1 00:01:00,060 --> 00:01:01,604 (ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์) 2 00:01:01,687 --> 00:01:03,856 (ไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริง นักแสดงเด็กถ่ายทำภายใต้การคุ้มครอง) 3 00:01:03,939 --> 00:01:05,399 (ละครเรื่องนี้ได้รับการสนับสนุน โดยกองทุนพัฒนาการสื่อสาร) 4 00:01:05,483 --> 00:01:06,984 (กระทรวงวิทยาศาสตร์และไอซีที) 5 00:01:21,081 --> 00:01:22,082 นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ 6 00:01:27,755 --> 00:01:28,839 ไม่ได้ยินเหรอ 7 00:01:29,215 --> 00:01:30,966 นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ ทิ้งอาวุธซะ 8 00:01:34,720 --> 00:01:36,096 หยุดนะ ไอ้หนูสกปรก 9 00:01:52,947 --> 00:01:54,532 ฉันยิงกระสุนเปล่าครบสองนัดแล้ว 10 00:01:54,990 --> 00:01:56,241 จากนี้ไปคือกระสุนจริงนะ 11 00:01:57,408 --> 00:01:58,702 ทิ้งอาวุธซะ 12 00:02:03,290 --> 00:02:05,501 ยกมือขึ้นเหนือหัวแล้วยืนพิงรถไว้ 13 00:02:15,886 --> 00:02:17,179 ชเวโรฮีอยู่ไหน 14 00:02:19,306 --> 00:02:21,892 เฮ้ย ไอ้เวรนี่ เจ็บใจมากเหรอวะ 15 00:02:22,309 --> 00:02:23,769 ยังไม่เลิกจ้องอีก 16 00:02:25,980 --> 00:02:27,273 รู้อะไรบอกมาให้หมด 17 00:02:28,524 --> 00:02:29,525 ที่สถานีตำรวจ 18 00:02:37,783 --> 00:02:38,993 ให้ตายสิ 19 00:02:39,577 --> 00:02:42,162 เจอตัวแล้ว ไอ้ไส้ศึก 20 00:02:44,832 --> 00:02:45,875 ลงมา 21 00:02:57,469 --> 00:02:59,138 จริงด้วย ฉันก็ว่ามันแปลกๆ 22 00:02:59,722 --> 00:03:02,224 โจรลักพาตัวโทรหาทนาย ที่ตำแหน่งต่ำสุดในสำนักงาน 23 00:03:02,308 --> 00:03:03,601 แถมเป็นทนายสัญญาจ้างเนี่ยนะ 24 00:03:03,893 --> 00:03:06,729 ต่อให้เคยรู้จักกันยังไง มันก็ไม่เห็นจะเข้าท่าเลยสักนิดนี่ 25 00:03:06,812 --> 00:03:08,606 ยังไงโรฮีก็อยู่กับฉัน 26 00:03:08,689 --> 00:03:11,108 ถ้าไม่มีคนช่วยก็ไม่มีทางทำได้แน่ 27 00:03:11,400 --> 00:03:12,568 จะต้องมี 28 00:03:13,777 --> 00:03:15,112 ไส้ศึกอยู่แน่นอน 29 00:03:18,657 --> 00:03:20,367 ผู้หญิงที่น้ำเสียงสุขุมลุ่มลึก 30 00:03:23,245 --> 00:03:25,247 ที่แท้ก็เสียงที่ฉันได้ยินอยู่ตลอด 31 00:03:27,458 --> 00:03:29,835 ทำไมผมไม่สงสัยคุณตั้งแต่แรกนะ 32 00:03:31,879 --> 00:03:34,381 โอเค เรื่องนั้นผมพลาดเอง 33 00:03:37,718 --> 00:03:40,179 เพราะคุณมีหน้าที่เฮงซวย 34 00:03:40,596 --> 00:03:43,933 ในการหายาที่ชเวโรฮีได้รับมาตลอด รวมถึงชาร์ตไวรัสนั่น 35 00:03:44,183 --> 00:03:45,809 ผมคงต้องปล่อยคุณไว้สักพักเนอะ 36 00:03:47,978 --> 00:03:49,438 บอกมาซิ ว่าทำไมฉันต้องปล่อยให้แกรอด 37 00:03:51,941 --> 00:03:53,067 แกมีเวลาไม่มากหรอกนะ 38 00:03:58,739 --> 00:04:00,699 - กรรม - ไม่เห็นโดนเลย 39 00:04:01,116 --> 00:04:03,619 อะไรเนี่ย ไหนว่ายิงปืนได้ที่หนึ่งไง 40 00:04:03,702 --> 00:04:06,121 - ตอนยิงในเกมลุงเก่งมากนะ - เกม... 41 00:04:06,205 --> 00:04:08,040 - อะไร... - งั้นหนูก็ยิงเองซะเลยสิ 42 00:04:08,123 --> 00:04:09,667 นี่จะบอกให้เด็กยิงปืนเหรอ 43 00:04:12,378 --> 00:04:13,796 ทิ้งปืนซะ แจ็คสัน 44 00:04:13,879 --> 00:04:15,047 เจเดน 45 00:04:15,130 --> 00:04:17,048 - อ้อ เจสัน - เจเดน 46 00:04:18,007 --> 00:04:19,051 เจเดนเหรอ 47 00:04:19,426 --> 00:04:20,636 ชื่อเรียกยากจังเว้ย 48 00:04:21,136 --> 00:04:22,638 เราถือปืนกันอยู่ทั้งคู่ 49 00:04:22,930 --> 00:04:24,181 จะให้ฉันทิ้งฝ่ายเดียวได้ไง 50 00:04:24,974 --> 00:04:26,100 หนูก็กะไว้แล้ว 51 00:04:29,687 --> 00:04:31,480 มันอันตรายนะ ทำอะไรเนี่ย ส่งให้พวกเขาเร็ว 52 00:04:39,196 --> 00:04:40,531 ไม่ไหวล่ะสิ 53 00:04:40,614 --> 00:04:41,532 วางปืนลงซะ 54 00:04:50,332 --> 00:04:51,332 ดร. 55 00:04:56,839 --> 00:04:58,716 เอาล่ะ ทีนี้แกบอกมา 56 00:04:59,258 --> 00:05:00,676 เหตุผลที่เราต้องไว้ชีวิตแก 57 00:05:05,889 --> 00:05:06,890 ไม่มีล่ะสิ 58 00:05:07,474 --> 00:05:09,518 ไอ้เวรนี่ ชอบคิดว่าชีวิตคนเป็นผักเป็นปลา 59 00:05:11,353 --> 00:05:12,521 พรุ่งนี้เช้า 60 00:05:13,397 --> 00:05:15,482 แกจะไปสถานีตำรวจพร้อมเรา 61 00:05:15,566 --> 00:05:16,942 เราต้องรับโทษในสิ่งที่ทำไว้สิ 62 00:05:17,192 --> 00:05:19,319 ทั้งฉัน และแก 63 00:05:20,904 --> 00:05:22,781 ฉันไม่รู้ว่าแกต้องการอะไร 64 00:05:22,865 --> 00:05:24,241 แต่ยอมแพ้ซะดีกว่า 65 00:05:25,075 --> 00:05:26,535 หลังจากวินาทีนี้ไป 66 00:05:26,618 --> 00:05:30,956 โรฮีไม่ใช่หนูทดลองของใครอีกต่อไปแล้ว 67 00:05:35,502 --> 00:05:37,046 เป็นคนช่างฝันจังเลยนะ 68 00:05:37,755 --> 00:05:38,756 เฮ้อ 69 00:05:40,174 --> 00:05:43,343 แกรู้ไหมว่าผอ.ชเวจินแทรับเงิน แลกกับการทดลองนี้ไปมากแค่ไหน 70 00:05:44,011 --> 00:05:46,513 เงินที่ลงทุนมาจนถึงวันนี้ มันจะมากแค่ไหนนะ 71 00:05:47,264 --> 00:05:48,390 ฉันบอกแล้วใช่ไหม 72 00:05:49,683 --> 00:05:51,310 ว่าเงินคือสิ่งที่อันตราย และโหดร้ายที่สุด 73 00:05:52,770 --> 00:05:55,230 คิดว่ากำจัดฉันตอนนี้ แล้วเรื่องมันจะจบเหรอ 74 00:05:58,192 --> 00:05:59,109 เออ 75 00:05:59,818 --> 00:06:00,861 ฉันจะจบมันเอง 76 00:06:02,112 --> 00:06:05,699 จากนี้โรฮีจะได้ใช้ชีวิต เป็นเด็ก 11 ขวบธรรมดา 77 00:06:06,575 --> 00:06:09,870 เพราะมันเป็นสิ่งเดียว ที่ลุงโจรลักพาตัวคนนี้จะทำให้แกได้ 78 00:06:12,873 --> 00:06:13,957 ส่วนแก 79 00:06:15,584 --> 00:06:16,585 แก... 80 00:06:17,169 --> 00:06:18,128 เจเจ 81 00:06:19,588 --> 00:06:21,006 มันชื่ออะไรนะ 82 00:06:22,633 --> 00:06:23,467 เจเดน 83 00:06:23,550 --> 00:06:25,010 เออ เจเดน 84 00:06:26,720 --> 00:06:29,765 ถ้าต่อไปแกมายุ่งกับโรฮีแบบนี้อีกละก็ 85 00:06:30,432 --> 00:06:31,517 ฉันขอบอกเลยว่า 86 00:06:32,810 --> 00:06:35,521 ฉันจะ... 87 00:06:36,855 --> 00:06:38,982 หักแขนหักขาแกทิ้งจริงๆ แน่ 88 00:06:40,192 --> 00:06:42,903 เข้าใจไหม ไอ้สารเลว 89 00:06:55,124 --> 00:06:56,959 อย่าทำให้เรื่องมันบานปลายดีกว่าครับ 90 00:06:57,042 --> 00:06:59,294 - โอ๊ย หนวกหูโว้ย ปากมากจริงๆ - ถ้าคุณ... 91 00:07:02,840 --> 00:07:04,424 - เดี๋ยว - อะไร 92 00:07:04,508 --> 00:07:05,968 ตรงนี้ ต้องทำแบบนี้ 93 00:07:13,684 --> 00:07:15,185 มีบ้านพักที่ผมรู้จักอยู่แถวนี้ 94 00:07:15,269 --> 00:07:18,230 คู่รักสูงอายุเป็นคนดูแล ปลอดภัยแน่นอน ไปที่นั่นเถอะครับ 95 00:07:18,480 --> 00:07:19,481 โอเคครับ 96 00:07:19,690 --> 00:07:21,483 - โรฮี ขึ้นรถเถอะ - อือ 97 00:07:22,234 --> 00:07:23,402 มันถูกแล้วหรือเปล่าคะ 98 00:07:25,612 --> 00:07:27,322 การเปิดเผยทุกอย่างนี้ให้โลกรู้ 99 00:07:30,284 --> 00:07:32,703 พอถึงพรุ่งนี้ ผมก็อยู่ข้างโรฮีไม่ได้แล้วครับ 100 00:07:33,579 --> 00:07:37,291 ความปลอดภัยของโรฮี คือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับผมในตอนนี้ 101 00:07:38,332 --> 00:07:40,460 โรฮีอาจเสี่ยงอันตรายกว่าเดิมก็ได้ค่ะ 102 00:07:40,544 --> 00:07:43,088 ถ้าแกกลายเป็นจุดสนใจ ของทุกคนบนโลกนี้ แบบนั้น... 103 00:07:43,297 --> 00:07:45,549 คนที่ลงทุนกับการทดลองนี้ผ่านเจเดน 104 00:07:45,632 --> 00:07:47,342 อาจจะทำอะไรกับโรฮีก็ได้ค่ะ 105 00:07:48,594 --> 00:07:51,972 เรื่องไม่ดีก็อาจเกิดขึ้นได้ครับ และมันอาจไม่เป็นไปตามแผนก็ได้ 106 00:07:53,182 --> 00:07:54,725 แต่โรฮีที่ผมรู้จัก 107 00:07:55,142 --> 00:07:58,312 ไม่ว่าเจอสถานการณ์แบบไหน แกก็จะผ่านมันไปได้ด้วยดีครับ 108 00:07:59,396 --> 00:08:01,148 แกจะอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตไม่ได้นี่ 109 00:08:01,440 --> 00:08:02,858 ผมต้องเชื่อในตัวแกสิ 110 00:08:03,275 --> 00:08:06,778 แล้วก็ดร.