1
00:01:18,558 --> 00:01:21,394
(หุ่นราชสถาน)

2
00:01:27,108 --> 00:01:29,110
พ่อ มาดูเครื่องที่ผมทํา

3
00:01:29,110 --> 00:01:33,656
ผมเรียกว่าหุ่นจับวัตถุโบราณ
หรือเรียกสั้นๆ ว่า "ราห์"

4
00:01:35,450 --> 00:01:38,661
ราห์จะทําให้เราเคลื่อนย้ายของต้องสาปได้
โดยไม่ต้องสัมผัสมัน

5
00:01:38,661 --> 00:01:40,955
เพราะเราไม่อยากไปปลุกคําสาปโดยไม่ตั้งใจอีก

6
00:01:40,955 --> 00:01:43,082
โดยเฉพาะหลังจากฝันร้ายกับไอ้ลูกเต๋านั่น

7
00:01:43,082 --> 00:01:45,710
ฉลาดมาก นี่ก็ใช้ที่คีบแบบนี้แทน

8
00:01:47,503 --> 00:01:48,796
นั่นก็ได้ผลเหมือนกัน

9
00:01:49,672 --> 00:01:50,965
พ่อ! มาดูสิฮะ

10
00:01:55,887 --> 00:01:57,055
โอเคมั้ยเนี่ย

11
00:01:57,055 --> 00:01:58,556
โอเคๆ

12
00:01:59,599 --> 00:02:01,434
ไม่สิ นั่นเป็นคําที่อเล็กซ์คนเก่าจะพูด

13
00:02:02,185 --> 00:02:03,519
พ่อกังวล

14
00:02:03,519 --> 00:02:04,771
ตอนแรกก็หมดสติไป

15
00:02:04,771 --> 00:02:06,898
ตอนนี้จิตที่สื่อกับเครือหนามก็เริ่มจางไปอีก

16
00:02:06,898 --> 00:02:09,691
เมื่อกี้บอกว่า
จิตที่สื่อกับเครือหนามเริ่มจางไปเหรอ

17
00:02:09,691 --> 00:02:12,403
ใช่ ตั้งแต่กลับจากอิสตันบูล

18
00:02:12,403 --> 00:02:14,822
ข้ามีอะไรต้องให้เจ้าดู

19
00:02:16,282 --> 00:02:19,160
ดูแล้วเหมือนโดนแทะจริงๆ

20
00:02:19,160 --> 00:02:21,538
ข้าก็สรุปได้เช่นเดียวกัน

21
00:02:21,538 --> 00:02:24,290
ถ้ามีตัวอะไรกัดเครือหนามออกมาได้ขนาดนี้

22
00:02:24,958 --> 00:02:26,668
ฟันต้องแข็งแรงน่าดู

23
00:02:26,668 --> 00:02:29,796
ข้าเคยรู้จักโจรสลัดคนหนึ่งที่มีฟันปลอม
จากไม้ไอร์ออนวู้ด

24
00:02:29,796 --> 00:02:31,548
ร็อดดี้ สตรองทูธ

25
00:02:31,548 --> 00:02:33,675
เห็นเขากัดปืนใหญ่ได้เลย

26
00:02:33,675 --> 00:02:34,842
สุดยอด

27
00:02:44,269 --> 00:02:45,895
มันพยายามบอกอะไรฉันสักอย่าง

28
00:02:45,895 --> 00:02:49,607
แต่สายสัมพันธ์มันอ่อนแรงเกินกว่า
ที่ฉันจะเข้าใจได้ทั้งหมด

29
00:02:49,607 --> 00:02:51,651
กลิ่นตุๆ เหมือนโดนบ่อนทําลาย

30
00:02:52,360 --> 00:02:54,946
เจ้าก็มองทุกอย่าง
เป็นการบ่อนทําลายไปหมด

31
00:02:54,946 --> 00:02:56,281
แต่ว่า ในกรณีนี้

32
00:02:56,281 --> 00:02:58,032
ข้าก็อยากจะเห็นด้วย

33
00:02:58,032 --> 00:03:00,743
แต่ใครจะทําอะไรแบบนี้ แล้วทําไปทําไม

34
00:03:00,743 --> 00:03:04,873
ปริศนาปีกตึกต้องห้ามยิ่งซับซ้อนขึ้นอีก

35
00:03:04,873 --> 00:03:07,625
รัส ไปดูในบันทึกของคอร์นีเลียสกันดีกว่า

36
00:03:07,625 --> 00:03:08,710
แลร์รี่ สแตนลีย์

37
00:03:08,710 --> 00:03:11,045
ตรวจดูเครือหนามว่ามีจุดไหนถูกกัดออกอีกไหม

38
00:03:11,045 --> 00:03:13,131
เราจะสางปริศนานี้ให้ได้

39
00:03:15,592 --> 00:03:18,177
ทั้งที่ค้นคว้าเรื่องวัตถุโบราณที่คอร์นีเลียสสะสม

40
00:03:18,177 --> 00:03:20,847
แต่พ่อไม่เคยคิดจะค้นเรื่องของเครือหนามเลย

41
00:03:20,847 --> 00:03:23,016
แต่มันก็ช่วยเรามาตลอด

42
00:03:23,016 --> 00:03:25,560
ถ้ามีคนไม่อยากให้มันช่วยเราต่อแล้วล่ะ

43
00:03:25,560 --> 00:03:28,438
อาจมีคําสาปที่ใครคนนั้นไม่อยากให้เราถอนได้

44
00:03:30,899 --> 00:03:32,483
พ่อจะไปดูแลร์รี่กับสแตนลีย์

45
00:03:48,416 --> 00:03:49,417
ราห์เหรอ

46
00:04:07,477 --> 00:04:08,895
โอ๊ย รีโมทอยู่ไหนนะ

47
00:04:12,774 --> 00:04:15,151
พ่อ! แลร์รี่

48
00:04:15,151 --> 00:04:16,944
สแตนลีย์ มีใครอยู่มั้ย

49
00:04:18,987 --> 00:04:20,532
เฮ้ย! อย่าสิ

50
00:04:28,581 --> 00:04:30,375
รัส เจ้าโอเครึเปล่า

51
00:04:31,501 --> 00:04:33,461
ทําไมถึงไม่พูดอะไร

52
00:04:37,674 --> 00:04:38,967
ปรากฏว่าพูดไม่ได้

53
00:04:43,596 --> 00:04:45,682
นี่ ปล่อยลูกฉันนะ

54
00:04:53,648 --> 00:04:55,108
ไม่อยู่แค่แป๊บเดียวเอง

55
00:04:55,692 --> 00:04:56,818
เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง

56
00:04:56,818 --> 00:05:00,029
ดูเหมือนฮอรัสอาจสัมผัสโดนหุ่นกระบอกต้องสาป

57
00:05:00,029 --> 00:05:02,240
แล้วตอนนี้เขาก็เป็นหุ่นเชิดของหุ่นกระบอกอีกที

58
00:05:04,492 --> 00:05:07,120
- อเล็กซ์ ระวัง!
- นี่มันอะไร...

59
00:05:13,585 --> 00:05:15,336
(อารยธรรมบาบิโลนที่สิ้นสูญ)

60
00:05:15,336 --> 00:05:17,797
ว่าไงจ๊ะ ภัณฑารักษ์คนดังแวนเดอร์โฮเวน

61
00:05:17,797 --> 00:05:19,090
วันนี้งานเสร็จแล้ว

62
00:05:19,090 --> 00:05:23,511
{\an8}"ภัณฑารักษ์คนดังแวนเดอร์โฮเวน" เหรอ
แม่ชอบนะ

63
00:05:23,511 --> 00:05:26,389
{\an8}แม่ว่าพิมพ์ลงนามบัตรเลยดีกว่า

64
00:05:27,640 --> 00:05:29,726
{\an8}ตัวป่วนน้อยคนโปรดของแม่ล่ะเป็นไง

65
00:05:29,726 --> 00:05:32,729
{\an8}เยี่ยมเลย วันนี้ได้อยู่ในโกดังทั้งวัน

66
00:05:32,729 --> 00:05:35,773
{\an8}มันก็เหมือนปีกตึกต้องห้ามที่ไม่มีคําสาป

67
00:05:35,773 --> 00:05:38,651
{\an8}มีของเจ๋งๆ และของชวนขนลุกอยู่เยอะมาก

68
00:05:38,651 --> 00:05:42,071
ลูกช่วยได้ด้วยการเอาไม้เท้านี่ลงไปเก็บอีกอัน

69
00:05:42,071 --> 00:05:43,990
{\an8}ไม่มีที่ให้จัดแสดงแล้ว

70
00:05:49,162 --> 00:05:50,538
สวัสดียามบ่าย แพนโดร่า

71
00:05:50,538 --> 00:05:52,081
สกาย ขอคุยหน่อยได้ไหม

72
00:05:57,462 --> 00:06:00,590
อย่างที่คุณทราบดี พิพิธภัณฑ์เราเพิ่งโดนย่องเบา

73
00:06:00,590 --> 00:06:03,176
ใช่ค่ะ แย่มาก

74
00:06:03,176 --> 00:06:05,303
ทราบหรือยังว่ามีของอะไรหายไปไหม

75
00:06:05,303 --> 00:06:07,555
ยังพยายามหาข้อมูลอยู่

76
00:06:07,555 --> 00:06:10,308
เราอยากรู้ว่าทุกคนทําอะไรกันอยู่
ในช่วงเวลาเหล่านี้

77
00:06:10,308 --> 00:06:13,519
โปรดแจ้งข้อมูลว่าคุณอยู่ที่ไหน
ให้ชัดเจนที่สุดเท่าที่ทําได้

78
00:06:13,519 --> 00:06:15,480
ฉันเป็นผู้ต้องสงสัยเหรอ

79
00:06:15,480 --> 00:06:17,232
เราแค่ตรวจสอบทุกทางเท่าที่ทําได้

80
00:06:17,232 --> 00:06:18,983
ขออภัยนะคะ

81
00:06:18,983 --> 00:06:22,028
อเล็กซ์คะ ตอนนี้คุยไม่ได้

82
00:06:22,028 --> 00:06:23,112
อะไรนะ

83
00:06:26,991 --> 00:06:28,952
รัส ไม่นะ

84
00:06:36,125 --> 00:06:38,461
เราพยายามทุกทางแล้ว
ยื้อยังไงหุ่นนั่นก็ไม่ปล่อยเขา

85
00:06:38,461 --> 00:06:40,672
เฮ้ย เจ้าหุ่น ปล่อยพี่ชายฉันนะ

86
00:06:42,090 --> 00:06:43,633
ฉันไม่คิดทําร้ายแก เจ้าหุ่น

87
00:06:50,348 --> 00:06:51,182
ชัยปุระ อินเดีย

88
00:06:51,182 --> 00:06:54,185
คิดว่าเขาพยายามบอกว่า
จะต้องเอาของโบราณไปคืนที่ไหน

89
00:06:54,852 --> 00:06:57,313
บางคนมองว่า
บินไปอินเดียคือเดินทางลําบาก

90
00:06:57,313 --> 00:07:00,567
แต่ฉันกับรูฟัสจะพาไปเร็วเหมือนกะพริบตา

91
00:07:00,567 --> 00:07:02,569
นั่นเพราะคุณเจ๋งที่สุด

92
00:07:02,569 --> 00:07:04,571
เรารู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับของโบราณนั่นบ้าง

93
00:07:04,571 --> 00:07:07,991
เป็นงานของช่างเชิดหุ่น
จากรัฐราชสถานของอินเดีย

94
00:07:07,991 --> 00:07:11,870
เมื่อช่างตาย ทักษะของเขาถูกถ่ายทอดไว้ในหุ่นนี้

95
00:07:11,870 --> 00:07:15,456
เป็นทั้งหุ่นและคนเชิดหุ่นด้วยเนี่ยนะ

96
00:07:16,040 --> 00:07:17,584
สติแตก

97
00:07:23,006 --> 00:07:24,799
"โรงหุ่นคาฮานี"

98
00:07:24,799 --> 00:07:27,051
เจ้าหุ่นนั่นต้องอยากให้รัสพามาส่งที่นี่แน่ๆ

99
00:07:30,388 --> 00:07:33,266
ได้ตามใจแล้วนี่ เจ้าหุ่น ปล่อยพี่ฉันได้แล้ว

100
00:07:41,441 --> 00:07:43,318
แล้วถ้าที่นี่เป็นโรงละครร้างล่ะ

101
00:07:43,318 --> 00:07:44,861
รัสจะต้องเป็นหุ่นเชิดไปตลอดกาลเหรอ

102
00:07:46,779 --> 00:07:48,198
ไม่ใช่อยู่แล้ว

103
00:07:49,115 --> 00:07:50,617
อย่าพูดให้พี่กลัวสิ

104
00:07:56,915 --> 00:07:59,167
ไม่เห็นอะไรเลย ข้างในมืดสนิท

105
00:08:03,004 --> 00:08:05,465
ตายละ รัสหายไปไหน

106
00:08:29,906 --> 00:08:30,782
แม่ ระวัง!

107
00:08:31,824 --> 00:08:33,117
นั่นมันอะไรน่ะ

108
00:08:37,288 --> 00:08:39,248
ตั๋วยังไม่ได้ใช้เยอะมาก

109
00:08:39,998 --> 00:08:41,834
เพราะงั้นถึงต้องปิดโรงสินะ

110
00:09:04,858 --> 00:09:05,692
รัส!

111
00:09:10,405 --> 00:09:11,948
- อเล็กซ์!
- พ่อ!

112
00:09:14,576 --> 00:09:17,328
สนุกจังเลย เอาอีก! เอาอีก

113
00:09:21,875 --> 00:09:23,042
เอ๊ะ โผล่มาจากไหนน่ะ

114
00:09:27,171 --> 00:09:28,673
นี่โรงหุ่นของเรา

115
00:09:28,673 --> 00:09:30,508
ฉันต่างหากควรจะเป็นฝ่ายถาม

116
00:09:30,508 --> 00:09:33,803
เพราะพวกคุณคือคนที่บุกเข้ามา
เพื่อจะจัดแสดงหุ่น

117
00:09:33,803 --> 00:09:36,222
เป็นการแสดงหุ่นที่ดีมากด้วย

118
00:09:36,222 --> 00:09:37,724
ขอโทษจริงๆ ค่ะ

119
00:09:37,724 --> 00:09:39,350
พวกเรามาดี

120
00:09:39,350 --> 00:09:40,685
เราคือบ้านแวนเดอร์โฮเวน

121
00:09:40,685 --> 00:09:44,731
เรามาเพราะว่า... คือเรื่องมันยาว

122
00:09:44,731 --> 00:09:47,901
ยอดเลย
เล่ามาระหว่างที่ฉันโทรเรียกตํารวจละกัน

123
00:09:47,901 --> 00:09:50,904
- จะได้แจ้ง
- แม่ อย่านะ หนูชอบโชว์นี้

124
00:09:50,904 --> 00:09:53,364
คนเชิดหุ่นคนนี้เก่งมาก ดูสิ

125
00:09:59,245 --> 00:10:00,830
ไปได้หุ่นตัวนั้นมาจากไหน

126
00:10:00,830 --> 00:10:03,208
เป็นของสะสมจากบรรพบุรุษของผม

127
00:10:03,208 --> 00:10:04,375
คุณจําหุ่นตัวนั้นได้เหรอ

128
00:10:04,375 --> 00:10:07,712
ใช่ค่ะ เป็นคอลเล็กชั่นบรรพบุรุษของฉัน

129
00:10:07,712 --> 00:10:09,255
โปรดยกหุ่นให้ฉันเถอะ

130
00:10:13,301 --> 00:10:15,678
แม่ อย่าเข้ามาขวางการแสดงสิ

131
00:10:15,678 --> 00:10:17,931
มัสการ เดี๋ยวก่อนนะ

132
00:10:18,556 --> 00:10:19,974
นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่

133
00:10:19,974 --> 00:10:22,769
เราเพิ่งค้นพบว่าบ้านประจําตระกูลเรามีของ

134
00:10:22,769 --> 00:10:27,273
เป็นของโบราณ
ที่ได้มาอย่างไม่ค่อยถูกต้องนานแล้ว

135
00:10:27,273 --> 00:10:28,900
เราพยายามนําไปคืนที่

136
00:10:28,900 --> 00:10:31,528
คุณบุกเข้ามาเพื่อจะคืนหุ่นให้เรา

137
00:10:31,528 --> 00:10:33,488
แต่ลูกชายคุณไม่ยอมเอาให้ฉันน่ะนะ

138
00:10:33,488 --> 00:10:34,739
เขาให้ไม่ได้

139
00:10:35,573 --> 00:10:36,574
มันต้องสาป

140
00:10:36,574 --> 00:10:38,535
ต้องสาป คุณบ้าไปแล้วเหรอ

141
00:10:38,535 --> 00:10:39,911
อยากให้เป็นงั้นเหมือนกัน

142
00:10:41,788 --> 00:10:43,248
ผมเข้าใจว่าทําใจยากแค่ไหน

143
00:10:43,248 --> 00:10:45,291
ถ้าจะให้เชื่อคําของเรา แต่ยืนยันได้

144
00:10:46,751 --> 00:10:48,127
เชื่อผมเถอะ

145
00:10:48,127 --> 00:10:51,881
เอาหุ่นมาให้ฉันแล้วออกไปจากโรงหุ่นของเรา

146
00:11:03,434 --> 00:11:05,228
เชื่อพวกเราหรือยังล่ะ

147
00:11:07,814 --> 00:11:11,109
ข้าไม่มีทางเบื่อวิวตรงนี้

148
00:11:11,109 --> 00:11:15,947
ตะวันขึ้น หญ้าสีเขียว คนท่าทางประสงค์ร้าย

149
00:11:21,786 --> 00:11:23,288
เดี๋ยวก่อนนะ

150
00:11:27,542 --> 00:11:30,587
ฟังก่อน เจ้าสมองถั่ว เกิดเรื่องแล้ว

151
00:11:31,087 --> 00:11:32,380
มีเรื่องใหญ่

152
00:11:32,380 --> 00:11:36,926
ข้าเห็นสายลับที่หน้าบ้าน
เขามาด้อมๆ มองๆ บ้านเรา

153
00:11:37,719 --> 00:11:40,847
อาจเกี่ยวกับเรื่องประหลาดๆ ที่ชั้นใต้ดินนี่

154
00:11:46,811 --> 00:11:48,897
นั่นเสียงตัวอะไรสักอย่างเคี้ยวเครือหนาม

155
00:11:48,897 --> 00:11:50,356
ปาร์กัวร์!

156
00:11:52,567 --> 00:11:53,776
หายไปไหนแล้ว

157
00:11:54,611 --> 00:11:57,822
ดูเหมือนเรากําลังถูกโจมตีจากทั้งในและนอกบ้าน

158
00:11:57,822 --> 00:11:58,823
แต่อย่าได้กลัวไป

159
00:11:58,823 --> 00:12:01,701
ถ้าเราสามฅนลาดตระเวนกัน
เราต้องค้นพบความจริงได้แน่

160
00:12:03,828 --> 00:12:07,081
มันบังคับให้รัสพามาที่นี่
คุณถึงได้มาเจอพวกเรา

161
00:12:07,790 --> 00:12:09,959
แต่เรามีประวัติถอนคําสาปได้ดีมาก

162
00:12:09,959 --> 00:12:11,461
เราจะทําให้ถูกต้อง

163
00:12:11,461 --> 00:12:13,379
คุณช่วยเล่าเรื่องเกี่ยวกับเจ้าหุ่นตัวนี้หน่อยได้ไหม

164
00:12:13,379 --> 00:12:16,466
ฉันโตมาโดยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับหุ่นตัวนี้

165
00:12:16,466 --> 00:12:19,302
สร้างโดยบรรพบุรุษของฉัน ท่านครูมาลาราม

166
00:12:19,302 --> 00:12:21,846
เขาเป็นช่างเชิดหุ่น ไม่ใช่จอมเวทย์

167
00:12:21,846 --> 00:12:25,016
"มาลารามเป็นช่างเชิดหุ่นที่เก่งที่สุด
คนหนึ่งในยุคของเขา

168
00:12:25,016 --> 00:12:28,519
สมัยยังหนุ่ม เขาออกท่องโลก
แสดงต่อหน้ากษัตริย์และราชินีทั้งหลาย

169
00:12:28,519 --> 00:12:31,397
เมื่อมาลารามแก่ตัว
เขากลับมาตั้งรกรากที่บ้านเกิด

170
00:12:31,397 --> 00:12:33,650
และก่อตั้งโรงหุ่นคาฮานี

171
00:12:33,650 --> 00:12:36,194
เพื่อจะส่งต่อทักษะไปยังคนรุ่นหลัง

172
00:12:36,194 --> 00:12:39,906
โรงหุ่นเป็นกิจการของตระกูลนับแต่นั้นมา
และจะคงอยู่ตลอดไป"

173
00:12:40,573 --> 00:12:42,867
ประโยคสุดท้ายตอนนี้ไม่จริงแล้ว

174
00:12:42,867 --> 00:12:46,788
ฉันก็พยายามเปิดต่อ แต่เศรษฐกิจไม่ดีเลย

175
00:12:47,622 --> 00:12:49,207
ฉันเพิ่งปิดโรงไปเมื่อเดือนที่แล้ว

176
00:12:49,791 --> 00:12:51,417
มัสการทําใจไม่ได้เลย

177
00:12:52,001 --> 00:12:54,754
หุ่นราชเป็นตัวโปรดของท่านมาลาราม

178
00:12:54,754 --> 00:12:57,674
จนบรรพบุรุษคนหนึ่งขายไป

179
00:12:58,508 --> 00:13:00,218
อยากรู้จังว่าขายไปทําไม

180
00:13:00,218 --> 00:13:01,719
ฉันไม่รู้

181
00:13:01,719 --> 00:13:05,640
หรือจะไปหาข้อมูลเพิ่มในห้องเก็บของชั้นใต้ดิน

182
00:13:05,640 --> 00:13:08,059
เราเก็บจดหมายของตระกูลไว้ที่นั่น

183
00:13:08,059 --> 00:13:10,436
แต่ไม่ได้เรียงไว้ให้ดีหรอกนะ

184
00:13:10,436 --> 00:13:14,607
โชคดีมาก เรามีประสบการณ์
จัดหาของในห้องที่รกมากมาแล้ว

185
00:13:14,607 --> 00:13:16,609
ชี้ทางให้เราก็พอ

186
00:13:16,609 --> 00:13:18,236
ประตูบานนั้นเลยค่ะ

187
00:13:44,554 --> 00:13:45,847
แพนโดร่า เป็นอะไรรึเปล่า

188
00:13:46,347 --> 00:13:47,181
ไม่เป็นค่ะ

189
00:13:50,685 --> 00:13:52,270
แล้วก็เจอจดหมาย

190
00:13:52,270 --> 00:13:55,231
เขียนไว้เป็น... ภาษาฮินดีรึเปล่า

191
00:13:56,649 --> 00:13:57,650
ใช่

192
00:13:57,650 --> 00:14:00,486
ควรเอาขึ้นไปข้างบนให้ดิพิกาแปลให้ฟัง

193
00:14:00,486 --> 00:14:02,113
แต่เอาขึ้นไปหมดไม่ได้นะ

194
00:14:02,113 --> 00:14:03,573
เราต้องหาจดหมายอะไร

195
00:14:03,573 --> 00:14:05,283
ไม่แน่ใจเหมือนกัน

196
00:14:05,283 --> 00:14:06,701
มาลองเลือกก่อน

197
00:14:06,701 --> 00:14:08,411
เห็นแล้วอาจจะรู้เอง

198
00:14:19,255 --> 00:14:21,090
มัสการ หนูดูง่วงเต็มที

199
00:14:21,090 --> 00:14:22,675
ไปนอนเสียหน่อยดีไหมจ๊ะ

200
00:14:22,675 --> 00:14:25,428
ไม่ หนูไม่อยากนอน อยากดูโชว์ต่อ

201
00:14:25,428 --> 00:14:27,347
เดี๋ยวกลับมาเขาก็ยังมีโชว์อยู่

202
00:14:27,347 --> 00:14:29,599
แต่หนูไม่ง่วง

203
00:14:29,599 --> 00:14:32,769
พูดอะไร แม่เห็นนะว่าตาจะปิดอยู่แล้ว

204
00:14:32,769 --> 00:14:34,687
ต้องพาไปนอนเดี๋ยวนี้เลย

205
00:14:42,111 --> 00:14:44,572
ดูเหมือนเจ้าหุ่นอยาก
ยื้อใจคนดูไว้สุดฤทธิ์

206
00:14:44,572 --> 00:14:46,866
มันพุ่งความสนใจไปที่มัสการคนเดียว

207
00:14:48,201 --> 00:14:49,911
รัส แม่คิดออกแล้ว

208
00:15:03,007 --> 00:15:04,467
เอ้า หนูเจออะไรเข้าแล้ว

209
00:15:04,467 --> 00:15:06,386
นี่ลายเซ็นของคอร์นีเลียส

210
00:15:06,386 --> 00:15:08,221
หนูเคยเห็นจากในบันทึก

211
00:15:09,556 --> 00:15:10,473
พ่อ

212
00:15:14,269 --> 00:15:15,144
พ่อคะ

213
00:15:26,865 --> 00:15:27,991
อุ๊ย ตื่นเต้นดีจริง

214
00:15:27,991 --> 00:15:31,244
ตอนนี้ยังไปงีบไม่ได้หรอก
มีอะไรตื่นตาตื่นใจขนาดนี้

215
00:15:52,056 --> 00:15:53,266
หวัดดีค่า

216
00:15:56,060 --> 00:15:57,353
สงสัยเพลงจะดังไป

217
00:15:57,353 --> 00:15:58,688
ไม่ได้ยินเราแน่เลย

218
00:16:01,441 --> 00:16:02,775
แต่อาจได้ยินเจ้านี่

219
00:16:09,073 --> 00:16:10,116
เสียงอะไรนะ

220
00:16:11,117 --> 00:16:12,285
เสียงกลอง

221
00:16:12,285 --> 00:16:13,578
จากห้องเก็บของ

222
00:16:13,578 --> 00:16:15,747
แพนโดร่ากับอเล็กซ์

223
00:16:18,833 --> 00:16:20,001
ใครล็อกประตูน่ะ

224
00:16:20,001 --> 00:16:21,169
พ่ออยู่ไหน

225
00:16:21,169 --> 00:16:22,420
ไม่ได้อยู่กับลูกเหรอ

226
00:16:23,004 --> 00:16:26,758
ฉันนอนอยู่ตอนได้ยินเสียงฝีเท้าแล้วมาเจอเขา

227
00:16:27,258 --> 00:16:28,801
ให้พากลับไปส่งให้ไหม

228
00:16:29,636 --> 00:16:31,846
โอเค ฉันจะรอฟังข่าวที่นี่

229
00:16:33,556 --> 00:16:35,350
พ่ออยู่กับมาร์จี้ที่เครื่องบิน

230
00:16:35,350 --> 00:16:38,561
- อะไรนะ ไปไง
- ไม่รู้เหมือนกัน

231
00:16:38,561 --> 00:16:42,732
ไอ้ที่พ่อหมดสตินี่เริ่มเป็นเรื่องใหญ่แล้ว
แต่เราค่อยจัดการกันทีละเรื่อง

232
00:16:48,446 --> 00:16:50,740
ดิพิกา ฉันเจอจดหมายนี้ในห้องเก็บของ

233
00:16:50,740 --> 00:16:52,283
ช่วยแปลหน่อยได้มั้ยคะ

234
00:16:53,201 --> 00:16:55,745
เขียนไว้ตั้งแต่ปี 1901

235
00:16:55,745 --> 00:17:01,209
บอกว่า "คุณพ่อที่เคารพ
ผมเขียนจดหมายเพราะไม่มีหน้าไปพบด้วยตัวเอง

236
00:17:01,209 --> 00:17:04,337
ผมซาบซึ้งกับทุกสิ่งที่พ่อกับแม่ทําให้

237
00:17:04,337 --> 00:17:08,340
แล้วก็รู้ว่าท่านมาลาราม
ฝากพรสวรรค์ไว้ในหุ่นทุกตัวของท่าน

238
00:17:08,340 --> 00:17:11,844
ผมสัมผัสได้ทุกครั้งที่จับขึ้นมาเชิด

239
00:17:11,844 --> 00:17:15,932
แต่ผมไม่อยากเป็นช่างเชิดหุ่นหรือรับช่วงโรงหุ่น

240
00:17:15,932 --> 00:17:18,685
ผมขายหุ่นราชให้ชาวอเมริกันคนหนึ่ง

241
00:17:18,685 --> 00:17:22,355
เขาชื่อแวนเดอร์โฮเวน มีใจรักศิลปะนี้มาก

242
00:17:22,355 --> 00:17:24,148
ผมแนบสัญญาซื้อขายมาด้วย

243
00:17:24,148 --> 00:17:27,318
ผมจะเอาเงินที่ได้ไปซื้อตั๋วรถไฟ

244
00:17:27,318 --> 00:17:29,112
ไปถึงที่หมายแล้วผมจะเขียนจดหมายมาอีกครั้ง

245
00:17:29,112 --> 00:17:32,156
หวังว่าสักวันพ่อแม่จะให้อภัยผม

246
00:17:32,156 --> 00:17:35,618
แต่ระหว่างนั้น ผมยังเป็นลูกที่รัก วิรัช"

247
00:17:35,618 --> 00:17:37,161
วิรัชเป็นใคร

248
00:17:37,161 --> 00:17:40,206
คุณทวดของฉัน

249
00:17:40,206 --> 00:17:44,878
ฉันไม่รู้เลยว่าเขานี่แหละ
คนที่ขายหุ่นให้บรรพบุรุษของคุณ

250
00:17:44,878 --> 00:17:46,713
นั่นอาจเป็นเหตุที่เกิดคําสาป

251
00:17:46,713 --> 00:17:50,216
หุ่นราชบีบให้เราพากลับมาที่นี่
เพื่อเขาจะได้แสดงอีกครั้ง

252
00:17:50,800 --> 00:17:52,802
สานต่อประเพณีที่วิรัชทิ้งไป

253
00:17:52,802 --> 00:17:56,180
ฉันว่าทางเดียวที่จะถอนคําสาปนี้ได้
คือต้องเปิดโรงหุ่นต่อไป

254
00:17:56,180 --> 00:17:58,141
เป็นสิ่งที่ท่านมาลารามต้องการ

255
00:17:58,766 --> 00:18:01,477
ฉันเห็นแก่ตัวที่จะเดินจากมันไป

256
00:18:01,477 --> 00:18:02,937
ก็ได้ค่ะ ท่านมาลาราม

257
00:18:02,937 --> 00:18:04,522
ฉันจะเปิดโรงหุ่นต่อไป

258
00:18:04,522 --> 00:18:06,232
ปล่อยเด็กคนนี้ไปได้แล้ว

259
00:18:09,110 --> 00:18:10,028
แม่คะ!

260
00:18:10,028 --> 00:18:11,863
แม่ไม่เป็นไร มัสการ

261
00:18:11,863 --> 00:18:12,947
แค่เป็นการแสดง

262
00:18:16,826 --> 00:18:18,494
ไม่เข้าใจเลย

263
00:18:18,494 --> 00:18:20,955
ฉันบอกว่าจะเปิดโรงหุ่นต่อแล้วไง

264
00:18:20,955 --> 00:18:23,541
ต้องมีวิธีทําให้เจ้าหุ่นพอใจได้สิ

265
00:18:23,541 --> 00:18:25,835
คุณรู้อะไรเกี่ยวกับท่านมาลารามอีก

266
00:18:25,835 --> 00:18:29,547
เคยได้ยินแค่ว่าเขาเป็นช่างเชิดหุ่นฝีมือเยี่ยม
และรักงานศิลป์แขนงนี้มาก

267
00:18:29,547 --> 00:18:31,549
ดูแล้วไม่เหมือนจะสาปใครเลย

268
00:18:31,549 --> 00:18:33,301
เรื่องนี้ถึงได้ไม่มีเหตุผลสักทาง

269
00:18:33,301 --> 00:18:34,469
เดี๋ยวนะ

270
00:18:34,469 --> 00:18:37,430
ในนี้เขียนว่า ท่านมาลารามฝากพรสวรรค์ไว้
กับหุ่นตัวนี้

271
00:18:37,430 --> 00:18:39,682
วิรัชก็สัมผัสได้ในสายเชิด

272
00:18:39,682 --> 00:18:43,770
แต่เขาปฏิเสธพรสวรรค์นั้น
ด้วยการขายหุ่นให้คอร์นีเลียส

273
00:18:43,770 --> 00:18:47,857
หุ่นเลยถูกแขวนอยู่ในปีกตึกต้องห้ามหลายปี
โดยที่ไม่มีใครแตะต้องเลย

274
00:18:47,857 --> 00:18:50,985
ความรักศาสตร์หุ่นเชิดของท่านมาลาราม
ไม่มีที่ไป

275
00:18:50,985 --> 00:18:53,905
นั่นทําให้พรที่ให้ไว้กลายเป็นคําสาป

276
00:18:54,822 --> 00:18:55,990
ฉันไม่เข้าใจ

277
00:18:55,990 --> 00:18:59,661
ท่านมาลารามอยากส่งต่อ
ความรักในศาสตร์นี้ให้คนในตระกูล

278
00:18:59,661 --> 00:19:03,248
ฉันก็พยายามรับแล้ว
แต่หุ่นนั้นไม่ฟังฉันเลย

279
00:19:03,248 --> 00:19:04,832
เราจะบังคับให้มันฟัง

280
00:19:04,832 --> 00:19:06,918
เจ้าหุ่น หยุดเดี๋ยวนี้นะ

281
00:19:11,256 --> 00:19:12,799
สู้เขา แม่!

282
00:19:12,799 --> 00:19:14,926
สนุกกว่าดูทีวีอีก

283
00:19:22,475 --> 00:19:24,018
นี่ ระวังหน่อยสิ

284
00:19:33,820 --> 00:19:35,655
เมื่อกี้ไม่น่ารักเลยนะ

285
00:19:38,241 --> 00:19:40,410
ไม่นะ มัสการ ถอยมา

286
00:19:40,410 --> 00:19:42,287
แม่ กลัวอะไรนักหนา

287
00:19:42,287 --> 00:19:44,038
ก็แค่การแสดง

288
00:19:45,415 --> 00:19:47,959
นี่เป็นโชว์ที่ดีที่สุดเลย

289
00:19:49,127 --> 00:19:53,506
แม่คะ หนูรู้ว่าแม่ไม่อยากเป็นช่างเชิดหุ่น
แต่หนูอยากเป็น

290
00:20:02,974 --> 00:20:03,975
เป็นอิสระแล้ว

291
00:20:03,975 --> 00:20:05,727
กลับมาพูดได้แล้ว

292
00:20:06,311 --> 00:20:08,938
เสียดายนะ พี่เงียบไปชีวิตฉันก็ดีเชียว

293
00:20:09,606 --> 00:20:10,899
ล้อเล่นน่า

294
00:20:11,441 --> 00:20:12,984
โถ ขอต้อนรับกลับมานะ ฮอรัส

295
00:20:15,987 --> 00:20:17,614
มันไม่ได้คุมลูก

296
00:20:18,281 --> 00:20:19,199
ได้ไง

297
00:20:19,199 --> 00:20:21,576
มัสการน่าจะถอนคําสาปแล้ว

298
00:20:21,576 --> 00:20:24,412
เพราะเธอชอบงานหุ่นจริงๆ

299
00:20:24,412 --> 00:20:26,664
เธอต้องการสานต่อประเพณีนี้

300
00:20:27,290 --> 00:20:29,209
สิ่งสําคัญไม่ใช่โรงหุ่น

301
00:20:29,792 --> 00:20:33,880
ท่านมาลารามไม่ได้ตั้งใจ
บังคับให้ใครเดินตามรอยเท้าเขา

302
00:20:33,880 --> 00:20:37,800
คือเขาอาจไม่ได้ตั้งใจ
แต่ผมก็โดนบังคับแน่ๆ ละ

303
00:20:37,800 --> 00:20:41,221
แม่คะ เอาหุ่นไปด้วยตอนย้ายบ้านได้มั้ย

304
00:20:41,221 --> 00:20:43,806
หนูอยากเป็นช่างเชิดหุ่นเหมือนท่านมาลาราม

305
00:20:45,266 --> 00:20:46,684
ได้สิจ๊ะ ลูกสาว

306
00:20:46,684 --> 00:20:49,896
แต่ตอนนี้ได้เวลานอนแล้วนะ

307
00:20:52,232 --> 00:20:54,275
ขอบคุณมากที่พามันกลับมา

308
00:20:54,275 --> 00:20:56,027
ขอโทษที่ก่อปัญหาให้มากมาย

309
00:20:56,027 --> 00:20:57,737
มันไม่ใช่ความผิดคุณ

310
00:20:57,737 --> 00:20:59,364
เรื่องครอบครัวบางทีก็รับมือยาก

311
00:20:59,364 --> 00:21:00,448
จริงเลย

312
00:21:00,949 --> 00:21:04,744
เราทุกคนคงมีมรดกตระกูลที่ต้องทําใจรับ

313
00:21:04,744 --> 00:21:06,996
และมีเรื่องใหม่ให้สร้าง

314
00:21:06,996 --> 00:21:09,207
ใช่ ถูกเผง

315
00:21:17,882 --> 00:21:20,635
พ่อต้องหาให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อ

316
00:21:20,635 --> 00:21:23,221
เครือหนามที่โดนแทะทําให้หมดสติหรือ...

317
00:21:24,055 --> 00:21:26,349
พ่อจะไม่ยอมพักจนกว่าจะรู้แน่

318
00:21:27,267 --> 00:21:29,561
ขอโทษนะ ไม่อยากเชื่อว่าเกิดเรื่องแบบนี้อีกแล้ว

319
00:21:29,561 --> 00:21:31,396
พ่อ... พ่อสยองมาก

320
00:21:32,480 --> 00:21:34,232
ฉันรู้ค่ะว่าคุณกลัว อเล็กซ์

321
00:21:34,232 --> 00:21:36,192
เราทุกคนก็แค่เป็นห่วงคุณ

322
00:21:38,069 --> 00:21:39,112
ผมก็ห่วง

323
00:21:53,585 --> 00:21:55,253
ต้องยืนยาม

324
00:21:57,630 --> 00:21:59,924
แค่ขอพักสายตานิดเดียว

325
00:23:02,320 --> 00:23:04,322
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์