1
00:01:00,060 --> 00:01:01,604
(ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น
ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์)

2
00:01:01,687 --> 00:01:03,856
(ไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริง
นักแสดงเด็กถ่ายทำภายใต้การคุ้มครอง)

3
00:01:03,939 --> 00:01:05,357
(ละครเรื่องนี้ได้รับการสนับสนุน
โดยกองทุนพัฒนาการสื่อสาร)

4
00:01:05,441 --> 00:01:06,859
(กระทรวงวิทยาศาสตร์และไอซีที)

5
00:01:07,735 --> 00:01:09,528
เอกซ์แคปปิตอลของเรา มองหาและลงทุน

6
00:01:09,612 --> 00:01:12,198
กับบริษัทที่มีศักยภาพ
มาเป็นเวลานานแล้วครับ

7
00:01:13,032 --> 00:01:13,949
แต่ว่านี่มัน

8
00:01:14,283 --> 00:01:17,119
ไม่ใช่แค่ศักยภาพ แต่เป็นการพลิกโฉม
ประวัติศาสตร์เลยนี่ครับ

9
00:01:17,203 --> 00:01:18,913
แล้วเราจะพลาดโอกาสนี้ไปได้ยังไงล่ะ

10
00:01:19,622 --> 00:01:21,373
ความปรารถนาในการเป็นอัจฉริยะ

11
00:01:22,416 --> 00:01:24,418
จุดที่ยังไม่มีใครไปถึง

12
00:01:25,085 --> 00:01:27,922
พวกเราเอกซ์แคปปิตอล
จะให้การสนับสนุนทุกอย่างครับ

13
00:01:33,677 --> 00:01:34,887
เธอคือโรฮีสินะ

14
00:01:37,348 --> 00:01:38,474
หวัดดี

15
00:01:48,025 --> 00:01:48,943
โรฮี

16
00:01:49,360 --> 00:01:50,528
นี่ออกมารับฉันเหรอ

17
00:01:53,531 --> 00:01:54,990
มาสิ ไปกันเถอะ

18
00:01:58,410 --> 00:01:59,328
มา

19
00:02:14,677 --> 00:02:17,471
ปล่อยนะ ปล่อย

20
00:02:28,357 --> 00:02:29,316
โรฮี

21
00:02:32,111 --> 00:02:33,112
โรฮี

22
00:02:34,738 --> 00:02:35,656
โรฮี

23
00:02:36,532 --> 00:02:37,575
ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ

24
00:02:39,869 --> 00:02:42,413
โรฮี ไม่เป็นไรใช่ไหม โรฮี มองฉันสิ

25
00:02:42,663 --> 00:02:43,664
ไม่เป็นไรใช่ไหม โรฮี

26
00:02:50,880 --> 00:02:52,214
กล้าดียังไงมาแตะต้องเธอ

27
00:02:52,798 --> 00:02:53,757
ขอโทษครับ

28
00:02:54,758 --> 00:02:55,718
ไปกันเถอะจ้ะ

29
00:03:03,601 --> 00:03:05,436
ระวังนะ โรฮี

30
00:03:06,770 --> 00:03:07,938
ไม่เจอกันนานเลยนะครับ

31
00:03:13,402 --> 00:03:14,403
ครับ

32
00:03:16,071 --> 00:03:17,406
ผมก็ดีใจที่ได้เจอคุณ

33
00:03:34,298 --> 00:03:35,841
ทำไมทำแบบนั้น
ถ้าบาดเจ็บขึ้นมาจะทำยังไง

34
00:03:35,925 --> 00:03:37,051
ถ้าเกิดอะไรกับเธอขึ้นมา...

35
00:03:37,134 --> 00:03:39,470
นี่เป็นห่วงหนู
หรือเป็นห่วงลูกสาวตัวเองกันแน่

36
00:03:39,553 --> 00:03:40,512
โรฮี

37
00:03:43,682 --> 00:03:44,683
ต่อไป

38
00:03:45,684 --> 00:03:47,353
ห้ามทำแบบที่ทำวันนี้อีกนะ

39
00:03:47,937 --> 00:03:50,522
ทุกอย่างที่เราทำก็เพื่อเธอ
เธอก็รู้นี่

40
00:03:50,814 --> 00:03:52,483
ว่าเธอคือเด็กที่จะเป็นความหวัง
ของมนุษยชาติ

41
00:03:52,566 --> 00:03:55,611
ใครเป็นคนตัดสิน ว่าหนูมีหน้าที่
เป็นความหวังของมนุษยชาติ

42
00:03:56,528 --> 00:03:57,947
พระเจ้าก็รู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ

43
00:03:58,030 --> 00:03:58,989
โรฮีจ๊ะ

44
00:03:59,073 --> 00:04:01,283
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณลุงละก็

45
00:04:02,576 --> 00:04:04,411
หนูไม่ปล่อยพวกคุณไว้แน่

46
00:04:34,316 --> 00:04:39,530
(บทที่ 6 เจรจา)

47
00:04:42,408 --> 00:04:43,909
(ต้นฉบับจากนิยาย
"The Day of Kidnapping" โดยจองแฮยอน)

48
00:04:52,126 --> 00:04:53,752
โห ไม่เปลี่ยนไปเลยนะครับ

49
00:04:55,587 --> 00:04:56,797
ไม่ได้มาซะนานเลย

50
00:05:07,099 --> 00:05:08,600
ทำไมคุณถึงได้มาเองคะ

51
00:05:09,935 --> 00:05:11,979
ถามอะไรเย็นชาแบบนั้นล่ะครับ

52
00:05:12,229 --> 00:05:13,647
ใช่ว่าผมมาที่นี่ไม่ได้สักหน่อย

53
00:05:15,149 --> 00:05:17,151
คนที่ลงทุนให้กับงานวิจัยของดร.ชเว

54
00:05:17,568 --> 00:05:18,944
ต้องการผลลัพธ์กันทั้งนั้นแหละ

55
00:05:19,278 --> 00:05:21,030
การวิจัยยังไม่เสร็จสิ้นค่ะ

56
00:05:21,280 --> 00:05:23,365
แต่ก็มีผลลัพธ์แล้วนี่ครับ ชเวโรฮีน่ะ

57
00:05:23,449 --> 00:05:25,367
งานวิจัยที่ยังไม่เสร็จ
จะมีผลลัพธ์ได้ยังไงคะ

58
00:05:26,785 --> 00:05:27,745
และอีกอย่าง

59
00:05:28,120 --> 00:05:29,538
เดิมทีการวิจัยของดร.ชเว

60
00:05:29,621 --> 00:05:32,166
เป็นการทำเพื่อพวกเรา
นักลงทุนกลุ่มแรกค่ะ

61
00:05:33,250 --> 00:05:35,210
จนกว่าทุกอย่างจะสิ้นสุดลง

62
00:05:35,627 --> 00:05:37,212
โรฮีจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นค่ะ

63
00:05:39,173 --> 00:05:41,258
คุณเป็นคนฉลาด คงจะรู้ดีอยู่แล้ว

64
00:05:41,800 --> 00:05:45,012
แต่คุณคิดว่าใคร
ถือหุ้นโครงการนี้สูงที่สุดครับ

65
00:05:46,555 --> 00:05:48,140
เงินลงทุนคือสองพันล้านใช่ไหมครับ

66
00:05:48,223 --> 00:05:50,642
รวมดร.โมอึนซอน เป็นทั้งหมดห้าคน

67
00:05:51,268 --> 00:05:52,269
ก็หมื่นล้าน

68
00:05:54,938 --> 00:05:56,982
ที่ผมมาด้วยตัวเอง
ก็เพราะเรื่องนั้นแหละครับ

69
00:05:57,858 --> 00:05:59,068
ถอนเงินลงทุนเถอะครับ

70
00:05:59,151 --> 00:06:00,944
แล้วผมจะตอบแทนให้อย่างงาม

71
00:06:01,195 --> 00:06:02,321
สำหรับพวกคุณ

72
00:06:03,363 --> 00:06:05,491
คงเห็นงานวิจัยนี้เป็นแค่เงินใช่ไหม

73
00:06:06,450 --> 00:06:07,451
ครับ

74
00:06:09,036 --> 00:06:11,038
ของที่ทำเงินไม่ได้
ไม่มีค่าอะไรสำหรับผมหรอก

75
00:06:13,123 --> 00:06:16,418
ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่
ถ้าไม่มีค่าก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องอยู่

76
00:06:29,306 --> 00:06:31,475
โอ้โฮเฮ้ย สุดจัดเลยว่ะ

77
00:06:32,101 --> 00:06:34,019
เท่าไรวะเนี่ย

78
00:06:34,603 --> 00:06:35,938
- เฮ้ยๆ
- แม่เจ้าโว้ย

79
00:06:36,021 --> 00:06:38,315
อย่าทำตัวน่าสงสัย
เอาใส่กลับเข้าไปให้หมดซะ

80
00:06:38,649 --> 00:06:41,276
พอไปถึงแล้วเรามาแบ่งให้เท่าๆ กัน
เข้าใจไหม

81
00:06:41,693 --> 00:06:43,570
แบ่งบ้าแบ่งบออะไรวะ

82
00:06:43,779 --> 00:06:45,072
ให้ตายสิ

83
00:06:45,155 --> 00:06:46,490
ว่าแต่มันปลอดภัยแน่นะ

84
00:06:46,698 --> 00:06:48,700
โธ่ ก็ปลอดภัยน่ะสิ

85
00:06:48,784 --> 00:06:51,411
เงินของพวกที่ลักลอบหนี
ก็สกปรกเหมือนกันหมดนั่นแหละ

86
00:06:51,703 --> 00:06:54,331
ต่อให้มันตกทะเลไป
ก็ไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว

87
00:06:54,540 --> 00:06:55,582
ไม่ต้องกังวลหรอก

88
00:06:55,666 --> 00:06:56,667
แล้วจะเอาไงกับพวกคนจีน

89
00:06:56,750 --> 00:06:58,043
จะยังไงซะอีกล่ะ

90
00:06:58,127 --> 00:07:01,421
นี่ เดี๋ยวพอพวกคนจีนมา
ก็เอาให้มันไปสักสามปึก

91
00:07:01,505 --> 00:07:04,842
พอให้เงินนี่ไป
พวกมันจะเก็บกวาดอย่างเรียบร้อยเอง

92
00:07:04,925 --> 00:07:06,093
เข้าใจไหม

93
00:07:06,510 --> 00:07:08,679
นี่ ไว้ไปจั่วไพ่กันสักรอบ แล้วเอ็ง...

