1
00:00:37,954 --> 00:00:41,958
(ปีศาจของฉัน)

2
00:00:42,917 --> 00:00:44,044
มันมีโชคชะตา

3
00:00:44,919 --> 00:00:47,213
ที่ลิขิตไว้ให้เราอยู่แล้วหรือเปล่า

4
00:00:54,012 --> 00:00:55,722
หากโชคชะตามีจริง

5
00:00:57,724 --> 00:00:58,558
เรา…

6
00:01:00,268 --> 00:01:02,228
จะหลุดพ้นจากกรอบแห่งโชคชะตา

7
00:01:04,397 --> 00:01:05,982
ที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ได้ไหม

8
00:01:23,625 --> 00:01:30,173
(ตอน 12
ผู้ช่วยแห่งความพินาศ)

9
00:01:37,555 --> 00:01:39,098
ตื่นแล้วหรือขอรับ คุณชาย

10
00:01:39,182 --> 00:01:41,267
วันนี้อากาศดีนะเจ้าคะ คุณชายอีซอน

11
00:01:41,351 --> 00:01:44,479
- สวัสดีเจ้าค่ะ คุณชาย
- คุณชาย สวัสดีเจ้าค่ะ

12
00:01:45,063 --> 00:01:46,064
คุณชายอีซอน

13
00:01:50,193 --> 00:01:52,320
ฉันเคยเป็นมนุษย์

14
00:01:53,988 --> 00:01:55,448
แค่การดำรงอยู่ของฉัน

15
00:01:55,532 --> 00:01:58,243
ก็เพียงพอให้เป็นที่รักและเคารพ
ของคนทั้งหมู่บ้าน

16
00:01:58,326 --> 00:01:59,536
เป็นคนพิเศษมากคนหนึ่ง

17
00:02:01,621 --> 00:02:02,705
คุณชาย

18
00:02:02,789 --> 00:02:03,915
คุณชายอีซอนขอรับ

19
00:02:08,837 --> 00:02:10,004
ข้าบอกให้หยุดบ่น

20
00:02:10,588 --> 00:02:12,757
เดี๋ยวชื่อข้าสึกกันพอดี หยุดเรียกทีเถอะ

21
00:02:12,841 --> 00:02:15,969
ท่านอาจารย์ใกล้จะมาแล้ว
จู่ๆ คุณชายจะไปชมดอกไม้ไม่ได้สิ

22
00:02:16,052 --> 00:02:18,930
ถ้าท่านใต้เท้ารู้
คราวนี้คงไม่ปล่อยไว้แน่ขอรับ

23
00:02:19,013 --> 00:02:21,558
แค่เจ้าหุบปากไว้สักคน
ทุกคนก็สงบสุขแล้ว

24
00:02:21,641 --> 00:02:22,725
ปากข้าหุบไม่ได้ขอรับ

25
00:02:22,809 --> 00:02:23,977
เดิมทีก็ยื่นอยู่แล้ว

26
00:02:24,060 --> 00:02:25,854
อย่างไรเสียก็ไม่ได้ขอรับ

27
00:02:25,937 --> 00:02:27,230
หากท่านจะไป

28
00:02:28,106 --> 00:02:31,317
อย่าเหยียบนะขอรับ เดี๋ยวข้าเจ็บ
เอ้า ข้ามข้าไปก่อนเถอะ

29
00:02:31,401 --> 00:02:32,402
โอ๊ย ให้ตาย

30
00:02:34,362 --> 00:02:35,405
เช่นนั้นก็ยิ่งดีสิ

31
00:02:35,905 --> 00:02:37,574
ทิวทัศน์งามๆ ทั้งหมดเป็นของข้า

32
00:02:37,657 --> 00:02:39,284
ข้ามจริงเสียด้วย

33
00:02:40,952 --> 00:02:43,079
ท่านแอบไปคนเดียวนะขอรับ คุณชาย

34
00:02:43,997 --> 00:02:45,665
ข้าไม่รู้เรื่องด้วย

35
00:02:45,748 --> 00:02:47,208
ไม่ฟังเลยจริงๆ เนอะ

36
00:02:49,627 --> 00:02:51,671
ทำเลทองน่าจะเป็นแถวๆ นี้นี่

37
00:03:57,820 --> 00:03:58,738
นี่ เดี๋ยวสิ

38
00:04:01,699 --> 00:04:02,992
โอ๊ย เย็นๆ

39
00:04:08,706 --> 00:04:11,084
ขออภัยที่เสียมารยาทขอรับ

40
00:04:11,167 --> 00:04:13,544
พอดีข้ามาพักสมองจากการพร่ำเรียนตำรา

41
00:04:14,587 --> 00:04:15,838
ไม่ต้องตกใจนะขอรับ

42
00:04:16,339 --> 00:04:17,924
ข้าไม่ใช่คนแปลกประหลาด ข้าชื่อ…

43
00:04:18,007 --> 00:04:19,217
ซออีซอน

44
00:04:20,009 --> 00:04:23,054
ไม่มีใครในหมู่บ้านนี้ไม่รู้จักชื่อท่าน

45
00:04:25,056 --> 00:04:27,141
ก็ถือว่าข้าค่อนข้างมีชื่อเสียงในหมู่บ้านนี้

46
00:04:28,226 --> 00:04:29,185
แต่จะว่าไป

47
00:04:29,269 --> 00:04:31,062
ข้าไม่คุ้นหน้าแม่หญิงเลย

48
00:04:31,688 --> 00:04:33,606
คงมาจากต่างถิ่นสินะขอรับ

49
00:04:33,690 --> 00:04:36,192
เพราะไม่มีทางที่ข้าจะไม่รู้จัก
สตรีโฉมงามเช่นนี้…

50
00:04:36,818 --> 00:04:38,152
ซึ่งแน่นอนว่า

51
00:04:38,236 --> 00:04:40,989
ด้วยความที่ข้าเคร่งอยู่กับการเรียน
จนไม่มีเวลาคุยกับสตรีคนไหน

52
00:04:41,072 --> 00:04:42,323
ข้าอาจจะไม่รู้จักก็ได้

53
00:04:42,407 --> 00:04:43,366
เช่นนั้นหรือเจ้าคะ

54
00:04:44,742 --> 00:04:46,244
ไม่เหมือนกับที่ข้าได้ยินมานะ

55
00:04:46,327 --> 00:04:47,537
ได้ยินอะไรมา

56
00:04:47,620 --> 00:04:50,248
ท่านเป็นบุตรชายคนเดียวในสามชั่วรุ่น
ของตระกูลทรงเกียรติ

57
00:04:50,331 --> 00:04:51,833
ไม่ฝักใฝ่วิชาการ

58
00:04:51,916 --> 00:04:53,960
แต่พ่อท่านก็ดุด่าท่านไม่ลง

59
00:04:54,043 --> 00:04:56,587
เพราะสงสารที่ท่านเสียแม่ไป
ด้วยโรคภัยตั้งแต่เด็ก

60
00:04:56,671 --> 00:04:58,131
ว่ากันว่าท่านคือหนุ่มเจ้าสำราญ

61
00:04:58,214 --> 00:05:00,008
ที่สำราญใจอย่างไม่มีผู้ใดทัดเทียม

62
00:05:00,842 --> 00:05:02,010
ดูจะสนใจ

63
00:05:03,219 --> 00:05:04,762
ในตัวข้ามากทีเดียว

64
00:05:06,931 --> 00:05:09,058
แม่หญิงรู้จักข้าทะลุปรุโปร่งเช่นนี้

65
00:05:09,142 --> 00:05:11,394
แต่ข้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับแม่หญิงเลย

66
00:05:11,477 --> 00:05:13,062
แม่หญิงชื่ออะไรหรือ

67
00:05:14,188 --> 00:05:15,064
คุณชาย

68
00:05:15,648 --> 00:05:17,150
คุณ…

69
00:05:17,233 --> 00:05:19,569
คุณชาย คุณชายอีซอน

70
00:05:19,652 --> 00:05:22,822
นึกจะไปไหนคนเดียวก็ไปเช่นนี้…

71
00:05:25,199 --> 00:05:26,951
เดี๋ยวสิ เดี๋ยว…

72
00:05:34,459 --> 00:05:36,711
ไยเจ้ามองข้าด้วยสายตาเช่นนั้น

73
00:05:36,794 --> 00:05:39,797
ได้อีกเหตุผล
ให้เหินห่างจากการเรียนแล้วสินะขอรับ

74
00:05:41,215 --> 00:05:43,926
- ถ้าข้าตั้งใจเรียนเสียอย่าง…
- จะว่าไป

75
00:05:44,010 --> 00:05:45,595
นางงดงามอย่างที่เขาว่าเลยนะขอรับ

76
00:05:46,637 --> 00:05:48,931
เจ้ารู้จักสตรีนางนั้นหรือ

77
00:05:49,599 --> 00:05:50,767
ขอรับ รู้จักสิขอรับ

78
00:05:50,850 --> 00:05:52,685
เป็นบุตรสาวของตระกูลผู้ดีที่ใดกัน

79
00:05:53,811 --> 00:05:55,521
ไม่ใช่บุตรสาวของตระกูลผู้ดีที่ใดหรอก

80
00:05:55,605 --> 00:05:58,399
นางเป็นคณิกาหลวง
ที่มาจากฮันยางเมื่อไม่นานมานี้ขอรับ

81
00:05:59,776 --> 00:06:00,777
นางคณิกาหรือ

82
00:06:00,860 --> 00:06:05,239
ได้ยินว่านางมีชื่อเสียงมากในฮันยาง
เป็นเยี่ยมทั้งด้านการระบำและความรู้

83
00:06:05,323 --> 00:06:08,409
พอมาคิดดูว่าเหตุใด
นางถึงมาอยู่ในหมู่บ้านชนบทเช่นนี้

84
00:06:10,578 --> 00:06:11,579
หรือว่านางมาหาข้า

85
00:06:14,082 --> 00:06:15,458
ว่าแต่นางชื่ออะไรนะ

86
00:06:18,419 --> 00:06:20,213
นางชื่ออะไร

87
00:06:22,840 --> 00:06:26,010
- ดื่มหน่อยสิเจ้าคะ
- นายท่าน สักหน่อยเถอะเจ้าค่ะ

88
00:06:26,094 --> 00:06:28,096
- ก็ได้ๆ
- วันนี้เจ้าดูดีนะ

89
00:06:35,978 --> 00:06:37,105
วอลชิมเจ้าค่ะ

90
00:06:47,115 --> 00:06:48,157
ดูๆ

91
00:06:48,241 --> 00:06:49,951
ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย

92
00:06:50,034 --> 00:06:52,245
ได้ยินว่าตอนอยู่ฮันยาง
นางก็ทำตัวโอหังเต็มประดา

93
00:06:52,328 --> 00:06:54,413
หัวสูงเสียดฟ้าซะเหลือเกิน

94
00:06:56,707 --> 00:06:57,834
วอลชิม

95
00:07:02,213 --> 00:07:03,339
วอลชิมงั้นหรือ

96
00:07:17,061 --> 00:07:18,062
ข้าขอโทษ

97
00:07:20,356 --> 00:07:23,901
ที่ข้าไปหาคราวก่อน
เพียงเพราะข้าอยากเจอแม่หญิง

98
00:07:23,985 --> 00:07:26,404
ข้าต้องขอโทษด้วยหากเสียมารยาท

99
00:07:29,073 --> 00:07:30,533
เสียมารยาทเรื่องอะไรเจ้าคะ

100
00:07:33,536 --> 00:07:35,788
ข้าก็ไม่แน่ใจว่าเรื่องอะไร…

101
00:07:35,872 --> 00:07:37,915
อย่าขอโทษ
โดยไม่รู้แม้แต่เหตุผลสิเจ้าคะ

102
00:07:39,250 --> 00:07:40,460
เดี๋ยว…

103
00:07:53,181 --> 00:07:54,307
คุณชาย

104
00:07:55,266 --> 00:07:57,852
ข้ารู้ว่าท่านรักการนอนมากกว่าการกิน

105
00:07:57,935 --> 00:08:00,271
แต่ก็ควรจะเว้นช่วงขี้เกียจไว้บ้าง

106
00:08:01,189 --> 00:08:03,191
มิเช่นนั้นจะโทรมลงได้นะขอรับ

107
00:08:05,693 --> 00:08:06,527
เจ้าเป็นใคร

108
00:08:06,611 --> 00:08:08,112
ครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่หรือไง

109
00:08:08,196 --> 00:08:10,114
รับใช้ข้ามาทั้งชีวิต ยังจะจำไม่ได้อีก

110
00:08:10,198 --> 00:08:12,158
คุณชายของข้าไม่มีทางตื่นไวเช่นนี้นี่

111
00:08:12,241 --> 00:08:13,951
- เกิดอะไรขึ้น
- ซอก

112
00:08:14,827 --> 00:08:17,747
ข้าตัดสินใจแล้วว่า
จะพากเพียรกับการเรียนตั้งแต่วันนี้

113
00:08:17,830 --> 00:08:19,207
ไยจึงตัดสินใจเช่นนั้น

114
00:08:19,290 --> 00:08:21,042
นี่แหละตัวตนเดิมของข้า

115
00:08:21,626 --> 00:08:22,877
ข้าไปเตรียมยามาให้นะขอรับ

116
00:08:46,359 --> 00:08:47,985
"ฝานซวีถามถึงความเมตตา"

117
00:08:48,069 --> 00:08:50,821
"ขงจื๊อจึงตอบว่าหมายถึงการรักผู้อื่น"

118
00:08:50,905 --> 00:08:51,864
ทำอะไรเจ้าคะ

119
00:08:53,115 --> 00:08:54,033
แม่หญิง

120
00:08:54,116 --> 00:08:55,493
บังเอิญอะไรเช่นนี้

121
00:08:57,787 --> 00:08:58,829
บังเอิญหรือเจ้าคะ

122
00:08:58,913 --> 00:09:01,874
ข้ากำลังอ่าน "มหาศึกษา"
พลางฟังเสียงน้ำตกไปด้วย

123
00:09:01,958 --> 00:09:04,210
เรียกว่าชื่นชมธรรมชาติ
และวิชาการไปพร้อมกัน

124
00:09:05,503 --> 00:09:08,130
ดูเหมือนแม่หญิงจะมาที่นี่
ด้วยเหตุผลเดียวกัน

125
00:09:08,214 --> 00:09:10,007
แต่ชายหญิงไม่ควรนั่งชิดติดกัน

126
00:09:10,091 --> 00:09:13,511
แม่หญิงใช้พื้นที่ตรงหินก้อนนั้นไปเถิด

127
00:09:13,594 --> 00:09:15,054
ตรงนี้เป็นพื้นที่ของข้า

128
00:09:18,391 --> 00:09:20,059
"เมื่อฝานซวีถามถึงเรื่องปัญญา"

129
00:09:20,142 --> 00:09:22,478
"ขงจื๊อจึงตอบว่าเกี่ยวกับการเข้าใจคน"

130
00:09:34,156 --> 00:09:36,284
("อรรถกถามหาศึกษา")

131
00:09:55,553 --> 00:09:57,138
มาตั้งรกรากที่นี่หรือเจ้าคะ

132
00:10:01,517 --> 00:10:03,978
อ่านตำราที่นี่แล้วเข้าหัวดีน่ะ

133
00:10:07,398 --> 00:10:10,151
ข้าว่าไม่เหมือนอ่านตำราอยู่นะ

134
00:10:10,234 --> 00:10:11,152
จากที่ข้าเห็น

135
00:10:21,037 --> 00:10:24,040
"หากเหตุผลไม่ชอบธรรม
คำพูดจะไม่ถูกคล้อยตาม"

136
00:10:24,123 --> 00:10:27,710
"หากคำพูดไม่ถูกคล้อยตาม
การงานก็พาลไม่สำเร็จ"

137
00:10:27,793 --> 00:10:29,253
ความหมายช่างลึกล้ำ

138
00:11:46,497 --> 00:11:48,290
ไม่ต้องๆ

139
00:11:48,374 --> 00:11:49,500
ข้าไปเก็บเอง

140
00:11:51,043 --> 00:11:52,169
อันตรายนะเจ้าคะ

141
00:11:58,300 --> 00:12:01,345
ข้าเคยฝึกฟันดาบ ยิงธนู และใช้หอกมาแล้ว

142
00:12:01,429 --> 00:12:03,139
สำหรับข้าที่แข็งแกร่งทั้งกายและใจ

143
00:12:03,222 --> 00:12:04,432
แค่นี้เรื่องกล้วย…

144
00:12:10,604 --> 00:12:11,730
เรื่องกล้วยๆ น่ะ

145
00:12:13,190 --> 00:12:14,150
เดี๋ยวข้ามา

146
00:12:18,070 --> 00:12:19,280
แต่…

147
00:12:20,156 --> 00:12:21,198
ไม่ต้องห่วงนะ

148
00:12:24,869 --> 00:12:25,744
คุณชาย

149
00:12:27,121 --> 00:12:28,164
คุณชาย

150
00:12:31,125 --> 00:12:32,084
หยุดนะ

151
00:12:32,710 --> 00:12:33,919
อย่าเพิ่งไป

152
00:12:38,215 --> 00:12:39,216
คุณชาย

153
00:12:41,469 --> 00:12:42,761
คุณชาย

154
00:12:42,845 --> 00:12:44,221
คุณชายอีซอน

155
00:12:48,809 --> 00:12:49,977
คุณชาย

156
00:12:51,353 --> 00:12:52,938
คุณชายอีซอน

157
00:12:55,566 --> 00:12:57,568
เจอแล้ว ข้าเจอแล้ว

158
00:12:58,527 --> 00:13:00,529
ข้าเจอแล้ว ข้าเองซออีซอน

159
00:13:04,241 --> 00:13:05,951
แม่หญิง

160
00:13:10,915 --> 00:13:12,958
แม่หญิง นี่รองเท้าท่าน

161
00:13:13,042 --> 00:13:13,918
ข้าเจอแล้ว

162
00:13:14,001 --> 00:13:15,586
นี่ท่านมีหัวคิดหรือไม่

163
00:13:16,295 --> 00:13:17,671
กับอีแค่รองเท้าข้างเดียว

164
00:13:17,755 --> 00:13:20,466
ถ้าเป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมาจะทำอย่างไรเจ้าคะ

165
00:13:21,217 --> 00:13:22,510
นี่เจ้า

166
00:13:23,552 --> 00:13:24,887
เป็นห่วงข้าอยู่หรือ

167
00:13:27,598 --> 00:13:29,725
ข้าจะเป็นห่วงท่านทำไมกัน

168
00:13:32,686 --> 00:13:33,938
อย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ

169
00:13:40,653 --> 00:13:41,779
เป็นอะไรหรือไม่เจ้าคะ

170
00:13:42,571 --> 00:13:45,533
ข้าเคยฝึกฟันดาบ ยิงธนู และใช้หอกมา…

171
00:13:49,912 --> 00:13:50,829
ส่งมาเจ้าค่ะ

172
00:13:50,913 --> 00:13:52,289
ไม่ต้อง ข้าทำเอง

173
00:13:56,043 --> 00:13:57,169
ให้อาภรณ์ท่านแห้งก่อนสิเจ้าคะ

174
00:13:57,253 --> 00:13:59,213
จวนจะเสร็จแล้ว

175
00:14:25,239 --> 00:14:28,117
ไม่มีสิ่งใดอุ่นเท่าอุณหภูมิร่างกายคนหรอกเจ้าค่ะ

176
00:14:41,338 --> 00:14:42,715
เดี๋ยวก็ไหม้หรอก

177
00:14:46,760 --> 00:14:47,678
ปัดโธ่

178
00:14:48,512 --> 00:14:49,430
ข้าหนาว

179
00:15:25,466 --> 00:15:26,842
ฮันยางเป็นอย่างไรหรือ

180
00:15:27,718 --> 00:15:30,971
คงกว้างใหญ่กว่า
และมีสิ่งน่าพิสมัยเยอะกว่าที่นี่ใช่หรือไม่

181
00:15:31,764 --> 00:15:35,601
ที่นั่นกว้างขวาง ผู้คนคับคั่ง
และหนวกหูกว่ามากเจ้าค่ะ

182
00:15:36,352 --> 00:15:39,897
ว่าแต่ ไยเจ้าจึงจากฮันยางมาที่นี่หรือ

183
00:15:44,526 --> 00:15:46,862
ขอโทษที ข้าไม่ควรถามแท้ๆ

184
00:15:50,366 --> 00:15:52,826
ข้าปฏิเสธการเต้นระบำให้เบื้องสูงเจ้าค่ะ

185
00:15:54,995 --> 00:15:56,705
ข้ามันก็แค่คณิกานางหนึ่ง

186
00:15:58,207 --> 00:16:00,417
แต่ข้าไม่อาจขยับได้แม้แต่ปลายนิ้ว

187
00:16:00,501 --> 00:16:02,544
หากการระบำนั้นไม่ได้ออกมาจากใจ

188
00:16:06,382 --> 00:16:09,677
นางคณิกาที่ต่ำต้อยอย่างข้า
ริอ่านขัดขืนผู้สูงส่ง

189
00:16:10,636 --> 00:16:13,555
แค่ยังมีลมหายใจอยู่
ข้าก็ซาบซึ้งแล้วเจ้าค่ะ

190
00:16:17,184 --> 00:16:19,269
มันคงจะมีเหตุผลอะไรเป็นแน่

191
00:16:22,690 --> 00:16:24,900
ที่เจ้าไม่อาจฝืนเต้นระบำได้

192
00:16:35,786 --> 00:16:39,790
ข้าได้ดูการระบำของเจ้า
ที่แม้แต่พวกเบื้องสูงก็ไม่ได้ดูทุกวันเช่นนี้

