1
00:01:02,062 --> 00:01:04,063
(ตะเกียงต้องสาป)

2
00:01:08,402 --> 00:01:10,237
(เก่งมาก!)

3
00:01:13,615 --> 00:01:15,993
- เฮ้อ เอบวกอีกแล้วเหรอ สมเป็นรัส
- นี่

4
00:01:15,993 --> 00:01:19,162
ดีนะที่นายเริ่มเรียนม.ปลาย
แบบเดียวกับที่จบม.ต้นมา

5
00:01:19,162 --> 00:01:22,332
พูดจริงๆ มันก็รู้สึกดีนะ รู้สึกเกือบจะ...

6
00:01:22,332 --> 00:01:24,293
- ปกติ
- ใช่เลย

7
00:01:24,293 --> 00:01:25,377
รู้สึกเหมือนกัน

8
00:01:25,377 --> 00:01:27,212
เมื่อก่อนก็ไม่เคยอินกับชีวิตปกติหรอกนะ

9
00:01:27,212 --> 00:01:29,423
แต่หลังจากเรื่องวุ่นๆ ช่วงปิดเทอมหน้าร้อน

10
00:01:29,423 --> 00:01:32,176
ได้ใช้ชีวิตปกติบ้างก็ยอดไปเลย

11
00:01:32,176 --> 00:01:36,471
ใช่ แต่พูดตรงๆ เราก็ยังมีอะไรต้องทําเยอะ

12
00:01:36,972 --> 00:01:37,973
เราปล่อยพ่อจากคําสาปแล้ว

13
00:01:37,973 --> 00:01:41,310
แต่ยังนอนอยู่บนวัตถุโบราณต้องสาปอีกเพียบ

14
00:01:41,310 --> 00:01:43,437
แล้วไงล่ะ เราก็นอนแบบนั้นมาแต่เกิด

15
00:01:43,437 --> 00:01:47,107
- แต่เราไม่รู้ไง ตอนนี้รู้แล้ว
- ก็จริง

16
00:01:47,107 --> 00:01:49,943
แต่พอจัดการแมงมุมแม่ม่ายดํานั่นได้
ฉันก็รู้สึกไร้เทียมทานละ

17
00:01:53,071 --> 00:01:55,282
อย่ามั่นใจเกินเหตุก็แล้วกัน

18
00:01:55,282 --> 00:01:58,535
ระวังด้วย
เราไม่มีทางรู้ว่าอันตรายจะรออยู่ตรงไหน

19
00:02:00,037 --> 00:02:03,498
ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่า
เธอสองตนอยู่ในนี้กันมานานขนาดนั้น

20
00:02:03,498 --> 00:02:06,084
โดยไม่เคยจัดของสําเร็จได้ยังไง

21
00:02:06,084 --> 00:02:07,669
ความผิดข้าเอง

22
00:02:07,669 --> 00:02:12,132
หลังจากที่แพนโดร่าสอนเล่นปาร์กัวร์
ข้าก็หมกมุ่นเลย

23
00:02:12,132 --> 00:02:14,259
แล้วนี่ก็เป็นห้องเดียวที่จะเล่นได้

24
00:02:14,259 --> 00:02:17,012
ถ้าไม่อยากไปโดนของต้องสาป

25
00:02:17,012 --> 00:02:20,390
ไม่ใช่ๆ ต้องโทษข้า
ข้าควรมีความรับผิดชอบมากกว่านี้

26
00:02:21,141 --> 00:02:24,520
แต่ขอบอกเลยนะ
เห็นเจ้าโดดจากกองสมุดบันทึกขึ้นโต๊ะล่าสุด

27
00:02:24,520 --> 00:02:28,857
เป็นท่าที่ทั้งแปลกใหม่แข็งแกร่ง
ต่อให้ทุกอย่างพังเละก็เถอะ

28
00:02:28,857 --> 00:02:30,400
รับคําชมโดยดีจ้า

29
00:02:30,400 --> 00:02:34,446
เรายังต้องใช้บันทึกพวกนี้นะ
เพราะงั้นช่วยไปเล่นที่อื่น

30
00:02:34,446 --> 00:02:36,323
ขอโทษจ้ะ สกาย

31
00:02:37,032 --> 00:02:40,827
ฉันจะให้อเล็กซ์ยกลังมาให้เล่นแทนแล้วกัน

32
00:02:41,787 --> 00:02:42,788
อเล็กซ์คะ

33
00:02:43,664 --> 00:02:44,748
หายไปไหนแล้ว

34
00:02:53,966 --> 00:02:56,134
สองรอบแรกก็ไม่ขําอยู่แล้วนะ

35
00:02:56,134 --> 00:02:58,303
ทําไมถึงคิดว่ารอบนี้จะขําออกเหรอ

36
00:02:58,303 --> 00:03:00,264
กฎต้องลองสามรอบมั้ง

37
00:03:02,182 --> 00:03:03,809
ขําสุดๆ

38
00:03:03,809 --> 00:03:05,102
ขอบใจ แลร์รี่

39
00:03:05,102 --> 00:03:08,188
ฉันแค่อยากมาดูว่า
เรื่องข้างล่างเรียบร้อยดีทั้งหมด

