1
00:00:24,793 --> 00:00:29,418
PAMPUBLIKONG DAAN
2
00:00:29,418 --> 00:00:32,334
Binigyan si Ernie ng riple
para sa kaarawan niya.
3
00:00:32,334 --> 00:00:36,001
Dala ang baril at kahon ng bala,
naghanap siya ng mababaril.
4
00:00:36,001 --> 00:00:37,293
Sa bahay ni Raymond,
5
00:00:37,293 --> 00:00:40,709
nilagay niya ang daliri sa bibig
at pumito nang matagal.
6
00:00:41,501 --> 00:00:44,376
Kapitbahay at kaibigan
ni Ernie si Raymond.
7
00:00:44,376 --> 00:00:46,501
Itinaas niya ang riple sa ulo niya.
8
00:00:46,501 --> 00:00:49,418
"Grabe!" sabi ni Raymond.
"Masayang laruin iyan!"
9
00:00:50,376 --> 00:00:53,626
Umalis ang dalawa.
Sabado ng umaga ng Mayo noon.
10
00:00:53,626 --> 00:00:58,209
Namumulaklak na ang mga kastanyas
at puti na ang mga hawthorn sa halamanan.
11
00:00:58,209 --> 00:01:03,209
Habang naglalakad sina Ernie at Raymond,
binabaril nila bawat ibong makita nila.
12
00:01:03,209 --> 00:01:06,126
Bullfinches, maya,
whitethroats, yellowhammers.
13
00:01:06,126 --> 00:01:09,251
Noong nasa riles na sila,
may 14 na maliliit na ibon
14
00:01:09,251 --> 00:01:10,834
na nakasabit sa tali.
15
00:01:11,668 --> 00:01:14,834
"Tingnan mo!" bulong ni Ernie
nang nakaturo. "Doon!"
16
00:01:14,834 --> 00:01:16,751
May isang maliit na lalaking
17
00:01:16,751 --> 00:01:19,418
nakatingala sa puno gamit ang binoculars.
18
00:01:19,418 --> 00:01:21,084
"Si Watson! Lokong 'yon."
19
00:01:22,584 --> 00:01:24,459
Payat at lampa si Peter Watson.
20
00:01:24,459 --> 00:01:27,501
Maraming pekas
at may suot na makapal na salamin.
21
00:01:27,501 --> 00:01:28,834
Matalinong mag-aaral,
22
00:01:28,834 --> 00:01:31,709
nasa senior class na
kahit 13 taong gulang pa lang.
23
00:01:31,709 --> 00:01:34,543
Mahilig sa musika at mahusay sa piano.
24
00:01:34,543 --> 00:01:37,126
Hindi mahusay maglaro.
Tahimik at magalang.
25
00:01:39,043 --> 00:01:42,293
Lumapit ang dalawang
mas malalaking lalaki sa bata.
26
00:01:44,293 --> 00:01:46,793
Di niya sila nakita dahil sa binoculars
27
00:01:46,793 --> 00:01:49,459
at manghang-mangha sa tinitingnan niya.
28
00:01:50,459 --> 00:01:52,834
"Taas-kamay!" itinutok ni Ernie ang baril.
29
00:01:52,834 --> 00:01:54,501
Nagulat si Peter Watson.
30
00:01:56,501 --> 00:01:59,168
Tiningnan niya ang dalawa mula sa salamin.
31
00:01:59,168 --> 00:02:01,501
"Bilis!" sigaw ni Ernie. "Taas-kamay!"
32
00:02:01,501 --> 00:02:05,709
Nakatindig si Peter Watson,
hawak ang binoculars sa dalawang kamay.
33
00:02:05,709 --> 00:02:07,543
Tiningnan sina Raymond at Ernie.
34
00:02:07,543 --> 00:02:11,126
Di siya takot, pero di dapat
makipaglokohan sa kanila.
35
00:02:11,126 --> 00:02:13,751
Matagal na siyang
pinahihirapan ng mga ito.
