1
00:00:14,953 --> 00:00:18,206
เพื่อนๆ จากลอนดอนตื่นตาตื่นใจ
อยากฟังเรื่องของนิทรรศการมาก สกาย

2
00:00:18,206 --> 00:00:22,752
การเอาบัลลังก์ซาร์กอนมาจนได้
เป็นเรื่องน่าประทับใจมาก

3
00:00:23,795 --> 00:00:25,463
(อาณาจักรบาบิโลนที่สาบสูญ)

4
00:00:25,463 --> 00:00:27,257
คุณสองคนไปก่อนเลย

5
00:00:27,257 --> 00:00:29,008
ผมมีอะไรต้องดูหน่อย

6
00:00:29,592 --> 00:00:30,677
เดี๋ยวตามไป

7
00:00:30,677 --> 00:00:32,136
อย่าใจลอยนานนะคะ

8
00:01:16,222 --> 00:01:17,348
จงตื่นขึ้นมา

9
00:01:48,421 --> 00:01:50,048
มาเลย เพื่อนจิ๋ว

10
00:01:50,715 --> 00:01:52,717
เรามีเรื่องต้องทํากันอีกเยอะ

11
00:02:15,865 --> 00:02:18,785
(ด้วงลาพิส)

12
00:02:19,869 --> 00:02:21,871
อเล็กซ์บอกว่าฉันเป็นคนขโมยด้วงไปงั้นเหรอ

13
00:02:21,871 --> 00:02:23,998
ไร้สาระมาก เขาพูดแบบนั้นทําไม

14
00:02:23,998 --> 00:02:25,833
เพราะเขาเป็นห่วงคุณ

15
00:02:25,833 --> 00:02:27,669
เขาบอกว่าช่วงนี้คุณดูร้อนรน

16
00:02:27,669 --> 00:02:30,880
เห็นว่าคุณนอนละเมอด้วยเหรอ

17
00:02:30,880 --> 00:02:33,591
ละเมอเหรอ เขาต่างหากที่เป็นคนหมดสติ

18
00:02:33,591 --> 00:02:35,051
คุณต้องเชื่อฉันนะ

19
00:02:35,051 --> 00:02:36,761
ฉันอยากเชื่อคุณ สกาย

20
00:02:37,387 --> 00:02:40,723
แต่มีปัจจัยบางอย่างที่น่ากังวลไม่น้อย

21
00:02:40,723 --> 00:02:43,768
คุณกับสามีคุณอยู่ที่นี่ คืนที่ด้วงหายไป

22
00:02:43,768 --> 00:02:46,020
ฉันมาเพื่อโฆษณาพิพิธภัณฑ์นี้

23
00:02:46,020 --> 00:02:47,939
ทํางานตัวเองก็น่าสงสัยแล้วเหรอ

24
00:02:48,898 --> 00:02:49,983
อาจจะไม่

25
00:02:49,983 --> 00:02:53,945
แต่การเรียกดูข้อมูลด้วงทั้งหมดจากฐานข้อมูล
นั่นน่าสงสัย

26
00:02:53,945 --> 00:02:56,656
บอกเลยนะ ฉันไม่ได้ทํา

27
00:02:56,656 --> 00:03:00,493
คาปาราซ ออกไปก่อน
ฉันอยากคุยกับสกายคนเดียว

28
00:03:00,493 --> 00:03:02,203
ไม่ได้เอาจริงใช่ไหม

29
00:03:02,203 --> 00:03:04,414
ออกไปก่อน

30
00:03:09,752 --> 00:03:12,547
คุณต้องเข้าใจมุมของเราบ้าง สกาย

31
00:03:12,547 --> 00:03:16,426
สามีของคุณเองเป็นคนมาฟ้อง
ว่าคุณขโมยด้วงไป

32
00:03:16,426 --> 00:03:18,720
ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอเล็กซ์

33
00:03:18,720 --> 00:03:20,471
แต่เขาไม่ได้บอกความจริงคุณแน่ๆ

34
00:03:20,471 --> 00:03:21,764
แล้วคุณบอกอยู่เหรอ

35
00:03:21,764 --> 00:03:24,559
รู้สึกเหมือนคุณปิดบังความจริงฉันมาหลายเดือน

36
00:03:24,559 --> 00:03:28,855
มีคําถามต่างๆ นานาเกี่ยวกับวัตถุโบราณ
จู่ๆ ก็จะต้องเดินทางไปต่างประเทศ

37
00:03:28,855 --> 00:03:31,274
และตอนนี้ยังมาเกี่ยวข้องกับการลักขโมย

38
00:03:31,858 --> 00:03:34,861
ฉันช่วยคุณได้ถ้าคุณยอมบอกความจริง สกาย

39
00:03:35,445 --> 00:03:37,614
ไม่อย่างนั้น ฉันก็ไม่มีอํานาจทําอะไรได้

40
00:03:38,615 --> 00:03:40,491
ฉันก็อยากพูดสิ่งที่คุณอยากได้ยินได้

41
00:03:40,491 --> 00:03:43,161
แต่ฉันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับ
การที่ด้วงมันหายไปเลย

42
00:03:43,161 --> 00:03:46,873
สกาย คุณก็รู้ว่าฉันชื่นชมคุณมาก
เพราะอย่างนั้นถึงได้พยายามปกป้องคุณ

43
00:03:46,873 --> 00:03:49,667
แต่คุณทําให้ฉันไม่มีทางเลือก

44
00:03:49,667 --> 00:03:52,045
ฉันจะให้เวลาคุณคิดหน่อยแล้วกัน

45
00:03:52,045 --> 00:03:55,548
ชงชาดื่มเสียหน่อย หายใจลึกๆ

46
00:03:56,341 --> 00:03:59,427
แล้วคิดถึงข้อดีของการบอกความจริงให้ฉันรู้

47
00:04:02,347 --> 00:04:04,265
ทําแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ จอร์เจีย

48
00:04:04,265 --> 00:04:06,392
ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้!

49
00:04:07,727 --> 00:04:10,313
ไหนมีอะไรจะแก้ตัวบ้าง อเล็กซ์

50
00:04:10,313 --> 00:04:11,731
มือถือฉันหายไปไหน

51
00:04:14,651 --> 00:04:16,151
แม่ยังไม่รับสายอีกเหรอ

52
00:04:16,151 --> 00:04:18,571
ยังเลย ฉันเริ่มเป็นห่วงแล้วเนี่ย

53
00:04:20,740 --> 00:04:21,949
นั่นแหละเขา

54
00:04:25,995 --> 00:04:28,581
นั่นเจ้าริบบิ้นดําที่แม่เห็นจากแว่นอินุอิต

55
00:04:28,581 --> 00:04:31,209
เขาอยู่หน้าบ้านเราและไปอยู่ที่ท่าจอด

56
00:04:37,924 --> 00:04:39,842
แล้วเขามาเกี่ยวอะไรกับเรื่องทั้งหมดนี้

57
00:04:39,842 --> 00:04:41,928
ไม่รู้ แต่เขาแอบเข้าบ้านไปซ้อมพ่อเรา

58
00:04:42,512 --> 00:04:43,846
ไปเตะตูดเขากัน

59
00:04:44,597 --> 00:04:47,100
เดี๋ยวก่อน แพน เขาเป็นคนอันตราย

60
00:04:55,316 --> 00:04:56,651
อยู่ห่างๆ เขาก่อนดีกว่า

61
00:04:57,360 --> 00:05:00,530
เดินต่อไป เราเป็นแค่ผู้ชมพิพิธภัณฑ์ธรรมดา

62
00:05:01,489 --> 00:05:03,908
เธอสองคน หยุดอยู่ตรงนั้นเลย

63
00:05:04,659 --> 00:05:05,869
อ้าว... สวัสดีครับ

64
00:05:05,869 --> 00:05:08,621
เราเป็นนักเรียนสองคนมาทัศนศึกษา

65
00:05:08,621 --> 00:05:11,332
ฉันรู้พวกเธอเป็นใคร เธอต้องกลับไปเดี๋ยวนี้

66
00:05:11,958 --> 00:05:13,543
นี่ คุณ ฉันทํางานที่นี่นะ

67
00:05:13,543 --> 00:05:17,338
เธอเป็นอาสาสมัครเยาวชน
เรียกว่าเป็นงานคือใจดีเกินไป

68
00:05:17,922 --> 00:05:19,007
ออกไปซะ!

69
00:05:19,007 --> 00:05:21,467
ฟังก่อน เราแค่มาตามหาพ่อแม่

70
00:05:21,467 --> 00:05:26,222
คุณพ่อเพิ่งออกไป
ส่วนคุณแม่กําลังประชุมกับจอร์เจียอยู่

71
00:05:27,640 --> 00:05:31,102
คือเราต้องคุยกับแม่จริงๆ
เพราะงั้นเราจะเดินไปหาเลยนะ

72
00:05:31,102 --> 00:05:33,271
ไม่ให้ทําอะไรแบบนั้นแน่ๆ

73
00:05:33,271 --> 00:05:35,481
ขอโทษนะ ทําไมถึงจะทําไม่ได้

74
00:05:35,481 --> 00:05:37,734
ข้อมูลนั้นเป็นข้อมูลลับเฉพาะคนที่ต้องรู้

75
00:05:37,734 --> 00:05:41,905
แต่เชื่อฉันเถอะ คุณแม่จะไม่ได้ไปไหนแน่ๆ

76
00:05:41,905 --> 00:05:44,199
กลับบ้านไปเดี๋ยวนี้

77
00:05:47,118 --> 00:05:49,913
เราทิ้งแม่ไว้กับเขาไม่ได้ แม่ต้องการเรา

78
00:05:49,913 --> 00:05:53,333
เธอพูดถูก
แต่จะรอดพ้นสายตาเขาเข้าไปได้ยังไง

79
00:05:54,125 --> 00:05:57,128
จําตอนที่เรา
ไล่ล่าศิลาโอลเมคไปทั่วพิพิธภัณฑ์ได้มั้ย

80
00:06:02,550 --> 00:06:05,511
- พูดให้เบากว่านี้ได้มั้ย
- รัสเหรอ

81
00:06:05,511 --> 00:06:07,680
- แม่ฮะ! แม่!
- ลูกๆ!

82
00:06:07,680 --> 00:06:09,265
เราอยู่บนนี้

83
00:06:09,265 --> 00:06:12,101
แม่เป็นห่วงมากเลย
เกิดเรื่องขึ้นกับพ่อแล้ว

84
00:06:12,101 --> 00:06:14,604
พ่อบอกจอร์เจียว่าแม่เป็นคนขโมยด้วงไป
จากพิพิธภัณฑ์นี้

85
00:06:14,604 --> 00:06:18,066
เราจะมาเล่าเรื่องพ่อให้แม่ฟังเนี่ย
พ่อใช้ของโบราณสาปย่อส่วนพวกเรา

86
00:06:18,066 --> 00:06:19,317
พ่อทําอะไรนะ

87
00:06:19,317 --> 00:06:21,194
ลินดาเกือบกินแพนเข้าไปแล้ว

88
00:06:21,194 --> 00:06:23,738
เราคิดว่าพ่ออาจถูกผีสิงอยู่

89
00:06:23,738 --> 00:06:25,907
เราทุกคนรู้ว่าพ่อไม่มีทางทําร้ายเราแน่

90
00:06:25,907 --> 00:06:29,827
มีของโบราณบางชิ้นที่ครอบงําจิตใจได้
อย่างเช่นเจ้าหุ่นเชิด

91
00:06:30,662 --> 00:06:31,829
เฮ้อ อย่าย้ํา

92
00:06:31,829 --> 00:06:35,291
ประเด็นคือพ่อต้องให้เราช่วย
ต่อให้พ่อกลายเป็นคนอันตรายมาก

93
00:06:35,291 --> 00:06:37,335
รีบออกจากตรงนี้ไปหาพ่อกันดีกว่า

94
00:06:58,273 --> 00:06:59,566
มีใครอยู่ในนี้รึเปล่า

95
00:07:02,443 --> 00:07:05,822
พิพิธภัณฑ์ปิดแล้ว ตอนนี้ถือว่าบุกรุกสถานที่

96
00:07:33,725 --> 00:07:37,020
ก้าวต่อไปคือห้องของเล่นและตุ๊กตา

97
00:07:37,020 --> 00:07:38,688
ข้าคงต้องขออภัยที่ของรก

98
00:07:38,688 --> 00:07:42,609
แต่อันที่จริง เจ้าเป็นคนทําห้องรก
ตอนถอนคําสาปยาจอมพลัง

99
00:07:42,609 --> 00:07:43,776
ก็ใช่

100
00:07:44,402 --> 00:07:46,404
ทัวร์เสร็จแล้วฉันมาช่วยเก็บละกัน

101
00:07:50,408 --> 00:07:54,204
เรียกว่าทัวร์คงไม่ได้หรอก
เรากําลังล่าเจ้าเขี้ยวเคี้ยวกับแฝดของมัน

102
00:07:54,204 --> 00:07:58,082
ทัวร์หรือล่า ไม่ว่ายังไงก็สนุกแหละ

103
00:07:58,082 --> 00:08:00,084
ขอบคุณที่พาชมรอบปีกตึกต้องห้าม

104
00:08:05,965 --> 00:08:06,966
เจอตัวนึงแล้ว

105
00:08:09,177 --> 00:08:10,428
มันทําอะไรของมัน

106
00:08:11,930 --> 00:08:14,724
ไอ้หนูใต้ท้องเรือนี่
เที่ยวเคี้ยวเครือหนามอีกแล้ว

107
00:08:23,483 --> 00:08:24,651
มันตื่นแล้ว

108
00:08:32,242 --> 00:08:33,493
อ้าว หยุดแล้ว

109
00:08:33,493 --> 00:08:35,078
นั่นแหละคําตอบ

110
00:08:35,078 --> 00:08:38,540
เครือหนามกดพลังของวัตถุโบราณต้องสาปเอาไว้

111
00:08:38,540 --> 00:08:40,833
ถ้าเครือหนามปลุกของโบราณให้คืนชีวิตได้

112
00:08:40,833 --> 00:08:43,836
มันก็น่าจะกล่อมให้สงบได้ด้วยเหมือนกัน

113
00:08:44,546 --> 00:08:47,924
นี่ต้องเป็นสาเหตุที่เจ้าด้วงมากัดกินเครือหนามแน่

114
00:08:47,924 --> 00:08:50,885
มีคนที่ไม่อยากให้เครือหนามช่วยเรา

115
00:08:50,885 --> 00:08:53,513
มีคนร้ายต้องการให้เครือหนามตายหมด

116
00:08:53,513 --> 00:08:56,140
จะมีใครทําเรื่องเลวร้ายขนาดนั้นได้

117
00:08:56,140 --> 00:08:59,811
เราต้องไปหยุดด้วงก่อนเรื่องจะลามไปกันใหญ่

118
00:08:59,811 --> 00:09:02,230
เริ่มจากเจ้าตัวนี้เลย

119
00:09:03,481 --> 00:09:04,566
เอาเลย

120
00:09:11,155 --> 00:09:12,907
ข้างล่างระวังด้วย!

121
00:09:15,910 --> 00:09:18,413
ไม่ต้องเล่นงานแบบไม่ทันตั้งตัว

122
00:09:18,413 --> 00:09:20,748
อย่างน้อยเราก็จัดการได้ถาวร

123
00:09:20,748 --> 00:09:23,835
ใช่สิ ข้าจะไปเอาไม้กวาดมาเก็บ

124
00:09:23,835 --> 00:09:25,169
มาด้วยกันไหม เทวี

125
00:09:33,094 --> 00:09:34,178
เป็นอะไรอีก

126
00:09:35,054 --> 00:09:36,639
แมลงเยอะขึ้นอีก ฉันจัดเอง

127
00:09:36,639 --> 00:09:37,974
เทวี ไม่! อย่านะ!

128
00:09:39,100 --> 00:09:43,605
มันเหมือนหัวไฮดร้า
ทุบไปตัวหนึ่งจะแตกจํานวนมากกว่าเดิม

129
00:09:44,522 --> 00:09:47,358
รอช้าไม่ได้แล้ว ต้องจับให้ได้ก่อนที่มันจะ...

130
00:09:47,984 --> 00:09:49,068
โอ๊ย ไม่ ไปกันแล้ว

131
00:10:00,455 --> 00:10:01,873
อยู่ที่ไหนกัน

132
00:10:03,541 --> 00:10:05,710
มันอยู่ไหน อยู่ที่ไหน

133
00:10:08,922 --> 00:10:12,967
พวกโจร คนชั้นต่ํา
กล้าดียังไงมาเอาสิ่งที่เป็นของฉันไป

134
00:10:14,594 --> 00:10:16,930
ไอ้เสียงนี่จะไม่มีวันหยุดหรือไง

135
00:10:17,597 --> 00:10:19,599
อะไร ต้องการอะไร

136
00:10:20,475 --> 00:10:22,310
เอ้า ไปกินรังแตนที่ไหนมา อเล็กซ์

137
00:10:22,310 --> 00:10:24,479
ฉันก็แค่มาร์จี้เพื่อนคุณ

138
00:10:26,314 --> 00:10:27,148
อ้าว ขอโทษที

139
00:10:27,148 --> 00:10:30,985
ฉันพยายามโทรหาทั้งคุณกับสกายหลายรอบ
ไปอยู่ไหนมา

140
00:10:30,985 --> 00:10:33,988
พวกเราวุ่นๆ กับงาน

141
00:10:33,988 --> 00:10:35,573
ฉันเข้าใจ

142
00:10:35,573 --> 00:10:39,202
แต่นั่นแหละ
ฉันพาเฒ่ารูฟัสมาซ่อมบํารุงประจําสัปดาห์

143
00:10:39,202 --> 00:10:40,912
รู้นี่ว่าเขาชอบ...

144
00:10:40,912 --> 00:10:44,874
เลยเจอถุงหินโบราณหักๆ เก่าๆ
ซุกอยู่ในผนังเครื่องบิน

145
00:10:44,874 --> 00:10:46,376
เลยคิดว่าเป็นของคุณนั่นแหละ

146
00:10:46,376 --> 00:10:49,379
ตอนแรกนึกว่าจะเรียกให้ไปเอาที่ท่า
แต่โทรยังไงก็ไม่ติด

147
00:10:49,379 --> 00:10:55,009
เลยคิดว่าเอาขึ้นรูฟัสน้อย
เอามาให้ที่คฤหาสน์เครือหนามเองเลย

148
00:10:56,469 --> 00:10:58,137
อ้าว ขอบคุณมาก มาร์จี้ ช่างคิดเหลือเกิน

149
00:10:58,805 --> 00:11:00,515
แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้านเลย

150
00:11:00,515 --> 00:11:03,184
ช่วยเอามาให้ที่จุดอื่นหน่อยจะได้ไหม

151
00:11:03,768 --> 00:11:05,270
ได้สิ

152
00:11:05,270 --> 00:11:06,813
ให้เอาไปที่ไหนบอกมาเลย

153
00:11:12,443 --> 00:11:15,530
เท่ากับว่าอเล็กซ์ขโมยวัตถุโบราณอื่นด้วยเหรอ

154
00:11:15,530 --> 00:11:16,906
ไม่เห็นสมเหตุสมผลเลย

155
00:11:17,407 --> 00:11:20,660
ใช่ ผมเอาช่วงเวลาที่พ่อหมดสติวูบไป
เทียบกับคดีลักขโมยที่เกิดขึ้น

156
00:11:20,660 --> 00:11:23,454
แย่มากที่จังหวะมันเป๊ะที่สุด

157
00:11:23,454 --> 00:11:25,039
พ่อกําลังโดนคําสาปอยู่แน่

158
00:11:25,039 --> 00:11:27,584
มีใครเชื่อด้วยเหรอว่าพ่อเราจะทําอะไรแบบนั้น

159
00:11:27,584 --> 00:11:30,545
ไม่เชื่อ อเล็กซ์พยายามทําเรื่องที่ถูกเสมอ

160
00:11:31,129 --> 00:11:33,631
สมัยเรียนมหาลัย
อเล็กซ์เข้าร่วมการประท้วงใหญ่

161
00:11:33,631 --> 00:11:36,885
ที่พยายามเรียกร้องให้มหาวิทยาลัย
คืนวัตถุโบราณที่ใช้กันเป็นประเพณี

162
00:11:36,885 --> 00:11:38,636
แต่เอามาจากชนชาติเผ่านาวาโฮ

163
00:11:38,636 --> 00:11:42,307
จริงดิ พ่อพยายามคืนของมานานแล้วเหรอเนี่ย

164
00:11:42,307 --> 00:11:46,853
ตอนนั้นเขาเดือดร้อนหนักเลย
เกือบโดนไล่ออกจากมหาลัย แต่พ่อก็ไม่สน

165
00:11:46,853 --> 00:11:49,272
พูดแต่ว่านั่นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง

166
00:11:49,272 --> 00:11:51,900
เขาเชื่อมาตลอดว่าของโบราณที่ขโมยมา
ควรนําไปคืนที่เดิม

167
00:11:51,900 --> 00:11:54,277
แม้แต่ก่อนจะรู้เรื่องคําสาปประจําตระกูลเสียอีก

168
00:11:54,277 --> 00:11:55,904
นั่นคือตัวตนคุณพ่อของลูก

169
00:11:55,904 --> 00:11:58,489
ชายคนนั้นไม่มีทางขโมยของโบราณจากใครแน่

170
00:11:58,489 --> 00:11:59,699
(เทวี - สายเข้า)

171
00:12:00,491 --> 00:12:02,869
- ไง เทฟส์ มีอะไร...
- มีแมลงสีน้ําเงินฝูงใหญ่

172
00:12:02,869 --> 00:12:05,830
ในชั้นใต้ดินสยองของเธอ
พวกมันมากินเถาวัลย์หมดแล้ว

173
00:12:05,830 --> 00:12:07,665
- ขออนุญาตอธิบาย
- นี่เจ้า!

174
00:12:07,665 --> 00:12:10,210
ปีกตึกต้องห้ามเต็มไปด้วยด้วงลาพิส

175
00:12:10,210 --> 00:12:15,548
และพวกมันทําลายเครือหนามไปอย่างหนัก
เราไม่สามารถจับทั้งหมดได้

176
00:12:15,548 --> 00:12:18,593
มีด้วงมากกว่าหนึ่งตัวอีกงั้นเหรอ
เป็นไปได้ยังไง

177
00:12:18,593 --> 00:12:21,596
เอาไว้ค่อยอธิบาย
แต่พวกเจ้าต้องกลับมาเดี๋ยวนี้

178
00:12:21,596 --> 00:12:24,307
ทั้งปีกต้องห้ามกําลังตกอยู่ในอันตราย

179
00:12:24,307 --> 00:12:26,267
เราได้เห็นหลักฐานอันไม่อาจค้าน

180
00:12:26,267 --> 00:12:29,520
ว่าเครือหนามคือสิ่งที่ช่วยกัน
ไม่ให้ของโบราณถูกปลุกชีวิตขึ้นมา

181
00:12:29,520 --> 00:12:32,607
แต่รอยที่ด้วงกัดกินไปนั้นทําให้เครือหนามอ่อนแรง

182
00:12:32,607 --> 00:12:35,193
จนจะคุมพวกของโบราณไม่อยู่แล้ว

183
00:12:35,193 --> 00:12:37,946
งั้นถ้าด้วงพวกนั้นทําลายเครือหนามได้

184
00:12:38,738 --> 00:12:42,158
ของโบราณทั้งหมดในปีกตึกต้องห้าม
อาจคืนชีพขึ้นมาพร้อมๆ กัน

185
00:12:42,158 --> 00:12:45,328
เราปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นไม่ได้
มันจะเป็นฝันร้ายสุดๆ

186
00:12:45,328 --> 00:12:47,455
อึดไว้ก่อน เรากําลังไป

187
00:12:48,122 --> 00:12:50,833
แม่ว่านี่เป็นฝีมือของตัวที่สิงพ่ออยู่รึเปล่า

188
00:12:50,833 --> 00:12:53,962
ก็คงไม่ใช่รอบแรกที่มีคนใช้ของโบราณ
เล่นงานเราในวันนี้

189
00:12:53,962 --> 00:12:55,672
เราจะต้องจบเรื่องนี้ให้ได้

190
00:12:55,672 --> 00:12:58,591
ถึงเวลาไปกอบกู้บ้านและช่วยพ่อของลูกแล้ว

191
00:13:18,611 --> 00:13:20,530
ไง เทวี เป็นยังไงกันบ้างแล้ว

192
00:13:20,530 --> 00:13:23,157
หนูยืนขวางทางออก เผื่อด้วงจะวิ่งมาทางนี้

193
00:13:23,741 --> 00:13:25,410
เทวีเป็นฝ่ายรับ

194
00:13:26,160 --> 00:13:27,620
แพนโดร่า อย่า!

195
00:13:30,123 --> 00:13:32,876
ไม่นะ ยิ่งเดือดร้อนหนักไปใหญ่

196
00:13:32,876 --> 00:13:34,002
ทําไม เป็นอะไรไป

197
00:13:40,049 --> 00:13:42,635
ผมเกลียดมันทุกขณะจิตเลย

198
00:13:42,635 --> 00:13:43,928
มันแย่ได้มากกว่านั้นอีก

199
00:13:43,928 --> 00:13:47,765
แลร์รี่กับฉันตีแตกไปคนละตัวแล้ว
ตอนนี้มีเยอะมาก

200
00:13:48,308 --> 00:13:50,018
แล้วทุกตัวก็คิดจะกินเครือหนาม

201
00:13:51,603 --> 00:13:52,896
ไม่ให้กินถ้าเราช่วยกันได้

202
00:13:52,896 --> 00:13:57,066
เราต้องจับด้วงทั้งหมด
และหาวิธีทําลายมันอย่างถาวร

203
00:13:57,066 --> 00:14:01,112
ทิ้งไว้ไม่ได้แม้แต่ตัวเดียว
ผลที่ตามมาอาจกลายเป็นหายนะ

204
00:14:01,112 --> 00:14:04,115
ทั้งปีกตึกอาจคืนชีพขึ้นมาพร้อมกัน

205
00:14:04,115 --> 00:14:06,242
แค่คิดก็ตัวสั่นแล้ว

206
00:14:06,242 --> 00:14:09,704
เอาให้แน่ว่าไม่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น
เทวี เธอมากับฉันและแฮงค์

207
00:14:11,372 --> 00:14:13,541
คือ อยู่ตรงนี้ดีกว่า

208
00:14:13,541 --> 00:14:16,127
สแตนลีย์ชี้ให้ดูกับดักทั้งหลายระหว่างที่พาทัวร์

209
00:14:16,127 --> 00:14:18,338
พูดแต่ว่าเราไปสะดุดกับดักได้ง่ายแค่ไหน

210
00:14:19,172 --> 00:14:21,299
งั้น เราจะเอาด้วงที่เจอมาให้เธอ

211
00:14:21,299 --> 00:14:22,967
แล้วเธอก็เก็บมันไว้ในโถนั้นละกัน

212
00:14:22,967 --> 00:14:25,553
อันนั้นพอจะทําได้

213
00:14:25,553 --> 00:14:26,930
ไปล่าให้สนุกนะ

214
00:14:29,224 --> 00:14:30,058
ระวังหน่อย แฮงค์

215
00:14:37,815 --> 00:14:39,108
อยู่นั่นไง

216
00:14:39,609 --> 00:14:40,985
นิ่งไว้นะ

217
00:14:43,071 --> 00:14:45,740
นี่! กลับเข้าตาข่ายสิ

218
00:14:49,160 --> 00:14:50,745
เฉียดเกินไปนะ

219
00:14:51,538 --> 00:14:52,914
ขอบคุณมากที่ช่วยนะ เพื่อน

220
00:14:54,499 --> 00:14:56,209
ยอมแพ้เถอะ

221
00:14:56,209 --> 00:14:57,877
มานี่ อย่าหนีสิ!

222
00:15:04,342 --> 00:15:05,718
จับได้ละ!

223
00:15:12,058 --> 00:15:14,477
โอ๊ยตาย อี๋มากๆ เปิดโถเร็ว

224
00:15:24,195 --> 00:15:25,238
มันเยอะเกินเราจะรับไหว

225
00:15:25,238 --> 00:15:27,574
ต้องพยายามจับมันพร้อมกันในคราวเดียว

226
00:15:28,157 --> 00:15:30,118
ก็ได้ มาลองกัน

227
00:15:31,077 --> 00:15:32,245
จับเลย รัส!

228
00:15:36,749 --> 00:15:37,750
รัส!

229
00:15:38,334 --> 00:15:39,669
ไม่นะ ไม่ได้

230
00:15:45,800 --> 00:15:48,261
เก่งมาก ใช้สีได้ดีเยี่ยม

231
00:15:52,724 --> 00:15:54,225
อ้อมมาทางซ้าย

232
00:16:11,993 --> 00:16:13,119
เฮ้อ

233
00:16:13,119 --> 00:16:15,830
ชวนสาวมาเสียไกลปืนเที่ยงเลยนะ อเล็กซ์

234
00:16:19,500 --> 00:16:20,585
อเล็กซ์

235
00:16:21,669 --> 00:16:24,464
อยู่ในนี้รึเปล่า อเล็กซ์

236
00:16:25,465 --> 00:16:27,258
ทําไมถึงเรียกมาในที่โหลยโท่ยแบบนี้

237
00:16:28,092 --> 00:16:29,093
อเล็กซ์!

238
00:16:38,102 --> 00:16:39,437
แม่ได้ยินอะไรสักอย่างแน่ๆ

239
00:16:39,437 --> 00:16:41,731
ต้องมีเจ้าด้วงซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง

240
00:16:47,028 --> 00:16:48,530
เอ่อ งั้นรีบจับให้ไวดีกว่า

241
00:16:48,530 --> 00:16:51,115
ตอนไฟยังติด ห้องนี้ก็ชวนขนลุกอยู่แล้ว

242
00:16:54,994 --> 00:16:58,456
ดูเครือหนามเถาใหญ่นั่นสิ
แทบรั้งไม่อยู่แล้ว

243
00:16:59,082 --> 00:17:01,042
แล้วเจ้าด้วงก็กําลังกัดให้ขาด

244
00:17:21,020 --> 00:17:24,107
ไม่เอาตุ๊กตาได้มั้ย
ยอมเจออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ตุ๊กตา

245
00:17:31,531 --> 00:17:33,157
ทําไมถึงคืนชีพขึ้นมาพร้อมกันหมด

246
00:17:33,157 --> 00:17:36,035
เพราะไอ้เครือหนามเถาใหญ่นั่นแน่ๆ

247
00:17:36,536 --> 00:17:38,621
มันต้องเป็นตัวที่กดพลังของพวกนั้นเอาไว้

248
00:17:39,998 --> 00:17:41,332
ปล่อยไปตอนนี้ไม่ได้

249
00:17:43,835 --> 00:17:44,836
จับได้แล้ว!

250
00:17:54,429 --> 00:17:56,806
แม่จ๋า

251
00:17:58,433 --> 00:18:01,144
แม่จ๋า

252
00:18:03,605 --> 00:18:05,356
แม่จ๋า! แม่จ๋า!

253
00:18:05,356 --> 00:18:09,027
ทํายังไงกันดี
เราถอนคําสาปของโบราณทั้งหมดนั่นไม่ทันแล้ว

254
00:18:09,027 --> 00:18:10,987
เราต้องหยุดด้วงแล้วหาพ่อให้เจอด้วย

255
00:18:10,987 --> 00:18:12,864
ตอนนี้อาจยังไม่ต้องรับมือเรื่องนี้

256
00:18:14,115 --> 00:18:15,575
เทวี รับเลย!

257
00:18:17,160 --> 00:18:18,161
หนี!

258
00:18:52,237 --> 00:18:54,280
- แม่จ๋า
- อย่ามาเกาะนะ

259
00:18:57,742 --> 00:18:59,118
ใครจะยังไงไม่รู้นะ

260
00:18:59,118 --> 00:19:01,913
แต่ชีวิตนี้ขอไม่เห็นตุ๊กตาอีกเลยก็ได้

261
00:19:06,918 --> 00:19:10,630
ดูสิแม่ เราเคยลัดเครือหนามตรงนี้
เพื่อจะเข้าห้องนิรภัย จําได้มั้ย

262
00:19:10,630 --> 00:19:12,674
แต่ส่วนใหญ่งอกกลับมาแล้ว

263
00:19:12,674 --> 00:19:14,968
ดู นั่นอาจแปลว่าสุดท้ายแล้ว

264
00:19:14,968 --> 00:19:18,846
เครือหนามจะกล่อมให้เจ้าตุ๊กตาฟันคมกับเพื่อน
ให้กลับไปหลับเหมือนเดิม

265
00:19:19,847 --> 00:19:21,266
ถึงสิ เอาให้ถึง

266
00:19:21,266 --> 00:19:23,685
ลงมาในตาข่ายได้แล้ว

267
00:19:45,331 --> 00:19:47,792
นี่ไง! เนี่ย วิธีทําลายเจ้าด้วงทั้งหลาย

268
00:19:47,792 --> 00:19:49,127
เอาไปละลาย

269
00:19:49,127 --> 00:19:51,296
เราเป็นทีมที่เจ๋งมาก ไฮไฟฟ์หน่อย

270
00:19:53,923 --> 00:19:56,426
อ้าว เอ่อ ได้ ตบแล้วน่าจะเจ็บ ขอบใจที่เตือน

271
00:19:57,677 --> 00:20:00,221
ลงไปในพุงพี่แฮงค์เลยจ้า ไอ้ตัวร้าย

272
00:20:00,930 --> 00:20:02,348
นี่ตัวสุดท้ายแล้ว

273
00:20:02,348 --> 00:20:04,684
ห้องใต้ดินน่ากลัวตอนนี้ไม่มีแมลงละ

274
00:20:04,684 --> 00:20:07,103
ด้วงกัดเถาวัลย์นี้ซะเละเลย

275
00:20:10,106 --> 00:20:13,610
ไม่เคยเห็นหนามสลับสีไปมาแบบนั้นมาก่อน

276
00:20:14,194 --> 00:20:15,737
มีอะไรไม่ชอบมาพากลละ

277
00:20:15,737 --> 00:20:18,573
ฉันว่ามันกําลังพยายามบอกอะไรสักอย่าง

278
00:20:24,412 --> 00:20:25,705
ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย

279
00:20:30,585 --> 00:20:31,586
พ่อเหรอ

280
00:20:40,136 --> 00:20:41,387
คอร์นีเลียส

281
00:20:41,888 --> 00:20:43,056
ฝีมือคอร์นีเลียส!

282
00:20:43,056 --> 00:20:45,225
เขาคือคนที่คุมร่างของพ่ออยู่

283
00:20:45,225 --> 00:20:47,060
คอร์นีเลียสคือคําสาป

284
00:20:47,060 --> 00:20:50,396
ขนาดนี้แล้วคอร์นีเลียสยังไม่ตายอีกเหรอ

285
00:20:50,396 --> 00:20:53,775
แล้วยังเข้าไปสิงร่างของอเล็กซ์น่ะนะ

286
00:20:53,775 --> 00:20:55,235
มันเป็นไปได้ยังไง

287
00:20:55,235 --> 00:20:58,780
ไม่รู้เหมือนกัน
แต่นั่นคือสิ่งที่เครือหนามพยายามบอก

288
00:20:58,780 --> 00:21:02,242
และถึงจะชวนขนลุก แต่มันมีเหตุผล

289
00:21:02,242 --> 00:21:06,120
แปลว่าคอร์นีเลียสคือริบบิ้นดํา ไม่ใช่คาปาราซ

290
00:21:06,621 --> 00:21:08,790
เพราะงั้นแม่ถึงได้เห็นริบบิ้นดําในห้องนิรภัย

291
00:21:08,790 --> 00:21:13,294
แว่นอินุอิตจะทําให้เห็นสีที่ต่างไป
ตอนคอร์นีเลียสคุมร่างของพ่อ

292
00:21:13,294 --> 00:21:15,505
ริบบิ้นที่เห็นเลยขาดๆ หายๆ ด้วย

293
00:21:15,505 --> 00:21:20,260
โอเค แต่ถ้าคอร์นีเลียสกลับมา
เขาต้องวางแผนอยู่แน่

294
00:21:20,260 --> 00:21:23,513
เราอ่านบันทึกเขามาเยอะ
เขามีเป้าประสงค์อะไรสักอย่างเสมอ

295
00:21:24,097 --> 00:21:25,557
ตอนนี้เขาต้องการอะไร

296
00:21:25,557 --> 00:21:28,768
พนันว่าต้องเกี่ยวกับวัตถุโบราณที่พ่อขโมยมาแน่ๆ

297
00:21:28,768 --> 00:21:32,772
คือวัตถุโบราณที่คอร์นีเลียสบีบให้พ่อเราขโมย

298
00:21:32,772 --> 00:21:37,735
ทั้งหมดนั้นเป็นแผ่นหินสลักอักษรคูนิฟอร์ม
จากยุคบาบิโลน 3,500 ปีก่อนคริสตกาล

299
00:21:37,735 --> 00:21:39,612
นั่นน่าจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

300
00:21:41,656 --> 00:21:44,450
เขาจะไปปลุกบัลลังก์ซาร์กอนให้คืนชีพ

301
00:21:44,450 --> 00:21:45,743
อะไรของใครนะ

302
00:21:45,743 --> 00:21:49,497
ถ้าเขามีวัตถุโบราณครบถ้วน
แม่รู้ว่าเขาต้องการทําอะไร

303
00:21:50,081 --> 00:21:52,500
เขาพยายามจะครองร่างอเล็กซ์ไปตลอดกาล

304
00:22:00,341 --> 00:22:01,509
ไม่ได้ พอละ

305
00:22:01,509 --> 00:22:05,430
ฉันจะกลับละ อีกหนึ่งชั่วโมงมีนัดตีสนุ๊กด้วย

306
00:22:07,557 --> 00:22:10,393
ว่าไง มาร์จี้ เป็นอย่างไรบ้าง

307
00:23:02,320 --> 00:23:04,322
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์