94
00:07:11,515 --> 00:07:13,225
เฮ้ยๆ มาแล้วๆ เก็บเร็ว

95
00:07:13,308 --> 00:07:14,560
รีบเก็บไปด่วนๆ

96
00:07:30,159 --> 00:07:32,452
แหม ไม่เจอกันนานเลยนะ พี่ใหญ่ทั้งหลาย

97
00:07:32,536 --> 00:07:34,538
- ขอบใจๆ
- โอเค

98
00:07:36,290 --> 00:07:37,583
แล้วคนที่จะไปกับเราล่ะ

99
00:07:37,916 --> 00:07:40,919
พอดีว่า เรื่องมันซับซ้อนนิดหน่อย

100
00:07:41,128 --> 00:07:42,546
- อะไรครับ
- รอเดี๋ยว

101
00:07:42,629 --> 00:07:43,964
เฮ้ย เอามาสิวะ

102
00:07:45,090 --> 00:07:45,924
ให้ว่อง

103
00:07:48,051 --> 00:07:49,261
เร็วสิ ไอ้นี่

104
00:07:50,679 --> 00:07:51,555
นี่เลย

105
00:07:52,014 --> 00:07:53,265
ขอฝากหน่อยนะครับ

106
00:07:53,765 --> 00:07:54,641
นี่มันอะไรครับ

107
00:07:54,725 --> 00:07:58,228
แหม พวกพี่ก็เหนื่อยมาเยอะ
น่าจะได้ซดเหล้า กินแกะเสียบไม้บ้างสิ

108
00:08:02,191 --> 00:08:04,610
ไอ้พวกนี้มันอ่านสถานการณ์ไม่ออกสินะ

109
00:08:04,985 --> 00:08:05,861
หือ

110
00:08:06,987 --> 00:08:08,447
ทั้งกระเป๋านั่นเป็นของเรา

111
00:08:08,906 --> 00:08:11,909
เรามาเพราะเขาบอกให้รับคนไปจัดการ
แล้วเอาเงินในกระเป๋าไปได้

112
00:08:12,492 --> 00:08:14,912
ค่าดูแลอยู่นี่ไง พวกคุณก็เอาไอ้นี่ไป

113
00:08:15,996 --> 00:08:17,497
เอากระเป๋านั่นกับศพมาให้เราครับ

114
00:08:20,292 --> 00:08:21,335
เฮ้ย ลุง

115
00:08:22,002 --> 00:08:23,712
พล่ามบ้าอะไรวะ

116
00:08:28,217 --> 00:08:30,469
ไอ้เวรพวกนี้ กล้าดียังไงถึงชักอาวุธ

117
00:08:33,388 --> 00:08:36,183
ถ้าไม่ได้กระเป๋าเงิน
เราก็ไม่จัดการศพให้นะ

118
00:08:40,646 --> 00:08:41,730
งั้นก็หันหัวเรือเลย

119
00:08:42,356 --> 00:08:44,149
เราโยนมันทิ้งลงทะเลก็ได้

120
00:08:46,652 --> 00:08:48,528
เฮ้ย ออกมาให้หมด

121
00:08:53,158 --> 00:08:54,576
เวรเอ๊ย

122
00:08:55,661 --> 00:08:57,287
ถ้าไม่ส่งเงินมา แกก็ออกเรือไม่ได้

123
00:09:03,126 --> 00:09:04,628
โอ๊ย ปวดหลัง

124
00:09:06,171 --> 00:09:07,381
อึดอัดโว้ย

125
00:09:13,887 --> 00:09:14,805
หือ

126
00:09:15,305 --> 00:09:16,473
จัดการให้หมด

127
00:09:22,688 --> 00:09:24,940
อะไรกันวะเนี่ย

128
00:09:32,489 --> 00:09:33,657
- แก
- ถอยไป

129
00:09:33,740 --> 00:09:37,494
- เงินฉันๆ
- เฮ้ย แก

130
00:09:45,836 --> 00:09:46,837
เวรเอ๊ย

131
00:09:51,550 --> 00:09:53,719
ให้ตายสิวะ

132
00:10:00,267 --> 00:10:01,351
จับมัน

133
00:10:08,233 --> 00:10:09,318
เวร

134
00:10:23,040 --> 00:10:24,041
ไอ้เวรตะไลนี่

135
00:10:28,879 --> 00:10:30,047
ตายซะ

136
00:10:30,672 --> 00:10:31,965
ไม่โว้ย

137
00:10:32,049 --> 00:10:34,468
ไม่ตายโว้ย

138
00:11:21,598 --> 00:11:24,142
บอกให้กลับไงวะ ขอล่ะ

139
00:11:24,976 --> 00:11:25,894
ก็ได้

140
00:11:27,312 --> 00:11:28,188
ไปกัน

141
00:11:32,651 --> 00:11:33,693
จริงเหรอ

142
00:11:34,027 --> 00:11:34,986
ครับ

143
00:11:35,404 --> 00:11:37,989
คิมมยองจุนที่ลักพาตัวชเวโรฮี
เป็นสามีของซอฮเยอึน

144
00:11:38,073 --> 00:11:40,867
และเราก็ตรวจสอบแล้วว่าซอฮเยอึน
คือคนที่ชเวดงออกรับอุปการะ

145
00:11:41,201 --> 00:11:42,786
ก่อนหน้าชเวจินแทครับ

146
00:11:44,037 --> 00:11:46,039
จะบอกว่าซอฮเยอึนมีเอี่ยว

147
00:11:46,748 --> 00:11:49,292
ทั้งการลักพาตัว และการฆาตกรรมเหรอ

148
00:11:50,419 --> 00:11:52,671
เราเปิดรับความเป็นไปได้นั้นอยู่ครับ

149
00:11:57,759 --> 00:11:58,718
ว่าไง

150
00:11:59,511 --> 00:12:00,429
ฮะ

151
00:12:01,012 --> 00:12:03,056
คนที่โทรหาคุณ คือคิมมยองจุนเหรอครับ

152
00:12:03,640 --> 00:12:06,059
เปล่าค่ะ เป็นผู้ชายอีกคนค่ะ

153
00:12:06,601 --> 00:12:10,272
เขาบอกว่าถ้าช่วยให้พ่อน้องฮีแอ
ได้เจอกับน้องเป็นครั้งสุดท้าย

154
00:12:10,814 --> 00:12:12,399
จะให้เงินก้อนนี้

155
00:12:13,024 --> 00:12:14,109
ครั้งสุดท้ายเหรอ

156
00:12:14,568 --> 00:12:17,154
ตอนแรกฉันก็หน้ามืดตามัวเพราะเงิน
แต่พอได้เห็นเงินเข้าจริงๆ

157
00:12:17,237 --> 00:12:18,155
ฉันกลัวมากเลยค่ะ

158
00:12:18,238 --> 00:12:19,239
ขอโทษจริงๆ นะคะ

159
00:12:20,407 --> 00:12:21,783
แล้วเขาไปที่ไหน...

160
00:12:21,867 --> 00:12:23,535
เรื่องนั้นฉันเองก็ไม่ทราบค่ะ

161
00:12:25,704 --> 00:12:26,788
แต่ว่า

162
00:12:27,289 --> 00:12:28,874
เขาเหมือนคนที่จะจากไปเลยค่ะ

163
00:12:29,207 --> 00:12:31,209
เขามาบอกลากับฮีแอน่ะค่ะ

164
00:12:31,501 --> 00:12:32,961
อย่างกับคนที่จะไม่กลับมาอีก

165
00:12:36,631 --> 00:12:38,592
ได้ภาพกล้องวงจรปิด
ที่ลานจอดรถมาแล้วครับ

166
00:12:38,842 --> 00:12:40,594
- ไปตรวจสอบเส้นทางมา
- ครับ

167
00:12:43,054 --> 00:12:43,930
นายช่างพัค

168
00:12:44,973 --> 00:12:46,558
- ครับ
- ดื่มกาแฟยามเช้ามาหรือยังครับ

169
00:12:47,392 --> 00:12:49,019
ครับ เรียบร้อยแล้วครับ

170
00:12:49,227 --> 00:12:51,146
อ๋อ ดื่มมาก่อนแล้วสินะ

171
00:12:54,483 --> 00:12:56,151
ไว้คราวหน้ามาดื่มด้วยกันนะครับ

172
00:12:56,443 --> 00:12:57,527
อ้อ ครับ

173
00:13:02,699 --> 00:13:05,285
ผมมาลองคิดดูแล้วนะครับ

174
00:13:07,120 --> 00:13:08,330
คดีฆาตกรรมครั้งนี้

175
00:13:09,164 --> 00:13:11,333
มันไขยากผิดปกติหรือเปล่าครับ

176
00:13:11,875 --> 00:13:13,001
ผมว่ายังไง

177
00:13:13,668 --> 00:13:15,295
ไอ้นั่นก็น่าจะเป็นกุญแจสำคัญนะ

178
00:13:28,350 --> 00:13:29,893
อะไรคือกุญแจสำคัญครับ

179
00:13:32,687 --> 00:13:35,315
ภาพบันทึกจากกล้องวงจรปิด
โรงพยาบาลเราทั้งหมด

180
00:13:35,941 --> 00:13:37,317
อยู่กับคุณใช่ไหมครับ

181
00:13:38,151 --> 00:13:39,945
น่าจะมีอยู่ประมาณสามเดือนครับ

182
00:13:41,696 --> 00:13:44,991
ผมว่ายังไงเราก็ควรเอาไปบอกตำรวจนะครับ

183
00:13:46,368 --> 00:13:47,494
ผู้หญิงคนนั้น...

184
00:13:47,577 --> 00:13:48,662
คุณหมอ

185
00:13:54,084 --> 00:13:56,545
ที่คุณหมอชวนผมไปกินข้าวตอนนั้นน่ะครับ

186
00:13:57,796 --> 00:13:58,713
หือ

187
00:13:59,798 --> 00:14:01,258
เอาเป็นเย็นนี้ดีไหมครับ

188
00:14:01,675 --> 00:14:02,509
อ้อ

189
00:14:03,301 --> 00:14:04,261
ก็ดีครับ

190
00:14:19,067 --> 00:14:21,027
โรฮีจ๊ะ มากินข้าวเช้าสิ

191
00:14:21,736 --> 00:14:23,113
อรุณสวัสดิ์ โรฮี

192
00:14:23,446 --> 00:14:24,364
ชาไหม

193
00:14:26,074 --> 00:14:27,242
หรือว่าเด็กต้องกินนมนะ

194
00:14:27,659 --> 00:14:28,577
คุณลุงล่ะ

195
00:14:29,828 --> 00:14:31,079
ไม่รู้สิ

196
00:14:31,454 --> 00:14:33,456
ป่านนี้น่าจะถึงจีนแล้วหรือเปล่านะ

197
00:14:33,540 --> 00:14:34,583
ไปรับมา

198
00:14:34,791 --> 00:14:35,667
ทำไมฉันต้องทำ

199
00:14:35,750 --> 00:14:36,960
เพราะหนูต้องการคุณลุง

200
00:14:44,509 --> 00:14:46,303
พวกเธอตั้งใจจะหนีไปจากที่นี่ใช่ไหม

201
00:14:46,386 --> 00:14:47,220
ทำไม

202
00:14:47,721 --> 00:14:49,264
อยากอยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ ไปตลอดชีวิตเหรอ

203
00:14:49,514 --> 00:14:51,600
หรือตั้งใจจะจูงมือกันไปสถานีตำรวจ

204
00:14:51,808 --> 00:14:54,352
เขาเป็นคนเดียว
ที่หนูเชื่อใจได้ในตอนนี้

205
00:14:54,894 --> 00:14:58,106
จะเป็นประเทศจีนหรือกลางทะเลก็ช่าง
ไปรับเขากลับมา

206
00:14:58,189 --> 00:14:59,149
ถ้าฉันไม่ทำล่ะ

207
00:14:59,232 --> 00:15:00,900
หนูจะไม่ไปไหนโดยไม่มีคุณลุง

208
00:15:02,068 --> 00:15:03,153
คิดว่าตัวเองมีสิทธิ์เลือกเหรอ

209
00:15:04,237 --> 00:15:06,156
ต่อให้พาหนูไปสิงคโปร์
แต่ถ้าหนูไม่ให้ความร่วมมือ

210
00:15:06,239 --> 00:15:08,241
คุณก็พิสูจน์
ว่าหนูเป็นอัจฉริยะไม่ได้หรอก

211
00:15:08,783 --> 00:15:10,744
จะยอมทิ้งเงินมากมายมหาศาลนั่นลงเหรอ

212
00:15:15,165 --> 00:15:16,750
เธอจะต่อรองกับฉันงั้นสิ

213
00:15:19,669 --> 00:15:20,754
น่าสนใจดีนี่

214
00:15:21,046 --> 00:15:23,173
แต่ฉันชอบเด็กที่ว่านอนสอนง่ายนะ

215
00:15:25,967 --> 00:15:28,219
ฉันไม่ต้องการเด็กอัจฉริยะ
ที่หมดคุณค่าแล้วหรอก

216
00:15:28,970 --> 00:15:30,639
และเด็กที่ไม่จำเป็น

217
00:15:30,889 --> 00:15:32,223
ก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องมีชีวิตอยู่