36
00:02:13,751 --> 00:02:14,876
Taas-kamay.
37
00:02:14,876 --> 00:02:16,834
Iyon lang ang tamang gawin.
38
00:02:16,834 --> 00:02:19,751
Lumapit si Raymond
at ninakaw ang binoculars.
39
00:02:19,751 --> 00:02:23,959
"Sino'ng sinisilip mo?" sabi niya.
Iniisip ni Peter ang mangyayari.
40
00:02:23,959 --> 00:02:26,751
Pwede siyang tumakbo,
pero mahahabol nila siya.
41
00:02:26,751 --> 00:02:29,334
Kung sisigaw siya, walang makakarinig.
42
00:02:29,334 --> 00:02:31,584
Ang magagawa niya lang ay kumalma
43
00:02:31,584 --> 00:02:33,959
at subukan silang kausapin.
44
00:02:33,959 --> 00:02:36,418
"Woodpecker 'yon," sabi ni Peter.
45
00:02:36,418 --> 00:02:39,668
"Ano?" "Lalaking berdeng woodpecker."
Picus viridis.
46
00:02:39,668 --> 00:02:43,001
"Tinutuka ang patay na puno,
naghahanap ng pagkain."
47
00:02:43,001 --> 00:02:45,084
"Nasaan?" inangat ni Ernie ang baril.
48
00:02:45,084 --> 00:02:47,376
"Babarilin ko!" "Wag," sabi ni Peter,
49
00:02:47,376 --> 00:02:50,459
habang nakatingin sa mga ibon
sa balikat ni Raymond.
50
00:02:50,459 --> 00:02:54,001
"Lumipad noong sumigaw ka.
Mahiyain ang mga woodpecker."
51
00:02:59,834 --> 00:03:01,668
Bumulong si Raymond kay Ernie.
52
00:03:01,668 --> 00:03:04,126
Napahampas si Ernie. "Maganda 'yan!"
53
00:03:04,126 --> 00:03:06,918
Binaba niya ang baril at lumapit sa bata.
54
00:03:06,918 --> 00:03:08,376
Tinulak niya ito.
55
00:03:08,376 --> 00:03:11,251
Pumutol si Raymond ng mahaba-habang tali.
56
00:03:11,251 --> 00:03:13,459
Tinali nila ang mga kamay ni Peter.
57
00:03:13,459 --> 00:03:15,043
"Hita naman," sabi niya.
58
00:03:15,043 --> 00:03:17,793
Pumiglas si Peter
at sinuntok siya sa tiyan.
59
00:03:17,793 --> 00:03:19,584
Nabilaukan siya, natigilan.
60
00:03:19,584 --> 00:03:22,084
Tinali rin ng mga lalaki ang paa niya,
61
00:03:22,084 --> 00:03:23,626
na parang manok.
62
00:03:23,626 --> 00:03:28,418
Pinulot ni Ernie ang baril at binitbit
nila ang bata papunta sa riles.
63
00:03:28,418 --> 00:03:30,459
Tumahimik lang si Peter Watson.
64
00:03:30,459 --> 00:03:33,334
Anumang balak nila,
di na sila makukumbinsi.
65
00:03:33,334 --> 00:03:35,251
Hinila nila siya sa pilapil
66
00:03:35,251 --> 00:03:38,418
at ihiniga nang pahaba sa riles.
Itong riles na ito.
67
00:03:40,418 --> 00:03:41,626
Itong riles na ito.
68
00:03:41,626 --> 00:03:44,793
Nangyari sa akin ito 27 taon na.
Ako si Peter Watson.
69
00:03:46,209 --> 00:03:47,793
"Tali pa," sabi ni Ernie.
70
00:03:51,876 --> 00:03:53,959
Wala nang magawa si Peter,
71
00:03:53,959 --> 00:03:55,709
na nakatali na sa riles.
72
00:03:55,709 --> 00:03:58,459
Ulo at paa niya lang ang nagagalaw niya.
73
00:03:58,459 --> 00:04:01,376
Lumayo sina Ernie at Raymond
para tingnan iyon.
