1
00:01:19,331 --> 00:01:22,250
(เสื้อคลุมเคลติก)

2
00:01:22,834 --> 00:01:26,296
"คิดถึงนะฮะ
ผมช่วยสแตนลีย์จากความหวาดผวา"…

3
00:01:26,880 --> 00:01:30,967
ใช้คำว่า "น่ากลัว" แทน "หวาดผวา" ดีมั้ย
อย่างน้อยก็สั้นกว่า

4
00:01:31,051 --> 00:01:33,094
พี่คิดลึกเกินไปมาก

5
00:01:33,178 --> 00:01:36,389
เดือนที่แล้วอ่างพินิจให้เราได้คุยกับพ่อแป๊บเดียว

6
00:01:36,473 --> 00:01:39,434
เราทุกคนมีเรื่องอยากพูดเยอะแยะ
ต้องเตรียมให้มีประสิทธิภาพสูงสุด

7
00:01:39,517 --> 00:01:42,312
ต้องเตรียมให้มีประสิทธิภาพสูงสุด

8
00:01:45,565 --> 00:01:47,567
แม่ บัตรคำอยู่ไหนล่ะ

9
00:01:48,485 --> 00:01:50,904
ไม่เป็นไรจ้ะ ลูก แม่จะพูดจากใจ

10
00:01:50,987 --> 00:01:52,614
เยี่ยม ทุกคนพร้อมแล้วนะ

11
00:01:52,697 --> 00:01:53,907
ข้าก็พร้อมแล้ว

12
00:01:53,990 --> 00:01:57,452
สแตนลีย์กลัวที่จะเข้าใกล้อ่างมากไป
ยังเข็ดจากรอบที่แล้ว

13
00:01:57,535 --> 00:01:58,828
ข้าไม่ได้กลัว

14
00:01:58,912 --> 00:02:00,997
ข้าแค่คอยระแวดระวังไว้ก่อน

15
00:02:03,291 --> 00:02:05,919
อย่างแรก ของส่วนตัวของพ่อ

16
00:02:06,836 --> 00:02:10,173
แม่ให้ตุ๊กตานี้กับพ่อ
เป็นของขวัญวันเกิดอายุ 30 ปี

17
00:02:10,257 --> 00:02:13,552
เป็นของเล่นโปรดสมัยเด็ก แต่เขาทำหายไป

18
00:02:13,635 --> 00:02:16,638
แม่ต้องไปชิงประมูลออนไลน์มาให้

19
00:02:17,389 --> 00:02:18,932
ลาก่อนจ้ะ พีระมิดปีเตอร์

20
00:02:21,685 --> 00:02:23,812
และตอนนี้ก็ของบูชายัญของแม่เอง

21
00:02:23,895 --> 00:02:27,983
ป้ายชื่อนี้มาจากงานพิพิธภัณฑ์ใหญ่ครั้งแรกของแม่

22
00:02:31,403 --> 00:02:32,612
ลูกๆ

23
00:02:32,696 --> 00:02:33,863
พ่อ!

24
00:02:33,947 --> 00:02:34,948
ลูกๆ นั่นลูกเหรอ

25
00:02:35,031 --> 00:02:37,701
"คิดถึงฮะ ผมช่วยสแตนลีย์ไว้
จากตัวผู้ส่งสาส์นน่ากลัว"

26
00:02:37,784 --> 00:02:39,703
- อเล็กซ์ คุณโอเคไหม
- หนูไปติดในภาพเขียน

27
00:02:39,786 --> 00:02:41,997
- "เราเอาวัตถุโบราณไปคืนเพิ่มและ"…
- เครือหนามกลายเป็นสีแดง

28
00:02:42,080 --> 00:02:44,124
แพน เลิกตะโกนแข่ง พ่อ พูดหน่อย

29
00:02:44,207 --> 00:02:46,209
พูดไม่ได้ ไอ้เสียงเดินต๊อกแต๊ก

30
00:02:46,293 --> 00:02:48,044
พ่อไม่อยากให้พวกมันมาเจอ

31
00:02:48,128 --> 00:02:50,505
- "พวกมัน" คืออะไร
- เราจะเล่นงานมันเอง

32
00:02:50,589 --> 00:02:53,758
อเล็กซ์ เครือหนามคอยบอกว่า
ให้เอาวัตถุโบราณชิ้นไหนไปคืน

33
00:02:53,842 --> 00:02:57,262
พ่อว่าที่ทุกคนทำอยู่ก็ได้ผล พ่อรู้สึกได้

34
00:02:57,345 --> 00:02:59,556
ฟังสิ่งที่เครือหนามบอก

35
00:03:01,308 --> 00:03:03,143
ฉันคิดถึงคุณนะ อเล็กซ์

36
00:03:05,896 --> 00:03:07,314
ได้ยินพ่อแล้วนี่

37
00:03:07,397 --> 00:03:09,900
เราต้องตามเครือหนาม
ไปให้ถึงวัตถุโบราณชิ้นต่อไป

38
00:03:09,983 --> 00:03:12,944
ก็ ภาพเขียนของฮิสะมีเครือหนามแดงล้อม

39
00:03:13,028 --> 00:03:14,654
เหมือนกับพู่กัน

40
00:03:14,738 --> 00:03:19,284
แต่หลังจากที่แก้คำสาปแล้ว
หนามก็กลับกลายเป็นสีเขียว

