1
00:00:07,632 --> 00:00:09,801
(กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส)

2
00:00:09,801 --> 00:00:12,470
(คือกรมตํารวจระดับเขตที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐฯ)

3
00:00:12,470 --> 00:00:15,015
(ซึ่งดูแลเขตที่ประชากรหนาแน่นที่สุดในประเทศ)

4
00:00:15,015 --> 00:00:18,101
(พวกเขาสืบสวนคดีฆาตกรรม
ที่โหดร้ายและซับซ้อนที่สุด)

5
00:00:18,101 --> 00:00:21,938
(นี่คือเรื่องราวของพวกเขา)

6
00:00:30,488 --> 00:00:32,490
(วันที่ 4 มีนาคม ปี 1980)

7
00:00:32,490 --> 00:00:37,746
วันที่ 4 มีนาคม ปี 1980
ผมเพิ่งออกตรวจการกะกลางคืนเสร็จ

8
00:00:37,746 --> 00:00:39,789
ผมกับคู่หูกําลังจะเลิกงาน

9
00:00:39,789 --> 00:00:43,084
แล้วเราก็ได้รับแจ้งว่าอาจจะมีศพที่ชายหาดแรต

10
00:00:47,505 --> 00:00:51,051
ที่นั่นเป็นชายหาดที่เข้าได้ทางมาลากาโคฟ

11
00:00:51,634 --> 00:00:53,970
เราได้รับแจ้งว่าอาจจะมีศพที่หาด

12
00:00:53,970 --> 00:00:56,514
ตอนแรกเราก็คิดว่า "คงเป็นคนเมา"

13
00:00:56,514 --> 00:00:59,893
"คงเป็นคนที่เสียหลักล้มลงไป
อาจจะเป็นผู้บาดเจ็บ"

14
00:00:59,893 --> 00:01:02,103
ผมไม่ได้เตรียมใจกับสิ่งที่เจอ

15
00:01:03,313 --> 00:01:07,275
นี่คือคดีฆาตกรรมที่ยังไขไม่ได้
จับมือใครดมไม่ได้เลย

16
00:01:07,275 --> 00:01:10,445
เป็นปริศนาโดยสิ้นเชิง ไม่มีพยาน

17
00:01:10,445 --> 00:01:13,156
สามสิบสามปีต่อมา ผมได้รับมอบหมายคดีนี้

18
00:01:13,156 --> 00:01:16,493
เราอดคิดไม่ได้ว่าผู้ก่อเหตุไปทําอะไรมาบ้าง

19
00:01:16,493 --> 00:01:18,078
ตลอด 33 ปีมานี้

20
00:01:19,537 --> 00:01:21,831
เราไม่รู้เลยว่าเขารอดคดีอะไรอีกบ้าง

21
00:01:24,751 --> 00:01:29,339
กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิสคือที่สุดของยอดฝีมือ

22
00:01:33,384 --> 00:01:36,554
คดีใหญ่ที่สุดบางส่วนไต่สวนในลอสแอนเจลิส

23
00:01:36,554 --> 00:01:37,931
(ฮอลลีวูด)

24
00:01:39,432 --> 00:01:42,602
เราต้องทุ่มเท 110 เปอร์เซ็นต์

25
00:01:45,438 --> 00:01:48,358
นี่คือฆาตกรรม
ไม่มีอาชญากรรมไหนร้ายแรงไปกว่านี้

26
00:01:50,443 --> 00:01:55,365
มันอยู่ที่ความมุ่งมั่นกับความสํานึกในหน้าที่

27
00:01:57,700 --> 00:01:59,994
ความยุติธรรมเกิดขึ้นจากการตามหาความจริง

28
00:02:00,787 --> 00:02:04,791
(Homicide: เจาะลึกคดีฆาตกรรม
ลอสแอนเจลิส)

29
00:02:08,795 --> 00:02:11,047
เมื่อปี 2013 ผมไปหาผู้หมวดในหน่วย

30
00:02:11,047 --> 00:02:13,758
{\an8}ผมบอกว่า "ผมอยากได้คดีมาทํา"

31
00:02:13,758 --> 00:02:16,845
{\an8}เขามีคดีเมื่อปี 1980 วางอยู่บนโต๊ะ

32
00:02:18,346 --> 00:02:21,432
ผมสนใจคดีนี้ตั้งแต่ได้อ่านรายงานคดี

33
00:02:22,058 --> 00:02:24,769
ทุกครั้งที่ผู้หญิงตกเป็นเหยื่อ ผมคิดถึงลูกตัวเอง

34
00:02:26,521 --> 00:02:28,231
ผมเริ่มอ่านรายงาน

35
00:02:28,231 --> 00:02:31,359
แล้วก็คิดว่า "ผมต้องไปหลายที่เลย"

36
00:02:32,026 --> 00:02:35,822
เพราะผมต้องตามหาทุกคนในรายงานเดิม

37
00:02:37,073 --> 00:02:41,411
แล้วผมก็เจอเดวิด บายอิงตัน
เจ้าหน้าที่รับแจ้งเหตุ

38
00:02:42,579 --> 00:02:45,790
เราคุยโทรศัพท์กัน เขาจําคดีนี้ได้แม่นมาก

39
00:02:45,790 --> 00:02:47,959
เขาจําคดีนี้ได้เพราะว่า

40
00:02:47,959 --> 00:02:51,212
เมื่อปี 1980 เขาเป็นน้องใหม่ในกรม

41
00:02:54,924 --> 00:02:55,925
(ปี 2013)

42
00:03:01,848 --> 00:03:04,142
(ปี 1980)

43
00:03:07,562 --> 00:03:11,691
{\an8}เมื่อปี 1980 ผมเป็นเจ้าหน้าที่ตํารวจ
ในเมืองพาลอส เวอร์เดส เอสเตทส์

44
00:03:12,859 --> 00:03:16,571
พาลอส เวอร์เดส เอสเตทส์
เป็นชานเมืองเล็กๆ ทางใต้ของลอสแอนเจลิส

45
00:03:16,571 --> 00:03:21,075
หน้าผาสวย มีคฤหาสน์ คนรายได้สูงอาศัยอยู่ที่นี่

46
00:03:21,075 --> 00:03:24,537
บ้านส่วนใหญ่แถวนั้นมีราคาหลายล้าน

47
00:03:24,537 --> 00:03:26,080
แม้แต่ในยุค 70

48
00:03:26,080 --> 00:03:28,666
สําหรับคดีฆาตกรรม
ในพาลอส เวอร์เดส เอสเตทส์

49
00:03:28,666 --> 00:03:30,418
มันเป็นเรื่องหายากมาก

50
00:03:31,920 --> 00:03:34,339
ตอนนั้นผมอายุ 21 ปี

51
00:03:34,923 --> 00:03:39,302
ผมเพิ่งเริ่มออกตรวจการคนเดียว
ได้ประมาณเดือนสองเดือน

52
00:03:40,053 --> 00:03:44,641
ตอนผมไปถึงที่เกิดเหตุ
แล้วรู้ว่าเราอาจจะเจอคดีฆาตกรรม

53
00:03:44,641 --> 00:03:45,975
ผมก็สั่นเลย

54
00:03:50,647 --> 00:03:55,235
พบศพผู้หญิงบนหาดมาลากาโคฟ
ที่พาลอส เวอร์เดส เอสเตทส์

55
00:03:55,818 --> 00:03:59,530
ดูเหมือนเธอจะถูกล่วงละเมิดทางเพศ

56
00:03:59,530 --> 00:04:01,282
แล้วก็ถูกทุบตีที่ศีรษะ

57
00:04:03,409 --> 00:04:06,621
นักโต้คลื่นพบกระเป๋าของเธอ
ซึ่งมีบัตรประจําตัวอยู่ในนั้น

58
00:04:07,330 --> 00:04:11,334
{\an8}เรารู้ได้ทันทีว่าเธอคือ
เทรีซา บรูโดรซ์ จากวิลมิงตัน

59
00:04:11,334 --> 00:04:15,755
ที่อยู่ห่างแค่ 12 ไมล์ เธออายุแค่ 20 ปี

60
00:04:17,715 --> 00:04:22,512
เราพยายามตรวจสัญญาณชีพ
ผมจําได้ว่าตอนแรกผมลองแล้ว

61
00:04:22,512 --> 00:04:24,722
ศพยังอุ่นอยู่เลย

62
00:04:25,223 --> 00:04:27,850
แต่ผมไม่รู้ว่าผมจับเจอชีพจรของเธอ

63
00:04:27,850 --> 00:04:29,811
หรือชีพจรของผมเอง

64
00:04:30,520 --> 00:04:32,146
ผมว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะแตกตื่น

65
00:04:32,939 --> 00:04:35,525
ผมเห็นศพหญิงสาวเปลือยทั้งตัว

66
00:04:35,525 --> 00:04:37,819
ยกเว้นถุงเท้าสูงถึงเข่า

67
00:04:38,653 --> 00:04:43,116
เธออยู่ในตําแหน่งที่เท้าชี้ไปทางทะเล

68
00:04:44,492 --> 00:04:48,246
เลือดไหลท่วมหน้าเยอะ

69
00:04:48,246 --> 00:04:50,331
ผมของเธอถูกย้อมไปด้วยเลือด

70
00:04:50,331 --> 00:04:53,584
ถ้าไม่ขยับผมออก ก็มองเห็นหน้าเธอได้ไม่ชัด

71
00:04:53,584 --> 00:04:56,838
เธอมีแผลที่เหมือนแผลฉีกที่หน้าผาก

72
00:04:56,838 --> 00:05:00,300
รวมถึงรอยช้ํากับบาดแผลใหม่ที่ช่องท้อง

73
00:05:04,095 --> 00:05:06,306
ถึงยังไง ชายหาดก็คือที่เกิดเหตุ

74
00:05:07,807 --> 00:05:10,685
ตอนนั้นน้ํากําลังขึ้นเร็ว

75
00:05:10,685 --> 00:05:13,479
เราต้องยกศพเธอออก ย้ายไปที่อื่น

76
00:05:14,230 --> 00:05:17,525
ระหว่างเคลื่อนย้าย
ผมกับคู่หูประคองศีรษะเธอไว้

77
00:05:18,985 --> 00:05:21,446
ตอนเราเดินขึ้นมาบนหาด คู่หูผมบอกว่า

78
00:05:21,446 --> 00:05:24,449
"ไม่นะ มือผมหายเข้าไปในหัว"

79
00:05:26,659 --> 00:05:28,703
เธอมีแผลใหญ่ที่ท้ายทอย

80
00:05:30,204 --> 00:05:32,248
เรารู้เลยว่าไม่ใช่อุบัติเหตุ

81
00:05:35,084 --> 00:05:37,920
นางสาวบรูโดรซ์
เป็นเหยื่อฆาตกรรมรายแรกของผม

82
00:05:38,713 --> 00:05:41,716
นี่คือความผิดร้ายแรงที่สุด
การพรากชีวิตมนุษย์คนอื่น

83
00:05:41,716 --> 00:05:43,885
เราไม่อยากทําคดีนี้ผิดพลาด

84
00:05:47,472 --> 00:05:50,391
กรมตํารวจพาลอส เวอร์เดส เอสเตทส์
เป็นหน่วยงานที่เล็กกว่า

85
00:05:51,267 --> 00:05:53,102
ความร้ายแรงของคดีนี้

86
00:05:53,102 --> 00:05:55,813
เป็นข้อกําหนดว่าเราต้องติดต่อหน่วยงาน

87
00:05:55,813 --> 00:05:58,316
ที่มีกําลังพลเพียงพอจะสืบสวนคดีฆาตกรรมได้

88
00:05:58,316 --> 00:06:01,694
กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิสได้ชื่อว่าเก่งที่สุด

89
00:06:03,821 --> 00:06:06,324
ตอนหน่วยสืบสวนฆาตกรรมลอสแอนเจลิสมาถึง

90
00:06:06,324 --> 00:06:08,826
ผมก็สังเกตทุกอย่างที่พวกเขาทํา

91
00:06:10,286 --> 00:06:15,208
อัยการทุกคนจะบอกว่า
งานของเราไม่ใช่แค่การเอาผิดคน

92
00:06:15,208 --> 00:06:19,545
แต่ต้องแน่ใจด้วยว่ากระบวนการในทุกขั้นตอน

93
00:06:19,545 --> 00:06:22,632
ของการสืบสวนคดีทําได้ถูกต้อง

94
00:06:23,466 --> 00:06:25,718
เราจะต้องมองหา...