74
00:04:01,376 --> 00:04:03,376
"Ang galing natin," sabi ni Ernie.
75
00:04:03,376 --> 00:04:06,334
"Pagpatay ito,"
sabi ng batang nakahiga sa riles.
76
00:04:06,334 --> 00:04:08,334
"Hindi sigurado," sabi ni Ernie.
77
00:04:08,334 --> 00:04:10,376
"Depende sa awang ng mga tren."
78
00:04:10,376 --> 00:04:13,126
"Kung hihiga ka lang,
baka maiwasan mo pa."
79
00:04:14,584 --> 00:04:18,001
Umakyat ang mga lalaki sa pilapil
at nagtago sa halamanan.
80
00:04:18,001 --> 00:04:20,209
Nagsindi at nanigarilyo sina Ernie.
81
00:04:20,209 --> 00:04:22,501
Alam ni Peter na di siya pakakawalan.
82
00:04:22,501 --> 00:04:24,501
Mapanganib ang mga baliw na ito.
83
00:04:24,501 --> 00:04:27,043
Mapanganib, baliw, at mangmang.
84
00:04:27,043 --> 00:04:29,876
"Dapat mag-isip ako,"
sabi ni Peter sa sarili.
85
00:04:29,876 --> 00:04:32,084
Tinitimbang niya ang tsansa niya.
86
00:04:32,084 --> 00:04:34,043
Pinakamataas sa mukha ay ilong.
87
00:04:34,043 --> 00:04:37,793
Nasa apat na pulgada
ang taas ng ilong niya sa riles.
88
00:04:37,793 --> 00:04:40,418
Sobra ba 'yon?
Mahirap sa makabagong diesel.
89
00:04:40,418 --> 00:04:43,584
Nakaibabaw ang ulo niya
sa graba sa pagitan ng tren.
90
00:04:43,584 --> 00:04:45,918
Dapat makalubog siya nang kaunti.
91
00:04:45,918 --> 00:04:48,793
Ginalaw-galaw niya ang ulo
para hawiin ang graba
92
00:04:48,793 --> 00:04:51,626
at unti-unting ilubog ang sarili.
93
00:04:51,626 --> 00:04:56,084
Dalawang pulgada ang ibinaba ng ulo niya.
Pwede na. Pero 'yong paa niya?
94
00:04:56,084 --> 00:04:59,043
Pinaling niya ito paloob
hanggang sa mapatag
95
00:04:59,043 --> 00:05:00,834
at hinintay ang tren.
96
00:05:00,834 --> 00:05:04,501
Iniisip niya kung mayroon bang vacuum
sa ilalim ng tren
97
00:05:04,501 --> 00:05:07,626
habang dumaraan 'yon,
na hihigop sa kanya. Baka.
98
00:05:07,626 --> 00:05:09,209
Dapat magpokus siya
99
00:05:09,209 --> 00:05:12,043
sa pagdiin ng sarili niya sa lupa.
100
00:05:12,043 --> 00:05:15,918
"Wag kang manghina. Dapat tuwid
at nakadiin ang katawan sa lupa."
101
00:05:15,918 --> 00:05:18,126
Pinanood ni Peter ang puting langit,
102
00:05:18,126 --> 00:05:21,001
kung saan may cumulus na ulap
na lumulutang.
103
00:05:21,001 --> 00:05:25,084
Eroplano na dumaan sa ulap.
High-winged monoplane na may fuselage.
104
00:05:25,084 --> 00:05:29,251
Lumang Piper Cub, naisip niya.
Pinanood niya hanggang mawala.
105
00:05:29,251 --> 00:05:30,418
At bigla na lang,
106
00:05:30,418 --> 00:05:34,334
may narinig siyang nanginginig
na tunog mula sa riles.
107
00:05:34,334 --> 00:05:37,543
Mahina, halos di marinig,
mahinang dagundong
108
00:05:37,543 --> 00:05:40,418
na gawa ng riles na mula sa malayo.
