1 00:00:16,120 --> 00:00:18,360 ผมไม่ใช่คนรุนแรง 2 00:00:19,320 --> 00:00:20,480 ตรงข้ามเลยด้วยซ้ำ 3 00:00:22,360 --> 00:00:25,080 ผมไม่เคยมีเรื่องชกต่อยเลยทั้งชีวิต 4 00:00:26,280 --> 00:00:29,080 ครั้งแรกที่ผมฆ่าคน ผมอายุ 42 ปี 5 00:00:31,680 --> 00:00:35,720 ภายในสัปดาห์ต่อมา ผมฆ่าไปเกือบครึ่งโหล 6 00:00:36,680 --> 00:00:38,680 แต่ผมทำไปด้วยเจตนาดี 7 00:00:38,760 --> 00:00:43,200 เป็นผลมาจากการที่ผมหันมาใช้ชีวิตแบบมีสติ 8 00:00:43,280 --> 00:00:48,400 เพื่อให้งานและชีวิตครอบครัวมีความสมดุลกัน 9 00:00:50,480 --> 00:00:57,480 (จงใจฆ่า) 10 00:00:58,640 --> 00:01:01,200 เมื่อสามเดือนก่อน ทุกอย่างดูต่างจากตอนนี้เยอะ 11 00:01:01,840 --> 00:01:06,120 ผมอยู่ไกลกับคำว่ามีสติ พอๆ กับที่ลูกความผมอยู่ไกลคำว่าปล่อยตัว 12 00:01:06,200 --> 00:01:09,400 มีคนเห็นเขาที่ร้านเครื่องเพชรในบ่ายวันหนึ่ง 13 00:01:09,480 --> 00:01:12,160 พยายามจะเลือกแหวนหมั้น 14 00:01:12,960 --> 00:01:16,080 แต่แทนที่เขาจะพกเงินไป เขากลับพกปืนบรรจุกระสุนไป 15 00:01:16,160 --> 00:01:19,240 เขาไม่ชอบแหวนวงนั้น ก็เลยใช้ปืนทุบคนขาย 16 00:01:19,320 --> 00:01:21,000 แล้วผลักคนขายไปชนตู้โชว์สินค้า 17 00:01:21,520 --> 00:01:26,320 สัญญาณเตือนภัยดังขึ้น จำเลยถูกควบคุมตัว 18 00:01:26,400 --> 00:01:29,040 มีอะไรอยากพูดไหม เกี่ยวกับข้อกล่าวหานี้ 19 00:01:29,120 --> 00:01:31,360 ไม่ครับ ลูกความผมไม่อยากพูดอะไร 20 00:01:31,880 --> 00:01:35,640 แต่ผมรับรองได้ว่านี่คือเหตุการณ์โชคร้าย ที่จะเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียว 21 00:01:35,720 --> 00:01:37,320 ซึ่งเขาเสียใจอย่างสุดซึ้ง 22 00:01:37,400 --> 00:01:39,240 ร่างกายมันขยับไปเอง 23 00:01:39,320 --> 00:01:42,360 เพราะไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสังคมเราได้ 24 00:01:42,440 --> 00:01:46,040 คุณคุมกูลมีค่านิยม เรื่องการแต่งงานและครอบครัวเหมือนกับเรา 25 00:01:46,920 --> 00:01:49,360 แหวนหมั้นวงนั้นมีจุดประสงค์เพื่อ 26 00:01:49,440 --> 00:01:53,880 เป็นหลักฐานถึงความสัมพันธ์ของเขา กับแฟนชาวเยอรมันที่คบกันมานาน 27 00:01:57,440 --> 00:02:00,480 ผมขอให้มีการยกเลิกคำสั่งควบคุมตัว 28 00:02:00,560 --> 00:02:03,240 เพราะไม่มีความเสี่ยงในการหลบหนี หรือกระทำผิดซ้ำครับ 29 00:02:03,320 --> 00:02:04,520 เขามีประวัติอาชญากรรม 30 00:02:05,240 --> 00:02:06,760 ไม่ใช่อาชญากรรมรุนแรง 31 00:02:06,840 --> 00:02:10,280 ผมไม่เห็นว่าจะมีเหตุผลอะไร ให้สันนิษฐานว่าลูกความของผมเสี่ยงจะหลบหนี 32 00:02:11,040 --> 00:02:13,640 เขามีแฟนเป็นตัวเป็นตน ที่จริง "คู่หมั้น" 33 00:02:13,720 --> 00:02:17,360 เขามีงานเป็นหลักแหล่ง มีที่อยู่ที่ชัดเจน 34 00:02:17,440 --> 00:02:18,560 ที่บ้านพ่อแม่เขา 35 00:02:19,240 --> 00:02:23,160 แต่ถ้าทั้งหมดนี้ยังไม่เพียงพอ เราก็พร้อมจะวางเงินประกัน 36 00:02:24,360 --> 00:02:26,240 รายได้ต่อเดือนของลูกความผม 37 00:02:27,040 --> 00:02:30,400 หลังหักภาษีจะอยู่ที่ 1,500 ยูโร 38 00:02:41,360 --> 00:02:43,480 จากตัวเลขนี้ ผมคิดว่า 39 00:02:44,000 --> 00:02:46,000 เงินประกัน 3,000 ยูโรน่าจะเหมาะสม 40 00:02:51,040 --> 00:02:52,360 เขาเกลียดคนอย่างผม 41 00:02:54,640 --> 00:02:56,640 แต่ผมไม่โทษเขาหรอก 42 00:02:56,720 --> 00:03:01,080 สมัยผมเป็นนักเรียนกฎหมายที่มีอุดมการณ์ ผมคงคิดว่า ก็ยุติธรรมดี 43 00:03:01,160 --> 00:03:04,560 ถ้ากุ๊ยแบบนั้นจะติดคุกสักสองสามปี 44 00:03:05,640 --> 00:03:08,640 แต่ด้วยประสบการณ์หลายต่อหลายปี ในฐานะทนายฝ่ายจำเลย 45 00:03:08,720 --> 00:03:11,640 ผมสามารถประกันตัวไอ้งั่งนั่นได้ ในเวลาสองชั่วโมง 46 00:03:12,640 --> 00:03:13,920 - อยู่นั่นไง - นี่ 47 00:03:14,000 --> 00:03:16,000 - ขอบคุณนะ คุณทนาย - ใช่ 48 00:03:16,720 --> 00:03:18,640 - คนนี้แหละที่พาฉันออกมา - นาฬิกาสวยดี 49 00:03:18,720 --> 00:03:21,200 ว่าไง คืนนี้เราปาร์ตี้กันไหม 50 00:03:21,720 --> 00:03:23,920 ฉันว่าวันนี้นายมีอย่างอื่นที่ต้องทำนะ 51 00:03:24,000 --> 00:03:24,920 บ้าเอ๊ย 52 00:03:29,560 --> 00:03:32,080 - จะเอาอะไรล่ะเนี่ย - ไปจากที่นี่กันเถอะ 53 00:03:34,640 --> 00:03:39,760 หัวหน้ากุ๊ยพวกนี้และลูกความรายใหญ่ของผม ดรากัน แซร์โกวิคซ์ 54 00:03:41,480 --> 00:03:44,520 ยาเสพติด โสเภณี อาวุธ 55 00:03:45,160 --> 00:03:47,560 ถ้าถามผม มันไม่ใช่เรื่องที่ควรมาอยู่รวมกัน 56 00:03:47,640 --> 00:03:50,440 งานของผมไม่ใช่แค่ช่วยคนของดรากันให้พ้นปัญหา 57 00:03:50,520 --> 00:03:53,680 แต่ยังต้องอัปเดต พอร์ตโฟลิโอธุรกิจของเขาอย่างต่อเนื่อง 58 00:03:53,760 --> 00:03:57,920 คอยดูแลให้แน่ใจว่าทุกสิ่งที่เขาทำ จะรอดพ้นหูตาของอัยการ 59 00:03:59,600 --> 00:04:03,280 งานนี้ทำให้ครอบครัวผมมีชีวิตที่ดี แต่ว่าโดยที่ไม่มีผม แย่หน่อย 60 00:04:04,560 --> 00:04:06,840 ถ้าไม่ใช่ไปสาย ก็คือไปไม่ได้เลย 61 00:04:07,480 --> 00:04:09,400 แม้แต่ในโอกาสที่สำคัญจริงๆ 62 00:04:12,720 --> 00:04:16,760 ผมทำอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้ซะทีเดียว คนอื่นๆ ดูดเวลาผมไปหมด 63 00:04:18,360 --> 00:04:19,240 ไง 64 00:04:20,400 --> 00:04:22,080 แต่ยังไงมันก็เป็นความผิดผม 65 00:04:29,680 --> 00:04:30,560 ให้ตายสิ 66 00:04:30,640 --> 00:04:33,880 อย่างน้อยคุณก็รับผิดชอบ ต่อสิ่งที่คุณให้ความสำคัญเป็นอันดับแรกได้ 67 00:04:36,920 --> 00:04:40,600 เราคุยกันก่อนได้ไหม ก่อนจะกล่าวหากัน 68 00:04:41,440 --> 00:04:43,920 คุณไม่ใช่คนที่ต้องมองดูแววตาเศร้าๆ คู่นั้นนี่นา 69 00:04:44,000 --> 00:04:46,680 สมมติว่าถ่านไฟของเรายังไม่ดับสนิท 70 00:04:46,760 --> 00:04:52,360 เราก็ไม่ได้ใส่ใจมันมากพออยู่ดี ด้วยครอบครัวที่ใหญ่ขึ้น 71 00:04:53,080 --> 00:04:56,560 ก็เหมือนหลายครอบครัวที่เพิ่งเริ่มต้น และประสบความสำเร็จ 72 00:04:56,640 --> 00:04:57,480 ไม่ราบรื่น 73 00:04:57,560 --> 00:04:59,960 บอกตามตรง ฉันไม่มีแรงจะมาเถียงกับคุณแล้ว 74 00:05:01,000 --> 00:05:02,960 แต่เราจะอยู่กันแบบนี้ต่อไปไม่ได้ 75 00:05:05,760 --> 00:05:06,680 นี่ 76 00:05:07,840 --> 00:05:09,240 อาจดีกับคุณก็ได้ 77 00:05:11,080 --> 00:05:13,280 (สติเพื่อความสงบภายในและสมดุลภายนอก) 78 00:05:13,360 --> 00:05:14,400 สติเหรอ 79 00:05:15,720 --> 00:05:16,760 จริงดิ 80 00:05:17,360 --> 00:05:18,280 ไม่เอาน่า 81 00:05:18,840 --> 00:05:21,040 คุณคิดว่ามันไร้สาระ เพราะมันมาจากฉัน 82 00:05:21,120 --> 00:05:24,040 ผมคิดว่ามันไร้สาระ แต่ไม่ใช่เพราะมันมาจากคุณ 83 00:05:24,120 --> 00:05:25,360 ฟังนะ 84 00:05:25,440 --> 00:05:29,880 ฉันรู้ว่าคุณจะไม่เปลี่ยนเพื่อฉัน ตอนนี้คงไม่ และคุณไม่จำเป็นต้องทำด้วย 85 00:05:29,960 --> 00:05:31,760 แต่เปลี่ยนเพื่อเอมิลี่ได้ไหม 86 00:06:12,760 --> 00:06:14,000 พ่อขอโทษนะ ลูกรัก 87 00:06:14,600 --> 00:06:16,320 วันนี้พ่อมาไม่ทัน 88 00:06:19,480 --> 00:06:21,240 แต่พ่อจะแก้ตัวให้นะ 89 00:06:35,720 --> 00:06:38,280 อยู่บ้าน ทำอะไรก็ผิด 90 00:06:38,760 --> 00:06:41,120 กลับช้า ก็ผิดเหมือนกัน 91 00:06:43,200 --> 00:06:45,040 ผมไม่มีทางเลือกอื่น 92 00:06:45,120 --> 00:06:48,200 นอกจากจมอยู่กับงานที่ผมเกลียด 93 00:06:53,760 --> 00:06:55,080 - อรุณสวัสดิ์ - อรุณสวัสดิ์ 94 00:06:58,200 --> 00:06:59,080 บายค่ะ 95 00:07:00,040 --> 00:07:02,120 - อรุณสวัสดิ์ - คุณดีเมิล 96 00:07:02,200 --> 00:07:05,280 มีเอกสารที่ต้องเซ็นค่ะ 97 00:07:08,160 --> 00:07:10,760 - เขาเก่งที่สุดในบริษัทแล้ว - ไว้มาดูกัน 98 00:07:10,840 --> 00:07:11,680 อ้อ 99 00:07:13,320 --> 00:07:14,640 คุณไม่ได้รับเชิญสินะ 100 00:07:19,080 --> 00:07:21,600 เธอรู้อยู่แล้วว่าผมไม่ได้รับเชิญ 101 00:07:22,240 --> 00:07:24,440 ผมคือซินเดอเรลล่าของสำนักงานกฎหมายแห่งนี้ 102 00:07:27,680 --> 00:07:28,760 ขอตัวนะ 103 00:07:28,840 --> 00:07:32,920 เขายอมให้ทำงานสกปรก แต่เขาไม่เชิญไปงานเลี้ยง 104 00:07:34,000 --> 00:07:36,880 นอกจากเป็นทนายฝ่ายจำเลยแล้ว 105 00:07:36,960 --> 00:07:40,600 ผมก็ต้องจัดสรรเงินจากธุรกิจมืดของดรากัน ไปลงมูลนิธิ บริษัทขนส่ง 106 00:07:40,680 --> 00:07:43,240 และแฟรนไชส์อีกจำนวนนับไม่ถ้วน 107 00:07:43,320 --> 00:07:44,480 - อรุณสวัสดิ์ - อรุณสวัสดิ์ 108 00:07:44,560 --> 00:07:47,680 ผมหาเลี้ยงชีพด้วยการทำเรื่องดีให้คนเลว 109 00:07:51,040 --> 00:07:56,080 แน่นอนว่าผมรู้ ว่าระบบที่ผมสร้างขึ้นไม่ใช่สิ่งที่ดี 110 00:07:56,880 --> 00:07:59,680 ไม่ดีกับคนอื่น ไม่ดีกับตัวผมเอง 111 00:07:59,760 --> 00:08:01,040 และไม่ดีกับครอบครัวผม 112 00:08:16,040 --> 00:08:17,360 (สติ สุขภาวะที่ดีขึ้น) 113 00:08:17,440 --> 00:08:19,280 ผมต้องสร้างการเปลี่ยนแปลง 114 00:08:20,480 --> 00:08:24,920 แต่สำหรับผม สติก็แค่การเอาเรื่องไร้สาระเก่าๆ มาเล่าใหม่ 115 00:08:25,000 --> 00:08:29,000 เรื่องที่แค่ไม่กี่คนเข้าใจ วนกลับมาทุกสิบปี ภายใต้ชื่อใหม่ 116 00:08:29,080 --> 00:08:31,320 ผมว่ามันแหกตาทั้งนั้น 117 00:08:32,640 --> 00:08:36,800 แต่ผมยอมย้ายจากโสโดมไปโกโมราห์เพื่อลูกผม 118 00:08:36,880 --> 00:08:40,480 ถ้าหนึ่งในสองเมืองนั้น จะช่วยให้ครอบครัวเราไปกันรอด 119 00:08:45,120 --> 00:08:52,120 (ยอชก้า ไบรท์เนอร์ โค้ชสอนฝึกสติ) 120 00:09:19,400 --> 00:09:22,000 (ยอชก้า ไบรท์เนอร์ - 17 นาทีที่แล้ว วันนี้ 11:00) 121 00:09:28,680 --> 00:09:29,640 เข้ามาสิ 122 00:09:30,600 --> 00:09:31,600 ขอบคุณ 123 00:09:35,720 --> 00:09:37,400 เรานัดกันไว้ตอน 11 โมง 124 00:09:38,560 --> 00:09:41,400 บอกตามตรง แค่หาเวลามาได้ ผมก็ดีใจแล้ว 125 00:09:56,920 --> 00:10:00,080 ผมอยากจบหลักสูตรนี้ให้เร็วกว่าปกตินิดหน่อย 126 00:10:00,640 --> 00:10:01,720 ที่ราคาเท่าเดิม 127 00:10:03,080 --> 00:10:04,800 การวิ่งไม่ได้ทำให้ถนนสั้นขึ้นหรอก 128 00:10:05,440 --> 00:10:07,520 แต่ก็ไปถึงปลายทางเร็วขึ้นอยู่ดี 129 00:10:20,760 --> 00:10:24,440 คืองี้ ภรรยาผมคิดว่า การมาที่นี่จะดีกับตัวผมเอง แต่… 130 00:10:24,920 --> 00:10:27,840 - ผมคิดว่าผมมาผิดที่แล้วล่ะ - ไม่ผิดเลย 131 00:10:29,200 --> 00:10:30,480 ผมรู้จักคุณได้ 20 นาที 132 00:10:30,560 --> 00:10:32,880 และผมคิดว่านี่แหละคือที่ที่คุณควรมา 133 00:10:33,680 --> 00:10:37,400 คุณรู้จักผมได้ 20 นาทีได้ไง ผมเพิ่งมาอยู่ตรงนี้ได้แค่สามนาทีเองนะ 134 00:10:37,480 --> 00:10:39,760 ใช่ แต่คุณควรมาถึงที่นี่เมื่อ 20 นาทีก่อน 135 00:10:40,280 --> 00:10:43,880 ก็แปลว่าคุณใช้เวลา 15 นาทีแรกทำอย่างอื่นอยู่ 136 00:10:44,600 --> 00:10:46,640 แล้วคุณก็ยืนอยู่ข้างนอกนานสามนาที 137 00:10:46,720 --> 00:10:50,080 นึกสงสัยว่าจะกดออดอีกครั้งดีไหม ถูกไหม 138 00:10:51,840 --> 00:10:52,880 ถูก 139 00:10:53,600 --> 00:10:55,440 และสามนาทีที่คุณอยู่ในนี้ 140 00:10:55,520 --> 00:11:01,840 ผมได้รู้ว่าคุณมองว่านัดหมาย ที่เกี่ยวกับสุขภาวะเป็นสิ่งที่ไม่ต้องไปตามนัดก็ได้ 141 00:11:04,000 --> 00:11:06,760 ผมรู้ว่าคุณยอมให้คนอื่นกำหนดสิ่งสำคัญในชีวิตคุณ 142 00:11:07,920 --> 00:11:09,080 และรู้ว่าคุณ… 143 00:11:10,360 --> 00:11:13,080 ทนความเงียบไม่ได้ 144 00:11:15,680 --> 00:11:16,600 ก็ไม่เลว 145 00:11:17,600 --> 00:11:18,640 ใช่ 146 00:11:18,720 --> 00:11:21,280 และถ้านั่นคือสาเหตุที่คุณไม่อยากนอนกับผม 147 00:11:21,360 --> 00:11:22,920 ผมก็จะรู้สึกเหมือนที่รู้สึกที่บ้านเลย 148 00:11:27,440 --> 00:11:29,760 ยอชก้า ไบรท์เนอร์ ดีใจที่คุณมา 149 00:11:30,240 --> 00:11:31,200 บิเยิร์น ดีเมิล 150 00:11:37,360 --> 00:11:38,840 ขอเป็นเอสเปรสโซ่ได้ไหม 151 00:11:50,120 --> 00:11:54,240 บอกเหตุผลมาห้าข้อ ที่ทำให้คุณมาที่นี่วันนี้ 152 00:11:55,880 --> 00:11:59,240 ผมอยากเริ่มที่การฝึกรับมือกับความเงียบมากกว่า 153 00:12:00,640 --> 00:12:03,560 - คุณไม่ชอบพูดเรื่องตัวเองเหรอ - ผมเป็นทนาย 154 00:12:03,640 --> 00:12:05,240 ผมชอบพูดเรื่องคนอื่นมากกว่า 155 00:12:07,040 --> 00:12:07,920 ลองดูหน่อย 156 00:12:12,640 --> 00:12:13,640 เอ่อ… 157 00:12:14,840 --> 00:12:18,920 แต่ละวัน ผมมีเวลาไม่พอ ผมเลิกคิดเรื่องงานไม่ได้ 158 00:12:19,880 --> 00:12:22,960 ผมรู้สึกกดดันทั้งที่ทำงานและที่บ้าน 159 00:12:23,040 --> 00:12:27,200 ผมฉุนเฉียวง่าย ผมเครียด ผมไม่ได้อยู่กับลูกสาวมากพอ 160 00:12:27,280 --> 00:12:30,080 และผมคิดถึงแก ภรรยาผมไม่เข้าใจงานผม 161 00:12:30,160 --> 00:12:32,560 - งานผมก็ไม่เข้าใจผม - คุณนับเลขไม่เป็น 162 00:12:32,640 --> 00:12:33,760 ว่าไงนะ 163 00:12:35,160 --> 00:12:38,760 เก้าข้อจากห้าข้อเมื่อกี้ เป็นอาการเครียดที่พบได้ทั่วไป 164 00:12:38,840 --> 00:12:41,040 แค่เหตุผลที่ว่ามาก็ฟันธงได้แล้วว่าคุณมาถูกที่ 165 00:12:44,840 --> 00:12:45,760 ไม่เลวนี่นา 166 00:12:47,440 --> 00:12:49,920 คุณพอจะรู้ไหมว่า "สติ" คืออะไร 167 00:12:50,520 --> 00:12:53,480 ไม่รู้ แต่ผมว่าผมจะหมดเงินไม่น้อยเพื่อที่จะได้รู้ 168 00:12:53,560 --> 00:12:57,560 เปล่าเลย คุณได้รู้แล้วในตอนที่ยืนรออยู่ข้างนอก ไม่เสียสักสตางค์ 169 00:12:59,840 --> 00:13:03,160 - สงสัยว่าผมจะไม่ได้ตั้งใจสังเกต - นั่นแหละประเด็น 170 00:13:03,240 --> 00:13:08,080 ตลอดสามนาทีที่ยืนอยู่ข้างนอก คุณคิดว่าจะกดออดอีกทีดีไหม 171 00:13:09,040 --> 00:13:13,080 ใน 180 วินาทีนั้น มีกี่วินาทีที่คุณใช้คิดถึงเรื่องอื่น 172 00:13:16,120 --> 00:13:16,960 ทุกวินาทีเลย 173 00:13:18,360 --> 00:13:19,600 ใจคุณลอยไปที่ไหน 174 00:13:22,360 --> 00:13:23,280 ศาล 175 00:13:23,800 --> 00:13:24,800 สำนักงานกฎหมาย 176 00:13:25,360 --> 00:13:26,720 ลูกความผม 177 00:13:26,800 --> 00:13:27,760 ลูกสาวผม 178 00:13:28,320 --> 00:13:30,280 ทะเลาะกับภรรยาครั้งล่าสุด 179 00:13:30,760 --> 00:13:31,680 แค่นี้พอไหม 180 00:13:31,760 --> 00:13:35,640 แปลว่าในใจคุณคิดถึงอย่างน้อยห้าเรื่องพร้อมกัน 181 00:13:35,720 --> 00:13:38,840 และมันเชื่อมโยงกับอารมณ์ความรู้สึก ที่คุณมีต่อเรื่องพวกนั้น 182 00:13:40,560 --> 00:13:41,960 คิดไปแล้วช่วยอะไรคุณได้ไหม 183 00:13:43,920 --> 00:13:45,120 ก็น่าจะไม่นะ 184 00:13:46,720 --> 00:13:47,960 แล้วคิดทำไม 185 00:13:49,560 --> 00:13:50,640 มันเป็นไปเอง 186 00:13:55,200 --> 00:13:59,040 ถ้าลูกความผมพูดแบบนั้นในศาล ผมจะบอกให้รูดซิปปากซะ 187 00:14:00,320 --> 00:14:03,280 สติแปลว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นกับคุณอีก 188 00:14:03,360 --> 00:14:06,160 เวลายืนอยู่หน้าประตู ก็ยืนอยู่หน้าประตู 189 00:14:06,240 --> 00:14:08,960 เวลาทะเลาะกับภรรยา ก็ทะเลาะกับภรรยา 190 00:14:09,560 --> 00:14:14,120 แต่นี่ เวลาคุณยืนอยู่หน้าประตู ในใจคุณทะเลาะกับภรรยา 191 00:14:14,200 --> 00:14:15,960 แบบนั้นเรียกว่าไม่มีสติ 192 00:14:16,680 --> 00:14:17,920 มีแค่… 193 00:14:18,000 --> 00:14:18,960 ความเขลา 194 00:14:22,120 --> 00:14:25,440 แล้วยืนหน้าประตูอย่างมีสติต้องยืนยังไง 195 00:14:25,520 --> 00:14:27,640 ก็แค่ยืนเฉยๆ ไม่ทำอะไร 196 00:14:28,200 --> 00:14:32,240 ขจัดความคิดอื่นที่ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดตรงนี้ตอนนี้ 197 00:14:33,360 --> 00:14:34,880 แล้วถ้าผมคิดฟุ้งซ่านล่ะ 198 00:14:34,960 --> 00:14:35,960 หายใจ 199 00:14:39,120 --> 00:14:42,200 ลมหายใจ คือเครื่องมือศูนย์กลางของความตระหนักรู้ 200 00:14:42,800 --> 00:14:44,440 ถ้าเราจดจ่อกับมัน 201 00:14:44,520 --> 00:14:47,680 ก็เท่ากับเราจดจ่ออยู่กับ การเชื่อมต่อของกายกับจิต 202 00:14:48,160 --> 00:14:52,760 และเราจะทำให้อารมณ์ด้านลบ ที่ส่งผลต่อกายและจิต น้อยลงได้ 203 00:14:57,400 --> 00:14:58,560 มาสิ ผมจะแสดงให้ดู 204 00:15:00,040 --> 00:15:02,600 ยืนเฉยๆ แยกเท้ากว้างเท่าไหล่ 205 00:15:03,160 --> 00:15:04,440 ปลายเท้าชี้ไปข้างหน้า 206 00:15:05,720 --> 00:15:07,360 และงอเข่าเล็กน้อย 207 00:15:08,400 --> 00:15:09,440 ดีมาก 208 00:15:10,640 --> 00:15:12,920 ก่อนอื่น หายใจลึกๆ 209 00:15:13,440 --> 00:15:15,520 หายใจเข้า 210 00:15:20,080 --> 00:15:20,960 หายใจออก 211 00:15:23,840 --> 00:15:25,320 หายใจเข้า 212 00:15:28,600 --> 00:15:30,080 หายใจออก 213 00:15:33,800 --> 00:15:35,200 ทีนี้ก็หลับตา 214 00:15:37,240 --> 00:15:38,440 ยืนสงบนิ่ง 215 00:15:40,120 --> 00:15:41,400 ยืนเฉยๆ 216 00:15:42,440 --> 00:15:44,920 และสนใจแต่สิ่งที่เป็นธรรมชาติ 217 00:15:47,480 --> 00:15:49,320 กลิ่นในห้อง 218 00:15:59,720 --> 00:16:01,360 การเคลื่อนไหวของอากาศ 219 00:16:04,800 --> 00:16:08,880 ความรู้สึกที่ชัดเจน เมื่อสัมผัสสิ่งใดสิ่งหนึ่ง 220 00:16:13,880 --> 00:16:16,200 เสียงที่ปกติเราจะไม่ได้ยิน 221 00:16:25,720 --> 00:16:28,160 ตอนนี้ในหัวคุณไม่ได้ฉายภาพอะไร 222 00:16:28,240 --> 00:16:31,080 ประสาทสัมผัสของคุณ สนใจแต่สิ่งที่อยู่ ณ ที่นี้เท่านั้น 223 00:16:32,000 --> 00:16:33,360 และคุณสามารถใช้ลมหายใจ 224 00:16:33,880 --> 00:16:36,680 จดจ่อกับสิ่งที่เป็นบวก 225 00:16:39,760 --> 00:16:42,080 แล้วมันจะเปลี่ยนพวกเห็บหมา ที่อยู่รอบตัวผมได้ไหม 226 00:16:42,160 --> 00:16:45,840 ไม่ได้ ไม่งั้นผมคงไม่มาอยู่ที่นี่หรอก ผมคงหายใจให้โลกนี้ไม่มีคนชั่วไปแล้ว 227 00:16:46,400 --> 00:16:49,680 แต่คุณเปลี่ยนการตอบสนองต่อเห็บหมาพวกนั้นได้ 228 00:16:50,560 --> 00:16:54,000 เวลาที่คนที่ทำงานหรือที่บ้าน ทำให้รู้สึกประสาทเสีย 229 00:16:55,600 --> 00:16:56,440 ให้คุณหายใจ 230 00:16:57,760 --> 00:17:01,360 ไม่ต้องห่วง เราจะฝึกไปด้วยกันไปอีก 12 สัปดาห์ 231 00:17:01,440 --> 00:17:04,040 คุณจะได้กินชาเชียวเป็นลิตร 232 00:17:04,120 --> 00:17:07,840 แล้วก็จะรับมือ กับพวกเห็บหมาในที่ทำงานได้ดีขึ้นด้วย 233 00:17:08,440 --> 00:17:11,360 แล้วคุณก็จะได้สร้างหมู่เกาะกาลเวลาให้ลูกคุณ 234 00:17:12,120 --> 00:17:14,960 ช่วงเวลาที่คุณจะตั้งสมาธิกับเธออย่างเต็มที่ 235 00:17:15,040 --> 00:17:17,000 ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเรื่องงาน 236 00:17:17,480 --> 00:17:18,680 มีแค่เอมิลี่ 237 00:17:20,120 --> 00:17:21,080 คุณทำได้ 238 00:17:22,880 --> 00:17:24,520 เอาละ มาเริ่มกันใหม่ 239 00:17:24,600 --> 00:17:27,760 หันไป ปลายเท้าชี้ไปข้างหน้า แยกเท้ากว้างเท่าไหล่ 240 00:17:27,840 --> 00:17:30,920 เท้าขนานกัน ใช้แกนลำตัวประคองร่างกาย 241 00:17:32,400 --> 00:17:34,440 หายใจเข้า 242 00:17:36,680 --> 00:17:38,120 หายใจออก 243 00:17:39,320 --> 00:17:42,960 ในทีแรก การหาเวลาฝึกสติ ในชีวิตประจำวันเป็นเรื่องยาก 244 00:17:44,320 --> 00:17:45,360 ดีเมิล 245 00:17:46,600 --> 00:17:48,280 วางเท้าให้แนบสนิทกับพื้น 246 00:17:50,160 --> 00:17:51,920 ค่อยๆ วางลงเบาๆ 247 00:17:52,000 --> 00:17:55,440 รับความรู้สึกจากทุกกระเบียดนิ้วบนฝ่าเท้า 248 00:18:00,920 --> 00:18:03,240 (ดรากัน เอส. รับ) 249 00:18:08,280 --> 00:18:10,360 การไม่รับสายเป็นเรื่องต้องห้ามในงานของผม 250 00:18:10,440 --> 00:18:11,360 (ดรากัน เอส. รับ) 251 00:18:11,440 --> 00:18:12,520 - ใช่ - เข้าใจไหม 252 00:18:12,600 --> 00:18:13,600 ผมเข้าใจ 253 00:18:13,680 --> 00:18:15,320 เข้าใจใช่ไหม 254 00:18:16,760 --> 00:18:18,680 เข่าจะรู้สึกอุ่นขึ้น 255 00:18:21,320 --> 00:18:24,600 แต่พอปิดมือถือ คำบ่นที่ต้องฟังก็น้อยลง 256 00:18:25,720 --> 00:18:29,400 ดรากันหันไปโกรธพื้นที่ไร้สัญญาณ กับบริษัทผู้ให้บริการ 257 00:18:35,520 --> 00:18:39,520 ผมสร้างหมู่เกาะกาลเวลาให้เอมิลี่ ที่ซึ่งไม่มีใครรบกวนเราได้ 258 00:18:49,680 --> 00:18:53,600 (สายที่ไม่ได้รับ ดรากัน เอส., สำนักงานกฎหมาย) 259 00:18:57,880 --> 00:19:00,560 และไบรท์เนอร์ช่วยผมกับคาทารีน่าไว้ 260 00:19:01,480 --> 00:19:06,240 เขาบอกว่าเราควรอยู่ห่างกันสักพัก เพื่อช่วยให้ผมตั้งสมาธิ 261 00:19:06,720 --> 00:19:09,520 ผมประหลาดใจ ที่คาทารีน่าดีใจมากกับการทำแบบนี้ 262 00:19:10,640 --> 00:19:14,840 เธอดีใจที่ ชายคนที่เธอคอยทะเลาะด้วยจะย้ายออกไป 263 00:19:14,920 --> 00:19:18,880 และชายคนที่เธอแต่งงานด้วย จะมาหาอย่างสม่ำเสมอ 264 00:19:22,920 --> 00:19:25,560 (ไมร์ส) 265 00:19:28,560 --> 00:19:32,040 และมันก็ดีกับผมด้วย ผมรู้สึกกดดันน้อยลง 266 00:19:35,880 --> 00:19:39,200 แล้วก็มีสติมากขึ้นที่งาน 267 00:19:39,280 --> 00:19:44,040 ได้พักหายใจลดความตึงเครียดที่ก่อตัว 268 00:19:44,120 --> 00:19:45,800 เวลาที่รู้สึกอิจฉาคนอื่น 269 00:19:46,280 --> 00:19:49,120 ไม่เลวนะ ได้เป็นพาร์ทเนอร์แล้ว 270 00:19:50,680 --> 00:19:53,360 แถมเข้างานหลังคุณสามปีด้วยนะ ดีเมิล 271 00:19:55,680 --> 00:19:59,320 ยืนตรง และสนใจแค่สิ่งที่เป็นธรรมชาติ 272 00:20:00,320 --> 00:20:02,560 เสียงที่ปกติไม่ได้ยิน 273 00:20:08,160 --> 00:20:09,040 ยินดีด้วย 274 00:20:09,720 --> 00:20:14,480 ก้าวแรกของการเดินทางอย่างมีสติ บางทีเราอาจได้เจอกันในหลักสูตรขั้นสูง 275 00:20:14,560 --> 00:20:16,600 (ไปให้ช้าลงแม้อยู่ในเส้นทางที่เร่งรีบ) 276 00:20:17,960 --> 00:20:18,880 ขอบคุณ 277 00:20:26,720 --> 00:20:28,120 (ดีเมิล) 278 00:20:35,200 --> 00:20:36,200 - ไง - ไง 279 00:20:36,720 --> 00:20:40,320 - มาทำอะไรที่นี่น่ะ - อะไร นัดกันไว้สิบโมงไม่ใช่เหรอ 280 00:20:40,400 --> 00:20:42,360 ใช่ สิบโมง 281 00:20:42,440 --> 00:20:44,120 - ใช่ - พ่อ 282 00:20:44,200 --> 00:20:46,120 ไงจ๊ะ ลูกรัก 283 00:20:47,440 --> 00:20:49,160 - พ่อตื่นเต้นมากเลย - หนูด้วย 284 00:20:49,240 --> 00:20:51,320 เหรอ พร้อมจะไปกันรึยัง งั้นก็ไปกันเลย 285 00:20:51,400 --> 00:20:53,280 - ไปเอาเป้มาสิจ๊ะ จะได้พร้อมไป - ค่ะ 286 00:20:53,360 --> 00:20:54,240 โอเค 287 00:20:55,200 --> 00:20:56,520 - โอเค - ยะฮู้ 288 00:20:56,600 --> 00:20:58,440 เอ้า ของใช้ทั้งหมดของลูก 289 00:20:58,520 --> 00:21:00,600 หนึ่งชุดต่อหนึ่งวัน แล้วก็มีชุดสำหรับเปลี่ยน 290 00:21:00,680 --> 00:21:02,520 - ใช่ - ชุดว่ายน้ำสามชุด 291 00:21:02,600 --> 00:21:06,600 เปลี่ยนให้ลูกทุกครั้งที่ไปว่ายน้ำมานะ จะได้ไม่ติดเชื้อในกระเพาะปัสสาวะ 292 00:21:07,160 --> 00:21:09,160 นี่ซีเรียลของโปรดลูก 293 00:21:09,240 --> 00:21:12,440 อย่าใส่นมเยอะเกินไป ไม่งั้นจะเลอะเสื้อผ้า 294 00:21:13,520 --> 00:21:15,680 ทาครีมกันแดดทุกสี่ชั่วโมง 295 00:21:16,240 --> 00:21:20,160 ฉันเช็กในแอปแล้ว สุดสัปดาห์นี้ค่ารังสียูวีสูงมาก 296 00:21:20,240 --> 00:21:24,440 อย่าให้ลูกนอนดึกเกินไป ไม่งั้นจังหวะจะรวนไปหมด 297 00:21:24,520 --> 00:21:27,440 แล้วก็อย่าให้ลูกอยู่ใกล้พวกมาเฟียงี่เง่า 298 00:21:27,520 --> 00:21:29,560 - ได้ - บิเยิร์น เข้าใจไหม 299 00:21:29,640 --> 00:21:30,840 เข้าใจ คาทารีน่า 300 00:21:30,920 --> 00:21:34,080 สาบานว่าถ้าได้กลิ่นมาเฟียเมื่อไหร่ แม้จะจางๆ 301 00:21:34,160 --> 00:21:35,560 ผมจะยกเลิกเลย 302 00:21:35,640 --> 00:21:36,680 จริงๆ 303 00:21:36,760 --> 00:21:40,000 เราจะไปที่อื่นกัน ไม่รบกวนนัดไปสปาของคุณ 304 00:21:40,080 --> 00:21:42,600 - บิเยิร์น นี่คือการทำเพื่อเอมิลี่ ไม่ใช่ฉัน - ได้ 305 00:21:42,680 --> 00:21:45,880 เอมิลี่พูดทั้งอาทิตย์เลย ว่าจะไปหมู่เกาะกาลเวลากับพ่อ 306 00:21:45,960 --> 00:21:47,880 หมู่เกาะกาลเวลา 307 00:21:47,960 --> 00:21:51,840 บิเยิร์น นี่ฉันจริงจังนะ ทริปนี้ขึ้นอยู่กับคุณ 308 00:21:51,920 --> 00:21:54,080 คุณไม่เคยไปทริปวันหยุดกับลูกสองคนเลย 309 00:21:54,160 --> 00:21:56,920 วันหยุด เย่ วันหยุด 310 00:21:57,000 --> 00:22:01,080 คาทารีน่า ผมรับรอง ทริปนี้จะราบรื่น ไม่มีสะดุด 311 00:22:01,160 --> 00:22:04,680 โอเคไหม เพื่อเอมิลี่ เพื่อผม แล้วก็เพื่อคุณด้วย 312 00:22:04,760 --> 00:22:07,400 หนูอยากไปว่ายน้ำ ไปกันเถอะค่ะ พ่อ 313 00:22:07,480 --> 00:22:08,320 โอเค 314 00:22:08,400 --> 00:22:09,520 - โอเค - พ่อ 315 00:22:09,600 --> 00:22:12,920 พอกลับมาแล้ว เราต้องคุยกันเรื่องศูนย์รับเลี้ยงเด็กให้เอมิลี่นะ 316 00:22:13,000 --> 00:22:14,480 ตอนนี้ที่ไหนก็ปฏิเสธหมด 317 00:22:15,400 --> 00:22:16,680 ได้ โอเค 318 00:22:18,440 --> 00:22:20,000 - ครีมกันแดด - ได้ 319 00:22:20,080 --> 00:22:20,920 กระเป๋า 320 00:22:23,160 --> 00:22:24,000 มีอีกไหม 321 00:22:24,080 --> 00:22:25,200 - หมดแล้ว - โอเค 322 00:22:25,280 --> 00:22:26,560 - บ๊ายบาย - บาย 323 00:22:26,640 --> 00:22:28,200 - ทุกสี่ชั่วโมงนะ - ได้ 324 00:22:49,600 --> 00:22:51,440 พ่อคะ หนูกินไม่ไหวแล้ว 325 00:22:52,720 --> 00:22:53,760 โอเค แป๊บนะ 326 00:22:55,800 --> 00:22:56,800 ขนาดนี้เลยเหรอ 327 00:22:58,120 --> 00:22:59,560 หมดรึยัง หมดไหม 328 00:23:01,840 --> 00:23:02,720 เรียบร้อย 329 00:23:03,680 --> 00:23:04,760 หายไปแล้ว 330 00:23:06,280 --> 00:23:10,000 (ดรากัน เอส.) 331 00:23:11,000 --> 00:23:11,960 เหี้ยเอ๊ย 332 00:23:12,040 --> 00:23:13,440 พูดว่าเหี้ยไม่ได้นะคะ 333 00:23:14,040 --> 00:23:15,080 ควาย 334 00:23:15,160 --> 00:23:16,160 ค่อยน่าฟังหน่อย 335 00:23:18,360 --> 00:23:19,960 ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ 336 00:23:20,040 --> 00:23:23,240 แต่อาจมีปัญหากับบ้านที่เราจะไปกันก็ได้น่ะสิ 337 00:23:24,920 --> 00:23:28,920 เช่น ดรากันเกิดอยากจัดปาร์ตี้ กับอีตัว 20 คน พร้อมโคเคน 338 00:23:32,520 --> 00:23:34,240 - ว่าไง - นายอยู่ไหน 339 00:23:35,280 --> 00:23:38,160 หวัดดี ดรากัน เอมิลี่อยู่กับผมด้วย และแกได้ยินเสียงคุณ 340 00:23:38,240 --> 00:23:40,160 - เรากำลังไป… - ช่างหัวเอ็มม่าลู 341 00:23:40,240 --> 00:23:43,640 นายต้องมาที่นี่ เดี๋ยวนี้ เราจะไปกินไอศรีมกัน 342 00:23:43,720 --> 00:23:45,560 เย่ ไอศกรีม 343 00:23:45,640 --> 00:23:49,440 ไอศกรีม 344 00:23:49,520 --> 00:23:52,920 ไม่ใช่ไอศกรีมที่เอมิลี่คิดหรอก 345 00:23:53,000 --> 00:23:54,560 มันเป็นรหัสลับ 346 00:23:54,640 --> 00:23:58,240 ก่อนหน้านี้ดรากันเคยใช้แค่ครั้งเดียว เรื่องฉุกเฉินจวนตัว 347 00:23:58,320 --> 00:24:00,320 แปลว่าผมต้องไปหาเขา 348 00:24:01,040 --> 00:24:03,640 ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ที่ไหนก็ตาม 349 00:24:04,680 --> 00:24:05,760 พ่อโอเคไหมคะ 350 00:24:07,520 --> 00:24:08,360 จ้ะ 351 00:24:08,840 --> 00:24:11,200 พ่อต้องแวะไปที่บริษัทเดี๋ยวเดียว 352 00:24:11,920 --> 00:24:13,880 เสร็จแล้วเราไปกินไอศกรีมกันนะ 353 00:24:13,960 --> 00:24:14,800 เย่ 354 00:24:50,800 --> 00:24:55,480 ขอเดาว่าวันนี้ไม่มีนัดเจอลูกความใช่ไหม 355 00:24:56,400 --> 00:24:58,040 มีสิ 356 00:24:58,560 --> 00:25:01,760 ถึงได้อยากรู้ว่าวันนี้คุณเคอร์เนอร์มาไหม 357 00:25:02,720 --> 00:25:06,600 พาร์ทเนอร์ถึงจะมีทนายฝึกหัด พนักงานไม่มี 358 00:25:07,720 --> 00:25:09,760 และทนายฝึกหัดไม่ใช่พี่เลี้ยงเด็ก 359 00:25:10,640 --> 00:25:14,640 คุณควรรู้ว่าตัวเองมีความสามารถพอ ที่จะดูแลเด็กคนนึงรึเปล่า 360 00:25:15,120 --> 00:25:16,080 เฟรา เบรเกนซ์ 361 00:25:16,840 --> 00:25:19,960 ผมเสียใจจริงๆ ที่คุณรู้สึกขมขื่น 362 00:25:20,040 --> 00:25:23,200 ที่ได้เงินเดือนแค่เศษเสี้ยวของที่ทนายความได้ 363 00:25:23,280 --> 00:25:26,120 ที่คุณต้องทำงานช่วงสุดสัปดาห์ เพราะคุณไม่มีครอบครัว 364 00:25:26,960 --> 00:25:31,080 แต่การใช้อำนาจเล็กๆ ที่คุณมี โดยไม่สนหน้าใคร 365 00:25:31,160 --> 00:25:34,840 ไม่ได้ช่วยให้คุณรับมือ กับความคับข้องใจนั้นได้ง่ายขึ้นหรอกนะ 366 00:25:37,240 --> 00:25:40,080 ไปกันเถอะ เอ็มมิ ไปดูกันว่าโดโรอยู่ไหม 367 00:25:40,680 --> 00:25:43,760 พ่อคะ ป้าแก่คนนั้นนอนที่นี่เหรอคะ 368 00:25:43,840 --> 00:25:45,840 จะว่าใช่ก็ใช่นะ 369 00:25:46,320 --> 00:25:49,560 เฟรา เบรเกนซ์มีหน้าที่ดูแล ให้ทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย 370 00:26:03,280 --> 00:26:05,560 - ไง โดโร - ไง 371 00:26:05,640 --> 00:26:08,760 ให้ลูกผมระบายสีกับคุณสัก 30 นาทีได้ไหม 372 00:26:14,160 --> 00:26:18,040 ที่นี่มีร้านไอศกรีมที่ปิดเกือบตลอดเวลา 373 00:26:18,760 --> 00:26:21,640 ผมเช่าไว้ในชื่อบริษัทสาขาหนึ่งของดรากัน 374 00:26:21,720 --> 00:26:23,360 ลงบัญชีเป็นหนี้สูญ 375 00:26:24,040 --> 00:26:27,800 วิธีไปถึงห้องพนักงานคือต้องลงลิฟต์ไปเท่านั้น 376 00:26:28,680 --> 00:26:31,480 มีกุญแจแค่สองดอก 377 00:26:31,560 --> 00:26:33,960 ดอกหนึ่งอยู่ที่ดรากัน อีกดอกที่ผม 378 00:26:49,200 --> 00:26:50,480 (ชั้นใต้ดิน) 379 00:27:11,160 --> 00:27:12,280 มาสักที 380 00:27:16,240 --> 00:27:17,400 หายไปไหนมา 381 00:27:17,480 --> 00:27:19,840 กำลังจะไปทะเลสาบกับเอมิลี่ 382 00:27:21,360 --> 00:27:22,360 เอมิลี่คือใคร 383 00:27:24,200 --> 00:27:25,440 ลูกผม 384 00:27:25,520 --> 00:27:26,760 อ๋อ รู้แล้ว 385 00:27:27,480 --> 00:27:28,680 ฉันรักเด็ก 386 00:27:30,400 --> 00:27:32,360 โอเค เกิดอะไรขึ้น 387 00:27:35,120 --> 00:27:36,480 พวกมันตามหาฉันอยู่ 388 00:27:38,800 --> 00:27:39,880 ทำไม 389 00:27:41,120 --> 00:27:43,400 เพราะพ่อค้ายาคนนึงมีแผลฟกช้ำนิดหน่อย 390 00:27:46,640 --> 00:27:49,920 - แล้วพวกนั้นตามหาคุณทำไม - เพราะฉันเป็นคนทำให้มันมีแผลฟกช้ำ 391 00:27:53,120 --> 00:27:54,600 และเพราะไอ้เวรนั่นเป็นศพไปแล้ว 392 00:27:59,320 --> 00:28:00,640 - อีกทีซิ - เออ ตาย 393 00:28:08,040 --> 00:28:08,880 โอเค 394 00:28:09,680 --> 00:28:12,520 โอเค เล่าให้ชัดๆ ซิว่าเกิดอะไรขึ้น 395 00:28:13,120 --> 00:28:17,800 โทนี่บอกว่ามีคนขายยาถูกกว่าครึ่งในถิ่นเรา 396 00:28:18,960 --> 00:28:23,480 โอเค แต่ทำไมไม่ให้โทนี่จัดการเอง ในเมื่อเขาดูแลเรื่องยาเสพติดให้คุณ 397 00:28:23,560 --> 00:28:25,440 หมอนั่นบอกว่าคนของบอริสอยู่เบื้องหลัง 398 00:28:25,520 --> 00:28:29,440 มันได้ข่าวมาว่าพ่อค้ายาคนนั้น จะส่งมอบยาให้อีกอร์ ที่ลานจอดรถ 399 00:28:30,040 --> 00:28:32,120 ข่าวว่าหมอนั่นค้ายาในถิ่นเรา 400 00:28:33,200 --> 00:28:34,760 แล้วพวกฉันก็บังเอิญอยู่ใกล้ๆ 401 00:28:36,960 --> 00:28:39,760 เหตุผลแค่นั้นถึงกับต้องไปฆ่าเลยเหรอ 402 00:28:39,840 --> 00:28:42,440 ไม่เข้าใจเรอะ คนที่ฉันซ้อมจนตายไม่ใช่ไอ้พ่อค้ายานั่น 403 00:28:42,520 --> 00:28:44,800 แต่เป็นอีกอร์ อีกอร์ที่เป็นคนของบอริส 404 00:28:51,920 --> 00:28:58,040 ดรากัน หัวหน้าแก๊งค้ายา ไปฆ่ามือขวาของหัวหน้าแก๊งอื่นน่ะ 405 00:28:58,120 --> 00:28:59,400 มันไม่สวยเลยนะ 406 00:28:59,480 --> 00:29:00,960 เออ ฉันรู้ 407 00:29:03,040 --> 00:29:06,960 ซาช่ากับฉันก็แค่อยากสั่งสอนมัน ว่าเส้นแบ่งเขตอยู่ตรงไหน 408 00:29:07,040 --> 00:29:08,400 แต่มันดันเลยเถิด 409 00:29:09,040 --> 00:29:09,880 นายครับ 410 00:29:09,960 --> 00:29:11,200 ไม่ใช่ตอนนี้ 411 00:29:11,280 --> 00:29:12,280 โอเค 412 00:29:13,840 --> 00:29:15,000 มีพยานไหม 413 00:29:19,360 --> 00:29:20,320 มีสินะ 414 00:29:20,400 --> 00:29:23,640 เออ ไอ้รถทัวร์เหี้ยแม่งขับเข้ามาที่ลานจอดรถ 415 00:29:25,440 --> 00:29:29,240 - บนรถคือคนแก่วัยเกษียณที่สายตาสั้นใช่ไหม - ไม่ใช่ เด็กอายุ 12 ต่างหาก 416 00:29:29,320 --> 00:29:30,920 ไปทัศนศึกษาหรืออะไรสักอย่างเนี่ย 417 00:29:32,080 --> 00:29:34,280 - โอเค แล้วมีกี่คนที่เห็น - ไม่รู้สิ 418 00:29:34,360 --> 00:29:37,320 ในรถบัสคันนึงนั่งได้กี่คนล่ะ ห้าสิบมั้ง 419 00:29:37,400 --> 00:29:40,520 แล้วคนที่หยิบมือถือมาถ่ายไว้มีกี่คน 420 00:29:41,040 --> 00:29:45,480 ก็น่าจะทุกคนนั่นแหละ เอามือถือให้เด็กใช้เร็วไปไหมวะ 421 00:29:46,080 --> 00:29:50,040 นี่เราพูดถึงคลิปวิดีโอ 50 คลิป บันทึกภาพที่คุณซ้อมคนคนนึงจนตาย 422 00:29:50,120 --> 00:29:52,840 ต่อหน้านักเรียน 50 คนเหรอ 423 00:29:54,360 --> 00:29:55,200 เออ 424 00:29:57,840 --> 00:29:59,320 คลิปนั้นลงอินเทอร์เน็ตรึยัง 425 00:30:00,680 --> 00:30:01,800 เออ 426 00:30:02,720 --> 00:30:03,640 แต่ภาพมันสั่นๆ 427 00:30:04,160 --> 00:30:06,280 เรายื่นคัดค้านได้ เอาให้เขาดู 428 00:30:09,880 --> 00:30:10,920 ช่วยด้วย 429 00:30:25,040 --> 00:30:25,920 นั่นอีกอร์เหรอ 430 00:30:28,760 --> 00:30:30,520 คนนั้น นั่นฉันเอง 431 00:30:31,120 --> 00:30:32,040 อ้อ 432 00:30:33,160 --> 00:30:34,240 ทำไมตัวเขาไฟลุกล่ะ 433 00:30:39,400 --> 00:30:43,480 เราจุดไฟลนตูดมันนิดหน่อยน่ะ บอกแล้วว่าเรื่องมันเลยเถิด 434 00:30:45,440 --> 00:30:46,680 แล้วพ่อค้ายาคนนั้นล่ะ 435 00:30:46,760 --> 00:30:48,800 นั่นแหละประเด็น หมอนั่นไม่ได้มียาอยู่กับตัวเลย 436 00:30:49,920 --> 00:30:52,560 หมอนั่นอยากเอาลูกเกลี้ยงไปขายให้อีกอร์ 437 00:30:52,640 --> 00:30:54,800 แต่ไอ้อีกอร์มันดันไหม้ไปแล้ว 438 00:30:58,920 --> 00:31:03,760 ก็คือ ไอ้ข่าวเรื่องยานั่นน่ะ เป็นเรื่องแหกตา 439 00:31:03,840 --> 00:31:06,200 แล้วตอนนี้พวกเราฉิบหายแล้วงั้นเหรอ 440 00:31:06,280 --> 00:31:10,200 จะไปรู้ได้ไงวะว่าไอ้รถบัสห่านั่น จะขนเด็กมาเป็นโขยงแบบนั้น 441 00:31:10,280 --> 00:31:13,440 กลางค่ำกลางคืน คนขับรถที่ไหนเขาพาเด็กไปลานจอดรถ 442 00:31:13,520 --> 00:31:15,080 ที่คนเขาจะซื้อขายกันวะ 443 00:31:15,160 --> 00:31:17,960 ใครเขาทำกันบ้าง ทำไม่ได้นะโว้ย 444 00:31:19,400 --> 00:31:20,360 ฉันรักเด็กนะ 445 00:31:21,840 --> 00:31:22,760 โอเค 446 00:31:23,560 --> 00:31:24,400 โอเค 447 00:31:32,400 --> 00:31:33,360 เขาจะเข้ามาแล้ว 448 00:31:35,200 --> 00:31:36,520 พวกแกไม่เห็นอะไรทั้งนั้น 449 00:31:37,120 --> 00:31:38,120 เดี๋ยวฆ่าทิ้งให้หมดหรอก 450 00:31:45,800 --> 00:31:46,960 ได้ โอเค 451 00:31:48,720 --> 00:31:49,880 จะให้ผมทำยังไง 452 00:31:51,440 --> 00:31:56,440 - นายเป็นทนาย ก็หาทางเข้าสิวะ - ใช่ เป็นทนาย ไม่ใช่นักซ่อม 453 00:31:56,520 --> 00:31:59,320 และกับเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ผมก็ทำอะไรไม่ได้มาก 454 00:31:59,400 --> 00:32:01,800 ทำหน้าที่ทนายไปเถอะน่า 455 00:32:01,880 --> 00:32:03,680 หรืออยากลงไปนอนคุยกับรากมะม่วง 456 00:32:15,840 --> 00:32:16,680 เฮ่ย 457 00:32:20,080 --> 00:32:21,320 หยุดหอบได้แล้ว 458 00:32:26,200 --> 00:32:28,280 โอเค ทางเลือกที่หนึ่ง 459 00:32:28,360 --> 00:32:29,440 คุณมอบตัว 460 00:32:29,960 --> 00:32:32,720 แต่หลักฐานขนาดนั้น ผมพาออกมาไม่ได้ในเร็วๆ นี้หรอก 461 00:32:36,120 --> 00:32:38,000 - มอบตัวเหรอ - โอเค ทางเลือกที่สอง 462 00:32:38,080 --> 00:32:39,560 ไม่ต้องมอบตัว 463 00:32:40,080 --> 00:32:43,160 แต่ปัญหาใหญ่สุดจะเป็นบอริส ไม่ใช่ตำรวจ 464 00:32:45,160 --> 00:32:47,800 เรากำหนดบทบาทกันไว้ชัดเจน มาตั้งแต่หลายปีก่อนแล้ว 465 00:32:47,880 --> 00:32:49,920 ฉันสร้างปัญหา นายหาทางออก 466 00:32:50,520 --> 00:32:51,800 หาเข้าสิ 467 00:32:51,880 --> 00:32:53,000 ทางออกน่ะ 468 00:32:55,280 --> 00:32:57,600 งั้นก็ไปกบดานจนกว่าเรื่องจะสงบ 469 00:32:58,320 --> 00:32:59,880 สัก 30 ถึง 40 ปี 470 00:33:02,400 --> 00:33:03,440 เอาแบบนั้นแล้วกัน 471 00:33:05,200 --> 00:33:06,520 - เมื่อกี้ล้อเล่น - ทำไมล่ะ 472 00:33:07,600 --> 00:33:11,600 คุณออกจากตึกนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ ตำรวจนอกเครื่องแบบเฝ้าอยู่เต็มไปหมด 473 00:33:11,680 --> 00:33:14,840 ฉันก็เข้าไปหลบท้ายรถนายไง แล้วนายก็ขับพาฉันออกจากเมือง 474 00:33:14,920 --> 00:33:17,200 ไม่ได้ ดรากัน ขอร้องล่ะ ผมพาลูกมาด้วยนะ 475 00:33:17,280 --> 00:33:20,640 - จะให้ผมขับรถข้ามยุโรปไม่ได้ - ข้ามยุโรปอะไร แค่ออกจากเมือง 476 00:33:20,720 --> 00:33:23,120 ลูกนายจะเป็นฉากหน้าที่ดีด้วย เอ็มม่าน่ะ 477 00:33:23,720 --> 00:33:27,000 เอมิลี่ เด็กที่ต้องหมดสนุก ในวันหยุดนี้เพราะคุณชื่อเอมิลี่ 478 00:33:27,080 --> 00:33:29,560 ช่างหัวเด็กนั่น นี่ชีวิตฉันนะเว้ย 479 00:33:33,120 --> 00:33:35,840 ฉันจะไปที่ชั้นจอดรถใต้ดิน นายไปพาลูกมา 480 00:33:35,920 --> 00:33:37,760 แล้วขับรถพาฉันไปที่บ้านริมทะเลสาบ 481 00:33:38,280 --> 00:33:39,720 กับเอมิเลียลูกนาย 482 00:33:43,280 --> 00:33:45,760 แกชื่อเอมิลี่ ไอ้ควาย 483 00:33:52,000 --> 00:33:52,920 ว่าไงนะ 484 00:34:05,080 --> 00:34:07,600 ใครก็ห้ามเรียกฉันว่า 485 00:34:07,680 --> 00:34:08,840 ไอ้ควาย 486 00:34:10,040 --> 00:34:12,960 นายโชคดีที่ฉันต้องพึ่งนาย ไม่งั้นนายได้ไปเยี่ยมยมบาลแล้ว 487 00:34:13,040 --> 00:34:15,520 ลูกนายก็ด้วย เข้าใจไหม 488 00:34:17,120 --> 00:34:18,800 เข้าใจ 489 00:34:20,360 --> 00:34:21,240 ก็ดี 490 00:34:33,000 --> 00:34:34,640 และมันก็เกิดขึ้นในตอนนั้นเอง 491 00:34:37,600 --> 00:34:40,880 ราวกับมีแสงส่องลงมาจากฟ้า ทะลุผ่านเมฆดำในวิญญาณของผม 492 00:34:40,960 --> 00:34:43,160 ผมรู้สึกสงบอย่างแท้จริง 493 00:34:44,280 --> 00:34:46,400 ผมแค่ต้องอยู่กับปัจจุบันขณะ 494 00:34:46,480 --> 00:34:49,320 เหมือนที่ไบรท์เนอร์และหลักการมีสติสอนผม 495 00:34:51,400 --> 00:34:55,400 เวลาขับรถหนี ก็ขับรถหนี 496 00:34:58,200 --> 00:35:00,720 เวลาอยู่ที่ทะเลสาบ ก็อยู่ที่ทะเลสาบ 497 00:35:02,600 --> 00:35:04,400 ง่ายๆ แค่นั้น 498 00:35:06,160 --> 00:35:09,600 คิดไปไกลกว่านั้นก็ไม่มีประโยชน์ 499 00:35:09,680 --> 00:35:13,120 ผมไม่รู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น 500 00:35:14,320 --> 00:35:15,600 พ่อ 501 00:35:20,240 --> 00:35:25,720 ผมรู้ดีว่าผมกำลังทำผิดข้อตกลงทุกข้อ ที่ให้ไว้กับคาทารีน่า 502 00:35:25,800 --> 00:35:29,560 และที่แย่กว่านั้น ผมกำลังจะขับรถพาคนบ้าที่อยู่ท้ายรถ 503 00:35:29,640 --> 00:35:33,840 ไปบ้านพักตากอากาศที่ผมตั้งใจจะไปพักผ่อนกับลูก 504 00:35:34,680 --> 00:35:37,440 ผมนึกถึงเอมิลี่ ผมนึกถึงชีวิตตัวเอง 505 00:35:38,240 --> 00:35:41,840 ถ้าผมอยากรักษาทั้งสองสิ่งนั้นไว้ ผมก็ต้องทำตามที่ดรากันต้องการ 506 00:35:42,360 --> 00:35:44,640 และถ้าผมทำตามที่ดรากันต้องการ 507 00:35:44,720 --> 00:35:47,600 ทุกอย่างก็จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป 508 00:37:15,480 --> 00:37:20,480 คำบรรยายโดย อัจฉริยา สุกใส