95
00:06:26,636 --> 00:06:31,015
กล้องวงจรปิด พยาน
หรือหลักฐานทางวิทยาศาสตร์

96
00:06:31,015 --> 00:06:34,852
เมื่อปี 1980 เราไม่ได้มี

97
00:06:34,852 --> 00:06:38,356
หลายๆ สิ่งที่เรามีในตอนนี้

98
00:06:42,985 --> 00:06:45,905
เราไม่พบเสื้อผ้าของผู้ตายในที่เกิดเหตุ

99
00:06:45,905 --> 00:06:49,158
เราเจอขวดเหล้า กับแก้วสองใบ

100
00:06:49,158 --> 00:06:51,702
ใบหนึ่งยังมีเหล้าอยู่ในนั้น

101
00:06:51,702 --> 00:06:54,497
อยู่ใกล้กับกระเป๋าที่ดูเหมือนจะถูกทิ้งไว้

102
00:06:55,665 --> 00:06:58,459
มันทําให้ผมเชื่อว่าตอนนั้น

103
00:06:58,459 --> 00:07:00,086
เห็นชัดเลยว่ามีอีกคนอยู่กับเธอด้วย

104
00:07:00,086 --> 00:07:02,755
ได้ดื่มเหล้ากับผู้ตายก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม

105
00:07:04,048 --> 00:07:06,008
แล้วเราก็เห็นรอยยาง

106
00:07:07,635 --> 00:07:11,973
ตํารวจเชื่อมั่นว่านี่คือรอยยาง
จากรถของผู้ต้องสงสัย

107
00:07:11,973 --> 00:07:14,475
แต่ยางมันค่อนข้างสึก

108
00:07:14,475 --> 00:07:17,478
รอยยางก็เลยไม่ลึกพอ

109
00:07:17,478 --> 00:07:19,439
ก็เลยทําแม่พิมพ์รอยยางไม่ได้

110
00:07:23,693 --> 00:07:26,529
สายสืบจากหน่วยสืบสวนฆาตกรรมแอลเอ

111
00:07:26,529 --> 00:07:29,866
เริ่มงานทันที พยายามติดต่อญาติ

112
00:07:29,866 --> 00:07:31,451
คนใกล้ชิดที่สุดกับผู้ตาย

113
00:07:32,535 --> 00:07:36,080
และสืบหาทุกอย่างที่อาจพาไปเจอผู้ต้องสงสัย

114
00:07:36,080 --> 00:07:37,790
ที่เราจะเริ่มตามเบาะแสได้

115
00:07:38,749 --> 00:07:43,671
ตํารวจพบว่าเธอแต่งงานกับผู้ชายชื่อรอนนี่ ฟีมัตต์

116
00:07:48,926 --> 00:07:53,556
ตอนได้รู้จักเทรีซา
เธออายุสัก 18-19 ผมก็ประมาณ 20

117
00:07:54,348 --> 00:07:58,853
ผมกับเพื่อนอยู่ทางตะวันออกของวิลมิงตัน
เรื่อยเปื่อยกันไปตามประสา

118
00:07:59,687 --> 00:08:02,148
{\an8}แล้วเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งก็พาเทรีซามา

119
00:08:02,982 --> 00:08:05,318
{\an8}พอได้เห็นเธอ ผมก็ "ว้าว" เลย

120
00:08:06,152 --> 00:08:09,822
เธออิสระมากๆ เด็ดเดี่ยวมากๆ

121
00:08:11,657 --> 00:08:13,075
ผมไม่รู้ว่าเธอเห็นอะไรในตัวผม

122
00:08:16,078 --> 00:08:20,625
ผมกับเพื่อน เราเล่นยากัน ลองของนิดหน่อย

123
00:08:22,502 --> 00:08:27,048
แต่พอผมกับเทอร์รี่เริ่มคบกัน เธอก็ยื่นคําขาด

124
00:08:27,715 --> 00:08:29,717
ว่า "นี่เธอ เธอต้องเลิกนะ"

125
00:08:30,593 --> 00:08:32,053
มันไม่ต้องคิดเลย

126
00:08:33,387 --> 00:08:37,058
เราคบกันสองปีครึ่ง แล้วผมก็คิดว่า

127
00:08:37,058 --> 00:08:38,768
"นี่แหละผู้หญิงที่ผมอยากแต่งงานด้วย"

128
00:08:39,602 --> 00:08:42,271
ผมต้องการเธอ ผมอยากสร้างครอบครัว
ผมอยากลงหลักปักฐาน

129
00:08:42,980 --> 00:08:44,982
ผมก็เลยทําตามนั้น ผมแต่งงานกับเธอ

130
00:08:44,982 --> 00:08:47,360
หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ท้อง

131
00:08:47,944 --> 00:08:49,278
หมอบอกว่า "คุณจะได้ลูกสาว"

132
00:08:50,696 --> 00:08:51,697
ผมเลยดีใจมากๆ

133
00:08:54,116 --> 00:08:59,747
วิธีการที่เทรีซาถูกฆ่า มันน่าสะเทือนใจมากๆ

134
00:08:59,747 --> 00:09:02,792
นี่คือการตายที่โหดร้าย เธอถูกตีหัว

135
00:09:02,792 --> 00:09:04,919
และน่าจะถูกล่วงละเมิดทางเพศด้วย

136
00:09:06,587 --> 00:09:10,174
แล้วมารู้ทีหลังว่าเธอท้องได้หลายเดือนแล้ว

137
00:09:10,174 --> 00:09:16,639
ยังมีอีกชีวิตที่ถูกขัดขวาง ถูกยุติลง

138
00:09:16,639 --> 00:09:18,516
มันน่าเศร้าสุดๆ เลย

139
00:09:19,809 --> 00:09:24,063
ที่น่าเศร้ายิ่งกว่านั้นคือเธอเป็นแม่คนแล้วด้วย

140
00:09:24,063 --> 00:09:26,440
เธอมีลูกสาวสี่ขวบชื่อลินดา

141
00:09:32,196 --> 00:09:37,910
วันที่ 4 มีนาคม ปี 1980
เป็นวันหนึ่งที่แย่ที่สุดในชีวิตฉันเลย

142
00:09:38,411 --> 00:09:42,290
ยายบอกว่าแม่จมน้ําที่ชายหาด

143
00:09:49,255 --> 00:09:52,341
แล้วแม่ก็จะไปอยู่กับนางฟ้าบนสวรรค์

144
00:09:54,677 --> 00:09:56,095
แม่จะไม่กลับมาแล้ว

145
00:10:00,016 --> 00:10:01,475
ฉันโวยวายยกใหญ่เลย

146
00:10:03,477 --> 00:10:07,064
ฉันไม่อยากไปอยู่กับป้า

147
00:10:07,064 --> 00:10:10,693
ฉันไม่อยากอยู่กับยาย ไม่อยากอยู่กับพ่อ

148
00:10:10,693 --> 00:10:11,902
ฉันต้องการแค่แม่

149
00:10:16,282 --> 00:10:18,367
ฉันไม่เข้าใจว่าทําไมแม่ไม่กลับมา

150
00:10:19,702 --> 00:10:22,830
มันรู้สึกเหมือน
คนเดียวที่เคยรักและปกป้องฉันจากไปแล้ว

151
00:10:25,666 --> 00:10:27,877
แล้วก็ไม่เหลือใครที่รักฉันอีก

152
00:10:36,927 --> 00:10:40,473
ตอนผมได้เจอลินดา เธอน่าจะเพิ่งสองขวบ

153
00:10:40,473 --> 00:10:44,685
เธอยังพูดเป็นเด็กเล็กอยู่เลย พูดไม่ค่อยชัด

154
00:10:44,685 --> 00:10:48,064
น่ารักสุดๆ เลย เธอน่ารักจริงๆ นะ

155
00:10:48,981 --> 00:10:52,568
ถึงไม่ใช่ลูกผม แต่ผมก็ไม่ขัดข้องเลย

156
00:10:53,736 --> 00:10:56,697
เราเคยเล่นร้านกาแฟกัน เธอรับออร์เดอร์ผม

157
00:10:56,697 --> 00:10:58,991
แล้วก็เข้าครัวไปทําเป็นทําอาหารมาให้

158
00:10:59,992 --> 00:11:01,243
เธอเป็นเด็กดี

159
00:11:02,536 --> 00:11:03,621
ฉันเคยชอบทําแบบนั้น

160
00:11:03,621 --> 00:11:08,084
ฉันเคยทําเมนูกับรอนนี่ แล้วก็เอาไปให้แม่ดู

161
00:11:08,084 --> 00:11:09,585
แม่บอกว่า "รับกี่ที่ดีคะ คุณลูกค้า"

162
00:11:10,461 --> 00:11:12,505
ฉันก็แบบ "สองที่ค่ะ"

163
00:11:12,505 --> 00:11:16,342
แล้วแม่ก็จะทําแซนด์วิชชีสย่างตรงเชิงเทียน

164
00:11:16,342 --> 00:11:19,720
ฉันไม่รู้ว่าทําไมต้องมีเชิงเทียน แต่ก็นะ

165
00:11:30,106 --> 00:11:32,441
รอนนี่แต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ เขารักเธอ

166
00:11:32,441 --> 00:11:35,778
เขาเลี้ยงลูกเธอเหมือนลูกตัวเอง

167
00:11:35,778 --> 00:11:38,447
{\an8}แต่ก็ไม่ได้ตัดชื่อเขาออกจากผู้ต้องสงสัย

168
00:11:39,907 --> 00:11:43,327
เขาอาจจะขาดสติได้
มีช่วงเวลาแย่ๆ สัปดาห์แย่ๆ ได้ ใครจะไปรู้

169
00:11:43,828 --> 00:11:45,621
รอนนี่เป็นคนแรกๆ

170
00:11:45,621 --> 00:11:47,832
ที่สายสืบหน่วยสืบสวนฆาตกรรมได้สอบปากคํา

171
00:11:52,378 --> 00:11:56,716
ตํารวจสอบปากคําผม แล้วผมก็ตอบทุกอย่าง

172
00:11:58,175 --> 00:12:01,178
วันที่ 3 มีนาคม ผมเรียนอยู่ที่วิทยาลัยฮาร์เบอร์

173
00:12:01,178 --> 00:12:02,555
ไม่ได้เรียนอะไรพิเศษ

174
00:12:02,555 --> 00:12:04,598
ผมเรียนศิลปะ เพราะผมเก่งศิลปะ

175
00:12:05,516 --> 00:12:07,226
ผมกลับบ้าน ผมพูดกับภรรยา

176
00:12:07,226 --> 00:12:10,271
"เร็วเข้า ไปบ้านจอร์จ เพื่อนฉันกัน"

177
00:12:10,271 --> 00:12:13,149
เราเคยนั่งเล่นกันในโรงรถ ดื่มเหล้าสูบบุหรี่

178
00:12:14,275 --> 00:12:15,276
เราไปที่นั่น

179
00:12:16,110 --> 00:12:17,361
เธอไม่ได้ดื่มด้วย

180
00:12:18,529 --> 00:12:19,655
เธอท้องอยู่

181
00:12:19,655 --> 00:12:22,283
เธอไม่อยากยืนในโรงรถทั้งคืน

182
00:12:22,283 --> 00:12:24,201
ผมก็เข้าใจว่าเธออยากกลับบ้าน

183
00:12:27,413 --> 00:12:28,414
เรากลับบ้าน

184
00:12:28,414 --> 00:12:31,667
ผมบอกว่า "ฉันจะกลับไปบ้านเพื่อนนะ"
เธอก็ตอบ "ฉันไม่อยากให้เธอไป

185
00:12:31,667 --> 00:12:33,419
ห้ามไปนะ" ผมก็ "ฉันจะไป"

186
00:12:34,086 --> 00:12:37,715
"ไม่ อย่าไปเลยดีกว่า"
ผมก็ "เทอร์รี่ ฉันจะกลับไป"

187
00:12:38,758 --> 00:12:40,176
แล้วผมก็เดินออกประตูไป

188
00:12:42,303 --> 00:12:44,555
ผมไปทางนี้ ไปทางบ้านเพื่อน

189
00:12:46,140 --> 00:12:49,935
ผมได้ยินเสียงประตูปัง
แล้วหันกลับไปมอง เธอเดินไปทางตรอก

190
00:12:49,935 --> 00:12:53,272
เรามีประตูออกทางตรอกที่ไปเจอถนนอีกสาย

191
00:12:54,398 --> 00:12:56,692
บ้านพี่สาวเธออยู่ตรงนั้น ช่วงตึกเดียวกัน

192
00:12:56,692 --> 00:12:57,943
ผมก็คิด "เธอโกรธแล้ว

193
00:12:57,943 --> 00:13:02,031
เธอจะไปบ้านพี่สาว ไปบ่น ไปด่าผม

194
00:13:02,031 --> 00:13:03,115
แต่ก็ไม่เป็นไร"

195
00:13:05,034 --> 00:13:06,035
แต่แล้ว...

196
00:13:06,744 --> 00:13:07,870
ผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย

197
00:13:13,709 --> 00:13:19,089
{\an8}มีกี่ครั้งที่ภรรยาหายตัวไป แล้วสามีบอกว่า

198
00:13:19,632 --> 00:13:22,301
"เธอออกไป ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ"

199
00:13:23,010 --> 00:13:27,306
เก้าในสิบครั้ง นั่นมันเหลวไหล คนร้ายคือสามี

200
00:13:28,349 --> 00:13:29,809
ตํารวจบอกให้ผมถอดเสื้อ

201
00:13:29,809 --> 00:13:34,522
ตํารวจมองหารอยข่วน
หรือแผลป้องกันตัว แต่ผมไม่มีเลย

202
00:13:35,064 --> 00:13:37,817
ตํารวจถามแต่ "คุณไม่ได้ทําใช่ไหม"
"เปล่า ผมไม่ได้ทํา"

203
00:13:38,484 --> 00:13:42,321
ตอนสอบปากคํารอนนี่ เขากังวล เขาประหม่า

204
00:13:43,030 --> 00:13:45,866
ถ้าภรรยาถูกฆ่าตาย

205
00:13:47,868 --> 00:13:51,705
ถ้าคุณไม่ใจสลาย หรือช็อก หรืออะไรแบบนั้น

206
00:13:52,790 --> 00:13:56,043
ก็คือคุณกลัวว่าตํารวจจะรู้ว่าคุณเป็นคนทํา

207
00:13:58,504 --> 00:14:01,090
หลังออกจากกรมตํารวจ ผมก็กลับบ้าน

208
00:14:01,090 --> 00:14:03,509
มีรถตํารวจจอดอยู่แถวบ้าน

209
00:14:03,509 --> 00:14:05,052
พวกเขามาดูบ้านผม

210
00:14:05,803 --> 00:14:11,475
ไม่นาน เขาก็กังวลว่าเขาตกเป็นผู้ต้องสงสัย

211
00:14:11,475 --> 00:14:12,852
เขาเป็นจริงๆ

212
00:14:13,853 --> 00:14:17,231
ผมโทรหาลุง เฮนรี่ ซัลซิโด
เขาเป็นทนายคดีอาญา

213
00:14:17,815 --> 00:14:20,985
ลุงบอกผมว่า "อย่าไปคุย เลี่ยงๆ ไปก่อน"

214
00:14:22,194 --> 00:14:23,362
ผมก็ทําแบบนั้น

215
00:14:30,452 --> 00:14:33,747
พ่อฉันทิ้งไป พอแม่แต่งงานกับรอนนี่

216
00:14:33,747 --> 00:14:35,833
แล้วฉันได้รู้ว่ากําลังจะมีน้อง

217
00:14:35,833 --> 00:14:39,295
ฉันก็คิดทันทีว่าเราจะมีครอบครัวที่ครบถ้วนสมบูรณ์

