1
00:00:17,185 --> 00:00:19,145
ตอนนี้มีคนประมาณ 500 คน

2
00:00:19,145 --> 00:00:22,065
มายืนอยู่รอบๆ และสีหน้าพวกเขาแปลกๆ

3
00:00:22,065 --> 00:00:25,277
เป็นสีหน้าที่... ไม่รู้สิครับ มันอธิบายยาก

4
00:00:25,277 --> 00:00:26,903
ดูเหมือนพวกเขาตกอยู่ในภวังค์

5
00:00:26,903 --> 00:00:28,863
พวกเขาไม่อยากเชื่อว่าจอห์น เลนนอนเสียชีวิต

6
00:00:28,863 --> 00:00:32,116
เป็นฝูงชนที่มืดหม่น
พวกเขาไม่ได้มาเพื่อพบปะสังสรรค์

7
00:00:32,116 --> 00:00:33,618
แต่พวกเขามาไว้อาลัย

8
00:00:34,160 --> 00:00:37,455
โยโกะ โอโนะ ภรรยาของจอห์น เลนนอน
ขอให้การเสียชีวิตของนักร้องคนนี้...

9
00:00:38,331 --> 00:00:39,249
{\an8}(ฉันรักคุณ จอห์น)

10
00:00:39,249 --> 00:00:41,042
{\an8}เช้าถัดมาหลังจากจอห์นเสีย

11
00:00:42,335 --> 00:00:43,920
{\an8}ผมเข้ารั้วไป

12
00:00:43,920 --> 00:00:46,715
และเห็นเทปสีเหลืองของตํารวจ

13
00:00:46,715 --> 00:00:49,134
กั้นอยู่ตรงพื้นที่ทางรถเข้า

14
00:00:50,135 --> 00:00:53,054
บนพื้นมีเศษกระจกแตก

15
00:00:54,681 --> 00:00:57,893
และมีเลือดของจอห์นอยู่ที่ทางเดิน...

16
00:00:59,102 --> 00:01:00,103
{\an8}(เอลเลียต มินต์ซ
เพื่อนของครอบครัว)

17
00:01:00,103 --> 00:01:03,356
{\an8}และผมต้องเดินข้ามมันไปเพื่อเข้าอาคาร

18
00:01:05,567 --> 00:01:07,277
โยโกะแทบไม่มีสติ

19
00:01:07,986 --> 00:01:12,365
เธอจ้องโทรทัศน์อยู่พักใหญ่
แม้ว่าจะปิดเสียงอยู่ก็ตาม

20
00:01:12,365 --> 00:01:16,953
ทีวีฉายอยู่อย่างเดียวซ้ําไปซ้ํามา

21
00:01:17,829 --> 00:01:23,460
เราได้ยินเสียงร้องเพลงดังมาจากข้างล่าง
ทั้งที่เราอยู่ชั้นบนสุด

22
00:01:24,211 --> 00:01:26,213
เราได้ยินมันชัดเจนมาก

23
00:01:28,298 --> 00:01:32,719
แล้วเธอก็มองผมและพูดว่า
"ทําไมหมอนั่นถึงทําแบบนั้น"

24
00:02:07,921 --> 00:02:09,421
{\an8}(จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น)

25
00:02:24,104 --> 00:02:26,731
(ตอนที่สอง)

26
00:02:26,731 --> 00:02:32,737
(การสืบสวน)

27
00:02:39,035 --> 00:02:41,663
ครับ ผมเป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่สืบสวน
เจมส์ ที. ซัลลิแวน

28
00:02:42,205 --> 00:02:44,040
กรมตํารวจนิวยอร์กซิตี

29
00:02:46,751 --> 00:02:48,336
เราขอให้พวกคุณมาที่นี่

30
00:02:48,336 --> 00:02:50,547
เพื่อให้เราแจ้งข้อมูลคร่าวๆ
ถึงสิ่งที่เรารู้ในตอนนี้

31
00:02:51,089 --> 00:02:53,174
และสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้

32
00:02:53,174 --> 00:02:55,802
เกี่ยวกับการฆาตกรรมจอห์น เลนนอน

33
00:02:56,553 --> 00:02:59,723
เราได้จับกุมมาร์ค เดวิด แชปแมน

34
00:03:00,390 --> 00:03:05,520
อยู่บ้านเลขที่ 55 ถนนเซาท์คูคูอี...
เค-ยู-เค-ยู-ไอ...

35
00:03:06,187 --> 00:03:09,816
รัฐฮาวาย ข้อหาฆาตกรรมจอห์น เลนนอน

36
00:03:09,816 --> 00:03:12,152
เขามีประวัติเคยรักษาด้านจิตเวชไหมคะ

37
00:03:12,152 --> 00:03:13,570
ตอนนี้เรายังไม่ทราบ

38
00:03:13,570 --> 00:03:15,655
เขาทําตัวเป็นไงบ้าง ดูมีเหตุผลไหม

39
00:03:16,656 --> 00:03:19,576
- ท่าทีของเขาสงบมากๆ
- ช่วยบอกเราทีว่า...

40
00:03:19,576 --> 00:03:22,078
- แต่มีเหตุผลไหม
- คุณเลนนอนถูกยิงที่ไหน

41
00:03:22,078 --> 00:03:24,205
มี... เขาถูกยิงสาม... ไม่ครับ

42
00:03:24,205 --> 00:03:25,457
ผมบอกไม่ได้ว่าเขาถูกยิง

43
00:03:25,457 --> 00:03:27,918
ต้องให้เจ้าหน้าที่ชันสูตรเป็นคนระบุ

44
00:03:27,918 --> 00:03:30,795
แต่เขามีบาดแผลเจ็ดแห่ง

45
00:03:32,339 --> 00:03:34,674
แต่มันอาจรวมทั้งรอยกระสุนเข้าและออก

46
00:03:35,550 --> 00:03:37,093
มีการยิงกี่นัดครับ

47
00:03:37,093 --> 00:03:39,304
กระสุนหมดปลอก ห้านัด

48
00:03:40,013 --> 00:03:41,932
เขาได้ให้เหตุผลไหม แรงจูงใจคืออะไร

49
00:03:41,932 --> 00:03:43,225
ไม่ครับ

50
00:03:43,225 --> 00:03:45,143
- โอเค ขอบคุณครับ
- ขอบคุณครับ

51
00:03:45,852 --> 00:03:48,438
{\an8}(บรรยายโดย
คีเฟอร์ ซูเธอร์แลนด์)

52
00:03:48,438 --> 00:03:50,148
{\an8}สื่อทั่วโลกต่างยกโขยง

53
00:03:50,148 --> 00:03:52,525
{\an8}มายังสถานีเขตที่ 20 ของกรมตํารวจนิวยอร์ก

54
00:03:52,525 --> 00:03:55,278
พวกเขาต้องรู้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ชาย

55
00:03:55,278 --> 00:03:57,739
ที่เพิ่งลอบสังหารจอห์น เลนนอนให้ได้

56
00:03:57,739 --> 00:03:59,908
พวกเขาไปไหนมา พวกเขาร่วมมือกันไหม

57
00:04:01,159 --> 00:04:02,160
ขอบคุณครับทุกคน

58
00:04:02,160 --> 00:04:03,995
พวกเขาได้รับอนุญาตให้เดินเพ่นพ่าน

59
00:04:03,995 --> 00:04:06,665
ไปสัมภาษณ์ตํารวจที่ทําคดีนี้

60
00:04:06,665 --> 00:04:08,792
ผมขอ... ผมขอทํางานเอกสารนี้ให้เสร็จก่อน

61
00:04:08,792 --> 00:04:10,252
ที่สถานีเขต...

62
00:04:10,252 --> 00:04:13,630
ผมถูกรายล้อมไปด้วยนักข่าว
เพราะทุกคนอยากรู้เรื่อง

63
00:04:13,630 --> 00:04:15,298
เขาถูกยิงกี่นัด

64
00:04:15,298 --> 00:04:17,425
เขาหมดสติไหม

65
00:04:17,425 --> 00:04:19,469
เขา... เท่าที่ผมรู้คือเขาหมดสติ

66
00:04:19,469 --> 00:04:21,137
เขาร้องโอดโอยหรือพูดอะไรไหม

67
00:04:21,137 --> 00:04:22,305
- ไม่ครับ
- โยโกะล่ะ

68
00:04:23,056 --> 00:04:25,016
เธอสติแตก ใช่

69
00:04:25,016 --> 00:04:28,687
{\an8}จะมีคนจากอังกฤษ คนจากเยอรมนี...

70
00:04:28,687 --> 00:04:29,604
{\an8}(โทนี พัลมา
ตํารวจ เอ็นวายพีดี)

71
00:04:29,604 --> 00:04:32,190
{\an8}ที่อยากมาคุยกับผมและ...

72
00:04:32,190 --> 00:04:36,820
นี่คือคดีดังที่เป็นข่าวไปทั่วโลก

73
00:04:36,820 --> 00:04:39,155
และทุกคนอยากรู้เรื่อง

74
00:04:39,155 --> 00:04:41,157
เรารู้อะไรเกี่ยวกับผู้ต้องสงสัยที่อยู่ข้างบนบ้าง

75
00:04:41,157 --> 00:04:42,993
- เขาบอกอะไรคุณบ้าง
- ผมไม่รู้อะไรเลย

76
00:04:42,993 --> 00:04:45,328
เขาอยู่ไหนตอนคุณไปถึงที่นั่น

77
00:04:45,328 --> 00:04:47,330
- เขาอยู่ในห้องขังแล้ว
- ใครเป็นคนคุมตัวเขา

78
00:04:47,330 --> 00:04:48,999
เขาถูกคุมตัวโดยเจ้าหน้าที่ตํารวจสปิโร

79
00:04:49,583 --> 00:04:51,918
มีคําอธิบายถึงตัวผู้ต้องสงสัยไหม

80
00:04:51,918 --> 00:04:53,211
คําอธิบายทั่วไปน่ะครับ

81
00:04:53,837 --> 00:04:58,675
ตอนผมได้รับมอบหมาย
ให้คุ้มกันแชปแมนที่ห้องสืบสวน

82
00:04:59,634 --> 00:05:01,344
มันน่าตกใจมาก

83
00:05:01,845 --> 00:05:07,017
ที่ต้องนั่งข้างๆ คนที่เพิ่งฆ่าจอห์น เลนนอน

84
00:05:08,018 --> 00:05:09,811
ตอนแรกเขานิ่งมาก

85
00:05:10,604 --> 00:05:14,024
แต่แล้วเขาก็เริ่มประหม่า และเริ่มตัวสั่น

86
00:05:14,691 --> 00:05:18,320
แล้วเจ้าหน้าที่สืบสวนก็เข้ามาและบอกว่า
"เราแจ้งภรรยาคุณที่ฮาวายแล้วว่า..."