109
00:05:46,168 --> 00:05:48,918
Inangat ni Peter ang ulo niya at binaybay
110
00:05:48,918 --> 00:05:52,209
ang kabuuan ng riles na isang milya
at nakita ang tren.
111
00:05:52,209 --> 00:05:55,168
Sa una, tuldok lang,
pero habang papalapit,
112
00:05:55,168 --> 00:05:56,793
lumalaki ang tuldok
113
00:05:56,793 --> 00:05:59,251
at nagkakahugis, di na lang tuldok,
114
00:05:59,251 --> 00:06:02,543
kundi malaki,
at bilugang harap ng makinang diesel.
115
00:06:02,543 --> 00:06:04,876
Diniin pa ni Peter ang ulo niya
116
00:06:04,876 --> 00:06:07,001
sa butas na hinukay niya sa graba.
117
00:06:07,001 --> 00:06:08,543
Pinaling paloob ang paa.
118
00:06:08,543 --> 00:06:11,584
Pumikit siya at diniin pa lalo
ang sarili sa lupa.
119
00:06:11,584 --> 00:06:14,459
Dumaan ang tren na parang sumasabog.
120
00:06:14,459 --> 00:06:16,168
Parang baril sa ulo niya.
121
00:06:16,168 --> 00:06:18,876
Kasama ng pagsabog ang sumisigaw na hangin
122
00:06:18,876 --> 00:06:22,293
na parang bagyong humahataw
sa ilong at baga niya.
123
00:06:22,293 --> 00:06:25,084
Nakakabinging ingay.
Nasamid siya sa hangin.
124
00:06:25,084 --> 00:06:27,168
Para bang kinain siya nang buhay
125
00:06:27,168 --> 00:06:31,126
at ngayo'y nasa tiyan
na ng maingay na halimaw.
126
00:06:31,126 --> 00:06:33,334
At tapos na. Wala na ang tren.
127
00:06:34,043 --> 00:06:36,501
Dumilat si Peter Watson sa puting langit,
128
00:06:36,501 --> 00:06:39,084
lumulutang pa rin ang malaking ulap.
129
00:06:39,084 --> 00:06:41,626
Tapos na, at nagawa niya.
130
00:06:48,168 --> 00:06:49,834
- Kalagan mo.
- Sabi ni Ernie.
131
00:06:49,834 --> 00:06:52,709
Inalis ni Raymond
ang pagkakatali ni Peter.
132
00:06:52,709 --> 00:06:55,126
"Tanggalin 'yong sa paa,
pero wag sa kamay."
133
00:06:55,126 --> 00:06:57,501
Pinutol ni Raymond ang tali sa paa.
134
00:06:57,501 --> 00:07:00,626
"Di ka makakawala," sabi ni Ernie.
135
00:07:00,626 --> 00:07:04,668
Nilakad ng dalawa si Peter Watson
sa kabilang bukid papunta sa lawa.
136
00:07:04,668 --> 00:07:07,376
Nakatali pa rin ang kamay ng bilanggo.
137
00:07:07,376 --> 00:07:09,459
Hawak pa rin ni Ernie ang baril
138
00:07:09,459 --> 00:07:12,459
at bitbit naman ni Raymond ang binoculars.
139
00:07:16,084 --> 00:07:19,834
Mahaba at makitid ang lawa
at may matataas na willow sa gilid.
140
00:07:19,834 --> 00:07:21,709
Sa gitna, malinaw ang tubig,
141
00:07:21,709 --> 00:07:24,251
pero sa pampang, may gubat ng bulrush.
142
00:07:24,251 --> 00:07:27,001
"Ngayon," sabi ni Ernie.
"Ito ang naisip ko."
143
00:07:27,001 --> 00:07:29,043
"Ikaw sa kamay, ako sa paa,
144
00:07:29,043 --> 00:07:33,043
at ihahagis natin siya
hanggang sa maputik na damuhan."
145
00:07:33,043 --> 00:07:35,751
"Ayun!" sabi ni Raymond.