41
00:03:19,367 --> 00:03:23,663
เท่ากับเครือหนามแดงจะอยู่รอบ
วัตถุโบราณที่เราต้องจัดการเป็นสิ่งต่อไป

42
00:03:23,747 --> 00:03:27,000
นั่นก็เป็นสมมติฐานที่เห็นด้วยในตอนนี้นะ

43
00:03:27,083 --> 00:03:29,586
ไปตามล่าหาหนามแดงกัน

44
00:04:07,791 --> 00:04:10,377
เครือหนามแดง เจอหนามแดงแล้ว

45
00:04:13,547 --> 00:04:17,800
ข้ามองหาหนามแดงอยู่จริงๆ นะ
แต่เจ้านี้เตะตาเสียก่อน

46
00:04:18,384 --> 00:04:20,428
โจรสลัดก็ต้องจัดเสียหน่อย

47
00:04:25,350 --> 00:04:26,768
เครือหนามพามาถึงเสื้อคลุมตัวนี้

48
00:04:26,851 --> 00:04:29,604
นี่ต้องเป็นของต้องสาปชิ้นต่อไปที่เราต้องจัดการ

49
00:04:29,688 --> 00:04:31,690
คำถามคือจะจัดการยังไง

50
00:04:31,773 --> 00:04:34,150
ให้หนูลองมะ จะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

51
00:04:34,901 --> 00:04:38,154
ถึงจะฟังดูดีนะ แพน มันอันตรายเกินไป

52
00:04:38,238 --> 00:04:39,864
อันตรายคืองานถนัดของข้า

53
00:04:39,948 --> 00:04:41,825
สแตนลีย์ คลุมมาเลย

54
00:04:56,381 --> 00:04:57,382
แลร์รี่

55
00:04:57,465 --> 00:05:01,803
ข้าเห็นสัตว์ประหลาดที่ใจกลางพายุ

56
00:05:01,887 --> 00:05:03,138
มันช่าง…

57
00:05:04,222 --> 00:05:06,391
เร้าใจดีเหลือเกิน

58
00:05:07,267 --> 00:05:09,477
คิดว่านั่นแปลว่าอะไร

59
00:05:10,854 --> 00:05:14,149
แม่เคยเรียนวิชาเครื่องนุ่งห่มโบราณ
ตอนเรียนปริญญาโท

60
00:05:14,232 --> 00:05:15,984
ลายของผ้าเป็นลายเคลติก

61
00:05:16,067 --> 00:05:18,653
เท่ากับเราต้องเอาไปคืน
ณ ที่มาของวัตถุโบราณเคลติก

62
00:05:18,737 --> 00:05:21,448
นั่นเป็นได้ทุกที่ในยุโรปเหนือ

63
00:05:22,032 --> 00:05:23,241
อุ๊ย เดี๋ยวนะ

64
00:05:23,325 --> 00:05:25,952
จำได้ว่าเคยเห็นแผนที่นี้
ตอนที่แลร์รี่กับข้าจัดของกัน

65
00:05:26,036 --> 00:05:27,746
(สก็อตแลนด์ - อังกฤษ)

66
00:05:28,705 --> 00:05:32,584
- ไม่เห็นมีเกาะอยู่บนแผนที่เลย
- แต่นั่นเป็นเบาะแสที่ดีที่สุด

67
00:05:32,667 --> 00:05:36,004
แม่จะโทรหามาร์จี้
ลองดูว่าเขาอยากไปสก็อตแลนด์มั้ย

68
00:05:43,637 --> 00:05:46,014
อเล็กซ์ยังจมกองงานอยู่เหรอ

69
00:05:46,765 --> 00:05:50,727
ใช่ค่ะ บางทีก็รู้สึกเหมือนเขาอยู่คนละโลก

70
00:05:50,810 --> 00:05:52,729
ทำใจลำบากแย่เลย

71
00:05:52,812 --> 00:05:54,439
มันกระทบกับลูกๆ มาก

72
00:05:54,522 --> 00:05:57,484
ช่วงหลังนี้พวกลูกไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อเลย

73
00:05:57,567 --> 00:05:59,402
ฉันหมายถึงลำบากต่อเธอ

74
00:05:59,486 --> 00:06:00,779
ฉันไม่เป็นไร

75
00:06:00,862 --> 00:06:04,115
จริงเหรอ เพราะดูแล้วเหมือนมีอะไรอยู่ในใจ

76
00:06:04,699 --> 00:06:07,118
ก็แค่เรื่องครอบครัวน่ะ

77
00:06:08,203 --> 00:06:11,289
รู้ไว้แล้วกันว่า
เมื่อใดที่เธอพร้อมจะคุยเรื่องพวกนี้