40
00:03:08,188 --> 00:03:10,232
ก่อนจะไปเริ่มงานใหม่

41
00:03:10,232 --> 00:03:12,609
สกาย คุณต้องทํางานใหม่ได้ดีมากๆ

42
00:03:12,609 --> 00:03:15,112
จอร์เจียกับพิพิธภัณฑ์แพ็กซ์ตันโชคดีที่สุด

43
00:03:15,112 --> 00:03:17,030
ที่ได้คุณไปจัดนิทรรศการให้พวกเขา

44
00:03:17,030 --> 00:03:18,699
ไม่ว่าคุณต้องการอะไร ผมพร้อมจะช่วย

45
00:03:18,699 --> 00:03:20,075
ฉันรู้ค่ะ

46
00:03:20,075 --> 00:03:23,537
แค่รู้สึกแปลกๆ ตอนพยายามกลับไปใช้ชีวิตปกติ

47
00:03:23,537 --> 00:03:25,706
โดยเฉพาะเมื่อคุณยังฝันร้ายอยู่

48
00:03:25,706 --> 00:03:30,460
คุณทํามาเยอะมากแล้ว
ตอนที่ผมทําเองไม่ได้

49
00:03:30,961 --> 00:03:33,797
ให้ผมทําตามตัวอย่างของคุณ
และเอาวัตถุโบราณพวกนี้ไปคืนถิ่นบ้าง

50
00:03:33,797 --> 00:03:38,010
จะทําให้ครอบครัวเรามีโอกาส
สร้างตํานานแวนเดอร์โฮเวนบทใหม่

51
00:03:38,760 --> 00:03:42,389
และฟังนะ สกาย ย้ําอีกที
ผมขอโทษที่ปิดความจริงจากคุณ

52
00:03:42,389 --> 00:03:44,600
- ผม...
- เรื่องผ่านไปแล้วก็ผ่านไป

53
00:03:44,600 --> 00:03:46,268
สนใจแต่อนาคตดีกว่า

54
00:03:51,982 --> 00:03:53,192
นึกขึ้นได้

55
00:03:53,192 --> 00:03:56,820
ฉันบอกสแตนลีย์กับแลร์รี่ว่า
คุณจะยกลังมาให้พวกเขาเล่นปาร์กัวร์

56
00:03:57,321 --> 00:03:59,865
โอเค นักตีลังกา ยกเลยจ้า

57
00:04:06,622 --> 00:04:08,248
อเล็กซ์ โอเครึเปล่า

58
00:04:08,248 --> 00:04:11,460
ฝันร้ายพวกนั้น ผมรู้แล้วว่ามันคืออะไร

59
00:04:12,127 --> 00:04:13,837
ในที่สุดก็คิดออก

60
00:04:13,837 --> 00:04:16,255
มันต้องเกี่ยวกับช่วงเวลาที่อยู่ในความมืด

61
00:04:16,255 --> 00:04:19,801
แต่พ่อว่าพ่อผูกพันกับเครือหนาม

62
00:04:19,801 --> 00:04:22,012
พ่อ พูดอะไรไม่เข้ากันเลย

63
00:04:22,012 --> 00:04:25,265
เชื่อพ่อเถอะ รัส
พ่อก็อยากมีคําอธิบายที่เป็นวิทยาศาสตร์กว่านี้

64
00:04:25,766 --> 00:04:27,893
แต่ทุกอย่างในชั้นใต้ดินนี้เชื่อมโยงกัน

65
00:04:27,893 --> 00:04:30,395
ทั้งวัตถุโบราณ เครือหนามแล้วก็พ่อด้วย

66
00:04:30,896 --> 00:04:32,022
มาสิ จะเอาให้ดู

67
00:04:34,107 --> 00:04:36,109
เมื่อกี้ตอนแตะโดนเครือหนาม

68
00:04:36,109 --> 00:04:37,945
มันเผยให้เห็นวัตถุโบราณชิ้นนี้

69
00:04:37,945 --> 00:04:40,364
ลูเซอร์นาซัล

70
00:04:40,364 --> 00:04:43,700
หรือที่รู้จักในชื่อของตะเกียงเกลือ

71
00:04:45,494 --> 00:04:47,996
อะไรล่ะ คิดว่านี่ไม่รู้อะไรบ้างเลยเหรอ

72
00:04:50,290 --> 00:04:53,085
ก็ได้ พอดีไปเจอจากบันทึกที่นั่งทับ

73
00:04:53,085 --> 00:04:56,088
ตอนคิดท่าโดดปาร์กัวร์ไปที่โต๊ะ

74
00:04:58,298 --> 00:05:02,594
ของชิ้นนี้เกี่ยวกับฝันโครงกระดูกของพ่อด้วย

75
00:05:02,594 --> 00:05:07,599
ก่อนหน้านี้ เครือหนามใช้หนามสีแดง
คอยนําทางเราว่าจะต้องจัดการของชิ้นไหน

