1
00:00:12,764 --> 00:00:14,766
มันเป็นอะไรไม่รู้ ทำไมพ่อไม่ตอบเรา

2
00:00:14,849 --> 00:00:17,185
- หรือว่าพ่อ…
- อย่าได้พูดออกมาเชียว เกือบได้อยู่แล้ว

3
00:00:17,269 --> 00:00:19,271
เราต้องช่วยพ่อได้ ใช่มั้ยคะ แม่

4
00:00:22,357 --> 00:00:25,777
จอร์เจียบอกว่าเราต้องเอาของสองชิ้นมารวมกัน
จัดไปเลย

5
00:00:25,860 --> 00:00:27,445
ไม่ลองไม่รู้

6
00:00:43,628 --> 00:00:45,589
โอเค ทุกคนออกไปก่อน

7
00:00:45,672 --> 00:00:47,716
- เดี๋ยว ไงนะ
- ทำไมล่ะ

8
00:00:47,799 --> 00:00:49,676
เราไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น

9
00:00:49,759 --> 00:00:52,470
ถ้ามีอะไรผิดพลาด แม่มีสร้อยคอยคุ้มภัย

10
00:00:52,554 --> 00:00:54,598
แต่คนอื่นๆ ไม่มีอะไรเลย

11
00:00:55,473 --> 00:00:56,892
ระวังด้วยนะฮะ แม่

12
00:01:09,029 --> 00:01:10,864
คิดว่างานนี้จะได้ผลไหม

13
00:01:10,947 --> 00:01:13,241
หวังว่านะ แต่ทุกครั้งที่ทำอะไรก้าวหน้า

14
00:01:13,325 --> 00:01:15,493
จะมีอุปสรรครออยู่ข้างหน้าอีกเสมอ

15
00:01:15,577 --> 00:01:17,162
ตรงนี้ต้องเป็นจุดสุดท้ายแล้ว

16
00:01:17,245 --> 00:01:20,832
พวกเราผ่านเผชิญกับภยันตรายมากมาย
เกินกว่าที่จะล้มเหลวตอนนี้

17
00:01:20,916 --> 00:01:24,336
สแตนลีย์พูดถูก
เราต้องได้ทั้งพ่อและลินดาคืนมา

18
00:01:32,260 --> 00:01:34,346
- ทุกอย่างโอเคมั้ยฮะ แม่
- คิดว่านะ!

19
00:01:34,429 --> 00:01:36,431
กำลังเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ

20
00:01:36,514 --> 00:01:39,100
นั่นช่างเป็นปฏิกิริยาที่ดีนัก

21
00:01:39,184 --> 00:01:41,311
ได้ผล พ่อจะได้คลายจากการเป็นหิน

22
00:01:41,394 --> 00:01:44,439
มาเร็ว ควรไปรออยู่ตรงหน้า ตอนที่พ่อฟื้น!

23
00:01:47,525 --> 00:01:50,946
ไม่อยากเชื่อว่างานนี้จบแล้ว หนูคิดถึงพ่อมาก

24
00:01:51,029 --> 00:01:52,822
ฉันก็คิดถึง แต่เราทำได้แล้ว

25
00:01:52,906 --> 00:01:56,159
เอาจริงๆ
ข้าคิดถึงกลิ่นน้ำหอมสุดฉุนของหมอนั่น

26
00:01:57,327 --> 00:02:00,163
โล่งใจจังที่จบฝันร้ายครั้งนี้เสียที

27
00:02:00,247 --> 00:02:03,333
ทั้งครอบครัวเราจะได้กลับมาพร้อมหน้าอีกครั้ง

28
00:02:29,109 --> 00:02:32,112
(นาฬิกาทรายทับทิมและลูกออบซิเดียน)

29
00:02:33,488 --> 00:02:35,365
เว้นระยะห่างให้พ่อหน่อยดีกว่า

30
00:02:35,448 --> 00:02:38,451
เราไม่อยากกระโดดเข้าใส่จนพ่อตกใจ

31
00:02:46,877 --> 00:02:48,753
ผีบ้าซีซาร์หลอน!

32
00:02:48,837 --> 00:02:51,882
แมงมุมยักษ์เหรอ ไม่จริงใช่มั้ยเนี่ย

33
00:02:51,965 --> 00:02:54,759
นั่นไม่ใช่แมงมุมธรรมดา
เป็นแมงมุมแม่ม่ายดำ

34
00:02:54,843 --> 00:02:59,222
แน่สินะ! นาฬิกาทรายสีแดง
ทำไมถึงไม่คิดมาก่อน

35
00:02:59,306 --> 00:03:00,932
ทุกคนมาทางนี้!

36
00:03:05,729 --> 00:03:07,898
เราต้องออกไปจากปีกต้องห้าม

37
00:03:21,077 --> 00:03:22,287
ทุกคนไม่เป็นไรนะ

38
00:03:22,370 --> 00:03:26,082
ถ้าอันยาบอกก่อนว่า
วัตถุโบราณนั่นจะทำให้เกิดแมงมุมมหากาฬก็คงดี

39
00:03:26,166 --> 00:03:29,586
แม่ว่าเขาเองก็ไม่รู้
ไม่อย่างนั้นคงจะเตือนพวกเราแล้ว

40
00:03:29,669 --> 00:03:31,880
แต่ตอนนี้เรารู้แล้ว ต้องรีบทำอะไรสักอย่าง

41
00:03:32,756 --> 00:03:34,174
เจ้าตัวร้ายนั่นอยากเอาชีวิตเราแน่

42
00:03:34,257 --> 00:03:36,676
ใช่ อาจจะดีถ้าคิดแผนดำเนินการอะไรสักอย่าง

43
00:03:36,760 --> 00:03:38,511
ตอนที่ยังมีประตูกั้นระหว่างเราอยู่

44
00:03:42,057 --> 00:03:45,143
ซึ่งอาจอยู่ได้ไม่นานเท่าที่หวัง

45
00:03:57,739 --> 00:04:00,575
ขอโดนไล่ฆ่า
ด้วยสัตว์ประหลาดพันธุ์อ่อนด้อยบ้างไม่ได้เหรอ

46
00:04:04,746 --> 00:04:06,414
ลินดา! เจ้ากลับมาแล้ว!

47
00:04:06,498 --> 00:04:08,917
เลือกจังหวะได้แย่มาก แต่ก็กลับมาแล้ว

48
00:04:09,584 --> 00:04:11,169
เกิดขึ้นได้ยังไง

49
00:04:11,253 --> 00:04:14,297
สกาย ลูกๆ อยู่ตรงนั้นไหม

50
00:04:14,881 --> 00:04:18,093
อเล็กซ์! คุณยังไม่ตาย เกิดอะไรขึ้น

51
00:04:18,175 --> 00:04:20,971
ไม่รู้เหมือนกัน แต่มีอะไรเปลี่ยนไปสักอย่าง

52
00:04:21,054 --> 00:04:25,100
ในนี้มีความเคลื่อนไหวเยอะมาก
แล้วก็มีรอยแยกที่แสงเข้ามาได้

53
00:04:26,101 --> 00:04:28,311
ถ้าผมไปถึงแสงนั้นได้

54
00:04:29,479 --> 00:04:33,900
แพนโดร่า ลูกคงไม่เชื่อพ่อ
แต่สาบานว่าเมื่อกี้พ่อเห็นลินดาวิ่งผ่านไป

55
00:04:34,693 --> 00:04:37,112
วิ่งเข้าสู่แสงไปหาทุกคน

56
00:04:38,321 --> 00:04:39,739
พ่อคงเห็นภาพหลอนไปแล้ว

57
00:04:39,823 --> 00:04:40,991
อาจจะไม่ได้หลอนนะ

58
00:04:41,074 --> 00:04:43,076
พ่ออาจเห็นลินดากลับมาจริงๆ

59
00:04:43,159 --> 00:04:48,331
รู้ไว้นะว่าพ่อรักทุกคน
และขอโทษที่ปกป้องทุกคนไม่ได้

60
00:04:48,415 --> 00:04:50,250
สกาย อย่าหยุดนะ

61
00:04:50,333 --> 00:04:54,546
คุณต้องทำลายคำสาปและช่วยลูกให้ได้ คุณต้อง…

62
00:04:57,549 --> 00:04:58,925
เรายังช่วยพ่อได้

63
00:04:59,009 --> 00:05:00,135
รัส…

64
00:05:00,218 --> 00:05:01,344
แพนโดร่าอาจจะพูดถูก

65
00:05:01,428 --> 00:05:04,014
ลินดากลายเป็นหินตอนที่แตะนาฬิกาทราย

66
00:05:04,097 --> 00:05:05,390
เหมือนกับคอร์นีเลียสใช่มั้ย

67
00:05:05,473 --> 00:05:06,683
ว่าต่อสิ

68
00:05:06,766 --> 00:05:10,562
จะพูดว่าลินดาไปอยู่ในที่เดียวกับพ่อก็คงได้

69
00:05:10,645 --> 00:05:14,733
ใช่ พ่อบอกว่าเป็นที่โล่งมืดเวิ้งว้าง
ในนั้นมองไม่ค่อยเห็นอะไร

70
00:05:14,816 --> 00:05:15,650
ถูกต้อง

71
00:05:15,734 --> 00:05:18,403
พ่อบอกว่าจู่ๆ ก็มีการเคลื่อนไหวในนั้น

72
00:05:18,486 --> 00:05:19,946
และตอนนี้เริ่มมีแสงสว่าง

73
00:05:20,030 --> 00:05:21,656
พ่อเห็นเราอยู่ในแสงตรงนั้น

74
00:05:21,740 --> 00:05:24,951
นาฬิกาทรายเริ่มร้าว
พ่อถึงได้เห็นลินดาวิ่งมาสู่แสงสว่าง

75
00:05:26,036 --> 00:05:28,288
ทีนี้ไอ้พวกนั้นออกมาตรงนี้
ซึ่งแปลได้แค่ว่า…

76
00:05:28,371 --> 00:05:30,832
แสงนั้นคือรอยร้าวในนาฬิกาทราย

77
00:05:30,916 --> 00:05:34,961
และวิญญาณของอเล็กซ์
ถูกขังไว้ในลูกออบซิเดียนนั้น

78
00:05:39,382 --> 00:05:43,762
แต่เราทุกคนได้ยินเสียงพ่อ ฟังแล้วอ่อนล้ามาก
พ่อวิ่งไปที่แสงไม่ไหว

79
00:05:43,845 --> 00:05:46,848
ซึ่งเป็นสาเหตุที่เราคนใดคนหนึ่งต้องเข้าไป
ช่วยพ่อออกมาจากตรงนั้น

80
00:05:46,932 --> 00:05:49,351
เราคนใดคนหนึ่งต้องกลายเป็นหิน

81
00:05:55,023 --> 00:05:57,275
เฮ้ย! ทางนี้ ไอ้แมลงน่าเกลียด

82
00:05:57,359 --> 00:06:00,362
เอาจริงๆ แมงมุมก็ไม่ใช่แมลง
แต่เข้าใจตรงกันแหละนะ

83
00:06:02,155 --> 00:06:03,531
ฮอรัส ทำอะไรน่ะ

84
00:06:03,615 --> 00:06:06,493
ยังไงผมก็เป็นคนต่อไปที่จะกลายเป็นหิน
ก็ควรจะเป็นผมนั่นแหละ

85
00:06:09,537 --> 00:06:12,290
- เชื่อผมเถอะ ผม…
- แม่รู้ ลูกทำได้

86
00:06:12,374 --> 00:06:13,917
เร็วๆ! ทุกคนต้องหนี

87
00:06:21,383 --> 00:06:22,884
เป็นอาวุธสุดยอดแบบไหนกัน!

88
00:06:28,390 --> 00:06:29,849
ฝีมือมีแค่นั้นเหรอ

89
00:06:38,775 --> 00:06:39,943
แล้วเจอกันฮะ พ่อ

90
00:06:44,823 --> 00:06:47,742
โอเค คิดว่าคงยังไม่ตายสนิท

91
00:06:51,830 --> 00:06:52,831
พ่อฮะ

92
00:06:56,543 --> 00:06:58,545
ได้ยินผมมั้ย

93
00:06:58,628 --> 00:07:00,088
นี่รัส

94
00:07:00,171 --> 00:07:02,215
พ่อ! ตอบหน่อย ตอบอะไรก็ได้!