78
00:06:11,373 --> 00:06:12,749
ฉันก็พร้อมฟังเสมอ

79
00:06:12,832 --> 00:06:14,167
ไม่ตัดสินกัน

80
00:06:16,169 --> 00:06:17,671
นี่ เห็นเกาะแล้ว

81
00:06:22,259 --> 00:06:24,010
โหย อะไรกันน่ะ

82
00:06:26,763 --> 00:06:27,973
แต่สภาพอากาศแปรปรวน

83
00:06:28,056 --> 00:06:29,599
ทุกอย่างโอเครึเปล่า

84
00:06:29,683 --> 00:06:30,809
อ๋อ โอเคสิ

85
00:06:30,892 --> 00:06:35,480
มีรอบหนึ่งฉันกับรูฟัส
ต้องลงจอดฉุกเฉินในลมวนขั้วโลก

86
00:06:35,564 --> 00:06:37,524
แค่หมอกลงนิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก

87
00:06:38,108 --> 00:06:40,569
ไม่แน่ใจว่าทางนี้รับไหวนะ

88
00:07:06,344 --> 00:07:08,597
ฟังแล้วแย่มาก มันแย่รึเปล่า

89
00:07:08,680 --> 00:07:11,099
แย่สิ ทางนี้ว่าแย่

90
00:07:18,523 --> 00:07:20,525
พวกเราคนหนึ่งจะอยู่ช่วยคุณ

91
00:07:20,609 --> 00:07:24,070
ไม่ต้องหรอก จะทำอะไรก็ทำ ฉันดูแลรูฟัสได้

92
00:07:24,154 --> 00:07:27,991
เราเป็นทีมเดียวกัน ใช่มั้ยล่ะ เพื่อนยาก

93
00:07:31,620 --> 00:07:34,247
คิดว่าคำสาปเสื้อคลุม
มันเกี่ยวกับซากเรือล่มพวกนี้รึเปล่า

94
00:07:34,331 --> 00:07:38,460
ก็เป็นได้ อยากรู้จังว่ามีใครแถวนี้ให้เราถามมั้ย

95
00:07:44,216 --> 00:07:47,510
มองเห็นข้างหน้าได้แค่ไม่กี่คืบเอง

96
00:07:50,847 --> 00:07:51,890
นี่ ทุกคน!

97
00:07:51,973 --> 00:07:53,475
มาดูนี่สิ!

98
00:07:54,142 --> 00:07:55,310
เอาจริงดิ

99
00:07:55,393 --> 00:07:59,564
พ่อติดอยู่ในรูปปั้นแต่เธอมาเก็บไม้เล่นเนี่ยนะ

100
00:08:00,565 --> 00:08:03,902
ไม่ใช่ เราจะใช้คลำทางในหมอกไปไง

101
00:08:04,402 --> 00:08:07,197
ที่จริงนั่นก็หัวใสใช้ได้

102
00:08:09,616 --> 00:08:11,993
เราจะสลายความชั่วจากเสื้อคลุมนี่ยังไง

103
00:08:12,077 --> 00:08:14,037
เกาะนี้ไม่มีอะไรเลย

104
00:08:14,120 --> 00:08:15,580
คิดว่าจะเจออะไรล่ะ

105
00:08:15,664 --> 00:08:18,416
เจอป้ายเขียนว่า
"เอาเสื้อคลุมต้องสาปมาคืนตรงนี้จ้า" เหรอ

106
00:08:18,500 --> 00:08:19,751
รัส

107
00:08:19,834 --> 00:08:21,670
ไม่เป็นไร แค่สะดุด

108
00:08:26,049 --> 00:08:28,969
สภาพเหมือนสวนบ้านเรา
ตอนโดนเจ้าหนูโกเฟอร์บุกเลย

109
00:08:30,220 --> 00:08:32,097
ก้างปลาพวกนี้ยังสดอยู่

110
00:08:32,179 --> 00:08:35,600
ใครสักคนหรืออะไรสักตัวเพิ่งกินไปเลย

111
00:08:35,683 --> 00:08:38,270
หมายความว่าไงที่ว่า "อะไรสักตัว"

112
00:08:38,352 --> 00:08:40,480
พนันว่าคนนั้นต้องรู้แน่

113
00:08:42,190 --> 00:08:43,024
สวัสดีค่ะ

114
00:08:45,318 --> 00:08:47,737
ขอโทษนะคะ ช่วยเราหน่อยได้มั้ย

115
00:08:53,243 --> 00:08:56,413
ข้าทำแผนผังเครือหนามแดงปีกตึกตะวันออก
อย่างที่สกายขอให้ทำแล้ว