กับคุณทนายด้วย 111 00:08:28,467 --> 00:08:35,474 (บทที่ 8 เด็กคนแรก) 112 00:08:38,059 --> 00:08:40,102 (ตำรวจ) 113 00:08:40,187 --> 00:08:41,688 (ต้นฉบับจากนิยาย "The Day of Kidnapping" โดยจองแฮยอน) 114 00:08:57,496 --> 00:08:58,538 ชื่อ 115 00:09:04,211 --> 00:09:06,088 แม้แต่ชื่อก็จะไม่บอกงั้นสิ 116 00:09:08,507 --> 00:09:10,676 เราเคยเจอกันมาก่อนสินะ แถมสองครั้งแล้วด้วย 117 00:09:13,428 --> 00:09:15,681 ตำรวจในที่เกิดเหตุเห็นเหตุการณ์ 118 00:09:15,973 --> 00:09:17,432 ตอนนายเอาเด็กที่ถูกลักพาตัวไป 119 00:09:17,516 --> 00:09:20,727 และตอนที่นาย ชิงตัวโจรลักพาตัวที่ถูกจับกุมไป 120 00:09:22,646 --> 00:09:25,065 ทนายเหรอ แค่นั้นมันจะพอเหรอ 121 00:09:25,148 --> 00:09:27,276 อย่างนายคงต้องใช้ เส้นสายพระเจ้าช่วยแล้วนะ 122 00:09:32,072 --> 00:09:33,824 ให้ตาย 123 00:09:36,076 --> 00:09:38,954 พวกนั้นก็ไม่ปริปากพูดสักคำเลยครับ ของติดตัวก็ไม่มี 124 00:09:39,037 --> 00:09:40,122 ผมตรวจสอบหลักฐานดูแล้ว 125 00:09:40,205 --> 00:09:42,958 มีเงินสดเฉพาะด้านบน ที่เหลือเป็นกระดาษล้วนๆ ครับ 126 00:09:43,542 --> 00:09:45,335 ทำบ้าอะไรวะ ฮะ 127 00:09:45,669 --> 00:09:47,921 เอาเด็กที่ตายไปแล้ว มาเจรจาเรียกค่าไถ่... 128 00:09:48,005 --> 00:09:49,464 ใครตายที่ไหนกัน 129 00:09:50,966 --> 00:09:52,676 อ้อ ขอโทษครับ 130 00:09:54,970 --> 00:09:57,764 นายคงรู้จักสิทธิที่จะไม่พูด เพราะดูหนังมาเยอะ 131 00:09:58,265 --> 00:10:00,017 แต่นายออกไปไม่ได้หรอก พวกนายถูกจับขณะก่อเหตุ 132 00:10:00,559 --> 00:10:02,060 เงียบไปก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้ 133 00:10:02,853 --> 00:10:04,104 (อาชญากรรมรุนแรง ทีม 1) 134 00:10:04,187 --> 00:10:06,106 เอามันใส่ห้องขังแล้วไปขอหมายมา 135 00:10:06,189 --> 00:10:07,232 - ครับ - ครับ 136 00:10:28,086 --> 00:10:29,755 (ไม่ระบุหมายเลขผู้โทร) 137 00:10:33,633 --> 00:10:35,010 ครับ พัคซังยุนพูดครับ 138 00:10:35,302 --> 00:10:37,512 ผมคิมมยองจุนนะครับ 139 00:10:37,804 --> 00:10:38,638 คุณ... 140 00:10:40,057 --> 00:10:42,059 คุณอยู่ไหนครับ นี่คุณทำอะไรอยู่ 141 00:10:42,142 --> 00:10:43,977 ผมโทรมาเพราะมีเรื่องอยากขอร้องครับ 142 00:10:45,395 --> 00:10:47,439 ผมว่าคุณไม่ได้อยู่ในฐานะ ที่จะมาขออะไรได้นะ 143 00:10:47,522 --> 00:10:48,565 ชเวโรฮีล่ะ 144 00:10:48,648 --> 00:10:50,984 โรฮีสบายดี ไม่ต้องห่วงนะครับ 145 00:10:51,485 --> 00:10:52,527 คือ... 146 00:10:53,403 --> 00:10:54,696 ที่ผมโทรหาคุณ 147 00:10:56,281 --> 00:10:58,450 เพราะตอนนี้ ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณครับ 148 00:11:01,995 --> 00:11:03,163 ว่ามาครับ 149 00:11:03,997 --> 00:11:04,998 วันนี้ 150 00:11:06,249 --> 00:11:08,085 จะมีการเรียกค่าไถ่ตัวโรฮีครับ 151 00:11:08,835 --> 00:11:09,878 โรฮี... 152 00:11:10,879 --> 00:11:12,255 จะเจรจากับคนในครอบครัวตัวเอง 153 00:11:13,131 --> 00:11:14,549 หมายความว่าไงครับ 154 00:11:14,925 --> 00:11:16,009 ชเวโรฮีจะทำแบบนั้นทำไม 155 00:11:16,635 --> 00:11:19,513 พวกที่จะจ่ายค่าไถ่ตัวโรฮี 156 00:11:20,305 --> 00:11:22,766 คือพวกที่พยายามทำให้คนเชื่อ ว่าโรฮีตายไปแล้วครับ 157 00:11:22,974 --> 00:11:26,144 และตอนนี้พวกมันก็ขังผมกับโรฮีไว้อยู่ 158 00:11:27,270 --> 00:11:28,605 ช่วยจับกุมพวกมันหน่อยนะ 159 00:11:28,688 --> 00:11:32,317 แล้วผมจะหาทางพาโรฮี ออกไปจากที่นี่อย่างปลอดภัยให้ได้ครับ 160 00:11:32,526 --> 00:11:33,902 เอ่อ แต่ว่า 161 00:11:35,404 --> 00:11:37,197 คุณคงต้องเคลื่อนไหวคนเดียวนะครับ 162 00:11:41,076 --> 00:11:42,077 ทำไมครับ 163 00:11:44,329 --> 00:11:47,290 ผมคิดว่ามีไส้ศึกอยู่ในหมู่ตำรวจครับ 164 00:11:49,418 --> 00:11:51,294 ผมจะเชื่อใจคุณคิมมยองจุนได้ยังไงครับ 165 00:11:53,839 --> 00:11:55,674 รู้จักฮีแอ ลูกสาวผมใช่ไหมครับ 166 00:11:56,007 --> 00:11:58,885 พรุ่งนี้แกจะเข้าผ่าตัด 167 00:12:01,304 --> 00:12:03,223 ผมคิดไว้ว่าขอแค่ได้เห็นฮีแอ ผ่าตัดเสร็จเรียบร้อย 168 00:12:03,640 --> 00:12:05,183 แล้วจะเข้ามอบตัวทันที 169 00:12:05,267 --> 00:12:06,560 ผมจะไปที่โรงพยาบาลครับ 170 00:12:08,353 --> 00:12:09,521 แต่ว่าก่อนหน้านั้น 171 00:12:10,439 --> 00:12:12,357 ผมต้องพาโรฮีไปอยู่ในที่ปลอดภัยครับ 172 00:12:14,776 --> 00:12:15,861 ขอแค่จัดการเรื่องนั้นเสร็จ 173 00:12:17,487 --> 00:12:18,780 แล้วผมจะมอบตัวทันทีครับ 174 00:12:20,824 --> 00:12:22,200 เรื่องที่อยากให้ผมช่วย 175 00:12:24,453 --> 00:12:25,579 คืออะไรครับ 176 00:12:37,841 --> 00:12:38,967 ฮัลโหล 177 00:12:39,050 --> 00:12:40,510 รุ่นพี่ ของว่างยามดึกพร้อมแล้วครับ 178 00:12:40,927 --> 00:12:42,137 ขาหมูของโปรดรุ่นพี่ 179 00:12:42,804 --> 00:12:44,139 โอเค รู้แล้ว 180 00:12:46,683 --> 00:12:50,020 (ล่าสุด ไม่ระบุหมายเลขผู้โทร) 181 00:12:50,645 --> 00:12:52,522 ให้ตาย ทำบ้าอะไรอยู่วะ พัคซังยุน 182 00:13:35,065 --> 00:13:37,150 อรุณสวัสดิ์ครับ ดร. 183 00:13:41,321 --> 00:13:45,075 นี่จะมาปล่อยผม หรือจะมาฆ่าผมครับ 184 00:13:45,283 --> 00:13:46,451 ไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ค่ะ 185 00:13:47,410 --> 00:13:49,329 น่าจะรู้นี่ว่าผมทำไม่ได้ 186 00:13:51,206 --> 00:13:53,875 ถ้าคุณปล่อยผม จะมีคนตายแค่คนสองคน 187 00:13:55,293 --> 00:13:57,212 แต่ถ้าไม่ปล่อย อาจตายหมดก็ได้นะครับ 188 00:13:59,214 --> 00:14:00,549 ถ้าคุณจะไป ฉันจะแก้มัดให้ 189 00:14:02,717 --> 00:14:03,885 ถ้าไม่ไปก็ตายค่ะ 190 00:14:28,159 --> 00:14:30,120 ถ้าอยากต่อว่าฉันก็เชิญเต็มที่เลย 191 00:14:37,210 --> 00:14:39,379 แต่นี่คือทางเลือกเพื่อทุกคนค่ะ 192 00:14:39,879 --> 00:14:44,009 เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดคือห้ามให้โลก รู้เรื่องงานวิจัยของดร.ชเว 193 00:14:44,884 --> 00:14:48,930 คุณก็ไม่อยากให้โรฮีตกเป็นเป้าสายตา ของผู้คนไปตลอดชีวิตไม่ใช่เหรอคะ 194 00:14:51,308 --> 00:14:53,518 โธ่ ต่อว่าอะไรกันครับ 195 00:14:54,436 --> 00:14:56,062 ผมก็เป็นพ่อคนเหมือนกันนะ 196 00:14:59,441 --> 00:15:02,235 ว่าแต่ ชื่ออะไรเหรอครับ 197 00:15:03,069 --> 00:15:04,279 ลูกสาวของดร.