95
00:07:05,719 --> 00:07:09,180
ถ้าถูกสาปเป็นหินก็จะกลายเป็นแบบนี้สินะ

96
00:07:09,264 --> 00:07:12,225
วิญญาณในนี้กำลังถูกย่อยสลาย

97
00:07:12,309 --> 00:07:13,435
ขออย่าเป็นพ่อเลยนะ

98
00:07:14,895 --> 00:07:16,062
ขออย่าเป็นพ่อเลยนะ

99
00:07:19,733 --> 00:07:21,568
เจองี้เข้าไปฝันร้ายแน่

100
00:07:22,402 --> 00:07:24,279
แต่อย่างน้อยก็ไม่ใช่พ่อ

101
00:07:30,452 --> 00:07:33,371
แน่สิ ต้องเป็นดักแด้ที่อยู่ไกลสุด

102
00:07:44,966 --> 00:07:47,677
เสียงจุ๊กจิ๊ก พ่อก็พูดถึงเสียงแบบนั้น

103
00:07:59,689 --> 00:08:03,026
ถ้าแม่บอกหนูเมื่อสามเดือนก่อนว่า
รัสจะอาสาไปสู้ตัวต่อตัว

104
00:08:03,109 --> 00:08:06,988
กับแมงมุมแม่ม่ายดำขนาดหกฟุตเพื่อช่วยพ่อ
หนูไม่มีทางเชื่อแน่ๆ

105
00:08:07,072 --> 00:08:10,450
แม่เลือกไม่ถูกว่าส่วนไหนของประโยคนั้น
ที่ไม่น่าเชื่อมากกว่านั้น

106
00:08:10,533 --> 00:08:13,745
รัสซื้อเวลาสำคัญให้เราต่อคู่ต่อสู้แปดขา

107
00:08:13,828 --> 00:08:15,455
เราต้องใช้โดยไม่เสียเปล่า

108
00:08:15,538 --> 00:08:18,041
ใช่ เราต้องช่วยพี่
ให้พาพ่อออกมาจากแมงมุมพวกนั้น

109
00:08:18,124 --> 00:08:20,710
และฉันมีแผนว่าจะทำได้ยังไง

110
00:08:20,794 --> 00:08:23,922
รัสกำลังสู้กับสัตว์ประหลาด
ส่วนเจ้าก็เป็นคนคิดแผน

111
00:08:24,005 --> 00:08:25,507
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้วล่ะ

112
00:08:25,590 --> 00:08:28,885
ดูเหมือนหนูกับพี่
สอนอะไรให้กันและกันมาเยอะในหน้าร้อนนี้

113
00:08:28,969 --> 00:08:31,638
ถ้ารัสคิดถูก พ่อเห็นแสงแค่นิดเดียว

114
00:08:31,721 --> 00:08:33,890
เพราะรอยแยกบนนาฬิกาทรายมันเล็กมาก

115
00:08:33,974 --> 00:08:37,101
เรารู้อีกว่านั่นเป็นทางออกเพราะลินดา

116
00:08:37,185 --> 00:08:38,852
แทนที่จะมีทางออกทางเดียว

117
00:08:38,937 --> 00:08:42,148
เราต้องกระแทกนาฬิกาทรายสีแดงเสียเลย
จะได้มีรอยร้าวเยอะๆ

118
00:08:42,231 --> 00:08:44,401
ให้รัสกับพ่อมีโอกาสหนีออกมาได้มากๆ

119
00:08:44,484 --> 00:08:47,153
ทำลายนาฬิกาทรายไปเสียเลยไม่ดีเหรอ

120
00:08:47,237 --> 00:08:50,448
ก็ทำได้ แต่ถ้าทำอย่างนั้น
รัสกับพ่ออาจจะบาดเจ็บไปด้วย

121
00:08:50,532 --> 00:08:52,492
เราต้องทำให้แน่ใจว่า
สองคนนั้นออกมาอย่างปลอดภัยก่อน

122
00:08:52,576 --> 00:08:56,121
แค่ทำให้เสียหายก็ยากแล้ว
จะทำลายยิ่งยากไปใหญ่

123
00:08:56,204 --> 00:08:59,332
ดูเหมือนนาฬิกาทรายนั่น
เหนียวหนึบกว่าเนื้อเต่าตากแห้ง

124
00:08:59,416 --> 00:09:01,501
เชื่อฉันเถอะน่า ฉันรู้ว่าทำอะไรอยู่

125
00:09:01,585 --> 00:09:05,755
งานนี้มันสู้กับบอสในวิดีโอเกมชัดๆ
ไม่มีใครทำเรื่องนั้นเก่งกว่าฉัน

126
00:09:28,987 --> 00:09:33,241
บอกเอาไว้ก่อน ปกติแล้วแม่จะ
ไม่ยอมให้ลูกใช้อะไรในนี้ทั้งนั้น

127
00:09:33,325 --> 00:09:35,285
แต่นี่เป็นกรณีพิเศษ

128
00:09:38,663 --> 00:09:39,664
ก็เจ๋งอยู่

129
00:10:02,604 --> 00:10:03,897
โอ๊ะโอ

130
00:10:16,409 --> 00:10:18,620
- ไม่นะ! แม่!
- ไม่เป็นไร

131
00:10:18,703 --> 00:10:20,121
แม่ยังสวม…

132
00:10:21,122 --> 00:10:22,332
ไม่นะ!

133
00:10:29,923 --> 00:10:31,675
ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย

134
00:10:39,015 --> 00:10:40,016
อยู่นั่น

135
00:10:54,406 --> 00:10:55,991
- โดนจังๆ
- เยี่ยมมาก แพนโดร่า

136
00:10:56,074 --> 00:10:59,369
ปรากฏว่าการสู้เชิงรุกที่ดีสุด
คือระบบความปลอดภัยของบ้าน

137
00:10:59,452 --> 00:11:03,123
มาเร็ว ได้เวลาจัดให้แขกได้ไปทัวร์ปีกต้องห้าม

138
00:11:14,009 --> 00:11:17,345
แหวะ รอบหน้ายอมให้แมงมุมจับได้ดีกว่ามั้ย

139
00:11:29,774 --> 00:11:32,569
เพื่อนร่วมดักแด้น่าจะเป็นนักรบแอซเทคมาก่อน

140
00:11:37,657 --> 00:11:39,618
รอบนี้จะไม่ยอมพลาดละ

141
00:11:39,701 --> 00:11:42,078
ต้องไปให้ถึงตัวพ่อโดยไม่โดนใยแมงมุม

142
00:11:59,846 --> 00:12:00,931
เอาเลย!

143
00:12:11,024 --> 00:12:12,192
โดนไปเต็มๆ!

144
00:12:12,275 --> 00:12:14,653
อย่าเพิ่งฉลอง เราต้องไปหาสแตนลีย์

145
00:12:15,237 --> 00:12:18,073
มีอีกจุดที่ต้องเชิญคุณแมงมุมตูดหมึกไป

146
00:12:21,701 --> 00:12:24,996
ใช่ ขอแสงเพิ่มอีก สู้ๆ นะ ทุกคน

147
00:12:25,080 --> 00:12:26,623
แค่ต้องไปให้ถึงพ่อ

148
00:12:29,960 --> 00:12:33,547
ค่อยๆ ค่อยๆ ไม่ต้องรีบร้อน

149
00:12:54,859 --> 00:12:57,445
จริงๆ ก็มีสมองเหมือนกันนะเนี่ย
นายแวนเดอร์โฮเวน

150
00:13:03,243 --> 00:13:04,244
รอจังหวะก่อน…

151
00:13:06,162 --> 00:13:08,331
รอก่อน…

152
00:13:10,000 --> 00:13:11,251
จัดเลย!

153
00:13:47,287 --> 00:13:49,623
โห เราเล่นงานมันได้จริงด้วย

154
00:13:49,706 --> 00:13:51,166
ยกเพดานขึ้นเลย สแตนลีย์

155
00:13:51,249 --> 00:13:53,418
เรายังต้องพารัสกับอเล็กซ์ออกมาจากตรงนั้น

156
00:13:54,294 --> 00:13:57,881
สมน้ำหน้า! อยากลองดีกับบ้านแวนเดอร์โฮเวน
ก็ต้องเจอแบบนี้

157
00:14:01,468 --> 00:14:03,011
พ่อฮะ นี่รัส

158
00:14:03,094 --> 00:14:04,721
มาเร็ว ตื่นสิ

159
00:14:06,556 --> 00:14:09,851
รัส ลูกยังไม่ควรมาตรงนี้ ยังไม่ถึงเวลา

160
00:14:09,935 --> 00:14:12,354
พ่อก็ไม่ควรอยู่เหมือนกัน เราจะกลับบ้านแล้ว

161
00:14:14,814 --> 00:14:17,400
ไม่! เอาพ่อไปไม่ได้ อย่าเข้ามานะ

162
00:14:23,740 --> 00:14:25,617
เกิดอะไรขึ้น

163
00:14:34,751 --> 00:14:37,921
พ่อ ผมไม่รู้ว่ามีอะไรผิดพลาด

164
00:14:38,004 --> 00:14:41,258
เมื่อกี้เราเกือบทำได้แล้วเชียว ผมขอโทษ

165
00:14:41,341 --> 00:14:43,426
ไม่มีอะไรต้องขอโทษเลย

166
00:14:43,510 --> 00:14:46,680
ต้องโทษบรรพบุรุษของลูกกับพ่อเอง

167
00:14:46,763 --> 00:14:50,100
พ่อขอโทษที่เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ
จนทำให้ทุกคนตกอยู่ในอันตราย

168
00:14:50,642 --> 00:14:55,522
ลูก แพนโดร่ากับแม่ของลูก
ทำสิ่งที่ถูกต้องถึงจะยากลำบาก

169
00:14:56,064 --> 00:14:59,359
ลูกเปลี่ยนตำนานแวนเดอร์โฮเวนให้ดีขึ้นได้แล้ว

170
00:15:05,824 --> 00:15:08,910
โอ๊ย! เกลียดจังเวลาลาสต์บอสมีค่าพลังสองเด้ง

171
00:15:19,838 --> 00:15:23,008
โอ๊ย สุด! แฮงค์มาแล้ว

172
00:15:32,809 --> 00:15:34,477
แล้วแฮงค์ก็ไปแล้ว

173
00:15:34,561 --> 00:15:35,562
ฮ่วย

174
00:15:39,107 --> 00:15:41,484
สกาย แพนโดร่า พวกเจ้าหนีไปก่อน

175
00:15:41,568 --> 00:15:44,905
สแตนลีย์กับข้าจะรั้งเจ้าตัวนี่ไว้
ให้พวกเจ้าหนีไปได้

176
00:15:44,988 --> 00:15:48,450
ถูกต้อง เราได้พบจุดหมายสำคัญในชีวิต
ในการช่วยภารกิจของพวกคุณ

177
00:15:48,533 --> 00:15:49,659
ทีนี้โปรดไปหลบในที่ปลอดภัย

178
00:15:50,243 --> 00:15:51,494
เดี๋ยว ไม่ได้นะ

179
00:16:02,339 --> 00:16:03,840
แม่ ลดเพดานลงมาเลย!

180
00:16:21,942 --> 00:16:23,652
อย่าได้ทำแบบนั้นอีกเชียวนะ

181
00:16:23,735 --> 00:16:26,988
เราทุกคนต้องอยู่ด้วยกัน
แล้วก็จะรอดจากเรื่องนี้ไปด้วยกัน

182
00:16:27,072 --> 00:16:28,990
ใช่ เลิกพูดเหมือนพวกนายทำงานให้เราเสียที

183
00:16:29,074 --> 00:16:30,367
นายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา

184
00:16:30,450 --> 00:16:31,868
เป็นแวนเดอร์โฮเวนแล้วนะ

185
00:16:32,953 --> 00:16:34,454
รู้ไหมทำไมพ่อถึงยังไม่ตาย

186
00:16:35,205 --> 00:16:36,206
ความหวัง

187
00:16:36,289 --> 00:16:41,127
และความหวังนั้นจะทำให้เราอยู่ได้
จนกว่าสกายกับแพนโดร่าจะช่วยเราออกไป

188
00:16:41,711 --> 00:16:42,796
เข้าใจพ่อไหม

189
00:16:42,879 --> 00:16:44,172
ได้เลยฮะ พ่อ

190
00:16:44,256 --> 00:16:46,675
จริงๆ อยากได้คำพูดปลุกใจของพ่อ

191
00:16:46,758 --> 00:16:48,385
มาตลอดช่วงสามเดือน

192
00:16:48,885 --> 00:16:50,679
ผ่านไปแค่สามเดือนเองเหรอ

193
00:16:56,184 --> 00:16:57,644
พวกมันมาอีกแล้ว

194
00:16:57,727 --> 00:17:00,730
รัส อยู่ในนั้นโอเคมั้ยเนี่ย

195
00:17:01,314 --> 00:17:02,440
แพนโดร่า!

196
00:17:02,524 --> 00:17:04,943
เจอพ่อแล้ว แต่ไม่เหลือแสงเลย

197
00:17:05,026 --> 00:17:06,151
เกิดอะไรขึ้น

198
00:17:06,236 --> 00:17:08,737
เราเอาชนะแม่ม่ายดำได้แล้ว
แต่มันดันรักษาตัวเองได้

199
00:17:08,822 --> 00:17:10,489
ไม่ยุติธรรมสุดๆ เลย

200
00:17:10,574 --> 00:17:12,284
มันทำแบบนั้นได้ตั้งแต่เมื่อไหร่

201
00:17:12,367 --> 00:17:15,704
ปรากฏว่ามันมีกลเม็ดเลวร้ายซ่อนอยู่เต็มไปหมด

202
00:17:15,786 --> 00:17:17,997
เราต้องทุบให้นาฬิกาทรายมีรอยร้าวใหญ่ๆ

203
00:17:18,081 --> 00:17:20,583
ให้สองคนหนีออกมาให้ได้
ก่อนที่มันจะสมานตัวเองได้

204
00:17:20,667 --> 00:17:23,837
- แต่การเข้าไปใกล้มันอันตรายเกินไป
- ถ้ามีสร้อยก็ไม่อันตราย

205
00:17:23,920 --> 00:17:25,921
เราต้องดึงสร้อยคืนมาจากบนเพดาน

206
00:17:26,006 --> 00:17:27,173
เพดานเหรอ

207
00:17:27,257 --> 00:17:29,050
สร้อยขึ้นไปทำอะไรบนเพดาน

208
00:17:29,134 --> 00:17:30,677
ไม่ต้องห่วง ฉันจัดเองได้

209
00:17:30,760 --> 00:17:31,928
พ่อกับพี่ระวังตัวอยู่ในนั้นก่อน

210
00:17:32,012 --> 00:17:34,014
โอเค เราจะไว้ใจเธอ

211
00:17:35,181 --> 00:17:37,642
ฉันอยากให้พวกนายเข้าบ้าน
ไปเอาของให้ฉันหน่อย

212
00:17:37,726 --> 00:17:40,812
ครั้งสุดท้ายที่เห็น
ทางออกมีใยแมงมุมเกาะเต็มไปหมด

213
00:17:40,896 --> 00:17:43,315
รู้น่ะ แต่มีทางขึ้นไปอีกทาง

214
00:17:58,538 --> 00:18:01,041
- พร้อมนะ
- ข้าควรจะถามเจ้ามากกว่า

215
00:18:05,712 --> 00:18:07,756
ได้แล้ว จะปีนขึ้น

216
00:18:08,506 --> 00:18:12,385
แมงมุมลายตัวนั้น
ฉันเห็นมันซมซานเหลือทน

217
00:18:12,469 --> 00:18:14,012
เดี๋ยวมันน่าจะมาถึงตรงนี้

218
00:18:14,095 --> 00:18:16,514
แล้วเราจะเตะมันให้หมอบ

219
00:18:16,598 --> 00:18:19,059
แค่หวังว่าสแตนลีย์กับแลร์รี่กลับมาทันเวลา

220
00:18:25,148 --> 00:18:26,441
เรารู้อยู่แล้วว่าจะเจออะไร

221
00:18:26,524 --> 00:18:28,985
มันหวังให้เราตกใจกลัวจะได้วิ่งไล่เรา

222
00:18:29,069 --> 00:18:30,362
อย่าให้มันได้อย่างใจ

223
00:18:58,014 --> 00:18:59,307
ท่านี้เด็ดค่ะ แม่

224
00:18:59,891 --> 00:19:02,060
สร้อยคอหนึ่งเส้นมาแล้วจ้า

225
00:19:02,561 --> 00:19:05,355
หัดคุมเจ้านั่นได้เร็วขนาดนี้ได้ไง

226
00:19:05,438 --> 00:19:08,441
เมื่อหัดกางใบคุมเรือสเปนที่ขโมยมาได้

227
00:19:08,525 --> 00:19:10,735
เรื่องอื่นๆ ก็กลายเหมือนปอกกล้วย

228
00:19:11,361 --> 00:19:12,571
รถม้ารอแล้วจ้า

229
00:19:12,654 --> 00:19:14,239
ดูเหมาะกับเจ้ามากนะ

230
00:19:14,322 --> 00:19:15,574
แต่ต้องปลอดภัยไว้ก่อน

231
00:19:19,661 --> 00:19:20,996
จัดไป

232
00:19:21,079 --> 00:19:22,497
ทางนี้เลย พวกน่ายี้!

233
00:19:27,335 --> 00:19:29,629
ไม่ใช่ละ ทางนี้ เจ้าโง่

234
00:19:36,261 --> 00:19:37,262
เย้ย

235
00:19:37,345 --> 00:19:38,513
ขอโทษนะ รัส

236
00:19:41,016 --> 00:19:42,726
โอเค หมดเวลาเล่น

237
00:19:42,809 --> 00:19:43,894
แม่คะ ถึงตาแม่

238
00:19:59,075 --> 00:20:00,660
ไม่มีมุกสกปรกอื่นแล้วเหรอ

239
00:20:35,403 --> 00:20:37,447
นี่! ทุกคนอยู่ไหนกัน

240
00:20:38,365 --> 00:20:39,407
มีใครอยู่มั้ย

241
00:20:41,534 --> 00:20:42,744
พ่ออยู่ไหนล่ะ

242
00:20:46,331 --> 00:20:47,457
พ่ออยู่นี่

243
00:20:47,540 --> 00:20:49,417
แล้วจะไม่ไปไหนอีกแล้ว

244
00:20:50,168 --> 00:20:51,378
อเล็กซ์

245
00:21:07,269 --> 00:21:10,230
พ่อยังไม่อยากเชื่อเลยว่า
ถอนคำสาปสำเร็จแล้วจริงๆ

246
00:21:10,313 --> 00:21:13,233
เป็นครั้งแรกในเวลาหลายปีที่พ่อรู้สึกเป็นอิสระ

247
00:21:14,609 --> 00:21:17,696
พ่อเป็นพ่อและสามีที่โชคดีที่สุดในโลก

248
00:21:17,779 --> 00:21:18,989
ทุกคนช่วยพ่อเอาไว้

249
00:21:19,072 --> 00:21:20,240
ช่วยตัวเองด้วย!

250
00:21:20,323 --> 00:21:22,242
ถึงถ้าเป็นรูปปั้น นี่จะออกมาสวยมากก็เถอะ

251
00:21:22,325 --> 00:21:25,662
ถ้าถึงเวลาจริงคงจะโพสท่าสวยๆ
แล้วจะเป็นรูปปั้นเท่ๆ ตลอดกาล

252
00:21:26,830 --> 00:21:29,541
คือว่า เรายังมีวัตถุโบราณเต็มบ้านอยู่เลย

253
00:21:29,624 --> 00:21:31,167
ของที่ไม่ใช่ของเรา

254
00:21:31,251 --> 00:21:33,962
รู้สึกผิดถ้าจะเก็บชิ้นไหนไว้แม้แต่ชิ้นเดียว

255
00:21:34,045 --> 00:21:35,422
ใครบอกว่าเราจะเก็บไว้ล่ะ

256
00:21:35,505 --> 00:21:39,676
เรามีความรับผิดชอบต้องถอนคำสาป
และคืนวัตถุพวกนั้นไปให้หมด

257
00:21:39,759 --> 00:21:43,096
อีกอย่าง คิดสิว่าถ้าได้ที่คืนมา
เราจะทำอะไรได้บ้าง

258
00:21:43,179 --> 00:21:45,599
- ในปีกต้องห้าม
- ทำลานสเก็ตมั้ย ทุกคน

259
00:21:45,682 --> 00:21:48,101
หนูจะได้ไม่ต้องเล่นสเก็ตตามทางเดินไง

260
00:21:48,184 --> 00:21:49,352
ไม่มีทาง

261
00:21:49,436 --> 00:21:52,355
เราควรสร้างแล็บเทคโนโลยีชั้นนำ
เอาไว้ทำนวัตกรรมของฉัน

262
00:21:52,439 --> 00:21:54,274
ไม่อยากเชื่อเลยว่าได้ยินอะไรจากปากลูก

263
00:21:54,357 --> 00:21:58,653
เรามีความรับผิดชอบที่จะต้อง
ชดเชยความผิดที่บรรพชนทำเอาไว้

264
00:21:58,737 --> 00:22:02,032
เราต้องชดใช้บาปเป็นกอง
ของคนหลายต่อหลายรุ่น

265
00:22:02,866 --> 00:22:05,410
หลังจากนั้น
เราจะติดตั้งอ่างอาบน้ำร้อนในเซเลสเตียม

266
00:22:05,493 --> 00:22:06,536
โอเค

267
00:22:27,182 --> 00:22:28,308
อเล็กซ์

268
00:22:29,059 --> 00:22:30,227
ผมอยู่ที่ไหน

269
00:22:30,810 --> 00:22:31,895
คุณโอเคมั้ย

270
00:22:32,979 --> 00:22:33,980
ไม่โอเค

271
00:23:02,342 --> 00:23:04,344
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์