116
00:08:57,455 --> 00:08:58,665
ปีกตึกตะวันตกเป็นยังไงบ้าง

117
00:09:00,208 --> 00:09:01,376
ใกล้เสร็จแล้ว

118
00:09:02,002 --> 00:09:04,546
โห แลร์รี่ นี่มันงานศิลป์

119
00:09:04,629 --> 00:09:05,797
ข้าไม่รู้มาก่อนเลย

120
00:09:06,381 --> 00:09:08,508
ก็แค่วาดจากแบบแผนที่หาสมบัติทั่วไป

121
00:09:08,592 --> 00:09:11,887
ตอนเข้าไปอยู่ในภาพเขียนของฮิสะ
ทำให้นึกได้ว่าข้าก็รักศิลปะ

122
00:09:11,970 --> 00:09:16,808
ไม่ได้เปิดสมองส่วนสร้างสรรค์มานานมาก
ก็รู้สึกแปลกใหม่ดีนะ

123
00:09:17,392 --> 00:09:20,645
เอาแผนที่ของเจ้ามาสิ สแตน
เอามารวมกันจะได้ถือว่าจบงาน

124
00:09:21,313 --> 00:09:23,356
ก็ยังไม่เรียบร้อยดี

125
00:09:28,528 --> 00:09:30,530
ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย

126
00:09:30,614 --> 00:09:32,032
เปลี่ยนแผน

127
00:09:32,741 --> 00:09:34,910
ไปสำรวจปีกตึกตะวันออกด้วยกัน

128
00:09:34,993 --> 00:09:38,288
ข้าจะชี้ว่าเครือหนามแดงที่ต้องวาดอยู่ตรงไหน
เจ้าค่อยเป็นคนวาด

129
00:09:39,205 --> 00:09:41,958
อยู่ตรงนี้ต้องลงมือเองทุกอย่างเลยสินะ

130
00:09:46,504 --> 00:09:48,590
เพื่อนลึกลับคนนั้นไปไหนแล้ว

131
00:09:51,218 --> 00:09:53,637
ผมว่าเริ่มหาจากตรงนั้นดีกว่า

132
00:10:06,566 --> 00:10:09,736
สวัสดีค่ะ ไม่ได้ตั้งใจทำให้ตกใจ
ฉันชื่อสกาย แวนเดอร์โฮเวน

133
00:10:09,819 --> 00:10:11,112
ฉันอยากจะ…

134
00:10:13,406 --> 00:10:14,950
โห แบบนั้นหยาบคายนะ

135
00:10:16,409 --> 00:10:17,953
เขาดูกลัวมาก

136
00:10:18,036 --> 00:10:20,413
เอาว่าแม่พยายามคุยกับเขาคนเดียวก่อนดีมั้ย

137
00:10:20,497 --> 00:10:21,748
ตัวต่อตัว

138
00:10:21,831 --> 00:10:23,541
อาจจะน่ากลัวน้อยลงหน่อย

139
00:10:23,625 --> 00:10:27,837
พวกลูกๆ ไปช่วยมาร์จี้ซ่อมเครื่องบิน
แม่จะกลับไปเจอตรงนั้น โอเคนะ

140
00:10:35,095 --> 00:10:37,430
ได้โปรดค่ะ ฉันไม่ได้จะทำอะไรคุณ

141
00:10:37,514 --> 00:10:39,474
ฉันไม่ชอบแอบดูแม่เลย

142
00:10:39,558 --> 00:10:43,103
เราทิ้งแม่ให้อยู่ตรงนี้คนเดียวไม่ได้นะ รัส
ผู้หญิงคนนั้นน่าขนลุกจะตาย

143
00:10:43,186 --> 00:10:44,813
ถ้าแม่จำเป็นต้องให้เราช่วยล่ะ

144
00:10:45,939 --> 00:10:49,568
เราอยากนำสมบัติของเกาะนี้มาคืน

145
00:10:49,651 --> 00:10:51,319
แต่ไม่รู้จะคืนได้ยังไง

146
00:10:51,403 --> 00:10:53,405
นั่นเป็นสาเหตุเดียวที่เรามา

147
00:10:53,488 --> 00:10:56,032
ถ้าคุณช่วยตอบคำถามได้
เราจะเลิกรบกวนคุณทันที

148
00:10:56,116 --> 00:10:57,784
และปล่อยให้คุณ…

149
00:10:58,368 --> 00:10:59,327
ขุด

150
00:10:59,411 --> 00:11:01,162
คุณเป็นคนสวนเหรอคะ

151
00:11:01,246 --> 00:11:03,915
ฉันมี… เคยมีสวนสมุนไพร

152
00:11:03,999 --> 00:11:06,334
ช่วงหลังฉันยุ่งเรื่องอื่น

153
00:11:06,418 --> 00:11:08,962
ความจริงก็คือ สามีฉันถูกสาปกลายเป็นหิน

154
00:11:09,045 --> 00:11:13,592
ส่วนที่แย่ที่สุดคือเขารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้
แต่ไม่เคยบอกฉันเลย