น่ะ 198 00:15:09,492 --> 00:15:10,493 บยอลค่ะ 199 00:15:11,119 --> 00:15:12,495 อ๋อ บยอลเหรอ 200 00:15:13,705 --> 00:15:14,706 บยอล 201 00:15:15,874 --> 00:15:17,292 โห ชื่อเพราะดีนะครับ 202 00:15:18,543 --> 00:15:21,171 ลูกสาวผมชื่อฮีแอครับ คิมฮีแอ 203 00:15:22,088 --> 00:15:24,090 เหมือนคุณคิมฮีแอที่เป็นดาราน่ะ 204 00:15:31,306 --> 00:15:33,808 เท่าที่เห็นคราวก่อน บยอลน่ารักดีนะ 205 00:15:35,477 --> 00:15:36,978 บยอลนี่น่าอิจฉาเนอะ 206 00:15:37,896 --> 00:15:39,064 แม่ก็เป็นคุณหมอ 207 00:15:40,649 --> 00:15:41,816 คงอุ่นใจน่าดู 208 00:15:47,280 --> 00:15:50,241 ฮีแอของผม แกเริ่มพูดช้านิดหน่อยครับ 209 00:15:52,035 --> 00:15:54,079 เด็กที่ศูนย์เด็กเล็ก จ้อเก่งกันทุกคนแล้ว 210 00:15:54,954 --> 00:15:57,332 แต่มีฮีแอของผมพูดไม่ได้อยู่คนเดียว 211 00:15:59,668 --> 00:16:01,920 เฮ้อ ตอนนั้นผมกังวลแทบตาย 212 00:16:02,962 --> 00:16:04,255 ถึงพอมานึกดูตอนนี้ 213 00:16:05,006 --> 00:16:07,050 มันจะเป็นการกังวลที่ไร้สาระก็เถอะ 214 00:16:09,344 --> 00:16:10,804 นี่คุณสั่งสอนฉันเหรอคะ 215 00:16:11,429 --> 00:16:12,597 เปล่านะครับ 216 00:16:14,432 --> 00:16:15,392 ไม่ใช่นะ 217 00:16:16,017 --> 00:16:17,477 ผมก็แค่อิจฉาน่ะ 218 00:16:19,270 --> 00:16:20,689 ฮีแอของผม 219 00:16:21,731 --> 00:16:23,817 แกเอาแต่เล่นอย่างเดียว 220 00:16:24,317 --> 00:16:27,487 หนังสือก็ไม่อ่าน เอาแต่ดูทีวีได้ทั้งวัน 221 00:16:28,655 --> 00:16:31,324 พอได้ออกไปสนามเด็กเล่นที ก็ไม่คิดจะกลับเข้าบ้าน 222 00:16:35,412 --> 00:16:36,663 แต่ว่าตอนนี้ 223 00:16:37,831 --> 00:16:39,582 แกจะเอาแต่ดูทีวีทั้งวัน 224 00:16:40,959 --> 00:16:44,504 หรือจะวิ่งที่สนามเด็กเล่น ทั้งคืนเลยก็ได้ 225 00:16:46,589 --> 00:16:47,632 ผมแค่... 226 00:16:48,883 --> 00:16:50,552 หวังว่าแกจะลุกขึ้นมาครับ 227 00:17:03,815 --> 00:17:04,941 คุณไปก่อนเถอะครับ 228 00:17:06,233 --> 00:17:10,029 เดี๋ยวผมจะพาแจ็คสันไปเอง 229 00:17:32,594 --> 00:17:35,263 ขอโทษจริงๆ นะคะที่ต้องพูดแบบนี้ 230 00:17:36,097 --> 00:17:37,140 คุณแม่คะ 231 00:17:37,432 --> 00:17:41,060 ฉันคิดว่าส่งบยอล เข้าโรงเรียนอนุบาลทั่วไปจะดีกว่าค่ะ 232 00:17:42,645 --> 00:17:45,440 ก็นั่นแหละ เพราะอะไรล่ะคะ 233 00:17:45,523 --> 00:17:48,401 บยอลเคยเป็นเด็กที่แข็งแรง และร่าเริงมาก 234 00:17:48,610 --> 00:17:51,696 แต่แกดูอ่อนแอลงเรื่อยๆ ฉันเลยเป็นห่วงค่ะ 235 00:17:52,155 --> 00:17:55,575 ผอ.ช่วยดูแลแก มากขึ้นอีกหน่อยไม่ได้เหรอคะ 236 00:17:58,703 --> 00:17:59,788 ชั้นเรียนของเรา 237 00:18:00,413 --> 00:18:02,624 ดำเนินการเรียนการสอน เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด 238 00:18:02,707 --> 00:18:04,125 แต่บยอลแกตามไม่ทันเลยค่ะ 239 00:18:05,502 --> 00:18:06,878 แกบอกว่าไม่ชอบพูดภาษาอังกฤษด้วย 240 00:18:08,254 --> 00:18:10,340 แกฟังไม่รู้เรื่องก็เลยเรียนไม่สนุก 241 00:18:11,341 --> 00:18:13,551 แล้วก็เข้ากับเพื่อนได้ยากด้วยค่ะ 242 00:18:16,805 --> 00:18:19,474 ฉันจะจ่ายเงินพิเศษเพิ่มให้ค่ะ 243 00:18:19,849 --> 00:18:21,226 รบกวนช่วยฉันหน่อยนะคะ 244 00:18:27,023 --> 00:18:28,608 ว่ากันตามตรง 245 00:18:28,858 --> 00:18:32,070 บยอลแกช้ากว่าเด็กคนอื่นค่ะ คุณแม่ 246 00:18:34,239 --> 00:18:37,784 ผลออกมาว่าเด็กมีความสามารถ ด้านการรับรู้และสมาธิต่ำ 247 00:18:38,868 --> 00:18:41,162 ถ้ากังวลจริงๆ ก็ให้มาที่ศูนย์ของเรานะ 248 00:18:42,080 --> 00:18:46,334 ถ้าได้วาดรูปและทำความสนิทสนม กับเด็กที่นี่ แกก็จะค่อยๆ ดีขึ้น 249 00:18:47,836 --> 00:18:48,837 ค่ะ รุ่นพี่ 250 00:18:49,420 --> 00:18:50,463 เจอกันเร็วๆ นี้นะคะ 251 00:18:57,554 --> 00:18:58,555 บยอลลูก 252 00:19:12,360 --> 00:19:13,486 บยอลจ๊ะ 253 00:20:06,414 --> 00:20:08,249 เฮ้ย พัคซังยุน 254 00:20:08,333 --> 00:20:09,959 แกไปอยู่ไหนมาทั้งคืนวะ 255 00:20:10,251 --> 00:20:11,878 แล้วไอ้พวกที่อยู่ในห้องขังนั่นมันอะไร 256 00:20:12,378 --> 00:20:14,714 พวกมันถูกจับในที่เกิดเหตุ ระหว่างเจรจาเรียกค่าไถ่ชเวโรฮีครับ 257 00:20:14,797 --> 00:20:15,840 หือ 258 00:20:15,924 --> 00:20:17,175 ชเวโรฮียังมีชีวิตอยู่ครับ 259 00:20:17,258 --> 00:20:19,052 งั้นแปลว่าไอ้พวกนั้น เป็นโจรลักพาตัวเหรอ 260 00:20:19,135 --> 00:20:21,554 เราก็ต้องขุดดูครับ เดี๋ยวก็ได้หมายมาแล้ว 261 00:20:23,514 --> 00:20:25,224 เก็บไปให้หมดอย่าให้เหลือ 262 00:20:25,308 --> 00:20:26,935 - ทำอะไรครับเนี่ย - ถ่ายรูปไว้ 263 00:20:27,018 --> 00:20:28,937 - นี่มันคนละคดี - ออกไปให้หมด 264 00:20:29,020 --> 00:20:31,314 ก็บอกว่ามันเป็นคนละคดีไงครับ 265 00:20:31,397 --> 00:20:33,316 - เอาไปไม่ได้นะ - ออกไป 266 00:20:34,025 --> 00:20:35,151 ทำบ้าอะไรวะ 267 00:20:38,196 --> 00:20:39,489 ไง ซังยุน 268 00:20:41,616 --> 00:20:42,700 ทำอะไรครับ 269 00:20:42,784 --> 00:20:44,702 ก็มารับช่วงต่อคดีลักพาตัวไงครับ 270 00:20:46,579 --> 00:20:50,083 ไม่สิ มาไม่บอกไม่กล่าว แล้วทำตัวเป็นนักเลงแบบนี้ก็ได้เหรอ 271 00:20:50,708 --> 00:20:52,585 ทางเราจัดการคดีลักพาตัวอยู่ครับ 272 00:20:52,919 --> 00:20:54,963 ผู้ต้องสงสัยหลัก ก็ถูกจับกุมแล้วเมื่อคืน 273 00:20:55,046 --> 00:20:56,673 ข่าวช้าจังแฮะ 274 00:20:56,965 --> 00:20:58,508 หมายถูกเพิกถอนไปแล้ว 275 00:20:58,925 --> 00:21:00,468 - อะไรนะครับ - รีบเก็บไป 276 00:21:00,551 --> 00:21:02,345 - ครับ - เฮ้ย อย่าขยับ 277 00:21:06,432 --> 00:21:08,101 นายกำลังขัดขวางการทำงาน ของเจ้าหน้าที่นะ 278 00:21:08,184 --> 00:21:11,312 ผมก็เป็นเจ้าหน้าที่ครับ และคุณก็กำลังแทรกแซงการปฏิบัติหน้าที่ 279 00:21:12,438 --> 00:21:15,024 ที่นี่ลำดับชั้นเละเทะชะมัดเลยว่ะ 280 00:21:15,108 --> 00:21:16,067 ว่าไงนะ 281 00:21:16,150 --> 00:21:18,361 เฮ้ย แกยศอะไรฮะ ไอ้นี่ 282 00:21:18,444 --> 00:21:19,946 - ไอ้เด็กเวรไม่มีมารยาท - ให้ตายสิ 283 00:21:20,029 --> 00:21:21,698 นี่เป็นคำสั่งจากท่านอธิบดีครับ 284 00:21:21,781 --> 00:21:23,908 ไอ้เวรพวกนี้นี่ มาทำตัวสถุล ในสถานีคนอื่นเขาเฉย 285 00:21:23,992 --> 00:21:25,034 ขอความร่วมมือด้วยครับ 286 00:21:25,118 --> 00:21:26,369 - รีบขนไปให้หมด - เฮ้ย 287 00:21:26,452 --> 00:21:27,537 ยืนบื้อทำไม ขวางไว้สิ 288 00:21:27,620 --> 00:21:29,998 - เฮ้ยๆ - ไอ้เวรนี่ กล้าดียังไง 289 00:21:30,206 --> 00:21:31,541 - ให้ตายสิวะ - ไอ้พวกนี้ 290 00:21:31,624 --> 00:21:32,875 ทุกคนหยุดเดี๋ยวนี้ 291 00:21:34,877 --> 00:21:36,587 มาทำงานปุ๊บก็ตีกันเลยเหรอวะ 292 00:21:42,176 --> 00:21:44,137 ผมเพิ่งจับกุมพวกมันมา ไม่ถึง 12 ชั่วโมงเลยนะครับ 293 00:21:44,637 --> 00:21:48,182 พวกมันคือคนที่เจรจาเรียกค่าไถ่นะ แล้วหมายจับถูกเพิกถอนได้ยังไงครับ 294 00:21:48,266 --> 00:21:50,935 ข้าราชการเรา ถ้ามีคำสั่งมาก็ต้องปฏิบัติตามสิ 295 00:21:51,269 --> 00:21:54,313 พวกนายนี่มันพูดไม่รู้ความ 296 00:21:54,772 --> 00:21:56,190 ใครเป็นคนออกคำสั่งครับ 297 00:21:56,649 --> 00:21:57,692 สอบปากคำฉันเหรอ 298 00:21:57,900 --> 00:22:00,194 เพิ่งเคยเจอเรื่องไม่ยุติธรรม และไร้เหตุผลครั้งสองครั้งหรือไง 299 00:22:00,528 --> 00:22:02,363 ทำไมต้องกัดไม่ปล่อยขนาดนั้น 300 00:22:02,447 --> 00:22:04,574 ชเวโรฮีที่ถูกโยนลงทะเล ยังมีชีวิตอยู่ครับ 301 00:22:04,657 --> 00:22:06,492 และผมก็จับพวกมันได้ ตอนกำลังส่งค่าไถ่ให้กัน 302 00:22:07,160 --> 00:22:09,704 แล้วจะปล่อยพวกที่ถูกจับขณะก่อเหตุ ไปทันทีได้ยังไงครับ 303 00:22:09,954 --> 00:22:11,581 ใครบอกนาย ว่าชเวโรฮียังมีชีวิตอยู่ 304 00:22:12,040 --> 00:22:14,500 ใครบอกว่าเงินพวกนั้น เป็นเงินค่าไถ่ชเวโรฮี 305 00:22:17,795 --> 00:22:18,880 ใครเป็นคนแจ้งเบาะแส 306 00:22:21,049 --> 00:22:22,300 คิมมยองจุนครับ 307 00:22:23,009 --> 00:22:23,926 ว่าไงนะ 308 00:22:24,010 --> 00:22:26,054 เบอร์โทรมันล่ะ แกะรอยหรือยัง 309 00:22:26,387 --> 00:22:27,638 เขาจะมอบตัวครับ 310 00:22:28,097 --> 00:22:31,017 วันนี้คือวันที่ลูกสาวคิมมยองจุน เข้าผ่าตัดครับ 311 00:22:31,476 --> 00:22:33,227 เขาจะไปที่โรงพยาบาลกับชเวโรฮี 312 00:22:33,811 --> 00:22:36,731 เวรกรรม แล้วทำไมเพิ่งมาบอกเอาตอนนี้ 313 00:22:37,231 --> 00:22:39,067 คดีลักพาตัวและคดีฆาตกรรมครั้งนี้ 314 00:22:39,609 --> 00:22:41,319 เราจัดการให้เรียบร้อย รวดเดียวได้นะครับ 315 00:22:43,362 --> 00:22:47,241 นายเชื่อใจคิมมยองจุนได้ยังไง ว่ามันจะมามอบตัวพร้อมชเวโรฮี 316 00:22:48,201 --> 00:22:49,285 แล้วก็ไอ้นี่ 317 00:22:49,744 --> 00:22:52,663 ไอ้คำให้การที่ว่าเหยื่อกับพ่อ ทำการทดลองกับเด็ก 318 00:22:52,747 --> 00:22:54,123 นายจะเชื่อได้ยังไง 319 00:22:54,207 --> 00:22:55,583 มีคำให้การของผู้เสียหายอยู่ครับ 320 00:22:55,666 --> 00:22:56,959 แล้วนายจะเชื่อผู้เสียหายได้ยังไง 321 00:22:57,043 --> 00:22:58,836 ทุกอย่างมันก็เป็นแค่พยานแวดล้อมนี่ 322 00:22:59,504 --> 00:23:01,881 แล้วผู้หญิงคนนั้น ก็ไม่ใช่แค่สนิทกับฆาตกร 323 00:23:01,964 --> 00:23:04,342 แต่เป็นเมียโจรลักพาตัวด้วยนี่ 324 00:23:05,259 --> 00:23:07,804 ผู้กำกับครับ ทั้งคิมมยองจุนและชเวโรฮี... 