1
00:00:21,022 --> 00:00:22,315
ลูกทำได้อยู่แล้วจ้ะ

2
00:00:22,399 --> 00:00:23,942
เหมือนเวลาเรียนพละไง

3
00:00:25,443 --> 00:00:27,320
เรียนพละผมยังเกือบตก

4
00:00:32,199 --> 00:00:33,201
เร็วๆ เข้า!

5
00:00:33,285 --> 00:00:35,495
ประตูจะกันไม่อยู่แล้ว!

6
00:00:42,794 --> 00:00:44,254
ระฆังตก!

7
00:00:45,088 --> 00:00:46,381
รับได้แล้ว

8
00:00:50,719 --> 00:00:52,053
แล้วแม่ก็รับลูกได้แล้ว

9
00:01:05,859 --> 00:01:06,985
เกือบถึงแล้ว!

10
00:01:07,068 --> 00:01:08,778
รองเท้าอย่ามาพังตอนนี้นะ!

11
00:01:16,703 --> 00:01:19,164
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
บรรพบุรุษเราขโมยระฆังนี้มา

12
00:01:19,247 --> 00:01:20,457
แต่นี่คือที่ของมัน

13
00:01:22,459 --> 00:01:25,378
ช่วยถอนคำสาป
และเรียกวิญญาณเฝ้าทรัพย์กลับไปที

14
00:02:03,291 --> 00:02:06,169
(หีบความทรงจำ)

15
00:02:07,629 --> 00:02:10,799
ไม่รู้นะว่าจิตอันบอบบางของฉันจะรับได้อีกแค่ไหน

16
00:02:10,882 --> 00:02:14,553
จริง หนูก็ชอบนะที่ได้เดินทาง
แต่ไม่ค่อยอินกับการเกือบตายตลอดเวลา

17
00:02:14,636 --> 00:02:18,223
ทั้งคู่กล้าหาญมากจ้ะ แต่ส่วนหนึ่งในใจแม่ก็แอบคิด

18
00:02:18,306 --> 00:02:20,684
แม่น่าจะปกป้องลูกๆ จากเรื่องพวกนี้มากกว่า

19
00:02:20,767 --> 00:02:24,104
แต่นั่นคือสิ่งที่พ่อพยายามทำ
ดูสิว่ามันพาเรามาเจอกับอะไร

20
00:02:25,272 --> 00:02:27,899
แม่ เราก็แค่ทำทุกอย่างสุดความสามารถนะ

21
00:02:28,817 --> 00:02:30,819
ลูกสองคนฉลาดขนาดนี้ได้ยังไง

22
00:02:30,902 --> 00:02:32,654
- กรรมพันธุ์
- เล่นเกม

23
00:02:32,737 --> 00:02:33,738
ไปกันเถอะ

24
00:02:33,822 --> 00:02:36,741
ยังต้องทำอะไรอีกเยอะถ้าจะช่วยพ่อกลับมา

25
00:03:24,706 --> 00:03:27,208
เราคืนทุกอย่างในแผนที่ที่แลร์รี่เขียนหมดแล้ว

26
00:03:27,292 --> 00:03:29,669
ในที่สุดก็ถึงปลายสุดของเครือหนามแดง

27
00:03:29,753 --> 00:03:32,756
นี่น่าจะเป็นวัตถุโบราณชิ้นสุดท้ายที่ต้องจัดการ
ก่อนจะได้พ่อคืน

28
00:03:33,423 --> 00:03:36,426
แต่ตรงนี้มีแต่รูปของคอร์นีเลียส

29
00:03:36,927 --> 00:03:38,428
พวกนี้ต้องคำสาปด้วยเหรอ

30
00:03:39,262 --> 00:03:40,764
ถ้าโดนสาปก็ไม่ประหลาดใจ

31
00:03:44,351 --> 00:03:45,268
ดูสิ

32
00:03:45,352 --> 00:03:47,062
เครือหนามไม่ได้หยุดแค่ตรงนั้น

33
00:03:47,145 --> 00:03:49,397
มันเลื้อยต่อเข้าไปในช่องบนผนังนี่

34
00:04:09,668 --> 00:04:11,628
ห้องลับในปีกตึกลับอีกที

35
00:04:11,711 --> 00:04:14,839
ตรงนี้ไม่เห็นมีอะไรน่ากังวลเลยเนอะ

36
00:04:17,384 --> 00:04:20,637
นี่คือจุดสิ้นสุดอย่างเป็นทางการ
ของเครือหนามแดง

37
00:04:21,263 --> 00:04:23,807
และวัตถุโบราณชิ้นสุดท้ายก่อนจะปล่อยพ่อได้

38
00:04:23,890 --> 00:04:25,141
จัดกันเลย!