155
00:11:13,675 --> 00:11:18,054
ตอนนี้ฉันจึงต้องพาลูกๆ
ทำภารกิจที่ดูเหมือนยังไงก็ไม่มีทางสำเร็จ

156
00:11:18,138 --> 00:11:21,099
แต่บางครั้งฉันก็กลัวพอๆ กับลูกๆ นั่นแหละ

157
00:11:22,684 --> 00:11:26,563
เรามีโอกาสได้คุยกับอเล็กซ์เดือนละครั้ง
แต่ช่วงเวลาก็สั้นเหลือเกิน

158
00:11:26,646 --> 00:11:29,566
แล้วลูกๆ ก็ครองการสนทนาทั้งหมด

159
00:11:29,649 --> 00:11:31,610
ฉันแทบไม่ได้ทักเขาด้วยซ้ำ

160
00:11:31,693 --> 00:11:34,696
ฉันรู้นะว่าลูกๆ คิดถึงพ่อ แต่ฉันก็คิดถึงสามี

161
00:11:35,488 --> 00:11:37,490
แม่ต้องการเวลาส่วนตัว แพนโดร่า

162
00:11:38,158 --> 00:11:39,826
กลับไปที่หาดกันดีกว่า

163
00:11:41,661 --> 00:11:44,956
ฉันรักครอบครัวมากกว่าอะไร

164
00:11:45,040 --> 00:11:49,461
แต่ไม่เหลือพื้นที่ให้ฉันมีความรู้สึกของตัวเองเลย

165
00:11:56,343 --> 00:11:58,428
อยู่นั่นเอง
ขอโทษนะคะที่บ่นไปเรื่อย

166
00:11:58,511 --> 00:12:00,722
นี่คือวัตถุโบราณที่ฉันเอามาถาม

167
00:12:06,102 --> 00:12:08,355
เดี๋ยวสิ เกิดอะไรขึ้น

168
00:12:19,407 --> 00:12:20,825
กลับมาก่อน

169
00:12:29,960 --> 00:12:31,962
ช่วยด้วย! มีใครอยู่มั้ย

170
00:12:32,045 --> 00:12:33,255
ลูกๆ จ๊ะ

171
00:12:33,338 --> 00:12:34,881
มีใครบ้างมั้ย

172
00:12:34,965 --> 00:12:36,466
สวัสดี!

173
00:12:39,135 --> 00:12:41,304
ที่แม่เศร้าเป็นความผิดพวกเรา

174
00:12:41,388 --> 00:12:42,472
ฉันรู้

175
00:12:42,556 --> 00:12:48,311
บางทีฉันก็แอบลืมว่า
แม่มีเรื่องในชีวิตนอกจากการเป็นแม่เราด้วย

176
00:12:49,020 --> 00:12:51,648
แพน นั่นดูไม่ค่อยดีเลยแฮะ

177
00:12:51,731 --> 00:12:53,108
นั่นมันช่าง…

178
00:12:57,862 --> 00:13:00,949
นี่สภาพอากาศบ้าบอที่สุด
เท่าที่เคยเห็นมาเลย

179
00:13:01,032 --> 00:13:02,033
ไม่ได้ล้อเล่น

180
00:13:02,117 --> 00:13:05,287
เหมือนอยู่ในสโนว์โกลบที่มีคนเขย่าไม่หยุด

181
00:13:05,370 --> 00:13:06,997
กลับไปหาแม่กันดีมั้ย

182
00:13:07,080 --> 00:13:09,291
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราอยู่ที่ไหนกัน

183
00:13:09,374 --> 00:13:11,126
ไม่ต้องพูดว่าจะกลับไปยังไง

184
00:13:13,211 --> 00:13:16,548
เท้าเหยียบทรายละ
แปลว่าต้องอยู่ใกล้ๆ มาร์จี้ มาเร็ว

185
00:13:17,632 --> 00:13:20,051
- มาร์จี้!
- มาร์จี้!

186
00:13:20,135 --> 00:13:21,970
- มาร์จี้!
- มาร์จี้!

187
00:13:39,487 --> 00:13:41,323
มองหามาร์จี้ต่อละกัน

188
00:13:41,406 --> 00:13:44,701
เธอบังคับฉันให้ดูหนัง
ที่มีถ้ำมืดๆ ริมทะเลมาเยอะมาก

189
00:13:44,784 --> 00:13:46,411
ไม่มีเรื่องไหนจบดีเลย

190
00:13:47,746 --> 00:13:49,372
รัส นั่นซากเรือล่มอีกลำ

191
00:13:50,582 --> 00:13:51,583
ว้าว

192
00:13:51,666 --> 00:13:55,378
สัดส่วนเรือล่มต่อตารางกิโลเมตรของเกาะนี้
มันสูงลิ่วเลยนะ

193
00:13:55,462 --> 00:13:57,339
ฉันรู้ เจ๋งโพดเลยใช่มั้ยล่ะ

194
00:13:58,548 --> 00:14:00,842
บางทีไม่อยากเชื่อว่าเรามีดีเอ็นเอร่วมกัน

195
00:14:06,848 --> 00:14:08,099
นี่มันอี๋สุดๆ

196
00:14:12,312 --> 00:14:13,855
นี่ แพม ดูสิ

197
00:14:16,816 --> 00:14:21,154
"บันทึกโรแนน เซนต์แคลร์
กัปตันแห่งเรือดิมิทรีฝังแค้น"

198
00:14:21,238 --> 00:14:23,782
สุดยอด! บันทึกกัปตัน!