"Doon natin ihagis!"
146
00:07:35,751 --> 00:07:37,793
Tumalikod si Peter Watson.
147
00:07:37,793 --> 00:07:43,043
Isang pugad na tumpok-tumpok na damo
na dalawang talampakan ang taas sa tubig.
148
00:07:43,043 --> 00:07:47,293
Sa taas, isang napakagandang puting swan
na parang Lady of the Lake.
149
00:07:47,293 --> 00:07:50,834
Nakatutok ang ulo nito sa mga lalaki,
binabantayan sila.
150
00:07:50,834 --> 00:07:53,293
"Grabe!" sigaw ni Raymond. "Ang ganda!"
151
00:07:53,293 --> 00:07:56,834
Nilagay ni Ernie
ang baril sa bandang balikat.
152
00:07:56,834 --> 00:08:00,418
"Bird... Bird sanctuary ito,"
sabi ni Peter nang nauutal.
153
00:08:00,418 --> 00:08:02,334
"Ano?" tanong ni Ernie.
154
00:08:02,334 --> 00:08:05,584
Nararamdaman na ni Peter
na kumukulo ang dugo niya.
155
00:08:05,584 --> 00:08:07,376
Pero kumalma lang siya.
156
00:08:07,376 --> 00:08:09,793
"Protektadong ibon sa England ang swan,
157
00:08:09,793 --> 00:08:13,334
at bawal barilin ang pugad nila.
Baka may cygnets doon."
158
00:08:13,334 --> 00:08:16,626
"Wag n'yong gagawin.
Di pwede. Pakiusap, wag!"
159
00:08:18,209 --> 00:08:20,376
Tumama sa ulo ng swan ang bala
160
00:08:20,376 --> 00:08:23,543
at unti-unting bumagsak ang leeg
sa gilid ng pugad.
161
00:08:33,918 --> 00:08:34,751
Pakibukas.
162
00:08:47,751 --> 00:08:50,126
"Kalagan mo siya. Tagapulot natin 'yan."
163
00:08:50,126 --> 00:08:53,084
Tinanggal ni Raymond
ang tali sa kamay ng bata.
164
00:08:53,084 --> 00:08:54,251
"Kunin mo!"
165
00:08:54,251 --> 00:08:55,543
"Ayoko," sabi ko.
166
00:08:56,376 --> 00:08:59,501
Hinataw ni Ernie si Peter
sa mukha, malakas.
167
00:08:59,501 --> 00:09:02,168
May patak ng dugo
na lumabas sa ilong niya.
168
00:09:02,168 --> 00:09:05,834
"Pumalag ka pa uli, at pinapangako ko:
169
00:09:05,834 --> 00:09:08,751
Tatanggalin ko bawat ngipin mo sa harap,
170
00:09:08,751 --> 00:09:10,876
taas at baba. Malinaw?"
171
00:09:10,876 --> 00:09:11,918
Di siya umimik.
172
00:09:11,918 --> 00:09:14,209
"Sagot!" sigaw ni Ernie. "Malinaw?"
173
00:09:14,209 --> 00:09:16,959
"Oo," mahinang sabi ni Peter. "Malinaw."
174
00:09:17,834 --> 00:09:19,668
Umaagos na ang luha ni Peter
175
00:09:19,668 --> 00:09:22,084
habang naglalakad papunta sa lawa.
176
00:09:22,084 --> 00:09:25,751
Lumapit siya sa patay na swan
at pinulot ito.
177
00:09:25,751 --> 00:09:29,293
Sa ilalim nito ay may dalawang cygnet,
abuhin ang kulay.
178
00:09:29,293 --> 00:09:31,668
Nagsisiksikan sila sa gitna ng pugad.
179
00:09:31,668 --> 00:09:34,001
"May itlog?" sigaw ni Ernie sa gilid.
180
00:09:38,668 --> 00:09:41,043
"Wala," sagot ni Peter. "Wala."
181
00:09:46,251 --> 00:09:48,918
Dinala niya ang swan sa gilid ng lawa.