218
00:14:39,295 --> 00:14:43,173
กับรอนนี่ กับน้อง แม่ แล้วก็ฉัน

219
00:14:43,173 --> 00:14:45,134
ฉันตื่นเต้นสุดๆ เลย

220
00:14:45,968 --> 00:14:46,802
ตื่นเต้นมากๆ

221
00:14:47,970 --> 00:14:50,306
แต่พอเกิดเรื่องกับแม่

222
00:14:50,306 --> 00:14:51,765
ฉันก็ไม่ได้อยู่กับรอนนี่

223
00:14:52,975 --> 00:14:55,644
ครอบครัวพ่อรีบมารับฉันไปอยู่ด้วย

224
00:14:57,271 --> 00:15:00,024
ผมคิดถึงเธอจริงๆ
ตอนพวกเขาพาเธอไป ผมใจสลายเลยนะ

225
00:15:06,113 --> 00:15:08,365
(วันที่ 5 มีนาคม ปี 1980
หนึ่งวันหลังเทรีซา บรูโดรซ์ถูกฆาตกรรม)

226
00:15:09,116 --> 00:15:13,329
ระหว่างการชันสูตร หลักๆ ก็มีการตรวจข่มขืน

227
00:15:13,329 --> 00:15:18,125
{\an8}แต่การตรวจข่มขืนเมื่อปี 1980
ไม่ได้เหมือนปัจจุบันเลย

228
00:15:18,751 --> 00:15:21,545
มีเศษเล็บที่ตัดออกมาจากเล็บมือ

229
00:15:21,545 --> 00:15:25,925
เพราะมันดูเหมือนใต้เล็บเธอมีวัตถุบางอย่าง

230
00:15:25,925 --> 00:15:29,345
แล้วก็อาจจะนํามาเทียบกับหมู่เลือดได้

231
00:15:31,055 --> 00:15:33,849
มีการตรวจเนื้อเยื่อสวอบ

232
00:15:33,849 --> 00:15:37,937
ซึ่งเราไม่ได้ตรวจดีเอ็นเอ
แต่ตรวจว่ามีอสุจิหรือไม่

233
00:15:40,981 --> 00:15:42,483
เธอถูกพาไปห้องดับจิต

234
00:15:42,483 --> 00:15:48,364
{\an8}ผมไปขอดูศพเธอที่นั่น เพราะผมต้องจัดงาน

235
00:15:49,990 --> 00:15:52,826
เขาดึงผ้าออก เปิดไปได้แค่ครึ่งทาง

236
00:15:52,826 --> 00:15:55,162
แล้วผมก็... ผมเข่าทรุดเลย

237
00:15:55,162 --> 00:15:57,247
ผมไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็น

238
00:15:59,500 --> 00:16:01,418
ลักษณะใบหน้าของเธอไม่เหลือเลย

239
00:16:01,418 --> 00:16:05,381
มันมืดไปหมดเลย หน้าเป็นรูใหญ่

240
00:16:05,381 --> 00:16:09,176
ผมบอกทีมงานศพทันทีเลย "ไม่ต้องเปิดโลงศพนะ

241
00:16:09,176 --> 00:16:12,096
แล้วก็เอาผ้าห่อเด็กให้เธออุ้มไว้ในอ้อมแขน

242
00:16:12,596 --> 00:16:14,723
แม่ลูกจะได้อยู่ด้วยกันไปตลอดกาล"

243
00:16:25,275 --> 00:16:30,489
{\an8}สายสืบได้สอบปากคําเพื่อนและญาติหลายคน

244
00:16:30,489 --> 00:16:32,825
และนั่นก็คือเบาะแสทั้งหมดที่มี

245
00:16:34,743 --> 00:16:38,747
ตํารวจพบว่าคนสุดท้ายที่ได้เจอเทรีซาคือพี่สาว

246
00:16:39,331 --> 00:16:41,834
ตํารวจไปที่บ้านพี่สาว

247
00:16:41,834 --> 00:16:46,547
พี่สาวอยากให้เธออยู่ค้างที่นั่น แต่เธอไม่อยู่

248
00:16:48,215 --> 00:16:50,634
เทรีซา บรูโดรซ์ออกจากบ้านพี่สาวตอนกลางคืน

249
00:16:50,634 --> 00:16:52,386
แล้วก็เดินไปตามถนน

250
00:16:53,012 --> 00:16:58,183
มีญาติที่จําได้ว่าวันนั้น ก่อนพบศพเธอ

251
00:16:58,183 --> 00:17:00,060
เธออยากไปชายหาด

252
00:17:05,482 --> 00:17:07,985
เทรีซากับรอนนี่ไม่มีรถ

253
00:17:08,819 --> 00:17:10,571
มันก็คงไม่แปลก

254
00:17:10,571 --> 00:17:13,532
ที่เธอจะโบกรถคนอื่นไปชายหาด

255
00:17:13,532 --> 00:17:14,616
(วิลมิงตัน)

256
00:17:16,160 --> 00:17:19,246
ตํารวจต้องหวังพึ่งใครก็ตามที่เห็นอะไรก็ตาม

257
00:17:19,246 --> 00:17:22,958
เหตุเกิดตอนกลางคืน เธอถูกพบศพตอนเช้า

258
00:17:22,958 --> 00:17:25,711
แล้วก็ไม่มีพยานออกมาให้เบาะแสเลย

259
00:17:27,046 --> 00:17:30,632
เครื่องมือการสืบสวนก็มีไม่มาก

260
00:17:30,632 --> 00:17:34,136
ที่จะใช้สืบหาตัวตนของฆาตกรได้

261
00:17:35,679 --> 00:17:38,724
ตํารวจมองรอนนี่ สามีของเทรีซา บรูโดรซ์

262
00:17:38,724 --> 00:17:40,392
ว่าอาจเป็นผู้ต้องสงสัย

263
00:17:41,685 --> 00:17:44,021
หลังจากสืบสวนโดยละเอียด ตํารวจก็สรุปได้

264
00:17:44,021 --> 00:17:45,481
ว่ารอนนี่มีพยานที่อยู่

265
00:17:46,565 --> 00:17:49,860
รอนนี่อยู่โรงรถบ้านเพื่อน
มีประจักษ์พยานหลายคน

266
00:17:49,860 --> 00:17:52,196
ในคืนที่ภรรยาเขาถูกฆ่า

267
00:17:52,196 --> 00:17:56,700
มันทําให้เขาพ้นจากข้อหาฆาตกรรมภรรยา

268
00:17:57,284 --> 00:18:01,205
ถึงแม้ว่าตํารวจสืบสวนอาจตัดรอนนี่ออกไปได้

269
00:18:01,830 --> 00:18:04,583
แต่เราก็ล้างมลทินให้เขาไม่ได้
ในส่วนของญาติและคนรัก

270
00:18:04,583 --> 00:18:07,628
ที่คิดและเชื่อไปว่าเขาเป็นคนทํา...

271
00:18:07,628 --> 00:18:11,256
ให้ลูกสาว แม่ น้องสาวต้องตาย

272
00:18:14,384 --> 00:18:18,305
{\an8}ตอนฉันอายุแปดเก้าขวบ

273
00:18:19,098 --> 00:18:24,770
{\an8}ฉันกับญาติค้นกล่องของของแม่ ลิ้นชักของแม่

274
00:18:24,770 --> 00:18:27,064
แล้วเราก็เจอผลชันสูตรศพแม่

275
00:18:30,818 --> 00:18:33,362
ฉันแบบว่า "อะไรเนี่ย ไหนว่าแม่จมน้ําไง"

276
00:18:33,362 --> 00:18:38,575
ฉันยังอยู่ในความคิดที่ว่าแม่จมน้ําตาย

277
00:18:38,575 --> 00:18:40,369
ฉันแบบ "แม่ถูกทําแบบนี้เลยเหรอ"

278
00:18:42,496 --> 00:18:48,210
ทุกคนในครอบครัวแม่บอกว่ารอนนี่เป็นคนฆ่าแม่

279
00:18:48,210 --> 00:18:52,631
ฉันเชื่อทันทีเลย
เพราะพวกเขาเคยทะเลาะกันบ่อย

280
00:18:53,340 --> 00:18:55,676
แล้วฉันก็ได้อยู่เห็นทุกอย่าง

281
00:18:55,676 --> 00:18:58,679
ฉันอยู่ตรงนั้น ได้ดูอยู่ทุกวัน

282
00:19:00,973 --> 00:19:03,809
ตํารวจสรุปได้แล้วว่าผมไม่ใช่ผู้ต้องสงสัย

283
00:19:04,685 --> 00:19:08,147
แต่ก็ยังไม่เจอคนอื่น ทุกคนก็ยังคิดว่าผมทํา

284
00:19:10,232 --> 00:19:12,067
ผมบอกไม่ถูกเลยว่าผมถูกยิงกี่ครั้ง

285
00:19:13,068 --> 00:19:14,403
เพราะคนอื่นคิดว่าผมทํา

286
00:19:15,154 --> 00:19:17,239
ทั้งครอบครัว เพื่อนของเธอ ผมไม่รู้เลย

287
00:19:17,906 --> 00:19:20,200
ผมไม่เคยถูกยิงมาก่อนเลย
จนกระทั่งหลังเธอตาย

288
00:19:21,076 --> 00:19:23,495
ผมเจ็บปวดมาก ผมไม่อยากมีชีวิต

289
00:19:26,874 --> 00:19:29,751
ถ้าภรรยาหนีหายไประหว่างทะเลาะกัน

290
00:19:30,335 --> 00:19:34,756
{\an8}แล้วเราก็ไม่มีหลักฐานอื่น

291
00:19:35,883 --> 00:19:37,926
ที่ชี้ตัวว่าคนอื่นเป็นคนทํา

292
00:19:37,926 --> 00:19:43,056
คุณมีแค่พยานที่อยู่ที่เป็นคนสนิท

293
00:19:43,724 --> 00:19:47,060
ไม่ว่าจะเป็นพยานที่อยู่ที่ถูกต้องหรือไม่

294
00:19:48,228 --> 00:19:50,731
แต่ยังไงซะ เราก็ไม่มีผู้ต้องสงสัยอื่น

295
00:19:50,731 --> 00:19:52,649
เราไม่มีประจักษ์พยาน

296
00:19:52,649 --> 00:19:57,196
เราไม่มีหลักฐานที่ใช้ได้ในตอนนั้น

297
00:19:57,196 --> 00:19:59,448
ตํารวจทําอะไรไม่ได้อีกแล้ว

298
00:19:59,948 --> 00:20:03,869
สุดท้าย คดีฆาตกรรม
เทรีซา บรูโดรซ์ก็ไขไม่ออก

299
00:20:03,869 --> 00:20:08,248
มันถูกเก็บไปก่อน จนกลายเป็นคดีเก่าหลายสิบปี

300
00:20:08,248 --> 00:20:11,877
(บรูโดรซ์ 1980)

301
00:20:18,300 --> 00:20:20,677
ตอนเด็กๆ ฉันเคยร้องไห้หาแม่

302
00:20:21,386 --> 00:20:23,513
ฉันเกิดคําถามมาตลอดหลายปี

303
00:20:23,513 --> 00:20:27,559
ฉันมีคําถามหลายอย่างมากที่ไม่มีใครอยากตอบ

304
00:20:27,559 --> 00:20:29,686
ไม่มีใครอยากพูดถึงแม่เลย

305
00:20:29,686 --> 00:20:32,022
ไม่มีใครอยากพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น

306
00:20:34,483 --> 00:20:36,026
ไม่มีใครบอกอะไรฉันเลย

307
00:20:36,652 --> 00:20:40,405
ทุกคนบอกแต่ว่า "เงียบเถอะ แม่ไม่กลับมาแล้ว"

308
00:20:42,074 --> 00:20:44,660
ฉันเริ่มชินกับการไม่มีพ่อแม่

309
00:20:46,161 --> 00:20:48,997
ช่องว่างที่แม่ทิ้งไว้ไม่เคยถูกเติมเต็ม

310
00:20:48,997 --> 00:20:51,041
ฉันคิดว่ามันคงไม่มีวันเติมเต็ม

311
00:20:52,501 --> 00:20:54,962
ผมอยู่มาหลายปีโดยที่คนกล่าวหาผม

312
00:20:54,962 --> 00:20:57,381
หลบหน้าผม นินทาลับหลังผม

313
00:20:57,381 --> 00:20:58,674
ผมไม่ได้แก้ต่างอะไร

314
00:20:59,591 --> 00:21:02,135
ผมไม่ได้คิดถึงลูก ผมไม่ได้คิดถึงเทอร์รี่

315
00:21:02,135 --> 00:21:03,887
ผมทํางานเพื่อหาเงินเสพยา

316
00:21:03,887 --> 00:21:06,014
จะได้ไม่ต้องรับมือความกดดัน

317
00:21:06,014 --> 00:21:10,519
จากที่คนทั่วเมืองบอกว่า
"เฮ้ยๆ คนนี้ไง เขาฆ่าเมียตัวเอง"

318
00:21:12,104 --> 00:21:15,816
พอโตขึ้น บางครั้ง
ฉันก็เคยเจอเขาเดินอยู่ในเมือง

319
00:21:17,442 --> 00:21:21,029
ฉันไม่อยากคุยกับรอนนี่ ฉันไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไง

320
00:21:22,155 --> 00:21:24,283
ฉันแบบ "เขาทําจริงเหรอ"

321
00:21:24,283 --> 00:21:25,951
"เขาทําได้ลงคอจริงเหรอ"

322
00:21:26,451 --> 00:21:29,913
ฉันเริ่มสงสัยคนอื่น เพราะพวกเขาเป็นคนบอกฉัน

323
00:21:30,789 --> 00:21:34,376
ฉันเห็นเขาทะเลาะกับแม่บ่อย
แต่เขาจะฆ่าแม่ฉันได้จริงเหรอ

324
00:21:38,588 --> 00:21:39,589
(ปี 1980)

325
00:21:45,637 --> 00:21:47,848
(ปี 2013)

326
00:21:47,848 --> 00:21:51,018
(แผนกสืบสวนฆาตกรรม
กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส)

327
00:21:51,893 --> 00:21:54,604
(33 ปีหลังเทรีซา บรูโดรซ์ถูกฆาตกรรม)