325 00:23:09,097 --> 00:23:10,723 วันนี้ผมจะพาตัวพวกเขามาให้ได้ 326 00:23:11,224 --> 00:23:12,517 เชื่อใจผมสักครั้งนะครับ 327 00:23:14,227 --> 00:23:16,813 ไอ้ข้าราชการพวกนี้ มันพูดไม่รู้จักฟังจริงๆ 328 00:23:17,814 --> 00:23:19,816 ถ้าพวกนายก่อเรื่อง ที่ฉันคุ้มกันให้ไม่ได้ขึ้นมา 329 00:23:19,899 --> 00:23:21,692 ก็เตรียมตัว ถอดเครื่องแบบตำรวจกันได้เลย 330 00:23:22,652 --> 00:23:23,986 ขอหลักฐาน ไม่ใช่พยานแวดล้อม 331 00:23:24,946 --> 00:23:26,364 จากนี้ถ้าพูดโดยไม่มีหลักฐาน 332 00:23:27,031 --> 00:23:28,449 ฉันก็ช่วยปกป้องอะไรพวกนายไม่ได้ 333 00:23:30,743 --> 00:23:31,869 ถึงอย่างนั้นก็ยังจะทำเหรอ 334 00:23:33,246 --> 00:23:34,330 ผมจะทำครับ 335 00:23:52,181 --> 00:23:53,683 - คะ - ฉันเอง 336 00:23:54,892 --> 00:23:55,893 อยู่ไหน 337 00:23:57,061 --> 00:23:58,312 กำลังเดินทางไปโซล 338 00:23:58,396 --> 00:23:59,397 เลือกได้ยัง 339 00:24:07,071 --> 00:24:09,991 ฉันมีเรื่องอยากถาม แล้วก็มีเรื่องที่อยากยืนยันด้วย 340 00:24:10,491 --> 00:24:13,119 แต่การผ่าตัดของฮีแอต้องมาก่อน มาที่โรงพยาบาลนะ 341 00:24:13,744 --> 00:24:14,787 ฉันก็จะไปเหมือนกัน 342 00:24:18,583 --> 00:24:21,919 อย่าบอกนะว่า เธอลืมว่าลูกผ่าตัดวันนี้ 343 00:24:23,045 --> 00:24:25,840 ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ นี่ก็กำลังเตรียมตัวออกไป 344 00:24:26,966 --> 00:24:29,218 แต่ที่โรงพยาบาลคงมีตำรวจอยู่ด้วยนะ 345 00:24:29,427 --> 00:24:30,386 ฉันรู้ 346 00:24:31,137 --> 00:24:32,513 ฉันกำลังจะไปมอบตัวอยู่แล้ว 347 00:24:32,847 --> 00:24:33,764 โรฮีล่ะ 348 00:24:34,807 --> 00:24:36,017 จะไปด้วยกันนี่แหละ 349 00:24:36,976 --> 00:24:38,311 เพราะฉันมีเวลาถึงแค่วันนี้ 350 00:24:39,979 --> 00:24:41,439 ฉันต้องจัดการทุกอย่างให้เสร็จในวันนี้ 351 00:24:44,400 --> 00:24:45,443 เธอต้องมานะ 352 00:24:46,277 --> 00:24:47,278 ถ้าไม่มา 353 00:24:48,196 --> 00:24:49,989 ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่ 354 00:25:04,086 --> 00:25:05,213 หือ 355 00:25:07,924 --> 00:25:10,843 นี่มันอะไรกัน เมื่อคืนเราอุตส่าห์เหนื่อยแทบตาย 356 00:25:11,594 --> 00:25:14,680 จะทำไงได้ล่ะ เบื้องบนบอกให้ปล่อยก็ต้องปล่อยสิ 357 00:25:16,891 --> 00:25:18,476 นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกัน 358 00:25:18,559 --> 00:25:20,978 แล้วนี่รุ่นพี่หายไปไหน 359 00:25:21,729 --> 00:25:23,314 รุ่นพี่อยู่ชั้นหนึ่งนะครับ 360 00:25:26,234 --> 00:25:27,276 ไปกันเถอะ 361 00:25:29,862 --> 00:25:30,821 เฮ้ย 362 00:25:33,616 --> 00:25:35,618 เอาพระเจ้ามาช่วยจริงด้วยแฮะ 363 00:25:37,036 --> 00:25:38,329 แกคงคิดว่าโลกนี้ตลกน่าดูเลย 364 00:25:38,704 --> 00:25:41,290 ทำเรื่องผิดกฎหมายครบทุกอย่างแล้ว ยังได้รับการปกป้องอยู่อีก 365 00:25:50,591 --> 00:25:51,634 ไว้เจอกันใหม่นะ 366 00:25:51,717 --> 00:25:53,636 เดี๋ยวฉันจะขยี้รอยยิ้มนั่นให้เอง 367 00:25:54,720 --> 00:25:56,138 บ้าเอ๊ย ไอ้เวรนั่น 368 00:25:56,681 --> 00:25:58,724 ไม่ถูกโฉลกกับสายตามันจริงๆ 369 00:26:01,686 --> 00:26:04,063 เราไล่ตามไอ้พวกนั้นไปก่อนดีไหมครับ 370 00:26:04,146 --> 00:26:05,398 คิมมยองจุนต้องมาก่อน 371 00:26:06,607 --> 00:26:08,442 - เตรียมตัวกันเถอะ - แต่รุ่นพี่ครับ 372 00:26:08,943 --> 00:26:11,279 ทั้งกลยุทธ์เมื่อวาน ไหนจะสถานการณ์ตอนนี้อีก 373 00:26:11,654 --> 00:26:14,490 ทำไมไม่อธิบายให้เราฟังบ้าง ว่าใครเป็นคนแจ้งเบาะแส 374 00:26:14,573 --> 00:26:15,783 ไม่ไว้ใจพวกเราเหรอครับ 375 00:26:17,660 --> 00:26:18,869 ฉันไม่ไว้ใจตัวเองด้วยซ้ำ 376 00:26:19,787 --> 00:26:20,788 ไปเตรียมตัว 377 00:26:23,165 --> 00:26:24,125 ครับ 378 00:26:32,300 --> 00:26:33,384 คงกังวลมากใช่ไหมครับ 379 00:26:33,592 --> 00:26:34,635 อะไรนะครับ 380 00:26:34,719 --> 00:26:35,720 อ้อ 381 00:26:35,803 --> 00:26:37,430 การผ่าตัดจะต้องราบรื่นครับ 382 00:26:37,888 --> 00:26:39,223 อย่ากังวลไปเลยครับ 383 00:26:39,849 --> 00:26:40,850 ขอบคุณครับ 384 00:26:42,935 --> 00:26:44,228 ว่าแต่ลุงจะไปสภาพนี้เหรอ 385 00:26:45,021 --> 00:26:45,896 อะไร 386 00:26:45,980 --> 00:26:47,898 ไหนว่าจะไปหาลูกสาวที่โรงพยาบาล 387 00:26:48,107 --> 00:26:49,525 แต่จะแต่งตัวแบบนี้ไปเหรอ 388 00:26:52,153 --> 00:26:54,613 ไม่รู้ว่าเสื้อผ้าหรือผ้าขี้ริ้ว 389 00:26:55,281 --> 00:26:56,782 มันเป็นยังไงงั้นเหรอ 390 00:26:59,118 --> 00:27:01,120 อ๋อ กลิ่นเหรอ ไม่เป็นไรหรอก 391 00:27:02,330 --> 00:27:04,999 ทนายชเว ไปซื้อเสื้อผ้าให้ตาลุงนี่กันก่อนเถอะ 392 00:27:06,709 --> 00:27:07,877 โอเค 393 00:27:22,767 --> 00:27:24,060 เดี๋ยวเอาตัวใหญ่กว่านี้หนึ่งไซซ์มาให้ 394 00:27:24,143 --> 00:27:25,102 - รอสักครู่นะครับ - ครับ 395 00:27:29,815 --> 00:27:30,775 เป็นไง 396 00:27:32,943 --> 00:27:35,821 ก็ ดีกว่าผ้าขี้ริ้วที่ใส่เมื่อกี้อยู่ 397 00:27:37,073 --> 00:27:39,158 ลุงไม่เคยแต่งตัวแบบนี้ ให้ลูกเห็นด้วยสิ 398 00:27:39,575 --> 00:27:41,494 ถ้าหล่อเกินไปจนแกจำไม่ได้ขึ้นมาล่ะ 399 00:27:41,577 --> 00:27:43,662 มันไม่ขนาดนั้นหรอก ไม่ต้องห่วง 400 00:27:45,164 --> 00:27:46,165 ใช่ไหม 401 00:27:57,885 --> 00:27:58,969 ถูกแล้วค่ะ 402 00:27:59,261 --> 00:28:00,846 คนนั้นคือโจรลักพาตัว 403 00:28:01,972 --> 00:28:03,182 ส่วนหนูก็คือเด็กที่ถูกลักพาตัว 404 00:28:03,933 --> 00:28:04,934 คะ 405 00:28:05,142 --> 00:28:06,102 เฮ้ย 406 00:28:06,394 --> 00:28:07,728 ผมกำลังจะไปมอบตัวน่ะครับ 407 00:28:07,812 --> 00:28:09,397 - อย่าตกใจไปเลย - คะ 408 00:28:11,065 --> 00:28:12,066 เอ่อ... 409 00:28:12,817 --> 00:28:13,984 อุ๊ย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ 410 00:28:15,111 --> 00:28:16,821 เขาต้องช็อกแน่เลย ให้ตายสิ 411 00:28:16,904 --> 00:28:19,532 ทำไงดีล่ะ ลองสูดหายใจเข้าลึกๆ นะครับ 412 00:28:23,077 --> 00:28:25,329 - คุณดูไม่โอเคเลย ลองมองหน้าผมดูครับ - คะ 413 00:28:25,579 --> 00:28:26,997 หือ ดูแย่กว่าเดิมอีก 414 00:28:27,081 --> 00:28:28,290 หายใจเข้าลึกๆ นะครับ 415 00:28:33,504 --> 00:28:34,839 (โรงพยาบาลอีเอส) 416 00:28:35,047 --> 00:28:36,382 ตอนราวด์วอร์ดวันนี้ ให้... 417 00:28:36,465 --> 00:28:37,675 สวัสดีค่ะ ผู้อำนวยการ 418 00:28:39,677 --> 00:28:42,263 ขอโทษนะคะ ช่วงนี้ที่นี่ยิ่งยุ่งๆ อยู่ แต่ฉันก็หายไปตลอด 419 00:28:42,346 --> 00:28:43,597 โธ่ พูดอะไรอย่างนั้นคะ 420 00:28:43,848 --> 00:28:45,975 อ้อ ผอ.