อยขนาดนั้นด้วยซ้ำ 628 00:36:54,416 --> 00:36:57,833 นั่นมันไร้สาระสิ้นดี และคุณก็รู้ว่าเธอต้องโดนว่าเรื่องนั้นด้วย 629 00:36:57,916 --> 00:37:01,333 ส่วนอีกคนน่ะเหรอ ดูเธอแล้วบอกได้เลยว่า เธอไม่ได้อยู่บนโลกนี้ด้วยซ้ำ 630 00:37:02,625 --> 00:37:04,583 - ก็ได้ - ผมเก่งเรื่องนี้ 631 00:37:05,208 --> 00:37:07,458 ใช่ ผมเก่งเรื่องนี้ ถ้าผมจะเห็นอะไรสักอย่าง 632 00:37:07,541 --> 00:37:10,125 ก็คือคนที่มีแต่ความไร้สาระ หรือไม่ก็บ้าหลุดโลกนี่แหละ 633 00:37:10,791 --> 00:37:11,958 และนั่นก็ไม่ใช่คุณ 634 00:37:13,541 --> 00:37:15,000 คุณไม่ใช่ทั้งสองอย่างนั้น 635 00:37:16,083 --> 00:37:18,833 ฟังนะ พวกเธออาจทำเหมือนจัดการมันได้ 636 00:37:19,666 --> 00:37:20,791 แต่พวกเธอทำไม่ได้หรอก 637 00:37:21,291 --> 00:37:22,166 เข้าใจไหม 638 00:37:25,166 --> 00:37:26,125 เข้าใจไหม 639 00:37:29,375 --> 00:37:30,375 ฉันเข้าใจ 640 00:37:33,916 --> 00:37:35,416 "หลังออกจากหน่วยยามฝั่ง 641 00:37:35,500 --> 00:37:38,250 วินเซนต์เรียนภาคค่ำสาขาธุรกิจที่บีเอ็มซีซี 642 00:37:38,333 --> 00:37:41,750 ที่ที่เขาตกหลุมรักสาวตาสีเขียวเงียบขรึม ที่นั่งอยู่ข้างหลังเขา" 643 00:37:41,833 --> 00:37:46,458 "เธอกลายเป็นมาร์กาเร็ต ไดสันในปี 1978 644 00:37:47,125 --> 00:37:49,541 และกลายเป็นพ่อแม่ผู้เป็นที่รักของลูกสาวสองคน" 645 00:37:49,625 --> 00:37:51,958 "มาร์กาเร็ตเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเต้านม ในปี 1994 646 00:37:52,041 --> 00:37:55,041 หลังการต่อสู้อันยาวนาน ซึ่งมีวินเซนต์อยู่เคียงข้างเธอเสมอ" 647 00:37:55,125 --> 00:37:56,375 "สามปีต่อมา…" 648 00:37:59,833 --> 00:38:02,291 "สามปีต่อมา วินเซนต์แต่งงานกับซาราห์ บรอดสกี้ 649 00:38:02,375 --> 00:38:04,708 เขาเลี้ยงลูกสาวของเธอ เหมือนเป็นลูกของเขาเอง" 650 00:38:04,791 --> 00:38:08,583 ซาราห์ตายก่อนวินเซนต์เช่นกัน หลังจากที่เธอต่อสู้กับ…" 651 00:38:14,208 --> 00:38:16,083 มีอาหารมากพอสำหรับคุณสองคนนะ 652 00:38:16,166 --> 00:38:18,166 เผื่อคุณอยากบอกเรเชลและมากินกับเรา 653 00:38:18,250 --> 00:38:19,250 โอเค ขอบคุณมาก 654 00:38:20,083 --> 00:38:21,458 ยินดีที่ได้เจอนะ 655 00:38:40,208 --> 00:38:42,000 เราเคยเจอกันมาก่อน 656 00:38:43,291 --> 00:38:44,750 เมื่อไม่นานมานี้เอง 657 00:38:45,416 --> 00:38:46,583 อาจจะสักสองสามเดือน 658 00:38:47,291 --> 00:38:49,083 - คุณจำไม่ได้เหรอ - ฉันไม่แน่ใจ 659 00:38:49,583 --> 00:38:50,500 ไม่ค่ะ ฉันจำไม่ได้ 660 00:38:51,125 --> 00:38:53,750 งั้นคงเป็นครั้งที่แล้วที่คุณมาที่นี่ 661 00:38:53,833 --> 00:38:55,666 เพราะนั่นมันนานมาแล้ว ใช่ไหม 662 00:38:57,375 --> 00:38:59,500 ที่จริง เจอกันที่นี่แหละ ในห้องนี้เลย 663 00:38:59,583 --> 00:39:01,250 ผมกับวินนี่กำลังดูการแข่งขันด้วยกัน 664 00:39:01,833 --> 00:39:02,708 บัคส์แข่งกับบูลส์ 665 00:39:03,875 --> 00:39:06,625 ที่จริงเราทำแบบนั้นบ่อยนะ เราดูการแข่งขันด้วยกันเยอะเลย 666 00:39:06,708 --> 00:39:08,666 - ดีจัง - แน่อยู่แล้ว 667 00:39:10,458 --> 00:39:12,583 เขาทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเสมอ 668 00:39:14,125 --> 00:39:16,083 และผมก็ตั้งตารอที่จะได้เจอเขาเสมอ 669 00:39:16,958 --> 00:39:20,083 บางครั้งเราก็ไม่พูดอะไรด้วยซ้ำ เราแค่นั่งดูเฉยๆ 670 00:39:20,166 --> 00:39:21,083 แค่ดู 671 00:39:22,875 --> 00:39:24,083 บางครั้งเราก็คุยกัน 672 00:39:24,833 --> 00:39:25,666 คุยไร้สาระไปเรื่อย 673 00:39:26,250 --> 00:39:27,208 คุยเรื่องชีวิต 674 00:39:27,833 --> 00:39:28,833 อะไรแบบนั้น 675 00:39:29,583 --> 00:39:30,541 คนแก่ 676 00:39:31,541 --> 00:39:33,291 บางคนก็เป็นแบบนั้น ก็ไม่ใช่ทุกคนหรอก 677 00:39:33,375 --> 00:39:35,541 แต่ปกติผมเข้ากับพวกเขาได้ดี 678 00:39:36,125 --> 00:39:38,000 บางครั้งพวกเขาก็มีวิจารณญาณที่ดี 679 00:39:38,666 --> 00:39:40,458 มีมันอยู่ หรือไม่ก็ไม่มี 680 00:39:43,208 --> 00:39:45,041 นั่นคือสิ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับวินเซนต์ตั้งแต่แรก 681 00:39:45,125 --> 00:39:46,625 ผมดูออกทันทีที่เขาเห็นผม 682 00:39:46,708 --> 00:39:49,375 เขาเข้าใจบางอย่างที่ผมจะไม่พูด 683 00:39:49,458 --> 00:39:51,458 ที่ผมไม่จำเป็นต้องพูดเพราะผมก็เป็นแบบนั้น 684 00:39:51,958 --> 00:39:53,916 ฟังดูเหมือนคุณทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่ดี 685 00:39:54,000 --> 00:39:55,250 ดีจังที่ได้ยินแบบนั้น 686 00:39:58,083 --> 00:40:00,208 ผมก็ดูคนออกเหมือนกัน 687 00:40:01,333 --> 00:40:03,250 พวกเขาไม่ต้องพูดอะไรด้วยซ้ำ 688 00:40:04,208 --> 00:40:05,708 ผมดูออกหมดทุกอย่าง 689 00:40:06,791 --> 00:40:08,208 หรืออย่างน้อยก็ส่วนใหญ่ 690 00:40:09,500 --> 00:40:12,833 ใช่ มันง่ายเวลามีคนมองผม แต่จริงๆ แล้ว… 691 00:40:14,833 --> 00:40:15,958 มองผ่านผมไป 692 00:40:16,041 --> 00:40:17,291 ฉันไม่แน่ใจว่าฉันเข้าใจ 693 00:40:17,375 --> 00:40:18,500 ถ้าคุณไม่อยากมากินกับเรา 694 00:40:18,583 --> 00:40:21,166 ฉันแค่บอกว่ามีอาหารพอสำหรับพวกคุณสองคน 695 00:40:21,250 --> 00:40:23,000 คุณจะตักอาหารไปสองจานด้วยก็ได้นะ 696 00:40:23,083 --> 00:40:24,208 เห็นไหม 697 00:40:24,291 --> 00:40:25,708 ผมเข้าใจสิ่งที่คุณกำลังทำ 698 00:40:25,791 --> 00:40:27,583 มันอาจจะเห็นได้ชัด 699 00:40:27,666 --> 00:40:30,041 แต่ผมเห็นมันก่อนที่คุณจะพูดออกมา 700 00:40:30,125 --> 00:40:31,333 แค่เดินผ่านคุณสองคน 701 00:40:31,416 --> 00:40:33,666 ฉันว่าคุณกำลังเข้าใจอะไรผิดๆ นะ 702 00:40:33,750 --> 00:40:35,500 ผมไม่ได้เข้าใจอะไรผิด 703 00:40:36,375 --> 00:40:38,125 ไม่ได้เข้าใจผิดแน่นอน 704 00:40:39,083 --> 00:40:40,375 แค่เข้าใจ 705 00:40:40,458 --> 00:40:44,125 แม้แต่การเสนออาหารให้ ก็แสดงความเป็นเจ้าของ 706 00:40:44,750 --> 00:40:45,666 เคยคิดเรื่องนั้นไหม 707 00:40:45,750 --> 00:40:49,875 ผมว่าผมนั่งที่โต๊ะนี้ บ่อยกว่าที่คุณสองคนนั่งมานานหลายปีด้วยซ้ำ 708 00:40:49,958 --> 00:40:52,916 - เขาเป็นพ่อของเรา - ใช่ แต่คุณคิดว่าใครอยู่ที่นี่ 709 00:40:56,625 --> 00:40:59,750 เธอจะไม่พูดปกป้องตัวเอง 710 00:41:01,250 --> 00:41:04,250 เรเชล เธอดูแลตัวเองได้ 711 00:41:04,333 --> 00:41:08,416 เป็นสิ่งหนึ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น แต่เธอไม่พูดปกป้องตัวเอง 712 00:41:08,500 --> 00:41:10,708 โดยเฉพาะตอนอยู่กับคุณสองคน คุณคิดว่า… 713 00:41:10,791 --> 00:41:12,875 เราเข้าใจแล้วละ ขอบคุณ ได้ยินมามากพอแล้ว 714 00:41:12,958 --> 00:41:14,250 ไม่ คุณไม่เข้าใจหรอก 715 00:41:14,333 --> 00:41:18,000 เพราะไม่งั้นคุณคงไม่ทำตัว เหมือนคุณอยู่ที่นี่มาตลอด 716 00:41:19,333 --> 00:41:21,791 ใครพาพ่อคุณไปเข้าห้องน้ำ 717 00:41:22,958 --> 00:41:23,833 ใคร… 718 00:41:24,583 --> 00:41:26,833 ใครเป็นคนแบ่งยา 719 00:41:26,916 --> 00:41:29,083 ในภาชนะพลาสติกงี่เง่านั่นที่มีวันบอกอยู่ 720 00:41:29,166 --> 00:41:31,375 เหมือนที่ผมเคยดูแม่ผม 721 00:41:32,083 --> 00:41:34,375 ทำแบบนั้นให้พ่อเธอตอนที่เขากำลังจะตาย 722 00:41:34,458 --> 00:41:37,666 โอเค ฉันจะเรียกเธอ ถึงเวลาที่คุณต้องไปให้พ้นหน้าเราแล้ว 723 00:41:37,750 --> 00:41:41,291 - อยู่ตรงนี้ฉันยังได้กลิ่นสิ่งที่คุณดื่มมาเลย - หญิงที่น่าสงสารคนนั้นป้อนอาหารเขา 724 00:41:42,833 --> 00:41:44,541 พอเขาไม่อยากกินอะไรนอกจากแอปเปิล 725 00:41:44,625 --> 00:41:48,250 ใครล่ะที่หั่นเป็นชิ้นๆ แล้วป้อนเขา คุณไม่เข้าใจบ้าอะไรทั้งนั้น 726 00:41:48,333 --> 00:41:52,750 เรเชล มาพาแฟนขี้เมาของเธอไปให้พ้นหน้าเรา หรือเขาจะเป็นอะไรก็ตาม 727 00:41:52,833 --> 00:41:56,625 - ฉันไม่อยากให้เขาอยู่ที่นี่ เขาต้องไปแล้ว - มาเร็ว เบนจี้ ออกไปจากที่นี่กันเถอะ 728 00:41:58,875 --> 00:42:02,166 ผมอยากบอกลาวินเซนต์ โอเคไหม ผมขอไปบอกลาได้ไหม 729 00:42:02,666 --> 00:42:05,500 - ได้สิ ได้อยู่แล้ว - คุณจะเข้าไปกับผมไหม 730 00:42:06,291 --> 00:42:07,708 ฉันจะอยู่ข้างนอกนี่แหละ 731 00:43:10,125 --> 00:43:11,416 ให้ตายสิ 732 00:43:19,083 --> 00:43:21,416 ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมาก 733 00:43:22,083 --> 00:43:25,541 มันช่วยได้เยอะเลย ที่คุณมาคอยดูแลในช่วงเวลานี้ทุกวัน 734 00:43:25,625 --> 00:43:29,250 มันทำให้เรามีเวลาได้อยู่นอกห้อง พักหายใจหายคอบ้างน่ะค่ะ 735 00:43:29,791 --> 00:43:32,458 บางครั้งมันก็มากไปหน่อย ที่ทุกอย่างประเดประดังเข้ามา 736 00:43:32,541 --> 00:43:34,208 ขอโทษด้วยนะคะเรื่องก่อนหน้านี้ 737 00:43:35,166 --> 00:43:37,833 อะไรๆ มันตึงเครียดไปหมด คุณคงเห็นทุกอย่างแล้วนะคะ 738 00:43:37,916 --> 00:43:38,958 ไม่มีปัญหาค่ะ 739 00:43:39,041 --> 00:43:40,250 พรุ่งนี้ห้าโมงเย็นนะคะ 740 00:43:40,333 --> 00:43:43,958 ค่ะ เว้นแต่จะมีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านั้น ถ้ามี ฉันจะโทรไปบอก 741 00:43:44,458 --> 00:43:46,166 มันรู้สึกเหมือน… ไม่รู้สิ 742 00:43:47,208 --> 00:43:50,875 มาดูกันว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง แต่ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน 743 00:43:50,958 --> 00:43:53,416 เขาอาการไม่ค่อยดี 744 00:43:55,291 --> 00:43:58,000 ขอโทษนะคะ ขอโทษจริงๆ ฉันรู้ว่าคุณต้องไป 745 00:43:58,791 --> 00:44:02,291 ขอบคุณจริงๆ สำหรับวันนี้ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ ฉันแน่ใจ 746 00:44:11,291 --> 00:44:12,500 เธอสวมรองเท้า 747 00:44:13,416 --> 00:44:17,291 ไม่ต้องถามก็รู้ ว่าเธอชอบเพลงบลูส์ 748 00:44:17,833 --> 00:44:20,958 เธอประดับดอกบีโกเนียสีแดงสดใส 749 00:44:21,041 --> 00:44:23,541 เสียบในลอนผมของเธอไว้ 750 00:44:23,625 --> 00:44:28,916 ฉันรู้เลยว่าเธอไม่เหมือนหญิงอื่นใด 751 00:45:14,458 --> 00:45:15,291 เรเชล 752 00:45:28,541 --> 00:45:30,625 - ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม เดี๋ยวก่อน - ไม่สนใจ 753 00:45:30,708 --> 00:45:33,000 - ฉันยังไม่ได้พูด… - ฉันไม่สนใจ 754 00:45:33,083 --> 00:45:35,583 - ฉันพยายามจะบอกว่า… - โอเค คืออย่างนี้นะ 755 00:45:35,666 --> 00:45:38,500 เราไม่ต้องพูดอะไรกันทั้งนั้น ไม่มีอะไรต้องพูด 756 00:45:38,583 --> 00:45:41,041 พี่ทำสิ่งที่ต้องทำไประหว่างที่อยู่ที่นี่ หลังจากนั้นก็จบกัน 757 00:45:41,125 --> 00:45:44,333 เราจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกัน เราอยู่ห่างๆ กันไว้ 758 00:45:44,416 --> 00:45:46,500 ทำแบบนั้นไม่ได้ และมันก็ไม่ถูกต้อง 759 00:45:46,583 --> 00:45:48,208 เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่ 760 00:45:48,291 --> 00:45:50,291 มันไม่เกี่ยวกับเราทั้งคู่ มันเกี่ยวกับพ่อเรา 761 00:45:50,375 --> 00:45:51,875 - "พ่อเรา" ตลกดีนะ - ทำไมตลก 762 00:45:51,958 --> 00:45:55,541 พี่พูดว่า "พ่อเรา" แค่ตอนพี่อยากได้อะไรจากฉัน 763 00:45:55,625 --> 00:45:57,333 ปกติพี่จะพูดว่า "พ่อฉัน" 764 00:45:57,416 --> 00:45:59,458 - อย่าไร้สาระน่า - เกิดอะไรขึ้น 765 00:45:59,541 --> 00:46:02,375 ฉันพยายามจะขอโทษเธอ แต่ก็อย่างที่เห็น… 766 00:46:02,458 --> 00:46:04,958 ขอโทษบ้าบออะไร ถามจริง 767 00:46:06,458 --> 00:46:09,375 ดี ดีจริง แกปิดประตูปัง ตอนเขากำลังจะตายอยู่ในห้องข้างๆ เหรอ 768 00:46:09,458 --> 00:46:11,291 นังเด็กเลวนิสัยเสีย 769 00:46:11,791 --> 00:46:13,250 ทำบ้าอะไรเนี่ย 770 00:46:13,333 --> 00:46:14,958 - เดี๋ยวก่อน ไม่! - ทำบ้าอะไร 771 00:46:15,041 --> 00:46:15,875 ไม่! 772 00:46:15,958 --> 00:46:18,250 ไม่ แกไม่รู้หรอก ฉันจะทำลายแก 773 00:46:18,333 --> 00:46:19,958 - แกจะทำลายฉันเหรอ - ใช่! 774 00:46:20,041 --> 00:46:23,208 แกมันนังคนไร้ค่า แกมันนังปลิงดูดเลือด ถังแตก… 775 00:46:23,291 --> 00:46:26,041 เอาละ คริสตินา พานังบ้านี่ออกไปได้แล้ว 776 00:46:26,125 --> 00:46:29,375 - เข้ามาเลย! - หยุด! 777 00:46:29,458 --> 00:46:30,625 หยุดนะ! 778 00:46:31,166 --> 00:46:33,375 ฉันเกลียดพวกแกทั้งคู่ พวกแกโคตรงี่เง่ากันทั้งคู่เลย 779 00:46:33,458 --> 00:46:34,958 พวกแกทำตัวเหมือนเด็ก! 780 00:46:37,458 --> 00:46:39,166 คริสตินา จะไปไหน 781 00:47:01,583 --> 00:47:02,583 ไง 782 00:47:03,250 --> 00:47:05,750 ฉันเพิ่งออกจากห้องเขามาเก็บของ เขาไม่เป็นไร 783 00:47:05,833 --> 00:47:08,666 - เก็บของทำไม - ฉันว่าฉันควรจะกลับไปบ้านสักพัก 784 00:47:10,666 --> 00:47:13,166 - มันดึกแล้ว - ฉันว่าถ้าฉันไปซะคงจะดีกว่า 785 00:47:13,250 --> 00:47:15,666 ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลง บอกฉันแล้วกัน ฉันจะได้กลับมา 786 00:47:15,750 --> 00:47:17,750 จะต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงแน่ พี่ก็รู้ 787 00:47:17,833 --> 00:47:20,458 คริสตินา ไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรจากฉัน 788 00:47:20,541 --> 00:47:22,708 เห็นๆ อยู่ว่าเราสามคนมีปัญหากัน 789 00:47:22,791 --> 00:47:24,583 ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราสองคนมีปัญหากัน 790 00:47:24,666 --> 00:47:26,833 ไม่ว่ายังไง หล่อนอยู่ที่นี่ ส่วนเธอก็บ้านอยู่ไกล 791 00:47:26,916 --> 00:47:28,791 มันสมเหตุสมผลแล้วที่ฉันคือคนที่ต้องไปสักพัก 792 00:47:28,875 --> 00:47:32,291 ขอโทษนะ เขากำลังจะตาย แต่พี่จะไม่อยู่ที่นี่ 793 00:47:32,375 --> 00:47:35,375 แล้วพี่ก็จะไม่ยกโทษให้ฉัน ฉันขอโทษ ฉันไม่อยากให้พี่ไป 794 00:47:35,458 --> 00:47:38,500 ฉันอยากให้เราสามคนคิดหาทางออก 795 00:47:38,583 --> 00:47:42,833 หาวิธีที่เราทำสิ่งที่เราทำได้ เพื่อที่จะเป็นมิตรกัน อย่างน้อยก็ตอนนี้ 796 00:47:42,916 --> 00:47:45,375 นึกว่าเราเข้าใจกันดีซะอีก เธอกับฉัน 797 00:47:45,958 --> 00:47:47,333 นั่นมันน่าแปลกใจมากเลย 798 00:47:48,083 --> 00:47:49,916 เคที ตอนนั้นฉันโมโห 799 00:47:50,541 --> 00:47:51,958 ฉันโกรธ 800 00:47:52,041 --> 00:47:53,875 ให้ฉันได้พูดอะไรบ้างเถอะนะ 801 00:47:53,958 --> 00:47:55,041 ฉันกลัว 802 00:47:57,375 --> 00:47:58,666 เรามานั่งคุยกันเถอะ 803 00:47:59,375 --> 00:48:00,541 เราทั้งสามคน 804 00:48:01,416 --> 00:48:03,500 เราเปิดประตูห้องนี้ทิ้งไว้ได้ 805 00:48:03,583 --> 00:48:05,750 ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เราก็จะได้ยินเสียง 806 00:48:06,250 --> 00:48:07,166 ไม่รู้สิ 807 00:48:08,250 --> 00:48:10,291 เธอก็รู้ว่าเขาจะตายขณะที่เราคุยกัน 808 00:48:11,750 --> 00:48:13,083 ฉันว่าไม่หรอก 809 00:48:14,041 --> 00:48:16,666 โดยเฉพาะถ้าเขาได้ยินเราทุกคนกำลังคุยกันอยู่ 810 00:48:37,541 --> 00:48:39,083 ฉันว่าหล่อนไม่มาคุยหรอก 811 00:48:52,083 --> 00:48:53,333 - หวัดดี - หวัดดี 812 00:48:55,625 --> 00:48:58,666 เคทีกำลังเขียนข่าวมรณกรรมของพ่อ 813 00:49:00,458 --> 00:49:01,333 โอเค 814 00:49:01,416 --> 00:49:03,750 เธออ่านให้ฉันฟังก่อนหน้านี้ 815 00:49:03,833 --> 00:49:05,875 และการได้ยินสิ่งที่เธอเขียน 816 00:49:05,958 --> 00:49:09,750 ทำให้ฉันคิดว่าเราแต่ละคน มีเรื่องราวที่แตกต่างกันมาก 817 00:49:10,625 --> 00:49:14,583 เขาเป็นใคร เขาเคยเป็นใครสำหรับเราแต่ละคน 818 00:49:14,666 --> 00:49:17,625 เขาเลี้ยงเราทุกคนมา แต่ในช่วงเวลาที่ต่างกัน 819 00:49:17,708 --> 00:49:20,958 เรามีชีวิตที่ต่างกัน แม้ว่าจะอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน 820 00:49:21,041 --> 00:49:23,250 เธอสองคนย้ายออกไป ก่อนที่ฉันจะเป็นวัยรุ่นด้วยซ้ำ 821 00:49:23,333 --> 00:49:26,750 มันเลยสมเหตุสมผลที่เราต่างกัน 822 00:49:26,833 --> 00:49:29,833 ฉันขอโทษสำหรับสิ่งที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ 823 00:49:30,500 --> 00:49:32,583 ฉันไม่ได้เกลียดพวกเธอคนไหนเลย 824 00:49:32,666 --> 00:49:34,875 ฉันไม่คิดว่าพวกเธอสองคนงี่เง่า 825 00:49:35,500 --> 00:49:36,708 ฉันโกรธ 826 00:49:37,458 --> 00:49:38,333 ฉันกลัว 827 00:49:38,416 --> 00:49:40,541 มันคือทุกอย่างที่ฉันไม่อยากให้เกิดขึ้น 828 00:49:41,125 --> 00:49:41,958 ฉันขอโทษ 829 00:49:43,083 --> 00:49:44,166 บ้าจริง ช่างมันเถอะ 830 00:49:44,958 --> 00:49:46,375 นั่นไม่ใช่ปัญหา 831 00:49:47,916 --> 00:49:50,666 คือไม่มีปัญหาอะไร 832 00:49:51,833 --> 00:49:55,041 ไม่ต้องขอโทษหรอก แต่ก็ยอมรับคำขอโทษนะ 833 00:49:55,125 --> 00:49:58,541 ใช่ ไม่เป็นไร คริสตินา ฉันยอมรับคำขอโทษอยู่แล้ว 834 00:49:59,208 --> 00:50:01,583 