193
00:16:39,873 --> 00:16:41,625
ไม่รู้เลยว่าจะตอบแทนอย่างไรดี

194
00:16:44,753 --> 00:16:47,881
คุณชายตอบแทนข้าไปแล้วเจ้าค่ะ

195
00:16:49,174 --> 00:16:50,092
งั้นหรือ

196
00:17:11,613 --> 00:17:12,823
หิ่งห้อย

197
00:18:16,178 --> 00:18:18,472
ข้ารักเจ้า วอลชิม

198
00:18:31,068 --> 00:18:33,237
ข้านึกว่าเจ้ารู้สึกเช่นเดียวกันเสียอีก

199
00:18:36,281 --> 00:18:38,158
ได้เวลาตื่นจากฝันแล้วเจ้าค่ะ

200
00:18:39,952 --> 00:18:42,412
ความรู้สึกที่โง่เขลาที่สุดที่มนุษย์มี

201
00:18:42,496 --> 00:18:43,997
คือความรู้สึกรักเจ้าค่ะ

202
00:18:44,081 --> 00:18:45,624
ข้าไม่ได้เหลาะแหละ

203
00:18:46,875 --> 00:18:48,544
ข้าอยากแต่งงานกับเจ้า

204
00:18:48,627 --> 00:18:50,587
คุณชายกับข้าแต่งงานกันไม่ได้หรอก

205
00:18:51,547 --> 00:18:52,464
สถานะของข้า

206
00:18:53,549 --> 00:18:55,717
เป็นได้แค่เมียน้อยของคุณชาย

207
00:18:56,927 --> 00:18:57,886
หนีไปกันเถอะ

208
00:18:57,970 --> 00:18:58,929
ถ้าเราหนีตามกันไป…

209
00:18:59,012 --> 00:19:01,473
เราหนีโลกความเป็นจริง
ไปตลอดไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ

210
00:19:01,557 --> 00:19:03,308
ตราบใดที่โลกนี้ยังไม่เปลี่ยน

211
00:19:03,892 --> 00:19:06,728
จุดจบของคุณชายกับข้าก็จะไม่เปลี่ยนไป

212
00:19:08,272 --> 00:19:09,273
วอลชิม

213
00:19:09,356 --> 00:19:11,191
ท่านถามเหตุผล

214
00:19:12,234 --> 00:19:14,820
ที่ข้าไม่อาจฝืนเต้น
จนถูกขับไล่ออกจากฮันยางใช่หรือไม่

215
00:19:16,905 --> 00:19:18,198
วันนั้น

216
00:19:18,282 --> 00:19:21,535
เพื่อนที่ข้ารักที่สุดปลิดชีวิตตัวเองเจ้าค่ะ

217
00:19:23,412 --> 00:19:24,454
นางคนนั้น

218
00:19:25,330 --> 00:19:27,416
มีใจให้กับคุณชายชนชั้นสูง

219
00:19:27,958 --> 00:19:29,626
ไม่ใช่อย่างที่ผู้คนหลงผิด

220
00:19:30,502 --> 00:19:33,255
ความรักไม่อาจช่วยชีวิตคนได้

221
00:19:34,131 --> 00:19:35,924
มีแต่จะทำให้เราอ่อนแอ

222
00:19:37,551 --> 00:19:39,428
และฉุดเราลงสู่ห้วงนรก

223
00:19:52,733 --> 00:19:53,692
ข้าจะทำให้เจ้าเห็น

224
00:19:55,944 --> 00:19:58,864
ว่าความรักช่วยชีวิตคนได้

225
00:20:02,409 --> 00:20:03,911
ถ้าหากว่า

226
00:20:03,994 --> 00:20:06,205
เราไม่อาจฝืนการดำดิ่งสู่ห้วงนรกได้

227
00:20:10,209 --> 00:20:11,251
ข้าก็ยินดี…

228
00:20:13,295 --> 00:20:14,796
ที่จะตกลงไปกับเจ้า

229
00:20:45,577 --> 00:20:49,498
วอลชิม

230
00:20:51,708 --> 00:20:52,584
วอลชิม…

231
00:20:53,669 --> 00:20:54,586
คุณชาย

232
00:20:57,089 --> 00:20:58,966
มีคนจับจ้องอยู่นะ ท่านไม่ควรมา…

233
00:20:59,049 --> 00:21:00,842
ข้าเจอของเด็ด

234
00:21:00,926 --> 00:21:02,219
("ความดีกับความชั่วทั้งเจ็ด
ของคาทอลิก")

235
00:21:02,302 --> 00:21:04,972
นี่มันศาสตร์จากตะวันตกมิใช่หรือเจ้าคะ

236
00:21:05,055 --> 00:21:08,600
ใช่แล้ว ตำราเล่มนี้บอกว่า
ทุกคนต่างเท่าเทียมกัน

237
00:21:08,684 --> 00:21:09,643
เจ้าว่าเยี่ยมหรือไม่

238
00:21:09,726 --> 00:21:11,144
นี่ ดูสิ

239
00:21:17,693 --> 00:21:19,111
เราตกหลุมรักกัน

240
00:21:20,320 --> 00:21:22,447
แต่ถูกกีดกันด้วยกำแพงชนชั้น

241
00:21:23,782 --> 00:21:26,702
ศาสตร์ใหม่ที่พูดถึงความเท่าเทียม

242
00:21:27,911 --> 00:21:29,288
จึงเป็นเหมือนสิ่งช่วยชีวิตสำหรับเรา

243
00:21:31,248 --> 00:21:33,583
- พระบิดา พระองค์สถิตในสวรรค์
- พระบิดา พระองค์สถิตในสวรรค์

244
00:21:33,667 --> 00:21:36,128
- พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ
- พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ

245
00:21:36,211 --> 00:21:37,963
- พระอาณาจักรจงมาถึง
- พระอาณาจักรจงมาถึง

246
00:21:38,046 --> 00:21:41,383
- พระประสงค์จงสำเร็จในแผ่นดิน
- พระประสงค์จงสำเร็จในแผ่นดิน

247
00:21:41,466 --> 00:21:43,552
- เหมือนในสวรรค์
- เหมือนในสวรรค์

248
00:21:44,428 --> 00:21:46,847
- โปรดประทานอาหารประจำวัน
- โปรดประทานอาหารประจำวัน

249
00:21:47,431 --> 00:21:49,641
- โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า
- โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า

250
00:21:49,725 --> 00:21:51,810
- เหมือนข้าพเจ้า
- เหมือนข้าพเจ้า

251
00:21:51,893 --> 00:21:53,812
- ให้อภัยแก่ผู้อื่น
- ให้อภัยแก่ผู้อื่น

252
00:21:53,895 --> 00:21:56,565
- โปรดช่วยข้าพเจ้าไม่ให้แพ้การผจญ
- โปรดช่วยข้าพเจ้าไม่ให้แพ้การผจญ

253
00:21:56,648 --> 00:21:59,526
- แต่โปรดช่วยให้พ้นจากความชั่วร้าย
- แต่โปรดช่วยให้พ้นจากความชั่วร้าย

254
00:21:59,609 --> 00:22:00,736
- อาเมน
- อาเมน

255
00:22:01,987 --> 00:22:05,490
"พระผู้เป็นเจ้าคือบรรพบุรุษของสรรพสิ่ง

256
00:22:05,574 --> 00:22:07,492
และเป็นผู้ริเริ่มสร้างสรรพสิ่ง"

257
00:22:07,576 --> 00:22:10,162
"ดังนั้น ทุกคนที่สืบสายจากพระเจ้า

258
00:22:10,662 --> 00:22:12,914
สามารถปกป้องตัวเองได้

259
00:22:13,498 --> 00:22:15,042
โดยอาศัยความเท่าเทียมจากพระองค์"

260
00:22:15,125 --> 00:22:17,627
หากทุกคนคือบุตรของพระเจ้าเท่าเทียมกัน

261
00:22:17,711 --> 00:22:21,048
เราก็ควรจะพูดคุยกัน
โดยไม่มีระดับภาษาได้สิเจ้าคะ

262
00:22:22,549 --> 00:22:23,925
ใช่แล้ว

263
00:22:24,468 --> 00:22:25,469
อีซอน

264
00:22:28,889 --> 00:22:30,348
ลองเรียกอีกทีซิ

265
00:22:31,141 --> 00:22:32,893
ซออีซอน สามหาว

266
00:22:33,602 --> 00:22:35,520
รื่นหูอะไรเพียงนี้

267
00:22:38,065 --> 00:22:40,442
หวังว่าชาวโชซอนทุกคน
จะได้รับรู้สิ่งนี้นะเจ้าคะ

268
00:22:40,525 --> 00:22:42,277
ทุกคนจะได้เรียกชื่อของกันและกัน

269
00:22:42,360 --> 00:22:44,446
และไม่มีใครต้องถูกปฏิบัติอย่างต้อยต่ำ

270
00:22:44,529 --> 00:22:46,156
เมื่อโลกเช่นนั้นมาถึง

271
00:22:47,824 --> 00:22:49,326
เราก็จะแต่งงานกันได้

272
00:22:49,409 --> 00:22:51,953
เมื่อไหร่โลกเช่นนั้นจะมาถึงนะเจ้าคะ

273
00:22:54,372 --> 00:22:55,332
วอลชิม

274
00:22:55,957 --> 00:22:58,418
ข้าว่าข้าต้องสอบราชการให้ผ่าน

275
00:23:00,212 --> 00:23:02,631
แทนที่จะรอให้โลกเปลี่ยนไป

276
00:23:02,714 --> 00:23:04,049
ข้าควรจะเปลี่ยนมันเอง

277
00:23:08,929 --> 00:23:10,263
บางที

278
00:23:10,347 --> 00:23:12,849
สิ่งที่เราเชื่อมั่นอาจจะเป็นกันและกัน

279
00:23:13,934 --> 00:23:18,230
เราถลำลึกกับความเชื่อ
ที่เปราะบางและเสี่ยงอันตราย

280
00:23:19,314 --> 00:23:22,067
ว่าจะได้มีความสุขด้วยกัน
ในพริบตาราวกับพิษไข้

281
00:23:22,943 --> 00:23:25,195
จนแพร่เชื้อไข้ให้กันและกัน

282
00:23:26,905 --> 00:23:28,156
ไม่รู้เลยว่า

283
00:23:28,949 --> 00:23:31,493
มีผลตามหลังที่โหดร้ายรออยู่

284
00:23:32,327 --> 00:23:33,870
นางเป็นคณิกาในสังกัดหลวง

285
00:23:33,954 --> 00:23:35,372
ชื่อวอลชิมขอรับ

286
00:23:35,455 --> 00:23:39,626
คุณชายเอาแต่ขลุกอยู่กับนางทุกวัน
แถมยังคบค้ากับพวกคาทอลิก

287
00:23:39,709 --> 00:23:41,169
ข้าเป็นห่วงเหลือเกิน

288
00:23:41,920 --> 00:23:42,921
ทำอย่างไรดีขอรับ

289
00:23:48,009 --> 00:23:48,927
วอลชิม

290
00:23:52,681 --> 00:23:54,224
- คุณชาย
- วอลชิม

291
00:23:56,268 --> 00:23:58,311
ฮันยางทั้งไกลและอันตรายนะเจ้าคะ

292
00:23:58,395 --> 00:24:00,897
ข้าได้ยินมาว่า
ช่วงนี้กลุ่มโจรกำลังออกอาละวาดด้วย

293
00:24:00,981 --> 00:24:03,108
ระวังตัวด้วยนะเจ้าคะ

294
00:24:03,191 --> 00:24:04,359
ไม่ต้องห่วง

295
00:24:04,442 --> 00:24:07,070
ข้าจะกลับมาแต่งงานกับเจ้าให้จงได้

296
00:24:08,446 --> 00:24:11,408
สิ่งสุดท้ายที่ข้าจะมองก่อนสิ้นใจ

297
00:24:12,117 --> 00:24:14,953
คือใบหน้าของเจ้า วอลชิม

298
00:24:25,547 --> 00:24:27,799
เอาไว้ระลึกถึงข้า ระหว่างที่ข้าไม่อยู่

299
00:24:52,574 --> 00:24:54,367
ข้าจะไม่ถอดไว้ห่างกายแม้แต่ครู่เดียว

300
00:24:54,451 --> 00:24:56,578
จนกว่าท่านจะกลับมาเจ้าค่ะ

301
00:24:59,331 --> 00:25:02,083
คุณชายเองก็อย่าลืมข้านะเจ้าคะ

302
00:25:06,796 --> 00:25:08,506
แม้ข้าจะหลงลืมตัวเองไป

303
00:25:09,132 --> 00:25:12,469
แต่ข้าจะไม่มีวันลืมเจ้า

304
00:25:34,574 --> 00:25:35,617
คุณชาย

305
00:25:37,827 --> 00:25:39,371
เดี๋ยวอาทิตย์ลับฟ้าหมดพอดี

306
00:25:43,375 --> 00:25:44,251
ไปกัน

307
00:25:56,805 --> 00:26:00,267
บุตรชายที่สูญเสียมารดา
ละทิ้งพิธีรำลึกถึงมารดาผู้ล่วงลับ

308
00:26:00,350 --> 00:26:04,479
และก่อเหตุชั่วช้าโดยการเผา
แผ่นจารึกชื่อบรรพบุรุษแล้วฝังดิน

309
00:26:04,980 --> 00:26:10,110
นี่คือการกระทำของพวกหยาบช้าดุจสัตว์ป่า
ที่คล้อยตามคำสอนน่ารังเกียจของคาทอลิก

310
00:26:10,193 --> 00:26:13,738
พวกเขาผลัดกันไปรวมตัวที่บ้านของแต่ละคน
โดยเรียกว่าการชุมนุมทั้งหก

311
00:26:13,822 --> 00:26:17,033
ชายหญิงรวมอยู่ในห้องเดียวกัน
เผยแผ่ความเชื่อที่ก้าวร้าว

312
00:26:17,117 --> 00:26:20,036
มิหนำซ้ำยังไปรวมตัวกันที่บ้านนางคณิกา

313
00:26:20,120 --> 00:26:21,955
ช่างน่าปวดใจยิ่งนัก

314
00:26:22,998 --> 00:26:24,958
พฤติกรรมเลวร้ายเช่นนี้ยังคงเกิดขึ้น

315
00:26:25,041 --> 00:26:27,210
เพราะไม่มีการปราบปรามพวกเขา

316
00:26:27,294 --> 00:26:29,713
หากเป็นเช่นนี้ต่อไป
ดินแดนแห่งความนอบน้อม

317
00:26:29,796 --> 00:26:32,173
ที่ยึดแนวคิดขงจื๊อมาตลอด 4,000 ปี

318
00:26:32,257 --> 00:26:34,968
คงตกอยู่ในมือ
พวกคนเถื่อนและหยาบช้าเป็นแน่

319
00:26:35,510 --> 00:26:36,678
เพื่อหยุดเรื่องนี้ไว้

320
00:26:36,761 --> 00:26:40,432
เราควรจะตัดคอพวกคาทอลิก
แล้วแขวนตามทางเดินเพื่อเตือนใจคน

321
00:26:41,099 --> 00:26:43,310
ต้องตอกตะปูปิดตายบ้านของพวกเขา

322
00:26:43,393 --> 00:26:45,895
แล้วเผาหมู่บ้านนั้นให้วายวอดถึงจะสาสม

323
00:26:46,896 --> 00:26:50,025
หมู่บ้านข้างๆ ราบเป็นหน้ากลองแล้วขอรับ

324
00:26:50,108 --> 00:26:53,028
หากเป็นเช่นนี้ หมู่บ้านเราก็ไม่รอดนะขอรับ

325
00:26:53,111 --> 00:26:55,739
แม้รู้เต็มอกว่าฝ่ายโนรน
ยกเรื่องคาทอลิกขึ้นมา

326
00:26:55,822 --> 00:26:57,657
เพื่อเป็นข้ออ้างที่จะฆ่าเรา

327
00:26:57,741 --> 00:26:59,409
แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เลย

328
00:27:00,160 --> 00:27:02,787
หากห้ามการนองเลือดไม่ได้

329
00:27:04,998 --> 00:27:07,542
ก็ให้คนคนเดียวเสียสละซะ

330
00:27:24,726 --> 00:27:26,019
ช่วงเวลาที่โหดร้ายมาถึงแล้ว

331
00:27:27,020 --> 00:27:30,482
ในช่วงเวลานั้น จำเป็นต้องมีแพะรับบาป

332
00:27:30,565 --> 00:27:32,650
ผู้คนกล้าที่จะขว้างหินออกไป

333
00:27:32,734 --> 00:27:34,778
เพื่อเอาตัวรอด

334
00:27:34,861 --> 00:27:36,654
นางคณิกาผู้นั้นขอรับ

335
00:27:36,738 --> 00:27:38,448
- นังนั่นแหละ นังนั่น
- นังนั่นขอรับ

336
00:27:38,531 --> 00:27:39,824
- นังนั่นขอรับ
- ข้ามั่นใจ

337
00:27:39,908 --> 00:27:43,536
ทุกคนบอกว่าเจ้า
คือผู้เดียวที่เป็นชาวคาทอลิก

338
00:27:44,621 --> 00:27:48,166
เจ้าคิดว่าข้าลงทุนทำเช่นนี้
เพื่อจะจับแค่นางคณิกาน่ะหรือ

339
00:27:57,967 --> 00:28:00,887
นี่ไม่ใช่สิ่งที่
นางคณิกาอย่างเจ้าจะครอบครอง

340
00:28:01,846 --> 00:28:04,641
ใครคือผู้ให้สิ่งนี้กับเจ้า

341
00:28:08,812 --> 00:28:10,105
บอกมา

342
00:28:10,730 --> 00:28:12,482
แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า

343
00:28:16,319 --> 00:28:17,737
ของข้าเองเจ้าค่ะ

344
00:28:20,615 --> 00:28:21,908
มันเป็นของข้า

345
00:28:24,369 --> 00:28:25,995
ตั้งแต่แรกเจ้าค่ะ

346
00:28:27,038 --> 00:28:29,416
แต่มีเพียงคนเดียว

347
00:28:30,417 --> 00:28:31,668
เพียงคนเดียวเท่านั้น

348
00:28:32,627 --> 00:28:34,337
ที่สละชีวิตตัวเอง

349
00:28:35,839 --> 00:28:37,173
เพื่อช่วยคนที่รัก

350
00:28:39,592 --> 00:28:41,094
ไชโย

351
00:29:09,873 --> 00:29:10,790
วอลชิม

352
00:29:13,960 --> 00:29:15,128
คุณชาย…

353
00:29:24,179 --> 00:29:25,096
คุณ…

354
00:29:28,308 --> 00:29:29,309
วอลชิม

355
00:29:39,235 --> 00:29:41,738
ความรักไม่อาจช่วยชีวิตคนได้

356
00:29:42,739 --> 00:29:46,534
มีแต่จะทำให้เราอ่อนแอ
และฉุดเราลงสู่ห้วงนรก

357
00:29:47,452 --> 00:29:48,411
ข้าจะทำให้เจ้าเห็น

358
00:29:48,995 --> 00:29:51,748
ว่าความรักช่วยชีวิตคนได้

359
00:29:53,625 --> 00:29:54,918
ถ้าหากว่า

360
00:29:55,001 --> 00:29:56,878
เราไม่อาจฝืนการดำดิ่งสู่ห้วงนรกได้

361
00:29:58,630 --> 00:29:59,464
ข้าก็ยินดี…

362
00:30:00,882 --> 00:30:02,258
ที่จะตกลงไปกับเจ้า

363
00:30:09,766 --> 00:30:11,226
ฉันผูกพยาบาท

364
00:30:12,060 --> 00:30:13,478
และตามืดบอดด้วยความแค้น

365
00:30:15,355 --> 00:30:16,523
จึงกลายเป็นปีศาจ

366
00:31:10,410 --> 00:31:12,287
ถ้าสวรรค์คือดินแดนที่พระเจ้าอยู่

367
00:31:13,621 --> 00:31:14,998
ข้าขอไม่ไปที่นั่น

368
00:31:59,375 --> 00:32:00,668
ฉันคือคนที่…

369
00:32:03,087 --> 00:32:04,088
ฆ่าเธอเอง

370
00:32:17,435 --> 00:32:18,478
ความเชื่อของฉัน

371
00:32:20,146 --> 00:32:21,147
ทำให้เธอ

372
00:32:22,857 --> 00:32:23,816
ต้องตาย

373
00:33:07,235 --> 00:33:08,194
หลับสบายไหม

374
00:33:20,665 --> 00:33:21,708
นี่

375
00:33:22,333 --> 00:33:24,335
กาแฟแฮนด์ดริปสุดโปรดของนาย

376
00:33:27,130 --> 00:33:28,548
ทำไมสีหน้าเป็นงั้นล่ะ

377
00:33:28,631 --> 00:33:29,632
ไม่สบายเหรอ

378
00:33:30,633 --> 00:33:34,470
เปล่าหรอก แค่ฝันนิดหน่อยน่ะ

379
00:33:34,554 --> 00:33:35,680
ฝันเหรอ

380
00:33:36,931 --> 00:33:39,976
ไหนว่าดีม่อนไม่จำเป็นต้องนอน
แต่นี่ถึงกับฝันเชียว