คะ มีแขกมารออยู่ในห้องค่ะ 421 00:28:47,643 --> 00:28:48,602 แขกเหรอ 422 00:28:48,686 --> 00:28:50,312 เป็นแขกที่เห็นแล้วต้องดีใจแน่เลยค่ะ 423 00:28:57,278 --> 00:28:58,404 แม่ 424 00:29:00,698 --> 00:29:01,866 ทำไมถึง... 425 00:29:09,290 --> 00:29:10,624 อยู่ไหนครับ 426 00:29:11,250 --> 00:29:12,877 เราแยกทางกันเมื่อเช้าค่ะ 427 00:29:20,301 --> 00:29:21,385 โทรไปหาเขาครับ 428 00:29:30,311 --> 00:29:31,896 โห กินเก่งดีนี่ 429 00:29:32,271 --> 00:29:33,898 แต่มันมีกุ้งนะ เอากุ้งออกก่อนกินด้วย 430 00:29:35,065 --> 00:29:36,984 โรฮีชอบอาหารจีนครับ 431 00:29:37,443 --> 00:29:38,652 อ๋อ จริงเหรอครับ 432 00:29:39,570 --> 00:29:42,907 ไม่เชิงว่าชอบอาหารจีนหรอก หนูแค่ชอบอาหารร้านนี้ 433 00:29:44,200 --> 00:29:45,993 เพิ่งเคยมากินที่ร้านครั้งแรกใช่ไหม 434 00:29:48,120 --> 00:29:50,164 บางครั้งผมจะซื้อไปฝากแก เวลาไปสอนที่บ้านน่ะครับ 435 00:29:50,498 --> 00:29:51,999 เพราะโรฮีออกจากบ้านไม่ได้ 436 00:29:52,833 --> 00:29:53,751 อ๋อ 437 00:29:54,418 --> 00:29:55,961 อร่อยมากจริงๆ ครับ 438 00:29:57,671 --> 00:30:00,674 แหม รสนิยมสูงจริงๆ นะเรา 439 00:30:03,093 --> 00:30:04,887 กินสิครับ คุณคงจะหิวแล้ว 440 00:30:05,137 --> 00:30:06,222 ครับ ทานเถอะครับ 441 00:30:07,139 --> 00:30:09,600 (ดร.โมอึนซอน) 442 00:30:11,560 --> 00:30:12,603 ครับ ดร. 443 00:30:14,897 --> 00:30:15,814 พวกเราเหรอครับ 444 00:30:16,649 --> 00:30:18,234 เปล่า ยังครับ เรากำลังกินข้าวอยู่ 445 00:30:19,735 --> 00:30:20,736 ที่นี่เหรอครับ 446 00:30:21,070 --> 00:30:22,404 (ย่านชองดัม ซาชอนกุง) 447 00:30:23,155 --> 00:30:24,114 จะมาเหรอครับ 448 00:30:24,949 --> 00:30:27,117 เปล่าค่ะ คือ... 449 00:30:28,911 --> 00:30:30,788 ฉันอยากถามอีกครั้งว่า 450 00:30:31,288 --> 00:30:32,915 จะปล่อยเจเดนไปได้หรือเปล่าน่ะค่ะ 451 00:30:33,791 --> 00:30:36,001 ผมว่านั่นไม่ใช่เรื่องที่ผม จะตัดสินใจเองได้นะครับ 452 00:30:36,877 --> 00:30:37,920 เข้าใจแล้วค่ะ 453 00:31:08,742 --> 00:31:10,744 ยังตัดใจไม่ได้อีกสินะ 454 00:31:12,288 --> 00:31:15,916 แหงล่ะ ยังไงคนเราก็เคลื่อนไหว เพื่อเป้าหมายของตัวเองทั้งนั้น 455 00:31:17,376 --> 00:31:19,128 ว่าแต่ คุณจะว่าความให้ได้เหรอ 456 00:31:19,878 --> 00:31:21,630 มันเป็นงานของฉันอยู่แล้วนี่ 457 00:31:22,214 --> 00:31:23,507 ไม่ใช่หนู แต่หมายถึงลุงเนี่ย 458 00:31:26,468 --> 00:31:27,428 ลุงเหรอ 459 00:31:28,304 --> 00:31:29,930 เพราะว่าทนายความของเหยื่อ 460 00:31:30,014 --> 00:31:32,850 จะไปช่วยแก้ต่างให้ผู้ต้องสงสัยไม่ได้ 461 00:31:32,933 --> 00:31:35,269 ช่วยแต่งตั้งทนายที่เก่งที่สุด ให้ลุงอีกคนสิ 462 00:31:35,352 --> 00:31:37,062 หนูจ่ายให้ได้ไม่อั้น 463 00:31:44,570 --> 00:31:45,571 แต่ว่า 464 00:31:46,530 --> 00:31:49,366 ทำไมร้านอาหารกว้างๆ นี่ ถึงไม่มีคนเลยล่ะ 465 00:31:49,450 --> 00:31:50,451 แปลกชะมัด 466 00:31:51,869 --> 00:31:53,787 เราเหมาไว้ครับ ทั้งร้านเลย 467 00:31:54,204 --> 00:31:55,497 หมดนี่เลยเหรอครับ 468 00:31:56,624 --> 00:31:57,750 อย่าตกใจไปเลยครับ 469 00:31:58,167 --> 00:31:59,501 ใช้เงินโรฮีจ่ายทั้งนั้น 470 00:32:00,628 --> 00:32:02,755 เดี๋ยวนะ หนูรวยแค่ไหนกันเนี่ย 471 00:32:03,088 --> 00:32:04,048 คำนวณได้ไหม 472 00:32:04,131 --> 00:32:05,215 คร่าวๆ 473 00:32:06,884 --> 00:32:09,136 อสังหาริมทรัพย์ ก็มีบ้านของผู้อำนวยการ 474 00:32:09,762 --> 00:32:12,473 หุ้นโรงพยาบาล พันธบัตร พันธบัตรต่างประเทศต่างๆ 475 00:32:12,765 --> 00:32:13,974 แล้วก็หลักทรัพย์กับเงินฝาก 476 00:32:14,516 --> 00:32:15,684 เป็นประมาณ 120,000 ล้านมั้ง 477 00:32:16,602 --> 00:32:17,561 แสน... 478 00:32:18,395 --> 00:32:19,480 แสนสองหมื่นล้านเหรอ 479 00:32:22,441 --> 00:32:23,567 แต่ว่า 480 00:32:24,818 --> 00:32:27,154 ลุงตั้งใจจะเรียกค่าไถ่ตัวหนูเท่าไรนะ 481 00:32:28,906 --> 00:32:29,948 ห้าสิบล้านวอน 482 00:32:31,158 --> 00:32:32,826 เสียศักดิ์ศรีชะมัด 483 00:32:32,910 --> 00:32:35,829 ไม่ ก็ลุงต้องการแค่ค่าผ่าตัดของฮีแอ 484 00:32:36,997 --> 00:32:39,166 แล้วอีกอย่าง โรฮี มาดูนี่หน่อยได้ไหม 485 00:32:39,500 --> 00:32:40,417 อะไรเหรอ 486 00:32:43,671 --> 00:32:45,589 ฉันกำลังเช็กอีเมลของผอ.อยู่ 487 00:32:46,173 --> 00:32:48,008 แล้วมันมีประวัติ การเปิดบัญชีสกุลเงินเสมือน 488 00:32:48,092 --> 00:32:50,094 ที่ใช้แลกเปลี่ยนสกุลเงินดิจิทัล ในสิงคโปร์ 489 00:32:50,678 --> 00:32:52,554 ไม่มีการระบุจำนวนเงิน 490 00:32:52,846 --> 00:32:56,308 แต่ช่วงเวลาที่เปิดบัญชี ตรงกับช่วงที่เขาเจอเจเดนพอดี 491 00:32:56,392 --> 00:32:58,227 เมื่อวานนี้เจเดนพูดเต็มปากเลย 492 00:32:58,644 --> 00:33:01,188 ว่าพ่อได้เงินไปตั้งเท่าไร คิดว่าทุกคนจะทนอยู่เฉยๆ เหรอ 493 00:33:01,605 --> 00:33:03,732 ในบรรดาทรัพย์สินทางการเงินของผอ. เงินทุนสูงสุด 494 00:33:03,816 --> 00:33:05,901 มีแค่เงินหมื่นล้านวอน ที่ได้จากนักลงทุนเกาหลี 495 00:33:07,611 --> 00:33:10,489 อยู่นี่เองสินะ เงินที่ได้รับจากต่างประเทศ 496 00:33:10,906 --> 00:33:11,949 สืบให้หน่อยสิ 497 00:33:12,366 --> 00:33:13,200 อือ 498 00:33:16,078 --> 00:33:19,123 แต่พ่อหนูตายทั้งคนนะ จะสนใจแต่เงินเกินไปหรือเปล่า 499 00:33:19,665 --> 00:33:21,250 จากนี้ลุงจะไม่อยู่กับหนูแล้วนี่ 500 00:33:22,000 --> 00:33:24,461 สิ่งที่จะช่วยปกป้องหนูได้ ก็เหลือแค่เงินนี่แหละ 501 00:33:33,387 --> 00:33:36,390 ครั้งสุดท้าย ที่ซื้ออาหารร้านนี้ไปฝากหนู 502 00:33:37,641 --> 00:33:39,143 คือหนึ่งวันก่อนเกิดเหตุแฮะ 503 00:33:40,769 --> 00:33:43,939 ก็ว่าที่สัญชาตญาณหนูปฏิเสธแป้งขาวนั่น มันมีเหตุผลอยู่ 504 00:33:44,440 --> 00:33:47,484 คนที่เคยกินของแบบนี้ กินไอ้นั่นเข้าไป ร่างกายจะรับไหมล่ะ 505 00:33:48,277 --> 00:33:51,405 จ้าๆ กินอันนี้เนอะ กินอันนี้ แล้วก็อันนี้ด้วย 506 00:33:51,613 --> 00:33:52,740 โรฮี เดี๋ยวก่อนนะ 507 00:33:53,532 --> 00:33:56,201 จากประวัติการใช้บัตรเครดิตก่อนตาย ของคุณโซจินยู 508 00:33:56,285 --> 00:33:58,245 เขามาที่นี่วันที่ 19 พฤษภานะ 509 00:33:58,579 --> 00:33:59,538 หือ 510 00:34:00,330 --> 00:34:01,206 จริงเหรอ 511 00:34:02,916 --> 00:34:04,001 ไม่ใช่สักหน่อย 512 00:34:05,335 --> 00:34:06,712 วันก่อนหน้านั้น คือวันที่ 20 นะ 513 00:34:09,840 --> 00:34:11,925 ลุงลักพาตัวหนูมาวันที่ 21 แน่นะ 514 00:34:12,217 --> 00:34:13,552 ก็แน่น่ะสิ 515 00:34:13,844 --> 00:34:15,429 ลุงจะไปลืมได้ไง 516 00:34:19,766 --> 00:34:21,393 ชเวโรฮีคือประจักษ์พยานครับ 517 00:34:21,476 --> 00:34:23,562 ตอนนี้เรามีแค่คำให้การของพัคชอลวอน 518 00:34:23,645 --> 00:34:26,356 แต่ถ้าได้ซักถามชเวโรฮี เราก็จะมีคำชี้แจงโดยละเอียด 519 00:34:26,440 --> 00:34:28,358 โอเค เวลาผ่าตัดคือกี่โมงนะ 520 00:34:28,442 --> 00:34:30,027 มันจะมาจริงๆ ใช่ไหม ฮะ นายแน่ใจนะ 521 00:34:30,110 --> 00:34:31,195 ไม่ต้องห่วงหรอกครับ 522 00:34:31,570 --> 00:34:33,739 นี่ พวกนายจำใส่ใจไว้นะ 523 00:34:33,822 --> 00:34:36,949 ตอนนี้ฉันถอดเครื่องแบบออก ครึ่งหนึ่งแล้วนะ 524 00:34:37,451 --> 00:34:40,204 แต่พวกนายไปสี่คนจะพอเหรอ ฉันขอกำลังเสริมให้เอาไหม 525 00:34:40,704 --> 00:34:42,706 ไม่เป็นไรครับ คิมมยองจุนไม่ก่อเรื่องวุ่นวายหรอก 