ฉันขอโทษที่เธอติดอยู่ระหว่างความขัดแย้งต่างๆ 835 00:50:07,416 --> 00:50:08,250 ก็… 836 00:50:08,333 --> 00:50:11,458 ฉันก็พยายามจะขอโทษเหมือนกัน ก่อนที่อะไรๆ มันจะบานปลาย 837 00:50:11,541 --> 00:50:12,666 ขอโทษเรื่องอะไร 838 00:50:12,750 --> 00:50:16,125 อย่างหนึ่งก็ที่ฉันว่าเธอเรื่องแอปเปิลในตู้เย็น 839 00:50:16,208 --> 00:50:18,416 ฉันไม่รู้ว่ามันสำหรับพ่อ ฉันขอโทษ ฉันน่าจะรู้ 840 00:50:18,500 --> 00:50:20,291 นั่นทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปเหรอ 841 00:50:20,375 --> 00:50:24,708 แอปเปิลบอกทุกอย่างที่พี่อยากรู้เหรอ 842 00:50:24,791 --> 00:50:27,833 มันก็เป็นเรื่องหนึ่ง มันคือสิ่งที่ฉันคิดเอาเองผิดๆ 843 00:50:27,916 --> 00:50:28,875 มีอะไรอีกไหม 844 00:50:30,625 --> 00:50:31,458 มี 845 00:50:34,791 --> 00:50:37,416 ฉันเข้าใจตั้งแต่แรกเลยว่าฉันอยู่ในบ้านของเธอ 846 00:50:37,500 --> 00:50:40,666 ไร้สาระ มันเป็นบ้านของพี่เหมือนกัน ฉันรู้ พี่ก็รู้… 847 00:50:40,750 --> 00:50:42,958 แต่เธออยู่ที่นี่ ชื่อเธออยู่ในสัญญาเช่า 848 00:50:43,041 --> 00:50:46,458 พี่พูดถึงสัญญาเช่าสองครั้งแล้ว พี่พยายามจะพูดอะไร 849 00:50:46,541 --> 00:50:48,708 พี่ก็พูดถึงมันเหมือนกัน ที่ข้างนอก 850 00:50:48,791 --> 00:50:50,416 เพราะงั้น นี่มันอะไรกัน 851 00:50:50,500 --> 00:50:53,375 ไม่มีอะไร แค่ความจริงที่ว่าพอเขาตาย ที่นี่ก็จะเป็นบ้านของเธอ 852 00:50:53,458 --> 00:50:55,666 คิดว่านั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการเหรอ คิดว่าฉันสนใจเหรอ 853 00:50:55,750 --> 00:50:56,916 ขอโทษนะ เรา… 854 00:50:57,000 --> 00:51:01,000 พูดเบาๆ หน่อย เราต้องได้ยินเสียงในห้องเขา 855 00:51:01,625 --> 00:51:04,833 โอเคนะ ฉันว่าเราทั้งคู่ไม่ได้พยายามจะสื่ออะไร 856 00:51:04,916 --> 00:51:06,958 นอกเหนือจากที่เราเข้าใจหรอก 857 00:51:07,041 --> 00:51:10,375 - เข้าใจเหรอ - ไม่เอาน่า เรเชล เธอเป็นห่วงเขาอยู่แล้ว 858 00:51:10,458 --> 00:51:12,333 แต่บ้านนี้ค่าเช่าถูกมากนะ 859 00:51:12,416 --> 00:51:13,666 มาพูดความจริงกันเถอะ 860 00:51:13,750 --> 00:51:15,500 ไม่มีใครเช่าบ้านแบบนี้ในเมือง 861 00:51:15,583 --> 00:51:18,416 คือแทบไม่มีเลย มันไม่มีแล้ว บ้านนี้ดีเลยละ 862 00:51:18,500 --> 00:51:21,000 - ฉันดีใจกับเธอนะ ฉันอยากให้เธอได้มัน - ช่างมันเถอะ 863 00:51:21,083 --> 00:51:22,041 ฉันไม่ต้องการมัน 864 00:51:22,791 --> 00:51:23,791 แล้วไงต่อ 865 00:51:23,875 --> 00:51:25,666 อย่าโง่น่า เธอจะไปจากที่นี่ทำไม 866 00:51:25,750 --> 00:51:28,916 เพราะตอนนั้นเราจบกันแล้ว เรื่องนี้ก็จบ 867 00:51:29,000 --> 00:51:32,291 นี่มันไม่มีเหตุผลเลย คริสตินา อธิบายได้ไหมว่านี่มันเรื่องอะไรกัน 868 00:51:32,375 --> 00:51:34,125 - ฉันไม่แน่ใจ - อย่าแกล้งโง่สิ 869 00:51:34,208 --> 00:51:35,083 ไปตายซะ 870 00:51:35,166 --> 00:51:36,750 - โอเค - นี่ ทุกคน หยุดก่อน 871 00:51:56,583 --> 00:51:57,666 ทุกอย่างเรียบร้อยดี 872 00:52:03,875 --> 00:52:04,750 ฉันคิดว่า 873 00:52:06,125 --> 00:52:07,875 สิ่งที่เรเชลถาม 874 00:52:08,791 --> 00:52:10,833 คืออะไรเชื่อมโยงเราหลังจากที่เขาจากไปแล้ว 875 00:52:12,208 --> 00:52:13,416 ไม่ใช่เรา 876 00:52:14,583 --> 00:52:17,500 พี่สองคนน่ะ มันชัดเจนอยู่แล้ว ใช่ไหม 877 00:52:18,125 --> 00:52:20,791 และฉันก็เข้าใจพี่นะ คริสตินา 878 00:52:20,875 --> 00:52:22,916 พี่อยู่ไกลเป็นพันๆ ไมล์ 879 00:52:23,000 --> 00:52:24,083 พี่มีลูก 880 00:52:24,166 --> 00:52:25,916 อาจจะคลอดหลุดผลัวะออกมาอีกหลายคน 881 00:52:26,416 --> 00:52:28,791 พี่มีชีวิตของพี่ พี่ไม่ชอบเมืองนี้ ฉันเข้าใจ 882 00:52:28,875 --> 00:52:31,000 เธอเลยสนใจแต่ ความสัมพันธ์ของเธอกับเคทีเหรอ 883 00:52:31,083 --> 00:52:34,708 ไม่ใช่เลย ไม่ อย่างน้อยพี่ก็ทำเหมือน เรามีบางอย่างที่เหมือนกันมากกว่า 884 00:52:34,791 --> 00:52:36,666 เห็นไหม นี่คือสิ่งที่ฉันพยายามจะพูด 885 00:52:36,750 --> 00:52:40,583 เราต่างมีเรื่องราวของตัวเอง แต่เราไม่รู้เรื่องของคนอื่น 886 00:52:40,666 --> 00:52:41,958 เราคิดเอาเองว่าเรารู้ 887 00:52:42,041 --> 00:52:44,583 แต่บางทีพี่แค่… เอ้อ… 888 00:52:44,666 --> 00:52:48,166 บางทีก่อนที่ฉันจะคลอดลูกหลุดผลัวะออกมาอีก ซึ่งมันน่าขยะแขยงมาก 889 00:52:48,250 --> 00:52:49,666 - ก็จริง - ไม่มีอะไรหลุดผลัวะ 890 00:52:49,750 --> 00:52:52,916 - ไม่ได้หลุดผลัวะออกมา ไม่ใช่แบบนั้น - ฉันว่ามันเหมือนหลุดผลัวะออกมา 891 00:52:53,500 --> 00:52:55,875 โอเค ก่อนที่ฉันจะเลือกขยายครอบครัว 892 00:52:55,958 --> 00:52:57,250 ถ้าฉันเลือกนะ 893 00:52:58,333 --> 00:53:01,166 มีหลายสิ่งที่ฉันหวังจะได้ทำ 894 00:53:01,250 --> 00:53:02,250 อย่างเช่นอะไร 895 00:53:02,333 --> 00:53:04,416 พี่จะต้องทำอะไรงั้นเหรอ 896 00:53:04,500 --> 00:53:06,833 แบบว่า ชีวิตพี่สมบูรณ์แบบ 897 00:53:06,916 --> 00:53:10,166 ฉันรู้ ทุกคนก็รู้ พี่บอกให้ทุกคนรู้ 898 00:53:10,250 --> 00:53:13,166 เธอคิดแบบนั้นเหรอ นั่นคือสิ่งที่เธอคิดว่า 899 00:53:13,250 --> 00:53:16,666 ฉันกำลังบอกเหรอ ตอนที่ฉันเอารูปมิราเบลลา ให้เธอดูหรือพูดเรื่องชีวิตฉัน 900 00:53:21,083 --> 00:53:21,916 เคที 901 00:53:23,125 --> 00:53:25,208 พี่คิดว่ามันเป็นแบบนั้นหรือเปล่า 902 00:53:27,583 --> 00:53:29,041 ให้ตายสิ 903 00:53:30,208 --> 00:53:31,583 จริงๆ นะ ให้ตายสิ 904 00:53:31,666 --> 00:53:35,625 ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนั้นเลย นั่นไม่ใช่สิ่งที่… 905 00:53:35,708 --> 00:53:37,833 นี่ ฉันขอโทษ ฉัน… 906 00:53:38,333 --> 00:53:41,500 ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจพี่นะ ฉัน… 907 00:53:42,791 --> 00:53:44,583 ฉันคิดว่ามันชัดเจนอยู่แล้วน่ะ 908 00:53:44,666 --> 00:53:47,375 ฉันไม่เคยได้ยินพี่บ่นเรื่องอะไรเลย 909 00:53:47,458 --> 00:53:50,625 ฉันคิดว่า "มิราเบลลาไม่กิน ผักสีเขียวของเธอ" หรืออะไรสักอย่าง 910 00:53:50,708 --> 00:53:53,000 คือ ฉันคิดไปเองน่ะ 911 00:53:53,083 --> 00:53:55,375 แบบว่า ลืมที่ฉันพูดไปเถอะ 912 00:53:57,125 --> 00:54:00,791 พี่หวังที่จะทำอะไรก่อนจะมีลูกเพิ่มอีกงั้นเหรอ 913 00:54:05,208 --> 00:54:10,500 อย่างหนึ่งก็คือ ฉันหวังที่จะสร้างความสัมพันธ์กับเธอ 914 00:54:18,291 --> 00:54:19,708 น่ารักจัง คริสตินา 915 00:54:22,000 --> 00:54:22,875 จริงๆ นะ 916 00:54:25,041 --> 00:54:27,916 ฉันคิดว่าเรามีความสัมพันธ์กันซะอีก 917 00:54:28,416 --> 00:54:30,958 - ไม่ ความสัมพันธ์ที่แท้จริงน่ะ - มันก็เป็นอย่างที่เป็นแหละ 918 00:54:33,375 --> 00:54:34,208 ฟังนะ… 919 00:54:36,958 --> 00:54:38,166 ลืมมันไปเถอะ 920 00:54:39,375 --> 00:54:41,375 เราเป็นคนละแบบกัน 921 00:54:41,458 --> 00:54:44,666 อย่างน้อยพี่สองคนก็สายเลือดเดียวกัน 922 00:54:45,416 --> 00:54:46,500 พี่มีแม่คนเดียวกัน 923 00:54:46,583 --> 00:54:48,416 - พ่อด้วย - ก็แหงสิ 924 00:54:49,083 --> 00:54:50,083 เรื่องนั้นฉันรู้ 925 00:54:50,833 --> 00:54:53,875 โอเคนะ แต่เขาก็เป็นพ่อฉันเหมือนกัน นั่นแหละสิ่งที่ฉันกำลังพูด 926 00:54:53,958 --> 00:54:56,833 เขาก็เป็นพ่อฉันเหมือนกัน มากพอๆ กับที่เขาเป็นพ่อของพี่ทั้งคู่ 927 00:54:56,916 --> 00:55:00,458 - แต่เธอก็มีพ่ออีกคน - คนที่ฉันไม่เคยรู้จัก 928 00:55:00,541 --> 00:55:03,291 คนที่ตายตอนฉันอายุสี่ขวบ 929 00:55:03,375 --> 00:55:06,500 แต่เขาก็ยังคงเป็นพ่อเธอ และตอนที่เขาเป็น วินเซนต์เป็นพ่อของเรา 930 00:55:08,708 --> 00:55:09,625 นี่ไง 931 00:55:10,958 --> 00:55:13,291 ทุกอย่างมันเกี่ยวกับเรื่องนี้แหละ 932 00:55:17,250 --> 00:55:20,000 ฉันไม่มีพ่อ 933 00:55:21,166 --> 00:55:22,250 ก่อนหน้าเขา 934 00:55:23,208 --> 00:55:24,083 ใช่ไหม 935 00:55:25,333 --> 00:55:27,333 พี่ไม่เข้าใจตรงไหนเหรอ 936 00:55:28,916 --> 00:55:31,583 เขาเป็นพ่อฉันมาคลอด 937 00:55:32,166 --> 00:55:36,875 ฉะนั้นพ่อฉันอยู่ตรงนั้น 938 00:55:38,250 --> 00:55:39,208 ในนี้ 939 00:55:40,333 --> 00:55:41,708 กำลังจะตาย 940 00:55:41,791 --> 00:55:42,708 รู้ไหม 941 00:55:43,916 --> 00:55:45,958 พ่อฉันเอง 942 00:55:46,916 --> 00:55:49,791 นั่นพ่อฉัน