1
00:00:22,544 --> 00:00:27,507
(โชว์หมอยาดร.เทอร์ริฟิโค)

2
00:00:33,012 --> 00:00:34,055
ใครน่ะ

3
00:00:34,055 --> 00:00:35,515
ไดอาน่า คาเมรอน

4
00:00:35,515 --> 00:00:38,434
ยาจอมพลังดร.เทอร์ริฟิโคนี่มันใช้ไม่ได้ผล

5
00:00:38,434 --> 00:00:39,727
ฉันขอล็อคเก็ทคืนด้วย

6
00:00:39,727 --> 00:00:41,563
ไปไกลๆ ยัยเด็กข้างถนน

7
00:00:41,563 --> 00:00:42,647
ของขายแล้วไม่รับคืน

8
00:00:42,647 --> 00:00:44,065
ขอร้องค่ะ

9
00:00:44,065 --> 00:00:47,193
ล็อคเก็ทนั้นเป็นสมบัติชิ้นสุดท้าย
ที่เหลือต่างหน้าคุณพ่อคุณแม่

10
00:00:47,193 --> 00:00:50,530
ฉันอยู่บ้านเด็กกําพร้ามาแปดปี
เข้าๆ ออกๆ ห้องพยาบาลอยู่เสมอ

11
00:00:50,530 --> 00:00:52,866
ขณะที่พวกเด็กตัวโตๆ สุขภาพดีๆ มีคนรับเลี้ยง

12
00:00:52,866 --> 00:00:54,576
ไม่มีใครอยากได้เด็กอ่อนแอไป

13
00:00:54,576 --> 00:00:58,204
คุณบอกว่าน้ํายานี้จะทําให้ฉันอึดและแข็งแรง

14
00:00:58,204 --> 00:01:01,583
ฉันยอมแลกของมีค่าที่สุดในชีวิต
แต่กลับได้คําโกหก

15
00:01:01,583 --> 00:01:05,420
ถ้าไม่ยอมไปดีๆ
ฉันจะลากเธอกลับบ้านเด็กกําพร้าเอง

16
00:01:05,420 --> 00:01:07,964
- ไปเสีย!
- เจ้านักต้มตุ๋น!

17
00:01:07,964 --> 00:01:13,303
หวังว่าสักวันแกจะต้องรู้สึกอ่อนด้อย
และโง่เง่าอย่างที่ฉันรู้สึกในวันนี้

18
00:01:18,725 --> 00:01:19,934
มันหายไปไหนแล้ว

19
00:01:19,934 --> 00:01:21,603
ฉันทําอะไรลงไป

20
00:01:21,603 --> 00:01:23,605
ฉันแค่อยากได้ล็อคเก็ทคืน

21
00:01:38,369 --> 00:01:39,746
อะไรกันเนี่ย

22
00:02:07,941 --> 00:02:10,860
(ยาจอมพลังดร.เทอร์ริฟิโค)

23
00:02:12,612 --> 00:02:14,989
พี่ว่าพ่อเกี่ยวข้องกับ
การที่แผ่นหินสลักพวกนี้หายไป

24
00:02:14,989 --> 00:02:19,619
อะไรนะ ช่วงนี้พ่อก็แปลกๆ
แต่ไม่มีทางที่เขาจะเที่ยวขโมยของใคร

25
00:02:19,619 --> 00:02:21,663
พ่อเป็นคนอยากไปอิสตันบูล

26
00:02:21,663 --> 00:02:25,124
"หินสลักคูนิฟอร์ม บาบิโลน"
ข่าวบอกว่ามันหายไป

27
00:02:25,124 --> 00:02:28,211
จากคอลเล็กชั่นเอกชนในอิสตันบูล
ช่วงที่พ่อหมดสติจําอะไรไม่ได้

28
00:02:28,211 --> 00:02:29,921
มันอาจเป็นเรื่องบังเอิญรึเปล่า

29
00:02:29,921 --> 00:02:30,922
ยังมีอีกนะ

30
00:02:30,922 --> 00:02:32,757
{\an8}พ่อหมดสติที่อินเดีย

31
00:02:32,757 --> 00:02:35,885
{\an8}"แผ่นหินสลักยุคบาบิโลน
หายไปจากพิพิธภัณฑ์ราชสถาน"

32
00:02:35,885 --> 00:02:38,263
ส่วนอันนี้
บริษัทประมูลแถวนี้เป็นคนให้ข่าวว่า

33
00:02:38,263 --> 00:02:41,266
มีแผ่นหินสลักถูกขโมยไปช่วงที่เราไปนิวเม็กซิโก

34
00:02:41,266 --> 00:02:42,642
แต่พ่ออยู่บ้าน

35
00:02:43,226 --> 00:02:46,145
พ่อไปขโมยอะไร
ระหว่างเราอยู่นิวเม็กซิโกไม่ได้หรอก

36
00:02:46,145 --> 00:02:47,313
พ่อโดนตีหัวสลบนะ

37
00:02:47,313 --> 00:02:50,942
ฉันก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องจริงเหมือนกัน
แต่นี่กําลังเอาข้อเท็จจริงให้ดู

38
00:02:50,942 --> 00:02:54,195
ช่วงที่พ่อหมดสติกับช่วงที่ของหาย
มันตรงกันตลอดทุกครั้งเลย

39
00:02:54,195 --> 00:02:58,032
น่าจะเป็นเจ้าริบบิ้นดํามากกว่ารึเปล่า
เขาคอยแอบดูพวกเรา เขาเล่นงานพ่อ

40
00:02:58,032 --> 00:03:01,369
เขาอาจตามเราไปตุรกี ไปอินเดีย
แล้วก็ขโมยแผ่นหินสลักเองก็ได้

41
00:03:01,369 --> 00:03:04,289
แล้วไอ้ผังข้อเท็จจริงของพี่ไม่เขียนไว้บ้าง

42
00:03:04,289 --> 00:03:08,209
ก็ไม่รู้สิ แต่... เอ๊ะ ใครพ่นอะไรใส่รึเปล่า

43
00:03:09,419 --> 00:03:10,837
รู้สึกพิลึกมาก

44
00:03:10,837 --> 00:03:13,506
- เหมือนกับฉัน...
- รัส

45
00:03:13,506 --> 00:03:15,425
หายไปไหนแล้ว

46
00:03:16,718 --> 00:03:18,177
โอ๊ย รู้สึกพิลึกบ้างแล้ว

47
00:03:21,055 --> 00:03:23,016
ไงเนี่ย อะไรกัน

48
00:03:29,189 --> 00:03:30,273
{\an8}แพนโดร่า!

49
00:03:30,273 --> 00:03:31,316
รัส

50
00:03:32,483 --> 00:03:34,527
แพนโดร่า อยู่ข้างล่างนี่

51
00:03:34,527 --> 00:03:36,029
เกิดอะไรขึ้น

52
00:03:36,613 --> 00:03:40,033
ไม่รู้ แต่เราหดเหลือตัวจิ๋วเดียว

53
00:03:40,033 --> 00:03:41,492
ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย

54
00:03:41,492 --> 00:03:42,785
ไม่เอาน่ะ นั่นมัน...

55
00:03:50,418 --> 00:03:54,172
พ่อ! ทางนี้ ช่วยด้วยค่ะ! ร่างเราหด

56
00:03:55,173 --> 00:03:56,925
ทางนี้ ช่วยด้วย!

57
00:03:57,675 --> 00:03:58,718
ช่วยด้วย!

58
00:04:04,891 --> 00:04:07,268
เย้! มีคนมาช่วยแล้ว

59
00:04:08,561 --> 00:04:11,981
- เข้าไปเลย
- พ่อ ทําอะไรน่ะ

60
00:04:16,694 --> 00:04:17,778
ได้ผลดีอย่างที่คิด

61
00:04:17,778 --> 00:04:19,197
{\an8}(ยาเพิ่มพลังดร.เทอร์ริฟิโค)

62
00:04:19,781 --> 00:04:22,325
พ่อ เอาตัวเราออกไปเลย นี่ไม่ตลกนะ

63
00:04:22,325 --> 00:04:24,953
จัดการตัวกวนใจไปได้สองตัว

64
00:04:26,454 --> 00:04:27,705
ไม่ได้ล้อเล่นแล้วล่ะ

65
00:04:29,374 --> 00:04:31,543
สกาย ที่รัก ดีใจที่โทรกลับมา

66
00:04:31,543 --> 00:04:33,378
นั่นแม่ แม่อาจได้ยินเรา

67
00:04:34,504 --> 00:04:35,505
มาเร็ว!

68
00:04:36,297 --> 00:04:38,633
ผมอยากแวะไปหาที่พิพิธภัณฑ์

69
00:04:38,633 --> 00:04:40,760
ไม่ได้มีเรื่องอะไร แค่อยากไปทัก

70
00:04:42,262 --> 00:04:44,931
แพนโดร่าไปบ้านเทวี ส่วนรัสก็ทําการบ้านอยู่

71
00:04:44,931 --> 00:04:47,892
ได้ เยี่ยมเลย แล้วเจอกัน

72
00:04:51,271 --> 00:04:53,481
พ่อเพิ่งโกหกแม่

73
00:04:53,982 --> 00:04:56,192
ถ้าพ่อกําลังจะไปย่อส่วนแม่ด้วยล่ะ

74
00:04:56,192 --> 00:04:57,694
เราต้องเตือนแม่ก่อน

75
00:04:57,694 --> 00:05:00,446
นี่มันพังไม่ไหวแล้ว เละเทะจนน่าโมโห

76
00:05:05,368 --> 00:05:06,369
แค่ลินดาเอง

77
00:05:06,369 --> 00:05:07,453
ไงจ๊ะ!

78
00:05:08,037 --> 00:05:09,747
ลินดา นี่ฉันเอง แพนโดร่าไง

79
00:05:14,419 --> 00:05:15,587
ระวัง!

80
00:05:16,170 --> 00:05:17,839
อย่างกับน้องจําฉันไม่ได้

81
00:05:17,839 --> 00:05:19,757
ก็ต้องจําไม่ได้อยู่แล้วสิ แพน

82
00:05:19,757 --> 00:05:21,426
เร็วเข้า! เข้าท่อไป

83
00:05:22,969 --> 00:05:25,889
ลินดาจะกระตือรือร้นขนาดนี้เฉพาะเวลาหิว

84
00:05:26,472 --> 00:05:28,516
หาอาหารที่ไม่ใช่เราให้น้องดีกว่า

85
00:05:29,350 --> 00:05:31,144
ฉันเพิ่งใส่แมลงวันเข้ามาในตู้

86
00:05:32,103 --> 00:05:34,272
สงสัยอยากกินอะไรสดใหม่กว่านั้น

87
00:05:39,027 --> 00:05:41,654
พอบอกให้ "วิ่ง"
พี่วิ่งไปทางโน้น ฉันจะวิ่งไปทางนั้น

88
00:05:41,654 --> 00:05:43,156
เจอกันใต้น้ําตก โอเคนะ

89
00:05:44,157 --> 00:05:47,118
- ไม่ ไม่โอเค
- ไปเลย วิ่ง!

90
00:05:57,795 --> 00:05:58,880
เข้าใจละว่าทําอะไร

91
00:05:58,880 --> 00:06:02,467
ใช้ประโยชน์จากการที่มังกรเครา
สายตากะความลึกไม่ได้ เยี่ยม!

92
00:06:03,051 --> 00:06:04,886
ฮื่อ ฉันตั้งใจทํางั้นเลยล่ะ

93
00:06:05,803 --> 00:06:08,348
แต่ฉันก็รู้จักลินดาดี เลี้ยวตรงนั้นพลาดตลอด

94
00:06:09,599 --> 00:06:11,351
ฉันก็นึกว่ารู้จักพ่อดีเหมือนกัน

95
00:06:11,351 --> 00:06:13,603
เรื่องนี้ต้องอธิบายได้แน่ๆ

96
00:06:13,603 --> 00:06:18,107
ถ้าคําว่า "เรื่องนี้" หมายถึง
สาปย่อส่วนเราแล้วปล่อยให้เป็นอาหารกิ้งก่าน่ะ

97
00:06:25,114 --> 00:06:27,992
จู่ๆ น้องก็เหมือนเห็นความลึกได้ขึ้นมา

98
00:06:28,743 --> 00:06:30,036
ขึ้นยกพื้นไป

99
00:06:30,036 --> 00:06:31,371
ลินดาเข้าไม่ได้

100
00:06:37,418 --> 00:06:40,171
แลร์รี่ เห็นอเล็กซ์ออกจากบ้านไปรึเปล่า

101
00:06:40,171 --> 00:06:41,506
เขาไม่อยู่ในห้องทํางาน

102
00:06:41,506 --> 00:06:43,049
ไม่เห็น แต่ดูนี่สิ

103
00:06:43,049 --> 00:06:46,302
เนี่ยคือสิ่งที่ข้าพูดถึง นี่สถานการณ์ใหม่

104
00:06:46,302 --> 00:06:48,846
ยังมีตัวอะไรสักอย่างเคี้ยวเครือหนามนี่อยู่

105
00:06:48,846 --> 00:06:50,557
แต่เราจับเจ้าเขี้ยวเคี้ยวได้แล้ว

106
00:06:50,557 --> 00:06:52,267
ต้องมีผู้ร้ายเพิ่มอีก

107
00:06:52,267 --> 00:06:55,645
เครือหนามถูกเล่นงาน แต่ทําไปทําไม

108
00:06:55,645 --> 00:06:57,689
ของโบราณมีชีวิตขึ้นมาเอง

109
00:06:57,689 --> 00:06:59,566
อเล็กซ์ไม่อาจสื่อสารได้

110
00:06:59,566 --> 00:07:01,276
เครือหนามเสียหาย

111
00:07:01,276 --> 00:07:02,569
เรื่องพวกนี้ต้องเกี่ยวกันหมดแน่ๆ

112
00:07:02,569 --> 00:07:06,239
เราอาจเจอปัญหาใหญ่กว่าที่คิด

113
00:07:17,542 --> 00:07:19,794
อเล็กซ์ ยืนอยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแล้ว

114
00:07:20,461 --> 00:07:22,005
บัลลังก์ซาร์กอนอยู่ไหนล่ะ

115
00:07:22,005 --> 00:07:25,133
มาถึงแล้ว จะเอาขึ้นจัดแสดงตอนหมดวัน

116
00:07:25,133 --> 00:07:27,844
ไม่อยากเชื่อเลยว่าขอยืมมาได้จริงๆ

117
00:07:27,844 --> 00:07:29,512
ฉันพอจะมีเวลาก่อนจะต้องเข้าประชุมรอบต่อไป

118
00:07:29,512 --> 00:07:30,638
ไปดื่มกาแฟกันไหม

119
00:07:30,638 --> 00:07:35,602
ผมอยากขอชื่นชมวัตถุโบราณมหัศจรรย์
กับสุดยอดผลงานของคุณมากกว่า

120
00:07:35,602 --> 00:07:37,478
งั้นก็ชมไปเลยค่ะ

121
00:07:37,979 --> 00:07:40,523
อ้อ ก่อนจะลืม
แพนโดร่าจะกินข้าวบ้านเทวีเลยมั้ย

122
00:07:41,399 --> 00:07:43,693
ลูกไม่ได้บอกผมไว้

123
00:07:43,693 --> 00:07:45,737
โอเค งั้นเดี๋ยวฉันแชทไปถาม

124
00:07:59,209 --> 00:08:00,835
เข้าไปอีกๆ

125
00:08:06,549 --> 00:08:08,384
เลอะตัวพี่หมดเลย

126
00:08:09,093 --> 00:08:10,094
แหยะ

127
00:08:12,555 --> 00:08:14,891
ถ้าไปถึงมือถือเธอได้ก็โทรเรียกคนมาช่วยได้

128
00:08:16,100 --> 00:08:18,353
แต่จะออกไปจากตู้ได้ยังไงแต่ต้น

129
00:08:19,479 --> 00:08:22,440
ขวดน้ํานั่นไง เราต้องปีนขึ้นไปให้ถึงขอบตู้

130
00:08:22,440 --> 00:08:23,525
มาเร็ว

131
00:08:30,490 --> 00:08:31,699
ขอถามนิด

132
00:08:31,699 --> 00:08:34,160
ปกติลินดานั่งบนหินก้อนนี้นานแค่ไหน

133
00:08:34,160 --> 00:08:37,829
ก็ตั้งแต่หนึ่งถึงหกชั่วโมง

134
00:08:37,829 --> 00:08:40,625
หกชั่วโมง หกชั่วโมงเหรอ!

135
00:08:41,959 --> 00:08:44,170
บอกว่าให้เลี้ยงปลาทอง แต่ไม่ยอมเนอะ

136
00:08:44,170 --> 00:08:45,838
เธอต้องหาไคจูมาเป็นสัตว์เลี้ยง

137
00:08:46,965 --> 00:08:48,424
ไม่นะ นี่ไม่ใช่ความผิดลินดา

138
00:08:48,424 --> 00:08:50,718
น้องแค่ทําตามสัญชาตญาณสัตว์เลื้อยคลาน

139
00:08:51,886 --> 00:08:53,137
พี่รู้

140
00:08:53,137 --> 00:08:54,430
เป็นความผิดพ่อ

141
00:08:54,430 --> 00:08:56,140
ไม่เห็นสมเหตุสมผลเลย

142
00:08:56,140 --> 00:08:58,935
ไม่ได้พูดถึงข้อมูลที่พี่เจอนะ หมายถึงตัวพ่อ

143
00:08:59,519 --> 00:09:01,729
เหมือนเขาไม่ได้เป็นตัวเอง

144
00:09:03,565 --> 00:09:06,025
ทั้งที่หมดสติ เครือหนาม

145
00:09:06,818 --> 00:09:08,778
พ่อบอกว่าไว้ใจสมองตัวเองไม่ได้

146
00:09:09,445 --> 00:09:11,406
แล้วถ้าพ่อไม่ใช่ตัวพ่อเองจริงๆ เลยล่ะ

147
00:09:11,906 --> 00:09:14,534
หมายถึงพ่อโดนผีสิงงี้เหรอ

148
00:09:15,243 --> 00:09:17,120
ฉันเคยอ่านเรื่องแบบนั้นในตํานานขนหัวลุก

149
00:09:17,120 --> 00:09:19,581
ถ้าพ่อถูกผีสิง ใครจะรู้ว่าพ่อจะทําอะไรอีก

150
00:09:20,164 --> 00:09:21,541
เราต้องไปเตือนแม่

151
00:09:22,083 --> 00:09:23,751
หลังจากล่อเจ้ากิ้งก่านี่ออกไปแล้ว

152
00:09:23,751 --> 00:09:27,547
ปล่อยเป็นหน้าที่ฉันเอง แพนมีแผนแบบแพนๆ

153
00:09:29,841 --> 00:09:32,760
ว่าไงจ๊ะ ลินดา พี่เป็นแมลงวัน

154
00:09:32,760 --> 00:09:35,430
ไม่อยากกินพี่เหรอน้อง

155
00:09:53,156 --> 00:09:54,532
ไม่ดีแล้ว

156
00:10:00,079 --> 00:10:01,414
ฉันจะจับไม่อยู่แล้ว

157
00:10:03,374 --> 00:10:05,710
แมงวันง่ําๆ อาหย่อยลงท้อง

158
00:10:05,710 --> 00:10:07,295
ใช่แล้ว

159
00:10:25,897 --> 00:10:26,898
ร้อนๆ

160
00:10:33,821 --> 00:10:36,157
รัส เร็วเข้า!

161
00:11:00,014 --> 00:11:01,015
(แม่)

162
00:11:02,767 --> 00:11:04,143
ก้นกดโทรออกได้จริงๆ แหละ

163
00:11:08,439 --> 00:11:09,732
แพนโดร่าเหรอ

164
00:11:10,900 --> 00:11:12,986
- ฉันต้องเข้าประชุมแล้ว
- ได้เลย

165
00:11:13,486 --> 00:11:15,196
โชคดีนะ เจอกันที่บ้าน

166
00:11:15,196 --> 00:11:16,489
ขอบคุณค่ะ

167
00:11:16,489 --> 00:11:18,283
ระหว่างนั้นช่วยไปซื้อ...

168
00:11:19,576 --> 00:11:20,577
อเล็กซ์

169
00:11:25,915 --> 00:11:26,833
จอร์เจีย

170
00:11:27,417 --> 00:11:30,086
- ผมขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย
- อเล็กซ์ สวัสดี

171
00:11:30,086 --> 00:11:31,671
มาหาสกายเหรอ

172
00:11:31,671 --> 00:11:33,506
คิดว่าเมื่อกี้เพิ่งเข้าประชุม

173
00:11:33,506 --> 00:11:36,175
ผมอยากมาคุยกับคุณเรื่องเธอนั่นแหละ

174
00:11:39,470 --> 00:11:40,847
{\an8}(เทวี)

175
00:11:42,682 --> 00:11:45,101
{\an8}- แพนโดร่าเหรอ
- ฮัลโหล! เทวี!

176
00:11:45,101 --> 00:11:46,769
{\an8}ฉันเอง รัส!

177
00:11:47,395 --> 00:11:49,731
ฮัลโหล แพนโดร่า

178
00:11:53,276 --> 00:11:55,945
{\an8}ตัวเล็กไป พูดแล้วเขาไม่ได้ยิน

179
00:11:59,824 --> 00:12:02,619
"มาห้องฉัน ด่วน! ฉุกเฉิน!"

180
00:12:02,619 --> 00:12:05,955
โอ๊ย แพน ไปโดนคําสาปอะไรอีกล่ะเนี่ย

181
00:12:08,416 --> 00:12:09,292
(สิบนาทีเจอกัน)

182
00:12:39,864 --> 00:12:42,492
อีกสิบนาทีเทวีมา

183
00:12:42,492 --> 00:12:45,787
เยี่ยม แต่ฉันยังต้องหาทางออกจากตรงนี้อยู่ดี

184
00:12:47,163 --> 00:12:50,458
ไม่ต้องห่วงคาวบอยมันอยู่ในสาย...

185
00:12:53,294 --> 00:12:54,295
เลือด

186
00:12:54,295 --> 00:12:55,505
เอาให้ได้สิ รัส

187
00:12:57,966 --> 00:12:58,841
เยี่ยม

188
00:13:10,687 --> 00:13:11,938
ขามันติด

189
00:13:14,941 --> 00:13:16,609
แพน!

190
00:13:26,244 --> 00:13:27,412
ไม่นะ!

191
00:13:31,291 --> 00:13:33,042
สกายทําตัวประหลาด

192
00:13:33,042 --> 00:13:36,045
เดินละเมอ หมดสติจําอะไรไม่ได้ ผมเป็นห่วง

193
00:13:36,045 --> 00:13:38,673
เรื่องนั้นน่าเป็นห่วงมากนะ อเล็กซ์

194
00:13:38,673 --> 00:13:40,967
เราอาจต้องพาสกายไปพบหมอ

195
00:13:40,967 --> 00:13:44,470
ผมพยายามบอกเธอแล้ว
แต่เธอก็ยืนยันว่าไม่ได้เป็นอะไร

196
00:13:44,470 --> 00:13:46,890
แล้วผมก็เจอเจ้านี่อยู่ในตู้

197
00:13:48,016 --> 00:13:50,226
เจ้าสิ่งนี้อยู่กับสกายเหรอ

198
00:13:50,226 --> 00:13:52,520
ใช่ครับ ผมก็ว่าคุณน่าจะอยากได้คืน

199
00:13:52,520 --> 00:13:54,272
เธอโกหกฉัน

200
00:13:54,772 --> 00:13:57,567
เธอโกหกพวกเราทุกคน จอร์เจีย

201
00:13:58,818 --> 00:14:00,528
ลินดา! เปิดปากเดี๋ยวนี้เลยนะ

202
00:14:00,528 --> 00:14:02,614
แพนโดร่า! แพนโดร่า!

203
00:14:02,614 --> 00:14:04,115
แพนโดร่า

204
00:14:04,115 --> 00:14:06,784
เทวี! เทวี อยู่ตรงนี้!

205
00:14:06,784 --> 00:14:08,036
แพนโดร่าอยู่ไหม

206
00:14:08,036 --> 00:14:10,663
ไม่มีใครเปิดประตูฉันเลยเข้ามาเอง

207
00:14:12,332 --> 00:14:14,667
นี่! อยู่นี่!

208
00:14:14,667 --> 00:14:16,920
ลงมาตรงนี้ ตรงนี้เลย!

209
00:14:17,712 --> 00:14:19,589
รัส! นี่มันอะไร...

210
00:14:21,049 --> 00:14:24,219
แพนโดร่าอยู่ในปากลินดา
เธอต้องช่วยน้องออกมาก่อน

211
00:14:24,886 --> 00:14:26,804
แพนโดร่าอยู่... อะไรนะ

212
00:14:33,436 --> 00:14:35,980
เทวี เธอเป็นฮีโร่ของฉันอีกแล้ว

213
00:14:35,980 --> 00:14:39,067
แพนโดร่า ฉันน่ะ ฉัน...

214
00:14:42,529 --> 00:14:44,572
พี่ดีใจมากที่เธอไม่เป็นไร

215
00:14:45,156 --> 00:14:46,157
เหมือนกัน

216
00:14:47,200 --> 00:14:48,868
ตัวเหม็นเป็นกลิ่นปากกิ้งก่า

217
00:14:49,410 --> 00:14:50,787
ฉันไม่สนหรอก

218
00:14:51,746 --> 00:14:53,039
ฉันสติแตกแล้วนะ

219
00:14:53,039 --> 00:14:55,375
นี่มันเกิดขึ้นได้ยังไง แล้วจะแก้ยังไง

220
00:14:55,375 --> 00:14:57,460
เดินไปที่ชั้นหนังสือหน่อยได้มั้ย

221
00:14:59,337 --> 00:15:00,797
แพน เห็นขวดนั่นมั้ย

222
00:15:00,797 --> 00:15:02,340
ฉันเห็นพ่อถืออยู่

223
00:15:02,340 --> 00:15:04,342
คิดว่าเขาพ่นใส่เรา

224
00:15:04,342 --> 00:15:07,053
"ยาจอมพลังดร.เทอร์ริฟิโค"

225
00:15:07,053 --> 00:15:09,639
ยาจอมพลังทําให้ตัวหดเหรอ

226
00:15:09,639 --> 00:15:11,599
อะไรนะ พ่อเธอทําอะไรนะ

227
00:15:11,599 --> 00:15:14,394
ตอนนี้พ่อทําตัวเหมือน แบบว่าเป็นตัวร้ายน่ะ

228
00:15:14,394 --> 00:15:17,647
ใช่ แล้วเดาว่าขวดนั้นก็น่าจะมาจากข้างล่าง

229
00:15:17,647 --> 00:15:18,773
แปลว่า...

230
00:15:18,773 --> 00:15:19,941
มันต้องสาป

231
00:15:19,941 --> 00:15:21,901
แปลว่าฉันจะไม่ยอมแตะแน่ๆ

232
00:15:21,901 --> 00:15:23,820
ได้บทเรียนจากตอนลูกเต๋าแล้ว

233
00:15:24,404 --> 00:15:25,697
ดีแล้ว

234
00:15:25,697 --> 00:15:28,366
ช่วยพาเราลงไปที่ปีกตึกต้องห้ามได้มั้ย

235
00:15:28,366 --> 00:15:30,285
ได้สิ อะไรคือปีกตึกต้องห้าม

236
00:15:30,285 --> 00:15:33,955
คือไอ้เรื่องที่มีของต้องสาป
มันเยอะกว่าที่เคยเล่าให้ฟังนิดนึง

237
00:15:33,955 --> 00:15:36,416
แหงสิ คายออกมาเลย แพน-แวน

238
00:15:36,416 --> 00:15:37,625
คุยไปเดินไปดีกว่า

239
00:15:39,210 --> 00:15:41,504
กาลครั้งหนึ่งมีเจ้าคนโลภมากไร้สมอง

240
00:15:41,504 --> 00:15:43,590
ชื่อว่าคอร์นีเลียส แวนเดอร์โฮเวน

241
00:15:43,590 --> 00:15:45,633
เป็นคนแก่งั่กๆ เลย แต่...

242
00:15:48,344 --> 00:15:49,888
แล้วเราก็ลงไปที่ห้องใต้ดิน

243
00:15:49,888 --> 00:15:52,390
ที่มีของโบราณชวนขนลุกเก็บอยู่เยอะแยะเนอะ

244
00:15:52,390 --> 00:15:53,558
แต่ฉันก็คิดว่า...

245
00:15:55,476 --> 00:15:59,480
แล้วผีก็หายไปเฉยๆ แบบ แวบ

246
00:15:59,480 --> 00:16:02,525
แล้วจากนั้น มีอะไรอีก รัสถูกสาปให้เป็นหุ่นเชิด

247
00:16:05,278 --> 00:16:06,946
นั่นเป็นตอนที่ฉันร่างหด

248
00:16:08,865 --> 00:16:10,116
ใช่ๆ

249
00:16:17,457 --> 00:16:20,877
ปีกตึกนี้อยู่ใต้บ้านของเธอมา
ตลอดเวลาที่เรารู้จักกันเนี่ยนะ

250
00:16:23,504 --> 00:16:25,381
เทวีมา นิ่งเลย

251
00:16:27,008 --> 00:16:28,509
สวัสดีค่ะ

252
00:16:28,509 --> 00:16:31,512
ฉันต้องมาหาแลร์รี่กับสแตนลีย์

253
00:16:31,512 --> 00:16:35,350
ต้องบอกเขาว่า
ตอนนี้รัสกับแพนโดร่าโดนสาปอยู่

254
00:16:39,896 --> 00:16:42,899
- แลร์รี่!
- ตรงนี้ เราเอง!

255
00:16:42,899 --> 00:16:43,816
ทางนี้!

256
00:16:43,816 --> 00:16:45,902
เอ้า ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ

257
00:16:47,320 --> 00:16:49,322
เป็นกะโหลกพูดได้เหรอ

258
00:16:49,322 --> 00:16:51,407
กะโหลกพูดได้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

259
00:16:51,407 --> 00:16:56,412
พูดแทนกะโหลกทุกหัวคงไม่ได้ แต่ตัวข้า
ก็พูดได้มาเกินร้อยปีแล้ว

260
00:16:56,996 --> 00:16:58,831
สแตน เลิกได้ ดูสิ

261
00:17:05,129 --> 00:17:08,174
- รัส! แพนโดร่า!
- มาช่วยกันหน่อย!

262
00:17:08,174 --> 00:17:11,094
- เราโดนสาปให้หด...
- เอาไว้ค่อยตอบ สหาย

263
00:17:11,094 --> 00:17:13,972
นี่เรื่องด่วน เวรกรรม

264
00:17:14,556 --> 00:17:16,390
สแตนลีย์ เอาเจ้าหุ่นยนต์ขึ้นไปข้างบน

265
00:17:16,390 --> 00:17:19,601
แล้วหยิบยาจอมพลังดร.เทอร์ริฟิโค
มาจากชั้นบนห้องแพนโดร่า

266
00:17:22,062 --> 00:17:23,398
ไม่มีเวลาตกใจแล้วนะ

267
00:17:23,398 --> 00:17:26,149
ข้าต้องให้เจ้าช่วยถือบันทึก

268
00:17:30,780 --> 00:17:32,407
พี่เป็นห่วงแม่

269
00:17:32,407 --> 00:17:34,868
แม่ไม่เป็นไรหรอก แม่เก่งจะตาย

270
00:17:34,868 --> 00:17:37,203
ใช่ แต่ดูสิว่าพ่อทํายังไงกับพวกเรา

271
00:17:37,704 --> 00:17:39,372
ไม่รู้เลยว่าพ่อจะทําอะไรแม่บ้าง

272
00:17:39,372 --> 00:17:41,791
บอกเป็นครั้งสุดท้ายนะ นั่นไม่ใช่พ่อ

273
00:17:41,791 --> 00:17:43,251
ก็ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร

274
00:17:58,933 --> 00:18:00,476
บอกเป็นครั้งสุดท้าย ลินดา

275
00:18:00,476 --> 00:18:02,395
เราไม่ใช่มื้อเที่ยง!

276
00:18:14,532 --> 00:18:15,867
เราวิ่งจนจะตกโต๊ะแล้ว

277
00:18:23,333 --> 00:18:25,627
ใครก็ได้ช่วยที!

278
00:18:31,841 --> 00:18:33,259
เราเจอแล้ว!

279
00:18:33,259 --> 00:18:34,552
โอ๊ย ไม่นะ!

280
00:18:39,766 --> 00:18:41,434
เกือบไปแล้วไหมล่ะ

281
00:18:41,434 --> 00:18:43,228
ก็ใช่น่ะสิ

282
00:18:44,479 --> 00:18:46,022
ลินดาเด็กดื้อ! ดื้อมาก!

283
00:18:46,022 --> 00:18:47,690
ไม่ให้กินแมงวันทั้งวันเลย

284
00:18:49,776 --> 00:18:54,197
แฮงค์ ช่วยพาลินดากลับขึ้นไปข้างบนหน่อย
จะได้ไม่ก่อเรื่องอะไรอีก

285
00:19:00,537 --> 00:19:03,206
แต่ข่าวอีกเรื่อง
ฉันว่าเรารู้ละว่าจะถอนคําสาปยังไง

286
00:19:05,667 --> 00:19:08,670
นี่คือใบรับรองของแท้ตั้งแต่ปี 1855

287
00:19:08,670 --> 00:19:11,297
ลงนามโดยคนกวาดถนนที่เอายาขวดนี้
มาขายให้คอร์นีเลียส

288
00:19:11,297 --> 00:19:15,260
เขาสาบานว่าเห็นเด็กสาวคนหนึ่ง
ใช้ยานี้สาปรถของดร.เทอร์ริฟิโค

289
00:19:15,260 --> 00:19:17,220
เธอพ่นยาใส่ดร.เทอร์ริฟิโค

290
00:19:17,220 --> 00:19:20,390
พูดว่าหวังว่าสักวันเขาจะรู้สึกอ่อนด้อยเหมือนกัน

291
00:19:20,390 --> 00:19:22,308
แล้วรถของเขาก็หดขนาดไปเลยทันที

292
00:19:22,308 --> 00:19:24,227
เด็กสาวผู้นั้นเป็นคนสาปยา

293
00:19:24,811 --> 00:19:26,437
ฟังแล้วเหมือนไม่ได้ตั้งใจ

294
00:19:27,021 --> 00:19:30,859
ในนี้เขียนว่า "หล่อนวิ่งหนีไปด้วยความตกใจ
และสับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้น"

295
00:19:30,859 --> 00:19:34,112
อารมณ์รุนแรงก็ทําให้เกิดคําสาปได้นะ
อย่างเรื่องหุ่นเชิดไง

296
00:19:34,112 --> 00:19:37,699
เด็กคนนั้นโกรธดร.เทอร์ริฟิโค
ที่ทําให้เธอรู้สึกอ่อนด้อย

297
00:19:37,699 --> 00:19:39,576
ความโกรธเกรี้ยวเข้าไปอยู่ในน้ํายา

298
00:19:39,576 --> 00:19:42,620
ตอนที่พ่นยาใส่เขา
เลยทําให้ตัวเขาเล็กไปเลยจริงๆ

299
00:19:43,830 --> 00:19:47,917
ดังนั้น ถ้าจะถอนคําสาป
เราต้องแก้เรื่องที่เด็กคนนั้นโมโห

300
00:19:47,917 --> 00:19:50,628
ถูกต้อง เทวี ใช้เหตุผลได้ดีมาก

301
00:19:50,628 --> 00:19:52,672
แต่เด็กคนนั้นต้องตายไปแล้วแน่ๆ

302
00:19:53,298 --> 00:19:55,133
เราจะแก้ความโกรธของเธอได้ยังไงล่ะ

303
00:19:56,342 --> 00:19:58,261
เราอาจต้องใช้ล็อคเก็ทอันนั้น

304
00:19:58,261 --> 00:20:01,180
นั่นเป็นสิ่งที่เธอต้องการ
แต่ใครจะรู้ว่าตอนนี้มันอยู่ไหน

305
00:20:01,890 --> 00:20:04,434
เดี๋ยวก่อนนะ ข้าคิดออกแล้ว

306
00:20:18,239 --> 00:20:19,240
อยู่นี่เอง

307
00:20:21,034 --> 00:20:23,912
"โชว์หมอยาดร.เทอร์ริฟิโค"

308
00:20:24,537 --> 00:20:26,456
เนี่ยคือรถจากในใบรับรอง

309
00:20:26,456 --> 00:20:29,959
ใช่ แล้วถ้าดร.เทอร์ริฟิโคยังมีล็อคเก็ทอยู่กับตัว
ตอนที่ถูกย่อส่วน

310
00:20:29,959 --> 00:20:31,920
มันก็อาจยังอยู่ในนั้น

311
00:20:39,677 --> 00:20:40,762
เจอแล้ว

312
00:20:41,846 --> 00:20:43,890
"ไดอาน่า คาเมรอน ปี 1840"

313
00:20:43,890 --> 00:20:48,102
ถ้าเรารู้ว่าเขาเอาเธอไปฝังไว้ที่ไหน
อาจเอาของไปคืนได้

314
00:20:48,770 --> 00:20:50,438
ฉันหาหลุมฝังศพเธอได้

315
00:20:50,438 --> 00:20:53,775
พยากรณ์เก่งอีก นึกแล้วว่าข้าต้องชอบเจ้า

316
00:20:53,775 --> 00:20:55,985
เปล่า หาจากรายชื่อที่ฝังศพออนไลน์ต่างหาก

317
00:21:02,534 --> 00:21:05,620
มาถึงแล้ว หลุมฝังศพของไดอาน่า คาเมรอน

318
00:21:12,001 --> 00:21:14,754
หวังว่าในที่สุด
เธอก็ได้ออกจากบ้านเด็กกําพร้านะ ไดอาน่า

319
00:21:15,547 --> 00:21:18,007
ฟังแล้วเหมือนที่จริงเธอไม่ต้องใช้ยาด้วยซ้ํา

320
00:21:18,007 --> 00:21:20,802
ต้องใช้พลังใจเยอะมากนะ
ถึงจะยืนหยัดต่อต้านคนพาลอย่างที่เธอทํา

321
00:21:27,016 --> 00:21:29,894
เอาล็อคเก็ทคืนไปนะ อย่างที่เธอต้องการ

322
00:21:39,779 --> 00:21:42,031
เทวีช่วยเราไว้อีกแล้ว ฮีโร่ของเรา

323
00:21:42,782 --> 00:21:45,243
โห แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ

324
00:21:46,452 --> 00:21:48,872
เรื่องยังไม่จบ เราต้องหาตัวแม่ให้เจอ

325
00:21:49,414 --> 00:21:51,040
แค่หวังว่าจะไม่สายเกินไป

326
00:21:57,922 --> 00:22:00,925
ยาฮู้! ถอนคําสาปได้แล้ว

327
00:22:00,925 --> 00:22:02,677
พร้อมกับเรื่องอื่นอีก

328
00:22:05,054 --> 00:22:09,767
เจ้าเขี้ยวเคี้ยว เจอกันอีกแล้ว
พกเพื่อนมาด้วยเหรอเนี่ย

329
00:22:19,777 --> 00:22:21,321
เรียกฉันเหรอคะ จอร์เจีย

330
00:22:21,321 --> 00:22:27,619
สกาย ฉันเพิ่งได้รับทราบว่า
ในบ้านของคุณมีสิ่งนี้

331
00:22:30,496 --> 00:22:32,665
ช่วยบอกหน่อยว่ามันไปได้ยังไง

332
00:23:02,320 --> 00:23:04,322
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์