328
00:21:55,188 --> 00:21:58,400
ตอนผมได้รับคดีนี้ ภูมิหลังทางวัฒนธรรม

329
00:21:58,400 --> 00:22:00,110
มันมีจุดเชื่อมโยงอยู่

330
00:22:03,155 --> 00:22:06,158
ในยุค 80 วัฒนธรรมในวิลมิงตันก็เหมือนกัน

331
00:22:06,158 --> 00:22:08,327
กับวัฒนธรรมในแอลเอตะวันออก แถวที่ผมโตมา

332
00:22:09,453 --> 00:22:11,872
ที่นั่นเป็นย่านชาวฮิสแปนิก

333
00:22:11,872 --> 00:22:16,460
วัฒนธรรมรถโหลดเตี้ย แก๊ง อาชญากรรม

334
00:22:16,460 --> 00:22:18,962
บางครั้งก็เห็นว่าพ่อแม่ผมกลัว

335
00:22:18,962 --> 00:22:20,589
ไม่กล้าแจ้งตํารวจ

336
00:22:22,382 --> 00:22:24,760
เมื่อปี 1980 ผมอายุ 13 ปี เรียนอยู่เกรดแปด

337
00:22:25,677 --> 00:22:28,096
ถ้าคุณบอกตอนนั้นว่าผมจะได้มีส่วน

338
00:22:28,096 --> 00:22:31,016
กับการสืบสวนคดีฆาตกรรม
ที่เกิดขึ้นในพาลอส เวอร์เดส เอสเตทส์

339
00:22:31,016 --> 00:22:35,604
ซึ่งอยู่ห่างแอลเอตะวันออกไปไกลมาก
ผมคงบอกว่าคุณเป็นบ้า

340
00:22:38,899 --> 00:22:42,069
ตอนเด็กๆ ผมไม่เคยบอกว่า
"ผมอยากเป็นตํารวจ"

341
00:22:43,945 --> 00:22:45,739
ผมไม่คิดเลยสักนิดว่าจะมาทําอาชีพนี้

342
00:22:46,907 --> 00:22:51,328
ความหลงใหลเกิดขึ้นหลังจากผมเริ่มงาน

343
00:22:51,328 --> 00:22:56,124
แล้วเริ่มสังเกตเห็นความแตกต่างที่เราสร้างได้

344
00:22:58,085 --> 00:23:01,296
{\an8}ราล์ฟใช้วิธีการแบบนิ่งสงบมากกว่า

345
00:23:02,255 --> 00:23:05,258
เขาท้าทายตัวเอง สร้างชื่อให้ตัวเอง

346
00:23:06,218 --> 00:23:09,763
ราล์ฟไม่เคยอยากเลื่อนขั้น
เขาอยากเป็นสายสืบที่โคตรเก่ง

347
00:23:12,516 --> 00:23:16,061
คนชอบถามผมเสมอว่า
"งานหน่วยสืบสวนฆาตกรรมเป็นยังไง"

348
00:23:17,145 --> 00:23:19,231
มันเหมือนเล่นโยนลูกบอลในมหาสมุทร

349
00:23:19,231 --> 00:23:22,150
เราไม่อยากจมน้ํา แต่ก็ไม่อยากทําบอลหลุดมือ

350
00:23:24,069 --> 00:23:25,904
เวลาเปิดคดีเก่าขึ้นมาดู

351
00:23:25,904 --> 00:23:31,535
มันจะมีหลายอย่างมากๆ ที่เราต้องฝ่าฟัน

352
00:23:31,535 --> 00:23:35,539
การสืบสวนเปลี่ยนไปหลังจากสิบปี 15 ปี 20 ปี

353
00:23:35,539 --> 00:23:39,751
เทคนิคหลายอย่างวิวัฒนาการขึ้น
กระบวนการคิดหลายอย่างก็วิวัฒนาการขึ้น

354
00:23:42,504 --> 00:23:45,590
สุดท้ายแล้ว เราก็ต้องทํางานนักสืบ
แบบโบราณอยู่ดี จริงไหม

355
00:23:45,590 --> 00:23:47,801
เราต้องออกไปตามหาคน หาพยาน

356
00:23:49,094 --> 00:23:52,848
แต่เทคโนโลยีเป็นเครื่องมือ
ที่ยอดเยี่ยมสําหรับเราในตอนนี้

357
00:23:52,848 --> 00:23:54,474
ในการสืบคดีที่ไขไม่ออก

358
00:23:54,975 --> 00:24:00,439
ในคดีนี้ เมื่อปี 1980
มันเกิดขึ้นหลายปีก่อนมีการตรวจดีเอ็นเอ

359
00:24:01,565 --> 00:24:05,360
มีหลายแง่ของการสืบสวนที่เราลองสํารวจได้

360
00:24:05,861 --> 00:24:08,780
เราย้อนกลับไปได้ เราเอาหลักฐานตอนนั้น

361
00:24:08,780 --> 00:24:11,199
มาทําโปรไฟล์ดีเอ็นเอได้

362
00:24:13,076 --> 00:24:17,706
{\an8}มีหลักฐานหลายชิ้นที่เก็บมาจากที่เกิดเหตุ

363
00:24:19,166 --> 00:24:21,168
เรารู้ว่ามีหลักฐานเพียงพอ

364
00:24:21,168 --> 00:24:24,337
มีหลายอย่างที่เราอาจนําไปตรวจได้

365
00:24:25,630 --> 00:24:29,217
กรมตํารวจเขตมีนักอาชญาวิทยาที่เก่งมากๆ

366
00:24:29,718 --> 00:24:32,596
ขณะที่นักอาชญาวิทยาตรวจหลักฐาน

367
00:24:32,596 --> 00:24:36,099
พยายามดูว่ามีวัตถุทางพันธุกรรมเพียงพอหรือไม่

368
00:24:36,099 --> 00:24:39,936
เราก็ได้รู้ว่าหลักฐานให้ใช้ได้มีน้อยมาก

369
00:24:41,021 --> 00:24:45,650
เล็บมือไม่ได้ช่วยเราได้มากอย่างที่คิด

370
00:24:45,650 --> 00:24:48,737
หลักฐานอื่นๆ ในที่เกิดเหตุก็ช่วยอะไรได้ไม่มาก

371
00:24:48,737 --> 00:24:52,365
ไม่มีรอยนิ้วมือหรือดีเอ็นเอบนขวดเหล้าเลย

372
00:24:52,365 --> 00:24:55,076
แก้วก็มีแต่รอยนิ้วมือเทรีซา

373
00:24:55,076 --> 00:24:59,915
ที่ต่างจากที่คุณได้ดูใน "ซีเอสไอ"
หรือละครทีวีเรื่องอื่นๆ

374
00:24:59,915 --> 00:25:03,835
มันน่าเสียดายที่คนเราไม่ได้โปรยดีเอ็นเอไปทั่ว

375
00:25:03,835 --> 00:25:05,837
ในทุกที่เกิดเหตุที่ตัวเองไป

376
00:25:05,837 --> 00:25:07,255
เราก็เลยต้องปรับเปลี่ยน

377
00:25:07,255 --> 00:25:10,800
เราต้องคิดวิธีอื่นในการระบุตัวฆาตกร

378
00:25:10,800 --> 00:25:13,094
แล้วเราก็หันไปหาหลักฐานของแพทย์ชันสูตร

379
00:25:17,682 --> 00:25:23,021
สํานักงานแพทย์ชันสูตร
เก็บดีเอ็นเอที่พบบนผู้ตายได้

380
00:25:24,189 --> 00:25:28,026
นักอาชญาวิทยาเอาเส้นขนหัวหน่าวไป

381
00:25:28,026 --> 00:25:30,237
แล้วก็เอาไปล้าง

382
00:25:30,904 --> 00:25:35,408
หลังจากล้างแล้ว
เธอก็เอาใส่เครื่องเหวี่ยงหนีศูนย์กลาง

383
00:25:35,408 --> 00:25:39,996
ที่หมุนจนได้ก้อนวัตถุกระเด็นออกมา

384
00:25:40,664 --> 00:25:44,918
เธอนําก้อนวัตถุนั้นไปส่องกล้องจุลทรรศน์

385
00:25:44,918 --> 00:25:48,171
เพื่อดูว่ามีวัตถุทางพันธุกรรมหรือไม่

386
00:25:48,672 --> 00:25:51,341
แล้วเธอก็พบหัวอสุจิ

387
00:25:52,425 --> 00:25:56,429
นั่นคือสิ่งที่เธอนําไปตรวจดีเอ็นเอได้

388
00:25:57,472 --> 00:26:01,184
เป้าหมายคือพวกเขาจะสร้างโปรไฟล์ดีเอ็นเอ

389
00:26:01,184 --> 00:26:04,104
เพราะบางครั้ง เวลาเจอสารคัดหลั่ง

390
00:26:04,104 --> 00:26:07,524
แต่ไม่ได้แปลว่าจะมีปริมาณมากพอ
ที่จะสร้างโปรไฟล์ดีเอ็นเอได้สมบูรณ์

391
00:26:07,524 --> 00:26:10,485
บางครั้งก็ได้โปรไฟล์บางส่วน
บางครั้งก็ไม่ได้อะไรเลย

392
00:26:10,485 --> 00:26:14,614
ถ้าหลักฐานในนั้นไม่เพียงพอ เราก็เจอทางตัน

393
00:26:16,825 --> 00:26:20,829
(วันที่ 9 มกราคม ปี 2014
34 ปีหลังเทรีซา บรูโดรซ์ถูกฆาตกรรม)

394
00:26:24,874 --> 00:26:28,795
สายสืบราล์ฟ เฮอร์นานเดซ
ได้คดีผมไป แล้วก็โทรหาผม

395
00:26:31,006 --> 00:26:33,675
{\an8}ผมรู้สึกสบายใจที่เขาเข้าใจผม

396
00:26:34,342 --> 00:26:37,679
{\an8}เขารู้วิถีชีวิตผม ว่าผมเจออะไรมา

397
00:26:37,679 --> 00:26:40,390
ทั้งเรื่องติดยา เรื่องแก๊ง ทุกๆ อย่าง

398
00:26:40,390 --> 00:26:43,977
ในฐานะที่มาจากแอลเอตะวันออก
คุณจะคุ้นเคยกับเรื่องนั้น

399
00:26:43,977 --> 00:26:47,772
ในฐานะตํารวจ คุณจะยิ่งคุ้นเคย
คุณอาจจะเคยเห็นมาเยอะกว่าผมอีก

400
00:26:49,024 --> 00:26:51,568
เขาปฏิบัติกับผมไม่ต่างจากคนอื่น

401
00:26:52,152 --> 00:26:55,030
ไม่ใช่เพราะผมมีเชื้อสายเม็กซิกัน
เขาดีกับผมเพราะผมเป็นมนุษย์

402
00:26:56,573 --> 00:27:00,785
ผมคุยกับเขา ผมบอกเขาว่าผมมีข้อมูลอื่น

403
00:27:02,037 --> 00:27:03,455
(กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส)

404
00:27:04,998 --> 00:27:07,459
รอนนี่เล่าให้ฟังว่า

405
00:27:07,459 --> 00:27:10,086
ผู้หญิงแถวบ้านที่รู้จักกัน

406
00:27:10,086 --> 00:27:13,632
มาหาเขาคืนหนึ่งแล้วบอกว่า "นี่ ฉันรู้สึกแย่นะ

407
00:27:13,632 --> 00:27:16,551
ฉันเก็บเรื่องนี้ไว้หลายปีแล้ว ฉันอยากให้คุณรู้"

408
00:27:18,261 --> 00:27:20,972
ช่วงปลายยุค 90 ผมยังดําดิ่งกู่ไม่กลับ

409
00:27:21,931 --> 00:27:23,141
ผมอยู่ในบาร์

410
00:27:23,933 --> 00:27:27,896
เพื่อนผมเดินเข้ามา คนนี้ผมไม่ได้เจอนานแล้ว

411
00:27:28,521 --> 00:27:29,856
เธอเดินมาหาผม

412
00:27:29,856 --> 00:27:33,151
"รอนนี่ ฉันรู้ว่าใครฆ่าเมียคุณ"

413
00:27:39,199 --> 00:27:40,909
ชีวิตคนดําเนินต่อไป

414
00:27:40,909 --> 00:27:43,203
แล้วพวกเขาก็จํารายละเอียดได้ชัดเจน

415
00:27:43,203 --> 00:27:46,790
{\an8}ว่าเกิดอะไรขึ้นในอดีตที่เจ็บช้ําฝังใจพวกเขาบ้าง

416
00:27:46,790 --> 00:27:48,667
พวกเขาคิดได้ว่า "เอางี้ดีกว่า

417
00:27:48,667 --> 00:27:51,544
เรื่องนี้มันตามหลอกหลอนเรา
เราต้องบอกใครสักคน"

418
00:27:53,713 --> 00:27:57,717
ตอนผมได้เจอสายสืบราล์ฟ เฮอร์นานเดซ
ผมเลิกเหล้าได้สักพักแล้ว

419
00:27:59,094 --> 00:28:02,263
นานมากที่ผมรู้สึกแย่กับเรื่องนี้

420
00:28:02,263 --> 00:28:05,392
ผมคิดว่ามันถึงเวลาแล้ว
ที่ผมจะทําใจรับฟังคําตอบได้

421
00:28:06,267 --> 00:28:08,812
เธอเป็นแฟนของเพื่อนผม

422
00:28:08,812 --> 00:28:11,064
{\an8}เธอหายไปนานมาก
ผมสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

423
00:28:11,064 --> 00:28:13,358
{\an8}ผมไม่รู้ เพราะผมไม่ค่อยได้ติดต่อเธอ

424
00:28:13,358 --> 00:28:16,945
{\an8}เราคุยกัน แล้วเธอก็ร้องไห้
เธอบอกว่า "ฉันรู้ว่าใครฆ่าเทรีซา"

425
00:28:16,945 --> 00:28:19,239
{\an8}(บันทึกเสียงของตํารวจ - 2014)

426
00:28:19,239 --> 00:28:23,076
{\an8}ผมก็เลยถามว่า "หมายความว่ายังไง"

427
00:28:24,077 --> 00:28:29,499
เธอบอกว่า "ฉันถูกผู้ชายสองคน
ลักพาตัวไปทรมานทางเซ็กซ์"