87
00:05:18,904 --> 00:05:22,365
จากนั้นเขาก็โมโหและประหม่ามากๆ

88
00:05:22,365 --> 00:05:24,451
เขาบอกว่า "ผมขอไปเข้าห้องน้ํา"

89
00:05:24,451 --> 00:05:26,745
ผมบอก "โอเค ผมจะพาคุณไปห้องน้ํา"

90
00:05:26,745 --> 00:05:28,496
ผมพาเขาไปห้องน้ํา

91
00:05:29,456 --> 00:05:31,917
และตอนที่ผมอยู่ในนั้น ผมบอกเขาว่า

92
00:05:31,917 --> 00:05:33,668
"คุณรู้ตัวไหมว่าทําอะไรลงไป"

93
00:05:34,461 --> 00:05:38,381
เขาตอบ "รู้ ผมฆ่าตัวตาย
ผมคือจอห์น เลนนอน"

94
00:05:39,799 --> 00:05:42,761
และผมมองเขา ผมรู้สึกว่า

95
00:05:42,761 --> 00:05:45,180
ผมอยากเหวี่ยงเขาออกนอกหน้าต่างซะ
แต่ว่า...

96
00:05:47,807 --> 00:05:50,435
ตํารวจได้คําให้การเบื้องต้นจากแชปแมน

97
00:05:51,019 --> 00:05:53,313
จากนั้นเขาจึงได้รับอนุญาตให้คุยกับภรรยา

98
00:05:56,024 --> 00:05:57,067
{\an8}(สถานีเขตที่ 20)

99
00:05:57,067 --> 00:05:58,818
{\an8}(กรมตํารวจนครนิวยอร์ก)

100
00:05:58,818 --> 00:06:00,362
{\an8}- ฮัลโหล กลอเรียใช่ไหม
- ใช่ค่ะ

101
00:06:00,362 --> 00:06:02,405
{\an8}ครับ ผมคือเจ้าหน้าที่ตํารวจสปิโร

102
00:06:02,405 --> 00:06:04,324
- ค่ะ
- ผมอยู่กับสามีคุณ

103
00:06:04,324 --> 00:06:06,117
- เขา...
- เขาแค่อยากให้ผม

104
00:06:06,117 --> 00:06:08,578
โทรศัพท์ติดต่อคุณเพื่อบอกคุณว่าเขาไม่เป็นไร

105
00:06:08,578 --> 00:06:10,497
เขาจะมาคุยกับคุณนะ

106
00:06:12,582 --> 00:06:15,877
บทสนทนาทางโทรศัพท์ถูกบันทึก
เผื่อว่าแชปแมน

107
00:06:15,877 --> 00:06:17,671
เปิดเผยข้อมูลสําคัญใดๆ

108
00:06:18,213 --> 00:06:19,923
{\an8}- หวัดดี
- ไง มาร์ค

109
00:06:20,507 --> 00:06:21,925
{\an8}ตํารวจไปหาคุณรึเปล่า

110
00:06:21,925 --> 00:06:25,428
{\an8}ไม่ค่ะ สายแรกที่โทรมาคือนักข่าว

111
00:06:25,428 --> 00:06:27,472
{\an8}ผมไม่อยากคุยกับใครคนอื่น

112
00:06:27,472 --> 00:06:31,268
{\an8}ฉันรู้ แต่คุณไม่อยากให้ฉันไปหาที่นั่นเหรอ

113
00:06:32,394 --> 00:06:34,187
{\an8}- ที่ไหน
- นิวยอร์กไง

114
00:06:34,187 --> 00:06:38,650
{\an8}ไม่ต้อง คุณอยู่ที่นั่นแหละ

115
00:06:39,442 --> 00:06:41,945
{\an8}คุณรู้ตัวหรือยังว่าคุณทําอะไรลงไป

116
00:06:44,614 --> 00:06:47,951
โอเค ยังไงฉันก็รักคุณนะ
ฉันจะรักคุณเสมอ

117
00:06:48,660 --> 00:06:50,704
ผมก็รักคุณเหมือนกัน รักนะ

118
00:06:50,704 --> 00:06:52,080
โอเค บาย

119
00:06:53,957 --> 00:06:57,460
ปัญหาไม่ใช่ว่า "เราจับถูกคนไหม"

120
00:06:58,879 --> 00:07:00,088
{\an8}เราได้ตัวฆาตกรแล้ว

121
00:07:00,088 --> 00:07:01,006
{\an8}(รอน ฮอฟฟ์แมน
เจ้าหน้าที่สืบสวน เอ็นวายพีดี)

122
00:07:01,006 --> 00:07:03,800
{\an8}เรื่องนั้นเรามั่นใจดี แต่เราแค่อยากตัด

123
00:07:03,800 --> 00:07:09,264
{\an8}ความเป็นไปได้ทั้งหมด
ว่าเขาไม่ได้มีใครคอยช่วยหรืออะไรแบบนั้น

124
00:07:10,724 --> 00:07:13,602
ผมอยากติดต่อพยานทุกคนหรือใครก็ได้

125
00:07:13,602 --> 00:07:16,855
ที่เห็นเหตุการณ์
ก่อนที่พวกเขาจะแยกย้ายหายไป

126
00:07:19,941 --> 00:07:21,651
คนขับแท็กซี่ ริชาร์ด ปีเตอร์สัน

127
00:07:22,152 --> 00:07:24,362
ได้มาเป็นพยานคนสําคัญ

128
00:07:26,114 --> 00:07:29,326
{\an8}ตอนผมไปถึงสถานีตํารวจ มันวุ่นวายสุดๆ

129
00:07:29,326 --> 00:07:30,493
{\an8}(ริชาร์ด ปีเตอร์สัน
คนขับแท็กซี่)

130
00:07:30,493 --> 00:07:31,995
{\an8}โคตรบ้าคลั่ง

131
00:07:32,579 --> 00:07:35,373
{\an8}สื่อเริ่มมารวมตัวกัน

132
00:07:35,373 --> 00:07:36,666
มันคือข่าวใหญ่

133
00:07:38,376 --> 00:07:41,755
พวกเขาสอบปากคําผม
และผมก็ให้การไปตามที่ผมเห็น

134
00:07:41,755 --> 00:07:45,091
แต่พวกเขาให้ผมพูดย้ําเป็นพันรอบ

135
00:07:45,634 --> 00:07:47,761
เพราะมันคือเรื่องที่ประหลาดที่สุด

136
00:07:49,888 --> 00:07:51,306
หลังจากเขายิงจอห์น

137
00:07:52,140 --> 00:07:54,559
แชปแมนยังคงยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมปืน

138
00:07:56,978 --> 00:08:01,191
แล้วเขาก็วางปืน ถอดเสื้อโค้ตออก

139
00:08:01,942 --> 00:08:04,194
แล้วหยิบหนังสือออกมาถือไว้

140
00:08:04,194 --> 00:08:05,403
"จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น"

141
00:08:09,950 --> 00:08:12,619
พฤติกรรมประหลาดนี้
ได้รับการยืนยันอีกเสียง

142
00:08:12,619 --> 00:08:15,121
จากหนึ่งในเจ้าหน้าที่ตํารวจที่ไปในที่เกิดเหตุ

143
00:08:16,623 --> 00:08:20,752
{\an8}หนึ่งในสิ่งผิดปกติคือตอนที่แชปแมนถูกจับกุม...

144
00:08:20,752 --> 00:08:21,836
{\an8}(เฮิร์บ เฟราเอนเบอร์เกอร์
ตํารวจ เอ็นวายพีดี)

145
00:08:21,836 --> 00:08:25,298
{\an8}เขาไม่ได้พยายามหลบหนี
แต่เขากําลังอ่านหนังสือ

146
00:08:26,883 --> 00:08:29,886
ผมคิดย้อนกลับไปถึงโอกาสช่วงสั้นๆ

147
00:08:29,886 --> 00:08:32,889
ให้เขาวิ่งหนีหายเข้าไปในสวนสาธารณะ

148
00:08:33,515 --> 00:08:35,433
ขึ้นเครื่องบินและกลับไปฮาวาย

149
00:08:35,933 --> 00:08:37,185
แล้วใครจะไปรู้ได้

150
00:08:41,147 --> 00:08:44,693
หลังการสอบปากคํา
ตํารวจได้ตั้งข้อหาฆาตกรรมต่อแชปแมน

151
00:08:47,028 --> 00:08:49,030
ตอนพวกเขาพาเขาออกมาจากสถานี

152
00:08:49,030 --> 00:08:51,032
{\an8}เพื่อไปศาล เป็นที่ตัดสินใจกันว่าถ้า...

153
00:08:51,032 --> 00:08:51,950
{\an8}(ปีเตอร์ คัลเลน
ตํารวจ เอ็นวายพีดี)

154
00:08:51,950 --> 00:08:54,077
{\an8}อาจจะมีใครอยากยิงหมอนี่

155
00:08:54,077 --> 00:08:55,996
{\an8}เพราะงั้นเราใช้ตัวหลอกกันเถอะ

156
00:08:57,163 --> 00:09:00,166
ทีนี้เราก็ต้องหาอาสาสมัครที่อยากเป็นตัวหลอก

157
00:09:01,293 --> 00:09:03,670
คนที่ไม่ได้สนใจชีวิตตัวเองมากนัก

158
00:09:03,670 --> 00:09:07,173
ผมไม่รู้ว่าคนคนนั้นคือใคร และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น

159
00:09:09,134 --> 00:09:12,220
ภาพที่คุณเห็นสตีฟพาเขาออกมาน่ะ
จริงๆ ไม่ใช่ตัวเขา

160
00:09:13,179 --> 00:09:15,640
(ตํารวจ)

161
00:09:15,640 --> 00:09:20,687
เขาออกอีกประตูนึง
แล้วขึ้นรถควบคุมตัวเพื่อไปศาล

162
00:09:25,233 --> 00:09:27,861
ระหว่างที่พาเขาไปรับทราบข้อกล่าวหาที่ศาล

163
00:09:27,861 --> 00:09:30,155
พวกนักข่าวจากทั่วโลก

164
00:09:30,155 --> 00:09:33,450
ก็เริ่มขั้นตอนสืบหาว่ามาร์ค แชปแมนคือใคร

165
00:09:34,200 --> 00:09:37,287
ขณะที่แฟนๆ ของบีเทิลส์
ได้จัดงานไว้อาลัยเป็นการส่วนตัว

166
00:09:37,287 --> 00:09:39,414
คําถามเดียวกันก็เกิดขึ้นในหัวของทุกคน

167
00:09:39,414 --> 00:09:41,625
ทําไมถึงมีคนอยากฆ่าจอห์น เลนนอน

168
00:09:41,625 --> 00:09:45,337
มีการระบุตัวผู้ต้องสงสัยว่า
ชื่อมาร์ค เดวิด แชปแมน อายุ 25 ปี

169
00:09:45,337 --> 00:09:47,839
มาร์ค เดวิด แชปแมน
เจ้าหน้าที่ รปภ.ว่างงานจากโฮโนลูลู

170
00:09:47,839 --> 00:09:49,299
มาร์ค เดวิด แชปแมน

171
00:09:49,299 --> 00:09:52,177
เป็นช่างภาพฟรีแลนซ์จากโฮโนลูลู ฮาวาย

172
00:09:52,177 --> 00:09:54,429
เราทราบมาว่า
แชปแมนเคยเป็นพนักงานทําความสะอาด

173
00:09:54,429 --> 00:09:56,389
และคนพิมพ์เอกสาร
ที่โรงพยาบาลแคสเซิลเมโมเรียล...

174
00:09:56,389 --> 00:09:59,267
รูปครับ ทุกครั้งที่มีข้อเท็จจริงใหม่ๆ ปรากฏ

175
00:09:59,267 --> 00:10:02,187
รูปของมาร์ค เดวิด แชปแมนก็จะเปลี่ยนไป

176
00:10:02,687 --> 00:10:05,273
คนทั้งโลกรู้ว่าจอห์น เลนนอนคือใคร

177
00:10:05,273 --> 00:10:07,150
และเราพยายามควบคุมสถานการณ์...

178
00:10:07,150 --> 00:10:09,694
เราพยายามทําความเข้าใจฆาตกรที่ถูกกล่าวหา

179
00:10:09,694 --> 00:10:12,113
โดยหวังว่าจะได้รู้ถึงเหตุผล หากว่ามีอยู่บ้าง

180
00:10:16,451 --> 00:10:18,662
ตํารวจพบว่าคืนก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม

181
00:10:18,662 --> 00:10:20,580
แชปแมนพักที่โรงแรมเชอราตัน

182
00:10:20,580 --> 00:10:21,957
{\an8}(เชอราตันเซนเตอร์)

183
00:10:25,585 --> 00:10:28,755
พวกเขาขอให้ผู้พิพากษา
ออกหมายค้นห้องของเขาในโรงแรม

184
00:10:28,755 --> 00:10:30,799
และเจ้าหน้าที่สืบสวนก็ไปยังที่เกิดเหตุ

185
00:10:39,724 --> 00:10:41,851
หลังจากจับกุมเป้าหมายแล้ว

186
00:10:41,851 --> 00:10:46,565
เราก็ไปที่โรงแรมและได้รับอนุญาตให้เข้าไป

187
00:10:53,363 --> 00:10:59,327
เราพบว่าบนตู้ลิ้นชักมีรูปภาพและบางอย่าง...

188
00:10:59,327 --> 00:11:01,913
และของส่วนตัวของแชปแมน

189
00:11:02,831 --> 00:11:05,417
เห็นได้ชัดว่าวางไว้ให้เราเจอ

190
00:11:08,128 --> 00:11:11,256
"จําเลยได้วางสิ่งของเหล่านี้ไว้บนโต๊ะ

191
00:11:12,674 --> 00:11:17,304
หนังสือเดินทาง
เทปเพลงแปดแทร็กของท็อดด์ รันด์เกรน

192
00:11:17,304 --> 00:11:21,641
และคัมภีร์ไบเบิล
ที่เปิดไปยังหน้าคําสอนของนักบุญยอห์น

193
00:11:21,641 --> 00:11:24,936
ตรงกลางของสิ่งของส่วนตัวที่เขาจัดเรียงไว้

194
00:11:24,936 --> 00:11:27,606
เขาได้วางโปสเตอร์หนังพ่อมดแห่งออซ
ใบเล็กๆ ไว้ตรงนั้น"

195
00:11:28,523 --> 00:11:32,193
"จดหมายจากอดีตหัวหน้าวายเอ็มซีที่ฟอร์ตแชฟฟี

196
00:11:32,944 --> 00:11:36,239
ที่ที่เขาเคยทํางานร่วมกับผู้ลี้ภัยชาวเวียดนาม"

197
00:11:36,239 --> 00:11:40,619
เขา... ดูเหมือนจะชอบทํางานกับเด็กๆ

198
00:11:41,786 --> 00:11:43,163
หรือคนที่ต้องการความช่วยเหลือ

199
00:11:45,123 --> 00:11:47,834
สําหรับบางคนแล้ว
สิ่งของที่แชปแมนวางทิ้งไว้

200
00:11:47,834 --> 00:11:50,253
พิสูจน์ให้เห็นว่า
การฆาตกรรมมีการไตร่ตรองไว้ก่อน

201
00:11:50,253 --> 00:11:52,255
เขาไม่ได้วางแผนแค่การฆ่าเท่านั้น

202
00:11:52,756 --> 00:11:55,592
แต่เขาเตรียมการ
สําหรับการสืบสวนของตํารวจด้วย

203
00:11:59,930 --> 00:12:02,098
แต่สําหรับทีมฝ่ายจําเลยของแชปแมน

204
00:12:02,098 --> 00:12:05,101
การจัดวางของคือหลักฐานที่ชัดเจน
ถึงความวิกลจริตของเขา

205
00:12:05,101 --> 00:12:06,019
(อาคารศาลอาญา)

206
00:12:06,019 --> 00:12:08,521
รูปอีกส่วนมาจากทนายของมาร์ค แชปแมน

207
00:12:08,521 --> 00:12:10,857
เฮอร์เบิร์ต แอดเลอร์เบิร์ก ที่โน้มน้าวศาล

208
00:12:10,857 --> 00:12:13,318
ให้แชปแมนอยู่ภายใต้การสังเกตการณ์ด้านจิตเวช

209
00:12:14,277 --> 00:12:15,403
{\an8}เขาดูสับสน

210
00:12:15,403 --> 00:12:16,404
{\an8}(เฮอร์เบิร์ต แอดเลอร์เบิร์ก
ทนายความ)

211
00:12:16,404 --> 00:12:19,491
{\an8}เขาดู... อย่างน้อยก็ในความคิดผม
เขาดูไม่สามารถให้ความร่วมมือ

212
00:12:19,491 --> 00:12:21,952
กับทนายของเขาได้อย่างเต็มที่ในตอนนี้ และ...

213
00:12:22,744 --> 00:12:23,745
ในแง่ไหนครับ

214
00:12:23,745 --> 00:12:26,665
เขาตอบไม่ค่อยตรงกับคําถามที่ผมถามเขา

215
00:12:27,249 --> 00:12:29,834
โดยเฉพาะคําถามที่เกี่ยวกับเหตุการณ์นั้น

216
00:12:31,086 --> 00:12:32,712
และผมคิดว่าคงเป็นสิ่งที่สมควรทํา

217
00:12:32,712 --> 00:12:36,174
ที่จะให้เขาเข้ารับการตรวจทางจิตเวช
ก่อนที่จะมีการพิจารณาคดีต่อไป

218
00:12:36,758 --> 00:12:39,886
{\an8}(โรงพยาบาลเบลล์วิว)

219
00:12:39,886 --> 00:12:41,846
{\an8}แชปแมนถูกพาไปโรงพยาบาลเบลล์วิว

220
00:12:41,846 --> 00:12:44,474
{\an8}เพื่อประเมินอาการที่วอร์ดนักโทษ

221
00:12:46,434 --> 00:12:49,729
ผู้ช่วยหัวหน้ากรมเอ็ด เฮอร์ชีย์รอเขาอยู่แล้ว

222
00:12:51,356 --> 00:12:53,650
ผมอยู่ที่เบลล์วิว ตอนเขาถูกนําตัวเข้ามา

223
00:12:57,737 --> 00:13:00,365
และจริงๆ ผมได้ขึ้นลิฟต์ไปบนชั้น

224
00:13:00,365 --> 00:13:02,867
ที่เป็นที่ตั้งของเรือนจํา

225
00:13:04,452 --> 00:13:06,746
{\an8}กับเขาและตํารวจที่นําตัวเขามา

226
00:13:06,746 --> 00:13:07,831
{\an8}(เอ็ด เฮอร์ชีย์
กรมราชทัณฑ์รัฐนิวยอร์ก)

227
00:13:07,831 --> 00:13:10,959
และเรายืนอยู่ใกล้กันมาก

228
00:13:10,959 --> 00:13:15,463
ผมถามเขา "คุณโอเคไหม" และเขาพยักหน้า

229
00:13:17,716 --> 00:13:20,176
ผมจําได้ที่คิดว่าเขาดูเป็นคนปกติขนาดไหน

230
00:13:20,176 --> 00:13:22,846
ตัวเขาไม่มีอะไรโดดเด่นแบบเฉพาะเจาะจงเลย

231
00:13:23,847 --> 00:13:25,348
และผมพยายามคิดถึงสิ่งต่างๆ

232
00:13:25,348 --> 00:13:28,351
เพราะผมต้องไปบอกนักข่าวว่าผมเห็นอะไรบ้าง

233
00:13:28,351 --> 00:13:30,604
เขาดูสงบมากๆ

234
00:13:30,604 --> 00:13:33,940
ให้ตายเถอะ เขาไม่แสดงอารมณ์อะไรเลย

235
00:13:34,566 --> 00:13:38,361
นี่คือฝ่ายเรือนจําของโรงพยาบาลเบลล์วิว
ซึ่งเป็นที่ที่มาร์ค แชปแมน

236
00:13:38,361 --> 00:13:40,739
ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรม
อดีตเต่าทองจอห์น เลนนอน

237
00:13:40,739 --> 00:13:45,118
ถูกคุมตัวไว้ในห้องขังชั้นสอง
โดยมีการระมัดระวังด้านความปลอดภัยเป็นพิเศษ

238
00:13:45,118 --> 00:13:46,912
จากกรมราชทัณฑ์

239
00:13:49,664 --> 00:13:52,500
ตอนนี้แชปแมน
อยู่ในมือของผู้เชี่ยวชาญด้านจิตเวชแล้ว

240
00:13:53,001 --> 00:13:57,839
ดร.นาโอมิ โกลด์สตีนเป็นผู้ประเมินสุขภาพจิต
และความสามารถในการขึ้นพิจารณาคดีของเขา

241
00:13:57,839 --> 00:14:00,675
(แพทย์หญิงนาโอมิ โกลด์สตีน)

242
00:14:00,675 --> 00:14:04,304
เธอไม่เคยพูดถึงสิ่งที่เธอค้นพบ
ต่อสาธารณะมาก่อน

243
00:14:05,222 --> 00:14:07,140
{\an8}พวกเขามาส่งเขา แล้วเขาก็เดินเข้ามา

244
00:14:07,140 --> 00:14:08,058
{\an8}(ดร.นาโอมิ โกลด์สตีน
จิตแพทย์)

245
00:14:08,058 --> 00:14:11,603
{\an8}และฉันบอกว่า "หวัดดีค่ะ ฉันคือ ดร.โกลด์สตีน
นั่งตรงนี้ก่อนสิ"

246
00:14:12,312 --> 00:14:15,398
ฉันอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
และเขามาถึงจุดนี้ได้ยังไง

247
00:14:16,691 --> 00:14:18,735
แล้วเราก็คุยกันพักนึง เท่าที่จําได้นะ

248
00:14:19,819 --> 00:14:21,947
เขาแสดงบุคลิกออกมาหลายอย่างมาก

249
00:14:22,656 --> 00:14:26,701
เขาน่ารังเกียจก็ได้ เขาน่ารักอ่อนหวานก็ได้
เขาเป็นคนที่เข้าใจได้ยาก

250
00:14:28,578 --> 00:14:33,667
เขาพยายามเลี่ยงที่จะตอบตรงๆ

251
00:14:34,584 --> 00:14:36,127
มันจึงเป็นอะไรที่ยากมาก

252
00:14:39,506 --> 00:14:43,260
"การพูดปะติดปะต่อ สอดคล้อง และมีเหตุผล

253
00:14:44,261 --> 00:14:48,098
วิตกกังวลมาก หายใจถี่กว่าปกติ และเหนื่อยล้า

254
00:14:48,640 --> 00:14:52,394
แต่ให้ความร่วมมือ เหมาะสม และตอบสนองดี"

255
00:14:52,394 --> 00:14:54,271
แปลว่าเขาคุยกับฉัน

256
00:14:59,276 --> 00:15:03,530
ตอนผมอยู่ในห้องนอนห้องเก่ากับโยโกะ

257
00:15:03,530 --> 00:15:09,202
เราได้ยินเสียงคนนับพันร้องเพลงของจอห์น

258
00:15:11,079 --> 00:15:13,039
(ลาก่อน จอห์น)

259
00:15:17,919 --> 00:15:22,632
{\an8}ริงโกคือคนแรกที่โทรมาและมาหา

260
00:15:24,426 --> 00:15:29,139
{\an8}จอห์นรักริงโก
พูดถึงเขาด้วยแววตาเป็นประกายตลอดเวลา

261
00:15:30,140 --> 00:15:33,184
ผมเข้าไปที่เดอะดาโกตา

262
00:15:33,184 --> 00:15:35,687
ผมบอกโยโกะว่า "ผมรู้ว่าคุณรู้สึกยังไง"

263
00:15:36,354 --> 00:15:38,398
และผู้หญิงคนนี้ก็บอกผมออกมาตรงๆ

264
00:15:38,398 --> 00:15:39,900
เธอบอกว่า "ไม่ คุณไม่รู้เลย"

265
00:15:39,900 --> 00:15:42,402
เพราะไม่ว่าผมจะสนิทกับเขาแค่ไหน

266
00:15:43,612 --> 00:15:46,364
ผมก็สนิทได้ไม่ถึงครึ่งนึงของเธอกับเขา

267
00:15:49,367 --> 00:15:52,412
{\an8}(แนวกั้นของตํารวจ
ห้ามเข้า)

268
00:15:53,455 --> 00:15:55,957
ตอนเราอยู่ที่นั่น ก็มีคนตะโกนขึ้นมา

269
00:15:55,957 --> 00:15:59,002
ตะโกนบอกโยโกะว่า "มาที่หน้าต่างหน่อย"
หรือฌอนก็ได้

270
00:16:00,670 --> 00:16:03,006
ซึ่ง... จริงๆ มันคงดีกว่านั้น

271
00:16:03,006 --> 00:16:06,885
ถ้าพวกเขาปล่อยเธอไว้คนเดียว
เพราะพวกเขาไม่มีทางทําให้เขาฟื้นคืนมาได้

272
00:16:06,885 --> 00:16:09,512
และมันไม่ได้ช่วยเธอเลย
ที่คนมาออกันข้างนอกจํานวนมาก

273
00:16:10,388 --> 00:16:11,765
และร้องเพลงของเขา

274
00:16:17,896 --> 00:16:19,522
พอถึงตอนที่เราออกมา

275
00:16:21,149 --> 00:16:24,819
ผมไม่อยากได้ยินคนบอกผม
ว่าพวกเขารักเดอะบีเทิลส์มากแค่ไหน

276
00:16:24,819 --> 00:16:27,739
หรืออะไรพวกนั้น
ในขณะที่เราเพิ่งเสียจอห์นไป

277
00:16:27,739 --> 00:16:30,033
เพราะผมไม่ได้ไปที่นั่นเพื่อไปหาเต่าทอง

278
00:16:30,533 --> 00:16:33,411
ผมไปที่นั่นเพื่อไปหาเพื่อนคนนึง
ที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับวงนี้

279
00:16:40,544 --> 00:16:44,130
นี่คือสิ่งที่โยโกะเขียน
เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 1980

280
00:16:44,798 --> 00:16:47,008
"จะไม่มีการจัดงานศพให้จอห์น

281
00:16:47,717 --> 00:16:53,056
ช่วงปลายสัปดาห์นี้เราจะระบุเวลาให้สงบนิ่ง
เพื่อสวดภาวนาให้วิญญาณของเขา"

282
00:16:55,058 --> 00:16:57,852
สําหรับจอห์นนั้น เขาจะถูกฌาปนกิจ

283
00:16:58,687 --> 00:17:03,275
และจนถึงวันนี้
อัฐิของเขายังคงอยู่ในสถานที่ที่ไม่มีการเปิดเผย

284
00:17:06,777 --> 00:17:10,489
การฆาตกรรมเลนนอน
โดยไม่ได้คาดคิดและปราศจากแรงจูงใจ

285
00:17:10,489 --> 00:17:14,077
ทําให้คนที่ใกล้ชิดกับเขาที่สุดต้องการรู้คําตอบ

286
00:17:15,078 --> 00:17:18,081
ผมไม่เคยพูดเรื่องนี้มาก่อน

287
00:17:19,708 --> 00:17:23,169
หนึ่งในสิ่งที่โยโกะขอผม

288
00:17:23,169 --> 00:17:26,673
คือให้สืบทฤษฎีหลายๆ รูปแบบ

289
00:17:26,673 --> 00:17:31,970
ทฤษฎีสมคบคิดหลังจากจอห์นถูกฆาตกรรม

290
00:17:34,306 --> 00:17:38,226
บางคนเชื่อว่ามีพลังงานซ่อนเร้น
อยู่เบื้องหลังการฆาตกรรมเลนนอน

291
00:17:38,226 --> 00:17:39,644
(สหรัฐฯ ทุบสถิติการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์!)

292
00:17:39,644 --> 00:17:44,316
ในยุค 1970 เขาเป็นบุคคลสําคัญที่โผงผาง
ในชีวิตการเมืองอเมริกัน

293
00:17:44,316 --> 00:17:47,444
ปลุกระดมผู้ติดตามจํานวนมาก
เพื่อต่อต้านประธานาธิบดีนิกสัน

294
00:17:47,444 --> 00:17:49,446
และสงครามในเวียดนาม

295
00:17:52,157 --> 00:17:56,870
เรามาเพื่อพาหนุ่มๆ กลับบ้าน
แต่จงอย่าลืมเครื่องกลพวกนั้น

296
00:17:57,495 --> 00:18:01,166
นําเครื่องกลกลับบ้านด้วย
จึงจะถือว่าเราคืบหน้าจริงๆ

297
00:18:01,166 --> 00:18:04,586
พวกเขาทั้งสองคนเชื่อว่าอาคารเดอะดาโกตา

298
00:18:04,586 --> 00:18:08,798
พื้นที่อะพาร์ตเมนต์ของพวกเขามีเครื่องดักฟังอยู่

299
00:18:08,798 --> 00:18:11,468
ไม่ต้องสงสัยเลย

300
00:18:11,468 --> 00:18:16,056
ว่าหน่วยงานข่าวกรองในประเทศนี้

301
00:18:16,556 --> 00:18:19,976
ไม่ว่าจะเป็นซีไอเอ เอฟบีไอ
สํานักงานความมั่นคงแห่งชาติ

302
00:18:19,976 --> 00:18:25,315
หรืออื่นๆ อีกหลายแห่งเป็นคนลงมือ

303
00:18:26,149 --> 00:18:28,568
ผมรู้ความแตกต่างระหว่างโทรศัพท์ปกติ

304
00:18:28,568 --> 00:18:30,403
เวลาผมรับสาย และทุกครั้งที่ผมรับสาย

305
00:18:30,403 --> 00:18:31,988
ผมจะได้ยินเสียงรบกวนเยอะ

306
00:18:31,988 --> 00:18:35,367
พอผมไปเปิดประตู
ก็จะเห็นคนมายืนอยู่อีกฝั่งถนน

307
00:18:35,367 --> 00:18:37,410
พอผมขึ้นรถ พวกเขาก็จะขับตามมา

308
00:18:37,410 --> 00:18:39,454
แล้วผมก็รู้ตัวว่านี่มันเรื่องร้ายแรง

309
00:18:39,454 --> 00:18:41,581
พวกเขาไล่ล่าผมอยู่ทุกทางเลย

310
00:18:43,833 --> 00:18:46,795
อาการหวาดระแวง
ของจอห์นกับโยโกะนั้นมีเหตุผล

311
00:18:48,255 --> 00:18:50,799
แฟ้มเอฟบีไอพวกนี้ที่หนักเกือบ 12 กิโล

312
00:18:50,799 --> 00:18:53,593
ที่นักเขียนชื่อจอน วีเนอร์ได้รับมา
เผยให้เห็นชัดๆ ว่าเลนนอน

313
00:18:53,593 --> 00:18:56,846
ถือเป็นภัยคุกคามด้านการเมือง
โดยรัฐบาลของนิกสัน

314
00:18:59,057 --> 00:19:01,309
มีเอกสารหลายร้อยหน้า

315
00:19:02,018 --> 00:19:06,022
ที่ริชาร์ด นิกสันเขียนถึงผู้อํานวยการเอฟบีไอ

316
00:19:06,523 --> 00:19:09,818
ที่ระบุว่าให้คอยติดตามและตรวจสอบ

317
00:19:09,818 --> 00:19:13,071
ทั้งจอห์นกับโยโกะ

318
00:19:14,072 --> 00:19:18,285
และมีการดําเนินการในระดับสูงสุดของรัฐบาล...

319
00:19:18,285 --> 00:19:19,828
(ทุกคนที่หัวรุนแรงควรถือเป็นบุคคลอันตราย)

320
00:19:20,453 --> 00:19:23,331
เพื่อแก้ปัญหาเรื่องเลนนอน

321
00:19:23,957 --> 00:19:26,001
ไม่เคยมีใครให้โอกาสสันติภาพจริงๆ เลยสักครั้ง

322
00:19:26,001 --> 00:19:28,628
คานธีลองแล้ว
มาร์ติน ลูเธอร์ คิงก็ลองแล้ว แต่พวกเขาถูกยิง

323
00:19:31,840 --> 00:19:34,593
หากมีบุคคลที่สาม
อยู่เบื้องหลังการตายของเลนนอน

324
00:19:34,593 --> 00:19:37,345
แล้วมาร์ค แชปแมนมีส่วนเกี่ยวข้องยังไงบ้าง

325
00:19:37,345 --> 00:19:42,309
เอ็มเคอัลตรา
คือรหัสสําหรับโปรเจ็กต์ลับของซีไอเอ

326
00:19:42,309 --> 00:19:46,646
ซึ่งคนที่ไม่สงสัยอะไรถูกนํามาทดลองควบคุมจิตใจ

327
00:19:47,397 --> 00:19:50,734
ดร.มิลตัน ไคลน์
ผู้เชี่ยวชาญระดับโลกด้านการสะกดจิต

328
00:19:50,734 --> 00:19:54,654
คือส่วนสําคัญ
ในโปรแกรมเอ็มเคอัลตราของซีไอเอ

329
00:19:54,654 --> 00:19:58,491
หน่วยงานรัฐส่วนใหญ่
ที่กังวลกับการปฏิบัติงานด้านข่าวกรอง

330
00:19:58,491 --> 00:20:01,786
พยายามหาทางใช้การสะกดจิตเป็นเครื่องมือ

331
00:20:01,786 --> 00:20:05,665
เพื่อดําเนินงานด้านข่าวกรองบางอย่าง

332
00:20:06,458 --> 00:20:10,086
จากนั้น ดร.ไคลน์
จะไปเยี่ยมแชปแมนระหว่างคุมขัง

333
00:20:10,587 --> 00:20:13,215
และได้อยู่ในทีมฝ่ายจําเลยของเขา

334
00:20:13,215 --> 00:20:16,259
เอกสารแสดงชัดเจนว่าซีไอเอพยายาม

335
00:20:16,259 --> 00:20:20,055
พัฒนาเจ้าหน้าที่ให้เหนือคนที่มีอํานาจควบคุมพอกัน
ให้มากเท่าที่จะทําได้

336
00:20:20,639 --> 00:20:24,476
มันคือการทดลองที่ใกล้เคียงกับการล้างสมองที่สุด
ที่ยังไม่เคยถูกเปิดเผย

337
00:20:25,060 --> 00:20:28,230
ซีไอเอหลงใหลในไอเดียของการควบคุมจิตใจ

338
00:20:28,730 --> 00:20:32,692
และบางคนเชื่อว่ามันมีบทบาท
ในการลอบสังหารโรเบิร์ต เคนเนดีด้วย

339
00:20:34,736 --> 00:20:36,446
เซอร์แฮนบอกว่าเขาจําได้

340
00:20:36,446 --> 00:20:38,490
ว่าอยู่ในโรงแรมคืนที่เกิดเหตุฆาตกรรม

341
00:20:38,490 --> 00:20:40,951
เขาจําได้ว่ารินกาแฟให้สาวสวยคนหนึ่ง

342
00:20:40,951 --> 00:20:42,244
แล้วเขาก็ลืมทุกอย่าง

343
00:20:42,244 --> 00:20:46,122
เซอร์แฮนจําได้ว่าหลังจากนั้น
เขาได้เดินผ่านโถงที่เต็มไปด้วยกระจก

344
00:20:46,122 --> 00:20:47,958
และเขารู้สึกมึนงงกับกระจก

345
00:20:47,958 --> 00:20:51,127
ฝ่ายจําเลยเชื่อว่า
พวกเขาทําให้เขาตกอยู่ในภวังค์ของการสะกดจิต

346
00:20:51,127 --> 00:20:54,965
เซอร์แฮนจําได้ว่า
ปฏิกิริยาแรกของเขาคือจับมือกับเคนเนดี

347
00:20:54,965 --> 00:20:58,176
แต่พอฝูงชนกรูกันเข้ามา เขาก็ชักปืนออกมา

348
00:20:58,677 --> 00:21:02,514
พฤติกรรมผิดปกติของแชปแมน
หลังจากยิงเลนนอนทันที

349
00:21:02,514 --> 00:21:06,476
คือประเด็นหลัก
ที่เจ้าหน้าที่สืบสวนรอน ฮอฟฟ์แมนเป็นกังวล

350
00:21:12,274 --> 00:21:13,692
เขาอยู่คนเดียวไหม

351
00:21:14,234 --> 00:21:17,070
มีใครร่วมมือกับเขาอยู่เบื้องหลังไหม

352
00:21:17,737 --> 00:21:19,322
เป็นทฤษฎีสมคบคิดรึเปล่า

353
00:21:20,824 --> 00:21:24,911
คําถามพวกนี้เริ่มเกิดขึ้นในหัวผมและทุกคน

354
00:21:27,789 --> 00:21:29,666
เราส่งทีมไปยังฮาวาย

355
00:21:29,666 --> 00:21:33,461
เพื่อสัมภาษณ์ญาติและเพื่อนๆ ในปัจจุบันของเขา

356
00:21:33,461 --> 00:21:35,005
เราได้คุยกับครอบครัวเขา

357
00:21:35,672 --> 00:21:39,843
เราคุยกับทุกคนที่รู้จักเขาที่เราพอจะหาเจอ

358
00:21:41,052 --> 00:21:45,265
ส่วนใหญ่เขาเป็นคนเงียบๆ
และเขาเป็นคนที่ทํางานดีมากด้วย

359
00:21:46,016 --> 00:21:48,935
เป็นหนุ่มที่พูดจานุ่มนวล เงียบๆ และฉลาด

360
00:21:48,935 --> 00:21:52,731
เขา... มีสติปัญญาดีมาก
อารมณ์สุขุมรอบคอบมาก

361
00:21:52,731 --> 00:21:56,484
ในหลายๆ แง่มุม
ชีวิตของแชปแมนยังเป็นเรื่องที่น่าสับสน

362
00:21:56,484 --> 00:21:59,571
เพื่อนๆ ของเขา
ยังคงพยายามปะติดปะต่อหาเหตุผล

363
00:21:59,571 --> 00:22:01,281
และยังคงสงสัยอยู่ว่า

364
00:22:01,281 --> 00:22:04,993
"มาร์ค แชปแมนที่พวกเขาเคยรู้จักที่นี่
เมื่อหลายปีก่อน

365
00:22:04,993 --> 00:22:09,873
จะเป็นชายคนเดียวกับที่ถูกกล่าวหา
ว่าฆาตกรรมจอห์น เลนนอนจริงๆ เหรอ"

366
00:22:11,291 --> 00:22:12,626
แชปแมนยังคงเป็นปริศนา

367
00:22:13,251 --> 00:22:16,713
และสื่อทั่วโลกอยากเข้าใจเขา
เช่นเดียวกับตํารวจ

368
00:22:18,673 --> 00:22:23,220
ไม่นานพวกเขาก็เจอหนึ่งในคนที่สนิทกับเขาที่สุด
โดยหวังว่าจะมีการเผยข้อมูลเพิ่ม

369
00:22:24,804 --> 00:22:26,681
บ่ายนี้มีการมอบหมายให้ รปภ.

370
00:22:26,681 --> 00:22:29,017
มาเฝ้าที่อะพาร์ตเมนต์ชั้น 21 ของแชปแมน

371
00:22:29,017 --> 00:22:32,020
ภรรยาของแชปแมน หรือชื่อเดิมกลอเรีย อาเบะ

372
00:22:32,020 --> 00:22:34,898
ได้เข้าไปข้างในกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง

373
00:22:34,898 --> 00:22:36,691
โดยปฏิเสธที่จะไม่คุยกับพวกผู้สื่อข่าว

374
00:22:36,691 --> 00:22:39,778
เราไปถึงประตูตอนประมาณเจ็ดโมงเช้า

375
00:22:39,778 --> 00:22:42,530
ก่อนที่ รปภ.จะมาทําหน้าที่
และเราได้ยินเสียงร้องไห้

376
00:22:45,242 --> 00:22:48,411
เธอรู้สึกอัดอั้นเพราะสื่อ

377
00:22:48,411 --> 00:22:52,249
เธอต้องการความช่วยเหลือด้านกฎหมาย
เธอเลยโทรหาผม

378
00:22:55,919 --> 00:23:00,882
{\an8}ผมคิดว่าวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุด
คือให้สื่อทุกเจ้ามาอยู่รวมกันในห้องเดียว...

379
00:23:00,882 --> 00:23:01,800
{\an8}(บรูค ฮาร์ต
นักกฎหมาย)

380
00:23:01,800 --> 00:23:05,887
{\an8}ให้พวกเขาถามคําถามได้มากเท่าที่ต้องการ
และให้มันจบๆ ไปแค่นั้น

381
00:23:06,596 --> 00:23:08,265
ในฐานะแฟนบีเทิลส์

382
00:23:08,265 --> 00:23:12,727
ฉันขอไว้อาลัยกับการจากไปของจอห์น เลนนอน
และรู้สึกเศร้าอย่างยิ่งกับภรรยาของเขา

383
00:23:12,727 --> 00:23:14,563
โยโกะ และฌอนลูกชายเขา

384
00:23:15,272 --> 00:23:20,068
ฉันแค่อยากบอกว่าฉันเสียใจมากๆ
ที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับ...

385
00:23:21,027 --> 00:23:25,115
โยโกะ โอโนะและครอบครัวของเธอ
ที่สามีเธอต้องเสียชีวิต

386
00:23:27,325 --> 00:23:29,035
ตอนผมได้ยินเธอพูดว่า

387
00:23:29,035 --> 00:23:32,163
"มันน่าเสียดายอย่างยิ่งที่เขาต้องเสียชีวิต"

388
00:23:33,290 --> 00:23:38,712
ผมไม่แน่ใจว่ากลอเรียเลือกใช้คําได้แย่รึเปล่า

389
00:23:39,212 --> 00:23:43,967
เพราะเขาคงไม่ต้องตาย
ถ้าแชปแมนไม่ได้ไปฆ่าเขา

390
00:23:45,051 --> 00:23:48,013
ผมว่ามันไม่ได้สื่อถึงการรู้ล่วงหน้าใดๆ

391
00:23:48,013 --> 00:23:49,890
ว่าเขาจะเสียชีวิต

392
00:23:50,891 --> 00:23:54,311
ผมไม่คิดว่าตอนนั้นเธอยอมรับ

393
00:23:54,811 --> 00:23:57,898
ความจริงที่ว่าสามีเธอเป็นคนฆ่าเขา

394
00:23:59,399 --> 00:24:04,654
กลอเรียไม่ได้ทําอะไรหรือมีส่วนรวม

395
00:24:04,654 --> 00:24:09,659
ในการเดินทางครั้งนี้เพื่อให้การสนับสนุนใดๆ

396
00:24:09,659 --> 00:24:14,039
โดยมีสติสัมปชัญญะต่อการกระทําของมาร์ค

397
00:24:15,957 --> 00:24:19,878
เธอไม่ได้แสดงท่าทีบอกปัดอะไรมากนัก

398
00:24:20,462 --> 00:24:23,048
จากการนําเสนอข้อมูลที่ตรงไปตรงมานั้น

399
00:24:23,673 --> 00:24:25,884
ผมอยากเห็นเธอแสดงอารมณ์มากกว่านี้

400
00:24:26,468 --> 00:24:28,261
ผมว่าเธอเป็นคนแบบนั้นเอง

401
00:24:29,512 --> 00:24:33,558
ฉันเป็นชาวคริสต์
และฉันเชื่อว่าการให้อภัยคือหนึ่งในสิ่งที่ยิ่งใหญ่

402
00:24:34,184 --> 00:24:36,603
ฉันรู้สึกอยู่เสมอว่าฉันเป็นคนที่ชอบให้อภัยคนอื่น

403
00:24:38,772 --> 00:24:41,441
กลอเรียตอบคําถามสื่อ

404
00:24:41,441 --> 00:24:46,279
แต่ยังมีแง่มุมด้านความสัมพันธ์กับแชปแมน
ที่ไม่ได้ถูกเปิดเผย

405
00:24:46,780 --> 00:24:50,659
เธอบอกผมว่าหลังจากพวกเขาแต่งงานกัน
แชปแมน...

406
00:24:51,243 --> 00:24:55,455
ชอบดื่มเหล้าจัด
และเคยทําร้ายร่างกายเธอหลายครั้ง

407
00:24:56,206 --> 00:25:00,544
จากนั้นเขาจะกลายเป็นคนไม่มีระเบียบและไร้สติ

408
00:25:02,045 --> 00:25:06,967
และนี่เองที่ทําให้เธอสงสัยอย่างมาก
เกี่ยวกับสุขภาพจิตของเขา

409
00:25:13,014 --> 00:25:17,102
กลับไปที่นิวยอร์ก
จิตแพทย์ ดร.นาโอมิ โกลด์สตีน

410
00:25:17,102 --> 00:25:21,690
ได้ผลสรุปเกี่ยวกับความสามารถของแชปแมน
ในการขึ้นพิจารณาคดี

411
00:25:22,399 --> 00:25:27,362
ความสามารถในการขึ้นพิจารณาคดี
หมายถึงความสามารถ

412
00:25:27,362 --> 00:25:32,367
ในการทําความเข้าใจข้อกล่าวหาที่เขาโดน
และให้ความร่วมมือในการแก้ต่างให้ตัวเองได้

413
00:25:33,326 --> 00:25:35,787
เขาไม่ได้แสดงอาการโรคจิตอะไรเลย

414
00:25:36,621 --> 00:25:40,125
ไม่มีหลักฐานของการเห็นภาพหลอน
หรืออาการหลงผิด

415
00:25:42,502 --> 00:25:45,630
ผลการประเมินที่เป็นที่สิ้นสุดคือ
สามารถขึ้นพิจารณาคดีได้

416
00:25:47,841 --> 00:25:51,469
เถิบไปหน่อยครับทุกคน
เร็วเข้าทุกคน ถอยไปหน่อยครับ

417
00:25:51,469 --> 00:25:54,306
การพิจารณาคดีจวนจะเกิดขึ้น
ความรู้สึกต่อต้านแชปแมน

418
00:25:54,848 --> 00:25:57,309
เปลี่ยนอารมณ์สาธารณชน
จากความเศร้าเป็นความโกรธ

419
00:25:57,309 --> 00:25:58,560
(ขู่ฆ่านักกฎหมาย!)

420
00:25:58,560 --> 00:26:01,479
คุณแอดเลอร์เบิร์ก บอกทีว่าทําไมคุณถึงถอนตัว

421
00:26:02,063 --> 00:26:04,774
มันพิสูจน์ให้เห็นว่าหนักหนาไป
แม้แต่กับทนายของเขาเอง

422
00:26:05,483 --> 00:26:07,485
คนสติไม่สมประกอบโทรมา
คนที่อยากรู้ความจริง

423
00:26:07,485 --> 00:26:10,238
สายโทรศัพท์ผมไม่เคยว่างเลยทั้งวัน

424
00:26:10,238 --> 00:26:13,033
ผมรู้สึกว่าผมไม่สามารถเป็นตัวแทนของเขา

425
00:26:13,033 --> 00:26:15,118
ด้วยความสามารถของผมได้เต็มที่
ภายใต้สถานการณ์นี้

426
00:26:15,118 --> 00:26:16,828
ถอยไปครับ ถอยไป

427
00:26:18,997 --> 00:26:19,831
(โรงพยาบาลจิตเวช)

428
00:26:19,831 --> 00:26:22,876
เราต้องคาดเดาไว้ก่อนว่า

429
00:26:22,876 --> 00:26:25,295
อาจมีคนต้องการทําร้ายเขา

430
00:26:26,463 --> 00:26:30,342
เพราะคนที่เพิ่งยิงเต่าทองตายอยู่กับเรา

431
00:26:30,342 --> 00:26:34,679
เราจึงต้องหาสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด
ในระบบของเรา

432
00:26:34,679 --> 00:26:38,141
และภายในชั่วข้ามคืนก็เป็นที่สรุปได้ว่า

433
00:26:38,141 --> 00:26:40,936
ที่นั่นคือสถานพยาบาลบนเกาะไรเกอร์ส

434
00:26:40,936 --> 00:26:43,104
เมื่อวานนี้
มาร์ค เดวิด แชปแมนได้ถูกย้ายตัว

435
00:26:43,104 --> 00:26:46,066
ออกจากโรงพยาบาลเบลล์วิว
เนื่องจากได้รับคําขู่ฆ่ามากมาย

436
00:26:48,818 --> 00:26:51,696
เรือนจําเกาะไรเกอร์สอยู่กลางแม่น้ําอีสต์

437
00:26:52,280 --> 00:26:54,241
ซึ่งเข้าถึงได้ทางสะพานเท่านั้น

438
00:26:54,741 --> 00:26:58,245
และอยู่ค่อนข้างห่างไกล
เพราะนับว่ามันยังอยู่ในนครนิวยอร์ก

439
00:26:58,245 --> 00:27:02,415
การแยกออกมาแบบนั้น
ทําให้มันเหมาะมากกับคนอย่างแชปแมน

440
00:27:08,338 --> 00:27:10,423
ท่ามกลางความเกลียดชังที่มากขึ้น

441
00:27:10,423 --> 00:27:14,844
ทนายฝ่ายจําเลยที่ยังอายุน้อย
และไม่ค่อยมีประสบการณ์ได้เข้ามารับหน้าที่แทน

442
00:27:16,304 --> 00:27:18,598
โจนาธาน มาร์คส์ วัย 37 ปีกล่าวว่า

443
00:27:18,598 --> 00:27:21,309
เมื่อเช้ามีคนโทรมาถามเขาว่าอยากรับคดีนี้ไหม

444
00:27:21,309 --> 00:27:24,271
เขาบอกนักข่าวว่าเขาหาเหตุผลที่จะไม่รับไม่ได้

445
00:27:25,230 --> 00:27:27,649
ข้อเท็จจริงที่ว่าคนจํานวนมากโกรธคุณแชปแมน...