199
00:14:23,865 --> 00:14:25,075
"วันที่ 15

200
00:14:25,158 --> 00:14:28,745
ตำนานที่ว่าจะมีพายุโหมจมเรือทุกลำ
ที่เฉียดกรายใกล้เกาะซูลาห์

201
00:14:28,828 --> 00:14:29,996
ต้องไม่จริงแน่

202
00:14:30,080 --> 00:14:33,250
เป็นเพียงข่าวลือที่แพร่ไปเพราะพวกชายอ่อนด้อย
ซึ่งล้มเหลวในเรื่องซึ่งผมจะทำสำเร็จ

203
00:14:33,333 --> 00:14:36,711
อีกเพียงหนึ่งวัน เรือดิมิทรีฝังแค้นจะถึงเกาะ

204
00:14:36,795 --> 00:14:38,922
แต่ทะเลยังเรียบราวกระจก

205
00:14:39,005 --> 00:14:42,592
ไม่ช้า ลูกเรือของผมจะได้ไปจับปลา
ตามแนวชายฝั่งอันอุดมสมบูรณ์ของซูลาห์

206
00:14:42,676 --> 00:14:45,595
และได้ปล้น
เรือของเหล่าคนที่ไม่ได้รอดชีวิตมาเล่า"

207
00:14:45,679 --> 00:14:47,973
เรื่องนั้นไม่ได้เกิดขึ้น

208
00:14:48,932 --> 00:14:52,394
เขาเขียนไว้แค่นั้น
ไม่ได้เขียนเรื่องเสื้อคลุมต้องสาปเลย

209
00:15:03,613 --> 00:15:05,323
มันเสียงปลากรอบอะไรนั่น

210
00:15:12,414 --> 00:15:15,083
แบบนี้ไม่เคยเจอแฮะ ขนาดเป็นฉันนะ

211
00:15:24,926 --> 00:15:27,095
รัส ได้ยินรึเปล่า

212
00:15:28,013 --> 00:15:29,264
โอ๊ย แหวะ

213
00:15:29,764 --> 00:15:32,183
น้ำกำลังจะขึ้น เราต้องรีบไปจากตรงนี้

214
00:15:33,560 --> 00:15:34,561
โอเค โดด

215
00:15:37,606 --> 00:15:38,940
น้ำสูงขึ้นแล้ว

216
00:15:46,656 --> 00:15:47,866
วิ่งสุดตัวเลย

217
00:15:51,453 --> 00:15:53,079
รัส ทำอะไรของพี่น่ะ

218
00:15:53,163 --> 00:15:56,374
นี่มันจดหมายในขวด อาจเป็นเรื่องสำคัญ

219
00:15:56,958 --> 00:16:00,462
ไม่อยากเชื่อว่าฉันจะเตือนงี้
แต่ระวังด้วยนะ

220
00:16:01,546 --> 00:16:03,465
เชื่อเถอะ พยายามระวังอยู่

221
00:16:14,684 --> 00:16:17,145
เยี่ยม! ฮอรัสชนะเลิศ!

222
00:16:19,105 --> 00:16:22,651
"เหล่าผู้จะเดินทางมาที่นี่
จงระวังเซลกี้บนเกาะ

223
00:16:22,734 --> 00:16:25,070
หล่อนเรียกปลามาได้ แต่นั่นเป็นเหยื่อล่อ

224
00:16:25,612 --> 00:16:28,865
หล่อนเรียกพายุได้ หล่อนจะทำลายทุกคน

225
00:16:28,949 --> 00:16:32,827
อย่ามาหาปลาที่นี่ เอาตัวรอดเถิด
สายไปแล้วสำหรับพวกเรา

226
00:16:32,911 --> 00:16:37,040
กัปตันโรแนน เซนต์แคลร์
และลูกเรือดิมิทรีฝังแค้น"

227
00:16:37,916 --> 00:16:40,210
เซลกี้! แน่สินะ!

228
00:16:40,293 --> 00:16:41,419
เซลกี้คือตัวอะไร

229
00:16:41,503 --> 00:16:44,422
เป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานโบราณ
เวลาอยู่ในน้ำจะมีร่างเป็นแมวน้ำ

230
00:16:44,506 --> 00:16:46,132
แต่ถ้าขึ้นบกแล้วจะเป็นมนุษย์

231
00:16:46,216 --> 00:16:49,344
เกาะนี้มีมนุษย์อีกแค่คนเดียว
ถ้าไม่นับพวกเรากับมาร์จี้

232
00:16:49,427 --> 00:16:52,347
ผู้หญิงในกระท่อม นั่นแหละเซลกี้ที่ว่า

233
00:16:52,931 --> 00:16:54,599
แล้วเรากลับทิ้งแม่ไว้กับเขาตามลำพัง

234
00:16:59,688 --> 00:17:01,690
แม่คะ! แม่!

