1 00:00:10,511 --> 00:00:12,262 (เอลโดราโด) 2 00:00:12,262 --> 00:00:13,805 ห้องเดินเรือ 3 00:00:13,805 --> 00:00:16,391 ไม่ได้เข้ามานานเกินไปแล้ว 4 00:00:17,017 --> 00:00:18,310 ตั้งสมาธิหน่อย แลร์รี่ 5 00:00:18,310 --> 00:00:21,063 เราต้องค้นให้ทั่ว หาหลักฐานว่ามีการบุกรุก 6 00:00:21,063 --> 00:00:25,859 มีคนมาค้นคอลเล็กชั่นของอียิปต์ แล้วเอาลูกเต๋าขึ้นไปข้างบน 7 00:00:25,859 --> 00:00:28,862 เราต้องหยุดพวกนั้นก่อนมันจะทําอีกครั้ง 8 00:00:29,988 --> 00:00:32,866 ข้าช่างโหยหาการได้ออกทะเลอีกครั้ง 9 00:00:32,866 --> 00:00:35,285 เพิ่งเมื่อวานนี้เองไม่ใช่เหรอที่เล่าถึง 10 00:00:35,285 --> 00:00:38,038 ครั้งที่ถูกเรือศัตรูระเบิดเป็นเสี่ยงๆ 11 00:00:38,038 --> 00:00:41,041 ถูก และเรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นเลย ถ้าลูกเรือนอกคอกของข้า 12 00:00:41,041 --> 00:00:42,835 ยอมทําตามคําสั่งตั้งแต่ต้น 13 00:00:42,835 --> 00:00:45,754 - แต่ข้าจําว่าเจ้าเล่า... - พังงาออตโตมัน 14 00:00:45,754 --> 00:00:48,090 ไม่มีใครทําพวงมาลัยบังคับเรือได้อย่างพวกนั้น 15 00:00:48,090 --> 00:00:49,341 นั่นเรื่องจริง 16 00:00:49,341 --> 00:00:51,885 - "ความงดงามของแก่น... - "ความงดงามของแก่น... 17 00:00:51,885 --> 00:00:54,304 - ความสมมาตรของแกน... - ความสมมาตรของแกน... 18 00:00:54,304 --> 00:00:56,682 - ส่วนโค้งของวงนอก - ส่วนโค้งของวงนอก 19 00:00:56,682 --> 00:01:00,018 - สมบูรณ์แบบในทุกทาง" - สมบูรณ์แบบในทุกทาง" 20 00:01:00,018 --> 00:01:01,854 เจ้าพูดแบบนี้ทุกทีเลย 21 00:01:01,854 --> 00:01:04,022 เราดูครบทุกชิ้นแล้ว ไปกันเถอะ 22 00:01:06,567 --> 00:01:08,694 เดี๋ยวก่อนนะ สแตน ดูสิ 23 00:01:08,694 --> 00:01:10,612 น้ํารั่วออกมา 24 00:01:11,864 --> 00:01:13,991 แย่ละ น้ําเข้า 25 00:01:36,138 --> 00:01:39,099 (พังงาเรือออตโตมัน) 26 00:01:41,560 --> 00:01:42,394 (แวดวงภัณฑารักษ์) 27 00:01:42,394 --> 00:01:43,812 ฉันได้ขึ้นปก 28 00:01:43,812 --> 00:01:46,773 "สกาย แวนเดอร์โฮเวน เสาหลักแห่งบาบิโลน" 29 00:01:46,773 --> 00:01:48,358 ผมภูมิใจในตัวคุณมาก 30 00:01:51,445 --> 00:01:52,946 ข้างล่างเกิดอะไรขึ้นแล้ว 31 00:02:04,583 --> 00:02:09,378 ไม่มีอะไรเหมือนการรอดจากพายุทะเลคลั่ง พยายามใหม่นะ โพไซดอน 32 00:02:09,378 --> 00:02:11,423 ดีใจนะที่พวกนายไม่เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น 33 00:02:11,423 --> 00:02:16,011 เจ้าพังงาออตโตมันนั่นปล่อยน้ําออกมา อย่างกับเรือรบรั่ว 34 00:02:16,011 --> 00:02:18,847 แต่ปัญหาพวกนั้นข้าเคยซ่อมมาเยอะ 35 00:02:19,932 --> 00:02:21,391 โปะยางมะตอยเข้าไป 36 00:02:21,391 --> 00:02:23,560 ยังมีฝีมือนะเรา 37 00:02:24,102 --> 00:02:28,232 ตอนเราทําบัญชีของในปีกตึกต้องห้าม ฉันเป็นคนทําห้องเดินเรือเอง 38 00:02:28,232 --> 00:02:32,319 นี่เป็นพังงาของเรือที่บังคับการ โดยคนชื่อฮัมซา ซาดิค 39 00:02:33,320 --> 00:02:36,907 นี่เป็นพังงาของนายพลฮัมซา ซาดิคเหรอ 40 00:02:36,907 --> 00:02:40,494 รู้ว่าเป็นของออตโตมัน แต่ไม่เคยนึกไม่เคยฝันว่าจะเป็นของเขา 41 00:02:40,494 --> 00:02:42,829 นายรู้สินะว่าเขาเป็นใคร 42 00:02:42,829 --> 00:02:46,708 ชาวเรือทุกคนที่พอจะไปวัดไปวาได้ต้องรู้จักซาดิค 43 00:02:46,708 --> 00:02:49,002 เขาเป็นฮีโร่ส่วนตัวของข้าเลยล่ะ 44 00:02:49,002 --> 00:02:52,047 อย่างนั้นเหรอ ไม่เห็นเคยได้ยินเจ้าพูดถึง 45 00:02:52,047 --> 00:02:53,966 ล้อเล่นรึเปล่า 46 00:02:55,008 --> 00:02:56,093 ก็ล้อเล่นน่ะสิ 47 00:02:56,093 --> 00:02:58,345 เจ้าพูดถึงเขาบ่อยจะตาย 48 00:02:58,345 --> 00:03:00,889 นักประวัติศาสตร์เห็นตรงกันว่า ความปรารถนาก่อนตายของนายพล 49 00:03:00,889 --> 00:03:04,017 คือให้เอาพังงาเรือไปลอยทะเลอีเจียน 50 00:03:04,977 --> 00:03:06,436 แต่สุดท้ายคนไม่ได้ทําตามนั้น 51 00:03:06,436 --> 00:03:10,148 มันกลับถูกส่งต่อกันไปเรื่อยๆ จากนักสะสมคนหนึ่งสู่มืออีกคนเป็นร้อยๆ ปี 52 00:03:10,148 --> 00:03:12,734 เป็นเรื่องปกติในกลุ่มของต้องสาป อย่างที่รู้กัน 53 00:03:12,734 --> 00:03:14,111 แต่ไม่ต้องรอละ 54 00:03:14,111 --> 00:03:16,613 เราจะพานายกลับบ้านนะจ๊ะ 55 00:03:17,364 --> 00:03:21,618 ทุกท่าน ข้าจะถือเป็นเกียรติมาก ถ้าได้ช่วยความปรารถนาสุดท้ายของนายพลซาดิค 56 00:03:21,618 --> 00:03:24,288 ขอให้ข้าได้ขึ้นเรือด้วยเถอะนะ 57 00:03:25,706 --> 00:03:27,708 ข้าจะช่วยได้จริงจัง 58 00:03:27,708 --> 00:03:30,586 ข้ารู้จักทะเลอีเจียนอย่างกับหลังมือตัวเอง 59 00:03:30,586 --> 00:03:34,464 เจ้าไม่ได้เห็นมือตัวเองมาหลายสิบปีแล้ว อย่าว่าแต่ทะเลอีเจียนเลย 60 00:03:34,464 --> 00:03:36,717 คนเรือไม่มีวันลืม 61 00:03:36,717 --> 00:03:39,970 เชื่อข้าเถอะ ด้วยประสบการณ์ของข้า 62 00:03:39,970 --> 00:03:42,764 นี่จะเป็นภารกิจที่ง่ายสุดที่เคยทํามา 63 00:03:42,764 --> 00:03:44,266 หนูว่าเป็นไอเดียที่ดีนะ 64 00:03:44,266 --> 00:03:46,059 ซ่อนแลร์รี่ระหว่างเดินทางก็ง่าย 65 00:03:46,059 --> 00:03:48,353 เอาใส่กระเป๋าโบว์ลิ่งไปก็จบแล้ว 66 00:03:48,353 --> 00:03:52,649 ก็เสี่ยงอยู่ แต่ความเชี่ยวชาญของแลร์รี่ น่าจะช่วยเราได้จริงๆ 67 00:03:53,567 --> 00:03:56,278 แลร์รี่ควรจะไป เพราะแม่ไปไม่ได้ 68 00:03:56,278 --> 00:03:57,738 อะไรนะ ทําไมล่ะ 69 00:03:57,738 --> 00:04:00,949 จอร์เจียเพิ่งส่งข้อความมา เกิดเรื่องที่พิพิธภัณฑ์ 70 00:04:00,949 --> 00:04:04,244 คงต้องเป็นเรื่องใหญ่ เพราะเรียกทุกคนเข้าไปพร้อมกันพรุ่งนี้ 71 00:04:04,244 --> 00:04:05,370 ไม่มีข้อยกเว้น 72 00:04:05,954 --> 00:04:09,583 ดูเหมือนจะได้ทําภารกิจแรก แบบผู้ใหญ่ฉายเดี่ยวแล้วนะ พ่อ 73 00:04:09,583 --> 00:04:13,086 คุณทําได้ดีแน่ๆ ฉันทํามาตลอดหน้าร้อน 74 00:04:13,086 --> 00:04:16,048 อีกอย่าง ข้าก็แก่กว่าเจ้าเป็นร้อยๆ ปี 75 00:04:16,048 --> 00:04:19,009 เพราะงั้นจริงๆ แล้ว ข้าเนี่ยแหละผู้ใหญ่สุด 76 00:04:19,009 --> 00:04:22,012 เบนทิศสู่การผจญภัยเลยจ้า 77 00:04:25,098 --> 00:04:30,521 คือ นายเป็นกะโหลกโจรสลัด 78 00:04:31,104 --> 00:04:35,067 จะตรงกับความจริงกว่าถ้าเรียกว่า ข้าคือโจรสลัดไร้ร่าง 79 00:04:35,067 --> 00:04:38,529 ต้องยอมรับนะ มาร์จี้รับมือได้ดีกว่าที่คิดเยอะ 80 00:04:38,529 --> 00:04:41,615 มาร์จี้ คิดว่าเราต้องบินกันอีกนานมั้ย 81 00:04:41,615 --> 00:04:44,076 อีกเดี๋ยวน่าจะถึงอิสตันบูลแล้วล่ะ 82 00:04:44,076 --> 00:04:45,160 อิสตันบูลเหรอ 83 00:04:45,160 --> 00:04:48,121 มีเมืองอื่นที่ใกล้ทะเลอีเจียนกว่าอิสตันบูลตั้งเยอะ 84 00:04:48,121 --> 00:04:49,331 ทําไมต้องไปตรงนั้นล่ะ 85 00:04:49,331 --> 00:04:52,000 อิสตันบูลเป็นที่เหมาะจะเช่าเรือที่สุด 86 00:04:52,000 --> 00:04:56,463 อนุสรณ์นายพลซาดิคก็อยู่ที่นั่น เพราะเป็นศูนย์กลางอํานาจอาณาจักรออตโตมัน 87 00:04:56,463 --> 00:04:59,341 