182
00:09:48,918 --> 00:09:52,793
Dahan-dahan niyang binaba sa lupa,
at saka humarap sa dalawa.
183
00:09:52,793 --> 00:09:56,084
Umiiyak pa rin,
pero mas galit na ang nangingibabaw.
184
00:09:56,084 --> 00:09:58,584
"Kayo ang dapat mamatay," sabi niya.
185
00:09:58,584 --> 00:10:02,084
Medyo nagulat si Ernie,
pero nakabawi din siya agad.
186
00:10:02,084 --> 00:10:05,251
May kumislap na panganib sa mga mata niya.
187
00:10:07,543 --> 00:10:09,043
"Kutsilyo, Raymond."
188
00:10:11,668 --> 00:10:14,584
May kasukasuang nagdurugtong
sa pakpak ng ibon.
189
00:10:14,584 --> 00:10:18,168
Pinasok ni Ernie ang kutsilyo doon
at hiniwa hanggang litid.
190
00:10:18,168 --> 00:10:19,918
Matalas ang kutsilyo,
191
00:10:19,918 --> 00:10:22,376
madaling natanggal nang buo ang pakpak.
192
00:10:22,376 --> 00:10:25,126
Pinutol pa ni Ernie ang kabilang pakpak.
193
00:10:25,126 --> 00:10:27,709
"Tali," sabi niya, nakaabot kay Raymond.
194
00:10:30,251 --> 00:10:32,584
Gumupit si Ernie
ng walong tig-iisang yarda.
195
00:10:32,584 --> 00:10:36,043
Tinali niya ang mga iyon
sa gilid ng pakpak.
196
00:10:36,043 --> 00:10:37,543
"Ibuka mo ang braso mo."
197
00:10:40,668 --> 00:10:43,126
Nakatayo si Peter Watson sa tabi ng lawa
198
00:10:43,126 --> 00:10:44,751
nang umagang 'yon ng Mayo,
199
00:10:44,751 --> 00:10:49,543
at ang malaki, lanta at madugong pakpak
ay pumapaypay sa magkabilang gilid niya.
200
00:10:49,543 --> 00:10:52,668
Napapalakpak si Ernie
at napasayaw sa damuhan.
201
00:10:59,668 --> 00:11:01,918
"Tapos ka na?" tanong ni Peter Watson.
202
00:11:01,918 --> 00:11:04,543
"Di nagsasalita ang swan," sabi ni Ernie.
203
00:11:04,543 --> 00:11:08,626
Lumakad sila sa gilid ng lawa
hanggang marating ang puno ng willow.
204
00:11:08,626 --> 00:11:12,834
Laylay na ang sanga nito dahil sa taas,
at halos umabot na sa lawa.
205
00:11:14,126 --> 00:11:15,751
"Ang gagawin mo, Mr. Swan,
206
00:11:15,751 --> 00:11:18,001
ay aakyat sa tuktok ng puno, tapos,
207
00:11:18,001 --> 00:11:20,376
ibubuka mo ang pakpak mo at lilipad!"
208
00:11:20,376 --> 00:11:22,293
"Ang galing!" sigaw ni Raymond.
209
00:11:22,293 --> 00:11:23,793
Natuwa si Peter sa ideya
210
00:11:23,793 --> 00:11:26,959
na makapunta sa taas
at malayo sa mga lokong 'yon.
211
00:11:26,959 --> 00:11:29,126
Pag nakaakyat siya, doon lang siya.
212
00:11:29,126 --> 00:11:31,668
At malamang hindi na nila siya aabalahin.
213
00:11:31,668 --> 00:11:36,376
Kung hindi, aakyat siya sa manipis
na sanga na di kakayanin ang dalawang tao.
214
00:11:36,376 --> 00:11:40,334
Madaling akyatin ang puno
dahil naabot niya ang mabababang sanga.
215
00:11:40,334 --> 00:11:42,334
"Taasan mo pa!" sigaw ni Ernie.