235
00:17:02,941 --> 00:17:04,776
แม่ อยู่รึเปล่า

236
00:17:06,444 --> 00:17:08,154
อี๋ ในนี้เหม็นสุดๆ

237
00:17:09,863 --> 00:17:11,658
พอรู้งี้ก็เข้าใจที่ก้างปลาเยอะไปหมด

238
00:17:11,741 --> 00:17:13,827
เขาเป็นครึ่งแมวน้ำเลยกินแค่นั้น

239
00:17:15,870 --> 00:17:17,789
เราแค่มาหาแม่

240
00:17:19,583 --> 00:17:21,293
ขอโทษนะที่เข้ามาโดยพลการ แต่…

241
00:17:29,009 --> 00:17:31,011
ทำไมถึงหนีไปอยู่เรื่อย

242
00:17:32,512 --> 00:17:34,389
เมื่อก่อนไม้พวกนี้เป็นฉมวก

243
00:17:34,472 --> 00:17:37,726
เขาคิดว่าเราจะทำร้ายเขาน่ะ แพม
เขาถึงได้กลัวมาก

244
00:17:37,809 --> 00:17:40,061
เราต้องหาตัวแม่ให้ได้

245
00:17:40,145 --> 00:17:41,897
- แม่!
- แม่!

246
00:17:53,158 --> 00:17:54,367
รูฟัส!

247
00:17:55,243 --> 00:17:56,953
แม่ฮะ! แม่!

248
00:17:57,037 --> 00:17:58,038
แม่คะ!

249
00:17:58,121 --> 00:17:59,748
รัส! แพนโดร่า!

250
00:18:03,960 --> 00:18:06,463
รัส ดูนั่น! เจอแม่แล้ว!

251
00:18:06,546 --> 00:18:08,381
แพนโดร่า ลูกทั้งสองคนปลอดภัยมั้ย

252
00:18:08,465 --> 00:18:09,966
ค่ะ ปลอดภัยดี

253
00:18:10,050 --> 00:18:12,093
แม่! อึดไว้ก่อนฮะ เราจะช่วยแม่ออกมา

254
00:18:12,177 --> 00:18:14,804
จับปลายเสื้อคลุมอีกด้านไว้ให้ได้
แม่จะได้ปีนขึ้นไป

255
00:18:21,603 --> 00:18:25,190
แม่ เรารู้แล้วว่าผู้หญิงในกระท่อมเป็นเซลกี้

256
00:18:25,273 --> 00:18:27,984
อะไรนะ แม่ไม่รู้เลยว่าตำนานนั่นเป็นจริง

257
00:18:28,068 --> 00:18:32,447
ดูนี่สิ เราเจอบันทึกกัปตันในซากเรือ
พร้อมกับจดหมายในขวด

258
00:18:32,530 --> 00:18:35,367
หนูขอถอนคำพูดทุกอย่างที่บอกว่า
การอ่านหนังสือเป็นเรื่องน่าเบื่อ

259
00:18:35,450 --> 00:18:36,952
นี่มันน่าทึ่งมาก

260
00:18:37,035 --> 00:18:40,080
แปลว่าเจ้าเซลกี้เรียกพายุทำให้เรือล่ม

261
00:18:40,163 --> 00:18:41,748
เขาทำแบบนั้นได้ยังไง

262
00:18:41,831 --> 00:18:46,461
ตามตำนานแล้ว เมื่อเซลกี้ขึ้นมาบนฝั่ง
นางจะสลัดหนังเดิมเพื่อกลายเป็นมนุษย์

263
00:18:47,045 --> 00:18:50,382
จะต้องห่มหนังเดิมกลับเข้าไป
ถึงจะคืนร่างเป็นแมวน้ำได้

264
00:18:50,966 --> 00:18:53,593
เพราะจิตของเซลกี้เชื่อมโยงกับทะเล

265
00:18:53,677 --> 00:18:57,097
ความโศกเศร้าที่เสียหนังหุ้มไป
ทำให้อากาศกลายเป็นพายุใหญ่

266
00:18:57,180 --> 00:19:00,517
แปลว่าเสื้อคลุมตัวนี้เป็นหนังแมวน้ำของเซลกี้

267
00:19:00,600 --> 00:19:03,228
แลร์รี่ถึงสัมผัสกับพายุตอนที่คลุมเข้าไป

268
00:19:03,311 --> 00:19:06,898
เขาคงคิดว่ามีคนเอาไปฝัง
เลยพยายามขุดหาใหญ่

269
00:19:06,982 --> 00:19:08,316
เริ่มปะติดปะต่อเรื่องได้ละ

270
00:19:08,400 --> 00:19:11,403
มีคนขโมยเสื้อคลุมเซลกี้ไป
ทำให้เขาติดอยู่บนเกาะ