526 00:34:43,081 --> 00:34:45,583 หลังผ่าตัดเสร็จ เราจะพาตัวเขามาเงียบๆ ครับ 527 00:34:45,833 --> 00:34:46,793 โอเค 528 00:34:46,877 --> 00:34:48,212 มาพยายามกันนะ 529 00:34:48,295 --> 00:34:49,338 - เดี๋ยวเรามานะครับ - โอเค 530 00:34:50,214 --> 00:34:51,297 อือ ไปเถอะ 531 00:34:52,591 --> 00:34:53,801 - เดี๋ยวมานะครับ - เออๆ 532 00:34:58,305 --> 00:34:59,264 ไปเถอะ 533 00:35:49,982 --> 00:35:53,026 เห็นนายไม่โทรมา ฉันคิดว่าคงเกิดเรื่องเลยไม่โทรไป 534 00:35:53,694 --> 00:35:55,404 แต่ฉันรู้ว่ายังไง นายก็ต้องจัดการและมาหาฉันได้ 535 00:35:57,114 --> 00:35:58,574 บอสลงแรงช่วยหรือเปล่านะ 536 00:36:00,075 --> 00:36:02,536 โห เป็นคนที่น่าทึ่งจริงๆ 537 00:36:03,328 --> 00:36:04,413 อะไรๆ 538 00:36:15,257 --> 00:36:17,301 ฉันคิดว่าป่านนี้ เรื่องจะจบได้แล้วซะอีก 539 00:36:17,634 --> 00:36:18,969 น่าผิดหวังชะมัดเลยว่ะ 540 00:36:43,035 --> 00:36:45,287 แบบนี้มันจะอุกอาจเกินไปหน่อยไหมครับ 541 00:36:45,621 --> 00:36:46,705 อุกอาจเหรอ 542 00:36:47,039 --> 00:36:49,166 ถือว่าครั้งนี้คือคำเตือนเบาๆ จากฉัน 543 00:36:49,708 --> 00:36:53,003 ฉันอุตส่าห์ใจดีช่วยให้นายได้เห็น ว่าอนาคตจะเป็นยังไง 544 00:36:53,211 --> 00:36:54,171 จำใส่กะโหลกไว้ 545 00:36:54,254 --> 00:36:55,839 คราวหน้าเป็นกระสุนจริงแน่ 546 00:36:56,590 --> 00:36:57,591 เข้าใจแล้วครับ 547 00:36:57,674 --> 00:36:59,718 ไปเอารายงานการวิจัยของดร.ชเวมา 548 00:36:59,801 --> 00:37:02,971 แล้วก็เอาตัวลูกสาวดร. ที่เป็นผลลัพธ์จากการวิจัยมาด้วย 549 00:37:03,513 --> 00:37:07,059 นายต้องจัดการให้เรียบร้อย ก่อนที่เรือจากรัสเซียจะมาถึง 550 00:37:08,602 --> 00:37:11,688 ถ้าไม่อย่างนั้น นายคงรู้ว่าจะไม่โดนแค่นี้ 551 00:37:14,399 --> 00:37:16,443 พอผมหารายงานการวิจัยเจอ 552 00:37:16,735 --> 00:37:18,570 เด็กก็จะไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้วครับ 553 00:37:18,779 --> 00:37:20,197 ไม่จริงหรอก 554 00:37:20,489 --> 00:37:22,866 เด็กคนแรกคนนี้ จะถูกจารึกในประวัติศาสตร์ 555 00:37:45,973 --> 00:37:47,349 เรากำลังย้ายไปห้องผ่าตัดค่ะ 556 00:37:51,103 --> 00:37:52,813 ฮีแอกำลังย้ายไปห้องผ่าตัดครับ 557 00:37:53,105 --> 00:37:54,982 ยังไม่เจอคิมมยองจุน 558 00:37:58,568 --> 00:38:00,153 โอ๊ะ ตรงนั้น 559 00:38:00,404 --> 00:38:01,905 ผมขอไปร้านขายตุ๊กตาก่อนนะครับ 560 00:38:02,489 --> 00:38:04,533 หลังจากวันนี้ ผมคงไม่ได้เจอแกอีกพักใหญ่ 561 00:38:04,616 --> 00:38:06,034 จะไปมือเปล่าไม่ได้หรอก 562 00:38:06,118 --> 00:38:07,661 ครับ งั้นผมจะไปถอยรถมา 563 00:38:07,744 --> 00:38:09,121 ถ้างั้นผมจะรออยู่ข้างนอก 564 00:38:09,204 --> 00:38:10,205 ครับ 565 00:38:11,873 --> 00:38:13,041 หนูเอาด้วยไหม 566 00:38:13,625 --> 00:38:14,876 หนูไม่ชอบตุ๊กตา 567 00:38:14,960 --> 00:38:15,919 รีบซื้อรีบมา 568 00:38:16,169 --> 00:38:17,337 โอเค 569 00:38:21,049 --> 00:38:22,884 - เอาตัวนี้ครับ - ค่ะ 570 00:38:24,302 --> 00:38:25,637 ครับ ขอบคุณครับ 571 00:38:33,270 --> 00:38:35,522 - ทนายชเว - ว่า 572 00:38:35,605 --> 00:38:38,275 หนูนึกเรื่องที่เกิดขึ้น ในวันที่ 20 ไม่ออกเลย 573 00:38:38,817 --> 00:38:39,860 เพราะอะไรนะ 574 00:38:42,654 --> 00:38:45,073 ทำไมความทรงจำหนูถึงหายไป เฉพาะวันนั้นล่ะ 575 00:38:45,490 --> 00:38:48,035 น่าจะเป็นเพราะความทรงจำ ยังกลับมาไม่หมดหรือเปล่า 576 00:38:51,830 --> 00:38:53,415 แต่ไม่น่าจะเป็นแบบนั้นได้นะ 577 00:38:54,166 --> 00:38:57,586 เพราะความทรงจำในวันที่ 19 ที่หนูกินอาหารจีนที่แม่ซื้อมาให้ 578 00:38:58,045 --> 00:39:01,506 กับวันที่ 21 ที่คุณลุงลักพาตัวหนูมา หนูจำได้ชัดเจนมาก 579 00:39:11,099 --> 00:39:13,143 เป็นอะไรไป ฮะ 580 00:39:14,144 --> 00:39:15,103 ไหวไหม 581 00:39:15,353 --> 00:39:16,354 เจ็บปวดตรงไหน 582 00:39:21,193 --> 00:39:22,235 ไม่เป็นไร 583 00:39:24,154 --> 00:39:25,697 ไม่ถึงขั้นหมดสติหรอก 584 00:39:38,043 --> 00:39:39,169 ไม่นะ 585 00:39:40,295 --> 00:39:41,254 ทนายชเว 586 00:39:44,633 --> 00:39:46,176 ทนายชเว 587 00:39:55,143 --> 00:39:56,103 ทนายชเว 588 00:40:05,779 --> 00:40:07,322 ทนายชเว 589 00:40:07,405 --> 00:40:08,448 ทนายชเว 590 00:40:08,990 --> 00:40:10,158 คิมมยองจุน 591 00:40:10,492 --> 00:40:12,244 คิมมยองจุน รีบมาได้แล้ว 592 00:40:12,536 --> 00:40:14,121 ทนายชเว 593 00:40:14,621 --> 00:40:15,914 คิมมยองจุน 594 00:40:16,331 --> 00:40:17,290 คิมมยอง... 595 00:40:27,008 --> 00:40:28,051 คุณทนาย 596 00:40:29,386 --> 00:40:30,512 โรฮี 597 00:40:30,720 --> 00:40:32,097 ให้ตายสิ 598 00:40:33,807 --> 00:40:34,808 คุณทนาย 599 00:40:36,476 --> 00:40:37,894 ไม่นะ 600 00:40:38,395 --> 00:40:39,396 โทรศัพท์ 601 00:40:45,402 --> 00:40:47,154 คือว่า มีคนถูกแทงครับ 602 00:40:47,237 --> 00:40:49,447 เราอยู่ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน ของซาชอนกุง 603 00:40:49,531 --> 00:40:51,283 ย่านชองดัมครับ ใช่ครับๆ 604 00:40:51,366 --> 00:40:52,617 รีบมาหน่อยนะครับ 605 00:40:52,701 --> 00:40:54,119 ครับผม ครับ 606 00:40:54,786 --> 00:40:56,121 เดี๋ยวก่อนนะ 607 00:40:56,329 --> 00:40:58,206 โรฮีล่ะ โรฮีอยู่ไหน โรฮี 608 00:40:59,708 --> 00:41:00,750 รอเดี๋ยวนะครับ 609 00:41:00,834 --> 00:41:01,835 โรฮี 610 00:41:02,085 --> 00:41:03,003 โรฮี 611 00:41:03,879 --> 00:41:04,921 โรฮี 612 00:41:12,512 --> 00:41:13,513 เวรเอ๊ย 613 00:41:16,808 --> 00:41:18,852 (ห้องผ่าตัด) 614 00:41:22,189 --> 00:41:24,191 - ทางเข้าเป็นไง - ยังไม่เห็นครับ 615 00:41:37,495 --> 00:41:39,164 โทษนะ จะเข้าไปผ่าตัดเหรอครับ 616 00:41:39,414 --> 00:41:41,583 - ผู้ปกครองล่ะ - ผู้ปกครองมาแล้วค่ะ 617 00:41:51,218 --> 00:41:54,679 ฉันบอกแล้วใช่ไหม ต่อให้กำจัดฉันไป เรื่องมันก็ไม่จบหรอก 618 00:41:55,180 --> 00:41:56,264 ปล่อยโรฮีแล้วไปซะ 619 00:41:58,558 --> 00:41:59,768 แกไปก่อนเลย 620 00:41:59,851 --> 00:42:02,020 ไว้โรฮีหมดประโยชน์แล้ว ฉันจะส่งไปอยู่กับแกเอง 621 00:42:05,315 --> 00:42:06,858 ฉันขอถามอะไรสักอย่างนะ 622 00:42:08,276 --> 00:42:09,736 ชเวโรฮีเป็นอะไรสำหรับแกกันแน่ 623 00:42:10,153 --> 00:42:12,239 ทำไมต้องทุ่มเทปกป้องสุดตัวขนาดนั้น 624 00:42:12,572 --> 00:42:13,698 เพราะเงินเหรอ 625 00:42:13,990 --> 00:42:16,493 พวกเราก็ให้เงินได้มาก เท่าที่แกต้องการเหมือนกัน 626 00:42:17,702 --> 00:42:19,996 แกควรทำตัวให้มันฉลาดหน่อยสิ ว่าไหม 627 00:42:27,295 --> 00:42:28,713 ไอ้เวรนี่ 628 00:42:33,051 --> 00:42:34,135 ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหม 629 00:42:34,219 --> 00:42:36,429 ว่าถ้ามาแตะต้องโรฮี ฉันจะหักแขนหักขาแกทิ้งซะ 630 00:42:44,521 --> 00:42:45,522 โรฮีอยู่ไหน 631 00:42:51,069 --> 00:42:52,112 แก ไอ้สารเลว 632 00:43:21,725 --> 00:43:22,684 โรฮี 633 00:43:23,268 --> 00:43:25,061 โรฮี อย่าเอาโรฮีไปนะ 634 00:43:25,145 --> 00:43:26,104 โรฮี 635 00:43:29,524 --> 00:43:31,609 โรฮี 636 00:43:31,693 --> 00:43:33,236 โรฮี 637 00:43:34,404 --> 00:43:35,363 โรฮี 638 00:43:39,326 --> 00:43:40,327 โรฮี 639 00:43:55,300 --> 00:43:57,260 เฮ้อ อยากจะบ้าตาย 640 00:43:59,054 --> 00:44:00,221 เออ ชั้นหนึ่งเป็นไง 