76
00:05:07,599 --> 00:05:10,477
ซึ่งมันก็เลิกทําหลังจากเราบี้แมงมุมแม่ม่ายดําไป

77
00:05:10,477 --> 00:05:12,813
ตอนนี้มันต้องบอกพ่อโดยตรงเลยแน่ๆ

78
00:05:12,813 --> 00:05:14,773
นี่แหละภารกิจต่อไปของเรา

79
00:05:14,773 --> 00:05:16,984
แน่ใจเหรอว่าพักผ่อนเพียงพอแล้ว

80
00:05:16,984 --> 00:05:20,279
พ่อว่าฝันร้ายพวกนี้จะไม่หายไป
จนกว่าเราจะทําเรื่องแบบนี้ให้หมด

81
00:05:20,779 --> 00:05:21,989
งั้นก็จัดการกันเลย

82
00:05:24,157 --> 00:05:25,993
ทําไมต้องจับแบบนี้นะ ถามอีกที

83
00:05:25,993 --> 00:05:29,162
เราได้บทเรียนว่าเราไม่ควร
ใช้มือเปล่าๆ แตะของโบราณต้องสาป

84
00:05:29,162 --> 00:05:30,372
ถ้าไม่จําเป็นจริงๆ

85
00:05:30,372 --> 00:05:33,041
เพราะงั้นผมถึงได้กําลังออกแบบ
หุ่นยนต์จับวัตถุโบราณ

86
00:05:33,041 --> 00:05:35,460
แต่ในเมื่อยังทําไม่เสร็จก็ต้องใช้ไม้คีบงี้ไปก่อน

87
00:05:37,337 --> 00:05:41,675
คอร์นีเลียสเขียนไว้ว่าตะเกียงเกลือถูกสร้างมา

88
00:05:41,675 --> 00:05:45,262
เพื่อ "ดึงความสนใจคนงานเหมือง
ให้ไม่ลังเลเถลไถล"

89
00:05:45,262 --> 00:05:47,139
ในนี้มีแค่หินเกลือชิ้นเดียว

90
00:05:47,139 --> 00:05:50,058
คือมันก็แวววาวสวยดี
แต่ถึงกับดึงความสนใจได้เลยเหรอ

91
00:05:50,058 --> 00:05:53,353
สมัยก่อนคนงานเหมือง
ขาดแคลนความบันเทิงขนาดนั้นเลยดิ

92
00:05:54,104 --> 00:05:57,941
ทั้งสามคนทํางานเข้าขากันดีจริง
ไม่ประหลาดใจแล้วที่ช่วยพ่อมาได้

93
00:05:57,941 --> 00:05:59,359
เจอแล้วว่ามาจากไหน

94
00:05:59,359 --> 00:06:02,196
แพนโดร่า งานนี้เธอต้องกรี๊ด

95
00:06:02,196 --> 00:06:05,157
ดูเหมือนตะเกียงนี้ถูกขโมยมา
จากเขตเล็กๆ ในโรมาเนีย

96
00:06:05,157 --> 00:06:07,826
ที่ชื่อว่าทรานซิลเวเนีย

97
00:06:08,577 --> 00:06:10,787
ทรานซิลเวเนีย เยี่ยม!

98
00:06:10,787 --> 00:06:13,874
ขอให้เป็นปราสาทแวมไพร์ด้วยเถอะ
ไปเก็บของก่อนละ

99
00:06:22,216 --> 00:06:24,343
เจ้ากําลังคิดเรื่องเดียวกับข้ารึเปล่า

100
00:06:24,343 --> 00:06:26,386
คิดถึงภูเขาไฟใต้น้ําเหรอ

101
00:06:26,386 --> 00:06:28,639
อีกละ ไม่ใช่

102
00:06:31,141 --> 00:06:34,811
เมื่อครอบครัวเขากลับมาพบกันแล้ว
บทบาทของพวกเราอยู่ตรงไหนล่ะ

103
00:06:35,312 --> 00:06:40,484
ปีกตึกต้องห้ามก็ยังเป็นถิ่นของเรา
เรายังเป็นคนคุมห้องใต้ดินนี้

104
00:06:40,484 --> 00:06:42,569
ช่วงหลังๆ นี้ข้าก็ไม่ค่อยแน่ใจละนะ

105
00:06:43,195 --> 00:06:44,613
ต้องขอเวลาคิดก่อน

106
00:06:44,613 --> 00:06:47,658
ข้าจะไปอยู่ในหอดูดาว
กับฮาร์โมนิก้าตัวใหม่ละกัน

107
00:06:53,664 --> 00:06:59,127
ไม่อยากจะเชื่อ
อเล็กซานเดอร์ผู้ยิ่งใหญ่กลับมาแล้ว

