1
00:00:27,918 --> 00:00:29,418
SENDEIRO PÚBLICO
2
00:00:29,418 --> 00:00:32,251
A Ernie déranlle
un rifle polo aniversario.
3
00:00:32,251 --> 00:00:35,668
Colleu a arma e as balas
e saíu para ver que podía matar.
4
00:00:36,168 --> 00:00:40,459
Fronte á casa de Raymond, meteu
dous dedos na boca e asubiou, estridente.
5
00:00:41,501 --> 00:00:44,376
Raymond era
o mellor amigo de Ernie. Vivía preto.
6
00:00:44,376 --> 00:00:46,501
Ergueu o rifle por riba da cabeza.
7
00:00:46,501 --> 00:00:49,418
"Recoiro!", dixo Raymond.
"Que ben o imos pasar!"
8
00:00:50,459 --> 00:00:53,626
Os rapaces marcharon.
Era un sábado á mañá de maio.
9
00:00:53,626 --> 00:00:55,668
Os castiñeiros estaban en flor
10
00:00:55,668 --> 00:00:58,293
e os espiñeiros das sebes estaban brancos.
11
00:00:58,293 --> 00:01:00,959
Cando ían
polo camiño estreito entre sebes,
12
00:01:00,959 --> 00:01:03,126
mataron todos os paxaros que viron.
13
00:01:03,126 --> 00:01:06,209
Liñaceiros, pardais, papuxas,
escribentes amarelos...
14
00:01:06,209 --> 00:01:10,918
Cando chegaron á vía do tren,
tiñan 14 paxaros colgados nun cordel.
15
00:01:11,918 --> 00:01:14,834
"Mira", dixo Ernie,
estendendo o brazo. "Alí."
16
00:01:14,834 --> 00:01:19,418
Nos arbustos, había un neno mirando
as pólas dunha árbore cuns prismáticos.
17
00:01:19,418 --> 00:01:21,209
"Watson! O papón ese."
18
00:01:22,584 --> 00:01:24,543
Peter Watson tiña corpo delicado.
19
00:01:24,543 --> 00:01:27,501
Tiña pencas
e levaba lentes con cristais gordos.
20
00:01:27,501 --> 00:01:31,793
Era un alumno brillante, ía
en cursos superiores ao seu, con 13 anos.
21
00:01:31,793 --> 00:01:34,543
Gustáballe a música e tocaba ben o piano.
22
00:01:34,543 --> 00:01:37,293
Os xogos non eran o seu.
Era calado e educado.
23
00:01:39,126 --> 00:01:42,501
Os dous rapaces máis grandes
achegáronse amodo ao pequeno.
24
00:01:44,376 --> 00:01:49,209
Non os viu, tiña os prismáticos nos ollos
e estaba abraiado polo que vía.
25
00:01:50,459 --> 00:01:52,834
"Mans arriba!", berrou Ernie, apuntando.
26
00:01:53,418 --> 00:01:54,626
Peter deu un chimpo.
27
00:01:56,709 --> 00:01:59,168
Mirou polos prismáticos os dous intrusos.
28
00:01:59,168 --> 00:02:01,501
"Veña!", berrou Ernie. "Mans arriba!"
29
00:02:01,501 --> 00:02:05,709
Peter Watson non se moveu,
agarrando os prismáticos coas dúas mans.
30
00:02:05,709 --> 00:02:07,668
Mirou a Raymond e a Ernie.
31
00:02:07,668 --> 00:02:11,168
Non tiña medo, pero sabía
que tiña que ter tino con eles.
32
00:02:11,168 --> 00:02:13,751
Levábanlle feito moitas falcatruadas.
33
00:02:13,751 --> 00:02:14,876
Mans arriba.
34
00:02:14,876 --> 00:02:16,918
Iso era o máis sensato.
35
00:02:16,918 --> 00:02:19,709
Raymond achegouse
e colleulle os prismáticos.
36
00:02:19,709 --> 00:02:21,668
"A quen espías?", berrou.
37
00:02:21,668 --> 00:02:24,001
Peter barallou as súas opcións.
38
00:02:24,001 --> 00:02:26,751
Podía escapar,
pero colleríano en segundos.
39
00:02:26,751 --> 00:02:29,334
Podía pedir socorro, pero ninguén o oiría.
