1
00:00:52,595 --> 00:00:54,221
คุณมาเตรียมทั้งหมดนี่ไว้ตอนไหนคะ

2
00:00:54,305 --> 00:00:55,806
มีคนช่วยผมน่ะครับ

3
00:00:56,307 --> 00:00:57,600
น่ารักจังเลย

4
00:01:02,980 --> 00:01:04,273
จำที่นี่ได้ไหมครับ

5
00:01:08,986 --> 00:01:13,240
มันคือสวนสาธารณะที่ฉันควรได้มาเจอคุณ
ตอนสี่ทุ่มหลังเลิกเรียน

6
00:01:15,075 --> 00:01:19,163
สี่ทุ่ม หลังเลิกเรียน ฉันจะไปรอที่สวนสาธารณะ

7
00:01:24,502 --> 00:01:25,878
คืนนั้น…

8
00:01:28,214 --> 00:01:29,924
ถ้าผมไปถึงเร็วกว่านั้น

9
00:01:31,675 --> 00:01:33,302
ถ้าผมไปถึงให้เร็วกว่านั้น…

10
00:01:33,385 --> 00:01:36,138
ตอนนี้คุณก็อยู่กับฉันแล้วไงคะ

11
00:01:43,020 --> 00:01:44,980
ผมควรมองคุณอย่างหวานซึ้งอีกสักครั้ง

12
00:01:47,399 --> 00:01:49,527
ผมควรพูดกับคุณอย่างอ่อนหวานอีกสักครั้ง

13
00:01:50,152 --> 00:01:54,406
ผมควรยิ้มหวานให้คุณอีกสักครั้ง

14
00:01:56,575 --> 00:01:59,411
ผมควรกอดคุณอย่างอบอุ่นอีกสักครั้ง

15
00:02:01,747 --> 00:02:03,165
ผมเสียดายทุกช่วงเวลานั้นครับ

16
00:02:10,089 --> 00:02:12,341
เพราะได้มาพบคุณ

17
00:02:14,510 --> 00:02:18,013
ยามเช้าของฉันก็ชวนให้ใจสั่นไหว
เพราะดอกไม้เบ่งบาน

18
00:02:20,057 --> 00:02:22,309
ยามบ่ายของฉันก็เย็นสบายเพราะลมพัดโชยมา

19
00:02:24,311 --> 00:02:27,898
และยามค่ำของฉันก็พร่างพราวเพราะหิมะตกค่ะ

20
00:02:29,733 --> 00:02:33,988
ดังนั้นฉันจึงมีความสุขในทุกช่วงเวลาแล้วค่ะ

21
00:02:43,038 --> 00:02:46,750
คราวนี้ถึงตาของผมต้องกล้าหาญบ้างแล้วครับ

22
00:02:49,211 --> 00:02:51,213
ผมจะไม่เข้าสู่การแปลงรูปร่างครับ

23
00:02:51,714 --> 00:02:53,257
มันเป็นไปได้เหรอคะ

24
00:02:53,340 --> 00:02:55,718
ผมรู้วิธีปฏิเสธมันแล้วครับ

25
00:02:55,801 --> 00:02:57,094
มีวิธีแบบนั้นด้วยเหรอคะ

26
00:02:57,970 --> 00:03:00,639
เห็นไหม บอกแล้วไงว่ามันต้องมีวิธี

27
00:03:01,265 --> 00:03:02,558
มีวิธีจริงๆ ด้วย

28
00:03:02,641 --> 00:03:03,976
คุณหาทางจนได้

29
00:03:05,686 --> 00:03:09,023
แปลว่าเราสามารถอยู่ด้วยกันตลอดไปได้เหรอคะ

30
00:03:09,106 --> 00:03:10,441
เอ่อ…

31
00:03:12,067 --> 00:03:13,068
แป๊บนึงนะครับ

32
00:03:42,348 --> 00:03:43,724
ใส่ได้พอดีเลยแฮะ

33
00:03:49,271 --> 00:03:50,314
ฉันรักเธอ

34
00:03:51,023 --> 00:03:52,441
โอแบครยอน

35
00:04:15,589 --> 00:04:17,007
ฉันก็รักคุณค่ะ

36
00:04:59,174 --> 00:05:00,300
สวัสดีค่ะ

37
00:05:01,010 --> 00:05:02,469
ทำอะไรอยู่เหรอครับ

38
00:05:02,553 --> 00:05:04,263
กำลังคิดถึงใครบางคนอยู่ค่ะ

39
00:05:07,933 --> 00:05:08,976
ผมก็เหมือนกัน

40
00:05:12,312 --> 00:05:14,314
ขอบคุณนะคะ คุณซังฮยอก

41
00:05:15,816 --> 00:05:16,984
ปุบปับแบบนี้น่ะเหรอ

42
00:05:17,735 --> 00:05:21,739
เพราะคุณฉันถึงได้รู้สึกประหลาดใจทุกวัน

43
00:05:22,573 --> 00:05:27,036
เพราะคุณฉันถึงได้รู้สึกอบอุ่นหัวใจ
เหมือนได้พบคนในครอบครัวทุกวัน

44
00:05:28,454 --> 00:05:33,959
เพราะคุณฉันถึงได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ
เกี่ยวกับตัวเองทุกวันค่ะ

45
00:05:35,419 --> 00:05:36,628
ฉันถึงได้ขอบคุณคุณไงคะ

46
00:05:40,466 --> 00:05:41,717
ผมก็ต้องขอบคุณเช่นกันนะครับ

47
00:05:41,800 --> 00:05:43,010
ขอบคุณที่พูดแบบนั้น

48
00:05:45,095 --> 00:05:46,847
ฉันจะเป็นคนที่ดีงามค่ะ

49
00:05:47,473 --> 00:05:49,558
เพื่อที่คุณจะไม่ได้ผิดหวัง

50
00:05:51,393 --> 00:05:52,811
คราวนี้เป็นตาของผมบ้างแล้ว

51
00:05:54,480 --> 00:05:55,939
ที่จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง

52
00:05:59,985 --> 00:06:02,279
ฉันจึงจะรวบรวมความกล้าอีกครั้งหนึ่ง

53
00:06:20,881 --> 00:06:22,841
เมื่อสิ่งนี้โปร่งแสงนะ

54
00:06:30,974 --> 00:06:32,935
มีโอกาสพลาด 99.999 เปอร์เซ็นต์เลยนะ

55
00:06:33,018 --> 00:06:34,686
- นายทำได้อยู่แล้ว
- ฉันไม่ทำ

56
00:06:35,646 --> 00:06:36,647
ฉันทำไม่ได้

57
00:06:38,190 --> 00:06:39,900
ฉันก็จะเสียใจภายหลังเหมือนกัน

58
00:06:39,983 --> 00:06:40,984
ฉันจะไม่เสียใจภายหลัง

59
00:06:42,069 --> 00:06:43,153
ที่เชื่อใจนาย

60
00:06:43,237 --> 00:06:47,241
- นี่ ชอนซังฮยอก
- ฝากด้วยนะ เพื่อนของฉัน ชอนดงชิล

61
00:06:52,496 --> 00:06:53,497
ตอนนี้เลย

62
00:06:58,627 --> 00:07:00,796
ยิงเขาใหม่ก็ได้นี่

63
00:07:00,879 --> 00:07:01,880
ยิงให้โดน

64
00:07:17,146 --> 00:07:21,817
(ตอนที่ 16 ผู้ชายของฉันนั้น)

65
00:07:26,989 --> 00:07:28,699
{\an8}ดงพัล

66
00:07:30,159 --> 00:07:31,326
{\an8}ฉันต้องยิงลูกธนูลูกนี้แล้วละ

67
00:07:31,410 --> 00:07:32,744
{\an8}ว่าไงนะ

68
00:07:33,328 --> 00:07:35,747
{\an8}- นายจะยิงมันเหรอ
- ลูกธนูตะกั่วนี่ต้องถูกยิงออกไป

69
00:07:37,124 --> 00:07:38,125
{\an8}ยิงให้โดน

70
00:07:57,394 --> 00:07:58,645
ว้าว

71
00:08:06,778 --> 00:08:08,572
โอ้ อะ…

72
00:08:08,655 --> 00:08:10,199
อะ… อะไรคะเนี่ย

73
00:08:10,282 --> 00:08:13,285
สมกับเป็นนักแม่นธนูมือหนึ่งของที่นี่จริงๆ ครับ

74
00:08:13,368 --> 00:08:14,953
สุดยอดไปเลยครับ

75
00:08:15,537 --> 00:08:20,000
เถ้าแก่พัคขยายร้านให้ใหญ่ขึ้นหน่อยสิ
เป้ามันอยู่ใกล้เกินไปแล้ว

76
00:08:20,083 --> 00:08:22,669
ง่ายอย่างกับของเล่นเด็กเลย

77
00:08:23,629 --> 00:08:26,089
คุณดงกูครับ คิดว่าพอจะ…

78
00:08:26,173 --> 00:08:27,466
โชว์ให้เราดูหน่อยได้ไหมครับ

79
00:08:27,549 --> 00:08:29,259
อะไรล่ะ บอกมาได้เลย

80
00:08:29,343 --> 00:08:30,677
ฉันทำได้ทุกอย่างกับลูกธนู

81
00:08:30,761 --> 00:08:32,596
การยิงธนูระดับโรบินฮู้ดน่ะครับ

82
00:08:33,096 --> 00:08:34,264
ยิงธนูระดับโรบินฮู้ดเหรอคะ

83
00:08:34,348 --> 00:08:37,100
การยิงลูกธนูใส่ลูกธนูอีกลูกหนึ่ง

84
00:08:37,601 --> 00:08:40,103
จนลูกธนูลูกแรกแยกเป็นสองส่วนน่ะครับ

85
00:08:40,187 --> 00:08:43,357
อ๋อ นั่นมันเท่มากเลยนะคะ

86
00:08:43,440 --> 00:08:45,776
คุณทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอคะ

87
00:08:45,859 --> 00:08:48,153
อยากเห็นจังเลย

88
00:08:49,321 --> 00:08:52,407
ทำไมเจ้าโรบินฮู้ดต้องทำอะไรแบบนั้นด้วยนะ

89
00:08:52,908 --> 00:08:55,953
โอกาสจะล้มเหลวคือ 99.999 เปอร์เซ็นต์นะ

90
00:08:56,453 --> 00:09:00,791
แต่โอกาสสำเร็จก็ใช่ว่าจะไม่มีเลยนี่นา

91
00:09:01,667 --> 00:09:03,252
นั่นคือการยิงธนูลูกสุดท้าย

92
00:09:06,755 --> 00:09:08,006
เพราะนั่นคือเหตุผล

93
00:09:09,633 --> 00:09:11,343
ของการมีอยู่ของเรานี่นา

94
00:09:33,532 --> 00:09:39,288
{\an8}ในปี 1993 คดีเด็กสาวม.ปลายลายจุด
ได้สร้างความตื่นตระหนกไปทั้งประเทศ

95
00:09:39,371 --> 00:09:43,792
{\an8}พยานที่ให้การเกี่ยวกับจุดที่พบเด็กสาวทั้งสองคน
ต่างเสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ

96
00:09:43,875 --> 00:09:47,129
พยานคนสุดท้ายผู้ให้การว่า
เห็นชายผู้ต้องสงสัยที่ทุ่งนา

97
00:09:47,212 --> 00:09:48,797
ที่พบเสื้อผ้าของยูจองอา…

98
00:10:02,519 --> 00:10:06,064
ขนาดร้านผมคงใหญ่พอแล้วแฮะ

99
00:10:09,735 --> 00:10:11,278
คุณทำได้ดีแล้วละค่ะ

100
00:10:11,361 --> 00:10:12,404
อีกครั้งนะครับ

101
00:10:15,032 --> 00:10:18,869
ไม่ว่าใครก็ล้วนได้รับโอกาสครั้งที่สองนี่ครับ

102
00:10:42,059 --> 00:10:43,393
{\an8}(สถานีตำรวจจงซอ)

103
00:10:43,477 --> 00:10:45,812
แกมันไม่ใช่สามีฉัน แกมันตัวทำลายชีวิตฉัน

104
00:10:45,896 --> 00:10:49,775
ชาติก่อนฉันทำอะไรผิดบาปนักหนาเหรอ
ถึงต้องมาแต่งงานกับแกแบบนี้

105
00:10:49,858 --> 00:10:50,901
แกมันสมควรตาย

106
00:10:52,110 --> 00:10:53,445
แกสิสมควรตาย

107
00:10:53,528 --> 00:10:56,073
ขอร้องละ ตายๆ ไปซะเถอะ

108
00:10:56,740 --> 00:10:57,741
ฆ่านาง

109
00:10:59,868 --> 00:11:00,869
ฆ่านางเสีย

110
00:11:02,913 --> 00:11:08,293
นั่นคือกรรมที่นางในนางนั้นและเจ้า
ต้องพลิกผันให้ได้

111
00:11:16,718 --> 00:11:19,388
ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของท่านผู้นั้น

112
00:11:19,471 --> 00:11:20,847
ท่านผู้นั้นเหรอ

113
00:11:20,931 --> 00:11:24,434
ในความทรงจำของคุณไม่มีท่านผู้นั้นอยู่เหรอ

114
00:11:25,394 --> 00:11:26,645
ไปตายซะ

115
00:11:26,728 --> 00:11:28,105
ปล่อยฉันนะ

116
00:11:28,188 --> 00:11:29,606
ทำไมมาแสดงกิริยาแบบนี้ที่นี่ล่ะครับ

117
00:11:29,689 --> 00:11:30,899
ปล่อย

118
00:11:48,291 --> 00:11:51,878
แล้วด้ายแห่งโชคชะตาของเจ้า
จะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

119
00:11:58,051 --> 00:11:59,469
ขอบคุณค่ะ

120
00:12:00,095 --> 00:12:01,096
ครับ

121
00:12:03,223 --> 00:12:07,269
นางในนางนั้น
ก็มีด้ายแดงแห่งโชคชะตาของนางเช่นกัน

122
00:12:08,228 --> 00:12:10,105
มันคือคืนนี้แล้ว

123
00:12:10,605 --> 00:12:15,277
สิ่งที่ไม่ลุล่วงในค่ำคืนนั้น

124
00:12:19,156 --> 00:12:22,159
ในค่ำคืนนั้น นางในคนนั้น

125
00:12:24,411 --> 00:12:25,745
ควรจะต้องตายเพื่อองค์ชาย

126
00:12:35,088 --> 00:12:37,048
(ผู้ชายของฉัน)

127
00:12:39,676 --> 00:12:42,137
- ค่ะ คุณซังฮยอก
- ตอนนี้คุณอยู่ไหนครับ

128
00:12:42,220 --> 00:12:44,181
อ๋อ ตอนนี้…

129
00:12:44,264 --> 00:12:45,348
คุณอยู่ที่ไหน

130
00:12:45,932 --> 00:12:47,100
ฉันอยู่ที่โรงพักค่ะ

131
00:12:47,184 --> 00:12:50,562
ฉันก็กะจะบอกคุณนะคะ
แต่ฉันไม่อยากให้คุณเป็นห่วง

132
00:12:51,313 --> 00:12:52,731
ออกจากที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยครับ

133
00:12:54,733 --> 00:12:56,026
ฉันกำลังจะกลับบ้านแล้วค่ะ

134
00:12:56,109 --> 00:12:58,653
- ตอนนี้ฉันอยู่ในรถสายสืบซอค่ะ
- รถใครนะ

135
00:12:58,737 --> 00:13:00,113
หัวหน้าครับ

136
00:13:00,697 --> 00:13:01,698
เราเจอเขาแล้วครับ

137
00:13:05,035 --> 00:13:06,328
(โรคร้าย ซงจินอา)

138
00:13:06,411 --> 00:13:08,872
(ลักขโมย ซงดาฮี
นินทาว่าร้าย ฮงแอกยอง)

139
00:13:17,130 --> 00:13:18,298
เจอใคร

140
00:13:19,257 --> 00:13:20,550
เป็นซงยองชอลนี่เองครับ

141
00:13:23,345 --> 00:13:25,096
ออกจากรถเดี๋ยวนี้เลย

142
00:13:25,180 --> 00:13:26,223
ออกมา

143
00:13:26,806 --> 00:13:28,391
ฮัลโหล

144
00:13:28,475 --> 00:13:29,643
ฮัลโหล คุณซังฮยอกคะ

145
00:13:35,732 --> 00:13:37,192
คุณชอนซังฮยอกคะ

146
00:13:38,610 --> 00:13:41,196
ทำไมไม่ตอบล่ะคะ ไม่ได้ยินฉันเหรอคะ

147
00:15:29,846 --> 00:15:31,097
ฉันจะไม่เสียใจภายหลัง

148
00:15:32,015 --> 00:15:33,558
ที่เชื่อใจนาย

149
00:15:34,643 --> 00:15:37,729
ฝากด้วยนะ เพื่อนของฉัน ชอนดงชิล

150
00:16:29,489 --> 00:16:33,076
อย่าเอาข้ออ้างมาบังหน้า

151
00:16:33,576 --> 00:16:36,913
พระเจ้าจะมอบโอกาสให้เจ้าอีกครั้ง

152
00:16:37,997 --> 00:16:39,207
คุณชอนซังฮยอกคะ

153
00:17:14,993 --> 00:17:15,994
อย่าบอกนะว่า…

154
00:18:19,766 --> 00:18:21,059
โอแบครยอน

155
00:19:43,808 --> 00:19:45,101
อยู่ที่นี่ก่อนนะครับ

156
00:19:48,354 --> 00:19:50,565
- คุณชอนซังฮยอกคะ
- คุณโอแบครยอนครับ

157
00:19:50,648 --> 00:19:52,942
ปีกเขาค่ะ ปีกเขามันแปลกๆ

158
00:19:53,026 --> 00:19:54,986
มันไม่ใช่ปีกที่ฉันเคยเห็นค่ะ

159
00:20:03,036 --> 00:20:05,747
หัวหน้าคะ ฉันเห็นอะไรบางอย่าง
ที่สถานีตำรวจจงซอค่ะ

160
00:20:16,716 --> 00:20:19,093
รีบติดตามยานพาหนะในละแวกนั้นเลย

161
00:20:19,177 --> 00:20:20,178
- ครับ เข้าใจแล้วครับ
- ครับ

162
00:20:34,525 --> 00:20:35,818
เราพบรถที่ขับออกไปแล้วครับ

163
00:20:36,986 --> 00:20:38,154
เราพบรถที่ขับออกไปแล้วครับ

164
00:20:38,237 --> 00:20:40,406
{\an8}รถมุ่งหน้าไปเมืองโอซอง จังหวัดคยองกีครับ

165
00:20:51,000 --> 00:20:52,752
หัวหน้าซอ เราได้พิกัดของเขาแล้วครับ

166
00:20:52,835 --> 00:20:55,880
จังหวัดคยองกี เมืองโอซอง
ตำบลมีซอง เลขที่ 175 เป็นอาคารร้างครับ

167
00:21:30,123 --> 00:21:31,165
นั่นมันอะไร…

168
00:21:32,125 --> 00:21:33,543
ฉันตาฝาดแน่ๆ

169
00:21:37,964 --> 00:21:39,215
ไม่

170
00:21:39,298 --> 00:21:41,009
ฉันไม่ได้บ้า

171
00:21:44,178 --> 00:21:45,471
แกคือฆาตกร

172
00:21:46,723 --> 00:21:48,057
สัตว์ประหลาด

173
00:21:51,602 --> 00:21:52,979
- แกคือปีศาจร้าย
- ใครน่ะ

174
00:21:53,062 --> 00:21:54,731
- ฆ่าฉันทำไมเหรอคะ
- ฉันทำอะไรผิดเหรอ

175
00:21:54,814 --> 00:21:56,524
ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด

176
00:21:56,607 --> 00:21:58,401
แกไม่ควรเกิดมาตั้งแต่แรกเลย

177
00:21:58,484 --> 00:22:01,237
- รู้สึกยังไงล่ะ พอโดนเหมือนที่พวกเราโดน
- ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้แก

178
00:22:01,320 --> 00:22:03,239
แกมาฆ่าฉันทำไม

179
00:22:03,322 --> 00:22:05,867
- ไว้เจอกันที่ยมโลกนะ
- ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะคะ

180
00:22:40,693 --> 00:22:41,694
แกเป็นตัวอะไร

181
00:22:46,908 --> 00:22:48,034
แกเป็นอะไรกันแน่

182
00:22:48,117 --> 00:22:49,952
แกต้องการอะไรจากฉัน

183
00:22:51,204 --> 00:22:52,371
แก

184
00:24:25,214 --> 00:24:27,341
ไอ้สัตว์ประหลาดชาติชั่วเอ๊ย

185
00:25:53,844 --> 00:25:55,179
ซงยองชอล

186
00:26:00,685 --> 00:26:03,229
เจ้าก็มีโอกาสถึงสองครั้งเช่นกัน

187
00:26:05,523 --> 00:26:07,233
(สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านางฟ้า)

188
00:26:12,738 --> 00:26:14,532
ผมผิดไปแล้วครับ

189
00:26:18,160 --> 00:26:19,745
เจ้ามีโอกาสจะให้อภัย

190
00:26:23,541 --> 00:26:27,003
- ที่รักก็ หยุดเลย
- อยู่เฉยๆ

191
00:26:27,795 --> 00:26:29,505
เจ้ามีโอกาสจะหยุด

192
00:26:31,716 --> 00:26:34,427
แต่เจ้ากลับเริ่มมันอีกครั้ง

193
00:26:39,140 --> 00:26:40,766
ฉันผิดไปแล้วค่ะ

194
00:26:41,350 --> 00:26:42,351
โกหก

195
00:26:46,564 --> 00:26:50,443
ในโลกหลังความตาย
เจ้าจะไปเกิดเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุด

196
00:26:52,111 --> 00:26:55,364
ทั้งหมดล้วนมาจากกรรมชั่วที่เจ้าสั่งสมมา

197
00:26:55,990 --> 00:26:59,285
มันคือกรรมที่เจ้าต้องชดใช้
กับผู้คนที่เจ้าเคยเข่นฆ่า

198
00:27:00,453 --> 00:27:01,454
ตั้งตารอได้เลย

199
00:27:13,799 --> 00:27:16,135
ไอ้ฆาตกร

200
00:27:16,218 --> 00:27:18,346
ไอ้สัตว์ประหลาด

201
00:27:18,429 --> 00:27:19,930
ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด

202
00:27:20,848 --> 00:27:22,767
ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้แก

203
00:27:22,850 --> 00:27:25,978
ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด

204
00:27:26,062 --> 00:27:28,647
ฉันจะไม่ยอมยกโทษให้

205
00:27:28,731 --> 00:27:30,399
คุณชอนซังฮยอกคะ

206
00:27:41,619 --> 00:27:42,828
คุณชอนซังฮยอก

207
00:28:02,765 --> 00:28:05,476
คุณจะไปแบบนี้ไม่ได้นะคะ

208
00:28:08,396 --> 00:28:10,439
อย่าไปนะคะ อย่าไป

209
00:30:13,812 --> 00:30:16,524
เอาละ คุณโดรา จับตรงนี้นะครับ

210
00:30:17,525 --> 00:30:21,570
เอาละ ใช้สองนิ้วดึงมันกลับมาแบบนี้

211
00:30:21,654 --> 00:30:22,821
ดึงมาให้สุด

212
00:30:22,905 --> 00:30:25,115
ดึงมาจนสุดเลย ใช่แล้วครับ

213
00:30:45,553 --> 00:30:48,055
วันนี้ผมมีความสุขมากๆ เลยครับ

214
00:30:50,140 --> 00:30:51,684
ลาก่อนนะครับ คุณโดรา

215
00:30:53,185 --> 00:30:54,853
คุณชอนดงกู

216
00:30:57,856 --> 00:30:58,857
บ๊ายบาย

217
00:31:49,491 --> 00:31:51,368
{\an8}(บาปเจ็ดประการที่เด็กไม่ควรก่อเด็ดขาด)

218
00:31:53,203 --> 00:31:54,955
ฆาตกรซงยองชอล

219
00:31:55,456 --> 00:31:59,043
ผู้หญิงคนแรกในชีวิตของเขาคือ
แม่ผู้ทอดทิ้งเขาไป

220
00:31:59,126 --> 00:32:02,546
ผู้หญิงคนที่สองคือผู้อำนวยการ
สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เคยทุบตีเขา

221
00:32:02,630 --> 00:32:05,299
ผู้หญิงคนที่สามคือเจ้าของห้องเช่า
ที่เขาอดจะเกลียดชังเธอไม่ได้

222
00:32:05,382 --> 00:32:08,302
เพราะเธอทำให้เขาหวนนึกถึงแม่ของตัวเอง

223
00:32:08,385 --> 00:32:10,888
หลังจากพรากชีวิตผู้หญิงทั้งสามไปทีละคน

224
00:32:10,971 --> 00:32:12,890
เขาก็ยิ่งมั่นใจในความสามารถของตัวเอง

225
00:32:12,973 --> 00:32:16,852
หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเลือกลงมือก่อเหตุแบบสุ่ม
กับเป้าหมายที่เป็นผู้หญิง

226
00:32:16,935 --> 00:32:21,690
{\an8}เหยื่อคนแรกที่หายตัวไปในปี 1993
คือนักเรียนหญิงซงดาฮีค่ะ

227
00:32:21,774 --> 00:32:24,276
ผู้ที่สวมเสื้อลายจุดเช่นเดียวกันในวันนั้น

228
00:32:24,360 --> 00:32:26,820
นักเรียนหญิงยูจองอาก็หายตัวไปเช่นเดียวกันค่ะ

229
00:32:28,656 --> 00:32:32,785
{\an8}เขาแสดงความโหดร้ายออกมา
จากการสังหารพยานทุกคน

230
00:32:32,868 --> 00:32:36,538
ตอนก่อเหตุฆาตกรรมหนึ่งในหญิงบาปเจ็ดประการ
ซึ่งก็คือโรคร้ายอย่างสนุกสนาน

231
00:32:36,622 --> 00:32:39,792
เขาประสบอุบัติเหตุ
ขณะหลบหนีเจ้าหน้าที่ตำรวจค่ะ

232
00:32:41,126 --> 00:32:43,712
{\an8}คนที่ช่วยเขาในตอนนั้น
คือภรรยาของเขา โกอึนซอ

233
00:32:44,213 --> 00:32:46,423
{\an8}หลังจากแต่งงานกับโกอึนซอ เขาก็หยุดการฆ่า

234
00:32:46,507 --> 00:32:49,802
แต่หลังจากผ่านไป 28 ปี
เขาก็พบว่าภรรยาของเขาคบชู้

235
00:32:49,885 --> 00:32:51,845
{\an8}เขาจึงเริ่มลงมือก่อเหตุอีกครั้งค่ะ

236
00:32:51,929 --> 00:32:56,266
เป้าหมายของเขาคือภรรยา
และชู้รักของเธอ คิมมยองชิก

237
00:32:56,350 --> 00:32:59,311
รวมถึงผู้คนรอบตัวคิมมยองชิกด้วยค่ะ

238
00:32:59,395 --> 00:33:03,440
{\an8}ถ้าอย่างนั้นโกอึนซอผู้เป็นภรรยา
ก็เป็นเหตุผลให้ซงยองชอลวางมือไป 28 ปี

239
00:33:03,524 --> 00:33:05,109
{\an8}และเริ่มก่อเหตุอีกครั้งน่ะสิครับ

240
00:33:05,192 --> 00:33:06,694
ใช่แล้วค่ะ

241
00:33:06,777 --> 00:33:10,030
แต่การฆาตกรรมก็เป็นอาชญากรรม
ที่ไม่อาจให้อภัยได้ค่ะ

242
00:33:10,114 --> 00:33:14,993
ซงยองชอลเป็นเพียงฆาตกรที่ไม่ควรได้รับ
ความเข้าอกเข้าใจว่าเขาทำไปเพราะอะไรค่ะ

243
00:33:45,941 --> 00:33:49,153
(โรงพยาบาลสัตว์คูกีดง)

244
00:33:49,236 --> 00:33:51,447
คุณเจ้าของน้องคิวที่ 37 เชิญพบคุณหมอได้เลยค่ะ

245
00:35:13,237 --> 00:35:14,363
ยิ้มใช่ไหมเอ่ย

246
00:35:14,446 --> 00:35:15,656
เมื่อกี้พี่ยิ้มใช่ไหมคะ

247
00:36:41,533 --> 00:36:43,076
คิวปิดอาจยิงลูกศรช่วยรุ่นพี่ก็ได้นะครับ

248
00:36:45,037 --> 00:36:46,538
ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเจอกันแบบนี้

249
00:36:49,207 --> 00:36:50,667
เมื่อไรคิวปิดจะแผลงศรรักปักอกผม

250
00:36:51,960 --> 00:36:52,961
ฉันด้วย

251
00:36:54,671 --> 00:36:59,259
ฉันก็อยากรู้เหมือนกันนี่นาว่า
การตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบมันเป็นยังไง

252
00:37:00,928 --> 00:37:02,137
เอามานี่ซิ

253
00:37:02,220 --> 00:37:04,848
รุ่นพี่มยองมีแฟนแล้วครับ สวยใช่ไหมล่ะครับ

254
00:37:05,891 --> 00:37:08,268
นี่ ตอนไปกินเลี้ยงทีมคราวก่อน
นายยังบ่นว่าเหงาอยู่เลยไม่ใช่เหรอ

255
00:37:08,352 --> 00:37:11,647
คืนนั้นหลังจากลาหัวหน้า
และกำลังเดินกลับบ้านน่ะครับ

256
00:37:11,730 --> 00:37:12,898
ตรงทางม้าลาย…

257
00:37:16,526 --> 00:37:17,611
ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

258
00:37:18,528 --> 00:37:19,863
แค่สบตาผมก็ตกหลุมรักเลยครับ

259
00:37:19,947 --> 00:37:21,531
ตกหลุมรักสตรอว์เบอร์รี

260
00:37:23,992 --> 00:37:26,244
- สตรอว์เบอร์รีเหรอ
- ชื่อที่เอาไว้เรียกกันเหรอครับ

261
00:37:26,328 --> 00:37:29,373
นายก็รู้นี่นาผลไม้ที่ฉันโปรดปรานที่สุดคือ
สตรอว์เบอร์รี

262
00:37:29,456 --> 00:37:31,333
แล้วเธอเรียกรุ่นพี่ว่าอะไรเหรอครับ

263
00:37:31,416 --> 00:37:32,626
แอปเปิ้ล

264
00:37:33,919 --> 00:37:36,755
โอ๊ย แอปเปิ้ล เห่ยชะมัดเลย

265
00:37:36,838 --> 00:37:39,341
- ก็สตรอว์เบอร์รีของฉันชอบแอปเปิ้ลนี่นา
- โธ่เอ๊ย

266
00:37:39,424 --> 00:37:40,842
น่าจะจับนายมาทำแยมซะให้จบไป

267
00:37:43,220 --> 00:37:45,013
แต่มันน่าทึ่งมากเลยนะครับ

268
00:37:45,097 --> 00:37:49,101
ตลอดชีวิต
ผมไม่เคยตกหลุมรักใครตั้งแต่แรกพบเลย

269
00:37:49,643 --> 00:37:52,646
- มันเป็นแบบนี้เองสินะ
- คิวปิดต้องแผลงศรใส่รุ่นพี่แน่นอนครับ

270
00:37:53,480 --> 00:37:54,481
ผมมั่นใจ

271
00:38:38,984 --> 00:38:40,402
อ้อ สวัสดีค่ะ

272
00:38:41,069 --> 00:38:43,530
คุณโอแบครยอนยังเป็นเหมือนเดิมอยู่เหรอครับ

273
00:38:45,866 --> 00:38:47,451
ไม่ยอมออกจากห้องเลยค่ะ

274
00:38:48,910 --> 00:38:49,911
นี่ครับ

275
00:38:50,787 --> 00:38:51,788
โธ่

276
00:38:51,872 --> 00:38:54,082
ช่วยเอาให้เธอกินเผื่อจะรู้สึกดีขึ้นหน่อยน่ะครับ

277
00:38:54,708 --> 00:38:55,959
ได้เลยค่ะ

278
00:38:56,752 --> 00:38:58,378
ไว้ผมจะแวะมาใหม่นะครับ

279
00:39:56,269 --> 00:39:58,146
ในเมื่อตอนนี้ฉันไม่เป็นไรแล้ว

280
00:39:59,189 --> 00:40:00,816
คุณก็อย่าลำบากแวะมาเลยค่ะ

281
00:40:07,322 --> 00:40:08,323
ขอบคุณนะครับ

282
00:40:11,201 --> 00:40:12,202
ที่เชื่อมั่นในตัวผม

283
00:40:19,000 --> 00:40:22,045
แค่คุณเชื่อในตัวผม ผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว

284
00:40:25,382 --> 00:40:26,383
พวกเรา…

285
00:40:29,928 --> 00:40:31,471
อย่ามาเจอะเจอกันอีกเลยนะครับ

286
00:40:32,055 --> 00:40:34,975
ไม่ว่าจะในชาตินี้หรือชาติหน้า

287
00:40:58,874 --> 00:40:59,875
ฉันขอโทษนะคะ

288
00:41:51,843 --> 00:41:53,845
- ขอบคุณสำหรับอาหารครับ
- ขอบคุณครับ

289
00:41:53,929 --> 00:41:55,055
- คุณฮเยซอนคะ
- ค่ะ

290
00:41:55,138 --> 00:41:57,724
- ช่วยเก็บโต๊ะนี้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ
- ค่ะ

291
00:42:18,495 --> 00:42:19,829
ขอบคุณค่ะ

292
00:42:20,455 --> 00:42:22,791
- โซจูขวดนึงครับ
- ครับ สักครู่นะครับ

293
00:42:28,463 --> 00:42:31,591
คุณคิดว่าตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นต้องการอะไรคะ

294
00:42:37,222 --> 00:42:38,682
กินกับซุปด้วยสิครับ

295
00:42:39,557 --> 00:42:40,767
จะได้อุ่นๆ น่ะครับ

296
00:42:49,734 --> 00:42:51,903
สุดท้ายแล้วมันก็เป็นเรื่องของความจริงใจค่ะ

297
00:42:52,612 --> 00:42:54,781
ทักษะต่างๆ มันสำคัญตรงไหนคะ

298
00:42:55,282 --> 00:42:57,117
คุณแค่ต้องมีความจริงใจ

299
00:42:57,909 --> 00:42:59,536
วันนี้ผมมีความสุขมากๆ เลยครับ

300
00:43:01,246 --> 00:43:02,247
บ๊ายบาย

301
00:43:19,389 --> 00:43:20,390
เดี๋ยวครับ

302
00:43:21,099 --> 00:43:23,184
คุณจะกลับไปเฉยๆ แบบนี้ได้ยังไง
ต้องจ่ายก่อนสิครับ

303
00:43:24,311 --> 00:43:25,312
จ่ายเงินเหรอคะ

304
00:43:25,395 --> 00:43:27,731
ครับ ค่าเหมาร้านคืนนี้ไงครับ

305
00:43:27,814 --> 00:43:31,067
ผู้ชายคนนั้นไม่ได้จ่ายล่วงหน้าเหรอคะ
ได้ยินว่าเป็นลูกค้าประจำ

306
00:43:31,151 --> 00:43:34,446
ตอนโทรมาจองสถานที่
เขาบอกว่าจะจ่ายให้ทีหลัง

307
00:43:34,529 --> 00:43:36,072
เขาบอกว่าเสร็จแล้วจะจ่ายให้

308
00:43:36,573 --> 00:43:39,743
อย่างนี้เองสินะ เท่าไรเหรอคะ

309
00:43:40,327 --> 00:43:41,745
นี่ครับ

310
00:43:43,830 --> 00:43:45,832
(ค่าเช่าสถานที่: 2,500,000 วอน
ค่าจัดงาน: 1,356,000 วอน)

311
00:43:45,915 --> 00:43:47,417
{\an8}(ยอดสุทธิ: 3,856,000 วอน)

312
00:43:48,001 --> 00:43:52,172
เพราะเขาเช่าทั้งร้าน มันเลยแพงมากเลยนะคะ

313
00:43:52,255 --> 00:43:54,299
มันรวมค่าจัดงานเป็นพิเศษด้วยน่ะครับ

314
00:43:56,009 --> 00:43:57,719
คุณโดรา ที่นี่แหละครับ

315
00:43:59,679 --> 00:44:05,977
ฉันมั่นใจว่าจะมีใครสักคนที่สัมผัสได้
ถึงความจริงใจของคุณค่ะ

316
00:44:32,128 --> 00:44:34,089
ของพวกนี้เขาไม่ได้มีไว้มองนะ

317
00:44:34,839 --> 00:44:35,840
เขามีไว้ให้กิน

318
00:44:38,927 --> 00:44:40,970
ฉันอยากย้อนเวลากลับไป

319
00:44:42,972 --> 00:44:44,599
ย้อนไปตอนที่ฉันปีนขึ้นเขา

320
00:44:48,186 --> 00:44:50,063
เพราะตอนนั้นฉันมีคนคนนั้นนี่นา

321
00:45:06,871 --> 00:45:09,833
คุณชอบอะไรในตัวแบครยอนของเรานักเหรอคะ

322
00:45:10,792 --> 00:45:14,421
ผมไม่ได้ชอบเธอครับ
ไม่ได้ชอบแม้แต่นิดเดียว สาบานได้ว่าไม่ชอบครับ

323
00:45:48,163 --> 00:45:50,290
ต่อให้เขาบอกว่าไม่ชอบฉัน ฉันก็ไม่สน

324
00:45:53,543 --> 00:45:56,421
ขอแค่ให้เขาอยู่ตรงนี้ แค่ให้เขาอยู่ข้างๆ ฉัน

325
00:46:01,634 --> 00:46:02,635
ฉันคิดถึงเขา

326
00:46:08,850 --> 00:46:10,602
ฉันคิดถึงเขามากเลย

327
00:46:22,864 --> 00:46:25,325
พอเวลาผ่านไป อะไรๆ ก็จะดีขึ้นนะ

328
00:46:27,869 --> 00:46:29,078
ทุกอย่างจะต้องไม่เป็นไร

329
00:46:43,426 --> 00:46:45,053
พรุ่งนี้คือวันที่ฤดูใบไม้ผลิตื่น

330
00:46:45,136 --> 00:46:47,639
วันที่กบตื่นจากการจำศีลฤดูหนาว
เนื่องจากเปลี่ยนฤดูกาลค่ะ

331
00:46:48,306 --> 00:46:51,434
ในทางใต้ดอกบ๊วยเริ่มเบ่งบานแล้วค่ะ

332
00:46:51,518 --> 00:46:55,063
ขณะที่ฤดูกาลเปลี่ยน อุณหภูมิจะสูงขึ้น
ทำให้อบอุ่นสบายกว่าเดิมค่ะ

333
00:46:55,563 --> 00:46:58,399
- อุณหภูมิสูงสุดของวันนี้อยู่ที่…
- เดี๋ยวฉันมานะ

334
00:46:58,483 --> 00:47:00,109
อือ ไปดีมาดีนะ

335
00:47:04,906 --> 00:47:07,909
(เดือนมีนาคม
2026)

336
00:47:32,350 --> 00:47:35,478
- ครั้งที่ 977
- รอบนี้จะอธิษฐานขออะไรล่ะ

337
00:47:36,062 --> 00:47:37,605
- ปาฏิหาริย์
- ปาฏิหาริย์เหรอ

338
00:47:38,648 --> 00:47:39,983
ปาฏิหาริย์อะไร

339
00:48:15,935 --> 00:48:18,271
เก่งมากจ้ะ ทีนี้ก็สะอาดแล้วนะ

340
00:48:29,032 --> 00:48:31,576
- กินไม่ได้นะจ๊ะ กินไม่ได้
- นั่นแหละ นั่นแหละ

341
00:48:31,659 --> 00:48:33,661
เจ็บแย่เลยสินะ

342
00:48:33,745 --> 00:48:36,205
เสร็จแล้ว เรียบร้อยแล้ว กินไม่ได้นะ

343
00:48:37,540 --> 00:48:38,541
นี่ จริงด้วย

344
00:48:39,584 --> 00:48:41,294
นั่นมันตลกจริงๆ นะ

345
00:48:46,382 --> 00:48:47,717
(โรงพยาบาลสัตว์คูกีดง)

346
00:48:48,593 --> 00:48:50,136
โธ่เอ๊ย

347
00:48:50,637 --> 00:48:53,389
- ฉันก็เหมือนกันค่ะ
- โอ๊ย ตลกชะมัดเลย

348
00:48:59,729 --> 00:49:01,105
ไปกันเถอะ

349
00:49:39,644 --> 00:49:40,645
ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

350
00:49:43,398 --> 00:49:44,482
ค่ะ

351
00:49:46,109 --> 00:49:47,443
ขอบคุณค่ะ

352
00:49:47,985 --> 00:49:48,986
ครับ

353
00:50:00,581 --> 00:50:01,833
เหลืออีกแค่ครั้งเดียวแล้ว

354
00:50:11,801 --> 00:50:13,010
นี่

355
00:50:13,094 --> 00:50:15,346
ฉันว่าการไปอธิษฐานที่อินวังซาน
มันเห็นผลจริงๆ นะ

356
00:50:15,930 --> 00:50:16,973
หือ

357
00:50:17,056 --> 00:50:20,268
ก็รอบนี้เธอบอกว่าไปอธิษฐานขอปาฏิหาริย์

358
00:50:20,351 --> 00:50:24,605
ในความคิดฉัน ที่เธอกลับมาเป็นปกติแบบนี้ได้
ก็ถือเป็นปาฏิหาริย์แล้ว

359
00:50:25,481 --> 00:50:26,816
จริงด้วยแฮะ

360
00:50:26,899 --> 00:50:28,860
มันเป็นพลังให้ฉันสู้ต่อ

361
00:50:28,943 --> 00:50:30,361
- ภูเขาลูกนั้นน่ะ
- ใช่แล้ว

362
00:50:32,822 --> 00:50:33,865
- ชน
- ชน

363
00:50:55,136 --> 00:50:56,554
- ตกใจหมดเลย
- พี่

364
00:50:57,388 --> 00:50:58,514
นี่พี่เป็นคนทำเหรอ

365
00:50:59,098 --> 00:51:00,224
ฉันไปทำอะไร

366
00:51:01,976 --> 00:51:04,687
นี่ วันนี้ก็จะไปอีกเหรอ

367
00:51:04,771 --> 00:51:07,648
ทำไมถึงจะขึ้นไปสองวันติดเลยล่ะ

368
00:51:07,732 --> 00:51:09,025
พี่ไม่ได้เป็นคนมาเขียนไว้เหรอ

369
00:51:09,108 --> 00:51:12,612
ฉันก็นั่งกินเหล้าอยู่กับเธอ
แล้วก็เพิ่งกลับเข้าห้องเนี่ย

370
00:51:13,362 --> 00:51:15,198
โอ๊ย ฉันง่วงแล้ว

371
00:51:15,281 --> 00:51:16,449
รีบไปนอนได้แล้ว

372
00:51:19,243 --> 00:51:21,329
จำไม่ได้ว่าเขียนไว้นะ

373
00:51:22,872 --> 00:51:23,915
มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

374
00:53:34,587 --> 00:53:37,089
ต้องอย่างนี้สิ ประธานพัค

375
00:53:38,299 --> 00:53:40,718
หิมะก็ตกด้วย ขอบคุณที่อุตส่าห์มานะครับ

376
00:53:42,720 --> 00:53:44,055
ว้าว

377
00:55:30,286 --> 00:55:33,581
ช่วยเลื่อนนัดช่วงบ่ายของฉันออกไปให้หมดเลยนะ

378
00:55:33,664 --> 00:55:36,042
- คะ นัดช่วงบ่ายทั้งหมดเลยเหรอคะ
- ใช่

379
00:55:36,125 --> 00:55:38,002
- ฉันมีที่ต้องไปน่ะ เป็นเรื่องด่วน
- หมอคะ

380
00:55:46,677 --> 00:55:48,345
รอบนี้จะอธิษฐานขออะไรล่ะ

381
00:55:49,638 --> 00:55:50,723
ปาฏิหาริย์

382
00:56:07,823 --> 00:56:08,866
ก็แหงละ

383
00:56:09,867 --> 00:56:11,952
ปาฏิหาริย์แบบนั้นคงไม่เกิดขึ้นง่ายๆ หรอก

384
00:56:47,321 --> 00:56:48,322
ครั้งที่หนึ่งพัน

385
00:57:08,717 --> 00:57:09,718
โอแบครยอน

386
00:58:12,615 --> 00:58:13,616
ใช่คุณจริงเหรอคะ

387
00:58:16,285 --> 00:58:17,578
คงรอนานเลยสินะ

388
00:58:18,996 --> 00:58:20,789
จริงเหรอ เป็นคุณจริงๆ เหรอ

389
00:58:21,624 --> 00:58:22,625
ฉันเอง

390
00:58:23,500 --> 00:58:24,668
ชอนซังฮยอก

391
00:58:27,796 --> 00:58:28,881
มันเป็นไปได้ยังไงคะ

392
00:58:30,507 --> 00:58:32,051
ฉันตายแล้วกลับมาเกิดใหม่น่ะ

393
00:58:33,969 --> 00:58:37,056
เหมือนเมื่อ 500 ปีก่อนแบบที่คุณทำไง

394
00:59:23,519 --> 00:59:26,313
ชอนซังฮยอก หมอนั่นโชคดีมากจริงๆ

395
00:59:30,150 --> 00:59:34,029
ไม่ใช่เพราะหมอนั่นโชคดีหรอก
เพราะฉันยิงธนูแม่นต่างหาก

396
00:59:34,863 --> 00:59:35,990
นายยิงพลาดนี่นา

397
00:59:36,073 --> 00:59:38,867
ฉันยิงเข้าเป้าพอดีต่างหาก

398
00:59:51,338 --> 00:59:53,507
คงเพราะแบบนั้นเขาถึงได้เป็นอิสระจากรังไหม

399
00:59:55,259 --> 00:59:56,635
ปีกเขาก็หลุดออกด้วย

400
01:00:00,472 --> 01:00:01,473
ชอนซังฮยอก

401
01:00:04,893 --> 01:00:06,353
หมอนั่นช่างโชคดีจริงๆ

402
01:00:06,437 --> 01:00:09,148
ก็บอกว่าเขาไม่ได้โชคดี
แต่เป็นเพราะฝีมือการยิงธนูของฉัน

403
01:00:11,817 --> 01:00:14,653
ทีนี้ก็เหลือแค่ต้องกลับมาเกิดใหม่

404
01:00:19,366 --> 01:00:20,451
ฉันคิดว่ามันถึงเวลาแล้วนะ

405
01:01:42,658 --> 01:01:46,829
สุดท้ายสิ่งที่ฉันต้องทำลายก็คือรังไหม

406
01:01:48,372 --> 01:01:50,541
ฉันต้องทิ้งปีกไป

407
01:01:57,840 --> 01:02:00,426
จากนี้ไปฉันไม่ใช่เทวดาอีกแล้ว

408
01:02:01,969 --> 01:02:06,682
ฉันไม่ต้องผ่านการแปลงรูปร่างอีกแล้ว

409
01:03:08,410 --> 01:03:12,623
ข้ามอบโอกาสให้เจ้าทั้งคู่สองครั้ง

410
01:03:14,249 --> 01:03:19,505
เจ้าจะคู่ควรกับโชคชะตาใหม่
ก็ต่อเมื่อก้าวข้ามความกลัวได้

411
01:03:24,551 --> 01:03:28,347
พระเจ้าสรรค์สร้างกรอบแห่งโชคชะตาขนาดใหญ่
ขึ้นมาก็จริง

412
01:03:29,765 --> 01:03:31,725
มีมนุษย์ที่ดำเนินชีวิตอยู่ในกรอบนั้น

413
01:03:32,518 --> 01:03:34,937
และยังมีมนุษย์ที่ไม่จำนนต่อกรอบนั้น

414
01:03:36,355 --> 01:03:39,650
สิ่งที่จำเป็นต้องมีเพื่อเปลี่ยนเกมแห่งโชคชะตานั้น
มีเพียงสิ่งเดียว

415
01:03:40,400 --> 01:03:42,903
(ความกล้า)

416
01:03:44,696 --> 01:03:45,697
กล้าๆ เข้าไว้ค่ะ

417
01:03:46,448 --> 01:03:49,701
ถ้าเขาปฏิเสธ
นอกจากอายแล้วยังมีอะไรอีกเหรอคะ

418
01:03:49,785 --> 01:03:52,204
ชีวิตเราย่อมเคยต้องผ่านความอายแบบนั้นกันบ้าง

419
01:03:52,871 --> 01:03:55,916
หยิ่งทะนงต่อหน้าคนที่คุณรักไปจะได้อะไรขึ้นมาคะ

420
01:03:56,708 --> 01:04:01,255
ฉันจะบอกอะไรให้นะคะ
ถ้ามัวแต่กลัวคุณก็จะทำอะไรไม่ได้เลย

421
01:04:02,214 --> 01:04:04,967
แต่ถ้าคุณก้าวข้ามความหวาดกลัวและกล้าหาญ

422
01:04:05,592 --> 01:04:08,845
แล้วจะมีโลกใบใหม่รอคุณอยู่ค่ะ

423
01:04:18,146 --> 01:04:19,856
{\an8}(พ่อ หนู แม่)

424
01:04:19,940 --> 01:04:24,069
{\an8}แล้วเจ้าชายกับเจ้าหญิงก็อยู่ด้วยกัน
อย่างมีความสุขไปตลอดกาล

425
01:04:31,201 --> 01:04:32,286
ในที่สุดแกก็หลับ

426
01:04:34,162 --> 01:04:37,165
โธ่เอ๊ย เจ้าชายกับเจ้าหญิงเรื่องเก่าตลอดเลย

427
01:04:37,749 --> 01:04:41,003
ไม่มีเรื่องราวของทาสชายกับนายหญิงบ้างเหรอ

428
01:04:41,962 --> 01:04:44,798
- ซินเดอเรลล่าเวอร์ชั่นอีโรติกหรือไง
- แล้วมันผิดตรงไหนล่ะ

429
01:04:44,881 --> 01:04:46,550
อย่าดูถูกความรักของพวกเขานะ

430
01:04:46,633 --> 01:04:49,845
เมื่อ 500 ปีก่อน ตอนฉันยิงธนู…

431
01:04:53,015 --> 01:04:54,141
- เข้าใจแล้ว
- ไปกันเถอะ

432
01:05:07,779 --> 01:05:11,033
ตอนฉันอายุเท่าแก ฉันจะเคยคาดคิดไหมนะ

433
01:05:12,242 --> 01:05:13,952
ว่าผู้ชายของฉันจะเป็นคิวปิด

434
01:05:14,536 --> 01:05:15,537
ฉันไม่ได้เป็นแล้วนะ

435
01:05:16,163 --> 01:05:19,041
ฉันเป็นมนุษย์ชอนซังฮยอกแล้ว
เจ้าหญิงน้อยคนนั้นถึงได้เกิดมาไง

436
01:05:25,589 --> 01:05:30,177
เป็นลูกคนเดียว ยอนอาของเราคงเหงาแย่เลย

437
01:05:30,260 --> 01:05:32,054
จะทำยังไงดี มีลูกกันอีกสักคนไหม

438
01:05:33,722 --> 01:05:34,765
พูดอะไรน่ะ

439
01:05:37,517 --> 01:05:39,478
เป็นลูกคนเดียวคงเหงาจริงๆ นั่นแหละ

440
01:05:39,561 --> 01:05:40,562
ไปกันเถอะ

441
01:05:52,741 --> 01:05:54,534
(ห้องแห่งความรัก)

442
01:05:58,747 --> 01:05:59,748
ขอบคุณครับ

443
01:06:05,545 --> 01:06:06,546
สวัสดีค่ะ

444
01:06:11,093 --> 01:06:12,552
ถึงแล้วจ้ะ

445
01:06:13,220 --> 01:06:14,304
เอาแขนออกมานะ

446
01:06:21,645 --> 01:06:23,772
ยอนอามาจับมือพ่อมา พ่อถือนั่นให้นะ

447
01:06:24,356 --> 01:06:25,357
ช้าๆ นะ

448
01:06:30,779 --> 01:06:32,197
- คุณยายคะ คุณตาคะ
- โอ้โฮ

449
01:06:32,280 --> 01:06:34,324
- ยอนอาของเรามาแล้ว
- ยอนอาของยาย

450
01:06:34,408 --> 01:06:35,659
สวัสดีครับ

451
01:06:35,742 --> 01:06:37,869
- สบายดีใช่ไหม ลูก
- หนูคิดถึงคุณตากับคุณยายค่ะ

452
01:06:37,953 --> 01:06:39,579
- คิดถึงตากับยายเหรอ
- น่ารักจริงเชียว

453
01:06:40,872 --> 01:06:42,290
ทักทายคุณตากับคุณยายดีๆ ก่อนสิ ยอนอา

454
01:06:42,374 --> 01:06:45,335
- สบายกันดีใช่ไหม
- หลานสุดน่ารักของเรา

455
01:06:45,836 --> 01:06:47,087
นี่จ้ะ ชิมนี่ด้วยนะ

456
01:07:01,309 --> 01:07:06,314
(บุพเพสันนิวาส ณ ห้องแห่งความรัก)

457
01:07:36,595 --> 01:07:39,639
สำหรับฉัน ปาฏิหาริย์คือเมื่อฉันลืมตาขึ้นมา

458
01:07:39,723 --> 01:07:41,433
แล้วมีคุณอยู่ตรงหน้า

459
01:07:42,809 --> 01:07:46,646
สำหรับผม ปาฏิหาริย์คือ
การได้ใช้เวลากับคุณในวันนี้ตอนนี้

460
01:08:16,551 --> 01:08:18,053
สำหรับเราแล้ว ความรักคือ…

461
01:08:19,513 --> 01:08:21,181
ปาฏิหาริย์ในทุกๆ วัน

462
01:10:21,635 --> 01:10:24,638
คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์