641 00:44:03,350 --> 00:44:04,601 ที่นี่ก็ไม่มี 642 00:44:04,934 --> 00:44:06,269 ไม่ใช่ว่ามันไม่มาเหรอ 643 00:44:08,730 --> 00:44:09,981 จูฮยอก ยังไม่เห็นอีกเหรอ 644 00:44:10,523 --> 00:44:11,608 ยังไม่เห็นเลยครับ 645 00:44:14,027 --> 00:44:15,904 - อ้อ นี่ผู้ปกครองใช่ไหมครับ - ค่ะ 646 00:44:16,279 --> 00:44:17,822 การผ่าตัดผ่านไปด้วยดีครับ 647 00:44:18,740 --> 00:44:19,949 ขอบคุณมากค่ะ 648 00:44:20,033 --> 00:44:21,576 มาติดตามการฟื้นตัวกันนะครับ 649 00:44:21,659 --> 00:44:23,286 - ขอบคุณค่ะ - ครับ งั้นผมขอตัว 650 00:44:38,593 --> 00:44:39,844 ลำบากมาเยอะเลยนะครับ 651 00:44:40,678 --> 00:44:41,763 ขอบคุณค่ะ 652 00:44:44,140 --> 00:44:46,768 ไม่ทราบว่า คุณคิมมยองจุน โทรมาหาบ้างไหมครับ 653 00:44:48,269 --> 00:44:49,562 เมื่อตอนกลางวันวันนี้ค่ะ 654 00:44:50,980 --> 00:44:52,440 เขาบอกว่าจะมาที่โรงพยาบาล 655 00:44:52,524 --> 00:44:54,109 หลังจากนั้นล่ะครับ 656 00:45:01,324 --> 00:45:03,493 อ้อ เขาใช้โทรศัพท์สาธารณะ โทรมาเหรอครับ 657 00:45:04,536 --> 00:45:06,871 เปล่าค่ะ เป็นเบอร์มือถือนะ 658 00:45:11,376 --> 00:45:12,752 - นี่ค่ะ - ครับ 659 00:45:16,131 --> 00:45:17,132 ครับผม 660 00:45:18,508 --> 00:45:20,135 สวัสดีครับ โทรจากหน่วยอาชญากรรม... 661 00:45:22,637 --> 00:45:23,680 ที่ไหนนะครับ 662 00:45:24,556 --> 00:45:25,515 โรงพยาบาลเหรอ 663 00:45:25,598 --> 00:45:30,437 (ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน) 664 00:45:30,520 --> 00:45:32,564 ผมสายสืบจากสถานียองอิน ที่โทรเข้ามาเมื่อสักครู่ครับ 665 00:45:32,647 --> 00:45:34,023 อ๋อ เชิญทางนี้เลยค่ะ 666 00:45:46,035 --> 00:45:48,329 เขาเสียเลือดมาก เพราะแผลถูกแทงที่ท้องค่ะ 667 00:45:48,538 --> 00:45:49,914 ตอนนี้อาการคงที่แล้ว 668 00:45:50,707 --> 00:45:51,708 ครับ 669 00:46:06,848 --> 00:46:09,601 - ว่าไง - เหมือนเกิดเหตุแทงกันที่นี่ครับ 670 00:46:10,393 --> 00:46:12,061 กล้องวงจรปิดก็ถูกทำลายหมดเลย 671 00:46:12,270 --> 00:46:13,980 กล้องวงจรปิดเหรอ ใครทำ 672 00:46:14,314 --> 00:46:17,108 เอ่อ คือว่า ไอ้คนที่เราปล่อยไปเมื่อเช้าครับ 673 00:46:24,073 --> 00:46:25,867 - คิมมยองจุนล่ะ - หายตัวไปแล้วครับ 674 00:46:26,534 --> 00:46:27,452 เวรเอ๊ย 675 00:46:28,077 --> 00:46:30,246 ไอ้นี่มันดวงแข็งจริงๆ 676 00:46:30,330 --> 00:46:31,414 จะเอายังไงกับเด็กครับ 677 00:46:33,082 --> 00:46:34,125 ปล่อยไว้อย่างนี้แหละ 678 00:46:34,792 --> 00:46:36,503 เราจะพาไปรัสเซียทั้งอย่างนี้เลย 679 00:46:54,521 --> 00:46:59,192 (อาชญากรรมรุนแรง ทีม 1) 680 00:46:59,400 --> 00:47:01,319 พรุ่งนี้จะมีการสอบวินัย 681 00:47:02,904 --> 00:47:04,155 กลับไปพักผ่อนสักหน่อยเถอะ 682 00:47:14,457 --> 00:47:15,333 กลับบ้านซะ 683 00:47:15,416 --> 00:47:16,668 วันนี้ทุกคนทำได้ดีมาก 684 00:47:17,710 --> 00:47:18,795 จะไปไหนครับ 685 00:47:24,676 --> 00:47:25,718 บ้าน 686 00:47:45,905 --> 00:47:46,906 ประตูเปิดแล้วค่ะ 687 00:48:35,079 --> 00:48:36,331 นี่มันอะไรกัน 688 00:48:38,124 --> 00:48:39,459 เกิดอะไรขึ้นกันแน่ 689 00:48:43,254 --> 00:48:44,380 ฮีแอล่ะ 690 00:48:45,214 --> 00:48:46,758 ผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว 691 00:48:50,094 --> 00:48:51,220 ว่าแต่ทำไมนายมาคนเดียว 692 00:48:52,096 --> 00:48:53,097 โรฮีล่ะ 693 00:48:56,309 --> 00:48:57,310 คลาดกันไปแล้ว 694 00:48:57,810 --> 00:48:58,811 เดี๋ยวสิ 695 00:48:58,895 --> 00:49:00,438 ที่ไหน ทำไมล่ะ 696 00:49:00,730 --> 00:49:01,689 ไม่ต้องห่วงหรอก 697 00:49:02,649 --> 00:49:03,941 ฉันจะตามแกกลับมาเอง 698 00:49:11,366 --> 00:49:13,701 ฉันนึกว่าทุกอย่างจะจบในวันนี้แล้วแท้ๆ 699 00:49:15,912 --> 00:49:16,871 ฉันนึกว่าโรฮี 700 00:49:18,289 --> 00:49:19,707 จะได้กลับไปอยู่ในที่ของตัวเอง 701 00:49:22,543 --> 00:49:23,670 และนึกว่า... 702 00:49:25,380 --> 00:49:27,256 จะได้เห็นฮีแอของเราเข้าห้องผ่าตัด 703 00:49:31,844 --> 00:49:33,137 ขอแค่เป็นแบบนั้น 704 00:49:34,514 --> 00:49:36,099 ต่อให้เกิดอะไรขึ้นกับฉัน 705 00:49:37,141 --> 00:49:38,768 ฉันก็ยินดีรับทุกอย่างแล้วแท้ๆ 706 00:49:42,563 --> 00:49:43,815 บ้าเอ๊ย ให้ตายสิวะ 707 00:49:49,404 --> 00:49:50,947 ฉันอยากตายจริงๆ 708 00:49:51,614 --> 00:49:52,865 นายจะตายทำไม 709 00:49:54,033 --> 00:49:55,535 นายยังมีฮีแออยู่นะ 710 00:49:59,288 --> 00:50:01,082 ตอนนี้ฮีแออยู่ในห้องพักฟื้น 711 00:50:01,165 --> 00:50:03,918 พรุ่งนี้เราไปดูหน้าลูก ที่โรงพยาบาลด้วยกันนะ 712 00:50:04,669 --> 00:50:06,295 แล้วก็ไปสถานีตำรวจเลย 713 00:50:06,629 --> 00:50:09,215 สถานการณ์ในตอนนี้ การที่นายมอบตัวและสะสางทุกอย่าง 714 00:50:09,841 --> 00:50:11,467 คือวิธีที่ดีต่อฮีแอที่สุด 715 00:50:15,930 --> 00:50:16,973 เธอ... 716 00:50:18,599 --> 00:50:20,518 เป็นอะไรกับฆาตกรที่ฆ่าพ่อโรฮี 717 00:50:23,688 --> 00:50:24,647 คนคนนั้น... 718 00:50:27,066 --> 00:50:28,735 คือคนที่ฝากรอยแผลเป็นไว้บนคอฉัน 719 00:50:28,985 --> 00:50:29,986 อะไรนะ 720 00:50:32,363 --> 00:50:33,406 อย่าบอกนะว่าเธอ... 721 00:50:35,491 --> 00:50:36,784 อย่าบอกนะว่าอะไร 722 00:50:37,535 --> 00:50:38,661 หมายความว่าไง 723 00:50:39,704 --> 00:50:40,788 ไม่ใช่นะ 724 00:50:42,165 --> 00:50:44,167 ฉันสั่งให้นายลักพาตัวเด็กก็จริง 725 00:50:44,584 --> 00:50:46,669 แต่ไม่เคยสั่งให้ใครไปฆ่าคน 726 00:50:47,420 --> 00:50:48,838 เพราะงั้นไม่ต้องกังวลหรอก 727 00:50:57,597 --> 00:50:59,891 ก่อนอื่น นอนพักสักหน่อยเถอะ 728 00:51:03,102 --> 00:51:04,562 ไว้พอถึงพรุ่งนี้เช้า 729 00:51:05,354 --> 00:51:06,689 เราไปหาฮีแอด้วยกันนะ 730 00:51:08,441 --> 00:51:09,525 ฉันจะตามหาโรฮีก่อน 731 00:51:09,609 --> 00:51:10,943 ไปมอบตัวก่อนเถอะ 732 00:51:14,071 --> 00:51:17,825 นายจะทิ้งฮีแอไว้อีกนานแค่ไหน 733 00:51:38,095 --> 00:51:39,347 ไม่ใช่อย่างนั้นครับ 734 00:51:39,764 --> 00:51:41,390 นายช่างไม่เคยแทงใครใช่ไหมครับ 735 00:51:41,474 --> 00:51:42,975 - แทงสิครับ ผมจะอยู่นิ่งๆ - ไม่ครับ 736 00:51:43,726 --> 00:51:45,812 นายช่าง เอาสิครับ 737 00:51:47,480 --> 00:51:48,481 แทงสิวะ ไอ้... 738 00:52:02,578 --> 00:52:06,249 แต่มันกลับไม่ใช่เงิน มีแต่เอกสารแปลกๆ เต็มไปหมดเลยครับ 739 00:52:14,465 --> 00:52:15,466 เอกสารเหรอ 740 00:52:15,550 --> 00:52:17,760 ครับ ผมได้ยินมาว่า มีเอกสารอยู่ในตู้เซฟ 741 00:52:18,177 --> 00:52:19,387 แต่ว่าผมไม่เห็นเลย 742 00:52:19,720 --> 00:52:20,680 เอกสารอะไร 743 00:52:20,763 --> 00:52:22,139 คุณพัคชอลวอนบุกเข้ามาในบ้าน 744 00:52:22,223 --> 00:52:24,350 แล้วก็เปิดตู้เซฟ แต่ปรากฏว่าเจอแต่เอกสาร 745 00:52:24,767 --> 00:52:26,394 เขาก็เลยหันหลังแล้วออกจากห้องไป 746 00:52:26,936 --> 00:52:29,397 ผมเลยสงสัย ว่าได้เก็บอะไรแยกไว้หรือเปล่า 747 00:52:29,480 --> 00:52:31,649 ไม่นะ ไม่ได้แยกอะไรไว้เลย 748 00:52:32,733 --> 00:52:36,279 ถ้ามีอะไรอยู่ในตู้เซฟ เราก็น่าจะเก็บมาก่อนแล้วไหม 749 00:52:37,280 --> 00:52:38,531 ก็จริงครับ 750 00:52:42,827 --> 00:52:44,412 เอ่อ เอาเป็นว่ารับทราบแล้วครับ 751 00:53:54,607 --> 00:53:58,486 (บันทึก ชเวโรฮี) 752 00:54:23,928 --> 00:54:24,887 เฮ้ย 753 00:54:25,763 --> 00:54:27,431 ลมอะไรหอบมาเวลานี้เนี่ย 754 00:54:31,644 --> 00:54:33,229 เรามองข้ามบางอย่างในที่เกิดเหตุไปครับ 755 00:54:33,312 --> 00:54:35,856 (สถาบันนิติเวชวิทยา) 756 00:54:36,357 --> 00:54:37,441 ให้ตาย 757 00:54:38,567 --> 00:54:42,029 การทำงานกับพวกที่ไม่รู้จักหลับจักนอน มันเหนื่อยก็เพราะแบบนี้แหละ 758 00:54:45,241 --> 00:54:46,784 - ยังมีนี่อีกครับ - อือ 759 00:54:50,204 --> 00:54:51,706 ชาติไหนฉันจะอ่านหมดเนี่ย 760 00:54:51,789 --> 00:54:53,040 แล้วฉันมีเวลามากแค่ไหน 761 00:54:53,874 --> 00:54:56,252 ผมไม่มีเวลาแล้วครับ พรุ่งนี้จะถูกสอบวินัยแล้ว 762 00:54:58,087 --> 00:55:00,381 นี่คือความพยายามเฮือกสุดท้าย ก่อนถูกยึดตราตำรวจเหรอ 763 00:55:00,798 --> 00:55:02,299 มีอะไรที่ผมพอช่วยได้ไหม 764 00:55:02,508 --> 00:55:03,634 นายอ่านได้ไหมล่ะ 765 00:55:05,720 --> 00:55:07,805 - ขอไปซื้อกาแฟก่อนนะครับ - เครื่องดื่มชูกำลังสองกระป๋องด้วย 766 00:55:08,055 --> 00:55:09,015 ครับ 767 00:55:44,258 --> 00:55:48,804 (มาที่โรงพยาบาล) 768 00:56:51,367 --> 00:56:52,409 เฮ้ย 769 00:56:53,369 --> 00:56:54,495 ดีจังเลยเนอะ 770 00:56:54,578 --> 00:56:57,665 วันนี้จะโดนยึดตราอยู่แล้ว แต่ยังหลับสบายใจเฉิบ 771 00:56:59,250 --> 00:57:00,292 ขอโทษครับ 772 00:57:00,584 --> 00:57:02,044 เจออะไรบ้างไหมครับ 773 00:57:02,336 --> 00:57:03,295 อือ 774 00:57:03,671 --> 00:57:06,715 มันเป็นงานวิจัย ที่เขียนมาตั้งแต่สมัยดร.ชเวดงออกจริงๆ 775 00:57:07,424 --> 00:57:09,218 เหมือนในคำให้การของซอฮเยอึน 776 00:57:09,301 --> 00:57:11,011 ที่ว่าเขาพยายามปรับปรุง การทำงานของสมอง 777 00:57:11,095 --> 00:57:13,430 ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ ก็เป็นเรื่องจริง 778 00:57:13,931 --> 00:57:17,143 เด็กส่วนใหญ่ไม่ได้ถูกใช้ทดลอง แต่ถูกใช้ในการวิจัย 779 00:57:17,226 --> 00:57:19,562 เด็กที่ถูกใช้ในการทดลอง มีแค่สองคนเท่านั้น 780 00:57:19,979 --> 00:57:21,188 มันต่างกันยังไงครับ 781 00:57:22,189 --> 00:57:23,232 ก็คือ... 782 00:57:23,315 --> 00:57:26,527 ที่อังกฤษใช้เอ็มอาร์ไอ มาตั้งแต่ยุค 1970 แล้วก็จริง 783 00:57:26,777 --> 00:57:30,322 แต่เกาหลีเราเอาเอ็มอาร์ไอ มาใช้อย่างเป็นทางการครั้งแรกในปี 1988 784 00:57:31,323 --> 00:57:34,451 แล้วตาคนนี้เขาก็เอามันมาใช้ ในงานวิจัยส่วนตัว 785 00:57:35,327 --> 00:57:36,912 ส่วนวิธีวิจัยก็ง่ายมาก 786 00:57:37,246 --> 00:57:40,166 เอ่อ แค่ทำการจับคู่ ไอคิวเด็กที่บันทึกไว้ 787 00:57:40,249 --> 00:57:43,335 กับผลการสแกนเอ็มอาร์ไอสมอง อะไรประมาณนี้ 788 00:57:43,836 --> 00:57:47,464 แต่ว่า การทดลองนี่ออกจะโหดร้ายอยู่ 789 00:57:48,048 --> 00:57:49,341 เขาฉีดยา... 790 00:57:50,050 --> 00:57:53,470 ไวรัสที่ดัดแปลงพันธุกรรม เข้าไปกระตุ้นสมองเด็ก 791 00:57:53,846 --> 00:57:56,223 ฉันว่าเขาน่าจะทำการคำนวณ เพื่อขยายฮิปโปแคมปัส 792 00:57:56,307 --> 00:57:58,142 ซึ่งเป็นหน่วยความจำในสมอง 793 00:57:58,517 --> 00:58:00,477 อันตรายนะ ขึ้นชื่อว่าเป็นการทดลอง 794 00:58:01,687 --> 00:58:06,442 คงเพราะอย่างนั้น เขาเลยอ้างว่าอุปการะ เพื่อทำการทดลองกับซอฮเยอึน 795 00:58:06,525 --> 00:58:08,944 ถ้างั้น ชเวจินแท ก็เหมือนกันหรือเปล่าครับ 796 00:58:09,028 --> 00:58:11,697 ไม่ใช่ ชเวจินแทเป็นคนหัวดี มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว 797 00:58:12,531 --> 00:58:13,365 นี่ 798 00:58:14,200 --> 00:58:16,660 ดูสิ "ไอคิว 152" 799 00:58:17,369 --> 00:58:18,662 ในแวดวงวิชาการตอนนั้น 800 00:58:18,746 --> 00:58:21,582 คงจะมีคนต่อต้าน การทดลองของดร.ชเวดงออกเยอะ 801 00:58:21,665 --> 00:58:23,334 เหมือนแทบจะห้ามไม่ให้ทำเลย 802 00:58:23,584 --> 00:58:26,879 ด้วยเหตุนี้ เขาเลยต้องหยุดการทดลอง โดยไม่มีทางเลือก 803 00:58:27,463 --> 00:58:28,589 และคงเพราะแบบนั้น 804 00:58:28,839 --> 00:58:31,800 เขาเลยรับอุปการะเด็กที่ฉลาดอยู่แล้ว 805 00:58:31,884 --> 00:58:34,136 เพื่อจะพยายามปั้น ให้เป็นผู้สืบทอดของตัวเอง 806 00:58:35,012 --> 00:58:36,013 เอ่อ 807 00:58:36,597 --> 00:58:39,475 จากตรงนี้ไป คือบันทึกการวิจัย ที่เขียนโดยชเวจินแท 808 00:58:40,142 --> 00:58:42,478 แต่ว่า บันทึกการวิจัยของชเวจินแท 809 00:58:42,561 --> 00:58:44,396 หยุดไปตอนโรฮีอายุสองขวบ 810 00:58:45,314 --> 00:58:47,149 - ทำไมครับ - ไม่รู้สิ 811 00:58:47,650 --> 00:58:50,861 เขาน่าจะเก็บบันทึกการวิจัย เอาไว้ที่อื่นหรือเปล่า 812 00:58:52,947 --> 00:58:54,240 คิดว่าเขาจะเก็บไว้ที่ไหนนะ 813 00:58:56,825 --> 00:58:58,369 ทั้งการลักพาตัวและฆาตกรรม 814 00:58:59,119 --> 00:59:02,206 อาจจะเป็นการทำไป เพื่อควบคุมการทดลองนี้ก็ได้สินะครับ 815 00:59:02,289 --> 00:59:03,499 ก็คงใช่ 816 00:59:04,041 --> 00:59:05,960 อ้อ แต่ว่านะ 817 00:59:06,335 --> 00:59:08,837 นายบอกว่าเงินค่าไถ่ตัวชเวโรฮี คือสามหมื่นล้านเหรอ 818 00:59:09,171 --> 00:59:10,506 ฉันว่าถูกมากเลยนะ 819 00:59:14,301 --> 00:59:17,263 เมื่อคืน ผมคลาดกับโจรลักพาตัว และเด็กไปแล้วครับ 820 00:59:17,763 --> 00:59:19,473 โจรลักพาตัวที่ไม่รู้อะไรเลย 821 00:59:19,556 --> 00:59:21,183 เข้าไปพัวพันกับการต่อสู้ครั้งใหญ่ 822 00:59:21,267 --> 00:59:23,477 โจรลักพาตัว ฉันบอกแล้วใช่ไหม 823 00:59:24,061 --> 00:59:26,438 ว่าเด็กที่ถูกใช้ในการทดลอง มีแค่สองคนเท่านั้น 824 00:59:26,939 --> 00:59:27,982 ครับ 825 00:59:28,065 --> 00:59:30,943 คนที่ถูกทำการทดลองก่อนหน้าซอฮเยอึน 826 00:59:32,152 --> 00:59:33,529 เด็กคนแรก 827 00:59:38,367 --> 00:59:40,244 คิมมยองจุน จากบ้านเด็กกำพร้าฮีมัง 828 00:59:40,327 --> 00:59:41,328 (โครงการเด็กอัจฉริยะ หมายเลข 1) 829 00:59:46,583 --> 00:59:50,045 (บันทึกประวัติเด็กในความดูแล ชื่อ: คิมมยองจุน) 830 01:00:00,806 --> 01:00:03,475 (กล้องวงจรปิดบ้านชเวจินแท) 831 01:00:09,148 --> 01:00:10,232 ชเวจินแทเหรอ 832 01:01:00,616 --> 01:01:02,534 เด็กที่เคยถูกใช้ในการทดลองโตขึ้นมา 833 01:01:02,618 --> 01:01:05,204 และลักพาตัวเด็ก ที่เป็นผลสำเร็จของการทดลอง 834 01:01:05,287 --> 01:01:07,998 จะบอกว่าคิมมยองจุน จงใจลักพาตัวชเวโรฮี 835 01:01:08,082 --> 01:01:09,541 และลงมือฆาตกรรมเหรอครับ 836 01:01:09,625 --> 01:01:12,002 ถ้านายมอบตัวและให้ปากคำดีๆ 837 01:01:12,086 --> 01:01:14,046 ตำรวจก็จะช่วยหาโรฮีให้เอง 838 01:01:14,129 --> 01:01:15,214 คุณมาที่นี่ทำไมคะ 839 01:01:15,297 --> 01:01:17,883 ผมต้องตามหาโรฮี แต่ผมไม่มีที่ไปครับ 840 01:01:17,966 --> 01:01:20,386 ถ้าคนรู้เรื่องที่โรฮีเป็นอัจฉริยะ 841 01:01:20,469 --> 01:01:22,429 เธอจะกลายเป็นสัตว์ในสวนสัตว์ครับ 842 01:01:22,638 --> 01:01:26,266 หนูต้องทำยังไง ผู้คนถึงจะไม่ต้อง ตกอยู่ในอันตรายไปมากกว่านี้ 843 01:01:26,350 --> 01:01:27,893 แสดงให้เราเห็นในสิ่งที่เราต้องการ 844 01:01:28,227 --> 01:01:29,728 อยู่ไหนนะ พัคซังยุน 845 01:01:29,812 --> 01:01:33,315 ถ้าเด็กตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายแบบนี้ เพราะความโลภของผู้ใหญ่ 846 01:01:33,399 --> 01:01:34,233 ผมก็ต้องช่วยสิครับ 847 01:01:34,483 --> 01:01:35,776 ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วยคะ 848 01:01:36,151 --> 01:01:37,569 ผมต้องรักษาสัญญาสิ 849 01:01:37,903 --> 01:01:39,905 คุณลุงอยู่ที่ไหน 850 01:01:40,489 --> 01:01:42,491 คำบรรยายโดย: ณัฐิญา น่วมถนอม