271
00:19:11,486 --> 00:19:14,239
เพื่อจะได้คอยเรียกปลามาให้คนจับ

272
00:19:15,031 --> 00:19:16,116
น่าสงสาร

273
00:19:16,199 --> 00:19:18,159
พาเขากลับลงทะเลกันเถอะ

274
00:19:33,425 --> 00:19:35,260
นี่ของเธอใช่มั้ย

275
00:19:37,262 --> 00:19:39,139
เราไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น

276
00:19:39,222 --> 00:19:41,141
เรามาเพราะจะเอาเสื้อคลุมนี่มาคืน

277
00:19:44,728 --> 00:19:46,688
ด้วยความยินดี

278
00:19:56,948 --> 00:19:58,116
ยอดไปเลย!

279
00:20:10,670 --> 00:20:12,005
ไม่นะ มาร์จี้!

280
00:20:12,631 --> 00:20:15,050
โธ่ รูฟัส!

281
00:20:45,789 --> 00:20:47,540
ไม่อยากจะเชื่อ

282
00:20:47,624 --> 00:20:50,126
เป็นสัตว์โลกน่าทึ่งจริงๆ

283
00:20:52,712 --> 00:20:53,922
พร้อมจะกลับกันหรือยัง

284
00:21:09,187 --> 00:21:11,273
ตอนอยู่เกาะนั่นเกิดอะไรขึ้น

285
00:21:11,356 --> 00:21:12,607
ฉันตกลงไปติดในโพรง

286
00:21:12,691 --> 00:21:13,692
ติดเหรอ

287
00:21:13,775 --> 00:21:16,778
แล้วเธอสองคนมัวแต่ทำอะไรอยู่
ตอนที่แม่ติดอยู่ในโพรง

288
00:21:18,280 --> 00:21:21,408
มัวแต่รู้สึกผิดที่ไม่ได้คิดถึงความรู้สึกแม่

289
00:21:22,826 --> 00:21:26,037
ใช่ เราขอโทษฮะที่ไม่ได้เปิดช่อง
ให้แม่ได้คุยกับพ่อ

290
00:21:26,121 --> 00:21:28,039
เราเข้าใจว่าการที่พ่อ…

291
00:21:29,332 --> 00:21:32,085
ยุ่งมาก นั่นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับแม่

292
00:21:32,168 --> 00:21:34,963
แต่ถ้าแม่ไม่ไหวก็บอกพวกเราบ้าง
พวกเรารับได้

293
00:21:35,046 --> 00:21:37,841
ใช่ค่ะ แม่ทำตัวเข้มแข็งเพื่อพวกเราเสมอ

294
00:21:37,924 --> 00:21:39,759
เราก็เข้มแข็งเพื่อแม่ได้

295
00:21:40,468 --> 00:21:41,636
ขอบใจจ้ะ ลูกรัก

296
00:21:41,720 --> 00:21:44,514
บางครั้งแม่ก็มัวแต่ใส่ใจกับบทบาทความเป็นแม่

297
00:21:44,598 --> 00:21:47,267
จนลืมว่าลูกๆ เป็นผู้ใหญ่และกล้าหาญแค่ไหน

298
00:21:51,354 --> 00:21:56,735
ก็ไม่อยากสอดรู้เรื่องในครอบครัวนะ
แต่สกาย ฉันมีคำถาม

299
00:22:00,572 --> 00:22:02,782
ทางตัน นั่นคือปลายสุดแล้วรึ

300
00:22:02,866 --> 00:22:05,994
เราทำแผนที่
เครือหนามแดงอื่นๆ หมดแล้ว ฉันแน่ใจ

301
00:22:06,077 --> 00:22:07,746
แปลว่างานเสร็จแล้วสินะ

302
00:22:08,747 --> 00:22:10,707
นี่มันก็น่าทึ่งไม่น้อยอยู่

303
00:22:10,790 --> 00:22:13,418
รูปแบบดูแล้วเหมือนดอกไม้

304
00:22:14,461 --> 00:22:17,339
ข้าดูแล้วเหมือนปลาหมึกยักษ์

305
00:22:17,422 --> 00:22:19,424
เจ้าคิดว่ามันแปลว่าอะไร

306
00:22:20,008 --> 00:22:21,301
ก็ยังไม่รู้แน่

307
00:22:21,384 --> 00:22:24,512
เราต้องนำไปให้ครอบครัวนั้นดู
เมื่อพวกเขากลับมา

308
00:22:24,596 --> 00:22:27,098
ทีนี้ เล่นโครเกต์คลายเครียดกันหน่อยดีมั้ย

309
00:22:27,182 --> 00:22:29,059
จะเล่นก็ต่อเมื่อให้ข้าเป็นลูกบอล

310
00:23:02,342 --> 00:23:04,344
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์