381
00:33:41,686 --> 00:33:42,854
ฝันเรื่องอะไร

382
00:33:45,189 --> 00:33:48,192
ความทรงจำตอนเป็นมนุษย์น่ะ

383
00:33:50,445 --> 00:33:52,655
ความทรงจำกลับมาแล้วเหรอ

384
00:33:53,448 --> 00:33:54,365
นิดหน่อย

385
00:33:56,325 --> 00:33:58,369
นายเคยเป็นคนแบบไหนเหรอ

386
00:33:59,787 --> 00:34:01,164
ฉันอยากรู้จัง

387
00:34:04,834 --> 00:34:06,085
ฉัน

388
00:34:09,255 --> 00:34:10,965
เคยมีคนรัก

389
00:34:13,009 --> 00:34:14,218
ชื่อว่าวอลชิม

390
00:34:20,808 --> 00:34:22,810
สรุปว่าไม่ได้ฝันถึงตอนเป็นมนุษย์

391
00:34:23,478 --> 00:34:25,021
แต่ฝันถึงแฟนเก่านี่

392
00:34:26,814 --> 00:34:29,108
เฮอะ พูดไม่ออกเลย

393
00:34:29,692 --> 00:34:30,985
แล้วนางน่ารักไหม

394
00:34:32,487 --> 00:34:34,447
นายกับยัยแฟนเก่านั่นจบกันสวยไหม

395
00:34:37,784 --> 00:34:40,578
อย่าบอกนะว่าจบเศร้า

396
00:34:42,038 --> 00:34:45,041
เปล่าหรอก ก็จบแบบดาษดื่นทั่วไป
ไม่มีอะไรพิเศษ

397
00:34:45,124 --> 00:34:46,000
เหมือนคนอื่นๆ แหละ

398
00:34:49,045 --> 00:34:50,463
ฉันไปอาบน้ำนะ

399
00:35:28,042 --> 00:35:29,961
เต็มๆ เลย เต็มตา

400
00:35:35,341 --> 00:35:38,344
ทุกคนออกไปหน่อยสิ

401
00:35:47,687 --> 00:35:49,105
รู้ตัวแล้วสินะ

402
00:35:52,358 --> 00:35:53,359
รู้แล้วสิ

403
00:35:55,695 --> 00:35:58,030
ฉันอุตส่าห์ฆ่าตัวตาย
เพราะไม่อยากไปอยู่ร่วมกับเธอ

404
00:35:59,115 --> 00:36:00,908
ไม่นึกเลยว่าเธอจะทำให้ฉันเป็นปีศาจ

405
00:36:01,492 --> 00:36:03,286
ฉันต้องการลูกมือน่ะ

406
00:36:03,369 --> 00:36:06,414
ไม่ใช่แค่ลูกมือในสวรรค์
ลูกมือในนรกก็ด้วย

407
00:36:06,497 --> 00:36:09,876
เมื่อความพยาบาทต่อมนุษย์
มาพบกับความต้องการของพระเจ้า

408
00:36:09,959 --> 00:36:11,544
ดีม่อนเลยถือกำเนิดขึ้น

409
00:36:14,881 --> 00:36:16,257
ผลตอบแทนความเชื่อของฉัน…

410
00:36:18,301 --> 00:36:19,969
คือความตายที่น่าอนาถนั่นน่ะเหรอ

411
00:36:20,469 --> 00:36:22,305
ความเชื่อคือสิ่งที่อันตรายแบบนี้แหละ

412
00:36:23,181 --> 00:36:25,933
อาจเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดในโลกเลยก็ได้

413
00:36:26,017 --> 00:36:27,351
เธอไม่รู้สึกผิดบ้างเลยเหรอ

414
00:36:28,102 --> 00:36:31,355
แม้แต่มนุษย์ยังรู้สึกผิด
แล้วผู้ที่เป็นถึงพระเจ้าไม่รู้สึกได้ยังไง

415
00:36:33,149 --> 00:36:36,485
ที่นายโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแบบนี้
มันเป็นเพราะฉัน หรือเพราะนายนะ

416
00:36:37,069 --> 00:36:40,573
หรือนายกลัวว่าชะตาของนายจะซ้ำรอยอีก

417
00:36:40,656 --> 00:36:43,534
กลัวว่าสุดท้ายแล้ว
นายจะทำให้เธอเจ็บปวดอีก

418
00:36:45,828 --> 00:36:46,829
หมายความว่าไง

419
00:36:46,913 --> 00:36:48,414
ก็บอกแล้วไง

420
00:36:48,497 --> 00:36:49,957
โชคชะตามันเกิดขึ้นซ้ำๆ

421
00:36:53,586 --> 00:36:56,005
เพราะงั้นรอยสักถึงได้ย้ายไป

422
00:36:56,088 --> 00:36:59,300
ให้นายสองคนพัวพันกัน
เรื่องอาภัพจะได้ซ้ำรอยอีก

423
00:36:59,383 --> 00:37:00,509
หุบปาก

424
00:37:18,152 --> 00:37:19,862
มันคือชะตาที่นายสร้างเอง

425
00:37:21,197 --> 00:37:24,492
นั่นแหละราคาที่นายต้องจ่าย
จากสิ่งที่นายทำไว้

426
00:37:45,179 --> 00:37:46,138
โชคชะตา…

427
00:37:58,067 --> 00:37:59,151
ประธาน

428
00:38:02,280 --> 00:38:05,241
ผมว่าผมหาประธานในชาติก่อนเจอแล้ว

429
00:38:06,575 --> 00:38:08,995
รู้ไหมว่าชาติก่อนประธานชื่อเต็มว่าอะไร

430
00:38:10,121 --> 00:38:11,038
ซออีซอน

431
00:38:11,872 --> 00:38:12,832
รู้ได้ไงเนี่ย

432
00:38:12,915 --> 00:38:14,208
มันกลับมาแล้ว

433
00:38:15,751 --> 00:38:16,919
ความทรงจำตอนเป็นมนุษย์

434
00:38:17,628 --> 00:38:20,464
งั้นจำได้ด้วยไหมว่าตายยังไง

435
00:38:22,967 --> 00:38:25,803
พอได้รู้ชีวิตสุดรันทดของซออีซอน

436
00:38:25,886 --> 00:38:28,222
ผมก็ยิ่งเข้าใจประธานมากขึ้นไปอีก

437
00:38:28,306 --> 00:38:30,599
ก็ว่าทำไมถึงขยะแขยงมนุษย์นัก

438
00:38:31,809 --> 00:38:32,935
ว่าแต่

439
00:38:33,644 --> 00:38:35,896
ในเมื่อจำได้ทุกอย่างแล้ว ก็น่าจะรู้

440
00:38:35,980 --> 00:38:36,814
เรื่องวอลชิมล่ะ

441
00:38:37,690 --> 00:38:39,025
เธอคือโดโดฮี

442
00:38:40,234 --> 00:38:41,444
ไม่น่าเชื่อ

443
00:38:42,069 --> 00:38:43,362
ที่เรามาพัวพันกัน

444
00:38:44,697 --> 00:38:45,990
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

445
00:38:46,073 --> 00:38:49,201
งั้นคุณก็เริ่มกลายเป็นมนุษย์

446
00:38:49,285 --> 00:38:50,786
ตั้งแต่ได้เจอกับโดโดฮีหรือเปล่า

447
00:38:51,746 --> 00:38:55,374
ประธานเคยบอกนี่
ว่าตอนที่เจอโดโดฮีครั้งแรก พลังมันไม่ยอมฟัง

448
00:38:55,458 --> 00:38:56,876
แล้วรอยสักก็ย้ายไปอยู่กับเธอ

449
00:38:56,959 --> 00:38:58,544
ใช่แหง

450
00:38:58,627 --> 00:38:59,628
ที่ผ่านมา

451
00:39:00,296 --> 00:39:02,465
เราเข้าใจว่าคุณสูญเสียพลัง
เลยเริ่มกลายเป็นมนุษย์

452
00:39:02,548 --> 00:39:04,175
แต่จริงๆ แล้วมันสลับกัน

453
00:39:04,258 --> 00:39:05,176
ก็คือว่า

454
00:39:05,259 --> 00:39:08,471
การเจอกับโดโดฮีซึ่งเคยพัวพันกันในอดีต
ทำให้คุณเริ่มกลายเป็นมนุษย์

455
00:39:08,554 --> 00:39:10,765
พลังก็เลยไม่เสถียรไง

456
00:39:10,848 --> 00:39:12,516
งงๆ เหมือนไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกัน

457
00:39:16,812 --> 00:39:19,190
จะบอกโดโดฮีหรือเปล่า

458
00:39:22,818 --> 00:39:23,819
ไม่

459
00:39:25,863 --> 00:39:27,323
อย่าให้รู้ดีกว่า

460
00:39:29,241 --> 00:39:33,788
(วอลชิม)

461
00:39:37,541 --> 00:39:38,959
วอลชิมเหรอ

462
00:39:40,461 --> 00:39:42,463
รู้สึกคุ้นยังไงชอบกล

463
00:39:45,049 --> 00:39:46,759
ที่เขาบ่ายเบี่ยงจะพูดถึง

464
00:39:46,842 --> 00:39:48,844
แปลว่ายังมีใจให้นางอยู่งั้นเหรอ

465
00:39:52,223 --> 00:39:55,226
เมื่อกี้ฉันเหมือน
ผู้หญิงที่วอแวกับอดีตของสามีเลย

466
00:39:56,644 --> 00:39:57,853
ต้องระวังแล้ว

467
00:39:58,979 --> 00:39:59,814
เชิญค่ะ

468
00:40:01,899 --> 00:40:04,777
ฉันอัปโหลดข้อมูลการขายสินค้าตัวใหม่
ลงคลาวด์ให้แล้วค่ะ

469
00:40:06,112 --> 00:40:07,154
เลขาชิน

470
00:40:07,822 --> 00:40:10,658
สมมติว่าเลขาชินสูญเสียความทรงจำ

471
00:40:10,741 --> 00:40:14,078
คุณคิดว่าจะรู้สึกยังไง
ถ้าจู่ๆ ก็กลับมาจำทุกอย่างได้คะ

472
00:40:15,704 --> 00:40:17,415
- ดื้อๆ เลยเหรอคะ
- สมมติน่ะค่ะ

473
00:40:17,498 --> 00:40:20,334
แบบว่าความทรงจำเก่าๆ หวนกลับมา

474
00:40:20,835 --> 00:40:22,461
คงสับสนแย่เลยเนอะคะ

475
00:40:23,212 --> 00:40:25,548
ทั้งตกใจและสับสน

476
00:40:26,549 --> 00:40:29,009
ในเวลาแบบนั้น เราควรจะเฝ้ามองอยู่ข้างๆ

477
00:40:29,093 --> 00:40:30,928
และรอก่อนเป็นดีที่สุด

478
00:40:31,011 --> 00:40:33,055
ค่ะ ก็คงงั้นมั้งคะ

479
00:40:34,974 --> 00:40:37,685
เคลียร์ใจได้เพราะเลขาชินเลย
ขอบคุณนะคะ

480
00:40:37,768 --> 00:40:38,936
ยินดีค่ะ

481
00:40:48,070 --> 00:40:49,613
ผมกอบกู้โลกไว้นะ

482
00:40:49,697 --> 00:40:52,491
ผมยอมเสียเลือดเพื่อพวกคุณ

483
00:40:53,909 --> 00:40:55,244
โดกยอง

484
00:40:55,327 --> 00:40:56,912
อดทนอีกนิดเดียว

485
00:40:56,996 --> 00:40:59,290
เดี๋ยวพ่อก็ช่วยพาแกออกไปแล้ว

486
00:40:59,957 --> 00:41:03,210
เพราะงั้นแกต้องกินยาให้ครบนะ

487
00:41:03,294 --> 00:41:04,503
รักษาสุขภาพ…

488
00:41:11,719 --> 00:41:13,179
แม่รู้ทุกอย่างใช่ไหมครับ

489
00:41:13,679 --> 00:41:15,055
รู้อยู่แก่ใจ

490
00:41:17,892 --> 00:41:18,976
แต่ปิดหูปิดตา

491
00:41:20,686 --> 00:41:22,188
เอาตัวรอดคนเดียวก็จบ

492
00:41:24,773 --> 00:41:25,691
โดกยอง

493
00:41:25,774 --> 00:41:27,026
ผมยอมถูกกระทำแทนแม่นะครับ

494
00:41:27,526 --> 00:41:29,195
ผมคือเกราะคุ้มกันคุณ

495
00:41:32,490 --> 00:41:33,908
ปีศาจตัวจริง…

496
00:41:35,784 --> 00:41:37,161
คือคุณนั่นแหละ

497
00:41:41,707 --> 00:41:43,375
ฉันใช้ชีวิตมาดี

498
00:41:44,335 --> 00:41:47,546
ฉันเลยไม่ถูกลงโทษไง

499
00:41:48,756 --> 00:41:49,757
ถ้างั้น…

500
00:41:52,426 --> 00:41:53,427
ผมล่ะ

501
00:41:55,554 --> 00:41:56,555
แล้วผมล่ะ

502
00:41:59,266 --> 00:42:00,851
ผมทำผิดอะไร

503
00:42:06,857 --> 00:42:07,816
แก…

504
00:42:08,651 --> 00:42:10,653
ไม่เชื่อฟังพ่อแกไง

505
00:42:10,736 --> 00:42:12,863
แกไม่ใช้ชีวิตอย่างที่พ่อแกหวัง

506
00:42:15,950 --> 00:42:17,535
แกเลยถูกลงโทษ

507
00:42:18,994 --> 00:42:20,663
แกสมควรถูกสั่งสอนแล้ว

508
00:42:21,163 --> 00:42:22,331
แกมันนิสัยไม่ดี

509
00:42:42,434 --> 00:42:43,978
โนโดกยอง

510
00:42:44,061 --> 00:42:45,479
ใจเย็นๆ โนโดกยอง

511
00:42:45,563 --> 00:42:47,815
ใจเย็นๆ ก่อน

512
00:42:53,195 --> 00:42:54,446
คราวนี้ถึงตาคุณแล้ว

513
00:43:16,969 --> 00:43:17,970
เอาอันนั้นค่ะ

514
00:43:18,887 --> 00:43:19,763
อันนั้นด้วย

515
00:43:21,724 --> 00:43:23,767
บริจาคให้ที่ดีๆ ใช่ไหมคะ

516
00:43:23,851 --> 00:43:27,479
ใช่ค่ะ รายได้ทั้งหมด
จะบริจาคให้กับสมาคมสงเคราะห์เด็กค่ะ

517
00:43:27,563 --> 00:43:28,772
ดีเลยค่ะ

518
00:43:28,856 --> 00:43:29,732
อันนี้ด้วย

519
00:43:35,029 --> 00:43:36,447
ค่ะ คิมเซราพูดสายค่ะ

520
00:43:58,761 --> 00:43:59,803
คุณจองกูวอน

521
00:44:04,475 --> 00:44:05,726
ขอบคุณสำหรับของขวัญนะครับ

522
00:44:06,268 --> 00:44:08,687
ผมปกติดีเพราะคุณเลย

523
00:44:08,771 --> 00:44:10,481
ไม่ได้ทำให้เพราะเห็นใจหรอก

524
00:44:11,607 --> 00:44:13,025
ว่าแต่ทำไมวันนี้

525
00:44:13,525 --> 00:44:16,236
ไม่บ่นว่าผมมาทำไมอีกล่ะครับ

526
00:44:17,237 --> 00:44:20,157
ผลตรวจทางจิตเวชของโดกยองออกแล้ว

527
00:44:20,240 --> 00:44:22,409
เขามีภาวะระเบิดอารมณ์ชั่วคราว

528
00:44:22,493 --> 00:44:25,704
บวกกับวิตกกังวลสุดขีด และซึมเศร้า
อาการหนักเอาเรื่องเลย

529
00:44:26,205 --> 00:44:28,666
เขาคือระเบิดเวลา
ที่จะปะทุตอนไหนก็ไม่แปลกครับ

530
00:44:29,291 --> 00:44:31,502
ถ้าที่ผ่านมาไม่ได้คุณจองกูวอน

531
00:44:32,961 --> 00:44:34,797
ป่านนี้โดฮีคงไม่ปลอดภัยแน่ครับ

532
00:44:37,800 --> 00:44:38,842
ขอบคุณนะครับ

533
00:44:40,135 --> 00:44:41,136
แล้วก็

534
00:44:42,930 --> 00:44:44,473
ผมขอโทษด้วย

535
00:44:45,307 --> 00:44:47,017
ที่เข้าใจคุณจองกูวอนผิดมาตลอด

536
00:44:51,146 --> 00:44:52,606
ไม่ได้เข้าใจผิดหรอก

537
00:45:04,993 --> 00:45:06,453
ค่ะ สายสืบพัค

538
00:45:12,626 --> 00:45:13,585
โดฮี

539
00:45:14,169 --> 00:45:16,463
ผลตรวจทางจิตเวชของโดกยองออกแล้วนะ

540
00:45:19,633 --> 00:45:20,968
โนโดกยอง…

541
00:45:23,637 --> 00:45:24,680
ตายแล้ว

542
00:45:51,957 --> 00:45:53,959
(โนโดกยองผู้ล่วงลับ)

543
00:46:37,753 --> 00:46:39,171
ดื่มน้ำหน่อยสิครับ

544
00:46:39,838 --> 00:46:40,923
ไม่เป็นไรค่ะ

545
00:46:42,299 --> 00:46:43,717
คงจะช็อกน่าดูเลย

546
00:46:45,719 --> 00:46:49,014
ถ้ามีอะไรให้ผมช่วย บอกได้ทุกเรื่องเลยนะครับ

547
00:47:07,950 --> 00:47:09,117
เธอคงทำใจลำบาก

548
00:47:09,201 --> 00:47:10,160
ขอบคุณที่มานะ

549
00:47:11,370 --> 00:47:13,372
เขาคือคนร้ายที่ฆ่าคุณนายจู

550
00:47:14,540 --> 00:47:16,041
ฉันก็ต้องมาส่งให้เห็นกับตาสิคะ

551
00:47:16,124 --> 00:47:18,752
ฉันควรจะไปขอโทษเธอต่อหน้า
ให้เร็วกว่านี้แท้ๆ

552
00:47:21,505 --> 00:47:24,466
แต่ฉันทำใจเชื่อไม่ลง
ว่าลูกชายฉันเป็นสัตว์ประหลาดแบบนั้น

553
00:47:26,510 --> 00:47:27,719
ขอโทษนะ โดฮี

554
00:47:27,803 --> 00:47:29,555
ฉันเลี้ยงลูกมาไม่ดีเอง

555
00:47:34,268 --> 00:47:35,727
เขาฆ่าตัวตายเหรอคะ

556
00:47:35,811 --> 00:47:37,604
เขาคงรับมือกับความผิด

557
00:47:37,688 --> 00:47:39,731
ที่ตัวเองก่อไว้ไม่ไหว

558
00:47:40,482 --> 00:47:42,693
แต่ฉันไม่คิดว่า
เขาชดใช้บาปสาสมแล้วหรอก

559
00:47:42,776 --> 00:47:46,071
ฉันจะหาทางชดใช้ให้เธอให้ได้

560
00:47:46,154 --> 00:47:48,490
เพราะงั้น เห็นแก่บริษัทก็ได้

561
00:47:49,074 --> 00:47:51,868
ปล่อยให้มันผ่านไปเงียบๆ
อย่าให้คนนอกรู้เรื่องเถอะ

562
00:47:51,952 --> 00:47:53,537
แม้แต่ในสถานการณ์นี้

563
00:47:54,830 --> 00:47:56,456
ก็ยังจะห่วงบริษัทอีกเหรอคะ

564
00:47:56,540 --> 00:47:58,875
แม่ฉันกับพ่อเธอร่วมกันก่อตั้งบริษัทนี้ขึ้นมา

565
00:47:58,959 --> 00:48:00,586
และฟูมฟักมาด้วยน้ำพักน้ำแรงนะ

566
00:48:00,669 --> 00:48:02,212
ถ้าความจริงแพร่งพรายออกไป

567
00:48:03,630 --> 00:48:06,925
ว่าหลานชายที่ป่วยทางจิต
ฆ่าย่าตัวเองเพราะหิวเงินจนหน้ามืด

568
00:48:07,009 --> 00:48:09,303
เธอก็รู้ว่ามันจะกระทบบริษัทหนักแค่ไหน

569
00:48:10,178 --> 00:48:12,014
และถ้าคนอื่นรู้เรื่องเข้า

570
00:48:13,098 --> 00:48:15,017
ทุกคนในครอบครัวจะเจ็บปวดนะ

571
00:48:16,310 --> 00:48:19,021
อย่างน้อยก็เห็นแก่ครอบครัวเถอะ
ไม่ใช่แค่บริษัท

572
00:48:21,356 --> 00:48:23,108
เธอก็เป็นคนในครอบครัวเรานะ

573
00:48:25,611 --> 00:48:28,405
ครอบครัวเหมือนจะมีความหมายกับคนที่

574
00:48:29,865 --> 00:48:31,491
ต้องการอะไรมากกว่าเสมอเลยนะคะ

575
00:48:37,122 --> 00:48:38,248
แล้วเจอกันนะ

576
00:48:41,460 --> 00:48:43,670
โนโดกยอง ไอ้ปีศาจนั่นไปอยู่ไหน

577
00:48:44,212 --> 00:48:47,674
คนเป็นหลานฆ่าย่าตัวเองลงได้ยังไง

578
00:48:48,425 --> 00:48:49,635
ซูอัน

579
00:48:51,011 --> 00:48:52,512
ลูกชายนายฆ่าแม่ฉัน

580
00:48:53,180 --> 00:48:54,556
ไม่ใช่เพราะหัวใจวาย

581
00:48:54,640 --> 00:48:56,308
แต่เป็นการฆาตกรรม

582
00:48:56,391 --> 00:48:57,768
เอาชีวิตแม่ฉันคืนมา

583
00:48:57,851 --> 00:48:59,603
เอาชีวิตแม่ฉันคืนมานะ

584
00:49:01,813 --> 00:49:04,441
แม่ฉันน่าสงสารเหลือเกิน

585
00:49:07,903 --> 00:49:09,946
ทีนี้จะทำยังไง

586
00:49:11,073 --> 00:49:13,575
เอาแม่คืนมา

587
00:49:17,621 --> 00:49:18,914
ไปกันเถอะ

588
00:49:18,997 --> 00:49:20,999
ที่นี่น่าอึดอัดไม่ไหวแล้ว

589
00:49:24,002 --> 00:49:25,253
ขอโทษนะ ซูอัน

590
00:49:26,129 --> 00:49:27,214
ฉันขอโทษ

591
00:49:27,923 --> 00:49:30,342
แม่ฉันน่าสงสารชะมัด

592
00:49:36,515 --> 00:49:38,475
ชื่อที่กีควังชอลบันทึกเบอร์โทร

593
00:49:38,558 --> 00:49:40,268
ของโนโดกยองไว้น่ะ

594
00:49:41,937 --> 00:49:43,105
อะบราซัสเหรอ

595
00:49:43,814 --> 00:49:45,357
ฉันว่าฉันเคยได้ยินที่ไหน

596
00:49:46,233 --> 00:49:47,776
ที่แท้ก็อยู่ในนิยายเรื่อง "เดเมียน"

597
00:49:48,819 --> 00:49:51,196
"นกดิ้นรนให้พ้นจากเปลือกไข่"

598
00:49:51,697 --> 00:49:52,906
"ไข่คือโลก"

599
00:49:53,865 --> 00:49:55,367
"ใครก็ตามที่ต้องการเกิด

600
00:49:56,159 --> 00:49:57,244
ย่อมต้อง

601
00:49:58,078 --> 00:50:00,664
ทำลายโลกใบหนึ่งลงก่อน"

602
00:50:00,747 --> 00:50:02,999
"นกบินไปหาเทพเจ้า

603
00:50:03,083 --> 00:50:05,544
เทพเจ้านั้นนามว่าอะบราซัส"

604
00:50:06,378 --> 00:50:07,879
เขาจนหนทาง

605
00:50:07,963 --> 00:50:10,424
เลยฆ่าคุณนายจูเพื่อกางปีกงั้นเหรอ

606
00:50:11,216 --> 00:50:13,719
เขาหาเหตุผล
ให้ความผิดบาปของตัวเองแบบนั้นซะงั้น

607
00:50:14,886 --> 00:50:16,138
เลวทรามจริงๆ

608
00:50:16,221 --> 00:50:17,264
แต่ว่า

609
00:50:17,347 --> 00:50:19,099
เขาจะไม่รู้จริงๆ เหรอ

610
00:50:19,683 --> 00:50:20,600
โนซอกมินน่ะเหรอ

611
00:50:20,684 --> 00:50:22,728
ทั้งที่โนโดกยองทำแบบนั้น

612
00:50:25,397 --> 00:50:27,107
แต่เขาไม่รู้อะไรเลยเนี่ยนะ

613
00:50:27,983 --> 00:50:29,401
ฉันไม่เห็นจะเข้าใจเลย

614
00:50:41,329 --> 00:50:42,164
เรา

615
00:50:43,373 --> 00:50:44,875
ไปหาคุณนายจูกันดีไหม

616
00:50:59,139 --> 00:51:01,057
ฉันสูญเสียทั้งคุณแม่และลูกชาย

617
00:51:02,726 --> 00:51:04,853
ตอนนี้ฉันเหลือเธอคนเดียวแล้วนะ ซูอัน

618
00:51:05,437 --> 00:51:07,230
เราสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่เหอะ

619
00:51:07,314 --> 00:51:09,024
เราห่างเหินกันมาตลอด

620
00:51:09,775 --> 00:51:12,486
แต่ไหนๆ ก็เหลือกันแค่นี้แล้ว
มาดีต่อกันไว้เถอะ

621
00:51:14,279 --> 00:51:16,823
ทายาทที่จะได้รับช่วงต่อมีแรกรุ๊ปในอนาคต

622
00:51:16,907 --> 00:51:18,867
ก็มีแค่ออสตินกับจัสตินแล้วนี่

623
00:51:38,678 --> 00:51:39,721
คุณนายจู

624
00:51:41,264 --> 00:51:42,516
มันจบแล้วนะ

625
00:51:43,308 --> 00:51:44,643
แต่ถึงจบไปแล้ว

626
00:51:46,019 --> 00:51:47,437
ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย

627
00:51:49,856 --> 00:51:52,317
โนโดกยองหนีความผิดของตัวเอง

628
00:51:53,235 --> 00:51:54,653
ส่วนหนูก็ยังคงโกรธอยู่

629
00:51:55,946 --> 00:51:57,447
พอเวลาผ่านไป

630
00:51:58,198 --> 00:51:59,574
หนูจะดีขึ้นไหมนะ

631
00:52:05,539 --> 00:52:06,790
เป็นยังไงเหรอ

632
00:52:07,582 --> 00:52:10,710
พอเวลาผ่านไป
ทุกอย่างก็จะดีขึ้นจริงๆ ไหม

633
00:52:11,711 --> 00:52:14,506
นายใช้ชีวิตมาตั้ง 200 ปี น่าจะรู้นี่

634
00:52:24,641 --> 00:52:25,976
มันไม่ดีขึ้นหรอก

635
00:52:26,852 --> 00:52:27,853
เราก็แค่…

636
00:52:29,771 --> 00:52:30,814
เผลอลืมมันไป…

637
00:52:33,233 --> 00:52:34,317
ชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น

638
00:52:38,613 --> 00:52:39,990
นึกแล้วเชียว

639
00:52:42,200 --> 00:52:43,285
หนูไปนะ

640
00:52:43,368 --> 00:52:45,662
ไว้คราวหน้าหนูดีขึ้นแล้วจะมาหานะ

641
00:52:50,542 --> 00:52:51,501
ไปกันเถอะ

642
00:53:10,353 --> 00:53:12,147
เลขาชินของผม

643
00:53:12,230 --> 00:53:15,734
ชอบสายไหม ชอบพระอาทิตย์ตกดิน

644
00:53:15,817 --> 00:53:17,319
แล้วก็ชอบอะไรอีกครับ

645
00:53:17,402 --> 00:53:20,697
ฉันชอบของหวานทุกประเภทเลยค่ะ

646
00:53:22,032 --> 00:53:25,702
ก็จริงนะ กับของหวานเนี่ย
ใครๆ ก็เหมือนเป็นเด็กอีกครั้ง

647
00:53:28,580 --> 00:53:29,748
แล้วก็…

648
00:53:31,041 --> 00:53:33,585
ชอบคุณพัคบ๊กกยูด้วยค่ะ

649
00:53:36,338 --> 00:53:38,173
แหม เลขาชินนี่ก็

650
00:53:43,094 --> 00:53:44,763
มันอิ่มความสุข

651
00:53:48,934 --> 00:53:50,101
อ้อ จริงสิ

652
00:53:52,729 --> 00:53:54,272
นี่

653
00:53:54,356 --> 00:53:55,315
นี่อะไรคะ

654
00:53:55,398 --> 00:53:58,234
พรุ่งนี้เรามีการแสดง มาดูด้วยนะครับ

655
00:53:59,027 --> 00:54:01,363
- ไม่ดีกว่าค่ะ
- ทำไมล่ะครับ

656
00:54:01,446 --> 00:54:03,365
ต้องแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวสิคะ

657
00:54:03,448 --> 00:54:05,951
ฉันไม่อยากไปกวน
การทำงานของคุณพัคบ๊กกยู

658
00:54:06,034 --> 00:54:07,285
กวนอะไรกันครับ

659
00:54:07,369 --> 00:54:10,038
ถ้าคุณมา
ก็จะเป็นกำลังใจให้ผมได้มากเลยนะ

660
00:54:12,332 --> 00:54:13,750
ทะเล

661
00:54:13,833 --> 00:54:16,711
- คุณผู้ช่วย มาเร็วๆ ครับ
- สุดจัด

662
00:54:16,795 --> 00:54:20,006
ดื่มเบียร์คนละกระป๋องแล้วแยกย้ายเลยนะคะ

663
00:54:20,090 --> 00:54:22,300
- มาถึงแม่น้ำฮันก็ต้องโซ้ยรามยอนด้วยสิครับ
- อ้าว ทีมประชาสัมพันธ์

664
00:54:22,384 --> 00:54:23,802
ต้องกินไก่ทอดด้วย

665
00:54:23,885 --> 00:54:26,388
- น่าอร่อยจัง
- ความรักไม่ใช่เรื่องผิดบาปสักหน่อย

666
00:54:26,471 --> 00:54:27,889
นั่งไหนดี

667
00:54:34,020 --> 00:54:36,064
หัวหน้าทีม ผู้ช่วย ทางนี้ครับ ทางนี้

668
00:54:36,147 --> 00:54:37,649
เยี่ยมๆ

669
00:54:38,858 --> 00:54:39,818
เยี่ยมเลย

670
00:54:48,243 --> 00:54:49,285
นี่

671
00:54:50,161 --> 00:54:51,162
ไปที่อื่นกันเถอะ

672
00:54:51,246 --> 00:54:52,747
ทำไมล่ะครับ ตรงนี้ออกจะดี

673
00:54:52,831 --> 00:54:54,082
ยังดูไม่ออกอีกเหรอ

674
00:54:54,165 --> 00:54:55,500
แอบแซ่บกันชัดๆ

675
00:54:56,501 --> 00:54:57,794
แอบแซ่บกันนี่เอง

676
00:54:58,420 --> 00:55:00,505
- ไปกันเถอะ
- อะไรของพวกเขาน่ะ

677
00:55:00,588 --> 00:55:01,673
ไม่ได้แอบแซ่บสักหน่อย

678
00:55:02,590 --> 00:55:03,967
ว้าย ตายแล้ว

679
00:55:04,050 --> 00:55:05,844
แทบจะสวบเข้าปากแล้วไหมนั่น

680
00:55:05,927 --> 00:55:07,345
โหดมาก โหดจัด

681
00:55:07,429 --> 00:55:08,972
ไปกันเถอะเรา

682
00:55:10,223 --> 00:55:11,808
โธ่ ชอบทำเลนี้ซะด้วย

683
00:55:13,643 --> 00:55:16,646
- เงียบๆ
- ไปที่อื่นกันเถอะ

684
00:55:16,730 --> 00:55:18,440
อย่าสิ มานี่มา

685
00:55:20,275 --> 00:55:22,694
(มูลนิธิซอนวอล)

686
00:55:22,777 --> 00:55:23,987
พี่ครับ สวยจังเลย

687
00:55:24,070 --> 00:55:25,113
รักนะคะพี่

688
00:55:25,196 --> 00:55:27,699
- พี่คะ
- ส่งหัวใจมาทางนี้หน่อยค่ะ

689
00:55:27,782 --> 00:55:28,658
พี่ครับ

690
00:55:29,242 --> 00:55:30,618
- สวยค่ะพี่
- โบกมือให้กล้องหน่อยครับ

691
00:55:30,702 --> 00:55:32,078
ฉันรักพี่ยิ่งกว่าอีกค่ะ

692
00:55:32,162 --> 00:55:33,455
รักนะครับ

693
00:55:33,538 --> 00:55:35,040
ทำท่าหัวใจที่แก้มหน่อยค่ะ

694
00:55:35,123 --> 00:55:36,708
สวยสุดๆ เลย

695
00:55:36,791 --> 00:55:38,918
- มองมาทางนี้หน่อยนะคะ
- สวยจังเลยค่ะพี่

696
00:55:40,295 --> 00:55:41,546
สักครู่นะครับ

697
00:55:42,380 --> 00:55:43,673
ยินดีด้วยนะคะ

698
00:55:45,467 --> 00:55:46,801
ขอบคุณนะคะ

699
00:55:50,138 --> 00:55:52,223
เสร็จการแสดงแล้วฉันจะไปจากเกาหลีเลย

700
00:55:53,558 --> 00:55:55,018
จะไม่ทำตัวน่ารำคาญอีกแล้ว

701
00:55:57,312 --> 00:55:59,105
จะไม่กลับมาอีกเลยเหรอคะ

702
00:55:59,189 --> 00:56:01,775
ถ้าไม่นับประธาน
ที่นี่ก็มีแต่บาดแผลสำหรับฉัน

703
00:56:03,193 --> 00:56:05,195
ตอนนี้ที่นี่มีแต่บาดแผลจริงๆ แล้วค่ะ

704
00:56:08,865 --> 00:56:12,327
ประธานกับดาราจินต้องถ่ายรูปคู่กันหน่อยนะ

705
00:56:12,911 --> 00:56:14,579
ฉันขอร้องเป็นครั้งสุดท้าย

706
00:56:14,662 --> 00:56:18,458
คืนนี้ช่วยทำหน้าที่ประธาน
ของมูลนิธิซอนวอลให้สมบูรณ์ทีนะ

707
00:56:19,793 --> 00:56:20,794
ไปกันเถอะ

708
00:56:24,089 --> 00:56:25,340
มาเริ่มกันอีกทีนะครับ

709
00:56:25,423 --> 00:56:28,134
ประธานจองกูวอนแห่งมูลนิธิซอนวอล
จะมาร่วมถ่ายด้วยครับ

710
00:56:29,469 --> 00:56:31,763
ขอแบบอบอุ่นหน่อยนะคะ

711
00:57:02,210 --> 00:57:04,170
รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงมาเริ่มเต้นระบำ

712
00:57:06,548 --> 00:57:08,883
เพราะภาพวาดรำดาบคู่ที่แขวนในล็อบบี้

713
00:57:12,137 --> 00:57:15,140
ฉันชอบแววตาประธาน
ที่มองไปยังภาพวาดนั้น

714
00:57:15,223 --> 00:57:17,433
มันทั้งเศร้าและอบอุ่น

715
00:57:18,977 --> 00:57:21,563
แววตานุ่มนวลแบบนั้นที่ขัดกับตัวเขา

716
00:57:22,730 --> 00:57:24,149
ฉันอยากได้แววตาแบบนั้นสุดๆ

717
00:57:28,236 --> 00:57:30,238
ถ้าฉันยอมระบำจนร่างแหลก

718
00:57:32,615 --> 00:57:35,452
สักวันหนึ่งเขาคงจะมองมาที่ฉัน
ด้วยแววตาแบบนั้นบ้าง

719
00:57:36,119 --> 00:57:37,162
ฉันคิดแบบนั้น

720
00:57:39,581 --> 00:57:40,582
แต่ว่า

721
00:57:43,168 --> 00:57:45,086
เขากลับมองโดโดฮีด้วยแววตานั้นแทน

722
00:57:50,425 --> 00:57:52,302
ถึงฉันจะไม่ได้แววตาคู่นั้นมา

723
00:57:53,678 --> 00:57:55,138
แต่ฉันยังมีการระบำติดตัวอยู่นะ

724
00:59:02,372 --> 00:59:04,916
อ่านตำราที่นี่แล้วเข้าหัวดีน่ะ

725
00:59:04,999 --> 00:59:07,502
ข้าว่าไม่เหมือนอ่านตำราอยู่นะ

726
00:59:17,220 --> 00:59:19,514
ข้ารักเจ้า วอลชิม

727
00:59:21,849 --> 00:59:23,768
ซออีซอน สามหาว

728
00:59:23,851 --> 00:59:25,812
รื่นหูอะไรเพียงนี้

729
00:59:27,397 --> 00:59:30,441
สิ่งสุดท้ายที่ข้าจะมองก่อนสิ้นใจ

730
00:59:31,067 --> 00:59:33,611
คือใบหน้าของเจ้า วอลชิม

731
00:59:40,743 --> 00:59:42,245
ข้าจะไม่ถอดไว้ห่างกายแม้แต่ครู่เดียว

732
00:59:42,328 --> 00:59:44,539
จนกว่าท่านจะกลับมาเจ้าค่ะ

733
00:59:46,207 --> 00:59:48,710
ถ้าสวรรค์คือดินแดนที่พระเจ้าอยู่

734
00:59:48,793 --> 00:59:50,336
ข้าขอไม่ไปที่นั่น

735
01:00:14,068 --> 01:00:14,902
จองกูวอน

736
01:00:18,865 --> 01:00:20,033
โอเคไหม

737
01:00:31,377 --> 01:00:32,795
ตอนที่เป็นมนุษย์

738
01:00:37,675 --> 01:00:39,135
ฉันเคยฆ่าคน

739
01:00:42,013 --> 01:00:43,222
ฆ่าคนที่รักฉัน

740
01:00:45,850 --> 01:00:46,934
และคนที่ฉันรัก

741
01:00:49,520 --> 01:00:50,647
หลายคนเลย

742
01:00:57,945 --> 01:01:00,073
มีเหตุผลไหม

743
01:01:02,575 --> 01:01:03,743
ฉันไม่แน่ใจ

744
01:01:04,994 --> 01:01:06,371
คนพวกนั้น

745
01:01:08,331 --> 01:01:09,957
ใช้ผู้หญิงที่ฉันรัก

746
01:01:11,334 --> 01:01:12,669
เป็นเครื่องสังเวย

747
01:01:20,468 --> 01:01:21,552
เป็นเพราะฉันเอง

748
01:01:26,140 --> 01:01:28,476
ถ้าฉันไม่หลงรักผู้หญิงคนนั้นเข้า

749
01:01:30,937 --> 01:01:32,438
เธอก็คงไม่ตาย

750
01:01:44,784 --> 01:01:45,952
ฉันเลยกลัว

751
01:01:49,205 --> 01:01:50,581
ว่าเธอ

752
01:01:57,547 --> 01:01:59,006
ก็จะโชคร้ายเพราะฉัน

753
01:02:08,641 --> 01:02:10,393
ถึงไม่มีนาย ฉันก็โชคร้ายอยู่แล้ว

754
01:02:18,276 --> 01:02:19,819
ถ้ายังไงก็ต้องโชคร้ายอยู่ดี

755
01:02:22,405 --> 01:02:24,073
งั้นเราก็มาโชคร้ายไปด้วยกันเถอะ

756
01:02:28,828 --> 01:02:30,079
ข้าจะทำให้เจ้าเห็น

757
01:02:31,205 --> 01:02:34,125
ว่าความรักช่วยชีวิตคนได้

758
01:02:37,628 --> 01:02:38,629
ถ้าหากว่า

759
01:02:39,213 --> 01:02:41,174
เราไม่อาจฝืนการดำดิ่งสู่ห้วงนรกได้

760
01:02:42,383 --> 01:02:43,551
ข้าก็ยินดี…

761
01:02:45,428 --> 01:02:46,971
ที่จะตกลงไปกับเจ้า

762
01:02:57,315 --> 01:03:00,860
มันมีโชคชะตาที่ลิขิตไว้ให้เรา

763
01:03:02,028 --> 01:03:03,154
อยู่แล้วหรือเปล่า

764
01:03:07,909 --> 01:03:09,744
หากโชคชะตามีจริง

765
01:03:10,787 --> 01:03:11,913
คราวนี้

766
01:03:13,080 --> 01:03:15,333
ฉันจะทำให้มันจบลงอย่างสวยงามให้ได้

767
01:03:25,760 --> 01:03:27,011
ดูสิ

768
01:04:22,692 --> 01:04:23,943
พระเจ้า

769
01:04:24,819 --> 01:04:27,321
โปรดปกป้องข้าพเจ้าทั้งหลาย
ในการต่อสู้ด้วยเถิด

770
01:04:28,447 --> 01:04:32,827
โปรดเป็นผู้พิทักษ์ของข้าพเจ้าทั้งหลาย
จากความชั่วร้ายและเล่ห์เหลี่ยมของซาตาน

771
01:04:34,203 --> 01:04:36,414
ขอพระองค์จงขับไล่ซาตาน
และวิญญาณร้ายทั้งปวง

772
01:04:36,998 --> 01:04:38,708
ที่เตร็ดเตร่ไปทั่วโลก

773
01:04:39,458 --> 01:04:42,670
เพื่อจ้องจะทำลายดวงวิญญาณ

774
01:04:43,838 --> 01:04:45,590
ไปยังนรกด้วยเถิด

775
01:04:53,514 --> 01:04:56,517
ลูกเห็นปีศาจ

776
01:05:24,545 --> 01:05:27,632
(ลูกสาวฉัน โดฮี)

777
01:05:33,220 --> 01:05:34,597
หากมีสิ่งหนึ่ง

778
01:05:35,306 --> 01:05:36,974
ที่เรียกว่าโชคชะตา

779
01:05:39,518 --> 01:05:41,771
ในกรอบแห่งโชคชะตา
ที่ไม่อาจหลีกหนีได้นั้น

780
01:05:43,064 --> 01:05:44,273
สุดท้ายแล้ว

781
01:05:45,441 --> 01:05:46,859
เราจะพินาศลง

782
01:05:47,902 --> 01:05:48,986
หรือว่า…

783
01:05:50,237 --> 01:05:51,739
จะได้รับการช่วยเหลือ

784
01:06:04,043 --> 01:06:06,712
(ปีศาจของฉัน)

785
01:06:41,998 --> 01:06:44,458
ฉันไม่อยากให้อดีตที่โชคร้ายของฉัน
เกิดขึ้นซ้ำกับโดโดฮี

786
01:06:44,542 --> 01:06:46,210
ฉันเลยจะทำให้มันจบลงอย่างสวยงาม

787
01:06:46,293 --> 01:06:48,546
- ฉันรักนาย จองกูวอน
- ฉันก็รักเธอ

788
01:06:48,629 --> 01:06:50,172
ทำทุกอย่างที่โดฮีอยากทำเลย

789
01:06:50,256 --> 01:06:51,590
แค่จะทำให้เธอมีความสุขก็ไม่ว่างแล้ว

790
01:06:51,674 --> 01:06:54,260
บางครั้งความสุขก็เป็นยาพิษนะ

791
01:06:54,343 --> 01:06:55,386
ฉันขอถามอย่างหนึ่งนะคะ

792
01:06:55,469 --> 01:06:57,096
ไม่รู้จริงๆ เหรอคะ สิ่งที่โดกยองทำน่ะ

793
01:06:57,179 --> 01:06:58,514
ไม่ใช่ว่ารู้แต่ทำเป็นไขสือเหรอ

794
01:06:58,597 --> 01:07:00,933
ไม่ใช่ว่าไม่รู้
แต่แกล้งโง่มาตลอดหรอกเหรอ

795
01:07:01,017 --> 01:07:02,476
คุณรู้มากแค่ไหน

796
01:07:02,560 --> 01:07:04,145
เธอคิดว่าพ่อแม่ตายจากอุบัติเหตุล่ะสิ

797
01:07:04,228 --> 01:07:05,521
จูชอนซุกเป็นคนฆ่า

798
01:07:08,149 --> 01:07:13,112
คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์