446
00:27:27,649 --> 00:27:29,734
และคุณจะเป็นทนายให้เขา...

447
00:27:29,734 --> 00:27:31,236
คุณรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้คะ

448
00:27:31,236 --> 00:27:35,865
ผมไม่คิดว่าคนที่โกรธคุณแชปแมน

449
00:27:36,491 --> 00:27:38,243
จะมาลงกับผมหรอก

450
00:27:38,243 --> 00:27:40,954
ผมเป็นแค่ทนายความที่เป็นตัวแทนให้ลูกความผม

451
00:27:42,497 --> 00:27:44,583
เพื่อช่วยคดีที่ดังขึ้นเรื่อยๆ นี้

452
00:27:45,292 --> 00:27:49,045
มาร์คส์ได้หาทนายรุ่นน้องมาร่วมทีมด้วย
นั่นคือเดวิด ซักส์

453
00:27:51,214 --> 00:27:53,383
ในความคิดผมทั้งตอนนั้นและตอนนี้

454
00:27:53,967 --> 00:27:56,052
{\an8}ไม่มีโอกาสสําคัญสําหรับทนายไหนๆ...

455
00:27:56,052 --> 00:27:57,345
{\an8}(เดวิด ซักส์
สมาชิกทีมกฎหมายของแชปแมน)

456
00:27:57,345 --> 00:28:00,974
{\an8}ที่จะดีไปกว่าแก้ต่างให้กับจําเลยคดีอาญา
ที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก

457
00:28:00,974 --> 00:28:05,020
แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
ผมรู้สึกถึงแรงกดดันมากมาย

458
00:28:06,271 --> 00:28:10,108
ผมเคยทําคดีระดับสูงมามาก

459
00:28:10,108 --> 00:28:13,653
แต่กลายเป็นว่าคดีนี้ช่วยพัฒนาทักษะผม...

460
00:28:14,404 --> 00:28:16,489
มากกว่าทุกคดีที่ผมเคยทํามา

461
00:28:20,577 --> 00:28:22,370
ในการเตรียมขึ้นพิจารณาคดีนี้

462
00:28:22,370 --> 00:28:25,916
ทีมฝ่ายจําเลยของแชปแมน
ได้เริ่มไปเยี่ยมเขาที่เรือนจํา

463
00:28:28,543 --> 00:28:30,086
วันนี้เป็นวันอาทิตย์

464
00:28:30,086 --> 00:28:32,172
และผมอยู่ที่เกาะไรเกอร์ส

465
00:28:32,172 --> 00:28:33,340
เพื่อมาหามาร์ค แชปแมน

466
00:28:35,467 --> 00:28:39,137
ตอนนี้พวกเขาบันทึกทุกบทสนทนาที่ได้คุยกับเขา

467
00:28:39,137 --> 00:28:41,389
ผมมีความสุขจริงๆ

468
00:28:41,389 --> 00:28:42,849
ที่ได้เป็นตัวแทนให้คุณ

469
00:28:43,725 --> 00:28:48,104
สาธารณชนไม่เคยได้ยินบทสนทนาพวกนี้มาก่อน

470
00:28:48,772 --> 00:28:50,398
คุณรับปากไหมว่า...

471
00:28:50,398 --> 00:28:52,609
ผมจะถามแค่ครั้งเดียว แล้วจะไม่ถามอีก

472
00:28:53,735 --> 00:28:55,278
คุณจะยืนหยัดอยู่กับผมจนจบไหม

473
00:28:55,779 --> 00:28:56,947
ผมรับปาก

474
00:28:56,947 --> 00:28:59,491
และคุณจะถามอีกกี่รอบก็ได้ตามสบาย

475
00:29:00,992 --> 00:29:04,037
มันแปลกเพราะหลายครั้งที่คุยกับเขา

476
00:29:04,037 --> 00:29:07,249
เขาจะดูเป็นคนปกติมาก

477
00:29:07,249 --> 00:29:09,376
แล้วจู่ๆ ก็โพล่ง!

478
00:29:09,376 --> 00:29:12,045
สิ่งที่ออกมาจากปากเขาต่อจากนั้น

479
00:29:12,045 --> 00:29:13,922
คือสิ่งที่เกินคาดคิดมากๆ

480
00:29:15,090 --> 00:29:17,467
จนเราคิดว่า "ใช่เลย เขาเป็นบ้าจริงๆ"

481
00:29:18,760 --> 00:29:20,387
บอกผมทีว่าเกิดอะไรขึ้น

482
00:29:21,471 --> 00:29:23,557
ความคิดนี้ฟังดูบ้าหน่อย

483
00:29:23,557 --> 00:29:26,851
ผมคิดว่าผมจะแปลงร่างเป็นคนอื่นได้
ถ้าผมฆ่าคนคนนั้น

484
00:29:27,519 --> 00:29:29,020
คุณคิดว่าจะกลายเป็นใครเหรอ

485
00:29:29,020 --> 00:29:30,772
รู้จักหนังสือ
"จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น" ไหม

486
00:29:30,772 --> 00:29:34,401
- รู้ครับ
- ผมมีหนังสือเล่มนั้น

487
00:29:34,401 --> 00:29:38,196
ผมนึกว่าผมจะกลายร่างเป็นตัวละครในหนังสือนั่น

488
00:29:38,196 --> 00:29:39,573
แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า...

489
00:29:40,699 --> 00:29:42,701
คุณคิดว่าคุณจะกลายเป็นใคร

490
00:29:42,701 --> 00:29:43,994
โฮลเดน คอลฟิลด์

491
00:29:47,163 --> 00:29:51,126
เขาคิดว่าเขาจะได้กลายร่าง
เป็นโฮลเดน คอลฟิลด์จริงๆ

492
00:29:51,126 --> 00:29:53,545
ตัวละครในหนังสือ
"จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น"

493
00:29:53,545 --> 00:29:57,507
เขาจะเปลี่ยนจากหนุ่มจ้ําม่ํา

494
00:29:58,466 --> 00:30:03,763
ไปเป็นวัยรุ่นที่ตัวสูงผอม

495
00:30:03,763 --> 00:30:05,473
เขาพูดจาไม่มีเหตุผลเลย

496
00:30:05,473 --> 00:30:08,476
นี่ไม่ใช่นิยายสืบสวน
แน่นอนว่าเขาเป็นคนยิงเลนนอน

497
00:30:08,476 --> 00:30:10,145
เขาไม่ได้พยายามหลบหนี

498
00:30:10,145 --> 00:30:11,980
คําถามก็คือ

499
00:30:11,980 --> 00:30:16,067
"สภาพจิตของเขาเป็นยังไง
ตอนที่เขาก่ออาชญากรรมนั้นขึ้นมา"

500
00:30:16,067 --> 00:30:20,322
เจตนาของเราคือเพื่อพิสูจน์ต่อคณะลูกขุน
ว่าจริงๆ แล้วผู้ชายคนนี้

501
00:30:20,322 --> 00:30:25,452
วิกลจริต และได้รับการรับรองจากผลของ...

502
00:30:25,452 --> 00:30:29,789
การดูแลด้านจิตเวช ซึ่งตรงกันข้าม

503
00:30:29,789 --> 00:30:32,542
กับการลงโทษจําคุก

504
00:30:34,211 --> 00:30:39,007
แต่การดําเนินคดีนั้น
ไม่ยอมรับการแก้ต่างเรื่องวิกลจริตของแชปแมน

505
00:30:39,883 --> 00:30:43,220
{\an8}ถ้าใครสักคนมีอาการทางจิตเวชรุนแรงขนาดนั้น...

506
00:30:43,220 --> 00:30:44,721
{\an8}(คิม โฮเกรฟ
อัยการระดับมลรัฐ)

507
00:30:44,721 --> 00:30:47,641
พวกเขาคงหยิบปืนขึ้นมาแล้วคิดว่ามันคือกล้วย

508
00:30:48,516 --> 00:30:52,604
นั่นจะเป็นหนึ่งในวิธี
ที่ใช้เป็นข้อแก้ต่างเรื่องวิกลจริต

509
00:30:54,564 --> 00:30:58,401
แต่ในมุมมองของเรา เขาไม่ได้ป่วยทางจิต

510
00:30:59,194 --> 00:31:03,531
เขารู้ว่าเขาทําอะไร เขามีปืน
เขาใช้มันโดยมีจุดประสงค์อย่างจงใจ

511
00:31:04,241 --> 00:31:06,326
และเขารู้ว่าสิ่งที่เขาทํามันผิด

512
00:31:06,326 --> 00:31:09,663
เพราะหลังจากการฆาตกรรม
เขารอให้ตํารวจมาจับ

513
00:31:09,663 --> 00:31:12,749
(อาคารศาลอาญา)

514
00:31:15,293 --> 00:31:17,212
จิตแพทย์ของคุณจะวิเคราะห์อะไรบ้าง

515
00:31:17,212 --> 00:31:18,838
- เมื่อไรน่ะเหรอ
- วิเคราะห์อะไรและทําไม

516
00:31:18,838 --> 00:31:19,965
และเพื่ออะไร

517
00:31:19,965 --> 00:31:23,134
พวกเขาจะตรวจดูสภาพจิตใจเขาขณะที่ก่อเหตุ

518
00:31:25,136 --> 00:31:27,556
โจนาธาน มาร์คส์
หัวหน้าทนายของแชปแมน

519
00:31:27,556 --> 00:31:30,600
ได้เปิดเผยการนัดหมายที่เป็นที่ถกเถียง
ต่อทีมของเขา

520
00:31:31,643 --> 00:31:33,478
ผมเลือกคนที่เก่งที่สุดที่ผมหาได้

521
00:31:33,478 --> 00:31:35,063
บอกได้ไหมว่าเป็นใคร

522
00:31:35,063 --> 00:31:37,941
มิลตัน ไคลน์เป็นนักสะกดจิตไม่ใช่เหรอ

523
00:31:38,650 --> 00:31:40,485
มิลตัน ไคลน์เป็นจิตแพทย์ทางคลินิก

524
00:31:40,944 --> 00:31:43,655
และเขาใช้การสะกดจิตเป็นเครื่องมือวินิจฉัย

525
00:31:46,241 --> 00:31:48,201
เขาว่าจ้างอดีตที่ปรึกษา

526
00:31:48,201 --> 00:31:52,330
ในโปรแกรมควบคุมจิตของซีไอเอ
ดร.มิลตัน ไคลน์

527
00:31:53,456 --> 00:31:56,084
{\an8}เราฝึกให้พวกเขาใช้อาวุธปืน
โดยขาดความยั้งคิดได้

528
00:31:56,084 --> 00:31:57,419
{\an8}(มิลตัน ไคลน์
จิตแพทย์และที่ปรึกษาของซีไอเอ)

529
00:31:57,419 --> 00:31:59,963
{\an8}เราฝึกให้พวกเขายิงคน
โดยแทบไม่มีความรู้สึกหรือความคิด

530
00:32:00,630 --> 00:32:03,383
ไม่มีความลังเลใจ ไม่มีความกังวลใจ

531
00:32:05,010 --> 00:32:06,970
มาร์ค นี่คือ ดร.มิลตัน ไคลน์

532
00:32:06,970 --> 00:32:09,556
เป็นไงบ้าง มาร์ค ยินดีที่ได้เจอนะ

533
00:32:09,556 --> 00:32:12,225
หากมีแง่มุมซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลังการฆาตกรรม

534
00:32:12,726 --> 00:32:16,438
ดร.ไคลน์ก็หวังว่าจะเปิดเผยมันออกมาได้
ผ่านการสะกดจิต

535
00:32:16,438 --> 00:32:18,189
สิ่งที่ผมอยากให้คุณทํานะ มาร์ค

536
00:32:18,189 --> 00:32:20,317
คือเพ่งสมาธิจ้องเพดานไว้

537
00:32:21,234 --> 00:32:24,237
แล้วค่อยๆ หลับตาลงช้าๆ

538
00:32:24,237 --> 00:32:26,740
ปล่อยให้ทั้งร่างกายเริ่มผ่อนคลาย

539
00:32:27,449 --> 00:32:31,328
ไล่ตั้งแต่หัวลงไปถึงปลายนิ้วเท้า

540
00:32:32,412 --> 00:32:36,541
และรู้สึกว่าคุณกําลังผ่อนคลายมากขึ้นเรื่อยๆ

541
00:32:36,541 --> 00:32:41,171
มากขึ้น และมากขึ้น และมากขึ้น

542
00:32:43,715 --> 00:32:45,258
ตอนนี้ผมรู้สึกแปลกมากๆ

543
00:32:45,258 --> 00:32:46,676
ผมผ่อนคลายสุดๆ

544
00:32:46,676 --> 00:32:48,303
มันส่งผลแล้วใช่ไหม

545
00:32:49,804 --> 00:32:52,349
พยายามนึกภาพสถานที่นั้นให้ผมหน่อย

546
00:32:52,349 --> 00:32:54,184
- สถานที่เกิดเหตุน่ะเหรอ
- ใช่

547
00:32:54,684 --> 00:32:58,063
โอเค ผมนั่งอยู่ แล้วมีรถมาจอด

548
00:32:58,605 --> 00:33:02,359
ผมรู้ว่าเป็นรถเขา ผมเลยพูดว่า "คันนี้แหละ"

549
00:33:02,359 --> 00:33:07,739
ประตูรถเปิดออก
โยโกะลงรถ และผมพยักหน้าให้เธอ

550
00:33:08,240 --> 00:33:09,741
แล้วเขาก็ลงรถตามมา

551
00:33:10,617 --> 00:33:12,285
ผมมองจอห์นตอนที่เขาเดินผ่านไป

552
00:33:12,285 --> 00:33:17,290
แล้วผมก็ลุกจากพื้นที่ขอบทางเดินเล็กๆ นั่น

553
00:33:18,124 --> 00:33:21,711
เดินไปประมาณสองเมตร แล้วหันไปทางเขา

554
00:33:22,546 --> 00:33:24,172
ผมหยิบปืนออกจากกระเป๋า

555
00:33:26,800 --> 00:33:28,260
เล็งไปที่เขา

556
00:33:28,260 --> 00:33:30,637
แล้วก็ยิงเลย

557
00:33:30,637 --> 00:33:32,639
รวมห้านัด

558
00:33:33,139 --> 00:33:34,891
แล้วพวกเขาก็จับกุมผม นั่นคือตอนที่ผมพูดว่า

559
00:33:34,891 --> 00:33:37,060
"ผมคือผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น"

560
00:33:37,602 --> 00:33:41,898
จําได้ไหมว่าตอนนั้นคุณรู้สึกยังไง
เอาแค่ความรู้สึกน่ะ

561
00:33:42,941 --> 00:33:46,111
ผมรู้สึกเหมือนไม่ใช่ตัวผม
แต่มันคือตัวผมเอง

562
00:33:46,111 --> 00:33:48,113
ผมลงมือเอง และผมจําได้ว่าผมเป็นคนทํา

563
00:33:48,113 --> 00:33:52,409
ความคิดอะไรทําให้คุณตัดสินใจทําแบบนั้น

564
00:33:53,785 --> 00:33:55,161
ผมเห็นความทรมาน

565
00:33:55,161 --> 00:33:57,372
ใจนึงผมก็ไม่อยากทํา แต่อีกใจนึงก็อยาก

566
00:33:58,540 --> 00:34:02,419
สิ่งเดียวที่ผมจําได้คือมีเสียงดังขึ้นในหัวผม

567
00:34:02,419 --> 00:34:06,298
มันพูดว่า "ทําเลย ทําเลย ทําเลย"
มันดังขึ้นตอนที่เขาเดินผ่านผมไป

568
00:34:06,298 --> 00:34:08,133
ผมก็เลยทํา

569
00:34:15,807 --> 00:34:20,061
และตอนนี้เราจะใช้เวลา
สิบนาทีในการสงบนิ่งเพื่อสวดภาวนา

570
00:34:20,061 --> 00:34:21,229
ตามที่โยโกะ โอโนะขอ

571
00:34:21,229 --> 00:34:23,315
- เพื่อดวงวิญญาณของจอห์น เลนนอน
- ทุกท่านครับ...

572
00:34:23,315 --> 00:34:26,651
กรุณาปิดวิทยุสื่อสารทั้งหมด

573
00:34:27,736 --> 00:34:32,324
กรุณาหยุดการซื้อขายสินค้าใดๆ

574
00:34:33,115 --> 00:34:36,827
ทําสมาธิอย่างสงบในแบบของคุณ
เราจะเริ่ม ณ บัดนี้

575
00:34:38,121 --> 00:34:39,831
มาร่วมกันสวดภาวนา ขอบคุณครับ

576
00:34:40,874 --> 00:34:42,959
ในขณะที่แชปแมนเตรียมตัวขึ้นพิจารณาคดี

577
00:34:42,959 --> 00:34:46,922
คนหลายพันได้มารวมตัวกัน
เพื่อไว้อาลัยให้เลนนอนที่เซ็นทรัลพาร์ก

578
00:34:47,881 --> 00:34:52,719
ผู้ร่วมงานคนนึงได้ติดตามข่าวนี้อย่างใกล้ชิด

579
00:34:55,387 --> 00:34:57,474
ชื่อของเขาคือจอห์น ฮิงก์ลีย์ จูเนียร์

580
00:34:57,974 --> 00:35:01,061
เขาเองก็มีหนังสือ
"จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น"

581
00:35:03,063 --> 00:35:07,150
และเขากําลังจะยิงประธานาธิบดีสหรัฐฯ

582
00:35:18,036 --> 00:35:18,870
{\an8}(ตอนต่อไป)

583
00:35:18,870 --> 00:35:20,997
{\an8}มาร์ค แชปแมนบอกว่าเขาบริสุทธิ์จากเหตุยิงกัน

584
00:35:20,997 --> 00:35:22,624
{\an8}โดยให้เหตุผลว่าวิกลจริต

585
00:35:22,624 --> 00:35:24,501
{\an8}พระเจ้าบอกให้เขาทํา

586
00:35:24,501 --> 00:35:28,713
{\an8}เขาผิดจริง
เพราะฉันไม่เชื่อเรื่องวิกลจริตอะไรทั้งนั้น

587
00:35:28,713 --> 00:35:30,006
{\an8}เขาไม่ได้ป่วยทางจิต

588
00:35:30,006 --> 00:35:32,425
{\an8}เจตนาของเขาคือหาแสงให้ตัวเอง

589
00:35:32,425 --> 00:35:33,760
{\an8}(ชายที่ยิงเลนนอน)

590
00:35:33,760 --> 00:35:35,887
{\an8}ภายใต้สถานการณ์อื่นๆ

591
00:35:35,887 --> 00:35:38,014
{\an8}เขาคงถูกพิจารณาคดีในฐานะคนวิกลจริต

592
00:35:38,014 --> 00:35:39,307
{\an8}เขายิงผิดคน

593
00:36:31,860 --> 00:36:33,862
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี