1
00:00:19,103 --> 00:00:21,439
{\an8}(คดีบรู๊คฟิลด์
เด็กถูกสิงพูดจาหยาบคาย)

2
00:00:21,439 --> 00:00:23,733
{\an8}(8/14/80
เวลาผ่านไปแล้ว: 1 นาที 05 วินาที)

3
00:00:23,733 --> 00:00:27,612
(สารคดีเรื่องนี้มีฉากที่สร้างขึ้นใหม่
จากเหตุการณ์ที่บันทึกไว้)

4
00:00:33,409 --> 00:00:34,243
ไม่

5
00:00:34,786 --> 00:00:36,079
นี่แม่เอง

6
00:00:36,079 --> 00:00:38,164
ควายเอ๊ย

7
00:00:38,164 --> 00:00:41,334
(เสียงที่อัดกับรูปภาพเป็นของจริง)

8
00:00:45,171 --> 00:00:50,093
มันคือการเผชิญหน้ากันของฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว

9
00:00:50,676 --> 00:00:53,221
และที่ที่ฝ่ายชั่วเลือกคือคอนเนตทิคัต

10
00:00:54,388 --> 00:00:57,016
(คุ้มกันปีศาจ)

11
00:01:00,895 --> 00:01:02,271
ผมชื่อเดวิด แกลตเซล

12
00:01:03,815 --> 00:01:07,527
ตอนอายุ 11 ผมถูกปีศาจเข้าสิง

13
00:01:08,194 --> 00:01:11,155
พรุ่งนี้จะมีการไต่สวนคดีฆาตกรรมสุดแปลก
ที่แดนเบอรี่ รัฐคอนเนตทิคัต

14
00:01:11,155 --> 00:01:13,991
ประเด็นสําคัญของคดีนี้คือ
คํากล่าวอ้างว่าโดนปีศาจสิง

15
00:01:14,742 --> 00:01:17,995
ทนายที่ว่าความให้เด็กวัยรุ่นคอนเนตทิคัต
จะพิสูจน์ข้อเท็จจริงนั้นครับ

16
00:01:18,454 --> 00:01:19,288
{\an8}(กรมตํารวจบรู๊คฟิลด์)

17
00:01:19,288 --> 00:01:22,834
{\an8}ผมถามว่า "พาผมมาทําไมที่นี่"
เขาตอบว่า "นายฆ่าเพื่อนนายเมื่อกี้"

18
00:01:25,419 --> 00:01:30,258
ชายที่ถูกจับข้อหาฆาตกรรมในคอนเนตทิคัต
บอกว่าเขาจะให้การต่อศาลว่าเขาบริสุทธิ์

19
00:01:30,258 --> 00:01:34,428
เนื่องจากถูกปีศาจสิงในขณะก่ออาชญากรรม

20
00:01:34,428 --> 00:01:35,388
ถามจริง

21
00:01:35,388 --> 00:01:37,723
ดื่มเหล้า แทง

22
00:01:37,723 --> 00:01:39,183
หลักฐานคดีชัดมาก

23
00:01:39,183 --> 00:01:40,351
ตลก

24
00:01:41,769 --> 00:01:45,606
เรื่องราวเริ่มขึ้นในบ้านตรงสุดถนนนี้

25
00:01:45,606 --> 00:01:50,444
เป็นบ้านที่ลูกชายอายุ 11
ของคู่รักคู่หนึ่งในบรู๊คฟิลด์เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ

26
00:01:51,779 --> 00:01:52,613
ลุกขึ้น

27
00:01:52,613 --> 00:01:56,117
ผมไม่อยากให้คนอื่นมีภาพจํา
ว่าผมคือเด็กอายุ 11 คนนั้นที่โดนเข้าสิง

28
00:01:56,117 --> 00:01:57,910
แกตาย

29
00:01:58,911 --> 00:02:00,496
แต่ผมก็ต้องรับมือกับมันทุกวัน

30
00:02:00,496 --> 00:02:02,039
แกทําอะไรลูกพระเจ้าไม่ได้หรอก

31
00:02:02,039 --> 00:02:04,167
พระเยซูจะต้องตายในนรก

32
00:02:05,251 --> 00:02:08,171
ผมไม่เคยคุยเรื่องนี้กับใคร

33
00:02:09,505 --> 00:02:10,381
เป็นความลับครับ

34
00:02:10,923 --> 00:02:12,049
ความลับที่ไม่อยากบอกใคร

35
00:02:12,049 --> 00:02:13,801
ข้าแต่พระบิดา ผู้ทรงสถิตในสวรรค์...

36
00:02:13,801 --> 00:02:16,095
โปรดประทานอาหารประจําวัน
แก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย...

37
00:02:16,095 --> 00:02:18,472
(พิพากษาปีศาจ)

38
00:02:18,472 --> 00:02:20,641
แกตาย

39
00:02:20,641 --> 00:02:21,726
อาเมน

40
00:02:27,273 --> 00:02:31,402
(คลิปครอบครัวแกลตเซลที่ถ่ายที่บ้าน)

41
00:02:37,116 --> 00:02:39,076
ผมจะเล่าเรื่อง

42
00:02:39,577 --> 00:02:42,455
ที่โดนปีศาจสิงกับฆาตกรรมให้ฟัง

43
00:02:42,955 --> 00:02:44,498
และก็เรื่องอาร์นี่ จอห์สัน

44
00:02:46,709 --> 00:02:49,462
ผมอยากให้เรื่องราวของครอบครัวถูกถ่ายทอด

45
00:02:49,962 --> 00:02:52,423
ตามความเป็นจริงแบบที่ควรเป็น

46
00:02:53,132 --> 00:02:55,509
ผมรู้ว่ามีคนแต่งเรื่อง

47
00:02:55,509 --> 00:02:56,469
(เดวิด แกลตเซล)

48
00:02:56,469 --> 00:02:58,346
ผมไม่โอเคนะ

49
00:02:58,346 --> 00:02:59,931
ผมอยากแจกแจงข้อเท็จจริง

50
00:03:18,324 --> 00:03:19,533
ตอนอายุ 11

51
00:03:20,284 --> 00:03:21,244
ผมเป็นคนเงียบๆ

52
00:03:24,121 --> 00:03:25,206
ชีวิตตอนนั้นดีเลยแหละ

53
00:03:26,832 --> 00:03:28,251
เล่นกับพวกพี่ๆ

54
00:03:28,876 --> 00:03:30,086
เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิต

55
00:03:33,089 --> 00:03:35,716
ผมเป็นลูกคนกลาง

56
00:03:36,842 --> 00:03:38,552
ขี้น้อยใจตามประสาลูกคนกลาง

57
00:03:38,552 --> 00:03:40,805
(อลัน แกลตเซล
พี่ชายของเดวิด)

58
00:03:40,805 --> 00:03:42,598
พี่ชายผมชื่อคาร์ล

59
00:03:43,099 --> 00:03:43,933
เขา...

60
00:03:44,809 --> 00:03:46,686
เป็นคนที่เข้าด้วยได้ยากมากๆ

61
00:03:48,020 --> 00:03:50,147
บางครั้งเขาก็โง่

62
00:03:52,066 --> 00:03:53,442
ทําให้ชีวิตยุ่งยาก

63
00:03:55,695 --> 00:03:56,737
สมัยนั้นอลัน...

64
00:03:56,737 --> 00:03:58,364
(คาร์ล แกลตเซล
พี่คนโตของเดวิด)

65
00:03:58,364 --> 00:03:59,448
ไม่ใช่แบบที่เป็นในตอนนี้

66
00:04:00,157 --> 00:04:03,119
ผมกับเดวิดมักจะไปช่วยพ่อทํางานในอู่

67
00:04:03,119 --> 00:04:05,454
ส่วนอลันไม่ชอบให้เนื้อตัวสกปรก

68
00:04:05,454 --> 00:04:07,206
ส่วนใหญ่อลันเลยอยู่กับแม่

69
00:04:10,084 --> 00:04:12,503
บอกเลยว่าอลันทําเค้กอร่อยมาก

70
00:04:12,503 --> 00:04:13,421
เพียงแต่ว่า...

71
00:04:13,921 --> 00:04:15,131
เขาต่างจากเรานิดหน่อย

72
00:04:19,010 --> 00:04:19,844
ตอนนั้น...

73
00:04:20,344 --> 00:04:22,138
ครอบครัวเราไม่ได้อเมริกันจ๋า

74
00:04:23,806 --> 00:04:26,142
แต่ก็อยู่กันแบบปกติสุขทั่วไป

75
00:04:29,478 --> 00:04:34,150
ทุกอย่างเริ่มขึ้น
ตอนเด็บบี้พี่ผมไปเจอบ้านหลังหนึ่งที่นิวทาวน์

76
00:04:34,150 --> 00:04:36,777
พี่เด็บบี้จะย้ายไปอยู่ที่นั่นกับอาร์นี่ แฟนเธอ

77
00:04:38,946 --> 00:04:40,906
ผมกับเด็บบี้ตื่นเต้นมากที่จะได้ย้ายไปอยู่ด้วยกัน

78
00:04:40,906 --> 00:04:42,658
(อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน
แฟนเด็บบี้)

79
00:04:42,658 --> 00:04:45,745
เราวางแผนจะแต่งงานในฤดูใบไม้ผลิ
เราเตรียมจะจัดงานแล้วด้วย

80
00:04:47,330 --> 00:04:48,831
เรารอจะแต่งงานกันแล้วตอนนั้น

81
00:04:49,582 --> 00:04:53,461
(2 กรกฎาคม 1980)

82
00:04:53,461 --> 00:04:54,587
2 กรกฎา

83
00:04:55,463 --> 00:04:57,965
เด็บบี้เจอบ้านเช่าที่น่าอยู่ในนิวทาวน์

84
00:05:02,219 --> 00:05:04,221
ผมเสียใจนิดหน่อยที่ต้องเห็นพวกเขาย้ายออกไป

85
00:05:06,349 --> 00:05:08,142
เด็กอายุ 11 แล้วตอนนั้นพี่สาวจะย้ายออก

86
00:05:09,143 --> 00:05:14,982
ผม พี่อลัน และพี่คาร์ล
ไปช่วยสองคนนั้นย้ายเข้าบ้านใหม่

87
00:05:25,493 --> 00:05:27,411
บ้านแปลกๆ

88
00:05:29,455 --> 00:05:31,707
เหมือนมีอะไรไม่รู้แปลกๆ

89
00:05:37,963 --> 00:05:40,049
ฉันมอบหมายงานให้พี่น้องแต่ละคน

90
00:05:40,841 --> 00:05:42,968
ฉันให้เดวิดไปที่ห้องนอนใหญ่
ฉันเอาไม้กวาดให้เขา

91
00:05:42,968 --> 00:05:45,137
(เด็บบี้ แกลตเซล
พี่สาวเดวิด พูดไว้ในปี 2005)

92
00:05:45,137 --> 00:05:46,430
แล้วก็ขอให้เขากวาดห้องให้

93
00:05:48,766 --> 00:05:50,059
ฉันทิ้งเขาไว้คนเดียวในห้อง

94
00:05:51,227 --> 00:05:53,813
แล้วฉันก็ทําสิ่งที่ฉันต้องทํา

95
00:05:53,813 --> 00:05:55,439
ทําความสะอาด ขัดนั่นนี่

96
00:05:58,442 --> 00:06:01,654
แล้วสักพักเดวิดก็วิ่งออกจากบ้าน

97
00:06:02,196 --> 00:06:04,657
เขาดูกลัว ไม่รู้ว่ากลัวอะไร

98
00:06:13,124 --> 00:06:15,000
เดวิดพูดว่า "แม่ ผมอยากกลับบ้าน"

99
00:06:15,793 --> 00:06:19,171
แม่ก็ตอบว่า "ยังกลับไม่ได้
เราต้องจัดของให้เสร็จก่อนแล้วถึงจะกลับได้"

100
00:06:19,171 --> 00:06:20,506
เดวิดก็ "ผมอยากกลับเลย"

101
00:06:22,716 --> 00:06:24,593
ผมอยากออกไปจากบ้านหลังนั้น

102
00:06:24,593 --> 00:06:27,012
ออกจากที่ตรงนั้น ออกไปให้ไกลที่สุด

103
00:06:27,513 --> 00:06:29,849
ผมไม่ได้บอกใครว่าเพราะอะไร

104
00:06:50,828 --> 00:06:53,789
เรากลับถึงบ้าน กินข้าวเย็นกัน ไม่มีปัญหาอะไร

105
00:06:56,625 --> 00:06:57,460
แม่ทําอาหารเก่ง

106
00:06:57,460 --> 00:06:58,794
(คลิปครอบครัวแกลตเซลที่ถ่ายที่บ้าน)

107
00:06:58,794 --> 00:07:00,296
แม่เป็นลูกครึ่งฮังการี

108
00:07:00,796 --> 00:07:01,630
กับอิตาลี

109
00:07:01,630 --> 00:07:04,216
แม่เลยทําอาหารเก่ง

110
00:07:05,468 --> 00:07:06,802
แต่วันนั้นเดวิดเจอเรื่องไม่ดี

111
00:07:07,636 --> 00:07:08,804
มีบางอย่างทําให้เขากลัว

112
00:07:10,222 --> 00:07:11,724
ผมถามเขาว่า "เป็นอะไร"

113
00:07:13,434 --> 00:07:15,144
ผมจําได้ว่าตอนนั้นผมนั่งอยู่ที่โต๊ะ

114
00:07:15,144 --> 00:07:18,105
แล้วก็อธิบายว่าเช้านั้นเกิดอะไรขึ้น

115
00:07:20,733 --> 00:07:24,695
(เช้าวันนั้น)

116
00:07:25,821 --> 00:07:27,448
ผมอยู่ในห้องนอนคนเดียว

117
00:07:34,830 --> 00:07:36,540
แต่ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

118
00:08:10,282 --> 00:08:12,826
แล้วผมก็โดนผลักหงายหลังลงบนเตียง

119
00:08:23,546 --> 00:08:24,922
ผมเห็นบางอย่าง

120
00:08:28,259 --> 00:08:31,220
มันเหมือนปีศาจแบบชุดฮาโลวีนเลย

121
00:08:31,220 --> 00:08:35,683
ตามันดํามาก ดําสนิท เหมือนก้อนถ่าน

122
00:08:36,267 --> 00:08:37,101
ผมกลัวมาก

123
00:08:41,313 --> 00:08:44,316
แล้วเดวิดก็บอกว่า "หลังจากนั้นมันก็พูด"

124
00:08:45,776 --> 00:08:49,029
ฉันถามเดวิดว่า "มันบอกนายว่าอะไร"

125
00:08:49,613 --> 00:08:51,448
"มันบอกว่าให้ระวัง"

126
00:08:52,783 --> 00:08:54,451
ฉันก็ถามว่า "ระวังอะไร"

127
00:08:54,451 --> 00:08:56,537
เดวิดบอกฉันย้ําๆ ว่า

128
00:08:57,162 --> 00:08:58,414
"มันจะเอาวิญญาณผมไป"

129
00:09:04,962 --> 00:09:08,382
เดวิดบอกว่า "มันจะมาหาผม มันบอกผมว่างั้น"

130
00:09:08,382 --> 00:09:09,842
"พี่ต้องช่วยผม"

131
00:09:09,842 --> 00:09:13,804
ผมถามเดวิดว่า "ได้หยิบอะไรในตู้ยารึเปล่า"

132
00:09:13,804 --> 00:09:15,639
เขาตอบว่า "ไม่ ผมพูดเรื่องจริง"

133
00:09:17,850 --> 00:09:20,019
ตอนแรกเราไม่เชื่อเขา

134
00:09:22,438 --> 00:09:25,190
แม่แบบ "ดึกแล้ว

135
00:09:26,150 --> 00:09:27,234
เดวิดฝันรึเปล่า"

136
00:09:29,153 --> 00:09:33,741
จูดี้บอกว่า "เอาละ พอๆ
ได้เวลานอนแล้ว ไปพักผ่อน

137
00:09:34,241 --> 00:09:35,868
พรุ่งนี้เช้าค่อยว่ากันใหม่"

138
00:09:46,128 --> 00:09:47,171
ต่อมาในคืนนั้น

139
00:09:47,713 --> 00:09:49,298
ผมรู้สึกแปลกๆ

140
00:09:50,716 --> 00:09:52,426
ผมเห็นอีกแล้ว

141
00:09:55,095 --> 00:09:56,180
มีอะไรไม่รู้กําลังมา

142
00:09:59,099 --> 00:10:00,559
ผมเริ่มกลัว

143
00:10:01,101 --> 00:10:04,063
เพราะผมเห็นมันเข้ามาใกล้บ้านเรื่อยๆ

144
00:10:20,788 --> 00:10:22,706
รู้สึกได้เลยว่ามีบางอย่างมองอยู่

145
00:10:30,130 --> 00:10:31,632
ผมเห็นอะไรไม่รู้เหมือนคน

146
00:10:44,061 --> 00:10:45,020
พอมองอีกที...

147
00:10:47,064 --> 00:10:47,898
หายไปไหนไม่รู้

148
00:10:54,780 --> 00:10:55,614
คืนนั้น

149
00:10:56,365 --> 00:10:58,826
ผมลืมตานอนแทบทั้งคืนในความมืด

150
00:11:05,999 --> 00:11:08,127
จูดี้เป็นห่วงเดวิด

151
00:11:09,211 --> 00:11:13,924
เลยโทรหาคุณพ่อเดนนิส
แล้วก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง

152
00:11:14,508 --> 00:11:17,302
เธอขอคุณพ่อให้มาอวยพรบ้าน

153
00:11:17,803 --> 00:11:19,471
ขอให้พระเจ้าคุ้มครองคุณพ่อเช่นกัน

154
00:11:21,056 --> 00:11:22,766
แม่ผมเคร่งศาสนา

155
00:11:24,351 --> 00:11:29,064
แม่ให้เราเข้าพิธีศีลมหาสนิทกับพิธีศีลกําลัง
เพราะเราเป็นคาทอลิก

156
00:11:30,441 --> 00:11:32,943
เราเชื่อเรื่องพระเจ้าและปีศาจ

157
00:11:34,486 --> 00:11:36,447
ตอนคุณพ่อเดนนิสมาที่บ้าน

158
00:11:36,947 --> 00:11:38,282
เขาเอาน้ํามันศักดิ์สิทธิ์มาด้วย

159
00:11:38,824 --> 00:11:39,783
เอาน้ําเสกมา

160
00:11:40,367 --> 00:11:41,618
และก็ธูป

161
00:11:41,618 --> 00:11:43,454
ในนามของพระบิดา พระบุตร...

162
00:11:43,454 --> 00:11:48,876
เขาใช้ที่ผมบอกไป
อวยพรทั้งบ้าน ทุกห้อง ชั้นบน ชั้นล่าง

163
00:11:50,627 --> 00:11:52,379
เรานึกว่าจบแล้ว

164
00:11:52,379 --> 00:11:54,715
ขอสวดมนต์ขับไล่ปีศาจร้าย...

165
00:11:54,715 --> 00:11:55,632
แต่กลายเป็นว่า

166
00:11:56,383 --> 00:11:57,509
เพิ่งเริ่ม

167
00:12:07,770 --> 00:12:09,146
ตายแล้ว

168
00:12:09,146 --> 00:12:10,773
ตอนนั้นตีสาม

169
00:12:11,690 --> 00:12:13,984
เดวิดร้องออกมาสุดเสียง

170
00:12:13,984 --> 00:12:16,653
"มันจะมาหาผม มันจะลงโทษผม"

171
00:12:21,033 --> 00:12:22,284
บ้านสั่น

172
00:12:24,077 --> 00:12:26,330
เหมือนมีคนขับรถบรรทุกเข้ามาในบ้าน

173
00:12:28,165 --> 00:12:31,293
เสียงเหมือนยูเอฟโอลงจอดบนหลังคาบ้าน

174
00:12:34,421 --> 00:12:37,174
มันคืออะไรไม่รู้
เอาเป็นว่ามันอยากให้รู้ว่ามันมาแล้ว

175
00:12:38,967 --> 00:12:41,094
ไฟเริ่มติดๆ ดับๆ

176
00:12:43,889 --> 00:12:44,723
แล้วก็มีเสียง...

177
00:12:45,516 --> 00:12:46,809
แก้วตก แก้วแตก

178
00:12:48,727 --> 00:12:53,148
เดวิดสติแตกและตะโกนว่า
"มันมาแล้ว มันอยู่ข้างบนบ้าน"

179
00:12:54,441 --> 00:12:55,692
เดวิดบอกว่า "อย่าเปิดประตู

180
00:12:56,610 --> 00:12:57,528
มันคือวิญญาณร้าย"

181
00:13:00,322 --> 00:13:03,617
เสียงปึงปัง 30 40 วินาทีได้...

182
00:13:08,121 --> 00:13:10,040
แล้วก็เงียบลง

183
00:13:23,220 --> 00:13:24,054
ตกใจหมด

184
00:13:27,432 --> 00:13:28,392
ผมกลัวมาก

185
00:13:29,852 --> 00:13:31,937
เราเจอผีเล่นงานเข้าให้

186
00:13:33,313 --> 00:13:35,941
และเราไม่รู้จะจัดการมันยังไง

187
00:13:38,777 --> 00:13:40,654
เรารู้เลยว่าต้องหาคนช่วย

188
00:13:44,533 --> 00:13:47,077
ตอนนั้นเพื่อนบ้านที่อยู่หลังถัดไป

189
00:13:47,703 --> 00:13:50,497
เค้าดูดวงโดยใช้ไพ่ยิปซี

190
00:13:50,497 --> 00:13:55,669
เค้าบอกว่า "แม่สามีบอกว่า
เธอเคยไปหาหมอผีเมื่อสองปีก่อน

191
00:13:56,253 --> 00:13:57,462
พวกเขาน่าจะช่วยได้"

192
00:13:57,462 --> 00:13:59,423
เด็บบี้ก็แบบ "ตอนนี้ใครช่วยได้เอาหมด"

193
00:14:00,257 --> 00:14:03,468
เราจะไม่ยอมให้ใคร

194
00:14:04,177 --> 00:14:07,222
ผีที่ไหน หรือใครที่ไหนมาไล่เราออกจากบ้าน

195
00:14:07,931 --> 00:14:08,932
มันคือบ้านเราอะค่ะ

196
00:14:09,600 --> 00:14:12,185
อะไรก็ตามที่อยู่ในบ้านโดยไม่ได้รับเชิญ

197
00:14:13,103 --> 00:14:15,355
เราจะกําจัดมันออกไปไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

198
00:14:16,607 --> 00:14:17,900
แขกรับเชิญพิเศษในคืนนี้

199
00:14:18,483 --> 00:14:20,569
เป็นนักล่าผีมา 32 ปี

200
00:14:20,569 --> 00:14:25,115
และช่วยกรณีบ้านผีสิงกับปีศาจสิง
มามากกว่า 3,000 กรณี

201
00:14:25,115 --> 00:14:28,702
และเคยไล่ผีมาแล้วหลายครั้งทั่วโลก

202
00:14:29,202 --> 00:14:31,580
ตั้งใจฟังให้ดีและตัดสินใจกันเอาเองครับ

203
00:14:31,580 --> 00:14:36,251
ทุกท่านครับ เชิญพบกับนักล่าผี
เอ็ด และลอร์เรน วอร์เรนครับ

204
00:14:45,677 --> 00:14:48,722
ตอนเป็นเด็ก ผมภูมิใจในตัวปู่กับย่ามาก

205
00:14:51,725 --> 00:14:54,519
ผมเห็นพวกเขาในหนังสือพิมพ์ ทีวี

206
00:14:54,519 --> 00:14:56,104
เป็นอะไรที่เจ๋งมาก

207
00:14:56,730 --> 00:14:57,773
แต่ในอีกแง่หนึ่ง

208
00:14:58,523 --> 00:15:02,361
{\an8}ผมก็เป็นเด็กแปลกเพราะมีปู่ย่าที่ทํางานเกี่ยวกับผี

209
00:15:02,361 --> 00:15:04,780
{\an8}(คริส แม็กคินเนล
หลานของเอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรน)

210
00:15:06,365 --> 00:15:09,868
ผมไม่ได้อยู่ๆ ตื่นมาแล้วแบบว่า

211
00:15:10,410 --> 00:15:12,496
"ฉันอยากเป็นนักปีศาจวิทยา"

212
00:15:13,830 --> 00:15:15,749
ผมเกิดมาเป็นนักปีศาจวิทยา

213
00:15:16,541 --> 00:15:19,419
ตอนเป็นเด็ก ผมถามแม่ชีกับบาทหลวงว่า

214
00:15:20,295 --> 00:15:23,465
"เรื่องผีนี่ยังไง
เรื่องเหนือธรรมชาติเนี่ย มันเรื่องจริงเหรอ

215
00:15:23,465 --> 00:15:25,008
มันคือปีศาจจริงเหรอ"

216
00:15:25,008 --> 00:15:28,929
นิกายคาทอลิกสอนเราว่าสิ่งเหล่านี้มีอยู่จริง

217
00:15:28,929 --> 00:15:32,307
ส่วนย่าผมมีประสบการณ์อีกแบบ

218
00:15:33,058 --> 00:15:35,602
- ฉันได้ยินเสียงหัวเราะ ฉันไม่
- เสียงหัวเราะเหรอ

219
00:15:35,602 --> 00:15:37,521
ฉันไม่ค่อยเข้าใจ ได้ยินนะ...

220
00:15:37,521 --> 00:15:39,147
เสียงหัวเราะผู้ชายหรือผู้หญิง

221
00:15:39,147 --> 00:15:42,109
ฉันไม่เข้าใจว่าทําไมพวกคุณไม่ได้ยิน

222
00:15:42,109 --> 00:15:43,360
ฉันได้ยินชัด...

223
00:15:43,360 --> 00:15:45,654
มันดังมากเลยนะในนี้

224
00:15:45,654 --> 00:15:49,199
เขาบอกว่า
"ถ้าอยากล่าเสือ ก็ต้องไปตรงที่ที่เสืออยู่"

225
00:15:49,199 --> 00:15:51,451
ไปหาแสงสว่าง คาริสสา

226
00:15:51,451 --> 00:15:53,578
ฉันมาช่วยเธอ

227
00:15:53,578 --> 00:15:56,289
แต่พวกเขาก็ไม่ได้ดัง

228
00:15:56,999 --> 00:15:57,916
จนกระทั่ง...

229
00:15:57,916 --> 00:16:03,338
ชายหนุ่มฆ่าพ่อ แม่ และพี่น้องสี่คนอย่างเลือดเย็น

230
00:16:03,338 --> 00:16:05,507
เพราะมีเสียงบอกให้เขาทํา

231
00:16:05,507 --> 00:16:11,096
เรื่องนี้กลายเป็นที่มาของหนังสือขายดี
กับหนังชื่อว่าผีทวงบ้าน

232
00:16:13,724 --> 00:16:15,142
ผมกับลอร์เรน...

233
00:16:15,976 --> 00:16:18,020
เคยไปบ้านผีสิงมาหลายร้อยหลัง

234
00:16:18,020 --> 00:16:20,814
เราสัมภาษณ์ผู้คนมากมายทั่วโลก

235
00:16:21,398 --> 00:16:24,151
จากหนึ่งถึงสิบ

236
00:16:24,651 --> 00:16:25,944
อมิตี้วิลล์นี่ผมให้สิบเลยครับ

237
00:16:26,528 --> 00:16:29,990
ผีทวงบ้านเป็นหนังที่ดังไปทั่วโลก

238
00:16:29,990 --> 00:16:33,410
ปู่กับย่าผมดังทั่วโลกจากเรื่องนั้น

239
00:16:33,410 --> 00:16:36,329
เบอร์สอง

240
00:16:39,666 --> 00:16:44,171
ตลกดีที่บางอย่างที่น่ากลัวกลายเป็นเรื่องดีซะงั้น

241
00:16:44,963 --> 00:16:46,298
ขอบคุณครับคุณเอ็ด

242
00:16:46,298 --> 00:16:49,342
หลังจากนั้นมันช่วยได้หลายครอบครัวจริงๆ

243
00:16:50,594 --> 00:16:53,013
เราได้รับจดหมายเยอะมาก

244
00:16:53,013 --> 00:16:57,017
จากคนที่เขียนมาเล่าถึงปัญหา

245
00:16:57,017 --> 00:16:57,976
ที่อยู่อะไรครับ

246
00:16:57,976 --> 00:17:01,480
ตู้ไปรษณีย์นะคะ ส่งไปที่ครอบครัววอร์เรน
เอ็ด และลอร์เรน วอร์เรนค่ะ

247
00:17:01,480 --> 00:17:03,607
ตู้ไปรษณีย์ 41

248
00:17:04,107 --> 00:17:07,569
มอนโร รัฐคอนเนตทิคัต 06468

249
00:17:09,946 --> 00:17:11,448
เด็บบี้โทรหาเอ็ดกับลอร์เรน

250
00:17:13,408 --> 00:17:14,284
เอ็ดรับ

251
00:17:14,284 --> 00:17:17,245
เด็บบี้เล่าให้ฟังว่าเธอเป็นใคร
แล้วก็ถามว่า "ช่วยเราได้มั้ย"

252
00:17:18,622 --> 00:17:21,291
เอ็ดถามว่า "พาเอ็ดไปหาหมอรึยัง"

253
00:17:21,291 --> 00:17:22,292
เราตอบว่า "ยัง"

254
00:17:22,292 --> 00:17:24,669
เอ็ดถามต่อว่า "ผมพาหมอไปด้วยได้มั้ย"

255
00:17:31,760 --> 00:17:33,303
พวกเขาขับเชฟวี่เชเวตต์มา

256
00:17:41,061 --> 00:17:42,771
เอ็ด วอร์เรนเป็นคนที่น่ารักมากๆ

257
00:17:44,689 --> 00:17:47,192
คําพูดเขาทําให้รู้สึกสบายใจ เขาเป็นคนมั่นใจ

258
00:17:48,151 --> 00:17:49,903
เขาทําให้เรารู้สึกปลอดภัยขึ้น

259
00:17:52,364 --> 00:17:57,035
ส่วนลอร์เรนพูดจานุ่มนวลและพูดชัดถ้อยชัดคํา

260
00:17:57,035 --> 00:17:58,745
จูดี้แบบว่า "ดีใจมาก

261
00:17:58,745 --> 00:18:01,456
ดีใจจริงๆ ที่พวกคุณมา และดีใจที่ได้เจอพวกคุณ"

262
00:18:04,251 --> 00:18:05,836
หมอพาเดวิดไป

263
00:18:06,378 --> 00:18:08,338
และวัดความดันเขา

264
00:18:08,964 --> 00:18:10,924
เขาถูกทดสอบสภาพจิตใจด้วย

265
00:18:10,924 --> 00:18:12,801
ซึ่งผลออกมาว่าปกติ

266
00:18:14,052 --> 00:18:17,764
หมอโทนี่ไม่เคยบอกว่าผมสติไม่ดี

267
00:18:17,764 --> 00:18:19,474
เขาบอกว่าผมเป็นคนปกติ

268
00:18:22,644 --> 00:18:25,564
เอ็ดกับลอร์เรนพูดกับเราด้วยความระมัดระวัง

269
00:18:28,316 --> 00:18:31,653
พวกเขาให้เราตอบคําถาม
เพื่อหาคําตอบว่าเกิดอะไรขึ้น

270
00:18:33,446 --> 00:18:35,240
(เสียงต่อไปนี้เป็นเสียงที่อัดไว้)

271
00:18:35,240 --> 00:18:36,158
โอเค

272
00:18:36,158 --> 00:18:42,414
(ระหว่างครอบครัววอร์เรน
กับครอบครัวแกลตเซลในฤดูร้อนปี 1980)

273
00:18:42,414 --> 00:18:44,332
เดวิด ขอชื่อเต็ม

274
00:18:45,333 --> 00:18:46,918
เดวิด ไมเคิล แกลตเซล

275
00:18:46,918 --> 00:18:48,545
อายุเท่าไรเดวิด

276
00:18:48,545 --> 00:18:50,172
- สิบสอง
- อายุ 12

277
00:18:50,755 --> 00:18:52,966
คิดยังไงกับเรื่องทั้งหมดนี้เดวิด

278
00:18:53,717 --> 00:18:54,801
อยากให้มันจบใช่มั้ย

279
00:18:55,343 --> 00:18:56,178
อยากให้จบใช่มั้ย

280
00:18:57,137 --> 00:18:59,306
- ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ต่อไปใช่มั้ย
- ครับ

281
00:18:59,306 --> 00:19:00,807
ไม่อยาก โอเค

282
00:19:01,308 --> 00:19:04,853
- ลอร์เรนเล่าว่ามีอยู่ช่วงหนึ่งที่เหตุการณ์รุนแรง
- มากกว่าช่วงหนึ่ง

283
00:19:04,853 --> 00:19:07,647
- มากกว่าเหรอ
- โอย ทั้งคืนเลยค่ะ

284
00:19:07,647 --> 00:19:10,734
งั้นพูดอีกอย่างก็คือ เป็นคืนที่วุ่นวายมาก

285
00:19:10,734 --> 00:19:14,196
ใช่ ให้เจออีกไม่เอาแล้ว

286
00:19:14,779 --> 00:19:17,199
เราพูดจริง เราต้องการความช่วยเหลือ

287
00:19:17,199 --> 00:19:19,034
เชื่อเถอะ เราอยากกําจัดมันจริงๆ

288
00:19:20,368 --> 00:19:22,370
แม่ผมคือแบบว่า...

289
00:19:22,996 --> 00:19:26,124
หวังมากๆ ว่ามันจะแก้ไขทุกอย่าง

290
00:19:28,210 --> 00:19:30,086
แม่อยากให้ครอบครัวไม่มีเรื่องวุ่นวาย

291
00:19:30,086 --> 00:19:33,381
อยากมีชีวิตแบบก่อนที่เรื่องวุ่นวายจะเกิดขึ้น

292
00:19:35,008 --> 00:19:37,802
พวกเขาเล่าเรื่องที่น่ากลัวให้ฟัง

293
00:19:37,802 --> 00:19:41,973
แต่เราต้องเจอเองก่อน
ถึงจะยอมรับได้ว่าเรื่องที่เล่าเป็นเรื่องจริง

294
00:19:41,973 --> 00:19:44,017
- ครับ
- เราต้องเห็นก่อน ต้องสัมผัสได้ก่อน

295
00:19:44,517 --> 00:19:48,605
เราต้องรู้ก่อนว่ามีผีที่นั่นจริงๆ
ถึงจะพูดได้ว่า "บ้านนี้มีผีสิง"

296
00:19:49,356 --> 00:19:51,358
มันบอกเดวิดว่ามันจะเอาวิญญาณเขาวันนี้

297
00:19:52,067 --> 00:19:53,401
มันพูดยังไงเกี่ยวกับวิญญาณนาย

298
00:19:54,694 --> 00:19:57,197
มันบอกว่าจะเอาวิญญาณผมไป แค่นี้

299
00:19:58,531 --> 00:19:59,574
ตอนนี้มันอยู่ที่นี่มั้ย

300
00:20:02,077 --> 00:20:04,913
เอ็ดแบบ "ขอดูมันโชว์ตัวหน่อย

301
00:20:04,913 --> 00:20:08,416
มันพลังเยอะ มันต้องพิสูจน์หน่อยว่ามันมาแล้ว"

302
00:20:10,835 --> 00:20:14,464
ผมต้องใช้วิธีทางศาสนายุให้มันปรากฏตัว

303
00:20:14,464 --> 00:20:17,133
ผมเป็นคริสต์ ผมใช้นามพระเจ้า

304
00:20:17,133 --> 00:20:18,802
ผมใช้น้ําเสก

305
00:20:19,302 --> 00:20:20,512
ใช้ไม้กางเขน

306
00:20:20,512 --> 00:20:22,430
อาจจะฟังดูเว่อร์

307
00:20:22,430 --> 00:20:26,518
แต่มันคือวิธีที่หมอปราบผี
หรือนักปีศาจวิทยาใช้กัน

308
00:20:27,560 --> 00:20:32,274
ผมยุจนกระทั่งเห็นอะไรไม่รู้ตัวเป็นๆ โผล่มา

309
00:20:33,316 --> 00:20:35,527
เอ็ดพูดว่า "ถ้ามีพลังจริง

310
00:20:36,569 --> 00:20:38,905
เคาะโต๊ะสามครั้ง"

311
00:20:48,290 --> 00:20:49,207
ทันใดนั้นก็...

312
00:20:50,333 --> 00:20:51,167
ตึ้ง!

313
00:20:51,668 --> 00:20:54,004
ตึ้ง!

314
00:20:54,504 --> 00:20:58,008
เหมือนมีคนเอาค้อนทุบพื้นห้องครัว

315
00:21:00,176 --> 00:21:02,304
ห้องครัวสั่น

316
00:21:03,388 --> 00:21:04,264
ไฟกะพริบรัวๆ

317
00:21:05,640 --> 00:21:07,058
ทุกคนสัมผัสได้

318
00:21:13,440 --> 00:21:16,568
เอ็ดมองเดวิดแล้วถามว่า "กลัวมั้ย"

319
00:21:17,944 --> 00:21:20,864
เดวิดตอบว่า "กลัวครับ เพราะมันจะทําร้ายผม

320
00:21:21,531 --> 00:21:23,783
ผมคุยกับคุณ คุณมาที่นี่

321
00:21:23,783 --> 00:21:25,660
เราทุกคนจะถูกลงโทษเพราะแบบนี้"

322
00:21:28,621 --> 00:21:30,707
แล้วลอร์เรนก็เดินทั่วบ้าน

323
00:21:32,417 --> 00:21:37,130
ฉันเดินเข้าไปในบ้าน
เพื่อจะได้สัมผัสผ่านแรงสั่นสะเทือน

324
00:21:37,130 --> 00:21:39,632
เดินดูตามห้องต่างๆ ในบ้าน

325
00:21:40,383 --> 00:21:42,218
มีกฎแรงดึงดูดค่ะ

326
00:21:42,761 --> 00:21:46,765
วิญญาณจะต้องผูกติด
กับสมาชิกคนใดคนหนึ่งในบ้าน

327
00:21:49,726 --> 00:21:51,811
ลอร์เรนโน้มตัวไปใกล้เอ็ดแล้วกระซิบว่า

328
00:21:52,562 --> 00:21:56,691
"มีร่างตัวใหญ่ๆ ดําๆ ยืนอยู่ข้างเด็กผู้ชาย

329
00:21:57,650 --> 00:21:58,485
มันคือปีศาจร้าย"

330
00:22:01,029 --> 00:22:02,822
รู้สึกแปลกๆ

331
00:22:03,365 --> 00:22:05,116
เพราะเราไม่เห็นอะไรเลย

332
00:22:07,035 --> 00:22:09,496
เอ็ดกับลอร์เรนคุยกับพ่อแม่ผม

333
00:22:10,372 --> 00:22:11,623
"ไม่ใช่ผี

334
00:22:11,623 --> 00:22:13,208
มันคือปีศาจ"

335
00:22:24,844 --> 00:22:25,887
ผมกลัวเลยตอนนั้น

336
00:22:26,971 --> 00:22:28,098
ทุกคนในครอบครัวกลัว

337
00:22:29,182 --> 00:22:31,101
เพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

338
00:22:33,770 --> 00:22:35,647
ปู่ผมเชื่อว่า

339
00:22:36,356 --> 00:22:38,983
การสิงมีอยู่ห้าขั้น

340
00:22:40,944 --> 00:22:41,778
หนึ่ง ยอมให้สิง

341
00:22:41,778 --> 00:22:42,695
{\an8}(ผีถ้วยแก้ว)

342
00:22:44,280 --> 00:22:45,949
มีคนทําอะไรสักอย่าง

343
00:22:46,449 --> 00:22:50,495
ที่ทําให้สิ่งที่เหนือธรรมชาติมีที่อยู่

344
00:22:54,958 --> 00:22:57,919
อาจจะเป็นกระดานผีถ้วยแก้ว
หรือตอนที่เรียกร่างทรงมาติดต่อวิญญาณ

345
00:22:58,420 --> 00:23:00,338
ขั้นต่อไปคือแฝงตัว

346
00:23:00,338 --> 00:23:05,969
ทีนี้วิญญาณจะอยู่ในบ้านละ แต่เราจะสัมผัสไม่ได้

347
00:23:05,969 --> 00:23:10,974
เป็นผีหรือคนที่เรารักมาหา
และอยากให้รู้ว่าพวกเขามาแล้วนะ

348
00:23:11,808 --> 00:23:13,351
ซึ่งปกติ

349
00:23:14,144 --> 00:23:15,979
ขั้นต่อมาเป็นครอบงํา

350
00:23:16,479 --> 00:23:22,110
ทีนี้วิญญาณจะเริ่มควบคุมเจตจํานงเสรีของเรา

351
00:23:22,110 --> 00:23:27,115
เราจะแสดงความอยากที่ชั่วร้ายขึ้นออกมา
รวมถึงพฤติกรรมที่เป็นลบมากขึ้น

352
00:23:27,740 --> 00:23:33,288
จนสุดท้ายกลายเป็นโดนสิงเต็มๆ
ซึ่งเกิดขึ้นน้อยมากๆ

353
00:23:34,122 --> 00:23:37,959
ถึงตอนนั้นเราจะไม่เป็นตัวเองแล้ว คุมไม่ได้

354
00:23:37,959 --> 00:23:40,920
ร่างกายถูกอย่างอื่นครอบงําอย่างสมบูรณ์

355
00:23:49,554 --> 00:23:56,186
ตอนเจอกันครั้งแรก
เอ็ดก็สัมผัสได้แล้วว่าเดวิดอยู่ในขั้นครอบงํา

356
00:23:57,145 --> 00:24:03,443
เอ็ดอธิบายให้ฟังว่า
ปีศาจจะทําให้เดวิดมีพฤติกรรมไม่เหมือนเดิม

357
00:24:03,943 --> 00:24:07,322
ปีศาจจะควบคุมความคิดเขา ส่งข้อความผ่านเขา

358
00:24:07,906 --> 00:24:09,949
อารมณ์เขาจะแปรปรวนมากขึ้น

359
00:24:15,997 --> 00:24:19,334
เอ็ด วอร์เรน
เคยเห็นเหตุการณ์นี้มาแล้วหลายครั้ง

360
00:24:19,334 --> 00:24:21,753
เขาบอกว่า "พวกคุณต้องติดต่อโบสถ์"

361
00:24:21,753 --> 00:24:24,839
แม่ตอบไปว่า "เราติดต่อแล้ว เราลองแล้ว"

362
00:24:24,839 --> 00:24:27,926
เอ็ดตอบกลับมาว่า "เดี๋ยวผมช่วย"

363
00:24:29,260 --> 00:24:32,180
"พวกคุณต้องบันทึกเหตุการณ์ไว้

364
00:24:32,180 --> 00:24:35,725
รวบรวมหลักฐานให้ได้มากที่สุด
เพื่อเสนอต่ออัครสังฆราช

365
00:24:36,476 --> 00:24:39,604
แล้วอัครสังฆราชของบริดจ์พอร์ท
จะเป็นคนตัดสินใจ

366
00:24:40,355 --> 00:24:42,148
เกี่ยวกับเรื่องที่เรากําลังรับมืออยู่"

367
00:24:43,399 --> 00:24:45,818
ผมแบบ "ไม่จริงอะ เป็นไปไม่ได้

368
00:24:45,818 --> 00:24:46,736
มีแต่ใน...

369
00:24:47,946 --> 00:24:49,531
การ์ตูนกับในหนัง"

370
00:24:51,824 --> 00:24:55,620
เอ็ดกับลอร์เรนเตือนเราว่าไม่ใช่เรื่องเล่นๆ

371
00:24:56,746 --> 00:24:58,122
"อย่าชะล่าใจเด็ดขาด

372
00:24:59,541 --> 00:25:00,708
ปกป้องตัวเอง

373
00:25:02,043 --> 00:25:04,128
เพราะเราไม่มีทางรู้เลยว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไร"

374
00:25:10,468 --> 00:25:13,596
แม่เอาเครื่องอัดเทปเสียงออกมา

375
00:25:15,557 --> 00:25:17,517
พี่สาวซื้อกล้องโพลารอยด์มา

376
00:25:17,517 --> 00:25:19,477
ที่ถ่ายรูปแล้วรูปออกมาเลย

377
00:25:21,354 --> 00:25:24,774
ตั้งแต่นั้นเราก็เริ่มบันทึกทุกอย่าง

378
00:25:28,319 --> 00:25:30,488
ตอนนั้นปิดเทอมหน้าร้อน

379
00:25:30,488 --> 00:25:32,574
สวัสดีครับคุณผู้ชม...

380
00:25:32,574 --> 00:25:33,866
ไม่มีใครหลับ

381
00:25:33,866 --> 00:25:38,705
ผู้สมัครท้าชิงตําแหน่งประธานาธิบดี
ของพรรครีพับลิกันสองคน...

382
00:25:39,414 --> 00:25:42,125
อดีตผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนีย โรนัลด์ รีแกน

383
00:25:42,750 --> 00:25:43,585
อดีตทูต...

384
00:25:43,585 --> 00:25:47,005
เราผลัดกันดูเดวิด

385
00:25:47,547 --> 00:25:48,881
จะชอบหรือไม่ชอบ

386
00:25:49,424 --> 00:25:52,927
ยังไงมันก็คือหน้าที่เรา
ที่จะต้องรักษาความสงบสุขของโลกต่อไป

387
00:25:52,927 --> 00:25:54,596
เพราะมีแต่เราเท่านั้นที่ทําได้

388
00:25:56,139 --> 00:25:57,473
เราไปต่อไม่ได้...

389
00:26:00,226 --> 00:26:03,438
หลังจากนั้นเดวิดก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ

390
00:26:08,026 --> 00:26:08,860
เดวิด

391
00:26:09,444 --> 00:26:10,278
ตายแล้ว

392
00:26:12,447 --> 00:26:15,658
(ภาพและเสียงที่บันทึกไว้ต่อไปนี้)

393
00:26:15,658 --> 00:26:19,162
(ถ่ายและบันทึกโดยครอบครัวแกลตเซล
ในเดือนสิงหาคมและกันยายน ปี 1980)

394
00:26:19,162 --> 00:26:21,205
หวัดดี

395
00:26:21,789 --> 00:26:23,583
แกตาย

396
00:26:24,459 --> 00:26:26,002
แกเป็นใคร แกคือตัวอะไร

397
00:26:26,669 --> 00:26:29,047
- ไม่ใช่ธุระอะไรของแก
- เดวิด

398
00:26:33,343 --> 00:26:34,177
แม่อยู่นี่

399
00:26:34,177 --> 00:26:35,678
เร็ว ลุกขึ้น

400
00:26:35,678 --> 00:26:36,596
เร็ว ลุก

401
00:26:36,596 --> 00:26:39,015
ออกไป ออกไปจากร่างลูกฉัน

402
00:26:40,266 --> 00:26:41,100
ไม่

403
00:26:41,100 --> 00:26:42,810
นี่แม่เอง

404
00:26:42,810 --> 00:26:45,229
ควายเอ๊ย

405
00:26:47,106 --> 00:26:49,067
แกตาย

406
00:26:54,781 --> 00:26:56,366
อย่าทําแบบนี้

407
00:26:58,618 --> 00:27:00,286
เดวิด ลุกขึ้น

408
00:27:00,286 --> 00:27:01,996
ให้ตายเถอะ ออกไป...

409
00:27:01,996 --> 00:27:02,997
เรียกบาทหลวงมา

410
00:27:02,997 --> 00:27:04,666
เรียกเขามาที่บ้านเดี๋ยวนี้

411
00:27:04,666 --> 00:27:06,167
ออกไปจากตัวลูกชายฉัน

412
00:27:06,167 --> 00:27:07,877
- ไม่
- อย่ายุ่งกับลูกฉัน

413
00:27:07,877 --> 00:27:08,795
ตรงนี้

414
00:27:08,795 --> 00:27:10,713
พยายามอยู่ ล็อกแขนไว้แล้ว

415
00:27:10,713 --> 00:27:13,007
ไอ้ห่าเอ๊ย

416
00:27:13,007 --> 00:27:14,008
สวดมนต์เลย

417
00:27:14,008 --> 00:27:16,886
พระบิดา พระองค์สถิตในสวรรค์
พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ

418
00:27:16,886 --> 00:27:17,929
พระอาณาจักรจงมาถึง

419
00:27:17,929 --> 00:27:20,640
ขอให้ทุกสิ่งเป็นไปตามน้ําพระทัย
ในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์

420
00:27:20,640 --> 00:27:23,059
ขอประทานอาหารประจําวัน
แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้

421
00:27:23,059 --> 00:27:25,853
โปรดยกโทษข้าพเจ้า
เหมือนที่ข้าพเจ้ายกโทษให้ผู้อื่น

422
00:27:31,275 --> 00:27:32,110
น่ากลัวมาก

423
00:27:32,110 --> 00:27:33,027
ออกไปจากตัวลูกฉัน

424
00:27:33,027 --> 00:27:37,407
จู่ๆ เขาก็กรีดร้อง สู้ แล้วไม่มีใครอยู่

425
00:27:39,242 --> 00:27:42,161
มีอยู่ช่วงหนึ่งเราจับภาพเขาได้

426
00:27:42,161 --> 00:27:44,580
เขาทํามือเหมือนจับอะไรสักอย่าง

427
00:27:45,248 --> 00:27:46,207
เหมือนมันบีบคอเขา

428
00:27:46,207 --> 00:27:50,878
เขาพยายามสุดแรงเกิดเพื่อดึงมือออกจากคอเขา

429
00:27:53,047 --> 00:27:55,299
ออกไปจากตัวลูกฉัน

430
00:27:55,299 --> 00:27:58,094
เราขนลุกจนเสียวกระดูกสันหลังเลย

431
00:27:59,387 --> 00:28:01,139
น่ากลัวมากจริงๆ

432
00:28:01,139 --> 00:28:03,641
เราไม่รู้ว่าจะรับมือยังไง

433
00:28:11,357 --> 00:28:12,817
ผมจําได้ว่าโดนบีบคอ

434
00:28:13,693 --> 00:28:15,862
แต่จําไม่ได้ว่าพอสลบแล้วเกิดอะไรขึ้น

435
00:28:17,155 --> 00:28:19,240
จําไม่ได้ว่าสลบรึเปล่าหรือเกิดอะไรขึ้น

436
00:28:19,782 --> 00:28:21,242
ไม่มีใครตอบได้

437
00:28:24,120 --> 00:28:26,873
ทุกคนสภาพจิตใจอ่อนล้า

438
00:28:27,957 --> 00:28:30,251
และเหตุการณ์แย่ลงเรื่อยๆ

439
00:28:34,255 --> 00:28:35,965
เขาใช้ความรุนแรงกับทุกคน

440
00:28:36,966 --> 00:28:38,885
เขาพยายามบีบคอแม่ผม พี่สาวผม

441
00:28:39,469 --> 00:28:41,929
สองสามนาทีบ้าง สองสามชั่วโมงบ้าง

442
00:28:43,306 --> 00:28:45,433
เราผลัดกันนอน

443
00:28:47,810 --> 00:28:49,395
เราไม่อยากแยกอยู่คนเดียว

444
00:28:50,396 --> 00:28:53,065
เรารู้ว่าถ้าอยู่คนเดียว โอกาสที่จะโดนทําร้าย...

445
00:28:53,983 --> 00:28:54,859
จะทวีคูณขึ้น

446
00:29:00,907 --> 00:29:03,868
ทุกคนในครอบครัวถูกทําร้ายร่างกาย

447
00:29:09,248 --> 00:29:11,501
เราสวดมนต์ไม่หยุด

448
00:29:12,543 --> 00:29:15,797
เราคิดว่าถ้าเราสวดดังขึ้นเรื่อยๆ มันจะหายไป

449
00:29:19,342 --> 00:29:24,806
ที่รบกวนจิตใจแม่ผมที่สุด
คือพ่อไม่ช่วยหรือให้กําลังแม่ในเรื่องนี้

450
00:29:27,475 --> 00:29:28,351
แม่รู้สึกโดดเดี่ยว

451
00:29:30,311 --> 00:29:34,148
ตอนนั้นพ่อคิดว่าเดวิดมีปัญหาทางจิต

452
00:29:34,899 --> 00:29:36,400
คิดว่าเราทําให้เกิดอุปาทานหมู่

453
00:29:38,986 --> 00:29:42,031
พ่อเลยไม่ยุ่งกับใคร อยู่คนเดียว

454
00:29:42,031 --> 00:29:46,452
พ่อทํางานสองอย่าง กลับมาบ้านแล้วก็นอน

455
00:29:47,411 --> 00:29:50,039
ทุกอย่างเปลี่ยนไป
กลายเป็นว่าจากที่เคยกินข้าวเย็นด้วยกัน

456
00:29:50,039 --> 00:29:52,667
เป็นพ่อทํางานตลอด ไม่อยู่บ้าน

457
00:29:54,001 --> 00:29:57,046
สักพักหนึ่งเลยกว่าพ่อจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

458
00:29:57,755 --> 00:29:58,798
ถึงตอนนั้น...

459
00:30:00,132 --> 00:30:02,301
มันก็สายไปแล้ว

460
00:30:06,264 --> 00:30:07,890
แม่ผมโทรหาเอ็ดกับลอร์เรน

461
00:30:08,724 --> 00:30:11,060
แล้วเล่าให้พวกเขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้น

462
00:30:11,644 --> 00:30:12,895
นี่แม่เอง

463
00:30:12,895 --> 00:30:15,356
ควายเอ๊ย

464
00:30:16,607 --> 00:30:17,942
อย่าทําแบบนี้

465
00:30:20,361 --> 00:30:21,863
เขาทําโดยไม่รู้ตัว

466
00:30:21,863 --> 00:30:23,197
เขากะพริบตามั้ย

467
00:30:23,197 --> 00:30:24,282
ไม่ ไม่เลย

468
00:30:25,032 --> 00:30:27,076
ตาค้างไม่ขยับ

469
00:30:27,577 --> 00:30:30,204
ถ้าเขามีสติ ตาเขาจะกะพริบถูกมั้ย

470
00:30:30,204 --> 00:30:31,998
หมายถึงเขาไม่รู้ตัวตอนทําใช่มั้ย

471
00:30:31,998 --> 00:30:33,207
ตอนที่มันเกิดขึ้นน่ะ

472
00:30:33,791 --> 00:30:35,209
ผมว่างั้นนะ

473
00:30:35,209 --> 00:30:36,127
โอเค

474
00:30:36,627 --> 00:30:39,297
เอ็ดกับลอร์เรนบอกเราว่าเดวิดโดนสิง

475
00:30:44,343 --> 00:30:49,265
{\an8}พอสิงสําเร็จ เป้าหมายสูงสุดคือทําลายครอบครัว

476
00:30:49,849 --> 00:30:50,683
{\an8}และเอาถึงตาย

477
00:30:51,434 --> 00:30:54,186
เรากําลังจะถูกฆ่า หรือ...

478
00:30:55,438 --> 00:30:57,732
ในที่ที่อีกคนถูกฆ่า

479
00:30:58,232 --> 00:30:59,358
มันเกิดขึ้นจริง

480
00:30:59,942 --> 00:31:03,487
เขาอ้อมไปหลังอลัน
ดึงมีดออกมา แล้วพูดว่า "ฉันเกลียดทุกคน

481
00:31:04,155 --> 00:31:07,116
ใครเข้ามาใกล้ ฉันฆ่าแน่ ฆ่าหมดไม่เลือกหน้า"

482
00:31:08,242 --> 00:31:10,369
แม่ผมตื่นตระหนกขึ้นมาทันที

483
00:31:10,369 --> 00:31:12,204
แม่คิดว่าจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้น

484
00:31:12,204 --> 00:31:13,748
ลูกชายฆ่าตัวตาย

485
00:31:15,249 --> 00:31:16,459
หรือปลิดชีพตัวเอง

486
00:31:18,336 --> 00:31:20,546
แม่แบบว่า "เราต้องหยุดมันเดี๋ยวนี้"

487
00:31:22,715 --> 00:31:25,176
เอ็ด วอร์เรนบอกว่า "พวกคุณต้องจัดพิธีไล่ผี"

488
00:31:29,764 --> 00:31:31,766
ไล่ผีนี่น่าจะน่ากลัวที่สุดแล้วครับ

489
00:31:33,559 --> 00:31:34,560
เราเป็นเหมือน...

490
00:31:35,269 --> 00:31:37,021
กรมตํารวจเรื่องเหนือธรรมชาติ

491
00:31:37,521 --> 00:31:39,106
เราต้องนําตัวคนร้าย

492
00:31:39,815 --> 00:31:40,775
ไปที่โบสถ์

493
00:31:40,775 --> 00:31:43,569
เราต้องพาคนร้ายไปหาหมอปราบผี

494
00:31:44,236 --> 00:31:45,738
เพราะอย่างนี้ผมถึงบอกว่า

495
00:31:46,322 --> 00:31:47,615
เวลาวิญญาณร้าย

496
00:31:48,282 --> 00:31:50,493
หรือปีศาจร้ายสู้แบบเอาเป็นเอาตาย

497
00:31:51,160 --> 00:31:53,412
เราก็ต้องสู้กลับแบบเอาเป็นเอาตาย

498
00:31:57,959 --> 00:32:00,962
ใช่ว่าโบสถ์จะยอมไล่ผีให้ง่ายๆ

499
00:32:01,879 --> 00:32:06,008
ผมไม่รู้เลยว่า
ต้องใช้เอกสารเยอะมากถึงจะขอให้มีการไล่ผีได้

500
00:32:07,843 --> 00:32:08,803
เรื่องใหญ่ครับ

501
00:32:13,891 --> 00:32:17,895
กระบวนการขอพิธีไล่ผีในนิกายโรมันคาทอลิก
ไม่ใช่เรื่องง่าย

502
00:32:17,895 --> 00:32:20,106
(คุณพ่อมักซิมอส
บาทหลวงออร์ธอด็อกซ์ชาวรัสเซีย)

503
00:32:20,106 --> 00:32:22,024
ยิ่งสมัยที่เอ็ดกับลอร์เรนดังมากๆ ยิ่งยาก

504
00:32:22,024 --> 00:32:25,486
จากประสบการณ์
นักบวชหลายคนไม่อยากรับมือกับเรื่องพวกนี้

505
00:32:25,486 --> 00:32:27,613
พวกเขาไม่อยากข้องเกี่ยวกับพลังจากนรก

506
00:32:29,407 --> 00:32:31,784
พวกเขากลัวที่จะก้าวเท้าเข้าไปในบ้านเหล่านั้น

507
00:32:31,784 --> 00:32:35,413
เลยเข้าใจได้ว่าทําไม
คนถึงหันไปพึ่งคนอย่างเอ็ดกับลอร์เรน

508
00:32:35,413 --> 00:32:37,707
เพราะนักบวชที่พวกเขานับถือปฏิเสธที่จะช่วย

509
00:32:38,249 --> 00:32:40,209
แต่มันคือหน้าที่ของนักบวชครับ

510
00:32:40,209 --> 00:32:41,919
มันคือหน้าที่นักบวช

511
00:32:41,919 --> 00:32:43,546
เป็นนักบวชก็ต้องช่วยคนเหล่านั้น

512
00:32:47,633 --> 00:32:49,802
โตมากับคริสตจักรโรมันคาทอลิก

513
00:32:50,553 --> 00:32:51,929
เทวทูต ปีศาจ

514
00:32:51,929 --> 00:32:55,182
สิ่งเหล่านี้ฝังลึกในระบบความเชื่อ

515
00:32:55,182 --> 00:32:59,520
แต่ผมมักตั้งคําถามเสมอ
ว่าวิญญาณเหล่านั้นมีจริงมั้ย

516
00:33:00,021 --> 00:33:04,233
ผมเปิดใจมากๆ
และตามหาหลักฐานเพื่อพิสูจน์ว่ามันมีจริงมั้ย

517
00:33:07,361 --> 00:33:09,739
จะหาว่าผีเป็นเรื่องเพ้อเจ้อก็ได้

518
00:33:09,739 --> 00:33:12,658
จะหาว่าบ้านผีสิงหรือปีศาจเป็นเรื่องเพ้อเจ้อก็ได้

519
00:33:13,367 --> 00:33:15,327
แต่ปีศาจมีอยู่จริง

520
00:33:15,327 --> 00:33:16,579
มีเยอะด้วย

521
00:33:17,079 --> 00:33:20,124
และกลุ่มคนที่ไม่เชื่อนี่แหละ
คือกลุ่มที่คุ้มหัวปีศาจอย่างดี

522
00:33:20,916 --> 00:33:22,418
ในนามของพระเยซู

523
00:33:23,794 --> 00:33:24,670
ออกไป

524
00:33:25,921 --> 00:33:30,342
การทํางานกับเอ็ดและลอร์เรน
เป็นอะไรที่น่าสนใจและน่าตื่นเต้น

525
00:33:31,343 --> 00:33:34,096
ผมได้เห็นว่ามันมีจริงและมันอันตรายแค่ไหน

526
00:33:42,855 --> 00:33:45,733
ศาสนจักรรู้แล้วว่าเรื่องจริง
จากหลักฐานทั้งหมดที่เรารวบรวม

527
00:33:45,733 --> 00:33:48,027
มันคือเรื่องจริง
และพวกเขาต้องการความช่วยเหลือ

528
00:33:54,784 --> 00:33:57,703
พระคาร์ดินัลจากพระศาสนจักรคาทอลิก
มาเองเลย

529
00:33:57,703 --> 00:33:58,996
พวกเขาแต่งชุดแดง

530
00:33:58,996 --> 00:34:01,499
และพระคาร์ดินัลขับรถปอร์เช่สีแดงมา

531
00:34:03,793 --> 00:34:05,628
อยู่พระศาสนจักรคาทอลิกนี่ดีเนอะ

532
00:34:07,630 --> 00:34:08,714
เขาเจอกับครอบครัว

533
00:34:09,548 --> 00:34:13,677
พวกเขาตัดสินว่าเรามีบางอย่างที่ต้องแก้ไข

534
00:34:14,470 --> 00:34:19,225
(2 กันยายน 1980
หนึ่งเดือนต่อมา)

535
00:34:19,225 --> 00:34:24,814
พระศาสนจักรคาทอลิก
อนุญาตให้เราทําพิธีไล่ผีแบบย่อมๆ

536
00:34:29,026 --> 00:34:32,446
พวกเขาเชิญครอบครัวผม
ไปที่โบสถ์เซนต์โจเซฟที่บรู๊คฟิลด์

537
00:34:34,615 --> 00:34:36,367
ผมคิดว่าคงไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้น

538
00:34:37,076 --> 00:34:38,244
เพราะผมอยู่ในบ้านพระเจ้า

539
00:34:39,954 --> 00:34:42,123
คุณพ่อเวอร์จูแล็กที่เป็นบาทหลวงเตือนพวกเราว่า

540
00:34:42,123 --> 00:34:47,670
"การไล่ผีอาจรุนแรงถึงขั้นมีการตายเกิดขึ้น"

541
00:34:49,463 --> 00:34:50,714
มันน่ากลัวมากครับ

542
00:34:53,217 --> 00:34:54,593
แต่เราไม่มีทางเลือก

543
00:34:55,136 --> 00:34:55,970
เริ่มสวด

544
00:34:55,970 --> 00:34:58,806
ในนามของพระบิดา พระบุตร และพระจิต

545
00:34:59,640 --> 00:35:01,809
ตอนเร่ิมคล้ายๆ กับพิธีมิสซา

546
00:35:01,809 --> 00:35:05,271
ข้าแต่พระบิดา พระองค์สถิตในสวรรค์
พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ...

547
00:35:05,271 --> 00:35:07,857
ผมจําได้ว่าตอนนั้นผมอยู่ในโบสถ์

548
00:35:08,858 --> 00:35:11,235
แล้วพวกเขาก็สวดมนต์ ผมจําได้แค่นั้น

549
00:35:11,735 --> 00:35:13,654
ขอประทานอาหารแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้

550
00:35:14,196 --> 00:35:16,198
โปรดยกโทษข้าพเจ้า...

551
00:35:16,198 --> 00:35:19,451
ทันใดนั้นทั้งห้องก็เย็นเฉียบ

552
00:35:25,666 --> 00:35:27,751
เรารู้ทันทีว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี

553
00:35:27,751 --> 00:35:31,422
พระแม่มารี
พระมารดาของเจ้า โปรดคุ้มครองเรา...

554
00:35:31,422 --> 00:35:34,592
ภายในไม่กี่นาที เดวิดก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ

555
00:35:35,176 --> 00:35:40,097
(เสียงครอบครัวแกลตเซล)

556
00:35:42,266 --> 00:35:45,686
เขาเริ่มคําราม ทําเสียงขู่ ด่าทอบาทหลวง

557
00:35:45,686 --> 00:35:47,605
ไอ้อ้วน ไอ้ควาย

558
00:35:48,105 --> 00:35:49,857
แกตาย

559
00:35:50,858 --> 00:35:52,359
เดวิดดิ้นและสั่นกระตุก

560
00:35:54,486 --> 00:35:55,821
หน้าตาเขาเปลี่ยนไป

561
00:35:58,157 --> 00:35:59,783
ตัวเขา...

562
00:36:00,492 --> 00:36:02,077
กระตุกไปมา

563
00:36:02,077 --> 00:36:05,539
พวกเหี้ยส้นตีนหน้าหมา

564
00:36:09,001 --> 00:36:12,087
เขาหลุดออกไปได้
และพยายามจะทําร้ายคุณพ่อเวอร์จูแล็ก

565
00:36:12,087 --> 00:36:13,464
เราเลยต้องล็อกเดวิดไว้

566
00:36:14,757 --> 00:36:17,259
ผมจําได้ว่าตอนนั้นผมล็อกขาเขาไว้

567
00:36:18,510 --> 00:36:20,387
ส่วนเอ็ด วอร์เรนล็อกอีกข้าง

568
00:36:20,387 --> 00:36:23,265
ตอนนี้เป็นเวลาที่...

569
00:36:23,265 --> 00:36:26,685
เขางอตัวในแบบที่คนปกติงอไม่ได้

570
00:36:27,269 --> 00:36:31,023
ตอนผมจับเขากดไว้กับพื้น
ผมบอกเขาว่าพระเยซูรักเขามาก

571
00:36:31,815 --> 00:36:34,235
แกอ่อนแอ พระเยซูแข็งแกร่งกว่าแกมาก

572
00:36:35,110 --> 00:36:37,196
แก... แกอ่อนแอมาก

573
00:36:37,196 --> 00:36:38,948
พระเจ้า เขาเป็นลูกพระเจ้า

574
00:36:38,948 --> 00:36:40,449
แกทําอะไรลูกพระเจ้าไม่ได้หรอก

575
00:36:40,449 --> 00:36:42,868
พระเยซูจะต้องตายในนรก

576
00:36:42,868 --> 00:36:44,912
แม่รักลูก

577
00:36:46,205 --> 00:36:48,791
มันรู้แล้วว่าครั้งนี้คือแมตช์ตัดสิน

578
00:36:48,791 --> 00:36:50,167
ต้องให้เขาใช้ไม้กางเขน

579
00:36:50,167 --> 00:36:51,669
หยิบให้หน่อย เสกไว้แล้ว

580
00:36:52,253 --> 00:36:55,965
อาร์นี่หยิบไม้กางเขนแล้วทาบบนหน้าผากเดวิด

581
00:36:55,965 --> 00:36:57,508
พระเยซูอยู่บนหน้าผากแล้ว

582
00:36:58,634 --> 00:36:59,635
มันดิ้นพราด

583
00:37:00,469 --> 00:37:02,596
ในนามพระเจ้าพระเยซูคริสต์...

584
00:37:03,639 --> 00:37:08,560
ถึงจุดหนึ่ง ลิ้นเดวิดบวมจนเขาหายใจไม่ออก

585
00:37:08,560 --> 00:37:09,853
หน้าม่วง

586
00:37:09,853 --> 00:37:10,938
ทุกคนร้อง

587
00:37:10,938 --> 00:37:12,147
เราต้องหยุด

588
00:37:13,565 --> 00:37:16,277
รู้สึกหมดหนทาง ว่างเปล่า

589
00:37:17,152 --> 00:37:20,656
ผมตะโกนใส่มันสุดเสียง

590
00:37:20,656 --> 00:37:24,118
ผมบอกมันว่า "อย่ายุ่งกับเด็กคนนี้ เอาฉันไปแทน

591
00:37:24,118 --> 00:37:26,161
ฉันอยู่นี่ เอาฉันไปแทน"

592
00:37:29,081 --> 00:37:31,375
แล้วผมก็รู้สึกได้ถึงความเย็นหนาวเหน็บ

593
00:37:31,375 --> 00:37:32,293
เย็นเฉียบ

594
00:37:33,752 --> 00:37:35,421
ลอร์เรนพูดว่า "ตายแล้ว

595
00:37:36,088 --> 00:37:36,922
ทําอะไร"

596
00:37:40,134 --> 00:37:42,469
เอ็ดพูดว่า "อย่าทําแบบนี้"

597
00:37:42,469 --> 00:37:46,181
อย่าท้าปีศาจเด็ดขาด

598
00:37:47,099 --> 00:37:47,933
เราไม่รู้ไง

599
00:37:47,933 --> 00:37:50,227
เขาคิดว่าเขาแค่พยายามจะช่วยเดวิด

600
00:37:52,688 --> 00:37:54,148
ผมจําได้ว่าปู่ผมบอกเขาว่า

601
00:37:55,316 --> 00:37:56,525
"นายไม่ควรพูดแบบนั้น

602
00:37:56,525 --> 00:37:58,652
เพราะมันเท่ากับว่านายเปิดทางให้มัน

603
00:37:59,320 --> 00:38:00,195
ทําร้ายนาย"

604
00:38:00,821 --> 00:38:01,655
ปู่ผมพูดถูก

605
00:38:04,700 --> 00:38:07,578
เรารู้สึกว่ามันจบแล้ว

606
00:38:08,620 --> 00:38:10,331
ปีศาจออกจากร่างเดวิดแล้ว

607
00:38:27,848 --> 00:38:30,100
ผมจําได้ว่าผมมีความสุขมาก

608
00:38:31,810 --> 00:38:33,020
ผมเล่นที่ข้างนอกบ้าน...

609
00:38:34,021 --> 00:38:34,938
บ่อยมาก

610
00:38:36,774 --> 00:38:37,900
พยายามเป็นเด็กดี

611
00:38:38,442 --> 00:38:39,902
เป็นเด็กดีของครอบครัว

612
00:38:42,863 --> 00:38:44,031
แม่ผมอบขนม

613
00:38:45,115 --> 00:38:46,575
ทํากับข้าวให้เรากิน ทําให้เรามีความสุข

614
00:38:49,078 --> 00:38:50,579
เราคิดว่า

615
00:38:51,663 --> 00:38:52,581
เราจะได้เริ่มต้นใหม่

616
00:38:55,542 --> 00:38:56,919
แต่กลายเป็นว่าไม่ใช่

617
00:39:06,929 --> 00:39:11,183
(กรมตํารวจเมืองบรู๊คฟิลด์)

618
00:39:11,183 --> 00:39:12,935
ผมรับรู้แล้วว่ามีเรื่องแปลกๆ...

619
00:39:12,935 --> 00:39:14,937
(เกลนน์ คูเปอร์
ตํารวจสายสืบคอนเนตทิคัต)

620
00:39:14,937 --> 00:39:18,440
มีเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับปีศาจเกิดขึ้นที่บ้านแกลตเซล

621
00:39:19,733 --> 00:39:23,529
ตํารวจบางคน
ได้รับเรื่องร้องเรียนว่ามีเสียงรบกวน

622
00:39:23,529 --> 00:39:25,572
ตอนนั้นผมเป็นตํารวจสายสืบที่เข้าเวรอยู่

623
00:39:25,572 --> 00:39:29,993
เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรน
ไปที่กรมตํารวจเก่าตรงถนนเกรย์สบริดจ์

624
00:39:31,745 --> 00:39:35,999
เอ็ด วอร์เรนแนะนําตัวว่าเป็นนักปีศาจวิทยา

625
00:39:35,999 --> 00:39:38,585
ส่วนลอร์เรน วอร์เรนแนะนําตัวว่าเป็นแม่หมอ

626
00:39:40,921 --> 00:39:42,965
ลอร์เรนอารมณ์เสียมาก

627
00:39:42,965 --> 00:39:47,594
ลอร์เรนเล่าให้ฟังว่ามีอยู่ช่วงหนึ่งตอนไล่ผี

628
00:39:47,594 --> 00:39:53,851
อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสันท้าปีศาจ
ให้ออกจากร่างเดวิดแล้วสิงเขาแทน

629
00:39:53,851 --> 00:39:56,228
ลอร์เรนโมโหมาก

630
00:39:56,228 --> 00:40:00,065
เธอบอกว่า
"เขาไม่ควรทําแบบนั้น ใครก็ตามห้ามทําแบบนั้น

631
00:40:00,065 --> 00:40:02,568
เขาไม่รู้ว่าเขากําลังเล่นอยู่กับอะไร"

632
00:40:02,568 --> 00:40:04,445
เธอบอกว่า "ฉันเห็นอาการบาดเจ็บสาหัส

633
00:40:05,195 --> 00:40:08,115
หรือการตายจากการโดนมีดแทง"

634
00:40:08,615 --> 00:40:11,493
เธออยากเตือนเราว่า
อาจจะมีอาชญากรรมเกิดขึ้น

635
00:40:11,493 --> 00:40:12,411
เธอ...

636
00:40:12,411 --> 00:40:16,123
ขอพูดให้กระจ่างหน่อย
เธอบอกว่า "ฉันเห็นว่ามันเกิดขึ้นในนิมิต"

637
00:40:16,832 --> 00:40:21,795
เธอดูจริงจังมาก
ไม่ได้ดูแปลกๆ ไม่ได้ทําตัวแปลกๆ

638
00:40:22,796 --> 00:40:26,800
ผมว่าเธอเล่าสิ่งที่เธอเชื่อ

639
00:40:26,800 --> 00:40:28,719
และสําหรับเธอ มันคือเรื่องจริง

640
00:40:29,219 --> 00:40:31,263
ก็นั่นแหละครับ

641
00:40:32,055 --> 00:40:33,348
สรุปแล้วเกิดขึ้นจริง

642
00:40:41,148 --> 00:40:45,527
พี่สาวผมทํางานที่บ้านรับเลี้ยงสุนัขในบรู๊คฟิลด์

643
00:40:47,237 --> 00:40:48,864
เธออยากเริ่มต้นชีวิตกับอาร์นี่

644
00:40:50,157 --> 00:40:51,241
ฉันเป็นช่างแต่งขนสุนัข

645
00:40:51,241 --> 00:40:53,243
หัวหน้าฉันคืออลัน โบโน่

646
00:40:53,243 --> 00:40:55,954
ในเวลาต่อมาเขากลายเป็นเพื่อนฉันกับอาร์นี่

647
00:40:55,954 --> 00:40:57,164
(อลัน โบโน่
หัวหน้าเด็บบี้)

648
00:40:57,164 --> 00:40:59,124
ฉันกับอาร์นี่เช่าอะพาร์ตเมนต์อยู่

649
00:41:00,083 --> 00:41:02,252
ได้อะพาร์ตเมนต์เสร็จก็ได้งานเลย

650
00:41:05,631 --> 00:41:09,801
เราตื่นเต้นที่จะได้อยู่ด้วยกัน

651
00:41:09,801 --> 00:41:16,725
{\an8}ได้หายใจเต็มปอด
และทุกอย่างสงบลงหลังเจอเรื่องที่สุดจะวุ่นวาย

652
00:41:18,602 --> 00:41:22,189
เรารู้สึกโล่งใจ แบบว่า "มันจบแล้ว

653
00:41:22,189 --> 00:41:24,024
มันจบแล้ว เราหาความสงบกันได้สักที"

654
00:41:32,115 --> 00:41:35,410
จําไว้ว่าเวลาเราท้าปีศาจ

655
00:41:36,078 --> 00:41:39,998
มันไม่ได้ทําตามที่เราท้า
ณ เวลาที่เราท้าให้มันทํา

656
00:41:39,998 --> 00:41:45,671
มันจะรอให้เราอ่อนแอที่สุดก่อน แล้วมันค่อยโจมตี

657
00:41:49,049 --> 00:41:53,804
(16 กุมภาพันธ์ 1981
ห้าเดือนหลังประกอบพิธีไล่ผี)

658
00:41:53,804 --> 00:41:56,723
เช้าวันนั้นที่ผมกับเด็บบี้ตื่นมา ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย

659
00:41:57,516 --> 00:41:59,059
รู้สึกเหมือนจะป่วย

660
00:42:00,102 --> 00:42:02,854
เราขับรถไปรับน้องสาวผมที่บริดจ์พอร์ท

661
00:42:02,854 --> 00:42:05,816
เพราะเราวางแผน
ว่าจะอยู่กับพวกเขาในช่วงสุดสัปดาห์

662
00:42:07,693 --> 00:42:11,029
เรากินข้าวเที่ยงกับอลัน โบโน่

663
00:42:11,029 --> 00:42:12,781
และดื่มไวน์ไปสองแก้ว

664
00:42:13,407 --> 00:42:17,411
แล้วอลันเริ่มกรึ่มๆ

665
00:42:17,411 --> 00:42:18,829
ผมพูดกับเด็บบี้ว่า...

666
00:42:18,829 --> 00:42:20,789
ผมหันไปหาเด็บบี้แล้วพูดว่า

667
00:42:20,789 --> 00:42:23,375
"กลับกันแล้วมั้ย ฉันว่าเราควรกลับได้แล้ว

668
00:42:23,375 --> 00:42:25,210
พาน้องๆ ออกจากวงเหล้ากัน"

669
00:42:26,336 --> 00:42:30,424
ไม่ได้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น
แต่เขาเสียงดังแล้วก็โวยวาย นั่นนี่นี่นั่น

670
00:42:30,424 --> 00:42:32,426
ผมไม่อยากให้น้องๆ อยู่ในสถานการณ์แบบนั้น

671
00:42:33,427 --> 00:42:35,345
เราเดินลงบันได

672
00:42:36,722 --> 00:42:40,642
แล้วหลังจากนั้นผมก็จําอะไรไม่ได้อีกเลย

673
00:42:47,149 --> 00:42:49,192
ตอนนั้นน่าจะประมาณทุ่มสองทุ่มมั้ง

674
00:42:51,737 --> 00:42:53,488
ผมจําได้ว่าโทรศัพท์ดัง

675
00:43:00,454 --> 00:43:02,497
- ฮัลโหล
- พี่สาวผมโทรมาแล้วก็ร้องไห้

676
00:43:04,416 --> 00:43:06,084
ก่อนที่พี่สาวผมจะพูด

677
00:43:07,044 --> 00:43:09,171
ผมเห็นภาพผู้ชายคนหนึ่ง...

678
00:43:10,380 --> 00:43:11,214
ตาย

679
00:43:13,717 --> 00:43:15,385
เดวิด เรียกแม่มา เรียกแม่มา

680
00:43:15,385 --> 00:43:17,846
อีกสิบวินาทีต่อมา แม่กรี๊ด

681
00:43:18,472 --> 00:43:19,514
ผมแบบ "เวรแล้ว"

682
00:43:24,102 --> 00:43:25,729
แม่บอกพ่อว่า "ขึ้นรถ

683
00:43:26,813 --> 00:43:28,190
เราต้องไปที่บ้านรับเลี้ยงสุนัข"

684
00:43:29,858 --> 00:43:33,362
เดวิดบอกผมว่าอลัน โบโน่ตาย

685
00:43:34,613 --> 00:43:36,365
"ตายได้ยังไง นายพูดอะไร"

686
00:43:37,407 --> 00:43:40,369
เดวิดบอกว่า "อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสันถูกสิง"

687
00:43:42,079 --> 00:43:42,913
"ฝีมือปีศาจ

688
00:43:43,413 --> 00:43:44,247
มันฆ่าเขา"

689
00:43:47,668 --> 00:43:49,670
ฝ่ายประสานงานโทรหาผม

690
00:43:49,670 --> 00:43:51,672
พวกเขาแจ้งผมว่ามีการแทงกันเกิดขึ้น

691
00:43:52,714 --> 00:43:54,174
เราเรียกให้ทุกคนมาช่วย

692
00:43:56,843 --> 00:44:00,639
เดโบราห์ แกลตเซล
บอกตํารวจหน่วยลาดตระเวนที่กําลังจะไปถึงว่า

693
00:44:01,139 --> 00:44:03,517
อาร์นี่กับอัลเลนดื่มเหล้า

694
00:44:04,393 --> 00:44:09,856
มีการทะเลาะกันเกิดขึ้นในอะพาร์ตเมนต์
จนกลายเป็นชกต่อยกัน

695
00:44:09,856 --> 00:44:15,028
ไปจบที่สนามหญ้าหน้าบ้านรับเลี้ยงสุนัข
ประมาณสี่เมตรสี่เมตรครึ่งจากประตูหน้า

696
00:44:16,780 --> 00:44:18,073
ในระหว่างต่อสู้กัน

697
00:44:18,740 --> 00:44:20,659
อาร์นี่ชักมีดที่อยู่ในปลอกออกมา

698
00:44:21,410 --> 00:44:23,829
แล้วก็แทงอลัน โบโน่...

699
00:44:24,746 --> 00:44:25,706
ย้ําๆ

700
00:44:27,290 --> 00:44:29,876
อลัน โบโน่บาดเจ็บสาหัส

701
00:44:32,838 --> 00:44:36,133
เด็บบี้ แกลตเซลตกใจและกลัวมาก

702
00:44:36,133 --> 00:44:38,719
บอกว่าอาร์นี่เข้าไปในป่า

703
00:44:38,719 --> 00:44:45,559
เธอคิดว่าเขามุ่งหน้าไปยังบ้านของครอบครัว
ที่อยู่บนถนนโอ๊คโกรฟ ซึ่งอยู่ไม่ไกล

704
00:44:50,188 --> 00:44:52,482
ผมเห็นภาพอาร์นี่

705
00:44:54,151 --> 00:44:56,737
ผมเห็นเขาเดินมุ่งหน้ามาที่บ้านผมในบรู๊คฟิลด์

706
00:44:58,655 --> 00:45:02,451
ผมรู้เลยว่าอาร์นี่ถูกปีศาจสิง

707
00:45:09,833 --> 00:45:11,793
พี่ชายผมตื่นตระหนก

708
00:45:13,170 --> 00:45:16,757
เขาลากโต๊ะไปไว้ที่ประตูโดยมีผมช่วย

709
00:45:16,757 --> 00:45:19,009
เราล็อกประตูและเอาโต๊ะกั้นไว้

710
00:45:19,009 --> 00:45:21,678
เพราะเดวิดพูดว่า "เขาจะมาฆ่าผม"

711
00:45:25,891 --> 00:45:28,685
ตั้งแต่เกิดมา
ผมไม่เคยกลัวอาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน

712
00:45:28,685 --> 00:45:30,061
ไม่เคยเลย

713
00:45:30,061 --> 00:45:33,064
แต่ตอนที่เดวิดบอกผมว่าอาร์นี่โดนปีศาจสิง

714
00:45:33,857 --> 00:45:35,108
ผมกลัวจนขนลุก

715
00:45:39,654 --> 00:45:44,075
ตอนคนขับรถพยาบาล
กําลังขับกลับจากส่งอลัน โบโน่ที่โรงพยาบาล

716
00:45:44,659 --> 00:45:47,662
เขาเห็นผู้ต้องสงสัย
ที่มีรูปพรรณสัณฐานเหมือนลักษณะที่บรรยายไว้

717
00:45:48,580 --> 00:45:49,915
เขาจึงโทรหาตํารวจ

718
00:45:51,249 --> 00:45:52,918
และตํารวจนําผู้ต้องสงสัยไปคุมขังไว้

719
00:45:56,004 --> 00:45:57,672
ถ้าคนขับรถพยาบาลไม่เห็นอาร์นี่

720
00:45:57,672 --> 00:46:00,842
วันนี้ผมกับเดวิดน้องผมคงตายไป

721
00:46:04,763 --> 00:46:06,306
(ตํารวจ)

722
00:46:06,306 --> 00:46:09,184
ผมได้รับมอบหมาย
ให้พิสูจน์เอกลักษณ์ของอาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน

723
00:46:09,184 --> 00:46:11,269
ผมให้เขาปั๊มลายนิ้วมือ

724
00:46:11,269 --> 00:46:13,188
ผมให้สิทธิมิแรนด้าเขาด้วย

725
00:46:13,814 --> 00:46:14,773
{\an8}(กรมตํารวจบรู๊คฟิลด์)

726
00:46:14,773 --> 00:46:17,526
{\an8}สภาพเขาเหมือนเพิ่งมีเรื่องมาจริงนะ

727
00:46:17,526 --> 00:46:20,028
{\an8}เหมือนไปชกต่อยกับใครมา ดูกระเซอะกระเซิง

728
00:46:20,529 --> 00:46:21,363
{\an8}มันไม่ปกติอะ

729
00:46:23,782 --> 00:46:25,992
ผมเพลียมาก ไม่มีแรงยืน

730
00:46:25,992 --> 00:46:27,327
ผมนั่งอยู่บนเก้าอี้

731
00:46:28,870 --> 00:46:30,747
แล้วถามเขาว่า "พาผมมาที่นี่ทําไม

732
00:46:31,456 --> 00:46:33,250
เกิดอะไรขึ้น"

733
00:46:33,250 --> 00:46:34,167
เขาตอบว่า

734
00:46:35,293 --> 00:46:36,419
"นายฆ่าเพื่อนนายเมื่อกี้"

735
00:46:37,254 --> 00:46:38,421
ผมตอบไปว่า "ไม่ใช่"

736
00:46:39,923 --> 00:46:42,384
ผมไม่เชื่อว่าผมฆ่าเพื่อนผม ผมบอกว่า

737
00:46:42,884 --> 00:46:46,054
"คุณเข้าใจผิดละ
อลันไม่ได้เป็นอะไร เราเพิ่งออกจากบ้านมา"

738
00:46:46,054 --> 00:46:49,140
เขาบอกว่า "ไม่ใช่ เขาตายแล้ว นายฆ่าเขา"

739
00:46:50,976 --> 00:46:54,187
ไม่ร้องไห้ ไม่มีคําว่า "ขอโทษ"

740
00:46:54,187 --> 00:46:56,356
มีแต่ "ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น"

741
00:46:56,356 --> 00:46:57,941
เขาจําอะไรเกี่ยวกับ...

742
00:46:58,608 --> 00:46:59,818
เหตุฆาตกรรมไม่ได้เลย

743
00:47:02,153 --> 00:47:03,363
ผมไม่เคยทําร้ายใคร

744
00:47:04,447 --> 00:47:05,532
ไม่เคย

745
00:47:05,532 --> 00:47:08,159
ผมไม่เคยถูกจับข้อหาอะไรทั้งนั้น

746
00:47:09,119 --> 00:47:09,995
ผมเลย...

747
00:47:10,787 --> 00:47:14,291
ผมบอกพวกเขาว่า
"ผมไม่ได้ทําแน่นอน พวกคุณจับมาผิดคนแล้ว"

748
00:47:14,291 --> 00:47:17,752
{\an8}(กรมตํารวจบรู๊คฟิลด์)

749
00:47:20,046 --> 00:47:21,840
{\an8}กรณีของเดวิด แกลตเซล

750
00:47:21,840 --> 00:47:27,596
{\an8}เป็นกรณีที่อาร์นี่ จอห์นสันถูกสิง
เพราะเข้าช่วยเหลือและท้าปีศาจ

751
00:47:27,596 --> 00:47:28,847
นี่คือความเป็นไปได้ครับ

752
00:47:28,847 --> 00:47:30,348
ผมเคยเจอในเอกสารข้อมูล

753
00:47:31,016 --> 00:47:32,934
มันเรียกว่า "ย้ายร่างสิง"

754
00:47:33,476 --> 00:47:37,981
มันคือการที่วิญญาณร้าย
ย้ายร่างจากคนที่มันสิ่งอยู่

755
00:47:37,981 --> 00:47:40,317
ไปยังอีกคนที่อาจจะอยู่ในพิธีไล่ผี

756
00:47:43,737 --> 00:47:48,241
ทนายฝ่ายจําเลยในคอนเนตทิคัต
จะพิสูจน์ว่าลูกความไม่ได้ก่อเหตุฆาตกรรม

757
00:47:48,241 --> 00:47:53,413
เพราะจําเลยอายุ 19 ปี
กล่าวอ้างว่าเขาถูกปีศาจสิงขณะฆ่า

758
00:47:53,413 --> 00:47:58,001
อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน
ชายอายุ 19 ปี ไม่มีประวัติใช้ความรุนแรง

759
00:47:58,001 --> 00:48:01,421
ถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมอลัน โบโน่
เจ้าของอะพาร์ตเมนต์ด้วยมีด

760
00:48:01,421 --> 00:48:05,300
เขาอ้างว่าถูกปีศาจสิงขณะฆ่าและจําไม่ได้ว่าฆ่า

761
00:48:06,927 --> 00:48:09,888
เดโบราห์ แกลตเซล
แฟนของอาร์นี่ ผู้อยู่ในเหตุการณ์

762
00:48:09,888 --> 00:48:12,182
และคนที่น้องชายอายุ 11 ปีถูกสิง

763
00:48:12,182 --> 00:48:13,808
เล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง

764
00:48:14,309 --> 00:48:16,561
{\an8}ฉันไม่เห็นว่ามีการแทงกันเกิดขึ้น
ฉันอยู่ในเหตุการณ์ค่ะ

765
00:48:16,561 --> 00:48:18,188
{\an8}(เดโบราห์ แกลตเซล
แฟนจอห์นสัน)

766
00:48:18,188 --> 00:48:19,230
{\an8}แล้วคุณเห็นอะไร

767
00:48:20,941 --> 00:48:23,234
ผลักกันไปมา

768
00:48:23,234 --> 00:48:24,152
แล้วยังไงต่อคะ

769
00:48:24,778 --> 00:48:27,113
เหตุการณ์รุนแรงขึ้น

770
00:48:28,114 --> 00:48:30,408
เด็บบี้คิดว่าจะมีการพิสูจน์ได้ว่าจริง

771
00:48:31,326 --> 00:48:32,661
รู้สึกมั่นใจ

772
00:48:33,203 --> 00:48:35,747
ว่าเราจะพิสูจน์ได้ว่ามันคือการโดนสิงจริงๆ

773
00:48:36,331 --> 00:48:38,249
เราเจอขนาดนั้น

774
00:48:38,959 --> 00:48:41,920
มันควรยืนยันกับทุกคนได้แล้วว่าปีศาจมีอยู่จริง

775
00:48:43,213 --> 00:48:47,008
มาร์ติน มินเนลล่า ทนายของจอห์นสัน
ไม่ได้เอ่ยถึงปีศาจแต่อย่างใดในศาล

776
00:48:47,008 --> 00:48:51,304
{\an8}ตอนนี้เรายังทําอะไรไม่ได้
จนกว่าจะได้ผลรายงานจากนักพยาธิวิทยา

777
00:48:51,846 --> 00:48:54,599
{\an8}รายงานจากนักพยาธิวิทยาของเรา
และผลชันสูตรศพ

778
00:48:54,599 --> 00:48:58,436
ผมไม่เชื่อเรื่องผีเรื่องสาง

779
00:48:58,436 --> 00:49:00,230
{\an8}ก่อนจะต้องลงแรงลงเวลาไปมากกว่านี้...

780
00:49:00,230 --> 00:49:02,732
{\an8}(มาร์ติน มินเนลล่า
ทนายฝ่ายจําเลยของอาร์นี่ จอห์นสัน)

781
00:49:02,732 --> 00:49:05,026
{\an8}ผมบอกว่าผมขอหาข้อมูลก่อน

782
00:49:07,654 --> 00:49:13,618
เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรนบอกผมว่า
"ไม่ใช่ฝีมืออาร์นี่ จอห์นสัน

783
00:49:13,618 --> 00:49:18,581
ปีศาจควบคุมร่างกายอาร์นี่

784
00:49:19,165 --> 00:49:21,209
และฆ่าอลัน โบโน่"

785
00:49:23,128 --> 00:49:25,964
แฟนผมบอกว่าพวกเขาเพี้ยน

786
00:49:25,964 --> 00:49:30,093
เธอบอกผมว่า "อย่ายุ่งกับคดีนี้เลย"

787
00:49:30,093 --> 00:49:32,053
แต่ผมอยากรู้อีก

788
00:49:32,053 --> 00:49:34,848
ภายนอกเหมือนบ้านสไตล์นิวอิงแลนด์เก๋ๆ

789
00:49:34,848 --> 00:49:38,059
แต่ข้างในเหมือนฉากในหนังผีฮอลลีวูด

790
00:49:38,560 --> 00:49:41,479
มันคือพิพิธภัณฑ์
ที่รวบรวมเหตุการณ์เหนือธรรมชาติเอาไว้

791
00:49:41,980 --> 00:49:45,316
เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรน
บอกว่าทุกอย่างที่เห็นมาจากเหตุการณ์จริง

792
00:49:45,316 --> 00:49:48,236
ตอนนี้เราอยู่ในบ้านที่...

793
00:49:49,738 --> 00:49:53,783
มีของเหนือธรรมชาติที่อันตรายที่สุดในโลก

794
00:49:55,493 --> 00:49:58,830
มีอยู่ห้องหนึ่ง ข้างในมีของพวกนี้อยู่

795
00:49:59,330 --> 00:50:03,334
{\an8}เป็นตุ๊กตาที่มีป้ายติดว่า "ห้ามจับตุ๊กตาเด็ดขาด"

796
00:50:03,334 --> 00:50:05,462
ตุ๊กตาชื่อแอนนาเบลล์ ผมว่านะ

797
00:50:05,462 --> 00:50:06,755
(ปีศาจ)

798
00:50:06,755 --> 00:50:08,965
พวกเขาเปิดเทปให้ผมฟัง

799
00:50:10,258 --> 00:50:12,052
อย่าไปไหน

800
00:50:12,052 --> 00:50:13,553
- จะไป
- ห้ามไป

801
00:50:14,512 --> 00:50:15,847
อยู่ตรงนั้น

802
00:50:16,806 --> 00:50:19,893
เอ็ดกับลอร์เรน
นําหลักฐานทั้งหมดที่พวกเขามีมาให้ดู

803
00:50:21,644 --> 00:50:22,979
ลืมตา เดวิด

804
00:50:23,772 --> 00:50:27,901
สําหรับผม หลักฐานน่าเชื่อถือมาก

805
00:50:29,194 --> 00:50:31,780
ผมเชื่อว่าเรื่องจริง

806
00:50:31,780 --> 00:50:34,407
ผมเชื่อคําให้การ

807
00:50:34,407 --> 00:50:38,828
และผมเชื่อว่าทั้งรัฐคงมีแต่เขา

808
00:50:39,329 --> 00:50:42,457
ที่จะยอมว่าความให้จําเลยด้วยข้ออ้างนั้น

809
00:50:44,292 --> 00:50:45,877
"ปีศาจบังคับให้ผมทํา"

810
00:50:46,461 --> 00:50:52,217
มาร์ติน มินเนลล่า ทนายของอาชญากร
บอกว่าจะพิสูจน์ข้อเท็จจริงนั้นเมื่อลูกความขึ้นศาล

811
00:50:52,217 --> 00:50:54,260
ที่อังกฤษ

812
00:50:54,969 --> 00:50:58,098
เคยมีคดีทํานองนี้ครั้งหนึ่ง

813
00:50:58,598 --> 00:51:03,103
แต่ที่สหรัฐฯ
ยังไม่เคยมีใครให้การว่าถูกปีศาจเข้าสิง

814
00:51:03,103 --> 00:51:07,899
คาดว่าจะมีการฟ้องคดีต่ออาร์นี่ จอห์นสัน
ที่อยู่ชั้นบนของที่นี่ในวันที่ 19 มีนาคม

815
00:51:07,899 --> 00:51:10,568
ที่อังกฤษไต่สวนไปแล้วสามคดี

816
00:51:10,568 --> 00:51:12,904
สองคนโดนข้อหาลอบวางเพลิง อีกคนข้อหาข่มขืน

817
00:51:12,904 --> 00:51:14,697
คําตัดสินของทุกคดีออกมาว่า

818
00:51:15,198 --> 00:51:17,492
ไม่มีความผิดเพราะถูกปีศาจสิง

819
00:51:17,992 --> 00:51:21,746
{\an8}ตั้งแต่ทํางานเป็นนักข่าวมา 15 ปี
มันคือเรื่องที่ประหลาดที่สุดตั้งแต่ผมเคยทําข่าวมา

820
00:51:21,746 --> 00:51:23,373
{\an8}(ไมค์ อัลเลน
อดีตผู้อํานวยการฝ่ายข่าว)

821
00:51:23,373 --> 00:51:28,253
ลอร์เรนกับเอ็ด วอร์เรน
ผู้ศึกษาและครูสอนเกี่ยวกับเรื่องลี้ลับชื่อดัง

822
00:51:28,837 --> 00:51:33,842
ทั้งสองคนโต้ว่าพลังปีศาจ
ที่อยู่ในตัวจอห์นสันต่างหากที่บังคับให้เขาฆ่า

823
00:51:33,842 --> 00:51:39,973
จากมุมองนักข่าว
ประเด็นโดนปีศาจสิงเป็นอะไรที่ยากมาก

824
00:51:40,640 --> 00:51:43,017
เพราะจะพิสูจน์ว่าจริงก็ทําไม่ได้

825
00:51:43,017 --> 00:51:44,769
จะพิสูจน์ว่าไม่จริงก็ทําไม่ได้

826
00:51:45,353 --> 00:51:49,399
สิ่งที่ดีที่สุดที่ทําได้ในฐานะนักข่าวที่ดี
คือพยายามหาข้อเท็จจริง

827
00:51:50,984 --> 00:51:54,821
หลังเหตุการณ์แทงผ่านไปหกวัน
ก็มีคนแนะนําให้ผมรู้จักกับเอ็ดและลอร์เรน

828
00:51:56,030 --> 00:51:57,991
(คดีบรู๊คฟิลด์
เด็กถูกสิงพูดจาหยาบคาย)

829
00:51:57,991 --> 00:51:59,242
เรานัดเจอกัน

830
00:51:59,242 --> 00:52:01,953
พวกเขาเอาเทปเสียงมาให้ผม

831
00:52:01,953 --> 00:52:07,584
และผมสามารถเอาไปเปิด
ในสถานีวิทยุทั้งสองแห่งได้ถ้าต้องการ

832
00:52:08,418 --> 00:52:10,503
สวัสดีตอนบ่ายครับ พบกับผม ไมค์ อัลเลน

833
00:52:10,503 --> 00:52:13,423
ไวน์นิวส์ได้รับเทปเสียงที่ค่อนข้างเขย่าขวัญ

834
00:52:13,423 --> 00:52:17,927
และเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์แทงตาย
"ปีศาจบังคับให้ผมทํา" ในบรู๊คฟิลด์

835
00:52:18,595 --> 00:52:21,431
ในนามของพระบิดา พระบุตร และพระจิต

836
00:52:21,431 --> 00:52:23,224
ข้าขอสั่งให้เจ้าออกไปจากร่างเด็กคนนี้

837
00:52:23,224 --> 00:52:26,895
ไม้กางเขนอยู่บนหน้าผากแล้ว
แกทําอะไรลูกพระเจ้าไม่ได้หรอก

838
00:52:26,895 --> 00:52:29,189
พระเยซูจะต้องตายในนรก

839
00:52:29,189 --> 00:52:31,357
แม่รักลูก

840
00:52:33,193 --> 00:52:37,363
ผมกะเลยว่าจะต้องมีหลายคนโทรมา

841
00:52:37,363 --> 00:52:40,408
แล้วพูดว่า "เอาออกอากาศทําไม คุณนี่แย่มาก"

842
00:52:41,784 --> 00:52:44,329
กลายเป็นว่าส่วนใหญ่โทรมาบอกว่า
"จะเปิดให้ฟังอีกเมื่อไร"

843
00:52:47,332 --> 00:52:49,876
ผมได้รับจดหมายจากทั่วประเทศ

844
00:52:50,543 --> 00:52:55,924
จากคนมีญาณทิพย์
จากคนที่ทํางานเกี่ยวกับเรื่องลี้ลับเสนอช่วยผม

845
00:52:55,924 --> 00:52:59,844
แต่ก็ไม่วาย
ที่จะโดนคนที่ไม่เชื่อต่อว่าว่า "ถามจริง"

846
00:52:59,844 --> 00:53:01,930
"ดื่มเหล้ากัน แทงกัน"

847
00:53:01,930 --> 00:53:03,473
"คดีตัดสินง่ายมาก หลักฐานชัด"

848
00:53:03,473 --> 00:53:06,184
"จะเอาออกอากาศทําไม ตลก"

849
00:53:06,809 --> 00:53:09,437
ตอนไปยังสถานที่เกิดเหตุฆาตกรรม
ไม่มีเพื่อนบ้านคนไหน

850
00:53:09,437 --> 00:53:12,774
รวมถึงนักบวชที่ช่วยไล่ผี อยากพูดถึงเรื่องนี้

851
00:53:13,316 --> 00:53:18,905
ผมติดต่อนักบวชที่อยู่ในพิธีไล่ผี

852
00:53:19,489 --> 00:53:21,032
ผมบอกพวกเขาว่า

853
00:53:21,741 --> 00:53:23,284
"มีคนเล่าว่า

854
00:53:23,868 --> 00:53:27,538
ระหว่างประกอบพิธี เฟอร์นิเจอร์บินว่อนทั่วห้อง

855
00:53:27,538 --> 00:53:30,333
มีการลอยขึ้นมาโดยที่ทุกคนเห็น

856
00:53:31,376 --> 00:53:33,211
ที่ผมจะขอคือ

857
00:53:33,211 --> 00:53:34,170
พูดหน่อยว่า

858
00:53:34,754 --> 00:53:36,714
'ไร้สาระมาก ไม่จริง'

859
00:53:36,714 --> 00:53:38,341
จะได้แยกย้าย"

860
00:53:38,967 --> 00:53:40,343
แต่พวกเขาไม่พูด

861
00:53:41,552 --> 00:53:42,679
เอ็ด

862
00:53:42,679 --> 00:53:47,267
อยากจะพูดอะไรกับคนที่บอกว่า
"ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้"

863
00:53:47,934 --> 00:53:49,936
หวังว่าพวกคุณไม่ใช่คณะลูกขุน

864
00:53:50,728 --> 00:53:55,942
เราหาข้อมูลหนุนความเป็นมาของคดีนี้ได้
โดยใช้ประวัติของคดีอื่นที่เราเคยทํา

865
00:53:55,942 --> 00:54:00,363
และพิสูจน์ให้เห็นชัดๆ ไปเลย
ว่าเหตุการณ์เหนือธรรมชาติเคยเกิดขึ้นที่นี่

866
00:54:13,710 --> 00:54:15,086
คนในรูปดูมีความสุขมาก

867
00:54:16,963 --> 00:54:18,256
ผมไม่เถียง

868
00:54:19,632 --> 00:54:21,259
แต่มี...

869
00:54:22,010 --> 00:54:24,554
แต่พอประตูปิดมันเป็นอีกอย่าง บอกเลย

870
00:54:28,224 --> 00:54:30,685
เราไม่ใช่ครอบครัวอเมริกันแสนสุข

871
00:54:30,685 --> 00:54:32,186
แม่เป็นคนที่มีสิ่งที่ต้องการในใจ

872
00:54:32,186 --> 00:54:33,980
ถ้าอะไรไม่ได้ดั่งใจ

873
00:54:34,605 --> 00:54:35,523
แม่จะโวยวาย

874
00:54:37,775 --> 00:54:41,696
ต่อหน้าคนอื่น
แม่จะทําเหมือนเป็นคนเคร่งศาสนามากๆ

875
00:54:42,655 --> 00:54:44,907
ซึ่งในความเป็นจริงไม่ใช่เลย

876
00:54:45,658 --> 00:54:49,954
แม่ไม่เคยไปโบสถ์เลย
จนกระทั่งเกิดเรื่องขึ้นกับเดวิด

877
00:54:50,455 --> 00:54:52,123
พอลอร์เรน วอร์เรนเข้ามาถ่ายรูปด้วย

878
00:54:52,123 --> 00:54:55,960
ทุกคนก็แบบ "ใส่เสื้อจําพวก ใส่ลูกประคํา"

879
00:54:56,669 --> 00:54:57,628
ผมไม่อินไง

880
00:55:00,048 --> 00:55:03,259
ผมอายุ 15 ตอนน้องชายผมถูกสิง

881
00:55:05,553 --> 00:55:08,181
ผมไม่เคยพูดหน้ากล้องมาก่อน

882
00:55:08,181 --> 00:55:09,766
แต่ผมอยากให้ความจริงถูกเปิดเผย

883
00:55:10,933 --> 00:55:12,268
เพราะคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย

884
00:55:12,894 --> 00:55:13,728
ถูกฆ่า

885
00:55:14,729 --> 00:55:16,939
แล้วจะมาบอกว่าเป็น
"ปีศาจบังคับให้ผมทํา" งี้เหรอ

886
00:55:17,648 --> 00:55:18,900
ไกลความจริงมาก

887
00:55:19,984 --> 00:55:21,110
ผมรู้เพราะผมเคยเจอมา

888
00:55:21,736 --> 00:55:27,367
(14 กรกฎาคม 1980
เจ็ดเดือนก่อนที่อลัน โบโน่ถูกฆ่า)

889
00:55:32,038 --> 00:55:35,166
ผมอยู่นอกบ้าน แล้วเอ็ดกับลอร์เรนก็มาถึง

890
00:55:37,377 --> 00:55:40,254
เอ็ด วอร์เรนถามว่า "เกิดอะไรขึ้น"

891
00:55:40,254 --> 00:55:43,383
ผมตอบว่า "ตามตรงนะ ผมว่าครอบครัวผมบ้า"

892
00:55:47,887 --> 00:55:49,847
ผมยังจําได้อยู่เลยว่าพูดแบบนั้นกับเอ็ด

893
00:55:53,935 --> 00:55:57,563
ไม่รู้ว่าตอนแรก
สิ่งที่เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรนต้องการคืออะไร

894
00:56:00,024 --> 00:56:03,611
ผมก็นั่งดูไป แล้วก็รู้สึกว่ามันทะแม่งๆ

895
00:56:03,611 --> 00:56:05,530
ถ้าคุมสถานการณ์ได้จะทําอะไร

896
00:56:05,530 --> 00:56:08,408
พวกเขานั่งคุยกัน
ถึงปัญหาของเดวิดที่โต๊ะกินข้าวในครัว

897
00:56:09,075 --> 00:56:10,326
ไม่ชอบอะไรแบบนี้ใช่มั้ย

898
00:56:10,326 --> 00:56:11,661
- ไม่ชอบครับ
- ไม่เนอะ

899
00:56:11,661 --> 00:56:16,207
พวกเขาบอกว่า
"เดวิดอาจจะด่าพวกคุณ ถ่มน้ําลายใส่พวกคุณ"

900
00:56:16,207 --> 00:56:18,626
เขาจะร้องและทําเสียงขู่เหมือนคนป่าเถื่อน"

901
00:56:19,794 --> 00:56:22,755
ที่ผมกังวลคือ ทําไมถึงพูดแบบนั้น

902
00:56:23,297 --> 00:56:24,549
ทั้งๆ ที่เราก็นั่งอยู่ตรงนั้นด้วย

903
00:56:26,050 --> 00:56:28,761
ให้เด็กออกไปข้างนอกก่อนมั้ย
ลงไปข้างล่าง หรือไปทําอะไรก็ได้

904
00:56:29,303 --> 00:56:31,597
แต่พวกเขาอยากให้เราได้ยิน

905
00:56:32,348 --> 00:56:33,182
และเราก็ได้ยิน

906
00:56:33,933 --> 00:56:36,394
เหมือนชี้นําพวกเขาว่าต้องทําอะไร

907
00:56:36,394 --> 00:56:38,604
เดวิดทําอะไรเวลาไม่เป็นตัวของตัวเอง

908
00:56:39,188 --> 00:56:41,691
- ถ่มน้ําลาย สบถ เริ่มสบถ
- สบถบ่อยมาก

909
00:56:41,691 --> 00:56:42,775
ด่าบาทหลวงด้วยเหรอ

910
00:56:42,775 --> 00:56:44,819
ด่าฉันด้วย ส่วนใหญ่ด่า...

911
00:56:44,819 --> 00:56:47,029
คิดว่าเดวิดไม่ฉลาดพอ
ที่จะเข้าใจแล้วทําตามเหรอ

912
00:56:48,072 --> 00:56:52,410
สองวันต่อมาเดวิดทําตามแบบที่พูดเป๊ะ

913
00:56:53,995 --> 00:56:54,829
เอานะลูก

914
00:56:54,829 --> 00:56:56,205
ไอ้ห่าเอ๊ย

915
00:56:56,789 --> 00:56:58,040
ฉันจะลงโทษแก

916
00:56:58,833 --> 00:56:59,667
เดวิด หยุด

917
00:56:59,667 --> 00:57:01,752
แกสมควรตาย

918
00:57:01,752 --> 00:57:03,796
- เดวิด
- แกไม่สมควรอยู่

919
00:57:03,796 --> 00:57:05,047
เดวิด สงบสติ

920
00:57:05,882 --> 00:57:06,757
แกตาย

921
00:57:07,800 --> 00:57:09,927
อีอ้วนหน้าส้นตีน

922
00:57:12,013 --> 00:57:13,055
ช่วงแรก

923
00:57:13,639 --> 00:57:16,434
เอ็ดกับลอร์เรนมาบ่อยมาก วันเว้นวันเลยมั้ง

924
00:57:17,018 --> 00:57:18,811
สัปดาห์แรกมาทุกวันเลย

925
00:57:18,811 --> 00:57:20,313
แม่อยู่นี่

926
00:57:20,313 --> 00:57:22,064
ทนไว้ ยอมซะ

927
00:57:22,064 --> 00:57:24,066
ทุกคืนกล้องพร้อมถ่าย

928
00:57:24,066 --> 00:57:26,611
- ออกไปจากตัวลูกฉัน
- ไมค์พร้อมอัด

929
00:57:26,611 --> 00:57:29,530
- ไม่
- นี่แม่เอง

930
00:57:29,530 --> 00:57:31,699
กลายเป็นการแสดงซะงั้น

931
00:57:32,658 --> 00:57:34,285
อย่าทําแบบนี้

932
00:57:36,329 --> 00:57:38,122
หยุด ลุกขึ้น

933
00:57:38,122 --> 00:57:40,333
ให้ตายเถอะ ลุกขึ้น เร็ว

934
00:57:41,125 --> 00:57:45,421
แทนที่จะเน้นช่วยเดวิด แต่กลับอัดคลิปเขาแทน

935
00:57:47,340 --> 00:57:49,467
จริงๆ น่าจะทําอีกอย่าง

936
00:57:51,469 --> 00:57:53,471
มีอยู่วันหนึ่งตอนค่ํา เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

937
00:57:53,471 --> 00:57:59,393
แม่ตะคอกใส่เดวิดว่าให้หยุด สงบสติแล้วนั่งลง

938
00:57:59,393 --> 00:58:00,853
แล้วเดวิดก็ด่าแม่สารพัด

939
00:58:00,853 --> 00:58:01,812
อีอ้วนหน้า...

940
00:58:01,812 --> 00:58:05,691
แล้วจู่ๆ พ่อก็เดินเข้ามา

941
00:58:05,691 --> 00:58:07,693
- แกไม่ควรมีชีวิตอยู่
- เดวิด...

942
00:58:07,693 --> 00:58:08,694
ลุกขึ้น

943
00:58:08,694 --> 00:58:09,654
เสียงตบ "เพียะ"

944
00:58:10,363 --> 00:58:11,989
ไปนั่งตรงนั้น

945
00:58:11,989 --> 00:58:13,866
พ่อพูดว่า "บอกว่านั่งเดี๋ยวนี้"

946
00:58:13,866 --> 00:58:16,202
พอ หยุดเล่น หยุดทําอะไรแบบนี้

947
00:58:16,202 --> 00:58:17,161
และแน่นอนว่า

948
00:58:18,246 --> 00:58:21,541
ปีศาจนั่งเงียบเลยครับ

949
00:58:22,500 --> 00:58:24,418
ผมดีใจที่อย่างน้อยเขาก็ฟังพ่อ

950
00:58:27,088 --> 00:58:28,089
แป๊บนึง

951
00:58:28,089 --> 00:58:29,632
โอเค แป๊บนะ

952
00:58:31,509 --> 00:58:34,929
คืนที่เกิดเหตุฆาตกรรม
ผมกับพ่อทํางานอยู่ข้างนอก

953
00:58:34,929 --> 00:58:36,347
แล้วแม่ก็กรี๊ดดังมาก

954
00:58:37,431 --> 00:58:41,060
"เราต้องไปที่บ้านรับเลี้ยงสุนัข
มีเรื่องเกิดขึ้น เด็บบี้ร้องไห้ไม่หยุด"

955
00:58:41,060 --> 00:58:42,353
- เราต้องไปเดี๋ยวนี้
- ได้ๆ

956
00:58:51,779 --> 00:58:54,824
พอไปถึง เด็บบี้ก็พูดว่า "พวกเขาชกต่อยกัน

957
00:58:54,824 --> 00:58:56,951
แล้วอลันโดนแทง เขาอยู่ตรงนั้น"

958
00:58:59,078 --> 00:59:01,706
ผมเห็นอลันนอนตะแคง ผมเดินไปหาเขา

959
00:59:02,415 --> 00:59:04,250
แล้วพลิกตัวเขา แล้วตอนนั้นผมอายุ 15

960
00:59:04,250 --> 00:59:07,128
ผมไม่รู้ว่าต้องทํายังไง
ผมไม่เคยรับมือกับเรื่องแบบนี้มาก่อนในชีวิต

961
00:59:07,753 --> 00:59:09,672
จําได้เลยว่าโดนแทงสี่แผล

962
00:59:10,214 --> 00:59:11,048
สี่ที่

963
00:59:12,341 --> 00:59:13,676
เขาพยายามหายใจ

964
00:59:13,676 --> 00:59:15,469
ผมเอาแต่บอกเขาว่า "อลัน ใจแข็งไว้"

965
00:59:20,933 --> 00:59:21,767
นั่นแหละ

966
00:59:22,810 --> 00:59:23,728
ทํายังไงดีล่ะ

967
00:59:23,728 --> 00:59:27,356
ไม่รู้ว่าต้องทํายังไง

968
00:59:28,024 --> 00:59:29,609
เข้าใจที่พูดใช่มั้ย คือมัน...

969
00:59:31,027 --> 00:59:32,403
ไม่ใช่ความรู้สึกที่ผมอยาก...

970
00:59:32,403 --> 00:59:34,614
ผมไม่พูดถึงมันด้วยซ้ํา อันนี้ตามตรง

971
00:59:34,614 --> 00:59:36,115
ผมอยากลืมๆ มันไปซะ

972
00:59:37,575 --> 00:59:38,492
มันคือสิ่งที่...

973
00:59:38,492 --> 00:59:40,411
เราช่วยคนคนหนึ่งไม่ได้ มัน...

974
00:59:41,621 --> 00:59:42,580
ผมช่วยไม่ได้จริงๆ

975
00:59:43,539 --> 00:59:45,625
มันสลดใจที่ต้องเห็นใครสักคนตายแบบนั้น

976
00:59:51,213 --> 00:59:55,635
การฆาตกรรมอลัน โบโน่
ผมไม่เคยคิดด้วยซ้ําว่ามันจะเกี่ยวข้องกับเดวิด

977
00:59:56,969 --> 00:59:59,055
ไม่มีปีซงปีศาจอะไรทั้งนั้น

978
01:00:00,640 --> 01:00:03,392
อาร์นี่หึงเด็บบี้จะตาย

979
01:00:05,353 --> 01:00:09,273
คนทั้งลือและเดากันว่า
เด็บบี้แอบเล่นชู้กับอลัน โบโน่

980
01:00:11,233 --> 01:00:12,777
ผมจําได้ว่าเด็บบี้ แกลตเซล

981
01:00:13,361 --> 01:00:14,820
มาที่กรมตํารวจ

982
01:00:15,446 --> 01:00:17,907
แล้วพูดว่า "ฉันได้ยินข่าวลือมาว่า

983
01:00:18,407 --> 01:00:23,037
สาเหตุของการฆาตกรรมคือคบชู้

984
01:00:23,037 --> 01:00:25,289
รักสามเศร้าระหว่างฉัน

985
01:00:25,289 --> 01:00:26,290
อลัน โบโน่

986
01:00:27,083 --> 01:00:28,501
และอาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน"

987
01:00:28,501 --> 01:00:29,752
เธอบอกว่า "ไม่จริงนะ

988
01:00:29,752 --> 01:00:33,422
ฉันเคยคบกับอลัน โบโน่จริง แต่เลิกกันแล้ว

989
01:00:33,422 --> 01:00:36,926
เหตุแทงกันหรือฆาตกรรม
ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย"

990
01:00:37,927 --> 01:00:40,888
พรุ่งนี้จะมีการไต่สวนคดีฆาตกรรมสุดแปลก
ที่แดนเบอรี่ รัฐคอนเนตทิคัต

991
01:00:40,888 --> 01:00:43,766
ประเด็นสําคัญของคดีนี้คือ
คํากล่าวอ้างว่าโดนปีศาจสิง

992
01:00:43,766 --> 01:00:45,393
จิม แวน ซิกเคิลรายงานครับ

993
01:00:46,394 --> 01:00:50,940
{\an8}พรุ่งนี้ปีศาจจะมาที่ศาลเก่าแห่งนี้
ในแดนเบอรี่ รัฐคอนเนตทิคัทมั้ย

994
01:00:51,524 --> 01:00:53,776
เขาจะให้การในชั้นศาลมั้ย

995
01:00:54,735 --> 01:00:57,446
ตอนนั้นผมยังไม่รู้เรื่องเลยว่าจะมีการไต่สวนคดี

996
01:00:58,072 --> 01:01:01,575
วันไต่สวนวันแรก พ่อกับแม่เอาเงินให้ผม

997
01:01:01,575 --> 01:01:05,204
ให้ผมหยุดเรียนในวันนั้น
แล้วไปทําสิ่งที่อยากทําในระหว่างวัน

998
01:01:06,247 --> 01:01:07,415
พวกเขากลัว...

999
01:01:08,416 --> 01:01:10,918
ว่าผมจะไปยุ่งเกี่ยวด้วย

1000
01:01:12,545 --> 01:01:13,796
เพราะผมรู้ว่า...

1001
01:01:15,965 --> 01:01:17,341
ทั้งหมดเป็นเรื่องที่กุขึ้น

1002
01:01:21,721 --> 01:01:26,934
(การไต่สวนคดีปีศาจฆาตกรรม
เริ่มขึ้นในวันที่ 28 ตุลาคม 1981)

1003
01:01:26,934 --> 01:01:30,855
(ศาลเทศมณฑลแฟร์ฟิลด์)

1004
01:01:32,273 --> 01:01:34,567
(ตํารวจแดนเบอรี่)

1005
01:01:38,362 --> 01:01:41,657
ครอบครัวเราคิดว่าอาร์นี่จะต้องถูกตัดสินว่าไม่ผิด

1006
01:01:43,159 --> 01:01:46,370
เพราะเราจะพานักบวชไปด้วย

1007
01:01:46,370 --> 01:01:48,080
พาเอ็ดกับลอร์เรนไปด้วย

1008
01:01:48,080 --> 01:01:51,625
รวมถึงหลักฐานทั้งหมดที่รวบรวมได้
เสียงที่อัดไว้ รูปถ่าย

1009
01:01:52,293 --> 01:01:55,212
และเราคิดว่าเราจะสามารถทําให้ศาลเห็นได้ว่า

1010
01:01:55,212 --> 01:01:57,006
อาร์นี่ไม่ได้เป็นคนฆ่า

1011
01:01:57,715 --> 01:02:00,843
เขาถูกเข้าสิงเพราะเขาท้าปีศาจ

1012
01:02:03,596 --> 01:02:07,349
อัยการพยายามให้จําเลยได้รับโทษสูงสุด

1013
01:02:07,349 --> 01:02:08,934
หากศาลตัดสินว่าผิด

1014
01:02:08,934 --> 01:02:10,436
{\an8}คดีนี้เป็นคดีที่สื่อ...

1015
01:02:10,436 --> 01:02:12,021
{\an8}(วอลเตอร์ ฟลานาแกน
อัยการรัฐ)

1016
01:02:12,021 --> 01:02:16,233
{\an8}กับเอ็ดและลอร์เรนเผยแพร่เป็นเวลานาน

1017
01:02:17,026 --> 01:02:19,779
เพื่อผลประโยชน์ทางการเงิน ผมเดานะ

1018
01:02:19,779 --> 01:02:26,285
เท่าที่รู้ มีสิทธิ์สูงว่าเป็นสูตรสําเร็จการฆาตกรรม

1019
01:02:26,285 --> 01:02:28,954
การออกมาบอกว่า

1020
01:02:28,954 --> 01:02:30,706
มันคือเรื่องไร้สาระ

1021
01:02:30,706 --> 01:02:36,545
บอกว่าเราพยายามปกปิดคดีฆาตกรรมทั่วๆ ไป

1022
01:02:36,545 --> 01:02:39,381
ถ้าอาร์นี่ถูกตัดสินว่าผิด เขาจะต้องถูกจําคุก

1023
01:02:39,882 --> 01:02:41,342
อย่างน้อย 25 ปี หรือตลอดชีวิต

1024
01:02:42,176 --> 01:02:43,803
(แผนกนายอําเภอ
เทศมณฑลแฟร์ฟิลด์)

1025
01:02:45,262 --> 01:02:48,474
การเข้าไปในห้องพิจารณาคดีนั้นยากมาก

1026
01:02:48,474 --> 01:02:49,934
ห้องเต็มจนต้องยืนเอา

1027
01:02:52,061 --> 01:02:54,313
ไม่มีใครรู้ว่าต้องคาดหวังอะไร

1028
01:02:54,313 --> 01:02:57,316
เหมือนจะมีแมตช์ตัดสินเกิดขึ้น

1029
01:02:57,316 --> 01:03:01,362
โดยที่มาร์ติน มินเนลล่า
เข้ามาพร้อมกับข้ออ้างว่าโดนปีศาจสิง

1030
01:03:01,362 --> 01:03:06,325
กับโรเบิร์ต แคลลาแฮน ผู้พิพากษา
ที่ต้องตัดสินว่าเขาจะยอมรับรึเปล่า

1031
01:03:07,701 --> 01:03:09,245
เป็นการตรวจสอบความจริงมากกว่า

1032
01:03:09,245 --> 01:03:10,162
อันนี้ตามตรง

1033
01:03:11,539 --> 01:03:14,625
ตอนนั้นผมขึ้นศาล ครั้งแรกในชีวิต

1034
01:03:14,625 --> 01:03:16,335
เสี่ยงโดนจําคุก 25 ปี หรือตลอดชีวิต

1035
01:03:17,628 --> 01:03:19,255
ไม่นึกไม่ฝัน

1036
01:03:24,552 --> 01:03:28,681
ผมเชื่อว่าลูกความผมจะมีโอกาสได้อธิบายในศาล

1037
01:03:29,431 --> 01:03:34,562
ให้คณะลูกขุน
ประเมินความน่าเชื่อถือของสิ่งที่เกิดขึ้น

1038
01:03:34,562 --> 01:03:36,689
ไม่ใช่ใช้ความเชื่อ

1039
01:03:36,689 --> 01:03:39,817
ให้ดูที่หลักฐานที่เป็นรูปธรรม

1040
01:03:39,817 --> 01:03:41,110
พิจารณาคําให้การ

1041
01:03:41,652 --> 01:03:44,488
และตัดสินจากสิ่งเหล่านั้น

1042
01:03:45,072 --> 01:03:46,657
แต่ก็ไม่ไปถึงจุดนั้น

1043
01:03:47,449 --> 01:03:49,535
ผู้พิพากษาฟังคําตัดสินของคดีก่อนหน้า
ฟังข้อโต้แย้ง

1044
01:03:49,535 --> 01:03:51,161
หลังจากนั้นเขากล่าวว่า

1045
01:03:51,787 --> 01:03:54,665
คําให้การที่ว่าถูกปีศาจสิงเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้

1046
01:03:54,665 --> 01:03:57,501
มันไม่เกี่ยวข้องกับคดีนี้
และใช้ไม่ได้ในศาลในสหรัฐฯ

1047
01:03:57,501 --> 01:03:58,878
มันไม่ใช่วิทยาศาสตร์

1048
01:03:58,878 --> 01:04:02,673
เขาจะไม่อนุญาตให้เสนอหลักฐาน
ที่บอกว่าโดนปีศาจสิงหรือที่เกี่ยวกับปีศาจ

1049
01:04:03,340 --> 01:04:05,634
จิม แวน ซิกเคิล, นิวส์โฟร์, แดนเบอรี่

1050
01:04:07,469 --> 01:04:08,470
ผมใจสลายเลยตอนนั้น

1051
01:04:10,681 --> 01:04:12,850
แล้วก็ได้ยินเสียงทุกคนในครอบครัวถอนหายใจ

1052
01:04:12,850 --> 01:04:13,934
แบบ "แย่แล้ว"

1053
01:04:14,602 --> 01:04:17,730
เวลาขึ้นศาล
เราต้องวางมือบนคัมภีร์ไบเบิลกล่าวคําสาบาน

1054
01:04:18,397 --> 01:04:19,273
ซึ่งก็โอเค

1055
01:04:19,982 --> 01:04:24,069
แต่นอกจากนั้น
พวกเขาไม่เชื่อสิ่งเหนือธรรมชาติหรือเรื่องปีศาจ

1056
01:04:25,696 --> 01:04:26,614
ยังไงล่ะ

1057
01:04:27,865 --> 01:04:28,949
ข้างหน้าผม

1058
01:04:29,533 --> 01:04:34,872
มีนักบวชคาทอลิกห้าถึงหกคนลุกขึ้นพร้อมกัน

1059
01:04:34,872 --> 01:04:36,832
อย่างกับซ้อมมา

1060
01:04:36,832 --> 01:04:38,250
เดินออกไป

1061
01:04:38,250 --> 01:04:39,627
แล้วก็ไม่ได้ข่าวคราวอีกเลย

1062
01:04:39,627 --> 01:04:41,754
หลังจากนั้นโบสถ์ก็ไม่ออกความเห็นเกี่ยวกับ...

1063
01:04:42,254 --> 01:04:43,088
คดีนี้อีกเลย

1064
01:04:44,590 --> 01:04:46,175
ผมรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง

1065
01:04:47,217 --> 01:04:49,970
ผมไม่มีโอกาสได้เล่าความจริงทั้งหมด

1066
01:04:51,597 --> 01:04:53,766
พวกเขาไม่ยอมให้พูดความจริง

1067
01:04:54,975 --> 01:04:56,185
ผมไม่รู้จะทําไงต่อ

1068
01:04:56,977 --> 01:04:58,312
เอาไงดี

1069
01:04:59,021 --> 01:05:01,774
พรุ่งนี้จะมีการไต่สวนต่ออีกทีที่แดนเบอรี่ครับ

1070
01:05:08,656 --> 01:05:13,369
ตอนนั้นมันกลายเป็นคดีที่แก้ต่างได้ยากมาก

1071
01:05:14,411 --> 01:05:18,999
เพราะเอกสารให้ปากคําที่ลงชื่อเรียบร้อย
กับตํารวจที่ดูแลพี่สาวเขา

1072
01:05:18,999 --> 01:05:21,919
บอกว่าพี่สาวเขาบอกว่าเห็นอาร์นี่แทงอลัน

1073
01:05:21,919 --> 01:05:25,297
แต่ถ้าพูดไม่ได้ว่า "อาร์นี่ทําเพราะโดนปีศาจสิง"

1074
01:05:25,798 --> 01:05:27,424
แปลว่า "อาร์นี่แทงอลัน"

1075
01:05:30,219 --> 01:05:34,056
มาร์ติน มินเนลล่าบอกว่า
เราอ้างได้อย่างเดียวคืออ้างว่าปกป้องตัวเอง

1076
01:05:36,350 --> 01:05:38,560
เขาบอกว่า
"เราจะให้การว่าทําเพื่อป้องกันตัวเอง"

1077
01:05:40,354 --> 01:05:42,690
ไม่ได้ผิดโทษฐานฆาตกรรมระดับหนึ่ง

1078
01:05:42,690 --> 01:05:43,899
แต่เป็นฆ่าโดยไม่ได้เจตนา

1079
01:05:45,734 --> 01:05:49,238
ปัญหาคือ ป้องกันตัวเองไม่เหมือนกับแก้แค้น

1080
01:05:49,738 --> 01:05:54,076
พูดอีกอย่างคือ
ถ้ามีคนเดินเข้ามา เราอาจจะแทงสักหนึ่งที

1081
01:05:54,076 --> 01:05:55,411
หรืออาจจะสองที

1082
01:05:55,411 --> 01:05:56,996
ไม่ใช่แทงหลายๆ ครั้ง

1083
01:05:56,996 --> 01:05:58,747
เพราะถ้าแทงหลายครั้ง

1084
01:05:59,790 --> 01:06:02,084
ข้ออ้างที่ว่าป้องกันตัวเองใช้ไม่ได้ละ

1085
01:06:03,961 --> 01:06:07,131
จู่ๆ ก็จะมาบอกว่าทําเพื่อป้องกันตัวเอง

1086
01:06:07,131 --> 01:06:10,884
ทั้งๆ ที่ตอนแรกไม่ได้บอกแบบนั้น

1087
01:06:11,719 --> 01:06:13,679
ดูแปลกๆ นะ

1088
01:06:14,722 --> 01:06:19,852
เป็นทางเดียวที่ผมจะมีโอกาส
ไม่ต้องจําคุกอย่างน้อย 25 ปีหรือตลอดชีวิต

1089
01:06:21,186 --> 01:06:22,396
ผมต้องให้การในชั้นศาล

1090
01:06:24,565 --> 01:06:28,777
ให้การในชั้นศาลยากนะครับ
เพราะผมจําไม่ได้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น

1091
01:06:29,820 --> 01:06:30,988
และผมบอกพวกเขาแบบนั้น

1092
01:06:32,781 --> 01:06:33,866
ผมคิดว่าทุกคนรู้สึกว่า

1093
01:06:33,866 --> 01:06:37,578
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่โชคร้ายมากในหลายระดับ

1094
01:06:37,578 --> 01:06:40,164
ในขณะเดียวกัน มีคนตาย

1095
01:06:40,164 --> 01:06:43,751
มีคนที่ทําให้คนคนนั้นตาย
และคนที่ทําให้ตายต้องได้รับโทษ

1096
01:06:45,586 --> 01:06:50,841
(พิพากษา
24 พฤศจิกายน 1981)

1097
01:06:57,556 --> 01:06:59,099
คนในครอบครัวตึงเครียด

1098
01:07:00,559 --> 01:07:02,227
พี่สาวผมกลัวมาก

1099
01:07:02,227 --> 01:07:04,396
กลัวว่าอาร์นี่จะถูกตัดสินว่าผิดข้อหาฆาตกรรม

1100
01:07:04,396 --> 01:07:06,940
และอาร์นี่จะต้องติดคุกไปตลอดชีวิต

1101
01:07:09,526 --> 01:07:11,320
ผมถูกพาไปที่ห้องพิจารณาคดี

1102
01:07:12,321 --> 01:07:13,322
คนเต็มห้อง

1103
01:07:14,239 --> 01:07:17,826
ผู้พิพากษาเดินไปรับคําตัดสินจากหัวหน้าคณะลูกขุน

1104
01:07:20,037 --> 01:07:21,955
ผมกังวลและกลัวมาก

1105
01:07:25,459 --> 01:07:26,794
คําตัดสินคือ

1106
01:07:27,628 --> 01:07:29,588
ไม่มีความผิดโทษฐานฆาตกรรมระดับหนึ่ง

1107
01:07:29,588 --> 01:07:31,757
แต่ผิดโทษฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนาระดับหนึ่ง

1108
01:07:34,718 --> 01:07:36,220
แล้วก็มาที่การตัดสินโทษ

1109
01:07:37,262 --> 01:07:40,307
ผมจําคําพูดของผู้พิพากษาแคลลาแฮน
ได้จนถึงทุกวันนี้

1110
01:07:44,603 --> 01:07:48,065
"ผมไม่มีทางเลือกอื่น
นอกจากตัดสินลงโทษคุณอย่างสูงสุด

1111
01:07:48,065 --> 01:07:49,316
สิบปีถึง 20 ปี

1112
01:07:50,067 --> 01:07:51,777
จําคุกในเรือนจําความมั่นคงสูงสุด"

1113
01:07:54,988 --> 01:07:59,076
พอผมได้รับคําตัดสินโทษ
เด็บบี้ก็ลุกขึ้นทันทีและบอกกับผู้พิพากษาว่า

1114
01:07:59,827 --> 01:08:02,955
"แคลลาแฮน คุณมันบ้า คุณมันเสียสติ"

1115
01:08:03,997 --> 01:08:06,250
แล้วเธอก็วิ่งร้องไห้ออกไป

1116
01:08:09,586 --> 01:08:12,172
ตอนผมออกจากห้องพิจารณาคดี

1117
01:08:12,172 --> 01:08:14,049
เด็บบี้ฝ่าพวกช่างกล้อง

1118
01:08:14,550 --> 01:08:16,802
วิ่งมาจูบผม

1119
01:08:16,802 --> 01:08:17,761
(คู่รักปีศาจ)

1120
01:08:20,764 --> 01:08:22,224
ผมบอกเด็บบี้ว่า

1121
01:08:22,224 --> 01:08:25,227
"ฉันอยากให้เธอใช้ชีวิตของเธอ
ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฉัน

1122
01:08:26,645 --> 01:08:28,105
แบบนี้เธอจะยังได้ใช้ชีวิต"

1123
01:08:29,064 --> 01:08:30,065
แล้วเด็บบี้ร้องไห้

1124
01:08:30,649 --> 01:08:31,859
แล้วพูดว่า "นายไม่รักฉัน"

1125
01:08:31,859 --> 01:08:33,986
ผมตอบว่า "รักสิ เพราะรักถึงให้อิสระเธอไง"

1126
01:08:35,028 --> 01:08:36,822
เธอตอบว่า "ไม่ ฉันจะไม่ทิ้งนาย"

1127
01:08:39,408 --> 01:08:40,868
ฉันพูดแบบนั้นมาตลอดตั้งแต่ต้น

1128
01:08:42,619 --> 01:08:43,579
อาร์นี่บริสุทธิ์

1129
01:08:47,457 --> 01:08:48,959
เขาเจอมรสุมชีวิตที่เลวร้ายมาก

1130
01:08:57,801 --> 01:08:59,094
แม่ผมเสียใจมาก

1131
01:09:00,804 --> 01:09:03,682
แม่รู้ว่าเขาถูกปีศาจสิง

1132
01:09:05,350 --> 01:09:06,852
เขาเป็นคนไม่ใช้ความรุนแรง

1133
01:09:07,519 --> 01:09:10,063
แม่สงสารอาร์นี่มาก

1134
01:09:11,899 --> 01:09:13,775
แม่อยากให้เรื่องนี้ถูกเล่าออกไป

1135
01:09:15,444 --> 01:09:18,280
แม่อยากเล่าความจริง
อยากให้ผู้คนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

1136
01:09:21,450 --> 01:09:24,620
ที่นั่งอยู่ข้างผมในตอนนี้
คือคุณแม่ที่ครั้งหนึ่งลูกชายเคยถูกเข้าสิง

1137
01:09:24,620 --> 01:09:26,205
เธอจะเล่าเรื่องของเธอให้เราฟัง

1138
01:09:26,830 --> 01:09:28,457
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ ยินดีที่ได้เจอ

1139
01:09:31,168 --> 01:09:33,170
วันนี้เดวิดเป็นยังไงบ้างครับ

1140
01:09:33,170 --> 01:09:35,923
ตอนนี้ปีศาจออกจากร่างเขาแล้วค่ะ
ไม่โดนสิงแล้วค่ะ

1141
01:09:35,923 --> 01:09:37,883
ครับ เป็นปกติแล้วเนอะ

1142
01:09:37,883 --> 01:09:39,593
เป็นปกติแล้ว และก็...

1143
01:09:40,928 --> 01:09:42,679
แต่อาร์นี่ยังมีปัญหาหลายอย่าง

1144
01:09:42,679 --> 01:09:43,722
เขาคือ...

1145
01:09:44,264 --> 01:09:46,058
คนที่ติดคุกอยู่ในตอนนี้

1146
01:09:46,642 --> 01:09:51,021
เขาถูกจําคุกสิบถึง 20 ปี
ข้อหาฆ่าโดยไม่ได้เจตนา

1147
01:09:51,521 --> 01:09:53,982
ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้เป็นคนทํา

1148
01:09:54,691 --> 01:09:57,527
หลังการไต่สวนจบลง แม่ผมได้ไปถึง...

1149
01:09:58,904 --> 01:09:59,738
ฮอลลีวูดเลยนะ

1150
01:10:06,328 --> 01:10:07,579
เราทุกคนบินเครื่องบินเจ็ตไป

1151
01:10:09,665 --> 01:10:11,083
มีรถลีมูซีนมารับ

1152
01:10:11,792 --> 01:10:13,502
แล้วเราก็ไปกินข้าวเย็นกับดิ๊ก คาร์ก

1153
01:10:17,297 --> 01:10:18,257
แม่ชอบ

1154
01:10:18,257 --> 01:10:20,050
แม่ตื่นเต้นมาก

1155
01:10:20,926 --> 01:10:22,803
จนไม่อยากเชื่อว่ามันเกิดขึ้นจริง

1156
01:10:24,638 --> 01:10:27,808
แต่เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรนมีจุดประสงค์แอบแฝง

1157
01:10:29,643 --> 01:10:31,436
พวกเขาพูดว่า "พวกคุณจะได้เป็นเศรษฐี"

1158
01:10:33,730 --> 01:10:36,817
เอ็ดกับลอร์เรนบอกว่าจะออกหนังสือ

1159
01:10:37,609 --> 01:10:39,486
พวกเขาติดต่อนักเขียนไว้แล้ว

1160
01:10:39,486 --> 01:10:42,114
ซึ่งผมเดาว่าคนนั้น
น่าจะเขียนเล่มก่อนให้พวกเขาด้วย

1161
01:10:43,657 --> 01:10:46,201
พวกเขาพาคุณบริตเทิลมาคุยกับเรา

1162
01:10:47,160 --> 01:10:49,496
พวกเขาถามเราเยอะมาก

1163
01:10:50,455 --> 01:10:51,748
เอ็ดพูดว่า "เอาให้น่ากลัว"

1164
01:10:51,748 --> 01:10:54,876
บริตเทิลพูดว่า "ผมเช็กแล้ว
พวกเขาบอกว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นจริง"

1165
01:10:54,876 --> 01:10:58,338
แล้วเอ็ดก็ตอบว่า "เอาให้น่ากลัว
คนมาหาเราก็เพราะแบบนั้น ซื้อความน่ากลัว"

1166
01:10:59,047 --> 01:11:01,174
เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรนกลายเป็นคนหลักเลยทีนี้

1167
01:11:03,093 --> 01:11:06,430
หกเดือนต่อมา สองคนนั้นมาพร้อมกับเอกสาร

1168
01:11:06,430 --> 01:11:08,849
แล้วแม่ก็ถามว่า "จ้างทนายดีมั้ย"

1169
01:11:09,349 --> 01:11:11,059
ลอร์เรนตอบว่า "ไม่ต้องหรอก

1170
01:11:11,560 --> 01:11:14,104
สํานักงานวิลเลียม มอร์ริสมีทนายเยอะแยะ"

1171
01:11:14,104 --> 01:11:16,273
มีน่ะมี แต่ไม่ใช่เพื่อพวกเขา

1172
01:11:16,273 --> 01:11:17,316
เพื่อพวกคุณ

1173
01:11:19,901 --> 01:11:21,403
{\an8}- ฮัลโหล
- หวัดดีลอร์เรน จูดี้เอง

1174
01:11:21,403 --> 01:11:22,321
{\an8}(คุยทางโทรศัพท์)

1175
01:11:22,321 --> 01:11:23,780
{\an8}- หวัดดีจูดี้
- เป็นไงบ้าง

1176
01:11:23,780 --> 01:11:24,698
{\an8}สบายดี

1177
01:11:24,698 --> 01:11:26,325
{\an8}ได้ข้อมูลอะไรบ้างมั้ย

1178
01:11:26,325 --> 01:11:28,535
{\an8}- คืออะไรเหรอ
- เรื่องหนังสือไง

1179
01:11:28,535 --> 01:11:29,828
{\an8}ทุกอย่างไปได้ดี

1180
01:11:29,828 --> 01:11:30,954
โอเค ดี

1181
01:11:30,954 --> 01:11:32,706
คุณทุ่มเทกับมันมาก

1182
01:11:32,706 --> 01:11:34,666
ส่วนเราเจอโศกนาฏกรรม

1183
01:11:35,167 --> 01:11:37,461
จะบอกว่า เราก็ต้องการเงินเหมือนกัน

1184
01:11:39,838 --> 01:11:43,216
พ่อแม่ผมได้รับเงิน 4,500 ดอลลาร์

1185
01:11:44,301 --> 01:11:48,013
ในขณะที่เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรน
ได้ไป 81,000 ดอลลาร์กว่าๆ

1186
01:11:49,681 --> 01:11:52,267
ทุกวันนี้พวกเขายังได้เงินอยู่
จากหนังตระกูลคนเรียกผี

1187
01:11:52,267 --> 01:11:54,102
(คดีปีศาจที่ทําให้คนทั้งอเมริกาอึ้ง)

1188
01:11:54,102 --> 01:11:55,395
(คนเรียกผี
มัจจุราชบงการ)

1189
01:11:55,395 --> 01:11:59,191
ลอร์เรนบอกว่าผม
จะกลายเป็นเด็กที่ร่ํารวยจากหนังสือเล่มนั้น

1190
01:12:03,236 --> 01:12:04,821
โกหกทั้งเพ

1191
01:12:07,783 --> 01:12:09,993
เอ็ดกับลอร์เรน
หากินกับเราและได้เงินไปเยอะมาก

1192
01:12:11,078 --> 01:12:12,454
ถ้าพวกเขาหากําไรจากคุณได้

1193
01:12:13,497 --> 01:12:14,331
พวกเขาจะทํา

1194
01:12:16,124 --> 01:12:17,667
พวกเขาไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือแน่

1195
01:12:19,878 --> 01:12:23,715
พอแม่เริ่มรู้แล้วว่าโดนต้ม แม่ใช้คําว่าโดนต้ม

1196
01:12:25,384 --> 01:12:26,635
แม่หมดศรัทธาในตัวพวกเขา

1197
01:12:27,928 --> 01:12:32,307
พวกเขาถนัดในสิ่งที่ทํา
รู้วิธีพูดกับคน รู้ว่าต้องหลอกล่อยังไง

1198
01:12:34,768 --> 01:12:36,103
พวกเขาเป็นเซียนต้มตุ๋นเลยละ

1199
01:12:41,650 --> 01:12:44,236
เดวิดน้องผมรู้สึกผิดกับเรื่องแย่ๆ ทั้งหมดที่เกิดขึ้น

1200
01:12:45,987 --> 01:12:47,739
เขาเสียใจมากๆ

1201
01:12:47,739 --> 01:12:50,117
เพราะรู้ว่าอาร์นี่บริสุทธิ์

1202
01:12:54,830 --> 01:12:57,749
ถ้าไม่มีเด็บบี้คอยอยู่เคียงข้าง ผมคงอยู่ไม่รอด

1203
01:12:59,334 --> 01:13:00,669
กําลังใจจากเธอทําให้ผมมีหวัง

1204
01:13:02,087 --> 01:13:03,839
ปี 1985

1205
01:13:04,673 --> 01:13:07,926
เราแต่งงานกันในเรือนจํา

1206
01:13:09,094 --> 01:13:11,096
เธอสวยมาก ดูสดใสมาก

1207
01:13:13,014 --> 01:13:14,349
ผมอยากกอดเธอใจจะขาด

1208
01:13:15,016 --> 01:13:15,851
มันดีมาก

1209
01:13:18,812 --> 01:13:22,107
(อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน
ถูกปล่อยตัวจากเรือนจําในปี 1986)

1210
01:13:22,107 --> 01:13:28,488
(เขากับเด็บบี้ แกลตเซลอยู่ด้วยกัน
จนกระทั่งเด็บบี้เสียชีวิตในปี 2021)

1211
01:13:30,198 --> 01:13:32,075
เรื่องทั้งหมดนี้เปลี่ยนชีวิตผม

1212
01:13:32,868 --> 01:13:34,119
ทําให้ผมเข้าหาศาสนามากขึ้น

1213
01:13:36,705 --> 01:13:37,706
ผมไม่ได้ถูกสิง

1214
01:13:38,582 --> 01:13:40,041
ผมไม่เคยเข้ารับพิธีไล่ผี

1215
01:13:41,042 --> 01:13:42,294
ผมไม่ได้ถูกเข้าสิง

1216
01:13:42,294 --> 01:13:44,546
ผมรู้ว่าต้องปกป้องตัวเองยังไง

1217
01:13:45,046 --> 01:13:46,423
ต้องสวดบทไหน

1218
01:13:47,090 --> 01:13:48,967
ตอนนี้ผมควบคุมได้เป็นอย่างดี

1219
01:13:49,509 --> 01:13:51,052
ศรัทธาทําให้ผมเข้มแข็ง

1220
01:13:52,137 --> 01:13:55,140
ทุกอย่างดูไปได้ดี ชีวิตดําเนินต่อไป

1221
01:13:58,643 --> 01:14:00,937
ผมคิดว่าคดีนี้กระทบ...

1222
01:14:01,646 --> 01:14:02,564
ทุกคนในครอบครัว

1223
01:14:04,691 --> 01:14:06,109
มันสร้างแผลในใจให้กับทุกคน

1224
01:14:09,154 --> 01:14:12,866
มันทําให้ชีวิตเราพลิกผันไปหมด

1225
01:14:12,866 --> 01:14:14,993
มันเป็นเรื่องที่เราไม่อยากพูดถึง

1226
01:14:14,993 --> 01:14:16,703
มันผ่านมาแล้วกว่า 40 ปี

1227
01:14:18,413 --> 01:14:19,247
แต่...

1228
01:14:20,373 --> 01:14:21,833
มันทําให้เราไม่เหมือนเดิม

1229
01:14:23,210 --> 01:14:27,547
และส่งผลกระทบต่อจิตใจ
ของทุกคนในครอบครัวเป็นเวลานาน

1230
01:14:30,884 --> 01:14:33,803
เราอยู่ในจุดที่เราอยู่กันคนละที่คนละทาง

1231
01:14:33,803 --> 01:14:35,889
ไม่มีใครพูดอะไร

1232
01:14:44,731 --> 01:14:45,774
เห็นรูปแล้วก็...

1233
01:14:47,442 --> 01:14:49,069
กลัวขึ้นมาอีก

1234
01:14:49,569 --> 01:14:50,487
เสียใจ

1235
01:14:52,155 --> 01:14:54,449
เพราะเด็กอายุ 11 กําลัง...

1236
01:14:55,242 --> 01:14:57,244
มีชีวิตวัยเด็กที่ปกติจนกระทั่งเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น

1237
01:15:00,080 --> 01:15:01,540
ผมต้องสู้กับมันอยู่ทุกวัน

1238
01:15:07,170 --> 01:15:10,173
เรื่องเนี่ย เราอยากรู้ว่าใครพูดความจริง

1239
01:15:13,260 --> 01:15:16,221
(แกลตเซล
จูดิธ - คาร์ล ซีเนียร์)

1240
01:15:16,221 --> 01:15:20,058
หลังจากที่พ่อแม่ตาย
ผมกับภรรยาก็ค้นดูของของพวกเขา

1241
01:15:20,850 --> 01:15:22,519
แม่ผมจดทุกอย่าง

1242
01:15:23,186 --> 01:15:24,145
แม่เป็นโรคย้ําคิดย้ําทํา

1243
01:15:26,898 --> 01:15:30,193
จดลงกระดาษบ้าง ปฏิทินบ้าง
หรืออะไรก็แล้วแต่ แม่จดบันทึกไว้

1244
01:15:35,115 --> 01:15:36,825
มีอยู่แผ่นหนึ่งเขียนว่า

1245
01:15:36,825 --> 01:15:39,536
"คืนนี้ทุกคนในครอบครัวกินยาไปแล้ว
ไม่มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น"

1246
01:15:40,287 --> 01:15:42,372
แต่พอค้นต่อ

1247
01:15:43,540 --> 01:15:46,585
เราพบว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นเกี่ยวกับยาตัวนี้

1248
01:15:50,922 --> 01:15:54,551
เราพบว่าแม่เอาโซมิเน็กซ์ใส่ในอาหารให้เรากิน

1249
01:15:56,469 --> 01:15:59,639
แม่เอาให้ทุกคนในครอบครัวกินมาเป็นเวลานาน

1250
01:16:00,724 --> 01:16:03,101
บางคนหลับได้ทุกที่

1251
01:16:03,101 --> 01:16:05,937
เมื่อคืนนอนไม่หลับเพราะตึงเครียดรึเปล่าครับ

1252
01:16:05,937 --> 01:16:08,273
คืนนี้ลองกินโซมิเน็กซ์แล้วเข้านอนดู

1253
01:16:08,273 --> 01:16:10,609
โซมิเน็กซ์กินแล้วไม่ติด

1254
01:16:10,609 --> 01:16:16,197
{\an8}กินโซมิเน็กซ์สองเม็ดตามที่แนะนํา
เพื่อให้หลับสบายอย่างปลอดภัยและตื่นมาสดชื่น

1255
01:16:16,197 --> 01:16:18,575
ผมจําได้เวลาแม่เอาข้าวเย็นมาเสิร์ฟให้เรา

1256
01:16:18,575 --> 01:16:20,452
แม่จะแยกชามของตัวเอง

1257
01:16:20,452 --> 01:16:23,204
สมมติว่าถ้ากินสปาเก็ตตี้ ทุกคนจะกินจากในชาม

1258
01:16:23,204 --> 01:16:26,249
แต่แม่จะแยกของตัวเอง
ผมถามว่า "เอาอีกมั้ย" แม่ตอบว่า "ไม่เอา"

1259
01:16:28,835 --> 01:16:32,589
ผมเชื่อว่าแม่ผมใช้โซมิเน็กซ์
ควบคุมพวกเราที่เป็นผู้ชาย

1260
01:16:33,465 --> 01:16:34,507
และก็พ่อ

1261
01:16:36,509 --> 01:16:37,510
พอสิ้นวัน

1262
01:16:38,011 --> 01:16:40,096
ถ้าทุกคนเหนื่อยและหมดแรง

1263
01:16:40,805 --> 01:16:43,892
เดาซิว่าอะไร
ทุกคนก็จะนั่งพักผ่อน ไม่มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น

1264
01:16:46,478 --> 01:16:50,315
แต่โซมิเน็กซ์มีผลระยะยาวต่อคนที่กิน

1265
01:16:50,857 --> 01:16:52,108
ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์แปรปรวน

1266
01:16:52,776 --> 01:16:53,693
น้ําหนักขึ้น

1267
01:16:54,194 --> 01:16:56,029
เห็นภาพหลอน

1268
01:16:57,947 --> 01:16:59,240
เป็นไปได้สูงมาก

1269
01:17:00,033 --> 01:17:06,081
ว่าเดวิดน้องผมกินยาเข้าไปเยอะ
ในช่วงหลายปีนั้นจนเห็นภาพหลอน

1270
01:17:06,081 --> 01:17:07,457
ฉันจะฆ่าแก

1271
01:17:08,500 --> 01:17:10,502
พระเยซูจะต้องตายในนรก

1272
01:17:11,044 --> 01:17:12,837
หรืออย่างน้อยก็จนคิดว่าตัวเองหลอน

1273
01:17:14,089 --> 01:17:16,424
ฉันจะฆ่าแก ไอ้สารเลว

1274
01:17:16,966 --> 01:17:18,093
ระหว่างเดวิด

1275
01:17:18,760 --> 01:17:20,637
อาร์นี่ และอลันน้องผม

1276
01:17:22,138 --> 01:17:24,557
พวกเขาล้วนแต่เป็นเหยื่อทั้งสิ้น

1277
01:17:27,894 --> 01:17:30,605
แม่ผมไม่มีทางวางยาคนในครอบครัวหรอก

1278
01:17:31,481 --> 01:17:32,357
แม่...

1279
01:17:33,900 --> 01:17:35,402
ดูแลเราอย่างดี

1280
01:17:37,320 --> 01:17:39,989
ความจริงก็คือ ตอนผมอายุ 11

1281
01:17:41,241 --> 01:17:42,325
ผมโดน...

1282
01:17:42,951 --> 01:17:45,995
ปีศาจร้ายเข้าสิง จะว่างั้นก็ไม่ผิด

1283
01:17:47,497 --> 01:17:50,500
ความจริงเป็นแบบนั้น ผมไม่มีเหตุผลต้องโกหก

1284
01:17:56,548 --> 01:17:59,384
ผมก็คงเหมือนพ่อแหละ หาซื้อของไม่ดีมาซ่อม

1285
01:18:00,176 --> 01:18:01,136
ทําตัวเองให้ไม่ว่าง

1286
01:18:01,720 --> 01:18:02,804
ทําตัวให้ยุ่งอยู่ตลอด

1287
01:18:04,597 --> 01:18:07,684
เพราะอยู่ว่างๆ แล้วมักจะก่อเรื่อง

1288
01:20:09,138 --> 01:20:11,140
คําบรรยายโดยเฉลิมรัชฏ์ อัครไชยนนท์