39
00:04:25,225 --> 00:04:26,226
อย่าเพิ่งจ๊ะ แม่สาวไวไฟ

40
00:04:26,309 --> 00:04:28,853
เรายังไม่มีข้อมูลเรื่องหีบนี้เลย

41
00:04:28,937 --> 00:04:31,690
โห มันคือหีบกลปริศนา

42
00:04:31,773 --> 00:04:33,858
และดูจากจำนวนชิ้นส่วน

43
00:04:33,942 --> 00:04:36,903
อาจจะมีความเป็นไปได้ถึงล้านๆ แบบ

44
00:04:36,987 --> 00:04:39,656
หีบนี้งานผมแน่ละ

45
00:04:40,240 --> 00:04:44,286
ลูกก็ด้วยรัส ระวังหน่อย
แม่รู้ว่าเจอเกมปริศนาแล้วลูกเป็นยังไง

46
00:04:44,369 --> 00:04:49,165
แม่ ผมเข้าใจนะว่าเรื่องนี้ร้ายแรงแค่ไหน
ผมคุมตัวเองได้

47
00:04:49,249 --> 00:04:52,502
ดี งั้นมาดูกันว่าเราจะเจอบันทึกเรื่องหีบนี่มั้ย

48
00:04:53,211 --> 00:04:55,881
หวังว่าในนั้นจะมียักษ์

49
00:05:18,904 --> 00:05:20,238
ไอ้น้อง ทำอะไรน่ะ

50
00:05:20,739 --> 00:05:23,033
ฉันแค่ไม่อยากให้ชิ้นส่วนมันตกหายไปไหน

51
00:05:23,116 --> 00:05:25,702
นี่ไม่ใช่การควบคุมตัวเองได้เลย

52
00:05:25,785 --> 00:05:29,706
กะลาสีมากฝีมือที่สุดในโลก
ยังไม่คิดจะแล่นเรือเข้าไปในพายุ

53
00:05:29,789 --> 00:05:31,499
ฉันแค่จัดอะไรนิดหน่อย

54
00:05:32,000 --> 00:05:34,377
ไม่มีปริศนาลับสมองอะไรที่เอาชนะฉันได้

55
00:05:35,378 --> 00:05:36,588
เป็นนี่จะไม่…

56
00:05:41,009 --> 00:05:42,928
โอ๊ะโอ รัส

57
00:05:45,430 --> 00:05:46,514
ไม่นะ

58
00:05:47,098 --> 00:05:49,976
นึกแล้วว่าความหมกมุ่นกับปริศนา
จะกลายเป็นจุดตกต่ำของชีวิต

59
00:05:53,813 --> 00:06:00,237
โอ ท่านผู้ทรงปัญญา
ข้าเดินทางมายาวนานเพื่อขอวิชาแทบเท้า

60
00:06:00,320 --> 00:06:02,280
คอร์นีเลียสเหรอ

61
00:06:02,364 --> 00:06:06,159
เราไม่อยากปฏิเสธนักเดินทางที่เหนื่อยล้า

62
00:06:06,243 --> 00:06:09,537
แต่วิหารของเราไม่ต้อนรับคนนอก

63
00:06:09,621 --> 00:06:11,581
กระผมเข้าใจ

64
00:06:11,665 --> 00:06:13,792
คงมีคนเหมือนผมอีกมากมาย

65
00:06:13,875 --> 00:06:19,089
ที่อยากได้คำชี้แนะจาก
ผู้พิทักษ์หีบความทรงจำอันศักดิ์สิทธิ์

66
00:06:19,172 --> 00:06:20,423
ความทรงจำเหรอ

67
00:06:20,507 --> 00:06:22,300
ขอดูหน่อยได้ไหม

68
00:06:22,384 --> 00:06:27,055
เพียงแค่ได้เห็นหีบนั้น
จะทำให้คุ้มค่าที่เดินทางมาแล้ว

69
00:06:28,431 --> 00:06:29,558
งั้นก็ได้

70
00:06:31,268 --> 00:06:32,852
หีบความทรงจำถูกออกแบบ

71
00:06:32,936 --> 00:06:36,022
โดยวิหารของเราเมื่อหลายชั่วอายุคนก่อน…

72
00:06:36,106 --> 00:06:38,858
เพื่อเก็บความทรงจำที่สำคัญที่สุดเอาไว้

73
00:06:42,153 --> 00:06:44,614
สำหรับคนในหมู่เราที่หยุดสื่อสารด้วยคำพูดไปแล้ว

74
00:06:44,698 --> 00:06:48,285
นี่คือวิธีสอนพิธีกรรมและประเพณีจากรุ่นสู่รุ่น

75
00:06:48,827 --> 00:06:54,249
มีเพียงคนที่ฝึกจิตขั้นสูงมาแล้วเท่านั้น
จึงจะสามารถปลดล็อกปริศนาจากด้านนอก

76
00:06:54,332 --> 00:06:57,961
ผมมีพรสวรรค์เรื่องปริศนามาตลอด

77
00:06:58,044 --> 00:07:01,923
ข้าแน่ใจว่าท่านเก่ง แต่นี่ไม่ใช่การละเล่น

78
00:07:02,007 --> 00:07:04,134
นี่คือมรดกตกทอดของเรา

79
00:07:04,217 --> 00:07:06,428
กระผมเข้าใจดี

80
00:07:06,511 --> 00:07:09,389
ขอบคุณมากที่เปิดให้ผมดู

81
00:07:09,472 --> 00:07:14,227
คุณคิดถูกที่เก็บของดีเช่นนี้ไว้เป็นความลับ

82
00:07:23,111 --> 00:07:25,739
- อย่า! วางคืนไปนะ
- อะไรนะ

83
00:07:25,822 --> 00:07:27,198
เจ้าเป็นใคร

84
00:07:27,282 --> 00:07:30,160
เห็นผมด้วยเหรอ

85
00:07:30,952 --> 00:07:33,079
เห็นได้ไง นึกว่าคุณเป็นความทรงจำ

86
00:07:34,164 --> 00:07:36,291
ไปเอามาจากไหน ตอบมานะ!

87
00:07:36,374 --> 00:07:38,668
คุณไม่ใช่คนเดียวที่ไขปริศนาเก่ง

88
00:07:44,466 --> 00:07:46,426
รัส! เป็นอะไรรึเปล่า

89
00:07:47,427 --> 00:07:49,679
คิดว่านะฮะ

90
00:07:49,763 --> 00:07:51,973
ฉันนึกว่าตัวเองบ้าบิ่นแล้วนะเนี่ย

91
00:07:52,057 --> 00:07:53,266
ดูไม่จืดเลย

92
00:07:53,350 --> 00:07:57,312
ร่างของเจ้าอยู่ตรงนี้ แต่จิตของเจ้าอยู่แสนไกล
แล้วไอ้หีบนั้นก็หายไปเลย

93
00:07:58,480 --> 00:08:00,357
ผมเห็นคอร์นีเลียส

94
00:08:01,024 --> 00:08:02,609
เขาก็เห็นผม

95
00:08:06,529 --> 00:08:09,908
หีบนี้มีความทรงจำของคอร์นีเลียสเหรอ
แล้วคุยกับพี่ได้ด้วยเนี่ยนะ

96
00:08:09,991 --> 00:08:11,910
ขนาดฉันฟังแล้วยังน่ากลัวเลย

97
00:08:11,993 --> 00:08:13,411
ไม่ใช่น่ากลัวแบบดีๆ ด้วย

98
00:08:13,495 --> 00:08:16,039
ดูออกไหมว่าวิหารนี้ตั้งอยู่ที่ไหน

99
00:08:16,122 --> 00:08:19,834
เราค้นบันทึกทั้งหมดแล้วไม่เห็นมีเขียนถึงเลย

100
00:08:19,918 --> 00:08:22,379
อยู่สักที่ในเทือกเขาหิมาลัย

101
00:08:22,462 --> 00:08:26,424
เราจะถอนคำสาปจากหีบได้ยังไง
ถ้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันมาจากไหน

102
00:08:27,467 --> 00:08:32,472
ผมรู้ว่าแม่อาจไม่เห็นด้วย
แต่ถ้าเรากลับเข้าไปในหีบความทรงจำ

103
00:08:32,556 --> 00:08:36,183
เพื่อดูว่ามันมาจากที่ไหน
จะได้เอากลับไปคืนในที่ของมัน

104
00:08:37,644 --> 00:08:39,729
นั่นไม่ใช่ไอเดียที่แย่นะ

105
00:08:39,813 --> 00:08:41,063
ไม่แย่เหรอ

106
00:08:41,147 --> 00:08:43,275
ก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่แม่ว่าอาจจะได้ผล

107
00:08:43,358 --> 00:08:46,236
ไม่มีภัยทางกายที่จะเกิดขึ้นแน่ๆ ไม่ต้องเดินทาง

108
00:08:46,319 --> 00:08:49,698
อีกอย่าง เราไม่มีทางเลือกอื่นด้วย

109
00:08:49,781 --> 00:08:54,160
ภารกิจสายลับแอบดูในพื้นที่ศัตรู
เพื่อหาจุดอ่อนของผู้นำสุดชั่ว

110
00:08:54,244 --> 00:08:55,579
เรื่องนั้นหนูก็เห็นด้วย

111
00:08:55,662 --> 00:08:57,455
ข้าขออะไรบ้างได้หรือไม่

112
00:08:57,539 --> 00:08:59,499
ได้สิ สแตนลีย์ มีอะไร

113
00:09:00,792 --> 00:09:02,752
แลร์รี่กับข้าอยากร่วมเดินทางไปด้วย

114
00:09:02,836 --> 00:09:04,129
ในการผจญภัยครั้งนี้

115
00:09:05,297 --> 00:09:06,756
อยากไปกับพวกเราเหรอ

116
00:09:06,840 --> 00:09:10,051
ท่านไม่อยากให้เราไปจากบ้านหลังนี้
ซึ่งก็มีเหตุผลชัดเจนอยู่

117
00:09:10,135 --> 00:09:12,304
แต่ครั้งนี้เราจะไม่ต้องออกไปไหน

118
00:09:12,387 --> 00:09:16,057
เพราะพวกนายจะไปอยู่แค่ในความทรงจำ
ไม่ได้ออกไปให้ชาวบ้านเห็น

119
00:09:16,141 --> 00:09:19,060
เราเชื่อว่าเราจะช่วยทุกคนได้มาก

120
00:09:19,144 --> 00:09:22,856
อีกอย่าง กะโหลกพูดได้อย่างเรา
แทบไม่มีโอกาสจะออกไปเที่ยวไหน