40
00:02:29,334 --> 00:02:33,959
Só podía calmarse
e tentar convencelos de que o deixasen.
41
00:02:33,959 --> 00:02:36,418
"Estaba mirando un peto verdeal", dixo.
42
00:02:36,418 --> 00:02:39,834
- "Un que?"
- "Un peto verdeal macho." Picus viridis.
43
00:02:39,834 --> 00:02:43,084
Apalpou o tronco
dunha árbore seca, á busca de larvas.
44
00:02:43,084 --> 00:02:45,084
"Onde está?", dixo, apuntando.
45
00:02:45,084 --> 00:02:47,376
- "Voulle tirar!"
- "Non", dixo Peter,
46
00:02:47,376 --> 00:02:50,459
mirando a restra de paxaros
no ombreiro de Raymond.
47
00:02:50,459 --> 00:02:54,001
"Fuxiu cando berraches.
Os petos son moi asustadizos."
48
00:02:59,793 --> 00:03:01,751
Raymond bisboulle algo a Ernie.
49
00:03:01,751 --> 00:03:04,376
Ernie deu unha palmada
na perna. "Boa idea."
50
00:03:04,376 --> 00:03:06,959
Puxo a arma no chan e botouse sobre Peter.
51
00:03:06,959 --> 00:03:08,376
Guindouno no chan.
52
00:03:08,376 --> 00:03:11,251
Raymond sacou un cordel e cortou un cacho.
53
00:03:11,251 --> 00:03:13,334
Ataron ben a Peter polos pulsos.
54
00:03:13,334 --> 00:03:15,334
"Agora as pernas", dixo Raymond.
55
00:03:15,334 --> 00:03:17,793
Peter recibiu unha puñada na barriga.
56
00:03:17,793 --> 00:03:19,584
Quedou sen alento e inmóbil.
57
00:03:19,584 --> 00:03:23,751
Os grandes atáronlle os nocellos
con cordel, coma a unha galiña.
58
00:03:23,751 --> 00:03:25,168
Ernie colleu a arma
59
00:03:25,168 --> 00:03:28,543
e comezaron a guiar
o neno cara á vía do tren.
60
00:03:28,543 --> 00:03:30,459
Peter Watson non dixo nada.
61
00:03:30,459 --> 00:03:33,459
Fixesen o que fixesen,
falar non serviría de nada.
62
00:03:33,459 --> 00:03:35,251
Arrastrárono polo terraplén
63
00:03:35,251 --> 00:03:38,584
e tombárono ao longo
entre as vías. Estas mesmas vías.
64
00:03:40,626 --> 00:03:44,626
Estas mesmas vías. Isto pasoume
hai 27 anos. Chámome Peter Watson.
65
00:03:46,209 --> 00:03:48,001
"Máis cordel," dixo Ernie.
66
00:03:51,793 --> 00:03:55,876
Ao remataren, Peter estaba indefenso,
firmemente atado entre as vías.
67
00:03:55,876 --> 00:03:58,584
Só podía mover a cabeza e os pés.
68
00:03:58,584 --> 00:04:01,376
Ernie e Raymond
deron un paso atrás para mirar.
69
00:04:01,376 --> 00:04:03,376
"Moi ben feito", dixo Ernie.
70
00:04:03,376 --> 00:04:06,376
"Isto é un asasinato",
dixo o neno deitado.
71
00:04:06,376 --> 00:04:08,501
"Depende", dixo Ernie.
72
00:04:08,501 --> 00:04:10,376
"Depende da altura dos trens.
73
00:04:10,376 --> 00:04:13,126
Se non te moves, igual te salvas."
74
00:04:14,709 --> 00:04:18,001
Eles subiron o terraplén
e sentaron tras uns arbustos.
75
00:04:18,001 --> 00:04:20,251
Ernie sacou tabaco e fumaron.
76
00:04:20,251 --> 00:04:22,501
Peter xa sabía que non o ían ceibar.
77
00:04:22,501 --> 00:04:24,501
Estaban tolos e eran perigosos.
78
00:04:24,501 --> 00:04:26,876
Rapaces tolos, perigosos e parvos.
79
00:04:27,376 --> 00:04:29,834
"Cálmate e pensa", dixo Peter para si.
80
00:04:29,834 --> 00:04:32,168
Tombado, inmóbil, sopesou as opcións.
81
00:04:32,168 --> 00:04:34,043
A parte máis alta era o nariz.
82
00:04:34,043 --> 00:04:37,793
{\an8}Calculou que o nariz sobresaía 10 cm
por riba das vías.
83
00:04:37,793 --> 00:04:40,418
{\an8}Era demasiado?
Quen sabe, cos trens diésel.
84
00:04:40,418 --> 00:04:43,584
{\an8}A cabeza descansaba na grava
entre dúas travesas.
85
00:04:43,584 --> 00:04:45,418
{\an8}Tiña que espetala algo máis.
86
00:04:46,001 --> 00:04:48,793
Moveu a cabeza aos lados
para arredar a grava
87
00:04:48,793 --> 00:04:51,668
e facer un pequeno oco debaixo da cabeza.
88
00:04:51,668 --> 00:04:54,126
Calculou que baixara a cabeza 5 cm.
89
00:04:54,126 --> 00:04:56,293
Iso valería. Agora faltaban os pés.
90
00:04:56,293 --> 00:04:59,043
Cruzounos para dentro para non sobresaíren
91
00:04:59,043 --> 00:05:00,959
{\an8}e agardou polo tren.
92
00:05:00,959 --> 00:05:04,501
{\an8}Preguntouse se se crearía
algún baleiro debaixo do tren
93
00:05:04,501 --> 00:05:07,626
{\an8}ao pasar por riba,
que tirase por el. Igual si.
94
00:05:07,626 --> 00:05:09,209
{\an8}Tiña que concentrarse
95
00:05:09,209 --> 00:05:12,043
{\an8}en pegar ben todo o corpo contra o chan.
96
00:05:12,043 --> 00:05:15,918
{\an8}"Non afrouxes. Ponte teso
e pégate contra o chan."
97
00:05:15,918 --> 00:05:18,126
{\an8}Peter Watson miraba o ceo branco.
98
00:05:18,126 --> 00:05:21,209
Pasaba un cúmulo
de nubes de esquerda a dereita.
99
00:05:21,209 --> 00:05:22,834
Un avión cruzou a nube.
100
00:05:22,834 --> 00:05:25,084
Un monoplano con fuselaxe vermella.
101
00:05:25,084 --> 00:05:28,709
Un vello Piper Cub, pensou que era.
Mirouno ata desaparecer.
102
00:05:29,334 --> 00:05:30,418
Logo, de súpeto,
103
00:05:30,418 --> 00:05:34,418
oíu unha curiosa vibración
das vías que tiña aos dous lados.
104
00:05:34,418 --> 00:05:37,543
Era moi suave, case inaudible,
un leve murmurio
105
00:05:37,543 --> 00:05:40,084
que semellaba vir polas vías ao lonxe.
106
00:05:46,168 --> 00:05:48,918
{\an8}Peter Watson ergueu
a cabeza e mirou para a vía
107
00:05:48,918 --> 00:05:51,168
{\an8}que se estendía ata o horizonte
108
00:05:51,168 --> 00:05:52,209
{\an8}e viu o tren.
109
00:05:52,209 --> 00:05:55,168
{\an8}Primeiro, só un punto negro,
pero nuns segundos
110
00:05:55,168 --> 00:05:56,793
{\an8}o punto medrou,
111
00:05:56,793 --> 00:05:59,251
{\an8}foi collendo forma e non era un punto,
112
00:05:59,251 --> 00:06:02,543
{\an8}senón a fronte férrea cadrada
dun tren diésel.
113
00:06:02,543 --> 00:06:04,876
{\an8}Peter baixou a cabeza e meteuna
114
00:06:04,876 --> 00:06:07,001
no buraco que cavara na grava.
115
00:06:07,001 --> 00:06:08,626
Cruzou os pés para dentro,
116
00:06:08,626 --> 00:06:11,584
pechou os ollos
e pegou o corpo contra o chan.
117
00:06:11,584 --> 00:06:16,168
O tren pasou cunha enorme explosión,
coma se lle metesen un balazo na cabeza.
118
00:06:16,168 --> 00:06:18,876
Coa explosión veu un vento violentísimo,
119
00:06:18,876 --> 00:06:22,293
coma un furacán
entrándolle polo nariz ata os pulmóns.
120
00:06:22,293 --> 00:06:25,084
O ruído abouxábao, o vento afogábao.
121
00:06:25,084 --> 00:06:27,168
Era coma se o comesen vivo,
122
00:06:27,168 --> 00:06:31,209
engulido polo ventre
dun monstro asasino e atronador.
123
00:06:31,209 --> 00:06:33,334
Logo acabouse. O tren xa pasara.
124
00:06:34,168 --> 00:06:36,501
Peter Watson abriu os ollos e viu o ceo
125
00:06:36,501 --> 00:06:39,084
e a grande nube branca pasando por riba.
126
00:06:39,084 --> 00:06:41,626
Xa pasara e el sobrevivira.
127
00:06:48,168 --> 00:06:49,834
- Céibao.
- ...dixo Ernie.
128
00:06:49,834 --> 00:06:52,709
Raymond cortou
os cordeis que o ataban á vía.
129
00:06:52,709 --> 00:06:55,209
"Desátalle os pés, deixa as mans atadas."
130
00:06:55,209 --> 00:06:57,501
Raymond cortou o cordel dos nocellos.
131
00:06:57,501 --> 00:07:00,626
"Pero segues sendo
prisioneiro, meu", dixo Bernie.
132
00:07:00,626 --> 00:07:04,668
Os dous rapaces grandes
guiaron a Peter polo campo cara ao lago.
133
00:07:04,668 --> 00:07:07,543
As mans do prisioneiro seguían atadas.
134
00:07:07,543 --> 00:07:09,626
Ernie levaba a arma na outra man
135
00:07:09,626 --> 00:07:12,376
e Raymond levaba os prismáticos de Peter.
136
00:07:16,084 --> 00:07:19,751
O lago era longo e estreito,
con salgueiros arredor da beira.
137
00:07:19,751 --> 00:07:24,251
No medio, a auga estaba limpa,
pero a beira era unha xunqueira.
138
00:07:24,251 --> 00:07:27,251
Ernie dixo: "Faremos o seguinte.
139
00:07:27,251 --> 00:07:33,209
Ti cólleslle os brazos, eu as pernas,
e randeámolo nos xuncos desa lameira."
140
00:07:33,209 --> 00:07:35,834
"Mira!", dixo Raymond.
"Alí. Vamos por el."
141
00:07:35,834 --> 00:07:37,876
Peter Watson virouse e viuno.
142
00:07:37,876 --> 00:07:40,793
Un niño feito cunha morea
de xuncos e xuncas,
143
00:07:40,793 --> 00:07:43,084
que se erguía 60 cm por riba da auga.
144
00:07:43,084 --> 00:07:47,376
Enriba, un elegante cisne branco,
sentado coma a Dona do lago.
145
00:07:47,376 --> 00:07:50,876
Tiña a cabeza virada
cara aos rapaces, alerta e vixiante.
146
00:07:50,876 --> 00:07:53,501
"Recoiro", berrou Raymond. "Que bonito."
147
00:07:53,501 --> 00:07:56,834
Ernie soltou a man de Peter
e puxo a arma no ombreiro.
148
00:07:56,834 --> 00:08:00,459
"Isto é... unha reserva de aves",
dixo Peter, tatexando.
149
00:08:00,459 --> 00:08:02,584
"Unha que?", preguntou Ernie.
150
00:08:02,584 --> 00:08:05,668
Peter comezou a sentir
unha enorme carraxe.
151
00:08:05,668 --> 00:08:07,543
Tratou de falar con calma.
152
00:08:07,543 --> 00:08:09,793
"Os cisnes están moi protexidos,
153
00:08:09,793 --> 00:08:13,334
non se poden matar no niño.
Pode ter crías debaixo."
154
00:08:13,334 --> 00:08:16,626
Non fagas iso.
Non o podes facer. Por favor, para!
155
00:08:18,251 --> 00:08:20,501
A bala deu na elegante cabeza do cisne
156
00:08:20,501 --> 00:08:23,918
e o longo pescozo foi caendo
ata colgar da beira do niño.
157
00:08:33,918 --> 00:08:34,751
Abre.
158
00:08:47,793 --> 00:08:50,209
"Sóltalle as mans. É o noso perdigueiro."
159
00:08:50,209 --> 00:08:53,168
Raymond cortou o cordel
que ataba as mans do neno.
160
00:08:53,168 --> 00:08:54,376
"Vai por el!"
161
00:08:54,376 --> 00:08:55,709
"Négome", dixen.
162
00:08:56,376 --> 00:08:59,501
Ernie deulle
unha labazada ben forte a Peter.
163
00:08:59,501 --> 00:09:02,168
Saíulle un fío de sangue polo nariz.
164
00:09:02,168 --> 00:09:05,918
"Se te volves negar, vouche prometer algo.
165
00:09:05,918 --> 00:09:10,459
Vouche partir os dentes,
os de arriba e os de abaixo. Entendes?"
166
00:09:10,959 --> 00:09:11,918
Peter calou.
167
00:09:11,918 --> 00:09:14,251
"Contesta", ladrou Ernie. "Entendes?"
168
00:09:14,251 --> 00:09:16,876
"Si", dixo Peter Watson en voz baixa.
169
00:09:17,834 --> 00:09:22,084
A Peter soltáronselle as bágoas
ao baixar pola ribeira e entrar na auga.
170
00:09:22,084 --> 00:09:25,709
Achegouse ao cisne morto
e colleuno coas dúas mans.
171
00:09:25,709 --> 00:09:29,293
Debaixo, había dúas crías,
co corpo cuberto de peluxe gris.
172
00:09:29,293 --> 00:09:31,668
Estaban apiñadas no centro do niño.
173
00:09:31,668 --> 00:09:34,126
"Ten ovos?", berrou Ernie desde a beira.
174
00:09:38,668 --> 00:09:41,293
"Non", contestou Peter. "Nada."
175
00:09:46,376 --> 00:09:48,918
Trouxo o cisne morto para a beira do lago.
176
00:09:48,918 --> 00:09:52,793
Deixouno no chan, ergueuse
e púxose fronte aos outros dous.
177
00:09:52,793 --> 00:09:56,084
Os seus ollos,
aínda chorosos, ardían de carraxe.
178
00:09:56,084 --> 00:09:58,209
"Debiades estar mortos vós", dixo.
179
00:09:58,709 --> 00:10:02,084
Ernie parecía algo perplexo,
pero enseguida se recuperou.
180
00:10:02,084 --> 00:10:05,376
Unha perigosa chispa
brilláballe nos seus ollos negros.
181
00:10:07,543 --> 00:10:09,084
"Dáme a navalla, Raymond."
182
00:10:11,918 --> 00:10:14,584
Hai un artello do óso
que une a á ao corpo.
183
00:10:14,584 --> 00:10:18,376
Ernie espetou a navalla
no artello e cortou o tendón.
184
00:10:18,376 --> 00:10:22,543
A navalla estaba afiada, cortaba ben
e a á axiña saíu nunha peza.
185
00:10:22,543 --> 00:10:27,584
Ernie virou o cisne e cortoulle a outra á.
"Cordel", dixo, estirando a man.
186
00:10:30,376 --> 00:10:32,584
Ernie cortou oito pezas dun metro.
187
00:10:32,584 --> 00:10:36,043
Atou o cordel
pola parte de arriba da á grande.
188
00:10:36,043 --> 00:10:37,376
"Ergue os brazos."
189
00:10:40,626 --> 00:10:43,126
Peter Watson estaba de pé á beira do lago
190
00:10:43,126 --> 00:10:44,834
nesa preciosa mañá de maio,
191
00:10:44,834 --> 00:10:47,168
con aquelas enormes ás frouxas
192
00:10:47,168 --> 00:10:49,543
colgándolle grotescamente do costado.
193
00:10:49,543 --> 00:10:52,834
Ernie deu unha palmada
e bailou unha xiga na herba.
194
00:10:59,668 --> 00:11:01,918
"Acabastes?", preguntou Peter Watson.
195
00:11:01,918 --> 00:11:04,209
"Os cisnes non falan", dixo Ernie.
196
00:11:04,709 --> 00:11:08,709
Desfilaron pola beira do lago
ata chegaren a un salgueiro alto.
197
00:11:08,709 --> 00:11:10,834
As pólas longas colgaban do alto
198
00:11:10,834 --> 00:11:13,168
ata case tocaren a superficie do lago.
199
00:11:14,293 --> 00:11:17,376
"O que vas facer, Sr. Cisne,
é subir á cima da árbore
200
00:11:17,376 --> 00:11:20,376
e, cando esteas alí,
estendes as ás e engalas."
201
00:11:20,376 --> 00:11:22,293
"Fantástico!", berrou Raymond.
202
00:11:22,293 --> 00:11:26,959
A idea de subir e distanciarse
destas bestas gustoulle moito a Peter.
203
00:11:26,959 --> 00:11:29,126
Ao chegar á cima, quedaría alí.
204
00:11:29,126 --> 00:11:31,668
Dubidaba que o fosen buscar alá arriba.
205
00:11:31,668 --> 00:11:34,126
Se fosen, poríase nunha póla delgada
206
00:11:34,126 --> 00:11:36,459
que non aguantase o peso de dous.
207
00:11:36,459 --> 00:11:40,418
A árbore era doada de subir,
con pólas baixas por onde empezar.
208
00:11:40,418 --> 00:11:42,501
"Máis arriba", berrou Ernie.
209
00:11:42,501 --> 00:11:45,584
Peter chegou a un punto
que xa non podía superar.
210
00:11:45,584 --> 00:11:48,709
Tiña os pés nunha póla
do grosor do pulso dun home.
211
00:11:48,709 --> 00:11:51,209
A póla estendíase por riba do lago
212
00:11:51,209 --> 00:11:53,126
e logo virada cara a baixo.
213
00:11:53,126 --> 00:11:55,209
Descansou nela despois da subida.
214
00:11:55,209 --> 00:11:58,793
Estaba moi alto, a uns 15 metros
do chan. Non vía os outros.
215
00:11:58,793 --> 00:12:00,959
Xa non estaban ao pé da árbore.
216
00:12:01,459 --> 00:12:02,709
"Escoita ben!"
217
00:12:02,709 --> 00:12:04,626
Arredáranse da árbore
218
00:12:04,626 --> 00:12:08,126
ata un punto
desde o que vían ben a Peter na cima.
219
00:12:08,126 --> 00:12:09,376
Mirando para baixo,
220
00:12:09,376 --> 00:12:13,418
Peter decatouse do escasa
que era a follaxe do salgueiro.
221
00:12:13,418 --> 00:12:15,376
Case non o cubría para nada.
222
00:12:15,376 --> 00:12:17,376
"Colle por esa póla,
223
00:12:17,376 --> 00:12:21,043
sigue andando ata estares
enriba da auga enlamada e engala."
224
00:12:21,543 --> 00:12:23,001
Peter non se moveu.
225
00:12:23,501 --> 00:12:26,293
Miraba as figuras distantes
no campo no chan.
226
00:12:26,293 --> 00:12:28,709
Estaban inmóbiles, mirándoo a el.
227
00:12:28,709 --> 00:12:30,001
"Vou contar ata dez.
228
00:12:30,001 --> 00:12:33,793
Se non estendes as ás
e botas a voar, dispároche.
229
00:12:33,793 --> 00:12:36,334
Así serán dous cisnes os que cazo hoxe.
230
00:12:36,334 --> 00:12:37,293
Empezo.
231
00:12:37,876 --> 00:12:43,584
Un, dous, tres, catro, cinco, seis!"
232
00:12:43,584 --> 00:12:48,043
Peter Watson permaneceu inmóbil.
Nada o movería a partir dese momento.
233
00:12:48,043 --> 00:12:51,626
"Sete, oito, nove, dez!"
234
00:12:51,626 --> 00:12:53,959
Peter viu a arma no ombreiro,
235
00:12:53,959 --> 00:12:55,584
apuntándoo a el.
236
00:12:55,584 --> 00:12:57,084
Oíu o estoupido do rifle
237
00:12:57,084 --> 00:12:59,709
e a bala pasar pitando,
rozándolle a cabeza.
238
00:13:03,376 --> 00:13:05,209
Daba medo, pero non se moveu.
239
00:13:05,209 --> 00:13:07,709
Viu a Ernie cargando outra bala na arma.
240
00:13:07,709 --> 00:13:10,834
"Última ocasión!", berrou Ernie.
"A seguinte dáche."
241
00:13:10,834 --> 00:13:11,751
Peter agardou.
242
00:13:11,751 --> 00:13:15,959
Mirou a Ernie entre os ranúnculos
do campo, co outro rapaz ao pé del.
243
00:13:15,959 --> 00:13:18,168
Puxo a arma no ombreiro de novo.
244
00:13:18,168 --> 00:13:21,709
Esta vez oíu o estoupido
cando a bala lle deu na coxa.
245
00:13:21,709 --> 00:13:24,334
Non lle doía, pero o golpe fora tremendo.
246
00:13:24,334 --> 00:13:27,126
Coma se bourasen nel cun mazo,
247
00:13:27,126 --> 00:13:30,126
soltáronselle as pernas
da póla en que estaba.
248
00:13:30,126 --> 00:13:32,209
Tentou agarrarse a algo coas mans.
249
00:13:32,209 --> 00:13:35,668
A póla en que se colgou torceu e partiu.
250
00:13:44,626 --> 00:13:49,084
Algunhas persoas, cando as castigan
demasiado, máis do que é soportable,
251
00:13:49,084 --> 00:13:51,751
derrúbanse e réndense.
252
00:13:51,751 --> 00:13:54,043
Outras, as menos,
253
00:13:54,043 --> 00:13:57,584
serán sempre imbatibles.
254
00:13:57,584 --> 00:14:00,918
Vense en tempos de guerra
e tamén en tempos de paz.
255
00:14:00,918 --> 00:14:03,043
Teñen un espírito indomable
256
00:14:03,043 --> 00:14:06,668
e non hai nada, nin dor
nin tortura nin ameaza de morte
257
00:14:06,668 --> 00:14:08,501
que os faga renderse.
258
00:14:09,001 --> 00:14:11,209
Peter Watson era un deles.
259
00:14:11,751 --> 00:14:16,084
Cando intentaba agarrarse a unha póla
para non caer da cima da árbore,
260
00:14:16,084 --> 00:14:19,751
de súpeto pensou que ía gañar.
261
00:14:20,251 --> 00:14:23,209
Ergueu a vista
e viu unha luz enriba do lago.
262
00:14:23,209 --> 00:14:27,543
Era tan brillante e fermosa
que non podía deixar de mirar.
263
00:14:28,043 --> 00:14:30,793
A luz chamábao e atraíao,
264
00:14:31,293 --> 00:14:35,293
e el lanzouse cara á luz e estendeu as ás.
265
00:14:37,001 --> 00:14:39,959
Tres persoas dixeron
que viran un gran cisne branco
266
00:14:39,959 --> 00:14:42,126
voando sobre a vila aquela mañá.
267
00:14:42,126 --> 00:14:46,084
Un mestre, un home que repoñía
tellas no tellado da farmacia
268
00:14:46,084 --> 00:14:48,501
e un neno que xogaba nun campo.
269
00:14:48,501 --> 00:14:51,626
A Sra. Watson,
que lavaba os pratos no vertedoiro,
270
00:14:51,626 --> 00:14:54,834
mirou pola ventá xusto no momento
271
00:14:54,834 --> 00:14:59,459
en que unha cousa branca enorme
se precipitou sobre o céspede do xardín.
272
00:15:00,084 --> 00:15:01,459
Saíu correndo.
273
00:15:01,959 --> 00:15:03,001
Axeonllouse
274
00:15:03,001 --> 00:15:05,751
á beira do seu único fillo,
encollido no chan.
275
00:15:06,584 --> 00:15:09,668
"Meu neno!", berrou. "Meu neniño querido!"
276
00:15:11,876 --> 00:15:13,126
"Que che pasou?"
277
00:15:17,334 --> 00:15:21,043
The Swan inspírase nunha nova xornalística
sobre un feito real
278
00:15:21,043 --> 00:15:24,084
que Dahl gardou no Ideas Book
durante 30 anos,
279
00:15:24,084 --> 00:15:27,293
ata que escribiu
este conto en outubro de 1976.
280
00:16:29,293 --> 00:16:34,293
Subtítulos: Manuel Puga Moruxa