218
00:15:32,307 --> 00:15:33,183
ระวังคำพูดด้วยค่ะ

219
00:15:33,391 --> 00:15:34,851
พูดแบบนั้นกับเด็กได้ยังไง

220
00:15:37,937 --> 00:15:38,938
ถ้างั้น

221
00:15:40,148 --> 00:15:41,274
ก็ฆ่าเลยสิ

222
00:15:43,485 --> 00:15:47,280
ทุกๆ วันพวกเขาจะใช้เข็มทิ่มแทง
ไปทั่วร่างกายหนูแล้วฉีดยาเข้าไป

223
00:15:47,364 --> 00:15:50,533
แล้วก็กระตุ้นสมองหนู
ด้วยความหวังว่ามันจะขยายขึ้น

224
00:15:51,409 --> 00:15:54,913
ทุกครั้งหนูจะนอนอยู่บนเตียง
พร้อมคิดว่าอาจจะตายก็ได้

225
00:15:55,372 --> 00:15:57,082
คิดว่าคำขู่แค่นั้นมันจะได้ผลเหรอ

226
00:15:59,959 --> 00:16:01,419
งั้นก็ฆ่าหนูซะเลยสิ

227
00:16:10,387 --> 00:16:12,013
คิมมยองจุนรอดชีวิตกลับมาครับ

228
00:16:18,353 --> 00:16:19,688
โห น่าสนใจดีจัง

229
00:16:23,233 --> 00:16:24,734
เราไม่จำเป็นต้องต่อรองกันแล้วนะ

230
00:16:26,736 --> 00:16:28,947
ไปรับตาลุงดวงแข็งนั่นมา

231
00:16:57,809 --> 00:17:00,061
- สวัสดีครับ
- สวัสดีครับ

232
00:17:00,145 --> 00:17:02,731
ผมสายสืบแชจองมัน
จากสถานีตำรวจยองอินนะครับ

233
00:17:03,898 --> 00:17:05,233
ตำรวจยองอินมาทำไมครับ

234
00:17:05,316 --> 00:17:08,194
เรือตกปลาที่ออกทะเลเมื่อคืน
กลับมาหมดหรือยังครับ

235
00:17:08,486 --> 00:17:10,238
ครับ กำลังกลับมา

236
00:17:10,321 --> 00:17:11,573
มีเรื่องอะไรเหรอครับ

237
00:17:11,656 --> 00:17:13,658
เราขอดูกระดานสถานะหน่อยได้ไหมครับ

238
00:17:14,826 --> 00:17:16,453
- ครับ ทางนี้
- ครับ

239
00:17:38,475 --> 00:17:39,517
แท็กซี่

240
00:17:40,393 --> 00:17:41,394
คิมมยองจุน

241
00:17:49,736 --> 00:17:50,779
เวร

242
00:17:51,780 --> 00:17:53,823
- ชางฮุน ฝั่งนั้น
- เออๆ

243
00:18:03,958 --> 00:18:04,918
บ้าเอ๊ย

244
00:18:11,049 --> 00:18:12,467
เฮ้ย หยุดนะ

245
00:18:12,842 --> 00:18:13,718
เฮ้ย

246
00:18:24,020 --> 00:18:24,979
บ้าเอ๊ย

247
00:18:27,607 --> 00:18:28,566
หยุด

248
00:18:37,283 --> 00:18:38,326
คุณคิมมยองจุน

249
00:18:39,911 --> 00:18:42,789
เลิกทำอะไรไร้ประโยชน์
และยอมแพ้เถอะครับ นะ

250
00:18:49,671 --> 00:18:50,713
ส่งมือมาครับ

251
00:19:27,709 --> 00:19:28,960
ผมพัคซังยุนครับ

252
00:19:30,003 --> 00:19:31,421
เราเคยเจอกันที่โซลใช่ไหมครับ

253
00:19:35,758 --> 00:19:38,177
คุณขึ้นเรือไปทำไมครับ
จะลักลอบหนีออกจากประเทศเหรอ

254
00:19:38,553 --> 00:19:39,971
เวรกรรม

255
00:19:40,680 --> 00:19:42,056
เงยหน้าขึ้นมาดีๆ

256
00:19:42,849 --> 00:19:44,726
มีสิทธิ์อะไรถึงจะมาก้มหน้า

257
00:19:47,478 --> 00:19:48,605
ทำไมอยู่คนเดียวล่ะ

258
00:19:49,272 --> 00:19:50,398
ชเวโรฮีอยู่ไหนครับ

259
00:19:53,860 --> 00:19:55,069
ช่วยผมหน่อยนะครับ

260
00:19:58,698 --> 00:20:00,158
หมายความว่าไงครับ ช่วยอะไร

261
00:20:04,120 --> 00:20:06,205
บอกมาสิครับ เราถึงจะช่วยได้

262
00:20:07,832 --> 00:20:10,418
วันนั้นโรฮีแกอยู่ที่นั่นครับ

263
00:20:10,960 --> 00:20:11,961
อะไรนะครับ

264
00:20:12,045 --> 00:20:14,672
วันที่พ่อแม่โรฮีถูกฆ่าน่ะครับ

265
00:20:14,756 --> 00:20:18,092
โรฮีบอกว่าวันนั้นตอนออกมาจากบ้าน
แกเห็นรถจอดอยู่หน้าบ้านครับ

266
00:20:18,176 --> 00:20:19,844
ตอนแรกแกเข้าใจว่าเป็นรถตำรวจ

267
00:20:19,928 --> 00:20:22,472
แกก็เลยคิดว่า
ตำรวจเป็นคนร้ายอยู่พักใหญ่

268
00:20:23,264 --> 00:20:26,684
แต่พอความทรงจำกลับมา
ความจริงไฟไซเรนมันเป็นสีเหลืองครับ

269
00:20:28,227 --> 00:20:29,479
ไฟไซเรนสีเหลือง

270
00:20:30,480 --> 00:20:32,315
- บริษัทรักษาความปลอดภัยเหรอ
- ครับ ใช่ครับ

271
00:20:33,691 --> 00:20:36,694
แปลว่า เด็กเห็นเหตุการณ์
ทุกอย่างเหรอครับ

272
00:20:36,778 --> 00:20:39,113
ครับ แต่วันนั้นพอแกออกมาจากซอย

273
00:20:39,197 --> 00:20:40,490
จู่ๆ แกก็หมดสติไปครับ

274
00:20:40,573 --> 00:20:42,784
แล้วทีนี้ คงเพราะหัวกระแทกพื้นแรงมาก

275
00:20:42,867 --> 00:20:45,203
แกเลยจำไม่ได้แม้แต่ตัวเอง
อยู่พักใหญ่เลย

276
00:20:45,286 --> 00:20:47,080
แล้วไปๆ มาๆ

277
00:20:47,163 --> 00:20:48,957
โรฮีก็ได้ไปถึงบ้านพักตากอากาศของพ่อ

278
00:20:49,207 --> 00:20:51,834
พอไปที่นั่น
แกก็จำสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นได้ครับ

279
00:20:52,251 --> 00:20:53,378
แกจำได้ว่า

280
00:20:53,461 --> 00:20:55,588
เห็นพนักงานรักษาความปลอดภัย
อยู่ในห้องนั่งเล่น

281
00:20:56,130 --> 00:20:59,008
เราก็เลยพยายามหนีออกมา
จากบ้านพักตากอากาศ

282
00:20:59,092 --> 00:21:01,135
แต่จู่ๆ ไอ้พวกนั้น
ก็บอกให้ผมขึ้นเรือไปประเทศจีน

283
00:21:01,219 --> 00:21:04,263
แต่แล้วพวกมันก็สู้กันเอง ให้ตายเถอะ

284
00:21:04,597 --> 00:21:05,723
เดี๋ยวนะ แล้ว...

285
00:21:06,432 --> 00:21:09,060
บ้านพักตากอากาศนั่นอยู่ไหนครับ
ตอนนี้ชเวโรฮีอยู่ที่ไหน

286
00:21:09,143 --> 00:21:11,104
อ้อ บ้านพักนั่นอยู่ที่...

287
00:21:12,730 --> 00:21:13,773
สามร้อย...

288
00:21:14,357 --> 00:21:15,400
สามร้อย...

289
00:21:16,025 --> 00:21:18,861
บ้าเอ๊ย ลืมหมดแล้ว ไอ้โง่เอ๊ย

290
00:21:19,988 --> 00:21:20,947
สามร้อยเหรอครับ

291
00:21:21,030 --> 00:21:22,699
ครับ มันจะมีหมายเลขทางหลวงอยู่

292
00:21:22,782 --> 00:21:24,409
หมายเลขสามร้อย...

293
00:21:25,868 --> 00:21:26,911
สามร้อย...

294
00:21:28,037 --> 00:21:30,748
สามร้อย...

295
00:21:30,957 --> 00:21:32,542
(ทางหลวงแผ่นดิน
391)

296
00:21:35,920 --> 00:21:36,796
สามร้อย

297
00:21:37,338 --> 00:21:38,256
สามร้อยเก้าสิบเอ็ด

298
00:22:58,836 --> 00:23:00,088
แกเป็นใคร

299
00:23:01,339 --> 00:23:02,173
ฮะ

300
00:23:03,007 --> 00:23:04,133
แกเป็นใคร ไอ้สารเลว

301
00:23:05,676 --> 00:23:06,636
ไอ้เวรนี่

302
00:23:41,462 --> 00:23:42,588
พอได้แล้ว

303
00:24:09,031 --> 00:24:11,325
ไปกันเถอะ ไปหาโรฮีกัน

304
00:24:49,530 --> 00:24:50,990
(จดหมายลาออก)

305
00:24:53,993 --> 00:24:55,661
จู่ๆ ทำไมทำแบบนี้ครับ

306
00:24:56,287 --> 00:24:57,580
ผมอยากพักสักหน่อยน่ะครับ

307
00:24:58,122 --> 00:24:59,248
เริ่มจะเหนื่อยแล้วด้วย

308
00:25:01,000 --> 00:25:02,418
เป็นเพราะเรื่องนั้นเหรอครับ

309
00:25:02,501 --> 00:25:03,669
เรื่องนั้นก็มีส่วนครับ

310
00:25:05,171 --> 00:25:06,464
ผมรู้สึกเหมือนทุกอย่าง

311
00:25:06,797 --> 00:25:09,383
มันบอกว่าถึงเวลาต้องพักได้แล้ว

312
00:25:11,677 --> 00:25:14,764
ไอ้นี่น่ะ ผมจะเก็บไว้ไม่ดำเนินการ

313
00:25:14,847 --> 00:25:16,224
พักสักหน่อยแล้วกลับมานะครับ

314
00:25:16,766 --> 00:25:19,435
ไปหาที่พักสูดอากาศสักหน่อย

315
00:25:20,228 --> 00:25:21,270
ไม่เป็นไรครับ

316
00:25:22,438 --> 00:25:23,898
ไม่จำเป็นหรอกครับ

317
00:25:24,315 --> 00:25:27,109
ผมจะหาคนแบบนายช่างพัค
ได้จากที่ไหนอีกล่ะครับ

318
00:25:27,193 --> 00:25:28,569
เพราะผมไม่อยากให้คุณไปน่ะสิ

319
00:25:29,570 --> 00:25:32,448
แทนที่จะทำแบบนี้
ไปพักสูดอากาศสักหน่อยแล้วกลับมานะ

320
00:25:33,241 --> 00:25:34,659
ผมอยากได้เงินชดเชยการเลิกจ้างครับ

321
00:25:36,786 --> 00:25:37,995
เงินชดเชยเหรอครับ

322
00:25:38,663 --> 00:25:41,499
ทำเรื่องลาออกให้หน่อยนะครับ ผมขอร้อง

323
00:25:44,752 --> 00:25:45,878
เดี๋ยวสิ นายช่าง...