428
00:28:31,292 --> 00:28:35,422
สองคนนี้พาตัวเธอไป
แล้วบอกว่า "เอานี่ป้ายลิ้นซะ"

429
00:28:36,131 --> 00:28:40,468
เธอบอกว่าพอเอาน้ํายาป้ายลิ้น เธอก็ชาไปเลย

430
00:28:41,678 --> 00:28:44,848
{\an8}เธอบอกว่าเธอได้ยิน
เธอมองเห็น แต่ขยับตัวไม่ได้

431
00:28:44,848 --> 00:28:46,307
{\an8}เหมือนเป็นอัมพาต

432
00:28:47,308 --> 00:28:49,227
พวกเขาทรมานเธอ ล่วงละเมิดทางเพศเธอ

433
00:28:50,019 --> 00:28:52,939
เธอบอกว่าได้ยินพวกเขาพูด

434
00:28:53,606 --> 00:28:55,692
"เราจะทํายังไงกับศพเธอดี"

435
00:28:56,693 --> 00:28:58,653
"เอาไปทิ้งตรงที่ทิ้งเทอร์รี่สิ"

436
00:29:03,241 --> 00:29:06,077
แต่เธอกระโดดออกทางหน้าต่างรถระหว่างทาง

437
00:29:07,203 --> 00:29:10,206
คนผ่านมาจอดช่วย แล้วพวกเขาก็หนีไป

438
00:29:12,375 --> 00:29:14,544
คนที่เธอพูดถึง ผมรู้จักด้วย

439
00:29:15,378 --> 00:29:16,379
รู้จักดีเลยล่ะ

440
00:29:17,297 --> 00:29:20,508
ดูจากนิสัยแล้ว มันก็ไม่แปลก

441
00:29:24,012 --> 00:29:25,847
นี่คือข้อมูลอีกทอดหนึ่ง ใช่ไหม

442
00:29:25,847 --> 00:29:28,224
ผู้หญิงบอกรอนนี่ รอนนี่มาบอกเรา

443
00:29:28,224 --> 00:29:30,727
เราต้องตามหาผู้หญิงคนนี้

444
00:29:31,311 --> 00:29:34,564
ผมมีที่อยู่ในรายงานฉบับเดิม

445
00:29:34,564 --> 00:29:36,816
ว่าใครอยู่ในย่านนั้นบ้าง

446
00:29:36,816 --> 00:29:39,194
ผมก็เลยไปเคาะประตู

447
00:29:40,111 --> 00:29:42,614
ผมทราบว่าเธอไปอยู่นอกรัฐ

448
00:29:43,865 --> 00:29:46,451
ผมเจอเบอร์โทรศัพท์ แล้วเราก็คุยกัน

449
00:29:47,035 --> 00:29:50,747
เธอให้ความร่วมมือดีมาก แล้วก็ยินดีมาพบเรา

450
00:29:50,747 --> 00:29:51,831
ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่มาก

451
00:29:56,461 --> 00:29:59,172
เราบินไปหาเธอ

452
00:30:01,090 --> 00:30:03,301
ราล์ฟไปเทกซัสเพื่อไปคุยกับเธอ

453
00:30:03,885 --> 00:30:06,805
ตอนนั้น วินาทีนั้นทําให้ผมรู้ว่า

454
00:30:06,805 --> 00:30:08,765
"ผู้ชายคนนี้จะทําทุกอย่าง"

455
00:30:08,765 --> 00:30:11,392
แล้วผมก็รู้สึกดีมากจริงๆ

456
00:30:11,392 --> 00:30:17,148
ผมรู้สึกเลยว่าหลังผ่านมา 33 ปี
ในที่สุดก็มีคนอยู่ข้างผมสักที

457
00:30:18,233 --> 00:30:19,943
(ขอต้อนรับสู่เทกซัส)

458
00:30:19,943 --> 00:30:23,530
เราเพิ่งจะบินมาถึง
แล้วผมก็ได้รับสายจากห้องทดลองนิติเวช

459
00:30:24,239 --> 00:30:25,615
ทางห้องทดลองบอกผม

460
00:30:25,615 --> 00:30:29,911
{\an8}"เราเจอดีเอ็นเอจากที่เกิดเหตุ
ตรงกับในระบบโคดิส"

461
00:30:31,788 --> 00:30:33,081
นี่มันยอดไปเลย

462
00:30:33,915 --> 00:30:36,125
แต่ก็ยังมีข้อสับสนนิดหน่อย

463
00:30:36,709 --> 00:30:39,504
เพราะนั่นไม่ใช่คนที่เราคิด

464
00:30:40,046 --> 00:30:41,965
ที่เราถูกชี้นําไปทางนั้น

465
00:30:41,965 --> 00:30:45,009
จากข้อมูลที่เราจะได้จากสายของเรา

466
00:30:45,760 --> 00:30:47,720
เป็นคนละคนที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย

467
00:30:50,181 --> 00:30:52,517
เพราะนักอาชญาวิทยา เราก็เลยได้ชื่อ

468
00:30:53,434 --> 00:30:56,312
ผลดีเอ็นเอตรงกับคนชื่อโรเบิร์ต อินิเกซ

469
00:30:56,312 --> 00:30:58,398
(กรมยานพาหนะแคลิฟอร์เนีย)

470
00:30:58,398 --> 00:31:00,775
โรเบิร์ต อินิเกซเป็นใคร เขามาจากไหน

471
00:31:00,775 --> 00:31:04,612
เขาทําอะไร เขาอยู่ที่ไหน
เมื่อ 34 ปีก่อนเขาอยู่ที่ไหน

472
00:31:12,662 --> 00:31:15,164
{\an8}โรเบิร์ต อินิเกซไม่อยู่ในแฟ้มเลย

473
00:31:15,164 --> 00:31:17,834
{\an8}เขาไม่ได้อยู่ในคนที่ถูกสอบปากคํา

474
00:31:17,834 --> 00:31:20,211
ชื่อของเขาไม่เคยถูกพูดถึงเลย

475
00:31:20,211 --> 00:31:23,298
รายงานฉบับเดิมมีชื่อหลายคนมากๆ

476
00:31:23,298 --> 00:31:24,841
แต่เขาไม่ได้อยู่ในนั้น

477
00:31:25,425 --> 00:31:27,886
แต่มันก็น่าตื่นเต้นมากๆ

478
00:31:30,305 --> 00:31:34,100
เรากลับมาจากเดินทางไปนอกรัฐ
ไปสอบปากคําสายของเรา

479
00:31:34,100 --> 00:31:36,936
ซึ่งก็กลายเป็นเจอทางตัน

480
00:31:36,936 --> 00:31:39,272
เรารีบกลับมาเริ่ม...

481
00:31:39,272 --> 00:31:41,691
ทําการสืบประวัติโรเบิร์ต อินิเกซ

482
00:31:41,691 --> 00:31:45,403
แล้วผมก็ดูประวัติอาชญากรรม
จากการโดนจับครั้งก่อนๆ ด้วย

483
00:31:45,403 --> 00:31:49,824
เมื่อปี 1981
โรเบิร์ต อินิเกซถูกจับข้อหาข่มขืน

484
00:31:51,075 --> 00:31:52,702
(มีนาคม ปี 1980 ฆาตกรรมเทรีซา บรูโดรซ์)

485
00:31:52,702 --> 00:31:57,248
ผู้เสียหายในคดีนั้นเป็นคนโบกรถที่เขารับขึ้นรถมา

486
00:31:57,248 --> 00:31:59,584
แล้วเขาก็ข่มขืนเธอ

487
00:31:59,584 --> 00:32:01,461
ผู้เสียหายมาแจ้งความ

488
00:32:02,211 --> 00:32:04,297
เขาถูกจับกุมทันทีหลังข่มขืน

489
00:32:05,131 --> 00:32:06,466
เขาถูกส่งฟ้องในศาล

490
00:32:06,466 --> 00:32:08,593
เขาต้องตอบรับข้อกล่าวหา
ในศาลพิจารณาคดีชั้นต้น

491
00:32:08,593 --> 00:32:10,720
ผู้เสียหายก็มาขึ้นให้การ

492
00:32:10,720 --> 00:32:13,097
ช่วงหนึ่งก่อนเริ่มการไต่สวน

493
00:32:13,598 --> 00:32:16,267
ผู้เสียหายก็เริ่มติดต่อยาก

494
00:32:16,267 --> 00:32:19,062
แล้วคดีก็ถูกถอนฟ้อง เขาก็รอดตัวไป

495
00:32:19,062 --> 00:32:20,521
(มิถุนายน ปี 1981 คดีข่มขืนถูกถอนฟ้อง)

496
00:32:20,521 --> 00:32:22,565
ตัดมาปี 1982

497
00:32:24,233 --> 00:32:26,653
เขาถูกจับกุมข้อหาข่มขืนอีกครั้ง

498
00:32:26,653 --> 00:32:29,530
คราวนี้เขาถูกตัดสินโทษ แล้วติดคุก

499
00:32:29,530 --> 00:32:34,494
การรับโทษในครั้งนั้น
ทําให้ดีเอ็นเอของเขาเข้าระบบฐานข้อมูลโคดิส

500
00:32:35,370 --> 00:32:40,291
เพราะผลดีเอ็นเอในโคดิส
คือเครื่องมือสืบสวนและเบาะแสเดียว

501
00:32:40,291 --> 00:32:44,170
ตามจรรยาบรรณแล้ว
เราต้องไปหาสิ่งที่เรียกว่า "ตัวอย่างยืนยัน"

502
00:32:45,213 --> 00:32:49,384
เราต้องเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอ
จากเขามาเพื่อยืนยัน

503
00:32:49,384 --> 00:32:52,971
เทียบกับหลักฐานจากการชันสูตร

504
00:32:52,971 --> 00:32:56,516
ขั้นตอนต่อไปของเราก็คือการตามหานายอินิเกซ

505
00:32:58,434 --> 00:33:03,231
สายสืบราล์ฟ เฮอร์นานเดซถามผม
ว่ารู้จักคนชื่อโรเบิร์ต อินิเกซไหม

506
00:33:04,232 --> 00:33:07,276
ผมบอกว่าไม่ แต่ผมก็มีความหวัง

507
00:33:08,069 --> 00:33:10,238
ดีเอ็นเอจับคนร้ายได้เสมอ

508
00:33:10,238 --> 00:33:12,281
แล้วเราก็ได้ดีเอ็นเอแล้ว

509
00:33:12,281 --> 00:33:15,159
ทีนี้ก็เหลือแค่ตามหาเขา

510
00:33:15,159 --> 00:33:18,454
ผู้กระทําผิดทางเพศต้องมารายงานตัวในวันเกิด

511
00:33:18,454 --> 00:33:22,125
วันเกิดนายอินิเกซคืออีกประมาณสี่เดือน

512
00:33:22,125 --> 00:33:26,004
จากตอนที่สายสืบเฮอร์นานเดซ
ทราบว่าเขาอาจเป็นผู้ต้องสงสัย

513
00:33:27,088 --> 00:33:30,591
ที่ที่จะเจอนายอินิเกซได้ง่ายที่สุด

514
00:33:30,591 --> 00:33:33,428
คือตอนที่เขามารายงานตัว

515
00:33:40,810 --> 00:33:42,145
(วันที่ 3 ธันวาคม ปี 2014)

516
00:33:42,145 --> 00:33:46,733
อินิเกซอยู่ที่สถานีตํารวจฮาร์เบอร์
รอรายงานตัวตามบัญชีผู้กระทําผิดทางเพศ

517
00:33:48,109 --> 00:33:51,988
ตอนนั้น ผมอยากรู้ข้อมูลเขาเพิ่มเติม

518
00:33:51,988 --> 00:33:53,948
เราอยากยืนยันที่อยู่ของเขา

519
00:33:53,948 --> 00:33:56,909
เขาไปไหนมาบ้าง ครอบครัว เพื่อนมีใครบ้าง

520
00:33:56,909 --> 00:33:59,829
เพราะมันอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเทรีซา

521
00:34:00,705 --> 00:34:04,250
แล้วผมก็อยากได้ตัวอย่างดีเอ็นเอของเขา

522
00:34:05,084 --> 00:34:08,046
เราเลยบอกเขาว่าเราเป็นใคร มาจากไหน

523
00:34:08,046 --> 00:34:10,298
เขาก็ยอมเข้าให้ปากคํา

524
00:34:10,298 --> 00:34:13,634
{\an8}- คุณติดคุกเมื่อปี 80 หรือว่า...
- น่าจะปี 80 ครับ

525
00:34:14,427 --> 00:34:16,345
{\an8}ก่อนติดคุก คุณอาศัยอยู่ที่ไหน

526
00:34:20,308 --> 00:34:21,309
{\an8}อืม

527
00:34:22,935 --> 00:34:26,230
{\an8}ผมน่าจะอยู่ที่วิลมิงตันนะ อยู่ที่...

528
00:34:27,899 --> 00:34:30,526
{\an8}บ้านของแม่เลี้ยงกับพ่อ

529
00:34:30,526 --> 00:34:33,613
{\an8}ผมไม่ค่อยรู้จักคนที่วิลมิงตัน

530
00:34:33,613 --> 00:34:34,697
{\an8}หมายถึง...

531
00:34:34,697 --> 00:34:36,657
{\an8}ผมก็ไปแถวนั้น แต่...

532
00:34:37,200 --> 00:34:38,868
{\an8}ผมไม่ได้รู้จักใครแถวนั้นเลย

533
00:34:39,660 --> 00:34:43,831
ผมไม่ได้วางแผนการใหญ่อะไรไว้

534
00:34:43,831 --> 00:34:49,212
ความคิดแรกของผมคือ
"เป็นตัวเอง คุยกับเขา ทําให้เขาสบายใจ"

535
00:34:49,212 --> 00:34:52,799
แล้วมันก็ต่อยอดจากตรงนั้นได้เอง

536
00:34:53,382 --> 00:34:55,927
{\an8}- เคยไปปาร์ตี้ชายหาดไหม
- ไม่

537
00:34:55,927 --> 00:34:58,513
{\an8}- ไม่เคยไปที่นั่นเลยเหรอ
- ไม่เคย

538
00:34:58,513 --> 00:35:02,225
{\an8}แล้วเคยไปมาลากาโคฟ
พาลอส เวอร์เดส เอสเตทส์ไหม

539
00:35:03,518 --> 00:35:04,352
{\an8}อืม

540
00:35:05,436 --> 00:35:09,899
{\an8}วิธีของราล์ฟคือ...