121
00:09:22,939 --> 00:09:25,567
พูดเสียขนาดนั้น ฉันจะปฏิเสธได้ยังไง

122
00:09:27,736 --> 00:09:29,362
ยินดีต้อนรับ พวกนาย

123
00:09:35,243 --> 00:09:37,704
ทีนี้ ทุกคนวางมือไว้บนหีบ

124
00:09:40,957 --> 00:09:44,336
อย่าลืมนะ พวกนั้นทั้งมองเห็นและได้ยินเรา

125
00:09:45,337 --> 00:09:46,838
ไม่ลองไม่รู้

126
00:10:06,316 --> 00:10:08,193
ไม่นะ! ลินดาไปไหน

127
00:10:08,276 --> 00:10:11,488
น้องไม่ได้แตะหีบอยู่ อาจจะอยู่นอกความทรงจำนี้

128
00:10:12,072 --> 00:10:14,824
เสียดายนะ น้องน่าจะชอบทัศนศึกษา

129
00:10:14,908 --> 00:10:16,868
นี่ยังอยู่ในปีกต้องห้ามอยู่เลย

130
00:10:16,952 --> 00:10:18,828
นึกว่าเราจะไปที่วิหาร

131
00:10:18,912 --> 00:10:20,872
ผมทำแบบเดียวกับที่ทำเมื่อครั้งที่แล้ว

132
00:10:20,956 --> 00:10:22,499
ไม่รู้ทำไมมันถึงไม่…

133
00:10:22,582 --> 00:10:23,917
เดี๋ยวก่อนนะ

134
00:10:24,000 --> 00:10:26,086
ตอนนั้นส่วนนี้มันเลยไปล็อกหนึ่ง

135
00:10:26,169 --> 00:10:28,255
แต่ละชิ้นคือความทรงจำแต่ละส่วน

136
00:10:28,338 --> 00:10:30,840
เหมือนใช้รีโมตกดเปลี่ยนช่องใช่มั้ย

137
00:10:30,924 --> 00:10:32,050
ดูนี่สิ

138
00:10:32,133 --> 00:10:34,928
สมัยนั้นเพิ่งสร้างระบบรักษาความปลอดภัย

139
00:10:35,011 --> 00:10:37,055
นี่สภาพแบบที่พวกนายจำได้จากช่วงนั้นเหรอ

140
00:10:37,138 --> 00:10:38,723
ไม่เลย ตอนนั้นเรายังไม่ถูกปลุกขึ้นมา

141
00:10:38,807 --> 00:10:42,227
เราไม่ได้ตื่นจนกระทั่งเจ้าเฒ่าคอร์นี่
ถูกสาปเป็นหินไปแล้ว

142
00:10:42,310 --> 00:10:45,647
รัส ลูกดูไม่ออกว่าจะใช้หีบยังไงรึเปล่า

143
00:10:45,730 --> 00:10:48,650
- แม่ช่วยได้นะ
- คือ ผมรู้ว่าจะปิดเปิดยังไง

144
00:10:48,733 --> 00:10:51,152
แต่การโดดไปโดดมาระหว่างความทรงจำ
ที่ยังไม่รู้ว่าจะปรับยังไง

145
00:11:06,751 --> 00:11:07,752
เยส

146
00:11:15,468 --> 00:11:19,681
ไม่เคยเห็นใครตื่นเต้นดีใจ
กับเครื่องมือตีเหล็กกล่องใหญ่ขนาดนี้

147
00:11:21,308 --> 00:11:25,103
ทีนี้ ไอ้คาถานั้นมันต้องท่องว่าอะไรนะ

148
00:11:25,186 --> 00:11:27,898
อ้อๆ อยู่นี่เอง

149
00:11:27,981 --> 00:11:31,276
"เสียงแห่งเหล็กร้องจ้า

150
00:11:32,068 --> 00:11:36,281
จากเตาหลอมแห่งวัลแคน ลุกขึ้นมา!"

151
00:11:47,000 --> 00:11:48,460
อะไร…

152
00:11:48,543 --> 00:11:49,961
มีใครอยู่ในนี้เหรอ

153
00:11:50,879 --> 00:11:52,172
เขาได้ยินเราแล้ว

154
00:11:52,255 --> 00:11:53,757
จับเจ้าผู้บุกรุกนั่นมา!

155
00:11:54,591 --> 00:11:56,801
เขาเป็นแค่ความทรงจำ ทำอะไรไม่ได้หรอก

156
00:11:57,552 --> 00:11:58,553
ใช่มั้ย รัส

157
00:12:00,388 --> 00:12:02,224
ก็ไม่แน่ใจนะ

158
00:12:02,307 --> 00:12:04,601
จะเป็นความทรงจำหรือไม่ เผ่นกันดีกว่า

159
00:12:08,396 --> 00:12:09,814
เร็วเข้า เปลี่ยนช่อง!

160
00:12:09,898 --> 00:12:10,732
พยายามอยู่

161
00:12:10,815 --> 00:12:14,069
มีปีศาจเหล็กไล่ตามเราอยู่นะ พยายามอีก!