324
00:26:48,357 --> 00:26:50,109
ห้ามฝืนลุกขึ้นมานะคะ

325
00:26:50,526 --> 00:26:51,652
คุณต้องนอนลงค่ะ

326
00:26:51,902 --> 00:26:53,112
ไม่เป็นไรครับ

327
00:26:53,571 --> 00:26:55,406
จะไม่เป็นไรได้ไง

328
00:26:56,407 --> 00:26:57,575
ให้ตาย

329
00:26:57,825 --> 00:27:00,870
รถนี่เละตุ้มเป๊ะไปหมด

330
00:27:04,749 --> 00:27:06,042
พักสักหน่อยเถอะ

331
00:27:07,209 --> 00:27:10,254
เรื่องครั้งนี้ฉันจะหาวิธีสะสางเอง

332
00:27:10,463 --> 00:27:13,883
ชเวโรฮีเห็นพัคชอลวอน
ที่บ้านในวันเกิดเหตุครับ

333
00:27:13,966 --> 00:27:15,426
พัคชอลวอนช่างติดกล้องวงจรปิดน่ะเหรอ

334
00:27:15,509 --> 00:27:16,886
ครับ ผมว่า...

335
00:27:18,679 --> 00:27:20,514
เราควรรีบสอบสวนพัคชอลวอน
สักหน่อยนะครับ

336
00:27:20,598 --> 00:27:21,557
เดี๋ยวเถอะ

337
00:27:22,099 --> 00:27:23,893
จะดำเนินการ
เพราะเชื่อคำพูดโจรลักพาตัวเนี่ยนะ

338
00:27:24,226 --> 00:27:26,228
คิมมยองจุนขอความช่วยเหลือจากเราครับ

339
00:27:26,312 --> 00:27:27,730
เขาบอกว่ากำลังไปหาชเวโรฮี

340
00:27:27,813 --> 00:27:28,898
เอาล่ะๆ

341
00:27:29,899 --> 00:27:31,233
นายลองคิดดูนะ

342
00:27:31,567 --> 00:27:34,111
โจรลักพาตัว
มันพยายามลักลอบออกจากประเทศ

343
00:27:34,695 --> 00:27:37,239
แล้วนายคิดว่า
เด็กจะยังมีชีวิตอยู่ไหมล่ะ

344
00:27:38,824 --> 00:27:42,036
มันถูกจับได้
ก็เลยแถไปเรื่อยแค่นั้นแหละ

345
00:27:42,328 --> 00:27:44,497
ก็เห็นกล้องวงจรปิดแล้วนี่ครับ
ว่าสองคนนั้นดูสนิทกันเป็นพิเศษ

346
00:27:44,580 --> 00:27:46,874
ให้ตาย คิมมยองจุนมันก็เป็นพ่อคนนะ

347
00:27:46,957 --> 00:27:49,251
ทักษะในการรับมือกับเด็ก
ต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว

348
00:27:51,128 --> 00:27:52,755
แถมมันไม่ได้เจรจาขออะไรด้วย

349
00:27:53,005 --> 00:27:54,715
พอกินเวลานานเข้า

350
00:27:54,799 --> 00:27:56,217
สุดท้าย ก็นั่นแหละ

351
00:27:57,760 --> 00:27:59,178
มันจะไปเหลือเหรอ

352
00:27:59,428 --> 00:28:00,971
ผมก็มีสัญชาตญาณนะครับ

353
00:28:02,264 --> 00:28:03,766
เขาดูไม่ใช่คนแบบนั้น

354
00:28:13,651 --> 00:28:14,819
โชคดีนะคะ

355
00:28:18,531 --> 00:28:21,117
จองโต๊ะไว้ในชื่อคุณยุนจองโดครับ

356
00:28:21,200 --> 00:28:22,785
ค่ะ เดี๋ยวตรวจสอบให้นะคะ

357
00:28:34,672 --> 00:28:37,258
โอ้ นายช่างพัค เข้ามาเลยครับ

358
00:28:37,883 --> 00:28:38,968
เข้ามาสิครับ

359
00:28:40,719 --> 00:28:42,972
ปลาดิบร้านนี้เด็ดมากนะครับ

360
00:28:48,853 --> 00:28:50,020
ครับ อีชางฮุนพูดครับ

361
00:28:51,689 --> 00:28:52,648
อะไรนะ

362
00:28:53,649 --> 00:28:55,734
อ๋อ ครับ รับทราบครับ
จะไปเดี๋ยวนี้ครับ

363
00:28:56,026 --> 00:28:56,944
ครับผม

364
00:28:57,611 --> 00:28:59,280
นี่ จูฮยอก กลับรถ

365
00:28:59,780 --> 00:29:00,823
ทำไม มีอะไร

366
00:29:01,490 --> 00:29:03,659
พัคชอลวอนก่อเรื่องเข้าเต็มๆ เลยครับ

367
00:29:04,160 --> 00:29:05,035
อะไรนะ

368
00:29:15,588 --> 00:29:17,339
ขออนุญาตครับ

369
00:29:17,423 --> 00:29:18,382
นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ

370
00:29:24,930 --> 00:29:27,308
- วางมีดลงครับ
- นายช่างพัค เป็นอะไรไป

371
00:29:27,391 --> 00:29:28,434
ทิ้งมีดไปครับ

372
00:29:28,517 --> 00:29:29,643
รีบทิ้งมีดซะ

373
00:29:32,229 --> 00:29:33,898
- เวรเอ๊ย
- คุณพัคชอลวอน

374
00:29:34,231 --> 00:29:35,357
ช่วยผมด้วยครับ

375
00:29:36,525 --> 00:29:38,652
- ช่วยผม...
- วางมีดลงครับ

376
00:29:40,696 --> 00:29:41,947
วางลงสิครับ เร็วเข้า

377
00:29:51,373 --> 00:29:52,791
วางมีดลงเดี๋ยวนี้

378
00:30:00,508 --> 00:30:02,092
วางมีดลงก่อนผมนับถึงสามนะครับ

379
00:30:03,010 --> 00:30:04,303
อย่าทำอะไรไม่เข้าท่า

380
00:30:05,095 --> 00:30:05,930
หนึ่ง

381
00:30:07,223 --> 00:30:08,265
สอง

382
00:30:12,102 --> 00:30:13,062
สาม

383
00:30:25,533 --> 00:30:26,575
เรียกรถฉุกเฉิน

384
00:30:27,117 --> 00:30:28,077
จูฮยอก จับมัน

385
00:30:48,514 --> 00:30:49,515
คุณยุนจองโด

386
00:30:50,558 --> 00:30:51,642
คุณยุนจองโด

387
00:30:58,983 --> 00:31:00,109
แรงจูงใจในการฆ่าคืออะไรครับ

388
00:31:00,192 --> 00:31:03,070
คุณเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมผอ.ชเวจินแท
โรงพยาบาลฮเยกวังหรือเปล่า

389
00:31:03,153 --> 00:31:04,697
เอามีดแทงเขาทำไมครับ

390
00:31:04,905 --> 00:31:07,032
อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นหน่อยได้ไหมคะ

391
00:31:07,116 --> 00:31:09,618
- มีเรื่องอะไรกัน
- เกิดอะไรขึ้น

392
00:31:09,702 --> 00:31:12,371
- ให้ตายสิ
- มีเรื่องอะไรเหรอครับ

393
00:31:12,454 --> 00:31:14,248
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

394
00:31:14,456 --> 00:31:15,457
คุณพระคุณเจ้าช่วย

395
00:31:15,791 --> 00:31:17,876
ตาคนนั้นเขาไม่ใช่คนแบบนั้นเลยนะ

396
00:31:22,506 --> 00:31:24,258
นี่ใช่บ้านที่มีคนอยู่แน่นะ

397
00:31:25,092 --> 00:31:26,969
มันตั้งใจจะย้ายออกหรือว่าไงเนี่ย

398
00:31:58,751 --> 00:31:59,752
รุ่นพี่

399
00:32:00,878 --> 00:32:01,837
ดูนี่ครับ

400
00:32:03,505 --> 00:32:04,882
ส่งไปให้นิติเวช

401
00:32:04,965 --> 00:32:07,134
แล้วก็เก็บเสื้อผ้าของพัคชอลวอน
ตรงนี้มาให้หมด

402
00:32:07,593 --> 00:32:08,636
ครับ รับทราบครับ

403
00:32:13,724 --> 00:32:16,393
นับเป็นเหตุการณ์ที่สร้างความ
สะเทือนขวัญไปทั่วเมืองยองอินเลยค่ะ

404
00:32:16,477 --> 00:32:19,396
ผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรม
ผอ.โรงพยาบาลยองอินและภรรยา

405
00:32:19,480 --> 00:32:21,023
ถูกตำรวจจับกุมแล้วค่ะ

406
00:32:21,315 --> 00:32:24,818
นายพัค ผู้ต้องสงสัย
เดินทางไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่น

407
00:32:24,902 --> 00:32:29,031
และลงมือสังหารคุณยุน
ที่เคยร่วมงานกับผอ.ชเวผู้เสียชีวิต

408
00:32:29,114 --> 00:32:31,950
เขาถูกจับกุม
หลังมีหนึ่งในพนักงานโทรแจ้งความ...

409
00:32:33,410 --> 00:32:34,286
โรฮี

410
00:32:35,579 --> 00:32:36,580
หนูโอเคไหม

411
00:32:38,415 --> 00:32:40,376
นี่คนที่ดูไม่โอเค

412
00:32:40,459 --> 00:32:42,920
มาถามคนที่สบายดีว่าโอเคหรือเปล่าเหรอ

413
00:32:45,839 --> 00:32:47,424
ลุงเป็นห่วงแทบแย่

414
00:32:49,093 --> 00:32:50,135
โล่งอกไปที

415
00:32:50,511 --> 00:32:51,887
นึกว่าจะไม่ได้เจอกันอีกซะแล้ว

416
00:32:53,847 --> 00:32:55,224
ไปเจอตำรวจมาสินะ

417
00:32:56,517 --> 00:32:57,518
รู้ได้ยังไง

418
00:32:58,686 --> 00:33:00,187
จับคนร้ายได้แล้ว

419
00:33:00,437 --> 00:33:04,900
นายพัค ผู้ต้องสงสัย ทำให้โลกตะลึง
ด้วยวิธีฆาตกรรมอันเหี้ยมโหด

420
00:33:04,983 --> 00:33:06,777
ทางตำรวจกล่าวว่าจะทำการสืบสวน

421
00:33:06,860 --> 00:33:08,862
เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
โดยเร็วที่สุด

422
00:33:08,946 --> 00:33:10,239
- ไม่เป็นไรใช่ไหม
- นายพัคถูกจับกุม

423
00:33:10,322 --> 00:33:13,075
ในที่เกิดเหตุ โดยไม่มีการขัดขืนใดๆ

424
00:33:19,581 --> 00:33:21,792
ต้องโดนซ้อมหนักขนาดไหน
หน้าถึงได้กลายเป็นสภาพนี้

425
00:33:22,584 --> 00:33:25,796
อ่อนแอขนาดนี้ แล้วจะปกป้องหนูได้เหรอ

426
00:33:25,879 --> 00:33:29,091
นี่ ถ้าเป็นคนธรรมดาป่านนี้ตายไปแล้ว

427
00:33:29,174 --> 00:33:30,342
จริงๆ เลย

428
00:33:30,884 --> 00:33:33,887
ลุงจะเป็นคนธรรมดาไม่ได้สิ
จากนี้ไปก็เหมือนกัน

429
00:33:36,098 --> 00:33:37,141
ไม่ต้องห่วงหรอกน่า

430
00:33:37,766 --> 00:33:40,769
ยังไงลุงก็จะหาทางรอดให้ได้
จนกว่าเรื่องนี้จะจบลง

