1
00:00:28,960 --> 00:00:30,800
ฉันจะฆ่าแก ไอ้เวรเอ๊ย

2
00:00:32,520 --> 00:00:36,880
ไม่มีข้อพิสูจน์ซะหน่อย ว่าดรากันยังมีชีวิตอยู่
เฮ่ย อย่ามาแตะต้องฉัน

3
00:00:39,000 --> 00:00:40,840
สงสัยคงมาได้แค่นี้สินะ

4
00:00:42,120 --> 00:00:46,840
(จงใจฆ่า)

5
00:01:24,720 --> 00:01:25,920
ฮัลโหล พ่อคะ

6
00:01:26,000 --> 00:01:27,760
ไง เป็นไงบ้างจ๊ะ

7
00:01:28,320 --> 00:01:31,120
พ่อคะ ทำไมพ่อไม่ไปสวนสัตว์กับหนูกับแม่คะ

8
00:01:31,680 --> 00:01:34,680
พ่อมีงานต้องทำน่ะ แย่จัง งานงี่เง่ามากเลย

9
00:01:35,240 --> 00:01:37,880
ทิ้งไว้ในรถอีกไม่ได้เหรอคะ

10
00:01:39,000 --> 00:01:43,200
ครั้งนี้คงไม่ได้จ้ะ
แต่พ่อจะรีบทำให้เสร็จนะ โอเคไหม พ่อสัญญา

11
00:01:43,280 --> 00:01:47,640
- แล้วเราจะได้ไปหมู่เกาะกาลเวลากันอีก
- โอเคค่ะ พ่อ หนูรักพ่อนะ

12
00:01:49,600 --> 00:01:50,920
พ่อก็รักหนู รักมากเลย

13
00:01:51,960 --> 00:01:53,520
- บาย เที่ยวให้สนุกนะ
- บ๊ายบาย

14
00:02:06,200 --> 00:02:09,960
มีหลายเหตุผลที่ทำให้ผมใช้เวลากับเอมิลี่ไม่ได้

15
00:02:10,480 --> 00:02:11,760
เหตุผลพวกนั้นมีชื่อด้วยนะ

16
00:02:12,400 --> 00:02:14,200
และที่ผมมาอยู่ที่นี่ก็เพราะเหตุผลพวกนั้น

17
00:02:19,160 --> 00:02:22,520
การหาวิธีแก้ปัญหาที่ดี ขั้นตอนแรก

18
00:02:22,600 --> 00:02:25,280
คือต้องมีปัญหาให้แก้ก่อน

19
00:02:26,480 --> 00:02:29,600
ไอเดียการแก้ปัญหาดีๆ
ต้องล้มเหลวมานักต่อนักแล้ว

20
00:02:29,680 --> 00:02:32,480
เพราะไม่มีปัญหาที่เหมาะกับวิธีแก้

21
00:02:34,000 --> 00:02:35,160
ขั้นตอนที่สองคือ

22
00:02:35,240 --> 00:02:39,200
พยายามอย่าเตรียมวิธีแก้ปัญหาไว้แค่วิธีเดียว

23
00:02:39,280 --> 00:02:42,760
แต่ละปัญหามีวิธีแก้จำนวนนับไม่ถ้วน

24
00:02:44,120 --> 00:02:45,640
วิธีแก้ที่ใช่

25
00:02:46,280 --> 00:02:47,160
จะมาหาเราเอง

26
00:02:49,480 --> 00:02:51,000
แล้วถ้ารอไม่ได้ล่ะ

27
00:02:51,080 --> 00:02:52,640
งั้นทำแบบฝึกหัดนี้

28
00:02:53,160 --> 00:02:54,840
ยืนขึ้น

29
00:02:57,080 --> 00:03:00,720
ออกไปเดินเล่น พาตัวไป พาใจไปด้วย

30
00:03:00,800 --> 00:03:03,360
(ระดมสมอง)

31
00:03:03,440 --> 00:03:06,360
ชวนปัญหาของคุณมาเดินเล่นด้วย

32
00:03:07,520 --> 00:03:13,080
และรอจนกว่าปัญหานั้นจะบอกคุณ
ว่าต้องทำยังไงมันถึงจะหายไป

33
00:03:13,680 --> 00:03:14,920
พาฉันไปหาหัวหน้า

34
00:03:15,800 --> 00:03:19,240
ไม่เอาดีกว่า
เพราะเดี๋ยวนายจะรู้ว่าดรากันตายไปแล้ว

35
00:03:19,320 --> 00:03:20,680
งั้นทำให้ฉันเป็นหัวหน้า

36
00:03:21,160 --> 00:03:24,520
ไอเดียน่าสนใจ
แต่ถ้านายได้ขึ้นเป็นหัวหน้า นายก็จะฆ่าฉัน

37
00:03:25,000 --> 00:03:26,480
งั้นนายก็ต้องฆ่าฉัน

38
00:03:28,920 --> 00:03:30,200
พาฉันไปหาดรากัน

39
00:03:31,640 --> 00:03:32,840
มีตัวเลือกอื่นไหม

40
00:03:33,360 --> 00:03:35,520
มี ฆ่าฉันไง

41
00:03:36,040 --> 00:03:38,080
มีตัวเลือกอื่นอีกไหม

42
00:03:39,640 --> 00:03:40,880
ถ้าถามฉันนะ บิเยิร์น

43
00:03:43,640 --> 00:03:46,760
การฆ่าคือวิธีแก้ปัญหาทุกปัญหาของนาย
ที่หมดจดที่สุด

44
00:03:46,840 --> 00:03:48,800
ประเด็นคือฉันไม่ใช่ฆาตกรน่ะสิ

45
00:03:50,160 --> 00:03:52,040
หลอกตัวเองอยู่เหรอ ทนาย

46
00:03:59,560 --> 00:04:00,960
ปัญหาของผมกับคุณคือ

47
00:04:01,040 --> 00:04:04,920
ผมประเมินไม่ได้เลย
ว่าปัญหาที่ผมมีกับคุณมันใหญ่แค่ไหน

48
00:04:06,000 --> 00:04:07,760
แต่อย่างน้อยคุณก็ไม่ได้อยากฆ่าผม

49
00:04:08,800 --> 00:04:11,120
คุณเลือกพูดความจริงกับฉันได้นะ

50
00:04:12,600 --> 00:04:14,240
นั่นเป็นคำแนะนำสุดท้าย

51
00:04:14,320 --> 00:04:17,800
ที่ผมจะมอบให้ลูกความ
ที่ยัดคนลงเครื่องย่อยไม้มา

52
00:04:18,560 --> 00:04:20,480
งั้นฉันว่าคุณน่าจะ…

53
00:04:20,560 --> 00:04:22,880
ไม่ นิโคล ผมจะไม่ฆ่าคุณแน่นอน

54
00:04:28,720 --> 00:04:30,240
มองข้ามฉันไปเลยก็ได้นะ

55
00:04:30,840 --> 00:04:32,720
ฉันไม่ได้เป็นภัยคุกคามโดยตรง

56
00:04:33,280 --> 00:04:37,000
โทษทีนะ
แต่ฉันไม่ได้เรียนหลักสูตรฝึกสติ 12 สัปดาห์

57
00:04:37,080 --> 00:04:39,360
เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงทุกความขัดแย้ง

58
00:04:39,440 --> 00:04:40,400
งั้นก็แฉฉันเลย

59
00:04:41,480 --> 00:04:43,840
ไม่ล่ะ แบบนั้นยุ่งยากตายเลย

60
00:04:43,920 --> 00:04:45,360
(โทนี่: ติดต่อมาด้วย)

61
00:04:45,440 --> 00:04:49,200
แบบนั้นฉันต้องไปไล่ดูการโทรทุกสาย
และข้อความทุกข้อความ เพราะนาย

62
00:04:49,760 --> 00:04:52,120
แล้วฉันก็จะกลายเป็นจุดศูนย์กลางของการสืบสวน

63
00:04:52,200 --> 00:04:53,640
ไม่เอาดีกว่า

64
00:04:53,720 --> 00:04:56,840
โอเค งั้นแบล็กเมลฉัน แล้วขู่ว่าจะแฉฉัน

65
00:04:58,160 --> 00:05:00,440
ไม่ แค่นั้นไม่พอหรอก

66
00:05:02,000 --> 00:05:03,560
นายทำให้เอมิลี่ตกอยู่ในอันตราย

67
00:05:04,680 --> 00:05:06,800
ที่จริงฉันอาจจะต้อง…

68
00:05:23,000 --> 00:05:23,920
อะไรวะ

69
00:05:39,400 --> 00:05:41,360
เฮ้ ทำบ้าอะไรน่ะ

70
00:05:46,880 --> 00:05:48,400
คุณทำโดรนของผมพัง

71
00:05:48,480 --> 00:05:50,720
ใช่ เพราะคุณใช้มันมาก่อกวนผม

72
00:05:51,320 --> 00:05:55,120
เป็นไอเดียที่โง่มาก
ที่เอาไอ้ของน่ารำคาญแบบนี้มาตามดูคนอื่น

73
00:05:55,200 --> 00:05:59,040
นี่คือของขวัญวันเกิดที่ผมจะให้ลูก
แล้วจะให้เอาไปทดสอบที่ไหน

74
00:05:59,120 --> 00:06:00,440
ในเขตทางเท้าเหรอ

75
00:06:05,480 --> 00:06:06,600
นั่นกล้องเหรอ

76
00:06:07,240 --> 00:06:08,720
คุณถ่ายผมไว้เหรอ

77
00:06:08,800 --> 00:06:10,200
ถ่ายซะที่ไหนล่ะ

78
00:06:10,280 --> 00:06:13,040
แค่ส่งสัญญาณภาพไปที่โทรศัพท์มือถือ แบบไลฟ์สด

79
00:06:13,640 --> 00:06:14,680
ไม่มีการบันทึก

80
00:06:17,400 --> 00:06:20,000
- ไอ้นั่นมันราคาเท่าไร
- สี่ร้อยยูโร

81
00:06:24,000 --> 00:06:24,840
ลดราคาพอดีน่ะ

82
00:06:24,920 --> 00:06:27,880
คราวหน้าอย่าเอาไปซ้อมบินเหนือหัวคนไม่รู้จักนะ

83
00:06:28,840 --> 00:06:30,720
คุณไม่รู้หรอกว่ามันจะทำให้ใครรำคาญบ้าง

84
00:06:43,480 --> 00:06:45,600
หรือว่าฆ่าทิ้งให้หมดดี

85
00:07:02,160 --> 00:07:03,520
(ทนาย)

86
00:07:13,640 --> 00:07:14,800
(จากฉัน)

87
00:07:14,880 --> 00:07:16,760
(จนกว่าจะมีประกาศเพิ่มเติม
ถ้ามีปัญหา)

88
00:07:44,960 --> 00:07:46,760
- ไง ทนาย
- ไง ซาช่า

89
00:07:47,360 --> 00:07:50,360
ดรากันนัดประชุมเจ้าหน้าที่คืนนี้

90
00:07:50,880 --> 00:07:53,520
- จะมีหนังสือพิมพ์สำหรับทุกคน
- ประชุมเจ้าหน้าที่

91
00:07:53,600 --> 00:07:55,440
ได้ แล้วจะบอกให้คนอื่นรู้

92
00:07:56,040 --> 00:07:58,080
เดี๋ยวนะ โทนี่ด้วยเหรอ

93
00:07:58,680 --> 00:07:59,880
โดยเฉพาะโทนี่เลยล่ะ

94
00:08:01,920 --> 00:08:02,800
ได้

95
00:08:07,840 --> 00:08:08,720
โทนี่

96
00:08:25,680 --> 00:08:28,000
อย่ามองตา ไม่งั้นมันจะคิดว่านายจะทำร้ายมัน

97
00:08:32,560 --> 00:08:35,160
ว่าไง เคลาส์ มีอะไรจะให้ฉันไหม

98
00:08:44,840 --> 00:08:47,680
(กระบวนการระบุตัวตน
การค้นพบซากมนุษย์)

99
00:08:47,760 --> 00:08:49,600
คาดว่าส่วนที่เหลือน่าจะอยู่ในสภาพเดียวกัน

100
00:08:51,160 --> 00:08:53,640
แบบนั้นก็เศร้าแย่สิ

101
00:08:58,520 --> 00:09:01,080
(วี ไอน์ ฟิช อิม วัสเซอร์
ศูนย์รับเลี้ยงเด็ก)

102
00:09:01,160 --> 00:09:02,840
และทุกคนก็มารวมตัวกัน

103
00:09:02,920 --> 00:09:04,240
เหล่าเจ้าหน้าที่ของดรากัน

104
00:09:04,760 --> 00:09:06,000
ผู้จัดการส่วนภูมิภาคของเขา

105
00:09:10,280 --> 00:09:14,440
วัลเทอร์ อดีตทหารอาชีพ ดูแลเรื่องการค้าอาวุธ

106
00:09:14,960 --> 00:09:19,920
สตานิสลาฟ รับผิดชอบการลักลอบขนสินค้า
เงิน แล้วก็มนุษย์ด้วย

107
00:09:20,760 --> 00:09:24,200
คาร์ล่า อดีตโสเภณี
รับผิดชอบเรื่องการค้าประเวณี

108
00:09:25,440 --> 00:09:29,160
โทนี่ ดูแลเรื่องยาเสพติด
การข่มขู่ และการเก็บค่าคุ้มครอง

109
00:09:29,680 --> 00:09:30,720
และคนใหม่ล่าสุด

110
00:09:31,240 --> 00:09:33,280
ซาช่า รับผิดชอบเรื่องศูนย์รับเลี้ยงเด็ก

111
00:09:35,160 --> 00:09:38,080
ผมอยากดึงพวกเขาให้มาอยู่ฝั่งผม
และกีดกันโทนี่ออกไป

112
00:09:44,160 --> 00:09:47,880
ดรากันฝากความขอบคุณมาให้พวกนายทุกคน

113
00:09:47,960 --> 00:09:50,240
ที่อุตส่าห์มา แม้จะปุบปับไปหน่อย

114
00:09:50,760 --> 00:09:53,760
ตัวเขามาเองไม่ได้ ด้วยเหตุผลที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว

115
00:09:54,680 --> 00:09:56,680
แต่ที่จริงเขาอยากมามากนะ

116
00:09:57,760 --> 00:10:00,320
มาดูพวกนายนั่งเก้าอี้เด็กแบบนี้ล่ะเหตุผลหนึ่ง

117
00:10:02,720 --> 00:10:06,960
ฉันก็ไม่เข้าใจ
เรียกประชุมเจ้าหน้าที่ในศูนย์รับเลี้ยงเด็กเนี่ยนะ

118
00:10:09,080 --> 00:10:11,760
นายรู้จักที่ไหนที่ดีกว่านี้ ที่ตำรวจไม่จับตาดูไหมล่ะ

119
00:10:14,400 --> 00:10:15,440
ก็มีเหตุผล

120
00:10:16,560 --> 00:10:17,640
ก็ได้

121
00:10:17,720 --> 00:10:21,720
ดรากันมีหลายเรื่องจะบอกพวกนาย
เริ่มจากอันนี้ก่อนแล้วกัน

122
00:10:26,160 --> 00:10:28,480
ของทักทายจากครัวของดรากัน

123
00:10:39,400 --> 00:10:41,960
- นี่มันอะไรวะ
- อาหารที่ดีต่อใจไง โทนี่

124
00:10:45,960 --> 00:10:47,040
ดีเหมือนกันนะ

125
00:10:47,600 --> 00:10:50,480
ถ้าอยากให้ทุกคนรู้สึกสบายใจ แต่ยกเว้นคนหนึ่ง

126
00:10:50,560 --> 00:10:52,360
เราก็ใช้วิธีง่ายๆ

127
00:10:52,920 --> 00:10:53,760
แกล้งมัน

128
00:10:53,840 --> 00:10:56,640
- จะให้กินของพรรค์นี้ได้ไงวะ
- แต่พวกฉันกินได้

129
00:10:57,200 --> 00:11:00,080
ปลาแท่งเป็นความทรงจำวัยเด็ก
ที่ถูกชุบแป้งทอดเลยนะ

130
00:11:00,600 --> 00:11:01,640
โอเค โทนี่

131
00:11:02,280 --> 00:11:06,520
ถ้านายไม่หิว งั้นไปหยิบกระเป๋าเอกสารของฉัน
ที่มีคำสั่งอยู่ด้านในมาทีสิ

132
00:11:09,320 --> 00:11:10,560
อร่อยดีนะ

133
00:11:11,320 --> 00:11:12,960
อร่อยไหม ใช่ไหม

134
00:11:13,040 --> 00:11:13,880
ดี

135
00:11:16,080 --> 00:11:18,360
- โทนี่ ถ้านายไม่อยากกิน…
- อร่อย

136
00:11:23,520 --> 00:11:24,440
เดี๋ยวเถอะ

137
00:11:35,760 --> 00:11:39,640
โทษที ผิดใบน่ะ
ต้องเป็นใบที่วางไว้ตรงประตูทางออกไปสวน

138
00:11:45,520 --> 00:11:47,680
ล้อเล่น นั่งเถอะ ใบนี้แหละถูกแล้ว

139
00:12:04,840 --> 00:12:06,920
จนถึงตอนนี้ยังไม่เจอร่องรอยอะไร

140
00:12:07,520 --> 00:12:09,840
โดยเฉพาะร่องรอยของเจ้าของนิ้ว

141
00:12:10,920 --> 00:12:13,440
พวกมันคงกำจัดเขาที่อื่นล่ะมั้ง

142
00:12:18,360 --> 00:12:20,400
อาจจะไม่ต้องออกไปไกลก็ได้

143
00:12:25,320 --> 00:12:26,160
นักประดาน้ำไหม

144
00:12:29,200 --> 00:12:30,080
เอาสิ

145
00:12:31,080 --> 00:12:32,240
โอเค

146
00:12:33,520 --> 00:12:34,600
เมิลเลอร์

147
00:12:35,560 --> 00:12:38,360
ไม่เจอร่องรอยของคนอื่นในบ้านหลังนี้

148
00:12:38,440 --> 00:12:39,960
นอกจากดีเมิลเหรอ

149
00:12:42,760 --> 00:12:43,800
เจอ

150
00:12:44,520 --> 00:12:46,640
ก็อย่างที่เรารู้ เขามาที่นี่กับลูกสาว

151
00:13:00,680 --> 00:13:01,680
ขอบคุณ

152
00:13:09,680 --> 00:13:10,640
เอาล่ะ

153
00:13:11,280 --> 00:13:14,680
อย่างที่ทุกคนรู้
ตั้งแต่วันศุกร์ที่แล้ว มีหลายเรื่องเกิดขึ้น

154
00:13:14,760 --> 00:13:18,560
ที่จะมองว่าเป็นอุปสรรค
ต่อการดำเนินธุรกิจตามปกติของเราก็ได้

155
00:13:19,800 --> 00:13:22,600
เริ่มจากการซุ่มโจมตีดรากันและซาช่า

156
00:13:23,840 --> 00:13:25,040
แล้วก็การตายของมูรัท

157
00:13:26,880 --> 00:13:29,760
ระเบิดมือในอะพาร์ตเมนต์
ของอดีตพนักงานต้อนรับของฉัน

158
00:13:30,920 --> 00:13:36,280
ไปจนถึงการทำลายรถบริษัทของฉัน
และการพยายามลอบสังหารฉัน

159
00:13:37,040 --> 00:13:38,920
บอริสอยู่เบื้องหลังทั้งหมด

160
00:13:43,000 --> 00:13:45,320
ดรากันจะเป็นคนเคลียร์ปัญหากับบอริสเอง

161
00:13:45,400 --> 00:13:48,400
แค่ดรากันเท่านั้น ผ่านทางฉัน

162
00:13:48,480 --> 00:13:49,560
เข้าใจไหม

163
00:13:49,640 --> 00:13:52,200
ส่วนธุรกิจอื่นๆ จะดำเนินไปตามปกติ

164
00:13:53,000 --> 00:13:56,680
เอาล่ะ ฉันมีคำสั่งโดยตรงจากดรากันมาด้วย

165
00:13:56,760 --> 00:14:01,160
ฉบับหนึ่งของเราทุกคน
และเราแต่ละคนจะได้รับคนละฉบับแยกกันด้วย

166
00:14:01,240 --> 00:14:03,000
ฉันจะอ่านฉบับที่ส่งให้เราทุกคนก่อน

167
00:14:04,720 --> 00:14:07,160
"ไม่ต้องห่วง ทำต่อไปตามปกติ"

168
00:14:08,640 --> 00:14:09,800
"เมื่อวานซืน"

169
00:14:11,760 --> 00:14:13,080
"รับช่วงต่อ ศูนย์รับเลี้ยงเด็ก"

170
00:14:13,160 --> 00:14:14,560
"ทุกคำถาม"

171
00:14:16,800 --> 00:14:18,280
"ถามทนาย"

172
00:14:19,400 --> 00:14:23,920
โอเคนะ คาร์ล่า สตานิ

173
00:14:24,000 --> 00:14:28,600
ฉันแนะนำให้เราส่งข้อความให้เพื่อนทางขวามือ

174
00:14:28,680 --> 00:14:31,040
ให้เพื่อนอ่านออกเสียงให้ฟัง

175
00:14:31,120 --> 00:14:35,440
แบบนั้นจะได้ฟังกันทุกคน
ว่าดรากันมีคำสั่งอะไรให้เราแต่ละคน

176
00:14:37,320 --> 00:14:39,120
โทนี่ เริ่มเลย

177
00:14:44,520 --> 00:14:47,280
"ซาช่า ได้เป็น เจ้าหน้าที่"

178
00:14:48,520 --> 00:14:50,160
"สำหรับการทำงานมาหลายปี

179
00:14:50,240 --> 00:14:53,360
เขาจะเป็นหัวหน้าวี ไอน์ ฟิช

180
00:14:56,200 --> 00:14:57,240
อิม วัสเซอร์"

181
00:14:57,840 --> 00:14:59,840
เราถึงต้องมาที่บ้าบอพรรค์นี้เหรอ

182
00:14:59,920 --> 00:15:02,640
โทนี่ ก่อนที่เราจะตอบคำถามอะไรที่นายมี

183
00:15:02,720 --> 00:15:05,600
เรามาอ่านข้อความทุกฉบับก่อนดีไหม

184
00:15:06,440 --> 00:15:08,400
ขอบใจ คาร์ล่า

185
00:15:11,440 --> 00:15:13,840
"ปากกับเท้า"

186
00:15:14,880 --> 00:15:15,800
"หยุด"

187
00:15:18,560 --> 00:15:21,440
"สอง เมื่อเจอผู้รับผิดชอบ"

188
00:15:23,160 --> 00:15:24,960
"นาย สืบสวน"

189
00:15:26,080 --> 00:15:27,120
สตานิ

190
00:15:27,720 --> 00:15:31,760
"ซ่องจะไม่ อยู่ที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็ก ที่อื่น"

191
00:15:33,840 --> 00:15:37,520
"คำสั่งเร็วๆ นี้ จากทนาย"

192
00:15:38,720 --> 00:15:39,720
แค่นี้

193
00:15:40,640 --> 00:15:42,840
"คุ้มครอง เจ้าหน้าที่"

194
00:15:44,520 --> 00:15:46,600
"ทนาย ยังอยู่"

195
00:15:47,320 --> 00:15:48,600
"กระบอกเสียง"

196
00:15:50,280 --> 00:15:52,600
"ถ้าทนาย พูดอะไร"

197
00:15:52,680 --> 00:15:55,040
"มันมา จาก ฉัน"

198
00:15:56,960 --> 00:15:57,800
ดี

199
00:15:58,320 --> 00:16:01,720
- แล้วเรื่องบอริสล่ะ
- เรื่องบอริสทำไม

200
00:16:01,800 --> 00:16:04,680
มูรัทรู้ว่าบอริสอยากเข้ามายึดถิ่นฉัน

201
00:16:04,760 --> 00:16:07,360
หมอนั่นไม่หยุดแค่นี้แน่ เราถึงมารวมกันที่นี่ไง

202
00:16:07,440 --> 00:16:10,760
- มีพูดถึงตรงไหนในคำสั่งไหม
- ไม่มี ถึงได้ถามไง

203
00:16:12,640 --> 00:16:14,680
คาร์ล่า คำสั่งของโทนี่ว่าไงนะ

204
00:16:17,480 --> 00:16:20,640
"ปากกับเท้า หยุด"

205
00:16:24,160 --> 00:16:27,680
- โอเค มีคำถามอื่นอีกไหม
- ซ่องจะไม่อยู่ที่นี่เหรอ

206
00:16:27,760 --> 00:16:30,560
ใช่ ผู้อำนวยการสำนักงานก่อสร้าง
มีลูกสองคนเรียนที่นี่

207
00:16:31,240 --> 00:16:32,840
ถ้าเราปิดที่นี่

208
00:16:32,920 --> 00:16:36,240
เราไม่มีทางได้ใบอนุญาตปรับปรุงสถานที่แน่

209
00:16:36,840 --> 00:16:41,720
แต่เขาน่าจะให้เรายื่นขอปรับปรุงที่อื่นได้

210
00:16:41,800 --> 00:16:45,440
ฟังนะ พอเป็นเรื่องลูกของตัวเอง

211
00:16:45,520 --> 00:16:48,520
คนจะถูกบงการได้ง่ายกว่าเดิมมาก

212
00:16:48,600 --> 00:16:53,560
เพราะงั้นดรากันถึงอยากให้ที่นี่
กับที่ต่อๆ ไปในอนาคต

213
00:16:53,640 --> 00:16:56,000
เป็นธุรกิจที่แยกออกไป

214
00:16:56,680 --> 00:16:59,680
และให้คนที่รู้เรื่องพวกนี้เป็นคนดูแล

215
00:17:00,200 --> 00:17:01,240
ซาช่า

216
00:17:01,320 --> 00:17:04,760
มีที่ว่างอีกไหม ฉันมีลูกอยู่สองสามคน

217
00:17:05,680 --> 00:17:06,840
จากแม่สองสามคน

218
00:17:06,920 --> 00:17:09,200
ลูกๆ ของนาทัสชาก็ยังไม่มีศูนย์รับเลี้ยง

219
00:17:09,280 --> 00:17:10,120
ฉันรู้

220
00:17:11,960 --> 00:17:14,440
เยี่ยม ถ้าไม่มีคำถามอะไรแล้ว…

221
00:17:15,400 --> 00:17:17,560
ฉันมีคำถามอีกข้อ

222
00:17:18,760 --> 00:17:21,560
แกคิดว่าจะตบตาพวกเราไปได้นานแค่ไหน

223
00:17:22,560 --> 00:17:25,040
ตำรวจเจอนิ้วของดรากัน

224
00:17:26,320 --> 00:17:28,440
ไอ้ทนายสารเลวคนนี้มันกำลังหลอกพวกเรา

225
00:17:33,080 --> 00:17:34,040
บ้าเอ๊ย

226
00:17:35,920 --> 00:17:39,040
ทำไมเพิ่งมาบอกเรื่องสำคัญตอนนี้

227
00:17:39,120 --> 00:17:42,440
อยากเห็นน่ะสิ
ว่าแกจะกุเรื่องอะไรมาเล่นตลกกับเราอีก

228
00:17:44,320 --> 00:17:45,360
เฮ้

229
00:17:46,760 --> 00:17:47,760
อธิบายมา

230
00:17:55,000 --> 00:17:55,840
ใช่

231
00:17:58,360 --> 00:17:59,320
ใช่ จริงตามนั้น

232
00:18:01,000 --> 00:18:02,080
โทนี่พูดถูก

233
00:18:05,600 --> 00:18:07,120
อย่างน้อยที่สุดก็คือเรื่อง…

234
00:18:08,480 --> 00:18:13,040
ที่ตำรวจเจอนิ้วที่สวมแหวนของดรากัน

235
00:18:14,400 --> 00:18:15,800
แหวนน่ะของเขา

236
00:18:17,000 --> 00:18:18,880
แต่นิ้วน่ะ ไม่ใช่ของเขา

237
00:18:18,960 --> 00:18:20,520
เลิกตอแหลสักที

238
00:18:21,080 --> 00:18:22,920
ดรากันต้องซ่อนตัว

239
00:18:23,000 --> 00:18:27,920
เพราะโชคร้ายที่
เขาตกอยู่ภายใต้การสืบสวนคดีฆ่าคนตาย

240
00:18:29,680 --> 00:18:33,400
มีสามวิธีที่จะทำให้การสืบสวนยุติลงได้

241
00:18:33,480 --> 00:18:37,080
หนึ่ง โดยการรับโทษ ดรากันไม่ต้องการอย่างนั้น

242
00:18:37,680 --> 00:18:39,640
สอง โดยการยกฟ้อง

243
00:18:39,720 --> 00:18:42,080
แต่มีคลิปหลักฐานขนาดนั้น อย่าหวังเลย

244
00:18:42,160 --> 00:18:43,480
และสาม

245
00:18:44,280 --> 00:18:46,000
ผู้ต้องสงสัยเสียชีวิต

246
00:18:49,040 --> 00:18:53,480
ถ้าตำรวจเจอนิ้ว
กับแหวนของดรากันที่ทะเลสาบ

247
00:18:53,560 --> 00:18:56,920
นั่นก็เป็นเพราะดรากันอยากให้มันถูกเจอ ไอ้โง่

248
00:18:57,000 --> 00:18:57,840
โอ้โฮเฮะ

249
00:18:57,920 --> 00:18:59,000
สุดยอด

250
00:18:59,080 --> 00:19:00,080
มีเหตุผล

251
00:19:00,160 --> 00:19:04,480
แล้วขอถามได้ไหม
ว่าดรากันถอดแหวนออกจากนิ้วอ้วนๆ ได้ยังไง

252
00:19:04,560 --> 00:19:07,320
ก็แบบที่นายพยายามเลียเขามาหลายปีไง

253
00:19:07,400 --> 00:19:09,960
ใช้ความพยายาม กับวาสลีนสักถัง

254
00:19:13,240 --> 00:19:15,640
ฉันจะฆ่าแก ไอ้เวรเอ๊ย

255
00:19:16,480 --> 00:19:18,800
ไม่มีข้อพิสูจน์ซะหน่อย ว่าดรากันยังมีชีวิตอยู่

256
00:19:19,440 --> 00:19:20,440
หยุดนะ โทนี่

257
00:19:20,520 --> 00:19:21,720
อย่ามาแตะต้องฉัน

258
00:19:22,760 --> 00:19:23,720
อะไร

259
00:19:24,800 --> 00:19:25,960
ใจเย็นๆ โทนี่

260
00:19:27,520 --> 00:19:29,880
ตำรวจคิดว่านี่เป็นนิ้วของดรากัน

261
00:19:31,680 --> 00:19:34,680
และไม่มีข้อพิสูจน์ว่าคนที่ตัดนิ้วนั้นไม่ใช่นาย

262
00:19:35,360 --> 00:19:37,720
ไม่มีข้อพิสูจน์ว่าดรากันยังมีชีวิตอยู่

263
00:19:38,600 --> 00:19:39,760
ดรากันตายแล้ว

264
00:19:40,520 --> 00:19:45,000
ส่วนแก… ไอ้หนูท่อ แกมีส่วนเกี่ยวข้อง

265
00:19:53,920 --> 00:19:55,440
สงสัยคงมาได้แค่นี้สินะ

266
00:19:56,640 --> 00:19:57,880
ข้อพิสูจน์น่ะมี

267
00:20:05,040 --> 00:20:07,600
ดรากันโทรหาฉัน เมื่อเช้านี้

268
00:20:08,400 --> 00:20:09,440
ตอแหล

269
00:20:13,080 --> 00:20:14,920
หาว่าฉันโกหกเหรอ

270
00:20:27,520 --> 00:20:29,720
ทนาย เดี๋ยวแกได้เจอดีแน่

271
00:20:42,120 --> 00:20:45,280
เป็นการประชุมผู้บริหารที่ราบรื่นดีนะ

272
00:20:51,880 --> 00:20:54,160
แต่ฉันยังมีอีกอย่างที่อยากให้พวกนายดู

273
00:21:06,760 --> 00:21:08,080
- ไง
- ไง

274
00:21:10,080 --> 00:21:11,160
ไม่เจอกันนานเลยนะ

275
00:21:12,680 --> 00:21:14,240
ใช่ นานเกินไปด้วย

276
00:21:17,280 --> 00:21:21,440
- บิเยิร์นไม่อยู่น่ะ โทษที
- ที่จริงฉันอยากคุยกับเอมิลี่น่ะ

277
00:21:22,360 --> 00:21:24,160
กับเอมมี่เหรอ ทำไม

278
00:21:24,960 --> 00:21:28,760
เพราะคดีที่เราสืบสวนอยู่น่ะ
มีเรื่องที่ต้องถามแกหน่อย

279
00:21:28,840 --> 00:21:32,040
ฉันว่าถ้าไม่จำเป็น ก็ไม่อยากพาแกไปที่สน.

280
00:21:32,120 --> 00:21:33,520
จะถามแกเรื่องอะไร

281
00:21:33,600 --> 00:21:35,840
ทะเลสาบที่แกกับบิเยิร์น
ไปพักผ่อนเมื่อสุดสัปดาห์น่ะ

282
00:21:36,440 --> 00:21:38,360
คือจุดศูนย์กลางของการสืบสวน

283
00:21:38,440 --> 00:21:42,040
ฉันแค่อยากถามว่าแกเห็นอะไรแปลกๆ รึเปล่า
ไม่มีอะไรมากหรอก

284
00:21:42,120 --> 00:21:43,200
- โอเคนะ
- ไม่

285
00:21:46,120 --> 00:21:49,000
น่าเสียดาย นึกว่าเราจะจัดการกันเองได้

286
00:21:49,600 --> 00:21:51,960
โดยไม่ต้องให้อัยการขอหมายศาล

287
00:21:52,440 --> 00:21:53,960
แต่โอเค

288
00:21:55,360 --> 00:21:56,360
งั้นก็โชคดีนะ บาย

289
00:21:59,040 --> 00:21:59,920
เดี๋ยว

290
00:22:01,520 --> 00:22:03,480
แล้วทำไมมูรัทต้องตายด้วย

291
00:22:03,560 --> 00:22:05,720
ฉันเป็นแค่ผู้ช่วย เด็กรับใช้…

292
00:22:09,320 --> 00:22:11,960
โทนี่รู้ว่ามูรัทจะปากโป้ง

293
00:22:12,040 --> 00:22:15,800
ที่จริงฉันต้องเก็บทั้งนายทั้งมูรัท
ที่เขตอนุรักษ์สัตว์ป่า

294
00:22:15,880 --> 00:22:19,360
- แต่โชคไม่ดีที่นายไม่ได้ไปที่นั่น
- เป็นฉันจะฆ่ามันเพราะคำว่า "โชคไม่ดี"

295
00:22:19,440 --> 00:22:21,000
ฆ่าหมอนี่ แล้วก็โทนี่ด้วย

296
00:22:21,080 --> 00:22:24,720
ฉันขอเสนอให้เราไปที่คลับห่วยๆ ของหมอนั่น
แล้วจับมันแขวนซะ

297
00:22:25,840 --> 00:22:28,520
คนเดียวที่จะแขวนโทนี่คือบอริส

298
00:22:29,200 --> 00:22:31,760
เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดสงครามระหว่างแก๊ง

299
00:22:31,840 --> 00:22:34,640
เราต้องส่งตัวไอ้คนทรยศไปให้บอริส
ในสภาพสมบูรณ์

300
00:22:35,480 --> 00:22:36,840
และวิธีที่เราจะใช้…

301
00:22:37,360 --> 00:22:39,600
ดรากันอธิบายได้ดีกว่าฉัน

302
00:22:53,520 --> 00:22:54,720
ไงจ๊ะ เอมิลี่

303
00:22:56,840 --> 00:22:58,360
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีจ้ะ

304
00:23:04,520 --> 00:23:06,800
นี่จ๊ะ ได้ยินว่าหนูทำอันเก่าหาย

305
00:23:13,000 --> 00:23:14,000
พลัปปี้

306
00:23:16,120 --> 00:23:18,600
แม่ของหนูบอกว่าให้ฉันถามคำถามสองสามข้อได้

307
00:23:19,120 --> 00:23:20,240
โอเคไหมจ๊ะ

308
00:23:21,760 --> 00:23:24,240
เมื่อเร็วๆ นี้หนูไปที่ทะเลสาบกับพ่อมาใช่ไหม

309
00:23:27,040 --> 00:23:31,040
แล้วนอกจากหนูกับพ่อ มีคนอื่นอีกไหมจ๊ะ

310
00:23:32,800 --> 00:23:35,240
- พลัปปี้
- นั่นสินะ

311
00:23:35,320 --> 00:23:36,760
แล้วมีใครอีกไหม

312
00:23:40,640 --> 00:23:41,600
อาจจะเป็นผู้ชาย

313
00:23:45,280 --> 00:23:46,480
ไม่มี

314
00:23:48,560 --> 00:23:51,840
แล้วหนูสังเกตเห็นอะไรไหม
อะไรที่พิเศษจากเดิม

315
00:23:51,920 --> 00:23:53,680
หรืออะไรตลกๆ หรือ…

316
00:23:54,960 --> 00:23:55,800
อะไรก็ได้

317
00:23:57,680 --> 00:24:00,120
พ่อมีงานอยู่เต็มท้ายรถเลย

318
00:24:00,200 --> 00:24:02,880
แต่ไม่ได้เอาออกมา

319
00:24:07,560 --> 00:24:09,680
พ่อทำได้ดีเนอะ

320
00:24:13,520 --> 00:24:16,080
โอเค บายจ้ะ เอมิลี่

321
00:24:16,160 --> 00:24:17,040
บายค่ะ

322
00:24:19,200 --> 00:24:20,040
เอาล่ะ

323
00:24:29,520 --> 00:24:33,400
วันนี้นายได้คุยกับดรากันเหรอ

324
00:24:37,000 --> 00:24:38,040
ฟังนะ

325
00:24:39,480 --> 00:24:41,000
ฉันไม่รู้เลยว่ามีเรื่องอะไรกันแน่

326
00:24:42,840 --> 00:24:44,840
และบอกตามตรง ฉันไม่อยากรู้

327
00:24:46,040 --> 00:24:49,600
ฉันแค่รู้ว่าพวกเราพึ่งพาสมองนาย

328
00:24:49,680 --> 00:24:51,120
ดีกว่าพึ่งสมองโทนี่

329
00:24:52,840 --> 00:24:55,160
ดังนั้นอย่าถามอะไรฉันอีกในเรื่องนี้

330
00:24:56,680 --> 00:24:57,680
และฉันจะไม่ถามนาย

331
00:25:02,200 --> 00:25:03,120
โอเค

332
00:25:15,960 --> 00:25:17,040
พ่อคะ

333
00:25:20,720 --> 00:25:21,560
ไม่ใช่จ้ะ

334
00:25:22,320 --> 00:25:24,000
นี่แม่เอง

335
00:26:28,280 --> 00:26:29,480
หวัดดี ทนาย

336
00:28:02,280 --> 00:28:07,280
คำบรรยายโดย อัจฉริยา สุกใส