108
00:06:59,127 --> 00:07:02,673
มาร์จี้ผู้พิชิต ไม่อยากจะเชื่อสายตา

109
00:07:02,673 --> 00:07:04,508
เป็นยังไงบ้าง

110
00:07:06,510 --> 00:07:09,096
กลิ่นหอมๆ นั่นกลิ่นอะไร

111
00:07:09,596 --> 00:07:10,722
สร้อยกระเทียมค่ะ

112
00:07:10,722 --> 00:07:13,809
แหงสินะ จะไปทรานซิลเวเนีย

113
00:07:13,809 --> 00:07:17,729
ไม่อยากรู้เลยว่ารอบนี้ของต้องสาปเป็นอะไร

114
00:07:18,564 --> 00:07:20,190
รู้เรื่องนั้นด้วยเหรอ

115
00:07:23,151 --> 00:07:25,696
เชื่อฉันเถอะ เขาเป็นคนเดียวที่รู้

116
00:07:35,455 --> 00:07:39,918
แทบรอไม่ไหวที่จะส่งวัตถุโบราณ
คืนให้กับเจ้าของที่ถูกต้องแล้วบอกว่า

117
00:07:39,918 --> 00:07:43,005
"เราเป็นมิตรที่เอาสมบัติของตระกูลมาคืน

118
00:07:43,005 --> 00:07:45,048
หลังถูกพรากจากคุณไปนาน"

119
00:07:47,050 --> 00:07:49,261
ปกติเรื่องไม่ค่อยเป็นแบบนั้นหรอก

120
00:07:49,261 --> 00:07:50,262
ไม่ใช่เหรอ

121
00:07:50,262 --> 00:07:53,682
ก็อาจใช่ หรืออาจไม่ใช่ ขึ้นกับสถานการณ์

122
00:07:54,183 --> 00:07:55,726
ทุกรอบไม่เคยเหมือนกัน

123
00:07:55,726 --> 00:07:57,895
ไม่ต้องห่วงฮะ เราจะคอยดูแลพ่อเอง

124
00:08:08,947 --> 00:08:11,783
ป้ายหน้า ทรานซิลเวเนียจ้า

125
00:08:28,050 --> 00:08:31,261
ไม่อยากเชื่อว่ากําลังจะได้เจอแวมไพร์ตัวจริง

126
00:08:31,261 --> 00:08:35,640
แค่เพราะเรามาทรานซิลเวเนีย
ไม่ได้แปลว่าทุกคนต้องเป็นแวมไพร์นะ

127
00:08:37,808 --> 00:08:39,727
แต่แม่ก็ไม่ตัดความเป็นไปได้

128
00:08:49,947 --> 00:08:52,157
ไสหัวไป จ่ายบิลแล้วไง

129
00:08:52,908 --> 00:08:53,909
อะไรนะ

130
00:08:53,909 --> 00:08:56,620
ไม่ได้มาจากการไฟฟ้าเหรอ

131
00:08:57,412 --> 00:08:59,498
เปล่า เรามาจากอเมริกา

132
00:09:10,801 --> 00:09:14,763
นึกว่าจะมาตัดไฟเพราะค้างจ่ายอีกแล้ว

133
00:09:14,763 --> 00:09:17,975
การดูแลปราสาทใหญ่ขนาดนี้คงค่าใช้จ่ายสูงมาก

134
00:09:17,975 --> 00:09:20,561
ใช่ รีดเลือดหมดตัว

135
00:09:20,561 --> 00:09:22,938
เหมือนแวมไพร์เลยเนอะ

136
00:09:22,938 --> 00:09:27,025
ใช่ เหมือนจริง เสียเงินเยอะมาก

137
00:09:27,025 --> 00:09:30,153
มากกว่าที่ตระกูลเฮงซวยทิ้งมรดกไว้ให้

138
00:09:30,153 --> 00:09:35,534
กาลครั้งหนึ่งตระกูลฉันเคยรวย
แต่ร้อยปีที่ผ่านมามีแต่เสียเงิน

139
00:09:35,534 --> 00:09:37,619
ตอนนี้แทบจะไปต่อไม่ไหว

140
00:09:38,120 --> 00:09:40,747
แต่มาบอกพวกนี้ทําไม คุณเป็นใครกัน

141
00:09:40,747 --> 00:09:44,501
เราเป็นมิตรที่เอาสมบัติของตระกูลมาคืน...

142
00:09:44,501 --> 00:09:46,628
หลังถูกพรากจากคุณไปนาน

143
00:09:47,963 --> 00:09:50,174
ลูเซอร์นาซัล

144
00:09:55,637 --> 00:09:57,306
ยินดีที่ช่วย

145
00:10:02,019 --> 00:10:04,563
เฮ้อ แบบนี้ไม่เห็นได้ใจเท่าไหร่

146
00:10:04,563 --> 00:10:07,691
แต่เรื่องสําคัญก็คือวัตถุโบราณ
กลับไปอยู่ในที่ทางของมันแล้ว

147
00:10:07,691 --> 00:10:10,611
- ผมไม่ค่อยแน่ใจนะ
- ไม่แน่ใจเหรอ

148
00:10:10,611 --> 00:10:12,196
มันรู้สึกแปลกๆ

149
00:10:12,779 --> 00:10:16,200
ปกติเวลาคําสาปถูกถอนออกจากวัตถุโบราณ
เราจะรู้ได้ชัดเจน