431
00:33:42,646 --> 00:33:43,939
ทำเป็นเท่

432
00:33:46,567 --> 00:33:49,361
ถ้าลงไปข้างล่าง
จะเจอคนแปลกๆ อยู่คนหนึ่ง

433
00:33:50,154 --> 00:33:52,072
หนูรู้ว่าลุงต้องอยากต่อยเขาแน่ๆ

434
00:33:52,740 --> 00:33:54,533
แต่ถ้าทนไหวก็ทนไว้นะ

435
00:33:54,783 --> 00:33:55,826
อะไรนะ

436
00:33:56,994 --> 00:33:58,078
ว่าแต่

437
00:34:00,372 --> 00:34:01,457
นี่หนูเป็นห่วงลุงเหรอ

438
00:34:01,999 --> 00:34:03,208
รอจนลุงตื่นเลยสินะ

439
00:34:03,292 --> 00:34:04,293
ก็นะ

440
00:34:04,877 --> 00:34:07,463
ถ้าอยากตีความแบบนั้นก็ตามใจ

441
00:34:08,839 --> 00:34:10,799
อ้อ แล้วอีกอย่าง

442
00:34:11,717 --> 00:34:12,843
ทำได้ดีมาก

443
00:34:13,093 --> 00:34:14,178
เรื่องอะไรเหรอ

444
00:34:14,386 --> 00:34:16,096
ที่จัดการตัวแปรแล้วรอดมาได้

445
00:34:38,827 --> 00:34:40,454
ยินดีด้วยนะครับ คุณลุงดวงแข็ง

446
00:34:41,288 --> 00:34:42,831
นั่งสิครับ คุณควรกินอะไรหน่อยสิ

447
00:34:43,582 --> 00:34:45,876
เวลาคนเสียเลือดเยอะๆ
ต้องกินของพวกนี้นี่

448
00:34:46,293 --> 00:34:47,336
นั่งสิครับ

449
00:34:48,128 --> 00:34:50,130
ว่าแต่ คุณเป็นใคร

450
00:34:51,340 --> 00:34:52,800
อ๋อ ผมต้องแนะนำตัวเหรอ

451
00:34:55,427 --> 00:34:56,595
ผมชื่อเจเดนครับ

452
00:34:57,054 --> 00:34:58,889
คิดซะว่าผมเป็นธนาคารเดินได้

453
00:34:58,972 --> 00:35:00,933
ที่ลงทุนจำนวนมหาศาลไปกับโรฮีก็แล้วกัน

454
00:35:01,558 --> 00:35:03,644
- แล้วคุณล่ะ
- ไม่ได้การแล้วล่ะ

455
00:35:04,436 --> 00:35:06,271
- อย่าทนมันเลยดีกว่า
- ฮะ

456
00:35:06,355 --> 00:35:08,607
มาคิดๆ ดูแล้ว
ไม่เห็นมีเหตุผลต้องทนเลย

457
00:35:08,690 --> 00:35:11,109
เขาเป็นคนที่พยายามฆ่าลุง
มาสองรอบแล้วนี่

458
00:35:12,569 --> 00:35:13,570
อ๋อ

459
00:35:15,447 --> 00:35:17,241
โธ่ ทำแบบนั้นไม่ได้สิ

460
00:35:18,951 --> 00:35:19,993
ผมคิมมยองจุนครับ

461
00:35:22,579 --> 00:35:23,622
เฮ้ย ไอ้เวรนี่

462
00:35:23,831 --> 00:35:25,374
แกเองเหรอวะ ไอ้สารเลว

463
00:35:30,379 --> 00:35:31,505
โอ๊ย

464
00:35:34,132 --> 00:35:35,384
ได้ยินว่าเป็นสัตว์ประหลาดนี่

465
00:35:36,510 --> 00:35:38,345
เขาอาจทำลายบ้านพักนี้เลยก็ได้

466
00:35:46,270 --> 00:35:48,063
เราหายกันหรือยัง

467
00:35:51,567 --> 00:35:52,693
ขอดูพฤติกรรมนายก่อน

468
00:35:54,820 --> 00:35:55,863
โอเค

469
00:35:56,947 --> 00:35:58,907
ผมพาตัวเขากลับมาให้
ตามที่โรฮีต้องการแล้ว

470
00:35:59,783 --> 00:36:00,993
ทีนี้มาคุยเรื่องงานกันดีไหม

471
00:36:05,914 --> 00:36:07,416
อะไรวะ มองหาอะไร

472
00:36:12,963 --> 00:36:14,172
ทำดีมาก

473
00:36:14,590 --> 00:36:16,925
ไอ้เวรพวกนี้ บังอาจมาล้อเล่นกับฉัน

474
00:36:22,139 --> 00:36:24,182
ไวรัสเหลือแค่นี้เนี่ยนะครับ

475
00:36:25,392 --> 00:36:27,769
สำหรับตอนนี้ ที่ดร.ชเวเหลือไว้

476
00:36:28,729 --> 00:36:30,105
ก็มีแค่นั้นแหละค่ะ

477
00:36:32,691 --> 00:36:34,276
เราลองวิเคราะห์สสารดูแล้ว

478
00:36:34,735 --> 00:36:38,155
แต่มันเป็นพิมพ์เขียวทางพันธุกรรม
ที่ประกอบไปด้วยไวรัสที่ละเอียดอ่อนมาก

479
00:36:38,780 --> 00:36:41,283
การยืนยันองค์ประกอบที่แน่นอน
เลยไม่ใช่เรื่องง่ายค่ะ

480
00:36:42,993 --> 00:36:44,912
ถ้าเราหาชาร์ตไวรัสไม่เจอ

481
00:36:45,913 --> 00:36:47,623
การผลิตยาตัวนี้ก็คงเป็นเรื่องยากค่ะ

482
00:36:47,706 --> 00:36:49,666
หน้าที่ของดร.โมอึนซอน

483
00:36:50,125 --> 00:36:51,877
ก็คือการสืบหาเรื่องนั้นไม่ใช่เหรอครับ

484
00:36:55,631 --> 00:36:57,466
คุณเสียคุณค่าของตัวเองไปแล้วสินะครับ

485
00:37:00,594 --> 00:37:01,553
ทำไมคะ

486
00:37:02,387 --> 00:37:03,597
จะฆ่าฉันด้วยเหรอคะ

487
00:37:04,389 --> 00:37:05,849
คุณก็พูดไปเรื่อย

488
00:37:06,683 --> 00:37:09,519
ชีวิตคนเป็นเรื่องตลกหรือไงครับ
ถึงจะฆ่าโดยไม่คิดได้

489
00:37:09,603 --> 00:37:10,520
งั้นฉันคืออะไรล่ะ

490
00:37:10,812 --> 00:37:12,940
- ชีวิตฉันเป็นเรื่องตลกเหรอวะ ไอ้เวร
- นิ่งไว้

491
00:37:15,567 --> 00:37:16,985
ให้ตายสิ ตกใจหมด

492
00:37:19,696 --> 00:37:21,114
โรฮีน่าจะรู้อยู่ไม่ใช่เหรอ

493
00:37:21,323 --> 00:37:23,367
คิดว่าหนูเป็นผู้มีพลังวิเศษเหรอ

494
00:37:24,743 --> 00:37:27,204
พ่อเธอน่าจะทิ้งบันทึก
ไว้ที่ไหนสักที่หรือเปล่า

495
00:37:28,830 --> 00:37:32,125
ทุกอย่างถูกบันทึกด้วยมือ
มาตั้งแต่สมัยคุณปู่

496
00:37:33,085 --> 00:37:34,503
ก็คงอยู่ที่ไหนสักที่ในบ้านแหละ

497
00:37:36,046 --> 00:37:37,547
แปลว่าต้องเข้าไปในบ้านหลังนั้นสินะ

498
00:37:41,927 --> 00:37:43,261
ขนาดในการทำนา

499
00:37:43,345 --> 00:37:45,639
ปุ๋ยดียังไม่ได้การันตีพืชผลเลยนี่

500
00:37:46,139 --> 00:37:48,433
ยาและพิมพ์เขียวทางพันธุกรรม
ที่ใช้กระตุ้นสมองโรฮี

501
00:37:48,517 --> 00:37:50,894
ตั้งแต่วินาทีที่เธอเกิดมาจนถึงตอนนี้

502
00:37:51,812 --> 00:37:55,857
แผนที่ซับโคลนนิ่งนั้นก็คือคู่มือ
ในการเลี้ยงเด็กอัจฉริยะ

503
00:38:01,029 --> 00:38:02,030
งั้นผมขอตัว

504
00:38:02,280 --> 00:38:04,199
ไปหาคู่มือก่อนนะครับ

505
00:38:16,086 --> 00:38:17,254
(ประธานพัคกีซุน)

506
00:38:17,337 --> 00:38:19,798
(เจเดนมาถึงหรือยัง)

507
00:38:28,056 --> 00:38:31,601
(คดีฆาตกรรม
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลยองอินและภรรยา)

508
00:38:31,685 --> 00:38:35,063
(ไม่มีการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต)

509
00:38:39,651 --> 00:38:40,652
หงุดหงิดชะมัด

510
00:38:42,487 --> 00:38:43,447
เป็นอะไร

511
00:38:43,864 --> 00:38:45,532
เจเดนตัดเน็ตไปแล้ว

512
00:38:46,450 --> 00:38:47,451
จริงเหรอ

513
00:38:49,578 --> 00:38:50,579
รีบนอนเถอะ

514
00:38:50,954 --> 00:38:53,040
อันนี้หนูถามเผื่อไว้เฉยๆ นะ

515
00:38:53,540 --> 00:38:55,876
พนักงานบริษัทรักษาความปลอดภัย
ที่ออกข่าวเมื่อกลางวันน่ะ

516
00:38:55,959 --> 00:38:57,419
ลุงไม่รู้จักเขาใช่ไหม

517
00:39:00,630 --> 00:39:01,631
ไม่เลย

518
00:39:02,382 --> 00:39:04,634
คนที่ลุงรู้จัก ไม่มีใครทำงาน
บริษัทรักษาความปลอดภัยสักคน

519
00:39:04,718 --> 00:39:05,927
แล้วป้าคนนั้นล่ะ

520
00:39:06,011 --> 00:39:08,013
ป้าคือคนสั่งให้ลักพาตัวหนูนี่

521
00:39:09,181 --> 00:39:10,515
แถมยังเป็นในวันนั้นอีก

522
00:39:12,726 --> 00:39:13,852
ก็นั่นน่ะสิ

523
00:39:15,312 --> 00:39:18,732
ตอนนี้ลุงก็ไม่รู้แล้วจริงๆ
ว่าฮเยอึนเป็นคนแบบไหน

524
00:39:21,151 --> 00:39:22,903
นี่มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาๆ หรอกนะ