โอเคไหม 943 00:55:50,625 --> 00:55:53,791 ฉันรู้ ฉันไม่ได้บอกว่าเขาไม่ใช่พ่อเธอ ฉันแค่… 944 00:56:18,625 --> 00:56:22,291 รู้ไหม แค่เพราะฉันไม่บ่น ไม่ได้แปลว่าฉันไม่มีปัญหา 945 00:56:28,041 --> 00:56:30,625 ฉันอยู่ที่นี่เพื่อเขา 946 00:56:32,125 --> 00:56:33,791 ไม่ใช่เพื่อบ้านงี่เง่านี่ 947 00:56:39,333 --> 00:56:40,583 ให้ตายสิ 948 00:57:28,083 --> 00:57:30,166 ฉันว่าฉันเจอคนที่จะมาที่นี่แล้วละ 949 00:57:30,250 --> 00:57:32,750 - เป็นหมอ พ่อจะได้เซ็นแบบฟอร์มนั่นสักที - ดีเลย 950 00:57:32,833 --> 00:57:35,791 - โทษที เธอยืดเส้นยืดสายอยู่ - ไม่เป็นไร ฉันยืดจะเสร็จแล้ว 951 00:57:36,708 --> 00:57:38,541 - อยากดื่มกาแฟไหม - อยาก 952 00:57:55,416 --> 00:57:58,416 ประเด็นคือทำให้พ่อมีสติรับรู้ตอนหมออยู่ที่นี่ 953 00:57:59,083 --> 00:58:00,791 ใช่ นั่นอาจจะยากหน่อย 954 00:58:00,875 --> 00:58:02,708 เมื่อคืนเขาไม่ได้พูดอะไรกับฉันเลย 955 00:58:02,791 --> 00:58:05,250 เขาพึมพำสองสามครั้ง แต่ไม่มีอะไรที่ฉันฟังรู้เรื่องเลย 956 00:58:05,333 --> 00:58:08,375 เหมือนกัน เธอว่าผิดไหมถ้าให้กาแฟเขาดื่ม 957 00:58:09,291 --> 00:58:10,333 โอเค ไม่ให้ดีกว่า 958 00:58:10,416 --> 00:58:12,833 เราต้องการแค่ช่วงเวลา ที่เขาพูดชัดเจนอีกครั้ง แค่นั้น 959 00:58:12,916 --> 00:58:14,333 ฉันรู้ว่าเขายังทำมันได้ 960 00:58:14,416 --> 00:58:16,000 กาแฟอร่อยดี ขอบคุณนะ 961 00:58:19,958 --> 00:58:22,166 ฉันขอโทษเรื่องเมื่อคืน เรื่องมันบานปลาย 962 00:58:23,875 --> 00:58:24,750 ฉันก็ขอโทษ 963 00:58:30,125 --> 00:58:33,625 มีบางอย่างที่ฉันคิดได้เมื่อวานหลังจากที่… 964 00:58:34,250 --> 00:58:37,041 เราทุกคนคุยกัน มันงี่เง่าน่ะ 965 00:58:37,125 --> 00:58:40,583 ฉันน่าจะคิดได้ตั้งหลายปีมาแล้ว แต่คิดไม่ได้ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ 966 00:58:41,083 --> 00:58:42,833 ว่าแม่หล่อนตาย แม่เราก็ตาย 967 00:58:44,666 --> 00:58:47,458 มันเป็นอีกอย่างที่เรามีเหมือนๆ กันนอกจากพ่อ 968 00:58:47,541 --> 00:58:49,750 เราไม่เคยพูดถึงมันตอนที่มันเกิดขึ้นกับหล่อน 969 00:58:49,833 --> 00:58:50,958 ตอนนั้นเธอยังเด็ก 970 00:58:51,500 --> 00:58:52,791 ใช่ เราทุกคนยังเด็ก 971 00:58:53,500 --> 00:58:56,666 อาจเด็กเกินกว่าจะพูดถึงมันแบบจริงจัง 972 00:59:22,166 --> 00:59:23,250 หมอมาแล้ว 973 00:59:23,750 --> 00:59:27,000 เธอช่วย… ระหว่างที่ฉัน… 974 00:59:29,458 --> 00:59:31,166 ดื่มกาแฟไหมคะ เพิ่งทำเลย 975 00:59:31,250 --> 00:59:33,458 เรามีน้ำกับน้ำผลไม้ด้วย 976 00:59:33,541 --> 00:59:35,541 เขาอยู่ด้านหลังตรงนี้ค่ะ 977 00:59:36,541 --> 00:59:39,291 พยาบาลจะมาตอนบ่ายสาม แต่หวังว่าเราจะช่วยเขาลุกขึ้นได้ 978 00:59:39,375 --> 00:59:41,083 พ่อ พ่อคะ เป็นยังไงบ้าง 979 00:59:41,166 --> 00:59:43,125 ฉันคริสตินา นี่พ่อเราค่ะ 980 00:59:43,208 --> 00:59:44,916 ดึงคันโยกเลย จะได้… 981 00:59:45,000 --> 00:59:47,500 ปรับมัน… กดปุ่มเอนตัวเขาขึ้นนิดนึง ใช่ 982 00:59:47,583 --> 00:59:50,708 เขาพักผ่อนอยู่น่ะค่ะ เขาพูดสองสามคำ 983 00:59:59,166 --> 01:00:01,208 - เอาละ - ดีขึ้นไหมคะพ่อ 984 01:00:01,291 --> 01:00:02,833 - โอเค เยี่ยม - ค่ะ 985 01:00:04,083 --> 01:00:05,333 ฉันว่าเราแค่… 986 01:00:05,416 --> 01:00:07,000 อยากให้คุณเห็นเขาก่อนหน้านี้จังเลย 987 01:00:08,375 --> 01:00:11,000 สองสามเดือนก่อน ตอนที่เขายังลุกจากเตียงและเดินได้ 988 01:00:11,083 --> 01:00:12,666 เรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องน่ากังวล 989 01:00:12,750 --> 01:00:14,333 เขาแค่ต้องการชีพจร 990 01:00:14,416 --> 01:00:16,958 ตั้ง 550 ดอลลาร์ เข้าแล้วออก สิบนาที 991 01:00:17,041 --> 01:00:20,000 ชีวิตต้องดีแน่ๆ แต่ใช่ค่ะ อย่างน้อยก็เซ็นมันแล้ว 992 01:00:21,583 --> 01:00:24,458 บอกเธอว่าเธอต้องทำ นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะมาเถียงกัน 993 01:00:25,833 --> 01:00:28,458 นี่จะเป็นเรื่องที่ฉันกลายเป็นคนไม่ดีไม่ได้ 994 01:00:28,541 --> 01:00:29,750 ฉันเป็นแม่ใจร้าย 995 01:00:30,375 --> 01:00:32,083 ที่นี่อะไรๆ มันยากลำบากพออยู่แล้ว 996 01:00:32,166 --> 01:00:33,916 อยู่ที่นี่ฉันก็เป็นแบบนั้น ฉันไม่เข้าใจ 997 01:00:34,000 --> 01:00:37,416 ไม่เข้าใจว่าฉันกลายเป็นคนแบบนั้น กับทุกคนได้ยังไง มันไม่ยุติธรรมเลย 998 01:00:37,500 --> 01:00:40,625 มันไม่ใช่ตัวตนของฉัน ไม่มีใครให้ฉันได้เป็นอย่างอื่นเลย 999 01:00:45,041 --> 01:00:46,583 ไม่มีอะไร ช่างมันเถอะ 1000 01:00:46,666 --> 01:00:47,708 โอเค 1001 01:00:47,791 --> 01:00:50,916 ให้เทรซีย์ทำอะไรก็ได้ที่เธออยากทำ มันเกินมือฉันแล้ว 1002 01:00:51,416 --> 01:00:52,458 ไว้ค่อยคุยกันใหม่นะ 1003 01:00:58,500 --> 01:01:00,833 แกเป็นเจ้าหมาน้อยน่ารักจริงๆ 1004 01:01:00,916 --> 01:01:02,875 หมาโตเหรอ 1005 01:01:02,958 --> 01:01:05,791 น้ำลายไหลอย่างกับหมาโตเลย 1006 01:01:06,291 --> 01:01:07,208 ให้ตายสิ 1007 01:01:07,291 --> 01:01:09,333 หมาตัวนี้ดีนะ 1008 01:01:09,416 --> 01:01:12,125 หมาตัวนี้… ต้องกินเก่งแน่ๆ เลย 1009 01:01:23,875 --> 01:01:24,708 สวัสดีค่ะ 1010 01:01:28,666 --> 01:01:30,666 ค่ะ นั่นแหละ ใช่เลย 1011 01:01:31,375 --> 01:01:35,083 พวกคุณน่าจะเปิดร้านเร็วกว่านี้นะ นี่มันสิบโมงแล้วใช่ไหม 1012 01:01:35,166 --> 01:01:37,291 ย่านนี้ถึงได้แย่ลงไง 1013 01:01:37,375 --> 01:01:40,625 ฉันน่าจะเปิดร้านขายกัญชาของตัวเอง เปิดตลอด 24 ชั่วโมง จริงๆ นะ 1014 01:01:40,708 --> 01:01:43,291 เอากัญชาของคุณไป แล้วออกไปจากที่นี่ซะ 1015 01:01:43,375 --> 01:01:45,291 ใช่ ขายส่งเลย ดีไหม 1016 01:01:46,000 --> 01:01:46,916 เอาละ 1017 01:01:47,416 --> 01:01:50,458 ฉันจะไม่เปิดร้านจริงๆ หรอก ไม่ต้องห่วง 1018 01:01:53,750 --> 01:01:54,625 อรุณสวัสดิ์ 1019 01:01:58,208 --> 01:01:59,375 อ้าว สวัสดีค่ะ 1020 01:01:59,458 --> 01:02:00,416 เป็นไงบ้าง 1021 01:02:03,541 --> 01:02:04,458 ก็ดีค่ะ 1022 01:02:05,458 --> 01:02:07,083 ดีครับ ดี 1023 01:02:07,625 --> 01:02:09,666 เพิ่งเข้าไปดูพ่อคุณมา 1024 01:02:09,750 --> 01:02:12,000 คุณให้พ่อเซ็นแบบฟอร์ม คำสั่งปฏิเสธการกู้ชีพนั่นแล้ว 1025 01:02:12,083 --> 01:02:14,708 ค่ะ ใช่ หมอมาเมื่อเช้า 1026 01:02:14,791 --> 01:02:18,625 แล้วเขาสามารถเซ็นมันได้เหรอ เขารู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น 1027 01:02:18,708 --> 01:02:19,541 รู้ค่ะ 1028 01:02:19,625 --> 01:02:22,125 แปลกใจจัง ก็ดีนะ 1029 01:02:23,708 --> 01:02:26,166 สิ่งที่ผมกำลังจะบอกพี่สาวคุณก็คือ… 1030 01:02:26,833 --> 01:02:28,125 ผมรู้ว่ามันยากที่ได้ยินแบบนี้ 1031 01:02:28,750 --> 01:02:32,708 แต่ผมคงแปลกใจมากถ้าพ่อคุณรู้สึกตัวอีกครั้ง 1032 01:02:33,291 --> 01:02:35,791 โชคดีที่เขาดูสบายดี 1033 01:02:36,666 --> 01:02:38,166 ในแง่ของสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น 1034 01:02:38,250 --> 01:02:41,333 ทั้งมิราเบลลาและผม จะมาที่นี่เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ 1035 01:02:41,416 --> 01:02:43,416 และจัดการให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ 1036 01:02:43,500 --> 01:02:46,791 แต่ก็มีบางอย่างที่เราจะตอบไม่ได้ 1037 01:02:46,875 --> 01:02:51,208 ตอนที่คุณรู้ว่าเขาสิ้นลม พยายามจดมันไว้ 1038 01:02:51,291 --> 01:02:52,375 แน่นอนว่า 1039 01:02:52,458 --> 01:02:55,333 ไม่ต้องเป๊ะๆ เป็นวินาทีก็ได้ เรื่องนั้นเราเข้าใจ 1040 01:02:55,958 --> 01:02:58,791 เลือกนาทีในกรอบเวลาตอนที่คุณทำได้ 1041 01:02:59,791 --> 01:03:03,666 พวกคุณอาจพยายามตัดสินใจกันว่าใครจะทำอะไร 1042 01:03:03,750 --> 01:03:06,125 ใครจะโทรศัพท์ ใครจะทำเอกสาร 1043 01:03:07,666 --> 01:03:09,166 คุณจะต้องการกันและกัน 1044 01:03:09,750 --> 01:03:11,666 ดีแล้วที่มีพวกคุณทั้งสามคน 1045 01:03:11,750 --> 01:03:14,916 รู้สึกเหมือนคุณกำลังพูดว่ามันจบแล้วเลย 1046 01:03:16,833 --> 01:03:18,791 แบบว่า เรามาถึงจุดนี้แล้ว 1047 01:03:19,583 --> 01:03:20,750 ถึงตอนจบแล้ว 1048 01:03:22,125 --> 01:03:24,750 ใช่ แต่มันเมื่อวานนี้ไม่ใช่เหรอ 1049 01:03:25,416 --> 01:03:29,666 ไม่ได้ว่านะ แต่เรารู้ว่าเขากำลังจะตาย แบบว่า เราเข้าใจแล้ว 1050 01:03:29,750 --> 01:03:31,125 คุณพูดว่าคุณบอกไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ 1051 01:03:31,208 --> 01:03:36,000 แต่คุณมาที่นี่แล้วพูดว่า "มันจบแล้ว" ทุกวัน 1052 01:03:36,083 --> 01:03:38,583 ฉันไม่ได้อยากพูดแทนพวกเธอ 1053 01:03:38,666 --> 01:03:41,125 แต่มันทำให้ฉันเบื่อหน่ายน่ะ 1054 01:03:41,208 --> 01:03:44,333 มันเยอะมาก มีเวลาให้บอกลาเยอะมาก 1055 01:03:44,416 --> 01:03:46,041 ใช่ มันคือเมื่อวานนี้ 1056 01:03:46,125 --> 01:03:47,458 - และวันนี้ - ใช่ 1057 01:03:47,541 --> 01:03:52,000 ขอโทษนะถ้าผมทำให้ตื่นตระหนก ผมไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นเลย 1058 01:03:52,791 --> 01:03:55,416 เพียงแต่ว่าอะไรๆ มันกำลังจบลงแล้ว 1059 01:03:55,958 --> 01:03:57,750 - ผมถึงได้มาอยู่ตรงนี้ - เรารู้ 1060 01:03:58,625 --> 01:04:02,125 และคุณก็ทำได้ดีมาก เชื่อฉันสิ เราซาบซึ้งมาก 1061 01:04:02,833 --> 01:04:04,416 มันดึกมาก 1062 01:04:05,083 --> 01:04:06,166 ฉันอดไม่ได้น่ะ 1063 01:04:06,250 --> 01:04:08,916 หมอนั่นมาที่นี่ทุกวันพูดว่าเขาจะตายแล้ว 1064 01:04:09,000 --> 01:04:11,625 มันแย่พออยู่แล้ว แต่เขาดราม่าสุดๆ 1065 01:04:11,708 --> 01:04:12,708 ฉันรู้ 1066 01:04:12,791 --> 01:04:15,666 "อรุณสวัสดิ์ พ่อคุณจะตายแล้ว" 1067 01:04:15,750 --> 01:04:17,291 "ขอกาแฟหน่อยได้ไหม" 1068 01:04:18,166 --> 01:04:20,166 เป็นอะไรกันทั้งคู่เลย 1069 01:04:20,250 --> 01:04:22,875 ฉันขอโทษ ฉันควรปิดปากเงียบ 1070 01:04:22,958 --> 01:04:25,500 ไม่ เธอพูดถูก เขาควรจะเปลี่ยนบ้าง 1071 01:04:25,583 --> 01:04:30,375 พูดว่าเขาน่าจะเล่นกลได้เร็วๆ นี้ เพื่อดูว่าเราฟังอยู่หรือเปล่า 1072 01:04:30,458 --> 01:04:31,291 เล่นกลเหรอ 1073 01:04:32,250 --> 01:04:33,958 ใช่ พูดอะไรสักอย่าง อะไรก็ได้ 1074 01:04:34,458 --> 01:04:36,791 ทำไมต้องเล่นกล พ่อเล่นกลไม่เป็น 1075 01:04:36,875 --> 01:04:38,625 เขาเล่นกลเหรียญควอเตอร์หายไปได้ 1076 01:04:38,708 --> 01:04:39,625 ใช่! 1077 01:04:39,708 --> 01:04:40,708 โอเค ก็… 1078 01:04:40,791 --> 01:04:42,000 ใช่แล้ว ใช่ 1079 01:04:43,000 --> 01:04:47,875 "พ่อคุณน่าจะเล่นกล เหรียญควอเตอร์หายไปได้เร็วๆ นี้" 1080 01:04:47,958 --> 01:04:50,666 ใช่ ฉันชอบนะ ฟังดูเข้าท่า 1081 01:04:50,750 --> 01:04:52,375 เธอเมากัญชา แต่ใช่ ฉันเห็นด้วย 1082 01:04:52,458 --> 01:04:54,000 เธอจะเข้าไปในนั้นไหม 1083 01:04:56,375 --> 01:05:01,500 ถ้าเธอต้องการนะ ฉันไม่ได้กดดันเธอ แต่ถ้าเธออยากอยู่ในนั้นกับเรา 1084 01:05:01,583 --> 01:05:03,500 หรือไม่มีเราก็ได้ ฉันหวังว่าเธอจะพูดออกมา 1085 01:05:07,041 --> 01:05:08,750 โอเค ฉันจะเข้าไปในนั้น 1086 01:05:08,833 --> 01:05:11,208 ถ้ามีอะไรฉันจะเรียกแล้วกันนะ 1087 01:05:11,708 --> 01:05:13,583 ถ้าเหรียญควอเตอร์เริ่มหาย 1088 01:05:22,250 --> 01:05:25,791 ฉันไม่ได้ตั้งใจจะจบความสัมพันธ์ของเรา หลังจากที่เขาสิ้นลม 1089 01:05:28,958 --> 01:05:30,333 ความสัมพันธ์แบบไหนเหรอ 1090 01:05:30,416 --> 01:05:32,458 เธออยากให้มันเป็นแบบไหนล่ะ 1091 01:05:46,291 --> 01:05:48,125 ไม่นะ รับโทรศัพท์สิ 1092 01:05:48,208 --> 01:05:49,125 เทรซีย์! 1093 01:05:51,416 --> 01:05:55,083 พยายามหนักมาก จิมมี่ ฮันท์โดนทิม เบนเน็ตต์เข้าสกัด 1094 01:05:55,166 --> 01:05:56,416 นี่แหละสิ่งที่เกิดขึ้น 1095 01:05:57,250 --> 01:05:58,958 เบ็นเน็ตต์เก็บลูกฟัมเบิลได้ 1096 01:06:00,458 --> 01:06:02,125 กินมื้อเที่ยงอยู่แม่ก็ไม่สนใจหรอก 1097 01:06:02,208 --> 01:06:04,166 เป็นคอร์เนอร์แบคที่เข็งแกร่งมาก ไม่มี… 1098 01:06:04,250 --> 01:06:05,208 เทรซีย์ 1099 01:06:05,750 --> 01:06:07,708 นั่นเป็นคอร์เนอร์แบคที่ผมอยากเห็น 1100 01:06:07,791 --> 01:06:10,625 คนที่ไม่มีปัญหากับการเข้าปะทะ 1101 01:06:10,708 --> 01:06:12,958 - ในแดนหลังกับไวด์รีซีฟเวอร์… - แม่กลับไม่ได้ 1102 01:06:13,041 --> 01:06:14,625 - ผมจะบอกให้อย่างหนึ่ง - เทรซีย์ 1103 01:06:14,708 --> 01:06:18,125 ผมคิดว่าสิ่งที่ต้องปรับเปลี่ยนในเกมนี้คือ ดีเฟนซีฟแบคเหล่านี้… 1104 01:06:19,875 --> 01:06:21,125 เทรซีย์ ฟังนะ 1105 01:06:21,625 --> 01:06:23,500 แม่อยากให้ลูกหยุดแล้วก็ฟังแม่ 1106 01:06:24,250 --> 01:06:25,958 อย่าทำแบบนั้น 1107 01:06:26,041 --> 01:06:27,916 เทรซีย์ แม่ขอร้องลูกไม่ให้ทำ… 1108 01:06:28,416 --> 01:06:29,416 เทรซีย์! 1109 01:06:39,875 --> 01:06:43,333 - แน่ใจนะว่าไม่อยากกินอย่างน้อยก็สักครึ่งนึง - ไม่จ้ะ ฉันไม่หิวจริงๆ 1110 01:06:48,125 --> 01:06:51,166 - ฉันรู้ว่ามันแปลก แต่มันบอกให้ทำแบบนั้น - ใช่ ไม่เป็นไร 1111 01:06:52,083 --> 01:06:53,875 ถามจริง ฉันทำอะไรให้เธอกินไม่ได้เหรอ 1112 01:06:53,958 --> 01:06:56,000 - ฉันหิวตลอดเวลาเลย - จริงเหรอ 1113 01:06:56,500 --> 01:06:58,291 อยากพักไหม ฉันเข้าไปนั่งเฝ้าเขาได้นะ 1114 01:06:58,375 --> 01:07:01,125 ฉันไม่เป็นไร พี่อยากอยู่ในนั้นกับเขาเหรอ 1115 01:07:01,208 --> 01:07:05,166 เพราะเราอยู่ในนั้นด้วยกันได้ ไม่เป็นไร ฉันแค่อ่านหนังสือให้เขาฟัง 1116 01:07:05,250 --> 01:07:07,041 ไม่เป็นไร ฉันมีอะไรๆ ให้ทำหลายอย่าง 1117 01:07:15,541 --> 01:07:16,916 รู้ไหมว่าเรเชลไปไหน 1118 01:07:50,416 --> 01:07:51,291 คริสตินา 1119 01:07:55,291 --> 01:07:56,166 คริสตินา 1120 01:07:58,250 --> 01:07:59,083 เฮ่ 1121 01:08:04,375 --> 01:08:07,166 - อ้าว เธออยู่นี่เอง - ใช่ 1122 01:08:08,708 --> 01:08:10,333 ฉันพักแป๊บนึงน่ะ มีอะไรเหรอ 1123 01:08:10,416 --> 01:08:13,041 ไม่มีอะไร พักตามสบายเลย ทุกอย่างเรียบร้อยดี 1124 01:08:38,916 --> 01:08:41,250 - เขาสิ้นลมแล้วเหรอ - เปล่า 1125 01:08:41,750 --> 01:08:44,041 เราคงเรียกเธอแล้วถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น 1126 01:08:46,041 --> 01:08:47,041 ไม่รู้สิ 1127 01:08:48,208 --> 01:08:50,041 มันแปลกๆ น่ะที่พี่นั่งอยู่ตรงนี้ 1128 01:08:52,875 --> 01:08:54,958 - เคทีทำอาหารไว้นะถ้าเธออยากกิน - ค่ะ 1129 01:08:57,041 --> 01:08:58,916 ในนี้รู้สึกแปลกๆ นะ 1130 01:08:59,000 --> 01:09:02,958 ฉันแค่พักแป๊บนึงน่ะ ก่อนจะกลับไปเฝ้าพ่อ 1131 01:09:04,375 --> 01:09:05,333 โอเค 1132 01:09:06,791 --> 01:09:07,666 ได้ 1133 01:09:08,708 --> 01:09:11,666 ฉันไปดูคะแนนก่อนดีกว่า ฉันเดิมพัน 16 พาร์เลย์ไว้ 1134 01:09:12,250 --> 01:09:13,791 คงไม่เข้าหมดหรอก แต่… 1135 01:09:14,666 --> 01:09:15,625 ใครจะไปรู้ 1136 01:09:28,958 --> 01:09:29,875 ไม่เป็นไรใช่ไหม 1137 01:09:30,750 --> 01:09:31,666 ฉันไม่เป็นไร 1138 01:09:35,333 --> 01:09:36,166 โอเค 1139 01:09:44,333 --> 01:09:45,875 นี่ เอานี่ไป 1140 01:09:47,250 --> 01:09:48,083 ขอบใจนะ 1141 01:09:49,916 --> 01:09:51,791 ได้ ไม่เป็นไร 1142 01:10:30,666 --> 01:10:31,541 ไงคะ พ่อ 1143 01:10:33,583 --> 01:10:37,375 เราพนันคลิปเปอร์สที่ +125 1144 01:10:37,875 --> 01:10:39,208 บิลส์ -200 1145 01:10:39,291 --> 01:10:41,291 ไททันส์ -145 1146 01:10:41,375 --> 01:10:42,791 ไวกิงส์ -900 1147 01:10:43,291 --> 01:10:44,708 เมตส์ -115 1148 01:10:44,791 --> 01:10:48,500 และอีเกิลส์ -220 ฉะนั้น… 1149 01:10:49,666 --> 01:10:52,291 พนัน 20 เหรียญก็จะได้ 724 เหรียญเศษๆ 1150 01:10:53,000 --> 01:10:54,125 เยี่ยมเลยใช่ไหม 1151 01:11:07,166 --> 01:11:08,000 ค่ะ 1152 01:11:31,500 --> 01:11:33,083 ดีใจที่ได้เจอค่ะ เข้ามาสิ 1153 01:11:39,416 --> 01:11:41,208 เขาเป็นไงบ้าง พ่อคุณเป็นยังไงบ้าง 1154 01:11:41,291 --> 01:11:45,000 เขายังอยู่กับเรา ทนสู้ต่อไป 1155 01:11:50,000 --> 01:11:51,625 อยากกินอะไรไหม ฉันทำซุปไว้ค่ะ 1156 01:11:54,000 --> 01:11:55,541 ไม่เหรอ ดื่มกาแฟหน่อยไหมคะ 1157 01:11:56,291 --> 01:11:57,166 โอเค 1158 01:11:59,708 --> 01:12:03,083 ถ้าเปลี่ยนใจก็บอกนะ ฉันทำเยอะเกินไป 1159 01:12:04,583 --> 01:12:07,958 ลูกจะอาบน้ำแล้วเหรอ จ้ะ กับดั๊กกี้เหรอ จะใครซะอีกล่ะ 1160 01:12:09,375 --> 01:12:10,375 บับเบิลส์เหรอ 1161 01:12:10,916 --> 01:12:12,166 พ่อน่ารักจริงๆ 1162 01:12:13,500 --> 01:12:15,541 เล่นน้ำเผื่อแม่ด้วยนะจ๊ะ 1163 01:12:18,291 --> 01:12:19,250 ไงคะ 1164 01:12:19,750 --> 01:12:20,583 หวัดดี 1165 01:12:23,500 --> 01:12:24,875 คุณกำลังยุ่งอยู่เหรอ 1166 01:12:24,958 --> 01:12:27,708 ไม่ค่ะ ไม่มีอะไร ทุกอย่างเรียบร้อยดี 1167 01:12:27,791 --> 01:12:30,791 ฉันแค่อยากทักทาย แค่คิดถึงบ้านน่ะ 1168 01:12:33,208 --> 01:12:35,375 ได้ค่ะ ขอบคุณ 1169 01:12:37,541 --> 01:12:38,666 นั่งให้สบาย 1170 01:12:40,291 --> 01:12:42,250 รับรู้ท่านั่งของคุณ 1171 01:12:43,791 --> 01:12:46,291 จำไว้ว่ารากฐานของการทำสมาธิ 1172 01:12:47,125 --> 01:12:50,041 คือแค่นั่งเฉยๆ และรู้ว่าคุณกำลังนั่งอยู่ 1173 01:12:51,666 --> 01:12:52,916 ในด้านอื่นๆ ของ… 1174 01:13:24,708 --> 01:13:26,250 เป็นไงบ้าง เรเชล 1175 01:13:27,833 --> 01:13:28,875 สบายดีค่ะ 1176 01:13:30,541 --> 01:13:31,541 พ่อคุณเป็นไงบ้าง 1177 01:13:32,833 --> 01:13:33,958 ยังไหวค่ะ 1178 01:13:34,708 --> 01:13:35,666 ยังอยู่ค่ะ 1179 01:13:36,708 --> 01:13:37,541 ดีครับ 1180 01:13:38,916 --> 01:13:39,750 ค่ะ 1181 01:13:40,666 --> 01:13:43,916 คุณรู้ใช่ไหมว่าผมจะต้องบอกคุณว่าไง 1182 01:13:44,541 --> 01:13:45,916 เรื่องสูบกัญชาข้างนอกนี่ 1183 01:13:47,208 --> 01:13:49,291 เอาเป็นว่าผมบอกแล้วก็แล้วกันนะ 1184 01:13:51,208 --> 01:13:52,041 ค่ะ 1185 01:13:52,916 --> 01:13:53,750 ขอบคุณนะ 1186 01:14:40,625 --> 01:14:42,583 เธอทำแบบนั้นวันละกี่ครั้ง 1187 01:14:42,666 --> 01:14:44,083 แค่ตอนที่ฉันทำได้น่ะ 1188 01:14:44,166 --> 01:14:46,500 ปกติฉันไม่มีเวลา แต่มันช่วยได้ 1189 01:14:47,833 --> 01:14:48,958 อยากมาทำด้วยกันไหม 1190 01:14:49,458 --> 01:14:50,333 ขอบใจจ้ะ 1191 01:14:50,416 --> 01:14:53,833 ฉันอาจจะเริ่มทำตอนลูกๆ โตขึ้น ออกจากบ้านไปแล้ว 1192 01:14:56,041 --> 01:14:57,708 ฉันเขียนนี่ไม่เสร็จสักที 1193 01:14:58,208 --> 01:15:00,083 ฉันว่าพี่น่าจะถามเรเชลนะ 1194 01:15:01,041 --> 01:15:01,958 จริงเหรอ 1195 01:15:09,833 --> 01:15:10,750 ยุ่งอยู่หรือเปล่า 1196 01:15:12,708 --> 01:15:17,125 ฉันกำลังเขียนข่าวมรณกรรมของเขา หวังอยู่ว่าเธอจะช่วยได้น่ะ 1197 01:15:18,833 --> 01:15:21,750 - ฉันไม่รู้เรื่องการเขียนอะไรแบบนั้นเลย - ฉันก็เหมือนกัน 1198 01:15:22,458 --> 01:15:23,750 "วินเซนต์ภูมิใจที่ได้ทำงานให้ 1199 01:15:23,833 --> 01:15:26,041 ฝ่ายบริหารธุรการซิตี้ไวด์" 1200 01:15:26,125 --> 01:15:30,000 "หลังจาก 32 ปี เขาเกษียณจากตำแหน่ง หัวหน้าอาวุโส เป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน" 1201 01:15:30,083 --> 01:15:33,500 "วินเซนต์จะเป็นที่จดจำสำหรับ การอุทิศตนให้กับครอบครัวและเพื่อนๆ 1202 01:15:33,583 --> 01:15:35,708 จิตใจที่เป็นมิตร คำพูดที่อบอุ่นของเขา 1203 01:15:35,791 --> 01:15:38,000 และความรักที่แน่วแน่ต่อทีมเจ็ตส์" 1204 01:15:41,583 --> 01:15:42,416 แค่นั้นเหรอ 1205 01:15:43,041 --> 01:15:43,916 จนถึงตอนนี้น่ะ 1206 01:15:44,666 --> 01:15:46,583 ฉันรู้ว่าทุกอย่างฟังดู… 1207 01:15:47,250 --> 01:15:51,083 เยิ่นเย้อน่าเบื่อ แต่ฉันไม่รู้ว่า จะสรุปชีวิตเขายังไงด้วยคำพูดไม่กี่คำ 1208 01:15:51,583 --> 01:15:53,666 จนถึงตอนนี้ก็ถือว่าทำได้ดีทีเดียว 1209 01:15:53,750 --> 01:15:55,625 ฉันไม่รู้ว่าใครจะอ่านมันบ้าง 1210 01:15:55,708 --> 01:15:57,416 ถ้าเรารู้จักคนคนนั้น ยังไงก็รู้จัก 1211 01:15:57,500 --> 01:15:59,875 มันเป็นบันทึกซะมากกว่า แค่เพื่อมี 1212 01:15:59,958 --> 01:16:03,250 เหมือนการพูดว่า "คนคนนี้มีตัวตน" เผื่อมีใครอยากรู้ 1213 01:16:03,333 --> 01:16:05,166 ฉันพนันได้เลย 1214 01:16:05,958 --> 01:16:08,541 ว่าพี่เขียนอะไรก็ได้ ไม่มีใครสังเกตหรอก 1215 01:16:09,750 --> 01:16:11,750 แต่งงานกับผู้หญิงบ้าๆ สองคน 1216 01:16:11,833 --> 01:16:13,375 เลี้ยงผู้หญิงบ้าๆ สองสามคน 1217 01:16:13,458 --> 01:16:14,375 ขอบใจนะ 1218 01:16:15,291 --> 01:16:17,250 โอเค จริงจังใช่ไหม 1219 01:16:17,750 --> 01:16:19,166 วินเซนต์… 1220 01:16:20,625 --> 01:16:21,750 รักทีมเจ็ตส์ 1221 01:16:21,833 --> 01:16:22,708 จ้ะ อันนั้นเขียนแล้ว 1222 01:16:23,208 --> 01:16:25,416 เขาชอบหัวเราะเรื่องตลกๆ 1223 01:16:26,541 --> 01:16:27,875 เขาชอบหนังเก่าๆ 1224 01:16:28,958 --> 01:16:30,333 ฟังแผ่นเสียง 1225 01:16:31,875 --> 01:16:32,791 เขา… 1226 01:16:33,750 --> 01:16:37,708 บางทีเขาก็แวะไปที่สถานีข่าววิทยุ 1227 01:16:37,791 --> 01:16:39,458 และออกรายการกับพวกเขา 1228 01:16:41,416 --> 01:16:45,583 เขาโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง โวยวายเรื่องโน้นเรื่องนี้ 1229 01:16:45,666 --> 01:16:47,083 แล้วก็ลืมสิ่งที่เกิดขึ้น 1230 01:16:48,000 --> 01:16:51,625 เขาไม่สนใจอะไรหลายๆ อย่าง 1231 01:16:51,708 --> 01:16:53,166 ที่ไม่ควรสนใจ 1232 01:16:53,250 --> 01:16:58,708 "ไม่สนใจอะไรหลายๆ อย่างที่ไม่ควรสนใจ" เออ มันก็จริง 1233 01:16:58,791 --> 01:17:01,083 - ทุกอย่างที่ฉันพูดเป็นเรื่องจริง - ฉันรู้ 1234 01:17:01,166 --> 01:17:02,958 และมันน่าสนใจกว่าสิ่งที่ฉันเขียนซะอีก 1235 01:17:03,500 --> 01:17:05,208 แต่สุดท้าย มันก็ยาวเป็นหางว่าวเลย 1236 01:17:05,291 --> 01:17:06,291 ฉันพยายามแล้ว 1237 01:17:07,833 --> 01:17:11,500 วันหนึ่ง หลังจากที่ซาราห์จากไป 1238 01:17:11,583 --> 01:17:14,041 เคที พี่เพิ่งไปเรียนวิทยาลัย หรือไม่ก็ฤดูร้อนก่อนหน้านั้น 1239 01:17:14,125 --> 01:17:18,000 แต่พี่ไม่ได้อยู่ในเมือง และเรเชล เธอ… 1240 01:17:18,625 --> 01:17:21,625 เธอออกไปเที่ยวกลางคืนบ่อยมาก มันเลยไม่ใช่เรื่องแปลก 1241 01:17:21,708 --> 01:17:25,500 ที่พ่อกับฉันอยู่บ้านกันตามลำพังตอนกลางคืน 1242 01:17:26,000 --> 01:17:28,625 ฉันไม่ต้องให้ใครช่วยทำการบ้านมากนัก และ… 1243 01:17:28,708 --> 01:17:31,500 เขายังคงเศร้าใจอยู่ 1244 01:17:32,125 --> 01:17:37,083 แต่บางครั้งเราก็ดูหนังด้วยกัน หลังมื้อค่ำ หรือไม่ก็ดูรายการทีวี 1245 01:17:37,166 --> 01:17:39,708 นี่คือช่วงเวลาที่ฉันยังคงคิดถึงมันบ่อยมาก 1246 01:17:39,791 --> 01:17:42,166 มันสงบ 1247 01:17:43,291 --> 01:17:49,541 คืนหนึ่ง เขาโกรธมากกับสิ่งที่เราดูอยู่ 1248 01:17:49,625 --> 01:17:52,583 ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร นอกจากว่ามีคนตายในเรื่องนั้น 1249 01:17:52,666 --> 01:17:55,125 และเขาอยากอธิบายให้ฉันฟัง 1250 01:17:55,208 --> 01:17:58,875 ว่าความตายที่เรากำลังดูในหนัง 1251 01:17:58,958 --> 01:18:02,791 ไม่มีความเกี่ยวข้องกันกับที่มันเป็นในชีวิต 1252 01:18:02,875 --> 01:18:05,958 ว่าหนังสือและหนัง 1253 01:18:06,041 --> 01:18:08,375 และทุกอย่างที่พยายาม แสดงให้เห็นความตายมันผิดหมด 1254 01:18:08,458 --> 01:18:10,708 ว่าการทำมันให้เห็นภาพ ทำให้เป็นคำพูด 1255 01:18:10,791 --> 01:18:12,250 มันคือจุดที่ทุกอย่างผิดหมด 1256 01:18:12,333 --> 01:18:16,083 มันเป็นเรื่องโกหก เหมือนสิ่งที่เราดูกันวัน… 1257 01:18:16,166 --> 01:18:18,208 วันนั้น ฉันจำมันได้ 1258 01:18:19,291 --> 01:18:22,416 "วิธีเดียวที่จะสรุปชีวิตคนคนหนึ่งได้ 1259 01:18:22,500 --> 01:18:25,625 วิธีเดียวที่จะมองสิ่งต่างๆ อย่างรอบด้าน 1260 01:18:26,416 --> 01:18:30,916 สิ่งที่พวกเขาทำ พวกเขาเป็นใคร พวกเขารักและเป็นที่รัก…" 1261 01:18:32,250 --> 01:18:35,625 - มีอะไรคะ - ไม่มีค่ะ เขาหลับอยู่ ฉันต้องไปแล้วน่ะค่ะ 1262 01:18:37,416 --> 01:18:38,458 บ้าจริง 1263 01:18:39,333 --> 01:18:42,041 - พระเจ้า ฉันนึกว่ามีอะไรเกิดขึ้น - ฉันก็เหมือนกัน 1264 01:18:42,125 --> 01:18:43,541 นี่มันบ้ามากเลย 1265 01:18:43,625 --> 01:18:46,500 เราทุกคนวิตกกังวลกันหมด รู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องเลย 1266 01:18:46,583 --> 01:18:48,750 ฉันจะไปส่งเธอ 1267 01:18:48,833 --> 01:18:50,416 อะไรนะ ไม่ เดี๋ยวก่อน 1268 01:18:50,500 --> 01:18:53,083 อย่าปล่อยให้เราคาใจแบบนี้สิ พี่จะ… 1269 01:18:54,833 --> 01:18:56,541 บอกเราสิว่าพ่อพูดว่ายังไงเรื่องตาย 1270 01:18:57,041 --> 01:18:57,916 ใช่ 1271 01:18:59,500 --> 01:19:03,958 ก็แค่ว่าวิธีเดียวที่จะสื่อได้ว่าความตายรู้สึกยังไง 1272 01:19:04,041 --> 01:19:08,000 คือผ่านการไม่มีตัวตน อย่างอื่นทั้งหมดเป็นจินตนาการ 1273 01:19:11,500 --> 01:19:12,416 โอเค 1274 01:19:13,500 --> 01:19:14,666 พูดง่ายๆ คือ 1275 01:19:15,708 --> 01:19:16,958 ไม่ต้องเขียนอะไรทั้งนั้น 1276 01:19:17,583 --> 01:19:19,375 ฉันคิดว่าสิ่งที่พ่อพูดคือ 1277 01:19:19,458 --> 01:19:22,750 เราจะไม่รู้จริงๆ ว่า เขาเป็นใครจนกว่าเขาจะจากไปแล้ว 1278 01:19:23,500 --> 01:19:26,916 แต่ฉันว่าฉันรู้ว่าคนเราเป็นใคร ตอนที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ ใช่ไหม 1279 01:19:27,000 --> 01:19:28,041 ใช่ 1280 01:19:29,458 --> 01:19:33,625 ประมาณนั้น คนที่พวกเขาเป็นอยู่ในตอนนี้ 1281 01:19:34,666 --> 01:19:35,583 ฉัน… 1282 01:19:37,625 --> 01:19:39,416 มันไม่ใช่เรื่องของฉันหรอกนะ แต่… 1283 01:19:40,458 --> 01:19:43,541 ฉันได้ยินพี่ทะเลาะกับเทรซีย์ แต่มันก็แค่ แบบว่า… 1284 01:19:43,625 --> 01:19:47,500 คนที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ในฐานะวัยรุ่น พี่ก็รู้ 1285 01:19:47,583 --> 01:19:49,250 ฉันว่าสิ่งที่พ่อหมายถึง 1286 01:19:50,000 --> 01:19:52,833 คือทั้งหมด 1287 01:19:52,916 --> 01:19:55,500 แบบว่า ทุกอย่างเลย 1288 01:19:56,000 --> 01:20:00,000 ช่วงเวลาต่างๆ ทั้งหมด คนแบบอื่นที่เราเป็นได้ 1289 01:20:01,083 --> 01:20:03,250 แบบว่า สำหรับทุกอย่าง 1290 01:20:07,208 --> 01:20:08,083 ใช่ 1291 01:20:10,125 --> 01:20:12,125 กับเทรซีย์ มันง่ายที่จะลืม 1292 01:20:12,791 --> 01:20:14,708 รู้สึกเหมือนเธอจะเป็นแบบนี้ตลอดไป 1293 01:20:14,791 --> 01:20:16,125 ไม่หรอก 1294 01:20:16,208 --> 01:20:20,333 พอโตขึ้นเธอก็จะยังนิสัยเสียอยู่ แต่นิสัยเสียอีกแบบ 1295 01:20:23,166 --> 01:20:24,291 ล้อเล่นน่ะ 1296 01:20:24,375 --> 01:20:25,333 อืม รู้แล้ว 1297 01:20:32,208 --> 01:20:35,208 ฉันขอโทษที่ไม่ได้มาช่วยเธอมากกว่านี้ 1298 01:20:36,000 --> 01:20:37,208 ฉันรู้ว่ามันหนักหนามาก 1299 01:20:40,250 --> 01:20:41,375 ไม่เป็นไร 1300 01:20:43,833 --> 01:20:45,041 ฉันชอบ 1301 01:20:47,458 --> 01:20:48,541 แต่ก็ขอบคุณนะ 1302 01:20:48,625 --> 01:20:51,041 และฉันก็หวังว่าเธอจะไม่ไปจากที่นี่ 1303 01:20:51,125 --> 01:20:52,000 ทำไมล่ะ 1304 01:20:52,541 --> 01:20:55,041 เพราะฉันอยากเก็บ อะพาร์ตเมนต์นี้ไว้กับครอบครัวน่ะสิ 1305 01:21:01,625 --> 01:21:03,833 เข้าไปในนั้นด้วยกันตอนนี้ดีไหม 1306 01:21:06,333 --> 01:21:07,583 มาสิ ไปกันเถอะ 1307 01:21:22,708 --> 01:21:25,041 - ดูสิว่าใครมา - ลูกสาวของพ่ออยู่กันพร้อมหน้า 1308 01:21:26,875 --> 01:21:27,791 สวัสดีค่ะ 1309 01:21:31,458 --> 01:21:32,666 พ่อ สวัสดีค่ะ นี่หนูเอง 1310 01:21:33,291 --> 01:21:34,125 ลุกขึ้น 1311 01:21:35,791 --> 01:21:37,041 อะไรนะคะพ่อ 1312 01:21:38,166 --> 01:21:40,750 หนูไม่เข้าใจ อยากให้หนูขยับตัวพ่อเหรอ 1313 01:21:41,625 --> 01:21:43,041 พูดอีกทีสิ 1314 01:21:43,125 --> 01:21:44,833 ฉันว่าพ่ออยากลุกขึ้นนั่ง 1315 01:21:44,916 --> 01:21:45,750 จริงเหรอ 1316 01:21:46,291 --> 01:21:47,333 พ่อ 1317 01:21:48,125 --> 01:21:49,791 - ระวังภาพวาด - โอเค 1318 01:21:49,875 --> 01:21:50,958 - พระเจ้าช่วย - ทุกคน 1319 01:21:51,041 --> 01:21:53,083 - ทุกคน ทำแบบนี้จะดีเหรอ - ค่อยๆ นะ 1320 01:21:53,166 --> 01:21:54,625 โอเค ระวังนะ 1321 01:21:54,708 --> 01:21:56,375 - ระวังเท้าเขาด้วย - ตามฉันมา 1322 01:21:56,958 --> 01:21:58,583 - ระวัง - โอเค เอาละค่ะ พ่อ 1323 01:21:58,666 --> 01:22:01,166 - ให้เขาตัวตรงๆ ไว้ - โอเค 1324 01:22:01,250 --> 01:22:02,833 - โอเค - เรากำลังทำมัน 1325 01:22:06,416 --> 01:22:08,208 โอเค เอาละ 1326 01:22:09,000 --> 01:22:10,541 ฉันว่าเขาอยากนั่งที่เก้าอี้ของเขานะ 1327 01:22:10,625 --> 01:22:13,833 ที่เก้าอี้เหรอ จะดีเหรอ ถ้าเราต้องย้ายเขากะทันหันล่ะ 1328 01:22:14,416 --> 01:22:15,250 ย้ายไปไหน 1329 01:22:16,208 --> 01:22:17,291 - โอเค - โอเค 1330 01:22:17,375 --> 01:22:18,375 - ก็ได้ - โอเค 1331 01:22:19,583 --> 01:22:21,708 - นี่ - ใช่ ไปที่เก้าอี้โน่น 1332 01:22:25,833 --> 01:22:27,083 - ได้ไหม - ค่ะ ได้แล้ว 1333 01:22:27,875 --> 01:22:29,625 ย้ายมา ย้ายมอนิเตอร์มาตรงนี้ 1334 01:22:29,708 --> 01:22:31,083 - โอเค - โอเค เดี๋ยว 1335 01:22:32,208 --> 01:22:34,583 เท้า หนูจะยกเท้าให้ค่ะพ่อ โอเคนะ 1336 01:22:34,666 --> 01:22:37,125 - ล็อกไว้ - โอเค ใช่ ล็อกทั้งสองด้าน 1337 01:22:37,625 --> 01:22:38,458 ใช่ไหม 1338 01:22:46,083 --> 01:22:48,625 - หนึ่ง สอง สาม - ลุกขึ้น 1339 01:22:52,916 --> 01:22:53,750 โอเค 1340 01:22:56,333 --> 01:22:58,625 ได้ จะเสียบปลั๊กไว้ข้างหลังนะ 1341 01:22:59,583 --> 01:23:00,708 บูม โอเค นี่ 1342 01:23:00,791 --> 01:23:01,875 จ้ะ ขอบคุณ 1343 01:23:02,958 --> 01:23:04,041 โอ้ ระวังนะ 1344 01:23:05,375 --> 01:23:06,416 - ได้ไหม - ได้ 1345 01:23:08,000 --> 01:23:09,416 - เสียบปลั๊กแล้ว - โอเค 1346 01:23:09,500 --> 01:23:11,083 ออกซิเจนกำลังมา 1347 01:23:11,166 --> 01:23:12,000 โอเค 1348 01:23:13,666 --> 01:23:14,500 จ้ะ 1349 01:23:25,250 --> 01:23:26,125 สวัสดีค่ะ 1350 01:23:28,583 --> 01:23:30,791 - เราจะทำยังไงดี - ฉันว่าเขาไม่ควรกินนะ 1351 01:23:30,875 --> 01:23:34,000 เราจะนั่งอยู่ด้วยกัน เราดูหนัง เล่นเกมหรืออะไรสักอย่างได้ 1352 01:23:34,083 --> 01:23:35,166 พ่อ… 1353 01:23:35,250 --> 01:23:40,208 ไททันส์ทำเราเสียเดิมพันพาร์เลย์ แต่เรายังเล่นบิลส์ได้ถ้าพ่อต้องการ 1354 01:23:43,041 --> 01:23:44,000 เอาไหมคะ 1355 01:23:44,083 --> 01:23:45,500 - หันมาสิ คริสตินา - ได้ 1356 01:23:50,166 --> 01:23:51,708 - โอเค - โอเค 1357 01:23:51,791 --> 01:23:52,625 เฮ่ 1358 01:23:57,125 --> 01:23:58,291 แย่สุดๆ 1359 01:23:59,750 --> 01:24:00,875 พ่อคะ 1360 01:24:21,041 --> 01:24:22,666 ทุกคน ขอร้องละ เอา… 1361 01:24:26,166 --> 01:24:28,416 - เสียงนี่มัน… - แต่พ่อคะ… 1362 01:24:28,916 --> 01:24:30,708 เดี๋ยว พ่อทำแบบนั้นไม่ได้ 1363 01:24:43,166 --> 01:24:45,541 - ไม่ - ไม่ พ่อ… 1364 01:24:46,041 --> 01:24:47,375 ไม่ ให้พ่อลุกเอง 1365 01:24:49,916 --> 01:24:52,000 นี่… พ่อยังมี… 1366 01:24:52,750 --> 01:24:54,208 แรงสู้อยู่ 1367 01:25:28,041 --> 01:25:29,708 โอเค เลิกทำหน้าตกใจได้แล้ว 1368 01:25:29,791 --> 01:25:31,375 พ่อนอนติดเตียงมานานพอแล้ว 1369 01:25:46,000 --> 01:25:48,875 ขอบคุณนะที่พยายาม แต่… 1370 01:25:51,708 --> 01:25:52,541 ไม่ 1371 01:25:53,250 --> 01:25:54,541 เรเชลเป็นน้องของลูก 1372 01:25:55,875 --> 01:25:57,125 เธอเป็นลูกของพ่อ 1373 01:25:58,416 --> 01:26:01,083 พ่อไม่ได้เลี้ยงเธอเหมือนลูกของพ่อเอง 1374 01:26:01,166 --> 01:26:02,500 เธอเป็นลูกของพ่อ 1375 01:26:02,583 --> 01:26:04,541 ถ้าเลือดมีอิทธิพลกับเธอ 1376 01:26:04,625 --> 01:26:06,666 เธอคงมีพ่อที่ต่างจากนี้มาก 1377 01:26:06,750 --> 01:26:09,000 ลูกคงมีพ่อที่เหมือนพ่อของพ่อ 1378 01:26:09,083 --> 01:26:11,750 พ่อของพ่อโคตรงี่เง่า 1379 01:26:11,833 --> 01:26:12,833 ลูกก็รู้นี่ 1380 01:26:13,333 --> 01:26:15,625 เราเกี่ยวข้องกัน แต่… 1381 01:26:16,958 --> 01:26:18,875 เขาไม่ใช่พ่อ 1382 01:26:23,541 --> 01:26:26,958 ลูกไม่รู้หรอกว่า 1383 01:26:27,041 --> 01:26:29,458 เรเชลห่วงใยลูกมากแค่ไหน 1384 01:26:29,541 --> 01:26:31,708 ลูกมีความหมายกับเธอแค่ไหน 1385 01:26:31,791 --> 01:26:34,875 ตอนลูกไปเรียนวิทยาลัย ลูกย้ายออกไป 1386 01:26:34,958 --> 01:26:37,291 พ่อไม่เคยเห็นเธอเศร้าใจขนาดนั้นมาก่อน 1387 01:26:37,375 --> 01:26:40,541 มีแค่ตอนที่แม่เธอป่วยแล้วก็ทิ้งเราไป 1388 01:26:43,166 --> 01:26:48,375 พ่อเฝ้ารอวันที่ลูกทั้งคู่จะรู้ว่า ทำไมลูกถึงทะเลาะกันบ่อยนัก 1389 01:26:50,375 --> 01:26:52,000 ลูกคล้ายกันแค่ไหน 1390 01:26:52,541 --> 01:26:54,833 พ่ออยากให้ลูกทุกคนพยายามเมื่อพ่อจากไปแล้ว 1391 01:26:54,916 --> 01:26:57,791 พ่อรู้ว่าความสัมพันธ์ที่ดีกว่านี้ยังเป็นไปได้ 1392 01:26:58,625 --> 01:27:04,625 ลูกจะติดต่อกันหลังจากที่พ่อจากไปแล้ว ติดต่อกันมากขึ้นเพราะเหตุผลนั้น พ่อรู้ 1393 01:27:08,833 --> 01:27:09,791 คริสตินา 1394 01:27:13,708 --> 01:27:14,625 คริสตินา… 1395 01:27:16,416 --> 01:27:18,208 พ่อรู้ว่าลูกเข้าใจผิด 1396 01:27:19,333 --> 01:27:22,875 พ่อได้ยินสิ่งที่ลูกพูดถึงตอนนั้น ที่เราดูหนังด้วยกัน 1397 01:27:24,583 --> 01:27:28,500 นั่นเป็นเวลาเดียวที่พ่อไม่เคยให้ลูก 1398 01:27:29,000 --> 01:27:31,291 คนอื่นก็ไม่ได้ให้เหมือนกัน 1399 01:27:32,583 --> 01:27:34,500 พ่อบอกไม่ถูกเลยว่าพ่อเสียใจแค่ไหน 1400 01:27:36,625 --> 01:27:38,125 ลูกแค่… 1401 01:27:38,208 --> 01:27:40,833 ตั้งแต่ตอนที่ลูกเดินได้ 1402 01:27:40,916 --> 01:27:43,333 ดูเหมือนลูกไม่ต้องการใครเลย 1403 01:27:43,416 --> 01:27:44,958 ลูกถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังได้ 1404 01:27:45,041 --> 01:27:47,791 แล้วพอแม่ของลูกตาย ก็ดูเหมือนลูกไม่ต้องการใครเช่นกัน 1405 01:27:47,875 --> 01:27:52,125 พ่อควรจะคิดได้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ลูกก็เจ็บปวดมากพอๆ กัน 1406 01:27:52,208 --> 01:27:55,333 แต่พ่อเจ็บปวดมากจนพ่อไม่เห็นมัน 1407 01:27:57,041 --> 01:27:59,416 แล้วพ่อก็ตกหลุมรักอีกครั้ง แล้วก็… 1408 01:28:03,583 --> 01:28:06,125 ลูกสาวของลูกจะไม่ถูกปล่อยให้ต้องการอะไร 1409 01:28:07,833 --> 01:28:12,416 พ่อเฝ้าดูลูกและความรักของลูก ที่มีให้เธอ ให้เดวิด 1410 01:28:12,500 --> 01:28:16,666 ให้ใครก็ตามที่จะมาอยู่กับลูกอีก ถ้าลูกเลือกที่จะมีเพิ่มอีกนะ 1411 01:28:16,750 --> 01:28:19,583 และพ่อก็ขอบคุณ 1412 01:28:20,958 --> 01:28:24,625 พ่อขอบคุณที่ทำได้ดีกว่าพ่อ 1413 01:28:24,708 --> 01:28:26,083 ที่ทำมากกว่าพ่อ 1414 01:28:29,958 --> 01:28:31,666 ให้ตายสิ พ่อรักเมืองนี้จริงๆ 1415 01:28:34,166 --> 01:28:35,583 พ่อทึ่งกับมัน 1416 01:28:37,041 --> 01:28:42,250 เหมือนแมลงสาบและวัชพืช ยังไงเราก็ผ่านพ้นไปได้ 1417 01:28:44,250 --> 01:28:47,750 พ่อคงคิดถึงผี 1418 01:28:48,541 --> 01:28:51,208 และความทรงจำที่พ่อมีกับทุกช่วงตึก 1419 01:28:53,750 --> 01:28:55,750 อีกไม่นานพ่อก็คงจะเป็นผี 1420 01:28:59,041 --> 01:29:05,166 มีรักแท้อีกครั้งหนึ่งนอกจากแม่ๆ ของลูก 1421 01:29:05,250 --> 01:29:09,375 ความรักนี้เกิดขึ้นตอนพ่ออายุยังน้อยมาก ฤดูร้อนที่พ่อเข้าหน่วยยามฝั่ง 1422 01:29:10,375 --> 01:29:13,041 เธอชื่อบลิส 1423 01:29:14,250 --> 01:29:16,958 พ่อรู้ แต่มันไม่ได้แปลกเท่าไหร่ในไอร์แลนด์ 1424 01:29:17,041 --> 01:29:18,250 และเธอเป็นชาวไอร์แลนด์ 1425 01:29:18,916 --> 01:29:19,833 มาจากควีนส์ 1426 01:29:21,166 --> 01:29:23,583 และก็เหมือนลูกๆ ทุกคน 1427 01:29:24,458 --> 01:29:25,958 เหมือนแม่ๆ ของลูก 1428 01:29:26,666 --> 01:29:28,333 เธอดูแลตัวเองได้ 1429 01:29:28,958 --> 01:29:31,916 แต่พ่อไม่เคยเจอคนอย่างบลิสมาก่อน 1430 01:29:32,625 --> 01:29:35,500 เธอสนใจสิ่งต่างๆ 1431 01:29:35,583 --> 01:29:38,833 มากกว่าทุกคนที่พ่อเคยเจอจนถึงตอนนั้น 1432 01:29:38,916 --> 01:29:40,375 อาจจะตั้งแต่ตอนนั้นเลยก็ได้ 1433 01:29:40,958 --> 01:29:42,500 เธอพบว่าชีวิต 1434 01:29:44,375 --> 01:29:48,500 โลก ผู้คน น่าสนใจ 1435 01:29:52,041 --> 01:29:56,333 และมันก็ทำให้เบิกบานใจที่ได้อยู่ใกล้ๆ แต่มันยังไม่เพียงพอสำหรับพ่อ 1436 01:29:56,958 --> 01:30:00,541 พ่ออยากเห็นเหมือนเธอ 1437 01:30:00,625 --> 01:30:03,333 พ่อมุ่งหมายที่จะได้เห็นเหมือนเธอ 1438 01:30:05,708 --> 01:30:07,458 แล้วพ่อก็เข้าคุก 1439 01:30:08,416 --> 01:30:10,333 ตอนที่พ่อออกมา 1440 01:30:11,791 --> 01:30:13,000 พ่อหยุดส่งจดหมายไปแล้ว 1441 01:30:13,083 --> 01:30:15,833 และวิธีที่ชีวิตดำเนินต่อไปได้ สิ่งต่างๆ แยกกันไปคนละทิศละทาง 1442 01:30:17,041 --> 01:30:22,416 ที่จริงเราไม่ได้เห็นหรือบังเอิญเจอกันอีกเลย 1443 01:30:23,125 --> 01:30:25,833 ยกเว้นครั้งเดียว 1444 01:30:26,416 --> 01:30:28,666 แต่ละคนในกลุ่มของตัวเองเดินสวนกันบนถนน 1445 01:30:28,750 --> 01:30:29,916 ช่วงเวลามันสั้นมาก 1446 01:30:33,291 --> 01:30:38,083 ตอนพ่อจับแขนเธอแล้วพูดว่า "สวัสดี" 1447 01:30:38,666 --> 01:30:41,958 เธอพูดว่า "คุณยังจำฉันได้เหรอ" 1448 01:30:44,291 --> 01:30:47,375 พ่อบอกว่า "จำได้สิ" 1449 01:30:47,875 --> 01:30:50,375 "คุณเปลี่ยนชีวิตผม" 1450 01:30:52,416 --> 01:30:53,833 นั่นทำให้เธอยิ้ม 1451 01:30:55,541 --> 01:30:58,416 แต่ถ้าพ่อจะมีความรู้สึกผิดอะไร 1452 01:30:58,500 --> 01:31:01,375 ก็คือที่พ่อควรจะ… 1453 01:31:02,250 --> 01:31:04,458 พ่อน่าจะแสดงออกได้ดีกว่านั้น 1454 01:31:06,291 --> 01:31:08,041 มันไม่มีบทเรียนสำคัญอะไรเลย 1455 01:31:08,541 --> 01:31:09,416 พ่อ… 1456 01:31:10,750 --> 01:31:13,458 เรารู้ว่าแต่ละคนจะตายไปกับ ความเสียใจอย่างน้อยหนึ่งอย่าง 1457 01:31:14,416 --> 01:31:16,791 แต่พ่อ… 1458 01:31:18,500 --> 01:31:22,916 มันก็แค่ความรักที่พ่ออยากให้ลูกรู้ไว้ 1459 01:31:24,791 --> 01:31:27,916 บางอย่างที่เปลี่ยนพ่อโดยพื้นฐาน 1460 01:31:29,583 --> 01:31:30,416 พ่อ 1461 01:31:31,666 --> 01:31:32,583 ทำให้พ่อ 1462 01:31:34,250 --> 01:31:35,208 เป็นคนที่พ่อเป็น 1463 01:31:36,125 --> 01:31:37,083 พ่อ 1464 01:31:37,166 --> 01:31:38,125 - พ่อ - พ่อคะ 1465 01:31:38,208 --> 01:31:39,541 - พ่อ - พ่อ 1466 01:31:39,625 --> 01:31:41,000 - คนที่… - พ่อ 1467 01:31:41,083 --> 01:31:42,208 พ่อ… 1468 01:31:42,291 --> 01:31:43,333 - พ่อ - ไม่นะ 1469 01:31:44,583 --> 01:31:46,333 - พ่อ - พ่อคะ พ่อ 1470 01:31:47,416 --> 01:31:48,375 พ่อ! 1471 01:31:57,541 --> 01:31:59,791 (ด้วยความเห็นอกเห็นใจ) 1472 01:31:59,875 --> 01:32:02,458 (ข้อมูลมรณบัตรที่สำคัญ) 1473 01:33:17,291 --> 01:33:18,458 พ่อจากไปแล้ว 1474 01:34:43,541 --> 01:34:48,166 วันหนึ่งลูกเป็ดห้าตัวพากันเดินออกไป 1475 01:34:48,916 --> 01:34:53,291 ข้ามเนินเขาไปไกลแสนไกล 1476 01:34:54,083 --> 01:34:59,208 แม่เป็ดร้องเรียก ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ 1477 01:34:59,875 --> 01:35:04,625 แต่ลูกเป็ดกลับมาแค่สี่ตัว 1478 01:35:18,958 --> 01:35:23,250 วันหนึ่งลูกเป็ดสี่ตัวพากันเดินออกไป 1479 01:35:23,333 --> 01:35:27,375 ข้ามเนินเขาไปไกลแสนไกล 1480 01:35:27,458 --> 01:35:31,083 แม่เป็ดร้องเรียก ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ 1481 01:35:31,666 --> 01:35:35,875 แต่ลูกเป็ดกลับมาแค่สามตัว 1482 01:35:36,541 --> 01:35:40,875 วันหนึ่งลูกเป็ดสามตัวพากันเดินออกไป 1483 01:35:40,958 --> 01:35:45,250 ข้ามเนินเขาไปไกลแสนไกล 1484 01:35:45,333 --> 01:35:49,958 แม่เป็ดร้องเรียก ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ 1485 01:35:50,041 --> 01:35:54,833 แต่ลูกเป็ดกลับมาแค่สองตัว 1486 01:35:57,625 --> 01:36:02,208 วันหนึ่งลูกเป็ดสองตัวพากันเดินออกไป 1487 01:36:02,291 --> 01:36:06,541 ข้ามเนินเขาไปไกลแสนไกล 1488 01:36:06,625 --> 01:36:10,958 แม่เป็ดร้องเรียก ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ 1489 01:36:11,041 --> 01:36:15,875 แต่ลูกเป็ดกลับมาแค่ตัวเดียว 1490 01:36:36,250 --> 01:36:40,333 วันหนึ่งลูกเป็ดหนึ่งตัวเดินออกไป 1491 01:36:40,416 --> 01:36:44,208 ข้ามเนินเขาไปไกลแสนไกล 1492 01:36:44,708 --> 01:36:48,666 แม่เป็ดร้องเรียก ก้าบ ก้าบ ก้าบ ก้าบ 1493 01:36:48,750 --> 01:36:53,791 แต่ไม่มีลูกเป็ดกลับมาเลยสักตัว 1494 01:36:55,041 --> 01:36:56,333 เป็นไงบ้าง เรช 1495 01:36:58,791 --> 01:37:00,000 ผมได้ข่าวแล้ว 1496 01:37:00,708 --> 01:37:01,875 เสียใจด้วยนะ 1497 01:37:03,041 --> 01:37:04,666 คุณไม่เป็นไรใช่ไหม 1498 01:37:08,041 --> 01:37:08,875 ค่ะ 1499 01:37:10,458 --> 01:37:11,500 ฉันไม่เป็นไร 1500 01:37:14,541 --> 01:37:15,625 ขอบคุณค่ะ วิกเตอร์ 1501 01:37:26,416 --> 01:37:31,708 วันหนึ่งแม่เป็ดเศร้าใจเดินออกไป 1502 01:37:32,250 --> 01:37:37,083 ข้ามเนินเขาไปไกลแสนไกล 1503 01:37:37,583 --> 01:37:43,125 พ่อเป็ดร้องเรียก ก้าบ ก้าบ ก้าบ 1504 01:37:44,000 --> 01:37:46,916 ก้าบ! 1505 01:37:51,208 --> 01:37:54,083 แล้วลูกเป็ดบ้าพวกนั้นก็กลับมาทุกตัว 1506 01:37:56,583 --> 01:38:03,583 (สามสาว ลูกสาวพ่อ) 1507 01:43:00,500 --> 01:43:04,166 คำบรรยายโดย ชายมาศ สายน้ำผึ้ง 1508 01:43:04,250 --> 01:43:09,375 (สามสาว ลูกสาวพ่อ)