162
00:12:17,030 --> 00:12:18,448
คิดว่าทำได้แล้ว

163
00:12:19,616 --> 00:12:21,576
สแตนลีย์ แลร์รี่ เร็วเข้า!

164
00:12:22,077 --> 00:12:23,286
วางมือไว้บนกล่อง

165
00:12:35,257 --> 00:12:36,675
ตายแล้ว

166
00:12:39,803 --> 00:12:41,221
เราต้องกลับไปรับพวกนั้นก่อน

167
00:12:41,304 --> 00:12:43,014
รัส ตั้งให้เรากลับไปตรงนั้นได้มั้ย

168
00:12:43,098 --> 00:12:44,474
คิดว่าได้นะ

169
00:12:45,058 --> 00:12:46,935
แค่ไม่รู้ว่าพวกนั้นอยู่ตรงไหนแน่

170
00:12:47,018 --> 00:12:48,937
หรือว่าพวกเราอยู่ตรงไหน

171
00:12:49,020 --> 00:12:50,564
มิถุนายน ปี 1909

172
00:12:50,647 --> 00:12:51,565
พอจะช่วยมั้ย

173
00:12:51,648 --> 00:12:53,275
มิถุนายนปี 1909 เหรอ

174
00:12:53,358 --> 00:12:56,486
นั่นแค่สองเดือน
ก่อนที่บันทึกของคอร์นีเลียสจะหยุดเขียนไป

175
00:12:56,570 --> 00:12:58,947
สองเดือนก่อนที่เขาน่าจะถูกสาปเป็นหิน

176
00:12:59,030 --> 00:13:02,284
เยี่ยม งั้นเรารู้ละว่าสแตนลีย์กับแลร์รี่
ติดอยู่ในช่วงก่อนหน้านี้

177
00:13:02,367 --> 00:13:03,326
ไปรับพวกเขากัน

178
00:13:03,410 --> 00:13:05,203
ถ้าเป็นอย่างที่เธอว่า…

179
00:13:05,287 --> 00:13:06,454
เร็วเข้า ไปซ่อน

180
00:13:06,538 --> 00:13:09,541
งั้นอาจต้องตั้งคณะสำรวจจริงๆ

181
00:13:09,624 --> 00:13:11,626
ฉันศึกษาภูมิภาคนั้นมาหลายปี

182
00:13:11,710 --> 00:13:14,963
ฉันเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถ
พาคุณไปยังหีบพิทักษ์ทลาโทอานีได้

183
00:13:15,046 --> 00:13:19,050
หีบนั้นจะมาเป็นจุดเด่นที่สุดของคอลเล็กชั่น

184
00:13:19,134 --> 00:13:20,635
ทีนี้ มันอยู่ไหน

185
00:13:20,719 --> 00:13:24,973
อย่าถือสานะ แต่ฉันได้ยินมาว่า
คุณเป็นคนเชื่อถือไม่ได้ คุณแวนเดอร์โฮเวน

186
00:13:25,056 --> 00:13:30,103
ฉันจะพาคุณไปยังสถานที่นั้นเมื่อเราไปถึงเม็กซิโก

187
00:13:30,937 --> 00:13:33,231
ทำไมฉันถึงจะต้องเชื่อเธอ

188
00:13:33,315 --> 00:13:36,192
ทั้งที่มีชายจบปริญญามหาวิทยาลัยเป็นสิบๆ คน

189
00:13:36,276 --> 00:13:39,654
มาบอกว่าของนั้นไม่มีอยู่จริง

190
00:13:39,738 --> 00:13:42,699
เพราะพวกนักวิชาการพวกนั้น
ไม่ได้ทันคิดถึงข้อเท็จจริงที่ว่า

191
00:13:42,782 --> 00:13:46,494
แม่น้ำสายนั้นค่อยๆ เบี่ยงไปทางตะวันตก
ตลอดช่วงสี่ศตวรรษที่ผ่านมา

192
00:13:47,787 --> 00:13:49,831
ฉันแผ้วถางทางของตัวเอง

193
00:13:49,915 --> 00:13:54,461
และถ้าคุณให้ทุนการสำรวจครั้งนี้
เส้นทางนั้นจะนำคุณไปถึงหีบได้แน่

194
00:13:54,544 --> 00:13:57,797
ฉันสนอกสนใจหีบพิทักษ์ทลาโทอานีมาหลายปี

195
00:13:58,798 --> 00:14:04,596
อำนาจที่จะอยู่ในกำมือหากได้มันมา
มหาศาลจนแทบจินตนาการไม่ออก

196
00:14:05,597 --> 00:14:07,015
จัดการไปเลย

197
00:14:07,098 --> 00:14:08,934
ตกลงค่ะ คุณแวนเดอร์โฮเวน

198
00:14:38,755 --> 00:14:41,883
คิดว่าหีบนี้มันเกี่ยวกับคำสาปประจำตระกูลด้วยมั้ย

199
00:14:41,967 --> 00:14:43,843
จังหวะมันก็ตรงกัน

200
00:14:43,927 --> 00:14:46,846
งั้นไปดูกันว่าตาเฒ่าหินปูนนั่นคิดจะทำอะไร

201
00:15:04,990 --> 00:15:06,908
ไม่เคยเห็นอุโมงค์นั้นมาก่อน

202
00:15:10,829 --> 00:15:11,997
ดูสิ

203
00:15:12,080 --> 00:15:14,416
ปกติตรงนี้คือจุดที่มีนาฬิกาทราย

204
00:15:14,499 --> 00:15:16,710
แถมยังไม่มีเครือหนามอะไรสักนิด

205
00:15:16,793 --> 00:15:20,171
แม่อยากรู้จังว่าข้างหลังนั้นมีอะไรซ่อนอยู่
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

206
00:15:26,928 --> 00:15:29,806
เป็นประตูเหล็กบานใหญ่ เหมือนห้องนิรภัย

207
00:15:29,890 --> 00:15:32,309
เขาจะมีอะไรต้องขังที่จะอันตรายกว่า

208
00:15:32,392 --> 00:15:34,561
พวกของต้องสาปอื่นๆ ที่วางไว้ข้างนอกนี่

209
00:15:37,147 --> 00:15:39,357
เข้าใจเจ้าหีบความทรงจำนี่ละ

210
00:15:39,858 --> 00:15:42,527
เป็นการถอดรหัสจากการ
ใส่ข้อมูลตามลำดับขั้นแทนที่จะ…

211
00:15:43,111 --> 00:15:44,237
เจ้าเป็นใคร

212
00:15:44,321 --> 00:15:46,364
และไปเอาหีบความทรงจำของฉันมาจากไหน

213
00:15:46,448 --> 00:15:48,783
ไม่ใช่ของคุณซะหน่อย คุณขโมยมา

214
00:15:48,867 --> 00:15:50,702
จำไว้ให้ดีนะ เจ้าเด็กนอกคอก

215
00:15:50,785 --> 00:15:51,995
เจ้าจะต้องเสียใจ

216
00:15:52,078 --> 00:15:54,706
ที่กล้าบุกรุกเข้ามาในคฤหาสน์ไบรอาร์สโตน

217
00:16:03,673 --> 00:16:05,842
ถ้าเจ้าไม่ยอมตอบคำถามของฉัน

218
00:16:05,926 --> 00:16:09,387
ฉันจะจำเป็นต้องทำตัวไม่น่ารักมากขึ้นทุกที

219
00:16:10,889 --> 00:16:12,641
ไม่น่ารักแค่ไหน

220
00:16:12,724 --> 00:16:16,394
มองเหยียดหยาบคาย
พูดจาประชดประชันแบบนี้เหรอ

221
00:16:16,478 --> 00:16:21,483
เห็นว่าเจ้ายิ่งดื้อด้าน
ฉันก็ยิ่งต้องโน้มน้าวใจกว่าเดิม

222
00:16:28,073 --> 00:16:30,700
โอเคๆ ผมยอมบอกทุกอย่างก็ได้

223
00:16:31,868 --> 00:16:33,286
ผมเป็นหลานเหลนโหลนของคุณ

224
00:16:33,370 --> 00:16:34,371
ฮอรัส แวนเดอร์โฮเวน

225
00:16:34,454 --> 00:16:37,707
เจ้าเนี่ยนะ คือเลือดเนื้อเชื้อไขฉัน

226
00:16:37,791 --> 00:16:39,668
ไม่น่าจะใช่

227
00:16:39,751 --> 00:16:42,045
เอ้า คิดว่านี่อยากเป็นญาติคุณหรือไง

228
00:16:42,128 --> 00:16:44,923
คุณคือคนที่ทำลายชื่อเสียงครอบครัวของเรา
จากความโลภของคุณ

229
00:16:45,006 --> 00:16:46,424
กล้าดียังไง

230
00:16:46,508 --> 00:16:48,260
ไม่ คุณนั่นแหละกล้าดียังไง

231
00:16:48,343 --> 00:16:50,178
นี่มันความผิดคุณทั้งหมด

232
00:16:50,262 --> 00:16:51,930
อีกอย่าง ตอนนี้คุณไม่มีตัวตนจริงด้วยซ้ำ

233
00:16:52,013 --> 00:16:53,056
เป็นแค่ความทรงจำ

234
00:16:53,139 --> 00:16:56,935
ส่วนเจ้าก็เป็นไอ้แมวขโมยขี้โกหก

235
00:16:57,018 --> 00:17:00,772
ที่แอบเข้ามาในบ้านของฉัน
เพื่อย่องเบาเอาสมบัติล้ำค่าของฉันไป

236
00:17:04,526 --> 00:17:08,280
ถ้าผมเป็นแค่โจรธรรมดา ผมจะรู้เส้นทาง
ในปีกต้องห้ามดีขนาดนี้ได้ยังไง

237
00:17:08,362 --> 00:17:11,533
เจ้ารู้ได้ยังไงว่าฉันเรียกส่วนนี้ว่าอย่างนั้น

238
00:17:11,616 --> 00:17:13,159
เพราะผมก็อยู่ที่นี่ไง

239
00:17:13,243 --> 00:17:16,371
แบบเดียวกับที่รู้เรื่องหัวลิงบาบูนทอง
ที่คุณขโมยมาจากคองโก

240
00:17:16,454 --> 00:17:19,082
หรืออ่างพินิจที่โกงมาจากคุณเพคมิน

241
00:17:19,583 --> 00:17:23,003
หรือวิธีที่คุณขโมยหีบความทรงจำนี้
มาจากวิหารในเทือกเขาหิมาลัย

242
00:17:23,085 --> 00:17:26,506
นั่นน่ะ ที่อยู่บนเขา "กาฑมัณนิกา"

243
00:17:27,382 --> 00:17:31,052
ฮ่า! ไม่ใช่เขา "กาฑมัณนิกา" เจ้าเด็กไร้ปัญญา

244
00:17:31,136 --> 00:17:32,762
เขาอดิษยาต่างหาก

245
00:17:32,846 --> 00:17:36,391
ยิ่งพิสูจน์ว่าเจ้าเพียงแต่แอบอ้างเท่านั้น

246
00:17:36,474 --> 00:17:38,226
รัสทำอะไรของเขา

247
00:17:38,310 --> 00:17:42,188
เขาหลอกให้คอร์นีเลียสเผยที่ตั้งของวิหารนั้น

248
00:17:42,272 --> 00:17:44,190
ก็จริง โดนจับได้ละ

249
00:17:44,774 --> 00:17:47,110
แต่ถ้าเอาหีบคืนมาแล้วปล่อยผมไป

250
00:17:47,193 --> 00:17:50,572
สัญญาเลยว่าจะไม่เอาความลับคุณไปบอกใคร

251
00:17:50,655 --> 00:17:52,282
ก็ต้องไม่บอกอยู่แล้ว

252
00:17:52,365 --> 00:17:53,950
เพราะฉันจะทำให้แน่ใจว่า

253
00:17:54,034 --> 00:17:55,619
เจ้าจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่

254
00:17:55,702 --> 00:17:57,162
แต่ผมเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขคุณนะ

255
00:17:58,538 --> 00:18:03,460
เจ้าอาจได้ชื่อแวนเดอร์โฮเวน
แต่เจ้าไม่ใช่เลือดเนื้อของฉัน

256
00:18:13,178 --> 00:18:15,889
เก่งมากที่บีบเอาข้อมูลจากเขาได้นะ พี่ชาย

257
00:18:16,556 --> 00:18:17,474
ขอบใจ

258
00:18:17,557 --> 00:18:20,352
แต่เราต้องชิงหีบคืนมาถ้าอยากออกไปจากตรงนี้

259
00:18:20,435 --> 00:18:22,270
แล้วต้องไปช่วยสแตนลีย์กับแลร์รี่ด้วย

260
00:18:37,369 --> 00:18:41,498
หมอนี่เป็นบุฟเฟต์ความลับแบบกินไม่อั้นชัดๆ

261
00:18:43,750 --> 00:18:45,585
ใช่สิ หนูหิวอีกแล้ว

262
00:18:47,128 --> 00:18:48,797
นั่นอย่างกับห้องนิรภัยของธนาคาร

263
00:18:48,880 --> 00:18:52,050
ถ้าเขาเอาหีบเข้าไปเก็บในนั้น
เราไม่มีทางเอากลับออกมาได้แน่

264
00:18:54,719 --> 00:18:56,638
รอบนี้แม่มีแผนจ้า

265
00:18:56,721 --> 00:18:57,931
มาเร็ว ทางนี้

266
00:19:01,184 --> 00:19:02,185
นี่!

267
00:19:03,144 --> 00:19:06,106
พวกเจ้าบุกรุกเข้ามากี่คนเนี่ย

268
00:19:06,189 --> 00:19:08,900
ถ้าทำแตกคงน่าเสียดายแย่เลยเนอะ

269
00:19:08,984 --> 00:19:12,737
ฉันแน่ใจว่าแต่ละชิ้น
ต้องมีประวัติต้องสาปไม่เหมือนชิ้นไหน

270
00:19:12,821 --> 00:19:15,073
เจ้าไม่กล้าหรอก

271
00:19:15,156 --> 00:19:16,575
อยากลองมั้ยล่ะ

272
00:19:16,658 --> 00:19:18,285
- จัดเลย
- เดี๋ยว

273
00:19:18,368 --> 00:19:20,495
ก็ได้

274
00:19:20,579 --> 00:19:22,581
เจ้าต้องการอะไร

275
00:19:22,664 --> 00:19:25,375
เราแค่อยากได้หีบนั้น เราจะได้กลับบ้านกัน

276
00:19:25,458 --> 00:19:27,043
ไม่มีวัน

277
00:19:27,752 --> 00:19:28,753
เสียดายนะ

278
00:19:28,837 --> 00:19:30,380
ไม่!

279
00:19:31,715 --> 00:19:33,008
รัส! จัดเลย!

280
00:19:38,930 --> 00:19:40,473
ปล่อยฉันนะ เจ้าเด็กโสมม

281
00:19:40,974 --> 00:19:43,435
เชื่อเถอะ นี่ก็ไม่อยากอยู่ใกล้หรอก

282
00:19:43,518 --> 00:19:45,186
ขนาดความทรงจำยังเหม็นเลย

283
00:19:45,270 --> 00:19:47,272
รัส รับไว้!

284
00:19:49,399 --> 00:19:50,233
พร้อมแล้ว

285
00:19:52,569 --> 00:19:54,738
แวะอีกจุดเดียวก่อนจะกลับบ้าน

286
00:19:59,701 --> 00:20:01,286
โอ๊ย ไม่นะ แลร์รี่!

287
00:20:01,369 --> 00:20:04,039
ปล่อยเขานะ ไอ้กระป๋องสนิม!

288
00:20:05,332 --> 00:20:06,499
เอ้า พูดดีๆ หน่อย

289
00:20:06,583 --> 00:20:10,128
เขาแค่เล็มหนวดให้ข้า แล้วเขาก็ชื่อแฮงค์

290
00:20:13,089 --> 00:20:17,219
ปรากฏว่าแฮงค์ถูกช่างตีดาบขี้โมโหสาป
แต่อย่าพูดไป

291
00:20:17,302 --> 00:20:19,221
เรื่องนั้นมันจี้ใจเขา

292
00:20:20,680 --> 00:20:23,266
เสียใจด้วยนะ แฮงค์

293
00:20:28,063 --> 00:20:29,356
ขอบใจที่เล็มให้

294
00:20:29,439 --> 00:20:31,399
กลับไปแล้วเจอกัน

295
00:20:32,234 --> 00:20:33,109
เอาละ

296
00:20:34,527 --> 00:20:35,570
กลับบ้านกันเถอะ

297
00:20:48,917 --> 00:20:50,794
ไง น้อง คิดถึงฉันมั้ย

298
00:20:52,170 --> 00:20:55,298
ดีใจที่ได้กลับบ้าน แต่ข้าคงคิดถึงแฮงค์

299
00:20:55,382 --> 00:20:57,342
เขาอาจยังอยู่ในนี้ก็ได้นะ

300
00:20:57,425 --> 00:20:59,135
เราควรไปหาให้เจอ

301
00:20:59,219 --> 00:21:03,306
ก็ดีอยู่นะ แต่เอาหีบนี้ไปคืนที่เขาอดิษยาก่อนดีกว่า

302
00:21:09,187 --> 00:21:12,941
เรารู้สึกแย่มาก
ที่คอร์นีเลียสขโมยหีบความทรงจำของคุณไป

303
00:21:13,483 --> 00:21:16,194
ฉันไม่รู้ว่ายังมีเรื่องราวของพวกคุณเหลืออยู่ไหม

304
00:21:16,278 --> 00:21:18,655
ความทรงจำของเราไม่ได้ถูกลบเลือน

305
00:21:18,738 --> 00:21:22,367
เพียงแต่ถูกเก็บไว้ในจุดที่
โจรคนใดก็ไม่อาจทำให้แปดเปื้อน

306
00:21:25,161 --> 00:21:27,122
อ๋อ เหมือนแบ่งพาร์ทิชั่นฮาร์ดไดรฟ์

307
00:21:27,205 --> 00:21:28,248
ฉลาดมาก

308
00:21:28,331 --> 00:21:31,960
นั่นน่าจะเป็นวัตถุโบราณชิ้นสุดท้าย
ที่จะถอนคำสาปได้ ไปหาพ่อกัน!

309
00:21:33,336 --> 00:21:35,589
รอเล่าไม่ไหวละ
ว่าเราเจอคอร์นีเลียสด้วย

310
00:21:35,672 --> 00:21:37,591
มีคำถามอยากถามพ่อเยอะมาก

311
00:21:37,674 --> 00:21:39,134
เรากำลังไปแล้วนะ อเล็กซ์

312
00:21:46,057 --> 00:21:47,350
ไม่นะ

313
00:21:47,434 --> 00:21:49,311
ยังเป็นหินอยู่เหรอ

314
00:21:51,605 --> 00:21:52,939
ไม่เข้าใจเลย

315
00:21:53,023 --> 00:21:55,025
นั่นควรจะเป็นวัตถุโบราณชิ้นสุดท้าย

316
00:21:55,525 --> 00:21:57,819
เราจะต้องทำอะไรอีก

317
00:21:58,570 --> 00:22:00,405
เราตรวจดูหมดทุกห้องแล้ว

318
00:22:04,993 --> 00:22:09,247
เว้นแค่ห้องนั้นที่ไม่รู้ว่าเป็นห้องจนตอนนี้

319
00:22:14,377 --> 00:22:18,423
ดูสิ หลังนาฬิกาทราย
เป็นทางเดินที่เห็นในความทรงจำ

320
00:22:18,506 --> 00:22:21,760
นั่นคือเครือหนามแดงเส้นสุดท้าย

321
00:22:23,094 --> 00:22:25,430
และมันเลื้อยเข้าไปในห้องนิรภัยของคอร์นีเลียส

322
00:22:25,931 --> 00:22:28,099
โชคดีนะ นี่จำรหัสเปิดห้องไว้แล้ว

323
00:23:02,342 --> 00:23:04,344
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์