525
00:39:24,112 --> 00:39:25,697
ในวันที่ 21

526
00:39:25,781 --> 00:39:28,241
ลุงวางแผนมาลักพาตัวหนูที่บ้านนี่

527
00:39:28,742 --> 00:39:30,744
ถ้าเกิดวันนั้นลุงเข้ามาที่บ้านหนู

528
00:39:30,827 --> 00:39:32,454
ก็คงจะได้เจอกับฆาตกร

529
00:39:41,713 --> 00:39:42,672
ว่าแต่

530
00:39:43,840 --> 00:39:45,342
พ่อหนูเป็นคนยังไงเหรอ

531
00:39:47,844 --> 00:39:49,387
ทำไมเขาต้องฆ่าพ่อหนูด้วย

532
00:39:51,890 --> 00:39:53,141
หนูก็ไม่รู้หรอก

533
00:39:56,770 --> 00:39:59,231
บทสนทนาที่หนูคุยกับลุง
ในช่วงไม่กี่วันมานี้

534
00:40:00,107 --> 00:40:01,983
เยอะกว่าที่หนูเคยคุยกับพ่อหลายเท่า

535
00:40:04,361 --> 00:40:07,197
หนูไม่รู้สักนิด
ว่าพ่อตัวเองเป็นคนยังไง

536
00:40:09,741 --> 00:40:10,909
เราคล้ายๆ กันเลยแฮะ

537
00:40:30,470 --> 00:40:32,389
ได้เวลาล็อกประตูแล้วครับ
เข้ามาด้วยครับ

538
00:40:38,895 --> 00:40:41,064
- จิบเบียร์กันหน่อยไหม
- ผมไม่ดื่มครับ

539
00:40:42,357 --> 00:40:44,151
หน้าตาเหมือนพวกคอทองแดงแท้ๆ

540
00:40:44,985 --> 00:40:47,195
ถ้างั้นมาชนแก้วเป็นเพื่อนก็พอ

541
00:40:47,279 --> 00:40:48,780
พอดีไม่มีใครให้ชนแก้วด้วยน่ะ

542
00:40:54,244 --> 00:40:55,996
เราไม่ได้สนิท
ถึงขั้นจะชนแก้วกันได้นะครับ

543
00:40:56,538 --> 00:40:57,706
อันนั้นก็จริง

544
00:40:59,124 --> 00:41:01,668
นายพยายามฆ่าฉัน
แต่พอใกล้ตายก็ปล่อยให้รอด

545
00:41:02,210 --> 00:41:04,004
พอรอดมาได้ก็พยายามฆ่าอีก

546
00:41:04,796 --> 00:41:07,132
จะฆ่าฉันอีกตอนไหนล่ะ หือ

547
00:41:08,508 --> 00:41:10,177
แต่ก็นะ

548
00:41:10,260 --> 00:41:12,429
นายทำเพราะมีความแค้นกับฉันที่ไหนล่ะ

549
00:41:12,512 --> 00:41:13,680
นายทำตามคำสั่งต่างหาก

550
00:41:16,266 --> 00:41:17,851
แล้วนายก็เป็นนักลงทุนด้วยเหรอ

551
00:41:18,852 --> 00:41:19,978
ทำเงินได้เยอะไหม

552
00:41:20,395 --> 00:41:21,605
นายมีแฟนไหม

553
00:41:24,816 --> 00:41:25,817
หรือว่า...

554
00:41:27,068 --> 00:41:29,154
เกิดมาไม่เคยมีแฟนหรือเปล่าวะ

555
00:41:29,529 --> 00:41:30,906
เฮ้ย เดี๋ยวก่อน

556
00:41:30,989 --> 00:41:33,742
โธ่ รู้แล้วน่า ฉันก็แค่ล้อเล่น

557
00:41:34,534 --> 00:41:35,994
ทำตัวเป็นหุ่นยนต์ไปได้

558
00:41:38,705 --> 00:41:39,664
คือว่า

559
00:41:40,790 --> 00:41:43,251
เวลาที่คนเราจดจำใครสักคน

560
00:41:43,835 --> 00:41:47,047
ช่วงเวลาเสี้ยววินาที
มันจะกลายเป็นความทรงจำฝังลึก

561
00:41:48,173 --> 00:41:49,549
ของนายก็มีเหมือนกันนะ

562
00:41:50,050 --> 00:41:51,343
ไม่ใช่ตอนที่เราชกต่อยกัน

563
00:41:53,845 --> 00:41:55,347
แต่เป็นตอนที่นาย...

564
00:41:56,723 --> 00:41:57,807
ช่วยให้ฉันได้เจอฮีแอ

565
00:41:58,433 --> 00:41:59,434
เรื่องนั้น

566
00:42:00,352 --> 00:42:01,394
ฉันรู้สึกขอบคุณอยู่

567
00:42:01,686 --> 00:42:04,272
ถึงจะมีช่วงเวลาที่ไม่ได้รู้สึกแบบนั้น
มากกว่าก็เถอะ

568
00:42:04,898 --> 00:42:06,566
มันคือสิ่งที่ดร.โมอึนซอน
ทำเพื่อคุณครับ

569
00:42:06,650 --> 00:42:08,944
แน่นอน ฉันก็รู้สึกขอบคุณ
ดร.โมอึนซอนเหมือนกัน

570
00:42:19,204 --> 00:42:21,498
คุณตั้งใจจะหนีไปกับโรฮีไม่ใช่เหรอครับ

571
00:42:22,707 --> 00:42:24,751
แล้วทำไมวันนั้นคุณถึงไปหาลูกล่ะ

572
00:42:26,294 --> 00:42:28,129
ทำเพื่อตบตาทุกคนเหรอครับ

573
00:42:30,548 --> 00:42:33,134
ฉันไม่ได้ฉลาดขนาดนั้นหรอก

574
00:42:34,052 --> 00:42:35,095
ฉันก็แค่

575
00:42:36,179 --> 00:42:37,722
คิดว่าแผนอาจจะล้มเหลวก็ได้

576
00:42:39,432 --> 00:42:41,226
แบบนั้นฉันอาจไม่ได้เจอลูกอีกก็ได้

577
00:42:42,102 --> 00:42:43,645
ฮีแอคือทุกอย่างสำหรับฉันนะ

578
00:42:46,940 --> 00:42:48,483
แต่พอมาคิดๆ ดูแล้ว

579
00:42:49,734 --> 00:42:51,903
ฉันทำดีแล้วแหละที่ไปหาแก

580
00:42:55,156 --> 00:42:56,324
แล้วยังมีอีกอย่าง

581
00:42:57,867 --> 00:43:01,121
คนอย่างพวกเราผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะ

582
00:43:02,414 --> 00:43:04,499
แต่โรฮีแกยังเด็ก

583
00:43:05,709 --> 00:43:06,960
ต่อให้อยากร้องไห้

584
00:43:08,128 --> 00:43:10,922
หรืออยากโวยวายยังไง แกก็จะอดทนไว้

585
00:43:12,007 --> 00:43:13,383
แกเป็นเด็กที่น่าสงสารแบบนั้นแหละ

586
00:43:17,554 --> 00:43:19,514
เรามาปกป้องเด็กๆ กันเถอะ นะ

587
00:43:37,866 --> 00:43:39,034
คุณพัคชอลวอน

588
00:43:40,744 --> 00:43:44,080
ก่อนจะคุยเรื่องหมอยุนจองโด
ผมมีเรื่องที่ต้องยืนยันหนึ่งอย่างครับ

589
00:43:45,582 --> 00:43:46,875
ที่บ้านของคุณพัคชอลวอน

590
00:43:47,292 --> 00:43:50,378
เราพบรองเท้าผ้าใบ
ที่มีคราบเลือดผอ.ชเวจินแทติดอยู่ครับ

591
00:43:52,630 --> 00:43:53,965
และในคืนเกิดเหตุ

592
00:43:54,799 --> 00:43:56,593
ลูกของเขาก็เห็นอะไรบางอย่าง

593
00:43:57,802 --> 00:44:00,263
รถบริษัทรักษาความปลอดภัย
ที่จอดอยู่หน้าบ้าน และ...

594
00:44:01,056 --> 00:44:02,640
คุณพัคชอลวอนที่อยู่ในห้องนั่งเล่น

595
00:44:06,102 --> 00:44:07,145
ในวันนั้น

596
00:44:07,812 --> 00:44:09,898
คุณอยู่ที่บ้านผอ.ชเวจินแท
จริงหรือเปล่าครับ

597
00:44:14,903 --> 00:44:15,945
ครับ

598
00:44:19,616 --> 00:44:20,742
คุณฆ่าผอ.ชเวจินแท

599
00:44:21,993 --> 00:44:23,119
หรือเปล่าครับ

600
00:44:27,207 --> 00:44:28,124
ครับ

601
00:44:29,918 --> 00:44:31,169
ผมฆ่าเขาเองครับ

602
00:44:36,549 --> 00:44:38,134
วันที่ผมไปถอดกล้องวงจรปิด

603
00:44:39,719 --> 00:44:42,180
ผมเห็นตู้เซฟผ่านช่องประตูที่เปิดอยู่

604
00:44:47,310 --> 00:44:49,062
ตอนนี้กล้องวงจรปิดก็ไม่มีแล้ว

605
00:44:49,729 --> 00:44:51,064
ผมก็เลยเกิดโลภขึ้นมา

606
00:44:53,608 --> 00:44:55,944
ผมเช็กความเคลื่อนไหวในบ้านทุกวัน
ผ่านกล้องวงจรปิด

607
00:44:56,653 --> 00:44:57,904
ผมตั้งใจว่าจะแอบเข้าไป

608
00:44:58,613 --> 00:44:59,948
และเอาเงินทองในตู้เซฟออกมา

609
00:45:00,198 --> 00:45:02,534
ระหว่างที่คนในบ้านหลับอยู่ครับ

610
00:45:04,411 --> 00:45:05,495
แล้วรหัสผ่านล่ะครับ

611
00:45:06,830 --> 00:45:09,207
ผมจำรหัสผ่านของประตูบ้านและตู้เซฟ

612
00:45:09,290 --> 00:45:10,917
จากการดูภาพกล้องวงจรปิดครับ

613
00:45:13,461 --> 00:45:14,838
แต่มันกลับไม่ใช่เงิน

614
00:45:15,255 --> 00:45:17,132
มีแต่เอกสารแปลกๆ เต็มไปหมดเลยครับ

615
00:45:22,303 --> 00:45:23,847
ผมเลยต้องกลับไปอย่างช่วยไม่ได้

616
00:45:27,434 --> 00:45:29,227
แต่แล้วผอ.ชเวก็ขึ้นมาจากห้องใต้ดิน

617
00:45:29,310 --> 00:45:30,437
คุณมาทำอะไรในนี้

618
00:45:32,147 --> 00:45:34,274
ทำบ้าอะไรวะ ไอ้เวรนี่

619
00:45:34,357 --> 00:45:36,151
เขาเข้ามาโจมตีผมอย่างกะทันหันครับ

620
00:45:37,152 --> 00:45:38,653
ผมเองก็ตกใจ

621
00:45:38,736 --> 00:45:41,281
ตายซะ ไอ้สารเลว

622
00:45:42,574 --> 00:45:45,076
คุณพัคชอลวอนลงมือฆ่าคุณโซจินยู
ภรรยาเขาด้วยหรือเปล่าครับ

623
00:45:45,452 --> 00:45:46,369
เปล่าครับ

624
00:45:50,498 --> 00:45:51,583
ไอ้สารเลว

625
00:45:52,667 --> 00:45:53,668
ในตอนนั้น

626
00:45:55,170 --> 00:45:56,504
ผมเหลือบไปเห็นบางอย่าง

627
00:45:56,963 --> 00:45:59,132
- ตายซะ
- อยู่ข้างเตียงเขาครับ

628
00:45:59,215 --> 00:46:00,091
ตายซะ

629
00:46:02,010 --> 00:46:03,845
ตายซะ ไอ้เวรเอ๊ย

630
00:46:04,387 --> 00:46:07,265
ภรรยาเขา เสียชีวิตอยู่แล้วครับ

631
00:46:18,359 --> 00:46:21,404
ช่วยอธิบายสถานการณ์
ตอนที่ฆ่าผอ.ชเวจินแทหน่อยนะครับ

632
00:46:21,905 --> 00:46:23,114
ผอ.ชเว

633
00:46:24,574 --> 00:46:26,242
เขาแรงเยอะกว่าที่เห็นครับ

634
00:46:45,094 --> 00:46:49,182
นายช่าง ถ้าอยากได้เงิน
ก็น่าจะบอกกันสิครับ

635
00:46:49,557 --> 00:46:52,101
ทำไม พอถอดกล้องวงจรปิดแล้ว
เลยนึกถึงเงินขึ้นมาเหรอ

636
00:46:52,185 --> 00:46:53,394
ไม่ใช่อย่างนั้นครับ

637
00:46:57,649 --> 00:46:59,776
ทำไมครับ จะเอาไอ้นั่นมาแทงผมเหรอ

638
00:46:59,984 --> 00:47:01,027
เออ ดีเลยนี่

639
00:47:01,903 --> 00:47:04,822
วันนี้นายช่างใช้ดาบเล่มนั้นฆ่าเมียผม

640
00:47:04,906 --> 00:47:06,157
ผมก็เลยป้องกันตัว

641
00:47:06,658 --> 00:47:07,784
เป็นไง

642
00:47:07,992 --> 00:47:08,826
ดีใช่ไหมครับ

643
00:47:09,577 --> 00:47:10,662
เอาสิครับ

644
00:47:17,544 --> 00:47:19,170
บ้ากู่ไม่กลับแล้วว่ะ

645
00:47:20,713 --> 00:47:21,798
ก็เอาสิครับ

646
00:47:24,634 --> 00:47:26,386
นายช่างไม่เคยแทงใครใช่ไหมครับ

647
00:47:26,469 --> 00:47:27,637
แทงสิครับ ผมจะอยู่นิ่งๆ

648
00:47:28,137 --> 00:47:29,097
เร็วสิ

649
00:47:29,806 --> 00:47:30,848
ไม่เป็นไรหรอก

650
00:47:31,724 --> 00:47:33,726
นายช่าง เอาสิครับ

651
00:47:38,147 --> 00:47:39,315
แทงสิวะ ไอ้...

652
00:48:08,428 --> 00:48:09,470
ผอ.

653
00:48:11,973 --> 00:48:14,601
คุณอยากได้เงินของผอ.ชเวจินแท
แค่นั้นเหรอครับ

654
00:48:15,101 --> 00:48:17,687
ไม่เกี่ยวอะไรกับคดี
เมื่อ 30 ปีก่อนเลยเหรอ

655
00:48:17,770 --> 00:48:20,064
การได้เจอกับผอ.ชเว
มันเป็นเรื่องบังเอิญครับ

656
00:48:20,815 --> 00:48:22,525
ถ้าผมตั้งใจจะแก้แค้น

657
00:48:23,067 --> 00:48:25,236
ผมคงฆ่าพ่อเขา
ตั้งแต่ 30 ปีก่อนแล้วครับ

658
00:48:25,820 --> 00:48:27,113
ผอ.ชเวดงออกน่ะ

659
00:48:30,199 --> 00:48:32,285
งั้นคุณฆ่ายุนจองโดเพราะอะไรครับ

660
00:48:34,579 --> 00:48:35,872
เมียกับลูกผม

661
00:48:37,498 --> 00:48:39,292
ไม่ได้ตายเพราะทุรเวชปฏิบัติธรรมดา

662
00:48:40,585 --> 00:48:43,796
มันเป็นความประมาทเลินเล่อ
ของแพทย์ที่ไม่มีใบประกอบครับ

663
00:48:44,213 --> 00:48:45,298
เรื่องนั้น

664
00:48:46,007 --> 00:48:47,884
มันเกี่ยวอะไรกับยุนจองโดด้วยครับ

665
00:48:48,384 --> 00:48:49,636
คุณคิดว่ายุนจองโด

666
00:48:51,429 --> 00:48:52,847
เป็นหมอเหรอครับ

667
00:48:54,932 --> 00:48:56,184
ครับ ทำได้ดีมากครับ

668
00:48:56,267 --> 00:48:58,227
- ทำได้ดีมากค่ะ
- ครับผม

669
00:49:01,105 --> 00:49:03,650
พอผมได้รู้ความจริง
ว่ายุนจองโดเป็นแพทย์ที่ไม่มีใบประกอบ

670
00:49:04,942 --> 00:49:07,945
และได้เห็นเขาออกมาจากห้องผ่าตัด
หลังผ่าตัดเสร็จ

671
00:49:10,573 --> 00:49:12,325
ผมก็ให้อภัยเขาไม่ได้ครับ

672
00:49:13,076 --> 00:49:14,077
คุณฆ่าคน

673
00:49:15,203 --> 00:49:16,996
ด้วยเหตุผลแค่นั้นเหรอครับ

674
00:49:19,123 --> 00:49:21,709
เพราะผมยอมให้มีคนอื่น
ตกเป็นเหยื่อแบบผมไม่ได้ไงครับ

675
00:49:30,968 --> 00:49:32,261
คงรู้จักคุณซอฮเยอึนดีใช่ไหม

676
00:49:34,764 --> 00:49:36,224
เขาเกี่ยวข้องกับคดีนี้ไหมครับ

677
00:49:38,226 --> 00:49:40,186
คิมมยองจุน สามีของคุณซอฮเยอึน

678
00:49:40,520 --> 00:49:44,357
ลักพาตัวลูกสาวผอ.ชเวจินแท
ในวันที่ 21 หลังเกิดเหตุครับ

679
00:49:45,692 --> 00:49:47,402
เด็กวิ่งออกมาเหมือนกำลังหลบหนี

680
00:49:47,985 --> 00:49:49,362
แล้วก็ถูกคิมมยองจุนลักพาตัวไป

681
00:49:53,700 --> 00:49:55,243
ผมไม่รู้เรื่องด้วยครับ

682
00:49:56,786 --> 00:49:59,330
ผมเห็นในข่าว
ว่าลูกของโจรลักพาตัวกำลังป่วยอยู่

683
00:50:00,248 --> 00:50:01,749
ถึงช่วงเวลาจะบังเอิญไปหน่อย

684
00:50:02,291 --> 00:50:05,253
แต่ผมว่าการที่เขาเล็งบ้านผอ.ชเว
ที่รวยที่สุดในเมืองยองอิน

685
00:50:06,087 --> 00:50:07,463
ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลยครับ

686
00:50:14,595 --> 00:50:17,890
(บริษัทรับเหมาก่อสร้างอีไอ)

687
00:50:22,103 --> 00:50:23,479
ชื่อว่าอะไรนะ

688
00:50:23,813 --> 00:50:26,399
ชเวดงจุนครับ เป็นน้องชายคุณปู่ของโรฮี

689
00:50:27,692 --> 00:50:29,402
- น้องชายคุณปู่เหรอ
- ครับ

690
00:50:30,111 --> 00:50:31,779
ปัจจุบันเป็นประธาน
บริษัทรับเหมาก่อสร้างอีไอ

691
00:50:32,321 --> 00:50:35,533
และอยู่ในรายชื่อรับมรดกผอ.ชเวจินแท
ต่อจากชเวโรฮีครับ

692
00:50:36,075 --> 00:50:39,746
สำนักงานกฎหมายที่รับผิดชอบ
กำลังดำเนินการเรื่องมรดกแล้วครับ

693
00:50:39,829 --> 00:50:43,416
ให้ตาย ไอ้พวกใจไม้ไส้ระกำ

694
00:50:46,294 --> 00:50:47,587
เป็นครอบครัวที่ตลกดีจริงๆ

695
00:50:50,298 --> 00:50:52,341
(บริษัทรับเหมาก่อสร้างอีไอ)

696
00:50:54,510 --> 00:50:57,597
สรุปว่าคุณรู้ที่อยู่ของโรฮี
หรือไม่รู้กันแน่ครับ

697
00:50:59,223 --> 00:51:01,434
ผมว่าตอนนี้เรื่องนั้นมันไม่สำคัญนะ

698
00:51:04,270 --> 00:51:07,565
สิ่งที่คุณต้องการคือทรัพย์สมบัติ
ของผอ.ชเวจินแทไม่ใช่เหรอครับ

699
00:51:08,357 --> 00:51:09,650
พูดอะไรพล่อยๆ แบบนั้นครับ

700
00:51:10,735 --> 00:51:13,404
อย่าเสแสร้งเลย บอกผมมาตามตรงเถอะครับ

701
00:51:13,613 --> 00:51:14,739
ผมยิ่งไม่มีเวลาอยู่

702
00:51:17,992 --> 00:51:19,827
สิ่งที่ผมต้องการ
ไม่ใช่ทรัพย์สินของชเวจินแท

703
00:51:20,578 --> 00:51:22,663
แต่เป็นมรดกของผอ.ชเวดงออก
พี่ชายผมต่างหาก

704
00:51:23,915 --> 00:51:25,124
จินแทมันเป็นลูกบุญธรรม

705
00:51:26,125 --> 00:51:29,879
การที่ลูกบุญธรรมได้มรดกทั้งหมด
ของพี่ชายผม มันไม่เข้าท่าเลยนี่

706
00:51:30,338 --> 00:51:32,507
แถมมันยังจะถูกส่งต่อ
ให้ลูกสาววัย 11 ขวบอีก

707
00:51:32,590 --> 00:51:33,841
ให้ผมดูอยู่เฉยๆ ได้ยังไง

708
00:51:35,051 --> 00:51:38,054
เท่าที่ผมสืบมา อสังหาริมทรัพย์
หุ้น พันธบัตร เงินฝาก

709
00:51:38,137 --> 00:51:40,807
รวมแล้วเป็นประมาณ
120,000 ล้านวอนได้นะครับ

710
00:51:40,890 --> 00:51:42,058
เร็วจังนะ

711
00:51:44,894 --> 00:51:47,313
เขาถึงว่าอะไรที่ทำเงินได้
มักจะล่อพวกแมลงวันมาตอม

712
00:51:49,482 --> 00:51:50,608
คุณเป็นใคร

713
00:51:52,360 --> 00:51:53,653
ชเวโรฮีต้องตาย

714
00:51:53,736 --> 00:51:55,488
ไม่สิ ต้องถูกระบุว่าเสียชีวิต

715
00:51:55,863 --> 00:51:57,657
คุณถึงจะได้รับมรดกตามกฎหมาย

716
00:51:57,740 --> 00:51:58,908
ผมถามว่าคุณเป็นใคร

717
00:52:01,118 --> 00:52:02,245
ไม่ต้องกังวลหรอกครับ

718
00:52:02,787 --> 00:52:04,831
ผมไม่สนใจเงิน 120,000 ล้านวอนนั่นหรอก

719
00:52:06,374 --> 00:52:08,000
ถ้างั้นคุณต้องการอะไร

720
00:52:35,820 --> 00:52:37,280
วันนี้ไม่เปิดร้านครับ

721
00:52:37,363 --> 00:52:38,406
กลับไปเถอะครับ

722
00:52:42,660 --> 00:52:43,786
ให้ตาย

723
00:52:46,706 --> 00:52:48,124
ก็บอกว่าวันนี้ไม่เปิดไง

724
00:52:48,666 --> 00:52:49,792
เฮ้ย อะไรวะ

725
00:52:50,042 --> 00:52:51,586
- บอกว่าไม่เปิดร้านไง
- อะไรวะ

726
00:52:53,212 --> 00:52:54,338
ฮะ ออกไปซะ

727
00:52:55,047 --> 00:52:56,048
บอกให้ออกไปไง

728
00:53:01,053 --> 00:53:02,972
- เฮ้ย
- อะไรวะ

729
00:53:03,055 --> 00:53:04,390
- เฮ้ย ระวังๆ
- จะไปไหน

730
00:53:08,144 --> 00:53:09,478
เวรเอ๊ย

731
00:53:16,027 --> 00:53:18,070
ทำตามที่เราบอกก็พอครับ

732
00:53:18,988 --> 00:53:21,616
กัปตันขับเรือ
โดยไม่รู้จักหน้าผู้ชายคนนั้น

733
00:53:22,116 --> 00:53:23,951
คุณเห็นเหมือนมีอะไรถูกโยนลงทะเล

734
00:53:24,035 --> 00:53:26,287
แต่ไม่แน่ใจว่าใช่ศพหรือเปล่า

735
00:53:26,913 --> 00:53:28,289
ถ้าคุณพูดตามนั้น

736
00:53:28,873 --> 00:53:31,000
ทีมทนายของเราจะช่วยเต็มที่ครับ

737
00:53:34,295 --> 00:53:36,505
(ห้องบันทึกการสอบสวน)

738
00:53:41,844 --> 00:53:44,847
(อาชญากรรมรุนแรง ทีม 1)

739
00:53:44,931 --> 00:53:46,265
ทำได้ดีมากครับ

740
00:53:47,433 --> 00:53:48,601
ทำได้ดีกับผีน่ะสิ

741
00:53:50,269 --> 00:53:51,520
ยังทำได้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ

742
00:53:51,979 --> 00:53:53,314
อ้อ แล้วคุณซอฮเยอึนล่ะ

743
00:53:53,648 --> 00:53:56,108
ไม่ปรากฏตัวเลยครับ ติดต่อก็ไม่ได้

744
00:53:57,944 --> 00:53:59,320
เอากาแฟสักแก้วไหมครับ

745
00:53:59,403 --> 00:54:00,279
อือ

746
00:54:00,363 --> 00:54:01,530
- กาแฟไหม
- ฉันเอากาแฟเย็น

747
00:54:01,614 --> 00:54:03,074
เรื่องมากจริงๆ เฮ้อ

748
00:54:03,532 --> 00:54:04,533
รุ่นพี่

749
00:54:05,826 --> 00:54:06,953
ดูนี่หน่อยสิครับ

750
00:54:13,751 --> 00:54:15,753
- นี่มันอะไร
- ฮะ

751
00:54:15,836 --> 00:54:18,506
(คดีลักพาตัวเมืองยองอิน
สุดท้ายเด็กก็ถูกโยนลงในทะเล)

752
00:54:18,589 --> 00:54:20,049
จุดที่ทิ้งศพอยู่ตรงไหนครับ

753
00:54:20,132 --> 00:54:21,592
ทุกคนถอยออกไปด้วยครับ

754
00:54:21,676 --> 00:54:24,428
เด็กหญิงชเวโรฮี ผู้รอดชีวิต
จากคดีฆาตกรรมคู่สามีภรรยาเมืองยองอิน

755
00:54:24,512 --> 00:54:26,180
และเหยื่อที่ถูกลักพาตัว

756
00:54:26,514 --> 00:54:28,057
ในวันนี้ได้ถูก...

757
00:54:28,140 --> 00:54:29,809
ฉันโยนศพทิ้งลงทะเลงั้นเหรอ

758
00:54:30,309 --> 00:54:31,310
ศพหนูน่ะนะ

759
00:54:31,894 --> 00:54:32,979
จะบ้ากะละมัง

760
00:54:33,354 --> 00:54:34,981
เห็นผีแล้วรู้สึกยังไงบ้าง

761
00:54:36,190 --> 00:54:37,858
หนูยังจะมีอารมณ์มาล้อเล่นอีกเหรอ

762
00:54:38,067 --> 00:54:39,110
งั้นจะให้ร้องไห้เหรอ

763
00:54:39,777 --> 00:54:41,404
เราต้องคิดว่าทำไมพวกเขาทำแบบนั้นสิ

764
00:54:41,696 --> 00:54:42,780
ทำไมกันล่ะ

765
00:54:44,740 --> 00:54:45,866
อืม...

766
00:54:47,201 --> 00:54:50,079
ถ้าหนูตายไป ใครจะเป็นคนที่ดีใจที่สุด

767
00:54:51,414 --> 00:54:52,456
คนที่ดีใจเหรอ

768
00:54:57,003 --> 00:54:58,129
บริษัทจัดงานศพเหรอ

769
00:55:00,381 --> 00:55:01,632
ไม่เห็นตลกเลย

770
00:55:02,717 --> 00:55:04,927
สติปัญญาลุงหยุดพัฒนาตอนกี่ขวบเนี่ย

771
00:55:08,431 --> 00:55:09,557
โอ๊ย อย่างฮา

772
00:55:13,102 --> 00:55:14,020
มานี่มา

773
00:55:14,937 --> 00:55:16,939
- ทำไม
- มา

774
00:55:17,023 --> 00:55:18,232
อะไรอีกเล่า

775
00:55:18,315 --> 00:55:19,442
บอกให้มาไง

776
00:55:19,734 --> 00:55:20,985
ให้ตายสิ

777
00:55:27,116 --> 00:55:29,702
ไปหาดร.โมอึนซอน แล้วบอกว่าขอยาหน่อย

778
00:55:29,910 --> 00:55:31,287
ไม่ต้องพูดอะไรมากกว่านั้น

779
00:55:33,414 --> 00:55:35,082
หนูสั่งลุงทำเรื่องแบบนี้ตลอดเลยนะ

780
00:55:40,379 --> 00:55:41,505
คือว่า ดร.ครับ

781
00:55:41,589 --> 00:55:44,383
อ้อ มื้อเย็นวันนี้
ฉันเตรียมของไว้ให้โรฮีนิดหน่อยด้วยค่ะ

782
00:55:45,134 --> 00:55:48,345
ถึงแกจะไม่อยากกิน
ยังไงก็ต้องบังคับให้กินนะคะ

783
00:55:49,889 --> 00:55:51,557
เพราะว่าแกเชื่อฟังคุณ

784
00:55:52,266 --> 00:55:53,392
ครับ

785
00:55:56,187 --> 00:56:00,066
คือว่า ผมใช้ยาฆ่าเชื้อหมดแล้ว

786
00:56:00,149 --> 00:56:01,442
ขอเพิ่มได้ไหมครับ

787
00:56:04,695 --> 00:56:05,654
รอก่อนนะคะ

788
00:56:16,582 --> 00:56:18,334
(ลากเส้นเพื่อปลดล็อก)

789
00:56:26,092 --> 00:56:27,343
อัจฉริยะมาเอง

790
00:56:27,426 --> 00:56:28,636
ทำเหมือนเรื่องแปลกไปได้

791
00:56:28,719 --> 00:56:29,929
รีบไปดูต้นทางไป

792
00:56:30,012 --> 00:56:31,055
อือ

793
00:56:33,432 --> 00:56:35,518
(ครอบครัวผู้สูญเสีย: ขอให้ตามหา
โจรลักพาตัวอย่างเต็มที่)

794
00:56:35,601 --> 00:56:37,394
(ผู้ต้องสงสัยยอมรับ
ว่ามีส่วนช่วยในการกำจัดศพ)

795
00:56:38,354 --> 00:56:39,647
ก็แปลว่า

796
00:56:39,897 --> 00:56:43,776
เจเดนติดสินบนกัปตันเรือ
ให้เขาแกล้งทำเหมือนหนูตายแล้วงั้นสิ

797
00:56:45,486 --> 00:56:47,947
พยายามใช้ประโยชน์จากญาติหนู
เพื่อเข้าไปในบ้านสินะ

798
00:56:48,572 --> 00:56:49,615
ทำไม จำเป็นด้วยเหรอ

799
00:56:49,865 --> 00:56:51,033
เพราะหนูต้องตาย

800
00:56:51,117 --> 00:56:54,328
ผู้รับมรดกคนต่อไปถึงจะมีสิทธิ์
ในทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวเราน่ะสิ

801
00:56:54,411 --> 00:56:56,330
โธ่ แต่ยังไงก็ครอบครัวนะ

802
00:56:56,413 --> 00:56:58,707
พวกเขาคือครอบครัว
ที่เกิดมาหนูยังไม่เคยเห็นหน้าสักครั้ง

803
00:56:59,583 --> 00:57:00,709
เรื่องแค่นี้ทำได้อยู่แล้ว

804
00:57:00,793 --> 00:57:02,920
(ครอบครัวผู้สูญเสีย
อยู่ในความโศกเศร้าเสียใจ)

805
00:57:09,635 --> 00:57:10,594
เฮ้ย

806
00:57:15,307 --> 00:57:16,267
ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ

807
00:57:17,560 --> 00:57:18,519
ครับ

808
00:57:31,282 --> 00:57:32,616
หนูออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่

809
00:57:33,784 --> 00:57:35,077
ลุงโจรลักพาตัว

810
00:57:38,205 --> 00:57:39,123
ฮะ

811
00:57:39,582 --> 00:57:40,875
ทำไมเรียกแบบนั้นอีกแล้วล่ะ

812
00:57:40,958 --> 00:57:43,752
มีอีกหนึ่งอย่างที่ลุงยังไม่ได้ทำ
ในฐานะโจรลักพาตัว

813
00:57:47,173 --> 00:57:48,090
อะไร

814
00:57:55,431 --> 00:57:58,309
(ไม่ระบุหมายเลขผู้โทร)

815
00:58:00,561 --> 00:58:01,729
ครับ สวัสดีครับ

816
00:58:01,979 --> 00:58:03,230
นี่คิมมยองจุนนะครับ

817
00:58:05,357 --> 00:58:06,859
คุณคิมมยองจุนเหรอครับ

818
00:58:06,942 --> 00:58:08,277
ผมคือโจรลักพาตัวครับ

819
00:58:08,736 --> 00:58:09,612
ตอนนี้

820
00:58:10,446 --> 00:58:11,739
โรฮีอยู่กับผม

821
00:58:15,367 --> 00:58:16,577
ครับ ว่ามาเลยครับ

822
00:58:17,369 --> 00:58:18,704
ผมโทรมาเจรจาครับ

823
00:58:19,788 --> 00:58:20,789
เจรจาเหรอ

824
00:58:23,209 --> 00:58:24,543
ตอนนี้โรฮีอยู่ด้วยไหมครับ

825
00:58:26,378 --> 00:58:27,922
ถ้าคุณอยากตามหาชเวโรฮี

826
00:58:28,756 --> 00:58:30,049
ก็เตรียมเงินเอาไว้ครับ

827
00:58:35,012 --> 00:58:36,013
สามหมื่นล้าน

828
00:59:22,101 --> 00:59:23,602
เป็นคนที่ไว้ใจได้เหรอ เขาเป็นใคร

829
00:59:23,686 --> 00:59:25,104
ไม่เจอกันนานเลยนะ ครูชเว

830
00:59:25,187 --> 00:59:27,064
โจรลักพาตัวโทรหาคุณด้วยตัวเองเหรอครับ

831
00:59:27,147 --> 00:59:30,776
การขอเงินสามหมื่นล้านเป็นค่าไถ่
สำหรับเด็ก 11 ขวบนี่มันออกจะ...

832
00:59:30,859 --> 00:59:33,028
คุณมีเวลาถึงเที่ยงคืนพรุ่งนี้

833
00:59:34,154 --> 00:59:35,823
ถ้ารอบนี้พลาดขึ้นมาจะทำยังไง

834
00:59:35,906 --> 00:59:37,783
ผมจะเอาร่างชเวโรฮี
มาให้คุณเห็นต่อหน้าเลยครับ

835
00:59:37,866 --> 00:59:38,909
มันแปลกๆ นี่นา

836
00:59:38,993 --> 00:59:40,619
จู่ๆ พนักงานรักษาความปลอดภัยบ้านหนู

837
00:59:40,703 --> 00:59:42,579
กับภรรยาลุงก็มีความเกี่ยวข้องกัน

838
00:59:42,663 --> 00:59:43,998
คุณซอฮเยอึนมาครับ

839
00:59:44,373 --> 00:59:46,041
จะให้ฉันเริ่มเล่าจากตรงไหนคะ

840
00:59:46,125 --> 00:59:47,084
ทำไมส่งต่อคดีไปล่ะครับ

841
00:59:47,167 --> 00:59:50,379
ก็คิมมยองจุน
มันโยนชเวโรฮีลงทะเลไปแล้วไง

842
00:59:50,462 --> 00:59:53,090
ไม่ว่ายังไงก็ต้องจับมันให้ได้
ไอ้โจรลักพาตัวนั่น

843
00:59:53,382 --> 00:59:56,010
ถ้าแกบังอาจแตะต้องฮเยอึน
ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่

844
00:59:56,093 --> 00:59:58,679
ผมว่าตอนนี้
คิมมยองจุนกำลังถูกหลอกใช้อยู่ครับ

845
00:59:58,762 --> 01:00:00,806
ฉันน่าจะถามให้เร็วกว่านี้

846
01:00:01,015 --> 01:00:02,057
แกเป็นใคร

847
01:00:02,141 --> 01:00:04,143
คำบรรยายโดย: ณัฐิญา น่วมถนอม