150
00:10:16,200 --> 00:10:17,659
พ่อว่ามันถูกแล้วล่ะ

151
00:10:17,659 --> 00:10:19,745
เครือหนามบอกให้พ่อรู้ว่า
นี่คือวัตถุโบราณชิ้นต่อไปไง

152
00:10:19,745 --> 00:10:21,914
และบันทึกก็เขียนไว้ว่าวลาดเป็นเจ้าของที่ถูกต้อง

153
00:10:21,914 --> 00:10:25,292
แต่เราต้องทําเพื่อวัตถุโบราณเอง
ไม่ใช่เพื่อเจ้าของนะ

154
00:10:25,292 --> 00:10:27,044
หรือเราควรจะชิงกลับมา

155
00:10:27,544 --> 00:10:31,423
ไม่ เราเอาไปคืนในที่ของมันแล้ว
แค่นั้นน่าจะพอ

156
00:10:40,432 --> 00:10:42,643
คนอื่นเห็นเหมือนกันมั้ยเนี่ย

157
00:10:42,643 --> 00:10:46,396
เห็นวลาดทําลับๆ ล่อๆ
อุ้มตะเกียงที่เราเพิ่งคืนให้หนีไปใช่มะ

158
00:10:48,524 --> 00:10:51,527
ลูกๆ ทําอะไรน่ะ เราทําภารกิจเสร็จแล้วนี่

159
00:10:51,527 --> 00:10:53,529
ภารกิจคือแก้ตัวกับตะเกียงต้องสาป

160
00:10:53,529 --> 00:10:54,905
ไม่ใช่แค่ส่งต่อไปให้พ้นๆ ตัว

161
00:10:56,323 --> 00:10:57,574
งั้นก็ได้

162
00:11:06,250 --> 00:11:07,417
สแตนลีย์!

163
00:11:09,169 --> 00:11:12,923
ข้าขอไว้แล้วไงว่าอย่ามารบกวน
ในพื้นที่ใช้ความคิดของข้า

164
00:11:13,715 --> 00:11:18,762
เจ้าเข้าไปในปีกอียิปต์
ตอนกําลังโมโหรึเปล่า

165
00:11:25,435 --> 00:11:27,271
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นที่นี่

166
00:11:28,146 --> 00:11:29,523
ไม่ใช่ฝีมือเจ้าเองเหรอ

167
00:11:29,523 --> 00:11:32,860
คิดว่ากะโหลกก้อนเดียว
จะสร้างความปั่นป่วนขนาดนี้ได้เหรอ

168
00:11:32,860 --> 00:11:35,237
คือก็อาจทําได้ แต่ไม่ได้ทํา

169
00:11:38,115 --> 00:11:39,575
แล้วแฮงค์ล่ะ

170
00:11:39,575 --> 00:11:43,120
เขาอ้างว่าถูกขังอยู่ในห้องสรรพาวุธ
ในช่วงเวลาเกิดเรื่อง

171
00:11:43,120 --> 00:11:45,080
นั่นเป็นคําอ้างอิงที่อยู่ที่แน่นหนา

172
00:11:45,080 --> 00:11:48,000
คิดว่ามีวัตถุโบราณคืนชีพมาทําเรื่องแบบนี้เหรอ

173
00:11:48,000 --> 00:11:51,170
อาจเป็นได้ จัดการเก็บกวาดกันก่อน
แล้วตรวจนับของกันดีกว่า

174
00:11:51,170 --> 00:11:53,255
นั่นอาจทําให้ได้เบาะแสที่จําเป็น

175
00:12:16,236 --> 00:12:17,237
นี่

176
00:12:17,821 --> 00:12:20,282
ไม่เป็นไร เราชินกับเรื่องพวกนี้แล้ว

177
00:12:23,452 --> 00:12:24,453
พ่อไม่ได้ชินด้วย

178
00:12:47,434 --> 00:12:50,646
เกลือ ผนังทั้งหมดเป็นหินเกลือทั้งก้อน

179
00:12:50,646 --> 00:12:53,440
วลาดบอกว่าเมื่อก่อนตระกูลเขาร่ํารวย

180
00:12:53,440 --> 00:12:55,150
น่าจะรวยเพราะเหตุนี้

181
00:12:55,150 --> 00:12:56,527
เพราะเกลือเนี่ยนะ

182
00:12:56,527 --> 00:12:59,988
ช่วงเวลาส่วนใหญ่ในประวัติศาสตร์
เกลือมีค่ามากกว่าทองนะ

183
00:12:59,988 --> 00:13:02,157
คําว่า "ซาลารี" เงินเดือนก็มาจากคําว่าเกลือ

184
00:13:09,957 --> 00:13:14,086
แต่ถ้ามีเกลือเป็นภูเขาอยู่ใต้ปราสาท
ทําไมถึงไม่รวยเหมือนเดิมล่ะ

185
00:13:14,586 --> 00:13:16,588
เขาอาจจะหาคนงานไม่ได้

186
00:13:16,588 --> 00:13:18,924
การทําเหมืองเป็นงานหินที่จ่ายเงินน้อย

187
00:13:23,637 --> 00:13:26,515
เดี๋ยวก่อน พ่อจําที่นี่ได้

188
00:13:27,391 --> 00:13:28,684
อยู่ในฝันของพ่อ

189
00:13:28,684 --> 00:13:29,935
จริงเหรอ

190
00:13:29,935 --> 00:13:32,813
นี่ต้องเป็นที่พักคนงานเวลาเหนื่อยแน่เลย

191
00:13:32,813 --> 00:13:34,690
เป็นที่เหมาะกับการแอบงีบ

192
00:13:34,690 --> 00:13:36,984
แม่ว่าเป็นสุสานเก่ามากกว่านะ

193
00:13:37,651 --> 00:13:39,695
ช่องเอาไว้เก็บศพน่ะจ้ะ

194
00:13:40,904 --> 00:13:42,406
ไม่ประหลาดใจ

195
00:13:42,406 --> 00:13:46,159
แร่เกลือช่วยถนอมศพโดยธรรมชาติ
แต่ทําไมช่องพวกนี้ถึงโล่ง

196
00:13:50,664 --> 00:13:52,374
เราต้องออกไปจากตรงนี้ เดี๋ยวนี้เลย

197
00:13:52,374 --> 00:13:54,501
นึกว่าเราจะไปตามตะเกียงกลับมาเสียอีก

198
00:13:54,501 --> 00:13:57,337
ตะเกียงไม่ใช่สิ่งเดียวที่พ่อเห็นในฝัน

199
00:14:07,347 --> 00:14:09,057
มันไม่เห็นพวกเราเลย

200
00:14:09,057 --> 00:14:13,312
โห
โครงกระดูกเดินได้เจ๋งกว่าแวมไพร์เยอะเลย

201
00:14:13,896 --> 00:14:15,689
เราต้องหาให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

202
00:14:26,200 --> 00:14:29,036
ฟังทางนี้ เจ้าพวกไพร่ มองมาทางนี้

203
00:14:35,709 --> 00:14:37,586
ตํานานเป็นจริง ใช้ได้จริงๆ

204
00:14:38,086 --> 00:14:40,088
ฉันมีข่าวดีมาก

205
00:14:40,088 --> 00:14:42,841
สมบัติเก่าของตระกูลถูกนํามาคืนแล้ว

206
00:14:42,841 --> 00:14:46,637
อีกไม่ช้าเหมืองเกลือบาชูจะกลับมาดําเนินการ

207
00:14:46,637 --> 00:14:49,056
คว้าสิ่วกับจอบขึ้นมาแล้วเริ่มงานได้

208
00:14:55,395 --> 00:14:59,816
โอ๊ยโหยว เจ้าสิ่งนั้นยังมีคําสาปจริงด้วย

209
00:15:06,198 --> 00:15:07,324
สุดท้ายแล้ว

210
00:15:07,324 --> 00:15:09,952
แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์นะว่าไม่มีอีกแล้ว

211
00:15:09,952 --> 00:15:12,704
อย่าให้ต้องใช้ตัวเลขยืนยันสิ ข้ามั่นใจ

212
00:15:13,288 --> 00:15:14,831
งั้นก็มีวัตถุโบราณหายไปชิ้นหนึ่ง

213
00:15:15,332 --> 00:15:18,210
กําไลข้อมือจากสุสานฟาโรห์อียิปต์

214
00:15:18,794 --> 00:15:21,421
มันฟื้นคืนชีพแล้วออกไปเองงั้นเหรอ

215
00:15:21,421 --> 00:15:24,258
หรือมีคนแอบเข้ามาขโมยไป

216
00:15:24,258 --> 00:15:27,469
แลร์รี่ ดูเหมือนเราจะเจอเรื่องลึกลับเข้าแล้ว

217
00:15:27,469 --> 00:15:31,849
และถ้าเรายังเป็นคนคุมห้องข้างล่างนี่
เราต้องไขปริศนาให้ได้

218
00:15:31,849 --> 00:15:33,642
ครับผม กัปตัน

219
00:15:35,018 --> 00:15:36,979
ตระกูลของวลาดต้องใช้ตะเกียงนั่น

220
00:15:36,979 --> 00:15:38,480
ในการควบคุมโครงกระดูกพวกนี้

221
00:15:38,480 --> 00:15:39,982
ตอนนี้เราเข้าใจความหมายของ

222
00:15:39,982 --> 00:15:42,734
"ดึงความสนใจคนงานเหมือง
ให้ไม่ลังเลเถลไถล" แล้ว

223
00:15:42,734 --> 00:15:46,029
แปลว่าเมื่อคอร์นิเลียสขโมยตะเกียงไป
พวกนั้นคุมโครงกระดูกไม่ได้

224
00:15:46,530 --> 00:15:49,283
พวกมันต้องเดินเพ่นพ่านไร้จุดหมาย
อยู่ในเหมืองนี้มานานมาก

225
00:15:49,283 --> 00:15:51,743
แล้วตอนนี้เราก็เพิ่งเอามาคืนให้วลาด

226
00:15:51,743 --> 00:15:54,496
เราทําให้เขากลับไปทําธุรกิจของตระกูล

227
00:15:54,997 --> 00:15:57,875
โครงกระดูกน่าสงสารพวกนั้น
คงต้องเป็นอดีตคนงานเหมือง

228
00:15:57,875 --> 00:16:00,085
ที่ถึงตายไปแล้วก็ยังเป็นนักโทษอยู่

229
00:16:00,085 --> 00:16:03,297
ไม่ใช่แค่นักโทษ เรียกว่าเป็นทาสเถอะ

230
00:16:03,297 --> 00:16:06,049
เราต้องปลดปล่อยพวกเขา ให้ได้พักอย่างสงบ

231
00:16:06,049 --> 00:16:08,468
ไปชิงตะเกียงกลับมาแล้วสั่งให้หยุดทําดีกว่า

232
00:16:08,969 --> 00:16:10,137
คิดว่าจะได้ผลเหรอ

233
00:16:10,137 --> 00:16:11,263
ไม่รู้เหมือนกัน

234
00:16:11,763 --> 00:16:13,849
งั้นพ่อควรเป็นคนที่ไปเอาตะเกียงคืน

235
00:16:13,849 --> 00:16:15,434
ลูกๆ รอตรงนี้นะ จะได้ปลอดภัย

236
00:16:15,434 --> 00:16:17,728
เราต้องพิสูจน์ตัวเองกับพ่อด้วยเหรอ

237
00:16:17,728 --> 00:16:21,607
หน้าร้อนที่แล้วก็เจอแม่มาแล้วคนนึง
กว่าจะจบได้ก็เหนื่อย

238
00:16:21,607 --> 00:16:23,942
ลูกพูดถูก กว่าจะจบได้ก็เหนื่อย

239
00:16:23,942 --> 00:16:26,361
นั่นมันตอนที่ครอบครัวเราอยู่ไม่พร้อมหน้าไง

240
00:16:26,361 --> 00:16:28,238
ตอนนี้เมื่อมีทั้งพ่อและแม่คอยปกป้อง

241
00:16:28,238 --> 00:16:30,282
ลูกๆ นั่งรอสบายๆ ไปได้เลย

242
00:16:31,241 --> 00:16:32,659
ปล่อยพ่อเขาทําไปก่อน

243
00:16:32,659 --> 00:16:34,620
บางคนก็ต้องเจอกับตัวถึงจะได้บทเรียน

244
00:16:35,204 --> 00:16:36,955
เตรียมตัวเป็นกองหนุนให้ดีเถอะ

245
00:16:39,208 --> 00:16:43,420
ทํางานให้หนักอีก!
อีกไม่นานจะได้สมบัติบาชูคืนมา

246
00:16:43,420 --> 00:16:46,798
วลาด บาชู หยุดอยู่ตรงนั้นเลย

247
00:16:48,258 --> 00:16:51,678
นั่นคนที่สร้างภาพว่ามาจากการไฟฟ้า

248
00:16:53,514 --> 00:16:55,849
ไม่ใช่ เข้าใจผิดแล้ว

249
00:16:55,849 --> 00:16:57,518
งั้นมาทําอะไรที่นี่

250
00:16:57,518 --> 00:16:59,186
เรามาหยุดคุณ

251
00:16:59,186 --> 00:17:02,356
คุณบังคับใช้แรงงานคนอื่น
เพื่อเรียกสมบัติของตระกูลคืนมาไม่ได้

252
00:17:02,356 --> 00:17:06,568
นี่คุมกองทัพอมตะ
เพราะงั้นจะทําอะไรก็ได้ คอยดูนะ

253
00:17:06,568 --> 00:17:09,320
คนงานทั้งหลาย จับตัวผู้บุกรุกมา

254
00:17:13,450 --> 00:17:15,452
คุณคะ ถึงจังหวะต้องเผ่น

255
00:17:35,722 --> 00:17:37,057
ได้มาแล้ว!

256
00:17:44,565 --> 00:17:45,732
เด็ดหัว

257
00:17:45,732 --> 00:17:47,109
ขอคืนก่อนละ

258
00:17:47,109 --> 00:17:49,319
เจ้าโครงกระดูก จับมัน

259
00:17:50,612 --> 00:17:53,782
หนีเร็ว ลงรถเข็นไปเลย

260
00:18:00,497 --> 00:18:02,332
ไอ้รถนี่ไปเร็วกว่านี้ได้มะ

261
00:18:03,250 --> 00:18:05,002
ก็พยายามอยู่

262
00:18:25,230 --> 00:18:26,815
เจ๋งมาก แพน

263
00:18:27,900 --> 00:18:29,318
เร็วเข้า ซ่อนในนี้

264
00:18:37,117 --> 00:18:38,994
- ขอบคุณ
- ฉันเอาอยู่

265
00:18:39,995 --> 00:18:41,622
โครงกระดูกยังมาอีก

266
00:18:42,206 --> 00:18:44,499
พ่อพยายามจะดันมันกลับขึ้นราง

267
00:18:45,417 --> 00:18:47,085
แม่จะถ่วงเวลาให้

268
00:18:52,382 --> 00:18:53,675
เกือบขึ้นแล้ว

269
00:19:05,479 --> 00:19:06,480
ได้แล้ว!

270
00:19:30,879 --> 00:19:33,340
แย่หน่อยที่ไม่ได้รู้ทางในเหมืองดีเท่าฉัน

271
00:19:36,468 --> 00:19:38,178
โอ๊ย ล้อเล่นกันรึเปล่า

272
00:19:40,973 --> 00:19:44,601
ไม่เข้าใจเลยว่าพวกแกเป็นใครและมาที่นี่ทําไม

273
00:19:44,601 --> 00:19:48,689
ตอนแรกเอาตะเกียงกลับมาให้
แต่ตอนนี้อยากจะมาเอาคืน

274
00:19:48,689 --> 00:19:51,900
ขอโทษทีนะ ทุกคนก็ทําพลาดกันได้

275
00:19:54,194 --> 00:19:55,612
กระเทียมเข้าตา!

276
00:19:58,407 --> 00:19:59,867
ไปเอาตะเกียงมา

277
00:20:02,452 --> 00:20:04,496
ขอสั่งให้พวกเจ้า...

278
00:20:08,542 --> 00:20:09,543
แพนโดร่า รับ!

279
00:20:11,336 --> 00:20:12,337
พ่อ!

280
00:20:13,380 --> 00:20:14,381
ขอโทษๆ

281
00:20:23,891 --> 00:20:25,017
เร็วเข้า พ่อ

282
00:20:25,017 --> 00:20:27,436
ใช้ตะเกียงสั่งให้โครงกระดูกหยุดสู้

283
00:20:36,737 --> 00:20:37,696
พ่อ!

284
00:20:39,948 --> 00:20:42,117
เหล่าคนงาน ขอสั่งให้หยุด

285
00:20:47,164 --> 00:20:50,417
และขอสั่งให้ไปพัก ตลอดกาล

286
00:20:54,922 --> 00:20:56,757
ไม่นะ

287
00:21:10,437 --> 00:21:12,064
พังชีวิตฉันหมดแล้ว

288
00:21:12,064 --> 00:21:15,567
ถ้าไม่มีคนงานก็เก็บปราสาทไว้ไม่ได้

289
00:21:15,567 --> 00:21:17,653
พูดอย่างกับนั่นเป็นเรื่องแย่

290
00:21:17,653 --> 00:21:20,489
การเงินหมดถังแตกมันจะดีได้ยังไง

291
00:21:20,489 --> 00:21:24,952
การพยายามรักษาของทั้งหมดนี้นั่นแหละ
ขวางไม่ให้คุณหาทางเดินชีวิตตัวเอง

292
00:21:24,952 --> 00:21:28,288
ใช่ ดูแล้วทั้งคุณและเหล่าโครงกระดูกเป็นนักโทษ

293
00:21:28,288 --> 00:21:29,206
ของสถานที่ตรงนี้

294
00:21:31,625 --> 00:21:34,419
พูดถูกแฮะ ครอบครัวอเมริกันประหลาด

295
00:21:34,419 --> 00:21:37,005
ตั้งแต่เช้าพรุ่งนี้ เราจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่

296
00:21:37,005 --> 00:21:38,632
เอาปราสาทไปประกาศขาย

297
00:21:40,217 --> 00:21:42,886
อยากซื้อปราสาทมั้ย ขายให้ราคางามๆ

298
00:21:43,762 --> 00:21:47,140
ขอบคุณ แต่ไม่เอาค่ะ เราก็มีปัญหาที่บ้านอยู่แล้ว

299
00:21:51,228 --> 00:21:54,147
เมื่อกี้ตอนถือตะเกียงเกิดอะไรขึ้น

300
00:21:54,147 --> 00:21:55,482
ทําไมพ่อถึงลังเล

301
00:21:55,482 --> 00:21:57,317
ลังเลเหรอ หมายความว่าไง

302
00:21:57,818 --> 00:21:59,695
ตอนที่โครงกระดูกเกือบจับเราได้

303
00:21:59,695 --> 00:22:02,656
พ่อเป็นคนถือตะเกียงแต่ไม่ได้สั่งให้มันหยุด

304
00:22:02,656 --> 00:22:05,158
พูดเรื่องอะไรของลูก พ่อไม่ได้แตะตะเกียงเลย

305
00:22:05,158 --> 00:22:08,120
พ่อ ใครถึงลานบินก่อนชนะมะ

306
00:22:08,120 --> 00:22:09,663
ได้เลย ยัยลูก

307
00:22:09,663 --> 00:22:11,582
อะไร ขายังเป็นหินอยู่เหรอ

308
00:23:02,299 --> 00:23:04,301
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์