216
00:11:42,334 --> 00:11:45,584
Umabot na si Peter sa puntong
di na makakaakyat pa.
217
00:11:45,584 --> 00:11:48,709
Gabraso na lang
ang sangang kinatatayuan niya,
218
00:11:48,709 --> 00:11:51,209
at malapit na ito sa lawa,
219
00:11:51,209 --> 00:11:53,084
na nakakurba na pababa.
220
00:11:53,084 --> 00:11:55,126
Namahinga siya pagkaakyat.
221
00:11:55,126 --> 00:11:58,751
Nasa 50 talampakan ang taas niya.
Di niya makita ang dalawa.
222
00:11:58,751 --> 00:12:01,459
Wala na sila sa paanan ng puno.
223
00:12:01,459 --> 00:12:02,709
"Makinig ka!"
224
00:12:02,709 --> 00:12:04,626
Lumayo sila sa puno
225
00:12:04,626 --> 00:12:08,043
para matanaw nang maayos
ang bata na nasa tuktok.
226
00:12:08,043 --> 00:12:09,376
Habang nakatanaw,
227
00:12:09,376 --> 00:12:13,376
napagtanto ni Peter kung gaano kanipis
ang dahon ng puno ng willow.
228
00:12:13,376 --> 00:12:15,334
Ni hindi siya natatabunan nito.
229
00:12:15,334 --> 00:12:17,376
"Lumakad ka sa sanga na 'yan!"
230
00:12:17,376 --> 00:12:21,334
"Lakad lang hanggang makalampas ka
sa putikan, at lumipad ka!"
231
00:12:21,334 --> 00:12:23,168
Di gumalaw si Peter Watson.
232
00:12:23,168 --> 00:12:26,168
Tinutukan niya ang hugis
na nakikita niya sa baba.
233
00:12:26,168 --> 00:12:28,709
Nakatayo lang sila, nakatanaw sa kanya.
234
00:12:28,709 --> 00:12:30,001
"Bibilang ako ng sampu,
235
00:12:30,001 --> 00:12:33,793
pag di mo binuka ang pakpak mo
at lumipad, babarilin kita."
236
00:12:33,793 --> 00:12:36,334
"E di, dalawang swan na ang napatay ko."
237
00:12:36,334 --> 00:12:37,793
"Ito na."
238
00:12:37,793 --> 00:12:43,584
"Isa, dalawa, tatlo, apat, lima, anim!"
239
00:12:43,584 --> 00:12:48,043
Di gumalaw si Peter Watson.
Wala nang makakapagpagalaw sa kaniya.
240
00:12:48,043 --> 00:12:51,418
"Pito, walo, siyam, sampu!"
241
00:12:51,418 --> 00:12:53,959
Nakikita ni Peter Watson ang baril.
242
00:12:53,959 --> 00:12:55,418
Nakatutok sa kanya.
243
00:12:55,418 --> 00:12:59,876
Narinig niya ang putok nito
at pagbulusok ng bala lagpas sa ulo niya.
244
00:13:03,251 --> 00:13:05,209
Natakot siya, pero di gumalaw.
245
00:13:05,209 --> 00:13:07,543
Magpapaputok uli si Ernie.
246
00:13:07,543 --> 00:13:10,751
"Huli na!" sigaw ni Ernie.
"Sa susunod, tatamaan ka na!"
247
00:13:10,751 --> 00:13:11,668
Naghintay siya.
248
00:13:11,668 --> 00:13:15,959
Sinisilip niya sa mga buttercup
ang dalawang magkatabing lalaki.
249
00:13:15,959 --> 00:13:18,168
Inangat niya uli ang baril.
250
00:13:18,168 --> 00:13:21,543
Ngayon, narinig niya ang bala
na tumama sa hita niya.
251
00:13:21,543 --> 00:13:24,334
Hindi masakit,
pero nakakapanghina ang tama.
252
00:13:24,334 --> 00:13:27,126
Para bang hinampas siya ng martilyo
253
00:13:27,126 --> 00:13:30,126
at nanghina ang parehong paa niya.
254
00:13:30,126 --> 00:13:32,168
Naghanap siya agad ng kakapitan.
255
00:13:32,168 --> 00:13:35,459
Bumaluktot at napatid agad
ang sangang nahawakan niya.
256
00:13:44,626 --> 00:13:46,751
May mga tao, na pag napupuno na,
257
00:13:46,751 --> 00:13:49,084
at nasagad ang kakayahan nila,
258
00:13:49,084 --> 00:13:51,709
madali na silang bumigay at sumuko.
259
00:13:51,709 --> 00:13:53,918
Pero, may ilang tao
260
00:13:53,918 --> 00:13:57,584
na sa kung anong dahilan
ay hindi matinag-tinag.
261
00:13:57,584 --> 00:14:00,918
Makikilala mo sila sa digmaan
at sa kapayapaan.
262
00:14:00,918 --> 00:14:03,043
Hindi magmamaliw ang tapang nila
263
00:14:03,043 --> 00:14:06,668
at wala, sakit man o pagpapahirap
o banta ng kamatayan,
264
00:14:06,668 --> 00:14:08,876
ang magpapasuko sa kanila.
265
00:14:08,876 --> 00:14:11,418
Isa si Peter Watson dito.
266
00:14:11,418 --> 00:14:13,001
Lumaban siya
267
00:14:13,001 --> 00:14:16,084
para hindi malaglag sa punong 'yon,
268
00:14:16,084 --> 00:14:19,959
at naisip niyang magtatagumpay siya dito.
269
00:14:19,959 --> 00:14:23,209
Tumingala siya at nakita
ang kislap ng liwanag sa lawa
270
00:14:23,209 --> 00:14:27,876
na sa sobrang ganda
ay hindi niya maialis ang tingin.
271
00:14:27,876 --> 00:14:31,209
Inaakit siya ng liwanag,
272
00:14:31,209 --> 00:14:35,209
at binuka niya ang pakpak niya
at tumalon papunta roon.
273
00:14:37,001 --> 00:14:39,918
Tatlong tao raw
ang nakakita sa nakapagandang swan
274
00:14:39,918 --> 00:14:42,126
na paikot-ikot noong umagang 'yon:
275
00:14:42,126 --> 00:14:43,209
isang guro,
276
00:14:43,209 --> 00:14:46,084
lalaking nagpapalit ng bubong sa tindahan,
277
00:14:46,084 --> 00:14:48,501
at batang naglalaro sa katabing bukid,
278
00:14:48,501 --> 00:14:51,584
Si Mrs. Watson, na naghuhugas ng plato,
279
00:14:51,584 --> 00:14:54,834
ay napalingon sa bintana
sa mismong sandali
280
00:14:54,834 --> 00:14:57,293
na bumagsak ang malaki at puting bagay
281
00:14:57,293 --> 00:14:59,959
sa bakuran ng likod-bahay niya.
282
00:14:59,959 --> 00:15:01,709
Lumabas siya agad.
283
00:15:01,709 --> 00:15:03,001
Napaluhod siya
284
00:15:03,001 --> 00:15:05,834
sa tabi ng lasog-lasog
na katawan ng anak niya.
285
00:15:06,501 --> 00:15:09,543
"Anak ko!" iyak niya.
"Ang mahal kong anak!"
286
00:15:11,876 --> 00:15:13,126
"Anong nangyari?"
287
00:15:17,334 --> 00:15:22,251
HANGO ANG "THE SWAN" SA ISANG KUWENTO
SA DIYARYO NG TOTOONG PANGYAYARI
288
00:15:22,251 --> 00:15:25,001
NA ITINAGO NI DAHL
SA "IDEAS BOOK" NANG 30 TAON
289
00:15:25,001 --> 00:15:27,251
BAGO NIYA ISINULAT NOONG OKTUBRE 1976.
290
00:16:29,293 --> 00:16:34,293
Ang pagsasalin ng subtitle ay ginawa ni
Dawn Rosello