541
00:35:10,900 --> 00:35:12,610
{\an8}ไม่แสดงตัวว่าเผชิญหน้า

542
00:35:12,610 --> 00:35:17,031
เขาพยายามทําให้อินิเกซสบายใจ

543
00:35:17,532 --> 00:35:22,036
แล้วก็พยายามไล่เรียงข้อมูลที่เขามี

544
00:35:22,036 --> 00:35:27,166
เพื่อดูว่าจะล็อกตัวในเรื่องเล่าได้ไหม

545
00:35:27,166 --> 00:35:29,377
{\an8}เล่าคดีที่คุณถูกจับให้ฟังหน่อย

546
00:35:31,129 --> 00:35:32,338
{\an8}ผมพาเธอไปรีดอนโด

547
00:35:33,381 --> 00:35:35,716
{\an8}- แล้วเราก็มีเซ็กซ์กัน
- อืม

548
00:35:35,716 --> 00:35:37,969
{\an8}ใช่ เธอไม่ยอม แต่...

549
00:35:38,594 --> 00:35:41,139
{\an8}หลังจากนั้นเธอก็ยอม แล้ว...

550
00:35:41,806 --> 00:35:43,891
{\an8}- แล้วคุณก็โดนข้อหาข่มขืน
- ใช่

551
00:35:43,891 --> 00:35:46,102
{\an8}คุณรอดคดีเพราะเธอไม่มาให้การ

552
00:35:46,102 --> 00:35:47,186
{\an8}- อืม
- โอเค

553
00:35:47,979 --> 00:35:49,605
{\an8}คุ้นชื่อเทรีซาบ้างไหม

554
00:35:51,566 --> 00:35:54,360
{\an8}- ไม่เลย
- ไม่เหรอ ไม่เคยเลยเหรอ

555
00:35:54,944 --> 00:35:56,988
มีหลายครั้งที่ผมเห็นในอกเขา

556
00:35:57,572 --> 00:36:00,449
ว่าเขาหายใจแรงแบบที่หลายคนบรรยายไว้

557
00:36:00,449 --> 00:36:02,743
เราจะเห็นคนที่หัวใจเต้นแรงขึ้นได้เลย

558
00:36:02,743 --> 00:36:04,996
หรือมองเห็นหัวใจเต้นทะลุเสื้อ

559
00:36:05,621 --> 00:36:10,084
คุณจะเห็นว่าเขาหายใจลึก
แล้วเขาก็ประหม่าอย่างชัดเจน

560
00:36:11,252 --> 00:36:13,880
{\an8}ผมจะเอารูปให้ดูนะ

561
00:36:13,880 --> 00:36:14,964
{\an8}โอเค

562
00:36:18,718 --> 00:36:21,888
{\an8}จําผู้หญิงคนนี้ได้ไหม จําได้สักนิดไหม

563
00:36:21,888 --> 00:36:23,139
{\an8}- ไม่เลย
- ไม่นะครับ

564
00:36:23,139 --> 00:36:24,223
{\an8}อืม

565
00:36:24,724 --> 00:36:28,436
{\an8}ผู้หญิงคนนี้ถูกพบศพที่ริมหาด

566
00:36:28,436 --> 00:36:31,564
{\an8}แน่ใจนะว่าไม่ใช่คนที่ดูคุ้นเคย

567
00:36:31,564 --> 00:36:33,357
{\an8}เทรีซา บรูโดรซ์

568
00:36:34,025 --> 00:36:36,944
{\an8}- ไม่เลย
- นี่เมื่อปี 1980 เดือนมีนาคม

569
00:36:38,112 --> 00:36:39,113
{\an8}ไม่ จําไม่ได้เลย

570
00:36:39,697 --> 00:36:44,160
การปฏิเสธนี้สําคัญมาก
เพราะเรามีหลักฐานดีเอ็นเอแน่นหนา

571
00:36:44,160 --> 00:36:49,290
ถ้าเขามาบอกเราว่า
"ผมแอบเป็นชู้กับเทรีซาลับหลังสามี

572
00:36:49,290 --> 00:36:51,292
คืนนั้นผมมีเซ็กซ์กับเธอ"

573
00:36:52,043 --> 00:36:54,128
รูปคดีของเราจะซับซ้อนขึ้นมาก

574
00:36:54,128 --> 00:36:55,463
{\an8}ไม่เลย

575
00:36:55,463 --> 00:36:56,797
{\an8}- ไม่เหรอ
- อืม

576
00:36:56,797 --> 00:37:00,468
นั่นคือเหตุผลที่การปฏิเสธมีผลอย่างมาก

577
00:37:01,177 --> 00:37:02,637
{\an8}พอมีสาเหตุอะไรไหม

578
00:37:03,262 --> 00:37:07,475
{\an8}ที่ดีเอ็นเอของคุณอยู่ในที่เกิดเหตุ

579
00:37:11,771 --> 00:37:12,897
{\an8}ก็ไม่...

580
00:37:12,897 --> 00:37:14,607
{\an8}ไม่นะ ไม่น่ามีครับ

581
00:37:14,607 --> 00:37:15,858
{\an8}- ไม่น่ามีเหรอ
- ครับ

582
00:37:16,400 --> 00:37:17,401
{\an8}เราอยู่ตรงนี้

583
00:37:17,902 --> 00:37:19,070
{\an8}เรารู้ว่าคุณช่วยเราได้

584
00:37:20,112 --> 00:37:23,282
{\an8}เพราะดีเอ็นเอของคุณอยู่ในที่เกิดเหตุ

585
00:37:24,283 --> 00:37:26,202
{\an8}ผมไม่รู้นะ ผมไม่เห็นว่าจะเป็นไปได้ยังไง

586
00:37:26,202 --> 00:37:28,204
{\an8}ผมไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้เลย

587
00:37:28,871 --> 00:37:30,915
ถ้าอยากสานสัมพันธ์อันดีกับผู้ต้องสงสัย

588
00:37:30,915 --> 00:37:32,333
เราต้องมอบบางอย่างให้เขา

589
00:37:32,333 --> 00:37:35,711
ผมมีข้อมูลให้เขา เขาก็อยากรู้ข้อมูลนั้น

590
00:37:35,711 --> 00:37:39,799
มันอาจไปกระตุ้นให้เขาพูดอะไรบางอย่างออกมา

591
00:37:39,799 --> 00:37:42,093
เพื่อช่วยให้เราได้รู้ความจริง

592
00:37:42,093 --> 00:37:44,887
เพราะถ้าเขามีคําอธิบายที่ฟังขึ้นล่ะ

593
00:37:44,887 --> 00:37:46,931
ถ้าเขาไม่ได้ทําล่ะ

594
00:37:46,931 --> 00:37:50,810
{\an8}ร้อยเปอร์เซ็นต์นะ
คุณจะไม่มีปัญหากับดีเอ็นเอในนั้น

595
00:37:52,061 --> 00:37:53,646
{\an8}- ไม่มีครับ
- ถ้างั้น

596
00:37:53,646 --> 00:37:57,149
{\an8}พอจะให้ตัวอย่างสวอบช่องปากได้ไหม

597
00:37:57,149 --> 00:37:58,234
{\an8}โอเค

598
00:37:58,234 --> 00:37:59,777
{\an8}ขอบคุณมากนะครับ

599
00:38:01,946 --> 00:38:04,240
ผมออกจากสอบปากคําอินิเกซ

600
00:38:04,240 --> 00:38:06,659
โดยปักใจเชื่อว่าเราจับคนร้ายได้แล้ว

601
00:38:08,119 --> 00:38:11,122
แต่สิ่งที่สําคัญกว่าคือทํารูปคดี และสืบให้รู้แน่ชัด

602
00:38:11,122 --> 00:38:14,208
"โอเค นี่แหละคนร้าย"
แล้วเราค่อยไปจับกุมเขา

603
00:38:15,710 --> 00:38:18,963
การได้สวอบดีเอ็นเอจากนายอินิเกซ

604
00:38:18,963 --> 00:38:22,800
ทําให้กรมตํารวจตรวจยืนยันได้

605
00:38:22,800 --> 00:38:26,262
(เขตลอสแอนเจลัส
สํานักงานแพทย์ชันสูตร)

606
00:38:26,262 --> 00:38:28,014
แล้วผลตรวจก็ตรงจริงๆ

607
00:38:28,014 --> 00:38:30,808
โดยพิสูจน์จากสถิติ

608
00:38:30,808 --> 00:38:34,895
ซึ่งก็คือหนึ่งใน 82.5 ล้านล้าน

609
00:38:34,895 --> 00:38:38,733
โลกเรามีประชากรแค่เจ็ดพันล้านคน

610
00:38:38,733 --> 00:38:44,322
การที่ผลตรงหนึ่งใน 80 กว่าล้านล้าน

611
00:38:44,322 --> 00:38:46,615
เป็นผลตรวจที่สําคัญเลย

612
00:38:49,952 --> 00:38:54,332
ในคดีนี้ มันชัดเจนมากว่าเขาคือฆาตกร

613
00:38:54,915 --> 00:38:56,459
คําถามก็มีแค่

614
00:38:56,459 --> 00:38:59,420
"เราทํายังไงได้บ้าง เพื่อให้รูปคดีแน่นหนาขึ้น"

615
00:39:00,796 --> 00:39:04,008
คดีข่มขืนเมื่อปี 1981 มีความสําคัญสุดๆ

616
00:39:04,008 --> 00:39:07,428
เพราะอินิเกซได้เจอผู้หญิงคนหนึ่ง

617
00:39:07,428 --> 00:39:12,141
ที่อยู่ในวิลมิงตัน
ที่ป้ายรถเมล์ แล้วอาสาไปส่งเธอ

618
00:39:12,141 --> 00:39:15,770
เราทราบความจริงว่า
เทรีซาถูกพบเห็นครั้งสุดท้ายในวิลมิงตัน

619
00:39:15,770 --> 00:39:19,023
แล้วก็มีความคล้ายกันในด้านวิธีก่อเหตุ

620
00:39:19,023 --> 00:39:21,901
โชคดีที่เราได้เจอและสอบปากคํา

621
00:39:21,901 --> 00:39:23,778
ผู้เสียหายคดีข่มขืนเมื่อปี 1981

622
00:39:24,820 --> 00:39:25,654
{\an8}(บันทึกตํารวจ - 2017)

623
00:39:25,654 --> 00:39:29,033
{\an8}ตอนเจอผู้ชายคนนั้น
ฉันไม่ได้โบกรถเลย ฉันเดินอยู่เฉยๆ

624
00:39:29,033 --> 00:39:32,036
{\an8}เขาขับรถมาจอด
แล้วถามว่าให้ไปส่งไหม ฉันบอกว่า "ก็ดีค่ะ"

625
00:39:33,037 --> 00:39:35,289
สถานการณ์ที่เธอบอก มันคล้าย

626
00:39:35,289 --> 00:39:38,084
กับเรื่องที่เราเชื่อว่าเกิดกับเทรีซา

627
00:39:38,084 --> 00:39:42,880
{\an8}คุณแน่ใจแค่ไหนว่าผู้ชายคนนี้ขืนใจ... ข่มขืนคุณ

628
00:39:42,880 --> 00:39:44,131
{\an8}ร้อยเปอร์เซ็นต์ค่ะ

629
00:39:44,632 --> 00:39:47,051
{\an8}ฉันเลิกขัดขืน เพราะเขาขู่จะฆ่าฉัน

630
00:39:51,263 --> 00:39:53,641
เธอถูกข่มขู่ ก็เลยยอม

631
00:39:55,351 --> 00:39:57,186
เทเรซาถูกทําร้ายและถูกฆ่า

632
00:40:00,523 --> 00:40:02,191
ผมเชื่อว่าเทรีซาสู้ขัดขืน

633
00:40:02,942 --> 00:40:05,361
อินิเกซก็เลยทําจริงตามที่ขู่

634
00:40:06,404 --> 00:40:08,989
เรื่องนี้ส่งผลต่อคดีอย่างสูง

635
00:40:08,989 --> 00:40:14,537
มันทําให้รูปคดีของเราหนาแน่นขึ้นมาก

636
00:40:18,040 --> 00:40:21,085
ทุกครั้งที่ผมดูคดีเก่า

637
00:40:21,710 --> 00:40:26,340
ผมจะอยากนั่งคุยกับผู้ต้องสงสัยเสมอ ถ้าทําได้

638
00:40:28,426 --> 00:40:31,595
ผมอยากประเมินผู้ต้องสงสัยด้วยตัวเอง

639
00:40:31,595 --> 00:40:34,390
ผมอยากเห็นว่าผู้ต้องสงสัยตอบคําถามผมยังไง

640
00:40:34,390 --> 00:40:38,185
ผมอยากรู้ว่าผู้ต้องสงสัย
จะทําให้ทุกอย่างแย่ลงหรือเปล่า

641
00:40:38,185 --> 00:40:41,939
เขาจะยอมรับอะไรบ้าง
ปัญหาของผมจะมีอะไรบ้าง

642
00:40:41,939 --> 00:40:46,152
นี่คือโอกาสเดียวที่ผมจะได้คุยกับผู้ต้องสงสัย

643
00:40:46,152 --> 00:40:49,822
หลังจากส่งฟ้องไปแล้ว ผมก็สอบปากคําอีกไม่ได้

644
00:40:51,532 --> 00:40:56,579
โรเบิร์ต อินิเกซบอกราล์ฟ เฮอร์นานเดซ
ว่าเขาไม่เคยพบผู้ตาย

645
00:40:56,579 --> 00:40:58,122
ไม่เคยมีเซ็กซ์กับเธอ

646
00:40:58,122 --> 00:41:02,751
เขาไม่เคยไปพาลอส เวอร์เดส เอสเตทส์

647
00:41:02,751 --> 00:41:04,336
มาลากาโคฟ และชายหาดตรงนั้น

648
00:41:04,336 --> 00:41:08,174
ยิ่งเขายืนกรานปฏิเสธมากเท่าไหร่

649
00:41:08,174 --> 00:41:11,844
รูปคดีในขั้นต่อไปก็จะยิ่งดีขึ้น

650
00:41:11,844 --> 00:41:14,763
เพราะผมพิสูจน์ได้เลยว่ามันไม่จริง

651
00:41:14,763 --> 00:41:19,393
จอห์นอยากตามผม
ไปสอบปากคําโรเบิร์ต อินิเกซอีกครั้ง

