1 00:00:37,829 --> 00:00:41,958 (ปีศาจของฉัน) 2 00:00:44,085 --> 00:00:46,921 โปรดปกป้องข้าพเจ้าทั้งหลาย ในการต่อสู้ด้วยเถิด 3 00:00:47,505 --> 00:00:49,799 โปรดเป็นผู้พิทักษ์ของข้าพเจ้าทั้งหลาย 4 00:00:49,883 --> 00:00:52,260 จากความชั่วร้ายและเล่ห์เหลี่ยมของซาตาน 5 00:00:53,136 --> 00:00:56,222 ขอพระองค์จงขับไล่ซาตาน และวิญญาณร้ายทั้งปวง 6 00:00:56,306 --> 00:00:58,057 ไปยังนรกด้วยเถิด 7 00:01:00,852 --> 00:01:02,979 จงวางใจในความเมตตาของพระเจ้า 8 00:01:03,063 --> 00:01:06,816 แล้วสารภาพบาป ที่ลูกได้กระทำมาตามจริง อาเมน 9 00:01:09,194 --> 00:01:10,153 อาเมน 10 00:01:14,699 --> 00:01:15,742 ลูก… 11 00:01:19,370 --> 00:01:20,955 เห็นปีศาจ 12 00:01:25,335 --> 00:01:26,920 ลูกตามืดบอดด้วยความโลภ 13 00:01:27,921 --> 00:01:29,506 มุทะลุกับทุกสิ่ง 14 00:01:30,548 --> 00:01:32,675 เหมือนถูกปีศาจครอบงำ 15 00:01:37,138 --> 00:01:39,224 มีคนพยายามจะห้ามลูกไว้ 16 00:01:41,976 --> 00:01:43,061 เขาคนนั้น 17 00:01:43,937 --> 00:01:45,355 บอกว่าจะเปิดโปง 18 00:01:47,941 --> 00:01:50,151 ความผิดบาปที่ลูกทำให้โลกรู้ 19 00:01:52,654 --> 00:01:53,613 ลูกคิดว่า 20 00:01:54,531 --> 00:01:58,326 เขาพยายามจะทำลาย 21 00:01:59,327 --> 00:02:02,080 อนาคตข้างหน้าของลูก… 22 00:02:06,042 --> 00:02:12,590 (ตอน 13 บาปกำเนิดที่เรียกว่าอดีต) 23 00:02:15,218 --> 00:02:16,719 การแสดงสนุกมากเลย 24 00:02:18,805 --> 00:02:23,852 ฉันเพิ่งเข้าใจวันนี้นี่แหละ ว่าทำไมนายถึงย้ำเรื่องความดั้งเดิมนัก 25 00:02:29,232 --> 00:02:31,151 นายตอนที่เป็นมนุษย์น่ะ… 26 00:02:33,945 --> 00:02:34,821 ซออีซอน 27 00:02:36,531 --> 00:02:37,824 ชื่อฉันตอนที่เป็นมนุษย์ 28 00:02:41,911 --> 00:02:42,954 ซออีซอน 29 00:02:46,124 --> 00:02:47,333 ชื่อเพราะนะเนี่ย 30 00:02:48,626 --> 00:02:51,337 สุดท้ายแล้วเขาเป็นยังไงเหรอ 31 00:02:57,427 --> 00:02:59,178 เขาปลิดชีวิตตัวเองลง 32 00:03:00,096 --> 00:03:01,347 เพราะรู้มาว่าการฆ่าตัวตาย 33 00:03:02,557 --> 00:03:04,058 จะทำให้ไม่ได้ขึ้นสวรรค์ 34 00:03:06,769 --> 00:03:08,897 เขาไม่อยากขึ้นสวรรค์น่ะ 35 00:03:08,980 --> 00:03:10,565 และไม่มีสิทธิ์นั้นด้วย 36 00:03:28,416 --> 00:03:31,127 น่าสงสารจัง ซออีซอน 37 00:03:40,178 --> 00:03:42,096 จะว่าไป นายนี่โกหกหน้าตายเลยนะ 38 00:03:42,680 --> 00:03:45,183 ไหนว่าไม่ได้จบสวยหรือจบเศร้า 39 00:03:45,266 --> 00:03:47,352 แค่จบแบบดาษดื่นทั่วไปไง 40 00:03:48,937 --> 00:03:50,063 คราวนี้ฉันก็เลย 41 00:03:51,522 --> 00:03:53,024 จะทำให้มันจบลงอย่างสวยงาม 42 00:04:11,751 --> 00:04:13,253 หิ่งห้อยเหรอ 43 00:04:13,962 --> 00:04:14,796 อือ 44 00:04:57,255 --> 00:04:58,673 ที่เรากลับมาพบกันอีกครั้ง 45 00:04:59,966 --> 00:05:01,467 หลังจากกันไปแสนนาน 46 00:05:03,052 --> 00:05:04,095 บางที 47 00:05:04,637 --> 00:05:07,181 นี่อาจเป็นโอกาสครั้งที่สองของฉันก็ได้ 48 00:05:09,767 --> 00:05:10,893 ครั้งนี้ 49 00:05:12,729 --> 00:05:14,689 ฉันจะไม่ทำให้เธอโชคร้ายอีกเป็นอันขาด 50 00:05:41,924 --> 00:05:43,426 ไหงวันนี้มาอยู่ที่นี่ล่ะ 51 00:05:45,136 --> 00:05:48,097 ฉันก็ต้องการฮีลใจบ้างอะไรบ้าง 52 00:05:48,723 --> 00:05:50,808 การมองมนุษย์คือการฮีลใจเหรอ 53 00:05:50,892 --> 00:05:53,186 ก็เป็นได้ทั้งความเจ็บปวด 54 00:05:53,269 --> 00:05:55,021 และเป็นได้ทั้งการฮีลใจ 55 00:05:55,104 --> 00:05:57,106 เหรียญมีสองด้านเสมอแหละ 56 00:05:58,316 --> 00:06:00,902 ฉันไม่อยากให้อดีตที่โชคร้ายของฉัน เกิดขึ้นซ้ำกับโดโดฮี 57 00:06:01,944 --> 00:06:03,029 ฉันต้องทำยังไง 58 00:06:05,031 --> 00:06:06,532 นี่ขอความช่วยเหลืออยู่เหรอ 59 00:06:06,616 --> 00:06:08,951 เปล่า ยังไงเธอก็ไม่ช่วยอยู่ดีนี่ 60 00:06:10,703 --> 00:06:11,746 ฉันก็แค่… 61 00:06:13,414 --> 00:06:15,041 อยากถามความเห็นเฉยๆ 62 00:06:15,750 --> 00:06:18,377 ถ้าห้ามไม่ให้เกิดได้ 63 00:06:18,461 --> 00:06:19,879 มันก็ไม่ใช่ความโชคร้ายน่ะสิ 64 00:06:22,048 --> 00:06:23,883 ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ แฮะ 65 00:06:23,966 --> 00:06:25,468 ไหนว่าไม่ได้ขอให้ช่วย 66 00:06:28,137 --> 00:06:30,848 จะมีความสุขได้ก็ต้องมีความโชคร้ายอยู่สิ 67 00:06:30,932 --> 00:06:33,976 ถ้ามนุษย์มีแต่ความสุข ก็ไม่เห็นค่าของความสุขหรอก 68 00:06:34,060 --> 00:06:36,896 พูดอย่างกับว่าความโชคร้าย มีคุณค่ามหาศาลงั้นแหละ 69 00:06:37,605 --> 00:06:39,315 ไม่ต้องรู้ค่ามันหรอก อะไรแบบนั้นน่ะ 70 00:06:40,608 --> 00:06:42,527 เพราะชีวิตมนุษย์แสนสั้น 71 00:06:42,610 --> 00:06:44,362 แค่จะมีความสุขก็ไม่พอแล้ว 72 00:06:53,204 --> 00:06:54,872 บางครั้งความสุข 73 00:06:55,623 --> 00:06:57,250 ก็เป็นยาพิษนะ 74 00:07:13,808 --> 00:07:15,810 โดโดฮี ตื่นเร็ว 75 00:07:18,563 --> 00:07:19,981 ขอห้านาที 76 00:07:20,481 --> 00:07:22,942 มากินกับข้าวบ้านที่เธอชอบกัน 77 00:07:25,695 --> 00:07:26,654 กับข้าวบ้านเหรอ 78 00:07:35,413 --> 00:07:38,916 กับข้าวบ้านอยู่ไหนล่ะ 79 00:07:39,000 --> 00:07:40,793 หลับตาแป๊บหนึ่งสิ 80 00:07:42,170 --> 00:07:43,337 แป๊บเดียวๆ 81 00:07:57,643 --> 00:07:58,478 อะไรเนี่ย 82 00:08:00,104 --> 00:08:02,398 จำได้ว่าฉันอยากกิน กับข้าวบ้านด้วยเหรอเนี่ย 83 00:08:02,482 --> 00:08:03,524 แน่นอนสิ 84 00:08:03,608 --> 00:08:05,109 ฉันจำที่เธอพูดได้หมดแหละ 85 00:08:06,235 --> 00:08:07,361 คุณฝาชี 86 00:08:10,698 --> 00:08:11,657 น่าอร่อยจัง 87 00:08:12,492 --> 00:08:13,534 - กินเลยไหม - อือ 88 00:08:13,618 --> 00:08:15,995 อ้อ แต่ดื่มน้ำก่อนนะ 89 00:08:16,078 --> 00:08:17,914 แป๊บนะ ฉันขอไปแปรงฟันก่อน 90 00:08:17,997 --> 00:08:20,166 รอแป๊บเดียว นายห้ามกินคนเดียวนะ 91 00:08:20,249 --> 00:08:21,459 รอนะ 92 00:08:21,542 --> 00:08:23,044 ดื่มน้ำก่อนเลยก็ได้ 93 00:08:32,762 --> 00:08:33,971 เดือนธันวาคมแล้วเหรอเนี่ย 94 00:08:34,055 --> 00:08:35,515 เวลาผ่านไปเร็วจัง 95 00:08:37,350 --> 00:08:39,977 ตั้งแต่เรานัดดูตัวเอย แต่งงานเอย 96 00:08:40,561 --> 00:08:42,230 เหมือนผ่านมานานแล้วเลย 97 00:08:43,314 --> 00:08:44,398 นั่นสิ 98 00:08:44,482 --> 00:08:46,192 มีเรื่องราวเกิดขึ้นเยอะเลย 99 00:08:48,069 --> 00:08:49,070 พอมาลองคิดดู 100 00:08:49,153 --> 00:08:52,490 คริสต์มาสปีนี้จะเป็นคริสต์มาสแรก ที่เราอยู่ด้วยกันนี่นา 101 00:08:54,784 --> 00:08:57,495 อ้อ จริงสิ นายไม่ชอบคริสต์มาสนี่เนอะ 102 00:08:57,578 --> 00:08:58,412 ไม่นะ 103 00:08:58,496 --> 00:08:59,539 ตอนนี้ฉันชอบแล้ว 104 00:08:59,622 --> 00:09:01,791 เธอชอบอะไรฉันก็ชอบหมดแหละ 105 00:09:01,874 --> 00:09:04,085 ตั้งตารอแล้วนะ คริสต์มาสแรกของเรา 106 00:09:04,710 --> 00:09:07,380 คริสต์มาสทั้งทีก็ต้องมีเพลงประกอบ 107 00:09:20,268 --> 00:09:21,602 ว่าแต่ทำไมรถติดจัง 108 00:09:22,353 --> 00:09:23,771 น่าจะเกิดอุบัติเหตุนะ 109 00:09:52,425 --> 00:09:53,259 โดโดฮี 110 00:09:54,760 --> 00:09:55,595 อือ 111 00:09:57,513 --> 00:09:59,265 เราคุยกันถึงไหนแล้วนะ 112 00:10:01,851 --> 00:10:03,019 คริสต์มาส 113 00:10:03,936 --> 00:10:04,770 จริงด้วย 114 00:10:05,396 --> 00:10:06,522 คริสต์มาส 115 00:10:08,858 --> 00:10:10,359 เราฟังเพลงอื่นกันดีไหม 116 00:10:32,214 --> 00:10:33,591 ขอบคุณครับ 117 00:10:44,226 --> 00:10:45,436 ดื่มสิครับ 118 00:10:45,519 --> 00:10:47,063 เวลานี้เหมาะสุดแล้ว 119 00:10:55,655 --> 00:10:57,156 ตาสว่างขึ้นมาเลย 120 00:10:59,325 --> 00:11:00,242 มาแปลกนะครับ 121 00:11:00,868 --> 00:11:02,995 คุณจองกูวอนเป็นฝ่ายขอเจอผมก่อนเนี่ย 122 00:11:03,079 --> 00:11:06,624 นายคือคนที่รู้จักโดโดฮีดีที่สุดนี่ 123 00:11:07,208 --> 00:11:08,626 เกิดอะไรขึ้นกับโดฮีเหรอครับ 124 00:11:09,210 --> 00:11:11,962 เราเห็นอุบัติเหตุบนถนนระหว่างไปทำงาน 125 00:11:12,713 --> 00:11:13,756 แล้วฉันก็คิดว่า 126 00:11:14,256 --> 00:11:16,884 นั่นคงทำให้เธอนึกถึงอุบัติเหตุของพ่อแม่ 127 00:11:19,804 --> 00:11:22,431 ฉันอยากทำให้โดโดฮีมีความสุขตลอดเวลา 128 00:11:22,932 --> 00:11:24,100 แต่โดโดฮีดูเหมือน… 129 00:11:26,185 --> 00:11:27,895 รู้สึกผิดที่จะมีความสุขตลอดเลย 130 00:11:27,978 --> 00:11:29,814 มันอาจจะเป็นความรู้สึกผิด 131 00:11:30,398 --> 00:11:31,649 ไม่ก็ความกังวล 132 00:11:32,400 --> 00:11:33,317 โดฮีเคยบอกว่า 133 00:11:34,443 --> 00:11:36,529 ช่วงเวลาไม่กี่ปีนั้นที่เธอได้อยู่กับพ่อแม่ 134 00:11:36,612 --> 00:11:39,073 ก่อนที่พวกเขาจะตายไป 135 00:11:40,741 --> 00:11:43,327 คือช่วงเวลาที่เธอมีความสุขที่สุดในชีวิต 136 00:11:47,540 --> 00:11:49,917 ความโชคร้าย ดันเข้ามาในช่วงเวลาที่สุขที่สุด 137 00:11:51,293 --> 00:11:54,964 ความสุขเลยอาจเป็นสิ่งที่น่ากลัว สำหรับโดฮีก็ได้ครับ 138 00:11:55,464 --> 00:11:58,926 เธอมาอยู่กับจูชอนซุก หลังจากเกิดอุบัติเหตุเลยเหรอ 139 00:11:59,009 --> 00:12:02,555 ไม่ครับ หลังเกิดเหตุ เธอก็ไปอยู่บ้านญาติสักพักใหญ่ 140 00:12:02,638 --> 00:12:05,975 พวกญาติๆ พาโดฮีไปอยู่ด้วย หวังจะเอาทรัพย์สมบัติกับเงินประกัน 141 00:12:07,643 --> 00:12:11,439 แต่พอเงินหมด ก็ทำเหมือนเธอเป็นตัวภาระ 142 00:12:13,774 --> 00:12:15,276 ตอนผมเจอโดฮีครั้งแรก 143 00:12:15,359 --> 00:12:18,279 เธอเหมือนกับเม่นเลยครับ 144 00:12:19,572 --> 00:12:24,410 เม่นที่ขนตั้งชันด้วยความคิดที่ว่า จะถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวอีก 145 00:12:25,369 --> 00:12:27,788 คุณป้าคือคนที่รักษาใจโดฮี 146 00:12:29,039 --> 00:12:31,459 แต่ก็ดันมาเสียคุณป้าไปอีกคน 147 00:12:33,043 --> 00:12:36,964 ที่ผ่านมาเธอเลยจมอยู่กับความคิด ที่จะตามหาคนร้ายที่ฆ่าท่าน 148 00:12:38,799 --> 00:12:40,176 แต่ตอนนี้แผลเก่าที่เผลอลืมไป 149 00:12:41,886 --> 00:12:43,387 คงจะกำเริบขึ้นมาน่ะครับ 150 00:13:21,300 --> 00:13:22,551 ค่ะ 151 00:13:23,177 --> 00:13:24,386 พร้อมประชุมแล้วค่ะ 152 00:13:24,970 --> 00:13:26,013 ค่ะ 153 00:13:27,932 --> 00:13:29,767 เราวางแผนจะจัดอีเวนต์โปรโมต 154 00:13:29,850 --> 00:13:32,394 สินค้าใหม่ของมีแรเอฟแอนด์บี 155 00:13:32,978 --> 00:13:35,272 ให้เป็นที่รู้จักมากยิ่งขึ้น 156 00:13:35,356 --> 00:13:38,400 และดึงดูดลูกค้าอย่างแข็งขันครับ 157 00:13:38,484 --> 00:13:40,444 - ผู้ช่วยชเวจองมีครับ - อ้อค่ะ 158 00:13:40,528 --> 00:13:42,321 สถานที่จัดอีเวนต์โปรโมต 159 00:13:42,404 --> 00:13:46,075 เราลองลิสต์มาหลายที่ เช่น ฟิตเนส งานแข่งวิ่งมาราธอน งานเทศกาลในมหาลัย 160 00:13:46,158 --> 00:13:47,117 ไม่มีที่อื่นแล้วเหรอคะ 161 00:13:47,201 --> 00:13:48,953 นอกจากที่จำเจพวกนี้ 162 00:13:49,036 --> 00:13:50,913 แบบว่าแปลกใหม่และฮิตๆ น่ะ 163 00:13:50,996 --> 00:13:52,665 เอาที่นั่นไหมครับ 164 00:13:52,748 --> 00:13:53,999 โรงละครซอนวอล 165 00:13:54,583 --> 00:13:57,044 โรงละครซอนวอล ของท่านประธานจองกูวอนน่ะนะ 166 00:13:57,127 --> 00:13:59,255 เดี๋ยวนี้วัฒนธรรมดั้งเดิมได้เสียงตอบรับดีมาก 167 00:13:59,338 --> 00:14:01,507 ถึงกับมีคำว่า "เทรนด์ความดั้งเดิม" เลยนะครับ 168 00:14:01,590 --> 00:14:04,843 แถมการแสดงของคุณจินกายอง ก็กำลังฮอตฮิตสุดๆ ด้วย 169 00:14:04,927 --> 00:14:07,221 แต่ฉันว่าการแสดงของคุณจินกายอง… 170 00:14:07,304 --> 00:14:08,347 คุณจินกายองคือใครก่อน 171 00:14:08,430 --> 00:14:10,182 ผู้หญิงที่บุกมาถึงบริษัทเรา 172 00:14:10,266 --> 00:14:12,268 ตอนที่คุณจองกูวอนรอดตายมาได้ไงครับ 173 00:14:12,768 --> 00:14:14,853 คนที่โผกอดเขาต่อหน้าประชาชีน่ะ 174 00:14:14,937 --> 00:14:16,272 ตอนนั้นหัวหน้าทีมฮัน 175 00:14:16,355 --> 00:14:18,649 ยังบอกว่าแซ่บกว่า รายการ "รักกับสงคราม" อยู่เลย 176 00:14:18,732 --> 00:14:20,859 เอาอะไรมาพูด ฉันพูดถึง "รักกับสงคราม" ที่ไหน 177 00:14:21,527 --> 00:14:22,528 ขอโทษนะครับ 178 00:14:22,611 --> 00:14:23,988 เป็นความคิดที่ดีนะคะ 179 00:14:25,781 --> 00:14:27,283 มาโปรโมตที่โรงละครซอนวอลกันค่ะ 180 00:14:29,869 --> 00:14:31,662 - ท่านประธานคะ - คะ 181 00:14:34,206 --> 00:14:36,083 เลขาชินจะเป็นคนจัดการเองนะคะ 182 00:14:36,876 --> 00:14:37,960 ครับ 183 00:14:38,586 --> 00:14:40,379 - ท่านประธานคะ - ค่ะ 184 00:14:48,762 --> 00:14:51,098 ความโชคร้าย ดันเข้ามาในช่วงเวลาที่สุขที่สุด 185 00:14:51,599 --> 00:14:55,311 ความสุขเลยอาจเป็นสิ่งที่น่ากลัว สำหรับโดฮีก็ได้ครับ 186 00:15:02,234 --> 00:15:03,944 - จองกูวอน - อือ 187 00:15:05,863 --> 00:15:07,656 ฉันว่าจะโปรโมตสินค้าตัวใหม่ของบริษัท 188 00:15:07,740 --> 00:15:10,367 ที่โรงละครซอนวอล นายว่าไง 189 00:15:10,451 --> 00:15:12,953 ทำทุกอย่างที่โดฮีอยากทำเลย 190 00:15:13,537 --> 00:15:14,455 ได้ไงล่ะ 191 00:15:14,538 --> 00:15:16,540 ฉันยื่นข้อเสนออย่างเป็นทางการอยู่ 192 00:15:16,624 --> 00:15:19,585 นายก็พิจารณาอย่างเป็นทางการ ในฐานะประธานโรงละครซอนวอลมาด้วยสิ 193 00:15:20,502 --> 00:15:22,087 งั้นฉันขอตกลงอย่างเป็นทางการ 194 00:15:23,464 --> 00:15:24,298 โอเค 195 00:15:24,381 --> 00:15:27,468 งั้นเดี๋ยวทางทีมการตลาดของบริษัทฉัน 196 00:15:27,551 --> 00:15:29,303 จะส่งข้อเสนอไปให้นะ 197 00:15:30,429 --> 00:15:31,347 นี่ 198 00:15:31,430 --> 00:15:32,848 - ดูนะ - อือ 199 00:15:32,932 --> 00:15:35,392 อธิบายแบบสรุปเลยนะคะ 200 00:15:35,476 --> 00:15:38,687 เดี๋ยวเราจะเช็กตารางการแสดง แล้วตกลงเลือกวัน… 201 00:15:38,771 --> 00:15:40,105 ผมเป็นห่วงจังครับ 202 00:15:40,981 --> 00:15:42,858 เวลาที่โดฮีทุกข์ใจ 203 00:15:42,942 --> 00:15:45,194 เธอจะติดนิสัยชอบกดดันตัวเอง 204 00:15:46,362 --> 00:15:49,156 จะไม่ปล่อยให้ตัวเอง ว่างนึกถึงความเจ็บปวดน่ะครับ 205 00:15:50,950 --> 00:15:53,702 ฝากคุณจองกูวอนช่วยอยู่ข้างๆ 206 00:15:54,995 --> 00:15:56,747 อย่าให้เธอฝืนตัวเองมากนักนะครับ 207 00:16:09,760 --> 00:16:11,345 (มีแรกรุ๊ปคอร์ปอเรชั่น) 208 00:16:11,428 --> 00:16:12,471 (มูลนิธิมีแร) 209 00:16:12,554 --> 00:16:14,556 "คณะกรรมการชดเชย อุบัติเหตุจากการทำงาน" เหรอ 210 00:16:14,640 --> 00:16:18,769 ครับ ท่านประธานใหญ่จูจัดตั้งขึ้น เป็นครั้งแรกในเกาหลีเลย 211 00:16:18,852 --> 00:16:22,773 ส่งผลดีโดยบรรเทาภาพลักษณ์ด้านลบ จากเหตุทางอุตสาหกรรมมากทีเดียว 212 00:16:22,856 --> 00:16:24,858 แถมยังมีคุณค่าเชิงสัญลักษณ์มากด้วยครับ 213 00:16:24,942 --> 00:16:26,694 ของแบบนี้มันล้าสมัยไปแล้วครับ 214 00:16:27,861 --> 00:16:28,696 จัดการด้วยนะครับ 215 00:16:28,779 --> 00:16:31,865 ผู้ถือหุ้นที่ยังเชื่อมั่นใน ปรัชญาการบริหารของท่านประธานใหญ่จู 216 00:16:31,949 --> 00:16:33,409 อาจจะคัดค้านรุนแรงเลยนะคะ 217 00:16:33,492 --> 00:16:35,160 คุณแม่ตายไปแล้วนะครับ 218 00:16:38,372 --> 00:16:40,541 โลกที่คุณแม่สร้างขึ้นก็ด้วย 219 00:16:42,167 --> 00:16:45,546 เปลี่ยนให้พนักงานประจำอย่างน้อย 30 เปอร์เซ็นต์ เป็นพนักงานสัญญาจ้างนะครับ 220 00:16:45,629 --> 00:16:48,549 ส่งแผนการปรับโครงสร้าง ของบริษัทในเครือแต่ละที่มาด้วย 221 00:16:53,595 --> 00:16:55,139 แก 222 00:16:55,222 --> 00:16:57,307 ไม่ใช้ชีวิตอย่างที่พ่อแกหวัง 223 00:16:57,808 --> 00:16:59,184 แกเลยถูกลงโทษ 224 00:17:02,146 --> 00:17:04,106 ใจเย็นๆ ก่อน 225 00:17:08,610 --> 00:17:09,862 คราวนี้ถึงตาคุณแล้ว 226 00:18:30,442 --> 00:18:31,693 แม่ 227 00:18:32,361 --> 00:18:33,320 พ่อ 228 00:18:34,571 --> 00:18:36,281 อยู่ไหนกัน 229 00:18:37,324 --> 00:18:38,992 ไปอยู่ไหนกันหมด 230 00:18:45,207 --> 00:18:47,334 ทิ้งหนูไปอยู่ที่ไหนกัน 231 00:19:09,106 --> 00:19:10,107 พ่อเหรอ 232 00:19:21,118 --> 00:19:22,578 จองกูวอนเหรอ 233 00:19:28,083 --> 00:19:30,794 ทุกคนทิ้งฉันไว้แล้วจากไป 234 00:19:31,587 --> 00:19:33,338 ทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียว 235 00:19:50,564 --> 00:19:52,274 ผิดที่ฉันเอง 236 00:19:54,526 --> 00:19:56,528 ฉันผิดเอง 237 00:20:03,577 --> 00:20:04,620 โดโดฮี 238 00:20:05,913 --> 00:20:07,539 เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย 239 00:20:08,123 --> 00:20:09,166 แล้ว… 240 00:20:09,750 --> 00:20:11,418 ทำไมทุกคนถึงจากไปล่ะ 241 00:20:13,253 --> 00:20:15,130 ทำไมถึงทิ้งฉันไว้คนเดียว 242 00:20:16,006 --> 00:20:17,257 พวกเขาไม่ได้จากไปไหนหรอก 243 00:20:18,258 --> 00:20:19,301 เธอแค่… 244 00:20:21,136 --> 00:20:22,846 จะไม่ได้เจอพวกเขาสักพัก 245 00:20:23,513 --> 00:20:24,681 ถ้างั้น 246 00:20:24,765 --> 00:20:26,350 ฉันจะได้เจอพวกเขาอีกเหรอ 247 00:20:28,352 --> 00:20:29,394 แน่นอนสิ 248 00:20:33,398 --> 00:20:34,900 ไปเจอพวกเขากันเลยไหม 249 00:20:37,027 --> 00:20:37,945 ไปกันเถอะ 250 00:20:55,170 --> 00:20:56,922 ทำไมอันนั้นใหญ่จังล่ะ 251 00:20:57,631 --> 00:20:59,299 อันนี้เอาไว้ติดบนสุดครับ 252 00:20:59,383 --> 00:21:00,634 อ๋อ งั้นเหรอ 253 00:21:04,596 --> 00:21:05,889 โดฮี 254 00:21:05,973 --> 00:21:07,099 ตื่นแล้วเหรอ 255 00:21:09,476 --> 00:21:10,602 แม่ 256 00:21:11,687 --> 00:21:12,854 พ่อ 257 00:21:12,938 --> 00:21:13,939 มานี่เร็ว 258 00:21:14,022 --> 00:21:15,649 ไม่งั้นแกอดได้ของขวัญนะ 259 00:21:18,819 --> 00:21:20,195 คุณนายจู 260 00:21:20,279 --> 00:21:22,364 โดฮีต้องเป็นคนปิดงานนะ 261 00:21:22,447 --> 00:21:23,282 มาเร็ว 262 00:21:30,622 --> 00:21:31,456 ไปกัน 263 00:21:42,342 --> 00:21:43,552 ในที่สุดก็เสร็จแล้ว 264 00:21:44,177 --> 00:21:46,471 งั้นเรามากินเค้กกันเลยไหม 265 00:21:50,475 --> 00:21:51,560 จองกูวอน 266 00:22:50,118 --> 00:22:52,329 ถ้าฉันสานฝันให้เธอได้จริงๆ ก็คงดี 267 00:22:54,831 --> 00:22:56,333 แต่ฉันทำให้เธอ… 268 00:22:58,627 --> 00:22:59,920 ได้แค่นี้เอง 269 00:23:33,245 --> 00:23:35,705 ทำไมมันแก้ไม่ได้สักที 270 00:23:36,289 --> 00:23:39,167 ไหงยิ่งแก้ยิ่งพันกันยุ่งล่ะเนี่ย 271 00:23:40,502 --> 00:23:41,419 อะไรของมัน 272 00:23:43,130 --> 00:23:44,297 ทำอะไรน่ะ 273 00:23:45,048 --> 00:23:46,174 ตื่นแล้วเหรอ 274 00:23:47,425 --> 00:23:48,802 ต้นคริสต์มาสเหรอ 275 00:23:48,885 --> 00:23:49,719 อือ 276 00:23:50,220 --> 00:23:51,805 ยากกว่าที่เห็นนะเนี่ย 277 00:23:53,306 --> 00:23:54,766 ทำไมไม่ใช้พลังซะล่ะ 278 00:23:54,850 --> 00:23:57,519 ฉันอยากแต่งกับเธอน่ะ 279 00:23:57,602 --> 00:23:58,979 ความสนุกอยู่ที่การลงมือไง 280 00:24:02,190 --> 00:24:04,734 เอาจริงๆ เมื่อคืนฉันฝันถึงคริสต์มาสด้วยนะ 281 00:24:05,735 --> 00:24:07,028 เหรอ 282 00:24:07,112 --> 00:24:08,113 ฝันว่าไง 283 00:24:08,196 --> 00:24:09,489 มีความสุขสุดๆ 284 00:24:09,573 --> 00:24:11,241 จนไม่อยากตื่นเลย 285 00:24:13,827 --> 00:24:15,662 ฉันต้องทำให้เธอมีความสุขกว่าซะแล้ว 286 00:24:17,205 --> 00:24:18,248 เอาสิ 287 00:24:18,790 --> 00:24:20,083 แก้ได้แล้ว 288 00:24:23,295 --> 00:24:24,212 เอาเป็นว่า 289 00:24:24,796 --> 00:24:26,047 ใช้พลังแทนแล้วกัน 290 00:24:26,798 --> 00:24:27,632 มาแต่งด้วยกันสิ 291 00:24:27,716 --> 00:24:28,800 เรายังมีเวลาอีกเยอะนี่ 292 00:24:30,218 --> 00:24:31,261 ถูกของเธอนะ 293 00:24:34,431 --> 00:24:37,350 แต่ปล่อยไว้แบบนี้ก็สวยดีออกว่าไหม 294 00:24:37,434 --> 00:24:39,686 แบบนี้ก็ไม่ใช่ต้นคริสต์มาสสิ เป็นแค่ต้นไม้เฉยๆ 295 00:24:39,769 --> 00:24:41,605 - ต้นไม้เฉยๆ เหรอ - อือ 296 00:24:41,688 --> 00:24:42,856 ถูกของเธอแฮะ 297 00:25:05,337 --> 00:25:06,338 ร้อนอะ 298 00:25:08,506 --> 00:25:09,341 โอ๊ยปาก 299 00:25:10,508 --> 00:25:11,343 น้ำๆ 300 00:25:33,782 --> 00:25:35,367 (ให้โดโดฮี) 301 00:25:36,368 --> 00:25:37,911 - อะไรเหรอ - ของขวัญ 302 00:25:43,708 --> 00:25:45,001 สวยไหม 303 00:25:45,085 --> 00:25:45,919 จัดว่ามาก 304 00:26:13,655 --> 00:26:16,825 ผมขับรถไปทำงานเองก็ได้นะ 305 00:26:16,908 --> 00:26:18,994 ฉันจะปกป้องผู้ชายของฉันเองค่ะ 306 00:26:20,662 --> 00:26:22,831 งั้นพรุ่งนี้ผมขอไปส่งเลขาชินบ้าง… 307 00:26:22,914 --> 00:26:23,957 ไม่ต้องค่ะ 308 00:26:25,834 --> 00:26:27,043 ครับ 309 00:26:29,462 --> 00:26:30,714 อย่างที่คุณรู้ 310 00:26:31,298 --> 00:26:33,300 ฉันล้มเหลวกับการแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง 311 00:26:33,800 --> 00:26:36,511 เลยลำบากใจที่จะเปิดเผยเรื่องความรัก 312 00:26:37,345 --> 00:26:38,513 กับคนในที่ทำงานน่ะค่ะ 313 00:26:38,596 --> 00:26:41,808 เลขาชินไม่ได้ล้มเหลวกับการแต่งงานนะครับ 314 00:26:41,891 --> 00:26:43,810 คุณประสบความสำเร็จในการหย่าต่างหาก 315 00:26:44,728 --> 00:26:46,021 และผม 316 00:26:46,104 --> 00:26:48,690 ก็เข้าใจเลขาชินโดยไม่มีข้อกังขาด้วยครับ 317 00:26:49,524 --> 00:26:50,567 คุณบ๊กกยู 318 00:26:55,613 --> 00:26:58,658 ช่วงนี้เป็นหน้ารากบัว วันนี้ผมเลยเตรียมข้าวหุงรากบัวมาครับ 319 00:26:59,576 --> 00:27:02,787 อย่าอดข้าวเพราะงานยุ่ง ต้องกินข้าวให้ครบทุกมื้อนะครับ 320 00:27:02,871 --> 00:27:05,415 ผู้ชายอย่างคุณนี่นะ 321 00:27:06,458 --> 00:27:07,792 น่าประทับใจจริงๆ ค่ะ 322 00:27:07,876 --> 00:27:09,127 ส่วนผมนะ 323 00:27:09,210 --> 00:27:12,505 ประทับใจที่เลขาชิน รู้จักประทับใจกับอะไรเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ 324 00:27:12,589 --> 00:27:14,215 ยิ่งกว่าอีกครับ 325 00:27:16,217 --> 00:27:17,469 คุณบ๊กกยู 326 00:27:20,305 --> 00:27:21,306 ใกล้ถึงแล้วค่ะ 327 00:27:22,515 --> 00:27:24,184 ใกล้ถึงซะแล้ว 328 00:27:30,565 --> 00:27:31,858 ขับรถดีๆ นะครับ 329 00:27:35,820 --> 00:27:38,073 โรงละครก็อยู่ใกล้เกิน 330 00:27:38,156 --> 00:27:39,574 อย่างน้อยน่าจะอยู่ที่คังวอนโด… 331 00:27:41,576 --> 00:27:43,161 เลขาชิน ข้าวกล่อง 332 00:27:43,244 --> 00:27:45,914 เลขาชิน 333 00:27:45,997 --> 00:27:48,458 นี่ เอาข้าวกล่องไป 334 00:27:50,043 --> 00:27:51,836 ข้าวกล่อง 335 00:27:51,920 --> 00:27:54,089 - เลขาชิน - ผู้ชายอะไรช่างน่ารัก 336 00:27:54,172 --> 00:27:58,051 ไม่ๆ ไม่ใช่อย่างนั้น 337 00:28:00,637 --> 00:28:02,639 อะไรน่ะ ไปวิ่งมาราธอนมาหรือไง 338 00:28:02,722 --> 00:28:04,015 ประธานน่าอิจฉาจัง 339 00:28:04,099 --> 00:28:04,933 (อีเวนต์ทดลองดื่มฟรีที่โรงละครซอนวอล) 340 00:28:05,016 --> 00:28:07,727 แค่ดีดนิ้ว ก็วาร์ปไปที่ไหนก็ได้ที่อยากไป 341 00:28:14,526 --> 00:28:15,819 ค่อยดีขึ้นหน่อย 342 00:28:16,319 --> 00:28:18,488 ทำไมไม่ใช้ไอ้รถคันใหม่ ที่ต้องผ่อนอีกนานนั่นล่ะ 343 00:28:19,447 --> 00:28:21,533 การแสดงของเรา ได้ออกข่าวเพียบเลย เห็นหรือยัง 344 00:28:21,616 --> 00:28:24,994 "ถือกำเนิดความแปลกใหม่ ที่โหมกระหน่ำดั่งพายุ" 345 00:28:25,078 --> 00:28:26,996 "การแสดงสุดจึ้งที่แสนจะมีชีวิตชีวา" 346 00:28:28,164 --> 00:28:30,375 ผมวางแผนการแสดงนี้ขึ้นมาเอง 347 00:28:30,458 --> 00:28:32,585 เก่งจังนะตัวเรา 348 00:28:32,669 --> 00:28:34,129 ฉะนั้นอีกสักแก้วดีกว่า 349 00:28:34,212 --> 00:28:36,005 กินนี่ด้วยเลย 350 00:28:38,883 --> 00:28:40,385 นั่นอะไรน่ะ 351 00:28:40,468 --> 00:28:41,344 ดื่มอะไรเหรอ 352 00:28:41,428 --> 00:28:43,388 ช่วงนี้ผมดูแลหุ่นอยู่ไง 353 00:28:44,013 --> 00:28:45,932 นี่แหละมั้งความลับของชายผู้เป็นที่รัก 354 00:28:48,435 --> 00:28:50,103 ชอบเลขาชินขนาดนั้นเลยเหรอ 355 00:28:50,186 --> 00:28:52,814 เดิมทีแล้วสเปกผมคือคนที่อ่อนโยนนะ 356 00:28:52,897 --> 00:28:55,608 แต่เธอไม่อ่อนโยนสักนิดเลยนะ ไม่เลย 357 00:28:55,692 --> 00:28:56,818 ก็ใช่ไง 358 00:28:56,901 --> 00:29:00,321 ขึ้นชื่อว่ารักแท้ จะสเปกหรืออะไรก็แหวกได้หมด 359 00:29:00,905 --> 00:29:02,615 แล้วรู้ไหมว่าเลขาชินชื่ออะไร 360 00:29:02,699 --> 00:29:04,325 ดาจองที่แปลว่าอ่อนโยน 361 00:29:04,951 --> 00:29:06,619 โชคชะตาลิขิตเลยแหละ 362 00:29:08,496 --> 00:29:10,290 ไหนตอนนั้นบอกว่าโสดจนเจิดจ้า 363 00:29:10,915 --> 00:29:12,917 ทางมีแรเอฟแอนด์บี เสนอจะจัดอีเวนต์กับเรา 364 00:29:13,001 --> 00:29:14,169 ฝากหัวหน้าพัคจัดการด้วย 365 00:29:14,919 --> 00:29:16,671 อย่าได้คิดจะมากวนฉัน 366 00:29:16,755 --> 00:29:20,133 เพราะแค่จะทำให้โดโดฮีมีความสุข ฉันก็ไม่ว่างแล้ว 367 00:29:21,676 --> 00:29:23,803 ประธานของเรามีอาชีพหลัก เป็นอะไรกันแน่เนี่ย 368 00:29:23,887 --> 00:29:24,846 เป็นสามีโดโดฮี 369 00:29:26,973 --> 00:29:28,808 งั้นเดี๋ยวคุณจะไปมีแรเอฟแอนด์บีใช่ไหม 370 00:29:34,522 --> 00:29:35,815 งั้นเอานี่ไป 371 00:29:35,899 --> 00:29:37,025 ข้าวกล่องเหรอ 372 00:29:37,692 --> 00:29:40,153 แหม ไม่เห็นต้องทำอะไรแบบนี้มาให้เลย 373 00:29:40,236 --> 00:29:41,696 ฝากให้เลขาชินด้วยนะ 374 00:29:42,989 --> 00:29:44,741 นี่นายใช้ฉันไปส่งข้าวกล่องเหรอ 375 00:29:44,824 --> 00:29:47,327 พูดอะไรแบบนั้นล่ะ ผมแค่ฝากเอาไปให้ระหว่างทางเฉยๆ 376 00:29:50,246 --> 00:29:51,080 ไม่ 377 00:29:58,171 --> 00:30:00,131 งั้นฉันไปเองก็ได้ 378 00:30:00,215 --> 00:30:02,175 ได้เห็นหน้าเธออีกทีก็ดีเหมือนกัน 379 00:30:03,051 --> 00:30:05,178 เลขาชินจ๋า ผมไปหาแล้ว 380 00:30:24,155 --> 00:30:25,323 ฉันได้ยินมาแล้วนะ 381 00:30:26,324 --> 00:30:27,534 เรื่องชาติก่อนของประธาน 382 00:30:28,576 --> 00:30:30,620 รู้ด้วยว่าคุณเกี่ยวพันกับโดโดฮีได้ยังไง 383 00:30:33,414 --> 00:30:36,084 พอมาคิดว่ามันไม่มีช่องว่าง ให้ฉันไปแทรกตั้งแต่แรก 384 00:30:37,293 --> 00:30:38,711 ฉันก็สบายใจขึ้นมาเลย 385 00:30:40,380 --> 00:30:41,840 ไม่ต้องห่วงนะ 386 00:30:41,923 --> 00:30:43,508 ฉันจะไม่บอกโดโดฮีหรอก 387 00:30:44,425 --> 00:30:47,470 ที่บอกว่าจะไปน่ะ ไม่เปลี่ยนใจแล้วเหรอ 388 00:30:49,180 --> 00:30:50,014 อือ 389 00:30:52,475 --> 00:30:53,768 ถ้ามันเป็นเพราะฉัน 390 00:30:54,769 --> 00:30:56,020 ตอนนี้ฉันโอเคแล้วนะ 391 00:30:56,104 --> 00:30:57,981 ไม่ใช่เพราะประธานหรอก เพราะฉันเองนี่แหละ 392 00:30:59,816 --> 00:31:00,942 ความรักของฉัน 393 00:31:01,943 --> 00:31:03,403 เป็นพิษภัยสำหรับประธานนี่ 394 00:31:07,657 --> 00:31:08,533 คุณจินกายอง 395 00:31:10,618 --> 00:31:11,578 ค่ะ 396 00:31:13,830 --> 00:31:15,707 อีกไม่นานก็จะไม่ได้เจอฉันแล้ว 397 00:31:16,666 --> 00:31:18,042 มาทำงานบ้างนะ 398 00:31:22,547 --> 00:31:23,715 ฉันชอบการแสดงนะ 399 00:31:25,341 --> 00:31:26,342 เธอทำได้ดีเลย 400 00:31:30,597 --> 00:31:32,098 เพิ่งรู้หรือไง 401 00:31:40,732 --> 00:31:42,525 ใครทำวะเนี่ย 402 00:31:44,569 --> 00:31:46,321 (มีแรเอฟแอนด์บี) 403 00:31:46,404 --> 00:31:48,072 ไหนดูซิ 404 00:31:48,156 --> 00:31:50,366 ดวงเข้าสังคมประจำวันนี้… 405 00:31:56,998 --> 00:31:58,041 ว้าย แม่ร่วง 406 00:31:59,250 --> 00:32:00,627 นึกว่าท่านประธานซะอีก 407 00:32:00,710 --> 00:32:02,587 ไอ้นี่ใช้ดูอนาคตได้เหรอ 408 00:32:02,670 --> 00:32:04,005 ไม่ไกลถึงขั้นอนาคตหรอก 409 00:32:04,088 --> 00:32:05,298 แค่อีกคืบที่จะมาถึงงี้ 410 00:32:05,882 --> 00:32:07,008 ลุยโลด 411 00:32:07,091 --> 00:32:08,301 เท่าไรนะ 412 00:32:08,384 --> 00:32:09,552 แพงไหม 413 00:32:13,723 --> 00:32:14,641 อันนี้ ไม่สิ 414 00:32:19,395 --> 00:32:20,563 หรืออันนี้ ไม่ 415 00:32:22,357 --> 00:32:23,691 ท่านประธานกับคุณจองกูวอนนี่ 416 00:32:23,775 --> 00:32:25,485 คู่สวรรค์สร้างของแท้เลยนะคะ 417 00:32:27,028 --> 00:32:27,862 อันนี้ 418 00:32:33,618 --> 00:32:35,036 (คนรัก) 419 00:32:35,119 --> 00:32:36,537 ไพ่คนรักนี่คะ 420 00:32:36,621 --> 00:32:37,789 สองคนนี้ 421 00:32:38,414 --> 00:32:39,457 หน้าคุ้นๆ นะ 422 00:32:39,540 --> 00:32:41,376 อดัมกับอีฟในพระคัมภีร์ค่ะ 423 00:32:41,459 --> 00:32:44,128 และข้างหลังคือผลไม้ต้องห้ามในสวนเอเดน 424 00:32:44,671 --> 00:32:45,505 ผลไม้ต้องห้ามเหรอ 425 00:32:46,089 --> 00:32:47,215 ไพ่ใบนี้ 426 00:32:47,799 --> 00:32:49,509 หมายถึงความสมบูรณ์แห่งความรักค่ะ 427 00:32:50,093 --> 00:32:51,344 หรือเรียกอีกอย่างว่า 428 00:32:51,427 --> 00:32:52,512 เส้นทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ 429 00:32:53,846 --> 00:32:54,847 กลีบกุหลาบเหรอ 430 00:32:56,933 --> 00:32:57,934 กลีบกุหลาบ 431 00:33:06,109 --> 00:33:07,610 พอมาย้อนคิดดู 432 00:33:07,694 --> 00:33:10,029 เราไม่เคยให้ดอกไม้โดโดฮีเลย 433 00:33:21,541 --> 00:33:23,084 ให้มันได้อย่างนี้สิ 434 00:33:27,880 --> 00:33:28,756 คุณครู 435 00:33:29,507 --> 00:33:30,633 คุณแม่ครับ 436 00:33:31,884 --> 00:33:33,261 ผมทนต่อไปไม่ไหวแล้วครับ 437 00:33:35,096 --> 00:33:37,515 ถ้าผู้ทรงคุณวุฒิ ด้านการฝึกทายาทอย่างคุณครูทำไม่ได้ 438 00:33:37,598 --> 00:33:39,308 แล้วใครจะทำได้ล่ะ 439 00:33:39,392 --> 00:33:41,019 - แล้วใคร… - ขอโทษด้วยนะครับ 440 00:33:41,602 --> 00:33:42,687 แล้วใคร… 441 00:33:43,646 --> 00:33:44,814 จะใครซะอีก 442 00:33:46,524 --> 00:33:47,483 ก็ฉันนี่ไง 443 00:33:47,984 --> 00:33:50,486 "ในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจ ที่เปลี่ยนไปฉับพลันในขณะนี้ 444 00:33:50,570 --> 00:33:52,530 จำเป็นต้องมี กระบวนทัศน์การเป็นผู้นำแบบใหม่" 445 00:33:53,114 --> 00:33:56,367 - "หนึ่งในนั้นก็คือการเป็นผู้นำแบบผู้รับใช้" - หยุดนะ 446 00:33:56,451 --> 00:33:57,535 "ผู้นำแบบผู้รับใช้…" 447 00:33:57,618 --> 00:33:59,579 - "ผู้นำแบบผู้รับใช้ - บอกให้หยุดไง 448 00:33:59,662 --> 00:34:01,581 - มีความเคารพต่อเพื่อนมนุษย์ - ออกไป 449 00:34:01,664 --> 00:34:03,332 - และใส่ใจสมาชิกเป็นรากฐาน" - อย่าสิ 450 00:34:03,416 --> 00:34:05,710 - "ผู้นำแบบผู้รับใช้ - บอกให้เขยิบไป 451 00:34:05,793 --> 00:34:08,755 - มองว่าสมาชิกเป็นส่วนหนึ่งของ…" - อย่ามายุ่ง 452 00:34:09,630 --> 00:34:10,631 นี่ 453 00:34:10,715 --> 00:34:11,716 ออสติน จัสติน 454 00:34:13,217 --> 00:34:14,260 ปล่อย 455 00:34:15,011 --> 00:34:16,929 แน่จริงก็ขยุกขยิกอีกสิ 456 00:34:17,013 --> 00:34:18,973 แม่ไม่ปล่อยไว้แน่ 457 00:34:21,893 --> 00:34:24,187 "การเป็นหนึ่งเดียวและเห็นใจสมาชิก…" 458 00:34:24,270 --> 00:34:25,938 (โนซอกมิน) 459 00:34:28,066 --> 00:34:29,317 อือ พี่ 460 00:34:29,901 --> 00:34:33,279 ฉันกำลังฝึกการสืบทอดธุรกิจ ให้ออสตินกับจัสตินอยู่พอดีเลย 461 00:34:33,362 --> 00:34:34,822 อือ อะไรนะ 462 00:34:36,032 --> 00:34:37,033 กินข้าวเหรอ 463 00:34:39,494 --> 00:34:42,038 (โนซอกมิน) 464 00:34:46,959 --> 00:34:47,835 ค่ะ 465 00:34:47,919 --> 00:34:50,171 โดฮี เย็นวันนี้ว่างไหม 466 00:34:50,254 --> 00:34:51,422 มีอะไรเหรอคะ 467 00:34:51,506 --> 00:34:54,675 ฉันว่าจะหาเวลา ให้ครอบครัวมาปลอบใจกันหน่อยน่ะ 468 00:34:54,759 --> 00:34:56,052 มากินข้าวด้วยกันนะ 469 00:34:56,677 --> 00:34:57,887 พาคุณจองกูวอนมาด้วย 470 00:35:00,056 --> 00:35:01,516 วันนี้ฉันมีนัดแล้วค่ะ 471 00:35:01,599 --> 00:35:03,101 งั้นเรานัดกันวันอื่นดีไหม 472 00:35:04,644 --> 00:35:07,814 ให้โอกาสฉันสักครั้งเถอะ ถือว่าเห็นแก่คุณแม่ก็ได้ 473 00:35:09,065 --> 00:35:11,359 ยังไงเราก็กินข้าวหม้อเดียวกันมา 474 00:35:20,118 --> 00:35:22,787 ทำไมไม่ส่งเงินมาให้ฉันวะเนี่ย 475 00:35:25,373 --> 00:35:27,416 รอบนี้ข้อมูลเป๊ะแล้วแท้ๆ 476 00:35:28,417 --> 00:35:29,335 อยากให้ช่วยไหม 477 00:35:30,753 --> 00:35:32,421 ฉันว่าฉันช่วยได้นะ 478 00:35:32,505 --> 00:35:34,132 นายเป็นใคร คนปล่อยกู้เหรอ 479 00:35:34,215 --> 00:35:36,092 ฉันอยู่สูงกว่านั้น 480 00:35:36,175 --> 00:35:39,178 สูงกว่ามาก สูงกว่าม้ากมากเลยแหละ 481 00:35:40,096 --> 00:35:42,014 - มาจากธนาคารงี้ - อันนั้นช่างมันก่อน 482 00:35:42,098 --> 00:35:43,224 ฉันขอถามเรื่องหนึ่ง 483 00:35:43,307 --> 00:35:45,184 นายใช้ชีวิตแบบไหนมา 484 00:35:45,268 --> 00:35:47,270 มามุกไหนของมันวะเนี่ย 485 00:35:47,353 --> 00:35:50,773 ฉันแค่ถามเผื่อว่านายใช้ชีวิตแบบคนดีมา แต่คงไม่ใช่อยู่แล้วแหละ 486 00:35:50,857 --> 00:35:52,567 คิดซะว่าเป็นการพิจารณาปล่อยกู้ก็ได้ 487 00:35:52,650 --> 00:35:53,943 พล่ามอะไรของมันวะ 488 00:35:54,026 --> 00:35:57,196 นายคงจะเหลี่ยมใส่ฉัน เพราะเห็นว่าฉันหลอกง่ายล่ะสิ 489 00:35:57,280 --> 00:35:59,198 ฉันเข้าออกคุกมานับไม่ถ้วนนะโว้ย 490 00:35:59,282 --> 00:36:00,158 เลิศ 491 00:36:00,241 --> 00:36:01,617 คุณสมบัติได้เลย 492 00:36:03,035 --> 00:36:04,162 ฉันเป็นดีม่อน 493 00:36:04,245 --> 00:36:06,330 ฉันจะทำให้นายสมปรารถนา ถ้ามาทำข้อตกลงกับฉัน 494 00:36:06,414 --> 00:36:07,707 ปรารถนาเหรอ 495 00:36:07,790 --> 00:36:09,458 คือจะทำตามคำขอฉันทุกอย่างเหรอ 496 00:36:09,542 --> 00:36:12,420 ฉันฆ่าหรือคืนชีพใครไม่ได้ 497 00:36:12,503 --> 00:36:14,714 ย้อนเวลาหรือไปยุ่งกับภัยธรรมชาติไม่ได้ด้วย 498 00:36:14,797 --> 00:36:16,716 นอกจากเรื่องพวกนี้ ฉันทำให้นายได้ทุกอย่าง 499 00:36:17,425 --> 00:36:19,677 แต่ไม่ได้ทำให้ฟรีๆ นะ 500 00:36:19,760 --> 00:36:20,803 ว่าแล้วเชียว 501 00:36:20,887 --> 00:36:22,430 แต่ก็แค่ง่ายๆ 502 00:36:22,513 --> 00:36:24,724 วิญญาณของนายจะตกนรก ในอีกสิบปีข้างหน้า 503 00:36:24,807 --> 00:36:26,601 นั่นแหละเงื่อนไขเดียว คิดว่าไง 504 00:36:26,684 --> 00:36:28,060 สิบปีก็อีกตั้งนานแน่ะ 505 00:36:28,144 --> 00:36:29,187 มาทำสัญญาเลยเถอะ 506 00:36:30,396 --> 00:36:31,981 - โง่ตามคาด - ว่าไงนะ 507 00:36:32,064 --> 00:36:34,483 ตัดสินใจได้ชาญฉลาดมากครับ 508 00:36:35,693 --> 00:36:37,278 มือเป็นอะไรน่ะ 509 00:36:37,361 --> 00:36:38,571 เล่นมายากลเหรอ 510 00:36:39,447 --> 00:36:40,531 ไม่ต้องสนใจหรอก 511 00:36:40,615 --> 00:36:42,033 ทำสัญญาแล้วเดี๋ยวก็ดับ 512 00:36:43,743 --> 00:36:44,785 ไอ้นั่นแหละครับ ลูกพี่ 513 00:36:45,620 --> 00:36:48,080 ไอ้เวรที่ไหนมันมาป่วนกิจการฉัน 514 00:36:50,583 --> 00:36:51,459 ลูกพี่ 515 00:36:51,542 --> 00:36:53,169 มือฉันไฟลุกแล้ว อยากทำสัญญาไหม 516 00:36:53,252 --> 00:36:55,171 - ไม่ๆ - ใครจะทำสัญญาบ้าง 517 00:36:56,839 --> 00:36:57,965 ไม่เอาเหรอ 518 00:36:58,049 --> 00:36:59,217 เร็วเลย ทำสัญญา 519 00:37:00,468 --> 00:37:02,428 นี่ ให้ไวเลย ด่วนๆ 520 00:37:08,517 --> 00:37:11,979 ไอ้ผมก็รู้แหละ ว่าลูกพี่ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป 521 00:37:12,563 --> 00:37:13,522 แต่เป็นดีม่อนเลยเหรอ 522 00:37:14,440 --> 00:37:15,816 เป็นดีม่อนเลยเหรอเนี่ย 523 00:37:17,068 --> 00:37:18,110 อย่างตึงเลยครับ ลูกพี่ 524 00:37:18,194 --> 00:37:20,154 - อย่างตึงเลยครับ ลูกพี่ - อย่างตึงเลยครับ ลูกพี่ 525 00:37:24,367 --> 00:37:26,160 ไม่นึกเลยว่าพวกนายจะดีใจที่ฉันเป็นดีม่อน 526 00:37:27,161 --> 00:37:29,580 ว่าแต่พวกนายไปทำอะไรที่นั่น 527 00:37:29,664 --> 00:37:31,958 พวกเราทำธุรกิจการเงินน่ะครับ ลูกพี่ 528 00:37:33,000 --> 00:37:33,876 พวกปล่อยกู้เหรอ 529 00:37:33,960 --> 00:37:36,879 ไอ้ผมก็นึกว่าใครมันมาเหยียบถิ่นเรา 530 00:37:36,963 --> 00:37:39,173 เลยกะว่าจะเข้าไปบวกอยู่แล้วเชียว 531 00:37:39,257 --> 00:37:44,720 ที่แท้ก็เป็นลูกพี่ กำลังประกอบพิธีสุดเฟี้ยวนี้อยู่ 532 00:37:44,804 --> 00:37:48,224 ก็ปิดบังกันไปได้ว่าตัวเองเลิศเว่อร์แบบนี้ 533 00:37:48,307 --> 00:37:51,143 เราจะตามไปยันนรกเลยครับ ลูกพี่ 534 00:37:51,227 --> 00:37:52,687 - เราจะตามไปครับ ลูกพี่ - เราจะตามไปครับ ลูกพี่ 535 00:37:52,770 --> 00:37:55,189 พวกนายรู้ไหมเหอะ ว่านรกเป็นยังไงน่ะ 536 00:37:56,899 --> 00:37:58,276 เอาเถอะ 537 00:37:59,235 --> 00:38:01,654 ไว้พวกนายประกอบอาชีพที่ยืดอกได้ 538 00:38:01,737 --> 00:38:03,531 ไม่ใช่งานสีเทาแบบนี้เมื่อไหร่ 539 00:38:03,614 --> 00:38:04,949 ฉันจะยอมรับพวกนาย 540 00:38:05,700 --> 00:38:07,285 รำคาญชะมัด ให้ตายเถอะ 541 00:38:07,994 --> 00:38:09,495 ขอเอาไปแค่นี้นะ 542 00:38:13,040 --> 00:38:14,125 กลับดีๆ นะครับ ลูกพี่ 543 00:38:14,208 --> 00:38:15,835 - กลับดีๆ นะครับ ลูกพี่ - กลับดีๆ นะครับ ลูกพี่ 544 00:38:19,005 --> 00:38:19,839 ยืด… 545 00:38:21,340 --> 00:38:22,341 ยืดอกเหรอ 546 00:38:28,723 --> 00:38:31,434 อ้อนี่ เอาดอกไม้ที่สื่อถึงความสุขมาให้หมด 547 00:38:50,536 --> 00:38:51,704 เยี่ยม 548 00:38:51,787 --> 00:38:53,080 เนียนไม่ไหว 549 00:39:00,296 --> 00:39:01,797 - หัวหน้าพัค - ครับ 550 00:39:03,049 --> 00:39:04,175 ไม่ใช่นะครับ 551 00:39:04,258 --> 00:39:06,302 มองจากดาวอังคารก็รู้ว่าใช่นะ 552 00:39:06,886 --> 00:39:07,762 อ้าว 553 00:39:07,845 --> 00:39:09,263 ไม่ใช่ที่นี่นี่นา 554 00:39:15,895 --> 00:39:17,063 เป็นอะไรของเขา 555 00:39:26,906 --> 00:39:28,783 คุณพัคบ๊กกยูมาทำอะไรที่นี่ 556 00:39:31,118 --> 00:39:33,621 อ้าว ทุกคนมองออกว่าเป็นผมได้ยังไงกันครับ 557 00:39:33,704 --> 00:39:35,664 อ้าว แล้วฉันจะมองไม่ออกได้ไงล่ะคะ 558 00:39:35,748 --> 00:39:37,291 มองแค่หลังก็รู้แล้วว่าเป็นผู้ชายของฉัน 559 00:39:39,335 --> 00:39:41,379 แหม เลขาชินก็ 560 00:39:43,047 --> 00:39:44,340 นี่ ข้าวกล่องครับ 561 00:39:44,423 --> 00:39:47,218 ผมเผลอถือติดมือลงจากรถมา 562 00:39:50,096 --> 00:39:53,307 ไม่ต้องลงทุนถึงขนาดนี้ก็ได้ 563 00:40:06,612 --> 00:40:08,030 - ครับ ได้เลยครับ - โอเค 564 00:40:12,493 --> 00:40:15,746 ไรเนี่ย ภาพคู่คุ้นตาแบบนี้ 565 00:40:17,540 --> 00:40:19,208 คุณพัคบ๊กกยู 566 00:40:19,291 --> 00:40:21,168 คุณนี่แปลกคนชะมัด 567 00:40:21,252 --> 00:40:23,087 - ฮะ ผมเหรอ - คุณนี่มัน 568 00:40:23,170 --> 00:40:24,588 สามัญสำนึกก็ไม่มี 569 00:40:24,672 --> 00:40:26,048 มารยาทก็ไม่มีอีก 570 00:40:26,132 --> 00:40:28,801 ฉันนี่เกลียดคุณเข้าไส้เลยค่ะ 571 00:40:32,138 --> 00:40:35,391 ถ้าคุณเกลียดผมเข้าไส้ ผมก็เกลียดคุณเข้าตับเลยแหละครับ 572 00:40:35,474 --> 00:40:36,475 ตายแล้วๆ 573 00:40:36,559 --> 00:40:38,269 คนอะไรเย็นชาเป็นบ้าเลย 574 00:40:38,352 --> 00:40:40,187 ฉันไม่ได้เย็นชาสักหน่อย 575 00:40:40,271 --> 00:40:43,023 คุณเองนั่นแหละที่ร้อนเกิน 576 00:40:43,107 --> 00:40:44,316 อย่าเข้าใจผิดนะคะ 577 00:40:44,400 --> 00:40:45,484 เราทะเลาะกันอยู่ 578 00:40:46,777 --> 00:40:48,654 อ๋อ ก็คงงั้นแหละครับ 579 00:40:49,738 --> 00:40:51,365 ทะเลาะกันอยู่นี่เอง 580 00:40:53,909 --> 00:40:57,121 ผมไม่รู้นะว่าทำไมพวกคุณตึงใส่กัน 581 00:40:57,204 --> 00:40:58,998 แต่ใจเย็นๆ แล้วคุยกันดีๆ ก่อน… 582 00:40:59,081 --> 00:41:00,124 ไม่ล่ะค่ะ 583 00:41:00,207 --> 00:41:01,625 เขาคุยรู้เรื่องซะที่ไหน 584 00:41:03,544 --> 00:41:07,548 คนอะไรแล้งน้ำใจยิ่งกว่าบัวแล้งน้ำ 585 00:41:07,631 --> 00:41:09,675 หัวหน้าพัคอดทนไว้เถอะ 586 00:41:09,758 --> 00:41:12,928 นิสัยเลขาชินก็เป็นแบบนั้นแหละครับ 587 00:41:13,429 --> 00:41:14,346 นิสัยยังไงล่ะครับ 588 00:41:14,430 --> 00:41:15,973 เธอมีเหตุผลจะตายไป 589 00:41:16,557 --> 00:41:18,142 จริงครับ มีเหตุผลออก 590 00:41:18,809 --> 00:41:21,437 ว่าแต่นั่นข้าวกล่องเหรอครับ 591 00:41:23,022 --> 00:41:24,398 ใช่ครับ ข้าวกล่อง 592 00:41:25,357 --> 00:41:27,443 แหม มามือเปล่าก็ไม่มีใครว่าหรอก 593 00:41:27,526 --> 00:41:28,360 เอามาครับๆ 594 00:41:28,444 --> 00:41:30,196 - ไม่สิ… - แหม 595 00:41:30,279 --> 00:41:31,864 จะกินให้อร่อยเลยครับ 596 00:41:34,950 --> 00:41:36,952 หัวหน้าพัคนี่ใจงามจัง 597 00:41:37,620 --> 00:41:39,246 แม่ผมยังไม่ทำให้ขนาดนี้เลย 598 00:41:39,330 --> 00:41:40,748 - ขอบคุณนะครับ - ขอบคุณนะครับ 599 00:41:41,999 --> 00:41:42,833 สุดจัด 600 00:41:45,085 --> 00:41:46,962 ไม่ได้จะให้กินสักหน่อย 601 00:41:48,172 --> 00:41:50,424 วันนี้คงไม่ได้นะคะ 602 00:41:53,385 --> 00:41:54,345 เชิญค่ะ 603 00:42:01,727 --> 00:42:02,561 อะไรน่ะ 604 00:42:04,688 --> 00:42:06,190 เนื่องในโอกาสอะไรเนี่ย 605 00:42:08,317 --> 00:42:09,902 วันนี้เป็นวันที่พิเศษสุดๆ เลยนะ 606 00:42:09,985 --> 00:42:12,613 ครบรอบ 100 วันก็ไม่ใช่ ครบรอบแต่งงานก็ไม่ใช่ 607 00:42:12,696 --> 00:42:13,948 วันเกิดฉันก็เลยไปแล้วด้วย 608 00:42:14,740 --> 00:42:15,908 วันอะไรกันนะ 609 00:42:16,492 --> 00:42:19,495 เป็นหนึ่งวันจากในหลายๆ วัน ที่เราจะมีความสุขด้วยกัน 610 00:42:20,871 --> 00:42:22,164 ถ้าได้อยู่กับเธอ 611 00:42:23,374 --> 00:42:24,917 ทุกวันก็เป็นวันพิเศษ 612 00:42:32,216 --> 00:42:33,926 แบบนี้ฉันคงฟันผุหมดแน่ๆ 613 00:42:34,009 --> 00:42:35,678 คำพูดคำจานายหวานเกิน 614 00:42:38,806 --> 00:42:41,850 ฉันกว้านซื้อทุกความสุขบนโลกนี้มาเลยนะ 615 00:42:43,519 --> 00:42:46,021 ดอกไม้พวกนี้สื่อความหมายถึงความสุข 616 00:42:48,190 --> 00:42:49,942 ดอกนี้หมายถึงความสุขนิรันดร์ 617 00:42:50,025 --> 00:42:52,111 ดอกนี้หมายถึงความสุขจะมาหาแน่นอน 618 00:42:52,945 --> 00:42:54,655 ความสุขจะกลับคืนมาอีกครั้ง 619 00:42:55,531 --> 00:42:57,324 แล้วก็ดอกนี้… 620 00:43:02,997 --> 00:43:04,790 ฉันรักนายนะ จองกูวอน 621 00:43:09,503 --> 00:43:10,588 ฉันก็รักเธอ 622 00:43:19,972 --> 00:43:21,265 มานี่มา 623 00:43:21,348 --> 00:43:23,475 - ชอบไหม - แน่นอนสิ 624 00:43:28,480 --> 00:43:29,690 อันนี้อะไรเหรอ 625 00:43:32,985 --> 00:43:34,445 อันนี้… 626 00:43:36,030 --> 00:43:36,989 ขอดูหน่อย 627 00:43:37,573 --> 00:43:38,574 ไม่เห็นมีเลย 628 00:43:39,283 --> 00:43:41,118 - ดอกสีแดง… - ที่จริงฉันรู้นะ 629 00:44:48,477 --> 00:44:50,396 (ดีม่อน) 630 00:44:55,234 --> 00:44:58,404 (ร่างกายของดีม่อนที่ไร้พลัง ไม่ต่างอะไรจากมนุษย์) 631 00:45:02,658 --> 00:45:05,244 (พลังของดีม่อนมาจากรอยสัก ที่ประทับอยู่บนร่างของดีม่อน) 632 00:45:10,999 --> 00:45:12,459 ไม่ใช่ว่าไม่รู้ 633 00:45:12,543 --> 00:45:13,919 แต่แกล้งโง่มาตลอดหรอกเหรอ 634 00:45:27,516 --> 00:45:29,435 รู้รหัสตู้เซฟของผมได้ยังไง 635 00:45:34,481 --> 00:45:36,191 คุณรู้มากแค่ไหนกันแน่ 636 00:46:04,219 --> 00:46:05,345 ปังไม่มีที่ติ 637 00:46:08,724 --> 00:46:09,850 ต้องไปให้ได้เลยเหรอ 638 00:46:11,185 --> 00:46:13,479 ดูก็รู้ว่าโนซอกมินแกล้งทำเป็นรักครอบครัว 639 00:46:13,562 --> 00:46:15,689 และท้องไส้ฉันก็อ่อนแอกว่าที่เธอคิดนะ 640 00:46:16,899 --> 00:46:19,193 เราจะหลบหน้าไปตลอดไม่ได้นี่ 641 00:46:19,276 --> 00:46:21,028 ฉันไม่ใช่พวกชอบหลบหน้าใครด้วย 642 00:46:23,030 --> 00:46:24,031 แล้วอีกอย่าง 643 00:46:24,114 --> 00:46:26,200 มีนายทั้งคน ฉันต้องกลัวอะไรด้วยเหรอ 644 00:46:28,827 --> 00:46:29,786 งั้นก็… 645 00:46:30,787 --> 00:46:32,414 ถ้ารู้สึกเหมือนไม่ไหวแล้วก็บอกนะ 646 00:46:33,207 --> 00:46:34,583 ไม่ต้องทน 647 00:46:39,796 --> 00:46:42,132 มีอยู่อย่างหนึ่งบนโลกนี้ที่ฉันทำไม่เก่ง 648 00:46:43,300 --> 00:46:44,510 ก็คือการอดทนนี่แหละ 649 00:46:44,593 --> 00:46:45,427 จริงเหรอ 650 00:46:47,054 --> 00:46:48,764 แหม นี่สิผู้หญิงของฉัน 651 00:46:51,600 --> 00:46:53,268 - ไปกันเลยไหม - ไปกัน 652 00:46:56,021 --> 00:46:59,149 ขอบคุณทุกคนที่อุตส่าห์มา ทั้งที่ฉันชวนปุบปับนะ 653 00:46:59,233 --> 00:47:01,735 ขอบคุณทำไมกัน ยังไงก็ต้องมาอยู่แล้ว 654 00:47:02,236 --> 00:47:03,946 มาอยู่ด้วยกันแบบนี้แล้ว 655 00:47:04,029 --> 00:47:05,489 นึกถึงเมื่อก่อนเลย ดีจัง 656 00:47:07,616 --> 00:47:09,451 ถ้ามีแม่อยู่ด้วยก็ดีเลย 657 00:47:10,536 --> 00:47:12,287 แม่คงอยู่บนสวรรค์แล้วเนอะ 658 00:47:12,371 --> 00:47:13,455 แม่ชำระบาปแล้วนี่ 659 00:47:14,039 --> 00:47:16,959 พอฉันได้มาทำงานในตำแหน่งคุณแม่ 660 00:47:17,042 --> 00:47:18,835 ฉันก็นึกถึงท่านบ่อยๆ เลย 661 00:47:18,919 --> 00:47:21,171 ยิ่งอยู่สูงยิ่งโดดเดี่ยว 662 00:47:22,172 --> 00:47:24,216 ไม่รู้เลยว่าคุณแม่จะโดดเดี่ยวแค่ไหน 663 00:47:24,299 --> 00:47:26,134 แม่ไม่ได้โดดเดี่ยวเพราะอยู่สูงหรอก 664 00:47:26,218 --> 00:47:29,012 โดดเดี่ยวเพราะใจดำ แม้แต่กับลูกตัวเองต่างหาก 665 00:47:29,096 --> 00:47:32,015 ทำไมแม่ถึงเย็นชากับลูกๆ แบบนั้นนะ 666 00:47:33,392 --> 00:47:35,394 ทีกับลูกคนอื่นไม่เห็นเป็นเลย 667 00:47:36,228 --> 00:47:39,064 พี่ สายเลือดไม่ใช่ทุกอย่างนะ 668 00:47:39,147 --> 00:47:41,608 คนที่ใจตรงกัน ห่วงใยกัน นั่นแหละครอบครัว 669 00:47:41,692 --> 00:47:43,527 นี่นายปกป้อง เพราะนามสกุลจูเหมือนกันเหรอ 670 00:47:44,111 --> 00:47:46,196 ที่พูดได้ก็เพราะนายไม่ใช่ลูกแม่ฉันไง 671 00:47:46,280 --> 00:47:50,200 การใช้ชีวิตเป็นลูกประธานใหญ่จูชอนซุก มันทรหดจะตายไป 672 00:47:50,284 --> 00:47:52,035 คุณแม่จากไปแล้วก็แล้วกันไป 673 00:47:52,119 --> 00:47:55,664 แต่อย่างเรา ถ้ามีอะไรโกรธแค้น และเข้าใจผิดกันอยู่ ก็ควรเคลียร์กันนะ 674 00:47:55,747 --> 00:47:57,374 ก็ดีนะ ฉันไม่ถือโทษอยู่แล้ว 675 00:47:57,457 --> 00:47:59,835 คนทำผิดก็ต้องไม่มีอะไรให้ถือโทษอยู่แล้ว 676 00:48:00,502 --> 00:48:01,712 คนทำผิดเหรอ 677 00:48:01,795 --> 00:48:04,756 เธอพูดเหมือนฉันทำอะไรไว้เลยนะ 678 00:48:04,840 --> 00:48:06,717 รับบทเหยื่อเชียวแม่คุณ 679 00:48:06,800 --> 00:48:09,136 ฉันสูญเสียไง เลยเข้าถึงบทเหยื่อได้ 680 00:48:09,219 --> 00:48:10,178 แล้วยังไง 681 00:48:10,846 --> 00:48:13,432 พูดอย่างกับเธอ ยอมถูกกระทำอย่างเดียวงั้นแหละ 682 00:48:14,141 --> 00:48:17,436 พอฉันพยายามจะทำอะไรเธอ เธอก็เอาคืนฉันสองสามเท่าทุกทีนะยะ 683 00:48:17,519 --> 00:48:18,520 พอได้แล้ว 684 00:48:18,604 --> 00:48:19,980 เราไม่ได้มาเพื่อทะเลาะกันนะ 685 00:48:20,897 --> 00:48:22,983 อีกอย่าง ถึงมันจะผ่านไปแล้ว แต่ผิดก็คือผิด 686 00:48:23,609 --> 00:48:24,610 ซูอัน เธอขอโทษซะ 687 00:48:24,693 --> 00:48:25,652 พี่ 688 00:48:26,361 --> 00:48:27,237 ซูอัน 689 00:48:30,616 --> 00:48:31,617 ฉันขอโทษ 690 00:48:31,700 --> 00:48:32,659 ก็ได้ 691 00:48:32,743 --> 00:48:34,369 ในอดีตฉันเคยทำผิด 692 00:48:42,210 --> 00:48:43,378 ที่รัก 693 00:48:43,462 --> 00:48:45,047 ไปหยิบไวน์มาเพิ่มได้ไหม 694 00:48:47,007 --> 00:48:47,883 ค่ะ 695 00:48:53,347 --> 00:48:55,182 พี่ ช่วงนี้งานหนักไหม 696 00:48:55,265 --> 00:48:56,975 พวกนายก็คงรู้อยู่แล้ว 697 00:48:57,059 --> 00:48:58,685 ผู้ถือหุ้นหัวโบราณกันมาก 698 00:48:59,269 --> 00:49:02,272 กับคุณแม่ พวกเขาอาจจะสนับสนุนท่าน ในฐานะผู้ก่อตั้งก็จริง 699 00:49:02,356 --> 00:49:05,442 แต่กับฉัน พวกเขาคงจะเบรกทุกฝีก้าวเลย 700 00:49:06,276 --> 00:49:07,402 ด้วยเหตุนี้ 701 00:49:07,486 --> 00:49:09,363 ฉันเลยอยากได้การสนับสนุน เต็มกำลังจากพวกนาย 702 00:49:09,446 --> 00:49:11,698 ฉันสนับสนุนพี่เต็มกำลังเลย 703 00:49:13,700 --> 00:49:14,910 ไหนๆ ก็พูดแล้ว 704 00:49:15,661 --> 00:49:17,579 หุ้นทั้งหมดที่พวกนายมี 705 00:49:18,246 --> 00:49:19,748 ยกมาให้ฉันดีไหม 706 00:49:25,253 --> 00:49:26,672 เรียกมาเพื่อพูดเรื่องนี้สินะ 707 00:49:28,215 --> 00:49:32,010 ถ้าจะซื้อหุ้นทั้งหมดของพวกเรา ต้องใช้เงินเยอะมากเลยนะ 708 00:49:32,511 --> 00:49:34,930 ขอโทษนะพี่ แบบนั้นคงไม่ได้ 709 00:49:35,514 --> 00:49:37,516 แต่ถ้าพี่เลือกทางที่ถูกต้อง 710 00:49:37,599 --> 00:49:38,975 ผมก็จะสนับสนุนพี่เสมอ 711 00:49:39,059 --> 00:49:40,811 ความถูกต้องเป็นเรื่องของปัจเจกนะ 712 00:49:40,894 --> 00:49:42,521 ผมเลยต้องมีหุ้นของผมไง 713 00:49:43,939 --> 00:49:47,025 สิ่งที่พี่คิดว่าถูกต้อง อาจจะไม่ถูกในมุมมองผมก็ได้ 714 00:49:50,862 --> 00:49:52,114 ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ 715 00:49:53,281 --> 00:49:55,075 โดฮี เธอยังไม่ให้คำตอบฉันเลยนะ 716 00:49:57,786 --> 00:49:59,079 นี่แหละค่ะ คำตอบของฉัน 717 00:50:06,670 --> 00:50:08,171 ฉันขอถามอย่างหนึ่งนะคะ 718 00:50:09,631 --> 00:50:11,883 ไม่รู้จริงๆ เหรอคะ สิ่งที่โดกยองทำน่ะ 719 00:50:14,928 --> 00:50:16,930 ไม่ใช่ว่ารู้แต่ทำเป็นไขสือเหรอ 720 00:50:24,020 --> 00:50:25,439 พูดแรงเกินไปแล้ว 721 00:50:26,940 --> 00:50:29,651 ฉันสูญเสียทั้งแม่และลูกไปนะ 722 00:50:29,735 --> 00:50:31,611 การกระทำตอนนี้ 723 00:50:31,695 --> 00:50:34,197 ไม่เห็นจะเหมือนคนที่สูญเสียแม่กับลูกไปเลย 724 00:50:39,911 --> 00:50:42,497 การนัดรวมญาติไม่เคยจะจบด้วยดีหรอก 725 00:50:45,917 --> 00:50:49,963 ผมหวังว่าพี่จะไม่เลือกทางที่ผิดนะ 726 00:50:54,926 --> 00:50:56,303 งั้นฉันก็… 727 00:50:57,971 --> 00:50:59,639 ขอเก็บไปคิดก่อนนะพี่ 728 00:51:00,223 --> 00:51:01,892 - ซูอัน - หือ 729 00:51:02,559 --> 00:51:04,686 ความใจดีของฉันสิ้นสุดแค่วันนี้แหละ 730 00:51:21,787 --> 00:51:24,581 ไหนเธอบอกว่าอดทนไม่เก่งไง ก็ออกจะเก่งนี่ 731 00:51:25,165 --> 00:51:26,500 ดูออกเหรอว่าฉันทนไว้ 732 00:51:26,583 --> 00:51:29,211 เธอปลีกตัวมา เพราะไม่อยากซัดหน้าโนซอกมินไม่ใช่เหรอ 733 00:51:30,670 --> 00:51:32,672 นายรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉันแล้วสินะ 734 00:51:33,882 --> 00:51:35,926 แต่ฉันยังไม่รู้เรื่องนายอีกตั้งเยอะแน่ะ 735 00:51:36,927 --> 00:51:39,304 คู่มือดีม่อนนี่จำเป็นจริงๆ แฮะ 736 00:51:40,514 --> 00:51:43,016 แต่ฉันก็เป็นอย่างที่เห็นนะ 737 00:51:43,099 --> 00:51:46,269 สิ่งไร้ที่ติที่มีพลังพิเศษติดตัว 738 00:51:48,104 --> 00:51:49,564 นี่สิผู้ชายของฉัน 739 00:51:50,982 --> 00:51:52,150 ฉันว่าฉันท้องอืดแหละ 740 00:51:54,027 --> 00:51:56,071 ต้องกลับบ้านไปสั่งไก่ทอดกินซะแล้ว 741 00:51:56,154 --> 00:51:58,198 คนท้องอืดประสาอะไรทำแบบนั้น 742 00:51:58,698 --> 00:52:00,617 - เอาเบียร์ไหม - ดำเนินการได้ 743 00:52:00,700 --> 00:52:01,743 - ดำเนินการเลยนะ - อือ 744 00:52:01,827 --> 00:52:02,661 โอเค 745 00:52:02,744 --> 00:52:03,578 ไปกันเลย 746 00:52:04,329 --> 00:52:06,540 - ความเร็วล่ะ - จับไว้เถอะ 747 00:52:10,460 --> 00:52:11,586 (คณะกรรมการชดเชย อุบัติเหตุจากการทำงาน) 748 00:52:13,713 --> 00:52:14,589 มีอะไรครับ 749 00:52:14,673 --> 00:52:17,759 มีผู้แจ้งข้อมูลมาว่า มีการทุจริตเงินชดเชยครับ 750 00:52:18,343 --> 00:52:19,511 พูดเรื่องอะไรเนี่ย 751 00:52:19,594 --> 00:52:20,887 - จัดการเลย - ครับ 752 00:52:30,522 --> 00:52:32,107 ครับ จูซอกฮุนพูดสายครับ 753 00:52:36,695 --> 00:52:37,654 อะไรนะ 754 00:52:38,196 --> 00:52:41,533 ทุกคำสั่งจะดำเนินการเรียบร้อย ภายในเดือนนี้ครับ 755 00:52:44,828 --> 00:52:47,038 ทำแบบนี้โดยไม่ผ่านการประชุม คณะกรรมการได้ไงครับ 756 00:52:47,998 --> 00:52:49,040 จบแค่นี้ครับ 757 00:52:55,338 --> 00:52:57,090 ที่อยากได้หุ้นทั้งหมดเพราะแบบนี้เหรอ 758 00:52:57,757 --> 00:52:59,718 ยุบคณะกรรมการชดเชย เปลี่ยนพนักงานประจำเป็นสัญญาจ้าง 759 00:52:59,801 --> 00:53:01,011 แบบนี้มันไม่ถูกต้องนะพี่ 760 00:53:01,595 --> 00:53:03,930 ฉันก็แค่ทำธุรกิจ 761 00:53:04,431 --> 00:53:06,349 นี่ไม่ใช่ธุรกิจแล้ว มันคือการฆ่าคน 762 00:53:07,851 --> 00:53:08,935 พี่ 763 00:53:09,019 --> 00:53:12,272 ตอนนี้อาจดูเหมือนได้ประโยชน์ แต่สุดท้ายมันจะสร้างความเสียหายนะ 764 00:53:12,355 --> 00:53:15,567 อย่าเอาความเชื่อมั่นส่วนตัวมาพูด เหมือนเป็นความจริงสิ 765 00:53:17,944 --> 00:53:20,196 ผมจะบอกสื่อและโน้มน้าวใจผู้ถือหุ้น 766 00:53:21,031 --> 00:53:22,949 ผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดพี่ 767 00:53:30,874 --> 00:53:34,961 แจ้งคณะกรรมการ ให้ปลดประธานจูซอกฮุนออกเดี๋ยวนี้ 768 00:53:40,634 --> 00:53:41,676 ก็ลองดู 769 00:53:42,218 --> 00:53:43,595 ว่าใครจะมีอำนาจกว่ากัน 770 00:53:54,773 --> 00:53:55,815 เอาขาลงหน่อย 771 00:54:00,570 --> 00:54:01,905 เมื่อกี้ผมปัดตรงนั้นไปแล้วนะ 772 00:54:08,119 --> 00:54:11,790 มีอาชีพหลักเป็นสามีโดโดฮีก็ไปทำซะสิ มัวทำอะไรอยู่ตรงนี้ 773 00:54:11,873 --> 00:54:13,458 อีกหน่อยจะไม่ได้เจอกายองแล้ว 774 00:54:13,541 --> 00:54:15,877 ฉันเลยแวะมาให้เห็นหน้าไง 775 00:54:15,961 --> 00:54:18,672 อย่างน้อยคุณก็ยังใส่ใจ เพื่อนมนุษย์ร่วมชีวิตสินะ 776 00:54:19,297 --> 00:54:22,467 เฮ้ย อย่าสิ นี่ชุดใหม่ฉันนะ ปัดโธ่ 777 00:54:26,262 --> 00:54:28,932 แล้วนี่จะไม่ตามหาคู่มือดีม่อนเหรอ 778 00:54:29,015 --> 00:54:32,769 อือ หนังสือที่มีแต่เรื่องข่มขู่พรรค์นั้น จะไปสนใจมันทำไม 779 00:54:32,852 --> 00:54:33,979 แต่ก็ควรเอาคืนมานะ 780 00:54:34,062 --> 00:54:36,356 ของใช้มือสองยังถูกหักครึ่งราคา ถ้าไม่มีคู่มือเลย 781 00:54:36,439 --> 00:54:40,026 จะทำเหมือนฉัน เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านไปถึงไหน 782 00:54:40,694 --> 00:54:42,737 แต่ฉันยังไม่รู้เรื่องนายอีกตั้งเยอะแน่ะ 783 00:54:43,321 --> 00:54:45,949 คู่มือดีม่อนนี่จำเป็นจริงๆ แฮะ 784 00:54:50,662 --> 00:54:51,830 จะไปไหนล่ะ ยังเหวี่ยงไม่เสร็จนี่ 785 00:54:51,913 --> 00:54:53,665 ไปทวงคู่มือคืนมา 786 00:54:56,584 --> 00:54:58,545 สุดท้ายก็เชื่อฉันเห็นไหม 787 00:55:04,718 --> 00:55:05,760 อือ พี่ 788 00:55:05,844 --> 00:55:06,803 โดฮี 789 00:55:07,679 --> 00:55:09,597 พี่ซอกมินเผยธาตุแท้แล้ว 790 00:55:24,946 --> 00:55:26,614 (โรงพยาบาลมีแร) 791 00:55:26,698 --> 00:55:28,616 คอยระวังอย่าให้เธอติดต่อกับภายนอกได้ 792 00:55:29,200 --> 00:55:31,995 และให้เธออยู่โรงพยาบาล จนกว่าจะมีคำสั่งเพิ่มเติมนะครับ 793 00:55:32,078 --> 00:55:32,954 ครับ 794 00:55:34,831 --> 00:55:37,625 ผมจัดการเรื่องคุณผู้หญิง ตามที่ท่านสั่งแล้วครับ 795 00:55:42,047 --> 00:55:43,173 เข้าไปไม่ได้นะครับ 796 00:55:43,256 --> 00:55:45,550 นี่คือวิธีบริหารแบบโนซอกมินเหรอคะ 797 00:55:45,633 --> 00:55:48,762 เรียกแต่กรรมการเชื่องๆ มา แล้วตัดสินใจโดยพลการเนี่ยนะ 798 00:55:53,183 --> 00:55:55,226 สิ่งที่คุณนายจูให้ความสำคัญที่สุด 799 00:55:55,310 --> 00:55:58,063 คือผลประโยชน์ของบริษัท และความรับผิดชอบทางสังคม 800 00:55:58,146 --> 00:56:00,190 - แต่ภายในเสี้ยววิ… - สำหรับเธอ 801 00:56:00,273 --> 00:56:02,108 คุณแม่คงดีเลิศมากเลยสิท่า 802 00:56:04,486 --> 00:56:06,196 ฉันรู้นะว่าทำไมคุณถึงเป็นแบบนี้ 803 00:56:07,781 --> 00:56:09,991 คุณอยากอยู่เหนือคุณนายจู 804 00:56:11,284 --> 00:56:14,370 คิดว่าทำแบบนี้แล้วจะตามคุณนายจูทันเหรอ 805 00:56:14,454 --> 00:56:15,455 ไม่เลย 806 00:56:15,538 --> 00:56:18,583 มีแต่จะพิสูจน์ว่า คุณเทียบท่านไม่ติดแม้แต่ขี้เล็บ 807 00:56:18,666 --> 00:56:21,544 แล้วเธอล่ะ จะอยู่ใต้เงาคุณแม่ไปจนถึงเมื่อไหร่ 808 00:56:22,462 --> 00:56:23,838 ยอมรับเถอะ โดฮี 809 00:56:23,922 --> 00:56:25,965 ตอนนี้โลกของคุณแม่มันจบไปแล้ว 810 00:56:28,301 --> 00:56:29,928 ฉันทลายเปลือกไข่ออกมาแล้ว 811 00:56:32,347 --> 00:56:33,973 นี่โทรศัพท์ของกีควังชอล 812 00:56:36,726 --> 00:56:40,063 (อะบราซัส) 813 00:56:50,615 --> 00:56:52,075 อะบราซัสเหรอ 814 00:56:55,662 --> 00:56:58,289 "นกดิ้นรนให้พ้นจากเปลือกไข่" 815 00:56:59,833 --> 00:57:01,292 "ใครก็ตามที่ต้องการเกิด 816 00:57:02,460 --> 00:57:05,004 ย่อมต้องทำลายโลกใบหนึ่งลงก่อน" 817 00:57:09,259 --> 00:57:10,927 โลกที่คุณทำลาย… 818 00:57:15,014 --> 00:57:16,432 คือจูชอนซุก 819 00:57:26,401 --> 00:57:28,069 นี่แหละปัญหาของเธอ 820 00:57:29,070 --> 00:57:31,698 แค่เธอนิ่งไว้สักคน ทุกคนก็คงจะปลอดภัยแล้ว 821 00:57:31,781 --> 00:57:34,826 เธอเอาแต่กัดไม่ปล่อยแบบนี้ จนมันเกิดปัญหาทุกที 822 00:57:37,495 --> 00:57:38,913 ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ 823 00:57:38,997 --> 00:57:40,999 เราทุกคนคงไม่ลงเอยแบบนี้ 824 00:57:44,878 --> 00:57:46,379 ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย 825 00:57:48,756 --> 00:57:50,842 เพื่อแก้แค้นแทนคุณนายจูชอนซุกเหรอ 826 00:57:53,094 --> 00:57:56,222 คุณแม่คงจะเหมือนพระเจ้าสำหรับเธอ 827 00:57:57,974 --> 00:57:59,893 ทำได้ยังไง… 828 00:58:00,852 --> 00:58:03,438 ฆ่าแม่ตัวเองลงคอได้ยังไง 829 00:58:04,022 --> 00:58:05,440 ยายแก่นั่นคือปีศาจ 830 00:58:05,523 --> 00:58:07,609 คนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ 831 00:58:07,692 --> 00:58:09,152 คือพระองค์จูแสนประเสริฐของเธอไง 832 00:58:10,820 --> 00:58:14,491 ฉันเป็นคนบาป ก่อนจะลงมือก่อบาปด้วยซ้ำ 833 00:58:14,574 --> 00:58:17,118 เขาโยนบาปของตัวเองมาให้ฉันที่เป็นลูก 834 00:58:17,202 --> 00:58:19,078 มิหนำซ้ำยังชี้นิ้วด่าหาว่าเลือดฉันโสโครก 835 00:58:19,162 --> 00:58:20,163 ทำไมน่ะเหรอ 836 00:58:20,747 --> 00:58:23,833 เพราะยิ่งฉันต่ำตมและน่าสมเพชเท่าไร เขาก็จะยิ่งดูเด่นขึ้นมาไง 837 00:58:33,134 --> 00:58:35,094 ฉันนึกว่าคุณไม่เก่งอะไรเลยซะอีก 838 00:58:36,471 --> 00:58:37,889 ที่แท้ก็มีอย่างหนึ่ง 839 00:58:38,973 --> 00:58:40,433 โทษคนอื่นเก่ง 840 00:58:43,645 --> 00:58:47,065 มาลองดูกันว่าความศรัทธาอันแน่วแน่ของเธอ จะไปได้ไกลสักแค่ไหน 841 00:58:48,066 --> 00:58:49,567 เธอต้องขอบคุณฉันนะ 842 00:58:50,610 --> 00:58:52,320 เพราะฉันแก้แค้นแทนเธอแล้ว 843 00:58:54,030 --> 00:58:54,989 อะไร 844 00:58:55,073 --> 00:58:57,116 เธอคิดว่าพ่อแม่ตายจากอุบัติเหตุล่ะสิ 845 00:58:59,619 --> 00:59:00,828 ไม่ใช่นะ 846 00:59:00,912 --> 00:59:02,747 คนที่เธอเชื่อและพึ่งพาที่สุด 847 00:59:03,414 --> 00:59:05,166 จูชอนซุกนั่นแหละเป็นคนฆ่า 848 00:59:06,042 --> 00:59:08,503 พระองค์จูที่เธอเชื่อใจนักหนา โดยไม่นึกสงสัยนั่นน่ะ 849 00:59:09,003 --> 00:59:11,714 คุณนายจูคนนั้นแหละที่ฆ่าพ่อแม่เธอ 850 00:59:27,438 --> 00:59:28,731 เรียบร้อยแล้วค่ะ 851 00:59:43,538 --> 00:59:44,872 สบายตัวแล้วเรา 852 00:59:45,707 --> 00:59:47,458 แต่ทำไมน้ำไหลไม่แรงเลยเนี่ย 853 00:59:49,043 --> 00:59:50,295 มาเจอกันที่นี่เฉยเลยนะ 854 00:59:50,378 --> 00:59:51,254 บังเอิญซะไม่มี 855 00:59:53,631 --> 00:59:55,383 คุณสะกดรอยตามฉันเหรอคะ 856 00:59:55,466 --> 00:59:56,593 ใช่ก็แย่แล้ว 857 00:59:56,676 --> 00:59:58,428 ฉันแค่ต้องมาเข้าห้องน้ำเฉยๆ 858 01:00:04,017 --> 01:00:05,184 ดูไม่ตกใจเลยเนอะ 859 01:00:07,020 --> 01:00:07,895 โอเค 860 01:00:07,979 --> 01:00:09,981 ฉันมีเรื่องจะถามอยู่พอดี 861 01:00:10,064 --> 01:00:10,940 แบบนี้ก็ดีเลย 862 01:00:12,150 --> 01:00:13,067 โนโดกยอง 863 01:00:13,568 --> 01:00:15,403 เอาของสำคัญของฉันไป 864 01:00:16,029 --> 01:00:17,989 เป็นหนังสือปกแข็งสีเขียว 865 01:00:19,699 --> 01:00:20,658 เคยเห็นไหม 866 01:00:24,162 --> 01:00:26,581 ไม่ค่ะ ฉันไม่รู้เรื่อง 867 01:00:31,919 --> 01:00:33,004 ฝีมือโนซอกมินเหรอ 868 01:00:34,464 --> 01:00:35,465 ฉันแค่ 869 01:00:36,049 --> 01:00:38,009 ได้แผลมาตอนทำอาหารน่ะค่ะ 870 01:00:38,509 --> 01:00:41,346 เธอจะเจ็บตัวตอนทำอาหาร หรือตอนไหน ฉันก็ไม่สนหรอก 871 01:00:41,429 --> 01:00:42,430 แต่ว่า… 872 01:00:44,057 --> 01:00:46,142 นรกของเธอน่าจะเริ่มขึ้นแล้ว 873 01:00:50,438 --> 01:00:52,023 ถ้าเจอของของฉันก็ติดต่อมา 874 01:00:53,066 --> 01:00:54,067 ไม่แน่นะ 875 01:00:54,734 --> 01:00:55,777 นั่นอาจจะเป็น… 876 01:00:57,445 --> 01:00:59,864 เชือกที่ช่วยฉุดเธอขึ้นมาจากนรกก็ได้ 877 01:01:07,038 --> 01:01:07,997 ฉันไปนะ 878 01:01:21,177 --> 01:01:22,512 อย่ามาพูดพล่อยๆ 879 01:01:23,721 --> 01:01:25,807 คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ 880 01:01:36,984 --> 01:01:40,238 วันที่พ่อแม่เธอตาย ฉันอยู่ที่นั่นด้วยนะ 881 01:01:42,782 --> 01:01:45,410 รู้หรือเปล่าว่าบริษัทเรา กำลังอยู่ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน 882 01:01:46,119 --> 01:01:49,080 ข้อเสนอลงทุนใหญ่ๆ แบบนั้น ไม่ได้มีมาบ่อยๆ นะ 883 01:01:49,956 --> 01:01:51,499 งั้นก็ไม่มีทางเลือกนะครับ 884 01:01:52,333 --> 01:01:55,086 ผมจะเปิดโปงทุกอย่างซะ 885 01:02:03,177 --> 01:02:05,054 นี่นายกล้าขู่ฉันเหรอ 886 01:02:05,930 --> 01:02:06,973 ต้องการอะไร 887 01:02:07,056 --> 01:02:08,182 เงินเหรอ 888 01:02:09,142 --> 01:02:12,603 นายนึกจะทิ้งขว้างบริษัทตอนไหนก็ไป 889 01:02:13,229 --> 01:02:14,897 ยังจะมาอ้างสิทธิ์อะไรอีก 890 01:02:15,857 --> 01:02:19,026 นี่คือบริษัทฉัน 891 01:02:19,110 --> 01:02:21,529 ท่านประธานไม่ได้สร้างที่นี่มาคนเดียวนะครับ 892 01:02:21,612 --> 01:02:23,906 บริษัทนี้สร้างขึ้นจากน้ำพักน้ำแรง 893 01:02:23,990 --> 01:02:25,700 ของทุกคนที่ทำงานที่นี่ 894 01:02:27,201 --> 01:02:28,661 - ที่รัก - คอยดูนะครับ 895 01:02:28,745 --> 01:02:32,123 มันจะไม่มีทาง เป็นอย่างที่ท่านประธานหวังหรอก 896 01:02:43,468 --> 01:02:46,846 คุณแม่ฉันขับรถไล่ตาม รถพ่อแม่เธอไปด้วยความโกรธ 897 01:02:46,929 --> 01:02:48,473 และผลลัพธ์ก็เป็นอย่างที่เธอรู้ 898 01:02:49,474 --> 01:02:50,308 ตู้ม 899 01:02:52,602 --> 01:02:56,189 ตั้งแต่นั้นมามีแรอิเล็กทรอนิกส์ก็เติบโต จนกลายเป็นมีแรกรุ๊ปในทุกวันนี้ 900 01:02:58,191 --> 01:03:00,735 คงต้องบอกว่าเลือดพ่อแม่เธอเป็นรากฐานมั้ง 901 01:03:04,113 --> 01:03:05,198 เป็นไปไม่ได้ 902 01:03:06,866 --> 01:03:09,660 คุณแม่ไม่เคยเชื่อในอะไรเลย ศาสนายิ่งไม่ต้องพูดถึง 903 01:03:09,744 --> 01:03:12,580 แต่กลับเริ่มไปสารภาพบาปทุกวัน ตั้งแต่พ่อแม่เธอตาย 904 01:03:12,663 --> 01:03:13,790 คิดว่าเพราะอะไรล่ะ 905 01:03:13,873 --> 01:03:16,167 เขาอยากล้างบาปอะไรใจแทบขาดขนาดนั้น 906 01:03:16,250 --> 01:03:18,044 เขากลัวอะไรหัวหดขนาดนั้น 907 01:03:19,670 --> 01:03:23,716 ความเมตตา และความรักที่เธอได้รับมาทั้งหมด 908 01:03:24,342 --> 01:03:27,261 ที่จริงแล้ว มันคือตั๋วไปสวรรค์ของคุณแม่ 909 01:03:27,845 --> 01:03:28,679 ไม่ 910 01:03:30,556 --> 01:03:31,474 โกหก 911 01:03:32,058 --> 01:03:33,142 โกหก 912 01:03:37,647 --> 01:03:39,106 งั้นก็ไปถามเองนะ 913 01:03:39,774 --> 01:03:41,442 จะในนรกหรือสวรรค์ก็เถอะ 914 01:03:41,526 --> 01:03:43,402 ไปหาคุณแม่แล้วถามความจริงซะ 915 01:04:00,753 --> 01:04:01,754 เขานั่นแหละค่ะ 916 01:04:03,881 --> 01:04:06,968 เป็นฝีมือของโนซอกมินค่ะ ที่ฆ่าคุณแม่และโดกยอง 917 01:04:09,220 --> 01:04:11,472 เขาพยายามจะฆ่าโดโดฮีด้วย 918 01:04:19,188 --> 01:04:21,232 โนซอกมิน หมอนั่น 919 01:04:22,191 --> 01:04:23,401 เป็นปีศาจค่ะ 920 01:04:50,386 --> 01:04:53,014 (ปีศาจของฉัน) 921 01:05:28,299 --> 01:05:30,968 มีหลักฐานชิ้นหนึ่งที่โนซอกมินกำจัดไม่ได้ 922 01:05:31,052 --> 01:05:34,680 คุณมีข้อมูลมากมายขนาดนี้ โดยที่โนซอกมินไม่รู้ได้ยังไงครับ 923 01:05:34,764 --> 01:05:37,600 เรื่องจริงเหรอคะ ที่พี่ชายฉันคือคนร้ายที่ฆ่าแม่ 924 01:05:39,226 --> 01:05:41,938 จริงเหรอที่จูชอนซุกฆ่าพ่อแม่โดโดฮี 925 01:05:42,021 --> 01:05:45,066 คอยดูนะครับ มันจะไม่มีทาง เป็นอย่างที่ท่านประธานหวังหรอก 926 01:05:45,149 --> 01:05:47,068 ฉันอุตส่าห์ฟูมฟักบริษัทนี้ขึ้นมา 927 01:05:47,151 --> 01:05:48,611 จะปิดเรื่องนี้ไว้ไม่ได้เด็ดขาดนะครับ 928 01:05:48,694 --> 01:05:50,237 กล้าดีจะมาทำลายบริษัทฉันเหรอ 929 01:05:50,321 --> 01:05:52,239 ฉันจะทำทุกหนทางเพื่อหยุดไว้ให้ได้ 930 01:05:53,240 --> 01:05:54,951 แววตาเหมือนต้องการอะไรสุดหัวใจเลยนะ 931 01:05:55,034 --> 01:05:57,119 ฉันทำให้สมหวังเอาไหม 932 01:06:01,040 --> 01:06:06,045 คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์