1 00:00:43,793 --> 00:00:46,463 {\an8}(จูราสสิค เวิลด์ ทฤษฎีความอลวน) 2 00:00:47,088 --> 00:00:48,506 (สวนสนุกดึกดําบรรพ์) 3 00:00:48,506 --> 00:00:51,134 {\an8}(พี่น้อง) 4 00:00:51,134 --> 00:00:52,177 (ของราชาไดโน) 5 00:00:52,177 --> 00:00:54,846 {\an8}(จากนิยายจูราสสิคปาร์ค ของไมเคิล ไครช์ตัน) 6 00:01:17,994 --> 00:01:19,245 {\an8}ให้ตายสิ 7 00:01:22,123 --> 00:01:22,957 {\an8}โธ่เอ๋ย 8 00:01:26,294 --> 00:01:27,545 {\an8}มีอะไรกวนใจเหรอ 9 00:01:27,545 --> 00:01:31,549 {\an8}อะไร เปล่า ไม่มีอะไร 10 00:01:33,551 --> 00:01:35,678 {\an8}ต้องมีอะไรแน่นอน 11 00:01:35,678 --> 00:01:38,306 {\an8}ไม่อย่างนั้น นายคงไม่... 12 00:01:40,725 --> 00:01:41,684 {\an8}แปะๆๆ 13 00:01:42,769 --> 00:01:45,563 {\an8}ฉันคือเบ็น ฉันกําลังกังวล 14 00:01:45,563 --> 00:01:47,357 {\an8}ฉันไม่ได้ทําอย่างนั้น 15 00:01:49,442 --> 00:01:52,946 {\an8}เอาเถอะ ฉันไม่อยากพูดถึง ไม่มีอะไร 16 00:01:52,946 --> 00:01:55,615 ก็ได้ แต่เบาเสียงได้ไหม 17 00:01:55,615 --> 00:01:58,701 ฉันไม่ได้หลับมานานแล้ว ฉันเหนื่อย 18 00:02:05,667 --> 00:02:08,211 ก็ได้ บัมปี้น่ะ อดคิดถึงมันไม่ได้ 19 00:02:08,211 --> 00:02:09,546 นั่นไง 20 00:02:09,546 --> 00:02:13,049 มันรับมือกับอาโทรซิแรพเตอร์ได้ดี 21 00:02:13,049 --> 00:02:14,843 ก็คงดูแลตัวเองได้แหละเนอะ 22 00:02:14,843 --> 00:02:17,762 อยู่แล้ว มันเอาตัวรอดได้สบาย 23 00:02:17,762 --> 00:02:21,266 ถูกของนาย มันเป็นหญิงแกร่งที่พึ่งพาตนเองได้ 24 00:02:21,266 --> 00:02:24,102 พูดแปลกดี แต่ก็โอเค 25 00:02:24,102 --> 00:02:27,230 - คนที่ควรจะกลัวคือเรานี่แหละ - เนอะ 26 00:02:28,857 --> 00:02:29,858 ใช่ 27 00:02:30,525 --> 00:02:32,110 แร็ปเตอร์พวกนั้น 28 00:02:32,110 --> 00:02:36,406 ถ้าเป็นตัวเดียวกับที่กระท่อม แปลว่ามันตามเรามา 2,400 กิโล 29 00:02:36,406 --> 00:02:38,992 แถมยังถึงเท็กซัสหลังเราไม่นาน 30 00:02:38,992 --> 00:02:43,788 รู้สึกเหมือนเราถูกตามล่าเลยใช่ไหม 31 00:02:45,331 --> 00:02:48,042 ใช่ ฉันบอกแล้วไงว่าเชื่อนาย 32 00:02:48,042 --> 00:02:51,796 รู้แล้ว ในที่สุด ก็มีคนเห็นด้วยกับฉันสักที 33 00:02:51,796 --> 00:02:56,509 รู้ไหมว่าฉันรอมานานแค่ไหน มันเหมือนกับ... 34 00:02:58,344 --> 00:03:01,180 เบาเสียงลงหน่อย เรายังถูกล่าอยู่ 35 00:03:01,723 --> 00:03:02,557 นั่นสินะ 36 00:03:06,561 --> 00:03:08,897 พวกอาโทรซิแรพเตอร์ดูเปลี่ยนไปไหม 37 00:03:08,897 --> 00:03:13,443 - อาจจะพรางกาย เหมือนอินโดมินัส - ดูมีเยอะกว่าที่มีอยู่จริง 38 00:03:13,443 --> 00:03:16,571 มันปรับตัวเพื่อให้ล่าเก่งขึ้นเหรอ 39 00:03:16,571 --> 00:03:20,450 แต่ก็มีวิธีกําจัดคน ที่ง่ายกว่าการใช้แร็ปเตอร์ 40 00:03:20,450 --> 00:03:22,744 ใช่ แต่กลบเกลื่อนยากกว่า 41 00:03:22,744 --> 00:03:25,413 ถ้าแร็ปเตอร์เก็บเรา ใครจะมาสงสัย 42 00:03:25,413 --> 00:03:29,083 ใช่ แค่ไดโนเสาร์ทําตัวเป็นไดโนเสาร์ 43 00:03:33,504 --> 00:03:37,550 นี่ เตือนหน่อยได้ไหม มีคนอยู่ข้างหลังนะ 44 00:03:37,550 --> 00:03:39,802 ขอโทษที แซมมี่ เจอหลุม 45 00:03:40,970 --> 00:03:41,804 เธอไหว 46 00:03:41,804 --> 00:03:44,557 ไม่ไหวย่ะ ไม่ใกล้เคียงสักนิด 47 00:03:44,557 --> 00:03:46,684 แยซยังไม่ยอมรับโทรศัพท์เลย 48 00:03:47,185 --> 00:03:50,063 บอกแล้วไงว่าโทรศัพท์ตามรอยได้ 49 00:03:50,063 --> 00:03:54,067 ฉันไม่แคร์ เบ็นจามิน นายก็คงทําแบบนี้ถ้านายมีแฟน 50 00:03:54,609 --> 00:03:58,404 ฉันไม่ทําแน่นอน เพราะว่าฉันมี แต่ก็ไม่ทํา 51 00:03:58,404 --> 00:04:00,531 - มีอะไร - มีแฟน 52 00:04:02,367 --> 00:04:06,079 - จริงเหรอ - จริง เธออยู่ที่... 53 00:04:06,788 --> 00:04:07,622 ยุโรป 54 00:04:11,584 --> 00:04:13,461 นั่นตํารวจทางหลวงเหรอ 55 00:04:13,461 --> 00:04:15,922 เปล่า ดีพีดับเบิ้ลยูน่ะ 56 00:05:15,940 --> 00:05:17,358 ทําไมนายไม่อยู่ 57 00:05:17,358 --> 00:05:19,402 ดาเรียส นายอยู่ไหน 58 00:05:19,402 --> 00:05:22,405 - ดาเรียส - ดาเรียส 59 00:05:22,405 --> 00:05:24,365 ดาเรียส ใจลอยไปไหน 60 00:05:31,122 --> 00:05:32,415 นายไหวนะ 61 00:05:32,415 --> 00:05:33,666 ฉัน... 62 00:05:34,792 --> 00:05:36,878 ไม่เป็นไร ไปกันต่อเถอะ 63 00:05:48,306 --> 00:05:50,099 ดูเหมือนจะพลาดไปสองสามตัว 64 00:05:55,646 --> 00:05:58,232 (จุดแวะพัก) 65 00:06:05,615 --> 00:06:07,492 ใกล้ถึงแล้วใช่ไหม 66 00:06:08,826 --> 00:06:10,495 (โทรหาเจ้าบ้าไดโน) 67 00:06:10,495 --> 00:06:11,412 ดาเรียส 68 00:06:11,412 --> 00:06:12,371 หือ 69 00:06:12,371 --> 00:06:13,664 ใกล้ถึงหรือยัง 70 00:06:13,664 --> 00:06:17,585 ขอโทษที น่าจะอยู่ข้างหน้านี้ 71 00:06:23,591 --> 00:06:26,135 เดี๋ยว นี่บ้านของเค็นจิเหรอ 72 00:06:26,135 --> 00:06:30,098 เด็กอู้ฟู่ที่ชอบโม้ เรื่องลานโบว์ลิงอะนะ 73 00:06:31,307 --> 00:06:34,477 ฉันรู้ว่าพ่อเขาหมดตูดตอนที่ติดคุก 74 00:06:34,477 --> 00:06:36,521 ตอนที่เราส่งเขาเข้าคุก 75 00:06:36,521 --> 00:06:39,482 ใช่ แต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ 76 00:06:40,108 --> 00:06:43,152 ดาเรียส เค็นจิไม่เคยเล่า อะไรให้ฟังเหรอ 77 00:06:43,152 --> 00:06:45,738 เราไม่ได้คุยกันแล้วน่ะ 78 00:06:45,738 --> 00:06:46,656 โอ้ 79 00:06:47,573 --> 00:06:52,829 ข้างนอกอาจจะดูโทรม แต่ข้างในอาจจะดูดีก็ได้ 80 00:06:52,829 --> 00:06:53,913 มาเถอะ 81 00:07:04,132 --> 00:07:06,008 แน่นะว่ามาถูกที่ 82 00:07:08,970 --> 00:07:10,471 ลองเคาะอีกทีดีไหม 83 00:07:13,349 --> 00:07:15,268 ดีใจที่ได้เจอเหมือนกัน 84 00:07:15,977 --> 00:07:17,228 เค็นจิ 85 00:07:17,228 --> 00:07:20,481 อย่าย่องมาข้างหลังแบบนี้สิ 86 00:07:21,274 --> 00:07:25,736 ไม่ได้ย่อง เพิ่งไปสอนปีนผากลับมา 87 00:07:26,237 --> 00:07:27,655 เค็นจ์ 88 00:07:27,655 --> 00:07:32,160 นายสูงขึ้นอีกแล้วเหรอ ช้าๆ หน่อย 89 00:07:32,160 --> 00:07:37,498 ไหนๆ ก็เตะฉันแล้ว ขอกอดหน่อยได้ไหม ยัยสาวคาราเต้ 90 00:07:37,498 --> 00:07:42,253 กาโปเอย์ราต่างหาก แต่ฉันพร้อมกอดเสมอ 91 00:07:42,795 --> 00:07:43,921 เชิญข้างในก่อน 92 00:07:44,589 --> 00:07:49,760 นี่ เค็นจ์ ฉันรู้คราวก่อน เราจบกันไม่สวย แต่... 93 00:07:58,895 --> 00:08:00,730 เดี๋ยวตามเข้าไป 94 00:08:01,397 --> 00:08:03,983 ขอต้อนรับสู่เคหาสน์เค็นจิ 2.0 95 00:08:09,322 --> 00:08:10,406 {\an8}(ค่ายปีนเขา) 96 00:08:11,324 --> 00:08:15,661 ถูกใจธุรกิจของฉันล่ะสิ 97 00:08:16,245 --> 00:08:17,914 นี่ เอาไปดู 98 00:08:18,498 --> 00:08:20,917 "คุณก็ปีนได้เหมือนกัน" 99 00:08:21,501 --> 00:08:24,962 ไม่ธรรมดาเลย เค็นจ์ 100 00:08:25,588 --> 00:08:27,131 เกือบลืมเลย 101 00:08:31,969 --> 00:08:34,013 แต่นแต๊น 102 00:08:36,557 --> 00:08:38,392 มันเรืองแสงได้ด้วย 103 00:08:40,019 --> 00:08:41,229 เจ๋งไหมล่ะ 104 00:08:44,857 --> 00:08:46,734 เจ๋งดี เค็นจิ 105 00:08:47,318 --> 00:08:48,945 แต่เรามาเรื่องอื่น 106 00:08:49,570 --> 00:08:52,907 เรามาเตือนนาย เราตกอยู่ในอันตราย 107 00:08:56,285 --> 00:08:59,080 อันตรายเหรอ ฉันบอกลาเรื่องนั้นมานานแล้ว 108 00:08:59,080 --> 00:09:02,208 ตอนนี้ฉันสนใจแต่การปีนเขาแล้ว 109 00:09:02,208 --> 00:09:05,461 ใช่ จนแร็ปเตอร์โผล่มาหน้าประตูบ้าน 110 00:09:05,461 --> 00:09:08,130 แร็ปเตอร์ ถามจริง 111 00:09:08,130 --> 00:09:09,674 ใช่ เรื่องจริง 112 00:09:09,674 --> 00:09:13,094 นายคิดว่าเรามาทําไม ไม่ได้มาคุยเจ๊าะแจ๊ะแน่ 113 00:09:14,720 --> 00:09:17,598 ว่าอะไรนะ ฉันไม่ถนัดเรื่องหักหลัง 114 00:09:17,598 --> 00:09:18,891 นายเป็นอะไรของนาย 115 00:09:18,891 --> 00:09:19,976 ที่บรุ๊คลินตาย... 116 00:09:24,188 --> 00:09:25,648 การตายของบรุ๊คลิน 117 00:09:27,233 --> 00:09:28,526 ไม่ใช่อุบัติเหตุ 118 00:09:28,526 --> 00:09:29,652 อะไรนะ 119 00:09:31,070 --> 00:09:35,116 ไม่ พูดเรื่องอะไรของนาย 120 00:09:35,116 --> 00:09:37,159 อัลโลซอรัสคืนนั้น... 121 00:09:37,785 --> 00:09:39,203 บรุ๊คลินถูกเพ่งเล็ง 122 00:09:41,414 --> 00:09:45,042 เธอตายก็เพราะใครบางคน แต่ไม่ใช่ไดโนเสาร์ 123 00:09:47,712 --> 00:09:49,589 เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 124 00:09:49,589 --> 00:09:53,509 แต่มีคนใช้ไดโนเสาร์ไล่ล่าเรา 125 00:09:53,509 --> 00:09:54,677 การตายของบรุ๊คลิน 126 00:09:55,803 --> 00:09:56,637 มัน... 127 00:09:57,221 --> 00:10:01,017 มันประหลาด ฉันเจอแผนที่กับโน้ตที่เธอทิ้งไว้ 128 00:10:02,226 --> 00:10:03,936 เป็นที่อยู่ใกล้ๆ ที่นี่ 129 00:10:03,936 --> 00:10:06,981 และวันที่เขียนก็ไม่นานก่อนที่เธอจะ... 130 00:10:07,523 --> 00:10:08,733 นั่นแหละ 131 00:10:09,317 --> 00:10:11,902 มันอาจเป็นเบาะแสว่าเกิดอะไรขึ้น 132 00:10:11,902 --> 00:10:13,613 นายสองคนได้เจอกันไหม 133 00:10:13,613 --> 00:10:16,449 ไม่ ฉันไม่เคยไปที่นั่น 134 00:10:16,949 --> 00:10:18,409 แน่ใจนะ 135 00:10:19,994 --> 00:10:20,870 เค็นจิ แน่... 136 00:10:20,870 --> 00:10:24,206 เออ ถ้าเคยไปก็รู้แล้ว เชื่อเถอะ 137 00:10:24,790 --> 00:10:26,792 ทําไม มีอะไร 138 00:10:28,461 --> 00:10:29,962 พ่อฉันอยู่ที่นั่น 139 00:10:31,881 --> 00:10:32,715 แดเนี่ยล 140 00:10:33,299 --> 00:10:36,177 เธอเจอกับแดเนี่ยลเหรอ 141 00:10:38,054 --> 00:10:39,555 อะไรน่ะ 142 00:10:41,432 --> 00:10:42,266 โอ้ 143 00:10:42,266 --> 00:10:43,267 เอายังไงดี 144 00:10:44,935 --> 00:10:45,770 เค็นจิ 145 00:10:47,605 --> 00:10:50,274 เฉยๆ เถอะ อีกเดี๋ยวก็หยุดแล้ว 146 00:11:17,635 --> 00:11:19,136 (โทรหาเจ้าบ้าไดโน) 147 00:11:30,022 --> 00:11:33,025 มันก็... สนุกดีนะ 148 00:11:34,693 --> 00:11:36,404 ฉันจะลองโทรหาแยซอีก 149 00:11:38,406 --> 00:11:40,533 บรุ๊คลินจะไปหาพ่อฉันทําไม 150 00:11:40,533 --> 00:11:43,369 จากที่เขาทํากับเราบนเกาะแมนตาห์คอร์ป 151 00:11:43,369 --> 00:11:45,996 เขาอาจจะเกี่ยวข้องกับการตายของเธอ 152 00:11:45,996 --> 00:11:47,748 หรือเป็นคนที่ล่าเรา 153 00:11:47,748 --> 00:11:49,667 หลังจากเขาทิ้งเราให้ตาย 154 00:11:49,667 --> 00:11:52,461 ใช่ เขาเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง 155 00:11:52,461 --> 00:11:56,424 พ่ออยู่ในบ้านพักฟื้น ที่มีคนจับตาดู 24 ชั่วโมง 156 00:11:56,424 --> 00:11:57,967 เขาทําไม่ได้หรอก 157 00:11:57,967 --> 00:12:00,344 เขาคุยกับบรุ๊คลินแน่นอน 158 00:12:00,845 --> 00:12:01,971 เราควรไปพบเขา 159 00:12:01,971 --> 00:12:06,142 ไม่มีทาง ฉันไม่มีวันคุยกับเขา 160 00:12:06,142 --> 00:12:07,309 เราจบกันแล้ว 161 00:12:07,309 --> 00:12:10,604 หักหลังกันเมื่อไร ฉันเลิกไว้ใจตลอดกาล 162 00:12:12,940 --> 00:12:15,234 ถ้าเขารู้อะไรที่ช่วยเราได้ล่ะ 163 00:12:15,234 --> 00:12:18,279 ถ้านายไม่อยากเจอเขา จะมาอยู่ใกล้ๆ ทําไม 164 00:12:19,196 --> 00:12:20,114 ฉันไม่ไป 165 00:12:20,114 --> 00:12:24,201 ฉันสบายดีแล้ว และฉันก็ตั้งตัวด้วยตัวเอง 166 00:12:24,201 --> 00:12:28,122 ฉันจะไม่ยอมทิ้งมัน เพื่อเขาหรือใครแล้ว 167 00:12:29,748 --> 00:12:30,583 ฉันจะ... 168 00:12:31,667 --> 00:12:32,793 ขอไปสูดอากาศ 169 00:12:36,755 --> 00:12:37,756 เค็นจิ 170 00:12:41,427 --> 00:12:42,970 เขาไปไหน 171 00:12:42,970 --> 00:12:46,056 เขารับเรื่องพ่อได้ไม่ดีเท่าไหร่ 172 00:12:46,765 --> 00:12:49,435 แยซยังคงไม่รับโทรศัพท์ 173 00:12:49,435 --> 00:12:51,437 ปกติเธอก็ไม่ค่อยรับ 174 00:12:51,437 --> 00:12:54,064 แต่มักจะแชทกลับมา ไม่ก็ส่งอิโมจิยกนิ้ว 175 00:12:54,064 --> 00:12:57,735 ถึงเธอรู้ว่าฉันจะเกลียด เพราะมันชวนให้หงุดหงิด 176 00:12:57,735 --> 00:12:59,570 ฉันรู้เธอไม่ได้ตั้งใจ 177 00:12:59,570 --> 00:13:02,990 แต่ฉันมีสัญชาตญาณแฟน ว่ามีบางอย่างผิดปกติ 178 00:13:03,657 --> 00:13:05,326 ฉันว่าเราควรแยกกัน 179 00:13:05,993 --> 00:13:07,119 เธอกับแยซ 180 00:13:07,703 --> 00:13:13,667 ไม่ใช่ ฉันหมายถึงเรา เราสามคน ทําไม เธอบอกอะไรเหรอ 181 00:13:13,667 --> 00:13:15,336 ไม่ รวมกันเราอยู่ 182 00:13:15,336 --> 00:13:17,379 เราควรจะอยู่ด้วยกัน 183 00:13:17,379 --> 00:13:18,923 แยซต้องการฉัน 184 00:13:27,973 --> 00:13:29,308 - อย่า - เอากุญแจมา 185 00:13:29,308 --> 00:13:30,851 อย่านะ 186 00:13:31,894 --> 00:13:33,646 - ขอบใจ - อย่า 187 00:13:33,646 --> 00:13:36,106 เดี๋ยว เธอจะ... เฮ้ย 188 00:13:36,106 --> 00:13:37,983 เอารถฉันไปไม่ได้นะ 189 00:13:39,735 --> 00:13:43,280 ก็ได้ ไปก็ไป แต่ฉันไปด้วย 190 00:13:54,667 --> 00:13:55,501 หือ 191 00:13:56,252 --> 00:13:57,836 นี่ เปิดประตูสิ 192 00:14:00,214 --> 00:14:02,049 ขอโทษนะ ดี นายต้องอยู่นี่ 193 00:14:02,633 --> 00:14:05,094 ตลกแล้ว เปิดประตูเดี๋ยวนี้ 194 00:14:05,094 --> 00:14:07,805 นายพูดเอง รวมกันเราอยู่ 195 00:14:07,805 --> 00:14:11,350 แยซอยู่คนเดียว และตอนนี้เค็นจิก็ด้วย 196 00:14:12,518 --> 00:14:15,271 แล้วไง เค็นจิไม่อยากยุ่งกับฉัน 197 00:14:15,271 --> 00:14:19,024 เขาตั้งใจเมินฉันซะขนาดนั้น 198 00:14:19,024 --> 00:14:22,945 เราถูกล่าอยู่ เราต้องช่วยเหลือกัน 199 00:14:23,946 --> 00:14:27,658 งั้นทําไมนายไม่อยู่ อย่างน้อยเค็นจิก็มองหน้านาย 200 00:14:28,492 --> 00:14:29,952 ฉันทิ้งลูกไม่ได้ 201 00:14:29,952 --> 00:14:32,162 มันจะดีกับนายทั้งคู่ 202 00:14:32,162 --> 00:14:35,624 ระหว่างนี้นายก็ ไปกล่อมให้เขาคุยกับพ่อ 203 00:14:37,042 --> 00:14:38,294 ฮามากเพื่อน 204 00:14:41,505 --> 00:14:42,673 โอเค ได้ 205 00:14:43,173 --> 00:14:44,967 ฉัน คนที่เค็นจิเกลียด 206 00:14:44,967 --> 00:14:49,305 พยายามกล่อมให้เขาไปเจอพ่อ ที่เขาเกลียดเหมือนกัน 207 00:14:49,305 --> 00:14:50,890 - ให้ได้งี้ - เยี่ยม 208 00:14:50,890 --> 00:14:54,560 - ถึงบ้านแยซแล้วจะโทรมา - นายไม่มีเบอร์เค็นจิ... 209 00:14:55,561 --> 00:14:56,562 นี่นา 210 00:14:56,562 --> 00:14:57,813 ดูแลตัวเอง 211 00:14:57,813 --> 00:14:59,732 ขอบใจที่ไม่ช่วย 212 00:15:07,573 --> 00:15:10,326 เค็นจิ 213 00:15:23,297 --> 00:15:25,799 แหงล่ะ ว่าต้องปีนไปไกลละ 214 00:15:30,387 --> 00:15:31,388 โอเค 215 00:15:38,020 --> 00:15:39,188 ต้องปีนตามไปสินะ 216 00:16:20,396 --> 00:16:21,647 เค็นจิ รอด้วย 217 00:16:22,231 --> 00:16:23,065 พวก 218 00:16:26,652 --> 00:16:28,904 นึกว่าเลิกเสี่ยงอันตรายแล้ว 219 00:16:44,461 --> 00:16:45,629 เค็นจิ 220 00:16:45,629 --> 00:16:46,964 ฉันลื่น 221 00:16:50,759 --> 00:16:52,344 เค็นจิ 222 00:16:52,344 --> 00:16:53,262 ช่วยด้วย 223 00:17:01,395 --> 00:17:02,646 ขอบใจ 224 00:17:04,189 --> 00:17:07,985 - นายอยู่ไหนคืนที่บรุ๊คลินตาย - อยากคุยตอนนี้เหรอ 225 00:17:08,569 --> 00:17:11,363 นายบอกว่าจะไป แต่ก็ไม่โผล่หัว 226 00:17:11,363 --> 00:17:12,489 ตกลงอยู่ไหน 227 00:17:12,489 --> 00:17:15,617 มีอะไรสําคัญนักถึงทิ้งเธอแบบนั้น 228 00:17:17,619 --> 00:17:19,246 แล้วนายอยู่ไหน เค็นจิ 229 00:17:19,246 --> 00:17:22,374 นายก็ไม่ได้ไปเหมือนกัน นายเป็นแฟนเธอ 230 00:17:22,374 --> 00:17:24,376 แฟนเก่า 231 00:17:24,376 --> 00:17:27,671 ใช่ นายทิ้งเธอแบบไม่แคร์สักนิด 232 00:17:31,925 --> 00:17:34,678 - ทําไม... - เชือกปีนเขาใช้กันแบบนี้ 233 00:17:54,740 --> 00:17:56,909 เธอจะต้องกรี๊ดแน่ 234 00:17:56,909 --> 00:17:58,994 มันเจ๋งสุดๆ เลย 235 00:17:58,994 --> 00:18:03,207 มันสวยเป็นอันดับสอง เท่าที่เคยเห็นมาในชีวิต 236 00:18:03,707 --> 00:18:06,710 ใกล้จะเสร็จแล้ว 237 00:18:07,836 --> 00:18:10,756 เธอต้องเงยหน้าขึ้นมาดูได้แล้ว 238 00:18:10,756 --> 00:18:15,052 มันจะอยู่อีกไม่นาน เธอไม่ควรพลาดมัน บี มันช่าง... 239 00:18:40,869 --> 00:18:42,121 บรุ๊คลิน 240 00:18:42,121 --> 00:18:43,205 อือ 241 00:18:46,875 --> 00:18:48,001 นี่ ฉัน... 242 00:18:51,547 --> 00:18:53,799 จริงด้วย นายพูดถูก 243 00:18:53,799 --> 00:18:56,385 - มัน... - เป็นแบบนี้อยู่เรื่อย 244 00:18:56,885 --> 00:19:01,014 ทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน เธอใจลอยไปหลายล้านไมล์ 245 00:19:01,598 --> 00:19:02,599 เค็นจิ 246 00:19:05,477 --> 00:19:06,311 บรุ๊คลิน 247 00:19:07,020 --> 00:19:09,356 พวก... เรา... 248 00:19:10,107 --> 00:19:12,192 ไปกันไม่รอด 249 00:19:12,943 --> 00:19:15,529 ฉันไม่ไหวแล้วล่ะ 250 00:19:16,780 --> 00:19:23,453 ฉันคบกับเธอไม่ได้แล้วล่ะ ถ้าใจเธอไม่อยู่กับฉัน 251 00:19:25,205 --> 00:19:26,039 ฉัน... 252 00:20:03,577 --> 00:20:04,578 ว้าว 253 00:20:14,838 --> 00:20:16,882 ที่นี่สุดยอดไปเลย 254 00:20:19,092 --> 00:20:21,553 แหงล่ะว่านายต้องคิดว่าเจ๋ง 255 00:20:24,306 --> 00:20:26,058 ฟังนะ เค็นจิ 256 00:20:26,058 --> 00:20:29,019 บรุ๊คลินรู้สึกแย่หลังจากเลิกกับนาย 257 00:20:29,019 --> 00:20:34,483 ที่ไม่ใส่ใจความรู้สึก ที่เมินสิ่งที่อยู่ตรงหน้า 258 00:20:35,192 --> 00:20:36,610 นายรู้ได้ยังไง 259 00:20:36,610 --> 00:20:38,362 เธอเล่าให้ฉันฟัง 260 00:20:38,362 --> 00:20:39,571 ที่นายทิ้ง... 261 00:20:40,489 --> 00:20:41,990 บอกเลิกเธอ 262 00:20:41,990 --> 00:20:44,076 บนภูเขา 263 00:20:44,785 --> 00:20:46,245 เธอบอกนายเมื่อไหร่ 264 00:20:46,245 --> 00:20:49,623 เธอมาพักที่กระท่อมฉันอยู่พักหนึ่ง 265 00:20:49,623 --> 00:20:52,209 เธอคงอยากระบายให้ใครสักคนฟัง 266 00:20:52,960 --> 00:20:55,754 ใช่ เธอต้องการใครสักคน 267 00:20:56,421 --> 00:20:58,674 ฉันนึกว่านายรู้ 268 00:20:58,674 --> 00:21:02,302 ไม่ ฉันไม่รู้ว่าเธออยู่กับนาย 269 00:21:02,302 --> 00:21:04,221 ไม่รู้ว่าเธอไปหาพ่อฉัน 270 00:21:04,221 --> 00:21:06,098 ไม่มีใครบอกฉันเลย 271 00:21:10,310 --> 00:21:12,729 ก็ได้ พรุ่งนี้เช้าไปหาพ่อฉันกัน 272 00:21:12,729 --> 00:21:14,439 ถามเขาเรื่องบรุ๊คลิน 273 00:21:14,439 --> 00:21:15,857 เอาจริงเหรอ 274 00:21:15,857 --> 00:21:19,236 ถ้ามีคนตามล่าเรา และพ่อฉันรู้อะไรบางอย่าง 275 00:21:19,236 --> 00:21:20,529 เราต้องได้รู้เรื่อง 276 00:21:22,823 --> 00:21:24,700 เดี๋ยว ฉันจะลงไปได้ยังไง 277 00:21:25,951 --> 00:21:26,785 เค็นจิ 278 00:21:27,369 --> 00:21:28,203 เค็นจิ 279 00:21:46,305 --> 00:21:47,306 มันมาแล้ว 280 00:21:56,064 --> 00:21:57,190 ยิงยาสลบ 281 00:22:35,270 --> 00:22:40,275 คําบรรยายโดย วิชุพร กุลมงคล