เราอาจหาข้อมูลเรื่องของเขาต่อได้ที่นั่นด้วย 88 00:04:59,341 --> 00:05:00,926 สมเป็นพ่อ 89 00:05:00,926 --> 00:05:04,388 เดินทางทีไรพ่อให้เราอ้อมโลก 90 00:05:04,388 --> 00:05:06,431 เพื่อดูอาคารในประวัติศาสตร์เสมอ 91 00:05:06,431 --> 00:05:07,516 ข้าเอาด้วย 92 00:05:07,516 --> 00:05:10,394 ข้าก็อยากเห็นเมืองโปรดของท่านนายพล ด้วยตาตัวเองเหมือนกัน 93 00:05:11,562 --> 00:05:14,231 เสียดายสแตนลีย์ไม่ได้มา 94 00:05:15,065 --> 00:05:17,025 ข้าก็ไม่มีใจอยากออกทะเลหรอก 95 00:05:17,025 --> 00:05:19,987 เห็นผืนน้ํากว้างใหญ่ทีไรรู้สึกตะครั่นตะครอ 96 00:05:19,987 --> 00:05:22,489 แต่ว่า ก็ขอบใจมากนะที่อาสามาช่วยกัน 97 00:05:22,489 --> 00:05:24,533 การสืบหาตัวผู้บุกรุกนี่ 98 00:05:24,533 --> 00:05:26,994 น่าจะทําได้เร็วขึ้นถ้ามีเพื่อนคุย 99 00:05:31,290 --> 00:05:32,958 พ่อ ทุกอย่างโอเคไหม 100 00:05:32,958 --> 00:05:33,876 พ่อไม่เป็นไร 101 00:05:33,876 --> 00:05:36,795 แต่ว่า... ลูกๆ กับแม่ทําเรื่องนี้จนโปร 102 00:05:36,795 --> 00:05:38,881 พ่อไม่อยากให้ทุกคนผิดหวัง 103 00:05:38,881 --> 00:05:41,967 ไม่มีใครคิดว่าพ่อต้องเพอร์เฟกต์หรอกฮะ เราแค่ดีใจที่พ่ออยู่ด้วย 104 00:05:42,926 --> 00:05:46,388 ว่าแต่ว่า รู้ไหมว่าทําไมมาร์จี้ถึงอยากแวะอิสตันบูล 105 00:05:46,388 --> 00:05:48,932 อะไรนะ พ่อจําไม่ได้เหรอ 106 00:05:48,932 --> 00:05:50,601 เป็นไอเดียพ่อเอง 107 00:05:51,351 --> 00:05:53,812 พ่อจําไม่ได้จริงๆ 108 00:05:55,022 --> 00:05:58,400 อ้าว หาเช่าเรือได้มั้ย 109 00:05:58,400 --> 00:06:00,652 ได้ มีเรือว่างเยอะเลย 110 00:06:00,652 --> 00:06:02,946 ไม่มีใครเช่าเรือไปไหนมาหลายวันแล้ว 111 00:06:02,946 --> 00:06:05,908 ไม่มีใครเช่าเรือเพราะเขากลัวกันหมด 112 00:06:05,908 --> 00:06:10,037 มีข่าวลือทั่วเมืองว่า ถ้าเรือไปถึงจุดหนึ่งในทะเลอีเจียน 113 00:06:10,037 --> 00:06:13,290 จะมีเสียงชวนขนลุกสั่งให้เลี้ยวกลับ 114 00:06:13,290 --> 00:06:16,668 เรือที่ไม่ยอมกลับจะโดนดูดเข้าไปในน้ําวน 115 00:06:16,668 --> 00:06:19,838 เรือทั้งลําหายไป เหมือนถูกดูดลงไปในคอห่านยักษ์ 116 00:06:19,838 --> 00:06:23,717 ไร้สาระ เรื่องจากทะเลก็เล่ากันเกินจริงอยู่แล้ว 117 00:06:23,717 --> 00:06:26,720 คิดว่าเคราของแบล็กเบียร์ดเป็นสีดําจริงๆ งั้นรึ 118 00:06:26,720 --> 00:06:29,264 ไม่เลย หงอกเหมือนเคราคุณปู่ 119 00:06:30,807 --> 00:06:33,101 ตกลงตามนี้ พรุ่งนี้ออกเรือ 120 00:06:33,101 --> 00:06:36,438 ทุกคนเข้าเปลนอนเสีย พรุ่งนี้ต้องออกทะเลกันยาวๆ 121 00:06:37,022 --> 00:06:38,148 ฟังอยู่รึเปล่า 122 00:06:38,148 --> 00:06:40,234 กัปตันออกคําสั่งแล้วนะ 123 00:06:40,234 --> 00:06:42,528 ครับผม กัปตันแลร์รี่ 124 00:06:42,528 --> 00:06:43,445 มาเร็ว 125 00:06:43,445 --> 00:06:46,740 เราจะไปนอนบนดาดฟ้าใต้ผืนดาว 126 00:06:46,740 --> 00:06:49,493 เป็นวิธีเริ่มการเดินทางที่ดีที่สุด 127 00:06:49,493 --> 00:06:51,578 ฉันทิ้งเฒ่ารูฟัสไว้ไม่ได้หรอก 128 00:06:51,578 --> 00:06:53,163 ฉันนอนตรงนี้แล้วกัน 129 00:06:53,163 --> 00:06:55,040 หนูจะนอนกับมาร์จี้นะ 130 00:06:55,040 --> 00:06:58,836 อย่าถือนะคะ พ่อ แต่พ่อกรนดัง เหมือนสิงโตทะเลเคี้ยวขี้แมวเลย 131 00:07:04,883 --> 00:07:06,552 ทําตามคําสั่งข้าสิ 132 00:07:11,390 --> 00:07:13,392 อย่างน้อยนายก็ได้หลับบ้าง 133 00:07:14,184 --> 00:07:15,185 พ่อฮะ 134 00:07:18,772 --> 00:07:20,232 นั่นพ่อรึเปล่า 135 00:07:22,359 --> 00:07:24,027 แลร์รี่ ระวัง 136 00:07:25,779 --> 00:07:28,949 ไปเอากระปุกเกลือจากในครัวมา 137 00:07:28,949 --> 00:07:30,909 - กระปุกเกลือเหรอ - เร็วเข้า! 138 00:07:37,249 --> 00:07:38,959 - ยังไงต่อ - ปาใส่มันเลย 139 00:07:48,510 --> 00:07:50,012 นายรู้ได้ไงว่ามันจะได้ผล 140 00:07:50,512 --> 00:07:52,431 ความเชื่อโบราณน่ะ 141 00:07:52,431 --> 00:07:56,393 ถ้ากะลาสีส่งกระปุกเกลือให้กัน จะนําความซวยเข้ามา 142 00:07:56,393 --> 00:08:00,105 ดีนะเราพานายมาด้วย ต้องใช้ตัวช่วยมากที่สุดเท่าที่มี 143 00:08:00,105 --> 00:08:02,566 ฉันพลาดไม่ได้เห็นผีโจรสลัดเหรอ 144 00:08:02,566 --> 00:08:04,776 สนใจรายละเอียดผิดจุดแล้ว 145 00:08:04,776 --> 00:08:07,404 ผีโจรสลัดเล่นงานข้า 146 00:08:07,404 --> 00:08:08,864 ไม่ต้องห่วง เจ้าหัวแข็ง 147 00:08:08,864 --> 00:08:12,117 ถ้ามันกลับมาอีก มาร์จี้จะเล่นงานให้เอง 148 00:08:13,577 --> 00:08:18,665 ข้าน่าจะจับเจ้าโยนลงทะเลไปเสีย ข้อหาละทิ้งหน้าที่ 149 00:08:18,665 --> 00:08:20,667 พ่อไปอยู่ไหนมา 150 00:08:20,667 --> 00:08:22,544 พ่อไม่รู้ 151 00:08:23,086 --> 00:08:26,924 นาทีหนึ่งพ่อก็หลับอยู่ นาทีต่อไปก็เดินหลงอยู่ตามท่าจอดเรือ 152 00:08:26,924 --> 00:08:28,634 สงสัยความจําหายไปอีกแล้ว 153 00:08:29,843 --> 00:08:31,011 ขอโทษนะ ทุกคน 154 00:08:31,011 --> 00:08:34,139 พ่อไม่อยู่ตอนที่ลูกต้องการ นี่เป็นภารกิจแรกโดยที่แม่ไม่มาด้วย 155 00:08:34,139 --> 00:08:36,015 แต่รู้สึกเหมือนพ่อยิ่งพาลูกไปเจออันตราย 156 00:08:36,015 --> 00:08:37,476 ไม่ใช่ความผิดพ่อ 157 00:08:37,476 --> 00:08:40,479 แค่เป็นผลข้างเคียงของสิ่งที่เกิดขึ้นในความมืด 158 00:08:40,479 --> 00:08:42,022 เดี๋ยวก็น่าจะหายเองแหละ 159 00:08:42,856 --> 00:08:43,941 ใช่มั้ย รัส 160 00:08:44,608 --> 00:08:45,609 แหง 161 00:08:54,910 --> 00:08:58,830 มุ่งหน้าไปทิศตะวันตกเฉียงใต้ต่อไป ไปทางนี้จะถึงได้เร็วที่สุด 162 00:08:58,830 --> 00:09:02,042 แน่ใจเหรอ ทางนั้นมีรายงานสภาพอากาศไม่ดีเยอะเลย 163 00:09:02,042 --> 00:09:04,378 อย่าได้ตั้งคําถามกับกัปตัน 164 00:09:04,378 --> 00:09:08,799 อัจฉริยภาพของแลร์รี่รับมือกับ สภาพอากาศเลวร้ายนิดหน่อยได้น่ะ พลพังงา 165 00:09:08,799 --> 00:09:11,093 นั่นชื่อเรือน่ะ เพิ่งคิดออกเมื่อกี้เอง 166 00:09:11,093 --> 00:09:14,096 ตามให้ทัน ไอ้สาหร่าย มุ่งหน้าเต็มกําลัง 167 00:09:15,931 --> 00:09:17,307 อัจฉริยภาพของแลร์รี่เนี่ยนะ 168 00:09:18,600 --> 00:09:19,768 ฉันเป็นห่วงพ่อแฮะ 169 00:09:19,768 --> 00:09:21,979 ถ้าเกิดหมดสติขึ้นมาตอนเข้าด้ายเข้าเข็ม 170 00:09:21,979 --> 00:09:23,647 อย่างเมื่อคืนล่ะ 171 00:09:23,647 --> 00:09:26,149 หรืออย่างตอนทํากับตะเกียงที่ทรานซิลเวเนีย 172 00:09:26,149 --> 00:09:28,235 ไม่เอาน่า พ่อก็พยายามที่สุดแล้ว 173 00:09:28,235 --> 00:09:31,655 ฉันรู้ แต่ถ้าเกิดในจังหวะที่แย่ เราเดือดร้อนแน่ 174 00:09:31,655 --> 00:09:33,991 เราต้องเตรียมตัวรับสถานการณ์เลวร้ายที่สุด 175 00:09:33,991 --> 00:09:36,410 นายอาจจะพูดถูก จับตาดูพ่อไว้ละกัน 176 00:09:37,786 --> 00:09:39,621 ทําอะไรน่ะ ไอ้หนู 177 00:09:39,621 --> 00:09:42,833 บดมันฝรั่งหรือจะขึ้นใบเรือกันแน่ 178 00:09:43,584 --> 00:09:45,836 นี่วิธีที่เขาสอนในค่ายเดินเรือ 179 00:09:45,836 --> 00:09:48,755 ไอ้ค่ายเดินเรือหรูลดาสอนมาผิด 180 00:09:48,755 --> 00:09:50,257 ทําให้มันถูก 181 00:09:50,257 --> 00:09:51,884 ช่วยข้าด้วย ท่านนายพล 182 00:09:51,884 --> 00:09:53,594 ลูกเรือไม่ฟังกันเลย 183 00:09:53,594 --> 00:09:56,138 ทุกอย่างช่างเป็นเดจาวู 184 00:09:58,891 --> 00:10:01,101 ยังไม่เจอจุดที่ใครจะแอบเข้ามาได้เลย 185 00:10:01,101 --> 00:10:03,020 ซ่อมประตูไปถึงไหนแล้ว แฮงค์ 186 00:10:06,148 --> 00:10:08,817 จังหวะของเจ้า เหมือนนักดนตรีกํากับจังหวะมืออาชีพ 187 00:10:08,817 --> 00:10:10,861 ข้าก็คิดถึงการได้เล่นดนตรีกับอเล็กซ์ 188 00:10:12,696 --> 00:10:14,364 ตั้งแต่กลับมาเขาก็ยุ่งตลอด 189 00:10:14,364 --> 00:10:16,700 ไม่มีโอกาสเล่นดนตรีมาพักใหญ่ 190 00:10:29,505 --> 00:10:31,465 อย่ามาสะดุดตอนนี้นะ 191 00:10:38,889 --> 00:10:40,807 เกือบถึงแล้ว 192 00:10:41,433 --> 00:10:44,603 เกือบถึงเวลาทําตามคําสั่งสุดท้ายของท่านนายพล 193 00:10:52,277 --> 00:10:54,238 กลับลําไป 194 00:10:54,238 --> 00:10:55,781 เดี๋ยวนี้! 195 00:10:56,448 --> 00:10:59,701 แลร์รี่ นี่มันแย่กว่าที่เราคิด 196 00:10:59,701 --> 00:11:02,037 ฉันว่าเราฟังไอ้เสียงน่าขนลุกนั่นดีกว่า 197 00:11:02,037 --> 00:11:05,290 ทําตามคําสั่ง ประจําที่ต่อไป! 198 00:11:05,290 --> 00:11:06,959 คลื่นลมเริ่มแรงเกินไปแล้ว 199 00:11:06,959 --> 00:11:09,962 เราต้องกลับกันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นจะกลับไม่ได้อีกเลย 200 00:11:09,962 --> 00:11:11,046 ไร้สาระ! 201 00:11:11,046 --> 00:11:14,383 ข้าจะไม่ยอมฟังคําของ เสียงขี้ขลาดที่ไม่ยอมโผล่หน้ามาให้เห็น 202 00:11:32,734 --> 00:11:34,736 ออตโตมัน! พวกนั้นคือเรือออตโตมัน 203 00:11:37,281 --> 00:11:39,575 ต้องเป็นลูกเรือของนายพลซาดิคแน่เลย 204 00:11:39,575 --> 00:11:41,326 แถมเขาก็ไม่พอใจสุดๆ 205 00:11:41,326 --> 00:11:42,578 พูดอะไร 206 00:11:42,578 --> 00:11:45,497 ถ้านั่นเป็นลูกเรือของเขา ก็เท่ากับเป็นสหายของเรา 207 00:11:45,497 --> 00:11:47,541 ข้าจัดการเอง 208 00:11:47,541 --> 00:11:48,876 สวัสดี สหาย! 209 00:11:48,876 --> 00:11:52,838 เรามาเพื่อทําความเคารพนายพลของพวกเจ้า ฮัมซา ซาดิค! 210 00:11:53,338 --> 00:11:56,425 ดูสิ เราเอาพังงาเรือของพวกเจ้ามาด้วย 211 00:12:17,070 --> 00:12:18,447 รัส ทําอะไรน่ะ 212 00:12:18,447 --> 00:12:20,073 ลูกต้องไปคุมใบเรือ 213 00:12:20,073 --> 00:12:22,492 ขอโทษนะพ่อ แต่นี่เรื่องฉุกเฉิน 214 00:12:22,492 --> 00:12:24,369 เราเสี่ยงให้พ่อหมดสติตอนนี้ไม่ได้ 215 00:12:24,369 --> 00:12:27,331 อย่าพูดอะไรบ้าๆ พ่อไม่เป็นไร เอาพังงาให้พ่อคุม 216 00:12:27,331 --> 00:12:29,583 นี่คือสิ่งที่ทุกคนในเมืองบอกว่าจะเกิดขึ้น 217 00:12:29,583 --> 00:12:31,210 พาเราออกไปจากที่นี่ที! 218 00:12:31,210 --> 00:12:33,837 อย่าเพิ่ง! เรายังไม่ได้ลอยพังงา! 219 00:12:33,837 --> 00:12:36,131 ลอยไม่ได้ พวกนั้นอยากให้เรากลับไป 220 00:12:36,131 --> 00:12:38,467 ไม่สําคัญว่าลูกเรือต้องการอะไร 221 00:12:38,467 --> 00:12:40,385 นี่คือสิ่งที่ท่านนายพลต้องการ 222 00:12:40,385 --> 00:12:41,970 ข้าจะไม่ยอมทําให้เขาผิดหวัง 223 00:12:44,598 --> 00:12:45,599 เรียบร้อย 224 00:12:45,599 --> 00:12:48,310 ถ้ากังขาในตัวข้าก็ต้องเจออย่างนั้นไป 225 00:12:48,310 --> 00:12:50,020 ฉันไว้ใจนายนะ 226 00:12:56,610 --> 00:12:58,195 แต่เห็นมั้ย พวกนั้นไม่ต้องการ 227 00:12:58,195 --> 00:13:00,280 รัส พ่อจะไม่พูดซ้ําแล้วนะ 228 00:13:00,280 --> 00:13:02,032 กลับไปดูใบเรือ! 229 00:13:02,032 --> 00:13:03,700 เดี๋ยว! อย่าดึง 230 00:13:06,662 --> 00:13:07,621 กางใบเรือหลัก! 231 00:13:19,424 --> 00:13:20,759 ทุกคน ข้าขอโทษ... 232 00:13:20,759 --> 00:13:23,554 แลร์รี่ จากนี้ให้พวกเราจัดการกันเองก่อน 233 00:13:32,104 --> 00:13:35,357 ต้องฟังข้าก่อนนะ ข้ารู้ว่าพลาดไปแล้ว แต่... 234 00:13:35,357 --> 00:13:39,069 นายไม่ได้แค่ทําพลาด นายทํานิสัยไม่ดีมากๆ 235 00:13:39,069 --> 00:13:42,573 แถมไม่ฟังมาร์จี้กับแพนตอนที่เตือนเรื่องน้ําวน 236 00:13:42,573 --> 00:13:45,117 การตัดสินใจแย่ๆ ของนาย เกือบทําให้เราเรือแตก 237 00:13:47,995 --> 00:13:49,705 เราทุกคนต้องขอเวลาพักให้หายหัวร้อน 238 00:13:51,039 --> 00:13:53,917 แล้วค่อยคิดว่าจะทํายังไงกับพังงา 239 00:13:55,544 --> 00:13:58,630 เรื่องจบไม่ค่อยสวยเท่าไหร่สินะ 240 00:13:58,630 --> 00:14:01,133 อาจเป็นภารกิจที่แย่ที่สุดในชีวิตเลย 241 00:14:01,133 --> 00:14:05,679 ยิ่งถ้าคิดว่าภารกิจสุดท้ายเป็นยังไง นั่นเป็นเรื่องใหญ่มากเลยนะ 242 00:14:05,679 --> 00:14:07,806 คิดอะไรอยู่ล่ะ เพื่อน 243 00:14:07,806 --> 00:14:12,060 สมัยที่ข้าเพิ่งเริ่มเป็นโจรสลัด ไม่มีใครให้ความสําคัญ 244 00:14:12,060 --> 00:14:15,230 ข้าพยายามสร้างชื่อเสียงแทบแย่ 245 00:14:15,230 --> 00:14:17,566 แต่ใครๆ ก็มองว่าเป็นโจรสลัดชั้นรอง 246 00:14:17,566 --> 00:14:20,277 ในทะเล สิ่งเดียวที่สําคัญก็คือชื่อเสียง 247 00:14:20,277 --> 00:14:21,945 เข้าใจเลย กะโหลกน้อย 248 00:14:21,945 --> 00:14:25,532 ทั้งโลกนี้ฉันก็มีแต่รูฟัสกับชื่อเสียงของฉันเหมือนกัน 249 00:14:25,532 --> 00:14:28,285 ใช่มั้ยล่ะ! เจ้าเข้าใจ 250 00:14:28,285 --> 00:14:32,706 ข้าได้ยินตํานานนายพลซาดิคจากพ่อค้าตุรกี 251 00:14:32,706 --> 00:14:34,958 หลังจากนั้นก็รู้เลยว่าต้องทํายังไง 252 00:14:34,958 --> 00:14:39,505 ถ้าข้าทําตัวเหมือนเขามากกว่านี้ คนอาจจะเคารพนับถือกันบ้าง 253 00:14:39,505 --> 00:14:43,759 ข้าจึงไปเสาะหาความรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา ทําเหมือนที่เขาทํา 254 00:14:43,759 --> 00:14:46,053 แล้วมันก็ได้ผล! 255 00:14:46,053 --> 00:14:50,224 วันหนึ่ง ข้ากําลังไล่ล่าหีบงาช้างในตํานาน 256 00:14:50,224 --> 00:14:52,142 ที่คนไม่ค่อยเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง 257 00:14:52,142 --> 00:14:55,270 แต่นั่นทําให้ข้ายิ่งต้องการมัน 258 00:14:55,270 --> 00:14:57,397 ข้าทําตัวเลวร้ายกับลูกเรือทุกคน 259 00:14:57,397 --> 00:15:00,734 เจ้าเข้มงวดกับลูกเรือเกินไป ความทะเยอทะยานจะทําเราตายหมด 260 00:15:00,734 --> 00:15:02,569 เรียกร้องเอาแต่ใจ โหดร้ายไม่ปรานี 261 00:15:02,569 --> 00:15:03,654 บอกให้ทําอะไรก็ทําไป! 262 00:15:03,654 --> 00:15:05,489 เราต้องกลับลํา กัปตัน! 263 00:15:05,489 --> 00:15:07,574 แล้วก็ไม่ยอมฟังตอนลูกเรือบอกว่า 264 00:15:07,574 --> 00:15:10,994 การไล่ล่าหีบนั้นเป็นไอเดียที่แย่ 265 00:15:11,662 --> 00:15:15,999 หีบนั้นมีอยู่จริง ในนั้นมีสมบัติมหัศจรรย์มากมาย 266 00:15:15,999 --> 00:15:17,751 แต่ลูกเรือข้าก็พูดถูก 267 00:15:17,751 --> 00:15:19,378 นั่นเป็นกับดัก 268 00:15:19,378 --> 00:15:21,338 เรือคู่แข่งล่อเราไป 269 00:15:21,338 --> 00:15:24,424 ในช่องแคบกลางทะเลแล้วระเบิดเรือเป็นเสี่ยงๆ 270 00:15:25,425 --> 00:15:32,057 ก็เป็นอีกครั้งที่ข้าไม่สามารถ ทําตามแบบอย่างของนายพลซาดิค 271 00:15:33,475 --> 00:15:37,062 โดดมาสิ กะโหลกน้อย มีอะไรที่ฉันอยากพาไปดู 272 00:15:42,776 --> 00:15:45,487 อนุสรณ์นายพลซาดิค 273 00:15:46,822 --> 00:15:49,658 ฉันก็วุ่นอยู่ในอิสตันบูลช่วงที่พวกเธอไม่อยู่ 274 00:15:49,658 --> 00:15:52,202 ไปหาข้อมูลนายซาดิคนี้เหมือนกัน 275 00:15:52,202 --> 00:15:55,163 มาดูข้างหลังอนุสรณ์กันหน่อยดีมั้ย 276 00:15:55,163 --> 00:15:58,125 คําแถลงสุดท้ายของท่านนายพล 277 00:15:58,125 --> 00:16:02,045 เขาถือเป็นความผิดของเขาที่ยึดเรือไม่สําเร็จ 278 00:16:02,045 --> 00:16:03,839 ศัตรูล้อมเขาอยู่ทุกทาง 279 00:16:03,839 --> 00:16:07,593 ลูกเรืออ้อนวอนให้กลับลํา แต่เขาก็ไม่ยอม 280 00:16:07,593 --> 00:16:10,888 ทุกคนพยายามสู้ แต่ไม่ช้าก็เห็นจะต้องแพ้แน่ๆ 281 00:16:10,888 --> 00:16:15,225 ซาดิคจึงโดดหนีจากเรือเพื่อเอาตัวรอด 282 00:16:15,225 --> 00:16:17,769 เขาทําแบบนั้นได้ยังไง 283 00:16:17,769 --> 00:16:21,732 กัปตันแท้ๆ ต้องขึ้นเรือคนแรก และลงจากเรือเป็นคนสุดท้าย 284 00:16:22,316 --> 00:16:26,236 มีคนพบเขากับต้นเรือลอยคอเกาะเจ้าพังงาหรูนั่น 285 00:16:26,236 --> 00:16:28,113 เมื่อกลับมาอิสตันบูล 286 00:16:28,113 --> 00:16:30,741 ซาดิคได้รับเหรียญตรานั่น จากความกล้าหาญของเขา 287 00:16:30,741 --> 00:16:34,369 เมื่อต้นเรือได้ข่าว เขารับไม่ได้จนลาออกจากทัพเรือ 288 00:16:34,369 --> 00:16:36,246 ต้นเรือ 289 00:16:36,246 --> 00:16:39,875 เดาว่านั่นเป็นคนที่มาเล่นงานเราคืนนั้น 290 00:16:40,626 --> 00:16:46,173 ต้นเรือน่าจะโมโหจนตายแล้วก็ยังไม่เลิกนะ 291 00:16:47,007 --> 00:16:50,719 ข้าคงจะเหมือนนายพลซาดิคเกินไป 292 00:16:50,719 --> 00:16:56,016 ข้าพาอเล็กซ์กับเด็กๆ ไปเจออันตราย ด้วยความหัวรั้นไม่ฟังใครของข้า 293 00:16:56,016 --> 00:17:00,103 จริง แต่ฉันว่าเธอก็ยังเรียนรู้จากเขาได้ 294 00:17:00,103 --> 00:17:01,855 อ่านท่อนสุดท้ายสิ 295 00:17:02,940 --> 00:17:07,528 "หากข้าไม่จองหองขี้ขลาดเช่นนั้น ลูกเรือของข้าคงได้กลับบ้าน 296 00:17:07,528 --> 00:17:11,531 หากทําได้ ข้าจะดําลงไปใต้คลื่นในทะเล และนําพังงากลับไปติดให้เรือ 297 00:17:11,531 --> 00:17:15,035 เพื่อให้พวกเขาได้มีพาหนะนําทาง ไปสู่การพักอย่างสงบตลอดกาล" 298 00:17:17,829 --> 00:17:20,958 นั่นคือสิ่งที่พวกเธอต้องทํา ใช่ไหมล่ะ 299 00:17:20,958 --> 00:17:24,419 กัปตันที่ดีต้องรู้จักฟังลูกเรือ 300 00:17:24,419 --> 00:17:26,880 ข้าช่างโง่เง่านัก ข้าขอโทษ 301 00:17:26,880 --> 00:17:28,464 แต่ถ้าทุกคนให้โอกาสข้าอีกครั้ง 302 00:17:28,464 --> 00:17:30,759 ข้าว่าเราจะถอนคําสาปจากพังงาได้ถาวร 303 00:17:30,759 --> 00:17:33,470 ฉันว่าเราทุกคนก็ควรได้โอกาสแก้ตัว 304 00:17:33,470 --> 00:17:35,514 เราพร้อมรับคําสั่ง กัปตัน 305 00:17:47,901 --> 00:17:51,655 แลร์รี่ไม่ใช่คนเดียวที่พลาดในเที่ยวที่แล้ว ผมขอโทษฮะ 306 00:17:51,655 --> 00:17:54,032 ผมรู้ว่าพ่อกําลังลําบาก 307 00:17:54,032 --> 00:17:56,869 แต่ผมก็อยากให้พ่อรู้ว่าเราทุกคนเชื่อมั่นในตัวพ่อ 308 00:17:56,869 --> 00:17:58,078 แล้วเราก็ไว้ใจพ่อ 309 00:17:58,078 --> 00:17:59,496 ขอบใจนะ รัส 310 00:17:59,496 --> 00:18:00,706 มากอดหน่อย ลูก 311 00:18:01,206 --> 00:18:03,250 กลับออกทะเลได้แล้ว 312 00:18:03,250 --> 00:18:06,211 ยานที่มีรอยก็เป็นสัญลักษณ์ของประสบการณ์ 313 00:18:06,211 --> 00:18:08,505 กลับออกทะเลกันเถอะ 314 00:18:11,049 --> 00:18:15,179 กลับลําเดี๋ยวนี้! 315 00:18:18,390 --> 00:18:19,391 มากันแล้ว 316 00:18:28,734 --> 00:18:31,653 คิดว่าคุมเรือให้ไม่จมตอนข้าอยู่ข้างล่างไหวไหม 317 00:18:31,653 --> 00:18:34,406 ได้เลย กัปตัน แค่อย่าไปนานเกินละกัน 318 00:18:34,406 --> 00:18:36,533 แต่นายจะดําน้ําได้นานแค่ไหนนะ 319 00:18:36,533 --> 00:18:39,411 ข้าไม่มีปอด ก็ดําได้ตลอดกาล 320 00:18:51,924 --> 00:18:53,383 ถอดสมอเลย 321 00:19:03,435 --> 00:19:06,396 ได้ผลนะ! พ่อฉลาดที่สุดเลย 322 00:19:21,453 --> 00:19:23,664 โอ๊ะโอ มีปัญหาแล้วล่ะ 323 00:19:30,963 --> 00:19:32,714 พวกนั้นตัดสายสมอ 324 00:19:32,714 --> 00:19:34,550 เดี๋ยวนะ คิดได้แล้ว 325 00:19:36,385 --> 00:19:37,928 เอานี่เทใส่พวกผี 326 00:19:39,847 --> 00:19:41,431 กระปุกเกลือเนี่ยนะ 327 00:19:41,431 --> 00:19:44,142 แลร์รี่เคยทําให้ดู อย่าถามว่าทําไมถึงได้ผล 328 00:19:52,192 --> 00:19:53,235 สําเร็จ! 329 00:20:15,132 --> 00:20:16,341 อึดไว้! 330 00:20:30,022 --> 00:20:32,941 เอ้า พวกเจ้าต่างหากที่ควรได้เหรียญตรา 331 00:20:49,750 --> 00:20:53,378 นายพลของพวกเจ้าทําพลาด เขาควรจะฟังพวกเจ้า 332 00:20:53,962 --> 00:20:55,714 ควรจะอยู่กับพวกเจ้า 333 00:20:55,714 --> 00:20:58,509 แต่เขาส่งพวกเรามาให้เกียรติความกล้าของเจ้า 334 00:20:58,509 --> 00:21:01,929 ปลดปล่อยความโกรธเคืองและไปจากที่นี่เสีย 335 00:21:05,390 --> 00:21:07,100 ภารกิจสําเร็จแล้ว ท่านนายพล 336 00:21:07,601 --> 00:21:09,186 รอบนี้สําเร็จจริงๆ 337 00:21:13,857 --> 00:21:14,858 ไม่... 338 00:21:16,360 --> 00:21:19,071 กองเรือแวนเดอร์โฮเวนเข้าเทียบท่าแล้ว! 339 00:21:19,988 --> 00:21:23,367 - แม่คิดถึงทุกคนมากเลย - เราก็คิดถึงแม่ฮะ 340 00:21:23,367 --> 00:21:26,203 แม่น่าจะได้เห็นพ่อ เขาสุดยอดเลย 341 00:21:26,203 --> 00:21:30,624 หมายถึงระหว่างภารกิจ หรือตอนพ่อเต้นในร้านอาหาร 342 00:21:30,624 --> 00:21:33,126 "เตอร์กิชดีไลท์ ใช้ได้มั้ยล่ะ" 343 00:21:34,002 --> 00:21:37,005 นั่นมุกวงในสินะ ดีใจที่ได้มีกัน 344 00:21:39,925 --> 00:21:41,635 ดีใจที่ได้เจอนะ สหาย 345 00:21:41,635 --> 00:21:43,554 เช่นกัน เดินทางเป็นยังไงบ้าง 346 00:21:43,554 --> 00:21:44,972 ก็ดีเลยทีเดียว 347 00:21:44,972 --> 00:21:49,601 ได้ออกเรือ ได้คิดวิเคราะห์ใจตัวเอง เรียนเรื่องเกี่ยวกับตัวเองด้วย 348 00:21:49,601 --> 00:21:51,478 เป็นเรื่องดีต่อใจมาก 349 00:21:51,478 --> 00:21:53,897 เจ้าเจอผู้บุกรุกหรือยัง 350 00:21:53,897 --> 00:21:55,274 น่าเสียดายที่ไม่เจอ 351 00:21:55,274 --> 00:21:57,818 แต่แฮงค์กับข้ายกระดับมิตรภาพไปอีกขั้น 352 00:21:57,818 --> 00:22:00,112 เราเป็นพี่น้องกันในทางเพลง 353 00:22:01,822 --> 00:22:02,990 ข้าขอตัวก่อนนะ 354 00:22:02,990 --> 00:22:05,325 สองสามวันมานี่ข้าเหนื่อยสุดใจ 355 00:22:05,325 --> 00:22:07,870 คืนนี้คงต้องขอนอนเร็วหน่อย 356 00:22:08,453 --> 00:22:09,746 นี่ สแตน 357 00:22:09,746 --> 00:22:12,749 เดินทางครั้งนี้ ทําให้ข้านึกได้ว่ามีเรื่องจะบอกเจ้า... 358 00:22:14,084 --> 00:22:15,961 ช่างเถอะ ราตรีสวัสดิ์นะเพื่อน 359 00:23:02,299 --> 00:23:04,301 คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์