652
00:41:20,311 --> 00:41:22,438
เราสองคนเข้าไปคุยกับเขา

653
00:41:22,438 --> 00:41:23,772
(บันทึกตํารวจ - 2017)

654
00:41:23,772 --> 00:41:26,692
(ผู้ต้องสงสัย โรเบิร์ต อินิเกซ
สายสืบราล์ฟ เฮอร์นานเดซและจอห์น ลูวิน)

655
00:41:26,692 --> 00:41:30,112
{\an8}สวัสดีครับ ผมมาคุยกับโรเบิร์ต

656
00:41:30,696 --> 00:41:32,323
{\an8}- ใครคะ
- ผมชื่อราล์ฟ

657
00:41:32,323 --> 00:41:33,407
{\an8}เขารู้จักผม

658
00:41:33,991 --> 00:41:34,992
{\an8}นี่จอห์น

659
00:41:35,659 --> 00:41:37,578
การสอบปากคําครั้งที่สองไม่ดีเท่าไหร่

660
00:41:37,578 --> 00:41:40,998
ส่วนหนึ่งก็เพราะภรรยากับลูกสาวเขาอยู่ด้วย

661
00:41:40,998 --> 00:41:42,208
ครอบครัวเขาอยู่ด้วย

662
00:41:42,833 --> 00:41:43,709
{\an8}เข้ามาเลยครับ

663
00:41:45,336 --> 00:41:46,170
{\an8}ขอบคุณครับ

664
00:41:46,754 --> 00:41:48,839
{\an8}พวกคุณดูเหมือนจะมาจับเขาเลย

665
00:41:48,839 --> 00:41:50,883
{\an8}- ตายจริง ไม่ครับ เราจะ...
- โอเค

666
00:41:50,883 --> 00:41:54,887
{\an8}เดี๋ยวเราก็ไปแล้ว ผมจะขอแค่สิบนาทีเท่านั้น

667
00:41:54,887 --> 00:41:57,806
{\an8}แล้วก็ขอคุยกันเป็นการส่วนตัว ถ้าคุณโอเค

668
00:41:57,806 --> 00:42:00,518
{\an8}ทําไม เขาไม่มีอะไรปิดบังกับฉัน

669
00:42:00,518 --> 00:42:02,811
{\an8}- ผมไม่มีอะไรปิดบังกับเธอ
- ไม่มี

670
00:42:02,811 --> 00:42:05,147
{\an8}เราบอกกันทุกอย่าง

671
00:42:05,147 --> 00:42:10,277
{\an8}เราอยากให้เกียรติเขาโดยการคุยกัน

672
00:42:10,277 --> 00:42:12,988
{\an8}โดยไม่มีใครอยู่ด้วย ถ้าเขาต้องการ

673
00:42:12,988 --> 00:42:15,574
{\an8}- แต่ถ้านี่คือ...
- ไม่ เธออยู่ฟังได้

674
00:42:15,574 --> 00:42:21,205
มันเป็นไปได้ยากมากที่เขาจะบอกภรรยา

675
00:42:22,248 --> 00:42:26,794
ที่ไม่ได้คบกับเขาตอนเกิดเหตุฆาตกรรม

676
00:42:26,794 --> 00:42:30,506
"จะว่าไป คุณรู้ไหมผมเคยข่มขืนแล้วฆ่าคน

677
00:42:30,506 --> 00:42:32,216
ก่อนจะมาคบกับคุณ"

678
00:42:33,050 --> 00:42:39,515
เราเลยอยากคุยเป็นการส่วนตัว
แต่ไม่ว่าเราจะเสนอยังไง

679
00:42:39,515 --> 00:42:43,143
เขาก็ยืนกรานว่า
"ไม่ เราไม่มีความลับกัน" โน่นนี่นั่น

680
00:42:43,143 --> 00:42:45,271
เราเลยต้องสอบปากคําต่อหน้าเธอ

681
00:42:45,271 --> 00:42:47,606
{\an8}- ฟังผมก่อนนะ
- ผมไม่เกี่ยวข้องกับคดีนั้น

682
00:42:47,606 --> 00:42:49,066
{\an8}โรเบิร์ต ฟังผมก่อน

683
00:42:49,066 --> 00:42:53,779
เขาไม่อยากยอมรับทุกอย่างต่อหน้าลูกเมีย

684
00:42:53,779 --> 00:42:58,409
แล้วพอจอห์นเริ่มกดดันเขา
ด้วยรายละเอียดของเหตุการณ์

685
00:42:58,409 --> 00:43:00,119
เขาก็เริ่มปฏิเสธ

686
00:43:00,119 --> 00:43:01,954
เขาร้อนตัวมากๆ

687
00:43:01,954 --> 00:43:04,873
{\an8}ผมขอยืนยันตามเดิม ผมไม่รู้จักเธอ

688
00:43:04,873 --> 00:43:07,001
{\an8}ผมไม่เคยเจอเธอ ไม่เคยรู้จักเธอ

689
00:43:07,001 --> 00:43:10,838
ในการสอบปากคํา
จอห์นได้กล่าวหาอินิเกซในข้อหาฆาตกรรม

690
00:43:10,838 --> 00:43:13,799
{\an8}- คุณบอกว่าไม่เคยเจอผู้หญิงคนนี้เลย
- ไม่เคย

691
00:43:13,799 --> 00:43:15,968
{\an8}แล้วคุณคิดยังไงกับหลักฐานของคุณ

692
00:43:16,719 --> 00:43:18,762
{\an8}คุณคิดว่าเราเจอดีเอ็นเอแบบไหน

693
00:43:22,891 --> 00:43:24,351
{\an8}อาจจะเป็นสเปิร์มของผมมั้ง

694
00:43:25,144 --> 00:43:28,522
{\an8}ใช่ งั้นคุณบอกทีสิว่ามันเป็นไปได้ยังไง โรเบิร์ต

695
00:43:29,607 --> 00:43:32,901
{\an8}มันไม่น่าเป็นไปได้ เพราะผมไม่รู้จักเธอเลย

696
00:43:32,901 --> 00:43:34,612
{\an8}ผมไม่เคยรู้จัก ไม่เคยเจอเธอ

697
00:43:34,612 --> 00:43:36,572
{\an8}- โรเบิร์ต
- ผมไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนั้น

698
00:43:37,281 --> 00:43:41,619
{\an8}เราเจออสุจิของคุณที่ขนหัวหน่าวของศพผู้หญิง

699
00:43:41,619 --> 00:43:46,290
{\an8}ผู้ตายคนนี้ถูกรับขึ้นรถในจุดที่ใกล้กัน

700
00:43:46,290 --> 00:43:50,252
{\an8}ภายในเวลาห่างกันไม่ถึงปีจากที่คุณรับลอรี่ขึ้นรถ

701
00:43:52,212 --> 00:43:55,007
{\an8}ผู้หญิงคนนี้ถูกตีหัว

702
00:43:55,716 --> 00:43:58,552
ยิ่งกดดันเขาก็ยิ่งปฏิเสธ

703
00:43:59,303 --> 00:44:03,098
แต่จอห์นก็ทําให้เขายอมรับ
ว่าเขาไม่เชื่อคําปฏิเสธของตัวเอง

704
00:44:03,098 --> 00:44:04,850
มันก็เลยวนกลับมาที่เดิม

705
00:44:04,850 --> 00:44:07,895
{\an8}คุณเห็นด้วยไหมว่าถ้าอสุจิของคุณอยู่ในตัวเธอ

706
00:44:07,895 --> 00:44:11,690
{\an8}นั่นแปลว่าคุณต้องเคยรู้จักเธอ

707
00:44:11,690 --> 00:44:13,275
{\an8}และมีเซ็กซ์กับเธอ

708
00:44:13,901 --> 00:44:16,320
{\an8}คืนนั้นที่ริมหาด

709
00:44:17,321 --> 00:44:18,781
{\an8}ใช่ มันก็คงไม่แปลก

710
00:44:21,950 --> 00:44:24,203
{\an8}ถ้าคุณนั่งตรงที่ผมนั่งอยู่

711
00:44:24,203 --> 00:44:25,663
{\an8}คุณจะเชื่อที่ตัวเองพูดไหม

712
00:44:27,581 --> 00:44:29,583
{\an8}- ตอบที
- ฉันเชื่อเขานะ

713
00:44:29,583 --> 00:44:31,210
{\an8}คุณนาย ผมไม่ได้ถามคุณ

714
00:44:31,210 --> 00:44:34,296
{\an8}ถ้าคุณนั่งอยู่ตรงที่ผมนั่งตอนนี้
คุณจะเชื่อเรื่องเล่านั้นไหม ตอบที

715
00:44:35,255 --> 00:44:37,132
{\an8}ไม่ ผมก็คงไม่เชื่อเรื่องนั้น

716
00:44:37,132 --> 00:44:39,301
{\an8}ผมคิดว่าคณะลูกขุน 12 ท่าน
ก็คงไม่เชื่อเช่นกัน

717
00:44:40,302 --> 00:44:44,890
เขามีสีหน้าแบบยอมรับสภาพ

718
00:44:45,474 --> 00:44:48,686
ว่าเขารู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป

719
00:44:49,269 --> 00:44:52,731
{\an8}ผมไม่อยากกลับไปติดคุกเพราะเรื่องที่ผมไม่ได้ทํา

720
00:44:52,731 --> 00:44:54,441
{\an8}โอเค ฟังนะ

721
00:44:54,441 --> 00:44:55,526
{\an8}ดีเอ็นเอของคุณ

722
00:44:55,526 --> 00:44:59,363
{\an8}ผมรู้ว่าคุณพูดอะไร
ดีเอ็นเอผมอยู่กับเธอ แต่ผมไม่รู้มันเกิดได้ยังไง

723
00:44:59,363 --> 00:45:01,448
{\an8}จบหรือยัง ผมเริ่มจะโมโหแล้วนะ

724
00:45:01,448 --> 00:45:03,992
{\an8}ใช่ ฉันพร้อมจะขอทนายแล้ว เราจะเรียกทนาย

725
00:45:03,992 --> 00:45:06,537
{\an8}- เดี๋ยว ฟังก่อน
- จบหรือยัง

726
00:45:06,537 --> 00:45:08,831
{\an8}- เราจบแล้ว เลิกคุย
- โรเบิร์ต ไม่ ฟังผมก่อน

727
00:45:09,331 --> 00:45:10,666
{\an8}ผมไม่มีอะไรจะพูดแล้ว

728
00:45:10,666 --> 00:45:13,335
{\an8}ถ้าคุณบอกว่าอยากให้เรากลับไป เราจะกลับ

729
00:45:13,335 --> 00:45:14,253
{\an8}- ใช่
- ใช่

730
00:45:14,253 --> 00:45:15,754
{\an8}คุณนาย ผมคุยกับเขาอยู่

731
00:45:15,754 --> 00:45:17,214
{\an8}- ผมอยากให้คุณกลับไป
- โอเค

732
00:45:18,298 --> 00:45:20,092
ได้เลย คุณมีสิทธิ์เลือก

733
00:45:21,510 --> 00:45:23,971
ตอนนั้นเรามั่นใจแล้วว่ามีหลักฐานพอ

734
00:45:23,971 --> 00:45:27,099
เรามีดีเอ็นเอ มีคําปฏิเสธของอินิเกซ

735
00:45:27,099 --> 00:45:30,018
เรามีบางข้อที่เขายอมรับ เราจับเขาได้แล้ว

736
00:45:35,399 --> 00:45:40,988
(กันยายน ปี 2017
37 ปีหลังเทรีซา บรูโดรซ์ถูกฆาตกรรม)

737
00:45:41,780 --> 00:45:44,575
กันยายน ปี 2017 ในที่สุดเราก็ลงมือ

738
00:45:45,743 --> 00:45:49,663
เรามีทีมเฝ้าระวัง
ตามอินิเกซตอนเขาออกจากบ้าน

739
00:45:51,165 --> 00:45:53,041
เราให้รถตํารวจไปเรียกเขาจอด

740
00:45:54,168 --> 00:45:57,087
แล้วตํารวจก็จับกุมเขาข้อหาฆาตกรรม

741
00:45:57,087 --> 00:45:58,046
(รวบหนุ่มใหญ่)

742
00:45:58,046 --> 00:46:00,758
เขาไม่ได้พูดอะไรมาก
แต่ตอนนั้นมันก็ไม่สําคัญแล้ว

743
00:46:00,758 --> 00:46:04,344
เรามีหลักฐานพอสมควรแล้ว
แล้วก็มีข้อมูลพอสมควรที่ส่งฟ้องได้

744
00:46:06,972 --> 00:46:10,267
ผมยังจําตอนเดินออกมาโทรหารอนนี่ได้

745
00:46:12,102 --> 00:46:14,855
โทรศัพท์ดัง แล้วผมเห็นชื่อ "สายสืบราล์ฟ"

746
00:46:15,773 --> 00:46:16,774
ผมก็คิด "ซวยแล้วไง

747
00:46:17,399 --> 00:46:18,609
มันเช้าเกินไป"

748
00:46:19,902 --> 00:46:23,071
ผมประหม่า แล้วผมก็กระทืบเท้ารัวๆ

749
00:46:23,906 --> 00:46:24,907
ผมรับสาย

750
00:46:26,325 --> 00:46:28,619
เขาเรียก "รอนนี่"
ผมก็ถาม "ราล์ฟ ว่าไงครับ"

751
00:46:28,619 --> 00:46:31,330
เขาถาม "คุณนั่งอยู่หรือเปล่า"
ตอนนั้นใจผมตกไปอยู่ตาตุ่มเลย

752
00:46:31,830 --> 00:46:33,290
ผมบอกเขา "เราจับเขาได้แล้ว

753
00:46:34,291 --> 00:46:35,417
เราจะตั้งข้อหากับเขา"

754
00:46:39,254 --> 00:46:40,380
ผมร้องไห้เลย

755
00:46:40,380 --> 00:46:43,467
ผมนั่งร้องไห้ในรถอยู่ 45 นาที

756
00:46:44,885 --> 00:46:46,762
นี่เป็นสายโทรศัพท์ที่ทําให้เราอ่อนไหวมากๆ

757
00:46:49,807 --> 00:46:52,226
มีคนโทรมาบอกฉันว่า

758
00:46:52,226 --> 00:46:54,853
"อีกหนึ่งชั่วโมงเราจะแถลงข่าว

759
00:46:54,853 --> 00:46:57,481
ตํารวจเจอคนที่ฆ่าแม่คุณแล้ว"

760
00:46:58,524 --> 00:47:01,151
ฉันร้องไห้เลย ฉันไม่อยากเชื่อ

761
00:47:01,151 --> 00:47:03,445
เขาบอกว่า
"เราต้องการคุณที่เมืองแอลเอเดี๋ยวนี้"

762
00:47:05,864 --> 00:47:07,115
ฉันไปไม่ได้

763
00:47:08,575 --> 00:47:12,704
แต่พ่อเลี้ยงฉันไป แน่นอน เขาไปทุกงาน

764
00:47:12,704 --> 00:47:16,166
{\an8}(แถลงข่าว กรมตํารวจเขตลอสแอนเจลิส
วันที่ 9 กันยายน ปี 2017)

765
00:47:16,166 --> 00:47:18,377
{\an8}เราจัดแถลงข่าวก็เพื่อให้รอนนี่

766
00:47:19,294 --> 00:47:21,880
ได้เล่าเรื่องราวของเขากับสื่อ

767
00:47:21,880 --> 00:47:24,091
ให้ทุกคนได้รู้ว่าเขาเผชิญอะไรมา

768
00:47:24,091 --> 00:47:25,175
สายสืบ

769
00:47:25,676 --> 00:47:26,885
ขอบคุณครับ

770
00:47:28,428 --> 00:47:31,390
วันแถลงข่าว คุณจะเจอผมหลังฉาก

771
00:47:31,390 --> 00:47:33,058
{\an8}ผมเครียดนิดหน่อย

772
00:47:33,058 --> 00:47:36,770
{\an8}ผมเหงื่อแตก ผมดูเหมือนรูดี้ จูลิอานี่เลย

773
00:47:37,479 --> 00:47:41,233
บัดนี้ เราขอแนะนํารอนนี่ ฟีมัตต์

774
00:47:41,233 --> 00:47:44,862
ที่ ณ ตอนนั้นเป็นสามีของเทรีซา บรูโดรซ์

775
00:47:45,988 --> 00:47:47,322
{\an8}- รอนนี่
- ขอบคุณครับ

776
00:47:51,201 --> 00:47:52,202
สวัสดีครับ

777
00:47:53,370 --> 00:47:56,832
{\an8}ผ่านมา 37 ปีแล้ว นานกว่า 37 ปี

778
00:47:56,832 --> 00:47:59,877
{\an8}แล้วผมก็รอวันนี้มานานมาก

779
00:48:00,794 --> 00:48:04,089
{\an8}ผมอยากขอบคุณครอบครัวที่เชื่อในตัวผมมาตลอด

780
00:48:04,798 --> 00:48:07,301
{\an8}อยู่ข้างผมมาตลอด แล้วผมก็อยากขอบคุณทุกคนที่นี่

781
00:48:08,552 --> 00:48:10,804
{\an8}เพราะถ้าไม่มีพวกเขา
ผมก็คงไม่ได้มาอยู่ตรงนี้วันนี้

782
00:48:11,889 --> 00:48:13,974
{\an8}มันนานมากที่ผมเผชิญเรื่องนี้มา

783
00:48:14,933 --> 00:48:18,562
{\an8}กับความไม่แน่นอนที่ไม่รู้ว่าทําไม เป็นไปได้ยังไง

784
00:48:19,771 --> 00:48:20,772
{\an8}และ...

785
00:48:22,149 --> 00:48:23,525
{\an8}ผมดีใจที่วันนี้มาถึง

786
00:48:24,693 --> 00:48:25,694
{\an8}ขอบคุณมากครับ

787
00:48:26,486 --> 00:48:28,822
ทุกคนรู้แล้วว่าผมไม่ได้ทํา

788
00:48:29,573 --> 00:48:31,033
ตํารวจปลดภาระนั้นให้ผม

789
00:48:32,618 --> 00:48:34,244
ประชาชนได้รู้ความจริงแล้ว

790
00:48:37,581 --> 00:48:42,044
ที่สําคัญสําหรับผมคือรอนนี่ต้องได้รับสิ่งนั้น

791
00:48:45,589 --> 00:48:48,926
พอตํารวจบอกว่าไม่ใช่เขา อีกคนเป็นคนทํา

792
00:48:48,926 --> 00:48:50,218
ฉันก็แบบ "พระเจ้าช่วย"

793
00:48:53,096 --> 00:48:55,933
เราพยายามสานสัมพันธ์กัน

794
00:48:57,142 --> 00:48:57,976
แต่...

795
00:48:59,061 --> 00:49:00,687
ค่ะ มันก็ไม่ใช่จะเข้ากันได้เสมอไป

796
00:49:10,238 --> 00:49:12,658
วันที่ 2 ตุลาคม ปี 2017

797
00:49:12,658 --> 00:49:16,495
ฉันยื่นฟ้องโรเบิร์ต อินิเกซ

798
00:49:16,995 --> 00:49:21,667
ข้อหาแรกคือฆาตกรรม ข้อหาที่สองคือข่มขืน

799
00:49:22,876 --> 00:49:26,505
จากเหตุแวดล้อม
กฎหมาย และหลักฐานในตอนนั้น

800
00:49:26,505 --> 00:49:30,133
เราไม่สามารถส่งฟ้องข้อหาฆ่าเด็กได้

801
00:49:30,133 --> 00:49:32,469
(ฟีมัตต์ - ภรรยา เทอร์รี่ แอน 1959-1980)

802
00:49:32,469 --> 00:49:36,431
ก่อนที่เราจะเลือกลูกขุน ทําการไต่สวนได้

803
00:49:36,431 --> 00:49:38,976
จําเลยก็แจ้งผ่านทนาย

804
00:49:38,976 --> 00:49:41,353
ว่าเขาอยากจะทําข้อตกลงยอมรับผิด

805
00:49:41,853 --> 00:49:45,065
เขาพร้อมยอมรับผิดข้อหาฆาตกรรมโดยเจตนา

806
00:49:45,065 --> 00:49:48,193
ซึ่งมีโทษจําคุก 15 ปีถึงตลอดชีวิต

807
00:49:48,193 --> 00:49:51,446
และยอมรับว่าเขาฆ่าเทรีซาจริงๆ

808
00:49:53,031 --> 00:49:57,786
ผมรู้สึกว่าเขาอาจไม่อยากให้ภรรยา

809
00:49:57,786 --> 00:50:03,000
กับลูกเลี้ยงได้ฟังรายละเอียดของคดี

810
00:50:03,000 --> 00:50:08,296
ถ้าคุณอยู่ในจุดเดียวกับเขา
ยังไงคุณก็ต้องรับโทษอยู่แล้ว

811
00:50:09,047 --> 00:50:11,633
คุณก็มีทางให้เลือก

812
00:50:11,633 --> 00:50:17,472
ที่ยังรักษาความบริสุทธิ์
เวลาคุยกับครอบครัวเป็นการส่วนตัวได้

813
00:50:17,472 --> 00:50:20,642
(คุกหนุ่มใหญ่ 15 ปีถึงตลอดชีวิต
เหตุคดีเก่า ฆ่าสาวท้อง)

814
00:50:20,642 --> 00:50:23,270
{\an8}อินิเกซถูกตัดสินโทษเมื่อเดือนตุลาคมปี 2019

815
00:50:24,604 --> 00:50:26,982
เรารอมา 37 ปีครึ่ง

816
00:50:27,899 --> 00:50:29,818
ถ้านับวันตัดสินโทษก็ 40 ปี

817
00:50:30,902 --> 00:50:34,156
ผมอยู่ด้วยความทรมานทุกวัน

818
00:50:37,200 --> 00:50:39,828
ถ้าจําเลยถูกตัดสินโทษในชั้นไต่สวน

819
00:50:39,828 --> 00:50:44,041
โทษต่ําสุดตามกําหนดก็คือ
จําคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีสิทธิ์ปล่อยตัว

820
00:50:44,875 --> 00:50:51,298
ถ้ายอมรับผิดรับโทษที่ 15 ปีถึงตลอดชีวิต
เขาจะมีสิทธิ์รับพิจารณาปล่อยตัว

821
00:50:52,007 --> 00:50:55,135
แต่เพราะเราไม่มีทางรู้
ว่าคณะลูกขุนจะตัดสินยังไง

822
00:50:55,135 --> 00:50:56,470
มันก็เสี่ยง

823
00:50:56,470 --> 00:50:58,972
(โรเบิร์ต อัลเลน อินิเกซ วัย 67 ปี)

824
00:50:58,972 --> 00:51:01,767
ผมคิดว่าอายุขนาดเขา 15 ปีถึงตลอดชีวิต

825
00:51:01,767 --> 00:51:02,934
(ข้อหาฆาตกรรม)

826
00:51:02,934 --> 00:51:04,311
เขาคงไม่ได้ออกมา

827
00:51:04,311 --> 00:51:06,021
ตอนนี้ผมได้นอนหลับ

828
00:51:06,021 --> 00:51:08,315
โดยรู้ว่าเขาไม่ได้ลอยนวลไปทําร้ายใครอีก

829
00:51:09,149 --> 00:51:12,736
ฉันโล่งใจมากๆ ตอนที่ทุกอย่างจบลง

830
00:51:12,736 --> 00:51:14,738
มันหนักหนามากๆ สําหรับฉัน

831
00:51:14,738 --> 00:51:17,407
ตอนนี้ฉันเริ่มเยียวยาได้แล้ว

832
00:51:27,000 --> 00:51:31,004
ผมสั่งร้านดอกไม้ใกล้มาลากาโคฟ

833
00:51:31,004 --> 00:51:33,590
ให้ทําพวงหรีดไม้กางเขนสวยๆ

834
00:51:33,590 --> 00:51:36,802
(พ่อรักโซเฟีย ซีมัตต์
ไปสู่สุคตินะ มันจบแล้ว)

835
00:51:36,802 --> 00:51:39,679
ผมไปรับของ แล้วก็เอารถไปรับทุกคนไปที่นั่น

836
00:51:41,515 --> 00:51:43,934
เราอยู่ที่นั่นกับครอบครัว พวกเขาไปตั้งพวงหรีด

837
00:51:43,934 --> 00:51:45,894
แล้วก็เขียนป้ายว่า "มันจบแล้ว"

838
00:51:45,894 --> 00:51:48,230
(มันจบแล้ว)

839
00:51:48,230 --> 00:51:49,731
ตอนอยู่ที่นั่นมันก็รู้สึกแปลกๆ

840
00:51:50,982 --> 00:51:55,529
ผมเคยไปที่นั่นสองสามครั้ง
แต่ตอนนี้ เราลงโทษอินิเกซได้แล้ว

841
00:51:55,529 --> 00:51:57,030
เราได้คําตอบแล้ว

842
00:52:02,160 --> 00:52:05,372
ราล์ฟ เฮอร์นานเดซทําสิ่งที่ถูกต้อง

843
00:52:05,372 --> 00:52:10,377
เขาทวงความยุติธรรมให้ผม
เขามอบทุกอย่างที่จําเป็นต่อการลืมเรื่องนี้ไปซะ

844
00:52:11,002 --> 00:52:13,255
ผมไม่รู้จะขอบคุณเขายังไง
กับผลงานที่เขาทุ่มเททํา

845
00:52:15,048 --> 00:52:18,885
เขาคือชายเชื้อสายเม็กซิกันที่ทําสําเร็จ
ผมบอกว่า "นั่นแหละคุณ ราล์ฟ

846
00:52:18,885 --> 00:52:20,554
คุณควรภูมิใจในตัวเอง"

847
00:52:23,056 --> 00:52:24,057
ผมภูมิใจมากๆ

848
00:52:24,975 --> 00:52:27,727
รู้สึกดีมากที่ได้หาคําตอบให้ครอบครัว

849
00:52:29,062 --> 00:52:31,565
มันน่าดีใจมากๆ

850
00:52:31,565 --> 00:52:33,775
เพราะเรารู้ว่านั่นคือผลงานของเรา

851
00:52:33,775 --> 00:52:35,360
หลายชั่วโมง หลายปีที่ทุ่มเท

852
00:52:36,987 --> 00:52:38,238
เราได้สร้างความแตกต่าง

853
00:52:49,499 --> 00:52:52,169
(ปี 2012)

854
00:52:53,253 --> 00:52:56,006
{\an8}คดีคนหายทุกคดีต้องผ่านแผนกสืบสวนฆาตกรรม

855
00:52:56,840 --> 00:52:59,426
ถ้าคุณหายตัวไป คําถามสําคัญก็คือ

856
00:53:00,218 --> 00:53:01,219
"ทําไม"

857
00:53:01,219 --> 00:53:04,931
สมิธ พ่อลูกสาม สูง 198 เซนติเมตรหายตัวไป

858
00:53:04,931 --> 00:53:05,974
(คนหาย)

859
00:53:05,974 --> 00:53:09,978
กาวิน สมิธเป็นผู้บริหารฟ็อกซ์
เขาเป็นจุดสนใจอย่างมาก

860
00:53:10,937 --> 00:53:13,773
มันแปลกมากๆ ที่คนอย่างเขา

861
00:53:13,773 --> 00:53:16,026
จะหายวับไปเฉยๆ

862
00:53:16,526 --> 00:53:19,654
- มีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้น
- ชีวิตเขาวุ่นวาย

863
00:53:19,654 --> 00:53:22,616
กาวินมีความสัมพันธ์ที่ร้อนแรง

864
00:53:22,616 --> 00:53:26,411
มันเป็นปริศนา แต่มีใครบางคนรู้อะไรบางอย่าง

865
00:54:08,620 --> 00:54:13,625
คําบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา